17/3/18

Το Χόλυγουντ και οι Νατοϊκές «υπηρεσίες» εξακολουθούν να ταχυδρομούν σφαίρες στον σύντροφο Κοτζιά για να τον βοηθήσουν να βάλει τον Ζάεφ στην Συμμαχία

Το Χόλυγουντ και οι Νατοϊκές «υπηρεσίες» εξακολουθούν να ταχυδρομούν σφαίρες στον σύντροφο Κοτζιά για να τον βοηθήσουν να βάλει τον Ζάεφ στην "Συμμαχία". 

Τα βάσανα των Σέρβων

1996 .Οι Σέρβοι κατάφεραν να υπερασπιστούν τα σπίτια τους στο Σεράγεβο στον πόλεμο με τους μουσουλμάνους αλλά τα έχασαν, μετά την υπογραφή της συμφωνίας του Ντέιτον το 1995. Στις 17 Μαρτίου 1996, αφού το σερβικό Σεράγιεβο παραδόθηκε στις 12 Μαρτίου  στην Αστυνομία της Ομοσπονδίας, της FBiH ,ξεκίνησε από την Γκριμπαβίτσα ένα κύμα λεηλασιών και εμπρησμών που εξαπλώθηκε και κράτησε δύο ημέρες .
Περίπου 150.000 Σέρβοι εγκατέλειψαν τις εστίες τους, στην Ίλιτζα, την Γκριμπαβίτσα και τις άλλες σερβικές συνοικίες του Σεράγιεβο.
Στη διάρκεια του πολέμου στο «πολυεθνικό» Σεράγεβο δολοφονηθήκαν 7,432 Σέρβοι, από τους οποίους 6,188 άνδρες και 1.244, γυναίκες.



2004. Οι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου εξαπέλυσαν ένα «αυθόρμητο» Πογκρόμ κατά των Σέρβων μπορτσά στα μάτια της ΚΦΟΡ. 
Καταστράφηκαν ή υπέστησαν ζημιές περίπου 800 σπίτια Σέρβων ,
29 εκκλησίες και μοναστήρια και εκατοντάδες Σέρβοι εγκαταλείψαν τα σπίτια τους.
Υπήρχαν και οκτώ Σέρβοι νεκροί.

Ο Ανθύπατος Τζέφρι και η τουρκοφιλία του Χαβαναγκίλα

Ο Ανθύπατος Τζέφρι Πάιατ χαρακτήρισε την Ελλάδα «πυλώνα σταθερότητας στα Δυτικά Βαλκάνια» είπε ότι το συμφέρον μας είναι να βάλουμε τον Ζάεφ στο ΝΑΤΟ.
«Η Ελλάδα και οι ΗΠΑ μοιράζονται την ίδια άποψη για αυτήν την περιοχή.
Θέλουν να δουν τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων να συνεχίσουν την πορεία προς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, την ένταξη στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ», εξήγησε.

Ο Ανθύπατος είπε ακόμα ότι, «οι ΗΠΑ εκτιμούν τις συνεχιζόμενες ενέργειες της κυβέρνησης (του Αλέξ Χαβαναγκίλα) να βοηθήσει την Τουρκία, να παραμένει επικεντρωμένη στη Δύση».
«Οι ΗΠΑ θέλουν τη Τουρκία προσδεμένη στη Δύση και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς», είπε ο Ανθύπατος και πρόσθεσε ότι « η Ελλάδα και οι ΗΠΑ έχουν τα ίδια συμφέροντα έναντι της Τουρκίας.

Για να σας το εξηγήσω , εάν δεν μπουν τα Σκόπια στα ΝΑΤΟ η σταθεόττητα του πυλώνα δεν είναι σίγουρη.
Τα Τάγματα Εφόδου των «Αντιρατσιστικών» και του «Ρουβίκωνα» θα αναλάβουν δράση. Και, «η πολιτική μας» είναι ότι θέλει το αφεντικό.
Τα αμερικανικά συμφέροντα είναι και δικά μας.
Όποιος διαφωνεί με την Κοινοπραξία της Βασιλίσσης Σοφίας είναι εναντίον του «εθνικού» συμφέροντος.

16/3/18

Ο Ιβάν δεν είναι πλέον τσιγαράς

Ο Ιβάν Σαββίδης πούλησε στον Ιαπωνικό Όμιλο «Japan Tobacco» το εργοστάσιο Καπνού του Ροστόφ από όπου ξεκίνησε την επιχειρηματική του διαδρομή.
Μαζί πούλησε και την АО «Переславль-Табак», που δραστηριοποιείται στην Αρμενία. Η Donskoy Tabak είναι και η μητέρα εταιρεία της ΣΕΚΑΠ, την οποία οι Ιάπωνες θα την κρατήσουν ανοιχτή .
Στην Ελλάδα, η JTI, της Japan Tobacco, δραστηριοποιείται από τη δεκαετία του '80 και σήμερα κατέχει το 22,7% της αγοράς. Η JTI Hellas έχει παράλληλα και την ευθύνη των αγορών της Κύπρου και της Μάλτας, ενώ απασχολεί περισσότερους από 100 εργαζόμενους.
Η τιμή πώλησης όπως ανακοίνωσαν οι Ιάπωνες είναι 1,6 δισ. δολάρια.

Οι δυο Έλληνες αιχμάλωτοι των Τούρκων ο Επίτροπος της Νοβάρτις και ο σύντροφος Κοτζιάς

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην οποία εκ μέρους των Ελλήνων μετέχει
ο κ. Αβρααμόπουλος , αποφάσισε την εκταμίευση της δεύτερη δόσης προς την Τουρκία με βάση τη συμφωνία του Μάρτιου του 2016, για τον περιορισμό του αριθμού των μεταναστών από την Τουρκία προς την Ευρώπη.
Η απόφαση για την εκταμίευση ελήφθη, ενώ δυο ευρωπαίοι υπήκοοι παραμένουν όμηροι των Τούρκων στις φυλακές της Αδριανούπολης.
Ο Ελληνόφωνος Κομισάριος δεν διανοήθηκε να ζητήσει σύνδεση της αποδέσμευσης τους ενός δις ευρώ, με την απελευθέρωση των δυο ευρωπαίων Υπηκόων.

Και τα άλλα δυο δις της δεύτερη δόσης θα καταβληθούν από τα κράτη-μέλη , δηλαδή και την Ελλάδα αλλά ο σύντροφος Κοτζιάς που είναι πνιγμένος με τα σούρτα-φέρτα στα Σκόπια δεν διανοήθηκε να προβάλει βετο μεχρι να απελευθεωθούν οι Έλληνες.

Σαν σήμερα 16 Μαρτίου, έγινε η απαγωγή του Άλντο Μόρο και η σφαγή στο χωριό Μι Λάι του Νοτίου Βιετνάμ.

Όλα τα γεγονότα της 16ης Μαρτίου θα τα διαβάσετε εδώ 
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2018/03/16.html

15/3/18

15 Μαρτίου. Σαν σήμερα έφυγε ο Αριστοτέλης Ωνάσης.

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης έζησε δύο χρόνια και σχεδόν δύο μήνες μετά το θάνατο του γιου του Αλέξανδρου.
Τον πρώτο καιρό συνέχιζε να δουλεύει ακατάπαυστα, για ν' απασχολεί το μυαλό του και να ξεχνιέται για το κακό που τον είχε χτυπήσει. Κάπνιζε συνέχεια τσιγάρα και πούρα. Μόλις έμενε μόνος, αναλυότανε σε λυγμούς. Έκλαιγε και μπροστά σε συγγενείς και φίλους, που είχανε κοινές αναμνήσεις με τον Αλέξανδρο:
"Αχ, Λιμπερόπουλε, καλά μου είχες πει κείνο το βράδυ να τον παντρέψω... Με γυναίκα και παιδιά δε θα ξημεροβραδιαζότανε στα αεροπλάνα...".

Ο Ωνάσης, όπως μου έλεγε ο επιστάτης του Σκορπιού, ο παλιός λοστρόμος της «Χριστίνας» Αχιλλέας Καψαμπέλης, πήγαινε συχνά στον τάφο του γιου του, και καθισμένος ή περπατώντας δίπλα του, πάνω-κάτω, κάπνιζε με σκυμμένο το κεφάλι... Μια μέρα, στη Γλυφάδα, εκεί που μας συνδέανε κοινές αναμνήσεις με τα κυνηγητά της Κάλλας, περπατώντας σιωπηλά στην παραλία, μου είχε είπε: 
«Τι να τα κάνω τα πλούτη... Ό,τι κι αν απόχτησα, βουλιάζει στην άμμο...».

