ΕΦΥΓΕ Ο ΑΓΑΜΕΝΩΝ ΦΑΡΑΚΟΣ

23 Δεκεμβρίου 2013

  Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ ανακοινώνει με βαθιά οδύνη το θάνατο του παλαίμαχου δημοσιογράφου, Αγαμέμνονα (Μέμου) Φαράκου, ο οποίος έφυγε στις 22 Δεκεμβρίου από τη ζωή, σε ηλικία 89 ετών. Η κηδεία του Μέμου Φαράκου θα γίνει σήμερα Τρίτη, 24 Δεκεμβρίου 2013, στη 1 μ.μ. στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών. Ο Μέμος Φαράκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924. Αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές, εισήχθη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1946 , από την εφημερίδα «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» με διευθυντή τον Κώστα Καραγεώργη. Στη συνέχεια εργάστηκε στις εφημερίδες «ΜΑΧΗ», «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», «ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ», «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ», «ΑΘΗΝΑΪΚΗ», «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ», «ΣΗΜΕΡΙΝΑ», «ΒΡΑΔΥΝΗ» και στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ», ενώ υπήρξε προϊστάμενος εξωτερικού δελτίου και σύμβουλος έκδοσης του ΑΠΕ. Επίσης, ήταν αρχισυντάκτης ειδήσεων της ΕΙΡΤ, Υποδιευθυντής Ειδήσεων στον τηλεοπτικό σταθμό « MEGA », Διευθυντής των Τ/Σ «ΚΑΝΑΛΙ 5» και « EXTRA » και συντάκτης στην ΕΤ1 και στον «ΑΝΤΕΝΝΑ», ενώ διετέλεσε αρχισυντάκτης του ραδιοφωνικού σταθμού «ΑΘΗΝΑ 9,84». Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας συμμετείχε σε περισσότερες από εκατό αποστολές στο εξωτερικό όπως στο Νταβός, στη Μόσχα, στο Βελιγράδι, στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες, στην Άγκυρα κ.ά. Ο Μέμος Φαράκος υπήρξε ένας δημοκρατικός άνθρωπος με παιδεία και ήθος και διακρίθηκε ιδιαίτερα για την ευρυμάθειά του. Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του εργάστηκε με όλες του τις δυνάμεις, υπερασπιζόμενος τις αξίες του και το δημοσιογραφικό επάγγελμα.

Στη μνήμη του Μέμου Φαράκου (Κ. Μπετινάκης)
 
  http://www.styx.gr /

Τον γνώρισα στα τέλη του 1969. Ήταν ο πρώτος μου προϊστάμενος στο Εξωτερικό δελτίο – τα Διεθνή όπως θα τα πουν -πιο κομψά- αργότερα. Έφτανε στο γραφείο ακριβώς στις 4 το πρωί από το πρακτορείο. Καθόταν και άρχιζε χωρίς να συμβουλεύεται τα τηλεγραφήματα (τέλεξ) που του είχα συγκεντρώσει σε φακέλους, άρχιζε να γεμίζει χειρόγραφα. Μόλις τέλειωνε, σήκωνε τα πόδια πάνω στο γραφείο, άναβε την πίπα του και με ρωτούσε "τι κάνεις;"…
Ανασύρω από το "στυξ" ένα σημείωμα που είχα δημοσιεύσει στις 22/02/2007: Όπως γράφει στο σημείωμά του της περασμένης Κυριακής, ο Μέμος Φαράκος.
«Την περασμένη εβδομάδα συμπλήρωσα 60 χρόνια δουλειάς στις εφημερίδες, με μερικούς «ενδιάμεσους» αλλά ενδιαφέροντες σταθμούς και στην ελληνική τηλεόραση, κάποια εποχή και στο ραδιόφωνο –κάπου τρία χρόνια στον 9,84….» «Ένα μόνο ανάλογο παράδειγμα και περίπτωση ξέρω, αλλά μόνο σε ό,τι αφορά τις εφημερίδες – γιατί βρεθήκαμε μαζί στην αρχή…Είναι οΧρήστος Πασαλάρης, μαζί με τον οποίο ξεκινήσαμε τότε, το 1947 στο Ριζοσπάστη, εκείνης της εποχής. Αυτόν που λέγαμε ο Ριζοσπάστης του Κώστα Καραγεώργη…» «Θα έπρεπε ίσως να αναφέρω εδώ και το Στάθη Ευσταθιάδη, τον τρίτο χαλκέντερο εκείνης της εποχής…» Θυμάται λοιπόν ο Μέμος το πρώτο άρθρο του, που είχε γράψει την άνοιξη του 1947, στον μετακατοχικό αλλά ήδη… εμφυλιακό Ριζοσπάστη με τίτλο: «Οι φοιτητές στα πανεπιστήμια και όχι στον εμφύλιο πόλεμο»…
  Δάσκαλοι όπως ο Μέμος Φαράκος στη δημοσιογραφία, αφήνουν παρακαταθήκη: «Εξήντα χρόνια δημοσιογραφίας, αν αυτό το το…λειτούργημα όπως το νοιώθαμε κάποτε –και όπως το υπερασπισθήκαμε- δεν είχε καταλήξει σε πάρα πολλές περιπτώσεις, μια απλή επαγγελματική μέθοδος προβολής, ικανοποίησης διαφόρων φιλοδοξιών και –γιατί όχι- βολικού πλουτισμού. Φυσικά και δεν μιλώ για όλους, ούτε καν για τους πολλούς. Όμως αυτοί οι λίγοι, οι απείρως λιγότεροι από τους άλλους, από «εμάς», δημιουργούν τις εντυπώσεις, πλασάρουν την εικόνα και το όνομα της δημοσιογραφίας κατ’ εικόνα και ομοίωση…»