Μου έγραψε,
….ήθελα να σου πω το εξής Σπύρο. Είσαι και εσύ προδότης που στηρίζεις τον κοινοβουλευτισμό και το μόνο που ξέρεις να λες είναι για τους πράκτορες τής CIA επί χούντας. Όποιος στηρίζει τον κοινοβουλευτισμό και την δημοκρατία είναι ένας προδότης που θέλει να παραδώσει ό,τι έχει απομείνει από την Ελλάδα στις ορέξεις τού κάθε τυχάρπαστου μέσω εκλογών και άλλων φαιδρών.
Ναι ρε βλάκα, τον εχθρό σου τον έχεις από κοντά. ……
Δεν απαντώ. Δεν τα βάζω ούτε με τρελούς ούτε με μεθυσμένους!
Γράφει ο Σπύρος Χατζάρας . Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΟΡΗΓΟ. Ανένδοτος για να φύγουν οι Ψεύτες,οι κλέφτες,και οιΠροδότες.«Ου δη πάτριον εστί ηγείσθαι τους επήλυδας των αυτοχθόνων….»...
15/4/15
Δραστικιά η σπαστικιά
Η Οχλομαλακισμένη ρεπόρτερ του Facebiik με το κινητό, που τρομοκρατήθηκε, είναι Τζήμερος Fan.
Στο δήθεν επεισόδιο αυτόπτης μάρτυρας ήταν ο πρώην αστυνομικός Βαγγέλης Βενετής, μαζί με τη γυναίκα και το γιο του. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του, η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου ζήτησε από τον υπάλληλο να βάλει αέρα στο λάστιχο και όταν ξεκίνησε να φύγει, διαπίστωσε, πως τα λάστιχα έχαναν αέρα και ζήτησε από τον υπάλληλο αν θέλει να της τα ελέγξει ξανά. Τότε εκείνος, σε έντονο ύφος άρχισε να της φωνάζει, «δεν είμαστε βουλκανιζατέρ». και ότι «καλά της τα λέει ο Γιακουμάτος», ενώ στη συνέχεια απευθύνθηκε ξανά στην κα Κωνσταντοπούλου και άρχισε να βρίζει τον σύζυγο και την οικογένειά της.
Η κ. Κωνσταντοπούλου δεν προκάλεσε το επεισόδιο, δεν απείλησε τον υπάλληλο και βγήκε από το αυτοκίνητό της όταν αντιλήφθητε τις δυο κυρίες του Τζήμερου Και τους είπε : «Αυτό που κάνετε απαγορεύεται. Σας παρακαλώ να διαγράψατε τις φωτογραφίες που πήρατε χωρίς συναίνεση». Εκείνες έσβησαν το υλικό και δεν υπήρξε κάποια άλλη αντίδραση.
ΥΓ.Για να μην μπερδευόμαστε…..
Στο δήθεν επεισόδιο αυτόπτης μάρτυρας ήταν ο πρώην αστυνομικός Βαγγέλης Βενετής, μαζί με τη γυναίκα και το γιο του. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του, η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου ζήτησε από τον υπάλληλο να βάλει αέρα στο λάστιχο και όταν ξεκίνησε να φύγει, διαπίστωσε, πως τα λάστιχα έχαναν αέρα και ζήτησε από τον υπάλληλο αν θέλει να της τα ελέγξει ξανά. Τότε εκείνος, σε έντονο ύφος άρχισε να της φωνάζει, «δεν είμαστε βουλκανιζατέρ». και ότι «καλά της τα λέει ο Γιακουμάτος», ενώ στη συνέχεια απευθύνθηκε ξανά στην κα Κωνσταντοπούλου και άρχισε να βρίζει τον σύζυγο και την οικογένειά της.
Η κ. Κωνσταντοπούλου δεν προκάλεσε το επεισόδιο, δεν απείλησε τον υπάλληλο και βγήκε από το αυτοκίνητό της όταν αντιλήφθητε τις δυο κυρίες του Τζήμερου Και τους είπε : «Αυτό που κάνετε απαγορεύεται. Σας παρακαλώ να διαγράψατε τις φωτογραφίες που πήρατε χωρίς συναίνεση». Εκείνες έσβησαν το υλικό και δεν υπήρξε κάποια άλλη αντίδραση.
ΥΓ.Για να μην μπερδευόμαστε…..
πΓΔΜ-BJRM: Δεύτερος γύρος διαλόγου με την τρόικα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Περισσότερα δικαιώματα και ελευθερίες ζητούν οι Αλβανοί
O «διάλογος» του «κεντροδεξιού» VMRO-DPMNE του Γκρουέφσκι με την κεντροαριστερή Σοσιαλδημοκρατική Ενωση (SDSM) του Ζάεφ, θα συνεχιστεί σήμερα στις Βρυξέλλες. Στο πλαίσιο του «διαλόγου» έπεσε μια χειροβομβίδα στον προαύλιο χώρο του κτιρίου της κυβέρνησης της πΓΔΜ τα ξημερώματα της 11ης Απριλίου για την οποία την ευθύνη ανέλαβε με επιστολή στην εφημερίδα «Koha Ditore» ο UCK που τις προηγούμενες μέρες ζητούσε να προσληφθούν στο δημόσιο οι αγωνιστές της εξέγερσης του 2000.
Ωστόσο η Σοσιαλδημοκρατική Ένωση υποστηρίζει ότι η προκήρυξη είναι «μαϊμού» Και ότι την έριξε ο «πρώτος εξάδελφος Σάσο», (Μιγιάλκοφ), για να προκαλέσει συγκρούσεις μεταξύ των εθνοτήτων προκειμένου να διασώσει το κύρος της από τις κατηγορίες της αντιπολίτευσης, για τις παράνομες υποκλοπές των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, και να διατηρήσει την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του πρωθυπουργού, Νίκολα Γκρούεφσκι.
Το αλβανικό κόμμα, DUI, που συμμετέχει στην κυβέρνηση συνασπισμού και που δεν έχει προσκληθεί στις Βρυξέλλες , ζήτησε δια του αντιπρόεδρου του και αντιπρόεδρου του Κοινοβουλίου Ραφίς Αλίτι, την ψήφιση νέου νόμου για την πλήρη επισημοποίηση της αλβανικής γλώσσας, ως μια λύση που θα θέσει τέλος σε όλα τα προβλήματα που προκύπτουν από τη διγλωσσία και μάλιστα τόνισε ότι το κόμμα του θα μπλοκάρει κάθε κυβερνητική εργασία που δεν θα διεξάγεται και στην αλβανική γλώσσα. Αυτό θα σημαίνει ότι οι εκπρόσωποι του αλβανικού κόμματος θα απαιτούν τη διακοπή των εργασιών επιτροπών της βουλής και της κυβέρνησης, μέχρι την μετάφραση στην αλβανική γλώσσα, των θεμάτων και των ντοκουμέντων που είναι προς συζήτηση.
«Εμείς πάντα υποστηρίζαμε, ότι το ζήτημα της γλώσσας έχει παραμείνει ανοικτό, δεν έχει κλείσει. Αναζητούμε έναν νέο νόμο που θα είναι συμβατός με το Σύνταγμα, σύμφωνα με την Συμφωνία της Οχρίδας του 2001, έτσι ώστε να εγγυάται την αλβανική γλώσσα ως δεύτερη επίσημη γλώσσα του κράτους», είπε ο κ. Αλίτι στις 13 Απριλίου, ενώ την Κυριακή του Πάσχα ο ηγέτης του κινήματος «Αυτοδιάθεση»του Κοσσυφοπεδίου, Αλμπίν Κούρτι, παρενέβη στις εξελίξεις, συμμετέχοντας σε συζήτηση στο Κέντρο για τη Δημοκρατία και την Ανάπτυξη, στην πόλη των Σκοπίων λέγοντας ότι, « η Συμφωνία –Πλαίσιο που υπογράφηκε στην Οχρίδα το 2001, δεν ανταπικρίνεται πλέον στα δικαιώματα ή τις ανάγκες των Αλβανών και ως εκ τούτου απαιτούνται καινοτόμες λύσεις».
Όπως υποστήριξε υπάρχει έλλειμμα ισονομίας και ζήτησε αλλαγές , ώστε οι Αλβανοί της πΓΔΜ, «να αποκτήσουν περισσότερα δικαιώματα και ελευθερίες».
O «διάλογος» του «κεντροδεξιού» VMRO-DPMNE του Γκρουέφσκι με την κεντροαριστερή Σοσιαλδημοκρατική Ενωση (SDSM) του Ζάεφ, θα συνεχιστεί σήμερα στις Βρυξέλλες. Στο πλαίσιο του «διαλόγου» έπεσε μια χειροβομβίδα στον προαύλιο χώρο του κτιρίου της κυβέρνησης της πΓΔΜ τα ξημερώματα της 11ης Απριλίου για την οποία την ευθύνη ανέλαβε με επιστολή στην εφημερίδα «Koha Ditore» ο UCK που τις προηγούμενες μέρες ζητούσε να προσληφθούν στο δημόσιο οι αγωνιστές της εξέγερσης του 2000.
Ωστόσο η Σοσιαλδημοκρατική Ένωση υποστηρίζει ότι η προκήρυξη είναι «μαϊμού» Και ότι την έριξε ο «πρώτος εξάδελφος Σάσο», (Μιγιάλκοφ), για να προκαλέσει συγκρούσεις μεταξύ των εθνοτήτων προκειμένου να διασώσει το κύρος της από τις κατηγορίες της αντιπολίτευσης, για τις παράνομες υποκλοπές των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, και να διατηρήσει την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του πρωθυπουργού, Νίκολα Γκρούεφσκι.
Το αλβανικό κόμμα, DUI, που συμμετέχει στην κυβέρνηση συνασπισμού και που δεν έχει προσκληθεί στις Βρυξέλλες , ζήτησε δια του αντιπρόεδρου του και αντιπρόεδρου του Κοινοβουλίου Ραφίς Αλίτι, την ψήφιση νέου νόμου για την πλήρη επισημοποίηση της αλβανικής γλώσσας, ως μια λύση που θα θέσει τέλος σε όλα τα προβλήματα που προκύπτουν από τη διγλωσσία και μάλιστα τόνισε ότι το κόμμα του θα μπλοκάρει κάθε κυβερνητική εργασία που δεν θα διεξάγεται και στην αλβανική γλώσσα. Αυτό θα σημαίνει ότι οι εκπρόσωποι του αλβανικού κόμματος θα απαιτούν τη διακοπή των εργασιών επιτροπών της βουλής και της κυβέρνησης, μέχρι την μετάφραση στην αλβανική γλώσσα, των θεμάτων και των ντοκουμέντων που είναι προς συζήτηση.
«Εμείς πάντα υποστηρίζαμε, ότι το ζήτημα της γλώσσας έχει παραμείνει ανοικτό, δεν έχει κλείσει. Αναζητούμε έναν νέο νόμο που θα είναι συμβατός με το Σύνταγμα, σύμφωνα με την Συμφωνία της Οχρίδας του 2001, έτσι ώστε να εγγυάται την αλβανική γλώσσα ως δεύτερη επίσημη γλώσσα του κράτους», είπε ο κ. Αλίτι στις 13 Απριλίου, ενώ την Κυριακή του Πάσχα ο ηγέτης του κινήματος «Αυτοδιάθεση»του Κοσσυφοπεδίου, Αλμπίν Κούρτι, παρενέβη στις εξελίξεις, συμμετέχοντας σε συζήτηση στο Κέντρο για τη Δημοκρατία και την Ανάπτυξη, στην πόλη των Σκοπίων λέγοντας ότι, « η Συμφωνία –Πλαίσιο που υπογράφηκε στην Οχρίδα το 2001, δεν ανταπικρίνεται πλέον στα δικαιώματα ή τις ανάγκες των Αλβανών και ως εκ τούτου απαιτούνται καινοτόμες λύσεις».
Όπως υποστήριξε υπάρχει έλλειμμα ισονομίας και ζήτησε αλλαγές , ώστε οι Αλβανοί της πΓΔΜ, «να αποκτήσουν περισσότερα δικαιώματα και ελευθερίες».
