Οι μεταλλωρύχοι ξεσηκώθηκαν κατά της εργοδοσίας το 1427 στη Σρεμπρένιτσα

Η Σέρβα ακαδημαϊκός Ντεσάνκα Κοβάτσεβιτς- Κόιτς στο βιβλίο της για την «Μεσαιωνική Σρεμπρένιτσα» , το οποίο δημοσιεύθηκε από τη Σερβική Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών, αναφέρει βάσει των εγγράφων που διασώζονται ότι η καταπιεστική μεταχείριση των ανθρακωρύχων της Σρεμπρένιτσα από κάποιον επόπτη ονομαζόμενο «Βλάντισλαβ», οδήγησε σε διαμαρτυρίες των μεταλλωρύχων το 1427, που αρνήθηκαν να εργαστούν. 
Το εργατικό κίνημα ξεκίνησε 459 χρόνια πριν από την ημερομηνία που οι πεφωτισμένοι εχουν επιβάλει ως η επίσημη αρχή των εργατικών αγώνων τη Πρωτομαγιά του 1886. 
Μόλις οκτώ χρόνια μετά την πρώτη απεργία των εργαζομένων κατά της παραβίασης των δικαιωμάτων των εργαζομένων, το 1435, στη Σρεμπρένιτσα, όπου λειτουργούσαν διάφορα μεταλλευτικά εργαστήρια μεταλλεία έγινε και η πρώτη καταγεγραμμένη περιβαλλοντική διαμαρτυρία στον κόσμο. Συγκεκριμένα, εκείνη τη χρονιά ο λαός παραπονέθηκε στον δεσπότη Τζούρα Μπράνκοβιτς  για τις κακές συνθήκες υγείας στην πόλη και απαίτησε να απομακρυνθούν τα μεταλλουργεία από την πόλη. 
Η Σρεμπρένιτσα καταγράφεται για πρώτη φορά σε έγγραφα το 1232. Εκείνη την εποχή, μόλις 13 χρόνια μετά την παραχώρηση του Αυτοκέφαλου της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας το 1219, ο Άγιος Σάββας καθιέρωσε τη Μητρόπολη της Σρεμπρένιτσα ως λίκνο της Ορθοδοξίας στην περιοχή , δηλαδή, στην αριστερή πλευρά του ποταμού Ντρίνα.
 Η Σρεμπρένιτσα είναι γνωστή από τη ρωμαϊκή εποχή ως ο μεταλλευτικός οικισμός Ντομαβίγια, ενώ ο μεταλλεία ψευδάργυρου και βωξίτης, λειτουργούν ακόμα στην περιοχή. Λόγω των μεταλλείων , η Σρεμπρένιτσα ήταν ανεπτυγμένη περιοχή και είχε εμπορικά προνόμια από το 1376.