ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝΕ ΚΑΙ ...ΜΑΚΑΚΕΣ!!!
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/11/blog-post_3404.html
Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για το μεγάλο της επίτευγμα…
Τα χειραγωγούμενα ΜΜΕ εμφανίζουν εν πολλοίς ως πορεία για τη γη της Επαγγελίας, την παράταση του χρόνου αποπληρωμής του νταβατζήδικου χρέους με το οποίο φόρτωσαν γενιές ολόκληρες Ελλήνων πολιτών.
Πανηγυρίζουν μαζί τους και τα μαύρα κοράκια της Ευρώπης γιατί μπήγουν ακόμα βαθύτερα τα ματωμένα τους νύχια στο κορμί της υποθηκευμένης Ελλάδας.
Και η επικοινωνιακή καταιγίδα «αναβάθμισε» τη θεματολογία της εμφανίζοντας ως «ανάσα 61,7 δις» την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του γενικευμένου κεφαλικού φόρου υποτέλειας, ο οποίος πνίγει πλέον κάθε ελπίδα και αφανίζει κάθε προοπτική γι αυτόν τον τόπο.
Όλοι τους όμως κρύβουν επιμελώς, πως αυτή η «ανάσα ζωής» …εξασφαλίστηκε μέσα σ έναν ερμητικά κλεισμένο θάλαμο δηλητηριωδών αερίων με προδιαγεγραμμένο το τέλος για την κοινωνία ολόκληρη.
Η ΜΑΓΙΚΗ ΛΕΞΗ ΚΑΙ Η ΕΦΙΑΛΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Κι αυτή η μαγική λέξη ειπώθηκε δια χειλέων του εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. «Βιωσιμότητα του χρέους» «…με την παράταση του χρόνου αποπληρωμής που δώσαμε στην Ελλάδα, εξασφαλίσαμε τη …βιωσιμότητα του χρέους…»
Δηλαδή…
1. θα σας τα πάρουμε…
2. θα σας τα πάρουμε και με το παραπάνω…
3. ο ιδρώτας και του τελευταίου πολίτη σας, θα ποτίσει τα ταμεία των νταβατζήδων, των τοκογλύφων και των αδίστακτων τραπεζιτών… και ταυτόχρονα…
4. εξασφαλίζουμε και την αναγκαία πίστωση χρόνου για να «περπατήσουν» μεθοδευμένα όλες οι γεωπολιτικές στοχεύσεις μας.
Αυτή λοιπόν είναι η αλήθεια:
Μέσω της επιμήκυνσης, κατέστη «βιώσιμο το χρέος» δηλαδή κατέστη περισσότερο εξασφαλισμένη (με το αζημίωτο) η δυνατότητα αποπληρωμής.
Εξοντώστε λοιπόν το λαό σας…
Ξεζουμίστε τον…
Και βρείτε τρόπο να ανταποκριθείτε στις απαιτήσεις των νταβατζήδων.
ΚΑΙ Η ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ…
Η οποία οσονούπω κατέφθασε δια χειλέων Όλι Ρεν αυτή τη φορά. «Έχουμε εμπιστοσύνη στον Ελληνικό λαό. Έχει την ικανότητα και θα βρει τον τρόπο να τα καταφέρει…»
Θεϊκό ε ;
Ομολογουμένως ευρηματικός ο τρόπος του κ. Όλι Ρεν να μας ρίξει το απαραίτητο φάσκελο για τις εκλογικές επιλογές μας…
Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες…
30/11/10
ΛΗΣΤΕΙΑ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΗ ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΗΣ Ε. Ε. ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΒΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΓΥΡΝΑΩ ΜΕ ΠΕΡΙΠΟΛΙΚΟ ΠΛΑΙ ΣΤΟΝ ΛΗΣΤΗ ΜΟΥ. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ: ΜΠΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΩ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ , ΕΝΑΣ ΞΕΝΟΣ ΚΑΤΙ ΔΗΘΕΝ ΖΗΤΟΥΣΕ , ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΔΩΣΑ ΣΗΜΑΣΙΑ. ΕΚΑΝΕ ΣΥΜΠΙΕΣΗ ΣΤΗΝ ΘΥΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΤΡΊΜΩΞΗ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΜΕ ΛΗΣΤΕΨΕ, ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ ΑΠΌ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ ΣΤΗΘΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΤΟ ΕΔΩΣΕ ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΕΞΩ. ΤΟΥ ΕΒΑΛΑ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ . Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΝ ΕΙΔΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ. ΑΥΤΟΣ ΤΟ ΠΗΡΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΔΩΣΕ ΣΤΟΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΟ ΤΟΥ. ΤΟΝ ΤΡΑΒΑΩ ΕΞΩ ΠΡΙΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ Ο ΣΥΡΜΟΣ. ΦΩΝΑΖΩ ΔΥΝΑΤΑ ΚΛΕΦΤΗΣ!! , ΚΛΕΦΤΗΣ!! ΜΟΥ ΕΚΛΕΨΕ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ. ΑΥΤΟΣ ΠΑΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ. ΤΟΝ ΚΡΑΤΩ ΓΕΡΑ. ΤΟΤΕ ΚΑΤΑΦΘΑΝΕΙ ΕΝΑΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΛΑΜΒΑΝΕΙ. ΣΕ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ Ο ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΕΙΔΙΚΟ ΧΩΡΟ. ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΤΑΦΘΑΝΕΙ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΕΙΧΑΝ ΑΡΠΑΞΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΑΝΤΑ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ. ΤΟΥ ΚΑΝΕΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΕΡΙΠΟΛΙΚΟ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ, ΑΡΧΙΚΑ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ. ΤΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΔΑΚΤΥΛΙΚΑ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟΥ ΚΑΤΕΘΕΣΑ ΜΗΝΥΣΗ . ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ ΑΦΑΝΤΟ ΜΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ,ΤΡΑΠΕΖΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ , ΆΔΕΙΑ ΟΔΉΓΗΣΗΣ , ΧΡΗΜΑΤΑ κλπ. Ο ΔΡΑΣΤΗΣ
ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ, ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΣ Ή ΑΛΓΕΡΙΝΟΣ, ΧΩΡΙΣ ΧΑΡΤΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ . ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: ΠΟΡΤΟΦΟΛΑΣ . ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΜΟΥ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΗΚΑΝ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΔΕΣΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ. ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΠΕΛΑΥΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΤΟ "ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ" ΤΟΥΣ ΕΡΓΟ.
ΚΥΡΙΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ , ΚΥΡΙΕ ΡΑΓΚΟΥΣΗ ΚΥΡΙΕ ΠΑΠΟΥΤΣΗ , ΚΥΡΙΕ ΑΡΧΗΓΕ ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΙΑ ; ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ. ΑΙΣΧΟΣ!!!!
ΑΜΦΙΚΤΥΩΝ
Επισκεφθείτε τον ιστοχώρο
http://amphiktyon.blogspot.com ...
ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ, ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΣ Ή ΑΛΓΕΡΙΝΟΣ, ΧΩΡΙΣ ΧΑΡΤΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ . ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: ΠΟΡΤΟΦΟΛΑΣ . ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΜΟΥ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΗΚΑΝ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΔΕΣΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ. ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΠΕΛΑΥΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΤΟ "ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ" ΤΟΥΣ ΕΡΓΟ.
ΚΥΡΙΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ , ΚΥΡΙΕ ΡΑΓΚΟΥΣΗ ΚΥΡΙΕ ΠΑΠΟΥΤΣΗ , ΚΥΡΙΕ ΑΡΧΗΓΕ ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΙΑ ; ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ. ΑΙΣΧΟΣ!!!!
ΑΜΦΙΚΤΥΩΝ
Επισκεφθείτε τον ιστοχώρο
http://amphiktyon.blogspot.com ...
27/11/10
Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ … .
Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, ΟΙ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΚΑΙ Η ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ
Στον καπιταλισμό η κίνηση του χρήματος και η εκμετάλλευση των συναλλαγματικών ισορροπιών ενταγμένη στην λογική του κέρδους κατέχει μία ιδιαίτερη, μια ξεχωριστή και κορυφαία θέση. Η εκμετάλλευση των κεφαλαίων είναι βασική, κεντρική αρχή του καπιταλισμού. Στην επικράτηση και λειτουργία του καπιταλισμού οι «συναλλαγματικές ισορροπίες» αποτέλεσαν και αποτελούν ένα πραγματικό πεδίο πολέμου, αφού μυθώδη χρηματικά ποσά αλλάζουν καθημερινά αξίες και χώρες ολόκληρες δέχονται συναλλαγματικές «επιθέσεις», απαξιώνονται ή ενισχύουν την θέση τους.
Μετά το “new deal” η κίνηση του χρήματος εντάθηκε. Καθώς εγκαταλείφθηκε ο «κανόνας του χρυσού», που προέβλεψε την υποχρεωτική κάλυψη με αποθεματικά χρυσού, του εκδιδόμενου από κάθε κράτος χρήματος, το χρήμα εκδόθηκε και κυκλοφόρησε ελεύθερα για να αναθερμάνει τις σε ύφεση καπιταλιστικές οικονομίες της εποχής. Αυτή ήταν μία ουσιαστική συμβολή του Κέϋνς στην συνέχιση της λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος, καθώς αυτός ήταν ο εκφραστής της «λύσης» αυτής.
Όπως είναι ευνόητο η ελεύθερη έκδοση και κυκλοφορία χρήματος από τα κράτη δημιούργησε νέα δεδομένα και για πολλούς ήταν μία από τις σκοτεινές αιτίες του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Είναι αυτονόητο ότι η σημασία της έκδοσης και κίνησης χρήματος και οι στρατηγικές της διαδραμάτισαν και διαδραματίζουν ένα τεράστιο ρόλο στο καπιταλιστικό απάνθρωπο συστημικό φρενοκομείο και αποδέκτες αυτής της αθλιότητας είναι απλοί άνθρωποι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη.
Με το χρήμα να εκδίδεται και να κυκλοφορεί ελεύθερα οι δυνατότητες «παιχνιδιών», μοχλεύσεων, πιέσεων και σκοπιμοτήτων πολλαπλασιάστηκαν γεωμετρικά και απίθανα σενάρια πλέκονται στα σκοτεινά υπόγεια των μεγάλων τραπεζών του πλανήτη για να υλοποιηθούν τέτοια σχέδια. Ο πολλαπλασιασμός της κυκλοφορίας του χρήματος και οι πρακτικές που τον συνοδεύουν, αντίστοιχες με τις πολλαπλασιαστικές παραγωγικές επιδιώξεις του καπιταλισμού, δημιούργησαν νέα δεδομένα, νέους κανόνες στους οποίους την πρωτοβουλία κίνησης και υλοποίησης έχουν οι ισχυροί του πλανήτη.
Β. ΤΑ ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΤΗΣ «ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ» & ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ
Οι ίδιοι «κανόνες» το μόνο που δεν ευνοούν είναι η «σταθερότητα», καθώς είναι κανόνες συνεχών αλλαγών δεδομένων και εξακολουθητικών μετακινήσεων (ποσοτικών, κατευθύνσεων, προορισμών κ.α.). Στο παιχνίδι αυτό, όποιος μένει σταθερός, ακίνητος και αμετακίνητος, όποιος δηλώνει τους κανόνες που ακολουθεί, αποτελεί εύκολο στόχο για τους αντιπάλους του και εύκολο θύμα επιθέσεων.
Το Ευρώ στην προ δεκαετίας δημιουργία του στοιχημάτισε στην σταθερότητα. Στην σταθερή ποσότητα, στην σταθερή αξία. Ηλθε να λειτουργήσει ως ο «κανόνας του χρυσού» και λειτούργησε ανταγωνιστικά ως εναλλακτικό νόμισμα αναφοράς και ισοτιμιακός ρυθμιστής και παράγοντας, απέναντι στο αμερικανικό δολάριο. Προσόν του «η σταθερότητα», μια σταθερότητα η οποία χτίστηκε πάνω στις δεσμεύσεις των κρατών που το εκδίδουν για τις πολιτικές τους και τους ισολογισμούς τους, αλλά και πάνω στις δεσμεύσεις για έλεγχο και περιορισμό της έκδοσής του.
Όπως αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς, η πολιτική αυτή σε ένα καπιταλιστικό σύστημα που συνεχώς αυξάνει τις παραγωγές, τις αξίες και τους αριθμούς του, μοιάζει με την τακτική γέρου αριστοκράτη γαιοκτήμονα που ζει στον αρχαίο πύργο του και υποστηρίζει τα ιδιοκτησιακά του δικαιώματα και τις «παραδοσιακές» αξίες, ενώ όλα γύρω του τρέχουν με την ταχύτητα του φωτός. Η βαθειά συντηρητική Ευρώπη ζώντας με αυτές τις «παραδόσεις» και με την «αριστοκρατική αντίληψη» δεν άργησε να πέσει θύμα της κινητικότητας.
Πρώτα από όλα, οι περιορισμοί στην έκδοση νομίμσματος, μέσα σε ένα περιβάλλον που πραγματικά ή εικονικά αυξάνει τις αξίες και τις ποσότητες των αγαθών, σημαίνουν ταυτόχρονα και περιορισμό της «μετοχικής» συμμετοχής στον πλανήτη, αλλά και των δυνατοτήτων κίνησης της οικονομίας του καπιταλισμού, των δυνατοτήτων να ακολουθηθούν οι ρυθμοί των άλλων.
Οι σφιχτοί προϋπολογισμοί, σημαίνουν μικρότερη κυκλοφορία χρήματος και εκτός από παγίωση του «status quo» μεταξύ των κρατών (οι ισχυροί δεν μπορούν να υπερκεραστούν από ανερχόμενους εντός της Ευρωζώνης), ήλθαν να σημάνουν την έλλειψη χρήματος, την ανάγκη ακριβού δανεισμού από τραπεζίτες και την παραγωγική υστέρηση για τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης (αφού ήταν αναλογικά δυσεύρετα με τον ανταγωνισμό τα κεφάλαια κίνησης).
Μέσα στην «δεκαετία του Ευρώ» η Ευρώπη έχασε πάνω από 40% της συνολικής παραγωγικής της δυνατότητας, ενώ αναπτύχθηκε μία κουλτούρα «τραπεζίτη» σε μεγάλο τμήμα των ευρωπαϊκών λαών, μια κουλτούρα που έχει ως περιεχόμενό της, την βίωση μέσω της εκμετάλλευσης του χρήματος και γεννά μια οκνή ψευδή μακαριότητα.
Πρωτεργάτες των τακτικών αυτών ήταν οι Γερμανοί και κοντά τους οι Γάλλοι, δύο οικονομίες με παραγωγική υπόσταση, που πίστεψαν ότι με τον τρόπο αυτό μπορούν να καταστρέψουν πρώτα, να απαξιώσουν και στην συνέχεια να αγοράσουν φτηνά τους εταίρους τους στην Ε.Ε., ελέγχοντας την ροή χρημάτων και συσσωρεύοντας ευρωσυνάλλαγμα από τις ενδοευρωπαϊκές συναλλαγές. Δυστυχώς για όλους το ίδιο πιστεύουν μέχρι σήμερα.
Το Ευρώ, παραφουσκωμένο από την έλλειψη παραγωγής, σταθερό και δυσκίνητο, νόμισμα μιας γραφειοκρατικής αριστοκρατίας, αποτέλεσε τον εύκολο στόχο στο παιχνίδι του συναλλάγματος, στο παιχνίδι του χρήματος. Οι στενοκέφαλες μονεταριστικές αντιλήψεις του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου με πολιτικές όχι μόνο χωρίς καμία φαντασία, αλλά και με σταθερούς προδεδομένους κανόνες και οι φανεροί στόχοι των Γερμανών για την δημιουργία μιας νέας Γερμανικής Αυτοκρατορίας σε όλη την Ευρώπη, ήταν εύκολο να προβλεφθούν ακόμα και από παιδάκια, πόσο μάλλον από καλά πληροφορημένους ανταγωνιστές, που και γνώριζαν πως θα κινηθεί η Ευρώπη και το πλεονέκτημα σχεδιασμού είχαν.
Όταν η κρίση ξεκίνησε με την στημένη ιστορία της “Lehman Brothers” , γράψαμε κάποιοι για το που αποσκοπούσε και κρούσαμε τον κώδωνα του κινδύνου για τους λαούς της Ευρώπης με τις «σταθερές» και «ακλόνητες» πολιτικές που ακολουθούσε η «ευρωπαϊκή ηγεσία». Η Ευρώπη των Γερμανών «πούλησε» σταθερότητα σε ένα περιβάλλον ραγδαία μεταλλασσόμενο και δεν μπόρεσε να εννοήσει τις κινήσεις στην σκακιέρα. Μέλημά της ήταν η στήριξη της σταθερότητας του Ευρώ και όχι η αναγκαία κινητικότητα. Το «σταθερό» και υπερτιμημένο Ευρώ έγινε η ταφόπλακα της Ευρώπης και ακόμα δεν το έχουν αντιληφθεί ή δεν έχουν πλέον τρόπους αξιοπρεπούς αντίδρασης.
Οι Η.Π.Α., με την έκδοση τρισεκατομμυρίων δολαρίων (οι κακές γλώσσες αναφέρουν ότι στην πραγματικότητα είναι πάνω από 14 τρίς) όχι μόνο είχαν και έχουν την πρωτοβουλία «αναθέρμανσης» και χρηματοδότησης της οικονομίας, αλλά έχουν και την πρωτοβουλία εξαγοράς (ας την αποκαλέσουμε σικάτα: «ενίσχυσης») άλλων οικονομιών και προσοδοφόρων εγκαταστάσεων, πάντοτε με ένα σεβαστό ποσοστό τόκου. Μήπως έχει σκεφτεί ο ελληνικός λαός πόσα από τα δισεκατομμύρια δολάρια που αναγκάστηκε να δανειστεί, είναι στην πραγματικότητα απλό βαμβακόχαρτο, χωρίς κανένα πραγματικό αντίκρισμα ; χρήμα της καπιταλιστικής «κινητικότητας»; Στην πραγματικότητα, εάν ένα κράτος έπρεπε να βρίσκεται υπό την επιτήρηση του Δ.Ν.Τ. αυτό θα έπρεπε να είναι οι Η.Π.Α. με το τεράστιο τυπικό δημόσιο χρέος (13,45 τρις δολάρια), όμως κανείς ποτέ δεν τόλμησε να λάβει μέτρα εναντίον των, καθώς ταυτόχρονα θα πληθωριζόταν ή θα αποπληθωριζόταν ο πλανήτης (ήτοι με συνέπειες αντίστοιχες με τις τακτικές που θα επέλεγαν οι Η.Π.Α.). Το δημόσιο χρέος των Η.Π.Α. είναι και μία σαφής απάντηση στους γελοίους οικονομολόγους της δεκάρας που προσκαλούνται και σουλατσάρουν στα Μ.Μ.Ε. και με ύφος 100 καρδιναλίων και σοβαρότητα φιλοσόφου λένε πως για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι υπεύθυνο το δημόσιο χρέος. Εάν ίσχυε αυτό, οι Η.Π.Α. θα έπρεπε να έχουν σβηστεί από τον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη … .
Οι Η.Π.Α. λοιπόν, εκδίδοντας αθρόα τρισεκατομμύρια δολαρίων, έρχονται να «διασώσουν» τις οικονομίες του πλανήτη, να πληθωρίσουν το χρήμα κατά την πάγια τακτική του καπιταλισμού που γεννά χρήμα για να καλύψει τα χρέη και παραγωγή για να δημιουργηθούν «αξίες» που έχουν ανάγκη από την έκδοση χρήματος. Το χρήμα αυτό έρχονται να δανείσουν ξανά στην κουρασμένη Ευρώπη του σταθερού, ακλόνητου και ακίνητου Ευρώ. Θα το δανείσουν με καλό τόκο (δηλ. με μόχθο και εξάρτηση των λαών) και θα ανταλλάξουν παλαιότερα δάνεια με πληθωριστικό χρήμα. Σύντομα η ισοτιμία Ευρώ – δολαρίου θα ανατραπεί από τις «αγορές», ώστε το ποσοστό του τόκου να είναι απειροελάχιστο μπροστά στο κέρδος από τις συναλλαγματικές ανατροπές στις ισοτιμίες.
