Καλώς ήρθατε στο… αντιρατσιστικό σχολείο!
Είναι παραδοσιακό, τον Σεπτέμβρη, όταν αρχίζουν τα σχολεία, τα media να ασχολούνται με κάποιο ζήτημα, σχετικό με αυτά. Τα τελευταία χρόνια η ειδησεογραφία σχετικά με τα σχολεία ξεκινάει από τους… διορισμούς εκπαιδευτικών, τις ακριβές τιμές για τις μαθητικές τσάντες και εξαντλείται στην τέλεση του αγιασμού, την ημέρα έναρξης της σχολικής χρονιάς.
Δυστυχώς φέτος, ταυτόχρονα σχεδόν με τον αγιασμό είχαμε διάφορα περιστατικά, όπως αυτό με την άρνηση των μουσουλμάνων μαθητών να εισέλθουν στις τάξεις εάν δεν αποκαθηλώνονταν οι θρησκευτικές εικόνες, σε σχολείο του κέντρου της Αθήνας. Είχαμε ακόμη περιστατικά βίας σε σχολείο στο ελληνικό, όταν «εξωσχολικοί» - μαζί με αλλοδαπούς μαθητές σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες – προσπάθησαν να κατεβάσουν την ελληνική σημαία.
Την προηγούμενη εβδομάδα, είχαμε ένα ακόμη περιστατικό σε σχολείο στο κέντρο των Αθηνών. Σε σχολείο κοντά στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, υπήρξε εισβολή Αφγανού, οπλισμένου με μαχαίρι. Αφορμή ήταν επεισόδια που έλαβαν χώρα στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα. Ο Αφγανός προφανώς ήθελε να «ξεκαθαρίσει» κάτι με κάποιον μαθητή, τον οποίο και έψαχνε να βρει. Ευτυχώς το παιδί δεν ήταν παρών. Και επίσης ευτυχώς ένας καθηγητής φρόντισε και απομάκρυνε από τον σχολικό χώρο τον Αφγανό, που τυγχάνει λίγο μόλις μεγαλύτερος από τα παιδιά του σχολείου.
Περιστατικά τέτοιου είδους βίας, έχουμε ολοένα και συχνότερα στα σχολεία όλης της Ελλάδας. Περιστατικά όπου συνήθως οι έλληνες μαθητές πέφτουν θύματα συμμοριών μικρο-εγκληματικότητας αλλοδαπών, ακόμη και έξω από τα ίδια τους τα σχολεία. Αυτό είναι όμως κάτι στο οποίο θα πρέπει να συνηθίσουμε, καθώς το ελληνικό κράτος δεν κάνει τίποτε για να αντιμετωπίσει το ζήτημα. Και δεν κάνει, διότι το ελληνικό κράτος, αλωμένο από τους θεωρητικούς του μαρξιστικού counter culture και της Σχολής της Φρανκφούρτης, ασχολείται με άλλα πράγματα στο Σχολείο.
ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ
Αναμφισβήτητα το σχολείο είναι ο κατάλληλος χώρος για την ανάπτυξη αυτής της προσπάθειας. Μέσα στο σχολείο μπορούν όχι μόνο να καλλιεργηθούν συμπεριφορές και να διαμορφωθούν - στο μέτρο του δυνατού - στάσεις και συνειδήσεις νέων, αλλά να γίνει παρέμβαση και σε ένα μεγάλο τμήμα ενηλίκων.
Κ. Ν.
Δάσκαλος 3ου Δημ. Σχ. Ζωγράφου
Τα παραπάνω λόγια, που περιγράφουν μια ξεκάθαρη διαδικασία πλύσης εγκεφάλου, είναι λόγια ενός δασκάλου δημοτικού. Είναι λόγια που έχουν γραφεί από τον ίδιο, σε ένα κείμενο που έχει τίτλο «Για μια Αντιρατσιστική Εκπαίδευση» που φιλοξενείται στο ιστολόγιο του 3ου Δημοτικού Σχολείου του Ζωγράφου.
Παρουσιάζεται τόσο φυσιολογικά, η «διαμόρφωση συνειδήσεων» και η καλλιέργεια «συμπεριφορών», για ένα καθαρά πολιτικό ζήτημα όπως το μεταναστευτικό, που θυμίζει Σοβιετική Ένωση. Και σημειωτέον ότι μιλάμε για δημοτικό, όπου πηγαίνουν παιδάκια, ηλικίας 6 μέχρι 12 ετών. Αυτών των ηλικιών τις συνειδήσεις θέλουν να διαμορφώσουν οι κύριοι αυτοί. Δεν πρόκειται όμως για «μεμονωμένες» περιπτώσεις.
Πρόκειται για μια διαδικασία που ξεκινά στην χώρα μας, περίπου το 1996 και κορυφώνεται αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες, με την εκπόνηση μιας σειράς προγραμμάτων, ημερίδων, σεμιναρίων σε καθηγητές και σεμιναρίων σε σχολεία. Μέχρι και διαγωνισμοί με θέματα όπως: ««Η Ελλάδα ως μια Πολυπολιτισμική χώρα και τα οφέλη της Διαφορετικότητας» λαμβάνουν χώρα.
Με την έλευση του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, αναθερμάνθηκε αυτού του είδους η προπαγάνδα στα ελληνικά σχολεία. Η οργάνωση – υποκατάστημα του ΠΑΣΟΚ «Ενωμένοι ενάντια στον ρατσισμό και τον φασισμό», (θυμίζουμε η πρώτη οργάνωση της οποίας μέλη συναντήθηκαν με τον κ. Χρυσοχοίδη, όταν αυτός ανέλαβε το υπουργείο ΠΡΟ.ΠΟ.) πραγματοποιεί με την άδεια του ελληνικού κράτους εκδηλώσεις πλύσης εγκεφάλου στα ελληνικά σχολεία.
Τα μέσα που χρησιμοποιούνται πολλά: όπως οι ίδιοι επιχαίρουν, ομιλίες, εκθέσεις φωτογραφίας, συναυλίες και λοιπά. Αποφεύγουν όμως να μιλήσουν για την χρήση απειλών κατά μαθητών που δεν θέλουν να παραστούν στα καρναβάλια αυτά.
Η ΕΛΜΕ, υπενθυμίζουμε ότι τα αρχικά σημαίνουν Ενώσεις Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης, έχουν μετατραπεί σε ανοιχτά μαγαζάκια προώθησης των αριστερόστροφων ιδεών και συμβάλλουν όπως μπορούν ώστε τα παιδιά, ακόμη και του δημοτικού να «διαπαιδαγωγούνται» σύμφωνα με τις θεωρίες του «αντιρατσισμού».
Παραδείγματα τέτοιου είδους δραστηριοτήτων υπάρχουν πάρα πολλά. Θα μπορούσαμε να γεμίσουμε σελίδες. Όλα αυτά, όπως προείπαμε δεν είναι τυχαία. Πρόκειται για μια διαδικασία, η οποία έχει θεωρητικοποιηθεί στους κύκλους της αριστερής διανόησης και έχει εφαρμοστεί και στο παρελθόν, προκειμένου να «παράγει» με μια σοβιετική αντίληψη, πολίτες συμβατούς στην σκέψη με την ιδεολογική επικυριαρχία της αριστεράς.
Φτάνουν δε στο σημείο κάποιοι να πιστεύουν ότι ο αντιμεταναστευτικός ή εθνοκεντρικός λόγος, αποτελεί δείγμα ψυχικής νόσου. Φανταστείτε λοιπόν ότι υπάρχει αντιμετώπιση παιδιών, που ίσως έχουν κάποια διαφορετική άποψη, ως «ψυχασθενείς». Συγκεκριμένες καταγγελίες για διαφορετική συμπεριφορά καθηγητών κατά μαθητών που δηλώνουν πατριώτες ή εθνικιστές, υπάρχουν ήδη αρκετές.
Ενώ λοιπόν η παιδεία στην χώρα μας στενάζει το επίσημο κράτος συνεχίζει να επιδοτεί πολιτικά περιθωριακές ομάδες ακροαριστερών (οι Ενωμένοι ενάντια μπλά μπλά, είναι απλά ένα «μέτωπο συνεργασίας» ομάδων της άκρας αριστεράς και μεταναστευτικών οργανώσεων που τελούν υπό την πολιτική τους κηδεμονία).
Δημήτρης Παπαγεωργίου
http://www.elora.gr/portal/index.php?option=com_content&view=article&id=2483:2010-09-27-13-23-21&catid=5:hellas&Itemid=4
27/9/10
ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Τεράστια επιτυχία της συγκέντρωσης της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΘΗΝΑΣ. Ξεχείλισε το Ξενοδοχείο Πρέζιντεντ από μαχητικούς Ελληνόφρονες,που βροντοφώναξαν GIORGOS GO HOME.
Η προεκλογική εκστρατεία της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, άρχισε με ΝΙΚΗ κατα των δυνάμεων του παρακράτους της ΚΑΡΦΙΤΣΑΣ και της Ξένης Κατοχής.Με ΝΙΚΗ κατα της Γκεστάπο / Κα-Γκε-Μπε των κατακτητών που μας παρακολουθεί, και οργανώνει τις Επιθέσεις κατά των Ελλήνων.
Εμείς, οι Αθηναίοι δημότες , ως ελεύθεροι άνθρωποι και δημοκράτες, Ξεκινάμε την Νέα Εθνική Αντίσταση κατά της Χούντας των διεθνών Τραπεζιτών, του Δ.Ν.Τ. και της ντόπιας Ολιγαρχίας που μας επέβαλαν την εθνοκτόνο νέα Κατοχή και το «Μνημόνιο».
Ξεκινάμε τον Αγώνα κατά της Φαυλοκρατίας, της Κλεπτοκρατίας και της Κομματοκρατίας, που καταδυναστεύουν συνεχώς, τη ζωή μας , τον Λαό και το έθνος μας. Αυτοί τρώγανε, τρώγανε, τρώγανε ,και ο λαός τους κοίταζε και τους ψήφιζε!
ΥΓ. Ακριβώς η ίδια παρακρατική ομάδα, με τον ίδιο «αρχηγό» , που συνεργάζεται με την αλ Σαλέχ, τη Βήχου, και τους Σόρος, και κάνει επιθέσεις σε μεμονομένους λαθρομετανάστες, δίνοντας ψωμί στον Ταρζάν και τους «φιλάνθρωπους», επιτέθηκε με άλλο συμβόλαιο , στο Πρέζιντεντ κατά των ΕΛΛΗΝΩΝ.
Ο «εργολάβος» ελληνόφωνος «ηγέτης» που τους έστειλε, εισέπραξε «χορηγία»,όπως ο Ιουδαίος Ρόκο, από ΠΑΣΟΚ και ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ.
Η «Πέμπτη Φάλαγγα», που δρα μέσα στον πατριωτικό χώρο αυτοαποκαλύφθηκε.
ΣΤΟΧΟΣ τους είναι οι ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΑΠΟ ΞΕΝΗ ΚΑΤΟΧΗ ΞΕΡΟΥΝ.
Συνεργάτες και τότε και τώρα.
Η προεκλογική εκστρατεία της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, άρχισε με ΝΙΚΗ κατα των δυνάμεων του παρακράτους της ΚΑΡΦΙΤΣΑΣ και της Ξένης Κατοχής.Με ΝΙΚΗ κατα της Γκεστάπο / Κα-Γκε-Μπε των κατακτητών που μας παρακολουθεί, και οργανώνει τις Επιθέσεις κατά των Ελλήνων.
Εμείς, οι Αθηναίοι δημότες , ως ελεύθεροι άνθρωποι και δημοκράτες, Ξεκινάμε την Νέα Εθνική Αντίσταση κατά της Χούντας των διεθνών Τραπεζιτών, του Δ.Ν.Τ. και της ντόπιας Ολιγαρχίας που μας επέβαλαν την εθνοκτόνο νέα Κατοχή και το «Μνημόνιο».Ξεκινάμε τον Αγώνα κατά της Φαυλοκρατίας, της Κλεπτοκρατίας και της Κομματοκρατίας, που καταδυναστεύουν συνεχώς, τη ζωή μας , τον Λαό και το έθνος μας. Αυτοί τρώγανε, τρώγανε, τρώγανε ,και ο λαός τους κοίταζε και τους ψήφιζε!
ΥΓ. Ακριβώς η ίδια παρακρατική ομάδα, με τον ίδιο «αρχηγό» , που συνεργάζεται με την αλ Σαλέχ, τη Βήχου, και τους Σόρος, και κάνει επιθέσεις σε μεμονομένους λαθρομετανάστες, δίνοντας ψωμί στον Ταρζάν και τους «φιλάνθρωπους», επιτέθηκε με άλλο συμβόλαιο , στο Πρέζιντεντ κατά των ΕΛΛΗΝΩΝ.
Ο «εργολάβος» ελληνόφωνος «ηγέτης» που τους έστειλε, εισέπραξε «χορηγία»,όπως ο Ιουδαίος Ρόκο, από ΠΑΣΟΚ και ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ.
Η «Πέμπτη Φάλαγγα», που δρα μέσα στον πατριωτικό χώρο αυτοαποκαλύφθηκε.
ΣΤΟΧΟΣ τους είναι οι ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΑΠΟ ΞΕΝΗ ΚΑΤΟΧΗ ΞΕΡΟΥΝ.
Συνεργάτες και τότε και τώρα.
Καλόμαθε το Ισλάμ στα σύκα. Αφού αγοράζουν μπίρ παρά τη γή μας
Οι σεΐχηδες θέλουν και τράπεζες, αλλά… κοψοχρονιά!
http://www.banksnews.gr/portal/home-page/124-top-story/1219-2010-09-26-21-11-58
Τη φημολογία για ενίσχυση της παρουσίας του επενδυτικού κεφαλαίου του Κατάρ στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα τροφοδότησε το μνημόνιο που υπεγράφη την περασμένη εβδομάδα στην Νέα Υόρκη μεταξύ των δύο κυβερνήσεων, ενώ δεν λείπουν και οι νέες εικασίες για άμεση απόκτηση μεριδίου από τους σεΐχηδες στην Εθνική Τράπεζα!
Το «σφιχτό» κείμενο του σχετικού μνημονίου, αν και αποτελεί μια απλή διακήρυξη προθέσεων χωρίς δεσμευτικό χαρακτήρα, ή αναφορές σε συγκεκριμένες επενδυτικές πρωτοβουλίες, περιλαμβάνει αναφορές που εξάπτουν την φαντασία:
n Στο πρώτο του άρθρο γίνεται αναφορά στην πρόθεση των δύο μερών να ενισχύσουν την οικονομική και επενδυτική τους συνεργασία, ενώ
n Στο δεύτερο άρθρο του μνημονίου γίνεται αναφορά στους τομείς επενδυτικού ενδιαφέροντος, όπου θα μπορούσαν να προκύψουν συνεργασίες, στους οποίους κατονομάζεται και ο τραπεζικός/χρηματοοικονομικός (banking and finance).
Στην τραπεζική αγορά είναι κοινό μυστικό, ότι τα επενδυτικά κεφάλαια του Κατάρ αναζητούν πρόσβαση εδώ και καιρό στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, που δίνει μια «φθηνή» διέξοδο στην Ευρωζώνη και εξυπηρετεί το βασικό επενδυτικό τους στόχο, της σταδιακής διαφοροποίησης των πλεονασμάτων από το «μαύρο χρυσό» μακριά από τη ζώνη του δολαρίου.
Άλλωστε, ήδη από το 2008, πριν το ξέσπασμα της μεγάλης κρίσης στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη, το επενδυτικό κεφάλαιο του Κατάρ είχε πάρει θέση στην Alpha Bank, αγοράζοντας τις μετοχές που είχε συγκεντρώσει η τράπεζα μέσω του προγράμματος αγοράς ιδίων μετοχών (περίπου 4% του συνολικού μετοχικού κεφαλαίου). Άλλωστε, κατά πάγια πρακτική, η Qatar Investment Authority αποκτά μειοψηφικά στρατηγικά πακέτα μετοχών (μέχρι 10%).
Η αναφορά του μνημονίου στο επενδυτικό ενδιαφέρον των Αράβων για τον ελληνικό τραπεζικό τομέα, σε συνδυασμό με το timing της συμφωνίας, που υπεγράφη λίγες ημέρες πριν αποκοπεί, στη σημερινή συνεδρίαση του ΧΑ, το δικαίωμα για την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής, δημιούργησε συνειρμούς με τα σενάρια που είχαν κυκλοφορήσει το καλοκαίρι, περί συζητήσεων για την απόκτηση του 5-7% των μετοχών της τράπεζας από το επενδυτικό κεφάλαιο του Κατάρ.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που είχαν δημοσιευθεί και διαψευσθεί τότε, αμέσως μετά το ταξίδι του κ. Απ. Ταμβακάκη στο Κατάρ, οι Άραβες είχαν αρχίσει συζητήσεις με την Morgan Stanley, η οποία εκπροσωπούσε επενδυτές που ήθελαν να μεταβιβάσουν έως και 7% των μετοχών της ΕΤΕ. Οι πληροφορίες εκείνης της εποχής ανέφεραν, ότι πράγματι έγινε πρόταση από την Morgan Stanley, αλλά οι συζητήσεις «σκάλωσαν» στην τιμή της συναλλαγής, αλλά πιθανόν και στην αντίληψη που επικράτησε στους διαχειριστές του κρατικού επενδυτικού χαρτοφυλακίου του Κατάρ, ότι εκείνη την περίοδο ήταν πολύ επικίνδυνη μια τοποθέτηση στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Θα μπορούσε στην παρούσα φάση το επενδυτικό χαρτοφυλάκιο του Κατάρ να κάνει την έκπληξη, παίρνοντας πρώτο από όλα τα αντίστοιχα χαρτοφυλάκια στο διεθνή χώρο μια σημαντική θέση σε ελληνική τράπεζα, αξιοποιώντας τη συγκυρία της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής;
Προς το παρόν, ουδείς επιβεβαιώνει αυτό το σενάριο. Στο υπουργείο Οικονομικών θα ήταν άκρως επιθυμητή αυτή η εξέλιξη, μετά και τις αγορές ελληνικών ομολόγων από το κρατικό χαρτοφυλάκιο της Νορβηγίας, αφού θα διευκόλυνε την προσπάθεια να πεισθούν οι αγορές, ότι η Ελλάδα βρίσκει και πάλι το δρόμο της προς τα διεθνή επενδυτικά κεφάλαια κύρους.
Για τους διαχειριστές του επενδυτικού κεφαλαίου του Κατάρ, ίσως η συγκυρία να είναι καλύτερη από κάθε άλλη φορά: η αύξηση κεφαλαίου κατά τεκμήριο δίνει την ευκαιρία να αγορασθούν μετοχές σε πολύ καλή τιμή, ενώ η πρόοδος που έχει σημειώσει η Ελλάδα στην εφαρμογή του τριετούς προγράμματος σταθεροποίησης και οι «εγγυήσεις» της τρόικας για το ελληνικό χρέος αναμφίβολα λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από κάθε σοβαρό διαχειριστή.
Όμως, τραπεζικά στελέχη προειδοποιούν, ότι αυτή την φορά οι διαχειριστές των πετροδολαρίων δεν θυμίζουν σε τίποτα τους σπάταλους σεΐχηδες της… λαϊκής μυθολογίας, που αγόραζαν οτιδήποτε, αδιαφορώντας για την τιμή και πρόσφεραν χρυσά Rolex για φιλοδώρημα. Αντίθετα, οι σημερινοί διαχειριστές των πετροδολαρίων του Περσικού είναι πολύ προσεκτικοί στις κινήσεις τους, αναζητώντας τις ασφαλέστερες τοποθετήσεις στη χαμηλότερη δυνατή τιμή.
Έτσι, είναι πολύ αμφίβολο, όπως λένε τραπεζικά στελέχη του Λονδίνου που έχουν κατ’ επανάληψη έλθει σε επαφή με διαχειριστές αραβικών κεφαλαίων, ότι στην παρούσα φάση οι επενδυτές του Κατάρ θα αξιοποιήσουν το μνημόνιο συνεργασίας με την κυβέρνηση, για να σπεύσουν να «χτίσουν» θέσεις στον τραπεζικό τομέα. Το πιθανότερο είναι, ότι θα περιμένουν μέχρι να δημοσιευθούν τα στοιχεία για το έλλειμμα του 2010, ώστε να επιβεβαιωθεί ότι η χώρα εφαρμόζει με συνέπεια το σταθεροποιητικό πρόγραμμα, πριν πάρουν ρίσκα με επενδύσεις στο τραπεζικό σύστημα.
Επιπλέον, θα εξετάσουν πολύ προσεκτικά τις τιμές των μετοχών που θα αγοράσουν, γνωρίζοντας ότι η κρίση και η απεγνωσμένη ανάγκη ακόμη και των ισχυρότερων ελληνικών τραπεζών για φρέσκα κεφάλαια θα δώσει ευκαιρίες για αγορές… κοψοχρονιά. Όσοι, λοιπόν, περιμένουν να… βρέξει πετροδολάρια στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, μάλλον θα διαψευσθούν…
http://www.banksnews.gr/portal/home-page/124-top-story/1219-2010-09-26-21-11-58
Τη φημολογία για ενίσχυση της παρουσίας του επενδυτικού κεφαλαίου του Κατάρ στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα τροφοδότησε το μνημόνιο που υπεγράφη την περασμένη εβδομάδα στην Νέα Υόρκη μεταξύ των δύο κυβερνήσεων, ενώ δεν λείπουν και οι νέες εικασίες για άμεση απόκτηση μεριδίου από τους σεΐχηδες στην Εθνική Τράπεζα!
Το «σφιχτό» κείμενο του σχετικού μνημονίου, αν και αποτελεί μια απλή διακήρυξη προθέσεων χωρίς δεσμευτικό χαρακτήρα, ή αναφορές σε συγκεκριμένες επενδυτικές πρωτοβουλίες, περιλαμβάνει αναφορές που εξάπτουν την φαντασία:
n Στο πρώτο του άρθρο γίνεται αναφορά στην πρόθεση των δύο μερών να ενισχύσουν την οικονομική και επενδυτική τους συνεργασία, ενώ
n Στο δεύτερο άρθρο του μνημονίου γίνεται αναφορά στους τομείς επενδυτικού ενδιαφέροντος, όπου θα μπορούσαν να προκύψουν συνεργασίες, στους οποίους κατονομάζεται και ο τραπεζικός/χρηματοοικονομικός (banking and finance).
Στην τραπεζική αγορά είναι κοινό μυστικό, ότι τα επενδυτικά κεφάλαια του Κατάρ αναζητούν πρόσβαση εδώ και καιρό στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, που δίνει μια «φθηνή» διέξοδο στην Ευρωζώνη και εξυπηρετεί το βασικό επενδυτικό τους στόχο, της σταδιακής διαφοροποίησης των πλεονασμάτων από το «μαύρο χρυσό» μακριά από τη ζώνη του δολαρίου.
