Δεκεμβριανά 18η ημέρα. 21 Δεκεμβρίου 1944. Το "αλάτι της Γης" δολοφόνησε μια ανυπεράσπιστη γυναίκα. Την ηθοποιό Ελένη Παπαδάκη. Η Εκτέλεση ήταν δώρο του αδελφού του "Φάνη" που ηταν Μέγας Εραστής στην αγαπημέρνη του Ασπασία . 46 νεκροί του ΕΔΕΣ στην Ηπειρο. 5 νεκροί της 3ης Ορεινής.

 Όλη η ουσία του 'Κόκκινου Δεκέμβρη" βρίσκεται στην εκτέλεση της Παπαδάκη, και στο παλτό της που δόθηκε λάφυρο σε μια κόκκινη πουτάνα

 Γράφει ο Σπυρίδων Χατζάρας

 

 Το λεπτομερές σχέδιο για τη «συντριβή της εσωτερικής αντίδρασης» και την κατάληψης της εξουσίας διαμορφώθηκε σταδιακά από τους ηγέτες του ΚΚΕ Πλουμπίδη-Σιάντο-Ζευγο-Ιωαννίδη-Μπαρτζιώτα -Στέργιο Αναστασιάδη, με την συνδρομή στελεχών όπως ο Γλυνός από το φθινόπωρο του 1943 μέχρι τον Δεκέμβρη του 1944. 

Οι «λίστες» των «αντιδραστικών» της Αθήνας είχαν ετοιμαστεί από το Σεπτέμβριο του 1944, όταν δόθηκε εντολή στις οργανώσεις της ΚΟΑ, από τον πρώτο γραμματέα Βασίλη Μπαρτζιώτα, να συντάξουν καταλόγους προγραφών κατά συνοικία , επάγγελμα και σωματεία. 

Αυτές οι λίστες χρησιμοποιήθηκαν στα Δεκεμβριανά. Τα «χαρτάκια», και τα «καθήκοντα» μοιράστηκαν στους δολοφόνους μια μέρα πριν φύγουν οι Γερμανοί. Στις 11 Οκτωβρίου, στο αμφιθέατρο του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός. Μέσα στο αμφιθέατρο κουμάντο έκανε ο Γιώργης Καζιάνης, ο αρχινοσοκόμος στη «Σωτηρία» και άνθρωπος του Πλουμπίδη. Ο Καζιάνης ήταν στα Δεκεμβριανά ο «στρατοπεδάρχης» στο άσυλο της Κοκκινιάς, με το επαναστατικό ψευδώνυμο «Μπάρμπας» που ήταν και το ψευδώνυμο του Πλουμπίδη. Ήταν δηλαδή επαναστατική ταυτοπροσωπία. 

 Η τελική εξόρμηση δόθηκε με την εντολή «Να ξεμπερδέψουμε με μιας με όλους αυτούς» .

 

Την εντολή του ΚΚΕ αναπαρήγαγε η ΚΕ του ΕΑΜ, με την ανακοίνωση με αριθμό πρωτοκόλλου 7313 στις 21-11-1944 που καλούσε τις τοπικές επιτροπές να στήσουν δίκες για τους Εδεσίτες τους Χίτες και ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ. Η Ελένη Παπαδάκη εκτελέστηκε στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής καθώς και χιλιάδες άλλοι. 

 Σε εφαρμογή αυτής της οδηγίας οι ΕΑΜίτες δημοσίευσαν στις 23 Νοεμβρίου τη λίστα των «προδοτών ηθοποιών» των οποίων η «δίκη» έγινε στις 24 Νοεμβρίου στο λαϊκό δικαστήριο που στήθηκε στο θέατρο Διονύσια, όταν και αποφασίστηκε ουσιαστικά η εκτέλεση της Ελένης Παπαδάκη υπό τις κραυγές, «Θάνατος στην πουτάνα !». 

Στη διάρκεια αυτής της δίκης οι φωνές που ακούστηκαν πιο δυνατά

 ήταν των αντιπάλων της Παπαδάκη, όπως η «τραγωδός Ασπασία Παπαθανασίου και η φανατική κομμουνίστρια Μιράντα Μυράτ, ετεροθαλής αδελφή του Δημήτρη Μυράτ, και οι γνωστοί αριστεροί καλλιτέχνες όπως ο 

Σπύρος Πατρίκιος, ο Δήμος Σταρένιος, ο Λ. Δαρζέντας, η Ολυμπία Παπαδούκα ,  η Αλέκα Παΐζη, η Καίτη Ντιριντάουα, ο πολιτοφύλακας Πάνος Καραβουσάνος και ο υποβολέας θεάτρου Δημήτρης Σούλης. 

Την Παπαδάκη υπερασπίστηκαν ο Γιώργος Παππάς και Νίκος 

Δενδραμής. 

Την παραπομπή της Παπαδάκη σε Λαϊκό Δικαστήριο αποφάσισαν , 

στις 20 Οκτωβρίου 1944 στα γραφεία του ΣΕΗ στην οδό

 Σατωβριάνδου 52α. , οι ΕΑΜικοί , Αιμίλιος Βεάκης, Μάνος Κατράκης, Τίτος Βανδής, Δημήτρης Μυράτ,  και Χρήστος Τσαγανέας, που συνεδρίασαν με θέμα της ημερησίας διάταξης την, 

«Πρόταση διαγραφής Ελλήνων ηθοποιών που πρόδωσαν τον ιερό 

Εθνικό Ελληνικό αγώνα». 

Οι προδότες ηθοποιοί ήσαν: 1) Βεργή Έλσα 2) Δαδοκαρίδου Έλλη 3) Ζαμάνου Χαρ. 4) Θάνος Διονύσιος 5) Ιακωβίδης Μιχάλης 6) Πόπολα Αγγέλα 7) Κόππολα Αλφρέδος 8) Μοσχούτης Δ. 9) Μπέλλα Σμάρω 

10) Παπαδάκη Ελένη 11) Παυλόφσκαγια Νίνα 12) Ραμασόφ Ροβέρτος

 13) Φελίτσης Δημήτριος και 14) Αγγελική Κοτσάλη. 

 Η δίκη στο ΛΑΟδικαίο ολοκληρώθηκε με απόφαση του προεδρείου

 που το αποτελούσαν ο Θεόδωρος Μορίδης, ο Σπύρος Πατρίκιος, ο Χρήστος Τσαγανέας, και ο Πάνος Καραβουσάνος, που διέγραψε την Παπαδάκη από το ΣΕΗ ως συνεργάτη των Γερμανών. 

 Η αιμοσταγής κοινοπραξία ΚΚΕ/ SOE & Co , και οι «ηρωικοί»

 Ελασίτες άρχισαν να μάχονται με τους εγγλέζους ιμπεριαλιστές, 

τους χίτες και τους ταγματασφαλίτες στις 4 Δεκεμβρίου 1944.

 Στις 21 Δεκεμβρίου, σύμφωνα με τον "Ριζοσπάστη" η κατάσταση περιγραφόταν ως εξής: 

«Με τη δυνατότητα αναπλήρωσης των απωλειών σε μαχητές και πολεμοφόδια να έχει εξαντληθεί από καιρό για τον ΕΛΑΣ, η επιθετική πρωτοβουλία περνούσε ολοένα και περισσότερο στις αντίπαλες 

δυνάμεις. 

Βασικός στόχος πλέον του ΕΛΑΣ ήταν η διατήρηση των θέσεών του, 

ενώ κάθε σπιθαμή γης υπερασπιζόταν μέχρι τη τελευταία σφαίρα ή

 τον τελευταίο υπερασπιστή της. 

Η ΚΕ του ΕΑΜ επέδωσε διαμαρτυρία στον πρόεδρο του 

Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, Ι. Ντε Ρενιέ, σχετικά με τους 

δολοφονικούς βομβαρδισμούς των βρετανικών δυνάμεων κατά 

του άμαχου πληθυσμού, «με πολλά θύματα εις νεκρούς και 

τραυματίας υπερβαίνοντα μέχρι σήμερον τας 2.500».    

Στη έκδοση του ΚΚΕ, «Οι Ανατολικές Συνοικίες το Δεκέμβρη του 1944»,  όπου περιγράφεται η κρίσιμη ταξική σύγκρουση δεν γίνεται καμιά συγκεκριμένη αναφορά μαχών. Λέγεται  μόνον : 

«Μέχρι τις 26 Δεκεμβρίου οι Σκόμπυδες θερίζουν τις συνοικίες

 Αη Γιάννη—Κατσιπόδι—Φάρο με πυροβολικό και ρουκέτες, αλλά δεν τολμάνε να προχωρήσουν».

17 ημέρες λοιπόν μετά την έναρξη της μάχης για την Αθήνα μετά, 

και ενώ συνεχίζονταν  «σκληρές αψιμαχίες», η εκτέλεση της

 Παπαδάκη μας δίνει μια εικόνα της «ηρωικής αντίστασης» του λαού

 που υπεράσπιζε σπιθαμή προς σπιθαμή και  μέχρι τη τελευταία 

σφαίρα ή τον τελευταίο υπερασπιστή τις θέσεις του  ασχολούμενος 

με την σύλληψη και την εκτέλεση της Παπαδάκη και άλλων "αντιδραστικών" 

 Οι (ηρωικοί) ΕΑΜίτες Δημήτρης Μυράτ (ο γερμανομαθής 

Γραμματέας του ΕΑΜ ηθοποιών), και ο εβραίος , αρχιμουσικός της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών Σαμουήλ (Σαμ) Μπράντενμπουργκ, 

τον οποίο έκρυβε η Παπαδάκη στο σπίτι της καθ' όλη τη διάρκεια 

της Κατοχής, έπαιζαν χαρτιά και δεν πολέμαγαν με τους Άγγλους ιμπεριαλιστές στα οδοφράγματα

Στο σπίτι του Μυράτ, εμφανίστηκαν ένοπλοι, οι («ηρωικοί»)

 κομμουνιστές Κων. Μπιλιράκης, Θεόδωρος Μιχαλόπουλος, και ο υποβολέας Δημήτρης Σούλης απ΄το ΣΕΗ που δεν πολεμούσαν τους Σκόμπυδες και συνέλαβαν την καταζητούμενη Ελένη Παπαδάκη ,

που ήταν επί επτά χρόνια η σύντροφος του Σαμ. 

 Σε εφαρμογή της καταδικαστικής εις θάνατον  απόφασης του Λαϊκού Δικαστηρίου των Ηθοποιών, η Ελένη Παπαδάκη συνελήφθη

 από την ΟΠΛΑ το απόγευμα της 21ης Δεκεμβρίου 1944 

στο σπίτι του Μυράτ.

Ο επικεφαλής της Ομάδας σύλληψης ήταν ο φοιτητής 

Κων. Μπιλιράκης. Μαζί ήταν ένας ο αστυφύλακας Θεόδωρος Μιχαλόπουλος (με πολιτικά), και ο υποβολέας Δημήτρης Σούλης, 

από την Κομματική Οργάνωση των ηθοποιών. 

Κανένας «Ορέστης» δεν τη συνέλαβε. 

 Η Κομματική Οργάνωση των ηθοποιών του ΚΚΕ την συνέλαβε 

και την παρέδωσε στην ΟΠΛΑ για τα …..περαιτέρω.

    Οι τρείς , με την Παπαδάκη που την συνόδευε η φίλη της Αιμίλια Καραβία και ο (φίλος της) γραμματέας του ΕΑΜ ηθοποιιών Δ. Μυράτ, κατευθύνθηκαν με τα πόδια, στα γραφεία της Λαϊκής Επιτροπής 

του ΕΑΜ, επί της οδού Πατησίων 314, χωρίς να συναντήσουν

 Εγγλέζους ιμπεριαλιστές και χωρίς να τους βομβαρδίσει η ΡΑΦ. 

Από εκεί πήγαν στα περιφερειακά γραφεία του ΕΑΜ, 

στη διασταύρωση Πολυλά και Μαρτζώκη, στην επιταγμένη έπαυλη Παπαλεονάρδου, όπου βρισκόταν ο Διοικητής της Πολιτοφυλακής Πατησίων , ένας νεαρός 23 ετών με το «καλλιτεχνικό ψευδώνυμο» Ορέστης τον οποίο εκτέλεσε αργότερα εκ μέρους του ΚΚΕ ο Νίκος Ανδρικίδης. 

 Ο «Ορέστης» που είχε τηλέφωνο ενημέρωσε αμέσως την ΚΟΑ και τον "Φάνη" τον Βασίλη Μπαρτζιώτα , που αποφάσισε την τύχη της Ελένης Παπαδάκη. 

Η εντολή για την σύλληψη και την εκτέλεση της Παπαδάκη είχε δοθεί από τον Φάνη για να ικανοποιήσει τον αδελφό του που ηταν μέγας

 γκόμενος και ηταν ο εραστής μιας Κόκκινης τατάνας,

  της Ασπασίας Π. που μισούσε την Παπαδάκη και απαιτούσε

 από το Κόμμα να υλοποιήσει την απόφαση του Λαοδικείου.

