12/6/15

Βίοι παράλληλοι. Σεράγιεβο και η Λευκωσία

Παρακολουθώ τους Κύπριους αναλυτές αλλά δεν έχω καταλάβει αν έχουν καταλάβει ότι το Κράτος «τέρας» που δημιούργησε η διεθνής κοινότητα είναι ένα «διζωνικό» «τρικοινοτικό», ομόσπονδο Κράτος, με μία Ιθαγένεια .
Η μόνη διαφορά με την Κύπρο είναι ότι στο Ντέιτον οι αμερικανοί δέχτηκαν να έχει κυριαρχικό βέτο και διεθνή προσωπικότητα η Σερβική Δημοκρατία, και τώρα προσπαθούν να τους επιβάλουν , «μία κυριαρχία» και «μία διεθνή προσωπικότητα», όπως ζητάει η Λευκωσία.
Δηλαδή ότι φαίνεται καλό στους ελληνοκύπριους οι αμερικανοί το εφαρμόζουν αμέσως υπέρ των μουσουλμάνων στη Βοσνία, ενώ για τους Τούρκους στο Νησί προτείνουν καθεστώς Ντέιτον. Βίοι παράλληλοι.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

πεστα στους μαλακες που δινουν ιθαγενειες στην ελλαδα σε μειονοτητες.

αυριο θα υπαρχει αλβανικη μειονοτητα ,αφρικανικη ισλαμικη πακιστανικη, και ποιες αλλες.



μεθαυριο θα που οι αμερικανοι αυτονομια στην τουρκικη κοινοτητα θρακης

κοινοτητα αλβανων στην ηπειρο και παει λεγοντας

πολυζωνικο πολυκοινοτικο το ελλαδισταν με ποσοστωσεις στο κρατος για τις μειονοτητες.

μειονοτητες που εφτιαξαν οι ελληνες πολιτικοι με την λαθρομετναστευση και τις ιθαγενειες.

και τοτε θα τρεχουν σε καμμια 25 χρονια οπως με την οικονομια

βοσνια θα γινει.

Ανώνυμος είπε...

ΓΑΜΩ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΤΗ ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ ΣΑΣ...


η θειτσα η κατριβανου ειπε κατι ενδιαφερον ,οτι ολα τα κομματα συμφωνουν πλην των ελληνων εθνικιστων-ναζιστων οπως ανεφερε( ενω εβαλε και τον ορο νεο-αραγε υπαρχουν παλαιοι και νεοι κομμουνι η δημοκρατι ,η ισλαμι;ενας ειναι ο ναζισμος και οχι πολλοι) να δοθει μαζικα και με αφηρημενα τυπικα κριτηρια οι ιθαγενεια σε ξενες μειονοτητες.

καταρχην το οτι ολοι λεν το α ενω οι ναζι λεν το β ουδολως αποδεικνυει οτι το ορθο ειναι με τους πολλους και α.

ακομη και αν δεν το λεν ναζι και κανεις αλλος παλι μπορει ολοι να κανουν λαθος και κανεις να εχει το ορθο.


επειτα ειναι αμφιβολο αν τα ελληνικα κομματα εκφραζουν και την αντιστοιχη βουληση του ελληνικου πληθυσμου

πιθανον ναι,πραγμα τραγικο για τους ελληνες και αναξιο πλεον σχολιασμου για την καταπτωση του πληθους,πιθανον ομως οχι .



παντως αν λεν ναι, τοτε ναι ελεγαν και στα χρονια με το φαγοποτι διχως παραγωγη ολα τα κομματα και ο λαος χειροκροτουσε σαν ηλιθιος που ειναι, τωρα κλαιει και μουτζωνει και τα κομματα εχουν καταπιει τη γλωσσα τους ενω η δημοκρατια εχει εμφανως καταγελοιοποιηθει με την συστημικη της αποτυχια που οφειλεται στην δημοκρατια και στον κοινοβουλευτισμο...

δεν μπορει οταν αποτυχανει στο πολεμο της κυπρου ο στρατος να το χρεωνεται ενα πολιτευμα αλλα οταν ισοπεδωνει η δημοκρατια και ο κοινοβουλευτισμος ενα εθνος να φταινε αλλοι εκτος απο το πολιτευμα.

μονα ζυγα δηλαδη οπως συμφερει τους δημαγωγους διεθνιστες δημοκρατες.

(βεβαια και τοτε και τωρα φταινε οι ξενοι ηπα και γερμανια αλλα τοτε εφταιγε ο στρατος ενω η λεσβια υπερηφανη στρατοπαρελαυνουσα δημοκρατια και το τραβεστι παιδοφιλο κοινοβουλιο της ειναι παρθενα απο μπρος και απο πισω τρενα )




αποτυχια που ενω ειναι υπερτερη της αποτυχιας του στρατου το 74 ,ουδεις ζητησε ως οφειλε την καταργηση αυτου του αποτυχημενου πειραματος με την νεοτερη δημοκρατια.


ουδεις ζητησε μεταπολιτευση κομματων.



σε καθε περιπτωση τα ελληνικα κομματα ειναι παρεες τυπου καφετεριας και σφαιριστηριου

ουδεποτε ειχαν αμεση συνδεση με την κοινωνια ηταν περισσοτερο λομπι ολιγαρχιων και συντεχνιων απο θρασιμια που αναξιοκρατικα αποκαθιστουσαν μαζες οπως λαχει με δανεικο ιστορικο χρονο και χρημα.


οπως ο λαος αυτος ειναι του χαβαλε της καφετεριας και των σφαιριστηριων ετσι μεσω εκλογων ολα τα τοπικα καφενεια και καφετεριες της χωρας οπου καθεις λεγει το μακρυ του και κοντο επιλεγουν ποιους απο την καφενειακη λογικη θα στειλουν στον μεγαλο καφενε του ανορθολογισμου και της αναξιοκρατιας το κοινοβουλιο


η δεξια ειναι ο γαμπρος του ανηψιου και του γιου το παιδι,η αριστερα ειναι οσο ποιο γελοιος και απλυτος τοσο καλλιτερος.



το κοινοβουλιο ειναι μια καφετερια που εχει επιλεγει με καφενειακες διεργασιες εκλογων απο πληθος αλλες καφετεριες της χωρας που συνιστουν το εκλογικο σωμα.

τα κομματα ειναι κυριως ομιλοι λομπι

και τα λομπι δεν ειναι ποτε πλειονοτητα αλλα οργανωμενες μειονοτητες συμφεροντων


αρα ουτε η κοινοβουλευτικη πλειοψηφια του καφενε της βουλης εχει το τεκμηριο της αποδοχης αλλα ουτε και την αναγκαια αξια φερει το βουλευτικο προσωπικο για να αποφασιζει σοβαρα ζητηματα


και η ιθαγενια με τους ξενους μειονοτικους που δημιουργει στη χωρα ειναι πολυ σοβαρο για να το αποφασιζουν καφενεδες και λομπι της βουλης.

η απολυτη πλειοψηφια τους ειναι ιδια με την απολυτη πλειοψηφια που νομοθετουσε παροχες με δανεικα στο λαο της δημοκρατικης μεταπολιτευσης


αυτα τα πραγματα πρεπει να τα αποφασιζουν μονο οσοι εχουν πληρη τεχνοκρατικη γνωση και διορατικοτητα.





και εδω ταιριαζει το γαμω το συνταγμα σας και το κοινοβουλιο σας

και κυριως γαμω το μαλακα λαο σας

κυριως αυτον


την πηγη ολων των δεινων που η μαζα φορτωνει στο ατομο

οταν η μαζα αποφασιζει ως αντιπροσωπευτικη καφετερια για σοβαρα θεματα



Ανώνυμος είπε...

ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1960-70

Tο εσωτερικό μέτωπο μεταξύ των Ελλήνων Κυπρίων, παρουσίαζε όχι απλώς ρωγμές, αλλά ήταν κυριολεκτικά θρύψαλα .

Οι Συμφωνίες, για τη δημιουργία μιας «ανεξάρτητης» Κύπρου, έσπειραν σε μεγάλο βαθμό το σπόρο του διχασμού.

ΑΠΟ τότε υπήρξαν ευρείας μορφής. Ξυλοδαρμοί και απαγωγές διαφωνούντων προς το καθεστώς Μακαβρίου δημοσιογράφων.

Δολοφονίες αγωνιστών της ΕΟΚΑ, που έμεναν πιστοί στον όρκο τους για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.

Οικονομικός και άλλος εξοντωτικός πόλεμος κατά παντός που δεν αποδεχόταν τη Ζυρίχη. Ξυλοδαρμοί. απειλές και εκφοβισμοί από «άγνωστους» ένοπλους μασκοφόρους σε όλη την Κύπρο.

Βόμβες σε σπίτια και αυτοκίνητα πολιτών. Ανατινάξεις δημόσιων κτηρίων, για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Ανηλεής πόλεμος για το κλείσιμο ενωτικών εφημερίδων. Και πολλά, πολλά άλλα.

Ήταν και η προσπάθεια να κρατηθούν στην εξουσία οι υμνητές της Ζυρίχης, γεγονός που εξέθρεψε την αναξιοκρατία. Άσχετοι, ανίδεοι, αγράμματοι, ακοινώνητοι και σκέτα ακόμη αποβράσματα της κοινωνίας διορίζονταν σε δημόσιες θέσεις, απλώς και μόνο γιατί υμνούσαν την άρχουσα τάξη με επί κεφαλής τον Μακάβριο. Το φαινόμενο αυτό δημιούργησε ουσιαστικά ένα εγκληματικό κράτος χωρίς περιεχόμενο, ικανότητα και προοπτική.



Η ΜΑΖΙΚΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΛΑΘΡΟΕΛΛΗΝΕΣ


ΣΤΟ σμπαράλιασμα του κράτους, όμως, συνέβαλε και η μαζική είσοδος στη δημόσια υπηρεσία Τούρκων, με βάση την απαράδεκτη πρόνοια των Συμφωνιών για 70:30. Ποσοστό 70% οι Έλληνες και 30% οι Τούρκοι. Αυτό οδήγησε στο να προσλαμβάνονται όχι απλως Τούρκοι, αλλά πάρα πολλοί αγράμματοι Τούρκοι, απλώς για να τηρείται η ποσόστωση!

Οι Τούρκοι, όμως, δεν περιορίζονταν μόνο στο να παίρνουν θέσεις με αναξιοκρατικό και άνισο τρόπο. Ετοιμάζονταν και στρατιωτικά, αναζητώντας την ευκαιρία για «γιουρούσι» σε στιγμή που θα έκριναν κατάλληλη. Κι όταν βρήκαν την ευκαιρία, που τους έδωσε το αδιέξοδο στο θέμα των Δήμων και η υποβολή από τον Μακάριο των 13 σημείων για αλλαγές στο Σύνταγμα, οπότε οι Τούρκοι εγκατέλειψαν τις θέσεις τους στις κρατικές υπηρεσίες, αυτοί που τους αντικατέστησαν δεν ήσαν καθόλου ικανοί και άξιοι. Χρίζονταν αστυνόμοι άνθρωποι που δεν φοίτησαν ούτε ώρα στην Αστυνομική Σχολή. Αναλάμβαναν θέσεις κλειδιά πρόσωπα που δεν είχαν καθόλου προσόντα. Γέμιζαν γραφεία με παντός είδους μετριότητες, με μόνη σχέση που τους συνέδεε με την υπηρεσία που βρίσκονταν την…ταμπέλα που ανάγγελλε το είδος της υπηρεσίας στο εξωτερικό των γραφείων τους!


1964-67

Η ΛΙΣΤΑ των εγκλημάτων σε βάρος αντιφρονούντων και το μέγεθος της αναξιοκρατίας ήσαν τόσο μεγάλα, που με τίποτε δεν δικαιολογούσαν την απόδοση του χαρακτηρισμού «ευνομούμενο κράτος» στο ζυριχικό κατασκεύασμα. Και το όργιο αυτό δεν πήρε τέλος με την τουρκική ανταρσία του 1963-64. Συνεχίστηκε και κατά την περίοδο 1964-67, όταν στην Κύπρο βρισκόταν η ελληνική μεραρχία, για να θωρακίσει την Κύπρο αμυντικά προς το σκοπό αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής για εισβολή στην Κύπρο και Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.

Η μεραρχία υβριζόταν απο τους Κυπριους ως «κατοχικός στρατός».

Οι εξ Ελλάδος αξιωματικοί κινδύνευαν από ενέργειες παρακρατικών μακαριακων ομάδων, χλευάζονταν και λοιδορούνταν.

Ότι ακόμα και η Ελλάδα αποκαλείτο «ξιπετσισμένος κουρκουτάς» και της αποδίδονταν χαρακτηρισμοί χαμαιτυπίων;

Ακόμα και η ΕΛΔΥΚ και οι εγκαταστάσεις της υπήρξαν στόχοι παντοειδών επιθέσεων, ακόμα και βομβιστικών.

Οι Ελλαδίτες στρατιωτικοί θεωρούνταν εχθροί, ενω την ίδια ώρα κάποιοι "αδεσμευτοι" πατριωτες σαν τον Βασσο Λυσσαριδη, έφερναν στην Κύπρο μαύρους της Αφρικής για παραστρατιωτική εκπαίδευση.

Ανώνυμος είπε...

To στρατιωτικό κινημα στην Ελλάδα του 1967 μ.χ

, έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς Κυπρίους να εκδηλωθούν ευρυτερα εναντίον του ελληνικου Στρατου .


Παραδοξως στην Ελλάδα ο στρατηγός Γρίβας ίδρυσε αντιστασιακή Οργάνωση, στην οποία μετείχαν και πολλοί Ελλαδίτες αξιωματικοί, ενώ στην Κύπρο δημιουργήθηκαν πυρήνες οι οποίοι φρόντιζαν, μεταξύ άλλων, να στέλλουν μυστικά όπλα στην Ελλάδα με εξωπραγματικη φαντασιωση ... δηθεν την ανατροπή της στρατιωτικής διακυβέρνησης


Η ΜΥΣΤΙΚΗ άφιξη στην Κύπρο, νωρίς το 1968, του καταζητούμενου ως λιποτακτη υπαξιωματικου Αλέξανδρου Παναγούλη και η φυγή του από τη νήσο με ψεύτικα χαρτιά που εξέδωσε με εντολή του Μακαβρίου ο Υπουργός Εσωτερικών Πολύκαρπος Γιωρκάτζης, οδήγησε σε εξελίξεις, που πήραν τη μορφή χιονοστιβάδας.


Ο Παναγούλης, με τον συνεργάτη του Κλωνιζάκη, είχαν κάμει τον Αύγουστο ερασιτεχνικη απόπειρα δολοφονίας του Γ. Παπαδόπουλου, με την πυροδότηση εκρηκτικών υλών στη διαδρομή με αυτοκίνητο του Παπαδόπουλου από το Λαγονήσι στο γραφείο του στην Αθήνα.


Η ενέργεια υπηρξε ενα στρατηγικο φιασκο, ο Παπαδόπουλος δεν έπαθε τίποτε, ο δε Παναγούλης με το συνεργάτη του συνελήφθησαν με συνοπτικες διαδικασιες.


Ακολούθησαν ανακοινώσεις από τους κυβερνώντες στρατιωτικούς που απεκαλυψαν με αδιασειστα απο την ΚΥΠ στοιχεια, το πέρασμα του Παναγούλη από την Κύπρο, τα ψεύτικα χαρτιά που ελαβε απο ενα ξενο κρατος ,την Κυπριακη δημοκρατια,και ότι ο Γιωρκάτζης έστειλλε – ακόμα και μέσα στο διπλωματικό σάκο του μακαριακου κρατους που προοριζόταν για την Κυπριακή Πρεσβεία στην Αθήνα – όπλα και εκρηκτικές ύλες, για να χρησιμοποιηθούν σε δολοφονικες και τρομοκρατικες πραξεις σε ξενη χωρα.

Αυτό συνετέλεσε στο να δημιουργηθεί πίεση από τους Έλληνες προς τον Μακάριο, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να υποβάλει απλως την παραίτησή του ο Γιωρκάτζης, την 1η Νοεμβρίου 1968.

ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, οι μέχρι τότε καλές σχέσεις Μακαρίου-Γιωρκάτζη διερράγησαν και εγιναν εχθρικες.


ΤΟΤΕ ακριβώς άρχισαν και μυστικές συνεννοήσεις για εξαφάνιση του Μακαρίου από την κυπριακή σκηνή, με τη δολοφονία του. Η επιθυμία πολλών «να φύγει από τη σκηνή ο Μακάριος» άρχισε να παίρνει πρακτική μορφή. Και το παράξενο ήταν πως στις επαφές αυτές έπαιρναν μέρος διάφορες καταστάσεις – ακόμα και Ελλαδίτες – που όλα τα προηγούμενα χρόνια ήσαν στα μαχαίρια μεταξύ τους. Το μόνο που τους ένωνε τη συγκεκριμένη περίοδο ήταν η αντιπάθειά τους προς τον Μακάριο, όμως για εντελώς διαφορετικούς λόγους η κάθε πλευρά.

ΩΣ τρόπος αφανισμού του Μακαρίου από τα γήινα αποφασίστηκε η κατάρριψη του ελικοπτέρου του, με τη σκέψη πως, ακόμα και σε περίπτωση που θα γλίτωνε από τις σφαίρες, θα έχανε τη ζωή του από τη βίαιη πτώση του ελικοπτέρου ή και θα καιγόταν ζωντανός από τη φωτιά που θα προκαλείτο στο ελικόπτερο.

Από του 1968, λοιπόν, άρχισε εντατικά η προεργασία για τη δολοφονία του Μακαρίου. Και οι πρωτεργάτες δεν άργησαν να βρουν, όχι μόνο οπλισμό αλλά και εκτελεστικά όργανα.

Βγήκαν τα επιχειρησιακα σχέδια, μελετήθηκαν τα καθημερινά δρομολόγια του Μακαρίου και καθορίστηκε ο ρόλος των ατόμων που θα έπαιρναν μέρος στην στρατηγικη επιχείρηση.

Επίσης βρέθηκαν τα βολικά κτήρια που θα χρησιμοποιούνταν. Κτήρια πέραν του ενός, διότι λήφθηκαν υπ’ όψη διάφορα επιχειρησιακα ενδεχόμενα. Η κύρια ομάδα που θα κτυπούσε το ελικόπτερο καθορίστηκε όπως ενεδρεύει στην ταράτσα της «Σεβερείου Βιβλιοθήκης», που βρίσκεται απέναντι ακριβώς από την Αρχιεπισκοπή – στην προέκταση του Παγκυπρίου Γυμνασίου – ενώ δεύτερη ομάδα θα παραμόνευε στην ταράτσα ψηλής πολυκατοικίας στη Λεωφόρο Σαλαμίνος, σε απόσταση ενός χιλιομέτρου ανατολικά της Αρχιεπισκοπής.

Ανώνυμος είπε...

Ώρα μηδέν


ΑΡΧΕΣ Μαρτίου, ο Μακάριος συνήθιζε να πηγαίνει στον Μαχαιρά και να προΐσταται του ετήσιου μνημοσύνου του ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου.

Αυτό ήταν γνωστό στους συνωμότες, τα πλοκάμια των οποίων έφταναν μέχρι και μέσα στον Προεδρικό, αλλά και την Αρχιεπισκοπή...

Ως «Ημέρα Χ» ορίστηκε η 8η Μαρτίου 1970, Κυριακή της Τυρινής με την τελική παρέλαση των καρναβαλιστών στην τοτε σουπερ ενωτικη Λεμεσό

(και σημερα 2015, προπυργιο του κυπριακου υποκοσμου,της νυχτας και με εκτεταμενα απροσπελαστα γκετο αντιστοιχα των αθηνων, εκ ρωσων και ισλαμιστων "μεταναστων")

, όταν ο Μακάριος θα πήγαινε με το ελικόπτερο στον Μαχαιρά. Οι τελευταίες νύχτες , πριν από το εγχείρημα, σπαταλήθηκαν από τους συνωμότες στο να λυθούν όλα τα τυχόν προβλήματα που υπήρχαν, με προσομοιωσεις και να αναλυθούν οι λεπτομέρειες που η ενέργεια επέβαλλε.

Αυτοί που θα δρούσαν είχαν αναγνωρίσει και διασπαρει στους χώρους όπου θα επιχειρουσαν, κάποιοι μάλιστα από την καθοδηγητικη ομαδα των στρατιωτικων, φρόντισαν να επιθεωρήσουν αυτοπροσώπως τους χώρους αυτούς και να εμψυχώσουν με λόγια τους εκτελεστικους.


ΜΕ βάση το σχέδιο των συνωμοτών, ο Μακάριος θα κτυπιόταν κατά την απογείωση του ελικοπτέρου από την Αρχιεπισκοπή και όχι στον Μαχαιρά.

Στρατηγικο τεχνασμα 1

Όμως, οι συνωμότες φρόντισαν να διαρρεύσουν στο περιβάλλον ασφαλείας του Αρχιεπισκόπου ψευδείς πληροφορίες ότι θα γινόταν ενέργεια κατά του Μακαρίου στον Μαχαιρά, κι αυτό για προφανή λόγο: Να στρέψουν το βάρος της ασφάλειας του Προέδρου στην περιοχή της Μονής, αλλά και στη διαδρομή προς αυτήν, ώστε να μείνει ελεύθερο το πεδίο στην Αρχιεπισκοπή, όπως και έγινε. Δεκάδες αστυνομικοί πήραν από το βράδυ θέσεις στις πιο πάνω περιοχές, ελέγχοντας το κάθε τι.

Ενας άλλος ουσιαστικός λόγος για τον οποίο οι βολές κατά του ελικοπτέρου θα ρίπτονταν ενώ τούτο θα απογειωνόταν από την Αρχιεπισκοπή ήταν ότι, ο εξ Ελλάδος αξιωματικός που ανήκε στη πενταμελή ηγετική ομάδα των συνωμοτών – ο κομαντο συνταγματάρχης Δημήτριος Παπαποστόλου, εκ των σημαντικων της επαναστασης του 1967 και διοικητής των Δυνάμεων Καταδρομών Κύπρου από το 1968 – είχε περιλάβει στο σχέδιο ενέργειας και τη λεπτομέρεια αυτή, θεωρούσε ότι με τον τρόπο αυτό ο Μακάριος δεν θα απέφευγε με τίποτε το θάνατο, αλλά, και σε περίπτωση πρόκλησης πυρκαγιάς στο ελικόπτερο, θα έπεφτε από ψηλά, σαν καιόμενη λαμπάδα.

Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ των περισσοτέρων ήταν όπως ο Μακάριος βληθεί με την έξοδό του από την είσοδο της Αρχιεπισκοπής, όπου το πεδίο ήταν απόλυτα καθαρό, όμως επικράτησε τελικά η απόφαση του Παπαποστόλου. Ο τελευταίος, μαζί με τον σωματοφύλακα του Μακαρίου Αθανάσιο Πουλίτσα, ήσαν εκείνοι που με μαεστρία πλάσαραν την πληροφορία για πιθανή απόπειρα κατά της ζωής του Κυπρίου Προέδρου στον Μαχαιρά. Να σημειωθεί ότι, είδηση για ενέργεια κατά του Αρχιεπισκόπου είχε δημοσιεύσει η εφημερίδα «Μάχη» του Νίκου Σαμψών, ένθερμου τότε υποστηρικτή του Μακαρίου, στην κυριακατικη έκδοσή της που κυκλοφόρησε την ημέρα της απόπειρας.

στρατηγικο τεχνασμα 2

τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν κατά την απόπειρα – οπλοπολυβόλα και τυφέκια – φάνηκε ότι είχαν συγκεκριμένο βαλλιστικο παρελθόν, αλλά καμιά σχέση με τους συνωμότες.

Κι αυτό με προφανή σκοπό όπως, σε περίπτωση που έπεφταν στα χέρια των μακαριακων αρχών, η προσοχή τους να πήγαινε κατ’ ευθείαν σ’ εκείνους που τα κατείχαν προηγουμένως.

Όπως και έγινε.

Δυο αγωνιστές της ΕΟΚΑ που είχαν φέρει τα όπλα αυτά μαζί με άλλα από την Ελλάδα το 1964 για σκοπούς αντιμετώπισης της τουρκικής ανταρσίας – σε πλήρη γνώση των αρχών – ανακρίθηκαν από την Αστυνομία μετά την απόπειρα κατά Μακαρίου, αλλά δεν κρατήθηκαν, αφού παρουσίασαν επίσημη απόδειξη παράδοσης των όπλων.

Ανώνυμος είπε...

στρατηγικο τεχνασμα 3

ΕΝΑ άλλο, επίσης, έξυπνο τεχνασμα που χρησιμοποιήθηκε για παραπλάνηση όσων δεν ήσαν γνώστες της επιχείρησης κατά Μακαρίου,

ήταν η συμμετοχή σε καρναβαλίστικο ιδιωτικό χορό, προσώπων τα οποία θα έπαιρναν μέρος στη ένοπλη ενέργεια κατά του Αρχιεπισκόπου.

Ο χορός γινόταν το βράδυ του Σαββάτου πριν την απόπειρα σε σπίτι ανώτερου αξιωματικού της Αστυνομίας στη Λευκωσία, ο οποίος και τίποτε πιθανον δεν γνώριζε για την επικείμενη επιχείρηση. Πήγαν λοιπόν εκεί οι επίδοξοι εκτελεστές του, έφαγαν, ήπιαν και διασκέδασαν και ντύθηκαν ακόμα και μάσκες, γιορτάζοντας με τον καλύτερο τρόπο . Κι εκεί, ήταν φυσικό να τους δουν πολλοί και πολλές, γεγονός που αποτελούσε ισχυρό άλλοθι για τη μη συμμετοχή τους σ’ αυτό που σχεδίαζαν.

ΑΠΟ το σπίτι του αστυνόμου έφυγαν οι περισσότεροι τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής και, σε λίγο, βρέθηκαν στους χώρους διασπορας τους:

Γιωρκατζικοί και ενωτικοί μαζί, στις ταράτσες

Την οροφή της «Σεβερείου Βιβλιοθήκης», απέναντι από την Αρχιεπισκοπή και την ταράτσα της πολυκατοικίας «Αλέξανδρου Δημητρίου, στη Λεωφόρο Σαλαμίνος προς Παλουριώτισσα, κοντά στον χώρο στάθμευσης «Κολοκάση».

Δυο από αυτούς, επίσης, είχαν φτάσει ξημερώματα από την Αμμόχωστο, από την οποία είχαν μεταφερθεί προηγουμένως και τα όπλα για την επιχείρηση, ενώ δυο άλλοι ήρθαν από τα σπίτια τους στη Λευκωσία και από χωριό της Επαρχίας, αντίστοιχα.


Οι συνωμότες, ενώ ήσαν πολιτικοί αντίπαλοι τα προηγούμενα χρόνια – ενωτικοί και Γιωρκατζικοί – με τον Γιωρκατζη συνωμοτη κατα του πρωθυπουργου Παπαδοπουλου και εκτελεστη τον Παναγουλη, βρέθηκαν να συμφωνούν σε κοινή δράση κατά του Μακαβρίου.

Η εξήγηση είναι ότι, μετά την υποχρεωτική παραίτηση του Γιωρκάτζη από τη θέση του υπουργού το 1968 ο Μακάριος αποτελούσε κόκκινο πανί και για τις δυο κοινωνικες τασεις.

Έτσι, ο Κύπριος αξιωματικός που ανήκε στην ηγετική ομάδα των συνωμοτών, είχε έρθει, μήνες πριν από την απόπειρα κατά Μακαρίου, σε επαφή και συνεννόηση με τον Γιωρκάτζη, αλλά και με τον Παπαποστόλου, και είχαν συμφωνήσει.


Ο μεν Κύπριος αξιωματικός γιατί θεωρούσε ότι ο Αρχιεπίσκοπος ήταν ανθενωτικός και καταπάτησε τους όρκους του για την Ένωση, οι δε Γιωρκάτζης και Παπαποστόλου για παρόμοιους λόγους, άλλα και για άλλους , διαφορετικούς εκαστος .




ΚΑΤΑ τον συνωμοτη Α. Χαρίτωνος, ο Κύπριος αξιωματικός, που ήταν φίλος του και επηρεαζόταν από αυτόν σημαντικά, του είχε πει πως «ο Γιωρκάτζης είναι τώρα μαζί μας», ότι «τον ξεγέλασε ο Μακάριος», ότι «έχει τα ίδια πιστεύω μαζί μας».

Στα πλαίσια αυτά, ο Χαρίτωνος είχε συνάντηση και με τον Γιωρκάτζη στην πολυκατοικία «Αλέξανδρου Δημητρίου», μια μέρα πριν την απόπειρα . «Φιληθήκαμε και ο Γιωρκάτζης μού είπε: Αδάμο, τα παλιά περασμένα, ξεχασμένα. Και επειδή πίστευες ότι κρύβομαι πίσω από τους δολοφόνους του Παναγιώτου και του Νούρου, τώρα, με τον αγιασμένο σκοπό που θα κάνουμε όλοι, θα αποκαλυφθεί ότι αυτός, ο Μακάριος φταίει για όλα. Όπως εσύ τώρα, που είσαι νεαρός κι έχεις εμπιστοσύνη στους μεγαλύτερους σου, έτσι κι εμείς, νέοι τότε, είχαμε εμπιστοσύνη σ’ αυτόν».