Το «μαύρο Ίλιντεν» του 1974. Η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο

Σαν σήμερα πριν 44 χρόνια η προδοσία της Κύπρου μπήκε στη δεύτερη φάση της υλοποίησης της . 
Στις 5 το πρωί , επτά τουρκικά αποβατικά, που είχαν την κάλυψη 4 αντιτορπιλικών, αποβίβασαν στην παραλία «Πέντε Μίλι», οκτώ χιλιόμετρα δυτικά της Κερύνειας, το πρώτο απόσπασμα του Αττίλα. Ήταν δυο Ουλαμοί αρμάτων και δύο ενισχυμένα τάγματα, που δεν συνάντησαν καμιά αντίσταση. 
Ήταν η απαρχή της Τουρκικής εισβολής την οποία είχε ζητήσει ο Μακάριος. Σχεδόν ταυτόχρονα, σμήνη μαχητικών F-100 από τις Μοίρες 171,132, και 184 της Τουρκικής πολεμικής αεροπορίας έκαναν προσβολές κατά της ευρύτερης περιοχής της Κερύνειας και της Λευκωσίας. Στις 05: 30,έγινε ρίψη αλεξιπτωτιστών γύρω από τη Λευκωσία, στην οποία συμμετείχαν και τα 19 C-47, τα 6 C-130, και τα 11 C-160d της Τουρκικής αεροπορίας. Συμμετείχαν και 12 ελικόπτερα. 

Στις 20 Ιουλίου 1974 δεν αποβιβάστηκαν οι 40.000 του «Αττίλα» αλλά περίπου ένα Σύνταγμα. Το πόσοι ακριβώς αποβιβάστηκαν στο «Πέντε Μίλι» παραμένει ακόμα Εθνικό μυστικό της Τουρκίας που καλύπτει τους πράκτορες «έλληνες» φίλους της. 

Τα μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα εδώ και 44 χρόνια από τους διαφόρους «ερευνητάς» ιστορικούς, πολιτικούς κλπ είναι πολύ απλά. 

1.Πόσοι Τούρκοι αποβιβάστηκαν στο «Πέντε Μίλι» στις 20 Ιουλίου 1974; 2. Μετά από πόσες ώρες ακολούθησε το δεύτερο κύμα;
 3.Πόσα πλοία αποτελούσαν τον τουρκικό αποβατικό στόλο;

 Για 44 χρόνια, αυτή είναι η ουσία της Προδοσίας των Ιωαννίδη, Αραπάκη, Παπανικολάου, Μπονάνου, Γεωργίτση, Καραμανλή, Αβέρωφ, Μακάριου, κλπ, εκ των οποίων ουδείς δικάστηκε. 
Πόσοι Τούρκοι αποβιβάστηκαν στο «Πέντε Μίλι» στις 20 Ιουλίου 1974, μετά από πόσες ώρες ακολούθησε το δεύτερο κύμα, και πόσα πλοία αποτελούσαν τον τουρκικό αποβατικό στόλο; 

Και οι «έλληνες προδότες» δεν απαντούν στο ερώτημα, γιατί δεν βύθισαν τα τουρκικά αποβατικά που συνέχιζαν το πήγαινε έλα διαρκούσης της Γενεύης.

 Η αιχμή της προδοσίας ήταν η ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής αεροπορίας, που δεν χρησιμοποίησαν κατά του Τουρκικού αποβατικού στολίσκου από 6 «παντόφλες» και ένα αρματαγωγό , ούτε τα 2 Υποβρύχια που έλεγχε ο Αραπάκης ούτε τα 7 Φάντομ -4Ε του Παπανικολάου, που μεταστάθμευσαν από την Ανδραβίδα στο Ηράκλειο και έμειναν εκεί . 

Και παρά την απομάκρυνση των προδοτών, η προδοσία συνεχίστηκε και επί της άλλης βάρδιας των προδοτών. Ο Τουρκικός στολίσκος συνέχισε να μεταφέρει στρατό ως και τον Αύγουστο. Επί των ημερών του «Εθνάρχη».
 Διότι, «η Κύπρος κείται μακράν». Και για τα Φάντομ. 

Σπυρίδων Χατζάρας

Σαν σήμερα ο Μακάριος μίλησε στον ΟΗΕ ως ΑΚΕΛ και φίλος του Ετζεβίτ και ζήτησε την επέμβαση των Τούρκων

                    Scripta Manent


Σαν σήμερα το 1974 εμφανίστηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ
ο Μακάριος ως πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αφού προηγουμένως είχε περάσει από το Λονδίνο.