Οσες οικονομίες δεν στηρίχθηκαν στην παραγωγή, αλλά στηρίχθηκαν στην κυκλοφορία του χρήματος θα πληρώσουν πρώτες το τίμημα. Για όσες στηρίχθηκαν στο «σκληρό» και σταθερό Ευρώ, θα επακολουθήσει η τιμωρία της κατάρρευσης του ιστού που περιέπλεξαν. Οι Η.Π.Α. θα «εξαγοράσουν» τις οικονομίες του Ευρώ με ψεύτικα δολάρια.
Γ. ΕΛΛΑΔΑ
Στο περιβάλλον αυτό η Ελλάδα έχει μόνο ριζοσπαστικές λύσεις και δεν μπορεί να σέρνεται επαιτούσα για δανεικά, από αυτά τα άνευ αντικρίσματος που εκδίδει η F.R.B. .
Η πρώτη και κύρια επιλογή είναι η άμεση έξοδος από την «Ευρωζώνη». Το πάρτυ της καταστροφής και η σφαγή που θα ακολουθήσει δεν πρέπει να μας βρει μέσα στον χώρο αυτό. Η Ελλάδα χρειάζεται παραγωγική ανάπτυξη που οι πολιτικές της σταθερότητας του Ευρώ, της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» και της Γερμανικής επέκτασης δεν μπορούν να της προσφέρουν. Τα αμερικάνικα δανεικά επίσης μπορούν μόνο να εξαγοράσουν την Ελλάδα σε τιμή ευκαιρίας. Ουσιαστικά, σήμερα, η χώρα βρίσκεται σε δημοπρασία για ξένους ενδιαφερόμενους, που περιμένουν να πέσουν και άλλο οι τιμές για να αγοράσουν σε τιμή ευκαιρίας και με ψεύτικο, χωρίς αντίκρισμα χρήμα. Η έξοδος από τον όλεθρο της ευρωζώνης, όσο πιο γρήγορα έλθει τόσο πιο σύντομα θα έχει αποτελέσματα.
Η επανέκδοση χρήματος από το ελληνικό κράτος, όσο οδυνηρή και να είναι για πολλούς από τους έχοντες και κατέχοντες, είναι η μόνη λύση που μπορεί να αναθερμάνει την οικονομία και να δώσει τα απαραίτητα κεφάλαια για να εκκινήσει. Ο πληθωρισμός και οι συναλλαγματικές επιθέσεις είναι δευτερεύον ζήτημα μπροστά στο απόλυτο μηδέν που κοντεύει να αντικρύσει η χώρα. Μια πολιτική εσωτερικής αυτονομίας και αυτάρκειας θα δώσει στην χώρα σύντομα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Τέτοιες πολιτικές σχεδιάστηκαν από ομάδες ανθρώπων που δεν ανήκουν στις δήθεν «ελίτ».
Είναι βέβαιο ότι οι σημερινοί πολιτικοί σχηματισμοί είναι κομμάτια του καταστροφικού συστήματος και το υπηρετούν τυφλά και χωρίς δυνατότητες, ούτε καν να εννοήσουν τι σημαίνει Ελλάδα, άρα λύσεις ούτε μπορούν να δώσουν, ούτε καν να τις εννοήσουν.
Εάν σύντομα δεν ξεφύγουμε ως λαός από την μέγγενη της Ε.Ε. και των Η.Π.Α. και από τα τεράστιας ισχύος παιχνίδια τους, εάν δεν δούμε την απτή πραγματικότητα, δεν θα υπάρχει διαφυγή. Ηδη το 1ο τρίμηνο του νέου έτους θα πρέπει να αποπληρωθούν δάνεια για τα οποία χρειάζεται σχεδόν ένα ακόμα νέο μνημονιακό δάνειο. Είναι ευνόητο ότι τότε η χώρα θα αναγκαστεί να ομολογήσει την αδυναμία της και τότε θα έχει σημάνει η ώρα των δανειστών.
Δημ. Καραμήτσας
Στον καπιταλισμό η κίνηση του χρήματος και η εκμετάλλευση των συναλλαγματικών ισορροπιών ενταγμένη στην λογική του κέρδους κατέχει μία ιδιαίτερη, μια ξεχωριστή και κορυφαία θέση. Η εκμετάλλευση των κεφαλαίων είναι βασική, κεντρική αρχή του καπιταλισμού. Στην επικράτηση και λειτουργία του καπιταλισμού οι «συναλλαγματικές ισορροπίες» αποτέλεσαν και αποτελούν ένα πραγματικό πεδίο πολέμου, αφού μυθώδη χρηματικά ποσά αλλάζουν καθημερινά αξίες και χώρες ολόκληρες δέχονται συναλλαγματικές «επιθέσεις», απαξιώνονται ή ενισχύουν την θέση τους.
Μετά το “new deal” η κίνηση του χρήματος εντάθηκε. Καθώς εγκαταλείφθηκε ο «κανόνας του χρυσού», που προέβλεψε την υποχρεωτική κάλυψη με αποθεματικά χρυσού, του εκδιδόμενου από κάθε κράτος χρήματος, το χρήμα εκδόθηκε και κυκλοφόρησε ελεύθερα για να αναθερμάνει τις σε ύφεση καπιταλιστικές οικονομίες της εποχής. Αυτή ήταν μία ουσιαστική συμβολή του Κέϋνς στην συνέχιση της λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος, καθώς αυτός ήταν ο εκφραστής της «λύσης» αυτής.
Όπως είναι ευνόητο η ελεύθερη έκδοση και κυκλοφορία χρήματος από τα κράτη δημιούργησε νέα δεδομένα και για πολλούς ήταν μία από τις σκοτεινές αιτίες του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Είναι αυτονόητο ότι η σημασία της έκδοσης και κίνησης χρήματος και οι στρατηγικές της διαδραμάτισαν και διαδραματίζουν ένα τεράστιο ρόλο στο καπιταλιστικό απάνθρωπο συστημικό φρενοκομείο και αποδέκτες αυτής της αθλιότητας είναι απλοί άνθρωποι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη.
Με το χρήμα να εκδίδεται και να κυκλοφορεί ελεύθερα οι δυνατότητες «παιχνιδιών», μοχλεύσεων, πιέσεων και σκοπιμοτήτων πολλαπλασιάστηκαν γεωμετρικά και απίθανα σενάρια πλέκονται στα σκοτεινά υπόγεια των μεγάλων τραπεζών του πλανήτη για να υλοποιηθούν τέτοια σχέδια. Ο πολλαπλασιασμός της κυκλοφορίας του χρήματος και οι πρακτικές που τον συνοδεύουν, αντίστοιχες με τις πολλαπλασιαστικές παραγωγικές επιδιώξεις του καπιταλισμού, δημιούργησαν νέα δεδομένα, νέους κανόνες στους οποίους την πρωτοβουλία κίνησης και υλοποίησης έχουν οι ισχυροί του πλανήτη.
Β. ΤΑ ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΤΗΣ «ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ» & ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ
Οι ίδιοι «κανόνες» το μόνο που δεν ευνοούν είναι η «σταθερότητα», καθώς είναι κανόνες συνεχών αλλαγών δεδομένων και εξακολουθητικών μετακινήσεων (ποσοτικών, κατευθύνσεων, προορισμών κ.α.). Στο παιχνίδι αυτό, όποιος μένει σταθερός, ακίνητος και αμετακίνητος, όποιος δηλώνει τους κανόνες που ακολουθεί, αποτελεί εύκολο στόχο για τους αντιπάλους του και εύκολο θύμα επιθέσεων.
Το Ευρώ στην προ δεκαετίας δημιουργία του στοιχημάτισε στην σταθερότητα. Στην σταθερή ποσότητα, στην σταθερή αξία. Ηλθε να λειτουργήσει ως ο «κανόνας του χρυσού» και λειτούργησε ανταγωνιστικά ως εναλλακτικό νόμισμα αναφοράς και ισοτιμιακός ρυθμιστής και παράγοντας, απέναντι στο αμερικανικό δολάριο. Προσόν του «η σταθερότητα», μια σταθερότητα η οποία χτίστηκε πάνω στις δεσμεύσεις των κρατών που το εκδίδουν για τις πολιτικές τους και τους ισολογισμούς τους, αλλά και πάνω στις δεσμεύσεις για έλεγχο και περιορισμό της έκδοσής του.
Όπως αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς, η πολιτική αυτή σε ένα καπιταλιστικό σύστημα που συνεχώς αυξάνει τις παραγωγές, τις αξίες και τους αριθμούς του, μοιάζει με την τακτική γέρου αριστοκράτη γαιοκτήμονα που ζει στον αρχαίο πύργο του και υποστηρίζει τα ιδιοκτησιακά του δικαιώματα και τις «παραδοσιακές» αξίες, ενώ όλα γύρω του τρέχουν με την ταχύτητα του φωτός. Η βαθειά συντηρητική Ευρώπη ζώντας με αυτές τις «παραδόσεις» και με την «αριστοκρατική αντίληψη» δεν άργησε να πέσει θύμα της κινητικότητας.
Πρώτα από όλα, οι περιορισμοί στην έκδοση νομίμσματος, μέσα σε ένα περιβάλλον που πραγματικά ή εικονικά αυξάνει τις αξίες και τις ποσότητες των αγαθών, σημαίνουν ταυτόχρονα και περιορισμό της «μετοχικής» συμμετοχής στον πλανήτη, αλλά και των δυνατοτήτων κίνησης της οικονομίας του καπιταλισμού, των δυνατοτήτων να ακολουθηθούν οι ρυθμοί των άλλων.
Οι σφιχτοί προϋπολογισμοί, σημαίνουν μικρότερη κυκλοφορία χρήματος και εκτός από παγίωση του «status quo» μεταξύ των κρατών (οι ισχυροί δεν μπορούν να υπερκεραστούν από ανερχόμενους εντός της Ευρωζώνης), ήλθαν να σημάνουν την έλλειψη χρήματος, την ανάγκη ακριβού δανεισμού από τραπεζίτες και την παραγωγική υστέρηση για τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης (αφού ήταν αναλογικά δυσεύρετα με τον ανταγωνισμό τα κεφάλαια κίνησης).
Μέσα στην «δεκαετία του Ευρώ» η Ευρώπη έχασε πάνω από 40% της συνολικής παραγωγικής της δυνατότητας, ενώ αναπτύχθηκε μία κουλτούρα «τραπεζίτη» σε μεγάλο τμήμα των ευρωπαϊκών λαών, μια κουλτούρα που έχει ως περιεχόμενό της, την βίωση μέσω της εκμετάλλευσης του χρήματος και γεννά μια οκνή ψευδή μακαριότητα.
Πρωτεργάτες των τακτικών αυτών ήταν οι Γερμανοί και κοντά τους οι Γάλλοι, δύο οικονομίες με παραγωγική υπόσταση, που πίστεψαν ότι με τον τρόπο αυτό μπορούν να καταστρέψουν πρώτα, να απαξιώσουν και στην συνέχεια να αγοράσουν φτηνά τους εταίρους τους στην Ε.Ε., ελέγχοντας την ροή χρημάτων και συσσωρεύοντας ευρωσυνάλλαγμα από τις ενδοευρωπαϊκές συναλλαγές. Δυστυχώς για όλους το ίδιο πιστεύουν μέχρι σήμερα.
Το Ευρώ, παραφουσκωμένο από την έλλειψη παραγωγής, σταθερό και δυσκίνητο, νόμισμα μιας γραφειοκρατικής αριστοκρατίας, αποτέλεσε τον εύκολο στόχο στο παιχνίδι του συναλλάγματος, στο παιχνίδι του χρήματος. Οι στενοκέφαλες μονεταριστικές αντιλήψεις του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου με πολιτικές όχι μόνο χωρίς καμία φαντασία, αλλά και με σταθερούς προδεδομένους κανόνες και οι φανεροί στόχοι των Γερμανών για την δημιουργία μιας νέας Γερμανικής Αυτοκρατορίας σε όλη την Ευρώπη, ήταν εύκολο να προβλεφθούν ακόμα και από παιδάκια, πόσο μάλλον από καλά πληροφορημένους ανταγωνιστές, που και γνώριζαν πως θα κινηθεί η Ευρώπη και το πλεονέκτημα σχεδιασμού είχαν.
Όταν η κρίση ξεκίνησε με την στημένη ιστορία της “Lehman Brothers” , γράψαμε κάποιοι για το που αποσκοπούσε και κρούσαμε τον κώδωνα του κινδύνου για τους λαούς της Ευρώπης με τις «σταθερές» και «ακλόνητες» πολιτικές που ακολουθούσε η «ευρωπαϊκή ηγεσία». Η Ευρώπη των Γερμανών «πούλησε» σταθερότητα σε ένα περιβάλλον ραγδαία μεταλλασσόμενο και δεν μπόρεσε να εννοήσει τις κινήσεις στην σκακιέρα. Μέλημά της ήταν η στήριξη της σταθερότητας του Ευρώ και όχι η αναγκαία κινητικότητα. Το «σταθερό» και υπερτιμημένο Ευρώ έγινε η ταφόπλακα της Ευρώπης και ακόμα δεν το έχουν αντιληφθεί ή δεν έχουν πλέον τρόπους αξιοπρεπούς αντίδρασης.
Οι Η.Π.Α., με την έκδοση τρισεκατομμυρίων δολαρίων (οι κακές γλώσσες αναφέρουν ότι στην πραγματικότητα είναι πάνω από 14 τρίς) όχι μόνο είχαν και έχουν την πρωτοβουλία «αναθέρμανσης» και χρηματοδότησης της οικονομίας, αλλά έχουν και την πρωτοβουλία εξαγοράς (ας την αποκαλέσουμε σικάτα: «ενίσχυσης») άλλων οικονομιών και προσοδοφόρων εγκαταστάσεων, πάντοτε με ένα σεβαστό ποσοστό τόκου. Μήπως έχει σκεφτεί ο ελληνικός λαός πόσα από τα δισεκατομμύρια δολάρια που αναγκάστηκε να δανειστεί, είναι στην πραγματικότητα απλό βαμβακόχαρτο, χωρίς κανένα πραγματικό αντίκρισμα ; χρήμα της καπιταλιστικής «κινητικότητας»; Στην πραγματικότητα, εάν ένα κράτος έπρεπε να βρίσκεται υπό την επιτήρηση του Δ.Ν.Τ. αυτό θα έπρεπε να είναι οι Η.Π.Α. με το τεράστιο τυπικό δημόσιο χρέος (13,45 τρις δολάρια), όμως κανείς ποτέ δεν τόλμησε να λάβει μέτρα εναντίον των, καθώς ταυτόχρονα θα πληθωριζόταν ή θα αποπληθωριζόταν ο πλανήτης (ήτοι με συνέπειες αντίστοιχες με τις τακτικές που θα επέλεγαν οι Η.Π.Α.). Το δημόσιο χρέος των Η.Π.Α. είναι και μία σαφής απάντηση στους γελοίους οικονομολόγους της δεκάρας που προσκαλούνται και σουλατσάρουν στα Μ.Μ.Ε. και με ύφος 100 καρδιναλίων και σοβαρότητα φιλοσόφου λένε πως για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι υπεύθυνο το δημόσιο χρέος. Εάν ίσχυε αυτό, οι Η.Π.Α. θα έπρεπε να έχουν σβηστεί από τον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη … .
Οι Η.Π.Α. λοιπόν, εκδίδοντας αθρόα τρισεκατομμύρια δολαρίων, έρχονται να «διασώσουν» τις οικονομίες του πλανήτη, να πληθωρίσουν το χρήμα κατά την πάγια τακτική του καπιταλισμού που γεννά χρήμα για να καλύψει τα χρέη και παραγωγή για να δημιουργηθούν «αξίες» που έχουν ανάγκη από την έκδοση χρήματος. Το χρήμα αυτό έρχονται να δανείσουν ξανά στην κουρασμένη Ευρώπη του σταθερού, ακλόνητου και ακίνητου Ευρώ. Θα το δανείσουν με καλό τόκο (δηλ. με μόχθο και εξάρτηση των λαών) και θα ανταλλάξουν παλαιότερα δάνεια με πληθωριστικό χρήμα. Σύντομα η ισοτιμία Ευρώ – δολαρίου θα ανατραπεί από τις «αγορές», ώστε το ποσοστό του τόκου να είναι απειροελάχιστο μπροστά στο κέρδος από τις συναλλαγματικές ανατροπές στις ισοτιμίες.
Οσες οικονομίες δεν στηρίχθηκαν στην παραγωγή, αλλά στηρίχθηκαν στην κυκλοφορία του χρήματος θα πληρώσουν πρώτες το τίμημα. Για όσες στηρίχθηκαν στο «σκληρό» και σταθερό Ευρώ, θα επακολουθήσει η τιμωρία της κατάρρευσης του ιστού που περιέπλεξαν. Οι Η.Π.Α. θα «εξαγοράσουν» τις οικονομίες του Ευρώ με ψεύτικα δολάρια.
Γ. ΕΛΛΑΔΑ
Στο περιβάλλον αυτό η Ελλάδα έχει μόνο ριζοσπαστικές λύσεις και δεν μπορεί να σέρνεται επαιτούσα για δανεικά, από αυτά τα άνευ αντικρίσματος που εκδίδει η F.R.B. .
Η πρώτη και κύρια επιλογή είναι η άμεση έξοδος από την «Ευρωζώνη». Το πάρτυ της καταστροφής και η σφαγή που θα ακολουθήσει δεν πρέπει να μας βρει μέσα στον χώρο αυτό. Η Ελλάδα χρειάζεται παραγωγική ανάπτυξη που οι πολιτικές της σταθερότητας του Ευρώ, της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» και της Γερμανικής επέκτασης δεν μπορούν να της προσφέρουν. Τα αμερικάνικα δανεικά επίσης μπορούν μόνο να εξαγοράσουν την Ελλάδα σε τιμή ευκαιρίας. Ουσιαστικά, σήμερα, η χώρα βρίσκεται σε δημοπρασία για ξένους ενδιαφερόμενους, που περιμένουν να πέσουν και άλλο οι τιμές για να αγοράσουν σε τιμή ευκαιρίας και με ψεύτικο, χωρίς αντίκρισμα χρήμα. Η έξοδος από τον όλεθρο της ευρωζώνης, όσο πιο γρήγορα έλθει τόσο πιο σύντομα θα έχει αποτελέσματα.
Η επανέκδοση χρήματος από το ελληνικό κράτος, όσο οδυνηρή και να είναι για πολλούς από τους έχοντες και κατέχοντες, είναι η μόνη λύση που μπορεί να αναθερμάνει την οικονομία και να δώσει τα απαραίτητα κεφάλαια για να εκκινήσει. Ο πληθωρισμός και οι συναλλαγματικές επιθέσεις είναι δευτερεύον ζήτημα μπροστά στο απόλυτο μηδέν που κοντεύει να αντικρύσει η χώρα. Μια πολιτική εσωτερικής αυτονομίας και αυτάρκειας θα δώσει στην χώρα σύντομα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Τέτοιες πολιτικές σχεδιάστηκαν από ομάδες ανθρώπων που δεν ανήκουν στις δήθεν «ελίτ».
Είναι βέβαιο ότι οι σημερινοί πολιτικοί σχηματισμοί είναι κομμάτια του καταστροφικού συστήματος και το υπηρετούν τυφλά και χωρίς δυνατότητες, ούτε καν να εννοήσουν τι σημαίνει Ελλάδα, άρα λύσεις ούτε μπορούν να δώσουν, ούτε καν να τις εννοήσουν.
Εάν σύντομα δεν ξεφύγουμε ως λαός από την μέγγενη της Ε.Ε. και των Η.Π.Α. και από τα τεράστιας ισχύος παιχνίδια τους, εάν δεν δούμε την απτή πραγματικότητα, δεν θα υπάρχει διαφυγή. Ηδη το 1ο τρίμηνο του νέου έτους θα πρέπει να αποπληρωθούν δάνεια για τα οποία χρειάζεται σχεδόν ένα ακόμα νέο μνημονιακό δάνειο. Είναι ευνόητο ότι τότε η χώρα θα αναγκαστεί να ομολογήσει την αδυναμία της και τότε θα έχει σημάνει η ώρα των δανειστών.
