Πρωτομαγιά: Η εορτή του Άνταμ Βάϊσχαουπτ και των Ιλλουμινάτι. Την 1η Μαΐου 1944. Οι Γερμανοί Ιλουμινάτι εκτέλεσαν τελετουργικά στην Καισαριανή 200 Κόκκινα Καθάρματα, που αν ζούσαν, θα είχαν σφάξει επιπλέον και άλλες χιλιάδες Έλληνες στα Δεκεμβριανά.

Οι 200 κομμουνιστές                       της Καισαριανής και οι Άγγλοι μαλακοπίτουρες που τους θυσίασαν 

 Χαρακτηριστικό δείγμα Κόκκινης Απάτης. Χαρακτικό Κόκκινου Καλλιτέχνη. που εμφανίζει και μια Κομμουνίστρια συντρόφισσα ανάμεσα στους παραγμένους για εκτέλεση , ενώ και οι 200 που εκτελέστηκαν ήσαν άνδρες.

Οι Γερμανοί κατακτητές δεν μας εβλαψαν μόνο με τα κακά που έκαναν. Έκαναν και ορισμένα καλά, που μας οφέλησαν.

Η Βέρμαχτ, την Πρωτομαγιά του 1944, εκτέλεσε στην Καισαριανή, 200 κομμουνιστές, οι οποίοι, εάν τους έβρισκε  ζωντανούς η απελευθέρωση , θα έσφαζαν  τον Δεκέμβρη του '44   πολλαπλάσιους Έλληνες. 

Οι Γερμανοί, σκότωσαν στην Καισαριανή πολλούς καλούς Έλληνες και καλούς Πατριώτες, αλλά, για αυτούς οι Ρουφιάνοι δεν έχουν ούτε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο. Ολα τα δάκρυα είναι για τους 200.  

Ο αιμοσταγής «Φάνης» , (Μπαρτζιώτας) μας βεβαίωσε ότι οι 135 από τους 200 ήταν «Ακροναυπλιώτες», και ότι εκτελέστηκαν και έξι τροτσκιστές και πέντε αρχειομαρξιστές. 

Στους 200 ήταν και ο ΟΠΛΑτζής δολοφόνος του Κίτσου Μαλτέζου Μικές Κουρουνιώτης .

 Η εκτέλεση των 200 ήταν πολύ  στοχευμένη. Κανείς δεν πήγε άδικα. Κανείς τους δεν αισθανόταν Έλληνας, και ούτε ήσαν πατριώτες. Ρουφιανοπατριώτες ήσαν.

 Ένας από τους 200, ο εργάτης μεταλλουργός Σάββας Σαββόπουλος, στο σημείωμα που έγραψε και άφησε στους συντρόφους του στο Χαϊδάρι έγραψε: «Ας μάθει όλη η Ελλάδα, δε χάσαμε την πίστη μας στην τελική νίκη της Σοβιετικής Ενωσης... Καμία δύναμη δε θα τσακίσει το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ θα νικήσει. Καλώ τον αδελφό μου με σκληρή δουλειά να προσπαθήσει να ξεπλύνει το κακό που έκανε με τη δήλωση και την αδελφούλα μου να πάρει τη θέση μου στο ΚΚΕ». 

 Κομμούνια 100%, που εκτελέστηκαν φωνάζοντας «Ζήτω το ΚΚΕ». 

 Η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ, για να σώσει τους 200 , κινητοποίησε τις συνδικαλιστικές και φοιτητικές οργανώσεις και οργάνωσε συγκέντρωση «συγγενών» των Αθέων στην Μητρόπολη, για να πιέσουν το Δαμασκηνό, ο οποίος αργά τη νύχτα της 30ης Απριλίουμ εμφανίστηκε μπροστά στις μαυροφορημένες κομμουνίστριες που παρίσταναν τις απελπισμένες Χριστιανές και τους ανακοίνωσε ότι «δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα».

Στον Αθηναϊκό Τύπο στις 30 Απριλίου 1944, δημοσιεύτηκε η ανακοίνωση του Υπουργού  Εσωτερικών Ταβουλάρη που ανέφερε: 

«Την 27ην Απριλίου 1944 κομμουνιστικαί συμμορίαι παρά τους Μολάους κατόπιν μιας εξ ενέδρας επιθέσεως εδολοφόνησαν ανάνδρως έναν Γερμανόν Στρατηγόν και τρεις συνοδούς του. Πολλοί Γερμανοί στρατιώται ετραυματίστησαν. Ως αντίποινα διατάχτηκε: Ο τυφεκισμός 200 Κομμουνιστών την 1.5.1944. Υπό την εντύπωσιν του κακουργήματος τούτου Έλληνες εθελονταί εφόνευσαν αυτοβούλως 100 άλλους κομμουνιστάς».

