"Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι κάτι το ουδέτερο ούτε καθοδηγείται από κάποια ανώτερη δύναμη."
(Συνέντευξη Πρωθυπουργού στο «Christian Science Monitor» και στον δημοσιογράφο Michael Skafidas).
Η Παγκοσμιοποίηση καθοδηγειται από την Χρηματοπιστωτική Διεθνή και το «Τάγμα».
Αυτή ειναι η αλήθεια.
«Θα έχουμε Παγκόσμια Διαβέρνηση, είτε το θέλουμε, είτε όχι. Το μόνο ερώτημα είναι το αν αυτή η Παγκόσμια Κυβέρνηση, επιτευχθεί με τη βία ή συναινετικά.
James Paul Warburg* ( 1896 – 1969).H δήλωση αυτή έγινε στις 17 Φεβρουαρίου 1950, ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ**.
**Senate Foreign Relations Committee (1950). Revision of the United Nations Charter: Hearings Before a Subcommittee of the Committee on Foreign Relations, Eighty-First Congress. United States Government Printing Office. p. 494. Testimony on Wikisource
* Ο James Paul Warburg, που ήταν σύμβουλος του Ρούσβελτ, ήταν ο γιός του Paul Moritz Warburg, (Παύλος Μωυσής Βάρμπουργκ) (1868 – 1932). Ο Paul Moritz Warburg ήταν τραπεζίτης Τέταρτης Γενιάς. Γεννήθηκε στο Αμβούργο .
Ο πατέρας του, Μωυσής ,ήταν πρόεδρος της οικογενειακής τράπεζας M.M. Warburg & Company, που είχε ιδρυθεί το 1798. Το Οκτώβριο του 1895, ο Πώλ Βάρμπουργκ παντρεύτηκε στην Νέα Υόρκη την κόρη του Σολομών Λέμπ, (Solomon Loeb), ιδρυτή της επενδυτικής Τράπεζας Kuhn, Loeb & Company , Νίνα.
Το 1902, έγινε συνέταιρος στην Τράπεζα του πεθερού του την Kuhn, Loeb & Company, όπου διευθυντής ήταν , ο άλλος γαμπρός του Λέμπ, ο Jacob Schiff.
Εγινε αμερικανός πολίτης το 1911.Ανέλαβε την προσπάθεια για την δημιουργία της (ιδιωτικής) Ομοσπονδιακής Τράπζας των ΗΠΑ, (FED), το 1907. Το 1910 ήταν διευθυντής της Wells Fargo & Company, από όπου παραιτήθηκε το 1914, επειδή τοποθετήθηκε στο Συμβούλιο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, που δημιούργησε το 1913 ο πρόεδρος Γουίλσον. Τη θέση του στην Wells Fargo & Company κατέλαβε ο κουνιάδος του Σιφ. Στην FED ο Βάρμπουργκ έμεινε ως το 1918. Το 1921 έγινε ο πρώτος διευθυντής του Council on Foreign Relations. Ο Βάρμπουργκ όταν πέθανε το 1932, ήταν πρόεδρος της Manhattan Company και διευθύνων σύμβουλος της Bank of Manhattan Trust Company, της Farmers Loan and Trust Company of New York, της First National Bank of Boston, της Baltimore & Ohio Railroad, της Union Pacific Railroad, της Los Angeles & Salt Lake Railroad, της Western Union Telegraph Company, της American I.G. Chemical Company, της Agfa Ansco Corporation, και της Τράπεζας Warburg & Company του Άμστερνταμ, από την οποία πέρασαν τα 25 εκ.δολλάρια που προσέφερε η Γουώλ Στρήτ στον Χίτλερ.
Σπ.Χ
25/8/10
Ομολογία προδοσίας από τον ΑΧΥΡΑΝΘΡΩΠΟ παπαΕΒΡΑΊΟΥ
Τζέφρυ Για πολλοστή φορά: "Χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνηση!!"
Τώρα στις δημοτικές εκλογές τρέξτε όλοι να τον ψηφίσετε. Για να καταλύσει το κράτος με «λαϊκή εντολή»!!!
Ηλίας Χατζηγεωργίου
Πέριμένατε απο τον φανατικότερο οπαδό της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης και της κατάργησης των κρατών να νοιαστεί για τα συμφέροντα της Ελλάδος;
Τι άλλο πρέπει να γίνει για να πειστεί και ο πλέον ανύποπτος; Ιδού η ομολογία απο την σελίδα του πρωθυπουργού παρακαλώ!!
12 Αυγούστου 2010
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
Συνέντευξη Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου στο «Christian Science Monitor» και στον δημοσιογράφο Michael Skafidas
http://www.primeminister.gr/2010/08/12/2623
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Την προηγούμενη φορά που συναντηθήκαμε, πριν από 10 χρόνια, ανησυχούσατε και λέγατε ότι αν δεν τεθεί υπό δημοκρατικό έλεγχο η παγκοσμιοποίηση, μικρές χώρες όπως η Ελλάδα θα αντιμετωπίσουν προβλήματα. Φαίνεται πως είχατε δίκιο. Πρόσφατα είπατε ότι «Η παγκοσμιοποίηση που υποσχέθηκε τόσα και που άνοιξε τόσες πόρτες, επέφερε και νέες ανισότητες και νέους κινδύνους.» Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, το δημόσιο χρέος έγινε αντικείμενο κερδοσκοπίας. Μπορεί η δημοκρατία να δαμάσει τους κινδύνους που προκύπτουν από την παγκοσμιοποίηση; Υπάρχει «τρίτος δρόμος» ή είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε σε έναν κόσμο με κινδύνους, που θα χωρίζεται σε επιτυχημένους και αποτυχημένους;
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι κάτι το ουδέτερο ούτε καθοδηγείται από κάποια ανώτερη δύναμη. Είναι μια διαδικασία που πρέπει να την καθοδηγήσουμε ή να της επιβάλλουμε ρυθμίσεις και να την εντάξουμε σε ένα πλαίσιο αξιών. Γιατί θέλουμε την παγκοσμιοποίηση; Τι προσφέρει στην ανθρωπότητα; Πώς θα αντιμετωπίσουμε τις παγκόσμιες προκλήσεις, όπως η φτώχεια, η κλιματική αλλαγή και η ενεργειακή ασφάλεια όχι μόνο μέσα από τη στενή οικονομική σκοπιά αλλά ευρύτερα;
Θα καταφέρουμε δηλαδή να δώσουμε στον παγκόσμιο καπιταλισμό ανθρώπινο πρόσωπο ή θα τον αφήσουμε αχαλίνωτο ώστε οι δυνάμεις που κυριαρχούν να κυριαρχήσουν ακόμα περισσότερο; Αν δεν υπάρξει δημοκρατικός έλεγχος των δυνάμεων που απελευθερώθηκαν με την παγκοσμιοποίηση- είτε πρόκειται για τα τρισεκατομμύρια των χρηματοοικονομικών ροών είτε για την παγκόσμια εμβέλεια που έχουν τα μέσα ενημέρωσης και η τεχνολογία- οι ανισότητες θα ενταθούν, θα υπάρξει μεγαλύτερη συγκέντρωση δύναμης και πολύ μεγαλύτερη δυνατότητα καταστροφής.
Αν δεν καταφέρουμε να χειριστούμε την πολυπλοκότητα της νέας αυτής αλληλεξάρτησης, θα βραχυκυκλώσει όλο το σύστημα της παγκοσμιοποίησης.
Υπάρχουν αυτοί που μπορούν και ευημερούν στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο και άλλοι που περιθωριοποιούνται ακόμα περισσότερο. Πιστεύω ότι τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης είναι σαφώς περισσότερα από τους κινδύνους, αλλά αυτούς τους κινδύνους πρέπει να τους χειριστούμε προσεκτικά. Το σημαντικό είναι να μην προκαλέσει η παγκοσμιοποίηση έναν αγώνα προς τα κάτω, αλλά ένα συντονισμένο τρόπο για γενική άνοδο του επιπέδου ζωής και προώθησης της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Θα έλεγα ότι αντί για «τρίτο δρόμο» χρειαζόμαστε «τέταρτο δρόμο». Τη δεκαετία του 90, όταν αναζητούσαμε έναν «τρίτο δρόμο» στηριχτήκαμε υπερβολικά στις αγορές ως μέτρο ανάπτυξης και η υπόθεση ότι οι αγορές έχουν πάντα δίκιο αποδείχτηκε ότι δεν ήταν καθόλου σωστή. Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι ένας «τέταρτος δρόμος» που θα εξασφαλίζει στις αγορές την ελευθερία να καινοτομούν και να αναπτύσσονται, αλλά που κυρίως θα εξασφαλίσει ότι οι αγορές δεν θα κυριαρχήσουν ποτέ επί της δημοκρατίας.
Ο «τέταρτος δρόμος» στηρίζεται σε υπεύθυνα, δημοκρατικά θεσμικά όργανα που θέτουν την παγκόσμια αλληλεγγύη πάνω από τα εθνικά συμφέροντα. Πρέπει να πάρουμε την παγκοσμιοποίηση και να αποφασίσουμε εμείς, που θέλουμε να την πάμε.
Αυτό συνεπάγεται διάφορα πράγματα. Χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνηση.
……Υπάρχει και το θέμα της πολιτιστικής παγκοσμιοποίησης. Το γεγονός ότι η νέα γενιά έχει αφομοιώσει τον παγκόσμιο πολιτισμό μέσω της επικοινωνίας κοινών συμβόλων, της μουσικής και έχει κοινή αντίληψη των παγκόσμιων προβλημάτων, δεν σημαίνει ότι αυτό έχει και δυνατότητες στην πράξη…..
…..Δεν έχουμε πραγματικό έλεγχο του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος στην παγκόσμια τραπεζική αγορά…… Δεν υπάρχει αποτελεσματική διακυβέρνηση στο θέμα της μετανάστευσης
…..Αντίθετα με άλλες χώρες που δημιούργησαν χρέη για να σώσουν τις τράπεζές τους το 2008, το χρέος της Ελλάδας οφείλεται σε οικονομική κακοδιαχείριση – σπάταλο κράτος, αναποτελεσματικότητα του δημοσίου τομέα, χρόνια φοροδιαφυγή.
¨Ολη η συνέντευξη στο http://www.primeminister.gr/2010/08/12/2623
Τώρα στις δημοτικές εκλογές τρέξτε όλοι να τον ψηφίσετε. Για να καταλύσει το κράτος με «λαϊκή εντολή»!!!
Ηλίας Χατζηγεωργίου
Πέριμένατε απο τον φανατικότερο οπαδό της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης και της κατάργησης των κρατών να νοιαστεί για τα συμφέροντα της Ελλάδος;
Τι άλλο πρέπει να γίνει για να πειστεί και ο πλέον ανύποπτος; Ιδού η ομολογία απο την σελίδα του πρωθυπουργού παρακαλώ!!
12 Αυγούστου 2010
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
Συνέντευξη Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου στο «Christian Science Monitor» και στον δημοσιογράφο Michael Skafidas
http://www.primeminister.gr/2010/08/12/2623
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Την προηγούμενη φορά που συναντηθήκαμε, πριν από 10 χρόνια, ανησυχούσατε και λέγατε ότι αν δεν τεθεί υπό δημοκρατικό έλεγχο η παγκοσμιοποίηση, μικρές χώρες όπως η Ελλάδα θα αντιμετωπίσουν προβλήματα. Φαίνεται πως είχατε δίκιο. Πρόσφατα είπατε ότι «Η παγκοσμιοποίηση που υποσχέθηκε τόσα και που άνοιξε τόσες πόρτες, επέφερε και νέες ανισότητες και νέους κινδύνους.» Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, το δημόσιο χρέος έγινε αντικείμενο κερδοσκοπίας. Μπορεί η δημοκρατία να δαμάσει τους κινδύνους που προκύπτουν από την παγκοσμιοποίηση; Υπάρχει «τρίτος δρόμος» ή είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε σε έναν κόσμο με κινδύνους, που θα χωρίζεται σε επιτυχημένους και αποτυχημένους;
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι κάτι το ουδέτερο ούτε καθοδηγείται από κάποια ανώτερη δύναμη. Είναι μια διαδικασία που πρέπει να την καθοδηγήσουμε ή να της επιβάλλουμε ρυθμίσεις και να την εντάξουμε σε ένα πλαίσιο αξιών. Γιατί θέλουμε την παγκοσμιοποίηση; Τι προσφέρει στην ανθρωπότητα; Πώς θα αντιμετωπίσουμε τις παγκόσμιες προκλήσεις, όπως η φτώχεια, η κλιματική αλλαγή και η ενεργειακή ασφάλεια όχι μόνο μέσα από τη στενή οικονομική σκοπιά αλλά ευρύτερα;
Θα καταφέρουμε δηλαδή να δώσουμε στον παγκόσμιο καπιταλισμό ανθρώπινο πρόσωπο ή θα τον αφήσουμε αχαλίνωτο ώστε οι δυνάμεις που κυριαρχούν να κυριαρχήσουν ακόμα περισσότερο; Αν δεν υπάρξει δημοκρατικός έλεγχος των δυνάμεων που απελευθερώθηκαν με την παγκοσμιοποίηση- είτε πρόκειται για τα τρισεκατομμύρια των χρηματοοικονομικών ροών είτε για την παγκόσμια εμβέλεια που έχουν τα μέσα ενημέρωσης και η τεχνολογία- οι ανισότητες θα ενταθούν, θα υπάρξει μεγαλύτερη συγκέντρωση δύναμης και πολύ μεγαλύτερη δυνατότητα καταστροφής.
Αν δεν καταφέρουμε να χειριστούμε την πολυπλοκότητα της νέας αυτής αλληλεξάρτησης, θα βραχυκυκλώσει όλο το σύστημα της παγκοσμιοποίησης.
Υπάρχουν αυτοί που μπορούν και ευημερούν στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο και άλλοι που περιθωριοποιούνται ακόμα περισσότερο. Πιστεύω ότι τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης είναι σαφώς περισσότερα από τους κινδύνους, αλλά αυτούς τους κινδύνους πρέπει να τους χειριστούμε προσεκτικά. Το σημαντικό είναι να μην προκαλέσει η παγκοσμιοποίηση έναν αγώνα προς τα κάτω, αλλά ένα συντονισμένο τρόπο για γενική άνοδο του επιπέδου ζωής και προώθησης της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Θα έλεγα ότι αντί για «τρίτο δρόμο» χρειαζόμαστε «τέταρτο δρόμο». Τη δεκαετία του 90, όταν αναζητούσαμε έναν «τρίτο δρόμο» στηριχτήκαμε υπερβολικά στις αγορές ως μέτρο ανάπτυξης και η υπόθεση ότι οι αγορές έχουν πάντα δίκιο αποδείχτηκε ότι δεν ήταν καθόλου σωστή. Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι ένας «τέταρτος δρόμος» που θα εξασφαλίζει στις αγορές την ελευθερία να καινοτομούν και να αναπτύσσονται, αλλά που κυρίως θα εξασφαλίσει ότι οι αγορές δεν θα κυριαρχήσουν ποτέ επί της δημοκρατίας.
Ο «τέταρτος δρόμος» στηρίζεται σε υπεύθυνα, δημοκρατικά θεσμικά όργανα που θέτουν την παγκόσμια αλληλεγγύη πάνω από τα εθνικά συμφέροντα. Πρέπει να πάρουμε την παγκοσμιοποίηση και να αποφασίσουμε εμείς, που θέλουμε να την πάμε.
Αυτό συνεπάγεται διάφορα πράγματα. Χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνηση.
……Υπάρχει και το θέμα της πολιτιστικής παγκοσμιοποίησης. Το γεγονός ότι η νέα γενιά έχει αφομοιώσει τον παγκόσμιο πολιτισμό μέσω της επικοινωνίας κοινών συμβόλων, της μουσικής και έχει κοινή αντίληψη των παγκόσμιων προβλημάτων, δεν σημαίνει ότι αυτό έχει και δυνατότητες στην πράξη…..
…..Δεν έχουμε πραγματικό έλεγχο του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος στην παγκόσμια τραπεζική αγορά…… Δεν υπάρχει αποτελεσματική διακυβέρνηση στο θέμα της μετανάστευσης
…..Αντίθετα με άλλες χώρες που δημιούργησαν χρέη για να σώσουν τις τράπεζές τους το 2008, το χρέος της Ελλάδας οφείλεται σε οικονομική κακοδιαχείριση – σπάταλο κράτος, αναποτελεσματικότητα του δημοσίου τομέα, χρόνια φοροδιαφυγή.
¨Ολη η συνέντευξη στο http://www.primeminister.gr/2010/08/12/2623
ΤΟ ΦΥΤΙΛΙ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΨΕΙ ΤΟ ΔΥΝΑΜΙΤΗ
ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΗ ΑΠΕΙΛΗ, ΜΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΥΠΟΤΑΓΗΣ. ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΕ ΦΥΤΙΛΙ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΨΕΙ ΤΟ ΔΥΝΑΜΙΤΗ.
"Ήδη, σε μόλις 10 μήνες, κάναμε περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν. Κάνουμε το αυτονόητο πραγματικότητα. Και είμαστε ακόμη στην αρχή."
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_2948.html
Αυτά τα λόγια οι συντάκτες των πρωθυπουργικών ομιλιών, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν ως επίλογο, στο υποτιθέμενο άρθρο του ημιελληνόφωνου πρωθυπουργεύοντος.
Και ο αδίστακτος εκχωρητής της εθνικής μας ανεξαρτησίας, τα προσυπέγραψε και τα μοστράρισε ως βαρυσήμαντη δήλωση, αποσκοπώντας να προσγειώσει μια κοινωνία ολόκληρη με τρόπο βίαιο στον πιο παγερό χειμώνα που έρχεται, μετά το πέρας της γερμανικής κατοχής
Για όλους εμάς που νιώσαμε στο πετσί μας το αποτέλεσμα της δεκάμηνης παραμονής του δοσιλογισμού στην εξουσία, είναι αυτονόητο πως η παραπάνω πρωθυπουργική δήλωση, συνιστά μια ακόμη δήλωση υποταγής.
Αλλά και η διαβεβαίωση πως «είμαστε ακόμα στην αρχή», προϊδεάζει με απόλυτη σαφήνεια για το τι πρόκειται να ακολουθήσει στο άμεσο μέλλον...
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_2948.html
"Ήδη, σε μόλις 10 μήνες, κάναμε περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν. Κάνουμε το αυτονόητο πραγματικότητα. Και είμαστε ακόμη στην αρχή."
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_2948.html
Αυτά τα λόγια οι συντάκτες των πρωθυπουργικών ομιλιών, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν ως επίλογο, στο υποτιθέμενο άρθρο του ημιελληνόφωνου πρωθυπουργεύοντος.
Και ο αδίστακτος εκχωρητής της εθνικής μας ανεξαρτησίας, τα προσυπέγραψε και τα μοστράρισε ως βαρυσήμαντη δήλωση, αποσκοπώντας να προσγειώσει μια κοινωνία ολόκληρη με τρόπο βίαιο στον πιο παγερό χειμώνα που έρχεται, μετά το πέρας της γερμανικής κατοχής
Για όλους εμάς που νιώσαμε στο πετσί μας το αποτέλεσμα της δεκάμηνης παραμονής του δοσιλογισμού στην εξουσία, είναι αυτονόητο πως η παραπάνω πρωθυπουργική δήλωση, συνιστά μια ακόμη δήλωση υποταγής.
Αλλά και η διαβεβαίωση πως «είμαστε ακόμα στην αρχή», προϊδεάζει με απόλυτη σαφήνεια για το τι πρόκειται να ακολουθήσει στο άμεσο μέλλον...
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_2948.html
Η κρίση είναι παιδί των αντιφάσεων του χρηματοπιστωτικού συστήματος των παρασίτων
Σπέρνει τρόμο στις αγορές η Ύφεση Νο2!
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/------2-2010082426868
Όσοι είχαν και την ελάχιστη διάθεση να αναλάβουν ρίσκο στις αγορές, χθες την έχασαν: οι κακοί οιωνοί από τις ΗΠΑ έσπειραν τον τρόμο, προκαλώντας μαζική φυγή κεφαλαίων ακόμη και από τις τραπεζικές καταθέσεις στην Ευρώπη –πολύ περισσότερο από τα χρηματιστήρια! Και οι αναλυτές βλέπουν, ότι το φθινόπωρο του 2010 αρχίζει να παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με το… καταραμένο φθινόπωρο του 2008, καθώς ένας δεύτερος γύρος ύφεσης απειλεί την παγκόσμια οικονομία.
Ένας χονδρικός κανόνας «διάγνωσης» των οικονομικών εξελίξεων, που αποτελεί οδηγό των περισσότερων αναλυτών και επενδυτών στις ΗΠΑ, λέει ότι χωρίς μείωση της ανεργίας και ανάκαμψη της αγοράς ακινήτων, οικονομική ανάκαμψη δεν νοείται. Τα μαντάτα από το μέτωπο της ανεργίας ήταν ήδη άσχημα, με την απροσδόκητη αύξηση των αιτήσεων για επιδόματα που καταγράφηκε την περασμένη εβδομάδα, αλλά χθες ήλθε η χαριστική βολή στους ελάχιστους αισιόδοξους της αγοράς από τα στοιχεία για τα ακίνητα.
Τον Ιούλιο, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν, οι αγοραπωλησίες ακινήτων «βυθίσθηκαν» κατά 27% στις ΗΠΑ, καθώς εξανεμίσθηκαν οι θετικές επιδράσεις από τα μέτρα στήριξης που είχε λάβει η κυβέρνηση, κυρίως φορολογικά. Ο συνολικός αριθμός αγοραπωλησιών ακινήτων είναι ο χαμηλότερος της δεκαετίας, για την οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, συντριπτικά χαμηλότερος ακόμη και από τις απαισιόδοξες προβλέψεις που είχαν δοθεί από τους αναλυτές στα διεθνή πρακτορεία.
Η μικρή υποχώρηση των τιμών στην Wall Street (μόλις 0,95% υποχωρούσε λίγο πριν από το κλείσιμο της συνεδρίασης ο δείκτης S&P 500) δεν αντανακλά την πραγματική διάσταση των μετατοπίσεων κεφαλαίων προς «ασφαλείς» τοποθετήσεις κατά τη χθεσινή ημέρα. Όπως τονίζουν αναλυτές, η Fed είχε χθες την καθιερωμένη της παρέμβαση παροχής ρευστότητας με αγορές κρατικών ομολόγων και η ένεση 1,35 δις. δολ. ήταν αρκετή για να προκαλέσει ανάσχεση του ξεπουλήματος μετοχών στην Νέα Υόρκη.
Στην Ευρώπη, νωρίτερα, το «κοκκίνισμα» των χρηματιστηριακών δεικτών ήταν πολύ εντονότερο, με το δείκτη Stoxx-50 των 50 σημαντικότερων blue chips της αγοράς να πέφτει κατά 1,74%, παρότι και στην Γηραιά Ήπειρο «μυρίζει» ισχυρή παρέμβαση των κεντρικών τραπεζιτών, με τη συνολική ρευστότητα που έχει χορηγήσει η ΕΚΤ να αυξάνεται συνεχώς, ξεπερνώντας στην τελευταία καταγραφή τα 847,5 δις. ευρώ.
Στο ΧΑ, βεβαίως, που θεωρείται η πιο επικίνδυνη χρηματιστηριακή αγορά της Ευρώπης, καταγράφηκε άλλη μια «κόκκινη» συνεδρίαση, με τον Γενικό Δείκτη στο -3,42%, ύστερα μάλιστα από τη σύσταση “strong sell” από το τμήμα ανάλυσης μετοχών της S&P για τη μετοχή της Εθνικής –από το… αιματοκύλισμα, διασώθηκε μόνο το Τ.Τ., που φαίνεται ότι αποτελεί «μήλον της έριδος» στον τραπεζικό κλάδο και έχει ένα μόνιμο θιασώτη/αγοραστή.
Πανικός…
Το σφυγμό της αγοράς διεθνώς μεταδίδουν καλύτερα οι κινήσεις στις αγορές ομολόγων και συναλλάγματος, που αντανακλούν με καθαρότητα τη γιγαντιαία μετατόπιση κεφαλαίων προς την «ασφάλεια». Τα αμερικανικά και τα γερμανικά ομόλογα είδαν τις αποδόσεις τους να κατρακυλούν άλλη μια φορά, σε μια εξέλιξη που χαρακτηρίζεται από πολλούς αναλυτές σαν «bull market ανασφάλειας».
Την ίδια στιγμή, ακόμη και οι Ευρωπαίοι καταθέτες δείχνουν να επανέρχονται σε κατάσταση πανικού, μεταφέροντας μαζικά κεφάλαια στην ασφάλεια της Ελβετίας και οδηγώντας το ευρώ σε νέο ιστορικό χαμηλό έναντι του ελβετικού φράγκου, με αποτέλεσμα να αναμένεται άμεση παρέμβαση της κεντρικής τράπεζας της Ελβετίας, που έχει χάσει τεράστια ποσά στις προσπάθειές της να σταματήσει την άνοδο του νομίσματος, εξαιτίας της μαζικής εισροής κεφαλαίων από την ευρωζώνη.
Εξίσου ενδιαφέρουσες και οι εξελίξεις σε σχέση με το γιεν, που επίσης θεωρείται ασφαλές καταφύγιο και η ισοτιμία του με το δολάριο «πετάει» σε επίπεδα, που κάνουν τους περισσότερους να περιμένουν άμεση επέμβαση της Τράπεζας της Ιαπωνίας για να σταματήσει η άνοδος, που απειλεί να «γονατίσει» τις ιαπωνικές εξαγωγές.
Το διεθνές σκηνικό μυρίζει και πάλι «μπαρούτι», όπως ακριβώς λίγο πριν από την κατάρρευση της Lehman Brothers. Αυτή την φορά δεν φαίνεται μια κατάρρευση μεγάλης τράπεζας, αφού οι αρχές τις έχουν ενισχύσει με τεράστια ποσά, αλλά σίγουρα στον ορίζοντα διαφαίνεται άλλη μια «βουτιά» της αμερικανικής οικονομίας σε ύφεση, για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα χρόνια. Αν αυτό συμβεί, η ασθενής ανάκαμψη στην Ευρώπη και παγκοσμίως είναι βέβαιο ότι θα χάσει το βηματισμό της και το μεγάλο ερώτημα είναι πώς αυτή την φορά θα αντιδράσουν οι ήδη υπερχρεωμένες κυβερνήσεις, που δεν φαίνεται να έχουν άλλες δυνατότητες για ενέσεις στις οικονομίες.