Στην έπαυλη Παπαλεονάρδου, ήταν παρών και ο «ηρωικός» κομμουνιστής και ΟΠΛΑΤΖΗΣ ηθοποιός Πάνος Καραβουσάνος, και μέλος του Προεδρείου

 του Λαοδικείου, στο Διονύσια, που υποδέχτηκε την Παπαδάκη με χειροφίλημα. 

 Η ενημέρωση του Μπαρτζιώτα  πάντως δεν ήταν κατ εξαίρεση 

αλλά ο κανόνας.

 Όλες οι εκτελέσεις των συλληφθέντων εγκρίθηκαν από την

 κομματική ηγεσία της ΚΟΑ του ΚΚΕ.

 Ο Φάνης (Βασίλης Μπαρτζιώτας) που έδωσε την εντολή εκτέλεσης

 της Παπαδάκη στο απομνημονεύματα του απεκδύθηκε κάθε ευθύνης

 και έγραψε, (ψευδώς):

 «Όταν τμήματα της Λαϊκής Πολιτοφυλακής συνέλαβαν τη γνωστή ηθοποιό Παπαδάκη, ερωμένη του αρχικουίσλιγκ Γιάννη Ράλλη.

Δώσαμε εντολή να μην πειραχτεί. Είχαμε να μάθουμε πολλά από 

αυτή».

Η αλήθεια ειναι ότι αυτός διέταξε την εκτέλεσή της.

 Εκεί στην Πολιτοφυλακή της Πατησίων υπήρχαν και άλλες

 κρατούμενες.

 Μαζί με την Παπαδάκη ήταν η Νιόβη Χαριτάκη.

Ένα κορίτσι γύρω στα είκοσι και εφτά μηνών έγκυος που την είχαν συλλάβει στις 18 Δεκεμβρίου μαζί με την αδελφή της, Μαρίκα, με την κατηγορία ότι ο πατέρας τους ήταν διευθυντής της Ούλεν και η Νιόβη γνώριζε καλά ότι επρόκειτο να την εκτελέσουν. 

 Ο «Ορέστης» πήρε το δαχτυλίδι και το ρολόι της κρατούμενης 

Παπαδάκη και τα έδωσε μετά την εκτέλεση της δώρο στην γκόμενα 

του. 

Πήρε και το γούνινο παλτό της Παπαδάκη όπως κατέθεσε στο 

δικαστήριο ο εκτελεστής της Μακαρώνας.

 Γύρω στα μεσάνυχτα με αυτοκίνητο της ΟΠΛΑ, έστειλαν

 τις κρατούμενος στον τόπο εκτελέσεων στα Διυλιστήρια 

της ΟΥΛΕΝ στο Γαλάτσι όπου οι (ηρωικοί) κομμουνιστές και

 στελέχη της ΟΠΛΑ Βλάσσης Μακαρώνας, Στέφανος Λιόλιος,

 Πέτρος Τζογανάκης, Ιωάννης Κουκούτσης και άλλοι, των οποίων τα ονόματα δεν τα διέσωσε η ιστορία παρίμεναν για να εκτελέσουν τα σιδηροδέσμια θύματα και να πάρουν τα ρούχα τους για τις ανάγκες του λαού. Αυτοί πήραν το γούνινο παλτό και τις γόβες της Παπαδάκη.

 

Ο δήμιος της Ελένης, Βλάσσης Μακαρώνας, στην δίκη του, είπε 

ότι την γούνα της ηθοποιού  την πήρε ο Ορέστης κι όχι ο ίδιος! 

 

Οι σφαγείς των Διυλιστηρίων της Ούλεν, οι φυσικοί αυτουργοί συνελήφθησαν δύο μήνες αργότερα τελείως συμπτωματικά.

 Μέσα σ’ ένα τραμ ένας επιβάτης αναγνώρισε ότι το πουλόβερ που φορούσε ένας τροχιοδρομικός υπάλληλος ανήκε σ’ ένα εκτελεσθέντα συγγενή του, που η Εθνική Αλληλεγγύη το έδωσε ως κοινωνικό μέρισμα στους πελάτες του ΚΚΕ, όπως έκαναν με τα παλτά και τα παπούτσια των σφαγμένων στον Φενεό, και τα παπούτσια των σφαγμένων στον Μελιγαλά. 

 Έτσι σιγά-σιγά συνελήφθη όλο το συνεργείο των δημίων. 

Η αναπαράσταση των εγκλημάτων έγινε στα τέλη Μαρτίου 1945 στον τόπο των εκτελέσεων και έφερε στο φώς τις φρικιαστικές λεπτομέρειες. 

Ο Ορέστης δικάστηκε από το ΚΚΕ διαρκούντων των Δεκεμβριανών και εκτελέστηκε στην Πλατεία Κολιάτσου ως πράκτορας της Ιντέλιζενς Σέρβις στις γραμμές του ΚΚΕ. 

Το Ανταρτοδικείο του καταλόγισε πως έδρασε κατ’εντολή των βρετανών για να δυσφημίσουν το ΕΑΜ. 

Ανακριτής ο αρχισφαγέας των Ανατολικών Συνοικιών Νίκος Ανδρικίδης που πέθανε το 2002 εισπράττοντας σύνταξη αγωνιστού. Ο Ανδρικίδης ολοκλήρωσε την έρευνα του για τον Ορέστη και στην αναφορά του επεσήμανε πως «ο Ορέστης είχε από ύποπτη έως εγκληματική συμπεριφορά», και ότι «προχωρώντας η ανάκριση, αποκαλύφθηκε ότι ήταν πράκτορας της Intelligence Service »! 

 Ο Ορέστης εκτελέστηκε, γιατί κράτησε τα λάφυρα από τους δολοφονημένους για τον εαυτό του, και μοίραζε τα κοσμήματα στις ερωμένες του, αντί να τα καταθέτει στο ταμείο του Κόμματος! 

 Για το ποιος ήταν ο Ανδρικίδης είναι σημαντική η μαρτυρία του ΟΠΛΑΤΖΗ Ζάκου Νικηφοράκης που απήγαγε μια κοπέλα με το επώνυμο Τζάλα. «Εγινε κανονική δίκη για μια συγκεκριμένη υπόθεση. Είχαμε πιάσει μια κοπέλα, με το επώνυμο Τζάλα, η οποία στη συνέχεια εξαφανίστηκε. Αυτή ήταν καλής οικογενείας, ήταν γειτόνισσά μας στο Παγκράτι. Δούλευε στην τράπεζα, και ήταν συνάδελφος της γυναίκας του Ανδρικίδη. Όμως, η γυναίκα του Ανδρικίδη είπε στον άντρα της ότι εξαιτίας της Τζάλα, την κατέβασαν και δούλευε στο υπόγειο της τράπεζας.

 Έτσι ο Ανδρικίδης μας είπε να πιάσουμε την Τζάλα και να την πάμε στο τμήμα. Αυτό κάναμε. Την πιάσαμε, την πήγαμε στο τμήμα και μετά την εξαφάνισαν. Όπως έγινε γνωστό, την έστειλε για εκτέλεση στο τμήμα του Υμηττού. Έλεγαν ότι ξέφυγε τραυματισμένη και ότι την έπιασε κάποιος καπετάνιος. Πάντως εξαφανίστηκε. 

Διέδιδαν και μια άλλη φήμη, ότι δήθεν έφυγε με κάποιον, αλλά η αλήθεια είναι ότι τη σκότωσαν. Κι εγώ με έναν άλλον ήμασταν αυτοί που την είχαμε συλλάβει. Και την είχαμε φέρει στο τμήμα. Και εξαφανίστηκε η κοπέλα. Γι’ αυτή την υπόθεση δικάστηκα, αλλά αθωώθηκα.

Δεν υπήρχαν στοιχεία που να έδειχναν ότι εγώ τη σκότωσα.

 Απλώς εγώ τη μετέφερα από το σπίτι της στο τμήμα το δικό μας». 

 Η ομάδα του Γαλατσίου δεν συνάντησε ποτέ τους «ιμπεριαλιστές» και έκανε τη δουλειά της σύμφωνα με τις εντολές που είχε. Αυτός ο «ηρωικός» μηχανισμός δεν «πολέμαγε» , αλλά δολοφονούσε όσους είχαν προγραφεί. 

Αυτά γινόντουσαν 17 ημέρες μετά την έναρξη των Δεκεμβριανών. Και τα ξέρουμε λόγω της Παπαδάκη. 

 Αυτά έγιναν και για χιλιάδες άλλα αθώα θύματα σαν την Παπαδάκη. 

 Η σορός της Παπαδάκη, βρέθηκε στις 26 Ιανουαρίου 1945. 

Ήταν πρόχειρα θαμμένη σε κοινό όρυγμα με τέσσερεις άλλους. «Ανώνυμους». 

Φορούσε μόνο την κομπιναιζόν της που ήταν ανασηκωμένη γύρω από τον θώρακα, και οι ζαρτιέρες ήταν ζωσμένες στη μέση. Μία σφαίρα στον αυχένα με διέξοδο στην αριστερή μετωπική χώρα είχε δώσει τέλος στο μαρτύριο της… 

Τα μάτια της ήταν ορθάνοικτα από τρόμο και καθρέφτιζαν όλη τη φρίκη που είχε ζήσει. 

Τη Νιόβη την είχαν ρίξει σε άλλο λάκκο. 

 Ο Βλάσσης Μακαρώνας και ο Στέφανος Λιόλιος ομολόγησαν στο στρατοδικείο και εκτελέστηκαν. 

Ο γερμανομαθής εαμίτης Μυράτ έγινε θιασάρχης και πέθανε το 1991 από γεράματα. 

 Για τις μάχες με τους Εγγλέζους ιμπεριαλιστές, το ενημερωτικό Δελτίο του Α’ ΣΣ του ΕΛΑΣ, προς τον Σιάντο της 20:30 ώρας της 21ης Δεκεμβρίου 1944 που συνέταξε ο κομμουνιστής Κωτσάκης, έδινε την ακόλουθη διάταξη δυνάμεων. 

ΙΙ Σύνταγμα: Από λόφους νοτίως Ν. Σμύρνης παραλλήλως Λεωφ. Συγγρού-Κοίτη Ιλισσού-Καισαριανή. Δυνάμεις με ΙΙ/34 και τμήμα 1ου Συν/τος. Σύνολον 1.000 άνδρες με ένα ουλαμό Πεδινού Πυρ/κού. 3ον Σ.Π: Από φυλακάς Αβέρωφ-προωθημένας δυνάμεις προς δασύλλιον Λυκαβητού-Καλλιδρομίου-μέχρι Λεωφ. Αλεξάνδρας-Πατησίων μέχρι τέρματος, δύναμις 850 άνδρες. 4ον Σ.Π. Ψυρρή-πέριξ Ομονοίας. Δύναμις 750. 7ον Απόσπασμα: Γ’ Στρατιωτικόν Νοσοκομείον μέχρι Γηροκομείου, δύναμις 1.000 άνδρες. VIII Ταξιαρχία: Τάγμα εις Πετράλωνα (μεταξύ Θησείου και Κάτω Πετράλωνα). Πέντε τάγματα εις περιοχήν Κολωνού-Πλάτωνος και Πυριτιδοποιείον. Δύναμις 1.200 άνδρες…Δύναμις Πειραιώς 1.300 οπλισμένοι εφεδρικού. Δύο Τάγματα 52 Συν/τος των 200 ανδρών έκαστον. Ένας λόχος ΕΠΟΝ δυνάμεως 80 ανδρών…» Το δελτίο υπογράμμιζε: «δεν έχουμε πλέον τας δυνάμεις που απαιτούνται ίνα εκτελέσωμεν επιχειρήσεις ζωτικής σημασίας δια την σταθερότητα της διατάξεώς μας.». 

 Στη «Βάρκιζα», η «ηγεσία» της ΚΚΕ λτδ, (Σιάντος, Πλουμπίδης, Ιωαννίδης, Παρτσαλίδης, Μπαρτζιώτας κλπ), μαζί με τους συνεργάτες της , (Τσιριμώκος, Σβώλος), κλπ , συμφώνησε με τους Άγγλους και τους «αστούς», οι μεν ηθικοί αυτουργοί , η ηγεσία , που διέταξε τις «αγριότητες» και τις «υπερβασίες», να αμνηστεύονται, και να δικάζονται μόνο οι φυσικοί αυτουργοί. 

Δηλαδή, βγάλανε έξω τον εαυτό τους οι πολιτικά υπεύθυνοι και ρίξανε όλη την ευθύνη στους εκτελούντες τις εντολές και τις διαταγές. Στους φυσικούς αυτουργούς . 

