«Φίλτατε μοι αδελφέ Τσακάλωφ, πάμπολλα έτη παρήλθον αφ’ότου αναχωρήσατε από την πατρίδα και η αιτία, ήτις Σας έκαμε να μην κοιτάξετε οπίσω σας και είδητε τον τόπον υπέρ του οποίου ήσθε τόσον ενθουσιασμένος και μοχθήσατε τοσούτον, ήτο σημαντικά και αξιοσημείωτος και Σας δικαιώνει μεγάλως, διότι αυτή ήτον ο θάνατος του αειμνήστου Κυβερνήτου.
Κανείς φίλε μου Αθανάσιε δεν μπορεί να Σας μεμφθή ζητώντα τον άρτον Σας, τον οποίο Σας ηρνήθη, ως μη ώφειλεν, η Πατρίς, εις την αλλοδαπήν.
Ω πόσον ημάρτησα αποδώσας την άρνησιν εις την Πατρίδα, ενώ αυτή η τάλαινα πληρώνει αδρώς δια να ανταμείβωνται οι υπέρ αυτής αγωνισάμενοι . Αλλ’ εις υμάς μόνον ηρνήθησαν οι κατά καιρόν διέποντες τα πράγματα, όχι δε και εις εμέ και πάντα άλλον καλώς αγωνισάμενων.
Η συνείδησίς μας είναι ελαφρά από πάντα έλεγχον, αφού ουδένα βλάψαντες και την πατρίδα μας καλώς υπηρετήσαντες. Είμεθα πτωχοί, εγώ τουλάχιστον, αλλ’ είμαι ευχαριστημένος εις την έντιμον πτωχείαν μου, ενώ ηδυνάμιν, καταχρώμενος ως και πολλοί άλλοι να έχω κι εγώ. Ήμαρτον ήτο να ζώμεν αποχωρισμένοι ενώ ηγωνίσθημεν μαζί. Εγώ πάντοτε σας ετίμων και ηγάπων φίλε και αδελφέ μου, αγαθέ Αθανάσιε, και η ανέκαθεν ιδέα εκείνη, μείνασα ζωηρά εις την κεφαλήν και καρδίαν μου με κινεί αείποτε να σας ενθυμούμε και να σας γράφω οψέποτε τυγχάνω ευκαιρία.
Και άλλοτε σας έγραψα αλλά αγνοώ αν ελάβατε τα γράμματά μου και εάν ναι, διατί να μη μ’ απαντήσετε ενώ άλλως είχον και εγώ το δικαίωμα να σας παρατηρήσω το διατί και υμείς να μη με γράφητε.
Ο κ. Ξάνθος εξέδωκεν εν, ως ο ίδιος το ωνόμασε, ιστορικόν υπόμνημα της Φιλικής Εταιρείας. Λέγει δε ότι αυτός κατά το 1813 μεταβάς από Κωνσταντινούπολι εις Πρέβεζαν και εκείθεν εις Οδησσόν όπου ευρών το μακαρίτη Σκουφάν, πρώτον τον ενέπνευσεν και υμάς δεύτερον τον περί ελευθερίας Σκοπόν και ότι καθό μασσών (κτίστης) έκαμε το σχέδιον της εταιρίας. Συμφωνήσαντες δε και υμείς μετ’ αυτού, εκάματε το Σύστημα αυτής.
Τοιαύτα και πολλά άλλα κακοήθη ψεύδη εκήρυξεν, ενώ ζώσιν εισέτι εξ από τα πρωτενεργά μέλη, τα οποία γνωρίζουν ότι αυτός εκατηχήθη από τον μακαρίτην Σκουφάν κατά το 1817 εν Κωνσταντινουπόλι, την ιδίαν ημέραν, καθ’ ην κατηχήθη και ο Π. Σέκερης από εμέ. Είπατε με τα περί του ανθρώπου τούτου ότι εγκρίνητε».
Η μαρτυρία Αναγνωστόπουλου, είναι συντριπτική για τις «κατασκευές» της «Ιστορίας», της αποικιοκρατίας.
5 σχόλια:
Ο λαός, Χατζαρα, ο απλός λαός δεν ενδιαφέρεται γι'αυτα, είναι προφανές. Ένα μέρος του λαού το εξουθενωσαν οικονομικά και άλλους τους διεφθειραν ώστε να μην δίνει πια σημασία στην Αληθινή Ιστορία. Η προσπάθεια σου είναι αξιέπαινη αλλά δεν θα έχει αποτέλεσμα διότι η κοινωνία είναι τόσο διαβρωμενη και ο λαός τόσο απογοητευμένος που δεν μπορεί πια να αντιδράσει σε τίποτα.Άλλα είναι αυτά που πρέπει να γίνουν ώστε να αφυπνιστεί ο λαός και να αντιδράσει ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ και μεταξύ αυτών ΚΑΙ στην παραποίηση της Ελληνικής Ιστορίας!!!
Σε είχα ξαναρωτησει αλλά δεν απάντησες. Πομπαντουρ, τί σημαίνει; Μπορείς να εξηγήσεις;
για ολους τους πρωταγωνιστες της ιστοριας της εποχης αυτης μας εχεις γραψει πολλα και πολλες φορες
εχω παρατηρησει ομως οτι ποτε δεν εχεις κανει μια μονογραφια για τον Αδαμαντιο Κοραη
περιμενουμε να τοποθετηθεις λοιπον για τον κοραη και να κανεις αποτιμηση του ρολου και του εργου του απο το μπλογκ με ενα ιστορικο κειμενο.
εχω περιεργεια να μαθω ποια η θεση σου.
Συγχαρητήρια στον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο! Είδες Χατζάρα που υπάρχουν και κάποιοι τίμιοι μασόνοι;
https://www.grandlodge.gr/panagiotis-anagnostopoulos-w-13001.html
Μα είναι φανερό, ότι εξαιτίας αυτής της επιστολής αφαιρέσανε τον Αναγνωστόπουλο από τους ιδρυτές! Ο Φιλήμων τον ανέφερε ως ιδρυτικό μέλος!
Δημοσίευση σχολίου