Πρόταση ενός διεφθαρμένου πολίτη
Του Κώστα Καββαθά
http://kavvathas.wordpress.com
κ. Πρόεδρε!
Επειδή σύμφωνα με τον κ. Αντιπρόεδρο είμαι ως πολίτης πιο διεφθαρμένος από τους πολιτικούς (που κάθονται στο γραφείο και πάω και τους διαφθείρω) σκέφτηκα ότι, ο μόνος τρόπος να εξιλεωθώ είναι να προτείνω ένα σενάριο που θα απαλλάξει τη χώρα απ’ το χρέος και θα την βγάλει το ταχύτερο στις «αγορές». Παρακαλώ να το εξετάσετε με τη δέουσα προσοχή μόλις επιστρέψετε από το ταξίδι σας στην Μπουργκίνα Φάσο, πριν την μιλήσετε στη Βουλή των Νήσων Γκαλάπαγκος και μετά τη συνάντησή σας με τον καρντάση τον Ταγίπ στο Ερζερούμ. Όπως εγώ το σενάριο είναι διεφθαρμένο αλλά, περιέχει στοιχεία σοσιαλιστικού σουρεαλισμού με πινελιές ραφηνάτου φιλελευθερισμού.
Προτείνω τον Μάρτιο του 2011, μετά από πρόταση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, οι χώρες του Εurogroup να αγοράσουν το σύνολο του δημόσιου και ιδιωτικού ελληνικού χρέους ύψους 450 δις και να το μεταβιβάσουν πίσω στην ΕΚΤ. Η Τράπεζα θα το διαγράψει επιστρέφοντας τους ισόποσο φρεσκοτυπωμένο (πληθωριστικό) χρήμα, με σκεπτικό την διατήρηση της ισορροπίας στη κυκλοφορία του ευρώ με το δολάριο και την λίρα Αγγλίας, που κάνουν το ίδιο (τυπώνουν χαρτί).
Με αυτό το τρόπο οι ελληνικές τράπεζες (που έχουν αποπληρωθεί από την ΕΚΤ για το σύνολο των ενυπόθηκων δανείων που είχαν εκχωρήσει), βρίσκονται με ρευστότητα 300 δις! Με τα 100 εξαγοράζουν το σύνολο των μεταχρονολογημένων επιταγών, και των εντόκων γραμματίων του ελληνικού δημοσίου τα οποία επίσης διαγράφουν. Με την διεφθαρμένη μου πρόταση στην Ελλάδα κανείς δεν χρωστάει τίποτα σε κανένα.
Από τα υπόλοιπα 200 δις, τα 100 θα χρησιμοποιηθούν σαν κεφάλαιο Core Tier-1(*) ενώ τα υπόλοιπα θα μοιρασθούν (εδώ φαίνεται πως, οι γνώσεις μου ξεπερνούν ακόμα και εκείνες ενός απόφοιτου του LSE), σαν προ-κατατεθειμένο όριο στις πιστωτικές κάρτες των ιδιωτών με λογική ανακατανομής υπέρ των φτωχότερων. Οι άνεργοι θα έχουν το υψηλότερο όριο (70.000€), ακολουθούν οι bluecolar workers (50.000€), τέλος οι υπόλοιποι με 30.000€. Προτείνω το επιτόκιο να ορισθεί στο 2% για 10χρόνια. Ακόμα προτείνω όλα τα νέα καταναλωτικά δάνεια να γίνονται, με νομοθετική ρύθμιση, υποχρεωτικά 10ετή με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Με αυτό τον τρόπο οι ελληνικές τράπεζες αποκτούν πρόσθετη δυνατότητα χορήγησης 1 τρις σε ιδιώτες αλλά, και επιχειρήσεις που δεν χρωστάνε σε κανένα και αξιολογούνται με ΑΑΑ.
Με την διεφθαρμένη μου πρόταση μέσα σε μόλις 12 μήνες η καταναλωτική δαπάνη στην Ελλάδα διπλασιάζεται και τετραπλασιάζεται σε 18!
Το διεφθαρμένο μου μυαλό δεν σταματάει εδώ. Με δεδομένη την πρότασή σας για κάποιας μορφής “ρύθμιση” που υπονοείτε για τα δυτικά Βαλκάνια μέχρι το 2014, κάνω την εξής πρόταση: το ελληνικό Δημόσιο να συνάψει σύμβασεις με Αλβανία Σερβία, Κροατία, Μαυροβούνιο, FYROM, Βουλγαρία και προσύμφωνο με το υπό εκκόλαψη νατοϊκό προτεκτοράτο της ανατολικοδυτικής Θράκης. Με βάση αυτή τη σύμβαση το Ελληνικό Δημόσιο θα αναλάβει ένα μέρος του έργου των δημόσιων υπηρεσιών τους όπως εκκαθάριση φορολογικών δηλώσεων, επεξεργασία διοικητικών αποφάσεων, διενέργεια διαγωνισμών προμηθειών και δημοσίων έργων, να διεκπεραιώνεται από τις υπηρεσίες του! Ως αμοιβή προτείνω το 5% του προϋπολογισμού τους. Με τη μέθοδο αυτή κ. Πρόεδρε η Ελλάδα αλλάζει και δεν βουλιάζει και αποκτάει δημοσιονομικό πρωτογενές πλεόνασμα 2% και δεν χρειάζεται να δανείζεται πλέον.
Τι ξέχασα; Μα την Γερμανία η οποία, αναζητώντας τρόπο να πάρει την μερίδα του λέοντος από την έκρηξη της κατανάλωσης στην Ελλάδα και την συνεπακόλουθη αύξηση πωλήσεων «μερσεντέ» 200SLK και Πόρσε «καγιέ» τούρμπο, ανακαλύπτει τον στόλο των 5 εκατομμυρίων οχημάτων που κυκλοφορούν εκεί και προτείνει διμερή συμφωνία βάσει της οποίας: α. το Υπουργείο Πρόνοιας της Γερμανίας, προαγοράζει για τα επόμενα 3 χρόνια το σύνολο των διανυκτερεύσεων στα ελληνικά ξενοδοχεία για τους μήνες Μάρτιο, Απρίλιο, Οκτώβριο και Νοέμβριο και τις μοιράζει, με την μορφή επιδότησης διακοπών, στους ασφαλισμένους του, υπό τον όρο πως β. η Ελλάδα θα μηδενίσει για 3 χρόνια τις διαφορές στο τέλος ταξινόμησης των «γιωταχί» (μικρά-μεγάλα το ίδιο), θα αφαιρέσει το αυτοκίνητο από τα τεκμήρια γ. θα επιτρέψει την άμεση μετεγκατάσταση δύο εργοστασίων της Οpel (από Αγγλία και το Βέλγιο) και δύο του VAG (VW-Audi), από την Πολωνία και τη Τουρκία σε ελληνικό έδαφος, με το 25% του προσωπικού εξειδικευμένους Γερμανούς και δ. η Ελλάδα θα απαγορεύσει την κυκλοφορία όλων των οχημάτων που δεν καλύπτουν το πρότυπο Euro5 μετά την 31Δεκεμβρίου 2012. Αν ο ΥΠ.ΟΙΚ και κυβέρνηση το αποδεχτεί το ισοζύγιο πληρωμών, με ή χωρίς τους άδηλους πόρους, γίνεται αρχικά πλεονασματικό, η ανεργία περιορίζεται στο 7% μέσα σε 12 μήνες και εγώ κ. Πρόεδρε κερδίζω θέση συμβούλου στο Τμήμα Καλών Πρακτικών (Good Practices Dpt) με συμβολική αμοιβή 12.000€/μήνα συν έξοδα κίνησης και bonus έγκαιρης προσέλευσης. Σε χρόνο dt Ιταλία και Γαλλία θα ζητήσουν (για λόγους Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης) από την χώρα μας να επιτρέψει το ίδιο σε Ιταλούς και Γάλλους κατασκευαστές, εφαρμόζοντας συνοπτικές διαδικασίες στην μετεγκατάσταση τεσσάρων εργοστασίων από τρίτες χώρες. Όπως έλεγε ο αείμνηστος Μέντης Μποσταντζόγλου στην αρχή η κυβέρνησή σας κουνιθόμεν-λιγισθόμεν-δίσκολα παρδωθωμαιν» αλλά στο τέλος το αποδέχεται καταφέρνοντας να πείσει τα βαλκανικά προτεκτοράτα που της έχουν αναθέσει δημοσιονομική δουλειά να βάλουν, για τρία χρόνια, ποσόστωση (quota) στα καινούργια αυτοκίνητα, έναντι μείωσης της αμοιβής της από 5% σε -2% (δηλαδή να τις πληρώνει). Τα (αμερικανικά) προτεκτοράτα τo δέχονται, η Ελλάδα αποκτά ασφαλές δημοσιονομικό πλεόνασμα +3% (από τον ΦΠΑ) και ισορροπημένο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών μέσω των εξασφαλισμένων εξαγωγών της μεταχειρισμένων οχημάτων στις βαλκανικές αγορές. Η ανεργία περιορίζεται στην δομική 4%, τα ξενοδοχεία δουλεύουν 12 μήνες το χρόνο, και η Ελλάδα αποκτά ετήσια δυνατότητα συναρμολόγησης 800.000 οχημάτων σε 12 μήνες, ασφαλή εξαγωγική ζήτηση για τα μεταχειρισμένα της και θετικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
κ. Πρόεδρε,
Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε το Σχέδιο μου είναι από οικονομικοτεχνική άποψη απολύτως ρεαλιστικό γιατί, όλα τα εμπλεκόμενα μέρη πραγματοποιούν συμφωνίες Win-Win σε βάρος χωρών εκτός του Eurogroup. Με τον προσεκτικά μελετημένο τρόπο δεν παρακάμπτεται το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο εκτός από την θεμελιακή κίνηση του σεναρίου μου που θέλει την EKT να διαγράφει χρέος με ταυτόχρονη εκτύπωση χρήματος, κάτι που όμως έχει γίνει ήδη άτυπα 3 φορές. Τελειώνοντας επισημαίνω ότι, μια τέτοια εξέλιξη στην Ευρώπη είναι έξω από τις πολιτικές επιλογές της συνεπώς η στατιστική πιθανότητα εμφάνισής της είναι σχεδόν μηδενική και αυτό ακριβώς καθιστά το σενάριο moy απολύτως οριακό και συνεπώς το κατάλληλο για την επόμενη σας ομιλία στην Βουλή του 12ου πλανήτη Nibiru ο οποίος, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Πράβντα» βρίσκεται σε κίνηση πίσω απ’ τον Πλούτωνα
Με τιμή
Κώστας Δ. Καββαθάς
Δημοσιογράφος
Πρόεδρος του ΚΕΠ (Κόμμα Ενισχυμένης (Augmented) Πραγματικότητας)
(*) Παραθέτω το σχετικό λήμμα από την Wikipedia σε περίπτωση που το ξεχάσασετε: Tier 1 capital is the core measure of a bank’s financial strength from a regulator’s point of view. It is composed of core capital,[1] which consists primarily ofcommon stock and disclosed reserves (or retained earnings),[2] but may also include non-redeemable non-cumulative preferred stock
14/1/11
Αρχισε η νεα χορογραφία
Η Fitch προχώρησε στην υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας κατά μία βαθμίδα αξιολόγησης και πλέον τα ελληνικά ομόλογα έχουν χαρακτηριστεί junk (σκουπίδια) και από τους τρείς οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης.
Η υποβάθμιση της Ελλάδος έγινε από την Fitch, όπως είχε προειδοποιήσει, κατά μία βαθμίδα στο "ΒΒ+" από "BBB-" και αρνητική προοπτική.
Από το υπουργείο Οικονομικών ζητείται «να υπάρξει ένα νέο πλαίσιο για τους οίκους». Παράλληλά αντικρούει τις αιτιάσεις της Fitch για την ελληνική οικονομία, θεωρώντας τις αβάσιμες.
Είχε προηγηθεί έντονο παρασκήνιο και προσπάθεια της χώρας μας να μεταπείσει την Fitch ώστε να μην προχωρήσει στην υποβάθμιση. Τελικά το μόνο κατάφερε είναι η υποβάθμιση να γίνει κατά μία βαθμίδα και όχι κατά δύο όπως ήταν η αρχική πρόθεση του οίκου.
Χαρακτηριστικά σημειώνει «η σημερινή (χθεσινή) απόφαση της Fitch έρχεται ως αποτέλεσμα μία διαδικασίας ένστασης, την οποία υπέβαλε η χώρα στην πρόθεση του οίκου αξιολόγησης για μεγαλύτερη υποβάθμιση».
Στην επιλογή της αναδιάρθρωσης χρέους της Ελλάδας σε πρώτη φάση -και πιθανόν της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας σε επόμενη φάση- βρίσκεται η Ευρωζώνη σύμφωνα με δημοσίευμα του Economist με τίτλο: "Ώρα για το σχέδιο B’. Η στρατηγική διάσωσης της Ευρωζώνης δεν λειτουργεί. Είναι ώρα για τις υπερχρεωμένες χώρες να αναδιαρθρώσουν τα χρέη τους".
Το περιοδικό κινούμενο σε άλλο μήκος κύματος με τις πρόσφατες δηλώσεις Ολι Ρεν, σημειώνει ότι «η στρατηγική που εφάρμοσε η Ευρώπη για να ηρεμήσει τις αγορές και να δημιουργήσει ένα προστατευτικό τείχος μεταξύ της περιφέρειας της και του κέντρου της Ευρωζώνης αποτυγχάνει».
Η υποβάθμιση της Ελλάδος έγινε από την Fitch, όπως είχε προειδοποιήσει, κατά μία βαθμίδα στο "ΒΒ+" από "BBB-" και αρνητική προοπτική.
Από το υπουργείο Οικονομικών ζητείται «να υπάρξει ένα νέο πλαίσιο για τους οίκους». Παράλληλά αντικρούει τις αιτιάσεις της Fitch για την ελληνική οικονομία, θεωρώντας τις αβάσιμες.
Είχε προηγηθεί έντονο παρασκήνιο και προσπάθεια της χώρας μας να μεταπείσει την Fitch ώστε να μην προχωρήσει στην υποβάθμιση. Τελικά το μόνο κατάφερε είναι η υποβάθμιση να γίνει κατά μία βαθμίδα και όχι κατά δύο όπως ήταν η αρχική πρόθεση του οίκου.
Χαρακτηριστικά σημειώνει «η σημερινή (χθεσινή) απόφαση της Fitch έρχεται ως αποτέλεσμα μία διαδικασίας ένστασης, την οποία υπέβαλε η χώρα στην πρόθεση του οίκου αξιολόγησης για μεγαλύτερη υποβάθμιση».
Στην επιλογή της αναδιάρθρωσης χρέους της Ελλάδας σε πρώτη φάση -και πιθανόν της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας σε επόμενη φάση- βρίσκεται η Ευρωζώνη σύμφωνα με δημοσίευμα του Economist με τίτλο: "Ώρα για το σχέδιο B’. Η στρατηγική διάσωσης της Ευρωζώνης δεν λειτουργεί. Είναι ώρα για τις υπερχρεωμένες χώρες να αναδιαρθρώσουν τα χρέη τους".
Το περιοδικό κινούμενο σε άλλο μήκος κύματος με τις πρόσφατες δηλώσεις Ολι Ρεν, σημειώνει ότι «η στρατηγική που εφάρμοσε η Ευρώπη για να ηρεμήσει τις αγορές και να δημιουργήσει ένα προστατευτικό τείχος μεταξύ της περιφέρειας της και του κέντρου της Ευρωζώνης αποτυγχάνει».
ΣΗΚΩ ΑΝΤΡΕΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΕΙΣ
«Ασκούμε πολιτική με πρωταρχικό γνώμονα πάντα τα ελληνικά συμφέροντα, τα δικαιώματα και τον σεβασμό της εθνικής μας κυριαρχίας», δήλωσε ΨΕΥΔΩΣ ο Πινίκιο-Παπανδρέου, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση της Γενικής Γραμματέα του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, στη Βουλή.
Το ΠΑΣΟΚ σέβεται τα χρήματα και τον πλούτο του Ελληνικού λαού», ειπε ο ψεύτης καΙ ΘΥΜΉΘΗΚΕ ΤΟ.... η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες
«Η ιδρυτική μας διακήρυξη», δήλωσε , «βασίστηκε στην πεποίθηση ότι η Ελλάδα μπορεί». Και προσέθεσε ότι η φράση «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», εκφράζει και σήμερα την π στις δυνατότητες που έχει ο λαός μας. Εκφράζει όμως και την υποχρέωση όλων μας, να αναλαμβάνουμε τις δικές μας ευθύνες και να μην ψάχνουμε για άλλοθι. Εκφράζει την πίστη μας ότι, με δικές μας πρωτοβουλίες, κινήσεις, δημιουργικότητα και δυναμικότητα, μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Και αυτό κάνει αυτή η Κυβέρνηση. Δείχνει και έδειξε ότι μπορεί, παρά τις πιο δυσοίωνες συνθήκες από το 1974, και αξιοπιστία να εδραιώσει, και φωνή να έχει, και να τη χρησιμοποιεί όπου χρειάζεται και όπου βρισκόμαστε, και τα συμφέροντα της χώρας να υπερασπίζεται.
Το ΠΑΣΟΚ σέβεται τα χρήματα και τον πλούτο του Ελληνικού λαού», ειπε ο ψεύτης καΙ ΘΥΜΉΘΗΚΕ ΤΟ.... η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες
«Η ιδρυτική μας διακήρυξη», δήλωσε , «βασίστηκε στην πεποίθηση ότι η Ελλάδα μπορεί». Και προσέθεσε ότι η φράση «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», εκφράζει και σήμερα την π στις δυνατότητες που έχει ο λαός μας. Εκφράζει όμως και την υποχρέωση όλων μας, να αναλαμβάνουμε τις δικές μας ευθύνες και να μην ψάχνουμε για άλλοθι. Εκφράζει την πίστη μας ότι, με δικές μας πρωτοβουλίες, κινήσεις, δημιουργικότητα και δυναμικότητα, μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Και αυτό κάνει αυτή η Κυβέρνηση. Δείχνει και έδειξε ότι μπορεί, παρά τις πιο δυσοίωνες συνθήκες από το 1974, και αξιοπιστία να εδραιώσει, και φωνή να έχει, και να τη χρησιμοποιεί όπου χρειάζεται και όπου βρισκόμαστε, και τα συμφέροντα της χώρας να υπερασπίζεται.
Οι προδότες
Η «μυστική διπλωματία» της κυβέρνησης του εΒραίου για την εξυπηρέτηση στόχων της Τουρκίας σε αμερικανικό έγγραφο
«ΕΓΓΡΑΦΟ Ε14
26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1996 ΩΡΑ 02:29
ΑΠΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΑΘΗΝΑΣ
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΑΓΚΥΡΑΣ
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΘΕΜΑ: Οι συναντήσεις του υπουργού στις 10/4 με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κ.Σημίτη
Στις 10 Απριλίου ο υπουργός Εξωτερικών συναντήθηκε με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Σημίτη για να επανεξετάσουν ένα μεγάλο αριθμό ζητημάτων εξωτερικής πολιτικής.
Επικεντρώθηκαν στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, τα Βαλκάνια και την Κύπρο.
Ο Σημίτης προήγαγε μια προσέγγιση βήμα προς βήμα, ώστε να καταρριφθεί το ελληνοτουρκικό αδιέξοδο.
Την αντιπροσωπεία του Σημίτη αποτελούσαν ο υπουργός Εξωτερικών Θ.Πάγκαλος και ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γ.Παπαντωνίου. Ο υπουργός των ΗΠΑ συνοδευόταν από το σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας Λέικ, τον υπηρεσιακό Γενικό Γραμματέα της Ευρώπης Κορνμπλουμ, τον ειδικό απεσταλμένο για την Κύπρο Μπιτλ και άλλους.
Ελληνοτουρκικές σχέσεις
Ο πρωθυπουργός Σημίτης τόνισε πως η Ελλάδα υποστήριξε την τελωνειακή σύνδεση της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση συμπεριλαμβανομένου του οικονομικού πακέτου για τους Τούρκους.
Ο Λέικ ρώτησε αν οι Έλληνες μπορούσαν να προσφέρουν κάτι ώστε να το μεταφέρουμε στην τουρκική κυβέρνηση για να βοηθήσει στην τακτική προσέγγιση βήμα – προς βήμα. Αν για παράδειγμα υπήρχε πρόοδος σε μια δήλωση τότε οι υπουργοί Εξωτερικών θα μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν ως βάση για να προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο. Ο Λέικ ρώτησε επιπλέον αν θα ήταν δυνατόν να γίνει κάποια δήλωση η οποία κατά βάση στο μέλλον θα μπορούσε να ορίσει όλα τα ζητήματα.
Ο υπουργός σημείωσε ότι υπήρχε και ζήτημα ισορροπίας. Απαιτούνταν αρκετά ζητήματα τα οποία θα μπορούσαν να γίνουν αντικείμενα συναλλαγής.
http://heraklion1.blogspot.com/2011/01/blog-post_2416.html
«ΕΓΓΡΑΦΟ Ε14
26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1996 ΩΡΑ 02:29
ΑΠΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΑΘΗΝΑΣ
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΑΓΚΥΡΑΣ
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΘΕΜΑ: Οι συναντήσεις του υπουργού στις 10/4 με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κ.Σημίτη
Στις 10 Απριλίου ο υπουργός Εξωτερικών συναντήθηκε με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Σημίτη για να επανεξετάσουν ένα μεγάλο αριθμό ζητημάτων εξωτερικής πολιτικής.
Επικεντρώθηκαν στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, τα Βαλκάνια και την Κύπρο.
Ο Σημίτης προήγαγε μια προσέγγιση βήμα προς βήμα, ώστε να καταρριφθεί το ελληνοτουρκικό αδιέξοδο.
Την αντιπροσωπεία του Σημίτη αποτελούσαν ο υπουργός Εξωτερικών Θ.Πάγκαλος και ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γ.Παπαντωνίου. Ο υπουργός των ΗΠΑ συνοδευόταν από το σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας Λέικ, τον υπηρεσιακό Γενικό Γραμματέα της Ευρώπης Κορνμπλουμ, τον ειδικό απεσταλμένο για την Κύπρο Μπιτλ και άλλους.
Ελληνοτουρκικές σχέσεις
Ο πρωθυπουργός Σημίτης τόνισε πως η Ελλάδα υποστήριξε την τελωνειακή σύνδεση της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση συμπεριλαμβανομένου του οικονομικού πακέτου για τους Τούρκους.
Ο Λέικ ρώτησε αν οι Έλληνες μπορούσαν να προσφέρουν κάτι ώστε να το μεταφέρουμε στην τουρκική κυβέρνηση για να βοηθήσει στην τακτική προσέγγιση βήμα – προς βήμα. Αν για παράδειγμα υπήρχε πρόοδος σε μια δήλωση τότε οι υπουργοί Εξωτερικών θα μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν ως βάση για να προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο. Ο Λέικ ρώτησε επιπλέον αν θα ήταν δυνατόν να γίνει κάποια δήλωση η οποία κατά βάση στο μέλλον θα μπορούσε να ορίσει όλα τα ζητήματα.