Ο επόμενος «πόλεμος» των διεθνών αρχών με την ύφεση φαίνεται, έτσι, ότι θα διεξαχθεί με τις κεντρικές τράπεζες στην πρώτη γραμμή. Όμως, ύστερα από συνεχείς παρεμβάσεις παροχής ρευστότητας με πρωτοφανείς εδώ και δεκαετίες ρυθμούς, ακόμη και οι κεντρικές τράπεζες βρίσκονται στην περίεργη θέση, να φοβούνται, ότι ανά πάσα στιγμή η μάχη κατά του αποπληθωρισμού μπορεί να φέρει τον υπερπληθωρισμό και την κατάρρευση της εμπιστοσύνης στο διεθνές νομισματικό σύστημα.
Είναι χαρακτηριστική η έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα χθες η Fed του Σεντ Λιούις, που φημίζεται για τις συντηρητικές της απόψεις για τη νομισματική πολιτική. Οι αναλυτές της Fed του Σεντ Λιούις υπογραμμίζουν, ότι ως τώρα η Fed έχει χορηγήσει τεράστια ποσά ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα, χωρίς να επιταχύνεται ο πληθωρισμός, επειδή οι τράπεζες έχουν σταματήσει να χορηγούν δάνεια με υγιείς ρυθμούς και ουσιαστικά «εξαφανίζουν» ένα μεγάλο μέρος της ρευστότητας που παρέχει η κεντρική τράπεζα, τοποθετώντας την σε τίτλους, για να παραχθούν εύκολα κέρδη και να εξυγιανθούν οι ισολογισμοί.
Έτσι, λέει η Fed του Σεντ Λιούις, η ταχύτητα της νομισματικής κυκλοφορίας έχει πέσει απελπιστικά, κάτω από το 1, με αποτέλεσμα να διατηρούνται οι συνθήκες αποπληθωρισμού στην οικονομία –κάτι αντίστοιχο συμβαίνει, βεβαίως, και στην Ευρωζώνη. Με την πρώτη, όμως, βελτίωση της εμπιστοσύνης στην οικονομία, άρα και επιτάχυνσης της νομισματικής κυκλοφορίας, η Fed του Σεντ Λιούις προειδοποιεί, ότι θα είναι πολύ δύσκολο να προλάβει η Fed να «μαζέψει» έγκαιρα την τεράστια πλεονάζουσα ρευστότητα που έχει χορηγήσει, με πιθανή συνέπεια την απότομη εκτίναξη του πληθωρισμού.
Μια τέτοια απότομη μεταβολή των συνθηκών θα θέσει σε πρωτοφανή δοκιμασία την πίστη στη σταθερότητα του διεθνούς νομισματικού συστήματος, προκαλώντας πιθανόν μια ανεξέλεγκτη δυναμική ανόδου του χρυσού και των άλλων πολύτιμων μετάλλων, που θα φέρει όχι μόνο την αμερικανική, αλλά τη διεθνή οικονομία στα πρόθυρα του υπερπληθωρισμού, προειδοποιούν πολλοί αναλυτές, που βλέπουν για πρώτη φορά τις κεντρικές τράπεζες να δυσκολεύονται να ελέγξουν τις διακυμάνσεις των οικονομιών και των αγορών.
Προφανές είναι, ότι το διεθνές οικονομικό σύστημα εισέρχεται σε μια αχαρτογράφητη και, ως εκ τούτου, επικίνδυνη περιοχή: για πρώτη φορά τα παραδοσιακά δημοσιονομικά και νομισματικά «όπλα» για την αντιμετώπιση της ύφεσης και του αποπληθωρισμού φαίνονται τόσο ανίσχυρα, αλλά και για πρώτη φορά η υπερβολική χρήση τους, λόγω μειωμένης αποτελεσματικότητας, απειλεί τόσο σοβαρά να αποσταθεροποιήσει το διεθνές σύστημα, 65 χρόνια μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, από τις στάχτες του οποίου αναδύθηκε η οικονομική διεθνής τάξη πολλών δεκαετιών.
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/------2-2010082426868
Όσοι είχαν και την ελάχιστη διάθεση να αναλάβουν ρίσκο στις αγορές, χθες την έχασαν: οι κακοί οιωνοί από τις ΗΠΑ έσπειραν τον τρόμο, προκαλώντας μαζική φυγή κεφαλαίων ακόμη και από τις τραπεζικές καταθέσεις στην Ευρώπη –πολύ περισσότερο από τα χρηματιστήρια! Και οι αναλυτές βλέπουν, ότι το φθινόπωρο του 2010 αρχίζει να παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με το… καταραμένο φθινόπωρο του 2008, καθώς ένας δεύτερος γύρος ύφεσης απειλεί την παγκόσμια οικονομία.
Ένας χονδρικός κανόνας «διάγνωσης» των οικονομικών εξελίξεων, που αποτελεί οδηγό των περισσότερων αναλυτών και επενδυτών στις ΗΠΑ, λέει ότι χωρίς μείωση της ανεργίας και ανάκαμψη της αγοράς ακινήτων, οικονομική ανάκαμψη δεν νοείται. Τα μαντάτα από το μέτωπο της ανεργίας ήταν ήδη άσχημα, με την απροσδόκητη αύξηση των αιτήσεων για επιδόματα που καταγράφηκε την περασμένη εβδομάδα, αλλά χθες ήλθε η χαριστική βολή στους ελάχιστους αισιόδοξους της αγοράς από τα στοιχεία για τα ακίνητα.
Τον Ιούλιο, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν, οι αγοραπωλησίες ακινήτων «βυθίσθηκαν» κατά 27% στις ΗΠΑ, καθώς εξανεμίσθηκαν οι θετικές επιδράσεις από τα μέτρα στήριξης που είχε λάβει η κυβέρνηση, κυρίως φορολογικά. Ο συνολικός αριθμός αγοραπωλησιών ακινήτων είναι ο χαμηλότερος της δεκαετίας, για την οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, συντριπτικά χαμηλότερος ακόμη και από τις απαισιόδοξες προβλέψεις που είχαν δοθεί από τους αναλυτές στα διεθνή πρακτορεία.
Η μικρή υποχώρηση των τιμών στην Wall Street (μόλις 0,95% υποχωρούσε λίγο πριν από το κλείσιμο της συνεδρίασης ο δείκτης S&P 500) δεν αντανακλά την πραγματική διάσταση των μετατοπίσεων κεφαλαίων προς «ασφαλείς» τοποθετήσεις κατά τη χθεσινή ημέρα. Όπως τονίζουν αναλυτές, η Fed είχε χθες την καθιερωμένη της παρέμβαση παροχής ρευστότητας με αγορές κρατικών ομολόγων και η ένεση 1,35 δις. δολ. ήταν αρκετή για να προκαλέσει ανάσχεση του ξεπουλήματος μετοχών στην Νέα Υόρκη.
Στην Ευρώπη, νωρίτερα, το «κοκκίνισμα» των χρηματιστηριακών δεικτών ήταν πολύ εντονότερο, με το δείκτη Stoxx-50 των 50 σημαντικότερων blue chips της αγοράς να πέφτει κατά 1,74%, παρότι και στην Γηραιά Ήπειρο «μυρίζει» ισχυρή παρέμβαση των κεντρικών τραπεζιτών, με τη συνολική ρευστότητα που έχει χορηγήσει η ΕΚΤ να αυξάνεται συνεχώς, ξεπερνώντας στην τελευταία καταγραφή τα 847,5 δις. ευρώ.
Στο ΧΑ, βεβαίως, που θεωρείται η πιο επικίνδυνη χρηματιστηριακή αγορά της Ευρώπης, καταγράφηκε άλλη μια «κόκκινη» συνεδρίαση, με τον Γενικό Δείκτη στο -3,42%, ύστερα μάλιστα από τη σύσταση “strong sell” από το τμήμα ανάλυσης μετοχών της S&P για τη μετοχή της Εθνικής –από το… αιματοκύλισμα, διασώθηκε μόνο το Τ.Τ., που φαίνεται ότι αποτελεί «μήλον της έριδος» στον τραπεζικό κλάδο και έχει ένα μόνιμο θιασώτη/αγοραστή.
Πανικός…
Το σφυγμό της αγοράς διεθνώς μεταδίδουν καλύτερα οι κινήσεις στις αγορές ομολόγων και συναλλάγματος, που αντανακλούν με καθαρότητα τη γιγαντιαία μετατόπιση κεφαλαίων προς την «ασφάλεια». Τα αμερικανικά και τα γερμανικά ομόλογα είδαν τις αποδόσεις τους να κατρακυλούν άλλη μια φορά, σε μια εξέλιξη που χαρακτηρίζεται από πολλούς αναλυτές σαν «bull market ανασφάλειας».
Την ίδια στιγμή, ακόμη και οι Ευρωπαίοι καταθέτες δείχνουν να επανέρχονται σε κατάσταση πανικού, μεταφέροντας μαζικά κεφάλαια στην ασφάλεια της Ελβετίας και οδηγώντας το ευρώ σε νέο ιστορικό χαμηλό έναντι του ελβετικού φράγκου, με αποτέλεσμα να αναμένεται άμεση παρέμβαση της κεντρικής τράπεζας της Ελβετίας, που έχει χάσει τεράστια ποσά στις προσπάθειές της να σταματήσει την άνοδο του νομίσματος, εξαιτίας της μαζικής εισροής κεφαλαίων από την ευρωζώνη.
Εξίσου ενδιαφέρουσες και οι εξελίξεις σε σχέση με το γιεν, που επίσης θεωρείται ασφαλές καταφύγιο και η ισοτιμία του με το δολάριο «πετάει» σε επίπεδα, που κάνουν τους περισσότερους να περιμένουν άμεση επέμβαση της Τράπεζας της Ιαπωνίας για να σταματήσει η άνοδος, που απειλεί να «γονατίσει» τις ιαπωνικές εξαγωγές.
Το διεθνές σκηνικό μυρίζει και πάλι «μπαρούτι», όπως ακριβώς λίγο πριν από την κατάρρευση της Lehman Brothers. Αυτή την φορά δεν φαίνεται μια κατάρρευση μεγάλης τράπεζας, αφού οι αρχές τις έχουν ενισχύσει με τεράστια ποσά, αλλά σίγουρα στον ορίζοντα διαφαίνεται άλλη μια «βουτιά» της αμερικανικής οικονομίας σε ύφεση, για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα χρόνια. Αν αυτό συμβεί, η ασθενής ανάκαμψη στην Ευρώπη και παγκοσμίως είναι βέβαιο ότι θα χάσει το βηματισμό της και το μεγάλο ερώτημα είναι πώς αυτή την φορά θα αντιδράσουν οι ήδη υπερχρεωμένες κυβερνήσεις, που δεν φαίνεται να έχουν άλλες δυνατότητες για ενέσεις στις οικονομίες.
Ο επόμενος «πόλεμος» των διεθνών αρχών με την ύφεση φαίνεται, έτσι, ότι θα διεξαχθεί με τις κεντρικές τράπεζες στην πρώτη γραμμή. Όμως, ύστερα από συνεχείς παρεμβάσεις παροχής ρευστότητας με πρωτοφανείς εδώ και δεκαετίες ρυθμούς, ακόμη και οι κεντρικές τράπεζες βρίσκονται στην περίεργη θέση, να φοβούνται, ότι ανά πάσα στιγμή η μάχη κατά του αποπληθωρισμού μπορεί να φέρει τον υπερπληθωρισμό και την κατάρρευση της εμπιστοσύνης στο διεθνές νομισματικό σύστημα.
Είναι χαρακτηριστική η έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα χθες η Fed του Σεντ Λιούις, που φημίζεται για τις συντηρητικές της απόψεις για τη νομισματική πολιτική. Οι αναλυτές της Fed του Σεντ Λιούις υπογραμμίζουν, ότι ως τώρα η Fed έχει χορηγήσει τεράστια ποσά ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα, χωρίς να επιταχύνεται ο πληθωρισμός, επειδή οι τράπεζες έχουν σταματήσει να χορηγούν δάνεια με υγιείς ρυθμούς και ουσιαστικά «εξαφανίζουν» ένα μεγάλο μέρος της ρευστότητας που παρέχει η κεντρική τράπεζα, τοποθετώντας την σε τίτλους, για να παραχθούν εύκολα κέρδη και να εξυγιανθούν οι ισολογισμοί.
Έτσι, λέει η Fed του Σεντ Λιούις, η ταχύτητα της νομισματικής κυκλοφορίας έχει πέσει απελπιστικά, κάτω από το 1, με αποτέλεσμα να διατηρούνται οι συνθήκες αποπληθωρισμού στην οικονομία –κάτι αντίστοιχο συμβαίνει, βεβαίως, και στην Ευρωζώνη. Με την πρώτη, όμως, βελτίωση της εμπιστοσύνης στην οικονομία, άρα και επιτάχυνσης της νομισματικής κυκλοφορίας, η Fed του Σεντ Λιούις προειδοποιεί, ότι θα είναι πολύ δύσκολο να προλάβει η Fed να «μαζέψει» έγκαιρα την τεράστια πλεονάζουσα ρευστότητα που έχει χορηγήσει, με πιθανή συνέπεια την απότομη εκτίναξη του πληθωρισμού.
Μια τέτοια απότομη μεταβολή των συνθηκών θα θέσει σε πρωτοφανή δοκιμασία την πίστη στη σταθερότητα του διεθνούς νομισματικού συστήματος, προκαλώντας πιθανόν μια ανεξέλεγκτη δυναμική ανόδου του χρυσού και των άλλων πολύτιμων μετάλλων, που θα φέρει όχι μόνο την αμερικανική, αλλά τη διεθνή οικονομία στα πρόθυρα του υπερπληθωρισμού, προειδοποιούν πολλοί αναλυτές, που βλέπουν για πρώτη φορά τις κεντρικές τράπεζες να δυσκολεύονται να ελέγξουν τις διακυμάνσεις των οικονομιών και των αγορών.
Προφανές είναι, ότι το διεθνές οικονομικό σύστημα εισέρχεται σε μια αχαρτογράφητη και, ως εκ τούτου, επικίνδυνη περιοχή: για πρώτη φορά τα παραδοσιακά δημοσιονομικά και νομισματικά «όπλα» για την αντιμετώπιση της ύφεσης και του αποπληθωρισμού φαίνονται τόσο ανίσχυρα, αλλά και για πρώτη φορά η υπερβολική χρήση τους, λόγω μειωμένης αποτελεσματικότητας, απειλεί τόσο σοβαρά να αποσταθεροποιήσει το διεθνές σύστημα, 65 χρόνια μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, από τις στάχτες του οποίου αναδύθηκε η οικονομική διεθνής τάξη πολλών δεκαετιών.
24/8/10
ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ ΑΣΙΑΤΕΣ ΛΗΣΤΕΣ ΕΠΙΤΕΘΗΚΑΝ ΣΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ.
http://eglimatikotita.blogspot.com/2010/08/blog-post_886.html
Το χάρο με τα μάτια του είδε ένας έφηβος στο Ν. Κόσμο όταν μπαίνοντας στο σπίτι του ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με διαρρήκτες Ασιάτες. Μόλις είχε επιστρέψει η οικογένεια από το χωριό αφού μόνο εκεί επιτρέπουν τα οικονομικά των Ελλήνων να πηγαίνουν φέτος. Ανέβηκε πρώτο το αγόρι να ξεκλειδώσει για να κουβαλήσουν κάποια πράγματα από το χωριό που έφεραν μαζί τους. Πίσω ερχόταν ο πατέρας φορτωμένος και πιο πίσω η μητέρα με το καροτσάκι με το μωρό. Μόλις μπήκε το παιδί στο σπίτι, κρατώντας και το ταξιδιωτικό του σακίδιο, τον χτύπησαν οι Ασιάτες και τον έριξαν κάτω λιπόθυμο. Έτρεξαν στη σκάλα για να φύγουν, έριξαν κάτω τη μητέρα με το μωρό και στη συνέχεια έτρεξαν να εξαφανιστούν κυνηγημένοι από τον πατέρα. Ώσπου να πάρουν είδηση οι γείτονες.. τι συμβαίνει και να τρέξουν σε βοήθεια, οι Ασιάτες είχαν εξαφανιστεί. Το αγόρι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.
Ελευθερία του Λόγου
Το χάρο με τα μάτια του είδε ένας έφηβος στο Ν. Κόσμο όταν μπαίνοντας στο σπίτι του ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με διαρρήκτες Ασιάτες. Μόλις είχε επιστρέψει η οικογένεια από το χωριό αφού μόνο εκεί επιτρέπουν τα οικονομικά των Ελλήνων να πηγαίνουν φέτος. Ανέβηκε πρώτο το αγόρι να ξεκλειδώσει για να κουβαλήσουν κάποια πράγματα από το χωριό που έφεραν μαζί τους. Πίσω ερχόταν ο πατέρας φορτωμένος και πιο πίσω η μητέρα με το καροτσάκι με το μωρό. Μόλις μπήκε το παιδί στο σπίτι, κρατώντας και το ταξιδιωτικό του σακίδιο, τον χτύπησαν οι Ασιάτες και τον έριξαν κάτω λιπόθυμο. Έτρεξαν στη σκάλα για να φύγουν, έριξαν κάτω τη μητέρα με το μωρό και στη συνέχεια έτρεξαν να εξαφανιστούν κυνηγημένοι από τον πατέρα. Ώσπου να πάρουν είδηση οι γείτονες.. τι συμβαίνει και να τρέξουν σε βοήθεια, οι Ασιάτες είχαν εξαφανιστεί. Το αγόρι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.
Ελευθερία του Λόγου
Αλήθεια οι………..
Γιαλαντζί ανθρωπιστές που με τον Alexis έκαψαν την Αθήνα που είναι για το 11χρονο αθώο κοριτσι ;;;
Γιατί οι καραγκιόζηδες και πουλημένοι ανθρωπιστές δεν ζητούν το κάψιμο του Αλβανού λαθρομετανάστη ;;; όπως ζητούν μετά μανίας του αστυνομικού;;;
Γιατί κάποιοι ακόμα πιστεύουν οτι ειναι μόνο «ανθρωπιστές» και οχι σκουλήκια του Κερατα ;;;
ΠΠ
Γιατί οι καραγκιόζηδες και πουλημένοι ανθρωπιστές δεν ζητούν το κάψιμο του Αλβανού λαθρομετανάστη ;;; όπως ζητούν μετά μανίας του αστυνομικού;;;
Γιατί κάποιοι ακόμα πιστεύουν οτι ειναι μόνο «ανθρωπιστές» και οχι σκουλήκια του Κερατα ;;;
ΠΠ
ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΧΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΡΕ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ
Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΟΧΗ ΣΑΣ ΚΑΙ Η ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΑΣ
Ένα 11χρονο παιδί βιάστηκε, δολοφονήθηκε και πετάχτηκε σ ένα πηγάδι από αλλοδαπό κτήνος σε χωριό της Αρκαδίας.
γράφει ο Reporto
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_8883.html
Τα κτήνη δεν έχουν εθνικότητα θα μου πείτε και σ αυτό είναι έτοιμος να συμφωνήσει και ο γράφων.
Για ποιο λόγο όμως θα πρέπει ένας λαός να είναι υποχρεωμένος εκτός από την ανάγκη να προστατευθεί από τα δικά του κτήνη, να ανέχεται και ορδές εισαγόμενων κανιβάλων επειδή αυτή τη χώρα τη μισεί ο Jeffrey, η Αλ Σαλέχ, η Δραγώνα και οι λοιποί πολτοποιημένοι συνειδησιακά ευαισθητούληδες???
Ποιος κερατάς επί τέλους θα μας το εξηγήσει αυτό???
Οι ευαίσθητούληδες σιώπησαν.
Η «κίνηση ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία» έβγαλε το σκασμό.
Γι αυτό το 11χρονο παιδί δεν είχαν να πουν κουβέντα...
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_8883.html
Ένα 11χρονο παιδί βιάστηκε, δολοφονήθηκε και πετάχτηκε σ ένα πηγάδι από αλλοδαπό κτήνος σε χωριό της Αρκαδίας.
γράφει ο Reporto
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_8883.html
Τα κτήνη δεν έχουν εθνικότητα θα μου πείτε και σ αυτό είναι έτοιμος να συμφωνήσει και ο γράφων.
Για ποιο λόγο όμως θα πρέπει ένας λαός να είναι υποχρεωμένος εκτός από την ανάγκη να προστατευθεί από τα δικά του κτήνη, να ανέχεται και ορδές εισαγόμενων κανιβάλων επειδή αυτή τη χώρα τη μισεί ο Jeffrey, η Αλ Σαλέχ, η Δραγώνα και οι λοιποί πολτοποιημένοι συνειδησιακά ευαισθητούληδες???
Ποιος κερατάς επί τέλους θα μας το εξηγήσει αυτό???
Οι ευαίσθητούληδες σιώπησαν.
Η «κίνηση ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία» έβγαλε το σκασμό.
Γι αυτό το 11χρονο παιδί δεν είχαν να πουν κουβέντα...
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_8883.html
23/8/10
Σαν σήμερα ξεκίνησε η φονικότερη μάχη της ιστορίας της ανθρωπότητας στο Στάλινγκραντ .
http://antistasi.org/?p=10065
Η σημερινή «επίσημη» ιστορία κάνει τα στραβά μάτια σε ένα απλό ερώτημα: γιατί αυτήν την πόλη, μια επαρχιακή πόλη στα νότια της Ρωσίας, επέλεξε ο Στάλιν να «χαρίσει» το όνομά του. Η πραγματικότητα είναι η εξής.
Περίπου στα 850μΧ στα νότα της Ρωσίας δυναμώνει μια πόλη.
Η πόλη αυτή έγινε η πρωτεύουσα της Χαζαρίας, μεταγενέστερα μιας μεγάλης αυτοκρατορίας που την είχαν ιδρύσει και έλεγχαν οι μογγολοιουδαίοι. Το Χαζαρικό καγκανάτ έγινε ο μεγαλύτερος εφιάλτης των Ρωσικών βασιλείων, οι οποίοι στην εποχή εκείνη δεν κατάφερναν να ενωθούν.
Ο αγώνας ενάντια στην εβραίικη Χαζαρία (για την ακρίβεια, ιουδοποιημένη Χαζαρία, γιατί ο πληθυσμός την χώρας αυτής ήταν κυρίως τουρκογενής, ο οποίος είχε δεχθεί τον ιουδαϊσμό) έγινε αφορμή για να ενωθεί η Ρωσία. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Σβιατοσλάβ, αυτός που κατάφερε να ενώσει τους Ρώσους και να νικήσει τους Χαζάρους, είναι για τους Ρώσους ο μεγαλύτερος εθνικός τους Ήρωας.
Η πρωτεύουσα της Χαζαρίας, μιας χώρας η οποία πολεμούσε τους Ρώσους για 400 χρόνια και παραλίγο να αφανίσει του Ρωσικό Γένος από προσώπου Γης, βρισκόταν στην ίδια θέση με το κομμουνιστικό Στάλιγκραντ (το σημερινό Βολγκογκράντ) και λεγόταν Ιτίλ (Atil στον πιο πάνω χάρτη).
Μετά την Κόκκινη Επανάσταση των Μπολσεβίκων, δηλ. εβραίων κατά κύριο λόγο ( http://antistasi.org/?p=3024 ), οι εβραίοι σε ένδειξη επανάκτησης και ελέγχου του ρώσικου λαού και, φυσικά, για λόγους μυστικιστικούς, μετονόμασαν την Ρώσικη τότε πόλη Σαμάρα, πρώην Ιτίλ, σε Σταλινγκράντ.
Το Σταλινγκράν για το Α. Χίτλερ και τους ναζί συμβόλιζε την Εβραίικη μπολσεβίκικη ολιγαρχία που καταδυνάστευε την Ρωσία. Αυτός είναι ο λόγος που έδωσε τόση σημασία η Ναζιστική Γερμανία στην μάχη για αυτήν την πόλη. Η κατοχή αυτής της πόλης θα συμβόλιζε και το τέλος της Εβραϊκής κυριαρχίας κατά του Λευκού Ανθρώπου και το τέλος της Δεύτερης Χαζαρίας (ΕΣΣΔ) που απειλούσε ολόκληρη την Ευρώπη.
Πρέπει να πούμε ότι οι σημερινοί Εβραίοι σε όλο το κόσμο, κατά πλειοψηφία, αποτελούν τους απογόνους των Χαζάρων, μιας ιστορικής αυτοκρατορίας με τουρκογενή πληθυσμό και με ιουδαϊκή θρησκεία. Αυτό εξηγεί και την μεγάλη αγάπη και αδυναμία των σημερινών Εβραίων προς την Τουρκία…..
Σε κανένα μέρος της σημερινής πόλης Βολγκογκράντ δεν εξορύσσουν πετρέλαια. Τα πετρέλαια της Κασπίας είναι στα νότα της Λιμνοθάλασσας, στο Μπακού και στο Γκρόζνι. Επίσης πρέπει ο αναγνώστης να γνωρίζει ότι οι Ναζί είχαν φτάσει περίπου 250 χιλιόμετρα από το Μπακού. Άρα κανένα επιχείρημα για «πετρέλαια» στο Σταλιγκράντ δεν μπορεί να θεωρηθεί σοβαρό.
Η σημερινή «επίσημη» ιστορία κάνει τα στραβά μάτια σε ένα απλό ερώτημα: γιατί αυτήν την πόλη, μια επαρχιακή πόλη στα νότια της Ρωσίας, επέλεξε ο Στάλιν να «χαρίσει» το όνομά του. Η πραγματικότητα είναι η εξής.
Περίπου στα 850μΧ στα νότα της Ρωσίας δυναμώνει μια πόλη.
Η πόλη αυτή έγινε η πρωτεύουσα της Χαζαρίας, μεταγενέστερα μιας μεγάλης αυτοκρατορίας που την είχαν ιδρύσει και έλεγχαν οι μογγολοιουδαίοι. Το Χαζαρικό καγκανάτ έγινε ο μεγαλύτερος εφιάλτης των Ρωσικών βασιλείων, οι οποίοι στην εποχή εκείνη δεν κατάφερναν να ενωθούν.
