1331 ντοκουμέντα ΧΡΗΜΑΤΙΣΜΟΥ δημοσιογράφων, ακαδημαϊκών, πολιτικών, opinion leaders από τις Πρεσβείες των ΗΠΑ για να στηρίξουν το Σχέδιο Ανάν
Τη διάθεση δεκάδων χιλιάδων δολαρίων από την αμερικανική Κυβέρνηση, μέσω των πρεσβειών στην Αθήνα, τη Λευκωσία και την Άγκυρα υπό την μορφή επιχορηγήσεων σε ιδιώτες και φορείς μέχρι τουλάχιστον το 2008, αποκαλύπτουν αμερικανικά έγγραφα που έφερε στην δημοσιότητα το «Εθνος της Κυριακής» και
ο «Φιλελεύθερος».
http://www.epirus-our-homeland.com/2010/12/blog-post_7709.html
Τα έγγραφα αποχαρακτηρίστηκαν από ομάδα ερευνητών στην Ουάσιγκτον ύστερα από την υποβολή σχετικού αιτήματος με κεντρική αναφορά στις δραστηριότητες των τριών πρεσβειών κατά την επίμαχη περίοδο προετοιμασίας του αντιδημοκρατικού και φιλοτουρκικού Σχεδίου Ανάν.
Ύστερα από προσπάθειες τεσσάρων ετών η αρμόδια αρχή της αμερικανικής κυβέρνησης παρέδωσε 1.331 συμβόλαια επιχορηγήσεων (grants) των τριών πρεσβειών, αφού προηγουμένως έσβησε τα ονόματα των παραληπτών. Όλα τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα φέρουν την υπογραφή του Theodore Sellin της υπηρεσίας Review Authority του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι αμερικανικές πρεσβείες στις τρεις πρωτεύουσες στοχεύουν ως επί το πλείστον καθηγητές, πολιτικούς, δημοσιογράφους, ακόμα και εκπροσώπους του οικονομικού κόσμου και όλους αυτούς που θεωρούνται opinion leaders, ενώ συγχρόνως με αδρές χρηματοδοτήσεις οι Αμερικανοί μέσω οργανισμών των Ηνωμένων Εθνών (UNDP και UNOPS) αποκτούσαν πρόσβαση και επιρροή στη λεγόμενη Κοινωνία των Πολιτών.
Το αρμόδιο πρόγραμμα για τις επιχορηγήσεις επίσημα στοχεύει στην ενημέρωση των παραπάνω για την πολιτική των ΗΠΑ, είτε για τις συγκεκριμένες χώρες είτε για το ΝΑΤΟ είτε για την αμερικανική πολιτική γενικότερα.
Στο πλαίσιο αυτό προσφέρουν σε πολίτες επισκέψεις στην Αμερική με πληρωμένα όλα τα έξοδα ή διοργανώνουν σεμινάρια σε πόλεις της Ευρώπης, στα οποία προσκαλούν Ελληνες, Τούρκους, Κύπριους και άλλους πολίτες για ενημέρωση και επιμόρφωση.
Παράλληλα όμως από τα έγγραφα που έχουμε στη διάθεσή μας προκύπτει ότι πολλές επιχορηγήσεις διατέθηκαν στην Κύπρο σε συγκεκριμένους φορείς για την προώθηση «δικοινοτικών προγραμμάτων» που περιελάμβαναν από κοινές εκθέσεις... Κεραμικής μέχρι την έκδοση CD με παραδοσιακά τραγούδια και τη λειτουργία ιστοσελίδας για τη χλωρίδα και την πανίδα της Κύπρου.
Η μελέτη των αποχαρακτηρισμένων εγγράφων οδηγεί και στο συμπέρασμα ότι κάποιες από τις επιχορηγήσεις χρησιμοποιήθηκαν και για άλλους σκοπούς. Για παράδειγμα:
Σε έγγραφο της 20ής Σεπτεμβρίου 2000 εγκρίνεται ποσό 2,960 δολαρίων και στη δικαιολογία για την επιχορήγηση αναφέρει «για να προωθήσει αμερικανικά...». Και το όνομα έχει σβηστεί, αλλά και το υπόλοιπο κείμενο, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατον να καταλήξει κανείς σε ασφαλές συμπέρασμα.
Σε έγγραφο της 25ης Σεπτεμβρίου 2000 αναφέρεται ότι δίνεται επιχορήγηση 9.500 δολαρίων. Και σε αυτό έχει σβηστεί το όνομα του παραλήπτη, ενώ ως δικαιολογία αναφέρεται ότι «είναι η πρώτη από μία σειρά». Το υπόλοιπο κείμενο έχει σβηστεί, με αποτέλεσμα να καταλήγει κανείς στο λογικό συμπέρασμα ότι ακολούθησαν και άλλες επιχορηγήσεις.
Σε έγγραφο με ημερομηνία 23 Μαρτίου 2000, η αμερικανική πρεσβεία της Αθήνας φαίνεται να καταβάλλει 24,546 δολάρια αλλά η αιτιολογία παραμένει μυστική, καθώς ο αποχαρακτηρισμός του εγγράφου άφησε την πρόταση στη μέση. Γράφει: «ο δικαιούχος πρέπει να τα χρησιμοποιήσει?». Το όνομα του δικαιούχου έχει σβηστεί.
Από την Αμερικανική πρεσβεία της Λευκωσίας δόθηκαν 10.000
δολάρια στις 8 Νοεμβρίου 2003 ως χορηγία «για να καλυφθεί το κόστος της επόμενης φάσης της ιστοσελίδας του Τech4Ρeace» που πρωτοστάτησε στην προώθηση του σχεδίου Ανάν.
Από την Αμερικανική πρεσβεία της Λευκωσίας εγκρίνονται 10.000 δολάρια στις 16 Μαρτίου 2001 «για να χρηματοδοτηθεί η παρουσία δύο Κυπρίων σε συνέδριο για την ελληνοτουρκικές σχέσεις»...
Είναι αναγκαίο να διευκρινιστούν τα εξής:
1 Αν και το βασικό ερώτημα της έρευνας αφορούσε τον ισχυρισμό για επιχορήγηση πολιτών για να υποστηρίξουν το σχέδιο Ανάν, οι ερευνητές δεν μπορούν να υποστηρίξουν με βεβαιότητα ότι οι συγκεκριμένες επιχορηγήσεις αφορούσαν μόνο το σκηνικό που στήθηκε για επιβολή του κειμένου του τότε γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι ερευνητές έχουν εξασφαλίσει τα ονόματα των οργανώσεων που έλαβαν επιχορηγήσεις για να στηρίξουν το σχέδιο Ανάν, αλλά υπήρξε ρητή άρνηση για να δοθούν τα ονόματα των μελών των διοικητικών συμβουλίων.
2 Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν τα ονόματα των πολιτών που υπέγραψαν για να λάβουν τις επιχορηγήσεις (grants) όπως περιγράφονται στα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα των πρεσβειών Αθήνας, Αγκυρας και Λευκωσίας.
3 Οι ερευνητές υπέβαλαν έφεση χωρίς να είναι γνωστό πότε θα ανακοινωθεί το τελικό αποτέλεσμα.
4 Το «Εθνος της Κυριακής» επικοινώνησε με Αμερικανούς αρμοδίους για να σχολιάσουν τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα, αλλά λόγω χρόνου δεν κατέστη δυνατόν να συμβεί αυτό. Όμως, σε άλλες παρόμοιες υποθέσεις έχουν τονίσει με κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν πρόκειται για προσπάθεια δωροδοκίας ξένων πολιτών.
Όταν προέκυψε θέμα αναφορικά με απόρρητο έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας στη Λευκωσία για επιχορήγηση ποσού 10 χιλιάδων δολαρίων σε Κύπρια πολίτη, Αμερικανός εκπρόσωπος είχε κάνει την εξής δήλωση:
«Οι ΗΠΑ έχουν ένα μακροχρόνιο πρόγραμμα βοηθείας στην Κύπρο που υπάγεται διοικητικά στο Αναπτυξιακό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών και στοχεύει στην επανένωση της Νήσου και τη συμφιλίωση της Ελληνοκυπριακής και Τουρκοκυπριακής κοινότητας.
Την εποχή που διεξήγοντο οι διαπραγματεύσεις για το Σχέδιο Ανάν, υποστηρίξαμε προγράμματα που είχαν σκοπό να εξηγήσουν τους όρους του κατ’ ανάγκη πολύπλοκου σχεδίου με σαφή κατανοητή γλώσσα. Για παράδειγμα, προσφέραμε χρηματοδότηση για έρευνα, τη διατύπωση και την εκτύπωση του «Οδηγού των Πολιτών για το Σχέδιο Ανάν.» Η Πράσινη Βίβλος, όπως έγινε γνωστή, προσφέρθηκε στην Ελληνική, Τουρκική, και Αγγλική Γλώσσα. Δεν αποκρύψαμε την υποστήριξή μας στην προσπάθεια αυτή.
Είμαστε δικαιολογημένα υπερήφανοι για τις προσπάθειες υποστήριξης που παρέχουμε στις διακοινοτικές δραστηριότητες στην Κύπρο. Ισχυρισμοί ότι οι ΗΠΑ άμεσα ή έμμεσα πλήρωσαν κόσμο για να υποστηρίξει το Σχέδιο είναι προσβλητικοί και παντελώς ανυπόστατοι».
Προσέξτε τώρα και το παρακάτω στο δημοσίευμα του Έθνους:
Πρεσβεία ΗΠΑ στην Αθήνα:
(...) Ως φυσικό επακόλουθο του Β, πολλοί Ελληνες δημοσιογράφοι είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιηθούν ως αγωγοί. Μερικοί ίσως είναι πεπεισμένοι ιδεολόγοι. Οι περισσότεροι είναι απλά αργυρώνητοι (simply venal). Αυτή η τάση είναι επικρατέστερη τώρα που οι σχέσεις με τους κομμουνιστές δεν είναι πια ταμπού».
Το πλήρες ρεπορτάζ της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ (άρθρο των Μιχάλη Ιγνατίου και Νίκου Μελέτη) μπορείτε να διαβάσετε εδώ:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=45040953#
Έρευνα της Αντιπαρακμής: Τech4Ρeace
Ας δούμε τώρα και τι ποιες ήταν οι δραστηριότητες του Τech4Ρeace μέσα από την "επιδοτούμενη" (από την αμερικανική πρεσβεία) ιστοσελίδα του http://www.tech4peace.org
Το ίδρυμα δείχνει έντονη κινητικότητα 2001-2003 και η Ιστοσελίδα τους δείχνει να σταματάει να αναφέρεται σε οποιαδήποτε δράση τα επόμενα χρόνια (με την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν μάλλον παύθηκε το ενδιαφέρον και οι χρηματοδοτήσεις!)
Στις εκδηλώσεις τους θα παρατηρήσετε συναντήσεις των ίδιων συνήθως ατόμων (Ε/Κ και Τ/Κ).
Σε κάθε συνάντηση υπάρχει πανό στα αγγλικά και το όλο χάπενινγκ θυμίζει κλασσικό Αμερικανικό event (σε κάποιες περιπτώσεις με τα αυτοκόλλητα χαρτάκια στο πέτο με το όνομα του καθενός).
Καμαρώστε τους:
3th SEPTEMBER -CYPRUS DAY OF PEACE
όχι δεν γίνεται στην Αμερική η εκδήλωση! "3 κι ο κούκος" αλλά όταν κάτι επιδοτείται, αξίζει η προσπάθεια!!
Και μια συνέντευξη στο Κρατικό ΡΙΚ!
Καλά, που την ανακάλυψε την εκδήλωση το ΡΙΚ!!
Ρίξτε μια ματιά και στα "Sources of Funding" της οργάνωσης:
http://www.tech4peace.org/nqcontent.cfm?a_id=765
Δείτε και ποιοι είναι οι "key people" όπως γράφουν οι ίδιοι
http://www.tech4peace.org/nqcontent.cfm?a_id=774
http://taxalia.blogspot.com/2010/12/blog-post_7836.htm
Χρειάζεστε αποδείξεις για να καταλάβετε ότι κάτι "προοδευτικοί", "διεθνιστές", "αντιρατσιστές", "εθνομηδενιστές ακαδημαϊκοί", όλος αυτός ο συρφετός που αποκαλύπτουμε εδώ και τρία χρόνια και ονομάσαμε "συμμαχία των πρόθυμων", είναι ελεεινά τομάρια του κερατά, που απλά χρηματίζονται από την Αμερικανική πρεσβεία;¨
Πού η δουλειά τους είναι να φορτώνουν ενοχικά συνδρομα στον ελληνικό λαό, ότι δήθεν οι Έλληνες είναι συντηρητικοί, ρατσιστές, αντισημίτες και παπάρια μέντολες;
Απλές Φιλιππινέζες της πρεσβείας είναι, οι ελιτίστες, για μερικά...
ψωροδολάρια δούλευαν.
Και μη νομίζετε πολλά: από 1.000 μέχρι 3.000 δολάρια ήταν η ταρίφα για ένα περισπούδαστο άρθρο, για "αντισημιτισμό των Ελλήνων" ή για "Μακεδονομάχους", "υπερπατριώτες", "εθνικιστές" και λοιπές κλανιές του μίζερου εγκεφάλου τους.
Με το κομάτι γράφανε οι χλεχλέδες...
http://olympia.gr/2010/12/07/anan-2
Τη διάθεση δεκάδων χιλιάδων δολαρίων από την αμερικανική Κυβέρνηση, μέσω των πρεσβειών στην Αθήνα, τη Λευκωσία και την Άγκυρα υπό την μορφή επιχορηγήσεων σε ιδιώτες και φορείς μέχρι τουλάχιστον το 2008, αποκαλύπτουν αμερικανικά έγγραφα που έφερε χθες στην δημοσιότητα το ‘Έθνος της Κυριακής’ και σήμερα ο ‘Φιλελεύθερος’.
Όσοι έλαβαν επιχορηγήσεις, ανάμεσά τους και πολίτες άλλων χωρών, υποχρεώθηκαν να υπογράφουν σχετικό συμβόλαιο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι αμερικανικές πρεσβείες στις τρεις πρωτεύουσες στοχεύουν ως επί το πλείστον καθηγητές (πανεπιστημίων και λυκείων), πολιτικούς, δημοσιογράφους ακόμα και εκπροσώπους του οικονομικού κόσμου και όλους αυτούς που θεωρούνται opinion leaders, ενώ συγχρόνως με αδρές χρηματοδοτήσεις οι Αμερικανοί μέσω οργανισμών των Ηνωμένων Εθνών (UΝDΡ και UΝΟΡS) αποκτούσαν πρόσβαση και επιρροή στη λεγόμενη Κοινωνία των Πολιτών.
Το αρμόδιο πρόγραμμα για τις επιχορηγήσεις επίσημα στοχεύει στην ενημέρωση των παραπάνω για την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών, είτε για τις συγκεκριμένες χώρες, είτε για το ΝΑΤΟ, είτε για την αμερικανική πολιτική γενικότερα.
Στο πλαίσιο αυτό προσφέρουν σε πολίτες επισκέψεις στην Αμερική με πληρωμένα όλα τα έξοδα ή διοργανώνουν σεμινάρια σε πόλεις της Ευρώπης στα οποία προσκαλούν Έλληνες, Τούρκους, Κύπριους και άλλους πολίτες για ενημέρωση και επιμόρφωση.
Η μελέτη των αποχαρακτηρισμένων εγγράφων οδηγεί και στο συμπέρασμα ότι κάποιες από τις επιχορηγήσεις χρησιμοποιήθηκαν και για άλλους σκοπούς, όπως π.χ.:
Σε έγγραφο της 20ής Σεπτεμβρίου 2000, η αμερικανική πρεσβεία της Αθήνας εγκρίνει ποσό 2.960 δολαρίων και στη δικαιολογία για την επιχορήγηση αναφέρει ‘για να προωθήσει αμερικανικά…’. Και το όνομα έχει σβηστεί αλλά και το υπόλοιπο κείμενο, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατον να καταλήξει κανείς σε ασφαλές συμπέρασμα.
Σε έγγραφο της 8ης Νοεμβρίου 2003 η αμερικανική πρεσβεία της Λευκωσίας καταβάλλει 10.000 δολάρια ως επιχορηγία ‘για να καλυφθεί το κόστος της επόμενης φάσης της ιστοσελίδας του Τech4Ρeace’, που πρωτοστάτησε στην προώθηση του σχεδίου Ανάν.
Σε έγγραφο της 16ης Μαρτίου 2001 η αμερικανική πρεσβεία της Λευκωσίας δίνει 10.000 δολάρια ‘για να χρηματοδοτηθεί η παρουσία δύο Κυπρίων σε συνέδριο για την ελληνοτουρκικές σχέσεις’.
Σε άλλο έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας της Αθήνας ,με ημερομηνία 25 Σεπτεμβρίου 2000, αναφέρεται ότι δίνεται επιχορήγηση ύψους 9.500 δολαρίων. Και σ’ αυτό έχει σβηστεί το όνομα του παραλήπτη, ενώ ως δικαιολογία αναφέρεται ότι ‘αυτή (η επιχορήγηση) είναι η πρώτη από μία σειρά’. Το υπόλοιπο κείμενο έχει σβηστεί με αποτέλεσμα να καταλήγει κανείς στο λογικό συμπέρασμα ότι ακολούθησαν και άλλες επιχορηγήσεις στο συγκεκριμένο πρόσωπο ή πρόσωπα ή οργανισμό.
Σε έγγραφο με ημερομηνία 23 Μαρτίου 2000, η αμερικανική πρεσβεία της Αθήνας φαίνεται να καταβάλλει 24.546 δολάρια αλλά η αιτιολογία παραμένει μυστική, καθώς ο αποχαρακτηρισμός του εγγράφου άφησε την πρόταση στη μέση. Γράφει: ‘Ο δικαιούχος πρέπει να τα χρησιμοποιήσει.’. Το όνομα του δικαιούχου έχει σβηστεί.
Ολα αυτά μας δίνουν το δικαίωμα στα παρακάτω ερωτήματα:
Ποιοί ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ και ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ τα «άρπαξαν» απο την Αμερικανική Πρεσβεία για να «πουλήσουν» το σχέδιο Αννάν στην κοινή γνώμη?
Αυτοί οι ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ και ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ που στήριξαν και στηρίζουν το σχέδιο Αννάν δεν πρέπει να δηλώσουν δημοσίως διαχωρίζοντας την θέση τους ότι ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΘΗΚΑΝ απο την Αμερικανική Πρεσβεία?
8/12/10
Το διεφθαρμένο και φαύλο καθεστώς των Κλεπτοκρατών και τα στελέχη του
Υπέρογκες, προκλητικές αμοιβές με τα δανεικά της ΤΡΟΪΚΑ, πράσινων συνταξιούχων, "διορισμένων" στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ....που θα πληρώσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
ΑΤΕ Ασφαλιστική(100% μέτοχος η ΑΤΕbank). Κωνσταντίνος Δ. Φιλίππου, Αντιπρόεδρος Διοικητικού Συμβουλίου-εκτελεστικό μέλος- ΑΤΕ Ασφαλιστική[και μέλος του ΔΣ της ΑΤΕbank-κολλητός του Πανταλάκη από παλιά-και μέτοχος στον Νηογνώμονα με τον Λυσιμάχου και τους Βερνίκους].(αλήθεια το ΙΚΑ που πληρώνει την σύνταξη του, έχει ενημερωθεί;)
Σύμφωνα με επιστολή συνδικαλιστή της ΠΑΣΚΕ, προς τον διοικητή της ΑΤΕ κ. Πανταλάκη (Α.Π 3126/6.12.10) και κοινοποίησή της στον ΥΠ.ΟΙΚ. Κ. Γ. Παπακωνσταντίνου(Α.Π 15.123/6.12.10), το μισθολογικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς του αντιπροέδρου κ.Φιλίππου, έχει ως εξής:
1. Ο αντιπρόεδρος κ. Κ. Φιλίππου λαμβάνει μηνιαίως από την ΑΤΕ Ασφαλιστική αμοιβές 10.188,09 ευρώ, για τρεις ημέρες απασχόλησης(ΤΡΙΤΗ-ΤΕΤΑΡΤΗ-ΠΕΜΠΤΗ, 9,30-13,30 π.μ )
2. Εισπράττει ως μέλος Δ.Σ, από την ΑΤΕ Ασφαλιστική 650 ευρώ και από την ΑΤΕbank 950 ευρώ , κατά συνεδρίαση.
3]Λαμβάνει κύρια σύνταξη από το ΤΑΠΕ [τώρα ΙΚΑ] 2.800 ευρώ και επικουρική από το ΤΕΑ 1.078 ευρώ, ήτοι σύνολο 3.878 ευρώ το μήνα.
Επειδή ο κ. Γ. Συκαμιάς, πρόεδρος του συλλόγου εργαζομένων και μέλος του Δ.Σ της εταιρίας, που προφανώς γνωρίζει τις αμοιβές του αντιπροέδρου κ. Κ. Φιλίππου, δεν ενημέρωνε-για δικούς του λόγους-τους εργαζόμενους, κάποιοι ανέλαβαν την πρωτοβουλία και ανέθεσαν σε άλλον συνδικαλιστή της ΠΑΣΚΕ, να "αναζητήσει" το μισθολογικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς του κ. Κ. Φιλίππου και να ενημερώσει επίσημα με επιστολή του, τον διοικητή της ΑΤΕ κ. Πανταλάκη [Α.Π 3126/6.12.10], με κοινοποίηση στον ΥΠ.ΟΙΚ. Κ. Γ. Παπακωνσταντίνου [Α.Π 15.123/6.12.10].
Δ.Σ ΑΤΕ Ασφαλιστική
ΠΑΝΤΑΛΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΟΣ)
ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ/ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ)
ΧΑΤΖΗΙΩΣΗΦ ΙΟΡΔΑΝΗΣ (ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ/ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ)
ΠΑΠΑΝΙΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ (ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ)
ΠΑΓΓΕΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ (ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ)
ΣΑΜΑΡΑΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ (ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ)
ΣΥΚΑΜΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (ΜΕΛΟΣ-ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ)
ΔΑΜΙΑΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ),
ΠΛΙΑΚΟΣ ΘΩΜΑΣ (ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ)
ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ
-Ο κ. Κ. ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΤΟΥ ΤΑΠΕ, ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΤΗΣ "ΑΤΕbank" ΚΑΙ ΤΗΣ "ΑΤΕ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ"(ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ), ΚΟΛΛΗΤΌΣ ΤΟΥ ΠΑΝΤΑΛΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΥΣΙΜΑΧΟΥ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ(ΛΟΓΩ "ΕΘΝΙΚΗΣ" ΚΑΙ "ΑΣΤΕΡΑ" ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ), ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΟΧΟΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΗΟΓΝΩΜΟΝΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟΜΕΤΟΧΟ ΚΑΙ ΥΨΗΛΟΒΑΘΜΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΗΣ ΤΡ.ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΛΥΣΙΜΑΧΟΥ, ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ-Ο ΛΥΣΙΜΑΧΟΥ-ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ Μ.ΣΑΛΛΑ ΝΑ "ΑΓΟΡΑΣΟΥΝ" ??.... ΤΗΝ ΑΤΕbank ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΤΕ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΤΕ Ασφαλιστική(100% μέτοχος η ΑΤΕbank). Κωνσταντίνος Δ. Φιλίππου, Αντιπρόεδρος Διοικητικού Συμβουλίου-εκτελεστικό μέλος- ΑΤΕ Ασφαλιστική[και μέλος του ΔΣ της ΑΤΕbank-κολλητός του Πανταλάκη από παλιά-και μέτοχος στον Νηογνώμονα με τον Λυσιμάχου και τους Βερνίκους].(αλήθεια το ΙΚΑ που πληρώνει την σύνταξη του, έχει ενημερωθεί;)
Σύμφωνα με επιστολή συνδικαλιστή της ΠΑΣΚΕ, προς τον διοικητή της ΑΤΕ κ. Πανταλάκη (Α.Π 3126/6.12.10) και κοινοποίησή της στον ΥΠ.ΟΙΚ. Κ. Γ. Παπακωνσταντίνου(Α.Π 15.123/6.12.10), το μισθολογικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς του αντιπροέδρου κ.Φιλίππου, έχει ως εξής:
1. Ο αντιπρόεδρος κ. Κ. Φιλίππου λαμβάνει μηνιαίως από την ΑΤΕ Ασφαλιστική αμοιβές 10.188,09 ευρώ, για τρεις ημέρες απασχόλησης(ΤΡΙΤΗ-ΤΕΤΑΡΤΗ-ΠΕΜΠΤΗ, 9,30-13,30 π.μ )
2. Εισπράττει ως μέλος Δ.Σ, από την ΑΤΕ Ασφαλιστική 650 ευρώ και από την ΑΤΕbank 950 ευρώ , κατά συνεδρίαση.
3]Λαμβάνει κύρια σύνταξη από το ΤΑΠΕ [τώρα ΙΚΑ] 2.800 ευρώ και επικουρική από το ΤΕΑ 1.078 ευρώ, ήτοι σύνολο 3.878 ευρώ το μήνα.
Επειδή ο κ. Γ. Συκαμιάς, πρόεδρος του συλλόγου εργαζομένων και μέλος του Δ.Σ της εταιρίας, που προφανώς γνωρίζει τις αμοιβές του αντιπροέδρου κ. Κ. Φιλίππου, δεν ενημέρωνε-για δικούς του λόγους-τους εργαζόμενους, κάποιοι ανέλαβαν την πρωτοβουλία και ανέθεσαν σε άλλον συνδικαλιστή της ΠΑΣΚΕ, να "αναζητήσει" το μισθολογικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς του κ. Κ. Φιλίππου και να ενημερώσει επίσημα με επιστολή του, τον διοικητή της ΑΤΕ κ. Πανταλάκη [Α.Π 3126/6.12.10], με κοινοποίηση στον ΥΠ.ΟΙΚ. Κ. Γ. Παπακωνσταντίνου [Α.Π 15.123/6.12.10].
Δ.Σ ΑΤΕ Ασφαλιστική
ΠΑΝΤΑΛΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΟΣ)
ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ/ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ)
ΧΑΤΖΗΙΩΣΗΦ ΙΟΡΔΑΝΗΣ (ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ/ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ)
ΠΑΠΑΝΙΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ (ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ)
ΠΑΓΓΕΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ (ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ)
ΣΑΜΑΡΑΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ (ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ)
ΣΥΚΑΜΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (ΜΕΛΟΣ-ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ)
ΔΑΜΙΑΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ),
ΠΛΙΑΚΟΣ ΘΩΜΑΣ (ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ)
ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ
-Ο κ. Κ. ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΤΟΥ ΤΑΠΕ, ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΤΗΣ "ΑΤΕbank" ΚΑΙ ΤΗΣ "ΑΤΕ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ"(ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ), ΚΟΛΛΗΤΌΣ ΤΟΥ ΠΑΝΤΑΛΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΥΣΙΜΑΧΟΥ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ(ΛΟΓΩ "ΕΘΝΙΚΗΣ" ΚΑΙ "ΑΣΤΕΡΑ" ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ), ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΟΧΟΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΗΟΓΝΩΜΟΝΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟΜΕΤΟΧΟ ΚΑΙ ΥΨΗΛΟΒΑΘΜΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΗΣ ΤΡ.ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΛΥΣΙΜΑΧΟΥ, ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ-Ο ΛΥΣΙΜΑΧΟΥ-ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ Μ.ΣΑΛΛΑ ΝΑ "ΑΓΟΡΑΣΟΥΝ" ??.... ΤΗΝ ΑΤΕbank ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΤΕ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ
7/12/10
Η Μέρκελ «ετοιμάζει» την ελληνική χρεοκοπία και οι Αμερικανοί «ποντάρουν» σε ελληνικά ομόλογα!
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/--lr----2010120631295
Συνθήκες μόνιμου αποκλεισμού της χώρας από τις αγορές δημιουργεί η νέα αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης – Έρχονται νέα «χτυπήματα» από τους οίκους αξιολόγησης, λόγω του αυξημένου ρίσκου αναδιάρθρωσης χρέους: πρώτο μήνυμα από την S&P – Αρχίζουν στο παρασκήνιο οι συζητήσεις Παπανδρέου με Στρος Καν και Μπαρόζο για νέο δάνειο (και μνημόνιο…) στην Ελλάδα
Οι ελπίδες ομαλής εφαρμογής του μνημονίου, με επιστροφή στις αγορές από το 2012 και βιώσιμη εξυπηρέτηση του χρέους μετά το 2013, χωρίς τη «βόμβα» χρεολυσίων για τα 110 δις. ευρώ του διεθνούς δανείου, εξανεμίζονται από τις πρωτοβουλίες της Γερμανίας, που «φωτογραφίζει» την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, μέσα από τη νέα αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης.
Οι συνθήκες μακροχρόνιου αποκλεισμού της χώρας από τις αγορές που διαμορφώνονται, επισφραγίζονται από τα «χτυπήματα» των οίκων αξιολόγησης, με πρώτη την S&P, ενώ η κυβέρνηση στο προσκήνιο δηλώνει «έκπληξη», αλλά στο παρασκήνιο αρχίζει διαπραγματεύσεις με ΔΝΤ και Κομισιόν για να βρεθεί λύση στο πρόβλημα του «εμπάργκο» των αγορών.
