O Βούτσιτς ο Νίκολιτς και ο Ντάτσιτς στη Σερβία σκίζονται να λένε ότι είναι φίλοι της Ρωσίας. Στην Ζούλα όμως, οι κουφαλίτσες, έστειλαν μια δύναμη περίπου 70 στρατιωτών στη Ρουμανία για να γυμναστούν μαζί με το ΝΑΤΟ για να πολεμήσουν εναντίον των Ρώσων και να αντιμετωπίσουν μαζί με τους αμερικανούς εγγυητές της «σταθερότητας στην περιοχή», τη ρωσική επιθετικότητα.
Κουφαλίτσες του Κερατά και ο Βούτσιτς και ο Νίκολιτς και ο Ντάτσιτς, και ο υπουργός Άμυνας Τζώρτζεβιτς.
«Εκείνοι που γυμνάζονται μαζί για θα πολεμήσουν και καλά μαζί», είπε ο Αντισυνταγματάρχης Justin Ansel των πεζοναυτών
που ήταν επικεφαλής της άσκησης «Platinum Eagle» που έγινε κοντά στα σύνορα με τη Μολδαβία και 400 χιλιόμετρα από τις ρωσικές βάσεις στη Σεβαστούπολη.
Η Σερβία έχει συμμετάσχει σε 116 κοινές στρατιωτικές δραστηριότητες με το ΝΑΤΟ και σε 90 διμερείς στρατιωτικές δραστηριότητες με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά μόνο σε 17 με το ρωσικό στρατό
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Σάββατο 23 Νοεμβρίου 1940. 27η ημέρα του Ελληνοϊταλικού Πολέμου. "Η Χαρά της Νίκης"!
Ο Μεταξάς στο ημερολόγιο του σημείωσε: Ο Μεταξάς, έγραψε επίσης στο ημερολόγιο του : «Διάφοροι ανησυχίαι μου δια αντιδράσεις κατά ΕΟΝ κλπ.»...
.png)
-
.png)
Η ΑΙΝΟΣ επειδή ειναι μικρή και έχει μικρότερο κόστος πουλάει πολύ πιό φθηνα από τον Ανταγωνιστή της Μπαρμπαστάθη που εχειαγοραστεί από πολ... -
.png)
Οι πρώτες (ιατροδικαστικές) εκτιμήσεις αναφέρουν πως ο 31χρονος ποδοσφαιριστής υπέστη έμφραγμα.
.png)
3 σχόλια:
Την εποχη που ο Χιτλερ ηταν απασχολημενος κατα τον Μαϊο-Ιουνιο 1940 με την διευθυνση της κατακτησεως στην Δυση,ο Σταλιν επωφεληθηκε της ευκαιριας για να κινηθη εναντιον των βαλτικων κρατων και να φθασει εως κατω στα Βαλκανια.
Επιφανειακα ολα ησαν φιλικα μεταξυ των δυο μεγαλων δικτατοριων.Ο Μολότωφ ενεργωντας για λογαριασμο του Σταλιν,δεν αφηνε να παρελθη ευκαιρια που να μην επαινεση και κολακευση τους Γερμανους σε καθε περιπτωση μιας νεας επιθεσεως ή μιας νεας κατακτησεως.Οταν η Γερμανια εισεβαλε στη Νορβηγια και τη Δανια,την 9η Απριλιου 1940,ο σοβιετικος κομισσαριος των Εξωτερικων εσπευσε να πει στον εν Μοσχα γερμανο πρεσβη κομη φον ντερ Σουλενμπουργκ,το ιδιο εκεινο πρωϊνο,οτι " η σοβιετικη κυβερνηση κατανοει τα μετρα τα οποια η Γερμανια ειχε εξαναγκαστει να λαβει[...]Ευχομαστε στην Γερμανια πληρη επιτυχια στα αμυντικα της μετρα".(ΕΓΕΠ,τομος 11,σελ 108).