Στις 16 Ιουλίου, ο Μακάριος πέταξε με βρετανικό αεροπλάνο στη Μάλτα και από εκεί στο Λονδίνο. Την επομένη, 17 Ιουλίου, συνοδευόμενος από τον τότε Υπατο Αρμοστή της Κύπρου στο Λονδίνο κ. Κώστα Ασσιώτη, έγινε δεκτός από τον Βρετανό πρωθυπουργό Χάρολντ Γουίλσον και τον υπουργό Εξωτερικών Τζέιμς Κάλαχαν. Και οι δύο, τον διαβεβαίωσαν ότι η Μεγάλη Βρετανία εξακολουθούσε να τον αναγνωρίζει ως τον νόμιμο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο Μακάριος συμφώνησε με τη βρετανική κυβέρνηση το τι θα έλεγε στο Συμβούλιο Ασφαλείας, και την βοήθησε να ανάψει το πράσινο φως στον Ετζεβίτ για να εισβάλει.
Το «Κλού» της ομιλίας του στο Συμβούλιο Ασφαλείας ήταν η ψευδής αναφορά στους κινδύνους για τους Τουρκοκυπρίους που απετέλεσε την πρόσκληση προς τον Αττίλα.
 « Όπως ανέφερα ήδη, τα γεγονότα της Κύπρου δεν αποτελούν εσωτερική υπόθεση των Ελληνοκυπρίων. Αφορούν και επηρεάζουν και τους Τουρκοκυπρίους. Το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας αποτελεί εισβολή, και οι συνέπειές του πλήττουν ολόκληρο τον κυπριακό λαό, Έλληνες και Τούρκους», είπε ο Μακάριος.

Κάθε καλόπιστος ιστορικός πρέπει να αναρωτηθεί αν αυτές οι αναφορές στους τουρκοκυπρίους ήταν αναγκαίες.

Μετά τη συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο ο Γουίλσον και ο Κάλαχαν, δέχθηκαν τον Τούρκο πρωθυπουργό Μπουλέντ Ετζεβίτ, ο οποίος πρότεινε κοινή επέμβαση Τουρκίας και Μεγάλης Βρετανίας ως εγγυητριών δυνάμεων.
Οι Βρετανοί απόρριψαν την πρόταση αλλά του άφησαν την πόρτα ανοιχτή για την τουρκική απόβαση.

Εμείς, βγάζουμε τα συκώτια μας από τότε, για να εξηγούμε τα αμερικανικά και βρετανικά σχέδια για το νησί, και να τονίζουμε ότι το πραξικόπημα και η εισβολή του Αττίλα ήταν μια «χορογραφία» των αμερικανικών και βρετανικών μυστικών υπηρεσιών.
Όμως ο «Εθνάρχης» Μακάριος στην Νέα Υόρκη δεν είπε ούτε λέξη.
Στο Συμβούλιο Ασφαλείας εκφώνησε το σενάριο της «ελληνικής εισβολής» , των πρακτόρων του Αβράκωτου, που του το είχαν γράψει το Λονδίνο και η Cia.

Ο Μακάριος που ζητούσε από τις άλλες δυο εγγυήτριες δυνάμεις την Αγγλία και την Τουρκία, την αποκατάσταση της δικής του νομιμότητας, είπε ότι «το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας παραβίασε κατάφωρα την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της Δημοκρατίας της Κύπρου και με το πραξικόπημα, που οργάνωσε το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας και το υλοποίησαν οι Έλληνες αξιωματικοί, που υπηρετούσαν και διοικούσαν την κυπριακή εθνοφρουρά, η ελληνική χούντα επεξέτεινε τη δικτατορία στο κυπριακό έδαφος», και ακόμα τόνισε:
«Δεν υπήρξε επανάσταση στην Κύπρο, που θα μπορούσε να θεωρηθεί εσωτερική υπόθεση. Υπήρξε εισβολή, που παραβίασε την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και η εισβολή συνεχίζεται, και θα συνεχίζεται όσο θα υπάρχουν Έλληνες αξιωματικοί στην Κύπρο. Οι συνέπειες της εισβολής αυτής θα είναι καταλυτικές για την Κύπρο, εάν δεν επανέλθουμε στη συνταγματική ομαλότητα και εάν δεν αποκατασταθούν οι δημοκρατικές ελευθερίες».

Ούτε ΝΑΤΟ, ούτε Cia. Σκέτη Ελλάδα, Η μάλλον ….Χούντα των Αθηνών.

