O ψευτοφαναράς, του σύνροφου Ιβάν , ομολόγησε το ναυάγιο του Αλιέκσι Χαβαναγκίλα. Στο 12% οι Εφιάλτες.

Πέρσι τέτοιες μέρες η «έγκυρη εταιρεία» είχε δώσει στον Αλιέκσι Χαβαναγκίλα και το πολυτελές «Σκυλολόι» του, 25,2%. Χθες ανακοίνωσε 20,4%. Πέρσι είχε μετρήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στο 16,2%, και με «αναγωγές» και «εκτιμήσεις» το ανέβαζε στο 25%. 
Φέτος με 5% κάτω, και με τη διαπίστωση ότι η Προδοσία της Πρέσπας βαραίνει , είναι φανερό ότι η Κοινοπραξία των Παλιάνθρωπων είναι γύρω στο 12%. Σύμφωνα με το διαλεγμένο δείγμα της ALCO. 

Πέρσι ο Ψευτοφαναράς διαπίστωσε ότι το Colpo de Fava με τη Νοβάρτις έδωσε πόντους στην κυβέρνηση και ότι , «μόνο το 9% θεωρεί την εξωτερική πολιτική ως το μεγαλύτερο πρόβλημα». 
Το 49% των περσινών «πελατών» του κ. Ψευτοφαναρά, διάλεξαν την απάντηση ότι «υπάρχουν περιθώρια για μια συμβιβαστική λύση στη διαφωνία ονόματος αποδεκτή και από τις δύο πλευρές». Επομένως ο 49% , πέρσι στηρίζε την διαπραγμάτευση του συντρόφου Χαβαναγκίλα, του Κνίτη Κοτζιά και της συντρόφισσας Τασίας. 
Φέτος το 67% των πελατών, απάντησαν ότι «η συμφωνία της Πρεσπας θα επηρεάσει πολύ την ψήφο των πολιτών». Μόνο το 6% των διεθνιστών απάντησαν καθόλου. Και το 71% εξακολουθεί να πιστεύει ότι η οικονομία κινείται σε λάθος κατεύθυνση. 

Ο Αλιέκσι και οι παλιάνθρωποι γύρω του αποφάσισαν να παίξουν τα ρέστα τους. Ο στρατηγικός στόχος τους στις ευρωεκλογές του Μαίου, είναι ένα ποσοστό γύρω στο 20%, που θα αποτελέσει το εφαλτήριο ανάκαμψης στις Εθνικές εκλογές. 

Αν στις ευρωεκλογές πέσουν χαμηλά στις εθνικές εκλογές θα έχουν ποσοστά ΚΚΕ εσωτερικού. 

Όταν σε πάρει η κατηγόρα δεν υπάρχει επιστροφή. Το ξέρουν καλά και στο τέως ΠΑΣΟΚ, και στη ΔΗΜΑΡ, και στο ΠΟΤΑΜΙ. 

Η δημοσκόπηση της ALCO για το ΟΠΕΝ εντάσσεται στην Καμπάνια του Μαξίμου για το 20% του μετώπου των διεφθαρμένων. Οι εκτιμήσεις του κ. Φαναρά για την ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, είναι απλώς ότι απάντησε το δείγμα, χωρίς «επεξεργασία». Για τα άλλα κόμματα είναι άνευ αξίας.

Ηχήστε, οι σάλπιγγες...

Σαν σήμερα 27 Φεβρουαρίου 1943 ο εθνικός στοχαστής, ο Κωστής Παλαμάς ,πέρασε στην Αιωνιότητα. 

Το χρονικό της καθημερινής πάλης του Συμμοριτοπολέμου 

27 Φεβρουαρίου 1948. Μετά τα μεσάνυχτα ισχυρή δυνάμη συμμοριτών επιτέθηκε στην Άνω Χώρα Ναυπακτίας . Μετά από 7ωρον μάχη με την διλοχία που υπεράσπιζε το χωριό οι συμμορίτες υποχώρησαν. Βρέθηκε ένας συμμορίτης νεκρός. Εκ των ημετέρων τραυματίστηκαν 9 οπλίτες. Στην περιοχή Ασπρογέρακας Κεφαλληνίας μεταβατικό απόσπασμα Χωροφυλακής συνεπλάκη μετά 12μελούς συμμορίας. Μετά μάχη οι συμμορίτες υποχώρησαν εγκαταλείψαντες ένα νεκρό . Ημέτερες απώλειες ουδεμία. Περί ώρα 22,30' , συμμορία αγνώστου αριθμού επιτέθηκε στην Τσαρίτσανη Ελάσσονος. Οι συμμορίτες λεηλάτησαν τα οικίας και απήγαγαν 40 άτομα αμφοτέρων των φύλων. 40μελής συμμορία επιτέθηκε κατά της Ξυλουπόλεως Θεσσαλονίκης, κατά τη μάχη σκοτώθηκε ενας Κ]Σ. Συμμορία 180 ανδρών επετέθη κατά τής Σκοτούσης Σερρών. Ή εκεί δύναμη Σταθμού Χωροφυλακής και Μ.Α.Υ. αμύνηθηκε αποτελεσματικώς επί 2ωρον, οπότε με την επέμβαση του Στρατού οι συμμορίτες εκδιώχθησαν, στρατολογήσαντες δύο κατοίκους και αφαιρέσαντες τρόφιμα και είδη ιματισμού. 

Όλα τα γεγονότα της 27ης Φεβρουαρίου θα τα βρείτε εδώ. 
https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/02/27.html

Μετά τις μεταγραφές , τις εξαγορές και συγχωνεύσεις, ευρύτατη Συμπαράταξη των προοδευτικών παλιανθρώπων

Οι βδέλλες θέλουν και άλλο αίμα. 
Ο Αλιέκσι ανακοίνωσε ότι η Πολιτική Γραμματεία της Κουμουνδούρου αποφάσισε να απευθύνει πλατύ κάλεσμα σε κάθε λογής παλιναθρώπους και ρετάλια «για τη δημιουργία ευρύτατης Συμπαράταξης για τον προοδευτικό πόλο για να αποτραπεί η επέλαση της ακροδεξιάς», αλλά και «για να αντιμετωπιστούν οι κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές».
 Ο Αλιέκσι εξήγησε ότι η πρόταση αφορά «σε όλες τις δυνάμεις που αυτοπροσδιορίζονται ότι ανηκουν στον προοδευτικό χώρο και αναγνωρίζουν ως κίνδυνο την ακροδεξιά», και διευκρίνισε ότι το προσκλητήριο συμπεριλαμβάνει και την Φώφη Γεννηματά.

