Ξεκάθαρα τα μέτωπα για κάθε Πατριώτη

Στη Γαλλία ο φιλελέ Φιγιόν είναι ότι και ημέτερος Κούλης Φιλελέ. Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.
Δηλαδή, Μπούντεσμπανκ, Δωροθέα, Σακάτης, ευρωδιευθυντήριο, Χούντα Βρυξελλών. Ένα πράγμα είναι όλοι. Χούντα των Αγορών.
Ο Φιλελέ Φιγιόν και ο Φιλελέ Κούλης είναι Χουντικοί.
Δύο σκατούλες του ΕΛΚ.
-Οπότε, τις ρίχνουμε στη λεκάνη και τραβάμε το καζανάκι.

ΥΓ. Και οι “Nationalisten” ας κάνουν (δεξιά) αντιπολίτευση στον Κούλη και τον χερ Voridi.

Η Μαρίν Λεπέν επαγγέλλεται το τέλος της Χούντας των Αγορών

«Ο λαός πρέπει να έχει την ευκαιρία να ψηφίσει για την απελευθέρωσή του από τη δουλεία και τον εκβιασμό που του επιβάλλουν οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών και για να επιστρέψει η εθνική κυριαρχία στη χώρα του. Το κατάλαβαν αυτό οι Βρετανοί και ψήφισαν την έξοδό τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση ενώ, φυσικά, δεν είχαν ποτέ αντικαταστήσει τη λίρα με το ευρώ», είπε η Μαρίν, που τόνισε:
«Όταν αποχωρήσει η Γαλλία από την Ευρώπη και το ευρώ το ίδιο πρέπει να πράξουν η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Ελλάδα και η Κύπρος. Ιδανικό θα ήταν να αποχωρήσουν την ίδια ημέρα με τη Γαλλία όλες αυτές οι χώρες και θα προσπαθήσω να πείσω προς αυτή την κατεύθυνση».

ΥΓ. Αφήστε τη Μπούντεσμπανγκ και τη Φέντεραλ Ρηζέρβ μόνες τους.

Ένα όνομα μια ιδέα

Απατεωνάτος, Απετεωνίδης, Απατεωνάκης, Απατεωνάκος, Απατεωνόπουλος, Απατεώνογλου, Απατεώνοφ, Απετεώνοβιτς, Απετεωνόφσκι, κλπ, κλπ, κλπ.

Ο Απατεώνατος προβοκάρει τη σύγκλιση των Λαϊκών Πατριωτικών Δυνάμεων

Πράκτωρ, προβοκάτωρ. Απατεών ολκής. Με τον Μητσοτό, τους Αποστάτες, τους συνταγματάρχες, και τον Αντρέ. Με το αζημίωτο. Πάντα «αφορολόγητος» και δεν πληρώνω-δεν πληρώνω. Πρότυπο νέο-ελληνικής «επιχειρηματικότητας» και του "κάνω την κρίση ευκαιρία".
Και επειδή ζει σε βρώμικα νερά, έριξε την προβοκάτσια για να στηρίξει τον φιλελέ Κούλη, και διαδίδει «σώτα» για το τι γίνεται «στα δεξιά του Κυριάκου».

Ο Απατεώνατος προβοκάτωρ έγραψε άρθρο με τίτλο: «Εθνική συμπαράταξη στα δεξιά του Κυριάκου: Μιχαλολιάκος – Καρατζαφέρης και σία μαζεύονται για να μεγαλώσουν την ακροδεξιά».

Τέλος πάντων, πιο δεξιός και πιο ακροδεξιός από το ΕΛΚ, το σακάτ και τον «Koylis» δεν γίνεται. Αφήστε τον Απατεώνατο και τα αφεντικά του που τρέμουν την Εθνική Λαϊκή Ενότητα να ουρλιάζουν.

Του απάντησε πάντως η Χρυσή Αυγή, ότι δε συμμετέχει σε καμία διεργασία για την δημιουργία οποιουδήποτε «πολιτικού σχήματος κατά τα πρότυπα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης» , και ότι στις επόμενες εκλογές θα συμμετέχει ΑΥΤΟΝΟΜΗ με στόχο την δεύτερη θέση.

ΥΓ. Οπότε οι Φιλελέ να μην ανησυχούν. Οι «εθνικισταί» δεν θέλουν να γίνουν κυβέρνηση αλλά…. αξιωματική αντιπολίτευση. Έκαστος εφ' ω ετάχθη!

Ζητήματα πολιτικής και διπλωματίας

Το ζητούμενο στις πολιτικές συγκρούσεις είναι ο αντίπαλος να εκτελέσει τη θέλησή μας. Και αυτό, είτε το επιτυγχάνεις με «τέχνασμα», είτε τον παρασέρνεις με την πειθώ και την «διπλωματία», είτε τον υποχρεώνεις με άλλα «μέσα». Δια της βίας. Δια του πολέμου. Ώστε να καταναγκάσεις τον αντίπαλο να εκτελέσει τη θέλησή σου.

Τα πράγματα στην ανάλυση είναι απλά. Στην πρακτική και την εφαρμογή είναι «δύσκολα».
Ο Αδόλφος για παράδειγμα έκανε ακριβώς ότι ήθελαν οι αντίπαλοι του. Το ίδιο και ο ένδοξος Πόντιος ο Καλομερίδης.(Μπουόνα-πάρτε).

Ο Βλαδίμηρος από την άλλη, το πάει καλά. Χτυπάει εκεί που εκείνος θέλει και όταν εκείνος θέλει και όχι όταν του το δείχνουν οι ..."άλλοι".
Το έκανε στον Καύκασο διαλύοντας τον πράκτορα Σαακατσβίλι, το έκανε με την Κριμαία και το Ντονμπάς και το έκανε με τη Συρία. Τρείς νίκες.

