του Σπύρου Χατζάρα
Ήταν Κυριακή, η 160η μέρα του πολέμου, όταν η Γερμανία εισέβαλλε ταυτόχρονα στην Ελλάδα και τη Γιουγκοσλαβία.
Στις 5.15 π.μ., άρχισε η μάχη των Οχυρών.
H γερμανική επίθεση εκδηλώθηκε κατά των Ελληνικών προφυλακών στα υψώματα Καλέ Μπαιρ και Ντεμίρ Καπού του Μπέλες και επεκτάθηκε σε όλο το μέτωπο, από το Τριεθνές μέχρι βόρεια της Κομοτηνής.
Στις 6:30 το πρωί η Λουφτβάφε, χωρίς προηγούμενη κήρυξη πολέμου, η Λουφτβάφε εξαπέλυσε την επιχείρηση «Unternehmen Strafgericht» και ισοπέδωσε το Βελιγράδι. Άλλοι μιλούν για 17000 πτώματα και άλλοι για 24.000. Επισήμως το τότε «Κράτος» που το έβαλε στο πόδια και πήγε στο Λονδίνο μέσω Τατοίου ανέφερε 2.274 νεκρούς που μάζεψε στο κέντρο της πόλης και 4000 ταυματίες. Κανείς δεν μάζεψε τους νεκρούς στις γειτονιές.
Από τον βομβαρδισμό καταγράφηκαν ολοσχερώς και γκρεμίστηκαν 627 κτίρια.1.601 κτίρια υπέστησαν μεγάλες ζημιές και 6.829 μικρότερες. Τότε κάηκε και η Βιβλιοθήκη του Βελιγραδίου και χάθηκαν όλα τα Μεσαιωνικά της χειρόγραφα.
Την ίδια ημέρα ο πραξικοπηματίας πράκτορας Σίμοβιτς, πάντρεψε την κόρη του.
Οι «πατριώτες» της SOE , στασίασαν στην Κροατία και υποδέχθηκαν με πανηγύρια τους Γερμανούς στο Ζάγκρεμπ. Οι πράκτορες στο Βελιγράδι το έβαλαν στα πόδια. Πήγαν στο Μαυροβούνιο, μαζί με τον ανήλικο Πέτρο Β ' και άφησαν πίσω τους τον στρατηγό Ντανίλο Καλαφάτοβιτς για να υπογράψει την παράδοση.
Ο στρατάρχης φον Κλάιστ στη δίκη του μετά τον πόλεμο, δήλωσε ότι «η αεροπορική επίθεση στο Βελιγράδι το 1941 είχε πρωτίστως πολιτικό χαρακτήρα και δεν είχε τίποτα να κάνει με τον πόλεμο».
Εκτός από το Βελιγράδι βομβαρδίστηκαν η Νις, το Λέσκοβατς, το Κράγκουγιεβατς το Νόβι Σαντ, το Σεράγεβο, το Μόσταρ, και η Μπάνια Λούκα.
Τη νύχτα της 6ης Απριλίου τα Στούκας χτύπησαν τον Πειραιά. Οι σειρήνες της αεράμυνας αρχίζουν να ηχούν στις 10.00 το βράδυ.
Οι Ρουφιάνοι των Άγγλων και οι «Ιστορικοί» της «πλάκας» αντιγράφουν ο ένας τον άλλον και συμφωνούν ότι η επίθεση της «ναζιστικής Γερμανίας», «κατά της χώρας μας», «εκδηλώθηκε στα οχυρά της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας 45 λεπτά πριν από την προβλεπόμενη ώρα, σύμφωνα με τη γερμανική διακοίνωση που είχε επιδοθεί νωρίτερα στον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Κορυζή από τον γερμανό πρεσβευτή στην Αθήνα».
Η γερμανική επίθεση εκδηλώθηκε με 15 λεπτά καθυστέρηση, διότι οι διαταγές είχαν εκδοθεί σύμφωνα με τη «θερινή ώρα Βερολίνου».
Αλλά οι Ρουφιάνοι των Άγγλων και οι «Ιστορικοί» της Πλάκας δεν ενδιαφέρονται για την ακρίβεια των «γεγονότων». Πλάτες κάνουν στους Εγγλέζους.