Ο Αλιέκσι δημιουργεί έναν εικονικό «φασιστικό εχθρό» και κτίζει ένα προοδευτικό μέτωπο παλιανθρώπων , για να τον νικήσει και να σωθεί…..

Ο ιστορικός Κύκλος

Στη «Βάρκιζα», η «ηγεσία» της ΚΚΕ λτδ, (Σιάντος, Πλουμπίδης, Ιωαννίδης, Παρτσαλίδης, Μπαρτζιώτας κλπ), μαζί με τους συνεργάτες της , (Τσιριμώκος, Σβώλος), κλπ , συμφώνησε με τους Αριστερούς Αστούς (Σιφιανόπουλος) και τους Άγγλους , ότι οι μεν ηθικοί αυτουργοί , η ηγεσία , που διέταξε τις «αγριότητες» και τις «υπερβασίες», θα αμνηστευθούν, και να δικάζονταν μόνο οι φυσικοί αυτουργοί. που βρίσκονταν σε «ομαδική ψύχωσιν». 

Ο αριστερός και προοδευτικός Σοφιανόπουλος, που το 1950 ηταν μαζί με τν Πλουμπίδη , αφού υπογράφηκε η Βάρκιζα αναφώνησε. Ζήτω η μεγάλη Βρετανία. Και ο σ. Σιάντος, «βροντοφώναξε». Ζήτω οι Σύμμαχοι. 
Ακριβως όπως και ο σύντροφος Αλιέκσι. 
Οι ηλίθιοι της αριστερής και προοδευτική αγέλης που ακολουθούσαν τον Πλουμπίδη και τον Σιάντο, δεν του άκουσαν ποτέ να φωνάζουν, «Ζήτω οι Σύμμαχοι».

Η βαριά ήττα των παλιανθρώπων που έρχεται

Το Σεπτέμβριο του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πάρει στο Δήμο της Θεσσαλονίκης 34%. Τώρα με την Κατερίνα Πούλου το παλεύει στο 7-8%. Στην Αθήνα, με τον Γαβριήλ είχαν πάρει 20% και στις εκλογές ανέβηκαν στο 26%. Τώρα, το παλεύουν στο 11%. Με την γενική συντριβή στην Μακεδονία, τα πανελλαδικά ποσοστά του «Παλιανθρωπικού Αντιφασισμού» είναι πολύ κάτω. Στις ευρω-εκλογές του 2014 είχε 26%. Τώρα το 15% πολύ τους πάει. Όλα εδώ πληρώνονται.

Σαν σήμερα έπεσε μαχόμενος στη μάχη του Μπενεβέντο , ο δικός μας Μανφρέδος Χοενστάουφεν, ο σύζυγος της Ελένης Αγγελίνας-Δούκαινας, που είχε πάρει προίκα τα Επτάνησα

26 Φεβρουαρίου 1266. Ο στρατός του τρισκατάρατου Πάπα και των Γουέλφων νίκησε στη μάχη του Μπενεβέντο ,περίπου 50 χλμ. βόρεια της Νάπολης, τον δικό μας ,βασιλιά της Σικελίας, Μανφρέδο Χοενστάουφεν.
Η αδελφή του Μαμφρέδου από την ίδια μητέρα, η Kονστάνς, είχε παντρευτεί με τον αυτοκράτορα της Νίκαιας Ιωάννη Γ΄ Βατάτζη.
Ο Μανφρέδος το 1259 παντρεύτηκε σε 2ο γάμο την Ελένη Αγγελίνα-Δούκαινα, κόρη του Μιχαήλ Β΄ δεσπότη της Ηπείρου και της Αγίας Θεοδώρας Πετραλίφαινας της Αρτας.
Ο Μανφρέδος, όταν διαπίστωσε ότι χανόταν η μάχη αντι να εγκαταλείψει το πεδίο εφόρμησε στο Κέντρο της μάχης  και  σκοτώθηκε μαχόμενος . Ήταν 34 ετών.
Η Ελένη Αγγελίνα συνελήφθη μετά τη μάχη του Μπενεβέντο και φυλακίστηκε με εντολή του Κάρολου Ανζού  στο κάστρο της Νοτσέρα Ινφεριόρε, 20 χλμ νοτιοανατολικά της Νάπολης, όπου και απεβίωσε το 1271.
Οι τρεις υιοί της Ελένης Αγγελίνας, αφού τυφλώθηκαν, φυλακίστηκαν στο Καστέλ ντελ Μόντε της Απουλίας, ενώ οι δύο κόρες της φυλακίστηκαν στο Καστέλ ντελ Όβο (Κάστρο του Αυγού) της Νάπολης και μετά ελευθερώθηκαν. 

Όλα τα γεγονότα της 26ης Φεβρουαρίου μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/02/26.html

Θεσσαλονίκη: Η Κατερίνα Πούλου του Αλιέκσι στο 7,2%

«Καλά» νέα για τον Αλιέκσι . Δημοσκόπηση για τον Δήμο Θεσσαλονίκης της «Opinion Poll», που έγινε τηλεφωνικά στο διάστημα 19-22 Φεβρουαρίου σε 854 νοικοκυριά, βρήκε 20% αναποφάσιστους. 
Και η «υπουργός» έλαβε 6,98-7,2%. Με αναγωγή 8,5%. Δεν είναι άσχημα. 
Μαζί με τον Κεμάλ Τρεμόπουλο η Εφιαλτική αριστερά της Οικολογίας, χτυπάει 10% .
 Οι δυο «αντικαθεστωτικοί» δεξιοί , ο υποψηφιος του λαού Παναγιώτης Ψωμιάδης και ο Γιώργος Ορφανός μοιράζονται το 30%, με πρώτο τον Ορφανό. 

Ο υποψήφιος του Κούλις , που τον στηρίζει και η μεταγραφή από τον αλοολικό, είναι γύρω στο 16%.

