Ο ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΚΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΩΝ
http://www.styx.gr
«Την εβδομάδα που ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου βρισκόταν στην Πάρο, δέχθηκε έναν επισκέπτη.
Ο Αλεξ Ρόντος, στενός συνεργάτης του από παλιά, από τη θητεία του ως υπουργού Εξωτερικών των κυβερνήσεων Σημίτη, έφθασε στο κυκλαδονήσι και συναντήθηκε με τον κ. Παπανδρέου. Την επομένη, μια ολιγόλογη ανακοίνωση, το γραφείο του πρωθυπουργού ανέφερε την επίσκεψη στην Αθήνα του πρωθυπουργού του Ισραήλ Μπίμπι Νετανιάου.
Η ανακοίνωση εκείνη, είχε προκαλέσει σε υπηρεσιακά στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες, ούτε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας ανέμενε τόσο σύντομα ανταπόδοση της επίσκεψης Παπανδρέου στο Τελ Αβίβ από τον κ. Νετανιάου.
Με πολύ πιο διακριτικό τρόπο από ό,τι στο παρελθόν, ο Αλεξ Ρόντος έχει επανεμφανισθεί δίπλα στον κ. Παπανδρέου από την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές και μετά και, όπως φαίνεται, καταγράφεται διαρκώς αυξανόμενη εμπλοκή του στις δραστηριότητες του ΥΠΕΞ. Με δεδομένες τις αντιδράσεις που είχε προκαλέσει η παρουσία του στο υπουργείο την περίοδο 1999 - 2004, εύκολα ερμηνεύεται η επιλογή να παραμείνει στην τωρινή συγκυρία «άνθρωπος της σκιάς». Οι πληροφορίες που φθάνουν στα υπηρεσιακά στελέχη του υπουργείου μιλούν για εμπλοκή του στις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία και, φυσικά, λόγω της προηγούμενης ενεργού δράσης του στα Βαλκάνια, στις διαπραγματεύσεις για το όνομα της ΠΓΔΜ.
Μάλιστα, γίνεται λόγος για δύο παράλληλες παρασκηνιακές διαδικασίες που εξελίσσονταν κάποια στιγμή, η μία με τον Αλεξ Ρόντος και η άλλη με την κ. Μαριλένα Κοππά, στην οποία επίσης ο πρωθυπουργός ανέθεσε «ειδικά καθήκοντα» και συγκεκριμένα μια άτυπη διαπραγμάτευση με την πλευρά των Σκοπίων».
(Ρεπορτάζ της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ)
Η επάνοδος του Alex Rondos στο υπουργείο Εξωτερικών είναι γεγονός. Ο εξ απορρήτων σύμβουλος του ΓΑΠ απέκτησε την ιδιότητα του πρέσβη εκ προσωπικοτήτων και εγκαταστάθηκε ξανά στην Αθήνα, διαδραματίζοντας ουσιαστικά ρόλο άτυπου μεν, αλλά εξ απορρήτων συμβούλου του πρωθυπουργού και του δραστήριου υφυπουργού Εξωτερικών, για τα κρίσιμα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής. Εφοδιασμένος με διπλωματικό διαβατήριο της Ελληνικής Δημοκρατίας, έχει αναλάβει αποστολές μυστικής διπλωματίας για λογαριασμό του πρωθυπουργού στη διάρκεια του πρώτου εξάμηνου του 2010 σε Σερβία, Σκόπια, Αλβανία και Τουρκία, σύμφωνα με εξακριβωμένες δημοσιογραφικές πληροφορίες. Με δεδομένες τις αντιδράσεις που είχε προκαλέσει η παρουσία του στο υπουργείο την περίοδο 1999 - 2004, εύκολα ερμηνεύεται η επιλογή να παραμείνει στην τωρινή συγκυρία «άνθρωπος της σκιάς». Έτσι, από τις εφημερίδες φαίνεται πως έμαθαν οι αρμόδιες Διευθύνσεις και λοιποί υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Εξωτερικών ότι η ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη» βρίσκεται στο επίκεντρο παρασκηνιακών διαπραγματεύσεων με τη πΓΔΜ. Εκείνο που έψαχναν να βρουν στο ΥΠΕΞ αυτές τις μέρες, ήταν ποιος ο επικεφαλής των διαπραγματεύσεων από την ελληνικής πλευράς. Ποιος ο δίαυλος της μυστικής διπλωματίας; Βάζετε κάποιον με το νου σας; Φαίνεται πως δύο είναι οι παράλληλες παρασκηνιακές διαδικασίες που εξελίσσονταν κάποια στιγμή, η μία με τον Αλεξ Ρόντος και η άλλη με την κ. Μαριλένα Κοππά, στην οποία επίσης ο πρωθυπουργός ανέθεσε «ειδικά καθήκοντα» και συγκεκριμένα μια άτυπη διαπραγμάτευση με την πλευρά των Σκοπίων
Ο Δ. Κωνσταντακόπουλος γράφει σε άρθρο του στο περιοδικό Επίκαιρα: «Ο κ. Ρόντος πρωταγωνίστησε σε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις αμερικανικών και ισραηλινών συμφερόντων στα Βαλκάνια, εναντίον της Ρωσίας, στον Καύκασο και τη Μέση Ανατολή την τελευταία δεκαετία, χρησιμοποιώντας ευρέως το όνομα Παπανδρέου. Τρεις μήνες πριν από τον πόλεμο στη Γεωργία, τον … προέβλεψε (!!!), από τις στήλες της Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν. Τέτοια οξυδέρκεια!». Είχαμε λοιπόν, κάπου δύο χρόνια ακούσουμε αυτό το όνομα του 56χρονου ομογενή, που από την Τανζανία μας έφτασε μέσω της Αρχιεπισκοπής της Αμερικής για να καταστεί ο στενότατος συνεργάτης του τωρινού πρωθυπουργού Παπανδρέου του μικρού, όταν είχε διατελέσει υπουργός Εξωτερικών την περίοδο 1999 - 2004. (Ποιος έχει ξεχάσει τη δημόσια έκρηξη τότε, του Θ. Πάγκαλου, που είχε «φωτογραφίσει» τον Rondos, κάνοντας λόγο για στελέχη που κινούνται στο κτίριο της Βασιλίσσης Σοφίας και μιλάνε μόνο αγγλικά. Ακόμα και σήμερα, το ελληνικό λεξιλόγιο του είναι πολύ πιο φτωχό κι από του (επίσης Έλληνα της διασποράς) πρωθυπουργού. Προφανώς, για λόγους ξεκαρφώματος, και ενόψει της απρόσμενης επίσκεψης Νετανιάου, είχε δημοσιευθεί στο ΒΗΜΑΜΕΝ, πριν ένα μήνα συνέντευξη του Rondos, για να «διαψευσθούν όλες αυτές οι φήμες». Σύμφωνα με ανθρώπους που τον συναναστράφηκαν κατά την διάρκεια της έντονης παρουσίας του στο ΥΠΕΞ, ο Rondos από το πουθενά εξελίχθηκε σε ένα από τα πρόσωπα-κλειδιά του υπουργείου, αναλαμβάνοντας την Υπηρεσία Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ), με τεράστια οικονομική δύναμη, αφού διαχειριζόταν όλα τα χρήματα που διέθετε το ΥΠΕΞ σε μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Σύμφωνα με συνομιλητές του ο Rondos αρεσκόταν να εμφανίζεται ως ο «αρχιτέκτονας» της στροφής της επίσημης πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, από τον Μιλόσεβιτς στη σερβική αντιπολίτευση». Μάλιστα, το 2000, όντας σύμβουλος του Γ.Α.Π διοργάνωσε στο Καβούρι συνάντηση με την σερβική αντιπολίτευση, στην οποία είχε προσκαλέσει και τον «διεκδικητή του θρόνου της Σερβίας», Καρατζόρτζεβιτς, τον οποίο και είχε προσφωνήσει «μεγαλειότατο». Τότε που είχε ξεχειλίσει το ποτήρι και στελέχη του ΠΑΣΟΚ είχαν ζητήσει την απομάκρυνσή του και υποχρεώθηκε να υποβάλει παραίτηση, η οποία δεν είχε γίνει τότε, δεκτή. Υπάρχει ακόμα και η φράση του υπεύθυνου για θέματα νοτιοανατολικής Ευρώπης Φρίντμαν στον τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ (σε συνάντηση με τον ΓΑΠ), όταν αναφερόμενος στον παριστάμενο Rondos είχε πει: «Υπουργέ, είναι ο άνθρωπός μας στα Βαλκάνια, και αυτός που έριξε τον Μιλόσεβιτς». «Προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε όσους ήθελαν μια δημοκρατική αλλαγή στη Σερβία και παίξαμε ρόλο. Το κλειδί ήταν ο πρόεδρος Μιλόσεβιτς. Έγιναν εκλογές και πετύχαμε να τον απομακρύνουμε» (!!!)
-Alex Rondos στο ΒΗΜΑΜΕΝ. Κόσμος του Επενδυτή:
Τι σημαίνει η απόσχιση του Μαυροβούνιου από τη Σερβία, για την ευρύτερη περιοχή; Αλεξ Ρόντος: Δεν σημαίνει κάτι σημαντικό. Το 2004 υπήρξε ο πλέον ένθερμος υποστηρικτής του «σχεδίου Ανάν», (και με άρθρα του) και θεωρείται ο άνθρωπος που προέτρεψε τον ΓΑΠ να σπεύσει να το ενστερνιστεί και να το δηλώσει δημόσια, χωρίς να περιμένει να ακούσει πρώτα την άποψη του τότε προέδρου της Κύπρου. Το 2008, τον ξαναβρίσκουμε να είναι σύμβουλος του (παράφρονα) προέδρου της Γεωργίας Σαακασβίλι, και φέρεται πως είναι εκείνος που τον είχε πείσει να εισβάλει στη Νότια Οσετία, με αποτέλεσμα της ρωσική επέμβαση (επιδιώκοντας προφανώς την επέμβαση της Δύσης). Η προσπάθειά του αυτή αντικατοπτριζόταν σε άρθρα του που δημοσιεύθηκαν με μεγάλη ευκολία, στην Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν και τους Νιου Γιορκ Τάιμς, αυτοπροσδιοριζόμενος ως «'Ελληνας πρώην πρέσβης, σύμβουλος της γεωργιανής κυβέρνησης».
ΥΓ. Αν οι «συμβουλές» του ανθρώπου που συνοψίζει στα πιστεύω του όλα όσα προκαλούν απέχθεια στην ευρύτερη ελληνική κοινωνία - από την εσπευσμένη και σε λάθος χρόνο ελληνο-ισραηλινή προσέγγιση, ως τις διάφορες νέες μυστικές πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει στα Βαλκάνια, (και για το όνομα της πΓΔΜ ¨Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη" ), θα φέρουν τις ίδιες επιτυχίες στην Ελλάδα, όπως και στη Γεωργία, καλύτερα να ζητήσουμε άσυλο στην Ελβετία.
STYX
31/8/10
ΤΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΜΕΡΙΚΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ «ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ» ΜΙΑΣ ΕΙΔΗΣΗΣ
Η πρόθεσή μας φυσικά δεν είναι να καίγονται τα χλωρά μαζί με τα ξερά.
Ούτε φυσικά επιδιώκουμε την πολιτική αναλγησία απέναντι σε πραγματικούς αγωνιστές που δικαιούνται όχι μόνο πολιτικό άσυλο αλλά και καθολικότερη πολιτική στήριξη από τη χώρα μας στους δημοκρατικούς τους αγώνες.
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΣΥΛΟ, Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΟΦΕΙΛΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΣΟ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΛΙΤΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.
Επειδή όμως η κυρίαρχη πολιτική και ειδικότερα η πολιτική στάση του υπουργού ΠΡΟΠΟ, δε μας έχει πείσει για το αμερόληπτο της κρίσης του, δικαιούμαστε να διατυπώσουμε ορισμένα μάλλον αυτονόητα ερωτηματικά.
Παρατηρούμε ότι:
1. Ένας ολόκληρος λαός καταδικάζεται σε μόνιμη απόγνωση και απεργία πείνας διαρκείας.
Καμία επιτροπή δε συνεδρίασε έκτακτα για να στείλει στο εκτελεστικό απόσπασμα τους πρωταίτιους της δυστυχίας.
Για τους Ιρανούς λαθρομετανάστες όμως ο ευαισθητούλης υπουργός μερίμνησε προσωπικά.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_1995.html
Η πρόθεσή μας φυσικά δεν είναι να καίγονται τα χλωρά μαζί με τα ξερά.
Ούτε φυσικά επιδιώκουμε την πολιτική αναλγησία απέναντι σε πραγματικούς αγωνιστές που δικαιούνται όχι μόνο πολιτικό άσυλο αλλά και καθολικότερη πολιτική στήριξη από τη χώρα μας στους δημοκρατικούς τους αγώνες.
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΣΥΛΟ, Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΟΦΕΙΛΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΣΟ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΛΙΤΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.
Επειδή όμως η κυρίαρχη πολιτική και ειδικότερα η πολιτική στάση του υπουργού ΠΡΟΠΟ, δε μας έχει πείσει για το αμερόληπτο της κρίσης του, δικαιούμαστε να διατυπώσουμε ορισμένα μάλλον αυτονόητα ερωτηματικά.
Παρατηρούμε ότι:
1. Ένας ολόκληρος λαός καταδικάζεται σε μόνιμη απόγνωση και απεργία πείνας διαρκείας.
Καμία επιτροπή δε συνεδρίασε έκτακτα για να στείλει στο εκτελεστικό απόσπασμα τους πρωταίτιους της δυστυχίας.
Για τους Ιρανούς λαθρομετανάστες όμως ο ευαισθητούλης υπουργός μερίμνησε προσωπικά.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_1995.html
29/8/10
ΜΙΑ ΚΑΣΤΑ ΔΗΜΙΩΝ ΜΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΞΟΝΤΩΝΟΥΝ ΜΕΘΟΔΙΚΑ ΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ
ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ... ΑΥΤΗ Η ΛΑΟΜΙΣΗΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ.
ΜΙΑ ΣΠΕΙΡΑ ΑΔΙΣΤΑΚΤΩΝ ΝΤΑΒΕΛΗΔΩΝ ΚΥΒΕΡΝΑ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ.
Ποιος μπορεί άραγε βάσιμα να θεωρήσει υπερβολική αυτή την πολιτική διαπίστωση;;;
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_5175.html
Πρακτικά κανείς. Και δε του το επιτρέπει η ίδια η καθημερινότητα να αντιμετωπίσει διαφορετικά την επικίνδυνη συμμορία που διαχειρίζεται τις τύχες της χώρας.
Σ αυτή την καθημερινότητα τρείς είναι οι λέξεις που κυριαρχούν.
Φόροι. Εισφορές. Περικοπές.
Η τσέπη του Έλληνα πολίτη δεν έχει στεγνώσει απλά, αλλά εκ των πραγμάτων έχει καταστεί περιττό αξεσουάρ στη σύγχρονη κοινωνία που μας επεφύλαξαν οι «πράσινοι» σατανάδες που λυμαίνονται ανεξέλεγκτα την πολιτική εξουσία.
Μαζί μ αυτήν έχει στεγνώσει και η ίδια η ζωή μας.
Στέγνωσε από δικαιώματα.
Στέγνωσε από τη στοιχειώδη αυτοπεποίθηση και σιγουριά που έχει ανάγκη ένας ολόκληρος λαός για να πορευτεί την καθημερινότητά του.
Στέγνωσε από υπερηφάνεια για τα τεκταινόμενα.
Το μόνο που ανθεί είναι η αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα που θα ξημερώσει.
Στις εκλογές του περασμένου χρόνου, αυτό που εξέλεξε αυτός ο λαός, δεν είναι η πολιτική κυβέρνηση του τόπου.
Μέσα από αυτές τις εκλογές αυτό που ανέδειξε είναι μια κάστα δημίων που μισούν την πατρίδα μας και εξοντώνουν μεθοδικά το λαό της.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_5175.html
ΜΙΑ ΣΠΕΙΡΑ ΑΔΙΣΤΑΚΤΩΝ ΝΤΑΒΕΛΗΔΩΝ ΚΥΒΕΡΝΑ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ.
Ποιος μπορεί άραγε βάσιμα να θεωρήσει υπερβολική αυτή την πολιτική διαπίστωση;;;
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_5175.html
Πρακτικά κανείς. Και δε του το επιτρέπει η ίδια η καθημερινότητα να αντιμετωπίσει διαφορετικά την επικίνδυνη συμμορία που διαχειρίζεται τις τύχες της χώρας.
Σ αυτή την καθημερινότητα τρείς είναι οι λέξεις που κυριαρχούν.
Φόροι. Εισφορές. Περικοπές.
Η τσέπη του Έλληνα πολίτη δεν έχει στεγνώσει απλά, αλλά εκ των πραγμάτων έχει καταστεί περιττό αξεσουάρ στη σύγχρονη κοινωνία που μας επεφύλαξαν οι «πράσινοι» σατανάδες που λυμαίνονται ανεξέλεγκτα την πολιτική εξουσία.
Μαζί μ αυτήν έχει στεγνώσει και η ίδια η ζωή μας.
Στέγνωσε από δικαιώματα.
Στέγνωσε από τη στοιχειώδη αυτοπεποίθηση και σιγουριά που έχει ανάγκη ένας ολόκληρος λαός για να πορευτεί την καθημερινότητά του.
Στέγνωσε από υπερηφάνεια για τα τεκταινόμενα.
Το μόνο που ανθεί είναι η αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα που θα ξημερώσει.
Στις εκλογές του περασμένου χρόνου, αυτό που εξέλεξε αυτός ο λαός, δεν είναι η πολιτική κυβέρνηση του τόπου.
Μέσα από αυτές τις εκλογές αυτό που ανέδειξε είναι μια κάστα δημίων που μισούν την πατρίδα μας και εξοντώνουν μεθοδικά το λαό της.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_5175.html
Η προδοσία επί θύραις
Μια ανάσα από το «Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη»
Εφημ. Μακεδονία, 29/08/10
Η σιωπηρή «διπλωματία» του καλοκαιριού απέδωσε θεαματικά αποτελέσματα, τα οποία είναι γνωστά σε έναν πολύ στενό κύκλο προσώπων. Θέμα ημερών θεωρείται η επανεμφάνιση του ειδικού μεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς στο προσκήνιο, προκειμένου να λάβουν επίσημο και θεσμικό χαρακτήρα οι διεργασίες, ενώ το τρίτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ, Γ. Παπανδρέου και Ν. Γκρούεφσκι, θα βρίσκονται ταυτόχρονα στη Νέα Υόρκη για τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ.
Ενημερωμένες πηγές υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση θα ήθελε να αποφύγει την εισαγωγή αυτού του θέματος στην προεκλογική ατζέντα. Για τον λόγο αυτό δεν βιάζεται -μάλλον το αντίθετο- να ανοίξει η σχετική συζήτηση πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές, γνωρίζοντας πόσο εύκολο είναι να εξαφθούν τα πάθη, ειδικά στη Μακεδονία.
Οι ίδιες πηγές βεβαιώνουν ότι η ηγεσία της ελληνικής διπλωματίας εργάζεται συστηματικά, προκειμένου να εξασφαλίσει ότι τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με δημόσια δήλωσή τους θα ανακοινώσουν ότι υιοθετούν το σύνθετο όνομα που θα συμφωνηθεί στις διμερείς τους σχέσεις με την ΠΓΔΜ.
«Αν ο Ομπάμα, ο Πούτιν και ο Σαρκοζί αρχίσουν ο ένας μετά τον άλλον να υιοθετούν με δημόσια διακήρυξη το νέο όνομα, το παιχνίδι θα έχει τελειώσει», λέγεται χαρακτηριστικά από κάποιους (παπανδρεικούς) κύκλους.
Το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με το οποίο, πιθανότατα, θα καλούνται οι τρίτες χώρες να υιοθετήσουν το νέο όνομα δεν μπορεί να έχει δεσμευτικό χαρακτήρα. Γίνεται ωστόσο προσπάθεια να συμπεριληφθεί σε αυτό το ψήφισμα συγκεκριμένη αναφορά για αποκήρυξη, από την ΠΓΔΜ, αλυτρωτικών αναφορών, γεγονός που θα απορροφήσει σε μεγάλο βαθμό την ελληνική ανησυχία.
