Η δεύτερη «Ουκρανική Άνοιξη» του Δεκεμβρίου *

Αυτό που διαδραματίζεται στο Κίεβο δεν είναι απλά μια διαμαρτυρία των φιλοευρωπαίων . Πρόκειται για κανονικό πραξικόπημα με χορηγούς και υποβολείς από το εξωτερικό στο οποίο πρωταγωνιστεί ο υπόκοσμος των Ολιγαρχικών.
Οι τρεις πρώην πρόεδροι της Ουκρανίας, συνταξιούχοι συνεργάτες της Ουάσιγκτον και του Βερολίνου πλέον και τέως έμμισθοι των Ολιγαρχικών, ο Λεωνίντ Κραβτσούκ, ο Λεωνίντ Κούτσμα και Βίκτωρ Γιούσενκα, συναντήθηκαν απόψε, συζήτησαν την κατάσταση και δήλωσαν ότι οι Αρχές πρέπει να αποκαταστήσουν αμέσως το διάλογο με την ΕΕ, ενώ η κυβέρνηση πρέπει να παραιτηθεί με έναν ευρωπαϊκό πολιτισμένο τρόπο. Και τόνισαν στην δήλωση τους : «Σήμερα στην Ουκρανία κινδυνεύουν οι υψηλότερες αξίες – η δημοκρατία και ελευθερία». Προηγουμένως η Ράντα, η Βουλή της Ουκρανίας, απέρριψε την πρόταση μομφής προς την κυβέρνηση του Νικολάι Αζάροφ των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Υπέρ ψήφισαν μόνο 186 βουλευτές, κατά οι 32 κομμουνιστές, ενώ οι 226 βουλευτές της συμπολίτευσης απείχαν.

Μετά την απόρριψη της πρότασης μομφής , αναπληρωτής της Γιούλιας, Αρσένι Γιατσενιούκ από την παράταξη «Μπατκίβσινα» δήλωσε ότι τώρα η αντιπολίτευση απαιτεί από τον Πρόεδρο να απολύσει με διάταγμά το Υπουργικό Συμβούλιο και να κηρύξει πρόωρες βουλευτικές και προεδρικές εκλογές. Μετά την ομιλία του Γιατσενιούκ , χιλιάδες οπαδοί της αντιπολίτευσης περικύκλωσαν την προεδρία της Δημοκρατίας από όλες τις πλευρές.

Τώρα πια είναι προφανές, ότι γίνεται προσπάθεια ανατροπής της υπάρχουσας ουκρανικής κυβέρνησης ενώ τα στελέχη των οργανώσεων της «αντιπολίτευσης» δημιουργούν στο Σμόλνι του Κιέβου - στο υπό κατάληψη Δημαρχείο - παράλληλα όργανα τοπικής εξουσίας.
Ο πρόεδρος Γιανουκόβιτς και τα στελέχη του κόμματος του έχουν ήδη συνειδητοποιήσει ότι ήδη δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής.
Αν ο Γιανουκόβιτς χάσει την εξουσία, τότε τον περιμένει η φυλακή ή η τύχη του Καντάφι. Ανάλογη μοίρα προδιαγράφεται και για το κοντινό του περιβάλλον, και για τις χιλιάδες των κρατικών λειτουργών, που παραμένουν αφοσιωμένοι στον Γιανουκόβιτς.

Ο Γιανουκόβιτς έχει πάψει πια να αναζητά μια ισορροπία μεταξύ των διαφόρων παρατάξεων και αρνείται το συμβιβασμό. Σε αυτήν τη συγκυρία, πολύ χρήσιμη για τον Ουκρανό Πρόεδρο θα ήταν η οικονομική ανεξαρτησία του από τους ολιγαρχικούς, που μπορεί να επιτευχθεί, εάν η Μόσχα «στρέψει» τις χρηματικές ροές από την πώληση φυσικού αερίου στην Ουκρανία από τους ολιγάρχες στον Γιανουκόβιτς. Φήμες για παρόμοια εξέλιξη των γεγονότων κυκλοφορούν επίμονα στο παραπολιτικό περιβάλλον, στο Κίεβο.