 Ο αγαπημένος των φοιτητριών (του παρελθόντος) στο 12 %. Ο Οικολόγος Κεμάλ Τρεμόπουλος, στο 1,7%.

25 Φεβρουαρίου 1826. Έπεσε το Βασιλάδι

Το πρωί της 25ης Φεβρουαρίου 1826, σαράντα εχθρικά πλοιάρια, με 30 στρατιώτες το καθένα, ξεκίνησαν από τις Αλυκές, ταυτόχρονα με 20 λέμβους που είχαν κατεβάσει οι φρεγάτες του μουσουλμανικού στόλου, και κινήθηκαν προς το προπύργιο για την άμυνα του Μεσολογγίου, το Βασιλάδι. Επιχείρησαν διαδοχικές επιθέσεις, που αποκρούστηκαν την Φρουρά. Τα 14 κανόνια. που είχαν 20 πυροβολητές με αρχηγό τον Αναστάση Παπαλουκά και τους 80 στρατιώτες του Σπύρου Πεταλούδη, υπευθύνου για την άμυνα της βραχονησίδας.

 Δυστυχώς, κατά την μάχη , η απροσεξία του δεκάχρονου γιου του Παπαλουκά, που βρισκόταν στην πυριτιδαποθήκη του οχυρού και μοίραζε φυσέκια στους αγωνιστές, προκάλεσε μια έκρηξη, η οποία σκότωσε ακαριαία εννέα αμυνόμενους και κατέστρεψε όλα τα πυρομαχικά. Μετά από αυτό το γεγονός, η εξέλιξη της μάχης ήταν προδιαγεγραμμένη. 

«Αφού κοντεύανε να σωθούν και τα φυσέκια που κάθε παλικάρι είχε απάνου του, άφησαν το νησάκι και περάσανε φανερά, και βγήκανε στό νησί τής Τουρλίδας, κι από κει περπατώντας μέσα στο νερό γλυτώσανε στο Μεσολόγγι, οι τριάντα από τους 100». Μεταξύ των νεκρών υπερασπιστών του Βασιλαδίου ήταν ο Σπύρος Πεταλούδης, ο Αναστάσης Παπαλουκάς, ο Σπύρος Ραζής, ο Ασημάκης Ζορμπάς και ο Ιταλός φιλέλληνας Γιακουμότσι.». 

Στις 25 Φεβρουαρίου 1948 συμμορία Νοφικών—Κομμουνιστών υπό τον Καπετάν Γαλάνην προσέβαλε το Φλάμπούρο Φλωρίνης. Στις 25 Φεβρουαρίου 1949 150μελής συμμορία προσέβαλε τον Αχινό Νιγρίτης. 

Όλα τα γεγογνότα της 25ης Φεβρουαρίου μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/02/1204.html

Κάθε πέρσι και καλύτερα

Πριν από ένα χρόνο, τις 26 Φεβρουαρίου 2018, ο τότε προπονητής του Ολυμπιακού , Όσκαρ Γκαρσία , τραυματίστηκε βαριά στην Τούμπα,  από ένα ρολό κωλόχαρτου που του πέταξαν ,και πήγε στο νοσοκομείο επειδή δεν αισθανόταν καλά.
 Δίπλα του, στην τηλε-ενατική νοσηλευόταν η συντρόφισσα συνήγορος πολιτικής αγωγής, που δέχτηκε «επίθεση» στο ΕΚΧ Φαβέλα στο Κερατσίνι. 
Και εκείνη πάλευε για τη ζωή της.

Το «Πούλιτζερ» φωτογραφίας του 1966

 Στον  πόλεμο του Βιετνάμ, ο Ιάπωνας φωτογράφος Kyoichi Sawada  εβγαλε τη φωτογραφία της χρονιάς. Σκοτώθηκε το 1970 στην Καμπότζη.

Η αμνηστία για τους Υψηλούς τους Κομμουνιστές που δόθηκε στη Βάρκιζα

Κατά την έναρξη της διάσκεψης της Βάρκιζας ο επικεφαλής της κυβερνητικής αντιπροσωπείας Ιωάννης Σοφιανόπουλος ο οποίος εξέθεσε τι απόψεις της Κυβερνήσεως και είπε «εισαγωγικά», ότι «τα Δεκεμβριανά» ήταν «ομαδική ψυχώση» και «αφορούσαν πλέον τον ιστορικό του μέλλοντος». Ήταν μια καθαρά αγγλική άποψη. Το κεντρικό σύνθημα ήταν χειραψία, ζήτω οι Σύμμαχοι και «πάμε για άλλα».

 «Η Κυβέρνηση σας εκάλεσε να συσκεφθήτε άπό κοινού μετά των αντιπροσώπων της, περί του πώς θα καταπαύσει ο εμφύλιος σπαραγμός, δ όποιος από πολλού εκαλλιεργήθη, σιγά, σιγά ελάστησε καί τέλος από της 2 Δεκεμβρίου, ημέρας της στάσεως, απέδωκε τούς ολέθριους καρπούς του. Ποια είναι τα βαθύτερα αίτια της στασιαστικής ταύτης εκδηλώσεως απόκειται είς τόν Ιστορικόν νά διαγνώση και νά δώση είς αύτά τόν προσήκοντα άμερόληπτον χαρακτηρισμόν. Πάντως τό Εθνος πού έζησε τάς τραγικός ώρας τής στάσεως έχει μορφώσει ήδη τήν γνώμην του. Η Κυβέρνηση, δεν εννοεί να προβη είς ούδενός είδους συστηματική δίωξιν ή ομαδική προγραφήν οιουδήποτε πολίτου διά τα πολιτικά του φρονήματα, έστω καί έάν παρεπλανήθη καί παρεσύρθη είς τήν δίνην τής τελευταίας όμαδικής ψυχώσεως και έλαβε μέρος εις την στάσιν. Πράττουσα τουτο ή Κυβέρνησις δεν εννοεί να μη στηλίτευση δημοσία την αδικαιολόγητον αυτήν στάσιν. Επιθυμεί όμως να αποδείξει εις τούς στασιαστάς ότι, εκτιμώσα την ανάγκην της ταχείας είρηνεύσεως του τόπου, δεν μετέρχεται την εκ των κειμένων νόμων επιβεβλημένη αυστηρότητα».