Έχει ενδιαφέρον, ότι ο Πρωθυπουργός τροποποίησε το πρόγραμμά του για την επόμενη εβδομάδα: ενώ αναμενόταν να φθάσει στην Αθήνα την Δευτέρα ο Ντομινίκ Στρος Καν, ο επικεφαλής του ΔΝΤ θα έλθει τελικά την Τρίτη, ενώ την Δευτέρα προγραμματίσθηκε συνάντηση του Γ. Παπανδρέου, με τον πρόεδρο της Κομισιόν, Χοσέ Μανουέλ Μπαρόζο στις Βρυξέλλες.
Στις συναντήσεις αυτές, ο κ. Παπανδρέου επιδιώκει να δημιουργήσει συμμαχίες, με την πρότασή του για τη νέα αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το γερμανικό σχέδιο για νέο μηχανισμό στήριξης και ελεγχόμενες αναδιαρθρώσεις χρέους: Ο κ. Πρωθυπουργός αντιπροτείνει εκδόσεις ευρωομολόγων και πανευρωπαϊκό φόρο στις χρηματιστηριακές συναλλαγές, από τον οποίο θα αντλούνται περίπου 200 δις. ευρώ το χρόνο, έσοδα που θα αξιοποιηθούν για τη στήριξη των ασθενών οικονομιών.
Όμως, πέρα από τις προτάσεις του Πρωθυπουργού για τη νέα αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης, οι οποίες φαίνεται εκ προοιμίου απίθανο να επηρεάσουν αποφασιστικά την έκβαση της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής του Δεκεμβρίου, πληροφορίες αναφέρουν ότι η κυβέρνηση αρχίζει ήδη, σε πολύ υψηλό επίπεδο, να αναζητεί λύσεις για το πρόβλημα αποκλεισμού της χώρας από τις αγορές το 2012, όταν θα είναι υποχρεωμένη βάσει του μνημονίου, ακόμη και αν εγκριθεί η επιμήκυνση του δανείου, να χρηματοδοτήσει μεγάλο μέρος των δανειακών αναγκών από τις αγορές, με εκδόσεις ομολόγων.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η κυβέρνηση επιζητεί να διαμορφώσει έγκαιρα μια συναίνεση στους κόλπους της τρόικας, ώστε να προστατευθεί η χώρα από τις «ορέξεις» των αγορών, σε περίπτωση που, όπως αναμένεται, το spread παραμείνει και το 2011 σε επίπεδα απαγορευτικά για δανεισμό από το 2012. Για να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα, η λύση που φέρεται να συζητείται, όπως άλλωστε επιβεβαίωσε πρόσφατα με δηλώσεις του και ο Πολ Τόμσεν, επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ στην Ελλάδα, είναι να εγκριθεί ένα πρόσθετο δάνειο για την κάλυψη των δανειακών αναγκών της χώρας χωρίς προσφυγή στις αγορές, το οποίο θα πρέπει να προέλθει από τον προσωρινό μηχανισμό στήριξης της Ευρωζώνης και, μετά το 2013, να μεταβιβασθεί στο μόνιμο μηχανισμό (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας – European Stability Mechanism, ESM).
Η κυβέρνηση διαπιστώνει, ότι παρά την επιμήκυνση του δανείου, ο μηχανισμός που δημιουργείται στην Ευρωζώνη μετά το 2013, βάσει των γερμανικών προτάσεων, «φωτογραφίζει» την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, δημιουργώντας αξεπέραστα προβλήματα στις σχέσεις της χώρας με την αγορά ομολόγων. Όπως ανακοινώθηκε την Κυριακή από το Eurogroup, το νέο πλαίσιο θα έχει τα ακόλουθα, εξαιρετικά «εχθρικά» για την Ελλάδα, χαρακτηριστικά:
- Από το 2013, ενσωματώνονται σε όλες τις εκδόσεις ομολόγων της Ευρωζώνης οι ρήτρες συλλογικής δράσεις, που θα καθορίζουν εκ των προτέρων τη δυνατότητα αναδιάρθρωσης του χρέους (με «κούρεμα» επιτοκίου, επιμήκυνση διάρκειας, ή ακόμη και «κούρεμα» ονομαστικής αξίας χρέους). Ταυτόχρονα, ορίζεται ότι στη σειρά προτεραιότητας των πιστωτών θα προηγούνται το ΔΝΤ και ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας και θα έπονται οι ιδιώτες πιστωτές, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για την αξιολόγηση του κινδύνου των ομολόγων χωρών που λαμβάνουν επίσημη βοήθεια, όπως η Ελλάδα.
- Επιπλέον, η διαδικασία αναδιάρθρωσης χρέους, που συνοδεύει τη δημιουργία του ESM, διαμορφώνει αρνητικά δεδομένα για την Ελλάδα: προβλέπεται ότι οι χώρες που λαμβάνουν στήριξη θα εξετάζονται ξεχωριστά (με «ενδελεχείς ελέγχους φερεγγυότητας από την Κομισιόν και το ΔΝΤ») για να διαπιστώνεται αν έχουν δυνατότητα βιώσιμης εξυπηρέτησης του χρέους τους. Σε περίπτωση που βρεθεί ότι αυτό είναι αδύνατο (πράγμα πολύ πιθανό για την Ελλάδα, με το χρέος να ξεφεύγει από το 150% του ΑΕΠ το 2011 και τα κόστη δανεισμού από τις αγορές να είναι απαγορευτικά υψηλά), η χώρα θα χρηματοδοτείται μεν από τον ESM, αλλά θα αρχίσει και η διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους.
Κλείνει ο δρόμος προς την αγορά
Τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται, αν επιβεβαιωθούν στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου και στις τελικές αποφάσεις για την αλλαγή της Συνθήκης της Λισαβόνας μέχρι τον Μάρτιο, αποτρέπουν κάθε σκέψη ομαλής επιστροφής της χώρας στις αγορές το 2012, όπως ισχυριζόταν αρχικά, μόλις ανακοινώθηκε η κατ’ αρχήν συμφωνία επιμήκυνσης του διεθνούς δανείου των 110 δις. ευρώ, το υπουργείο Οικονομικών.
Η Standard & Poor’s, ο μεγαλύτερος οίκος πιστοληπτικών αξιολογήσεων, έγινε ο πρώτος που συνέδεσε την πιστοληπτική αξιολόγηση των ελληνικών ομολόγων με τη νέα αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης, εντάσσοντας ήδη από την Παρασκευή την Ελλάδα σε αξιολόγηση με προοπτική υποβάθμισης (“negative credit watch”) από την ήδη χαμηλή κατηγορία όπου βρίσκεται (ΒΒΒ+, δηλαδή κατηγορία “junk”, που αποκλείει κάθε δυνατότητα αγοράς ελληνικών ομολόγων από συντηρητικά χαρτοφυλάκια).
Με τους νέους κανόνες αυξάνεται το ενδεχόμενο η κυβέρνηση να στραφεί σε βάρος των ιδιωτών που κατέχουν κρατικά ομόλογα, τονίζει η S&P, επιβεβαιώνοντας τις καταστροφικές παρενέργειες των γερμανικών προτάσεων: "Πιστεύουμε ότι μπορούσε να έχει αρνητικές συνέπειες στο αν οι ιδιώτες κάτοχοι κρατικού χρέους θα πληρώνονται στο ακέραιο και εγκαίρως", δήλωσε ο αναλυτής της S&P, Μορίτς Κρέμερ. Ο οίκος αξιολόγησης ανήγγειλε ότι θα ανακοινώσει στους επόμενους τρεις μήνες αν θα προχωρήσει στην υποβάθμιση, όταν οι νέοι κανόνες θα έχουν αποσαφηνιστεί.
Ο υπουργός Οικονομικών δηλώνει έκπληκτος από την ενέργεια της S&P, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ίσως να υπαγορεύεται από ύποπτες σκοπιμότητες, αφού, όπως λέει το υπουργείο Οικονομικών, αγνοούνται οι «επιτυχίες στους τομείς της δημοσιονομικής εξυγίανσης, αλλά και των μεταρρυθμίσεων», αλλά και το «θετικό αποτέλεσμα στη μείωση της αβεβαιότητας», που θα έχει η νέα αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης. Όμως, ανεξάρτητα από υπαρκτές ή όχι σκοπιμότητες, γεγονός είναι ότι η S&P απλώς διαπιστώνει το αυτονόητο: η αξιολόγηση των ελληνικών ομολόγων από τις αγορές μόνο προς το χειρότερο μπορεί να μεταβληθεί, ανεξάρτητα από τις προσπάθειες της κυβέρνησης, όταν θα υπάρχει θεσμική δυνατότητα αναδιάρθρωσης του χρέους της χώρας. Το πρόσθετο ρίσκο δεν μπορεί παρά να αξιολογηθεί αρνητικά από τους οίκους αξιολόγησης και, όπως όλα δείχνουν, στην ίδια κατεύθυνση με την S&P θα υποχρεωθούν να κινηθούν η Moody’s και η Fitch, ακόμη και πριν οριστικοποιηθούν οι αποφάσεις επί των γερμανικών προτάσεων…
Αμερικανοί «ποντάρουν» σε ελληνικά ομόλογα! .
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/-lr----2010120631294
Την ώρα που η Γερμανία τορπίλιζε όλες τις προτάσεις για έξοδο της Ευρωζώνης από την κρίση, έρχονταν στο φως νεότερα στοιχεία για την επενδυτική συμπεριφορά των επενδυτικών fund από τις ΗΠΑ, που δείχνουν ότι ακόμη και σε αυτή τη δύσκολη περίοδο εξακολουθούν να «ποντάρουν» κεφάλαια στα ομόλογα της Ελλάδας και των άλλων «στριμωγμένων» περιφερειακών οικονομιών της Ευρωζώνης.
Στοιχεία της υπηρεσίας Thomson Reuters’ Lipper, που παρακολουθεί στενά τις κινήσεις κεφαλαίων στην αγορά ομολόγων, δείχνουν ότι στο 9μηνο του 2010, όταν η Ευρώπη συγκλονιζόταν αρχικά από την ελληνική κρίση και, ακολούθως, από τις αμφιβολίες για τη σταθερότητα και άλλων χωρών της περιφέρειας του ευρώ, οι Αμερικανοί διαχειριστές κεφαλαίων αύξησαν κατά 6% τις θέσεις τους σε ομόλογα των PIIGS (Πορτογαλία, Ιταλία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Ισπανία), σε σχέση με τα αντίστοιχα στοιχεία από το τέλος του 2009. Συνολικά, οι θέσεις των αμερικανικών fund στις αγορές ομολόγων των PIIGS, αυξήθηκαν σε 5,22 δις. δολάρια.
Το σκεπτικό αυτών των αγορών ομολόγων υψηλού κινδύνου (και απόδοσης…) συνοψίζει σε δηλώσεις του στο Reuters ο Τζιμ Ο’Νιλ, πρόεδρος της Goldman Sachs Asset Management: «Την περασμένη Τετάρτη, όταν το κλίμα ήταν εξαιρετικά βαρύ, η δική άποψη ήταν “κλείσε τα μάτια και αγόρασε ένα καλάθι από αυτά πράγματα. Άφησέ τα στην άκρη για έξι μήνες και πιθανότατα στο τέλος θα γίνεις ευτυχισμένος. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι αυτό θα συμβεί», τονίζει ο Ο’Νιλ, επισημαίνοντας ότι οι ευρωπαϊκές αρχές γίνονται όλο και πιο τολμηρές στην αντιμετώπιση της κρίσης.
Πάντως, πέρα από αρκετούς διαχειριστές κεφαλαίων, οι οποίοι εξακολουθούν να δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να «αγγίξουν» επικίνδυνα ομόλογα της Ευρωζώνης, επειδή φοβούνται χρεοκοπίες, στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και κορυφαίοι διεθνείς αναλυτές. Ο Κεν Ρόγκοφ, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ και καθηγητής στο Χάρβαρντ, δήλωσε χθες στο “Bloomberg”, ότι απλώς αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης, όπως η ελληνική, που εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι θα αποφύγουν την αναδιάρθρωση χρέους.
Η χθεσινή ημέρα ήταν αποκαλυπτική των σοβαρών δυσκολιών που αντιμετωπίζει η Ευρωζώνη στη χάραξη κοινής γραμμής έναντι της κρίσης:
- Στη συνεδρίαση του Eurogroup, ο Ντομινίκ Στρος Καν απηύθυνε δραματική έκκληση στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να συμφωνήσουν το συντομότερο σε αύξηση των κεφαλαίων του ταμείου διάσωσης ασθενέστερων οικονομιών και στην ΕΚΤ για αύξηση των αγορών ομολόγων της περιφέρειας, ενώ οι υπουργοί Οικονομικών του Λουξεμβούργου και της Ιταλίας, Γιούνκερ και Τρεμόντι αρθρογράφησαν στους “Financial Times”, ζητώντας να προχωρήσουν άμεσα οι εκδόσεις ευρωομολόγων, για να καλυφθεί μέχρι και 40% του ευρωπαϊκού χρέους.
- Όμως, τα αποτελέσματα της συνεδρίασης του Eurogroup ήταν πενιχρά: «Δεν έχω κάποια νέα απόφαση να ανακοινώσω», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο μόνιμος προεδρεύων του Συμβουλίου, Ζαν Κλωντ Γιούνκερ. Νωρίτερα, η καγκελάριος Μέρκελ είχε φροντίσει να τορπιλίσει τις προτάσεις για αύξηση των κεφαλαίων του ταμείου διάσωσης, αλλά και για έκδοση ευρωομολόγων. Αναλυτές εκτιμούν, ότι η Γερμανία θα κρατήσει σκληρή στάση, αλλά τελικά θα ενδώσει στην αύξηση των κεφαλαίων του μηχανισμού διάσωσης, αφού πρώτα όμως εγκριθεί στις 17 Δεκεμβρίου από τους ηγέτες της Ευρώπης η νέα αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης, που θα περιλαμβάνει μόνιμο μηχανισμό διασώσεων και ελεγχόμενες αναδιαρθρώσεις χρέους. Για τα ευρωομόλογα, θεωρείται απίθανο το Βερολίνο να συναινέσει σε ένα σχέδιο, που με βεβαιότητα θα αυξήσει το κόστος χρηματοδότησης της Γερμανίας και θα προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στο εσωτερικό της και πιθανόν σοβαρά προβλήματα με το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης.
- Σε ό,τι αφορά την πρόταση για αύξηση των αγορών ομολόγων από την ΕΚΤ, από την Γερμανία ακούγονται ήδη οι πρώτες φωνές αντιδράσεων. Πέρα από γνωστές αντιρρήσεις του προέδρου της Bundesbank, χθεσινό άρθρο του Spiegel εξηγούσε, ότι οι αγορές «τοξικών» ομολόγων της περιφέρειας θα μπορούσαν να μετατρέψουν σε «τοξικό» το χαρτοφυλάκιο της ΕΚΤ. Αν η κεντρική τράπεζα υποστεί ζημιές από τέτοιες τοποθετήσεις σε ομόλογα, οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης θα κληθούν, κατ’ αναλογία της συμμετοχής τους, να τις καλύψουν με αύξηση του κεφαλαίου της κεντρικής τράπεζας. Δηλαδή, ο λογαριασμός θα επιστρέψει κατά το μεγαλύτερο μέρος του στην Γερμανία, που είναι και ο μεγαλύτερος μέτοχος της ΕΚΤ, όπως ανέφερε το περιοδικό, απηχώντας τις έντονες αντιρρήσεις του Βερολίνου σε αυξημένες αγορές ομολόγων για τη στήριξη περιφερειακών οικονομιών.
Συνθήκες μόνιμου αποκλεισμού της χώρας από τις αγορές δημιουργεί η νέα αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης – Έρχονται νέα «χτυπήματα» από τους οίκους αξιολόγησης, λόγω του αυξημένου ρίσκου αναδιάρθρωσης χρέους: πρώτο μήνυμα από την S&P – Αρχίζουν στο παρασκήνιο οι συζητήσεις Παπανδρέου με Στρος Καν και Μπαρόζο για νέο δάνειο (και μνημόνιο…) στην Ελλάδα
Οι ελπίδες ομαλής εφαρμογής του μνημονίου, με επιστροφή στις αγορές από το 2012 και βιώσιμη εξυπηρέτηση του χρέους μετά το 2013, χωρίς τη «βόμβα» χρεολυσίων για τα 110 δις. ευρώ του διεθνούς δανείου, εξανεμίζονται από τις πρωτοβουλίες της Γερμανίας, που «φωτογραφίζει» την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, μέσα από τη νέα αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης.
Οι συνθήκες μακροχρόνιου αποκλεισμού της χώρας από τις αγορές που διαμορφώνονται, επισφραγίζονται από τα «χτυπήματα» των οίκων αξιολόγησης, με πρώτη την S&P, ενώ η κυβέρνηση στο προσκήνιο δηλώνει «έκπληξη», αλλά στο παρασκήνιο αρχίζει διαπραγματεύσεις με ΔΝΤ και Κομισιόν για να βρεθεί λύση στο πρόβλημα του «εμπάργκο» των αγορών.
Έχει ενδιαφέρον, ότι ο Πρωθυπουργός τροποποίησε το πρόγραμμά του για την επόμενη εβδομάδα: ενώ αναμενόταν να φθάσει στην Αθήνα την Δευτέρα ο Ντομινίκ Στρος Καν, ο επικεφαλής του ΔΝΤ θα έλθει τελικά την Τρίτη, ενώ την Δευτέρα προγραμματίσθηκε συνάντηση του Γ. Παπανδρέου, με τον πρόεδρο της Κομισιόν, Χοσέ Μανουέλ Μπαρόζο στις Βρυξέλλες.
Στις συναντήσεις αυτές, ο κ. Παπανδρέου επιδιώκει να δημιουργήσει συμμαχίες, με την πρότασή του για τη νέα αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το γερμανικό σχέδιο για νέο μηχανισμό στήριξης και ελεγχόμενες αναδιαρθρώσεις χρέους: Ο κ. Πρωθυπουργός αντιπροτείνει εκδόσεις ευρωομολόγων και πανευρωπαϊκό φόρο στις χρηματιστηριακές συναλλαγές, από τον οποίο θα αντλούνται περίπου 200 δις. ευρώ το χρόνο, έσοδα που θα αξιοποιηθούν για τη στήριξη των ασθενών οικονομιών.
Όμως, πέρα από τις προτάσεις του Πρωθυπουργού για τη νέα αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης, οι οποίες φαίνεται εκ προοιμίου απίθανο να επηρεάσουν αποφασιστικά την έκβαση της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής του Δεκεμβρίου, πληροφορίες αναφέρουν ότι η κυβέρνηση αρχίζει ήδη, σε πολύ υψηλό επίπεδο, να αναζητεί λύσεις για το πρόβλημα αποκλεισμού της χώρας από τις αγορές το 2012, όταν θα είναι υποχρεωμένη βάσει του μνημονίου, ακόμη και αν εγκριθεί η επιμήκυνση του δανείου, να χρηματοδοτήσει μεγάλο μέρος των δανειακών αναγκών από τις αγορές, με εκδόσεις ομολόγων.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η κυβέρνηση επιζητεί να διαμορφώσει έγκαιρα μια συναίνεση στους κόλπους της τρόικας, ώστε να προστατευθεί η χώρα από τις «ορέξεις» των αγορών, σε περίπτωση που, όπως αναμένεται, το spread παραμείνει και το 2011 σε επίπεδα απαγορευτικά για δανεισμό από το 2012. Για να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα, η λύση που φέρεται να συζητείται, όπως άλλωστε επιβεβαίωσε πρόσφατα με δηλώσεις του και ο Πολ Τόμσεν, επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ στην Ελλάδα, είναι να εγκριθεί ένα πρόσθετο δάνειο για την κάλυψη των δανειακών αναγκών της χώρας χωρίς προσφυγή στις αγορές, το οποίο θα πρέπει να προέλθει από τον προσωρινό μηχανισμό στήριξης της Ευρωζώνης και, μετά το 2013, να μεταβιβασθεί στο μόνιμο μηχανισμό (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας – European Stability Mechanism, ESM).
Η κυβέρνηση διαπιστώνει, ότι παρά την επιμήκυνση του δανείου, ο μηχανισμός που δημιουργείται στην Ευρωζώνη μετά το 2013, βάσει των γερμανικών προτάσεων, «φωτογραφίζει» την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, δημιουργώντας αξεπέραστα προβλήματα στις σχέσεις της χώρας με την αγορά ομολόγων. Όπως ανακοινώθηκε την Κυριακή από το Eurogroup, το νέο πλαίσιο θα έχει τα ακόλουθα, εξαιρετικά «εχθρικά» για την Ελλάδα, χαρακτηριστικά:
- Από το 2013, ενσωματώνονται σε όλες τις εκδόσεις ομολόγων της Ευρωζώνης οι ρήτρες συλλογικής δράσεις, που θα καθορίζουν εκ των προτέρων τη δυνατότητα αναδιάρθρωσης του χρέους (με «κούρεμα» επιτοκίου, επιμήκυνση διάρκειας, ή ακόμη και «κούρεμα» ονομαστικής αξίας χρέους). Ταυτόχρονα, ορίζεται ότι στη σειρά προτεραιότητας των πιστωτών θα προηγούνται το ΔΝΤ και ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας και θα έπονται οι ιδιώτες πιστωτές, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για την αξιολόγηση του κινδύνου των ομολόγων χωρών που λαμβάνουν επίσημη βοήθεια, όπως η Ελλάδα.
- Επιπλέον, η διαδικασία αναδιάρθρωσης χρέους, που συνοδεύει τη δημιουργία του ESM, διαμορφώνει αρνητικά δεδομένα για την Ελλάδα: προβλέπεται ότι οι χώρες που λαμβάνουν στήριξη θα εξετάζονται ξεχωριστά (με «ενδελεχείς ελέγχους φερεγγυότητας από την Κομισιόν και το ΔΝΤ») για να διαπιστώνεται αν έχουν δυνατότητα βιώσιμης εξυπηρέτησης του χρέους τους. Σε περίπτωση που βρεθεί ότι αυτό είναι αδύνατο (πράγμα πολύ πιθανό για την Ελλάδα, με το χρέος να ξεφεύγει από το 150% του ΑΕΠ το 2011 και τα κόστη δανεισμού από τις αγορές να είναι απαγορευτικά υψηλά), η χώρα θα χρηματοδοτείται μεν από τον ESM, αλλά θα αρχίσει και η διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους.
Κλείνει ο δρόμος προς την αγορά
Τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται, αν επιβεβαιωθούν στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου και στις τελικές αποφάσεις για την αλλαγή της Συνθήκης της Λισαβόνας μέχρι τον Μάρτιο, αποτρέπουν κάθε σκέψη ομαλής επιστροφής της χώρας στις αγορές το 2012, όπως ισχυριζόταν αρχικά, μόλις ανακοινώθηκε η κατ’ αρχήν συμφωνία επιμήκυνσης του διεθνούς δανείου των 110 δις. ευρώ, το υπουργείο Οικονομικών.
Η Standard & Poor’s, ο μεγαλύτερος οίκος πιστοληπτικών αξιολογήσεων, έγινε ο πρώτος που συνέδεσε την πιστοληπτική αξιολόγηση των ελληνικών ομολόγων με τη νέα αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης, εντάσσοντας ήδη από την Παρασκευή την Ελλάδα σε αξιολόγηση με προοπτική υποβάθμισης (“negative credit watch”) από την ήδη χαμηλή κατηγορία όπου βρίσκεται (ΒΒΒ+, δηλαδή κατηγορία “junk”, που αποκλείει κάθε δυνατότητα αγοράς ελληνικών ομολόγων από συντηρητικά χαρτοφυλάκια).
Με τους νέους κανόνες αυξάνεται το ενδεχόμενο η κυβέρνηση να στραφεί σε βάρος των ιδιωτών που κατέχουν κρατικά ομόλογα, τονίζει η S&P, επιβεβαιώνοντας τις καταστροφικές παρενέργειες των γερμανικών προτάσεων: "Πιστεύουμε ότι μπορούσε να έχει αρνητικές συνέπειες στο αν οι ιδιώτες κάτοχοι κρατικού χρέους θα πληρώνονται στο ακέραιο και εγκαίρως", δήλωσε ο αναλυτής της S&P, Μορίτς Κρέμερ. Ο οίκος αξιολόγησης ανήγγειλε ότι θα ανακοινώσει στους επόμενους τρεις μήνες αν θα προχωρήσει στην υποβάθμιση, όταν οι νέοι κανόνες θα έχουν αποσαφηνιστεί.
Ο υπουργός Οικονομικών δηλώνει έκπληκτος από την ενέργεια της S&P, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ίσως να υπαγορεύεται από ύποπτες σκοπιμότητες, αφού, όπως λέει το υπουργείο Οικονομικών, αγνοούνται οι «επιτυχίες στους τομείς της δημοσιονομικής εξυγίανσης, αλλά και των μεταρρυθμίσεων», αλλά και το «θετικό αποτέλεσμα στη μείωση της αβεβαιότητας», που θα έχει η νέα αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης. Όμως, ανεξάρτητα από υπαρκτές ή όχι σκοπιμότητες, γεγονός είναι ότι η S&P απλώς διαπιστώνει το αυτονόητο: η αξιολόγηση των ελληνικών ομολόγων από τις αγορές μόνο προς το χειρότερο μπορεί να μεταβληθεί, ανεξάρτητα από τις προσπάθειες της κυβέρνησης, όταν θα υπάρχει θεσμική δυνατότητα αναδιάρθρωσης του χρέους της χώρας. Το πρόσθετο ρίσκο δεν μπορεί παρά να αξιολογηθεί αρνητικά από τους οίκους αξιολόγησης και, όπως όλα δείχνουν, στην ίδια κατεύθυνση με την S&P θα υποχρεωθούν να κινηθούν η Moody’s και η Fitch, ακόμη και πριν οριστικοποιηθούν οι αποφάσεις επί των γερμανικών προτάσεων…
Αμερικανοί «ποντάρουν» σε ελληνικά ομόλογα! .
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/-lr----2010120631294
Την ώρα που η Γερμανία τορπίλιζε όλες τις προτάσεις για έξοδο της Ευρωζώνης από την κρίση, έρχονταν στο φως νεότερα στοιχεία για την επενδυτική συμπεριφορά των επενδυτικών fund από τις ΗΠΑ, που δείχνουν ότι ακόμη και σε αυτή τη δύσκολη περίοδο εξακολουθούν να «ποντάρουν» κεφάλαια στα ομόλογα της Ελλάδας και των άλλων «στριμωγμένων» περιφερειακών οικονομιών της Ευρωζώνης.
Στοιχεία της υπηρεσίας Thomson Reuters’ Lipper, που παρακολουθεί στενά τις κινήσεις κεφαλαίων στην αγορά ομολόγων, δείχνουν ότι στο 9μηνο του 2010, όταν η Ευρώπη συγκλονιζόταν αρχικά από την ελληνική κρίση και, ακολούθως, από τις αμφιβολίες για τη σταθερότητα και άλλων χωρών της περιφέρειας του ευρώ, οι Αμερικανοί διαχειριστές κεφαλαίων αύξησαν κατά 6% τις θέσεις τους σε ομόλογα των PIIGS (Πορτογαλία, Ιταλία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Ισπανία), σε σχέση με τα αντίστοιχα στοιχεία από το τέλος του 2009. Συνολικά, οι θέσεις των αμερικανικών fund στις αγορές ομολόγων των PIIGS, αυξήθηκαν σε 5,22 δις. δολάρια.
Το σκεπτικό αυτών των αγορών ομολόγων υψηλού κινδύνου (και απόδοσης…) συνοψίζει σε δηλώσεις του στο Reuters ο Τζιμ Ο’Νιλ, πρόεδρος της Goldman Sachs Asset Management: «Την περασμένη Τετάρτη, όταν το κλίμα ήταν εξαιρετικά βαρύ, η δική άποψη ήταν “κλείσε τα μάτια και αγόρασε ένα καλάθι από αυτά πράγματα. Άφησέ τα στην άκρη για έξι μήνες και πιθανότατα στο τέλος θα γίνεις ευτυχισμένος. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι αυτό θα συμβεί», τονίζει ο Ο’Νιλ, επισημαίνοντας ότι οι ευρωπαϊκές αρχές γίνονται όλο και πιο τολμηρές στην αντιμετώπιση της κρίσης.
Πάντως, πέρα από αρκετούς διαχειριστές κεφαλαίων, οι οποίοι εξακολουθούν να δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να «αγγίξουν» επικίνδυνα ομόλογα της Ευρωζώνης, επειδή φοβούνται χρεοκοπίες, στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και κορυφαίοι διεθνείς αναλυτές. Ο Κεν Ρόγκοφ, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ και καθηγητής στο Χάρβαρντ, δήλωσε χθες στο “Bloomberg”, ότι απλώς αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης, όπως η ελληνική, που εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι θα αποφύγουν την αναδιάρθρωση χρέους.