Ο υπουργός σημείωσε ότι υπήρχε και ζήτημα ισορροπίας. Απαιτούνταν αρκετά ζητήματα τα οποία θα μπορούσαν να γίνουν αντικείμενα συναλλαγής.
http://heraklion1.blogspot.com/2011/01/blog-post_2416.html
O Πάσχων Μανδραβέλης και διάφορα «τροπικά πουλιά»
Το άρθρο του Πάσχοντα Μανδραβέλη ««Ντιντήδες» και «εθνικοπαράφρονες»»
στην Καθημερινή ,7 Ιανουαρίου 2011, και η απαντητική επιστολή του Φαήλου Κρανιδιώτη
«Ντιντήδες» και «εθνικοπαράφρονες»
του Mανδραβελη
Οι χαρακτηρισμοί «ντιντήδες» και «βαψομαλλιάδες» είναι αξιολογικοί. Δεν είναι οι πιο κομψοί ούτε συμβάλλουν σε μια πολιτική αντιπαράθεση, με την έννοια ότι χαρακτηρίζουν ανθρώπους και δεν αντικρούουν επιχειρήματα. Αλλά είναι και πρέπει να είναι καθ’ όλα νόμιμοι. Θα ήταν ανόητο δηλαδή κάποιο στέλεχος της Ν. Δ. να μηνύσει τον κ. Φαήλο Κρανιδιώτη που εκστόμισε αυτούς τους χαρακτηρισμούς και φυσικά θα ήταν πολύ εγκληματικό η δικαιοσύνη να καταδικάσει τον κ. Κρανιδιώτη.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον αξιολογικό χαρακτηρισμό «εθνικοπαράφρονες» που εκστόμισε ο δημοσιογράφος κ. Μανώλης Βασιλάκης, τον οποίο δεν πλήρωσε μόνο ο ίδιος, αλλά και ο αείμνηστος Νικήτας Λιοναράκης που απλώς τον... άκουσε. Ο κ. Φαήλος Κρανιδιώτης κατέθεσε αγωγή εναντίον τους για προσβολή της προσωπικότητάς του. Παρόμοιες αγωγές κατέθεσαν τα μέλη της οργάνωσης «Δίκτυο 21», του οποίου πρόεδρος είναι ο κ. Φαήλος Κρανιδιώτης και, διάφορα μέλη ξεχωριστά, όλοι παραπονούμενοι για προσβολή της προσωπικότητάς τους (Μεταξύ των θιγέντων ήταν και ο κ. Α. Σαμαράς, ο οποίος τελικώς παραιτήθηκε από την αγωγή που είχε καταθέσει). Η ελληνική δικαιοσύνη επιδίκασε αποζημίωση δεκάδων εκατομμυρίων στον κ. Φαήλο Κρανιδιώτη, ο οποίος την εισέπραξε από την ΕΡΤ και από τον Νικήτα Λιοναράκη. Ο τελευταίος ευτύχησε να δικαιωθεί (μαζί με τον κ. Βασιλάκη) λίγο πριν από τον θάνατό του από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Το ελληνικό Δημόσιο καταδικάστηκε να επιστρέψει τα χρήματα της αποζημίωσης που εισέπραξε ο κ. Κρανιδιώτης, δηλαδή τελικά πλήρωσε τον λογαριασμό ο Ελληνας φορολογούμενος.
Η οργάνωση «Δίκτυο 21», η οποία δυστυχώς σήμερα γίνεται ο ιδεολογικός αρμός της νέας Νέας Δημοκρατίας, έκανε βροχή αγωγών. Σύμφωνα με παλιότερο δημοσίευμα του «Ιού» «οι 3 δικηγόροι της οργάνωσης (Αλ. Λυκουρέζος, Φ. Κρανιδιώτης και Διον. Καραχάλιος) διεκπεραιώνουν αλλεπάλληλες (και με παρόμοιο περιεχόμενο) αγωγές μελών του Δικτύου συνολικής οικονομικής απαίτησης άνω των 3,5 δισ. δρχ.» (Ελευθεροτυπία 9.1.2000).
Το πρόβλημα με την ακροδεξιά είναι ίδιο με εκείνο της άκρας αριστεράς: τα πολλά μέτρα και σταθμά. Βεβαίως και ο κ. Κρανιδιώτης μπορεί να θεωρεί ότι υπάρχουν «ντιντήδες» στην πολιτική ζωή του τόπου και να το δημοσιεύει. Αλλά και οι υπόλοιποι μπορούν να πιστεύουν και να δημοσιεύουν ότι κυκλοφορούν και «εθνικοπαράφρονες».
Προς: κ. Αλέξη Παπαχελά
Αθήνα, 9-1-2011
Κύριε Διευθυντά,
Στο φύλλο της «Καθημερινής» της 8-1-2008, στην σελ. 13, ο συντάκτης σας Π. Μανδραβέλης, σε άρθρο του με τίτλο ««Ντιντήδες» και «εθνικοπαράφρονες»» αναφέρεται, όπως και προ τριετίας, στο «Δίκτυο 21», στο πρόσωπο μου, τον Μανώλη Βασιλάκη κ.α. Θα ανησυχούσα σφόδρα αν με επαινούσε κι η εχθρότητα του είναι τιμητική για μένα αλλά τα ψεύδη που αναμασά, για δεύτερη φορά από το 2008, αφορούν και το κύρος της έγκριτης εφημερίδας σας.
Το «Δίκτυο 21» ποτέ δεν έκανε αγωγές «άνω των 3,5 δις». Προφανώς ο συγχωρεμένος ο «Ιός» πολλαπλασίαζε το αίτημα επί τους εναγόμενους. Ρωτήστε τους νομικούς συμβούλους σας να σας εξηγήσουν το «αλληλεγγύως και εις ολόκληρον». Δικηγόροι στις νικηφόρες αυτές υποθέσεις ήμασταν μόνο εγώ και ο φίλος και συναγωνιστής κ. Διον. Καραχάλιος. Ο κ. Αλ. Λυκουρέζος δεν είχε καμμία σχέση με τις υποθέσεις αυτές και άλλωστε από το 1999 δεν συμμετείχε στις δραστηριότητες του Δικτύου. Ο κ. Αντ. Σαμαράς, αφού συζητήθηκε η αγωγή του, νίκησε πρωτόδικα και του επιδικάσθηκαν 30.000.000 δρχ για συκοφαντική δυσφήμηση. Δέχθηκε μεγαθύμως να παραιτηθεί, κατόπιν παράκλησης των εναγομένων κι αφού του ζητήθηκε συγγνώμη, η οποία δημοσιεύθηκε φαρδιά πλατιά στην εφημερίδα.
Επειδή δε διακρίνω προβλήματα στην μνήμη του συντάκτη σας, θα του την φρεσκάρω αναφέροντας για δεύτερη φορά τα εξής: οι υποθέσεις του σωματείου ΔΙΚΤΥΟΥ 21 και εμού προσωπικά κατά του Μ. Βασιλάκη και Μ.Μ.Ε. από τα οποία μας επιτέθηκε, κατέληξαν αμετάκλητα και νικηφόρα για εμάς, τόσο για συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς όσο και για ψευδή και συκοφαντικά «γεγονότα», όχι μόνον με αλλεπάλληλες αποφάσεις των Δικαστηρίων μας αλλά και με δημόσιες επανορθώσεις που δημοσίευσαν τόσο ο «Επενδυτής» στις 28-10-2001(αντί της «Εξουσίας» που έκλεισε) διαχωρίζοντας την θέση του συγκροτήματος από τον Μ. Βασιλάκη, όσο και η «Αυριανή» και η Ε.Ρ.Τ. Α.Ε., που αποδέχθηκαν τις αποφάσεις, κατέβαλαν και τις σχετικές αποζημιώσεις και δεν προσέφυγαν στο Ε.Δ.Δ.Α..
Ο Μ. Βασιλάκης όχι μόνον ζήτησε συγνώμη και οι αποφάσεις, στις οποίες ήμασταν αντίδικοι, έγιναν αμετάκλητες αλλά επίσης δεν προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για ΚΑΜΜΙΑ από τις αποφάσεις που σχετίζονται με τα δημοσιεύματα του εναντίον εμού και του ΔΙΚΤΥΟΥ 21, παρά μόνον για αγωγή του φίλου, κ. Διονύση Καραχάλιου, για αβάσιμη αναφορά του Μ.Β. στον Δ.Σ.Α. Όσον αφορά τον Ν. Λιοναράκη που όντως κέρδισε τη δίκη κατά της Ελλάδας στο Ε.Δ.Δ.Α. (στην σύνθεση του οποίου παρατηρήσαμε με ενδιαφέρον ότι μετείχε και στις 2 υποθέσεις ο κ. Χρήστος Ροζάκης), το Ε.Δ.Δ.Α. στηρίχθηκε στην, κατά την άποψη του, ελευθερία του Τύπου και φυσικά δεν θεώρησε ως αληθή τα εναντίον μας ψεύδη.
Ο Μ.Β. είναι άραγε ο ίδιος με τον Μ.Β. που με την 6894/Ζ/1034/13.3.2001 κοινή απόφαση του Υπουργού Παιδείας και του Υπουργού Τύπου αποσπάστηκε στο Πολιτικό Γραφείο του τότε Υπουργού Τύπου κ. Ρέππα (έχω το ΦΕΚ), μετά τις εναντίον μας επιθέσεις και τις πρώτες καταδίκες ;
Με τις ευχές μου για το νέο έτος κάνω δώρο στον συντάκτη σας την περίφημη δήλωση του φίλου του, που καταθέσαμε στο Εφετείο Αθηνών και στον Άρειο Πάγο, για να την (ξανα)εμπεδώσει και να δουν κι οι αναγνώστες σας τι υπερασπίζεται με τόση ζέση:
« ΔΗΛΩΣΗ
Αισθάνομαι την ανάγκη μετά από διάστημα πέραν της διετίας και συνεχείς δικαστικούς αγώνες να περατώσω μία σοβαρή εκκρεμότητα που ταλανίζει εμένα αλλά και άλλους.
Οντως με τα α) τα τέσσερα δημοσιεύματά μου στην ” Εξουσία ” στις 21-2-99, 1-3-99 και 11-3-1999 με τίτλους ” Συμμορίες και συμμωρίες Ι ” ” Συμμορίες και συμμωρίες ΙΙ “, “Συμμορίες και συμμωρίες ΙΙΙ ” και ” Το παρακράτος θεσμός ισχυρότερος του κράτους”, β) με την συνέντευξή μου στον κ. Νικήτα Λιοναράκη στην εκπομπή του Α΄ Προγράμματος της Ε.ΡΑ. ” Γειτονιές της Ελλάδας ” στις 24-3-1999, κατόπιν προσυνεννόησης μαζί του για το περιεχόμενο αυτής, αφού άλλωστε γνώριζε την διένεξή μου με τον κ. Φαήλο Κρανιδιώτη και το ” Δίκτυο 21 ” και γ) με δήλωσή μου που δημοσιεύθηκε σε άρθρο της ” Αυριανής ” στις 3-10-1999, προσέβαλα την τιμή και την υπόληψη του κ. Φαήλου Κρανιδιώτη.
Με τα δημοσιεύματα και τις δηλώσεις μου αυτές επετράπη δυστυχώς να αιωρούνται απαράδεκτες και αδικαιολόγητες από τα πραγματικά γεγονότα αμφισβητήσεις για την ακεραιότητα του χαρακτήρα, τον πατριωτισμό, την κοινωνική, πολιτική και επαγγελματική εντιμότητα και αξία του, ενώ συχνά στα άρθρα μου και στην παραπανω συνέντευξη μου στο Α΄Πρόγραμμα χρησιμοποίησα ύβρεις, όπως ” παρακρατικός”, ” φωνασκούντες κακούργοι των media”, «νευροπαθείς ψευδοπατριώτε»’ κ.α., που αδίκησαν και πρόσβαλαν τον κ. Κρανιδιώτη, ενώ αναφέρθηκα σε γεγονότα που ήταν αναληθή ή ενέπλεξα τον κ. Κρανιδιώτη σε επιλήψιμες δραστηριότητες και ενέργειες , με τις οποίες ουδεμία σχέση είχε.
Εκανα επίσης τις εν λόγω δημοσιεύσεις και δηλώσεις, μεσούσης της υπόθεσης Οτσαλάν, μετέχοντας σε ένα πολιτικό παιχνίδι παραπληροφόρησης και δημιουργίας αποδιοπομπαίων τράγων, που δημιουργήθηκε από κατευθυνόμενες και ψευδείς ” πληροφορίες “, τους διακινητές των οποίων κωλύομαι ν΄αποκαλύψω για ευνοήτους λόγους, αλλά και καλυπτόμενος από το δημοσιογραφικό απόρρητο.
Δηλώνω λοιπόν ότι τιμώ και σέβομαι τον κ. Φ. Κρανιδιώτη ως άνθρωπο, ως ενεργό πολίτη και ως επαγγελματία δικηγόρο και του ζητώ συγγνώμη για τις προσβολές και τους υβριστικούς χαρακτηρισμούς και τους συκοφαντικούς ισχυρισμούς που του απηύθυνα με τα άρθρα μου, τις δηλώσεις μου και την ραδιοφωνική μου συνέντευξη.
Τα αυτά ισχύουν και για το σωματείο ” Κεντρική Ομάδα 21-Δίκτυο 21- Κίνηση Πατριωτικής Αφύπνισης”‘ καθώς και για τους κ.κ. Αντώνη Σαμαρά, Ευάγγελο Τσίρκα και Χριστόδουλο Γιαλλουρίδη, τους οποίους επίσης σέβομαι και τιμώ για την εντιμότητα, την σοβαρότητα και τον πατριωτισμό τους.
Ο τρόπος που χρησιμοποιήθηκα από τους αρχιτέκτονες αυτής της εκστρατείας λάσπης με τις κατευθυνόμενες ψευδείς ” πληροφορίες ” με το συκοφαντικό περιεχόμενο, στην οποία δυστυχώς δέχθηκα να συμμετάσχω τυφλωμένος από την πολιτική μου πίστη σε αυτούς, με εξέθεσε ανεπανόρθωτα και με υπέβαλε σε μία δικαστική περιπέτεια, στην πορεία της οποίας οι ” φίλοι ” μου, αφού υπέθαλψαν τα παραπάνω, με εγκατέλειψαν.
Αθήνα, 23 Οκτωβρίου 2001
Μανώλης Βασιλάκης»
Μετά από σχεδόν δυο δεκαετίες αμισθί διεθνιστική έμπρακτη αλληλεγγύη σε εκατοντάδες κούρδους αγωνιστές που έχω υπερασπιστεί, δεν περιμένω δημοκρατικά εύσημα από «ορφανά» του Σχεδίου Ανάν και οι αναγνώστες σας μπορούν να κρίνουν ποιος ψεύδεται και ποιος διέπεται από ολοκληρωτισμό και αστεία, ομολογουμένως, κακία.
Αναρωτιέμαι δε γιατί πήρε τόσο βαριά και προσωπικά το άρθρο μου στο www.antinews.gr. Κάτι θα ξέρει.
Το εν γένει ηθικό δίδαγμα είναι ότι ανάμεσα σε όλα τ’ άλλα είδη και υποείδη, ευδοκιμούν στον Τύπο και διάφορα «τροπικά πουλιά».
Με την προσήκουσα τιμή
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
Δικηγόρος
Σημείωση: Το Αντίβαρο είχε από το 2001 δημοσιεύσει την δήλωση του Μανώλη Βασιλάκη καθώς και άρθρο της εφημερίδας Παρόν στις 25/11/2001 με σχετικές αναφορές.
στην Καθημερινή ,7 Ιανουαρίου 2011, και η απαντητική επιστολή του Φαήλου Κρανιδιώτη
«Ντιντήδες» και «εθνικοπαράφρονες»
του Mανδραβελη
Οι χαρακτηρισμοί «ντιντήδες» και «βαψομαλλιάδες» είναι αξιολογικοί. Δεν είναι οι πιο κομψοί ούτε συμβάλλουν σε μια πολιτική αντιπαράθεση, με την έννοια ότι χαρακτηρίζουν ανθρώπους και δεν αντικρούουν επιχειρήματα. Αλλά είναι και πρέπει να είναι καθ’ όλα νόμιμοι. Θα ήταν ανόητο δηλαδή κάποιο στέλεχος της Ν. Δ. να μηνύσει τον κ. Φαήλο Κρανιδιώτη που εκστόμισε αυτούς τους χαρακτηρισμούς και φυσικά θα ήταν πολύ εγκληματικό η δικαιοσύνη να καταδικάσει τον κ. Κρανιδιώτη.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον αξιολογικό χαρακτηρισμό «εθνικοπαράφρονες» που εκστόμισε ο δημοσιογράφος κ. Μανώλης Βασιλάκης, τον οποίο δεν πλήρωσε μόνο ο ίδιος, αλλά και ο αείμνηστος Νικήτας Λιοναράκης που απλώς τον... άκουσε. Ο κ. Φαήλος Κρανιδιώτης κατέθεσε αγωγή εναντίον τους για προσβολή της προσωπικότητάς του. Παρόμοιες αγωγές κατέθεσαν τα μέλη της οργάνωσης «Δίκτυο 21», του οποίου πρόεδρος είναι ο κ. Φαήλος Κρανιδιώτης και, διάφορα μέλη ξεχωριστά, όλοι παραπονούμενοι για προσβολή της προσωπικότητάς τους (Μεταξύ των θιγέντων ήταν και ο κ. Α. Σαμαράς, ο οποίος τελικώς παραιτήθηκε από την αγωγή που είχε καταθέσει). Η ελληνική δικαιοσύνη επιδίκασε αποζημίωση δεκάδων εκατομμυρίων στον κ. Φαήλο Κρανιδιώτη, ο οποίος την εισέπραξε από την ΕΡΤ και από τον Νικήτα Λιοναράκη. Ο τελευταίος ευτύχησε να δικαιωθεί (μαζί με τον κ. Βασιλάκη) λίγο πριν από τον θάνατό του από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Το ελληνικό Δημόσιο καταδικάστηκε να επιστρέψει τα χρήματα της αποζημίωσης που εισέπραξε ο κ. Κρανιδιώτης, δηλαδή τελικά πλήρωσε τον λογαριασμό ο Ελληνας φορολογούμενος.
Η οργάνωση «Δίκτυο 21», η οποία δυστυχώς σήμερα γίνεται ο ιδεολογικός αρμός της νέας Νέας Δημοκρατίας, έκανε βροχή αγωγών. Σύμφωνα με παλιότερο δημοσίευμα του «Ιού» «οι 3 δικηγόροι της οργάνωσης (Αλ. Λυκουρέζος, Φ. Κρανιδιώτης και Διον. Καραχάλιος) διεκπεραιώνουν αλλεπάλληλες (και με παρόμοιο περιεχόμενο) αγωγές μελών του Δικτύου συνολικής οικονομικής απαίτησης άνω των 3,5 δισ. δρχ.» (Ελευθεροτυπία 9.1.2000).
Το πρόβλημα με την ακροδεξιά είναι ίδιο με εκείνο της άκρας αριστεράς: τα πολλά μέτρα και σταθμά. Βεβαίως και ο κ. Κρανιδιώτης μπορεί να θεωρεί ότι υπάρχουν «ντιντήδες» στην πολιτική ζωή του τόπου και να το δημοσιεύει. Αλλά και οι υπόλοιποι μπορούν να πιστεύουν και να δημοσιεύουν ότι κυκλοφορούν και «εθνικοπαράφρονες».
Προς: κ. Αλέξη Παπαχελά
Αθήνα, 9-1-2011
Κύριε Διευθυντά,
Στο φύλλο της «Καθημερινής» της 8-1-2008, στην σελ. 13, ο συντάκτης σας Π. Μανδραβέλης, σε άρθρο του με τίτλο ««Ντιντήδες» και «εθνικοπαράφρονες»» αναφέρεται, όπως και προ τριετίας, στο «Δίκτυο 21», στο πρόσωπο μου, τον Μανώλη Βασιλάκη κ.α. Θα ανησυχούσα σφόδρα αν με επαινούσε κι η εχθρότητα του είναι τιμητική για μένα αλλά τα ψεύδη που αναμασά, για δεύτερη φορά από το 2008, αφορούν και το κύρος της έγκριτης εφημερίδας σας.
Το «Δίκτυο 21» ποτέ δεν έκανε αγωγές «άνω των 3,5 δις». Προφανώς ο συγχωρεμένος ο «Ιός» πολλαπλασίαζε το αίτημα επί τους εναγόμενους. Ρωτήστε τους νομικούς συμβούλους σας να σας εξηγήσουν το «αλληλεγγύως και εις ολόκληρον». Δικηγόροι στις νικηφόρες αυτές υποθέσεις ήμασταν μόνο εγώ και ο φίλος και συναγωνιστής κ. Διον. Καραχάλιος. Ο κ. Αλ. Λυκουρέζος δεν είχε καμμία σχέση με τις υποθέσεις αυτές και άλλωστε από το 1999 δεν συμμετείχε στις δραστηριότητες του Δικτύου. Ο κ. Αντ. Σαμαράς, αφού συζητήθηκε η αγωγή του, νίκησε πρωτόδικα και του επιδικάσθηκαν 30.000.000 δρχ για συκοφαντική δυσφήμηση. Δέχθηκε μεγαθύμως να παραιτηθεί, κατόπιν παράκλησης των εναγομένων κι αφού του ζητήθηκε συγγνώμη, η οποία δημοσιεύθηκε φαρδιά πλατιά στην εφημερίδα.
Επειδή δε διακρίνω προβλήματα στην μνήμη του συντάκτη σας, θα του την φρεσκάρω αναφέροντας για δεύτερη φορά τα εξής: οι υποθέσεις του σωματείου ΔΙΚΤΥΟΥ 21 και εμού προσωπικά κατά του Μ. Βασιλάκη και Μ.Μ.Ε. από τα οποία μας επιτέθηκε, κατέληξαν αμετάκλητα και νικηφόρα για εμάς, τόσο για συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς όσο και για ψευδή και συκοφαντικά «γεγονότα», όχι μόνον με αλλεπάλληλες αποφάσεις των Δικαστηρίων μας αλλά και με δημόσιες επανορθώσεις που δημοσίευσαν τόσο ο «Επενδυτής» στις 28-10-2001(αντί της «Εξουσίας» που έκλεισε) διαχωρίζοντας την θέση του συγκροτήματος από τον Μ. Βασιλάκη, όσο και η «Αυριανή» και η Ε.Ρ.Τ. Α.Ε., που αποδέχθηκαν τις αποφάσεις, κατέβαλαν και τις σχετικές αποζημιώσεις και δεν προσέφυγαν στο Ε.Δ.Δ.Α..
Ο Μ. Βασιλάκης όχι μόνον ζήτησε συγνώμη και οι αποφάσεις, στις οποίες ήμασταν αντίδικοι, έγιναν αμετάκλητες αλλά επίσης δεν προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για ΚΑΜΜΙΑ από τις αποφάσεις που σχετίζονται με τα δημοσιεύματα του εναντίον εμού και του ΔΙΚΤΥΟΥ 21, παρά μόνον για αγωγή του φίλου, κ. Διονύση Καραχάλιου, για αβάσιμη αναφορά του Μ.Β. στον Δ.Σ.Α. Όσον αφορά τον Ν. Λιοναράκη που όντως κέρδισε τη δίκη κατά της Ελλάδας στο Ε.Δ.Δ.Α. (στην σύνθεση του οποίου παρατηρήσαμε με ενδιαφέρον ότι μετείχε και στις 2 υποθέσεις ο κ. Χρήστος Ροζάκης), το Ε.Δ.Δ.Α. στηρίχθηκε στην, κατά την άποψη του, ελευθερία του Τύπου και φυσικά δεν θεώρησε ως αληθή τα εναντίον μας ψεύδη.
Ο Μ.Β. είναι άραγε ο ίδιος με τον Μ.Β. που με την 6894/Ζ/1034/13.3.2001 κοινή απόφαση του Υπουργού Παιδείας και του Υπουργού Τύπου αποσπάστηκε στο Πολιτικό Γραφείο του τότε Υπουργού Τύπου κ. Ρέππα (έχω το ΦΕΚ), μετά τις εναντίον μας επιθέσεις και τις πρώτες καταδίκες ;
Με τις ευχές μου για το νέο έτος κάνω δώρο στον συντάκτη σας την περίφημη δήλωση του φίλου του, που καταθέσαμε στο Εφετείο Αθηνών και στον Άρειο Πάγο, για να την (ξανα)εμπεδώσει και να δουν κι οι αναγνώστες σας τι υπερασπίζεται με τόση ζέση:
« ΔΗΛΩΣΗ
Αισθάνομαι την ανάγκη μετά από διάστημα πέραν της διετίας και συνεχείς δικαστικούς αγώνες να περατώσω μία σοβαρή εκκρεμότητα που ταλανίζει εμένα αλλά και άλλους.
