Δύο εταιρείες Γκαλοπατζήδων, που έχουν «πολύ λερωμένη» τη φωλιά τους, εμφάνισαν χθες και προχθές αποτελέσματα μαϊμού, από αναξιόπιστες αρπακόλα τηλεφωνικές δημοσκοπήσεις, για τη δήθεν «διαμόρφωση ρεαλιστικής αντίληψης» στην κοινωνία, για το Μακεδονικό , σε αντίθεση με τον «μαξιμαλισμό» που κατέγραφαν οι προηγούμενες δημοσκοπήσεις.
Για παράδειγμα, οι άνθρωποι της ALCO έπαιρναν τηλέφωνο και ρωτούσαν: «Θεωρείτε ότι η κυβέρνηση και ο Κοτζιάς μπορούν να πετύχουν ονομασία χωρίς τον όρο Μακεδονία»;
Και το 51% τους απάντησε ΟΧΙ!
Αυτό δεν το ερμήνευσαν ως αποδοκιμασία της «κόκκινης κυβέρνησης» αλλά ως «ρεαλισμό» και αποδοχή της «σύνθετης ονομασίας».
Η τηλεφωνική δημοσκόπηση της «Palmos Analysis» διαπίστωσε ότι το 71% των ερωτηθέντων τηλεθεατών «επιθυμεί μια κοινά αποδεκτή λύση» , «έργκα όμνες» και το 57% συμφωνεί δήθεν με σύνθετη ονομασία «Γκορνοματσεντόνιγια», που θα ισχύει έναντι όλων, και θα είναι αμετάφραστη, και θα συνοδεύεται από αλλαγή του Συντάγματος των Σκοπίων.
Με δυο λόγια τα «σαΐνια» της εταιρείας διαπίστωσαν ότι το 57% υποστηρίζει την πολιτική στο Εθνικό ζήτημα μιας κυβέρνησης, την οποία όμως υποστηρίζει μόλις το 11.9%.
Πρόκειται για αφάνταστη και καταφανέστατη γελοιότητα.
Η ALCO, ρώτησε στο τηλέφωνο και για τα «ελληνικά εθνικά συμφέροντα» και το 50% της «απάντησε» ότι η κυβέρνηση των απάτριδων διεθνιστών εθνομηδενιστών του ΣΥΡΙΖΑ και των ημιανεξάρτητων υπαλλήλων της αμερικανικής πρεσβείας τα «θα υπηρετούσαν τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα με την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ με μία κοινά αποδεκτή λύση που προτείνουν οι αμερικανοί».
Οι υπάλληλοι της Πρεσβείας νομίζουν ότι είναι ιδιοφυΐες και επιχειρούν με καταγέλαστες δημοσκοπήσεις να περάσουν την προδοτική συμφωνία που διαπραγματεύεται ο σύντροφος Κοτζιάς ως αποδεκτή από την κοινωνία.
Οι εθνοπροδότες Συριζαίοι που έχουν μεγάλη πρεμούρα να υπηρετήσουν τις εντολές των αφεντικών τους για άμεση ένταξη των Σκοπίων στη Συμμαχία
και ο Ανθύπατος Τζέφρι νομίζουν ότι με αυτές τις μεγαλειώδεις ανοησίες θα κοροϊδέψουν τους Έλληνες, με την βοήθεια των Παπαγάλων.
Ακόμα μεγαλύτερη πλάκα έχει η προσπάθεια να κάνουν το άσπρο – μαύρο και
να αναδείξουν τους δυο εβραίους γαιδάρους, που μαλώνουν στον ελληνικό αχερώνα ως «λαοπρόβλητους».
Ότι και να κάνουν δεν τα καταφέρνουν.
Η «Palmos Analysis» βρηκε ότι στους 1000 που ρώτησε, μόλις οι 119 είναι με τον ΣΥΡΙΖΑ και οι 208 με τον KULIS- Mareva.
H ALCO, βρήκε 214 με τον KULIS- Mareva και 167 με τον Άλεξ Σόρος Χαβαναγκίλα.
Από εκεί και μετά αρχίζουν τα τρικ και οι «αναγωγές».
Για παράδειγμα βρίσκουν συσπείρωση 93% για το ΚΚΕ , γεγονός που δείχνει ότι σε πραγματικές εκλογές , θα το ψήφιζαν οι ίδιοι 54-55 που το λένε και τώρα, οπότε «αναγωγή» για το ΚΚΕ είναι απάτη.
Ένας στους τρείς ηλίθιους που ψήφιζαν τον υπάλληλο του Μπόμπολα τώρα που δεν υπάρχει Μπόμπολας πάνε στον KULIS- Mareva, που εισπράττει και το 5% του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά παρόλα αυτά οι Φιλελέ είναι στάσιμοι γιατί οι «δεξιοί» αναζητούν «άλλη λύση».
Με βάση τις δυο αναξιόπιστες τηλεφωνικές δημοσκοπήσεις των δυο τελευταίων ημερών, εάν είχαμε τώρα εκλογές οι ΕΚΟΥΜΟΥ δεν θα ξεπερνούσαν τις 870.000 ψήφους. Γύρω στο 12-13%, χωρίς λαθροψηφοφόρους και ηλεκτρονική νοθεία.
Οι ευρω-Φιλελέ του KULIS- Mareva θα ‘ήταν σχεδόν διπλάσιοι πάνω από 1,500,000, (στο 28-29% ), η Χρυσή Αυγή γύρω από τις 500.000, η ΚΚΕ λτδ και η Φώφη γύρω από τις 300.000, και όλοι οι άλλοι κάτω από τις 170.000.
Οι «μετέωροι», το «χάος», οι «θυμωμένοι», είναι πάνω από 2000000.
Μπορεί και 51%. ( Η «Palmos Analysis» τους υπολόγισε στο 41,7%).
Οπότε, 41 εκλογομάγειρες συνιστούν ΟΧΙ κάλπες τώρα.
H ALCO μάλιστα, ρώτησε τους δικούς της και το 49% της είπε: Απαπαπά!
19/4/18
Δόγμα Καημμένου Τζώνυ Γουώκερ
«Δεν θα κάνω βήμα πίσω» είπε «τουρκοφάγος»:
-«Καμία Ελληνική Σημαία σε νησί του Αιγαίου»!
-«Καμία Ελληνική Σημαία σε νησί του Αιγαίου»!
Ο Τραμπ αντεπιτίθεται
11 μέλη του Κογκρέσου υπέβαλαν μηνυτήρια αναφορά στον Γενικό Εισαγγελέα κατά του τέως διευθυντή του Εφ Μπι Άι Τζέιμς Κόμι, της Χίτλερι και των συνεργών τους.
Έπεται συνέχεια.
Έπεται συνέχεια.
ΜΕΓΑΟΠΛΟΝ Η ΕΝΟΤΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΥΓΕΙΑ, καλημέρα Σπύρο,
Φώς Ελληνικόν εις όλους τούς Έλληνας καί τάς Ελληνίδας.
Ας μήν λησμονούμε ότι τήν 23 Απρίλιου 2010, ο οπαδός τής Καννάβεως Τζέφρει Παπαντρέου ωδήγησεν τό Έθνος τών Ελλήνων εν μέσω τής αγέλης τών υαίνων καί τών ερπετοειδών τής τοκογλυφίας.
Αντί νεωτέρων θεμάτων όμως παραθέτω κάτωθι τήν ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗΝ ομιλία τού Ανδρέα Παπανδρέου τής 27 Ιουνίου 1995.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ Υστεροφημίας ένεκεν, εστράφη κατά τού Διευθυντηρίου τής Παρά-Ευρώπης. Κάννες. Ανδρέας Παπανδρέου.
«...Σπάνια ομιλώ οργισμένα, αλλά ήταν οργισμένη απάντησι. Τούς είπα ότι:
Δέν είναι δυνατόν νά ακούω απ΄ αυτήν τήν ομάδα τών Ευρωπαίων πού είναι οι δημοκράτες, οι προοδευτικοί, οι δίκαιοι... Δέν μπορώ νά ακούω απ΄ αυτούς μαθήματα γιά τήν Χώραν μου καί τήν τουρκία. Εξήγησα ότι όχι μόνον έχομεν τά είκοσι πέντε χρόνια, πόσα είναι (21), τό 74, Κατοχή τής Βορείου Κύπρου αλλά ταυτόχρονα έχομε καί απειλές οι οποίες συνεχίζονται. Πρόσφατα τής τουρκικής εθνοσυνέλευσης πού μέ απόφασί της δίνει στήν κυβέρνησι τής τουρκίας τήν δυνατότητα νά φθάση μέχρι καί κήρυξι πολέμου εναντίον τής Ελλάδος.
Άν η Ελλάδα τολμήσει νά επεκτείνη τά χωρικά της ύδατα στά δώδεκα μίλια πού είναι τό Νέο Δίκαιο γιά τήν θάλασσα. Η Σύμβασι γιά τήν θάλασσα.
Πρέπει νά πώ ότι ήμουν καί εγώ σκληρός, δέν μπορώ νά επαναλάβω τίς λέξεις, αλλά πράγματι αισθάνθηκα γιά τήν Ελλάδα ΠΟΛΥ ΞΕΝΟΣ σ΄αυτό τό κλίμα.
Καί πρέπει νά πώ καί κάτι άλλο πού ξέχασα όσο δυσάρεστο καί άν είναι οτι ο Σιράκ κλείνοντας τό θέμα τών Σκοπίων είπε ότι η Ενωμένη Ευρώπη θά υποχρεώση, θά βοηθήση νά προωθηθούν οι διαδικασίες ειρήνευσης καί επίλυσης τού Σκοπιανού υπό τήν προϋπόθεσιν ότι η Ελλάδα θά άρη τό εμπάργκο.
Έχουμε τώρα καί προϋποθέσεις... Αύτό ήταν ένα πολύ δυσάρεστο κλίμα καί θέλω νά τό επεκτείνω, δέν έχω κανένα λόγο νά κρύψω από τόν Ελληνικό λαό τήν Αλήθεια. Θέλω νά πώ ότι είδα πράγματι τό Διευθυντήριο νά λειτουργή. Διότι πολύ συνάδελφοι, οι πρωθυπουργοί, ιδιαιτέρως καί στό διάδρομο μού έλεγαν τί καλά πού τά είπες, έχεις Δίκιο.
Κανείς δέν πήρε τό λόγο νά καλύψη τίς θέσεις μου.
Συγχαρητήρια έπαιρνα στούς διαδρόμους αλλά δέν είχαν ούτε τήν δυνατότητα νά ασκήσουν κριτική εκεί πού έμπαινε ένα θέμα τεράστιας ΗΘΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΗΣ.
Τί είναι η Ενωμένη Ευρώπη; Ποιός τήν κυβερνάει; Τί ρόλο παίζουμε πλέον εμείς οι κυβερνήσεις, οι Εθνικές Κυβερνήσεις;
Αυτά είναι ερωτήματα πολύ βασικά.
Δέν προτείνω τίποτε τό ριζοσπαστικό, δέν έχω νά προτείνω τίποτε τό ριζοσπαστικό. Απλώς πρέπει νά ξέρομε πού βρισκόμαστε, πού πάμε, νά τηρούμε τόν λαό ενήμερο γιά τά σύν καί τά πλήν καί νά΄ μαστε έτοιμοι νά δώσουμε τήν μάχη γιά τά Δικαιώματά μας τά Αναφαίρετα».
https://youtu.be/HtcoNGGWqBo?t=27
Ας μήν λησμονούμε ότι τήν 23 Απρίλιου 2010, ο οπαδός τής Καννάβεως Τζέφρει Παπαντρέου ωδήγησεν τό Έθνος τών Ελλήνων εν μέσω τής αγέλης τών υαίνων καί τών ερπετοειδών τής τοκογλυφίας.