Άλλωστε, ήδη από το 2008, πριν το ξέσπασμα της μεγάλης κρίσης στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη, το επενδυτικό κεφάλαιο του Κατάρ είχε πάρει θέση στην Alpha Bank, αγοράζοντας τις μετοχές που είχε συγκεντρώσει η τράπεζα μέσω του προγράμματος αγοράς ιδίων μετοχών (περίπου 4% του συνολικού μετοχικού κεφαλαίου). Άλλωστε, κατά πάγια πρακτική, η Qatar Investment Authority αποκτά μειοψηφικά στρατηγικά πακέτα μετοχών (μέχρι 10%).
Η αναφορά του μνημονίου στο επενδυτικό ενδιαφέρον των Αράβων για τον ελληνικό τραπεζικό τομέα, σε συνδυασμό με το timing της συμφωνίας, που υπεγράφη λίγες ημέρες πριν αποκοπεί, στη σημερινή συνεδρίαση του ΧΑ, το δικαίωμα για την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής, δημιούργησε συνειρμούς με τα σενάρια που είχαν κυκλοφορήσει το καλοκαίρι, περί συζητήσεων για την απόκτηση του 5-7% των μετοχών της τράπεζας από το επενδυτικό κεφάλαιο του Κατάρ.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που είχαν δημοσιευθεί και διαψευσθεί τότε, αμέσως μετά το ταξίδι του κ. Απ. Ταμβακάκη στο Κατάρ, οι Άραβες είχαν αρχίσει συζητήσεις με την Morgan Stanley, η οποία εκπροσωπούσε επενδυτές που ήθελαν να μεταβιβάσουν έως και 7% των μετοχών της ΕΤΕ. Οι πληροφορίες εκείνης της εποχής ανέφεραν, ότι πράγματι έγινε πρόταση από την Morgan Stanley, αλλά οι συζητήσεις «σκάλωσαν» στην τιμή της συναλλαγής, αλλά πιθανόν και στην αντίληψη που επικράτησε στους διαχειριστές του κρατικού επενδυτικού χαρτοφυλακίου του Κατάρ, ότι εκείνη την περίοδο ήταν πολύ επικίνδυνη μια τοποθέτηση στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Θα μπορούσε στην παρούσα φάση το επενδυτικό χαρτοφυλάκιο του Κατάρ να κάνει την έκπληξη, παίρνοντας πρώτο από όλα τα αντίστοιχα χαρτοφυλάκια στο διεθνή χώρο μια σημαντική θέση σε ελληνική τράπεζα, αξιοποιώντας τη συγκυρία της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής;
Προς το παρόν, ουδείς επιβεβαιώνει αυτό το σενάριο. Στο υπουργείο Οικονομικών θα ήταν άκρως επιθυμητή αυτή η εξέλιξη, μετά και τις αγορές ελληνικών ομολόγων από το κρατικό χαρτοφυλάκιο της Νορβηγίας, αφού θα διευκόλυνε την προσπάθεια να πεισθούν οι αγορές, ότι η Ελλάδα βρίσκει και πάλι το δρόμο της προς τα διεθνή επενδυτικά κεφάλαια κύρους.
Για τους διαχειριστές του επενδυτικού κεφαλαίου του Κατάρ, ίσως η συγκυρία να είναι καλύτερη από κάθε άλλη φορά: η αύξηση κεφαλαίου κατά τεκμήριο δίνει την ευκαιρία να αγορασθούν μετοχές σε πολύ καλή τιμή, ενώ η πρόοδος που έχει σημειώσει η Ελλάδα στην εφαρμογή του τριετούς προγράμματος σταθεροποίησης και οι «εγγυήσεις» της τρόικας για το ελληνικό χρέος αναμφίβολα λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από κάθε σοβαρό διαχειριστή.
Όμως, τραπεζικά στελέχη προειδοποιούν, ότι αυτή την φορά οι διαχειριστές των πετροδολαρίων δεν θυμίζουν σε τίποτα τους σπάταλους σεΐχηδες της… λαϊκής μυθολογίας, που αγόραζαν οτιδήποτε, αδιαφορώντας για την τιμή και πρόσφεραν χρυσά Rolex για φιλοδώρημα. Αντίθετα, οι σημερινοί διαχειριστές των πετροδολαρίων του Περσικού είναι πολύ προσεκτικοί στις κινήσεις τους, αναζητώντας τις ασφαλέστερες τοποθετήσεις στη χαμηλότερη δυνατή τιμή.
Έτσι, είναι πολύ αμφίβολο, όπως λένε τραπεζικά στελέχη του Λονδίνου που έχουν κατ’ επανάληψη έλθει σε επαφή με διαχειριστές αραβικών κεφαλαίων, ότι στην παρούσα φάση οι επενδυτές του Κατάρ θα αξιοποιήσουν το μνημόνιο συνεργασίας με την κυβέρνηση, για να σπεύσουν να «χτίσουν» θέσεις στον τραπεζικό τομέα. Το πιθανότερο είναι, ότι θα περιμένουν μέχρι να δημοσιευθούν τα στοιχεία για το έλλειμμα του 2010, ώστε να επιβεβαιωθεί ότι η χώρα εφαρμόζει με συνέπεια το σταθεροποιητικό πρόγραμμα, πριν πάρουν ρίσκα με επενδύσεις στο τραπεζικό σύστημα.
Επιπλέον, θα εξετάσουν πολύ προσεκτικά τις τιμές των μετοχών που θα αγοράσουν, γνωρίζοντας ότι η κρίση και η απεγνωσμένη ανάγκη ακόμη και των ισχυρότερων ελληνικών τραπεζών για φρέσκα κεφάλαια θα δώσει ευκαιρίες για αγορές… κοψοχρονιά. Όσοι, λοιπόν, περιμένουν να… βρέξει πετροδολάρια στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, μάλλον θα διαψευσθούν…
26/9/10
Οι Αθηναίοι ψηφίζουν για την Ελεύθερη Αθήνα! Η Αθήνα πάλι στους Έλληνες!
Τεράστια επιτυχία της συγκέντρωσης της Ελεύθερης Αθήνας. Ξεχείλισε το Ξενοδοχείο Πρέζιντεντ από μαχητικούς Ελληνόφρονες.
ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΜΑΧΟΥΝΤΕΣ ,ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!
Απέτυχε παταγωδώς η χαφιέδικη προβοκάτσια που οργάνωσε ο «Χρυσός» εργολάβος του ΠΑΣΟΚ και του ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ ,που εξαπέστειλε τα «αυγά» του, για να τρομοκρατήσουν τους Έλληνες και να διαλύσουν την συγκέντρωση με τις πλάτες της αστυνομίας.
Ο κόσμος της «Ελεύθερης Αθήνας», με αποφασιστικότητα, ξεβράκωσε το «δεξιό» παράρτημα του Σόρος και τις πατσαβούρες της Βέρμαχτ
Περισσότερα αύριο
Σπ.Χατζάρας
ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΜΑΧΟΥΝΤΕΣ ,ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!
Απέτυχε παταγωδώς η χαφιέδικη προβοκάτσια που οργάνωσε ο «Χρυσός» εργολάβος του ΠΑΣΟΚ και του ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ ,που εξαπέστειλε τα «αυγά» του, για να τρομοκρατήσουν τους Έλληνες και να διαλύσουν την συγκέντρωση με τις πλάτες της αστυνομίας.
Ο κόσμος της «Ελεύθερης Αθήνας», με αποφασιστικότητα, ξεβράκωσε το «δεξιό» παράρτημα του Σόρος και τις πατσαβούρες της Βέρμαχτ
Περισσότερα αύριο
Σπ.Χατζάρας
ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!
Οι εκλογές που έχουμε μπροστά μας είναι Δημοψήφισμα.
Ελλήνων Προμαχούντες Αθηναίοι,
λέμε:
- ΟΧΙ στο «κομμουνιστικό» μνημόνιο και την προλεταριοποίηση της μεσαίας Τάξης.
- ΟΧΙ στον εξισλαμισμό της Αθήνας.
- ΟΧΙ στο Τζαμί στον Βοτανικό.
- ΟΧΙ στην εισαγομένη εγκληματικότητα.
- ΟΧΙ στο Κράτος των Κουκουλοφόρων και της Μαφίας.
Οι εκλογές που έχουμε μπροστά μας είναι Δημοψήφισμα.
Δημοψήφισμα κατά της Φαυλοκρατίας, της Κλεπτοκρατίας και της Κομματοκρατίας.
Όλοι οι Αθηναίοι ψηφίζουμε:
- ΟΧΙ στους Φαύλους- ΟΧΙ στους ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ- ΟΧΙ στους ΨΕΥΤΕΣ- ΟΧΙ στους ΚΛΕΦΤΕΣ- ΟΧΙ στα ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑ που κάθονται στον σβέρκο μας σαν τσιμπούρια και πλουτίζουν από τον κόπο, τον ιδρώτα και το αίμα μας. ΟΧΙ στην Ζήμενς και το Βατοπέδι. Φτάνει πια!
Οι εκλογές του Νοεμβρίου είναι Δημοψήφισμα.
Είναι Δημοψήφισμα, για το Μνημόνιο, Δημοψήφισμα για τη Μακεδονία και το Αιγαίο, Δημοψήφισμα για την αποπομπή της κατοχικής κυβέρνησης των αχυρανθρώπων της Παγκοσμίου Διακυβερνήσεως.
Εμείς, Ελλήνων Προμαχούντες Αθηναίοι, λέμε:
ΝΑΙ στην Εθνική Αναγέννηση, τη Δημοκρατία και την Λαϊκή Κυριαρχία.
- ΟΧΙ στην καταλήστευση του Ελληνικού λαού.
- ΟΧΙ στην Παγκόσμια Διακυβέρνηση της Τραπεζιτικής Χούντας.
- ΟΧΙ στον Νέο-Οθωμανισμό και τον Εθνομηδενισμό.
- ΟΧΙ στον τον αφελληνισμό των παιδιών μας.
Η κρίση δεν θα γίνει η ΕΥΚΑΙΡΙΑ τους. Θα την κάνουμε ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ για τα σχέδια τους.
Η Αθήνα πάλι στους Έλληνες!
Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ και η ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ είναι αδιαπραγμάτευτες.
Όλοι την Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010 στις 7:00 μ.μ στο ξενοδοχείο PRESIDENT στη λεωφόρο Κηφισίας.
Κεντρικός Ομιλητής ο Σπύρος Χατζάρας
Σ’ αυτές τις εκλογές οι Έλληνες αποστασιοποιούνται από τα κόμματα.
Οι Αθηναίοι ψηφίζουν για την Ελεύθερη Αθήνα!
Η Αθήνα πάλι στους Έλληνες!
«Οὐ δὴ πάτριον ἐστὶ ἡγεῖσθαι τοὺς ἐπίλυδας τῶν αὐτοχθόνων»
ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!
Ελλήνων Προμαχούντες Αθηναίοι,
λέμε:
- ΟΧΙ στο «κομμουνιστικό» μνημόνιο και την προλεταριοποίηση της μεσαίας Τάξης.
- ΟΧΙ στον εξισλαμισμό της Αθήνας.
- ΟΧΙ στο Τζαμί στον Βοτανικό.
- ΟΧΙ στην εισαγομένη εγκληματικότητα.
- ΟΧΙ στο Κράτος των Κουκουλοφόρων και της Μαφίας.
Οι εκλογές που έχουμε μπροστά μας είναι Δημοψήφισμα.
Δημοψήφισμα κατά της Φαυλοκρατίας, της Κλεπτοκρατίας και της Κομματοκρατίας.
Όλοι οι Αθηναίοι ψηφίζουμε:
- ΟΧΙ στους Φαύλους- ΟΧΙ στους ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ- ΟΧΙ στους ΨΕΥΤΕΣ- ΟΧΙ στους ΚΛΕΦΤΕΣ- ΟΧΙ στα ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑ που κάθονται στον σβέρκο μας σαν τσιμπούρια και πλουτίζουν από τον κόπο, τον ιδρώτα και το αίμα μας. ΟΧΙ στην Ζήμενς και το Βατοπέδι. Φτάνει πια!
Οι εκλογές του Νοεμβρίου είναι Δημοψήφισμα.
Είναι Δημοψήφισμα, για το Μνημόνιο, Δημοψήφισμα για τη Μακεδονία και το Αιγαίο, Δημοψήφισμα για την αποπομπή της κατοχικής κυβέρνησης των αχυρανθρώπων της Παγκοσμίου Διακυβερνήσεως.
Εμείς, Ελλήνων Προμαχούντες Αθηναίοι, λέμε:
ΝΑΙ στην Εθνική Αναγέννηση, τη Δημοκρατία και την Λαϊκή Κυριαρχία.
- ΟΧΙ στην καταλήστευση του Ελληνικού λαού.
- ΟΧΙ στην Παγκόσμια Διακυβέρνηση της Τραπεζιτικής Χούντας.
- ΟΧΙ στον Νέο-Οθωμανισμό και τον Εθνομηδενισμό.
- ΟΧΙ στον τον αφελληνισμό των παιδιών μας.
Η κρίση δεν θα γίνει η ΕΥΚΑΙΡΙΑ τους. Θα την κάνουμε ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ για τα σχέδια τους.
Η Αθήνα πάλι στους Έλληνες!
Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ και η ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ είναι αδιαπραγμάτευτες.
Όλοι την Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010 στις 7:00 μ.μ στο ξενοδοχείο PRESIDENT στη λεωφόρο Κηφισίας.
Κεντρικός Ομιλητής ο Σπύρος Χατζάρας
Σ’ αυτές τις εκλογές οι Έλληνες αποστασιοποιούνται από τα κόμματα.
Οι Αθηναίοι ψηφίζουν για την Ελεύθερη Αθήνα!
Η Αθήνα πάλι στους Έλληνες!
«Οὐ δὴ πάτριον ἐστὶ ἡγεῖσθαι τοὺς ἐπίλυδας τῶν αὐτοχθόνων»
ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!
Δεν υπάρχει ΕΛΛΗΝΙΚΗ κυβέρνηση
Η Πατρίδα είναι μία. Δεν υπάρχει δεξιά και αριστερή Πατρίδα. Αντίθετα υπάρχουν «αριστεροί» και «δεξιοί» πράκτορες «έξωθεν» και «άνωθεν», Δυνάμεων. Η τρίτη ελληνική δημοκρατία που ξεκίνησε το 1974, με την εσχάτη προδοσία της Κύπρου, που οργάνωσαν οι ΗΠΑ και εξετέλεσαν σε δύο φάσεις, η αμερικανόδουλη Χούντα και η «Εθνική κυβέρνηση» ,Καραμανλή-Μαύρου, κλείνει τον κύκλο της, 36 χρόνια μετά, με τη νέα εσχάτη προδοσία, τη συνθηκολόγηση των δωσίλογων, με την Διεθνή Χούντα των περιούσιων Τραπεζιτών και το ΔΝΤ.
Η ρίζα της συμφοράς για τον λαό και το Έθνος, βρίσκεται στην εξάρτηση της Πατρίδας μας, από τα ιμπεριαλιστικά Κέντρα των «Περιούσιων» Τραπεζιτών. Δεν υπάρχει ΕΛΛΗΝΙΚΗ κυβέρνηση. Η Χούντα των διεθνών Τραπεζιτών ορίζει τα ελληνικά πράγματα, με μικρά διαλείμματα, επιστρατεύοντας ελληνοποιημένους, και Έλληνες πράκτορες διεθνών οργανώσεων, που χρησιμοποιούν την εξουσία σε βάρος του ελληνικού λαού. Στα 180 χρόνια της Ελληνικής Δημοκρατίας, συνεχίζεται με μικρά διαλείμματα το καθεστώς της Ολιγαρχικής Κομματοκρατίας, της Φαυλοκρατίας και της Κλεπτοκρατίας. Η «πολιτική» διαπάλη εντός της Ολιγαρχίας, αφορά στην διαρπαγή και τον διαμοιρασμό των κρατικών πόρων, ως αμοιβή για την υποτέλεια. Οι δηλώσεις «Πόθεν ¨Έσχες» των real estate πολιτικών είναι αποκαλυπτικές.
Σπύρος Χατζάρας
Από τη συνέντευξη του Σπύρου Χατζάρα στον Ελεύθερο Κόσμο (Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010)
“Η Ελλάς κινδυνεύει από εκείνους του Έλληνες, οι οποίοι αντί να συνεργάζονται με τους ξένους υπέρ των εθνικών συμφερόντων, γίνονται όργανα των ξένων για να κλέβουν ατιμωρητί και να εκτελούν τις εντολές τους, όποιες κι αν είναι, προδίδοντες τη χώρα”.
Ηρακλής Ν. Πετιμεζάς
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΘΗΝΩΝ, ΜΕ "ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑΚΙΑ" ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ
Κε ΔΗΜΑΡΧΕ,
-ΕΝΩ ΕΜΕΙΣ, ΟΙ ΔΗΜΟΤΕΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, ΣΤΟΝ ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ, ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ, ΚΛΠ, ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΑΠΑΞΙΩΝΕΤΑΙ....
-ΕΣΕΙΣ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΟΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ, ΑΝ Η ΔΙΑΒΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΦΟΡΗΤΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ, ΜΕ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΗ ΒΕΒΑΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΣΑΣ, ΕΙΣ ΤΑΣ ΒΡΥΞΕΛΛΑΣ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ
-ΕΝΩ ΕΜΕΙΣ, ΟΙ ΔΗΜΟΤΕΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, ΣΤΟΝ ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ, ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ, ΚΛΠ, ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΑΠΑΞΙΩΝΕΤΑΙ....
-ΕΣΕΙΣ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΟΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ, ΑΝ Η ΔΙΑΒΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΦΟΡΗΤΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ, ΜΕ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΗ ΒΕΒΑΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΣΑΣ, ΕΙΣ ΤΑΣ ΒΡΥΞΕΛΛΑΣ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ
25/9/10
Σφαλιάρα κι από τη Συρία (Κ. Μπετινάκης)
Μακάριοι οι πατριώτες, διότι στον παράδεισο θα βρουν δικαίωση
Με «απόλυτη επιτυχία», μια ηχηρότατη σφαλιάρα και πολλές αγορές όσων τον συνόδευαν, ολοκληρώθηκε η τρίτη (μέσα σε εφτά μήνες) εβδομαδιαία επίσκεψη του πρωθυπουργού Εξωτερικών, ΓΑΠ, στις ΗΠΑ. Από τις 25 Σεπτεμβρίου, ανακοινώθηκε πως πραγματοποιεί πολυήμερη επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα.
H σφαλιάρα, έπεσε την ώρα που ο Πινόκιο κόμπαζε για την δήλωση πρόθεσης του Κατάρ να επενδύσει με καζίνα στο Ελληνικό. Η Συρία, μια από τις παραδοσιακές φίλες χώρες στον αραβικό κόσμο, ανακοίνωσε την αναγνώριση του κρατιδίου της πΓΔΜ, με το συνταγματικό της όνομα. Η Συρία αναγνώρισε την ΠΓΔΜ με το συνταγματικό της όνομα, ενώ συνήψε διπλωματικές σχέσεις με τη γειτονική μας χώρα για την ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας. Όπως σημειώνει σε ανακοίνωσή του το υπουργείο Εξωτερικών της πΓΔΜ, «η Συρία είναι η 129η χώρα που έχει επίσημα αναγνωρίσει τη χώρα με το συνταγματικό της όνομα». Το κοινό ανακοινωθέν, σύμφωνα με το πρωτόκολλο του ΟΗΕ, θα διανεμηθεί σε όλα τα κράτη-μέλη του διεθνούς οργανισμού.
Αυτή είναι η πρώτη μεγάλη «επιτυχία» της «αναβάθμισης» των σχέσεων με το Ισραήλ, που πρόσφερε πριν λίγο καιρό στη χώρα, το αχτύπητο δίδυμο της καταστροφής, ΓΑΠ- Δρούτσα.
Η ανικανότητα υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων από το πλέον ανίκανο δίδυμο που έχει αναλάβει την καθοδήγηση της εξωτερικής πολιτικής, δημιουργεί μια δραματική κατάσταση και οδηγεί σε ακραία συμπεράσματα: Ίσως θά ‘πρεπε όσοι θεωρούμε ότι έχουμε παραμείνει Έλληνες και δεν γινήκανε Ρωμιάτσοι, να κυκλοφορούμε με μαύρο περιβραχιόνιο ως διαμαρτυρία για τη βαριά Σκιά της Δύσης επί 180τόσα χρόνια υποτέλειας και Κλεπτοκρατίας(*). Πριν πενθήσουμε για όσα σχεδιάζονται εις βάρος της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας από τους προστάτες μας. Οι οποίοι δεν είναι αυτόκλητοι. Έχουν φροντίσει να τους προσκαλέσουν να αναμειχθούν, οι γηγενείς πράκτορές τους.
Κρίμα σε όσους προσεύχονταν να υπάρξει κάποιο άλλο αμερικανικό σενάριο που θα πρόβλεπε ανανέωση του υπηρετικού προσωπικού στην Ελλάδα, «επί τα βελτίω», με αναβάθμιση του πρακτοριακού της μηχανισμού, ώστε να εξυγιανθεί κάπως και το δικό μας κατεστημένο της εξουσίας.
Είναι πλέον τοις πάσι γνωστό, πως ο σημερινός τρόπος εθνικής διαβίωσης, εμποδίζει τον Ελληνισμό να στηρίξει εθνικές διεκδικήσεις, ούτε καν να υπερασπιστεί με αποφασιστικότητα το ισχύον στάτους κβο, το οποίο εχθρικά διακείμενες –δήθεν φίλιες- δυνάμεις συστηματικά φροντίζουν να διαβρώνουν.
Έτσι φτάσαμε στο σημείο, ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου ο μικρός, να χαρακτηρίζει «θετική εξέλιξη» την αναφορά του τούρκου πρόεδρου Αμπντουλάχ Γκιουλστην, για «την ανάγκη εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου, εν όψει των διερευνητικών επαφών για την πιθανότητα προσφυγής στο Δικαστήριο της Χάγης για την υφαλοκρηπίδα».
Θ’ αντικαταστήσουμε δηλαδή και πάλι το εθνικό δίκηο, που αποτελεί υπέρ μας το στάτους κβο, με μία αμφιβόλου δικαίου απόφαση του ελεγχόμενου από τον επικυρίαρχο οργάνου, που σίγουρα, θα μας υποχρεώνει να παραδώσουμε για μια ακόμα φορά εθνικό χώρο.
Με μια αγαστή συνεργασία στην υπόθεση αποδόμησης της χώρας τα δύο μεγάλα κόμματα που διαδέχονται το ένα το άλλο στην εξουσία, από το 1974, κατόρθωσαν αυτό που όλοι απεύχονταν: Να οδηγήσουν μια υγιή ελληνική οικονομία χωρίς ανάγκη εξωτερικής βοήθειας, εθνικό χρέος και μηδενική ανεργία, στα σημερινά χάλια.
Και ενώ εισέρρευσε πακτωλός δανείων, το μόνο που κατόρθωσαν ήταν να τριπλασιάσουν τους φόρους, και να αφήσουν Παιδεία και Υγεία χωρίς χρηματοδότηση.
Όποιος τολμήσει να προτείνει μέτρα ώστε να τερματιστεί ο ολισθηρός κατήφορος του ολέθρου, χαρακτηρίζεται «αντιδραστικός» από τους προοδευτικούς ή «σοσιαλίζοντες» κατεργάρηδες που εμεις οι ίδιοι στέλνουμε στα ηνία διακυβέρνησης της χώρας.