Ο Μακάριος, μίλησε για «ελληνική εισβολή», με στόχο την Ένωση και έριξε πλήρως την ευθύνη για το αδιέξοδο των τότε διακοινοτικών συνομιλιών στην Χούντα. Συγκεκριμένα σε συνεννόηση με το Λονδίνο είπε:

«Επί μακρό χρονικό διάστημα διεξήχθησαν συνομιλίες μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, με σκοπό την εξεύρεση ειρηνικής λύσης για το Κυπριακό. Ο αντιπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα και δύο συνταγματολόγοι από την Ελλάδα και την Τουρκία παρακολούθησαν τις συνομιλίες αυτές. Δεν μπορούμε να πούμε, ότι μέχρι σήμερα σημειώθηκε ικανοποιητική πρόοδος στις συνομιλίες. Πώς μπορούσε, όμως, να υπάρξει πρόοδος, όταν η πολιτική της Αθήνας για την Κύπρο ήταν διπρόσωπη; Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν συμφωνήσει, πως οι συνομιλίες διεξήγοντο με βάση την ανεξαρτησία. Το καθεστώς των Αθηνών συμφώνησε σ' αυτό, και επανειλημμένα ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών δήλωσε, ότι η θέση της Ελλάδας στο ζήτημα είναι σαφής. Αν αυτό ήταν αλήθεια, γιατί τότε το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας δημιούργησε και υποστήριξε την τρομοκρατική οργάνωση "ΕΟΚΑ Β", που είχε στόχο την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και της οποίας τα μέλη αυτοαποκαλούντο «Ενωτικοί»; 

Και πέντε ημέρες μετά, επενέβη ο Αττίλας για να αποτρέψει την… Ένωση. Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι τότε, στις 19 Ιουλίου 1974 ο «Ακελίστας» και άνθρωπος των Άγγλων Μακάριος, είπε στα Μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας τα εξής: «όπως έδειχναν να εξελίσσονται τα πράγματα, θεωρούσα τον τουρκικό κίνδυνο πιο ασήμαντο από τον ελληνικό. Και, όπως αποδείχθηκε, οι φόβοι μου ήσαν δικαιολογημένοι». Και… «δικαιώθηκε» πέντε ημέρες μετά.

Ο Μακάριος δικαιολόγησε την απομάκρυνση του από την Κύπρο ως εξής:
«….θα ήθελα να προσθέσω, ότι τη δεύτερη ημέρα της ένοπλης επίθεσης τα τεθωρακισμένα κατευθύνθηκαν προς την Πάφο, ενώ ταυτόχρονα ένα μικρό πολεμικό πλοίο της εθνοφρουράς άρχισε να βομβαρδίζει τη μητρόπολη της Πάφου, όπου έμενα. Υπ' αυτές τις συνθήκες, θεώρησα φρονιμότερο να εγκαταλείψω την Κύπρο, παρά να πέσω στα χέρια της ελληνικής χούντας. Είμαι ευγνώμων στη βρετανική κυβέρνηση, που μού χορήγησε ελικόπτερο, το οποίο με μετέφερε από την Πάφο στις βρετανικές βάσεις, και αεροπλάνο από τις βάσεις στο Λονδίνο, μέσω Μάλτας. Είμαι επίσης ευγνώμων στον ειδικό αντιπρόσωπο του Γενικού Γραμματέα και στο διοικητή των ειδικών ειρηνευτικών δυνάμεων του Ο.Η.Ε. στην Κύπρο, για το ενδιαφέρον που έδειξαν για την ασφάλειά μου.
Η παρουσία μου στην αίθουσα αυτή κατέστη δυνατή χάρις στη βοήθεια της βρεττανικής κυβέρνησης και των εκπροσώπων του Γενικού Γραμματέα, δρος Βαλντχάιμ. Το ενδιαφέρον τους για το άτομό μου, και για την κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Κύπρος, με συγκινεί ως τα μύχια της ψυχής μου».

Ο Μακάριος όφειλε να παραμείνει  στην Πάφο και να ζητήσει την προστασία του από την εγγυήτρια δύναμη τη Μεγάλη Βρετανία και τον ΟΗΕ και όχι να το βάλει στα πόδια. Εάν έμενε το σχέδιο Κίσινγκερ θα πήγαινε στον διάολο.

Όλα τα γεγονότα της 19ης Ιουλίου θα τα διαβάσετε εδώ http://ta-mavra-nea.blogspot.com/2018/07/19.html

Η Ρωσική πολιτική η ρωσική πρεσβεία και ο ελληνικός λαός

Τώρα, με την «κρίση», διαβάζω διάφορα. Και σκέπτομαι ότι είναι πολύ παράξενο ότι 14 χρόνια τώρα από όταν γύρισα από τη Μόσχα , η ρωσική πρεσβεία δεν μου έχει στείλει πρόσκληση ούτε μια φορά για εκδήλωση της!