Ο μέγας εφοπλιστής, ο υπερήφανος μπίζνεσμαν, ο γλεντζές, ο εραστής και σύζυγος, ο άρπαγας του πλούτου, δεν υπήρχε πια... Ένα ασπρομάλλικο, ρυτιδιασμένο, σκυφτό ανθρωπάκι είχε αντικαταστήσει ξαφνικά το φιγουρατζή άντρα που έσερνε άλλοτε πίσω του έναν Τσόρτσιλ, μια Γκάρμπο, μια Κάλλας, μια Κένεντι... 
Ο καπετάνιος ήταν άρρωστος, το ένιωθε μέσα του, το έβλεπε στον καθρέφτη... Σαν γέρικος, αποκαμωμένος από τη ζωή ελέφαντας, έψαχνε να βρει το κοιμητήρι του... Η μυασθένεια άρχιζε να προσβάλλει το νευρικό σύστημά του...

Μια αρρώστια σπάνια, που δεν έδινε καμιά ελπίδα σωτηρίας... Το έβλεπα στη κουρασμένη, αποκαμωμένη ματιά του, καθώς με κοίταζε: "Θυμάσαι που σου έλεγα για τον Σοΰτερ του Ελδοράδο, που του σκότωσαν το γιό, του έσφαξαν τα κοπάδια και του άρπαξαν τη γη του; Εγώ είμαι αυτός...

Από το 1974, ο Ωνάσης άρχισε να παίρνει συνέχεια κορτιζόνη, τα ματοτσίνορα του μάδησαν, τα βλέφαρα του βάρυναν, μέχρι σημείου να τα συγκρατεί με λευκοπλάστη. Η μυασθένεια όχι μόνο τον οδηγούοε στο θάνατο, αλλά και τον ταλαιπωρούσε, "λυώνω σαν κερί", έλεγε στην αδερφή του Άρτεμη...
Έπιανε με την αδύναμη παλάμη τα κρεμασμένα του μάγουλα κι έβγαζε φωνή βραχνή, σπαραχτική.

- "Γιατί Άρτα μου να συμβεί το κακό στο γιό μου"; Δεν τον ένιαζε η κατάντια του, αλλά ο χαμός του Αλέξανδρου...

Εκείνη, που είχε χάσει τη πνευματικά καθυστερημένη κόρη της, σταυροκοπιότανε προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της...
Τότε εκείνος, έλεγε:

" Ήμαρτον Θεέ μου, θυμόμαστε τα δικά μας παιδιά και ξεχνάμε αυτά που χάθηκαν στη Μικρασιατική καταστροφή"...

Τον Μεγάλο Σμυρνιό τον είδα για τελευταία φορά στο κήπο του σπιτιού του στη Γλυφάδα, όταν ο γαμπρός του Κονιαλίδης τον συνόδευε για το αεροδρόμιο, να πετάξει στο Παρίσι, ύστατο ταξίδι του στη ζωή...

Πριν μπει στη λιμουζίνα, σκυφτός, αποκαμωμένος,χωρίς γυαλιά με βαριά πρισμένα βλέφαρα και κάτασπρα μαλλιά, εντελώς αγνώριστος πιά, κοντοστάθηκε να πάρει μια ανάσα...

"Καπετάνιε...", ψιθύρισα. Η φωνή μου σβυστή, φοβισμένη, με λύπη κι απορία μαζί. Την άκουσε, και σήκωσε με κόπο το βαρύ κεφάλι, με γνώρισε."Λιμπερόπουλε, ο άνθρωπος είναι θεριό, δύσκολα παραδίνει ψυχή...", μουρμούρισε.

Αυτή ήταν η τελευταία κουβέντα που άκουσα από το στόμα του πιό ανήμερου θεριού που συνάντησα στη δημοσιογραφική μου καριέρα.

Καθώς ο σοφέρ τού άνοιγε την πόρτα, τα δάκρυα κυλούσανε στα μάγουλά μου, δεν μπορούσα να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι αυτός ο υπεράνθρωπος πήγαινε να μπει σε μιά απομονωμένη σουίτα νοσοκομείου, όχι για να γιατρευτεί αλλά για να πεθάνει μακριά από τα πλούτη του, τους παπαράτσι και η ιατρική επιστήμη να τον βοηθήσει σε όσο το δυνατόν πιο ανώδυνο φευγιό...

Ο Ωνάσης είχε δεχτεί να βρίσκονται κοντά του στο νοσοκομείο μόνο η κόρη του και οι αδελφές του, στη Τζάκυ είχε πει πριν ένα χρόνο:
Σε χρειάζονται τα παιδιά σου, να πας να μείνεις κοντά τους, όταν πρέπει θα σε καλέσω...

Ο Σμυρνιός Ζορμπάς, προτίμησε να φύγει μόνος, χορεύοντας με το Χάρο, είχε πει ο Ζαμπέτας...

Το απόγευμα της 15 Μαρτίου 1975, η Ελένη Βλάχου στέλνει το φίλο συνάδελφο Κώστα Χούντα, με βρίσκει στον Ιππόδρομο Φαλήρου και μου λέει το κακό μαντάτο.

Το ίδιο βράδυ αναγγέλω στο τηλεοπτικό ειδησεογραφικό δελτίο της Ε.Ρ.Τ. το θάνατο του Αριστοτέλη Ωνάση.

Έτσι εγώ, ο ρεπόρτερ που από το 1959 είχα γίνει η σκιά του από τη Γλυφάδα ως τον Σκορπιό, από το Μόντε Κάρλο ως τη Νάπολη κι από το Παρίσι και το Λονδίνο ως τη Νέα Υόρκη, σχολιάζω το θλιβερό γεγονός, με με φωνή που τρέμει από συγκίνηση.

Λέω λίγα λόγια για τον Κροίσο που πέθανε και για την τραγική κληρονόμο του, που έχανε μετά αδελφό και μητέρα και τον πατέρα της.

Μόλις τελειώνω πολύ συγκινημένος, ένας Άγγλος συνάδελφος του Β.Β.C. που εκπαίδευε τους εκφωνητές - παρουσιαστές της Ε.Ρ.Τ., με ρώτησε τι περιουσία άφηνε κατά τη γνώμη μου, ο Ωνάσης.

Κούνησα το κεφάλι και του είπα, ότι αφήνει ένα θρύλο αντάξιο της μεγάλης προσωπικότητάς του, που εκτίμησε ακόμη κι΄ένας Τσόρτσιλ!

Ο Εγγλέζος όμως ήθελε να μάθει αυτό που με ρώτησε και του είπα ότι ούτε η κόρη του δεν γνωρίζει τη κληρονομιά που θα πάρει και πολύ αργότερα θα την μάθουν συγκεντρωτικά, οικονομικοί διαχειριστές και οι δικηγόροι...

Ο Ωνάσης, από ό,τι έβλεπα και άκουγα τόσα χρόνια που τον κυνηγούσα, στην αρχή ως ρεπόρτερ και μετά που τον συναντούσα ως φίλος, ήτανε μεγαλομέτοχος όχι μόνο σε ναυπηγικές και αεροπορικές επιχειρήσεις, αλλά και σε βιομηχανικές, οικοδομικές, μεταφορών ξηράς, κτηματικές και ό,τι μπορεί να σκεφτεί ο νους του ανθρώπου.
Οι επενδύσεις του απλωνόντουσαν από την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Νότια Αφρική, ως τη Βόρεια και Νότια Αμερική και ως την Άπω Ανατολή, σε 70 τουλάχιστον διαφορετικούς τομείς. 
Ο σούπερ μπίζνεσμαν του 20ού αιώνα δεν είχε μόνο βαπόρια και τάνκερς πέντε περίπου εκατομμυρίων τόνων και την Ολυμπιακή με τον αεροπορικό στόλο, αλλά και μεταφορικά μέσα ξηράς, όπως π.χ. ταξί του Λιχτενστάιν ή καμιόνια που μεταφέρανε εφόδια σε χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής.

Ο Ωνάσης δεν είχε μόνο ανακαλύψει, πρώτος απ' όλους τους πλοιοκτήτες, τις σημαίες ευκαιρίας του Παναμά ή τις Λιβερίας, αλλά και επιχειρήσεις που είχανε μέλλον στην ξηρά αλλά κλονιζόντουσαν από οικονομική αδυναμία.

Ο Αριστοτέλης Σωκράτους Ωνάσης, ενταφιάστηκε στο Σκορπιό, δίπλα στο γιο του Αλέξανδρο, στις 18 Μαρτίου 1975. Τον συνόδεψαν ως το αναπαυτήρι του η κόρη του Χριστίνα, η γυναίκα του Τζάκι, με τα δύο παιδιά της, οι αδελφές του, οι συγγενείς και πολλοί φίλοι και συνεργάτες του. Ακόμη αρκετές προσωπικότητες. Ανάμεσα τους ο γερουσιαστής Έντουαρντ Κένεντι.