Αντί νεωτέρων θεμάτων όμως παραθέτω κάτωθι τήν ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗΝ ομιλία τού Ανδρέα Παπανδρέου τής 27 Ιουνίου 1995.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ Υστεροφημίας ένεκεν, εστράφη κατά τού Διευθυντηρίου τής Παρά-Ευρώπης. Κάννες. Ανδρέας Παπανδρέου.
«...Σπάνια ομιλώ οργισμένα, αλλά ήταν οργισμένη απάντησι. Τούς είπα ότι:
Δέν είναι δυνατόν νά ακούω απ΄ αυτήν τήν ομάδα τών Ευρωπαίων πού είναι οι δημοκράτες, οι προοδευτικοί, οι δίκαιοι... Δέν μπορώ νά ακούω απ΄ αυτούς μαθήματα γιά τήν Χώραν μου καί τήν τουρκία. Εξήγησα ότι όχι μόνον έχομεν τά είκοσι πέντε χρόνια, πόσα είναι (21), τό 74, Κατοχή τής Βορείου Κύπρου αλλά ταυτόχρονα έχομε καί απειλές οι οποίες συνεχίζονται. Πρόσφατα τής τουρκικής εθνοσυνέλευσης πού μέ απόφασί της δίνει στήν κυβέρνησι τής τουρκίας τήν δυνατότητα νά φθάση μέχρι καί κήρυξι πολέμου εναντίον τής Ελλάδος.
Άν η Ελλάδα τολμήσει νά επεκτείνη τά χωρικά της ύδατα στά δώδεκα μίλια πού είναι τό Νέο Δίκαιο γιά τήν θάλασσα. Η Σύμβασι γιά τήν θάλασσα.
Πρέπει νά πώ ότι ήμουν καί εγώ σκληρός, δέν μπορώ νά επαναλάβω τίς λέξεις, αλλά πράγματι αισθάνθηκα γιά τήν Ελλάδα ΠΟΛΥ ΞΕΝΟΣ σ΄αυτό τό κλίμα.
Καί πρέπει νά πώ καί κάτι άλλο πού ξέχασα όσο δυσάρεστο καί άν είναι οτι ο Σιράκ κλείνοντας τό θέμα τών Σκοπίων είπε ότι η Ενωμένη Ευρώπη θά υποχρεώση, θά βοηθήση νά προωθηθούν οι διαδικασίες ειρήνευσης καί επίλυσης τού Σκοπιανού υπό τήν προϋπόθεσιν ότι η Ελλάδα θά άρη τό εμπάργκο.
Έχουμε τώρα καί προϋποθέσεις... Αύτό ήταν ένα πολύ δυσάρεστο κλίμα καί θέλω νά τό επεκτείνω, δέν έχω κανένα λόγο νά κρύψω από τόν Ελληνικό λαό τήν Αλήθεια. Θέλω νά πώ ότι είδα πράγματι τό Διευθυντήριο νά λειτουργή. Διότι πολύ συνάδελφοι, οι πρωθυπουργοί, ιδιαιτέρως καί στό διάδρομο μού έλεγαν τί καλά πού τά είπες, έχεις Δίκιο.
Κανείς δέν πήρε τό λόγο νά καλύψη τίς θέσεις μου.
Συγχαρητήρια έπαιρνα στούς διαδρόμους αλλά δέν είχαν ούτε τήν δυνατότητα νά ασκήσουν κριτική εκεί πού έμπαινε ένα θέμα τεράστιας ΗΘΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΗΣ.
Τί είναι η Ενωμένη Ευρώπη; Ποιός τήν κυβερνάει; Τί ρόλο παίζουμε πλέον εμείς οι κυβερνήσεις, οι Εθνικές Κυβερνήσεις;
Αυτά είναι ερωτήματα πολύ βασικά.
Δέν προτείνω τίποτε τό ριζοσπαστικό, δέν έχω νά προτείνω τίποτε τό ριζοσπαστικό. Απλώς πρέπει νά ξέρομε πού βρισκόμαστε, πού πάμε, νά τηρούμε τόν λαό ενήμερο γιά τά σύν καί τά πλήν καί νά΄ μαστε έτοιμοι νά δώσουμε τήν μάχη γιά τά Δικαιώματά μας τά Αναφαίρετα».
https://youtu.be/HtcoNGGWqBo?t=27
18/4/18
Ξύπνησε ο φελλός και κάνει μακροβούτια
Μετά το 11,9%, ο σύντροφος Κοτζιάς, τόνισε ότι δεν πρέπει να αναμένεται η ένταξης της Μπουγιουρουμού στο ΝΑΤΟ τον Ιούνιο.
18 Απριλίου 1941. Ο Επιτάφιος της Ελληνικής Πομπηίας
του Σπύρου Χατζάρα
Στις 18 Απριλίου 1941, από ολόκληρο το αγγλικό εκστρατευτικό σώμα ένα τάγμα δυστυχισμένων νεοζηλανδικών πολέμαγε στα Τέμπη.
Ο Πηνειός ήταν το φράγμα της γερμανικής προέλασης.
Η μάχη για το φαράγγι των Τεμπών , έληξε γρήγορα όταν τμήματα της γερμανικής 6ης Ορεινής Μεραρχίας πέρασαν τον Πηνειό και περικύκλωσαν το νεοζηλανδικό τάγμα που υπεράσπιζε τη διάβαση. Οι Νεοζηλανδοί εξοντώθηκαν.
Η στρατιά της Ηπείρου, περπατούσε για Πέμπτη ημέρα, συχνά υπό βροχή, δεχόμενη τις επιθέσεις και τους πολυβολισμούς των «στούκας», και με έλλειψη τροφίμων. Το ηθικό των εξουθενωμένων στρατιωτών είχε καταρρεύσει και η Στρατιά ήσαν πια ένα συνονθύλευμα απελπισμένων.
Υπήρχε συνεχής διαρροή στρατιωτών, και φαινόμενα απειθαρχίας , που οι στρατηγοί όπως ο Μπάκος προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν με τυφεκισμούς.
Η πεποίθηση όλων ήταν ότι η συνέχιση του πολέμου ήταν άσκοπη και ότι ο στρατός είχε εγκαταλειφθεί στην τύχη του από την Αθήνα , τον βασιλιά και τον Παπάγο. Η δυσαρέσκεια κατά του Βασιλιά, των Άγγλων και της «κυβέρνησης» ήταν διάχυτη. Αυτό ήταν το «πνεύμα του Μετώπου». Η μόνη λύση που απέμενε, ήταν η παράδοση στους Γερμανούς με έντιμους όρους.
Το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής του 1941, (18 Απριλίου), ο πρωθυπουργός Κορυζής είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον στρατηγό Πιτσίκα που του ζήτησε να δοθεί πολιτική λύση. «Προς Θεού σώσατε το Στρατό από τους Ιταλούς» του είπε και ανέφερε ότι η 17η Μεραρχία είχε διαλυθεί.
Ο Κορυζής τον διαβεβαίωσε ότι ως το μεσημέρι θα του είχε στείλει τη διαταγή για την συνθηκολόγηση. Ήταν τόση η σιγουριά του Πιτσίκα ώστε κάλεσε τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο που υπηρετούσε τότε στο στρατηγείο και τον διέταξε να συντάξει στα Γερμανικά σχέδιο πρωτοκόλλου συνθηκολόγησης
Στις 11. 00 πμ , έγινε σύσκεψη στο Τατόι , υπό τη προεδρία του Βασιλιά .Μετείχαν ο Αρχιστράτηγος Παπάγος και οι σύμμαχοι. Ο τενεκές υποστράτηγος Ουίλσων, ο πρέσβης Πάλαιρετ και ο ταξίαρχος της Αεροπορίας Τζων ντ' Άλμπιακ .
Η Άγγλοι επανέλαβαν αυτό που έλεγαν και την προηγουμένη στον Γεώργιο. Ότι η Αθήνα δεν διέτρεχε κίνδυνο, «τουλάχιστο για μια εβδομάδα ακόμη», οπότε αποφασίστηκε η αναβολή της αναχώρησης της Κυβέρνησης, κι η συνέχιση του αγώνα.
Γιατί οι Άγγλοι ήθελαν να συνεχίσουν και δεν ήθελαν να φύγει ο Γεώργιος δεν έχει φωτιστεί μέχρι και σήμερα.
Μετά τη σύσκεψη, ο Παπάγος ενημέρωσε τον διαγγελέα του Πιτσίκα, συνταγματάρχη Γρηγορόπουλο ότι ο Βασιλιάς σε καμιά περίπτωση δεν θα δεχόταν τη λύση της συνθηκολόγησης και ότι ήταν αποφασισμένος να πολεμήσει στο πλευρό των Βρετανών ως την τελική νίκη.
Παρόντες στην ενημέρωση ήσαν ο σεβάσμιος της Στοάς Ιωάννης Διάκος, που δεν είχε καμιά αρμοδιότητα, ο Μανιαδάκης και ο Παπαδήμας, ως υπουργός των στρατιωτικών, που είπε ότι ο στρατός έπρεπε να κρατήσει 4 -5 μέρες ακόμη, μέχρι να αναχωρήσει η Κυβέρνηση από την Αθήνα, και να προχωρήσει η σύμπτυξη των Βρετανών , οπότε οι στρατηγοί θα μπορούσαν να αναλάβουν την ευθύνη της συνθηκολόγησης.
Ο Παπάγος συμφώνησε ότι διέξοδος θα δινόταν δια της αναχωρήσεως του Βασιλιά και της κυβέρνησης και της ανάληψης της Αρχής από άλλη , η οποία θα έδινε στον Αρχιστράτηγο εξουσιοδότηση να αρχίσει διαπραγματεύσεις με τους Γερμανούς μετά δύο - τρεις ημέρας».
Στις 12.00 το μεσημέρι της 18ης Απριλίου, ο πρόεδρος της Κοινότητας Καλαμπάκας Γρηγόριος Παπαφιλίππου, ο γραμματέας Αθανάσιος Θεολόγης, οι δάσκαλοι Θεολόγης Παπαγεωργίου και Γεώργιος Μπαντέκας, οι ιατροί Χρήστος Παπαγιάννης και Βασίλειος Παπασωτηρίου, ο απόστρατος αξιωματικό Παναγιώτης Καραπιπέρης ακολουθούμενοι από πολλούς μαθητές με λευκή σημαία ξεκίνησαν από την κεντρική πλατεία για να παραδώσουν την πόλη στους Γερμανούς.
Οι μοτοσικλετιστές της γερμανικής εμπροσθοφυλακής, φάνηκαν στον παλιό δρόμο, που περνούσε πάνω από την γέφυρα του Αϊ-Λια.
Ο επικεφαλής αξιωματικός, τους χαιρέτησε αντάλλαξε μερικές κουβέντες με τον πρόεδρο της Κοινότητας, μέσω διερμηνέα, και συνέχισαν τον δρόμο τους προς τα Τρίκαλα.
Το μεσημέρι, και ενώ οι Γερμανοί πήγαιναν προς τη Λάρισα, και τα Ιωάννινα, και η Λουφτβάφε πραγματοποιούσε σφοδρό βομβαρδισμό της Λαμίας, της Χαλκίδας, των Λουτρών Αιδηψού, της Ερέτριας, της Αμάρυνθου, του Αλιβερίου, της Νέας Αρτάκης, της Λίμνης, των Ωρεών και της Παραλίας Κύμης, ο δυσφορών Άναξ, δέχθηκε να συνεδριάσει στη Μεγάλη Βρετανία το Υπουργικό Συμβούλιο με την παρουσία του στις 14:00.
Ήταν το πιο τραγικό κυβερνητικό συμβούλιο της ιστορίας του συγχρόνου ελληνικού Κράτους ,στο τέλος του οποίου είχε καταρρεύσει κάθε οργανωμένη πολιτική εξουσία και είχαν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις του διχασμού σε κυβέρνηση Αθηνών και στην εξόριστη κυβέρνηση των υπαλλήλων των Άγγλων και του Βασιλιά.
Δώδεκα ημέρες μετά την έναρξη της γερμανικής εισβολής, συζητήθηκε το ζήτημα της άμεσης απομάκρυνσης των βρετανικών στρατευμάτων , για να ικανοποιηθεί η απαίτηση του Τσώρτσιλ να δοθεί «θεωρημένη» από την κυβέρνηση η δήλωση του Παπάγου, προς τον Ουίλσων, ότι οι Αγγλοι θα έπρεπε να αποσυρθούν .
Το τι ακριβώς ελέχθη στο Υπουργικό Συμβούλιο δεν το γνωρίζουμε. Πρακτικά δεν κρατήθηκαν και δεν υπάρχουν.
Σύμφωνα με τις αφηγήσεις των παρόντων, ο Παπαδήμας , αφού διάβασε τα τηλεγραφήματα από το μέτωπο, εξέφρασε τη γνώμη ότι ακόμη και αν οι Βρετανοί ήταν σε θέση, όπως διαβεβαίωναν, να αντιτάξουν αποτελεσματική άμυνα στις Θερμοπύλες για μερικές μέρες, παρόμοια αντίσταση ήταν, μάταιη και εισηγήθηκε την άμεση αναχώρηση των βρετανικών στρατευμάτων, ώστε να διευκολυνθεί η θέση των διοικητών του στρατού.
Ορισμένα μέλη της Κυβέρνησης και ο Κορυζής πρότειναν να αναχωρήσουν αμέσως για την Κρήτη ο βασιλιάς και η Κυβέρνηση για να επισπευστεί η σύναψη ανακωχής.
Κάποιοι υπουργοί επέκριναν δριμύτατα την πολιτική που είχαν ακολουθήσει ως τότε ο βασιλιάς και η Κυβέρνηση και πρότειναν να αναλάβει ο Κορυζής την πρωτοβουλία και την ευθύνη της συνθηκολόγησης.
Ο μόνος υπουργός που δεν είχε προτείνει την άμεση αναχώρηση του βασιλιά και της Κυβέρνησης από την Αθήνα ήταν ο τενεκές Κοτζιάς.
Ο βασιλιάς απέρριψε τις προτάσεις και κατηγόρησε τον Κορυζή που εισηγήθηκε την αποδοχή της πρότασης των στρατηγών για προδοσία. Η συνθηκολόγηση, είπε, «θα ισοδυναμούσε με σπίλωση της χώρας».
Ο Βασιλιάς έληξε το υπουργικό συμβούλιο γύρω στις 17.20 χωρίς να ληφθεί απόφαση.
Ο «προδότης» πρωθυπουργός Κορυζής μετά από μια σύντομη κατ' ιδίαν συνομιλία με τον Γεώργιο, του υπέβαλε την παραίτηση του, και πήγε στο σπίτι του στη Βασιλίσσης Σοφίας. Τον ακολουθούσαν κατά πόδας ο Ιωάννης Διάκος, και ο διάδοχος Παύλος.
Ένας από τους δύο, είτε ο Παύλος είτε ο Διάκος τον πυροβόλησε και τον σκότωσε μέσα στο γραφείο του, στις 17.35.
Τηλεγράφημα του Βρετανού πρεσβευτή της ίδιας μέρας προς το Λονδίνο ανέφερε «5.35 μμ. : Πρόεδρος Κυβέρνησης μόλις αυτοκτόνησε, αφού δήλωσε στον βασιλιά ότι απέτυχε στο έργο που του είχε αναθέσει».
Λίγο αργότερα έφθασε από την Καλαμπάκα στην Αθήνα ο απεσταλμένος του Τσολάκογλου, ο συνταγματάρχης Χρυσοχόου , που έστειλε από το Κέντρο Διαβιβάσεων του Γενικού Στρατηγείου στην Μεγάλη Βρετανία, με τη βοήθεια του αντισυνταγματάρχη Κορόζη, το ακόλουθο μήνυμα χρησιμοποιώντας την κωδική υπογραφή, «Φρουραρχείο Θ», που ανήκε στον Παπάγο.
«Αφιχθείς εις Αθήνας εύρον την κατάστασιν χαώδην. Ο Πρωθυπουργός αυτοκτόνησε ολίγα λεπτά προ της αφίξεώς μου… Κατόπιν τούτου δεν απομένει άλλη λύσις προς απαλλαγήν του Στρατού εκ της αιχμαλωσίας, ειμή η λύσις του Μητροπολίτου Ιωαννίνων», και τα μεσάνυχτα , απέστειλε στον Τσολάκογλου το εξής τηλεγράφημα:
«Απόρρητος προσωπική διά Στρατηγό. Ενέργεια ανάγεται αρμοδιότητα Στρατιάς. Εάν αναλάβετε σεις, δέον πρώτον λάβητε εξουσιοδότησιν λοιπών Σωμάτων Στρατού, αναθετόντων υμίν ενέργειαν ως έχοντα επαφήν με Γερμανούς».
Μετά τη δολοφονία του Κορυζή, ο Βρετανός πρεσβευτής Μάικλ Πάλερετ ,συμβούλεψε τον Γεώργιο να σχηματίσει ο ίδιος κυβέρνηση «εθνικής Ενότητας» με τους Βενιζελικούς.
Το βράδυ της 18ης Απριλίου , συναντήθηκαν στο Καλπάκι οι στρατηγοί Παναγιώτης Δεμέστιχας και Γεώργιος Μπάκος , με τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα και συμφώνησαν στην συγκρότηση Επαναστατικής κυβέρνησης με έδρα το Μέτσοβο και ετοίμασαν το έγγραφο της συνθηκολόγησης.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ
Το πλήρες χρονολόγιο των γεγονότων της 18ης Απριλίου θα το βρείτε εδώ http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2018/04/18.html
Στις 18 Απριλίου 1941, από ολόκληρο το αγγλικό εκστρατευτικό σώμα ένα τάγμα δυστυχισμένων νεοζηλανδικών πολέμαγε στα Τέμπη.
Ο Πηνειός ήταν το φράγμα της γερμανικής προέλασης.
Η μάχη για το φαράγγι των Τεμπών , έληξε γρήγορα όταν τμήματα της γερμανικής 6ης Ορεινής Μεραρχίας πέρασαν τον Πηνειό και περικύκλωσαν το νεοζηλανδικό τάγμα που υπεράσπιζε τη διάβαση. Οι Νεοζηλανδοί εξοντώθηκαν.
Η στρατιά της Ηπείρου, περπατούσε για Πέμπτη ημέρα, συχνά υπό βροχή, δεχόμενη τις επιθέσεις και τους πολυβολισμούς των «στούκας», και με έλλειψη τροφίμων. Το ηθικό των εξουθενωμένων στρατιωτών είχε καταρρεύσει και η Στρατιά ήσαν πια ένα συνονθύλευμα απελπισμένων.
Υπήρχε συνεχής διαρροή στρατιωτών, και φαινόμενα απειθαρχίας , που οι στρατηγοί όπως ο Μπάκος προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν με τυφεκισμούς.
Η πεποίθηση όλων ήταν ότι η συνέχιση του πολέμου ήταν άσκοπη και ότι ο στρατός είχε εγκαταλειφθεί στην τύχη του από την Αθήνα , τον βασιλιά και τον Παπάγο. Η δυσαρέσκεια κατά του Βασιλιά, των Άγγλων και της «κυβέρνησης» ήταν διάχυτη. Αυτό ήταν το «πνεύμα του Μετώπου». Η μόνη λύση που απέμενε, ήταν η παράδοση στους Γερμανούς με έντιμους όρους.
Το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής του 1941, (18 Απριλίου), ο πρωθυπουργός Κορυζής είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον στρατηγό Πιτσίκα που του ζήτησε να δοθεί πολιτική λύση. «Προς Θεού σώσατε το Στρατό από τους Ιταλούς» του είπε και ανέφερε ότι η 17η Μεραρχία είχε διαλυθεί.
Ο Κορυζής τον διαβεβαίωσε ότι ως το μεσημέρι θα του είχε στείλει τη διαταγή για την συνθηκολόγηση. Ήταν τόση η σιγουριά του Πιτσίκα ώστε κάλεσε τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο που υπηρετούσε τότε στο στρατηγείο και τον διέταξε να συντάξει στα Γερμανικά σχέδιο πρωτοκόλλου συνθηκολόγησης
Στις 11. 00 πμ , έγινε σύσκεψη στο Τατόι , υπό τη προεδρία του Βασιλιά .Μετείχαν ο Αρχιστράτηγος Παπάγος και οι σύμμαχοι. Ο τενεκές υποστράτηγος Ουίλσων, ο πρέσβης Πάλαιρετ και ο ταξίαρχος της Αεροπορίας Τζων ντ' Άλμπιακ .
Η Άγγλοι επανέλαβαν αυτό που έλεγαν και την προηγουμένη στον Γεώργιο. Ότι η Αθήνα δεν διέτρεχε κίνδυνο, «τουλάχιστο για μια εβδομάδα ακόμη», οπότε αποφασίστηκε η αναβολή της αναχώρησης της Κυβέρνησης, κι η συνέχιση του αγώνα.
Γιατί οι Άγγλοι ήθελαν να συνεχίσουν και δεν ήθελαν να φύγει ο Γεώργιος δεν έχει φωτιστεί μέχρι και σήμερα.
Μετά τη σύσκεψη, ο Παπάγος ενημέρωσε τον διαγγελέα του Πιτσίκα, συνταγματάρχη Γρηγορόπουλο ότι ο Βασιλιάς σε καμιά περίπτωση δεν θα δεχόταν τη λύση της συνθηκολόγησης και ότι ήταν αποφασισμένος να πολεμήσει στο πλευρό των Βρετανών ως την τελική νίκη.
Παρόντες στην ενημέρωση ήσαν ο σεβάσμιος της Στοάς Ιωάννης Διάκος, που δεν είχε καμιά αρμοδιότητα, ο Μανιαδάκης και ο Παπαδήμας, ως υπουργός των στρατιωτικών, που είπε ότι ο στρατός έπρεπε να κρατήσει 4 -5 μέρες ακόμη, μέχρι να αναχωρήσει η Κυβέρνηση από την Αθήνα, και να προχωρήσει η σύμπτυξη των Βρετανών , οπότε οι στρατηγοί θα μπορούσαν να αναλάβουν την ευθύνη της συνθηκολόγησης.
Ο Παπάγος συμφώνησε ότι διέξοδος θα δινόταν δια της αναχωρήσεως του Βασιλιά και της κυβέρνησης και της ανάληψης της Αρχής από άλλη , η οποία θα έδινε στον Αρχιστράτηγο εξουσιοδότηση να αρχίσει διαπραγματεύσεις με τους Γερμανούς μετά δύο - τρεις ημέρας».
Στις 12.00 το μεσημέρι της 18ης Απριλίου, ο πρόεδρος της Κοινότητας Καλαμπάκας Γρηγόριος Παπαφιλίππου, ο γραμματέας Αθανάσιος Θεολόγης, οι δάσκαλοι Θεολόγης Παπαγεωργίου και Γεώργιος Μπαντέκας, οι ιατροί Χρήστος Παπαγιάννης και Βασίλειος Παπασωτηρίου, ο απόστρατος αξιωματικό Παναγιώτης Καραπιπέρης ακολουθούμενοι από πολλούς μαθητές με λευκή σημαία ξεκίνησαν από την κεντρική πλατεία για να παραδώσουν την πόλη στους Γερμανούς.
Οι μοτοσικλετιστές της γερμανικής εμπροσθοφυλακής, φάνηκαν στον παλιό δρόμο, που περνούσε πάνω από την γέφυρα του Αϊ-Λια.
Ο επικεφαλής αξιωματικός, τους χαιρέτησε αντάλλαξε μερικές κουβέντες με τον πρόεδρο της Κοινότητας, μέσω διερμηνέα, και συνέχισαν τον δρόμο τους προς τα Τρίκαλα.
Το μεσημέρι, και ενώ οι Γερμανοί πήγαιναν προς τη Λάρισα, και τα Ιωάννινα, και η Λουφτβάφε πραγματοποιούσε σφοδρό βομβαρδισμό της Λαμίας, της Χαλκίδας, των Λουτρών Αιδηψού, της Ερέτριας, της Αμάρυνθου, του Αλιβερίου, της Νέας Αρτάκης, της Λίμνης, των Ωρεών και της Παραλίας Κύμης, ο δυσφορών Άναξ, δέχθηκε να συνεδριάσει στη Μεγάλη Βρετανία το Υπουργικό Συμβούλιο με την παρουσία του στις 14:00.
Ήταν το πιο τραγικό κυβερνητικό συμβούλιο της ιστορίας του συγχρόνου ελληνικού Κράτους ,στο τέλος του οποίου είχε καταρρεύσει κάθε οργανωμένη πολιτική εξουσία και είχαν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις του διχασμού σε κυβέρνηση Αθηνών και στην εξόριστη κυβέρνηση των υπαλλήλων των Άγγλων και του Βασιλιά.
Δώδεκα ημέρες μετά την έναρξη της γερμανικής εισβολής, συζητήθηκε το ζήτημα της άμεσης απομάκρυνσης των βρετανικών στρατευμάτων , για να ικανοποιηθεί η απαίτηση του Τσώρτσιλ να δοθεί «θεωρημένη» από την κυβέρνηση η δήλωση του Παπάγου, προς τον Ουίλσων, ότι οι Αγγλοι θα έπρεπε να αποσυρθούν .
Το τι ακριβώς ελέχθη στο Υπουργικό Συμβούλιο δεν το γνωρίζουμε. Πρακτικά δεν κρατήθηκαν και δεν υπάρχουν.
Σύμφωνα με τις αφηγήσεις των παρόντων, ο Παπαδήμας , αφού διάβασε τα τηλεγραφήματα από το μέτωπο, εξέφρασε τη γνώμη ότι ακόμη και αν οι Βρετανοί ήταν σε θέση, όπως διαβεβαίωναν, να αντιτάξουν αποτελεσματική άμυνα στις Θερμοπύλες για μερικές μέρες, παρόμοια αντίσταση ήταν, μάταιη και εισηγήθηκε την άμεση αναχώρηση των βρετανικών στρατευμάτων, ώστε να διευκολυνθεί η θέση των διοικητών του στρατού.
Ορισμένα μέλη της Κυβέρνησης και ο Κορυζής πρότειναν να αναχωρήσουν αμέσως για την Κρήτη ο βασιλιάς και η Κυβέρνηση για να επισπευστεί η σύναψη ανακωχής.
Κάποιοι υπουργοί επέκριναν δριμύτατα την πολιτική που είχαν ακολουθήσει ως τότε ο βασιλιάς και η Κυβέρνηση και πρότειναν να αναλάβει ο Κορυζής την πρωτοβουλία και την ευθύνη της συνθηκολόγησης.
Ο μόνος υπουργός που δεν είχε προτείνει την άμεση αναχώρηση του βασιλιά και της Κυβέρνησης από την Αθήνα ήταν ο τενεκές Κοτζιάς.
Ο βασιλιάς απέρριψε τις προτάσεις και κατηγόρησε τον Κορυζή που εισηγήθηκε την αποδοχή της πρότασης των στρατηγών για προδοσία. Η συνθηκολόγηση, είπε, «θα ισοδυναμούσε με σπίλωση της χώρας».
Ο Βασιλιάς έληξε το υπουργικό συμβούλιο γύρω στις 17.20 χωρίς να ληφθεί απόφαση.
Ο «προδότης» πρωθυπουργός Κορυζής μετά από μια σύντομη κατ' ιδίαν συνομιλία με τον Γεώργιο, του υπέβαλε την παραίτηση του, και πήγε στο σπίτι του στη Βασιλίσσης Σοφίας. Τον ακολουθούσαν κατά πόδας ο Ιωάννης Διάκος, και ο διάδοχος Παύλος.
Ένας από τους δύο, είτε ο Παύλος είτε ο Διάκος τον πυροβόλησε και τον σκότωσε μέσα στο γραφείο του, στις 17.35.
Τηλεγράφημα του Βρετανού πρεσβευτή της ίδιας μέρας προς το Λονδίνο ανέφερε «5.35 μμ. : Πρόεδρος Κυβέρνησης μόλις αυτοκτόνησε, αφού δήλωσε στον βασιλιά ότι απέτυχε στο έργο που του είχε αναθέσει».
Λίγο αργότερα έφθασε από την Καλαμπάκα στην Αθήνα ο απεσταλμένος του Τσολάκογλου, ο συνταγματάρχης Χρυσοχόου , που έστειλε από το Κέντρο Διαβιβάσεων του Γενικού Στρατηγείου στην Μεγάλη Βρετανία, με τη βοήθεια του αντισυνταγματάρχη Κορόζη, το ακόλουθο μήνυμα χρησιμοποιώντας την κωδική υπογραφή, «Φρουραρχείο Θ», που ανήκε στον Παπάγο.
«Αφιχθείς εις Αθήνας εύρον την κατάστασιν χαώδην. Ο Πρωθυπουργός αυτοκτόνησε ολίγα λεπτά προ της αφίξεώς μου… Κατόπιν τούτου δεν απομένει άλλη λύσις προς απαλλαγήν του Στρατού εκ της αιχμαλωσίας, ειμή η λύσις του Μητροπολίτου Ιωαννίνων», και τα μεσάνυχτα , απέστειλε στον Τσολάκογλου το εξής τηλεγράφημα:
«Απόρρητος προσωπική διά Στρατηγό. Ενέργεια ανάγεται αρμοδιότητα Στρατιάς. Εάν αναλάβετε σεις, δέον πρώτον λάβητε εξουσιοδότησιν λοιπών Σωμάτων Στρατού, αναθετόντων υμίν ενέργειαν ως έχοντα επαφήν με Γερμανούς».
Μετά τη δολοφονία του Κορυζή, ο Βρετανός πρεσβευτής Μάικλ Πάλερετ ,συμβούλεψε τον Γεώργιο να σχηματίσει ο ίδιος κυβέρνηση «εθνικής Ενότητας» με τους Βενιζελικούς.
Το βράδυ της 18ης Απριλίου , συναντήθηκαν στο Καλπάκι οι στρατηγοί Παναγιώτης Δεμέστιχας και Γεώργιος Μπάκος , με τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα και συμφώνησαν στην συγκρότηση Επαναστατικής κυβέρνησης με έδρα το Μέτσοβο και ετοίμασαν το έγγραφο της συνθηκολόγησης.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ
Το πλήρες χρονολόγιο των γεγονότων της 18ης Απριλίου θα το βρείτε εδώ http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2018/04/18.html
Οι Γάλλοι Πουστρόν ψήφισαν , Πουστρόν ελαβαν!
Είναι για να γελάς, με την απογοήτευση του ηλιθίου, μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου.
Του είπαν , τον "έψησαν", και αφού ψήφισε ο μακάκας ότι του είπαν, δηλώνει απογοητευμένος.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της εταιρείας γκαλοπατζήδων Ifop-Fiducial, το 4% των ερωτηθέντων Γάλλων , είναι «πολύ ικανοποιημένοι» από την απόδοση του μεταρρυθμιστή Πουστρόν.
Λογικό.
Τόσο θα έπρεπε να πάρει εξ αρχής.
Οι υπόλοιποι, ένα 38% «μεταρρυθμιστών» ,«προοδευτικών» «σοσιαλιστών», «γκέι», και άλλων «δημοκρατικών δυνάμεων» είναι και «ναι» και «όχι».
Εμάς εδώ, η ψήφος των Γάλλων δεν μας αφορά.
Μας αφορά το πάθημα εκείνων για να γίνει δικό μας μάθημα.
Μετά την απομάκρυνση από την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Του είπαν , τον "έψησαν", και αφού ψήφισε ο μακάκας ότι του είπαν, δηλώνει απογοητευμένος.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της εταιρείας γκαλοπατζήδων Ifop-Fiducial, το 4% των ερωτηθέντων Γάλλων , είναι «πολύ ικανοποιημένοι» από την απόδοση του μεταρρυθμιστή Πουστρόν.
Λογικό.
Τόσο θα έπρεπε να πάρει εξ αρχής.
Οι υπόλοιποι, ένα 38% «μεταρρυθμιστών» ,«προοδευτικών» «σοσιαλιστών», «γκέι», και άλλων «δημοκρατικών δυνάμεων» είναι και «ναι» και «όχι».
Εμάς εδώ, η ψήφος των Γάλλων δεν μας αφορά.
Μας αφορά το πάθημα εκείνων για να γίνει δικό μας μάθημα.
Μετά την απομάκρυνση από την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
O Κουτσούμπας όπως και οι σύντροφοι του από τη ΝΟΦ λένε εδώ και χρόνια τα ίδια ψέματα
Οι Ναπάλμ που έπεσαν στο μέτωπο στο γραμμο και το Βίτσι δεν «έκαψαν χωριά» και δεν προσέβαλαν τον «κομμουνιστικό λαό», αλλά τσουρούφλισαν τους Γιουγκοσλάβους κομμουνιστές που είχαν εισβάλει στην πατρίδα μας και τα κομμούνια τους συντρόφους τους.
Και ευχαριστούμε τον μασόνο Τρούμαν που μας τις έστειλε τότε.
Το ζήτημα είναι ότι τώρα οι ΗΠΑ είναι με την άλλη πλευρά και θέλουν να βάλουν στο ΝΑΤΟ, ως σύμμαχο, το... ΑΣΝΟΜ.
Πωπωπώ τύφλα νάχει η Χαγκανά
Ρε φοβούνται τα αριστερά παλικάρια της φακής;
Ο κεφτές Άλεξ Χαβαναγκίλα, σύμφωνα
με τους επικοινωνιολόγους του και τους ρουφιάνους
της προπαγάνδας, ως άλλος Παλαιολόγος ,
κατά την επιστροφή του από το Καστελόριζο στη Ρόδο, αγνόησε τη «διπλή τουρκική παρενόχληση» στο Σινούκ που τον μετέφερε, διότι έχει «αριστερή ψυχή»,
ο ηρωικός κιοφτές, Alexis Πουστραλέξης.
«Πηγές του ΓΕΑ», έλεγαν στους ρουφιάνους της προπαγάνδας ότι δύο τουρκικά μαχητικά εισήλθαν στον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο, «ζητώντας τα στοιχεία πτήσης από το Σινούκ που μετέφερε τον κ. Τσίπρα».
Το κακό είναι , ότι εκτός από την «παρενόχληση» δεν του έκαναν και τίποτα άλλο οι..... «Τούρκοι».
με τους επικοινωνιολόγους του και τους ρουφιάνους
της προπαγάνδας, ως άλλος Παλαιολόγος ,
κατά την επιστροφή του από το Καστελόριζο στη Ρόδο, αγνόησε τη «διπλή τουρκική παρενόχληση» στο Σινούκ που τον μετέφερε, διότι έχει «αριστερή ψυχή»,
ο ηρωικός κιοφτές, Alexis Πουστραλέξης.
«Πηγές του ΓΕΑ», έλεγαν στους ρουφιάνους της προπαγάνδας ότι δύο τουρκικά μαχητικά εισήλθαν στον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο, «ζητώντας τα στοιχεία πτήσης από το Σινούκ που μετέφερε τον κ. Τσίπρα».
Το κακό είναι , ότι εκτός από την «παρενόχληση» δεν του έκαναν και τίποτα άλλο οι..... «Τούρκοι».
Να γιατί ζούμε σε μια πολύ επικίνδυνη περίοδο
Λένε, «αρχηγού παρόντος πάσα αρχή Παυσάτο». Αλλά, όταν ο αρχηγός είναι απασχολημένος οι ποντικοί χορεύουν.
Ο Πλανητάρχης ,βρίσκεται υπό συνεχή και αμφισβήτηση επίθεση από την Αθέατη παγκόσμια διακυβέρνηση, που έχει επιστρατεύσει, τις μυστικές υπηρεσίες της Αυτοκρατορίας της Πουστιάς εναντίον του.
Αυστραλία, Καναδάς, Νέα Ζηλανδία, και Λονδίνο, οι Σόρος η Ανοιχτή κοινωνία, και οι Ρουφιάνοι του παγκόσμιου χωριού, μαζί με το Εφ Μπί Άι και τη Σια, και τους σουνίτες τρομοκράτες, αποτελούν τον στρατό της Αθέατης παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Σε αυτή τη φάση η αυτοκρατορία τη Πουστιάς έχει τον πρώτο λόγο είναι εναντίον του Πούτιν και του Τράμπ .
Για αυτό και το Λονδίνο ηγείται της Ρωσοφοβίας.
Περίπου τα ανάλογο γινόταν το 1974, όταν το αόρατο κρα΄τος ηθεςλε να διώξει τον Νίξον. Τότε ο Πλανητάρχης ασχολιόταν με τον εαυτό του, και οι μυστικές υπηρεσίες της Αυτοκρατορίας της Πουστιάς με την Ανατολική Μεσόγειο.
Ο Σουλτάνος Ταγίπ, η απαγωγή των δυο στον Έβρο, η «καθαρή έξοδος» και το «Μακεδονισμός», είναι αγγλικά χαρτιά και όχι απαραίτητα αμερικάνικα.
Ο Πλανητάρχης ,βρίσκεται υπό συνεχή και αμφισβήτηση επίθεση από την Αθέατη παγκόσμια διακυβέρνηση, που έχει επιστρατεύσει, τις μυστικές υπηρεσίες της Αυτοκρατορίας της Πουστιάς εναντίον του.
Αυστραλία, Καναδάς, Νέα Ζηλανδία, και Λονδίνο, οι Σόρος η Ανοιχτή κοινωνία, και οι Ρουφιάνοι του παγκόσμιου χωριού, μαζί με το Εφ Μπί Άι και τη Σια, και τους σουνίτες τρομοκράτες, αποτελούν τον στρατό της Αθέατης παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Σε αυτή τη φάση η αυτοκρατορία τη Πουστιάς έχει τον πρώτο λόγο είναι εναντίον του Πούτιν και του Τράμπ .
Για αυτό και το Λονδίνο ηγείται της Ρωσοφοβίας.
Περίπου τα ανάλογο γινόταν το 1974, όταν το αόρατο κρα΄τος ηθεςλε να διώξει τον Νίξον. Τότε ο Πλανητάρχης ασχολιόταν με τον εαυτό του, και οι μυστικές υπηρεσίες της Αυτοκρατορίας της Πουστιάς με την Ανατολική Μεσόγειο.
Ο Σουλτάνος Ταγίπ, η απαγωγή των δυο στον Έβρο, η «καθαρή έξοδος» και το «Μακεδονισμός», είναι αγγλικά χαρτιά και όχι απαραίτητα αμερικάνικα.
Έξω οι γιαχούντηδες χαβαναγκίλα από την Παναθηναϊκή Ιδέα
Ο ερασιτέχνης Παναθηναϊκός πρέπει να πάρει πίσω τα χρώματα, το όνομα και το τριφύλλι από την εβραϊκή εταιρεία του ιουδαίου Αλαφουζ
που θέλει να την πουλήσει στον Εβραίο «επενδυτή» Ζαχάβι!
που θέλει να την πουλήσει στον Εβραίο «επενδυτή» Ζαχάβι!
Οι έξυπνοι ρωσικοί πύραυλοι και οι χαζές αμερικανικές θεωρίες
Ο υποστράτηγος Κονασένκοφ, ανακοίνωσε ότι εξαπολύθηκαν 25 βλήματα «Pansir-S1» από τα οποία τα 23 κατέρριψαν τους στόχους τους . Από το σύστημα «Βούκ» εξαπολύθηκαν 29 πύραυλοι από τους οποίους οι 24 κατέρριψαν τους στόχους τους.
Από το σύστημα «Όσα» εξαπολύθηκαν 11 πύραυλοι από τους οποίους οι πέντε κατέρριψαν το στόχο τους. Δεκατρείς πύραυλοι εκτοξεύτηκαν από το σύστημα S-125, και οι πέντε χτύπησαν τους στόχους.
Πέντε βλήματα εξαπολύθηκαν από τα φορητά σύστηματα «Strela-10», και τα τρία βρήκαν το στόχο τους, ενώ από το σύστημα «Kvadrat» εξαπολύθηκαν, εικοσιένας πύραυλοι από τους οποίους οι έντεκα χτύπησαν τους στόχους του. Από το αντιαεροπορικό σύστημα S-200 εξαπολύθηκαν οκτώ πύραυλοι που αστόχησαν. Ο ρωσος στρατηγός είπε ότι η αποτυχία των S-200 θα μπορούσε να εξηγηθεί από το γεγονός ότι έχουν σχεδιαστεί για να ρίχνουν αεροσκάφη, όπως έκαναν λίγο καιρό πριν με το ισραηλινό αεροπλάνο.
Όπως είπε ο Κονασένκοφ εξαπολύθηκαν 112 πύραυλοι εδάφους-αέρος, και αναχαιτίστηκαν 71 πύραυλοι που ρίχτηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος του ρωσικού Υπουργείου Άμυνας. όλες οι συριακές εγκαταστάσεις που προστατεύονται από ρωσικά συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας δεν υπέστησαν καμία ζημια. «Καταρρίφθηκαν και τα τέσσερα βλήματα που προορίζονταν για το αεροδρόμιο της Ντουμαίρ, και τα 18 βλήματα που στόχευαν το αεροδρόμιο του Μπλέι, τα 12 που πήγαιναν στο αεροδρόμιο Σαιράτ και τα δυο βλήματα που εξαπολύθηκαν κατά του αεροδρόμιου Τ-4.Επίσης καταρρίφτηκαν πέντε από τα εννέα βλήματα που εξαπολύθηκαν κατά του αεροδρομίου «Μεζζέ» και 13 από τα 16 βλήματα που εξαπολύθηκαν κατά του αεροδρομίου της Χομς.
Ωστόσο, μόνο πέντε από τους 30 πυραύλους και καθοδηγούμενες βόμβες που εξαπολύθηκαν κατά των γειτονιών Μπάρζε, και Τζαραμάνι καταρρίφθηκαν.
Οι Ρώσοι βρήκαν τα χημικά της Μέι στη Συρία
Οι «αντάρτες» έφυγαν βιαστικά και τα εγκατέλειψαν όλα πίσω τους και ο άγγλοι προσπάθησαν να καταστρώσουν το εργαστήριο βομβαρδίζοντας την Ντούμα αλλά του εμπόδισε η συριακή αεράμυνα.
Ο ρωσικός στρατός φώναξε τους δημοσιογράφους στο υπόγειο που παρασκευάζονταν τα χημικά όπλα και επέδειξε τα αντιδραστήρια, αλλά και τις χειρόγραφες «συνταγές» που βρέθηκαν.
Οι Ρώσοι ειδικοί είπαν ότι βρέθηκαν ουσίες όπως η θειοδιγλυκόλη, και η διαιθανολαμίνη,που που είναι απαραίτητες για την παραγωγή θειούχου και αζωτούχου αερίου μουστάρδας.
Επιπλέον, βρέθηκαν σακιά με χλώριο στην αποθήκη. «Το εργαστήριο χρησιμοποιείτο από παράνομες ένοπλες ομάδες για την παραγωγή τοξικών ουσιών», είπε ο ρώσος , Αλεξάντερ Ραντιόνοφ.
17/4/18
Η Ελληνική Πομπηία του 1941
Η 17η Απρίλιου 1941, ήταν Μεγάλη Πέμπτη. Ενώ άρχιζε η μάχη των Τεμπών εμφανίστηκαν στην Αθήνα οι πρώτες φάλαγγες των «αδειούχων» από το μέτωπο,
με φύλλα πορείας, που εκδόθηκαν από τους στρατηγούς, με τη σύμπραξη του αντισυνταγματάρχη Αθ. Κορόζη, και την κάλυψη του υφυπουργού Στρατιωτικών Νικόλαου Παπαδήμα, που συμφώνησε στην προσωρινή απόλυση του 30% των επιστράτων.
Στις 17 Απριλίου 1941 παραιτήθηκαν από την κυβέρνηση οι Γενικοί Διοικητές Μακεδονίας και Θράκης Γ. Κυρίμης και Ευαγ. Καλαντζής δεδομένου ότι η Μακεδονία και η Θράκη ήταν ήδη υπό Γερμανική Κατοχή.
Το πρωί της 17ης , ο Άγγλος πρέσβης Πάλερετ διαβεβαίωσε τον Γεώργιο ότι
η Αθήνα δεν διέτρεχε κίνδυνο, «τουλάχιστο για μια εβδομάδα ακόμη», οπότε αποφάσισαν την αναβολή της αναχώρησης της Κυβέρνησης. Παράλληλα, ενώ δόθηκε από τον Αρχηγό Στόλου διαταγή απόπλου του Στόλου, το μεσημέρι η διαταγή ακυρώθηκε . Λίγο μετά η διαταγή επαναφέρθηκε σε ισχύ για να ακυρωθεί και πάλι το βράδυ , δημιουργώντας μεγάλο εκνευρισμό στα πληρώματα , διότι υπήρχε συνεχής κίνδυνος προσβολής από τη γερμανική αεροπορία.
Η αναβλητικότητα και η μεγάλη σύγχυση που επικρατούσε εκείνες τις ώρες είχε σαν αποτέλεσμα να στασιάσει το πλήρωμα του «Αετού», που βρισκόταν κοντά στο Βασίλισσα Όλγα, και να στρέψει τα πυροβόλα του προς το Βασίλισσα Όλγα. Τότε ο Αρχηγός του Στόλου διέταξε το «Βασίλισσα Όλγα» να στρέψει τα πυροβόλα του προς το «Αετός», και πήγε στο πλοίο του οποίου το πλήρωμα είχε στασιάσει και με την συνδρομή του Ι. Τούμπα (κυβερνήτη του Αετός) επέβαλε την τάξη.
Ο Άγγλοι έστειλαν τον υποναύαρχο Χάρολντ Μπέϊλυ Γκρόμαν για να προετοιμάσει την εκκένωση των δυνάμεων της Κοινοπολιτείας.
Στο Ναύσταθμο ανακοινώθηκε στο πλήρωμα του Αβέρωφ , από τον ύπαρχο αντιπλοίαρχο Παπαβασιλείου η απόφαση του Γ.Ε.Ν. και των Αγγλων, να βυθιστεί το πλοίο «τιμητικά» στην Ψυττάλεια, οπότε στασίασε το πλήρωμα.
Ο Αβέρωφ απέπλευσε χωρίς πλοίαρχο τα μεσάνυκτα της 17ης προς 18η Απριλίου.
Στις 8:30 το πρωί, της 17ης Απριλίου 1944 , ο διοικητής του 5/42, απότακτος αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Ψαρρός, παραδόθηκε στη Σκάλα Καραΐσκου , μαζί με 150 άνδρες του, στον πρώην ανθυπίλαρχο Δ. Δημητρίου, τον Καπετάν Νικηφόρο του ΕΛΑΣ. Ενώ οδηγείτο προς το Κλήμα Δωρίδας, τους συνάντησε ο Διοικητής του 36ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ απότακτο ταγματάρχη Ευθύμιο Ζούλα ο οποίος τον δολοφόνησε επί τόπου.
Στις 17 Απριλίου 1957, ο Μακάριος έφτασε στην Αθήνα.
Όλα τα γεγονότα της 17ης Απριλίου θα τα διαβάσετε εδώ
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2018/04/17.html
Στις 17 Απριλίου 1941 παραιτήθηκαν από την κυβέρνηση οι Γενικοί Διοικητές Μακεδονίας και Θράκης Γ. Κυρίμης και Ευαγ. Καλαντζής δεδομένου ότι η Μακεδονία και η Θράκη ήταν ήδη υπό Γερμανική Κατοχή.
Το πρωί της 17ης , ο Άγγλος πρέσβης Πάλερετ διαβεβαίωσε τον Γεώργιο ότι
η Αθήνα δεν διέτρεχε κίνδυνο, «τουλάχιστο για μια εβδομάδα ακόμη», οπότε αποφάσισαν την αναβολή της αναχώρησης της Κυβέρνησης. Παράλληλα, ενώ δόθηκε από τον Αρχηγό Στόλου διαταγή απόπλου του Στόλου, το μεσημέρι η διαταγή ακυρώθηκε . Λίγο μετά η διαταγή επαναφέρθηκε σε ισχύ για να ακυρωθεί και πάλι το βράδυ , δημιουργώντας μεγάλο εκνευρισμό στα πληρώματα , διότι υπήρχε συνεχής κίνδυνος προσβολής από τη γερμανική αεροπορία.
Η αναβλητικότητα και η μεγάλη σύγχυση που επικρατούσε εκείνες τις ώρες είχε σαν αποτέλεσμα να στασιάσει το πλήρωμα του «Αετού», που βρισκόταν κοντά στο Βασίλισσα Όλγα, και να στρέψει τα πυροβόλα του προς το Βασίλισσα Όλγα. Τότε ο Αρχηγός του Στόλου διέταξε το «Βασίλισσα Όλγα» να στρέψει τα πυροβόλα του προς το «Αετός», και πήγε στο πλοίο του οποίου το πλήρωμα είχε στασιάσει και με την συνδρομή του Ι. Τούμπα (κυβερνήτη του Αετός) επέβαλε την τάξη.
Ο Άγγλοι έστειλαν τον υποναύαρχο Χάρολντ Μπέϊλυ Γκρόμαν για να προετοιμάσει την εκκένωση των δυνάμεων της Κοινοπολιτείας.
Στο Ναύσταθμο ανακοινώθηκε στο πλήρωμα του Αβέρωφ , από τον ύπαρχο αντιπλοίαρχο Παπαβασιλείου η απόφαση του Γ.Ε.Ν. και των Αγγλων, να βυθιστεί το πλοίο «τιμητικά» στην Ψυττάλεια, οπότε στασίασε το πλήρωμα.
Ο Αβέρωφ απέπλευσε χωρίς πλοίαρχο τα μεσάνυκτα της 17ης προς 18η Απριλίου.
Στις 8:30 το πρωί, της 17ης Απριλίου 1944 , ο διοικητής του 5/42, απότακτος αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Ψαρρός, παραδόθηκε στη Σκάλα Καραΐσκου , μαζί με 150 άνδρες του, στον πρώην ανθυπίλαρχο Δ. Δημητρίου, τον Καπετάν Νικηφόρο του ΕΛΑΣ. Ενώ οδηγείτο προς το Κλήμα Δωρίδας, τους συνάντησε ο Διοικητής του 36ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ απότακτο ταγματάρχη Ευθύμιο Ζούλα ο οποίος τον δολοφόνησε επί τόπου.
Στις 17 Απριλίου 1957, ο Μακάριος έφτασε στην Αθήνα.
Όλα τα γεγονότα της 17ης Απριλίου θα τα διαβάσετε εδώ
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2018/04/17.html
16/4/18
1941 . Η Ελληνική Πομπηία
 |
| Ο βομβαρδισμός του Πλαταμώνα |
Η απάντηση του Παπάγου ήταν αρνητική, διότι η συνθηκολόγηση θα έφερνε τα βρετανικά στρατεύματα που εξακολουθούσαν να μάχονται στην Ελλάδα σε αδύναμη θέση και κατεύθυνε τις ελληνικές μονάδες προς το πέρασμα του Μετσόβου. Στο μέτωπο η συνεργασία ελληνικών και βρετανικών δυνάμεων είχε πάψει οριστικά, καθως οι Γερμανοί είχαν παρεμβληθεί ανάμεσα στη Στρατιά της Ηπείρου και τους νέους «Λεωνίδες των Θερμοπύλων.
Η 5η Μεραρχία Πάνστερ, αφού κατέλαβε τα Γρεβενά την 16η Απριλίου στράφηκε προς την Καλαμπάκα, και την διάβαση Μετσόβου.
Στο Κάστρο του Πλαταμώνα συνέχισε να αμύνεται το 21ο τάγμα της 2ας Νεοζηλανδικής Ταξιαρχίας. Οι Νεοζηλανδοί ότι οι Γερμανοί πέρασαν από τον
Νέο Παντελεήμονα και βρέθηκαν στα νώτα τους οπισθοχώρησαν προς τα Τέμπη, σπάζοντας τον κλοιό των Γερμανών, με μεγάλες όμως απώλειες.
Ο Άγγλος τενεκές Ουίλσον κάλεσε τον Παπάγο να διατάξει την σύμπτυξη του Ελληνικού Στρατού προς τις Θερμοπύλες.. Η γερμανική 6η Ορεινή Μεραρχία προέλασε δια του Όλυμπου. Τα στούκας της Λουφτβάφε βομβάρδισαν τη Χαλκίδα, τα Λουτρά Αιδηψού, την Ερέτρια, την Αμάρυνθο, και το Αλιβέρι.
Η Ηγεσία του Ναυτικού αποφάσισε να βυθιστεί «τιμητικά» το «Γ. Αβέρωφ»… στην Ψυττάλεια, και τοποθέτησε ως κυβερνήτη τον πλοίαρχο Βλαχόπουλο.
Στις 16 Απριλίου 1916 ο τουρκικός στρατός αποσύρθηκε από την Τραπεζούντα, την οποία απελευθέρωσε μετά από 450 χρόνια, ο ρωσικός στρατός.
Όλα τα γεγονότα της 16ης Απριλίου θα τα διαβάσετε εδώ
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2018/04/h-16.html
Βιττόρι-Καποδίστρια: Η παλιά ρουφιανοιστορία της Στοάς του Λονδίνου επανέρχεται. Ορισμένα περί της βυζαντινής καταγωγής των Καποδίστρια
Όπου διαβάσετε γραμμένο το «Βιττόρι-Καποδίστρια» να ξέρετε ότι αυτοί που το γράφουν, είναι «πολύ κακοί» άνθρωποι. Παλιάνθρωποι. Άτιμοι και Ρουφιάνοι της Στοάς.
Με μια λέξη «Καθάρματα».
του Σπύρου Χατζάρα
Η οικογένεια Καποδιστρίου είναι αρχαιοτάτη, αναγομένη μέχρις αυτού
του ΙΓ' αιώνος μ. Χ.και οι ρίζες της ανιχνεύονται στο Δεσποτάτο της Ηπείρου. Ησαν συγγενείς των Νικηταίων της Κωνσταντινουπόλεως και αποτελούν , «βλαστούς του ημετέρου γένους», κατά την έκφραση του Ιωάννου Κομνηνού του Δουκός.
Το 1205, μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Φράγκους , ένας κλάδος της οικογένειας των Νικηταίων κατέφυγε στον «δεύτερο Νώε», Μιχαήλ Α΄ Κομνηνό Δούκα, Άρτα που ίδρυσε το 1205 στην Αρτα, το Δεσποτάτο της Ηπείρου, που αποτέλεσε καταφύγιο για πολλούς πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη. Οι Νικηταίοι εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Αργυροκάστρου.
Η καταγωγή των Καποδίστρια επομένως, δεν ήταν «από το ακρωτήριο Ίστρια της Αδριατικής, (Capo d'Istria)», ούτε «από τη Βενετία», αλλά από την Κωνσταντινούπολη.
Κατά το 1250 μ.Χ , «πρόγονός τις», των Καποδίστρια, «ανδραγαθήσας παρά τω αυτοκράτορι της Γερμανίας Φρειδερίκω τω Β'» [3],κατά την καταστρεπτική για τους Παπικούς μάχη της Τσίνγκολι στις 20 Αυγούστου 1250, έλαβε, «τον τίτλον και την κομητείαν της Ιουστινουπόλεως»,στο Παραθαλάσσιο Δουκάτο, (Herzogtum Meranien), που από το 1248 ειχε σπάσει σε μικρότερες ηγεμονίες.
Η περιοχή που δόθηκαν τα κτήματα και ο τίτλος στον πρόγονο των Καποδίστρια ήταν άκρως αμφισβητούμενη, καθώς την διεκδικούσαν το βασίλειο της Ουγγαρίας, το Δουκάτο της; Αυστρίας, ο Πατριάρχης της Ακυληίας, η Βενετία και η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Το παραθαλάσσιο Δουκάτο της Μεράνιεν της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας , είχε πάψει να υφίσταται τυπικά με τον θάνατο του Δούκα Όθωνα Β’ Βίτελσμπαχ, που είχε ταχθεί με το μέρος του Πάπα Γρηγορίου και εκδιώχθηκε από τον Φρειδερίκο το 1247, αλλά το διεκδικούσε ο Πατριάρχης της Ακυληίας Μπερτόλδος φον Μεράνιεν, γιός του Δούκα της Μεράνιεν και αδελφός της Γετρούδης Μεράνιεν Βασίλισσας της Ουγγαρίας. Στο μεταξύ ο Μπέλλα της Ουγγαρίας που είχε παραχωρήσει τα δικαιώματα του στον Φρειδερίκο της Αυστρίας τον νίκησε το 1246 και είχε επανέλθει στο προσκήνιο, ενώ ο Αυτοκράτορας είχε παραχωρήσει την υψηλή κυριότητα του Δουκάτου, από το 1245 στον Heinrich II von Schowenberg.
Μετά τη δολοφονία του Φρειδερίκου τον Δεκέμβριο του 1250, η περιοχή της Μεράνια έγινε πεδίο μάχης ανάμεσα σε Γουέλφους και Γιβελίνους, και διαρκούς ανταγωνισμού ανάμεσα στην Βενετία και τον Πατριάρχη της Ακυιλίας.
Ο Πατριάρχης της Ακυιλίας που πήρε την εξουσία στο Κόπερ τον 13ο αιώνα το έκανε πρωτεύουσα της χερσόνησου της Ίστριας, και τη μετονόμασε σε Καπούτ Ιστριε (Caput Histriae), από όπου προέρχεται το όνομά Καποδίστριας.
Το 1291 η δυτική ακτή της Ίστρια περιήλθε στην Βενετία.
Η τοπική μεγάλη οικογένεια των Γουέλφων ήσαν οι Βέρτζι με τους οποίους βρίσκονταν σε διαρκή σύγκρουση οι Καποδίστριες.
Οι Μαύροι Γουέλφοι, εκπροσωπούσαν κυρίως τα συμφέροντα των πλουσιότερων οικογενειών και τω Ιουδαίων τραπεζιτών και ήσαν στενά συνδεδεμένοι με τον πάπα.
Οι Καποδίστριες που ήσαν οικογένεια Γιβελίνων, έλπιζαν στην επάνοδο του αυτοκράτορα και μέχρι τον θάνατο του Κοράδου, (1254), και του Μανφρέδου, (1266), οι τίτλοι τους, επί της Ιουστινιανουπόλεως είχαν Αυτοκρατορική νομιμότητα.