Δημοψήφισμα-Δημοσκόπηση, αλλά ΣΥΡΙΖΑ, θα κάνει ο Ζάεφ

Ο Αλέκσυ Μακεντόνσκυ, με το εβραϊκό αίμα, άνοιξε νέους ορίζοντες στο Κράτος Διακαίου , με το «Δημοψήφισμα» του 2015. 

Ο Ζάεφ , ανακοίνωσε ότι ο «λαός» δεν θα έχει τη δυνατότητα να απορρίψει την συμφωνία της Μικρής Πρέσπας. Οπως και το 2015 , ότι και να ψηφίσει ο λαός, το μνημόνιο θα ισχύει. Το λεγόμενο «δημοψήφισμα», δεν θα είναι «νομικά δεσμευτικό», όπως θέλει το κράτος δικαίου για τη συμφωνία Βελιγραδίου-Πρίστινας. 
Δηλαδή, θα είναι δημοσκόπηση με Κάλπη, όπου την καταμέτρηση θα την κάνει η Εφορευτική Επιτροπή. Και το «δημοψήφισμα» το 2015, του Αλέκσυ Μακεντόνσκυ, με το εβραϊκό αίμα, ήταν «συμβουλευτικό». Δημοσκόπηση με κάλπη, που δεν ήταν «νομικά δεσμευτική», Και δεν παρήγε έννομα αποτελέσματα. 
«Το δημοψήφισμα θα είναι συμβουλευτικό», είπε ο σύντροφος Ζόραν, αλλά, πρόσθεσε ότι «η βούληση των πολιτών θα είναι δεσμευτική για όλους τους πολιτικούς φορείς». 

Η βούληση των ελλήνων πολιτών ήταν και είναι δεσμευτική για τον ΣΥΡΙΖΑ που παραμένει εναντίον της συμφωνίας που υπέγραψε με τους δανειστές η κυβέρνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ συμφωνεί με το 66%, και Αλέκσυ Μακεντόνσκυ άκουσε τη γνώμη των 
πολιτών και την μετέφερε στην Μέρκελ. Ο σύντροφος Ζάεφ, που ανακοίνωσε το ερώτημα που θα τεθεί στη δημοσκόπηση και το οποίο θα ρωτάει (περίπου): «Θέλετε να γίνουμε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ με την αποδοχή της συμφωνίας για τη διαφωνία μεταξύ της Δημοκρατίας της Μακεδονίας και της Ελλάδας για την ονομασία».

Όμοιος ομοίω αεί πελάζει

Κάθε υποστηρικτής του προδότη και πράκτορα Μακρυγιάννη και του προδότη και πράκτορα Πολυζωίδη είναι και αυτός το ίδιο. Δείξε μου τον φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι!

Ο σοφός Πλάτωνας, το έγραψε στο «Συμπόσιο» .Ο «όμοιος» τον «όμοιο» του, πάντα τον πλησιάζει. Αυτό είναι φυσικός κοινωνικός νόμος. Ο άνθρωπος από τη φύση του τείνει να προσεγγίζει αυτούς που του μοιάζουν.Τείνει να συναναστρέφεται τους ομοίους του. Ο Ανδρέας Λασκαράτος, στην δική του εποχή το κατάλαβε , και το περιέγραψε με μια εικόνα από το μπακάλικο,
 λέγοντας ότι, «οι παλιάνθρωποι κολλάνε μεταξύ τους σαν τις σάπιες σταφίδες». 

Έφτασε λοιπόν η ώρα να ξεχωρίσουμε την ήρα από το στάρι. Τους ψευτοπατριώτες , τις σάπιες σταφίδες, από τους Αληθινούς Πατριώτες. 

Έχω προσπαθήσει να διαφωτίσω τους Έλληνες ότι οι Ρότσιλντ, η Στοά του Λονδίνου, η Αγγλοκρατία, κατασκεύασαν διάφορους πράκτορες, ρουφιάνους, απατεώνες, παραχαράκτες «Μινχάουζεν», το παραμύθι για τους «προλετάριους» τους «τοκοκογλύφους» και τους «λαδέμπορες» της Εταιρείας της Ανατολής όπως ο Ξάνθος και ο Μακρυγιάννης που λάτρευαν το «αγγλικό σύστημα» και πήραν τα δάνεια και την προστασία της Στοάς του Λονδίνου. 