Τα τελευταία χρόνια, ακούμε για συνεχείς πράξεις παράβασης καθήκοντος τελωνιακών, εφοριακών και άλλων δημοσίων υπαλλήλων, εξ ού και η στέρηση δισεκατομμυρίων αλλά δεν ακούσαμε ποτέ να υπάρξει έστω παραδειγματική τιμωρία. Ούτε να ληφθούν μέτρα δίκαιου φοροεισπρακτικού μηχανισμού, ώστε να εφαρμοστεί το «ακριβοδίκαιο» φορολογικό νομοσχέδιο, που κάθε μία από τις κυβερνήσεις φροντίζει να περάσει από το Κοινοβούλιο, «προκειμένου να αποκατασταθούν οι αδικίες των προηγούμενων»…
Και έτσι έχουμε δέκα «περαιώσεις», τα τελευταία χρόνια, μπας και βάλουμε κάτι μέσα στα δημόσια ταμεία, κάτι για το οποίο φροντίζουν αποκλειστικά οι συνήθεις ύποπτοι: Οι Μισθωτοί και οι Συνταξιούχοι τους οποίους ως εύκολη λεία ξεζουμίζει η εκάστοτε κυβέρνηση, την οποία ως γνήσιοι μαζοχιστές φέρνουν στην εξουσία, με την ελπίδα ότι οι προεκλογικές υποσχέσεις (τα χονδροειδή ψέματα) αυτή την φορά θα εφαρμοστούν. (Τ’ ακούς Πινόκιο; Εκτός αν εκείνο το «λεφτά υπάρχουν εννοούσες στις τσέπες μας όπου και έχωσες βαθειά -την τραυματισμένη από την αλυσίδα του ποδηλάτου- χερούκλα σου).
Ουδείς σκέφτηκε φυσικά να προωθήσει στη Βουλή νόμο, αλλά και στα σχολεία μάθημα, που θα καθιστά την αφιλοκέρδεια και την ανιδιοτέλεια των δημοσίων λειτουργών υποχρεωτικές.
Διαιωνίζουν το δόγμα, «η εξουσία ασκείται για καλοπέραση και πλουτισμό» ενώ έχει παραγνωριστεί η αξία της τιμητικής αναγνώρισης και της ηθικής διάκρισης.
Κι όλα αυτά τα πληρώνουμε πανάκριβα.
Και για να μην αφήσω κάτι να πέσει κάτω. Φροντίζει η εκάστοτε κυβέρνηση και για τους βαρώνους των Μέσων Μαζικής Αποβλάκωσης, με τους οποίους μοιράζεται την εξουσία, αν δεν τους υπηρετεί, με χαριστικούς νόμους να τους χαρίζει ακόμα και τις οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία των δημοσιογράφων. Έτσι οι πιο πολλές εφημερίδες και τηλεοπτικοί σταθμοί χρωστούν στο ΤΣΠΕΑΘ (ή όπως διάολο το βάφτισαν τώρα) και τον ΕΔΟΕΑΠ, από το αγγελιόσημο (για το οποίο δεν λειτουργεί αξιόπιστος ελεγκτικός μηχανισμός). Ουδείς βουλευτής ή υπουργός τολμά να λάβει η να προτείνει μέτρα υπέρ των υποτιθέμενων λειτουργών της 4ης εξουσίας και εναντίον των βαρώνων.
«Δεν υπάρχει ελπίδα λοιπόν;» Αναρωτιέται στα κάποιο από τα βιβλία του ο Ηρακλης Πετιμεζάς. Για να στείλει μια αχτίδα αισιοδοξίας, απαντώντας ο ίδιος: «Δεν θα το πω. Πάντοτε υπάρχει, όσο υπάρχουν άνθρωποι διατεθειμένοι να αγωνισθούν για την ελληνική ανεξαρτησία και την δημοκρατική αναγέννηση».
Σημείωση στυξ:
(*) Δανείζομαι λέξεις και εκφράσεις του σπουδαίου δημοσιογράφου Ηρακλή Ν. Πετιμεζά, από τo «ιστορικό βοήθημα» που έχει εκδώσει για να ερμηνεύσει τα αίτια για την ακατόρθωτη από το 1827 εθνική μας αποκατάσταση. Διότι όπως έγραφε το 1995: «Η Ελλάς κινδυνεύει από εκείνους του Έλληνες, οι οποίοι αντί να συνεργάζονται με τους ξένους υπέρ των εθνικών συμφερόντων, γίνονται όργανα των ξένων για να κλέβουν ατιμωρητί και να εκτελούν τις εντολές τους, όποιες κι αν είναι, προδίδοντες τη χώρα».
Με «απόλυτη επιτυχία», μια ηχηρότατη σφαλιάρα και πολλές αγορές όσων τον συνόδευαν, ολοκληρώθηκε η τρίτη (μέσα σε εφτά μήνες) εβδομαδιαία επίσκεψη του πρωθυπουργού Εξωτερικών, ΓΑΠ, στις ΗΠΑ. Από τις 25 Σεπτεμβρίου, ανακοινώθηκε πως πραγματοποιεί πολυήμερη επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα.
H σφαλιάρα, έπεσε την ώρα που ο Πινόκιο κόμπαζε για την δήλωση πρόθεσης του Κατάρ να επενδύσει με καζίνα στο Ελληνικό. Η Συρία, μια από τις παραδοσιακές φίλες χώρες στον αραβικό κόσμο, ανακοίνωσε την αναγνώριση του κρατιδίου της πΓΔΜ, με το συνταγματικό της όνομα. Η Συρία αναγνώρισε την ΠΓΔΜ με το συνταγματικό της όνομα, ενώ συνήψε διπλωματικές σχέσεις με τη γειτονική μας χώρα για την ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας. Όπως σημειώνει σε ανακοίνωσή του το υπουργείο Εξωτερικών της πΓΔΜ, «η Συρία είναι η 129η χώρα που έχει επίσημα αναγνωρίσει τη χώρα με το συνταγματικό της όνομα». Το κοινό ανακοινωθέν, σύμφωνα με το πρωτόκολλο του ΟΗΕ, θα διανεμηθεί σε όλα τα κράτη-μέλη του διεθνούς οργανισμού.
Αυτή είναι η πρώτη μεγάλη «επιτυχία» της «αναβάθμισης» των σχέσεων με το Ισραήλ, που πρόσφερε πριν λίγο καιρό στη χώρα, το αχτύπητο δίδυμο της καταστροφής, ΓΑΠ- Δρούτσα.
Η ανικανότητα υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων από το πλέον ανίκανο δίδυμο που έχει αναλάβει την καθοδήγηση της εξωτερικής πολιτικής, δημιουργεί μια δραματική κατάσταση και οδηγεί σε ακραία συμπεράσματα: Ίσως θά ‘πρεπε όσοι θεωρούμε ότι έχουμε παραμείνει Έλληνες και δεν γινήκανε Ρωμιάτσοι, να κυκλοφορούμε με μαύρο περιβραχιόνιο ως διαμαρτυρία για τη βαριά Σκιά της Δύσης επί 180τόσα χρόνια υποτέλειας και Κλεπτοκρατίας(*). Πριν πενθήσουμε για όσα σχεδιάζονται εις βάρος της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας από τους προστάτες μας. Οι οποίοι δεν είναι αυτόκλητοι. Έχουν φροντίσει να τους προσκαλέσουν να αναμειχθούν, οι γηγενείς πράκτορές τους.
Κρίμα σε όσους προσεύχονταν να υπάρξει κάποιο άλλο αμερικανικό σενάριο που θα πρόβλεπε ανανέωση του υπηρετικού προσωπικού στην Ελλάδα, «επί τα βελτίω», με αναβάθμιση του πρακτοριακού της μηχανισμού, ώστε να εξυγιανθεί κάπως και το δικό μας κατεστημένο της εξουσίας.
Είναι πλέον τοις πάσι γνωστό, πως ο σημερινός τρόπος εθνικής διαβίωσης, εμποδίζει τον Ελληνισμό να στηρίξει εθνικές διεκδικήσεις, ούτε καν να υπερασπιστεί με αποφασιστικότητα το ισχύον στάτους κβο, το οποίο εχθρικά διακείμενες –δήθεν φίλιες- δυνάμεις συστηματικά φροντίζουν να διαβρώνουν.
Έτσι φτάσαμε στο σημείο, ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου ο μικρός, να χαρακτηρίζει «θετική εξέλιξη» την αναφορά του τούρκου πρόεδρου Αμπντουλάχ Γκιουλστην, για «την ανάγκη εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου, εν όψει των διερευνητικών επαφών για την πιθανότητα προσφυγής στο Δικαστήριο της Χάγης για την υφαλοκρηπίδα».
Θ’ αντικαταστήσουμε δηλαδή και πάλι το εθνικό δίκηο, που αποτελεί υπέρ μας το στάτους κβο, με μία αμφιβόλου δικαίου απόφαση του ελεγχόμενου από τον επικυρίαρχο οργάνου, που σίγουρα, θα μας υποχρεώνει να παραδώσουμε για μια ακόμα φορά εθνικό χώρο.
Με μια αγαστή συνεργασία στην υπόθεση αποδόμησης της χώρας τα δύο μεγάλα κόμματα που διαδέχονται το ένα το άλλο στην εξουσία, από το 1974, κατόρθωσαν αυτό που όλοι απεύχονταν: Να οδηγήσουν μια υγιή ελληνική οικονομία χωρίς ανάγκη εξωτερικής βοήθειας, εθνικό χρέος και μηδενική ανεργία, στα σημερινά χάλια.
Και ενώ εισέρρευσε πακτωλός δανείων, το μόνο που κατόρθωσαν ήταν να τριπλασιάσουν τους φόρους, και να αφήσουν Παιδεία και Υγεία χωρίς χρηματοδότηση.
Όποιος τολμήσει να προτείνει μέτρα ώστε να τερματιστεί ο ολισθηρός κατήφορος του ολέθρου, χαρακτηρίζεται «αντιδραστικός» από τους προοδευτικούς ή «σοσιαλίζοντες» κατεργάρηδες που εμεις οι ίδιοι στέλνουμε στα ηνία διακυβέρνησης της χώρας.
Τα τελευταία χρόνια, ακούμε για συνεχείς πράξεις παράβασης καθήκοντος τελωνιακών, εφοριακών και άλλων δημοσίων υπαλλήλων, εξ ού και η στέρηση δισεκατομμυρίων αλλά δεν ακούσαμε ποτέ να υπάρξει έστω παραδειγματική τιμωρία. Ούτε να ληφθούν μέτρα δίκαιου φοροεισπρακτικού μηχανισμού, ώστε να εφαρμοστεί το «ακριβοδίκαιο» φορολογικό νομοσχέδιο, που κάθε μία από τις κυβερνήσεις φροντίζει να περάσει από το Κοινοβούλιο, «προκειμένου να αποκατασταθούν οι αδικίες των προηγούμενων»…
Και έτσι έχουμε δέκα «περαιώσεις», τα τελευταία χρόνια, μπας και βάλουμε κάτι μέσα στα δημόσια ταμεία, κάτι για το οποίο φροντίζουν αποκλειστικά οι συνήθεις ύποπτοι: Οι Μισθωτοί και οι Συνταξιούχοι τους οποίους ως εύκολη λεία ξεζουμίζει η εκάστοτε κυβέρνηση, την οποία ως γνήσιοι μαζοχιστές φέρνουν στην εξουσία, με την ελπίδα ότι οι προεκλογικές υποσχέσεις (τα χονδροειδή ψέματα) αυτή την φορά θα εφαρμοστούν. (Τ’ ακούς Πινόκιο; Εκτός αν εκείνο το «λεφτά υπάρχουν εννοούσες στις τσέπες μας όπου και έχωσες βαθειά -την τραυματισμένη από την αλυσίδα του ποδηλάτου- χερούκλα σου).
Ουδείς σκέφτηκε φυσικά να προωθήσει στη Βουλή νόμο, αλλά και στα σχολεία μάθημα, που θα καθιστά την αφιλοκέρδεια και την ανιδιοτέλεια των δημοσίων λειτουργών υποχρεωτικές.
Διαιωνίζουν το δόγμα, «η εξουσία ασκείται για καλοπέραση και πλουτισμό» ενώ έχει παραγνωριστεί η αξία της τιμητικής αναγνώρισης και της ηθικής διάκρισης.
Κι όλα αυτά τα πληρώνουμε πανάκριβα.
Και για να μην αφήσω κάτι να πέσει κάτω. Φροντίζει η εκάστοτε κυβέρνηση και για τους βαρώνους των Μέσων Μαζικής Αποβλάκωσης, με τους οποίους μοιράζεται την εξουσία, αν δεν τους υπηρετεί, με χαριστικούς νόμους να τους χαρίζει ακόμα και τις οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία των δημοσιογράφων. Έτσι οι πιο πολλές εφημερίδες και τηλεοπτικοί σταθμοί χρωστούν στο ΤΣΠΕΑΘ (ή όπως διάολο το βάφτισαν τώρα) και τον ΕΔΟΕΑΠ, από το αγγελιόσημο (για το οποίο δεν λειτουργεί αξιόπιστος ελεγκτικός μηχανισμός). Ουδείς βουλευτής ή υπουργός τολμά να λάβει η να προτείνει μέτρα υπέρ των υποτιθέμενων λειτουργών της 4ης εξουσίας και εναντίον των βαρώνων.
«Δεν υπάρχει ελπίδα λοιπόν;» Αναρωτιέται στα κάποιο από τα βιβλία του ο Ηρακλης Πετιμεζάς. Για να στείλει μια αχτίδα αισιοδοξίας, απαντώντας ο ίδιος: «Δεν θα το πω. Πάντοτε υπάρχει, όσο υπάρχουν άνθρωποι διατεθειμένοι να αγωνισθούν για την ελληνική ανεξαρτησία και την δημοκρατική αναγέννηση».
Σημείωση στυξ:
(*) Δανείζομαι λέξεις και εκφράσεις του σπουδαίου δημοσιογράφου Ηρακλή Ν. Πετιμεζά, από τo «ιστορικό βοήθημα» που έχει εκδώσει για να ερμηνεύσει τα αίτια για την ακατόρθωτη από το 1827 εθνική μας αποκατάσταση. Διότι όπως έγραφε το 1995: «Η Ελλάς κινδυνεύει από εκείνους του Έλληνες, οι οποίοι αντί να συνεργάζονται με τους ξένους υπέρ των εθνικών συμφερόντων, γίνονται όργανα των ξένων για να κλέβουν ατιμωρητί και να εκτελούν τις εντολές τους, όποιες κι αν είναι, προδίδοντες τη χώρα».
ΕΕ= Δ΄ ΡΑΙΧ+ ΝΕΑ ΕΣΣΔ
Το Ανώτατο Σοβιέτ του 4ου Ράιχ, στις Βρυξέλλες, θα αναλάβει την οικονομική διακυβέρνηση των λαών της Ευρώπης, υπό την προεδρία του Κομουνιστοναζιζιστή Ιουδαίου τραπεζίτη Τρισέ.
Η μαγική "Φόρμουλα" του μέλλοντος μας είναι, ΕΕ= Δ΄ ΡΑΙΧ+ ΝΕΑ ΕΣΣΔ .
Σπ.Χ
Η μαγική "Φόρμουλα" του μέλλοντος μας είναι, ΕΕ= Δ΄ ΡΑΙΧ+ ΝΕΑ ΕΣΣΔ .
Σπ.Χ
Η τεράστια πολιτική σημασία των βλακών και των «αντ αυτών»
Tεμπελχανάδες γόνοι και αγράμματοι πρωθυπουργεύοντες. Καραμανλής – Ρουσόπουλος και Παπανδρέου – Ραγκούσης
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ Β’
... Στο ίδιο έργο θεατές. Μετά το δίδυμο Καραμανλή-Ρουσόπουλου βλέπουμε το δίδυμο Παπανδρέου - Ραγκούση. Μετά την αποτυχία του πρώτου διδύμου είναι θέμα χρόνου να δούμε και την αποτυχία του δεύτερου. Είναι προφανές πλέον ότι βαδίζουμε στο τελευταίο στάδιο του νεποτισμού. Στο στάδιο της πλήρους σήψης και αποσύνθεσής του. Για την ιατρική επιστήμη αποτελεί αιτία θανάτου για έναν οργανισμό ν' αρχίσει να τρέφεται με τα περιττώματά του. Αυτό κινδυνεύει να πάθει το πολιτικό μας σύστημα. Το σύστημα της μεταπολίτευσης. "Καταναλώνει" αυτά, τα οποία είχαν προκύψει ως άχρηστα "υποπροϊόντα", για να εξασφαλίσει την ασφαλή λειτουργία του. Το κάθε είδους αγράμματο και άχρηστο κομματόσκυλο, το οποίο δημιουργούσε το σύστημα, προκειμένου να μην απειλείται η ηγεσία του, έφτασε στο σημείο να χρησιμοποιείται από το ίδιο το σύστημα σε κάποια ηγετική του θέση.
Γιατί συνέβη αυτή η αλλαγή; Γιατί χάθηκαν οι ηγέτες, οι οποίοι δημιουργούσαν τα κομματόσκυλα απλά και μόνο για να έχουν επαγγελματίες και ακίνδυνους οπαδούς. Γιατί στη θέση των ηγετών της μεταπολίτευσης μπήκαν οι φυσικοί τους απόγονοι, οι οποίοι δεν έχουν τα ίδια ποιοτικά χαρακτηριστικά με τους γονείς τους. Τεμπελχανάδες γόνοι, οι οποίοι, λόγω καταγωγής, αναλαμβάνουν τις ανώτατες θέσεις ηγεσίας και στη συνέχεια "βαριούνται" να κυβερνήσουν. Άνθρωποι, οι οποίοι είχαν από τα γεννοφάσκια τους τη βεβαιότητα ότι θα "διακριθούν" στην πολιτική και την εξουσία και ως εκ τούτου ανέπτυξαν μια άρρωστη νοοτροπία …πέρα από τη δημοκρατική λογική. Νοοτροπία, που μοιάζει με αυτήν των αυτοκρατόρων της Ρώμης, οι οποίοι θεωρούσαν τα πάντα δεδομένα και ως εκ τούτου νόμιζαν ότι μπορούσαν να βάλουν ακόμα και τα "άλογά" τους στις θέσεις των Συγκλητικών.
Αυτό βλέπουμε σήμερα. Βλέπουμε αγράμματα και αστοιχείωτα "άλογα" να καταλαμβάνουν θέσεις εξουσίας, για να "λουφάρουν" οι "αυτοκρατορικοί" γόνοι. Η εμφάνισή τους στο πολιτικό προσκήνιο είναι απόλυτα δικαιολογημένη, εφόσον υπάρχει "αντικείμενο" πλέον για τους ίδιους. Η ανασφάλεια των γόνων τούς κάνει να ψάχνουν συνεργάτες στο "πάτο" της κοινωνίας, προκειμένου να μην έχουν τον φόβο της ανατροπής. Όταν είσαι στην κυριολεξία ανίκανος και ανάξιος να κάνεις το παραμικρό, όπως είναι οι γόνοι και ταυτόχρονα φοβάσαι να παραχωρήσεις την εξουσία σε άξιους και ικανούς ανθρώπους, είναι βέβαιον ότι θα ψάχνεις στον "πάτο" της κοινωνίας για στενούς συνεργάτες.
Μακροσκοπικά να δει κάποιος τους γόνους, θα καταλάβει αμέσως το ποιόν τους. Ο Κωστάκης είναι ο ορισμός του τεμπελχανά. Ένας τύπος …"ρίχνε κάρβουνα και ψήνε μάστορα όσο εγώ θα είμαι ξάπλα και θα παίζω Play Station". Ο Γιωργάκης είναι ο ορισμός του μαμάκια. Ένας τύπος …"καλοκαιρινές διακοπές ...για πάντα, εφόσον η μαμά αποφασίζει για μένα καλύτερα από εμένα". Η Ντόρα είναι ο ορισμός της συμφεροντολόγου. Ένας τύπος …"μαλλί, νύχια και χαλάουα …και βέβαια να μην ζημιωθούμε πληρώνοντάς τα". Όλοι αυτοί έχουν ένα επιπλέον κοινό σημείο, που τους ενώνει μεταξύ τους. Εκτός από εκλεκτοί γόνοι των κορυφαίων αστικών οικογενειών της χώρας έχουν και τις "κορυφαίες" αστικές σπουδές. Κοινής φύσεως σπουδές, είτε σε επίπεδο μάστερ είτε σε επίπεδο μεταπτυχιακού. Πολιτικές επιστήμες, κοινωνιολογία, επικοινωνία ή διεθνείς σχέσεις.
Αυτές οι σπουδές - πριν τη λαίλαπα της Νέας Τάξης και των "ευνουχιστηρίων" τύπου Χάρβαρντ - ήταν για να δίνουν τυπικά προσόντα σε "γαμπρούς" και "νύφες" της "καλής" κοινωνίας. Δεν έλεγες, για παράδειγμα, ότι ο "γαμπρός" ήταν ένα άχρηστο ντουβάρι, που ζει ως εισοδηματίας και δεν υπήρχε περίπτωση να "συναντηθεί" με κάποια επιστήμη. Έλεγες ότι "σπούδαζε" κοινωνιολογία, οικονομικά, διεθνείς σχέσεις, κυβερνητική, πολιτικές επιστήμες κλπ.. Δεν έλεγες για παράδειγμα ότι η "νύφη" ήταν επίσης ένα ντουβάρι, που ήθελε να το ρίξει και λίγο "έξω", μέχρι να παντρευτεί με συνοικέσιο. Έλεγες ότι σπούδαζε ψυχολογία, επικοινωνία ή δημόσιες σχέσεις στο εξωτερικό. Σε αυτού του τύπου τις "ανέφελες" σπουδές περιορίζονταν όλοι αυτοί. Τα υπόλοιπα ούτε καν τα πλησίαζαν. Τα άφηναν για τους φτωχούς. Το να γίνουν γιατροί, μηχανικοί, φυσικοί και βιολόγοι ήταν "ανώφελη" θυσία γι' αυτούς. Οι φτωχοί, οι οποίοι είχαν όρεξη για θυσίες, ήταν αυτοί, που γίνονταν τέτοιοι.
Μιλάμε για τις σπουδές - "κρυψώνες" των γόνων της μεγαλοαστικής τάξης. Μέσω αυτών των σπουδών "κρύβεται" κάποιος στην ουσία στο εξωτερικό μέχρι να τον παντρέψουν και να γυρίσει πίσω για να ζει με τα ενοίκια. Αυτό ήταν το νόημα. Οι σπουδές αυτές ήταν "κρυψώνες" των γόνων των μεγαλοαστικών οικογενειών. Στην καλύτερη περίπτωση να γνωρίζει το κουτορνίθι λίγα οικονομικά, για να μην κάνει λάθος στις προσθέσεις των εσόδων και στις φορολογικές δηλώσεις. Μετά "μπάαααϊ" και καφέδες με τη "Πάστα Φλώρα". Να ζήσει ως "εισοδηματίας", χωρίς να κάνει τίποτε άλλο στη ζωή του. Δεν υπήρχε άλλος λόγος να σπουδάσεις οικονομικά για παράδειγμα. Οικονομικά σπούδαζαν μόνον κάτι κακομοίρηδες, οι οποίοι ήθελαν να πιάσουν δουλειά σε κάποια δημόσια υπηρεσία ή λογιστές σε κάποιο εργοστάσιο και βέβαια κάποιοι πλούσιοι κληρονόμοι, οι οποίοι είχαν τον τρόπο τους να ζήσουν ανεξάρτητα από το "επιστημονικό" τους αντικείμενο.