Η τελευταία αναλαμπή , ήταν ο Ερρίκος Ζ΄ που ταξίδεψε στη Ρώμη για να στεφθεί αυτοκράτορας, στη θέση του Φρειδερίκου Β΄.
Η ενθρόνισή του, έγινε στις 29 Ιουνίου 1312. Κατά τη σύντομη περίοδο της βασιλείας του, αναζωογόνησε την αυτοκρατορική επιρροή στην Ιταλία , επανέφερε υπό την αυτοκρατορική εξουσία τμήματα της βόρειας Ιταλίας, αντιμαχόμενος τους Γουέλφους της Φλωρεντίας. Ο Ερρίκος πέθανε στις 24 Αυγούστου 1313 στο Μπουονκονβέντο κοντά στη Σιένα.
Επειδή οι πρόγονοι των Καποδίστρια ήσαν προσκείμενοι πολιτικά στον Φρειδερίκο ανήκαν στους «Γιβελίνους» και ως Γιβελίνοι αντιμετώπισαν τους διωγμούς των Παπικών Γουέλφων.
«Καταδιωκόμενοι παρά του υπερισχύσαντος εν τη πόλει Καποντίστρια κόμματος του Πατριάρχου της Ακυληίας, ούτινος επί κεφαλής ίστατο η κραταιά οικογένεια Γουέρκη», οι αδελφοί Νικηφόρος, (Βίκτωρ), και Νικόλαος Καποδίστριαι, «αφίκοντο τω 1329 εις Κέρκυραν», που βρισκόταν ακόμα στην επικράτεια του βασιλείου της Νεαπόλεως .
«Εν Κερκύρα αποκαταστάντων των δύο τούτων αδελφών, ο Βίκτωρ ενυμφεύθη την μονογενή θυγατέρα του πλουσίου και ευγενούς Κερκυραίου κόμητος Κονδόκαλη και εκ του γάμου τούτου έλκει το γένος η οικογένεια του Καποδιστρίου».
Η Κέρκυρα είχε παραχωρηθεί το 1224, από το Δεσπότη της Ρωμανίας και Δούκα της Πελοποννήσου Εμανουήλ Κομνηνό, στον Ιωάννη Κομνηνό ,του οποίου εγγονός ήταν ο Γεώργιος Μαρμοράς, «βλάστημα του ημετέρου Γένους», προς τον οποίο είχε παραχωρηθεί ως φέουδο το νησί.
Επομένως όταν το 1259 η Κέρκυρα δόθηκε ως προίκα στην Ελένη Αγγελίνα οι Μαρμοράδες έγιναν βασάλοι, των Χοχενστάουφεν και επομένως Γιβελίνοι.
Προς αυτούς κατέφυγαν για προστασία από τους παπικούς Γουέλφους, το 1329 ,
οι αδελφοί Νικόλαος και Νικήτας, (Βίκτωρ), Καποδίστριες, οι έλκοντες την Καταγωγή από το Βυζαντινό Γένος των Νικηταίων.
Οι Καποδίστριες εγκαταστάθηκαν στην Κέρκυρα το 1329, πριν την κατάληψη της από τη Βενετία, και το 1386 συμμετείχαν στις μάχες για την κατάληψη των φρουρίων των Κορυφών, του Αγγελόκαστρου και της Κασσιόπης από τους Ανδεγαυούς, και για αυτό συμμετείχαν εξ αρχής στο «Συμβούλιο της Κοινότητας».
Η οικογένεια των Καποδιστρίων ανήκε στους «nobili» από το 1386, και επομένως είναι εντελώς εσφαλμένο το ότι «προεγράφησαν μεταξύ των ευγενών οικογενειών της Κερκύραςτο 1477» και ότι δήθεν, «η οικογένεια Καποδίστρια στα αρχεία των ευγενών της Κέρκυρας το 1477 αναφερόταν ως καθολική».
Άλλωστε δεν υφίσταται ούτε έχει δημοσιευτεί και δεν υπάρχει απολύτως κανένα έγγραφο «του 1477», στο οποίο αναφέρονται οι Καποδίστριες ως «Καθολικοί» , ενώ το λεγόμενo «Libro d' Oro», αποφασίστηκε να συνταχθεί το 1572.
Οι Καποδίστριες πολέμησαν στην άμυνα κατά των γενοβέζων το 1403 και στις μάχες για την απόκρουση το Τούρκων το 1431, το 1537, το 1571, και το 1573, και επειδή, ήσαν συγγενείς του Χριστόφορου Κονδόκαλη απέκτησαν γη και στο Εξαμίλιο όπως και η οικογένεια Κονδόκαλη, αλλά και στο Βουθρωτό και , ένας από τους Καποδίστριες βρισκόταν στη γαλέρα του Κοντόκαλη στη ναυμαχία του Ακτίου.
Ο Καρλ Μέντελσον-Μπαρτόλντι που έγραψε τη βιογραφία του Καποδίστρια αναφέρει ότι, «στην οικογένεια του υπήρχαν άνδρες που διακρίθηκαν πολεμώντας γενναία εναντίον των Τούρκων», και ως πλέον ενδόξους ονόμασε τον Αλοίζο, τον Στέλιο, τον Φραγκίσκο και τον Νικόλαο, οι οποίοι, «μνημονεύονται με δόξα στα χρονικά της πατρίδας τους».
Στο πρακτικό εκλογής του Συμβουλίου των 150 του 1560 , αναφέρεται ως εκλεγμένο μέλος του Συμβουλίου ο Νικόλαος Καποδίστριας. Το 1571, ο Αλεβίζος Καποδίστριας , ηγήθηκε της άμυνας των Χειμμαριωτών κατά των Τούρκων, και σχεδόν 100 χρόνια μετά, το 1669 , ο γιος του Βιάρου Καποδίστρια , Νικόλαος , τον οποίο είχαν εξορίσει από την Κέρκυρα λόγω μιας μονομαχίας με κάποιον από τους Κατσαΐτες, και ο οποίος είχε εγκατασταθεί στην Κωνσταντινούπολη, ασχολούμενος με το εμπόριο, δαπάνησε μεγάλα ποσά, για την απελευθέρωση Χριστιανών αιχμαλώτων από την πτώση του Χάνδακα. Σε εκείνον δόθηκε ο τίτλος του Κόμη και απόγονος του ήταν ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Το 1690 ο Γεώργιος, ο Φραγκίσκος και ο Σταύρος Καποδίστριες συγκρότησαν ιδία δαπάνη σώμα Χειμαρριωτών, και συμμετείχαν στην υπεράσπιση της περιοχής από τη νέα επίθεση των Τούρκων, και λίγο αργότερα το 1716, ο Φραγκίσκος και ο Βίκτωρ, (Νικήτας) Καποδίστριες διακρίθηκαν μαχόμενοι κατά την πολιορκία της Κερκύρας.
Αυτοί ήταν και οι τελευταίοι «στρατιωτικοί» της οικογένειας διότι η πολιτική της Βενετίας μετά το 1700 δεν επέτρεπε πλέον στους Έλληνες ευγενείς να εξελίσσονται στον στρατό για να μην καθίστανται επικίνδυνοι.
Ο Κωνσταντίνος Σάθας αναφέρει επίσης τον Αντώνιο Καποδίστρια, αδελφό του Νικολάου και προπάππου του Ιωάννη, που στάλθηκε στην Πελοπόννησο το 1700 για να συγχαρεί τον Μοροζίνη για τις νίκες του κατά των Τούρκων ως έκτακτος απεσταλμένος της πόλεως της Κερκύρας.
Επίσης, αναφέρεται ο Άγγελος Καποδίστριας που ήταν μέλος της Κερκυραϊκής συγκλήτου το 1681 και ο Σπυρίδωνας Καποδίστριας, «Καντζελάριος της Πόλης της Κέρκυρας», που είναι ο συντάκτης του χειρόγραφου σημειώματος του 1754 σχετικά με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των μελών του Συμβουλίου των 150.
Με μια λέξη «Καθάρματα».
του Σπύρου Χατζάρα
Η οικογένεια Καποδιστρίου είναι αρχαιοτάτη, αναγομένη μέχρις αυτού
του ΙΓ' αιώνος μ. Χ.και οι ρίζες της ανιχνεύονται στο Δεσποτάτο της Ηπείρου. Ησαν συγγενείς των Νικηταίων της Κωνσταντινουπόλεως και αποτελούν , «βλαστούς του ημετέρου γένους», κατά την έκφραση του Ιωάννου Κομνηνού του Δουκός.
Το 1205, μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Φράγκους , ένας κλάδος της οικογένειας των Νικηταίων κατέφυγε στον «δεύτερο Νώε», Μιχαήλ Α΄ Κομνηνό Δούκα, Άρτα που ίδρυσε το 1205 στην Αρτα, το Δεσποτάτο της Ηπείρου, που αποτέλεσε καταφύγιο για πολλούς πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη. Οι Νικηταίοι εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Αργυροκάστρου.
Η καταγωγή των Καποδίστρια επομένως, δεν ήταν «από το ακρωτήριο Ίστρια της Αδριατικής, (Capo d'Istria)», ούτε «από τη Βενετία», αλλά από την Κωνσταντινούπολη.
Κατά το 1250 μ.Χ , «πρόγονός τις», των Καποδίστρια, «ανδραγαθήσας παρά τω αυτοκράτορι της Γερμανίας Φρειδερίκω τω Β'» [3],κατά την καταστρεπτική για τους Παπικούς μάχη της Τσίνγκολι στις 20 Αυγούστου 1250, έλαβε, «τον τίτλον και την κομητείαν της Ιουστινουπόλεως»,στο Παραθαλάσσιο Δουκάτο, (Herzogtum Meranien), που από το 1248 ειχε σπάσει σε μικρότερες ηγεμονίες.
Η περιοχή που δόθηκαν τα κτήματα και ο τίτλος στον πρόγονο των Καποδίστρια ήταν άκρως αμφισβητούμενη, καθώς την διεκδικούσαν το βασίλειο της Ουγγαρίας, το Δουκάτο της; Αυστρίας, ο Πατριάρχης της Ακυληίας, η Βενετία και η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Το παραθαλάσσιο Δουκάτο της Μεράνιεν της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας , είχε πάψει να υφίσταται τυπικά με τον θάνατο του Δούκα Όθωνα Β’ Βίτελσμπαχ, που είχε ταχθεί με το μέρος του Πάπα Γρηγορίου και εκδιώχθηκε από τον Φρειδερίκο το 1247, αλλά το διεκδικούσε ο Πατριάρχης της Ακυληίας Μπερτόλδος φον Μεράνιεν, γιός του Δούκα της Μεράνιεν και αδελφός της Γετρούδης Μεράνιεν Βασίλισσας της Ουγγαρίας. Στο μεταξύ ο Μπέλλα της Ουγγαρίας που είχε παραχωρήσει τα δικαιώματα του στον Φρειδερίκο της Αυστρίας τον νίκησε το 1246 και είχε επανέλθει στο προσκήνιο, ενώ ο Αυτοκράτορας είχε παραχωρήσει την υψηλή κυριότητα του Δουκάτου, από το 1245 στον Heinrich II von Schowenberg.
Μετά τη δολοφονία του Φρειδερίκου τον Δεκέμβριο του 1250, η περιοχή της Μεράνια έγινε πεδίο μάχης ανάμεσα σε Γουέλφους και Γιβελίνους, και διαρκούς ανταγωνισμού ανάμεσα στην Βενετία και τον Πατριάρχη της Ακυιλίας.
Ο Πατριάρχης της Ακυιλίας που πήρε την εξουσία στο Κόπερ τον 13ο αιώνα το έκανε πρωτεύουσα της χερσόνησου της Ίστριας, και τη μετονόμασε σε Καπούτ Ιστριε (Caput Histriae), από όπου προέρχεται το όνομά Καποδίστριας.
Το 1291 η δυτική ακτή της Ίστρια περιήλθε στην Βενετία.