Ο αγώνας ενάντια στην εβραίικη Χαζαρία (για την ακρίβεια, ιουδοποιημένη Χαζαρία, γιατί ο πληθυσμός την χώρας αυτής ήταν κυρίως τουρκογενής, ο οποίος είχε δεχθεί τον ιουδαϊσμό) έγινε αφορμή για να ενωθεί η Ρωσία. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Σβιατοσλάβ, αυτός που κατάφερε να ενώσει τους Ρώσους και να νικήσει τους Χαζάρους, είναι για τους Ρώσους ο μεγαλύτερος εθνικός τους Ήρωας.
Η πρωτεύουσα της Χαζαρίας, μιας χώρας η οποία πολεμούσε τους Ρώσους για 400 χρόνια και παραλίγο να αφανίσει του Ρωσικό Γένος από προσώπου Γης, βρισκόταν στην ίδια θέση με το κομμουνιστικό Στάλιγκραντ (το σημερινό Βολγκογκράντ) και λεγόταν Ιτίλ (Atil στον πιο πάνω χάρτη).
Μετά την Κόκκινη Επανάσταση των Μπολσεβίκων, δηλ. εβραίων κατά κύριο λόγο ( http://antistasi.org/?p=3024 ), οι εβραίοι σε ένδειξη επανάκτησης και ελέγχου του ρώσικου λαού και, φυσικά, για λόγους μυστικιστικούς, μετονόμασαν την Ρώσικη τότε πόλη Σαμάρα, πρώην Ιτίλ, σε Σταλινγκράντ.
Το Σταλινγκράν για το Α. Χίτλερ και τους ναζί συμβόλιζε την Εβραίικη μπολσεβίκικη ολιγαρχία που καταδυνάστευε την Ρωσία. Αυτός είναι ο λόγος που έδωσε τόση σημασία η Ναζιστική Γερμανία στην μάχη για αυτήν την πόλη. Η κατοχή αυτής της πόλης θα συμβόλιζε και το τέλος της Εβραϊκής κυριαρχίας κατά του Λευκού Ανθρώπου και το τέλος της Δεύτερης Χαζαρίας (ΕΣΣΔ) που απειλούσε ολόκληρη την Ευρώπη.
Πρέπει να πούμε ότι οι σημερινοί Εβραίοι σε όλο το κόσμο, κατά πλειοψηφία, αποτελούν τους απογόνους των Χαζάρων, μιας ιστορικής αυτοκρατορίας με τουρκογενή πληθυσμό και με ιουδαϊκή θρησκεία. Αυτό εξηγεί και την μεγάλη αγάπη και αδυναμία των σημερινών Εβραίων προς την Τουρκία…..
Σε κανένα μέρος της σημερινής πόλης Βολγκογκράντ δεν εξορύσσουν πετρέλαια. Τα πετρέλαια της Κασπίας είναι στα νότα της Λιμνοθάλασσας, στο Μπακού και στο Γκρόζνι. Επίσης πρέπει ο αναγνώστης να γνωρίζει ότι οι Ναζί είχαν φτάσει περίπου 250 χιλιόμετρα από το Μπακού. Άρα κανένα επιχείρημα για «πετρέλαια» στο Σταλιγκράντ δεν μπορεί να θεωρηθεί σοβαρό.
Είσαι Πατριώτης; Δυσμενής μετάθεση!
Αν είναι δυνατόν!…
Αξιωματικός του Ναυτικού (ο Πλωτάρχης Στρατιωτικός Γιατρός Ζ.Μ.) μετετέθη ΑΚΑΡΙΑΙΑ επειδή σε εκδήλωση στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, (όπου παρίστατο και ο υποναύαρχος Κρυονερίτης γνωστός από τα απαράδεκτα γεγονότα που άφησαν άναυδο κάθε Ελληνα, στο «ΑΒΕΡΩΦ») απετόλμησε να επισημάνει το απαράδεκτο γεγονός της παραχώρησης του Ναυτικού Οχυρού Βοτανικού για την ανέγερση τεμένους.
Ο Πλωτάρχης, καταχειροκροτήθηκε, βεβαίως, από τους 300 περίπου συναδέλφους του όταν επεσήμανε την απαράδεκτη αυτή απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης – και ειδικώς του Αρχηγείου Ναυτικού – πλην όμως ο υποναύαρχος Κρυονερίτης και η λοιπή κουστωδία ανωτάτων βαθμοφόρων σκεπτόμενοι προφανώς ότι μπορεί να… μπλέξουν, φρόντισαν να οδεύσει προς… το Ναυτικό Νοσοκομείο Κρήτης στη Σούδα ο… αυθάδης Πλωτάρχης.
Ποιος ξέρει, μπορεί και να αποταχθεί επειδή είχε την έμπνευση να θίξει τα κακώς πεπραγμένα των ανωτέρων του και της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου.
Διότι ειδικά για την ανέγερση του τεμένους στην θέση του Ναυτικού Οχυρού Βοτανικού, δεν είναι δυνατόν να μην εγνώριζε τα πάντα ο Υπουργός.
Μόνο που τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η μετάθεση του Πλωτάρχη Ζ.Μ. στο Ναυτικό Νοσοκομείο Κρήτης έγινε κατά παράβαση όλων των μόνιμων διαταγών που προβλέπουν την επάνδρωση των μονάδων και με την επίκληση ενός αορίστου υπηρεσιακού οφέλους που στην πραγματικότητα μάλλον είναι βλάβη και για την υπηρεσία και για τον ίδιο.
Οι αριθμοί άλλωστε μιλούν από μόνοι τους. Στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών υπάρχουν τέσσερις (4) παθολόγοι – πρόκειται για την ειδικότητα του Πλωτάρχη γιατρού – ενώ προβλέπονται οκτώ (8) για 1.400 ασθενείς που νοσηλεύονται το χρόνο στις παθολογικές κλινικές που αριθμούν 300 κλίνες. Το Ναυτικό Νοσοκομείο Κρήτης μαζί με τον Πλωτάρχη έχει πλέον πέντε (5) παθολόγους στο δυναμικό του, ενώ προβλέπονται δυο (2) για τις 70 κλίνες του. Ξέρετε πόσοι νοσηλεύονται στο παθολογικό σήμερα; Τέσσερις (4) ασθενείς! Δηλαδή ανά ασθενή αντιστοιχεί περισσότερος από ένας γιατρός! Αν αυτή η μετάθεση δεν κρύβει «εκδικητικότητα», τότε πως μπορεί να δικαιολογηθεί κύριε Κρυονερίτη;
Και κάτι ακόμη. Ο Πλωτάρχης Ζ.Μ. προσέφυγε στα πολιτικά δικαστήρια και έκανε ασφαλιστικά μέτρα κατά της μετάθεσής του. Ο δικαστής απέρριψε τα ασφαλιστικά μέτρα. Η «Ε.Ω.» επικοινώνησε με τον Πλωτάρχη και αφού μας ξεκαθάρισε ότι δεν θέλει να κάνει καμία κρίση ούτε για την μετάθεσή του, ούτε για τη δικαστική απόφαση μας εξέφρασε το «παράπονό» του: «Ο δικαστής δεν με κοίταξε ούτε μια φορά στα μάτια. Ειλικρινά δεν ξέρω τι χρώμα έχουν τα μάτια του»! Τα σχόλια πιστεύουμε είναι περιττά… Καλούμε μόνο τον Ευάγγελο Βενιζέλο να κοιτάξει και κάτω από το χαλί. Είναι σίγουρο ότι θα βρει πολλά σκουπίδια!
πηγή http://www.elora.gr
Αξιωματικός του Ναυτικού (ο Πλωτάρχης Στρατιωτικός Γιατρός Ζ.Μ.) μετετέθη ΑΚΑΡΙΑΙΑ επειδή σε εκδήλωση στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, (όπου παρίστατο και ο υποναύαρχος Κρυονερίτης γνωστός από τα απαράδεκτα γεγονότα που άφησαν άναυδο κάθε Ελληνα, στο «ΑΒΕΡΩΦ») απετόλμησε να επισημάνει το απαράδεκτο γεγονός της παραχώρησης του Ναυτικού Οχυρού Βοτανικού για την ανέγερση τεμένους.
Ο Πλωτάρχης, καταχειροκροτήθηκε, βεβαίως, από τους 300 περίπου συναδέλφους του όταν επεσήμανε την απαράδεκτη αυτή απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης – και ειδικώς του Αρχηγείου Ναυτικού – πλην όμως ο υποναύαρχος Κρυονερίτης και η λοιπή κουστωδία ανωτάτων βαθμοφόρων σκεπτόμενοι προφανώς ότι μπορεί να… μπλέξουν, φρόντισαν να οδεύσει προς… το Ναυτικό Νοσοκομείο Κρήτης στη Σούδα ο… αυθάδης Πλωτάρχης.
Ποιος ξέρει, μπορεί και να αποταχθεί επειδή είχε την έμπνευση να θίξει τα κακώς πεπραγμένα των ανωτέρων του και της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου.
Διότι ειδικά για την ανέγερση του τεμένους στην θέση του Ναυτικού Οχυρού Βοτανικού, δεν είναι δυνατόν να μην εγνώριζε τα πάντα ο Υπουργός.
Μόνο που τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η μετάθεση του Πλωτάρχη Ζ.Μ. στο Ναυτικό Νοσοκομείο Κρήτης έγινε κατά παράβαση όλων των μόνιμων διαταγών που προβλέπουν την επάνδρωση των μονάδων και με την επίκληση ενός αορίστου υπηρεσιακού οφέλους που στην πραγματικότητα μάλλον είναι βλάβη και για την υπηρεσία και για τον ίδιο.
Οι αριθμοί άλλωστε μιλούν από μόνοι τους. Στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών υπάρχουν τέσσερις (4) παθολόγοι – πρόκειται για την ειδικότητα του Πλωτάρχη γιατρού – ενώ προβλέπονται οκτώ (8) για 1.400 ασθενείς που νοσηλεύονται το χρόνο στις παθολογικές κλινικές που αριθμούν 300 κλίνες. Το Ναυτικό Νοσοκομείο Κρήτης μαζί με τον Πλωτάρχη έχει πλέον πέντε (5) παθολόγους στο δυναμικό του, ενώ προβλέπονται δυο (2) για τις 70 κλίνες του. Ξέρετε πόσοι νοσηλεύονται στο παθολογικό σήμερα; Τέσσερις (4) ασθενείς! Δηλαδή ανά ασθενή αντιστοιχεί περισσότερος από ένας γιατρός! Αν αυτή η μετάθεση δεν κρύβει «εκδικητικότητα», τότε πως μπορεί να δικαιολογηθεί κύριε Κρυονερίτη;
Και κάτι ακόμη. Ο Πλωτάρχης Ζ.Μ. προσέφυγε στα πολιτικά δικαστήρια και έκανε ασφαλιστικά μέτρα κατά της μετάθεσής του. Ο δικαστής απέρριψε τα ασφαλιστικά μέτρα. Η «Ε.Ω.» επικοινώνησε με τον Πλωτάρχη και αφού μας ξεκαθάρισε ότι δεν θέλει να κάνει καμία κρίση ούτε για την μετάθεσή του, ούτε για τη δικαστική απόφαση μας εξέφρασε το «παράπονό» του: «Ο δικαστής δεν με κοίταξε ούτε μια φορά στα μάτια. Ειλικρινά δεν ξέρω τι χρώμα έχουν τα μάτια του»! Τα σχόλια πιστεύουμε είναι περιττά… Καλούμε μόνο τον Ευάγγελο Βενιζέλο να κοιτάξει και κάτω από το χαλί. Είναι σίγουρο ότι θα βρει πολλά σκουπίδια!
πηγή http://www.elora.gr
Ουδέποτε ανεξάρτητοι (Κ. Μπετινάκης)
Θεμέλιο του πολιτεύματος, είναι η λαϊκή κυριαρχία. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα... Η τήρησή του (Συντάγματος) επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο σε όποιον προσπαθεί να το καταλύσει...
(Πρώτο και ακροτελεύτιο από τα άρθρα του Ελληνικού Συντάγματος)
Παγκόσμια διακυβέρνηση και λαϊκή κυριαρχία δεν συνυπάρχουν
http://www.styx.gr
«Εσύ δηλαδή, τι προτείνεις;». Ήταν η επίμονη ερώτηση που δέχτηκα από απόστρατο ανώτατο αξιωματικό της αεροπορίας, ο οποίος έχει αναμφίβολα πεισθεί από τα Μέσα Μαζικής Αποπλάνησης και τα λεγόμενα των κυβερνητικών αξιωματούχων, πως «δεν υπήρχε άλλη λύση πλην του ΔΝΤ».
Η συζήτηση ήταν επιπέδου καφενείου, με τσίπουρο γερό μεζέ και θέα το Αιγαίο, από την Τσαγκαράδα. Την παρέα να αποτελούσαν αξιόλογοι συνομιλητές- όλοι κάποιας ηλικίας. Δύο καθηγητές Πανεπιστημίου, ένας απόστρατος αξιωματικός, ένας ναυπηγός-πανδοχέας ένας εκπαιδευτικός και ένας αρχιτέκτονας και ο απαραίτητος δημοσιογράφος, που πρέπει να δώσει λόγο για όλα όσα καταμαρτυρούν στον κλάδο, πληρώνοντας εκείνα που διαπράττουν τα παπαγαλάκια πάσης μορφής, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των βαρόνων των Μέσων…
Όλοι γνωρίζουν, αλλά ηθελημένα ξεχνούν, ότι την κρίση –πρώτ’ απ’ όλα- δεν την δημιούργησαν οι απλοί πολίτες. Και κυρίως εκείνοι που καλούνται να την πληρώσουν από το υστέρημά τους. Ούτε έχουν μερίδιο ευθύνης, πλην του δικαιώματος του απλού ψηφοφόρου.
Άλλος είπε την περίφημη φράση «λεφτά υπάρχουν», ενώ γνώριζε την αλήθεια, αλλά επιθυμούσε διακαώς τον θώκο.
Ο ίδιος ήταν που δυσφήμισε τη χώρα, περιφερόμενος σε τηλεοπτικά κανάλια, διατυμπανίζοντας για την απειλούμενη χρεοκοπία της χώρας.
Το κλίμα, έτσι δημιουργήθηκε. Κι όταν ένας πρωθυπουργός για να «χαντακώσει» τους προηγούμενους, τους κατακεραυνώνει πως «άφησαν τα ταμεία άδεια» προκειμένου να πείσει ότι οι δυνατότητές του είναι περιορισμένες, τότε εν γνώσει του παίζει το παιχνίδι των κερδοσκόπων.
Όλα ήταν προκαθορισμένα από τραπεζικούς κύκλους γύρω από τη Γκόλντμαν Ζακς. Ώσπου επήλθε η –πλήρης υποδούλωση… Όταν τον έλεγχο των δημοσιονομικών καθορίζουν ξένα κέντρα, ποιος μπορεί να μιλήσει για ανεξάρτητη πολιτική βούληση;
Σάμπως όμως υπήρξαμε πραγματικά ανεξάρτητοι; Αλλά όχι και να καταφέρουμε να δώσουμε την εξουσία σε εκείνον που κατέστησε το κράτος προτεκτοράτο.
Είναι τοις πάσι γνωστό πως,
Για την εξωτερική πολιτική αποφασίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για την ‘Αμυνα, το ΝΑΤΟ.
Και τώρα πλέον, για τα δημοσιονομικά η Τρόικα.
Εμπρός όλοι μαζί να τραγουδήσουμε τον Ύμνο στην Ελευθερία, και να τιμήσουμε τους ήρωες του 21. Μόνο που από την γέννησή του, το κράτος ήταν ήδη υπερχρεωμένο και βασιζόταν στις δεσμεύσεις περίεργων συμμαχιών.
Αφού επιτέλεσε το έργο εφ’ ώ ετάχθη, τώρα πλέον, ο πρωθυπουργός μπορεί άνετα να οργανώνει συμπόσια στον Πόρο, με προσεκτικά επιλεγμένες προσωπικότητες, που τρωγοπίνοντας υμνούν το θεάρεστο έργο του.
Και η πρότασή του, μερικώς αδιευκρίνιστη: Ο «Τέταρτος δρόμος». Μια βαρύγδουπη φράση από έναν υπάκουο στην παγκοσμιοποίηση. Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που όμως δεν προφέρει καν την λέξη, "σοσιαλισμός". Και αποδομεί κάθε ίχνος κοινωνικού κράτους. Έτσι αυτό που βιώνουν οι πολίτεςείναι καθημερινά να νοιώθουν το χέρι των ξένων βαθύτερα στην τσέπη τους.
Παγκοσμιοποίηση, παγκόσμια κυβέρνηση και υποτελείς…
Επειδή ο τρίτος δρόμος στον Σοσιαλισμό δεν βρέθηκε.
Θα μπορούσαμε να κάνουμε αυτό που λέει το Σύνταγμα, και να αντισταθούμε. Αυτό άλλωστε προτείνει και το ΚΚΕ. Ως αντιπρόσωπος εργοστασίου που έχει πλέον κλείσει.
Πόσες ημέρες απεργίας μπορεί να αντέξει ένας εργαζόμενος, που δεν είναι κομματικό στέλεχος ώστε να τρέχει ο μισθός του;
Πόσοι άνεργοι θα θυσίαζαν την ηθική και την ιδεολογία για να αποκτήσουν ένα μεροκάματο;
Τι είδους αντίσταση να κάνει στα ολιγοπώλια και τα καρτέλ ο συνταξιούχος, με τα κουτσουρεμένα, η και κομμένα επιδόματα;
Τις απαντήσεις δεν θα τις βρείτε εδώ. Τις περιμένουμε από τους πολιτικούς ταγούς. Έχουμε αφήσει σ΄αυτούς να διαχειρίζονται την τύχη της χώρας, την δική μας, των παιδιών μας. Τους ψηφίσουμε για ένα πρόγραμμα που ανακοινώνουν, κι ύστερα εφαρμόζουν κρυφή ατζέντα.
Αλλά τι να γίνει, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από την κάλπη. Η Δημοκρατία, έχει τους περιορισμούς της, κι όπως είχε πει ο Γουίνστον Τσόρτσιλ, «βρείτε μου μια καλύτερη εναλλακτική λύση».
(Πρώτο και ακροτελεύτιο από τα άρθρα του Ελληνικού Συντάγματος)
Παγκόσμια διακυβέρνηση και λαϊκή κυριαρχία δεν συνυπάρχουν
http://www.styx.gr
«Εσύ δηλαδή, τι προτείνεις;». Ήταν η επίμονη ερώτηση που δέχτηκα από απόστρατο ανώτατο αξιωματικό της αεροπορίας, ο οποίος έχει αναμφίβολα πεισθεί από τα Μέσα Μαζικής Αποπλάνησης και τα λεγόμενα των κυβερνητικών αξιωματούχων, πως «δεν υπήρχε άλλη λύση πλην του ΔΝΤ».
Η συζήτηση ήταν επιπέδου καφενείου, με τσίπουρο γερό μεζέ και θέα το Αιγαίο, από την Τσαγκαράδα. Την παρέα να αποτελούσαν αξιόλογοι συνομιλητές- όλοι κάποιας ηλικίας. Δύο καθηγητές Πανεπιστημίου, ένας απόστρατος αξιωματικός, ένας ναυπηγός-πανδοχέας ένας εκπαιδευτικός και ένας αρχιτέκτονας και ο απαραίτητος δημοσιογράφος, που πρέπει να δώσει λόγο για όλα όσα καταμαρτυρούν στον κλάδο, πληρώνοντας εκείνα που διαπράττουν τα παπαγαλάκια πάσης μορφής, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των βαρόνων των Μέσων…
Όλοι γνωρίζουν, αλλά ηθελημένα ξεχνούν, ότι την κρίση –πρώτ’ απ’ όλα- δεν την δημιούργησαν οι απλοί πολίτες. Και κυρίως εκείνοι που καλούνται να την πληρώσουν από το υστέρημά τους. Ούτε έχουν μερίδιο ευθύνης, πλην του δικαιώματος του απλού ψηφοφόρου.
Άλλος είπε την περίφημη φράση «λεφτά υπάρχουν», ενώ γνώριζε την αλήθεια, αλλά επιθυμούσε διακαώς τον θώκο.
Ο ίδιος ήταν που δυσφήμισε τη χώρα, περιφερόμενος σε τηλεοπτικά κανάλια, διατυμπανίζοντας για την απειλούμενη χρεοκοπία της χώρας.
Το κλίμα, έτσι δημιουργήθηκε. Κι όταν ένας πρωθυπουργός για να «χαντακώσει» τους προηγούμενους, τους κατακεραυνώνει πως «άφησαν τα ταμεία άδεια» προκειμένου να πείσει ότι οι δυνατότητές του είναι περιορισμένες, τότε εν γνώσει του παίζει το παιχνίδι των κερδοσκόπων.
Όλα ήταν προκαθορισμένα από τραπεζικούς κύκλους γύρω από τη Γκόλντμαν Ζακς. Ώσπου επήλθε η –πλήρης υποδούλωση… Όταν τον έλεγχο των δημοσιονομικών καθορίζουν ξένα κέντρα, ποιος μπορεί να μιλήσει για ανεξάρτητη πολιτική βούληση;
Σάμπως όμως υπήρξαμε πραγματικά ανεξάρτητοι; Αλλά όχι και να καταφέρουμε να δώσουμε την εξουσία σε εκείνον που κατέστησε το κράτος προτεκτοράτο.
Είναι τοις πάσι γνωστό πως,
Για την εξωτερική πολιτική αποφασίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για την ‘Αμυνα, το ΝΑΤΟ.
Και τώρα πλέον, για τα δημοσιονομικά η Τρόικα.
Εμπρός όλοι μαζί να τραγουδήσουμε τον Ύμνο στην Ελευθερία, και να τιμήσουμε τους ήρωες του 21. Μόνο που από την γέννησή του, το κράτος ήταν ήδη υπερχρεωμένο και βασιζόταν στις δεσμεύσεις περίεργων συμμαχιών.
Αφού επιτέλεσε το έργο εφ’ ώ ετάχθη, τώρα πλέον, ο πρωθυπουργός μπορεί άνετα να οργανώνει συμπόσια στον Πόρο, με προσεκτικά επιλεγμένες προσωπικότητες, που τρωγοπίνοντας υμνούν το θεάρεστο έργο του.
Και η πρότασή του, μερικώς αδιευκρίνιστη: Ο «Τέταρτος δρόμος». Μια βαρύγδουπη φράση από έναν υπάκουο στην παγκοσμιοποίηση. Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που όμως δεν προφέρει καν την λέξη, "σοσιαλισμός". Και αποδομεί κάθε ίχνος κοινωνικού κράτους. Έτσι αυτό που βιώνουν οι πολίτεςείναι καθημερινά να νοιώθουν το χέρι των ξένων βαθύτερα στην τσέπη τους.
Παγκοσμιοποίηση, παγκόσμια κυβέρνηση και υποτελείς…
Επειδή ο τρίτος δρόμος στον Σοσιαλισμό δεν βρέθηκε.
Θα μπορούσαμε να κάνουμε αυτό που λέει το Σύνταγμα, και να αντισταθούμε. Αυτό άλλωστε προτείνει και το ΚΚΕ. Ως αντιπρόσωπος εργοστασίου που έχει πλέον κλείσει.
Πόσες ημέρες απεργίας μπορεί να αντέξει ένας εργαζόμενος, που δεν είναι κομματικό στέλεχος ώστε να τρέχει ο μισθός του;
Πόσοι άνεργοι θα θυσίαζαν την ηθική και την ιδεολογία για να αποκτήσουν ένα μεροκάματο;
Τι είδους αντίσταση να κάνει στα ολιγοπώλια και τα καρτέλ ο συνταξιούχος, με τα κουτσουρεμένα, η και κομμένα επιδόματα;
Τις απαντήσεις δεν θα τις βρείτε εδώ. Τις περιμένουμε από τους πολιτικούς ταγούς. Έχουμε αφήσει σ΄αυτούς να διαχειρίζονται την τύχη της χώρας, την δική μας, των παιδιών μας. Τους ψηφίσουμε για ένα πρόγραμμα που ανακοινώνουν, κι ύστερα εφαρμόζουν κρυφή ατζέντα.
Αλλά τι να γίνει, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από την κάλπη. Η Δημοκρατία, έχει τους περιορισμούς της, κι όπως είχε πει ο Γουίνστον Τσόρτσιλ, «βρείτε μου μια καλύτερη εναλλακτική λύση».
22/8/10
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ.
"Όσοι το χάλκεον χέριβαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι θέλει αρετήν και τόλμηνη ελευθερία."
Ανδρέας Κάλβος
Μέσα στον ορυμαγδό της αλλαγής του κόσμου και τον πόνο ψυχής του σήμερα που χάνει, σαν άμμο μέσα από τα δάχτυλά του, τις αξίες του χθες, έρχονται στιγμές, που μου λεν κάποιοι φίλοι: «Τί αγωνίζεσαι, άνθρωπε! Δεν καταλαβαίνεις ότι το ποτάμι μας είναι στραβό, ότι είναι ο φταίχτης, αυτό που έχει στραβές όχθες, και, σα λαός, πρέπει να πληρώσουμε! Να πληρώσουμε, γιατί ο ρους μας, ρεμπελεύοντας στα "ρόζνοα", "ρόζπνοα" και "ροζοφανή" ρεζιλέματα των “realities”, "ρουτίνιασε τη ρουτίνα του στο ραχατλίδικο ραγιαδισμό και στον παχυδερμιαίο ωχαδερφισμό· στο ρυπαρό ρασιοναλιστικό ρεαλισμό, αλλά κι ακόμα, στην ρεπιασμένη και ρηξοθέμιδα ρουσφετολογία, στις χρηματικές ή χρηματιστηριακές ραδιουργίες, ρεμούλες και ρεγάλα, ως και στην αλλαξοραχιαία τρυφηλότητα"!