Οι αντίπαλοι, του δείχνουν τη Τουρκία που είναι χώρα ΝΑΤΟ, και θέλουν να εκτελέσει τη θέλησή τους. Αλλά ο Βαλόντια ξέρει και από ιστορία, και από Σκάκι και από γεωπολιτική.
Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα οι Ρώσοι δεν θα κάνουν, και μάλιστα έναν μήνα πριν φύγουν οι ….«δημοκρατικοί».

Στη Νοβορωσσία συνεχίζεται καθημερινά ο «πόλεμος της εκεχειρίας»

Διάβασα στο Pentapostagma.gr, ότι, «Χτύπησαν την Ρωσία τις Άγιες μέρες των Χριστουγέννων».
Λοιπόν, στη Ρωσία είναι Ορθόδοξοι και εχουν Χριστούγεννα στις 7 Ιανουαρίου, οι δε ημέρες των εορτών του Σατανά Πάπα και των καθολικών οπαδών του δεν είναι «Άγιες».

Συμφώνα με το Υπουργείο Άμυνας της DPR λαικη Δημοκρατία του Ντονιέτσκ, από τις 3 Δεκεμβρίου μέχρι και χθες ως αποτέλεσμα των επιθέσεων των Ουκρανών έχασαν τη ζωή τους12 στρατιώτες και 40 τραυματίστηκαν. Σκοτώθηκαν ακόμα 3 άνδρες άμαχοι και μια γυναίκα.
Η χθεσινή επίθεση του Ουκρανών στο Ντομπάλτσεβο για την κατάληψη του υψώματος 200 απέτυχε παταγωδώς με πολλές απώλειες. Επισήμως, το ουκρανικό υπουργείο Άμυνας ανέφερε μόνο δύο νεκρούς και οκτώ τραυματίες για χθες αλλά οι δυνάμεις του Ντονιέτσκ καταμέτρησαν ένδεκα πτώματα ανδρών της 54ης ουκρανικής ταξιαρχίας, που είναι διαθέσιμα για να τα παραλάβει ο Ποροσενκο και να τους θάψει με τιμές.

Τουρκικές ιστορίες του βαθέως Κράτους

Οι Ρωσοι που πήγαν στην Άγκυρα για να συνεργαστούν με τους Τούρκους για τον εντοπισμό των ηθικών αυτουργών της δολοφονίας του Ρωσσου πρέσβη ρώτησαν γιατί τον σκότωσαν και η απάντηση ήταν ότι, «νόμισαν πως ήταν βομβιστής αυτοκτονίας».
Η ιατροδικαστική έκθεση του πτώματος του τρομοκράτη δείχνει ότι «εκτελέστηκε».
Σύμφωνα με την έκθεση της αστυνομίας, ο δράστης καταρχήν ενεπλάκη με δυο τροχονόμους που επενέβηκαν πριν από την άφιξη των ειδικών δυνάμεων στις 19:27, και η πρώτη σφαίρα τον βρήκε στο πόδι στις 19:32 . Στις 19:34, αλλαξε γεμιστήρα και συνέχισε να πυροβολεί τους αστυνομικούς.
Ο ιατροδικαστής βρήκε τέσσερις σφαίρες στα πόδια του και δύο στο στήθος αλλά το θανατηφόρο πλήγμα δόθηκε στις 19:42. Η σφαίρα που τον σκότωσε τον βρήκε στον λαιμό.
-Η τουρκική αστυνομία συνέλαβε χθες στην Κωνσταντινούπολη συνολικά 31 υπόπτους σε μια επιχείρηση κατά του  Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε (IΚΙΛ).

Μια πρόταση για αλλαγή των Συνόρων

Η μεγάλη Αλβανία θα είναι λειτουργική αλλά
τα πολυεθνικά Βαλκάνια είναι Δυσλειτουργικά

Λέγεται TIMOTHY LESS. Πρώην διπλωμάτης και διευθυντής μιας εταιρείας συμβούλων πολιτικού κινδύνου, και ερευνητής στο Φόρουμ Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο του Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, και του έβαλαν ένα άρθρο στο Foreign Affairs. Επομένως ο Ρουφιανάκος είναι λαγός. Συνοπτικά λέει ότι «το 20ετές πείραμα της πολυεθνικότητας έχει αποτύχει», και ότι χρειάζεται, «μια ριζικά νέα προσέγγιση» που «να εγγυάται μια διαρκή ειρήνη στα Βαλκάνια», με το να αντιμετωπίζει την πηγή αστάθειας στην περιοχή «Την αναντιστοιχία των πολιτικών και των εθνικών συνόρων».

