Όταν οι Κόκκινοι παλιάνθρωποι δολοφόνησαν έναν καλό άνθρωπο

                                         Ο Σιμόν Πετλιούρα στο Παρίσι

 Στις 25 Μαΐου 1926 ο ηγέτης της εξόριστης κυβέρνησης της Ουκρανίας Σιμόν Πετλιούρα δολοφονήθηκε στο Παρίσι, στο Σαν Μισέλ, από τον Εβράιο Σόλεμ Σβάρτσμπαρντ, ο οποίος του έριξε 5 σφαίρες και στη συνέχεια παραδόθηκε στην αστυνομία.

                                                             Ο δολοφόνος

Ο Σβάρτσμπαρντ, γεννήθηκε στην Ουκρανία, και συμμετείχε στον εβραϊκό συνδέσμο αυτοάμυνας, (ΟΠΛΑ) στην Μπαλτά το 1905 και καταδικάστηκε από την τσαρική κυβέρνηση σε 3 μήνες στη φυλακή. Μετά έγινε εμιγκρές για «προκλητική» και καταδικάστηκε στην Αυστροουγγαρία δύο φορές για συμμετοχή σε «απαλλοτριώσεις» αναρχικών και σε ληστεία τράπεζας Αργότερα, εντάχθηκε στη Λεγεώνα των Ξένων (1914-1917) και τραυματίστηκε στην μάχη του Σόμ. 

Η γαλλική μυστική υπηρεσία τον παρακολουθούσε και είχε καταγράψει τις συναντήσεις του με γνωστούς Μπολσεβίκους. Κατά τη διάρκεια της δίκης το 1928,οι γερμανικές ειδικές υπηρεσίες ενημέρωσαν τους Γάλλους συναδέλφους τους ότι Σβάρτσμπαρντ, είχε δολοφονήσει τον Πετλιούρα με εντολή του Χαίμ Ρακόφσκι. πρώην Κομισάριου της Σοβιετικής Εξουσίας στην Ουκρανία και σοβιετικού πρεσβευτής στη Γαλλία. 

Για την δολοφονία συνεργάστηκε με τον Μιχαήλ Βολόντιν, που έφτασε στη Γαλλία 8 Αυγούστου 1925.

 Η (εβραϊκή) δικαιοσύνη απάλλαξε τον Σόλεμ Σβάρτσμπαρντ, που τον εμφανίζουν και ως «ποιητή» διότι του αναγνώρισε «υψηλά κίνητρα», γιατί εκδικήθηκε για τον θάνατο περισσότερων από 50.000 Εβραίους που έπεσαν θύματα των πογκρόμ,που έκανε ο στρατός του Πετλιούρα. 

Άλλοι εβραίοι ωστόσο δεν είχαν αυτή τη γνώμη, και το 1921 ο Ze'ev Jabotinsky, ο πατέρας του ρεβιζιονιστικού σιωνισμού υπέγραψε συμφωνία με τον Μαξίμ Σλαβίνσκι, εκπρόσωπο του Πετλιούρα για το σχηματισμό μιας Πολιτοφυλακής που την προστασία του εβραϊκού πληθυσμού. Στην δολοφονία του Πετλιούρα από τους κομμουνιστές ιουδαίους που αργότερα εκτέλεσαν και τις δυο αδελφές του που ήταν ορθόδοξες καλόγριες, σημασία έχει η αθώωση και η «δικαίωση» του δολοφόνου. Ακριβώς όπως έκαναν και με τον Βίλχελμ Γκούστλοφ που τον δολοφόνησε στις 4 Φεβρουαρίου 1936 στο Νταβός από τον Νταβίντ Φράνκφουρτερ.                     Κάποιοι έχουν δικαίωμα να σκοτώνουν