'Οπως και στο γάμο του με την Τζάκι, ψιλόβρεχε. Πάνω στο δρύινο με ασημένιες χειρολαβές φέρετρο, μια χρυσή πλάκα έγραφε με λατινικούς χαρακτήρες: "Αριστοτέλης Ωνάσης 1900-1975".
Για μένα τουλάχιστον αυτή η ημερομηνία της γέννησης του (1900) €ίναι ακατανόητη, γιατί συμμαθητές του από τη Σμύρνη επιβεβαιώνουν ότι είχε γεννηθεί το 1906.
Η εξήγηση είναι ότι σαν νεαρός μετανάστης στην Αργεντινή, είχε προσθέσει έξη χρόνια στην ηλικία του για να βρίσκει πιο εύκολα δουλειά.

Πάντως, την ημερομηνία που γεννήθηκε (20 Ιανουαρίου 1906) επιβεβαίωσε και ο θείος του, αδερφός του πατέρα του, Όμηρος Ωνάσογλου, που διατηρούσε εδώδιμα και αποικιακά στο Νέο Φάληρο.

Ο Όμηρος δεν ήθελε ν' ακούσει για τον ανιψιό του, που τον αντιμετώπιζε όπως ο φιλύποπτος μπάρμπα-Γιώργος τον πανούργο Καραγκιόζη...

Σήμερα, στο τάφο του Ωνάση αναγράφεται η πραγματική χρονιά γέννησής του: 1906.

Δεν εκπληρώθηκε η τελευταία επιθυμία του Ωνάση Στις 15 Μαρτίου 1975 έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 69 ετών, ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ο διασημότερος Έλληνας του 20ου αιώνα. Πέθανε από μυασθένεια στο Αμερικανικό νοσοκομείο του Παρισιού, έχοντας στο προσκέφαλο την κόρη του Χριστίνα. Γιατρός που τον νοσήλευε αποκάλυψε ότι άφησε την τελευταία του πνοή κάτισχνος και αδύναμος, αλλά με πλήρη διαύγεια σκέψης και με την συναίσθηση ότι άφηνε αυτόν τον μάταιο κόσμο, με την ελπίδα να συναντήσει στον άλλο, τον αιώνιο, τον γιό του Αλέξανδρο, που είχε σκοτωθεί πριν δυό χρόνια πιλοτάροντας το αεροπλάνο του. Ο μεγάλος Σμυρνιός, τις τελευταίες ημέρες της ζωής του, ζητούσε από την Χριστίνα:
1) Να ενδιαφερθεί για το Ίδρυμα που έφερε το όνομα του αδελφού της.
2) Να του υποσχεθεί ότι θα αγοράσει για το ελληνικό κράτος αριθμό πολεμικών αεροπλάνων.
3) Σε στιγμές παραληρήματος ψιθύριζε, να τον θάψουν μαζί με τον Αλέξανδρο στο παλιό τους οικογενειακό τάφο στη Σμύρνη..

Η μοναδική κληρονόμος του δεν εκπλήρωσε την επιθυμία του πατέρα της για την δωρεά στο ελληνικό κράτος αριθμού αεροπλάνων, γιατί οι σύμβουλοί της της εξήγησαν ότι η πρόθεση αυτή του πατέρα της δεν ήταν τόσο επιθυμία, όσο παραλήρημα. Ακόμη της είχαν υπενθυμίσει, τί είχε τραβήξει στο αεροδρόμιο του Άκτιου, όταν την είχαν προπηλακίσει και κρατήσει επί ώρες ( τάχα ότι χρωστούσε στο δημόσιο ) και αφέθηκε ελεύθερη κατόπιν προσωπικής εντολής του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΥΜΠΕΡΌΠΟΥΛΟΣ

ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΑ

Αν καί τό θερμόμετρον δείχνει 4 βαθμούς υπό τού μηδενός η κατάψυξις εις τήν Σουηδίαν αγγίζει τούς -14◦C όπως καταθέτει η Μετεωρολόγος. Όμως απέναντι της Χίου, εις τά ιερά χώματα της Ιωνίας ο «παπουτσωμένος» κροκόδειλος ανοίγη «μασέλλες» καί στρώνει... μάσσες!

Εν τω μεταξύ η μόχλευσις εθνικών θεμάτων, οικονομικής δυσπραγίας καί πολιτικής ατελεσφορίας, ΜΙΑ διαρκής ψυχολογική βία όλων τών ειδών τού πολέμου παλινδρομούν τήν Μνημοσύνην ζώντων καί θνησομένων εις τό παρελθόν τού μέλλοντος. Η ΕΛΛΑΣ προκαλεί ΔΕΟΣ!
Κάποιοι θεωρούν εν ολίγοις ότι αιωρούνται εις τό διανοητικόν έπίπεδον τού Stephen Hawking. Ναί αυτοί οι εκείνοι, κάπου εκεί εις τό Καμπρίτζε τών Κασσιτερίδων νήσων. Ας σημειώσωμεν παρεπιπτόντως ότι Πλείστους εκ των προγόνων αυτών περιέγραφεν ο Στράβων περί τό 200 μεχ ως «ανθρωποφάγους»: «...τούς συμβουλεύομεν νά μήν ορέγονται τούς ...ασθενούντας», έγραφεν.
Οι Μαέστροι αυτοί τής διαπλοκής, οι απόγονοι τών Κελτών, οι οποίοι από τό 1821 (όσον καί πρότερον) ληστεύουν, μισούν καί επιβουλεύονται κάθε τί τό Ελληνικόν, ενώ διαρκώς διαστρεβλώνουν τά τής Ελλάδος όσον καί δολοφονούν Έλληνας πολιτικούς καί Πάν τί τό θυμίζον Ελληνικόν γονίδιον, οι ραδιουργοί αυτοί λοιπόν εκπονούν σχέδια.
Τελευταίως επιτίθενται ΚΑΙ εναντίον τού Πούτιν. Βλέπεις έρχονται Ρωσσικαί εκλογαί καί οι λούστροι πού εφύτευσαν οι Μαϊντανοί τού Λονδίνου, τού Παρισιού καί τού Βερολίνου εις τά παρτέρια τού Κρεμλίνου εμαράθηκαν. O δέ Sergej Skripal εχέστηκε από τόν φόβον του πρίν προλάβει νά φορέση τήν λίρα τής Ελισσάβετ. Τέλος πάντων εμείς πρέπει νά προσέχομεν τόν Άλφα-Σάξωνα καί τήν παρέα του.
Διότι άν είπει τό fire! θά κουνήση τήν ουράν ο Δενέμωρ τής Ανατολίας (κοινώς κροκόδειλος) καί θά παρεκτραπή τής Ευρωπαϊκής του ...Πορείας!
Οι τραυλοί Άχμετ πού «γκαγκανίζουν» τά «Ιζμίρ», «Ισνίκ», «Κόνυα» ή τά «Αντάκια», ίσως πάρουν τά όρη τά βουνά πρός τό Τουρκμενιστάν. Ίσως ποιός ξέρει... τί θά επιζητήσουν νά πάθουν... ΟΣΜΑΝΟΙ όντες.
Μασκαράδες ΙΓΚΛΕΖΟΙ, ύπουλοι καί κλέπται ΦΡΑΝΤΣΕΖΟΙ, ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΑΠΑ – ΚΥΚΛΩΨ, όλοι εσείς οι κλεπτρόνιοι καί οι δολοπλόκοι, οι Σταυροφόροι λησταί της Χιλιετίας... Φτού ΚΑΙ Φτού σας! Υπενθυμίζω τέλος ότι οι Έλληνες εμείς Υβρίζωμεν. Ας μάς στρέξη... κάπου τό καλό! Τέλος καταθέτω τό ΄βρίσιμο τής ημέρας: «Να πεις της μάνας σου κροκόδειλε, άμα κάμνει... να φκάλλει τη μασέλλα!».

 Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος
Ουψάλα

14/3/18

Το αναγκαστικό δάνειο του 1942 και οι νέο-εφιάλτες ελληνόφωνοι δοσίλογοι πολιτικοί

Στις 14 Μαρτίου 1942 υπογράφηκε στη Ρώμη από τους πληρεξούσιους της Ιταλίας και της Γερμανίας στην Ελλάδα, Πελεγκρίνο Γκίτζι, και Γκύντερ Αλτενμπουργκ , η διακρατική συμφωνία μεταξύ του Ιταλικού Βασιλείου και του Γερμανικού Ράιχ για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων της κατεχόμενης Ελλάδας.