Η χθεσινή ημέρα ήταν αποκαλυπτική των σοβαρών δυσκολιών που αντιμετωπίζει η Ευρωζώνη στη χάραξη κοινής γραμμής έναντι της κρίσης:
- Στη συνεδρίαση του Eurogroup, ο Ντομινίκ Στρος Καν απηύθυνε δραματική έκκληση στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να συμφωνήσουν το συντομότερο σε αύξηση των κεφαλαίων του ταμείου διάσωσης ασθενέστερων οικονομιών και στην ΕΚΤ για αύξηση των αγορών ομολόγων της περιφέρειας, ενώ οι υπουργοί Οικονομικών του Λουξεμβούργου και της Ιταλίας, Γιούνκερ και Τρεμόντι αρθρογράφησαν στους “Financial Times”, ζητώντας να προχωρήσουν άμεσα οι εκδόσεις ευρωομολόγων, για να καλυφθεί μέχρι και 40% του ευρωπαϊκού χρέους.
- Όμως, τα αποτελέσματα της συνεδρίασης του Eurogroup ήταν πενιχρά: «Δεν έχω κάποια νέα απόφαση να ανακοινώσω», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο μόνιμος προεδρεύων του Συμβουλίου, Ζαν Κλωντ Γιούνκερ. Νωρίτερα, η καγκελάριος Μέρκελ είχε φροντίσει να τορπιλίσει τις προτάσεις για αύξηση των κεφαλαίων του ταμείου διάσωσης, αλλά και για έκδοση ευρωομολόγων. Αναλυτές εκτιμούν, ότι η Γερμανία θα κρατήσει σκληρή στάση, αλλά τελικά θα ενδώσει στην αύξηση των κεφαλαίων του μηχανισμού διάσωσης, αφού πρώτα όμως εγκριθεί στις 17 Δεκεμβρίου από τους ηγέτες της Ευρώπης η νέα αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης, που θα περιλαμβάνει μόνιμο μηχανισμό διασώσεων και ελεγχόμενες αναδιαρθρώσεις χρέους. Για τα ευρωομόλογα, θεωρείται απίθανο το Βερολίνο να συναινέσει σε ένα σχέδιο, που με βεβαιότητα θα αυξήσει το κόστος χρηματοδότησης της Γερμανίας και θα προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στο εσωτερικό της και πιθανόν σοβαρά προβλήματα με το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης.
- Σε ό,τι αφορά την πρόταση για αύξηση των αγορών ομολόγων από την ΕΚΤ, από την Γερμανία ακούγονται ήδη οι πρώτες φωνές αντιδράσεων. Πέρα από γνωστές αντιρρήσεις του προέδρου της Bundesbank, χθεσινό άρθρο του Spiegel εξηγούσε, ότι οι αγορές «τοξικών» ομολόγων της περιφέρειας θα μπορούσαν να μετατρέψουν σε «τοξικό» το χαρτοφυλάκιο της ΕΚΤ. Αν η κεντρική τράπεζα υποστεί ζημιές από τέτοιες τοποθετήσεις σε ομόλογα, οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης θα κληθούν, κατ’ αναλογία της συμμετοχής τους, να τις καλύψουν με αύξηση του κεφαλαίου της κεντρικής τράπεζας. Δηλαδή, ο λογαριασμός θα επιστρέψει κατά το μεγαλύτερο μέρος του στην Γερμανία, που είναι και ο μεγαλύτερος μέτοχος της ΕΚΤ, όπως ανέφερε το περιοδικό, απηχώντας τις έντονες αντιρρήσεις του Βερολίνου σε αυξημένες αγορές ομολόγων για τη στήριξη περιφερειακών οικονομιών.
5/12/10
ΟΙ «ΑΘΕΑΤΟΙ» ΣΕ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΡΑΚΟΦΣΚΙ
Ο Ρακόφσκι , μας δίνει , στην κατάθεσή του , στην НКВД, το 1938, μια εικόνα του ποιοι είναι «ΑΘΕΑΤΟΙ».
«Δεν θα ήταν λάθος να σας πω, ότι ούτε ένας από «Αυτούς», δεν κατέχει πολιτική θέση, και δεν βρίσκεται στη διοίκηση των Παγκόσμιων Τραπεζών. Μετά τη δολοφονία του Rathenau, δεν εμφανίζονται οι ίδιοι, στις καίριες θέσεις , τόσο στην πολιτική όσο και στη χρηματοοικονομία, αλλά μεταχειρίζονται μόνο ενδιάμεσα πρόσωπα. Ανθρώπους απολύτως πιστούς, οι οποίοι για να γίνουν άξιοι της εμπιστοσύνης τους, έχουν περάσει από χιλιάδες «τεστ» ώστε να επιβεβαιωθεί η αφοσίωση τους. Επομένως, οι διοικητές και οι πρόεδροι των τραπεζών, όπως και οι πολιτικοί, είναι αχυράνθρωποι, παρά το ότι καταλαμβάνουν πολύ υψηλές θέσεις, και εμφανίζονται ως οι συντάκτες και δημιουργοί των σχεδίων που εφαρμόζονται»
Όπως είπε ο Ρακόφσκι, μετά τη δολοφονία του Rathenau το 1922, η Παγκόσμια Διακυβέρνηση, πέρασε εντελώς στο παρασκήνιο, και έγινε «αθέατη». Εμφανίζονται μόνο σαν, επενδυτές, και σαν «Φιλάνθρωποι», σαν Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, σαν Τριμερής Επιτροπή, σαν Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων. Οι Τρισέ, Μπερνάκι, Ομπάμα, Μέρκελ, όπως και ο «ημέτετερος» Τζέφ παπαΕβραίου, είναι «αχυράνθρωποι», που έχουν περάσει από χιλιάδες «τεστ», ώστε να επιβεβαιωθεί η αφοσίωση τους.
Για την ταυτότητα των «αθέατων», ο Ρακόφσκι είπε:
«Είναι ξεκάθαρο ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν υπήρξαν ποτέ χριστιανοί, αλλά Κοσμοπολίτες. Είναι μια κοσμοπολίτικη οργάνωση. Οι Εβραίοι «Επενδυτές» που προωθούν τον πραγματικό κομμουνισμό , είναι Σπινοζιστές. Ακολουθούν τον Μπαρούχ Σπινόζα, που ίδρυσε την αθεϊστική εκδοχή του ιουδαϊσμού .Βρίσκονται στο απόγειο της δύναμης τους. Κατόρθωσαν σταδιακά να γίνουν στην εποχή μας οι άρχοντες του χρήματος. Απορρίπτουν , δεν αποδέχονται και δεν αναγνωρίζουν οτιδήποτε εθνικό. Το χρήμα για αυτούς είναι αυτοσκοπός. Αναφέρομαι σε πρόσωπο και πρόσωπα με μυστικιστική προσωπικότητα σαν του Γκάντι, η κάτι περίπου σαν αυτόν, χωρίς όμως να υπάρχει επίδειξη αυτού του μυστικισμού. Το πρόσωπο που σας περιγράφω είναι πάνω απ' όλα ένας συνωμότης, αλλά παρά την ισχύ που έχει στα χέρια του, παραμένει ανώνυμος. (είναι) Μυστικιστές της απόλυτης εξουσίας, που έχουν απελευθερωθεί από τη χυδαιότητα της καθημερινότητας … Δεν αναγνωρίζουν το κράτος και ως εκ τούτου είναι Αναρχικοί, και θα ήταν απολύτως αναρχικοί , αν ο αρνητής κάθε εθνικού κράτους, δεν ήταν αναγκαστικά και νομοτελειακά ο ίδιος κράτος, αφού η ουσία του κράτους είναι η εξουσία, και το χρήμα είναι αποκλειστικά εξουσία.
…..Φέρτε στο μυαλό σας το πεντάκτινο αστέρι , σαν το σοβιετικό, που έλαμπε πάνω από την Ευρώπη. Το αστέρι, που αποτελείτο από τους πέντε αδελφούς Rothschild και τις τράπεζες τους, που κατείχαν μια κολοσσιαία συσσώρευση πλούτου, τη μεγαλύτερη που έχει γνωρίσει ως τότε η ανθρωπότητα… Σε ότι αφορά την απόρριψη του εθνικού κράτους υπάρχει μια ξεκάθαρη ταυτότητα θέσεων ανάμεσα στον κομμουνιστή- διεθνιστή, και τον κοσμοπολίτη-τραπεζίτη. Και οι δύο με διάφορα προσχήματα και διάφορα μέσα , αγωνίζονται εναντίον του εθνικού αστικού κράτους που το απορρίπτουν.»
Είναι σημαντικό, να συγκρατήσουμε για την ταυτότητά τους, το, «δεν ήταν ποτέ χριστιανοί», το, «απορρίπτουν , δεν αποδέχονται και δεν αναγνωρίζουν οτιδήποτε εθνικό», και το, «είναι Κοσμοπολίτες». Αυτή η περιγραφή του 1938, ή του 1949,( όταν εκδόθηκε σε βιβλίο, η κατάθεση Ρακόφσκι), είναι περισσότερο από σημερινή. Είναι η πραγματικότητα που ζούμε.
Ο Ρακόφσκι, επειδή ο ίδιος ήταν Εβραίος, δεν τους περιγράφει σαν Εβραίους, γιατί γνώριζε, ότι είναι επιλεγμένοι Εβραίοι. Για αυτό περιορίζεται στο , «δεν ήταν ποτέ χριστιανοί», και «είναι Κοσμοπολίτες».
Ολόκληρο το κείμενο της κατάθεσης Ρακόφσκι στην НКВД, η «Κόκκινη Συμφωνία» δηλαδή, στο βιβλίο του Σπύρου Χατζάρα, «Οι Αθέτοι και οι αχυράνθρωποι τους».
Παραγγελίες για αποστολή με αντικαταβολή ,στο deltio11@gmail.com
«Δεν θα ήταν λάθος να σας πω, ότι ούτε ένας από «Αυτούς», δεν κατέχει πολιτική θέση, και δεν βρίσκεται στη διοίκηση των Παγκόσμιων Τραπεζών. Μετά τη δολοφονία του Rathenau, δεν εμφανίζονται οι ίδιοι, στις καίριες θέσεις , τόσο στην πολιτική όσο και στη χρηματοοικονομία, αλλά μεταχειρίζονται μόνο ενδιάμεσα πρόσωπα. Ανθρώπους απολύτως πιστούς, οι οποίοι για να γίνουν άξιοι της εμπιστοσύνης τους, έχουν περάσει από χιλιάδες «τεστ» ώστε να επιβεβαιωθεί η αφοσίωση τους. Επομένως, οι διοικητές και οι πρόεδροι των τραπεζών, όπως και οι πολιτικοί, είναι αχυράνθρωποι, παρά το ότι καταλαμβάνουν πολύ υψηλές θέσεις, και εμφανίζονται ως οι συντάκτες και δημιουργοί των σχεδίων που εφαρμόζονται»
Όπως είπε ο Ρακόφσκι, μετά τη δολοφονία του Rathenau το 1922, η Παγκόσμια Διακυβέρνηση, πέρασε εντελώς στο παρασκήνιο, και έγινε «αθέατη». Εμφανίζονται μόνο σαν, επενδυτές, και σαν «Φιλάνθρωποι», σαν Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, σαν Τριμερής Επιτροπή, σαν Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων. Οι Τρισέ, Μπερνάκι, Ομπάμα, Μέρκελ, όπως και ο «ημέτετερος» Τζέφ παπαΕβραίου, είναι «αχυράνθρωποι», που έχουν περάσει από χιλιάδες «τεστ», ώστε να επιβεβαιωθεί η αφοσίωση τους.
Για την ταυτότητα των «αθέατων», ο Ρακόφσκι είπε:
«Είναι ξεκάθαρο ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν υπήρξαν ποτέ χριστιανοί, αλλά Κοσμοπολίτες. Είναι μια κοσμοπολίτικη οργάνωση. Οι Εβραίοι «Επενδυτές» που προωθούν τον πραγματικό κομμουνισμό , είναι Σπινοζιστές. Ακολουθούν τον Μπαρούχ Σπινόζα, που ίδρυσε την αθεϊστική εκδοχή του ιουδαϊσμού .Βρίσκονται στο απόγειο της δύναμης τους. Κατόρθωσαν σταδιακά να γίνουν στην εποχή μας οι άρχοντες του χρήματος. Απορρίπτουν , δεν αποδέχονται και δεν αναγνωρίζουν οτιδήποτε εθνικό. Το χρήμα για αυτούς είναι αυτοσκοπός. Αναφέρομαι σε πρόσωπο και πρόσωπα με μυστικιστική προσωπικότητα σαν του Γκάντι, η κάτι περίπου σαν αυτόν, χωρίς όμως να υπάρχει επίδειξη αυτού του μυστικισμού. Το πρόσωπο που σας περιγράφω είναι πάνω απ' όλα ένας συνωμότης, αλλά παρά την ισχύ που έχει στα χέρια του, παραμένει ανώνυμος. (είναι) Μυστικιστές της απόλυτης εξουσίας, που έχουν απελευθερωθεί από τη χυδαιότητα της καθημερινότητας … Δεν αναγνωρίζουν το κράτος και ως εκ τούτου είναι Αναρχικοί, και θα ήταν απολύτως αναρχικοί , αν ο αρνητής κάθε εθνικού κράτους, δεν ήταν αναγκαστικά και νομοτελειακά ο ίδιος κράτος, αφού η ουσία του κράτους είναι η εξουσία, και το χρήμα είναι αποκλειστικά εξουσία.
…..Φέρτε στο μυαλό σας το πεντάκτινο αστέρι , σαν το σοβιετικό, που έλαμπε πάνω από την Ευρώπη. Το αστέρι, που αποτελείτο από τους πέντε αδελφούς Rothschild και τις τράπεζες τους, που κατείχαν μια κολοσσιαία συσσώρευση πλούτου, τη μεγαλύτερη που έχει γνωρίσει ως τότε η ανθρωπότητα… Σε ότι αφορά την απόρριψη του εθνικού κράτους υπάρχει μια ξεκάθαρη ταυτότητα θέσεων ανάμεσα στον κομμουνιστή- διεθνιστή, και τον κοσμοπολίτη-τραπεζίτη. Και οι δύο με διάφορα προσχήματα και διάφορα μέσα , αγωνίζονται εναντίον του εθνικού αστικού κράτους που το απορρίπτουν.»
Είναι σημαντικό, να συγκρατήσουμε για την ταυτότητά τους, το, «δεν ήταν ποτέ χριστιανοί», το, «απορρίπτουν , δεν αποδέχονται και δεν αναγνωρίζουν οτιδήποτε εθνικό», και το, «είναι Κοσμοπολίτες». Αυτή η περιγραφή του 1938, ή του 1949,( όταν εκδόθηκε σε βιβλίο, η κατάθεση Ρακόφσκι), είναι περισσότερο από σημερινή. Είναι η πραγματικότητα που ζούμε.
Ο Ρακόφσκι, επειδή ο ίδιος ήταν Εβραίος, δεν τους περιγράφει σαν Εβραίους, γιατί γνώριζε, ότι είναι επιλεγμένοι Εβραίοι. Για αυτό περιορίζεται στο , «δεν ήταν ποτέ χριστιανοί», και «είναι Κοσμοπολίτες».
Ολόκληρο το κείμενο της κατάθεσης Ρακόφσκι στην НКВД, η «Κόκκινη Συμφωνία» δηλαδή, στο βιβλίο του Σπύρου Χατζάρα, «Οι Αθέτοι και οι αχυράνθρωποι τους».
Παραγγελίες για αποστολή με αντικαταβολή ,στο deltio11@gmail.com
Η ανάκαμψη είναι εύκολο να εκτροχιαστεί από τις αναταράξεις στις χρηματαγορές
Το πακέτο διάσωσης της Ιρλανδίας και τα σχέδια για μόνιμο μηχανισμό αντιμετώπισης κρίσεων δεν είναι αρκετά, σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο
Η ευρωζώνη θα πρέπει να έχει ένα πιο εύρωστο ταμείο διάσωσης και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) θα πρέπει να επεκτείνει το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων για να αποτραπεί η πιθανότητα η κρίση χρέους να εκτροχιάσει την οικονομική ανάκαμψη, αναφέρει μία έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), ένα αντίγραφο της οποίας έχει στην κατοχή του το πρακτορείο Ρόιτερ.
Ο επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν, θα παρουσιάσει αύριο (Δευτέρα) αυτήν την έκθεση για την οικονομία των χωρών-μελών της ζώνης του ευρώ, στη σύνοδο κορυφής των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης και στον πρόεδρο της ΕΚΤ, Ζαν-Κλοντ Τρισέ.
«Η ανάκαμψη μπορεί να παραμείνει στο σωστό δρόμο, όμως τώρα είναι εύκολο να εκτροχιαστεί από τις νέες αναταράξεις στις χρηματαγορές», αναφέρει η έκθεση του ΔΝΤ.
Το ΔΝΤ θα προειδοποιήσει τους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης ότι το πακέτο διάσωσης, ύψους 85 δισεκατομμυρίων ευρώ, που αποφασίστηκε να δοθεί στην Ιρλανδία και τα σχέδια για τη δημιουργία ενός μόνιμου μηχανισμού για την αντιμετώπιση των κρίσεων, στον οποίο θα παίρνει μέρος και ο ιδιωτικός τομέας, είναι ευπρόσδεκτα, δεν είναι όμως αρκετά.
«Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι πρέπει να ενισχυθούν οι πόροι που είναι διαθέσιμοι γι' αυτό το δίχτυ ασφαλείας και ότι πρέπει να γίνει πιο ευέλικτη η χρήση τους, ακόμα και για την παροχή πιο αποτελεσματικής στήριξης στο τραπεζικό σύστημα», επισημαίνει η έκθεση.Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, υπερασπίστηκε σθεναρά το ευρώ απέναντι σε όσους Γερμανούς αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό το ευρωπαϊκό νόμισμα, σε συνέντευξή του που θα δημοσιευθεί αύριο.
«Αυτές οι αμφιβολίες (μίας πλειοψηφίας των Γερμανών) δεν είναι κατά τη γνώμη μου δικαιολογημένες», δήλωσε ο Σόιμπλε στη γερμανική εφημερίδα Bild. «Όλοι οι Γερμανοί θα ήταν πιο φτωχοί χωρίς το ευρώ. Η κατάσταση στην αγορά εργασίας θα ήταν πολύ χειρότερη χωρίς το ευρώ», υπογράμμισε ο Σόιμπλε.
Επαναλαμβάνοντας τις δηλώσεις που είχε κάνει την Παρασκευή, ο Γερμανός υπουργός περιέγραψε τις πρόσφατες αναταράξεις γύρω από το ευρώ ως μία απόπειρα των χρηματαγορών να δουν αν το ενιαίο νόμισμα θα αντέξει. «Οι χρηματαγορές ελέγχουν αν η ευρωζώνη θα αντέξει. Αν θα μπορέσουμε να έχουμε κοινό νόμισμα και ταυτόχρονα να επιτρέψουμε στις εθνικές (κυβερνήσεις) να ασκούν την οικονομική πολιτική», πρόσθεσε.
Εξάλλου ο Σόιμπλε απέκλεισε το ενδεχόμενο να διασπαστεί η ευρωζώνη σε βορρά και νότο. «Κάτι τέτοιο θα μας κόστιζε πολλά, πολύ περισσότερα απ' όσα κάνουμε τώρα για το ευρώ», υπογράμμισε. «Θα υπήρχαν απρόβλεπτες επιπτώσεις στην οικονομία, πολλές θέσεις εργασίας θα κινδύνευαν, ενώ και οι τράπεζες θα αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα», επεσήμανε ο Σόιμπλε.
Σύμφωνα με τον Γερμανό υπουργό η περιφρόνηση που δείχνουν οι Γερμανοί προς το ενιαίο νόμισμα έχει απλή εξήγηση: «Όλοι οι άνθρωποι που έχουν ήδη επιτύχει, δεν το θεωρούν πλέον σημαντικό. Οι μεγάλες επιτυχίες γρήγορα θεωρούνται δεδομένες. Αυτό είναι το πρόβλημα του ευρώ».
Σε μία δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε το καλοκαίρι η πλειοψηφία των Γερμανών (51,4%) επιθυμούσαν η χώρα τους να επιστρέψει στο γερμανικό μάρκο. Ο Σόιμπλε εξέφρασε επίσης την ανησυχία του σχετικά με την πιθανότητα να δημιουργηθεί ένα κόμμα κατά του ευρώ. «Πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας τον κίνδυνο δημιουργίας ενός κόμματος αντι-ευρώ».
«Αυτός είναι ακόμα ένας λόγος για να εξηγήσουμε στους ανθρώπους ότι το ευρώ τους προστατεύει καλύτερα από τις αναταράξεις της παγκοσμιοποίησης από ότι ένα γερμανικό εθνικό νόμισμα», υπογράμμισε ο Σόιμπλε.
με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η ευρωζώνη θα πρέπει να έχει ένα πιο εύρωστο ταμείο διάσωσης και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) θα πρέπει να επεκτείνει το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων για να αποτραπεί η πιθανότητα η κρίση χρέους να εκτροχιάσει την οικονομική ανάκαμψη, αναφέρει μία έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), ένα αντίγραφο της οποίας έχει στην κατοχή του το πρακτορείο Ρόιτερ.
Ο επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν, θα παρουσιάσει αύριο (Δευτέρα) αυτήν την έκθεση για την οικονομία των χωρών-μελών της ζώνης του ευρώ, στη σύνοδο κορυφής των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης και στον πρόεδρο της ΕΚΤ, Ζαν-Κλοντ Τρισέ.
«Η ανάκαμψη μπορεί να παραμείνει στο σωστό δρόμο, όμως τώρα είναι εύκολο να εκτροχιαστεί από τις νέες αναταράξεις στις χρηματαγορές», αναφέρει η έκθεση του ΔΝΤ.
Το ΔΝΤ θα προειδοποιήσει τους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης ότι το πακέτο διάσωσης, ύψους 85 δισεκατομμυρίων ευρώ, που αποφασίστηκε να δοθεί στην Ιρλανδία και τα σχέδια για τη δημιουργία ενός μόνιμου μηχανισμού για την αντιμετώπιση των κρίσεων, στον οποίο θα παίρνει μέρος και ο ιδιωτικός τομέας, είναι ευπρόσδεκτα, δεν είναι όμως αρκετά.
«Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι πρέπει να ενισχυθούν οι πόροι που είναι διαθέσιμοι γι' αυτό το δίχτυ ασφαλείας και ότι πρέπει να γίνει πιο ευέλικτη η χρήση τους, ακόμα και για την παροχή πιο αποτελεσματικής στήριξης στο τραπεζικό σύστημα», επισημαίνει η έκθεση.Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, υπερασπίστηκε σθεναρά το ευρώ απέναντι σε όσους Γερμανούς αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό το ευρωπαϊκό νόμισμα, σε συνέντευξή του που θα δημοσιευθεί αύριο.
«Αυτές οι αμφιβολίες (μίας πλειοψηφίας των Γερμανών) δεν είναι κατά τη γνώμη μου δικαιολογημένες», δήλωσε ο Σόιμπλε στη γερμανική εφημερίδα Bild. «Όλοι οι Γερμανοί θα ήταν πιο φτωχοί χωρίς το ευρώ. Η κατάσταση στην αγορά εργασίας θα ήταν πολύ χειρότερη χωρίς το ευρώ», υπογράμμισε ο Σόιμπλε.
Επαναλαμβάνοντας τις δηλώσεις που είχε κάνει την Παρασκευή, ο Γερμανός υπουργός περιέγραψε τις πρόσφατες αναταράξεις γύρω από το ευρώ ως μία απόπειρα των χρηματαγορών να δουν αν το ενιαίο νόμισμα θα αντέξει. «Οι χρηματαγορές ελέγχουν αν η ευρωζώνη θα αντέξει. Αν θα μπορέσουμε να έχουμε κοινό νόμισμα και ταυτόχρονα να επιτρέψουμε στις εθνικές (κυβερνήσεις) να ασκούν την οικονομική πολιτική», πρόσθεσε.
Εξάλλου ο Σόιμπλε απέκλεισε το ενδεχόμενο να διασπαστεί η ευρωζώνη σε βορρά και νότο. «Κάτι τέτοιο θα μας κόστιζε πολλά, πολύ περισσότερα απ' όσα κάνουμε τώρα για το ευρώ», υπογράμμισε. «Θα υπήρχαν απρόβλεπτες επιπτώσεις στην οικονομία, πολλές θέσεις εργασίας θα κινδύνευαν, ενώ και οι τράπεζες θα αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα», επεσήμανε ο Σόιμπλε.
Σύμφωνα με τον Γερμανό υπουργό η περιφρόνηση που δείχνουν οι Γερμανοί προς το ενιαίο νόμισμα έχει απλή εξήγηση: «Όλοι οι άνθρωποι που έχουν ήδη επιτύχει, δεν το θεωρούν πλέον σημαντικό. Οι μεγάλες επιτυχίες γρήγορα θεωρούνται δεδομένες. Αυτό είναι το πρόβλημα του ευρώ».
Σε μία δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε το καλοκαίρι η πλειοψηφία των Γερμανών (51,4%) επιθυμούσαν η χώρα τους να επιστρέψει στο γερμανικό μάρκο. Ο Σόιμπλε εξέφρασε επίσης την ανησυχία του σχετικά με την πιθανότητα να δημιουργηθεί ένα κόμμα κατά του ευρώ. «Πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας τον κίνδυνο δημιουργίας ενός κόμματος αντι-ευρώ».
«Αυτός είναι ακόμα ένας λόγος για να εξηγήσουμε στους ανθρώπους ότι το ευρώ τους προστατεύει καλύτερα από τις αναταράξεις της παγκοσμιοποίησης από ότι ένα γερμανικό εθνικό νόμισμα», υπογράμμισε ο Σόιμπλε.
με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η αυτοκρατορία του φόβου
Αθήνα 04-12-2010
«Υπάρχουν δύο τρόποι για να κατακτήσεις μια χώρα: Με την βία ή με τα χρέη.» John Adams [1735-1826] Δεύτερος Πρόεδρος των Η.Π.Α (1797-1801).
Ο Γκαίμπελς, όσον αφορά την έκβαση του πολέμου, δήλωσε δημόσια ότι η Ελλάδα κόστισε πανάκριβα στη Γερμανία. Και ο Ελληνικός λαός, που όρθωσε το ανάστημά του στις ναζιστικές ορδές, τιμωρήθηκε με μίσος από τον φασίστα κατακτητή που κατάσχεσε τη γεωργική παραγωγή και κατάστρεψε την οικονομία του Έθνους. Μόνο τον πρώτο χειμώνα της Κατοχής η Ελλάδα έχασε 300.000 ψυχές από λιμοκτονία. Και για τούτο το έγκλημα η Γερμανία δεν έδωσε λόγο ποτέ. Η καταβολή των αποζημιώσεων στα θύματα των θηριωδιών του γερμανικού στρατού κατοχής είναι ακόμα στα αζήτητα και το ποσό που διεκδικούμε ως κράτος είναι 162 δις. ευρώ χωρίς τους τόκους, αλλά ΟΥΔΕΜΙΑ ξενόδουλη κυβέρνησης είχε το σθένος να το απαιτήσει. Υπήρξε και αυτό θέμα υπόγειας και μαύρης συναλλαγής.
Και να! Οι Έλληνες, υπό το δόγμα Κίσινγκερ και προς υλοποίηση των επιχειρήσεων «OVERKILL» και «ΦΑΙΔΩΡΑ» καθώς και του σχεδίου ανακύρηξης της Θεσσαλονίκης ως νέας Ιερουσαλήμ, οδηγούνται ξανά σε λιμοκτονία με μοναδικό στόχο το φρόνημα του Έλληνα που σέβεται την ιστορική διαδρομή του Έθνους και που, ως σχέδιο σατανικό, έχει οπωσδήποτε και φυλετικά αίτια πηγάζοντα από την διαχρονική σύγκρουση των δύο Εθνών.
Η Ελλάδα ζεί σήμερα τον ίδιο και ίσως χειρότερο εφιάλτη Κατοχής πληρώνοντας την μεγαλοσύνη του πνεύματός της, της φιλοσοφίας της, των τεχνών της, των επιστημών της, του πολιτισμού της και του ηρωισμού των παιδιών της. Πληρώνει την πνευματική εξουσία που ασκεί ανά τους αιώνες παγκοσμίως. Πληρώνει για το φως που διαχέεται στις ανήλιαγες ΣΤΟΕΣ του δήθεν πολιτισμένου κόσμου και που τυφλώνει τα ανθρωποειδή των ευρωπαϊκών σπηλαίων. Πληρώνει για τα ευεργετήματά της προς την παγκόσμια κοινότητα χωρίς να έχει λάβει υπ’ όψιν της ότι: «ΟΥΔΕΙΣ ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΕΝΤΟΣ».
Η κυνική ομολογία, ενός από τους πολλούς σύμβουλους-σωτήρες του Αμερικανού υπήκοου Τζέφρυ Παπανδρέου, του Ιταλού Σιόπα, ότι: « Όποιος έχει παιδιά 15 χρονών µπορεί να τους πει ότι... στα 30 τους η Ελλάδα θα προχωρεί δυναµικά…», επιβεβαιώνει την πλήρη υποταγή της χώρας μας στις αγορές τύπου Τζώρτζ Σόρος [György Schwartz] και στους «μεγάλους οίκους» του διεθνούς Σιωνισμού. Επιβεβαιώνει την κατάντια των ανερμάτιστων κυβερνήσεών μας που ασελγώντας ασύστολα επί του Έθνους το οδήγησαν υπό κατοχή καταδικάζοντας τις μελλοντικές γενιές στην ανυπαρξία και την απόγνωση.