Οντως με τα α) τα τέσσερα δημοσιεύματά μου στην ” Εξουσία ” στις 21-2-99, 1-3-99 και 11-3-1999 με τίτλους ” Συμμορίες και συμμωρίες Ι ” ” Συμμορίες και συμμωρίες ΙΙ “, “Συμμορίες και συμμωρίες ΙΙΙ ” και ” Το παρακράτος θεσμός ισχυρότερος του κράτους”, β) με την συνέντευξή μου στον κ. Νικήτα Λιοναράκη στην εκπομπή του Α΄ Προγράμματος της Ε.ΡΑ. ” Γειτονιές της Ελλάδας ” στις 24-3-1999, κατόπιν προσυνεννόησης μαζί του για το περιεχόμενο αυτής, αφού άλλωστε γνώριζε την διένεξή μου με τον κ. Φαήλο Κρανιδιώτη και το ” Δίκτυο 21 ” και γ) με δήλωσή μου που δημοσιεύθηκε σε άρθρο της ” Αυριανής ” στις 3-10-1999, προσέβαλα την τιμή και την υπόληψη του κ. Φαήλου Κρανιδιώτη.
Με τα δημοσιεύματα και τις δηλώσεις μου αυτές επετράπη δυστυχώς να αιωρούνται απαράδεκτες και αδικαιολόγητες από τα πραγματικά γεγονότα αμφισβητήσεις για την ακεραιότητα του χαρακτήρα, τον πατριωτισμό, την κοινωνική, πολιτική και επαγγελματική εντιμότητα και αξία του, ενώ συχνά στα άρθρα μου και στην παραπανω συνέντευξη μου στο Α΄Πρόγραμμα χρησιμοποίησα ύβρεις, όπως ” παρακρατικός”, ” φωνασκούντες κακούργοι των media”, «νευροπαθείς ψευδοπατριώτε»’ κ.α., που αδίκησαν και πρόσβαλαν τον κ. Κρανιδιώτη, ενώ αναφέρθηκα σε γεγονότα που ήταν αναληθή ή ενέπλεξα τον κ. Κρανιδιώτη σε επιλήψιμες δραστηριότητες και ενέργειες , με τις οποίες ουδεμία σχέση είχε.
Εκανα επίσης τις εν λόγω δημοσιεύσεις και δηλώσεις, μεσούσης της υπόθεσης Οτσαλάν, μετέχοντας σε ένα πολιτικό παιχνίδι παραπληροφόρησης και δημιουργίας αποδιοπομπαίων τράγων, που δημιουργήθηκε από κατευθυνόμενες και ψευδείς ” πληροφορίες “, τους διακινητές των οποίων κωλύομαι ν΄αποκαλύψω για ευνοήτους λόγους, αλλά και καλυπτόμενος από το δημοσιογραφικό απόρρητο.
Δηλώνω λοιπόν ότι τιμώ και σέβομαι τον κ. Φ. Κρανιδιώτη ως άνθρωπο, ως ενεργό πολίτη και ως επαγγελματία δικηγόρο και του ζητώ συγγνώμη για τις προσβολές και τους υβριστικούς χαρακτηρισμούς και τους συκοφαντικούς ισχυρισμούς που του απηύθυνα με τα άρθρα μου, τις δηλώσεις μου και την ραδιοφωνική μου συνέντευξη.
Τα αυτά ισχύουν και για το σωματείο ” Κεντρική Ομάδα 21-Δίκτυο 21- Κίνηση Πατριωτικής Αφύπνισης”‘ καθώς και για τους κ.κ. Αντώνη Σαμαρά, Ευάγγελο Τσίρκα και Χριστόδουλο Γιαλλουρίδη, τους οποίους επίσης σέβομαι και τιμώ για την εντιμότητα, την σοβαρότητα και τον πατριωτισμό τους.
Ο τρόπος που χρησιμοποιήθηκα από τους αρχιτέκτονες αυτής της εκστρατείας λάσπης με τις κατευθυνόμενες ψευδείς ” πληροφορίες ” με το συκοφαντικό περιεχόμενο, στην οποία δυστυχώς δέχθηκα να συμμετάσχω τυφλωμένος από την πολιτική μου πίστη σε αυτούς, με εξέθεσε ανεπανόρθωτα και με υπέβαλε σε μία δικαστική περιπέτεια, στην πορεία της οποίας οι ” φίλοι ” μου, αφού υπέθαλψαν τα παραπάνω, με εγκατέλειψαν.
Αθήνα, 23 Οκτωβρίου 2001
Μανώλης Βασιλάκης»
Μετά από σχεδόν δυο δεκαετίες αμισθί διεθνιστική έμπρακτη αλληλεγγύη σε εκατοντάδες κούρδους αγωνιστές που έχω υπερασπιστεί, δεν περιμένω δημοκρατικά εύσημα από «ορφανά» του Σχεδίου Ανάν και οι αναγνώστες σας μπορούν να κρίνουν ποιος ψεύδεται και ποιος διέπεται από ολοκληρωτισμό και αστεία, ομολογουμένως, κακία.
Αναρωτιέμαι δε γιατί πήρε τόσο βαριά και προσωπικά το άρθρο μου στο www.antinews.gr. Κάτι θα ξέρει.
Το εν γένει ηθικό δίδαγμα είναι ότι ανάμεσα σε όλα τ’ άλλα είδη και υποείδη, ευδοκιμούν στον Τύπο και διάφορα «τροπικά πουλιά».
Με την προσήκουσα τιμή
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
Δικηγόρος
Σημείωση: Το Αντίβαρο είχε από το 2001 δημοσιεύσει την δήλωση του Μανώλη Βασιλάκη καθώς και άρθρο της εφημερίδας Παρόν στις 25/11/2001 με σχετικές αναφορές.
13/1/11
Η διασταύρωση μιας «είδησης», για τον Αβάπτιστο
Κοίτα ατυχία ρε γαμώτο. Τέσσερεις οι Νονοί, για τα παιδιά της Μάργκαρετ , και οι 4 πεθαμένοι, όταν μας είπαν το οικογενειακό μυστικό, το 2008. Γιώργος Λιανόπουλος, Γιώργος Μαλάνος, ο Παππούς Γιώργος και η γιαγιά Σοφία.
4 βαπτίσεις, 4 θάνατοι και ούτε μια φωτογραφία. Όσο για την ημερομηνία, κανείς δεν θέλει να την θυμάται. Και η «ορντινάτσα» του Ψυχάρη, η «δημοσιογραφάρα», δεν ρώτησε, την πηγή του για το πότε. «Ποιος , πότε, και τι» λέει η αλφαβήτα της είδησης. Αλλά εδώ έγραψαν «μυθιστόρημα».Οπότε, « μια φορά και έναν καιρό το βάπτισαν το paidi».
Ο «Πινόκιο» δεν είναι άνθρωπος είναι «project».Και είναι προγραμματισμένος πριν τον «πιάσει» η μάνα του.
Σπ.Χ
4 βαπτίσεις, 4 θάνατοι και ούτε μια φωτογραφία. Όσο για την ημερομηνία, κανείς δεν θέλει να την θυμάται. Και η «ορντινάτσα» του Ψυχάρη, η «δημοσιογραφάρα», δεν ρώτησε, την πηγή του για το πότε. «Ποιος , πότε, και τι» λέει η αλφαβήτα της είδησης. Αλλά εδώ έγραψαν «μυθιστόρημα».Οπότε, « μια φορά και έναν καιρό το βάπτισαν το paidi».
Ο «Πινόκιο» δεν είναι άνθρωπος είναι «project».Και είναι προγραμματισμένος πριν τον «πιάσει» η μάνα του.
Σπ.Χ
Γιατί ημερομηνία βάπτισης δεν έχει ποτέ δημοσιευθει ;;...
Του Θωμα Ακρωτηριανάκη
Ακολουθουν προσωπικες μου απόψεις.
Ιδιότυπη περίπτωση πολιτικης πλαστογραφίας θα ήταν,αν το ακόλουθο δημοσίευμα,απόσπασμα βιβλίου,είναι αναληθες,με φροντίδα πληροφοριοδοτων που σκόπιμα παρείχαν ψευδη πληροφόρηση (με αβανταδόρικη σιωπη μη διάψευσης απο τους αναφερόμενους,ή απο το οικογενειακο ή φιλικο κύκλο
τους,ή με εξασφαλισμένο το ότι δεν θα το μαθαίνανε για να το διαψεύσουν), για να βοηθηθει πολιτικα ο Γιώργος Παπανδρέου,ο νυν πρωθυπουργος και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ,ώστε να μην υποστει προκύπτουσα σοβαρη πολιτικη
ζημια
Πρόκειται για το εξης απόσπασμα απο το βιβλίο του Γιώργου Λακόπουλου "Του μιλάνε τα κύματα...Ο Ανδρέας Παπανδρέου πριν μπει στην πολιτικη", εκδόσεις Καστανιώτη, που πρωτοκυκλοφόρησε τον Ιούνη του 2008,(όταν γράφτηκε και εκδόθηκε το βιβλίο,ο συγγραφέας ήταν αρχισυντάκτης του πολιτικου ρεπορταζ της εφημερίδας "ΤΟ ΒΗΜΑ"), σελίδες 124-125 :
"Δεν το είχε συζητήσει με κανέναν.Το 1959, που είχε μετακομίσει για πρώτη φορα στην Ελλάδα, ο Γεώργιος Παπανδρέου φώναξε ένα πρωι τον ιερέα της ενορίας της Εκάλης και βαφτίστηκαν και τα τέσσερα ορθόδοξοι χριστιανοι. Ο Γιώργος,που μέχρι τότε τον φώναζαν Τζέφρι,πήρε και επισήμως το όνομα του παππου του, με ανάδοχο τον καθηγητη Γιωργο Λιανόπουλο - φίλο του Ανδρέα από την Αμερικη και υφυπουργο του Καραμανλη στη Μεταπολίτευση.
Την Γκέηλ, όπως ήταν το αμερικανικο όνομα της Σοφίας,τη βάφτισε η γιαγια και της έδωσε το δικο της όνομα. Νονος του Νίκου,ήταν ο Γιώργος Μαλάνος, καθηγητης Οικονομικων στην Τζώρτζια,φίλος κι αυτος του Ανδρέα Παπανδρέου απο το Κολέγιο,πριν απο τον πόλεμο.
Τον ακολούθησε για ένα διάστημα στην Αθήνα,αλλα το 1963 επέστρεψε στην Αμερικη και λίγο αργότερα έχασε τη ζωη του σε αυτοκινητιστικο δυστύχημα. Τον μικρότερο,τον Ανδρέα,τον βάφτισε ο ίδιος ο Γεώργιος Παπανδρέου. Αυτη η τελετη κρατηθήκε σαν οικογενειακο μυστικο και απο μια άποψη ήταν. Έγινε κυρίως για το χατίρι του Γέρου".
Εκτος απο το πιο πάνω δημοσίευμα,άλλη πηγη που να γράφει
για βάπτιση του Γιώργο Παπανδρέου δεν υπάρχει.
Και θέτω απλως το ερώτημα :
Είναι δυνατο να είναι αληθες το πιο πάνω απόσπασμα και να παραμένει μέχρι σήμερα αδημοσίευτη η επακριβης ημερομηνία της βάπτισης (μέρα-μηνας-έτος) και η ενορία καταγραφης της,αφου η δημοσίευσή τους θα διέλυε απολύτως όλες τις πολιτικα λίαν επιζήμιες φήμες ότι η μητέρα του Μάργκαρετ δεν ήθελε να βαπτιστουν ορθόδοξοι χριστιανοι τα ανήλικα παιδια της, ως προτεστάντισσα και δη απο αυτους που σφοδρα εναντιώνονται στη νηπιοβάπτιση,και φρόντισε και πέτυχε να μη βαπτιστουν ;;
Το απολύτως βέβαιο είναι ότι ειδικα ο παπαγάλος συγγραφέας και ο
εκδοτικος οικος δεν δημοσίευσαν τίποτα εν γνώσει τους ότι είναι αναληθες.
Ακολουθουν προσωπικες μου απόψεις.
Ιδιότυπη περίπτωση πολιτικης πλαστογραφίας θα ήταν,αν το ακόλουθο δημοσίευμα,απόσπασμα βιβλίου,είναι αναληθες,με φροντίδα πληροφοριοδοτων που σκόπιμα παρείχαν ψευδη πληροφόρηση (με αβανταδόρικη σιωπη μη διάψευσης απο τους αναφερόμενους,ή απο το οικογενειακο ή φιλικο κύκλο
τους,ή με εξασφαλισμένο το ότι δεν θα το μαθαίνανε για να το διαψεύσουν), για να βοηθηθει πολιτικα ο Γιώργος Παπανδρέου,ο νυν πρωθυπουργος και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ,ώστε να μην υποστει προκύπτουσα σοβαρη πολιτικη
ζημια
Πρόκειται για το εξης απόσπασμα απο το βιβλίο του Γιώργου Λακόπουλου "Του μιλάνε τα κύματα...Ο Ανδρέας Παπανδρέου πριν μπει στην πολιτικη", εκδόσεις Καστανιώτη, που πρωτοκυκλοφόρησε τον Ιούνη του 2008,(όταν γράφτηκε και εκδόθηκε το βιβλίο,ο συγγραφέας ήταν αρχισυντάκτης του πολιτικου ρεπορταζ της εφημερίδας "ΤΟ ΒΗΜΑ"), σελίδες 124-125 :
"Δεν το είχε συζητήσει με κανέναν.Το 1959, που είχε μετακομίσει για πρώτη φορα στην Ελλάδα, ο Γεώργιος Παπανδρέου φώναξε ένα πρωι τον ιερέα της ενορίας της Εκάλης και βαφτίστηκαν και τα τέσσερα ορθόδοξοι χριστιανοι. Ο Γιώργος,που μέχρι τότε τον φώναζαν Τζέφρι,πήρε και επισήμως το όνομα του παππου του, με ανάδοχο τον καθηγητη Γιωργο Λιανόπουλο - φίλο του Ανδρέα από την Αμερικη και υφυπουργο του Καραμανλη στη Μεταπολίτευση.
Την Γκέηλ, όπως ήταν το αμερικανικο όνομα της Σοφίας,τη βάφτισε η γιαγια και της έδωσε το δικο της όνομα. Νονος του Νίκου,ήταν ο Γιώργος Μαλάνος, καθηγητης Οικονομικων στην Τζώρτζια,φίλος κι αυτος του Ανδρέα Παπανδρέου απο το Κολέγιο,πριν απο τον πόλεμο.
Τον ακολούθησε για ένα διάστημα στην Αθήνα,αλλα το 1963 επέστρεψε στην Αμερικη και λίγο αργότερα έχασε τη ζωη του σε αυτοκινητιστικο δυστύχημα. Τον μικρότερο,τον Ανδρέα,τον βάφτισε ο ίδιος ο Γεώργιος Παπανδρέου. Αυτη η τελετη κρατηθήκε σαν οικογενειακο μυστικο και απο μια άποψη ήταν. Έγινε κυρίως για το χατίρι του Γέρου".
Εκτος απο το πιο πάνω δημοσίευμα,άλλη πηγη που να γράφει
για βάπτιση του Γιώργο Παπανδρέου δεν υπάρχει.
Και θέτω απλως το ερώτημα :
Είναι δυνατο να είναι αληθες το πιο πάνω απόσπασμα και να παραμένει μέχρι σήμερα αδημοσίευτη η επακριβης ημερομηνία της βάπτισης (μέρα-μηνας-έτος) και η ενορία καταγραφης της,αφου η δημοσίευσή τους θα διέλυε απολύτως όλες τις πολιτικα λίαν επιζήμιες φήμες ότι η μητέρα του Μάργκαρετ δεν ήθελε να βαπτιστουν ορθόδοξοι χριστιανοι τα ανήλικα παιδια της, ως προτεστάντισσα και δη απο αυτους που σφοδρα εναντιώνονται στη νηπιοβάπτιση,και φρόντισε και πέτυχε να μη βαπτιστουν ;;
Το απολύτως βέβαιο είναι ότι ειδικα ο παπαγάλος συγγραφέας και ο
εκδοτικος οικος δεν δημοσίευσαν τίποτα εν γνώσει τους ότι είναι αναληθες.
12/1/11
ΖΗΤΩ Η ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΦΑΥΛΟΚΡΑΤΙΑΣ
Δεν προέκυψαν ευθύνες στην υπόθεση εξαγοράς της «ΓΕΡΜΑΝΟΣ» από COSMOTE
Με βασικό σκεπτικό ότι δεν προέκυψαν ικανά στοιχεία για να στοιχειοθετηθούν οι κατηγορίες σε βάρος των εμπλεκομένων, ολοκληρώθηκε με την αποστολή τυπικών κλήσεων η ανάκριση για την υπόθεση της εξαγοράς της εταιρίας ΓΕΡΜΑΝΟΣ από την εταιρία COSMOTE.
O 20ος Τακτικός Ανακριτής που είχε χρεωθεί την δικογραφία για την επίμαχη εξαγορά, η οποία ολοκληρώθηκε πριν περίπου πέντε χρόνια έναντι 1,3 δισ. ευρώ, κρίνει πως τα στοιχεία της υπόθεσης δεν επαρκούν ώστε να στοιχειοθετηθούν οι κατηγορίες σε βάρος των 18 κατηγορουμένων.
Για την υπόθεση είχε ασκηθεί ποινική δίωξη για απιστία, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα και χειραγώγηση μετοχής, ενώ μεταξύ των κατηγορουμένων είναι ο πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΤΕ κ. TRILATERAL (Παν. Βουρλούμης), ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της Cosmote κ. Ευαγ. Μαρτιγόπουλος και ο επικεφαλής της επιχείρησης «ΓΕΡΜΑΝΟΣ» κ. Παν. Γερμανός.
Με βασικό σκεπτικό ότι δεν προέκυψαν ικανά στοιχεία για να στοιχειοθετηθούν οι κατηγορίες σε βάρος των εμπλεκομένων, ολοκληρώθηκε με την αποστολή τυπικών κλήσεων η ανάκριση για την υπόθεση της εξαγοράς της εταιρίας ΓΕΡΜΑΝΟΣ από την εταιρία COSMOTE.
O 20ος Τακτικός Ανακριτής που είχε χρεωθεί την δικογραφία για την επίμαχη εξαγορά, η οποία ολοκληρώθηκε πριν περίπου πέντε χρόνια έναντι 1,3 δισ. ευρώ, κρίνει πως τα στοιχεία της υπόθεσης δεν επαρκούν ώστε να στοιχειοθετηθούν οι κατηγορίες σε βάρος των 18 κατηγορουμένων.
Για την υπόθεση είχε ασκηθεί ποινική δίωξη για απιστία, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα και χειραγώγηση μετοχής, ενώ μεταξύ των κατηγορουμένων είναι ο πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΤΕ κ. TRILATERAL (Παν. Βουρλούμης), ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της Cosmote κ. Ευαγ. Μαρτιγόπουλος και ο επικεφαλής της επιχείρησης «ΓΕΡΜΑΝΟΣ» κ. Παν. Γερμανός.
O Κοεν-τζόγλου (Χρυσοχοΐδης) και η πράσινη διακυβέρνηση τσιράκια του πρέσβη Δανιήλ
Έγγραφο της ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ αποκαλύπτει τις βαθειές σχέσεις του τέως υπουργού προστασίας των μουσουλμάνων με τις ΗΠΑ
Οι ΗΠΑ πίσω από το Τζαμί και την μεταναστευτική πολιτική ΝΔ-ΠΑΣΟΚ
Εμπιστευτικό διπλωματικό τηλέγραφημα , (Ιανουάριος 2010), που διέρρευσε το WikiLeaks αποκαλύπτει τις σχέσεις του τέως υπουργού Προστασίας του (μουσουλμάνου) Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη με την πρεσβεία των ΗΠΑ καθώς και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόταν και διαχειριζόταν ο υπουργός την τρομοκρατία σε εγχώριο επίπεδο. Το τηλεγράφημα αφορά την 45λεπτη συνάντηση του Μ. Χρυσοχοΐδη με τον Αμερικανό πρεσβευτή Ντάνιελ Σπέκχαρντ.
Σύμφωνα με το δημοσιοποιηθέν διπλωματικό έγγραφο, σε συνάντηση του Ντάνιελ Σπέκχαρτ με τον Έλληνα υπουργό, για «το φιλόδοξο σχέδιο» του τελευταίου, να αναδιοργανώσει και να δραστηριοποιήσει όλες τις ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας, ο κ. Χρυσοχοϊδης δήλωσε ότι: «η αστυνομία γνωρίζει τις ταυτότητες των περισσότερων μελών των ελληνικών τρομοκρατικών ομάδων, αλλά δεν διαθέτει επαρκή στοιχεία για να τα συλλάβει και να τα καταδικάσει».
Φέρεται δε να συμφώνησε με την πρόταση του Αμερικανού πρέσβη να δημιουργηθεί μία ομάδα εργασίας κατά της τρομοκρατίας, με τη συμμετοχή της αμερικανικής πρεσβείας και στελεχών του Υπουργείου και καλωσόρισε την εκπαίδευση από Αμερικανούς σε όλες τις υπηρεσίες του Υπουργείου.
«O Χρυσοχοΐδης σημείωσε πως ήταν άσκοπο για κάθε χώρα να συγκεντρώνει τεράστιες ποσότητες πληροφοριών και να μην τις μοιράζεται για την παραγωγή αποτελεσμάτων», περιγράφεται πιο κάτω στο τηλεγράφημα.
Έντονη κριτική κατά ΕΥΠΣτο ίδιο κείμενο αναφέρεται ότι «ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη άσκησε σοβαρή κριτική στην κατάσταση της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, λέγοντας πως «η ΕΥΠ δεν είναι τίποτα» ( «EYP is nothing» ). Δεν εξυπηρετεί την αποστολή της να προστατεύει την Ελλάδα και στην πραγματικότητα, είναι επικίνδυνη για την εθνική ασφάλεια λόγω των πολλών προβλημάτων της, ένα από τα οποία είναι οι συνδικαλιστές εργαζόμενοί της.
Συνεπώς, ο Χρυσοχοΐδης δήλωσε πως σκοπεύει να την καταργήσει και να την επαναδημιουργήσει μέσω ενός προσχεδίου, που βρίσκεται σε διαδικασία σύνταξης».
«Σχετικά με την εγχώρια τρομοκρατία», συνεχίζει το τηλεγράφημα, «ο Χρυσοχοΐδης είπε πως η αστυνομία γνωρίζει ήδη τις ταυτότητες σχεδόν όλων των μελών των τρομοκρατικών-αναρχικών ομάδων που δρουν σήμερα, ωστόσο η έλλειψη στοιχείων δεν τους επιτρέπει τη σύλληψη και φυλάκισή τους. Έφερε το παράδειγμα της έκρηξης στην Εθνική Ασφαλιστική, επί της λεωφόρου Συγγρού, τονίζοντας πως η αστυνομία γνωρίζει τους δράστες, αλλά δεν έχει συμπαγή στοιχεία για να κινηθεί εναντίον τους.
Επανέλαβε παλιότερους ισχυρισμούς ότι υπάρχουν διασυνδέσεις μεταξύ ορισμένων τοπικών ομάδων και της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν
Συνάντηση Αμερικανού πρέσβη με Λ. Οικονόμου
Άλλο δημοσιοποιηθέν διπλωματικό έγγραφο αναφέρεται σε συνάντηση του Αμερικανού πρέσβη με τον αρχηγό της ΕΛΑΣ, Λ. Οικονόμου, ο οποίος δήλωσε την προθυμία της ελληνικής αστυνομίας να συνεργαστεί με την αμερικανική κυβέρνηση. «Δήλωσε πως «οι προκλήσεις των εποχών» απαιτούν ακόμη στενότερη συνεργασία, την οποία επισήμανε ότι θα επιδιώξει», σημειώνεται στο τηλεγράφημα.
«Ο Οικονόμου υπογράμμισε την πρόκληση της λήψης δακτυλικών αποτυπωμάτων των παράνομων μεταναστών στα σύνορα. Στην Ελλάδα, μόνο η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών της ΕΛΑΣ έχει το δικαίωμα πρόσβασης και αποθήκευσης δακτυλικών αποτυπωμάτων, οι ικανότητές της όμως και οι πρακτικές εργασίας της δεν ανταποκρίνονται στην ανάγκη. Γι’ αυτό, μια πρωτοβουλία βρίσκεται σε εξέλιξη με σκοπό την επιτάχυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες αυτές και την απόκτηση σύγχρονης τεχνολογίας για την αποθήκευση και ανάλυση στοιχείων, για να μπορεί ένας αστυνομικός στα σύνορα να έχει άμεση σύνδεση και αποτελέσματα. Είναι εξίσου σημαντικό, οι βάσεις αυτές πληροφοριών να συνδέονται με κάποιο τρόπο με τις πηγές και τις πληροφορίες που διαθέτουν άλλες χώρες, μεταξύ αυτών οι ΗΠΑ, μέσω σύγχρονου λογισμικού», διευκρινίζεται στη συνέχεια.