 Αυτή ήταν και η ουσία της αποκήρυξης του «Άρη» και της απελπισμένης ανταρσίας του. 

Ο σ. Νίκος αφού γύρισε από το Νταχάου , στη 12η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ , το Δεκέμβριο του 1945 είπε ότι οι «αγριότητες» και οι «υπερβασίες» έγιναν από μέλη του Κόμματος που, είτε ήταν προβοκάτορες, είτε δεν ήταν «άξια νάναι μέλη του Κόμματος». 

Ο σ. Νίκος υιοθέτησε δηλαδή τις ρυθμίσεις της Συμφωνίας της Βάρκιζας και είπε ότι «το ΚΚΕ δεν έδωσε γραμμή για «αγριότητες» και «υπερβασίες» και ότι «το έψαξε και δεν υπήρχε ούτε μια περίπτωση, που νάχει δοθεί σαν γραμμή του ΚΚΕ να γίνουν αγριότητες».

 Οι σφαγές της Καλαμάτας, του Μελιγαλά, των Γαργαλιάνων, τα Δεκεμβριανά ήσαν «αγριότητες» και «υπερβασίες» που έγιναν από μέλη του κόμματος, χωρίς κομματική εντολή και, «φυσικά οι πράξεις που κάναν τα μέλη του Κόμματος δημιουργούν ευθύνες και για το ίδιο» αλλά το ΚΚΕ, «απεκήρυξε και αποκηρύσσει», τις «αγριότητες» και τις «υπερβασίες», οπότε δε δημιουργείται ζήτημα ηθικής τάξης για το ΚΚΕ. Αυτή ήταν η θέση που συμφωνήθηκε στην Βάρκιζα, στο πλαίσιο της νόμιμης πάλης. 

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν κατηγορήθηκαν οι Ζεύγος, Μπελογιάννης, Μπλάνας, Κουλαμπάς για τις σφαγές Καλαμάτας –Μελιγαλά και δεν δικάστηκαν οι Πλουμπίδης, Σιάντος, Μπαρτζιώτας, Αναστασιάδης, Κωτσάκης & Co για τα Δεκεμβριανά και για την «αγριότητα» και την «υπερβασία» του «λάθους» της «ομηρίας». 

 Στο πλαίσιο της εγκατάλειψης του ένοπλου αγώνα και του ειρηνικού περάσματος τα μέλη έρεπε να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στην εργατική τάξη και τον λαό, για τις «αγριότητες» και τις «υπερβασίες», που έκαναν και που το Κόμμα τις «απεκήρυξε». Για το λόγο αυτό τα μέλη που σκότωναν ακολουθώντας τις εντολές των ανωτέρων τους, πέθαιναν στα αποσπάσματα επειδή δεν ήταν «άξια νάναι μέλη του Κόμματος». Ακριβώς αυτό μας το διέσωσε ο Γιώργος Ζαμπέτας, (βλ. Ιωάννας Κλειάσιου: «Γιώργος Ζαμπέτας βίος και πολιτεία», εκδ. ντέφι 1997), για τον παιδικό του φίλο Κώστα Γερανταλή, που ήταν δολοφόνος της ΟΠΛΑ. 

«….Και του είπα ότι όσοι πουν ότι αυτά που κάνανε, τα κάνανε επειδή είχανε διαταγή θα καθαρίσουνε. Και μου λέει, μπα τις χαμούρες… εγώ τα έκανα κι εγώ θα τα φορτωθώ. Καλά, γεια σου, γεια σου κι έφυγα». 

Έτσι ομολόγησαν και εκτελέστηκαν, ο Μπάρμπας, ο Λίολιος, ο Βλάσης Μακαρωνάς και το άγημα των εκτελεστών του Μελιγαλά. Οι φυσικοί αυτουργοί και όχι οι ηθικοί αυτουργοί. Οι σύγχρονοι χαφιέδες, οι κληρονόμοι του τότε χαφιεδισμού, κρατάνε τη θεωρία για «αγριότητες» και «υπερβασίες» που έγιναν από μέλη του κόμματος, και μιλάνε ακόμα για «δικαιολογημένες πράξεις αντεκδίκησης» στον Μελιγαλά, και αποδίδουν την εκτέλεση της Παπαδάκη στον εικοσάχρονο Οπλατζή που τον εκτέλεσε ο Ανδρικίδης.

 

Την πρωίαν της 21ης Δεκεμβρίου, τμήματα της Ταξιαρχίας του Ρίμινι , μετά τινων βρετανικών τανκ, συνοδεύοντα δύναμιν Χωροφυλακής         εκ  30 Αξιωματικών και 100 όπλιτών, εξώρμησαν από της πλευράς        της οδού Μεσογείων προς την Λεωφόρον Κηφισίας. 

Οι ΕΛΑΣίτες αιφνιδιάσθησαν και ή Αντίστασίς των υπήρξε μάλλον      μετρία. Εντός ολίγου σχετικώς χρόνου κατελήφθη ολόκληρος     ή περιοχή, εκείθεν της οδού Μεσογείων, από του Θών                               (αρχή Λεωφόρου Αλεξάνδρας) μέχρις Ερυθροϋ Σταυρού.

 Η εκκαθαριστική επιχείρησις επέτυχε πλήρως, ο κλοιός της Σχολής Χωροφυλακήςε  διεσπάσθη και οι ΕΛΑΣίτες  απωθήθησαν εκείθεν της λεωφόρου Κηφισίας. Κατά την επιχείρηση αυτή εφονεύθησαν                       ο μοίραρχος Π. Νιαρχάκος, ο ανθυπασπιστής της χωροφυλακής                   Κ. Δάλλας, εις ύπολοχαγός του ΕΔΕΣ και δύο οπλίτες,        ετραυματίσθησαν δε εις Αξιωματικός και 7 οπλίται.

Τα ονόματα των νεκρών χωροφυλάκων στις μάχες της                             21^ης Δεκεμβρίου δεν τα έχω.

 Στη μάχη στο Γηροκομείο Αθηνών σκοτώθηκε ο Στρατιώτης                    της 3^ης Ορεινής Ταξιαρχίας Ανδρέας Μετάλλινος. Ήταν 37 χρόνων. 

Στη μάχη στο Νοσοκομείο Ερυθρού Σταυρού σκοτώθηκε ο δεκανέας         της 3^ης Ορεινής Ταξιαρχίας Ιωάννης Βιτάληςπου  είχε γεννηθεί  στην Κων/λη. Εκεί σκοτώθηκε και ο αγωνιστής του ΕΔΕΣ Κων/νος Δούλας. Ήταν 39 ετών .

Σε μάχη στην Καισαριανή σκοτώθηκε ο δεκανέας της 3^ης Ορεινής Ταξιαρχίας Βασίλειος Τσαγκάς .Σε μάχη με τους ΕΛΑΣίτηες στου Ζωγράφου σκοτώθηκε ο δεκανέας της 3^ης Ορεινής Ταξιαρχίας       Σταμάτιο Καραμαρούδης.

Στην πλατεία Βάθης, οι κομμουνιστές εκτέλεσαν  τον Εύζωνα       Σπυρίδωνα Λιβιεράτο και στο Παγκράτι εκτέλεσαν τον εύζωνα    Νικόλαο Μαϊδανό.Ηταν 24 ετών.                                                                      Και οι δύο είχαν πιαστεί αιχμάλωτοι. 

Δεν ξέρω που σκοτώθηκαν ο Δεκανέας της 3^ης Ορεινής Ταξιαρχίας Χαρίλαος Πόπορης πού είχε γεννηθεί στο Νεοχώρι Ηλείας   και ήταν 21 ετών, και ο Αγωνιστής, του Ε.Δ.Ε.Σ. Σωτήριος Κατικός.

Από το Σύνταγμα Μακρυγιάννη συνεχίστηκε η εκκαθάριση                       των περιοχών προς Καλιθέα και Ομόνοια.

Οι Άγγλοι βομβάρδισαν με τα τηλεβόλα του Στόλου συγκεντρώσεις Κομμουνιστών. Ενας από τους στόχους που κτυπηθηκαν ήταν το    πάρκινγκ της Πάουερ στην Πλατεία Αττικής.

Οι Κομμουνιστές επιτέθηκαν στους Άγγλους στην Δραπετσωνα  και ανακοίνσωαν οτι είχαν μόνο 2 νεκρούς.

Στην Ήπειρο, ο ΕΔΕΣ έδινε  σκληρές μάχες με τους Κομμουνιστές.

Πολύνεκρες μάχες έγιναν στις 21 Δεκεμβρίου, στοΜπισδούνι, στα Μάρμαρα και το Πέραμα Ιωαννίνων , στην Περάνθη, στην Βαλαώρα, στον Πρόφήτη Ηλία του Νομού Άρτας και  στην 

ίδια την Άρτα. 

Στις μάχες αύτές και σε άλλες μικρότερες  ο ΕΔΕΣ είχε           στις 21 Δεκεμβρίου τουλάχιστον 40 νεκρούς ενώ έξι  που πιάστηκαν αιχμάλωτοι από τους Ελασίτες εκτελεστήκαν αυθημερόν. 

Πολλοί από αυτούς τους 46 νεκρούς ήσαν μαχητές του Κατσιμήτρου. Της 8^ης Μεραρχίας. Και πολλοί ησαν αδέρφια    και ξαδέρφια όπως οι Γαλάνηδες από το Κλειδί Άρτας και οι Ζαφείρηδες από τους Μπαουσούς Ιωαννίνων. 

Η 21η Δεκεμβρίου στην Ιστορία

Η 21η Δεκεμβρίου είναι η 355η ημέρα του Γρηγοριανού ημερολογίου. Απομένον 10 ημέρες ως το τέλος του έτους. 

1140. Ο Κορράδος Γ΄ , ο πρώτος βασιλιάς της Γερμανίας από τον Οίκο των Χοενστάουφεν, κατά  τον πόλεμο μεταξύ Γουέλφων και Γιβελίνων μετά από μακρά πολιορκία  κατέλαβε το Κάστρο Βάϊνσμπεργκ των Γουέλφων. Ο Κορράδος Γ΄ έδωσε το δικαίωμα στις γυναίκες  να φύγουν ελεύθερες με ό, τι θα μπορούσαν να μεταφέρουν στους ώμους τους. Αφήνοντας όλα τα άλλα, κάθε γυναίκα πήρε το  σύζυγο της στους ώμους της και έτσι γεννήθηκε ο γερμανικός θρύλος  για τις πιστές γυναίκες του Βάϊνσμπεργκ.

1163. Στην Ολλανδία. οι πλημμύρες της ημέρας του Αγίου Θωμά.

1192. Στρατιώτες του Δούκα Λεοπόλδου Β αιχμαλώτισαν  Κοντά στη Βιέννη,  τον Βασιλιά της Αγγλίας Ριχάρδο Α ́ τον Λεοντόκαρδο.  

1237.Οι Μογγόλοι  κατέλαβαν  το  Ριαζάν την πρωτεύουσα του Μεγάλου Πριγκιπάτου του Ριαζάν, που βρισκόταν 50 χλμ από τη σημερινή πόλη της δυτικής Ρωσίας.

1664. Στη Γαλλία του Λουδοβίκου ΙΔ ο τέως υπουργός Οικονομικών Νικολά Φουκέ καταδικάστηκε σε εξορία από το Βασίλειο και δημεύτηκε όλη η περιουσία του.

1825. Σφοδρός κανονιοβολισμός του Μεσολογγίου από τους πολιορκούντες Τούρκους και Αιγυπτίους. 

1828. Ο Ιωάννης  Καποδίστριας αφού απομάκρυνε τον τυχοδιώκτη της Επιτροπής το Λονδίνου Φαβιέρο  δημοσίευσε τον οργανισμό του Τακτικού Σώματος (21 Δεκεμβρίου 1828), του οποίου το τέταρτο μέρος αναφερόταν στο «Λόχο τῶν Εὐελπίδων».     Το ψήφισμα προσδιόριζε ότι οι μαθητές, με κριτήρια την ημερομηνία εισόδου, την καλή διαγωγή και την πρόοδο στα μαθήματα, θα παίρνουν τον βαθμό του υπαξιωματικού Ευέλπιδος. Αυτοί, μετά από κάποια εκπαίδευση, θα περνούσαν στο Τακτικό Σώμα, εξερχόμενοι ως αξιωματικοί και θα κάλυπταν ένα μέρος των κενών θέσεων ως στελέχη.

1832. Οι αιγυπτιακές δυνάμεις νίκησαν τον τουρκικό στρατό στη μάχη του Ικονίου.

1851.Εληξε το διήμερο δημοψήφισμα του Λουδοβίκου Βοναπάρτη στο οποίο ψήφισαν όλοι οι άνδρες, για να εγκριθεί η ανάθεση της Προεδρίας στον Βοναπάρτη για δέκα χρόνια. Τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν στις 31 Δεκεμβρίου. 7 .481. 231 «ναι» και 647.292 «όχι».