Όλα τα σχέδια Νίμιτς που έχουν δημοσιοποιηθεί προβλέπουν ακόμη ότι καμιά από τις δύο χώρες δεν θα μπορεί να χρησιμοποιεί αποκλειστικά τον όρο “Μακεδονία” ή “Μακεδονικός” σε πολιτικό ή εμπορικό πλαίσιο, και αυτό δεν φαίνεται να αλλάζει.
Για τα διαβατήρια, στο τραπέζι παραμένει η παλιά ιδέα Νίμιτς, να αναγράφεται η νέα ονομασία στα αγγλικά και στα γαλλικά (Republique de Μacedoine du Νord) και η συνταγματική ονομασία στην κυριλλική γραφή (Republika Μakedonija). Στο ζήτημα της υπηκοότητας και της γλώσσας αναζητούνται συμβιβαστικές λύσεις, καθώς μπορεί να προταθεί και για τις δύο το «Μακεδονική» και, εναλλακτικά, το «Πολίτης της Δημοκρατίας της Μακεδονίας του Βαρδάρη» και «Επίσημη γλώσσα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας του Βαρδάρη».
Για την αμερικανική και την ευρωπαϊκή διπλωματία, η λύση του Σκοπιανού αποτελεί απλώς θέμα πολιτικής βούλησης. Οι ξένοι μεσολαβητές δεν κατανοούν πλήρως τις ελληνικές ευαισθησίες και αποδίδουν σε λαϊκιστικές αντιλήψεις τις κόκκινες γραμμές που θέτει η Αθήνα. Ωστόσο, αντιλαμβάνονται ότι ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ είναι αφερέγγυος, και για τον λόγο αυτό κανείς δεν στοιχηματίζει ότι ο Ν. Γκρούεφσκι δεν θα κλοτσήσει την καρδάρα με το γάλα την τελευταία στιγμή.
Ο Παπανδρέου φαίνεται πως έχει πείσει τους ξένους εμπλεκομένους για την αποφασιστικότητά του να κόψει τον γόρδιο δεσμό αν η άλλη πλευρά διανύσει την απόσταση που της αναλογεί.
Ειδικά για την Ουάσιγκτον, η διευθέτηση της εκκρεμότητας αντιμετωπίζεται ως επιτακτική ανάγκη, προκειμένου να ενταχθεί η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ τον Νοέμβριο και να ενισχυθεί η διείσδυση της συμμαχίας στα Βαλκάνια.
Οι κυοφορούμενες εξελίξεις αναμένεται να προκαλέσουν στην Ελλάδα πολιτική ένταση, με δεδομένη την ευαισθησία του Αντώνη Σαμαρά για τη συγκεκριμένη υπόθεση, η οποία καθόρισε και την πολιτική του μοίρα.
Κριτική αναμένεται να ασκηθεί ως προς το εύρος της χρήσης που θα συμφωνηθεί, καθώς, σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν, η φόρμουλα δεν προβλέπει συνταγματική αναθεώρηση στα Σκόπια και κατάργηση του ονόματος “Δημοκρατία της Μακεδονίας” για χρήση στο εσωτερικό.
Η πρόσφατη δήλωση του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ Ν. Γκρούεφσκι, “Είναι καιρός να λυθεί το Σκοπιανό, αν και οι ελληνικές θέσεις είναι μαξιμαλιστικές”, έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Για πρώτη φορά ο εθνικιστής ηγέτης των Σκοπίων προαναγγέλλει εξελίξεις με τόση σαφήνεια. Ακούγεται ότι δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει στη γειτονική χώρα δείχνουν ότι η κοινή γνώμη έχει προετοιμαστεί, σε κάποιο βαθμό, για υποχωρήσεις. Ο αλβανικός παράγοντας, άλλωστε, ασκεί ισχυρές πιέσεις προς την κατεύθυνση της επίτευξης συμβιβασμού άμεσα.
Εφημ. Μακεδονία, 29/08/10
Η σιωπηρή «διπλωματία» του καλοκαιριού απέδωσε θεαματικά αποτελέσματα, τα οποία είναι γνωστά σε έναν πολύ στενό κύκλο προσώπων. Θέμα ημερών θεωρείται η επανεμφάνιση του ειδικού μεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς στο προσκήνιο, προκειμένου να λάβουν επίσημο και θεσμικό χαρακτήρα οι διεργασίες, ενώ το τρίτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ, Γ. Παπανδρέου και Ν. Γκρούεφσκι, θα βρίσκονται ταυτόχρονα στη Νέα Υόρκη για τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ.
Ενημερωμένες πηγές υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση θα ήθελε να αποφύγει την εισαγωγή αυτού του θέματος στην προεκλογική ατζέντα. Για τον λόγο αυτό δεν βιάζεται -μάλλον το αντίθετο- να ανοίξει η σχετική συζήτηση πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές, γνωρίζοντας πόσο εύκολο είναι να εξαφθούν τα πάθη, ειδικά στη Μακεδονία.
Οι ίδιες πηγές βεβαιώνουν ότι η ηγεσία της ελληνικής διπλωματίας εργάζεται συστηματικά, προκειμένου να εξασφαλίσει ότι τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με δημόσια δήλωσή τους θα ανακοινώσουν ότι υιοθετούν το σύνθετο όνομα που θα συμφωνηθεί στις διμερείς τους σχέσεις με την ΠΓΔΜ.
«Αν ο Ομπάμα, ο Πούτιν και ο Σαρκοζί αρχίσουν ο ένας μετά τον άλλον να υιοθετούν με δημόσια διακήρυξη το νέο όνομα, το παιχνίδι θα έχει τελειώσει», λέγεται χαρακτηριστικά από κάποιους (παπανδρεικούς) κύκλους.
Το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με το οποίο, πιθανότατα, θα καλούνται οι τρίτες χώρες να υιοθετήσουν το νέο όνομα δεν μπορεί να έχει δεσμευτικό χαρακτήρα. Γίνεται ωστόσο προσπάθεια να συμπεριληφθεί σε αυτό το ψήφισμα συγκεκριμένη αναφορά για αποκήρυξη, από την ΠΓΔΜ, αλυτρωτικών αναφορών, γεγονός που θα απορροφήσει σε μεγάλο βαθμό την ελληνική ανησυχία.
Όλα τα σχέδια Νίμιτς που έχουν δημοσιοποιηθεί προβλέπουν ακόμη ότι καμιά από τις δύο χώρες δεν θα μπορεί να χρησιμοποιεί αποκλειστικά τον όρο “Μακεδονία” ή “Μακεδονικός” σε πολιτικό ή εμπορικό πλαίσιο, και αυτό δεν φαίνεται να αλλάζει.
Για τα διαβατήρια, στο τραπέζι παραμένει η παλιά ιδέα Νίμιτς, να αναγράφεται η νέα ονομασία στα αγγλικά και στα γαλλικά (Republique de Μacedoine du Νord) και η συνταγματική ονομασία στην κυριλλική γραφή (Republika Μakedonija). Στο ζήτημα της υπηκοότητας και της γλώσσας αναζητούνται συμβιβαστικές λύσεις, καθώς μπορεί να προταθεί και για τις δύο το «Μακεδονική» και, εναλλακτικά, το «Πολίτης της Δημοκρατίας της Μακεδονίας του Βαρδάρη» και «Επίσημη γλώσσα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας του Βαρδάρη».
Για την αμερικανική και την ευρωπαϊκή διπλωματία, η λύση του Σκοπιανού αποτελεί απλώς θέμα πολιτικής βούλησης. Οι ξένοι μεσολαβητές δεν κατανοούν πλήρως τις ελληνικές ευαισθησίες και αποδίδουν σε λαϊκιστικές αντιλήψεις τις κόκκινες γραμμές που θέτει η Αθήνα. Ωστόσο, αντιλαμβάνονται ότι ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ είναι αφερέγγυος, και για τον λόγο αυτό κανείς δεν στοιχηματίζει ότι ο Ν. Γκρούεφσκι δεν θα κλοτσήσει την καρδάρα με το γάλα την τελευταία στιγμή.
Ο Παπανδρέου φαίνεται πως έχει πείσει τους ξένους εμπλεκομένους για την αποφασιστικότητά του να κόψει τον γόρδιο δεσμό αν η άλλη πλευρά διανύσει την απόσταση που της αναλογεί.
Ειδικά για την Ουάσιγκτον, η διευθέτηση της εκκρεμότητας αντιμετωπίζεται ως επιτακτική ανάγκη, προκειμένου να ενταχθεί η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ τον Νοέμβριο και να ενισχυθεί η διείσδυση της συμμαχίας στα Βαλκάνια.
Οι κυοφορούμενες εξελίξεις αναμένεται να προκαλέσουν στην Ελλάδα πολιτική ένταση, με δεδομένη την ευαισθησία του Αντώνη Σαμαρά για τη συγκεκριμένη υπόθεση, η οποία καθόρισε και την πολιτική του μοίρα.
Κριτική αναμένεται να ασκηθεί ως προς το εύρος της χρήσης που θα συμφωνηθεί, καθώς, σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν, η φόρμουλα δεν προβλέπει συνταγματική αναθεώρηση στα Σκόπια και κατάργηση του ονόματος “Δημοκρατία της Μακεδονίας” για χρήση στο εσωτερικό.
Η πρόσφατη δήλωση του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ Ν. Γκρούεφσκι, “Είναι καιρός να λυθεί το Σκοπιανό, αν και οι ελληνικές θέσεις είναι μαξιμαλιστικές”, έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Για πρώτη φορά ο εθνικιστής ηγέτης των Σκοπίων προαναγγέλλει εξελίξεις με τόση σαφήνεια. Ακούγεται ότι δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει στη γειτονική χώρα δείχνουν ότι η κοινή γνώμη έχει προετοιμαστεί, σε κάποιο βαθμό, για υποχωρήσεις. Ο αλβανικός παράγοντας, άλλωστε, ασκεί ισχυρές πιέσεις προς την κατεύθυνση της επίτευξης συμβιβασμού άμεσα.
Οι κίνδυνοι ενός πολέμου χωρίς τελειωμό (Κ. Μπετινάκης)
Οι Αμερικανοί φεύγουν ,(παραμένοντας), από το Ιράκ
http://www.styx.gr
Καλέ, εδώ συμβαίνουν σημεία και τέρατα! Διαβάζουμε σε κύριο άρθρο των New York Times, πως από την Τρίτη, «η αμερικάνικη πολεμική αποστολή στο Ιράκ –ενός πολέμου που δεν έπρεπε να γίνει- επίσημα τερματίζεται».
Ναι, μα Δι’ , επί λέξει έτσι γράφουν- τώρα. Ας μην θυμηθούμε τι έγραφαν όταν ξεκίνησε αυτός ο άδικος πόλεμος για τους Ιρακινούς –τον υπόλοιπο κόσμο τι τον νοιάζει- και όταν γράφαμε πως ο πόλεμος αυτός «βρωμάει πετρέλαιο». Άσε τα ψέματα που μας αράδιασαν Μπους και Μπλέρ, για τα όπλα μαζικής καταστροφής που κατείχε αυτός «ο εγκληματίας Σαντάμ». Για να έρθουν να διαψεύσουν μόνοι τους ότι ουδέποτε είχε, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που ομολογήθηκαν κατόπιν εορτής.
«Το Ιράκ δεν έπαψε να είναι πεδίο μάχης για τους Αμερικανούς στρατιώτες, ακόμα κι αν σταμάτησαν να κλωτσούν για ν’ ανοίγουν τις ιρακινές πόρτες», γράφει η Washington Post. Και θυμίζει πως λίγες ημέρες πριν την επίσημη «αποδέσμευση» από τα πολεμικά καθήκοντα των Αμερικανών στρατιωτών, και καθώς είχαν αρχίσει οι πανηγυρισμοί, δύο ακόμα Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν…
Και καθώς οι οικογένειες τηλεφωνούσαν στα βλαστάρια τους να μάθουν πότε θα επιστρέψουν στην πατρίδα, κάποιοι έπαιρναν την απάντηση, «θα μείνω άλλες 300 ημέρες στο Ιράκ».
Τα ευχάριστα λοιπόν νέα, μιας ακόμα αποτυχημένης αποστολής των σωτήριων αμερικανικών στρατευμάτων, που στήθηκε για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών του Ιράκ, θα ανακοινώσει επίσημα ο πρόεδρος Ομπάμα, με ομιλία του από το οβάλ Γραφείο. Και θα είναι η δεύτερη φορά στη θητεία του, που θα μιλήσει για το Ιράκ. (Αλήθεια πόσοι είναι εκείνοι που θυμούνται το φιάσκο της Σομαλίας;).
Τι θα ανακοινώσει στο αμερικανικό έθνος; Πως παρά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων, 50.000 μάχιμοι στρατιώτες θα παραμείνουν ως «σύμβουλοι» όλο το 2011. Οι Αμερικανοί «σύμβουλοι» θα έχουν μπόλικη δουλειά μπροστά τους, ώστε «να βοηθήσουν και να καθοδηγήσουν τους ιρακινούς (προσκυνημένους) πολιτικούς, να συνεχίσουν την ανοικοδόμηση μιας ικανοποιητικά δημοκρατικής και σταθερής χώρας.
Μετά από εφτά χρόνια κατοχής, (είδες το μαγικό νούμερο ΕΦΤΑ; Εφτά οι πληγές του Φαραώ, εφτά τα χρόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών…), αποχωρούν τα αμερικανικά στρατεύματα κατοχής (επισήμως- παραμένουν ανεπισήμως) αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια. Ή επί το ευγενικότερο «χωρίς κάποιο θετικό αποτέλεσμα».
Εκτός αν μπορούν να υπερηφανεύονται επειδή αφήνουν,
# Τον πληθυσμό να υποφέρει ακόμα από τις επιπτώσεις των βομβαρδισμών με «απεμπλουτισμένο» ουράνιο. Αφού συνεχίζονται αυξημένοι οι θάνατοι από λευχαιμία και παιδικές ασθένειες απότοκες των βομβαρδισμών.
# Πέντε μήνες μετά τις εθνικές εκλογές, Σουνίτες και Σιίτες πιο βαθειά διαιρεμένοι πλέον, ακόμα δεν μπορούν να συμφωνήσουν να σχηματίσουν κυβέρνηση.
# Δεν υφίσταται κάποιος νόμος για το πετρέλαιο.
# Δεν έχει ξεκαθαρίσει η κατάσταση για το καθεστώς του Κιρκούκ.
# Δεν έχει οριστικοποιηθεί το καθεστώς των Κούρδων.
Όταν ο πρόεδρος G.W. Μπους διέταξε την εισβολή στο Ιράκ για την ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής, το 2003, ακόμα κι όταν επίσημα αναγνωρίστηκε πως τα όπλα αυτά ουδέποτε υπήρξαν, ο ίδιος δεν το παραδέχτηκε, αφήνοντας την αξιοπιστία των ΗΠΑ να μην έχει ακόμα αποκατασταθεί.
Ο πόλεμος σύμφωνα με τα επίσημα αμερικανικά στοιχεία, κόστισε, τη ζωή σε
# 4.400 Αμερικανούς
# περισσότερους από 100.000 Ιρακινούς (κυρίως αμάχους).
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύει καθημερινά η καθημερινή διαδικτυακή εφημερίδα Information Clearing House,
# Αμερικανοί στρατιωτικοί που θυσιάστηκαν στο Ιράκ: 4.735
# Ιρακινοί που σφαγιάσθηκαν κατά την αμερικανική εισβολή και κατοχή του Ιράκ: 1.366.350
Η αριθμητική διαφορά είναι τεράστια, και ουδέποτε θα γίνει δυνατόν να επιβεβαιωθεί.
Εκείνο που δεν ειπώθηκε ακόμα, είναι πως ο πόλεμος στο Ιράκ, ήρθε και κουκούλωσε τον άλλον στο Αφγανιστάν. Που τελειωμό δεν έχει και ούτε φως στην άκρη του τούνελ διακρίνεται.
Παρ’ όλο που η εξτρεμιστική φονική βία λένε πως έχει μειωθεί, οι βομβιστικές επιθέσεις βρίσκονται και πάλι σε έξαρση τον τελευταίο καιρό, δοκιμάζοντας την ικανότητα του εκπαιδευμένου από τους Αμερικανούς ιρακινού στρατού και την αστυνομία, καθώς έχουν αρχίσει να αναλαμβάνουν μεγαλύτερη ευθύνη σε θέματα ασφαλείας της χώρας τους. Ως τώρα την παρείχαν άφθονη, τα στρατεύματα κατοχής. Από δω και πέρα, οι Αμερικανοί «θα βοηθούν όταν θα τους ζητηθεί», λένε επίσημα.
Το πολιτικό αδιέξοδο που αφήνουν οι κατακτητές, είναι ανατριχιαστικό. Αυτού του είδους την δημοκρατία που γεύονται οι Ιρακινοί, άξιζε τον κόπο τον πόλεμο και τις θυσίες; Την απάντηση αφήνονται να τη δώσουν τώρα πια, οι ίδιοι οι Ιρακινοί (με την αμερικανική παρουσία πίσω από τις κουίντες).
http://www.styx.gr
Καλέ, εδώ συμβαίνουν σημεία και τέρατα! Διαβάζουμε σε κύριο άρθρο των New York Times, πως από την Τρίτη, «η αμερικάνικη πολεμική αποστολή στο Ιράκ –ενός πολέμου που δεν έπρεπε να γίνει- επίσημα τερματίζεται».
Ναι, μα Δι’ , επί λέξει έτσι γράφουν- τώρα. Ας μην θυμηθούμε τι έγραφαν όταν ξεκίνησε αυτός ο άδικος πόλεμος για τους Ιρακινούς –τον υπόλοιπο κόσμο τι τον νοιάζει- και όταν γράφαμε πως ο πόλεμος αυτός «βρωμάει πετρέλαιο». Άσε τα ψέματα που μας αράδιασαν Μπους και Μπλέρ, για τα όπλα μαζικής καταστροφής που κατείχε αυτός «ο εγκληματίας Σαντάμ». Για να έρθουν να διαψεύσουν μόνοι τους ότι ουδέποτε είχε, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που ομολογήθηκαν κατόπιν εορτής.
«Το Ιράκ δεν έπαψε να είναι πεδίο μάχης για τους Αμερικανούς στρατιώτες, ακόμα κι αν σταμάτησαν να κλωτσούν για ν’ ανοίγουν τις ιρακινές πόρτες», γράφει η Washington Post. Και θυμίζει πως λίγες ημέρες πριν την επίσημη «αποδέσμευση» από τα πολεμικά καθήκοντα των Αμερικανών στρατιωτών, και καθώς είχαν αρχίσει οι πανηγυρισμοί, δύο ακόμα Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν…
Και καθώς οι οικογένειες τηλεφωνούσαν στα βλαστάρια τους να μάθουν πότε θα επιστρέψουν στην πατρίδα, κάποιοι έπαιρναν την απάντηση, «θα μείνω άλλες 300 ημέρες στο Ιράκ».
Τα ευχάριστα λοιπόν νέα, μιας ακόμα αποτυχημένης αποστολής των σωτήριων αμερικανικών στρατευμάτων, που στήθηκε για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών του Ιράκ, θα ανακοινώσει επίσημα ο πρόεδρος Ομπάμα, με ομιλία του από το οβάλ Γραφείο. Και θα είναι η δεύτερη φορά στη θητεία του, που θα μιλήσει για το Ιράκ. (Αλήθεια πόσοι είναι εκείνοι που θυμούνται το φιάσκο της Σομαλίας;).
Τι θα ανακοινώσει στο αμερικανικό έθνος; Πως παρά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων, 50.000 μάχιμοι στρατιώτες θα παραμείνουν ως «σύμβουλοι» όλο το 2011. Οι Αμερικανοί «σύμβουλοι» θα έχουν μπόλικη δουλειά μπροστά τους, ώστε «να βοηθήσουν και να καθοδηγήσουν τους ιρακινούς (προσκυνημένους) πολιτικούς, να συνεχίσουν την ανοικοδόμηση μιας ικανοποιητικά δημοκρατικής και σταθερής χώρας.
Μετά από εφτά χρόνια κατοχής, (είδες το μαγικό νούμερο ΕΦΤΑ; Εφτά οι πληγές του Φαραώ, εφτά τα χρόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών…), αποχωρούν τα αμερικανικά στρατεύματα κατοχής (επισήμως- παραμένουν ανεπισήμως) αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια. Ή επί το ευγενικότερο «χωρίς κάποιο θετικό αποτέλεσμα».