Ο κ. Τίμοθυ Λες λέει ότι ψευδώς ότι « στην Βοσνία, το πιο αδύναμο κράτος στην περιοχή, τόσο οι Σέρβοι όσο και οι Κροάτες εντείνουν μια συντονισμένη πρόκληση της συμφωνίας του Ντέιτον, το λεπτεπίλεπτο σύνολο των συμβιβασμών της οποίας κρατάει την χώρα μαζί». Και η αλήθεια είναι οτι στο Ντέιτον, κανείς δεν συμφώνησε για «Συνταγματικό Δικαστήριο, με Γερμανίδα δικαστή που θα γβάζει τους νόμους των Σερβων αντισυνταγματικούς, ούτε για γενικό εισαγγελέα Βοσνίας- Ερζεγοβίνης που θα διατάσσει όταν γουστάρει το Κράτος Δικαίου τη σύλληψη του προέδρου των Σέρβων. Αυτές είναι οι προκλήσεις της Διεθνούς Κοινότητας.
Και συνεχίζει ο ρουφιανάκος Λες. «Στην πΓΔΜ, πολιτικές προσωπικότητες από την μεγάλη αλβανική μειονότητα ζητούν την ομοσπονδοποίηση του κράτους με βάση τον εθνικό διαχωρισμό», αλλά στην πραγματικότητα αυτό το πρότεινε ο Ζάεφ, του οποίου του είπαν να το προτείνει ο Σόρος και η Νούλαντ.
Στη συνεχεια, ο άγγλος, (όπως λέμε ο τσογλανός), γράφει: «Στο Κοσσυφοπέδιο, η σερβική μειονότητα επιμένει στην δημιουργία ενός δικτύου αυτοδιοικούμενων θυλάκων με ουσιαστική ανεξαρτησία από την κεντρική κυβέρνηση», και συνεχίζει: «Στην κοιλάδα του Πρέσεβο στην Σερβία, οι Αλβανοί κινητοποιούνται για μεγαλύτερη αυτονομία. Στο Μαυροβούνιο, οι Αλβανοί έχουν ζητήσει μια αυτοδιοικούμενη οντότητα. Και στο Κοσσυφοπέδιο και στην Αλβανία, όπου οι Αλβανοί έχουν την ανεξαρτησία τους, οι εθνικιστές πιέζουν για ένα ενιαίο αλβανικό κράτος». Και το ρεζουμέ: «Θα ήταν λάθος να αγνοήσει κανείς την βούληση των εκλογικών σωμάτων, τα οποία έχουν δείξει επίμονα την δυσαρέσκειά τους προς το πολυεθνικό status quo και απαιτούν αλλαγή. Το δίλημμα που αντιμετωπίζουν οι Δυτικοί πολιτικοί είναι είτε να αναγνωρίσουν τη νομιμότητα αυτών των αιτημάτων και να αλλάξουν ριζικά την προσέγγισή τους, είτε να συνεχίσουν με την τρέχουσα πολιτική και να ρισκάρουν μια αναζωπύρωση της σύγκρουσης».

(Το δίλλημα της πολεθνικότητας ως υποχρέωση έχει επιβληθεί και σε εμάς αλλά πουενα στον προβληματισμό δεν υπάρχει το ζήτημα της Ένωσης των περιοχών των Ελλήνων που βρίσκοντια στην Αλβανία, την πΓΔΜ , την Βουλγαρία και την Τουρκία με την Ελλάδα).

Στη συνέχεια ο ρουφιανάκος εξηγεί: 
«Όταν η Γιουγκοσλαβία κατέρρευσε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, δεν υπήρχε τίποτα προκαθορισμένο για το τι θα ακολουθούσε. Μια πιθανότητα ήταν η εμφάνιση εθνικών-κρατών, και μια άλλη ήταν τα πολυεθνικά κράτη με βάση τα εσωτερικά διοικητικά όρια. Τελικά, η Δύση προσδιόρισε την φύση του μετα-Γιουγκοσλαβικού διακανονισμού με την αναγνώριση της ανεξαρτησίας των παλαιών γιουγκοσλαβικών δημοκρατιών στο πλαίσιο των υφιστάμενων συνόρων τους. Με τον τρόπο αυτό, καθοδηγήθηκαν όχι μόνο από την πεποίθηση ότι αυτό θα προωθήσει την δικαιοσύνη και την ασφάλεια, αλλά και από μια ιδεολογική πεποίθηση ότι ο εθνικισμός ήταν η πηγή της αστάθειας στην Ευρώπη. Η πολυεθνικότητα θεωρήθηκε ως μια βιώσιμη, ακόμα και επιθυμητή, οργανωτική αρχή. Δυστυχώς, αυτή η απόφαση διεμβόλισε τα πιο βασικά συμφέροντα των αναδυόμενων μειοψηφικών ομάδων, οι οποίες είδαν τον εαυτό τους να καταδικάζεται σε ένα καθεστώς δεύτερης κατηγορίας στο κράτος κάποιων άλλων. Στην δεκαετία του 1990, πολλοί πήραν τα όπλα για να προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν έναν επίσημο διαχωρισμό. Στην συνέχεια, όταν αυτό απέτυχε, οι μειονότητες αγωνίστηκαν για να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν περισσότερη αυτονομία στα κράτη τους. Με δεδομένη την αντίσταση της πλειοψηφίας των ομάδων στον κατακερματισμό των πολιτειών τους, αυτές οι απόπειρες διαχωρισμού έχουν δημιουργήσει ένταση ακριβώς στο νευρικό σύστημα των διαφόρων πολυεθνικών κρατών της περιοχής. Ως αποτέλεσμα, η Δύση έχει αναγκαστεί τις δύο τελευταίες δεκαετίες να επιβάλλει την διευθέτηση που εφάρμοσε στην πρώην Γιουγκοσλαβία, με την ανάπτυξη διοικούμενων από τον ΟΗΕ πολιτικών αποστολών και στρατευμάτων του ΝΑΤΟ ως περιφερειακούς αστυνομικούς. Αρχικά, η Ουάσιγκτον ανέλαβε την ηγεσία, αλλά αφότου οι Ηνωμένες Πολιτείες υποβάθμισαν την παρουσία τους στα Βαλκάνια κατά την τελευταία δεκαετία, η πρωταρχική ευθύνη για την διατήρηση της μετα-γιουγκοσλαβικής διευθέτησης πέρασε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με τον τρόπο αυτό, η ΕΕ αντικατέστησε την σκληρή ισχύ του στρατού των ΗΠΑ με την ήπια ισχύ της διεύρυνσης. Η παραδοχή της ήταν ότι η ίδια η πράξη της προετοιμασίας για την ένταξη στην ΕΕ θα μετατρέψει τα φτωχά αυταρχικά καθεστώτα στο είδος των ευημερούντων, δημοκρατικών, νομιμοφρόνων πολιτειών στις οποίες οι δυσαρεστημένες μειονότητες θα ήταν χαρούμενες να ζουν. Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα προς το τέλος της προηγούμενης δεκαετίας, η πολιτική φάνηκε να λειτουργεί. Ωστόσο, η ανησυχία των μειονοτήτων τελικά κατέστησε σαφές ότι η προσέγγιση της ΕΕ δεν θα μπορούσε να επιλύσει τα προβλήματα που δημιουργούνται από την πολυεθνικότητα. Η κεντρική παρερμηνεία της ήταν ότι οι μειονότητες θα δώσουν μεγαλύτερη προτεραιότητα στην πολιτική και οικονομική μεταρρύθμιση από όση στα παράπονα για το έδαφος και την ασφάλεια, τα οποία δεν θα αποτελούν πλέον ζήτημα μετά την ένταξη στην ΕΕ. Όλο αυτό είχε νόημα για τους Ευρωπαίους που ζουν στον μετα-ιστορικό τους παράδεισο, αλλά δεν ευσταθεί για τις μειονότητες που βρίσκονται στην Χομπσιανή σφαίρα των Βαλκανίων, αδυνατώντας να εξασφαλίσουν ακόμα και τις πιο βασικές ανάγκες τους -την ασφάλειά τους, τα δικαιώματα και την ευημερία τους. Αντ’ αυτού, τα ζητήματα της διακυβέρνησης και της οικονομίας, και ακόμη λιγότερο σημαντικές ανησυχίες όπως η εκπαίδευση και το περιβάλλον, ωθήθηκαν στο περιθώριο καθώς οι πολιτικοί θεσμοί μπλοκαρίστηκαν από δυσεπίλυτα ερωτήματα σχετικά το έδαφος, την ταυτότητα, και την ισορροπία μεταξύ κεντρικής και περιφερειακής εξουσίας. Ημέρα με την ημέρα, η Βοσνία, το Κοσσυφοπέδιο και η πΓΔΜ βυθίζονταν στην πολιτική δυσλειτουργία, την οικονομική στασιμότητα, και την διαφθορά των θεσμών, ακόμα και καθώς οι πιο ομοιογενείς γείτονές τους, όπως η Αλβανία, η Κροατία, και ακόμη και η Σερβία, άρχισαν να ευημερούν. Η πολιτική περιπλέκεται ακόμη περισσότερο από τον ευρωσκεπτικισμό που σαρώνει τώρα όλη την Ευρώπη, κάτι που απειλεί κάθε εναπομένουσα ελπίδα ότι η ενσωμάτωση θα μπορούσε να οδηγήσει σε σταθεροποίηση. Η δημοσκόπηση του Ευρωβαρόμετρου πέρυσι έδειξε ότι μόνο το 39% των πολιτών της ΕΕ τάσσονται υπέρ της διεύρυνσης και το 49% αντιτίθενται σε αυτήν. Νωρίτερα φέτος, οι ψηφοφόροι στην Ολλανδία αποφάσισαν σε ένα δημοψήφισμα να εμποδίσουν την ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ ήταν, στην πραγματικότητα, μια ψήφος κατά της διεύρυνσης».