Διεφθαρμένοι και επίορκοι ταγοί αδιαφορώντας για το μέλλον της Ελλάδος, της ιστορίας της και της νεολαία της, υπέγραψαν την καταδίκη της σε σκλαβιά στους υποτιθέμενους δανειστές. Το ανέντιμο ελληνικό κράτος, τα δουλόφρονα ελληνικά κόμματα και τα αργυρώνητα ελληνικά ιερατεία της προπαγάνδας δεν ΕΠΙΚΥΡΩΝΟΥΝ απλώς της διάλυση του ελληνικού Έθνους, αλλά και την προωθούν με υπερβάλλοντα ζήλο. Τα όποια όμως σχέδια «ευρείας μνημονιακής συναίνεσης» που ευελπιστεί να πετύχει η κατοχική κυβέρνηση ΓΑΠ με συνοδοιπόρους και δεκανίκια το ΛΑΟΣ, το ΔΗΣΥ της Ντόρας και τον Κουβέλη, δημιούργησαν έναν «πολιτικό» Φρανκενστάϊν που αρκεί μόνο μία σπίθα για να βγεί εκτός ελέγχου, με συνέπειες τραγικές για το Έθνος και υπεράνω κάθε φαντασίας.
Σήμερα, ως Έθνος, βιώνουμε την γενικευμένη ανομία, την πολιτική ένδεια, την κοινωνική ανεπάρκεια, την κατάπτωση και την παρακμή, την έκπτωση των αξιών, την απαξίωση των θεσμών και η φαυλοκρατία είναι στο αποκορύφωμά της αφού ΟΥΔΕΠΟΤΕ άλλοτε τόσοι λίγοι επέφεραν μέγιστη ζημία. Στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα της διαφθοράς και του φαύλου εξουσιαστικού μηχανισμού, που γνωρίζει ημέρες δόξας, συντελέσθηκε η χειρότερη Συνταγματική εκτροπή που θα αποτελέσει την μαύρη σελίδα της Ελληνικής ιστορίας. Τώρα το Έθνος το έχουν κυκλώσει οι ορδές των ανόμων θεσμικών σφετεριστών, των εξωθεσμικών κέντρων και των «αγορών» και το κράτος είναι παραδομένο σε συμμορίες οι οποίες πιέζουν με την δράση τους για να υποβάλουν αποφάσεις στην πολιτική ηγεσία και να επιβάλλουν τη θέλησή τους σε μια «Κυβέρνηση Καραγκιόζηδων», ας μεταχειριστούμε την ρήση του πρώην Υπουργού, και σαν να μην έφτανε αυτό, προς λύπη του εχέφρονος Λαού, νοθεύουν την «Δημοκρατία» καταντώντας την Ελλάδα όνειδος της παγκόσμιας κοινωνίας δικαιώνοντας την κατά το 1907 ρήση του ενάρετου πολιτικού Δημητρίου Γούναρη: «Ερρέτω το κράτος αυτό, τοιούτον κράτος είναι εμπαιγμός της Ιστορίας».
Η Νεοταξική εξουσία των καιρών στοχεύει στη μεθοδευμένη γήρανση του συνολικού πληθυσμού της χώρας κλιμακώνοντας και επιταχύνοντας τις διαδικασίες της διάλυσης της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού έθνους αφού η πείνα, ως το πλέον αποτελεσματικό όπλο, εξαθλιώνει και φέρνει σε κρίση οδύνης τον Λαό. Έτσι επέρχεται η πτώση!
Η δωσίλογη εξουσία, μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ που ως οδαλίσκες αναπαράγουν την ενορχηστρωμένη προπαγάνδα και συντηρούν τον Λαό σε μια διαρκή ύπνωση και ένα βαθύ σκοτάδι, προκειμένου να μην αντιδράσει στις προθέσεις και στο διεστραμμένο σχέδιο των σκοτεινών δυνάμεων που επιδιώκουν να επιβάλουν την νέα τάξη, κατασκεύασε πολύ έντεχνα μία δουλική νοοτροπία, η οποία ρίζωσε βαθειά στην ελληνική κοινωνία τον φόβο. Οι πολίτες νοιώθουν ανασφαλείς. Το άγνωστο αύριο κατέστησε τον Έλληνα φοβικό και τα δείγματα αυτής της γενικευμένης φοβικής συμπεριφοράς τα διακρίνουμε παντού στην οργουελική πραγματικότητα που βιώνουμε μέσα σε μία κατ’ επίφαση Δημοκρατία.
Το κατοχικό καθεστώς, υπό μια θαμπή βιτρίνα δημοκρατίας, υπέβαλε μία «νέα σκλαβιά» με κοινοβουλευτικό προσωπείο και προσέφερε το Έθνος βορά στους εχθρούς και το ίδιο, ως όργανο του κατακτητή και σε ρόλο ελεύθερου σκοπευτή, με την σφραγίδα της κοινοβουλευτικής ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ εξοντώνει μια μια της κοινωνικές ομάδες. Όμως και η εξαθλίωση προχωρά ακάθεκτη και το ποτάμι της οργής θα παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά του. Το μίσος έχει ήδη φωλιάσει στην καρδιά του Έλληνα και το δηλητήριό του αρχίζει να κυριεύει τη λογική του. Η ανοχή της κοινωνίας εξαντλείται και η χειροβομβίδα της κοινωνικής αναταραχής έχει πλέον απασφαλιστεί. Τι θα γίνει αυτός ο λαός όταν κοντά ένα εκατομμύριο έχουν μείνει στο δρόμο, χωρίς δουλειά, χωρίς φαΐ, χωρίς αύριο, χωρίς ελπίδα; Κι αν ο κόσμος εξαγριωθεί; Θα συνεχίσει, άλλη μία φορά, την Εθνική καταστροφή και τον αλληλοσπαραγμό; Και τότε, ποιά δύναμη θα σώσει πλέον τους ληστοσυμμορίτες πολιτικούς;
Ήρθε λοιπόν ο καιρός που προφήτευε ο Μεγάλος μας Εθνικός ποιητής Κωστής Παλαμάς στο έργο του «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου»;
«Καί χορό τριγύρω σου θα στήσουν
Με βιολιά καί με ζουρνάδες
γύφτοι, Εβραίοι, αράπηδες, πασάδες
καί τα γόνατά τους θα λυγίσουν, οι τρανοί σου
καί θα γίνουν των ραγιάδων οι ραγιάδες...»
Και πού είναι οι ένοχοι; Ποιός ξεκίνησε την καταστροφή; Ποιός κατέστρωσε τα σχέδια του διαμελισμού της χώρας; Ποιός ξεπούλησε την εθνική μας αξιοπρέπεια; Ποιός πέρασε τη θηλιά της απόλυτης υποταγής στο λαιμό της Ελλάδας με την εθνοκτόνο πολιτική που εφάρμοσαν οι παλλακίδες της παγκόσμιας διακυβέρνησης και της Νέας Τάξης;
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά τα τραγικά, υπό τους νόμους της «ομερτά» και των κωδίκων σιωπής τύπου μαφίας και κόζα νόστρα μεταξύ των απάτριδων καταστροφέων του ελληνικού Έθνους, ένας λαός άναυδος, προδομένος και περιθωριοποιημένος απορεί, αγωνιά και διερωτάται: Αυτό είναι το δικό μου αύριο; Αυτό είναι το αυριανό μου Έθνος;
Κι εμείς, όλοι οι «ΟΣΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ», υπακούοντας στην επιταγή της ακροτελεύτιας διατάξεως του Συντάγματος [άρθρο 120 παρ. 4] καλούμε τους Έλληνες σε συνειδησιακή, πνευματική και ηθική επανάσταση ΟΥΡΛΙΑΖΟΝΤΑΣ στεντόρεια: ΟΧΙ!! ΟΧΙ!! ΟΧΙ!! Καλούμε τον ΛΑΟ να σεβαστεί την Ιστορία του και να αντισταθεί, να σταθεί όρθιος στις επάλξεις του Έθνους, να πολεμήσει, να γκρεμίσει το έκτρωμα που επιχειρούν να δημιουργήσουν και να εκδικηθεί τιμωρώντας παραδειγματικά τους αδίστακτους πατριδέμπορους και τους βιαστές της αξιοπρέπειάς του. Καλούμε τους Έλληνες να ανακτήσουν την εθνική τους αυτοπεποίθηση και υπερηφάνεια γιατί έχουν χρέος στα νιάτα αυτού του τόπου και τους υπενθυμίζουμε το διαχρονικό αξίωμα αυτού του Έθνους που διέπει την ιστορική διαδρομή του, ότι: Την θέλησή του να ζήσει ουδέποτε την υπέταξε στην μοίρα του!!!
Οδυσσέας Τηλιγάδας
«Υπάρχουν δύο τρόποι για να κατακτήσεις μια χώρα: Με την βία ή με τα χρέη.» John Adams [1735-1826] Δεύτερος Πρόεδρος των Η.Π.Α (1797-1801).
Ο Γκαίμπελς, όσον αφορά την έκβαση του πολέμου, δήλωσε δημόσια ότι η Ελλάδα κόστισε πανάκριβα στη Γερμανία. Και ο Ελληνικός λαός, που όρθωσε το ανάστημά του στις ναζιστικές ορδές, τιμωρήθηκε με μίσος από τον φασίστα κατακτητή που κατάσχεσε τη γεωργική παραγωγή και κατάστρεψε την οικονομία του Έθνους. Μόνο τον πρώτο χειμώνα της Κατοχής η Ελλάδα έχασε 300.000 ψυχές από λιμοκτονία. Και για τούτο το έγκλημα η Γερμανία δεν έδωσε λόγο ποτέ. Η καταβολή των αποζημιώσεων στα θύματα των θηριωδιών του γερμανικού στρατού κατοχής είναι ακόμα στα αζήτητα και το ποσό που διεκδικούμε ως κράτος είναι 162 δις. ευρώ χωρίς τους τόκους, αλλά ΟΥΔΕΜΙΑ ξενόδουλη κυβέρνησης είχε το σθένος να το απαιτήσει. Υπήρξε και αυτό θέμα υπόγειας και μαύρης συναλλαγής.
Και να! Οι Έλληνες, υπό το δόγμα Κίσινγκερ και προς υλοποίηση των επιχειρήσεων «OVERKILL» και «ΦΑΙΔΩΡΑ» καθώς και του σχεδίου ανακύρηξης της Θεσσαλονίκης ως νέας Ιερουσαλήμ, οδηγούνται ξανά σε λιμοκτονία με μοναδικό στόχο το φρόνημα του Έλληνα που σέβεται την ιστορική διαδρομή του Έθνους και που, ως σχέδιο σατανικό, έχει οπωσδήποτε και φυλετικά αίτια πηγάζοντα από την διαχρονική σύγκρουση των δύο Εθνών.
Η Ελλάδα ζεί σήμερα τον ίδιο και ίσως χειρότερο εφιάλτη Κατοχής πληρώνοντας την μεγαλοσύνη του πνεύματός της, της φιλοσοφίας της, των τεχνών της, των επιστημών της, του πολιτισμού της και του ηρωισμού των παιδιών της. Πληρώνει την πνευματική εξουσία που ασκεί ανά τους αιώνες παγκοσμίως. Πληρώνει για το φως που διαχέεται στις ανήλιαγες ΣΤΟΕΣ του δήθεν πολιτισμένου κόσμου και που τυφλώνει τα ανθρωποειδή των ευρωπαϊκών σπηλαίων. Πληρώνει για τα ευεργετήματά της προς την παγκόσμια κοινότητα χωρίς να έχει λάβει υπ’ όψιν της ότι: «ΟΥΔΕΙΣ ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΕΝΤΟΣ».
Η κυνική ομολογία, ενός από τους πολλούς σύμβουλους-σωτήρες του Αμερικανού υπήκοου Τζέφρυ Παπανδρέου, του Ιταλού Σιόπα, ότι: « Όποιος έχει παιδιά 15 χρονών µπορεί να τους πει ότι... στα 30 τους η Ελλάδα θα προχωρεί δυναµικά…», επιβεβαιώνει την πλήρη υποταγή της χώρας μας στις αγορές τύπου Τζώρτζ Σόρος [György Schwartz] και στους «μεγάλους οίκους» του διεθνούς Σιωνισμού. Επιβεβαιώνει την κατάντια των ανερμάτιστων κυβερνήσεών μας που ασελγώντας ασύστολα επί του Έθνους το οδήγησαν υπό κατοχή καταδικάζοντας τις μελλοντικές γενιές στην ανυπαρξία και την απόγνωση.
Διεφθαρμένοι και επίορκοι ταγοί αδιαφορώντας για το μέλλον της Ελλάδος, της ιστορίας της και της νεολαία της, υπέγραψαν την καταδίκη της σε σκλαβιά στους υποτιθέμενους δανειστές. Το ανέντιμο ελληνικό κράτος, τα δουλόφρονα ελληνικά κόμματα και τα αργυρώνητα ελληνικά ιερατεία της προπαγάνδας δεν ΕΠΙΚΥΡΩΝΟΥΝ απλώς της διάλυση του ελληνικού Έθνους, αλλά και την προωθούν με υπερβάλλοντα ζήλο. Τα όποια όμως σχέδια «ευρείας μνημονιακής συναίνεσης» που ευελπιστεί να πετύχει η κατοχική κυβέρνηση ΓΑΠ με συνοδοιπόρους και δεκανίκια το ΛΑΟΣ, το ΔΗΣΥ της Ντόρας και τον Κουβέλη, δημιούργησαν έναν «πολιτικό» Φρανκενστάϊν που αρκεί μόνο μία σπίθα για να βγεί εκτός ελέγχου, με συνέπειες τραγικές για το Έθνος και υπεράνω κάθε φαντασίας.
Σήμερα, ως Έθνος, βιώνουμε την γενικευμένη ανομία, την πολιτική ένδεια, την κοινωνική ανεπάρκεια, την κατάπτωση και την παρακμή, την έκπτωση των αξιών, την απαξίωση των θεσμών και η φαυλοκρατία είναι στο αποκορύφωμά της αφού ΟΥΔΕΠΟΤΕ άλλοτε τόσοι λίγοι επέφεραν μέγιστη ζημία. Στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα της διαφθοράς και του φαύλου εξουσιαστικού μηχανισμού, που γνωρίζει ημέρες δόξας, συντελέσθηκε η χειρότερη Συνταγματική εκτροπή που θα αποτελέσει την μαύρη σελίδα της Ελληνικής ιστορίας. Τώρα το Έθνος το έχουν κυκλώσει οι ορδές των ανόμων θεσμικών σφετεριστών, των εξωθεσμικών κέντρων και των «αγορών» και το κράτος είναι παραδομένο σε συμμορίες οι οποίες πιέζουν με την δράση τους για να υποβάλουν αποφάσεις στην πολιτική ηγεσία και να επιβάλλουν τη θέλησή τους σε μια «Κυβέρνηση Καραγκιόζηδων», ας μεταχειριστούμε την ρήση του πρώην Υπουργού, και σαν να μην έφτανε αυτό, προς λύπη του εχέφρονος Λαού, νοθεύουν την «Δημοκρατία» καταντώντας την Ελλάδα όνειδος της παγκόσμιας κοινωνίας δικαιώνοντας την κατά το 1907 ρήση του ενάρετου πολιτικού Δημητρίου Γούναρη: «Ερρέτω το κράτος αυτό, τοιούτον κράτος είναι εμπαιγμός της Ιστορίας».
Η Νεοταξική εξουσία των καιρών στοχεύει στη μεθοδευμένη γήρανση του συνολικού πληθυσμού της χώρας κλιμακώνοντας και επιταχύνοντας τις διαδικασίες της διάλυσης της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού έθνους αφού η πείνα, ως το πλέον αποτελεσματικό όπλο, εξαθλιώνει και φέρνει σε κρίση οδύνης τον Λαό. Έτσι επέρχεται η πτώση!
Η δωσίλογη εξουσία, μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ που ως οδαλίσκες αναπαράγουν την ενορχηστρωμένη προπαγάνδα και συντηρούν τον Λαό σε μια διαρκή ύπνωση και ένα βαθύ σκοτάδι, προκειμένου να μην αντιδράσει στις προθέσεις και στο διεστραμμένο σχέδιο των σκοτεινών δυνάμεων που επιδιώκουν να επιβάλουν την νέα τάξη, κατασκεύασε πολύ έντεχνα μία δουλική νοοτροπία, η οποία ρίζωσε βαθειά στην ελληνική κοινωνία τον φόβο. Οι πολίτες νοιώθουν ανασφαλείς. Το άγνωστο αύριο κατέστησε τον Έλληνα φοβικό και τα δείγματα αυτής της γενικευμένης φοβικής συμπεριφοράς τα διακρίνουμε παντού στην οργουελική πραγματικότητα που βιώνουμε μέσα σε μία κατ’ επίφαση Δημοκρατία.
Το κατοχικό καθεστώς, υπό μια θαμπή βιτρίνα δημοκρατίας, υπέβαλε μία «νέα σκλαβιά» με κοινοβουλευτικό προσωπείο και προσέφερε το Έθνος βορά στους εχθρούς και το ίδιο, ως όργανο του κατακτητή και σε ρόλο ελεύθερου σκοπευτή, με την σφραγίδα της κοινοβουλευτικής ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ εξοντώνει μια μια της κοινωνικές ομάδες. Όμως και η εξαθλίωση προχωρά ακάθεκτη και το ποτάμι της οργής θα παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά του. Το μίσος έχει ήδη φωλιάσει στην καρδιά του Έλληνα και το δηλητήριό του αρχίζει να κυριεύει τη λογική του. Η ανοχή της κοινωνίας εξαντλείται και η χειροβομβίδα της κοινωνικής αναταραχής έχει πλέον απασφαλιστεί. Τι θα γίνει αυτός ο λαός όταν κοντά ένα εκατομμύριο έχουν μείνει στο δρόμο, χωρίς δουλειά, χωρίς φαΐ, χωρίς αύριο, χωρίς ελπίδα; Κι αν ο κόσμος εξαγριωθεί; Θα συνεχίσει, άλλη μία φορά, την Εθνική καταστροφή και τον αλληλοσπαραγμό; Και τότε, ποιά δύναμη θα σώσει πλέον τους ληστοσυμμορίτες πολιτικούς;
Ήρθε λοιπόν ο καιρός που προφήτευε ο Μεγάλος μας Εθνικός ποιητής Κωστής Παλαμάς στο έργο του «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου»;
«Καί χορό τριγύρω σου θα στήσουν
Με βιολιά καί με ζουρνάδες
γύφτοι, Εβραίοι, αράπηδες, πασάδες
καί τα γόνατά τους θα λυγίσουν, οι τρανοί σου
καί θα γίνουν των ραγιάδων οι ραγιάδες...»
Και πού είναι οι ένοχοι; Ποιός ξεκίνησε την καταστροφή; Ποιός κατέστρωσε τα σχέδια του διαμελισμού της χώρας; Ποιός ξεπούλησε την εθνική μας αξιοπρέπεια; Ποιός πέρασε τη θηλιά της απόλυτης υποταγής στο λαιμό της Ελλάδας με την εθνοκτόνο πολιτική που εφάρμοσαν οι παλλακίδες της παγκόσμιας διακυβέρνησης και της Νέας Τάξης;
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά τα τραγικά, υπό τους νόμους της «ομερτά» και των κωδίκων σιωπής τύπου μαφίας και κόζα νόστρα μεταξύ των απάτριδων καταστροφέων του ελληνικού Έθνους, ένας λαός άναυδος, προδομένος και περιθωριοποιημένος απορεί, αγωνιά και διερωτάται: Αυτό είναι το δικό μου αύριο; Αυτό είναι το αυριανό μου Έθνος;
Κι εμείς, όλοι οι «ΟΣΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ», υπακούοντας στην επιταγή της ακροτελεύτιας διατάξεως του Συντάγματος [άρθρο 120 παρ. 4] καλούμε τους Έλληνες σε συνειδησιακή, πνευματική και ηθική επανάσταση ΟΥΡΛΙΑΖΟΝΤΑΣ στεντόρεια: ΟΧΙ!! ΟΧΙ!! ΟΧΙ!! Καλούμε τον ΛΑΟ να σεβαστεί την Ιστορία του και να αντισταθεί, να σταθεί όρθιος στις επάλξεις του Έθνους, να πολεμήσει, να γκρεμίσει το έκτρωμα που επιχειρούν να δημιουργήσουν και να εκδικηθεί τιμωρώντας παραδειγματικά τους αδίστακτους πατριδέμπορους και τους βιαστές της αξιοπρέπειάς του. Καλούμε τους Έλληνες να ανακτήσουν την εθνική τους αυτοπεποίθηση και υπερηφάνεια γιατί έχουν χρέος στα νιάτα αυτού του τόπου και τους υπενθυμίζουμε το διαχρονικό αξίωμα αυτού του Έθνους που διέπει την ιστορική διαδρομή του, ότι: Την θέλησή του να ζήσει ουδέποτε την υπέταξε στην μοίρα του!!!
Οδυσσέας Τηλιγάδας
Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης ασκεί λογοκρισία
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Όσο περνά ο καιρός, όσο περισσότερο τα εσωτερικά και εθνικά μας θέματα οξύνονται, όσο περισσότερο η πείνα απλώνεται σε ευρύτερα λαϊκά στρώματα, όσο η ανεργία καλπάζει, όσο τα ρολά των καταστημάτων κατεβαίνουν, όσο η φορολογία αποτελεί το μόνο μέσο άσκησης της οικονομικής πολιτικής, όσο η υγεία, η παιδεία θα αποδεκατίζουν τη ζωή των Ελλήνων, όσο περισσότερο το έγκλημα θ΄ απλώνεται, όσο θα προχωρεί η εσκεμμένη αποσύνθεση των Ενόπλων Δυνάμεων και της αστυνομίας, όσο περισσότερο αποδεκατίζεται και διαφθείρεται η Δικαιοσύνη, όσο περισσότερο αφυδατώνεται η λειτουργία των θεσμών της πολιτείας και της κοινωνίας, όσο περισσότερο κάποιοι ελάχιστοι δημοσιογράφοι τολμούν ν' ασκήσουν έστω και βελούδινη κριτική στην αμαρτωλή εξουσία, όσο περισσότερο η δημοσιογραφία πλησιάζει στην αποκάλυψη των πελώριων σκανδάλων του διεφθαρμένου πολιτικού κόσμου και όσο περισσότερο τρίζουν τα θεμέλια του χυδαίου πολιτικού συστήματος, τόσο περισσότερο το πρόστυχο κράτος, με τους κάθε λογής υποταγμένους και διατεταγμένους μηχανισμούς του, επιτίθεται κατά της κριτικής και της ελευθερίας του λόγου.
Όταν το φίδι ξεψυχεί βγάζει το δηλητήριό του και τότε το κράτος κάνει την κακόμορφη παρουσία του αποπειραμένο να ισοπεδώσει τα πάντα: Σύνταγμα -νόμους- ηθική- κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα και ιδιαίτερα την ελευθερία του λόγου και την κριτική που αποτελούν το οξυγόνο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής.
Όταν το κράτος, στην εναγώγια προσπάθειά του να υπάρξει, αναγκάζεται να βγάλει την πρόστυχη μάσκα του, τότε αναδύεται η ολοκληρωτική του αντίληψη και πρακτική. Γίνεται καταπιεστής γαντζωμένος στη χυδαία προπαγάνδα και στον θάνατο της κριτικής.
Τότε, για την πραγμάτωση αυτών των σκοπών και τη διάσωσή τους το κράτος, δηλαδή η πολιτική εξουσία, επιστρατεύει τα διάφορα έμμισθα δεκανίκια του, τα οποία έστησε ως κουρδιστά πορτοκάλια μέσα στους κόλπους της κοινωνίας και ονόμασε θεσμούς και Ανεξάρτητες Αρχές! Επειδή, λοιπόν, ετούτο το δήθεν πολιτικό σύστημα -στην πραγματικότητα πρόκειται για ιδιωτικοποιημένη και διεφθαρμένη εξουσία- διήνυσε τον αμαρτωλό του βίο προχωρεί στο τελευταίο βήμα: Στην κατάλυση του Συντάγματος και ειδικότερα του άρθρου 14, το οποίο κατοχυρώνει την ελευθερία της γνώμης και απαγορεύει την λογοκρισία.
Πρόκειται για την πιο επικίνδυνη παραβίαση, η οποία μετατρέπει τη σφαδάζουσα Ελλάδα και τους γογγισμούς των Ελλήνων σε απέραντο νεκροταφείο, με νεκροθάφτη το ΕΣΡ, το οποίο επελαύνει κατά πάσης ελευθέρας κριτικής και φωνής, τόσο σπάνιας εξάλλου.
Πρόκειται για τη δήθεν ανεξάρτητη Αρχή, η οποία στο όνομα μιας υποκριτικής σεμνοτυφίας στην εκφορά του πολιτικολόγου και της κριτικής εξοντώνει κάθε αντίθετη φωνή από την εξουσία με την επιβολή αστρονομικών προστίμων στα Μ.Μ.Ε.
Έτσι, παραμένει εντελώς παρθένο το έδαφος για την βασιλεία της κρατικής προπαγάνδας, την καταθλιπτική δύναμη της οποίας υπογράμμιζε ο αρχιπροπαγανδιστής του Γ΄ Ράιχ, ο διαβόητος Γ. Γκαίμπελς, λέγοντας: «Οι άνθρωποι δεν είναι τίποτα περισσότερο απ' ό,τι η πέτρα για τον γλύπτη» και ότι «ο ηγέτης και οι μάζες αποτελούν τόσο μικρό πρόβλημα, όσο και ο ζωγράφος με το χρώμα». Έλεγε ακόμη: «Με την προπαγάνδα πήραμε την εξουσία -εννοεί ο Χίτλερ- με την προπαγάνδα θα την κρατήσουμε» (βλ. Ε. Φρομ: «Ο φόβος μπροστά στην ελευθερία», εκδ. «Μπουκουμάνη», Αθήνα, σελ. 248).Εκεί, οδηγούν τελικά οι πράξεις και παραλείψεις του λογοκτόνου ΕΣΡ, το οποίο αποπειράται να κατοχυρώσει το μονοπώλιο των εξουσιαστικών ιδεών και της κρατικής πολιτικής κουλτούρας, οικοδομώντας ένα πολιτικό και πνευματικό νάρθηκα, στον οποίο περικλείεται η ατομικότητα και η ομοιομορφία της σκέψης και της δράσης, την οποία είχε καταδικάσει ο Κ. Μάρξ λέγοντας: «Μονολιθικότητα στη σκέψη και στη δράση δεν σημαίνει τίποτα άλλο από τυφλή πίστη και πειθαρχία πτωμάτων » (βλ. το άρθρο μου: «Ο πολιτικό λόγος στην Ελλάδα», στην «Καθημερινή», της 18-2-1988).
Έτσι, πάνω στο πτώμα της Ελλάδας προστίθεται και το πτώμα της σιωπής και της πειθαρχίας του λόγου, με την οποία ανασκολοπίζεται η θεμελιώδης ανθρώπινη και πολιτική διανοητική λειτουργία της διαφωνίας, για την αναγκαιότητα της οποίας ο αείμνηστος Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και ογκόλιθος της πολιτικής επιστήμης Γ. Βλάχος έγραφε και τα εξής, αναλύοντας και ερμηνεύοντας τον ορισμό του Αριστοτέλους για τον πολίτη: «Πολίτης δ' ουδέν ορίζεται μάλλον ή του μετέχειν κρίσεως και αρχής»: «Συμμετοχή σημαίνει: Εκδήλωση στον ύψιστο βαθμό, της ελεύθερης προσωπικότητας του πολίτη. Περιλαμβάνει μαζί την αφοσίωση και την πίστη προς την κοινή πατρίδα αλλά το απόλυτο δικαίωμα ελεύθερης κρίσεως, επικρίσεως και αμφισβητήσεως, δικαίωμα με το οποίο είναι συνυφασμένη η ελευθερία του λόγου αλλά και η υποχρέωση του διαλόγου».
Συνεχίζοντας γράφει: «Η διαλεκτική της ιστορίας γίνεται εδώ βίωμα της καθημερινής ζωής, οι άνθρωποι «φτιάχνουν την ιστορία τους», όπως θα έλεγε ο Μαρξ, όμως την φτιάχνουν όχι σαν ανώνυμο πλήθος στα σκοτεινά υπόγεια του Ηφαίστου αλλά σαν ενεργά υποκείμενα, το καθένα από τα οποία, σαν μέλη του κυρίαρχου λαού, «μετέχει κρίσεως και αρχής» (βλ. το έργο του: «Η πολιτική σκέψη στην αρχαία Κίνα», Αθήνα 1977, σελ. 131). Συνεπώς, όταν οι εναλλασσόμενες διεφθαρμένες εξουσίες κάνουν εκκλήσεις στους ψηφοφόρους να προσέρχονται στις κάλπες και να ψηφίζουν οφείλουν να γνωρίζουν ότι οι ψηφοφόροι δεν είναι πρόβατα και η πολιτική τους συμμετοχή δεν εξαντλείται μόνο στις κάλπες αλλά έχουν όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση της διατυπώσεως γνώμης, γιατί, όπως έλεγε ο Δημοσθένης, «όποιος δεν λέει αυτά που πιστεύει προδίδει την πόλη του».
Αυτός «ο υπεύθυνος πολιτικός λόγος γίνεται το μέτρο του νέου ανθρώπου (της Αθηναϊκής Δημοκρτίας) που είναι ο τελειωμένος πολιτικός άνθρωπος», του οποίου «η ελευθερία της συνειδήσεως και της εκφράσεως του στοχσμού διαχέεται προοδευτικά, απ' αυτό το ύψος, και διεισδύει σε όλες τις εκδηλώσεις της κοινωνικής ζωής». Έτσι, συνεχίζει ο Γ. Βλάχος «η ελευθερία μετατρέπεται, κατ' ακριβολογία, σε παρρησία, υποχρέωση του πολίτη, του κάθε πολίτη, να έχει ελεύθερο φρόνημα, αλλά και ταυτόχρονα, διαφάνεια σε όλες τις εκδηλώσεις και τους εθισμούς της κοινότητας». (βλ. Γ. Βλάχου «Η ιδέα του ελεύθερου ανθρώπου στη δημοκρατία των Αθηναίων. Η μαρτυρία του Δημοσθένους», εκδ «Α. Σάκκουλα, Αθήνα, 1992, σελ. 42).
Θα πρέπει να προστεθεί ότι η ελευθερία του λόγου και η υποχρέωση της εκφοράς του είχε τόσο μεγάλη σημασία στην Αθηναϊκή Δημοκρατία, ώστε ο Ευριπίδης να πει στις «Φοινικίζουσες» (392): «Μόνον ένας δαύλος δεν λέγει ό,τι σκέπτεται», αναδεικνύοντας έτσι την τεράστια σημασία του ελεύθερου φρονήματος που χαρακτηρίζει την παρρησία του λόγου .
Τέλος, ως προς αυτό το σημείο πρέπει να σημειωθεί ότι ένας βασικός πυλώνας της Αθηναϊκής Δημοκρατίας ήταν και «η πολυφωνία των πολιτικών απόψεων, μέσω της οποίας ένα θέμα επιδέχεται αμφισβήτηση, κριτική, τροποποίηση ή αναθεώρηση» (βλ. Αντωνάκου, οπ.π. σελ. 53).
Η παρρησία, λοιπόν, της γνώμης ήταν ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της πολυπόθητης ιδιότητος του Αθηναίου πολίτη, ο οποίος σπανίζει στη σύγχρονη Ελλάδα. (Για το ζήτημα αυτό βλ. τη σειρά των άρθρων μου στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Πολιτικά Θέματα», από 15-5-1992 έως και 19-6-1992, υπό το γενικό τίτλο «Η Ελλάδα χωρίς πολίτες», που γράφτηκαν για την πρώτη «Κίνηση Ενεργών Πολιτών στην Ελλάδα», η οποία πήρε τη μορφή του Σωματείου (αρ. αποφάσεως Πρωτοδ. Αθηνών 498/1994).
Στα πλαίσια αυτής της Κίνησης, συνέγραψα και τον δεκάλογο του Πολίτη, στο οποίο το σημείο 8 έλεγε: «Γίνομαι πολίτης σημαίνει ότι οπλίζομαι με κριτική σκέψη, πληροφόρηση και γνώση, στοιχεία απαραίτητα της κοινωνικής και πολιτικής προόδου και θεωρώ ότι η κριτική των δημοσίων ανδρών αποτελεί κορυφαίο καθήκον μου».
Μετά τη συνοπτική αυτή παρουσίαση του θέματος της βαρύνουσας σημασίας της ελευθερίας της γνώμης, την οποία αγωνίζεται να αποτρέψει το ΕΣΡ, με τα συνεχόμενα πρόστιμα, γίνεται φανερή η ασχετοσύνη του και η προσπάθειά του να πολτοποιήσει τους ψηφοφόρους -όχι τους πολίτες που είναι τόσο σπάνιοι στην Ελλάδα του συστήματος της σήψης.
Θα έλεγα ότι αυτό το εντεινόμενο πογκρόμ των διώξεων κατά των ελαχίστων κριτικών φωνών από το ΕΣΡ αποβλέπει στην αφυδάτωση των κριτικών ικανοτήτων των πενόμενων μαζών δια μέσου της ασυδοσίας της εξουσιαστικής προπαγάνδας των προνομιούχων τηλεοπτικών σταθμών, των οποίων οι «ενημερωτές» ή υποκαθιστούν τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ή τρομοκρατούν κάθε διαμαρτυρία των πεινασμένων επαγγελματικών κλάδων.
Αυτή την έκδηλη αντιδεοντολογική συμπεριφορά, την οποία αναγκάστηκε να καυτηριάσει προσφάτως και αυτή ακόμη η ΕΣΗΕΑ, προσπερνά το ΕΣΡ και μάλλον την προστατεύει επειδή αβαντάρει την εξουσία. Και παραμυθιάζει τις μάζες, επιβεβαιώνοντας έτσι τον Άγγλο φιλόσοφο Μ. Ράσσελ, ο οποίος τα 1940 έγραφε: «Είμαι βέβαιος, ότι δεν υπάρχουν όρια στους παραλογισμούς που είναι δυνατό να γίνουν γενικά δεκτοί με κυβερνητικές ενέργειες... Η ανακάλυψη του ότι είναι δυνατό να επηρεαστεί ο άνθρωπος με επιστημονικά μέσα (σσ. το κείμενο αυτό γράφτηκε προπολεμικά και η τηλεόραση δεν είχε κάνει την εμφάνισή της) και ότι οι κυβερνήσεις μπορούν να στρέψουν μεγάλες μάζες πληθυσμού στην κατεύθυνση που τους αρέσει, είναι μία από τις αιτίες των δεινών μας» (βλ. το έργο του «Αντιδημοφιλή Δοκίμια», εκδ. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα,1976, σελ. 111-112).
Αυτή την ασύνορη προπαγάνδα υπέρ της κυβέρνησης, η οποία περνά μέσα από «μεγάλα» ΜΜΕ όχι μόνο την ανέχεται αλλά και την προστατεύει το «αντικείμενικό» ΕΣΡ ενώ ταυτόχρονα στέκεται με το μικροσκόπιο αναζητώντας κάποια λέξη για να επιβάλει εξοντωτικό πρόστιμο στο κανάλι ή το ραδιόφωνο το οποίο έχει την τόλμη να ασκήσει κριτική κατά της εξουσίας, ως έχει υποχρέωση.
Εν όψει του γεγονότος της καταλυτικής δύναμης της προπαγάνδας -και του εκμαυλισμού των δημοσιογράφων- γίνεται πρόδηλος η αιτία της σημερινής πολυεπίπεδης χρεοκοπίας της Ελλάδας, αφού μ΄ αυτή ο «κυρίαρχος» λαός μετατράπηκε σε «συγχισμένη αγέλη» και αφού «η προπαγάνδα στη δημοκρατία είναι ό,τι το ρόπαλο σ ένα ολοκληρωτικό κράτος», όπως υπογραμμίζει ο γνωστός διανοητής N. Chomky (βλ. για τη δύναμη της Προπαγάνδας και τα αποτελέσματά της Π. Παπαγαρυφάλλου «Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα, εκδ. Ergo, 2002, σελ. 48 επ. όπου το κεφάλαιο «Η Προπαγάδα στην αρχαιότητα και το σύγχρονο κόσμο»).
Καταλήγοντας, θεωρώ χρήσιμο να παραθέσω μερικούς στίχους από τον «Ύμνο του πολίτη » της λογοτέχνιδας Ελευθερίας Παπαγαρυφάλλου, το οποίο στιχουργήθηκε το 1993 για την «Κίνηση Ενεργών Πολιτών».
«Πολίτη, ψυχή της πολιτείας
και κινητήρια δύναμη της ιστορίας
έξω απ΄ τα δόντια της γνώμη σου να λες
σε βασιλιάδες και κάθε λογής διαφεντευτές
Ο λόγος σου νάναι τσεκουράτος
σαν αστροπελέκι, φωτιά και φως γεμάτος
κόκκαλα να τσακίζει
γερά θεμέλια να χτίζει.
...............
Μη ξεχνάς πως ο λόγος ο αληθινός μεταμορφώνει τον κόσμο και τον σπρώχνει εμπρός, γίνεται οδηγός και φως» (βλ. την ποιητική συλλογή «Σκόρπιες Εικόνες», εκδ. «Πολιτικά Θέματα», Αθήνα 2004, σελ. 122).
Συνελόντι ειπείν -για να θυμηθούμε και λίγο την κατακρεουργημένη ελληνική γλώσσα -θα έλεγα για το ΕΣΡ: Αφήστε όλα τα λουλούδια ν' ανθίσουν. Λειτουργήστε στα πλαίσια του Συντάγματος. Καλλιεργήστε τον κριτικό έλεγχο. Σηκώστε την Ελλάδα ενισχύοντας τον θαρραλέο κριτικό λόγο, τον οποίο οφείλεται να τιμάτε. Αν δεν υπήρχαν αυτές οι ελάχιστες κριτικές φωνές έχετε χρέος να τις εφεύρετε, να τις ανακαλύψετε και να τις αναδείξετε. Εμπρός: Σηκωθείτε όρθιοι.
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Όσο περνά ο καιρός, όσο περισσότερο τα εσωτερικά και εθνικά μας θέματα οξύνονται, όσο περισσότερο η πείνα απλώνεται σε ευρύτερα λαϊκά στρώματα, όσο η ανεργία καλπάζει, όσο τα ρολά των καταστημάτων κατεβαίνουν, όσο η φορολογία αποτελεί το μόνο μέσο άσκησης της οικονομικής πολιτικής, όσο η υγεία, η παιδεία θα αποδεκατίζουν τη ζωή των Ελλήνων, όσο περισσότερο το έγκλημα θ΄ απλώνεται, όσο θα προχωρεί η εσκεμμένη αποσύνθεση των Ενόπλων Δυνάμεων και της αστυνομίας, όσο περισσότερο αποδεκατίζεται και διαφθείρεται η Δικαιοσύνη, όσο περισσότερο αφυδατώνεται η λειτουργία των θεσμών της πολιτείας και της κοινωνίας, όσο περισσότερο κάποιοι ελάχιστοι δημοσιογράφοι τολμούν ν' ασκήσουν έστω και βελούδινη κριτική στην αμαρτωλή εξουσία, όσο περισσότερο η δημοσιογραφία πλησιάζει στην αποκάλυψη των πελώριων σκανδάλων του διεφθαρμένου πολιτικού κόσμου και όσο περισσότερο τρίζουν τα θεμέλια του χυδαίου πολιτικού συστήματος, τόσο περισσότερο το πρόστυχο κράτος, με τους κάθε λογής υποταγμένους και διατεταγμένους μηχανισμούς του, επιτίθεται κατά της κριτικής και της ελευθερίας του λόγου.
Όταν το φίδι ξεψυχεί βγάζει το δηλητήριό του και τότε το κράτος κάνει την κακόμορφη παρουσία του αποπειραμένο να ισοπεδώσει τα πάντα: Σύνταγμα -νόμους- ηθική- κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα και ιδιαίτερα την ελευθερία του λόγου και την κριτική που αποτελούν το οξυγόνο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής.
Όταν το κράτος, στην εναγώγια προσπάθειά του να υπάρξει, αναγκάζεται να βγάλει την πρόστυχη μάσκα του, τότε αναδύεται η ολοκληρωτική του αντίληψη και πρακτική. Γίνεται καταπιεστής γαντζωμένος στη χυδαία προπαγάνδα και στον θάνατο της κριτικής.
Τότε, για την πραγμάτωση αυτών των σκοπών και τη διάσωσή τους το κράτος, δηλαδή η πολιτική εξουσία, επιστρατεύει τα διάφορα έμμισθα δεκανίκια του, τα οποία έστησε ως κουρδιστά πορτοκάλια μέσα στους κόλπους της κοινωνίας και ονόμασε θεσμούς και Ανεξάρτητες Αρχές! Επειδή, λοιπόν, ετούτο το δήθεν πολιτικό σύστημα -στην πραγματικότητα πρόκειται για ιδιωτικοποιημένη και διεφθαρμένη εξουσία- διήνυσε τον αμαρτωλό του βίο προχωρεί στο τελευταίο βήμα: Στην κατάλυση του Συντάγματος και ειδικότερα του άρθρου 14, το οποίο κατοχυρώνει την ελευθερία της γνώμης και απαγορεύει την λογοκρισία.
Πρόκειται για την πιο επικίνδυνη παραβίαση, η οποία μετατρέπει τη σφαδάζουσα Ελλάδα και τους γογγισμούς των Ελλήνων σε απέραντο νεκροταφείο, με νεκροθάφτη το ΕΣΡ, το οποίο επελαύνει κατά πάσης ελευθέρας κριτικής και φωνής, τόσο σπάνιας εξάλλου.
Πρόκειται για τη δήθεν ανεξάρτητη Αρχή, η οποία στο όνομα μιας υποκριτικής σεμνοτυφίας στην εκφορά του πολιτικολόγου και της κριτικής εξοντώνει κάθε αντίθετη φωνή από την εξουσία με την επιβολή αστρονομικών προστίμων στα Μ.Μ.Ε.
Έτσι, παραμένει εντελώς παρθένο το έδαφος για την βασιλεία της κρατικής προπαγάνδας, την καταθλιπτική δύναμη της οποίας υπογράμμιζε ο αρχιπροπαγανδιστής του Γ΄ Ράιχ, ο διαβόητος Γ. Γκαίμπελς, λέγοντας: «Οι άνθρωποι δεν είναι τίποτα περισσότερο απ' ό,τι η πέτρα για τον γλύπτη» και ότι «ο ηγέτης και οι μάζες αποτελούν τόσο μικρό πρόβλημα, όσο και ο ζωγράφος με το χρώμα». Έλεγε ακόμη: «Με την προπαγάνδα πήραμε την εξουσία -εννοεί ο Χίτλερ- με την προπαγάνδα θα την κρατήσουμε» (βλ. Ε. Φρομ: «Ο φόβος μπροστά στην ελευθερία», εκδ. «Μπουκουμάνη», Αθήνα, σελ. 248).Εκεί, οδηγούν τελικά οι πράξεις και παραλείψεις του λογοκτόνου ΕΣΡ, το οποίο αποπειράται να κατοχυρώσει το μονοπώλιο των εξουσιαστικών ιδεών και της κρατικής πολιτικής κουλτούρας, οικοδομώντας ένα πολιτικό και πνευματικό νάρθηκα, στον οποίο περικλείεται η ατομικότητα και η ομοιομορφία της σκέψης και της δράσης, την οποία είχε καταδικάσει ο Κ. Μάρξ λέγοντας: «Μονολιθικότητα στη σκέψη και στη δράση δεν σημαίνει τίποτα άλλο από τυφλή πίστη και πειθαρχία πτωμάτων » (βλ. το άρθρο μου: «Ο πολιτικό λόγος στην Ελλάδα», στην «Καθημερινή», της 18-2-1988).
Έτσι, πάνω στο πτώμα της Ελλάδας προστίθεται και το πτώμα της σιωπής και της πειθαρχίας του λόγου, με την οποία ανασκολοπίζεται η θεμελιώδης ανθρώπινη και πολιτική διανοητική λειτουργία της διαφωνίας, για την αναγκαιότητα της οποίας ο αείμνηστος Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και ογκόλιθος της πολιτικής επιστήμης Γ. Βλάχος έγραφε και τα εξής, αναλύοντας και ερμηνεύοντας τον ορισμό του Αριστοτέλους για τον πολίτη: «Πολίτης δ' ουδέν ορίζεται μάλλον ή του μετέχειν κρίσεως και αρχής»: «Συμμετοχή σημαίνει: Εκδήλωση στον ύψιστο βαθμό, της ελεύθερης προσωπικότητας του πολίτη. Περιλαμβάνει μαζί την αφοσίωση και την πίστη προς την κοινή πατρίδα αλλά το απόλυτο δικαίωμα ελεύθερης κρίσεως, επικρίσεως και αμφισβητήσεως, δικαίωμα με το οποίο είναι συνυφασμένη η ελευθερία του λόγου αλλά και η υποχρέωση του διαλόγου».
Συνεχίζοντας γράφει: «Η διαλεκτική της ιστορίας γίνεται εδώ βίωμα της καθημερινής ζωής, οι άνθρωποι «φτιάχνουν την ιστορία τους», όπως θα έλεγε ο Μαρξ, όμως την φτιάχνουν όχι σαν ανώνυμο πλήθος στα σκοτεινά υπόγεια του Ηφαίστου αλλά σαν ενεργά υποκείμενα, το καθένα από τα οποία, σαν μέλη του κυρίαρχου λαού, «μετέχει κρίσεως και αρχής» (βλ. το έργο του: «Η πολιτική σκέψη στην αρχαία Κίνα», Αθήνα 1977, σελ. 131). Συνεπώς, όταν οι εναλλασσόμενες διεφθαρμένες εξουσίες κάνουν εκκλήσεις στους ψηφοφόρους να προσέρχονται στις κάλπες και να ψηφίζουν οφείλουν να γνωρίζουν ότι οι ψηφοφόροι δεν είναι πρόβατα και η πολιτική τους συμμετοχή δεν εξαντλείται μόνο στις κάλπες αλλά έχουν όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση της διατυπώσεως γνώμης, γιατί, όπως έλεγε ο Δημοσθένης, «όποιος δεν λέει αυτά που πιστεύει προδίδει την πόλη του».
Αυτός «ο υπεύθυνος πολιτικός λόγος γίνεται το μέτρο του νέου ανθρώπου (της Αθηναϊκής Δημοκρτίας) που είναι ο τελειωμένος πολιτικός άνθρωπος», του οποίου «η ελευθερία της συνειδήσεως και της εκφράσεως του στοχσμού διαχέεται προοδευτικά, απ' αυτό το ύψος, και διεισδύει σε όλες τις εκδηλώσεις της κοινωνικής ζωής». Έτσι, συνεχίζει ο Γ. Βλάχος «η ελευθερία μετατρέπεται, κατ' ακριβολογία, σε παρρησία, υποχρέωση του πολίτη, του κάθε πολίτη, να έχει ελεύθερο φρόνημα, αλλά και ταυτόχρονα, διαφάνεια σε όλες τις εκδηλώσεις και τους εθισμούς της κοινότητας». (βλ. Γ. Βλάχου «Η ιδέα του ελεύθερου ανθρώπου στη δημοκρατία των Αθηναίων. Η μαρτυρία του Δημοσθένους», εκδ «Α. Σάκκουλα, Αθήνα, 1992, σελ. 42).
Θα πρέπει να προστεθεί ότι η ελευθερία του λόγου και η υποχρέωση της εκφοράς του είχε τόσο μεγάλη σημασία στην Αθηναϊκή Δημοκρατία, ώστε ο Ευριπίδης να πει στις «Φοινικίζουσες» (392): «Μόνον ένας δαύλος δεν λέγει ό,τι σκέπτεται», αναδεικνύοντας έτσι την τεράστια σημασία του ελεύθερου φρονήματος που χαρακτηρίζει την παρρησία του λόγου .
Τέλος, ως προς αυτό το σημείο πρέπει να σημειωθεί ότι ένας βασικός πυλώνας της Αθηναϊκής Δημοκρατίας ήταν και «η πολυφωνία των πολιτικών απόψεων, μέσω της οποίας ένα θέμα επιδέχεται αμφισβήτηση, κριτική, τροποποίηση ή αναθεώρηση» (βλ. Αντωνάκου, οπ.π. σελ. 53).
Η παρρησία, λοιπόν, της γνώμης ήταν ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της πολυπόθητης ιδιότητος του Αθηναίου πολίτη, ο οποίος σπανίζει στη σύγχρονη Ελλάδα. (Για το ζήτημα αυτό βλ. τη σειρά των άρθρων μου στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Πολιτικά Θέματα», από 15-5-1992 έως και 19-6-1992, υπό το γενικό τίτλο «Η Ελλάδα χωρίς πολίτες», που γράφτηκαν για την πρώτη «Κίνηση Ενεργών Πολιτών στην Ελλάδα», η οποία πήρε τη μορφή του Σωματείου (αρ. αποφάσεως Πρωτοδ. Αθηνών 498/1994).
Στα πλαίσια αυτής της Κίνησης, συνέγραψα και τον δεκάλογο του Πολίτη, στο οποίο το σημείο 8 έλεγε: «Γίνομαι πολίτης σημαίνει ότι οπλίζομαι με κριτική σκέψη, πληροφόρηση και γνώση, στοιχεία απαραίτητα της κοινωνικής και πολιτικής προόδου και θεωρώ ότι η κριτική των δημοσίων ανδρών αποτελεί κορυφαίο καθήκον μου».
Μετά τη συνοπτική αυτή παρουσίαση του θέματος της βαρύνουσας σημασίας της ελευθερίας της γνώμης, την οποία αγωνίζεται να αποτρέψει το ΕΣΡ, με τα συνεχόμενα πρόστιμα, γίνεται φανερή η ασχετοσύνη του και η προσπάθειά του να πολτοποιήσει τους ψηφοφόρους -όχι τους πολίτες που είναι τόσο σπάνιοι στην Ελλάδα του συστήματος της σήψης.
Θα έλεγα ότι αυτό το εντεινόμενο πογκρόμ των διώξεων κατά των ελαχίστων κριτικών φωνών από το ΕΣΡ αποβλέπει στην αφυδάτωση των κριτικών ικανοτήτων των πενόμενων μαζών δια μέσου της ασυδοσίας της εξουσιαστικής προπαγάνδας των προνομιούχων τηλεοπτικών σταθμών, των οποίων οι «ενημερωτές» ή υποκαθιστούν τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ή τρομοκρατούν κάθε διαμαρτυρία των πεινασμένων επαγγελματικών κλάδων.
Αυτή την έκδηλη αντιδεοντολογική συμπεριφορά, την οποία αναγκάστηκε να καυτηριάσει προσφάτως και αυτή ακόμη η ΕΣΗΕΑ, προσπερνά το ΕΣΡ και μάλλον την προστατεύει επειδή αβαντάρει την εξουσία. Και παραμυθιάζει τις μάζες, επιβεβαιώνοντας έτσι τον Άγγλο φιλόσοφο Μ. Ράσσελ, ο οποίος τα 1940 έγραφε: «Είμαι βέβαιος, ότι δεν υπάρχουν όρια στους παραλογισμούς που είναι δυνατό να γίνουν γενικά δεκτοί με κυβερνητικές ενέργειες... Η ανακάλυψη του ότι είναι δυνατό να επηρεαστεί ο άνθρωπος με επιστημονικά μέσα (σσ. το κείμενο αυτό γράφτηκε προπολεμικά και η τηλεόραση δεν είχε κάνει την εμφάνισή της) και ότι οι κυβερνήσεις μπορούν να στρέψουν μεγάλες μάζες πληθυσμού στην κατεύθυνση που τους αρέσει, είναι μία από τις αιτίες των δεινών μας» (βλ. το έργο του «Αντιδημοφιλή Δοκίμια», εκδ. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα,1976, σελ. 111-112).
Αυτή την ασύνορη προπαγάνδα υπέρ της κυβέρνησης, η οποία περνά μέσα από «μεγάλα» ΜΜΕ όχι μόνο την ανέχεται αλλά και την προστατεύει το «αντικείμενικό» ΕΣΡ ενώ ταυτόχρονα στέκεται με το μικροσκόπιο αναζητώντας κάποια λέξη για να επιβάλει εξοντωτικό πρόστιμο στο κανάλι ή το ραδιόφωνο το οποίο έχει την τόλμη να ασκήσει κριτική κατά της εξουσίας, ως έχει υποχρέωση.
Εν όψει του γεγονότος της καταλυτικής δύναμης της προπαγάνδας -και του εκμαυλισμού των δημοσιογράφων- γίνεται πρόδηλος η αιτία της σημερινής πολυεπίπεδης χρεοκοπίας της Ελλάδας, αφού μ΄ αυτή ο «κυρίαρχος» λαός μετατράπηκε σε «συγχισμένη αγέλη» και αφού «η προπαγάνδα στη δημοκρατία είναι ό,τι το ρόπαλο σ ένα ολοκληρωτικό κράτος», όπως υπογραμμίζει ο γνωστός διανοητής N. Chomky (βλ. για τη δύναμη της Προπαγάνδας και τα αποτελέσματά της Π. Παπαγαρυφάλλου «Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα, εκδ. Ergo, 2002, σελ. 48 επ. όπου το κεφάλαιο «Η Προπαγάδα στην αρχαιότητα και το σύγχρονο κόσμο»).
Καταλήγοντας, θεωρώ χρήσιμο να παραθέσω μερικούς στίχους από τον «Ύμνο του πολίτη » της λογοτέχνιδας Ελευθερίας Παπαγαρυφάλλου, το οποίο στιχουργήθηκε το 1993 για την «Κίνηση Ενεργών Πολιτών».
«Πολίτη, ψυχή της πολιτείας
και κινητήρια δύναμη της ιστορίας
έξω απ΄ τα δόντια της γνώμη σου να λες
σε βασιλιάδες και κάθε λογής διαφεντευτές
Ο λόγος σου νάναι τσεκουράτος
σαν αστροπελέκι, φωτιά και φως γεμάτος
κόκκαλα να τσακίζει
γερά θεμέλια να χτίζει.
...............
Μη ξεχνάς πως ο λόγος ο αληθινός μεταμορφώνει τον κόσμο και τον σπρώχνει εμπρός, γίνεται οδηγός και φως» (βλ. την ποιητική συλλογή «Σκόρπιες Εικόνες», εκδ. «Πολιτικά Θέματα», Αθήνα 2004, σελ. 122).
Συνελόντι ειπείν -για να θυμηθούμε και λίγο την κατακρεουργημένη ελληνική γλώσσα -θα έλεγα για το ΕΣΡ: Αφήστε όλα τα λουλούδια ν' ανθίσουν. Λειτουργήστε στα πλαίσια του Συντάγματος. Καλλιεργήστε τον κριτικό έλεγχο. Σηκώστε την Ελλάδα ενισχύοντας τον θαρραλέο κριτικό λόγο, τον οποίο οφείλεται να τιμάτε. Αν δεν υπήρχαν αυτές οι ελάχιστες κριτικές φωνές έχετε χρέος να τις εφεύρετε, να τις ανακαλύψετε και να τις αναδείξετε. Εμπρός: Σηκωθείτε όρθιοι.
Ο μυστηριώδης γίγαντας της «πράσινης ενέργειας» στην Ελλάδα
Η Jasper Wind με έδρα τα... διακριτικά νησιά Cayman και το fund της γαλήνιας ελβετικής πόλης Zug της οικογενείας Brennikmeijer
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=82107151
της Mανταλένας Πίου
Στο «ελ ντοράντο» της πράσινης ενέργειας στην Ελλάδα σπεύδουν να επενδύσουν όχι μόνον οι αγρότες αλλά και ενεργειακά χαρτοφυλάκια με έδρα το φορολογικό παράδεισο των νησιών Cayman και απ' ευθείας διασυνδέσεις με διεθνή fund του Zug , της γαλήνιας ελβετικής πόλης που φιλοξενεί τη αφρόκρεμα των τραπεζιτών, του διεθνούς κεφαλαίου και τον Αλ Γκορ.
Από τις πιο δραστήριες στην κατάθεση αιτήσεων για αιολικά πάρκα στην Ελλάδα, η Jasper Wind κρατά χαμηλούς τόνους και αποφεύγει τη δημοσιότητα. Ομως, έχει ένα χαρτοφυλάκιο σε αιτήσεις, άδειες κ.λπ., που θα το ζήλευαν πολλοί επενδυτές, αφού ξεπερνά τα 1.000 MW στην αιολική ενέργεια, τα 200 MW σε φωτοβολταϊκά, ενώ γύρω στα 500 MW υπολογίζονται προς το παρόν τα σχέδιά της για θαλάσσια αιολικά πάρκα και υποστηρίζει πως έχει γύρω αιολική ισχύ σε λειτουργία στην Ελλάδα γύρω στα 200 MW.
Τα ονόματα των ιδιοκτητών της Jasper όμως, πίσω από τους εκπροσώπους των τοπικών εταιριών, παραμένουν άγνωστα, παρότι η εταιρεία δίνει ανελλιπώς το «παρών» στη χώρα μας από τις αρχές του 2000.
Οι φήμες ήθελαν τη Jasper να ανήκει σε κάποιους Ελληνο-αμερικανούς. Η αναζήτησή μας βρίσκει τη μητρική Jasper να εμφανίζεται σαν μία οffshore στα νησιά Cayman, γνωστά για τη διακριτικότητα και τη μυστικότητα με την οποία περιβάλλουν τους «κατοίκους» τους. Οι ρίζες της, στις αρχές της δεκαετίας, φαίνεται να μπλέκονται κάπου με αυτές της Υοrk Aeolan Research Hellas, τη York Greek Holdings, τη York Aelean Construaction και άλλα Υork funds όλα στα νησιά Cayman, και εκπρόσωποι των εταιρειών, αυτών όχι Ελληνο-αμερικανοί όπως θα περίμεναν πολλοί αλλά τρεις Ιταλο-αμερικανοί... όπως προκύπτει από τα ονόματά τους τουλάχιστον. Βέβαια υπάρχουν και οι αφανείς εταίροι.... και ενδεχομένως να είναι αυτοί που έφεραν τη York στην Εύβοια, τα πρώτα χρόνια του 2000. Λίγο μετά τα ίχνη της εταιρείας χάνονται και κάπου στην πορεία επανεμφανίζεται σαν Jasper, αναφέρουν καλά ενημερωμένες πηγές..