Έτσι άρχισε η διάσκεψη τη Βάρκιζας. Η «εκ των κειμένων νόμων επιβεβλημένη αυστηρότητα», είχε πάει περίπατο. Για την αμνηστία, ο His master Voice, Σοφιανόπουλος είπε.

 « Άλλ' εάν τόση επιείκεια επιδεικνύει η Κυβέρνησις έναντι των στασιαστών αυτών καθ έαυτώ , εννοεί να εξαντλήσει ακεραίαν την αυστηρότητα της εναντίον όλων εκείνων οί όποιοι διέπραξαν θηριώδη εγκλήματα κοινού δικαίου, και παρέβησαν τούς στοιχειώδεις Ανθρωπιστικούς κανόνας περί των όποιων προβλέπουν αι Διεθνείς Συμβάσεις διά την διεξαγωγή του πολέμου. Εγκλήματα διαπραχθέντα με ανήκουστον θηριωδία, ημπορεί ενδεχομένως ο ιστορικός ή ο φιλόσοφος του μέλλοντος να τα αποδώσει εις την ομαδική ψύχωσιν των επαναστάσεων, άλλα δεν είναι δυνατόν νά τά αφήσει ατιμώρητα ο δρών πολιτικός, ο όποιος είναι υποχρεωμένος καί τήν εννοιαν του Κράτους νά προστατεύσει είς τό άκέραιον και τό σκληρώς δοκιμασθέν δημόσιον αίσθημα νά ικανοποίησει. Νομίζομεν δέ ότι ουδείς θα ήδύνατο νά υποστηρίξει τήν άτιμωρησίαν τοιούτων άδικημάτων, τά όποια καταισχύνουν τήν έποχήν μας διότι, τοιουτοτρόπως, θά καθίστατο ήθικώς άλληλέγγυος».

Ο Σιάντος απάντησε στις 3 Φεβρουαρίου και είπε:

 Ό κ. υπουργός τών Εξωτερικών μίλησε και για «θηριώδη έγκλήματα» πού έγιναν στη διάρκεια των γεγονότων του Δεκεμβρίου και που η Κυβέρνηση προτίθεται να τιμωρήσει αυστηρά. Η σχετική δήλωση δεν αποσαφηνίζει μέ ποιο τρόπο ή Κυβέρνηση σκέπτεται να απομονώσει αυτά τα εγκλήματα γιέ να τα τιμωρήσει. Κανένας φυσικά δεν μπορεί να επιδοκιμάσει τέτοιου είδους εγκλήματα αν, και όσα, έγιναν. Μά είμαστε υποχρεωμένοι να σημειώσουμε πώς ή απομόνωσή τους κατά τη γνώμη μας είναι αδύνατη και έτσι αν δεν γενικοποιηθεί ή κατάργηση των διώξεων κινδυνεύει νά δημιουργηθεί με τον τρόπο που εισηγείται η Κυβέρνηση και παρά τη θέλησή της, το μέσον για να διωχθεί ολόκληρη η πολιτική παράταξη. Μηνύσεις, συλλήψεις, προφυλακίσεις και ίσως άδικες καταδίκες για κοινά ποινικά αδικήματα θα αντικαταστήσουν τη δίωξη γιά «στάση». Με το πείσμα πού επικρατεί σήμερα και με την οξύτητα του διχασμού αυτή η αντικατάσταση όχι μόνο δεν είναι απίθανη, μα είναι πολύ εύκολη. "Έτσι ενώ ή Κυβέρνηση θέλει την πολιτική Ελευθερία, ή πολιτική ενέργεια ολοκλήρων κομμάτων και οργανώσεων θα παραλύσει, γιατί όλα τα στελέχη, τα μέλη και οι οπαδοί της θα κινδυνεύουν νά κλεισθούν στις φυλακές με μια πρόχειρη κατηγορία. Και τελικά όλες οί διακηρύξεις για τις λαϊκές ελευθερίες ουσιαστικά θα αποδειχθούν μάταιες. Έκτος απ’ αυτό δέν πρέπει νά λησμονεί ή Κυβέρνηση ότι ό τόσος θόρυβος πού σκόπιμα δημιουργήθηκε γύρω στά έγκλήματα πού αναφέρατε, δεν είναι ικανός νά καλύψει τα όσα, και είναι άπειρα, έγκλήματα και κακοποιήσεις και βασανιστήρια και παράνομες κατακρατήσεις και έξαφανίσεις σέ σημαντικό αριθμό, έχουν γίνει από την αντίθετη πλευρά και μάλιστα από τούς ίδιους ανθρώπους πού βασάνισαν και σκότωσαν έν ονόματι του Χίτλερ. "Ωστε και πρός εκείνη τήν κατεύθυνση θα γίνουν μηνύσεις και συλλήψεις και προφυλακίσεις. Έτσι, αν δεν τεθεί τέρμα στις διώξεις θα μπούμε σέ ενα κυκεώνα αλληλομηνύσεων πού θά συνταράξει τό Κράτος για πολύν καιρό και θά αυξήσει, αντί νά ελαττώσει τη σημερινή όξύτητα. Για αυτό εισηγούμαστε πρός τήν Κυβέρνηση τήν γενική κατάπαυση των διώξεων και ζητούμε ν' αντιμετωπισθεί με πολλή προσοχή και τόλμη αυτό τό ζήτημα πού κινδυνεύει νά γίνει τόσο επιζήμιο και από τήν άποψη τής πολιτικής ελευθερίας και άπό τήν άποψη της ειρήνευσης τής χώρας».