Η Τετραφάρμακος του Χατζάρα

Τα 4 βιβλία του Σπύρου Χατζάρα σε τιμή προσφοράς μόνο με 60 Ευρώ



Τα 4 βιβλία του Σπύρου Χατζάρα σε τιμή προσφοράς μόνο με 60 Ευρώ.
«Η Επανάσταση των Φιλογενών»+ «Η Κόκκινη Συμφωνία και οι Περιούσιοι ΑΘΕΑΤΟΙ» + « Το Εβραϊκό Ζήτημα»+ «ΕΑΜ -ΕΛΑΣ- ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ» , μόνο με 60 Ευρώ, μαζί με τα έξοδα αποστολής με τα ΕΛΤΑ.

Παραγγελίες στο deltio11@gmail.com και στο 6944-279798.

23 Δεκεμβρίου. Αποφράδα ημέρα για την Ανθρωπότητα

Στις 23 Δεκεμβρίου 1913, ο 28ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και υπάλληλος των Ρότσιλντ , Τόμας Γούντροου Γουίλσον , υπέγραψε το νόμο Owen-Glass, δημιουργώντας τη Φέντεραλ Ριζέρβ , ως ανεξάρτητο από την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση ίδρυμα.

Όταν «Λαϊκή Αλληλεγγύη» πήρε το παλτό και τα Παπούτσια της Παπαδάκη

Ο «Ηρωικός» Κόκκινος Δεκέμβρης του 1944 (Συνέχεια)


Η Ελένη Παπαδάκη οδηγήθηκε στο Γαλάτσι από την όπλα φορώντας το γούνινο παλτό της. Όταν βρέθηκε το πτώμα της φορούσε μόνο την κομπινεζόν. Επομένως τη γούνα θα την φόρεσαν οι ώμοι μιας ηρωικής «συντρόφισσας», που.. κρύωνε . Κάποια άλλη θα πήρε χριστουγεννιάτικο δώρο τα παπούτσια της, και κάποι άλλη το φουστανάκι.
Το δαχτυλίδι και το ρολόι της, τα είχε κρατήσει ο σύντροφος Ορέστης, της ΟΠΛΑ.

Τα παπούτσια και τα παλτά των σφαγμένων είχαν μεγάλη ζήτηση και στον Φενεό. Τα παπούτσια των νεκρών τα ξαναμοίραζε ο ΕΛΑΣ στους συντρόφους και στον Μελιγαλά. Αυτό το καθήκον το είχε η Κόκκινη,«Εθνική Αλληλεγγύη».
Μια παρατήρηση, για ένα γεγονός. Μια δολοφονία με πολλές λεπτομέρειες.

Θα πρέπει οι χαζοί που μιλάνε ακόμα για «ιδανικά», να μας πουν για τα ιδανικά και τις Αξίες, που έχουν να κάνουν με το γούνινο παλτό της Παπαδάκη, τα παπούστια, το ρολόι και το δαχτυλίδι της. Και είναι κρίμα για την ιστορία που οι στρατοδίκες δεν ρώτησαν τον Λιόλιο και τον Μακαρονά για το παλτό.

ΥΓ. Για το δαχτυλίδι ήξερε ο Μυράτ.