Μετα ενα μηνα(10/5),οταν ο Σουλενμπουργκ επισκεφθηκε τον Μολότωφ για να τον πληροφορησει επισημως περι της επιθεσεως της Βερμαχτ στην Δυση,την οποια ο Ριμπεντροπ ειχε διαταξει τον απεσταλμενο του να εξηγησει "ως επιβληθεισα στην Γερμανια υπο της επικειμενης αγγλο-γαλλικης εισβολης στο Ρουρ δια μεσου του Βελγιου και της Ολλανδιας",ο σοβιετικος πολιτικος εξεφρασε και παλι την ευχαριστηση του.Ο Σουλενμπουργκ τηλεγραφησε οτι" ο Μολότωφ δεχτηκε την ανακοινωση με πνευμα κατανοησεως,προσθετοντας οτι αντιλαμβανεται την αναγκη της Γερμανιας να προστατευθει εναντιον αγγλογαλλικης επιθεσεως.Δεν αμφεβαλλε για την επιτυχια μας".(ΕΓΕΠ,τομος 11,σελ 294,316)
Στις 17 Ιουνιου,τη μερα που η Γαλλια ζητησε ανακωχη,ο Μολότωφ καλεσε τον Σουλενμπουργκ στο γραφειο του "και εξεφρασε τα θερμοτατα συγχαρητηρια της σοβιετικης κυβερνησης για την λαμπρη επιτυχια της γερμανικης Βερμαχτ".Αλλα ειπε και κατι αλλο που δεν αρεσε στους γερμανους.Πληροφορησε τον πρεσβη,και αυτος το τηλεγραφησε στο Βερολινο "κατεπειγοντως", περι "της σοβιετικης δρασεως εναντιον των βαλτικων κρατων" και οπως του διεμηνυσε ο Μολότωφ,"οτι εχει καταστη αναγκαιο να τεθη ενα τερμα σε ολες τις μηχανορραφιες μεσω των οποιων η Γαλλια και η Αγγλια ειχαν επιχειρησει να σπειρουν διχονοια και δυσπιστια μεταξυ της Γερμανιας και της ΕΣΣΔ στα βαλτικα κρατη".Για να θεσει τερμα σε αυτη τη "διχονοια",η σοβιετικη κυβερνηση,προσθεσε ο Μολότωφ,εχει αποστειλει "ειδικους απεσταλμενους" στις τρεις βαλτικες χωρες.Αυτοι ησαν,τρεις εκ των πλεον εμπιστων βοηθων του Σταλιν:ο Δεκαζόνωφ,που εσταλη στην Λιθουανια,ο Βισίνσκυ στην Λεττονια και ο Ζντανωφ στην Εσθονια.Αλλα η "πληροφορηση" του Μολότωφ ηταν εκ των υστερων.Ηδη,την 14η Ιουνιου,την μερα που οι Γερμανοι μπηκαν στο Παρισι,οι Ρωσοι απεστειλαν ενα τελεσιγραφο 9 ωρων στην Λιθουανια,που απαιτουσε την παραιτηση της κυβερνησης της,την συλληψη μερικων εκ των κυριωτερων αξιωματουχων της και το δικαιωμα να αποστειλει εντος του εδαφους της στρατευματα!.Παρ'ολο που η λιθουανικη κυβερνηση απεδεχθη το τελεσιγραφο,η Μοσχα εκρινε την αποδοχη του "μη ικανοποιητικη" και την επομενη 15/6,σοβιετικα στρατευματα κατελαβαν τη χωρα(το μονο βαλτικο κρατος που ειχε συνορα με την Γερμανια).Μεσα σε 2 μερες,παρομοια τελεσιγραφα απευθυνθησαν προς την Λεττονια και την Εσθονια,οι οποιες κατεληφθησαν ομοιως απο τον κοκκινο στρατο.