Η Συμφωνία της 14ης Μαρτίου 1942, ηταν από πλευράς Διεθνούς Δικαίου μια Νόμιμη Διεθνής Σύμβαση, και ήταν η κατάληξη της ιταλογερμανικής Δημοσιονομικής Συνδιάσκεψης εμπειρογνωμόνων, που άρχισε τον Ιανουάριο του 1942 στη Ρώμη. Η Ελλάδα δεν είχε προσκληθεί και δεν ήταν παρούσα.

Η γερμανική απαίτηση για υψηλές πληρωμές από την Ελλάδα, οδηγούσε σε αδιέξοδο τη Διάσκεψη και τότε ο Ιταλός τραπεζίτης και οικονομικός πληρεξούσιος της Ιταλίας στην Ελλάδα, Ντ’Αγκοστίνι, πρότεινε, σύμφωνα με τα πρακτικά, τη λύση του δανείου. Δηλαδή δαπάνες κατοχής πέρα από ένα ποσό θα ήσαν αναγκαστικό δάνειο από την Ελλάδα προς την Γερμανία και την Ιταλία.

Η σχετική δανειακή συμφωνία υπογράφηκε στις 14.3.1942 από τους Άλτενμπουργκ και Γκίτζι.. Σύμφωνα μ’αυτήν:
Η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούτο κατά μήνα να καταβάλλει έξοδα κατοχής 1,5 δισ. δρχ. (άρθρο 2).
Οι αναλήψεις από την Τράπεζα της Ελλάδος , άνω του ποσού αυτού θα χρεώνονταν στις κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ιταλίας ως άτοκο, δάνειο της Ελλάδας σε δραχμές προς αυτές (άρθρο 3).
Η επιστροφή του δανείου θα γινόταν αργότερα (αρθ. 4).
Η συμφωνία είχε αναδρομική ισχύ από 1.1.1942 (άρθρ. 5).

Στην Ελλάδα την ανακοίνωσε μετά από εννιά μέρες ο Άλτενμπουργκ με την ρηματική διακοίνωση 160/23.3.1942 και ο Γκίτζι με το σημείωμά του Νο4/6406/461/23. 3.1942. Δηλαδή με επίσημα διεθνή διπλωματικά έγκραφα.

Την αρχική αυτή αναγκαστική σύμβαση ακολούθησαν τρεις τροποποιήσεις με κοινή βούληση και ελευθέρα βούληση των κατακτητών. Αυτές μετέτρεψαν την αρχική αναγκαστική σύμβαση.

Στις 2.12.1942 υπογράφηκε ανάμεσα στις  κυβερνήσεις Γερμανίας, Ιταλίας και της κατεχόμενης Ελλάδας νέα διακρατική συμφωνία που περιείχε τα εξής νέα στοιχεία:
α) Τα ποσά του δανείου είναι συμβολικώς αναπροσαρμοζόμενα, δηλαδή είναι διατυπωμένα σε σταθερό νόμισμα.
β) Ο δανεισμός θα σταματούσε την 1η Απριλίου 1943, οπότε και θα άρχιζε η άτοκη επιστροφή του δανείου, ανεξάρτητα, δηλαδή, από το πότε θα έληγε ο πόλεμος.
γ) Αντί των 1,5 δισ. δραχμών μηνιαίως της προηγούμενης συμφωνίας (14.3.1942), οι δαπάνες κατοχής αυξάνονται στο ποσό των 8 δισ. δραχμών μηνιαίως. Τα επιπλέον ποσά «...θα άγωνται εις χρέωσιν, υπό της Τραπέζης της Ελλάδος, των κυβερνήσεων Ιταλίας ή Γερμανίας...».
δ) Οι λογαριασμοί αυτοί θα πληρώνονταν από τον Απρίλιο 1943 σε μηνιαίες δόσεις που θα αντιστοιχούσαν στο 10% του συνόλου του εν λόγω λογαριασμού την 31η Μαρτίου 1943.
Πάντως, διατηρήθηκε η ρήτρα ότι το δάνειο αυτό ήταν άτοκο.

Νέα συμφωνία ανάμεσα στους κατακτητές και τον κατεχόμενο  υπογράφηκε στις 18.5.1943.
Με τη νέα τροποποίηση :
α) Καταργήθηκε ο περιορισμός του ανώτατου ορίου των προκαταβολών, δηλαδή των 8 δισ. δραχμών κατά μήνα, που θέσπιζε η πρώτη τροποποίηση της 2.12.1942.
β) Εκτός του τιμαρίθμου τροφίμων, που ορίζει η συμφωνία της 2.12.1942, θα λαμβάνονται υπ' όψιν και άλλοι τρεις τιμάριθμοι: των ημερομισθίων, των οικοδομικών υλικών και των καυσίμων, όπως ειδικότερα ορίζεται στην τελευταία αυτή συμβατική τροποποίηση.
Και γ) η συμφωνία ίσχυε από 1.4.1943.

Ο επιτετραμμένος του Ράϊχ στην Αθήνα, πρέσβης Φον Γκρέβενιτς, στις 12 Οκτωβρίου 1944, πριν εγκαταλείψει την ελληνική πρωτεύουσα, επισκέφθηκε τον πρωθυπουργό Ιωάννη Ράλλη, τον αποχαιρέτισε και για να προστατεύει τα συμφέροντα του Ράϊχ, από μελλοντικές ελληνικής διεκδικήσεις, του επέδωσε «Νότα», στην οποία υπολόγιζε το σύνολο του υπολοίπου του δανείου ως τις 12 Οκτωβρίου 1944 σε 476.000.000 χρυσά προπολεμικά μάρκα.

Το έγγραφο Φον Γκρέβενιτς, θα πρέπει να βρίσκεται στα Αρχεία του ελληνικού Κράτους, εάν δεν το …εξαφάνισαν.

Η Τράπεζα της Ελλάδος, στον πρώτο μεταπολεμικό ισολογισμό της, σε εφαρμογή του Αναγκαστικού Νόμου 18 της 19ης Νοεμβρίου 1944, ενέγραψε ως υπόλοιπο 4,5 εκατ. χρυσές λίρες Αγγλίας.

Αυτά τα 476 εκ. χρυσά μάρκα, η 4,5 εκατ. χρυσές λίρες Αγγλίας, σε σημερινές τιμές υπολογίζονται σε 54-60 δις ευρώ, πλέον των τόκων.

Αυτό το χρέος, οι διαδοχικές δωσίλογες ελληνικές κυβερνήσεις, δεν μπορούσαν να το διαγράψουν, επειδή η Ελλάδα δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος. Μπορούσαν μόνο να μην το διεκδικούν. Και αυτό έκαναν…

Η ριζική μείωση του χρέους της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας , (ΟΔΓ), με την σύμβαση του Λονδίνου του 1953, που την υπέγραψε η Ελλάδα, δεν αφορά στο Αναγκαστικό Κατοχικό Δάνειο, αλλά ούτε η Σύμβαση μεταξύ Ελλάδος και Γερμανικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της 18ης Μαρτίου 1960, που υπέγραψε στην Βόννη ο τότε Έλληνας πρέσβης Θεόδωρος Υψηλάντης και η οποία κυρώθηκε το 1961, έλυσε το γερμανικό πρόβλημα.

Εκείνη η σύμβαση προέβλεπε ότι, «διά της προβλεπομένης πληρωμής ρυθμίζονται οριστικώς άπαντα τα ζητήματα τα αναφερόμενα στις σχέσεις Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας Γερμανίας προς την Ελλάδα, μη θιγομένων ενδεχομένων νόμιμων απαιτήσεων Ελλήνων υπηκόων…».

Δηλαδή έμεινε απ΄έξω το Δίστομο, τα Καλάβρυτα, και οι υποχρεωτικά και καταναγκαστικά εργασθέντες, που ΕΠΡΕΠΕ όμως να κάνουν α τ ο μ ι κ έ ς προσφυγές.

Το Αναγκαστικό Δάνειο, δεν καλύφθηκε ούτε από την προφορική παραίτηση του Κουφού «Εθνάρχου» προς τον (τότε καγκελλάριο) Αντενάουερ τον Νοέμβριο του 1958, διότι η Ελλάδα δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος, στην αρχική σύμβαση.
Και επειδή προϋπόθεση για την εξόφληση του δεν είναι η υπογραφή συνθήκης ειρήνης, δεν το καλύπτει ούτε η σύμβαση 2+4 του 1990.

Όλα αυτά τα χρόνια οι διαδοχικές δωσίλογες ελληνικές κυβερνήσεις τηρούσαν «Σιγή ιχθύος».

Μόνο στις 14-11-1995 εγινε μια ρηματική διακοίνωση της Ελλάδας, μέσω του πρέσβη στη Βόνη, Ιωάννη Μπουρλογιάννη, με την οποία η Αθήνα ζητούσε έναρξη διαπραγματεύσεων και για το κατοχικό δάνειο

Οι Γερμανοί απέρριψαν το ελληνικό διάβημα με το επιχείρημα της παραγραφής «μετά πάροδο 50 ετών» και με το ζήτημα των «επανορθώσεων» που « απώλεσε τη δικαιολογητική του βάση»

Και τόνισαν ότι, «ως εκ τούτου δεν είναι δυνατόν να προσδοκά η ελληνική κυβέρνηση ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα προσέλθει σε συνομιλίες για το θέμα αυτό».