Ο «Ηρωικός» Κόκκινος Δεκέμβρης του 1944

Οι «ηρωικοί» Ελασίτες άρχισαν να μάχονται με τους εγγλέζους ιμπεριαλιστές τους χίτες και τους ταγματασφαλίτες στις 4 Δεκεμβρίου 1944.
Στις 21 Δεκεμβρίου, 17 ημέρες μετά, και ενώ συνεχίζονται «αψιμαχίες», η εκτέλεση της Παπαδάκη μας δίνει μια εικόνα της «ηρωικής αντίστασης» του λαού και της καθημερινής ζωής στην Αθήνα.

Οι ηρωικοί εαμίτες Δημήτρης Μυράτ (γερμανομαθής) και ο εβραίος Σαμ Μπράντενμπουργκ ,  έπαιζαν χαρτιά και δεν πολέμαγαν με τους άγγλους ιμπεριαλιστές. Εμφανίστηκαν ένοπλοι, οι «ηρωικοί» κομμουνιστές Κων. Μπιλιράκης, Θεόδωρος Μιχαλόπουλος, και Δημήτρης Σούλης που συνέλαβαν την καταζητούμενη Ελένη Παπαδάκη.
Πήγαν με τα πόδια, χωρίς να συναντήσουν Εγγλέζους ιμπεριαλιστές και χωρίς να τους βομβαρδίσει η ΡΑΦ, στα γραφεία της Λαϊκής Επιτροπής του ΕΑΜ, επί της οδού Πατησίων 314 και μετά , στα περιφερειακά γραφεία του ΕΑΜ, στη διασταύρωση Πολυλά και Μαρτζώκη, όπου η ''λαϊκή πολιτοφυλακή '' του ΚΚΕ, η ΟΠΛΑ, με επικεφαλής της τον «Ορέστη», αποφάσισε την τύχη της Ελένης Παπαδάκη. Εκεί ηταν και ο «ηρωικός» κομμουνιστής και «πολιτοφύλακας Πάνος Καραβουσάνος».
Εκεί στην Πολιτοφυλακή της Πατησίων στην επιταγμένη έπαυλη Παπαλεονάρδου υπήρχαν και άλλες κρατούμενες. Μαζί με την Παπαδάκη ήταν η Νιόβη Χαριτάκη, ήταν ένα κορίτσι γύρω στα είκοσι και εφτά μηνών έγκυος που την είχαν συλλάβει στις 18 Δεκεμβρίου μαζί με την αδελφή της, Μαρίκα, με την κατηγορία ότι
ο πατέρας τους ήταν διευθυντής της Ούλεν και η Νιόβη γνώριζε καλά οτι επρόκειτο να την εκτελέσουν.

Γύρω στα μεσάνυχτα με αυτοκίνητο της ΟΠΛΑ, τις έστειλαν Γαλάτσι στα Διυλιστήρια της ΟΥΛΕΝ όπου οι ηρωικοί κομμουνιστές και στελέχη της ΟΠΛΑ Βλάσσης Μακαρώνας, Στέφανος Λιόλιος, Πέτρος Τζογανάκης, Ιωάννη Κουκούτσης και άλλοι των οποίων τα ονόματα δεν τα διέσωσε η ιστορία παρίμεναν για να εκτελεσουν τα σιδηροδέσμια θύματα και να πάρουν τα ρούχα τους για τις ανάγκες του λαού.
Η ομάδα του Γαλατσίου δεν συνάντησε ποτέ τους «ιμπεριαλιστές» και έκανε τη δουλειά της σύμφωνα με τις εντολές που είχε.
Αυτός «ηρωικός» μηχανισμός δεν «πολέμαγε» , αλλά δολοφονούσε όσους είχαν προγραφεί.
Αυτά γινόντουσαν 17 ημέρες μετά την έναρξη των Δεκεμβριανών.
Και τα ξέρουμε λόγω της Παπαδάκη.
Αυτά έγιναν και για χιλιάδες άλλα αθώα θύματα σαν την Παπαδάκη.
Μαζί της στο λακκο που την έριξαν ήσαν άλλοι 4 . «Ανώνυμοι». Τη Νιόβη την είχαν ρίξει σε άλλο λάκκο.
Ο Βλάσσης Μακαρώνας και ο Στέφανος Λιόλιος ομολόγησαν στο στρατοδικείο και εκτελέστηκαν.
Ο γερμανομαθής εαμίτης Μυράτ έγινε θιασάρχης και πέθανε το 1991 από γεράματα. 

Σπύρος Χατζάρας

Βράζει το καζάνι στα Σκόπια

Η (απερχόμενη) αμερικανική διακυβέρνηση εμφανίστηκε χθες ως ο «εμπνευστής και υποκινητής» της ανατροπής Γκρουέφσκι και ζήτησε τον σχηματισμό κυβέρνησης από τον Ζάεφ υποσχόμενη βοήθεια σε αυτόν για την ένταξη στις «ευρωατλαντικές δομές».

Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Τζον Κίρμπι , «καταδίκασε την ανάρμοστη ρητορική ορισμένων ηγετών εναντίον των ξένων διπλωματων και των θεσμών της Μακεδονίας» και εξέφρασε , «την ανησυχία των ΗΠΑ για την αυξανόμενη εντάση στη χώρα». «Καλούμε τους πολιτικούς ηγέτες αυτούς να σταματήσουν τις επιθέσεις, να σεβαστούν τη δημοκρατική διαδικασία και να επιτρέψουν το σχηματισμό μιας αξιόπιστης και σταθερής κυβέρνησης που θα είναι υπεύθυνη για την αποκατάσταση του Κράτους Δικαίου και τον σεβασμό των θεμελιωδών ελευθεριών», είπε ο Κίρμπι , προσθέτοντας ότι «οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να βοηθήσουν τη μελλοντική κυβέρνηση στην επίτευξη των μακροπρόθεσμων στόχων της , όπως, για παράδειγμα, Ευρω-Ατλαντική ενσωμάτωση της Μακεδονίας».