Ο κ. Οικονόμου «περιέγραψε τη στρατηγική της ελληνικής κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης. Το πιο σημαντικό είναι ότι τα σύνορα πρέπει να προστατευτούν όσο γίνεται καλύτερα. Αυτό απαιτεί στενή συνεργασία μεταξύ των υπηρεσιών του Υπουργείου και των στρατιωτικών, συμπεριλαμβανομένων του στρατού και του ναυτικού. Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στα ανατολικά σύνορα της Ελλάδας, από τότε που η Τουρκία δεν καταβάλει καμία προσπάθεια να σταματήσει τη ροή παράνομων μεταναστών από θαλάσσης και στεριάς».
O επικεφαλής της ΕΛ.ΑΣ., Λευτέρης Οικονόμου, ανέφερε στον πρέσβη των ΗΠΑ ότι η ελληνική αστυνομία θα αναδιοργανωθεί με βάση το πρότυπο του FBI, ενώ τόνισε ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή κι όσον αφορά την παράνομη μετανάστευση, το κέντρο βάρους είχε δοθεί στο να εμποδίσουν τους μετανάστες αλλά και τα εγκληματικά δίκτυα να μεταβούν δυτικά, προς την Ευρώπη. Η συνάντηση κράτησε 75 λεπτά και έγινε στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Κεντρικό ζήτημα ήταν η αναδιοργάνωση των υπηρεσιών ασφαλείας με ζητούμενο τη συνεργασία μεταξύ τους, όπως αυτή επετεύχθη κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Εξέφρασε τη λύπη του για το περιστατικό με την επίθεση στη συναγωγή των Χανίων, απαντώντας σε ερώτηση του πρέσβη, τονίζοντας ότι δεν θα γίνουν ανεκτά κρούσματα αντισημιτισμού και επιθέσεις από ακροδεξιές οργανώσεις. Επίσης, τόνισε ότι η εξάρθρωση της τρομοκρατίας είναι πρώτη προτεραιότητα κι προέβλεψε ότι όλες οι οργανώσεις θα έχουν συλληφθεί στο άμεσο μέλλον. Παράλληλα, έκανε λόγο για απευθείας σχέση του οργανωμένου εγκλήματος με τις τρομοκρατικές ομάδες. Για το αίτημα δημιουργίας ενός κλιμάκιου συνεργασίας ανάμεσα στις διωκτικές αρχές των ΗΠΑ και τις ελληνικές, ο κ. Οικονόμου ανέφερε ότι είναι θετικός κι ότι θα το συζητήσει με τον αρχηγό της ΕΥΠ.
Άλλο τηλεγράφημα αφορά έκθεση της πρεσβείας σχετικά με τα θέματα μετανάστευσης και ασύλου και την πολιτική της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Αναφέρεται, μεταξύ άλλων σ΄αυτό, ότι:
«Οι μετανάστες συμμετείχαν στις βίαιες κινητοποιήσεις στην Αθήνα την περίοδο Δεκέμβριος 2008 - Μάρτιος 2009 και μετανάστες καταληψίες έχουν καταλάβει ορισμένες γειτονιές της Αθήνας, επιδεινώνοντας την «ελληνική φυγή» από υποβαθμισμένες περιοχές τις πρωτεύουσας. Χωρίς νομικό καθεστώς, ελλείψει ευκαιριών οικονομικής και κοινωνικής ενσωμάτωσης και αντιδρώντας στις αρνήσεις της ελληνικής κυβέρνησης να χτίσει τζαμί, οι παράνομοι μουσουλμάνοι μετανάστες - ειδικά οι νέοι άντρες από Πακιστάν, Αφγανιστάν, Ιράκ και Σομαλία - ενδέχεται να είναι ευάλωτοι απέναντι στον ισλαμικό ριζοσπαστισμό στις υπόγειες αίθουσες προσευχής που διατηρούν σε μεγάλες πόλεις».
«Μέχρι προσφάτως, η Ελλάδα ήταν μια χώρα που εξήγαγε μετανάστες και η γρήγορη αποδοχή μεταναστών κάνει πολλούς Έλληνες να βλέπουν τα ανεξέλεγκτα κύματα παράνομων μεταναστών ως σημαντικό παράγοντα οικονομικής και κοινωνικής αποσταθεροποίησης. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν σημαντικές πολιτικές επιπτώσεις: Η δυσφορία των πολιτών για τους χειρισμούς στο θέμα της μεταναστευτικής πολιτικής από την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ συνέβαλε στην εκλογική της ήττα και ο ΛΑΟΣ αναδείχθηκε στην πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση ως εθνικιστική, αντιμεταναστευτική πλατφόρμα».
«Κατά την άποψή μας, τα προγράμματα ενσωμάτωσης είναι κρίσιμης σημασίας: ως συνέπεια της οικονομικής κρίσης, η μετανάστευση και οι εργασιακές πολιτικές βρίσκονται υπό εξονυχιστική εξέταση και η δέσμευση της Ε.Ε. για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους αιτούντες άσυλο δοκιμάζεται από μια πολιτική πραγματικότητα ψηφοφόρων που έχει φτάσει στα όριά της από την παράνομη μετανάστευση».
με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Οι ΗΠΑ πίσω από το Τζαμί και την μεταναστευτική πολιτική ΝΔ-ΠΑΣΟΚ
Εμπιστευτικό διπλωματικό τηλέγραφημα , (Ιανουάριος 2010), που διέρρευσε το WikiLeaks αποκαλύπτει τις σχέσεις του τέως υπουργού Προστασίας του (μουσουλμάνου) Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη με την πρεσβεία των ΗΠΑ καθώς και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόταν και διαχειριζόταν ο υπουργός την τρομοκρατία σε εγχώριο επίπεδο. Το τηλεγράφημα αφορά την 45λεπτη συνάντηση του Μ. Χρυσοχοΐδη με τον Αμερικανό πρεσβευτή Ντάνιελ Σπέκχαρντ.
Σύμφωνα με το δημοσιοποιηθέν διπλωματικό έγγραφο, σε συνάντηση του Ντάνιελ Σπέκχαρτ με τον Έλληνα υπουργό, για «το φιλόδοξο σχέδιο» του τελευταίου, να αναδιοργανώσει και να δραστηριοποιήσει όλες τις ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας, ο κ. Χρυσοχοϊδης δήλωσε ότι: «η αστυνομία γνωρίζει τις ταυτότητες των περισσότερων μελών των ελληνικών τρομοκρατικών ομάδων, αλλά δεν διαθέτει επαρκή στοιχεία για να τα συλλάβει και να τα καταδικάσει».
Φέρεται δε να συμφώνησε με την πρόταση του Αμερικανού πρέσβη να δημιουργηθεί μία ομάδα εργασίας κατά της τρομοκρατίας, με τη συμμετοχή της αμερικανικής πρεσβείας και στελεχών του Υπουργείου και καλωσόρισε την εκπαίδευση από Αμερικανούς σε όλες τις υπηρεσίες του Υπουργείου.
«O Χρυσοχοΐδης σημείωσε πως ήταν άσκοπο για κάθε χώρα να συγκεντρώνει τεράστιες ποσότητες πληροφοριών και να μην τις μοιράζεται για την παραγωγή αποτελεσμάτων», περιγράφεται πιο κάτω στο τηλεγράφημα.
Έντονη κριτική κατά ΕΥΠΣτο ίδιο κείμενο αναφέρεται ότι «ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη άσκησε σοβαρή κριτική στην κατάσταση της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, λέγοντας πως «η ΕΥΠ δεν είναι τίποτα» ( «EYP is nothing» ). Δεν εξυπηρετεί την αποστολή της να προστατεύει την Ελλάδα και στην πραγματικότητα, είναι επικίνδυνη για την εθνική ασφάλεια λόγω των πολλών προβλημάτων της, ένα από τα οποία είναι οι συνδικαλιστές εργαζόμενοί της.
Συνεπώς, ο Χρυσοχοΐδης δήλωσε πως σκοπεύει να την καταργήσει και να την επαναδημιουργήσει μέσω ενός προσχεδίου, που βρίσκεται σε διαδικασία σύνταξης».
«Σχετικά με την εγχώρια τρομοκρατία», συνεχίζει το τηλεγράφημα, «ο Χρυσοχοΐδης είπε πως η αστυνομία γνωρίζει ήδη τις ταυτότητες σχεδόν όλων των μελών των τρομοκρατικών-αναρχικών ομάδων που δρουν σήμερα, ωστόσο η έλλειψη στοιχείων δεν τους επιτρέπει τη σύλληψη και φυλάκισή τους. Έφερε το παράδειγμα της έκρηξης στην Εθνική Ασφαλιστική, επί της λεωφόρου Συγγρού, τονίζοντας πως η αστυνομία γνωρίζει τους δράστες, αλλά δεν έχει συμπαγή στοιχεία για να κινηθεί εναντίον τους.
Επανέλαβε παλιότερους ισχυρισμούς ότι υπάρχουν διασυνδέσεις μεταξύ ορισμένων τοπικών ομάδων και της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν
Συνάντηση Αμερικανού πρέσβη με Λ. Οικονόμου
Άλλο δημοσιοποιηθέν διπλωματικό έγγραφο αναφέρεται σε συνάντηση του Αμερικανού πρέσβη με τον αρχηγό της ΕΛΑΣ, Λ. Οικονόμου, ο οποίος δήλωσε την προθυμία της ελληνικής αστυνομίας να συνεργαστεί με την αμερικανική κυβέρνηση. «Δήλωσε πως «οι προκλήσεις των εποχών» απαιτούν ακόμη στενότερη συνεργασία, την οποία επισήμανε ότι θα επιδιώξει», σημειώνεται στο τηλεγράφημα.
«Ο Οικονόμου υπογράμμισε την πρόκληση της λήψης δακτυλικών αποτυπωμάτων των παράνομων μεταναστών στα σύνορα. Στην Ελλάδα, μόνο η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών της ΕΛΑΣ έχει το δικαίωμα πρόσβασης και αποθήκευσης δακτυλικών αποτυπωμάτων, οι ικανότητές της όμως και οι πρακτικές εργασίας της δεν ανταποκρίνονται στην ανάγκη. Γι’ αυτό, μια πρωτοβουλία βρίσκεται σε εξέλιξη με σκοπό την επιτάχυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες αυτές και την απόκτηση σύγχρονης τεχνολογίας για την αποθήκευση και ανάλυση στοιχείων, για να μπορεί ένας αστυνομικός στα σύνορα να έχει άμεση σύνδεση και αποτελέσματα. Είναι εξίσου σημαντικό, οι βάσεις αυτές πληροφοριών να συνδέονται με κάποιο τρόπο με τις πηγές και τις πληροφορίες που διαθέτουν άλλες χώρες, μεταξύ αυτών οι ΗΠΑ, μέσω σύγχρονου λογισμικού», διευκρινίζεται στη συνέχεια.
Ο κ. Οικονόμου «περιέγραψε τη στρατηγική της ελληνικής κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης. Το πιο σημαντικό είναι ότι τα σύνορα πρέπει να προστατευτούν όσο γίνεται καλύτερα. Αυτό απαιτεί στενή συνεργασία μεταξύ των υπηρεσιών του Υπουργείου και των στρατιωτικών, συμπεριλαμβανομένων του στρατού και του ναυτικού. Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στα ανατολικά σύνορα της Ελλάδας, από τότε που η Τουρκία δεν καταβάλει καμία προσπάθεια να σταματήσει τη ροή παράνομων μεταναστών από θαλάσσης και στεριάς».
O επικεφαλής της ΕΛ.ΑΣ., Λευτέρης Οικονόμου, ανέφερε στον πρέσβη των ΗΠΑ ότι η ελληνική αστυνομία θα αναδιοργανωθεί με βάση το πρότυπο του FBI, ενώ τόνισε ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή κι όσον αφορά την παράνομη μετανάστευση, το κέντρο βάρους είχε δοθεί στο να εμποδίσουν τους μετανάστες αλλά και τα εγκληματικά δίκτυα να μεταβούν δυτικά, προς την Ευρώπη. Η συνάντηση κράτησε 75 λεπτά και έγινε στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Κεντρικό ζήτημα ήταν η αναδιοργάνωση των υπηρεσιών ασφαλείας με ζητούμενο τη συνεργασία μεταξύ τους, όπως αυτή επετεύχθη κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Εξέφρασε τη λύπη του για το περιστατικό με την επίθεση στη συναγωγή των Χανίων, απαντώντας σε ερώτηση του πρέσβη, τονίζοντας ότι δεν θα γίνουν ανεκτά κρούσματα αντισημιτισμού και επιθέσεις από ακροδεξιές οργανώσεις. Επίσης, τόνισε ότι η εξάρθρωση της τρομοκρατίας είναι πρώτη προτεραιότητα κι προέβλεψε ότι όλες οι οργανώσεις θα έχουν συλληφθεί στο άμεσο μέλλον. Παράλληλα, έκανε λόγο για απευθείας σχέση του οργανωμένου εγκλήματος με τις τρομοκρατικές ομάδες. Για το αίτημα δημιουργίας ενός κλιμάκιου συνεργασίας ανάμεσα στις διωκτικές αρχές των ΗΠΑ και τις ελληνικές, ο κ. Οικονόμου ανέφερε ότι είναι θετικός κι ότι θα το συζητήσει με τον αρχηγό της ΕΥΠ.
Άλλο τηλεγράφημα αφορά έκθεση της πρεσβείας σχετικά με τα θέματα μετανάστευσης και ασύλου και την πολιτική της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Αναφέρεται, μεταξύ άλλων σ΄αυτό, ότι:
«Οι μετανάστες συμμετείχαν στις βίαιες κινητοποιήσεις στην Αθήνα την περίοδο Δεκέμβριος 2008 - Μάρτιος 2009 και μετανάστες καταληψίες έχουν καταλάβει ορισμένες γειτονιές της Αθήνας, επιδεινώνοντας την «ελληνική φυγή» από υποβαθμισμένες περιοχές τις πρωτεύουσας. Χωρίς νομικό καθεστώς, ελλείψει ευκαιριών οικονομικής και κοινωνικής ενσωμάτωσης και αντιδρώντας στις αρνήσεις της ελληνικής κυβέρνησης να χτίσει τζαμί, οι παράνομοι μουσουλμάνοι μετανάστες - ειδικά οι νέοι άντρες από Πακιστάν, Αφγανιστάν, Ιράκ και Σομαλία - ενδέχεται να είναι ευάλωτοι απέναντι στον ισλαμικό ριζοσπαστισμό στις υπόγειες αίθουσες προσευχής που διατηρούν σε μεγάλες πόλεις».
«Μέχρι προσφάτως, η Ελλάδα ήταν μια χώρα που εξήγαγε μετανάστες και η γρήγορη αποδοχή μεταναστών κάνει πολλούς Έλληνες να βλέπουν τα ανεξέλεγκτα κύματα παράνομων μεταναστών ως σημαντικό παράγοντα οικονομικής και κοινωνικής αποσταθεροποίησης. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν σημαντικές πολιτικές επιπτώσεις: Η δυσφορία των πολιτών για τους χειρισμούς στο θέμα της μεταναστευτικής πολιτικής από την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ συνέβαλε στην εκλογική της ήττα και ο ΛΑΟΣ αναδείχθηκε στην πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση ως εθνικιστική, αντιμεταναστευτική πλατφόρμα».
«Κατά την άποψή μας, τα προγράμματα ενσωμάτωσης είναι κρίσιμης σημασίας: ως συνέπεια της οικονομικής κρίσης, η μετανάστευση και οι εργασιακές πολιτικές βρίσκονται υπό εξονυχιστική εξέταση και η δέσμευση της Ε.Ε. για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους αιτούντες άσυλο δοκιμάζεται από μια πολιτική πραγματικότητα ψηφοφόρων που έχει φτάσει στα όριά της από την παράνομη μετανάστευση».
με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
11/1/11
Τα εθνικά συμφέροντα στην «τσόχα»
Ερζερούμ - Αιγαίο - «Φαμίλιες»…
του Θανάση Αντωνόπουλου
http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=3198
Τα εθνικά συμφέροντα (Αιγαίο - Κύπρος - Σκοπιανό - Αγωγοί - Οικονομία) «παίζονται» την τελευταία εικοσαετία στην «τσόχα» των δύο εκ των τριών «φαμιλιών» (Παπανδρέου - Μητσοτάκη), με εξαίρεση τις ασθενείς προσπάθειες του εκπροσώπου της τρίτης «φαμίλιας», (Καραμανλή) την περίοδο 2004-2009, και στον βαθμό που ο γόνος της τελευταίας δυναστείας ήλεγχε (;) την υπουργό Εξωτερικών του, κ. Ντόρα Μπακογιάννη!
Για τον κ. Κ. Καραμανλή τον Νεώτερο, μετά τις αποκαλύψεις της ιστοσελίδας Wikileaks για τη σκοτεινή δραστηριότητα της κ. Ντόρας Μπακογιάννη, όπου δι' εγγράφων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αναδύεται στο φως της δημοσιότητας η έκθεση, εκ μέρους της τελευταίας, των εθνικών μας συμφερόντων, στη βουλιμία της Ουάσινγκτον και την υπονόμευση των θέσεων τόσο του ιδίου, μέσω της «διπλωματίας των αγωγών», όσο και των Κ. Καραμανλή του Πρεσβύτερου και του διπλωματικού συμβούλου Πέτρου Μολυβιάτη, ο ελληνικός λαός αναμένει να λύσει τη σιωπή του και να τον πληροφορήσει «πώς και γιατί» διατήρησε την εκπρόσωπο της «φαμίλιας» Μητσοτάκη στον θώκο της υπουργού Εξωτερικών…
Την περίοδο της «μεσοβασιλείας» και υπό την έμφοβο διαχείριση της εξωτερικής πολιτικής από το δίδυμο Σημίτη - Πάγκαλου, το στρατιωτικο-διπλωματικό κατεστημένο της Άγκυρας, με τη σκηνοθεσία του επεισοδίου των Υμίων, υπό την μπαγκέτα της Ουάσινγκτον, εξυφαίνει τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών» και στη συνέχεια το μοιραίο δίδυμο συνυπογράφει με την Άγκυρα τις «Συμφωνίες της Μαδρίτης», όπου διά του στόματος και της υπογραφής του κ. Κ. Σημίτη, τίθεται από πλευράς Ελλάδας υπό αμφισβήτηση το καθεστώς του Αρχιπελάγους και αναγνωρίζονται «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο…
Το «Δράμα της Ελλάδας» κορυφούται με την άνοδο στην εξουσία του Γ. Παπανδρέου του Γ΄ και του Νεο-ΠΑΣΟΚ. Ο περιοδεύων ανά την υφήλιο έλληνας πρωθυπουργός επιδίδεται προς εξυπηρέτηση μικροκομματικών και μόνο στόχων, σε μία άνευ όρων και ορίων κινδυνολογία («Τιτανικός», κίνδυνος χρεοκοπίας της χώρας) εκχέοντας ένα πάθος κατά του ελληνικού λαού, του επιπέδου ευημερίας του, του κράτους κοινωνικής πρόνοιας, των κατακτήσεων και δικαιωμάτων του κόσμου της Εργασίας και εν τέλει, ασυνειδήτως, των εθνικών συμφερόντων της χώρας.
Βεβαίως, είναι ευεξήγητος αυτή η τακτική του γόνου της «φαμίλιας» Παπανδρέου. Η Κοινωνιολογία, η Παιδαγωγική, η Φιλοσοφία, αλλά και η Γλωσσολογία, ομιλούν για την ψυχοσύνθεση των ατόμων τα οποία δεν έχουν βιώσει επαρκώς τον πολιτισμό της χώρας την οποία εκλήθησαν να κυβερνήσουν.
Ο Γ. Παπανδρέου ο Γ΄, λόγω των γνωστών περιπετειών της χώρας την τελευταία πεντηκονταετία, όχι οικεία βουλήσει, περιδιάβηκε ΗΠΑ (τόπο γέννησής του), Καναδά, Σουηδία, Αγγλία, Γερμανία κ.α., σε σημείο να στερηθεί της δυνατότητας να εγκολπωθεί σε επαρκή βαθμό τη γλώσσα και τον πολιτισμό των χωρών της προσωρινής διαμονής του.
Τα άτομα αυτά από τις προμνησθείσες επιστήμες κατατάσσονται στην κατηγορία των «Πολιτιστικών Μετεώρων». Και την έλλειψη της «ρίζας» αναπληρώνει ένας «θολός κοσμοπολιτισμός», που εκφράζεται στο ιδεολογικό πεδίο μ' έναν απλουστευτικό διεθνισμό και στην πράξη με μια τακτική συμβιβασμού, έστω κι αν αυτή υπερβαίνει τις «κόκκινες γραμμές» μιας, κατά κοινή και διαχρονική παραδοχή, ακολουθούμενης εξωτερικής πολιτικής.
Η πολιτική αυτή είναι αναμφιβόλως η αναγκαία πολιτική ενός επικεφαλής διακρατικού - υπερεθνικού οργανισμού (π.χ. ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, ΟΑΣΕ κ.ά.), ουχί όμως και του πρωθυπουργού μιας χώρας, όπως η Ελλάδα, που η γεωστρατηγική της θέση τη θέτει στο επίκεντρο διακρατικών αντιθέσεων και συμφερόντων.
Η διαφορά του Γ. Παπανδρέου του Γ΄ προς τον πατέρα και τον παππού του έγκειται στο ότι οι γεννήτορές του άρχισαν την πολιτική τους σταδιοδρομία με αφετηρία μια στερεά ελληνική Παιδεία και βαθιά γνώση της Ιστορίας και του πολιτισμού της χώρας τους.
Η Δημοκρατική Παράταξη, που το Νεο-ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου ο Γ΄ βαυκαλίζονται ότι αποτελούν συνέχειά της, είναι περισσότερο ή βέβαιο ότι δεν δονούνται ούτε αντικαθρεπτίζονται στον «εαυτού επικήδειον», που ο Γενάρχης της Παράταξης, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, εξεφώνησε στη Βουλή του 1928:
• «…Ο προκείμενος νεκρός ήτο ένας αληθινός άνδρας, με μεγάλο θάρρος, με αυτοπεποίθησιν και δι' αυτόν και διά τον λαόν που εκλήθη να κυβερνήση. Ίσως έκαμε πολλά σφάλματα, αλλά ποτέ δεν του απέλειψε το θάρρος, ποτέ δεν υπήρξε μοιρολάτρης, διότι δεν επερίμενε ποτέ από την μοίραν να ίδη την χώραν προηγμένην, αλλά έθεσεν εις την υπηρεσίαν αυτής όλον το πυρ το οποίον είχεν μέσα του, κάθε δύναμιν ψυχικήν και σωματικήν»…
Η πορεία του Γ. Παπανδρέου του Γ΄ προς το Ερζερούμ, τη σύναξη των ανά την υφήλιο πρέσβεων της Τουρκίας, του πλέον σκληρού, ομού με το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας των στρατηγών της γείτονος, σώματος των επεκτατικών βλέψεων της Άγκυρας προς το Αιγαίο και τη Θράκη και αμφισβήτησης της εθνικής κυριαρχίας της χώρας μας, σε τι συνίσταται; Και ως προς τι η παρουσία εκεί του έλληνα πρωθυπουργού, αφού ειδήμονες και μη προειδοποιούν για τους κινδύνους που εγκυμονεί για την Ελλάδα αυτή η τακτική καθώς και επισημαίνουν τους σκοπέλους που υποκρύπτονται επιμελώς από τις μυστικές διαπραγματεύσεις για τη «συνεκμετάλλευση» των πλουτοπαραγωγικών πηγών του Αιγαίου, ενώ δεν αφύνουν ασχολίαστη την απραξία της ελληνικής πλευράς για την ανακήρυξη ΑΟΖ (Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης) στην περιοχή του Καστελλόριζου.