Ο Σταλιν ηδυνατο να ειναι τοσο ωμος και τοσο αδιστακτος σ'αυτα τα ζητηματα οσο και ο Χιτλερ-και ακομη κυνικωτερος.Αφου ο Τυπος καταργηθηκε,οι πολιτικοι ηγετες συνεληφθηκαν και ολα τα κομματα κηρυχθηκαν παρανομα(πλην των ΚΚ),προκηρυχθηκαν εκλογες(απο τους Ρωσους!) και στις 3 χωρες για την 14η Ιουλιου και αφου οι αντιστοιχες βουλες που ειχαν "εκλεγη" κατ'αυτον τον τροπο ψηφισαν υπερ της ενσωματωσης των χωρων τους στην ΕΣΣΔ,το Ανωτατο Σοβιετ της Ρωσιας τις "δεχτηκε" στη "μητερα χωρα": την Λιθουανια στις 3/8,την Λεττονια στις 5/8,και την Εσθονια στις 6/8.
Πριν εισελθουν οι σοβιετικοι,επικρατησε χαος στα αεροδρομια και στους λιμενες των τριων κρατων,καθως πληθος κοσμου(κυριως οι πιο ευποροι) προσπαθουσε να διαφυγει της φρικτης μοιρας που θα ακολουθουσε της ρωσικης εισοδου.Κανεις δεν επραξε το οτιδηποτε για να εμποδισει αυτην την ιταμη ρωσικη επιθεση εναντιον τριων μικρων χωρων(τι μπορουσαν να κανουν αλλωστε;).Αυτος ομως που ταπεινωθηκε στα ματια της παγκοσμιου κοινης γνωμης ηταν ο Αδολφος Χιτλερ.Απασχολημενος οπως ηταν με την προσπαθεια να οργανωσει την εισβολη στη Βρετανια,δεν ηδύνατο να πραξει τιποτε γι'αυτα.Οι επιστολες των πρεσβεων των 3 βαλτικων κρατων στο Βερολινο,διαμαρτυρομενων κατα της ρωσικης επιθεσεως,επεστραφησαν σ'αυτους κατα διαταγη του Ριμπεντροπ.Για να ταπεινωσει περαιτερω τους Γερμανους,ο Μολότωφ τους ειπε αποτόμως την 11η Αυγουστου να διαλυσουν τις πρεσβειες τους σε Κάουνας,Ριγα και Ταλλίν εντος δεκαπενθημερου και να κλεισουν τα βαλτικα προξενεια μεχρι της 1ης Σεπτεμβριου.
Η αρπαγη των βαλτικων κρατων δεν ικανοποιησε την ορεξη του Σταλιν.Η εκπληκτικως ταχεια καταρρευση των συμμαχικων στρατιων τον παρακινησε να αποκτησει οσο το δυνατον περισσοτερα,εφ'οσον η αποκτηση ηταν δυνατη.Σκεφτηκε προφανως οτι δεν ειχε χρονο να χασει.Την 23η Ιουνιου,μια μερα μετα την επισημη γαλλικη συνθηκολογιση και την ανακωχη της Κομπιένης,ο Μολότωφ καλεσε παλι τον Σουλενμπουργκ και του ειπε οτι,"η λυση του ζητηματος της Βεσσαραβιας δεν επεδεχετο αλλη αναβολη.Η σοβιετικη κυβερνηση ελαβε την αποφαση να χρησημοποιησει βια εαν η ρουμανικη κυβερνηση απερριπτε μια ειρηνικη συμφωνια".Και προσθεσε οτι "αναμενει απο την Γερμανια,οχι μονο να μην παρεμποδισει αλλα και να βοηθησει τα Σοβιετ στην ενεργεια τους".Επι πλεον η σοβιετικη διεκδικηση "εξετεινεται και στην Βουκοβίνα".Στις διαπραγματευσεις στη Μοσχα για το γερμανο-ρωσικο Συμφωνο,ο Ριμπεντροπ,οπως τωρα υπενθυμισε στον Χιτλερ,ο οποιος τον ρωτησε σχετικως,ειχε αναγκαστει να παραχωρησει τη Βεσσαραβια στη ρωσικη σφαιρα ενδιαφεροντος.Αλλα ουδεποτε ειχε δωσει τη Βουκοβινα.