1881. Στο Βελιγράδι ιδρύθηκε η Ένωση Δημοσιογράφων της Σερβίας, με μέλη 22 εφημερίδες και περιοδικά. Πρόεδρος του πρώτου διοικητικού συμβουλίου ήταν Σέρβος συγγραφέας Λάζα Κόστιτς, τότε αρχισυντάκτης της «Σερβικής Ανεξαρτησίας».1893 .Πόλεμος του Μαχντίστ: Περίπου 2.300 Ερυθραίοι και 75 Ιταλοί Ασκάρι, υπό την ηγεσία του συνταγματάρχη Τζουζέπε Αριμόντι, προκαλούν νίκησαν τους 10.000 Μαχντιστές στρατιώτες του Εμίρη Αχμέντ Ουάντ Αλί στη δεύτερη μάχη του Αγκορντάτ.

1893 .Πόλεμος του Μαχντίστ: Περίπου 2.300 Ερυθραίοι και 75 Ιταλοί Ασκάρι, υπό την ηγεσία του συνταγματάρχη Τζουζέπε Αριμόντι, προκαλούν νίκησαν τους 10.000 Μαχντιστές στρατιώτες του Εμίρη Αχμέντ Ουάντ Αλί στη δεύτερη μάχη του Αγκορντάτ.

1894. Σχηματίστηκε η 17η κυβέρνηση της Βουλγαρίας, με επικεφαλής τον Κωνσταντίν Στοίλωφ.

1898 . Μαρία Κιουρί και Πιέρ Κιουρί ανακάλυψαν το ράδιο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής επέβαλαν  στρατιωτικό καθεστώς στις Φιλιππίνες.

1899 . Εκδόθηκε στη Ρωσία το πρώτο τεύχος του περιοδικού «Αγκανιόκ»

1901. Στη Σόφια σχημάτισε κυβέρνηση Προοδευτικών –Φιλελευθέρων ο Στογιάν Ντάνεφ. 

1907. Στο Ικίκε της Χιλής, ο στρατός για να καταστείλει την απεργία, σκότωσε πάνω από 2.000 εργάτες των ορυχείων νιτρικού νάτριου.

1918. Ορκίστηκε  η πρώτη κυβέρνηση του Βασιλείου των Σέρβων, των Κροατών και των Σλοβένων, με επικεφαλής τον Στόγιαν Πρότιτς. Στην κυβέρνηση συμμετείχε επίσης το μέλος της Συνέλευσης της Ποντγκόριτσα Μιλοσάβλιεβιτς, πρώην υπουργός του Μαυροβουνίου. 

1920. Στη Γιουγκοσλαβία, άρχισε η γενική απεργία των 7000 ανθρακωρύχων στην Βοσνία με επίκεντρο την Τούζλα που εξελίχθηκε σε μια επταήμερη αιματηρή ένοπλη σύγκρουση, με πολλούς νεκρούς.

1923.Στη Σόφια δημιουργήθηκε το «Μακεδονικό Επιστημονικό Ινστιτούτο».

1925 .Προβλήθηκε στο θέατρο Μπολσόι της Μόσχας η ταινία «Θωρηκτό Ποτέμκιν».

1930. Συγκρούσεις στη Θεσσαλονίκη, με την απεργία των σιδηροδρομικών που ζητούσαν «δώρο Χριστουγέννων».

1931.Επεισόδια μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών εργατών έξω από το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.
Στην Κύπρο έγιναν  μαζικές και μαχητικές εκδηλώσεις κατά της Βρετανικής Κατοχής . Κάηκε το Κυβερνείο στη Λευκωσία.

1939. Στο Βούκοβαρ, της Γιουγκοσλαβίας εκδόθηκε  ψήφισμα των Σέρβων  του Δυτικού Σρεμ που αποτελούσαν την πλειοψηφία του πληθυσμού και ζήτησαν η περιοχή τους από την διοικητική περιφέρεια της Κροατικής Μπανοβίνας να μεταφερθεί  στην   Μπανοβίνα .Αυτό το ψήφισμα δεν υλοποιήθηκε  ποτέ , διότι η Γιουγκοσλαβική κυβέρνηση, των Τσβέτκοβιτς-Μάμπτσεκ, δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για αυτό.

1940. Ανηλεής βομβαρδισμός της Λάρισας από την Ιταλική αεροπορία. 61 νεκροί και 150 τραυματίες.

1941. Στο χωριό Ρούντο, στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, σχηματίστηκε η πρώτη πρώτη τακτική στρατιωτική μονάδα, η «Προλεταριακή Ταξιαρχία» των Γιουγκοσλάβων παρτιζάνων. Ταξίαρχος ανέλαβε ο Κότσα Πόποβιτς, βετεράνος εθελοντής του ισπανικού εµφυλίου. Κατά την ίδρυσή της αποτελείτο από 1.200 µαχητές με αυξημένη αναλογία εργατών και κοµµουνιστών. Από εθνική άποψη η πλειονότητα των µαχητών της ήταν σερβικής καταγωγής όµως αργότερα εντάχθηκαν όλες οι εθνότητες της Γιουγκοσλαβίας.
Στο Κορντούν, οι Κροάτες ξεκίνησαν την τριήμερη επιχείρηση καταστροφής των χωριών  Οστίνα, Σάτζιβοβατς, Στίπαν, Ντούγκο Σέλο Λονγκ Βίλατζ και Τρεπτσα στην οποία εξοντώθηκαν  670 Σέρβοι πολίτες, συμπεριλαμβανομένων περίπου 100 παιδιών, κάτω των 12 ετών.

1944. Η ΟΠΛΑ εκτέλεσε στην Αθήνα την ηθοποιό Ελένη Παπαδάκη.  Οι Δυνάμεις του Ε.Λ.Α.Σ. επιτέθηκαν  στις δυνάμεις του Ε.Δ.Ε.Σ. στην Άρτα. 

1948. Αεροπλάνο των Τσεχοσλοβακικών Αερογραμμών (CSA), που εκτελούσε το δρομολόγιο Ρώμη – Αθήνα έπεσε στον Ταΰγετο, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν και οι 24 επιβαίνοντες. Δύο ησαν Έκκηνες. Ο ταχυδρόμος του Υπουργείου Εξωτερικών ον΄ματ Κοσμόπουλος και κάποιός Ρήγας. Ο «Δημοκρατικός Στρατός» επιτέθηκε τα μεσάνυχτα σε Έδεσα και Νάουσα. Στην Ιρλανδία, δημοσιεύτηκε το Σύνταγμα της Ιρλανδικής Δημοκρατίας.

1949.Το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι θα μεταφέρει την πρωτεύουσα από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ.

1951. Στην ελληνική Βουλή ψηφίστηκε το νέο σύνταγμα, που ήταν έτοιμο από το 1949, με 132 ψήφους επί 141 παρόντων βουλευτών. Ο Ελληνικός Συναγερμός του Αλ. Παπάγου θεωρούσε ότι η Βουλή του 1951 δεν έχει αρμοδιότητα αναθεώρησης του Συντάγματος, και οι 114 βουλευτές του «Συναγερμού» αποχώρησαν από την ψηφοφορία. Ο Μαρκεζίνης τότε δήλωσε ότι «ο Ελληνικός Συναγερμός αρνείται να συμπράξει εις την αντισυνταγματικήν ταύτην ενέργειαν». Το Σύνταγμα τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1952.

1958. Στη Γαλλία, ο Σαρλ ντε Γκωλ εκλέχτηκε πρώτος Προέδρος της Πέμπτης Δημοκρατίας.

1959. Αποφασίστηκε η αποστολή της ΕΛΔΥΚ στην Κύπρο.

1960. Ανακοινώθηκε  η ίδρυση μόνιμου κρατικού θεάτρου στη Βόρεια Ελλάδα με έδρα τη Θεσσαλονίκη.

1963. Τις πρώτες πρωινές ώρες στην Λευκωσία άνδρες   του Ουλαμού Προλήψεως Εγκλημάτων, σταμάτησαν για έλεγχο  τουρκοκυπριακό αυτοκίνητο, που ήταν ύποπτο για μεταφορά όπλων. Στο σημείο κατέφθασαν δεκάδες Τουρκοκύπριοι που απειλούσα τους Έλληνες αστυνομικούς .Ο έλεγχος ενός ύποπτου για μεταφορά όπλων αυτοκινήτου Τουρκοκυπρίων, εξελίχθηκε  σε αιματηρό επεισόδιο με το θάνατο ενός Τουρκοκύπριου και μιας Τουρκοκύπριας και τον τραυματισμό ενός Ελληνοκύπριου. Η κρίση που από καιρό οργανωνόταν και υπέβοσκε, ξέσπασε και το κακό άρχισε.

1967. 18 ημέρες μετά τη μεταμόσχευση, απεβίωσε στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής, ο Λουίς Βασκάνσκι, ο πρώτος άνθρωπος που υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση καρδιάς.

1971. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ επέλεξε  ως νέο Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ τον αυστριακό Κουρτ Βαλντχάιμ, που διαδέχτηκε το βιρμανό Ου Θαντ.

1972. Ο Εγκον Μπαρ και ο Χελμουτ Κολ υπέγραψαν τη συμφωνία Καλής Γειτονίας ανάμεσα στην Ανατολική και τη Δυτική Γερμανία.Οι δύο γερμανικές δημοκρατίες, η ΛΔΓ και η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, αναγνώρισαν αμοιβαία η μία την άλλη ως ξεχωριστά κράτη.

1973. Στη Γενεύη άρχισε η ειρηνευτική διάσκεψη του Ισραήλ και των Αράβων γειτόνων του. Συμμετείχαν η Ιορδανία, το Ισραήλ, η Αίγυπτος, οι Ηνωμένες Πολιτείες, και η Σοβιετική Ένωση. 

1974. Μετά από πραξικόπημα στην Αιθιοπία, ο Μενγκίστου Χαϊλέ Μαριάμ ανακοίνωσε ότι η χώρα θα αναπτυχθεί με σοσιαλιστικό τρόπο.

1975. Ο Κάρλος το Τσακάλι εισέβαλε στα γραφεία του ΟΠΕΚ στη Βιέννη και έπιασε ομήρους 11 Υπουργούς Πετρελαίου. Στην επίθεση σκοτώθηκαν τρείς και τραυματίστηκαν 8. Υπήρχαν και άλλοι 52 όμηροι. Όλοι οι όμηροι απελευθερώθηκαν στην Αλγερία 2 μέρες μετά.Η Αυστριακή αστυνομία ικανοποίησε τα αιτήματα του Κάρλος, που ήταν η ραδιοφωνική μετάδοση ενός αντι-ισραηλιτινού μηνύματος και η διάθεση αεροσκάφους, που θα μεταφέρε τους τρομοκράτες και τους ομήρους.

1979 .Σε τελετή στο «Λάνκαστερ Χάουζ», ο Αμπελ Μουζορέβα, ο Ρόμπερτ Μουγκάμπε ο Τζοσυα Νκόμο και ο Λόρδος Κάριγκτων υπέγραψαν τη συμφωνία για κατάπαυση του πυρός μεταξύ των αντιμαχομένων στη Νότια Ροδεσία με την οποία έληξε ένας ανταρτοπόλεμος επτά ετών.

1988. Πάνω από το Λόκερμπι της Σκωτίας ανατινάχθηκε αεροσκάφος της «Πανάμ», που εκτελούσε την πτήση 103 από τη Φρανκφούρτη στο Ντιτρόιτ . Σκοτώθηκαν 259 επιβαίνοντες και 11 κάτοικοι της πόλης. Οι αμερικανοί το φόρτωσαν στον Καντάφι και του επέβαλαν κυρώσεις. Στις 31/1/2001 καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη ένας Λίβυος πράκτορας για την τοποθέτηση της βόμβας.