Εφόσον οι «Ευρωπαϊστές» καταφέρουν τελικά να καταλάβουν την εξουσία στο Κίεβο, τότε ο πληθυσμός της Νότιας Ουκρανίας και της Ανατολικής Ουκρανίας, που κατά βάση είναι ρωσικός , υπό την καθοδήγηση των τοπικών «ηγετών» έχει κάθε κίνητρο να αναζητήσει τον πολιτικό του αυτοπροσδιορισμό.
Άλλωστε δεν θα έχουν να χάσουν και πολλά αφού η νέα εξουσία των πορτοκαλί θα τους στερήσει την ιδιοκτησία και την ελευθερία τους.
Η Ουκρανία ήδη είναι διαιρεμένη με κριτήρια εθνικά, γλωσσικά θρησκευτικά και παραταξιακά. Εάν εγκατασταθεί στο Κίεβο μια παράνομη και απροκάλυπτα ρωσοφοβική «επαναστατική αρχή», οι τοπικοί ηγέτες στον Νότο και την Ανατολή μπορούν να μην την αναγνωρίσουν και να προβούν σε συγκεκριμένα μέτρα απόσχισης των περιοχών τους από την Ουκρανία.
Τρίζοντας τα δόντια προς όλους τους παίκτες της «Ουκρανική 'Άνοιξης», το κυβερνητικό «Κόμμα των Περιφερειών», κινητοποίησε οπαδούς του στις ρωσικές περιοχές όπου έχει μεγάλη ισχύ, όπως το Χάρκοβο, το Λουγκάνσκ, το Ντονιέτσκ και στη χερσόνησο της Κριμαίας.

Μάλιστα ο βουλευτής στην τοπική Ράντα της Σεβαστούπολης Σεργκέι Σμολιανίνοφ δήλωσε ότι «οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες και οι πράκτορές τους προσπάθουν να ανατρέψουν τη νόμιμη κυβέρνηση», και ζήτησε από τον Βλαντίμιρ Πούτιν, την αποστολή ρωσικού στρατού στην Κριμαία για την προστασία του λαού από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Το ρίσκο για του Αμερικανούς τους γερμανούς και όλους τους γεωπολιτικούς παίκτες στην Ουκρανία είναι το σενάριο της διάλυσης της, ειδικά μάλιστα κατά τη χειμερινή περίοδο, που ελλοχεύει η απειλή της διακοπής της μεταφοράς αερίου από τη Ρωσία στην Ευρώπη μέσω της ουκρανικής επικράτειας.

Τα γεγονότα των επόμενων ημερών θα δείξουν, με ποιο τρόπο θα τελειώσει η «Ουκρανική 'Ανοιξη»: με διάσπαση της χώρας ή με την αλλαγή του Γιανουκόβιτς σε έναν σκληρό πολιτικό, που θα αρχίσει να εφαρμόζει στη χώρα μια ανελαστική καθετοποίηση της εξουσίας, απαλλαγμένη για πάντα από την ολιγαρχική επιρροή.

Ανάλογα με τις εξελίξεις αλλά πάντως εντός των προσεχών ημερών θα μεταβεί αυτοπροσώπως στη Μόσχα ο Γιανουκόβιτς για να συζητήσει την οικονομική συνεργασία με τη Ρωσία.
Ο στενός συνεργάτης του Πούτιν εκαι πρώην υπουργός Οικονομικών της Ρωσίας Αλεξέι Κούντριν δήλωσε ότι «η Ουκρανία μπορεί να υπολογίζει σε ένα σημαντικό δάνειο από τη Ρωσία και σε μια μείωση της τιμής του φυσικού αερίου, που θα καθυστερούσαν τη νομισματική υποτίμηση», ενώ η συμφωνία με την ΕΕ θα επέφερε «αντιλαϊκά μέτρα για τα επόμενα 2-3 χρόνια» με αντάλλαγμα μια πιθανή βελτίωση μακροπρόθεσμα της λειτουργίας των οικονομικών θεσμών «υπό την επιτήρηση των Βρυξελλών και του ΔΝΤ».
Ο Ρώσος αναλυτής Ντμίτρι Ορέσκιν εκτίμησε ότι « η Ρωσία έχει υποσχεθεί 10-20 δισ. δολάρια στην Ουκρανία χωρίς να χρειαστεί να πάρει επώδυνα μέτρα για την ουκρανική κοινωνία»...
 Η τιμή του ρωσικού φυσικού αέριου για την Αρμενία θα είναι 189 δολάρια ανά χίλια κυβικά μέτρα, με βάση τη νέα συμφωνία που υπέγραψε με τη Μόσχα και θα ισχύει μέχρι το 2018, ενώ η τιμή για την Γερμανία είναι περίπου 500 δολάρια, ενώ η σημερινή τιμή για την Ουκρανία είναι 400 δολ ανά χίλια κυβικά μέτρα.

*Αυτή η ανάλυση στηρίχτηκε σε στοιχεία του Βαλεντίν Μιντρεσέσκου που δημοσιεύτηκαν http://greek.ruvr.ru