ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ
Το Έθνος των Ελλήνων, το έθνος μας, το έθνος των ηρώων, των Αγίων, των φιλοσόφων, το έθνος πού έδωσε τα φώτα του πολιτισμού σ’ όλον τον κόσμο. Αυτό το ηρωικό έθνος, βάλλεται σήμερα πανταχόθεν ( έσω και έξω ) από το μίασμα του διεθνούς σιωνισμού και των πρακτόρων, πολιτικών, δημοσιογράφων, καναλαρχών, οικονομολόγων κ.τ.λ.
Αυτό το ΕΘΝΟΣ σήμερα κινδυνεύει άμεσα. Πάντοτε όμως σώθηκε, με την βοήθεια του ΘΕΟΥ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΑΝ.
Σήμερα ζητείται ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ, Ο ΕΝΑΣ, από τα σπλάχνα του ηρωικού ΛΑΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, πού θα τον εμψυχώσει και θα τον οδηγήσει, με την ορμή πού πάντοτε τον διακρίνει, να ΣΑΡΩΣΕΙ τους εχθρούς του και να ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ.
Χρίστος Α. Αθανασόπουλος
5 σχόλια:
Χατζάρα, τον θυμάμαι τον κ. Αθανασόπουλο που αρθρογραφούσε στο μπλογκ σου. Πρέπει να ήταν πλήρης ημερών. Θεοσγχωρέστον. Καταλαβαίνω τι λέει, αλλά αυτός ο ΕΝΑΣ, πως θα τα βάλει με τους ΠΟΛΛΟΥΣ της Στοάς που ελέγχουν ασφυκτικά τα πάντα;
ξεκινάει με την λανθασμένη υπόθεση ότι οι ποιότητες μεμονωμένων ατόμων χαρακτηρίζουν το έθνος συνολικά, μάλιστα αυτοί οι μεμονωμένοι συνήθως έχουν διωχθεί από το έθνος και έχουν διωχθεί τόσο σκληρότερα όσο λαοκρατικότερο ήταν το καθεστώς, βλέπε κλασική Αθήνα όπου για παράδειγμα ο Θεμιστοκλής πέθανε με τιμές και πλούτη εξόριστος πλάι στον Πέρση σατράπη και προσπαθούσε να αναβάλει τις εκστρατείες των Περσών κατά των Ελλήνων που τον διέτασσε ο σατράπης των παραλίων της Μικράς Ασίας.....γι'αυτόν τον λόγο ψάχνει τον "έναν" μέσα στο έθνος, αν το έθνος ήταν έθνος ηρώων θα ορμούσαν όλοι ενστικτωδώς......
Κι ενας Λοχιας καλος ειναι.
Κάποτε, πριν αιώνες, ήταν έθνος Ηρώων. Σήμερα είναι... "έθνος" συμφεροντολογων... εβραιζοντων, εβραιων και... "εβραιων"!
Εύγε, Γιουφτε. Πάντα ζωγραφίζεις. Πλην όμως πού να βρεθεί λοχίας σήμερα; Σήμερα οι νεαροί είναι... εβραιζοντες, είναι διαρκώς σκυμμένοι πάνω από κινητά και λαπτοπ, σκυμμένοι στο Αθέατο σύστημα κατά κυριολεξία! Αυτό που θα'πρεπε να πεις είναι να βρεθεί ένας... Παπαδόπουλος. Πού' σαι ρε Παπαδόπουλε!!
Δημοσίευση σχολίου