Η Ελληνική Πομπηία. Μεγάλη Τρίτη 15 Απριλίου 1941..
Στασίασε στο μέτωπο η 5η Μεραρχία Κρητών στην οποία είχαν ενταχτεί από τις
5 Απριλίου 3000 νεοσύλλεκτοι, προς αναπλήρωση απωλειών, οι οποίοι έφεραν τα νέα από τη μεγαλόνησο, για τα σφοδρά επεισόδια συγγενών των νεκρών που πίστευαν ότι οι «Βασιλικοί» στέλνουν τους Κρητικούς στο θάνατο, επειδή ήσαν «Βενιζελικοί».
Η Μεραρχία από τις 29 Ιανουαρίου 1941 είχε αναλογικά τις μεγαλύτερες απώλειες. 1141 νεκρούς, 2025 τραυματίες και 2553 παγόπληκτους.
Λόγω της Στάσης αυτοκτόνησε ο διοικητής του 30ου Συντάγματος Πεζικού Αντισυνταγματάρχης Ιωάννης Θεοδωράκης από τη Μάζα Χανίων .
Ο διοικητής του Β' Σώματος αντιστράτηγος Γ.Μπάκος ανέφερε : «Από της επελεύσεως του σκότους ήρξατο διαρροή ολοκλήρου της Μεραρχίας ούδενός τμήματος μη δυναμένου [να θεωρηθή ως συγκροτημένου».
Ο διοικητής της V μεραρχίας υποστράτηγος Παπαστεργίου, μόλις επέστρεψε στην Κρήτη δολοφονήθηκε.
Το 29ο Σύνταγμα όμως υποχώρησε συντεταγμένα.
15 Απριλίου 1941
Καιρικαί Συνθήκαι: Αίθριος
Ηθικόν ανδρών: Ακμαίον
Γεγονότα της ημέρας: Πορεία νυκτερινή την 20ην ώρα.Το Τάγμα ηκολούθησεν την φάλαγγα του Συν/τος ως οπισθοφυλακή και άφιξις εις περιοχήν χωρίου Βαρυμπόπη ώρα 9ην της 16ης-4-41«Το κάθε τι, το συνηθίζει κανείς, έτσι δε, συνηθίσαμε ν ακούμε πάνω απ τας κεφάλια μας το δαιμωνιώδες σφύριγμα των βομβών.
Διαρροές και λιποταξίες αναφέρθηκαν και από την XV μεραρχία.
Οι Ιταλοί ανακαταλαμβάνουν το Πόγραδετς και την Κλεισούρα.
Στις 15 Απριλίου 1941 οι γερμανικές δυνάμεις προελαύνοντας από Φλώρινα προς Καλαμπάκα, έφθασαν στα Γρεβενά από δύο συγκλίνουσες κατευθύνσεις: 1) Στενά Κλεισούρας - Άργος Ορεστικό – Νεάπολη – Κιβωτός - Γρεβενά και 2) Αμύνταιο – Πτολεμαΐδα - Κοζάνη- Σιάτιστα- Γρεβενά.
Η κατάληψη της πόλης των Γρεβενών έγινε στις 15 Απριλίου 1941, όταν έφθασαν σ’ αυτήν τα πρώτα τμήματα της 5ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας.
Ο κόσμος ήταν φοβισμένος, κλεισμένος στα σπίτια του. Τα εμπορικά καταστήματα παρέμειναν κλειστά. Τους Γερμανούς υποδέχτηκαν με φιλικά αισθήματα μερικοί ρουμανίζοντες βλάχοι, οι οποίοι, είχαν αναρτήσει στα καταστήματά τους γερμανικές, ιταλικές και ρουμανικές σημαίες . Tην ίδια μέρα κατέλαβαν και τα Σέρβια.
Την νύκτα της 14 προς 15 Απριλίου βομβαρδίστηκε ο Πειραιάς. Ο συναγερμός κράτησε 6 ώρες.
Έγιναν σφοδρές αερομαχίες πάνω από τα αεροδρόμια Παραμυθιάς , Ιωαννίνων, Λάρισας και Καλαμπάκας-Βασιλικής, (Τρικάλων). Πρώτοι προσέβαλαν τα Ιωάννινα και την Παραμυθιά οι Ιταλοί τα ξημερώματα. Στην Παραμυθιά καταστράφηκαν τα γιουγκοσλαβικά αεροπλάνα που είχαν προσγειωθεί για ανεφοδιασμό. Ακλούθησε το μεσημέρι επίθεση γερμανικών Messerschmitt.
Το αεροδρόμιο της Παραμυθιάς εκκενώθηκε και οι γιουγκοσλάβοι ενημερώθηκαν να προσγειώνονται στο Αγρίνιο. Στα δύο αεροδρόμια της Λάρισας, (Καζακλάρ στον Αμπελώνα και στα Νιάματα), επιτέθηκαν εννέα Γερμανικά Messerschmitt και πολυβολήσαν τα αεροσκάφη των Συμμάχων. Στα Νιάματα, όπου έδρευε η 113η Μοίρα της ΡΑΦ και όπου τα πληρώματα έπαιρναν το πρωινό τους, η πρώτη προσβολή κατέστρεψε έξι από τα Blenheim της μονάδας.
Στις αερομαχίες των Τρίκαλων έπεσαν μαχόμενοι οι πιλότοι, Αρχισμηνίας ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΑΣ από το Χρυσό Φωκίδας και ο Επισμηνίας ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΚΚΑΣ από το Σιδηρόκαστρο Σερρών που καταρρίφθηκαν στη διάρκεια αερομαχίας με γερμανικά αεροσκάφη.
Στις 15 Απριλίου, η Ελληνική Βασιλική Αεροπορία τέθηκε ουσιαστικά εκτός μάχης.
O υφυπουργός Στρατιωτικών Παπαδήμας υπέγραψε τις πρώτες διαταγές για την προσωρινή απόλυση εφέδρων αξιωματικούς και οπλιτών διάφορων κλάσεων, κυρίως νεοσύλλεκτων η προερχόμενων από καταληφθείσες περιοχές.
5 Απριλίου 3000 νεοσύλλεκτοι, προς αναπλήρωση απωλειών, οι οποίοι έφεραν τα νέα από τη μεγαλόνησο, για τα σφοδρά επεισόδια συγγενών των νεκρών που πίστευαν ότι οι «Βασιλικοί» στέλνουν τους Κρητικούς στο θάνατο, επειδή ήσαν «Βενιζελικοί».
Η Μεραρχία από τις 29 Ιανουαρίου 1941 είχε αναλογικά τις μεγαλύτερες απώλειες. 1141 νεκρούς, 2025 τραυματίες και 2553 παγόπληκτους.
Λόγω της Στάσης αυτοκτόνησε ο διοικητής του 30ου Συντάγματος Πεζικού Αντισυνταγματάρχης Ιωάννης Θεοδωράκης από τη Μάζα Χανίων .
Ο διοικητής του Β' Σώματος αντιστράτηγος Γ.Μπάκος ανέφερε : «Από της επελεύσεως του σκότους ήρξατο διαρροή ολοκλήρου της Μεραρχίας ούδενός τμήματος μη δυναμένου [να θεωρηθή ως συγκροτημένου».
Ο διοικητής της V μεραρχίας υποστράτηγος Παπαστεργίου, μόλις επέστρεψε στην Κρήτη δολοφονήθηκε.
Το 29ο Σύνταγμα όμως υποχώρησε συντεταγμένα.
15 Απριλίου 1941
Καιρικαί Συνθήκαι: Αίθριος
Ηθικόν ανδρών: Ακμαίον
Γεγονότα της ημέρας: Πορεία νυκτερινή την 20ην ώρα.Το Τάγμα ηκολούθησεν την φάλαγγα του Συν/τος ως οπισθοφυλακή και άφιξις εις περιοχήν χωρίου Βαρυμπόπη ώρα 9ην της 16ης-4-41«Το κάθε τι, το συνηθίζει κανείς, έτσι δε, συνηθίσαμε ν ακούμε πάνω απ τας κεφάλια μας το δαιμωνιώδες σφύριγμα των βομβών.
Διαρροές και λιποταξίες αναφέρθηκαν και από την XV μεραρχία.
Οι Ιταλοί ανακαταλαμβάνουν το Πόγραδετς και την Κλεισούρα.
Στις 15 Απριλίου 1941 οι γερμανικές δυνάμεις προελαύνοντας από Φλώρινα προς Καλαμπάκα, έφθασαν στα Γρεβενά από δύο συγκλίνουσες κατευθύνσεις: 1) Στενά Κλεισούρας - Άργος Ορεστικό – Νεάπολη – Κιβωτός - Γρεβενά και 2) Αμύνταιο – Πτολεμαΐδα - Κοζάνη- Σιάτιστα- Γρεβενά.
Η κατάληψη της πόλης των Γρεβενών έγινε στις 15 Απριλίου 1941, όταν έφθασαν σ’ αυτήν τα πρώτα τμήματα της 5ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας.
Ο κόσμος ήταν φοβισμένος, κλεισμένος στα σπίτια του. Τα εμπορικά καταστήματα παρέμειναν κλειστά. Τους Γερμανούς υποδέχτηκαν με φιλικά αισθήματα μερικοί ρουμανίζοντες βλάχοι, οι οποίοι, είχαν αναρτήσει στα καταστήματά τους γερμανικές, ιταλικές και ρουμανικές σημαίες . Tην ίδια μέρα κατέλαβαν και τα Σέρβια.
Την νύκτα της 14 προς 15 Απριλίου βομβαρδίστηκε ο Πειραιάς. Ο συναγερμός κράτησε 6 ώρες.
Έγιναν σφοδρές αερομαχίες πάνω από τα αεροδρόμια Παραμυθιάς , Ιωαννίνων, Λάρισας και Καλαμπάκας-Βασιλικής, (Τρικάλων). Πρώτοι προσέβαλαν τα Ιωάννινα και την Παραμυθιά οι Ιταλοί τα ξημερώματα. Στην Παραμυθιά καταστράφηκαν τα γιουγκοσλαβικά αεροπλάνα που είχαν προσγειωθεί για ανεφοδιασμό. Ακλούθησε το μεσημέρι επίθεση γερμανικών Messerschmitt.
Το αεροδρόμιο της Παραμυθιάς εκκενώθηκε και οι γιουγκοσλάβοι ενημερώθηκαν να προσγειώνονται στο Αγρίνιο. Στα δύο αεροδρόμια της Λάρισας, (Καζακλάρ στον Αμπελώνα και στα Νιάματα), επιτέθηκαν εννέα Γερμανικά Messerschmitt και πολυβολήσαν τα αεροσκάφη των Συμμάχων. Στα Νιάματα, όπου έδρευε η 113η Μοίρα της ΡΑΦ και όπου τα πληρώματα έπαιρναν το πρωινό τους, η πρώτη προσβολή κατέστρεψε έξι από τα Blenheim της μονάδας.
Στις αερομαχίες των Τρίκαλων έπεσαν μαχόμενοι οι πιλότοι, Αρχισμηνίας ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΑΣ από το Χρυσό Φωκίδας και ο Επισμηνίας ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΚΚΑΣ από το Σιδηρόκαστρο Σερρών που καταρρίφθηκαν στη διάρκεια αερομαχίας με γερμανικά αεροσκάφη.
Στις 15 Απριλίου, η Ελληνική Βασιλική Αεροπορία τέθηκε ουσιαστικά εκτός μάχης.
O υφυπουργός Στρατιωτικών Παπαδήμας υπέγραψε τις πρώτες διαταγές για την προσωρινή απόλυση εφέδρων αξιωματικούς και οπλιτών διάφορων κλάσεων, κυρίως νεοσύλλεκτων η προερχόμενων από καταληφθείσες περιοχές.
Αναμνήσεις από την Πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας
15 Απριλίου 1999
Αμέσως μετά τα μεσάνυχτα τα αεροπλάνα του ΝΑΤΟ χτύπησαν το Τσάτσακ.