Δημ. Καραμήτσας
Στο 100% η πιθανότητα αναδιάρθρωσης για την Ελλάδα
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/-100--------2010112630956
Τα ελληνικά ομόλογα διαπραγματεύονται με τρόπο που μοιάζει με αυτόν τον μετοχών και έτσι ξεκινώντας από μία ονομαστική τιμή 100 μονάδων βάσης μπορούν να την ξεπεράσουν ανοδικά, αν υπάρχει πολύ μεγάλη ζήτηση γι’ αυτά ή πτωτικά αν υπάρχει πολύ μεγάλη προσφορά. Στην περίπτωση των ελληνικών ομολόγων η προσφορά υπερβαίνει σε τόσο μεγάλο βαθμό τη ζήτηση που τα έχει καταστήσει τη χειρότερη επενδυτική επιλογή μεταξύ των κρατικών ομολόγων στο 2010 βουλιάζοντας τα πολύ κάτω από την ονομαστική τους αξία, με αποτέλεσμα όσοι επενδυτές τα κράτησαν στα χαρτοφυλάκια τους ή τα αγόρασαν στις αρχές του έτους να έχουν βρεθεί να καταγράφουν πολύ μεγάλες απώλειες.
Η τρέχουσα τιμή των 10ετών ελληνικών ομολόγων είναι, μόλις, 68,5 σεντ στο ευρώ, δηλαδή η πτώση από την ονομαστική τους αξία ξεπερνά το 30%. Αντίστοιχα η τρέχουσα τιμή των 30ετών ομολόγων είναι 53 σεντ στο ευρώ δηλαδή περίπου στο 50% της ονομαστικής τους αξίας. Όταν, όμως, τα ομόλογα ενός κράτους φτάσουν να αποτιμώνται τόσο χαμηλά αυτό συνεπάγεται ότι η αγορά έχει προεξοφλήσει ένα ‘γεγονός αναδιάρθρωσης’ του χρέους του, θεωρώντας δεδομένο ότι κάποια στιγμή στο προσεχές μέλλον θα είναι αδύνατο για τη χώρα να το εξυπηρετήσει.
“Είναι αλήθεια ότι πολλά ομόλογα διαπραγματεύονται σε τιμές αγοράς που αποτυπώνουν τις προσδοκίες των επενδυτών όσον αφορά στο πραγματικό κεφάλαιο που θα λάβουν τελικά από αυτά” μου είπε σε επικοινωνία μας ο αναλυτής της UniCredit Group στο Μόναχο, Philip Gisdakis, ο οποίος συμπλήρωσε:“όταν τα ομόλογα διαπραγματεύονται σε τέτοιες τιμές αυτό σημαίνει πως οι επενδυτές προεξοφλούν πιθανότητα ενός γεγονότος αναδιάρθρωσης που αγγίζει το 100%”.
Το γεγονός αναδιάρθρωσης μπορεί να συνεπάγεται και επιμήκυνση αλλά όποια μορφή και αν λάβει επιβεβαιώνει την πραγματική αδυναμία της Ελλάδας να εξυπηρετήσει το χρέος της και την, τυπική, ανάγκη για ένα νέο Μνημόνιο. Με την επίσημη πρόβλεψη του ΔΝΤ να είναι πως το 2014 η Ελλάδα θα χρειάζεται περίπου το 50% των κρατικών εσόδων για την αποπληρωμή τόκων δεν ακούγεται καθόλου περίεργο που οι επενδυτές θεωρούν ότι ο στόχος τριετίας που έχει θέσει η κυβέρνηση δεν είναι ιδιαίτερα ρεαλιστικός.
Ο Thomsen του ΔΝΤ δήλωσε την Πέμπτη ότι ‘έγινε μία πολύ καλή αρχή αλλά το ελληνικό πρόγραμμα έφτασε σε ένα σταυροδρόμι’, προσθέτοντας ότι ‘το ελληνικό πρόγραμμα παραμένει πολύ φιλόδοξο και η μείωση του ελλείμματος κατά 8% (από το 15,4% στο 7,4%) σε μία οικονομία που συρρικνώνεται κατά 7% (4% το 2010 και 3% το 2011) είναι ασυνήθιστη με βάση οποιοδήποτε διεθνές μέτρο σύγκρισης.
Σε άρθρο μου πριν την υπογραφή του Μνημονίου είχα παραθέσει στοιχεία από όλα τα επιτυχημένα προγράμματα δημοσιονομικής εξυγίανσης από το 1970 μέχρι το 2009 δείχνοντας ότι η Ελλάδα αναλάμβανε τη δέσμευση ότι θα επιτελούσε έναν παγκόσμιο δημοσιονομικό άθλο χωρίς προηγούμενο στην οικονομική ιστορία. Το ερώτημα είναι γιατι συνυπογράψαμε στην υιοθέτηση ενός τόσο φιλόδοξου προγράμματος αφού η λήψη των δόσεων του δανείου που μας προστατεύει από την τυπική πτώχευση εξαρτάται από την υλοποίηση του.
Μιλώντας για συρρίκνωση κατά 7% ο Thomsen προβλέπει νέα μείωση του ΑΕΠ της Ελλάδας κατά 3% το 2011. Αν ένας χρόνος με μείωση του ΑΕΠ κατά 4% ήταν τόσο δύσκολος όσο το 2010 τότε δύο χρόνια με μείωση κατά 7% δε θα είναι πολύ δυσκολότερα;
Σύμφωνα με τις παλαιότερες προβλέψεις της Τρόικας αν ακολουθούσαμε το πρόγραμμα του ΔΝΤ τα επιτόκια σταδιακά θα έπεφταν στη διάρκεια του 2010 και τελικά το 2011 η Ελλάδα θα μπορεί πλέον να επιστρέψει στις αγορές. Ένα μήνα πριν το 2011 και ενώ έχουν ληφθεί σκληρά μέτρα και έχει επιτευχθεί μεγάλη μείωση του ελλείμματος η Ιρλανδική κρίση απογείωσε τα ελληνικά επιτόκια στο 12%, υψηλότερα από την τιμή τους πριν την υπογραφή του Μνημονίου. Μήπως έτσι αποδεικνύεται ότι στην πραγματικότητα η Τρόικα δε γνωρίζει πότε η Ελλάδα θα μπορέσει να γυρίσει στις αγορές γιατί δεν εξαρτάται μόνο από την ίδια;
Ο κατάλογος με τα ερωτήματα για τις επιλογές της Ελλάδας αυξάνεται όσο οι προβλέψεις και οι επισημάνσεις που έγιναν πριν και μετά την υπογραφή του μνημονίου επιβεβαιώνονται. Τελικά έχουμε ιδέα που πάμε ή ακολουθούμε για άλλη μία φορά την πολιτική ‘βλέποντας και κάνοντας’;
Πάνος Παναγιώτου
χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής
διευθυντής GSTA/EKTA
Τα ελληνικά ομόλογα διαπραγματεύονται με τρόπο που μοιάζει με αυτόν τον μετοχών και έτσι ξεκινώντας από μία ονομαστική τιμή 100 μονάδων βάσης μπορούν να την ξεπεράσουν ανοδικά, αν υπάρχει πολύ μεγάλη ζήτηση γι’ αυτά ή πτωτικά αν υπάρχει πολύ μεγάλη προσφορά. Στην περίπτωση των ελληνικών ομολόγων η προσφορά υπερβαίνει σε τόσο μεγάλο βαθμό τη ζήτηση που τα έχει καταστήσει τη χειρότερη επενδυτική επιλογή μεταξύ των κρατικών ομολόγων στο 2010 βουλιάζοντας τα πολύ κάτω από την ονομαστική τους αξία, με αποτέλεσμα όσοι επενδυτές τα κράτησαν στα χαρτοφυλάκια τους ή τα αγόρασαν στις αρχές του έτους να έχουν βρεθεί να καταγράφουν πολύ μεγάλες απώλειες.
Η τρέχουσα τιμή των 10ετών ελληνικών ομολόγων είναι, μόλις, 68,5 σεντ στο ευρώ, δηλαδή η πτώση από την ονομαστική τους αξία ξεπερνά το 30%. Αντίστοιχα η τρέχουσα τιμή των 30ετών ομολόγων είναι 53 σεντ στο ευρώ δηλαδή περίπου στο 50% της ονομαστικής τους αξίας. Όταν, όμως, τα ομόλογα ενός κράτους φτάσουν να αποτιμώνται τόσο χαμηλά αυτό συνεπάγεται ότι η αγορά έχει προεξοφλήσει ένα ‘γεγονός αναδιάρθρωσης’ του χρέους του, θεωρώντας δεδομένο ότι κάποια στιγμή στο προσεχές μέλλον θα είναι αδύνατο για τη χώρα να το εξυπηρετήσει.
“Είναι αλήθεια ότι πολλά ομόλογα διαπραγματεύονται σε τιμές αγοράς που αποτυπώνουν τις προσδοκίες των επενδυτών όσον αφορά στο πραγματικό κεφάλαιο που θα λάβουν τελικά από αυτά” μου είπε σε επικοινωνία μας ο αναλυτής της UniCredit Group στο Μόναχο, Philip Gisdakis, ο οποίος συμπλήρωσε:“όταν τα ομόλογα διαπραγματεύονται σε τέτοιες τιμές αυτό σημαίνει πως οι επενδυτές προεξοφλούν πιθανότητα ενός γεγονότος αναδιάρθρωσης που αγγίζει το 100%”.
Το γεγονός αναδιάρθρωσης μπορεί να συνεπάγεται και επιμήκυνση αλλά όποια μορφή και αν λάβει επιβεβαιώνει την πραγματική αδυναμία της Ελλάδας να εξυπηρετήσει το χρέος της και την, τυπική, ανάγκη για ένα νέο Μνημόνιο. Με την επίσημη πρόβλεψη του ΔΝΤ να είναι πως το 2014 η Ελλάδα θα χρειάζεται περίπου το 50% των κρατικών εσόδων για την αποπληρωμή τόκων δεν ακούγεται καθόλου περίεργο που οι επενδυτές θεωρούν ότι ο στόχος τριετίας που έχει θέσει η κυβέρνηση δεν είναι ιδιαίτερα ρεαλιστικός.
Ο Thomsen του ΔΝΤ δήλωσε την Πέμπτη ότι ‘έγινε μία πολύ καλή αρχή αλλά το ελληνικό πρόγραμμα έφτασε σε ένα σταυροδρόμι’, προσθέτοντας ότι ‘το ελληνικό πρόγραμμα παραμένει πολύ φιλόδοξο και η μείωση του ελλείμματος κατά 8% (από το 15,4% στο 7,4%) σε μία οικονομία που συρρικνώνεται κατά 7% (4% το 2010 και 3% το 2011) είναι ασυνήθιστη με βάση οποιοδήποτε διεθνές μέτρο σύγκρισης.
Σε άρθρο μου πριν την υπογραφή του Μνημονίου είχα παραθέσει στοιχεία από όλα τα επιτυχημένα προγράμματα δημοσιονομικής εξυγίανσης από το 1970 μέχρι το 2009 δείχνοντας ότι η Ελλάδα αναλάμβανε τη δέσμευση ότι θα επιτελούσε έναν παγκόσμιο δημοσιονομικό άθλο χωρίς προηγούμενο στην οικονομική ιστορία. Το ερώτημα είναι γιατι συνυπογράψαμε στην υιοθέτηση ενός τόσο φιλόδοξου προγράμματος αφού η λήψη των δόσεων του δανείου που μας προστατεύει από την τυπική πτώχευση εξαρτάται από την υλοποίηση του.
Μιλώντας για συρρίκνωση κατά 7% ο Thomsen προβλέπει νέα μείωση του ΑΕΠ της Ελλάδας κατά 3% το 2011. Αν ένας χρόνος με μείωση του ΑΕΠ κατά 4% ήταν τόσο δύσκολος όσο το 2010 τότε δύο χρόνια με μείωση κατά 7% δε θα είναι πολύ δυσκολότερα;
Σύμφωνα με τις παλαιότερες προβλέψεις της Τρόικας αν ακολουθούσαμε το πρόγραμμα του ΔΝΤ τα επιτόκια σταδιακά θα έπεφταν στη διάρκεια του 2010 και τελικά το 2011 η Ελλάδα θα μπορεί πλέον να επιστρέψει στις αγορές. Ένα μήνα πριν το 2011 και ενώ έχουν ληφθεί σκληρά μέτρα και έχει επιτευχθεί μεγάλη μείωση του ελλείμματος η Ιρλανδική κρίση απογείωσε τα ελληνικά επιτόκια στο 12%, υψηλότερα από την τιμή τους πριν την υπογραφή του Μνημονίου. Μήπως έτσι αποδεικνύεται ότι στην πραγματικότητα η Τρόικα δε γνωρίζει πότε η Ελλάδα θα μπορέσει να γυρίσει στις αγορές γιατί δεν εξαρτάται μόνο από την ίδια;
Ο κατάλογος με τα ερωτήματα για τις επιλογές της Ελλάδας αυξάνεται όσο οι προβλέψεις και οι επισημάνσεις που έγιναν πριν και μετά την υπογραφή του μνημονίου επιβεβαιώνονται. Τελικά έχουμε ιδέα που πάμε ή ακολουθούμε για άλλη μία φορά την πολιτική ‘βλέποντας και κάνοντας’;
Πάνος Παναγιώτου
χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής
διευθυντής GSTA/EKTA
25/11/10
ΝΕΑ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ
Αθήνα, 24/11/2010
Η Κυβέρνηση αιφνιδιάζοντας για μια ακόμη φορά, εξήγγειλε νέα επιδρομή κατά των πολυτέκνων, προαναγγέλλοντας τη θέσπιση εκ νέου εισοδηματικών κριτηρίων για τη χορήγηση του επιδόματος και της σύνταξης στην πολύτεκνη μητέρα και προφανώς και του επιδόματος τους τρίτου παιδιού.
Η θέσπιση του επιδόματος του τρίτου τέκνου και του επιδόματος και σύνταξης της πολύτεκνης μητέρας έγινε στα πλαίσια της ασκήσεως δημογραφικής πολιτικής, για να ενθαρρυνθούν οι Έλληνες στην απόκτηση περισσοτέρων παιδιών. Η πατρίδα μας έχει καταντήσει να είναι η τρίτη πλέον γηρασμένη χώρα του κόσμου και έχει μεταβληθεί σ΄ ένα απέραντο γηροκομείο, αφού στην απογραφή του 1961 ο αριθμός των παιδιών ηλικίας μέχρι 14 ετών ανήρχετο σε 2.243.962 δηλ. το 27% του πληθυσμού (που ήταν 8.768.372) και των ηλικιωμένων άνω των 65 ετών σε 686.654 δηλ. στο 8% του πληθυσμού, το δε 2007 ο αριθμός των παιδιών ηλικίας μέχρι 14 ετών μειώθηκε σε 1.598.684, δηλ. στο 14% περίπου του πληθυσμού (που είναι 11.192.849) και των ηλικιωμένων άνω των 65 ετών ανήλθε σε 2.082.217 δηλ. στο 19% περίπου του πληθυσμού, πράγμα που σημαίνει ότι τα παιδιά ηλικίας μέχρι 14 ετών στα 50 αυτά περίπου χρόνια μειώθηκαν κατά 645.278 και οι ηλικιωμένοι οι άνω των 65 ετών αυξήθηκαν κατά 1.395.563!! Αυτή είναι η θλιβερή κατάσταση και δεν διαφαίνεται ελπίδα ανατροπής.
Η θέσπιση αυτών των επιδομάτων δεν έγινε για λόγους κοινωνικής πολιτικής, προκειμένου να ενισχυθούν αυτοί που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, αλλά για να γεννηθούν παιδιά και αυτά τα θέλουμε απ΄ όλους και όχι μόνον από αυτούς που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
Η ίδια η Κυβέρνηση στην αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 όχι μόνον διατήρησε τη διάταξη του άρθρου 21 παρ. 2, πού προβλέπει ότι: «πολύτεκνες οικογένειες... έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος», αλλά προχώρησε ακόμη περισσότερο και θέσπισε με την παρ. 5 του ίδιου άρθρου ότι: « Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής, καθώς και η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων αποτελεί υποχρέωση του Κράτους».
Το μέτρο των εισοδηματικών κριτηρίων για τη χορήγηση του επιδόματος τρίτου παιδιού, του επιδόματος και της σύνταξης της πολύτεκνης μητέρας, θεσπίσθηκε το 1997 και απέτυχε, αφού ουδεμία εξοικονόμηση δαπάνης υπήρξε, όπως αποδεικνύεται από τα ποσά που χορηγήθηκαν από το έτος 1995 και μετά και όχι μόνον αυτό, αλλά το Συμβούλιο της Επικρατείας με την 1095 / 2001 απόφασή του και πλήθος άλλων που επακολούθησαν μέχρι και σήμερα, θεώρησε αντισυνταγματική την παραπάνω θέσπιση εισοδηματικών κριτηρίων, ενώ το ίδιο αποφάνθηκαν και όλα τα Διοικητικά Πρωτοδικεία και Εφετεία της χώρας.
Η επάνοδος σ΄ ένα μέτρο, που έχει χαρακτηρισθεί αντισυνταγματικό, είναι αδιανόητη και απαράδεκτη. Εκτός, εάν η Κυβέρνηση στα πλαίσια της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης νομίζει ότι έχει εξασφαλίσει εκ προοιμίου απόφαση ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας θ΄ αλλάξει τη νομολογία του. Εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο τότε οφείλει να μας το γνωστοποιήσει ώστε να μην ταλαιπωρούνται εκ νέου και οι πολύτεκνοι με προσφυγές στο ΣτΕ. Θεωρούμε, όμως, ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβαίνει και συνεπώς η Κυβέρνηση έχει χρέος να εγκαταλείψει τα αποτυχημένα πειράματα.
Προκαλεί δε απορία και κατάπληξη το γεγονός ότι η Κυβέρνηση αρνείται να εκδώσει μία απλή Υπουργική απόφαση της Υπουργού Παιδείας, όπως προβλέπεται από το ν. 1566/1985 (άρθρο 2 παρ. 7) που το ίδιο το ΠΑΣΟΚ ψήφισε, με την οποία να υποχρεώνει τους μαθητές να επιστρέφουν στο τέλος της σχολικής χρονιάς τα σχολικά βιβλία, που τους διανέμονται δωρεάν, ώστε να χρησιμοποιηθούν από τους μαθητές της επόμενης σχολικής χρονιάς (αλλιώς να τα πληρώνουν), όπως γίνεται στη Γερμανία για έξι (6) συνεχή χρόνια και με αυτόν τον τρόπο να εξοικονομήσει αμέσως 30.000.000 ευρώ κάθε χρόνο. Ακόμη να πράξει το ίδιο και για τα συγγράμματα, που διανέμονται δωρεάν στους φοιτητές. Προφανώς δε θέλει να θίξει αυτούς που λυμαίνονται αυτούς τους χώρους με τις μίζες και τις προμήθειες, ούτε και θεσπίζει κριτήρια εισοδήματος εκεί για τη διανομή αυτών των βιβλίων.
Καλούμε την Κυβέρνηση να εγκαταλείψει τα σχέδια όλων εκείνων που θέλγονται από την ησυχία των νεκροταφείων και ενοχλούνται από τις φωνές των παιδιών. Δεν έχει κανένα λόγο να βιάζεται η Κυβέρνηση να εγκαταλείψει πριν την ώρα της την εξουσία, δεν θα της προσφέρει τίποτε μία ακόμη επιδρομή κατά των πολυτέκνων.
Από το Γραφείο Τύπου
της ΑΣΠΕ
Η Κυβέρνηση αιφνιδιάζοντας για μια ακόμη φορά, εξήγγειλε νέα επιδρομή κατά των πολυτέκνων, προαναγγέλλοντας τη θέσπιση εκ νέου εισοδηματικών κριτηρίων για τη χορήγηση του επιδόματος και της σύνταξης στην πολύτεκνη μητέρα και προφανώς και του επιδόματος τους τρίτου παιδιού.
Η θέσπιση του επιδόματος του τρίτου τέκνου και του επιδόματος και σύνταξης της πολύτεκνης μητέρας έγινε στα πλαίσια της ασκήσεως δημογραφικής πολιτικής, για να ενθαρρυνθούν οι Έλληνες στην απόκτηση περισσοτέρων παιδιών. Η πατρίδα μας έχει καταντήσει να είναι η τρίτη πλέον γηρασμένη χώρα του κόσμου και έχει μεταβληθεί σ΄ ένα απέραντο γηροκομείο, αφού στην απογραφή του 1961 ο αριθμός των παιδιών ηλικίας μέχρι 14 ετών ανήρχετο σε 2.243.962 δηλ. το 27% του πληθυσμού (που ήταν 8.768.372) και των ηλικιωμένων άνω των 65 ετών σε 686.654 δηλ. στο 8% του πληθυσμού, το δε 2007 ο αριθμός των παιδιών ηλικίας μέχρι 14 ετών μειώθηκε σε 1.598.684, δηλ. στο 14% περίπου του πληθυσμού (που είναι 11.192.849) και των ηλικιωμένων άνω των 65 ετών ανήλθε σε 2.082.217 δηλ. στο 19% περίπου του πληθυσμού, πράγμα που σημαίνει ότι τα παιδιά ηλικίας μέχρι 14 ετών στα 50 αυτά περίπου χρόνια μειώθηκαν κατά 645.278 και οι ηλικιωμένοι οι άνω των 65 ετών αυξήθηκαν κατά 1.395.563!! Αυτή είναι η θλιβερή κατάσταση και δεν διαφαίνεται ελπίδα ανατροπής.