Εξάλλου, στη διακυβέρνηση των πέντε ηπείρων τα ατομικά δικαιώματα δε μετράνε, αφού, σαν αποστήματα τα σπάνε, ενώ και τα εθνικά θέματα δε χωρούν κι ούτε χωράνε ως έχουν, αλλά, ως "ομελέτα", τα μαγειρεύουν κατά τις ορέξεις τους! Δεν βλέπεις ότι η υπόθεση είναι χαμένη! Η παγκόσμια διακυβέρνηση είναι εδώ και δεν αστειεύεται. Δεν σου το δείχνει, ξεκάθαρα, το ξεθάρρεμα των μουγκρητών των υποχθόνιων οντοτήτων! Τί θέλεις τώρα; καμιά εξορία στης ιστορίας τα περίχωρα; ή σε κάποιο σκαρί Αιγαιοπελαγίτικο, όπου το Ελληνικό σου διαβατήριο δε θα έχει, πλέον, καμιά ισχύ! Δεν το βλέπεις ότι θα βγεις ζημιωμένος; Γιατί "δεν κάθεσαι … στ’ αυγά σου"! Και εν τέλει, γιατί αγωνίζεσαι! Ποιός είναι ο λόγος»!
Απαντώ, λοιπόν, και λέω…
Παίρνω την άδεια από τον ουρανό της καρδιάς μου, και με την αξίνα του πνεύματος, σκαλίζω διασαλπίζοντας την ΑΛΗΘΗ αλήθεια στους τόμους των σαλπισμάτων των αιώνων, με τούτα τα, εντελέχεια έχοντα, και εκ Θεού, αείποτε, εκπορευόμενα και εντελλόμενα ρήματα:
Ακόμα κι αν των αιώνων, ο μεγαλύτερος φταίχτης, ήμουν! Ακόμα κι αν δε στάθηκα πάντοτε, στο ύψος του υψηλού προορισμού μου. Κι αν εθελοτυφλούσα στο κατρακύλημα του σκάφους μου, ακόμα και τότε. Κι αν, ακόμα, ναρκώθηκα από συβαρίτικους επίπλαστους παραδείσους. Κι αν έβλαψα τον εαυτό μου, ιδιοχείρως. Ακόμα και τότε: Θέλω, ως εννοιόσημος και ενδόκαρπος λαός, αυτεξούσιος να είμαι! να μη με ορίζουν άλλοι!
Δικαιούμαι να έχω και να εφαρμόζω, απαρέγκλιτα, το Σύνταγμά μου. Αυτό που έφτιαξα με αγάπη, ιδρώτα, πόνο και αίμα, μέσα από τις προαιωνίως αιώνιες παρακαταθήκες των προγόνων μου· από την αυτοθυσία του τιτάνα Προμηθέα και των ημίθεων Ορφέα και Ηρακλή· από τη σύλληψη και εφαρμογή των πανανθρώπινων οραματισμών των πολιτών, πρώτα, και πολιτικών, ύστερα, Σόλωνα και Λυκούργου, Κλεισθένη και Περικλή· από τις ένθεες θεωρήσεις, της ψυχής και του σύμπαντος κόσμου, των φιλόσοφων Πυθαγόρα και Ηράκλειτου, Σωκράτη, Πλάτωνα και Αριστοτέλη, και από τα υψηλόθωρα δημιουργήματα τόσων άλλων, πανυφήλιου ακτινοβολίας προσωπικοτήτων, ων ουκ έστι αριθμός, μέχρι τους αστερισμούς των κοινοτήτων των Αμπελακίων και της Χάρτας και του Θούριου του Ρήγα, το ελπιδόχρωο, ανθρωπογενές και φιλάνθρωπο, πρώτο Σύνταγμα της Επιδαύρου, τα αγνά και λαμπερά, διαχρονικώς, ήθη, έθιμα και παραδόσεις του τόπου αυτού, κι ακόμα, τους άχραντους πόθους του Έλληνα, όπως αυτοί αναβρύζουν από τα δημοτικά τραγούδια του, και τους αμέτρητους πηγαίους αγώνες του απλού λαού, για αγάπη και δημοκρατία, για δικαιοσύνη, για ελευθερία, ανεξαρτησία, μέσα από το σεβασμό κάθε υπόστασης.
Επιπλέον, δεν απεγκλιμάτισα κανένα περιβάλλον, τουλάχιστον συνειδητά, και δεν εγκλημάτησα κατ’ ουδενός, πολύ δε περισσότερο, δεν δημιούργησα με βόμβες, εκατόμβες θυμάτων αθώων, είτε παγκόσμιες συρράξεις, προκαλώντας, είτε αναλαμβάνοντας καθήκοντα παγκόσμιου αστυνόμου ή τρομοκράτη. Κι ακόμα, ουδέποτε έχτισα οποιοδήποτε κοσμοφόνο ή ρεβανσιστικό ράιχ.
Κι αν, διψασμένο ποτάμι εγώ, χρωστώ σε κάποιους, υλικές ασημαντότητες, οι πιστωτές μου, αυτές οι ορφνόνερες ορδές κυνηγών υποψήφιων θυμάτων, δεν είναι λιγότερο άμοιροι ευθυνών από μένα! Έπειτα, δε ζήμιωσα κανένα, περσσότερο, απ’ ό,τι, η συναλλαγή μαζί του, ζήμιωσε και πλήγωσε βάναυσα τα μύχια μου και κάθε προοπτική αληθούς προόδου του έρμου αυτού τόπου! Ούτε, φυσικά, το αγνάντι θεατό χρέος μου είναι το πραγματικώς υπάρχον, αυτό που θα είχα την υποχρέωση να πληρώσω, αν οι ερπετόκυνες των παγκόσμιων αρχόντων δεν έδειχναν με τα ιοβόλα τους δήγματά το γνωστό σενάριο! Και, πάντως, δε θα υπήρχε αυτή η ανάγκη και δε θα υπέκυπτα ως κράτος, αν, ως κράτος, δεν τελούσα υπό ζυγόν θιάσου, πρωτοφανούς αθλιότητας, ασελγούντος επί παντός ζωτικού στοιχείου, κάθε ικμάδας, της πατρίδας μου, με προφανή, απεριφράστως, σκοπό, την εξόντωσή της· θιάσου, δωσίλογου, συναποτελούμενου εξ εκπροσώπων της παγκόσμιας κλίκας αταξίας πραγμάτων και απαξίας ιδεών, εντεταλμένων να διαφεντεύουν, με αυτή τη συνταγή, ως επίσημοι κυβερνήτες μου, τον τόπο, έως την πλήρη απόθεμελίωσή του! Αυτοί, οι υποτιθέμενοι Έλληνες κυβερνήτες μου (ουχ ήττον Εφιάλτες), εκλεγμένοι, δήθεν, με δημοκρατικές διαδικασίες, στην πραγματικότητα, όμως, έχοντας υφαρπάσει την λαϊκή ψήφο με δόλια μέσα!
Όμως, υπάρχει Νέμεση! Η Θεία Αρμονία του Σύμπαντος, η οποία ως Θεία Δίκη, ως Λόγος Αγάπη - Λόγος Θεού, ως το απόλυτο Φως των αιώνων, θα επιφέρει την κάθαρση. Μέσα από τη θετική ενέργεια και ακτινοβολία που, ως πνεύμα, πρέπει να εκπέμψω, κάνοντας πράξη τον αρχαίο χρησμό "συν Αθηνά και χείρα κίνει". Έχει καταγραφεί, ήδη, πλειστάκις, στις αετόρραχες σελίδες της ιστορικής αξιοπρέπειας, πως "του Έλληνα ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει"! Γι’ αυτό, λοιπόν, αγωνίζομαι… Αγωνίζομαι για μια πάμφωτη ιδέα που λέγεται Πατρίδα! Να! Αυτή η ίδια μου φεγγοβολά και μου δείχνει το δρόμο. Αυτή που είν’ ο φωτοδότης, η καρδιά και η ουσία της Ευρώπης· όλων των μεγάλων, πνευματικά, πολιτειών της ανθρωπότητας· αυτή η παγκόσμια πατρίδα που λέγεται Ελλάδα!
Είμαι κι εγώ, μια στάλα από τους πόθους της διαδρομής σου πατρίδα. Στάλα τη στάλα να φτιάξουμε το μεγάλο ποτάμι που θα φέρει το γαλάζιο σκάφος μας στη θάλασσα του προορισμού του! Χωρίς κλυδωνισμούς, σκαμπανεβάσματα και πισωγυρίσματα! Με όλα τα διαμαντένια στολίδια του Αιγαιοπελαγίτικου γιορντανιού σου να κοσμούν το στήθος σου με τον αγέρωχο παφλασμό του Αιγαιογάλαζου χαμογέλιου τους. Με μια, μόνο, Μακεδονία, Ελληνίδα βυζάστρα, που μαζί με τις ομογενείς και ομογάλακτες αδερφές της, την Θράκη και την Ήπειρο, θα αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο με τα υπόλοιπα κύτταρά σου· να τραγουδάν, και ν’ αντιλαλούν τα πελάγη, το αγερόχρωμο τραγούδι αυτής της γης, της Ελληνίδας γης, πατρίδα φιλημένη! ΜΑΝΑ ΠΑΤΡΙΔΑ!
Με οδηγεί το φωτοβόλο πνεύμα του Ελληνισμού· το πνεύμα αυτό που δίδαξε την, μέχρι αυτοθυσίας, ανιδιοτελή αγάπη στο σύνολο και στο συνάνθρωπο!
Με εμπνέει η ανθρωπιά αυτού του λαού που, μέσα από τη μοναδικότητα και απλότητα της μονάδας, ανακάλυψε, με το υψιμέλαθρο πνεύμα του, τη σύνθεση και το όλον· και από το πλήθος, την ποσότητα και τη δύναμη, με την ψυχότροφη φλόγα της αγάπης, ξεχώρισε και σεβάστηκε το άτομο, τον ανίσχυρο, τον διαφορετικό.
Με πυργώνουν οι αρχές της Ελληνικής κοινωνίας, αυτής, που έλαβε ένα σκληρό και ισχυρό και ανελέητο «εγώ» και το μετέτρεψε στο πράο, αλλά και πανίσχυρο θώρακα του «εμείς».
Αγωνίζομαι και κλαίω για τα τραύματά σου πατρίδα!
Όμως, δε θα συμπλεύσω με την άναρχη εξουσιάζουσα Αρχή. Το χατίρι στους καταπιεστές σου, δεν θα το κάνω. Όσο μπορώ θα αντισταθώ στην άρνηση και στο σκότος που σε πνίγουν, με πνίγουν αγαπημένη. Δε θα κρίνω άλλον Συνέλληνα.
Θα σεβαστώ όλες τις απόψεις. Αγαπώ όλους τους ανθρώπους· όχι, μόνο, αυτούς που, ως άνθη, ανθίζουν δίπλα μου ανθίζοντας τη μέρα μου· αλλά, ακόμα, κι αυτά τα μαραμένα λούλουδα της υφηλίου, τους άμοιρους λαθρομετανάστες, αυτούς που, άθελά τους, γίνονται το όχημα της εγκαθίδρυσης καθεστώτος ημισελήνου στον τόπο μου· του καθεστώτος που θα με κάνει ιθαγενή και πρόσφυγα στην πατρίδα μου! Λατρεύω το θείο πολίτευμα που υποτίθεται ότι έχουμε - και που τόσο, τόσο μου λείπει – με κορωνίδα του το Σύνταγμα που κατάφωρα παραβιάζεται· μισώ δε, την κάθε μορφής τυραννία και βία. Αλλά, ίσως και γι’ αυτούς τους λόγους, κι επειδή, είναι, πλέον, φανερό ότι όλοι αυτοί οι θεατρίνοι βαρόνοι της ελιτίστικης "νομενκλατούρας" της νέας τάξης, απεργάζονται, όχι, μόνο, τον ηθικό, αλλά και τον φυσικό θάνατο της πατρίδας μου, το στιλέτο στο στήθος ή στην πλάτη της, ΔΕΝ θα είμαι ζωντανός για να το δω μπηγμένο!! Αν καταφέρουν, τελικά, να έμπουν, πλησίστιοι, για την ολοκλήρωση των σχεδίων τους, η σημαία μου ΔΕΝ θα κυματίζει στο μπαλκόνι του σπιτιού μου για να τους υποδεχτεί, έστω μεσίστια.
ΘΑ ΜΟΥ ΣΦΟΥΓΓΙΖΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΡΕΕΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΤΟΝ «ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ» ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!
Ιωάννης Παναγάκος Άνχης (ΠΖ) ε.α. Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών
Υ.Γ. 1. Αδερφοί μου Συνέλληνες, σας ευχαριστώ για να μηνύματα συμπαράστασης που μου στέλνετε κατά καιρούς, γι’ αυτές τις προαιώνιες Ελληνικές σκέψεις, ιδέες, στάση ζωής. Ευχαριστώ ακόμα και όσους πατριώτες ανθυπομειδιούν ειρωνικώς, θεωρώντας τα, γραφικά όλα αυτά, αλλά, κρύβονται πίσω απ’ το δάχτυλό τους, μην τολμώντας να τα αντικρούσουν στον εαυτό τους! Χαίρομαι, γιατί θα συμφωνήσω μαζί τους, αφού, πράγματι, αν τά ’βλεπα τα δεδομένα, μ’ αυτή την νοοτροπία, την ιδική τους, θα αντιδρούσα, κι εγώ, με τον ίδιο τρόπο. Αλλά, ας μην ξεχνάμε ότι, ακριβώς, αυτή η νοοτροπία, μας έφερε εδώ, στην τραγική κατάσταση που είμαστε τώρα. Καιρός, λοιπόν, ν’ αλλάξετε κι εσείς αδέρφια μου και να θυμηθείτε τον πραγματικό σας εαυτό, αφήνοντας ελεύθερο να εκφραστεί το ορμέφυτο του Έλληνα που μένει αναλλοίωτο στο διηνεκές! Αυτή, την αληθινά ανυπέρβλητη δύναμη, που μας έκανε τους ημίθεους της παγκόσμιας ιστορίας. Μόνο, έτσι, θα νικήσουμε!
Υ.Γ. 2. Κι εσείς, ω! εκπρόσωποι, ω! συνοδοιπόροι των καταπιεστών μου, που καγχάζετε σαδιστικά και απροκάλυπτα! Καιρός να μελετήσετε λίγο ιστορία και να αναλογιστείτε, τί θα επακολουθήσει, αν πιάσουν τόπο αυτά τα λόγια. Τότε, σίγουρα, δε θα γελάτε, αλλά θα πικροκλαίτε! κι αν, θα προλάβετε, κιόλας!
Υ.Γ. 3. Και νά ’τος ο άνεμος της ιστορίας!. Τον αφουγκράζομαι που καλπάζει στο πεπρωμένο του! Κι εμείς; Τί περιμένουμε εμείς! Για να φανούμε συνεπείς στην υπόσχεση, στον όρκο, στο χρέος!
Υ.Γ. 4. Συνέλληνες, εμπρός, ξανά, να ορθώσουμε νέες Θερμοπύλες. Και είθε, όλοι μαζί, να τις μετατρέψουμε σε Μαραθώνες και Σαλαμίνες!
Μα αν, δεν είναι το βόλεμα του καιρού, κι οι Θερμοπύλες πέσουν, ας περιγράψουμε, για άλλη μια φορά, με το αίμα μας, αυτό που θα σημάνει, τελικά, την αναγέννηση του Γένους. Αυτό που οι εννέα ρίγες της Σημαίας μας συμβολίζουν. Αυτό που σηματοδοτεί και η λέξη ΕΛΛΗΝ, ως ιστορία, ως ιδέα, ως ελπίδα, ως οντότητα: «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ»…
Κι ας γίνουμε όλοι Σαμουήλ, κι οι γειτονιές μας Κούγκι!Κι ας γίνει ο δρόμος μας χορός, στο δρόμο του Ζαλόγγου!
Κι ας αποθάνει το εγώ, μετά των αλλοφύλων!Για ν’ ανασάνει η Ελευθεριά, στο ματωμένο χώμα!
και να αναγεννηθούμε, όπως ο Φοίνικας, που αναγεννάται από τις στάχτες του…γιατί, αληθινά ζει, μόνο, όποιος το θάνατο μπορεί να αψηφήσει…
Υ.Γ. 5. Όσοι μπορούν να σηκώσουν τη σημαία της ΑΓΑΠΗΣ και της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ και της αληθούς ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ και της ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, και να πέσουν γι’ αυτή, ας είναι, αν πέσω πριν απ’ αυτούς, ο εκτελεστής της διαθήκης μου.
Ποιά ζωή αξίζει να ζεις και τί νόημα έχει, χωρίς λευτεριά και αξιοπρέπεια!
Ανδρέας Κάλβος
Μέσα στον ορυμαγδό της αλλαγής του κόσμου και τον πόνο ψυχής του σήμερα που χάνει, σαν άμμο μέσα από τα δάχτυλά του, τις αξίες του χθες, έρχονται στιγμές, που μου λεν κάποιοι φίλοι: «Τί αγωνίζεσαι, άνθρωπε! Δεν καταλαβαίνεις ότι το ποτάμι μας είναι στραβό, ότι είναι ο φταίχτης, αυτό που έχει στραβές όχθες, και, σα λαός, πρέπει να πληρώσουμε! Να πληρώσουμε, γιατί ο ρους μας, ρεμπελεύοντας στα "ρόζνοα", "ρόζπνοα" και "ροζοφανή" ρεζιλέματα των “realities”, "ρουτίνιασε τη ρουτίνα του στο ραχατλίδικο ραγιαδισμό και στον παχυδερμιαίο ωχαδερφισμό· στο ρυπαρό ρασιοναλιστικό ρεαλισμό, αλλά κι ακόμα, στην ρεπιασμένη και ρηξοθέμιδα ρουσφετολογία, στις χρηματικές ή χρηματιστηριακές ραδιουργίες, ρεμούλες και ρεγάλα, ως και στην αλλαξοραχιαία τρυφηλότητα"!
Εξάλλου, στη διακυβέρνηση των πέντε ηπείρων τα ατομικά δικαιώματα δε μετράνε, αφού, σαν αποστήματα τα σπάνε, ενώ και τα εθνικά θέματα δε χωρούν κι ούτε χωράνε ως έχουν, αλλά, ως "ομελέτα", τα μαγειρεύουν κατά τις ορέξεις τους! Δεν βλέπεις ότι η υπόθεση είναι χαμένη! Η παγκόσμια διακυβέρνηση είναι εδώ και δεν αστειεύεται. Δεν σου το δείχνει, ξεκάθαρα, το ξεθάρρεμα των μουγκρητών των υποχθόνιων οντοτήτων! Τί θέλεις τώρα; καμιά εξορία στης ιστορίας τα περίχωρα; ή σε κάποιο σκαρί Αιγαιοπελαγίτικο, όπου το Ελληνικό σου διαβατήριο δε θα έχει, πλέον, καμιά ισχύ! Δεν το βλέπεις ότι θα βγεις ζημιωμένος; Γιατί "δεν κάθεσαι … στ’ αυγά σου"! Και εν τέλει, γιατί αγωνίζεσαι! Ποιός είναι ο λόγος»!
Απαντώ, λοιπόν, και λέω…
Παίρνω την άδεια από τον ουρανό της καρδιάς μου, και με την αξίνα του πνεύματος, σκαλίζω διασαλπίζοντας την ΑΛΗΘΗ αλήθεια στους τόμους των σαλπισμάτων των αιώνων, με τούτα τα, εντελέχεια έχοντα, και εκ Θεού, αείποτε, εκπορευόμενα και εντελλόμενα ρήματα:
Ακόμα κι αν των αιώνων, ο μεγαλύτερος φταίχτης, ήμουν! Ακόμα κι αν δε στάθηκα πάντοτε, στο ύψος του υψηλού προορισμού μου. Κι αν εθελοτυφλούσα στο κατρακύλημα του σκάφους μου, ακόμα και τότε. Κι αν, ακόμα, ναρκώθηκα από συβαρίτικους επίπλαστους παραδείσους. Κι αν έβλαψα τον εαυτό μου, ιδιοχείρως. Ακόμα και τότε: Θέλω, ως εννοιόσημος και ενδόκαρπος λαός, αυτεξούσιος να είμαι! να μη με ορίζουν άλλοι!
Δικαιούμαι να έχω και να εφαρμόζω, απαρέγκλιτα, το Σύνταγμά μου. Αυτό που έφτιαξα με αγάπη, ιδρώτα, πόνο και αίμα, μέσα από τις προαιωνίως αιώνιες παρακαταθήκες των προγόνων μου· από την αυτοθυσία του τιτάνα Προμηθέα και των ημίθεων Ορφέα και Ηρακλή· από τη σύλληψη και εφαρμογή των πανανθρώπινων οραματισμών των πολιτών, πρώτα, και πολιτικών, ύστερα, Σόλωνα και Λυκούργου, Κλεισθένη και Περικλή· από τις ένθεες θεωρήσεις, της ψυχής και του σύμπαντος κόσμου, των φιλόσοφων Πυθαγόρα και Ηράκλειτου, Σωκράτη, Πλάτωνα και Αριστοτέλη, και από τα υψηλόθωρα δημιουργήματα τόσων άλλων, πανυφήλιου ακτινοβολίας προσωπικοτήτων, ων ουκ έστι αριθμός, μέχρι τους αστερισμούς των κοινοτήτων των Αμπελακίων και της Χάρτας και του Θούριου του Ρήγα, το ελπιδόχρωο, ανθρωπογενές και φιλάνθρωπο, πρώτο Σύνταγμα της Επιδαύρου, τα αγνά και λαμπερά, διαχρονικώς, ήθη, έθιμα και παραδόσεις του τόπου αυτού, κι ακόμα, τους άχραντους πόθους του Έλληνα, όπως αυτοί αναβρύζουν από τα δημοτικά τραγούδια του, και τους αμέτρητους πηγαίους αγώνες του απλού λαού, για αγάπη και δημοκρατία, για δικαιοσύνη, για ελευθερία, ανεξαρτησία, μέσα από το σεβασμό κάθε υπόστασης.
Επιπλέον, δεν απεγκλιμάτισα κανένα περιβάλλον, τουλάχιστον συνειδητά, και δεν εγκλημάτησα κατ’ ουδενός, πολύ δε περισσότερο, δεν δημιούργησα με βόμβες, εκατόμβες θυμάτων αθώων, είτε παγκόσμιες συρράξεις, προκαλώντας, είτε αναλαμβάνοντας καθήκοντα παγκόσμιου αστυνόμου ή τρομοκράτη. Κι ακόμα, ουδέποτε έχτισα οποιοδήποτε κοσμοφόνο ή ρεβανσιστικό ράιχ.
Κι αν, διψασμένο ποτάμι εγώ, χρωστώ σε κάποιους, υλικές ασημαντότητες, οι πιστωτές μου, αυτές οι ορφνόνερες ορδές κυνηγών υποψήφιων θυμάτων, δεν είναι λιγότερο άμοιροι ευθυνών από μένα! Έπειτα, δε ζήμιωσα κανένα, περσσότερο, απ’ ό,τι, η συναλλαγή μαζί του, ζήμιωσε και πλήγωσε βάναυσα τα μύχια μου και κάθε προοπτική αληθούς προόδου του έρμου αυτού τόπου! Ούτε, φυσικά, το αγνάντι θεατό χρέος μου είναι το πραγματικώς υπάρχον, αυτό που θα είχα την υποχρέωση να πληρώσω, αν οι ερπετόκυνες των παγκόσμιων αρχόντων δεν έδειχναν με τα ιοβόλα τους δήγματά το γνωστό σενάριο! Και, πάντως, δε θα υπήρχε αυτή η ανάγκη και δε θα υπέκυπτα ως κράτος, αν, ως κράτος, δεν τελούσα υπό ζυγόν θιάσου, πρωτοφανούς αθλιότητας, ασελγούντος επί παντός ζωτικού στοιχείου, κάθε ικμάδας, της πατρίδας μου, με προφανή, απεριφράστως, σκοπό, την εξόντωσή της· θιάσου, δωσίλογου, συναποτελούμενου εξ εκπροσώπων της παγκόσμιας κλίκας αταξίας πραγμάτων και απαξίας ιδεών, εντεταλμένων να διαφεντεύουν, με αυτή τη συνταγή, ως επίσημοι κυβερνήτες μου, τον τόπο, έως την πλήρη απόθεμελίωσή του! Αυτοί, οι υποτιθέμενοι Έλληνες κυβερνήτες μου (ουχ ήττον Εφιάλτες), εκλεγμένοι, δήθεν, με δημοκρατικές διαδικασίες, στην πραγματικότητα, όμως, έχοντας υφαρπάσει την λαϊκή ψήφο με δόλια μέσα!
Όμως, υπάρχει Νέμεση! Η Θεία Αρμονία του Σύμπαντος, η οποία ως Θεία Δίκη, ως Λόγος Αγάπη - Λόγος Θεού, ως το απόλυτο Φως των αιώνων, θα επιφέρει την κάθαρση. Μέσα από τη θετική ενέργεια και ακτινοβολία που, ως πνεύμα, πρέπει να εκπέμψω, κάνοντας πράξη τον αρχαίο χρησμό "συν Αθηνά και χείρα κίνει". Έχει καταγραφεί, ήδη, πλειστάκις, στις αετόρραχες σελίδες της ιστορικής αξιοπρέπειας, πως "του Έλληνα ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει"! Γι’ αυτό, λοιπόν, αγωνίζομαι… Αγωνίζομαι για μια πάμφωτη ιδέα που λέγεται Πατρίδα! Να! Αυτή η ίδια μου φεγγοβολά και μου δείχνει το δρόμο. Αυτή που είν’ ο φωτοδότης, η καρδιά και η ουσία της Ευρώπης· όλων των μεγάλων, πνευματικά, πολιτειών της ανθρωπότητας· αυτή η παγκόσμια πατρίδα που λέγεται Ελλάδα!
Είμαι κι εγώ, μια στάλα από τους πόθους της διαδρομής σου πατρίδα. Στάλα τη στάλα να φτιάξουμε το μεγάλο ποτάμι που θα φέρει το γαλάζιο σκάφος μας στη θάλασσα του προορισμού του! Χωρίς κλυδωνισμούς, σκαμπανεβάσματα και πισωγυρίσματα! Με όλα τα διαμαντένια στολίδια του Αιγαιοπελαγίτικου γιορντανιού σου να κοσμούν το στήθος σου με τον αγέρωχο παφλασμό του Αιγαιογάλαζου χαμογέλιου τους. Με μια, μόνο, Μακεδονία, Ελληνίδα βυζάστρα, που μαζί με τις ομογενείς και ομογάλακτες αδερφές της, την Θράκη και την Ήπειρο, θα αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο με τα υπόλοιπα κύτταρά σου· να τραγουδάν, και ν’ αντιλαλούν τα πελάγη, το αγερόχρωμο τραγούδι αυτής της γης, της Ελληνίδας γης, πατρίδα φιλημένη! ΜΑΝΑ ΠΑΤΡΙΔΑ!