Γύρω στις 02:00 βομβάρδισαν το εργατικό προάστιο του Βελιγραδίου Ρακόβιτσα και καταστράφηκαν πολλά σπίτια. Στις 4:40 βομβάρδισαν το βορειοδυτικό Βελιγράδι. Το μεσημέρι νέα επιδρομή στο Κρούσεβατς. Από το ωστικό κύμα υπέστησαν ζημιές σπίτια και σχολεία. Στις 22.00 βομβάρδισαν το Βελιγράδι, και στις έντεκα παρά δέκα το πυκνοκατοικημένο Κέντρο της Σουμπότιτσα στα σύνορα με την Ουγγαρία.
Την ίδια ώρα σε άλλες επιδρομές κατέστρεψαν μια μεταλλική στο Σμεντέρεβο, και χτύπησαν τα διυλιστήριο του Πάντσεβο και του Νόβι Σάντ. γέφυρα μεταξύ του μετάλλου και Σμεντέρεβο διυλιστήριο του Πάντσεβο της πόλης.
Στην Ιστορία
1850 - Υπόθεση Πατσίφικο. H Αγγλία αίρει το ναυτικό αποκλεισμό των ελληνικών παραλίων για την
1865 - Ο Αβραάμ Λίνκολν πεθαίνει αφού πυροβολήθηκε το προηγούμενο βράδυ από τον ηθοποιό Τζον Γουίλκς Μπουθ.
1896 - Λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα.
1912 - Το βρετανικό υπερωκεάνιο Τιτανικός βυθίζεται στο βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό στις 2:20 το πρωί, δύο ώρες και σαράντα λεπτά μετά την πρόσκρουση σε παγόβουνο. Επιβίωσαν μόνο 710 από τους 2.224 επιβαίνοντες.
1865 - Ο Αβραάμ Λίνκολν πεθαίνει αφού πυροβολήθηκε το προηγούμενο βράδυ από τον ηθοποιό Τζον Γουίλκς Μπουθ.
1896 - Λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα.
1912 - Το βρετανικό υπερωκεάνιο Τιτανικός βυθίζεται στο βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό στις 2:20 το πρωί, δύο ώρες και σαράντα λεπτά μετά την πρόσκρουση σε παγόβουνο. Επιβίωσαν μόνο 710 από τους 2.224 επιβαίνοντες.
14/4/15
Η Ελληνική Πομπηία
14 Απριλίου η διάλυση της ΧΧ μεραρχίας στην Κλεισούρα της Καστοριάς και η υποχώρηση στην Β.Ηπειρο.
Η 20η Μεραρχία υπό τις διαταγές του βρετανού στρατηγού Γουίλσον που ειχε υποχωρήσει στην γραμμή του Βίστριτσα, (και όχι Αλιάκμονα), προσπάθησε τρέχοντας να καταλάβει θέσεις και κρατήσει στο στενό, με το μισό της δύναμης της και χωρίς πυρομαχικά που είχαν μείνει στην Πτολεμαΐδα. Ο συνταγματάρχης Παναγιώτης Δέδες, πρώην διοικητής της 21ου Συντάγματος, που δεν έτρεχε γρήγορα, και ο οποίος είχε οριστεί τις πρώτες πρωινές ώρες της 14ης Απριλίου, αρχηγός των επιχειρήσεων στο πέρασμα Κλεισούρας ,από την «Ελληνική Διοίκηση, δεν μπόρεσε να φθάσει εγκαίρως και τη διοίκηση ανέλαβε ο αντισυνταγματάρχης Βασίλης Μαντζουράνης του 80ου Συντάγματος.
Έως το απόγευμα της 14ης Απριλίου, η κωμόπολη της Κλεισούρας και οι γύρω ορεινές περιοχές είχαν καταληφθεί και ο δρόμος προς Καστοριά ήταν ανοιχτός.
Ο Γουίλσον είχε διατάξει την βρετανική 1η Ταξιαρχία Τεθωρακισμένων, που βρίσκονταν τότε κοντά στο Άργος Ορεστικό, να αντεπιτεθεί αλλά η ταξιαρχία δεν υπάκουσε.
Οι Γερμανοί συνέλαβαν 1600 αιχμαλώτους. Οι νεκροί της 14ης Απριλίου ποτέ δεν μετρήθηκαν. Την 13η είχαν σκοτωθεί 50. Μαζί τους και ο ταγματάρχης Ιωάννης Παπαρρόδου που έπεσε ηρωικά τις απογευματινές ώρες της 13ης Απριλίου 1941. Οι γερμανικές απώλειες ήταν ένας αξιωματικός και επτά οπλίτες νεκροί και 17 τραυματίες. Ότι απέμεινε από την 20η Μεραρχία ενσωματώθηκε στο 35ο Σύνταγμα που είχε τοποθετηθεί στην στενωπό της Βλάστης.
Την ίδια ημέρα οι Γερμανοί μπήκαν στην Κοζάνη και η Λουφτβάφε βομβάρδισε την Αθήνα, τα Ιωάννινα και την Πρέβεζα
. Οι Ιταλοί ανακοίνωσαν ψευδώς την ανακατάληψη της Κορυτσάς.
Τα γεγονότα της 14ης Απριλίου που άρχισε η σύμπτυξη, από το ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 3ου Τάγματος του 29ου Σ.Π.
14 Απριλίου 1941
Καιρικαί Συνθήκαι: Αίθριος
Ηθικόν ανδρών: Ακμαίον
Γεγονότα της ημέρας
Ώραν 6ην πρωϊνήν εκδήλωσις επιθετικής εχθρικής ενεργείας κατά τοποθεσίας μας κάτωθι υψ. 800. Η επίθεσις κατελύθη και απεκρούσθη υπό του 9ου και 10ου Λόχου δι΄ εύτοχων πυρών πολυβόλων ολμιδίων και χειροβομβίδων. Εν συνεχεία εξεδηλώθη επίθεσις εχθρική κατά του δεξιού Κ.Α. υψοδ. 802 ήτις και εσημείωσε επιτυχίαν τινάν.. προς φράξιν του ρήγματος επί του δεξιού κέντρου εζητήθη η επέμβασις του 11ου Λόχου, όστις άλλωστε αυθορμήτως έσπευσε προς το σημείο τούτο επί τη όψιν των υποχωρούντων τμημάτων από ύψ. 802. Είχε άλλωστε ο Λόχος μεταξύ των εντολών του και την ενίσχυσιν του σημείου εκείνου (Κ.Α. 802) δι΄ ενός ουλαμού. Ούτως το ρήγμα του δεξιού Κ.Α. εφράχθη, το δε ημέτερον Κ.Α. παρέσχε επί ωφελειά τούτου προοριζόμενα πυρά ευστόχως. Εσυνεχίσθη μέχρι των απογευματινών ωρών η ανταλλαγή πυρών πολυβόλων και όλμων και κατόπιν της υπ αρθ…. Διαταγής του Συν/τος την 21.15 ώραν το Τάγμα εγκαταλείψαν δια την διατήρησιν της φυσιογνωμίας του μετώπου μιάν διμοιρίαν, συνεπτύχθη και σχηματησθέν εις πορείας ήχθη Β.χωρίου Το….. εγκατασταθέν εν προφυλακαίς. Ένθα και αφίχθη η διμοιρία του 11ου Λόχου εκ του υψ. 800 ως και η διμοιρία ετέρα του 11ου αφεθείσα εν επαφή μετά του εχθρού υπό του Ι Τάγματος. Απώλειαι: Αξ/κοί τραυματίαι: ο Ανθ/γός του 9ου Λόχου Λογοθέτης Αριστείδης. Οπλίται: Νεκροί 5 Τραυματίαι 35
Στις 14 Απριλίου 1941 ο νεαρός Βασιλιάς Πέτρος της πρώην Γιουγκοσλαβίας και δραπετεύει με αεροπλάνο από το Νικσιτς του Ματροβουνίου και προσγειώνεται για ανεφοδιασμό στο αεροδρόμιο της Παραμυθιας. Το βράδυ απογειώνεται ξανά και προσγειώθηκε στο Τατόι….
Η 20η Μεραρχία υπό τις διαταγές του βρετανού στρατηγού Γουίλσον που ειχε υποχωρήσει στην γραμμή του Βίστριτσα, (και όχι Αλιάκμονα), προσπάθησε τρέχοντας να καταλάβει θέσεις και κρατήσει στο στενό, με το μισό της δύναμης της και χωρίς πυρομαχικά που είχαν μείνει στην Πτολεμαΐδα. Ο συνταγματάρχης Παναγιώτης Δέδες, πρώην διοικητής της 21ου Συντάγματος, που δεν έτρεχε γρήγορα, και ο οποίος είχε οριστεί τις πρώτες πρωινές ώρες της 14ης Απριλίου, αρχηγός των επιχειρήσεων στο πέρασμα Κλεισούρας ,από την «Ελληνική Διοίκηση, δεν μπόρεσε να φθάσει εγκαίρως και τη διοίκηση ανέλαβε ο αντισυνταγματάρχης Βασίλης Μαντζουράνης του 80ου Συντάγματος.
Έως το απόγευμα της 14ης Απριλίου, η κωμόπολη της Κλεισούρας και οι γύρω ορεινές περιοχές είχαν καταληφθεί και ο δρόμος προς Καστοριά ήταν ανοιχτός.
Ο Γουίλσον είχε διατάξει την βρετανική 1η Ταξιαρχία Τεθωρακισμένων, που βρίσκονταν τότε κοντά στο Άργος Ορεστικό, να αντεπιτεθεί αλλά η ταξιαρχία δεν υπάκουσε.
Οι Γερμανοί συνέλαβαν 1600 αιχμαλώτους. Οι νεκροί της 14ης Απριλίου ποτέ δεν μετρήθηκαν. Την 13η είχαν σκοτωθεί 50. Μαζί τους και ο ταγματάρχης Ιωάννης Παπαρρόδου που έπεσε ηρωικά τις απογευματινές ώρες της 13ης Απριλίου 1941. Οι γερμανικές απώλειες ήταν ένας αξιωματικός και επτά οπλίτες νεκροί και 17 τραυματίες. Ότι απέμεινε από την 20η Μεραρχία ενσωματώθηκε στο 35ο Σύνταγμα που είχε τοποθετηθεί στην στενωπό της Βλάστης.
Την ίδια ημέρα οι Γερμανοί μπήκαν στην Κοζάνη και η Λουφτβάφε βομβάρδισε την Αθήνα, τα Ιωάννινα και την Πρέβεζα
. Οι Ιταλοί ανακοίνωσαν ψευδώς την ανακατάληψη της Κορυτσάς.
Τα γεγονότα της 14ης Απριλίου που άρχισε η σύμπτυξη, από το ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 3ου Τάγματος του 29ου Σ.Π.
14 Απριλίου 1941
Καιρικαί Συνθήκαι: Αίθριος
Ηθικόν ανδρών: Ακμαίον
Γεγονότα της ημέρας
Ώραν 6ην πρωϊνήν εκδήλωσις επιθετικής εχθρικής ενεργείας κατά τοποθεσίας μας κάτωθι υψ. 800. Η επίθεσις κατελύθη και απεκρούσθη υπό του 9ου και 10ου Λόχου δι΄ εύτοχων πυρών πολυβόλων ολμιδίων και χειροβομβίδων. Εν συνεχεία εξεδηλώθη επίθεσις εχθρική κατά του δεξιού Κ.Α. υψοδ. 802 ήτις και εσημείωσε επιτυχίαν τινάν.. προς φράξιν του ρήγματος επί του δεξιού κέντρου εζητήθη η επέμβασις του 11ου Λόχου, όστις άλλωστε αυθορμήτως έσπευσε προς το σημείο τούτο επί τη όψιν των υποχωρούντων τμημάτων από ύψ. 802. Είχε άλλωστε ο Λόχος μεταξύ των εντολών του και την ενίσχυσιν του σημείου εκείνου (Κ.Α. 802) δι΄ ενός ουλαμού. Ούτως το ρήγμα του δεξιού Κ.Α. εφράχθη, το δε ημέτερον Κ.Α. παρέσχε επί ωφελειά τούτου προοριζόμενα πυρά ευστόχως. Εσυνεχίσθη μέχρι των απογευματινών ωρών η ανταλλαγή πυρών πολυβόλων και όλμων και κατόπιν της υπ αρθ…. Διαταγής του Συν/τος την 21.15 ώραν το Τάγμα εγκαταλείψαν δια την διατήρησιν της φυσιογνωμίας του μετώπου μιάν διμοιρίαν, συνεπτύχθη και σχηματησθέν εις πορείας ήχθη Β.χωρίου Το….. εγκατασταθέν εν προφυλακαίς. Ένθα και αφίχθη η διμοιρία του 11ου Λόχου εκ του υψ. 800 ως και η διμοιρία ετέρα του 11ου αφεθείσα εν επαφή μετά του εχθρού υπό του Ι Τάγματος. Απώλειαι: Αξ/κοί τραυματίαι: ο Ανθ/γός του 9ου Λόχου Λογοθέτης Αριστείδης. Οπλίται: Νεκροί 5 Τραυματίαι 35
Στις 14 Απριλίου 1941 ο νεαρός Βασιλιάς Πέτρος της πρώην Γιουγκοσλαβίας και δραπετεύει με αεροπλάνο από το Νικσιτς του Ματροβουνίου και προσγειώνεται για ανεφοδιασμό στο αεροδρόμιο της Παραμυθιας. Το βράδυ απογειώνεται ξανά και προσγειώθηκε στο Τατόι….
