16/5/12

Οι Ακτιβιστές του περιθωρίου και το πατριωτικό κίνημα

Η «ΠασοκΑυγή» πέταξε στα σκουπίδια τη λαϊκή Εντολή

Το εκλογικό σώμα, υπό την επήρεια της προπαγάνδας των επικοινωνιακών επιτελείων, ψήφισε στις 6 Μαΐου, την «Χρυσή Αυγή» , ως τον κύριο πολιτικό φορέα του πατριωτικού κινήματος. Τους έδωσε 6,97% και 21 Βουλευτές. Τα κόμματα της Παγκόσμιας Χούντας αμέσως έθεσαν στο πολιτικό περιθώριο την «Χρυσή Αυγή» και τους βουλευτές της, που ασχολήθηκε σχεδόν αποικλειστικά, με το να ρωτά τους διαφόρους Ευαγγελάτους, «ποιος είναι ο κ. Χίτλερ», και έκαναν βασικό πρωταγωνιστή των εξελίξεων τον Al- Tsipra και τον αρχηγό του αριστερού ΚΙΣ/Κουβελιστάν, που έλαβε 6,11% και 19 Βουλευτές. Ο «αρχηγός» Νίκος Μιχαλολιάκος, εξερχόμενος της απομονώσεως , κατάφερε μόνο να πει του Κάρλ Παπούλια, « Σας ευχαριστώ που με δεχθήκατε, έναν τόσο κακό άνθρωπο», και έκανε μια αόριστη και ασαφή πρόταση για μια «οικουμενική, εθνική κυβέρνηση, με επικεφαλής μη πολιτικό πρόσωπο, με διεθνές κύρος». Και εξήγησε: «Ποιο θα είναι αυτό το πρόσωπο δεν μπορώ να σας το πω αυτή τη στιγμή, διότι ούτε μαζί του έχω συνομιλήσει, ούτε εξουσιοδοτημένος είμαι, ούτε καν τον γνωρίζω τον άνθρωπο, ούτε πολιτικά και ιδεολογικά με συνδέει τίποτα. Απλά πιστεύω ότι έχει μια διεθνή ακτινοβολία σε θέματα αδικοπραξιών εις ό,τι αφορά τα οικονομικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις και τις αδικοπραξίες και ως εκ τούτου θα μπορούσε να χειριστεί το ζήτημα της χώρας μας». Αυτό θα πει, « αρχηγός δεν ξέρω δεν απαντώ», που ομολόγησε μόνος του ότι έμεινε στο περιθώριο. « είμαι ο τελευταίος που ευθύνεται με το 7% και όντας στο περιθώριο -κατά κάποιο τρόπο- της πολιτικής ζωής, για να είμαι ο ρυθμιστής των πραγμάτων και της καταστάσεως». Αντί να γίνει ο «ρυθμιστής», με την εντολή του ελληνικού λαού έμεινε στο περιθώριο και πέταξε στα σκουπίδια τη λαϊκή Εντολή.
Καλοί οι ακτιβιστές, όταν βοηθούν τις γριούλες στον δρόμο, αλλά για κύριος πολιτικός φορέας του πατριωτικού κινήματος αποδεδείχθηκαν πολύ λίγοι.

ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΑΡΑΣ

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Καρατζαφερείων φληναφημάτων συνέχεια...

Το να πιστεύει κάποιος ότι ένα κόμμα του 7% και με τους παρόντες συσχετισμούς, θα μπορούσε να είναι ο "ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ" του πολιτικού συστήματος αντιβαίνει σε κάθε μορφή λογικής.

Εκτός από την Καρατζαφέρειο "λογική", η οποία ακολουθεί την εξής συλλογιστική: Παίρνω ένα ποσοστό έστω και 3%, ώστε να μπω στην Βουλή, και πάω κατ' ευθείαν για συγκυβέρνηση (με τα κόμματα της Goldman Sachs βεβαίως, βεβαίως), για να γίνω "ρυθμιστής" των πραγμάτων και να τούς σέρνω από την μύτη όταν και όπου θελήσω...
Η πορεία αυτή προσκρούει στο τείχος της λογικής. Είχα θέσει και προεκλογικά το ερώτημα και απάντηση δεν έλαβε πλην αοριστολογιών κενών περιεχομένου. Στην συγκυβέρνηση με τους δύο του ΔΝΤ, στο νέο Μνημόνιο τί στάση θα κρατήσει το ΛΑΟΣ; Θα υπερψηφίσει, με κάποια ανταλλάγματα, όπως λ.χ. τους ΛΑΘΡΟ, ή θα καταψηφίσει, για να μην επιδεινώσει την κατάσταση του εξαθλιωμένου Λαού, και άρα θα διαλύσει την συγκυβέρνηση;

Η μόνιμη επωδός εκ μέρους ΛΑΟΣ είναι ότι θα συγκυβερνήσουν, για να είναι "ρυθμιστές"...

Η Χρυσή Αυγή, βεβαίως, αποκλείστηκε από όλους τους υπολοίπους του Κοινοβουλίου, από την ώρα που άνοιγαν τα exit-polls... Ουδείς ήθελε να μιλήσει με τους "νεοναζί". Ακόμη και ο Παπούλιας, για να αποφευχθούν δυσάρεστες συναντήσεις στην διάσκεψη, κάλεσε τους αρχηγούς έναν-έναν... Τα δε στελέχη τους μιλούσαν όλη την ώρα για τον Χίτλερ, γιατί όλες οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων αφορούσαν στο αν είναι νεοναζί και υμνητές του Χίτλερ...
Η Χρυσή Αυγή έκανε σαφή πρόταση, για καταγγελία του Μνημονίου, επαφές με άλλες δυνάμεις (Ρωσία), και πολλά άλλα τα οποία περιγράφονται στο πρόγραμμά της σε πέντε βασικές θέσεις. Στο ενδεχόμενο ακυβερνησίας, ή σχηματισμού (μνημονιακής) κυβέρνησης της Goldman Sachs, πρότεινε σχηματισμό κυβέρνησης από όλα τα αντιμνημονιακά κόμματα, ήτοι 151 βουλευτές, με μοναδικό σκοπό την καταγγελία του Μνημονίου και τον λογιστικό έλεγχο του χρέους. Αφού γινόταν αυτό -και τίποτε άλλο- θα προκηρύσσονταν εκ νέου εκλογές, ώστε απηλλαγμένοι από το Μνημόνιο να έκανε ο Λαός τις επιλογές του χωρίς ψευτοδιλήμματα.

Η Χρυσή Αυγή είχε πρόταση και πολύ καλά τεκμηριωμένη. Τα ΜΜΕ επικεντρώθηκαν στην ενασχόληση με το φάντασμα του Χίτλερ και δεν τήν προέβαλλαν, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις.

Αυτά για το ποιος είναι "περιθώριο" και ποιος έχει πολιτικές προτάσεις...

Λωζάνη. 5 Νοεμβρίου 1922. Ο πράκτωρ Λεφτεράκης και η Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Στην Αθήνα συνεχιζόταν η δίκη των Προδοτών

  Το Σατώ ντ'Ουσύ που έγινε η διάσκεψη της Λωζάνης για το Ανατολικό Ζήτημα   το 1922 και σήμερα