Αλλά και προς τι η αλαλία για τα συγκεκριμένα, ζωτικής σημασίας για το μέλλον της χώρας, θέματα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
Ο κ. Αντώνης Σαμαράς έχει προσαρμοσθεί στις επιταγές του «άσματος της υποτέλειας», που εκχέεται από υπερατλαντικές Σειρήνες,
• «Βασίλη (Αντώνη) κάτσε φρόνιμα
να γίνεις νοικοκύρης (πρωθυπουργός)…»;
Στο καθεστώς οικονομικής υποτέλειας και μειωμένης εθνικής ανεξαρτησίας, που έχει περιέλθει η χώρα, μόνο ο πατριωτικός αχός του ΚΚΕ, urbi et orbi ακούγεται: Το Αιγαίο έχει εκχωρηθεί στη συνεκμετάλλευση Τουρκίας - Ελλάδας υπό την επικυριαρχία της Ουάσινγκτον και σε ποσοστά 60% στις αμερικανικές εταιρείες και από 20% σε Έλληνες και Τούρκους!
Αυτό υποκρύπτει η πορεία του Γ. Παπανδρέου του Γ΄ προς το Ερζερούμ υπό την αιδήμονα σιωπή του κ. Αντώνη Σαμαρά;
πηγή (Το Παρόν της Κυριακής)
Θα μάθουμε άραγε κάποτε τι συνέβη στο Ερζερούμ; (Κ. Μπετινάκης)
Και στους Τούρκους λένε, μ’ άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε
http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=3196
Μην πιστεύετε τις επίσημες πηγές. Ουδέποτε λένε την αλήθεια. Ιδιαίτερα, όταν παίζεται μυστική διπλωματία. Και στην περίπτωση των ελληνο-τουρκικών σχέσεων το παρασκήνιο προσπαθούν να παραμείνει καλά κρυμμένο και από τις δύο πλευρές.
Όπως γράφουν ακόμα και τα ΝΕΑ, «με επιφυλάξεις αντιμετωπίζουν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης τις επαφές του πρωθυπουργού στο Ερζερούμ της Τουρκίας. Με παρεμβάσεις τους στο ΒΗΜΑ 99,5 στελέχη όλων των κομμάτων ζητούν από την κυβέρνηση ενημέρωση.
Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Ευρυπίδης Στυλιανίδης σημείωσε ότι η ελληνοτουρκική προσέγγιση είναι αναγκαία, ωστόσο, δεν επιτυγχάνεται με όρους δημοσίων σχέσεων. Πρόσθεσε παράλληλα ότι συζητούνται πράγματα που δεν ακούγονται και κατηγόρησε την Τουρκία για διγλωσσία».
Το ίδιο όμως συμβαίνει και στην απέναντι πλευρά. Σε άρθρο της Χουριέτ, που γίνεται προσπάθεια να επαινεθεί ο τρόπος που χειρίστηκε τη συνάντηση του Ερζερούμ με τον Έλληνα ομόλογό του ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, αναφέρονται μεταξύ άλλων, κάτω από τον τίτλο: «Τούρκος ΥΠΕξ: Ο Ερντογάν έδωσε την αναγκαία απάντηση στον Έλληνα πρωθυπουργό».
«Ο υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας το Σάββατο είπε ότι η επιδεχόμενη κριτικής ρητορική του Έλληνα πρωθυπουργού, αντικατοπτρίζει τις πασίγνωστες θέσεις στις μακρόχρονες διαμάχες ανάμεσα στις δύο γειτονικές στο Αιγαίο χώρες, και υπερασπίσθηκε τις απαντήσεις που έδωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός, λέγοντας πως ήταν οι απαιτούμενες δηλώσεις. «Τα μηνύματά του ήταν κυρίως για φιλία και συνεργασία, τα υπόλοιπα ήταν οι γνωστές ελληνικές θέσεις», είπε ο Αχμέτ Νταβούτογλου, σε συνέντευξη τύπου στο Ερζερούμ, κλείνοντας τη συνάντηση με τους τούρκους πρεσβευτές απ΄όλο τον κόσμο.
Η ερώτηση αφορούσε στα επικριτικά σχόλια του Έλληνα πρωθυπουργού, την Παρασκευή, κατά την ομιλία του στους τούρκους πρεσβευτές, κατά την οποία κατηγόρησε την τουρκία, ως δύναμη κατοχής στη Βόρεια Κύπρο και επέκρινε την Άγκυρα για την παραβίαση του ελληνικού εναέριου χώρου, ερωτώντας: «Τι θέλει να αποδείξει η Τουρκία;».
«Η θέση μας είναι ξεκάθαρη και ο πρωθυπουργός μας την εξέφρασε ξεκάθαρα», απάντησε ο Νταβούτογλου στην ερώτηση. Ο πρωθυπουργός της τουρκίας Ερντογάν, που πήρε το λόγο μετά τον Έλληνα πρωθυπουργό, απηύθυνε επικρίσεις στη γειτονική ελλάδα μέσω της ΕΕ και κατηγόρησε την ένωση των 27 κρατών, ότι «δοκιμάζουν την υπομονή της Τουρκίας».
Στο δημοσίευμα όμως, αναφέρονται επικρίσεις ότι η απάντηση του Ερντογάν δεν ήταν εξίσου σκληρή σε σύγκριση με τις επικρίσεις που ακούστηκαν…
«Υπάρχουν περιπτώσεις που οι απόψεις εκφράζονται ελεύθερα. Εκφράζουμε τις δικές μας απόψεις χωρίς δθσταγμό για το δίκηο μας και ακούμε τις αντίθετες απόψεις», είπε επίσης ο Νταβούτογλου. «Η παρουσία του αποδείχτηκε χρήσιμη. Ζούμε μαζί σ’ αυτή τη γεωγραφία. Θα προχωρήσουμε τα μονοπάτια μας σεβόμενοι τις αμοιβαίες αρχές μας». Και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών κατέληξε ότι η τουρκική κυβέρνηση επιμένει στην πολιτική «των μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες», πολιτική που ελαχιστοποιεί τις διαμάχες στις σχέσεις.
Νέα παρέμβαση Μαρκεζίνη, με συνέντευξη στο «Έθνος»
Με την προειδοποίηση ότι, «από την απαράδεκτη συναινετικότητα, κυλάμε στην εύκολη παράδοση» ο ακαδημαϊκός Βασίλειος Μαρκεζίνης παρεμβαίνει στις πολιτικές εξελίξεις με συνέντευξή του στο Νίκο Μελέτη στο «Εθνος της Κυριακής». Ο γνωστός ακαδημαϊκός, περιγράφει το δυσμενές πλαίσιο που διαμορφώνεται για τα εθνικά ζητήματα, υποβάλλει προτάσεις και απευθύνεται προς την κοινή γνώμη, με το μήνυμα ότι το μνημόνιο δεν σημαίνει και αποδοχή απεμπόλησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Ν. Μελέτης:Τέσσερα χρόνια μιλάτε και γράφετε με κεντρικό μοτίβο την ιδέα ότι η εξωτερική μας πολιτική δεν είναι ελληνική αλλά ξενοκίνητη. Πού στηρίζετε αυτήν τη μελαγχολική σκέψη;
Β. Μαρκεζίνης: Σε τέσσερα επιχειρήματα.
Πρώτον: στο γεγονός ότι, ενώ η Αμερική μάς χαρακτηρίζει συνεχώς «στρατηγικούς εταίρους», δεν παύει ούτε στιγμή να κινείται εναντίον των συμφερόντων μας. Θυμηθείτε τον ρόλο της στα Ιουλιανά, στη δικτατορία, στην επιχείρηση της Κύπρου το ’74, στην προσπάθεια να εμποδίσει τον ερχομό του Ανδρέα το ’81, στον πόλεμο κατά της Σερβίας, στη βοήθεια προς την πΓΔΜ (ακόμα και στη σύνταξη των επιστολών των Σκοπιανών προς την ελληνική κυβέρνηση), στην αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου (με όλες τις συνέπειες που αυτή μπορεί να έχει μια μέρα για εμάς), στις συνεχείς προσπάθειες να εμποδίσει τις πρωτοβουλίες μας στο πεδίο των αγωγών, στα εμπόδια που έθεσε στην πρόθεσή μας να προμηθευτούμε ρωσικούς οπλισμούς. Θυμηθείτε, λοιπόν, αυτές και τόσες άλλες περιπτώσεις και θα δείτε πόσο αφερέγγυα, κυνική και αδίστακτη είναι η «φίλη» αυτή χώρα στις δημόσιες σχέσεις της. Οποιος θεωρεί άδικη αυτή την κρίση, ας διαβάσει την Wikileaks για να δει τους Αμερικανούς μέσα από τα δικά τους λόγια!
Δεύτερον: φοβάμαι όμως ακόμη περισσότερο εκείνους τους Ελληνες - πολιτικούς, δημοσιογράφους και κρατικά επιδοτούμενους (απαράδεκτο σε στιγμές μεγάλης φτώχειας) οργανισμούς (ως, π.χ., το ΕΛΙΑΜΕΠ) που πείθουν τον εαυτό τους ότι συμφέρει την πατρίδα τους να είναι οι ίδιοι αρεστοί (αν όχι, ίσως, και υποχωρητικοί) στους Αμερικανούς. Οι κυνικά διακείμενοι θα μπορούσαν να διατυπώσουν τη γνώμη ότι οι φαντασιώσεις αυτές δεν διαφέρουν και τόσο από την εγκληματική άγνοια του συμφέροντος της πατρίδας μας, αλλα ας το αφήσουμε αυτό γι’ άλλη συζήτηση.
Τρίτον: φοβάμαι την αυξανόμενη λαιμαργία των Τούρκων, ορατή σε όλα τα σύγχρονα πεδία δράσης τους και γνωστή υπό το όνομα «νεο-οθωμανισμός», η οποία λαμβάνει τρομακτική υποστήριξη από τους Αγγλοσάξoνες.
Τέλος, με ανησυχεί η (επιτυχημένη) επικοινωνιακή πολιτική της παρούσας κυβέρνησης, η οποία χρησιμοποιεί την οικονομική κρίση τόσο ως μοχλό εκφοβισμού και πειθάρχησης των δυστυχούντων συμπολιτών μας όσο και ως δικαιολογία για μια πιθανή απεμπόληση των εθνικών δικαιωμάτων μας. Και αν τολμήσει κάποιος να διατυπώσει άλλη σκέψη, αμέσως θα τον «λεκιάσουν» ως φιλοπόλεμο. Αυτή δεν είναι δημοκρατία, είναι τρομοκρατία!
… «Αναφέρομαι στη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο. Το δεύτερο είναι το μειονοτικό «θέμα» στη Θράκη, το οποίο σιγά σιγά μεταμορφώνεται σε «πρόβλημα» πρώτου μεγέθους, αν και λίγοι το καταλαβαίνουν και ακόμη λιγότεροι θέλουν καν να το σκέφτονται!».
Και λίγα περί ΕΛΙΑΜΕΠ
Το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), πρόκειται, άλλωστε, για ένα Ίδρυμα που, πέρα από τους πολυάριθμους φίλους του στις υψηλότερες βαθμίδες της ελληνικής και της διεθνούς διπλωματίας, διαθέτει και αρκετούς εχθρούς, οι οποίοι του προσάπτουν φιλοαμερικανική πολιτική και υπεράσπιση ιδεών ανθρώπων που μόνο φιλέλληνες δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν. Αρκετοί μάλιστα, σε σκωπτικό ύφος, αποκαλούν το ΕΛΙΑΜΕΠ «Ελληνικό Ίδρυμα Αμερικανικής Εξωτερικής Πολιτικής»… Για όσους δεν το γνωρίζουν, το υπό εξέταση Ίδρυμα ξεκίνησε το 1988 ως ιδέα του γνωστού ακαδημαϊκού Θάνου Βερέμη. Η πρώτη του ονομασία, μάλιστα, ήταν «Ελληνικό Ίδρυμα Άμυνας και Εξωτερικής Πολιτικής».
Σε αυτό το σημείο αξίζει να υπενθυμίσουμε μια κοινοβουλευτική επερώτηση του 1996, λίγο μετά την κρίση των Ιμίων, του τότε βουλευτή και απερχόμενου σήμερα νομάρχη Δράμας Κώστα Ευμοιρίδη, με την οποία αναφερόταν στη χρηματοδότηση του ΕΛΙΑΜΕΠ από κρατικά κονδύλια, αλλά και στο πρόσωπο του τότε προέδρου του κ. Βερέμη. Μεταξύ άλλων, τονιζόταν στη συγκεκριμένη επερώτηση: «Ο κ. Βερέμης είχε ιδιαίτερες ευαισθησίες στις θεωρίες του ελληνοτουρκισμού και προσβλέπει στο ιδεώδες όχι της απλής ελληνοτουρκικής συνύπαρξης, αλλά της δημιουργίας μιας πολιτικής φόρμουλας ελληνοτουρκικής συνομοσπονδίας. Ο κ. Βερέμης πρεσβεύει πως η ιδέα του έθνους είναι ανύπαρκτη και αποτελεί φανταστικό κατασκεύασμα, πως το σημερινό ελληνικό έθνος είναι αντικειμενικά ανύπαρκτο και δημιούργημα διανοουμένων»! (Απο το περιοδικό Επίκαιρα της 23/12/2010)
http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=3196
Μην πιστεύετε τις επίσημες πηγές. Ουδέποτε λένε την αλήθεια. Ιδιαίτερα, όταν παίζεται μυστική διπλωματία. Και στην περίπτωση των ελληνο-τουρκικών σχέσεων το παρασκήνιο προσπαθούν να παραμείνει καλά κρυμμένο και από τις δύο πλευρές.
Όπως γράφουν ακόμα και τα ΝΕΑ, «με επιφυλάξεις αντιμετωπίζουν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης τις επαφές του πρωθυπουργού στο Ερζερούμ της Τουρκίας. Με παρεμβάσεις τους στο ΒΗΜΑ 99,5 στελέχη όλων των κομμάτων ζητούν από την κυβέρνηση ενημέρωση.
Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Ευρυπίδης Στυλιανίδης σημείωσε ότι η ελληνοτουρκική προσέγγιση είναι αναγκαία, ωστόσο, δεν επιτυγχάνεται με όρους δημοσίων σχέσεων. Πρόσθεσε παράλληλα ότι συζητούνται πράγματα που δεν ακούγονται και κατηγόρησε την Τουρκία για διγλωσσία».
Το ίδιο όμως συμβαίνει και στην απέναντι πλευρά. Σε άρθρο της Χουριέτ, που γίνεται προσπάθεια να επαινεθεί ο τρόπος που χειρίστηκε τη συνάντηση του Ερζερούμ με τον Έλληνα ομόλογό του ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, αναφέρονται μεταξύ άλλων, κάτω από τον τίτλο: «Τούρκος ΥΠΕξ: Ο Ερντογάν έδωσε την αναγκαία απάντηση στον Έλληνα πρωθυπουργό».
«Ο υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας το Σάββατο είπε ότι η επιδεχόμενη κριτικής ρητορική του Έλληνα πρωθυπουργού, αντικατοπτρίζει τις πασίγνωστες θέσεις στις μακρόχρονες διαμάχες ανάμεσα στις δύο γειτονικές στο Αιγαίο χώρες, και υπερασπίσθηκε τις απαντήσεις που έδωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός, λέγοντας πως ήταν οι απαιτούμενες δηλώσεις. «Τα μηνύματά του ήταν κυρίως για φιλία και συνεργασία, τα υπόλοιπα ήταν οι γνωστές ελληνικές θέσεις», είπε ο Αχμέτ Νταβούτογλου, σε συνέντευξη τύπου στο Ερζερούμ, κλείνοντας τη συνάντηση με τους τούρκους πρεσβευτές απ΄όλο τον κόσμο.
Η ερώτηση αφορούσε στα επικριτικά σχόλια του Έλληνα πρωθυπουργού, την Παρασκευή, κατά την ομιλία του στους τούρκους πρεσβευτές, κατά την οποία κατηγόρησε την τουρκία, ως δύναμη κατοχής στη Βόρεια Κύπρο και επέκρινε την Άγκυρα για την παραβίαση του ελληνικού εναέριου χώρου, ερωτώντας: «Τι θέλει να αποδείξει η Τουρκία;».
«Η θέση μας είναι ξεκάθαρη και ο πρωθυπουργός μας την εξέφρασε ξεκάθαρα», απάντησε ο Νταβούτογλου στην ερώτηση. Ο πρωθυπουργός της τουρκίας Ερντογάν, που πήρε το λόγο μετά τον Έλληνα πρωθυπουργό, απηύθυνε επικρίσεις στη γειτονική ελλάδα μέσω της ΕΕ και κατηγόρησε την ένωση των 27 κρατών, ότι «δοκιμάζουν την υπομονή της Τουρκίας».
Στο δημοσίευμα όμως, αναφέρονται επικρίσεις ότι η απάντηση του Ερντογάν δεν ήταν εξίσου σκληρή σε σύγκριση με τις επικρίσεις που ακούστηκαν…
«Υπάρχουν περιπτώσεις που οι απόψεις εκφράζονται ελεύθερα. Εκφράζουμε τις δικές μας απόψεις χωρίς δθσταγμό για το δίκηο μας και ακούμε τις αντίθετες απόψεις», είπε επίσης ο Νταβούτογλου. «Η παρουσία του αποδείχτηκε χρήσιμη. Ζούμε μαζί σ’ αυτή τη γεωγραφία. Θα προχωρήσουμε τα μονοπάτια μας σεβόμενοι τις αμοιβαίες αρχές μας». Και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών κατέληξε ότι η τουρκική κυβέρνηση επιμένει στην πολιτική «των μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες», πολιτική που ελαχιστοποιεί τις διαμάχες στις σχέσεις.
Νέα παρέμβαση Μαρκεζίνη, με συνέντευξη στο «Έθνος»
Με την προειδοποίηση ότι, «από την απαράδεκτη συναινετικότητα, κυλάμε στην εύκολη παράδοση» ο ακαδημαϊκός Βασίλειος Μαρκεζίνης παρεμβαίνει στις πολιτικές εξελίξεις με συνέντευξή του στο Νίκο Μελέτη στο «Εθνος της Κυριακής». Ο γνωστός ακαδημαϊκός, περιγράφει το δυσμενές πλαίσιο που διαμορφώνεται για τα εθνικά ζητήματα, υποβάλλει προτάσεις και απευθύνεται προς την κοινή γνώμη, με το μήνυμα ότι το μνημόνιο δεν σημαίνει και αποδοχή απεμπόλησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Ν. Μελέτης:Τέσσερα χρόνια μιλάτε και γράφετε με κεντρικό μοτίβο την ιδέα ότι η εξωτερική μας πολιτική δεν είναι ελληνική αλλά ξενοκίνητη. Πού στηρίζετε αυτήν τη μελαγχολική σκέψη;
Β. Μαρκεζίνης: Σε τέσσερα επιχειρήματα.
Πρώτον: στο γεγονός ότι, ενώ η Αμερική μάς χαρακτηρίζει συνεχώς «στρατηγικούς εταίρους», δεν παύει ούτε στιγμή να κινείται εναντίον των συμφερόντων μας. Θυμηθείτε τον ρόλο της στα Ιουλιανά, στη δικτατορία, στην επιχείρηση της Κύπρου το ’74, στην προσπάθεια να εμποδίσει τον ερχομό του Ανδρέα το ’81, στον πόλεμο κατά της Σερβίας, στη βοήθεια προς την πΓΔΜ (ακόμα και στη σύνταξη των επιστολών των Σκοπιανών προς την ελληνική κυβέρνηση), στην αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου (με όλες τις συνέπειες που αυτή μπορεί να έχει μια μέρα για εμάς), στις συνεχείς προσπάθειες να εμποδίσει τις πρωτοβουλίες μας στο πεδίο των αγωγών, στα εμπόδια που έθεσε στην πρόθεσή μας να προμηθευτούμε ρωσικούς οπλισμούς. Θυμηθείτε, λοιπόν, αυτές και τόσες άλλες περιπτώσεις και θα δείτε πόσο αφερέγγυα, κυνική και αδίστακτη είναι η «φίλη» αυτή χώρα στις δημόσιες σχέσεις της. Οποιος θεωρεί άδικη αυτή την κρίση, ας διαβάσει την Wikileaks για να δει τους Αμερικανούς μέσα από τα δικά τους λόγια!
Δεύτερον: φοβάμαι όμως ακόμη περισσότερο εκείνους τους Ελληνες - πολιτικούς, δημοσιογράφους και κρατικά επιδοτούμενους (απαράδεκτο σε στιγμές μεγάλης φτώχειας) οργανισμούς (ως, π.χ., το ΕΛΙΑΜΕΠ) που πείθουν τον εαυτό τους ότι συμφέρει την πατρίδα τους να είναι οι ίδιοι αρεστοί (αν όχι, ίσως, και υποχωρητικοί) στους Αμερικανούς. Οι κυνικά διακείμενοι θα μπορούσαν να διατυπώσουν τη γνώμη ότι οι φαντασιώσεις αυτές δεν διαφέρουν και τόσο από την εγκληματική άγνοια του συμφέροντος της πατρίδας μας, αλλα ας το αφήσουμε αυτό γι’ άλλη συζήτηση.
Τρίτον: φοβάμαι την αυξανόμενη λαιμαργία των Τούρκων, ορατή σε όλα τα σύγχρονα πεδία δράσης τους και γνωστή υπό το όνομα «νεο-οθωμανισμός», η οποία λαμβάνει τρομακτική υποστήριξη από τους Αγγλοσάξoνες.
Τέλος, με ανησυχεί η (επιτυχημένη) επικοινωνιακή πολιτική της παρούσας κυβέρνησης, η οποία χρησιμοποιεί την οικονομική κρίση τόσο ως μοχλό εκφοβισμού και πειθάρχησης των δυστυχούντων συμπολιτών μας όσο και ως δικαιολογία για μια πιθανή απεμπόληση των εθνικών δικαιωμάτων μας. Και αν τολμήσει κάποιος να διατυπώσει άλλη σκέψη, αμέσως θα τον «λεκιάσουν» ως φιλοπόλεμο. Αυτή δεν είναι δημοκρατία, είναι τρομοκρατία!
… «Αναφέρομαι στη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο. Το δεύτερο είναι το μειονοτικό «θέμα» στη Θράκη, το οποίο σιγά σιγά μεταμορφώνεται σε «πρόβλημα» πρώτου μεγέθους, αν και λίγοι το καταλαβαίνουν και ακόμη λιγότεροι θέλουν καν να το σκέφτονται!».
Και λίγα περί ΕΛΙΑΜΕΠ
Το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), πρόκειται, άλλωστε, για ένα Ίδρυμα που, πέρα από τους πολυάριθμους φίλους του στις υψηλότερες βαθμίδες της ελληνικής και της διεθνούς διπλωματίας, διαθέτει και αρκετούς εχθρούς, οι οποίοι του προσάπτουν φιλοαμερικανική πολιτική και υπεράσπιση ιδεών ανθρώπων που μόνο φιλέλληνες δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν. Αρκετοί μάλιστα, σε σκωπτικό ύφος, αποκαλούν το ΕΛΙΑΜΕΠ «Ελληνικό Ίδρυμα Αμερικανικής Εξωτερικής Πολιτικής»… Για όσους δεν το γνωρίζουν, το υπό εξέταση Ίδρυμα ξεκίνησε το 1988 ως ιδέα του γνωστού ακαδημαϊκού Θάνου Βερέμη. Η πρώτη του ονομασία, μάλιστα, ήταν «Ελληνικό Ίδρυμα Άμυνας και Εξωτερικής Πολιτικής».