Η θέσπιση αυτών των επιδομάτων δεν έγινε για λόγους κοινωνικής πολιτικής, προκειμένου να ενισχυθούν αυτοί που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, αλλά για να γεννηθούν παιδιά και αυτά τα θέλουμε απ΄ όλους και όχι μόνον από αυτούς που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
Η ίδια η Κυβέρνηση στην αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 όχι μόνον διατήρησε τη διάταξη του άρθρου 21 παρ. 2, πού προβλέπει ότι: «πολύτεκνες οικογένειες... έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος», αλλά προχώρησε ακόμη περισσότερο και θέσπισε με την παρ. 5 του ίδιου άρθρου ότι: « Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής, καθώς και η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων αποτελεί υποχρέωση του Κράτους».
Το μέτρο των εισοδηματικών κριτηρίων για τη χορήγηση του επιδόματος τρίτου παιδιού, του επιδόματος και της σύνταξης της πολύτεκνης μητέρας, θεσπίσθηκε το 1997 και απέτυχε, αφού ουδεμία εξοικονόμηση δαπάνης υπήρξε, όπως αποδεικνύεται από τα ποσά που χορηγήθηκαν από το έτος 1995 και μετά και όχι μόνον αυτό, αλλά το Συμβούλιο της Επικρατείας με την 1095 / 2001 απόφασή του και πλήθος άλλων που επακολούθησαν μέχρι και σήμερα, θεώρησε αντισυνταγματική την παραπάνω θέσπιση εισοδηματικών κριτηρίων, ενώ το ίδιο αποφάνθηκαν και όλα τα Διοικητικά Πρωτοδικεία και Εφετεία της χώρας.
Η επάνοδος σ΄ ένα μέτρο, που έχει χαρακτηρισθεί αντισυνταγματικό, είναι αδιανόητη και απαράδεκτη. Εκτός, εάν η Κυβέρνηση στα πλαίσια της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης νομίζει ότι έχει εξασφαλίσει εκ προοιμίου απόφαση ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας θ΄ αλλάξει τη νομολογία του. Εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο τότε οφείλει να μας το γνωστοποιήσει ώστε να μην ταλαιπωρούνται εκ νέου και οι πολύτεκνοι με προσφυγές στο ΣτΕ. Θεωρούμε, όμως, ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβαίνει και συνεπώς η Κυβέρνηση έχει χρέος να εγκαταλείψει τα αποτυχημένα πειράματα.
Προκαλεί δε απορία και κατάπληξη το γεγονός ότι η Κυβέρνηση αρνείται να εκδώσει μία απλή Υπουργική απόφαση της Υπουργού Παιδείας, όπως προβλέπεται από το ν. 1566/1985 (άρθρο 2 παρ. 7) που το ίδιο το ΠΑΣΟΚ ψήφισε, με την οποία να υποχρεώνει τους μαθητές να επιστρέφουν στο τέλος της σχολικής χρονιάς τα σχολικά βιβλία, που τους διανέμονται δωρεάν, ώστε να χρησιμοποιηθούν από τους μαθητές της επόμενης σχολικής χρονιάς (αλλιώς να τα πληρώνουν), όπως γίνεται στη Γερμανία για έξι (6) συνεχή χρόνια και με αυτόν τον τρόπο να εξοικονομήσει αμέσως 30.000.000 ευρώ κάθε χρόνο. Ακόμη να πράξει το ίδιο και για τα συγγράμματα, που διανέμονται δωρεάν στους φοιτητές. Προφανώς δε θέλει να θίξει αυτούς που λυμαίνονται αυτούς τους χώρους με τις μίζες και τις προμήθειες, ούτε και θεσπίζει κριτήρια εισοδήματος εκεί για τη διανομή αυτών των βιβλίων.
Καλούμε την Κυβέρνηση να εγκαταλείψει τα σχέδια όλων εκείνων που θέλγονται από την ησυχία των νεκροταφείων και ενοχλούνται από τις φωνές των παιδιών. Δεν έχει κανένα λόγο να βιάζεται η Κυβέρνηση να εγκαταλείψει πριν την ώρα της την εξουσία, δεν θα της προσφέρει τίποτε μία ακόμη επιδρομή κατά των πολυτέκνων.
Από το Γραφείο Τύπου
της ΑΣΠΕ
24/11/10
Οι σωματέμποροι η μουσουλμανική Μαφία και η πράσινη ανθρωπιστική Χούντα
Τους χτυπούσαν και ζητούσαν λύτρα από τους συγγενείς τους
Χθες το μεσημέρι, στις 12:00, στην Κόρινθο, μετά από έρευνα που έγινε σε μια κατοικία, εντοπίστηκαν τέσσερις αλλοδαποί, υπήκοοι Πακιστάν, οι οποίοι είχαν μπει παράνομα στην Ελλάδα. Η Αστυνομία διαπίστωσε ότι τους τέσσερις άνδρες κρατούσαν, παρά τη θέλησή τους, τέσσερις ομοεθνείς τους, ο ένας εκ των οποίων – 31 ετών –συνελήφθη.
Οι δράστες χτυπούσαν τους παθόντες με ξύλινα ρόπαλα και απαιτούσαν εκβιαστικά από τους συγγενείς τους το χρηματικό ποσό των 5.000 ευρώ, προκειμένου να τους αφήσουν ελεύθερους. Μέσα στο σπίτι βρέθηκαν επτά ξύλινα ρόπαλα, δύο συσκευές τηλεφώνων και έγραφα – αιτήσεις για χορήγηση πολιτικού ασύλου, καθώς και φωτογραφίες αλλά και τα διαβατήρια των τριών δραστών που αναζητούνται.
http://eglimatikotita.blogspot.com/2010/11/blog-post_8550.html
Χθες το μεσημέρι, στις 12:00, στην Κόρινθο, μετά από έρευνα που έγινε σε μια κατοικία, εντοπίστηκαν τέσσερις αλλοδαποί, υπήκοοι Πακιστάν, οι οποίοι είχαν μπει παράνομα στην Ελλάδα. Η Αστυνομία διαπίστωσε ότι τους τέσσερις άνδρες κρατούσαν, παρά τη θέλησή τους, τέσσερις ομοεθνείς τους, ο ένας εκ των οποίων – 31 ετών –συνελήφθη.
Οι δράστες χτυπούσαν τους παθόντες με ξύλινα ρόπαλα και απαιτούσαν εκβιαστικά από τους συγγενείς τους το χρηματικό ποσό των 5.000 ευρώ, προκειμένου να τους αφήσουν ελεύθερους. Μέσα στο σπίτι βρέθηκαν επτά ξύλινα ρόπαλα, δύο συσκευές τηλεφώνων και έγραφα – αιτήσεις για χορήγηση πολιτικού ασύλου, καθώς και φωτογραφίες αλλά και τα διαβατήρια των τριών δραστών που αναζητούνται.
http://eglimatikotita.blogspot.com/2010/11/blog-post_8550.html
Ιρλανδία: Η Τράπεζα που κατάπιε μια χώρα (Κ. Μπετινάκης)
Στο δρόμο που χάραξε ο Πινόκιο
http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=3123
Όπως γράφει η (εβδομαδιαία πλέον) εφημερίδα "Workers Liberty", ο Τζέημς Κόνολυ (James Connolly), ο Ιρλανδός σοσιαλιστής και ηγετική φυσιογνωμία του συνδικαλιστικού κινήματος της εποχής του, (που εκτελέστηκε από τους Βρετανούς το Μάιο του 1916, για τη συμμετοχή του «στην εξέγερση του Πάσχα»), πίστευε ακράδαντα από τις αρχές του περασμένου αιώνα, πως ο καπιταλισμός δεν ήταν δυνατόν να αναπτυχθεί πλήρως στην Ιρλανδία.
Ήταν πεπεισμένος πως μόνο Δημοκρατία των Εργαζόμενων θα κατάφερνε να απελευθερώσει την Ιρλανδία από τη ξένη κυριαρχία.
Είχε λάθος πιστεύοντας πως ο καπιταλισμός δεν θα μπορούσε να αναπτυχθεί πλήρως στην Ιρλανδία. Είχε δίκηο όμως –όπως δείχνουν τα πράγματα σήμερα- πως η Δημοκρατία των Εργαζόμενων –αν λειτουργούσε σωστά- θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα του λαού της Ιρλανδίας.
Οι τριγμοί των καπιταλιστικών χρηματαγορών έπληξαν και το τραπεζικό σύστημα της χώρας των 4,5 εκατομμυρίων, που την δεκαετία του 1990 είχε χαρακτηριστεί «κέλτικος τίγρης», με την οικονομία της όμως να κάθεται πάνω σε ναρκοπέδιο.
Άλλωστε η Ιρλανδία περιλαμβανόταν στα «γουρούνια» !!! PIIG
(Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία, Ελλάδα).
Τη μέθοδο του Άτλαντα, εφάρμοσε η ιρλανδική κυβέρνηση συνασπισμού σηκώνοντας στους ώμους της εθνικοποιώντας την Αγγλο-Ιρλανδική Τράπεζα, για να τη σώσει. Στα τέλη του 2009 διέθεσε 54 δισεκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες, πληρώνοντας τοξικά προϊόντα τους σε πάνω από τις τρέχουσες τιμές γι να τα βάλει στην καραντίνα. Άμεσο αποτέλεσμα, ήταν να πέσει το επίπεδο της ζωής των Ιρλανδών, πλέον του 10%, και εκτινάχθηκε στα ύψη η ανεργία, που τώρα βρίσκεται στο 14% (διπλάσια από τη Βρετανία) και συνεχώς αυξάνεται.
Η ιρλανδική οικονομία όμως, δεν είχε τις αντοχές του Άτλαντα. Βλέποντας την αδυναμία αυτή, οι διεθνείς τοκογλύφοι, την υποχρέωσαν να δανείζεται με δυσβάσταχτα επιτόκια…
Στο σημείο αυτό, κατέφθασαν οι γνωστοί μας: Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα, το ΔΝΤ κλπ κοράκια: Με το επιχείρημα, «αν η Ιρλανδία καταρρεύσει θα είναι δυσβάσταχτο και εξαιρετικά επικίνδυνο για τους πιστωτές της». Και θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις και στις πιο αδύνατες οικονομίες χωρών όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία και ενδεχομένως η Ιταλία. Αν μία από αυτές καταρρεύσει, θα συμπαρασύρει ως ντόμινο, ακόμα και ισχυρότερες οικονομίες.
Τα κακά μαντάτα, έχουν εξαγριώσει τους Ιρλανδούς, αλλά ακόμα η κυβέρνηση δεν σκέφτεται να προσφύγει στις κάλπες. Πάντως, το κυριότερο κόμμα της αντιπολίτευσης Fine Gael μέχρι στιγμής, δείχνει να υποστηρίζει τα μέτρα της κυβέρνησης.
Πόσο θα αντέξει αυτή την κρίση το καπιταλιστικό σύστημα, και τι συμπεράσματα θα βγάλουν οι Ιρλανδοί και οι άλλοι Ευρωπαίοι ο χρόνος θα δείξει.
Μόνο που ένα νέο κραχ, δεν εγκυμονεί μόνο οικονομική καταστροφή, αλλά επικράτηση άλλου τύπου κοινωνικών συστημάτων και πόλεμο. Πόσα μας έχει δείξει ο προηγούμενος αιώνας…
Δικτατορίες- πόλεμος- ανάκαμψη… αλλά με νέου τύπου κατοχή. Και όλα πάντα, ξεκινούν από τη Μέκκα του καπιταλισμού και θύμα την Ευρώπη.
Μπορεί η ιστορία να μην επαναλαμβάνεται, αλλά πάντα υπάρχουν ιστορικές αναλογίες. Επειδή όλα, κάτι άλλο μας θυμίζουν!!!
...Σωτηρία από το χρέος με πετρέλαιο Αιγαίου; .
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-11-23-23-25-39-2010112330765
Καθώς η χώρα βυθίζεται όλο και περισσότερο στην υπερχρέωση και την ύφεση, όλο και περισσότερο συζητείται στους υψηλούς πολιτικούς, διπλωματικούς, ακαδημαϊκούς και οικονομικούς κύκλους μια πιθανή διέξοδος από την κρίση: η εκμετάλλευση των αναξιοποίητων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο!
Ο συνήθως καλά πληροφορημένος για τα τεκταινόμενα στα παρασκήνια της διπλωματίας, καθηγητής στο LSE, Βασίλης Μαρκεζίνης, ρίσκαρε σε πρόσφατη ομιλία του μια τολμηρή πρόβλεψη για θετική εξέλιξη στην επί δεκαετίες ανοικτή αντιπαράθεση με την Τουρκία για τον ενεργειακό πλούτο του Αιγαίου, η οποία προκαλεί αρκετές συζητήσεις και στους οικονομικούς κύκλους της χώρας.
Ο κ. Μαρκεζίνης εκτίμησε, σε ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, επικαλούμενος δικές του πληροφορίες, ότι ίσως και πριν από τα Χριστούγεννα να ανακοινωθεί από Αθήνα και Άγκυρα μια ιστορική συμφωνία για την υπέρβαση της διαμάχης για το Αιγαίο. Έκανε λόγο για ένα γενικό πλαίσιο αρχών διαπραγμάτευσης με την Τουρκία, το οποίο προφανώς συζητείται εντατικά και υπό άκρα μυστικότητα αυτή την περίοδο μεταξύ των δύο κυβερνήσεων, το οποίο θα περιλαμβάνει:
1. Τη σύνταξη προσυμφώνου προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το οποίο θα κληθεί να «μοιράσει» το Αιγαίο με βάση τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και τη δική του νομολογία,
2. Τη συμφωνία για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου από Ελλάδα και Τουρκία και
3. Την εξαίρεση του Καστελόριζου από την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Ελλάδας.
Η τουρκική διπλωματία από χρόνια προωθεί την ιδέα της συνεκμετάλλευσης του πλούτου του Αιγαίου, ενώ οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι σταθερά προσανατολισμένες εδώ και δεκαετίες σε διπλωματική γραμμή που αποκλείει κάθε συζήτηση για το θέμα, αφού ως μοναδική διαφορά αναγνωρίζεται το θέμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, το οποίο η Ελλάδα επιζητεί να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο.
Τα τελευταία χρόνια, υπό την ηγεσία του Ταγίπ Ερντογάν, η προσπάθεια της Τουρκίας για την προώθηση της ιδέας της συνεκμετάλλευσης έχει αποκτήσει νέα δυναμική. Η Τουρκία μάλιστα έχει προτείνει να υιοθετηθεί το μοντέλο που επέλεξαν οι χώρες του Περσικού Κόλπου για να συνδιαχειρισθούν τα κοιτάσματα της περιοχής τους, που ως γνωστόν εφαρμόσθηκε με μεγάλη επιτυχία και σώρευσε τεράστιο πλούτο στα κράτη της περιοχής.
Σε συνέντευξή του σε ελληνική εφημερίδα, ο κορυφαίος Τούρκος διπλωμάτης Γιασάρ Γιακίς, είχε προτείνει ανοικτά τη σύσταση μιας μεικτής ελληνοτουρκικής εταιρείας (joint venture) που θα αναλάβει τα κοιτάσματα των αμφισβητούμενων περιοχών, μοιράζοντας τα κέρδη στις δύο χώρες.
Το τελευταίο διάστημα, καθώς οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών συνεχίζονται, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις επιτάχυνσης, που ίσως δικαιολογούν την πρόβλεψη του καθηγητή Μαρκεζίνη για συμφωνία πριν το τέλος του χρόνου. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου επιβεβαίωσε ότι έχει σημειωθεί πρόοδος στις διπλωματικές επαφές, χωρίς να μπει σε περισσότερες λεπτομέρειες, αφού οι συνομιλίες είναι μυστικές, όπως τόνισε.
Αν οι δύο κυβερνήσεις αποφασίσουν πράγματι επί της αρχής να ξεκινήσουν την επίλυση των διαφορών για το Αιγαίο με μια συμφωνία συνεκμετάλλευσης του πετρελαίου, που αποτελεί τη βασική πηγή εντάσεων από το 1973, όταν ανακαλύφθηκε μεγάλο κοίτασμα στο Β. Αιγαίο από την καναδική εταιρεία Denisson, το επόμενο ερώτημα, από την απάντηση του οποίου θα αποτιμηθούν και τα οικονομικά οφέλη για τις δύο χώρες, είναι αν η συνεκμετάλλευση θα γίνει αποκλειστικά από τις δύο χώρες, ή αν θα συμμετάσχει στο σχήμα και κάποια από τις μεγάλες πολυεθνικές του πετρελαίου.
Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, εσχάτως έχει εμφανισθεί δυναμικά στο διπλωματικό παρασκήνιο μεγάλη πολυεθνική του πετρελαίου, που από παλιά διατηρεί ενδιαφέρον για το Αιγαίο, η οποία προσφέρεται να μετάσχει στο σχήμα, επενδύοντας κεφάλαια και τεχνογνωσία. Η τουρκική πρόταση, όπως είχε διατυπωθεί από τον Γιακίς, φαινόταν να αποκλείει κάτι τέτοιο, αφού είχε κάνει λόγο για joint venture εταιρειών από Ελλάδα και Τουρκία, χωρίς αναφορές σε συνεργασία με διεθνή πετρελαϊκή εταιρεία.
Ακόμη και στην περίπτωση που ένα σημαντικό μερίδιο των κερδών κατευθυνθεί σε διεθνή όμιλο πετρελαίου, ειδικοί του ενεργειακού τομέα τονίζουν στο “S10”, ότι τουλάχιστον από ένα μεγάλο κοίτασμα (στη βραχονησίδα Μπάμπουρας, ανατολικά της Θάσου) μπορεί να αναπτυχθεί σε σχετικά σύντομο διάστημα σημαντική παραγωγή πετρελαίου, η οποία θα αποφέρει στο Ελληνικό Δημόσιο αρκετών δις. ευρώ ετησίως, αλλά και σημαντική τόνωση της ανάπτυξης, που θα διευκολύνει τη βιώσιμη εξυπηρέτηση του χρέους. Επιπλέον, θα υπάρξει έμμεση διευκόλυνση της δημοσιονομικής προσπάθειας, από τη μείωση των αμυντικών δαπανών.
Η ύπαρξη μεγάλου κοιτάσματος, με περισσότερα από 900 εκατ. βαρέλια υδρογονανθράκων, έχει βεβαιωθεί στη βραχονησίδα Μπάμπουρας, έξω από την Θάσο. Με βάση ένα υποθετικό σενάριο αξιοποίησης όλων των κοιτασμάτων του Βορείου Αιγαίου, η παραγωγή θα μπορούσε να ξεπεράσει τα 200.000 βαρέλια ημερησίως, όπως εκτιμούν ειδικοί. Η αξιοποίηση αυτών των κοιτασμάτων, μάλιστα, θα γίνει στη λεγόμενη εποχή του peak oil, δηλαδή σε μια περίοδο μόνιμα υψηλών και αυξανόμενων διεθνών τιμών του πετρελαίου, καθώς υπολογίζεται ότι έχει αντληθεί περισσότερο από 50% των διαθέσιμων κοιτασμάτων διεθνώς.
Βέβαια, πρέπει να υπογραμμισθεί, ότι για να υπάρξει οποιαδήποτε πρόοδος προς αυτή την κατεύθυνση, θα χρειασθεί να ξεπερασθούν λεπτά διπλωματικά και πολιτικά ζητήματα, που προκαλούν σημαντικές εντάσεις εδώ και πολλές δεκαετίες. Πάντως, στη διεθνή κοινότητα των ειδικών που ασχολούνται με αυτά τα θέματα, διατυπώνονται από καιρό σενάρια «μοιρασιάς» του Αιγαίου. Σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε πέρυσι, ο Γάλλος ειδικός Ντιντιέ Ορτολάντ διατυπώνει τέτοια σενάρια (δείτε το άρθρο εδώ: http://www.diploweb.com/The-Greco-Turkish-dispute-over-the.html), δημοσιεύοντας μάλιστα και χάρτη (εδώ: http://www.diploweb.com/IMG/jpg/dnaegeanwaters.jpg), όπου παρουσιάζει την ιδέα του για τη διευθέτηση των διαφορών, η οποία δεν απέχει από το πλαίσιο που περιέγραψε στην ομιλία του ο καθηγητής Μαρκεζίνης.