1989. Στο Βουκουρέστι, ο Νικολάε Τσαουσέτσου συγκάλεσε την Κεντρική Επιτροπή  του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρουμανίας για να καταδικάσει τις διαμαρτυρίες που ξεκίνησαν πέντε ημέρες νωρίτερα στην Τιμισοάρα, και μίλησε στον λαό στην πλατεία  του Παλατιού της Δημοκρατίας αλλά οι συγκεντρωμένοι στην  πλατεία στράφηκαν εναντίον του και η εξέγερση ξεκίνησε και στη ρουμανική πρωτεύουσα.
1990. Η αλβανική κυβέρνηση διέταξε την απομάκρυνση του αγάλματος του Στάλιν και όλα τα σύμβολα που φέρουν το όνομά του.
Στο Ζάγκρεμπ, ψηφίστηκε το  νέο (Χριστουγεννιάτικο) Σύνταγμα της Κροατίας

1991.Υπογράφηκε η συμφωνίας των ηγετών 11 Δημοκρατιών της τέως ΕΣΣΔ για τη δημιουργία της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών , Υπέγραψαν το Αζερμπαϊτζάν, η Αρμενία, το Καζακστάν, το Κιργιζιστάν, η Μολδαβία, το Τατζικιστάν, το Τουρκμενιστάν και το Ουζμπεκιστάν. Το κοινοβούλιο της Νότιας Οσετίας ανακήρυξε την ανεξαρτησία του από τη Γεωργία.Το Ιράκ ανακοίνωσε ότι, το εμπάργκο, του ΟΗΕ είχε προκαλέσει το θάνατο 370.000 ατόμων, λόγω της κακής διατροφής και της έλλειψης φαρμάκων.Ο Χαρίλαος Φλωράκης, ένας από τους πρωταγωνιστές του συμμοριτοπολέμου και της προσπάθειας του εδαφικού ακρωτηριασμού της Ελλάδος, εκλέχτηκε  ομόφωνα επίτιμος πρόεδρος του Κ.Κ.Ε., από το 14ο Συνέδριο του κόμματος.Στην Ταϊβάν έγιναν οι πρώτες βουλευτικές εκλογές μετά από40 χρόνια, με μεγάλη νίκη του Κουομιντάνγκ

1992. Έγινε το ριφιφί στην Τράπεζα Εργασίας. Η 17Ν ανέλαβε την ευθύνη της ανεξήγητης επίθεσης σε βάρος του βουλευτή της ΝΔ Λευτέρη Παπαδημητρίου. Η Πολωνία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Σλοβακία και η Ουγγαρία δημιούργησαν μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών.

1993. Ο Ρώσος Πρόεδρος Μπόρις Γέλτσιν διέλυσε το Υπουργείο Ασφαλείας, την πρώην KGB, και δήλωσε ότι ένας θεσμός που έχει εδώ και δεκαετίες βασανίζει τους πολίτες δεν μπορεί να μεταρρυθμιστεί. Η Τουρκία ανακοίνωσε ότι, δεν θα δεχθεί τον παρατηρητή της Ευρωπαϊκής Ένωση στις διακοινοτικές συνομιλίες.
Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι δήλωσε στην εφημερίδα «Ιλ Τζορνάλε» ότι, θα δημιουργήσει δικό του Κόμμα.

1994. Το Βατικανό αποκατέστησε διπλωματικές σχέσεις με τα Σκόπια.

1995.Υπογράφηκε η παραχώρηση των μεταλλείων Κασσάνδρας στην καναδική εταιρία «TVX Gold».

1996 .Στο 42ο Έκτακτο Συνέδριο του Βουλγαρικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, ο Ζαν Βιντένοφ ανακοινώνει την παραίτησή του από πρωθυπουργός της Βουλγαρίας.

1997.Στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Σερβία, κέρδισε με 59,23% ο υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Σερβίας, Μίλαν Μιλουτίνοβιτς . Ο αντίπαλός του, Βόισλαβ Σέσελι πήρε το 37,57%.

1999 .Η ισπανική πολιτοφυλακή έπιασε ένα φορτηγό με προορισμό τη Μαδρίτη που οδηγούσαν μέλη της ETA και ήταν φορτωμένο με 950 κιλά εκρηκτικών κοντά στο Καλαταγιούντ (Αραγονία). Την επόμενη μέρα, ένα άλλο φορτηγό με 750 κιλά βρέθηκε όχι πολύ μακριά. Το περιστατικό είναι γνωστό ως "la caravana de la muerte" (το καραβάνι του θανάτου).

2001. Στην Αργεντινή, το Κογκρέσο αποδέχθηκε την παραίτηση του Προέδρου Φερνάντο ντε λα Ρούα, ο οποίος δραπέτευσε με ελικόπτερο. Προσωρινός Πρόεδρος ανέλαβε ο Πρόεδρος της Γερουσίας Ραμόν Πουέρτα . Η παραίτηση του Προέδρου έγινε δεκτή με πανηγυρισμούς από το λαό της Αργεντινής.Επτά παιδιά πέθαναν στη ντίσκο Indigo στη Σόφια από ασφυξία .

2004.Αρχαιολόγοι στο Αμπού Ντάμπι ανακάλειψαν λείψανα ενός ανθρώπου ηλικίας 7.500 ετών.

2007. Εντάχθηκαν στο Σένγκεν η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Μάλτα, η Ουγγαρία, η Πολωνία,η Σλοβακία, η Σλοβενία και η Τσεχία.

 2010 .Ο Πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου Μίλο Τζουκάνοβιτς  που ηγήθηκε της κυβέρνηση έξι φορές μέσα σε δυο δεκαετίες,  παραιτήθηκε δηλώνοντας ότι έλαβε την απόφαση να παραιτηθεί  χωρίς  την πίεση κανενός, Την ίδια ημέρα, το Δημοκρατικό Κόμμα των Σοσιαλιστών επέλεξε  ομόφωνα τον υπουργό Οικονομικών Ιγκόρ Λούκσιτς, για διάδοχο του Τζουκάνοβιτς.

2012. Τέλειωσε  ο κύκλος 5.126 ετών του ημερολογίου των Μάγια

2014. Ο Κλάους Γιοχάνις ορκίστηκε Πρόεδρος της Ρουμανίας.

2017. Κοινοβουλευτικές εκλογές στην Καταλωνία.

2018.Kλείσιμο του τελευταίου ανθρακωρυχείου της Γερμανίας.

2021. Νέο ιστορικό υψηλό στην τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας, στην Ελλάδα στα 342,35 ευρώ/μεγαβατώρα.

Τραμπ: «Ο εχθρός θέλει να πάρει την ελευθερία σας

 

Ο Τραμπ είπε στους συγκεντρωμένους υποστηρικτές του ότι μια τέτοια απόφαση του δικαστηρίου δεν στρεφόταν εναντίον του, αλλά εναντίον του αμερικανικού λαού. «Οι εχθροί θέλουν να πάρουν την ελευθερία μου επειδή θέλουν να πάρουν την ελευθερία σας. Δεν θα τους αφήσω ποτέ να το κάνουν αυτό. «Θέλουν να μου κλείσουν το στόμα επειδή απλά στέκομαι εμπόδιο στο δρόμο τους και πάντα θα στέκομαι εμπόδιο στο δρόμο τους», είπε ο Τραμπ.

Ο Ζούζικ ειναι Ρώσος και βοηθάει στην αεράμυνα

 

Ζαχάροβα: Η Δύση επιθυμεί ένα νέο Μαϊντάν στη Σερβία

ΜΟΣΧΑ. Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα δήλωσε σήμερα ότι η Δύση έχει μεγάλη επιθυμία να «δημιουργήσει  χάος» στα Δυτικά Βαλκάνια και να επαναλάβει το Μαϊντάν στη Σερβία. 

 «Όλες αυτές οι υποτιθέμενες συγκεντρώσεις δεν είναι συγκεντρώσεις, αλλά απλά βγάζοντας τους ανθρώπους στους δρόμους για να επιτύχουν στόχους που δεν είναι σύμφωνοι με τις δημοκρατικές διαδικασίες και προκειμένου να προωθήσουν τα δυτικά συμφέροντα με τη βοήθεια αντισυνταγματικών μέσων που έρχονται σε αντίθεση με τους εσωτερικούς νόμους.

 Όλα αυτά μιλούν για το γεγονός ότι η Δύση έχει μια τεράστια επιθυμία να επαναλάβει το Μαϊντάν στα Βαλκάνια και αυτό που οδηγεί φαίνεται καλύτερα στο παράδειγμα της Ουκρανίας», δήλωσε η Ζαχάροβα σε συνέντευξη Τύπου και πρόσθεσε ότι "ο λαός της Σερβίας θα λύσει τα πάντα μόνος του, επειδή έχει δει πόσο μακριά έχει φέρει η Δύση την Ουκρανία και πολλές άλλες χώρες". «Θυμούνται πολύ καλά τι έκανε η Δύση στην ίδια τη Σερβία και σε άλλα βαλκανικά κράτη. Κάθε λαός οποιασδήποτε χώρας θα πρέπει να προστατεύει την κυριαρχία του σε όλα τα επίπεδα και αυτό θα πρέπει να αποτελεί μέρος της στάσης της κοινωνίας των πολιτών - προστατεύοντας την κυριαρχία και τα εθνικά συμφέροντα», δήλωσε η Ζαχάροβα. 

Ο συνασπισμός που συγκεντρώθηκε γύρω από το Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα κέρδισε σχεδόν 130 έδρες στις κοινοβουλευτικές εκλογές και το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Σερβίας, ο εταίρος συνασπισμού των Προοδευτικών, κέρδισε άλλες 18, οι οποίες, όπως είπε, "μιλούν από μόνες τους". 

Ο Πούτιν αποκάλεσε τη Ρωσία ως "έναν από τους ηγέτες της παγκόσμιας πλειοψηφίας"

Η Καταστροφή της Ελλάδος και των Ελλήνων .Στις 16 Οκτωβρίου 1940 είμαστε 7.285. 665. Διαβάστε τους πληθυσμούς των Νομών και συγκρίνετέ τους με την Ελλάδα των Τσιπρέφσκι και Μητσοτακένσκι

 

Η Νομιμοποίηση των ειβολέων και η εκτέλεση των Προδοτών

 Η Ντροπολογία για την λεγόμενη νομιμοποίηση των εισβολέων αποικιστών, είναι πράξη Εσχάτης Προδοσίας και θα πρέπει να τιμωρηθεί με την ποινη του Θανάτου.

Όλοι όσοι εμπλέκονται στην Προδοσία, οταν αποκατασταθεί η Κυριαρχία του Ελληνικού Λαού θα οδηγηθούν σε ειδικό Δικαστήριο σαν αυτό που δίκασε τους 8, και αφου τους επιβληθεί η ποινή του θανάτου, θα οδηγηθούν συμβολικά στου Γούδη, όπου θα βρεθούν μπροστα στο Εκτελεστικό Απόσπασμα.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ

 

Πριν ενα χρόνο δώσαμε μαζί με τον Ζώη την συνέντευξη στην ΕΣΗΕΑ και αποκαλύψαμε ΟΛΗ την Αλήθεια για την υπερβάλουσα θνησιμότητα για τα εμβόλια και τον στρατιώτη ΚΟΒΙΝΤ

H Συνέντευξη Τύπου στην ΕΣΗΕΑ 

ΤΡΙΤΗ 20 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2022

Η αλήθεια θα λάμψει

 και ο Μητσοτακένσκι 

θα πάει στην Φυλακή

 

20 Δεκεμβρίου 1944. Η 17η ημέρα της μάχης της Αθήνας και η αλήθεια για την δήθεν επιχείρηση ανατίναξης της Μεγάλης Βρετανίας από τον ΕΛΑΣ

Στις 20 Δεκεμβρίου 1944, η ηγεσία του ΚΚΕ , δηλαδή ο Σιάντος, και   ο Πλουμπίδης «πληροφορήθηκαν», από την ΟΠΛΑ που ανέκρινε τους «δοσίλογους», που είχαν συλλάβει στις φυλακές Αβέρωφ, ότι υπήρχαν Γερμανικά εκρηκτικά κάτω από τη Μεγάλη Βρετανία.

 Η παγίδευση του Ξενοδοχείου από τους Γερμανούς είχε γίνει στο πλαίσιο των  σχεδιασμένων καταστροφών κατά την υποχώρηση τους από την ελληνική πρωτεύουσα. 

Οι καταστροφές αυτές όμως δεν έγιναν μετά τις εντολές από το Βελιγράδι του Γερμανού πολιτικού διοικητή των Βαλκανίων Χέρμαν Νοϋμπάχερ, τον οποίο έπεισε ο Έκτωρ Τσιρονίκος.

 

Τέλος πάντων, οι Γερμανοί αποσύνδεσαν τα εκρηκτικά τα οποία όμως έμειναν εκεί. 

Ο Σιάντος και ο Πλουμπίδης αφού ενημερώθηκαν από την ΟΠΛΑ, έδωσαν εντολή  στις 20 Δεκεμβρίου στο συγκρότημα «δυναμιτιστών» με επικεφαλής τoν Αντώνη Αγγελούλη (Βρατσάνο), να κατέβει άμεσα στο Κέντρο της Αθήνας μια ομάδα δυναμιτιστών. 

Ο Αντώνης Αγγελούλης έσπευσε με δύο άλλους δυναμιτιστές και τη νύχτα της 23ης προς 24η Δεκεμβρίου έφτασε κάτω από τη «Μεγάλη Βρετανία». Το τι διαπίστωσε δεν το ξέρουμε, γιατί δεν το αποκάλυψε ποτέ ως το θάνατό του το 2008. 

Το πιο πιθανό κατά τη γνώμη μου είναι να μην μπορούσε να γίνει η ανατίναξη και ότι η ιστορία για ματαίωση της ανατίναξης λόγω Τσώρτσιλ, είναι μια ακόμη κομμουνιστική ιστορική απάτη. 