Εκτός αν μπορούν να υπερηφανεύονται επειδή αφήνουν,
# Τον πληθυσμό να υποφέρει ακόμα από τις επιπτώσεις των βομβαρδισμών με «απεμπλουτισμένο» ουράνιο. Αφού συνεχίζονται αυξημένοι οι θάνατοι από λευχαιμία και παιδικές ασθένειες απότοκες των βομβαρδισμών.
# Πέντε μήνες μετά τις εθνικές εκλογές, Σουνίτες και Σιίτες πιο βαθειά διαιρεμένοι πλέον, ακόμα δεν μπορούν να συμφωνήσουν να σχηματίσουν κυβέρνηση.
# Δεν υφίσταται κάποιος νόμος για το πετρέλαιο.
# Δεν έχει ξεκαθαρίσει η κατάσταση για το καθεστώς του Κιρκούκ.
# Δεν έχει οριστικοποιηθεί το καθεστώς των Κούρδων.
Όταν ο πρόεδρος G.W. Μπους διέταξε την εισβολή στο Ιράκ για την ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής, το 2003, ακόμα κι όταν επίσημα αναγνωρίστηκε πως τα όπλα αυτά ουδέποτε υπήρξαν, ο ίδιος δεν το παραδέχτηκε, αφήνοντας την αξιοπιστία των ΗΠΑ να μην έχει ακόμα αποκατασταθεί.
Ο πόλεμος σύμφωνα με τα επίσημα αμερικανικά στοιχεία, κόστισε, τη ζωή σε
# 4.400 Αμερικανούς
# περισσότερους από 100.000 Ιρακινούς (κυρίως αμάχους).
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύει καθημερινά η καθημερινή διαδικτυακή εφημερίδα Information Clearing House,
# Αμερικανοί στρατιωτικοί που θυσιάστηκαν στο Ιράκ: 4.735
# Ιρακινοί που σφαγιάσθηκαν κατά την αμερικανική εισβολή και κατοχή του Ιράκ: 1.366.350
Η αριθμητική διαφορά είναι τεράστια, και ουδέποτε θα γίνει δυνατόν να επιβεβαιωθεί.
Εκείνο που δεν ειπώθηκε ακόμα, είναι πως ο πόλεμος στο Ιράκ, ήρθε και κουκούλωσε τον άλλον στο Αφγανιστάν. Που τελειωμό δεν έχει και ούτε φως στην άκρη του τούνελ διακρίνεται.
Παρ’ όλο που η εξτρεμιστική φονική βία λένε πως έχει μειωθεί, οι βομβιστικές επιθέσεις βρίσκονται και πάλι σε έξαρση τον τελευταίο καιρό, δοκιμάζοντας την ικανότητα του εκπαιδευμένου από τους Αμερικανούς ιρακινού στρατού και την αστυνομία, καθώς έχουν αρχίσει να αναλαμβάνουν μεγαλύτερη ευθύνη σε θέματα ασφαλείας της χώρας τους. Ως τώρα την παρείχαν άφθονη, τα στρατεύματα κατοχής. Από δω και πέρα, οι Αμερικανοί «θα βοηθούν όταν θα τους ζητηθεί», λένε επίσημα.
Το πολιτικό αδιέξοδο που αφήνουν οι κατακτητές, είναι ανατριχιαστικό. Αυτού του είδους την δημοκρατία που γεύονται οι Ιρακινοί, άξιζε τον κόπο τον πόλεμο και τις θυσίες; Την απάντηση αφήνονται να τη δώσουν τώρα πια, οι ίδιοι οι Ιρακινοί (με την αμερικανική παρουσία πίσω από τις κουίντες).
Κυβερνήσεις –μαριονέττες και Παγκόσμια Διακυβέρνηση
ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΑΥΡΗ ΤΗ ΖΩΗ
Γράφει ο *Αμφικτύων
Μόνον αν κάνουμε τη ζωή στους δισεκατομμυριούχους μαύρη ,σ’ αυτούς που ελέγχουν τις κυβερνήσεις –μαριονέττες και την παγκόσμια οικονομία, είναι δυνατόν να επέλθει αλλαγή για την πλειονότητα. Μόνον αν σταματήσει αυτή η προκλητική , άνιση και άδικη συσσώρευση πλούτου σε ελάχιστους είναι δυνατόν να βελτιωθεί ο κόσμος. Διότι έχει παρατηρηθεί ότι από χρόνο σε χρόνο ανοίγει η ψαλίδα μεταξύ του 1% των κροίσων και του 99% των λοιπών ατόμων. Η αλματώδης αυτή αύξηση του πλούτου των κροίσων έχει ως αποτέλεσμα να στεγνώνει την πραγματική οικονομία προς μέγιστη ζημία του λαού. Επομένως πρέπει να ανατραπεί αυτή η κραυγαλέα ανισότης και να πάμε στην εποχή –όχι της ισότητος- αλλά της εποχής που το χρήμα δεν θα έχει τη σημερινή του σημασία, της συσσωρεύσεως, της προκλητικής επιδείξεως και της χρησιμοποιήσεως του ως μέσον κερδοσκοπίας. Μόνον όταν γίνει δύσκολη η ζωή της ελίτ του χρήματος θα αποφασίσουν να παραδώσουν μέρος του πλούτου τους για να βρουν και πάλι μια ήρεμη ζωή. Ποιοι όμως λογίζονται πλούσιοι; Όχι ασφαλώς αυτοί που μπορούν και αγοράζουν ένα ακριβό ρολόι , ή να πάνε το καλοκαίρι σε κάποιο νησί για διακοπές, ή έστω αυτοί που έχουν ένα εξοχικό σπιτάκι. Πλούσιοι πρέπει να λογίζονται αυτοί που δαπανούν άνω των 200.000 Ευρώ το χρόνο και μπορούν να αγοράζουν πύργους, κότερα, αεροπλάνα, σπίτια στις ακριβότερες περιοχές , να στέλνουν τα παιδιά τους στα καλύτερα σχολεία , να έχουν την καλύτερη περίθαλψη, να διαθέτουν ιδιωτική αστυνομία για ασφάλεια , να ταξιδεύουν χάριν αναψυχής σε όλο τον πλανήτη κ.ο.κ. Βέβαια και στους άλλους από 50.000 -200.000 Ε πρέπει να επιβληθεί βαρυτάτη φορολογία. Σκεφθείτε λοιπόν αν μπροστά στη βίλα του ή στο εξοχικό του Α’ ή του Β’ κροίσου συγκεντρωνετο κόσμος αποφασισμένος να του εμποδίσει την είσοδο και την έξοδο. Πόσο ασφαλής και ευτυχισμένος θα ήτο; Η αν όποτε τον συναντούσαν οι πολίτες τον προπηλάκιζαν αγρίως –όπως κάνουν τώρα στους υπηρέτες τους πολιτικούς- πόσο δυστυχισμένοι θα ήσαν; Η τέλος αν υπήρχε κάποιο πατριωτικό , λαϊκό και επαναστατικό συμβούλιο και τους υποχρέωνε ή να παραχωρήσουν μέρος της περιουσίας τους ή να εξωστρακισθούν όπως στην αρχαία Αθήνα. Τι θα προτιμούσαν. Μην νομίζετε ότι τέτοια μέτρα είναι πρωτόγνωρα στον κόσμο. Αυτά εφαρμόσθηκαν από τον Σόλωνα( 639 - 559 π.Χ.) [Ο Σόλων ήταν σημαντικός Αθηναίος νομοθέτης, φιλόσοφος, ποιητής και ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας. Ανήκε σε πλούσια και αριστοκρατική οικογένεια, η οποία καταγόταν από τη γενιά του βασιλιά της Αθήνας Κόδρου. Τα νομοθετικά μέτρα του Σόλωνα ήταν πολύ τολμηρά, αλλά και δραστικά και αντικατοπτρίζουν το μέγεθος της κρίσης που κλήθηκαν να θεραπεύσουν. Βασίζονταν στην αρχή της δίκαιης ανισότητας και όχι της απόλυτης ισότητας, ενώ επιδίωκαν να αποτρέψουν την εμφύλια διαμάχη και τη διάλυση της πολιτικής κοινότητας της Αθήνας διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική συνοχή , την διαστρωμάτωση και την προβολή αυτής της διαστρωμάτωσης στη νομή της εξουσίας.: Καθόρισε τα αξιώματα τα οποία μπορούσε κάποιος να ασκεί, με κριτήριο τη τάξη στην οποία ανήκε, και όπου κατατασσόταν βάσει του εισοδήματος του (και ειδικότερα της φοροδοτικής του ικανότητας). Ως Ταμίες μπορούσαν να υπηρετήσουν μόνο πολίτες της ανώτατης τάξης, ενώ οι πολίτες της κατώτατης τάξης είχαν μόνο δικαίωμα συμμετοχής στην εκκλησία του δήμου. (Αριστοτέλης, εκδοση 2008) Τα μέτρα του αποσκοπούσαν στην παύση της εξάρτησης των ακτημόνων από την αγροτική οικονομία, καθώς και στην ανάπτυξη του εμπορίου και της βιοτεχνίας για την απορρόφηση αυτών των ακτημόνων, τους οποίους ο Σόλων προσπάθησε και ως ένα βαθμό κατάφερε να προφυλάξει από την πλήρη εξαθλίωση. Και τότε επικρατούσε τρομερή ανισότης. Οι πλούσιοι είχαν υποθηκεύσει τα χωράφια των φτωχών και η γη δεν καλλιεργείτο. (παρόμοια κατάσταση με την σημερινή που η Τρόικα πνίγει τους μικρομεσαίους(εμπόριο, επιχειρήσεις κ.α)
Με τα μέτρα του ενισχύθηκαν οι μικρομεσαίοι αγρότες, αλλά και όσοι ασκούσαν κάποιο επάγγελμα εκτός της γεωργίας. Απαλείφθηκαν τα στεγανά της καταγωγής, που εμπόδιζαν αυτούς που πλούτιζαν από κάποιο επάγγελμα να ανέλθουν σε ανώτερες κοινωνικές τάξεις, να γίνουν πολίτες και να αναλάβουν αξιώματα.
Μέτρα επανόρθωσης (σεισάχθεια, από το σείω που σημαίνει αφαιρώ και το άχθος που σημαίνει βάρος):
κατάργησε τα υφιστάμενα χρέη ιδιωτών προς ιδιώτες και προς το δημόσιο, απελευθέρωσε όσους Αθηναίους είχαν γίνει δούλοι λόγω χρεών στην ίδια την Αθήνα και επανέφερε στην πόλη όσους εν τω μεταξύ είχαν μεταπωληθεί στο εξωτερικό. Για ξένους δούλους δεν γίνεται λόγος στις πηγές. Για να μην επαναληφθεί το φαινόμενο,
κατάργησε το δανεισμό με εγγύηση το σώμα (προσωπική ελευθερία) του δανειολήπτη και των μελών της οικογένειάς του. Είναι επίσης πιθανό ότι
αμνήστευσε τα αδικήματα που επέφεραν στέρηση πολιτικών ]Θα μου πείτε ότι τότε οι Έλληνες ήσαν πολίτες και συναισθάνοντο τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους απέναντι στην πολιτεία και τον εαυτόν τους, ενώ σήμερα είναι δούλοι του θεού, του δεσπότη, του τραπεζίτη και του μεγαλοκαρχαρία.
Να τι είπε ο Νικολά Σαρκοζί, στο Παρίσι τον Ιανουάριου 2009, ενώπιον της Άγγελας Μέρκελ, του Τόνυ Μπλερ, εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και πλήθους άλλων «επιφανών» εκπροσώπων διεθνών Οργανισμών, της πολιτικής και του επιχειρηματικού κόσμου:
«Ο χρηματιστικός καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που δίνει προτεραιότητα στον κερδοσκόπο έναντι του επιχειρηματία, στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο έναντι του παραγωγικού κεφάλαιου, στο κυκλοφορούν κεφάλαιο έναντι του κεφαλαίου ως επένδυση, στο βραχυπρόθεσμο έναντι του μακροπρόθεσμου, στους δείκτες του πλούτου έναντι του αληθινού πλούτου, με τους δείκτες να μετρούν περισσότερο από τον ίδιο τον πλούτο. Ο καθαρός χρηματιστικός καπιταλισμός είναι ένα σύστημα ανευθυνότητας και θα χρησιμοποιήσω μια ισχυρή φράση: είναι ένα σύστημα όπου η ανήθικη λογική της αγοράς δικαιολογεί τα πάντα. Είναι ένα σύστημα όπου το χρήμα πάει στο χρήμα, όπου η εργασία βλάπτεται, όπου η παραγωγή βλάπτεται, όπου η επιχειρηματικότητα βλάπτεται».
Αυτόν τον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό πρέπει να τον αλλάξουμε διαφορετικά πρέπει να εξαφανισθούμε εμείς από προσώπου της Γης. Όταν ακόμη ανεχόμαστε για πρωθυπουργό τον διορισμένο από το ΔΝΤ και την τρόικα για να λεηλατήσει τον Ελληνικό λαό και να εξαφανίσει τους μικρομεσαίους , τότε δεν υπάρχει σωτηρία. Η σημερινή φορολογία ενώ πίνει το αίμα των φτωχών και μικρομεσαίων, αφήνει ανέπαφους τους κροίσους , διότι αυτοί διορίζουν τις κυβερνήσεις και αυτοί φτιάχνουν κατά πως τους βολεύει τα φορολογικά μέτρα , τις συμβάσεις και τη διανομή της κρατικής πίττας . Επομένως ας μην αναμένουμε βελτίωση εκ των άνω , δηλαδή από την κυβέρνηση ή το κοινοβούλιο. Μόνον αν ο λαός πάρει την υπόθεση στα χέρια του και κάνει το βίο αβίωτο στους κροίσους , θα ξεπεταχτεί –κάποιος νέος «Σόλων» από αυτούς τους ισχυρούς ή τα παιδιά τους – και θα κάνει τις δέουσες μεταρρυθμίσεις στο πολιτικό , οικονομικό και κοινωνικό σύστημα που σήμερα δεν λειτουργούν και βρίσκονται σε αδιέξοδα και παρακμή. Επομένως από το Χάος θα πάμε στις αλλαγές και στην τάξη και όχι το αντίθετο. Από το Χάος θα πάμε στην Νέα Εποχή της Γνώσης και του Πολιτισμού. Και αυτό θα γίνει όταν πεισθούν οι μεγάλο-κροίσοι ότι δεν κινδυνεύουν μόνον τα υλικά τους πράγματα αλλά και η ίδια η ζωή τους. Όσο αυτοί ζουν ασφαλείς, απολαμβάνουν ανενόχλητοι τα πλούτη τους και είναι σίγουροι ότι το ποίμνιο βελάζει στο μαντρί των πολιτικών απατεώνων δεν ανησυχούν . Όσο το ποίμνιο βόσκει αδιαμαρτύρητα στην έρημο την λιτότητα, ανεργία, την βαρύτατη φορολογία, την έλλειψη παιδείας, υγείας, ασφάλισης , ότι είναι παραδομένο στο έγκλημα , στους πολέμους για κάποιον φανταστικό Μπιν- Λάντεν , τότε ποτέ δεν θα κάνουν παραχωρήσεις. Οι κροίσοι έχουν όνομα και δεν είναι ο «κακός καπιταλισμός» της κ. Παπαρρήγα και του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά τα συγκεκριμένα ονόματα σε κάθε κράτος να βρούμε και να τους κάνουμε τη «ζωή πατίνι», όπως λέει και ο λαός., μέχρις να ενδώσουν.
Αλλά για να φθάσουμε σ’ αυτούς πρέπει πρώτα να ξεπετάξουμε το σάπιο, διεφθαρμένο και υπηρετικό στην ψωροελίτ πολιτικό σύστημα. Μόνον αν φύγει αυτή κατ’ επίφασιν δημοκρατική τους ασπίδα και μείνουν γυμνοί ενώπιον του λαού θα παραχωρήσουν μέρος από τα μυθώδη πλούτη τους για να σώσουν τα υπόλοιπα και τα κεφάλια τους.
Ο καιρός γαρ εγγύς.
*Αμφικτύων είναι ο Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης ,
μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com
Γράφει ο *Αμφικτύων
Μόνον αν κάνουμε τη ζωή στους δισεκατομμυριούχους μαύρη ,σ’ αυτούς που ελέγχουν τις κυβερνήσεις –μαριονέττες και την παγκόσμια οικονομία, είναι δυνατόν να επέλθει αλλαγή για την πλειονότητα. Μόνον αν σταματήσει αυτή η προκλητική , άνιση και άδικη συσσώρευση πλούτου σε ελάχιστους είναι δυνατόν να βελτιωθεί ο κόσμος. Διότι έχει παρατηρηθεί ότι από χρόνο σε χρόνο ανοίγει η ψαλίδα μεταξύ του 1% των κροίσων και του 99% των λοιπών ατόμων. Η αλματώδης αυτή αύξηση του πλούτου των κροίσων έχει ως αποτέλεσμα να στεγνώνει την πραγματική οικονομία προς μέγιστη ζημία του λαού. Επομένως πρέπει να ανατραπεί αυτή η κραυγαλέα ανισότης και να πάμε στην εποχή –όχι της ισότητος- αλλά της εποχής που το χρήμα δεν θα έχει τη σημερινή του σημασία, της συσσωρεύσεως, της προκλητικής επιδείξεως και της χρησιμοποιήσεως του ως μέσον κερδοσκοπίας. Μόνον όταν γίνει δύσκολη η ζωή της ελίτ του χρήματος θα αποφασίσουν να παραδώσουν μέρος του πλούτου τους για να βρουν και πάλι μια ήρεμη ζωή. Ποιοι όμως λογίζονται πλούσιοι; Όχι ασφαλώς αυτοί που μπορούν και αγοράζουν ένα ακριβό ρολόι , ή να πάνε το καλοκαίρι σε κάποιο νησί για διακοπές, ή έστω αυτοί που έχουν ένα εξοχικό σπιτάκι. Πλούσιοι πρέπει να λογίζονται αυτοί που δαπανούν άνω των 200.000 Ευρώ το χρόνο και μπορούν να αγοράζουν πύργους, κότερα, αεροπλάνα, σπίτια στις ακριβότερες περιοχές , να στέλνουν τα παιδιά τους στα καλύτερα σχολεία , να έχουν την καλύτερη περίθαλψη, να διαθέτουν ιδιωτική αστυνομία για ασφάλεια , να ταξιδεύουν χάριν αναψυχής σε όλο τον πλανήτη κ.ο.κ. Βέβαια και στους άλλους από 50.000 -200.000 Ε πρέπει να επιβληθεί βαρυτάτη φορολογία. Σκεφθείτε λοιπόν αν μπροστά στη βίλα του ή στο εξοχικό του Α’ ή του Β’ κροίσου συγκεντρωνετο κόσμος αποφασισμένος να του εμποδίσει την είσοδο και την έξοδο. Πόσο ασφαλής και ευτυχισμένος θα ήτο; Η αν όποτε τον συναντούσαν οι πολίτες τον προπηλάκιζαν αγρίως –όπως κάνουν τώρα στους υπηρέτες τους πολιτικούς- πόσο δυστυχισμένοι θα ήσαν; Η τέλος αν υπήρχε κάποιο πατριωτικό , λαϊκό και επαναστατικό συμβούλιο και τους υποχρέωνε ή να παραχωρήσουν μέρος της περιουσίας τους ή να εξωστρακισθούν όπως στην αρχαία Αθήνα. Τι θα προτιμούσαν. Μην νομίζετε ότι τέτοια μέτρα είναι πρωτόγνωρα στον κόσμο. Αυτά εφαρμόσθηκαν από τον Σόλωνα( 639 - 559 π.Χ.) [Ο Σόλων ήταν σημαντικός Αθηναίος νομοθέτης, φιλόσοφος, ποιητής και ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας. Ανήκε σε πλούσια και αριστοκρατική οικογένεια, η οποία καταγόταν από τη γενιά του βασιλιά της Αθήνας Κόδρου. Τα νομοθετικά μέτρα του Σόλωνα ήταν πολύ τολμηρά, αλλά και δραστικά και αντικατοπτρίζουν το μέγεθος της κρίσης που κλήθηκαν να θεραπεύσουν. Βασίζονταν στην αρχή της δίκαιης ανισότητας και όχι της απόλυτης ισότητας, ενώ επιδίωκαν να αποτρέψουν την εμφύλια διαμάχη και τη διάλυση της πολιτικής κοινότητας της Αθήνας διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική συνοχή , την διαστρωμάτωση και την προβολή αυτής της διαστρωμάτωσης στη νομή της εξουσίας.: Καθόρισε τα αξιώματα τα οποία μπορούσε κάποιος να ασκεί, με κριτήριο τη τάξη στην οποία ανήκε, και όπου κατατασσόταν βάσει του εισοδήματος του (και ειδικότερα της φοροδοτικής του ικανότητας). Ως Ταμίες μπορούσαν να υπηρετήσουν μόνο πολίτες της ανώτατης τάξης, ενώ οι πολίτες της κατώτατης τάξης είχαν μόνο δικαίωμα συμμετοχής στην εκκλησία του δήμου. (Αριστοτέλης, εκδοση 2008) Τα μέτρα του αποσκοπούσαν στην παύση της εξάρτησης των ακτημόνων από την αγροτική οικονομία, καθώς και στην ανάπτυξη του εμπορίου και της βιοτεχνίας για την απορρόφηση αυτών των ακτημόνων, τους οποίους ο Σόλων προσπάθησε και ως ένα βαθμό κατάφερε να προφυλάξει από την πλήρη εξαθλίωση. Και τότε επικρατούσε τρομερή ανισότης. Οι πλούσιοι είχαν υποθηκεύσει τα χωράφια των φτωχών και η γη δεν καλλιεργείτο. (παρόμοια κατάσταση με την σημερινή που η Τρόικα πνίγει τους μικρομεσαίους(εμπόριο, επιχειρήσεις κ.α)
Με τα μέτρα του ενισχύθηκαν οι μικρομεσαίοι αγρότες, αλλά και όσοι ασκούσαν κάποιο επάγγελμα εκτός της γεωργίας. Απαλείφθηκαν τα στεγανά της καταγωγής, που εμπόδιζαν αυτούς που πλούτιζαν από κάποιο επάγγελμα να ανέλθουν σε ανώτερες κοινωνικές τάξεις, να γίνουν πολίτες και να αναλάβουν αξιώματα.