Καθώς η χώρα βυθίζεται όλο και περισσότερο στην υπερχρέωση και την ύφεση, όλο και περισσότερο συζητείται στους υψηλούς πολιτικούς, διπλωματικούς, ακαδημαϊκούς και οικονομικούς κύκλους μια πιθανή διέξοδος από την κρίση: η εκμετάλλευση των αναξιοποίητων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο!
Ο συνήθως καλά πληροφορημένος για τα τεκταινόμενα στα παρασκήνια της διπλωματίας, καθηγητής στο LSE, Βασίλης Μαρκεζίνης, ρίσκαρε σε πρόσφατη ομιλία του μια τολμηρή πρόβλεψη για θετική εξέλιξη στην επί δεκαετίες ανοικτή αντιπαράθεση με την Τουρκία για τον ενεργειακό πλούτο του Αιγαίου, η οποία προκαλεί αρκετές συζητήσεις και στους οικονομικούς κύκλους της χώρας.
Ο κ. Μαρκεζίνης εκτίμησε, σε ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, επικαλούμενος δικές του πληροφορίες, ότι ίσως και πριν από τα Χριστούγεννα να ανακοινωθεί από Αθήνα και Άγκυρα μια ιστορική συμφωνία για την υπέρβαση της διαμάχης για το Αιγαίο. Έκανε λόγο για ένα γενικό πλαίσιο αρχών διαπραγμάτευσης με την Τουρκία, το οποίο προφανώς συζητείται εντατικά και υπό άκρα μυστικότητα αυτή την περίοδο μεταξύ των δύο κυβερνήσεων, το οποίο θα περιλαμβάνει:
1. Τη σύνταξη προσυμφώνου προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το οποίο θα κληθεί να «μοιράσει» το Αιγαίο με βάση τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και τη δική του νομολογία,
2. Τη συμφωνία για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου από Ελλάδα και Τουρκία και
3. Την εξαίρεση του Καστελόριζου από την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Ελλάδας.
Η τουρκική διπλωματία από χρόνια προωθεί την ιδέα της συνεκμετάλλευσης του πλούτου του Αιγαίου, ενώ οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι σταθερά προσανατολισμένες εδώ και δεκαετίες σε διπλωματική γραμμή που αποκλείει κάθε συζήτηση για το θέμα, αφού ως μοναδική διαφορά αναγνωρίζεται το θέμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, το οποίο η Ελλάδα επιζητεί να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο.
Τα τελευταία χρόνια, υπό την ηγεσία του Ταγίπ Ερντογάν, η προσπάθεια της Τουρκίας για την προώθηση της ιδέας της συνεκμετάλλευσης έχει αποκτήσει νέα δυναμική. Η Τουρκία μάλιστα έχει προτείνει να υιοθετηθεί το μοντέλο που επέλεξαν οι χώρες του Περσικού Κόλπου για να συνδιαχειρισθούν τα κοιτάσματα της περιοχής τους, που ως γνωστόν εφαρμόσθηκε με μεγάλη επιτυχία και σώρευσε τεράστιο πλούτο στα κράτη της περιοχής.
Σε συνέντευξή του σε ελληνική εφημερίδα, ο κορυφαίος Τούρκος διπλωμάτης Γιασάρ Γιακίς, είχε προτείνει ανοικτά τη σύσταση μιας μεικτής ελληνοτουρκικής εταιρείας (joint venture) που θα αναλάβει τα κοιτάσματα των αμφισβητούμενων περιοχών, μοιράζοντας τα κέρδη στις δύο χώρες.
Το τελευταίο διάστημα, καθώς οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών συνεχίζονται, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις επιτάχυνσης, που ίσως δικαιολογούν την πρόβλεψη του καθηγητή Μαρκεζίνη για συμφωνία πριν το τέλος του χρόνου. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου επιβεβαίωσε ότι έχει σημειωθεί πρόοδος στις διπλωματικές επαφές, χωρίς να μπει σε περισσότερες λεπτομέρειες, αφού οι συνομιλίες είναι μυστικές, όπως τόνισε.
Αν οι δύο κυβερνήσεις αποφασίσουν πράγματι επί της αρχής να ξεκινήσουν την επίλυση των διαφορών για το Αιγαίο με μια συμφωνία συνεκμετάλλευσης του πετρελαίου, που αποτελεί τη βασική πηγή εντάσεων από το 1973, όταν ανακαλύφθηκε μεγάλο κοίτασμα στο Β. Αιγαίο από την καναδική εταιρεία Denisson, το επόμενο ερώτημα, από την απάντηση του οποίου θα αποτιμηθούν και τα οικονομικά οφέλη για τις δύο χώρες, είναι αν η συνεκμετάλλευση θα γίνει αποκλειστικά από τις δύο χώρες, ή αν θα συμμετάσχει στο σχήμα και κάποια από τις μεγάλες πολυεθνικές του πετρελαίου.
Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, εσχάτως έχει εμφανισθεί δυναμικά στο διπλωματικό παρασκήνιο μεγάλη πολυεθνική του πετρελαίου, που από παλιά διατηρεί ενδιαφέρον για το Αιγαίο, η οποία προσφέρεται να μετάσχει στο σχήμα, επενδύοντας κεφάλαια και τεχνογνωσία. Η τουρκική πρόταση, όπως είχε διατυπωθεί από τον Γιακίς, φαινόταν να αποκλείει κάτι τέτοιο, αφού είχε κάνει λόγο για joint venture εταιρειών από Ελλάδα και Τουρκία, χωρίς αναφορές σε συνεργασία με διεθνή πετρελαϊκή εταιρεία.
Ακόμη και στην περίπτωση που ένα σημαντικό μερίδιο των κερδών κατευθυνθεί σε διεθνή όμιλο πετρελαίου, ειδικοί του ενεργειακού τομέα τονίζουν στο “S10”, ότι τουλάχιστον από ένα μεγάλο κοίτασμα (στη βραχονησίδα Μπάμπουρας, ανατολικά της Θάσου) μπορεί να αναπτυχθεί σε σχετικά σύντομο διάστημα σημαντική παραγωγή πετρελαίου, η οποία θα αποφέρει στο Ελληνικό Δημόσιο αρκετών δις. ευρώ ετησίως, αλλά και σημαντική τόνωση της ανάπτυξης, που θα διευκολύνει τη βιώσιμη εξυπηρέτηση του χρέους. Επιπλέον, θα υπάρξει έμμεση διευκόλυνση της δημοσιονομικής προσπάθειας, από τη μείωση των αμυντικών δαπανών.
Η ύπαρξη μεγάλου κοιτάσματος, με περισσότερα από 900 εκατ. βαρέλια υδρογονανθράκων, έχει βεβαιωθεί στη βραχονησίδα Μπάμπουρας, έξω από την Θάσο. Με βάση ένα υποθετικό σενάριο αξιοποίησης όλων των κοιτασμάτων του Βορείου Αιγαίου, η παραγωγή θα μπορούσε να ξεπεράσει τα 200.000 βαρέλια ημερησίως, όπως εκτιμούν ειδικοί. Η αξιοποίηση αυτών των κοιτασμάτων, μάλιστα, θα γίνει στη λεγόμενη εποχή του peak oil, δηλαδή σε μια περίοδο μόνιμα υψηλών και αυξανόμενων διεθνών τιμών του πετρελαίου, καθώς υπολογίζεται ότι έχει αντληθεί περισσότερο από 50% των διαθέσιμων κοιτασμάτων διεθνώς.
Βέβαια, πρέπει να υπογραμμισθεί, ότι για να υπάρξει οποιαδήποτε πρόοδος προς αυτή την κατεύθυνση, θα χρειασθεί να ξεπερασθούν λεπτά διπλωματικά και πολιτικά ζητήματα, που προκαλούν σημαντικές εντάσεις εδώ και πολλές δεκαετίες. Πάντως, στη διεθνή κοινότητα των ειδικών που ασχολούνται με αυτά τα θέματα, διατυπώνονται από καιρό σενάρια «μοιρασιάς» του Αιγαίου. Σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε πέρυσι, ο Γάλλος ειδικός Ντιντιέ Ορτολάντ διατυπώνει τέτοια σενάρια (δείτε το άρθρο εδώ: http://www.diploweb.com/The-Greco-Turkish-dispute-over-the.html), δημοσιεύοντας μάλιστα και χάρτη (εδώ: http://www.diploweb.com/IMG/jpg/dnaegeanwaters.jpg), όπου παρουσιάζει την ιδέα του για τη διευθέτηση των διαφορών, η οποία δεν απέχει από το πλαίσιο που περιέγραψε στην ομιλία του ο καθηγητής Μαρκεζίνης.
23/11/10
ΤΟ ΚΟΡΕΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ
Θερμό επεισόδιο μεταξύ Βορείου και Νοτίου Κορέας
Πυρά του πυροβολικού της Βόρειας Κορέας έπληξαν νησί της Νότιας Κορέας, με τους Νοτιοκορεάτες να ανταποδίδουν. Δύο Νοτιοκορεάτες στρατιώτες νεκροί.
Στην Ουάσινγκτον έγινε γνωστό ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα θα συζητήσει με στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας την κρίση, που προκλήθηκε μετά τον βορειοκορεατικό βομβαρδισμό του νοτιοκορεατικού νησιού Γεονπγεόνγκ.
Υπενθυμίζεται ότι ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Ρόμπερτ Γκιμπς, εξέδωσε νωρίς το πρωί «ανακοίνωση καταδίκης» της βορειοκορεατικής επίθεσης και επανέλαβε την υποστήριξη των ΗΠΑ στη σύμμαχό τους, Νότια Κορέα.
Ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας Λι Μγιούνγκ Μπακ δήλωσε ότι προσπαθεί να εμποδίσει την κλιμάκωση της ανταλλαγής πυρών ανάμεσα στη Βόρεια και τη Νότια Κορέα σε μεγαλύτερης κλίμακας σύρραξη, μετέδωσε το νοτιοκορεατικό πρακτορείο ειδήσεων Yonhap.
Το τηλεοπτικό δίκτυο YTN μετέδωσε ότι η Σεούλ προειδοποίησε για ισχυρότερη απάντηση, εάν η Βόρεια Κορέα συνεχίσει τις προκλήσεις.
«Μονάδα του βορειοκορεατικού πυροβολικού εκτόξευσε προκλητικά πυρά στις 14.34 (τοπική ώρα) και οι νοτιοκορεατικές δυνάμεις ανταπέδωσαν αμέσως τα πυρά», δήλωσε εκπρόσωπος του νοτιοκορεατικού υπουργείου Άμυνας.
Ο στρατός της Νότιας Κορέας έδωσε εντολή στα πολεμικά του αεροσκάφη να πετάξουν επάνω από το νησί.
Σύμφωνα με κάτοικο του νησιού Γεοπγιεόνγκ, πενήντα περίπου οβίδες έπεσαν στο νησί. «Μάς έδωσαν εντολή με τηλεβόες να εγκαταλείψουμε τα σπίτια μας», είπε οι Λι Γιόνγκ-Σικ, κάτοικος του νησιού που βρίσκεται στην Κίτρινη Θάλασσα, μία ζώνη την οποία διεκδικούν και τα δύο κράτη της κορεατικής χερσονήσου, όπου κατά το παρελθόν έχουν συμβεί και άλλα περιστατικά.
Η Νότια Κορέα ανακοίνωσε ότι πραγματοποιούσε συνηθισμένες στρατιωτικές ασκήσεις στα ανοικτά της δυτικής ακτής όταν η Βόρεια Κορέα αρχίσει να βάλλει με δεκάδες οβίδες, όμως επισήμανε πως τα νοτιοκορεατικά πυρά κατά τα γυμνάσια δεν ήταν προς την κατεύθυνση του βορρά.
«Πραγματοποιούσαμε συνήθεις στρατιωτικές ασκήσεις και οι δοκιμαστικές βολές μας στόχευαν προς δυσμάς, όχι προς βορράν», δήλωσε Νοτιοκορεάτης στρατιωτικός αξιωματούχος.
Η Βόρεια Κορέα ανακοίνωσε σήμερα ότι η Σεούλ άρχισε πρώτη να βάλλει, αναγκάζοντάς την να αναλάβει άμεση στρατιωτική δράση.
Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Yonhap, το νησί βρίσκεται δυτικά της κορεατικής χερσονήσου στην Κίτρινη Θάλασσα. Αυτόπτες μάρτυρες δήλωσαν ότι 60 έως 70 σπίτια του νοτιοκορεατικού νησιού βρίσκονται στις φλόγες. Οι κάτοικοι του νησιού μεταφέρθηκαν σε υπόγεια καταφύγια.
Η επίθεση συμπίπτει με την αναχώρηση του Αμερικανού απεσταλμένου για τη Βόρεια Κορέα Στίβεν Μπόσγουορθ από το Τόκιο για το Πεκίνο, όπου θα συναντηθεί με Κινέζους αξιωματούχους για το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας, λίγες ημέρες μετά την αποκάλυψη της ύπαρξης βορειοκορεατικής μονάδας εμπλουτισμού ουρανίου.
Σύμφωνα με τον Κιμ Χι-γιουνγκ, εκπρόσωπο του προεδρικού γραφείου της Νότιας Κορέας, διερευνάται πιθανή σύνδεση μεταξύ του βομβαρδισμού και ευρείας κλίμακας στρατιωτική άσκηση κοντά στα δυτικά θαλάσσια σύνορα, η οποία ξεκίνησε τη Δευτέρα.
Επίσης, το περιστατικό λαμβάνει χώρα μόλις ένα μήνα μετά την απόδοση σημαντικών πολιτικών και στρατιωτικών θέσεων στον Κιμ Γιονγκ-ουν, γιο του Βορειοκορεάτη προέδρου Κιμ Γιονγκ-ιλ, κάτι που «έδωσε τροφή» στις θεωρίες περί διαδοχής.
Στο μεταξύ, η επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ Κάθριν Άστον ανακοίνωσε πως η ΕΕ «καταδικάζει σθεναρά» την επίθεση της Βόρειας Κορέας,
Με υλικό από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πυρά του πυροβολικού της Βόρειας Κορέας έπληξαν νησί της Νότιας Κορέας, με τους Νοτιοκορεάτες να ανταποδίδουν. Δύο Νοτιοκορεάτες στρατιώτες νεκροί.
Στην Ουάσινγκτον έγινε γνωστό ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα θα συζητήσει με στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας την κρίση, που προκλήθηκε μετά τον βορειοκορεατικό βομβαρδισμό του νοτιοκορεατικού νησιού Γεονπγεόνγκ.
Υπενθυμίζεται ότι ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Ρόμπερτ Γκιμπς, εξέδωσε νωρίς το πρωί «ανακοίνωση καταδίκης» της βορειοκορεατικής επίθεσης και επανέλαβε την υποστήριξη των ΗΠΑ στη σύμμαχό τους, Νότια Κορέα.
Ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας Λι Μγιούνγκ Μπακ δήλωσε ότι προσπαθεί να εμποδίσει την κλιμάκωση της ανταλλαγής πυρών ανάμεσα στη Βόρεια και τη Νότια Κορέα σε μεγαλύτερης κλίμακας σύρραξη, μετέδωσε το νοτιοκορεατικό πρακτορείο ειδήσεων Yonhap.
Το τηλεοπτικό δίκτυο YTN μετέδωσε ότι η Σεούλ προειδοποίησε για ισχυρότερη απάντηση, εάν η Βόρεια Κορέα συνεχίσει τις προκλήσεις.
«Μονάδα του βορειοκορεατικού πυροβολικού εκτόξευσε προκλητικά πυρά στις 14.34 (τοπική ώρα) και οι νοτιοκορεατικές δυνάμεις ανταπέδωσαν αμέσως τα πυρά», δήλωσε εκπρόσωπος του νοτιοκορεατικού υπουργείου Άμυνας.
Ο στρατός της Νότιας Κορέας έδωσε εντολή στα πολεμικά του αεροσκάφη να πετάξουν επάνω από το νησί.
Σύμφωνα με κάτοικο του νησιού Γεοπγιεόνγκ, πενήντα περίπου οβίδες έπεσαν στο νησί. «Μάς έδωσαν εντολή με τηλεβόες να εγκαταλείψουμε τα σπίτια μας», είπε οι Λι Γιόνγκ-Σικ, κάτοικος του νησιού που βρίσκεται στην Κίτρινη Θάλασσα, μία ζώνη την οποία διεκδικούν και τα δύο κράτη της κορεατικής χερσονήσου, όπου κατά το παρελθόν έχουν συμβεί και άλλα περιστατικά.
Η Νότια Κορέα ανακοίνωσε ότι πραγματοποιούσε συνηθισμένες στρατιωτικές ασκήσεις στα ανοικτά της δυτικής ακτής όταν η Βόρεια Κορέα αρχίσει να βάλλει με δεκάδες οβίδες, όμως επισήμανε πως τα νοτιοκορεατικά πυρά κατά τα γυμνάσια δεν ήταν προς την κατεύθυνση του βορρά.
«Πραγματοποιούσαμε συνήθεις στρατιωτικές ασκήσεις και οι δοκιμαστικές βολές μας στόχευαν προς δυσμάς, όχι προς βορράν», δήλωσε Νοτιοκορεάτης στρατιωτικός αξιωματούχος.
Η Βόρεια Κορέα ανακοίνωσε σήμερα ότι η Σεούλ άρχισε πρώτη να βάλλει, αναγκάζοντάς την να αναλάβει άμεση στρατιωτική δράση.
Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Yonhap, το νησί βρίσκεται δυτικά της κορεατικής χερσονήσου στην Κίτρινη Θάλασσα. Αυτόπτες μάρτυρες δήλωσαν ότι 60 έως 70 σπίτια του νοτιοκορεατικού νησιού βρίσκονται στις φλόγες. Οι κάτοικοι του νησιού μεταφέρθηκαν σε υπόγεια καταφύγια.
Η επίθεση συμπίπτει με την αναχώρηση του Αμερικανού απεσταλμένου για τη Βόρεια Κορέα Στίβεν Μπόσγουορθ από το Τόκιο για το Πεκίνο, όπου θα συναντηθεί με Κινέζους αξιωματούχους για το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας, λίγες ημέρες μετά την αποκάλυψη της ύπαρξης βορειοκορεατικής μονάδας εμπλουτισμού ουρανίου.
Σύμφωνα με τον Κιμ Χι-γιουνγκ, εκπρόσωπο του προεδρικού γραφείου της Νότιας Κορέας, διερευνάται πιθανή σύνδεση μεταξύ του βομβαρδισμού και ευρείας κλίμακας στρατιωτική άσκηση κοντά στα δυτικά θαλάσσια σύνορα, η οποία ξεκίνησε τη Δευτέρα.
Επίσης, το περιστατικό λαμβάνει χώρα μόλις ένα μήνα μετά την απόδοση σημαντικών πολιτικών και στρατιωτικών θέσεων στον Κιμ Γιονγκ-ουν, γιο του Βορειοκορεάτη προέδρου Κιμ Γιονγκ-ιλ, κάτι που «έδωσε τροφή» στις θεωρίες περί διαδοχής.
Στο μεταξύ, η επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ Κάθριν Άστον ανακοίνωσε πως η ΕΕ «καταδικάζει σθεναρά» την επίθεση της Βόρειας Κορέας,
Με υλικό από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Σαμπάτικαλ. Νέα πράσινα κόλπα σοσιαλιστικά.
Στο υπουργείο «ημιαπασχόλησης» της κας Κατσέλη μελετούν την ιδέα του «πράσινου τραπεζίτη» , για ευρύτερη εφαρμογή στην «πράσινη απασχόληση»
Το «σαμπάτικαλ» είναι ένας θεσμός της αμερικανικής πανεπιστημιακής κοινότητας.
Όταν ένας καθηγητής θέλει να πάρει άδεια για ένα ερευνητικό ταξίδι ή ευρύτερα μια έρευνα με το σαμπάτικαλ πέρνει άδεια μακράς διαρκείας χωρις να χάνει τα δικαιώματα του αλλά μόνο μέρος τουμισθού του.