Η τοπική μεγάλη οικογένεια των Γουέλφων ήσαν οι Βέρτζι με τους οποίους βρίσκονταν σε διαρκή σύγκρουση οι Καποδίστριες.
Οι Μαύροι Γουέλφοι, εκπροσωπούσαν κυρίως τα συμφέροντα των πλουσιότερων οικογενειών και τω Ιουδαίων τραπεζιτών και ήσαν στενά συνδεδεμένοι με τον πάπα.
Οι Καποδίστριες που ήσαν οικογένεια Γιβελίνων, έλπιζαν στην επάνοδο του αυτοκράτορα και μέχρι τον θάνατο του Κοράδου, (1254), και του Μανφρέδου, (1266), οι τίτλοι τους, επί της Ιουστινιανουπόλεως είχαν Αυτοκρατορική νομιμότητα.
Η τελευταία αναλαμπή , ήταν ο Ερρίκος Ζ΄ που ταξίδεψε στη Ρώμη για να στεφθεί αυτοκράτορας, στη θέση του Φρειδερίκου Β΄.
Η ενθρόνισή του, έγινε στις 29 Ιουνίου 1312. Κατά τη σύντομη περίοδο της βασιλείας του, αναζωογόνησε την αυτοκρατορική επιρροή στην Ιταλία , επανέφερε υπό την αυτοκρατορική εξουσία τμήματα της βόρειας Ιταλίας, αντιμαχόμενος τους Γουέλφους της Φλωρεντίας. Ο Ερρίκος πέθανε στις 24 Αυγούστου 1313 στο Μπουονκονβέντο κοντά στη Σιένα.
Επειδή οι πρόγονοι των Καποδίστρια ήσαν προσκείμενοι πολιτικά στον Φρειδερίκο ανήκαν στους «Γιβελίνους» και ως Γιβελίνοι αντιμετώπισαν τους διωγμούς των Παπικών Γουέλφων.
«Καταδιωκόμενοι παρά του υπερισχύσαντος εν τη πόλει Καποντίστρια κόμματος του Πατριάρχου της Ακυληίας, ούτινος επί κεφαλής ίστατο η κραταιά οικογένεια Γουέρκη», οι αδελφοί Νικηφόρος, (Βίκτωρ), και Νικόλαος Καποδίστριαι, «αφίκοντο τω 1329 εις Κέρκυραν», που βρισκόταν ακόμα στην επικράτεια του βασιλείου της Νεαπόλεως .
«Εν Κερκύρα αποκαταστάντων των δύο τούτων αδελφών, ο Βίκτωρ ενυμφεύθη την μονογενή θυγατέρα του πλουσίου και ευγενούς Κερκυραίου κόμητος Κονδόκαλη και εκ του γάμου τούτου έλκει το γένος η οικογένεια του Καποδιστρίου».
Η Κέρκυρα είχε παραχωρηθεί το 1224, από το Δεσπότη της Ρωμανίας και Δούκα της Πελοποννήσου Εμανουήλ Κομνηνό, στον Ιωάννη Κομνηνό ,του οποίου εγγονός ήταν ο Γεώργιος Μαρμοράς, «βλάστημα του ημετέρου Γένους», προς τον οποίο είχε παραχωρηθεί ως φέουδο το νησί.
Επομένως όταν το 1259 η Κέρκυρα δόθηκε ως προίκα στην Ελένη Αγγελίνα οι Μαρμοράδες έγιναν βασάλοι, των Χοχενστάουφεν και επομένως Γιβελίνοι.
Προς αυτούς κατέφυγαν για προστασία από τους παπικούς Γουέλφους, το 1329 ,
οι αδελφοί Νικόλαος και Νικήτας, (Βίκτωρ), Καποδίστριες, οι έλκοντες την Καταγωγή από το Βυζαντινό Γένος των Νικηταίων.
Οι Καποδίστριες εγκαταστάθηκαν στην Κέρκυρα το 1329, πριν την κατάληψη της από τη Βενετία, και το 1386 συμμετείχαν στις μάχες για την κατάληψη των φρουρίων των Κορυφών, του Αγγελόκαστρου και της Κασσιόπης από τους Ανδεγαυούς, και για αυτό συμμετείχαν εξ αρχής στο «Συμβούλιο της Κοινότητας».
Οι αδελφοί Καποδίστρια, πέρασαν στην Κέρκυρα το 1329 τη χρονιά
που οι Ενετοί κατέγραψαν τους Βιττόρι. Επομένως οι Καποδίστριες δεν ειχαν ποτέ
το όνομα Βιττόρι που έλαβαν ΄΄οσοι έμειναν πίσω και έγιναν καθολικοί. Και
επειδή έγιναν καθολικοί οι άλλοι οι ορθόδοξοι τους ….διέγραψαν.
Η οικογένεια χωρίστηκε νωρίς σε τέσσερις κλάδους.
Αρχηγέτης του κλάδου στον οποίο εντάσσεται ο κυβερνήτης αναφέρεται ο Ιερώνυμος
Καποδίστριας, δευτερότοκος γιός του Βίκτωρα Καποδίστρια. Ο Βιάρος Καποδίστριας
ήταν εγγονός του Ιερώνυμου.
Ο Καρλ Μέντελσον-Μπαρτόλντι που έγραψε τη βιογραφία του Καποδίστρια αναφέρει ότι, «στην οικογένεια του υπήρχαν άνδρες που διακρίθηκαν πολεμώντας γενναία εναντίον των Τούρκων», και ως πλέον ενδόξους ονόμασε τον Αλοίζο, τον Στέλιο, τον Φραγκίσκο και τον Νικόλαο, οι οποίοι, «μνημονεύονται με δόξα στα χρονικά της πατρίδας τους».
Στο πρακτικό εκλογής του Συμβουλίου των 150 του 1560 , αναφέρεται ως εκλεγμένο μέλος του Συμβουλίου ο Νικόλαος Καποδίστριας. Το 1571, ο Αλεβίζος Καποδίστριας , ηγήθηκε της άμυνας των Χειμμαριωτών κατά των Τούρκων, και σχεδόν 100 χρόνια μετά, το 1669 , ο γιος του Βιάρου Καποδίστρια , Νικόλαος , τον οποίο είχαν εξορίσει από την Κέρκυρα λόγω μιας μονομαχίας με κάποιον από τους Κατσαΐτες, και ο οποίος είχε εγκατασταθεί στην Κωνσταντινούπολη, ασχολούμενος με το εμπόριο, δαπάνησε μεγάλα ποσά, για την απελευθέρωση Χριστιανών αιχμαλώτων από την πτώση του Χάνδακα. Σε εκείνον δόθηκε ο τίτλος του Κόμη και απόγονος του ήταν ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Το 1690 ο Γεώργιος, ο Φραγκίσκος και ο Σταύρος Καποδίστριες συγκρότησαν ιδία δαπάνη σώμα Χειμαρριωτών, και συμμετείχαν στην υπεράσπιση της περιοχής από τη νέα επίθεση των Τούρκων, και λίγο αργότερα το 1716, ο Φραγκίσκος και ο Βίκτωρ, (Νικήτας) Καποδίστριες διακρίθηκαν μαχόμενοι κατά την πολιορκία της Κερκύρας.
Αυτοί ήταν και οι τελευταίοι «στρατιωτικοί» της οικογένειας διότι η πολιτική της Βενετίας μετά το 1700 δεν επέτρεπε πλέον στους Έλληνες ευγενείς να εξελίσσονται στον στρατό για να μην καθίστανται επικίνδυνοι.
Ο Κωνσταντίνος Σάθας αναφέρει επίσης τον Αντώνιο Καποδίστρια, αδελφό του Νικολάου και προπάππου του Ιωάννη, που στάλθηκε στην Πελοπόννησο το 1700 για να συγχαρεί τον Μοροζίνη για τις νίκες του κατά των Τούρκων ως έκτακτος απεσταλμένος της πόλεως της Κερκύρας.
Επίσης, αναφέρεται ο Άγγελος Καποδίστριας που ήταν μέλος της Κερκυραϊκής συγκλήτου το 1681 και ο Σπυρίδωνας Καποδίστριας, «Καντζελάριος της Πόλης της Κέρκυρας», που είναι ο συντάκτης του χειρόγραφου σημειώματος του 1754 σχετικά με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των μελών του Συμβουλίου των 150.
15/4/18
Να παίρνουμε παράδειγμα
ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ . Το Σερβικό πατριωτικό κίνημα «Zavetnici», οργάνωσε σήμερα μια μεγάλη συγκέντρωση έξω από τη συριακή πρεσβεία στο Βελιγράδι για την υποστήριξη της Συρίας , της πολιτειακής της ηγεσίας και του λαού της Συρίας, απέναντι στον παράνομο και εγκληματικό βομβαρδισμό της χώρας από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία.
Στο Βελιγράδι οι Πατριώτες έκαναν το καθήκον τους. Εδώ εμείς αφήνουμε τα Κομούνια να κάνουν παιχνίδι.
O Ζάεφ ξεφτίλισε τον σύντροφο Κοτζιά και τους σοβαρούς και υπεύθυνους Συριζο΄- συμμορίτες
«Είμαστε αρκετά κοντά σε λύση που θα επιβεβαιώνει τη μακεδονική ταυτότητας, τη μακεδονική εθνικότητα και τη μακεδονική γλώσσα», ανέφερε ο Ζάεφ μιλώντας σε δημοσιογράφους, και τόνισε ότι η πορεία της διαπραγμάτευσης, «δικαιολογεί την πεποίθησή ότι υπάρχει πρόοδος».
Ο Ζάεφ απέρριψε το "erga omnes", λέγοντας ότι η ονομασία θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο για διεθνή χρήση και υπογράμμισε οτι δεν χρειάζεται τροποποίηση του Συντάγματος. Οσον αφορά τα ζητήματα αλυτρωτισμού, ο Ζάεφ σημείωσε ότι θα πρέπει να υπάρξουν τέτοιες ρυθμίσεις στη συμφωνία που θα δείχνουν ότι η χώρα του δεν έχει εδαφικές βλέψεις, ούτε πρόθεση να παραβιάσει τα σύνορα και να παρέμβει στην ελληνική κληρονομιά, κάτι που, όπως σημείωσε, «θα ισχύει και για την Ελλάδα».
Μαυροβούνιο: Προηγείται ο Τζουκάνοβις
Οι κάλπες στο Μαυροβούνιο έκλεισαν και άρχισε η καταμέτρηση. Με βάση ειρά προκαταρκτικά αποτελέσματα, ο νέος πρόεδρος του Σύμφωνα με προκαταρκτικά στοιχεία της Κρατικής Εφορευτικής Επιτροπής, με καταμετρημένο 60.02% των ψήφων , ο υποψήφιος του DPS Μίλο Τζουκάνοβιτς λαμβάνει το 53,5% και ο κύριος αντίπαλος του , Μλάντεν Μπόγιανιτς το 34,1%.
Η αντιπολίτευση έχει ήδη καταγγείλει νοθεία.
Η συμμετοχή ήταν γύρω στο 60%.
Η αντιπολίτευση έχει ήδη καταγγείλει νοθεία.
Η συμμετοχή ήταν γύρω στο 60%.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 1944. 11 ημέρες πριν την Στάση. Το ΚΚΕ δεν ήθελε να αποστρατευτεί ο ΕΛΑΣ στις 10 Ιανουαρίου. Η ΕΑΜοκρατία της Θεσσαλονίκης απασχόλησε το Κράτος των Αθηνών. Οι Άγγλοι που ηθελαν να βάλουν την Τουρκία στην υπ΄πουεση των Δωδεκανλησων μας έλεγαν ότι οι Τούρκοι δεν ειχαν αντίρρηση για την ενσωμάτωση τους στην Ελλάδα.
Το άρθρο του "Ριζοσπάστη" Το ρεπορτάζ "Αγοράς" από τον Ριζοσπάστη
.png)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)