Το ζήτημα όμως του Δανείου δεν είναι πολιτικό, και δεν υπόκειται σε παραγραφή, διότι δε προβλέπει παραγραφή η σύμβαση της Ρώμης. Η οφειλή από το Δάνειο είναι εμπράγματη οφειλή και η ικανοποίηση της αξίωσης μας μπορεί να γίνει δικαστικά και όχι πολιτικά. Δηλαδή χρειάζεται ΑΓΩΓΗ και ΟΧΙ διαπραγματεύσεις.

Τα πράγματα γίνονται χειρότερα για το Βερολίνο επειδή ο Βίλλυ Μπράντ στα πλαίσια της «Οστ Πολιτικ», αναγνώρισε και εξόφλησε τα αντίστοιχα αναγκαστικά δάνεια που είχαν επιβληθεί στην Πολωνία και την Γιουγκοσλαβία.

Επομένως υπάρχει και η ρήτρα αποτιμήσεως που αποδέχτηκε η Γερμανική κυβέρνηση.

Ο Σακάτης για να έχει το κεφάλι του ήσυχο, έδωσε εντολή στους νομικούς του να προετοιμάσουν «απάντηση», και η «Επιτροπή Ιστορικών» του Γερμανικού Υπουργείου Οικονομικών, που από το 2009 ερευνά τον ρόλο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών στο Γ’ Ράιχ, κατέληξε ότι το «φερόμενο αναγκαστικό δάνειο», «δεν υπήρξε ποτέ». Στο πόρισμα που εδόθη πρόσφατα στην δημοσιότητα ο ιστορικός συνεργάτης του Σακάτη, Γιούργκεν Κίλιαν επισημαίνει σε 24 σελίδες: «Το φερόμενο «αναγκαστικό δάνειο» της Ελλάδας ύψους 476 εκατομμυρίων μάρκων του Ράϊχ είναι άκρως επίμαχο.Το υποτιθέμενο δάνειο δεν υπήρξε ποτέ. Αντιθέτως, στόχος των υπαλλήλων του υπ. Οικονομικών του Ράϊχ, ήταν να μην αφήσουν την ελληνική οικονομία να καταρρεύσει, διότι μόνο μια λειτουργική κρατική οικονομία μπορούσε να παράσχει τα μέσα που απαιτούνταν για να καλυφθεί το κόστος της κατοχής».

Κ α τ α λ ά β α τ ε;

Μας βοήθησαν και τότε όπως και τώρα. Το ζήτημα είναι, ότι έχουν για 70 χρόνια δωσίλογες κυβερνήσεις και ρουφιάνους που παραμυθιάζουν τον χαζό λα(γ)ό με την διεκδίκηση των Γερμανικών Επανορθώσεων. Ένα δάνειο που πρέπει να πληρωθεί υπάρχει. Όλα τα άλλα είναι μ π ο ύ ρ δ ε ς .
Εκ του πονηρού.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ

Σαν σήμερα δολοφονήθηκε από του άγγλους ο ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ

Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης ήταν αγωνιστής
της ΕΟΚΑ, που έδωσε τη ψυχή του για την ΕΛΛΑΔΑ και για να κυματίζει στην ΚΥΠΡΟ
η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ.
Είχε γεννηθεί στην Τσάδα της Πάφου, στις 26 Φεβρουαρίου 1938. Ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας . Εξάδερφος του Ευαγόρα ήταν και ο επίσης εκτελεσθείς Στέλιος Μαυρομμάτης.

Το καλοκαίρι του 1955, ο Ευαγόρας επισκέφθηκε την ελεύθερη πατρίδα με την καθιερωμένη εκδρομή των μαθητών της προτελευταίας τάξης του σχολείου του. έγραφε:
Αύριο ξεκινούμε για την πατρίδα, γιαλούς θε να περάσουμε και στεριά. Μαζί μας θε να πάρουμε την ελπίδα ταχιά πως θα μας έρθη κι η Λευτεριά.

Όταν γύρισε – πολλοί συμμαθητές του είχαν μείνει στην Ελλάδα για να τελειώσουν το Γυμνάσιο – η μητέρα του τον ρώτησε γιατί δεν προτίμησε να μείνει κι αυτός αποφεύγοντας τόσους κινδύνους της επαναστατημένης Κύπρου, η απάντηση του ήταν:
-«Εγώ δεν πήγα για να μείνω. Χρειάζομαι εδώ!!!»

Ο Ευαγόρας συνελήφθη από τους Άγγλους στις 18 Δεκεμβρίου 1956 .Στην κατοχή του είχε ένα οπλοπολυβόλο Μπρεν γρασαρισμένο. Επίσης κουβαλούσε 3 γεμιστήρες γεμάτες. Κατηγορήθηκε για κατοχή και διακίνηση οπλισμού και μεταφέρθηκε στη Λευκωσία.

Δικάστηκε στις 25 Φεβρουαρίου 1957.

Στη δίκη του ο Παλληκαρίδης ,παραδέχθηκε την ενοχή του:
«Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο», είπε.

Την επόμενη μέρα της καταδίκης του , οι μαθητές του Γυμνασίου Πάφου απείχαν από τα μαθήματά του σε ένδειξη διαμαρτυρίας και έστειλαν τηλεγράφημα στον Χάρτινγκ, με το οποίο του ζητούσαν να απονεμηθεί χάρη στον Ευαγόρα.
Παρά τις αντιδράσεις σε Κύπρο και Ελλάδα, ο Χάρτινγκ και η Αγγλική πολιτική απόρριψαν την απονομή χάριτος.

Στις 00.17 της 14ης Μαρτίου 1957, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης οδηγήθηκε στην αγχόνη. Δολοφονήθηκε σε ηλικία μόλις 19 ετών. Ήταν ο νεαρότερος αλλά και ο τελευταίος αγωνιστής που απαγχονίστηκε από τους Άγγλους.

Ο Ευαγόρας στο τελευταίο γράμμα του έγραφε: «Θ΄ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το κάθε τι. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί».


Είναι θαμμένος στα Φυλακισμένα Μνήματα στη Λευκωσία.
Έφυγε χαρούμενος. Η αδούλωτη ψυχή του πέταξε .

Η ντροπή του Φώτη Κουρέλη στο Υπουργείο Άμυνας εινα για τους ζωντανούς. Όπως και όλοι οι νέο-εφιάλτες και δουλόφρονες Αριστεροί που ήσαν απόντες από όλους τους εθνικούς αγώνες συγκροτώντας την Πέμπτη Φάλαγγα του Εχθρού.


Όλα τα γεγονότα της 14ης Μαρτίου θα τα διαβάσετε εδώ

http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2018/03/14.html

Τα «στελέχη» που έγιναν «στρατιωτικοί» και ο αφορολόγητος κυρ Φώτης Κουρέλης

Οι «έξυπνοι επικοινωνιολόγοι», από την πρώτη ανακοίνωση για την απαγωγή του ανθυπολοχαγού και το λοχία, μιλούσαν, (κομψά), όχι για άνδρες των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά για τα, («αμφίφυλα»), «στελέχη» κάποιας «εταιρείας».
Αφού τους κράξαμε, (αποκλειστικά από το Δελτίο των 11), τα ξέχασαν τα «στελέχη» της «εταιρείας», και το επικοινωνιακό Κέντρο τους αποκαλεί πλέον, (συνδικαλιστικά), ως «στρατιωτικούς».
Επικοινωνιακά, ήταν ένας (μικρός) θρίαμβος του Ορθού Λόγου και του Δελτίου των 11.
Εν τω μεταξύ ο αφορολόγητος κυρ Φώτης Κουρέλης είπε ότι τα παχιά λόγια («Υπερτροφικός λόγος») , «περί ομηρίας και αιχμαλωσίας των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που κρατούνται στις φυλακές της Αδριανούπολης»,
δεν υπηρετεί εκείνο το οποίο διεκδικεί η Κόκκινη Συμμορία , «να κρατηθεί η υπόθεση στην αρμοδιότητα του δικαστηρίου της Αδριανούπολης ως μία δικαστική υπόθεση».