Τον όρο αυτό χρησιμοποίησε η Πειραιώς για ένα «καινοτόμο και σίγουρα ρηξικέλευθο προαιρετικό πρόγραμμα που εγκαινιάζει από σήμερα στους εργαζομένους της και ολοκληρώνεται στις 15 Δεκεμβρίου».
Όσοι εργαζόμενοι θέλουν να πάρουν άδεια για 2 χρόνια θα την πάρουν απολαμβάνοντας το 40% των αποδοχών τους ενώ ταυτόχρονα θα εξασφαλίζεται και το 100% των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων. Αν κάποιος επιθυμεί να πάρει άδεια για 3 χρόνια εξασφαλίζει το 50% των συνολικών τους εισοδημάτων και ταυτόχρονα όλα τα ασφαλιστικά του δικαιώματα.
Ένας εργαζόμενος που χρειάζεται 3 χρόνια για να συνταξιοδοτηθεί μπορεί να κάνει χρήση του προγράμματος σαμπάτικαλ θα λαμβάνει το 50% των αποδοχών του και πλήρως τα ασφαλιστικά του δικαιώματα.
Το πρόγραμμα αυτό αφορά συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων. Π.χ. τους νεοεισερχόμενους που θέλουν να κάνουν μεταπτυχιακό, τις εγκύους γυναίκες, εργαζομένους που βρίσκονται κοντά στην σύνταξη κ.α.
Η «Πειραιώς» θα εξοικονομήσει 20 εκατ ευρώ από το πρόγραμμα μακροχρόνιας άδειας για τους εργαζομένους .Η κίνηση της Πειραιώς ίσως βρει μιμητές.
Πηγή. http://www.bankingnews.gr/bank-insider/item/7965-θα-εξοικονομήσει-η-πειραιώς-20-εκατ-ευρώ-από-ένα-καινοτόμο-πρόγραμμα-μακροχρόνιας-άδειας-για-τους-εργαζομένους .
Το «σαμπάτικαλ» είναι ένας θεσμός της αμερικανικής πανεπιστημιακής κοινότητας.
Όταν ένας καθηγητής θέλει να πάρει άδεια για ένα ερευνητικό ταξίδι ή ευρύτερα μια έρευνα με το σαμπάτικαλ πέρνει άδεια μακράς διαρκείας χωρις να χάνει τα δικαιώματα του αλλά μόνο μέρος τουμισθού του.
Τον όρο αυτό χρησιμοποίησε η Πειραιώς για ένα «καινοτόμο και σίγουρα ρηξικέλευθο προαιρετικό πρόγραμμα που εγκαινιάζει από σήμερα στους εργαζομένους της και ολοκληρώνεται στις 15 Δεκεμβρίου».
Όσοι εργαζόμενοι θέλουν να πάρουν άδεια για 2 χρόνια θα την πάρουν απολαμβάνοντας το 40% των αποδοχών τους ενώ ταυτόχρονα θα εξασφαλίζεται και το 100% των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων. Αν κάποιος επιθυμεί να πάρει άδεια για 3 χρόνια εξασφαλίζει το 50% των συνολικών τους εισοδημάτων και ταυτόχρονα όλα τα ασφαλιστικά του δικαιώματα.
Ένας εργαζόμενος που χρειάζεται 3 χρόνια για να συνταξιοδοτηθεί μπορεί να κάνει χρήση του προγράμματος σαμπάτικαλ θα λαμβάνει το 50% των αποδοχών του και πλήρως τα ασφαλιστικά του δικαιώματα.
Το πρόγραμμα αυτό αφορά συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων. Π.χ. τους νεοεισερχόμενους που θέλουν να κάνουν μεταπτυχιακό, τις εγκύους γυναίκες, εργαζομένους που βρίσκονται κοντά στην σύνταξη κ.α.
Η «Πειραιώς» θα εξοικονομήσει 20 εκατ ευρώ από το πρόγραμμα μακροχρόνιας άδειας για τους εργαζομένους .Η κίνηση της Πειραιώς ίσως βρει μιμητές.
Πηγή. http://www.bankingnews.gr/bank-insider/item/7965-θα-εξοικονομήσει-η-πειραιώς-20-εκατ-ευρώ-από-ένα-καινοτόμο-πρόγραμμα-μακροχρόνιας-άδειας-για-τους-εργαζομένους .
Άστραψε και βρόντηξε ο Δρούτσας για την ένταξη της Τουρκίας (Κ. Μπετινάκης)
Έλυσε και το Κυπριακό, παρακάμπτοντας τ' αγκάθια του σχεδίου Ανάν
http://www.styx.gr
Άναυδος έμεινα, κι ακόμα περισσότερο οι Τούρκοι, καθώς άκουσα το..."αυστηρό μήνυμα στην Τουρκία να συμμορφωθεί με τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της έως τον Ιούνιο, διαφορετικά θα υπάρξουν ουσιαστικές επιπτώσεις στην ενταξιακή της διαδικασία". Το έστειλε απέναντι- ναι μα Δι' - ο υπουργός εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας μιλώντας στο κέντρο Ευρωπαϊκής Πολιτικής, ο
ασυγκράτητος από τον εθνικό του ενθουσιασμό υπΕξ, ο οποίος συμμετέχει και στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μάλιστα, έκανε λόγο και για άμεση απομάκρυνση των κατοχικών στρατευμάτων από την Κύπρο και ζήτησε την διεξαγωγή Συνόδου Κορυφής ΕΕ-Τουρκίας στα τέλη Ιουνίου ή το φθινόπωρο του 2011, μετά τις εκλογές στην Τουρκία στις αρχές Ιουνίου, (γιατί αλλιώς αλοίμονό τους).
Τα επόμενα βήματα για τη λύση του Κυπριακού, όπως διαμορφώνονται μετά και τη συνάντηση του Κύπριου Προέδρου με τον γ.γ. του ΟΗΕ και τον Τουρκοκύπριο ηγέτη, θα βρεθούν στο επίκεντρο των συναντήσεων που θα έχει με την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία ο αμεταχώρητος στο μόρφωμα της διζωνικής Δημήτρης Χριστόφιας, στην Αθήνα.
Συμμόρφωση ή επιπτώσεις
Ο Δ. Δρούτσας προειδοποίησε ότι η «φάρσα θεάτρου», από την Τουρκία, θα πρέπει να σταματήσει και όπως είπε "εφόσον επιθυμεί να προχωρήσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις θα πρέπει να εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις της".
Μάλιστα προειδοποίησε ότι αν τα ζητήματα της εφαρμογής του Πρωτοκόλλου και των άλλων υποχρεώσεων της Τουρκίας δεν έχουν επιλυθεί μέχρι τον Ιούνιο του 2011, τότε η Τουρκία διατρέχει τον κίνδυνο να δει την ενταξιακή της πορεία να παγώνει.
Ο Δ. Δρούτσας, αναφερόμνεος στο Κυπριακό εξέφρασε την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι από την Τουρκία επαναλαμβάνεται η θέση περί δύο κρατών και δύο λαών στην Κύπρο, σε μια διαδικασία υπό τον ΟΗΕ, η οποία ήδη γνωρίζει προβλήματα για την προοπτική επίτευξη λύσης.
Ο Υπουργός Εξωτερικών πρότεινε τη διεξαγωγή Κορυφής ΕΕ-Τουρκίας στα τέλη Ιουνίου ή το φθινόπωρο του 2011, μετά τις εκλογές στην φίλη σύμμαχο και γείτονα χώρα, με στόχο να υοθετηθεί "πολιτική διακήρυξη", η οποία θα καθορίζει ένα «νέο οδικό χάρτη» για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, με σαφή χρονοδιαγράμματα και ημερομηνίες στόχους, στα οποία θα καθορίζονται επακριβώς ποιές είναι οι υποχρεώσεις της Τουρκίας και σε τι χρονικά όρια θα πρέπει να εκπληρωθούν.
Σύμφωνα με τον κ. Δρούτσα, σε αυτή τη Σύνοδο θα πρέπει να συζητηθεί και το θέμα της ημερομηνίας ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, λαμβάνοντας υπόψη τις διαδικασίες επικύρωσης μιας τέτοιας απόφασης σε κράτη μέλη της ΕΕ και την Τουρκία.
Σημείωση στυξ: Η αυστηρή φρασεολογία είναι της ΝΕΤ και των ΑΠΕ/ΜΠΕ- τα σχόλια δικά μου και δικά σας.
Ρεπορτάζ στυξ: Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, "έγκυρων διπλωματικών τουρκικών κύκλων", αναφέρουν ότι οι δηλώσεις Δρούτσα έχουν προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στην τουρκική κυβέρνηση, η οποία έχει συγκαλέσει απανωτές συσκέψεις τρέμοντας μπας και πραγματοποιήσει ο Δρούτσας τις απειλές του. Ο Νταβούτογλου μάλιστα, είπε πως "έχω χάσει τον ύπνο μου".
Άλλες πληροφορίες ανέφεραν πάντως, ότι μέχρι τον ερχόμενο Ιούνιο, μπορεί να του έχει περάσει το εθνικό μένος του Δρούτσα, και να έχει βάλει το σπαθί στο θηκάρι, ή και να έχει ξεχάσει τις απειλές του.
Οπότε ο Νταβούτογλου γύρισε από το άλλο πλευρό και αποκοιμήθηκε σαν πουλάκι.
Κυριακή 28/11/2010, στις 11:30, συγκεντρωνόμαστε όλοι στα Διόδια Αφιδνών.
Την Κυριακή 28/11/2010, στις 11:30, συγκεντρωνόμαστε όλοι στα Διόδια Αφιδνών.
Διαμαρτυρόμαστε κατά των διοδίων που έχουν -στην κυριολεξία-περικυκλώσει την περιοχή μας και για την αλλαγή τακτικής της εταιρείας Νέα Οδός Α.Ε. που καθυστερεί τους οδηγούς που αρνούνται την πληρωμή διοδίων, αναγκάζοντάς τους πρακτικά να ανοίγουν μόνοι τους τις μπάρες για να περνούν ελεύθερα.
http://diodiastop.blogspot.com/2010/11/28112010-1130.html
Στο φως ο γερμανικός μηχανισμός χρεοκοπίας!
Πηγή http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-11-23-00-07-39-2010112330699
Την ώρα που ο Γ. Παπακωνσταντίνου διαπραγματευόταν ατέλειωτες ώρες με τους εκπροσώπους της τρόικας για την… ανάσταση του μνημονίου, που φαίνεται πλέον ότι οδηγεί τη χώρα με μαθηματική βεβαιότητα σε αδιέξοδο, η γερμανική κυβέρνηση άφηνε να διαρρεύσει στο Spiegel η πρότασή της για ελεγχόμενες χρεοκοπίες στην Ευρωζώνη, το οποίο θυμίζει… θάλαμο βασανιστηρίων για τους χρεοκοπημένους της Ευρωζώνης και, αν ποτέ εφαρμοσθεί για την Ελλάδα, εγγυάται τον εγκλωβισμό της χώρας σε μια «παγίδα» υπερχρέωσης και φτώχειας αόριστης χρονικής διάρκειας!
Σύμφωνα με το έγκυρο γερμανικό περιοδικό, που επικαλείται non paper, το οποίο διακινείται εσωτερικά στους κύκλους της κυβέρνησης του Βερολίνου, η πρόταση που θα κατατεθεί από την Γερμανία, ενόψει της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. στο Βερολίνο βασίζεται στην ιδέα της ρήτρας συλλογικής δράσης (“collective action clause”), μέσω της οποίας θα μεταφερθεί στους πιστωτές του ιδιωτικού τομέα ένα μέρος του κόστους της κρίσης στις υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης.
Όπως αναφέρει το περιοδικό, πρόκειται για ένα σχέδιο που έχουν επεξεργασθεί από κοινού η Καγκελαρία, το υπουργείο Οικονομικών και το υπουργείο Εξωτερικών. Το σχέδιο, ειδικότερα, προβλέπει τα εξής:
n Από τον Ιούνιο του 2013 και μετά, δηλαδή αφού θα έχει εκπνεύσει η διάρκεια ισχύος του προσωρινού μηχανισμού στήριξης, όλα τα ομόλογα που θα εκδίδονται στην Ευρωζώνη θα ενσωματώνουν ρήτρες συλλογικής δράσης.
n Πρόκειται ουσιαστικά για μια πρόβλεψη, με την οποία θα καθορίζεται εκ των προτέρων τι θα συμβαίνει σε περίπτωση αναδιάρθρωσης του χρέους. Ο αγοραστής του ομολόγου θα γνωρίζει εκ των προτέρων, ότι σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμής οι πιστωτές θα αποφασίζουν κατά πλειοψηφία την επιμήκυνση της διάρκειας του δανείου, ή την αλλαγή του επιτοκίου, ή τη μείωση της ονομαστικής του αξίας («κούρεμα»).
n Το κράτος που θα βρίσκεται σε αδυναμία πληρωμής και οι πιστωτές θα έρχονται σε διαπραγμάτευση με τη μεσολάβηση ενός διακυβερνητικού οργάνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο θα έχει και τη δυνατότητα να παρέχει χρηματοδότηση στο κράτος με δυσκολίες εξυπηρέτησης του χρέους του (πρόκειται ουσιαστικά για μια ευρωπαϊκή εκδοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου).
n Το νέο όργανο, θα αντλεί χρηματοδότηση από δύο πηγές: από συνδρομές των κρατών μελών της Ευρωζώνης, ανάλογα με το ποσοστό συμμετοχής τους στο κεφάλαιο της ΕΚΤ, αλλά και από τα πρόστιμα που θα πληρώνουν οι χώρες-παραβάτες των δημοσιονομικών κανόνων της Ευρωζώνης –δηλαδή, μια χώρα πρώτα θα πληρώνει πρόστιμα για το υπερβολικό της έλλειμμα και μετά με τα ίδια χρήματα θα την δανείζει το «Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο»!
n Ο μηχανισμός διάσωσης θα ενεργοποιείται ύστερα από πρόταση της Κομισιόν, της ΕΚΤ και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που θα καλούνται κάθε φορά να εξετάζουν τη δυνατότητα ενός κράτους της Ευρωζώνης να εξυπηρετήσει το χρέος του.
Ο γερμανικός μηχανισμός, όπως περιγράφεται από το non paper που επικαλείται το Spiegel αφήνει ένα σημαντικό κενό: για αρκετά χρόνια μετά το 2013 ο μηχανισμός ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης χρέους δεν θα μπορεί στην πραγματικότητα να τεθεί σε λειτουργία! Και αυτό γιατί θα χρειασθούν, όπως αναγνωρίζεται και στο έγγραφο της κυβέρνησης του Βερολίνου, έξι με οκτώ χρόνια για να αντικατασταθεί σημαντικό μέρος του χρέους με νέου τύπου ομόλογα. Για αυτή τη μεταβατική περίοδο, αναφέρει το έγγραφο, θα χρειασθεί να αναζητηθεί μια εναλλακτική λύση.
Τι σημαίνουν όλα αυτά σε μια υποθετική εφαρμογή τους στην ελληνική περίπτωση, αλλά και γενικότερα για τις ασθενέστερες χώρες της Ευρωζώνης; Τραπεζικά στελέχη τονίζουν, ότι με τη ρήτρα αναδιάρθρωσης χρέους η αγορά ομολόγων της Ευρωζώνης θα χωρισθεί οριστικά σε δύο ταχύτητες: στην πρώτη, θα βρίσκονται η Γερμανία και άλλες χώρες του ισχυρού Βορρά, που θα δανείζονται με εξαιρετικά χαμηλό κόστος από τις αγορές και στη δεύτερη η Ελλάδα και οι άλλες ασθενείς χώρες της περιφέρειας, που «καταδικάζονται» μετά το 2013 σε μόνιμα υψηλά κόστη δανεισμού, αφού οι αγορές θα ενσωματώνουν στην τιμολόγηση τον κίνδυνο αναδιάρθρωσης χρέους.
Ακόμη δηλαδή και αν η Ελλάδα καταφέρει εκ θαύματος να… βγει αρτιμελής από την προκρούστεια κλίνη του μνημονίου, από το καλοκαίρι του 2013 και μετά θα πρέπει να δανείζεται με κόστος εκατοντάδων μονάδων βάσης πάνω από το σημερινό κόστος δανεισμού της από τον προσωρινό μηχανισμό στήριξης (5%), πράγμα που είναι βέβαιο ότι θα καταστήσει αδύνατη την ομαλή εξυπηρέτηση του χρέους. Όσο πιο δύσκολη θα γίνεται η εξυπηρέτηση (άρα και η αναδιάρθρωση πιθανότερη), τόσο υψηλότερο θα είναι το κόστος δανεισμού της Ελλάδας, που είναι βέβαιο ότι θα οδηγηθεί με αυτό τον τρόπο σε ατελείωτη, εξαντλητική λιτότητα, χωρίς όμως να αποφύγει τελικά την προσφυγή στο μόνιμο μηχανισμό στήριξης, την αναδιάρθρωση του χρέους και την επιβολή δρακόντειων όρων για την επόμενη φάση ακόμη πιο «αιματηρής» λιτότητας.
Στην περίπτωση που η Ελλάδα –που είναι και το πιθανότερο- δεν καταφέρει να εφαρμόσει το μνημόνιο, θα πρέπει να αναζητηθεί η «μεταβατική λύση», η οποία από το γερμανικό έγγραφο αφήνεται σκόπιμα ανοικτή σε διαπραγμάτευση. Το πιθανότερο είναι, ότι στην περίπτωση αυτή η Ελλάδα θα υποστεί κατ’ αρχάς τα πρόστιμα για τα υπερβολικά της ελλείμματα και, επιπλέον, θα είναι υποχρεωμένη να διαπραγματευθεί άλλο ένα σκληρό πρόγραμμα λιτότητας αόριστης διάρκειας, για να εξασφαλίσει χρηματοδοτικές «γέφυρες» αρχικά από τον προσωρινό μηχανισμό στήριξης και, στη συνέχεια (μετά το 2013) από το μόνιμο μηχανισμό.
Πόσο πιθανό είναι αυτό το σενάριο; Εξαιρετικά πιθανό, λένε οι περισσότεροι αναλυτές. Τα χθεσινά στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών δείχνουν μια εξαιρετικά ανησυχητική εκτίναξη του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης στο τέλος του 9μήνου, το οποίο έφθασε σχεδόν στα 337 δις. ευρώ, με ένα «άλμα» σχεδόν 20 δις. ευρώ, μέσα στο α’ τρίμηνο εφαρμογής του μνημονίου. Αυτό συνέβη επειδή, βάσει του μνημονίου, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να καλύπτει τις τρέχουσες δανειακές της ανάγκες με εκδόσεις πανάκριβων εντόκων γραμματίων, για τα οποία οι τόκοι προκαταβάλλονται και προστίθενται αμέσως στο χρέος. Υπενθυμίζεται, ότι σύμφωνα με τους στόχους της τελευταίας αναθεώρησης του μνημονίου, μέχρι το τέλος του 2010 η Ελλάδα ήταν υποχρεωμένη να κρατήσει το χρέος σε επίπεδα μέχρι τα 342 δις. ευρώ («οροφή» χρέους), δηλαδή οι αποκλίσεις είναι ήδη τεράστιες –υπολογίζεται ότι ως το τέλος του χρόνου θα μιλάμε για μια διαφορά της τάξεως των 16 δις. ευρώ από το πλαφόν!
Με τέτοιο ρυθμό υπερχρέωσης της χώρας σε συνθήκες όλο και βαθύτερης ύφεσης, που καταδεικνύει την αδυναμία εφαρμογής του μνημονίου, η Ελλάδα είναι καταδικασμένη αργά ή γρήγορα να περάσει στο… θάλαμο βασανιστηρίων του γερμανικού, μόνιμου μηχανισμού «στήριξης» (βλ.: καταδίκης σε ατέλειωτη ύφεση, φτώχια και εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων της χώρας). Γι’ αυτό και έχει ελάχιστη σημασία με ποιο ακριβώς τρόπο καλύφθηκαν στις χθεσινές διαπραγματεύσεις Παπακωνσταντίνου-τρόικας οι διαφορές με τους επιτηρητές για τις μετατάξεις στις ΔΕΚΟ, ή για τις επιχειρησιακές συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα…
Την ώρα που ο Γ. Παπακωνσταντίνου διαπραγματευόταν ατέλειωτες ώρες με τους εκπροσώπους της τρόικας για την… ανάσταση του μνημονίου, που φαίνεται πλέον ότι οδηγεί τη χώρα με μαθηματική βεβαιότητα σε αδιέξοδο, η γερμανική κυβέρνηση άφηνε να διαρρεύσει στο Spiegel η πρότασή της για ελεγχόμενες χρεοκοπίες στην Ευρωζώνη, το οποίο θυμίζει… θάλαμο βασανιστηρίων για τους χρεοκοπημένους της Ευρωζώνης και, αν ποτέ εφαρμοσθεί για την Ελλάδα, εγγυάται τον εγκλωβισμό της χώρας σε μια «παγίδα» υπερχρέωσης και φτώχειας αόριστης χρονικής διάρκειας!