 Στις 4 και 5 Φεβρουαρίου αντηλλάγησαν μεταξύ των δυο αντιπροσωπειών οι ακόλουθες επιστολές για το ζήτημα της αμνηστίας :
 α) Ή έπιστολή τής Κυβερνητικής Αντιπροσωπείας: Άρ. 1102/15 πρός τούς κ. κ. Γεώργιον Σιάντον, Δημήτριον Παρτσαλίδην καί Ήλ. Τσιριμώκον .
«Κύριοι, Κατά τήν χθεσινήν συνεδρίασιν συζητουμένου του θέματος τής μή διώξεως των συμμετασχόντων εις τήν τελευταία στασιαστική έκδήλωση του Δεκεμβρίου παρελθόντος έτους διεπιστώθη πλήρης αντίθεσις άντιλήψεων μεταξύ των δύο άντιπροσωπειών. Η Κυβέρνησις ύπέβαλεν δι ήμών σχέδιον διά του οποίου παρείχετο άμνηστεία του πολιτικού αδικήματος καί διησψαλίζετο κατά τόν πλέον ικανοποιητικόν τρόπον η μη δίωξις οιουδήποτε διά μόνον το γεγονός της συμμετοχής του είς τήν στάσιν. Σύμφωνα άλλωστε καί πρός τάς κατ’ έπανάληψιν γενομένας δηλώσεις της, περιω-ρίζετο εις διώξεις μόνον είς τά άδικήματα Κοινού Ποινικού Δικαίου, ώς καί τάς παραβάσεις τών Διεθνών Κανόνων διεξαγωγής του πολέμου. Αντιθέτως παρ’ ύμών προεβλήθη ρητή καί απερίφραστος ή άξίωσις αναπτυχθείσα διά μακρών περί παροχής γενικής αμνηστίας εις τούς συμμετασχόντας είς τήν στάσιν, άνευ ουδεμιάς διακρίσεως πολιτικού ή κοινού εγκλήματος, τουθ' όπερ θα είχε ώς αποτέλεσμα τήν ατιμωρησία πρωτοφανών αγρίων έγκλημάτων. Πέραν δέ τούτου, έθεωρήθη ύφ' υμών ή αποδοχή τής άξιώσεώς σας, ώς προϋπόθεση της συζητήσεως και λύσεως του ζητήματος του αφοπλισμού καί των λοιπών ζητημάτων. Σας εδηλώσαμεν και χθες, δηλώνομε δέ και σήμερον κατόπιν συμφώνου γνώμης τής Κυβερνήσεως ότι ή τοιαύτη άξίωσις ύμών είναι άπολύτως άπαράδεκτος. Μετά τιμής I. ΣΟΦΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ I. ΜΑΚΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΡ. ΡΑΛΛΗΣ

 β) Άπάντησις τής Αντιπροσωπείας του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ: 

Κύριοι Υπουργοί, Απαντούμε στό χθεσινό έγγραφό σας, ύπ' άριθ. 1102/15. Αναπτύξαμε προφορικά στή σχετική συνεδρίασή μας τούς λόγους διά τούς όποιους πιστεύομεν πώς τό μέτρο πού εισηγήθηκε ή Κυβερνητική Αντιπροσωπεία στο ζήτημα τών διώξεων περικλείει Αναπόφευκτους κινδύνους διά τήν πολιτική Ελευθερία και για τήν ειρήνευση της Χώρας. Έφ’ όσον όμως ή Κυβέρνησις εμμένει είς τήν άποψίν της, ή αντίστροφη επιμονή στην ορθή γνώμη μας θά οδηγήσει σέ ρήξη πού, ανεξάρτητα από τήν ευθύνη, θά όδηγήση τόν τόπο σέ συμφορά. Γιά τόν λόγον αυτό δεχόμαστε νά λυθεί τό ζήτημα των διώξεων μέ βάση τήν αρχή πού έθεσεν ή Κυβερνητική Αντιπροσωπεία καί μέ τή θέσπιση εγγυήσεων ικανών νά περιορίσουν τούς κινδύνους πού σας έχομεν έκθέσει. Με τιμη ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΙΑΝΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΡΤΣΑΛΙΔΗΣ ΗΛΙΑΣ ΤΣΙΡΙΜΩΚΟΣ

Τελικά το άρθρο 3 της Βάρκιζας ανέφερε:

 ΑΜΝΗΣΤΕΙΑ 

«Αρθρον 3. Άμνηστεύονται τά πολιτικά άδικήματα τά τελεσθέντα άπό της 3 Δεκεμβρίου 1944 μέχρι της ύπογραφής του παρόντος. Εξαιρούνται της αμνηστίας τά συναφή κοινά άδικήματα κατά της ζωής καί της περιουσίας, τά όποια δεν ήσαν άπαραιτήτως αναγκαία διά τήν έπιτυχίαν του πολιτικού αδικήματος. Ό σχετικός Νόμος θά δημοσιευτεί άμα τή ύπογραφή της παρούσης συμφωνίας. Εξαιρούνται της άμνηστείας ‘οσοι υπόχρεοι εις παράδοσιν τών όπλων, είτε ανήκοντες εις τάς Οργανώσεις του ΕΛΑΣ, της Εθνικής Πολιτοφυλακής καί του ΕΛΑΝ, δέν παραδώσουν ταύτα μέχρι της 15 Μαρτίου 1945. Ή τελευταία αυτή διάταξις περί έξαιρέσεως έκ της άμνηστείας μετά τήν διαπίστωσιν ότι ό άφοπλισμός του ΕΛΑΣ έπραγματοποιήθη, μή έχουσα πλέον δικαιολογητικόν λόγον, θά καταργηθεί. Εγγυήσεις καί λεπτομέρειαι της παρεχομένης άμνηστείας άναγράφονται εις τό προσηρτημένον τω παρόντι σχέδιον νόμου».

Η φράση «τα άδικήματα κατά της ζωής καί της περιουσίας, τά όποια δεν ήσαν άπαραιτήτως αναγκαία διά τήν έπιτυχίαν του πολιτικού αδικήματος», ηταν η βάση της υπεράσπισης το ΚΚΕ στη δίκη για το άσυλο της Κοκκινιάς, (που καταδικάστηκε και ο αιματοβαμμένος ποδοσφαιριστής, όπου υποστήριξαν ότι οι εκτελέσεις εκεί ησαν απολύτως απαραίτητες για τον «σκοπό».

Στις 12 Φεβρουαρίου 1945, είς τάς 4.30' π.μ. αί δύο Άντιπροσωπείες κατέληξαν σε όριστική συμψωνία και ύπέγραψαν τό πρωτόκολλον: Επί τη ύπογραφή του πρωτοκόλλου ο πρόεδρος της Διασκέψεως καί υπουργός τών Εξωτερικών κ. I. Σοφιανόπουλος είπε :

 Ζήτω ή Μεγάλη Βρεττανία !Ζήτω οί Σύμμαχοι ! 