Αναμνήσεις από την Πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας
14 Απριλίου 199. Η σφαγή των Αλβανών προσφύγων στη Τζακοβίτσα
Στις 14 Απριλίου 1999, μέρα μεσημέρι με καθαρό ουρανό ένα αμερικανικό F-16 στην υπηρεσία του NATO προσέβαλε στο δρόμο μεταξύ Τζιάκοβιτσα και Ντέτσανι μια φάλαγγα με τρακτέρ Αλβανών χωρικών, που προσπαθούσαν να φύγουν από το Κόσσοβο, σκοτώνοντας 73 αμάχους και τρείς Σέρβους αστυνομικούς που τους συνόδευαν. Άλλοι 36 Αλβανοί τραυματίστηκαν. Η επίθεση άρχισε στις 13:29 και συνεχίστηκε για περίπου δύο ώρες, προκαλώντας θανάτους και άλλων χωρικών στα χωριά του Bistrazin, Gradis, Madanaj, και Meja. Το ΝΑΤΟ και οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστήριξαν αρχικά ότι στόχος ήταν μια στρατιωτική φάλαγγα και ότι οι γιουγκοσλαβικές δυνάμεις μπορεί να ήταν υπεύθυνες για τις απώλειες των αμάχων, και μάλιστα ο εκπ΄ροσωπος της συμμαχίας είχε διαβεβαιώσει τους παπαγάλους στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ ότι « όταν το κομβόι χτυπήθηκε, βγήκαν από τα φορτηγά στρατιώτες που επιτέθηκαν στους πολίτες». Ωστόσο, δύο ημέρες αργότερα, το ΝΑΤΟ ομολόγησε ότι τα αεροσκάφη του βομβάρδισαν κατά λάθος πολίτες». Προηγουμένως, οι πολεμικοί ανταποκριτές από το Βελιγράδι, είχαν μεταφερθεί στον τόπο της σφαγής και είχαν μιλήσει με επιζώντες και είχαν δει οι ίδιοι τα κατεστραμμένα τρακτερ, και τα καμένα πτώματα έκαψαν οργανισμών που προσδιορίζονται ως πρόσφυγες, βόμβα κρατήρες και οβίδα. . Το ΝΑΤΟ εξέφρασε «βαθιά λύπη» επειδή ένας πιλότος εξέλαβε την φάλαγγα των τρακτέρ ως «στρατιωτικά φορτηγά».
Στις 19 Απριλίου ήταν «η ώρα της Αλήθειας»
« NATO went into briefing frenzy yesterday, producing a flood of information to explain the most tragic error of the four-week air campaign. Having spent the previous five days denying it was involved in the attack on a civilian convoy south of the Kosovan town of Djakovica last Wednesday, it admitted that it had attacked it, eight times. Stung by criticism that the alliance was dragging its feet to explain its position, US Air Force Brig Gen Dan Leaf, who commands the 31st Air Expeditionary Wing at Aviano air base in Italy, said he had devoted the past five days to trying to establish the facts as best he could. In a highly detailed press conference he explained how the events of that tragic day unfolded, but would not admit that his pilots had hit anything other than a military target. He did admit that from the comfort of the briefing room, the video of the attacks appeared to show alliance aircraft attacking what seemed to be tractors. But he stressed that pilots of F16s had only a pair of monochrome 4.5in screens by their knees to study. He emphasised that the lead vehicles of the convoy of more than 100 had "several characteristics of military movement - uniform size, shape and colour as seen from the air, as well as consistent spacing between vehicles and a relatively high speed". He also hinted at, but would not elaborate on, other sources of information that led the pilots to believe they were attacking Serb army forces involved in ethnic cleansing. He explained how aircraft made multiple passes over the convoy, releasing 500lb bombs. It was not until someone in the air force HQ in Italy suggested almost an hour later that the Serb army does not travel in large convoys [silly!] that someone re-checked the target. It was only then they realised it contained civilian vehicles. "It is possible there were civilian casualties at both locations," he said.
Η δράση του ΝΑΤΟ στις 14 Απριλίου 1999
Στην Πρίστινα βομβάρδιζαν από τα μεσάνυχτα ως τις 10.00 το πρωί. Χτύπησαν τη σιδηροδρομική γέφυρα στην Lim κοντά στη Nova Varos βορείως του Πριέπολιε, βομβάρδισαν την κωμόπολη Μπερ μια γέφυρα στην Ράσκα , το εργοστάσιο "Krusik» στο Βάλιεβο ενώ μια βόμβα έπεσε κοντά στο νοσοκομείο. Στις 5:45 βομβάρδισαν ένα χωριό κοντά στο Πίροτ και γύρω στις 11:00 βομβαρδίστηκε η Πρίζρεν στο Κόσοβο.
Στις 14 Απριλίου 1999, μέρα μεσημέρι με καθαρό ουρανό ένα αμερικανικό F-16 στην υπηρεσία του NATO προσέβαλε στο δρόμο μεταξύ Τζιάκοβιτσα και Ντέτσανι μια φάλαγγα με τρακτέρ Αλβανών χωρικών, που προσπαθούσαν να φύγουν από το Κόσσοβο, σκοτώνοντας 73 αμάχους και τρείς Σέρβους αστυνομικούς που τους συνόδευαν. Άλλοι 36 Αλβανοί τραυματίστηκαν. Η επίθεση άρχισε στις 13:29 και συνεχίστηκε για περίπου δύο ώρες, προκαλώντας θανάτους και άλλων χωρικών στα χωριά του Bistrazin, Gradis, Madanaj, και Meja. Το ΝΑΤΟ και οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστήριξαν αρχικά ότι στόχος ήταν μια στρατιωτική φάλαγγα και ότι οι γιουγκοσλαβικές δυνάμεις μπορεί να ήταν υπεύθυνες για τις απώλειες των αμάχων, και μάλιστα ο εκπ΄ροσωπος της συμμαχίας είχε διαβεβαιώσει τους παπαγάλους στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ ότι « όταν το κομβόι χτυπήθηκε, βγήκαν από τα φορτηγά στρατιώτες που επιτέθηκαν στους πολίτες». Ωστόσο, δύο ημέρες αργότερα, το ΝΑΤΟ ομολόγησε ότι τα αεροσκάφη του βομβάρδισαν κατά λάθος πολίτες». Προηγουμένως, οι πολεμικοί ανταποκριτές από το Βελιγράδι, είχαν μεταφερθεί στον τόπο της σφαγής και είχαν μιλήσει με επιζώντες και είχαν δει οι ίδιοι τα κατεστραμμένα τρακτερ, και τα καμένα πτώματα έκαψαν οργανισμών που προσδιορίζονται ως πρόσφυγες, βόμβα κρατήρες και οβίδα. . Το ΝΑΤΟ εξέφρασε «βαθιά λύπη» επειδή ένας πιλότος εξέλαβε την φάλαγγα των τρακτέρ ως «στρατιωτικά φορτηγά».
Στις 19 Απριλίου ήταν «η ώρα της Αλήθειας»
« NATO went into briefing frenzy yesterday, producing a flood of information to explain the most tragic error of the four-week air campaign. Having spent the previous five days denying it was involved in the attack on a civilian convoy south of the Kosovan town of Djakovica last Wednesday, it admitted that it had attacked it, eight times. Stung by criticism that the alliance was dragging its feet to explain its position, US Air Force Brig Gen Dan Leaf, who commands the 31st Air Expeditionary Wing at Aviano air base in Italy, said he had devoted the past five days to trying to establish the facts as best he could. In a highly detailed press conference he explained how the events of that tragic day unfolded, but would not admit that his pilots had hit anything other than a military target. He did admit that from the comfort of the briefing room, the video of the attacks appeared to show alliance aircraft attacking what seemed to be tractors. But he stressed that pilots of F16s had only a pair of monochrome 4.5in screens by their knees to study. He emphasised that the lead vehicles of the convoy of more than 100 had "several characteristics of military movement - uniform size, shape and colour as seen from the air, as well as consistent spacing between vehicles and a relatively high speed". He also hinted at, but would not elaborate on, other sources of information that led the pilots to believe they were attacking Serb army forces involved in ethnic cleansing. He explained how aircraft made multiple passes over the convoy, releasing 500lb bombs. It was not until someone in the air force HQ in Italy suggested almost an hour later that the Serb army does not travel in large convoys [silly!] that someone re-checked the target. It was only then they realised it contained civilian vehicles. "It is possible there were civilian casualties at both locations," he said.
Η δράση του ΝΑΤΟ στις 14 Απριλίου 1999
Στην Πρίστινα βομβάρδιζαν από τα μεσάνυχτα ως τις 10.00 το πρωί. Χτύπησαν τη σιδηροδρομική γέφυρα στην Lim κοντά στη Nova Varos βορείως του Πριέπολιε, βομβάρδισαν την κωμόπολη Μπερ μια γέφυρα στην Ράσκα , το εργοστάσιο "Krusik» στο Βάλιεβο ενώ μια βόμβα έπεσε κοντά στο νοσοκομείο. Στις 5:45 βομβάρδισαν ένα χωριό κοντά στο Πίροτ και γύρω στις 11:00 βομβαρδίστηκε η Πρίζρεν στο Κόσοβο.
Το αμάρτημα της Ζωής
Η πρόεδρος της Βουλής είναι τρίτη τη Τάξη μετά τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό και θεωρώ αδιανόητο ως «θεσμός» , να πηγαίνει μόνη της το αυτοκίνητο στο Βενζινάδικο για να φτιάξει το λάστιχο, και να βρίσκεται αντιμέτωπη με τον τσόγλανο του facebook και την κάθε «οχλομαλακισμένη» με το κινητό της, για να κάνουν ντόρο ο εισαγγελάτος και οι κλπ.
Που ήταν η ασφάλεια της Προέδρου;
Αυτό είναι το αμάρτημα της Ζωής.
Μόνο!
Που ήταν η ασφάλεια της Προέδρου;
Αυτό είναι το αμάρτημα της Ζωής.
Μόνο!
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΑΝΙΚΟΣ.
Ορκίζομαι να είπω την Αλήθεια και μόνον την Αλήθεια!
Κατ’ αρχάς θα σας ...ψάλλω την εμπειρίαν ετών των Ελλήνων του Εξωτερικού, τυχοδιωκτών και μή.
Πέντε - έξι Έλληνες εκ της Αλλοδαπής, διηγείται ο τραγουδοποιός, επέστρεψαν το 1974, με τα χέρια στις άδειες τσέπες. Το 1976 έφτασαν όμως κάποιοι άλλοι με πλούσια δώρα. Έφεραν δέ, και τέχνας πολλάς.
Ως ταχυδακτυλλουργοί, εδίδαξαν λοπόν την Ανάπτυξις. Δηλαδή την τέχνην της χρηματοπεττείας ή τέχνη των χρηματιστηριακών παραγώγων. Η τέχνη αυτή εγονιμοποίησεν κόρην αλοίθωρην την οποίαν ωνόμασαν «Σάρα» ή «Αλλαγή».