Σύμφωνα με το έγκυρο γερμανικό περιοδικό, που επικαλείται non paper, το οποίο διακινείται εσωτερικά στους κύκλους της κυβέρνησης του Βερολίνου, η πρόταση που θα κατατεθεί από την Γερμανία, ενόψει της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. στο Βερολίνο βασίζεται στην ιδέα της ρήτρας συλλογικής δράσης (“collective action clause”), μέσω της οποίας θα μεταφερθεί στους πιστωτές του ιδιωτικού τομέα ένα μέρος του κόστους της κρίσης στις υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης.
Όπως αναφέρει το περιοδικό, πρόκειται για ένα σχέδιο που έχουν επεξεργασθεί από κοινού η Καγκελαρία, το υπουργείο Οικονομικών και το υπουργείο Εξωτερικών. Το σχέδιο, ειδικότερα, προβλέπει τα εξής:
n Από τον Ιούνιο του 2013 και μετά, δηλαδή αφού θα έχει εκπνεύσει η διάρκεια ισχύος του προσωρινού μηχανισμού στήριξης, όλα τα ομόλογα που θα εκδίδονται στην Ευρωζώνη θα ενσωματώνουν ρήτρες συλλογικής δράσης.
n Πρόκειται ουσιαστικά για μια πρόβλεψη, με την οποία θα καθορίζεται εκ των προτέρων τι θα συμβαίνει σε περίπτωση αναδιάρθρωσης του χρέους. Ο αγοραστής του ομολόγου θα γνωρίζει εκ των προτέρων, ότι σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμής οι πιστωτές θα αποφασίζουν κατά πλειοψηφία την επιμήκυνση της διάρκειας του δανείου, ή την αλλαγή του επιτοκίου, ή τη μείωση της ονομαστικής του αξίας («κούρεμα»).
n Το κράτος που θα βρίσκεται σε αδυναμία πληρωμής και οι πιστωτές θα έρχονται σε διαπραγμάτευση με τη μεσολάβηση ενός διακυβερνητικού οργάνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο θα έχει και τη δυνατότητα να παρέχει χρηματοδότηση στο κράτος με δυσκολίες εξυπηρέτησης του χρέους του (πρόκειται ουσιαστικά για μια ευρωπαϊκή εκδοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου).
n Το νέο όργανο, θα αντλεί χρηματοδότηση από δύο πηγές: από συνδρομές των κρατών μελών της Ευρωζώνης, ανάλογα με το ποσοστό συμμετοχής τους στο κεφάλαιο της ΕΚΤ, αλλά και από τα πρόστιμα που θα πληρώνουν οι χώρες-παραβάτες των δημοσιονομικών κανόνων της Ευρωζώνης –δηλαδή, μια χώρα πρώτα θα πληρώνει πρόστιμα για το υπερβολικό της έλλειμμα και μετά με τα ίδια χρήματα θα την δανείζει το «Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο»!
n Ο μηχανισμός διάσωσης θα ενεργοποιείται ύστερα από πρόταση της Κομισιόν, της ΕΚΤ και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που θα καλούνται κάθε φορά να εξετάζουν τη δυνατότητα ενός κράτους της Ευρωζώνης να εξυπηρετήσει το χρέος του.
Ο γερμανικός μηχανισμός, όπως περιγράφεται από το non paper που επικαλείται το Spiegel αφήνει ένα σημαντικό κενό: για αρκετά χρόνια μετά το 2013 ο μηχανισμός ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης χρέους δεν θα μπορεί στην πραγματικότητα να τεθεί σε λειτουργία! Και αυτό γιατί θα χρειασθούν, όπως αναγνωρίζεται και στο έγγραφο της κυβέρνησης του Βερολίνου, έξι με οκτώ χρόνια για να αντικατασταθεί σημαντικό μέρος του χρέους με νέου τύπου ομόλογα. Για αυτή τη μεταβατική περίοδο, αναφέρει το έγγραφο, θα χρειασθεί να αναζητηθεί μια εναλλακτική λύση.
Τι σημαίνουν όλα αυτά σε μια υποθετική εφαρμογή τους στην ελληνική περίπτωση, αλλά και γενικότερα για τις ασθενέστερες χώρες της Ευρωζώνης; Τραπεζικά στελέχη τονίζουν, ότι με τη ρήτρα αναδιάρθρωσης χρέους η αγορά ομολόγων της Ευρωζώνης θα χωρισθεί οριστικά σε δύο ταχύτητες: στην πρώτη, θα βρίσκονται η Γερμανία και άλλες χώρες του ισχυρού Βορρά, που θα δανείζονται με εξαιρετικά χαμηλό κόστος από τις αγορές και στη δεύτερη η Ελλάδα και οι άλλες ασθενείς χώρες της περιφέρειας, που «καταδικάζονται» μετά το 2013 σε μόνιμα υψηλά κόστη δανεισμού, αφού οι αγορές θα ενσωματώνουν στην τιμολόγηση τον κίνδυνο αναδιάρθρωσης χρέους.
Ακόμη δηλαδή και αν η Ελλάδα καταφέρει εκ θαύματος να… βγει αρτιμελής από την προκρούστεια κλίνη του μνημονίου, από το καλοκαίρι του 2013 και μετά θα πρέπει να δανείζεται με κόστος εκατοντάδων μονάδων βάσης πάνω από το σημερινό κόστος δανεισμού της από τον προσωρινό μηχανισμό στήριξης (5%), πράγμα που είναι βέβαιο ότι θα καταστήσει αδύνατη την ομαλή εξυπηρέτηση του χρέους. Όσο πιο δύσκολη θα γίνεται η εξυπηρέτηση (άρα και η αναδιάρθρωση πιθανότερη), τόσο υψηλότερο θα είναι το κόστος δανεισμού της Ελλάδας, που είναι βέβαιο ότι θα οδηγηθεί με αυτό τον τρόπο σε ατελείωτη, εξαντλητική λιτότητα, χωρίς όμως να αποφύγει τελικά την προσφυγή στο μόνιμο μηχανισμό στήριξης, την αναδιάρθρωση του χρέους και την επιβολή δρακόντειων όρων για την επόμενη φάση ακόμη πιο «αιματηρής» λιτότητας.
Στην περίπτωση που η Ελλάδα –που είναι και το πιθανότερο- δεν καταφέρει να εφαρμόσει το μνημόνιο, θα πρέπει να αναζητηθεί η «μεταβατική λύση», η οποία από το γερμανικό έγγραφο αφήνεται σκόπιμα ανοικτή σε διαπραγμάτευση. Το πιθανότερο είναι, ότι στην περίπτωση αυτή η Ελλάδα θα υποστεί κατ’ αρχάς τα πρόστιμα για τα υπερβολικά της ελλείμματα και, επιπλέον, θα είναι υποχρεωμένη να διαπραγματευθεί άλλο ένα σκληρό πρόγραμμα λιτότητας αόριστης διάρκειας, για να εξασφαλίσει χρηματοδοτικές «γέφυρες» αρχικά από τον προσωρινό μηχανισμό στήριξης και, στη συνέχεια (μετά το 2013) από το μόνιμο μηχανισμό.
Πόσο πιθανό είναι αυτό το σενάριο; Εξαιρετικά πιθανό, λένε οι περισσότεροι αναλυτές. Τα χθεσινά στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών δείχνουν μια εξαιρετικά ανησυχητική εκτίναξη του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης στο τέλος του 9μήνου, το οποίο έφθασε σχεδόν στα 337 δις. ευρώ, με ένα «άλμα» σχεδόν 20 δις. ευρώ, μέσα στο α’ τρίμηνο εφαρμογής του μνημονίου. Αυτό συνέβη επειδή, βάσει του μνημονίου, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να καλύπτει τις τρέχουσες δανειακές της ανάγκες με εκδόσεις πανάκριβων εντόκων γραμματίων, για τα οποία οι τόκοι προκαταβάλλονται και προστίθενται αμέσως στο χρέος. Υπενθυμίζεται, ότι σύμφωνα με τους στόχους της τελευταίας αναθεώρησης του μνημονίου, μέχρι το τέλος του 2010 η Ελλάδα ήταν υποχρεωμένη να κρατήσει το χρέος σε επίπεδα μέχρι τα 342 δις. ευρώ («οροφή» χρέους), δηλαδή οι αποκλίσεις είναι ήδη τεράστιες –υπολογίζεται ότι ως το τέλος του χρόνου θα μιλάμε για μια διαφορά της τάξεως των 16 δις. ευρώ από το πλαφόν!
Με τέτοιο ρυθμό υπερχρέωσης της χώρας σε συνθήκες όλο και βαθύτερης ύφεσης, που καταδεικνύει την αδυναμία εφαρμογής του μνημονίου, η Ελλάδα είναι καταδικασμένη αργά ή γρήγορα να περάσει στο… θάλαμο βασανιστηρίων του γερμανικού, μόνιμου μηχανισμού «στήριξης» (βλ.: καταδίκης σε ατέλειωτη ύφεση, φτώχια και εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων της χώρας). Γι’ αυτό και έχει ελάχιστη σημασία με ποιο ακριβώς τρόπο καλύφθηκαν στις χθεσινές διαπραγματεύσεις Παπακωνσταντίνου-τρόικας οι διαφορές με τους επιτηρητές για τις μετατάξεις στις ΔΕΚΟ, ή για τις επιχειρησιακές συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα…
Με την αγάπη μας πάντα
Όχι στον «μποναμά» του Αλαφούζου
22-11-2010
Tελεσίγραφο στον ΣΚΑΙ, πρότεινε να σταλεί απόψε ό εκπρόσωπος της Κίνησης Επαγγελματιών Δημοσιογράφων, Δημήτρης Τσαλαπάτης, στην έκτακτη συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. , για τις μειώσεις μισθών κατά 10% από την Ι-12-2010, πού ανακοίνωσε ο όμιλος Αλαφούζου, τις απολύσεις που προετοιμάζει και την κατάργηση των ΣΣΕ, με ατομικές ‘η επιχειρησιακές συμβάσεις στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση του Φαλήρου.
Ταυτόχρονα επισήμανε ότι θα πρέπει να υπάρξει ανάλογη παρέμβαση και στην Κυβέρνηση για όλα αυτά, καθώς επίσης στην ΕΡΤ και στο ΑΠΕ, όπου ήδη έχουν παρακρατηθεί ,κατά παράβαση των ΣΣΕ, δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, παράλληλα με το ΙΟ % των μισθών των δημοσιογράφων και για τα οποία η πλειοψηφία του ΔΣ δεν έχει κάνει τίποτα.
Ανάλογη οφείλει να είναι η στάση της ΕΣΗΕΑ και σ’ όποια άλλη παραβίαση των ΣΣΕ στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, καθώς και στις περικοπές των συντάξεων και των παροχών των συναδέλφων από τα Ταμεία μας, τα οποία δεν χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Την ώρα που παίζεται η Τρίτη δόση, οι περικοπές στους εργαζόμενους του ΣΚΑΙ δίνουν την γραμμή του Φαλήρου προς την κυβέρνηση τα κόμματα και την τρόικα, ο,τι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ υποκύπτουν , γεγονός πού δημιουργεί ντόμινο όχι μόνο για τον κλάδο της ενημέρωσης.
Το θέμα των περικοπών και των απολύσεων και στο ΣΚΑΙ είχε θέσει με ανακοίνωση της η ΚΕΔ, από την περασμένη εβδομάδα (15/11/2010) που σημείωνε:
«…Μετά το κόλπο Σαραντόπουλου με το λουκέτο και τη στάση πληρωμών στην «Απογευματινή», το κλίμα γίνεται ακόμη πιο βαρύ σ’ όλα τα «μαγαζιά».
- Στον «ΔΟΛ» και τον «ΠΗΓΑΣΟ» κάνουν τώρα και προγραφές για όσους έχουν δεύτερη δουλειά.
- Την περασμένη εβδομάδα έγιναν δύο απολύσεις στον «Πρωταθλητή» και μαγειρεύουν και άλλες.
- Στις οικονομικές εφημερίδες αφού βγήκε η νέα απόφαση για δημοσιεύσεις ισολογισμών έγιναν οι δύο πρώτες απολύσεις (εφημ. «Χρηματιστήριο»).
- Στο «ΣΚΑΪ» είναι σε εξέλιξη περικοπές 10% που δεν διευκρινίζεται αν αφορούν μόνο τους μισθούς εργαζομένων.
- Στο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ (πρώην ΤΣΠΕΑΘ) πάνε να ασφαλίσουν τους συντάκτες εκ περιτροπής, δηλαδή κόβουν τους μισθούς στη μέση όπως και η ασφάλιση και οι πρώτες λίστες έχουν έρθει από τις εφημερίδες της Θεσσαλονίκης...»
Απολύσεις εν ψυχρώ φέρνει και ο «Καλλικράτης»
για τους δημοσιογράφους, με πρώτες τις συγχωνεύσεις και τις
εσωτερικές περικοπές σε Αθήνα , Θεσσαλονίκη και Πειραιά (9,84,
TV-100, FM-100 και Κανάλι 1) αλλά και στα γραφεία Τύπου.
ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ
22-11-2010
Tελεσίγραφο στον ΣΚΑΙ, πρότεινε να σταλεί απόψε ό εκπρόσωπος της Κίνησης Επαγγελματιών Δημοσιογράφων, Δημήτρης Τσαλαπάτης, στην έκτακτη συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. , για τις μειώσεις μισθών κατά 10% από την Ι-12-2010, πού ανακοίνωσε ο όμιλος Αλαφούζου, τις απολύσεις που προετοιμάζει και την κατάργηση των ΣΣΕ, με ατομικές ‘η επιχειρησιακές συμβάσεις στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση του Φαλήρου.
Ταυτόχρονα επισήμανε ότι θα πρέπει να υπάρξει ανάλογη παρέμβαση και στην Κυβέρνηση για όλα αυτά, καθώς επίσης στην ΕΡΤ και στο ΑΠΕ, όπου ήδη έχουν παρακρατηθεί ,κατά παράβαση των ΣΣΕ, δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, παράλληλα με το ΙΟ % των μισθών των δημοσιογράφων και για τα οποία η πλειοψηφία του ΔΣ δεν έχει κάνει τίποτα.
Ανάλογη οφείλει να είναι η στάση της ΕΣΗΕΑ και σ’ όποια άλλη παραβίαση των ΣΣΕ στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, καθώς και στις περικοπές των συντάξεων και των παροχών των συναδέλφων από τα Ταμεία μας, τα οποία δεν χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Την ώρα που παίζεται η Τρίτη δόση, οι περικοπές στους εργαζόμενους του ΣΚΑΙ δίνουν την γραμμή του Φαλήρου προς την κυβέρνηση τα κόμματα και την τρόικα, ο,τι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ υποκύπτουν , γεγονός πού δημιουργεί ντόμινο όχι μόνο για τον κλάδο της ενημέρωσης.
Το θέμα των περικοπών και των απολύσεων και στο ΣΚΑΙ είχε θέσει με ανακοίνωση της η ΚΕΔ, από την περασμένη εβδομάδα (15/11/2010) που σημείωνε:
«…Μετά το κόλπο Σαραντόπουλου με το λουκέτο και τη στάση πληρωμών στην «Απογευματινή», το κλίμα γίνεται ακόμη πιο βαρύ σ’ όλα τα «μαγαζιά».
- Στον «ΔΟΛ» και τον «ΠΗΓΑΣΟ» κάνουν τώρα και προγραφές για όσους έχουν δεύτερη δουλειά.
- Την περασμένη εβδομάδα έγιναν δύο απολύσεις στον «Πρωταθλητή» και μαγειρεύουν και άλλες.
- Στις οικονομικές εφημερίδες αφού βγήκε η νέα απόφαση για δημοσιεύσεις ισολογισμών έγιναν οι δύο πρώτες απολύσεις (εφημ. «Χρηματιστήριο»).
- Στο «ΣΚΑΪ» είναι σε εξέλιξη περικοπές 10% που δεν διευκρινίζεται αν αφορούν μόνο τους μισθούς εργαζομένων.
- Στο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ (πρώην ΤΣΠΕΑΘ) πάνε να ασφαλίσουν τους συντάκτες εκ περιτροπής, δηλαδή κόβουν τους μισθούς στη μέση όπως και η ασφάλιση και οι πρώτες λίστες έχουν έρθει από τις εφημερίδες της Θεσσαλονίκης...»
Απολύσεις εν ψυχρώ φέρνει και ο «Καλλικράτης»
για τους δημοσιογράφους, με πρώτες τις συγχωνεύσεις και τις
εσωτερικές περικοπές σε Αθήνα , Θεσσαλονίκη και Πειραιά (9,84,
TV-100, FM-100 και Κανάλι 1) αλλά και στα γραφεία Τύπου.
ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ
Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΙΡΛΑΝΔΙΑ
Ο τεράστιος κίνδυνος για το βορειοευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, οι εξελίξεις στη μάχη της Ευρώπης, η μάστιγα της φοροαποφυγής των πολυεθνικών, οι βασικοί πυλώνες του ιρλανδικού μοντέλου, η άνοδος και η πτώση της κελτικής τίγρης
Η Ιρλανδία είναι υποχρεωμένη να αποδεχθεί τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, παρά το ότι δεν υφίσταται ανάγκη χρηματοδότησης του δημοσίου της, έως τα μέσα του 2011 - ενώ οι τράπεζες της έχουν ελεύθερη πρόσβαση στο δανεισμό τους από την ΕΚΤ. «Για ποιο λόγο αλήθεια;», θα μπορούσε κανείς εύλογα να ρωτήσει, «Γιατί να υποχρεωθεί στην απώλεια της Εθνικής της κυριαρχίας, όταν δεν είναι ακόμη απαραίτητος ο δανεισμός της; Γιατί να ανεχθεί μία μη δημοκρατικά εκλεγμένη, σκιώδη διακυβέρνηση, όταν η ίδια δεν φαίνεται να αναζητάει βοήθεια ;»
Τα ερωτήματα είναι ρητορικά φυσικά, αφού το μεγάλο πρόβλημα της Ιρλανδίας δεν είναι η ρευστότητα, ούτε η σε μεγάλο βαθμό εσφαλμένη διαχείριση της κρίσης δανεισμού, όπως συνέβη δυστυχώς με την Ελλάδα. Πρόκειται απλούστατα για την κατάρρευση του οικονομικού μοντέλου της, γεγονός που δεν πρόκειται να «επιτρέψει» στη χώρα την αποπληρωμή των υποχρεώσεων της. Η «αγορά» βέβαια το γνωρίζει, «αποτιμώντας» ανάλογα το ρίσκο της ενώ, κατά τα φαινόμενα, στην Ιρλανδία πέφτει το πέπλο, αποκαλύπτεται δηλαδή η τεράστια κρίση του βορειοευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, η οποία είναι αδύνατον πλέον να διατηρηθεί μυστική.
Το κράτος, η κυβέρνηση καλύτερα της Ιρλανδίας, εγγυήθηκε ανεύθυνα το 2008 για τις υποχρεώσεις των τραπεζών της, ύψους περί τα 350 δις € (πηγή: MM) - χωρίς φυσικά να ρωτήσει τους Πολίτες της, οι οποίοι έχουν κληθεί από καιρό τώρα να αναλάβουν οι ίδιοι τις ευθύνες του χρηματοπιστωτικού τους συστήματος (ετεροβαρές ρίσκο). Παράλληλα, υποχρέωσε τους Ιρλανδούς σε μία άνευ προηγουμένου δημοσιονομική προσαρμογή, ήδη από τα μέσα του 2009, η οποία οδήγησε τη χώρα σε μία τρομακτική ύφεση.