Στο γερμανικό υπόμνημα του φον Ρίμπεντροπ ,που επιδόθηκε στο Βερολίνο τονιζόταν ότι τα γερμανικά στρατεύματα «δεν ήσαν εχθρός του ελληνικού λαού», «ότι ο γερμανικός λαός δεν επιθυμεί να πολεμήσει τον ελληνικό λαό» και ότι «το κτύπημα που αναγκάζεται να δώσει η Γερμανία επί ελληνικού εδάφους αφορά κυρίως την Αγγλία».
Στις 5 Απριλίου 1941 στάλθηκε από το Βερολίνο στον Γερμανό πρεσβευτή στην Αθήνα πρίγκιπα Βίκτωρα φον Έρμπαχ κρυπτογραφημένο τηλεγράφημα με οδηγίες του φον Ρίμπεντροπ για την κήρυξη του Πολέμου με την Ελλάδα.
Ο Ρίμπεντροπ έδινε τις ακόλουθες οδηγίες.
«Την Κυριακή 6 Απριλίου και ώρα 5.20 θερινή Γερμανίας, ειδοποιήσετε τον εκεί υπουργό Εξωτερικών ότι έχετε να του ανακοινώσετε κάτι απολύτως επείγον και είναι ανάγκη να τον συναντήσετε αμέσως. Παρακαλείσθε να ανακοινώσετε στον υπουργό Εξωτερικών τα εξής: Αυτή την ώρα παραδίδεται στον Έλληνα πρεσβευτή στο Βερολίνο από τον υπουργό Εξωτερικών του Ράιχ διακοίνωση, καθώς και συνημμένο υπόμνημα. Στα έγγραφα αυτά θα αναφέρεται ότι, επειδή δεν τηρήθηκε η αυστηρή ουδετερότητα εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης, από τις αρχές του πολέμου, όπως αποδεικνύεται και από έγγραφα του Γαλλικού Στρατηγείου, που βρίσκονται στα χέρια της γερμανικής κυβέρνησης, η γερμανική κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να παρακολουθεί απαθώς την ανώμαλη κατάσταση που δημιουργήθηκε εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης, ύστερα από την είσοδο ισχυρών αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων στο έδαφός της. Κατόπιν αυτού, η γερμανική κυβέρνηση διέταξε τα στρατεύματά της να εκδιώξουν από το ελληνικό έδαφος τις αγγλικές στρατιωτικές δυνάμεις. Κάθε αντίσταση κατά των γερμανικών πολεμικών δυνάμεων θα παταχθεί χωρίς διάκριση».
Τα έγγραφα του Γαλλικού Επιτελείου που επικαλείτο ο Ρίμπεντροπ
τα βρήκαν οι Γερμανοί στις 14 Ιουνίου
1940, σε ένα βαγόνι που ήταν φορτωμένο με τα αρχεία του αρχιστρατήγου σε μια γέφυρα στον Λίγηρα.
Σε αυτά υπήρχαν 3.000 άκρως
απόρρητα έγγραφα που αποκάλυπταν τα μέτρα που είχαν πάρει οι Αγγλογάλλοι για την παραβίαση της νορβηγικής ουδετερότητας,
τη ναρκοθέτηση του Δουναβη, και την
αποκοπή της προμήθειας της Γερμανίας μα πετρέλαιο με οργάνωση σαμποτάζ στις πετρελαιοπηγές
της Ρουμανιας και τον βομβαρδισμό των σοβιετικών πετρελαιοπηγών στο Μπακού.
Για αυτή την αεροπορική επιχείρηση
στο Μπακού, οι Γάλλοι είχαν στείλει μυστικά τον Δεκέμβριο του 1939 στην Αθήνα, τον
υπαρχηγό του επιτελείου στρατηγό Ντουμένγκ, για συνομιλίες με τον Παπάγο. Από τα απόρρητα γαλλικά έγγραφα φαινόταν ότι ο Παπάγος, είχε συμφωνήσει για παροχή διευκολύνσεων στους
Συμμάχους. Στην επιχείρηση εμπλεκόταν αναγκαστικά και η Τουρκία αφού ο Ντουμενγκ πήγε και στην Άγκυρα.
Οι οδηγίες του φον Ρίμπεντροπ τόνιζαν ότι «το κτύπημα που αναγκαζόταν να καταφέρει η Γερμανία επί ελληνικού εδάφους αφορούσε κυρίως την Αγγλία».