Τα οικονομικά μάλιστα ήταν η καλύτερη εκδοχή αυτού του είδους των σπουδών. Για κοινωνιολογικές σπουδές σαν του Γιώργου Παπανδρέου δεν το συζητάμε καν. Από ντροπή και μόνον δεν τις ανέφερες ούτε σε απλές συζητήσεις με αγνώστους. Προτιμούσες για παράδειγμα να πεις ότι "ταξίδευα" στον κόσμο, συλλέγοντας εμπειρίες, παρά να πεις ότι σπούδαζες με το ρίσκο να σε ρωτήσουν τι ακριβώς σπούδαζες. Ο Γιωργάκης, για παράδειγμα, είναι από τους πρώτους διδάξαντες του είδους. Από τους πρώτους "τουρίστες" της εκπαίδευσης. Πλήρες "πακέτο" με εισιτήρια, διαμονή, ημιδιατροφή και "τουριστικό" μεταπτυχιακό. Είναι από τους πραγματικούς "πατέρες" των αναίτιων σπουδών του τύπου …"ο μπαμπάς πληρώνει κι εγώ στο campus πίνω μπάφους και παίζω Pro". "Pro" εκείνη την εποχή μπορεί να μην είχε, αλλά οι "μπάφοι" περίσσευαν.
Ακόμα χαραγμένο είναι αυτό το "περίσσευμα" πάνω στο πρόσωπο του Γιωργάκη. Αυτό δεν είναι χαμόγελο ανθρώπου. Αυτό είναι το "χάραγμα" του "χασισοθηρίου", το οποίο, κάθε φορά που εκδηλώνεται, μοιάζει με χαμόγελο, ενώ δεν είναι τέτοιο. Επί χρόνια πρέπει ο Γιωργάκης να ήταν έτσι "χαμογελαστός", μέχρι να παραμορφωθεί το πρόσωπό του. Ολόκληρα χωράφια έχει καπνίσει ο Γιωργάκης, για να ολοκληρώσει τις "ακαδημαϊκές" του σπουδές. Πρώτα είδε τα πράσινα άλογα και μετά είδε την πράσινη ανάπτυξη. Όλα πράσινα και χαρούμενα. Όπως …Αμερική.
Για να είμαστε βέβαια και δίκαιοι, δεν ήταν μόνον οι γνωστοί γόνοι σ' αυτήν την κατάσταση. Ακόμα και ο "αυτοδημιούργητος" Σαμαράς στα ίδια πλαίσια κινήθηκε. Απλά οι δικοί του είχαν την αφέλεια να θέλουν να δοκιμάσουν πρώτα να τον κάνουν επιστήμονα. Δεν είχαν την αυτογνωσία των Παπανδρέου για παράδειγμα. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπουμε. Για να γίνει γιατρός έστειλαν τον Αντωνάκη στις ΗΠΑ και οικονομολόγος τους γύρισε. Πάλι καλά να λένε. Με συγκάτοικο τον Γιωργάκη ικανοποιημένοι να είναι, που δεν γύρισε "κοινωνιολόγος". Με τους "μπάφους" του Γιωργάκη πάλι καλά που δεν γύρισε με το μόνιμο χαμόγελο του "κοινωνιολόγου". Πάλι καλά που δεν γύρισε "κόκαλο", σαν τον "καμένο" γιο της Μαργαρίτας. Τρίφυλο θα έβλεπε τον Παναθηναϊκό και όχι με τριφύλλι.
Οπλισμένοι λοιπόν με αυτά τα επιστημονικά "άχυρα" οι γόνοι έπρεπε να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους. Όμως, κοινά προβλήματα έχουν κοινές λύσεις και αυτό συνέβηκε σ' αυτές τις περιπτώσεις. Αυτό, το οποίο έκανε ο Καραμανλής, είναι το ίδιο που έκανε και ο όμοιός του Γιωργάκης. Ο Καραμανλής έψαχνε συνεργάτες, οι οποίοι απλά θα τον απάλλασσαν από τα "οικογενειακά" του καθήκοντα. Ως "γόνος" είχε την "υποχρέωση" να κυβερνήσει την Ελλάδα. Ως Καραμανλής ήθελε να "γράψει" κυβερνητικές ώρες στο "κοντέρ" της οικογένειάς του. Ως Κωστάκης, όμως, ήθελε να τρώει, να πίνει και να χάσκει απερίσπαστος. Αυτό είναι ο προγραμματισμός στο DNA του. Να τρώει και να πίνει. Να εξαντλεί την εξυπνάδα του στο να φάει όσο πιο πολύ μπορεί, χωρίς αυτό να τον ενοχλήσει. Ν' ανακαλύψει από ποια πλευρά πρέπει να κοιμάται, για να μην έχει καούρες. Να βρει το μαγαζί με το καλύτερο σπληνάντερο, για να μην την "ξαναπατήσει" με ανεξέλεγκτες "αεροδιαρροές" και άλλα τέτοια "κυβερνητικά".
Όλα τα άλλα ήταν "αγγαρείες", οι οποίες προέκυπταν γι' αυτόν εξαιτίας της οικογένειάς του. Για να μπορεί λοιπόν να ξυπνάει στις δέκα η ώρα το πρωί και να μην κάνει τίποτε άλλο πέρα από το σκάλισμα της τυρόπιτας, έπρεπε να βρει έναν αντικαταστάτη. Αφού έψαξε πολύ, τον βρήκε στο πρόσωπο του Ρουσόπουλου. Έψαξε τόσο πολύ, που δεν του έφτασε η δεξιά παράταξη, παρά μπήκε και στην αριστερή. Εκεί βρήκε τον Ρουσόπουλο. Ο Ρουσόπουλος, ως πρώην ΚΝΙΤΗΣ, ήταν απόλυτα προετοιμασμένος για τον ρόλο της "κωλοσφουγγίου" μέσα στα πλαίσια της "καμαρίλας" της εξουσίας. Ως γνήσιος ΚΚΕς ήταν παντελώς αγράμματος και αστοιχείωτος και άρα ήταν αξιόπιστος για τον Καραμανλή, εφόσον του έδειχνε ότι τον έβλεπε ως "μονόδρομο" για την προσωπική του επιβίωση. Ως γνήσιος σταλινικός γνώριζε το παιχνίδι της υποταγής στο αφεντικό, το παιχνίδι του χαφιεδισμού και της "επικοινωνίας" και έτσι "διακρίθηκε”.
Παραπάνω φιλοδοξίες, που να ανησυχούν τον Καραμανλή, δεν είχε. Τι φιλοδοξίες να είχε; Ένας αγράμματος "δημοσιογράφος" ήταν …από αυτούς που παράγουν με τον τόνο τα γνωστά δημοσιογραφικά "εργαστήρια". Τα κερδοσκοπικά "εργαστήρια", που, μέσω τηλεοπτικών διαφημίσεων, ψαρεύουν πελάτες από τις "λάσπες" του πάτου της μέσης εκπαίδευσης. Στον πάτο όπου διαπρέπουν οι Βερύκιοι, οι Τσιαμτσίκες, οι Χασαπόπουλοι, οι Τσiμαίοι και οι Γιωργαντάδες. Μιλάμε για "τέρατα" μόρφωσης. Κυβικά Pulitzer και όχι μόνον. Αντιλαμβανόμαστε ότι με τέτοια "φοβερά" προσόντα ο Ρουσόπουλος δεν μπορούσε να έχει περισσότερες φιλοδοξίες. Ως εκ τούτου του αρκούσε να είναι ο πρώτος "βεζίρης" στο καραμανλικό "χαλιφάτο". Τα προβλήματά του ξεκίνησαν όταν προσβλήθηκε από την ασθένεια της "ψείρας". Μόλις χόρτασε την πείνα του, βγήκε στον "γιακά" να ξαποστάσει και εκεί τον "ψέκασαν". Μόλις έμαθε ο γιος του ταχυδρόμου να του κρατάνε την ομπρέλα όταν βρέχει, κάποιοι τον έβαλαν να καθίσει πάνω της.
Τα ανάλογα έχει κάνει και ο Γιωργάκης. Κι αυτός έβλεπε τη διακυβέρνηση ως αγγαρεία της οικογένειας. Μιας οικογένειας, η οποία πάντα τον αντιμετώπιζε ως παιδί και έφτασε στο σημείο να γίνει εξήντα χρονών με τη νοοτροπία ενός ανήλικου. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνει ο Γιωργάκης ένας άνθρωπος, ο οποίος μας θυμίζει τις "ασκήσεις θάρρους" του Λαζόπουλου. Στην κυριολεξία μας κυβερνά ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν έχει λόγο ούτε στα οικογενειακά συμβούλια. Για την καριέρα του πρέπει ν' αποφασίζει η μητέρα του και για την οικογένειά του η γυναίκα του …Έτσι απλά. Οι γυναίκες της "ζωής" του δεν τον υπολογίζουν ούτε ίσα με ένα κομοδίνο. Γι' αυτόν τον λόγο παραμένει ένα κόκκινο "ψαράκι", που πλησιάζει τον έναν αιώνα ζωής. Αν δεν ήταν γιος του Ανδρέα, θα ήθελε να είναι γιος του "Γκίνης Τουρς". Φτηνά αεροπορικά εισιτήρια και μια βαλίτσα με ρόδες.
Μέχρι εκεί φτάνει το μυαλό του. Να μην χάνεται στα αεροδρόμια και …όπως του είπε η μητέρα του …να είναι ευγενής με τους ξένους. Όχι από καλοσύνη, αλλά για να μην κινδυνεύει. Για όσους ζηλεύουν την "κοσμοπολίτικη" ζωή του και τα ταξίδια του, έχουμε να τους πούμε ότι κακώς το κάνουν. Η κοσμοπολίτικη ζωή απαιτεί παιδεία, γνώσεις και κουλτούρα, για να έχει νόημα και αξία. Να "ρουφάς" και βεβαίως να αξιοποιείς αυτά που βλέπεις και ακούς. Ο Γιωργάκης δεν έχει ούτε παιδεία ούτε γνώσεις ούτε κουλτούρα. Με τον υπολογιστή του ασχολείται σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, άσχετα με το γεωγραφικό μήκος ή πλάτος όπου βρίσκεται αυτό το δωμάτιο. Για τον Γιωργάκη όλες οι πόλεις του κόσμου είναι ό,τι "φαίνεται" από το παράθυρο του ξενοδοχείου του και βάση βέβαια με το σε τι κατάσταση βρίσκεται ο ίδιος. Αυτό είναι το επίτευγμα της κυρίας Τσαντ. Είναι αυτό, το οποίο οι παλαιότερες γενιές προσδιόριζαν με την έννοια "Αμερικανάκι". Ο αφελής. Ο "καμένος", "καημένος", "κατεστραμμένος" κλπ..
Αυτό δεν το λέμε εμείς. Αυτό το "λένε" τα μάτια του. Τα μάτια, τα οποία μετά από εκατομμύρια μίλια ταξιδιών επιμένουν να δείχνουν κενά. Όταν τον βλέπεις, έχεις την αίσθηση ότι δεν γνωρίζει τι συμβαίνει …ούτε καν πίσω από τις κάμερες και τους προβολείς. Έχεις την αίσθηση ότι κάποιος πρέπει να τον πάρει από το χέρι και να τον πάει πίσω στο δωμάτιό του. Έχει περάσει δεκάδες φορές ο κόσμος μπροστά από τα μάτια του και αυτά δεν έχουν "δει" τίποτε. Όμως, αυτά δεν τα "μαρτυρούν" μόνον τα "φλύαρα" μάτια του, αλλά το "λέει" ο λόγος του. Άνθρωπος, ο οποίος θα είχε ταξιδεύσει τόσο όσο ο Γιώργος, θα είχε όμορφο λόγο, ακόμα κι αν ήταν βουβός. Τα μεγάλα και τα ωραία, που θα είχε δει στη ζωή του, θα είχαν "ομορφύνει" τον λόγο του. Θα του είχαν δώσει "βάθος" και "πλάτος". Θα τον είχαν κάνει καλό αφηγητή. Και όμως… ο Γιώργος έχει μάτια "κενά" και λόγο ανύπαρκτο …σαν να βλέπει μόνον πόρτες ξενοδοχείων και να μιλάει με υπαλλήλους τους. Ίσα-ίσα για το check in.
Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Γιατί ο Γιώργος, με τα εκατομμύρια των μιλίων στην "πλάτη" του, δεν είναι ταξιδευτής. Αναχωρητής είναι. Ταξιδεύει μόνο και μόνο για να "φεύγει". Να "φεύγει" από τις υποχρεώσεις του. Να "φεύγει" από τη μάνα του, το σχολείο, το κολέγιο, το υπουργείο ή το Μαξίμου. Μπορεί να πάει οπουδήποτε δεν αντιλαμβάνεται ως "υποχρέωση". Αν δεν μπορεί με ένα Airbus, θα το επιχειρήσει με ένα Airb-af-us. Στην κυριολεξία είναι ένα δειλό παρασιτικό "χρυσόψαρο". Ο άνθρωπος είναι βλάκας. Ο Καραμανλής, για παράδειγμα, δεν είναι βλάκας. Τεμπελχανάς είναι. Ο Γιωργάκης είναι βλάκας. Βλάξ… όπως θα έλεγε και ο μακαρίτης ο Σταυρίδης. Από το '81 είναι υψηλόβαθμος και υψηλόμισθος αξιωματούχος του ελληνικού κράτους και υπάρχουν αγράμματοι Αλβανοί, οι οποίοι μέσα σε τρία τέσσερα χρόνια μιλάνε καλύτερα τα ελληνικά από τον Γιώργο.
Αυτό για την ελληνική "πλευρά" του λόγου του. Για όσους γνωρίζουν την αγγλική γλώσσα, ισχύουν τα ίδια κι από την άλλη πλευρά. Παραμένει το ίδιο "Γιωργάκης" και στα αγγλικά. Το μυαλό του είναι "Γιωργάκης" και αυτό είναι το πρόβλημα. Το μυαλό του μπερδεύεται και η γλώσσα το αποκαλύπτει. Απλά εκεί τον σώζει η άγνοια αυτών, οι οποίοι δεν γνωρίζουν αγγλικά και νομίζουν ότι κάτι διαφορετικό λέει, επειδή μπορεί να εκφράζεται καλύτερα, πράγμα που δεν έχει σημασία, εφόσον δεν έχει να πει τίποτε απολύτως.
Με γνήσια αμερικανική προφορά, εφόσον είναι η μητρική του γλώσσα, και πάλι μιλάει ως Giorgo …We connect psipsipsinia with cocopsopsara. Για τα σουηδικά, τα οποία ισχυρίζεται ότι γνωρίζει, δεν έχουμε γνώση, αλλά μπορούμε να έχουμε άποψη. Αν σε τριάντα χρόνια - δημοσία δαπάνη ζωής στην Ελλάδα και άρα με υποχρέωση να τα χρησιμοποιεί καθημερινά - μιλάει αυτά τα ελληνικά που ακούμε, είμαστε βέβαιοι ότι μιλάει σουηδικά χειρότερα από τους λαθρομετανάστες, οι οποίοι πλένουν τα τρένα στη Στοκχόλμη.
Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος, ο οποίος μας "ζήτησε" - και άρα "υποχρεούται" - να μας κυβερνήσει και πάλι βρέθηκε αντιμέτωπος με το ίδιο πρόβλημα. Θέλει να "φύγει", ενώ έχει αναλάβει υποχρεώσεις. Θέλει να φύγει και άρα πρέπει να βρει ν' αφήσει πίσω του κάποιον να κάνει τη δουλειά του. Προφανώς "ζήτησε" από τον ελληνικό λαό αυτό, το οποίο ήθελαν άλλοι και όχι ο ίδιος και τώρα έχει πρόβλημα και πρέπει να "διαφύγει". Βρέθηκε στην ίδια θέση με τον Καραμανλή και - όπως είναι λογικό - κοινά προβλήματα έχουν κοινές λύσεις. Όπως ο Καραμανλής ήθελε να παίζει απερίσπαστος το Play Station του, έτσι και ο Γιώργος ήθελε ν' "αναχωρεί" επίσης απερίσπαστος.
Το πρόβλημά του ήταν μεγαλύτερο από του Καραμανλή, γιατί εκτός όλων των άλλων είχε και γεωγραφικές παραμέτρους. Ήταν μεγαλύτερο, γιατί αυτός ήθελε αλλού να βρίσκεται και αλλού ήταν η θέση του. Ο Καραμανλής το έλυνε αυτό εύκολα, κλείνοντας μια πόρτα. Μπορούσε να πηγαίνει καθημερινά στο Μαξίμου και απλά να ξαπλώνει στο διπλανό δωμάτιο από εκείνο που "κυβερνούσαν" οι Ρουσόπουλοι. Ο Παπανδρέου όμως δεν μπορούσε να το κάνει αυτό. Δεν υπάρχει πόρτα που, να κλείνει πίσω της έναν ωκεανό. Ο Παπανδρέου έπρεπε να νομοθετήσει ανάλογα, γιατί η συνεχής φυσική απουσία του από τη χώρα δημιουργούσε πρόβλημα στη "ροή" του κυβερνητικού έργου. Απαιτούνταν η φυσική του παρουσία, για να λειτουργήσουν τα κυβερνητικά όργανα και αυτός ήθελε να σώζει τον κόσμο ως Πρόεδρος της Διεθνούς από την Καραϊβική.
Το πρόβλημά του δηλαδή ήταν διπλό. Έπρεπε να βρει ένα κατάλληλο πρόσωπο να κάνει τη δουλειά του ως Πρωθυπουργού και έπρεπε να θεσμοθετήσει την ανάλογη κυβερνητική θέση, για να μπορεί να τον αντικαθιστά, όταν θα απουσίαζε στο εξωτερικό. Γι' αυτόν τον λόγο πήγε και βρήκε τον "αριστούχο" Ραγκούση. Έναν τύπο, ο οποίος μέχρι πέρσι, όταν άκουγε τον όρο "Green", νόμιζε ότι αναφέρεσαι στο Greenburger. Έναν τύπο, ο οποίος μέχρι πέρσι, όταν άκουγε τον όρο "Οικονομία", νόμιζε ότι αναφέρεσαι στην ποσότητα της μαγιονέζας, που πρέπει να μπαίνει στο μπιφτέκι. Έναν τύπο, ο οποίος μέχρι πέρσι, όταν άκουγε τον όρο "χωροταξία", νόμιζε ότι αναφέρεσαι στον τρόπο που απλώνεις τα τραπεζοκαθίσματα στην πλατεία.
Κι όμως… αυτός ο άνθρωπος αναλαμβάνει σήμερα να εφαρμόσει το "όραμα" του "Καλλικράτη". Ένας άνθρωπος παντελώς άσχετος με το θέμα αναλαμβάνει ως δια μαγείας την αλλαγή του εθνικού μας χωραταξικού χάρτη και την ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας με βάση τα νέα "πράσινα" δεδομένα. Να υποθέσουμε, δηλαδή, ότι ο "Καλλικράτης" θα πετύχει με βάση τις γνώσεις του Ραγκούση …όταν θα τρως - είτε Έλληνας είτε ξένος - Green burger με μπόλικη μαγιονέζα σε ατομικό τραπέζι στο κέντρο της πλατείας της Πάρου. Τραγικά πράγματα …και μόνον να τα σκεφτεί κάποιος.
Ο Ραγκούσης έχει πολλές ομοιότητες, αλλά και διαφορές με τον Ρουσόπουλο. Ομοιότητες έχει σ' ό,τι αφορά την ποιότητά του. Είναι περίπου ίδιοι, εφόσον καί οι δύο ανδρώθηκαν μέσα σε κλειστούς κομματικούς μηχανισμούς και μακριά από τη φυσική κοινωνία. Η διαφορά τους είναι ότι ο μεν Ρουσόπουλος ήταν "μεταγραφή" στην ομάδα του Καραμανλή, ενώ ο Ραγκούσης προέρχεται από τα "φυτώρια" του ΠΑΣΟΚ. Barcelona το ΠΑΣΟΚ. Ο Ραγκούσης είναι ο ορισμός αυτού που λέμε πράσινο κομματικό "παράσιτο". Αφού αρίστευσε κι αυτός στην επιστήμη του …"πίνω μπάφους και παίζω pro", μπήκε στο κλαμπ της εξουσίας. Έκανε ένα μεγάλο άλμα …από το κλαμπ σάντουιτς στο κλαμπ της εξουσίας.
Ο Ραγκούσης είναι ο απόλυτος ορισμός αυτού που λέμε …"περίττωμα" της λειτουργίας του πολιτικού μας συστήματος. Φτιαγμένος εξ’ αρχής για κομματόσκυλο στα χρόνια της παντοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ, υπήρχε, επειδή απλά έτσι λειτουργούσε το ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να επιβιώνει. Είναι ένας πολιτικός του τεχνητού περιβάλλοντος, το οποίο δημιουργείται μέσα σε έναν κομματικό "σωλήνα". Ο άνθρωπος είναι σαρανταπέντε χρονών και σε όλες τις φάσεις της ζωής του ζει ως παράσιτο εις βάρος όποιου βρει μπροστά του και όχι μόνον της κοινωνίας.
Μέχρι τα είκοσί του χρόνια τον συντηρούσαν οι γονείς του, όπως ο νόμος σχεδόν προβλέπει. Για τα επόμενα δέκα χρόνια τον συντηρούσε το κόμμα ως αιώνιο φοιτητή και διακριθέντα "φοιτητοπατέρα". Για άλλα δέκα χρόνια τον συντηρούσε το δημόσιο ως κομματάνθρωπο σε κάποιο "συμβουλευτικό" ή αυτοδιοικητικό πόστο, όπου πληρωνόταν με χρήματα του δημοσίου …και τρία χρόνια έψηνε μπιφτέκια. Αυτή είναι η πορεία του. Και όμως... αυτός ο άνθρωπος, με αυτήν την εξόχως ασήμαντη προσωπική "διαδρομή", έφτασε στο σημείο να είναι αυτός, ο οποίος στην πραγματικότητα σήμερα κυβερνά την Ελλάδα. Ο Πρωθυπουργός Εσωτερικού της χώρας. Ένας άνθρωπος, ο οποίος στην υπόλοιπη ζωή του το μόνο που κατάφερε να "κυβερνήσει" ήταν ένα ταχυφαγείο και μάλιστα franchising …Ούτε αυτό δηλαδή μόνος του. Με τα "δεκανίκια" ασφαλείας των νόμων και των κανόνων της εταιρείας.