Σπύρος Χατζάρας

Ποιοι Κυβερνούν αυτόν τον τόπο;

Η πατσαβούρα των χαζών (αριστερών) Συντακτικών ρωτούσε χθες, ποιοι «κυβερνούν αυτόν τον τόπο», επαναλαμβάνοντας την μπαρούφα του Κουφού εραστή της Δοξούλας και του Ευταξία.
Και απαντούσε μόνη της, για λογαριασμό των ηλιθίων και χασικλήδων πελατών της, ότι τάχα κουμάντο κάνουν οι «πλιούσιοι», του ποδοσφαίρου. Ο Σαββίδης, ο Αλαφούζος, ο Μαρινάκης, ο Μελισσανίδης!
Τις ιδιες μπούρδες έλεγε και ο εξάδελφος των Ρότσιλντ , Μορδεχάι.

 Βασικά, την υψηλή εποπτεία αυτού του τόπου έχει ο Κύριος,
που δεν πρέπει να τον αναφέρουμε επί ματαίω, 
   και που αγόρασε για 99 χρόνια τα 490 στρέμματα στον Ερημίτη της Κασσιόπης στην Κέρκυρα, καλυπτόμενος πίσω από την αμερικανική «NCH Capital».

Σε θέματα καθημερινής Λάντζας αρμόδιος είναι ο αμερικανός Ανθύπατος Τζέφρυ, και τον βοηθούν στο έργο του, η Συναγωγή, η Στοά, και η Ανοιχτή Κοινωνία.
Αυτούς, που η πατσαβούρα των χαζών (αριστερών) Συντακτικών μας τους πλασάρει ως το παντοδύναμο Κεφάλαιο οι ΑΘΕΑΤΟΙ τοκογλύφοι τους σβήνουν από τον χάρτη ώσπου να πεις Κύμινο.
Οι «χαζοί» (αριστεροί) Συντάκτες θα μπορούσαν ωστόσο να αναρωτηθούν ποιος διάλεξε τον Αλεξ Χαβαναγκίλα για ηγέτη της Ελλάδας, από την εποχή του δεκαπενταμελούς; 

Δόγμα Τραμπ: «Βρέστε τα!»

ΝΟΦ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ. Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ σε συνέντευξή του στο τουρκικό πρακτορείο «Ανατολού», είπε ότι η Τουρκία είναι «πολύτιμος σύμμαχος του ΝΑΤΟ», που « συνεισφέρει με πάρα πολλούς τρόπους στη συλλογική ασφάλεια, στις αποστολές και στις επιχειρήσεις της συμμαχίας» και ότι «Οι ανησυχίες της χώρας για την ασφάλειά της είναι θεμιτές». Για το θέμα του Ανθυπολοχαγού και του Λοχία που συνελήφθησαν στον Έβρο, είεπ: «Πρόκειται για ένα ζήτημα το οποίο πρέπει να λύσουν αποκλειστικά η Ελλάδα και η Τουρκία».


ΣΚΟΠΙΑ. Ο Βοηθός Υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Γουές Μίτσελ στα πλαίσιο της βαλκανικής περιοδείας του ταξίδεψε χθες από την Πρίστινα στα Σκόπια, όπου μετέφερε το μήνυμα ότι, «η πόρτα του ΝΑΤΟ είναι ανοιχτή» και ότι η συμμαχία περιμένει την πΓΔΜ. Ο Μίτσελ είπε ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζει τα Σκόπια και την Αθήνα στην εξεύρεση μιας κοινής λύσης για το νέο όνομα της «Μακεδονίας», προσθέτοντας ότι αυτή δεν είναι μια απόφαση που λάβουν οι ΗΠΑ είτε για την Ελλάδα, είτε για τα Σκόπια. Ζάεφ δήλωσε ότι ενημέρωσε τον Μίτσελ ότι « σύντομα θα αρχίσει η τελική φάση των διαπραγματεύσεων σχετικά με το όνομα της πΓΔΜ, η οποία θα ολοκληρωθεί με αξιοπρέπεια. Παραμένουμε στο δρόμο της οικοδόμησης αμοιβαίας εμπιστοσύνης με την Ελλάδα. Δείξαμε μια σαφή ετοιμότητα για πραγματικό διάλογο. Είπε ακόμα ότι η Μπουγιουρουμού, αναμένει να λάβει τον Απρίλιο σύσταση για να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, και τον Ιούνιο την ημερομηνία έναρξης της διαδικασίας διαπραγμάτευσης.

ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ. Ο κ. Γουές Μίτσελ, μετά τα Σκόπια μετέβη στο Βελιγράδι όπου συναντήθηκε με τον υπουργό εξωτερικών Ίβιτσα Ντάτσιτς. Στη συνάντηση, όπως ανακοινώθηκε από το γραφείο του σέρβου Υπουργού, συζητήθηκαν θέματα περιφερειακής σταθερότητας, ο ευρωπαϊκός δρόμος της Σερβίας και ο διάλογος των Βρυξελλών με την Πρίστινα . Σύμφωνα με το δελτίο τύπου, ο αμερικανός υπουργός , είπε ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν τη Σερβία ως μια από τις πιο σημαντικές χώρες της περιοχής και ως έναν πυλώνα σταθερότητας στα Βαλκάνια». Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δήλωσε κατά τη διάρκεια επίσκεψης στο Βελιγράδι ο κ. Γουές Μίτσελ, «θα επιβεβαιώσει τους ισχυρούς δεσμούς μεταξύ της Σερβίας και των Ηνωμένων Πολιτειών και θα καλέσει τη σερβική κυβέρνηση να επιταχύνει την εξομάλυνση των σχέσεων με το Κοσσυφοπέδιο και να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για την ένταξη στην ΕΕ και να υποστηρίξει ενεργά την περιφερειακή σταθερότητα ».
Ο Βοηθός Υφυπουργός για την Ευρώπη σήμερα θα έχει συνομιλίες με τον πρόεδρο Αλεξάνταρ Βούτσιτς καθώς και με ηγέτες της αντιπολίτευσης, και μετά θα συνεχίσει την Βαλκανική περιοδεία του στην Αθήνα και τη Λευκωσία.

ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ . Ο Σέρβος υπουργός άμυνας Αλεξάνταρ Βούλιν είπε ότι η συνάντηση του κ.Γουές Μίτσελ, με τη σερβική αντιπολίτευση ασκεί επιπλέον πίεση στον Πρόεδρο της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς.

ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ. Ο ηγέτης του Σερβικού Ριζοσπαστικού Κόμματος, Βόισλαβ Σέσελι, δήλωσε ότι η πίεση των ΗΠΑ προς τη Σερβία αυξάνεται και ότι οι ΗΠΑ επιμένουν το Βελιγράδι να αποδεχθεί την ένταξη της Πρίστινας στον ΟΗΕ και να επιβάλει κυρώσεις κατά της Ρωσίας.

ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ .Ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής της Σερβίας για το Κοσσυφοπέδιο και το Μετόχι, Μίλοβαν Ντρέτσουν, είπε ότι το «μήνυμα» της Ουάσιγκτον που δόθηκε στην Πρίστινα είναι ότι το ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου θα πρέπει να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο της γεωπολιτικής αντιπαράθεση τους με τη Ρωσία και ότι θα συνεχίσει την μονόπλευρη προσέγγιση του προβλήματος.

ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ . Ο νομικός Γκόραν Πετρόνιεβιτς είπε ότι η δήλωση του στρατηγού του ΝΑΤΟ Κούρτις Σκαπαρροττι ότι «οι Σέρβοι συλλογικά αποτελούν απειλή και κίνδυνο» είναι ρατσιστική και είναι ρητορική μίσους και απαντά σε όσους νομίζουν ότι η Σερβία πρέπει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ

13/3/18

Το Κράτος Δικαίου και ο Ιβάν

Όλοι στα βόθρο-κάναλα λένε τα ίδια για τον Σαβίδη και το όπλο του .
Τα ρεπορτάζ των «αγανακτισμένων» τηλε-ρουφιάνων έχουν προφανέστατα «κεντρικό συντονισμό», από το «Κράτος Δικαίου».
Το λάθος του Ποντίου Ιβάν, είναι ότι ως επιχειρηματίας στήριξε μόνο τους ανθρώπους της αμερικανικής πρεσβείας και δεν «επένδυσε» πολιτικά και σε μη αμερικανόπαιδες, ως πιθανά στοιχεία «εξισορρόπησης».