H Jasper, όμως, δεν είναι πια μόνο μία off shore στα τροπικά νησιά κάποιων Ιταλο-αμερικανών, που θέλουν να επενδύσουν στην πράσινη ενέργεια στην Ελλάδα. Eχει περάσει στο χαρτοφυλάκιο ενός μεγάλου ενεργειακού fund με έδρα το Zug της Ελβετίας. Πρόκειται για το «Good Energies», που προβάλλεται στην ιστοσελίδα του σαν διαχειριστής 3,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε επενδύσεις για Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Ποια είναι, όμως, η «Good Energies»; H ίδια δηλώνει ότι διαχειρίζεται κεφάλαια της Cofra Holdings AG, εταιρεία με έδρα το Zug, δραστήρια στην παροχή χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και βέβαια, στις ΑΠΕ. Aπό το οργανόγραμμα των εταιρειών προκύπτει ότι η Good Energies είναι στην πραγματικότητα τμήμα της Cofra Holdings, μίας εταιρείας που ιδρύθηκε στα τέλη του 19ου και σήμερα μοιάζει να την τρέχει η οικογένεια Brenninkmeijer.
O κ. Marcel Brennikmeijer, μάλιστα είναι ιδρυτής και πρόεδρος της Good Energies, η οποία φέρεται να ελέγχει το 50% της Jasper και για κάποιο λόγο ενδιαφέρεται τόσο πολύ για επενδύσεις σε ΑΠΕ στην Ελλάδα. Εκτός και αν το ενδιαφέρον προέρχεται από τους ιδιοκτήτες του υπόλοιπου 50% των μετοχών, τα ονόματα των οποίων, όμως, παραμένουν καλά κρυμμένα... κάπου στην Καραϊβική.
Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο αν αναζητήσει κανείς την Cofra, η οποία μέσω των γνωστών καταστημάτων C&A φαίνεται ασχολείται με... το εμπόριο ενδυμάτων. Το μυστικό της εταιρείας προσπαθεί να αποκαλύψει και ο διεθνής Τύπος: «H C&A είναι ένα παράδοξο. Λειτουργεί περίπου 450 επώνυμα καταστήματα ενδυμάτων λιανικής σε όλη την Ευρώπη αλλά η ίδια, που ελέγχεται απο την οικογένεια Brennikmeijer, ειναι μία ιδιωτική εταιρεία, η οποία περιβάλλεται εδώ και χρόνια με μεγάλη μυστικότητα. Ελάχιστες είναι οι πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιόσητας γαι την εταιρική της δραστηριότητα, πέραν από ότι αφορά στη μόδα. Στα τέλη της δεκαετίας του '90 η εταιρεία έκανε ένα μικρό άνοιγμα, τοποθετώντας στο συμβούλιο διεύθυνσης άτομα που δεν ήταν μέλη της οικογένειας.» γράφει γνωστό διεθνές οικονομικό σάιτ.
Ο κ. Marcel Brennikmeijer, με οικογενειακή περιουσία της τάξης των 19 δισεκατομμυρίων στερλινών, είναι γνωστός στο Zug και από άλλες δραστηριότητες. Φέρεται σαν ενεργό μέλος και μάλλον ιδρυτικό του Private Wealth Council, στο οποίο συμμετέχει ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ και σήμερα ίσως ο πιο επιφανής υποστηρικτής της πράσινης ενέργειας στον πλανήτη Αλ Γκορ. Στο ίδιο Council συμμετέχουν επίσης ακαδημαϊκοί, καθηγητές, κορυφαία στελέχη επιχειρήσεων και ερευνητές και έχουν τον διακηρυγμένο τουλάχιστον στόχο να προωθήσουν τις «καλές» πρακτικές για την απόκτηση-διαχείριση του πλούτου.
Ο κ. Γκορ μίλησε πρόσφατα σε συνέδριο στην Ελλάδα για την ανανεώσιμη ενέργεια. Δεν είναι η πρώτη φορά που έρχεται στη χώρα για το ίδιο θέμα. Πόση σχέση έχουν άραγε η Jasper και οι μέτοχοί της, εμφανείς και αφανείς;
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=82107151
της Mανταλένας Πίου
Στο «ελ ντοράντο» της πράσινης ενέργειας στην Ελλάδα σπεύδουν να επενδύσουν όχι μόνον οι αγρότες αλλά και ενεργειακά χαρτοφυλάκια με έδρα το φορολογικό παράδεισο των νησιών Cayman και απ' ευθείας διασυνδέσεις με διεθνή fund του Zug , της γαλήνιας ελβετικής πόλης που φιλοξενεί τη αφρόκρεμα των τραπεζιτών, του διεθνούς κεφαλαίου και τον Αλ Γκορ.
Από τις πιο δραστήριες στην κατάθεση αιτήσεων για αιολικά πάρκα στην Ελλάδα, η Jasper Wind κρατά χαμηλούς τόνους και αποφεύγει τη δημοσιότητα. Ομως, έχει ένα χαρτοφυλάκιο σε αιτήσεις, άδειες κ.λπ., που θα το ζήλευαν πολλοί επενδυτές, αφού ξεπερνά τα 1.000 MW στην αιολική ενέργεια, τα 200 MW σε φωτοβολταϊκά, ενώ γύρω στα 500 MW υπολογίζονται προς το παρόν τα σχέδιά της για θαλάσσια αιολικά πάρκα και υποστηρίζει πως έχει γύρω αιολική ισχύ σε λειτουργία στην Ελλάδα γύρω στα 200 MW.
Τα ονόματα των ιδιοκτητών της Jasper όμως, πίσω από τους εκπροσώπους των τοπικών εταιριών, παραμένουν άγνωστα, παρότι η εταιρεία δίνει ανελλιπώς το «παρών» στη χώρα μας από τις αρχές του 2000.
Οι φήμες ήθελαν τη Jasper να ανήκει σε κάποιους Ελληνο-αμερικανούς. Η αναζήτησή μας βρίσκει τη μητρική Jasper να εμφανίζεται σαν μία οffshore στα νησιά Cayman, γνωστά για τη διακριτικότητα και τη μυστικότητα με την οποία περιβάλλουν τους «κατοίκους» τους. Οι ρίζες της, στις αρχές της δεκαετίας, φαίνεται να μπλέκονται κάπου με αυτές της Υοrk Aeolan Research Hellas, τη York Greek Holdings, τη York Aelean Construaction και άλλα Υork funds όλα στα νησιά Cayman, και εκπρόσωποι των εταιρειών, αυτών όχι Ελληνο-αμερικανοί όπως θα περίμεναν πολλοί αλλά τρεις Ιταλο-αμερικανοί... όπως προκύπτει από τα ονόματά τους τουλάχιστον. Βέβαια υπάρχουν και οι αφανείς εταίροι.... και ενδεχομένως να είναι αυτοί που έφεραν τη York στην Εύβοια, τα πρώτα χρόνια του 2000. Λίγο μετά τα ίχνη της εταιρείας χάνονται και κάπου στην πορεία επανεμφανίζεται σαν Jasper, αναφέρουν καλά ενημερωμένες πηγές..
H Jasper, όμως, δεν είναι πια μόνο μία off shore στα τροπικά νησιά κάποιων Ιταλο-αμερικανών, που θέλουν να επενδύσουν στην πράσινη ενέργεια στην Ελλάδα. Eχει περάσει στο χαρτοφυλάκιο ενός μεγάλου ενεργειακού fund με έδρα το Zug της Ελβετίας. Πρόκειται για το «Good Energies», που προβάλλεται στην ιστοσελίδα του σαν διαχειριστής 3,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε επενδύσεις για Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Ποια είναι, όμως, η «Good Energies»; H ίδια δηλώνει ότι διαχειρίζεται κεφάλαια της Cofra Holdings AG, εταιρεία με έδρα το Zug, δραστήρια στην παροχή χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και βέβαια, στις ΑΠΕ. Aπό το οργανόγραμμα των εταιρειών προκύπτει ότι η Good Energies είναι στην πραγματικότητα τμήμα της Cofra Holdings, μίας εταιρείας που ιδρύθηκε στα τέλη του 19ου και σήμερα μοιάζει να την τρέχει η οικογένεια Brenninkmeijer.
O κ. Marcel Brennikmeijer, μάλιστα είναι ιδρυτής και πρόεδρος της Good Energies, η οποία φέρεται να ελέγχει το 50% της Jasper και για κάποιο λόγο ενδιαφέρεται τόσο πολύ για επενδύσεις σε ΑΠΕ στην Ελλάδα. Εκτός και αν το ενδιαφέρον προέρχεται από τους ιδιοκτήτες του υπόλοιπου 50% των μετοχών, τα ονόματα των οποίων, όμως, παραμένουν καλά κρυμμένα... κάπου στην Καραϊβική.
Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο αν αναζητήσει κανείς την Cofra, η οποία μέσω των γνωστών καταστημάτων C&A φαίνεται ασχολείται με... το εμπόριο ενδυμάτων. Το μυστικό της εταιρείας προσπαθεί να αποκαλύψει και ο διεθνής Τύπος: «H C&A είναι ένα παράδοξο. Λειτουργεί περίπου 450 επώνυμα καταστήματα ενδυμάτων λιανικής σε όλη την Ευρώπη αλλά η ίδια, που ελέγχεται απο την οικογένεια Brennikmeijer, ειναι μία ιδιωτική εταιρεία, η οποία περιβάλλεται εδώ και χρόνια με μεγάλη μυστικότητα. Ελάχιστες είναι οι πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιόσητας γαι την εταιρική της δραστηριότητα, πέραν από ότι αφορά στη μόδα. Στα τέλη της δεκαετίας του '90 η εταιρεία έκανε ένα μικρό άνοιγμα, τοποθετώντας στο συμβούλιο διεύθυνσης άτομα που δεν ήταν μέλη της οικογένειας.» γράφει γνωστό διεθνές οικονομικό σάιτ.
Ο κ. Marcel Brennikmeijer, με οικογενειακή περιουσία της τάξης των 19 δισεκατομμυρίων στερλινών, είναι γνωστός στο Zug και από άλλες δραστηριότητες. Φέρεται σαν ενεργό μέλος και μάλλον ιδρυτικό του Private Wealth Council, στο οποίο συμμετέχει ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ και σήμερα ίσως ο πιο επιφανής υποστηρικτής της πράσινης ενέργειας στον πλανήτη Αλ Γκορ. Στο ίδιο Council συμμετέχουν επίσης ακαδημαϊκοί, καθηγητές, κορυφαία στελέχη επιχειρήσεων και ερευνητές και έχουν τον διακηρυγμένο τουλάχιστον στόχο να προωθήσουν τις «καλές» πρακτικές για την απόκτηση-διαχείριση του πλούτου.
Ο κ. Γκορ μίλησε πρόσφατα σε συνέδριο στην Ελλάδα για την ανανεώσιμη ενέργεια. Δεν είναι η πρώτη φορά που έρχεται στη χώρα για το ίδιο θέμα. Πόση σχέση έχουν άραγε η Jasper και οι μέτοχοί της, εμφανείς και αφανείς;
4/12/10
Δημήτρης Μπάτσης. Η εκδίκηση ενός αερικού
Μια επίκαιρη παλιά ιστορία
του Ευγένιου Ανδρικόπουλου
http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=3141
Εκτελέστηκε για εσχάτη προδοσία στην αποσκιά ενός θρύλου. Αλλά με τα μάτια ανοιχτά. Όπως όλα τα αρσενικά. Μαζί τους και δυο ναυτεργάτες. Ο Μπάμπης Τουλιάτος (από λάθος.. ναι από λάθος ενός ..σωφρονιστή στην θέση του Αργυριάδη) και ο Γιώργος Χρύσης. Κυριακή. (Το ποτέ της Μελίνας δεν ίσχυσε γι αυτούς). Μπορεί υπό το ισχαιμικό φως των προβολέων των στρατιωτικών αυτοκινήτων στο Γουδί και οι τέσσερις, αλλά υπό τα εκτυφλωτικά φώτα της δημοσιότητας μόνος ο ένας. Ο Νίκος Μπελογιάννης ο οποίος μετά θάνατον έτυχε όλου του λούστρου με το οποίο ο λαός στιλβώνει τους ήρωές του. Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο. Πλάι του σχεδόν αθέατα κατά την ανά ζεύγη πορεία τους προς τον θάνατο ένας δικηγόρος γόνος της αστικής τάξης. Γιος ναυάρχου. Ο Δημήτρης Μπάτσης. Κάτι σαν μια σκιά. Στην περίπτωσή του κατά πολύ μεγαλύτερη από το μπόι του. Ίσως γι αυτό να μην χώρεσε ποτέ στο τάφο μαζί του.
Χρόνια έτσι εξέρχεται από τις σελίδες ενός βιβλίου σταθμού στην ιστορία του τόπου και περιπλανώμενη ψάχνει νόες καταδεκτικούς να φωλιάσει. (Μελετάται παντού ανά την υφήλιο. Οριζοντίως και καθέτως. Από την Ιαπωνία ως τις ΗΠΑ και από την Λαπωνία ως την Αυστραλία).
«Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα» τιτλοφορούνταν το πόνημά του που το ανέσυρα τις άχρωμες τούτες ημέρες στο μυαλό επί τη ευκαιρία μιας παραφιλολογίας που άνοιξε στα ΜΜΕ για τον αμφιλεγόμενο στρατηγικό ορυκτό πλούτο της χώρας. Και ειδικά για τον μαύρο χρυσό του πετρελαίου, την ολόλευκη πλατίνα του φυσικού αερίου και παρεπιπτόντως για το σιδηρο-χρώμιο και το νικέλιο. (Ως προς τα δύο τελευταία πράγματι είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που παρά την ύπαρξή τους στα σωθικά της γης μας δεν παράγουμε ούτε γραμμάριο ανοξείδωτου χάλυβα).Υφίσταται φυσικό αέριο και πετρέλαιο ή δεν υφίσταται. Κι αν υφίσταται πού υφίσταται αλλά και ποιος είναι αυτός που διατηρεί αποκλειστικά το όλον ή μέρος των δικαιωμάτων στην εξόρυξή τους..
Ε, λοιπόν ότι κι αν υφίσταται ουδείς πλην των Αμερικανικών πολυεθνικών μπορούσε μπορεί ή θα μπορεί να το βάλει στο χέρι είχε αυτοκαταστροφικά όπως αποδείχθηκε αποκαλύψει ο Δημήτρης Μπάτσης στο βιβλίο του. Εκδόθηκε εκεί κατά το αιμοσταγές 1947. Καταμεσής της επικηρυγμένης από τους Άγγλους ιμπεριαλ(η)στές ζωής των Ελλήνων πατριωτών. (Ήμουν περίπου στα 17 τα τέλη της δεκαετίας του 60 όταν το διάβασα αλλά μια κατοπινή μετακόμιση μου έκλεψε το βιβλίο για να κρατήσω μόνο ένα μέρος από το περιεχόμενό του στο μυαλό κι αυτό πια ξεθωριασμένο). Και δεν μπορεί να τον εξορύξει ουδείς θυμάμαι ότι πρόσθετε, εξ αιτίας της σύμβασης COOPER (όνομα που σήμερα παραπέμπει σε έναν αμερικανικό κολοσσό παραγωγής πολυμορφικών συστημάτων άντλησης αλλά και παραγωγής ενέργειας http://www.crouse-hinds.com) , απογυμνώνοντας έτσι ως του μυελού των οστέων την ηγεσία της παράταξης εκείνων που πραγματικά εμπορεύονταν τον τόπο. Μια συνθήκη μνημόνιο υποταγής που υπογράφηκε από την δικτατορική κυβέρνηση Μεταξά το 1940 με consortium υπερατλαντικών εταιριών η οποία παραδίδεται και θα παραδίδεται ως ευαγγέλιο από κυβέρνηση σε κυβέρνηση και από υπουργό σε υπουργό ως την 31η δωδεκάτου 2010 ημερομηνία της λήξης της. Υπό την αυστηρή προϋπόθεση της εισέτι ισχύος της (κυβερνητικοί αξιωματούχοι μου δήλωσαν κατηγορηματικά πως είναι ανενεργή) καθίσταται αυτομάτως αντιληπτό το γιατί το ΙΓΜΕ (με υψηλόβαθμο στέλεχος του οποίου επικοινώνησα), ιδιαιτέρως για το φυσικό αέριο, μιλά για υπερβολές, ως προς το εύρος της ποσότητας, και υψηλότατο κόστος ως προς την εξόρυξή του, υποβαθμίζοντας έτσι στο επίπεδο των φληναφημάτων τις σε σχέση με την εκμετάλλευση των στρατηγικών ορυκτών της χώρας αναφορές. Τώρα γιατί εγώ κατόπιν αυτών υποψιάζομαι πως τα σύγχρονα πολιτικά δουλικά θα προετοιμάζουν την ανανέωση της συνθήκης δια της οποίας οι διεθνείς και οι κατ’ εντολή τους εγχώριοι νταβατζήδες μας, εκμεταλλεύονται τον φυσικό μας πλούτο, δεν ξέρω. Ίσως να είμαι κατά φύση καχύποπτος..
eandrik@otenet.gr
του Ευγένιου Ανδρικόπουλου
http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=3141
Εκτελέστηκε για εσχάτη προδοσία στην αποσκιά ενός θρύλου. Αλλά με τα μάτια ανοιχτά. Όπως όλα τα αρσενικά. Μαζί τους και δυο ναυτεργάτες. Ο Μπάμπης Τουλιάτος (από λάθος.. ναι από λάθος ενός ..σωφρονιστή στην θέση του Αργυριάδη) και ο Γιώργος Χρύσης. Κυριακή. (Το ποτέ της Μελίνας δεν ίσχυσε γι αυτούς). Μπορεί υπό το ισχαιμικό φως των προβολέων των στρατιωτικών αυτοκινήτων στο Γουδί και οι τέσσερις, αλλά υπό τα εκτυφλωτικά φώτα της δημοσιότητας μόνος ο ένας. Ο Νίκος Μπελογιάννης ο οποίος μετά θάνατον έτυχε όλου του λούστρου με το οποίο ο λαός στιλβώνει τους ήρωές του. Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο. Πλάι του σχεδόν αθέατα κατά την ανά ζεύγη πορεία τους προς τον θάνατο ένας δικηγόρος γόνος της αστικής τάξης. Γιος ναυάρχου. Ο Δημήτρης Μπάτσης. Κάτι σαν μια σκιά. Στην περίπτωσή του κατά πολύ μεγαλύτερη από το μπόι του. Ίσως γι αυτό να μην χώρεσε ποτέ στο τάφο μαζί του.
Χρόνια έτσι εξέρχεται από τις σελίδες ενός βιβλίου σταθμού στην ιστορία του τόπου και περιπλανώμενη ψάχνει νόες καταδεκτικούς να φωλιάσει. (Μελετάται παντού ανά την υφήλιο. Οριζοντίως και καθέτως. Από την Ιαπωνία ως τις ΗΠΑ και από την Λαπωνία ως την Αυστραλία).
«Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα» τιτλοφορούνταν το πόνημά του που το ανέσυρα τις άχρωμες τούτες ημέρες στο μυαλό επί τη ευκαιρία μιας παραφιλολογίας που άνοιξε στα ΜΜΕ για τον αμφιλεγόμενο στρατηγικό ορυκτό πλούτο της χώρας. Και ειδικά για τον μαύρο χρυσό του πετρελαίου, την ολόλευκη πλατίνα του φυσικού αερίου και παρεπιπτόντως για το σιδηρο-χρώμιο και το νικέλιο. (Ως προς τα δύο τελευταία πράγματι είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που παρά την ύπαρξή τους στα σωθικά της γης μας δεν παράγουμε ούτε γραμμάριο ανοξείδωτου χάλυβα).Υφίσταται φυσικό αέριο και πετρέλαιο ή δεν υφίσταται. Κι αν υφίσταται πού υφίσταται αλλά και ποιος είναι αυτός που διατηρεί αποκλειστικά το όλον ή μέρος των δικαιωμάτων στην εξόρυξή τους..
Ε, λοιπόν ότι κι αν υφίσταται ουδείς πλην των Αμερικανικών πολυεθνικών μπορούσε μπορεί ή θα μπορεί να το βάλει στο χέρι είχε αυτοκαταστροφικά όπως αποδείχθηκε αποκαλύψει ο Δημήτρης Μπάτσης στο βιβλίο του. Εκδόθηκε εκεί κατά το αιμοσταγές 1947. Καταμεσής της επικηρυγμένης από τους Άγγλους ιμπεριαλ(η)στές ζωής των Ελλήνων πατριωτών. (Ήμουν περίπου στα 17 τα τέλη της δεκαετίας του 60 όταν το διάβασα αλλά μια κατοπινή μετακόμιση μου έκλεψε το βιβλίο για να κρατήσω μόνο ένα μέρος από το περιεχόμενό του στο μυαλό κι αυτό πια ξεθωριασμένο). Και δεν μπορεί να τον εξορύξει ουδείς θυμάμαι ότι πρόσθετε, εξ αιτίας της σύμβασης COOPER (όνομα που σήμερα παραπέμπει σε έναν αμερικανικό κολοσσό παραγωγής πολυμορφικών συστημάτων άντλησης αλλά και παραγωγής ενέργειας http://www.crouse-hinds.com) , απογυμνώνοντας έτσι ως του μυελού των οστέων την ηγεσία της παράταξης εκείνων που πραγματικά εμπορεύονταν τον τόπο. Μια συνθήκη μνημόνιο υποταγής που υπογράφηκε από την δικτατορική κυβέρνηση Μεταξά το 1940 με consortium υπερατλαντικών εταιριών η οποία παραδίδεται και θα παραδίδεται ως ευαγγέλιο από κυβέρνηση σε κυβέρνηση και από υπουργό σε υπουργό ως την 31η δωδεκάτου 2010 ημερομηνία της λήξης της. Υπό την αυστηρή προϋπόθεση της εισέτι ισχύος της (κυβερνητικοί αξιωματούχοι μου δήλωσαν κατηγορηματικά πως είναι ανενεργή) καθίσταται αυτομάτως αντιληπτό το γιατί το ΙΓΜΕ (με υψηλόβαθμο στέλεχος του οποίου επικοινώνησα), ιδιαιτέρως για το φυσικό αέριο, μιλά για υπερβολές, ως προς το εύρος της ποσότητας, και υψηλότατο κόστος ως προς την εξόρυξή του, υποβαθμίζοντας έτσι στο επίπεδο των φληναφημάτων τις σε σχέση με την εκμετάλλευση των στρατηγικών ορυκτών της χώρας αναφορές. Τώρα γιατί εγώ κατόπιν αυτών υποψιάζομαι πως τα σύγχρονα πολιτικά δουλικά θα προετοιμάζουν την ανανέωση της συνθήκης δια της οποίας οι διεθνείς και οι κατ’ εντολή τους εγχώριοι νταβατζήδες μας, εκμεταλλεύονται τον φυσικό μας πλούτο, δεν ξέρω. Ίσως να είμαι κατά φύση καχύποπτος..
eandrik@otenet.gr
Η ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
Η σοβούσα χρηματοπιστωτική κρίση στην Ιρλανδία- τεχνητά
φτιαγμένη και αυτή όπως όλες οι οικονομικές κρίσεις - οδήγησαν
την χώρα εις το ΔΝΤ.
Η κρίση προήλθε από το ιδιωτικό
τραπεζικό σύστημα, όπως πάντα, ως και από τις δόλιες
εταιρείες < αξιολόγησης > ( standard & poor’s , moody’s κ.λ.π. )
ως και με τα οικονομικά μέτρα πού πήρε η πατριωτική τους
Κυβέρνηση ( ! ) επεξετάθει και στην παραγωγικά ( πραγματική )
οικονομία με αποτέλεσμα την ύφεση.
Ουσιαστικά η εργασία στο
σύνολό της πλήττεται από την δημιουργηθείσα από τους
παγκοσμιοποιητές ψευδή κρίση. Το τρίπτυχο του σατανά
παγκοσμιοποίηση, φιλελευθερισμός και καπιταλισμός χτυπούν αλύπητα
τις οικονομίες των χωρών για να καταληστέψουν την εργασία,
την μόνη δύναμη παραγωγής πλούτου. Σαν συνέπεια οι απολύσεις
από την εργασία τους των εργαζομένων. Αλλά ! υπάρχει αυτό το
αλλά ! Θέλησαν να επαναλάβουν την κρίση του 1929, επειδή όμως
οι Λαοί τους έχουν καταλάβει τους έχουν εντοπίσει όσο και
αν κρύπτονται ( καμουφλάρονται οι δειλοί ) γρήγορα θα συντριβούν.
Η αρχή του τέλους τους έγινε από την στιγμή πού οι
ιδιωτικές τράπεζες ζητούν να σωθούν από το εκδοτικό προνόμιο
των χωρών , φιλελευθερισμός δεν υπάρχει , κατέρρευσε η αρχή του
laissez faire, που τόσα δεινά έχει προκαλέσει, και προκαλεί.
Περιτράνως απεδείχθη τραγικά λανθασμένη η θεώρηση αυτή.
Το υπάρχον σύστημα των ιδιωτικών τραπεζών και ο ΤΟΚΟΣ πρέπει να
εξοβελισθούν ( Ματθ.Ιη΄23-35, Ματθ. Ιζ΄ 22-27 ) από την επερχόμενη πνευματική
επανάσταση, για να σωθεί ο κόσμος.
Αφαιρέστε τους τον ΤΟΚΟ και όλα τα προβλήματα της διεθνούς οικονομίας θα λυθούν . Ας γίνει η .αρχή από την Ελλάδα μας πού πάντα δίνει Φώς στον
κόσμο. ( ex oriente lux ). Τα σκιάχτρα της επιχειρούμενης
παγκόσμιας διακυβέρνησης θα εξαφανισθούν διά παντός .
Θα φύγει ο σατανάς της παγκοσμιοποίησης μαζί με όλα τα όργανά του.
ΧΡΙΣΤΟΣ Α. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
φτιαγμένη και αυτή όπως όλες οι οικονομικές κρίσεις - οδήγησαν
την χώρα εις το ΔΝΤ.
Η κρίση προήλθε από το ιδιωτικό
τραπεζικό σύστημα, όπως πάντα, ως και από τις δόλιες
εταιρείες < αξιολόγησης > ( standard & poor’s , moody’s κ.λ.π. )
ως και με τα οικονομικά μέτρα πού πήρε η πατριωτική τους
Κυβέρνηση ( ! ) επεξετάθει και στην παραγωγικά ( πραγματική )
οικονομία με αποτέλεσμα την ύφεση.
Ουσιαστικά η εργασία στο
σύνολό της πλήττεται από την δημιουργηθείσα από τους
παγκοσμιοποιητές ψευδή κρίση. Το τρίπτυχο του σατανά
παγκοσμιοποίηση, φιλελευθερισμός και καπιταλισμός χτυπούν αλύπητα
τις οικονομίες των χωρών για να καταληστέψουν την εργασία,
την μόνη δύναμη παραγωγής πλούτου. Σαν συνέπεια οι απολύσεις
από την εργασία τους των εργαζομένων. Αλλά ! υπάρχει αυτό το
αλλά ! Θέλησαν να επαναλάβουν την κρίση του 1929, επειδή όμως
οι Λαοί τους έχουν καταλάβει τους έχουν εντοπίσει όσο και
αν κρύπτονται ( καμουφλάρονται οι δειλοί ) γρήγορα θα συντριβούν.
Η αρχή του τέλους τους έγινε από την στιγμή πού οι
ιδιωτικές τράπεζες ζητούν να σωθούν από το εκδοτικό προνόμιο
των χωρών , φιλελευθερισμός δεν υπάρχει , κατέρρευσε η αρχή του
laissez faire, που τόσα δεινά έχει προκαλέσει, και προκαλεί.
Περιτράνως απεδείχθη τραγικά λανθασμένη η θεώρηση αυτή.
Το υπάρχον σύστημα των ιδιωτικών τραπεζών και ο ΤΟΚΟΣ πρέπει να
εξοβελισθούν ( Ματθ.Ιη΄23-35, Ματθ. Ιζ΄ 22-27 ) από την επερχόμενη πνευματική
επανάσταση, για να σωθεί ο κόσμος.
Αφαιρέστε τους τον ΤΟΚΟ και όλα τα προβλήματα της διεθνούς οικονομίας θα λυθούν . Ας γίνει η .αρχή από την Ελλάδα μας πού πάντα δίνει Φώς στον
κόσμο. ( ex oriente lux ). Τα σκιάχτρα της επιχειρούμενης
παγκόσμιας διακυβέρνησης θα εξαφανισθούν διά παντός .
Θα φύγει ο σατανάς της παγκοσμιοποίησης μαζί με όλα τα όργανά του.
ΧΡΙΣΤΟΣ Α. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
3/12/10
Στον «πλανήτη της τράπεζας των τραπεζών»
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/--l--r-2010120331179
Για πρώτη φορά στην ιστορία της η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ υποχρεώθηκε να δημοσιεύσει λεπτομέρειες των ενεργειών και χρηματοδοτήσεων που έκανε κατά τη διάρκεια εκτάκτων προγραμμάτων δανειοδότησης και διευκόλυνσης της ρευστότητας και το συμπέρασμα που προέκυψε έχει αφήσει τους Αμερικανούς άναυδους: η «δική» τους Κεντρική Τράπεζα δημιούργησε εκ του μηδενός περισσότερα από 9 τρις δολάρια από το Δεκέμβριο του 2007 και μετά με τα 3,3 από αυτά να παραμένουν στον ισολογισμό της και με τα στοιχεία να δείχνουν ότι δεν κατευθύνθηκαν μόνο σε αμερικανικές αλλά και σε ελβετικές, αγγλικές, καναδικές και άλλων χωρών τράπεζες.
Η Κεντρική Τράπεζα έκαστης χώρας υποτίθεται ότι περιορίζει τις δραστηριότητες της εντός των κρατικών της ορίων αλλά η τρέχουσα κρίση αποδεικνύει πως τα όρια αυτά έχουν εξαλειφθεί στον “πλανήτη των τραπεζών” καθώς το διατραπεζικό εμπόριο μπορεί να καταστήσει μία τράπεζα του εξωτερικού πολύ σημαντικότερη για μία χώρα απ´ότι οι δικές της τράπεζες και συνάμα πολύ πιο επικίνδυνη κατά τη διάρκεια κρίσεων.
Αυτό συνέβη στην περίπτωση της ελβετικής UBS και της αγγλικής Barcleys, με την πρώτη να έχει δανειστεί από τη FED κεφάλαια ύψους 74,5 δις δολαρίων που είναι τα περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη αμερικανική ή διεθνή τράπεζα και τη δεύτερη να έχει δανειστεί 47,8 δις δολάρια, ποσό που είναι μεγαλύτερο από τα αντίστοιχα που δανείστηκαν οι περισσότερες αμερικανικές τράπεζες.
Η ανάπτυξη της αμερικανικής αγοράς ενυπόθηκων τιτλοποιημένων ομολόγων σε συνδυασμό με το ότι το δολάριο είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, έκανε τράπεζες του εξωτερικού όπως η ελβετική UBS να κερδοσκοπήσουν στις ΗΠΑ με τεράστια ποσά και να βρεθούν εκτεθειμένες σε αντίστοιχου μεγέθους κίνδυνο μετά το ξέσπασμα της κρίσης στην οποία οι ίδιες συνέβαλαν και από την οποία κέρδισαν πολλά δις. Προκειμένου, όμως, να μην ξεπουλήσουν τις θέσεις τους σε δολάριο προκαλώντας ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα στην αμερικανική αγορά αλλά κυρίως με στόχο την προστασία τους από την καταγραφή μεγάλων ζημιών όταν η αγορά ενυπόθηκων τιτλοποιημένων δανείων κατέρρευσε, η FED έκανε το αδιανόητο, δηλαδή ανέλαβε, χωρίς να ρωτήσει την αμερικανική κυβέρνηση και κρυφά από τους πολίτες, τη διάσωση τραπεζών άλλων χωρών.
Η διάσωση, όμως, συνεπάγεται τη δημιουργία νέου χρήματος για να κλείσουν τρύπες από την προηγούμενη περίοδο δημιουργίας χρήματος, όταν μεταξύ 2002-2008 μια σειρά νέων χρηματοοικονομικών προϊόντων επέτρεψαν στις τράπεζες αφού δανειστούν δισεκατομμύρια από τη FED να τα αναπαράγουν πλημμυρίζοντας τις ΗΠΑ με κεφάλαια. Τα κεφάλαια αυτά ακολούθησαν τις διεθνείς τραπεζικές οδούς και βρήκαν το δρόμο τους προς τις μητρικές των τραπεζών σε διάφορα κράτη του κόσμου οδηγώντας και εκεί στην αύξηση της ρευστότητας και προκαλώντας μία εκρηκτική ανάπτυξη του δανεισμού.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες βρήκαν την ευκαιρία να εκμεταλλευτούν τη φρέσκια ρευστότητα εκπονώντας μια σειρά δανειοδοτικών προγραμμάτων και κατακλύζοντας τα ΜΜΕ με διαφημίσεις προσπαθώντας με κάθε τρόπο να πείσουν τους πολίτες να λάβουν δάνεια. Η ανταπόκριση των πολιτών οδήγησε σε επιπλέον δανειοδότηση η οποία δημιούργησε νέο χρήμα καθώς οι τράπεζες χρησιμοποίησαν τα νέα δάνεια ως εγγύηση για να λάβουν ακόμη περισσότερα χρήματα αυτή τη φορά από την ΕΚΤ. Τα χρήματα αυτά έγιναν δάνεια και τα ΜΜΕ πλημμύρισαν από νέες διαφημίσεις που προσπαθούσαν να πείσουν τους πάντες να επισκεφθούν την κοντινότερη τράπεζα προκειμένου να πάρουν δάνειο.
Μεταξύ 2003-2008 ο κόσμος εθίστηκε στο δανεικό χρήμα και το χρήμα πληθωρίστηκε χάνοντας την πραγματική του αξία. Έτσι, δημιουργήθηκαν φούσκες παντού, από την αγορά κατοικίας μέχρι το χρηματιστήριο. Πολίτες σε Αμερική και Ευρώπη έλαβαν δάνεια προκειμένου να αγοράσουν κατοικίες σε φουσκωμένες τιμές χωρίς να μπορούν να αντιληφθούν ότι υποθήκευαν το μέλλον τους αλλά και αυτό των παιδιών τους. Όταν η φούσκα έφτασε κοντά στα όρια της η ελίτ των τραπεζικών ιδρυμάτων χρησιμοποίησε προϊόντα που θα κέρδιζαν από το σπάσιμο της και την κατάρρευση της αγοράς τιτλοποιημένων δανείων επιταχύνοντας, έτσι, αυτή τη διαδικασία και κερδίζοντας και πάλι δισεκατομμύρια από χρήμα που δημιουργήθηκε μέσα στο εργοστάσιο παραγωγής δολαρίων του τραπεζικού συστήματος.
Με το παιχνίδι να έχει φτάσει στο τέλος του και τον κόσμο να έχει πληθωριστεί σε ασύλληπτο βαθμό η FED έκλεισε τη στρόφιγγα της ρευστότητας και σταμάτησε να δανείζει στις τράπεζες. Χωρίς φρέσκο χρήμα οι τράπεζες άρχισαν να κυνηγούν πολίτες όχι για να τους δώσουν νέα δάνεια αλλά για να εξασφαλίσουν την αποπληρωμή αυτών που είχαν λάβει παλαιότερα.
Οι τιμές στην αγορά κατοικίας κατέρρευσαν και οι τράπεζες κινδύνευσαν να καταγράψουν ζημίες. Οι τραπεζικές μετοχές άρχισαν να ξεπουλιούνται οδηγώντας τελικά και το χρηματιστήριο στο μεγαλύτερο κραχ από το 1929. Στην κρίσιμη αυτή στιγμή αντί οι τράπεζες να αφεθούν να καταγράψουν ζημιές και το πλασματικό χρήμα που είχε δημιουργηθεί να μειωθεί, αυξάνοντας έτσι την αξία του χρήματος των πολιτών, η FED παρενέβη δημιουργώντας νέο χρήμα για να εξασφαλίσει τη διάσωση τους. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, το χρήμα πληθωρίστηκε ακόμη περισσότερο και η αξία του μειώθηκε περαιτέρω.
Αυτή η μείωση πέρασε στις τιμές των κατοικιών σε ΗΠΑ και Ευρώπη και στην πραγματική οικονομία και μεταφράστηκε σε αποπληθωριστικές πιέσεις οι οποίες ροκανίζουν το εισόδημα και την πραγματική περιουσία των πολιτών. Έτσι τα σπίτια όλων κοστίζουν σήμερα λιγότερο απ’ ότι χτες, όπως το ίδιο συμβαίνει και με τα αυτοκίνητα, τις επιχειρήσεις, τα μαγαζιά και τελικά την εργασία. Ήταν το 2008 όταν σε άρθρο μου με τίτλο ‘αποπληθωριζόμενος πλανήτης χρέους’ είχα εξηγήσει με αυτήν τη διαδικασία η οποία με αμείλικτο τρόπο μεταφέρει τον πλούτο από τους πολίτες στις τράπεζες για να αναγκάσει στη συνέχεια τους πολίτες να δεχτούν νέες απώλειες προκειμένου να εξασφαλίσουν ακόμη μεγαλύτερα κέρδη για τις τράπεζες.
Ο εφιάλτης, όμως, δεν έχει τελειωμό καθώς οι τράπεζες έχουν επενδύσει και στο κρατικό χρέος δημιουργώντας στα κράτη έναν αντίστοιχο εθισμό στο δανεισμό με αυτόν που δημιούργησαν στους πολίτες. Κάποιος σημαντικός σύγχρονος πολιτικός είπε ότι τα κράτη δεν είναι μωρά ώστε να δικαιολογηθεί το γεγονός πως δανείστηκαν πέρα από τις δυνάμεις τους. Δε διαφωνώ αλλά ούτε και οι τράπεζες είναι μωρά ώστε να μη γνωρίζουν πότε ένα κράτος μπορεί να αντέξει περισσότερο δανεισμό.
Προβληματικά κράτη και κερδοσκοπικές τράπεζες είναι συνένοχοι στο ίδιο έγκλημα μόνο που οι δεύτερες διαπράττουν το έγκλημα κατ’ επάγγελμα και έχουν ένα μηχανισμό που τους εξασφαλίζει ότι δεν πρόκειται ποτέ να πληρώσουν γι’ αυτό, ενώ τα κράτη χρειάζονται πολιτικούς με θάρρος για να μπορέσουν να αξιώσουν το διαμοιρασμό των ζημιών και να μην τις χρεώσουν στο σύνολο τους στους πολίτες τους.
Αν η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα ήταν ταινία τότε το ρόλο του κακού θα έπαιζαν οι τράπεζες και του ήρωα η Ισλανδία, η μόνη χώρα που είπε όχι στη διάσωση τους και ναι στη διάσωση των πολιτών της. Οι υπόλοιποι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι συνεργοί στο έγκλημα.
Πάνος Παναγιώτου
info@sta-gr.com
Για πρώτη φορά στην ιστορία της η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ υποχρεώθηκε να δημοσιεύσει λεπτομέρειες των ενεργειών και χρηματοδοτήσεων που έκανε κατά τη διάρκεια εκτάκτων προγραμμάτων δανειοδότησης και διευκόλυνσης της ρευστότητας και το συμπέρασμα που προέκυψε έχει αφήσει τους Αμερικανούς άναυδους: η «δική» τους Κεντρική Τράπεζα δημιούργησε εκ του μηδενός περισσότερα από 9 τρις δολάρια από το Δεκέμβριο του 2007 και μετά με τα 3,3 από αυτά να παραμένουν στον ισολογισμό της και με τα στοιχεία να δείχνουν ότι δεν κατευθύνθηκαν μόνο σε αμερικανικές αλλά και σε ελβετικές, αγγλικές, καναδικές και άλλων χωρών τράπεζες.
Η Κεντρική Τράπεζα έκαστης χώρας υποτίθεται ότι περιορίζει τις δραστηριότητες της εντός των κρατικών της ορίων αλλά η τρέχουσα κρίση αποδεικνύει πως τα όρια αυτά έχουν εξαλειφθεί στον “πλανήτη των τραπεζών” καθώς το διατραπεζικό εμπόριο μπορεί να καταστήσει μία τράπεζα του εξωτερικού πολύ σημαντικότερη για μία χώρα απ´ότι οι δικές της τράπεζες και συνάμα πολύ πιο επικίνδυνη κατά τη διάρκεια κρίσεων.
Αυτό συνέβη στην περίπτωση της ελβετικής UBS και της αγγλικής Barcleys, με την πρώτη να έχει δανειστεί από τη FED κεφάλαια ύψους 74,5 δις δολαρίων που είναι τα περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη αμερικανική ή διεθνή τράπεζα και τη δεύτερη να έχει δανειστεί 47,8 δις δολάρια, ποσό που είναι μεγαλύτερο από τα αντίστοιχα που δανείστηκαν οι περισσότερες αμερικανικές τράπεζες.
Η ανάπτυξη της αμερικανικής αγοράς ενυπόθηκων τιτλοποιημένων ομολόγων σε συνδυασμό με το ότι το δολάριο είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, έκανε τράπεζες του εξωτερικού όπως η ελβετική UBS να κερδοσκοπήσουν στις ΗΠΑ με τεράστια ποσά και να βρεθούν εκτεθειμένες σε αντίστοιχου μεγέθους κίνδυνο μετά το ξέσπασμα της κρίσης στην οποία οι ίδιες συνέβαλαν και από την οποία κέρδισαν πολλά δις. Προκειμένου, όμως, να μην ξεπουλήσουν τις θέσεις τους σε δολάριο προκαλώντας ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα στην αμερικανική αγορά αλλά κυρίως με στόχο την προστασία τους από την καταγραφή μεγάλων ζημιών όταν η αγορά ενυπόθηκων τιτλοποιημένων δανείων κατέρρευσε, η FED έκανε το αδιανόητο, δηλαδή ανέλαβε, χωρίς να ρωτήσει την αμερικανική κυβέρνηση και κρυφά από τους πολίτες, τη διάσωση τραπεζών άλλων χωρών.
Η διάσωση, όμως, συνεπάγεται τη δημιουργία νέου χρήματος για να κλείσουν τρύπες από την προηγούμενη περίοδο δημιουργίας χρήματος, όταν μεταξύ 2002-2008 μια σειρά νέων χρηματοοικονομικών προϊόντων επέτρεψαν στις τράπεζες αφού δανειστούν δισεκατομμύρια από τη FED να τα αναπαράγουν πλημμυρίζοντας τις ΗΠΑ με κεφάλαια. Τα κεφάλαια αυτά ακολούθησαν τις διεθνείς τραπεζικές οδούς και βρήκαν το δρόμο τους προς τις μητρικές των τραπεζών σε διάφορα κράτη του κόσμου οδηγώντας και εκεί στην αύξηση της ρευστότητας και προκαλώντας μία εκρηκτική ανάπτυξη του δανεισμού.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες βρήκαν την ευκαιρία να εκμεταλλευτούν τη φρέσκια ρευστότητα εκπονώντας μια σειρά δανειοδοτικών προγραμμάτων και κατακλύζοντας τα ΜΜΕ με διαφημίσεις προσπαθώντας με κάθε τρόπο να πείσουν τους πολίτες να λάβουν δάνεια. Η ανταπόκριση των πολιτών οδήγησε σε επιπλέον δανειοδότηση η οποία δημιούργησε νέο χρήμα καθώς οι τράπεζες χρησιμοποίησαν τα νέα δάνεια ως εγγύηση για να λάβουν ακόμη περισσότερα χρήματα αυτή τη φορά από την ΕΚΤ. Τα χρήματα αυτά έγιναν δάνεια και τα ΜΜΕ πλημμύρισαν από νέες διαφημίσεις που προσπαθούσαν να πείσουν τους πάντες να επισκεφθούν την κοντινότερη τράπεζα προκειμένου να πάρουν δάνειο.
Μεταξύ 2003-2008 ο κόσμος εθίστηκε στο δανεικό χρήμα και το χρήμα πληθωρίστηκε χάνοντας την πραγματική του αξία. Έτσι, δημιουργήθηκαν φούσκες παντού, από την αγορά κατοικίας μέχρι το χρηματιστήριο. Πολίτες σε Αμερική και Ευρώπη έλαβαν δάνεια προκειμένου να αγοράσουν κατοικίες σε φουσκωμένες τιμές χωρίς να μπορούν να αντιληφθούν ότι υποθήκευαν το μέλλον τους αλλά και αυτό των παιδιών τους. Όταν η φούσκα έφτασε κοντά στα όρια της η ελίτ των τραπεζικών ιδρυμάτων χρησιμοποίησε προϊόντα που θα κέρδιζαν από το σπάσιμο της και την κατάρρευση της αγοράς τιτλοποιημένων δανείων επιταχύνοντας, έτσι, αυτή τη διαδικασία και κερδίζοντας και πάλι δισεκατομμύρια από χρήμα που δημιουργήθηκε μέσα στο εργοστάσιο παραγωγής δολαρίων του τραπεζικού συστήματος.
Με το παιχνίδι να έχει φτάσει στο τέλος του και τον κόσμο να έχει πληθωριστεί σε ασύλληπτο βαθμό η FED έκλεισε τη στρόφιγγα της ρευστότητας και σταμάτησε να δανείζει στις τράπεζες. Χωρίς φρέσκο χρήμα οι τράπεζες άρχισαν να κυνηγούν πολίτες όχι για να τους δώσουν νέα δάνεια αλλά για να εξασφαλίσουν την αποπληρωμή αυτών που είχαν λάβει παλαιότερα.
Οι τιμές στην αγορά κατοικίας κατέρρευσαν και οι τράπεζες κινδύνευσαν να καταγράψουν ζημίες. Οι τραπεζικές μετοχές άρχισαν να ξεπουλιούνται οδηγώντας τελικά και το χρηματιστήριο στο μεγαλύτερο κραχ από το 1929. Στην κρίσιμη αυτή στιγμή αντί οι τράπεζες να αφεθούν να καταγράψουν ζημιές και το πλασματικό χρήμα που είχε δημιουργηθεί να μειωθεί, αυξάνοντας έτσι την αξία του χρήματος των πολιτών, η FED παρενέβη δημιουργώντας νέο χρήμα για να εξασφαλίσει τη διάσωση τους. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, το χρήμα πληθωρίστηκε ακόμη περισσότερο και η αξία του μειώθηκε περαιτέρω.
Αυτή η μείωση πέρασε στις τιμές των κατοικιών σε ΗΠΑ και Ευρώπη και στην πραγματική οικονομία και μεταφράστηκε σε αποπληθωριστικές πιέσεις οι οποίες ροκανίζουν το εισόδημα και την πραγματική περιουσία των πολιτών. Έτσι τα σπίτια όλων κοστίζουν σήμερα λιγότερο απ’ ότι χτες, όπως το ίδιο συμβαίνει και με τα αυτοκίνητα, τις επιχειρήσεις, τα μαγαζιά και τελικά την εργασία. Ήταν το 2008 όταν σε άρθρο μου με τίτλο ‘αποπληθωριζόμενος πλανήτης χρέους’ είχα εξηγήσει με αυτήν τη διαδικασία η οποία με αμείλικτο τρόπο μεταφέρει τον πλούτο από τους πολίτες στις τράπεζες για να αναγκάσει στη συνέχεια τους πολίτες να δεχτούν νέες απώλειες προκειμένου να εξασφαλίσουν ακόμη μεγαλύτερα κέρδη για τις τράπεζες.
Ο εφιάλτης, όμως, δεν έχει τελειωμό καθώς οι τράπεζες έχουν επενδύσει και στο κρατικό χρέος δημιουργώντας στα κράτη έναν αντίστοιχο εθισμό στο δανεισμό με αυτόν που δημιούργησαν στους πολίτες. Κάποιος σημαντικός σύγχρονος πολιτικός είπε ότι τα κράτη δεν είναι μωρά ώστε να δικαιολογηθεί το γεγονός πως δανείστηκαν πέρα από τις δυνάμεις τους. Δε διαφωνώ αλλά ούτε και οι τράπεζες είναι μωρά ώστε να μη γνωρίζουν πότε ένα κράτος μπορεί να αντέξει περισσότερο δανεισμό.
Προβληματικά κράτη και κερδοσκοπικές τράπεζες είναι συνένοχοι στο ίδιο έγκλημα μόνο που οι δεύτερες διαπράττουν το έγκλημα κατ’ επάγγελμα και έχουν ένα μηχανισμό που τους εξασφαλίζει ότι δεν πρόκειται ποτέ να πληρώσουν γι’ αυτό, ενώ τα κράτη χρειάζονται πολιτικούς με θάρρος για να μπορέσουν να αξιώσουν το διαμοιρασμό των ζημιών και να μην τις χρεώσουν στο σύνολο τους στους πολίτες τους.
Αν η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα ήταν ταινία τότε το ρόλο του κακού θα έπαιζαν οι τράπεζες και του ήρωα η Ισλανδία, η μόνη χώρα που είπε όχι στη διάσωση τους και ναι στη διάσωση των πολιτών της. Οι υπόλοιποι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι συνεργοί στο έγκλημα.
Πάνος Παναγιώτου
info@sta-gr.com
Σωτήρια για την Ισλανδία η μη διάσωση των τραπεζών .
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-12-02-23-29-59-2010120231177
Μία συχνή απάντηση που δίνεται από ιδρύματα όπως το ΔΝΤ είναι ότι αν δε σωθούν οι τράπεζες μίας χώρας θα καταστραφεί συνολικά η οικονομία της. Το παράδειγμα της Ισλανδίας μας δείχνει αυτό δεν είναι αλήθεια.
Δύο χρόνια μετά την απόφαση της Ισλανδίας να μη διασώσει τις προβληματικές της τράπεζες και παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον της από το ΔΝΤ η χώρα φαίνεται να συνέρχεται από την κρίση και την ύφεση πολύ γρηγορότερα απ ότι η Ιρλανδία που προέβη σε διάσωση των τραπεζών και σε λήψη δημοσιονομικών μέτρων.
Η Ισλανδία άφησε τις τράπεζες να πτωχεύσουν προκαλώντας εν δυνάμει απώλειες στους δανειστές τους της τάξης των 85 δις δολαρίων, ένα χρέος το οποίο μένει να φανεί πώς ακριβώς θα διεκδικηθεί καθώς γίνεται όλο και πιο φανερό πως οι κάτοχοι των ομολόγων θα πρέπει να αποδεχτούν μία πολύ μεγάλη αναδιάρθρωση αν θέλουν να περισώσουν οτιδήποτε από το κεφάλαιο τους. Αντίθετα η Ιρλανδία υπέκυψε στις διεθνείς πιέσεις και αποφάσισε να διασώσει τις τράπεζες και τους δανειστές κρατικοποιώντας τα χρέη των τραπεζών και προσφεύγοντας στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης για οικονομική βοήθεια.
Οι αριθμοί, όμως, δείχνουν ότι η Ισλανδία βρίσκεται σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από την Ιρλανδία καθώς οι πολίτες της δεν εξαθλιώθηκαν οικονομικά και η αγορά δε δέχθηκε τόσο μεγάλο πλήγμα παρά την ύφεση. Το κρατικό έλλειμμα μειώθηκε στο 6,3% του ΑΕΠ το 2010 και προβλέπεται να μηδενιστεί μέχρι το 2012 σε αντίθεση με αυτό της Ιρλανδίας που απογειώθηκε στο 32% του ΑΕΠ. Η Ισλανδία θα έχει πλεονασματικό προϋπολογισμό το 2012 ενώ η Ιρλανδία θα έχει έλλειμμα 9,1% του ΑΕΠ, Η Ισλανδία δεν επιβαρύνθηκε με το χρέος των τραπεζών ενώ η Ιρλανδία θα πρέπει σηκώνει το βάρος της αποπληρωμής του για τα επόμενα χρόνια και τουλάχιστον μέχρι το 2021. Η ανεργία στην Ιρλανδία έχει απογειωθεί στο 13,5% ενώ στην Ισλανδία θα κορυφώσει στο 8,1% το 2011.
Το πιο εντυπωσιακό, όμως, είναι ότι η αγορά επιβραβεύει την Ισλανδία για την απόφαση της να μη διασώσει τις τράπεζες με το ισλανδικό χρηματιστήριο να ενισχύεται στο 2010 κατά 17% καταγράφοντας την 3η καλύτερη απόδοση στην Ευρώπη.
Επιπλέον, το ΔΝΤ αναγκάστηκε να παραδεχτεί στην έκθεση του Οκτωβρίου για την Ισλανδία ότι καταγράφει μία στερεή οικονομική ανάκαμψη η οποία αναμένεται να γίνει ακόμη πιο δυναμική το 2011.
Σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών οι απαιτήσεις των ευρωπαϊκών τραπεζών από τις τράπεζες της Ιρλανδίας τον Ιούνιο του 2010 ανερχόταν στα 509 δις δολάρια. Το ερώτημα είναι γιατί πρέπει να είναι οι πολίτες αυτοί που θα σώσουν τις τράπεζες όταν οι τράπεζες δεν κάνουν, βέβαια, το ίδιο αν οι πολίτες χρωστούν σε αυτές χρήματα.
Μία συχνή απάντηση που δίνεται από ιδρύματα όπως το ΔΝΤ είναι ότι αν δε σωθούν οι τράπεζες μίας χώρας θα καταστραφεί συνολικά η οικονομία της. Το παράδειγμα της Ισλανδίας μας δείχνει αυτό δεν είναι αλήθεια.
Πάνος Παναγιώτου
info@sta-gr.com
Μία συχνή απάντηση που δίνεται από ιδρύματα όπως το ΔΝΤ είναι ότι αν δε σωθούν οι τράπεζες μίας χώρας θα καταστραφεί συνολικά η οικονομία της. Το παράδειγμα της Ισλανδίας μας δείχνει αυτό δεν είναι αλήθεια.
Δύο χρόνια μετά την απόφαση της Ισλανδίας να μη διασώσει τις προβληματικές της τράπεζες και παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον της από το ΔΝΤ η χώρα φαίνεται να συνέρχεται από την κρίση και την ύφεση πολύ γρηγορότερα απ ότι η Ιρλανδία που προέβη σε διάσωση των τραπεζών και σε λήψη δημοσιονομικών μέτρων.
Η Ισλανδία άφησε τις τράπεζες να πτωχεύσουν προκαλώντας εν δυνάμει απώλειες στους δανειστές τους της τάξης των 85 δις δολαρίων, ένα χρέος το οποίο μένει να φανεί πώς ακριβώς θα διεκδικηθεί καθώς γίνεται όλο και πιο φανερό πως οι κάτοχοι των ομολόγων θα πρέπει να αποδεχτούν μία πολύ μεγάλη αναδιάρθρωση αν θέλουν να περισώσουν οτιδήποτε από το κεφάλαιο τους. Αντίθετα η Ιρλανδία υπέκυψε στις διεθνείς πιέσεις και αποφάσισε να διασώσει τις τράπεζες και τους δανειστές κρατικοποιώντας τα χρέη των τραπεζών και προσφεύγοντας στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης για οικονομική βοήθεια.
Οι αριθμοί, όμως, δείχνουν ότι η Ισλανδία βρίσκεται σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από την Ιρλανδία καθώς οι πολίτες της δεν εξαθλιώθηκαν οικονομικά και η αγορά δε δέχθηκε τόσο μεγάλο πλήγμα παρά την ύφεση. Το κρατικό έλλειμμα μειώθηκε στο 6,3% του ΑΕΠ το 2010 και προβλέπεται να μηδενιστεί μέχρι το 2012 σε αντίθεση με αυτό της Ιρλανδίας που απογειώθηκε στο 32% του ΑΕΠ. Η Ισλανδία θα έχει πλεονασματικό προϋπολογισμό το 2012 ενώ η Ιρλανδία θα έχει έλλειμμα 9,1% του ΑΕΠ, Η Ισλανδία δεν επιβαρύνθηκε με το χρέος των τραπεζών ενώ η Ιρλανδία θα πρέπει σηκώνει το βάρος της αποπληρωμής του για τα επόμενα χρόνια και τουλάχιστον μέχρι το 2021. Η ανεργία στην Ιρλανδία έχει απογειωθεί στο 13,5% ενώ στην Ισλανδία θα κορυφώσει στο 8,1% το 2011.
Το πιο εντυπωσιακό, όμως, είναι ότι η αγορά επιβραβεύει την Ισλανδία για την απόφαση της να μη διασώσει τις τράπεζες με το ισλανδικό χρηματιστήριο να ενισχύεται στο 2010 κατά 17% καταγράφοντας την 3η καλύτερη απόδοση στην Ευρώπη.
Επιπλέον, το ΔΝΤ αναγκάστηκε να παραδεχτεί στην έκθεση του Οκτωβρίου για την Ισλανδία ότι καταγράφει μία στερεή οικονομική ανάκαμψη η οποία αναμένεται να γίνει ακόμη πιο δυναμική το 2011.
Σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών οι απαιτήσεις των ευρωπαϊκών τραπεζών από τις τράπεζες της Ιρλανδίας τον Ιούνιο του 2010 ανερχόταν στα 509 δις δολάρια. Το ερώτημα είναι γιατί πρέπει να είναι οι πολίτες αυτοί που θα σώσουν τις τράπεζες όταν οι τράπεζες δεν κάνουν, βέβαια, το ίδιο αν οι πολίτες χρωστούν σε αυτές χρήματα.
Μία συχνή απάντηση που δίνεται από ιδρύματα όπως το ΔΝΤ είναι ότι αν δε σωθούν οι τράπεζες μίας χώρας θα καταστραφεί συνολικά η οικονομία της. Το παράδειγμα της Ισλανδίας μας δείχνει αυτό δεν είναι αλήθεια.
Πάνος Παναγιώτου
info@sta-gr.com
1/12/10
Δεν υπάρχει ακόμη απόφαση για την επιμήκυνση του δανείου της Ελλάδας
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας Ράινερ Μπούρντερλε, διέψευσε τους πρόωρους πανηγυρισμούς της πράσινης διακυβέρνησης για σχετικά με την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων που λαμβάνει η Ελλάδα από την ΕΕ και το ΔΝΤ και δήλωσε
ότι «δεν υπάρχει ακόμη επίσημη απόφαση»
«Εξετάζουμε την επιμήκυνση, όμως είναι λάθος να λέμε θα υπάρξει επιμήκυνση στα επτά χρόνια, πρόκειται για κάτι που εξετάζουμε», σημείωσε.