Μέτρα επανόρθωσης (σεισάχθεια, από το σείω που σημαίνει αφαιρώ και το άχθος που σημαίνει βάρος):
κατάργησε τα υφιστάμενα χρέη ιδιωτών προς ιδιώτες και προς το δημόσιο, απελευθέρωσε όσους Αθηναίους είχαν γίνει δούλοι λόγω χρεών στην ίδια την Αθήνα και επανέφερε στην πόλη όσους εν τω μεταξύ είχαν μεταπωληθεί στο εξωτερικό. Για ξένους δούλους δεν γίνεται λόγος στις πηγές. Για να μην επαναληφθεί το φαινόμενο,
κατάργησε το δανεισμό με εγγύηση το σώμα (προσωπική ελευθερία) του δανειολήπτη και των μελών της οικογένειάς του. Είναι επίσης πιθανό ότι
αμνήστευσε τα αδικήματα που επέφεραν στέρηση πολιτικών ]Θα μου πείτε ότι τότε οι Έλληνες ήσαν πολίτες και συναισθάνοντο τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους απέναντι στην πολιτεία και τον εαυτόν τους, ενώ σήμερα είναι δούλοι του θεού, του δεσπότη, του τραπεζίτη και του μεγαλοκαρχαρία.
Να τι είπε ο Νικολά Σαρκοζί, στο Παρίσι τον Ιανουάριου 2009, ενώπιον της Άγγελας Μέρκελ, του Τόνυ Μπλερ, εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και πλήθους άλλων «επιφανών» εκπροσώπων διεθνών Οργανισμών, της πολιτικής και του επιχειρηματικού κόσμου:
«Ο χρηματιστικός καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που δίνει προτεραιότητα στον κερδοσκόπο έναντι του επιχειρηματία, στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο έναντι του παραγωγικού κεφάλαιου, στο κυκλοφορούν κεφάλαιο έναντι του κεφαλαίου ως επένδυση, στο βραχυπρόθεσμο έναντι του μακροπρόθεσμου, στους δείκτες του πλούτου έναντι του αληθινού πλούτου, με τους δείκτες να μετρούν περισσότερο από τον ίδιο τον πλούτο. Ο καθαρός χρηματιστικός καπιταλισμός είναι ένα σύστημα ανευθυνότητας και θα χρησιμοποιήσω μια ισχυρή φράση: είναι ένα σύστημα όπου η ανήθικη λογική της αγοράς δικαιολογεί τα πάντα. Είναι ένα σύστημα όπου το χρήμα πάει στο χρήμα, όπου η εργασία βλάπτεται, όπου η παραγωγή βλάπτεται, όπου η επιχειρηματικότητα βλάπτεται».
Αυτόν τον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό πρέπει να τον αλλάξουμε διαφορετικά πρέπει να εξαφανισθούμε εμείς από προσώπου της Γης. Όταν ακόμη ανεχόμαστε για πρωθυπουργό τον διορισμένο από το ΔΝΤ και την τρόικα για να λεηλατήσει τον Ελληνικό λαό και να εξαφανίσει τους μικρομεσαίους , τότε δεν υπάρχει σωτηρία. Η σημερινή φορολογία ενώ πίνει το αίμα των φτωχών και μικρομεσαίων, αφήνει ανέπαφους τους κροίσους , διότι αυτοί διορίζουν τις κυβερνήσεις και αυτοί φτιάχνουν κατά πως τους βολεύει τα φορολογικά μέτρα , τις συμβάσεις και τη διανομή της κρατικής πίττας . Επομένως ας μην αναμένουμε βελτίωση εκ των άνω , δηλαδή από την κυβέρνηση ή το κοινοβούλιο. Μόνον αν ο λαός πάρει την υπόθεση στα χέρια του και κάνει το βίο αβίωτο στους κροίσους , θα ξεπεταχτεί –κάποιος νέος «Σόλων» από αυτούς τους ισχυρούς ή τα παιδιά τους – και θα κάνει τις δέουσες μεταρρυθμίσεις στο πολιτικό , οικονομικό και κοινωνικό σύστημα που σήμερα δεν λειτουργούν και βρίσκονται σε αδιέξοδα και παρακμή. Επομένως από το Χάος θα πάμε στις αλλαγές και στην τάξη και όχι το αντίθετο. Από το Χάος θα πάμε στην Νέα Εποχή της Γνώσης και του Πολιτισμού. Και αυτό θα γίνει όταν πεισθούν οι μεγάλο-κροίσοι ότι δεν κινδυνεύουν μόνον τα υλικά τους πράγματα αλλά και η ίδια η ζωή τους. Όσο αυτοί ζουν ασφαλείς, απολαμβάνουν ανενόχλητοι τα πλούτη τους και είναι σίγουροι ότι το ποίμνιο βελάζει στο μαντρί των πολιτικών απατεώνων δεν ανησυχούν . Όσο το ποίμνιο βόσκει αδιαμαρτύρητα στην έρημο την λιτότητα, ανεργία, την βαρύτατη φορολογία, την έλλειψη παιδείας, υγείας, ασφάλισης , ότι είναι παραδομένο στο έγκλημα , στους πολέμους για κάποιον φανταστικό Μπιν- Λάντεν , τότε ποτέ δεν θα κάνουν παραχωρήσεις. Οι κροίσοι έχουν όνομα και δεν είναι ο «κακός καπιταλισμός» της κ. Παπαρρήγα και του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά τα συγκεκριμένα ονόματα σε κάθε κράτος να βρούμε και να τους κάνουμε τη «ζωή πατίνι», όπως λέει και ο λαός., μέχρις να ενδώσουν.
Αλλά για να φθάσουμε σ’ αυτούς πρέπει πρώτα να ξεπετάξουμε το σάπιο, διεφθαρμένο και υπηρετικό στην ψωροελίτ πολιτικό σύστημα. Μόνον αν φύγει αυτή κατ’ επίφασιν δημοκρατική τους ασπίδα και μείνουν γυμνοί ενώπιον του λαού θα παραχωρήσουν μέρος από τα μυθώδη πλούτη τους για να σώσουν τα υπόλοιπα και τα κεφάλια τους.
Ο καιρός γαρ εγγύς.
*Αμφικτύων είναι ο Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης ,
μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com
Εδω πλατεια Αφρικής .(Αμερικής παλιά)
Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΧΤΥΠΗΣΕ ΚΟΚΚΙΝΟ
Ντροπή και αίσχος είναι δύο μόνο από τις λέξεις που απευθύνουμε στους πολιτικάντηδες και δημαρχούληδες για την τριτοκοσμική κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή μας αλλά και γενικότερα στο κέντρο της Αθήνας. Είμαι κάτοικος της Πλ.Αμερικής ή αλλιώς Πλ. Αφρικής. Η κατάσταση εδώ έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Πέρα από την πορνεία, την εγκληματικότητα και τα ναρκωτικά πλέον προστίθεται στη λίστα και η υγιεινή. Ο χώρος της πλατειάς έχει πλέον μετατραπεί σε μια τεράστια μπουγάδα. Οι αλλοδαποί φίλοι μας πλένουν τα ρούχα τους στο σιντριβάνι που υπάρχει στην πλατεία και μετά τα δέντρα, τα κάγκελα και το γκαζόν (ότι έχει απομείνει δηλαδή…) μετατρέπονται σε απλώστρες. Δεν νομίζω ότι αυτή είναι εικόνα για μια πλατεία, εκτός κι αν εγώ είμαι περίεργη και παράλογη……
Συνεχίζω τη λίστα και θα αναφερθώ στο θέμα υγεία και αυτό έπειτα από προσωπική μου εμπειρία. Οι καλοί μας φίλοι λοιπόν έχουν κουβαλήσει μαζί τους και διάφορα ζωύφια και έντομα (πχ. κοριοί, κατσαρίδες, ψήλοι κ.λ.π.) τα οποία έχουν κατακλύσει τα σπίτια μας αλλά και εμείς οι ίδιοι να έχουμε γεμίσει τσιμπήματα με αποτέλεσμα δερματολογικές παθήσεις και μολύνσεις. Τρέξε σε γιατρούς, τρέξε για φάρμακα, τρέξε για αλοιφές, τρέξε για απολυμάνσεις……Αυτή είναι η καθημερινότητα μου αλλά και της οικογένειας μου τον τελευταίο καιρό !!!!!
Θα κλείσω λοιπόν προειδοποιώντας τους υπεύθυνους
- πολιτική ηγεσία (η οποία μόνο για τους αλλοδαπούς ξέρει να σκορπά λεφτά βλπ. κέντρα υποδοχής, τζαμιά κ.λ.π.)
- τον κ. Κακλαμάνη που χειρότερος και πιο «βρωμιάρης» δήμαρχος δεν έχει υπάρξει αλλά και
- τους ελληνάρες που για 200 και 300 ευρώ παραπάνω νοικιάζουν τα σπίτια τους σε 20 και 30 αλλοδαπούς
ότι αν δεν αλλάξει η κατάσταση σύντομα η οποία είναι επικίνδυνη πλέον για την υγεία μας θα βγούμε όλοι τους δρόμους, θα πάρουμε το νόμο στα χέρια μας και τότε δεν θα μας σταματήσει τίποτα. Ο κόσμος πλέον δεν κρατιέται άλλο. Έχει φτάσει στα όρια του και από στιγμή σε στιγμή θα ξεσπάσει και τότε θέλω να δω τι θα έχετε να μας πείτε….Το νου σας λοιπόν….
Μια απελπισμένη κάτοικος της Πλ. Αμερικής
Ντροπή και αίσχος είναι δύο μόνο από τις λέξεις που απευθύνουμε στους πολιτικάντηδες και δημαρχούληδες για την τριτοκοσμική κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή μας αλλά και γενικότερα στο κέντρο της Αθήνας. Είμαι κάτοικος της Πλ.Αμερικής ή αλλιώς Πλ. Αφρικής. Η κατάσταση εδώ έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Πέρα από την πορνεία, την εγκληματικότητα και τα ναρκωτικά πλέον προστίθεται στη λίστα και η υγιεινή. Ο χώρος της πλατειάς έχει πλέον μετατραπεί σε μια τεράστια μπουγάδα. Οι αλλοδαποί φίλοι μας πλένουν τα ρούχα τους στο σιντριβάνι που υπάρχει στην πλατεία και μετά τα δέντρα, τα κάγκελα και το γκαζόν (ότι έχει απομείνει δηλαδή…) μετατρέπονται σε απλώστρες. Δεν νομίζω ότι αυτή είναι εικόνα για μια πλατεία, εκτός κι αν εγώ είμαι περίεργη και παράλογη……
Συνεχίζω τη λίστα και θα αναφερθώ στο θέμα υγεία και αυτό έπειτα από προσωπική μου εμπειρία. Οι καλοί μας φίλοι λοιπόν έχουν κουβαλήσει μαζί τους και διάφορα ζωύφια και έντομα (πχ. κοριοί, κατσαρίδες, ψήλοι κ.λ.π.) τα οποία έχουν κατακλύσει τα σπίτια μας αλλά και εμείς οι ίδιοι να έχουμε γεμίσει τσιμπήματα με αποτέλεσμα δερματολογικές παθήσεις και μολύνσεις. Τρέξε σε γιατρούς, τρέξε για φάρμακα, τρέξε για αλοιφές, τρέξε για απολυμάνσεις……Αυτή είναι η καθημερινότητα μου αλλά και της οικογένειας μου τον τελευταίο καιρό !!!!!
Θα κλείσω λοιπόν προειδοποιώντας τους υπεύθυνους
- πολιτική ηγεσία (η οποία μόνο για τους αλλοδαπούς ξέρει να σκορπά λεφτά βλπ. κέντρα υποδοχής, τζαμιά κ.λ.π.)
- τον κ. Κακλαμάνη που χειρότερος και πιο «βρωμιάρης» δήμαρχος δεν έχει υπάρξει αλλά και
- τους ελληνάρες που για 200 και 300 ευρώ παραπάνω νοικιάζουν τα σπίτια τους σε 20 και 30 αλλοδαπούς
ότι αν δεν αλλάξει η κατάσταση σύντομα η οποία είναι επικίνδυνη πλέον για την υγεία μας θα βγούμε όλοι τους δρόμους, θα πάρουμε το νόμο στα χέρια μας και τότε δεν θα μας σταματήσει τίποτα. Ο κόσμος πλέον δεν κρατιέται άλλο. Έχει φτάσει στα όρια του και από στιγμή σε στιγμή θα ξεσπάσει και τότε θέλω να δω τι θα έχετε να μας πείτε….Το νου σας λοιπόν….
Μια απελπισμένη κάτοικος της Πλ. Αμερικής
28/8/10
Η Παγκόσμια Διακυβέρνηση Επελαύνει
Ο ευρύπρωκτος Γερμανός υπουργός εξωτερικών , Γκουΐντο Βεστερβέλε, κάλεσε την Σερβία να αντιληφθεί την πραγματικότητα για το Κόσοβο, δηλαδή, ότι απώλεσε οριστικά το Κόσοβο απ τον έλεγχό της , εάν θέλει μελλοντικά την ένταξή της στην ΕΕ.
«Είναι η πραγματικότητα, η ανεξαρτησία του Κοσόβου» τόνισε ο κίναιδος υπουργός, προς τη σερβική ηγεσία , απαιτώντας την απόσυρση του ψηφίσματος που έχει καταθέσει το Βελιγράδι στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Η «πόρτα» της ΕΕ, «πολύ δύσκολα θα ανοίξει για την Σερβία», εάν δεν αποδεχθεί προηγουμένως αυτήν την πραγματικότητα, είπε.
Η Αθέατη Παγκόσμια Διακυβέρνηση, αποφασίζει πλέον για την εδαφική ακεραιότητα των χωρών και καταργεί την εθνική ανεξαρτησία.
H επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Κάθριν Αστον ζήτησε από την Κένυα «να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της» και να συλλάβει τον πρόεδρο του Σουδάν Ομαρ ελ-Μπεσίρ, εναντίον του οποίου εκκρεμούν δύο εντάλματα σύλληψης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, με την κατηγορία της γενοκτονίας.
«Η Ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για τις εξωτερικές υποθέσεις είναι ανήσυχη από την επίσκεψη του Σουδανού προέδρου ελ Μπεσίρ στην Κένυα, μια χώρα που έχει επικυρώσει το καταστατικό της Ρώμης, την ιδρυτική συνθήκη του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου», αναφέρεται σε ανακοίνωση των υπηρεσιών της κ. Αστον.
Σπ.Χ
«Είναι η πραγματικότητα, η ανεξαρτησία του Κοσόβου» τόνισε ο κίναιδος υπουργός, προς τη σερβική ηγεσία , απαιτώντας την απόσυρση του ψηφίσματος που έχει καταθέσει το Βελιγράδι στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Η «πόρτα» της ΕΕ, «πολύ δύσκολα θα ανοίξει για την Σερβία», εάν δεν αποδεχθεί προηγουμένως αυτήν την πραγματικότητα, είπε.
Η Αθέατη Παγκόσμια Διακυβέρνηση, αποφασίζει πλέον για την εδαφική ακεραιότητα των χωρών και καταργεί την εθνική ανεξαρτησία.
H επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Κάθριν Αστον ζήτησε από την Κένυα «να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της» και να συλλάβει τον πρόεδρο του Σουδάν Ομαρ ελ-Μπεσίρ, εναντίον του οποίου εκκρεμούν δύο εντάλματα σύλληψης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, με την κατηγορία της γενοκτονίας.
«Η Ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για τις εξωτερικές υποθέσεις είναι ανήσυχη από την επίσκεψη του Σουδανού προέδρου ελ Μπεσίρ στην Κένυα, μια χώρα που έχει επικυρώσει το καταστατικό της Ρώμης, την ιδρυτική συνθήκη του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου», αναφέρεται σε ανακοίνωση των υπηρεσιών της κ. Αστον.
Σπ.Χ
Ληστεία στα Πατήσια
Τέσσερις άγνωστοι, μπήκαν το βράδυ της Παρασκευής, σε κατάστημα ψιλικών στα Πατήσια, κρατώντας μαχαίρια στα χέρια . Τραυμάτισαν τον ιδιοκτήτη του καταστήματος στο χέρι, άρπαξαν 300 ευρώ από το ταμείο αλλά και κάρτες κινητής τηλεφωνίας. Οι Ληστές επιτέθηκαν και σε πελάτισσα του καταστήματος από την οποία άρπαξαν το ποσό των 500 ευρώ.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΒΙΟΤΕΧΝΕΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΟΝ ΑΣΣΟ...
Στην ουρά για το βιβλιάριο απορίας
Μέχρι πριν από λίγους μήνες είχαν τα δικά τους καταστήματα. Σήμερα συνωστίζονται στις νομαρχίες για να πάρουν την πολυπόθητη οικονομική βοήθεια προκειμένου να καλύψουν ζωτικές ανάγκες τους και να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με την έκδοση βιβλιαρίου απορίας ή βιβλιαρίου ανασφαλίστου, όπως ονομάζεται.
Οι στατιστικές των υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας των νομαρχιών, δείχνουν, ότι οι αιτήσεις για βιβλιάρια απορίας και οικονομική βοήθεια παρουσιάζουν έντονα ανοδική τάση. Οι αιτήσεις συμπατριωτών μας για βιβλιάρια απορίας έχουν αυξηθεί φέτος κατά 30% σε σχέση με πέρσι και τα νούμερα αυξάνονται συνεχώς...
Το βιβλιάριο ανασφαλίστου , χορηγείται σε ανασφάλιστους καθώς και σε ανέργους που δεν καλύπτονται πλέον από τον ασφαλιστικό τους φορέα, υπό την προϋπόθεση ότι το εισόδημά τους δεν ξεπερνά τα 6.000 ευρώ τον χρόνο. Το βιβλιάριο απορίας ισχύει για έναν χρόνο και παρέχει στον δικαιούχο ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη. «Κάθε Τρίτη εξετάζουμε περίπου 150 αιτήσεις για βιβλιάρια ανασφαλίστου. Ο αριθμός τους αυξάνεται και η κατάσταση είναι ανησυχητική» δηλώνει στην «Espresso» η αντινομάρχης Αθηνών σε θέματα κοινωνικής προστασίας Λιλίκα Βασιλάκου.
Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία της νομαρχίας, σύμφωνα με τα οποία οι χορηγήσεις βιβλιαρίων αυξήθηκαν το 2010 κατά 29,7%, σε σχέση με πέρσι. Συγκεκριμένα, ενώ καθ' όλη τη διάρκεια του 2009 χορηγήθηκαν 14.650 βιβλιάρια, το πρώτο εξάμηνο του 2010 ανήλθαν σε περίπου 9.500. «Υπολογίζουμε ότι φέτος θα ξεπεράσουμε τα 18.000» αναφέρει η κυρία Βασιλάκου που προσθέτει ότι τα πράγματα αναμένεται να χειροτερεύσουν κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2010. Ακόμη πιο χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία από το έκτακτο οικονομικό επίδομα που χορηγείται μία φορά τον χρόνο σε ανθρώπους που δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις, όπως να πληρώσουν για στέγη. Ο αριθμός των πολιτών που έλαβαν τέτοιο επίδομα κατά το πρώτο εξάμηνο του 2010 άγγιξε τους 800, την ώρα που ολόκληρο το 2009 το αντίστοιχο νούμερο έφτασε τους 923.
Τη λέξη «ανησυχητική» χρησιμοποιεί για να περιγράψει την κατάσταση και η αντινομάρχης πρόνοιας της Θεσσαλονίκης Εύη Βασιλειάδου. Οπως αναφέρει, ο αριθμός ατόμων που έλαβαν το έκτακτο επίδομα κατά το πρώτο εξάμηνο της χρονιάς έφτασε τους 1.050, αριθμός υπερδιπλάσιος από τους περίπου 500 που πήραν το επίδομα ολόκληρο το 2009. Έντονα αυξητική τάση καταγράφεται και στα βιβλιάρια απορίας στη Θεσσαλονίκης. Το πρώτο εξάμηνο του 2010 ανήλθαν σε περίπου 13.000, έναντι 23.000 για όλο το 2009. Ανάμεσα στις προνοιακές αρμοδιότητες των νομαρχιών είναι η χορήγηση του πιστοποιητικού οικονομικής αδυναμίας. Αυτό δίνεται σε ανθρώπους που δεν μπορούν να πάρουν ούτε καν βιβλιάριο απορίας επειδή χρωστούν στον ασφαλιστικό τους φορέα και καλύπτει εφάπαξ την περίθαλψή τους σε νοσοκομείο, όχι όμως και τη φαρμακευτική αγωγή. Σύμφωνα με τις δύο αντινομάρχες, οι χορηγήσεις και αυτού του πιστοποιητικού παρουσιάζει έντονα αυξητική τάση.
Στις νομαρχίες καταφεύγουν για να εξασφαλίσουν δωρεάν ιατρική περίθαλψη κατά κύριο λόγο επαγγελματοβιοτέχνες, δηλαδή άνθρωποι του μεροκάματου που αναγκάστηκαν να κλείσουν το μαγαζί τους και έμειναν χωρίς δουλειά και ασφάλιση. Αυτό προκύπτει σαφώς από την έρευνα που πραγματοποίησε η νομαρχία της Αθήνας για το προφίλ όσων έλαβαν βιβλιάριο απορίας ή πιστοποιητικό κοινωνικής οικονομικής αδυναμίας, κατά το 2009. Συγκεκριμένα, το 68,57% των δικαιούχων είχαν ως τελευταίο ασφαλιστικό φορέα το Ταμείο Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματικών, ενώ μόλις ένας στους τέσσερις (24,57%) ήταν ασφαλισμένος του ΙΚΑ.
Η ίδια έρευνα έδωσε και άλλα ενδιαφέροντα ευρήματα σχετικά με τους ανθρώπους που βρίσκονται σε τόσο δύσκολη κατάσταση. Το 85,7% είναι Έλληνες, το 13,14% Αλβανοί, ενώ το υπόλοιπο 1,16% επιμερίζεται σε Γεωργιανούς, Ουκρανούς, Ρουμάνους κ.ά. Από ηλικιακή άποψη, το 14,86% είναι από 30 ώς 39 ετών και το 25,14% από 40 ώς 49. Το μεγαλύτερο ποσοστό καταγράφεται στις ηλικίες από 50 ώς 59 ετών, με 29,43%. Σε ό,τι αφορά την οικονομική τους κατάσταση, το 87,71% εξ αυτών δεν έχει καθόλου εισόδημα και το 6,29% δηλώνει μέχρι 2.500 ευρώ τον χρόνο.
Πηγή Espressonews.gr
Μέχρι πριν από λίγους μήνες είχαν τα δικά τους καταστήματα. Σήμερα συνωστίζονται στις νομαρχίες για να πάρουν την πολυπόθητη οικονομική βοήθεια προκειμένου να καλύψουν ζωτικές ανάγκες τους και να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με την έκδοση βιβλιαρίου απορίας ή βιβλιαρίου ανασφαλίστου, όπως ονομάζεται.
Οι στατιστικές των υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας των νομαρχιών, δείχνουν, ότι οι αιτήσεις για βιβλιάρια απορίας και οικονομική βοήθεια παρουσιάζουν έντονα ανοδική τάση. Οι αιτήσεις συμπατριωτών μας για βιβλιάρια απορίας έχουν αυξηθεί φέτος κατά 30% σε σχέση με πέρσι και τα νούμερα αυξάνονται συνεχώς...
Το βιβλιάριο ανασφαλίστου , χορηγείται σε ανασφάλιστους καθώς και σε ανέργους που δεν καλύπτονται πλέον από τον ασφαλιστικό τους φορέα, υπό την προϋπόθεση ότι το εισόδημά τους δεν ξεπερνά τα 6.000 ευρώ τον χρόνο. Το βιβλιάριο απορίας ισχύει για έναν χρόνο και παρέχει στον δικαιούχο ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη. «Κάθε Τρίτη εξετάζουμε περίπου 150 αιτήσεις για βιβλιάρια ανασφαλίστου. Ο αριθμός τους αυξάνεται και η κατάσταση είναι ανησυχητική» δηλώνει στην «Espresso» η αντινομάρχης Αθηνών σε θέματα κοινωνικής προστασίας Λιλίκα Βασιλάκου.
Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία της νομαρχίας, σύμφωνα με τα οποία οι χορηγήσεις βιβλιαρίων αυξήθηκαν το 2010 κατά 29,7%, σε σχέση με πέρσι. Συγκεκριμένα, ενώ καθ' όλη τη διάρκεια του 2009 χορηγήθηκαν 14.650 βιβλιάρια, το πρώτο εξάμηνο του 2010 ανήλθαν σε περίπου 9.500. «Υπολογίζουμε ότι φέτος θα ξεπεράσουμε τα 18.000» αναφέρει η κυρία Βασιλάκου που προσθέτει ότι τα πράγματα αναμένεται να χειροτερεύσουν κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2010. Ακόμη πιο χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία από το έκτακτο οικονομικό επίδομα που χορηγείται μία φορά τον χρόνο σε ανθρώπους που δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις, όπως να πληρώσουν για στέγη. Ο αριθμός των πολιτών που έλαβαν τέτοιο επίδομα κατά το πρώτο εξάμηνο του 2010 άγγιξε τους 800, την ώρα που ολόκληρο το 2009 το αντίστοιχο νούμερο έφτασε τους 923.
Τη λέξη «ανησυχητική» χρησιμοποιεί για να περιγράψει την κατάσταση και η αντινομάρχης πρόνοιας της Θεσσαλονίκης Εύη Βασιλειάδου. Οπως αναφέρει, ο αριθμός ατόμων που έλαβαν το έκτακτο επίδομα κατά το πρώτο εξάμηνο της χρονιάς έφτασε τους 1.050, αριθμός υπερδιπλάσιος από τους περίπου 500 που πήραν το επίδομα ολόκληρο το 2009. Έντονα αυξητική τάση καταγράφεται και στα βιβλιάρια απορίας στη Θεσσαλονίκης. Το πρώτο εξάμηνο του 2010 ανήλθαν σε περίπου 13.000, έναντι 23.000 για όλο το 2009. Ανάμεσα στις προνοιακές αρμοδιότητες των νομαρχιών είναι η χορήγηση του πιστοποιητικού οικονομικής αδυναμίας. Αυτό δίνεται σε ανθρώπους που δεν μπορούν να πάρουν ούτε καν βιβλιάριο απορίας επειδή χρωστούν στον ασφαλιστικό τους φορέα και καλύπτει εφάπαξ την περίθαλψή τους σε νοσοκομείο, όχι όμως και τη φαρμακευτική αγωγή. Σύμφωνα με τις δύο αντινομάρχες, οι χορηγήσεις και αυτού του πιστοποιητικού παρουσιάζει έντονα αυξητική τάση.
Στις νομαρχίες καταφεύγουν για να εξασφαλίσουν δωρεάν ιατρική περίθαλψη κατά κύριο λόγο επαγγελματοβιοτέχνες, δηλαδή άνθρωποι του μεροκάματου που αναγκάστηκαν να κλείσουν το μαγαζί τους και έμειναν χωρίς δουλειά και ασφάλιση. Αυτό προκύπτει σαφώς από την έρευνα που πραγματοποίησε η νομαρχία της Αθήνας για το προφίλ όσων έλαβαν βιβλιάριο απορίας ή πιστοποιητικό κοινωνικής οικονομικής αδυναμίας, κατά το 2009. Συγκεκριμένα, το 68,57% των δικαιούχων είχαν ως τελευταίο ασφαλιστικό φορέα το Ταμείο Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματικών, ενώ μόλις ένας στους τέσσερις (24,57%) ήταν ασφαλισμένος του ΙΚΑ.
Η ίδια έρευνα έδωσε και άλλα ενδιαφέροντα ευρήματα σχετικά με τους ανθρώπους που βρίσκονται σε τόσο δύσκολη κατάσταση. Το 85,7% είναι Έλληνες, το 13,14% Αλβανοί, ενώ το υπόλοιπο 1,16% επιμερίζεται σε Γεωργιανούς, Ουκρανούς, Ρουμάνους κ.ά. Από ηλικιακή άποψη, το 14,86% είναι από 30 ώς 39 ετών και το 25,14% από 40 ώς 49. Το μεγαλύτερο ποσοστό καταγράφεται στις ηλικίες από 50 ώς 59 ετών, με 29,43%. Σε ό,τι αφορά την οικονομική τους κατάσταση, το 87,71% εξ αυτών δεν έχει καθόλου εισόδημα και το 6,29% δηλώνει μέχρι 2.500 ευρώ τον χρόνο.
Πηγή Espressonews.gr
27/8/10
To «δημόσιο συμφέρον» μία πρόστυχη πολιτική πρακτική και θεωρία!
Το δημόσιο συμφέρον είναι το όχημα των πιο πρόστυχων και ιδιοτελών εξυπηρετήσεων της εξουσίας
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Συχνά, πυκνά και μονότονα όλα τα χρόνια από πολιτικούς και πολιτικάντηδες κάθε λογής εκπέμπεται η πασίγνωστη φράση: Το δημόσιο συμφέρον, το οποίο, εκ της αποστολής τους, αναλαμβάνουν να υπηρετήσουν και να υπερασπίσουν οι κάθε λογής κυβερνώντες και διοικούντες. Όμως, η κοινωνική εμπειρία της Ελλάδας των Ελλήνων Χριστιανών, φιλελεύθερων και σοσιαλιστών, αποδεικνύει το εντελώς αντίθετο. Όσο περισσότερο οι κάθε λογής εξουσιαστές διακηρύσσουν το δημόσιο συμφέρον τόσο λιγότερο το υπηρετούν.
Πάντοτε και για όλα τα θέματα οι κυβερνώντες το επικαλούνται τόσο χυδαία και τόσο προκλητικά ώστε δεν θα διστάσουν να μας πουν ότι πουλούν την Ακρόπολη για λόγους δημόσιου συμφέροντος! Το άθλιο αυτό φαινόμενο καυτηρίασα ήδη από το 1977 αναλύοντας τη διάταξη του άρθρου 102 του Συντάγματος (παράγρ. 5) του 1975, για την επιβολή πειθαρχικών ποινών κατά των δημοτικών αρχόντων.
Πάντοτε το κράτος, προκειμένου να δικαιολογήσει τις κομματικές και πολιτικές διώξεις κατά των εκλεγμένων της αυτοδιοικήσεως κρατά τη ρομφαία του δημόσιου συμφέροντος.
Τότε, καταπολεμώντας αυτή την αντιδημοκρατική πρακτική, επικαλέ¬στηκα και τούτη τη βαρύνουσα επιστημονική άποψη του αειμνήστου καθηγητού μου Φ. Βεγλερή, ο οποίος χαρακτήριζε την έννοια του δημόσιου συμφέροντος ως «ευρύτατη, ακαθόριστη και συνεπώς πολιτική» (βλ. το έργο του: «Ο δικαστικός έλεγχος της διοικήσεως», Αθήναι, 1946, σελ. 203-204).
Από τη δική του σκοπιά, ο επίσης καθηγητής μου στην Πάντειο Σχολή Μ.Στασινόπουλος, αναφερόμενος στο σοβαρό ζήτημα της διαλύσεως των δημοτικών συμβουλίων για λόγους δημοσίου συμφέροντος, έγραφε ή μάλλον έλεγε ενώπιον του Δ΄ Συνεδρίου των Πόλεων της Ελλάδας (1951) και τα εξής: «Οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος, πρέπει να ερμη¬νεύονται στενά, η δε εκτίμηση των συγκεκριμένων περιστα¬τικών... ανήκει στο Συμβούλιο της Επικρατείας...» (βλ. τη σχετική του Εισήγηση, εκδ. από Δήμο Αθηναίων, σελ. ’79-’81 και το έργο του: «Ο έλεγχος της διακριτικής εξουσίας της διοικήσεως», Αθήναι, 1939, σελ. 126-128. Στα κείμενα αυτά παρατίθενται και οι σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας: 105/1933, 280/1934, 976/1937, 2238/1953, 1167/1954 και 670/1958).
Ο γράφων, συμπεραίνοντας, έγραφε: «Είναι φανερό ότι αντικειμενικά, σαφή και αναμφισβήτητα κριτήρια για τον καθορισμό της έννοιας του δημοσίου συμφέροντος δεν υπάρχουν...» (Για το ζήτημα αυτό βλ. Π. Παπαγαρυφάλλου: «Η τοπική αυτοδιοίκηση στα πλαίσια του Συντάγματος», εκδ. ΚΕΔΚΕ, Αθήνα, 1995, σελ. 69-78).
Συνεπώς, το «δημόσιο συμφέρον», αποτελεί μία κατ’ εξοχήν πολιτική έννοια διεπομένη από άκρατο υποκειμενισμό, καθοδη¬γούμενη από το κομματικό και προσωπικό συμφέρον.
Άρα, για τον γράφοντα, όταν ακούει και διαβάζει για το γενικό, το δημόσιο συμφέρον κάνει αντίστροφη ερμηνεία και στοχάζεται μονολογώντας: Πόσα άραγε θα φάνε πάλι από τούτες ή εκείνες τις συγχωνεύσεις, τις ανταλλαγές, τις πωλήσεις, αγορές γύρω από την κρατική περιουσία.
Επιγραμματικά θα έλεγα: Το δημόσιο συμφέρον είναι το όχημα των πιο πρόστυχων και ιδιοτελών εξυπηρετήσεων της εξουσίας.
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Συχνά, πυκνά και μονότονα όλα τα χρόνια από πολιτικούς και πολιτικάντηδες κάθε λογής εκπέμπεται η πασίγνωστη φράση: Το δημόσιο συμφέρον, το οποίο, εκ της αποστολής τους, αναλαμβάνουν να υπηρετήσουν και να υπερασπίσουν οι κάθε λογής κυβερνώντες και διοικούντες. Όμως, η κοινωνική εμπειρία της Ελλάδας των Ελλήνων Χριστιανών, φιλελεύθερων και σοσιαλιστών, αποδεικνύει το εντελώς αντίθετο. Όσο περισσότερο οι κάθε λογής εξουσιαστές διακηρύσσουν το δημόσιο συμφέρον τόσο λιγότερο το υπηρετούν.
Πάντοτε και για όλα τα θέματα οι κυβερνώντες το επικαλούνται τόσο χυδαία και τόσο προκλητικά ώστε δεν θα διστάσουν να μας πουν ότι πουλούν την Ακρόπολη για λόγους δημόσιου συμφέροντος! Το άθλιο αυτό φαινόμενο καυτηρίασα ήδη από το 1977 αναλύοντας τη διάταξη του άρθρου 102 του Συντάγματος (παράγρ. 5) του 1975, για την επιβολή πειθαρχικών ποινών κατά των δημοτικών αρχόντων.
Πάντοτε το κράτος, προκειμένου να δικαιολογήσει τις κομματικές και πολιτικές διώξεις κατά των εκλεγμένων της αυτοδιοικήσεως κρατά τη ρομφαία του δημόσιου συμφέροντος.
Τότε, καταπολεμώντας αυτή την αντιδημοκρατική πρακτική, επικαλέ¬στηκα και τούτη τη βαρύνουσα επιστημονική άποψη του αειμνήστου καθηγητού μου Φ. Βεγλερή, ο οποίος χαρακτήριζε την έννοια του δημόσιου συμφέροντος ως «ευρύτατη, ακαθόριστη και συνεπώς πολιτική» (βλ. το έργο του: «Ο δικαστικός έλεγχος της διοικήσεως», Αθήναι, 1946, σελ. 203-204).
Από τη δική του σκοπιά, ο επίσης καθηγητής μου στην Πάντειο Σχολή Μ.Στασινόπουλος, αναφερόμενος στο σοβαρό ζήτημα της διαλύσεως των δημοτικών συμβουλίων για λόγους δημοσίου συμφέροντος, έγραφε ή μάλλον έλεγε ενώπιον του Δ΄ Συνεδρίου των Πόλεων της Ελλάδας (1951) και τα εξής: «Οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος, πρέπει να ερμη¬νεύονται στενά, η δε εκτίμηση των συγκεκριμένων περιστα¬τικών... ανήκει στο Συμβούλιο της Επικρατείας...» (βλ. τη σχετική του Εισήγηση, εκδ. από Δήμο Αθηναίων, σελ. ’79-’81 και το έργο του: «Ο έλεγχος της διακριτικής εξουσίας της διοικήσεως», Αθήναι, 1939, σελ. 126-128. Στα κείμενα αυτά παρατίθενται και οι σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας: 105/1933, 280/1934, 976/1937, 2238/1953, 1167/1954 και 670/1958).
Ο γράφων, συμπεραίνοντας, έγραφε: «Είναι φανερό ότι αντικειμενικά, σαφή και αναμφισβήτητα κριτήρια για τον καθορισμό της έννοιας του δημοσίου συμφέροντος δεν υπάρχουν...» (Για το ζήτημα αυτό βλ. Π. Παπαγαρυφάλλου: «Η τοπική αυτοδιοίκηση στα πλαίσια του Συντάγματος», εκδ. ΚΕΔΚΕ, Αθήνα, 1995, σελ. 69-78).
Συνεπώς, το «δημόσιο συμφέρον», αποτελεί μία κατ’ εξοχήν πολιτική έννοια διεπομένη από άκρατο υποκειμενισμό, καθοδη¬γούμενη από το κομματικό και προσωπικό συμφέρον.
Άρα, για τον γράφοντα, όταν ακούει και διαβάζει για το γενικό, το δημόσιο συμφέρον κάνει αντίστροφη ερμηνεία και στοχάζεται μονολογώντας: Πόσα άραγε θα φάνε πάλι από τούτες ή εκείνες τις συγχωνεύσεις, τις ανταλλαγές, τις πωλήσεις, αγορές γύρω από την κρατική περιουσία.
Επιγραμματικά θα έλεγα: Το δημόσιο συμφέρον είναι το όχημα των πιο πρόστυχων και ιδιοτελών εξυπηρετήσεων της εξουσίας.
Η Lazard , το εβραϊκό λόμπι και η αναδιάρθρωση χρέους
Η Lazard είναι σύμβουλος επί χρόνια στην Ελλάδα γνωρίζει καλά τις διαδικασίες συγχωνεύσεων και αναδιαρθρώσεων χρέους.
Όμως σύμφωνα με ορισμένες πηγές η κυβέρνηση ήθελε να έχει ως σύμβουλο την Lazard για δύο στρατηγικούς λόγους πέραν τους τεχνοκρατικούς.
1)Η Lazard που ανήκει στο σύστημα Rothchild που ως γνωστό αποτελούν ένα εκ των βασικών βραχιόνων του ισχυρού εβραϊκού λόμπι παγκοσμίως. Για την ιστορία τονίζεται ότι ο Rothchild συγκαταλεγόταν πάντα στην ομάδα των 300 σοφών της Σιών.