Σε αυτό το σημείο αξίζει να υπενθυμίσουμε μια κοινοβουλευτική επερώτηση του 1996, λίγο μετά την κρίση των Ιμίων, του τότε βουλευτή και απερχόμενου σήμερα νομάρχη Δράμας Κώστα Ευμοιρίδη, με την οποία αναφερόταν στη χρηματοδότηση του ΕΛΙΑΜΕΠ από κρατικά κονδύλια, αλλά και στο πρόσωπο του τότε προέδρου του κ. Βερέμη. Μεταξύ άλλων, τονιζόταν στη συγκεκριμένη επερώτηση: «Ο κ. Βερέμης είχε ιδιαίτερες ευαισθησίες στις θεωρίες του ελληνοτουρκισμού και προσβλέπει στο ιδεώδες όχι της απλής ελληνοτουρκικής συνύπαρξης, αλλά της δημιουργίας μιας πολιτικής φόρμουλας ελληνοτουρκικής συνομοσπονδίας. Ο κ. Βερέμης πρεσβεύει πως η ιδέα του έθνους είναι ανύπαρκτη και αποτελεί φανταστικό κατασκεύασμα, πως το σημερινό ελληνικό έθνος είναι αντικειμενικά ανύπαρκτο και δημιούργημα διανοουμένων»! (Απο το περιοδικό Επίκαιρα της 23/12/2010)
ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ
Κατά την διάρκεια της οικονομικής κρίσης πού διερχόμαστε, όλες
οι εκδηλώσεις και τα συνθήματα των ελεγχόμενων, δυστυχώς, από
τα πολιτικά κόμματα, συνδικαλιστικών φορέων χαρακτηρίζονται από
μία στείρα συνθηματολογία. Βέβαια οι εκδηλώσεις κατά της νέας
κατοχής (μνημόνιο - τρόικα ) είναι σωστές πλήν όμως, κατά
την προσωπική μου γνώμη, έπρεπε να σκοπεύουν σε στόχους, πού
δυστυχώς, μάλλον από κακή πληροφόρηση ή άγνοια δεν
στοχεύουν. Όμως είναι γνωστό ότι, πάλι δυστυχώς, οι
διοικήσεις ( οι << κεφαλές >> ) των μεγάλων συνδικαλιστικών
φορέων, έχουν κομματική ταυτότητα.
Αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο.
Ο συνδικαλισμός προυποθέτει ηγεσία πού υπηρετεί
μόνον το συμφέρον των εργαζομένων. Ο συνδικαλισμός γεννήθηκε
από την ανάγκη αντιμετώπισης μιάς βάρβαρης εκμετάλλευσης του
ανθρώπου από τον άνθρωπο πού με τον άγριο τρόπο, ο ένας
προσπαθεί υπό το κράτος της ανάγκης του άλλου να καρπωθεί
την εργασία και τον μόχθο του, για να πλουτίσει (υπεραξία
εργασίας ). Εκεί ακριβώς οι αδύνατοι συνειδητοποίησαν την
δύναμή τους, πιάστηκαν χέρι-χέρι και συμπαραταχθήκανε. Ένωσαν
την φωνή τους και είπαν << η ένωση μας είναι η ισχύς μας >>.
Πανάρχαια αλήθεια, νόμος της φύσης . Επομένως είναι αδιανόητο ο
συνδικαλισμός να σύρεται και να κατευθύνεται από πολιτικά
κόμματα οποιουδήποτε ιδεολογικού προσανατολισμού Διότι ο
συνδικαλισμός, έχει έναν και μοναδικό προσανατολισμό και
κατεύθυνση την εξυπηρέτηση του συμφέροντος της ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
Ο Συνδικαλισμός θέλει μαχητές, ανθρώπους ψυχομένους πού έχουν
συνειδητοποιήσει την αποστολή τους. Η αποστολή του συνδικαλιστή
δεν εξαντλείται σε όρια πού μπορεί να περιγραφούν από ένα
οποιοδήποτε περιορισμένο και τυπικό σχήμα. Ο συνδικαλισμός
πρέπει να έχει σαν κατευθυντήριο οδηγό του την συναίσθηση ότι
αποτελεί τον κυριότερο μοχλό ανάταξης του κοινωνικού επιπέδου
και ανασύνθεσης της κοινωνικής δομής, με μία σειρά ενεργειών
και διεργασιών μέσα στον χρόνο. Για αυτό τον λόγο η ηθική
του ευθύνη απέναντι στο σύνολο και τις ομάδες πού εκπροσωπεί
είναι πολύ μεγάλη. Ο συνδικαλισμός πρέπει να είναι πυλώνας
της δημοκρατίας, να έχει πολιτική οντότητα και όχι
κατευθυνόμενος από την κομματοκρατία. Στους στόχους του
συνδικαλισμού δεν πρέπει να είναι μόνον οι διαμαρτυρίες για
την ικανοποίηση αιτημάτων, αλλά και ως επέμβασή του για την
επιβολή κοινωνικής δικαιοσύνης και την ανατροπή της
αναξιοκρατίας, της γινόμενης αδικίας , με καίριο στόχο την
ανατροπή του κατεστημένου ληστρικού τραπεζικού συστήματος των
ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΗΣ κ. Α ΠΑΠΑΡΡΗΓΑ
Ο πυρήνας , των τεχνητά δημιουργουμένων παγκοσμίως, οικονομικών
κρίσεων, ευρίσκεται στην λειτουργία του ιδιωτικού τραπεζικού
συστήματος. Δέν θά παύσω, όσο κουραστικός και αν γίνομαι, να
επισημαίνω το θέμα αυτό. Το ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα είναι,
όπως έχω ξαναγράψει, ο βραχίονας των αφανών παγκοσμιοποιητών .
Αυτών πού θέλουν, με οποιοδήποτε ανθρώπινο κόστος, να
επιβάλλουν την παγκόσμια κυβέρνηση. Εξάλλου αυτοί οι ίδιοι
είναι πού δημιούργησαν, γιαυτό το σκοπό, δύο αιματηρούς και
φονικότατους παγκόσμιους πολέμους. Πάντοτε, των φοβερών αυτών
παγκοσμίων πολέμων, προηγήθηκαν οικονομικές κρίσεις όπως π.χ. το
1929.
Ο μηχανισμός των τεχνητών κρίσεων είναι συνοπτικά ο εξής :
1. Δημιουργία της νομικής κατασκευής των λεγόμενων εξωχώριων
( off shore ) εταιρειών και τραπεζών όπου δεν αναφέρονται ούτε
νομικώς ανιχνεύονται φυσικά πρόσωπα.
2. Οι ελεγχόμενες από τους αφανείς παγκοσμιοποιητές, ιδιωτικές
τράπεζες, προβαίνουν σε εκτεταμένη πιστωτική επέκταση, κυρίως,
στις off shore εταιρείες αλλά και οff shore τράπεζες ( bank to
bank ) με αποτέλεσμα την ανατροπή του δείκτη φερεγγυότητας
(solvency ratio ). Δηλαδή την σχέση ιδίων κεφαλαίων προς το
σύνολο των καταθέσεων.
3. Σε κάποια χρονική στιγμή, όταν αποφασίσουν οι πάντα
κρυπτόμενοι ολιγάρχες της παγκόσμιας κυβέρνησης, οι off shore
εταιρείες και οι οff shore τράπεζες « πτωχεύουν » και
κάνουν στάση πληρωμών προς τις δανειοδοτήσασες τράπεζες ( lehman
broders ) οπότε και οι μεγάλες τράπεζες καταρρέουν και χάνει
ο κόσμος τις καταθέσεις του. Διότι όλα, σχεδόν, τα κεφάλαια
που διαχειρίζονται οι ιδιωτικές τράπεζες είναι οι καταθέσεις
της λαϊκής αποταμίευσης.
4. ΟΙ μεγαλομέτοχοι των ιδιωτικών τραπεζών είναι συγχρόνως και
αφανώς μεγαλομέτοχοι και των off shore εταιρειών και των off
shore τραπεζών.
Όλα τα παραπάνω , τα επανέλαβα για να καταδείξω ότι το
ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα είναι ο φορέας δημιουργίας και
τροφοδότησης του εγάλου κεφαλαίου, λόγω της δανειοδότησης
μεγάλων οικονομικών επιχειρηματικών μονάδων.
Αυτό το ανέφερα, διότι δυστυχώς, η Γ, Γραμματέας του Κ.Κ.Ε. με
την αναφορά της στο τραπεζικό σύστημα, κατά την παρέμβασή
της στη βουλή, θέλησε με τον τρόπο που διατύπωσε τις σκέψεις
της να απενοχοποιήσει τις ιδιωτικές τράπεζες, λέγοντας ότι
δεν είναι μόνον οι τράπεζες που δημιουργούν τα οικονομικά
προβλήματα αλλά το μεγάλο κεφάλαιο. Και ερωτώ : το μεγάλο
κεφάλαιο που επικαλέστηκε η κ. γ. γραμματέας δεν είναι
παράγωγο του ιδιωτικού τραπεζικού συστήματος που χρησιμοποιεί
τις καταθέσεις της ΕΡΓΑΣΙΑΣ για να δημιουργεί
«μεγαλοκαρχαρίες»που εκμεταλλεύονται την υπεραξία της ΕΡΓΑΣΙΑΣ ;
Νομίζω κ. γ. γραμματέα αστοχήσατε, κάματε λάθος. Θα έπρεπε να
ζητήσετε την εθνικοποίηση του επαίσχυντου ιδιωτικού τραπεζικού
συστήματος ως και το σπουδαιότερο, να κάμετε την υπέρβαση για
την κατάργηση του ΤΟΚΟΥ, για να αλλάξουν τα πάντα.
Τουλάχιστον οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι κ.τ.λ. ναι μεν
εκμεταλλεύονται την υπεραξία της ΕΡΓΑΣΙΑΣ αλλά παράγουν και
κάποιο αγαθό, ενώ οι ιδιωτικοί τραπεζίτες απλώς εμπορεύονται
διά του ΤΟΚΟΥ το παραγόμενο χρήμα ποϊον της Λαϊκής
κυριαρχίας.
XΡΙΣΤΟΣ Α. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
Πρώην συνδικαλιστής- Ναυτιλιακούδιωτικών τραπεζών για την ανόρθωση της οικονομίας της χώρας.
οι εκδηλώσεις και τα συνθήματα των ελεγχόμενων, δυστυχώς, από
τα πολιτικά κόμματα, συνδικαλιστικών φορέων χαρακτηρίζονται από
μία στείρα συνθηματολογία. Βέβαια οι εκδηλώσεις κατά της νέας
κατοχής (μνημόνιο - τρόικα ) είναι σωστές πλήν όμως, κατά
την προσωπική μου γνώμη, έπρεπε να σκοπεύουν σε στόχους, πού
δυστυχώς, μάλλον από κακή πληροφόρηση ή άγνοια δεν
στοχεύουν. Όμως είναι γνωστό ότι, πάλι δυστυχώς, οι
διοικήσεις ( οι << κεφαλές >> ) των μεγάλων συνδικαλιστικών
φορέων, έχουν κομματική ταυτότητα.
Αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο.
Ο συνδικαλισμός προυποθέτει ηγεσία πού υπηρετεί
μόνον το συμφέρον των εργαζομένων. Ο συνδικαλισμός γεννήθηκε
από την ανάγκη αντιμετώπισης μιάς βάρβαρης εκμετάλλευσης του
ανθρώπου από τον άνθρωπο πού με τον άγριο τρόπο, ο ένας
προσπαθεί υπό το κράτος της ανάγκης του άλλου να καρπωθεί
την εργασία και τον μόχθο του, για να πλουτίσει (υπεραξία
εργασίας ). Εκεί ακριβώς οι αδύνατοι συνειδητοποίησαν την
δύναμή τους, πιάστηκαν χέρι-χέρι και συμπαραταχθήκανε. Ένωσαν
την φωνή τους και είπαν << η ένωση μας είναι η ισχύς μας >>.
Πανάρχαια αλήθεια, νόμος της φύσης . Επομένως είναι αδιανόητο ο
συνδικαλισμός να σύρεται και να κατευθύνεται από πολιτικά
κόμματα οποιουδήποτε ιδεολογικού προσανατολισμού Διότι ο
συνδικαλισμός, έχει έναν και μοναδικό προσανατολισμό και
κατεύθυνση την εξυπηρέτηση του συμφέροντος της ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
Ο Συνδικαλισμός θέλει μαχητές, ανθρώπους ψυχομένους πού έχουν
συνειδητοποιήσει την αποστολή τους. Η αποστολή του συνδικαλιστή
δεν εξαντλείται σε όρια πού μπορεί να περιγραφούν από ένα
οποιοδήποτε περιορισμένο και τυπικό σχήμα. Ο συνδικαλισμός
πρέπει να έχει σαν κατευθυντήριο οδηγό του την συναίσθηση ότι
αποτελεί τον κυριότερο μοχλό ανάταξης του κοινωνικού επιπέδου
και ανασύνθεσης της κοινωνικής δομής, με μία σειρά ενεργειών
και διεργασιών μέσα στον χρόνο. Για αυτό τον λόγο η ηθική
του ευθύνη απέναντι στο σύνολο και τις ομάδες πού εκπροσωπεί
είναι πολύ μεγάλη. Ο συνδικαλισμός πρέπει να είναι πυλώνας
της δημοκρατίας, να έχει πολιτική οντότητα και όχι
κατευθυνόμενος από την κομματοκρατία. Στους στόχους του
συνδικαλισμού δεν πρέπει να είναι μόνον οι διαμαρτυρίες για
την ικανοποίηση αιτημάτων, αλλά και ως επέμβασή του για την
επιβολή κοινωνικής δικαιοσύνης και την ανατροπή της
αναξιοκρατίας, της γινόμενης αδικίας , με καίριο στόχο την
ανατροπή του κατεστημένου ληστρικού τραπεζικού συστήματος των
ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΗΣ κ. Α ΠΑΠΑΡΡΗΓΑ
Ο πυρήνας , των τεχνητά δημιουργουμένων παγκοσμίως, οικονομικών
κρίσεων, ευρίσκεται στην λειτουργία του ιδιωτικού τραπεζικού
συστήματος. Δέν θά παύσω, όσο κουραστικός και αν γίνομαι, να
επισημαίνω το θέμα αυτό. Το ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα είναι,
όπως έχω ξαναγράψει, ο βραχίονας των αφανών παγκοσμιοποιητών .
Αυτών πού θέλουν, με οποιοδήποτε ανθρώπινο κόστος, να
επιβάλλουν την παγκόσμια κυβέρνηση. Εξάλλου αυτοί οι ίδιοι
είναι πού δημιούργησαν, γιαυτό το σκοπό, δύο αιματηρούς και
φονικότατους παγκόσμιους πολέμους. Πάντοτε, των φοβερών αυτών
παγκοσμίων πολέμων, προηγήθηκαν οικονομικές κρίσεις όπως π.χ. το
1929.
Ο μηχανισμός των τεχνητών κρίσεων είναι συνοπτικά ο εξής :
1. Δημιουργία της νομικής κατασκευής των λεγόμενων εξωχώριων
( off shore ) εταιρειών και τραπεζών όπου δεν αναφέρονται ούτε
νομικώς ανιχνεύονται φυσικά πρόσωπα.
2. Οι ελεγχόμενες από τους αφανείς παγκοσμιοποιητές, ιδιωτικές
τράπεζες, προβαίνουν σε εκτεταμένη πιστωτική επέκταση, κυρίως,
στις off shore εταιρείες αλλά και οff shore τράπεζες ( bank to
bank ) με αποτέλεσμα την ανατροπή του δείκτη φερεγγυότητας
(solvency ratio ). Δηλαδή την σχέση ιδίων κεφαλαίων προς το
σύνολο των καταθέσεων.
3. Σε κάποια χρονική στιγμή, όταν αποφασίσουν οι πάντα
κρυπτόμενοι ολιγάρχες της παγκόσμιας κυβέρνησης, οι off shore
εταιρείες και οι οff shore τράπεζες « πτωχεύουν » και
κάνουν στάση πληρωμών προς τις δανειοδοτήσασες τράπεζες ( lehman
broders ) οπότε και οι μεγάλες τράπεζες καταρρέουν και χάνει
ο κόσμος τις καταθέσεις του. Διότι όλα, σχεδόν, τα κεφάλαια
που διαχειρίζονται οι ιδιωτικές τράπεζες είναι οι καταθέσεις
της λαϊκής αποταμίευσης.
4. ΟΙ μεγαλομέτοχοι των ιδιωτικών τραπεζών είναι συγχρόνως και
αφανώς μεγαλομέτοχοι και των off shore εταιρειών και των off
shore τραπεζών.
Όλα τα παραπάνω , τα επανέλαβα για να καταδείξω ότι το
ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα είναι ο φορέας δημιουργίας και
τροφοδότησης του εγάλου κεφαλαίου, λόγω της δανειοδότησης
μεγάλων οικονομικών επιχειρηματικών μονάδων.
Αυτό το ανέφερα, διότι δυστυχώς, η Γ, Γραμματέας του Κ.Κ.Ε. με
την αναφορά της στο τραπεζικό σύστημα, κατά την παρέμβασή
της στη βουλή, θέλησε με τον τρόπο που διατύπωσε τις σκέψεις
της να απενοχοποιήσει τις ιδιωτικές τράπεζες, λέγοντας ότι
δεν είναι μόνον οι τράπεζες που δημιουργούν τα οικονομικά
προβλήματα αλλά το μεγάλο κεφάλαιο. Και ερωτώ : το μεγάλο
κεφάλαιο που επικαλέστηκε η κ. γ. γραμματέας δεν είναι
παράγωγο του ιδιωτικού τραπεζικού συστήματος που χρησιμοποιεί
τις καταθέσεις της ΕΡΓΑΣΙΑΣ για να δημιουργεί
«μεγαλοκαρχαρίες»που εκμεταλλεύονται την υπεραξία της ΕΡΓΑΣΙΑΣ ;
Νομίζω κ. γ. γραμματέα αστοχήσατε, κάματε λάθος. Θα έπρεπε να
ζητήσετε την εθνικοποίηση του επαίσχυντου ιδιωτικού τραπεζικού
συστήματος ως και το σπουδαιότερο, να κάμετε την υπέρβαση για
την κατάργηση του ΤΟΚΟΥ, για να αλλάξουν τα πάντα.
Τουλάχιστον οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι κ.τ.λ. ναι μεν
εκμεταλλεύονται την υπεραξία της ΕΡΓΑΣΙΑΣ αλλά παράγουν και
κάποιο αγαθό, ενώ οι ιδιωτικοί τραπεζίτες απλώς εμπορεύονται
διά του ΤΟΚΟΥ το παραγόμενο χρήμα ποϊον της Λαϊκής
κυριαρχίας.
XΡΙΣΤΟΣ Α. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
Πρώην συνδικαλιστής- Ναυτιλιακούδιωτικών τραπεζών για την ανόρθωση της οικονομίας της χώρας.
8/1/11
O Εφιάλτης στο τιμόνι της κυβερνητικής πολιτικής, ακολουθεί μια ξέφρενη πορεία καταστροφής της Ελλάδας
ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΙΚΤΟΣ… ΚΑΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΚΕΨΗ… ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΜΑΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ.
Η ιστορία μας υπάρχει όχι απλά για να την αναδημοσιεύουμε και να καμαρώνουμε για κείνα που έκαναν οι άλλοι, αλλά για να την αναβιώνουμε όταν οι καιροί το απαιτούν, προκειμένου να καμαρώνουν αύριο τα εγγόνια μας για όσα τολμήσαμε να κάνουμε σήμερα εμείς.
γράφει ο Reporto
http://ellinikoforum.blogspot.com/2011/01/blog-post_2379.html
Σ αυτόν τον τόπο η υποκρισία περισσεύει…
Αλλά και ο συμβιβασμός, όπως και οι απόπειρα χαλιναγώγησης και ανώδυνης εκτόνωσης της λαϊκής αγανάκτησης και οργής έχει πολλά προσωπεία.
Από την ημέρα που αυτή η κυβέρνηση και αυτός ο πρωθυπουργός ανέλαβαν την πολιτική εξουσία του τόπου, έγιναν πέραν του δέοντος σαφείς και οι στοχεύσεις τους αλλά και τα γραμμάτια που είναι εντεταλμένοι να ξεχρεώσουν.
Το τίμημα είναι βαρύ… και αφορά στην ίδια μας την πατρίδα.
Ακόμα και η πλέον ελαστική απόπειρα αξιολόγησης του έργου αυτής της κυβέρνησης, έστω και αν χρειαστεί κανείς να επιστρατεύσει τα πλέον επιεική κριτήρια για να σταθμίσει την πολιτική της διαδρομή, δεν μπορεί παρά να καταλήξει αβίαστα στο συμπέρασμα πως...
Η επάνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία με τον επικίνδυνο εφιάλτη στο τιμόνι της κυβερνητικής πολιτικής, δεν ήταν παρά μια ξέφρενη πορεία καταστροφής για την Ελλάδα...
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2011/01/blog-post_2379.html
Η ιστορία μας υπάρχει όχι απλά για να την αναδημοσιεύουμε και να καμαρώνουμε για κείνα που έκαναν οι άλλοι, αλλά για να την αναβιώνουμε όταν οι καιροί το απαιτούν, προκειμένου να καμαρώνουν αύριο τα εγγόνια μας για όσα τολμήσαμε να κάνουμε σήμερα εμείς.
γράφει ο Reporto
http://ellinikoforum.blogspot.com/2011/01/blog-post_2379.html
Σ αυτόν τον τόπο η υποκρισία περισσεύει…
Αλλά και ο συμβιβασμός, όπως και οι απόπειρα χαλιναγώγησης και ανώδυνης εκτόνωσης της λαϊκής αγανάκτησης και οργής έχει πολλά προσωπεία.
Από την ημέρα που αυτή η κυβέρνηση και αυτός ο πρωθυπουργός ανέλαβαν την πολιτική εξουσία του τόπου, έγιναν πέραν του δέοντος σαφείς και οι στοχεύσεις τους αλλά και τα γραμμάτια που είναι εντεταλμένοι να ξεχρεώσουν.
Το τίμημα είναι βαρύ… και αφορά στην ίδια μας την πατρίδα.
Ακόμα και η πλέον ελαστική απόπειρα αξιολόγησης του έργου αυτής της κυβέρνησης, έστω και αν χρειαστεί κανείς να επιστρατεύσει τα πλέον επιεική κριτήρια για να σταθμίσει την πολιτική της διαδρομή, δεν μπορεί παρά να καταλήξει αβίαστα στο συμπέρασμα πως...
Η επάνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία με τον επικίνδυνο εφιάλτη στο τιμόνι της κυβερνητικής πολιτικής, δεν ήταν παρά μια ξέφρενη πορεία καταστροφής για την Ελλάδα...
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2011/01/blog-post_2379.html
To «Πιστεύω» του Περιούσιου
Πιστεύω εις ένα Τραπεζίτη, Χρήματος Παντοκράτορα , Ποιητήν Φτώχιας επι της γής , ορατών τε πάντων και κυρίως αοράτων . Και εις ένα Κύριον Επενδυτή , τον Υιό του Θεού, τον επικερδή , τον εκ των Αγορών γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων , κέρδος εκ του μηδενός , Τόκον αληθινόν εκ Κεφαλαίου ψευδού, ποιηθέντα ού γεννηθέντα, ομοούσιον τω Χρήματι, δι ού τα πάντα αρπάζετο. Τον δι ημάς τους ολίγους και δια την ημετέραν ευημερίαν κατελθόντα εκ των Αγορών και σαρκωθέντα εκ Κοινοβουλίου Αγίου και Αγοράς Αγίας και απανθρωπήσαντα. Επενδυθέντα τε υπέρ ημών των ολίγων επί Δαδίβ Ροκφέλερ τε Ρότσιλντ και επτωχευθέντα και ταφέντα . Και πτωχεύσαντα την τρίτη ημέρα, κατά τας Γραφάς . Και ανελθόντα εις τους ουρανούς , και καθεζόμενον εκ δεξιών του Τραπεζίτου. Και πάλιν ερχόμενον μετά απάτης κρίναι πλουσίους και φτωχούς, ού των Κερδών σου ούκ έσται τέλος. Και είς το Τόκο το Άγιον, το Κύριον, το Ανθρωποκτόνο, το εκ του Τραπεζίτου εκπορευόμενον , το συν Πολιτικώ και Δημοσιογράφω συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των προφητών των Αγορών . Είς Μίαν, Αγίαν , Καθολικήν , και Παγκόσμια Διακυβέρνησην. Ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν χρεών. Προσδοκώ αφανισμό Εθνών και Λαών . Και Κέρδος του μέλλοντος αιώνος Αμήν.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ πραγματική Δημοκρατία των νέων ιδεών έρχεται
ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ .Μην δίνετε καμία πίστη και εμπιστοσύνη σε όποιο κόμμα ( μικρό
ή μεγάλο ) όπως και στις λεγόμενες παρατάξεις αφού δεν
αποκηρύσσουν το ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα της χούντας των
τοκογλύφων.