Η Παλιγγενεσία έγινε από τους Εθνικιστές . Τους πραγματικούς πατριώτες. Τους Φιλογενείς.

 Ο Καποδίστριας, στο πρόσωπο του οποίου οι πατριώτες το 1817 έβλεπαν τον νέο Μιλτιάδη και τον νέο Θεμιστοκλή, τον ελευθερωτή του Γένους και της Πατρίδας, ήτνα ο αρχηγός της Επανάστασης. Η δολοφονία του από τους Άγγλους είναι η «νέα άλωση».

 Η 27η Σεπτεμβρίου/9η Οκτωβρίου 1831 είναι η 29η Μαΐου 1453. Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και Ιωάννης Καποδίστριας.

 Οι δολοφόνοι του Καποδίστρια και οι συνεργοί τους είναι εχθροί τους Έθνους.

 Κάθε καθίκι που υποστηρίζει και εξυμνεί τους δολοφόνους είναι πράκτορας και εχθρός τυ Έθνους. 

Ο Πολυζωίδης και ο Μακρυγιάννης ήταν πράκτορες των Αγγλων άμεσοι συνεργοί της δολοφονίας. Η αγγλοκρατία και η Στοά τους έπλεξαν «στέφανο» ρουφιανοπατριώτη. 

Όποιος λοιπόν παριστάνει τον πατριώτη και εξυμνεί τους δολοφόνους είναι πράκτορας. 
Το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού» το 1817 έλεγε στον «Άγιο Ιωάννη », την κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, τον αληθή και ζώντα στύλον της Πατρίδος , και το καύχημα του Γένους ολοκλήρου: «Το όνομα σου είναι χαραγμένο στις καρδιές όλων μας , και οι αληθινοί πατριώτες βλέπουν στο πρόσωπο σου τον δεύτερο Μιλτιάδη και τον νέο Θεμιστοκλή»! 

Ορισμένοι προδότες του 1974, που συνεράστηκαν με τη Σια το ΝΑΤΟ και την Τουρκία, παριστάνουν και σήμερα τους «πατριώτες» , και διαλαλούν ότι είναι μεγάλοι «πατριώτες» ο «πατριδοφύλακας» της ΕΔΑ Μακρυγιάννης και ο αρχισυντάκτης του Απόλλωνα της Ύδρας το κάθαρμα Πολυζωίδης.

 Εργάζονται σύμφωνα με τις οδηγίες «υπηρεσιών», με αποκλειστικό σκοπό, να διασπάσουν και να αποδυναμώσουν το πατριωτικό κίνημα, και διασπείρουν σύγχυση. Δεν είναι πατριώτες. Είναι Ύαινες. Πάντα στο μισθολόγιο, και στην πρωτοπορία της κάθε προβοκάτσιας. 

Εμείς, οι Έλληνες, έχουμε μάθει από τα γεννοφάσκια μας, και τον πράκτορα και τον προβοκάτορα και τον χαφιέ και τον κουκουλοφόρο... 

Οι μασονοεθνικιστές, της Χρυσής Αυγής, με τον δολοφόνο-πράκτορα Μακρυγιάννη και τον δολοφόνο-πράκτορα Πολυζωίδη, οι Ρουφιανοπατριώτες Μακρυγιαννικοί , οι παλιάνθρωποι, οι πράκτορες των ξένων μυστικών υπηρεσιών, οι υπάλληλοι των Άγγλων και των Αμερικανών και τα τέκνα της Στοάς του Λονδίνου δεν είναι πατριώτες. 

Και όπως λέει «Το Δοκίμιον Περί Πατριωτισμού, των Φιλογενών του 1817 , «Ολοι βεβαιούσιν, ότι εις τας ψυχάς των εμφωλεύει ο Πατριωτισμός. Μυριάδων στόματα προφέρουσι την λέξιν Πατριωτισμός, πλην πολλά ολίγων πνεύματα εννοούσι την κυρίαν της λέξεως σημασίαν». 

Άλλο αληθινός πατριώτης και άλλο φίλος της Στοάς, του Μακρυγιάννη και του Πολυζωίδη!

 Σπυρίδων Χατζάρας

Σκέφτομαι που θα ψάχνουν να κρυφθούν οι πατριδοποντικοί της Στοάς μόλις βγει τα βιβλίο για τους δολοφόνους του Καποδίστρια

Αλλά και οι μασονοεθνικιστές, της Χρυσής Αυγής, με τον δολοφόνο Μακρυγιάννη και τον δολοφόνο Πολυζωίδη.