Πρόσφατα βρέθηκε στην Ελλάδα η πολιτική ηγεσία του Ισραήλ και σύμφωνα με ορισμένες πηγές η Ελλάδα ζήτησε από τον Ισραήλ να την στηρίξει καθότι το εβραϊκό λόμπι διαθέτει πανίσχυρους μηχανισμούς στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.
Ελέγχουν πέραν από πλήθος κολοσσιαίων εταιριών και τους διεθνείς ελεγκτικούς οίκους και πλειάδα funds.
2)Η Lazard θα αποτελέσει την έσχατη εναλλακτική λύση για την Ελλάδα στα θέματα αναδιάρθρωσης χρέους.
Αποτελούσε μυστικοσύμβουλο και πλέον η Lazard θα αποκτήσει και επίσημα τον ρόλο του συμβούλου.
Η επενδυτική Τράπεζα των αδελφών Lazard του Παρισιού, Lazard Brothers Bank, ανήκει στο σύστημα Rothchild.
Πλέον είναι αμερικανικών συμφερόντων και ασχολείται αυτή τη στιγμή με περισσότερες από 70 συμφωνίες που αφορούν την αναδιάρθρωση χρέους σε πάνω από 20 επιχειρηματικούς κλάδους παγκοσμίως.
Πρόσφατα παρείχε σχετικές συμβουλές στην Αργεντινή, το Εκουαδόρ και την Ακτή Ελεφαντοστού, αναφορικά με τη διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους τους, ενώ κύκλοι του ΔΝΤ αναφέρουν ότι έχει εμπλακεί και στην περίπτωση της Ουγγαρίας η οποία βρίσκεται υπό την εποπτεία του Ταμείου. Ανάμεσα στους εταιρικούς της πελάτες βρίσκεται και η DaimlerChrysler, η Lockheed Martin και η Northrop Grumman, καθώς και οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ και της Γερμανίας.
Με γραφεία που εκτείνονται σε ολόκληρο το δυτικό κόσμο, η Lazard θεωρείται ως ένας από τους πρώτους μετόχους της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, ενώ έχει αναλάβει το συμβουλευτικό μέρος της αναδιάρθρωσης χρέους εταιρειών και κρατών, συνολικού ύψους 300 δισ. δολαρίων. Μάλιστα, έχει αναλάβει πάνω από 1.000 συγχωνεύσεις και εξαγορές εταιρειών. Τα καθαρά κέρδη της το πρώτο τρίμηνο του έτους έφτασαν τα 61,4 εκατ. δολάρια.
Η Lazard δεν είναι τελείως άγνωστη στα ελληνικά δρώμενα, αφού της έχουν ανατεθεί καθήκοντα ανεξάρτητου εκτιμητή για τις προτάσεις της Γερμανικής πλευράς ως προς τον μελλοντικό βασικό ή αποκλειστικό μέτοχο των Ναυπηγείων, από το ελληνικό υπουργείο Εθνικής Άμυνας, μετά την επιτυχή της εμπλοκή στην περίπτωση της ιδιωτικοποίησης της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Η Lazard ήταν ανάμεσα και στην ομάδα συμβούλων της κυβέρνησης αναφορικά με την πώληση στοιχείων ενεργητικού του πτητικού έργου και της τεχνικής βάσης της Ολυμπιακής στη MIG.
Η παρουσία της Lazard δεν σταματά το 2009, αλλά είναι ακόμη πιο παλιά, αφού το 2008, όταν η On Telecoms βρισκόταν στην αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή, είχε αναθέσει στη Lazard να της βρει στρατηγικό επενδυτή
Πηγή http://www.bankingnews.gr
Όμως σύμφωνα με ορισμένες πηγές η κυβέρνηση ήθελε να έχει ως σύμβουλο την Lazard για δύο στρατηγικούς λόγους πέραν τους τεχνοκρατικούς.
1)Η Lazard που ανήκει στο σύστημα Rothchild που ως γνωστό αποτελούν ένα εκ των βασικών βραχιόνων του ισχυρού εβραϊκού λόμπι παγκοσμίως. Για την ιστορία τονίζεται ότι ο Rothchild συγκαταλεγόταν πάντα στην ομάδα των 300 σοφών της Σιών.
Πρόσφατα βρέθηκε στην Ελλάδα η πολιτική ηγεσία του Ισραήλ και σύμφωνα με ορισμένες πηγές η Ελλάδα ζήτησε από τον Ισραήλ να την στηρίξει καθότι το εβραϊκό λόμπι διαθέτει πανίσχυρους μηχανισμούς στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.
Ελέγχουν πέραν από πλήθος κολοσσιαίων εταιριών και τους διεθνείς ελεγκτικούς οίκους και πλειάδα funds.
2)Η Lazard θα αποτελέσει την έσχατη εναλλακτική λύση για την Ελλάδα στα θέματα αναδιάρθρωσης χρέους.
Αποτελούσε μυστικοσύμβουλο και πλέον η Lazard θα αποκτήσει και επίσημα τον ρόλο του συμβούλου.
Η επενδυτική Τράπεζα των αδελφών Lazard του Παρισιού, Lazard Brothers Bank, ανήκει στο σύστημα Rothchild.
Πλέον είναι αμερικανικών συμφερόντων και ασχολείται αυτή τη στιγμή με περισσότερες από 70 συμφωνίες που αφορούν την αναδιάρθρωση χρέους σε πάνω από 20 επιχειρηματικούς κλάδους παγκοσμίως.
Πρόσφατα παρείχε σχετικές συμβουλές στην Αργεντινή, το Εκουαδόρ και την Ακτή Ελεφαντοστού, αναφορικά με τη διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους τους, ενώ κύκλοι του ΔΝΤ αναφέρουν ότι έχει εμπλακεί και στην περίπτωση της Ουγγαρίας η οποία βρίσκεται υπό την εποπτεία του Ταμείου. Ανάμεσα στους εταιρικούς της πελάτες βρίσκεται και η DaimlerChrysler, η Lockheed Martin και η Northrop Grumman, καθώς και οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ και της Γερμανίας.
Με γραφεία που εκτείνονται σε ολόκληρο το δυτικό κόσμο, η Lazard θεωρείται ως ένας από τους πρώτους μετόχους της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, ενώ έχει αναλάβει το συμβουλευτικό μέρος της αναδιάρθρωσης χρέους εταιρειών και κρατών, συνολικού ύψους 300 δισ. δολαρίων. Μάλιστα, έχει αναλάβει πάνω από 1.000 συγχωνεύσεις και εξαγορές εταιρειών. Τα καθαρά κέρδη της το πρώτο τρίμηνο του έτους έφτασαν τα 61,4 εκατ. δολάρια.
Η Lazard δεν είναι τελείως άγνωστη στα ελληνικά δρώμενα, αφού της έχουν ανατεθεί καθήκοντα ανεξάρτητου εκτιμητή για τις προτάσεις της Γερμανικής πλευράς ως προς τον μελλοντικό βασικό ή αποκλειστικό μέτοχο των Ναυπηγείων, από το ελληνικό υπουργείο Εθνικής Άμυνας, μετά την επιτυχή της εμπλοκή στην περίπτωση της ιδιωτικοποίησης της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Η Lazard ήταν ανάμεσα και στην ομάδα συμβούλων της κυβέρνησης αναφορικά με την πώληση στοιχείων ενεργητικού του πτητικού έργου και της τεχνικής βάσης της Ολυμπιακής στη MIG.
Η παρουσία της Lazard δεν σταματά το 2009, αλλά είναι ακόμη πιο παλιά, αφού το 2008, όταν η On Telecoms βρισκόταν στην αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή, είχε αναθέσει στη Lazard να της βρει στρατηγικό επενδυτή
Πηγή http://www.bankingnews.gr
26/8/10
Ελλάς-Τουρκία φιλία, Ελλάς-Ισραήλ συμμαχία (Κ. Μπετινάκης)
Η αποδεδειγμένη ανικανότητα του ελληνικού κράτους να υπερασπιστεί το ελληνικό έθνος – δηλαδή να επιτελέσει την κατ΄εξοχήν αποστολή του – συνιστά τον ανησυχητικότερο οιωνό για το μέλλον. (Παναγιώτης Κονδύλης – Θεωρία του Πολέμου -επίμετρο).
Το διεθνές άδικό και η πολιτική ανικανότητα σύμμαχοι εναντίον της χώρας
http://www.styx.gr
Δύο ήταν οι μέχρι τώρα φαντασμαγορικές αλλά εξόχως αμφιλεγόμενες κινήσεις στην σκακιέρα της εξωτερικής πολιτικής του πρωθυπουργού. Οι προσκλήσεις των πρωθυπουργών της Τουρκίας και του Ισραήλ να έρθουν στην χώρα.
Οι δύο αυτές επισκέψεις που έγιναν σε διάστημα λίγων μηνών, δείχνουν ότι:
1. Παρά την ρητορική περί φιλικών σχέσεων με την Τουρκία στο πίσω μέρος του μυαλού μας υπάρχει το «εχθρός του εχθρού μας φίλος μας».
2. Αναμφίβολα ήταν υπαγορευμένες άνωθεν κινήσεις, διότι σε μια εποχή οικονομικής δυσπραγίας δεν φωνάζεις τον γείτονα που υπεραμύνεται του «casus belli» για συμφωνίες.
3. Όταν ο πρωθυπουργός του Ισραήλ είναι ανεπιθύμητο πρόσωπο λόγω της ιμπεριαλιστικής πολιτικής του στο Παλαιστινιακό, δεν του δίνεις πολιτικό διέξοδο, χωρίς ουσιαστικά ανταλλάγματα.
Η πρόσκληση ασμένως του Ισραηλινού πρωθυπουργού, σε μία εποχή που οι σχέσεις του ταραξία της Μέσης Ανατολής, με την Τουρκία βρίσκεται στο ναδίρ, θεωρήθηκε μια διπλωματική απάντηση στις στρατιωτικές σχέσεις της Τουρκίας με την Αλβανία και τα Σκόπια.
«Η εισβολή στην Κύπρο δεν προκλήθηκε με κανένα τρόπο από ένα πραξικόπημα για την Ένωση του νησιού με την Ελλάδα, αλλά ήταν αποτέλεσμα της ιδιοτροπίας του Χένρι Κίσιντζερ που κινητοποίησε ακόμα και ισραηλινά κατασκοπευτικά πλοία εναντίον των Ελληνοκυπρίων», γράφει ο Άρνολντ Σέρμαν στο βιβλίο του «Στο κατώφλι του Χάους - Βαλκανική πραγματικότητα».
Στο «ΒΗΜΑ», είχε δημοσιευθεί πριν αρκετά χρόνια ότι στο ΝΑΤΟ «είχε πραγματοποιηθεί άσκηση επί χάρτου, που αφορούσε τη Δυτική Θράκη και στην οποία δεν είχαν κληθεί να πάρουν μέρος οι αντιπρόσωποι των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Το ΝΑΤΟ, βέβαια έσπευσε να διαψεύσει το πολεμικό σενάριο που ήθελε τους Μουσουλμάνους να εξεγείρονται μαζικά σε σημεία κοντά στα ελληνο-τουρκικά σύνορα και θα τους δινόταν ανεξαρτησία -τύπου Κοσσυφοπεδίου.
Παρά τις πρόσφατες οβερτούρες φιλίας, ουδεμία διαβεβαίωση δόθηκε πως η Ελλάδα έχει πάψει να θεωρείται «ο επίμονος εχθρός μισής χιλιετηρίδας και πλέον μεγαλείου της Τουρκίας», όπως κατ’ επανάληψη έχει ειπωθεί από επίσημα τουρκικά χείλη. Ούτε έχει αρθεί επισήμως παρά τα γλυκανάλατα λόγια και τις περιστασιακές δηλώσεις γειτονικής αγάπης, η αμφισβήτηση, ότι στη συνείδηση των Τούρκων, τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και η Δυτική Θράκη, αποτελούν «αμφισβητούμενα εδάφη». Χωρίς να παραμερισθεί η άλλη μεγάλη διεθνής αδικία –το Κυπριακό.
Η τουρκική θέση, συμπεριλαμβανομένης και της ρητής απειλής να χρησιμοποιήσει τις στρατιωτικές δυνάμεις της εναντίον της Ελλάδας στην περίπτωση που αυτή επεξέτεινε πραγματικά τα της χωρικά ύδατα, θυμίζει σόφισμα, που δεν είναι αποδεκτό σε διεθνές δικαστήριο: «Η τουρκική χερσαία μάζα εκτείνεται προς τα δυτικά του Αιγαίου, σε πλήρη αρμονία με την αντίληψη της φυσικής επέκτασης. Αυτή η επέκταση της χερσαίας μάζας της Ανατολίας, έχει από κάθε άποψη όλα τα χαρακτηριστικά της χερσονήσου της Ανατολίας».
Μη περιμένουν οι υπεραισιόδοξοι δικαστική επίλυση του προβλήματος, διότι όπως έχει δηλωθεί σαφώς από το Διεθνές Δικαστήριο, «η οριοθέτηση (επάκτιο όριο) θα επιτευχθεί μέσω συμφωνίας η οποία θα στηρίζεται στις αρχές της αμεροληψίας και αφού ληφθούν υπόψη όλα τα σχετικά στοιχεία».
Η Τουρκία έχει ενστερνιστεί πλήρως την άποψη αυτή, η οποία στην πραγματικότητα επέχει ισχύ διεθνούς νόμου.
Ακόμα και σε ελληνική προσφυγή, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, με καθυστέρηση δεκαέξι χρόνων, απάντησε τελικά στην διαμάχη των δύο κρατών για τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, καλώντας τα δύο μέρη να διαπραγματευθούν με καλή πίστη, αφού παραδέχτηκε ότι πράγματι υπήρχαν διαφορές. Δύο χρόνια αργότερα, το Διεθνές Δικαστήριο είχε αποφανθεί ότι στην πραγματικότητα δεν είχε δικαιοδοσία, αλλά θα μπορούσε –εάν και τα δύο κράτη προσέφευγαν- να βγάλει συμβιβαστική απόφαση».
Το ζήτημα στο Αιγαίο, όμως είναι αδιαπραγμάτευτο πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Η Ελλάδα έχει όλο το δίκαιο μια και εφαρμόζει κανόνες και μέτρα παραδεκτά σχεδόν παντού στον κόσμο.
Η πολιτική που εφαρμόζει ο Παπανδρέου ο μικρός, χωρίς να έχει κατορθώσει να επιλύσει το κυριότερο εσωτερικό πρόβλημα, που είναι η γενική φοροδιαφυγή και ο απίστευτα υψηλός βαθμός διαφθοράς και πολιτικής ευνοιοκρατίας δημιουργεί επιπρόσθετες ανησυχίες, μια και χειρίζεται ζωτικής σημασίας εξωτερικά προβλήματα.
Όπως είναι οι κίνδυνοι που εγκυμονεί «ένα κράτος «Μακεδονία», γειτονικό με μια επαρχία «Μακεδονία», κάτι που οι ξένοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.
Η ανίκανη και όχι απλώς κακή διακυβέρνηση από την κυβέρνηση, απειλεί να καταστεί η κακή μοίρα της χώρας, και να οδηγήσει σε μαζική πολιτική απάθεια.
Αλλά μήπως αυτές οι οδηγίες του έχουν δοθεί;
Η επιστροφή του πληθωρισμού, σε συνδυασμό με το φάσμα της μεγάλης ανεργίας, το τεράστιο εθνικό χρέος και οι ταπεινώσεις από ΔΝΤ και Βρυξέλλες δημιουργούν επιπρόσθετες ανησυχίες για την εθνική ακεραιότητα.
«Δεν υπάρχει ούτε ένα κράτος στην Ευρώπη, που να υφίσταται το ίδιο καθεστώς σκληρού και λεπτομερούς ελέγχου, στο οποίο επιβάλλει την Ελλάδα η Ευρωπαϊκή Ένωση». (Η φράση αυτή περιέχεται στο βιβλίο «Στο κατώφλι του Χάους - Βαλκανική πραγματικότητα», του Αμερικανού δημοσιογράφου Άρνολντ Σέρμαν, και αναφέρεται στα 1994…) Γράφει ακόμα:
«Πάλι το Μάιο του 1994, όταν η Ελλάδα ήρε τους νομισματικούς περιορισμούς, οι διεθνείς τράπεζες οργανώθηκαν για να υπονομεύσουν την δραχμή. Άσχετα πόσο σφιχτό είναι το πρόγραμμα οικονομικής μεταρρύθμισης, η εχθρότητα εναντίον των Ελλήνων αυξάνεται και στη Βόννη και την Ουάσιγκτον»
Κι όμως αυτά ακριβώς τα συμφέροντα ήρθε να εξυπηρετήσει ο Παπανδρέου ο μικρός, αφού άλλωστε προετοίμασε το κλίμα με τις δηλώσεις του, αμέσως μετά τις εκλογές.
Όσο για τους χειρισμούς της Εξωτερικής μας πολιτικής, επαφιέμεθα στα στιβαρά χέρια του Δρούτσα.
Το διεθνές άδικό και η πολιτική ανικανότητα σύμμαχοι εναντίον της χώρας
http://www.styx.gr
Δύο ήταν οι μέχρι τώρα φαντασμαγορικές αλλά εξόχως αμφιλεγόμενες κινήσεις στην σκακιέρα της εξωτερικής πολιτικής του πρωθυπουργού. Οι προσκλήσεις των πρωθυπουργών της Τουρκίας και του Ισραήλ να έρθουν στην χώρα.
Οι δύο αυτές επισκέψεις που έγιναν σε διάστημα λίγων μηνών, δείχνουν ότι:
1. Παρά την ρητορική περί φιλικών σχέσεων με την Τουρκία στο πίσω μέρος του μυαλού μας υπάρχει το «εχθρός του εχθρού μας φίλος μας».
2. Αναμφίβολα ήταν υπαγορευμένες άνωθεν κινήσεις, διότι σε μια εποχή οικονομικής δυσπραγίας δεν φωνάζεις τον γείτονα που υπεραμύνεται του «casus belli» για συμφωνίες.
3. Όταν ο πρωθυπουργός του Ισραήλ είναι ανεπιθύμητο πρόσωπο λόγω της ιμπεριαλιστικής πολιτικής του στο Παλαιστινιακό, δεν του δίνεις πολιτικό διέξοδο, χωρίς ουσιαστικά ανταλλάγματα.
Η πρόσκληση ασμένως του Ισραηλινού πρωθυπουργού, σε μία εποχή που οι σχέσεις του ταραξία της Μέσης Ανατολής, με την Τουρκία βρίσκεται στο ναδίρ, θεωρήθηκε μια διπλωματική απάντηση στις στρατιωτικές σχέσεις της Τουρκίας με την Αλβανία και τα Σκόπια.
«Η εισβολή στην Κύπρο δεν προκλήθηκε με κανένα τρόπο από ένα πραξικόπημα για την Ένωση του νησιού με την Ελλάδα, αλλά ήταν αποτέλεσμα της ιδιοτροπίας του Χένρι Κίσιντζερ που κινητοποίησε ακόμα και ισραηλινά κατασκοπευτικά πλοία εναντίον των Ελληνοκυπρίων», γράφει ο Άρνολντ Σέρμαν στο βιβλίο του «Στο κατώφλι του Χάους - Βαλκανική πραγματικότητα».
Στο «ΒΗΜΑ», είχε δημοσιευθεί πριν αρκετά χρόνια ότι στο ΝΑΤΟ «είχε πραγματοποιηθεί άσκηση επί χάρτου, που αφορούσε τη Δυτική Θράκη και στην οποία δεν είχαν κληθεί να πάρουν μέρος οι αντιπρόσωποι των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Το ΝΑΤΟ, βέβαια έσπευσε να διαψεύσει το πολεμικό σενάριο που ήθελε τους Μουσουλμάνους να εξεγείρονται μαζικά σε σημεία κοντά στα ελληνο-τουρκικά σύνορα και θα τους δινόταν ανεξαρτησία -τύπου Κοσσυφοπεδίου.
Παρά τις πρόσφατες οβερτούρες φιλίας, ουδεμία διαβεβαίωση δόθηκε πως η Ελλάδα έχει πάψει να θεωρείται «ο επίμονος εχθρός μισής χιλιετηρίδας και πλέον μεγαλείου της Τουρκίας», όπως κατ’ επανάληψη έχει ειπωθεί από επίσημα τουρκικά χείλη. Ούτε έχει αρθεί επισήμως παρά τα γλυκανάλατα λόγια και τις περιστασιακές δηλώσεις γειτονικής αγάπης, η αμφισβήτηση, ότι στη συνείδηση των Τούρκων, τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και η Δυτική Θράκη, αποτελούν «αμφισβητούμενα εδάφη». Χωρίς να παραμερισθεί η άλλη μεγάλη διεθνής αδικία –το Κυπριακό.