Δημιουργηθηκε καποια ανησυχια στο Βερολινο,η οποια επεκταθηκε μεχρι το στρατηγειο της ΑΔΕΔ στην Δυση.Η Βερμαχτ,εξαρτατο απελπιστικως απο τα ρουμανικα πετρελαια και η Γερμανια χρειαζοταν τα τροφιμα και τη νομή που εισηγαγε απο την βαλκανικη αυτη χωρα.Αυτα θα χανονταν εαν ο ερυθρος στρατος καταλαμβανε την Ρουμανια.Λιγες εβδομαδες πιο πριν,στις 23 Μαϊου,οταν η μαχη της Γαλλιας ευρισκετο στο κορυφωμα της,το Ρουμανικο Γενικο Επιτελειο ειχε εκπεμψει S.O.S προς την ΑΔΕΔ,πληροφοροντας την οτι σοβιετικα στρατευματα συγκεντρωνονται στα συνορα.Ο Γιοντλ συνωψισε την αντιδραση σ'αυτη την ειδηση στο ημερολογιο του την επομένη:" Η κατασταση στην Ανατολη καθισταται απειλητικη ενεκα ρωσικων συγκεντρωσεων εναντι της Βεσσαραβιας".
Τη νυχτα της 26ης Ιουνιου,η ΕΣΣΔ απηυθυνε τελεσιγραφο προς την Ρουμανια,απαιτουσα την παραχωρηση σαυτην της Βεσσαραβιας και της Βουκοβινας,επιμενωντας να εχει απαντηση την επομενη. Ο Ριμπεντροπ απεστειλε οδηγιες προς τον εν Βουκουρεστι πρεσβη του,οπως συστησει στην ρουμανικη κυβερνηση να ενδωσει,πραγμα που εκεινη εκανε την 27η.Σοβιετικα στρατευματα βαδισαν εντος των 2 αποκτηθεντων επαρχιων την επομενη,το δε Βερολινο αφησε στεναγμο ανακουφισεως,οτι τουλαχιστον οι πλουσιες πετρελαιοπηγες και τα τροφιμα δεν απεκοπηκαν με την ολοκληρωτικη καταληψη της Ρουμανιας απο τους Ρωσους.
Παρ'ολο οτι ειναι φανερο απο τις πραξεις του,οτι ο Σταλιν ενεργει για να αποκτηση παν οτι ηδυνατο στην Ανατολικη Ευρωπη,την ωρα που οι γερμανοι ησαν προσηλωμενοι στην Δυση,το γερμανικο ΥΠΕΞ προσπαθει να υποβαθμισει τα γεγονοτα.Ο Ριμπεντροπ θελωντας να κατευνασει την αυξανομενη αγανακτηση του Χιτλερ του στελνει υπομνηματα στα οποια επιχειρηματολογει οτι "ο Σταλιν δεν επιθυμει ουτε αποβλεπει σε ρηξη".Αλλα η γερμανικη πρεσβεια στην Ουασινγκτων εχει διαφορετικη αποψη,ειδικα οσον αφορα την πολιτικη ζημια που εχει υποστει η Γερμανια.Ο Τομσεν τηλεγραφει συνεχως για την εκστρατεια του Τυπου,"στον οποιο αναγραφεται καθημερινα, η Γερμανια παρεδωσε την Ανατολικη Ευρωπη στους Ρωσους και ο Εθνικοσοσιαλισμος δεν διαφερει σε τιποτα απο τους Κομμουνιστες". Και οτι " οι πολιτικοι φιλοι μας στην Ουασιγκτων βρισκονται σε δυσκολη θεση ενεκα αυτης της προπαγανδας και αναμενουν επιχειρηματα απο εμας για απαντησεις".