Πεσσεύοντες όμως, δηλαδή παίζοντες στην πράσινη τσόχα, από το 1981, όλοι εντος και εκτός Ελλάδος επί 34 ολόκληρα έτη, διεπιστώσαμεν εν έτει 2014 ότι έχομεν χάσει όλας τας πεττείας επί χρήμασι. Δι΄ όσους αγνούν ενημερώνω ότι πεττεία είναι το παιχνίδι των πεσσών και πεσσεύω σημαίνει παίζω πεσσούς.
Διά του παιχνιδιού των πεσσών μάλιστα ο πανάρχαιος Παλαμήδης εφηύρεν τα 4 γραμμάτια της Αλφαβήτου. Αυτό σημαίνει, εν συνεχεία, ότι το 2015 βαδίζωμεν εις την πεπατημένην των amateur gamblers, των ερασιτεχνών χαρτοπαικτών, όχι από το Las Vegas, αλλά από την Στροφυλιά! Δηλαδή δηλαδή εκείνων οι οποίοι έχουν εγκλωβισθεί εις την λογικήν των δανείων, των συντάξεων κλπ κλπ
Άρα εφ΄όσον συνεχίζομεν να παίζωμεν στην ίδια πράσινη τσόχα κινδυνεύωμεν να μείνωμεν με την σκελέα! Ενώ οι πλέον ριψοκίνδυνοι κινδυνεύουν να χάσουν στην πόκα την γυναίκα ή τον οίκον του πατρός. Τι μέλλεται λοιπόν γενέσθαι μετά την Ανάστασιν;
Μήπως μας περιμένει Πιστωτικόν γεγονός ή θα αναγκασθώμεν να κάνωμεν οκλαδόν αλά ισλαμία;
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΑΝΙΚΟΣ.
Αρκεί μόνο να στραφώμεν όλοι εις την ιδίαν εργασίαν.
Όλοι εμείς οι τρακόσιοι, οι χίλιοι, ή οι δέκα επτάμισυ εκατομμύρια Έλληνες ανά την Υφήλιον. Ο δημοσιογράφος ας ασχοληθεί με το κηρύκειο και την έρευνά του.
Ο δικαστικός με το ιερόν του καθήκον.
Ο στρατιωτικός με την διαφύλλαξιν των συνόρων της Ελλάδος και ο κηπουρός με τα …κηπουρικά!
Ο δέ, φίλος μου Άδωνις ας στρογγυλέψει τον τόνον και το ποιόν της φωνής του διότι όλοι εμείς όσοι θέλομεν να πωλήσωμεν κάποιο Ελληνικόν σύγγραμμα «χάνουμε τον ένα πελάτη μετά τον άλλο».
Τέλος προ ετών συνέβη ένα αεροπορικό δυστύχημα εις το Κατύν. Τι συνέτρεξε και 100 κορυφαίοι Πολωνοί κατέπεσαν; Ορκίζομαι λοιπόν να είπω την Αλήθεια και μόνον την Αλήθεια!
Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος
Πέντε - έξι Έλληνες εκ της Αλλοδαπής, διηγείται ο τραγουδοποιός, επέστρεψαν το 1974, με τα χέρια στις άδειες τσέπες. Το 1976 έφτασαν όμως κάποιοι άλλοι με πλούσια δώρα. Έφεραν δέ, και τέχνας πολλάς.
Ως ταχυδακτυλλουργοί, εδίδαξαν λοπόν την Ανάπτυξις. Δηλαδή την τέχνην της χρηματοπεττείας ή τέχνη των χρηματιστηριακών παραγώγων. Η τέχνη αυτή εγονιμοποίησεν κόρην αλοίθωρην την οποίαν ωνόμασαν «Σάρα» ή «Αλλαγή».
Πεσσεύοντες όμως, δηλαδή παίζοντες στην πράσινη τσόχα, από το 1981, όλοι εντος και εκτός Ελλάδος επί 34 ολόκληρα έτη, διεπιστώσαμεν εν έτει 2014 ότι έχομεν χάσει όλας τας πεττείας επί χρήμασι. Δι΄ όσους αγνούν ενημερώνω ότι πεττεία είναι το παιχνίδι των πεσσών και πεσσεύω σημαίνει παίζω πεσσούς.
Διά του παιχνιδιού των πεσσών μάλιστα ο πανάρχαιος Παλαμήδης εφηύρεν τα 4 γραμμάτια της Αλφαβήτου. Αυτό σημαίνει, εν συνεχεία, ότι το 2015 βαδίζωμεν εις την πεπατημένην των amateur gamblers, των ερασιτεχνών χαρτοπαικτών, όχι από το Las Vegas, αλλά από την Στροφυλιά! Δηλαδή δηλαδή εκείνων οι οποίοι έχουν εγκλωβισθεί εις την λογικήν των δανείων, των συντάξεων κλπ κλπ
Άρα εφ΄όσον συνεχίζομεν να παίζωμεν στην ίδια πράσινη τσόχα κινδυνεύωμεν να μείνωμεν με την σκελέα! Ενώ οι πλέον ριψοκίνδυνοι κινδυνεύουν να χάσουν στην πόκα την γυναίκα ή τον οίκον του πατρός. Τι μέλλεται λοιπόν γενέσθαι μετά την Ανάστασιν;
Μήπως μας περιμένει Πιστωτικόν γεγονός ή θα αναγκασθώμεν να κάνωμεν οκλαδόν αλά ισλαμία;
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΑΝΙΚΟΣ.
Αρκεί μόνο να στραφώμεν όλοι εις την ιδίαν εργασίαν.
Όλοι εμείς οι τρακόσιοι, οι χίλιοι, ή οι δέκα επτάμισυ εκατομμύρια Έλληνες ανά την Υφήλιον. Ο δημοσιογράφος ας ασχοληθεί με το κηρύκειο και την έρευνά του.
Ο δικαστικός με το ιερόν του καθήκον.
Ο στρατιωτικός με την διαφύλλαξιν των συνόρων της Ελλάδος και ο κηπουρός με τα …κηπουρικά!
Ο δέ, φίλος μου Άδωνις ας στρογγυλέψει τον τόνον και το ποιόν της φωνής του διότι όλοι εμείς όσοι θέλομεν να πωλήσωμεν κάποιο Ελληνικόν σύγγραμμα «χάνουμε τον ένα πελάτη μετά τον άλλο».
Τέλος προ ετών συνέβη ένα αεροπορικό δυστύχημα εις το Κατύν. Τι συνέτρεξε και 100 κορυφαίοι Πολωνοί κατέπεσαν; Ορκίζομαι λοιπόν να είπω την Αλήθεια και μόνον την Αλήθεια!
Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος
13/4/15
13 Απριλίου 1990 και 1943
Η Επέτειος της Αποκάλυψης της Σφαγής του Κατύν και στο βάθος ο Βαλέσα
Ο Πρόεδρος της ΕΣΣΔ Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ανταποκρινόμενος στο αίτημα της φιλοκυβερνητικής Πολωνικής Επιτροπής διερεύνησης της σφαγής των Πολωνών αιχμαλώτων στο Κατύν, που του είχε επιδοθεί στις 31 Μαρτίου 1990, παρέδωσε στις 13 Απριλίου 1990, στον Πρόεδρο της Πολωνίας Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι, τα έγγραφα που αποδεικνύουν την ευθύνη της ΝιΚαΒεΝτέ, για το έγκλημα του Κατύν και το πρακτορείο ειδήσεων TASS επισήμανε την ευθύνη του Λαβρέντι Μπέρια και του αναπληρωτή του Βσέβολοντ Μέρκουλοφ.
Η επιστολή της Πολωνικής Επιτροπής ανέφερε:
«Κύριε Πρόεδρε, σε λίγο συμπληρώνονται 50 χρόνια από το έγκλημα που διαπράξαν το 1940 από τα όργανα των σοβιετικών αρχών και η NKVD, δολοφονώντας περισσότερους από 15.000 ανυπεράσπιστος πολωνούς αιχμάλωτους πολέμου που κρατούνταν στα στρατόπεδα του Kozelsk, του Ostashkov και του Starobelsk.
Αυτή η δολοφονία είχε σχεδιαστεί από τότε σοβιετικές αρχές για να δοθεί ένα αποφασιστικό πλήγμα στο έθνος μας, επειδή τα θύματα εκπροσωπούσαν την πνευματική και πολιτική ελίτ της Πολωνίας.
Αυτό το έγκλημα παραβίασε κατάφορα κάθε ηθικό και νομικό κανόνα των πολιτισμένων κοινωνιών. Τώρα, σε αυτή την ιστορική καμπή για την Ευρώπη, κάνουμε έκκληση σε εσάς, κύριε Πρόεδρε, για την αποκάλυψη όλης της αλήθειας της τραγωδίας του Κατύν.
Ωστόσο, το Κατύν είναι μόλις το ένα τρίτο. Μας προβληματίζει ακόμα τύχη των αγνοούμενων αιχμαλώτων πολέμου από τα στρατόπεδα Ostashkov και Starobelsk. Στο όνομα της ιστορικής αλήθειας, που οφείλουμε στα θύματα από το Ostashkov και το Starobelsk σας ζητάμε και πάλι Κύριε Πρόεδρε, να αποκαλύψετε την αλήθεια, για να εντοπιστούν και να λογοδοτήσουν οι ένοχοι του εγκλήματος του Κατύν».
Το γράμμα της Επιτροπής και το ραντεβού Γκορμπατσόφ-Γιαρουζέλσκι έγιναν για να βοηθηθεί το ΚΚ Πολωνίας (που βρισκόταν πια στην αντιπολίτευση), στην εκλογική μάχη με τον Βαλέσα, ο οποίος κέρδισε τις εκλογές της 5ης Δεκεμβρίου 1990. Ακολούθησαν οι εκταφές από μαζικούς τάφους χιλιάδων σορών στο Χάρκοβο ( 25/07/1991 – 09/08/1991) και στο Μέντνογιε (15-29 Αυγούστου 1991). Το ρωσικό πόρισμα εκδόθηκε στις 2 Αυγούστου 1993 και ανέφερε:
«Η δολοφονία στο διάστημα Απρίλιος-Μάιος 1940 14.522 Πολωνών αιχμαλώτων πολέμου από τα στρατόπεδα Kozelsk, Starobelsk και Ostashkov που βρισκόντουσαν υπό τον έλεγχο της NKVD του Σμολένσκ, του Καλίνιν και του Χάρκοβο και άλλων 7305 κρατούμενων , σε στρατόπεδα της NKVD στη Δυτική Λευκορωσία και τη Δυτική Ουκρανία, και η μαζική απέλαση των οικογενειών τους στη Σιβηρία ήταν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Ήταν ένα έγκλημα πολέμου για το οποίο η ευθύνη θα πρέπει να βαρύνει τον Στάλιν και τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου της Κ.Ε ΚΚΣΕ . Η ευθύνη βαρύνει επίσης τους εκτελεστές του εγκλήματος από την ηγεσία της NKVD, (Merkulov, Kobulov, Bashtakov, και Suprunenko), καθώς και τους επικεφαλής της ουκρανικής ΜΤΑ και της NKVD της Λευκορωσίας που πήραν μέρος στην προετοιμασία και την υλοποίηση της εν λόγω εγκληματικής απόφασης σε διάφορα επίπεδα....»
Η εντολή για τις εκτελέσεις εκδόθηκε στις 5 Μαρτίου 1940 και φέρει τις υπογραφές των Βοροσίλοφ, Μολότοφ, Μικογιάν, Καλίνιν και Καγκάνοβιτς και κάτω την υπογραφή του Στάλιν. Στην απόφαση αναφέρεται.
