Ηχήστε, οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές, δονήστε σύγκορμη τη χώρα, πέρα ως πέρα... Βογγήστε, τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα!
Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα!
Ένα βουνό με δάφνες αν υψώσουμε ως το Πήλιο και ως Την Οσσα, κι αν το πυργώσουμε ως τον έβδομο ουρανό,
ποιον κλει,
τι κι αν το πει η δικιά μου γλώσσα;
Μα Εσύ, Λαέ,
που τη φτωχή Σου τη μιλιά, Ήρωας, την πήρε και την ύψωσε ως τ' αστέρια,
μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά της τέλειας Δόξας του, ανασήκωστον στα χέρια, γιγάντιο φλάμπουρο,
κι απάνω κι από μας που τον υμνούμε,
με καρδιά αναμμένη, πες μ' ένα μόνο ανασασμόν:
«ο Παλαμάς!»,
ν' αντιβογγήσει τ' όνομά του η Οικουμένη.
Άγγελος Σικελιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου