Χτίστε φυλακές να τους βάλετε μέσα όλους …..(τους φοροφυγάδες των 5000 ευρώ)
Γράφει ο 29-26
Οι οφειλέτες του Δημοσίου σύμφωνα με τα ΝΕΑ είναι περίπου 827.000 άνθρωποι. Από αυτούς 200.000 χρωστάνε πάνω από 5.000 ευρώ στο Δημόσιο. Συνδυάστε το αυτό με την εμμονή που εξέφρασε ο Πρωθυπουργός στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο ότι ''...δεν είναι δυνατόν να αφήνουµε να κυκλοφορούν ελεύθεροι αυτοί που χρωστάνε στο ∆ηµόσιο, ανεξάρτητα από το αν μπορούν να πληρώσουν ή όχι''.
Και φτάσατε στο λογικό συμπέρασμα. Θα φυλακιστούν άμεσα 200.000 άνθρωποι που δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους. Με βάση το νέο νόμο, οποιοσδήποτε οφείλει πάνω από 5.000 € θα οδηγείται με τη διαδικασία του αυτοφώρου στη φυλακή. Αν υποθέσουμε ότι κάθε φυλακή χωράει περίπου 2 χιλιάδες άτομα και οι ήδη υπάρχουσες είναι τίγκα, πρέπει άμεσα να κατασκευαστούν 100 φυλακές ανά τη χώρα. Εναλλακτικά μπορούν (και για λόγους οικονομίας) να φτιαχτούν 2-3 στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου θα στοιβάζονται οι φοροφυγάδες έως ότου γεννήσουν τα λεφτά και ξεπληρώσουν επιτέλους τα χρέη τους.
Για λόγους δημοσίου συμφέροντος και με αίσθημα ευθύνης προτείνω από αυτό το βήμα στην κυβέρνηση τα εξής:
1. Τα στρατόπεδα αυτά να λειτουργούν σε όρους Big Brother, δηλαδή σε κάθε κελί να υπάρχουν κάμερες αλλά και συμμετοχή του κόσμου με ενεργή ψήφο. Για τον παίχτη που θα επιλέγει το κοινό να ισχύει άμεση διαγραφή χρεών και προσαυξήσεων. Ως bonus στους κρατούμενους, ένα μέρος των εσόδων από τις διαφημίσεις και τα τηλεοπτικά δικαιώματα, να αποπληρώνει μέρος του συνολικού χρέους της φυλακής για να έχουν ένα κίνητρο να ''παίξουν'' καλύτερα και να αυξήσουν την ακροαματικότητα του παιχνιδιού.
2. Σε κάθε στρατόπεδο να είναι διαφορετικός ο τύπος του Παιχνιδιού, δηλ. στο πρώτο στρατόπεδο να τραγουδάνε, στο άλλο να μαγειρεύουν (ως άλλο master chef) και στο τρίτο να παίζονται extreme παιχνίδια τύπου Fort Boyard (Φερεντίνος).
3. Οποιοσδήποτε παίκτης δεν θέλει να συμμετάσχει στο δικό του παιχνίδι, να έχει δικαίωμα μετάταξης, δηλ. από το τραγούδι να πηγαίνει στη μαγειρική (αν πρόκειται για μια συμπαθή συνταξιούχο τύπου Βέφας π.χ).
4. Για όποιον παίκτη δεν καταφέρει να προταθεί ούτε μία φορά σε περίοδο 2 ετών να υπάρχουν ειδικές τιμωρίες όπως δημόσια διαπόμπευση στο Σύνταγμα με ρίψεις αυγών, γιαουρτιών κλπ.
5. Τέλος για τους τρεις νικητές (μην ξεχνάμε και τα κίνητρα) πέρα από την διαγραφή χρεών να δίδεται δώρο και μία θέση στο δημόσιο, στον ίδιο ή σε στενό συγγενικό του πρόσωπο ή εναλλακτικά μια πλήρη διαγραφή ποινικής απάτης τύπου ''βουλευτικής ασυλίας''. Τιμητικά η εκδήλωση θα λαμβάνει χώρα στο κοινοβούλιο, για να υπάρχει και η κατάλληλη ατμόσφαιρα, οπού πανηγυρικά θα ψηφίζεται η μη άρση της ασυλίας του συγκεκριμένου παίκτη.
Κάπου εδώ σταματάω γιατί όσο γράφω μου έρχονται ιδέες. Εξάλλου αυτές που ήδη έχω δώσει, θεωρώ ότι είναι υπεραρκετές και καλή τροφή για σκέψη (food for thought) του επόμενου υπουργικού συμβουλίου.
http://himaira.blogspot.com
26/1/11
Έξω εδω και τώρα από το πανεπιστήμιο
Είμαι φορολογούμενος πολίτης και δεν ανέχομαι να πληρώνω τις μαλακιές του κάθε ξυριζα αξύριστου και ότι άλλο τσόφλι κυκλοφορεί. Aυτοί που μας έχουν πρήξει τα πεζοδρόμια ζητώντας τόσες φόρες στο περλών δημοψήφισμα γιατί "δειλιάζουν" στο θέμα της λαθρομετανάστευσης ;;; και δεν θέλουν με τίποτα να δεχτούν την λαϊκή θέληση στο θέμα ;;;
Και αν μετά τους 200 λαθροτετοιους έρθουν άλλοι 300 άλλοι 10000 άλλοι 100.0000 άλλοι 100.0000 άλλοι 1.000.000 σε πόσους θα δώσουμε πολιτικό άσυλο σε τόσους ώστε να καταρρεύσει η χωρά εντελώς ΜΟΝΟ αυτό θέλουν και καθόμαστε και τους ακούμε ;;; Ας πάνε οι δημοκράτες να καταλάβουν κάνα τουρκικό πανεπιστήμιο ρεεεε κάνα πακιστανικό ,κάνα αλβανικό να τους πάρει και να τους σηκώσει και να μην ξέρουν από πού να φύγουν τα τομάρια
Ας τους μαζέψει τώρα η κυβέρνηση η να μην πληρώνουμε φορολογούμενος ένα από τα δυο θα γίνει.
Έξω εδω και τώρα από το πανεπιστήμιο
Και αν μετά τους 200 λαθροτετοιους έρθουν άλλοι 300 άλλοι 10000 άλλοι 100.0000 άλλοι 100.0000 άλλοι 1.000.000 σε πόσους θα δώσουμε πολιτικό άσυλο σε τόσους ώστε να καταρρεύσει η χωρά εντελώς ΜΟΝΟ αυτό θέλουν και καθόμαστε και τους ακούμε ;;; Ας πάνε οι δημοκράτες να καταλάβουν κάνα τουρκικό πανεπιστήμιο ρεεεε κάνα πακιστανικό ,κάνα αλβανικό να τους πάρει και να τους σηκώσει και να μην ξέρουν από πού να φύγουν τα τομάρια
Ας τους μαζέψει τώρα η κυβέρνηση η να μην πληρώνουμε φορολογούμενος ένα από τα δυο θα γίνει.
Έξω εδω και τώρα από το πανεπιστήμιο
25/1/11
Μαύρος λύκος Άσπρος λύκος , όλοι οι λύκοι μια γενιά
Μπλε και πράσινοι «παπαγάλοι» στην υπηρεσία των ΑΘΕΑΤΩΝ αφεντικών τους
Το καινούριο επικοινωνιακό μήνυμα λέει, «Τι δεν κάναμε με τα €300 δις που δανειστήκαμε και τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει για την Ελλάδα».Μάλιστα. Τα «300 ΔΙΣ ΠΟΥ ΔΑΝΕΙΣΤΗΚΑΜΕ».Εμείς όλοι μας. Και τα λεφτά, δεν ήταν «ζωγραφιστά», αλλά τα πήραμε, εμείς, «που τα φάγαμε μαζί με τον Πάγκαλο». Και αφού, «τα πήραμε και τα φάγαμε», πρέπει , «να τα ξοφλήσουμε».
Τα καημένα τα πρόβατα της αποχής, και οι αυστραλοπίθηκοι, αυτά τα παραμύθια που τους ταΐζουν οι προπαγανδιστές αναμασούν και μετά πέφτουν σε βαθύ ύπνο, και αναζητούν τους ενόχους τα τελευταία 40 χρόνια.
Το βέβαιο είναι, ότι ΔΕΝ ΔΑΝΕΙΣΤΗΚΑΜΕ, Αλλά ότι δανείστηκαν, ότι μας φέσωσαν, και ότι μετά έβαλαν υποθήκη την χώρα ,όπως είχαν συμφωνήσει.
Το διάστημα 2002-2010 δανειστήκαμε για να πληρώσουμε τόκους , με τοκογλυφικά επιτόκια, 100 δις ευρώ. Αυτά τα 100 δις, είναι αέρας κοπανιστός. Εάν οι τόκοι δεν ήταν «αφορολόγητοι» το χρέος θα ήταν μικρότερο κατά 35 δις.
Το 2009, πληρώσαμε από το έλλειμμα , για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των «τσαμπατζήδων», πελατών του MAFIA-TOURS, και για τις προμήθειες της γαλαζοπράσινης LAMOGIA ΕΠΕ που προμηθεύει τα νοσοκομεία, 13 δις. 45 δις δανειστήκαμε για τα δανείσουμε στους χρεοκοπημένους τραπεζίτες. Περίπου 20 δις ήτα η ζημιά από το «εθνικό όνειρο των εργολάβων», τους «Ολυμπιακούς αγώνες». Οι προμήθειες των τραπεζιτών που μας δανείζουν, στο διάστημα 2002-2009 ήταν περίπου 20 δις. Όλα αυτά μαζί, μας κάνουν 200 δις. Και το χρέος, από το τρισκατάρατο και «αλόγιστο παρελθόν», την 1-1-1997 ήταν μόνο 114,7 δις ευρώ.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μας «αποκάλυψε» ότι « η διόγκωση του ελλείμματος του 2009 οφειλόταν κατά το 1/3 στις επιπτώσεις από την κρίση, κατά 1/3 από τα κρυφά χρέη αλλά και κατά 1/3 από την κατάρρευση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού».
Το ανεξόφλητο χρέος της κεντρικής κυβέρνησης, (περιλαµβανοµένων των προµετόχων, τιτλοποιήσεων και µετατρέψιµων οµολόγων), στο τέλος του 2003 ήταν 175.439 εκατ. ευρώ, έναντι 166.117 εκατ. ευρώ του έτους 2002.
Οι δανειακές ανάγκες το 1995 ήταν 2769 ευρώ το 1996 ήταν 2756 και το 1997 2010
Οι πρωτογενείς δαπάνεις του τακτικού προυπολογισμού ήσαν 6486 εκατ. ευρώ το 1995, 7406 εκατ. ευρώ το 1996 και 8423 ευρώ το 1997, το 2004, ήσαν 36.025 εκατ. ευρώ, 37.777 εκατ. ευρώ το 2005,και 38.154 εκατ. ευρώ το 2006.Το 2009 εκτινάχθηκαν στα 57.992 και μειώθηκαν το 2010 σε 51.679.
Επομένως ποιές ήσαν οι "αλόγιστες πολιτικές" 40 χρόνων, και η δεκαετία των 80;
Τα 200 μαύρα και αόρατα δις ,δεν περιλαμβάνουν τις μίζες της SIEMENS, και των εξοπλιστικών προγραμμάτων και ούτε τους μισθούς των «κομματικών στρατών», και τις «συντάξεις Εθνικής αντίστασης». Και όλα αυτά έγιναν υπο την παρακολούθηση και υπό τις οδηγίες της ΚΟΜΙΣΙΟΝ των Βρυξελών, της ΕΚΤ, των ειδικών του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΟΟΣΑ, και των Οίκων αξιολόγησης, και με συνεχή εφαρμογή των συστάσεων για « ιδιωτικοποιήσεις».
Απλά θυμίζω .Πώληση των µετοχών των Ελληνικών Πετρελαίων σε «στρατηγικό εταίρο» και συγχώνευση µε την PETROLA. Στρατηγικός εταίρος στο Καζίνο της Πάρνηθας, πώληση µετοχών του ΟΠΑΠ , Ιδιωτικοποίηση της ΕΧΑΕ, πώληση μετοχών του Οργανισµού Λιµένος Πειραιώς, Ιδιωτικοποίηση της ΑΓΝΟ και των ΚΑΕ αντι 1.552 εκατ. ευρώ μόνο.
Και συνέχισαν με την «επιτυχή» διάθεση μετοχών του ΟΠΑΠ και του ΟΤΕ το 2005, τη µεταβίβαση των µετοχών της ΔΕΠΑ σε στρατηγικό εταίρο , με την πώληση των µετοχών της ΔΕΗ, με την εισαγωγή της ΕΤΑ και των ΕΛΤΑ στο ΧΑ με την εταιρία επενδύσεων σε ακίνητη περιουσία που ιδρύσαν η ΚΕΔ και το ΤΠ&Δ στο ΧΑ µε την µεταβίβαση µετοχών της ΕΥΔΑΠ, σε στρατηγικό σύμμαχο.
Σπύρος Χατζάρας
Ο παπαγάλος του καθεστώτος και του Σημιτισμού ΝΚ στις 4 Μαίου 2002 ζητούσε ήδη λιγότερο κράτος
Η λύση είναι λιγότερο κράτος
* Ο κ. Λ. Παπαδήμος στην έκθεσή του ζητεί κανόνες που θα θέσουν φρένο στην αύξηση των δημοσίων δαπανών
ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Σάββατο 4 Μαΐου 2002
Η σημαντική συμβολή της εφετινής έκθεσης του διοικητού της Τράπεζας της Ελλάδος στην όλη προβληματική κυβέρνησης αλλά και φορέων της οικονομίας συνίσταται στο ότι αυτή τη φορά ο κ. Λ. Παπαδήμος συνόδευσε τις συστάσεις του για τις διαρθρωτικές αλλαγές και τη δημοσιονομική εξυγίανση με συγκεκριμένες προτάσεις. Μεταξύ των οικονομικών κύκλων σχολιάζεται ήδη πολύ θετικά ότι η Τράπεζα της Ελλάδος σε σύγκριση με το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, που συνιστά επιτροπές επί επιτροπών για να καταλήξει σε θέσεις για το φορολογικό και τον έλεγχο των δημοσίων δαπανών, είναι πολύ προχωρημένη και έχει έτοιμα προγράμματα, ίσως επειδή το επιτελείο της είναι καλύτερο.
Ο κ. Παπαδήμος, λοιπόν, αφού επισημαίνει ότι, παρά την ουσιαστική βελτίωση της δημοσιονομικής κατάστασης τα τελευταία χρόνια, το ποσοστό του ΑΕΠ εξακολουθεί να είναι πολύ υψηλό, θέτοντας περιορισμούς στην αναπτυξιακή διαδικασία, γράφει: «Τα τελευταία χρόνια πολλές χώρες - στην προσπάθειά τους να ελέγξουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα και να επιτύχουν δημοσιονομική προσαρμογή μονιμότερου χαρακτήρα - έχουν στραφεί στον έλεγχο των πρωτογενών δημοσίων δαπανών θεσπίζοντας κανόνες και όρια που αφορούν π.χ. τον ετήσιο ρυθμό αύξησης των πρωτογενών δαπανών και το ύψος των δαπανών ως ποσοστό του ΑΕΠ. Από τους κανόνες αυτούς τρεις παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη χώρα μας και αξίζει να μελετηθούν περαιτέρω: α) η θέσπιση ορίων στις πρωτογενείς δαπάνες ή σε ορισμένες κατηγορίες τους, β) η συσσώρευση ενός αποθεματικού για την κοινωνική ασφάλιση, το ύψος του οποίου θα συνδέεται με τις μελλοντικές υποχρεώσεις του ασφαλιστικού συστήματος, και γ) η υποχρέωση ανακοίνωσης στοιχείων που αφορούν την καθαρή θέση και τις συνολικές υποχρεώσεις του Δημοσίου. Οι κανόνες αυτοί πρέπει να θεωρούνται μόνιμοι και να καλύπτουν όλες τις συνιστώσες του δημόσιου τομέα και όχι μόνο την κεντρική κυβέρνηση, ενώ οι ετήσιοι στόχοι πρέπει να συνδέονται με αντίστοιχους μεσοπρόθεσμους. Η υιοθέτηση τέτοιων κανόνων σε εθνικό επίπεδο θα συντελούσε στην αύξηση της αξιοπιστίας και στη διατηρησιμότητα της δημοσιονομικής πολιτικής, με θετικές επιδράσεις στο οικονομικό κλίμα και στις προσδοκίες σχετικά με την ολοκλήρωση της δημοσιονομικής εξυγίανσης».
Οπως προκύπτει, ο κ. Λ. Παπαδήμος ζητεί κανόνες - που ήδη ισχύουν στις άλλες χώρες της Ευρώπης - που θα θέσουν φρένο στην αύξηση των δημοσίων δαπανών, ενώ ταυτόχρονα θα εξαλείψουν και την ντροπή της δημιουργικής λογιστικής, που τραυματίζει την αξιοπιστία της χώρας μας.
Πράγματι, αν ανασκοπήσουμε τις δημοσιονομικές εξελίξεις των τελευταίων λίγων ετών στη διάρκεια των οποίων επετεύχθη και το κριτήριο του Μάαστριχτ αλλά και ο όρος του Συμφώνου Σταθερότητας για μετάβαση προς πλεονασματικό προϋπολογισμό, θα διαπιστώσουμε ότι οι σημαντικές αυτές βελτιώσεις επετεύχθησαν για μεν την περίοδο 1998-2000 χάρη στα υπερέσοδα που εξασφάλισε η χρηματιστηριακή ευφορία, για δε το 2001 αλλά και για εφέτος χάρη στη θεαματική μείωση της δαπάνης για τόκους.
Η έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος σχολιάζοντας τις εξελίξεις αυτές παρατηρεί: «Η δημοσιονομική προσαρμογή ως σήμερα έχει βασιστεί στην αύξηση των εσόδων και στη συγκράτηση των δαπανών για τόκους. Ωστόσο το 2001 και το 2002 η μείωση των δαπανών για τόκους είναι πιο σημαντική, ενώ ως και το 2000 η αύξηση των εσόδων ήταν αυτή που καθόριζε τις δημοσιονομικές εξελίξεις. Από την άποψη αυτή, ο προϋπολογισμός του 2002 δεν παρουσιάζει διαφορές από τα προηγούμενα έτη.
Εν τούτοις η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι η δημοσιονομική προσαρμογή που βασίζεται στην αύξηση των εσόδων και στη μείωση των δαπανών για τόκους δεν είναι διατηρήσιμη και εν γένει δεν έχει τόσες θετικές επιπτώσεις στην οικονομία όσες η προσαρμογή που βασίζεται στη μείωση των πρωτογενών δαπανών».
Ποιες είναι οι πρωτογενείς δαπάνες; Πρώτον, οι δαπάνες προσωπικού• δεύτερον, οι επιχορηγήσεις προς τους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης• και, τρίτον, οι επιχορηγήσεις προς τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης. Πράγματι λοιπόν η συμπίεσή τους δεν είναι εύκολη αλλά όχι και αδύνατη, μια και η σημερινή τεχνολογία επιτρέπει στο Δημόσιο να εξυπηρετεί τους πολίτες με όλο και μικρότερο αριθμό υπαλλήλων. Λιγότερο κράτος, λοιπόν, αυτή είναι η λύση!
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=3&artid=125284&dt=04/05/2002#ixzz1C4KqiLhC
ΥΓ."Haircut" στα ελληνικά ομόλογα του χαρτοφυλακίου της έκανε από τώρα η Vienna Insurance Group
Στη διαγραφή της αξίας των ελληνικών ομολόγων που έχει στο χαρτοφυλάκιό της κατά 25% προχώρησε η Vienna Insurance Group, προβλέποντας ότι θα επιβληθεί haircut στο ελληνικό χρέος.
Το καινούριο επικοινωνιακό μήνυμα λέει, «Τι δεν κάναμε με τα €300 δις που δανειστήκαμε και τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει για την Ελλάδα».Μάλιστα. Τα «300 ΔΙΣ ΠΟΥ ΔΑΝΕΙΣΤΗΚΑΜΕ».Εμείς όλοι μας. Και τα λεφτά, δεν ήταν «ζωγραφιστά», αλλά τα πήραμε, εμείς, «που τα φάγαμε μαζί με τον Πάγκαλο». Και αφού, «τα πήραμε και τα φάγαμε», πρέπει , «να τα ξοφλήσουμε».
Τα καημένα τα πρόβατα της αποχής, και οι αυστραλοπίθηκοι, αυτά τα παραμύθια που τους ταΐζουν οι προπαγανδιστές αναμασούν και μετά πέφτουν σε βαθύ ύπνο, και αναζητούν τους ενόχους τα τελευταία 40 χρόνια.
Το βέβαιο είναι, ότι ΔΕΝ ΔΑΝΕΙΣΤΗΚΑΜΕ, Αλλά ότι δανείστηκαν, ότι μας φέσωσαν, και ότι μετά έβαλαν υποθήκη την χώρα ,όπως είχαν συμφωνήσει.
Το διάστημα 2002-2010 δανειστήκαμε για να πληρώσουμε τόκους , με τοκογλυφικά επιτόκια, 100 δις ευρώ. Αυτά τα 100 δις, είναι αέρας κοπανιστός. Εάν οι τόκοι δεν ήταν «αφορολόγητοι» το χρέος θα ήταν μικρότερο κατά 35 δις.
Το 2009, πληρώσαμε από το έλλειμμα , για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των «τσαμπατζήδων», πελατών του MAFIA-TOURS, και για τις προμήθειες της γαλαζοπράσινης LAMOGIA ΕΠΕ που προμηθεύει τα νοσοκομεία, 13 δις. 45 δις δανειστήκαμε για τα δανείσουμε στους χρεοκοπημένους τραπεζίτες. Περίπου 20 δις ήτα η ζημιά από το «εθνικό όνειρο των εργολάβων», τους «Ολυμπιακούς αγώνες». Οι προμήθειες των τραπεζιτών που μας δανείζουν, στο διάστημα 2002-2009 ήταν περίπου 20 δις. Όλα αυτά μαζί, μας κάνουν 200 δις. Και το χρέος, από το τρισκατάρατο και «αλόγιστο παρελθόν», την 1-1-1997 ήταν μόνο 114,7 δις ευρώ.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μας «αποκάλυψε» ότι « η διόγκωση του ελλείμματος του 2009 οφειλόταν κατά το 1/3 στις επιπτώσεις από την κρίση, κατά 1/3 από τα κρυφά χρέη αλλά και κατά 1/3 από την κατάρρευση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού».
Το ανεξόφλητο χρέος της κεντρικής κυβέρνησης, (περιλαµβανοµένων των προµετόχων, τιτλοποιήσεων και µετατρέψιµων οµολόγων), στο τέλος του 2003 ήταν 175.439 εκατ. ευρώ, έναντι 166.117 εκατ. ευρώ του έτους 2002.
Οι δανειακές ανάγκες το 1995 ήταν 2769 ευρώ το 1996 ήταν 2756 και το 1997 2010
Οι πρωτογενείς δαπάνεις του τακτικού προυπολογισμού ήσαν 6486 εκατ. ευρώ το 1995, 7406 εκατ. ευρώ το 1996 και 8423 ευρώ το 1997, το 2004, ήσαν 36.025 εκατ. ευρώ, 37.777 εκατ. ευρώ το 2005,και 38.154 εκατ. ευρώ το 2006.Το 2009 εκτινάχθηκαν στα 57.992 και μειώθηκαν το 2010 σε 51.679.
Επομένως ποιές ήσαν οι "αλόγιστες πολιτικές" 40 χρόνων, και η δεκαετία των 80;
Τα 200 μαύρα και αόρατα δις ,δεν περιλαμβάνουν τις μίζες της SIEMENS, και των εξοπλιστικών προγραμμάτων και ούτε τους μισθούς των «κομματικών στρατών», και τις «συντάξεις Εθνικής αντίστασης». Και όλα αυτά έγιναν υπο την παρακολούθηση και υπό τις οδηγίες της ΚΟΜΙΣΙΟΝ των Βρυξελών, της ΕΚΤ, των ειδικών του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΟΟΣΑ, και των Οίκων αξιολόγησης, και με συνεχή εφαρμογή των συστάσεων για « ιδιωτικοποιήσεις».
Απλά θυμίζω .Πώληση των µετοχών των Ελληνικών Πετρελαίων σε «στρατηγικό εταίρο» και συγχώνευση µε την PETROLA. Στρατηγικός εταίρος στο Καζίνο της Πάρνηθας, πώληση µετοχών του ΟΠΑΠ , Ιδιωτικοποίηση της ΕΧΑΕ, πώληση μετοχών του Οργανισµού Λιµένος Πειραιώς, Ιδιωτικοποίηση της ΑΓΝΟ και των ΚΑΕ αντι 1.552 εκατ. ευρώ μόνο.
Και συνέχισαν με την «επιτυχή» διάθεση μετοχών του ΟΠΑΠ και του ΟΤΕ το 2005, τη µεταβίβαση των µετοχών της ΔΕΠΑ σε στρατηγικό εταίρο , με την πώληση των µετοχών της ΔΕΗ, με την εισαγωγή της ΕΤΑ και των ΕΛΤΑ στο ΧΑ με την εταιρία επενδύσεων σε ακίνητη περιουσία που ιδρύσαν η ΚΕΔ και το ΤΠ&Δ στο ΧΑ µε την µεταβίβαση µετοχών της ΕΥΔΑΠ, σε στρατηγικό σύμμαχο.
Σπύρος Χατζάρας
Ο παπαγάλος του καθεστώτος και του Σημιτισμού ΝΚ στις 4 Μαίου 2002 ζητούσε ήδη λιγότερο κράτος
Η λύση είναι λιγότερο κράτος
* Ο κ. Λ. Παπαδήμος στην έκθεσή του ζητεί κανόνες που θα θέσουν φρένο στην αύξηση των δημοσίων δαπανών
ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Σάββατο 4 Μαΐου 2002
Η σημαντική συμβολή της εφετινής έκθεσης του διοικητού της Τράπεζας της Ελλάδος στην όλη προβληματική κυβέρνησης αλλά και φορέων της οικονομίας συνίσταται στο ότι αυτή τη φορά ο κ. Λ. Παπαδήμος συνόδευσε τις συστάσεις του για τις διαρθρωτικές αλλαγές και τη δημοσιονομική εξυγίανση με συγκεκριμένες προτάσεις. Μεταξύ των οικονομικών κύκλων σχολιάζεται ήδη πολύ θετικά ότι η Τράπεζα της Ελλάδος σε σύγκριση με το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, που συνιστά επιτροπές επί επιτροπών για να καταλήξει σε θέσεις για το φορολογικό και τον έλεγχο των δημοσίων δαπανών, είναι πολύ προχωρημένη και έχει έτοιμα προγράμματα, ίσως επειδή το επιτελείο της είναι καλύτερο.
Ο κ. Παπαδήμος, λοιπόν, αφού επισημαίνει ότι, παρά την ουσιαστική βελτίωση της δημοσιονομικής κατάστασης τα τελευταία χρόνια, το ποσοστό του ΑΕΠ εξακολουθεί να είναι πολύ υψηλό, θέτοντας περιορισμούς στην αναπτυξιακή διαδικασία, γράφει: «Τα τελευταία χρόνια πολλές χώρες - στην προσπάθειά τους να ελέγξουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα και να επιτύχουν δημοσιονομική προσαρμογή μονιμότερου χαρακτήρα - έχουν στραφεί στον έλεγχο των πρωτογενών δημοσίων δαπανών θεσπίζοντας κανόνες και όρια που αφορούν π.χ. τον ετήσιο ρυθμό αύξησης των πρωτογενών δαπανών και το ύψος των δαπανών ως ποσοστό του ΑΕΠ. Από τους κανόνες αυτούς τρεις παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη χώρα μας και αξίζει να μελετηθούν περαιτέρω: α) η θέσπιση ορίων στις πρωτογενείς δαπάνες ή σε ορισμένες κατηγορίες τους, β) η συσσώρευση ενός αποθεματικού για την κοινωνική ασφάλιση, το ύψος του οποίου θα συνδέεται με τις μελλοντικές υποχρεώσεις του ασφαλιστικού συστήματος, και γ) η υποχρέωση ανακοίνωσης στοιχείων που αφορούν την καθαρή θέση και τις συνολικές υποχρεώσεις του Δημοσίου. Οι κανόνες αυτοί πρέπει να θεωρούνται μόνιμοι και να καλύπτουν όλες τις συνιστώσες του δημόσιου τομέα και όχι μόνο την κεντρική κυβέρνηση, ενώ οι ετήσιοι στόχοι πρέπει να συνδέονται με αντίστοιχους μεσοπρόθεσμους. Η υιοθέτηση τέτοιων κανόνων σε εθνικό επίπεδο θα συντελούσε στην αύξηση της αξιοπιστίας και στη διατηρησιμότητα της δημοσιονομικής πολιτικής, με θετικές επιδράσεις στο οικονομικό κλίμα και στις προσδοκίες σχετικά με την ολοκλήρωση της δημοσιονομικής εξυγίανσης».
Οπως προκύπτει, ο κ. Λ. Παπαδήμος ζητεί κανόνες - που ήδη ισχύουν στις άλλες χώρες της Ευρώπης - που θα θέσουν φρένο στην αύξηση των δημοσίων δαπανών, ενώ ταυτόχρονα θα εξαλείψουν και την ντροπή της δημιουργικής λογιστικής, που τραυματίζει την αξιοπιστία της χώρας μας.
Πράγματι, αν ανασκοπήσουμε τις δημοσιονομικές εξελίξεις των τελευταίων λίγων ετών στη διάρκεια των οποίων επετεύχθη και το κριτήριο του Μάαστριχτ αλλά και ο όρος του Συμφώνου Σταθερότητας για μετάβαση προς πλεονασματικό προϋπολογισμό, θα διαπιστώσουμε ότι οι σημαντικές αυτές βελτιώσεις επετεύχθησαν για μεν την περίοδο 1998-2000 χάρη στα υπερέσοδα που εξασφάλισε η χρηματιστηριακή ευφορία, για δε το 2001 αλλά και για εφέτος χάρη στη θεαματική μείωση της δαπάνης για τόκους.
Η έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος σχολιάζοντας τις εξελίξεις αυτές παρατηρεί: «Η δημοσιονομική προσαρμογή ως σήμερα έχει βασιστεί στην αύξηση των εσόδων και στη συγκράτηση των δαπανών για τόκους. Ωστόσο το 2001 και το 2002 η μείωση των δαπανών για τόκους είναι πιο σημαντική, ενώ ως και το 2000 η αύξηση των εσόδων ήταν αυτή που καθόριζε τις δημοσιονομικές εξελίξεις. Από την άποψη αυτή, ο προϋπολογισμός του 2002 δεν παρουσιάζει διαφορές από τα προηγούμενα έτη.
Εν τούτοις η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι η δημοσιονομική προσαρμογή που βασίζεται στην αύξηση των εσόδων και στη μείωση των δαπανών για τόκους δεν είναι διατηρήσιμη και εν γένει δεν έχει τόσες θετικές επιπτώσεις στην οικονομία όσες η προσαρμογή που βασίζεται στη μείωση των πρωτογενών δαπανών».
Ποιες είναι οι πρωτογενείς δαπάνες; Πρώτον, οι δαπάνες προσωπικού• δεύτερον, οι επιχορηγήσεις προς τους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης• και, τρίτον, οι επιχορηγήσεις προς τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης. Πράγματι λοιπόν η συμπίεσή τους δεν είναι εύκολη αλλά όχι και αδύνατη, μια και η σημερινή τεχνολογία επιτρέπει στο Δημόσιο να εξυπηρετεί τους πολίτες με όλο και μικρότερο αριθμό υπαλλήλων. Λιγότερο κράτος, λοιπόν, αυτή είναι η λύση!
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=3&artid=125284&dt=04/05/2002#ixzz1C4KqiLhC
ΥΓ."Haircut" στα ελληνικά ομόλογα του χαρτοφυλακίου της έκανε από τώρα η Vienna Insurance Group
Στη διαγραφή της αξίας των ελληνικών ομολόγων που έχει στο χαρτοφυλάκιό της κατά 25% προχώρησε η Vienna Insurance Group, προβλέποντας ότι θα επιβληθεί haircut στο ελληνικό χρέος.
ΠΟΙΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΣΥΖΕΥΞΗ;
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Γρήγορη επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών, αιώνια φιλία και ειρήνη, μείωση αμυντικών δαπανών, υποσχέθηκε η ελληνική κυβέρνηση, ευθυγραμμιζόμενη με τις ΗΠΑ και ανατρέποντας πλήρως, το 1996-99, την πολιτική Ανδρέα Παπανδρέου έναντι της Τουρκίας. Το αποτέλεσμα δεν άργησε να φανεί. Η ‘Αγκυρα έλαβε πράσινο φως για την Ευρώπη και τα τεράστια οφέλη από την πολιτικο-διπλωματική υποστήριξη του παραδοσιακού της εχθρού. Τρία χρόνια μετά, η ελληνοτουρκική προσέγγιση γέννησε το σχέδιο Ανάν (τις βασικές γραμμές του οποίου εισηγήθηκαν Ισραηλινοί ειδικοί), πρόταση κατάργησης του κυπριακού κράτους που απετράπη τελικά με το δημοψήφισμα του 2004. Δέκα χρόνια μετά το Ελσίνκι, οι εξοπλισμοί συνεχίζονται, η Τουρκία έγινε διπλωματική υπερδύναμη, οι λουόμενοι στη Λούτσα παρακολουθούν τις περατζάδες των τουρκικών πολεμικών, οι ψαράδες στο Αγαθονήσι έχουν την ευτυχία να βουτάνε απάνω τους τουρκικά μαχητικά.
Το 2009, το ΠΑΣΟΚ μας διαβεβαίωσε ότι λεφτά υπάρχουν και υποσχέθηκε την ανόρθωση της «πατρίδας». Μερικούς μήνες αργότερα, η ελληνική κυβέρνηση, στο χείλος της χρεωκοπίας, συνθηκολογούσε άτακτα ενώπιον Γερμανίας και τραπεζών, εκχωρώντας σημαντικότατο τμήμα της εθνικής κυριαρχίας της «πατρίδας». Το κόμμα που ιδρύθηκε διεκδικώντας “εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική απελευθέρωση”, πρωταγωνιστεί στην κατεδάφιση και των τριών αρχών του. ¨Όπως μάλιστα λέει ο κ. Σαχινίδης, όχι τυχαία, αφού το ΔΝΤ ήταν εδώ από τις 5.10.2009. Η αμερικανοεβραϊκή τράπεζα Goldman Sachs επίσης, αφού, κύριος σύμβουλος της ελληνικής κυβέρνησης, ενορχήστρωσε την ανθελληνική επίθεση, ανοίγοντας στην αγορά CDS λογαριασμό χρεωκοπίας μερικές εβδομάδες πριν τις εκλογές.
Τώρα, η ίδια κυβέρνηση αιφνιδιάζει για τρίτη φορά την ελληνική πολιτική σκηνή και την παγκόσμια κοινή γνώμη, με μια μείζονα στροφή της εξωτερικής πολιτικής δεκαετιών. Αγκαλιάζει μια από τις πιο εξτρεμιστικές, ίσως την πιο απομονωμένη στην ιστορία του Ισραήλ κυβέρνηση, οργανώνει κοινά Υπουργικά Συμβούλια Ελλάδας-Ισραήλ, διευρύνει θεαματικά τη στρατιωτική συνεργασία.. Η Κύπρος του Χριστόφια ακολουθεί από κοντά, κατά την έγκυρη μάλιστα ισραηλινή ιστοσελίδα Debka, που σχετίζεται με βετεράνους των υπηρεσιών τους, o ‘Ελληνας πρωθυπουργός επενέβη με διαβήματά του στον Κύπριο Πρόεδρο (όπως και στις κυβερνήσεις Μάλτας και Λιβάνου) για να μην επιτρέψει σε πλοία του “στολίσκου της ελευθερίας” να αποπλεύσουν από κυπριακά λιμάνια (το γιατί φροντίζουν να διαρρέυσει αυτή η πληροφορία, είτε είναι αληθινή, είτε όχι, είναι πολύ ενδιαφέρον ερώτημα). ‘Όταν το ισραηλινό ναυτικό επετέθη στα πλοία, επί των οποίων επέβαιναν αρκετοί ‘Ελληνες, η παγκόσμια κοινή γνώμη συγκλονίστηκε από κύμα αγανάκτησης κατά του Ισραήλ και ο παγκόσμιος εβραϊσμός διχάστηκε βαθύτατα. Η μόνη διαφοροποίηση ήταν η απεινής καταδίωξη, λίγες ώρες πριν την επίθεση, των ακτιβιστών, μεταξύ των οποίων ‘Ελληνες και Ευρωπαίοι βουλευτές, από την αστυνομία και το λιμενικό του κ. Χριστόφια. Καλούμενοι να ερμηνεύσουν τη στάση τους, Κύπριοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι έλεγαν ενοχλημένοι “και τι έκαναν οι ¨Αραβες για μας;”, μη αντιλαμβανόμενοι την εντύπωση που προκαλούσε η ιδιοτέλειά τους. Δεν μπορεί μια χώρα να διαμαρτύρεται επί δεκαετίες ότι είναι θύμα εισβολής-κατοχής, αλλά να μη την ενοχλούν εισβολή και κατοχή επί άλλου λαού, πολύ περισσότερο λαού που θεωρείται μάρτυρας στην παγκόσμια συλλογική συνείδηση. Αν μη τι άλλο, η γυναίκα του Καίσαρος πρέπει να φαίνεται τίμια.
Το τυρί και η φάκα
‘Όπως στα παραδείγματα που αναφέραμε, της ελληνοτουρκικής προσέγγισης και του “προγράμματος σωτηρίας” που κατέληξε στο Μνημόνιο, η νέα φιλοισραηλινή πολιτική Αθήνας-Λευκωσίας συνοδεύεται από μεγάλες υποσχέσεις, προσδοκίες και φαντασιώσεις, αλλά και από διαφαινόμενη άγνοια κινδύνου. Τότε ήταν τα λεφτά της μείωσης εξοπλισμών, τώρα τα λεφτά από τους υδρογονάνθρακες Τότε ήταν η αιώνια ειρήνη και φιλία με την Τουρκία, τώρα είναι η στρατιωτική ενδυνάμωση της Ελλάδας κατά της Τουρκίας! Τότε οι σκεπτικιστές λοιδωρούνταν ως εθνικιστές, τώρα ως ιδεοληπτικοί φιλοπαλαιστίνιοι. Το 1999-2004 είχε χαθεί το μέτρο, το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Καμιά σοβαρή συζήτηση δεν έγινε στη χώρα. ¨Ενας από τους λόγους που δεν γίνεται συζήτηση είναι ότι οι καινοτομίες της ελληνικής πολιτικής δεν φαίνεται να είναι προϊόν διανοητικών/πολιτικών επεξεργασιών στο εσωτερικό της χώρας, εμείς τουλάχιστο δεν γνωρίζουμε τέτοιες, αλλά μάλλον προϊόν εισαγωγής, όπως συνέβη και με την ελληνοτουρκική προσέγγιση και με την πολιτική πούφτασε στο Μνημόνιο.
Να θυμίσουμε ότι, αντίθετα με ότι πρεσβεύουν ευτελείς, ιδιοτελείς, υποτελείς “νεοραγιάδες”/“νεοφαναριώτες”, οι μεγάλες εθνικές καταστροφές όπως η Μικρασιατική, ο Εμφύλιος, οι διωγμοί στην Τουρκία, η κυπριακή τραγωδία, δεν σημειώθηκαν σε περιόδους εθνικής έξαρσης ή σύγκρουσης με τους ισχυρούς, αλλά, αντίθετα, σε εποχές πλήρους ταύτισης και υποτέλειας προς αυτούς! Αν αυτά συνέβησαν σε περιόδους παντοδυναμίας της βρετανικής και αμερικανικής ηγεμονίας ή ανόδου της ισραηλινής, πολύ μεγαλύτερες μπορούν να σημειωθούν σε περιόδους κρίσης τους, αν και το ελληνικό πολιτικό προσωπικό είναι τόσο βολεμένο στη θέση υποτελούς, που δεν μπορεί να φανταστεί καν ότι μπορεί να περιέλθει σε κρίση η ηγεμονία ΗΠΑ, Ισραήλ, Βρετανίας. Το τουρκικό δεν είναι, διαθέτει αξιοθαύμαστη αυτονομία και έχει δίκηο ο Νταβούτογλου όταν αποδίδει μέρος των διπλωματικών επιτυχιών των ισλαμιστών στη σχετική έστω χειραφέτησή τους από την Ουάσιγκτων.
Υπερατλαντικοί σχεδιασμοί
Δυστυχώς, όλες οι ενδείξεις συνηγορούν ότι η νέα ελληνοϊσραηλινή ανατροπή δεν υπαγορεύεται από ενδογενείς αναλύσεις ή στρατηγικές, αλλά από προσαρμογή στην ηγεμονική θέληση. Η θέληση είναι όμως αμφίσημη. Στην Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ δεν έχουν παραιτηθεί από την προσπάθεια να φέρουν την Τουρκία στον «ίσιο δρόμο», ακόμα και το Ισραήλ ταλαντεύεται ανάμεσα στο συγκρουσιακό και το συνεργατικό στοιχείο. Το σουρεαλιστικό αποτέλεσμα είναι να διατηρεί η Αθήνα και την παληά πολιτική της «προσέγγισης» με την Τουρκία και μια πολιτική προσέγγισης με το Ισραήλ, που, τουλάχιστον στρατιωτικά, θα ερμηνευθεί αναπόφευκτα από την ‘Αγκυρα ως κατευθυνόμενη εναντίον της. Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι η μία από τις δύο πολιτικές μπορεί νάχει αποτέλεσμα, δεν μπορούν να έχουν και οι δύο μαζί!
Δεν διαφωνούμε με το ότι Ελλάδα-Κύπρος πρέπει να αναπτύξουν ευρύτερες σχέσεις με το εβραϊκό κράτος. Μεγάλες δυνατότητες ανοίγονται στην ενέργεια, ίσως και σε μορφές στρατιωτικής συνεργασίας και άλλους τομείς. Αθήνα και Λευκωσία, αντιμέτωπες με τουρκική γεωπολιτική πίεση, είναι λογικό να εκμεταλλευθούν τη σύγκρουση ¨Αγκυρας και Τελ Αβίβ, όπως το Τελ Αβιβ θέλει να εκμεταλλευθεί, για τους δικούς του σκοπούς, όσο και όπως το κρίνει σκόπιμο, την ελληνοτουρκική διένεξη. Δυστυχώς, η εξωτερική πολιτική δεν μπορεί να είναι μόνο άσκηση ηθικής, οφείλει να είναι και πραγματιστική, όχι όμως μέχρι του σημείου να αγνοεί πλήρως αρχές και ηθική. Τρομάζει όμως στο ελληνοισραηλινό ειδύλλιο η έλλειψη μέτρου και ισορροπίας, ο πανηγυρικός χαρακτήρας της ασκούμενης πολιτικής, η διαφαινόμενη αδυναμία εντοπισμού σοβαρών κινδύνων, η υποψία ετερόφωτης πολιτικής και άνισης σχέσης. Το παιχνίδι στη Μέση Ανατολή είναι για πολύ δυνατούς παίκτες, όχι για μια πολιτική τάξη που συχνά απέδειξε ότι δεν αξίζει ούτε τον χαρακτηρισμό της παιδικής χαράς! (Και για να μη θεωρούμεθα ισοπεδωτικοί και άδικοι, υπενθυμίζουμε εδώ τους Τιτανικούς του κ. Παπακωνσταντίνου, την κ. Νταλάρα που αγνοεί πόσους νόμιμους μετανάστες έχει η Ελλάδα, τους διαλόγους του κ. Χρυσοχοϊδη, ή την Κα Μπιρμπίλη που εισηγείται νομοσχέδιο για τις ΑΟΖ χωρίς προσυνεννόηση με το Πεντάγωνο)
Προσωπικά, εμπιστεύομαι πολύ περισσότερο την ασφάλεια της χώρας μου στο σπουδαίο όνομά της σε όλη την Ανατολή, στο πολιτικό κεφάλαιο που συσσώρευσαν Ανδρέας Παπανδρέου, Γρίβας, Μακάριος, Λυσσαρίδης, Ράπτης, οι πάντες σχεδόν,
ακόμα και ο Γεώργιος Παπαδόπουλος (!), και που αφρόνως σκορπίζουν στους πέντες ανέμους οι κυβερνήσεις των τελευταίων 15 χρόνων, παρά στις ανύπαρκτες ικανότητες του κ. Χρυσοχοϊδη και των υπηρεσιών του.
Κρίσιμα ερωτήματα
Ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι. Υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες για το κυπριακό “οικόπεδο 12” που θα ψάξει η αμερικανοεβραϊκή Νομπλ. Δεν θάταν όμως καλύτερα να ενεργοποιηθούν και ρωσικές, γαλλικές, κινέζικες εταιρείες στην κυπριακή ΑΟΖ, να ανοίξει το παιχνίδι; Γιατί μόνο μια εταιρεία αμερικανοεβραϊκών συμφερόντων;
Οι Ισραηλινοί δεν θέλουν σταθμό υγροποίησης του αερίου στο έδαφός τους, γιατί αποτελεί πολεμικό στόχο. Δεν αποτελεί τέτοιο στόχο κατασκευαζόμενος στην Κύπρο; Πρέπει η Κύπρος να εισάγει το πρόβλημα ασφάλειας του Ισραήλ;
¨Ενας αγωγός Ισραήλ-Κύπρος-Ελλάδα έχει πολύ μεγαλύτερο στρατηγικό ενδιαφέρον από την υγροποίηση και, επιπλέον, συνδέει Ελλάδα και Κύπρο, αντί να ενισχύει την τάση μετατροπής της Κύπρου σε Σιγκαπούρη υπό ισραηλινή “προστασία” και τελική εφεδρεία των Ισραηλινών. Αλλά και εκεί υπάρχουν περίπλοκα προβλήματα με την ΑΟΖ και θέματα κόστους. Επιπλέον, διερωτάται κανείς γιατί πρέπει η Ελλάδα να οργανώσει τη μεταφορά των ισραηλινών αποθεμάτων, προτού ψάξει για δικά της στη Νότιο Κρήτη.
Να σημειώσουμε ότι τα όρια του κοιτάσματος Λεβιάθαν έχουν προκαλέσει ψυχρότητα μεταξύ Λιβάνου και Κύπρου, με τον Χαρίρι να σπεύδει στη Μόσχα προς αναζήτηση στρατιωτικής υποστήριξης που του παρέσχον απλόχερα Πούτιν και Μεντβέντιεφ. Προβλήματα μπορεί να ανακύψουν και με την Αίγυπτο και τους Παλαιστινίους. Είπαμε να βρούμε στηρίγματα κατά της Τουρκίας, δεν είναι όμως σκόπιμο να γίνουμε τμήμα του μεσανατολικού.
Η στρατιωτική συνεργασία έχει προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον σε ΓΕΑ και ΓΕΝ, τα οποία οι Ισραηλινοί δελεάζουν με προτάσεις παροχής διευκολύνσεων και συνεργασίας στην Αν. Μεσόγειο. Προς το παρόν, οι ισραηλινές δυνάμεις ασκούνται στον ελληνικό χώρο, και, ενδεχομένως, οργανώνουν διάδρομο μελλοντικής επίθεσης κατά Ιράν μέσω Βαλκανίων, Μαύρης Θάλασσας, Υπερκαυκασίας. Δεν πιστεύω κανένας σοβαρός άνθρωπος να θέλει την Ελλάδα εμπλεκόμενη καθ οιονδήποτε τρόπο σε τέτοιες συρράξεις.
Μεταστάθμευση αεροσκαφών ή πλοίων στο Ισραήλ, αν υποθέσουμε ότι αυτά τα εννοούν και δεν τα λένε απλώς για να ανοίξουν την όρεξη, μπορεί να είναι χρησιμότατη σε περίπτωση σύρραξης με την Τουρκία. Σε τέτοια περίπτωση θα το κάνει το Ισραήλ αν έχει μπει το ίδιο σε πόλεμο, κι αν έχει μπει θα το κάνει έτσι κι αλλοιώς. Ακυρώσαμε την παραγγελία ρωσικών αμυντικών όπλων Ες 300 και τις εγγυήσεις ασφαλείας που τα συνόδευαν, δεν στέλνουμε αεροσκάφη και πλοία στην Κύπρο, προτείνουμε μόνοι μας τον αφοπλισμό του νησιού σε περίπτωση λύσης και βρήκαμε τώρα ξαφνικά το θάρρος να φτάσουμε στο Ισραήλ, χώρα που είναι σε περίπου διαρκή πόλεμο με τους γείτονές του; ¨Όλα αυτά εντάσσονται σε κάποιο διεθνοπολιτικό και στρατηγικό σχεδιασμό; Ποιος έχει κάνει, στην Ελλάδα, τέτοιο σχεδιασμό;
Τα κοινά υπουργικά συμβούλια με την Τουρκία και το Ισραήλ στερούνται σοβαρότητας. Το έκαναν Γαλλία και Γερμανία σηματοδοτώντας την πορεία ενσωμάτωσης, εμείς σκεφτόμαστε ομοσπονδία με Τουρκία και Ισραήλ;
Στερούνται σοβαρότητας, όχι όμως και συνεπειών στη διεθνή πολιτική, γιατί σηματοδοτούν διεθνώς συμμαχική σχέση με μια χώρα καταδικασμένη στη συνείδηση της διεθνούς κοινότητας. Το παλαιστινιακό έχει κεντρική πολιτική σημασία για ενάμισυ δισεκατομμύριο Μουσουλμάνους, οι χώρες των οποίων, όπως η Τυνησία σήμερα και η Αίγυπτος αύριο, μπαίνουν σε εποχή μείζονος αναταραχής. Παρά τον ευρωατλαντικό στραβισμό της τελευταίας 15ετίας, η Ελλάδα περιέπεσε μόνο σε κατάσταση κάποιας αποξένωσης, δεν είμαστε τμήμα της εικόνας του εχθρού, έχουμε εγκάρδιο παρελθόν, υποφέραμε, δεν υπήρξαμε τμήμα του σταυροφορικού και του αποικιοκρατικού σχεδίου. Συμφέρει Ελλάδα και Κύπρο να συσπειρώσουν όλο το Ισλάμ πίσω από την Τουρκία, να γίνουν τμήμα της εικόνας του εχθρού; Τι θα κάνουμε αν αύριο Τελ Αβίβ και ‘Αγκυρα τα ξαναβρούν;
Δεν είμαστε εναντίον της ανάπτυξης σχέσεων με το Ισραήλ, ισότιμων όμως, αμοιβαία επωφελών, με περιορισμό των δυνητικών κινδύνων. Φοβόμαστε ότι αυτή η ιστορία άρχισε με άσχημο και επικίνδυνο τρόπο, χωρίς να εντάσσεται σε οποιαδήποτε εθνική στρατηγική. Ούτε αντιλαμβανόμαστε γιατί η κυβέρνηση πάγωσε και τορπίλισε τις πολύ πιο φυσιολογικές σχέσεις με τη Μόσχα, συνέβαλε στην ψυχρότητα με το Βερολίνο, αλλά είναι τόσο ενθουσιασμένη με αυτές τις παράξενες συμμαχίες. Πάν μέτρον άριστον, έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, αν ήταν όντως.
ΥΓ Ο φίλος του κ. Παπανδρέου ‘Αλεξ Ρόντος υπήρξε σύμβουλος του Γεωργιανού Προέδρου Σαακασβίλι, τμήμα μιας πολυάριθμης κοινοπραξίας Αμερικανών και Ισραηλινών συμβούλων, που ενθάρρυναν τον γεωργιανό εθνικισμό, όπως ακριβώς ενθάρρυναν τον «εθνικιστή» Δημήτριο Ιωαννίδη το 1974 και με ανάλογες για τη χώρα του συνέπειες. Η Γεωργία έκανε έναν πόλεμο κατά της Ρωσίας που δεν μπορούσε παρά να χάσει, για να μπορέσουν Ισραήλ και ΗΠΑ να τιθασσεύσουν μερικές από τις γεωπολιτικές φιλοδοξίες του Πούτιν.
www.Konstantakopoulos.blogspot.com
Επίκαιρα, 20.1.2011
Γρήγορη επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών, αιώνια φιλία και ειρήνη, μείωση αμυντικών δαπανών, υποσχέθηκε η ελληνική κυβέρνηση, ευθυγραμμιζόμενη με τις ΗΠΑ και ανατρέποντας πλήρως, το 1996-99, την πολιτική Ανδρέα Παπανδρέου έναντι της Τουρκίας. Το αποτέλεσμα δεν άργησε να φανεί. Η ‘Αγκυρα έλαβε πράσινο φως για την Ευρώπη και τα τεράστια οφέλη από την πολιτικο-διπλωματική υποστήριξη του παραδοσιακού της εχθρού. Τρία χρόνια μετά, η ελληνοτουρκική προσέγγιση γέννησε το σχέδιο Ανάν (τις βασικές γραμμές του οποίου εισηγήθηκαν Ισραηλινοί ειδικοί), πρόταση κατάργησης του κυπριακού κράτους που απετράπη τελικά με το δημοψήφισμα του 2004. Δέκα χρόνια μετά το Ελσίνκι, οι εξοπλισμοί συνεχίζονται, η Τουρκία έγινε διπλωματική υπερδύναμη, οι λουόμενοι στη Λούτσα παρακολουθούν τις περατζάδες των τουρκικών πολεμικών, οι ψαράδες στο Αγαθονήσι έχουν την ευτυχία να βουτάνε απάνω τους τουρκικά μαχητικά.
Το 2009, το ΠΑΣΟΚ μας διαβεβαίωσε ότι λεφτά υπάρχουν και υποσχέθηκε την ανόρθωση της «πατρίδας». Μερικούς μήνες αργότερα, η ελληνική κυβέρνηση, στο χείλος της χρεωκοπίας, συνθηκολογούσε άτακτα ενώπιον Γερμανίας και τραπεζών, εκχωρώντας σημαντικότατο τμήμα της εθνικής κυριαρχίας της «πατρίδας». Το κόμμα που ιδρύθηκε διεκδικώντας “εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική απελευθέρωση”, πρωταγωνιστεί στην κατεδάφιση και των τριών αρχών του. ¨Όπως μάλιστα λέει ο κ. Σαχινίδης, όχι τυχαία, αφού το ΔΝΤ ήταν εδώ από τις 5.10.2009. Η αμερικανοεβραϊκή τράπεζα Goldman Sachs επίσης, αφού, κύριος σύμβουλος της ελληνικής κυβέρνησης, ενορχήστρωσε την ανθελληνική επίθεση, ανοίγοντας στην αγορά CDS λογαριασμό χρεωκοπίας μερικές εβδομάδες πριν τις εκλογές.
Τώρα, η ίδια κυβέρνηση αιφνιδιάζει για τρίτη φορά την ελληνική πολιτική σκηνή και την παγκόσμια κοινή γνώμη, με μια μείζονα στροφή της εξωτερικής πολιτικής δεκαετιών. Αγκαλιάζει μια από τις πιο εξτρεμιστικές, ίσως την πιο απομονωμένη στην ιστορία του Ισραήλ κυβέρνηση, οργανώνει κοινά Υπουργικά Συμβούλια Ελλάδας-Ισραήλ, διευρύνει θεαματικά τη στρατιωτική συνεργασία.. Η Κύπρος του Χριστόφια ακολουθεί από κοντά, κατά την έγκυρη μάλιστα ισραηλινή ιστοσελίδα Debka, που σχετίζεται με βετεράνους των υπηρεσιών τους, o ‘Ελληνας πρωθυπουργός επενέβη με διαβήματά του στον Κύπριο Πρόεδρο (όπως και στις κυβερνήσεις Μάλτας και Λιβάνου) για να μην επιτρέψει σε πλοία του “στολίσκου της ελευθερίας” να αποπλεύσουν από κυπριακά λιμάνια (το γιατί φροντίζουν να διαρρέυσει αυτή η πληροφορία, είτε είναι αληθινή, είτε όχι, είναι πολύ ενδιαφέρον ερώτημα). ‘Όταν το ισραηλινό ναυτικό επετέθη στα πλοία, επί των οποίων επέβαιναν αρκετοί ‘Ελληνες, η παγκόσμια κοινή γνώμη συγκλονίστηκε από κύμα αγανάκτησης κατά του Ισραήλ και ο παγκόσμιος εβραϊσμός διχάστηκε βαθύτατα. Η μόνη διαφοροποίηση ήταν η απεινής καταδίωξη, λίγες ώρες πριν την επίθεση, των ακτιβιστών, μεταξύ των οποίων ‘Ελληνες και Ευρωπαίοι βουλευτές, από την αστυνομία και το λιμενικό του κ. Χριστόφια. Καλούμενοι να ερμηνεύσουν τη στάση τους, Κύπριοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι έλεγαν ενοχλημένοι “και τι έκαναν οι ¨Αραβες για μας;”, μη αντιλαμβανόμενοι την εντύπωση που προκαλούσε η ιδιοτέλειά τους. Δεν μπορεί μια χώρα να διαμαρτύρεται επί δεκαετίες ότι είναι θύμα εισβολής-κατοχής, αλλά να μη την ενοχλούν εισβολή και κατοχή επί άλλου λαού, πολύ περισσότερο λαού που θεωρείται μάρτυρας στην παγκόσμια συλλογική συνείδηση. Αν μη τι άλλο, η γυναίκα του Καίσαρος πρέπει να φαίνεται τίμια.
Το τυρί και η φάκα
‘Όπως στα παραδείγματα που αναφέραμε, της ελληνοτουρκικής προσέγγισης και του “προγράμματος σωτηρίας” που κατέληξε στο Μνημόνιο, η νέα φιλοισραηλινή πολιτική Αθήνας-Λευκωσίας συνοδεύεται από μεγάλες υποσχέσεις, προσδοκίες και φαντασιώσεις, αλλά και από διαφαινόμενη άγνοια κινδύνου. Τότε ήταν τα λεφτά της μείωσης εξοπλισμών, τώρα τα λεφτά από τους υδρογονάνθρακες Τότε ήταν η αιώνια ειρήνη και φιλία με την Τουρκία, τώρα είναι η στρατιωτική ενδυνάμωση της Ελλάδας κατά της Τουρκίας! Τότε οι σκεπτικιστές λοιδωρούνταν ως εθνικιστές, τώρα ως ιδεοληπτικοί φιλοπαλαιστίνιοι. Το 1999-2004 είχε χαθεί το μέτρο, το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Καμιά σοβαρή συζήτηση δεν έγινε στη χώρα. ¨Ενας από τους λόγους που δεν γίνεται συζήτηση είναι ότι οι καινοτομίες της ελληνικής πολιτικής δεν φαίνεται να είναι προϊόν διανοητικών/πολιτικών επεξεργασιών στο εσωτερικό της χώρας, εμείς τουλάχιστο δεν γνωρίζουμε τέτοιες, αλλά μάλλον προϊόν εισαγωγής, όπως συνέβη και με την ελληνοτουρκική προσέγγιση και με την πολιτική πούφτασε στο Μνημόνιο.
Να θυμίσουμε ότι, αντίθετα με ότι πρεσβεύουν ευτελείς, ιδιοτελείς, υποτελείς “νεοραγιάδες”/“νεοφαναριώτες”, οι μεγάλες εθνικές καταστροφές όπως η Μικρασιατική, ο Εμφύλιος, οι διωγμοί στην Τουρκία, η κυπριακή τραγωδία, δεν σημειώθηκαν σε περιόδους εθνικής έξαρσης ή σύγκρουσης με τους ισχυρούς, αλλά, αντίθετα, σε εποχές πλήρους ταύτισης και υποτέλειας προς αυτούς! Αν αυτά συνέβησαν σε περιόδους παντοδυναμίας της βρετανικής και αμερικανικής ηγεμονίας ή ανόδου της ισραηλινής, πολύ μεγαλύτερες μπορούν να σημειωθούν σε περιόδους κρίσης τους, αν και το ελληνικό πολιτικό προσωπικό είναι τόσο βολεμένο στη θέση υποτελούς, που δεν μπορεί να φανταστεί καν ότι μπορεί να περιέλθει σε κρίση η ηγεμονία ΗΠΑ, Ισραήλ, Βρετανίας. Το τουρκικό δεν είναι, διαθέτει αξιοθαύμαστη αυτονομία και έχει δίκηο ο Νταβούτογλου όταν αποδίδει μέρος των διπλωματικών επιτυχιών των ισλαμιστών στη σχετική έστω χειραφέτησή τους από την Ουάσιγκτων.
Υπερατλαντικοί σχεδιασμοί
Δυστυχώς, όλες οι ενδείξεις συνηγορούν ότι η νέα ελληνοϊσραηλινή ανατροπή δεν υπαγορεύεται από ενδογενείς αναλύσεις ή στρατηγικές, αλλά από προσαρμογή στην ηγεμονική θέληση. Η θέληση είναι όμως αμφίσημη. Στην Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ δεν έχουν παραιτηθεί από την προσπάθεια να φέρουν την Τουρκία στον «ίσιο δρόμο», ακόμα και το Ισραήλ ταλαντεύεται ανάμεσα στο συγκρουσιακό και το συνεργατικό στοιχείο. Το σουρεαλιστικό αποτέλεσμα είναι να διατηρεί η Αθήνα και την παληά πολιτική της «προσέγγισης» με την Τουρκία και μια πολιτική προσέγγισης με το Ισραήλ, που, τουλάχιστον στρατιωτικά, θα ερμηνευθεί αναπόφευκτα από την ‘Αγκυρα ως κατευθυνόμενη εναντίον της. Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι η μία από τις δύο πολιτικές μπορεί νάχει αποτέλεσμα, δεν μπορούν να έχουν και οι δύο μαζί!
Δεν διαφωνούμε με το ότι Ελλάδα-Κύπρος πρέπει να αναπτύξουν ευρύτερες σχέσεις με το εβραϊκό κράτος. Μεγάλες δυνατότητες ανοίγονται στην ενέργεια, ίσως και σε μορφές στρατιωτικής συνεργασίας και άλλους τομείς. Αθήνα και Λευκωσία, αντιμέτωπες με τουρκική γεωπολιτική πίεση, είναι λογικό να εκμεταλλευθούν τη σύγκρουση ¨Αγκυρας και Τελ Αβίβ, όπως το Τελ Αβιβ θέλει να εκμεταλλευθεί, για τους δικούς του σκοπούς, όσο και όπως το κρίνει σκόπιμο, την ελληνοτουρκική διένεξη. Δυστυχώς, η εξωτερική πολιτική δεν μπορεί να είναι μόνο άσκηση ηθικής, οφείλει να είναι και πραγματιστική, όχι όμως μέχρι του σημείου να αγνοεί πλήρως αρχές και ηθική. Τρομάζει όμως στο ελληνοισραηλινό ειδύλλιο η έλλειψη μέτρου και ισορροπίας, ο πανηγυρικός χαρακτήρας της ασκούμενης πολιτικής, η διαφαινόμενη αδυναμία εντοπισμού σοβαρών κινδύνων, η υποψία ετερόφωτης πολιτικής και άνισης σχέσης. Το παιχνίδι στη Μέση Ανατολή είναι για πολύ δυνατούς παίκτες, όχι για μια πολιτική τάξη που συχνά απέδειξε ότι δεν αξίζει ούτε τον χαρακτηρισμό της παιδικής χαράς! (Και για να μη θεωρούμεθα ισοπεδωτικοί και άδικοι, υπενθυμίζουμε εδώ τους Τιτανικούς του κ. Παπακωνσταντίνου, την κ. Νταλάρα που αγνοεί πόσους νόμιμους μετανάστες έχει η Ελλάδα, τους διαλόγους του κ. Χρυσοχοϊδη, ή την Κα Μπιρμπίλη που εισηγείται νομοσχέδιο για τις ΑΟΖ χωρίς προσυνεννόηση με το Πεντάγωνο)
Προσωπικά, εμπιστεύομαι πολύ περισσότερο την ασφάλεια της χώρας μου στο σπουδαίο όνομά της σε όλη την Ανατολή, στο πολιτικό κεφάλαιο που συσσώρευσαν Ανδρέας Παπανδρέου, Γρίβας, Μακάριος, Λυσσαρίδης, Ράπτης, οι πάντες σχεδόν,
ακόμα και ο Γεώργιος Παπαδόπουλος (!), και που αφρόνως σκορπίζουν στους πέντες ανέμους οι κυβερνήσεις των τελευταίων 15 χρόνων, παρά στις ανύπαρκτες ικανότητες του κ. Χρυσοχοϊδη και των υπηρεσιών του.
Κρίσιμα ερωτήματα
Ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι. Υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες για το κυπριακό “οικόπεδο 12” που θα ψάξει η αμερικανοεβραϊκή Νομπλ. Δεν θάταν όμως καλύτερα να ενεργοποιηθούν και ρωσικές, γαλλικές, κινέζικες εταιρείες στην κυπριακή ΑΟΖ, να ανοίξει το παιχνίδι; Γιατί μόνο μια εταιρεία αμερικανοεβραϊκών συμφερόντων;
Οι Ισραηλινοί δεν θέλουν σταθμό υγροποίησης του αερίου στο έδαφός τους, γιατί αποτελεί πολεμικό στόχο. Δεν αποτελεί τέτοιο στόχο κατασκευαζόμενος στην Κύπρο; Πρέπει η Κύπρος να εισάγει το πρόβλημα ασφάλειας του Ισραήλ;
¨Ενας αγωγός Ισραήλ-Κύπρος-Ελλάδα έχει πολύ μεγαλύτερο στρατηγικό ενδιαφέρον από την υγροποίηση και, επιπλέον, συνδέει Ελλάδα και Κύπρο, αντί να ενισχύει την τάση μετατροπής της Κύπρου σε Σιγκαπούρη υπό ισραηλινή “προστασία” και τελική εφεδρεία των Ισραηλινών. Αλλά και εκεί υπάρχουν περίπλοκα προβλήματα με την ΑΟΖ και θέματα κόστους. Επιπλέον, διερωτάται κανείς γιατί πρέπει η Ελλάδα να οργανώσει τη μεταφορά των ισραηλινών αποθεμάτων, προτού ψάξει για δικά της στη Νότιο Κρήτη.
Να σημειώσουμε ότι τα όρια του κοιτάσματος Λεβιάθαν έχουν προκαλέσει ψυχρότητα μεταξύ Λιβάνου και Κύπρου, με τον Χαρίρι να σπεύδει στη Μόσχα προς αναζήτηση στρατιωτικής υποστήριξης που του παρέσχον απλόχερα Πούτιν και Μεντβέντιεφ. Προβλήματα μπορεί να ανακύψουν και με την Αίγυπτο και τους Παλαιστινίους. Είπαμε να βρούμε στηρίγματα κατά της Τουρκίας, δεν είναι όμως σκόπιμο να γίνουμε τμήμα του μεσανατολικού.
Η στρατιωτική συνεργασία έχει προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον σε ΓΕΑ και ΓΕΝ, τα οποία οι Ισραηλινοί δελεάζουν με προτάσεις παροχής διευκολύνσεων και συνεργασίας στην Αν. Μεσόγειο. Προς το παρόν, οι ισραηλινές δυνάμεις ασκούνται στον ελληνικό χώρο, και, ενδεχομένως, οργανώνουν διάδρομο μελλοντικής επίθεσης κατά Ιράν μέσω Βαλκανίων, Μαύρης Θάλασσας, Υπερκαυκασίας. Δεν πιστεύω κανένας σοβαρός άνθρωπος να θέλει την Ελλάδα εμπλεκόμενη καθ οιονδήποτε τρόπο σε τέτοιες συρράξεις.
Μεταστάθμευση αεροσκαφών ή πλοίων στο Ισραήλ, αν υποθέσουμε ότι αυτά τα εννοούν και δεν τα λένε απλώς για να ανοίξουν την όρεξη, μπορεί να είναι χρησιμότατη σε περίπτωση σύρραξης με την Τουρκία. Σε τέτοια περίπτωση θα το κάνει το Ισραήλ αν έχει μπει το ίδιο σε πόλεμο, κι αν έχει μπει θα το κάνει έτσι κι αλλοιώς. Ακυρώσαμε την παραγγελία ρωσικών αμυντικών όπλων Ες 300 και τις εγγυήσεις ασφαλείας που τα συνόδευαν, δεν στέλνουμε αεροσκάφη και πλοία στην Κύπρο, προτείνουμε μόνοι μας τον αφοπλισμό του νησιού σε περίπτωση λύσης και βρήκαμε τώρα ξαφνικά το θάρρος να φτάσουμε στο Ισραήλ, χώρα που είναι σε περίπου διαρκή πόλεμο με τους γείτονές του; ¨Όλα αυτά εντάσσονται σε κάποιο διεθνοπολιτικό και στρατηγικό σχεδιασμό; Ποιος έχει κάνει, στην Ελλάδα, τέτοιο σχεδιασμό;
Τα κοινά υπουργικά συμβούλια με την Τουρκία και το Ισραήλ στερούνται σοβαρότητας. Το έκαναν Γαλλία και Γερμανία σηματοδοτώντας την πορεία ενσωμάτωσης, εμείς σκεφτόμαστε ομοσπονδία με Τουρκία και Ισραήλ;
Στερούνται σοβαρότητας, όχι όμως και συνεπειών στη διεθνή πολιτική, γιατί σηματοδοτούν διεθνώς συμμαχική σχέση με μια χώρα καταδικασμένη στη συνείδηση της διεθνούς κοινότητας. Το παλαιστινιακό έχει κεντρική πολιτική σημασία για ενάμισυ δισεκατομμύριο Μουσουλμάνους, οι χώρες των οποίων, όπως η Τυνησία σήμερα και η Αίγυπτος αύριο, μπαίνουν σε εποχή μείζονος αναταραχής. Παρά τον ευρωατλαντικό στραβισμό της τελευταίας 15ετίας, η Ελλάδα περιέπεσε μόνο σε κατάσταση κάποιας αποξένωσης, δεν είμαστε τμήμα της εικόνας του εχθρού, έχουμε εγκάρδιο παρελθόν, υποφέραμε, δεν υπήρξαμε τμήμα του σταυροφορικού και του αποικιοκρατικού σχεδίου. Συμφέρει Ελλάδα και Κύπρο να συσπειρώσουν όλο το Ισλάμ πίσω από την Τουρκία, να γίνουν τμήμα της εικόνας του εχθρού; Τι θα κάνουμε αν αύριο Τελ Αβίβ και ‘Αγκυρα τα ξαναβρούν;
Δεν είμαστε εναντίον της ανάπτυξης σχέσεων με το Ισραήλ, ισότιμων όμως, αμοιβαία επωφελών, με περιορισμό των δυνητικών κινδύνων. Φοβόμαστε ότι αυτή η ιστορία άρχισε με άσχημο και επικίνδυνο τρόπο, χωρίς να εντάσσεται σε οποιαδήποτε εθνική στρατηγική. Ούτε αντιλαμβανόμαστε γιατί η κυβέρνηση πάγωσε και τορπίλισε τις πολύ πιο φυσιολογικές σχέσεις με τη Μόσχα, συνέβαλε στην ψυχρότητα με το Βερολίνο, αλλά είναι τόσο ενθουσιασμένη με αυτές τις παράξενες συμμαχίες. Πάν μέτρον άριστον, έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, αν ήταν όντως.
ΥΓ Ο φίλος του κ. Παπανδρέου ‘Αλεξ Ρόντος υπήρξε σύμβουλος του Γεωργιανού Προέδρου Σαακασβίλι, τμήμα μιας πολυάριθμης κοινοπραξίας Αμερικανών και Ισραηλινών συμβούλων, που ενθάρρυναν τον γεωργιανό εθνικισμό, όπως ακριβώς ενθάρρυναν τον «εθνικιστή» Δημήτριο Ιωαννίδη το 1974 και με ανάλογες για τη χώρα του συνέπειες. Η Γεωργία έκανε έναν πόλεμο κατά της Ρωσίας που δεν μπορούσε παρά να χάσει, για να μπορέσουν Ισραήλ και ΗΠΑ να τιθασσεύσουν μερικές από τις γεωπολιτικές φιλοδοξίες του Πούτιν.
www.Konstantakopoulos.blogspot.com
Επίκαιρα, 20.1.2011
23/1/11
Ψήνεται νόμος περί Τύπου και μνημόνιο υποταγής…
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΔ
Συνάντηση με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γ. Πεταλωτή, έχει προγραμματιστεί για την Δευτέρα το πρωί στις 11 στην ΕΣΗΕΑ, προκειμένου να συζητηθούν θέματα τα οποία αφορούν το νόμο περί τύπου , που σύμφωνα με την ενημέρωση του ΔΣ Της ΕΣΗΕΑ, από το προεδρείο, «συντάσσεται δια χειρός Χυτήρη» .
Την μη συμμετοχή του κλάδου, σ΄ αυτές τις υπόγειες διαδικασίες, απαίτησε, στην προχθεσινή συνεδρίαση του ΔΣ, ο εκπρόσωπος της Κίνησης Επαγγελματιών Δημοσιογράφων (ΚΕΔ), Δημήτρης Τσαλαπάτης, επισημαίνοντας ότι δεν μπορεί η ΕΣΗΕΑ να βάζει πλάτη, ούτε να γίνεται άλλοθι για να κάνει η κυβέρνηση και άλλες πολιτικές εκφράσεις, αυτά που υποδεικνύουν οι βαρόνοι του τύπου και η διαπλοκή.
Πρόσχημα για τη συνάντηση με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο χρησιμοποιείται από την πλειοψηφία, δήθεν η διατύπωση τροπολογίας για την ασφάλιση των εργαζομένων στο διαδίκτυο.
Μόνο που αυτό δεν έχει γίνει μέχρι τώρα. Oι εργαζόμενοι στο διαδίκτυο μένουν ανασφάλιστοι και με αμοιβές ψίχουλα , με ευθύνη της πλειοψηφίας των 9 της ΕΣΗΕΑ, επειδή δεν υπάρχει διαμορφωμένη θέση του σωματείου αλλά και διότι:
#1. Πέρυσι το καλοκαίρι βγήκε από το νομοσχέδιο Λοβέρδου, η τροπολογία (ΆΡΘΡΟ 67), που κουτσά -στραβά προέβλεπε μια κάποια διάταξη, επειδή αφεντικά και η πρόθυμη πλειοψηφία, θέλουν την κατάσταση στο διαδίκτυο «ΧΥΜΑ», ώστε να προλάβουν να δημιουργήσουν τετελεσμένα γεγονότα με τις ηλεκτρονικές εφημερίδες και να μας κόψουν το αγγελιόσημο.
#2. Το καλοκαίρι του 2008, που ήταν έτοιμη να ψηφισθεί η σχετική διάταξη , με καθιέρωση αγγελιοσήμου για τις διαφημίσεις στο διαδίκτυο, τρείς παρατάξεις της ΕΣΗΕΑ (Νταβανέλλος, Κουμπιάς Νταουντάκη με πρόεδρο Σόμπολο) γνωστός σχολιογράφος του Μαξίμου (σήμερα), και η παρέα Πλαχούρη από τα περιοδικά, μπλοκάρισαν το θέμα με γνωμοδότηση- μαϊμού δικηγόρου, με λεφτά της ΠΟΕΣΥ, αφήνοντας τον κόσμο ανασφάλιστο και χωρίς συμβάσεις.
#3. Στο κόλπο έβαλε πλάτη και το προεδρείο του ΕΔΟΕΑΠ , αφού τα αφεντικά και το MEGA , δεν ήθελαν τότε αγγελιόσημο στο διαδίκτυο, για να το χρησιμοποιούν σαν γκρίζα ζώνη και να τρώνε το αγγελιόσημο από τα άλλα Μέσα.
Στην κατεύθυνση του νόμου περί Τύπου, γίνεται και η κουβέντα της επιτροπής διαπραγμάτευσης της ΕΣΗΕΑ, με τα αφεντικά , τα οποία θέλουν μειώσεις μισθών 15% και να απολύουν όποιον θεωρούν ότι περισσεύει ή έχει και δεύτερη δουλειά και ένα σωρό ακόμη περικοπές σε μισθούς και δικαιώματα.
Άλλωστε με την ανοχή της ΕΣΗΕΑ μειώθηκαν παράνομα από πέρυσι-παρά τις καταγγελίες μας- κατά 10% οι μισθοί στην ΕΡΤ στο ΑΠΕ, στα δημοτικά ραδιόφωνα , δώρα, καθώς και οι συντάξεις των δημοσιογράφων. ( Οι σχετικές εξαιρέσεις, π.χ. για μειώσεις μισθών στην ΕΡΤ και το ΑΠΕ, προβλέπονταν με αποφάσεις σε εφαρμογή του άρθρου 19 του Ν 3429/05,που καταργήθηκαν τελικά με τον Ν 3899/10 που ισχύει από την 1.1.2011 αλλά δεν νομιμοποιεί αυτά που έκοψαν, παράνομα, πριν από ένα χρόνο )
Καπάκι βέβαια ήρθε και η μείωση 15% των μισθών στο ΣΚΑΙ όσα ακολούθησαν και εξακολουθούν να «τρέχουν» σε ΔΟΛ, ΠΗΓΑΣΟ, ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ κι αυτά που μαγειρεύονται σε ΑΛΤΕΡ, ΑΥΡΙΑΝΗ, ΦΙΛΑΘΛΟ και στα αθλητικά φύλλα.
Με μια κουβέντα τώρα η διαπλοκή θέλει να συνεχίσει αυτό πού άρχισε η κυβέρνησή της για τα ΜΜΕ στο Δημόσιο, και να κάνει ακριβώς τα ίδια και στον ιδιωτικό τομέα.
Στην επεισοδιακή, συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ την περασμένη Πέμπτη, που έγιναν αυτές οι αποκαλύψεις, η παρέα Νταβανέλλου-Νταουντάκη- που με τον πρόεδρο Σόμπολο αποτελούν την πλειοψηφία, και τσόντα τον Κουμπιά ως ταμία, πρωτοστατούν σ΄αυτές τις ενδοτικές επαφές με τους εργοδότες, δεν μπόρεσαν να σταθούν μέσα στην αίθουσα του πέμπτου ορόφου της Ένωσης. Κάπως έτσι ό ένας μετά το άλλο άρχισαν να την κοπανάνε….
Ούτε βέβαια μπόρεσαν να δικαιολογήσουν πώς τόλμησαν να προτείνουν μηδενικές αυξήσεις, όταν, εκτός των άλλων, οι μισθοί έχουν ήδη μειωθεί. Και ούτε κατάφεραν να διαψεύσουν ότι δέχτηκαν ακόμη και να συζητήσουν τη συγκρότηση 4μελούς επιτροπής αφεντικών και ΕΣΗΕΑ , για να μπουν σε δεύτερη μοίρα (αν δεν απολυθούν) όσοι συνάδελφοι έχουν και άλλη δουλειά.
Ήδη στην Ελευθεροτυπία, τον Πήγασο και τον ΔΟΛ από προχθές πήρε μπροστά η μηχανή για τις νέες αυτές προγραφές, λόγω και άλλης δουλειάς, με ανακοινώσεις της ιδιοκτησίας.
Η θέση της ΚΕΔ είναι «ούτε ρούπι πίσω από τα θεσμικά που προβλέπουν οι συμβάσεις» και να πληρώσουν οι εργοδότες αυτά που χρωστάνε. Δεν νομιμοποιούμε ούτε τις μειώσεις και τις περικοπές που έγιναν παράνομα, ούτε βέβαια τις απολύσεις…..
Οι εκπρόσωποι της ΚΕΔ στο ΔΣ και στο Μικτό Συμβούλιο δηλώνουν για ακόμη φορά ότι:
# δεν συμμετέχουν στις κουβέντες για το Μνημόνιο Υποταγής, το οποίο η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ βαφτίζει σύμβαση και το παζαρεύει με εκδότες και κανάλια.
# επιμένουν στις προτάσεις που έχουν καταθέσει στο ΔΣ για ΣΣΕ, για μισθούς, συντάξεις χωρίς περικοπές και κινητοποιήσεις με στρατηγική σχέδιο στόχο και διάρκεια.
# δεν θα δεχτούν κανένα νόμο περί τύπου ούτε την ΕΡΤ , το ΑΠΕ και τα δημοτικά ΜΜΕ στο σφυρί για να πάρουν τεμάχια, συχνότητες η ακίνητα οι βαρόνοι.
# να μας δοθούν πίσω ότι κόψανε από μισθούς και συντάξεις επειδή αυτό αποτελεί βάρβαρη υπεξαίρεση.
# την ευθύνη για τη σφαγή των συμβασιούχων στην ΕΡΤ έχει ακέραια η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και της ΠΟΕΣΥ, επειδή αυτό συμφώνησαν με την Κυβέρνηση και είναι πίσω από το μακρύ χέρι συγκεκριμένων πολιτικών γραφείων, που εκπροσωπούνται στο ΔΣ της ΕΡΤ.
Ο Κλάδος, δεν εμπιστεύεται την πλειοψηφία της παρακμής στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, ούτε για μια ώρα παραπάνω.
Και απαιτεί την παραίτηση τους, γενική συνέλευση και ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΡΑ.
ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ
Συνάντηση με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γ. Πεταλωτή, έχει προγραμματιστεί για την Δευτέρα το πρωί στις 11 στην ΕΣΗΕΑ, προκειμένου να συζητηθούν θέματα τα οποία αφορούν το νόμο περί τύπου , που σύμφωνα με την ενημέρωση του ΔΣ Της ΕΣΗΕΑ, από το προεδρείο, «συντάσσεται δια χειρός Χυτήρη» .
Την μη συμμετοχή του κλάδου, σ΄ αυτές τις υπόγειες διαδικασίες, απαίτησε, στην προχθεσινή συνεδρίαση του ΔΣ, ο εκπρόσωπος της Κίνησης Επαγγελματιών Δημοσιογράφων (ΚΕΔ), Δημήτρης Τσαλαπάτης, επισημαίνοντας ότι δεν μπορεί η ΕΣΗΕΑ να βάζει πλάτη, ούτε να γίνεται άλλοθι για να κάνει η κυβέρνηση και άλλες πολιτικές εκφράσεις, αυτά που υποδεικνύουν οι βαρόνοι του τύπου και η διαπλοκή.
Πρόσχημα για τη συνάντηση με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο χρησιμοποιείται από την πλειοψηφία, δήθεν η διατύπωση τροπολογίας για την ασφάλιση των εργαζομένων στο διαδίκτυο.
Μόνο που αυτό δεν έχει γίνει μέχρι τώρα. Oι εργαζόμενοι στο διαδίκτυο μένουν ανασφάλιστοι και με αμοιβές ψίχουλα , με ευθύνη της πλειοψηφίας των 9 της ΕΣΗΕΑ, επειδή δεν υπάρχει διαμορφωμένη θέση του σωματείου αλλά και διότι:
#1. Πέρυσι το καλοκαίρι βγήκε από το νομοσχέδιο Λοβέρδου, η τροπολογία (ΆΡΘΡΟ 67), που κουτσά -στραβά προέβλεπε μια κάποια διάταξη, επειδή αφεντικά και η πρόθυμη πλειοψηφία, θέλουν την κατάσταση στο διαδίκτυο «ΧΥΜΑ», ώστε να προλάβουν να δημιουργήσουν τετελεσμένα γεγονότα με τις ηλεκτρονικές εφημερίδες και να μας κόψουν το αγγελιόσημο.
#2. Το καλοκαίρι του 2008, που ήταν έτοιμη να ψηφισθεί η σχετική διάταξη , με καθιέρωση αγγελιοσήμου για τις διαφημίσεις στο διαδίκτυο, τρείς παρατάξεις της ΕΣΗΕΑ (Νταβανέλλος, Κουμπιάς Νταουντάκη με πρόεδρο Σόμπολο) γνωστός σχολιογράφος του Μαξίμου (σήμερα), και η παρέα Πλαχούρη από τα περιοδικά, μπλοκάρισαν το θέμα με γνωμοδότηση- μαϊμού δικηγόρου, με λεφτά της ΠΟΕΣΥ, αφήνοντας τον κόσμο ανασφάλιστο και χωρίς συμβάσεις.
#3. Στο κόλπο έβαλε πλάτη και το προεδρείο του ΕΔΟΕΑΠ , αφού τα αφεντικά και το MEGA , δεν ήθελαν τότε αγγελιόσημο στο διαδίκτυο, για να το χρησιμοποιούν σαν γκρίζα ζώνη και να τρώνε το αγγελιόσημο από τα άλλα Μέσα.
Στην κατεύθυνση του νόμου περί Τύπου, γίνεται και η κουβέντα της επιτροπής διαπραγμάτευσης της ΕΣΗΕΑ, με τα αφεντικά , τα οποία θέλουν μειώσεις μισθών 15% και να απολύουν όποιον θεωρούν ότι περισσεύει ή έχει και δεύτερη δουλειά και ένα σωρό ακόμη περικοπές σε μισθούς και δικαιώματα.
Άλλωστε με την ανοχή της ΕΣΗΕΑ μειώθηκαν παράνομα από πέρυσι-παρά τις καταγγελίες μας- κατά 10% οι μισθοί στην ΕΡΤ στο ΑΠΕ, στα δημοτικά ραδιόφωνα , δώρα, καθώς και οι συντάξεις των δημοσιογράφων. ( Οι σχετικές εξαιρέσεις, π.χ. για μειώσεις μισθών στην ΕΡΤ και το ΑΠΕ, προβλέπονταν με αποφάσεις σε εφαρμογή του άρθρου 19 του Ν 3429/05,που καταργήθηκαν τελικά με τον Ν 3899/10 που ισχύει από την 1.1.2011 αλλά δεν νομιμοποιεί αυτά που έκοψαν, παράνομα, πριν από ένα χρόνο )
Καπάκι βέβαια ήρθε και η μείωση 15% των μισθών στο ΣΚΑΙ όσα ακολούθησαν και εξακολουθούν να «τρέχουν» σε ΔΟΛ, ΠΗΓΑΣΟ, ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ κι αυτά που μαγειρεύονται σε ΑΛΤΕΡ, ΑΥΡΙΑΝΗ, ΦΙΛΑΘΛΟ και στα αθλητικά φύλλα.
Με μια κουβέντα τώρα η διαπλοκή θέλει να συνεχίσει αυτό πού άρχισε η κυβέρνησή της για τα ΜΜΕ στο Δημόσιο, και να κάνει ακριβώς τα ίδια και στον ιδιωτικό τομέα.
Στην επεισοδιακή, συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ την περασμένη Πέμπτη, που έγιναν αυτές οι αποκαλύψεις, η παρέα Νταβανέλλου-Νταουντάκη- που με τον πρόεδρο Σόμπολο αποτελούν την πλειοψηφία, και τσόντα τον Κουμπιά ως ταμία, πρωτοστατούν σ΄αυτές τις ενδοτικές επαφές με τους εργοδότες, δεν μπόρεσαν να σταθούν μέσα στην αίθουσα του πέμπτου ορόφου της Ένωσης. Κάπως έτσι ό ένας μετά το άλλο άρχισαν να την κοπανάνε….
Ούτε βέβαια μπόρεσαν να δικαιολογήσουν πώς τόλμησαν να προτείνουν μηδενικές αυξήσεις, όταν, εκτός των άλλων, οι μισθοί έχουν ήδη μειωθεί. Και ούτε κατάφεραν να διαψεύσουν ότι δέχτηκαν ακόμη και να συζητήσουν τη συγκρότηση 4μελούς επιτροπής αφεντικών και ΕΣΗΕΑ , για να μπουν σε δεύτερη μοίρα (αν δεν απολυθούν) όσοι συνάδελφοι έχουν και άλλη δουλειά.
Ήδη στην Ελευθεροτυπία, τον Πήγασο και τον ΔΟΛ από προχθές πήρε μπροστά η μηχανή για τις νέες αυτές προγραφές, λόγω και άλλης δουλειάς, με ανακοινώσεις της ιδιοκτησίας.
Η θέση της ΚΕΔ είναι «ούτε ρούπι πίσω από τα θεσμικά που προβλέπουν οι συμβάσεις» και να πληρώσουν οι εργοδότες αυτά που χρωστάνε. Δεν νομιμοποιούμε ούτε τις μειώσεις και τις περικοπές που έγιναν παράνομα, ούτε βέβαια τις απολύσεις…..
Οι εκπρόσωποι της ΚΕΔ στο ΔΣ και στο Μικτό Συμβούλιο δηλώνουν για ακόμη φορά ότι:
# δεν συμμετέχουν στις κουβέντες για το Μνημόνιο Υποταγής, το οποίο η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ βαφτίζει σύμβαση και το παζαρεύει με εκδότες και κανάλια.
# επιμένουν στις προτάσεις που έχουν καταθέσει στο ΔΣ για ΣΣΕ, για μισθούς, συντάξεις χωρίς περικοπές και κινητοποιήσεις με στρατηγική σχέδιο στόχο και διάρκεια.
# δεν θα δεχτούν κανένα νόμο περί τύπου ούτε την ΕΡΤ , το ΑΠΕ και τα δημοτικά ΜΜΕ στο σφυρί για να πάρουν τεμάχια, συχνότητες η ακίνητα οι βαρόνοι.
# να μας δοθούν πίσω ότι κόψανε από μισθούς και συντάξεις επειδή αυτό αποτελεί βάρβαρη υπεξαίρεση.
# την ευθύνη για τη σφαγή των συμβασιούχων στην ΕΡΤ έχει ακέραια η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και της ΠΟΕΣΥ, επειδή αυτό συμφώνησαν με την Κυβέρνηση και είναι πίσω από το μακρύ χέρι συγκεκριμένων πολιτικών γραφείων, που εκπροσωπούνται στο ΔΣ της ΕΡΤ.
Ο Κλάδος, δεν εμπιστεύεται την πλειοψηφία της παρακμής στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, ούτε για μια ώρα παραπάνω.
Και απαιτεί την παραίτηση τους, γενική συνέλευση και ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΡΑ.
ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ
21/1/11
Το σενάριο των πρόωρων εκλογών
Του Δημήτρη Κωνσταντίνου
http://e-parembasis.blogspot.com/2011/01/blog-post_8114.html
Σε εκλογές φαίνεται πως θα οδηγήσει τη χώρα, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, ο Γ. Παπανδρεόυ μέσα στην Άνοιξη, δεχόμενος εισηγήσεις πολύ στενών συνεργατών του, οι οποίοι θεωρούν απαραίτητη μια τέτοια εξέλιξη, ώστε αναβαπτισμένος με τη λαϊκή εντολή να μπορέσει να προχωρήσει το αμέσως επόμενο διάστημα απρόσκοπτα, στις επώδυνες αλλαγές που προβλέπονται απ' το μνημόνιο και όχι μόνο...
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της "Παρέμβασης", ο Γιώργος Παπανδρεόυ και οι στενοί του συνεργάτες του φαίνεται να καταλήγουν στη λύση της κάλπης μέχρι τον Απρίλιο.
Ο συνομιλητής μας υποστήριξε πως λόγω της κρισμότητας του επόμενου διαστήματος η κυβέρνηση δεν θέλει να αφήνει την εντύπωση ότι διαχειρίζεται τόσο σημαντικά θέματα έχοντας απωλέσει τη λαϊκή συγκατάθεση. Κι αυτή θα επιχειρήσει να πάρει εκ νέου με τις εκλογές, παρόλο που το ενδεχόμενο αυτό αποκλείουν σε κάθε ευκαιρία με δηλώσεις τους τα στελέχη της κυβέρνησης και του κόμματος.
Οι θιασώτες της ιδέας, που φαίνεται ως αυτή τη στιγμή να αποδέχεται ο πρωθυπουργός, εκτιμούν ότι οι συνθήκες είναι ιδανικές και ευνοούν την εκλογική επικράτηση του ΠΑΣΟΚ, καθώς όπως συνάγεται κι απ' τις δημοσκοπήσεις, το κυβερνών κόμμα παρά τα πρωτοφανή σε σκληρότητα αντιλαϊκά μέτρα που πήρε, την λογική κυβερνητική φθορά και τον κοινωνικό αντίκτυπο των μέτρων, συνεχίζει να προηγείται με διαφορές αστρονομικές, δεδομένων των συνθηκών. Αν δε εντός του επόμενου διαστήματος η κυβέρνηση καταφέρει εκτός της επιμήκυνσης του χρέους (που θεωρείται βέβαιη) να πετύχει και μείωση των επιτοκίων στα δάνεια που έχει ήδη συνάψει, τότε, (άσχετα με την αμφίβολη ουσιαστική συμβολή των δύο αυτών εξελίξεων στην πραγματική οικονομία) θα έχει στα χέρια της δύο πολύ ισχυρά επικοινωνιακά χαρτιά, που μπορεί να χρησιμοποιήσει προεκλογικά.
Ένας επιπλέον λόγος που συνηγορεί στην απόφαση για κάλπες, είναι η αδυναμία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να προσπορίσει οφέλη και να ανεβάσει τα ποσοστά της παρά την σταθερή αντιμνημονιακή ρητορία. Αντίθετα όπως επισημαίνουν, οι αμφίσημες όπως τις θεωρούν, δηλώσεις Σαμαρά σε συνδυασμό με τις διαβεβαιώσεις του προς την τρόϊκα ότι θα σεβαστεί τους όρους του μνημονίου, θολώνουν τα νερά και εδραιώνουν στον λαό την πεποίθηση ότι η ΝΔ δεν θα μπορέσει να τον προστατεύσει - ακόμα κι αν κερδίσει τις εκλογές - απ' τη λαίλαπα του μνημονίου.
Παράλληλα, την αδυναμια αυτή της αντιπολίτευσης - πάντα κατά την εκτίμηση της Ιπποκράτους - ενισχύει παραδόξως κι ο ανασχηματισμός που έγινε στην σκιώδη κυβέρνηση της ΝΔ που παρά τις προσδοκίες, μόνο ανανέωση δεν σηματοδότησε, αφού συμπεριέλαβε, χάριν κομματικών ισορροπιών, πρόσωπα που έχουν συνδεθεί με το πρόσφατο (αλγεινό) παρελθόν όπως οι Γ. Γιακουμάτος, Α. Νάκος, Α. Γιαννόπουλος. Πρόσωπα που ξυπνούν στη συνείδηση του κόσμου κάθε άλλο παρά ευγενικά συναισθήματα. Ουσιαστικά, εκτιμούν οι επιτελείς στην Ιπποκράτους, πως αυτή ήταν η χαριστική βολή στην προσπάθεια ανάκαμψης της ΝΔ αφού κατέδειξε την αδυναμία του κ. Σαμαρά να προχωρήσει σε τομές, ειδικά σε στιγμές κρίσιμες τόσο για τον τόπο όσο και για το κόμμα του. "Αφού δεν κάνει τώρα τις τομές, πότε θα τις κάνει;", αναρωτιούνται.
Με βάση τα παραπάνω, όσοι εισηγούνται εκλογές στον πρωθυπουργό θεωρούν ως πιο πιθανά δύο σενάρια για την έκβαση των εκλογών. Ένα καλό κι ένα χειρότερο ωστόσο καθόλου καταστροφικό για το κυβερνών κόμμα και για τον ίδιο τον Γ. Παπανδρέου.
Πιο συγκεκριμένα το πρώτο σενάριο που θεωρούν και το πιθανότερο είναι η επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές με ποσοστά που θα του επιτρέπει - έστω οριακά - τη συγκρότηση αυτοδύναμης κυβέρνησης. Σε μια τέτοια περίπτωση τα χέρια της νέας κυβέρνησης θα είναι λυμένα για να προχωρήσει στις αλλαγές όχι μόνο αυτές που προβλέπονται απ' το μνημόνιο αλλά και κάποιες άλλες που ίσως προκύψουν στην πορεία…Μιλάμε για αλλαγές και μέτρα σοκ, που όπως έχει τονίσει σε ανύποπτο χρόνο ο Ανδρέας Λοβέρδος "κανένας πρωθυπουργός και καμιά κυβέρνηση δεν θα μπορούσαν να πάρουν". Επιπλέον με νωπή τη λαϊκή εντολή θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε μια θεαματική κίνηση όσον αφορά την οικονομία κι αυτή δεν είναι άλλη απ' την αναδιάρθρωση του χρέους. Πολλοί δε εντός της κυβέρνησης την τοποθετούν χρονικά κοντά στο Μάϊο, καθώς βλέπουν ότι τα περιθώρια στενεύουν, αφού τα μεγέθη δεν βγαίνουν κι η οικονομία στραγγαλίζεται, απ' την ασφυκτική λιτότητα.
Το δεύτερο σενάριο αφορά πάλι πρωτιά του ΠΑΣΟΚ (την πρωτιά την θεωρούν βέβαιη στην Ιπποκράτους) αλλά με ποσοστά που δεν επιτρέπουν συγκρότηση αυτοδύναμης κυβέρνησης και θα οδηγούν μοιραία σε κυβέρνηση συνεργασίας. Σε μια τέτοια περίπτωση πιστεύουν - όπως μας είπε ο συνομιλητής μας- ότι θα βρούν ανταπόκριση καθώς είναι αρκετοί οι πρόθυμοι, που περιμένουν πως και πως ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Σίγουρη σε μια τέτοια κυβέρνηση θεωρείται η συμμετοχή του ΛΑΟΣ, αλλά και των νεοπαγών κομμάτων του κ. Κουβέλη και της κ. Μπακογιάννη, εφόσον καταφέρουν να μπουν στη Βουλή. Απ' αυτήν την εξέλιξη, οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι πάλι κερδισμένο θα βγει το ΠΑΣΟΚ κυρίως στην συνείδηση του κόσμου, αφού θα φαίνεται ως το κόμμα που πρωτοστάτησε στη σωτηρία (ή "σωτηρία" λέμε εμείς) της χώρας, ενώ παράλληλα θα απομονωθεί πολιτικά η ΝΔ, ως το κόμμα που έθεσε το κομματικό συμφέρον πάνω απ' το εθνικό.
Ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών «βλέπει» και ο Γ. Καρατζαφέρης
Ως ένα εξαιρετικά πιθανό και σοβαρό σενάριο, χαρακτήρισε ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Σε δηλώσεις του στο ραδιόφωνο «Βήμα FM» ο κ.Καρατζαφέρης εκτίμησε ότι τα περί εκλογών «είναι ένα σενάριο το οποίο ο πρωθυπουργός εξετάζει πολύ σοβαρά».Εξέφρασε δε την πεποίθηση ότι έχουν γίνει οι απαραίτητες συζητήσεις και βολιδοσκοπήσεις και είπε ότι οι πιθανές εκλογές, θα διεξαχθούν με «λίστα», για να ξεκαθαρίσουν οι δύο αρχηγοί, τα εσωτερικά προβλήματα που έχουν στα κόμματα τους,
Ακόμη υποστήριξε ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου θα αποδεχτεί την θέση του ΓΓ του ΟΗΕ: «Η αποδοχή της θέσης του ΓΓ του ΟΗΕ από κ. Παπανδρέου, δεν θα είναι απόδραση τύπου Καραμανλή», είπε ο κ. Καρατζαφέρης
http://e-parembasis.blogspot.com/2011/01/blog-post_8114.html
Σε εκλογές φαίνεται πως θα οδηγήσει τη χώρα, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, ο Γ. Παπανδρεόυ μέσα στην Άνοιξη, δεχόμενος εισηγήσεις πολύ στενών συνεργατών του, οι οποίοι θεωρούν απαραίτητη μια τέτοια εξέλιξη, ώστε αναβαπτισμένος με τη λαϊκή εντολή να μπορέσει να προχωρήσει το αμέσως επόμενο διάστημα απρόσκοπτα, στις επώδυνες αλλαγές που προβλέπονται απ' το μνημόνιο και όχι μόνο...
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της "Παρέμβασης", ο Γιώργος Παπανδρεόυ και οι στενοί του συνεργάτες του φαίνεται να καταλήγουν στη λύση της κάλπης μέχρι τον Απρίλιο.
Ο συνομιλητής μας υποστήριξε πως λόγω της κρισμότητας του επόμενου διαστήματος η κυβέρνηση δεν θέλει να αφήνει την εντύπωση ότι διαχειρίζεται τόσο σημαντικά θέματα έχοντας απωλέσει τη λαϊκή συγκατάθεση. Κι αυτή θα επιχειρήσει να πάρει εκ νέου με τις εκλογές, παρόλο που το ενδεχόμενο αυτό αποκλείουν σε κάθε ευκαιρία με δηλώσεις τους τα στελέχη της κυβέρνησης και του κόμματος.
Οι θιασώτες της ιδέας, που φαίνεται ως αυτή τη στιγμή να αποδέχεται ο πρωθυπουργός, εκτιμούν ότι οι συνθήκες είναι ιδανικές και ευνοούν την εκλογική επικράτηση του ΠΑΣΟΚ, καθώς όπως συνάγεται κι απ' τις δημοσκοπήσεις, το κυβερνών κόμμα παρά τα πρωτοφανή σε σκληρότητα αντιλαϊκά μέτρα που πήρε, την λογική κυβερνητική φθορά και τον κοινωνικό αντίκτυπο των μέτρων, συνεχίζει να προηγείται με διαφορές αστρονομικές, δεδομένων των συνθηκών. Αν δε εντός του επόμενου διαστήματος η κυβέρνηση καταφέρει εκτός της επιμήκυνσης του χρέους (που θεωρείται βέβαιη) να πετύχει και μείωση των επιτοκίων στα δάνεια που έχει ήδη συνάψει, τότε, (άσχετα με την αμφίβολη ουσιαστική συμβολή των δύο αυτών εξελίξεων στην πραγματική οικονομία) θα έχει στα χέρια της δύο πολύ ισχυρά επικοινωνιακά χαρτιά, που μπορεί να χρησιμοποιήσει προεκλογικά.
Ένας επιπλέον λόγος που συνηγορεί στην απόφαση για κάλπες, είναι η αδυναμία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να προσπορίσει οφέλη και να ανεβάσει τα ποσοστά της παρά την σταθερή αντιμνημονιακή ρητορία. Αντίθετα όπως επισημαίνουν, οι αμφίσημες όπως τις θεωρούν, δηλώσεις Σαμαρά σε συνδυασμό με τις διαβεβαιώσεις του προς την τρόϊκα ότι θα σεβαστεί τους όρους του μνημονίου, θολώνουν τα νερά και εδραιώνουν στον λαό την πεποίθηση ότι η ΝΔ δεν θα μπορέσει να τον προστατεύσει - ακόμα κι αν κερδίσει τις εκλογές - απ' τη λαίλαπα του μνημονίου.
Παράλληλα, την αδυναμια αυτή της αντιπολίτευσης - πάντα κατά την εκτίμηση της Ιπποκράτους - ενισχύει παραδόξως κι ο ανασχηματισμός που έγινε στην σκιώδη κυβέρνηση της ΝΔ που παρά τις προσδοκίες, μόνο ανανέωση δεν σηματοδότησε, αφού συμπεριέλαβε, χάριν κομματικών ισορροπιών, πρόσωπα που έχουν συνδεθεί με το πρόσφατο (αλγεινό) παρελθόν όπως οι Γ. Γιακουμάτος, Α. Νάκος, Α. Γιαννόπουλος. Πρόσωπα που ξυπνούν στη συνείδηση του κόσμου κάθε άλλο παρά ευγενικά συναισθήματα. Ουσιαστικά, εκτιμούν οι επιτελείς στην Ιπποκράτους, πως αυτή ήταν η χαριστική βολή στην προσπάθεια ανάκαμψης της ΝΔ αφού κατέδειξε την αδυναμία του κ. Σαμαρά να προχωρήσει σε τομές, ειδικά σε στιγμές κρίσιμες τόσο για τον τόπο όσο και για το κόμμα του. "Αφού δεν κάνει τώρα τις τομές, πότε θα τις κάνει;", αναρωτιούνται.
Με βάση τα παραπάνω, όσοι εισηγούνται εκλογές στον πρωθυπουργό θεωρούν ως πιο πιθανά δύο σενάρια για την έκβαση των εκλογών. Ένα καλό κι ένα χειρότερο ωστόσο καθόλου καταστροφικό για το κυβερνών κόμμα και για τον ίδιο τον Γ. Παπανδρέου.
Πιο συγκεκριμένα το πρώτο σενάριο που θεωρούν και το πιθανότερο είναι η επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές με ποσοστά που θα του επιτρέπει - έστω οριακά - τη συγκρότηση αυτοδύναμης κυβέρνησης. Σε μια τέτοια περίπτωση τα χέρια της νέας κυβέρνησης θα είναι λυμένα για να προχωρήσει στις αλλαγές όχι μόνο αυτές που προβλέπονται απ' το μνημόνιο αλλά και κάποιες άλλες που ίσως προκύψουν στην πορεία…Μιλάμε για αλλαγές και μέτρα σοκ, που όπως έχει τονίσει σε ανύποπτο χρόνο ο Ανδρέας Λοβέρδος "κανένας πρωθυπουργός και καμιά κυβέρνηση δεν θα μπορούσαν να πάρουν". Επιπλέον με νωπή τη λαϊκή εντολή θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε μια θεαματική κίνηση όσον αφορά την οικονομία κι αυτή δεν είναι άλλη απ' την αναδιάρθρωση του χρέους. Πολλοί δε εντός της κυβέρνησης την τοποθετούν χρονικά κοντά στο Μάϊο, καθώς βλέπουν ότι τα περιθώρια στενεύουν, αφού τα μεγέθη δεν βγαίνουν κι η οικονομία στραγγαλίζεται, απ' την ασφυκτική λιτότητα.
Το δεύτερο σενάριο αφορά πάλι πρωτιά του ΠΑΣΟΚ (την πρωτιά την θεωρούν βέβαιη στην Ιπποκράτους) αλλά με ποσοστά που δεν επιτρέπουν συγκρότηση αυτοδύναμης κυβέρνησης και θα οδηγούν μοιραία σε κυβέρνηση συνεργασίας. Σε μια τέτοια περίπτωση πιστεύουν - όπως μας είπε ο συνομιλητής μας- ότι θα βρούν ανταπόκριση καθώς είναι αρκετοί οι πρόθυμοι, που περιμένουν πως και πως ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Σίγουρη σε μια τέτοια κυβέρνηση θεωρείται η συμμετοχή του ΛΑΟΣ, αλλά και των νεοπαγών κομμάτων του κ. Κουβέλη και της κ. Μπακογιάννη, εφόσον καταφέρουν να μπουν στη Βουλή. Απ' αυτήν την εξέλιξη, οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι πάλι κερδισμένο θα βγει το ΠΑΣΟΚ κυρίως στην συνείδηση του κόσμου, αφού θα φαίνεται ως το κόμμα που πρωτοστάτησε στη σωτηρία (ή "σωτηρία" λέμε εμείς) της χώρας, ενώ παράλληλα θα απομονωθεί πολιτικά η ΝΔ, ως το κόμμα που έθεσε το κομματικό συμφέρον πάνω απ' το εθνικό.
Ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών «βλέπει» και ο Γ. Καρατζαφέρης
Ως ένα εξαιρετικά πιθανό και σοβαρό σενάριο, χαρακτήρισε ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Σε δηλώσεις του στο ραδιόφωνο «Βήμα FM» ο κ.Καρατζαφέρης εκτίμησε ότι τα περί εκλογών «είναι ένα σενάριο το οποίο ο πρωθυπουργός εξετάζει πολύ σοβαρά».Εξέφρασε δε την πεποίθηση ότι έχουν γίνει οι απαραίτητες συζητήσεις και βολιδοσκοπήσεις και είπε ότι οι πιθανές εκλογές, θα διεξαχθούν με «λίστα», για να ξεκαθαρίσουν οι δύο αρχηγοί, τα εσωτερικά προβλήματα που έχουν στα κόμματα τους,
Ακόμη υποστήριξε ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου θα αποδεχτεί την θέση του ΓΓ του ΟΗΕ: «Η αποδοχή της θέσης του ΓΓ του ΟΗΕ από κ. Παπανδρέου, δεν θα είναι απόδραση τύπου Καραμανλή», είπε ο κ. Καρατζαφέρης
Επιτέλους πράσινη ανάπτυξη
Η παραγωγή οπίου στο Αφγανιστάν θα αυξηθεί το 2011 και η τιμή πήγε 164% πάνω
Η αύξηση των τιμών του οπίου θ αυξήσει τη παραγωγή του στο Αφγανιστάν το 2011, για πρώτη φορά μετά από τέσσερα (μαύρα) χρόνια (ύφεσης) , σύμφωνα με την έκθεση της υπηρεσίας των Ηνωμένων Εθνών για τα ναρκωτικά που δόθηκε στην δημοσιότητα σήμερα στη Βιέννη.
Η συνολική συγκομιδή μειώθηκε σχεδόν κατά 50% το 2010, λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών και των ασθενειών των φυτών, και αυτό, αύξησε την τιμή της σοδειάς του οπίου κατά 164%.
«Αυτή η «χρυσοφόρα φλέβα», θα δώσει στους γεωργούς ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσουν την καλλιέργεια οπίου, και ακόμη και να επεκτείνουν την καλλιέργειά του το 2011», αναφέρουν το Γραφείο του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα (UNODC), και το Αφγανικό υπουργείο για την καταπολέμηση των ναρκωτικών, στην κοινή ετήσια έκθεσή τους.
Η παράνομη καλλιέργεια οπίου έγινε επίσης πιο ελκυστική καθώς η τιμή του σιταριού έπεσε.
Η επιφάνεια σε εκτάρια όπου τα φυτά αυτά ξεριζώθηκαν έπεσε στο χαμηλότερο των τελευταίων πέντε ετών, καθώς οι δυνάμεις της κεντρικής κυβέρνησης σταμάτησαν τις εκστρατείες κατά του οπίου, ενώ μόνο οι επαρχιακές αρχές συνέχισαν να το κάνουν.
Το UNODC κατέγραψε αυξήσεις περιοχών καλλιέργειας κατά 97% στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας. Αλλά, όπως και τα προηγούμενα έτη, οι κύριες περιοχές καλλιέργειας είναι στα νότια και τα δυτικά, όπου οι Ταλιμπάν είναι πιο δραστήριοι.
Η αύξηση των τιμών του οπίου θ αυξήσει τη παραγωγή του στο Αφγανιστάν το 2011, για πρώτη φορά μετά από τέσσερα (μαύρα) χρόνια (ύφεσης) , σύμφωνα με την έκθεση της υπηρεσίας των Ηνωμένων Εθνών για τα ναρκωτικά που δόθηκε στην δημοσιότητα σήμερα στη Βιέννη.
Η συνολική συγκομιδή μειώθηκε σχεδόν κατά 50% το 2010, λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών και των ασθενειών των φυτών, και αυτό, αύξησε την τιμή της σοδειάς του οπίου κατά 164%.
«Αυτή η «χρυσοφόρα φλέβα», θα δώσει στους γεωργούς ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσουν την καλλιέργεια οπίου, και ακόμη και να επεκτείνουν την καλλιέργειά του το 2011», αναφέρουν το Γραφείο του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα (UNODC), και το Αφγανικό υπουργείο για την καταπολέμηση των ναρκωτικών, στην κοινή ετήσια έκθεσή τους.
Η παράνομη καλλιέργεια οπίου έγινε επίσης πιο ελκυστική καθώς η τιμή του σιταριού έπεσε.
Η επιφάνεια σε εκτάρια όπου τα φυτά αυτά ξεριζώθηκαν έπεσε στο χαμηλότερο των τελευταίων πέντε ετών, καθώς οι δυνάμεις της κεντρικής κυβέρνησης σταμάτησαν τις εκστρατείες κατά του οπίου, ενώ μόνο οι επαρχιακές αρχές συνέχισαν να το κάνουν.
Το UNODC κατέγραψε αυξήσεις περιοχών καλλιέργειας κατά 97% στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας. Αλλά, όπως και τα προηγούμενα έτη, οι κύριες περιοχές καλλιέργειας είναι στα νότια και τα δυτικά, όπου οι Ταλιμπάν είναι πιο δραστήριοι.
20/1/11
Μίλησε το ΔΟΛιο Κύμβαλο
«Σταράτες κουβέντες από τον Κώστα Γεωργουσόπουλο» – «Σιωπούν οι πνευματικοί άνθρωποι αφού δεν ακούγονται»
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Αργά, πολύ αργά ο…. προοδευτισμός του, ανακάλυψε τη σιωπή, του γονατισμένου "πνευματικού" κόσμου. Δεν άκουσε, δεν είδε, δεν διάβασε και τους απειροελάχιστους απροσκύνητους; Θέμα δικό του!
Μπορεί να μας εμφανίσει ένα κριτικό του κείμενο κατά της πρόστυχης εξουσίας; Τώρα αποφάσισε να μας πει τις "σταράτες κουβέντες" γιατι του έκοψαν την εκπομπή του στην τηλεόραση της ΕΡΤ, την "Παράβαση", την οποία ούτε γνώριζα ότι υπάρχει.
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Αργά, πολύ αργά ο…. προοδευτισμός του, ανακάλυψε τη σιωπή, του γονατισμένου "πνευματικού" κόσμου. Δεν άκουσε, δεν είδε, δεν διάβασε και τους απειροελάχιστους απροσκύνητους; Θέμα δικό του!
Μπορεί να μας εμφανίσει ένα κριτικό του κείμενο κατά της πρόστυχης εξουσίας; Τώρα αποφάσισε να μας πει τις "σταράτες κουβέντες" γιατι του έκοψαν την εκπομπή του στην τηλεόραση της ΕΡΤ, την "Παράβαση", την οποία ούτε γνώριζα ότι υπάρχει.
Τα παντελόνια των στρατηγών και των προέδρων των ενώσεων αποστράτων αξιωματικών της τέως Ελληνικής Χωροφυλακής
Με μεγάλη μου έκπληξη στην ηλικία των 52 ετών διεπίστωσα σήμερα 20-01-2011
ότι στο μαρτυρικό τόπο του Μακρυγιάννη, δίπλα από το μοντέρνο μουσείο της Ακρόπολης και πάνω στον τοίχο της εκκλησίας του Αϊ Γιώργη υπάρχει μία μαρμάρινη επιγραφή, στην οποία αναγράφονται τα ονόματα των παλικαριών αστυνομικών που έδωσαν τη ζωή τους για τη θρησκεία, την πατρίδα και τη δημοκρατία. Έτσι, τουλάχιστον γράφει.
Το ηρώον αυτό των πεσόντων είναι αδύνατο να το δει κάποιος, γιατί κάποιοι στρατηγοί φρόντισαν να είναι επιμελώς κρυμμένο πίσω από τα φύλλα από κάποιες γλάστρες, πού είναι τοποθετημένες επί τούτου.
Οι εκάστοτε στρατηγίσκοι της Ελληνικής Αστυνομίας "περί άλλων ετύρβαζαν" και ενδιαφέρονταν μόνο για το καρεκλάκι τους. Έτσι, αυτή η γιορτή που όλοι ακούμε ότι γίνεται κάπου στο Δεκέμβρη να είναι γιορτή ΜΙΣΟΥΣ.
Ή λοιπόν πετάμε στα σκουπίδια τη μαρμάρινη επιγραφή ή την αποδίδουμε στην κοινή θέα συμφωνούντες με το περιεχόμενό της. Σε κάθε περίπτωση, αυτοί που την τοποθέτησαν με αυτόν τον τρόπο αποδεικνύουν για ακόμη μία φορά ότι τα έργα και οι ημέρες τους συνετρίβησαν ως σκεύη κεραμέως.
Και ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί φτάσαμε ως εδώ. Όσοι δε γνωρίζουν την ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν.
ΣΕΡΡΗΣ ΘΩΜΑΣ
ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ Β΄ε.α.
ότι στο μαρτυρικό τόπο του Μακρυγιάννη, δίπλα από το μοντέρνο μουσείο της Ακρόπολης και πάνω στον τοίχο της εκκλησίας του Αϊ Γιώργη υπάρχει μία μαρμάρινη επιγραφή, στην οποία αναγράφονται τα ονόματα των παλικαριών αστυνομικών που έδωσαν τη ζωή τους για τη θρησκεία, την πατρίδα και τη δημοκρατία. Έτσι, τουλάχιστον γράφει.
Το ηρώον αυτό των πεσόντων είναι αδύνατο να το δει κάποιος, γιατί κάποιοι στρατηγοί φρόντισαν να είναι επιμελώς κρυμμένο πίσω από τα φύλλα από κάποιες γλάστρες, πού είναι τοποθετημένες επί τούτου.
Οι εκάστοτε στρατηγίσκοι της Ελληνικής Αστυνομίας "περί άλλων ετύρβαζαν" και ενδιαφέρονταν μόνο για το καρεκλάκι τους. Έτσι, αυτή η γιορτή που όλοι ακούμε ότι γίνεται κάπου στο Δεκέμβρη να είναι γιορτή ΜΙΣΟΥΣ.
Ή λοιπόν πετάμε στα σκουπίδια τη μαρμάρινη επιγραφή ή την αποδίδουμε στην κοινή θέα συμφωνούντες με το περιεχόμενό της. Σε κάθε περίπτωση, αυτοί που την τοποθέτησαν με αυτόν τον τρόπο αποδεικνύουν για ακόμη μία φορά ότι τα έργα και οι ημέρες τους συνετρίβησαν ως σκεύη κεραμέως.
Και ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί φτάσαμε ως εδώ. Όσοι δε γνωρίζουν την ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν.
ΣΕΡΡΗΣ ΘΩΜΑΣ
ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ Β΄ε.α.
Η Λαμόγια ΕΠΕ έφερε αλλαγές στον νόμο της παραγραφής
Το καθεστώς της Φαυλοκρατίας και της Κλεπτοκρατίας δεν επιδιορθώνεται. Ανατρέπεται!
Κάθε μέρα, (λένε οι πράσινοι), αντιλαμβάνεται ο (μαλάκας) πολίτης το έγκλημα που συντελέστηκε τον Μάιο του 2009 με το άρον άρον κλείσιμο της Βουλής, (από τους γαλάζιους λωποδύτες). Άλλοι, (λένε οι πράσινοι), έκλειναν τη Βουλή από τον Μάιο για να εξασφαλίσουν παραγραφή, εμείς εξαντλούμε κάθε, μα κάθε, περιθώριο διερεύνησης. Δεν λένε όμως ότι η παραγραφή ήταν αποτέλεσμα πράσινης νομοθεσίας.
Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο.
-Η Λαμόγια ΕΠΕ φωνάζει. «Αλλάζουμε», (τον δικό τους) νόμο περί ευθύνης υπουργών, και θα αλλάξουμε και το Σύνταγμα με την πρώτη ευκαιρία.
Θα κάνουν την κρίση ευκαιρία.
Το καθεστώς της Φαυλοκρατίας και της Κλεπτοκρατίας δεν επιδιορθώνεται. Ανατρέπεται!
Σπύρος Χατζάρας
Κάθε μέρα, (λένε οι πράσινοι), αντιλαμβάνεται ο (μαλάκας) πολίτης το έγκλημα που συντελέστηκε τον Μάιο του 2009 με το άρον άρον κλείσιμο της Βουλής, (από τους γαλάζιους λωποδύτες). Άλλοι, (λένε οι πράσινοι), έκλειναν τη Βουλή από τον Μάιο για να εξασφαλίσουν παραγραφή, εμείς εξαντλούμε κάθε, μα κάθε, περιθώριο διερεύνησης. Δεν λένε όμως ότι η παραγραφή ήταν αποτέλεσμα πράσινης νομοθεσίας.
Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο.
-Η Λαμόγια ΕΠΕ φωνάζει. «Αλλάζουμε», (τον δικό τους) νόμο περί ευθύνης υπουργών, και θα αλλάξουμε και το Σύνταγμα με την πρώτη ευκαιρία.
Θα κάνουν την κρίση ευκαιρία.
Το καθεστώς της Φαυλοκρατίας και της Κλεπτοκρατίας δεν επιδιορθώνεται. Ανατρέπεται!
Σπύρος Χατζάρας
Νέο Άουσβιτς των τσιφούτηδων της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης . Ο Codex Alimentarius…
Ο Codex Alimentarius με τη Monsando γίνεται το απόλυτο διατροφικό μέσο μαζικής εξόντωσης
Πολύ λίγοι έχουν ακούσει για την ύπαρξη του Διατροφικού Κώδικα (Codex Alimentarius), ενώ και οι περισσότεροι από αυτούς δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν την εφιαλτική πραγματικότητα που κρύβεται πίσω από την πανίσχυρη αυτή εμπορική επιτροπή.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση στην επίσημη ιστοσελίδα του Κώδικα (http://www.codexalimentarius.net/web/index_en.jsp ), αποστολή του είναι να «προστατεύσει την υγεία των καταναλωτών και να διασφαλίσει την τήρηση των κανονισμών του διεθνούς εμπορίου, προωθώντας παράλληλα τον συντονισμό όλων των κανονισμών που αφορούν στην παραγωγή τροφής και λαμβάνονται από διεθνείς κυβερνητικούς και μη κυβερνητικούς οργανισμούς».
Η λειτουργία του «Διατροφικού Κώδικα» στηρίζεται σε μία σύμπραξη ανάμεσα στον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (Food and Agriculture Organization – FAO) και τον Παγκόσμιο Οργανισμό (World Health Organization – WHO).
Είναι δηλαδή νομοθεσία της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.
Πίσω από τον Κώδικα βρίσκεται η εβραϊκή εταιρεία, ΜΟΝΣΑΝΤΟ που παράγει το 91% των μεταλλαγμένων σπόρων..Πρωταρχικός στόχος της Monsanto είναι να μετατρέψει τη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων παγκοσμίως σε ένα μεγάλο γενετικό πείραμα. Μέχρι σήμερα το 85% των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών είναι συγκεντρωμένο στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αργεντινή και τον Καναδά. και μόνο τέσσερα γενετικά μεταλλαγμένα φυτά, (βαμβάκι, ελαιοκράμβη, σόγια και καλαμπόκι) έχουν καλλιεργηθεί σε εμπορική κλίμακα.
Εκατομμύρια άνθρωποι αναμένεται να υποφέρουν από εκφυλιστικές παθήσεις, λόγω κακής διατροφής και περιορισμένης λήψης σημαντικών διατροφικών στοιχείων, εάν προχωρήσει το σχέδιο της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης και «ομογενοποιήσουν» τον κόσμο μέσω του νέου Κώδικα Διατροφής…
Ωστόσο, εμπνευστής του διατροφικού κώδικα στη σύγχρονη -οργουελική- εκδοχή του ειναι η εταιρία του DER MEER, ή IG FARBEN, που ήταν ο μέγας εργολάβος και προμηθευτής των Ναζί…
Μετά τη λήξη του Πολέμου και την καταδίκη 24 από τα μελών της από το δικαστήριο της Νυρεμβέργης, η εταιρία «διασπάστηκε» σε τρεις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες, τις γνωστές BASF, Hoechst και Bayer. Η ιδέα που εισηγήθηκε ο derMeer μετά την αποφυλάκιση του αφορούσε στον έλεγχο του πληθυσμού μέσα από την τροφή -η οποία έμελλε να υλοποιηθεί αρκετά χρόνια αργότερα.
Η επανεισαγωγή του Κώδικα Διατροφής αποφασίστηκε το 1962 σε μία συνεδρίαση του ΟΗΕ, προκειμένου «να προστατευθεί η υγεία των καταναλωτών». Από το 2002, οπότε και οι μεγάλες βιομηχανίες επέλεξαν να στηρίξουν τον Κώδικα ,αυτός χρησιμοποιείται με την κάλυψη πολυεθνικών εταιριών που δραστηριοποιούνται στους τομείς τόσο των φαρμάκων, όσο και των αγροτικών και χημικών προϊόντων, προωθώντας την αύξηση των κερδών τους και την υλοποίηση της ατζέντας τους για έλεγχο του παγκόσμιου πληθυσμού. Στην τελευταία συνεδρίαση για την προώθηση του Διατροφικού Κώδικα, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Ελβετία από τις 30 Ιουνίου έως τις 4 Ιουλίου 2008, αποφασίστηκε να τεθούν οι ΗΠΑ επικεφαλής χώρα της επιτροπής, με τη σταθερή υποστήριξη των συμμάχων τους (Αυστραλία, Αργεντινή, Βραζιλία, Καναδάς, Ινδονησία, Ιαπωνία, Μαλαισία, Μεξικό, Σιγκαπούρη και Ε.Ε.).
ΠΗΓΕΣ: http://www.pentapostagma.gr http://tsopanis.wordpress.com
Πολύ λίγοι έχουν ακούσει για την ύπαρξη του Διατροφικού Κώδικα (Codex Alimentarius), ενώ και οι περισσότεροι από αυτούς δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν την εφιαλτική πραγματικότητα που κρύβεται πίσω από την πανίσχυρη αυτή εμπορική επιτροπή.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση στην επίσημη ιστοσελίδα του Κώδικα (http://www.codexalimentarius.net/web/index_en.jsp ), αποστολή του είναι να «προστατεύσει την υγεία των καταναλωτών και να διασφαλίσει την τήρηση των κανονισμών του διεθνούς εμπορίου, προωθώντας παράλληλα τον συντονισμό όλων των κανονισμών που αφορούν στην παραγωγή τροφής και λαμβάνονται από διεθνείς κυβερνητικούς και μη κυβερνητικούς οργανισμούς».
Η λειτουργία του «Διατροφικού Κώδικα» στηρίζεται σε μία σύμπραξη ανάμεσα στον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (Food and Agriculture Organization – FAO) και τον Παγκόσμιο Οργανισμό (World Health Organization – WHO).
Είναι δηλαδή νομοθεσία της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.
Πίσω από τον Κώδικα βρίσκεται η εβραϊκή εταιρεία, ΜΟΝΣΑΝΤΟ που παράγει το 91% των μεταλλαγμένων σπόρων..Πρωταρχικός στόχος της Monsanto είναι να μετατρέψει τη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων παγκοσμίως σε ένα μεγάλο γενετικό πείραμα. Μέχρι σήμερα το 85% των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών είναι συγκεντρωμένο στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αργεντινή και τον Καναδά. και μόνο τέσσερα γενετικά μεταλλαγμένα φυτά, (βαμβάκι, ελαιοκράμβη, σόγια και καλαμπόκι) έχουν καλλιεργηθεί σε εμπορική κλίμακα.
Εκατομμύρια άνθρωποι αναμένεται να υποφέρουν από εκφυλιστικές παθήσεις, λόγω κακής διατροφής και περιορισμένης λήψης σημαντικών διατροφικών στοιχείων, εάν προχωρήσει το σχέδιο της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης και «ομογενοποιήσουν» τον κόσμο μέσω του νέου Κώδικα Διατροφής…
Ωστόσο, εμπνευστής του διατροφικού κώδικα στη σύγχρονη -οργουελική- εκδοχή του ειναι η εταιρία του DER MEER, ή IG FARBEN, που ήταν ο μέγας εργολάβος και προμηθευτής των Ναζί…
Μετά τη λήξη του Πολέμου και την καταδίκη 24 από τα μελών της από το δικαστήριο της Νυρεμβέργης, η εταιρία «διασπάστηκε» σε τρεις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες, τις γνωστές BASF, Hoechst και Bayer. Η ιδέα που εισηγήθηκε ο derMeer μετά την αποφυλάκιση του αφορούσε στον έλεγχο του πληθυσμού μέσα από την τροφή -η οποία έμελλε να υλοποιηθεί αρκετά χρόνια αργότερα.
Η επανεισαγωγή του Κώδικα Διατροφής αποφασίστηκε το 1962 σε μία συνεδρίαση του ΟΗΕ, προκειμένου «να προστατευθεί η υγεία των καταναλωτών». Από το 2002, οπότε και οι μεγάλες βιομηχανίες επέλεξαν να στηρίξουν τον Κώδικα ,αυτός χρησιμοποιείται με την κάλυψη πολυεθνικών εταιριών που δραστηριοποιούνται στους τομείς τόσο των φαρμάκων, όσο και των αγροτικών και χημικών προϊόντων, προωθώντας την αύξηση των κερδών τους και την υλοποίηση της ατζέντας τους για έλεγχο του παγκόσμιου πληθυσμού. Στην τελευταία συνεδρίαση για την προώθηση του Διατροφικού Κώδικα, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Ελβετία από τις 30 Ιουνίου έως τις 4 Ιουλίου 2008, αποφασίστηκε να τεθούν οι ΗΠΑ επικεφαλής χώρα της επιτροπής, με τη σταθερή υποστήριξη των συμμάχων τους (Αυστραλία, Αργεντινή, Βραζιλία, Καναδάς, Ινδονησία, Ιαπωνία, Μαλαισία, Μεξικό, Σιγκαπούρη και Ε.Ε.).
ΠΗΓΕΣ: http://www.pentapostagma.gr http://tsopanis.wordpress.com
Τα τσογλάνια των Πασάδων
Οι Χανούμ-Επιχειρηματίες, (του κώλου), επιτέλους παντρεύονται τον «Τούρκο» τους
Όπως αναφέρει δημοσίευμα της τουρκικής Hurriyet Daily News (http://www.hurriyetdailynews.com/n.php?n=closed-greek-facilities-wait-for-turkish-investors-2011-01-16 ), κατά τη διάρκεια του συνεδρίου που διοργανώθηκε στην Κομοτηνή την περασμένη εβδομάδα, «ελληνες Χανούμ- επιχειρηματίες», κάλεσαν τους Τούρκους να αγοράσουν και να θέσουν σε λειτουργία τα εγκαταλελειμμένα εργοστάσια που υπάρχουν στην ελληνική Θράκη τα οποία έκλεισαν λόγω της οικονομικής κρίσης…
Οι εν λόγω .... επιχειρηματίες προτείνουν την πώληση των επιχειρήσεων τους σε χαμηλή τιμή για να διατηρήσουν τα μελλοντικά τούρκικα αφεντικά αυτών τις θέσεις εργασίας στα εργοστάσια. Την θέση αυτήν των Ελλήνων επιχειρηματιών προωθεί και ο Τούρκος πρόεδρος της τουρκικής Ένωσης των Επιμελητηρίων της γειτονικής χώρας (TOBB) Rifat Hisarcıklıoğlu, ο οποίος στην ομιλία του κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου επεσήμανε το γεγονός ότι το 85% των εργοστασίων της βιομηχανικής περιοχής της Κομοτηνής είναι κλειστά, και συνέχισε λέγοντας ότι η Τουρκία είναι ο δρόμος για την έξοδο της Ελλάδας από την οικονομική κρίση, αφού όπως δήλωσε, η Τουρκία εισάγει 200 δις δολάρια αγαθών το χρόνο και οι ελληνικές επιχειρήσεις θα μπορούσαν να κερδίσουν μέρος αυτής της αγοράς.
Αυτό που ξέχασε να πει ο Rifat Hisarcıklıoğlu είναι όσον αφορά τις συναλλαγές Ελλάδας Τουρκίας, αυτές είναι ελλειμματικές για την Ελλάδα. Για την ιστορία από στοιχεία της Τουρκικής Στατιστικής Υπηρεσίας Τurkstat για το ενδεκάμηνο Ιανουαρίου - Νοεμβρίου 2008 προκύπτει ότι οι ελληνικές εξαγωγές προς την Τουρκία έφθασαν στα 1.094 εκατ. δολ. και οι τουρκικές εξαγωγές προς την Ελλάδα στα 2.326 εκατ. δολ. (εμπορικό ισοζύγιο: -1.232 εκατ. δολ.). Ενώ για την περίοδο 2008-2009 τα νούμερα ήταν 1,1 δις και 1,6 δις δολάρια αντίστοιχα (εμπορικό ισοζύγιο: -500 εκατ. δολ). Επομένως τι είδους εξαγωγές θα μπορούσαν να πετύχουν οι ελληνικές επιχειρήσεις όταν ο μέσος μισθός στην Τουρκία είναι 320 ευρώ και τα ελληνικά προϊόντα κάθε άλλο παρά φτηνά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σε σχέση με τα τουρκικά.
Πηγή : http://www.defencenet.gr
ΥΓ. Οι «έλληνες» χανούμ-επιχειρηματίες εισάγουν μέχρι και πασατέμπο από την Τουρκία
Όπως αναφέρει δημοσίευμα της τουρκικής Hurriyet Daily News (http://www.hurriyetdailynews.com/n.php?n=closed-greek-facilities-wait-for-turkish-investors-2011-01-16 ), κατά τη διάρκεια του συνεδρίου που διοργανώθηκε στην Κομοτηνή την περασμένη εβδομάδα, «ελληνες Χανούμ- επιχειρηματίες», κάλεσαν τους Τούρκους να αγοράσουν και να θέσουν σε λειτουργία τα εγκαταλελειμμένα εργοστάσια που υπάρχουν στην ελληνική Θράκη τα οποία έκλεισαν λόγω της οικονομικής κρίσης…
Οι εν λόγω .... επιχειρηματίες προτείνουν την πώληση των επιχειρήσεων τους σε χαμηλή τιμή για να διατηρήσουν τα μελλοντικά τούρκικα αφεντικά αυτών τις θέσεις εργασίας στα εργοστάσια. Την θέση αυτήν των Ελλήνων επιχειρηματιών προωθεί και ο Τούρκος πρόεδρος της τουρκικής Ένωσης των Επιμελητηρίων της γειτονικής χώρας (TOBB) Rifat Hisarcıklıoğlu, ο οποίος στην ομιλία του κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου επεσήμανε το γεγονός ότι το 85% των εργοστασίων της βιομηχανικής περιοχής της Κομοτηνής είναι κλειστά, και συνέχισε λέγοντας ότι η Τουρκία είναι ο δρόμος για την έξοδο της Ελλάδας από την οικονομική κρίση, αφού όπως δήλωσε, η Τουρκία εισάγει 200 δις δολάρια αγαθών το χρόνο και οι ελληνικές επιχειρήσεις θα μπορούσαν να κερδίσουν μέρος αυτής της αγοράς.
Αυτό που ξέχασε να πει ο Rifat Hisarcıklıoğlu είναι όσον αφορά τις συναλλαγές Ελλάδας Τουρκίας, αυτές είναι ελλειμματικές για την Ελλάδα. Για την ιστορία από στοιχεία της Τουρκικής Στατιστικής Υπηρεσίας Τurkstat για το ενδεκάμηνο Ιανουαρίου - Νοεμβρίου 2008 προκύπτει ότι οι ελληνικές εξαγωγές προς την Τουρκία έφθασαν στα 1.094 εκατ. δολ. και οι τουρκικές εξαγωγές προς την Ελλάδα στα 2.326 εκατ. δολ. (εμπορικό ισοζύγιο: -1.232 εκατ. δολ.). Ενώ για την περίοδο 2008-2009 τα νούμερα ήταν 1,1 δις και 1,6 δις δολάρια αντίστοιχα (εμπορικό ισοζύγιο: -500 εκατ. δολ). Επομένως τι είδους εξαγωγές θα μπορούσαν να πετύχουν οι ελληνικές επιχειρήσεις όταν ο μέσος μισθός στην Τουρκία είναι 320 ευρώ και τα ελληνικά προϊόντα κάθε άλλο παρά φτηνά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σε σχέση με τα τουρκικά.
Πηγή : http://www.defencenet.gr
ΥΓ. Οι «έλληνες» χανούμ-επιχειρηματίες εισάγουν μέχρι και πασατέμπο από την Τουρκία
19/1/11
Το γερμανικό κατοχικό δάνειο
Του Τάσου Μηνά Ηλιαδάκη*
http://www.patris.gr/articles/173185
Το Βερολίνο προκειμένου να αντιμετωπίσει τους στρατιωτικούς και στρατηγικούς του στόχους στην ευρύτερη ελληνική περιοχή, Λιβύη-Μ. Ανατολή-Βαλκάνια, είχε υποχρεώσει την Ελλάδα να κεφαλαιοδοτεί και να συντηρεί τα στρατεύματα που στάθμευαν σ’ αυτήν και είχαν πεδίο δράσης την ευρύτερη περιοχή της. Αυτά ήταν υπερπολλαπλάσια από εκείνα των στρατευμάτων κατοχής. Επιπλέον η Ελλάδα ανεφοδίαζε με τρόφιμα το μέτωπο της Λιβύης.
Στόχος των στρατευμάτων αυτών ήταν τα πετρέλαια της Λιβύης-Μ. Ανατολής και η ενίσχυση της άμυνας των Βαλκανίων. Από τα τελευταία εξασφάλιζε στην πολεμική του βιομηχανία το 20% του αντιμονίου, το 50% των ορυκτελαίων, το 60% του βωξίτη και το 100% του νικελίου. Την ίδια στιγμή για τους συμμάχους η μοναδική πύλη των Βαλκανίων ήταν και παρέμενε η Ελλάδα.
Λόγω αυτών, η γερμανική απαίτηση για υψηλή κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα ήταν ανελαστική και είχε προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις ακόμα και της κατοχικής κυβέρνησης Τσολάκογλου που απειλούσε με παραίτηση. Παράλληλα ο Μουσολίνι όπως και ο Γερμανός πληρεξούσιος για την Ελλάδα, Γκύντερ Αλτενμπουργκ πίεζαν το Βερολίνο να μειώσει τα έξοδα κατοχής για την Ελλάδα.
Το πρόβλημα των μοναδικά υπέρογκων δαπανών κατοχής συνόδευε η “παντός αγαθού” λεηλασία του τόπου, φυσικό επακόλουθο της οποίας ήταν ο λιμός.
Ο Αλτενμπουργκ από τις πρώτες ημέρες προειδοποιούσε το Βερολίνο για τον επερχόμενο υποσιτισμό. Παράλληλα ο εκπρόσωπος του Βατικανού, νούτσιος Α. Ρονκάλι, ο μετέπειτα πάπας Ιωάνης ΚΓ, μετά από έρευνες του, διαπίστωνε τριπλασιασμό των θανάτων σε Αθήνα-Πειραιά λόγω λιμού τον χειμώνα 1941-42 και ο Γκαίμπελς σημείωνε στο ημερολόγιό του, “.... η πείνα (στην Ελλάδα) έχει καταστεί ενδημική νόσος.Στους δρόμους της Αθήνας οι άνθρωποι πεθαίνουν κατά χιλιάδες από εξάντληση” . Το πρόβλημα του λιμού καθιστούσε οξύτερο το Λονδίνο που είχε κηρύξει την Ελλάδα σε επισιτιστική καραντίνα για να εξωθήσει τον ελληνικό πληθυσμό προς την αντίσταση.
Η πείνα, η ανομία και τα φιλοαγγλικά αισθήματα γίνονταν τόσο απειλητικά που οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να τα αγνοήσουν. Ο υποσιτισμός τους απασχολούσε γιατί υποκινούσε λαϊκές αντιδράσεις και την αντίσταση.
Έτσι οι Δυνάμεις Κατοχής οδηγήθηκαν σε μια αδήριτη πραγματικότητα δύο ανελαστικών και αντικρουομένων απαιτήσεων. Από τη μια η κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα των στρατιωτικών επιχειρήσεων του άξονα στην ευρύτερη περιοχή της και από την άλλη η πείνα που οδηγούσε στην εξέγερση και στην αντίσταση.
Για την αντιμετώπιση του προβλήματος οι Δυνάμεις Κατοχής, τον Οκτώβριο του 1941, θα στείλουν στην Ελλάδα οικονομικούς τεχνοκράτες, δίχως όμως κάποιο αποτέλεσμα. Στη συνέχεια το πρόβλημα θα απασχολήσει και θα λάβει οξύτατη μορφή στην ιταλογερμανική Δημοσιονομική Συνδιάσκεψη εμπειρογνωμόνων, από τον Ιανουάριο μέχρι το Μάρτιο του 1942 στη Ρώμη. Η γερμανική επιμονή για υψηλή κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα οδηγούσε σε αδιέξοδο τη Διάσκεψη.
Τότε ο Ιταλός τραπεζίτης και οικονομικός πληρεξούσιος της Ιταλίας στην Ελλάδα, Ντ Αγκοστίνι, θα προτείνει τη λύση του δανείου. Δηλαδή οι πέρα από τις δαπάνες κατοχής αναλήψεις να χρεώνονται από την Ελλάδα ως δάνειο προς την Γερμανία και την Ιταλία.
ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ
Η σχετική δανειακή συμφωνία θα υπογραφεί στις 14.3.1942 από τους πληρεξούσιους της Γερμανίας και της Ιταλίας στην Ελλάδα, αντίστοιχα Άλτενμπουργκ και Γκίτζι.
Η Ελλάδα δεν είχε προσκληθεί και δεν ήταν παρούσα.
Στην Ελλάδα την ανακοίνωσε μετά από εννιά μέρες ο Άλτενμπουργκ με την ρηματική διακοίνωση 160/23.3.1942” και ο Γκίτζι με το σημείωμά του Νο4/6406/461/23.3.1942.
Σύμφωνα μ΄αυτήν .
• Η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούται κατά μήνα να καταβάλλει έξοδα κατοχής 1,5 δισ. δρχ. (άρθρο 2).
• Οι αναλήψεις από την Τράπεζα της Ελλάδος (στο εξής ΤΕ), άνω του ποσού αυτού θα χρεώνονται στις κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ιταλίας ως άτοκο, σε δραχμές δάνειο της Ελλάδας προς αυτές (άρθρο 3).
• Η επιστροφή του δανείου θα γινόταν αργότερα (αρθ. 4).
• Η συμφωνία είχε αναδρομική ισχύ από 1.1.1942 (άρθρ. 5).
Η δανειακή σύμβαση αποτελούσε μια συμφωνία μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας που επιβαλλόταν στην Ελλάδα υποχρεωτικά εκτελεστή (αναγκαστική). Οι δανειακές αναλήψεις θα είχαν την μορφή μηνιαίων προκαταβολών, το ύψος και η διάρκεια των οποίων δεν προσδιοριζόταν. Επίσης δεν προσδιοριζόταν πότε θα άρχιζε η εξόφληση του, ενώ προσδιοριζόταν ότι ήταν άτοκο και σε δραχμές.
Με το εμπιστευτικό έγγραφο 409/2.4.1942 ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών έδινε εντολή στην ΤΕ να συμμορφωθεί με τη ρηματική διακοίνωση του Αλτενμπουργκ και να αρχίσει να καταβάλει τις δανειακές προκαταβολές.
Την αρχική αυτή αναγκαστική σύμβαση ακολούθησαν τρεις τροποποιήσεις με κοινή βούληση των συμβαλλομένων. Αυτές μετατρέπουν την αρχική αναγκαστική σύμβαση σε συμβατική. Δηλαδή το δάνειο παύει να είναι αναγκαστικό και μεταπίπτει σε κοινό συμβατικό δάνειο.
Με την πρώτη τροποποίηση (2.12.1942) ορίζεται ότι τα δανειακά ποσά είναι αναπροσαρμοζόμενα και θα αρχίσουν να επιστρέφονται από τον Απρίλιο του 1943 (άρθρο β, παράγραφοι 2 και 3).
Μάλιστα κατέβαλαν και δύο εξοφλητικές δόσεις του δανείου και στη συνέχεια σταμάτησαν την επιστροφή του, οπότε μεταπίπτει σε έντοκο λόγω υπερημερίας. Δηλαδή το δάνειο είχε μετατραπεί σε σταθερού νομίσματος και έντοκο.
Το ύψος του δανείου κατά την ΤΕ ανέρχεται (δίχως τους τόκους) σε 227.940.201 εκ. δολ. το 1944 και κατά τον Αλτενμπουργκ 400 εκ. μετακατοχικά μάρκα . Με τις αναπροσαρμογές και τους τόκους ανέρχεται σε κάποιες δεκάδες δισ. ευρώ.
Επομένως το κατοχικό δάνειο είναι συμβατικό και όχι αναγκαστικό, σταθερού νομίσματος και από τον Απρίλιο του 1943 έντοκο. Αποτελεί συμβατική υποχρέωση της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας και όχι επανορθωτική. Ως τέτοια δεν εντάσσεται στη συμφωνία του Λονδίνου 1953 που αναστέλει την καταβολή των επανορθώσεων και αποζημιώσεων.
Η Ελλάδα στη διάσκεψη των επανορθώσεων του 1945, στη διάσκεψη των Παρισίων το 1946 και στη διάσκεψη των ΥΠΕΞ των τεσσάρων Μ.Δ. το Νοέμβριο του 1947, διαχώρισε το κατοχικό δάνειο από τις επανορθώσεις και ζητούσε την επιστροφή του .
Η Ελλάδα ουδέποτε έπαψε να διεκδικεί το κατοχικό δάνειο .
• Το 1964 με τον Αγγελόπουλο, ως εκπρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης.
•Το 1965 με τον Α. Παπανδρέου.
• Στις ελληνογερμανικές συνομιλίες στην Αθήνα το 1966.
Τότε η Γερμανία πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι του δανείου είχε παραιτηθεί εγγράφως ο Κ. Καραμανλής. Στη συνέχεια το μετέτρεψε σε προφορική παραίτηση Καραμανλή, πράγμα που διέψευσε ο Κ. Καραμανλής. Τέλος με τη ρηματική της διακοίνωση στις 31.3.1967, η Γερμανία δεχόταν ότι δεν υπήρξε παραίτηση Καραμανλή.
• Το 1974 το ανακίνησε ο Ζολώτας.
• Στις 18.4.1991 το έθεσε ανεπίσημα και προφορικά ο τότε ΥΠΕΞ Α. Σαμαράς στο Γερμανό ομόλογό του.
• Στις 14.11.1995 το έθεσε η Ελλάδα με ρηματική διακοίνωση.
Η Γερμανία σταθερά το απορρίπτει, με τα επιχειρήματα.
• Το δάνειο εντάσσεται στη συμφωνία του Λονδίνου.
• Από το δάνειο παραιτήθηκε ο Κ. Καραμανλής. Το επανέλαβε και μετά το 1990 παρά τη ρηματική διακοίνωση του Μαρτίου 1967.
• Υστερα από 50 χρόνια δεν μπορεί να εγείρονται τέτοιες απαιτήσεις. (Η Ελλάδα το διεκδικεί από το 1945).
Το μόνο που δηλώνουν αυτά τα επιχειρήματα είναι έλλειψη επιχειρημάτων. Μετά την ενοποίηση της Γερμανίας το 1990 έχει εκλείψει και το τυπικό επιχείρημα που θα μπορούσε να προβληθεί, εκείνο του χωρισμού της Γερμανίας. Επομένως είναι άμεσα διεκδικήσιμο και πολιτικά και συμβατικά (νομικά). Μπορεί να το διεκδικήσει η ελληνική κυβέρνηση, η Τράπεζα της Ελλάδος ή οποιοσδήποτε μέτοχος της (πάνω ενός ορίου μετοχών), όπως και ο ελληνικός λαός μέσω των συντεταγμένων πολιτειακών θεσμών του. Τέλος την ελληνική διεκδίκηση ενισχύει το προηγούμενο της Γιουγκοσλαβίας και της Πολωνίας στις οποίες η ναζιστική Γερμανία είχε επιβάλλει παρόμοια κατοχικά δάνεια και τα οποία μετακατοχικά η τότε Δ. Γερμανία επέστρεψε (αντίστοιχα το 1956 και 1971).
Η σημερινή Γερμανία δεν πρέπει να ξεχνά ότι δανείσθηκε από το ελληνικό κράτος κατά παράβαση του άρθρου 49 της σύμβασης της Χάγης του 1909 και το οποίο ισχύει και σήμερα. Δανείσθηκε από ένα κράτος που η ίδια η ναζιστική Γερμανία είχε χαρακτηρίσει ακατάλυτο και ότι οι ναζί όχι μόνο δεν αμφισβήτησαν ουδέποτε το δάνειο αλλά και άρχισαν την αποπληρωμή του, ενώ και ο καγελλάριος Ερχαρντ, το 1964, είχε δεσμευθεί για την επιστροφή του μετά την επανένωση της Γερμανίας.
Η Γερμανία δεν πρέπει να ξεχνά ότι η γερμανική κατοχή είναι υπόλογος για το οικονομικό ελληνικό ολοκαύτωμα της περιόδου 1940-44. Ενδεικτικά και μόνο είναι υπόλογος για το ότι στην Ελλάδα ο πληθωρισμός αυξήθηκε 15,3 εκατομμύρια φορές και ότι μόνο την Ελλάδα υποχρέωσε η τότε Γερμανία να της καταβάλει πολεμικές αποζημιώσεις. Αυτό το ολοκαύτωμα το αναγνώρισαν οι Ιταλοί ναζί: “Η Ελλάδα είναι στημμένη σαν λεμόνι”, έλεγε ο Γκίτζι19. Αποκορύφωμα ο Μουσολίνι, που έλεγε ότι “... οι Γερμανοί άρπαξαν από τους Έλληνες ακόμα και τα κορδόνια των παπουτσιών τους...”20. Αλλά και ο Γερμανός υπ. Οικονομίμας, Φουνκ, τον Ιούνιο του 1943 έγραφε σε άρθρο του ότι, “η Ελλάς δοκίμασε τα δεινά του πολέμου, όπως ίσως καμία αλλη χώρα της Ευρώπης”21.
Για την επανόρθωση η Ελλάδα θα χρειαζόταν 33 φορές το εθνικό εισόδημα του 1946. Αυτό μετακατοχικά η Ελλάδα θα το αναζητούσε στον εξωτερικό δανεισμό.
Από την άλλη πλευρά αυτή που αμφισβητεί και αρνείται την επιστροφή του κατοχικού δανείου είναι η μετά το 1990 ενωμένη και δημοκρατική Γερμανία.
Αυτή όμως η συμπεριφορά, εκτός των άλλων, πλήττει βάναυσα τα μετακατοχικά φιλογερμανικά αισθήματα, όπως τα χαρακτήρισε ο καγκελλάριος Κολ, του ελληνικού λαού και γι αυτό ακέραια την ευθύνη φέρει η γερμανική κυβέρνηση.
* Ο Τάσος Μ. Ηλιαδάκης είναι Μαθηματικός, Πολιτειολόγος, Δρ. Κοινωνιολογίας, καθηγητής Σχολής Εθνικής Ασφάλειας. Μέλος της Ελληνικής Επιτροπής στη διεθνή Συνδιάσκεψη για το χρυσό των Ναζί στο Λονδίνο το 1997, εισηγητής στην ελληνογερμανική διάσκεψη Δελφών το 1996 και στην Πανελλήνια Συνδιάσκεψη Αλεξανδρούπολης το 2005 για το Δημόσιο Χρέος
http://www.patris.gr/articles/173185
Το Βερολίνο προκειμένου να αντιμετωπίσει τους στρατιωτικούς και στρατηγικούς του στόχους στην ευρύτερη ελληνική περιοχή, Λιβύη-Μ. Ανατολή-Βαλκάνια, είχε υποχρεώσει την Ελλάδα να κεφαλαιοδοτεί και να συντηρεί τα στρατεύματα που στάθμευαν σ’ αυτήν και είχαν πεδίο δράσης την ευρύτερη περιοχή της. Αυτά ήταν υπερπολλαπλάσια από εκείνα των στρατευμάτων κατοχής. Επιπλέον η Ελλάδα ανεφοδίαζε με τρόφιμα το μέτωπο της Λιβύης.
Στόχος των στρατευμάτων αυτών ήταν τα πετρέλαια της Λιβύης-Μ. Ανατολής και η ενίσχυση της άμυνας των Βαλκανίων. Από τα τελευταία εξασφάλιζε στην πολεμική του βιομηχανία το 20% του αντιμονίου, το 50% των ορυκτελαίων, το 60% του βωξίτη και το 100% του νικελίου. Την ίδια στιγμή για τους συμμάχους η μοναδική πύλη των Βαλκανίων ήταν και παρέμενε η Ελλάδα.
Λόγω αυτών, η γερμανική απαίτηση για υψηλή κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα ήταν ανελαστική και είχε προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις ακόμα και της κατοχικής κυβέρνησης Τσολάκογλου που απειλούσε με παραίτηση. Παράλληλα ο Μουσολίνι όπως και ο Γερμανός πληρεξούσιος για την Ελλάδα, Γκύντερ Αλτενμπουργκ πίεζαν το Βερολίνο να μειώσει τα έξοδα κατοχής για την Ελλάδα.
Το πρόβλημα των μοναδικά υπέρογκων δαπανών κατοχής συνόδευε η “παντός αγαθού” λεηλασία του τόπου, φυσικό επακόλουθο της οποίας ήταν ο λιμός.
Ο Αλτενμπουργκ από τις πρώτες ημέρες προειδοποιούσε το Βερολίνο για τον επερχόμενο υποσιτισμό. Παράλληλα ο εκπρόσωπος του Βατικανού, νούτσιος Α. Ρονκάλι, ο μετέπειτα πάπας Ιωάνης ΚΓ, μετά από έρευνες του, διαπίστωνε τριπλασιασμό των θανάτων σε Αθήνα-Πειραιά λόγω λιμού τον χειμώνα 1941-42 και ο Γκαίμπελς σημείωνε στο ημερολόγιό του, “.... η πείνα (στην Ελλάδα) έχει καταστεί ενδημική νόσος.Στους δρόμους της Αθήνας οι άνθρωποι πεθαίνουν κατά χιλιάδες από εξάντληση” . Το πρόβλημα του λιμού καθιστούσε οξύτερο το Λονδίνο που είχε κηρύξει την Ελλάδα σε επισιτιστική καραντίνα για να εξωθήσει τον ελληνικό πληθυσμό προς την αντίσταση.
Η πείνα, η ανομία και τα φιλοαγγλικά αισθήματα γίνονταν τόσο απειλητικά που οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να τα αγνοήσουν. Ο υποσιτισμός τους απασχολούσε γιατί υποκινούσε λαϊκές αντιδράσεις και την αντίσταση.
Έτσι οι Δυνάμεις Κατοχής οδηγήθηκαν σε μια αδήριτη πραγματικότητα δύο ανελαστικών και αντικρουομένων απαιτήσεων. Από τη μια η κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα των στρατιωτικών επιχειρήσεων του άξονα στην ευρύτερη περιοχή της και από την άλλη η πείνα που οδηγούσε στην εξέγερση και στην αντίσταση.
Για την αντιμετώπιση του προβλήματος οι Δυνάμεις Κατοχής, τον Οκτώβριο του 1941, θα στείλουν στην Ελλάδα οικονομικούς τεχνοκράτες, δίχως όμως κάποιο αποτέλεσμα. Στη συνέχεια το πρόβλημα θα απασχολήσει και θα λάβει οξύτατη μορφή στην ιταλογερμανική Δημοσιονομική Συνδιάσκεψη εμπειρογνωμόνων, από τον Ιανουάριο μέχρι το Μάρτιο του 1942 στη Ρώμη. Η γερμανική επιμονή για υψηλή κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα οδηγούσε σε αδιέξοδο τη Διάσκεψη.
Τότε ο Ιταλός τραπεζίτης και οικονομικός πληρεξούσιος της Ιταλίας στην Ελλάδα, Ντ Αγκοστίνι, θα προτείνει τη λύση του δανείου. Δηλαδή οι πέρα από τις δαπάνες κατοχής αναλήψεις να χρεώνονται από την Ελλάδα ως δάνειο προς την Γερμανία και την Ιταλία.
ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ
Η σχετική δανειακή συμφωνία θα υπογραφεί στις 14.3.1942 από τους πληρεξούσιους της Γερμανίας και της Ιταλίας στην Ελλάδα, αντίστοιχα Άλτενμπουργκ και Γκίτζι.
Η Ελλάδα δεν είχε προσκληθεί και δεν ήταν παρούσα.
Στην Ελλάδα την ανακοίνωσε μετά από εννιά μέρες ο Άλτενμπουργκ με την ρηματική διακοίνωση 160/23.3.1942” και ο Γκίτζι με το σημείωμά του Νο4/6406/461/23.3.1942.
Σύμφωνα μ΄αυτήν .
• Η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούται κατά μήνα να καταβάλλει έξοδα κατοχής 1,5 δισ. δρχ. (άρθρο 2).
• Οι αναλήψεις από την Τράπεζα της Ελλάδος (στο εξής ΤΕ), άνω του ποσού αυτού θα χρεώνονται στις κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ιταλίας ως άτοκο, σε δραχμές δάνειο της Ελλάδας προς αυτές (άρθρο 3).
• Η επιστροφή του δανείου θα γινόταν αργότερα (αρθ. 4).
• Η συμφωνία είχε αναδρομική ισχύ από 1.1.1942 (άρθρ. 5).
Η δανειακή σύμβαση αποτελούσε μια συμφωνία μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας που επιβαλλόταν στην Ελλάδα υποχρεωτικά εκτελεστή (αναγκαστική). Οι δανειακές αναλήψεις θα είχαν την μορφή μηνιαίων προκαταβολών, το ύψος και η διάρκεια των οποίων δεν προσδιοριζόταν. Επίσης δεν προσδιοριζόταν πότε θα άρχιζε η εξόφληση του, ενώ προσδιοριζόταν ότι ήταν άτοκο και σε δραχμές.
Με το εμπιστευτικό έγγραφο 409/2.4.1942 ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών έδινε εντολή στην ΤΕ να συμμορφωθεί με τη ρηματική διακοίνωση του Αλτενμπουργκ και να αρχίσει να καταβάλει τις δανειακές προκαταβολές.
Την αρχική αυτή αναγκαστική σύμβαση ακολούθησαν τρεις τροποποιήσεις με κοινή βούληση των συμβαλλομένων. Αυτές μετατρέπουν την αρχική αναγκαστική σύμβαση σε συμβατική. Δηλαδή το δάνειο παύει να είναι αναγκαστικό και μεταπίπτει σε κοινό συμβατικό δάνειο.
Με την πρώτη τροποποίηση (2.12.1942) ορίζεται ότι τα δανειακά ποσά είναι αναπροσαρμοζόμενα και θα αρχίσουν να επιστρέφονται από τον Απρίλιο του 1943 (άρθρο β, παράγραφοι 2 και 3).
Μάλιστα κατέβαλαν και δύο εξοφλητικές δόσεις του δανείου και στη συνέχεια σταμάτησαν την επιστροφή του, οπότε μεταπίπτει σε έντοκο λόγω υπερημερίας. Δηλαδή το δάνειο είχε μετατραπεί σε σταθερού νομίσματος και έντοκο.
Το ύψος του δανείου κατά την ΤΕ ανέρχεται (δίχως τους τόκους) σε 227.940.201 εκ. δολ. το 1944 και κατά τον Αλτενμπουργκ 400 εκ. μετακατοχικά μάρκα . Με τις αναπροσαρμογές και τους τόκους ανέρχεται σε κάποιες δεκάδες δισ. ευρώ.
Επομένως το κατοχικό δάνειο είναι συμβατικό και όχι αναγκαστικό, σταθερού νομίσματος και από τον Απρίλιο του 1943 έντοκο. Αποτελεί συμβατική υποχρέωση της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας και όχι επανορθωτική. Ως τέτοια δεν εντάσσεται στη συμφωνία του Λονδίνου 1953 που αναστέλει την καταβολή των επανορθώσεων και αποζημιώσεων.
Η Ελλάδα στη διάσκεψη των επανορθώσεων του 1945, στη διάσκεψη των Παρισίων το 1946 και στη διάσκεψη των ΥΠΕΞ των τεσσάρων Μ.Δ. το Νοέμβριο του 1947, διαχώρισε το κατοχικό δάνειο από τις επανορθώσεις και ζητούσε την επιστροφή του .
Η Ελλάδα ουδέποτε έπαψε να διεκδικεί το κατοχικό δάνειο .
• Το 1964 με τον Αγγελόπουλο, ως εκπρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης.
•Το 1965 με τον Α. Παπανδρέου.
• Στις ελληνογερμανικές συνομιλίες στην Αθήνα το 1966.
Τότε η Γερμανία πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι του δανείου είχε παραιτηθεί εγγράφως ο Κ. Καραμανλής. Στη συνέχεια το μετέτρεψε σε προφορική παραίτηση Καραμανλή, πράγμα που διέψευσε ο Κ. Καραμανλής. Τέλος με τη ρηματική της διακοίνωση στις 31.3.1967, η Γερμανία δεχόταν ότι δεν υπήρξε παραίτηση Καραμανλή.
• Το 1974 το ανακίνησε ο Ζολώτας.
• Στις 18.4.1991 το έθεσε ανεπίσημα και προφορικά ο τότε ΥΠΕΞ Α. Σαμαράς στο Γερμανό ομόλογό του.
• Στις 14.11.1995 το έθεσε η Ελλάδα με ρηματική διακοίνωση.
Η Γερμανία σταθερά το απορρίπτει, με τα επιχειρήματα.
• Το δάνειο εντάσσεται στη συμφωνία του Λονδίνου.
• Από το δάνειο παραιτήθηκε ο Κ. Καραμανλής. Το επανέλαβε και μετά το 1990 παρά τη ρηματική διακοίνωση του Μαρτίου 1967.
• Υστερα από 50 χρόνια δεν μπορεί να εγείρονται τέτοιες απαιτήσεις. (Η Ελλάδα το διεκδικεί από το 1945).
Το μόνο που δηλώνουν αυτά τα επιχειρήματα είναι έλλειψη επιχειρημάτων. Μετά την ενοποίηση της Γερμανίας το 1990 έχει εκλείψει και το τυπικό επιχείρημα που θα μπορούσε να προβληθεί, εκείνο του χωρισμού της Γερμανίας. Επομένως είναι άμεσα διεκδικήσιμο και πολιτικά και συμβατικά (νομικά). Μπορεί να το διεκδικήσει η ελληνική κυβέρνηση, η Τράπεζα της Ελλάδος ή οποιοσδήποτε μέτοχος της (πάνω ενός ορίου μετοχών), όπως και ο ελληνικός λαός μέσω των συντεταγμένων πολιτειακών θεσμών του. Τέλος την ελληνική διεκδίκηση ενισχύει το προηγούμενο της Γιουγκοσλαβίας και της Πολωνίας στις οποίες η ναζιστική Γερμανία είχε επιβάλλει παρόμοια κατοχικά δάνεια και τα οποία μετακατοχικά η τότε Δ. Γερμανία επέστρεψε (αντίστοιχα το 1956 και 1971).
Η σημερινή Γερμανία δεν πρέπει να ξεχνά ότι δανείσθηκε από το ελληνικό κράτος κατά παράβαση του άρθρου 49 της σύμβασης της Χάγης του 1909 και το οποίο ισχύει και σήμερα. Δανείσθηκε από ένα κράτος που η ίδια η ναζιστική Γερμανία είχε χαρακτηρίσει ακατάλυτο και ότι οι ναζί όχι μόνο δεν αμφισβήτησαν ουδέποτε το δάνειο αλλά και άρχισαν την αποπληρωμή του, ενώ και ο καγελλάριος Ερχαρντ, το 1964, είχε δεσμευθεί για την επιστροφή του μετά την επανένωση της Γερμανίας.
Η Γερμανία δεν πρέπει να ξεχνά ότι η γερμανική κατοχή είναι υπόλογος για το οικονομικό ελληνικό ολοκαύτωμα της περιόδου 1940-44. Ενδεικτικά και μόνο είναι υπόλογος για το ότι στην Ελλάδα ο πληθωρισμός αυξήθηκε 15,3 εκατομμύρια φορές και ότι μόνο την Ελλάδα υποχρέωσε η τότε Γερμανία να της καταβάλει πολεμικές αποζημιώσεις. Αυτό το ολοκαύτωμα το αναγνώρισαν οι Ιταλοί ναζί: “Η Ελλάδα είναι στημμένη σαν λεμόνι”, έλεγε ο Γκίτζι19. Αποκορύφωμα ο Μουσολίνι, που έλεγε ότι “... οι Γερμανοί άρπαξαν από τους Έλληνες ακόμα και τα κορδόνια των παπουτσιών τους...”20. Αλλά και ο Γερμανός υπ. Οικονομίμας, Φουνκ, τον Ιούνιο του 1943 έγραφε σε άρθρο του ότι, “η Ελλάς δοκίμασε τα δεινά του πολέμου, όπως ίσως καμία αλλη χώρα της Ευρώπης”21.
Για την επανόρθωση η Ελλάδα θα χρειαζόταν 33 φορές το εθνικό εισόδημα του 1946. Αυτό μετακατοχικά η Ελλάδα θα το αναζητούσε στον εξωτερικό δανεισμό.
Από την άλλη πλευρά αυτή που αμφισβητεί και αρνείται την επιστροφή του κατοχικού δανείου είναι η μετά το 1990 ενωμένη και δημοκρατική Γερμανία.
Αυτή όμως η συμπεριφορά, εκτός των άλλων, πλήττει βάναυσα τα μετακατοχικά φιλογερμανικά αισθήματα, όπως τα χαρακτήρισε ο καγκελλάριος Κολ, του ελληνικού λαού και γι αυτό ακέραια την ευθύνη φέρει η γερμανική κυβέρνηση.
* Ο Τάσος Μ. Ηλιαδάκης είναι Μαθηματικός, Πολιτειολόγος, Δρ. Κοινωνιολογίας, καθηγητής Σχολής Εθνικής Ασφάλειας. Μέλος της Ελληνικής Επιτροπής στη διεθνή Συνδιάσκεψη για το χρυσό των Ναζί στο Λονδίνο το 1997, εισηγητής στην ελληνογερμανική διάσκεψη Δελφών το 1996 και στην Πανελλήνια Συνδιάσκεψη Αλεξανδρούπολης το 2005 για το Δημόσιο Χρέος
Σταματήστε την Κατευθυντήρια Οδηγία για τα Παραδοσιακά Φαρμακευτικά Προϊόντα Φυτικής Προέλευσης*
Η Κατευθυντήρια Οδηγία για τα Παραδοσιακά Φαρμακευτικά Προϊόντα Φυτικής Προέλευσης (ΚΟΠΦΠΦΠ) παρουσιάζεται ως μία υπηρεσία στους Ευρωπαίους πολίτες και ως απλή στην εφαρμογή. Όμως, μία προσεκτική εξέταση στις πρακτικές μεθόδους της αποδεικνύει ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν σκανδαλώδη περιορισμό των δικαιωμάτων των ατόμων ως προς την απόκτηση και χρήση των θεραπειών που επιλέγουν για την υγεία τους.
Ενώ οφελεί τους πολίτες για την παροχή πληροφοριών ως προς την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια των προϊόντων που χρησιμοποιούνταν έως τώρα ελεύθερα, χάρη σε μία συγκεκριμένη μέθοδο έρευνας, αυτές οι πληροφορίες μπορεί να μην ανταποκρίνονται απαραίτητα στις ανάγκες των ατόμων και εικάζουν ότι υπάρχει μόνο ένα σύστημα για την απόκτηση ακριβών και ωφέλιμων πληροφοριών. Αυτό ισοδυναμεί με την αποδοχή μόνο μίας θρησκείας ως αποδεκτή πηγή αλήθειας.
Το κόστος και οι διαδικασίες που απαιτούνται από την ΚΟΠΦΠΦΠ δεν είναι αντιμετωπίσημα από τους μικρούς κατασκευαστές, οι οποίοι είναι και οι κύριοι προμηθευτές των φυτικών προϊόντων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένα αθέμιτο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για τις πολυεθνικές εταιρίες, γεγονός που περιορίζει τελικά την πρόσβαση του ατόμου στην ποιότητα και την επιλογή σε φυτικά φαρμακευτικά προϊόντα.
Με την ΚΟΠΦΠΦΠ, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υπερβεί και περιορίζει αυστηρά τα άγραφα δικαιώματα του κάθε ανθρώπου ως προς την επιλογή και την πρόσβαση σε μεθόδους για την διαχείρηση της υγείας του. Είναι ένας επικίνδυνος σφετερισμός των πολιτικών δικαιωμάτων που προϋποθέτει ότι το άτομο στερείται της ικανότητας σωστών αποφάσεων για την ίδια την υγεία του. Η αυτοδιάθεση σε θέματα υγείας πρέπει να αντιμετωπίζεται ως εγγενές πολιτικό δικαίωμα και η ΚΟΠΦΠΦΠ το καταργεί.
Παρακαλώ έχετε υπόψιν ότι η ΕΕ απαιτεί έγκυρες διευθύνσεις και ημερομηνίες γεννήσεως. Εάν δεν συμπεριληφθεί η διεύθυνση ή η ημερομηνία γεννήσεως σας, η υπογραφή σας μπορεί να μην υπολογιστεί. Όλες οι πληροφορίες θα παραμείνουν εμπιστευτικές. Οι διευθύνσεις και οι ημερομηνίες γεννήσεως δεν είναι ορατές στο κοινό και μπορείτε επίσης να επιλέξετε να διατηρήσετε την ανωνυμία σας.
Όλες οι υπογραφές είναι καλοδεχούμενες. Παρ’ όλα αυτά, οι υπογραφές χωρίς τις απαιτούμενες πληροφορίες μπορεί να μην προσμετρηθούν, καθώς επίσης δεν θα προσμετρηθούν οι υπογραφές από μη πολίτες της ΕΕ. Ωστόσο, δεχόμαστε όλες τις υπογραφές ως υποστηρικτικές και παρακαλούμε επίσης όπως σκεφτείτε το ενδεχόμενο δωρεάς στον σκοπό.
Αίτηση:
Απευθυνόμαστε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή όπως σταματήσει την Κατευθυντήρια Οδηγία για τα Παραδοσιακά Φαρμακευτικά Προϊόντα Φυτικής Προέλευσης (ΚΟΠΦΠΦΠ), Κατευθυντήρια Οδηγία 2004/24/ΕC, η οποία πρόκειται να καταργήσει την πρόσβαση στην τεράστια πλειοψηφία των φαρμάκων φυτικής προέλευσης από την 1η Απριλίου του 2011.
Η ΚΟΠΦΠΦΠ περιορίζει τα δικαιώματα του κάθε Ευρωπαίου πολίτη στην αυτοδιάθεση όσον αφορά την διαχείρηση της υγείας του. Πηγαίνει πολύ πέρα από λογικούς ελέγχους πάνω σε επικίνδυνα προϊόντα και εισέρχεται στην σφαίρα του καταναγκασμού περιορίζοντας τις επιλογές για την αντιμετώπιση θεμάτων υγείας.
Η πρόσβαση του κοινού σε φυτικά προϊόντα που παραδοσιακά βρίσκονται στην ελεύθερη διάθεση όλων πρέπει να συνεχιστεί αδιάκοπα.
Υπογράψτε την αίτηση εδώ. ( http://www.gopetition.com/petition/39757.html )
*Ελληνική μετάφραση του "Stop the Traditional Herbal Medicinal Products Directive"
Δημοσιευμένο από την Heidi Stevenson στις 12 Οκτωβρίου 2010
Ενώ οφελεί τους πολίτες για την παροχή πληροφοριών ως προς την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια των προϊόντων που χρησιμοποιούνταν έως τώρα ελεύθερα, χάρη σε μία συγκεκριμένη μέθοδο έρευνας, αυτές οι πληροφορίες μπορεί να μην ανταποκρίνονται απαραίτητα στις ανάγκες των ατόμων και εικάζουν ότι υπάρχει μόνο ένα σύστημα για την απόκτηση ακριβών και ωφέλιμων πληροφοριών. Αυτό ισοδυναμεί με την αποδοχή μόνο μίας θρησκείας ως αποδεκτή πηγή αλήθειας.
Το κόστος και οι διαδικασίες που απαιτούνται από την ΚΟΠΦΠΦΠ δεν είναι αντιμετωπίσημα από τους μικρούς κατασκευαστές, οι οποίοι είναι και οι κύριοι προμηθευτές των φυτικών προϊόντων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένα αθέμιτο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για τις πολυεθνικές εταιρίες, γεγονός που περιορίζει τελικά την πρόσβαση του ατόμου στην ποιότητα και την επιλογή σε φυτικά φαρμακευτικά προϊόντα.
Με την ΚΟΠΦΠΦΠ, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υπερβεί και περιορίζει αυστηρά τα άγραφα δικαιώματα του κάθε ανθρώπου ως προς την επιλογή και την πρόσβαση σε μεθόδους για την διαχείρηση της υγείας του. Είναι ένας επικίνδυνος σφετερισμός των πολιτικών δικαιωμάτων που προϋποθέτει ότι το άτομο στερείται της ικανότητας σωστών αποφάσεων για την ίδια την υγεία του. Η αυτοδιάθεση σε θέματα υγείας πρέπει να αντιμετωπίζεται ως εγγενές πολιτικό δικαίωμα και η ΚΟΠΦΠΦΠ το καταργεί.
Παρακαλώ έχετε υπόψιν ότι η ΕΕ απαιτεί έγκυρες διευθύνσεις και ημερομηνίες γεννήσεως. Εάν δεν συμπεριληφθεί η διεύθυνση ή η ημερομηνία γεννήσεως σας, η υπογραφή σας μπορεί να μην υπολογιστεί. Όλες οι πληροφορίες θα παραμείνουν εμπιστευτικές. Οι διευθύνσεις και οι ημερομηνίες γεννήσεως δεν είναι ορατές στο κοινό και μπορείτε επίσης να επιλέξετε να διατηρήσετε την ανωνυμία σας.
Όλες οι υπογραφές είναι καλοδεχούμενες. Παρ’ όλα αυτά, οι υπογραφές χωρίς τις απαιτούμενες πληροφορίες μπορεί να μην προσμετρηθούν, καθώς επίσης δεν θα προσμετρηθούν οι υπογραφές από μη πολίτες της ΕΕ. Ωστόσο, δεχόμαστε όλες τις υπογραφές ως υποστηρικτικές και παρακαλούμε επίσης όπως σκεφτείτε το ενδεχόμενο δωρεάς στον σκοπό.
Αίτηση:
Απευθυνόμαστε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή όπως σταματήσει την Κατευθυντήρια Οδηγία για τα Παραδοσιακά Φαρμακευτικά Προϊόντα Φυτικής Προέλευσης (ΚΟΠΦΠΦΠ), Κατευθυντήρια Οδηγία 2004/24/ΕC, η οποία πρόκειται να καταργήσει την πρόσβαση στην τεράστια πλειοψηφία των φαρμάκων φυτικής προέλευσης από την 1η Απριλίου του 2011.
Η ΚΟΠΦΠΦΠ περιορίζει τα δικαιώματα του κάθε Ευρωπαίου πολίτη στην αυτοδιάθεση όσον αφορά την διαχείρηση της υγείας του. Πηγαίνει πολύ πέρα από λογικούς ελέγχους πάνω σε επικίνδυνα προϊόντα και εισέρχεται στην σφαίρα του καταναγκασμού περιορίζοντας τις επιλογές για την αντιμετώπιση θεμάτων υγείας.
Η πρόσβαση του κοινού σε φυτικά προϊόντα που παραδοσιακά βρίσκονται στην ελεύθερη διάθεση όλων πρέπει να συνεχιστεί αδιάκοπα.
Υπογράψτε την αίτηση εδώ. ( http://www.gopetition.com/petition/39757.html )
*Ελληνική μετάφραση του "Stop the Traditional Herbal Medicinal Products Directive"
Δημοσιευμένο από την Heidi Stevenson στις 12 Οκτωβρίου 2010
18/1/11
Ανήκουμε στην Ελλάδα και μόνο στην Ελλάδα
«Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» είπε ο Μίκης Θεοδωράκης σε εκδήλωση που οργάνωσε η Κίνηση Πολιτών «Η Σπίθα» χθες στο θεάτρο «ΡΕΞ» με θέμα την τρέχουσα πολιτική και οικονομική κρίση.
Ο κ. Θεοδωράκης επέκρινε δριμύτατα τόσο την κυβέρνηση όσο και την αξιωματική αντιπολίτευση που όπως είπε αναδείχθηκαν σε κόμματα εξουσίας «χάρη στην εύνοια των δυνάμεων της ξένης εξάρτησης». Κάλεσε δε, τους πολίτες σε «ανυπακοή προκειμένου να ακυρωθούν όλες οι αντιδημοκρατικές και αντιλαϊκές αποφάσεις». Αναφερόμενος στις πρόσφατες ελληνοτουρκικές συνομιλίες ο διεθνούς φήμης Έλληνας μουσικοσυνθέτης υπογράμμισε την ανάγκη να καταστεί η χώρα μας «απόρθητο φρούριο» για να μπορέσουμε να ξαναπούμε «Μολών Λαβέ».
"Πως τολμάτε να μας πάτε πίσω 80 χρόνια" αναρωτήθηκε ο κ.Θεοδωράκης μιλώντας στο κατάμεστο θέατρο, σχολιάζοντας την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων.
Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία - Πατριωτική Αναγέννηση,ήταν το τρίπτυχο της ομιλίας του μουσικοσυνθέτη ο οποίος με έμφαση είπε ότι «πρέπει να εγκαταλείψουμε το δόγμα "Ανήκομεν εις την Δύση" και να ενστερνιστούμε το δόγμα "Ανήκουμε στην Ελλάδα και μόνο στην Ελλάδα».
"Η Δύση μας ταπείνωσε και μας οδήγησε να υπογράψουμε συμφωνίες που θίγουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα» είπε και πρόσθεσε ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο το ΝΑΤΟ "συνωμοτούν εδώ και δεκαετίες κατά της Ελλάδος και υπογράμμισε την ανάγκη για ένα νέο αμυντικό δόγμα όπου η Ελλάδα θα πρέπει να αναζητήσει στήριξη από τη Ρωσία και την Κίνα και στη συνέχεια να επαναδιαπραγματευθεί με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.
Ο κ.Θεοδωράκης όπως ήταν φυσικό άσκησε δριμεία κριτική στην οικονομική και κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης σχολιάζοντας παράλληλα και τα θέματα του "μνημονίου και της πτώχευσης, του ΔΝΤ και της Ευρώπης των τραπεζών".
"Πρέπει να επικεντρωθούμε στις δυνάμεις μας ώστε το οικονομικό μας πρόβλημα να λυθεί από εμάς τους ίδιους» είπε και πρότεινε τη δημιουργία ενός «ρεαλιστικού προγράμματος αξιοποίησης του δυναμικού της χώρας».
Παράλληλα κάλεσε τους πολίτες να αφήσουν την παθητική στάση και να διεκδικήσουν τη χώρα τους.
"Δεν είστε ένοικοι ή παρίες στη χώρα. Είστε τα αφεντικά» είπε.
Σφοδρή ήταν η επίθεσή του και στο σύνολο του πολιτικού συστήματος διότι όπως είπε «συνέτεινε παθητικά ή ενεργητικά στην περιθωριοποίηση του ελληνικού λαού» και στηλίτευσε το ρόλο του Κοινοβουλίου, το οποίο ευθέως κατηγόρησε για κάλυψη παράνομων διαδικασιών με καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον της χώρας.
Σκληρή ήταν και η κριτική του για τις ελληνικές κυβερνήσεις στο ζήτημα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).
Ο κ.Θεοδωράκης στην ομιλία του εξέφρασε τους προβληματισμούς λέγοντας ότι καμία ελληνική κυβέρνηση μετά τη μεταπολίτευση δεν μερίμνησε για την οριοθέτηση της ΑΟΖ στο Αιγαίο.
"Είναι αλήθεια ή ψέματα ότι το ΝΑΤΟ μας επέβαλε να μοιραστούμε το Αιγαίο με την Τουρκία;" αναρωτήθηκε και εξέφρασε την έντονη ανησυχία του, καθώς όπως είπε το Καστελόριζο κινδυνεύει να εξαιρεθεί της (ΑΟΖ) και να διεξάγεται ένας χορός εκατομμυρίων δισεκατομμυρίων ευρώ «από αλλότρια συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τα δύο κράτη, χωρίς να ενημερώνονται οι λαοί, χωρίς να έχει ενημερωθεί καν η Βουλή των Ελλήνων».
«Το αποκορύφωμα του μυστηρίου κρύβεται πίσω από τις πρόσφατες ελληνο-τουρκικές συνομιλίες... Γι αυτό είναι ανάγκη να καταστήσουμε τη χώρα μας απόρθητο φρούριο για να μπορέσουμε να ξαναπούμε «Μολών Λαβέ»» τόνισε ο ίδιος.
Η "ανυπακοή" είναι η λύση σύμφωνα με τον Μίκη Θεοδωράκη, ώστε να ακυρώνονται στην πράξη όλες οι αντιδημοκρατικές και αντιλαϊκές αποφάσεις και ανάληψη πρωτοβουλιών από τους Έλληνες πολίτες ώστε «να στρίψουμε την πλάτη στους φανερούς και κρυφούς συνεργάτες των Αμερικανών».
ΥΓ.Στην εκδήλωση παρέστη και ο γνωστος πρύτανης Μαρκάτος
Ο κ. Θεοδωράκης επέκρινε δριμύτατα τόσο την κυβέρνηση όσο και την αξιωματική αντιπολίτευση που όπως είπε αναδείχθηκαν σε κόμματα εξουσίας «χάρη στην εύνοια των δυνάμεων της ξένης εξάρτησης». Κάλεσε δε, τους πολίτες σε «ανυπακοή προκειμένου να ακυρωθούν όλες οι αντιδημοκρατικές και αντιλαϊκές αποφάσεις». Αναφερόμενος στις πρόσφατες ελληνοτουρκικές συνομιλίες ο διεθνούς φήμης Έλληνας μουσικοσυνθέτης υπογράμμισε την ανάγκη να καταστεί η χώρα μας «απόρθητο φρούριο» για να μπορέσουμε να ξαναπούμε «Μολών Λαβέ».
"Πως τολμάτε να μας πάτε πίσω 80 χρόνια" αναρωτήθηκε ο κ.Θεοδωράκης μιλώντας στο κατάμεστο θέατρο, σχολιάζοντας την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων.
Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία - Πατριωτική Αναγέννηση,ήταν το τρίπτυχο της ομιλίας του μουσικοσυνθέτη ο οποίος με έμφαση είπε ότι «πρέπει να εγκαταλείψουμε το δόγμα "Ανήκομεν εις την Δύση" και να ενστερνιστούμε το δόγμα "Ανήκουμε στην Ελλάδα και μόνο στην Ελλάδα».
"Η Δύση μας ταπείνωσε και μας οδήγησε να υπογράψουμε συμφωνίες που θίγουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα» είπε και πρόσθεσε ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο το ΝΑΤΟ "συνωμοτούν εδώ και δεκαετίες κατά της Ελλάδος και υπογράμμισε την ανάγκη για ένα νέο αμυντικό δόγμα όπου η Ελλάδα θα πρέπει να αναζητήσει στήριξη από τη Ρωσία και την Κίνα και στη συνέχεια να επαναδιαπραγματευθεί με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.
Ο κ.Θεοδωράκης όπως ήταν φυσικό άσκησε δριμεία κριτική στην οικονομική και κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης σχολιάζοντας παράλληλα και τα θέματα του "μνημονίου και της πτώχευσης, του ΔΝΤ και της Ευρώπης των τραπεζών".
"Πρέπει να επικεντρωθούμε στις δυνάμεις μας ώστε το οικονομικό μας πρόβλημα να λυθεί από εμάς τους ίδιους» είπε και πρότεινε τη δημιουργία ενός «ρεαλιστικού προγράμματος αξιοποίησης του δυναμικού της χώρας».
Παράλληλα κάλεσε τους πολίτες να αφήσουν την παθητική στάση και να διεκδικήσουν τη χώρα τους.
"Δεν είστε ένοικοι ή παρίες στη χώρα. Είστε τα αφεντικά» είπε.
Σφοδρή ήταν η επίθεσή του και στο σύνολο του πολιτικού συστήματος διότι όπως είπε «συνέτεινε παθητικά ή ενεργητικά στην περιθωριοποίηση του ελληνικού λαού» και στηλίτευσε το ρόλο του Κοινοβουλίου, το οποίο ευθέως κατηγόρησε για κάλυψη παράνομων διαδικασιών με καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον της χώρας.
Σκληρή ήταν και η κριτική του για τις ελληνικές κυβερνήσεις στο ζήτημα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).
Ο κ.Θεοδωράκης στην ομιλία του εξέφρασε τους προβληματισμούς λέγοντας ότι καμία ελληνική κυβέρνηση μετά τη μεταπολίτευση δεν μερίμνησε για την οριοθέτηση της ΑΟΖ στο Αιγαίο.
"Είναι αλήθεια ή ψέματα ότι το ΝΑΤΟ μας επέβαλε να μοιραστούμε το Αιγαίο με την Τουρκία;" αναρωτήθηκε και εξέφρασε την έντονη ανησυχία του, καθώς όπως είπε το Καστελόριζο κινδυνεύει να εξαιρεθεί της (ΑΟΖ) και να διεξάγεται ένας χορός εκατομμυρίων δισεκατομμυρίων ευρώ «από αλλότρια συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τα δύο κράτη, χωρίς να ενημερώνονται οι λαοί, χωρίς να έχει ενημερωθεί καν η Βουλή των Ελλήνων».
«Το αποκορύφωμα του μυστηρίου κρύβεται πίσω από τις πρόσφατες ελληνο-τουρκικές συνομιλίες... Γι αυτό είναι ανάγκη να καταστήσουμε τη χώρα μας απόρθητο φρούριο για να μπορέσουμε να ξαναπούμε «Μολών Λαβέ»» τόνισε ο ίδιος.
Η "ανυπακοή" είναι η λύση σύμφωνα με τον Μίκη Θεοδωράκη, ώστε να ακυρώνονται στην πράξη όλες οι αντιδημοκρατικές και αντιλαϊκές αποφάσεις και ανάληψη πρωτοβουλιών από τους Έλληνες πολίτες ώστε «να στρίψουμε την πλάτη στους φανερούς και κρυφούς συνεργάτες των Αμερικανών».
ΥΓ.Στην εκδήλωση παρέστη και ο γνωστος πρύτανης Μαρκάτος
Οι “αγορές” και η πείνα
Τα τρόφιμα ακριβαίνουν και η πείνα και η ανεργία σαρώνουν. Αυτα ειναι τα δώρα των “αγορών”, που εγ'αζονται για το κοινό καλό.
Ενας πεινασμένος άνεργος Τυνήσιος ο Μοχάμεντ Μπουαζίζι, αυτοπυρπολήθηκε και η φωτιά που έκαψε το σώμα του έδωσε το έναυσμα για τις λαικες διαμαρτυρίες που οδήγησαν στην απομάκρυνση ενός από τα παλαιότερα μέλη της σοιαλιστικής διεθνούς, του δικτάτορα της Τυνησίας ,Μπεν Αλί ώστε να εκτωνωθει η κατάσταση.
Ο Συνταγματικός Δημοκρατικός Συναγερμός (RCD), το κόμμα του ανατραπέντος Ζιν ελ Αμπιντίν μπεν Άλι, διέγραψε από τις τάξεις του τον πρώην πρόεδρο Μπεν Αλι και έξι από τους συνεργάτες του, «με βάση την έρευνα που έγινε σε κομματικό επίπεδο, μετά τα σοβαρά γεγονότα που συγκλόνισαν τη χώρα» κατά τις τελευταίες εβδομάδες.
Ο προσωρινός πρόεδρος της Τυνησίας, Φουέντ Μπάζα, και ο πρωθυπουργός, Μοχάμεντ Γανούσι, παραιτήθηκαν σήμερα από τον RCD μετά απόφαση διαχωρισμού των κρατικών οργάνων και των πολιτικών κομμάτων», που αποφασίστηκε την Δευτέρα από τη νέα κυβέρνηση “εθνικής ενότητας”.
Η φωτιά από την Τυνησία και την Αλγερία μεταδίδεται και στην Αίγυπτο όπου σήμερα υπέκυψε, στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν, ο τρίτος Αιγύπτιος που είχε αυτοπυρποληθεί νωρίτερα στην οροφή κτιρίου στην Αλεξάνδρεια.
Ο 25χρονος Άχμεντ Χάσεμ Ελ Σάγιεντ, άνεργος, είχε ρίξει το πρωί κηροζίνη σε ένα χαλί, έβαλε φωτιά με ένα σπίρτο και τυλίχτηκε στις φλόγες.
ΟΗΕ: Η διπλή ύφεση απειλεί την Ευρωζώνη
Ορατή είναι η απειλή της διπλής ύφεσης για την Ευρωζώνη το 2011, λόγω των μέτρων λιτότητας που λαμβάνει σειρά ευρωπαϊκών χωρών, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Ο Οργανισμός παράλληλα εκτιμά πως οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία είναι αντιμέτωπες με μικρότερο κίνδυνο για μια νέα επιβράδυνση.
Σε έκθεσή του για την «Κατάσταση και τις προοπτικές της Παγκόσμιας Οικονομίας το 2011» σημειώνει ειδικά για την Ευρώπη ότι «ο αντίκτυπος των μέτρων λιτότητας που είτε σχεδιάζονται είναι εφαρμόζονται συνιστούν απειλή για μια νέα επιβράδυνση».
Ο οργανισμός εκτιμά πως η οικονομία της Ευρωζώνης θα αναπτυχθεί με ρυθμό 1,3% φέτος, από 1,6% το 2010, ενώ ειδικά για την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Ισπανία προβλέπει πως είτε θα παραμείνουν σε ύφεση είτε θα δουν μια μικρή ανάκαμψη στην καλύτερη περίπτωση.
Σε ό,τι αφορά την παγκόσμια ανάπτυξη, εκτιμάται πως φέτος θα επιβραδυνθεί και θα ανακάμψει το 2012.
Ενας πεινασμένος άνεργος Τυνήσιος ο Μοχάμεντ Μπουαζίζι, αυτοπυρπολήθηκε και η φωτιά που έκαψε το σώμα του έδωσε το έναυσμα για τις λαικες διαμαρτυρίες που οδήγησαν στην απομάκρυνση ενός από τα παλαιότερα μέλη της σοιαλιστικής διεθνούς, του δικτάτορα της Τυνησίας ,Μπεν Αλί ώστε να εκτωνωθει η κατάσταση.
Ο Συνταγματικός Δημοκρατικός Συναγερμός (RCD), το κόμμα του ανατραπέντος Ζιν ελ Αμπιντίν μπεν Άλι, διέγραψε από τις τάξεις του τον πρώην πρόεδρο Μπεν Αλι και έξι από τους συνεργάτες του, «με βάση την έρευνα που έγινε σε κομματικό επίπεδο, μετά τα σοβαρά γεγονότα που συγκλόνισαν τη χώρα» κατά τις τελευταίες εβδομάδες.
Ο προσωρινός πρόεδρος της Τυνησίας, Φουέντ Μπάζα, και ο πρωθυπουργός, Μοχάμεντ Γανούσι, παραιτήθηκαν σήμερα από τον RCD μετά απόφαση διαχωρισμού των κρατικών οργάνων και των πολιτικών κομμάτων», που αποφασίστηκε την Δευτέρα από τη νέα κυβέρνηση “εθνικής ενότητας”.
Η φωτιά από την Τυνησία και την Αλγερία μεταδίδεται και στην Αίγυπτο όπου σήμερα υπέκυψε, στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν, ο τρίτος Αιγύπτιος που είχε αυτοπυρποληθεί νωρίτερα στην οροφή κτιρίου στην Αλεξάνδρεια.
Ο 25χρονος Άχμεντ Χάσεμ Ελ Σάγιεντ, άνεργος, είχε ρίξει το πρωί κηροζίνη σε ένα χαλί, έβαλε φωτιά με ένα σπίρτο και τυλίχτηκε στις φλόγες.
ΟΗΕ: Η διπλή ύφεση απειλεί την Ευρωζώνη
Ορατή είναι η απειλή της διπλής ύφεσης για την Ευρωζώνη το 2011, λόγω των μέτρων λιτότητας που λαμβάνει σειρά ευρωπαϊκών χωρών, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Ο Οργανισμός παράλληλα εκτιμά πως οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία είναι αντιμέτωπες με μικρότερο κίνδυνο για μια νέα επιβράδυνση.
Σε έκθεσή του για την «Κατάσταση και τις προοπτικές της Παγκόσμιας Οικονομίας το 2011» σημειώνει ειδικά για την Ευρώπη ότι «ο αντίκτυπος των μέτρων λιτότητας που είτε σχεδιάζονται είναι εφαρμόζονται συνιστούν απειλή για μια νέα επιβράδυνση».
Ο οργανισμός εκτιμά πως η οικονομία της Ευρωζώνης θα αναπτυχθεί με ρυθμό 1,3% φέτος, από 1,6% το 2010, ενώ ειδικά για την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Ισπανία προβλέπει πως είτε θα παραμείνουν σε ύφεση είτε θα δουν μια μικρή ανάκαμψη στην καλύτερη περίπτωση.
Σε ό,τι αφορά την παγκόσμια ανάπτυξη, εκτιμάται πως φέτος θα επιβραδυνθεί και θα ανακάμψει το 2012.
Οι παρενέργειες του ΤΟΚΟΥ στην οικονομική λειτουργία
Εκτός των άλλων παρενεργειών πού προκαλεί στην οικονομία ο
τόκος όπως π.χ. η αύξηση του κόστους του χρήματος ( αφού το
χρήμα ως συναλλακτικό μέσο δεν πρέπει , και δεν μπορεί να είναι
εμπόρευμα ). Είναι ότι ο τόκος παίζει καθοριστικό ρόλο σε
κάθε επενδυτική πρωτοβουλία. Και τούτο, διότι για την
δημιουργία μίας νέας επένδυσης, σε οποιοδήποτε τομέα της
παραγωγής, προσδιοριστικός παράγων είναι ο αγοραίος τόκος. Αν
το υπολογιζόμενο υπό του επενδυτή κέρδος είναι κατώτερο ή
ελάχιστα ανώτερο του αγοραίου τόκου, τότε ο υποψήφιος
επενδυτής αντί να διακινδυνεύσει τα κεφάλαιά του στην
επένδυση, τα τοποθετεί σε τραπεζικές καταθέσεις ή τίτλους και
με τον τρόπο αυτό η οικονομία από πραγματική, παραγωγική,
γίνεται χρηματοπιστωτική, πού με διάφορους χρηματιστηριακούς
χειρισμούς ( τζόγος ) διογκώνεται και γίνεται « φούσκα ». Ναι
αλλά τα αγαθά της γης ποιος θα το εξάγει ; επομένως η
κατάργηση του τόκου θα απελευθερώσει τις οικονομίες και θα
συντρίψει τους εναγείς τραπεζίτες και χρηματιστές
(σουλατσαδόρους).
Δηλαδή τους χαρτοκλέφτες ,τζογαδόρους.
Χρίστος Α Αθανασόπουλος
τόκος όπως π.χ. η αύξηση του κόστους του χρήματος ( αφού το
χρήμα ως συναλλακτικό μέσο δεν πρέπει , και δεν μπορεί να είναι
εμπόρευμα ). Είναι ότι ο τόκος παίζει καθοριστικό ρόλο σε
κάθε επενδυτική πρωτοβουλία. Και τούτο, διότι για την
δημιουργία μίας νέας επένδυσης, σε οποιοδήποτε τομέα της
παραγωγής, προσδιοριστικός παράγων είναι ο αγοραίος τόκος. Αν
το υπολογιζόμενο υπό του επενδυτή κέρδος είναι κατώτερο ή
ελάχιστα ανώτερο του αγοραίου τόκου, τότε ο υποψήφιος
επενδυτής αντί να διακινδυνεύσει τα κεφάλαιά του στην
επένδυση, τα τοποθετεί σε τραπεζικές καταθέσεις ή τίτλους και
με τον τρόπο αυτό η οικονομία από πραγματική, παραγωγική,
γίνεται χρηματοπιστωτική, πού με διάφορους χρηματιστηριακούς
χειρισμούς ( τζόγος ) διογκώνεται και γίνεται « φούσκα ». Ναι
αλλά τα αγαθά της γης ποιος θα το εξάγει ; επομένως η
κατάργηση του τόκου θα απελευθερώσει τις οικονομίες και θα
συντρίψει τους εναγείς τραπεζίτες και χρηματιστές
(σουλατσαδόρους).
Δηλαδή τους χαρτοκλέφτες ,τζογαδόρους.
Χρίστος Α Αθανασόπουλος
17/1/11
Χρέος και Διαφθορά
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Να τιμωρηθεί επιτέλους κάποιος, ζητάει ο Κάρολος Παπούλιας. “Ούτε ένας ΅στη φυλακή;” διερωτάται από τις στήλες της Realnews ο Νίκος Χατζηνικολάου, που θέλει Παπανδρέου και Σαμαρά να στείλουν δύο-τρεις «πράσινους» και δύο- τρεις «μπλε» φυλακή και κατασχέσεις περιουσιών ανεξαρτήτως ποινικών παραγραφών. «Φέρτε πίσω τα κλεμμένα», φώναζαν εξαγριωμένοι οι διαδηλωτές, μουτζώνοντας τη Βουλή τον Μάιο. Τρεις-τέσσερις φυλακή καλοκαίρι του 2010, υποσχέθηκε, λέγεται, ο Πρωθυπουργός στο ΔΝΤ. Τα ίδια έλεγε στις Βρυξέλλες ο Παπακωνσταντίνου. Αλλά ο κ. Παπανδρέου δεν μπορεί ή δεν θέλει να το πράξει.
Η Ελλάδα κατρακύλισε αρκετές θέσεις στην κατάταξη διαφθοράς χωρών
της Διεθνούς Διαφάνειας στη διάρκεια ενός έτους. Ο τρίτος εμπλεκόμενος στο μεγάλο σκάνδαλο υψηλά ιστάμενος υπάλληλος της Ziemens, αναχώρησε κανονικά για τη Γερμανία, χωρίς να τον ενοχλήσει κανείς, αν και υπό «επιτήρηση». Οι εξεταστικές επιτροπές κατέληξαν φαρσοκωμωδία και απάτη.
Οι κ.κ. Παπούλιας και Χατζηνικολάου θα μείνουν μάλλον με την απορία. Αν Παπανδρέου και Σαμαράς δεν κάνουν τίποτα, υποθέτουμε δεν είναι γιατί δεν το σκέφτηκαν, αλλά γιατί οι εγκληματήσαντες και δωροδοκηθέντες δεν είναι δυο-τρεις, είναι «χίλιοι δεκατρείς». Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει το «μάρμαρο». ‘Εχουν τον τρόπο να απειλήσουν, να εκβιάσουν, να πάρουν κι άλλους μαζί τους. Αν οι πολιτικοί αρχίσουν να ξηλώνουν το πουλόβερ, κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς πουλόβερ, κόμματα, υπουργούς, βουλευτές. Αντί να αποδείξουν τη δυνατότητα αυτοκάθαρσης του πολιτικού συστήματος, θα αποκαλύψουν την έκταση της ηθικοπολιτικής του αποσύνθεσης. Λέγοντας «μαζί τα φάγαμε», ο κ. Πάγκαλος θέλει να αποτρέψει την επικίνδυνη αναζήτηση αυτών που «τα έφαγαν». Υπάρχει όμως και ένας επιπλέον λόγος που το πολιτικό σύστημα δεν θέλει κάθαρση: δεν μπορεί να αποκαλύψει τη διαφθορά χωρίς να θίξει σπουδαία συμφέροντα ξένων τραπεζών, εταιρειών, κυβερνήσεων και δανειστών μας. Η εσωτερική διαφθορά και η ξένη εξάρτηση των ελληνικών “ελίτ” είναι στενότατα συνδεδεμένες. ¨Οταν ετέθη, πριν από πολλά χρόνια, θέμα κατάσχεσης του Ινστιτούτου Γκαίτε για αποζημίωση των θυμάτων του Διστόμου, ένας Γερμανός διπλωμάτης δήλωσε στη Γκάρντιαν: Ας το κάνουν αυτό οι ‘Eλληνες και θα δούμε κι εμείς που πάνε τα ΚΠΣ.
Υπάρχει μια πτυχή της διαφθοράς που έχει αποσιωπηθεί, αν και, ή ακριβώς γιατί, έχει κεντρική σημασία για την Ελλάδα, όχι ηθικοπολιτική, αλλά οικονομική και αφορά άμεσα τη διαχείριση της θηλειάς του χρέους. Στις άλλες υπερχρεωμένες ευρωπαϊκές χώρες και τις ΗΠΑ, η κρίση χρέους προέκυψε κυρίως γιατί τα κράτη ανέλαβαν να σώσουν ιδιωτικές τράπεζες, καλύπτοντας απώλειες που προέκυψαν από αγορές αμερικανικών τοξικών προϊόντων (αποτέλεσμα απάτης μεγάλων τραπεζών και οίκων αξιολόγησης με τα ενυπόθηκα στεγαστικά) και από τραπεζικά «κόλπα», που συχνά ήταν ξεγυρισμένες απάτες. Το ιδιωτικό χρέος έγινε δημόσιο, π.χ. στην Ιρλανδία, και μετά η ΕΕ, για να είναι σίγουρη ότι η ζημιά θα πληρωθεί από τους Ιρλανδούς φορολογούμενους και όχι βρετανικές και γερμανικές τράπεζες, υποχρέωσαν το Δουβλίνο να καταφύγει στον μηχανισμό «σωτηρίας». Τεράστιες πιέσεις ασκήθηκαν και στους Ισλανδούς, για να πληρώσουν τα χρέη των τραπεζιτών, το σχέδιο όμως ματαιώθηκε λόγω λαϊκών αντιδράσεων.
Να σημειώσουμε ότι το συσσωρευμένο σήμερα παγκόσμιο χρέος είναι αδύνατο να αποπληρωθεί κανονικά, εκτός αν σημειωθεί τρομακτικό παγκόσμιο αναπτυξιακό μπουμ που ουδείς προβλέπει. Μακροχρονίως μπορεί να οδηγήσει σε πολεμική ή οικολογική καταστροφή, ή σε «Σεισάχθεια». Το πρόβλημα θα είναι μαζί μας για πολλά χρόνια. Οι μεγάλες τράπεζες κέρδισαν τον πρώτο γύρο, σε Ελλάδα-Ιρλανδία, βρισκόμαστε όμως στην αρχή του παιχνιδιού. Ακόμα κι αν όντως εφαρμοσθούν τα προγράμματα «σωτηρίας», κάτι εξαιρετικά αβέβαιο, οδηγούν σε αύξηση χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ, καθιστώντας δυσχερέστερη την αποπληρωμή! Είναι αναπόφευκτο στην πορεία να τεθεί θέμα νομιμότητας του χρέους. ‘Ηδη, προτού στεγνώσει το μελάνι του Μνημονίου της, η ιρλανδική κυβέρνηση προώθησε νομοσχέδιο που προβλέπει δυνατότητα διαγραφής του χρέους προς τις τράπεζες, προκαλώντας οργισμένη αντίδραση της ΕΚΤ.
Που πήγαν όμως τα λεφτά του ελληνικού χρέους; Για να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις στους «κοπρίτες», απαντάει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Αντίθετα με τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που θεωρεί «κοπρίτες» τους πολιτικούς του, ο κ. αντιπρόεδρος πιστεύει ότι «κοπρίτες» είναι οι ‘Ελληνες εργαζόμενοι και συνταξιούχοι. Ειρήσθω εν παρόδω, και «με όλο το σεβασμό», που λέει κι ο Λαζόπουλος, η διατήρησή του σε αυτή τη θέση από τον κ. Παπανδρέου, μας υποχρεώνει να διερωτηθούμε αν η κτηνώδης αισθητική και το ύφος του αντιπροέδρου του, δεν αντανακλούν εντέλει την αλήθεια πίσω από τα χαμόγελα του Πρωθυπουργού. Αν κυττάξει όμως κανείς τους εθνικούς λογαριασμούς, θα διαπιστώσει επί πολλά έτη διαρκή μείωση μισθών και συντάξεων, αλλά και των απολαβών των δημοσίων υπαλλήλων ως ποσοστού του ΑΕΠ. Κι εδώ δηλαδή μας λέει πάλι ψέμματα η κυβέρνηση. Δεν πήγαν στους μισθούς τα λεφτά των δανείων. Που πήγαν τότε; Γνωρίζουμε π.χ. ότι χρησιμοποιήθηκαν για να καταστήσουν δυνατή την εκτεταμένη φοροδιαφυγή, πρωτοφανή σε όλη την Ευρώπη, της ελληνικής μεσαίας και ανώτερης τάξης. Αλλά αυτό είναι όμως μόνο μέρος της απάντησης.
Κατά καιρούς δημοσιεύτηκαν τρομακτικά νούμερα για το κόστος της διαφθοράς στην Ελλάδα (όπως και για το ύψος των καταθέσεων Ελλήνων στις ελβετικές τράπεζες). Κατά τον προεκλογικό αγώνα του 2004, η αντιπολιτευόμενη τότε ΝΔ υπολόγιζε το κόστος αυτό σε πάνω από 10% του ΑΕΠ, πρόσφατα αναφέρθηκε ένα ποσοστό 8%. Εμείς τουλάχιστο δεν γνωρίζουμε πως γίνονται και πόσο αξιόπιστοι είναι τέτοιοι υπολογισμοί. Προφανώς όμως είναι πολύ μεγάλο το ποσοστό του ΑΕΠ που “τρώγεται”, κατά συνέπεια και των δανείων που κατευθύνθηκαν ή κατευθύνονται εκεί. (Μιλάμε πάντα για το άμεσο κόστος, όχι για το πολλαπλάσιο έμμεσο της διαφθοράς, την αποδιοργάνωση του εθνικού σχεδιασμού, που οδήγησε π.χ. την Ελλάδα να επισκευάζει διαρκώς δύο εθνικές οδούς που δεν τελειώνουν ποτέ, παραμένοντας η μόνη ευρωπαϊκή χώρα χωρίς τραίνα).
Μιια εταιρεία όμως σαν τη Ζiemens δεν είναι ο … Ερυθρός Σταυρός. Δεν «λαδώνει» έναν πολιτικό, έναν βουλευτή, ένα κόμμα, ένα δικαστή, έναν κρατικό αξιωματούχο ή ένα δημοσιογράφο, τους «πάντες» δηλαδή στην Ελλάδα, όπως είπε σε μια συνέντευξή του, εμφανώς σοκαρισμένος, ο πρόεδρος της αρμόδιας εξεταστικής κ. Βαλυράκης, ας πούμε με 100.000 ή 1.000.000 ευρώ, για λόγους συμπάθειας και φιλανθρωπίας. Αλλά γιατί, ως αποτέλεσμα του «λαδώματος», έχει πολλαπλάσια κέρδη εις βάρος του ελληνικού Δημόσιου. Να ένας, όχι μόνος, αλλά σημαντικός προορισμός των χρημάτων που «φάγαμε μαζί»: τα θησαυροφυλάκια μεγάλων γερμανικών και γαλλικών εταιρειών και αμερικανικών τραπεζών!
Επ’ αυτής της πτυχής αιδήμων σιωπή. Ουδείς δείχνει διάθεση να συνδέσει το υπέρογκο δημόσιο διεθνές χρέος της Ελλάδας με τις παράνομες δραστηριότητες ξένων κυβερνήσεων και εταιρειών, σε συνεργασία με ελληνικά πολιτικά κόμματα και ‘Ελληνες κρατικούς λειτουργούς, δικαστικούς, αξιωματούχους. Πολύ περισσότερο να ανοίξει ξανά τα λογιστικά βιβλία του ελληνικού κράτους ή να επανεξετάσει τις άπειρες συμβάσεις στις οποίες διοχετεύθηκαν τα ευρωπαϊκά κονδύλια και ένα σημαντικό τμήμα των ελληνικών προϋπολογισμών. Κι αυτό παρόλο που είναι συχνή διεθνής πρακτική κράτη με τη θηλειά του χρέους στον λαιμό τους, όπως πρόσφατα ο Ισημερινός του Προέδρου Κορέα, να ξετινάζουν όλους τους λογαριασμούς, με σημαντικό όφελος για την εθνική οικονομία τους. (Τώρα βέβαια, θα μου πείτε, εδώ δεν είναι «τρίτος κόσμος» να κάνουμε τέτοια πράγματα. Οι πολιτικοί μας, όρα Παπακωνσταντίνου ή Αλογοσκούφη, είναι βέροι Ευρωπαίοι. Για να το αποδείξουν τρέχουν κάθε τόσο στον «δάσκαλο» να καρφώσουν τον συμμαθητή τους ότι δεν είναι. ‘Ωσπου βαρέθηκε ο «δάσκαλος» και σταύρωσε τη χώρα)
Αυτά είναι πασίγνωστα στο εξωτερικό, όπου γελάνε με τους εγχώριους φιλιππικούς κατά της διαφθοράς, που προσέλαβαν πέρυσι τη μορφή διεθνούς αυτομαστιγώματος και αυτοεξευτιλισμού. Δεν άντεξε άλλωστε και το είπε σχεδόν, σε στιγμή σπάνιας ειλικρίνειας ο πρόεδρος της ευρωζώνης Γιουνκέρ: όλοι ήξεραν τι γίνεται στην Ελλάδα, αλλά δεν μιλούσαν για να μη διαταράξουν τις γαλλογερμανικές εξαγωγές.
Οι ξένες κυβερνήσεις είναι σοβαρότερες από όσο ελπίζουν ποτέ να γίνουν οι ελληνικές. Φρόντισαν, συντάσσοντας το Μνημόνιο, να προφυλαχθούν από μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις, θέτοντας όρο που απαγορεύει τον συμψηφισμό της «βοήθειας» με ελληνικές ανταπαιτήσεις, δηλαδή απαιτήσεις από παράνομες και καταχρηστικές συμβάσεις και τις γερμανικές αποζημιώσεις, που επίσης δεν διανοούνται να ζητήσουν οι κυβερνώντες μας.
Η άρνηση του ελληνικού πολιτικού και ευρύτερου κρατικού συστήματος να αντιμετωπίσει ριζικά το φαινόμενο της διαφθοράς του (και να απαιτήσει τις γερμανικές αποζημιώσεις), πέραν των άλλων σοβαρών συνεπειών για τη χώρα, αυξάνει ευθέως το προς πληρωμή χρέος, φέρνοντας εγγύτερα τη χρεωκοπία. Οι κυβερνήσεις των μεγάλων κρατών θα συνεχίσουν άλλωστε να αντιμετωπίζουν μόνο περιφρονητικά τους εκπροσώπους ενός πολιτικού συστήματος που ‘λάδωναν’. Ούτε η χώρα μπορεί να ασκήσει πολιτική, να διαπραγματευθεί, όταν ξένες κυβερνήσεις, υπηρεσίες ή εταιρείες διαθέτουν τις αποδείξεις δωροδοκίας των Ελλήνων πολιτικών ή αξιωματούχων. Η διεθνής εικόνα της Ελλάδας θα παραμείνει η εικόνα διεφθαρμένης και κακοδιοίκητης χώρας «κοπριτών», όπως τη θέλει ο Νο2 της κυβέρνησης Παπανδρέου. Η εγκληματική διαχείριση του προβλήματος αυτού, έρχεται έτσι να προστεθεί στην εξίσου εγκληματική μη διαπραγμάτευση των όρων αποπληρωμής του χρέους, που οδήγησε σε ένα μνημόνιο που είναι αδύνατο να εφαρμοσθεί, χωρίς να καταστραφεί η χώρα, και το οποίο μετατρέπει χρέος προς τράπεζες σε ενυπόθηκο χρέος προς κράτη και την ΕΚΤ, σφίγγοντας περισσότερο τη θηλειά στον λαιμό της χώρας.
Είναι ασφαλώς πολύ δύσκολη, σχεδόν αδύνατη η καταπολέμηση της διαφθοράς, όπως είναι πολύ δύσκολο να σταθεί η Ελλάδα όρθια απέναντι σε ισχυρότατες διεθνείς δυνάμεις. Αλλά η μόνη εναλλακτική που έχουμε, είναι να παρακολουθήσουμε μοιρολατρικά την καταστροφή του ελληνικού κράτους και του ελληνικού λαού.
ΥΓ. Χάρηκα πολύ με τις διαφημίσεις ευρωπαϊκών πολυτελών αυτοκινήτων στις τηλεοράσεις αυτές τις μέρες, που έκαναν μνεία των δύο έως επτάμισυ χιλιάδων ευρώ που χαρίζει στους υποψήφιους αγοραστές το Υπουργείο Οικονομικών με την απόσυρση. Επιτέλους, φτηνότερα αυτοκίνητα για τον λαό, βοήθεια στη χειμαζόμενη ευρωπαϊκή, ιδίως γερμανική βιομηχανία, νέα γενναία συμβολή στο πολεοδομικό και οικολογικό μεγαλείο της Αθήνας. Πιάσανε επιτέλους τόπο οι περικοπές στις υπερβολικές συντάξεις των 500 ευρώ, στα επιδόματα αναπήρων και πολυτέκων, στα τζάμπα εισιτήρια για τους τυφλούς. Μπράβο!
konstantakopoulos.blogspot
Να τιμωρηθεί επιτέλους κάποιος, ζητάει ο Κάρολος Παπούλιας. “Ούτε ένας ΅στη φυλακή;” διερωτάται από τις στήλες της Realnews ο Νίκος Χατζηνικολάου, που θέλει Παπανδρέου και Σαμαρά να στείλουν δύο-τρεις «πράσινους» και δύο- τρεις «μπλε» φυλακή και κατασχέσεις περιουσιών ανεξαρτήτως ποινικών παραγραφών. «Φέρτε πίσω τα κλεμμένα», φώναζαν εξαγριωμένοι οι διαδηλωτές, μουτζώνοντας τη Βουλή τον Μάιο. Τρεις-τέσσερις φυλακή καλοκαίρι του 2010, υποσχέθηκε, λέγεται, ο Πρωθυπουργός στο ΔΝΤ. Τα ίδια έλεγε στις Βρυξέλλες ο Παπακωνσταντίνου. Αλλά ο κ. Παπανδρέου δεν μπορεί ή δεν θέλει να το πράξει.
Η Ελλάδα κατρακύλισε αρκετές θέσεις στην κατάταξη διαφθοράς χωρών
της Διεθνούς Διαφάνειας στη διάρκεια ενός έτους. Ο τρίτος εμπλεκόμενος στο μεγάλο σκάνδαλο υψηλά ιστάμενος υπάλληλος της Ziemens, αναχώρησε κανονικά για τη Γερμανία, χωρίς να τον ενοχλήσει κανείς, αν και υπό «επιτήρηση». Οι εξεταστικές επιτροπές κατέληξαν φαρσοκωμωδία και απάτη.
Οι κ.κ. Παπούλιας και Χατζηνικολάου θα μείνουν μάλλον με την απορία. Αν Παπανδρέου και Σαμαράς δεν κάνουν τίποτα, υποθέτουμε δεν είναι γιατί δεν το σκέφτηκαν, αλλά γιατί οι εγκληματήσαντες και δωροδοκηθέντες δεν είναι δυο-τρεις, είναι «χίλιοι δεκατρείς». Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει το «μάρμαρο». ‘Εχουν τον τρόπο να απειλήσουν, να εκβιάσουν, να πάρουν κι άλλους μαζί τους. Αν οι πολιτικοί αρχίσουν να ξηλώνουν το πουλόβερ, κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς πουλόβερ, κόμματα, υπουργούς, βουλευτές. Αντί να αποδείξουν τη δυνατότητα αυτοκάθαρσης του πολιτικού συστήματος, θα αποκαλύψουν την έκταση της ηθικοπολιτικής του αποσύνθεσης. Λέγοντας «μαζί τα φάγαμε», ο κ. Πάγκαλος θέλει να αποτρέψει την επικίνδυνη αναζήτηση αυτών που «τα έφαγαν». Υπάρχει όμως και ένας επιπλέον λόγος που το πολιτικό σύστημα δεν θέλει κάθαρση: δεν μπορεί να αποκαλύψει τη διαφθορά χωρίς να θίξει σπουδαία συμφέροντα ξένων τραπεζών, εταιρειών, κυβερνήσεων και δανειστών μας. Η εσωτερική διαφθορά και η ξένη εξάρτηση των ελληνικών “ελίτ” είναι στενότατα συνδεδεμένες. ¨Οταν ετέθη, πριν από πολλά χρόνια, θέμα κατάσχεσης του Ινστιτούτου Γκαίτε για αποζημίωση των θυμάτων του Διστόμου, ένας Γερμανός διπλωμάτης δήλωσε στη Γκάρντιαν: Ας το κάνουν αυτό οι ‘Eλληνες και θα δούμε κι εμείς που πάνε τα ΚΠΣ.
Υπάρχει μια πτυχή της διαφθοράς που έχει αποσιωπηθεί, αν και, ή ακριβώς γιατί, έχει κεντρική σημασία για την Ελλάδα, όχι ηθικοπολιτική, αλλά οικονομική και αφορά άμεσα τη διαχείριση της θηλειάς του χρέους. Στις άλλες υπερχρεωμένες ευρωπαϊκές χώρες και τις ΗΠΑ, η κρίση χρέους προέκυψε κυρίως γιατί τα κράτη ανέλαβαν να σώσουν ιδιωτικές τράπεζες, καλύπτοντας απώλειες που προέκυψαν από αγορές αμερικανικών τοξικών προϊόντων (αποτέλεσμα απάτης μεγάλων τραπεζών και οίκων αξιολόγησης με τα ενυπόθηκα στεγαστικά) και από τραπεζικά «κόλπα», που συχνά ήταν ξεγυρισμένες απάτες. Το ιδιωτικό χρέος έγινε δημόσιο, π.χ. στην Ιρλανδία, και μετά η ΕΕ, για να είναι σίγουρη ότι η ζημιά θα πληρωθεί από τους Ιρλανδούς φορολογούμενους και όχι βρετανικές και γερμανικές τράπεζες, υποχρέωσαν το Δουβλίνο να καταφύγει στον μηχανισμό «σωτηρίας». Τεράστιες πιέσεις ασκήθηκαν και στους Ισλανδούς, για να πληρώσουν τα χρέη των τραπεζιτών, το σχέδιο όμως ματαιώθηκε λόγω λαϊκών αντιδράσεων.
Να σημειώσουμε ότι το συσσωρευμένο σήμερα παγκόσμιο χρέος είναι αδύνατο να αποπληρωθεί κανονικά, εκτός αν σημειωθεί τρομακτικό παγκόσμιο αναπτυξιακό μπουμ που ουδείς προβλέπει. Μακροχρονίως μπορεί να οδηγήσει σε πολεμική ή οικολογική καταστροφή, ή σε «Σεισάχθεια». Το πρόβλημα θα είναι μαζί μας για πολλά χρόνια. Οι μεγάλες τράπεζες κέρδισαν τον πρώτο γύρο, σε Ελλάδα-Ιρλανδία, βρισκόμαστε όμως στην αρχή του παιχνιδιού. Ακόμα κι αν όντως εφαρμοσθούν τα προγράμματα «σωτηρίας», κάτι εξαιρετικά αβέβαιο, οδηγούν σε αύξηση χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ, καθιστώντας δυσχερέστερη την αποπληρωμή! Είναι αναπόφευκτο στην πορεία να τεθεί θέμα νομιμότητας του χρέους. ‘Ηδη, προτού στεγνώσει το μελάνι του Μνημονίου της, η ιρλανδική κυβέρνηση προώθησε νομοσχέδιο που προβλέπει δυνατότητα διαγραφής του χρέους προς τις τράπεζες, προκαλώντας οργισμένη αντίδραση της ΕΚΤ.
Που πήγαν όμως τα λεφτά του ελληνικού χρέους; Για να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις στους «κοπρίτες», απαντάει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Αντίθετα με τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που θεωρεί «κοπρίτες» τους πολιτικούς του, ο κ. αντιπρόεδρος πιστεύει ότι «κοπρίτες» είναι οι ‘Ελληνες εργαζόμενοι και συνταξιούχοι. Ειρήσθω εν παρόδω, και «με όλο το σεβασμό», που λέει κι ο Λαζόπουλος, η διατήρησή του σε αυτή τη θέση από τον κ. Παπανδρέου, μας υποχρεώνει να διερωτηθούμε αν η κτηνώδης αισθητική και το ύφος του αντιπροέδρου του, δεν αντανακλούν εντέλει την αλήθεια πίσω από τα χαμόγελα του Πρωθυπουργού. Αν κυττάξει όμως κανείς τους εθνικούς λογαριασμούς, θα διαπιστώσει επί πολλά έτη διαρκή μείωση μισθών και συντάξεων, αλλά και των απολαβών των δημοσίων υπαλλήλων ως ποσοστού του ΑΕΠ. Κι εδώ δηλαδή μας λέει πάλι ψέμματα η κυβέρνηση. Δεν πήγαν στους μισθούς τα λεφτά των δανείων. Που πήγαν τότε; Γνωρίζουμε π.χ. ότι χρησιμοποιήθηκαν για να καταστήσουν δυνατή την εκτεταμένη φοροδιαφυγή, πρωτοφανή σε όλη την Ευρώπη, της ελληνικής μεσαίας και ανώτερης τάξης. Αλλά αυτό είναι όμως μόνο μέρος της απάντησης.
Κατά καιρούς δημοσιεύτηκαν τρομακτικά νούμερα για το κόστος της διαφθοράς στην Ελλάδα (όπως και για το ύψος των καταθέσεων Ελλήνων στις ελβετικές τράπεζες). Κατά τον προεκλογικό αγώνα του 2004, η αντιπολιτευόμενη τότε ΝΔ υπολόγιζε το κόστος αυτό σε πάνω από 10% του ΑΕΠ, πρόσφατα αναφέρθηκε ένα ποσοστό 8%. Εμείς τουλάχιστο δεν γνωρίζουμε πως γίνονται και πόσο αξιόπιστοι είναι τέτοιοι υπολογισμοί. Προφανώς όμως είναι πολύ μεγάλο το ποσοστό του ΑΕΠ που “τρώγεται”, κατά συνέπεια και των δανείων που κατευθύνθηκαν ή κατευθύνονται εκεί. (Μιλάμε πάντα για το άμεσο κόστος, όχι για το πολλαπλάσιο έμμεσο της διαφθοράς, την αποδιοργάνωση του εθνικού σχεδιασμού, που οδήγησε π.χ. την Ελλάδα να επισκευάζει διαρκώς δύο εθνικές οδούς που δεν τελειώνουν ποτέ, παραμένοντας η μόνη ευρωπαϊκή χώρα χωρίς τραίνα).
Μιια εταιρεία όμως σαν τη Ζiemens δεν είναι ο … Ερυθρός Σταυρός. Δεν «λαδώνει» έναν πολιτικό, έναν βουλευτή, ένα κόμμα, ένα δικαστή, έναν κρατικό αξιωματούχο ή ένα δημοσιογράφο, τους «πάντες» δηλαδή στην Ελλάδα, όπως είπε σε μια συνέντευξή του, εμφανώς σοκαρισμένος, ο πρόεδρος της αρμόδιας εξεταστικής κ. Βαλυράκης, ας πούμε με 100.000 ή 1.000.000 ευρώ, για λόγους συμπάθειας και φιλανθρωπίας. Αλλά γιατί, ως αποτέλεσμα του «λαδώματος», έχει πολλαπλάσια κέρδη εις βάρος του ελληνικού Δημόσιου. Να ένας, όχι μόνος, αλλά σημαντικός προορισμός των χρημάτων που «φάγαμε μαζί»: τα θησαυροφυλάκια μεγάλων γερμανικών και γαλλικών εταιρειών και αμερικανικών τραπεζών!
Επ’ αυτής της πτυχής αιδήμων σιωπή. Ουδείς δείχνει διάθεση να συνδέσει το υπέρογκο δημόσιο διεθνές χρέος της Ελλάδας με τις παράνομες δραστηριότητες ξένων κυβερνήσεων και εταιρειών, σε συνεργασία με ελληνικά πολιτικά κόμματα και ‘Ελληνες κρατικούς λειτουργούς, δικαστικούς, αξιωματούχους. Πολύ περισσότερο να ανοίξει ξανά τα λογιστικά βιβλία του ελληνικού κράτους ή να επανεξετάσει τις άπειρες συμβάσεις στις οποίες διοχετεύθηκαν τα ευρωπαϊκά κονδύλια και ένα σημαντικό τμήμα των ελληνικών προϋπολογισμών. Κι αυτό παρόλο που είναι συχνή διεθνής πρακτική κράτη με τη θηλειά του χρέους στον λαιμό τους, όπως πρόσφατα ο Ισημερινός του Προέδρου Κορέα, να ξετινάζουν όλους τους λογαριασμούς, με σημαντικό όφελος για την εθνική οικονομία τους. (Τώρα βέβαια, θα μου πείτε, εδώ δεν είναι «τρίτος κόσμος» να κάνουμε τέτοια πράγματα. Οι πολιτικοί μας, όρα Παπακωνσταντίνου ή Αλογοσκούφη, είναι βέροι Ευρωπαίοι. Για να το αποδείξουν τρέχουν κάθε τόσο στον «δάσκαλο» να καρφώσουν τον συμμαθητή τους ότι δεν είναι. ‘Ωσπου βαρέθηκε ο «δάσκαλος» και σταύρωσε τη χώρα)
Αυτά είναι πασίγνωστα στο εξωτερικό, όπου γελάνε με τους εγχώριους φιλιππικούς κατά της διαφθοράς, που προσέλαβαν πέρυσι τη μορφή διεθνούς αυτομαστιγώματος και αυτοεξευτιλισμού. Δεν άντεξε άλλωστε και το είπε σχεδόν, σε στιγμή σπάνιας ειλικρίνειας ο πρόεδρος της ευρωζώνης Γιουνκέρ: όλοι ήξεραν τι γίνεται στην Ελλάδα, αλλά δεν μιλούσαν για να μη διαταράξουν τις γαλλογερμανικές εξαγωγές.
Οι ξένες κυβερνήσεις είναι σοβαρότερες από όσο ελπίζουν ποτέ να γίνουν οι ελληνικές. Φρόντισαν, συντάσσοντας το Μνημόνιο, να προφυλαχθούν από μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις, θέτοντας όρο που απαγορεύει τον συμψηφισμό της «βοήθειας» με ελληνικές ανταπαιτήσεις, δηλαδή απαιτήσεις από παράνομες και καταχρηστικές συμβάσεις και τις γερμανικές αποζημιώσεις, που επίσης δεν διανοούνται να ζητήσουν οι κυβερνώντες μας.
Η άρνηση του ελληνικού πολιτικού και ευρύτερου κρατικού συστήματος να αντιμετωπίσει ριζικά το φαινόμενο της διαφθοράς του (και να απαιτήσει τις γερμανικές αποζημιώσεις), πέραν των άλλων σοβαρών συνεπειών για τη χώρα, αυξάνει ευθέως το προς πληρωμή χρέος, φέρνοντας εγγύτερα τη χρεωκοπία. Οι κυβερνήσεις των μεγάλων κρατών θα συνεχίσουν άλλωστε να αντιμετωπίζουν μόνο περιφρονητικά τους εκπροσώπους ενός πολιτικού συστήματος που ‘λάδωναν’. Ούτε η χώρα μπορεί να ασκήσει πολιτική, να διαπραγματευθεί, όταν ξένες κυβερνήσεις, υπηρεσίες ή εταιρείες διαθέτουν τις αποδείξεις δωροδοκίας των Ελλήνων πολιτικών ή αξιωματούχων. Η διεθνής εικόνα της Ελλάδας θα παραμείνει η εικόνα διεφθαρμένης και κακοδιοίκητης χώρας «κοπριτών», όπως τη θέλει ο Νο2 της κυβέρνησης Παπανδρέου. Η εγκληματική διαχείριση του προβλήματος αυτού, έρχεται έτσι να προστεθεί στην εξίσου εγκληματική μη διαπραγμάτευση των όρων αποπληρωμής του χρέους, που οδήγησε σε ένα μνημόνιο που είναι αδύνατο να εφαρμοσθεί, χωρίς να καταστραφεί η χώρα, και το οποίο μετατρέπει χρέος προς τράπεζες σε ενυπόθηκο χρέος προς κράτη και την ΕΚΤ, σφίγγοντας περισσότερο τη θηλειά στον λαιμό της χώρας.
Είναι ασφαλώς πολύ δύσκολη, σχεδόν αδύνατη η καταπολέμηση της διαφθοράς, όπως είναι πολύ δύσκολο να σταθεί η Ελλάδα όρθια απέναντι σε ισχυρότατες διεθνείς δυνάμεις. Αλλά η μόνη εναλλακτική που έχουμε, είναι να παρακολουθήσουμε μοιρολατρικά την καταστροφή του ελληνικού κράτους και του ελληνικού λαού.
ΥΓ. Χάρηκα πολύ με τις διαφημίσεις ευρωπαϊκών πολυτελών αυτοκινήτων στις τηλεοράσεις αυτές τις μέρες, που έκαναν μνεία των δύο έως επτάμισυ χιλιάδων ευρώ που χαρίζει στους υποψήφιους αγοραστές το Υπουργείο Οικονομικών με την απόσυρση. Επιτέλους, φτηνότερα αυτοκίνητα για τον λαό, βοήθεια στη χειμαζόμενη ευρωπαϊκή, ιδίως γερμανική βιομηχανία, νέα γενναία συμβολή στο πολεοδομικό και οικολογικό μεγαλείο της Αθήνας. Πιάσανε επιτέλους τόπο οι περικοπές στις υπερβολικές συντάξεις των 500 ευρώ, στα επιδόματα αναπήρων και πολυτέκων, στα τζάμπα εισιτήρια για τους τυφλούς. Μπράβο!
konstantakopoulos.blogspot
O Λύκος των Τόκων και ο Αντάρτης Αμνός
του ΣΤΑΘΗ
«Εσύ με ποιους είσαι;» ρώτησε ο Λύκος των Τόκων τον Αντάρτη Αμνό......«εγώ είμαι με τους ανθρώπους που αγαπάνε τους ανθρώπους», απάντησε ο Αντάρτης Αμνός.
.....................................
Με τρελή πυξίδα τρέχει αυτός ο καιρός
κάποιοι σκέφτονται να φυτεύουν κουκιά στις ταράτσες τους
κι εγώ -Σάββατο σαν ψυχοσάββατο- θυμάμαι τον πατέρα μου να βγάζει απ' το τσεπάκι του σακακιού του, λίγο πιο ψηλά απ' το ύψος της καρδιάς, τα γυαλιά του
για να διαβάσει την εφημερίδα του. Μια κίνηση σχεδόν τελετουργική, πάντα
η ίδια, περίπου την ίδια ώρα κάθε βράδυ,
δίπλα στη σόμπα τον χειμώνα
κάτω απ' τη μεσκουλιά στον κήπο το καλοκαίρι...
Δεν θυμάμαι τις ειδήσεις της εποχής εκείνης -κάνω ότι δεν τις θυμάμαι, είχε Βιετνάμ, Νίξον, ντε Γκωλ και στην Ελλάδα λέγαμε ακόμα την Τογιότα, Τουότα...
Ο κ. Αρης Ταστάνης, περίπου πέντε χρόνια μεγαλύτερος από μένα -παιδί τότε κι αυτός- ανάπηρος σήμερα (εδώ και κάποιες δεκαετίες) λογοτέχνης.
Ο κ. Ταστάνης, κωπηλάτης των λέξεων κι εργάτης των γραμμάτων, λαμβάνει μια τιμητική λογοτεχνική σύνταξη 776 ευρώ (τα καθαρά) κάθε μήνα.
Φέτο τα Χριστούγεννα αυτό το γαμημένο ρωμαίικο κράτος τον πληροφόρησε ότι δεν θα λάβει «δώρο» διότι δεν έχει συμπληρώσει το εξηκοστό έκτο έτος της ηλικίας του.
Ο κ. Γερουλάνος, υπουργός Πολιτισμού (ποιου;), του οποίου 776 ευρώ κάνουν τρεις γραβάτες, ένα πουκάμισο κι ένα σώβρακο, πληροφόρησε
τον ανάπηρο γραφιά ότι δεν δύναται να πάρει «δώρο» Χριστουγέννων, διότι είναι ακόμα ζωντανός, παρ' ότι δεν έχει γίνει ακόμα εξήντα έξι ετών.
***
Υπερήφανος ο κ. Ταστάνης αρνήθηκε να διαμαρτυρηθεί (και η στήλη απ' άλλον άνθρωπο έμαθε την ιστορία του)- έτσι ατάραχος ο Υπουργός κι ανενόχλητος ο κάθε καρεκλοκένταυρος Αρμόδιος, μπορούν να συνεχίζουν διάγοντες μακάριοι, άλλωστε
ο νόμος είναι νόμος, dura lex sed lex, σκληρός νόμος αλλά νόμος και, τέλος πάντων,
βρε αδερφέ, τι να σου κάνουν οι αρμόδιοι χωρίς τη συνδρομή των συναρμόδιων;
Το γαμημένο αυτό κράτος του Γιωργάκη, του Κωστάκη, του Σημίτη, των Τραπεζών και των νταβατζήδων
που προσκυνάει τους φοροφυγάδες και ξεσκίζει τους εργάτες, δεν έχει λεφτά για τους ανάπηρους
αλλά έχει εκατομμύρια ευρώ για να πληρώνει η κυρία Διαμαντοπούλου Εταιρείες Συμβούλων (!!!) για να της υποδεικνύουν πώς θα ξεπατώσει οριστικώς στην εκπαίδευση ό,τι γλύτωσε ώς τώρα
από τους ερασιτεχνισμούς των ηλιθίων
και τη στοχευμένη υπονόμευση των ξεπουλημένων.
* * *
Λεφτά έχει η κυβέρνηση των ανδρεικέλων για να πασάρει κρατική διαφήμιση στα προσκείμενα και παρακοιμώμενα αφεντικά των ΜΜΕ, λεφτά έχει για να χρυσοταΐζει παπαγαλάκια-δημοσιογράφους, λεφτά για τα πέι-ρολς των εξωνημένων έχει, για τους αριστούχους όμως υπότροφους στο εξωτερικό δεν έχει! Ούτε τους νέους ούτε το μέλλον τους ούτε τους ανάπηρους ούτε τους γέροντες αντέχει η οικονομία.
Ποια οικονομία; του Τσουκάτου με το βαλιτσάκι του; της Ζήμενς με τις μίζες της; της «πυραμίδας» του Χρηματιστηρίου; της ληστείας των Ταμείων;
Για ποιων την οικονομία θα πληρώνει ακριβότερο εισιτήριο στις συγκοινωνίες ο εργατικός που βρίσκεται χαράματα στους δρόμους για να πάει στη δουλειά του -αν θα την έχει κι αύριο! Για τις σουίτες του Πάγκαλου; για ποια οικονομία;
Είναι τόσον πονηροί οι τρέχοντες Κουίσλινγκ που μας κυβερνάνε, ώστε ετοιμάζουν έναν απ' αυτούς, πρώην υπουργό, να τον παραπέμψουν σφάγιο κι αποδιοπομπαίον τράγο
να ξεπλύνει με τη διαπόμπευσή του και τις δικές τους πομπές -ένα «κάθαρμα» για μια φο μπιζού κάθαρση, μπας κι εκτονώσουν έτσι το λαϊκό αίσθημα, την οργή που σιγοβράζει.
............................................
Εντάξει! κι αύριο μέρα είναι. Κι αυτό το κείμενο θα ξεχαστεί• σε δέκα μέρες ο κ. Γερουλάνος θα αγοράσει μια-δυο-τρεις καινούργιες γραβάτες, ο κ. Ταστάνης θα συνεχίσει να γράφει
με την πείνα του, την περηφάνια του -εκεί στις λέξεις, στα γράμματα, στο νόημά τους που μας διαφεύγει -δεν το αντέχει η γαμημένη οικονομία τους, οι γαμημένες γραβάτες τους, η γαμημένη κυβέρνησή μας........
Μια «Ωδή προς τον αδικημένο Φαλμεράυερ» δημοσίευσε η «Αυγή» -περιέργο κόλλημα! Ενα θέμα πολυσυζητημένο, από καιρό λυμένο και ληγμένο...
Μάλιστα ο αρθρογράφος που το πραγματεύθηκε, φαίνεται να αντιλαμβάνεται τη συνέχεια ή την ασυνέχεια του έθνους στη βάση της συνέχειας ή της ασυνέχειας της... φυλής και του... αίματος! Οντως τα έθνη, χωρίς άλλους πολιτικούς προσδιορισμούς, αλλά στη βάση του αίματος, τα αντιλαμβάνονται μόνον οι ρατσιστές, οι ναζί, οι εθνικιστές και ο κ. Νάσος Θεοδωρίδης -ο εν λόγω αρθρογράφος. Α, και οι βλάκες! Η «Αυγή» όμως;...
stathis@enet.gr
«Εσύ με ποιους είσαι;» ρώτησε ο Λύκος των Τόκων τον Αντάρτη Αμνό......«εγώ είμαι με τους ανθρώπους που αγαπάνε τους ανθρώπους», απάντησε ο Αντάρτης Αμνός.
.....................................
Με τρελή πυξίδα τρέχει αυτός ο καιρός
κάποιοι σκέφτονται να φυτεύουν κουκιά στις ταράτσες τους
κι εγώ -Σάββατο σαν ψυχοσάββατο- θυμάμαι τον πατέρα μου να βγάζει απ' το τσεπάκι του σακακιού του, λίγο πιο ψηλά απ' το ύψος της καρδιάς, τα γυαλιά του
για να διαβάσει την εφημερίδα του. Μια κίνηση σχεδόν τελετουργική, πάντα
η ίδια, περίπου την ίδια ώρα κάθε βράδυ,
δίπλα στη σόμπα τον χειμώνα
κάτω απ' τη μεσκουλιά στον κήπο το καλοκαίρι...
Δεν θυμάμαι τις ειδήσεις της εποχής εκείνης -κάνω ότι δεν τις θυμάμαι, είχε Βιετνάμ, Νίξον, ντε Γκωλ και στην Ελλάδα λέγαμε ακόμα την Τογιότα, Τουότα...
Ο κ. Αρης Ταστάνης, περίπου πέντε χρόνια μεγαλύτερος από μένα -παιδί τότε κι αυτός- ανάπηρος σήμερα (εδώ και κάποιες δεκαετίες) λογοτέχνης.
Ο κ. Ταστάνης, κωπηλάτης των λέξεων κι εργάτης των γραμμάτων, λαμβάνει μια τιμητική λογοτεχνική σύνταξη 776 ευρώ (τα καθαρά) κάθε μήνα.
Φέτο τα Χριστούγεννα αυτό το γαμημένο ρωμαίικο κράτος τον πληροφόρησε ότι δεν θα λάβει «δώρο» διότι δεν έχει συμπληρώσει το εξηκοστό έκτο έτος της ηλικίας του.
Ο κ. Γερουλάνος, υπουργός Πολιτισμού (ποιου;), του οποίου 776 ευρώ κάνουν τρεις γραβάτες, ένα πουκάμισο κι ένα σώβρακο, πληροφόρησε
τον ανάπηρο γραφιά ότι δεν δύναται να πάρει «δώρο» Χριστουγέννων, διότι είναι ακόμα ζωντανός, παρ' ότι δεν έχει γίνει ακόμα εξήντα έξι ετών.
***
Υπερήφανος ο κ. Ταστάνης αρνήθηκε να διαμαρτυρηθεί (και η στήλη απ' άλλον άνθρωπο έμαθε την ιστορία του)- έτσι ατάραχος ο Υπουργός κι ανενόχλητος ο κάθε καρεκλοκένταυρος Αρμόδιος, μπορούν να συνεχίζουν διάγοντες μακάριοι, άλλωστε
ο νόμος είναι νόμος, dura lex sed lex, σκληρός νόμος αλλά νόμος και, τέλος πάντων,
βρε αδερφέ, τι να σου κάνουν οι αρμόδιοι χωρίς τη συνδρομή των συναρμόδιων;
Το γαμημένο αυτό κράτος του Γιωργάκη, του Κωστάκη, του Σημίτη, των Τραπεζών και των νταβατζήδων
που προσκυνάει τους φοροφυγάδες και ξεσκίζει τους εργάτες, δεν έχει λεφτά για τους ανάπηρους
αλλά έχει εκατομμύρια ευρώ για να πληρώνει η κυρία Διαμαντοπούλου Εταιρείες Συμβούλων (!!!) για να της υποδεικνύουν πώς θα ξεπατώσει οριστικώς στην εκπαίδευση ό,τι γλύτωσε ώς τώρα
από τους ερασιτεχνισμούς των ηλιθίων
και τη στοχευμένη υπονόμευση των ξεπουλημένων.
* * *
Λεφτά έχει η κυβέρνηση των ανδρεικέλων για να πασάρει κρατική διαφήμιση στα προσκείμενα και παρακοιμώμενα αφεντικά των ΜΜΕ, λεφτά έχει για να χρυσοταΐζει παπαγαλάκια-δημοσιογράφους, λεφτά για τα πέι-ρολς των εξωνημένων έχει, για τους αριστούχους όμως υπότροφους στο εξωτερικό δεν έχει! Ούτε τους νέους ούτε το μέλλον τους ούτε τους ανάπηρους ούτε τους γέροντες αντέχει η οικονομία.
Ποια οικονομία; του Τσουκάτου με το βαλιτσάκι του; της Ζήμενς με τις μίζες της; της «πυραμίδας» του Χρηματιστηρίου; της ληστείας των Ταμείων;
Για ποιων την οικονομία θα πληρώνει ακριβότερο εισιτήριο στις συγκοινωνίες ο εργατικός που βρίσκεται χαράματα στους δρόμους για να πάει στη δουλειά του -αν θα την έχει κι αύριο! Για τις σουίτες του Πάγκαλου; για ποια οικονομία;
Είναι τόσον πονηροί οι τρέχοντες Κουίσλινγκ που μας κυβερνάνε, ώστε ετοιμάζουν έναν απ' αυτούς, πρώην υπουργό, να τον παραπέμψουν σφάγιο κι αποδιοπομπαίον τράγο
να ξεπλύνει με τη διαπόμπευσή του και τις δικές τους πομπές -ένα «κάθαρμα» για μια φο μπιζού κάθαρση, μπας κι εκτονώσουν έτσι το λαϊκό αίσθημα, την οργή που σιγοβράζει.
............................................
Εντάξει! κι αύριο μέρα είναι. Κι αυτό το κείμενο θα ξεχαστεί• σε δέκα μέρες ο κ. Γερουλάνος θα αγοράσει μια-δυο-τρεις καινούργιες γραβάτες, ο κ. Ταστάνης θα συνεχίσει να γράφει
με την πείνα του, την περηφάνια του -εκεί στις λέξεις, στα γράμματα, στο νόημά τους που μας διαφεύγει -δεν το αντέχει η γαμημένη οικονομία τους, οι γαμημένες γραβάτες τους, η γαμημένη κυβέρνησή μας........
Μια «Ωδή προς τον αδικημένο Φαλμεράυερ» δημοσίευσε η «Αυγή» -περιέργο κόλλημα! Ενα θέμα πολυσυζητημένο, από καιρό λυμένο και ληγμένο...
Μάλιστα ο αρθρογράφος που το πραγματεύθηκε, φαίνεται να αντιλαμβάνεται τη συνέχεια ή την ασυνέχεια του έθνους στη βάση της συνέχειας ή της ασυνέχειας της... φυλής και του... αίματος! Οντως τα έθνη, χωρίς άλλους πολιτικούς προσδιορισμούς, αλλά στη βάση του αίματος, τα αντιλαμβάνονται μόνον οι ρατσιστές, οι ναζί, οι εθνικιστές και ο κ. Νάσος Θεοδωρίδης -ο εν λόγω αρθρογράφος. Α, και οι βλάκες! Η «Αυγή» όμως;...
stathis@enet.gr
Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ
« .... Και ποιήσας φραγγέλιον εκ σχοινίων πάντας εξέβαλεν εκ του ιερού, τα τε πρόβατα και τους βόας, και των κολλυβιστών εξέχεε το κέρμα και τας τραπέζας ανέτρεψε ....» Ιωαν. Β΄, 15
Η ορθόδοξη χριστιανική διδαχή, διά την ευημερία της
Ανθρωπότητας επί της γής, επιτάσσει την απαλλαγή μας από τα
δεσμά της ληστρικής τραπεζοκλεπτοκρατίας. Πρέπει να εξοβελισθεί
όλο το συνονθύλευμα των απατεώνων πού προκαλούν τις
οικονομικές κρίσεις και τους διάφορους τοπικούς και παγκόσμιους
πολέμους.
Η συμμορία της διεθνούς απάτης και αλητείας :
1.Τών ιδιωτικών τραπεζών.
2.Των χρηματιστών ( σπεκουλαδόροι - σορτάκιδες )
3.hedge funds ( όλα τα κεφάλαια της μαφίας )
4.Των εταιρειών αξιολόγησης ή παραπλάνησης και εξαπάτησης των
Λαών. Όλο αυτό το σύστημα της ληστείας νομοτελειακά
καταρρέει, πνέει τα λοίσθια.
Ε π ο μ έ ν ω ς :
Πνευματική επανάσταση, τώρα.
Νέες ιδέες και προτάσεις
Νέο πολιτικό και οικονομικό σύστημα ( Η κρίση είναι συστημική )
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ (Κρατικοποίηση )
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΟΚΟΥ
Πρέπει να συντρίψουμε τους μοχλούς της συμμορίας πού επιδιώκουν την παγκόσμια Διακυβέρνηση. EX ORIENT GUX.
Χρίστος Α Αθανασόπουλος
Την ώρα που οι τραπεζίτες παρακολουθούν με αγωνία τις εκροές των καταθέσεων και τη συμπίεση της κερδοφορίας τους, έρχεται το υπουργείο Οικονομικών να προσφέρει μια ισχυρή «τονωτική ένεση» στις τράπεζες: κηρύσσοντας… ιερό πόλεμο κατά των συναλλαγών με μετρητά, με στόχο την πάταξη της φοροδιαφυγής, η κυβέρνηση προσφέρει στις τράπεζες ένα «παράπλευρο δώρο» αμύθητης αξίας, που οι τράπεζες στη γειτονική Ιταλία, χώρα επίσης «εθισμένη» στα μετρητά, ακόμη δεν έχουν καταφέρει να αποσπάσουν.
Με τις σχετικές διατάξεις του νέου φορολογικού νόμου που τυπικά έχουν ήδη τεθεί σε ισχύ (για το τι συμβαίνει στην πράξη υπάρχουν ακόμη πολλές επιφυλάξεις…) επιχειρείται να δοθεί ένα τέλος στη συνήθεια επιχειρήσεων και καταναλωτών να διεκπεραιώνουν και συναλλαγές μεγάλης αξίας με μετρητά, κατά τρόπον ώστε να παραμένουν «αθέατες» στο φοροεισπρακτικό μηχανισμό της Πολιτείας:
n Όλες οι συναλλαγές μεταξύ καταναλωτών και επιχειρήσεων, με οικονομικό αντικείμενο άνω των 1.500 ευρώ, θα γίνονται υποχρεωτικά μέσω τραπεζών (με πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες ή δίγραμμες επιταγές, ή ηλεκτρονικές διαβιβάσεις). Αν μια επιχείρηση δεχθεί πληρωμή άνω των 1.500 ευρώ μετρητοίς, η συναλλαγή θεωρείται παράνομη και θα έχει τον κίνδυνο να απορριφθούν τα βιβλία της από την εφορία, με τις σοβαρές συνέπειες που έχει αυτό.
n Σε όλες τις συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων, αλλά και στις πληρωμές μισθοδοσίας, επίσης καταργείται το μετρητό: θα πραγματοποιούνται υποχρεωτικά μέσω τραπεζικών επαγγελματικών λογαριασμών, στα στοιχεία των οποίων θα έχει απεριόριστη πρόσβαση ο ελεγκτικός μηχανισμός του υπουργείου Οικονομικών.
Για το τραπεζικό σύστημα, ο «πόλεμος στα μετρητά» αποτελεί ευλογία, ιδιαίτερα σε μια εποχή μεγάλης μείωσης των καταθέσεων, αλλά και των προμηθειών από πάσης φύσεως συναλλαγές. Η Ένωση Τραπεζών και η Τράπεζα της Ελλάδος δεν έχουν μελετήσει το θέμα, καθώς ουδείς θα επιθυμούσε να αναδείξει σε αυτή την φάση τα «παράπλευρα» κέρδη του τραπεζικού συστήματος από μέτρα κατά της φοροδιαφυγής.
Όμως, η υποχρεωτική πλέον διαμεσολάβηση των τραπεζών στις περισσότερες καθημερινές συναλλαγές, εκτιμάται ότι θα είναι ένα πολύτιμο «όπλο» του τραπεζικού συστήματος, στην προσπάθειά του να κρατήσει «εντός των πυλών» τις καταθέσεις. Επιπλέον, σε μια χώρα όπου ακόμη και μια μεταφορά ποσού κάτω των 1.000 ευρώ μέσω e-banking, μπορεί να αποδίδει σε μια τράπεζα προμήθεια 3 ευρώ (!!!), είναι προφανές ότι η αύξηση της χρήσης τραπεζικών μέσων πληρωμής φέρνει στα ταμεία μεγάλα ποσά, τουλάχιστον αν οι τράπεζες δεν προχωρήσουν άμεσα σε κινήσεις εξορθολογισμού των υπέρογκων χρεώσεών τους.
Οι πληρωμές μέσω πιστωτικών καρτών για αγορές αξίας άνω των 1.500 ευρώ εκτιμάται ότι θα δώσουν μια ισχυρή ώθηση στη χρήση του πλαστικού χρήματος, που ιδιαίτερα εν μέσω της κρίσης έχει ατονήσει αισθητά.
Αυτό βεβαίως κρύβει σοβαρούς κινδύνους για τους καταναλωτές, καθώς τα επιτόκια και οι λοιπές χρεώσεις των πιστωτικών καρτών είναι εξαιρετικά υψηλά στην Ελλάδα, ενώ οι περισσότεροι καταναλωτές δεν έχουν μάθει να χρησιμοποιούν τις κάρτες ως μέσο πληρωμής, αλλά τείνουν να τις χρησιμοποιούν σαν πηγές πανάκριβου δανεισμού, με αποτέλεσμα να καταλήγουν να επιβαρύνονται με υπέρογκα χρέη.
Σημειωτέον, ότι οι προμήθειες που πληρώνουν στις τράπεζες οι επιχειρήσεις για χρήση καρτών είναι εξαιρετικά υψηλές και όταν πρόκειται για μικρές επιχειρήσεις αγγίζουν τα όρια του εξωφρενικού (4% της αξίας κάθε συναλλαγής!).
Επιπλέον, οι τράπεζες θα έχουν και ένα ακόμη όφελος, με τη μορφή της μείωσης του υψηλού στην Ελλάδα κόστους διεκπεραίωσης συναλλαγών με μετρητά.
Για να αντιληφθεί κανείς πόσο κρίσιμος είναι για τις τράπεζες ο «πόλεμος κατά των μετρητών», αρκεί μια ματιά στις εξελίξεις στη γειτονική Ιταλία, χώρα επίσης «εθισμένη» στη χρήση μετρητών για τις περισσότερες συναλλαγές, αλλά και στη φοροδιαφυγή. Εκεί, όπως ανέφερε πρόσφατα το “Bloomberg” σε σχετικό δημοσίευμα, τον «πόλεμο» δεν έχει κηρύξει το υπουργείο Οικονομικών, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, αλλά η εθνική Ένωση Τραπεζών.
Οι ιταλικές τράπεζες υπολογίζουν ότι το κόστος των συναλλαγών με μετρητά για τις ίδιες και για τις επιχειρήσεις ξεπερνά τα 10 δις. ευρώ, ενώ εκτιμάται ότι τα έσοδα που χάνει το Δημόσιο από τη φοροδιαφυγή ξεπερνούν τα 100 δις. ευρώ, δηλαδή το 22% του ΑΕΠ. Η «βασιλεία» των μετρητών στις συναλλαγές είναι σχεδόν ολοκληρωτική στη νότια Ιταλία, έδρα των επιχειρήσεων του πανίσχυρου οργανωμένου εγκλήματος της χώρας, όπως σημειώνει το “Bloomberg”.
Στην Ιταλία, πάντως, οι πολίτες δεν φαίνεται να πείθονται από το ξαφνικό ενδιαφέρον των τραπεζών για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Όπως σημειώνει, μιλώντας στο “Bloomberg”, εκπρόσωπος ένωσης καταναλωτών, «το μόνο που θέλουν οι τράπεζες είναι να πολλαπλασιάσουν τον αριθμό των συναλλαγών που διεκπεραιώνουν για να αυξήσουν τα κέρδη τους. Από την άποψη της ασφάλειας είναι σωστό να καταργήσουμε τις συναλλαγές με μετρητά, αλλά αυτό θα έπρεπε να γίνει χωρίς επιβαρύνσεις από τις τράπεζες, κάτι που δεν πρόκειται να συμβεί».
Η ιταλική Ένωση Τραπεζών, όπως υπογραμμίζει το “Bloomberg”, δηλώνει ότι δεν μπορεί να υπολογίσει πόσα πρόσθετα κέρδη θα έχουν τα μέλη της από τον «πόλεμο κατά των μετρητών». Για κάθε συναλλαγή με καταναλωτές μέσω πιστωτικής κάρτας, πάντως, στην Ιταλία οι επαγγελματίες και οι έμποροι βαρύνονται με υπέρογκες προμήθειες 3-4% της αξίας κάθε συναλλαγής.
Η ορθόδοξη χριστιανική διδαχή, διά την ευημερία της
Ανθρωπότητας επί της γής, επιτάσσει την απαλλαγή μας από τα
δεσμά της ληστρικής τραπεζοκλεπτοκρατίας. Πρέπει να εξοβελισθεί
όλο το συνονθύλευμα των απατεώνων πού προκαλούν τις
οικονομικές κρίσεις και τους διάφορους τοπικούς και παγκόσμιους
πολέμους.
Η συμμορία της διεθνούς απάτης και αλητείας :
1.Τών ιδιωτικών τραπεζών.
2.Των χρηματιστών ( σπεκουλαδόροι - σορτάκιδες )
3.hedge funds ( όλα τα κεφάλαια της μαφίας )
4.Των εταιρειών αξιολόγησης ή παραπλάνησης και εξαπάτησης των
Λαών. Όλο αυτό το σύστημα της ληστείας νομοτελειακά
καταρρέει, πνέει τα λοίσθια.
Ε π ο μ έ ν ω ς :
Πνευματική επανάσταση, τώρα.
Νέες ιδέες και προτάσεις
Νέο πολιτικό και οικονομικό σύστημα ( Η κρίση είναι συστημική )
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ (Κρατικοποίηση )
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΟΚΟΥ
Πρέπει να συντρίψουμε τους μοχλούς της συμμορίας πού επιδιώκουν την παγκόσμια Διακυβέρνηση. EX ORIENT GUX.
Χρίστος Α Αθανασόπουλος
Την ώρα που οι τραπεζίτες παρακολουθούν με αγωνία τις εκροές των καταθέσεων και τη συμπίεση της κερδοφορίας τους, έρχεται το υπουργείο Οικονομικών να προσφέρει μια ισχυρή «τονωτική ένεση» στις τράπεζες: κηρύσσοντας… ιερό πόλεμο κατά των συναλλαγών με μετρητά, με στόχο την πάταξη της φοροδιαφυγής, η κυβέρνηση προσφέρει στις τράπεζες ένα «παράπλευρο δώρο» αμύθητης αξίας, που οι τράπεζες στη γειτονική Ιταλία, χώρα επίσης «εθισμένη» στα μετρητά, ακόμη δεν έχουν καταφέρει να αποσπάσουν.
Με τις σχετικές διατάξεις του νέου φορολογικού νόμου που τυπικά έχουν ήδη τεθεί σε ισχύ (για το τι συμβαίνει στην πράξη υπάρχουν ακόμη πολλές επιφυλάξεις…) επιχειρείται να δοθεί ένα τέλος στη συνήθεια επιχειρήσεων και καταναλωτών να διεκπεραιώνουν και συναλλαγές μεγάλης αξίας με μετρητά, κατά τρόπον ώστε να παραμένουν «αθέατες» στο φοροεισπρακτικό μηχανισμό της Πολιτείας:
n Όλες οι συναλλαγές μεταξύ καταναλωτών και επιχειρήσεων, με οικονομικό αντικείμενο άνω των 1.500 ευρώ, θα γίνονται υποχρεωτικά μέσω τραπεζών (με πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες ή δίγραμμες επιταγές, ή ηλεκτρονικές διαβιβάσεις). Αν μια επιχείρηση δεχθεί πληρωμή άνω των 1.500 ευρώ μετρητοίς, η συναλλαγή θεωρείται παράνομη και θα έχει τον κίνδυνο να απορριφθούν τα βιβλία της από την εφορία, με τις σοβαρές συνέπειες που έχει αυτό.
n Σε όλες τις συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων, αλλά και στις πληρωμές μισθοδοσίας, επίσης καταργείται το μετρητό: θα πραγματοποιούνται υποχρεωτικά μέσω τραπεζικών επαγγελματικών λογαριασμών, στα στοιχεία των οποίων θα έχει απεριόριστη πρόσβαση ο ελεγκτικός μηχανισμός του υπουργείου Οικονομικών.
Για το τραπεζικό σύστημα, ο «πόλεμος στα μετρητά» αποτελεί ευλογία, ιδιαίτερα σε μια εποχή μεγάλης μείωσης των καταθέσεων, αλλά και των προμηθειών από πάσης φύσεως συναλλαγές. Η Ένωση Τραπεζών και η Τράπεζα της Ελλάδος δεν έχουν μελετήσει το θέμα, καθώς ουδείς θα επιθυμούσε να αναδείξει σε αυτή την φάση τα «παράπλευρα» κέρδη του τραπεζικού συστήματος από μέτρα κατά της φοροδιαφυγής.
Όμως, η υποχρεωτική πλέον διαμεσολάβηση των τραπεζών στις περισσότερες καθημερινές συναλλαγές, εκτιμάται ότι θα είναι ένα πολύτιμο «όπλο» του τραπεζικού συστήματος, στην προσπάθειά του να κρατήσει «εντός των πυλών» τις καταθέσεις. Επιπλέον, σε μια χώρα όπου ακόμη και μια μεταφορά ποσού κάτω των 1.000 ευρώ μέσω e-banking, μπορεί να αποδίδει σε μια τράπεζα προμήθεια 3 ευρώ (!!!), είναι προφανές ότι η αύξηση της χρήσης τραπεζικών μέσων πληρωμής φέρνει στα ταμεία μεγάλα ποσά, τουλάχιστον αν οι τράπεζες δεν προχωρήσουν άμεσα σε κινήσεις εξορθολογισμού των υπέρογκων χρεώσεών τους.
Οι πληρωμές μέσω πιστωτικών καρτών για αγορές αξίας άνω των 1.500 ευρώ εκτιμάται ότι θα δώσουν μια ισχυρή ώθηση στη χρήση του πλαστικού χρήματος, που ιδιαίτερα εν μέσω της κρίσης έχει ατονήσει αισθητά.
Αυτό βεβαίως κρύβει σοβαρούς κινδύνους για τους καταναλωτές, καθώς τα επιτόκια και οι λοιπές χρεώσεις των πιστωτικών καρτών είναι εξαιρετικά υψηλά στην Ελλάδα, ενώ οι περισσότεροι καταναλωτές δεν έχουν μάθει να χρησιμοποιούν τις κάρτες ως μέσο πληρωμής, αλλά τείνουν να τις χρησιμοποιούν σαν πηγές πανάκριβου δανεισμού, με αποτέλεσμα να καταλήγουν να επιβαρύνονται με υπέρογκα χρέη.
Σημειωτέον, ότι οι προμήθειες που πληρώνουν στις τράπεζες οι επιχειρήσεις για χρήση καρτών είναι εξαιρετικά υψηλές και όταν πρόκειται για μικρές επιχειρήσεις αγγίζουν τα όρια του εξωφρενικού (4% της αξίας κάθε συναλλαγής!).
Επιπλέον, οι τράπεζες θα έχουν και ένα ακόμη όφελος, με τη μορφή της μείωσης του υψηλού στην Ελλάδα κόστους διεκπεραίωσης συναλλαγών με μετρητά.
Για να αντιληφθεί κανείς πόσο κρίσιμος είναι για τις τράπεζες ο «πόλεμος κατά των μετρητών», αρκεί μια ματιά στις εξελίξεις στη γειτονική Ιταλία, χώρα επίσης «εθισμένη» στη χρήση μετρητών για τις περισσότερες συναλλαγές, αλλά και στη φοροδιαφυγή. Εκεί, όπως ανέφερε πρόσφατα το “Bloomberg” σε σχετικό δημοσίευμα, τον «πόλεμο» δεν έχει κηρύξει το υπουργείο Οικονομικών, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, αλλά η εθνική Ένωση Τραπεζών.
Οι ιταλικές τράπεζες υπολογίζουν ότι το κόστος των συναλλαγών με μετρητά για τις ίδιες και για τις επιχειρήσεις ξεπερνά τα 10 δις. ευρώ, ενώ εκτιμάται ότι τα έσοδα που χάνει το Δημόσιο από τη φοροδιαφυγή ξεπερνούν τα 100 δις. ευρώ, δηλαδή το 22% του ΑΕΠ. Η «βασιλεία» των μετρητών στις συναλλαγές είναι σχεδόν ολοκληρωτική στη νότια Ιταλία, έδρα των επιχειρήσεων του πανίσχυρου οργανωμένου εγκλήματος της χώρας, όπως σημειώνει το “Bloomberg”.
Στην Ιταλία, πάντως, οι πολίτες δεν φαίνεται να πείθονται από το ξαφνικό ενδιαφέρον των τραπεζών για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Όπως σημειώνει, μιλώντας στο “Bloomberg”, εκπρόσωπος ένωσης καταναλωτών, «το μόνο που θέλουν οι τράπεζες είναι να πολλαπλασιάσουν τον αριθμό των συναλλαγών που διεκπεραιώνουν για να αυξήσουν τα κέρδη τους. Από την άποψη της ασφάλειας είναι σωστό να καταργήσουμε τις συναλλαγές με μετρητά, αλλά αυτό θα έπρεπε να γίνει χωρίς επιβαρύνσεις από τις τράπεζες, κάτι που δεν πρόκειται να συμβεί».
Η ιταλική Ένωση Τραπεζών, όπως υπογραμμίζει το “Bloomberg”, δηλώνει ότι δεν μπορεί να υπολογίσει πόσα πρόσθετα κέρδη θα έχουν τα μέλη της από τον «πόλεμο κατά των μετρητών». Για κάθε συναλλαγή με καταναλωτές μέσω πιστωτικής κάρτας, πάντως, στην Ιταλία οι επαγγελματίες και οι έμποροι βαρύνονται με υπέρογκες προμήθειες 3-4% της αξίας κάθε συναλλαγής.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
14η Νοεμβρίου 1940 . 18η ημέρα του Ελληνο-ιταλικούΠολέμου .Στο Μακεδονικό μέτωπο εκδηλώθηκε η επίθεση Τσολάκογλου
Η ελληνική επίθεση εξαπολύθηκε στις 06:30 το πρωί της 14ης Νοεµβρίου σ’ ολόκληρο το µέτωπο του Γ΄ Σ.Σ. από το υψ. Γκούµπελ µέχρι τις όχθε...
.png)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)