Με οδηγεί το φωτοβόλο πνεύμα του Ελληνισμού· το πνεύμα αυτό που δίδαξε την, μέχρι αυτοθυσίας, ανιδιοτελή αγάπη στο σύνολο και στο συνάνθρωπο!
Με εμπνέει η ανθρωπιά αυτού του λαού που, μέσα από τη μοναδικότητα και απλότητα της μονάδας, ανακάλυψε, με το υψιμέλαθρο πνεύμα του, τη σύνθεση και το όλον· και από το πλήθος, την ποσότητα και τη δύναμη, με την ψυχότροφη φλόγα της αγάπης, ξεχώρισε και σεβάστηκε το άτομο, τον ανίσχυρο, τον διαφορετικό.
Με πυργώνουν οι αρχές της Ελληνικής κοινωνίας, αυτής, που έλαβε ένα σκληρό και ισχυρό και ανελέητο «εγώ» και το μετέτρεψε στο πράο, αλλά και πανίσχυρο θώρακα του «εμείς».
Αγωνίζομαι και κλαίω για τα τραύματά σου πατρίδα!
Όμως, δε θα συμπλεύσω με την άναρχη εξουσιάζουσα Αρχή. Το χατίρι στους καταπιεστές σου, δεν θα το κάνω. Όσο μπορώ θα αντισταθώ στην άρνηση και στο σκότος που σε πνίγουν, με πνίγουν αγαπημένη. Δε θα κρίνω άλλον Συνέλληνα.
Θα σεβαστώ όλες τις απόψεις. Αγαπώ όλους τους ανθρώπους· όχι, μόνο, αυτούς που, ως άνθη, ανθίζουν δίπλα μου ανθίζοντας τη μέρα μου· αλλά, ακόμα, κι αυτά τα μαραμένα λούλουδα της υφηλίου, τους άμοιρους λαθρομετανάστες, αυτούς που, άθελά τους, γίνονται το όχημα της εγκαθίδρυσης καθεστώτος ημισελήνου στον τόπο μου· του καθεστώτος που θα με κάνει ιθαγενή και πρόσφυγα στην πατρίδα μου! Λατρεύω το θείο πολίτευμα που υποτίθεται ότι έχουμε - και που τόσο, τόσο μου λείπει – με κορωνίδα του το Σύνταγμα που κατάφωρα παραβιάζεται· μισώ δε, την κάθε μορφής τυραννία και βία. Αλλά, ίσως και γι’ αυτούς τους λόγους, κι επειδή, είναι, πλέον, φανερό ότι όλοι αυτοί οι θεατρίνοι βαρόνοι της ελιτίστικης "νομενκλατούρας" της νέας τάξης, απεργάζονται, όχι, μόνο, τον ηθικό, αλλά και τον φυσικό θάνατο της πατρίδας μου, το στιλέτο στο στήθος ή στην πλάτη της, ΔΕΝ θα είμαι ζωντανός για να το δω μπηγμένο!! Αν καταφέρουν, τελικά, να έμπουν, πλησίστιοι, για την ολοκλήρωση των σχεδίων τους, η σημαία μου ΔΕΝ θα κυματίζει στο μπαλκόνι του σπιτιού μου για να τους υποδεχτεί, έστω μεσίστια.
ΘΑ ΜΟΥ ΣΦΟΥΓΓΙΖΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΡΕΕΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΤΟΝ «ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ» ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!
Ιωάννης Παναγάκος Άνχης (ΠΖ) ε.α. Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών
Υ.Γ. 1. Αδερφοί μου Συνέλληνες, σας ευχαριστώ για να μηνύματα συμπαράστασης που μου στέλνετε κατά καιρούς, γι’ αυτές τις προαιώνιες Ελληνικές σκέψεις, ιδέες, στάση ζωής. Ευχαριστώ ακόμα και όσους πατριώτες ανθυπομειδιούν ειρωνικώς, θεωρώντας τα, γραφικά όλα αυτά, αλλά, κρύβονται πίσω απ’ το δάχτυλό τους, μην τολμώντας να τα αντικρούσουν στον εαυτό τους! Χαίρομαι, γιατί θα συμφωνήσω μαζί τους, αφού, πράγματι, αν τά ’βλεπα τα δεδομένα, μ’ αυτή την νοοτροπία, την ιδική τους, θα αντιδρούσα, κι εγώ, με τον ίδιο τρόπο. Αλλά, ας μην ξεχνάμε ότι, ακριβώς, αυτή η νοοτροπία, μας έφερε εδώ, στην τραγική κατάσταση που είμαστε τώρα. Καιρός, λοιπόν, ν’ αλλάξετε κι εσείς αδέρφια μου και να θυμηθείτε τον πραγματικό σας εαυτό, αφήνοντας ελεύθερο να εκφραστεί το ορμέφυτο του Έλληνα που μένει αναλλοίωτο στο διηνεκές! Αυτή, την αληθινά ανυπέρβλητη δύναμη, που μας έκανε τους ημίθεους της παγκόσμιας ιστορίας. Μόνο, έτσι, θα νικήσουμε!
Υ.Γ. 2. Κι εσείς, ω! εκπρόσωποι, ω! συνοδοιπόροι των καταπιεστών μου, που καγχάζετε σαδιστικά και απροκάλυπτα! Καιρός να μελετήσετε λίγο ιστορία και να αναλογιστείτε, τί θα επακολουθήσει, αν πιάσουν τόπο αυτά τα λόγια. Τότε, σίγουρα, δε θα γελάτε, αλλά θα πικροκλαίτε! κι αν, θα προλάβετε, κιόλας!
Υ.Γ. 3. Και νά ’τος ο άνεμος της ιστορίας!. Τον αφουγκράζομαι που καλπάζει στο πεπρωμένο του! Κι εμείς; Τί περιμένουμε εμείς! Για να φανούμε συνεπείς στην υπόσχεση, στον όρκο, στο χρέος!
Υ.Γ. 4. Συνέλληνες, εμπρός, ξανά, να ορθώσουμε νέες Θερμοπύλες. Και είθε, όλοι μαζί, να τις μετατρέψουμε σε Μαραθώνες και Σαλαμίνες!
Μα αν, δεν είναι το βόλεμα του καιρού, κι οι Θερμοπύλες πέσουν, ας περιγράψουμε, για άλλη μια φορά, με το αίμα μας, αυτό που θα σημάνει, τελικά, την αναγέννηση του Γένους. Αυτό που οι εννέα ρίγες της Σημαίας μας συμβολίζουν. Αυτό που σηματοδοτεί και η λέξη ΕΛΛΗΝ, ως ιστορία, ως ιδέα, ως ελπίδα, ως οντότητα: «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ»…
Κι ας γίνουμε όλοι Σαμουήλ, κι οι γειτονιές μας Κούγκι!Κι ας γίνει ο δρόμος μας χορός, στο δρόμο του Ζαλόγγου!
Κι ας αποθάνει το εγώ, μετά των αλλοφύλων!Για ν’ ανασάνει η Ελευθεριά, στο ματωμένο χώμα!
και να αναγεννηθούμε, όπως ο Φοίνικας, που αναγεννάται από τις στάχτες του…γιατί, αληθινά ζει, μόνο, όποιος το θάνατο μπορεί να αψηφήσει…
Υ.Γ. 5. Όσοι μπορούν να σηκώσουν τη σημαία της ΑΓΑΠΗΣ και της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ και της αληθούς ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ και της ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, και να πέσουν γι’ αυτή, ας είναι, αν πέσω πριν απ’ αυτούς, ο εκτελεστής της διαθήκης μου.
Ποιά ζωή αξίζει να ζεις και τί νόημα έχει, χωρίς λευτεριά και αξιοπρέπεια!
Δεν θέλω ουουου, δεν θέλω ουουουου!!!!
Το καλύτερο έρχεται. Γενικό «μαύρισμα» τον Νοέμβριο.
Καλό το κράξιμο, καλά τα γιούχα και οι φωνές , αλλά οι σφαλιάρες είναι πάντα πιο αποτελεσματικές
Συνοπτικά αντιγράφω με καθυστέρηση λόγω διακοπών από άλλα μπλόγκ.
Στην Πάρο, σε ταβέρνα του νησιού , όταν εμφανίστηκε ο σέρφερ παπαΕβραίου με τη γυναίκα του, την ασφάλειά του, και παρέα μερικά τοπικά κομματόσκυλα του Σαραγκούση,
ο κόσμος άρχισε ένα παρατεταμένο "ουουου" εν χορώ, ενώ εκτοξεύονταν απίστευτες βρισιές.
Της Παναγίας ,στη Λευκάδα, στον Αγιο Ιωάννη, θαμώνες της ταβέρνας Τηλέγραφος, στην οποία πήγε για φαγητό, αποδοκίμασαν τον υφυπουργό εργασίας Γιώργο Κουτρουμάνη , ο οποίος θέλοντας να αποφύγει τα χειρότερα, δεν απάντησε, αλλά μπήκε στο αυτοκίνητό του και έφυγε από την ταβέρνα.
Αλλά και ο αθεόφοβος "μέγας τραγουδιστής", που πήγε στην Τήνο της Παναγίας, γλύτωσε ,από την αγάπη του λαού, μετά από επέμβαση της αστυνομίας. Μετά την θεία λειτουργία ,οι «επίσημοι» (Πάγκαλος, βουλευτές, νομάρχης, δήμαρχοι κ.λπ) βγήκαν από τον ιερό ναό προκειμένου να ακολουθήσουν τη λιτανεία της εικόνας της Μεγαλόχαρης, μπας και κάνει το θαύματης για να σωθεί η κυβέρνηση παπαΕβραίου.
Κατά την έξοδο του Πάγκαλου ακούστηκαν αποδοκιμασίες. Ο Πάγκαλος προχώρησε και έκατσε μαζί με τους άλλους επίσημους στην άκρη του διαδρόμου που είχε σχηματίσει ο κόσμος για να περάσει η εικόνα που θα έβγαινε από το ναό και να ακολουθήσει η λιτανεία.Τότε κάποιος παρευρισκόμενος, κινήθηκε προς το μέρος του, και επενέβησαν οι αστυνομικοί προκειμένου να τον απωθήσουν, τον έριξαν στο έδαφος και έπεσαν από πάνω του!!! Μετά από το περιστατικό αυτό ο Πάγκαλος , έβγαλε, υπό την έντονη μουρμούρα των παρευρισκομένων πιστών, ένα λογίδριο 2 λεπτών, και αποχώρησε άρον- άρον, με το ελικόπτερο με το οποίο, πήγε στην Τήνο.
Στην κοσμική Πάρο πάλι , 4 πολίτες ,γιουχάρισαν τον πρώην πρόεδρο της βουλής κ. Σιούφα. Το περιστατικό είναι πραγματικά πρωτοφανές αλλά ενδεικτικό της οργής του κόσμου για τον πολιτικό κόσμο. Ο Σιούφας με την παρέα του καθόταν σε ψαροταβέρνα στην Αλυκή της Πάρου.. Ένας από τους παραθεριστές ,πλησιάζει τον κ. Σιούφα και ακολουθεί ο εξής διάλογος :
Παραθεριστής: "είστε ο κ. Σιούφας;"
Σιουφας: "μάλιστα..."
Παραθεριστης : "Να σε βρίσω τώρα ή να σε βρίσω μετά που θα τελειώσεις το φαγητό;"
Σιουφας : "τώρα..."
Στην συνέχεια ο παραθεριστής απομακρύνεται και επιστρέφει κραδαίνοντας ένα χαρτί. Ήταν ο δικός του λογαριασμός τον οποίο πέταξε στο τραπέζι του Σιούφα και είπε : "πάρτε να τον πληρώσετε από τα κλεμμένα...". Το τι έγινε στη συνέχεια δεν λέγεται, αφού ο μεν πρώην πρόεδρος της βουλής σηκώθηκε να φύγει αντιλαμβανόμενος τι πρόκειται να ακολουθήσει αλλά μια κυρία από την παρέα του κ. Σιούφα πέταξε το πιπέρι στους... αντιπάλους. Το επεισόδιο έληξε στο αστυνομικό τμήμα .
Άγριο κράξιμο έπεσε και στον Ζαγοριτη..... τον αποκαλεσαν "λαδοποντικα" σε ταβερνα , στη μεσσηνιακή Μάνη, στο χωριό της γυναίκας, τις Κιτριές. Ο Λευτέρης Ζαγορίτης μαζί ,με την σύζυγό του και μια παρέα φίλων ,στην ταβέρνα "Σάντοβα", έτρωγαν ψητό αστακό. Τον κράξανε «λαμόγιο» και «λαδοπόντικα», και ο Ζαγορίτης άφησε στη μέση τον αστακό και αποχώρησε διακριτικά.
Καλό το κράξιμο, καλά τα γιούχα και οι φωνές , αλλά οι σφαλιάρες είναι πάντα πιο αποτελεσματικές
Συνοπτικά αντιγράφω με καθυστέρηση λόγω διακοπών από άλλα μπλόγκ.
Στην Πάρο, σε ταβέρνα του νησιού , όταν εμφανίστηκε ο σέρφερ παπαΕβραίου με τη γυναίκα του, την ασφάλειά του, και παρέα μερικά τοπικά κομματόσκυλα του Σαραγκούση,
ο κόσμος άρχισε ένα παρατεταμένο "ουουου" εν χορώ, ενώ εκτοξεύονταν απίστευτες βρισιές.
Της Παναγίας ,στη Λευκάδα, στον Αγιο Ιωάννη, θαμώνες της ταβέρνας Τηλέγραφος, στην οποία πήγε για φαγητό, αποδοκίμασαν τον υφυπουργό εργασίας Γιώργο Κουτρουμάνη , ο οποίος θέλοντας να αποφύγει τα χειρότερα, δεν απάντησε, αλλά μπήκε στο αυτοκίνητό του και έφυγε από την ταβέρνα.
Αλλά και ο αθεόφοβος "μέγας τραγουδιστής", που πήγε στην Τήνο της Παναγίας, γλύτωσε ,από την αγάπη του λαού, μετά από επέμβαση της αστυνομίας. Μετά την θεία λειτουργία ,οι «επίσημοι» (Πάγκαλος, βουλευτές, νομάρχης, δήμαρχοι κ.λπ) βγήκαν από τον ιερό ναό προκειμένου να ακολουθήσουν τη λιτανεία της εικόνας της Μεγαλόχαρης, μπας και κάνει το θαύματης για να σωθεί η κυβέρνηση παπαΕβραίου.
Κατά την έξοδο του Πάγκαλου ακούστηκαν αποδοκιμασίες. Ο Πάγκαλος προχώρησε και έκατσε μαζί με τους άλλους επίσημους στην άκρη του διαδρόμου που είχε σχηματίσει ο κόσμος για να περάσει η εικόνα που θα έβγαινε από το ναό και να ακολουθήσει η λιτανεία.Τότε κάποιος παρευρισκόμενος, κινήθηκε προς το μέρος του, και επενέβησαν οι αστυνομικοί προκειμένου να τον απωθήσουν, τον έριξαν στο έδαφος και έπεσαν από πάνω του!!! Μετά από το περιστατικό αυτό ο Πάγκαλος , έβγαλε, υπό την έντονη μουρμούρα των παρευρισκομένων πιστών, ένα λογίδριο 2 λεπτών, και αποχώρησε άρον- άρον, με το ελικόπτερο με το οποίο, πήγε στην Τήνο.
Στην κοσμική Πάρο πάλι , 4 πολίτες ,γιουχάρισαν τον πρώην πρόεδρο της βουλής κ. Σιούφα. Το περιστατικό είναι πραγματικά πρωτοφανές αλλά ενδεικτικό της οργής του κόσμου για τον πολιτικό κόσμο. Ο Σιούφας με την παρέα του καθόταν σε ψαροταβέρνα στην Αλυκή της Πάρου.. Ένας από τους παραθεριστές ,πλησιάζει τον κ. Σιούφα και ακολουθεί ο εξής διάλογος :
Παραθεριστής: "είστε ο κ. Σιούφας;"
Σιουφας: "μάλιστα..."
Παραθεριστης : "Να σε βρίσω τώρα ή να σε βρίσω μετά που θα τελειώσεις το φαγητό;"
Σιουφας : "τώρα..."
Στην συνέχεια ο παραθεριστής απομακρύνεται και επιστρέφει κραδαίνοντας ένα χαρτί. Ήταν ο δικός του λογαριασμός τον οποίο πέταξε στο τραπέζι του Σιούφα και είπε : "πάρτε να τον πληρώσετε από τα κλεμμένα...". Το τι έγινε στη συνέχεια δεν λέγεται, αφού ο μεν πρώην πρόεδρος της βουλής σηκώθηκε να φύγει αντιλαμβανόμενος τι πρόκειται να ακολουθήσει αλλά μια κυρία από την παρέα του κ. Σιούφα πέταξε το πιπέρι στους... αντιπάλους. Το επεισόδιο έληξε στο αστυνομικό τμήμα .
Άγριο κράξιμο έπεσε και στον Ζαγοριτη..... τον αποκαλεσαν "λαδοποντικα" σε ταβερνα , στη μεσσηνιακή Μάνη, στο χωριό της γυναίκας, τις Κιτριές. Ο Λευτέρης Ζαγορίτης μαζί ,με την σύζυγό του και μια παρέα φίλων ,στην ταβέρνα "Σάντοβα", έτρωγαν ψητό αστακό. Τον κράξανε «λαμόγιο» και «λαδοπόντικα», και ο Ζαγορίτης άφησε στη μέση τον αστακό και αποχώρησε διακριτικά.
21/8/10
Ο Φιντέλ Κάστρο και η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ (Κ. Μπετινάκης)
Προς παγκόσμια διακυβέρνηση
http://www.styx.gr
Διάβασα στην αμερικανική υπερσυντηρητική εφημερίδα «Κρίστιαν Σάιενς Μόνιτορ» (Ο «Μηνύτωρ της Χριστιανικής Επιστήμης» όπως μας την παρουσίαζαν επί χούντας, όταν έγραφε λιβανωτούς για το δικτατορικό καθεστώς), ότι ο Φιντέλ Κάστρο «μαγεύτηκε από την θεωρία συνωμοσίας της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ». Γράφει στο σχόλιό της η εφημερίδα λοιπόν, ότι ο 84χρονος πια, Κουβανός ηγέτης, «υπεραμύνεται της θεωρίας ότι η σκιώδης ομάδα Μπίλντερμπεργκ έχει καταστεί ένας είδος παγκόσμιας κυβέρνησης, που ελέγχει όχι μόνο την διεθνή πολιτική και οικονομική σκηνή αλλά και την κουλτούρα».
Δεν παραθέτει –όπως είναι φυσικό το άρθρο, στο οποίο αναφέρεται ειρωνικά ο συντάκτης της εφημερίδας, όπως το ίδιο κάνει και το Ασοσιέιτεντ Πρες, που μετέδωσε σχεδόν ταυτόσημη την «είδηση» χωρίς είδηση κι αυτό.
Βρήκα λοιπόν το άρθρο του Φιντέλ, «Τα Ηνωμένα Έθνη, Ατιμωρησία και Πόλεμος», που δημοσιεύθηκε στην τοπική εφημερίδα «Periodico-26» της Κούβας, στις 15 Αυγούστου και κατάλαβα γιατί δεν θέλησαν να αποκαλύψουν το τι γράφει. Φτου κακά…
Γράφει λοιπόν,
«Η απόφαση 1929 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στις 9 Ιουνίου 2010, επισφράγισε την τύχη του ιμπεριαλισμού. Δεν είμαι σίγουρος πόσοι έχουν προσέξει ανάμεσα στις άλλες αρλούμπες, ο γγ Μπαν Κι Μουν, εκτελώντας άνωθεν εντολές, έκανε την απρονοησία να διορίσει τον Αλβάρο Ουρίμπε (καθώς ετοιμαζόταν να ολοκληρώσει τη θητεία του ως 58ος πρόεδρος της Κολομβίας) ως αντιπρόεδρο της επιτροπής που θα διενεργήσει τις ανακρίσεις για την ισραηλινή επίθεση εναντίον του στολίσκου της ανθρωπιστικής βοήθειας για τον πολιορκημένο πληθυσμό της Γάζας. Η επίθεση έγινε σε διεθνή ύδατα και σε σημαντική απόσταση από τις ακτές.
Η απόφαση δίνει στον Ουρίμπε –κατηγορούμενο για εγκλήματα πολέμου, απόλυτη ασυλία: Σε μια χώρα γεμάτη μαζικούς τάφους, σε πολλούς έχουν μετρηθεί 2.000 πτώματα, με εφτά αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις, εκτός από τις κολομβιανές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, λες και δεν έχουν να κάνουν με τρομοκρατία και γενοκτονία.
Από την άλλη, στις 10 Ιουνίου 2010, ο Κουβανός δημοσιογράφος και διευθυντής του εθνικού τηλεοπτικού προγράμματος «Mesa Redonda», έγραψε ένα άρθρο για «την αποκαλούμενη Παγκόσμια κυβέρνηση», που συναντιέται στην Βαρκελώνη: «Έφτασαν στο ευχάριστο ξενοδοχείο Dolce», με αυτοκίνητα με σκούρα τζάμια, ή με ελικόπτερα. Ήταν περισσότεροι από 100 οικονομικοί, πολιτικοί αξιωματούχοι, και από τα Μέσα τόσο από τη Βόρεια Αμερική όσο και την Ευρώπη. Έφτασαν για την ετήσια συνάντηση του «Μπίλντερμπεργκ κλαμπ».
Αφού παραθέτει ένα σύντομο ιστορικό για τη «Λέσχη», ο Φιντέλ συνεχίζει:
«Δεν υπάρχει κάποιος που να μπορεί να ξεκαθαρίσει τους πραγματικούς σκοπούς της ομάδας. Οι ειδικοί, που την έχουν μελετήσει υποστηρίζουν πως δεν είναι τυχαίο, ότι κάθε συνάντηση, πραγματοποιείται λίγο πριν την διάσκεψη G-8, που έχει για στόχο μία παγκόσμια κυβέρνηση με έναν στρατό, ενιαία οικονομία και ιδεολογία.
Σε άρθρο του στο Νιούζγουηκ ο Ντέηβιντ Ροκφέλερ γράφει: «Κάποιος θα πρέπει να αναλάβει τη θέση της κυβέρνησης και οι επιχειρηματίες φαίνεται να είναι μια λογική οντότητα να το κάνουν».
Ο τραπεζίτης Τζέιμς Γουάλμπουργκ δήλωσε: « Είτε σας αρέσει είτε όχι θα πρέπει να έχουμε μια παγκόσμια κυβέρνηση. Το ερώτημα είναι αν θα το πετύχουμε με συναίνεση ή με κατάκτηση».
Μια από τις μεγαλύτερες ανησυχίες των μελών της Λέσχης –υποστηρίζουν οι αναλυτές- είναι η οικονομική απειλή που αντιπροσωπεύει η Κίνα και τις επιπτώσεις στις κοινωνίες των ΗΠΑ και της Ευρώπης.
Μερικοί ειδικοί, υποστηρίζουν ότι τόσο η Μάργκαρετ Θάτσερ, ο Μπιλ Κλίντον, ο Τόνι Μπλαιρ και ο Μπαράκ Ομπάμα, είχαν προσκληθεί στη Λέσχη, πριν εκλεγούν».
Τακτικός θαμώνας, ο περιβόητος Τζορτζ Σόρος, ο πρώην πρόεδρος της Γκόλντμαν Ζακς και της Νπρίτις Πετρόλεουμ Πίτερ Σίλτον, ο πρόεδρος της Ρόμπερτ Ζέλικ, ο Διευθυντής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρως Καν, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Κλοντ Τρισέ κλπ….
Η πλέοπν ανησυχητική πληροφορία, αποκαλύφθηκε από την ισπανική εφημερίδα «Publico» και είναι η συγκατάβαση των μελών της λέσχης υπέρ της αμερικανικής επίθεσης εναντίον του Ιράν… Ας θυμηθούμε μόνο ότι τα μέλη της Λέσχης γνώριζαν την ακριβή ημερομηνία της επίθεσης εναντίον του Ιράκ, δέκα μήνες πριν συμβεί. Ποιος κρύβει την αλήθεια; Ποιος λέει ψέματα; Μπορούν να διαψεύσουν κάτι από τα παραπάνω;
Φιντέλ Κάστρο Ρουζ
--------
Είχα ρωτήσει τον Θ. Πάγκαλο, (παρουσία δύο άλλων δημοσιογράφων) ένα πρωινό, όταν συναντηθήκαμε τυχαία, σε ξενοδοχείο της Ιερουσαλήμ, να μας πει για την παρουσία του στην περιβόητη συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Είχα πάρει τότε μια αόριστη απάντηση: «Μην πιστεύετε αυτά που διαδίδονται για τις συναντήσεις του τύπου αυτού».
Στο U-TUBE είδα μια συνέντευξη της σημερινής υπουργού (Μη Εθνικής) Παιδείας:
Σε ερώτηση που της είχε γίνει από την τηλεόραση του «ΣΚΑΕΙ» αμέσως μόλις έγινε γνωστή η συμμετοχή της στην κλειστή συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερπεργκ, (2007) η κα Άννα Διαμαντοπούλου είχε «απαντήσει λεπτομερώς», όπως είχε πει χαρακτηριστικά και η ίδια:
«Η λέσχη Μπίλντερμπεργκ είναι αυτό που λέμε ένα θινκ-τανκ, δηλαδή είναι ένα φόρουμ, το οποίο δεν έχει σταθερή σύνθεση, συνεδριάζει κάθε χρόνο σε διαφορετική πόλη, οργανώνεται από μια ομάδα διακεκριμένων πολιτικών οι οποίοι αλλάζουν συνεχώς και ξεκίνησε υπό την εποπτεία της βασίλισσας της Ολλανδίας πριν από πάρα πολλά χρόνια. Η σύνθεσή του είναι 120 άτομα, προσωπικότητες απ όλο τον κόσμο. Το ένα τρίτο είναι πολιτικοί που ανήκουν στα συντηρητικά και τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα πχ πήραν μέρος ο πρώην σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Σουηδίας και της Φινλανδίας. Συμμετέχουν κατά το ένα τρίτο διανοούμενοι, νομπελίστες, μεγάλοι συγγραφείς, πολύ γνωστοί δημοσιογράφοι και κατά το ένα τρίτο επιχειρηματίες».