«Στα στρατόπεδα του NKVD βρίσκεται υπό κράτηση μεγάλος αριθμός πρώην αξιωματικών του πολωνικού στρατού, πρώην αστυνομικών στελεχών των μυστικών υπηρεσιών, καθώς και Πολωνοί εθνικιστικές και μέλη των αντεπαναστατικών κομμάτων και οργανώσεων. Όλοι είναι γεμάτοι μίσος κατά της σοβιετικής εξουσίας, και θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εχθροί της με την εσχάτη των ποινών. Δια τυφεκισμού»
Ο πρώτος μαζικός τάφος στο δάσος του Κατύν με 200 πτώματα βρέθηκε τυχαία το Μάρτιο του 1942,από Πολωνούς εργάτες που εργάζονταν για το στρώσιμο σιδηροδρομικής Γραμμής για λογαριασμό της Βερμαχτ. Την 1η Απριλίου του 1943, μετά από υπόδειξη ενός αγρότη, συνεργείο της Βερμαχτ, υπό τον Ρούντολφ Κρίστοφ Φράιερ φον Γκέρσντοφ άρχισε τις εκταφές και αποκάλυψε σε ένα λόφο, τις σωρούς 4.243 Πολωνών εφέδρων αξιωματικών .
Στις 13 Απριλίου 1943, ο ραδιοφωνικός σταθμός του Βερολίνου μετέδωσε την είδηση της ανακάλυψης ενός μαζικού τάφου διαστάσεων «28 Χ 16 μ. με τα πτώματα 3000 Πολωνών αξιωματικών σε 12 «στρώματα», και μίλησε για «κτηνώδη εγκλήματα των μπολσεβίκων» και απέδωσε την ευθύνη «στους Εβραίους της NKVD». (Και είχε εν μέρει δίκιο ο Γκέμπελς. Ο Μολότοφ και Βοροσίλοφ είχαν εβραίες συζύγους και ο Καγκάνοβιτς ήταν Εβραίος).
Το Κατύν το ήξεραν καλά και τα ημέτερα κουμούνια και το επικαλέστηκαν το 1945.
«Συνεργεία ειδικά οργανώθηκαν για να βγάζουν από τα πτώματα τα μάτια να κόβουν τα μέλη και να τα εκθέτουν έτσι ανίερα ακρωτηριασμένα ώστε να διαπιστώνεται η “βαρβαρότητα” των ελασιτών. ...»
«Το ελληνικό Κατύν» εκδ. Ρήγας 1945.
«Υπάρχουν όμως και εκατοντάδες πτώματα αγνώστων που ξεθάφτηκαν και φορτώθηκαν σε φορτηγά για να πάρουν το δρόμο για το Κατίν. Όλοι οι τάφοι των ελασιτών και των αμάχων ανασκάφτηκαν και τα πτώματα εξαφανίστηκαν. »
«Οι Ανατολικές Συνοικίες το Δεκέμβρη του 1944» έκδοση της 6ης αχτίδας της ΚΟΑ του ΚΚΕ, 1945.
YΓ. Scripta manent
Το γράμμα της Επιτροπής και το ραντεβού Γκορμπατσόφ-Γιαρουζέλσκι έγιναν για να βοηθηθεί το ΚΚ Πολωνίας (που βρισκόταν πια στην αντιπολίτευση), στην εκλογική μάχη με τον Βαλέσα, ο οποίος κέρδισε τις εκλογές της 5ης Δεκεμβρίου 1990. Ακολούθησαν οι εκταφές από μαζικούς τάφους χιλιάδων σορών στο Χάρκοβο ( 25/07/1991 – 09/08/1991) και στο Μέντνογιε (15-29 Αυγούστου 1991). Το ρωσικό πόρισμα εκδόθηκε στις 2 Αυγούστου 1993 και ανέφερε:
«Η δολοφονία στο διάστημα Απρίλιος-Μάιος 1940 14.522 Πολωνών αιχμαλώτων πολέμου από τα στρατόπεδα Kozelsk, Starobelsk και Ostashkov που βρισκόντουσαν υπό τον έλεγχο της NKVD του Σμολένσκ, του Καλίνιν και του Χάρκοβο και άλλων 7305 κρατούμενων , σε στρατόπεδα της NKVD στη Δυτική Λευκορωσία και τη Δυτική Ουκρανία, και η μαζική απέλαση των οικογενειών τους στη Σιβηρία ήταν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Ήταν ένα έγκλημα πολέμου για το οποίο η ευθύνη θα πρέπει να βαρύνει τον Στάλιν και τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου της Κ.Ε ΚΚΣΕ . Η ευθύνη βαρύνει επίσης τους εκτελεστές του εγκλήματος από την ηγεσία της NKVD, (Merkulov, Kobulov, Bashtakov, και Suprunenko), καθώς και τους επικεφαλής της ουκρανικής ΜΤΑ και της NKVD της Λευκορωσίας που πήραν μέρος στην προετοιμασία και την υλοποίηση της εν λόγω εγκληματικής απόφασης σε διάφορα επίπεδα....»
Η εντολή για τις εκτελέσεις εκδόθηκε στις 5 Μαρτίου 1940 και φέρει τις υπογραφές των Βοροσίλοφ, Μολότοφ, Μικογιάν, Καλίνιν και Καγκάνοβιτς και κάτω την υπογραφή του Στάλιν. Στην απόφαση αναφέρεται.
«Στα στρατόπεδα του NKVD βρίσκεται υπό κράτηση μεγάλος αριθμός πρώην αξιωματικών του πολωνικού στρατού, πρώην αστυνομικών στελεχών των μυστικών υπηρεσιών, καθώς και Πολωνοί εθνικιστικές και μέλη των αντεπαναστατικών κομμάτων και οργανώσεων. Όλοι είναι γεμάτοι μίσος κατά της σοβιετικής εξουσίας, και θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εχθροί της με την εσχάτη των ποινών. Δια τυφεκισμού»
Ο πρώτος μαζικός τάφος στο δάσος του Κατύν με 200 πτώματα βρέθηκε τυχαία το Μάρτιο του 1942,από Πολωνούς εργάτες που εργάζονταν για το στρώσιμο σιδηροδρομικής Γραμμής για λογαριασμό της Βερμαχτ. Την 1η Απριλίου του 1943, μετά από υπόδειξη ενός αγρότη, συνεργείο της Βερμαχτ, υπό τον Ρούντολφ Κρίστοφ Φράιερ φον Γκέρσντοφ άρχισε τις εκταφές και αποκάλυψε σε ένα λόφο, τις σωρούς 4.243 Πολωνών εφέδρων αξιωματικών .
Στις 13 Απριλίου 1943, ο ραδιοφωνικός σταθμός του Βερολίνου μετέδωσε την είδηση της ανακάλυψης ενός μαζικού τάφου διαστάσεων «28 Χ 16 μ. με τα πτώματα 3000 Πολωνών αξιωματικών σε 12 «στρώματα», και μίλησε για «κτηνώδη εγκλήματα των μπολσεβίκων» και απέδωσε την ευθύνη «στους Εβραίους της NKVD». (Και είχε εν μέρει δίκιο ο Γκέμπελς. Ο Μολότοφ και Βοροσίλοφ είχαν εβραίες συζύγους και ο Καγκάνοβιτς ήταν Εβραίος).
Το Κατύν το ήξεραν καλά και τα ημέτερα κουμούνια και το επικαλέστηκαν το 1945.
«Συνεργεία ειδικά οργανώθηκαν για να βγάζουν από τα πτώματα τα μάτια να κόβουν τα μέλη και να τα εκθέτουν έτσι ανίερα ακρωτηριασμένα ώστε να διαπιστώνεται η “βαρβαρότητα” των ελασιτών. ...»
«Το ελληνικό Κατύν» εκδ. Ρήγας 1945.
«Υπάρχουν όμως και εκατοντάδες πτώματα αγνώστων που ξεθάφτηκαν και φορτώθηκαν σε φορτηγά για να πάρουν το δρόμο για το Κατίν. Όλοι οι τάφοι των ελασιτών και των αμάχων ανασκάφτηκαν και τα πτώματα εξαφανίστηκαν. »
«Οι Ανατολικές Συνοικίες το Δεκέμβρη του 1944» έκδοση της 6ης αχτίδας της ΚΟΑ του ΚΚΕ, 1945.
YΓ. Scripta manent
13 Απριλίου 1941
12/4/15
Η μεγαλύτερη Ηφαιστειακή έκρηξη στην Ιστορία
Η πρώτη έκρηξη ηφαιστείου Ταμπόρα στη νήσο Σουμπάβα της Ινδονησίας έγινε στις 5 Απριλίου 1815, στις 6 , στις 7 Απριλίου, στις 10 Απριλίου αλλά η μεγαλύτερη έγινε τη νύχτα της 11 Απριλίου 1815. Όπως υπολογίζουν οι επιστήμονες ήταν 52.000 φορές ισχυρότερη από την ατομική βόμβα της Χιροσίμα, και ήταν 4 φορές ισχυρότερη από την έκρηξη του Κρακατόα το 1883, και ανάλογη της έκρηξης της Σαντορίνης.
Ήταν η μεγαλύτερη, ισχυρότερη και φονικότερη καταγεγραμμένη ηφαιστειακή έκρηξη Ιστορία, ένα «κατακλυσμικό» φαινόμενο που επηρέασε δραματικά τον πλανήτη, με επιπτώσεις στο περιβάλλον και στις κλιματικές συνθήκες .
Στις 12 Απριλίου σταμάτησε.
Ακολούθησε, κάθετη πτώση θερμοκρασίας στο σύνολο του 1816, που έμεινε στην Ιστορία ως « η χρονιά χωρίς καλοκαίρι». Οι τιμές των σιτηρών, του κρέατος, των λαχανικών, του βουτύρου, του γάλακτος και του αλευριού στη Βόρεια Αμερική αυξήθηκαν ραγδαία. Οι καλλιέργειες στο Μέιν των ΗΠΑ καταστράφηκαν από παγετό τον Ιούνιο.
Οι Κλιματικές διαταραχές συνεχίστηκαν για τρία χρόνια, και σε πολλές περιοχές αφανίστηκαν πληθυσμοί και καλλιέργειες.
Το 2005 στη νήσο Σουμπάβα οι ηφαιστειολόγοι ανέσκαψαν την θαμμένη «Πομπηία της Ανατολής», που είχε 10.000 κατοίκους.
Ήταν η μεγαλύτερη, ισχυρότερη και φονικότερη καταγεγραμμένη ηφαιστειακή έκρηξη Ιστορία, ένα «κατακλυσμικό» φαινόμενο που επηρέασε δραματικά τον πλανήτη, με επιπτώσεις στο περιβάλλον και στις κλιματικές συνθήκες .
Στις 12 Απριλίου σταμάτησε.
Ακολούθησε, κάθετη πτώση θερμοκρασίας στο σύνολο του 1816, που έμεινε στην Ιστορία ως « η χρονιά χωρίς καλοκαίρι». Οι τιμές των σιτηρών, του κρέατος, των λαχανικών, του βουτύρου, του γάλακτος και του αλευριού στη Βόρεια Αμερική αυξήθηκαν ραγδαία. Οι καλλιέργειες στο Μέιν των ΗΠΑ καταστράφηκαν από παγετό τον Ιούνιο.
Οι Κλιματικές διαταραχές συνεχίστηκαν για τρία χρόνια, και σε πολλές περιοχές αφανίστηκαν πληθυσμοί και καλλιέργειες.
Το 2005 στη νήσο Σουμπάβα οι ηφαιστειολόγοι ανέσκαψαν την θαμμένη «Πομπηία της Ανατολής», που είχε 10.000 κατοίκους.
Δευτέρα 12 Απριλίου 1204. Η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους
Το Πάσχα πλησίαζε, (η Κυριακή των Βαΐων ήταν στις 18), όταν έπεσε η Βασιλεύουσα.
Ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ αντιλαμβανόμενος την αδυναμία της Κωνσταντινούπολης έθεσε ως στόχο την υποταγή της Ορθοδοξίας και αποφάσισε την ανατροπή του Αυτοκράτορα Αλέξιου Γ’ που νόμιζε ότι η κοσμική, «αυτοκρατορική εξουσία ήταν ανώτερη από την εκκλησιαστική» και την παλινόρθωση του εκθρονισμένου και τυφλωμένου Ισαάκιο Β΄ Άγγελου, που είχε στενές σχέσεις με τους παπικούς.
Συνέταιροι με τον Πάπα ήσαν οι Βενετοί που επιζητούσαν την πλήρη αποκατάσταση των εμπορικών τους προνομίων που είχαν περιοριστεί από τους Κομνηνούς.