 Αυτό που έχει τεράστια σημασία είναι να καταλάβουμε ότι η SoE, δεν έπαψε ποτέ να επικοινωνεί με το ΚΚΕ στην διάρκεια των Δεκεμβριανών. 

Το ραντεβού Σκόμπι-Πορφυρογένη της 12ης Δεκεμβρίου και η πρόταση για «ειρηνική λύση» και «εκκένωση της Αττικής από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ» και «αφοπλισμό των οπαδών του ΚΚΕ», στην Αθήνα, αποτελούν απόδειξη. 

Οι Άγγλοι, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων με το ΚΚΕ, απέσυραν από τις μάχες την Ορεινή Ταξιαρχία, όπως απαιτούσε το ΚΚΕ , και παρέδωσαν ως πρόβατα επί σφαγήν τους κρατούμενους «δωσίλογους» στις φυλακές του Αβέρωφ. 

Η εκκένωση της Αθήνας από τον ΕΛΑΣ, είχε συμφωνηθεί από τις 18 Δεκεμβρίου, αλλά το «τράβηξαν» για να ολοκληρώσει η ΟΠΛΑ τις εκκαθαρίσεις των «αντιδραστικών». 

Η παράταση της «μάχης της Αθήνας» δεν είχε πολιτικό ή στρατιωτικό στόχο. 

Μόνο το σφάξιμο. 

Από τους στρατιωτικούς στις 20 Δεκεμβρίου βάσει σημειομάτων η ΟΠΛΑ εκτέλεσε:

-Τον εν αποστρατεία Λοχαγό Πεζικού  Γεώργιο Νικήτα του Αλεξάνδρου, 69 ετών που είχε γεννηθεί στην Φιλιππούπολη το 1875. Απήχθη  από τους εκτελεστές της ΟΠΛΑ στις 20 Δεκεμβρίου 1944,  από το σπίτι του και εκτελέσθηκε , στην Ηλιούπολη Αττικής, λόγω της ιδιότητάς του ως Αξιωματικού. 

-Τον  εν αποστρατεία υποστράτηγο Ιωάννη Καλατζόπουλο του Νικολάου, 61 ετών. Συνελήφθη από τους εκτελεστές της ΟΠΛΑ επί της οδού Χάνσεν αριθ.15 και εκτελέσθηκε 

- Τον Έφεδρο  Ανθυπολοχαγό πεζικού Θεόδωρο Πασέλης του Σταύρου, από τη Λαμία, 31 ετών που εκτελέσθηκε στα Τουρκοβούνια από την ΟΠΛΑ Αθηνών στις 20 Δεκεμβρίου 1944. 

Επειδή τα βρετανικά αεροπλάνα χτυπούσαν τις συγκεντρώσεις των ελασιτών μέσα στα πολεοδομικά συγκροτήματα, η ΚΕ του ΕΑΜ επέδωσε στις 20 Δεκεμβρίου , διαμαρτυρία στον εκπρόσωπο του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού Ντε Ρενιέ, για τους, «δολοφονικούς βομβαρδισμούς των βρετανικών δυνάμεων κατά του άμαχου πληθυσμού», στην οποία υποστήριζαν ότι, «οι νεκροί και τραυματίες υπέρβαιναν τις 2.500».

 Οι σφαγμένοι από το μαχαίρι της ΟΠΛΑ πάντως, ξεπέρασαν τις 20.000. 

Οι Βρετανικές δυνάμεις συνέχισαν στις 20 Δεκεμβρίου τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στον άξονα Πειραιάς-Φάληρο και στις συνοικίες μεταξύ των λεωφόρων Συγγρού και Πειραιώς, ενώ αυξήθηκε η πίεση κατά των θέσεων του ΕΛΑΣ σε Πετράλωνα-Θησείο-Ψυρρή. 

Στις 20 Δεκεμβρίου 1944.  οι Ελασίτες εκτέλεσαν στο Περιστέρι  τον Εθνοφύλακα Παναγιώτη Βαλάκη από τη Μυτιλήνη που είχε πιαστεί αιχμάλωτος .Μαζί του εκτελέστηκε ο επίλαρχος Νικόλαος Μάνζαρης του Βενετσιάνου, από τη Χαλκίδα, 49 ετών. Στην Κόκκινη Χαράδρα Κοκκινιάς εκτέλεσαν τον αιχμάλωτο  ταγματάρχη Πεζικού Νικόλαο Λεβεντογιάννη του Θεοδώρου, από την στην Κυπαρισσία 51 ετών. 

Κατά τις Επιχειρήσεις της Λεωφόρου Αλεξάνδρας  στις 20 Δεκεμβρίου 1944, φονεύθηκε ο υπολοχαγός Θωμάς Μαύρος και την ίδια ημέρα έπεσε μαχόμενος ο Δεκανέας Άγγελος Μαρκόπουλος

Οι αιχμάλωτοι Βρετανοί που είχε πιάσει ο ΕΛΑΣ στις πρώτες 17 ημέρες της μάχης της Αθήνας υπερέβαιναν τους 1.000.

Στις 20 Δεκεμβρίου η ΡΑΦ χτύπησε συγκεντρώσεις κομμουνιστών στου Γκύζη την Κυψέλη, το Γαλάτσι και τα Πετράλωνα Στο έδαφος μάχες έγιναν στου Χαρικόπου στην Καλλιθέα. Ο ΕΛΑΣ έκανε επίθεση για ανακατάληψη  του Λόφου της Σικελίας  Ο Ριζοσπάστης κυκλοφόρησε με κύριο άρθρο που  τόνιζε την θλίψη του ΕΛΑΣ που ήταν αναγκασμένος να πολεμήσει εναντίον των «συμμάχων Άγγλων» στο Κεφαλάρι. Οι Λαϊκές Επιτροπές μοίραζαν στον Λαό στις συνοικίες το αρπαγμένα τρόφιμα από την Επαρχία.

Οι Κομμουνιστές που πλέον αισθανόντουσαν «τρομαχτική πίεση παντού»  υποχώρησαν από τη Νέα Σμύρνη και με τα «υπολείμματα» του Τάγματος Νέας Σμύρνης, τμήματα του II Τάγματος και από μικρές δυνάμεις του Καπετάν  Κρόνου, συγκρότησαν ένα νέο Μέτωπο. 

Σε μάχη στο άλσος των Κουπονιών  σκοτώθηκε  ο «θρυλικός ελασίτης λοχαγός» του 4ου Λόχου του Προτύπου Τάγματος Ορέστης, μαζί με 15 Ελασίτες. 

 Το Σύνταγμα Χωροφυλακής μαζί με τους Άγγλους απώθησε τους Κομμουνιστές πέραν του Πρώτου Νεκροταφείου και εκκαθάρισε το Κουκάκι.

Από της 20ής Δεκεμβρίου 1944 μέχρι της 10ης Ιανουάριου 1945, το Σύνταγμα Χωροφυλακής εκανε  εκκαθαριστικές επιχειρήσεις, διευρύνοντας  βαθμηδόν την ακτίνα της δράσεώς του.

 Οι κομμουνιστές, πρό του κινδύνου να φονευθούν ή να συλληφθούν αιχμάλωτοι, άποσύροντο προς άλλας συνοικίας ή προς έλασιτικά στρατόπεδα εις τα πέριξ των ’Αθηνών. 

Οι Κομμουνιστές στην Θήβα καιτη Λάρισσα έκαναν συγκεντρώσεις για την υποστήριξη του Αγωνιζόμενου Λαού της Αθήνας. 

Εκτός Αθηνών.

 Στις 20 Δεκεμβρίου 1944 φονεύθηκε σε μάχη στο Μπισδούνι  ο Στυλιανός Τάσης του Ε.Δ.Ε.Σ. Στα Κραίσταινα Ολυμπίας, εκτελέστηκε ο Αγωνιστής Τετράδης Νικόλαος από την Ζάκυνθο. Στον Προφήτη Ηλία Άρτας εκτελέστηκε τραυματισμένος,  ο  19χρονος Ξηρομερίτης  Κων/νος Χρυσοβιτσάνος του Δημητρίου. Αγωνιστής του  Ε.Δ.Ε.Σ. Σε μάχη μεταξύ ΕΔΕΣ και ΕΛΑΣ. στα Βαλησινά Γραβετσίου Ηπείρου στις 20 Δεκεμβρίου 1944 σκοτώθηκε  ο Ανθυπολοχαγός Παναγιώτης Ψυχογυιός 25 ετών από τον Αχλαδόκαμπο 

 Άθήναι 20 Δεκεμβρίου 1944 

 Έξέτασις μάρτυρος Ντινιώτη Διονυσίου του Αθανασίου έτών 29, ιατρού Φιλιατρών 

 Την 5ην Δεκεμβρίου, ήμέραν Τρίτην κατά το βράδυ, ήρχισαν οι έαμίται την έπίθεσιν έναντίον της Ανώτερος Διοικήσεως Χωροφυλακής Στερεας από την Πλατείαν Αγίου Γεωργίου και των γύρω παρόδων. Εκεί αμέσως οι έαμίται τούς άπεγύμνωσαν και έν φάλαγγι τούς ώδήγησαν χλευάζοντές τους προς Κυψέλην. 

Το απόγευμα της ιδίας ήμέρας έπέρασαν από το σπίτι μου και πληροφορηθέντες ότι είμαι ιατρός με έπεστράτευσαν, όπως τούτο έπραξαν και δι’ άλλους, διά να προσφέρω τάς ύπηρεσίας μου. 

Μέ ώδήγησαν με 11 νοσηλευόμενους ίδικούς των εις τα Τουρκοβούνια, έπάνω προς Κυψέλην και εις ένα πρόχειρον Νοσοκομεϊον σέ κάποιο σπίτι και μού συνέστησαν να μήν έπιχειρήσω να φύγω, διότι θα ύποστώ την τύχην ήν ύπέστησαν οι άνδρες της Άνωτέρας Διοικήσεως, προσθέτοντας ότι αυτούς τούς έξετέλεσαν ως προδότας. 

Έκεί, εις το προσωρινόν ιατρεΐον, έφθασα περί την 5ην άπογευματινήν ώραν. 

Κατά τάς 6.30′ μ.μ, της ιδίας ήμέρας ήκουσα δυνατούς θρήνους προερχόμενους από μία σπηλιά άπέχουσαν από το ίατρεϊον περί τα 50 μέτρα. 

Έζήτησα πληροφορίας και τότε μού άνεκοινώθη ότι σκοτώνουν τούς προδότας της Άνωτέρας Διοικήσεως. οι θρήνοι ήσαν πολλών άνθρώπων: Μάνα μου, Παναγία μου και άλλα συγκεχυμένα και διήρκεσαν έπί ήμίσειαν ώραν. 

Συνάγεται ότι έπρόκειτο περί εκτελέσεων γενομένων ούχί διά πυροβόλων όπλων άλλά δι’ άλλων μέσων .

20 Δεκεμβρίου 1940.Η Συνάντηση του Ιωάννη Μεταξά με τον Γερμανό Πρέσβη και η προσπάθεια του να διαπραγματευτεί με την Γερμανία μια λύση. Ο Μεταξάς πριν την συνάντηση φοβόταν ότι ο Γερμανός θα του μετέφερε τις απειλές του Χίτλερ

Στο ημερολόγιό του ο Μεταξάς, μετά την συνάντηση με τον Γερμανό πρέσβη πρίγκιπα Βίκτωρα φον Έρμπαχ, σημείωσε:

Ο Γερμανός πρεσβευτής φον Έρμπαχ διαβεβαίωσε τον Μεταξά στις 20 Δεκεμβρίου 1940, ότι η Γερμανία δεν προτίθεται , να ενοχλήσει την Ελλάδα εις την Βαλκανική, και ότι «ουδέν θα πράξη το οποίον θα παραβλάψη την Ελλάδα», ενώ ο Μεταξάς ζήτησε την αποχώρηση των Ιταλών από την βαλκανική και τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης Αλβανίας.

Το Σημείωμα του πρωθυπουργού και υπουργού των εξωτερικών Ιωάννη Μεταξά, προς τον βασιλιά, είναι ενα συγκλονιστικό ντοκουμέντο για την προσπάθεια του Μεταξά να διαπραγματευτεί με τον Χίτλερ ,

 Αθήνα, 20 Δεκεμβρίου 1940

 "Με επεσκέφθη τη αιτήσει του σήμερον την 10:30 π.μ. ο Πρεσβευτής της Γερμανίας ίνα μοι ομιλήση σχετικώς προς το ζήτημα των εμπορικών ημών μετά της Γερμανίας σχέσεων. 