18 Ιουλίου 1332 . Η Μάχη του Ρουσόκαστρου

Στις 18 Ιουλίου, 1332 κοντά στο Ρουσόκαστρο πολέμησαν οι Βούλγαροι του Μιχαήλ Ασέν με το στρατό το Ανδρόνικου Γ Παλαιολόγου. Το αποτέλεσμα της μάχης ήταν νίκη των Βουλγάρων. 
Το καλοκαίρι του 1332 , οι Βυζαντινοί που ήσαν ανέτοιμοι για πόλεμο με τη Βουλγαρία, αφού ο στρατός πολεμούσε εναντίον των Τούρκων, στη Μικρά Ασία, συγκέντρωσαν μια δύναμη και χωρίς κήρυξη πολέμου απελευθέρωσαν τις περιοχές που κατείχαν οι Βούλγαροι. Ο Ανδρόνικο Γ΄ Παλαιολόγο, κυρίευσε το μεγαλύτερο μέρος της Θράκης. Ακολούθησε πραξικόπημα των Βουλγάρων Ευγενών που εκδίωξαν από την πρωτεύουσα Τάρνοβο τον Τσάρο Ιβάν-Στέφαν, τη Σέρβα μητέρα του και την αδελφή του Θεοδώρα και τους γιους της. 
Οι πραξικοπηματίες έκαναν τσάρο τον εξάδελφό του Ιβάν-Στέφαν, τον Ιβάν Αλεξάνταρ, που επιτέθηκε στον Στέφανο ∆ουσάν, με τον οποίο όμως έκλεισε συνθήκη ειρήνης και του έδωσε ως σύζυγο την αδελφή του Έλενα, οπότε στράφηκε εναντίον του Ανδρόνικου.

Ο Ιβάν Αλεξάνταρ αποφάσισε να δράσει και εντός πέντε ημερών, κάλυψε 230 χιλιόμετρα με το ιππικό του για να αντιμετωπίσει τον Ανδρόνικο.
 Ο Ιβάν Αλεξάνταρ είχε 3.000 ιππείς και τόσους στρατιώτες είχε ο Ανδρόνικος. Ο Ιβάν Αλεξάνταρ ξεκίνησε διαπραγματεύσεις που ο Βούλγαρος τσάρος παρέτεινε εσκεμένα περιμένοντας τις ενισχύσεις.
 Τη νύχτα της 17 Ιουλίου έφθασαν τελικά στο στρατόπεδό του 8.000 ιππείς πεζοί και αποφάσισε να επιτεθούν στους Βυζαντινούς την επόμενη μέρα. 
Ο Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος δέχτηκε την μάχη και ανέλαβε τη διοίκηση του Κέντρου της δικής του παράταξης, Η μάχη άρχισε στις έξι το πρωί της; 18ης Ιουλίου και συνεχίστηκε για τρεις ώρες.
 Οι Βυζαντινοί προσπάθησαν να εμποδίσουν το βουλγαρικό ιππικό να βρεθεί στα νώτα τους , αλλά ο ελιγμός απέτυχε. Μετά από ένα άγριο αγώνα οι Βυζαντινοί εγκατέλειψαν το πεδίο της μάχης και κατέφυγε στο Ρουσόκαστρο όπου ο βούλγαροι τους περικύκλωσαν.

ΙΔΟΥ ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

Σε λίγο, μέχρι το Σεπτέμβρη, το βιβλίο που θα γκρεμίσει την Αγγλοκρατία και τα τέκνα της Στοάς του Λονδίνου!

ΙΔΟΥ ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

Το Δοκίμιον των Φιλογενών «Περί Πατριωτισμού» του 1817

«Ο αληθής Πατριωτισμός δεν είναι απλή φυσική κλίση , ή τυφλή συμπάθεια του άνθρωπου προς την Γην του πατέρα του, εις την οποίαν χρωστάει την ύπαρξη του. Ο Πατριωτισμός ως η κορωνίδα όλων των αρετών της πολιτικής κοινωνίας, προϋποθέτει εκούσια λογική κλίση προς την Πατρίδα, και επομένως προς το έθνος, του οποίου μέλη είμεθα». 

Το "Ευαγγέλιο" κάθε Έλληνα Πατριώτη. Το Δοκίμιον των Φιλογενών «Περί Πατριωτισμού» του 1817.Μια βόμβα στα θεμέλια του ραγιάδικου Νέου Πατριωτισμού. Ένα βιβλίο  αφιερωμένο σε Φιλογενείς ψυχές.