Οι κινούντες τα νήματα Ιννοκέντιος και Δάνδολος, επέλεξαν ως ηγέτη της Σταυροφορίας τον Βονιφάτιο Μομφερατικό. Η επιχείρηση «ρεσάλτο» ξεκίνησε με την πολιορκία και κατάληψη της «Χριστιανικής» Ζάρας (Ζάνταρ) που ανήκε τότε στον Ούγγρο Βασιλιά.
Μετά οι Σταυροφόροι ξεκίνησαν για την Κωνσταντινούπολη για την παλινόρθωση του Ισαάκιου μαζί με τον γιος του εκθρονισμένου Αλέξιο.
Παρ' όλο που οι Σταυροφόροι δεν ήταν πολλοί, και η Πόλη φαινόταν ικανή να τους αντιμετωπίσει, Αλέξιος Γ, εγκατέλειψε την πόλη τον Ιούλιο του 1203, παίρνοντας μαζί του το δημόσιο θησαυροφυλάκιο. Ο Ισαάκιος Β' αποφυλακίστηκε και επανήλθε στον θρόνο, ενώ ο γιος του Αλέξιος, που είχε αφιχθεί με τους Σταυροφόρους, ανακηρύχθηκε συν-αυτοκράτορας (Αλέξιος Δ'). Όμως, όταν ήρθε η ώρα της αμοιβής των Σταυροφόρων από τον Ισαάκιο, διαπιστώθηκε πως το αυτοκρατορικό ταμείο ήταν άδειο.
Απελπισμένος ο νέος συν-αυτοκράτορας προσπάθησε να συλλέξει τα υποσχεθέντα με πρόσθετους φόρους, δασμούς, τάματα Ναών, κ.α. Όμως ο λαός, θεωρώντας προδότες τον Αλέξιο και τον πατέρα , επαναστάτησε, ανατρέποντας τους εκλεκτούς των Λατίνων και ανακήρυξε αυτοκράτορα τον Αλέξιο Ε΄ Μούρτζουφλο που δεν δέχθηκε να τηρήσει τους όρους των προκατόχων του, αρνούμενος συμβιβασμό. Συγχρόνως προσπάθησε να οργανώσει την άμυνα της πόλης για ενδεχόμενη επίθεση που δεν άργησε.
Τον Μάρτιο του 1204 έγινε η συνθήκη διαμελισμού της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μεταξύ Βενετίας και Φράγκων. Επιτροπή Βενετών και Γάλλων, θα εξέλεγε εκείνον που, κατά τη γνώμη τους, θα κυβερνούσε καλύτερα τη χώρα "προς δόξαν του Θεού, της Αγίας Ρωμαϊκής Εκκλησίας και της Αυτοκρατορίας". Όλοι οι Σταυροφόροι που θα λάμβαναν κτήσεις, εκτός από τον Ερρίκο Δάνδολο, όφειλαν να ορκιστούν πίστη στο Λατίνο Αυτοκράτορα.
Μετά την προσυπογραφή των όρων της συμφωνίας, άρχισαν συνδυασμένες επιθέσεις κατά των τειχών της Κων/λης.
Η πρώτη επίθεση, της 9ης Απριλίου 1204, εναντίον του θαλάσσιου τείχους αποκρούστηκε. Την παραμονή της τελικής εφόδου οι Λατίνοι επίσκοποι, κήρυσσαν «Τζιχάντ», γιατί ο Μούρτζουφλος ήταν προδότης, δολοφόνος και πιο άνομος από τον Ιούδα, ότι οι Έλληνες είχαν παρακούσει τη Ρώμη, ήταν ένοχοι για το σχίσμα, αρνούμενοι να αναγνωρίσουν την παπική πρωτοκαθεδρία και ότι ο Ιννοκέντιος επιθυμούσε την ένωση των δύο Εκκλησιών. Στις 12 Απριλίου, η επίθεση επαναλήφθηκε στο Κεράτιο τείχος.
Οι Ενετοί, δένοντας τις γαλέρες τους ανά δύο, τις είχαν υπερυψώσει με ξύλινες κατασκευές οδηγώντας τις γεμάτες στρατό κατά των πύργων. Μετά από σκληρή μάχη, το απόγευμα κατόρθωσαν να καταλάβουν δύο πύργους και τρεις πύλες από όπου άρχιζαν να εισχωρούν στην πόλη, δημιουργώντας προγεφύρωμα στο εσωτερικό της. Ο Μουρτζούφλος και πολλοί ευγενείς εγκατέλειψαν την πόλη από χερσαίες πύλες προς τη Θράκη.
Τα βυζαντινά στρατεύματα, συμπεριλαμβανομένων και των Βαράγγων, κατέθεσαν τα όπλα λαμβάνοντας διαβεβαιώσεις προσωπικής ασφαλείας. Οι Ιταλοί έποικοι της Πόλης, που είχαν εκδιωχθεί, εκμεταλλεύτηκαν την είσοδο των φίλων τους και προέβησαν σε αντίποινα κατά του πληθυσμού για την απέλασή τους. Οι «Τζιχαντιστές», πυρπόλησαν το τμήμα της πόλης ανάμεσα στη μονή Ευεργέτιδος και τη συνοικία Δρουγγάριο.
Η πυρκαγιά διήρκεσε από τη νύχτα μέχρι το επόμενο βράδυ.Το αυτοκρατορικό ανάκτορο των Βλαχερνών λεηλατήθηκε .Ιππότες, και Ενετοί ναύτες ανταγωνίζονταν στη λεηλασία σπιτιών και εκκλησιών.
Οι Εκκλησίες και τα μοναστήρια ήταν τα πρώτα που λεηλατήθηκαν.Οι Σταυροφόροι τοποθετούσαν άμφια των ιερέων στις ράχες των αλόγων τους. Οι εικόνες θρυμματίζονταν. Τα δισκοπότηρα απογυμνώθηκαν από πολύτιμους λίθους και μεταβλήθηκαν σε κρασοπότηρα. Τα καλύμματα των Αγίων Τραπεζών και τα χρυσοκέντητα, διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους παραπετάσματα αφαιρέθηκαν, τεμαχίστηκαν και διαμοιράστηκαν.
Οι Άγιες Τράπεζες της Αγίας Σοφίας, τεμαχίστηκαν, προκειμένου να αρπάξουν οι Σταυροφόροι τα πολύτιμα υλικά. Άλογα και μουλάρια οδηγήθηκαν στο Ναό για να μεταφέρουν φορτία ιερών σκευών, χρυσών και αργυρών πλακών του θρόνου, αμβώνων, θυρών και διακοσμήσεων. Την τρίτη ημέρα εκδόθηκε διαταγή για την προστασία των γυναικών.
Ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ αντιλαμβανόμενος την αδυναμία της Κωνσταντινούπολης έθεσε ως στόχο την υποταγή της Ορθοδοξίας και αποφάσισε την ανατροπή του Αυτοκράτορα Αλέξιου Γ’ που νόμιζε ότι η κοσμική, «αυτοκρατορική εξουσία ήταν ανώτερη από την εκκλησιαστική» και την παλινόρθωση του εκθρονισμένου και τυφλωμένου Ισαάκιο Β΄ Άγγελου, που είχε στενές σχέσεις με τους παπικούς.
Συνέταιροι με τον Πάπα ήσαν οι Βενετοί που επιζητούσαν την πλήρη αποκατάσταση των εμπορικών τους προνομίων που είχαν περιοριστεί από τους Κομνηνούς.
Οι κινούντες τα νήματα Ιννοκέντιος και Δάνδολος, επέλεξαν ως ηγέτη της Σταυροφορίας τον Βονιφάτιο Μομφερατικό. Η επιχείρηση «ρεσάλτο» ξεκίνησε με την πολιορκία και κατάληψη της «Χριστιανικής» Ζάρας (Ζάνταρ) που ανήκε τότε στον Ούγγρο Βασιλιά.
Μετά οι Σταυροφόροι ξεκίνησαν για την Κωνσταντινούπολη για την παλινόρθωση του Ισαάκιου μαζί με τον γιος του εκθρονισμένου Αλέξιο.
Παρ' όλο που οι Σταυροφόροι δεν ήταν πολλοί, και η Πόλη φαινόταν ικανή να τους αντιμετωπίσει, Αλέξιος Γ, εγκατέλειψε την πόλη τον Ιούλιο του 1203, παίρνοντας μαζί του το δημόσιο θησαυροφυλάκιο. Ο Ισαάκιος Β' αποφυλακίστηκε και επανήλθε στον θρόνο, ενώ ο γιος του Αλέξιος, που είχε αφιχθεί με τους Σταυροφόρους, ανακηρύχθηκε συν-αυτοκράτορας (Αλέξιος Δ'). Όμως, όταν ήρθε η ώρα της αμοιβής των Σταυροφόρων από τον Ισαάκιο, διαπιστώθηκε πως το αυτοκρατορικό ταμείο ήταν άδειο.
Απελπισμένος ο νέος συν-αυτοκράτορας προσπάθησε να συλλέξει τα υποσχεθέντα με πρόσθετους φόρους, δασμούς, τάματα Ναών, κ.α. Όμως ο λαός, θεωρώντας προδότες τον Αλέξιο και τον πατέρα , επαναστάτησε, ανατρέποντας τους εκλεκτούς των Λατίνων και ανακήρυξε αυτοκράτορα τον Αλέξιο Ε΄ Μούρτζουφλο που δεν δέχθηκε να τηρήσει τους όρους των προκατόχων του, αρνούμενος συμβιβασμό. Συγχρόνως προσπάθησε να οργανώσει την άμυνα της πόλης για ενδεχόμενη επίθεση που δεν άργησε.
Τον Μάρτιο του 1204 έγινε η συνθήκη διαμελισμού της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μεταξύ Βενετίας και Φράγκων. Επιτροπή Βενετών και Γάλλων, θα εξέλεγε εκείνον που, κατά τη γνώμη τους, θα κυβερνούσε καλύτερα τη χώρα "προς δόξαν του Θεού, της Αγίας Ρωμαϊκής Εκκλησίας και της Αυτοκρατορίας". Όλοι οι Σταυροφόροι που θα λάμβαναν κτήσεις, εκτός από τον Ερρίκο Δάνδολο, όφειλαν να ορκιστούν πίστη στο Λατίνο Αυτοκράτορα.
Μετά την προσυπογραφή των όρων της συμφωνίας, άρχισαν συνδυασμένες επιθέσεις κατά των τειχών της Κων/λης.
Η πρώτη επίθεση, της 9ης Απριλίου 1204, εναντίον του θαλάσσιου τείχους αποκρούστηκε. Την παραμονή της τελικής εφόδου οι Λατίνοι επίσκοποι, κήρυσσαν «Τζιχάντ», γιατί ο Μούρτζουφλος ήταν προδότης, δολοφόνος και πιο άνομος από τον Ιούδα, ότι οι Έλληνες είχαν παρακούσει τη Ρώμη, ήταν ένοχοι για το σχίσμα, αρνούμενοι να αναγνωρίσουν την παπική πρωτοκαθεδρία και ότι ο Ιννοκέντιος επιθυμούσε την ένωση των δύο Εκκλησιών. Στις 12 Απριλίου, η επίθεση επαναλήφθηκε στο Κεράτιο τείχος.
Οι Ενετοί, δένοντας τις γαλέρες τους ανά δύο, τις είχαν υπερυψώσει με ξύλινες κατασκευές οδηγώντας τις γεμάτες στρατό κατά των πύργων. Μετά από σκληρή μάχη, το απόγευμα κατόρθωσαν να καταλάβουν δύο πύργους και τρεις πύλες από όπου άρχιζαν να εισχωρούν στην πόλη, δημιουργώντας προγεφύρωμα στο εσωτερικό της. Ο Μουρτζούφλος και πολλοί ευγενείς εγκατέλειψαν την πόλη από χερσαίες πύλες προς τη Θράκη.