Η ύφεση αυτή, σε συνδυασμό με την κλιμακούμενη ανεργία, καθώς επίσης με την κρίση τραπεζών και ακινήτων, οδήγησε τη χώρα σε ένα αδιέξοδο που είναι αδύνατον πλέον να ξεπεραστεί. Αρκεί να σημειώσει κανείς ότι, το 35% των εσόδων του προϋπολογισμού της Ιρλανδίας προέρχονται από τον οικοδομικό κλάδο, ο οποίος έχει πλέον ολοκληρωτικά καταρρεύσει, για να καταλάβει πόσο δύσκολο είναι να θεραπευθεί η κρίση του χρέους της - όσο και αν ενταθούν τα εισπρακτικά μέτρα, καθώς επίσης οι μειώσεις των κρατικών δαπανών.
Ένα ακόμη θύμα λοιπόν του Καρτέλ, του χρηματοπιστωτικού «κτήνους» καλύτερα, στη λίστα των μελλοθανάτων – σε έναν κατάλογο που διαρκώς θα εμπλουτίζεται, «εντείνοντας» στη δύση τη μητέρα των κρίσεων. Ο πάλαι ποτέ «κελτικός τίγρης» είναι μία ακόμη υπερήφανη χώρα η οποία, αφού λεηλατήθηκε αλύπητα από τις πολυεθνικές, εγκαταλείπεται πλέον στη μοίρα της – με το ΔΝΤ, το γνωστό μας σύνδικο του διαβόλου καλύτερα, να εξασφαλίζει την ανώδυνη «αποχώρηση» των επενδύσεων τους από την «καμένη ιρλανδική γη».
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ και ολόκληρο το άρθρο στο.... http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-11-21-23-17-18-2010112130644
Βασίλης Βιλιάρδος (copyright)
viliardos@kbanalysis.com
Η Ιρλανδία είναι υποχρεωμένη να αποδεχθεί τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, παρά το ότι δεν υφίσταται ανάγκη χρηματοδότησης του δημοσίου της, έως τα μέσα του 2011 - ενώ οι τράπεζες της έχουν ελεύθερη πρόσβαση στο δανεισμό τους από την ΕΚΤ. «Για ποιο λόγο αλήθεια;», θα μπορούσε κανείς εύλογα να ρωτήσει, «Γιατί να υποχρεωθεί στην απώλεια της Εθνικής της κυριαρχίας, όταν δεν είναι ακόμη απαραίτητος ο δανεισμός της; Γιατί να ανεχθεί μία μη δημοκρατικά εκλεγμένη, σκιώδη διακυβέρνηση, όταν η ίδια δεν φαίνεται να αναζητάει βοήθεια ;»
Τα ερωτήματα είναι ρητορικά φυσικά, αφού το μεγάλο πρόβλημα της Ιρλανδίας δεν είναι η ρευστότητα, ούτε η σε μεγάλο βαθμό εσφαλμένη διαχείριση της κρίσης δανεισμού, όπως συνέβη δυστυχώς με την Ελλάδα. Πρόκειται απλούστατα για την κατάρρευση του οικονομικού μοντέλου της, γεγονός που δεν πρόκειται να «επιτρέψει» στη χώρα την αποπληρωμή των υποχρεώσεων της. Η «αγορά» βέβαια το γνωρίζει, «αποτιμώντας» ανάλογα το ρίσκο της ενώ, κατά τα φαινόμενα, στην Ιρλανδία πέφτει το πέπλο, αποκαλύπτεται δηλαδή η τεράστια κρίση του βορειοευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, η οποία είναι αδύνατον πλέον να διατηρηθεί μυστική.
Το κράτος, η κυβέρνηση καλύτερα της Ιρλανδίας, εγγυήθηκε ανεύθυνα το 2008 για τις υποχρεώσεις των τραπεζών της, ύψους περί τα 350 δις € (πηγή: MM) - χωρίς φυσικά να ρωτήσει τους Πολίτες της, οι οποίοι έχουν κληθεί από καιρό τώρα να αναλάβουν οι ίδιοι τις ευθύνες του χρηματοπιστωτικού τους συστήματος (ετεροβαρές ρίσκο). Παράλληλα, υποχρέωσε τους Ιρλανδούς σε μία άνευ προηγουμένου δημοσιονομική προσαρμογή, ήδη από τα μέσα του 2009, η οποία οδήγησε τη χώρα σε μία τρομακτική ύφεση.
Η ύφεση αυτή, σε συνδυασμό με την κλιμακούμενη ανεργία, καθώς επίσης με την κρίση τραπεζών και ακινήτων, οδήγησε τη χώρα σε ένα αδιέξοδο που είναι αδύνατον πλέον να ξεπεραστεί. Αρκεί να σημειώσει κανείς ότι, το 35% των εσόδων του προϋπολογισμού της Ιρλανδίας προέρχονται από τον οικοδομικό κλάδο, ο οποίος έχει πλέον ολοκληρωτικά καταρρεύσει, για να καταλάβει πόσο δύσκολο είναι να θεραπευθεί η κρίση του χρέους της - όσο και αν ενταθούν τα εισπρακτικά μέτρα, καθώς επίσης οι μειώσεις των κρατικών δαπανών.
Ένα ακόμη θύμα λοιπόν του Καρτέλ, του χρηματοπιστωτικού «κτήνους» καλύτερα, στη λίστα των μελλοθανάτων – σε έναν κατάλογο που διαρκώς θα εμπλουτίζεται, «εντείνοντας» στη δύση τη μητέρα των κρίσεων. Ο πάλαι ποτέ «κελτικός τίγρης» είναι μία ακόμη υπερήφανη χώρα η οποία, αφού λεηλατήθηκε αλύπητα από τις πολυεθνικές, εγκαταλείπεται πλέον στη μοίρα της – με το ΔΝΤ, το γνωστό μας σύνδικο του διαβόλου καλύτερα, να εξασφαλίζει την ανώδυνη «αποχώρηση» των επενδύσεων τους από την «καμένη ιρλανδική γη».
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ και ολόκληρο το άρθρο στο.... http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-11-21-23-17-18-2010112130644
Βασίλης Βιλιάρδος (copyright)
viliardos@kbanalysis.com
"Οίδας μέ και οίδας σέ", κα Μπακογιάννη.
"Οίδας μέ, και οίδας σέ, ειδώς δε ότι ειδότες την πρόσθεν σου πολιτείαν, κάτω τας όψεις έχε, μη μέγα φρόνει."
Που σημαίνει:
Με ξέρεις και σε ξέρω [εγώ ο πολίτης] και επειδή γνωρίζεις οτι ξέρουμε την προηγούμενη πολιτεία σου, χαμήλωσε την όψιν, μην κομπάζεις.
Και εις την απλήν νεο-λαϊκήν:
Από παράτες, επιδείξεις και συνολάκια, χορτάσαμε.
Αυτά και άλλα πολλά, δικά σας, δικά τους και των άλλων, ανεύθυνα ή της αρπαχτής, πληρώνουμε τώρα.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ
Που σημαίνει:
Με ξέρεις και σε ξέρω [εγώ ο πολίτης] και επειδή γνωρίζεις οτι ξέρουμε την προηγούμενη πολιτεία σου, χαμήλωσε την όψιν, μην κομπάζεις.
Και εις την απλήν νεο-λαϊκήν:
Από παράτες, επιδείξεις και συνολάκια, χορτάσαμε.
Αυτά και άλλα πολλά, δικά σας, δικά τους και των άλλων, ανεύθυνα ή της αρπαχτής, πληρώνουμε τώρα.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ
Ντόρα: Αυτοκρατορικό διάγγελμα...
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Να, λοιπόν, που εν μέσω της υποθηκευμένης και ερειπωμένης Ελλάδας, για την οποία η ίδια ευθύνεται προσωπικά και το κόμμα της που την κυβέρνησε για δεκαετίες, η "αθώα" περιστερά ανακοίνωσε τη συγκρότηση του "νέου" κόμματος.
Ενός "νέου" κόμματος από πολιτικά απόβλητα και χιλιάδες διορισμένους στο δημόσιο σε βάρος των Ελλήνων που δεν διέθεταν κομματική ταυτότητα.
Σε βάρος εκείνων που δεν αντάλλαξαν την ψήφο τους μ' ένα διορισμό ή ένα ρουσφέτι άλλου τύπου. Μία έρευνα για το πόσοι "ιδεολόγοι" του "νέου" κόμματος διορίστηκαν από τη νέα Ζαν ντ' Αρκ θα αποδείκνυε το μέγεθος της αδικίας σε βάρος των Ελλήνων που δεν ανήκουν σ' αυτούς για τους οποίους ο Γ. Σουρής έλεγε: "Πουλούσατε την ψήφο σας αντί του αργυρίου σαν πρόστυχοι ντελάληδες του Αναβρυτηρίου".
Πάντοτε στις πολιτικές κοινωνίες υπάρχουν και συνυπάρχουν εκείνοι για τους οποίους ο Α. Λασκαράτος έλεγε: "Οι παλιάνθρωποι ενώνονται μεταξύ τους όπως οι σάπιες σταφίδες" και από σάπια γέμισε η Ελλάδα.
Αν η εν λόγω κυρία εκλεγόταν στην αρχηγία της Ν.Δ., τώρα θα έλεγε τα εντελώς αντίθετα.
Το γεγονός αυτό αποδεικνύει για άλλη μία φορά την κοινωνιολογική διαπίστωση του Μαρξ, που στα 1859 έγραφε: "Το τι είναι οι άνθρωποι δεν καθορίζεται από τη συνείδησή τους, αλλά, αντίθετα, το κοινωνικό τους ΕΙΝΑΙ καθορίζει τη συνείδησή τους".
Ας την αναλύσουν οι "ιδεολόγοι" της "Δημοκρατικής Συμμαχίας", και ας διαβάσουν το άρθρο μου: "Η Ιδεολογία ως εμπόρευμα" ("Καθημερινή", της 16/3/1990) και το έργο μου: "Η Κομμουνιστική Κοινωνία", σελ. 45 επ. όπου το Κεφάλαιο: "Οι τρόποι διαμόρφωσης της συνείδησης").
Αυτά φυσικά ισχύουν απόλυτα και για τους "ιδεολόγους" του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι χρόνια και χρόνια χρησιμοποιούν την κομματική ταυτότητα να καβαλάνε τους άλλους.
Τέλος, και επειδή η "νέα" αρχηγός παριστάνει την αθώα περιστερά, κατηγορώντας τους άλλους για ακραίο λαϊκισμό, μέσα στα βρώμικα νερά του οποίου κολύμπησε η ίδια για δύο δεκαετίες, καλό θα ήταν να μάθει τι σημαίνει λαϊκισμός. Ας μελετήσει το έργο μου: "Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα" (εκδ. "Ergo" 2002).
Αυτόν τον καταραμένο, κοινωνιοκτόνο και εθνοκτόνο λαϊκισμό οι πάντες τον αποκηρύσσουν στην Ελλάδα αλλά τον εφαρμόζουν πιστά από τη μεταπολίτευση και δώθε.
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Να, λοιπόν, που εν μέσω της υποθηκευμένης και ερειπωμένης Ελλάδας, για την οποία η ίδια ευθύνεται προσωπικά και το κόμμα της που την κυβέρνησε για δεκαετίες, η "αθώα" περιστερά ανακοίνωσε τη συγκρότηση του "νέου" κόμματος.
Ενός "νέου" κόμματος από πολιτικά απόβλητα και χιλιάδες διορισμένους στο δημόσιο σε βάρος των Ελλήνων που δεν διέθεταν κομματική ταυτότητα.
Σε βάρος εκείνων που δεν αντάλλαξαν την ψήφο τους μ' ένα διορισμό ή ένα ρουσφέτι άλλου τύπου. Μία έρευνα για το πόσοι "ιδεολόγοι" του "νέου" κόμματος διορίστηκαν από τη νέα Ζαν ντ' Αρκ θα αποδείκνυε το μέγεθος της αδικίας σε βάρος των Ελλήνων που δεν ανήκουν σ' αυτούς για τους οποίους ο Γ. Σουρής έλεγε: "Πουλούσατε την ψήφο σας αντί του αργυρίου σαν πρόστυχοι ντελάληδες του Αναβρυτηρίου".
Πάντοτε στις πολιτικές κοινωνίες υπάρχουν και συνυπάρχουν εκείνοι για τους οποίους ο Α. Λασκαράτος έλεγε: "Οι παλιάνθρωποι ενώνονται μεταξύ τους όπως οι σάπιες σταφίδες" και από σάπια γέμισε η Ελλάδα.
Αν η εν λόγω κυρία εκλεγόταν στην αρχηγία της Ν.Δ., τώρα θα έλεγε τα εντελώς αντίθετα.
Το γεγονός αυτό αποδεικνύει για άλλη μία φορά την κοινωνιολογική διαπίστωση του Μαρξ, που στα 1859 έγραφε: "Το τι είναι οι άνθρωποι δεν καθορίζεται από τη συνείδησή τους, αλλά, αντίθετα, το κοινωνικό τους ΕΙΝΑΙ καθορίζει τη συνείδησή τους".
Ας την αναλύσουν οι "ιδεολόγοι" της "Δημοκρατικής Συμμαχίας", και ας διαβάσουν το άρθρο μου: "Η Ιδεολογία ως εμπόρευμα" ("Καθημερινή", της 16/3/1990) και το έργο μου: "Η Κομμουνιστική Κοινωνία", σελ. 45 επ. όπου το Κεφάλαιο: "Οι τρόποι διαμόρφωσης της συνείδησης").
Αυτά φυσικά ισχύουν απόλυτα και για τους "ιδεολόγους" του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι χρόνια και χρόνια χρησιμοποιούν την κομματική ταυτότητα να καβαλάνε τους άλλους.
Τέλος, και επειδή η "νέα" αρχηγός παριστάνει την αθώα περιστερά, κατηγορώντας τους άλλους για ακραίο λαϊκισμό, μέσα στα βρώμικα νερά του οποίου κολύμπησε η ίδια για δύο δεκαετίες, καλό θα ήταν να μάθει τι σημαίνει λαϊκισμός. Ας μελετήσει το έργο μου: "Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα" (εκδ. "Ergo" 2002).
Αυτόν τον καταραμένο, κοινωνιοκτόνο και εθνοκτόνο λαϊκισμό οι πάντες τον αποκηρύσσουν στην Ελλάδα αλλά τον εφαρμόζουν πιστά από τη μεταπολίτευση και δώθε.
22/11/10
Οι Κινέζοι αγοράζουν την ΑΤΕbank !!!!
Επένδυση "FAS RICE" στην ΑΤΕbank και....στην υποθηκευμένη αγροτική γη !
Οι Κινέζοι αγοράζουν την Ελλάδα !
http://easpemporiki.wordpress.com/2010/11/21/599/
“Στους Κινέζους η ATEbank”!!! (εφημ. Agrenda, 262, 20-21/11/2010).
Σύμφωνα με τον ρεπόρτερ Γιάννη Πανάγου “με χειριστή τον Παμπούκη προχωρημένες συζητήσεις ” γίνονται “για την πώληση του χρηματοπιστωτικού ομίλου” της ΑΤΕ “σε κινέζικο επενδυτικό fund. Γράφει, επίσης, ότι “ρόλο στο προξενιό εικάζεται ότι είχε και ο Ανωμερίτης” και ότι αρμόδια στελέχη της κυβέρνησης Παπανδρέου “αναζητούν το κατάλληλο timing για να δημοσιοποιήσουν το αποτέλεσμα αυτών των συζητήσεων, να μετρήσουν τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης για να οριστικοποιήσουν τις αποφάσεις τους”. Υποτίθεται ότι πρόκειται για “μεγάλη κίνηση” της κυβέρνησης που θα αντισταθμίζει τις πιέσεις της Γερμανικής κυβέρνησης πάνω στις “προβληματικές χώρες” της ευρωζώνης και δίνει “ανάσα” στον κρατικό προϋπολογισμό.
Συνεχίζει το ρεπορτάζ: “Επί του θέματος θα πρέπει να έχει ενημερωθεί, όπως όλα δείχνουν, και ο Διοικητής της ΑΤΕbank Θόδωρος Παντελάκης, ο οποίος το τελευταίο διάστημα (…) δείχνει ενδιαφέρον για τον εξωραϊσμό των οικονομικών στοιχείων της τράπεζας, το ξεκαθάρισμα του χαρτοφυλακίου θυγατρικών εκτός χρηματοπιστωτικού τομέα και την αναμόρφωση του δικτύου καταστημάτων της τράπεζας, με ιδιαίτερη φροντίδα για τα ζημιογόνα καταστήματα και τις θυρίδες που στεγάζονται σε ενοικιαζόμενους χώρους”. Απ’ ό,τι αφήνει να διαφανεί το ρεπορτάζ, η κατάσταση της τράπεζας δεν ενδιαφέρει την AgBank of China επειδή αυτό που νοιάζει την Κινέζικη πλευρά είναι να “βάλει πόδι” στις αγορές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Όσο για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ποσώς ενδιαφέρεται για τις εργασιακές σχέσεις που θα επιβάλει μια Κινέζικη τράπεζα σε ελληνικό έδαφος. Κι αυτό γιατί με τις ευλογίες της Τρόικας κατ’ απαίτηση και των εργοδοτών και με την ανοχή των κυβερνητικών συνδικαλιστών (ΠΑΣΚΕ/ΔΗΣΥΕ) και των πάσης φύσεως εργοδοτικών συνδικαλιστών (ΔΑΚΕ, “ανεξάρτητοι” Alpha, Eurobank κ.α.) παρόμοιες εργασιακές σχέσεις έχουν επιβληθεί σε πολλούς εργασιακούς χώρους του κλάδου.
Οι Κινέζοι αγοράζουν την Ελλάδα !
http://easpemporiki.wordpress.com/2010/11/21/599/
“Στους Κινέζους η ATEbank”!!! (εφημ. Agrenda, 262, 20-21/11/2010).
Σύμφωνα με τον ρεπόρτερ Γιάννη Πανάγου “με χειριστή τον Παμπούκη προχωρημένες συζητήσεις ” γίνονται “για την πώληση του χρηματοπιστωτικού ομίλου” της ΑΤΕ “σε κινέζικο επενδυτικό fund. Γράφει, επίσης, ότι “ρόλο στο προξενιό εικάζεται ότι είχε και ο Ανωμερίτης” και ότι αρμόδια στελέχη της κυβέρνησης Παπανδρέου “αναζητούν το κατάλληλο timing για να δημοσιοποιήσουν το αποτέλεσμα αυτών των συζητήσεων, να μετρήσουν τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης για να οριστικοποιήσουν τις αποφάσεις τους”. Υποτίθεται ότι πρόκειται για “μεγάλη κίνηση” της κυβέρνησης που θα αντισταθμίζει τις πιέσεις της Γερμανικής κυβέρνησης πάνω στις “προβληματικές χώρες” της ευρωζώνης και δίνει “ανάσα” στον κρατικό προϋπολογισμό.
Συνεχίζει το ρεπορτάζ: “Επί του θέματος θα πρέπει να έχει ενημερωθεί, όπως όλα δείχνουν, και ο Διοικητής της ΑΤΕbank Θόδωρος Παντελάκης, ο οποίος το τελευταίο διάστημα (…) δείχνει ενδιαφέρον για τον εξωραϊσμό των οικονομικών στοιχείων της τράπεζας, το ξεκαθάρισμα του χαρτοφυλακίου θυγατρικών εκτός χρηματοπιστωτικού τομέα και την αναμόρφωση του δικτύου καταστημάτων της τράπεζας, με ιδιαίτερη φροντίδα για τα ζημιογόνα καταστήματα και τις θυρίδες που στεγάζονται σε ενοικιαζόμενους χώρους”. Απ’ ό,τι αφήνει να διαφανεί το ρεπορτάζ, η κατάσταση της τράπεζας δεν ενδιαφέρει την AgBank of China επειδή αυτό που νοιάζει την Κινέζικη πλευρά είναι να “βάλει πόδι” στις αγορές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Όσο για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ποσώς ενδιαφέρεται για τις εργασιακές σχέσεις που θα επιβάλει μια Κινέζικη τράπεζα σε ελληνικό έδαφος. Κι αυτό γιατί με τις ευλογίες της Τρόικας κατ’ απαίτηση και των εργοδοτών και με την ανοχή των κυβερνητικών συνδικαλιστών (ΠΑΣΚΕ/ΔΗΣΥΕ) και των πάσης φύσεως εργοδοτικών συνδικαλιστών (ΔΑΚΕ, “ανεξάρτητοι” Alpha, Eurobank κ.α.) παρόμοιες εργασιακές σχέσεις έχουν επιβληθεί σε πολλούς εργασιακούς χώρους του κλάδου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)