Ακολούθως έλαβε τόν λόγον ό άρχηγός τής Αντιπροσωπείας του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ κ. Γ. Σιάντος, ειπών :
Ζήτω ή Ελλάς ! Ζήτω οί Σύμμαχοι !

 Έν τέλει ό Βρεττανός Υπουργός επί των Μεσογειακών Υποθέσεων κ. Χάρολντ Μάκμίλλαν, όστις μετά του Πρεσβευτού της Μεγάλης Βρεττανίας κ. Λήπερ είχε παραστεί είς τήν τελευταίαν σύσκεψιν τών Αντιπροσωπειών, είπε τά έξής: «Είναι μεγάλη τιμή γιά τόν κ. Πρέσβυν και έμέ νά παριστάμεθα είς τό τέλος των έργασιών σας και νά διαπιστώσωμεν ότι αύται στέφονται ύπό έπιτυχίας. Είλικρινώς έλπίζουν όλοι οί συμπατριώται μας ότι τούτο θά είναι ή άπαρχή μιας νέας μεγάλης περιόδου είς τήν ενδόξο ίστορίαν τής Ελλάδος. Έπί μακράν σειράν έτών φίλοι και σύμμαχοι ή Ελλάς και ή Μεγάλη Βρεττανία έχομεν συμμερισθεί είς τό παρελθόν πολλάς δυσκολίας, πολλάς λύπας, πολλάς ήττας. Συμμεριζόμεθα τώρα τό ευτυχές μέλλον, τό όποιον ώς έλπίζομεν άνοίγεται ένώπιον των δύο χωρών.Θά ένθυμούμεθα έπί μακρόν τήν ίστορικήν αύτήν στιγμήν και δύνασθε νά είσθε βέβαιοι ότι ή Κυβέρνησίς μας και ό λαός μας θά βοηθήσουν μέ κάθε δυνατόν τρόπον τήν άναγέννησιν του Ελληνικού λαού. Ζήτω ή Ελλάς

Η Εταιρεία των Φιλικών και η Ανύπαρκτη «Φιλική» που έχει και Πλατεία

Μετά την πρώτη προκήρυξη προς το Πανελλήνιον, ο Υψηλάντης εξέδωσε αυθημερόν και την προκήρυξη «προς τους Αδελφούς της Εταιρίας των Φιλικών» , ως Γενικός Επίτροπος της Αρχής με τίτλο «Εν τούτω Νίκα». 
Η προκήρυξη του Υψηλάντη «προς τους Αδελφούς της Εταιρίας των Φιλικών» αποτελεί την καλυτέρα γραπτή απόδειξη για στην ανυπαρξία της «Φιλικής Εταιρείας» που εφηύρε ο Μινχάουζεν-Φιλήμων και υιοθέτησε η Στοά. 
«Προς τους Αδελφούς της Εταιρίας των Φιλικών», μίλησε ο Γενικός Επίτροπος της Εταιρείας.

Ο Μονόχειρ και η προκήρυξη του

Σαν σήμερα , στις 24 Φεβρουαρίου 1821 , (με το Ιουλιανό), 5 Μαρτίου (με το νέο) , ήταν Δευτέρα, και ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κυκλοφόρησε από το Ιάσιο την επαναστατική του προκήρυξη, προς το «Πανελλήνιο», με τίτλο «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος», με την οποία καλούσε τους φίλους της Πατρίδος στα Όπλα. «Εις τα όπλα λοιπόν φίλοι η Πατρίς Μάς Προσκαλεί!», και την οποία κοινοποίησε στις ευρωπαϊκές Αυλές, υποσχόμενος «Σύνταγμα» και «Εκλογές». 

Μετά την πρώτη προς το «Πανελλήνιον» προκήρυξη, ο Υψηλάντης εξέδωσε αυθημερόν και δευτέρα «προς τους Αδελφούς της Εταιρίας των Φιλικών» , και επομένη 25 Φεβρουαρίου, την τρίτη Προκήρυξη προς τους «εν Βλαχία και Μολδαυΐα Ελληνας». 

Η Επανάσταση στη Μολδοβλαχία, κηρύχτηκε στις 23 Φεβρουαριου/4 Μαρτίου, κατά την Κυριακάτικη Λειτουργία στο Ιάσιο. 

Σαν σήμερα.: 
-Ο σεισμός των Αλκυονίδων,(1981), συγκλόνισε την Αθήνα (και την ελληνική οικονομία). 
-Ο κόσμος απέκτησε το νέο (παπικό) ημερολόγιο (1582). 
-Σε μια μπυραρία του Μονάχου, ο Χίτλερ ξεκίνησε τον «αγώνα» του (1920), και στην Ταγκανίκα , ο Λικέι έφερε στο φως τον σκελετό , του Αυστραλοπιθήκου, (1961). 
-Το 1964, οι Έλληνες έμαθαν 10 χρόνια πριν το πλάνο του Αττίλα 3. Δημοσιεύματα του ελληνοκυπριακού Τύπου αποκάλυψαν «μυστικό σχέδιο των Τούρκων», σύμφωνα με το οποίο στον μελλοντικό τουρκοκυπριακό τομέα θα εντασσόταν η Αμμόχωστος, η Κυρήνεια και η μισή Λευκωσία. Δηλαδή ο Αττίλας 3. 
-Ο πρώτος Αραβοιρσαηλινός πόλεμος εληξε το 1949 με την υπογραφή της εκεχειρίας στη Ρόδο. Στο Βιετνάμ, (1968) έληξε η επίθεση του Τέτ, με την πτώση της Χουέ, και η Βουλή των Ελλήνων αναγνώρισε , μετά από 70 χρόνια, την Γενοκτονία των Ποντίων, ορίζοντας την 19η Μαΐου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο», (1994).

 Το μακρύ κατάλογο των γεγονότων της 24ης Φεβρουαρίου που περιλαμβάνει και τις μάχες με τους Κ/Σ το 1947, 48 και 49 θα το διαβάσετε εδώ. 
https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/02/24.html

Το Συντονιστικό Κέντρο ενόψει Γουήκεντ έδωσε εντολή για εμπόριο Ελπίδας

Οι τίτλοι των σημερινών πατσαβουροεφημερίδων διαδίδουν ότι ο Αλιέκσι κάνει προσλήψεις μοιράζει χρήμα και επιδόματα και χτυπάει τη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή....

