Ο ρυθμός αναπαραγωγής του ιού της Νέας Γρίπης εκτιμάται στο 1,2 - 1,6, έναντι 1,2 περίπου της κοινής γρίπης και περίπου 2 της ισπανικής γρίπης του 1918.

Η πρώτη επείγουσα μελέτη του Η1Ν1, δείχνει ότι ο ιός είναι περίπου τόσο επικίνδυνος όσο ο ιός Η2Ν2 που το 1957 προκάλεσε πανδημία με 2 εκατ. θύματα παγκοσμίως, αν και εμφανίζεται -προς το παρόν- λιγότερο επικίνδυνος σε σχέση με τον άκρως θανατηφόρο ιό της ισπανικής γρίπης του 1918, που σκότωσε πολλές δεκάδες εκατομμύρια άτομα.

Η έρευνα αναφέρει επίσης ότι ο ιός, καθώς εξαπλώνεται εύκολα από χώρα σε χώρα, ιδίως σε παιδιά και σε νέους ανθρώπους παρά σε ηλικιωμένους, συμπεριφέρεται περισσότερο σαν στέλεχος πανδημίας, παρά σαν συνήθης εποχική γρίπη, γεγονός που δικαιολογεί ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνεχίζει να διατηρεί το επίπεδο συναγερμού στο «πέντε», ένα μόλις βήμα πριν την εκδήλωση πλήρους πανδημίας.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Science», έγινε από μια διεθνή επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον επιδημιολόγο Νιλ Φέργκιουσον του Αυτοκρατορικού Κολλεγίου του Λονδίνου (Imperial College), σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters. «Είναι ένας ιός που σχεδόν σίγουρα θα προκαλέσει παγκόσμια πανδημία. Αλλά δεν είναι το καταστροφικό σενάριο που οι άνθρωποι φοβούνταν για τον ιό της γρίπης των πτηνών», δήλωσε ο Φέργκιουσον.

Οι ερευνητές, που εστιάστηκαν κυρίως στα δεδομένα από το Μεξικό, όπου όλα ξεκίνησαν, υπολόγισαν ότι κάθε μολυσμένο από τον ιό άτομο μετέφερε τον ιό σε 1,5 άτομα κατά μέσο όρο και ότι ο ιός είχε τον χρόνο να εξαπλωθεί από άνθρωπο σε άνθρωπο από 14 μέχρι 73 φορές (δηλαδή ο ένας μόλυνε τον άλλο, ώσπου ο κύκλος αυτός να επαναληφθεί μέχρι και 73 φορές), αριθμός σημαντικά υψηλότερος από τη συνήθη εποχική γρίπη.

Η έρευνα επίσης έδειξε ότι υπήρξε ισχυρή σχέση ανάμεσα στα αεροπορικά ταξίδια από το Μεξικό και στα επιβεβαιωμένα περιστατικά μόλυνσης με τον ιό σε άλλες χώρες. Οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν την εκτίμηση ότι ο ιός ξεκίνησε στο χωριό Λα Γκλόρια της πολιτείας Βερακρούζ του Μεξικού. Αν και το πρώτο περιστατικό μόλυνσης εμφανίστηκε στην πόλη στις 15 Φεβρουαρίου, η γενετική ανάλυση έδειξε ότι κάποιο άτομο είχε μολυνθεί πρώτο γύρω στις 12 Ιανουαρίου, πέρασε δηλαδή πάνω από ένας μήνας μέχρι να γίνει αντιληπτός ο ιός.

Το μέσο ποσοστό θνησιμότητας (πόσοι πέθαναν από όσους μολύνθηκαν) υπολογίστηκε στο 0,4% (έναντι λιγότερο από 0,1% για τη συνήθη εποχική γρίπη), με ελάχιστο ποσοστό 0,3% και μέγιστο 1,5%. Τα ποσοστά αυτά είναι αρκετά χαμηλότερα από τα αντίστοιχα της πανδημίας γρίπης του 1918, παρόλα, κατά τους ερευνητές, θεωρούνται σημαντικά.

Σε μια κανονική «σεζόν γρίπης», περίπου το 10% του πληθυσμού (δηλαδή ένας στους δέκα) αναμένεται να αρρωστήσει, ενώ, κατά τον Φέργκιουσον, αν η νέα γρίπη επιστρέψει τον ερχόμενο χειμώνα, εκτιμάται ότι γύρω στο 30% του πληθυσμού θα αρρωστήσει. Ο ρυθμός αναπαραγωγής του ιού της νέας γρίπης (δηλαδή πόσο εύκολα εξαπλώνεται σε ένα πληθυσμό) εκτιμάται στο 1,2 - 1,6, έναντι 1,2 περίπου της κοινής γρίπης και περίπου 2 της ισπανικής γρίπης του 1918.