Όπως ο υπάλληλος των διαπλεκομένων καναλαρχών Ρουσόπουλος θα έλυνε το πρόβλημα με τους "νταβατζήδες", έτσι θα λύσει και το πρόβλημα της αναξιοκρατίας στην Ελλάδα ο "κόπρος" του Αιγαίου. Όπως ο Ρουσόπουλος ήταν "φουνταριστός" από τους διαπλεκόμενους, για να εκμεταλλευτούν τη θέση και την τεμπελιά του Καραμανλή, έτσι και ο Ραγκούσης είναι ο "φουνταριστός", για να καλύψει τη θέση του μονίμως απόντα "αποχωρητή" Παπανδρέου. Δεν εξηγείται διαφορετικά το φαινόμενο Παπανδρέου - Ραγκούση. Πιο άχρηστη, ανίκανη και αργή κυβέρνηση από αυτήν του Παπανδρέου δεν έχει ξαναϋπάρξει. Είναι δέκα μήνες κυβέρνηση και ακόμα δεν έχουν τοποθετήσει διευθυντές στις εφορίες. Δεν έχουν τοποθετήσει διοικήσεις στα νοσοκομεία.
Και όμως… αυτή η άχρηστη κυβέρνηση είναι απίστευτα "γρήγορη" εκεί όπου το απαιτούν οι ξένοι προστάτες της. Είναι απίστευτα γρήγορη και εκεί όπου κινείται ο Ραγκούσης. Κατέθεσε ένα νομοσχέδιο "μαμούθ", όπως είναι αυτό του Καλλικράτη. Κατέθεσε ένα νομοσχέδιο "δύσκολο", όπως αυτό με τον νόμο περί μεταναστών και πολιτικών δικαιωμάτων. Τέλος επιχειρεί να περάσει και τον νέο εκλογικό νόμο. Μιλάμε για τεράστιο έργο. Τόσο τεράστιο, που μας κάνει ν' αναρωτιόμαστε.
Ο Ραγκούσης τα έκανε όλα αυτά μόνος του; Ο αγράμματος Ραγκούσης είχε τις γνώσεις και τις δυνάμεις να μεθοδεύσει τόσο μεγάλα και διαφορετικά νομοσχέδια μόνος του; Μήπως το έκανε όπως όταν ήταν φοιτητής στη Θεσσαλονίκη; Μήπως τα πήρε σε "σκονάκι"; Μήπως όλα αυτά τα έκαναν μόνα τους τα αφεντικά του, τα οποία είναι κοινά με αυτά του Γιωργάκη; Όπως για παράδειγμα αποκαλύφθηκε με τον νόμο περί μεταναστών, όπου αποδείχθηκε ότι τον πήρε αυτούσιο από κάποια ΜΚΟ;
Ο Ραγκούσης είμαστε βέβαιοι ότι θα έχει την ίδια τύχη με τον Ρουσόπουλο, γιατί απλούστατα είναι ίδιοι. Απόλυτα ίδιοι. Αυτό κάνει προβλέψιμο τόσο τον ίδιο όσο και την πορεία του. Εκ των δεδομένων δηλαδή από τώρα γνωρίζουμε πού θα πρέπει να τον περιμένουμε. Πού; Πού περιμένεις την "ψείρα", όταν αυτή βόσκει; Στον "γιακά". Είναι θέμα χρόνου ν' απλώσει το χεράκι του στο βάζο με το "μέλι". Αναγκαστικά. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν άλλο λόγο ενασχόλησης με τα πολιτικά πέρα από τον πλουτισμό. Δεν έχει "ποτίσει" με κόπο, γνώσεις και αγωνίες δικά του "οράματα", ώστε να επιθυμεί να τα δει σε εφαρμογή. Δεν έχει "χτίσει" φιλοδοξίες, οι οποίες θα τον "πληρώσουν" με δόξα, όταν έρθουν εις πέρας. Δεν έχει δημιουργήσει με κόπο ένα "όνομα", ώστε να το προστατεύει πάση θυσία. Αλεξιπτωτιστής είναι. Τζάμπα είναι τόσο το όνομά του όσο και η καριέρα του. Από εκεί και πέρα κάνει μια δουλειά και περιμένει να την πληρωθεί. Αν αυτή η δουλειά είναι "βρόμικη", απλά θα περιμένει πιο πολλά χρήματα. Αν αυτή η δουλειά είναι προδοτική, ακόμα πιο πολλά.
Απλά πράγματα. Ο Ραγκούσης έχει γίνει ήδη ή περιμένει στο άμεσο μέλλον να γίνει πολύ πλούσιος. Με τον "Καλλικράτη" απειλείται με διάλυση το ελληνικό κράτος …και αποκλείεται ο Ραγκούσης να το έκανε τζάμπα. Με το νομοσχέδιο περί μεταναστών απειλείται η ελληνική κοινωνία με διάλυση …και αποκλείεται ο Ραγκούσης να το έκανε τζάμπα. Είπαμε. "Επιστήμονας" οικονομολόγος είναι, δεν είναι παίξε - γέλασε …και μάλιστα τζάμπα. Την ξέρει τη δουλειά. Γνωρίζει τις χρεώσεις. Άλλο υπουργός "σκέτος" και άλλο υπουργός "μ' απ' όλα και διπλές πατάτες". Από τις ίδιες τσέπες, που θα πληρωθεί ο πρωθυπουργός του ΔΝΤ, θα πληρωθεί και ο αρχιυπουργός του.
Εμείς εδώ θα είμαστε και θα περιμένουμε το τέλος της παράστασής τους. Μέχρι τότε για το μόνο που "θλιβόμαστε" είναι ότι ο Σαμαράς χάλασε τη συνέχεια του "έπους" των γόνων. Χάλασε τη "Γονιδιάδα". Έτσι όπως έγιναν τα πράγματα, θα αδικηθεί ένας άλλος αγράμματος, ο οποίος προετοιμαζόταν κι αυτός να πρωθυπουργεύσει. Θα αδικηθεί ο Ζαφειριάδης …ο πρώην "γαμπρός" της Ντόρας. Κρίμα που δεν θα δούμε το τελευταίο επεισόδιο από τα γνωστά δίδυμα. Σπληνάντερο - Ρουσόπουλος, Ποδήλατο - Ραγκούσης και …Πιστολάκι - Ζαφειριάδης.
Αυτό, το οποίο θέλουμε να στείλουμε σε όλους αυτούς ως μήνυμα, είναι το εξής απλό: Ο χρόνος δεν είναι σύμμαχός τους. Κάνουν τα λάθος πράγματα τη λάθος ώρα …και θα το Πληρώσουν …Πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι υπολογίζουν …Πολύ πιο σκληρά απ' ό,τι αντέχουν.
http://eamb-ydrohoos.blogspot.com
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ Β’
... Στο ίδιο έργο θεατές. Μετά το δίδυμο Καραμανλή-Ρουσόπουλου βλέπουμε το δίδυμο Παπανδρέου - Ραγκούση. Μετά την αποτυχία του πρώτου διδύμου είναι θέμα χρόνου να δούμε και την αποτυχία του δεύτερου. Είναι προφανές πλέον ότι βαδίζουμε στο τελευταίο στάδιο του νεποτισμού. Στο στάδιο της πλήρους σήψης και αποσύνθεσής του. Για την ιατρική επιστήμη αποτελεί αιτία θανάτου για έναν οργανισμό ν' αρχίσει να τρέφεται με τα περιττώματά του. Αυτό κινδυνεύει να πάθει το πολιτικό μας σύστημα. Το σύστημα της μεταπολίτευσης. "Καταναλώνει" αυτά, τα οποία είχαν προκύψει ως άχρηστα "υποπροϊόντα", για να εξασφαλίσει την ασφαλή λειτουργία του. Το κάθε είδους αγράμματο και άχρηστο κομματόσκυλο, το οποίο δημιουργούσε το σύστημα, προκειμένου να μην απειλείται η ηγεσία του, έφτασε στο σημείο να χρησιμοποιείται από το ίδιο το σύστημα σε κάποια ηγετική του θέση.
Γιατί συνέβη αυτή η αλλαγή; Γιατί χάθηκαν οι ηγέτες, οι οποίοι δημιουργούσαν τα κομματόσκυλα απλά και μόνο για να έχουν επαγγελματίες και ακίνδυνους οπαδούς. Γιατί στη θέση των ηγετών της μεταπολίτευσης μπήκαν οι φυσικοί τους απόγονοι, οι οποίοι δεν έχουν τα ίδια ποιοτικά χαρακτηριστικά με τους γονείς τους. Τεμπελχανάδες γόνοι, οι οποίοι, λόγω καταγωγής, αναλαμβάνουν τις ανώτατες θέσεις ηγεσίας και στη συνέχεια "βαριούνται" να κυβερνήσουν. Άνθρωποι, οι οποίοι είχαν από τα γεννοφάσκια τους τη βεβαιότητα ότι θα "διακριθούν" στην πολιτική και την εξουσία και ως εκ τούτου ανέπτυξαν μια άρρωστη νοοτροπία …πέρα από τη δημοκρατική λογική. Νοοτροπία, που μοιάζει με αυτήν των αυτοκρατόρων της Ρώμης, οι οποίοι θεωρούσαν τα πάντα δεδομένα και ως εκ τούτου νόμιζαν ότι μπορούσαν να βάλουν ακόμα και τα "άλογά" τους στις θέσεις των Συγκλητικών.
Αυτό βλέπουμε σήμερα. Βλέπουμε αγράμματα και αστοιχείωτα "άλογα" να καταλαμβάνουν θέσεις εξουσίας, για να "λουφάρουν" οι "αυτοκρατορικοί" γόνοι. Η εμφάνισή τους στο πολιτικό προσκήνιο είναι απόλυτα δικαιολογημένη, εφόσον υπάρχει "αντικείμενο" πλέον για τους ίδιους. Η ανασφάλεια των γόνων τούς κάνει να ψάχνουν συνεργάτες στο "πάτο" της κοινωνίας, προκειμένου να μην έχουν τον φόβο της ανατροπής. Όταν είσαι στην κυριολεξία ανίκανος και ανάξιος να κάνεις το παραμικρό, όπως είναι οι γόνοι και ταυτόχρονα φοβάσαι να παραχωρήσεις την εξουσία σε άξιους και ικανούς ανθρώπους, είναι βέβαιον ότι θα ψάχνεις στον "πάτο" της κοινωνίας για στενούς συνεργάτες.
Μακροσκοπικά να δει κάποιος τους γόνους, θα καταλάβει αμέσως το ποιόν τους. Ο Κωστάκης είναι ο ορισμός του τεμπελχανά. Ένας τύπος …"ρίχνε κάρβουνα και ψήνε μάστορα όσο εγώ θα είμαι ξάπλα και θα παίζω Play Station". Ο Γιωργάκης είναι ο ορισμός του μαμάκια. Ένας τύπος …"καλοκαιρινές διακοπές ...για πάντα, εφόσον η μαμά αποφασίζει για μένα καλύτερα από εμένα". Η Ντόρα είναι ο ορισμός της συμφεροντολόγου. Ένας τύπος …"μαλλί, νύχια και χαλάουα …και βέβαια να μην ζημιωθούμε πληρώνοντάς τα". Όλοι αυτοί έχουν ένα επιπλέον κοινό σημείο, που τους ενώνει μεταξύ τους. Εκτός από εκλεκτοί γόνοι των κορυφαίων αστικών οικογενειών της χώρας έχουν και τις "κορυφαίες" αστικές σπουδές. Κοινής φύσεως σπουδές, είτε σε επίπεδο μάστερ είτε σε επίπεδο μεταπτυχιακού. Πολιτικές επιστήμες, κοινωνιολογία, επικοινωνία ή διεθνείς σχέσεις.
Αυτές οι σπουδές - πριν τη λαίλαπα της Νέας Τάξης και των "ευνουχιστηρίων" τύπου Χάρβαρντ - ήταν για να δίνουν τυπικά προσόντα σε "γαμπρούς" και "νύφες" της "καλής" κοινωνίας. Δεν έλεγες, για παράδειγμα, ότι ο "γαμπρός" ήταν ένα άχρηστο ντουβάρι, που ζει ως εισοδηματίας και δεν υπήρχε περίπτωση να "συναντηθεί" με κάποια επιστήμη. Έλεγες ότι "σπούδαζε" κοινωνιολογία, οικονομικά, διεθνείς σχέσεις, κυβερνητική, πολιτικές επιστήμες κλπ.. Δεν έλεγες για παράδειγμα ότι η "νύφη" ήταν επίσης ένα ντουβάρι, που ήθελε να το ρίξει και λίγο "έξω", μέχρι να παντρευτεί με συνοικέσιο. Έλεγες ότι σπούδαζε ψυχολογία, επικοινωνία ή δημόσιες σχέσεις στο εξωτερικό. Σε αυτού του τύπου τις "ανέφελες" σπουδές περιορίζονταν όλοι αυτοί. Τα υπόλοιπα ούτε καν τα πλησίαζαν. Τα άφηναν για τους φτωχούς. Το να γίνουν γιατροί, μηχανικοί, φυσικοί και βιολόγοι ήταν "ανώφελη" θυσία γι' αυτούς. Οι φτωχοί, οι οποίοι είχαν όρεξη για θυσίες, ήταν αυτοί, που γίνονταν τέτοιοι.
Μιλάμε για τις σπουδές - "κρυψώνες" των γόνων της μεγαλοαστικής τάξης. Μέσω αυτών των σπουδών "κρύβεται" κάποιος στην ουσία στο εξωτερικό μέχρι να τον παντρέψουν και να γυρίσει πίσω για να ζει με τα ενοίκια. Αυτό ήταν το νόημα. Οι σπουδές αυτές ήταν "κρυψώνες" των γόνων των μεγαλοαστικών οικογενειών. Στην καλύτερη περίπτωση να γνωρίζει το κουτορνίθι λίγα οικονομικά, για να μην κάνει λάθος στις προσθέσεις των εσόδων και στις φορολογικές δηλώσεις. Μετά "μπάαααϊ" και καφέδες με τη "Πάστα Φλώρα". Να ζήσει ως "εισοδηματίας", χωρίς να κάνει τίποτε άλλο στη ζωή του. Δεν υπήρχε άλλος λόγος να σπουδάσεις οικονομικά για παράδειγμα. Οικονομικά σπούδαζαν μόνον κάτι κακομοίρηδες, οι οποίοι ήθελαν να πιάσουν δουλειά σε κάποια δημόσια υπηρεσία ή λογιστές σε κάποιο εργοστάσιο και βέβαια κάποιοι πλούσιοι κληρονόμοι, οι οποίοι είχαν τον τρόπο τους να ζήσουν ανεξάρτητα από το "επιστημονικό" τους αντικείμενο.
Τα οικονομικά μάλιστα ήταν η καλύτερη εκδοχή αυτού του είδους των σπουδών. Για κοινωνιολογικές σπουδές σαν του Γιώργου Παπανδρέου δεν το συζητάμε καν. Από ντροπή και μόνον δεν τις ανέφερες ούτε σε απλές συζητήσεις με αγνώστους. Προτιμούσες για παράδειγμα να πεις ότι "ταξίδευα" στον κόσμο, συλλέγοντας εμπειρίες, παρά να πεις ότι σπούδαζες με το ρίσκο να σε ρωτήσουν τι ακριβώς σπούδαζες. Ο Γιωργάκης, για παράδειγμα, είναι από τους πρώτους διδάξαντες του είδους. Από τους πρώτους "τουρίστες" της εκπαίδευσης. Πλήρες "πακέτο" με εισιτήρια, διαμονή, ημιδιατροφή και "τουριστικό" μεταπτυχιακό. Είναι από τους πραγματικούς "πατέρες" των αναίτιων σπουδών του τύπου …"ο μπαμπάς πληρώνει κι εγώ στο campus πίνω μπάφους και παίζω Pro". "Pro" εκείνη την εποχή μπορεί να μην είχε, αλλά οι "μπάφοι" περίσσευαν.
Ακόμα χαραγμένο είναι αυτό το "περίσσευμα" πάνω στο πρόσωπο του Γιωργάκη. Αυτό δεν είναι χαμόγελο ανθρώπου. Αυτό είναι το "χάραγμα" του "χασισοθηρίου", το οποίο, κάθε φορά που εκδηλώνεται, μοιάζει με χαμόγελο, ενώ δεν είναι τέτοιο. Επί χρόνια πρέπει ο Γιωργάκης να ήταν έτσι "χαμογελαστός", μέχρι να παραμορφωθεί το πρόσωπό του. Ολόκληρα χωράφια έχει καπνίσει ο Γιωργάκης, για να ολοκληρώσει τις "ακαδημαϊκές" του σπουδές. Πρώτα είδε τα πράσινα άλογα και μετά είδε την πράσινη ανάπτυξη. Όλα πράσινα και χαρούμενα. Όπως …Αμερική.
Για να είμαστε βέβαια και δίκαιοι, δεν ήταν μόνον οι γνωστοί γόνοι σ' αυτήν την κατάσταση. Ακόμα και ο "αυτοδημιούργητος" Σαμαράς στα ίδια πλαίσια κινήθηκε. Απλά οι δικοί του είχαν την αφέλεια να θέλουν να δοκιμάσουν πρώτα να τον κάνουν επιστήμονα. Δεν είχαν την αυτογνωσία των Παπανδρέου για παράδειγμα. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπουμε. Για να γίνει γιατρός έστειλαν τον Αντωνάκη στις ΗΠΑ και οικονομολόγος τους γύρισε. Πάλι καλά να λένε. Με συγκάτοικο τον Γιωργάκη ικανοποιημένοι να είναι, που δεν γύρισε "κοινωνιολόγος". Με τους "μπάφους" του Γιωργάκη πάλι καλά που δεν γύρισε με το μόνιμο χαμόγελο του "κοινωνιολόγου". Πάλι καλά που δεν γύρισε "κόκαλο", σαν τον "καμένο" γιο της Μαργαρίτας. Τρίφυλο θα έβλεπε τον Παναθηναϊκό και όχι με τριφύλλι.
Οπλισμένοι λοιπόν με αυτά τα επιστημονικά "άχυρα" οι γόνοι έπρεπε να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους. Όμως, κοινά προβλήματα έχουν κοινές λύσεις και αυτό συνέβηκε σ' αυτές τις περιπτώσεις. Αυτό, το οποίο έκανε ο Καραμανλής, είναι το ίδιο που έκανε και ο όμοιός του Γιωργάκης. Ο Καραμανλής έψαχνε συνεργάτες, οι οποίοι απλά θα τον απάλλασσαν από τα "οικογενειακά" του καθήκοντα. Ως "γόνος" είχε την "υποχρέωση" να κυβερνήσει την Ελλάδα. Ως Καραμανλής ήθελε να "γράψει" κυβερνητικές ώρες στο "κοντέρ" της οικογένειάς του. Ως Κωστάκης, όμως, ήθελε να τρώει, να πίνει και να χάσκει απερίσπαστος. Αυτό είναι ο προγραμματισμός στο DNA του. Να τρώει και να πίνει. Να εξαντλεί την εξυπνάδα του στο να φάει όσο πιο πολύ μπορεί, χωρίς αυτό να τον ενοχλήσει. Ν' ανακαλύψει από ποια πλευρά πρέπει να κοιμάται, για να μην έχει καούρες. Να βρει το μαγαζί με το καλύτερο σπληνάντερο, για να μην την "ξαναπατήσει" με ανεξέλεγκτες "αεροδιαρροές" και άλλα τέτοια "κυβερνητικά".
Όλα τα άλλα ήταν "αγγαρείες", οι οποίες προέκυπταν γι' αυτόν εξαιτίας της οικογένειάς του. Για να μπορεί λοιπόν να ξυπνάει στις δέκα η ώρα το πρωί και να μην κάνει τίποτε άλλο πέρα από το σκάλισμα της τυρόπιτας, έπρεπε να βρει έναν αντικαταστάτη. Αφού έψαξε πολύ, τον βρήκε στο πρόσωπο του Ρουσόπουλου. Έψαξε τόσο πολύ, που δεν του έφτασε η δεξιά παράταξη, παρά μπήκε και στην αριστερή. Εκεί βρήκε τον Ρουσόπουλο. Ο Ρουσόπουλος, ως πρώην ΚΝΙΤΗΣ, ήταν απόλυτα προετοιμασμένος για τον ρόλο της "κωλοσφουγγίου" μέσα στα πλαίσια της "καμαρίλας" της εξουσίας. Ως γνήσιος ΚΚΕς ήταν παντελώς αγράμματος και αστοιχείωτος και άρα ήταν αξιόπιστος για τον Καραμανλή, εφόσον του έδειχνε ότι τον έβλεπε ως "μονόδρομο" για την προσωπική του επιβίωση. Ως γνήσιος σταλινικός γνώριζε το παιχνίδι της υποταγής στο αφεντικό, το παιχνίδι του χαφιεδισμού και της "επικοινωνίας" και έτσι "διακρίθηκε”.
Παραπάνω φιλοδοξίες, που να ανησυχούν τον Καραμανλή, δεν είχε. Τι φιλοδοξίες να είχε; Ένας αγράμματος "δημοσιογράφος" ήταν …από αυτούς που παράγουν με τον τόνο τα γνωστά δημοσιογραφικά "εργαστήρια". Τα κερδοσκοπικά "εργαστήρια", που, μέσω τηλεοπτικών διαφημίσεων, ψαρεύουν πελάτες από τις "λάσπες" του πάτου της μέσης εκπαίδευσης. Στον πάτο όπου διαπρέπουν οι Βερύκιοι, οι Τσιαμτσίκες, οι Χασαπόπουλοι, οι Τσiμαίοι και οι Γιωργαντάδες. Μιλάμε για "τέρατα" μόρφωσης. Κυβικά Pulitzer και όχι μόνον. Αντιλαμβανόμαστε ότι με τέτοια "φοβερά" προσόντα ο Ρουσόπουλος δεν μπορούσε να έχει περισσότερες φιλοδοξίες. Ως εκ τούτου του αρκούσε να είναι ο πρώτος "βεζίρης" στο καραμανλικό "χαλιφάτο". Τα προβλήματά του ξεκίνησαν όταν προσβλήθηκε από την ασθένεια της "ψείρας". Μόλις χόρτασε την πείνα του, βγήκε στον "γιακά" να ξαποστάσει και εκεί τον "ψέκασαν". Μόλις έμαθε ο γιος του ταχυδρόμου να του κρατάνε την ομπρέλα όταν βρέχει, κάποιοι τον έβαλαν να καθίσει πάνω της.
Τα ανάλογα έχει κάνει και ο Γιωργάκης. Κι αυτός έβλεπε τη διακυβέρνηση ως αγγαρεία της οικογένειας. Μιας οικογένειας, η οποία πάντα τον αντιμετώπιζε ως παιδί και έφτασε στο σημείο να γίνει εξήντα χρονών με τη νοοτροπία ενός ανήλικου. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνει ο Γιωργάκης ένας άνθρωπος, ο οποίος μας θυμίζει τις "ασκήσεις θάρρους" του Λαζόπουλου. Στην κυριολεξία μας κυβερνά ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν έχει λόγο ούτε στα οικογενειακά συμβούλια. Για την καριέρα του πρέπει ν' αποφασίζει η μητέρα του και για την οικογένειά του η γυναίκα του …Έτσι απλά. Οι γυναίκες της "ζωής" του δεν τον υπολογίζουν ούτε ίσα με ένα κομοδίνο. Γι' αυτόν τον λόγο παραμένει ένα κόκκινο "ψαράκι", που πλησιάζει τον έναν αιώνα ζωής. Αν δεν ήταν γιος του Ανδρέα, θα ήθελε να είναι γιος του "Γκίνης Τουρς". Φτηνά αεροπορικά εισιτήρια και μια βαλίτσα με ρόδες.