Η Εκτέλεση των 200 έγινε σε αντίποινα για την εκτέλεση του υποστράτηγου Φράντς Κρεχ στους Μολάους . Η επιχείρηση εκείνη ήταν ένα βλακώδες σχέδιο της SoE, και έγινε σε συντονισμό με την απαγωγή του υποστράτηγου Κράϊπε στην Κρήτη.

Οι ‘Αγγλοι μαλακοπίτουρες, ήθελαν να κάμψουν το ηθικό των Γερμανών, και κάποιος μαλάκας της SoE, σκέφτηκε να κυκλοφορήσει τη φήμη ότι η Γκεστάπο παγίδευσε και σκότωσε τον στρατηγό, (που ανήκε στην στρατιωτική αντιπολίτευση), που εκδηλώθηκε τελικά στις 20 Ιουλίου του 1944.

Η SoE, (Operation Hemlock), κυκλοφόρησε μάλιστα και πλαστογραφημένο γράμμα του, με το οποίο ο Κρεχ καλούσε τους Γερμανούς στρατιώτες σε λιποταξία, και διέδωσαν ότι ο Κρεχ μαζί με τον Κράϊπε συμμετείχαν στο κίνημα των αντιφρονούντων, «Ελεύθερων Γερμανών».

Αυτή η επιχείρηση εκτέλεσης του Κρεχ, από την SoE, στις 27 Απριλίου του 1944 , στην οποία συμμετείχε μια διμοιρία του 8ού Συντάγματος (Λακωνίας) του ΕΛΑΣ, είχε σαν αποτέλεσμα, την εκτέλεση στην Καισαριανή των 200 ομήρων από τους κρατούμενους στο Χαϊδάρι, και 100 άλλων επίσης στην περιοχή της Λακωνίας-Μεσσηνίας, ενώ η περιοχή της Πελοποννήσου κηρύχτηκε ως τον Μάιο ως «ζώνη επιχειρήσεων», και στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις που ακολούθησαν πήραν μέρος και τα Τάγματα Ασφαλείας Γυθείου, Καλαμάτας, Μελιγαλά.

 Οι «200» της Καισαριανής, ήσαν επομένως θύματα ενός μαλάκα μαλακοπίτουρα Εγγλέζου, και όχι των Γερμανών που τους εκτέλεσαν.

 

Ακριβώς όπως ο άθεος Φίλης σαν υπουργός παιδείας ασπάσθηκε την δεξιά του Συριζώνυμου, το ΚΚΕ έστειλε στην Μητρόπολη στις 30 Απριλίου του 1944,  άγημα από μαυροφορεμένες «κομμουνίστριες Τατάνες» , για να συγκινήσουν τον Δαμασκηνό, και να παρέμβει για την Σωτηρία των Καθαρμάτων.

 Σαν τον Άθεο και Αβάπτιστο Αλιέκσι Χαβαναγκίλα ταΤσιπρέφσκι με την λαμπάδα στην Ανάσταση και τον Επιτάφιο.

Πέρασαν 79 χρόνια από την απελευθέρωση και το «χαφιεδομάνι» συνεχίζει το ίδιο μπούρου-μπούρου για τους Πατριώτες που εκτελέστηκαν. Έκαναν και ταινία. 

Βαρέθηκα κουράστηκα Αμάν! Κάθε χρόνο τα ίδια με τους «πατριώτες» «αντιστασιακούς», που εκτέλεσαν οι Γερμανοί στην Καισαριανή.

Οι Ρουφιανοπαριώτες , Μακρυγιαννικοί , Μπολεσεβίκοι, δεν ήταν ούτε Έλληνες ούτε Πατριώτες.

Υπάλληλοι των Άγγλων ήσαν και πληρωνόντουσαν με χρυσές λίρες. 

 Το ΚΚΕ,,  μετά τις εκτελέσεις εξέδωσε προς το «λαό» στο οποίο δικαιολογούσε την προβοκατόρικη δράση του και ανέφερε:

 «…Η φρικώδης και πρωτάκουστη τρομοκρατία που εξασκεί στην Ελλάδα ο καταχτητής με τη βοήθεια γερμανοράλληδων δεν είναι στην ουσία αντίποινα για τη δράση του ΕΛΑΣ εδώ και στην ύπαιθρο. Αυτό είναι απλή δικαιολογία. Γίνεται για να τρομοκρατηθεί ο λαός, να σταματήσει την αντίστασή του .ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ, Η στιγμή είναι κρίσιμη. Αν σκύψουμε το κεφάλι είμαστε χαμένοι. Τα θύματα του αγώνα είναι πολύ λιγότερα από τα θύματα της επιστράτευσης, από τα θύματα της πείνας. Οι κρεμασμένοι και τουφεκισμένοι ήρωες, τα καμένα μας χωριά φωνάζουν. Μην αφήστε τη θυσία μας να πάει χαμένη! Μην υποταχθείτε! Αγωνιστείτε για να μη γίνει η επιστράτευση. Αγωνιστείτε για τη ζωή σας. Εκδικηθείτε. Αγωνιστείτε για να σταματήσουν οι σφαγές».

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