Ο Τραμπ απομάκρυνε τον Ρεξ

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ αποφάσισε την απόλυση του υπουργού Εξωτερικών , Ρεξ Τίλερσον που δεν ηταν δικός του και την αντικατάστασή του με τον διευθυντή της CIA Μάικ Ρόμπεο, που τον θεωρεί πιο «δικό» του.
Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα, σχολίασε την αποπομπή του Ρεξ λέγοντας:

«Άρχισαν να κατηγορούν το ρωσικό δάκτυλο για τις αλλαγές προσωπικού στην Ουάσινγκτον ή όχι ακόμη;»

Ξεφτιλισμένη Κυβέρνηση «εθνικής συσπείρωσης»

Για δέκατητριτη ημέρα,  ο ντονμέ σύντροφος Ταγίπ, κρατάει φυλακισμένους τον ανθυπολοχαγό και τον λοχία, που τους απήγαγε για να βοηθήσει τους συντρόφους εκ της Συναγωγής, Αλεξ, Κούλη και Τζώνυ Γουώκερ , να οικοδομήσουν «εθνική συσπείρωση» γύρω από την ΟΠΛΑ, τον Ρουβίκωνα, τον Μακεδόνα Ζόραν και την αμερικανική πρεσβεία.
Στα πλαίσια «εθνικής συσπείρωσης», ο μουσάτος διέκοψε το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, διότι ο αμερικανός Ανθύπατος, δεν γουστάρει τον ρωσικό δάκτυλο του Σαββίδη.

Μια καλή συνθετική προσπάθεια

Στην κατάμεστη αίθουσα της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, στη Θεσσαλονίκη, έγινε την Κυριακή που μας πέρασε η Ημερίδα που οργάνωσαν οι «Δεσμοί Ελλήνων», για το Μακεδονικό. Μίλησαν ο επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και πρόεδρος του πολιτικού κόμματος «Ελεύθερη Πατρίδα», κ. Νικόλαος Βασιλειάδης, ο αντιστράτηγος ε.α. και αντιπρόεδρος του πολιτικού κόμματος «Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας», κ. Ανάργυρος Σαρήπαπας, και ο δικηγόρος και πρόεδρος του πολιτικού κόμματος «Νέα Δεξιά», κ. Φαήλος Κρανιδιώτης, με την εισήγηση «Από τον Ιβάν Μιχαήλωφ στον Ζόραν Ζάεφ. Η όσμωση των ολοκληρωτισμών και η στάση του πολιτικού κόσμου της χώρας μας».
Την ημερίδα παρακολούθησε ο πρώην υπουργός κ. Στέλιος Παπαθεμελής. Συντονιστής στην εκδήλωση ήταν ο πρόεδρος των «Δεσμών Ελλήνων» και πρώην δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Θεσσαλονίκης, κ. Γιάννης Κουριαννίδης. Τα Πρακτικά της ημερίδας θα δημοσιευθούν στο 108ο τεύχος του περιοδικού «Ενδοχώρα», που θα κυκλοφορήσει τον Ιούνιο.

Για μένα,  το κέρδος η «όσμωση» των ελεύθερα σκεπτόμενων. «Ελεύθερη Πατρίδα», «Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας», Παπαθεμελής, «Νέα Δεξιά», Φαήλος. Με περισσότερη «Σύνθεση», βήμα το βήμα, από το Γενικό στο ειδικό, θα έρθει και η ανατροπή.

Το Δελτίο των 11 και τα αδελφάκια του

Το έχω ξαναγράψει, αλλά η επανάληψη, είναι η μήτρηρ της μαθήσεως . Ενημερώνω καθημερινά εκτός από το «Δελτίο των 11», τα «Μαύρα Νέα», https://ta-mavra-nea.blogspot.gr/ όπου αναρτώ καθημερινά ειδήσεις από τα Βαλκάνια καθώς και το «αντιιμπεριαλιστικό» χρονολόγιο της ημέρας, δηλαδή χωρίς τα «αξιοσημείωτα» κατορθώματα αμερικανών και Άγγλων.
Όσοι το έχετε παρακολουθήσει ξερετε για πιο πράγμα μιλάω.
Επίσης πολύ συχνά ανεβάζω ιστορικές αναρτήσεις στο https://kapodistrias1821.blogspot.gr , που δεν είναι απαραίτητο να τις ανεβάσω στο δελτίο11. Όπως για παράδειγμα η πιο πρόσφατη για τους «προξενικούς πράκτορες» της Εταιρείας της Ανατολής. 
Στο, https://hatzaras.blogspot.gr , βάζω μόνο ενυπόγραφα άρθρα γνώμης.

Σπύρος Χατζάρας

12/3/18

Δολοφονίες που άλλαξαν τον κόσμο

του Σπύρου Χατζάρα

Το Λονδίνο και η Στοά της Αγίας Πετρούπολης δολοφόνησαν στις 11/12
Μαρτίου 1801 με το παλιό ημερολόγιο στο ανάκτορο του Αγίου Μιχαήλ, τον αυτοκράτορα της Ρωσίας Παύλο Α γιατί δεν είχαν άλλο τρόπο από το να τον εμποδίσουν να καταστρέψει την Αγγλία.
Η διαφορά για τον αν τον δολοφόνησαν στις 11/23 ή στις 12/24 Μαρτίου πηγάζει από το αν ήταν μετά ή πριν τα μεσάνυχτα.

Η εκτέλεση του Τσάρου Παύλου αποφασίστηκε στο Λονδίνο και η εντολή μεταφέρθηκε στoυς Μασόνους της Αγίας Πετρούπολης, που λειτουργούσαν «παράνομα» αφού ο Τσάρος Παύλος, είχε διατάξει το κλείσιμο των Στοών, να και ο ίδιος ήταν μασόνος, αλλά της Πρωσικής Στοάς, και Μέγας δάσκαλος του Τάγματος της Μάλτας.

Η θυγατέρα της Στοάς του Λονδίνου, Στοά της Αγίας Πετρούπολης είχε εξαπλωθεί στους νεαρούς αριστοκράτες, από το 1741, όταν διορίστηκε από το Λονδίνο σεβάσμιος ο σκωτσέζος στρατηγός Τζέιμς Κέιθ, που είχε προσληφθεί στο ρωσικό στρατό. Αυτός ξεκίνησε την στρατολόγηση στην αγγλική Στοά της Αγίας Πετρούπολης των νεαρών αξιωματικών.

Η κρίση στις σχέσεις του Λονδίνου μα τον Παύλο, ξεκίνησε τον Ιούλιο του 1800, όταν οι Βρετανοί κατάσχεσαν ένα πλοίο των Δανών, γιατί μετέφερε φορτίο γαλλικού συμφέροντος.
Ο Παύλος, διέταξε τότε τη σύλληψη όλων των αγγλικών πλοίων και πρότεινε στις βόρειες δυνάμεις, Πρωσία, Νορβηγία, Σουηδία, Δανία, να ανανεώσουν τη συμφωνία «Ενόπλης ουδετερότητας» του 1780, η οποία είχε αντιμετωπίσει με επιτυχία κατά τη διάρκεια του αμερικανικού πολέμου τις προσπάθειες της Βρετανίας να κάνει νηοψίες στα πλοία των ουδέτερων και να κατάσχει το φορτίο τους.
Πριν προλάβει να επιλυθεί αυτή η κρίση, ο Νέλσον κατέλαβε τη Μάλτα στις 5 Σεπτεμβρίου, και ο Παύλος, που φιλοξενούσε στη Ρωσία το Τάγμα των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννου και ήταν πλέον ο Μεγάλος του Μάγιστρος, ζήτησε από τους «αδελφούς» την επιστροφή της Μάλτας στο Τάγμα Αγίου Ιωάννη, και ως εκ τούτου στον ίδιο.
Οι Άγγλοι αρνήθηκαν, και ο Παύλος έγινε έξω φρενών, και θεώρησε την άρνηση ως προσωπική προσβολή. Σε απάντηση, αποχώρησε από την αντιγαλλική συμμαχία και άρχισε μυστικές διαπραγματεύσεις με τον Ναπολέοντα.

Στις 22 Νοεμβρίου/4 Δεκεμβρίου 1800 , ο Παύλος διέταξε την κατάσχεση όλων των βρετανικών πλοίων σε όλα τα ρωσικά λιμάνια , υπήρχαν περίπου 300, και φυλάκισε τα πληρώματα. Διέταξε το πάγωμα της εξόφλησης όλων των άγγλων έμπορων, τους οποίους έθεσε σε περιορισμό, και απαγόρευσε την πώληση βρετανικών προϊόντων στην αυτοκρατορία.
Εκτός τούτου απαγόρευσε την εξαγωγή σταριού στην Αγγλία. Στην απαγόρευση συμφώνησαν και οι άλλοι βόρειοι και έκλεισε η βαλτική για ο αγγλικό εμπόριο.

Οι διπλωματικές σχέσεις της Ρωσία με την Αγγλία διακόπηκαν και αποχώρησε ο άγγλος πρέσβης.

Καθως η Γαλλία είχε ήδη κλείσει όλα τα λιμάνια της Δυτικής Ευρώπης και της Ιταλίας στο βρετανικό εμπόριο, η Βρετανία, που βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στις εισαγωγές (ειδικά στα σιτηρά), απειλήθηκε σοβαρά.