Το VMRO-DPMNE ανακοίνωσε μποϊκοτάζ των εκλογών στο εκλογικό κέντρο 2011, στο δήμο Τεάρτσε, και τόνισε ότι δεν πρόκειται να αναγνωρίσει τα αποτελέσματα, της ψηφοφορίας που θα γίνει την Κυριακή.(25 Δεκεμβρίου).

Οι εκπρόσωποι του Κόμματος τόνισαν ότι η απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου για επανάληψη των εκλογών σε ένα εκλογικό τμήμα είναι πολιτική και παράνομη και τόνισαν: «Δεν θα επιτρέψουμε στον υπόδικο Ζόραν Ζάεφ να σχηματίσει κυβέρνηση πλαστογραφώντας τη βούληση των πολιτών της πΓΔΜ».

Παράλληλα, η εφημερίδα «Zurnal» των Σκοπίων έγραψε, ότι η δικαστίνα Σνέζανα Τρπόφσκα, δωροδοκήθηκε με 400.000 ευρώ για να ψηφίσει υπέρ της ακύρωσης των εκλογών στο εκλογικό τμήμα 2011 του Τέτοβο, και ότι τα χρήματα, «τα παρέδωσε ο αδελφός του Ζάεφ στον σύζυγο της Τρπόφσκα μέσα σε μια μαύρη τσάντα».

Στο εκλογικό κέντρο 2011 είναι εγγεγραμμένοι 780 εκλογείς αλλά στις 11 Δεκεμβρίου ψήφισαν 423 . Από αυτούς έλαβαν , το VMRO-DPMNE 136 , η SDSM 67 και το DUI 207. Τα υπόλοιπα ήσαν άκυρα. Περίπου 300 ψηφοφόροι δεν εμφανίστηκαν. Στην 6η Περιφέρεια όπου το DUI έβγαλε 6 βουλευτές το VMRO-DPMNE κέρδισε 4 και η SDSM 3. Το VMRO-DPMNE πήρε 26135 ψήφους , και η SDSM 25828. Η διαφορά ήταν 307 ψήφοι.
Αν η SDSM περάσει μπροστά από το VMRO-DPMNE κερδίζει την τέταρτη έδρα με τα υπόλοιπα και η κατανομή των εδρών στο κοινοβούλιο από 51-49 γίνεται 50-50.

Οι δημοσιογράφοι που υποστηρίζουν το VMRO-DPMNE διαφωνούν με το μποϋκοτάζ και λένε ότι , «είτε πρέπει να σχηματίσει συμμαχία με το DUI και το DPA στην Τεάρτσε, για να πάρει την πλειοψηφία των Αλβανών ψηφοφόρων στο πλευρό του», με την αποστολή υψηλόβαθμων στελεχών από πόρτα σε πόρτα και να τους δωροδοκήσει όλους»! , είτε να βγάλει την Κυριακή 80.000 ανθρώπους στους δρόμους για την υποστήριξη της Μακεδονίας. 30.000 μπροστά από το Κοινοβούλιο, 20.000 μπροστά από την πρεσβεία των ΗΠΑ , 10,000 μπροστά από το γραφείο της ΕΕ στα Σκόπια, 5.000 να κλείσουν την συνοριακή διάβαση Ταμπανόβτσε και 5.000 να κλείσουν την διέλευση των συνόρων στην Μπογκορόντιτσα. Οι υπόλοιποι να μαζευτούν μπροστά από τα σπίτια των υπαλλήλων του Σόρος και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Βλάντε Μίλτσιν, Σάσο Ορντανόφσκι, Ζόραν Ζάεφ, Μπράνκο Γκερόσκι, Ραντμίλα Σεκερίνσκα, κλπ.

22 Δεκεμβρίου 1940: Η (δεύτερη) απελευθέρωση της Χειμάρρας

Να’ μουν πούλι να πέταγα,
να πήγαινα τ’ αψήλου,
ν’ αγνάντευα την Ήπειρο τη δόλια τη Χειμάρρα,
πώς πολεμούν τ’ αδέρφια μας, μαζί με τα παιδιά μας

Τις πρωινές ώρες, της Κυριακής 22ας Δεκεμβρίου τα πρώτα τμήματα του 6ου Συντάγματος Πεζικού (της Κορίνθου),το οποίο διοικούσε ο Συνταγματάρχης Παναγιώτης Ζαλαχώρης άρχισαν να εισέρχονται στην πόλη της Χειμμάρρας, από την οποία οι Ιταλοί είχαν αποσυρθεί το βράδυ του Σαββάτου εσπευσμένα, για να μην περικυκλωθούν, μετά την κατάληψη του αυχένα του Κούτσι δύο χιλιόμετρα νότια από το Τσίπι, από τον οποίο περνούσε ο δρόμος προς τη Χειμμάρρα.


Πολλοί ντόπιοι Έλληνες, όπως ο Θανάσης Κούστας, ο Αντώνης Κοκκαβέσης, ο Σάββας Πρίφτης, ο Πολυμέρης Κολιάκης, ο Π. Μπολάνος, ο Ν. Μπελέρης, ο Γ. Δημογιάννης, ο Σ. Λυκόκας, ο Γ. Μπρίγκος,ο Γ. Δήμας, ο Δ. Ζώτος,ο Ν. Ντούκος, Γρ. Πρίφτης, ο Π. Γκόρος αλλά και η ατρόμητη Κηπαριώτισσα Αναστασία Σάββα Οδήγησαν τους έλληνες στρατιώτες στην πόλη. Η είσοδος του Ελληνικού Στρατού ανακοινωθηκε από τις Καμπάνες.

Πρώτος μπήκε στην πόλη ο 10ος Λόχος του 6^ου ΣΠ.

Οι γαλανόλευκες βγήκαν στα παράθυρα και στα μπαλκόνια, και ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους. Στη συνέχεια , μετά τη Θεια Λειτουργία , στην παλιά μονή του Αγίου Κοσμά έγινε δοξολογία και λαός και στρατός έψαλαν το «Χριστός Ανέστη» και ας ήταν παραμονές Χριστουγέννων. 