Μέχρι εκεί φτάνει το μυαλό του. Να μην χάνεται στα αεροδρόμια και …όπως του είπε η μητέρα του …να είναι ευγενής με τους ξένους. Όχι από καλοσύνη, αλλά για να μην κινδυνεύει. Για όσους ζηλεύουν την "κοσμοπολίτικη" ζωή του και τα ταξίδια του, έχουμε να τους πούμε ότι κακώς το κάνουν. Η κοσμοπολίτικη ζωή απαιτεί παιδεία, γνώσεις και κουλτούρα, για να έχει νόημα και αξία. Να "ρουφάς" και βεβαίως να αξιοποιείς αυτά που βλέπεις και ακούς. Ο Γιωργάκης δεν έχει ούτε παιδεία ούτε γνώσεις ούτε κουλτούρα. Με τον υπολογιστή του ασχολείται σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, άσχετα με το γεωγραφικό μήκος ή πλάτος όπου βρίσκεται αυτό το δωμάτιο. Για τον Γιωργάκη όλες οι πόλεις του κόσμου είναι ό,τι "φαίνεται" από το παράθυρο του ξενοδοχείου του και βάση βέβαια με το σε τι κατάσταση βρίσκεται ο ίδιος. Αυτό είναι το επίτευγμα της κυρίας Τσαντ. Είναι αυτό, το οποίο οι παλαιότερες γενιές προσδιόριζαν με την έννοια "Αμερικανάκι". Ο αφελής. Ο "καμένος", "καημένος", "κατεστραμμένος" κλπ..
Αυτό δεν το λέμε εμείς. Αυτό το "λένε" τα μάτια του. Τα μάτια, τα οποία μετά από εκατομμύρια μίλια ταξιδιών επιμένουν να δείχνουν κενά. Όταν τον βλέπεις, έχεις την αίσθηση ότι δεν γνωρίζει τι συμβαίνει …ούτε καν πίσω από τις κάμερες και τους προβολείς. Έχεις την αίσθηση ότι κάποιος πρέπει να τον πάρει από το χέρι και να τον πάει πίσω στο δωμάτιό του. Έχει περάσει δεκάδες φορές ο κόσμος μπροστά από τα μάτια του και αυτά δεν έχουν "δει" τίποτε. Όμως, αυτά δεν τα "μαρτυρούν" μόνον τα "φλύαρα" μάτια του, αλλά το "λέει" ο λόγος του. Άνθρωπος, ο οποίος θα είχε ταξιδεύσει τόσο όσο ο Γιώργος, θα είχε όμορφο λόγο, ακόμα κι αν ήταν βουβός. Τα μεγάλα και τα ωραία, που θα είχε δει στη ζωή του, θα είχαν "ομορφύνει" τον λόγο του. Θα του είχαν δώσει "βάθος" και "πλάτος". Θα τον είχαν κάνει καλό αφηγητή. Και όμως… ο Γιώργος έχει μάτια "κενά" και λόγο ανύπαρκτο …σαν να βλέπει μόνον πόρτες ξενοδοχείων και να μιλάει με υπαλλήλους τους. Ίσα-ίσα για το check in.
Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Γιατί ο Γιώργος, με τα εκατομμύρια των μιλίων στην "πλάτη" του, δεν είναι ταξιδευτής. Αναχωρητής είναι. Ταξιδεύει μόνο και μόνο για να "φεύγει". Να "φεύγει" από τις υποχρεώσεις του. Να "φεύγει" από τη μάνα του, το σχολείο, το κολέγιο, το υπουργείο ή το Μαξίμου. Μπορεί να πάει οπουδήποτε δεν αντιλαμβάνεται ως "υποχρέωση". Αν δεν μπορεί με ένα Airbus, θα το επιχειρήσει με ένα Airb-af-us. Στην κυριολεξία είναι ένα δειλό παρασιτικό "χρυσόψαρο". Ο άνθρωπος είναι βλάκας. Ο Καραμανλής, για παράδειγμα, δεν είναι βλάκας. Τεμπελχανάς είναι. Ο Γιωργάκης είναι βλάκας. Βλάξ… όπως θα έλεγε και ο μακαρίτης ο Σταυρίδης. Από το '81 είναι υψηλόβαθμος και υψηλόμισθος αξιωματούχος του ελληνικού κράτους και υπάρχουν αγράμματοι Αλβανοί, οι οποίοι μέσα σε τρία τέσσερα χρόνια μιλάνε καλύτερα τα ελληνικά από τον Γιώργο.
Αυτό για την ελληνική "πλευρά" του λόγου του. Για όσους γνωρίζουν την αγγλική γλώσσα, ισχύουν τα ίδια κι από την άλλη πλευρά. Παραμένει το ίδιο "Γιωργάκης" και στα αγγλικά. Το μυαλό του είναι "Γιωργάκης" και αυτό είναι το πρόβλημα. Το μυαλό του μπερδεύεται και η γλώσσα το αποκαλύπτει. Απλά εκεί τον σώζει η άγνοια αυτών, οι οποίοι δεν γνωρίζουν αγγλικά και νομίζουν ότι κάτι διαφορετικό λέει, επειδή μπορεί να εκφράζεται καλύτερα, πράγμα που δεν έχει σημασία, εφόσον δεν έχει να πει τίποτε απολύτως.
Με γνήσια αμερικανική προφορά, εφόσον είναι η μητρική του γλώσσα, και πάλι μιλάει ως Giorgo …We connect psipsipsinia with cocopsopsara. Για τα σουηδικά, τα οποία ισχυρίζεται ότι γνωρίζει, δεν έχουμε γνώση, αλλά μπορούμε να έχουμε άποψη. Αν σε τριάντα χρόνια - δημοσία δαπάνη ζωής στην Ελλάδα και άρα με υποχρέωση να τα χρησιμοποιεί καθημερινά - μιλάει αυτά τα ελληνικά που ακούμε, είμαστε βέβαιοι ότι μιλάει σουηδικά χειρότερα από τους λαθρομετανάστες, οι οποίοι πλένουν τα τρένα στη Στοκχόλμη.
Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος, ο οποίος μας "ζήτησε" - και άρα "υποχρεούται" - να μας κυβερνήσει και πάλι βρέθηκε αντιμέτωπος με το ίδιο πρόβλημα. Θέλει να "φύγει", ενώ έχει αναλάβει υποχρεώσεις. Θέλει να φύγει και άρα πρέπει να βρει ν' αφήσει πίσω του κάποιον να κάνει τη δουλειά του. Προφανώς "ζήτησε" από τον ελληνικό λαό αυτό, το οποίο ήθελαν άλλοι και όχι ο ίδιος και τώρα έχει πρόβλημα και πρέπει να "διαφύγει". Βρέθηκε στην ίδια θέση με τον Καραμανλή και - όπως είναι λογικό - κοινά προβλήματα έχουν κοινές λύσεις. Όπως ο Καραμανλής ήθελε να παίζει απερίσπαστος το Play Station του, έτσι και ο Γιώργος ήθελε ν' "αναχωρεί" επίσης απερίσπαστος.
Το πρόβλημά του ήταν μεγαλύτερο από του Καραμανλή, γιατί εκτός όλων των άλλων είχε και γεωγραφικές παραμέτρους. Ήταν μεγαλύτερο, γιατί αυτός ήθελε αλλού να βρίσκεται και αλλού ήταν η θέση του. Ο Καραμανλής το έλυνε αυτό εύκολα, κλείνοντας μια πόρτα. Μπορούσε να πηγαίνει καθημερινά στο Μαξίμου και απλά να ξαπλώνει στο διπλανό δωμάτιο από εκείνο που "κυβερνούσαν" οι Ρουσόπουλοι. Ο Παπανδρέου όμως δεν μπορούσε να το κάνει αυτό. Δεν υπάρχει πόρτα που, να κλείνει πίσω της έναν ωκεανό. Ο Παπανδρέου έπρεπε να νομοθετήσει ανάλογα, γιατί η συνεχής φυσική απουσία του από τη χώρα δημιουργούσε πρόβλημα στη "ροή" του κυβερνητικού έργου. Απαιτούνταν η φυσική του παρουσία, για να λειτουργήσουν τα κυβερνητικά όργανα και αυτός ήθελε να σώζει τον κόσμο ως Πρόεδρος της Διεθνούς από την Καραϊβική.
Το πρόβλημά του δηλαδή ήταν διπλό. Έπρεπε να βρει ένα κατάλληλο πρόσωπο να κάνει τη δουλειά του ως Πρωθυπουργού και έπρεπε να θεσμοθετήσει την ανάλογη κυβερνητική θέση, για να μπορεί να τον αντικαθιστά, όταν θα απουσίαζε στο εξωτερικό. Γι' αυτόν τον λόγο πήγε και βρήκε τον "αριστούχο" Ραγκούση. Έναν τύπο, ο οποίος μέχρι πέρσι, όταν άκουγε τον όρο "Green", νόμιζε ότι αναφέρεσαι στο Greenburger. Έναν τύπο, ο οποίος μέχρι πέρσι, όταν άκουγε τον όρο "Οικονομία", νόμιζε ότι αναφέρεσαι στην ποσότητα της μαγιονέζας, που πρέπει να μπαίνει στο μπιφτέκι. Έναν τύπο, ο οποίος μέχρι πέρσι, όταν άκουγε τον όρο "χωροταξία", νόμιζε ότι αναφέρεσαι στον τρόπο που απλώνεις τα τραπεζοκαθίσματα στην πλατεία.
Κι όμως… αυτός ο άνθρωπος αναλαμβάνει σήμερα να εφαρμόσει το "όραμα" του "Καλλικράτη". Ένας άνθρωπος παντελώς άσχετος με το θέμα αναλαμβάνει ως δια μαγείας την αλλαγή του εθνικού μας χωραταξικού χάρτη και την ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας με βάση τα νέα "πράσινα" δεδομένα. Να υποθέσουμε, δηλαδή, ότι ο "Καλλικράτης" θα πετύχει με βάση τις γνώσεις του Ραγκούση …όταν θα τρως - είτε Έλληνας είτε ξένος - Green burger με μπόλικη μαγιονέζα σε ατομικό τραπέζι στο κέντρο της πλατείας της Πάρου. Τραγικά πράγματα …και μόνον να τα σκεφτεί κάποιος.
Ο Ραγκούσης έχει πολλές ομοιότητες, αλλά και διαφορές με τον Ρουσόπουλο. Ομοιότητες έχει σ' ό,τι αφορά την ποιότητά του. Είναι περίπου ίδιοι, εφόσον καί οι δύο ανδρώθηκαν μέσα σε κλειστούς κομματικούς μηχανισμούς και μακριά από τη φυσική κοινωνία. Η διαφορά τους είναι ότι ο μεν Ρουσόπουλος ήταν "μεταγραφή" στην ομάδα του Καραμανλή, ενώ ο Ραγκούσης προέρχεται από τα "φυτώρια" του ΠΑΣΟΚ. Barcelona το ΠΑΣΟΚ. Ο Ραγκούσης είναι ο ορισμός αυτού που λέμε πράσινο κομματικό "παράσιτο". Αφού αρίστευσε κι αυτός στην επιστήμη του …"πίνω μπάφους και παίζω pro", μπήκε στο κλαμπ της εξουσίας. Έκανε ένα μεγάλο άλμα …από το κλαμπ σάντουιτς στο κλαμπ της εξουσίας.
Ο Ραγκούσης είναι ο απόλυτος ορισμός αυτού που λέμε …"περίττωμα" της λειτουργίας του πολιτικού μας συστήματος. Φτιαγμένος εξ’ αρχής για κομματόσκυλο στα χρόνια της παντοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ, υπήρχε, επειδή απλά έτσι λειτουργούσε το ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να επιβιώνει. Είναι ένας πολιτικός του τεχνητού περιβάλλοντος, το οποίο δημιουργείται μέσα σε έναν κομματικό "σωλήνα". Ο άνθρωπος είναι σαρανταπέντε χρονών και σε όλες τις φάσεις της ζωής του ζει ως παράσιτο εις βάρος όποιου βρει μπροστά του και όχι μόνον της κοινωνίας.
Μέχρι τα είκοσί του χρόνια τον συντηρούσαν οι γονείς του, όπως ο νόμος σχεδόν προβλέπει. Για τα επόμενα δέκα χρόνια τον συντηρούσε το κόμμα ως αιώνιο φοιτητή και διακριθέντα "φοιτητοπατέρα". Για άλλα δέκα χρόνια τον συντηρούσε το δημόσιο ως κομματάνθρωπο σε κάποιο "συμβουλευτικό" ή αυτοδιοικητικό πόστο, όπου πληρωνόταν με χρήματα του δημοσίου …και τρία χρόνια έψηνε μπιφτέκια. Αυτή είναι η πορεία του. Και όμως... αυτός ο άνθρωπος, με αυτήν την εξόχως ασήμαντη προσωπική "διαδρομή", έφτασε στο σημείο να είναι αυτός, ο οποίος στην πραγματικότητα σήμερα κυβερνά την Ελλάδα. Ο Πρωθυπουργός Εσωτερικού της χώρας. Ένας άνθρωπος, ο οποίος στην υπόλοιπη ζωή του το μόνο που κατάφερε να "κυβερνήσει" ήταν ένα ταχυφαγείο και μάλιστα franchising …Ούτε αυτό δηλαδή μόνος του. Με τα "δεκανίκια" ασφαλείας των νόμων και των κανόνων της εταιρείας.
Όπως ο υπάλληλος των διαπλεκομένων καναλαρχών Ρουσόπουλος θα έλυνε το πρόβλημα με τους "νταβατζήδες", έτσι θα λύσει και το πρόβλημα της αναξιοκρατίας στην Ελλάδα ο "κόπρος" του Αιγαίου. Όπως ο Ρουσόπουλος ήταν "φουνταριστός" από τους διαπλεκόμενους, για να εκμεταλλευτούν τη θέση και την τεμπελιά του Καραμανλή, έτσι και ο Ραγκούσης είναι ο "φουνταριστός", για να καλύψει τη θέση του μονίμως απόντα "αποχωρητή" Παπανδρέου. Δεν εξηγείται διαφορετικά το φαινόμενο Παπανδρέου - Ραγκούση. Πιο άχρηστη, ανίκανη και αργή κυβέρνηση από αυτήν του Παπανδρέου δεν έχει ξαναϋπάρξει. Είναι δέκα μήνες κυβέρνηση και ακόμα δεν έχουν τοποθετήσει διευθυντές στις εφορίες. Δεν έχουν τοποθετήσει διοικήσεις στα νοσοκομεία.
Και όμως… αυτή η άχρηστη κυβέρνηση είναι απίστευτα "γρήγορη" εκεί όπου το απαιτούν οι ξένοι προστάτες της. Είναι απίστευτα γρήγορη και εκεί όπου κινείται ο Ραγκούσης. Κατέθεσε ένα νομοσχέδιο "μαμούθ", όπως είναι αυτό του Καλλικράτη. Κατέθεσε ένα νομοσχέδιο "δύσκολο", όπως αυτό με τον νόμο περί μεταναστών και πολιτικών δικαιωμάτων. Τέλος επιχειρεί να περάσει και τον νέο εκλογικό νόμο. Μιλάμε για τεράστιο έργο. Τόσο τεράστιο, που μας κάνει ν' αναρωτιόμαστε.
Ο Ραγκούσης τα έκανε όλα αυτά μόνος του; Ο αγράμματος Ραγκούσης είχε τις γνώσεις και τις δυνάμεις να μεθοδεύσει τόσο μεγάλα και διαφορετικά νομοσχέδια μόνος του; Μήπως το έκανε όπως όταν ήταν φοιτητής στη Θεσσαλονίκη; Μήπως τα πήρε σε "σκονάκι"; Μήπως όλα αυτά τα έκαναν μόνα τους τα αφεντικά του, τα οποία είναι κοινά με αυτά του Γιωργάκη; Όπως για παράδειγμα αποκαλύφθηκε με τον νόμο περί μεταναστών, όπου αποδείχθηκε ότι τον πήρε αυτούσιο από κάποια ΜΚΟ;
Ο Ραγκούσης είμαστε βέβαιοι ότι θα έχει την ίδια τύχη με τον Ρουσόπουλο, γιατί απλούστατα είναι ίδιοι. Απόλυτα ίδιοι. Αυτό κάνει προβλέψιμο τόσο τον ίδιο όσο και την πορεία του. Εκ των δεδομένων δηλαδή από τώρα γνωρίζουμε πού θα πρέπει να τον περιμένουμε. Πού; Πού περιμένεις την "ψείρα", όταν αυτή βόσκει; Στον "γιακά". Είναι θέμα χρόνου ν' απλώσει το χεράκι του στο βάζο με το "μέλι". Αναγκαστικά. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν άλλο λόγο ενασχόλησης με τα πολιτικά πέρα από τον πλουτισμό. Δεν έχει "ποτίσει" με κόπο, γνώσεις και αγωνίες δικά του "οράματα", ώστε να επιθυμεί να τα δει σε εφαρμογή. Δεν έχει "χτίσει" φιλοδοξίες, οι οποίες θα τον "πληρώσουν" με δόξα, όταν έρθουν εις πέρας. Δεν έχει δημιουργήσει με κόπο ένα "όνομα", ώστε να το προστατεύει πάση θυσία. Αλεξιπτωτιστής είναι. Τζάμπα είναι τόσο το όνομά του όσο και η καριέρα του. Από εκεί και πέρα κάνει μια δουλειά και περιμένει να την πληρωθεί. Αν αυτή η δουλειά είναι "βρόμικη", απλά θα περιμένει πιο πολλά χρήματα. Αν αυτή η δουλειά είναι προδοτική, ακόμα πιο πολλά.
Απλά πράγματα. Ο Ραγκούσης έχει γίνει ήδη ή περιμένει στο άμεσο μέλλον να γίνει πολύ πλούσιος. Με τον "Καλλικράτη" απειλείται με διάλυση το ελληνικό κράτος …και αποκλείεται ο Ραγκούσης να το έκανε τζάμπα. Με το νομοσχέδιο περί μεταναστών απειλείται η ελληνική κοινωνία με διάλυση …και αποκλείεται ο Ραγκούσης να το έκανε τζάμπα. Είπαμε. "Επιστήμονας" οικονομολόγος είναι, δεν είναι παίξε - γέλασε …και μάλιστα τζάμπα. Την ξέρει τη δουλειά. Γνωρίζει τις χρεώσεις. Άλλο υπουργός "σκέτος" και άλλο υπουργός "μ' απ' όλα και διπλές πατάτες". Από τις ίδιες τσέπες, που θα πληρωθεί ο πρωθυπουργός του ΔΝΤ, θα πληρωθεί και ο αρχιυπουργός του.
Εμείς εδώ θα είμαστε και θα περιμένουμε το τέλος της παράστασής τους. Μέχρι τότε για το μόνο που "θλιβόμαστε" είναι ότι ο Σαμαράς χάλασε τη συνέχεια του "έπους" των γόνων. Χάλασε τη "Γονιδιάδα". Έτσι όπως έγιναν τα πράγματα, θα αδικηθεί ένας άλλος αγράμματος, ο οποίος προετοιμαζόταν κι αυτός να πρωθυπουργεύσει. Θα αδικηθεί ο Ζαφειριάδης …ο πρώην "γαμπρός" της Ντόρας. Κρίμα που δεν θα δούμε το τελευταίο επεισόδιο από τα γνωστά δίδυμα. Σπληνάντερο - Ρουσόπουλος, Ποδήλατο - Ραγκούσης και …Πιστολάκι - Ζαφειριάδης.
Αυτό, το οποίο θέλουμε να στείλουμε σε όλους αυτούς ως μήνυμα, είναι το εξής απλό: Ο χρόνος δεν είναι σύμμαχός τους. Κάνουν τα λάθος πράγματα τη λάθος ώρα …και θα το Πληρώσουν …Πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι υπολογίζουν …Πολύ πιο σκληρά απ' ό,τι αντέχουν.
http://eamb-ydrohoos.blogspot.com
Τι Καμίνης τι Κακλαμάνης
…..Γίνανε Μαλλιά Κουβάρια
Ο ροζ υποψήφιος της «Δημοκρατικής Αριστεράς», του πλουσίου και «οικονόμου» Δικηγόρου κ. Κουβέλη , που έγινε και πράσινος, ο Γιώργος Καμίνης, εκτός από την υποστήριξη της «Δράσης» του Ιουδαίου Στ.Μάνο, απέκτησε και «Πορτοκαλί» διάσταση, με την υποστήριξη της «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ».
Η δημοτική κίνηση «Πορτοκαλί», προτείνει τη «φιλελεύθερη οπτική» για την επίλυση των προβλημάτων της Αθήνας υποστηρίζοντας προτάσεις όπως: «Τα σκουπίδια σε ιδιώτες» , «Συμβίωση με μετανάστες» , «Δήμος μικρός και αποτελεσματικός» .Μετά από πρόσκληση συνεργασίας του Γιώργου Καμίνη, «το «Πορτοκαλί» αποφάσισε τη συνεργασία στο πρόσωπο ενός ανεξάρτητου υποψηφίου» . «Η συμμετοχή εκπροσώπων του «Πορτοκαλί» στη διαμόρφωση του προγράμματος και στους συνδυασμούς του Γιώργου Καμίνη γεννούν την ελπίδα ότι οι αρχές της ελευθερίας και της ανοιχτής κοινωνίας θα εκπροσωπηθούν πλέον δυναμικά στον δήμο Αθηναίων», ανακοίνωσε η Φιλελεύθερη Συμμαχία, που θα στηρίξει, «με τα μέσα που διαθέτει, αυτήν την προσπάθεια ώστε να γίνει η ελπίδα αυτή πραγματικότητα».
Ο κ. Καμίνης είναι λοιπόν ο υποψήφιος της «Ανοιχτής Κοινωνίας», των Περιούσιων και του Σόρος, ο υποψήφιος της «Συμβίωσης» με τους λαθρομετανάστες-εποίκους . Είναι ο υποψήφιος της Ξένης Κατοχής.
Ο συνασπισμός της «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ», του Ιουδαίου Στ. Μάνο , με τον «εύπορο αριστερό» Κουβέλη και το ΠΑΣΟΚ-Μπίλντερμπεργκ, είναι απόλυτα αποκαλυπτικός για τον πολιτικό προσανατολισμό της παράταξης του «συνηγόρου του μουσουλμάνου πολίτη», Γ. Καμίνη.
Οι Δημοκράτες Αθηναίοι και οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ στον Δήμο της Αθήνας, δεν έχουν καμιά πολιτική και ιδεολογική σχέση με την συμμαχία αυτή, της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, της Χούντας των διεθνών Τραπεζιτών, της ντόπιας Ολιγαρχίας και του Δ.Ν.Τ. που μας επέβαλαν την εθνοκτόνο νέα Κατοχή και το «μνημόνιο».