Στα τελη Ιουνιου ο Τσωρτσιλ επιχειρησει να προειδοποιησει τον Σταλιν,με μια προσωπικη επιστολη,περι των κινδυνων των γερμανικων κατακτησεων για την Ρωσια οπως και για την Βρετανια.Ο σοβιετικος δικτατορας δεν ελαβε τον κοπο να απαντησει.Πιθανον,οπως και καθε αλλος,να νομιζε οτι η Βρετανια εχει ξοφληση.Και ετσι,μετεδωσε στους Γερμανους τις ενεργειες της βρετανικης κυβερνησης.Ο σερ Σταφφορντ Κριπς,ενας ηγετης της αριστερης πτερυγας του Εργατικου Κομματος(γνωστος και ως "Κοκκινος Λορδος"),εσταλη εσπευσμενως στη Μοσχα ως νεος Βρετανος πρεσβευτης,με την ελπιδα " να κρουσει μια πλεον ανταποκρινομενη χορδη μεταξυ των μπολσεβικων"(Τσωρτσιλ, Η ωραιοτερη τους ωρα,σελ 135-136).Εγινε δεκτος απο τον Σταλιν στις 2 Ιουλιου,σε μια συνεντευξη,την οποια ο Τσωρτσιλ χαρακτηρησε "τυπικη και παγερη".Στις 13 Ιουλιου,ο Μολότωφ, κατοπιν οδηγιων του Σταλιν,παρεδωσε στον Σουλενμπουργκ εγγραφο υπομνημα της εμπιστευτικης συνομιλιας,ο οποιος το απεστειλε στο Βερολινο " κατεπειγον",ο δε Ριμπεντροπ ηταν τοσο ευγνωμων για το περιεχομενο του ωστε ειπε στην σοβιετικη κυβερνηση οτι "εκτιμησε πολυ αυτη την πληροφορία".
Ο Κριπς πιεσε τον Σταλιν,λεει το υπομνημα,για την σταση του επι της κυριας αυτης υποθεσεως,μεταξυ αλλων:" Η Βρετανικη κυβερνηση ειναι πεπεισμενη οτι η Γερμανια αγωνιζεται για την ηγεμονια της Ευρωπης...Αυτο ειναι επικινδυνο για την ΕΣΣΔ οπως και για την Αγγλια. Γιαυτο οι δυο χωρες πρεπει να συμφωνησουν σε μια κοινη πολιτικη αυτοπροστασιας εναντιον της Γερμανιας και για την αποκατασταση της ισορροπιας τωνν δυναμεων στην Ευρωπη...". Οι απαντησεις του Σταλιν διδονται ως εξης: Δεν εβλεπε κανενα κινδυνο ηγεμονιας οπιασδηποτε χωρας στην Ευρωπη και ακομη λιγοτερο οτι η Ευρωπη ηδυνατο να καταβροχθισθη απο την Γερμανια.Ο Σταλιν παρακολουθησε την πολιτικη της Γερμανιας και γνωρισε αρκετους εκ των κορυφαιων Γερμανων πολιτικων πολυ καλως.Δεν ειχε ανακαλυψει καμμια επιθυμια εκ μερους τους να καταβροχθησουν ευρωπαϊκες χωρες.Ο Σταλιν δεν ειναι της γνωμης,οτι οι γερμανικες στρατιωτικες επιτυχιες απειλουν την Σοβιετικη Ενωση και τις φιλικες της σχεσεις με την Γερμανια... ".(ΕΓΕΠ,τομος 12,σελ 207).
Αλλα ο Χιτλερ ειχε αρχισει να βγαζει διαφορετικα συμπερασματα,απ'αυτα του Ριμπεντροπ και των αλλων αξιωματουχων της Βιλχελμστρασσε.Η ταχυτητα με την οποια ο Σταλιν κατελαβε τα Βαλτικα Κρατη και τις δυο ρουμανικες επαρχιες τον Ιουνιο,τον ωθησε στην ληψη μιας αποφασεως...
Δημοσίευση σχολίου