 Η κατάληψη της Χειμμάρρας εορτάστηκε με λαμπρότητα στην υπόλοιπη Ελλάδα, και με απόφαση της κυβέρνησης, ορίστηκε τριήμερος σημαιοστολισμός όλων των δημοσίων κτηρίων. Η κατάληψη της πόλης οδήγησε στην ανύψωση του φρονήματος των ελληνικών στρατευμάτων αλλά και του ελληνικού λαού.

Η γραμμή του μετώπου αναπτύχθηκε από τον Σκουταρά, στα βόρεια της Χειμάρρας μέχρι την κορυφή Αυγό των Ακροκεραυνείων. Εκεί ψηλά στα Ακροκεραύνεια, στα χιόνια, ο στρατός μας πέρασε όλον τον χειμώνα του 1940-41 και επιβίωσε μέσα σε σκαμμένα λαγούμια στην πλαγιά του βουνού.

Ευχάς δίδω δραχμάς δεν δίδω!

Ηλιοφάνεια μέ βαθμούς 4◦C εδώ κάτω εις τήν Σκανδιναυϊκήν χερσόννησον.
Οι Σουηδοί ειναι έξω και κάνουν ηλιοθεραπεία.
Mέ τόν ερχομόν τού Χειμώνος κλείνωμεν τά βιβλία καί ατενίζωμεν τό επόμενον έτος. Συμφωνώ πλήρως με τα περί των αγορών, δηλαδή τα όσα πράττουν οι αγοραί, τα τραπεζικά συγκροτήματα εναντίον της Ελλάδος και των Ελλήνων. Χρειάζεται όμως κοινός αγών όπου πρέπει να συμμετέχουν όλοι οι Έλληνες, όλοι οι κατέχοντες τα οικονομικά, οι ακαδημαϊκοί, διανοούμενοι κλπ.
Όλοι εμείς οι εκτός Ελλάδος πρέπει να ενωθούμε και να συμμετέχωμεν εις τον δραματικόν αγώνα των εν Ελλάδι Ελλήνων. Τέλος εύχομαι να απελευθερωθή η Ελλάς από τους 4-5 εκατομμύρια λαθραίων, παρανόμων ή ΕΙΣΒΟΛΕΩΝ όπως εγώ τους αποκαλώ. Και συνεχίζω ανένδοτος. Θα επαναλαμβάνω τα ίδια όσο υπάρχει έστω και ένας ισλαμιστής είτε μουσουλμάνος εν Ελλάδι και εν Ευρώπη.
Όσο θεωρείται θρησκεία τό ισλάμ, και όσο κυβερνούν τοκογλύφοι, απατεώνες και ψεύτες.

Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος
Ουψάλα

21 Δεκεμβρίου 1944. Οι «ηρωικοί» κομμουνιστές δολοφόνησαν μια ανυπεράσπιστη γυναίκα. Την Ελένη Παπαδάκη.

Η αιμοσταγής κοινοπραξία ΚΚΕ/ SOE & Co , στο πλαίσιο του «ηρωικού Δεκέμβρη» δολοφόνησε ηρωικά μια άοπλη και ανυπεράσπιστη γυναίκα. Την ηθοποιό Ελένη Παπαδάκη.

Το ΚΚΕ είχε έτοιμες τις προγραφές των «αντιδραστικών» στην εκτέλεση των οποίων στόχευαν τα Δεκεμβριανά. Το έργο αυτό το ανέλαβε ο Στρατός του Σίαντου η ΟΠΛΑ. Στις 20 Οκτωβρίου 1944 το διοικητικό συμβούλιο του ΣΕΗ που ελεγχόταν από το ΚΚΕ, συνεδρίασε στα γραφεία του, στην οδό Σατωβριάνδου 52α. με θέμα της ημερησίας διάταξης την «Πρόταση διαγραφής Ελλήνων ηθοποιών που πρόδωσαν τον ιερό Εθνικό Ελληνικό αγώνα».
Το προεδρείο του Κόκκινου ΣΕΗ ηταν, ο Αιμίλιος Βεάκης, ο Θεόδωρος Μορίδης, ο Σπύρος Πατρίκιος, ο Χρήστος Τσαγανέας, και ο Πάνος Καραβουσάνος.
Οι προδότες ηθοποιοί ήσαν: 1) Βεργή Έλσα 2) Δαδοκαρίδου Έλλη 3) Ζαμάνου Χαρ. 4) Θάνος Διονύσιος 5) Ιακωβίδης Μιχάλης 6) Πόπολα Αγγέλα 7) Κόππολα Αλφρέδος 8) Μοσχούτης Δ. 9) Μπέλλα Σμάρω 10) Παπαδάκη Ελένη 11) Παυλόφσκαγια Νίνα 12) Ραμασόφ Ροβέρτος 13) Φελίτσης Δημήτριος και 14) Αγγελική Κοτσάλη.

Η ΚΕ του ΕΑΜ, έδωσε την πολιτική κάλυψη στην εξόντωση των «αντιδραστικών» με την ανακοίνωση της 21ης Νοεμβρίου 1944, (με αριθμό πρωτοκόλλου 7313) που έβαζε ως καθήκον «Να ξεμπερδέψουμε με μιας με όλους αυτούς» .
Σε εφαρμογή της πρόσκλησης του ΚΚΕ/ΕΑΜ συγκροτήθηκαν Λαϊκά Δικαστήρια που καταδίκασαν τους μελλοθάνατους αντιδραστικούς. 
Σε εφαρμογή αυτής της οδηγίας ,οι ΕΑΜίτες ηθοποιοί δημοσίευσαν στις 23 Νοεμβρίου τη λίστα των «προδοτών ηθοποιών» των οποίων η «δίκη» έγινε στις 24 Νοεμβρίου στο λαϊκό δικαστήριο που στήθηκε από το ΕΑΜ ηθοποιών στο θέατρο Διονύσια. Γραμματέας του ΕΑΜ ηθοποιών ήταν ο Δημήτρης Μυράτ.