Παράλληλα, ο κ. Σαμαράς , ο πάμπλουτος ιδιοκτήτης κόμματος, και η κόρη του Εφιάλτη, μας καλούν να καταδικάσουμε το ΔΝΤ και το «μνημόνιο», ψηφίζοντας τον (Φώφη) Κακλαμάνη-Μπίλντερμπεργκ-ΔΝΤ. Ξυπνήστε ΑΘΗΝΑΙΟΙ. Μαύρο στο ΠΑΣΟΚΟ-δίδυμο Καμίνης-Κακλαμάνης. Τι Καμίνης τι Κακλαμάνης. Από την κάλπη θα βγει Ισλάμ-Τζαμί- και Σόρος.
Ο σοσιαλφιλελευθερισμός και ο νέοφιλελευθερισμός που μας έφεραν την χρεωκοπία, συμμαχούν εναντίον μας .Το «κλειστό κύκλωμα» της Ψωρο-ελίτ είναι το πιο επικίνδυνο από τα «κλειστά επαγγέλματα»
Εμπρός να απελευθερώσουμε την Αθήνα και την Ελλάδα Ελλήνων Προμαχούντες Αθηναίοι.
Ξεκινάμε την Νέα Εθνική Αντίσταση και τον Αγώνα κατά της Ολιγαρχίας, της Φαυλοκρατίας, της Κομματοκρατίας, και της Κλεπτοκρατίας που καταδυναστεύουν συνεχώς, τη ζωή μας , τον Λαό και το Έθνος μας.
Ψηφίζουμε «Ελεύθερη Αθήνα»
Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ και η ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ είναι αδιαπραγμάτευτες
Σπύρος Χατζάρας
«ΟΙ ΑΘΕΑΤΟΙ…. και οι Αχυράνθρωποι τους»
H «Κόκκινη Συμφωνία», για να γίνει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, κλείστηκε στις αρχές του 1938, στην Μόσχα, ανάμεσα στην Ολιγαρχική Χρηματοπιστωτική Διεθνή της Νέας Υόρκης και τον Στάλιν , και προέβλεπε έναν νέο κόσμο, που θα αναδυόταν από τα εκατομμύρια των νεκρών.
Εξηνταένα χρόνια, μετά την πρώτη έκδοση στα Ισπανικά, με τον τίτλο «Sinfonia en Rojo Mayor», του εκρηκτικότερου ίσως πολιτικού κειμένου στη σύγχρονη ιστορία, το ντοκουμέντο αυτό, βρίσκεται επιτέλους, στη διάθεση κάθε Έλληνα.
Η συγκλονιστική πενηντακοντασέλιδη συνομιλία του μελλοθάνατου Κριστιάν Ρακόφσκι, με τον πράκτορα της Νι-Κα-Βε-Ντε, (ΗΚΒΔ) , «Γκαμπριέλ» Ντυβάλ(Κουζμίν), που ολοκληρώθηκε και υπογράφηκε στις 26 Ιανουαρίου 1938, μας δίνει τα κλειδιά για να κατανοήσουμε αυτά που συμβαίνουν σήμερα γύρω μας, και αποκαλύπτει την αθέατη παγκόσμια διακυβέρνηση μιας συμπαγούς ιουδαϊκής ελίτ παρασίτων, που μέσω της «χρηματοπιστωτικής Διεθνούς» της , επιδιώκει την επιβολή μιας παγκόσμιας απόλυτης δικτατορίας, της δικής της
αυτό-αναπαραγόμενης κάστας.
Το βιβλίο αυτό, δεν αφορά στο παρελθόν ,αλλά στο μέλλον.
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΕΤΕ ΜΕ ΑΝΤΙΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΧΑΤΖΑΡΑ
ΣΤΟ...... deltio11@gmail.com
Εξηνταένα χρόνια, μετά την πρώτη έκδοση στα Ισπανικά, με τον τίτλο «Sinfonia en Rojo Mayor», του εκρηκτικότερου ίσως πολιτικού κειμένου στη σύγχρονη ιστορία, το ντοκουμέντο αυτό, βρίσκεται επιτέλους, στη διάθεση κάθε Έλληνα.
Η συγκλονιστική πενηντακοντασέλιδη συνομιλία του μελλοθάνατου Κριστιάν Ρακόφσκι, με τον πράκτορα της Νι-Κα-Βε-Ντε, (ΗΚΒΔ) , «Γκαμπριέλ» Ντυβάλ(Κουζμίν), που ολοκληρώθηκε και υπογράφηκε στις 26 Ιανουαρίου 1938, μας δίνει τα κλειδιά για να κατανοήσουμε αυτά που συμβαίνουν σήμερα γύρω μας, και αποκαλύπτει την αθέατη παγκόσμια διακυβέρνηση μιας συμπαγούς ιουδαϊκής ελίτ παρασίτων, που μέσω της «χρηματοπιστωτικής Διεθνούς» της , επιδιώκει την επιβολή μιας παγκόσμιας απόλυτης δικτατορίας, της δικής της
αυτό-αναπαραγόμενης κάστας.
Το βιβλίο αυτό, δεν αφορά στο παρελθόν ,αλλά στο μέλλον.
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΕΤΕ ΜΕ ΑΝΤΙΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΧΑΤΖΑΡΑ
ΣΤΟ...... deltio11@gmail.com
Επίσκεψη για ξεκούραση Παπανδρέου στην Αθήνα
Ολιγοήμερη επίσκεψη εργασίας στην Αθήνα πραγματοποιεί από σήμερα Παρασκευή, ο Έλληνας πρωθυπουργός, Γεώργιος Παπανδρέου.
http://skeftomasteellhnika.blogspot.com/2010/09/blog-post_1071.html
ΥΓ. Ο Δαμιανίδης παριμένει ακόμα για να ορκισθεί υπουργός!!!!!!
http://skeftomasteellhnika.blogspot.com/2010/09/blog-post_1071.html
ΥΓ. Ο Δαμιανίδης παριμένει ακόμα για να ορκισθεί υπουργός!!!!!!
ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ: «Καρατζαφέρης: Χρειαζόμαστε μία δυνατή και κραταιά Κεντροδεξιά»
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Πω, πω, πω! Τι φοβερός... ανατροπέας και λαύρος σκαπανέας κατά της διαφθοράς ο Γιώργος!
Έμαθε να κλείνει το ρήμα εξαπατώ σ’ όλους τους χρόνους και σ’ όλους τους τόνους! Και οι... αγωνιστές του ΛΑΟΣ, τί παριστάνουν; Τα δοχεία για ξένο περιεχόμενο;
Και ένα κλασικό και ηχηρό παράδειγμα από τον Α. Παπανδρέου, όπως το περιγράφει ο τ. πρωθυπουργός Γ. Ράλλης
Σχετικοί και άσχετοι – κατά κανόνα – επικαλούνται τον λαϊκισμό για να πλήξουν ή ν’ ακυρώσουν την επιχειρηματολογία και τις πράξεις των πολιτικών τους αντιπάλων.
Εξαπολύουν τον «λαϊκισμό» αγνούντες την ακριβή κοινωνιολογική και επιστημονική του σημασία.
Πρώτοι, ανάμεσα σ’ αυτούς και πλείστοι όσοι... δημοσιογράφοι και ιδιαίτερα της ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας.
Ατυχώς το σχετικό μου έργο, το οποίο εκδόθηκε το 2001 και έφερε τον τίτλο: «Ο λαϊκισμός στην Ελλάδα» θάφτηκε από τους όγκους της ασχετοσύνης και της αδιαφορίας των βαστάζων και μπάτλερ του συστήματος. Έτσι, ο «δημόσιος» βίος της χώρας πορεύεται εν μέσω πλήρους αγνοίας του φαινομένου, για το οποίο γίνεται λόγος ολημερίς.
Αρχιτέκτονας και εισαγωγέας του κοινωνιοκτόνου και πατριδοκτόνου φαινομένου στα μεταπολιτευτικά χρόνια ο Α. Παπανδρέου, ο οποίος με τα τόσα και τόσα απατηλά του συνθήματα εξαπάτησε συνειδητά τις λαϊκές μάζες.
Ανάμεσα σ’ αυτά και το περίφημο σύνθημά του για το «ξήλωμα των Αμερικανικών βάσεων».
Για το εθνικό αυτό ζήτημα, ο άλλοτε πρωθυπουργός Γ. Ράλλης, προλογίζοντας το πιο πάνω έργο μου γράφει και τα εξής: «Εξαιτίας των υπερβολικών απαιτήσεων των ΗΠΑ, είχα αρνηθεί να υπογράψω την παράταση της παραμονής των βάσεων και το θέμα έμεινε σε εκκρεμότητα για να ρυθμιστεί μετά τις εκλογές».
Συνεχίζοντας γράφει: «Κατάπληκτος, λίγους μήνες μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία (Οκτώβριος 1981) παρακολούθησα να υπογράφεται συμφωνία πενταετούς παρατάσεως παραμονής των Αμερικανικών Βάσεων, χωρίς μάλιστα να υποχρεωθεί η κυβέρνηση των ΗΠΑ να μας παραχωρήσει τα ανταλλάγματα που είχαν ζητηθεί από την ιδική μου κυβέρνηση».
Όμως, η ασύστολη δημαγωγία και η ασύνορη πολιτική απάτη του πατριάρχη του λαϊκισμού Α. Παπανδρέου δεν σταματά εδώ.
Συνεχίζεται με αδιανόητο θράσος και κορύφωση της απάτης σε βάρος ενός ολόκληρου έθνους, αφού, ο Ράλλης συμπληρώνει: «Η έκπληξή μου, όμως, είχε και συνέχεια, καθώς το ΠΑΣΟΚ ισχυρίσθηκε ότι οι βάσεις φεύγουν (ενώ παρέμειναν άλλα πέντε χρόνια) και κάλεσε τους Αθηναίους να γιορτάσουν το «ξήλωμα» των Αμερικανικών βάσεων, πράγμα που έγινε με μεγαλοπρεπείς φιέστες» (βλ. σελ. 6).
Γνώριζε πολύ καλά ο «χαρισματικός» δημαγωγός ότι απευθύνεται όχι σε πολίτες αλλά σε κομματικούς Αυστραλοπιθήκους!
Τέτοιος «λαός» έφερε την Ελλάδα εδώ που την έφερε, και τι την περιμένει ακόμα.
Το δυστύχημα είναι ότι δεν υπήρξε ούτε μία, έστω, διαφωνία, μία παραίτηση, για να μην πω αυτοκτονία!
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Πω, πω, πω! Τι φοβερός... ανατροπέας και λαύρος σκαπανέας κατά της διαφθοράς ο Γιώργος!
Έμαθε να κλείνει το ρήμα εξαπατώ σ’ όλους τους χρόνους και σ’ όλους τους τόνους! Και οι... αγωνιστές του ΛΑΟΣ, τί παριστάνουν; Τα δοχεία για ξένο περιεχόμενο;
Και ένα κλασικό και ηχηρό παράδειγμα από τον Α. Παπανδρέου, όπως το περιγράφει ο τ. πρωθυπουργός Γ. Ράλλης
Σχετικοί και άσχετοι – κατά κανόνα – επικαλούνται τον λαϊκισμό για να πλήξουν ή ν’ ακυρώσουν την επιχειρηματολογία και τις πράξεις των πολιτικών τους αντιπάλων.
Εξαπολύουν τον «λαϊκισμό» αγνούντες την ακριβή κοινωνιολογική και επιστημονική του σημασία.
Πρώτοι, ανάμεσα σ’ αυτούς και πλείστοι όσοι... δημοσιογράφοι και ιδιαίτερα της ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας.
Ατυχώς το σχετικό μου έργο, το οποίο εκδόθηκε το 2001 και έφερε τον τίτλο: «Ο λαϊκισμός στην Ελλάδα» θάφτηκε από τους όγκους της ασχετοσύνης και της αδιαφορίας των βαστάζων και μπάτλερ του συστήματος. Έτσι, ο «δημόσιος» βίος της χώρας πορεύεται εν μέσω πλήρους αγνοίας του φαινομένου, για το οποίο γίνεται λόγος ολημερίς.
Αρχιτέκτονας και εισαγωγέας του κοινωνιοκτόνου και πατριδοκτόνου φαινομένου στα μεταπολιτευτικά χρόνια ο Α. Παπανδρέου, ο οποίος με τα τόσα και τόσα απατηλά του συνθήματα εξαπάτησε συνειδητά τις λαϊκές μάζες.
Ανάμεσα σ’ αυτά και το περίφημο σύνθημά του για το «ξήλωμα των Αμερικανικών βάσεων».
Για το εθνικό αυτό ζήτημα, ο άλλοτε πρωθυπουργός Γ. Ράλλης, προλογίζοντας το πιο πάνω έργο μου γράφει και τα εξής: «Εξαιτίας των υπερβολικών απαιτήσεων των ΗΠΑ, είχα αρνηθεί να υπογράψω την παράταση της παραμονής των βάσεων και το θέμα έμεινε σε εκκρεμότητα για να ρυθμιστεί μετά τις εκλογές».
Συνεχίζοντας γράφει: «Κατάπληκτος, λίγους μήνες μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία (Οκτώβριος 1981) παρακολούθησα να υπογράφεται συμφωνία πενταετούς παρατάσεως παραμονής των Αμερικανικών Βάσεων, χωρίς μάλιστα να υποχρεωθεί η κυβέρνηση των ΗΠΑ να μας παραχωρήσει τα ανταλλάγματα που είχαν ζητηθεί από την ιδική μου κυβέρνηση».
Όμως, η ασύστολη δημαγωγία και η ασύνορη πολιτική απάτη του πατριάρχη του λαϊκισμού Α. Παπανδρέου δεν σταματά εδώ.
Συνεχίζεται με αδιανόητο θράσος και κορύφωση της απάτης σε βάρος ενός ολόκληρου έθνους, αφού, ο Ράλλης συμπληρώνει: «Η έκπληξή μου, όμως, είχε και συνέχεια, καθώς το ΠΑΣΟΚ ισχυρίσθηκε ότι οι βάσεις φεύγουν (ενώ παρέμειναν άλλα πέντε χρόνια) και κάλεσε τους Αθηναίους να γιορτάσουν το «ξήλωμα» των Αμερικανικών βάσεων, πράγμα που έγινε με μεγαλοπρεπείς φιέστες» (βλ. σελ. 6).
Γνώριζε πολύ καλά ο «χαρισματικός» δημαγωγός ότι απευθύνεται όχι σε πολίτες αλλά σε κομματικούς Αυστραλοπιθήκους!
Τέτοιος «λαός» έφερε την Ελλάδα εδώ που την έφερε, και τι την περιμένει ακόμα.
Το δυστύχημα είναι ότι δεν υπήρξε ούτε μία, έστω, διαφωνία, μία παραίτηση, για να μην πω αυτοκτονία!
ΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΓΣΕΕ ΤΩΡΑ!!!!!!
Δεν μπορούμε να πιστέψουμε στα αυτιά μας αυτό που ακούσαμε από τα χείλη του πρώην προέδρου της ΓΣΕΕ κ. Παναγόπουλου. (λέμε πρώην γιατί μετά από αυτό δεν θα τολμήσει ούτε σε συνεδρίαση να ξαναπάει…εννοείτε ούτε σε δημόσια εκδήλωση, άρα δεν θα είναι πλέον πρόεδρος) Την ώρα που δεχόμαστε την πιο βάρβαρη ταξική επίθεση από το 1950 (ίσως και πιο πριν), την ώρα που στις 8 -10 εκδικάζετε το μνημόνιο και η ΑΔΕΔΥ έχει κηρύξει 24 Απεργία, (για την προηγούμενη στις 7) αυτός δηλώνει ότι πλέον δεν υπάρχει λόγος κινητοποιήσεων το μνημόνιο είναι μονόδρομος!!!!! Ευθύνη όμως δεν έχει μόνο ο ίδιος, έχουν και τα σωματεία των ΔΕΚΟ, τα εργατικά κέντρα και κυρίος η ΠΑΣΚΕ που τον ξαναψήφισε (εμείς σας τα λέγαμε συνάδελφοι και πρώην σύντροφοι). Μετά από αυτήν την εξέλιξη :
1. Καλούμε τα Εργατικά Κέντρα και τα Σωματεία των ΔΕΚΟ να κηρύξουν αυτά απεργία για τις 7-10 μαζί με το ΠΑΜΕ και την ΑΔΕΔΥ. 2. Να κινηθούν οι καταστατικές διαδικασίες για την καθαίρεση του κυρίου η την αυτόβουλη παραίτηση του ΠΡΙΝ τα συλλαλητήρια στις 29-9 μέρα πανευρωπαϊκής δράσης. Γιατί αλλιώς θα εξελιχθούν σε λαϊκή απαίτηση να εκδιωχτεί όλη η Διοίκηση της ΓΣΕΕ.
3. Καλούμε όλους τους συντρόφους και συναδέλφους που έχουν παραμείνει στην ΠΑΣΚΕ να ανεξαρτητοποιηθούν και να ενωθούν σε σχήματα με συναδέλφους της ριζοσπαστικής Αριστεράς .
Από την ΕΝΩΣΗ ΑΝΕΝΤΑΧΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ
ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΩΝ ΥΨΗΛΟΒΑΘΜΩΝ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΜΕΝΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΑΡΑΔΩΝ!!!!!
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ!!!!!!!!!!
(3-9-2010 Χρέος μας η ανατροπή σας "σύντροφοι")
http://mhpronomiouxos.blogspot.com
1. Καλούμε τα Εργατικά Κέντρα και τα Σωματεία των ΔΕΚΟ να κηρύξουν αυτά απεργία για τις 7-10 μαζί με το ΠΑΜΕ και την ΑΔΕΔΥ. 2. Να κινηθούν οι καταστατικές διαδικασίες για την καθαίρεση του κυρίου η την αυτόβουλη παραίτηση του ΠΡΙΝ τα συλλαλητήρια στις 29-9 μέρα πανευρωπαϊκής δράσης. Γιατί αλλιώς θα εξελιχθούν σε λαϊκή απαίτηση να εκδιωχτεί όλη η Διοίκηση της ΓΣΕΕ.
3. Καλούμε όλους τους συντρόφους και συναδέλφους που έχουν παραμείνει στην ΠΑΣΚΕ να ανεξαρτητοποιηθούν και να ενωθούν σε σχήματα με συναδέλφους της ριζοσπαστικής Αριστεράς .
Από την ΕΝΩΣΗ ΑΝΕΝΤΑΧΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ
ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΩΝ ΥΨΗΛΟΒΑΘΜΩΝ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΜΕΝΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΑΡΑΔΩΝ!!!!!
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ!!!!!!!!!!
(3-9-2010 Χρέος μας η ανατροπή σας "σύντροφοι")
http://mhpronomiouxos.blogspot.com
O περιούσιος πράκτορας Ίγκλεμπέργκ βγήκε από τη ναφθαλίνη
«Η Ελλάδα δεν έχει κανένα δικαίωμα στην αρχαία Μακεδονική Ιστορία» λένε οι Ιουδαίοι Τραπεζίτες
«Οι αρχαίοι Έλληνες ποτέ δεν θα υποστήριζαν ότι η Μακεδονία ανήκει σε αυτούς και ποτέ δεν θα δεχόταν τον Φίλiππο ή τον Αλέξανδρο ως νόμιμους κυβερνήτες. Το ελληνικό αίτημα για τη Μακεδονία, βασίζεται σε λανθασμένες ιστορικές πληροφορίες και δεν υπάρχει σε αυτό καμία πραγματική βάση»
Τάδε έφη ο Λώρενς Ίγκλεμπέργκ , πρώην διπλωμάτης και υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, επί κυβερνήσεως Τζ. Μπους. Και θα συνεχίσει πρώην αμερικανός αξιωματούχος:
«Είναι περιττή και αβάσιμη η διαμάχη για το όνομα, είπε ο Ίγκλμπέργκ, διότι επί εποχής της πρώην Γιουγκοσλαβίας, δεν προκαλούσε κανένα πρόβλημα, τώρα πως μπορεί να προκαλεί; Μπορεί να υπάρχουν ορισμένα περιστατικά που είναι απόρροια παρανοήσεων, αλλά δεν έφθασαν στο σημείο να απειλούν την ειρήνη στην περιοχή. Ίσα-ίσα, η άρνηση της ένταξης μιας χώρας σε διεθνείς οργανισμούς, που θέλει να προστατεύσει τους πολίτες από οιονδήποτε επιθέσεις, είναι άρνηση της ειρήνης»
αμερικανός πολιτικός προχώρησε παραπέρα και έγινε ‘πλάτη’ του Γκρουέφσκι.
«Η Ελλάδα δεν έχει κανένα δικαίωμα στην αρχαία Μακεδονική Ιστορία. Ακολούθησε μια εκστρατεία, η αρχαία Ελλάδα, την οποία καθοδηγούσε η Μακεδονία, και τώρα κατηγορεί την κυβέρνηση της ‘Μακεδονίας’ για αρχαιοποίηση.Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι η Μακεδονική Ιστορία ή η Μακεδονία και ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν δικός της.Πρόκειται για ψευδή επιχείρημα και είναι θέμα χρόνου να αποκαλυφθεί αυτό. Οι Αρχαίοι Έλληνες πίστευαν στον πολυπολιτισμό των Μακεδόνων και γι΄αυτούς αποτελούσαν ‘πηγή πρώτων υλών’ και τίποτε περισσότερο.Η άνοδος της Μακεδονίας κατά τη διάρκεια του Φιλίππου και του υιού του Αλεξάνδρου σημείωσε πολιτική αναταραχή στους Έλληνες και αντιμάχονταν τους Μακεδόνες, με αποτέλεσμα να καταστρέψουν οι Μακεδόνες την Αθήνα και τη Θήβα. Ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος θεωρήθηκαν ως τύραννοι που κατέστρεψαν την ελευθερία των Ελλήνων. Το γεγονός ότι οι σύγχρονοι Έλληνες ισχυρίζονται ότι το αρχαίο βασίλειο των Μακεδόνων αγνόησε την Ελλάδα, αυτό είναι ένα ιστορικό γεγονός» είπε ο Λώρενς Ίγκλμπέργκ.
Ο πρώην ανώτατος αξιωματούχος των ΗΠΑ πρόσθεσε ότι λόγω όλων αυτών των ‘ιστορικών στοιχείων’ καθίσταται δύσκολο να γίνει δεκτό το ελληνικό αίτημα για την ιδιοκτησία του ονόματος ‘Μακεδονία’.Ο Ίγκλμπέργκ εξέφρασε δημοσίως την αλληλεγγύη του, στους ‘Μακεδόνες’ και …τόλμησε να πει ότι είναι επικίνδυνο για έναν αλλοδαπό, να αναμιγνύεται στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων κρατών.Εξέφρασε μάλιστα το θαυμασμό του και την εκτίμησή του για τους Σκοπιανούς που συγκεντρώθηκαν στη διάρκεια της συζήτησης που διοργανώθηκε προς τιμήν του.