Η Αγγλία ανέθεσε στους κομουνιστές πράκτορες της SoE με την «Εθνική Αντίστασις», να στρέψουν τα γερμανικά στρατεύματα εναντίον του ελληνικού λαού. Αυτό ήταν το έργο της «Εθνική Αντίστασις», που επισώρευσε χιλιάδες θύματα στον ελληνικό λαό.
Η τότε αγγλόδουλη «ηγεσία», ο Γεώργιος Β’ κι ο «ένδοξος» Παπάγος, δεν πίστευαν στη Νίκη, και ήθελαν οι ελληνικές δυνάμεις «να πέσουν επί του πεδίου της μάχης και της τιμής προ του κολοσσιαίου σε αριθμό και μέσα επιτιθέμενου», στο πλευρό των Άγγλων, και μετά, όσοι επιζούσαν να πάνε ως αιχμάλωτοι πολέμου σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Οι πράκτορες των άγγλων στο Βελιγράδι που ακολούθησαν το αγγλικό σχέδιο έστειλαν στα γερμανικά στρατόπεδα 350.000 Σέρβους ανοίγοντας στον δρόμο στον Τίτο.
Στην Ελλάδα τους χάλασε τα σχέδια ο Τσολάκογλου που υπέγραψε την παράδοση στις 21 Απριλίου.
Όμως, πριν το πραξικόπημα του Πατριώτη Τσολάκογλου, η αγγλόδουλη κυβέρνηση είχε δώσει διαταγές στην πολεμική αεροπορία και το πολεμικό ναυτικό για καταστροφή υλικού και εγγράφων .
Οι «σύμμαχοι» ήθελαν την υποχώρηση των ελληνικών δυνάμεων από την Βόρειο Ήπειρο και τη δημιουργία ενός μετώπου στη Θεσσαλονίκη με Έλληνες και Σέρβους και στη συνέχεια υποχώρηση στην γραμμή των Τεμπών (plan B).
Oι Βρετανοί θα ήσαν ικανοποιημένοι επιτυγχάνοντάς εν συνεχεία σταδιακή υποχώρησή τους στις Θερμοπύλες και στον Ισθμό , ώστε να φύγουν οι δικοί τους από το Ταίναρο.
Στη Γιουγκοσλαβία οι «πατριώτες» της SoE , στασίασαν στην Κροατία και υποδέχθηκαν με πανηγύρια τους Γερμανούς στο Ζάγκρεμπ.
Οι πράκτορες στο Βελιγράδι το έβαλαν στα πόδια. Πήγαν στο Μαυροβούνιο, μαζί με τον ανήλικο Πέτρο Β ' και άφησαν πίσω τους τον στρατηγό Ντανίλο Καλαφάτοβιτς για να υπογράψει την παράδοση.
Ο ιταλικός στρατός υπό τον στρατηγό Αμπρόζιο, που είχε συγκεντρωθεί κατά μήκος των χερσαίων συνόρων, εισέβαλε στην Ίστρια και την ακτή της Σλοβενίας, ενώ το 9ο Σώμα του στρατηγού Καβαλέρα επιτέθηκε από την Αλβανία. Κατά τη διάρκεια της νύχτας της 6ης Απριλίου 1941 , το Γιουγκοσλαβικό Επιτελείο που δεν είχε καμιά πληροφορία για την κατάσταση στο μέτωπο πληροφόρησε το Ελληνικό ότι θα εφάρμοζαν το σχέδιο Παπάγου και θα επιτίθεντο στους Ιταλούς, αλλά η Γιουγκοσλαβική XIII Μεραρχία είχε ήδη υποστεί σοβαρές απώλειες
.
Η Γιουγκοσλαβική 9 Μεραρχία που θα κάλυπτε την κοιλάδα του Στρυμόνα δεν πρόλαβε καν να επιστρατευτεί. Η διαταγή μετακίνησης δόθηκε το πρωί της 6ης Απριλίου και οι μονάδες βρέθηκαν εκτεθειμένες στις επιθέσεις των Στούκας και διαλύθηκαν. Οι Γερμανοί μπήκαν στα Σκόπια στις 7 Απριλίου.
Τα λέω αναλυτικά στο βιβλίο μου ΕΑΜ-ΕΛΛΑΣ- ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ που μπορείτε να το παραγγείλετε στο deltio11@gmail.com και στο 6944-279 98
Όλα τα γεγονότα της 6ης Απριλίου μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ.......
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2018/04/6.html
.png)