 «Το Δοκίμιον των Φιλογενών Περί Πατριωτισμού του 1817» 

 Προμετωπίδα: 
«Δι' αυτής γάρ ύπάρχομεν καί υπέρ αυτής ζην όφείλομεν»
 Ιωάννης Καποδίστριας

 Η τιμή του θα είναι 15 ευρώ, για όσους το δώσω χέρι με χέρι.

 Για όσους το ταχυδρομήσω θα προστεθούν τα «ταχυδρομικά» έξοδα. 

Παραγγελίες στο deltio11@gmail.com  και στο τηλέφωνο  6944 279798

Η Πατρίς φωνάζει, και ο Πατριώτης παραιτεί μετά προθυμίας αναπαύσεις, γονείς, συγγενείς, τέκνα, γυναίκα, φίλους, κέρδη, διά νά αντιπαραταχθή υπό τας εθνικός σημαίας κατά τού εχθρού.

«Η Πατρίς θέλει, και ο Πατριώτης αφίνει υπέρ αυτής τον ένα Αρκτικόν, και μεταβαίνει εις τον άλλον Ανταρκτικόν Πόλον. 
Η Πατρίς φωνάζει, και ο Πατριώτης παραιτεί μετά προθυμίας αναπαύσεις, γονείς, συγγενείς, τέκνα, γυναίκα, φίλους, κέρδη,  διά νά αντιπαραταχθή υπό τας εθνικός σημαίας κατά τού εχθρού. 
Η Πατρίς προσκαλεί, και ο Πατριώτης γέρων είναι ή νέος, συναριθμείται εις τας στρατιωτικός φάλαγγας του Έθνους. 
Η Πατρίς τυραννείται, και ο Πατριώτης ημέρας και νυκτός μηχανεύεται διάφορα μέσα προς κατάργησιν τών έξολοθρευτικών δυνάμεων τών τυράννων  της. 
Ενί  λόγω,   δέν είναι έπιχείρησις, τήν οποίαν ευχαρίστως  δεν αναλαμβάνει υπέρ τής Πατρίδος του, καί, τό παραδοξότερον, εις την οποίαν δέν τελεσφορεί, ωσάν ό πρός την Πατρίδα έρως, καθώς πολλαπλασιάζει την γενναιότητα του άνθρωπου, ούτω και τας δυνάμεις του, και υψόνων αυτόν υπεράνω της ανθρωπότητος, να τον συναριθμή εις τον χορόν των Θεών, εις των οποίων την παντοδυναμίαν κανένα τι δεν είναι αδύνατον».

Τα 200 χρόνια του Ελληνικού Πατριωτικού Κινήματος

Περίμενα όλο το χρόνο πέρσι, στην επέτειο των 200 χρόνων, να βγάλω το βιβλίο για το Πατριωτικό Δοκίμιο των Φιλογενών του 1817, Χτύπησα πόρτες αλλά δεν υπήρξε ενδιαφέρον. Οπότε το βγάζω μόνος μου με ηλεκτρονική εκτύπωση. 

Τίτλος:
 «Το Δοκίμιον των Φιλογενών Περί Πατριωτισμού του 1817» 
Υπότιτλος:
 «Το Ευαγγέλιο κάθε Έλληνα Πατριώτη»

 Προμετωπίδα: 
«Δι' αυτής γάρ ύπάρχομεν καί υπέρ αυτής ζην όφείλομεν»
 Ιωάννης Καποδίστριας

 Η τιμή του θα είναι 15 ευρώ, για όσους το δώσω χέρι με χέρι.

 Για όσους το ταχυδρομήσω θα προστεθούν τα «ταχυδρομικά» έξοδα. 

Παραγγελίες στο deltio11@gmail.com και στο τηλέφωνο  6944 279798

Ο Συντονισμός των ειδήσεων στις ΗΠΑ γίνεται στις 04.00 το πρωί

Ο Συντονισμός των ειδήσεων στις ΗΠΑ γίνεται στις 04.00 το πρωί , (ώρα Αμερικής) 

Μετά τον «συντονισμό», γίνεται η «εξαγωγή συντονισμού» στις «αποικίες».
 Οι Ρουφιάνοι της κάθε αποικίας συντονίζονται μόνοι τους, δια της μεθόδου του κλόπυ παστ  και εάν χάσουν κάτι,
 τους επαναφέρει στην τάξη «επιθεωρητής» που εργάζεται την πρεσβεία.

Είναι έτοιμα και σε λίγο κυκλοφορούν

1. «Το Δοκίμιον των Φιλογενών Περί Πατριωτισμού του 1817».

 Το Ευαγγέλιο του κάθε Έλληνα Πατριώτη. 