-Το ερώτημα είναι τι φοβερό λένε…
Διαμαντ: «Δημοσιοποιείται πρώτα-πρώτα η ατζέντα. Στη συνάντηση που συμμετείχα εγώ φέτος, συνολικά ήταν είκοσι ενότητες, οι πέντε αφορούσαν στο κλίμα και τις κλιματικές αλλαγές, ήταν τα ενεργειακά ζητήματα, ήταν τα θέματα μετακίνησης πληθυσμού, ήταν το θέμα της αλλαγής των προεκλογικών εκστρατειών και πως μπαίνει το U-TUBE στη ζωή μας –ήταν ενδιαφέρον επειδή τότε ήταν σε εξέλιξη οι εκστρατείες της Σεγκολέν Ρουαγιάλ του Σαρκοζί κλπ. Είναι δηλαδή μια διαδικασία που βρίσκονται κάποιοι άνθρωποι και μετά υπάρχει ένα βιβλιαράκι, το οποίο δημοσιεύει τα πρακτικά των συζητήσεων, χωρίς όμως να λένε ποιος είπε τι, για να υπάρχει μια δυνατότητα έκφρασης ελεύθερης. Τώρα όλος ο γνωστός μαύρος θρύλος γύρω από τη λέσχη, είναι το γνωστό άγχος της συνωμοσιολογίας που υπάρχει στη χώρα μας».
---
Τι άλλη «λεπτομερέστερη» απάντηση περιμένατε;
Εκείνο που δεν μας λένε είναι πως ο ναζί πρίγκιπας Βενάρδος σύζυγος της Βεατρίκης, έστησε τη Λέσχη, με στόχο να πείσει τους επιχειρηματίες και τους πολιτικούς για την αναβίωση ενός τετάρτου Ράιχ, μέσω της Ενωμένης Ευρώπης όχι των λαών αλλά των συμφερόντων των επιχειρηματιών. Εξ ου και οι συμφωνίες του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας. Έχουμε μια συνωμοσία των ολιγαρχών, που ονειρεύονται και προσπαθούν να πετύχουν χωρίς περιττές δημοκρατικές διαδικασίες, να επιβάλουν μια παγκόσμια κυβέρνηση που θα διοικείται από τις ιδιωτικές φυσικά, διεθνείς τράπεζες.
Στην ατζέντα της είναι να επιταχυνθεί η ύφεση παγκοσμίως, να την κάνουν όσο πιο άσχημη γίνεται και όσο πιο σύντομα, έτσι ώστε να γονατίσουν τον κόσμο.
Εχθρός τους είναι τα εθνικά κράτη, και γι’ αυτό τα αγοράζουν –όπως την Ελλάδα- μόλις τα βρουν σε αδυναμία, είτε πραγματική είτε τεχνητή.
Ο Ετιέν Νταβινιόν, είναι πρόεδρος και στο Διοικητικό Συμβούλιο, βρίσκονται εκλεκτές φάτσες, όπως του Χένρι Κίσσιντζερ, του Ντέηβιντ Ρόκφέλερ, του Richard Haas (επικεφαλής του συμβουλίου εξωτερικών Σχέσεων CFR), του Φρανκ Μπάρναμπι για να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των Ρόθτσιλντς κλπ.
Στο ισπανικό ξενοδοχείο Dolce Sitges, νότια της Βαρκελώνης, πραγματοποιήθηκε η φετινή συνάντηση με ατζέντα:
1. Θα επιβιώσει το ευρώ;
2. Οι εξελίξεις στην Ευρώπη: Η στρατηγική εξόδου της Ευρώπης, αντέχει…;
3. Έχουμε θεσμούς που να αντέχουν στην αντιμετώπιση της Παγκόσμιας Οικονομίας;
4. Ελλάδα: Μαθήματα και μελλοντικές στρατηγικές
5. NATO και Afghanistan: Η πρακτική Agenda για τη Συμμαχία
6. Iran and Russia: Οικονομικές απειλές για τη Συμμαχία
7. Οι επιτώσεις του πολέμου εναντίον της τρομοκρατίας
8. Πόσο επηρεάζουν τα εσωτερικά προβλήματα την αμερικανική εξωτερική πολιτική
9.Το περίγραμμα της ιαπωνικής οικονομίας
10. Το μέλλον του αμερικανικού δολαρίου: Εναλλακτικά σενάρια.
ΥΓ. Εκείνο το βιβλιαράκι –που ανέφερε η Διαμαντοπούλου- δεν θα είχε ενδιαφέρον να το διαβάζαμε κι εμείς οι υπόδουλοι Έλληνες, έτσι από περιέργεια; Όλο μοναχοφάιδες, η παρέα του Λονδίνου, η παρέα του Γιωργάκη και πάει λέγοντας.
http://www.styx.gr
Διάβασα στην αμερικανική υπερσυντηρητική εφημερίδα «Κρίστιαν Σάιενς Μόνιτορ» (Ο «Μηνύτωρ της Χριστιανικής Επιστήμης» όπως μας την παρουσίαζαν επί χούντας, όταν έγραφε λιβανωτούς για το δικτατορικό καθεστώς), ότι ο Φιντέλ Κάστρο «μαγεύτηκε από την θεωρία συνωμοσίας της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ». Γράφει στο σχόλιό της η εφημερίδα λοιπόν, ότι ο 84χρονος πια, Κουβανός ηγέτης, «υπεραμύνεται της θεωρίας ότι η σκιώδης ομάδα Μπίλντερμπεργκ έχει καταστεί ένας είδος παγκόσμιας κυβέρνησης, που ελέγχει όχι μόνο την διεθνή πολιτική και οικονομική σκηνή αλλά και την κουλτούρα».
Δεν παραθέτει –όπως είναι φυσικό το άρθρο, στο οποίο αναφέρεται ειρωνικά ο συντάκτης της εφημερίδας, όπως το ίδιο κάνει και το Ασοσιέιτεντ Πρες, που μετέδωσε σχεδόν ταυτόσημη την «είδηση» χωρίς είδηση κι αυτό.
Βρήκα λοιπόν το άρθρο του Φιντέλ, «Τα Ηνωμένα Έθνη, Ατιμωρησία και Πόλεμος», που δημοσιεύθηκε στην τοπική εφημερίδα «Periodico-26» της Κούβας, στις 15 Αυγούστου και κατάλαβα γιατί δεν θέλησαν να αποκαλύψουν το τι γράφει. Φτου κακά…
Γράφει λοιπόν,
«Η απόφαση 1929 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στις 9 Ιουνίου 2010, επισφράγισε την τύχη του ιμπεριαλισμού. Δεν είμαι σίγουρος πόσοι έχουν προσέξει ανάμεσα στις άλλες αρλούμπες, ο γγ Μπαν Κι Μουν, εκτελώντας άνωθεν εντολές, έκανε την απρονοησία να διορίσει τον Αλβάρο Ουρίμπε (καθώς ετοιμαζόταν να ολοκληρώσει τη θητεία του ως 58ος πρόεδρος της Κολομβίας) ως αντιπρόεδρο της επιτροπής που θα διενεργήσει τις ανακρίσεις για την ισραηλινή επίθεση εναντίον του στολίσκου της ανθρωπιστικής βοήθειας για τον πολιορκημένο πληθυσμό της Γάζας. Η επίθεση έγινε σε διεθνή ύδατα και σε σημαντική απόσταση από τις ακτές.
Η απόφαση δίνει στον Ουρίμπε –κατηγορούμενο για εγκλήματα πολέμου, απόλυτη ασυλία: Σε μια χώρα γεμάτη μαζικούς τάφους, σε πολλούς έχουν μετρηθεί 2.000 πτώματα, με εφτά αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις, εκτός από τις κολομβιανές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, λες και δεν έχουν να κάνουν με τρομοκρατία και γενοκτονία.
Από την άλλη, στις 10 Ιουνίου 2010, ο Κουβανός δημοσιογράφος και διευθυντής του εθνικού τηλεοπτικού προγράμματος «Mesa Redonda», έγραψε ένα άρθρο για «την αποκαλούμενη Παγκόσμια κυβέρνηση», που συναντιέται στην Βαρκελώνη: «Έφτασαν στο ευχάριστο ξενοδοχείο Dolce», με αυτοκίνητα με σκούρα τζάμια, ή με ελικόπτερα. Ήταν περισσότεροι από 100 οικονομικοί, πολιτικοί αξιωματούχοι, και από τα Μέσα τόσο από τη Βόρεια Αμερική όσο και την Ευρώπη. Έφτασαν για την ετήσια συνάντηση του «Μπίλντερμπεργκ κλαμπ».
Αφού παραθέτει ένα σύντομο ιστορικό για τη «Λέσχη», ο Φιντέλ συνεχίζει:
«Δεν υπάρχει κάποιος που να μπορεί να ξεκαθαρίσει τους πραγματικούς σκοπούς της ομάδας. Οι ειδικοί, που την έχουν μελετήσει υποστηρίζουν πως δεν είναι τυχαίο, ότι κάθε συνάντηση, πραγματοποιείται λίγο πριν την διάσκεψη G-8, που έχει για στόχο μία παγκόσμια κυβέρνηση με έναν στρατό, ενιαία οικονομία και ιδεολογία.
Σε άρθρο του στο Νιούζγουηκ ο Ντέηβιντ Ροκφέλερ γράφει: «Κάποιος θα πρέπει να αναλάβει τη θέση της κυβέρνησης και οι επιχειρηματίες φαίνεται να είναι μια λογική οντότητα να το κάνουν».
Ο τραπεζίτης Τζέιμς Γουάλμπουργκ δήλωσε: « Είτε σας αρέσει είτε όχι θα πρέπει να έχουμε μια παγκόσμια κυβέρνηση. Το ερώτημα είναι αν θα το πετύχουμε με συναίνεση ή με κατάκτηση».
Μια από τις μεγαλύτερες ανησυχίες των μελών της Λέσχης –υποστηρίζουν οι αναλυτές- είναι η οικονομική απειλή που αντιπροσωπεύει η Κίνα και τις επιπτώσεις στις κοινωνίες των ΗΠΑ και της Ευρώπης.
Μερικοί ειδικοί, υποστηρίζουν ότι τόσο η Μάργκαρετ Θάτσερ, ο Μπιλ Κλίντον, ο Τόνι Μπλαιρ και ο Μπαράκ Ομπάμα, είχαν προσκληθεί στη Λέσχη, πριν εκλεγούν».
Τακτικός θαμώνας, ο περιβόητος Τζορτζ Σόρος, ο πρώην πρόεδρος της Γκόλντμαν Ζακς και της Νπρίτις Πετρόλεουμ Πίτερ Σίλτον, ο πρόεδρος της Ρόμπερτ Ζέλικ, ο Διευθυντής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρως Καν, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Κλοντ Τρισέ κλπ….
Η πλέοπν ανησυχητική πληροφορία, αποκαλύφθηκε από την ισπανική εφημερίδα «Publico» και είναι η συγκατάβαση των μελών της λέσχης υπέρ της αμερικανικής επίθεσης εναντίον του Ιράν… Ας θυμηθούμε μόνο ότι τα μέλη της Λέσχης γνώριζαν την ακριβή ημερομηνία της επίθεσης εναντίον του Ιράκ, δέκα μήνες πριν συμβεί. Ποιος κρύβει την αλήθεια; Ποιος λέει ψέματα; Μπορούν να διαψεύσουν κάτι από τα παραπάνω;
Φιντέλ Κάστρο Ρουζ
--------
Είχα ρωτήσει τον Θ. Πάγκαλο, (παρουσία δύο άλλων δημοσιογράφων) ένα πρωινό, όταν συναντηθήκαμε τυχαία, σε ξενοδοχείο της Ιερουσαλήμ, να μας πει για την παρουσία του στην περιβόητη συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Είχα πάρει τότε μια αόριστη απάντηση: «Μην πιστεύετε αυτά που διαδίδονται για τις συναντήσεις του τύπου αυτού».
Στο U-TUBE είδα μια συνέντευξη της σημερινής υπουργού (Μη Εθνικής) Παιδείας:
Σε ερώτηση που της είχε γίνει από την τηλεόραση του «ΣΚΑΕΙ» αμέσως μόλις έγινε γνωστή η συμμετοχή της στην κλειστή συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερπεργκ, (2007) η κα Άννα Διαμαντοπούλου είχε «απαντήσει λεπτομερώς», όπως είχε πει χαρακτηριστικά και η ίδια:
«Η λέσχη Μπίλντερμπεργκ είναι αυτό που λέμε ένα θινκ-τανκ, δηλαδή είναι ένα φόρουμ, το οποίο δεν έχει σταθερή σύνθεση, συνεδριάζει κάθε χρόνο σε διαφορετική πόλη, οργανώνεται από μια ομάδα διακεκριμένων πολιτικών οι οποίοι αλλάζουν συνεχώς και ξεκίνησε υπό την εποπτεία της βασίλισσας της Ολλανδίας πριν από πάρα πολλά χρόνια. Η σύνθεσή του είναι 120 άτομα, προσωπικότητες απ όλο τον κόσμο. Το ένα τρίτο είναι πολιτικοί που ανήκουν στα συντηρητικά και τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα πχ πήραν μέρος ο πρώην σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Σουηδίας και της Φινλανδίας. Συμμετέχουν κατά το ένα τρίτο διανοούμενοι, νομπελίστες, μεγάλοι συγγραφείς, πολύ γνωστοί δημοσιογράφοι και κατά το ένα τρίτο επιχειρηματίες».
-Το ερώτημα είναι τι φοβερό λένε…
Διαμαντ: «Δημοσιοποιείται πρώτα-πρώτα η ατζέντα. Στη συνάντηση που συμμετείχα εγώ φέτος, συνολικά ήταν είκοσι ενότητες, οι πέντε αφορούσαν στο κλίμα και τις κλιματικές αλλαγές, ήταν τα ενεργειακά ζητήματα, ήταν τα θέματα μετακίνησης πληθυσμού, ήταν το θέμα της αλλαγής των προεκλογικών εκστρατειών και πως μπαίνει το U-TUBE στη ζωή μας –ήταν ενδιαφέρον επειδή τότε ήταν σε εξέλιξη οι εκστρατείες της Σεγκολέν Ρουαγιάλ του Σαρκοζί κλπ. Είναι δηλαδή μια διαδικασία που βρίσκονται κάποιοι άνθρωποι και μετά υπάρχει ένα βιβλιαράκι, το οποίο δημοσιεύει τα πρακτικά των συζητήσεων, χωρίς όμως να λένε ποιος είπε τι, για να υπάρχει μια δυνατότητα έκφρασης ελεύθερης. Τώρα όλος ο γνωστός μαύρος θρύλος γύρω από τη λέσχη, είναι το γνωστό άγχος της συνωμοσιολογίας που υπάρχει στη χώρα μας».
---
Τι άλλη «λεπτομερέστερη» απάντηση περιμένατε;
Εκείνο που δεν μας λένε είναι πως ο ναζί πρίγκιπας Βενάρδος σύζυγος της Βεατρίκης, έστησε τη Λέσχη, με στόχο να πείσει τους επιχειρηματίες και τους πολιτικούς για την αναβίωση ενός τετάρτου Ράιχ, μέσω της Ενωμένης Ευρώπης όχι των λαών αλλά των συμφερόντων των επιχειρηματιών. Εξ ου και οι συμφωνίες του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας. Έχουμε μια συνωμοσία των ολιγαρχών, που ονειρεύονται και προσπαθούν να πετύχουν χωρίς περιττές δημοκρατικές διαδικασίες, να επιβάλουν μια παγκόσμια κυβέρνηση που θα διοικείται από τις ιδιωτικές φυσικά, διεθνείς τράπεζες.
Στην ατζέντα της είναι να επιταχυνθεί η ύφεση παγκοσμίως, να την κάνουν όσο πιο άσχημη γίνεται και όσο πιο σύντομα, έτσι ώστε να γονατίσουν τον κόσμο.
Εχθρός τους είναι τα εθνικά κράτη, και γι’ αυτό τα αγοράζουν –όπως την Ελλάδα- μόλις τα βρουν σε αδυναμία, είτε πραγματική είτε τεχνητή.
Ο Ετιέν Νταβινιόν, είναι πρόεδρος και στο Διοικητικό Συμβούλιο, βρίσκονται εκλεκτές φάτσες, όπως του Χένρι Κίσσιντζερ, του Ντέηβιντ Ρόκφέλερ, του Richard Haas (επικεφαλής του συμβουλίου εξωτερικών Σχέσεων CFR), του Φρανκ Μπάρναμπι για να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των Ρόθτσιλντς κλπ.
Στο ισπανικό ξενοδοχείο Dolce Sitges, νότια της Βαρκελώνης, πραγματοποιήθηκε η φετινή συνάντηση με ατζέντα:
1. Θα επιβιώσει το ευρώ;
2. Οι εξελίξεις στην Ευρώπη: Η στρατηγική εξόδου της Ευρώπης, αντέχει…;
3. Έχουμε θεσμούς που να αντέχουν στην αντιμετώπιση της Παγκόσμιας Οικονομίας;
4. Ελλάδα: Μαθήματα και μελλοντικές στρατηγικές
5. NATO και Afghanistan: Η πρακτική Agenda για τη Συμμαχία
6. Iran and Russia: Οικονομικές απειλές για τη Συμμαχία
7. Οι επιτώσεις του πολέμου εναντίον της τρομοκρατίας
8. Πόσο επηρεάζουν τα εσωτερικά προβλήματα την αμερικανική εξωτερική πολιτική
9.Το περίγραμμα της ιαπωνικής οικονομίας
10. Το μέλλον του αμερικανικού δολαρίου: Εναλλακτικά σενάρια.
ΥΓ. Εκείνο το βιβλιαράκι –που ανέφερε η Διαμαντοπούλου- δεν θα είχε ενδιαφέρον να το διαβάζαμε κι εμείς οι υπόδουλοι Έλληνες, έτσι από περιέργεια; Όλο μοναχοφάιδες, η παρέα του Λονδίνου, η παρέα του Γιωργάκη και πάει λέγοντας.
Όργιο αυθαιρεσίας, παρανομίας και κομματικού και συγγενικού τραμπουκισμού
O βόθρος των γαλαζοπράσινων παρανόμων και ανηθίκων προσλήψεων διερράγη
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Βοθροποιημένη βόμβα έριξε ο ... άτεγκτος κήνσορας της πολιτικής ηθικής αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως τη Δευτέρα το πρωί της 5ης Ιουλίου στον τηλεοπτικό δίαυλο «Mega».
Κραδαίνων ονομαστικές καταστάσεις και συστάσεις βουλευτών και υπουργών της Ν.Δ. - αυτό το άθλιο απομεινάρι του δημοσίου - το οποίο ο «νέος» αρχηγός αποκαλεί ως «παράταξη των αξιών και των αξίων» - αποκάλυψε «σωρεία ρουσφετολογικών προσλήψεων στην εταιρεία Αγρογή από τον τότε υπουργό Σωτήρη Χατζηγάκη» (βλ. τα ρεπορτάζ των αθηναϊκών εφημερίδων της 6ης Ιουλίου).
Τρεις, περίπου, εκατοντάδες προεκλογικές προσλήψεις, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν συγγενείς υπουργών και βουλευτών και στελεχών της Ν.Δ.
Οι αποκαλύψεις και τα ντοκουμέντα έκαναν τόση αίσθηση στην κοινή γνώμη, ώστε και αυτή «Η Καθημερινή» να δίνει στο σχετικό ρεπορτάζ τον εξής... αξιοκρατικό τίτλο: «Ρουσφετολογικές προσλήψεις από Χατζηγάκη» (φ. 6η Ιουλίου).
Όργιο αυθαιρεσίας, παρανομίας και κομματικού και συγγενικού τραμπουκισμού με καταλήστευση και κατασπατάληση εκατομμυρίων ευρώ, την ώρα που η ελληνική οικονομία έπνεε τα λοίσθια και οι εξουσιαστές είχαν αποφασίσει να βάλουν για πολλές δεκαετίες τον «κυρίαρχο» λαό στον γύψο του Δ.Ν.Τ.
Την επομένη, Τρίτη της 7ης Ιουλίου, στον ίδιο σταθμό, επαναλήφθηκε το πολιτικό ριγκ ανάμεσα στον υφυπουργό της αγροτικής ανάπτυξης και στον εκ Τρικάλων ορμώμενο, βουλευτή κύριο Χατζηγάκη (Γι’ αυτό και για χίλιους άλλους λόγους απαγορεύω στους γνωστούς και φίλους να με αποκαλούν «κύριο», γιατί όλα ετούτα τα χρόνια της μίζας και της αρπαχτής γέμισε η Ελλάδα «κυρίους»!
Νέα ντοκουμέντα για το όργιο της ρεμούλας, που ξεπερνά τον «Μαυρογιαλούρο» της ωραίας ελληνικής κωμωδίας.Μία κωμωδία, μέσα στην οποία ο... σύγχρονος Μαυρογιαλούρος είχε το θράσος χιλίων πολιτικών πιθήκων να μας θεωρήσει όλους όμοιούς του.
Στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα μετατράπηκε ο ίδιος σε μία άθλια και τραγική φιγούρα του καταρρέοντος συμμοριακού συστήματος.
Έκανε όμως και ένα καλό. Μας έκανε γνωστό ότι και ο κατήγορός του κύριος Πάγκαλος διόρισε την κόρη του στη Βουλή ή άλλως «δημόσιο πτυελοδοχείο» ή άλλως «οπερέτα», κατά τον χαρακτηρι¬σμό του... επίτιμου της Ν.Δ.!
Ιδού λοιπόν το πως έγινε η «επανίδρυση του κράτους»! Ιδού το πως επετεύχθη η διαβόητη «αλλαγή»! Ιδού το πως πραγματώθηκε ο «σοσιαλισμός»! Ιδού ο... θρίαμβος της «αξιοκρατίας»! Ελλάδα, ως πότε θα σε διαγουμίζουν αυτοί που ψηφίζεις για να σε κυβερνούν; Το τραβάει ο οργανισμός σου «κυρίαρχε» λαέ!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Έτσι, για την Ιστορία, σημειώνω ότι αυτό το άθλιο πελατειακό και συγγενικό «πολιτικό» σύστημα, αναδύεται μέσα από πληθώρα άρθρων και βιβλίων μου. Σημειώνονται ενδεικτικά: «Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα», Αθήνα, 2002. «Πολιτική και Κοινωνία στην Ελλάδα του λαϊκισμού» (τόμοι δύο), Αθήνα, 2009 και 2004. «Αρχαία και Σύγχρονη Δημοκρατία - Από την Αθηναϊκή Δημοκρατία στη σύγχρονη οικογενειο¬κρατία», Αθήνα, 2007 και ογδόντα άρθρα μου, οι τίτλοι των οποίων καταχωρούνται στον Β’ τόμο του λαϊκισμού. Τα έθαψε η συνωμοσία της σιωπής, αφού όλα ετούτα τα χρόνια της παρακμής τον πρώτο λόγο και την πρώτη προβολή είχαν οι...επώνυμοι οι οποίοι βομβάρδιζαν και βομβαρδίζουν τον «κυρίαρχο» λαό με κοινοτυπίες, κατά κανόνα!
Τώρα, ο «κυρίαρχος» σκούζει αλλά είναι πολύ αργά. Θα πληρώσει τον πολιτικό του χαβαλέ και το γονάτισμα μπροστά στους διεφθαρμένους πολιτικούς κάθε λογής.
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Βοθροποιημένη βόμβα έριξε ο ... άτεγκτος κήνσορας της πολιτικής ηθικής αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως τη Δευτέρα το πρωί της 5ης Ιουλίου στον τηλεοπτικό δίαυλο «Mega».
Κραδαίνων ονομαστικές καταστάσεις και συστάσεις βουλευτών και υπουργών της Ν.Δ. - αυτό το άθλιο απομεινάρι του δημοσίου - το οποίο ο «νέος» αρχηγός αποκαλεί ως «παράταξη των αξιών και των αξίων» - αποκάλυψε «σωρεία ρουσφετολογικών προσλήψεων στην εταιρεία Αγρογή από τον τότε υπουργό Σωτήρη Χατζηγάκη» (βλ. τα ρεπορτάζ των αθηναϊκών εφημερίδων της 6ης Ιουλίου).
Τρεις, περίπου, εκατοντάδες προεκλογικές προσλήψεις, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν συγγενείς υπουργών και βουλευτών και στελεχών της Ν.Δ.
Οι αποκαλύψεις και τα ντοκουμέντα έκαναν τόση αίσθηση στην κοινή γνώμη, ώστε και αυτή «Η Καθημερινή» να δίνει στο σχετικό ρεπορτάζ τον εξής... αξιοκρατικό τίτλο: «Ρουσφετολογικές προσλήψεις από Χατζηγάκη» (φ. 6η Ιουλίου).
Όργιο αυθαιρεσίας, παρανομίας και κομματικού και συγγενικού τραμπουκισμού με καταλήστευση και κατασπατάληση εκατομμυρίων ευρώ, την ώρα που η ελληνική οικονομία έπνεε τα λοίσθια και οι εξουσιαστές είχαν αποφασίσει να βάλουν για πολλές δεκαετίες τον «κυρίαρχο» λαό στον γύψο του Δ.Ν.Τ.
Την επομένη, Τρίτη της 7ης Ιουλίου, στον ίδιο σταθμό, επαναλήφθηκε το πολιτικό ριγκ ανάμεσα στον υφυπουργό της αγροτικής ανάπτυξης και στον εκ Τρικάλων ορμώμενο, βουλευτή κύριο Χατζηγάκη (Γι’ αυτό και για χίλιους άλλους λόγους απαγορεύω στους γνωστούς και φίλους να με αποκαλούν «κύριο», γιατί όλα ετούτα τα χρόνια της μίζας και της αρπαχτής γέμισε η Ελλάδα «κυρίους»!