Τα βυζαντινά στρατεύματα, συμπεριλαμβανομένων και των Βαράγγων, κατέθεσαν τα όπλα λαμβάνοντας διαβεβαιώσεις προσωπικής ασφαλείας. Οι Ιταλοί έποικοι της Πόλης, που είχαν εκδιωχθεί, εκμεταλλεύτηκαν την είσοδο των φίλων τους και προέβησαν σε αντίποινα κατά του πληθυσμού για την απέλασή τους. Οι «Τζιχαντιστές», πυρπόλησαν το τμήμα της πόλης ανάμεσα στη μονή Ευεργέτιδος και τη συνοικία Δρουγγάριο.
Η πυρκαγιά διήρκεσε από τη νύχτα μέχρι το επόμενο βράδυ.Το αυτοκρατορικό ανάκτορο των Βλαχερνών λεηλατήθηκε .Ιππότες, και Ενετοί ναύτες ανταγωνίζονταν στη λεηλασία σπιτιών και εκκλησιών.
Οι Εκκλησίες και τα μοναστήρια ήταν τα πρώτα που λεηλατήθηκαν.Οι Σταυροφόροι τοποθετούσαν άμφια των ιερέων στις ράχες των αλόγων τους. Οι εικόνες θρυμματίζονταν. Τα δισκοπότηρα απογυμνώθηκαν από πολύτιμους λίθους και μεταβλήθηκαν σε κρασοπότηρα. Τα καλύμματα των Αγίων Τραπεζών και τα χρυσοκέντητα, διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους παραπετάσματα αφαιρέθηκαν, τεμαχίστηκαν και διαμοιράστηκαν.
Οι Άγιες Τράπεζες της Αγίας Σοφίας, τεμαχίστηκαν, προκειμένου να αρπάξουν οι Σταυροφόροι τα πολύτιμα υλικά. Άλογα και μουλάρια οδηγήθηκαν στο Ναό για να μεταφέρουν φορτία ιερών σκευών, χρυσών και αργυρών πλακών του θρόνου, αμβώνων, θυρών και διακοσμήσεων. Την τρίτη ημέρα εκδόθηκε διαταγή για την προστασία των γυναικών.
12 Απριλίου 1965.Το Κινέζικο πραξικόπημα στη Σόφια
Μετά το 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ ο Μάο ανακάλυψε ότι ο Στάλιν ήταν «το δεύτερο ξίφος των κομμουνιστών μετά τον Λένιν» που η ΕΣΣΔ το πέταξε μακριά και κατηγορούσε το ΚΚΣΕ για «ρεβιζιονισμό».
Η ρήξη της Κίνας με την ΕΣΣΔ δεν άργησε, ιδίως μάλιστα, όταν η ΕΣΣΔ αρνήθηκε να βοηθήσει την Κίνα να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Τον Αύγουστο του 1960 αποσύρθηκαν οι σοβιετικοί στρατιωτικοί σύμβουλοι.
Το 1961 ο Χρουστσόφ αποφάσισε τον τερματισμό της οικονομικής βοήθειας προς τον μαρξιστή-λενινιστή Εμβέρ Χότζα που στράφηκε συνήψε στην Κίνα και τον Μάο Τσε Τουνγκ.
Το 1962 η ΕΣΣΔ πήρε το μέρος της Ινδίας στη συνοριακή της διένεξη με την Κίνα, και το 1963 ο Μάο διαπίστωσε ότι έγινε παλινόρθωση του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ.
Σε αυτή τη φάση ο μαρξισμός-λενινισμός χτύπησε και στην Βουλγαρία.
Τον Οκτώβριο του 1964 στο Σόφια συγκροτήθηκε η φράξια των Ιβάν Τοντόροφ και Τσόλο Κράστεφ, στην οποία μυήθηκε και ο στρατιωτικός διοικητής της Σόφιας υποστράτηγος Τσβάτκο Ανεφ, οι οποίοι σχεδίαζαν πραξικόπημα από τις αρχές του 1965 για την ανατροπή του Τόντορ Ζιβκωφ διότι , «η ρεβιζιονιστική ηγεσία του Βουλγαρικού ΚΚΚ, ειχε εγκαταλείψει τις αρχές του μαρξισμού-λενινισμού, υπέρ του οπορτουνισμού και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.
Οι περισσότεροι από τους συνωμότες συνελήφθησαν στις 12 Απριλίου 1965.
Ο Ιβάν Τοντόροφ αυτοκτόνησε σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή. Συνολικά καταδικάστηκαν για συμμετοχή στη συνομωσία 201 άτομα.
Η ρήξη της Κίνας με την ΕΣΣΔ δεν άργησε, ιδίως μάλιστα, όταν η ΕΣΣΔ αρνήθηκε να βοηθήσει την Κίνα να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Τον Αύγουστο του 1960 αποσύρθηκαν οι σοβιετικοί στρατιωτικοί σύμβουλοι.
Το 1961 ο Χρουστσόφ αποφάσισε τον τερματισμό της οικονομικής βοήθειας προς τον μαρξιστή-λενινιστή Εμβέρ Χότζα που στράφηκε συνήψε στην Κίνα και τον Μάο Τσε Τουνγκ.
Το 1962 η ΕΣΣΔ πήρε το μέρος της Ινδίας στη συνοριακή της διένεξη με την Κίνα, και το 1963 ο Μάο διαπίστωσε ότι έγινε παλινόρθωση του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ.
Σε αυτή τη φάση ο μαρξισμός-λενινισμός χτύπησε και στην Βουλγαρία.
Τον Οκτώβριο του 1964 στο Σόφια συγκροτήθηκε η φράξια των Ιβάν Τοντόροφ και Τσόλο Κράστεφ, στην οποία μυήθηκε και ο στρατιωτικός διοικητής της Σόφιας υποστράτηγος Τσβάτκο Ανεφ, οι οποίοι σχεδίαζαν πραξικόπημα από τις αρχές του 1965 για την ανατροπή του Τόντορ Ζιβκωφ διότι , «η ρεβιζιονιστική ηγεσία του Βουλγαρικού ΚΚΚ, ειχε εγκαταλείψει τις αρχές του μαρξισμού-λενινισμού, υπέρ του οπορτουνισμού και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.
Οι περισσότεροι από τους συνωμότες συνελήφθησαν στις 12 Απριλίου 1965.
Ο Ιβάν Τοντόροφ αυτοκτόνησε σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή. Συνολικά καταδικάστηκαν για συμμετοχή στη συνομωσία 201 άτομα.
Αναμνήσεις από τον Πόλεμο της Γ/βίας
Δευτέρα του Πάσχα.12 Απριλίου 1999. Η Νατοική ανθρωποσφαγή
Στις 11 και 40 πρωί της 12ης Απριλίου 1999, (τοπική ώρα) ένα αμερικανικό F-15E Strike Eagle του ΝΑΤΟ έπληξε με δύο πυραύλους AGM-130 την επιβατική αμαξοστοιχία 393,, που έκανε το δρομολόγιο Βελιγράδι –Νις- Ρίστοβατς ενώ περνούσε τη σιδηροδρομική γέφυρα πάνω από τον ποταμό Νότιο Μοράβα στο φαράγγι της Γκρντέλιτσα, περίπου 300 χιλιόμετρα νότια του Βελιγραδίου. Δολοφονήθηκαν 15 ψυχές, συμπεριλαμβανομένων παιδιών και μιας εγκύου και 16 επιβάτες τραυματίστηκαν.
Ο πύραυλος χτύπησε το τρένο, αλλά δεν κατέστρεψε τη γέφυρα, που έλεγε μετα το ΝΑΤΟ ότι δήθεν ήταν ο στόχος.
Στις 2 Ιουνίου 2000, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την Πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY), με βάση έρευνα «ειδικής επιτροπής», που ερεύνησε τις καταγγελίες εναντίον του ΝΑΤΟ για τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία το απάλλαξε από κάθε ευθύνη αποδίδοντας τον βομβαρδισμό της κινεζικής πρεσβείας, της σερβικής τηλεόρασης,και του καραβανιού των Αλβανών στην Τζακοβίτσα σε «ανθρώπινα λάθη» ενώ απέβλεπαν σε στρατιωτικούς στόχους «μεγάλης σημασίας». Μ
όνο για τη σφαγή των αμάχων της Γκρντέλιτσα η απαλλακτική απόφαση της επιτροπής δεν ήταν ομόφωνη.
Στις 11 και 40 πρωί της 12ης Απριλίου 1999, (τοπική ώρα) ένα αμερικανικό F-15E Strike Eagle του ΝΑΤΟ έπληξε με δύο πυραύλους AGM-130 την επιβατική αμαξοστοιχία 393,, που έκανε το δρομολόγιο Βελιγράδι –Νις- Ρίστοβατς ενώ περνούσε τη σιδηροδρομική γέφυρα πάνω από τον ποταμό Νότιο Μοράβα στο φαράγγι της Γκρντέλιτσα, περίπου 300 χιλιόμετρα νότια του Βελιγραδίου. Δολοφονήθηκαν 15 ψυχές, συμπεριλαμβανομένων παιδιών και μιας εγκύου και 16 επιβάτες τραυματίστηκαν.
Ο πύραυλος χτύπησε το τρένο, αλλά δεν κατέστρεψε τη γέφυρα, που έλεγε μετα το ΝΑΤΟ ότι δήθεν ήταν ο στόχος.
Στις 2 Ιουνίου 2000, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την Πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY), με βάση έρευνα «ειδικής επιτροπής», που ερεύνησε τις καταγγελίες εναντίον του ΝΑΤΟ για τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία το απάλλαξε από κάθε ευθύνη αποδίδοντας τον βομβαρδισμό της κινεζικής πρεσβείας, της σερβικής τηλεόρασης,και του καραβανιού των Αλβανών στην Τζακοβίτσα σε «ανθρώπινα λάθη» ενώ απέβλεπαν σε στρατιωτικούς στόχους «μεγάλης σημασίας». Μ
όνο για τη σφαγή των αμάχων της Γκρντέλιτσα η απαλλακτική απόφαση της επιτροπής δεν ήταν ομόφωνη.
54 χρόνια από η βόλτα του Γκαγκάριν στο διάστημα
Η εκτόξευση του διαστημοπλοίου «Βοστόκ 1», έγινε στις 09:07 ώρα Μόσχας, και επέστρεψε μετά από 108 λεπτά στις 10:55 ώρα Μόσχας.
Ο Γκαγκάριν δεν προσγειώθηκε μαζί με την κάψουλα, αλλά χρησιμοποίησε το εκτινασσόμενοκάθισμά του σε ύψος 7 χιλιομέτρων, και μετά από ελεύθερη πτώση χρησιμοποίησε το αλεξίπτωτό του και προσγειώθηκε κοντά στην πόλη Τακτάροβα. Στις 12 Φλεβάρη του 1962, επισκέφθηκε την Αθήνα, προσκεκλημένος του Ελληνοσοβιετικού Συνδέσμου.
Επειδή ήταν «Εθνικό κεφάλαιο», μετά και την καταστροφική πτήση του Σογιούζ 1, του απαγόρευσαν να συμμετάσχει ξανά σε διαστημική πτήση και μπορούσε να πετάει μόνο αεροπλάνα, και μόνο με τη συνοδεία δεύτερου πιλότου.
Ο Γκαγκάριν πέθανε σκοτώθηκε στις 27 Μαρτίου 1968, ενώ πετούσε με ένα MiG-15 κοντά στο Κιρζάτς. Ήταν 34 χρονών.
Χριστός Ανέστη!
Όταν ψέλνουν βυζαντινά και όχι Καθολικά (με αρμονία) οι ομόδοξοι Σέρβοι.Христос воскресе из мертвих, Χριστός Ανέστη εκ Νεκρών
смертију смерт поправ θανάτω θάνατον πατήσας
и сушчим во гробјех και τοις εν τοις μνήμασιν
живот даровав. ζωήν χαρισάμενος
ΥΓ. Βυζαντινή χορωδία Мојсије Петровић
смертију смерт поправ θανάτω θάνατον πατήσας
и сушчим во гробјех και τοις εν τοις μνήμασιν
живот даровав. ζωήν χαρισάμενος
ΥΓ. Βυζαντινή χορωδία Мојсије Петровић
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...