Η πατσαβούρα του Ιβάν :«Το χρονοδιάγραμμα των προσλήψεων στο δημόσιο» 

Η πατσαβούρα με Αλαφουζόλ:«Ουδέν κρυπτόν από την εφορία» 

Η πατσαβούρα του Θρήνου: «Νέος γύρος αναδρομικών»

 Η εφημερίδα των Αριστερών συντακτών: «Ηλεκτρονικό φρένο στη φοροδιαφυγή»

 Ο Ελεύθερος Κτύπος: Τα κριτήρια για επιδόματα.

H TK9 Συνομωσία της Οδού Κάτωνος το 1820 στο Λονδίνο

H νίκη στο Βατερλό του Ουέλλιγκτον έφερε φτώχια και δυστυχία στην Αγγλία. Χιλιάδες πεινασμένοι απόστρατοι ενώθηκαν με τους πεινασμένους των πόλεων. Ήταν μια εποχή «Αναταραχής» και πολιτικής κρίσης. Οικονομική ύφεση μαζί με πολιτική καταπίεση και νόμους προληπτικών διώξεων. 

Το Δεκέμβριο του 1816 στο Ίσλινγκτον του Λονδίνου η αστυνομία χτύπησε στο ψαχνό τους απεργούς. Το καθεστώς των Τραπεζιτών αισθανόταν το Καζάνι που έβραζε. Ο θάνατος του βασιλιά Γεωργίου Γ, στις 29 Ιανουαρίου του 1820, δημιούργησε μια νέα κυβερνητική κρίση, από την οποία βγήκε νικητής ο λόρδος Λίβερπούλ με την αστυνομία. 

Οι χαφιέδες ανέφεραν ότι οι Ιρλανδικική κοινότητα στο Λονδίνο, και μια σειρά από συντεχνίες με πρώτους τους τσαγκάρηδες ετοιμαζόντουσαν να ξεσηκωθούν. Το ίδιο και τα εργοστάσια στον Βορρά.

 Τότε, η αστυνομία που παρακολουθούσε μια ομάδα ολιγομελή ομάδα Ριζοσπαστών σοσιαλιστών και Ρεπουμπλικανών που ονομαζόντουσαν «Σπενσεριστές», εβαλε έναν δικό της να τους προτείνει να επιτεθούν στο σπίτι του λόρδου Χάροουμπι, όπου θα πήγαινα για δείπνο ο Λίβερπουλ και οι Υπουργοί για αν τους σκοτώσουν. Το κλειδί στην ιστορία ήταν ότι ένας μιγάδας μπάσταρδος από τη Τζαμάικα, που ήταν μέλος του γκρουπ, είχε δουλέψει υπηρέτης στου Λόρδου. 

Τέλος πάντων στις 23 Φεβρουαρίου, η αστυνομία εισέβαλε στην Γιάφκα στης οδού Κάτωνος και συνέλαβε 13. 
Από εκεί και μετά ανέλαβε ο ανεξάρτητος Τύπος. Στο τέλος την πρωτομαγιά κρέμασαν γα παραδειγματισμό 5. Επεισόδια και διαδηλώσεις τέλος. 

Η συνομωσία της Οδου Κάτωνος ήταν μια υπέροχη καθεστωτική χορογραφία. 

Όλα τα γεγονότα της 23ης Φεβρουαρίου μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/02/23.html

Η «Λα Βουαζέν» και η θυσία 2500 παιδιών στην Ασταρώθ και τον Ασμοδαίο

Η Γειτόνισσα, «Λα Βουαζέν», λεγόταν Κατριν Ντασαγιέ και είχε παντρευτεί τον Αντόν Μονβουαζέν. Την έκαψαν δημόσια σαν μάγισσα στην Πλας ντε Γκρεβ στο Παρίσι. στις 22 Φεβρουαρίου 1680.

 Η Καλή γειτόνισσα ξεκίνησε σαν μάντισσα, και χαρτορίχτρα και σαν μαία που βοήθαγε τις φτωχές να ξεγεννούν και έκανε αμβλώσεις. Κατά τη διάρκεια της εργασίας της ως μέντιουμ, παρατήρησε ότι οι πελάτες ήθελαν κάποια να οτυς ερωτευτεί ή κάποιος να πεθάνει, έτσι ώστε να μπορέσουν να κληρονομήσουν, ή πότε θα πέθαιναν οι σύζυγοί τους, έτσι ώστε να μπορέσουν να παντρευτούν κάποιον άλλο.
 Αρχικά, σαν απατεώνισσα , άρχισε να προτείνει στους πελάτες της, να πάνε την στην εκκλησία κάποιου συγκεκριμένου αγίου, πούλαγε φυλαχτά και μαγικές σκόνες. Αλλά, μετά έμαθε τα βότανα. 
Άρχισε με αφροδισιακά, το «σερνικοβότανο», με φαρμακευτικά βότανα για αποβολές και μετά έμαθε το θανατηφόρα . Τα δηλητήρια για τις δολοφονίες, και έγινε δηλητηριάστρια. Η γνώση της για τα δηλητήρια δεν ήταν προφανώς τόσο διεξοδική. Η τέχνη της δηλητηρίασης είχε γίνει μια κανονική επιστήμη εκείνη την εποχή, και είχε τελειοποιηθεί, στην Ιταλία από την Τζούλια Τοφάνα. 
Και επειδή τα δηλητήρια ήταν είδος σε μεγάλη ζήτηση στη Αυλή, έκανε επαφές υψηλού επιπέδου. Και τότε, άνοιξε την πιο σημαντική δουλειά. Προμήθευε μωρά για να θυσιαστούν στην τελετές των καμπαλιστών. 

Στην δίκη της, προέκυψαν μαρτυρίες για συχνή «κίνηση» επί σειρά ετών, με ζητιάνες και πόρνες, οι οποίες πωλούσαν τα παιδιά τους για τον σκοπό αυτό. Στην δίκη της, η Λα Βουαζέν ομολόγησε πως περισσότερα από 2500 βρέφη τα είχαν ξεκάνει σε σατανιστικές τελετές, 

Στη 1666, δικάστηκε σαν μάντισσα για μαγεία αλλά υπερασπίστηκε τον εαυτό της με επιτυχία.