Έλληνες πατριώτες προσοχή στην παραπλάνηση . Όλοι αυτοί είναι
ή εκούσια ή ακούσια όργανα των αισχρών τραπεζιτών.
Έλληνες πατριώτες, η σημερινή δεν είναι δημοκρατία, είναι
δικτατορία των τραπεζιτών ελεεινής μορφής.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ πραγματική Δημοκρατία των νέων ιδεών έρχεται
……
Ενώ η ΔΕΗ των εργαζομένων, υπήρξε ο βασικός μοχλός
αναπτύξεως από την δεκαετία του 50 μέχρι σήμερα. Οι φαύλοι
και ανήθικοι πολιτικοί, θέλουν να την ξεπουλήσουν. Οι φαύλοι
πολιτικοί, γιαυτό περικόπτουν τους μισθούς των εργαζομένων,
για να τους φθάσουν στο επίπεδο της Κίνας και των Ανατολικών
χωρών προκειμένου να γίνουν ελκυστικές (φτηνό εργατικό κόστος )
και να παραδώσουν στους ξένους τις βασικές μας οικονομικές
επιχειρήσεις, όπως π.χ. την ΔΕΗ.
Εργαζόμενοι της ΔΕΗ αγωνισθείτε μέχρις εσχάτων. Η ΔΕΗ είναι δική σας.
Χρίστος Α. Αθανασόπουλος
ή μεγάλο ) όπως και στις λεγόμενες παρατάξεις αφού δεν
αποκηρύσσουν το ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα της χούντας των
τοκογλύφων.
Έλληνες πατριώτες προσοχή στην παραπλάνηση . Όλοι αυτοί είναι
ή εκούσια ή ακούσια όργανα των αισχρών τραπεζιτών.
Έλληνες πατριώτες, η σημερινή δεν είναι δημοκρατία, είναι
δικτατορία των τραπεζιτών ελεεινής μορφής.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ πραγματική Δημοκρατία των νέων ιδεών έρχεται
……
Ενώ η ΔΕΗ των εργαζομένων, υπήρξε ο βασικός μοχλός
αναπτύξεως από την δεκαετία του 50 μέχρι σήμερα. Οι φαύλοι
και ανήθικοι πολιτικοί, θέλουν να την ξεπουλήσουν. Οι φαύλοι
πολιτικοί, γιαυτό περικόπτουν τους μισθούς των εργαζομένων,
για να τους φθάσουν στο επίπεδο της Κίνας και των Ανατολικών
χωρών προκειμένου να γίνουν ελκυστικές (φτηνό εργατικό κόστος )
και να παραδώσουν στους ξένους τις βασικές μας οικονομικές
επιχειρήσεις, όπως π.χ. την ΔΕΗ.
Εργαζόμενοι της ΔΕΗ αγωνισθείτε μέχρις εσχάτων. Η ΔΕΗ είναι δική σας.
Χρίστος Α. Αθανασόπουλος
7/1/11
Όταν τα Ανώτατο Σοβιέτ του Τετάρτου Ράιχ κατουρήθηκε από τα γέλια
Ακόμα γελάνε οι τοκογλύφοι της Παγκόσμιας Χρηματοοικονομικής Χούντας με την «σοσιαλιστική» ανοησία που είπε ο αχυράνθρωπός τους Τζέφ παπαΕβραίου, από το Παρίσι και το Συμποσίο «Νέος κόσμος, νέος καπιταλισμός».
Ο ΑΧΥΡΑΝΘΡΩΠΟΣ είπε ότι , «Σε έναν κόσμο παγκοσμιοποιημένο, θα πρέπει να ρυθμίσουμε και να ελέγξουμε τη δύναμη των αγορών για να υπάρχει μεγαλύτερη ισότητα και ισοτιμία από σήμερα», και ότι η πρόκληση είναι, οι αγορές να δουλεύουν για το κοινό καλό και να μην αποτελούν «εργαλεία για τη συγκέντρωση των προνομίων των ολίγων».
Στον «νέο κόσμο», με την «Παγκόσμια διακυβέρνηση», οι αιμορουφήχτρες, θα γίνουν «καλοί εβραίοι», και οι τοκογλύφοι θα αγωνίζονται για το «κοινό καλό».
Οι σατανάδες που οργάνωσαν δυο παγκοσμίους πολέμους, με τους οποίους εξόντωσαν πάνω από 140 εκ. ανθρώπους, αυτοί που έστησαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα κρεματόρια, αυτοί που οργάνωσαν την γενοκτονία των Ελλήνων και Αρμενίων στην Μικρά Ασία και των φτωχών Ασκεναζίμ Εβραίων, αυτοί που θέρισαν 20 εκ Ρώσους και Ουκρανούς με την πείνα, αυτοί τώρα, επειδή έτσι του είπαν να πει, θα αγωνίζονται για το κοινό καλό και η «παγκόσμια διακυβέρνηση» θα φέρει «μεγαλύτερη ισότητα και ισοτιμία» από σήμερα .
Και είναι μύθος όπως είπε , «ότι κάθε κράτος θα μπορούσε να πάρει μέτρα από μόνο του». Υπάρχει ανάγκη « ισχυρότερης διακυβέρνησης» από τους ΑΘΕΑΤΟΥΣ, τόνισε ο παπαΕβραίου
Τα είχε ξαναπεί. Στο συνέδριο του Economist είχε δηλώσει ότι «χρειαζόμαστε μια παγκόσμια διακυβέρνηση, μια παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση και τη χρειαζόμαστε γρήγορα». Στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ είχε υπογραμμίσει ότι «ο αναπτυξιακός στόχος της χιλιετίας μάς ωθεί στην ανάγκη να αναπτύξουμε μια παγκόσμια διακυβέρνηση που θα μεταμορφώσει τον κόσμο των ελεύθερων αγορών σε κόσμο των ελεύθερων ανθρώπων».
Σε γερμανική μετάφραση ο κόσμος των "ελευθέρων ανθρώπων", του παπαΕβραίου, σημαίνει "Arbeit macht frei". Ανώτατο Σοβιέτ του Τετάρτου Ράιχ δηλαδή.
'Οταν υποταχθούμε στην Παγκόσμια Διακυβέρνηση ,τότε θα γίνουμε "ελεύθεροι άνθρωποι", όταν η Παγκόσμια Χούντα τελειώσει με τα Εθνικά Κράτη και την Δημοκρατία, και επιβάλει την απόλυτη εξουσία της ,με την «καλή» και «δημοκρατική» παγκόσμια διακυβέρνηση.
Σπύρος Χατζάρας
ΥΓ1. Ολα αυτά τα έχει εξηγήσει, ο παπαΕβραίου στον «σοσιαλδημοκράτη» σύντροφο του, Χασίμ Θάτσι, που πούλαγε τα νεφρά των Σέρβων που δολοφονούσε;
ΥΓ2. Καλά και ορθόδοξα Χριστούγεννα, και χρόνια πολλά στους Ιωάννηδες.
Ο ΑΧΥΡΑΝΘΡΩΠΟΣ είπε ότι , «Σε έναν κόσμο παγκοσμιοποιημένο, θα πρέπει να ρυθμίσουμε και να ελέγξουμε τη δύναμη των αγορών για να υπάρχει μεγαλύτερη ισότητα και ισοτιμία από σήμερα», και ότι η πρόκληση είναι, οι αγορές να δουλεύουν για το κοινό καλό και να μην αποτελούν «εργαλεία για τη συγκέντρωση των προνομίων των ολίγων».
Στον «νέο κόσμο», με την «Παγκόσμια διακυβέρνηση», οι αιμορουφήχτρες, θα γίνουν «καλοί εβραίοι», και οι τοκογλύφοι θα αγωνίζονται για το «κοινό καλό».
Οι σατανάδες που οργάνωσαν δυο παγκοσμίους πολέμους, με τους οποίους εξόντωσαν πάνω από 140 εκ. ανθρώπους, αυτοί που έστησαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα κρεματόρια, αυτοί που οργάνωσαν την γενοκτονία των Ελλήνων και Αρμενίων στην Μικρά Ασία και των φτωχών Ασκεναζίμ Εβραίων, αυτοί που θέρισαν 20 εκ Ρώσους και Ουκρανούς με την πείνα, αυτοί τώρα, επειδή έτσι του είπαν να πει, θα αγωνίζονται για το κοινό καλό και η «παγκόσμια διακυβέρνηση» θα φέρει «μεγαλύτερη ισότητα και ισοτιμία» από σήμερα .
Και είναι μύθος όπως είπε , «ότι κάθε κράτος θα μπορούσε να πάρει μέτρα από μόνο του». Υπάρχει ανάγκη « ισχυρότερης διακυβέρνησης» από τους ΑΘΕΑΤΟΥΣ, τόνισε ο παπαΕβραίου
Τα είχε ξαναπεί. Στο συνέδριο του Economist είχε δηλώσει ότι «χρειαζόμαστε μια παγκόσμια διακυβέρνηση, μια παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση και τη χρειαζόμαστε γρήγορα». Στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ είχε υπογραμμίσει ότι «ο αναπτυξιακός στόχος της χιλιετίας μάς ωθεί στην ανάγκη να αναπτύξουμε μια παγκόσμια διακυβέρνηση που θα μεταμορφώσει τον κόσμο των ελεύθερων αγορών σε κόσμο των ελεύθερων ανθρώπων».
Σε γερμανική μετάφραση ο κόσμος των "ελευθέρων ανθρώπων", του παπαΕβραίου, σημαίνει "Arbeit macht frei". Ανώτατο Σοβιέτ του Τετάρτου Ράιχ δηλαδή.
'Οταν υποταχθούμε στην Παγκόσμια Διακυβέρνηση ,τότε θα γίνουμε "ελεύθεροι άνθρωποι", όταν η Παγκόσμια Χούντα τελειώσει με τα Εθνικά Κράτη και την Δημοκρατία, και επιβάλει την απόλυτη εξουσία της ,με την «καλή» και «δημοκρατική» παγκόσμια διακυβέρνηση.
Σπύρος Χατζάρας
ΥΓ1. Ολα αυτά τα έχει εξηγήσει, ο παπαΕβραίου στον «σοσιαλδημοκράτη» σύντροφο του, Χασίμ Θάτσι, που πούλαγε τα νεφρά των Σέρβων που δολοφονούσε;
ΥΓ2. Καλά και ορθόδοξα Χριστούγεννα, και χρόνια πολλά στους Ιωάννηδες.
ΕΥΡΩΟΜΟΛΟΓΟ
Το ευρωομόλογο είναι η νέα χρηματοπιστωτική απάτη των αισχρών
τραπεζιτών.Προσπαθούν με κάθε μέσον ( ωθούμενοι από την
απληστία του τόκου ) έστω και την τελευταία στιγμή να
κρατηθούν με χρηματοπιστωτικά ΤΡΙΚ. Προσπαθούν με « νύχια και
με δόντια », να συγκρατήσουν το καταρρέον παγκοσμίως
χρηματοπιστωτικό τους σύστημα της απάτης, πού είχαν την
έμπνευσή να κατασκευάσουν από αιώνες, για την κλοπή της
ΕΡΓΑΣΙΑΣ, οι δόλιοι.
Ο ΤΟΚΟΣ ( ή άλλως ενοίκιο του χρήματος ) είναι κλοπή, διότι είναι
εμπορία χρήματος, πού το νόμισμα απεικονίζει και αποτυπώνει
την αξία των παραχθέντων αγαθών. Σκοπός του χρήματος είναι η
συναλλαγή και όχι η εμπορία του.
Και στο σημείο αυτό, απορώ ! πώς υπάρχουν συμπολίτες μας και
μάλιστα πιστεύοντες εις τον Θεόν, να προσπαθούν να
δικαιολογούν την ύπαρξη των επαίσχυντων τραπεζιτών. Εγώ ως
πιστός, τους παραπέμπω στους ψαλμούς : ψαλ.10στχ.5 και ψαλ.14
στιχ.5 πού είναι Ο Λόγος Του Θεού. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ για την
Αγίαν ημέρα των ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ .
Χρίστος Α Αθανασόπουλος
τραπεζιτών.Προσπαθούν με κάθε μέσον ( ωθούμενοι από την
απληστία του τόκου ) έστω και την τελευταία στιγμή να
κρατηθούν με χρηματοπιστωτικά ΤΡΙΚ. Προσπαθούν με « νύχια και
με δόντια », να συγκρατήσουν το καταρρέον παγκοσμίως
χρηματοπιστωτικό τους σύστημα της απάτης, πού είχαν την
έμπνευσή να κατασκευάσουν από αιώνες, για την κλοπή της
ΕΡΓΑΣΙΑΣ, οι δόλιοι.
Ο ΤΟΚΟΣ ( ή άλλως ενοίκιο του χρήματος ) είναι κλοπή, διότι είναι
εμπορία χρήματος, πού το νόμισμα απεικονίζει και αποτυπώνει
την αξία των παραχθέντων αγαθών. Σκοπός του χρήματος είναι η
συναλλαγή και όχι η εμπορία του.
Και στο σημείο αυτό, απορώ ! πώς υπάρχουν συμπολίτες μας και
μάλιστα πιστεύοντες εις τον Θεόν, να προσπαθούν να
δικαιολογούν την ύπαρξη των επαίσχυντων τραπεζιτών. Εγώ ως
πιστός, τους παραπέμπω στους ψαλμούς : ψαλ.10στχ.5 και ψαλ.14
στιχ.5 πού είναι Ο Λόγος Του Θεού. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ για την
Αγίαν ημέρα των ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ .
Χρίστος Α Αθανασόπουλος
Η άλωση της εθνικής κυριαρχίας
Όταν ο «Γιώργος» Παπανδρέου, προ της εισόδου μας στο μηχανισμό στήριξης
προειδοποιούσε ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να απολέσει μέρος της εθνικής κυριαρχίας της, ελάχιστοι κατάλαβαν τι ακριβώς εννοούσε και ακόμα λιγότεροι συνειδητοποιούσαν πώς αυτό θα μεταφραζόταν στην πράξη για τη χώρα και τον καθένα από εμάς. Τώρα που όντως έχουμε απολέσει ένα κομμάτι της εθνικής κυριαρχίας, και μαζί της εθνικής και προσωπικής αξιοπρέπειας, γίνονται σταδιακά αντιληπτά τρία ακόμη πράγματα: Ότι η απώλεια κυριαρχίας ίσως να μην είναι βραχυπρόθεσμη, όπως οι περισσότεροι πιστεύουν και ελπίζουν, ότι μαζί με την κυριαρχία επαπειλείται και απώλεια δημόσιου πλούτου και ότι η απώλεια των κοινωνικών/εργασιακών κεκτημένων, η μετατροπή των Ελλήνων σε είλωτες, δεν αποτελεί παρένθεση.
Η συνταγή του ΔΝΤ, όπου εφαρμόστηκε, δεν αποσκοπούσε μόνο στην αντιμετώπιση μιας οικονομικής κρίσης. Η κρίση είναι το όχημα για την είσοδο «αφανών» δυνάμεων που επιβάλλουν συγκεκριμένες πολιτικές και έχουν ξεκάθαρες προθέσεις: Στόχος ήταν και παραμένει η αρπαγή του εθνικού πλούτου των χωρών και η βίαιη προσαρμογή των κοινωνιών σε μέτρα και σταθμά που εξυπηρετούν ένα ακραία νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο. Αυτό προϋποθέτει την εκούσια παράδοση εξουσιών από το κράτος στους «σωτήρες», μεταβίβαση η οποία γίνεται υπό το κράτος του πανικού που δημιουργεί στους λαούς και στις κυβερνήσεις η εκάστοτε κρίση και με την υπόσχεση ότι θα τους παρασχεθεί βοήθεια και «θεραπεία», ώστε να αποτραπούν τα χειρότερα. Σχεδόν κανείς δεν έχει πλέον αμφιβολία για το τι πραγματικά «παίχτηκε» με την περίπτωση της Ελλάδας, με μοχλό την όντως επί χρόνια κακή οικονομική διακυβέρνηση της χώρας, η οποία εξάντλησε τα όριά της, πλην όμως τώρα είναι αργά.
Η Ναόμι Κλάιν στο βιβλίο της Το δόγμα του σοκ περιγράφει με άμεσο τρόπο τη λειτουργία της «μηχανής» στην οποία εγκλωβίζονται οι χώρες. Αναλύοντας σε ένα από τα κεφάλαια τα όσα διαδραματίστηκαν στην Αργεντινή όταν ανέλαβε το ΔΝΤ, αφού σημειώνει ότι «…οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι σε περιόδους κρίσης –είτε αφορά την κατάρρευση της οικονομίας είτε, όπως θα αποδείκνυε η κυβέρνηση Μπους, μια τρομοκρατική επίθεση– να εκχωρήσουν ένα πολύ μεγάλο μέρος της εξουσίας σε όποιον διατείνεται ότι διαθέτει μία μαγική λύση», παραθέτει τα αποκαλυπτικά λόγια του ίδιου του τότε υπουργού Οικονομικών Ντομίνγκο Καβάγιο. Ο Καβάγιο παραδέχεται ότι η κρίση αποτελεί ευκαιρία να περάσουν «μεταρρυθμίσεις», διότι ο κόσμος μέσα στην ανησυχία του είναι δεκτικός σε όποιον υπόσχεται να τον σώσει: «Γιʼ αυτό το λόγο ζητούν από την κυβέρνηση: “Σας παρακαλούμε, κάντε κάτι”. Αν η κυβέρνηση παρουσιάσει ένα καλό πρόγραμμα σταθεροποίησης, τότε έχει την ευκαιρία να συνοδεύσει το σχέδιο με άλλες μεταρρυθμίσεις… Οι πιο σημαντικές μεταρρυθμίσεις συνδέονται με το άνοιγμα της οικονομίας, με την απορρύθμιση και με τις ιδιωτικοποιήσεις». Σας θυμίζει κάτι «το άνοιγμα της οικονομίας»; Μήπως το άνοιγμα των «κλειστών» επαγγελμάτων; Η απορρύθμιση; Μήπως τα εργασιακά; Οι ιδιωτικοποιήσεις κάτι πρέπει να σας θυμίζουν. Το επικείμενο πέρασμα, π.χ., στρατηγικού χαρακτήρα κερδοφόρων οργανισμών του Δημοσίου, ακόμα και του νερού που πίνουμε, σε ιδιώτες. Η Κλάιν αναφέρει και κάτι άλλο ενδιαφέρον, το οποίο όμως στη δική μας περίπτωση το γνωρίζουμε από πρώτο χέρι, διότι ξέρουμε πώς συντάχθηκε το Μνημόνιο: «Ολόκληρο το πρόγραμμα της θεραπείας σοκ που είχε επιβλήθηκε στην Αργεντινή στις αρχές της δεκαετίας του ¨90 είχε εκπονηθεί κρυφά από την JP Morgan και τη Citibank, τους δύο μεγαλύτερους ιδιώτες πιστωτές της Αργεντινής». Την πληροφορία αποκάλυψε ο ιστορικός Αλεχάντρο Όλμος Γκαόνα, κατά τη διάρκεια εκδίκασης μιας αγωγής κατά της κυβέρνησης της Αργεντινής, παρουσιάζοντας ένα έγγραφο 1.400 σελίδων το οποίο είχαν συντάξει οι δύο τράπεζες για λογαριασμό του Αργεντινού υπουργού Οικονομικών. Το σχέδιο είχε παρουσιαστεί ως «Πρόγραμμα Καβάγιο», αλλά, όπως αποδείχτηκε, πραγματικοί συντάκτες ήταν οι δανειστές. Στο έγγραφο αυτό υποδεικνυόταν, μεταξύ άλλων, «η ιδιωτικοποίηση των κοινωφελών εταιρειών, ο νόμος για τη μεταρρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, η ιδιωτικοποίηση του συνταξιοδοτικού συστήματος». Αυτό σίγουρα κάτι σας θυμίζει.
Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα της Ευρωζώνης που στοχοποιήθηκε από τις «αγορές» και κατέληξε στα δίχτυα του μηχανισμού, αλλά όχι η τελευταία. Ούτε ο κύκλος των θυμάτων φαίνεται ότι θα κλείσει με την Ιρλανδία. Το γεγονός ότι ακόμα και η Γαλλία δέχεται προειδοποιητικές βολές καταδεικνύει το μέγεθος της πίεσης που ασκείται. Ποιος είναι όμως ο πραγματικός στόχος; Η πλήρης διάλυση της Ευρωζώνης; Η δημιουργία δύο ευρώ, ενός για το σκληρό πυρήνα και ενός για την περιφέρεια; Ίσως. Αυτά όμως, αν γίνουν, είναι περισσότερο πιθανό να προκύψουν ως «ατύχημα», π.χ., λόγω άτσαλων χειρισμών των Γερμανών, παρά ως κύρια επιδίωξη. Αντιθέτως, εκ των μέχρι τώρα εξελίξεων κρίνοντας, η προοπτική που ανοίγεται είναι για τη μεταβίβαση περισσότερων εξουσιών από τα κράτη σε υπερεθνικά κέντρα, στην ΕΕ και όχι μόνο. Η κρίση αξιοποιείται ως αφορμή για την περαιτέρω αποδυνάμωση της εθνικής κυριαρχίας των κρατών και τη θεσμοθέτηση επιπλέον διαδικασιών μέσω των οποίων θα αποφασίζονται και θα επιβάλλονται σε αυτά πολιτικές ερήμην των λαών τους. Η οικονομική διακυβέρνηση, το προωθούμενο επόμενο βήμα στην ενοποίηση της Ευρώπης με την επίκληση αποφυγής μιας μελλοντικής κρίσης, οδηγεί σε περαιτέρω συρρίκνωση του δημοκρατικού ελέγχου που θα έχουν τα έθνη σε αποφάσεις που τα αφορούν. Όπως είχε γραφτεί στους Financial Times, η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσει η Ελλάδα για να έχει το ίδιο νόμισμα με τη Γερμανία. Οι κλυδωνισμοί στο ευρώ και η ανάδειξη, λόγω της κρίσης, των αποκλίσεων που υπάρχουν μεταξύ των ευρωπαϊκών οικονομιών επανέφερε στη συζήτηση το εκκρεμές θέμα της ολοκλήρωσης της ευρωπαϊκής ενοποίησης, καθώς ενιαίο νόμισμα δίχως κοινή δημοσιονομική πολιτική οδηγεί σε εσωτερική ανισορροπία και εμπεριέχει τους σπόρους της επόμενης κρίσης. Είναι θέμα επιλογής των κρατών-μελών αν θέλουν περισσότερη Ευρώπη και τι είδους. Τώρα που η Ελλάδα παίρνει μια πικρή γεύση για το τι σημαίνει πλήρης εκχώρηση της οικονομικής πολιτικής σε τρίτους, έχει περισσότερα δεδομένα για να αποφασίσει. Το ίδιο και τα άλλα κράτη που παρακολουθούν την ελληνική περιπέτεια.