Πηγή : http://echedoros-a.blogspot.com
«Οι αρχαίοι Έλληνες ποτέ δεν θα υποστήριζαν ότι η Μακεδονία ανήκει σε αυτούς και ποτέ δεν θα δεχόταν τον Φίλiππο ή τον Αλέξανδρο ως νόμιμους κυβερνήτες. Το ελληνικό αίτημα για τη Μακεδονία, βασίζεται σε λανθασμένες ιστορικές πληροφορίες και δεν υπάρχει σε αυτό καμία πραγματική βάση»
Τάδε έφη ο Λώρενς Ίγκλεμπέργκ , πρώην διπλωμάτης και υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, επί κυβερνήσεως Τζ. Μπους. Και θα συνεχίσει πρώην αμερικανός αξιωματούχος:
«Είναι περιττή και αβάσιμη η διαμάχη για το όνομα, είπε ο Ίγκλμπέργκ, διότι επί εποχής της πρώην Γιουγκοσλαβίας, δεν προκαλούσε κανένα πρόβλημα, τώρα πως μπορεί να προκαλεί; Μπορεί να υπάρχουν ορισμένα περιστατικά που είναι απόρροια παρανοήσεων, αλλά δεν έφθασαν στο σημείο να απειλούν την ειρήνη στην περιοχή. Ίσα-ίσα, η άρνηση της ένταξης μιας χώρας σε διεθνείς οργανισμούς, που θέλει να προστατεύσει τους πολίτες από οιονδήποτε επιθέσεις, είναι άρνηση της ειρήνης»
αμερικανός πολιτικός προχώρησε παραπέρα και έγινε ‘πλάτη’ του Γκρουέφσκι.
«Η Ελλάδα δεν έχει κανένα δικαίωμα στην αρχαία Μακεδονική Ιστορία. Ακολούθησε μια εκστρατεία, η αρχαία Ελλάδα, την οποία καθοδηγούσε η Μακεδονία, και τώρα κατηγορεί την κυβέρνηση της ‘Μακεδονίας’ για αρχαιοποίηση.Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι η Μακεδονική Ιστορία ή η Μακεδονία και ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν δικός της.Πρόκειται για ψευδή επιχείρημα και είναι θέμα χρόνου να αποκαλυφθεί αυτό. Οι Αρχαίοι Έλληνες πίστευαν στον πολυπολιτισμό των Μακεδόνων και γι΄αυτούς αποτελούσαν ‘πηγή πρώτων υλών’ και τίποτε περισσότερο.Η άνοδος της Μακεδονίας κατά τη διάρκεια του Φιλίππου και του υιού του Αλεξάνδρου σημείωσε πολιτική αναταραχή στους Έλληνες και αντιμάχονταν τους Μακεδόνες, με αποτέλεσμα να καταστρέψουν οι Μακεδόνες την Αθήνα και τη Θήβα. Ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος θεωρήθηκαν ως τύραννοι που κατέστρεψαν την ελευθερία των Ελλήνων. Το γεγονός ότι οι σύγχρονοι Έλληνες ισχυρίζονται ότι το αρχαίο βασίλειο των Μακεδόνων αγνόησε την Ελλάδα, αυτό είναι ένα ιστορικό γεγονός» είπε ο Λώρενς Ίγκλμπέργκ.
Ο πρώην ανώτατος αξιωματούχος των ΗΠΑ πρόσθεσε ότι λόγω όλων αυτών των ‘ιστορικών στοιχείων’ καθίσταται δύσκολο να γίνει δεκτό το ελληνικό αίτημα για την ιδιοκτησία του ονόματος ‘Μακεδονία’.Ο Ίγκλμπέργκ εξέφρασε δημοσίως την αλληλεγγύη του, στους ‘Μακεδόνες’ και …τόλμησε να πει ότι είναι επικίνδυνο για έναν αλλοδαπό, να αναμιγνύεται στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων κρατών.Εξέφρασε μάλιστα το θαυμασμό του και την εκτίμησή του για τους Σκοπιανούς που συγκεντρώθηκαν στη διάρκεια της συζήτησης που διοργανώθηκε προς τιμήν του.
Πηγή : http://echedoros-a.blogspot.com
ΟΤΑΝ ΘΕΩΡΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΟΝΤΙΟΥΣ ΖΩΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ
Η ηθική κάθαρση, η αλήθεια είναι αιτήματα της ιστορίας και των ελεύθερων Ελλήνων
Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Έλεγε ο Αισχύλος «Απλά γαρ εστί της αλήθειας έπη» Απλά είναι τα λόγια της αλήθειας. Ο Ν. Παπαδόπουλος δεν μιλά απλά. Λέει πολλά, πολλά ψέματα. Δεν τα λέει, του τα γράφουν οι μηχανισμοί του ΚΚΚΑΣΟΡ, του υιού Παπανδρέου για να καλύψουν την ύπουλη, ολοκληρωτικού τύπου απόπειρα κατάργησης της 19ης Μαΐου την περίοδο 1996 – 2010. Αν δεν αντιστεκόμουν σ’ αυτήν την φασιστική απόπειρα θα είχε καταργηθεί. Θέλουν να σκεπάσουν τις ανομίες, τις προσβολές, τις βαρβαρότητες τους, να νομιμοποιηθούν. Το 1996-97 δεν σχεδίασαν την προώθηση της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ποντίων διεθνώς, όπως ψεύδεται. Σχεδίασαν την υπονόμευση και κατάργηση της. Πρώτη πρόβα ήταν η Συναυλία Ρουβά-Κουτ την 19η Μαΐου το 1997. Η νεολαία της Κύπρου τους έδωσε την πρέπουσα απάντηση. Τι έκανε γι αυτό ο Έλληνας Πόντιος βουλευτής Ν. Παπαδόπουλος και ο συνασπισμός της Ποντιακής αναξιοπρέπειας; Οι Καπό είπα στην ομιλία μου στην Παλιά Βουλή. Ενώ τότε σιωπούσε τώρα ψεύδεται. Το έκανε στη Θεσσαλονίκη την 19η Μαΐου του 2010. Την ημέρα της έκθεσης για τον Κεμάλ στις εισαγωγικές εξετάσεις. Το επανέλαβε χθες στην Παλιά Βουλή. Τι προσβολή προς το πνεύμα και τη μνήμη του Κτιρίου!!
Είναι εκτός των αξιών του πολιτισμού μας που εκφράζεται με το «Μη ψεύδου αλλά αλήθευε» του Σοφοκλή. «Το ψεύδος αισχύνου». Να ντρέπεσαι για τα ψέματα, του Χείλωνα.
Η προσχεδιασμένη, ολοκληρωτικού τύπου προσπάθεια οδηγεί τον Παπαδόπουλο, χωρίς να το συνειδητοποιεί ίσως, στην ταύτιση με γενοκτονικές λογικές. Γιατί όταν διαβάζεις στη Θεσσαλονίκη ότι ο αρχηγός του ΚΚΚΑΣΟΡ Γ. Παπανδρέου έθεσε στον Ερντογκάν το αίτημα της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ποντίων και άλλα ευτράπελα, τότε κατ’ αρχάς ψεύδεσαι. Γιατί ο αρχηγός του ΚΚΚΑΣΟΡ ήταν και είναι φανατικός ιεραπόστολος Ταλιμπάν της κατάργησης της 19ης Μαΐου. Τα κρούσματα συνεχή και πολλά. Μίλησε γι αυτά μια εκπρόσωπος της διασποράς από τη Νέα Υόρκη. Όταν όμως ψεύδεσαι μπροστά στους Ποντίους με τόση θρασύτητα και κυνισμό, τότε σημαίνει ότι θεωρείς τους Ποντίους βλάκες, ηλίθιους, ζώα. Εδώ είναι αυτό που ονομάζω γενοκτονική ολοκληρωτικού τύπου λογική των μηχανισμών του ΚΚΚΑΣΟΡ με όργανο, τελευταία, τον Παπαδόπουλο και όχι μόνον. Γιατί όταν κάποιον τον θεωρείς ζώο, σημαίνει ότι μπορεί να τον σκοτώσεις, να τον δολοφονήσεις. Έτσι μπαίνουν σε λειτουργία οι μηχανισμοί του εγκλήματος. Αυτό διδάσκουν οι μελέτες για τις γενοκτονίες. Το ξέρουν αυτό ο/η συγγραφέας των κειμένων του Παπαδόπουλου;Δεν νομίζω ότι ο Όλαφ Πάλμε θα ήταν ευτυχής. Πήγα στον τάφο του τον Μάιο του 2006, όταν ξεκίνησα αυτή την υπόθεση με τον Τάσο Σταφυλίδη, τον βουλευτή του Αριστερού Κόμματος της Σουηδίας. Όπως δεν πιστεύω ότι αυτές οι αποκρουστικές υπανάπτυκτες πρακτικές υιοθετούνται από το Σουηδικό Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Ο Ν. Παπαδόπουλος δεν έδειξε σεβασμό προς τους νεκρούς ούτε προς τις νέες γενιές. Αν σεβόταν τα παιδιά θα αντιδρούσε για την έκθεση και πολλά άλλα. Για την ανήθικη συμπεριφορά του οφείλει να ζητήσει πολλές και ειλικρινείς συγνώμες. Διαφορετικά θα εξοστρακιστεί από την Ποντιακή Κοινότητα.
Ο αγώνας μας για τη δικαίωση από την παγκόσμια κοινότητα έχει ως πρώτα εφόδια την ηθική, την αλήθεια, τον αυτοσεβασμό. Προκύπτει όμως ακόμη ένα ζήτημα. Είναι άδικο, έκφραση εκβαρβαρισμού, αντιδημοκρατικότητας, ολοκληρωτισμού να τιμάς αυτούς που δεν το αξίζουν και να αγνοείς, αδικείς αυτούς που ήταν πρωταγωνιστές. Να παραχαράζεις την ιστορία και την Πολιτική Διαλεκτική.
Αυτός που αξίζει τιμής στην υπόθεση της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ποντίων από το Σουηδικό Κοινοβούλιο, είναι ο Τάσος Σταφυλίδης και ο Hans Lind βουλευτές του Αριστερού Κόμματος της Σουηδίας. Πρώτα οι σύλλογοι του Νομού Κιλκίς και μετά του Νομού Καβάλας οφείλουν να τους τιμήσουν για να υπερασπιστούν την αλήθεια, την ιστορία, τον ανθρώπινο πολιτισμό.
Ο Τάσος Σταφυλίδης πήγε ενάντια στο ρεύμα της υπονόμευσης και κατάργησης της 19ης Μαΐου.
Ο Ν. Παπαδόπουλος ήταν με το ρεύμα, το Κεμαλολάγνο ρεύμα των σκοτεινών παρεών Γ. Παπανδρέου, Ρεπούση κλπ.
Γι αυτό καταψήφισε στο Κοινοβούλιο το αρχικό ψήφισμα. Μπέρδεψε τα κουμπιά, είπε. Αυτό είναι το ηθικό επίπεδο. Ήθελα να κάνω γνωστό σε όλο αυτό το σύστημα και παρασύστημα που υπονόμευσε ύπουλα και υπονομεύει τον δίκαιο αγώνα μας ότι αυτές οι αντιηθικές δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν ώστε να μη συνεχίσουν να εκτίθενται.Η Πολιτική ως Απάτη της οποίας ήταν γεννήτορες κατέρρευσε βυθίζοντας την χώρα στην χρεοκοπία και δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την συνέχεια της.
Η ηθική κάθαρση, η αλήθεια είναι αιτήματα της ιστορίας και των ελεύθερων Ελλήνων.
Πηγή : http://polis-agora.blogspot.com
Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Έλεγε ο Αισχύλος «Απλά γαρ εστί της αλήθειας έπη» Απλά είναι τα λόγια της αλήθειας. Ο Ν. Παπαδόπουλος δεν μιλά απλά. Λέει πολλά, πολλά ψέματα. Δεν τα λέει, του τα γράφουν οι μηχανισμοί του ΚΚΚΑΣΟΡ, του υιού Παπανδρέου για να καλύψουν την ύπουλη, ολοκληρωτικού τύπου απόπειρα κατάργησης της 19ης Μαΐου την περίοδο 1996 – 2010. Αν δεν αντιστεκόμουν σ’ αυτήν την φασιστική απόπειρα θα είχε καταργηθεί. Θέλουν να σκεπάσουν τις ανομίες, τις προσβολές, τις βαρβαρότητες τους, να νομιμοποιηθούν. Το 1996-97 δεν σχεδίασαν την προώθηση της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ποντίων διεθνώς, όπως ψεύδεται. Σχεδίασαν την υπονόμευση και κατάργηση της. Πρώτη πρόβα ήταν η Συναυλία Ρουβά-Κουτ την 19η Μαΐου το 1997. Η νεολαία της Κύπρου τους έδωσε την πρέπουσα απάντηση. Τι έκανε γι αυτό ο Έλληνας Πόντιος βουλευτής Ν. Παπαδόπουλος και ο συνασπισμός της Ποντιακής αναξιοπρέπειας; Οι Καπό είπα στην ομιλία μου στην Παλιά Βουλή. Ενώ τότε σιωπούσε τώρα ψεύδεται. Το έκανε στη Θεσσαλονίκη την 19η Μαΐου του 2010. Την ημέρα της έκθεσης για τον Κεμάλ στις εισαγωγικές εξετάσεις. Το επανέλαβε χθες στην Παλιά Βουλή. Τι προσβολή προς το πνεύμα και τη μνήμη του Κτιρίου!!
Είναι εκτός των αξιών του πολιτισμού μας που εκφράζεται με το «Μη ψεύδου αλλά αλήθευε» του Σοφοκλή. «Το ψεύδος αισχύνου». Να ντρέπεσαι για τα ψέματα, του Χείλωνα.
Η προσχεδιασμένη, ολοκληρωτικού τύπου προσπάθεια οδηγεί τον Παπαδόπουλο, χωρίς να το συνειδητοποιεί ίσως, στην ταύτιση με γενοκτονικές λογικές. Γιατί όταν διαβάζεις στη Θεσσαλονίκη ότι ο αρχηγός του ΚΚΚΑΣΟΡ Γ. Παπανδρέου έθεσε στον Ερντογκάν το αίτημα της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ποντίων και άλλα ευτράπελα, τότε κατ’ αρχάς ψεύδεσαι. Γιατί ο αρχηγός του ΚΚΚΑΣΟΡ ήταν και είναι φανατικός ιεραπόστολος Ταλιμπάν της κατάργησης της 19ης Μαΐου. Τα κρούσματα συνεχή και πολλά. Μίλησε γι αυτά μια εκπρόσωπος της διασποράς από τη Νέα Υόρκη. Όταν όμως ψεύδεσαι μπροστά στους Ποντίους με τόση θρασύτητα και κυνισμό, τότε σημαίνει ότι θεωρείς τους Ποντίους βλάκες, ηλίθιους, ζώα. Εδώ είναι αυτό που ονομάζω γενοκτονική ολοκληρωτικού τύπου λογική των μηχανισμών του ΚΚΚΑΣΟΡ με όργανο, τελευταία, τον Παπαδόπουλο και όχι μόνον. Γιατί όταν κάποιον τον θεωρείς ζώο, σημαίνει ότι μπορεί να τον σκοτώσεις, να τον δολοφονήσεις. Έτσι μπαίνουν σε λειτουργία οι μηχανισμοί του εγκλήματος. Αυτό διδάσκουν οι μελέτες για τις γενοκτονίες. Το ξέρουν αυτό ο/η συγγραφέας των κειμένων του Παπαδόπουλου;Δεν νομίζω ότι ο Όλαφ Πάλμε θα ήταν ευτυχής. Πήγα στον τάφο του τον Μάιο του 2006, όταν ξεκίνησα αυτή την υπόθεση με τον Τάσο Σταφυλίδη, τον βουλευτή του Αριστερού Κόμματος της Σουηδίας. Όπως δεν πιστεύω ότι αυτές οι αποκρουστικές υπανάπτυκτες πρακτικές υιοθετούνται από το Σουηδικό Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Ο Ν. Παπαδόπουλος δεν έδειξε σεβασμό προς τους νεκρούς ούτε προς τις νέες γενιές. Αν σεβόταν τα παιδιά θα αντιδρούσε για την έκθεση και πολλά άλλα. Για την ανήθικη συμπεριφορά του οφείλει να ζητήσει πολλές και ειλικρινείς συγνώμες. Διαφορετικά θα εξοστρακιστεί από την Ποντιακή Κοινότητα.
Ο αγώνας μας για τη δικαίωση από την παγκόσμια κοινότητα έχει ως πρώτα εφόδια την ηθική, την αλήθεια, τον αυτοσεβασμό. Προκύπτει όμως ακόμη ένα ζήτημα. Είναι άδικο, έκφραση εκβαρβαρισμού, αντιδημοκρατικότητας, ολοκληρωτισμού να τιμάς αυτούς που δεν το αξίζουν και να αγνοείς, αδικείς αυτούς που ήταν πρωταγωνιστές. Να παραχαράζεις την ιστορία και την Πολιτική Διαλεκτική.
Αυτός που αξίζει τιμής στην υπόθεση της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ποντίων από το Σουηδικό Κοινοβούλιο, είναι ο Τάσος Σταφυλίδης και ο Hans Lind βουλευτές του Αριστερού Κόμματος της Σουηδίας. Πρώτα οι σύλλογοι του Νομού Κιλκίς και μετά του Νομού Καβάλας οφείλουν να τους τιμήσουν για να υπερασπιστούν την αλήθεια, την ιστορία, τον ανθρώπινο πολιτισμό.
Ο Τάσος Σταφυλίδης πήγε ενάντια στο ρεύμα της υπονόμευσης και κατάργησης της 19ης Μαΐου.
Ο Ν. Παπαδόπουλος ήταν με το ρεύμα, το Κεμαλολάγνο ρεύμα των σκοτεινών παρεών Γ. Παπανδρέου, Ρεπούση κλπ.
Γι αυτό καταψήφισε στο Κοινοβούλιο το αρχικό ψήφισμα. Μπέρδεψε τα κουμπιά, είπε. Αυτό είναι το ηθικό επίπεδο. Ήθελα να κάνω γνωστό σε όλο αυτό το σύστημα και παρασύστημα που υπονόμευσε ύπουλα και υπονομεύει τον δίκαιο αγώνα μας ότι αυτές οι αντιηθικές δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν ώστε να μη συνεχίσουν να εκτίθενται.Η Πολιτική ως Απάτη της οποίας ήταν γεννήτορες κατέρρευσε βυθίζοντας την χώρα στην χρεοκοπία και δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την συνέχεια της.
Η ηθική κάθαρση, η αλήθεια είναι αιτήματα της ιστορίας και των ελεύθερων Ελλήνων.
Πηγή : http://polis-agora.blogspot.com
24/9/10
Τι Παπάγος, τι Παπανδρέου (εγγονός)
Αυτοί τρώγανε, τρώγανε, τρώγανε ,και ο λαός τους κοίταζε και τους ψήφιζε!
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι μεταξύ των δύο πολιτικών δεν μπορεί να γίνει καμία απολύτως σύγκριση ως προς το ειδικό πολιτικό και ανθρώπινο βάρος, μπορεί να γίνει σύγκριση των δύο εποχών και των δύο πολιτικών.
Έγραφε, λοιπόν, το Μάρτιο του 1953 ο γνωστός καθηγητής Α. Αγγελόπουλος για την οικονομική κατάσταση των Ελλήνων επί εποχής Παπάγου: «Η διανομή του εθνικού εισοδήματος είναι παρ’ ημίν πολύ άνισος και ολίγοι είναι οι έχοντες μεγάλα εισοδήματα, ενώ η μεγάλη μάζα του λαού στερείται των στοιχειωδών μέσων από απόψεως διατροφής, ιματισμού και κατοικίας» («Το Βήμα» της 1/3/1953, στο οποίο αναφέρεται ο Τ. Τρίκκας στο έργο του: «ΕΔΑ (1951-1967)», τομ. Α΄, εκδ. «Θεμέλιο», 2009, σελ. 221).
Πέρασαν έξι σχεδόν δεκαετίες και ο «κυρίαρχος» λαός βρίσκεται στην ίδια κατάσταση.
Τότε, όμως, η Ελλάδα έβγαινε από τα ερείπια του πολέμου, της Κατοχής και του Εμφύλιου σπαραγού, και δεν εισέπραττε τα πάσης φύσεως πακέτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό τον πακτωλό των χρημάτων τον έφαγαν τα γαλάζια και τα πράσινα τρωκτικά και έτσι η χώρα βρέθηκε στο ίδιο οικονομικό επίπεδο από πλευράς διανομής του εθνικού εισοδήματος και μάλιστα χρεωκοπημένη και διοικουμένη από το ΔΝΤ.
Με την ευκαιρία σημειώνω ότι ήδη από το 1993 είχα επισημάνει το φάγωμα των πακέτων από τα γκεσέμια της σοσιαλ-φιλελευθερης «δημοκρατίας», με ένα κείμενό μου, το οποίο είχε τον εξής εύγλωττο τίτλο: «Αυτό το πακέτο ποιος θα το φάει;» (βλ. «Πολιτικά Θέματα» της 19/2/1993).
Αυτοί τρώγανε, τρώγανε και ο λαός τους κοίταζε και τους ψήφιζε!
Τώρα, γλείφουν τον πάτο!
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι μεταξύ των δύο πολιτικών δεν μπορεί να γίνει καμία απολύτως σύγκριση ως προς το ειδικό πολιτικό και ανθρώπινο βάρος, μπορεί να γίνει σύγκριση των δύο εποχών και των δύο πολιτικών.
Έγραφε, λοιπόν, το Μάρτιο του 1953 ο γνωστός καθηγητής Α. Αγγελόπουλος για την οικονομική κατάσταση των Ελλήνων επί εποχής Παπάγου: «Η διανομή του εθνικού εισοδήματος είναι παρ’ ημίν πολύ άνισος και ολίγοι είναι οι έχοντες μεγάλα εισοδήματα, ενώ η μεγάλη μάζα του λαού στερείται των στοιχειωδών μέσων από απόψεως διατροφής, ιματισμού και κατοικίας» («Το Βήμα» της 1/3/1953, στο οποίο αναφέρεται ο Τ. Τρίκκας στο έργο του: «ΕΔΑ (1951-1967)», τομ. Α΄, εκδ. «Θεμέλιο», 2009, σελ. 221).
Πέρασαν έξι σχεδόν δεκαετίες και ο «κυρίαρχος» λαός βρίσκεται στην ίδια κατάσταση.
Τότε, όμως, η Ελλάδα έβγαινε από τα ερείπια του πολέμου, της Κατοχής και του Εμφύλιου σπαραγού, και δεν εισέπραττε τα πάσης φύσεως πακέτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό τον πακτωλό των χρημάτων τον έφαγαν τα γαλάζια και τα πράσινα τρωκτικά και έτσι η χώρα βρέθηκε στο ίδιο οικονομικό επίπεδο από πλευράς διανομής του εθνικού εισοδήματος και μάλιστα χρεωκοπημένη και διοικουμένη από το ΔΝΤ.
Με την ευκαιρία σημειώνω ότι ήδη από το 1993 είχα επισημάνει το φάγωμα των πακέτων από τα γκεσέμια της σοσιαλ-φιλελευθερης «δημοκρατίας», με ένα κείμενό μου, το οποίο είχε τον εξής εύγλωττο τίτλο: «Αυτό το πακέτο ποιος θα το φάει;» (βλ. «Πολιτικά Θέματα» της 19/2/1993).
Αυτοί τρώγανε, τρώγανε και ο λαός τους κοίταζε και τους ψήφιζε!
Τώρα, γλείφουν τον πάτο!
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)