 Του απήντησα ότι ήμουν ενήμερος των σχετικών συνομιλιών ας έσχεν ο εμπορικός Ακόλουθος της Πρεσβείας του μετά του διευθυντού της έν τω Υπουργείω των Εξωτερικών αρμοδίας υπηρεσίας. 

 Ό κ. Έρμπαχ μοί είπε τότε οτι δύο ήσαν τα επίμαχα σημεία: 1) το των άνταλλαγών και 2) το της τιμής του μάρκου. Καθ’ όσον άφορα το πρώτον, προσέθεσε, κατανοούμεν τας δυσχερείας και δεν θα επιμείνωμεν. 

Καθ' όσον όμως άφορα το δεύτερον, δεν εννοούμεν τους λόγους δι' ους επιθυμείτε να αποστήτε της Συμφωνίας της 19ης Σεπτεμβρίου. 

 Σας εξηγώ, ευχαρίστως, τω είπον, οτι ό βασικός λόγος είναι ή επελθούσα κήρυξις του πολέμου, όστις άνατρέπει πάσας τας υφισταμένας συνθήκας .

 Σας υπενθυμίζω ότι το αυτό επράξατε και υμείς μετά τήν κήρυξιν του πολέμου με τήν Συνθήκην του Μπάντ Γκαστάιν* και προσέθεσα ότι, όταν υπεγράφομεν την Συμφωνίαν της 19ης Σεπτεμβρίου, είχομεν υπ’ όψει ότι ηδυνάμεθα να συναλλαττώμεθα μεθ' όλης της Ευρώπης, ενώ σήμερον δεν δυνάμεθα να πράξωμεν τούτο ειμή με τας χώρας του δολλαρίου και της στερλίνας. 

Κατ' ακολουθίαν, ευρισκόμεθα εις αδυναμίαν να αυξήσωμεν την τιμήν του μάρκου, ένεκα της σοβαράς ζημίας ην θά υφίστατο η εθνική ημών οικονομία, καθ' ην στιγμήν ο ελληνικός λαός εντείνει πάσας τας προσπαθείας του και εξαντλεί πάσας τας δυνάμεις του διά την επιτυχή εκβασιν του πολέμου και την έπίτευξιν της νίκης.

 Ό Πρεσβευτής της Γερμανίας μοί είπε τότε ότι οι εν Βερολίνω δεν εννοούσι διατί η αύξηση της τιμής του μάρκου θα εζημίου την ελληνικήν οικονομίαν. 

 Οι λόγοι, απήντησα, εξετέθησαν εν εκτάσει εις το σημείωμα της ημετέρας υπηρεσίας, του όποιου είμαι ενήμερος.

 Αν έχητε επ' αυτού νά επιφέρητε παρατηρήσεις ή να κάμητε νέας προτάσεις, προθύμως θα έξετάσωμεν ταύτας. 

Τότε ο κ. Έρμπαχ ήρχισε αναγιγνώσκων σημείωμα όπερ έφερε μεθ' εαυτού. Τον παρεκάλεσα να μοί το αφήκη ίνα εύχερέστερον κατατοπισθώ. 

 Μοι απήντησεν οτι έχει εντολήν να προβή παρ΄ εμοί εις προφορικόν διάβημα, άλλ' ότι δεν έχει αντίρρησιν να μοί αποστείλη εντελώς ιδιωτικώς αντίγραφον του σημειώματος, εξηκολούθησε δε την ανάγνωσιν αυτού φθάσας εις το σημείον εις ο ανεφέρετο ότι δεν ήτο νοητή ή διακοπή των εμπορικών σχέσεων μετά κράτους μεθ' ο ή Γερμανία διατηρεί διπλωματικάς σχέσεις.

 Ηρώτησα τότε αν δέον να εκλάβω τούτο ως απειλήν διακοπής των διπλωματικών σχέσεων.

 Παντάπασιν, απήντησεν ό κ. Έρμπαχ.

 Η εντολή ην έχω λάβει παρά των οικονομικών παραγόντων της κυβερνήσεως και ουχί παρά των πολιτικών τοιούτων αυτής είναι νά σας γνωρίσω και συνέχισε την ανάγνωσιν του σημειώματος ότι θά αναγκασθώμεν, εις περίπτωσιν επιμονής εις τας απόψεις σας, να λάβωμεν τα επιβαλλόμενα μέτρα προστασίας των συμφερόντων μας.

 Εις ερώτησίν μου, ποίας φύσεως θα ήσαν τα μέτρα ταύτα,    ο συνομιλητής μου απήντησε τονίζων: οικονομικής, και προσέθεσεν ότι ουδεμίαν απολύτως έχει ένδειξιν ότι θά ήδύναντο να θιγώσιν αι διπλωματικαί μεταξύ των δύο Κυβερνήσεων σχέσεις.

 Εμείναμεν σύμφωνοι να μοι αποστείλη το σημείωμα, ίνα μελετηθή. 

 Μετά τα ανωτέρω ο κ. Έρμπαχ με ηρώτησεν, υπό τύπον εντελώς ιδιωτικόν, νεώτερα επί τών πολεμικών ημών πραγμάτων, προσθέσας ότι άνέγνωσε σήμερον το διάγγελμα του Αρχιστρατήγου*, εις ο ανεφέρετο ότι θα ρίψωμεν τους Ιταλούς εις τήν θάλασσαν και εξέφρασε την επιθυμίαν να μάθη ποία ήτο η έννοια τούτου. 

 Τω απήντησα ότι τα πράγματα εξελίσσονται πολύ καλά και τω εξήγησα οτι η φράσις ότι «θα τους ρίψωμεν εις τήν θάλασσαν» ήτο παραστατική έκφρασις, διότι είμαι πεπεισμένος ότι οι Ιταλοί θα φύγουν μόνοι των από την Αλβανίαν, εις την οποίαν δεν θα δυνηθούν πλέον να παραμείνουν. 

 Υπέστημεν, προσέθεσα, αναιτίως εντελώς προσβολήν, ενώ είχομεν πράξει το πάν προς διατήρησιν τής πλέον αυστηράς ουδετερότητος. Δύναμαι τώρα να σας άποκαλύψω ότι εις τούς Άγγλους είχομεν άρνηθή και εκείνα ακόμη τά όποια επέτρεπον οι στοιχεκοδείς κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και εδέχθησαν τούτο αδιαμαρτυρήτως, δεικνύοντες πλήρη κατανόησιν τής θέσεώς μας. 

Κατά συνέπειαν, ούδεμία υπήρχε δικαιολογία της άπροκλήτου έπιθέσεως.

 Αλλ' οί Ιταλοί ήθελον νά κατακτήσουν τήν Ελλάδα. Διά τούτο η Ελλάς σύσσωμος εξηγέρθη' και θα αμυνθώμεν μέχρι τέλους, μέχρις ότου δηλαδή ή Ιταλία εκβληθή έκ τής Βαλκανικής. Τι θα γίνη μετά ταύτα, δεν δύναμαι βεβαίως νά προείπω. 

Πάντως θα λάβωμεν όλα τά μέτρα άσφαλείας τών συνόρων μας, ούδεμίαν δε τότε θά έχωμεν αντίρρησιν εις τήν αναδημιουργία μιας ανεξαρτήτου Αλβανίας. 

 Ο Πρεσβευτής της Γερμανίας, χωρίς να κάμη την παραμικράν νύξιν περί μεσολαβήσεως ή άλλην τινά κρίσιν, μοί είπεν ότι ήτο πεπεισμένος και είχε μεταδώσει τούτο εις την Κυβέρνησίν του, ότι θα ανθιστάμεθα εις περίπτωσιν ιταλικής εναντίον ημών επιθέσεως. 

Αλλά παρά ταύτα, απήντησα, αφήσατε την Ίταλίαν να μας επιτεθή και ούτω έχομεν σήμερον τούς "Αγγλους έδώ, μετά των όποιων είμεθα τώρα σύμμαχοι.

 Ό κ. Έρμπαχ ηρώτησε τότε αν ή συμμαχία αύτη στρέφεται και κατά της Γερμανίας. Δεν παρουσιάζεται, απήντησα, σήμερον τοιούτον ζήτημα αν όμως μας εθίγατε εις την Βαλκανικήν, τότε βεβαίως. 

Δεν προτιθέμεθα, μοί είπε, νά σας ενοχλήσωμεν εις τήν Βαλκανικήν, ούδέν δε θα πράξη η Γερμανία το οποίον θα παραβλάψη την Ελλάδα. Και ημείς, απήντησα, ουδέν άλλο επιθυμούμεν ειμή να εξασφαλισθώμεν οριστικώς έναντι της Ιταλίας και διά το μέλλον διότι δεν έχομεν πλέον ουδεμίαν προς αυτήν εμπιστοσύνην και ουδεμίαν θά δώσωμεν εις αυτήν και εις το μέλλον πίστιν.

 Ώς έκ τούτου τά μέτρα ασφαλείας άτινα θα λάβωμεν έναντι τής Ιταλίας θά είναι πραγματικά. 

Μεθ' ο, ο κ. Έρμπαχ, θέλων να γενικεύση την συνομιλίαν, διηρωτήθη πως θα τελειώση ο πόλεμος μετά τής Αγγλίας. Εάν βεβαίως νομίζετε, τω είπα, ότι εις τον κόσμον πρέπει να μείνητε σεις ή οι Άγγλοι, δεν βλέπω και πώς θά τελειώση. Πάντως επί του ζητήματος τούτου δεν δύναμαι να επιτείνω την συνομιλίαν μας, διότι σήμερον είμεθα πλέον σύμμαχοι της Αγγλίας και είναι ευνόητον ότι δεν είναι δυνατόν νά συνομιλώμεν έπί τοιούτου θέματος. 

Πάντων των άνωτέρω κατέστησα ενήμερον τον Πρεσβευτήν τής Αγγλίας, καλέσας αύτόν παρ’ έμοί ολίγον βραδύτερον". 

  1.Πρόκειται για την ανανέωση της εμπορικής συνθήκης ή οποία είχε υπογραφεί μεταξύ Ελλάδος και Γερμανίας στις 24 Μαρτίου 1928. 

 2. Η ημερήσια διαταγή του Παπάγου της 19ης Δεκεμβρίου περιελάμβανε τη φράση: «Επιμείνατε δια να τον συντρίψωμεν (τον εχθρό) τελείως και οριστικώς και να τον ρίψωμεν εις τήν θάλασσαν». 

Στο μέτωπο, οι Εύζωνες του 3/40 Συντάγματος υπό τον συνταγματάρχη Θρασύβουλο Τσακαλώτο ξεκίνησαν την αυγή, αιφνιδιαστική επίθεση, εναντίον των ιταλικών θέσεων στο όρος Πίλιουρι, βόρεια και ανατολικά της Χειμάρρας, ανοίγοντας ουσιαστικά το δρόμο για την απελευθέρωση της. 

Η Τρίτη Μεραρχία που επιχειρούσε στο παραλιακό μέτωπο , μετά από μια σκληρή μάχη, κατέλαβε το ύψωμα Γκιάμι, βόρεια του Πανόρμου.

. Εκλογές στη Σερβία: Πράκτορες , Δημοκρατία και Ψυχίατροι

 

Ο πράκτωρ Άλεκσιτς ,  δεν έκανε απεργία πείνας, όταν ο Κούρτι έκανε εκλογές στους σερβικούς Δήμους στο Κόσσοβο και με τις ψήφους του 3,4% που συμμετείχε  εξέλεξε αλβανούς Δημάρχους.

(Ο πράκτωρ Άλεκσιτς πριν αρχίσει την μέχρι θανάτου απεργία πείνας)
 

Η Δύση, η Ουάσιγκτον, το Λονδίνο,  το Βερολίνο είπαν τότε ότι οι εκλογές του Κούρτι ήταν «νόμιμες» παρόλο που το 96% αρνήθηκε να συμμετάσχει.

Τώρα που ο πράκτωρ  ‘Αλεκσιτς έχασε πανηγυρικά στις σερβικές εκλογές η Δύση, η Ουάσιγκτον, το Λονδίνο,  το Βερολίνο λένε ότι οι εκλογές δεν ήταν ελεύθερες.

Το Γραφείο Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΑΣΕ (ODIHR) ανέφερε κατάχρηση δημόσιων πόρων, εκφοβισμό ψηφοφόρων και υποθέσεις εξαγοράς ψήφων.

Εκπρόσωποι των τεσσάρων  διεθνών αποστολών παρατήρησης δήλωσαν χθες το βράδυ στο Βελιγράδι ότι «αν και οι ψηφοφόροι μπορούσαν πράγματι να επιλέξουν μεταξύ εναλλακτικών πολιτικών επιλογών στις πρόωρες εκλογές στη Σερβία και η ελευθερία της έκφρασης και του συνέρχεσθαι έγινε σεβαστές γενικά, η πίεση στους ψηφοφόρους, καθώς και η συμμετοχή του προέδρου αλλά και το συστημικό πλεονέκτημα του κυβερνώντος κόμματος στο σύνολό του, υπονόμευσαν την εκλογική διαδικασία». 