Ακριβώς τότε το 1800-1801, οι Σπενσεριστές, οργάνωσαν στο Λονδίνο, τις ταραχές των πεινασμένων, που ζητούσαν ψωμί.

Το πιο σημαντικό όμως ήταν, ότι το Λονδίνο πληροφορήθηκε από τους πράκτορες του στο Παρίσι , ότι ο Ναπολέων πρότεινε στον Παύλο μια κοινή εκστρατεία, στις Ινδίες.
Το σχέδιο του Ναπολέοντα της κοινής επίθεση στην Ινδία το μετέφερε στην αγία Πετρούπολη ο έμπιστος του Ναπολέοντα Gérard Christophe Michel Duroc. Το σχέδιο προέβλεπε μια δύναμη 70.000 ανδρών. 35.000 Γάλλους και 35.000 Ρώσους.

Ο Παύλος επέμενε ότι η διοίκηση του γαλλικού σώματος έπρεπε να ανατεθεί στον στρατηγό Μασενά. Ο γαλλικός στρατός θα έφτανε από τον Δούναβη στην Μαύρη Θάλασσα και θα συνέχιζε για Ταγκανρόγκ, το Τσαρίτσινο και το Αστραχάν. Η συνάντηση με τον ρωσικό στρατό θα γινόταν στις εκβολές του Βόλγα. Και στη συνέχεια, θα διέσχιζαν την Κασπία Θάλασσα και θα αποβιβάζονταν στο περσικό λιμάνι της Ασχαμπάντ. Η κίνηση ως εκεί υπολογιζόταν σε ογδόντα-ενενηντα ημέρες και τις επόμενες πενήντα-εξήντα ημέρες θα περνούσαν μέσω της Κανταχάρ και της Χεράτ, και τον Σεπτέμβριο θα έφταναν στην Ινδία, την οπιά οι βρετανοί δεν είχαν τις δυνάμεις να υπερασπίζουν.

Όταν το έμαθαν αυτό στο Λονδίνο έδωσαν την εντολή της δολοφονίας.

Ο επικεφαλής της ομάδας των δολοφόνων ήταν Εσθονός μασόνος, Πέτερ Λουδοβίκος φον Πάλεν, που ήταν ο στρατιωτικός διοικητής της Αγίας Πετρούπολης και δεξί του χέρι ο μισό-Ισπανός, μισό-ναπολιτάνος τυχοδιώκτης ναύαρχος, με Ιρλανδή μητέρα Χοσέ Ρίμπας, που είχε διακριθεί στην κατάληψη του Ισμαηλίου το 1790.

Ο Ρίμπας , όμως είχε ασθενήσει με υψηλό πυρετό και για αυτό τον δηλητηρίασε , στις 14/26 Δεκεμβρίου ο φον Πάλεν , φοβούμενος ότι ο Ρίμπας λόγω του πυρετού μπορούσε να αποκάλυπτε τη συνομωσία.

Έτσι η εκτέλεση πήγε λίγο πίσω.

Στις 17 Φεβρουαρίου 1798, ο Παύλος διόρισε Αταμάνο του Κοζάκικου Ιππικού στον Δον τον Βσίλι Πέτροβιτς Ορλώφ , με την εντολή να συγκροτήσει 22 Συντάγματα.

Στις 12 Ιανουαρίου 1801 ο Ορλώφ διατάχθηκε από τον Παύλο να συγκεντρώσει όλες τις μονάδες του Στρατού και να μετεγκατασταθεί στο Όρενμπουργκ και να περιμένει περαιτέρω εντολές. Ένα άλλο Ουκάζιο της ίδιας ημερομηνίας, εξηγούσε ότι ο σκοπός της εκστρατείας ήταν οι Ινδίες.

Στις 28 Φεβρουαρίου , 22500 άνδρες κινήθηκαν προς το Όρενμπουργκ. Την επομένη 1η Μαρτίου έφτασε στον Ορλώφ η διαταγή για έναρξη της πορείας προς την Περσία. Οι Κοζάκοι είχαν φτάσει στο χωριό Μετσετνάγια στη σημερινή Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ κοντά στα σύνορα με τη σημερινή Ρωσία όταν τους βρήκε το διάταγμα της ανάκλησης που υπέγραφε ο Αλέξανδρος.

Το βράδυ της δολοφονίας του Παύλου μπήκαν στο Ανάκτορο του Αγίου Μιχαήλ 
ο φον Πάλεν, οι αδελφοί Πλάτων και Νικολάι Ζούμποφ, ο Νικήτα Πέτροβιτς Πάνιν. ο Μισθοφόρος από το Ανόβερο Λέβιν Άουγκουστ φον Μπένιγκσεν , ένας Γεωργιανός ονόματι Γιασβίλ, ενας Ταταρίνωφ , ένας Αργκαμάκωφ, ένας Σκαρυάτιν, και ίσως κάνα δυο ακόμα. Έσερναν μαζί τους και τον Αλέξανδρο.

Στο υπνοδωμάτιο του Πάυλου μπήκαν ο φον Πάλεν , ο Νικολάι Ζούμποφ,
και ο φον Μπένιγκσεν. Ο Νικολάι Ζούμποφ, ήταν ο αδελφός του Πλάτωνα του τελευταίου ευνοούμενου της Αικατερίνας.

  Ο Νικολάι Ζούμποφ ανακοίνωσε στον 23χρονο Αλέξανδρο το θάνατο του πατέρα του, και του είπε: «Ωρα να μεγαλώσεις μικρέ και να κυβερνησεις».
Οι δολοφόνοι δεν τιμωρήθηκαν από τον Αλέξανδρο. Ο φον Μπένιγκσεν ήταν ο διοικητής του ρωσικού στρατού στις μάχες του Ευλάου και της Φρίλαντ.

Ο γιατρός της αυλής Τζέμις Βίλι ανακοίνωσε ότι η αιτία θανάτου ήταν η αποπληξία. Ο Αλέξανδρος όμηρος των δολοφόνων και των ¨Άγγλων ζήτησε στις 23 Μαρτίου διαπραγματεύσεις με τους Άγγλους.
Μετά ο Νέλσον επιτέθηκε στην Κοπεγχάγη. Τον Απρίλιο έφτασε στην Αγία Πετρούπολη ο νέος Άγγλος πρέσβης. Και τον Μαίο έφθασε και ο Νέλσων.

Αυτός ο Αυτοκράτορας που υπηρέτησε τους δολοφόνους του πατέρα του, πρόδωσε την ελληνική υπόθεση.

Η 75η επέτειος από το Ολοκαύτωμα των «Macedonian» Εβραίων

Μπορίσοφ και Ζάεφ τίμησαν (υποχρεωτικά) τη μνήμη
των 7,114 εβραίων που έστειλαν στην Τρεμπλίνκα
οι Κομιτατζήδες
Σε μια επιμνημόσυνη τελετή στα Σκόπια με την ευκαιρία των 75 ετών από την απέλαση των εβραίων από το έδαφος της σημερινής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, οι πρωθυπουργοί της Βουλγαρίας Μπόικο Μπορίσοφ και της Μακεδονίας Ζόραν Ζάεφ, κατάθεσαν Στεφάνιο στο Μνημείο των θυμάτων. Μαζί με τον Μπορίσοφ ήταν και ο Καρακατσάνοφ, του οποίου συγγενείς πολιτικά ήταν οι βούλγαροι που απέλασαν στους εβραίους στην Τρεμπλίνκα και ο πρόεδρος τους Συμβουλίου Υπουργών της Βοσνίας Ερζεγοβίνης που είδε φώς και μπήκε. Εκδηλώσεις μνήμης για τους «Macedonian Εβραίους» έγιαναν και στο Μοναστήρι και στο Στίπ.
Τον Μάρτιο του 1943 άρχισε η συγκέντρωση των εβραίων της Βαρντάρσκα στα Σκόπια. Η επιχείρηση άρχισε τη νύχτα της 10ης Μαρτίου και μέχρι τις 12 Μαρτίου είχαν μαζέψει 7,114 Εβραίους που άρχισαν να τους φορτώνουν στα τρένα για την Πολωνία στις 22 Μαρτίου 1943. Μέχρι τις 29 Μαρτίου τους είχαν στείλει όλους. Οι εβραικές οργανώσεις λένε ότι δεν επέστρεψε κανείς αλλά η αλήθειά είναι ότι όσοι επέζησαν πήγαν στους συγγενείς τους στην Αμερική και δεν γύρισαν στον κομμουνιστικό παράδεισο.
Ο ευρω-Μπόικο έβγαλε ένα δεκάρικο κατά των βουλγάρων που τους αποκαλούσε μόνο «Ναζί» και είπε ότι «τα Βαλκάνια θα πρέπει να εργαστούν για το ευτυχισμένο μέλλον των εθνών, αφήνοντας τα λάθη του παρελθόντος στην ιστορία».