 Η «Λα Βουαζέν», έίχε ένα μεγάλο δίκτυο συνεργατών και βοηθών, μεταξύ των οποίων και ο Adam Lesage, που έκανε μαγιές τελετές , οι ιερείς Étienne Guibourg και Abbe Mariotte, ο οποίος χοροστατούσε σε θυσίες στην Ασταρώθ και τον Ασμοδαίο και δηλητηριαστές όπως η Κατρίν Τριανόν.

Μεταξύ των πελατών της ήταν η κοντέσα de Soissons, η δούκισσα de Bouillon, η κόμισα de Gramont , ο Φρανσουά-Ενρί ντε Μονμαρσί , ο δουξ του Λουξεμβούργου, η Πριγκίπισσα Marie Louise Charlotte de Tingry, η μαρκησία Benigne d'Alluye, η κόμισσα Claude Marie du Roure, η κόμισσα Jacqueline de Polignac , η δούκισσα Antoinette de Vivonne, και οι Μαρκήσιοι Louis de Cessac,Antoine de Feuquieres και Marechal de la Ferthe. Αυτά τα ονόματα ακούστηκαν στη δίκη. 

Η διερεύνηση για ους δηλητηριαστές ξεκίνησε με τον θάνατο της κουνιάδας του βασιλιά, της Δούκισσας της Ορλεάνης που αποδόθηκε δηλητήριο. 

Ο βασιλιάς Λουδοβίκος 14ος, λόγω τον φημών ανέθεσε στον αρχηγό της Αστυνομίας των Βερσαλλιών τον Γκαμπριέλ Ντε Λα Ρεϋνιέ την έρευνα. 

Οι έρευνές τον οδήγησαν σε μια Μάντισσα, την Magdelaine de La Grange , η οποία συνεληφθη το 1677 για δηλητηρίαση, και η οποία έδωσε πληροφορίες σχετικά με εγκλήματα «υψηλής σημασίας». Ακολούθησε η σύλληψη της επιτυχημένης μάντισσας και δηλητηριάστριας Marie Bosse Marie Vigoreux και στις 12 Μαρτίου 1679 συνελήφθη έξω από τη Νοτρ-Νταμ η «Λα Βουαζέν», η Κατριν Ντασαγιέ . Τον Απρίλιο συγκροτήθηκε μια ανακριτική Επιτροπή. Αφού η «Λα Βουαζέν», ομολόγησε ότι σχεδιάσε και τη δολοφονία του Λουδοβίκου, τον Φεβρουάριο του 1680 η «Λα Βουαζέν» κάηκε. 

Η ανάκριση όμως συνεχίστηκε. 

Και η κόρη της «Λα Βουαζέν», ανέφερε το όνομα πό της ερωμένης του Λουδοβίκου, Φραγκίσκης-Αθηναΐδας, μαρκησίας του Μοντεσπάν. Η κόρη κατέθεσε: «Σε μια από της «τελετές» της Μαντάμ Ντε Μοντεσπάν, είδα την μητέρα μου να φέρνει ένα βρέφος, και να το τοποθετεί πάνω από μια λεκάνη, επάνω στην οποία κόπηκε το λαρύγγι του, και το αίμα του να στραγγίζεται μέσα στο δισκοπότηρο…» 

«Το βρέφος το κρατούσε επάνω από τον βωμό, ύστερα, ένα γρήγορο κόψιμο της λεπίδας, μια πνιχτή κραυγούλα, και ζεστές σταγόνες έπεφταν μέσα στο δισκοπότηρο…». 

«Το πτώμα παραδινόταν στην Λα Βουαζέν, η οποία το εκσφενδόνιζε μέσα σε ένα φούρνο που είχε κατασκευαστεί για τον σκοπό εκείνο…» 

«Το δισκοπότηρο, αφού γέμιζε με το αίμα του βρέφους, το σηκωσαν προς τον ουρανό, ψάλλοντας : «Χαίρε, Ασταρώθ και Ασμοδαίε, Πρίγκιπα της Φιλίας. Σε καλώ, να δεχθείς την θυσία αυτού του παιδιού, με αντάλλαγμα αυτά που θα ζητήσω από σένα..» 

Όταν βγήκε στην επιφάνεια το όνομα της Μαντάμ Ντε Μοντεσπάν , ο Λουδοβίκος διέταξε να κλείσει η υπόθεση. Η Φραγκίσκη-Αθηναΐς πέθανε το 1707. 

Όπως και στην περίπτωση του Ζιλ Ντε Ρε διακόσια χρόνια πριν , (1430), έχουμε μαύρες τελετές και θυσίες παιδιών. 

Η «Λα Βουαζέν» και ο «Ζιλ Ντε Ρε» μας συνδέουν με τους προστάτες των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων, με τους Γιατρούς δίχως συνορα που ειχαν απαγει τα παιδιά από το τσάντ, με τα Ορφνά της Αιτής και το ίδρυμα Κλίντον, και με την πρόσφατη νομοθεσία της Νέας Υόρκης που επιτρέπει την άμβλωση ακόμα και κατά τον τοκετό.

Βούλγαροι και Σέβερνοι του ΑΣΝΟΜ εχουν και κοινη μεσαιωνικη Ιστορία

Η Μικτή Επιτροπή Βουλγαρίας και Δημοκρατίας Βόρεια της Μακεδονίας πρότεινε στη Σόφια και τα Σκόπια ότι εκτός από το Ίλιντεν μοιράζονται τον Τσάρο Σαμουήλ, τον Αγίο Κλήμη της Αχρίδας και τον Άγιο Ναούμ της Πρέσλαβα. 
Η συζήτηση για τα σχολικά εγχειρίδια της ιστορίας αναβλήθηκε .

Το συντονιστικό Κέντρο πουλάει σήμερα τρομοκρατία του καταναλωτή

Τα Νέα: 15 SOS για τα ακίνητα, Η εφορία ανοίγει και τις θυρίδες. Έθνος: Έφοδος σε δάνεια και θυρίδες
 Ελεύθερος Τύπος: Στο στόχαστρο της εφορίας κάρτες, δάνεια, θυρίδες 
Δημοκρατία: Βάζουν "χέρι" στις θυρίδες