Το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας δήλωσε ότι για μια χώρα με καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η κατάχρηση δημόσιων πόρων, ο εκφοβισμός των ψηφοφόρων και η εξαγορά ψήφων που διαπίστωσαν οι διεθνείς παρατηρητές στη Σερβία είναι απαράδεκτα.

 Ο Γερμανός Σοσιαλδημοκράτης πράκτωρ Στέφαν Σέναχ, (Stefan Schennach), που ειναι Κουλτουρμάνατζερ, ως   επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης που παρακολούθησε τις εκλογές της Σερβίας, δήλωσε ότι οι εκλογές δεν ήταν δίκαιες, και ότι οι ψήφοι χειραγωγήθηκαν. «Αυτό που είδαμε ήταν μια ολόκληρη εκστρατεία στην οποία κυριαρχούσε ο πρόεδρος. Δεν είναι δουλειά του προέδρου. Ο πρόεδρος είναι ένα ουδέτερο πρόσωπο που πρέπει να εγγυηθεί για τη χώρα και για όλους τους ανθρώπους. Αλλά ο σημερινός πρόεδρος ηγήθηκε των εκλογών και ήταν υποψήφιος σε όλα τα επίπεδα, είτε ήταν ένα χωριό είτε ολόκληρη η δημοκρατία», δήλωσε.

Η Σερβία μετατρέπεται μερα τη μέρα  σε «απέραντο ψυχιατρείο».

 Οι «Ευρωατλαντισταί»  μυκτηρίζουν τον λαό που δεν τους ψήφισε αλλά και τα άλλα  κόμματα για τα οποία ψήφισε ο λαός. Μετά το ανύπαρκτο «μυστικό εκλογικό τμήμα» στην «Αρένα» κατέρρευσε και το ψέμα για τους 40.000 που έστειλε ο Ντόντικ να ψηφίσουν στο Βελιγράδι. Δόθηκαν στην δημοσιότητα τα στοιχεία από όλες τις μεθοριακές διαβάσεις. Στην Σερβία εισήλθαν την Κυριακή λιγότεροι από 20.000. Σε αυτό τον αριθμό βρίσκονται και οι Αλλοδαποί και τα παιδιά. Μετά τις καταγγελίες για εξαγορά ψήφων, οι συλληφθέντες ακτιβιστές μετά την επίθεση στην εφορευτική επιτροπή, ομολόγησαν ότι είναι έμμισθοι «χούλιγκαν» και ότι λαμβάνουν 150 ευρώ από τον επιχειρηματία κ. Τζίλας.

Όταν οι ηγέτες της λίστας «Σερβία κατά της βίας» μιλάνε για νοθεία και λένε πώς ψήφισαν φανταστικοί ψηφοφόροι σε αυτές τις εκλογές, «40.000 από τη Ρεπούμπλικα Σέρπσκα», «άνθρωποι που πέθαναν το 1815», «ένα άτομο ψήφισε σε 28 εκλογικά τμήματα...» παρόλο που οι εκλογικοί τους αντιπρόσωπο κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας δεν υπέβαλαν καμία ένσταση  , και ειδικά στο Βελιγράδι, όπου η αντιπολίτευση είχε περισσότερους εκλογικούς αντιπροσώπους ελεγκτές από το SNS , οι εκπρόσωποί τους προσυπέγραψαν  τα πρακτικά σε όλα τα εκλογικά τμήματα. Αν είχε συμβεί κάτι από τα παραπάνω,   οι εκλογικοί αντιπρόσωποι θα έπρεπε να έχουν υποβάλει ενστάσεις και να καταγράψουν τις επιφυλάξεις τους στο πρακτικό της ψηφοφορίας!

Ο Πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς έλαβε συγχαρητήριο μήνυμα από το Υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας εκ μέρους της κινεζικής ηγεσίας για την «επιτυχή διεξαγωγή κοινοβουλευτικών και τοπικών εκλογών στη Σερβία» και «τη νίκη του συνασπισμού «Αλεξάνταρ Βούτσιτς - Η Σερβία δεν πρέπει να σταματήσει». «Συγχαίρουμε τη Σερβία για την ομαλή διεξαγωγή των κοινοβουλευτικών και τοπικών εκλογών. Πιστεύουμε ότι η Σερβία, υπό την ηγεσία του Προέδρου Βούτσιτς και της νέας κυβέρνησης της Σερβίας, θα συνεχίσει να προοδεύει στην εθνική οικοδόμηση», αναφέρει το συγχαρητήριο μήνυμα του κινεζικού Υπουργείου Εξωτερικών.

Πάντως η Σερβία θα έπρεπε να ζητήσει βοήθεια από τον ΟΑΣΕ βοήθεια σε ψυχίατρους για να περιθάλψουν την Ευρωνατοϊκή παράταξη που τα «έπαιξε».

Οι Ευρωπαίοι επίτροποι Josep Borrell και Oliver Varhelyi ζήτησαν να εκλεχθούν  με διαφανή τρόπο από τις σερβικές αρχές οι "αξιόπιστες αναφορές παρατυπιών" που εκανε ο γνωστός ψεύτης Μπάρμπας.

 Σπυρίδων Χατζάρας

 

 

 

Ηφαιστειακή έκρηξη στη χερσόνησο Ρέϊκιανες στην Ισλανδία. Έχει κηρυχθεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

 

20 Δεκεμβρίου 1950. Ο χαφιές Πλουμπίδης «έδωσε» τον Νίκο Μπελογιάννη

 

του Σπυρίδωνα Χατζάρα 

Η σύλληψη του αιμοσταγούς Κομισάριου Καλαμάτας-Μελιγαλά Νίκου Μπελογιάννη, έγινε στις 20 Δεκέμβριου του 1950, στα Εξάρχεια, σε ένα σπιτάκι ιδιοκτησίας του Τάκη Καλοφωλιά, (του κατοπινού εκδότη της οικονομικής εφημερίδας ΕΞΠΡΕΣ), στην οδό Πλαπούτα, που πηγαίνει από την Καλλιδρομίου στην Αλεξάνδρας. 

Ο αριθμός 30 λείπει σήμερα από την αρίθμηση της οδού Πλαπούτα , και μάλλον το οίκημα βρισκόταν στην τοποθεσία που σήμερα βρίσκεται η πολυκατοικία με τον αριθμό 32-34. 

 Το σπίτι του Καλοφωλιά, τότε φοιτητή και συνδέσμου του κόμματος ήταν Γιάφκα του κομματικού μηχανισμού. 

 Η ασφάλεια είχε την «πληροφορία» ότι εκεί κρύβονται παράνομοι κομμουνιστές και παρακολουθούσε το σπίτι. 

 Ο ίδιος ο Μπελογιάννης σε ιδιόχειρο σημείωμα του από τη φυλακή έγραψε για τη σύλληψή του: 

 «Σε σπίτι όπου είχα ραντεβού είχε πάει η Ασφάλεια. Η κοπέλα του σπιτιού κατάφερε να βρίσκεται έξω από την πόρτα την ώρα που θα πήγαινα, μου έκανε νόημα από μακριά κι έτσι γλίτωσα. Έφυγα, πήρα ένα ταξί, κατέβαινα τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.

 Καθώς πλησιάζαμε στο σπίτι του Καλοφωλιά, σκέφτηκα να στείλω τον Καλοφωλιά. Όταν φτάναμε στην Πλαπούτα, σαν τον διάβολο άφησα το ταξί και πήγα στο σπίτι του. Βρέθηκα μπροστά στην Ασφάλεια».

 Η Ελλη-Παππά αργότερα εξήγησε ότι «αυτό ήταν το τυχαίο». 

« Ο Νίκος δεν είχε ραντεβού με τον Καλοφωλιά. Η προσπάθεια του Μπελογιάννη να ξεφύγει με την ψεύτικη ταυτότητα δεν απέδωσε , οδηγήθηκε στη Γενική Ασφάλεια Αθηνών, όπου ταλαιπωρήθηκε αρκετά εξαιτίας της άρνησής του να αποκαλύψει την ταυτότητά του».. 

Ο Νίκος Μπελογιάννης, επέστρεψε στην Ελλάδα στο τέλος Ιούνιου του 1950, με πλαστό Αργεντίνικο διαβατήριο με το όνομα Ερρίκος Πανόζ , για να ανασυγκροτήσει τον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ και να τον εκκαθαρίσει από τα διαβρωτικά στοιχεία. (χαφιέδες). 

 Ο Μπελογιάννης, μπήκε στην Ελλάδα με πτήση από το Παρίσι, ως επιχειρηματίας στο τέλος Ιούνιου του 1950, με το  πλαστό Αργεντίνικο διαβατήριο με το όνομα Ερρίκος Πανόζ, και έμεινε αρχικά στο ξενοδοχείο «Μέγα» στην οδό Σταδίου.

 Η αποστολή του Μπελογιάννη ήταν άκρως μυστική και ο μοναδικός που γνώριζε για την αποστολή του, ήταν ο Βαβούδης, ο ασυρματιστής. 

Αυτός, ενημέρωσε τον συνεργάτη της Ιντέλιτζεντ Σέρβις Νίκο Πλουμπίδη, τον οποίο υποπτευόταν ο Ζαχαριάδης , για την άφιξη του Μπελογιάννη. 

 Ο Ζαχαριάδης είχε συμβουλέψει τον Μπελογιάννη να μην έρθει σε επαφή με τον Πλουμπίδη. 

 Ο Πλουμπίδης έδωσε ως συνδέσμους στον Μπελογιάννη την Ιωννίδου και τον Καλοφωλιά και ο δικός του παράνομος μηχανισμός, έφτιαξε την πλαστή ελληνική ταυτότητα, που του έδωσαν. 

Την επομένη , της σύλληψης την 21η Δεκεμβρίου η Ασφάλεια έπιασε στο ίδιο σπίτι της οδού Πλαπούτα την σύνδεσμό του Μπελογιάννη και μέλος της ΚΟΑ, Έλλη Ιωαννίδου Παππά , και την αδερφή της Διδώ Σωτηρίου. 

 Η Ελλη Ιωαννίδου -Παππά πήγε στο σπίτι μετά από συνεννόηση με τον Πλουμπίδη δίχως να γνωρίζει για τη σύλληψη του Μπελογιάννη. Ορισμένοι αριστεροί με πρώτο τον Πλουμπίδη απέδωσαν στον Τάκη Καλοφωλιά, την ευθύνη για τις συλλήψεις, αλλά η κ. Ελλη Ιωαννίδου -Παππά στην πνευματική της διαθήκη ωστόσο έγραψε : «εμείς ποτέ δεν είπαμε πως ο Καλοφωλιάς ήταν χαφιές, ούτε ότι πρόδωσε τα πάντα».

Το Ανώτατο Δικαστήριο του Κολοράντο απέκλεισε τον Τραμπ από τις εκλογές. Η τελική απόφαση στο Ομοσπονδιακό Ανώτατο Δικαστήριο

 

 Το Ανώτατο Δικαστήριο του Κολοράντο απαγόρευσε στον Τραμπ να συμετάσχει στις προκριματικές εκλογές .Το Ανώτατο Δικαστήριο του Κολοράντο αποφάσισε ότι ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ απαγορεύεται να θέσει υποψηφιότητα για τον Λευκό Οίκο βάσει της ρήτρας εξέγερσης του Συντάγματος των ΗΠΑ και τον απομάκρυνε από τις προεδρικές προκριματικές εκλογές της πολιτείας.

Η απόφαση του Δικαστηρίου επικαλείται για πρώτη φορά στην ιστορία που το τμήμα 3 της 14ης Τροπολογίας . «Η πλειοψηφία του δικαστηρίου θεωρεί ότι ο Τραμπ αποκλείεται από την προεδρία βάσει του άρθρου 3 της 14ης τροπολογίας», ανέφερε το δικαστήριο σε ανακοίνωσή του. 

 Το ανώτατο δικαστήριο του Κολοράντο ανέτρεψε απόφαση δικαστή του κομητειακού δικαστηρίου που έκρινε μεν ότι ο Τραμπ είχε υποκινήσει την εξέγερση της 6ης Ιανουαρίου 2021 στο Καπιτώλιο, αλλά είπε ότι δεν μπορούσε να αποκλειστεί από τις προκριματικές εκλογές  επειδή δεν ήταν σαφές εάν η διάταξη του τμήματος 3 της 14ης Τροπολογίας αφορά στην προεδρία. 

 Το δικαστήριο ανέβαλε την απόφασή του μέχρι τις 4 Ιανουαρίου ή μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ να αποφανθεί για την υπόθεση. 

 Οι δικηγόροι του Τραμπ θα εφεσιβάλουν την απόφαση στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, το οποίο έχει τον τελευταίο λόγο σε συνταγματικά ζητήματα.