Η τουρκική θέση, συμπεριλαμβανομένης και της ρητής απειλής να χρησιμοποιήσει τις στρατιωτικές δυνάμεις της εναντίον της Ελλάδας στην περίπτωση που αυτή επεξέτεινε πραγματικά τα της χωρικά ύδατα, θυμίζει σόφισμα, που δεν είναι αποδεκτό σε διεθνές δικαστήριο: «Η τουρκική χερσαία μάζα εκτείνεται προς τα δυτικά του Αιγαίου, σε πλήρη αρμονία με την αντίληψη της φυσικής επέκτασης. Αυτή η επέκταση της χερσαίας μάζας της Ανατολίας, έχει από κάθε άποψη όλα τα χαρακτηριστικά της χερσονήσου της Ανατολίας».
Μη περιμένουν οι υπεραισιόδοξοι δικαστική επίλυση του προβλήματος, διότι όπως έχει δηλωθεί σαφώς από το Διεθνές Δικαστήριο, «η οριοθέτηση (επάκτιο όριο) θα επιτευχθεί μέσω συμφωνίας η οποία θα στηρίζεται στις αρχές της αμεροληψίας και αφού ληφθούν υπόψη όλα τα σχετικά στοιχεία».
Η Τουρκία έχει ενστερνιστεί πλήρως την άποψη αυτή, η οποία στην πραγματικότητα επέχει ισχύ διεθνούς νόμου.
Ακόμα και σε ελληνική προσφυγή, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, με καθυστέρηση δεκαέξι χρόνων, απάντησε τελικά στην διαμάχη των δύο κρατών για τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, καλώντας τα δύο μέρη να διαπραγματευθούν με καλή πίστη, αφού παραδέχτηκε ότι πράγματι υπήρχαν διαφορές. Δύο χρόνια αργότερα, το Διεθνές Δικαστήριο είχε αποφανθεί ότι στην πραγματικότητα δεν είχε δικαιοδοσία, αλλά θα μπορούσε –εάν και τα δύο κράτη προσέφευγαν- να βγάλει συμβιβαστική απόφαση».
Το ζήτημα στο Αιγαίο, όμως είναι αδιαπραγμάτευτο πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Η Ελλάδα έχει όλο το δίκαιο μια και εφαρμόζει κανόνες και μέτρα παραδεκτά σχεδόν παντού στον κόσμο.
Η πολιτική που εφαρμόζει ο Παπανδρέου ο μικρός, χωρίς να έχει κατορθώσει να επιλύσει το κυριότερο εσωτερικό πρόβλημα, που είναι η γενική φοροδιαφυγή και ο απίστευτα υψηλός βαθμός διαφθοράς και πολιτικής ευνοιοκρατίας δημιουργεί επιπρόσθετες ανησυχίες, μια και χειρίζεται ζωτικής σημασίας εξωτερικά προβλήματα.
Όπως είναι οι κίνδυνοι που εγκυμονεί «ένα κράτος «Μακεδονία», γειτονικό με μια επαρχία «Μακεδονία», κάτι που οι ξένοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.
Η ανίκανη και όχι απλώς κακή διακυβέρνηση από την κυβέρνηση, απειλεί να καταστεί η κακή μοίρα της χώρας, και να οδηγήσει σε μαζική πολιτική απάθεια.
Αλλά μήπως αυτές οι οδηγίες του έχουν δοθεί;
Η επιστροφή του πληθωρισμού, σε συνδυασμό με το φάσμα της μεγάλης ανεργίας, το τεράστιο εθνικό χρέος και οι ταπεινώσεις από ΔΝΤ και Βρυξέλλες δημιουργούν επιπρόσθετες ανησυχίες για την εθνική ακεραιότητα.
«Δεν υπάρχει ούτε ένα κράτος στην Ευρώπη, που να υφίσταται το ίδιο καθεστώς σκληρού και λεπτομερούς ελέγχου, στο οποίο επιβάλλει την Ελλάδα η Ευρωπαϊκή Ένωση». (Η φράση αυτή περιέχεται στο βιβλίο «Στο κατώφλι του Χάους - Βαλκανική πραγματικότητα», του Αμερικανού δημοσιογράφου Άρνολντ Σέρμαν, και αναφέρεται στα 1994…) Γράφει ακόμα:
«Πάλι το Μάιο του 1994, όταν η Ελλάδα ήρε τους νομισματικούς περιορισμούς, οι διεθνείς τράπεζες οργανώθηκαν για να υπονομεύσουν την δραχμή. Άσχετα πόσο σφιχτό είναι το πρόγραμμα οικονομικής μεταρρύθμισης, η εχθρότητα εναντίον των Ελλήνων αυξάνεται και στη Βόννη και την Ουάσιγκτον»
Κι όμως αυτά ακριβώς τα συμφέροντα ήρθε να εξυπηρετήσει ο Παπανδρέου ο μικρός, αφού άλλωστε προετοίμασε το κλίμα με τις δηλώσεις του, αμέσως μετά τις εκλογές.
Όσο για τους χειρισμούς της Εξωτερικής μας πολιτικής, επαφιέμεθα στα στιβαρά χέρια του Δρούτσα.
Οι Τράπεζες σκορπούν τον Θάνατο
Πανδημία αυτοκτονιών
Σε απόγνωση φτάνουν οι περισσότεροι πολίτες. Συγκλονισμένη η κοινωνία της Λαμίας πληροφορήθηκε την αυτοκτονία 59χρονου συνταξιούχου στρατιωτικού.
Ο γιος του,αττόχειρα, επιχειρηματίας στη Λαμία, λίγο μετά τις 3 το μεσημέρι, πήγε στην αποθήκη, που διατηρούσε επί της Λεωφόρου Αθηνών, και αντίκρυσε την τον πατέρα του κρεμασμένο.
Ο 59χρονος άφησε 3 σημειώματα στην οικογένειά του, στα οποία εξηγεί τους λόγους, που τον οδήγησαν στην αυτοκτονία. Οι λόγοι είναι οικονομικοί.
Όσοι γνώριζαν τον 59χρονο δεν μπορούν να πιστέψουν ότι έβαλε τέλος στη ζωή του, αφού όλοι κάνουν λόγο για άνθρωπο κοινωνικό, δραστήριο, γεμάτο ζωή, που σε καμιά περίπτωση δεν σου έδινε την εντύπωση, ότι μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο.
Την Τρίτη το πρωί άλλο ένας άνδρας, 35χρονών, ελεύθερος επαγγελματίας πατέρας τριών ανήλικων παιδιών από την Κρήτη, αυτοκτώνησε χρησιμοποιώντας ένα κυνηγετικό όπλο.λόγω οικονομικών προβλημάτων και χρεών προς τις τράπεζες.
Τον αυτόχειρα , εντόπισε ο αδερφός του γύρω στις 12 το μεσημέρι σε αγροτική περιοχή, έξω από ένα τροχόσπιτο της οικογένειάς του.
Απαρηγόρητοι οι συγγενείς του και άτομα που τον γνώριζαν έλεγαν χθες είχε πάρει δάνειο για να χτίσει σπίτι και για την αγορά αυτοκινήτου. Όλοι πάντως ανέφεραν πως επρόκειτο για ένα πολύ καλό παιδί, ιδιαίτερα εργατικό που εργαζόταν σκληρά για να μην στερηθούν τίποτα τα παιδιά του.
Δελτίο των 11
Σε απόγνωση φτάνουν οι περισσότεροι πολίτες. Συγκλονισμένη η κοινωνία της Λαμίας πληροφορήθηκε την αυτοκτονία 59χρονου συνταξιούχου στρατιωτικού.
Ο γιος του,αττόχειρα, επιχειρηματίας στη Λαμία, λίγο μετά τις 3 το μεσημέρι, πήγε στην αποθήκη, που διατηρούσε επί της Λεωφόρου Αθηνών, και αντίκρυσε την τον πατέρα του κρεμασμένο.
Ο 59χρονος άφησε 3 σημειώματα στην οικογένειά του, στα οποία εξηγεί τους λόγους, που τον οδήγησαν στην αυτοκτονία. Οι λόγοι είναι οικονομικοί.
Όσοι γνώριζαν τον 59χρονο δεν μπορούν να πιστέψουν ότι έβαλε τέλος στη ζωή του, αφού όλοι κάνουν λόγο για άνθρωπο κοινωνικό, δραστήριο, γεμάτο ζωή, που σε καμιά περίπτωση δεν σου έδινε την εντύπωση, ότι μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο.
Την Τρίτη το πρωί άλλο ένας άνδρας, 35χρονών, ελεύθερος επαγγελματίας πατέρας τριών ανήλικων παιδιών από την Κρήτη, αυτοκτώνησε χρησιμοποιώντας ένα κυνηγετικό όπλο.λόγω οικονομικών προβλημάτων και χρεών προς τις τράπεζες.
Τον αυτόχειρα , εντόπισε ο αδερφός του γύρω στις 12 το μεσημέρι σε αγροτική περιοχή, έξω από ένα τροχόσπιτο της οικογένειάς του.
Απαρηγόρητοι οι συγγενείς του και άτομα που τον γνώριζαν έλεγαν χθες είχε πάρει δάνειο για να χτίσει σπίτι και για την αγορά αυτοκινήτου. Όλοι πάντως ανέφεραν πως επρόκειτο για ένα πολύ καλό παιδί, ιδιαίτερα εργατικό που εργαζόταν σκληρά για να μην στερηθούν τίποτα τα παιδιά του.
Δελτίο των 11
ΟΙ ΑΣΥΝΗΔΗΤΟΙ ΠΟΤΙΖΟΥΝ ΜΕ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ
Στεφανοβίκι Μαγνησίας. Η έδρα της αεροπορίας στρατού.
Το σύμβολο ντροπής για το ΠΑΣΟΚ των Σημιτοπάγκαλων, αναγορεύεται σε σύμβολο αίσχους για το ΠΑΣΟΚ του JEFFREY. του Βενιζέλου και του λοιπού επικίνδυνου θίασου που υποτίθεται ότι κυβερνά αυτόν τον τόπο.
Εκεί που κανονικά θα έπρεπε να υποκλίνονται οι γόνοι του Παγκαλοσημιτικού ενδοτισμού αναζητώντας τη λύτρωση για την προδοσία και το γκριζάρισμα του Αιγαίου.
Και όμως, σ αυτή τη μονάδα οι σύγχρονοι εκχωρητές της εθνικής μας ανεξαρτησίας ποτίζουν με δηλητήριο και εγκληματική ανευθυνότητα τα στρατευμένα παιδιά της Ελλάδας, αδιαφορώντας εντελώς για τις ολέθριες συνέπειες.
Οι αναλύσεις που έγιναν μόλις την περασμένη εβδομάδα στο νερό με το οποίο καλύπτονται οι ανάγκες των στρατευμένων ήταν σαφείς.
Το νερό της μονάδας έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αρσενικό.
Σε μια ουσία δηλαδή που δρα σωρευτικά και επιβαρύνει επικίνδυνα τον ανθρώπινο οργανισμό.
Η χρήσεις γης στην ευρύτερη περιοχή δικαιολογούν απόλυτα αυτά τα ευρήματα.
Το νερό της μονάδας είναι κατάλληλο αποκλειστικά και μόνο για τα καζανάκια της τουαλέτας.
Κι όμως.
Το αυτί των ανεύθυνων δολοφόνων της πολιτικής ηγεσίας δεν ίδρωσε.
Κανένα μέτρο δεν πάρθηκε.
Καμία αλλαγή δε φρόντισαν να υπάρξει.
Καμιά έκτακτη μέριμνα δεν ελήφθη από τους πολιτικούς εγκληματίες που κυβερνούν αυτόν τον τόπο.
Το νερό του θανάτου συνεχίζει να χρησιμοποιείται ανεξέλεγκτα στα μαγειρεία και τις λοιπές χρήσεις του στρατοπέδου της αεροπορίας στρατού.
Ανεύθυνοι δολοφόνοι.
Δώστε άμεσα στη δημοσιότητα το πόρισμα των εργαστηριακών εξετάσεων για το νερό της μονάδας.
Ενημερώστε άμεσα τους γονείς και τα στρατευμένα παιδιά που υπηρετούν στη συγκεκριμένη μονάδα, για τα μέτρα που πήρατε, και κυρίως για κείνα που δεν πήρατε.
Κλείστε άμεσα τους διακόπτες του θανάτου με τους οποίους τροφοδοτείτε ανεξέλεγκτα το στρατόπεδο στο Στεφανοβίκι.
Η ευθύνη σας πλέον δε διαχέεται στη γενικότερη υπηρεσιακή αδιαφορία και γραφειοκρατία.
Η εγκληματική σας ευθύνη σας βαρύνει προσωπικά.
Προσωπικά θα σας βαρύνουν και οι συνέπειες.
Και αυτές οι συνέπειες είναι εγκληματικές. Για το ομαδικό έγκλημα που πράττετε εν πλήρει συνειδήσει και γι αυτό θα κριθείτε την επόμενη περίοδο ανεύθυνοι δολοφόνοι.
Δελτιο των 11
Το σύμβολο ντροπής για το ΠΑΣΟΚ των Σημιτοπάγκαλων, αναγορεύεται σε σύμβολο αίσχους για το ΠΑΣΟΚ του JEFFREY. του Βενιζέλου και του λοιπού επικίνδυνου θίασου που υποτίθεται ότι κυβερνά αυτόν τον τόπο.
Εκεί που κανονικά θα έπρεπε να υποκλίνονται οι γόνοι του Παγκαλοσημιτικού ενδοτισμού αναζητώντας τη λύτρωση για την προδοσία και το γκριζάρισμα του Αιγαίου.
Και όμως, σ αυτή τη μονάδα οι σύγχρονοι εκχωρητές της εθνικής μας ανεξαρτησίας ποτίζουν με δηλητήριο και εγκληματική ανευθυνότητα τα στρατευμένα παιδιά της Ελλάδας, αδιαφορώντας εντελώς για τις ολέθριες συνέπειες.
Οι αναλύσεις που έγιναν μόλις την περασμένη εβδομάδα στο νερό με το οποίο καλύπτονται οι ανάγκες των στρατευμένων ήταν σαφείς.
Το νερό της μονάδας έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αρσενικό.
Σε μια ουσία δηλαδή που δρα σωρευτικά και επιβαρύνει επικίνδυνα τον ανθρώπινο οργανισμό.
Η χρήσεις γης στην ευρύτερη περιοχή δικαιολογούν απόλυτα αυτά τα ευρήματα.
Το νερό της μονάδας είναι κατάλληλο αποκλειστικά και μόνο για τα καζανάκια της τουαλέτας.
Κι όμως.
Το αυτί των ανεύθυνων δολοφόνων της πολιτικής ηγεσίας δεν ίδρωσε.
Κανένα μέτρο δεν πάρθηκε.
Καμία αλλαγή δε φρόντισαν να υπάρξει.
Καμιά έκτακτη μέριμνα δεν ελήφθη από τους πολιτικούς εγκληματίες που κυβερνούν αυτόν τον τόπο.
Το νερό του θανάτου συνεχίζει να χρησιμοποιείται ανεξέλεγκτα στα μαγειρεία και τις λοιπές χρήσεις του στρατοπέδου της αεροπορίας στρατού.
Ανεύθυνοι δολοφόνοι.
Δώστε άμεσα στη δημοσιότητα το πόρισμα των εργαστηριακών εξετάσεων για το νερό της μονάδας.
Ενημερώστε άμεσα τους γονείς και τα στρατευμένα παιδιά που υπηρετούν στη συγκεκριμένη μονάδα, για τα μέτρα που πήρατε, και κυρίως για κείνα που δεν πήρατε.
Κλείστε άμεσα τους διακόπτες του θανάτου με τους οποίους τροφοδοτείτε ανεξέλεγκτα το στρατόπεδο στο Στεφανοβίκι.
Η ευθύνη σας πλέον δε διαχέεται στη γενικότερη υπηρεσιακή αδιαφορία και γραφειοκρατία.
Η εγκληματική σας ευθύνη σας βαρύνει προσωπικά.
Προσωπικά θα σας βαρύνουν και οι συνέπειες.
Και αυτές οι συνέπειες είναι εγκληματικές. Για το ομαδικό έγκλημα που πράττετε εν πλήρει συνειδήσει και γι αυτό θα κριθείτε την επόμενη περίοδο ανεύθυνοι δολοφόνοι.
Δελτιο των 11
Πακτωλός ευρώ στα κόμματα
«Στα 68 εκατομμύρια ανήλθε το ποσό της κρατικής επιχορήγησης για το 2009 χωρίς να υπολογίζονται οι έκτακτες χορηγίες»
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Ένα και μόνο σχόλιο: Αφού ο πιθηκοποιημένος πολιτικά «κυρίαρχος» λαός τα δέχεται όλα, καλά να του κάνουν
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Ένα και μόνο σχόλιο: Αφού ο πιθηκοποιημένος πολιτικά «κυρίαρχος» λαός τα δέχεται όλα, καλά να του κάνουν
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΗΦΟΡΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΤΟΣ
ΑΡΙΣΤΕΡΟΣΤΡΟΦΟΙ ΑΒΑΝΤΑΔΟΡΟΙ ΓΙΑ ΔΕΞΙΟΣΤΡΟΦΑ ΦΑΣΚΕΛΑ
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_9534.html
Ήταν τότε - στις 27 Ιουνίου του 2010...
Ήταν τότε που ο Κουβέλης έκανε την (μια ακόμα) γιαλατζή επανάστασή του....
Ήταν τότε που εμείς γράφαμε: «Κανείς προφανώς δεν τους είπε (ή κανέναν δεν άκουγαν όταν τους φώναζε) πως το πρόβλημα αυτής της κοινωνίας, δεν είναι η ποσότητα των παραμάγαζων της «Αριστεράς», αλλά η ουσιαστική εναλλακτική πολιτική πρόταση ανατροπής και δράσης, που θα αλλάξει τη ροή των πραγμάτων, και τη ζωή μας συνολικότερα.»
Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/06/blog-post_786.html
Και τότε κάποιοι έσπευσαν να μας κακίσουν.
Έσπευσαν να μας χρεώσουν εμπάθεια απέναντι στο «συμπαθή» πολιτικό άνδρα, λες και είχαμε να μοιραστούμε μαζί του τα ίδια συμφέροντα και τις ίδιες θλιβερές επιλογές.
Η ΣΤΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_9534.html
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_9534.html
Ήταν τότε - στις 27 Ιουνίου του 2010...
Ήταν τότε που ο Κουβέλης έκανε την (μια ακόμα) γιαλατζή επανάστασή του....
Ήταν τότε που εμείς γράφαμε: «Κανείς προφανώς δεν τους είπε (ή κανέναν δεν άκουγαν όταν τους φώναζε) πως το πρόβλημα αυτής της κοινωνίας, δεν είναι η ποσότητα των παραμάγαζων της «Αριστεράς», αλλά η ουσιαστική εναλλακτική πολιτική πρόταση ανατροπής και δράσης, που θα αλλάξει τη ροή των πραγμάτων, και τη ζωή μας συνολικότερα.»
Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/06/blog-post_786.html
Και τότε κάποιοι έσπευσαν να μας κακίσουν.
Έσπευσαν να μας χρεώσουν εμπάθεια απέναντι στο «συμπαθή» πολιτικό άνδρα, λες και είχαμε να μοιραστούμε μαζί του τα ίδια συμφέροντα και τις ίδιες θλιβερές επιλογές.