Στο λαϊκό Δικαστήριο όπου αποφασίστηκε ουσιαστικά η εκτέλεση της Ελένης Παπαδάκη υπό τις κραυγές, «Θάνατος στην πουτάνα!».
Πρωταγωνίστησαν ο ετεροθαλής αδελφή του Μυράτ και φανατική κομμουνίστρια Μιράντα Μυράτ, και οι γνωστοί αριστεροί καλλιτέχνες όπως ο Σπύρος Πατρίκιος, ο Δήμος Σταρένιος, ο Λ. Δαρζέντας, η Ολυμπία Παπαδούκα , η Ασπασία Παπαθανασίου η Αλέκα Παΐζη, η Καίτη Ντιριντάουα, ο πολιτοφύλακας Πάνος Καραβουσάνος και ο υποβολέας θεάτρου Δημήτρης Σούλης.
Σε εφαρμογή της απόφασης του Λαϊκού Δικαστηρίου των Ηθοποιών η Ελένη Παπαδάκη συνελήφθη από την ΟΠΛΑ το απόγευμα της 21ης Δεκεμβρίου 1944 στο σπίτι του Μυράτ .
Ο επικεφαλής ήταν ο φοιτητής Κων. Μπιλιράκης. Μαζί ήταν ένας αστυφύλακας με πολιτικά, ονόματι Θεόδωρος Μιχαλόπουλος και ο υποβολέας Δημήτρης Σούλης. Οι τρείς με την Παπαδάκη που την συνόδευε η φίλη της Αιμίλια Καραβία και ο γραμματέας του ΕΑΜ ηθοποιιών Δ. Μυράτ, κατευθύνθηκαν στα γραφεία της Λαϊκής Επιτροπής του ΕΑΜ, επί της οδού Πατησίων 314, και εν συνεχεία όλοι μαζί πήγαν στην Πολιτοφυλακή της γειτονιάς τους, η οποία στεγαζόταν στην επιταγμένη έπαυλη Παπαλεονάρδου στην οδό Πολυλά και Ροστάν.
Εκεί υποδέχθηκε την Ελένη Παπαδάκη ο πολιτοφύλακας- ηθοποιός Καραβουσάνος, με χειροφίλημα!
Διοικητής της Πολιτοφυλακής Πατησίων ήταν ένας νεαρός 23 ετών με το «καλλιτεχνικό ψευδώνυμο» Ορέστης τον οποίο εκτέλεσε αργότερα εκ μέρους του ΚΚΕ ο Νίκος Ανδρικίδης. Ο Ορέστης αφού πήρε το δαχτυλίδι και το ρολόι της Παπαδάκη την έστειλε μετά τα μεσάνυχτα για εκτέλεση στο τόπο εκτελέσεων στα Διυλιστήρια της Ούλεν στο Γαλάτσι.
Εκεί κατά την εκταφή πτωμάτων βρέθηκε στις 26 Ιανουαρίου 1945 η Παπαδάκη. Ήταν πρόχειρα θαμμένη σε κοινό όρυγμα με τέσσερεις άλλους.
Με την κομπιναιζόν ανασηκωμένη γύρω από τον θώρακα, με τις ζαρτιέρες ζωσμένες στη μέση. Μία σφαίρα στον αυχένα με διέξοδο στην αριστερή μετωπική χώρα είχε δώσει τέλος στο μαρτύριο της… Τα μάτια της ήταν ορθάνοικτα από τρόμο και καθρέφτιζαν όλη τη φρίκη που είχε ζήσει.

Ρουμανία: Ο εξευτελισμός των εκλογών

Οι Ρουμάνοι ψήφισαν .Και έδωσαν τη σχετική πλειοψηφία στους Σοσιαλδημοκράτες , (που είναι θυγατρική του SPD), που συμμάχησαν με τους Φιλελεύθερους . (του Γκι Φερχόφστατ). Ευρω-Σοσιαλφιλελέ, υπό την εποπτεία του ΔΝΤ. 
O Γερμανός πρόεδρος της Ρουμανίας, που έχει «καθαρά χέρια», δεν θέλει να δώσει την εντολή στον σοσιαλδημοκράτη Λίβιου Ντραγκνέα, γιατί έχει "λερωμένο" ποινικό μητρώο,  και εκείνος του πρότεινε για πρωθυπουργό μια μουσουλμάνα, με Τατάροτουρκική καταγωγή, της οποίας ο σύζυγος είναι από τη Συρία και η οποία έγινε μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος το 2015. Δηλαδή Ψήφισαν ΠΑΣΟΚ  για καλύτερες μερες και τους βγήκε η Γκιουλμπεγιαζ Καραχασάν για πρωθυπουργός.

Η ώρα της αλήθειας

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΟΥΜΟΥ ότι στέκεται στο πλευρό των αριστερών τεμπέληδων που σήμερα κινδυνεύει η εργασία τους και υπερασπίζεται την πολυφωνία των ΜΜΕ ως συστατικό στοιχείο της δημοκρατίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΟΥΜΟΥ μιλάει για τις σχέσεις διαπλοκής των εκδοτών με το πολιτικό και τραπεζικό σύστημα, που δημιούργησε «μη βιώσιμες επιχειρήσεις»,αλλά δεν λέει λέξη για τις σχέσεις διαπλοκής των «εργαζομένων» με το πολιτικό και τραπεζικό σύστημα για τις κομματικές δημοσιογραφικές οργανώσεις, τις κομματικές συνδικαλιστικές παρατάξεις, τις κομματικές απεργίες και την απασχόληση στις Τράπεζες των ρεπόρτερ του οικονομικού ρεπορτάζ.

ΥΓ. Είμαι ευτυχής που ουδέποτε εργάστηκα ή συνεργάστηκα με τον ΔΟΛ και το Μπομπολιστάν.