Νέα ντοκουμέντα για το όργιο της ρεμούλας, που ξεπερνά τον «Μαυρογιαλούρο» της ωραίας ελληνικής κωμωδίας.Μία κωμωδία, μέσα στην οποία ο... σύγχρονος Μαυρογιαλούρος είχε το θράσος χιλίων πολιτικών πιθήκων να μας θεωρήσει όλους όμοιούς του.
Στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα μετατράπηκε ο ίδιος σε μία άθλια και τραγική φιγούρα του καταρρέοντος συμμοριακού συστήματος.
Έκανε όμως και ένα καλό. Μας έκανε γνωστό ότι και ο κατήγορός του κύριος Πάγκαλος διόρισε την κόρη του στη Βουλή ή άλλως «δημόσιο πτυελοδοχείο» ή άλλως «οπερέτα», κατά τον χαρακτηρι¬σμό του... επίτιμου της Ν.Δ.!
Ιδού λοιπόν το πως έγινε η «επανίδρυση του κράτους»! Ιδού το πως επετεύχθη η διαβόητη «αλλαγή»! Ιδού το πως πραγματώθηκε ο «σοσιαλισμός»! Ιδού ο... θρίαμβος της «αξιοκρατίας»! Ελλάδα, ως πότε θα σε διαγουμίζουν αυτοί που ψηφίζεις για να σε κυβερνούν; Το τραβάει ο οργανισμός σου «κυρίαρχε» λαέ!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Έτσι, για την Ιστορία, σημειώνω ότι αυτό το άθλιο πελατειακό και συγγενικό «πολιτικό» σύστημα, αναδύεται μέσα από πληθώρα άρθρων και βιβλίων μου. Σημειώνονται ενδεικτικά: «Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα», Αθήνα, 2002. «Πολιτική και Κοινωνία στην Ελλάδα του λαϊκισμού» (τόμοι δύο), Αθήνα, 2009 και 2004. «Αρχαία και Σύγχρονη Δημοκρατία - Από την Αθηναϊκή Δημοκρατία στη σύγχρονη οικογενειο¬κρατία», Αθήνα, 2007 και ογδόντα άρθρα μου, οι τίτλοι των οποίων καταχωρούνται στον Β’ τόμο του λαϊκισμού. Τα έθαψε η συνωμοσία της σιωπής, αφού όλα ετούτα τα χρόνια της παρακμής τον πρώτο λόγο και την πρώτη προβολή είχαν οι...επώνυμοι οι οποίοι βομβάρδιζαν και βομβαρδίζουν τον «κυρίαρχο» λαό με κοινοτυπίες, κατά κανόνα!
Τώρα, ο «κυρίαρχος» σκούζει αλλά είναι πολύ αργά. Θα πληρώσει τον πολιτικό του χαβαλέ και το γονάτισμα μπροστά στους διεφθαρμένους πολιτικούς κάθε λογής.
Παρά τη «στρατηγική σχέση» με το Ισραήλ, συνεχίζεται η καταρράκωση των ελληνικών ομολόγων
Διευρύνεται το spread του 10ετούς ομολόγου
http://infognomonpolitics.blogspot.com
Στα υψηλότερα επίπεδα από τις 10 Μαΐου διευρύνθηκε το spread του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου έναντι του γερμανικού Bund εξαιτίας της πτώσης των γερμανικών κρατικών ομολόγων.
Στις 16:02 (ώρα Ελλάδ0ς), το spread ενισχυόταν στις 871,6 μονάδες
βάσης.
Η απόδοση του δεκαετούς γερμανικού ομολόγου υποχωρούσε νωρίτερα σε επίπεδα ρεκόρ στο 2,24%, με τους επενδυτές να αναζητούν ασφάλεια εν μέσω ανησυχιών για επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας.
Άνοδο 7 μονάδων βάσης σημείωνε και το πορτογαλικό δεκαετές ομόλογο, φτάνοντας στις 302 μονάδες βάσης.
Πηγή: Reuters, NAFTEMPORIKI.GR
http://infognomonpolitics.blogspot.com
Στα υψηλότερα επίπεδα από τις 10 Μαΐου διευρύνθηκε το spread του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου έναντι του γερμανικού Bund εξαιτίας της πτώσης των γερμανικών κρατικών ομολόγων.
Στις 16:02 (ώρα Ελλάδ0ς), το spread ενισχυόταν στις 871,6 μονάδες
βάσης.
Η απόδοση του δεκαετούς γερμανικού ομολόγου υποχωρούσε νωρίτερα σε επίπεδα ρεκόρ στο 2,24%, με τους επενδυτές να αναζητούν ασφάλεια εν μέσω ανησυχιών για επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας.
Άνοδο 7 μονάδων βάσης σημείωνε και το πορτογαλικό δεκαετές ομόλογο, φτάνοντας στις 302 μονάδες βάσης.
Πηγή: Reuters, NAFTEMPORIKI.GR
Ο παπαΕβραίου συνεχίζει τις διακοπές του στην Κρήτη!!!
Πηγή : http://kostasxan.blogspot.com
Για ολιγοήμερες διακοπές στην Κρήτη, μαθαίνουμε πως φεύγει ο πρωθυπουργός της χώρας, αφού κουράστηκε ιδιαίτερα με το να κάνει τον ξεναγό στον Ισραηλινό πρωθυπουργό, όπως αναφέρουν φήμες... Η αλήθεια είναι πως κουράστηκε από την προσπάθεια να σκέφτεται τι του έλεγε ο Νετανιάχου, αλλά ας το παρακάμψουμε, επειδή πονάει πολύ αυτή η ιστορία...
Γεγονός είναι πως δεν αναμένεται να μείνει πολλές ημέρες στην Κρήτη, αφού το νησί είναι μεγάλο (λέτε να πάσχει από αγοραφοβία;) και οι περισσότεροι κάτοικοί του είναι πολύ καλά οπλισμένοι (το ότι η Κρήτη θεωρείται "πράσινο" νησί, μάλλον αποτελεί και τον λόγο που ο Γιώργος Παπανδρέου αποφάσισε να κάνει την προεκλογική του εκστρατεία εκεί, αλλά γνωρίζοντας τις παραλίες, τις ξαπλώστρες και μετρώντας τα κύματα του Κρητικού πελάγους...).
Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, ο πρωθυπουργός της μπανανίας (με συγχωρείτε της Ελλάδας), βρίσκεται ήδη στην Κρήτη από εχθές το βράδυ και συγκεκριμένα στην περιοχή των Γοβών του Ηρακλείου... Ο πρωθυπουργός μετέβη σε τοπικό ξενοδοχείο για να ξεκουραστεί από τη δύσκολη προηγούμενη εβδομάδα όπου συναντήθηκε με τον Νετανιάχου και πήγε κρουαζιέρα στον Πόρο, συναντήθηκε με τον Παπακωνσταντίνου και τον Προβόπουλο και επισημοποίησαν ότι η οικονομία έχει πάει άπατη και είχε ραντεβού με την Μπιρμπίλη για να εισπράξει το όχι της για την περιφέρεια της Αττικής.
Κουραστική εβδομάδα σίγουρα για τον πρωθυπουργό ο οποίος προέρχεται και από τριών εβδομάδων διακοπές στην Πάρο, τη Ρόδο, την Ικαρία ή δε θυμόμαστε σε πιο άλλο νησί του Αιγαίου (σας ζητάμε συγνώμη επειδή δεν μπορούμε να συγκρατήσουμε στη μνήμη μας τους τόπους διακοπών του πρωθυπουργού κατά το τελευταίο τρίμηνο)...
Βέβαια, για να λέμε την αλήθεια, είχε αρχίσει να χάνει και το χρώμα που με τόσο κόπο απέκτησε όλο το καλοκαίρι, οπότε ο κρητικός ήλιος θα τον ανανεώσει και θα μπορέσει επιτέλους να γίνει ένα μελαχροινό γυμνασμένο αγόρι, ένας μεσογειακός τύπος (έστω και για λίγες ημέρες).Για να μην είμαστε κακεντρεχείς, πάντως, ο Γ. Παπανδρέου μάλλον θέλει να ενισχύσει τον ελληνικό τουρισμό και τα έσοδα που κατέρρευσαν, γι’ αυτό και πάει συνέχεια διακοπές. Αλλωστε, μια εβδομάδα ακόμη “λουκέτο” στο κράτος δεν είναι τίποτε μπροστά στο λουκέτο που έρχεται από το φθινόπωρο.
Προφανώς, το επάγγελμα του πρωθυπουργού είναι πολύ κουραστικό, τουλάχιστον για τον Γιώργο Παπανδρέου (φήμες πως δεν κυβερνάει ο ίδιος την χώρα δεν έχουν επαληθευτεί -ακόμη- από το Μαξίμου, ούτε από τα γραφεία του ΔΝΤ). Ένας φίλος μου με ρώτησε: "Σκέφτεσαι, αν στη θέση του Γιώργου ήταν ο Καραμανλής, η Παπαρήγα ή έστω και ο Τσίπρας βρε αδερφέ, τι θα γινόταν από τα κανάλια; Τι έκτακτα δελτία θα είχαμε; Πόσες ζωντανές συνδέσεις και τηλεοπτικές λήψεις -αλά παπαράτσι- θα κατέκλυζαν τις τηλεοράσεις και τις εφημερίδες;" Δυστυχώς, απάντηση δεν μπόρεσα να του δώσω...
Αυτός ο απίθανος τύπος (ο πρωθυπουργός μας ντε...) μας βιάζει και συγχρόνως μας φτύνει κατάμουτρα. Δεν διαθέτει ούτε σταγόνα ντροπή (γιατί να νιώθει έτσι άλλωστε; μήπως όσα κάνει τα κάνει εις βάρος συμπατριωτών του; φυσικά όχι...), ούτε μια στάλα ευαισθησία απέναντι στους πολίτες, που εξ αιτίας των μέτρων που έλαβε σε βάρος του εισοδήματός τους, δεν μπορούν να πάνε έστω και λίγες μέρες διακοπών.
Έχει ο καιρός γυρίσματα. Θα μας βρεις μπροστά σου Γιώργο μου… και τότε, το μαύρισμα των διακοπών δεν θα μπορεί να κρύψει τίποτε από το πολιτικό μαύρισμα που θα εισπράξεις (αν και δεν σε στεναχωρεί μία τέτοια εξέλιξη, αφού το έχεις δηλώσει πως δεν σε ενδιαφέρει να συνεχίσεις την πολιτική σου καριέρα ως πρωθυπουργός)...
Όπως και να έχουν τα πράγματα, ο Γιώργος Παπανδρέου ζει τον δικό του μύθο στην Ελλάδα, γνωρίζοντας πολύ καλά πως ο ίδιος έχει ημερομηνία λήξης. Ελπίζουμε μόνο να έχει κανονίσει τα της εξόδου, γιατί όταν ο λαός οργίζεται συμβαίνουν διάφορα, αδικαιολόγητα αλλά ταυτόχρονα και απολύτως δικαιολογημένα...
Αναγνώστης
Υ.Γ.1: Φήμες που αναφέρουν πως ο Γιώργος Παπανδρέου γυρίζει σε ολόκληρο το Αιγαίο επειδή με τον τρόπο αυτό αποχαιρετά οριστικά το Αιγαίο που ξέραμε και ταυτόχρονα γνωρίζει πως δεν πρόκειται να έχει την ευκαιρία να το ξαναδεί (είτε επειδή θα αυτο-εξοριστεί σε διάφορα καφέ της Ευρώπης ή της Νέας Υόρκης, είτε επειδή με την πτώση του καθεστώτος που έχει εφαρμόσει θα απαιτηθεί να δικαστεί για διάφορες αντιστυνταγματικές και αντεθνικές αποφάσεις και ενέργειες...)
Υ.Γ.2: Στενοχωρήθηκε λέει ο Γιώργος Παπανδρέου που δεν φυσούσε στην Ικαρία και έτσι δεν κατάφερε να κάνει σερφ. Ήταν όμως τυχερός, γιατί στην Πάρο που συνέχισε τις διακοπές του ο άνεμος του έκανε τη χάρη και στην Χρυσή Ακτή δεν είχε πρόβλημα...
Για ολιγοήμερες διακοπές στην Κρήτη, μαθαίνουμε πως φεύγει ο πρωθυπουργός της χώρας, αφού κουράστηκε ιδιαίτερα με το να κάνει τον ξεναγό στον Ισραηλινό πρωθυπουργό, όπως αναφέρουν φήμες... Η αλήθεια είναι πως κουράστηκε από την προσπάθεια να σκέφτεται τι του έλεγε ο Νετανιάχου, αλλά ας το παρακάμψουμε, επειδή πονάει πολύ αυτή η ιστορία...
Γεγονός είναι πως δεν αναμένεται να μείνει πολλές ημέρες στην Κρήτη, αφού το νησί είναι μεγάλο (λέτε να πάσχει από αγοραφοβία;) και οι περισσότεροι κάτοικοί του είναι πολύ καλά οπλισμένοι (το ότι η Κρήτη θεωρείται "πράσινο" νησί, μάλλον αποτελεί και τον λόγο που ο Γιώργος Παπανδρέου αποφάσισε να κάνει την προεκλογική του εκστρατεία εκεί, αλλά γνωρίζοντας τις παραλίες, τις ξαπλώστρες και μετρώντας τα κύματα του Κρητικού πελάγους...).
Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, ο πρωθυπουργός της μπανανίας (με συγχωρείτε της Ελλάδας), βρίσκεται ήδη στην Κρήτη από εχθές το βράδυ και συγκεκριμένα στην περιοχή των Γοβών του Ηρακλείου... Ο πρωθυπουργός μετέβη σε τοπικό ξενοδοχείο για να ξεκουραστεί από τη δύσκολη προηγούμενη εβδομάδα όπου συναντήθηκε με τον Νετανιάχου και πήγε κρουαζιέρα στον Πόρο, συναντήθηκε με τον Παπακωνσταντίνου και τον Προβόπουλο και επισημοποίησαν ότι η οικονομία έχει πάει άπατη και είχε ραντεβού με την Μπιρμπίλη για να εισπράξει το όχι της για την περιφέρεια της Αττικής.
Κουραστική εβδομάδα σίγουρα για τον πρωθυπουργό ο οποίος προέρχεται και από τριών εβδομάδων διακοπές στην Πάρο, τη Ρόδο, την Ικαρία ή δε θυμόμαστε σε πιο άλλο νησί του Αιγαίου (σας ζητάμε συγνώμη επειδή δεν μπορούμε να συγκρατήσουμε στη μνήμη μας τους τόπους διακοπών του πρωθυπουργού κατά το τελευταίο τρίμηνο)...
Βέβαια, για να λέμε την αλήθεια, είχε αρχίσει να χάνει και το χρώμα που με τόσο κόπο απέκτησε όλο το καλοκαίρι, οπότε ο κρητικός ήλιος θα τον ανανεώσει και θα μπορέσει επιτέλους να γίνει ένα μελαχροινό γυμνασμένο αγόρι, ένας μεσογειακός τύπος (έστω και για λίγες ημέρες).Για να μην είμαστε κακεντρεχείς, πάντως, ο Γ. Παπανδρέου μάλλον θέλει να ενισχύσει τον ελληνικό τουρισμό και τα έσοδα που κατέρρευσαν, γι’ αυτό και πάει συνέχεια διακοπές. Αλλωστε, μια εβδομάδα ακόμη “λουκέτο” στο κράτος δεν είναι τίποτε μπροστά στο λουκέτο που έρχεται από το φθινόπωρο.
Προφανώς, το επάγγελμα του πρωθυπουργού είναι πολύ κουραστικό, τουλάχιστον για τον Γιώργο Παπανδρέου (φήμες πως δεν κυβερνάει ο ίδιος την χώρα δεν έχουν επαληθευτεί -ακόμη- από το Μαξίμου, ούτε από τα γραφεία του ΔΝΤ). Ένας φίλος μου με ρώτησε: "Σκέφτεσαι, αν στη θέση του Γιώργου ήταν ο Καραμανλής, η Παπαρήγα ή έστω και ο Τσίπρας βρε αδερφέ, τι θα γινόταν από τα κανάλια; Τι έκτακτα δελτία θα είχαμε; Πόσες ζωντανές συνδέσεις και τηλεοπτικές λήψεις -αλά παπαράτσι- θα κατέκλυζαν τις τηλεοράσεις και τις εφημερίδες;" Δυστυχώς, απάντηση δεν μπόρεσα να του δώσω...
Αυτός ο απίθανος τύπος (ο πρωθυπουργός μας ντε...) μας βιάζει και συγχρόνως μας φτύνει κατάμουτρα. Δεν διαθέτει ούτε σταγόνα ντροπή (γιατί να νιώθει έτσι άλλωστε; μήπως όσα κάνει τα κάνει εις βάρος συμπατριωτών του; φυσικά όχι...), ούτε μια στάλα ευαισθησία απέναντι στους πολίτες, που εξ αιτίας των μέτρων που έλαβε σε βάρος του εισοδήματός τους, δεν μπορούν να πάνε έστω και λίγες μέρες διακοπών.
Έχει ο καιρός γυρίσματα. Θα μας βρεις μπροστά σου Γιώργο μου… και τότε, το μαύρισμα των διακοπών δεν θα μπορεί να κρύψει τίποτε από το πολιτικό μαύρισμα που θα εισπράξεις (αν και δεν σε στεναχωρεί μία τέτοια εξέλιξη, αφού το έχεις δηλώσει πως δεν σε ενδιαφέρει να συνεχίσεις την πολιτική σου καριέρα ως πρωθυπουργός)...
Όπως και να έχουν τα πράγματα, ο Γιώργος Παπανδρέου ζει τον δικό του μύθο στην Ελλάδα, γνωρίζοντας πολύ καλά πως ο ίδιος έχει ημερομηνία λήξης. Ελπίζουμε μόνο να έχει κανονίσει τα της εξόδου, γιατί όταν ο λαός οργίζεται συμβαίνουν διάφορα, αδικαιολόγητα αλλά ταυτόχρονα και απολύτως δικαιολογημένα...
Αναγνώστης
Υ.Γ.1: Φήμες που αναφέρουν πως ο Γιώργος Παπανδρέου γυρίζει σε ολόκληρο το Αιγαίο επειδή με τον τρόπο αυτό αποχαιρετά οριστικά το Αιγαίο που ξέραμε και ταυτόχρονα γνωρίζει πως δεν πρόκειται να έχει την ευκαιρία να το ξαναδεί (είτε επειδή θα αυτο-εξοριστεί σε διάφορα καφέ της Ευρώπης ή της Νέας Υόρκης, είτε επειδή με την πτώση του καθεστώτος που έχει εφαρμόσει θα απαιτηθεί να δικαστεί για διάφορες αντιστυνταγματικές και αντεθνικές αποφάσεις και ενέργειες...)
Υ.Γ.2: Στενοχωρήθηκε λέει ο Γιώργος Παπανδρέου που δεν φυσούσε στην Ικαρία και έτσι δεν κατάφερε να κάνει σερφ. Ήταν όμως τυχερός, γιατί στην Πάρο που συνέχισε τις διακοπές του ο άνεμος του έκανε τη χάρη και στην Χρυσή Ακτή δεν είχε πρόβλημα...
9/8/10
O Nταβούτογλου έφυγε το "Πϊρι Ρέiς" ήρθε!
Η επιστροφή στην υφαλοκρηπίδα και οι μυστικές συμφωνίες
Ο Αχμέτ Νταβούτογλου έφυγε, το "Πϊρι ΡέΙς" ήρθε!
Στην ελληνική υφαλοκρηπίδα επέστρεψε πριν λίγες ώρες το τουρκικό ερευνητικό σκάφος και ξεκίνησε έρευνες για πετρέλαιο, λίγες ώρες αφ'ότου ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών δήλωνε λίγα μίλια δυτικότερα, στη Ρόδο, ενώπιον του Έλληνα ΑΝΥΠΕΞ Δ.Δρούτσα, ότι "Ελλάδα και Τουρκία είναι μία οικογένεια που μοιράζονται την ίδια γεωγραφία".
Μία έμμεση, αλλά σαφή αναφορά στην υφαλοκρηπίδα για την οποία δεν υπήρξε καμία αντίδραση από πλευράς Δ.Δρούτσα. Το ερώτημα είναι πλέον αν η κυβέρνηση έχει προχωρήσει ενσυνείδητα σε πράξεις μειοδοσίας και παραχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων ή η αφέλεια της έχει σπάσει κάθε ρεκόρ; Άλλωστε ουδείς από την κυβέρνηση έχει διαψεύσει την δήλωση Πάγκαλου για "υφαλοκρηπίδα βάθους 200 μέτρων"! Άρα όλω καταδεικνύουν πλέον συμφωνίες "κάτω από το τραπέζι", προς την κατεύθυνση του διαμοιρασμού των φυσικών πόρων περιοχών στις οποίες τα δικαιώματα εκμετάλλευσης ανήκουν στην Ελλάδα.
Ο συνδυασμός της επίσκεψης του Α.Νταβούτογλου και τα πριβέ γεύματα με τον επικεφαλή της ελληνικής διπλωματίας, ακριβώς στήν ίδια περιοχή όπου λίγες ώρες αργότερα το ερευνητικό σκάφος καταπατά για άλλη μιά φορά τις συμφωνίες του 1976 και του 1987, μόνο αυτό μπορεί να σημαίνει.
Το τουρκικό σκάφος υποτίθεται ότι επιτηρείται από σκάφος του Λιμενικού, αλλά μάλλον φυλάσσεται μήπως χρειαστεί κάποια εξυπηρέτηση. Αυτή την στιγμή επιχειρεί μεταξύ Καστελλόριζου και Ρόδου στο σημείο "Ι" του χάρτη του επισυνάπτουμε.
Πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι στελέχη των τεσσάρων Επιτελείων εκφράζουν σε κατ"ιδίαν συνομιλίες τους την αντίθεσή τους στην ακολουθούμενη τακτική που έχει επιβάλει το υπουργείο Εξωτερικών με την ύπαρξη ενός μόνο σκάφους του Λιμενικού στην ευρύτερη περιοχή των ερευνών του "Πϊρι Ρέις". "Στέλνουμε το εντελώς αντίθετο μήνυμα από αυτό που θα έπρεπε να στείλουμε" σημειώνει ανώτατος αξιωματικός του ΓΕΝ: "Αν δεν αντιδρούμε στην καταπάτηση των συμφωνιών με προβολή ισχύος και επίδειξη πυγμής, τότε τα χειρότερα έρχοντσι.
Εκτός και αν υπάρχουν συμφωνίες που αγνοούμε" κατέληξε...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Σχέδιο ΕΕ – ΔΝΤ για την προστασία τραπεζών & δανειστών με θύμα την Ελλάδα
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/--------a-------2010080826600
Σε πρόσφατο άρθρο μου με τίτλο ‘ποιος ακριβώς σώζεται από το πακέτο στήριξης;’ υποσχέθηκα να παρουσιάσω αναλυτικά τα συμπεράσματα έρευνας για το ελληνικό πακέτο στήριξης, του Κέντρου Οικονομικών και Πολιτικών Ερευνών της Ουάσιγκτον (CERP- cerp.net) που δημοσιεύτηκε τον Ιούλιο του 2010. Στην συμβουλευτική ομάδα του CERP συμπεριλαμβάνονται οι βραβευμένοι με Νόμπελ οικονομολόγοι Robert Solow και Joseph Stiglitz και άλλοι εξέχοντες οικονομολόγοι.
Οτιδήποτε διαβάσετε στη συνέχεια αποτελεί μετάφραση τμημάτων της έρευνας. Οι δικές μου παρεμβάσεις είναι από ανεπαίσθητες ως ανύπαρκτες και όπου γίνονται είναι για να συνδέσουν τμήματα της έκθεσης η οποία είναι δεκασέλιδη και έτσι υπερβολικά μεγάλη για ένα συμπεριληφθεί ολόκληρη σε ένα άρθρο. Χωρίς αμφιβολία, το πιο συγκλονιστικό κομμάτι είναι τα συμπεράσματα της έκθεσης.
Εξετάζοντας το οικονομικό υπόβαθρο που οδήγησε στην κρίση, η έρευνα εκτιμά ότι η Ελλάδα: ‘υπέπεσε σε μερικά σοβαρά οικονομικά λάθη στα χρόνια που προηγήθηκαν της κρίσης. Η δημοσιονομική πολιτική ακολουθούσε τους γενικούς κύκλους της οικονομίας (αντί να ακολουθεί πολιτικές που θα εκμεταλλεύονταν τις καλές περιόδους και θα προστάτευαν την οικονομία από τις περιόδους υφέσεων). Τα κρατικά έσοδα μειώθηκαν ουσιαστικά από το 2000 μέχρι το 2004 παρά την ανάπτυξη του ΑΕΠ με μέσους ετήσιους ρυθμούς της τάξης του 4,5% σε αυτά τα χρόνια. (Τα έσοδα αντιστοιχούσαν στο 43% του ΑΕΠ το 2000 για να μειωθούν στο 38% του ΑΕΠ μέχρι το 2004 καταγράφοντας πτώση κατά 11,6%, ενώ οι πρωτογενείς δαπάνες αυξήθηκαν στο ίδιο διάστημα από το 39% του ΑΕΠ στο 41%). Οι φόροι, ήδη κάτω από το μέσο όρο της Ευρώπης (περίπου στο 44% του ΑΕΠ), συντρίφθηκαν. Από το 2007 και μετά και κυρίως ως αντίδραση στη διεθνή οικονομική ύφεση, οι δημόσιες δαπάνες αυξήθηκαν ταχύτατα. Επιπλέον, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν αποτύπωναν πλήρως τις παραπάνω τάσεις στα επίσημα στατιστικά τους στοιχεία
Με τη βοήθεια της Goldman πραγματοποιήθηκαν χρηματιστηριακές συναλλαγές με παράγωγα που δημιουργήθηκαν ώστε να εμφανιστούν μειωμένα το χρέος και τα ελλείμματα, με στόχο την είσοδο της Ελλάδας στην ευρωζώνη ενώ τα φαινόμενα διαφθοράς και φοροδιαφυγής ήταν διάχυτα.’