Η ΣΤΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_9534.html
25/8/10
Το χρονικό της Μεγάλης Σφαγής
Ποιος είναι πιο ηλίθιος
http://www.styx.gr
του Ευγένιου Ανδρικόπουλου
«Κανένας νόμος δεν σου απαγορεύει να εκμεταλλευτείς έναν ηλίθιο» δήλωσε με εξοργιστική ωμότητα στις 20-02-2010 ένας εκ των επικεφαλής του Αμερικανικού επενδυτικού ταμείου ΜΑΡΙΑΝ και της Amit Sarkar Lehman Brothers Holdings Inc. (http://www.spoke.com/info/pDZW4T8/AmitSarkar) «Δουλειά μας είναι να βγάζουμε λεφτά και όχι να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί στον Ελληνικό λαό» προσέθεταν στην ουρά του οι χρηματιστές της Γουώλ Σρητ επιτείνοντας τις εκ των πολιτικών του επιλογών ενοχές τού τελευταίου. Το who is who των Σαρκάρ και των όποιων χρηματιστών δεν χρήζει ιδιαίτερων συστατικών επιστολών. Πρόκειται για τα νεοφιλελεύθερα αποστήματα το πύο των οποίων εκχύθηκε μολυσματικά στο περιβάλλον όταν πιέστηκε από το σκάνδαλο της Goldan Sacs. (αυτής που με το αζημίωτο δίδαξε στους πρώτου βαθμού συγγενείας των μιζών κυβερνητικούς αυτόχθονες την δημιουργική λογιστική!!)
Στον πυρήνα τους ωστόσο και ως προς τα καθ’ ημάς έχουν κάποια ποινική αξία οι δηλώσεις αυτές γιατί: Μόλις ένα μήνα πριν τον Γενάρη του 2010 δυο Βρετανικές οικονομικές εφημερίδες έτσι στα ξεκούδουνα δημοσιεύουν ότι η Ελλάδα επιδιώκει απεγνωσμένα τον δανεισμό της από την Κίνα δια μέσου της Goldman Sacs, γεγονός που αύξησε αμέσως και κατακόρυφα το primioum για το χρέος. Κι επειδή οι συγκεκριμένες εφημερίδες είναι κατά κανόνα άριστα πληροφορημένες, οι βασικοί ύποπτοι της παροχέτευσης ενός κωδικοποιημένου μηνύματος στην «αγορά» ήταν τρεις. ‘Η ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Ελλάδας ή η Goldman Sacs ή ο Μπιρικόγκος υπουργός οικονομικών. (Ως γνωστό τα δάνεια μεταξύ όλων των άλλων επιβαρύνονται και των προμηθειών τους.. )
Γιατί; Μα είναι απλό.. Η συγκεκριμένη τράπεζα πιστή στο δόγμα «αγοράζουμε στην φήμη πουλάμε στο γεγονός» δεν θα περιοριζόταν αποκλειστικά στα κέρδη της από το ελληνικό χρέος, αλλά θα άρπαζε- όπως και το έκανε- από τα μαλλιά, την ανέλπιστη ευκαιρία να υπονομεύσει το ευρώ δια της αγοράς των CDSs.. Ποντάροντας δηλαδή στην χρεοκοπία της χώρας μας. (βρίσκεται εν εξελίξει απλώς είναι ελεγχόμενη διαφορετικά αντί ημών θα πτώχευαν οι δανειστές). Το προκλητικά αξιοσημείωτο είναι πως το ίδιο έκαναν και Έλληνες επενδυτές. (κυρίως όσοι αμόλησαν τ’ αδέσποτά τους να φυλάσσουν επικοινωνιακά τις τράπεζες γαβγίζοντας ακόμη και στα blogs).
Τυχαία συνέβησαν αυτά; Δεν νομίζω. Απόδειξη ότι το πενθήμερο μεταξύ της 26-01-2010 και 01-02-2010 οι Αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες ρευστοποιούν συμβόλαια αξίας 5,5 δις ευρώ, περισσότερα από τον Σεπτέμβρη του 2008 όπου η κρίση βρισκόταν στο απόγειό της. Κάπως έτσι κατέστη η Ελλάς προνομιακή δίοδος για την άλωση του Ευρώ πριν το Ευρωπαϊκό νόμισμα μετατραπεί οριστικά σε κύριο αποθεματικό.
Κι από εδώ αρχίζει το Ευρωπαϊκό ντιρλαντά ντιρλάνταντα που για μας έμοιαζε με χορό του Ζάλογγου. Η περίοδος δηλαδή κατά την οποία τόσο η Μέρκελ όσο και ο Σαρκοζί, στροβιλίζονταν σαν σε καρουζέλ μεταξύ δύο πόλων. Της γελοιότητας και της σκοπιμότητας. Προηγουμένως είχαν τοποθετήσει πειραματικά στην θέση του οδηγού τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος απλώς έστριβε προς τέρψη των οπαδών του το τιμόνι τού εν ακινησία παιχνιδιού πότε δεξιά και πότε αριστερά. Λούνα Παρκ ή ενσυνείδητη παραπλάνηση; Προφανώς το δεύτερο επειδή τελικά έστριψαν αμφότεροι δια του μηχανισμού στήριξης (στον οποίο συμπεριέλαβαν και το ΔΝΤ), εκθέτοντας ανεπανόρθωτα τον πιστολέρο Έλληνα πρωθυπουργό μαζί με το κύρος του νομίσματός τους.
Τι όφειλαν να πράξουν; Ό,τι τους υποδείκνυε μια πολυπληθής ομάδα δημοκρατικών οικονομολόγων, μα και η Ευρωπαϊκή αριστερά. Ν’ αντιδράσουν αυτόματα εκδίδοντας ευρωομόλογα ή εξαγοράζοντας εν ριπή οφθαλμού το Ελληνικό χρέος. Θα τσάκιζαν έτσι τους Αμερικανούς Ντίσνεϋ των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, προστατεύοντας ταυτόχρονα το ευρώ και την αξία των χρεογράφων (μεταξύ άλλων και πλείστα ελληνικά) των κεντρικών τους τραπεζών.. Εν αντιθέσει αδράνησαν. (ιδού η ποινική αξία). Και καθώς η φύση σιχαίνεται τα κενά επί της αδράνειάς τους επενέβη ο πιστωτικός κολοσσός Goldman Sacs «αφαιμάσσοντας» μια χώρα μικρή (κατά τους αμερικανούς τραπεζίτες υπολογίζεται ότι κέρδισε δύο με τρία δις δολάρια την επίμαχη περίοδο), της οποίας ο λαός είχε δυστυχώς την απρονοησία να εκλέγει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια τη γνωστή συμμορία εξωνημένων πολιτικών.. Και πότε; Την ίδια στιγμή που το δολάριο κατέρρεε από τις μία προς μία εξακολουθητικές αποσκιρτήσεις- εκ του «ληστρικού πετροδολαρίου»- σχεδόν όλων των πετρελαιοπαραγωγών χωρών, που δέχονταν για την πώληση του προϊόντος τους νομίσματα ακόμη και της Ζουαζηλάνδης.
Και ως προς τις συνέπειες που είχε το Ευρωπαϊκό νόμισμα με ευθύνη των υποταγμένων Ευρωπαίων πολιτικών (συμπεριλαμβανομένων και των δικών μας) στην νέα Διεθνή Αλητοελιτοκρατία του πλούτου, σας βεβαιώ πως δεν μου καίγεται καρφί επειδή κατ’ εντολή της μετατράπηκαν αυτοί σε αγωγούς μεταφοράς πεπιεσμένου τραπεζικού αέρα στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Με κόφτει αποκλειστικά ως προς το ό,τι ασφυκτιούμε εντός του, πρωτίστως εμείς.
Και το επιπλέον ανυπόφορο είναι πως σε σχέση με την Ελλάδα, οι δράστες δια της αναισχυντίας τους εξακολουθούν να κυβερνούν, ενώ έχουν ευκρινέστατα φωτογραφηθεί από τους κυνικούς κυρίους της Αμίτ Σαρκάρ και όχι μόνο. Το ότι αυτοί τους περιτύλιξαν στο απαλλακτικό σελοφάν της ευήθειας ασφαλώς και δεν τους αθωώνει. Επειδή δεν είναι ηλίθιοι. (Τουλάχιστον οι ηγετικές ομάδες όσων έθεσαν την υπογραφή τους ή την ψήφο τους κάτω από την ..αξιο-μνημόνευτη συνθήκη με το ΔΝΤ).
Ιδιοτελείς υπηρέτες αλλότριων συμφερόντων είναι και ως εκ τούτου θα πρέπει να τύχουν ανάλογης Ελληνικής μεταχείρισης. Πιθανόν της ίδιας που έτυχαν κι εκείνοι της Μικρασιατικής ταπείνωσης με δεδομένο ότι η σημερινή, λόγω της ιδιάζουσας φύσης της, είναι απείρως καταστροφικότερη, αφού εκτείνεται με ισχυρότερη ένταση σε όλα τα επίπεδα της ζωής. Αρχής γενομένης των οικονομικών εξαπλώνεται σαν λαδιά σε όλα τα υπόλοιπα. Εθνικά, πολιτικά, κοινωνικά βιολογικά αλλά και δημογραφικά. Το ότι τα θύματά της προς το παρόν περνούν στην αφάνεια συμβαίνει εξ αιτίας των υποδουλωμένων στην άρχουσα τάξη ΜΜΕ.. Αν δεν συμβεί ο άξιος της μοίρας του ηλίθιος θα είναι άλλος. Ο συνήθης ύποπτος. Εμείς… Εμείς που αντί να τους τρομοκρατήσουμε, (κατά πως τους πρέπει και τους οφείλουμε), κοκκινίζοντας απορριπτικά προς τους υπολοίπους τον χάρτη της χώρας στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, ως επιρρεπείς από καιρό οσμίζομαι πως θα επαναλάβουμε το ίδιο εγκληματικό λάθος.
Υπό το άλλοθι των καθολικών ή ακόμη ακόμη και των επί μέρους ενστάσεών μας προς την πολιτική αυτή θέση, θα ψηφίσουμε τους γνωστούς αγιογδύτες. Για να αποδειχτεί το επώδυνο και εξ αντικειμένου αληθές περιεχόμενο της ρήσης του Γιώργου Κονδύλη: «Αν γνώριζα πόσο μαλάκας είναι αυτός ο λαός θα τον κυβερνούσα από λοχίας!!!!» είχε πει και μοιάζει ο κατά ληξιαρχική πράξη υιός ΑΝΔΡΕΑ Παπανδρέου και η ένθεν και ένθεν πολιτική συμμορία του να είναι το μόνο πολιτικό μήνυμα που έχουν αφομοιώσει βαθιά..
eandrik@otenet.gr
http://www.styx.gr
του Ευγένιου Ανδρικόπουλου
«Κανένας νόμος δεν σου απαγορεύει να εκμεταλλευτείς έναν ηλίθιο» δήλωσε με εξοργιστική ωμότητα στις 20-02-2010 ένας εκ των επικεφαλής του Αμερικανικού επενδυτικού ταμείου ΜΑΡΙΑΝ και της Amit Sarkar Lehman Brothers Holdings Inc. (http://www.spoke.com/info/pDZW4T8/AmitSarkar) «Δουλειά μας είναι να βγάζουμε λεφτά και όχι να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί στον Ελληνικό λαό» προσέθεταν στην ουρά του οι χρηματιστές της Γουώλ Σρητ επιτείνοντας τις εκ των πολιτικών του επιλογών ενοχές τού τελευταίου. Το who is who των Σαρκάρ και των όποιων χρηματιστών δεν χρήζει ιδιαίτερων συστατικών επιστολών. Πρόκειται για τα νεοφιλελεύθερα αποστήματα το πύο των οποίων εκχύθηκε μολυσματικά στο περιβάλλον όταν πιέστηκε από το σκάνδαλο της Goldan Sacs. (αυτής που με το αζημίωτο δίδαξε στους πρώτου βαθμού συγγενείας των μιζών κυβερνητικούς αυτόχθονες την δημιουργική λογιστική!!)
Στον πυρήνα τους ωστόσο και ως προς τα καθ’ ημάς έχουν κάποια ποινική αξία οι δηλώσεις αυτές γιατί: Μόλις ένα μήνα πριν τον Γενάρη του 2010 δυο Βρετανικές οικονομικές εφημερίδες έτσι στα ξεκούδουνα δημοσιεύουν ότι η Ελλάδα επιδιώκει απεγνωσμένα τον δανεισμό της από την Κίνα δια μέσου της Goldman Sacs, γεγονός που αύξησε αμέσως και κατακόρυφα το primioum για το χρέος. Κι επειδή οι συγκεκριμένες εφημερίδες είναι κατά κανόνα άριστα πληροφορημένες, οι βασικοί ύποπτοι της παροχέτευσης ενός κωδικοποιημένου μηνύματος στην «αγορά» ήταν τρεις. ‘Η ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Ελλάδας ή η Goldman Sacs ή ο Μπιρικόγκος υπουργός οικονομικών. (Ως γνωστό τα δάνεια μεταξύ όλων των άλλων επιβαρύνονται και των προμηθειών τους.. )
Γιατί; Μα είναι απλό.. Η συγκεκριμένη τράπεζα πιστή στο δόγμα «αγοράζουμε στην φήμη πουλάμε στο γεγονός» δεν θα περιοριζόταν αποκλειστικά στα κέρδη της από το ελληνικό χρέος, αλλά θα άρπαζε- όπως και το έκανε- από τα μαλλιά, την ανέλπιστη ευκαιρία να υπονομεύσει το ευρώ δια της αγοράς των CDSs.. Ποντάροντας δηλαδή στην χρεοκοπία της χώρας μας. (βρίσκεται εν εξελίξει απλώς είναι ελεγχόμενη διαφορετικά αντί ημών θα πτώχευαν οι δανειστές). Το προκλητικά αξιοσημείωτο είναι πως το ίδιο έκαναν και Έλληνες επενδυτές. (κυρίως όσοι αμόλησαν τ’ αδέσποτά τους να φυλάσσουν επικοινωνιακά τις τράπεζες γαβγίζοντας ακόμη και στα blogs).
Τυχαία συνέβησαν αυτά; Δεν νομίζω. Απόδειξη ότι το πενθήμερο μεταξύ της 26-01-2010 και 01-02-2010 οι Αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες ρευστοποιούν συμβόλαια αξίας 5,5 δις ευρώ, περισσότερα από τον Σεπτέμβρη του 2008 όπου η κρίση βρισκόταν στο απόγειό της. Κάπως έτσι κατέστη η Ελλάς προνομιακή δίοδος για την άλωση του Ευρώ πριν το Ευρωπαϊκό νόμισμα μετατραπεί οριστικά σε κύριο αποθεματικό.
Κι από εδώ αρχίζει το Ευρωπαϊκό ντιρλαντά ντιρλάνταντα που για μας έμοιαζε με χορό του Ζάλογγου. Η περίοδος δηλαδή κατά την οποία τόσο η Μέρκελ όσο και ο Σαρκοζί, στροβιλίζονταν σαν σε καρουζέλ μεταξύ δύο πόλων. Της γελοιότητας και της σκοπιμότητας. Προηγουμένως είχαν τοποθετήσει πειραματικά στην θέση του οδηγού τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος απλώς έστριβε προς τέρψη των οπαδών του το τιμόνι τού εν ακινησία παιχνιδιού πότε δεξιά και πότε αριστερά. Λούνα Παρκ ή ενσυνείδητη παραπλάνηση; Προφανώς το δεύτερο επειδή τελικά έστριψαν αμφότεροι δια του μηχανισμού στήριξης (στον οποίο συμπεριέλαβαν και το ΔΝΤ), εκθέτοντας ανεπανόρθωτα τον πιστολέρο Έλληνα πρωθυπουργό μαζί με το κύρος του νομίσματός τους.
Τι όφειλαν να πράξουν; Ό,τι τους υποδείκνυε μια πολυπληθής ομάδα δημοκρατικών οικονομολόγων, μα και η Ευρωπαϊκή αριστερά. Ν’ αντιδράσουν αυτόματα εκδίδοντας ευρωομόλογα ή εξαγοράζοντας εν ριπή οφθαλμού το Ελληνικό χρέος. Θα τσάκιζαν έτσι τους Αμερικανούς Ντίσνεϋ των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, προστατεύοντας ταυτόχρονα το ευρώ και την αξία των χρεογράφων (μεταξύ άλλων και πλείστα ελληνικά) των κεντρικών τους τραπεζών.. Εν αντιθέσει αδράνησαν. (ιδού η ποινική αξία). Και καθώς η φύση σιχαίνεται τα κενά επί της αδράνειάς τους επενέβη ο πιστωτικός κολοσσός Goldman Sacs «αφαιμάσσοντας» μια χώρα μικρή (κατά τους αμερικανούς τραπεζίτες υπολογίζεται ότι κέρδισε δύο με τρία δις δολάρια την επίμαχη περίοδο), της οποίας ο λαός είχε δυστυχώς την απρονοησία να εκλέγει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια τη γνωστή συμμορία εξωνημένων πολιτικών.. Και πότε; Την ίδια στιγμή που το δολάριο κατέρρεε από τις μία προς μία εξακολουθητικές αποσκιρτήσεις- εκ του «ληστρικού πετροδολαρίου»- σχεδόν όλων των πετρελαιοπαραγωγών χωρών, που δέχονταν για την πώληση του προϊόντος τους νομίσματα ακόμη και της Ζουαζηλάνδης.
Και ως προς τις συνέπειες που είχε το Ευρωπαϊκό νόμισμα με ευθύνη των υποταγμένων Ευρωπαίων πολιτικών (συμπεριλαμβανομένων και των δικών μας) στην νέα Διεθνή Αλητοελιτοκρατία του πλούτου, σας βεβαιώ πως δεν μου καίγεται καρφί επειδή κατ’ εντολή της μετατράπηκαν αυτοί σε αγωγούς μεταφοράς πεπιεσμένου τραπεζικού αέρα στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Με κόφτει αποκλειστικά ως προς το ό,τι ασφυκτιούμε εντός του, πρωτίστως εμείς.
Και το επιπλέον ανυπόφορο είναι πως σε σχέση με την Ελλάδα, οι δράστες δια της αναισχυντίας τους εξακολουθούν να κυβερνούν, ενώ έχουν ευκρινέστατα φωτογραφηθεί από τους κυνικούς κυρίους της Αμίτ Σαρκάρ και όχι μόνο. Το ότι αυτοί τους περιτύλιξαν στο απαλλακτικό σελοφάν της ευήθειας ασφαλώς και δεν τους αθωώνει. Επειδή δεν είναι ηλίθιοι. (Τουλάχιστον οι ηγετικές ομάδες όσων έθεσαν την υπογραφή τους ή την ψήφο τους κάτω από την ..αξιο-μνημόνευτη συνθήκη με το ΔΝΤ).
Ιδιοτελείς υπηρέτες αλλότριων συμφερόντων είναι και ως εκ τούτου θα πρέπει να τύχουν ανάλογης Ελληνικής μεταχείρισης. Πιθανόν της ίδιας που έτυχαν κι εκείνοι της Μικρασιατικής ταπείνωσης με δεδομένο ότι η σημερινή, λόγω της ιδιάζουσας φύσης της, είναι απείρως καταστροφικότερη, αφού εκτείνεται με ισχυρότερη ένταση σε όλα τα επίπεδα της ζωής. Αρχής γενομένης των οικονομικών εξαπλώνεται σαν λαδιά σε όλα τα υπόλοιπα. Εθνικά, πολιτικά, κοινωνικά βιολογικά αλλά και δημογραφικά. Το ότι τα θύματά της προς το παρόν περνούν στην αφάνεια συμβαίνει εξ αιτίας των υποδουλωμένων στην άρχουσα τάξη ΜΜΕ.. Αν δεν συμβεί ο άξιος της μοίρας του ηλίθιος θα είναι άλλος. Ο συνήθης ύποπτος. Εμείς… Εμείς που αντί να τους τρομοκρατήσουμε, (κατά πως τους πρέπει και τους οφείλουμε), κοκκινίζοντας απορριπτικά προς τους υπολοίπους τον χάρτη της χώρας στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, ως επιρρεπείς από καιρό οσμίζομαι πως θα επαναλάβουμε το ίδιο εγκληματικό λάθος.
Υπό το άλλοθι των καθολικών ή ακόμη ακόμη και των επί μέρους ενστάσεών μας προς την πολιτική αυτή θέση, θα ψηφίσουμε τους γνωστούς αγιογδύτες. Για να αποδειχτεί το επώδυνο και εξ αντικειμένου αληθές περιεχόμενο της ρήσης του Γιώργου Κονδύλη: «Αν γνώριζα πόσο μαλάκας είναι αυτός ο λαός θα τον κυβερνούσα από λοχίας!!!!» είχε πει και μοιάζει ο κατά ληξιαρχική πράξη υιός ΑΝΔΡΕΑ Παπανδρέου και η ένθεν και ένθεν πολιτική συμμορία του να είναι το μόνο πολιτικό μήνυμα που έχουν αφομοιώσει βαθιά..
eandrik@otenet.gr
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)