Η γερμανική δημοσιονομική υστερία έχει προβληματίσει για την Ευρώπη της «επόμενης ημέρας» που οικοδομείται. Συνέβαλε, δε, στην αύξηση του σκεπτικισμού, σε πολλές χώρες, για τη σκοπιμότητα συνέχισης συμμετοχής στην ΕΕ έτσι όπως εξελίσσεται. Το θέμα του αυξανόμενου δημοκρατικού ελλείμματος απασχολεί ολοένα και περισσότερο. Σχετικά με αυτό, αίσθηση είχε προκαλέσει η σφοδρή λεκτική επίθεση που εξαπέλυσε προ καιρού ο Βρετανός ευρωβουλευτής Νάιτζελ Φάρατζ στον πρόεδρο της ΕΕ Χέρμαν Βαν Ρομπάι, τον οποίο κατηγόρησε ευθέως ως αχυράνθρωπο που επελέγη για να προωθήσει αντιδημοκρατικές ρυθμίσεις: «Αισθάνομαι ότι είστε ικανός και επικίνδυνος. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι έχετε πρόθεση να γίνετε ο σιωπηλός δολοφόνος της ευρωπαϊκής Δημοκρατίας και της εθνικής κυριαρχίας των ευρωπαϊκών χωρών. Δείχνετε μίσος στην ιδέα της ύπαρξης των εθνών-κρατών, ίσως διότι προέρχεστε από το Βέλγιο, το οποίο είναι μη χώρα». Ο Φάρατζ είχε αναφερθεί στα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, τα οποία είχε αποδώσει στην ίδια προσπάθεια αναίρεσης της εθνικής κυριαρχίας: «Είναι όλοι τους πολύ χαρούμενοι με τον κόσμο που δημιουργούν, όμως το αισιόδοξο στοιχείο είναι ότι, ό,τι και να γίνει στην Ελλάδα, κάποια στιγμή θα γίνει επανάσταση, με τους Έλληνες να πολεμούν και να επιμένουν να πάρουν πίσω τη χώρα τους και τη δυνατότητά τους να την κυβερνούν οι ίδιοι. Μια τέτοια τυραννία είναι πολύ άσχημο πράγμα και μπορεί να κρατήσει πολλά χρόνια, αλλά στο τέλος αυτά τα πράγματα καταρρέουν. Ελπίζω ότι ο κόσμος συνειδητοποιεί πλέον τι γίνεται».
Το ζήτημα της μετάβασης σε ένα μοντέλο δια¬κυβέρνησης που θα μεταθέτει ολοένα και περισσότερο το κέντρο βάρους των αποφάσεων από τα κράτη σε υπερεθνικούς οργανισμούς έχει τεθεί επί τάπητος εδώ και χρόνια. Η σταδια¬κή μεταβίβαση εξουσίας εξελίσσεται de facto και de jure επί δεκαετίες, ταυτόχρονα σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο, το ερώτημα που τίθεται όμως πλέον είναι αν αυτό θα πρέπει να γίνει ανοιχτά αποδεκτό ως οικουμενική επιλογή στο όνομα της αντιμετώπισης των παγκόσμιων προβλημάτων.
Ο "Έλληνας" πρωθυπουργός έχει επανειλημμένως ταχθεί υπέρ μιας «παγκόσμιας διακυβέρνησης», με το σκεπτικό ότι, αφού συμβαίνει ούτως ή άλλως, ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να την ελέγξουμε βάζοντας δημοκρατικές δικλίδες. Βέβαια, δεν έχουν όλοι την ίδια άποψη, ούτε πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει «καλή» ή «δημοκρατική» παγκόσμια διακυβέρνηση, διότι εξ ορισμού λειτουργεί εις βάρος της δημοκρατίας και της ανεξαρτησίας των εθνών.
Υπʼ αυτή την έννοια η αντιπολίτευση αλλά και αρκετοί εντός ΠΑΣΟΚ βλέπουν καχύποπτα τις επαναλαμβανόμενες αναφορές του Γιώργου Παπανδρέου στην ανάγκη παγκόσμιας διακυβέρνησης. Στο συνέδριο του Economist είχε δηλώσει ότι «χρειαζόμαστε μια παγκόσμια διακυβέρνηση, μια παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση και τη χρειαζόμαστε γρήγορα». Στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ είχε υπογραμμίσει ότι «ο αναπτυξιακός στόχος της χιλιετίας μάς ωθεί στην ανάγκη να αναπτύξουμε μια παγκόσμια διακυβέρνηση που θα μεταμορφώσει τον κόσμο των ελεύθερων αγορών σε κόσμο των ελεύθερων ανθρώπων». Στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ είχε υποστηρίξει ότι «στόχος της ΕΕ πρέπει να είναι η διαμόρφωση ενός συστήματος παγκόσμιας διακυβέρνησης, με την ουσιαστική συμμετοχή των στρατηγικών εταίρων (της ΕΕ), αλλά και τη συμμετοχή όλων των περιφερειών του πλανήτη μας, και βεβαίως η υιοθέτηση κοινών στόχων, κοινών αξιών, για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων της εποχής». Σχεδόν σε όλες τις εκτός συνόρων ομιλίες του ο πρωθυπουργός αναφέρεται στην ανάγκη μιας «παγκόσμιας διακυβέρνησης», γεγονός που ωθεί αρκετούς να επισημαίνουν ότι οι επαναλαμβανόμενες αυτές αναφορές δικαιολογούνται για κάποιον ο οποίος προσβλέπει στη διεκδίκηση μιας διεθνούς θέσης, όπως αυτής του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ.
Στην Ευρώπη, πάντως, καταλυτικό ρόλο για την είσοδο του ΔΝΤ και τη σύμπραξή του με ευρωπαϊκούς βραχίονες (ΕΚΤ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή), ώστε να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός «σωτηρίας» με αντίτιμο την εθνική κυριαρχία, έπαιξε η Ελλάδα.
Οι παρεμβάσεις του μηχανισμού μπορεί θεωρητικά να έχουν ημερομηνία λήξης, οι επιπτώσεις όμως από το πέρασμά του θα μείνουν. Ούτε η εθνική περιουσία θα επιστραφεί ούτε τα κοινωνικά και εργασιακά κεκτημένα θα ανακτηθούν, εκτός κι αν γίνει «επανάσταση» όπως προέβλεψε ο Φάρατζ. Έχει ενδιαφέρον μια «ομολογία» ενός πρώην στελέχους του ΔΝΤ, την οποία αναφέρει η Κλάιν στο βιβλίο της:
«Ο Ντέιβισον Μπαντού, υψηλόβαθμος αξιωματούχος του ΔΝΤ, που καθʼ όλη τη δεκαετία του 1980 σχεδίαζε τα προγράμματα διαρθρωτικής προσαρμογής για τη Λατινική Αμερική και την Αφρική, παραδέχτηκε αργότερα ότι “όλα όσα κάναμε από το 1983 και μετά βασίζονταν στην αίσθηση ότι έπρεπε να εκπληρώσουμε μια αποστολή: Ο Νότος έπρεπε να “ιδιωτικοποιηθεί” ή να πεθάνει. Για το λόγο αυτό προκαλέσαμε αδιάντροπα ένα οικονομικό χάος στη Λατινική Αμερική και στην Αφρική από το 1983 μέχρι το 1988”». Ας ελπίσουμε ότι μετά από χρόνια δεν θα είναι ο Πόουλ Τόμσεν ή κάποιος άλλος του ΔΝΤ που θα προβεί εκ των υστέρων σε παρόμοιες παραδοχές για τα όσα συμβαίνουν τώρα στην Ελλάδα…
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα: 31/12/2010
προειδοποιούσε ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να απολέσει μέρος της εθνικής κυριαρχίας της, ελάχιστοι κατάλαβαν τι ακριβώς εννοούσε και ακόμα λιγότεροι συνειδητοποιούσαν πώς αυτό θα μεταφραζόταν στην πράξη για τη χώρα και τον καθένα από εμάς. Τώρα που όντως έχουμε απολέσει ένα κομμάτι της εθνικής κυριαρχίας, και μαζί της εθνικής και προσωπικής αξιοπρέπειας, γίνονται σταδιακά αντιληπτά τρία ακόμη πράγματα: Ότι η απώλεια κυριαρχίας ίσως να μην είναι βραχυπρόθεσμη, όπως οι περισσότεροι πιστεύουν και ελπίζουν, ότι μαζί με την κυριαρχία επαπειλείται και απώλεια δημόσιου πλούτου και ότι η απώλεια των κοινωνικών/εργασιακών κεκτημένων, η μετατροπή των Ελλήνων σε είλωτες, δεν αποτελεί παρένθεση.
Η συνταγή του ΔΝΤ, όπου εφαρμόστηκε, δεν αποσκοπούσε μόνο στην αντιμετώπιση μιας οικονομικής κρίσης. Η κρίση είναι το όχημα για την είσοδο «αφανών» δυνάμεων που επιβάλλουν συγκεκριμένες πολιτικές και έχουν ξεκάθαρες προθέσεις: Στόχος ήταν και παραμένει η αρπαγή του εθνικού πλούτου των χωρών και η βίαιη προσαρμογή των κοινωνιών σε μέτρα και σταθμά που εξυπηρετούν ένα ακραία νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο. Αυτό προϋποθέτει την εκούσια παράδοση εξουσιών από το κράτος στους «σωτήρες», μεταβίβαση η οποία γίνεται υπό το κράτος του πανικού που δημιουργεί στους λαούς και στις κυβερνήσεις η εκάστοτε κρίση και με την υπόσχεση ότι θα τους παρασχεθεί βοήθεια και «θεραπεία», ώστε να αποτραπούν τα χειρότερα. Σχεδόν κανείς δεν έχει πλέον αμφιβολία για το τι πραγματικά «παίχτηκε» με την περίπτωση της Ελλάδας, με μοχλό την όντως επί χρόνια κακή οικονομική διακυβέρνηση της χώρας, η οποία εξάντλησε τα όριά της, πλην όμως τώρα είναι αργά.
Η Ναόμι Κλάιν στο βιβλίο της Το δόγμα του σοκ περιγράφει με άμεσο τρόπο τη λειτουργία της «μηχανής» στην οποία εγκλωβίζονται οι χώρες. Αναλύοντας σε ένα από τα κεφάλαια τα όσα διαδραματίστηκαν στην Αργεντινή όταν ανέλαβε το ΔΝΤ, αφού σημειώνει ότι «…οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι σε περιόδους κρίσης –είτε αφορά την κατάρρευση της οικονομίας είτε, όπως θα αποδείκνυε η κυβέρνηση Μπους, μια τρομοκρατική επίθεση– να εκχωρήσουν ένα πολύ μεγάλο μέρος της εξουσίας σε όποιον διατείνεται ότι διαθέτει μία μαγική λύση», παραθέτει τα αποκαλυπτικά λόγια του ίδιου του τότε υπουργού Οικονομικών Ντομίνγκο Καβάγιο. Ο Καβάγιο παραδέχεται ότι η κρίση αποτελεί ευκαιρία να περάσουν «μεταρρυθμίσεις», διότι ο κόσμος μέσα στην ανησυχία του είναι δεκτικός σε όποιον υπόσχεται να τον σώσει: «Γιʼ αυτό το λόγο ζητούν από την κυβέρνηση: “Σας παρακαλούμε, κάντε κάτι”. Αν η κυβέρνηση παρουσιάσει ένα καλό πρόγραμμα σταθεροποίησης, τότε έχει την ευκαιρία να συνοδεύσει το σχέδιο με άλλες μεταρρυθμίσεις… Οι πιο σημαντικές μεταρρυθμίσεις συνδέονται με το άνοιγμα της οικονομίας, με την απορρύθμιση και με τις ιδιωτικοποιήσεις». Σας θυμίζει κάτι «το άνοιγμα της οικονομίας»; Μήπως το άνοιγμα των «κλειστών» επαγγελμάτων; Η απορρύθμιση; Μήπως τα εργασιακά; Οι ιδιωτικοποιήσεις κάτι πρέπει να σας θυμίζουν. Το επικείμενο πέρασμα, π.χ., στρατηγικού χαρακτήρα κερδοφόρων οργανισμών του Δημοσίου, ακόμα και του νερού που πίνουμε, σε ιδιώτες. Η Κλάιν αναφέρει και κάτι άλλο ενδιαφέρον, το οποίο όμως στη δική μας περίπτωση το γνωρίζουμε από πρώτο χέρι, διότι ξέρουμε πώς συντάχθηκε το Μνημόνιο: «Ολόκληρο το πρόγραμμα της θεραπείας σοκ που είχε επιβλήθηκε στην Αργεντινή στις αρχές της δεκαετίας του ¨90 είχε εκπονηθεί κρυφά από την JP Morgan και τη Citibank, τους δύο μεγαλύτερους ιδιώτες πιστωτές της Αργεντινής». Την πληροφορία αποκάλυψε ο ιστορικός Αλεχάντρο Όλμος Γκαόνα, κατά τη διάρκεια εκδίκασης μιας αγωγής κατά της κυβέρνησης της Αργεντινής, παρουσιάζοντας ένα έγγραφο 1.400 σελίδων το οποίο είχαν συντάξει οι δύο τράπεζες για λογαριασμό του Αργεντινού υπουργού Οικονομικών. Το σχέδιο είχε παρουσιαστεί ως «Πρόγραμμα Καβάγιο», αλλά, όπως αποδείχτηκε, πραγματικοί συντάκτες ήταν οι δανειστές. Στο έγγραφο αυτό υποδεικνυόταν, μεταξύ άλλων, «η ιδιωτικοποίηση των κοινωφελών εταιρειών, ο νόμος για τη μεταρρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, η ιδιωτικοποίηση του συνταξιοδοτικού συστήματος». Αυτό σίγουρα κάτι σας θυμίζει.
Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα της Ευρωζώνης που στοχοποιήθηκε από τις «αγορές» και κατέληξε στα δίχτυα του μηχανισμού, αλλά όχι η τελευταία. Ούτε ο κύκλος των θυμάτων φαίνεται ότι θα κλείσει με την Ιρλανδία. Το γεγονός ότι ακόμα και η Γαλλία δέχεται προειδοποιητικές βολές καταδεικνύει το μέγεθος της πίεσης που ασκείται. Ποιος είναι όμως ο πραγματικός στόχος; Η πλήρης διάλυση της Ευρωζώνης; Η δημιουργία δύο ευρώ, ενός για το σκληρό πυρήνα και ενός για την περιφέρεια; Ίσως. Αυτά όμως, αν γίνουν, είναι περισσότερο πιθανό να προκύψουν ως «ατύχημα», π.χ., λόγω άτσαλων χειρισμών των Γερμανών, παρά ως κύρια επιδίωξη. Αντιθέτως, εκ των μέχρι τώρα εξελίξεων κρίνοντας, η προοπτική που ανοίγεται είναι για τη μεταβίβαση περισσότερων εξουσιών από τα κράτη σε υπερεθνικά κέντρα, στην ΕΕ και όχι μόνο. Η κρίση αξιοποιείται ως αφορμή για την περαιτέρω αποδυνάμωση της εθνικής κυριαρχίας των κρατών και τη θεσμοθέτηση επιπλέον διαδικασιών μέσω των οποίων θα αποφασίζονται και θα επιβάλλονται σε αυτά πολιτικές ερήμην των λαών τους. Η οικονομική διακυβέρνηση, το προωθούμενο επόμενο βήμα στην ενοποίηση της Ευρώπης με την επίκληση αποφυγής μιας μελλοντικής κρίσης, οδηγεί σε περαιτέρω συρρίκνωση του δημοκρατικού ελέγχου που θα έχουν τα έθνη σε αποφάσεις που τα αφορούν. Όπως είχε γραφτεί στους Financial Times, η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσει η Ελλάδα για να έχει το ίδιο νόμισμα με τη Γερμανία. Οι κλυδωνισμοί στο ευρώ και η ανάδειξη, λόγω της κρίσης, των αποκλίσεων που υπάρχουν μεταξύ των ευρωπαϊκών οικονομιών επανέφερε στη συζήτηση το εκκρεμές θέμα της ολοκλήρωσης της ευρωπαϊκής ενοποίησης, καθώς ενιαίο νόμισμα δίχως κοινή δημοσιονομική πολιτική οδηγεί σε εσωτερική ανισορροπία και εμπεριέχει τους σπόρους της επόμενης κρίσης. Είναι θέμα επιλογής των κρατών-μελών αν θέλουν περισσότερη Ευρώπη και τι είδους. Τώρα που η Ελλάδα παίρνει μια πικρή γεύση για το τι σημαίνει πλήρης εκχώρηση της οικονομικής πολιτικής σε τρίτους, έχει περισσότερα δεδομένα για να αποφασίσει. Το ίδιο και τα άλλα κράτη που παρακολουθούν την ελληνική περιπέτεια.
Η γερμανική δημοσιονομική υστερία έχει προβληματίσει για την Ευρώπη της «επόμενης ημέρας» που οικοδομείται. Συνέβαλε, δε, στην αύξηση του σκεπτικισμού, σε πολλές χώρες, για τη σκοπιμότητα συνέχισης συμμετοχής στην ΕΕ έτσι όπως εξελίσσεται. Το θέμα του αυξανόμενου δημοκρατικού ελλείμματος απασχολεί ολοένα και περισσότερο. Σχετικά με αυτό, αίσθηση είχε προκαλέσει η σφοδρή λεκτική επίθεση που εξαπέλυσε προ καιρού ο Βρετανός ευρωβουλευτής Νάιτζελ Φάρατζ στον πρόεδρο της ΕΕ Χέρμαν Βαν Ρομπάι, τον οποίο κατηγόρησε ευθέως ως αχυράνθρωπο που επελέγη για να προωθήσει αντιδημοκρατικές ρυθμίσεις: «Αισθάνομαι ότι είστε ικανός και επικίνδυνος. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι έχετε πρόθεση να γίνετε ο σιωπηλός δολοφόνος της ευρωπαϊκής Δημοκρατίας και της εθνικής κυριαρχίας των ευρωπαϊκών χωρών. Δείχνετε μίσος στην ιδέα της ύπαρξης των εθνών-κρατών, ίσως διότι προέρχεστε από το Βέλγιο, το οποίο είναι μη χώρα». Ο Φάρατζ είχε αναφερθεί στα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, τα οποία είχε αποδώσει στην ίδια προσπάθεια αναίρεσης της εθνικής κυριαρχίας: «Είναι όλοι τους πολύ χαρούμενοι με τον κόσμο που δημιουργούν, όμως το αισιόδοξο στοιχείο είναι ότι, ό,τι και να γίνει στην Ελλάδα, κάποια στιγμή θα γίνει επανάσταση, με τους Έλληνες να πολεμούν και να επιμένουν να πάρουν πίσω τη χώρα τους και τη δυνατότητά τους να την κυβερνούν οι ίδιοι. Μια τέτοια τυραννία είναι πολύ άσχημο πράγμα και μπορεί να κρατήσει πολλά χρόνια, αλλά στο τέλος αυτά τα πράγματα καταρρέουν. Ελπίζω ότι ο κόσμος συνειδητοποιεί πλέον τι γίνεται».
Το ζήτημα της μετάβασης σε ένα μοντέλο δια¬κυβέρνησης που θα μεταθέτει ολοένα και περισσότερο το κέντρο βάρους των αποφάσεων από τα κράτη σε υπερεθνικούς οργανισμούς έχει τεθεί επί τάπητος εδώ και χρόνια. Η σταδια¬κή μεταβίβαση εξουσίας εξελίσσεται de facto και de jure επί δεκαετίες, ταυτόχρονα σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο, το ερώτημα που τίθεται όμως πλέον είναι αν αυτό θα πρέπει να γίνει ανοιχτά αποδεκτό ως οικουμενική επιλογή στο όνομα της αντιμετώπισης των παγκόσμιων προβλημάτων.
Ο "Έλληνας" πρωθυπουργός έχει επανειλημμένως ταχθεί υπέρ μιας «παγκόσμιας διακυβέρνησης», με το σκεπτικό ότι, αφού συμβαίνει ούτως ή άλλως, ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να την ελέγξουμε βάζοντας δημοκρατικές δικλίδες. Βέβαια, δεν έχουν όλοι την ίδια άποψη, ούτε πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει «καλή» ή «δημοκρατική» παγκόσμια διακυβέρνηση, διότι εξ ορισμού λειτουργεί εις βάρος της δημοκρατίας και της ανεξαρτησίας των εθνών.
Υπʼ αυτή την έννοια η αντιπολίτευση αλλά και αρκετοί εντός ΠΑΣΟΚ βλέπουν καχύποπτα τις επαναλαμβανόμενες αναφορές του Γιώργου Παπανδρέου στην ανάγκη παγκόσμιας διακυβέρνησης. Στο συνέδριο του Economist είχε δηλώσει ότι «χρειαζόμαστε μια παγκόσμια διακυβέρνηση, μια παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση και τη χρειαζόμαστε γρήγορα». Στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ είχε υπογραμμίσει ότι «ο αναπτυξιακός στόχος της χιλιετίας μάς ωθεί στην ανάγκη να αναπτύξουμε μια παγκόσμια διακυβέρνηση που θα μεταμορφώσει τον κόσμο των ελεύθερων αγορών σε κόσμο των ελεύθερων ανθρώπων». Στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ είχε υποστηρίξει ότι «στόχος της ΕΕ πρέπει να είναι η διαμόρφωση ενός συστήματος παγκόσμιας διακυβέρνησης, με την ουσιαστική συμμετοχή των στρατηγικών εταίρων (της ΕΕ), αλλά και τη συμμετοχή όλων των περιφερειών του πλανήτη μας, και βεβαίως η υιοθέτηση κοινών στόχων, κοινών αξιών, για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων της εποχής». Σχεδόν σε όλες τις εκτός συνόρων ομιλίες του ο πρωθυπουργός αναφέρεται στην ανάγκη μιας «παγκόσμιας διακυβέρνησης», γεγονός που ωθεί αρκετούς να επισημαίνουν ότι οι επαναλαμβανόμενες αυτές αναφορές δικαιολογούνται για κάποιον ο οποίος προσβλέπει στη διεκδίκηση μιας διεθνούς θέσης, όπως αυτής του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ.
Στην Ευρώπη, πάντως, καταλυτικό ρόλο για την είσοδο του ΔΝΤ και τη σύμπραξή του με ευρωπαϊκούς βραχίονες (ΕΚΤ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή), ώστε να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός «σωτηρίας» με αντίτιμο την εθνική κυριαρχία, έπαιξε η Ελλάδα.
Οι παρεμβάσεις του μηχανισμού μπορεί θεωρητικά να έχουν ημερομηνία λήξης, οι επιπτώσεις όμως από το πέρασμά του θα μείνουν. Ούτε η εθνική περιουσία θα επιστραφεί ούτε τα κοινωνικά και εργασιακά κεκτημένα θα ανακτηθούν, εκτός κι αν γίνει «επανάσταση» όπως προέβλεψε ο Φάρατζ. Έχει ενδιαφέρον μια «ομολογία» ενός πρώην στελέχους του ΔΝΤ, την οποία αναφέρει η Κλάιν στο βιβλίο της:
«Ο Ντέιβισον Μπαντού, υψηλόβαθμος αξιωματούχος του ΔΝΤ, που καθʼ όλη τη δεκαετία του 1980 σχεδίαζε τα προγράμματα διαρθρωτικής προσαρμογής για τη Λατινική Αμερική και την Αφρική, παραδέχτηκε αργότερα ότι “όλα όσα κάναμε από το 1983 και μετά βασίζονταν στην αίσθηση ότι έπρεπε να εκπληρώσουμε μια αποστολή: Ο Νότος έπρεπε να “ιδιωτικοποιηθεί” ή να πεθάνει. Για το λόγο αυτό προκαλέσαμε αδιάντροπα ένα οικονομικό χάος στη Λατινική Αμερική και στην Αφρική από το 1983 μέχρι το 1988”». Ας ελπίσουμε ότι μετά από χρόνια δεν θα είναι ο Πόουλ Τόμσεν ή κάποιος άλλος του ΔΝΤ που θα προβεί εκ των υστέρων σε παρόμοιες παραδοχές για τα όσα συμβαίνουν τώρα στην Ελλάδα…
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα: 31/12/2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
23 Οκτωβρίου 1941: Οι (χαζοί) κομμουνιστές για να βοηθήσουν την Σοβιετική Ένωση προκάλεσαν τη σφαγή του Μεσόβουνου του νομού Κοζάνης. Οι Γερμανοί, εκτέλεσαν 135 άνδρες ηλικίας 16-69 ετών, σύμφωνα με την αναφορά του νομάρχη Κοζάνης. Η γερμανική διοίκηση ανέφερε 142 και οι συγγενείς που επέζησαν υπολόγισαν τους εκτελεσμένους σε 165. Μεταξύ των εκτελεσθέντων δεν ήταν κανείς κομμουνιστής. (Οπως και στα Καλάβρυτα). Η Κόκκινη Φυλή 84 χρόνια μετα πανηγυρίζει για το κατόρθωμάτης
Το ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ του Μεσόβουνου Κοζάνης το προκάλεσαν οι αγωνιζόμενοι Κομμουνιστές. Στις 23 Οκτωβρίου 1941 , Κόκκινα καθάρματα, κομμουνιστές,...
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)