Μετά τα γνωστά γεγονότα από το Σεπτέμβριο του 2009 μέχρι το Μάιο του 2010, η Ελλάδα ωθήθηκε προς το πακέτο στήριξης των 110 δις ευρώ του ΔΝΤ και της ΕΕ, συμφωνώντας σε ένα πρόγραμμα δημοσιονομικών περικοπών για την περίοδο 2010 –2014.
Σύμφωνα με την έκθεση “αυτές οι περικοπές είναι ίσες με το 11,1% του ΑΕΠ, με το 5,3% αυτών να προέρχεται από μείωση των δαπανών και ένα επιπλέον 5,3% από αύξηση της φορολογίας. Προσθέτοντας 5% του ΑΕΠ από τα μέτρα που είχαν, ήδη, αποφασιστεί τους προηγούμενους μήνες κάτω από την ευρωπαϊκή πίεση, το συνολικό πακέτο δημοσιονομικής εξυγίανσης αντιστοιχεί στο 16% του ΑΕΠ. Εξετάζοντας προσεκτικά το πρόγραμμα αυτό, γίνεται αντιληπτό ότι ο στόχος είναι η όσο το δυνατόν γρηγορότερη μείωση του πρωτογενούς ελλείμματος (δηλαδή αυτού που δεν περιλαμβάνει το έλλειμμα από υποχρεώσεις που προκύπτουν από την καταβολή τόκων για τα δάνεια της χώρας). Οι τόσο μεγάλες περικοπές, πράγματι, θα έχουν ως αποτέλεσμα τη δραματική μείωση του πρωτογενούς ελλείμματος από το 8,6% του ΑΕΠ το 2009 στο 1% το 2011 και θα απομείνει μόνο το έλλειμμα από τους τόκους στο κρατικό χρέος.
Όμως, αυτή η πολιτική θα επηρεάσει ουσιαστικά την οικονομική δραστηριότητα και την αγορά εργασίας. Οι εκθέσεις του ΔΝΤ επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο με το να προβλέψουν μία συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 4% το 2010 και μία περαιτέρω συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας κατά 2,6% το 2011. Το 2012 προβλέπεται πως η οικονομία θα ανακάμψει αλλά πως αυτή η ανάκαμψη θα είναι εξαιρετικά αδύναμη με ποσοστό αύξησης του ΑΕΠ μόλις στο 1,1% (από το σημείο στο οποίο θα έχει βουλιάξει μέχρι τότε). Μετά το 2012 το ΔΝΤ προβλέπει ότι η οικονομία θα αναπτυχθεί σε πραγματικούς όρους με ετήσιους ρυθμούς της τάξης του 0,94%. Με βάση αυτό το σενάριο ανάπτυξης του ΔΝΤ η Ελλάδα ούτε το 2015 δε θα έχει πλησιάσει του ρυθμούς ανάπτυξης του πραγματικού ΑΕΠ που είχε το 2008.
Το κυριότερο, όμως, είναι πως είναι πολύ πιθανό το ΔΝΤ να υποτιμά την πραγματική επιρροή που θα έχει στην οικονομία το δημοσιονομικό πρόγραμμα που υιοθέτησε η Ελλάδα. Για παράδειγμα, φαίνεται απίθανο η ελληνική οικονομία να αναπτυχθεί με ρυθμό 1,1% το 2012 όταν την ίδια χρονιά θα λάβει χώρα μία επιπρόσθετη δημοσιονομική μείωση ελλειμμάτων της τάξης του 2,4% του ΑΕΠ.
Παρόλα αυτά δε χρειάζεται κανείς να αμφισβητήσει τα σενάρια ανάπτυξης για να δει τα αρνητικό αποτέλεσμα στην αγορά εργασίας. Ακόμη και με το σχετικά αισιόδοξο σενάριο του ΔΝΤ, η αγορά εργασίας θα μειωθεί κατά 6% και δεν θα έχει αναρρώσει μέχρι το 2015. Η ανεργία προβλέπεται να αυξηθεί από 9,4% το 2009 στο 14% το 2013/2014.
Είναι, επίσης, πολύ σημαντικό πως η αρχική κατάρρευση και στη συνέχεια το πάγωμα της οικονομικής δραστηριότητας θα δυσχεράνουν το δημοσιονομικό πρόγραμμα. Από τη μία πλευρά, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι τόκοι των δανείων το ονομαστικό χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται και από την άλλη πλευρά το ΑΕΠ θα κινηθεί χαμηλότερα και θα μείνει χαμηλότερα. Ο συνδυασμός ενός αυξανόμενου αριθμητή (ονομαστικό χρέος) και ενός αρχικά μειούμενου και στη συνέχεια σταθερού παρανομαστή (ΑΕΠ), θα οδηγήσει, σύμφωνα με το ΔΝΤ σε αύξηση του κρατικού χρέους στο 145% του ΑΕΠ μέχρι το 2014 όταν το 2009 ήταν 115% του ΑΕΠ.
Δυστυχώς το σημαντικότερο είναι πως η εικόνα δε βελτιώνεται ούτε μετά το 2014 καθώς ακόμη και αν λάβουμε υπόψη μας το σενάριο του ΔΝΤ, το 2020 το χρέος θα είναι ακόμη στο 120% του ΑΕΠ, πολύ επάνω απ’ ότι πριν την κρίση και από το 99% του ΑΕΠ που ήταν το 2008. Και προκειμένου να συμβεί αυτό το ΔΝΤ θέτει ως απαραίτητο στόχο την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος της τάξης του 6%, με την πρόβλεψη ότι αυτό θα απογειωθεί στο 3,1% μέχρι το τέλος του προγράμματος στήριξης το 2013 και στη συνέχεια θα απογειωθεί ξανά στο 5,9% στα επόμενα χρόνια. Ωστόσο, το ΔΝΤ δεν εξηγεί ποια μέτρα θα πρέπει να ληφθούν τότε ώστε να υπάρξει αυτή η επιπρόσθετη αύξηση στο πρωτογενές έλλειμμα.
Τί θα γίνει, όμως, στην ρεαλιστικότερη περίπτωση που το πρωτογενές έλλειμμα δεν απογειωθεί στο 6% του ΑΕΠ όπως το ΔΝΤ αυθαίρετα υποθέτει αλλά παραμείνει στο (και πάλι εντυπωσιακό) 3%; Σε αυτήν την περίπτωση, το 2020 το χρέος θα βρίσκεται πάνω από το 140% του ΑΕΠ.
Αρκετά νωρίτερα, το 2014, η Ελλάδα θα πρέπει να βρει τα χρήματα για να ξεπληρώσει τα 110 δις του δανείου από το πακέτο στήριξης, ποσό που αντιστοιχεί περίπου στο 40% του ΑΕΠ. Επιπροσθέτως, η Ελλάδα θα πρέπει να αποπληρώσει το χρέος που λήγει στο υπόλοιπο της δεκαετίας. Με το χρέος να απογειώνεται στο 145% του ΑΕΠ είναι πιθανόν οι χρηματοπιστωτικές αγορές να συνεχίζουν να απαιτούν υψηλά επιτόκια προκειμένου να δανείσουν στην Ελλάδα γεγονός που είναι πιθανόν να οδηγήσει στην χρεωκοπία της χώρας. (Μία γεύση αυτής της κατάστασης έχουμε λάβει ήδη καθώς, παρά τα μέτρα και τα εύσημα, τα επιτόκια παραμένουν στα ύψη.)
Αυτή η ψήφος της ‘μη εμπιστοσύνης’ δεν πρέπει να προκαλέσει έκπληξη καθώς θα συνάδει με την απόλυτα φυσιολογική αντίδραση των αγορών στην πραγματική οικονομική κατάσταση της Ελλάδας.”
Η έρευνα κλείνει, μεταξύ άλλων, με το ακόλουθο συμπέρασμα:
‘Ποιος είναι ο πραγματικός στόχος της Ελληνικής Διάσωσης: αλλαγή ιδιοκτησίας του Ελληνικού χρέους ώστε να Σωθούν οι Ευρωπαϊκές Τράπεζες και οι Πιστωτές της Ελλάδας
Τόσο το ΔΝΤ όσο και η ΕΕ είναι σίγουρο ότι έχουν πραγματοποιήσει τους υπολογισμούς που κάναμε σε αυτήν την έρευνα και αναγνωρίζουν ότι είναι απίθανο το πακέτο σωτηρίας τους να αφήσει την Ελλάδα σε ένα σταθερό οικονομικό δρόμο. Υπό αυτήν την έννοια το πακέτο δε βαδίζει στα πλαίσια ενός τυπικού προγράμματος του ΔΝΤ το οποίο υποτίθεται ότι πρέπει να είναι δημοσιονομικά αξιόπιστο και έτσι να αποκαταστήσει την πρόσβαση της χώρας στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Στην περίπτωση της Ελλάδα το ΔΝΤ και η ΕΕ γνωρίζουν πως το πρόγραμμα τους, παρά τα σκληρά μέτρα, δε θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των αγορών στην Ελλάδα. Αυτό ίσως εξηγεί την αύξηση του από τα 40 δις στα 110 στην τελική του έκδοση, ώστε η Ελλάδα να παραμείνει εκτός αγορών για τα επόμενα δύο με τρία χρόνια.
Αυτό εγείρει το καίριο ζήτημα που πηγάζει από το αποκαλούμενο πακέτο σωτηρίας: αν η εμπιστοσύνη των χρηματοπιστωτικών αγορών στην Ελλάδα δεν αποκατασταθεί και την ίδια ώρα η ελληνική οικονομία ωθείται στην ύφεση, σε διψήφια ανεργία και αύξηση της φτώχιας, ποιο είναι το νόημα του; Ποιος ή τί ακριβώς σώζεται;
Τελικά, ο σκοπός του πακέτου είναι να αποπληρωθούν τράπεζες και επενδυτικά σχήματα που έχουν στα χέρια τους ελληνικό χρέος. Οι τράπεζες, οι ασφαλιστικές και τα συνταξιοδοτικά ταμεία είναι οι πραγματικοί αποδέκτες του πακέτου στήριξης και όχι η Ελλάδα.
Και η υπάρχει μία ευρωπαϊκή διάσταση σε όλο αυτό το θέμα καθώς το 80% του ελληνικού κρατικού χρέους δεν επιβαρύνει το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά τους ισολογισμούς Γερμανικών, Γαλλικών και Βρετανικών τραπεζών. Η Ευρώπη και το ΔΝΤ δεν παρέχουν φρέσκια ρευστότητα στην Ελλάδα αλλά, πάνω από όλα, δημιουργούν μία ασπίδα προστασίας του ευρωπαϊκού χρηματιστηριακού συστήματος από τα 200 δις απωλειών που μπορούν να προκύψουν από το ενδεχόμενο μίας ελληνικής πτώχευσης. Περιέργως, περίπου το 25% του ελληνικού χρέους βρίσκεται στο Βρετανικό (και το Ιρλανδικό) χρηματιστηριακό σύστημα.
Οι προφανείς ευνοημένοι του πακέτου που παρέχεται από τα κράτη της Ευρωζώνης δεν είναι οι Έλληνες εργαζόμενοι και οι πολίτες που θα υποφέρουν από τις σκληρές περικοπές και από την ύφεση αλλά τα χρηματιστηριακά κέντρα όπως το City του Λονδίνου.’
Πάνος Παναγιώτου - Διευθυντής ΕΚΤΑ
info@ekta1.gr
Σε πρόσφατο άρθρο μου με τίτλο ‘ποιος ακριβώς σώζεται από το πακέτο στήριξης;’ υποσχέθηκα να παρουσιάσω αναλυτικά τα συμπεράσματα έρευνας για το ελληνικό πακέτο στήριξης, του Κέντρου Οικονομικών και Πολιτικών Ερευνών της Ουάσιγκτον (CERP- cerp.net) που δημοσιεύτηκε τον Ιούλιο του 2010. Στην συμβουλευτική ομάδα του CERP συμπεριλαμβάνονται οι βραβευμένοι με Νόμπελ οικονομολόγοι Robert Solow και Joseph Stiglitz και άλλοι εξέχοντες οικονομολόγοι.
Οτιδήποτε διαβάσετε στη συνέχεια αποτελεί μετάφραση τμημάτων της έρευνας. Οι δικές μου παρεμβάσεις είναι από ανεπαίσθητες ως ανύπαρκτες και όπου γίνονται είναι για να συνδέσουν τμήματα της έκθεσης η οποία είναι δεκασέλιδη και έτσι υπερβολικά μεγάλη για ένα συμπεριληφθεί ολόκληρη σε ένα άρθρο. Χωρίς αμφιβολία, το πιο συγκλονιστικό κομμάτι είναι τα συμπεράσματα της έκθεσης.
Εξετάζοντας το οικονομικό υπόβαθρο που οδήγησε στην κρίση, η έρευνα εκτιμά ότι η Ελλάδα: ‘υπέπεσε σε μερικά σοβαρά οικονομικά λάθη στα χρόνια που προηγήθηκαν της κρίσης. Η δημοσιονομική πολιτική ακολουθούσε τους γενικούς κύκλους της οικονομίας (αντί να ακολουθεί πολιτικές που θα εκμεταλλεύονταν τις καλές περιόδους και θα προστάτευαν την οικονομία από τις περιόδους υφέσεων). Τα κρατικά έσοδα μειώθηκαν ουσιαστικά από το 2000 μέχρι το 2004 παρά την ανάπτυξη του ΑΕΠ με μέσους ετήσιους ρυθμούς της τάξης του 4,5% σε αυτά τα χρόνια. (Τα έσοδα αντιστοιχούσαν στο 43% του ΑΕΠ το 2000 για να μειωθούν στο 38% του ΑΕΠ μέχρι το 2004 καταγράφοντας πτώση κατά 11,6%, ενώ οι πρωτογενείς δαπάνες αυξήθηκαν στο ίδιο διάστημα από το 39% του ΑΕΠ στο 41%). Οι φόροι, ήδη κάτω από το μέσο όρο της Ευρώπης (περίπου στο 44% του ΑΕΠ), συντρίφθηκαν. Από το 2007 και μετά και κυρίως ως αντίδραση στη διεθνή οικονομική ύφεση, οι δημόσιες δαπάνες αυξήθηκαν ταχύτατα. Επιπλέον, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν αποτύπωναν πλήρως τις παραπάνω τάσεις στα επίσημα στατιστικά τους στοιχεία
Με τη βοήθεια της Goldman πραγματοποιήθηκαν χρηματιστηριακές συναλλαγές με παράγωγα που δημιουργήθηκαν ώστε να εμφανιστούν μειωμένα το χρέος και τα ελλείμματα, με στόχο την είσοδο της Ελλάδας στην ευρωζώνη ενώ τα φαινόμενα διαφθοράς και φοροδιαφυγής ήταν διάχυτα.’
Μετά τα γνωστά γεγονότα από το Σεπτέμβριο του 2009 μέχρι το Μάιο του 2010, η Ελλάδα ωθήθηκε προς το πακέτο στήριξης των 110 δις ευρώ του ΔΝΤ και της ΕΕ, συμφωνώντας σε ένα πρόγραμμα δημοσιονομικών περικοπών για την περίοδο 2010 –2014.
Σύμφωνα με την έκθεση “αυτές οι περικοπές είναι ίσες με το 11,1% του ΑΕΠ, με το 5,3% αυτών να προέρχεται από μείωση των δαπανών και ένα επιπλέον 5,3% από αύξηση της φορολογίας. Προσθέτοντας 5% του ΑΕΠ από τα μέτρα που είχαν, ήδη, αποφασιστεί τους προηγούμενους μήνες κάτω από την ευρωπαϊκή πίεση, το συνολικό πακέτο δημοσιονομικής εξυγίανσης αντιστοιχεί στο 16% του ΑΕΠ. Εξετάζοντας προσεκτικά το πρόγραμμα αυτό, γίνεται αντιληπτό ότι ο στόχος είναι η όσο το δυνατόν γρηγορότερη μείωση του πρωτογενούς ελλείμματος (δηλαδή αυτού που δεν περιλαμβάνει το έλλειμμα από υποχρεώσεις που προκύπτουν από την καταβολή τόκων για τα δάνεια της χώρας). Οι τόσο μεγάλες περικοπές, πράγματι, θα έχουν ως αποτέλεσμα τη δραματική μείωση του πρωτογενούς ελλείμματος από το 8,6% του ΑΕΠ το 2009 στο 1% το 2011 και θα απομείνει μόνο το έλλειμμα από τους τόκους στο κρατικό χρέος.
Όμως, αυτή η πολιτική θα επηρεάσει ουσιαστικά την οικονομική δραστηριότητα και την αγορά εργασίας. Οι εκθέσεις του ΔΝΤ επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο με το να προβλέψουν μία συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 4% το 2010 και μία περαιτέρω συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας κατά 2,6% το 2011. Το 2012 προβλέπεται πως η οικονομία θα ανακάμψει αλλά πως αυτή η ανάκαμψη θα είναι εξαιρετικά αδύναμη με ποσοστό αύξησης του ΑΕΠ μόλις στο 1,1% (από το σημείο στο οποίο θα έχει βουλιάξει μέχρι τότε). Μετά το 2012 το ΔΝΤ προβλέπει ότι η οικονομία θα αναπτυχθεί σε πραγματικούς όρους με ετήσιους ρυθμούς της τάξης του 0,94%. Με βάση αυτό το σενάριο ανάπτυξης του ΔΝΤ η Ελλάδα ούτε το 2015 δε θα έχει πλησιάσει του ρυθμούς ανάπτυξης του πραγματικού ΑΕΠ που είχε το 2008.
Το κυριότερο, όμως, είναι πως είναι πολύ πιθανό το ΔΝΤ να υποτιμά την πραγματική επιρροή που θα έχει στην οικονομία το δημοσιονομικό πρόγραμμα που υιοθέτησε η Ελλάδα. Για παράδειγμα, φαίνεται απίθανο η ελληνική οικονομία να αναπτυχθεί με ρυθμό 1,1% το 2012 όταν την ίδια χρονιά θα λάβει χώρα μία επιπρόσθετη δημοσιονομική μείωση ελλειμμάτων της τάξης του 2,4% του ΑΕΠ.
Παρόλα αυτά δε χρειάζεται κανείς να αμφισβητήσει τα σενάρια ανάπτυξης για να δει τα αρνητικό αποτέλεσμα στην αγορά εργασίας. Ακόμη και με το σχετικά αισιόδοξο σενάριο του ΔΝΤ, η αγορά εργασίας θα μειωθεί κατά 6% και δεν θα έχει αναρρώσει μέχρι το 2015. Η ανεργία προβλέπεται να αυξηθεί από 9,4% το 2009 στο 14% το 2013/2014.
Είναι, επίσης, πολύ σημαντικό πως η αρχική κατάρρευση και στη συνέχεια το πάγωμα της οικονομικής δραστηριότητας θα δυσχεράνουν το δημοσιονομικό πρόγραμμα. Από τη μία πλευρά, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι τόκοι των δανείων το ονομαστικό χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται και από την άλλη πλευρά το ΑΕΠ θα κινηθεί χαμηλότερα και θα μείνει χαμηλότερα. Ο συνδυασμός ενός αυξανόμενου αριθμητή (ονομαστικό χρέος) και ενός αρχικά μειούμενου και στη συνέχεια σταθερού παρανομαστή (ΑΕΠ), θα οδηγήσει, σύμφωνα με το ΔΝΤ σε αύξηση του κρατικού χρέους στο 145% του ΑΕΠ μέχρι το 2014 όταν το 2009 ήταν 115% του ΑΕΠ.
Δυστυχώς το σημαντικότερο είναι πως η εικόνα δε βελτιώνεται ούτε μετά το 2014 καθώς ακόμη και αν λάβουμε υπόψη μας το σενάριο του ΔΝΤ, το 2020 το χρέος θα είναι ακόμη στο 120% του ΑΕΠ, πολύ επάνω απ’ ότι πριν την κρίση και από το 99% του ΑΕΠ που ήταν το 2008. Και προκειμένου να συμβεί αυτό το ΔΝΤ θέτει ως απαραίτητο στόχο την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος της τάξης του 6%, με την πρόβλεψη ότι αυτό θα απογειωθεί στο 3,1% μέχρι το τέλος του προγράμματος στήριξης το 2013 και στη συνέχεια θα απογειωθεί ξανά στο 5,9% στα επόμενα χρόνια. Ωστόσο, το ΔΝΤ δεν εξηγεί ποια μέτρα θα πρέπει να ληφθούν τότε ώστε να υπάρξει αυτή η επιπρόσθετη αύξηση στο πρωτογενές έλλειμμα.
Τί θα γίνει, όμως, στην ρεαλιστικότερη περίπτωση που το πρωτογενές έλλειμμα δεν απογειωθεί στο 6% του ΑΕΠ όπως το ΔΝΤ αυθαίρετα υποθέτει αλλά παραμείνει στο (και πάλι εντυπωσιακό) 3%; Σε αυτήν την περίπτωση, το 2020 το χρέος θα βρίσκεται πάνω από το 140% του ΑΕΠ.
Αρκετά νωρίτερα, το 2014, η Ελλάδα θα πρέπει να βρει τα χρήματα για να ξεπληρώσει τα 110 δις του δανείου από το πακέτο στήριξης, ποσό που αντιστοιχεί περίπου στο 40% του ΑΕΠ. Επιπροσθέτως, η Ελλάδα θα πρέπει να αποπληρώσει το χρέος που λήγει στο υπόλοιπο της δεκαετίας. Με το χρέος να απογειώνεται στο 145% του ΑΕΠ είναι πιθανόν οι χρηματοπιστωτικές αγορές να συνεχίζουν να απαιτούν υψηλά επιτόκια προκειμένου να δανείσουν στην Ελλάδα γεγονός που είναι πιθανόν να οδηγήσει στην χρεωκοπία της χώρας. (Μία γεύση αυτής της κατάστασης έχουμε λάβει ήδη καθώς, παρά τα μέτρα και τα εύσημα, τα επιτόκια παραμένουν στα ύψη.)
Αυτή η ψήφος της ‘μη εμπιστοσύνης’ δεν πρέπει να προκαλέσει έκπληξη καθώς θα συνάδει με την απόλυτα φυσιολογική αντίδραση των αγορών στην πραγματική οικονομική κατάσταση της Ελλάδας.”
Η έρευνα κλείνει, μεταξύ άλλων, με το ακόλουθο συμπέρασμα:
‘Ποιος είναι ο πραγματικός στόχος της Ελληνικής Διάσωσης: αλλαγή ιδιοκτησίας του Ελληνικού χρέους ώστε να Σωθούν οι Ευρωπαϊκές Τράπεζες και οι Πιστωτές της Ελλάδας
Τόσο το ΔΝΤ όσο και η ΕΕ είναι σίγουρο ότι έχουν πραγματοποιήσει τους υπολογισμούς που κάναμε σε αυτήν την έρευνα και αναγνωρίζουν ότι είναι απίθανο το πακέτο σωτηρίας τους να αφήσει την Ελλάδα σε ένα σταθερό οικονομικό δρόμο. Υπό αυτήν την έννοια το πακέτο δε βαδίζει στα πλαίσια ενός τυπικού προγράμματος του ΔΝΤ το οποίο υποτίθεται ότι πρέπει να είναι δημοσιονομικά αξιόπιστο και έτσι να αποκαταστήσει την πρόσβαση της χώρας στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Στην περίπτωση της Ελλάδα το ΔΝΤ και η ΕΕ γνωρίζουν πως το πρόγραμμα τους, παρά τα σκληρά μέτρα, δε θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των αγορών στην Ελλάδα. Αυτό ίσως εξηγεί την αύξηση του από τα 40 δις στα 110 στην τελική του έκδοση, ώστε η Ελλάδα να παραμείνει εκτός αγορών για τα επόμενα δύο με τρία χρόνια.
Αυτό εγείρει το καίριο ζήτημα που πηγάζει από το αποκαλούμενο πακέτο σωτηρίας: αν η εμπιστοσύνη των χρηματοπιστωτικών αγορών στην Ελλάδα δεν αποκατασταθεί και την ίδια ώρα η ελληνική οικονομία ωθείται στην ύφεση, σε διψήφια ανεργία και αύξηση της φτώχιας, ποιο είναι το νόημα του; Ποιος ή τί ακριβώς σώζεται;
Τελικά, ο σκοπός του πακέτου είναι να αποπληρωθούν τράπεζες και επενδυτικά σχήματα που έχουν στα χέρια τους ελληνικό χρέος. Οι τράπεζες, οι ασφαλιστικές και τα συνταξιοδοτικά ταμεία είναι οι πραγματικοί αποδέκτες του πακέτου στήριξης και όχι η Ελλάδα.
Και η υπάρχει μία ευρωπαϊκή διάσταση σε όλο αυτό το θέμα καθώς το 80% του ελληνικού κρατικού χρέους δεν επιβαρύνει το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά τους ισολογισμούς Γερμανικών, Γαλλικών και Βρετανικών τραπεζών. Η Ευρώπη και το ΔΝΤ δεν παρέχουν φρέσκια ρευστότητα στην Ελλάδα αλλά, πάνω από όλα, δημιουργούν μία ασπίδα προστασίας του ευρωπαϊκού χρηματιστηριακού συστήματος από τα 200 δις απωλειών που μπορούν να προκύψουν από το ενδεχόμενο μίας ελληνικής πτώχευσης. Περιέργως, περίπου το 25% του ελληνικού χρέους βρίσκεται στο Βρετανικό (και το Ιρλανδικό) χρηματιστηριακό σύστημα.
Οι προφανείς ευνοημένοι του πακέτου που παρέχεται από τα κράτη της Ευρωζώνης δεν είναι οι Έλληνες εργαζόμενοι και οι πολίτες που θα υποφέρουν από τις σκληρές περικοπές και από την ύφεση αλλά τα χρηματιστηριακά κέντρα όπως το City του Λονδίνου.’
Πάνος Παναγιώτου - Διευθυντής ΕΚΤΑ
info@ekta1.gr
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
29 Οκτωβρίου 1929. Η «Μαύρη Τρίτη» των «ΑΓΟΡΩΝ». Το ΚΡΑΧ!
Πέρασαν 95χρόνια. Η 29 Οκτωβρίου 1929, ήταν η «Μαύρη Τρίτη» των Αγορών. Το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης έκλεισε, αφού πουλήθηκαν δεκα...
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)