2. «ΙΔΟΥ ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ»

 Παρακαλώ όσοι ενδιαφέρονται να μου στείλουν e-mail στη διεύθυνση Deltio11@gmail.com για να αποφασίσω το πρώτο τιράζ. 

ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΑΡΑΣ

Εμπάργκο στους μεταρρυθμισμένους

Ο μεταρρυθμιστικός εκσυγχρονισμός και η Κυριακή Αργία Σήμερα οι μεταρρυθμιστές, και εκσυγχρονιστές εβραίο- Αριστεροί και εβραίο- Φιλελέ , δεν έχουν «Κυριακή Αργία». 

Ο ιουδαίος Τσιπρέσκου και ο ιουδαίος Κούλης κατάργησαν την εβδομάδα των έξι εργασίμων ημερών. Το έλεγε και η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ.

 Η αργία της Κυριακής καθιερώθηκε από τον μεγάλο Κωνσταντίνο στις 3 Μαρτίου 321 μ.Χ. Η ΣΤ' Οικουμενική Σύνοδος στην Ανατολή και ο Καρλομάγνος στη Δύση καθιέρωσαν ως πλήρη αργία την Κυριακή με σκοπό την μετοχή των Χριστιανών στη λατρευτική Σύναξη στους Ναούς και την οικογενειακή ανάπαυση και γαλήνη. Η καθιέρωση νομοθετικά της κυριακάτικης αργίας στην Ελλάδα έγινε από τον Στρατιωτικό Σύνδεσμο μετά το κίνημα στο Γουδί το 1909. 

Και μετά, το 2013, ήρθε η μεταρρυθμιστική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας του Αφορισμένου μεταρρυθμιστή Φον Αντωνάκη. Και συνεχίζει ο διάδοχο του Μεταρρυθμιστής Τσιπρέσκου.

 Εσείς που δεν είσαστε ιουδαίοι, θυμηθείτε τη Δευτέρα. ποια σουπερμάρκετ και ποια μαγαζιά ήταν ανοιχτά σήμερα και μην ξαναπατήσετε εκεί. Εμπάργκο στους μεταρρυθμιστές και στους εκσυγχρονιστές.

 Τα ψώνια σας,  μόνο σε αυτούς 
που σήμερα είναι κλειστά!

Το ηλίθιο μυρμήγκι και ο αριστερός Ελέφαντας

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση ένα θηλυκό αριστερό μυρμήγκι, που εργάζεται σε φούρνο που πήγα να πάρω ψωμί. Μου την «είπε» για την πράσινο φόρο στη σακούλα «που θα σώσει το περιβάλλον». Και της είπα: «Εσύ και ο Καρανίκας αγάπη μου θα πάρετε τον Ιούλιο 6000 ευρώ γα υπερωρίες».

Η (ισχυρή) Γαλλία του Πουστρόν

Επιτέλους, χάρις στον Πουστρόν , στο Παρίσι στην επέτειο της Βαστίλης παρέλασε και το πνεύμα του μακαρίτη Λουί ντε Φινές!

14 Ιουλίου, Η Δεύτερη Πολιορκία της Βιέννης

Στις 14 Ιουλίου, 1683 οι Οθωμανοί με 120000 άνδρες, έφτασαν στη Βιέννη και την απέκλεισαν και από τα νότια, δυτικά και τα βόρεια. Ο Μεγάλος Βεζύρης Καρά Μουσταφά έστειλε επιστολή στον στρατιωτικό διοικητή της Βιέννης Ερνστ Ρούντιγκερ φον Στάνρνμπεργκ και ζήτησε την παράδοση της πόλης.
 Ο Στάνρνμπεργκ, που είχε 11.000 στρατιώτες και 5000 επιστρατευμένους εθελοντές αρνήθηκε να παραδοθεί.

Όλα τα γεγονότα της 14ης Ιουλίου θα τα διαβάσετε εδώ
http://ta-mavra-nea.blogspot.com/2018/07/14.html

O Πιουριφόυ ZEI!

Αν ήμουν λίγο νεότερος θα είχα ήδη ξεκινήσει. Γράψτε παντού, σε όλους τους τοίχους έξω και γύρω από τα γραφεία και τα σπίτια των ΤΣΥΡΙΖΑ το προοδευτικό και επαναστατικό σύνθημα «O Πιουριφόυ ZEI!». 
Γεμίστε το διαδίκτυο με φωτογραφίες του Τσιπρέσκου-Μεκεντόνσκυ με το Σύνθημα «O Πιουριφόυ ZEI».