Το Eurogroup , αποφάσισε να εξετάσει την ανάγκη να ευθυγραμμιστεί η περίοδος αποπληρωμής των δανείων προς την Ελλάδα με αυτήν της Ιρλανδίας. Οι σχετικές αποφάσεις θα οριστικοποιηθούν στην προσεχή συνεδρίαση του Συμβουλίου Υπουργών ECOFIN στις 7 Δεκεμβρίου, ενώ ορισμένες χώρες του Eurogroup (π.χ. Γερμανία) θα εγκρίνουν την επιμήκυνση μέσω των Κοινοβουλίων τους.
Εντείνονται οι ανησυχίες για εξάπλωση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη, με αποτέλεσμα την εκτίναξη του κόστους δανεισμού στην αγορά ομολόγων για την Ιταλία, τη Γαλλία και το Βέλγιο, μετά την Πορτογαλία και την Ισπανία. Σε επίπεδα-ρεκόρ για την ιστορία του ευρώ έχουν εκτιναχθεί τα spreads
«Οι αποφάσεις που ελήφθησαν την Κυριακή, (για τη διάσωση της Ιρλανδίας), αποτελούν δυναμική απάντηση στην αναταραχή των αγορών», δήλωσε ο Ευρωπαίος Επίτροπος αρμόδιος για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις Ολι Ρεν.
Ο κ. Ρεν παραδέχτηκε ότι η ευρωζώνη έχει ακόμα αρκετή δουλειά μπροστά της, για να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των αγορών, αλλά τόνισε πως τα μέτρα που έχουν ήδη λάβει τα όργανά της ΕΕ για να αντιμετωπίσουν την κρίση χρέους αρχίζουν να αποδίδουν.
«Όλα αυτά τα μέτρα μαζί, μπορούν να αποτελέσουν μία καλή βάση για να συνεχιστούν οι πράξεις σταθεροποίησης από την ΕΚΤ, η οποία έχει παίξει ρόλο-κλειδί στη διαφύλαξη της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας στην ευρωζώνη», τόνισε.
Έκτακτη τηλεδιάσκεψη, με θέμα «την οικονομική κατάσταση στην Ευρώπη», είχαν οι υπουργοί Οικονομικών του G20 τη Δευτέρα (ώρα Ασίας), σύμφωνα με πηγή της ομάδας των 20 πιο ανεπτυγμένων βιομηχανικά κρατών, την οποία επικαλείται το Reuters.
«Τα λεφτά σου, ή τη ζωή του ευρώ»! Κάπως έτσι θα μπορούσε να αποδοθεί το «μήνυμα» των αγορών στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς οι συνεχιζόμενες επιθέσεις στις αγορές ομολόγων εντείνονται καθημερινά και επεκτείνονται σε νέους στόχους, ενώ το ευρώ δέχεται ανηλεές σφυροκόπημα στην αγορά συναλλάγματος. Ο Ζαν Κλωντ Τρισέ έδειξε ήδη με χθεσινές του δηλώσεις, ότι η ΕΚΤ αρχίζει να αντιλαμβάνεται το «μήνυμα» και ετοιμάζεται να αποδεσμεύσει περισσότερα μετρητά για αγορές ομολόγων. Yπάρχει έντονη φημολογία στην αγορά, ότι η ΕΚΤ ενδέχεται να παρέμβει ήδη από την Πέμπτη, αγοράζοντας χρέος ορισμένων κρατών-μελών της ευρωζώνης έτσι ώστε να αποσοβηθεί η κρίση. Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι το μέγεθος μίας τέτοιας παρέμβασης θα πρέπει να κυμαίνεται σε ύψος 1-2 τρισ. ευρώ.
Σπ.Χ
ότι «δεν υπάρχει ακόμη επίσημη απόφαση»
«Εξετάζουμε την επιμήκυνση, όμως είναι λάθος να λέμε θα υπάρξει επιμήκυνση στα επτά χρόνια, πρόκειται για κάτι που εξετάζουμε», σημείωσε.
Το Eurogroup , αποφάσισε να εξετάσει την ανάγκη να ευθυγραμμιστεί η περίοδος αποπληρωμής των δανείων προς την Ελλάδα με αυτήν της Ιρλανδίας. Οι σχετικές αποφάσεις θα οριστικοποιηθούν στην προσεχή συνεδρίαση του Συμβουλίου Υπουργών ECOFIN στις 7 Δεκεμβρίου, ενώ ορισμένες χώρες του Eurogroup (π.χ. Γερμανία) θα εγκρίνουν την επιμήκυνση μέσω των Κοινοβουλίων τους.
Εντείνονται οι ανησυχίες για εξάπλωση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη, με αποτέλεσμα την εκτίναξη του κόστους δανεισμού στην αγορά ομολόγων για την Ιταλία, τη Γαλλία και το Βέλγιο, μετά την Πορτογαλία και την Ισπανία. Σε επίπεδα-ρεκόρ για την ιστορία του ευρώ έχουν εκτιναχθεί τα spreads
«Οι αποφάσεις που ελήφθησαν την Κυριακή, (για τη διάσωση της Ιρλανδίας), αποτελούν δυναμική απάντηση στην αναταραχή των αγορών», δήλωσε ο Ευρωπαίος Επίτροπος αρμόδιος για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις Ολι Ρεν.
Ο κ. Ρεν παραδέχτηκε ότι η ευρωζώνη έχει ακόμα αρκετή δουλειά μπροστά της, για να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των αγορών, αλλά τόνισε πως τα μέτρα που έχουν ήδη λάβει τα όργανά της ΕΕ για να αντιμετωπίσουν την κρίση χρέους αρχίζουν να αποδίδουν.
«Όλα αυτά τα μέτρα μαζί, μπορούν να αποτελέσουν μία καλή βάση για να συνεχιστούν οι πράξεις σταθεροποίησης από την ΕΚΤ, η οποία έχει παίξει ρόλο-κλειδί στη διαφύλαξη της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας στην ευρωζώνη», τόνισε.
Έκτακτη τηλεδιάσκεψη, με θέμα «την οικονομική κατάσταση στην Ευρώπη», είχαν οι υπουργοί Οικονομικών του G20 τη Δευτέρα (ώρα Ασίας), σύμφωνα με πηγή της ομάδας των 20 πιο ανεπτυγμένων βιομηχανικά κρατών, την οποία επικαλείται το Reuters.
«Τα λεφτά σου, ή τη ζωή του ευρώ»! Κάπως έτσι θα μπορούσε να αποδοθεί το «μήνυμα» των αγορών στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς οι συνεχιζόμενες επιθέσεις στις αγορές ομολόγων εντείνονται καθημερινά και επεκτείνονται σε νέους στόχους, ενώ το ευρώ δέχεται ανηλεές σφυροκόπημα στην αγορά συναλλάγματος. Ο Ζαν Κλωντ Τρισέ έδειξε ήδη με χθεσινές του δηλώσεις, ότι η ΕΚΤ αρχίζει να αντιλαμβάνεται το «μήνυμα» και ετοιμάζεται να αποδεσμεύσει περισσότερα μετρητά για αγορές ομολόγων. Yπάρχει έντονη φημολογία στην αγορά, ότι η ΕΚΤ ενδέχεται να παρέμβει ήδη από την Πέμπτη, αγοράζοντας χρέος ορισμένων κρατών-μελών της ευρωζώνης έτσι ώστε να αποσοβηθεί η κρίση. Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι το μέγεθος μίας τέτοιας παρέμβασης θα πρέπει να κυμαίνεται σε ύψος 1-2 τρισ. ευρώ.
Σπ.Χ
Δυο Εβραίοι συζητούν για την Μακεδονία
Η «πράσινη διακυβέρνηση» είχε ξεπουλήσει και το θέμα με τα διαβατήρια των σκοπιανών πρίν τις εκλογές, όπως αποκαλύπτεται από τον διάλογο δυο Εβραίων διπλωματών για την Μακεδονία.
Η διαδικτυακή ιστοσελίδα Wikileaks παρουσίασε και ένα έγγραφο για την συνάντηση του Αμερικανού βοηθού υπουργού για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις Φίλιπ Γκόρντον, με τον διπλωμετικό σύμβουλο του Σαρκοζυ, Ζαν-Δαβίδ Λεβί, που έγινε πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, με θέμα το Μακεδονικό.
Οι διπλωμάτες ΗΠΑ και Γαλλίας συζήτησαν το θέμα του ονόματος, και ο Ζαν-Δαβίδ Λεβί εξέφρασε αισιοδοξία ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση θα είναι πιο σταθερή και αυτό θα επέτρεπε μεγαλύτερη ευελιξία για την επίτευξη προόδου στην «ελληνικό-μακεδονική» διαφωνία για την ονομασία. Ο Φίλιπ Γκόρντον, συμφώνησε ότι είτε μια πιο σταθερή κυβέρνηση ,συντηρητική ή σοσιαλιστική , θα ήταν μια πιο ισχυρή, και πιο ευέλικτη εταίρος στις διαπραγματεύσεις και εξέφρασε την ελπίδα ότι, αν η διεθνής κοινότητα μπορούσε να πείσει πΓΔΜ να εγκαταλείψει την ιδέα του δημοψηφίσματος και να πείσει την Ελλάδα να εγκαταλείψει την αναγκαιότητα της αλλαγής διαβατηρίων, τότε θα μπορούσε να υπάρξει πρόοδος .
Ο ανθρωπος του Brookings και μεταλλαγμένος Εβραίος, Δρ Φίλιπ Γκόρντον (Philip Gordon) ορίστηκε ως Βοηθός υπουργός στο « Bureau of European and Eurasian Affairs» στις 6 Μαρτίου του 2009 και ορκίστηκε στις 15 Μαΐου, 2009. Το διάστημα 2000-2009, διετέλεσε «Senior Fellow» στο Ινστιτούτο Brookings, στην Ουάσιγκτον, DC, με αντικείμενο θέματα εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ σε σχέση με την Ευρώπη. Πριν την ένταξή του Brookings, ο Δρ Γκόρντον, ήταν διευθυντής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας υπό τον πρόεδρο Μπιλ Κλίντον. Στο NSC έπαιξε βασικό ρόλο στην ανάπτυξη και τον συντονισμό της πολιτικής του ΝΑΤΟ στην πορεία έως το 50ό Επετειακή Σύνοδο Κορυφής της Συμμαχίας στην Ουάσιγκτον, DC.
Ο Δρ Gordon δ’ιδαξε ακόμα ,στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών του Λονδίνου, στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στην Σχολή Προηγμένων Διεθνών Σπουδών στην Washington, DC, στο INSEAD, στο Fontainebleau της Γαλλίας και στην Γερμανική Εταιρεία για την Εξωτερική Πολιτική στη Βόννη.
Ο έτερος συνομιλητής, ο επίσης Εβραίος Jean-David Levitte Ζαν-Δαβίδ Λεβί μεταξύ του 1975 και του 1981, ήταν τοποθετημένος στη Γενική Γραμματεία του προέδρου Βαλερί Ζισκάρ ντ 'Εστέν. Μεταξύ του 1981 και του 1984 ήταν ο Σύμβουλος στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Γαλλίας στα Ηνωμένα Έθνη, το 1988, έγινε πρέσβης και υπηρέτησε στην Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Γαλλίας στο Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη, το διάστημα 1988 - 1990.
Μεταξύ του 1995 και 2000 ήταν διπλωματικός σύμβουλος του πρόεδρου Ζακ Σιράκ.
Από το 2000 έως το 2002 διετέλεσε Πρεσβευτής στα Ηνωμένα Έθνη και εκπροσωπούσε τη Γαλλία στο Συμβούλιο Ασφαλείας πριν και κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων που οδήγησαν στην απόφαση 1441 του Συμβουλίου σχετικά με το Ιράκ. Διετέλεσε πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας το Σεπτέμβριο του 2001 και προεδρεύει των συσκέψεων του Συμβουλίου μετά τις 11 Σεπτέμβρη 2001 επιθέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από τα τέλη του 2002 ως το 2007, διετέλεσε Πρέσβης στις ΗΠΑ και στις
Στις 16 Μαΐου 2007, διορίστηκε διπλωματικός σύμβουλος στον Νικολά Σαρκοζύ.
Επιπλέον, σε δημοσίευμα της εφημερίδας "Ντνέβνικ" (Dnevnik) παρατίθεται απόσπασμα τηλεγραφήματος της πρεσβείας των ΗΠΑ στο Βερολίνο, με ημερομηνία 12/11/2009, όπου αναφέρεται ότι, ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας της Καγκελαρίας της Γερμανίας ενημέρωσε τον υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Φίλιπ Γκόρντον ότι η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, γνωρίζει τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεφσκι, από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και ότι είναι διατεθειμένη να τον επηρεάσει, εάν αυτό βοηθήσει στην επίλυση της διένεξης για το ζήτημα του ονόματος.
Aλλο έγγραφο που βρισκόταν μέσα στις αποκαλύψεις που έκανε ο ιστότοπος WikilLeaks, δείχνει πως τον Φεβρουάριο του 2010 -λίγο πριν την υπογραφή του Μνημονίου- γίνονταν συζητήσεις μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας ώστε η Ε.Ε. να προχωρούσε στην "οικονομική διάσωση της Ελλάδας".
Μάλιστα, είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Βαυαρού πρωθυπουργού προς τον Αμερικανό πρέσβη -σε διπλωματικό έγγραφο που έφερε στο φως το WikiLeaks- που αναφέρει πως «δεν είναι σίγουρος αν η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να διασώσει την Ελλάδα».
Η διαδικτυακή ιστοσελίδα Wikileaks παρουσίασε και ένα έγγραφο για την συνάντηση του Αμερικανού βοηθού υπουργού για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις Φίλιπ Γκόρντον, με τον διπλωμετικό σύμβουλο του Σαρκοζυ, Ζαν-Δαβίδ Λεβί, που έγινε πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, με θέμα το Μακεδονικό.
Οι διπλωμάτες ΗΠΑ και Γαλλίας συζήτησαν το θέμα του ονόματος, και ο Ζαν-Δαβίδ Λεβί εξέφρασε αισιοδοξία ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση θα είναι πιο σταθερή και αυτό θα επέτρεπε μεγαλύτερη ευελιξία για την επίτευξη προόδου στην «ελληνικό-μακεδονική» διαφωνία για την ονομασία. Ο Φίλιπ Γκόρντον, συμφώνησε ότι είτε μια πιο σταθερή κυβέρνηση ,συντηρητική ή σοσιαλιστική , θα ήταν μια πιο ισχυρή, και πιο ευέλικτη εταίρος στις διαπραγματεύσεις και εξέφρασε την ελπίδα ότι, αν η διεθνής κοινότητα μπορούσε να πείσει πΓΔΜ να εγκαταλείψει την ιδέα του δημοψηφίσματος και να πείσει την Ελλάδα να εγκαταλείψει την αναγκαιότητα της αλλαγής διαβατηρίων, τότε θα μπορούσε να υπάρξει πρόοδος .
Ο ανθρωπος του Brookings και μεταλλαγμένος Εβραίος, Δρ Φίλιπ Γκόρντον (Philip Gordon) ορίστηκε ως Βοηθός υπουργός στο « Bureau of European and Eurasian Affairs» στις 6 Μαρτίου του 2009 και ορκίστηκε στις 15 Μαΐου, 2009. Το διάστημα 2000-2009, διετέλεσε «Senior Fellow» στο Ινστιτούτο Brookings, στην Ουάσιγκτον, DC, με αντικείμενο θέματα εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ σε σχέση με την Ευρώπη. Πριν την ένταξή του Brookings, ο Δρ Γκόρντον, ήταν διευθυντής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας υπό τον πρόεδρο Μπιλ Κλίντον. Στο NSC έπαιξε βασικό ρόλο στην ανάπτυξη και τον συντονισμό της πολιτικής του ΝΑΤΟ στην πορεία έως το 50ό Επετειακή Σύνοδο Κορυφής της Συμμαχίας στην Ουάσιγκτον, DC.
Ο Δρ Gordon δ’ιδαξε ακόμα ,στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών του Λονδίνου, στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στην Σχολή Προηγμένων Διεθνών Σπουδών στην Washington, DC, στο INSEAD, στο Fontainebleau της Γαλλίας και στην Γερμανική Εταιρεία για την Εξωτερική Πολιτική στη Βόννη.
Ο έτερος συνομιλητής, ο επίσης Εβραίος Jean-David Levitte Ζαν-Δαβίδ Λεβί μεταξύ του 1975 και του 1981, ήταν τοποθετημένος στη Γενική Γραμματεία του προέδρου Βαλερί Ζισκάρ ντ 'Εστέν. Μεταξύ του 1981 και του 1984 ήταν ο Σύμβουλος στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Γαλλίας στα Ηνωμένα Έθνη, το 1988, έγινε πρέσβης και υπηρέτησε στην Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Γαλλίας στο Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη, το διάστημα 1988 - 1990.
Μεταξύ του 1995 και 2000 ήταν διπλωματικός σύμβουλος του πρόεδρου Ζακ Σιράκ.
Από το 2000 έως το 2002 διετέλεσε Πρεσβευτής στα Ηνωμένα Έθνη και εκπροσωπούσε τη Γαλλία στο Συμβούλιο Ασφαλείας πριν και κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων που οδήγησαν στην απόφαση 1441 του Συμβουλίου σχετικά με το Ιράκ. Διετέλεσε πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας το Σεπτέμβριο του 2001 και προεδρεύει των συσκέψεων του Συμβουλίου μετά τις 11 Σεπτέμβρη 2001 επιθέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από τα τέλη του 2002 ως το 2007, διετέλεσε Πρέσβης στις ΗΠΑ και στις
Στις 16 Μαΐου 2007, διορίστηκε διπλωματικός σύμβουλος στον Νικολά Σαρκοζύ.
Επιπλέον, σε δημοσίευμα της εφημερίδας "Ντνέβνικ" (Dnevnik) παρατίθεται απόσπασμα τηλεγραφήματος της πρεσβείας των ΗΠΑ στο Βερολίνο, με ημερομηνία 12/11/2009, όπου αναφέρεται ότι, ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας της Καγκελαρίας της Γερμανίας ενημέρωσε τον υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Φίλιπ Γκόρντον ότι η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, γνωρίζει τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεφσκι, από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και ότι είναι διατεθειμένη να τον επηρεάσει, εάν αυτό βοηθήσει στην επίλυση της διένεξης για το ζήτημα του ονόματος.
Aλλο έγγραφο που βρισκόταν μέσα στις αποκαλύψεις που έκανε ο ιστότοπος WikilLeaks, δείχνει πως τον Φεβρουάριο του 2010 -λίγο πριν την υπογραφή του Μνημονίου- γίνονταν συζητήσεις μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας ώστε η Ε.Ε. να προχωρούσε στην "οικονομική διάσωση της Ελλάδας".
Μάλιστα, είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Βαυαρού πρωθυπουργού προς τον Αμερικανό πρέσβη -σε διπλωματικό έγγραφο που έφερε στο φως το WikiLeaks- που αναφέρει πως «δεν είναι σίγουρος αν η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να διασώσει την Ελλάδα».
Η χρηματοδότηση των τραπεζών του Λάτση και ο ρόλος του Μπαρόζο
http://www.stopcartel.info/2010/11/30/ΠΟΛΙΤΙΚΗ/Η_χρηματοδότηση_των_τραπεζών_του_Λάτση_και_ο_ρόλος_του_Μπαρόζο/4707.html
Ένα μεγάλο μέρος των 145 δισεκατομμυρίων Ευρώ που ΕΕ και ΔΝΤ έχουν δεσμευσει για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης και θα πληρώσουν τελικά οι έλληνες φορολογούμενοι, θα εισρεύσει στα ταμεία των τραπεζών που ανήκουν στην εταιρεία χαρτοφυλακίου του ελληνα δισεκατομμυριούχου Σπύρου Λάτση !
Αυτό αποκαλύπτει επερώτηση του Ιταλού Ευρωβουλευτή Mario Borghezio (EFD) στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο.
Οπως αναφέρεται,η εν λόγω εταιρεία χαρτοφυλακίου, η Ευρωπαϊκή Financial Group EFG SA, της οποίας οι τράπεζες κατέχουν 12 δισεκατομμύρια ευρώ σε ελληνικά κρατικά ομόλογα, μετέφερε την έδρα της από την Ελβετία στο Λουξεμβούργο στο τέλος του 2009, γεγονός που επιτρέπει στην ελληνική θυγατρική της EFG Eurobank, η οποία κατέχει τα 12 δισεκατομμύρια ευρώ σε Ελληνικά ομόλογα, να επαναταξινομηθεί ως «ελληνική» τράπεζα και, συνεπώς, να επωφεληθεί από κονδύλια της ΕΕ και της ΕΚΤ !
Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών στη Βασιλεία εξ άλλου,έχει επιβεβαιώσει ότι οι τράπεζες που ανήκουν στην προαναφερθείσα ομάδα EFG, από τον Σεπτέμβριο του 2009, κρατούσε 60 δισ. ευρώ,δηλαδή μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους, (τόσο δημόσιου όσο και ιδιωτικού), το οποίο είναι κατά πάσα πιθανότητα ακόμη υψηλότερο σήμερα.
Ο Ιταλός Ευρωβουλευτής αποκαλύπτει οτι ο Πρόεδρος της Ευρωπαικής Επιτροπής, κ. Barroso, ο οποίος συχνά πραγματοποιεί οικογενειακές διακοπές με τη θαλαμηγό του Σπύρου Λάτση Αλέξανδρος, άσκησε πρωτοφανή και τεράστια πίεση πρός τη Γερμανία προκειμένου αυτή να χορηγήσει ένα σημαντικό ποσό από τη χρηματοδότηση για την Ελλάδα.
Καλείται η Ευρωπαική Επιτροπή μέσω του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου να απαντήσει άν θεωρεί ότι η ανώμαλη αυτή κατάσταση αποδεικνύει ότι υπάρχει σαφής σύγκρουση συμφερόντων στο πρόσωπο του Προέδρου της Επιτροπής κυρίου Barroso..
Ολόκληρη η επερώτηση του Mario Borghezio (EFD) στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο
http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXTWQE-2010-47610DOCXMLV0//EN
Ένα μεγάλο μέρος των 145 δισεκατομμυρίων Ευρώ που ΕΕ και ΔΝΤ έχουν δεσμευσει για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης και θα πληρώσουν τελικά οι έλληνες φορολογούμενοι, θα εισρεύσει στα ταμεία των τραπεζών που ανήκουν στην εταιρεία χαρτοφυλακίου του ελληνα δισεκατομμυριούχου Σπύρου Λάτση !
Αυτό αποκαλύπτει επερώτηση του Ιταλού Ευρωβουλευτή Mario Borghezio (EFD) στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο.
Οπως αναφέρεται,η εν λόγω εταιρεία χαρτοφυλακίου, η Ευρωπαϊκή Financial Group EFG SA, της οποίας οι τράπεζες κατέχουν 12 δισεκατομμύρια ευρώ σε ελληνικά κρατικά ομόλογα, μετέφερε την έδρα της από την Ελβετία στο Λουξεμβούργο στο τέλος του 2009, γεγονός που επιτρέπει στην ελληνική θυγατρική της EFG Eurobank, η οποία κατέχει τα 12 δισεκατομμύρια ευρώ σε Ελληνικά ομόλογα, να επαναταξινομηθεί ως «ελληνική» τράπεζα και, συνεπώς, να επωφεληθεί από κονδύλια της ΕΕ και της ΕΚΤ !
Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών στη Βασιλεία εξ άλλου,έχει επιβεβαιώσει ότι οι τράπεζες που ανήκουν στην προαναφερθείσα ομάδα EFG, από τον Σεπτέμβριο του 2009, κρατούσε 60 δισ. ευρώ,δηλαδή μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους, (τόσο δημόσιου όσο και ιδιωτικού), το οποίο είναι κατά πάσα πιθανότητα ακόμη υψηλότερο σήμερα.
Ο Ιταλός Ευρωβουλευτής αποκαλύπτει οτι ο Πρόεδρος της Ευρωπαικής Επιτροπής, κ. Barroso, ο οποίος συχνά πραγματοποιεί οικογενειακές διακοπές με τη θαλαμηγό του Σπύρου Λάτση Αλέξανδρος, άσκησε πρωτοφανή και τεράστια πίεση πρός τη Γερμανία προκειμένου αυτή να χορηγήσει ένα σημαντικό ποσό από τη χρηματοδότηση για την Ελλάδα.
Καλείται η Ευρωπαική Επιτροπή μέσω του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου να απαντήσει άν θεωρεί ότι η ανώμαλη αυτή κατάσταση αποδεικνύει ότι υπάρχει σαφής σύγκρουση συμφερόντων στο πρόσωπο του Προέδρου της Επιτροπής κυρίου Barroso..
Ολόκληρη η επερώτηση του Mario Borghezio (EFD) στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο
http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXTWQE-2010-47610DOCXMLV0//EN
Χαμένες αξίες-χαμένα όνειρα-αντιπαραγωγικές δηλώσεις και προδοσία
Πριν από μερικές εβδομάδες, είχα γράψει για την οδό ονείρων, για τα χαμένα μας όνειρα, και για την έλλειψη αξιών και φωτισμένων ανθρώπων που θα μας βοηθήσουν να βρούμε τον δρόμο μας αλλά και τον στόχο μας. Έναν στόχο που δεν είναι άλλος από το να δημιουργήσουμε μία κοινωνία αξιών και σεβασμού..............μακρυά από ψεύτικες δημοκρατικές κομματικές ανακοινώσεις και προσωπεία.
Μέσα από αυτήν την σελίδα, μέσα από αυτήν την όαση που απλόχερα μας προσφέρει το διαδίκτυο, ας βοηθήσουμε χωρίς φόβο, χωρίς δόλο και χωρίς να κρύβουμε τα πρόσωπά μας στην ανωνυμία, να αρθρώσουμε λόγο που ίσως μπορέσει να αφυπνίσει τους συνανθρώπους μας, τους συμπατριώτες μας. Στο τέλος της ημέρας, ίσως καταφέρουμε να πείσουμε τους εξωτερικούς φίλους και εχθρούς ότι δεν είμαστε τριτοκοσμική χώρα. Μία εικόνα που δημιουργήθηκε από άλλους για εμάς και που δυστυχώς εμείς οι απλοί άνθρωποι δεν κάναμε τίποτα για να αλλάξουμε.
Ζώντας μεταξύ Ελλάδος και εξωτερικού, έχοντας γίνει πολίτης των Εθνών, πιστέψτε με η πατρίδα μας είναι μοναδική. Ο λαός μας είναι μοναδικός, εμείς οι ίδιοι είμαστε μοναδικοί. Αλλά........πάντα υπάρχει ένα αλλά. Ποτέ μας δεν αναρωτηθήκαμε γιατί ο Έλληνας δεν αποδίδει στο εσωτερικό της χώρας του, όσο αποδίδει όταν είναι στο εξωτερικό. Η απάντηση είναι μόνο μία, και βέβαια δεν ευθύνεται το Ελληνικό κράτος μόνο έτσι γενικά και αόριστα. Ας μην ξεχνάμε ότι το Κράτος είμαστε εμείς. Το κράτος δεν είναι μόνο οι τριακόσιοι της βουλής, είναι εξίσου ο υπάλληλος που μαζεύει σκουπίδια, που σκουπίζει τους δρόμους, που δουλεύει στα νοσοκομεία. Όταν είμαστε εκτός Ελλάδος, δεχόμαστε τους νόμους, αποδεχόμαστε την ανωτερότητα των άλλων και προσπαθούμε να τους φτάσουμε, αντιγράφουμε το ωραίο, γινόμαστε πολυσυλλεκτικοί. Όταν είμαστε στα ιερά χώματα της πατρίδας μας, μεταμορφωνόμαστε στο άκρο αντίθετο. Δεν δεχόμαστε την ανωτερότητα των άλλων, δεν δεχόμαστε τους νόμους του κράτους μας, όσους είναι πάνω από εμάς θέλουμε να τους φτάσουμε γκρεμίζοντας τους στο δικό μας επίπεδο και εν γένει δεν βοηθάμε με την στάση μας στο να καθιερωθεί η πολυπόθητη αξιοκρατία. Δεν συνομιλούμε, δεν σκεφτόμαστε, και δεν φιλτράρουμε καν την άλλη άποψη. Ίσως και να είχε δίκιο η πάντα επίκαιρη Μαλβίνα, όταν έλεγε ότι είμαστε μικρό και ίσως χαζό αστοί.
Όλο αυτό το χρονικό διάστημα σκέφτομαι τι θα μπορούσε να λειτουργήσει ως σπίθα έτσι ώστε να βρούμε το χαμένο μας όραμα. Σίγουρα μας λείπει η φωνή των φωτισμένων ανθρώπων, σίγουρα μας λείπει η καλή μουσική και ποίηση που πάντα ξεσήκωναν τους ανθρώπους. Μα αλήθεια, η Ελλάδα έτσι ξαφνικά έπαψε να έχει φωτισμένους ανθρώπους; Μάλλον όχι, απλά το σύστημα καταφέρνει να τους έχει μουγκούς, να μην τους δίνει βήμα να μιλήσουν. Δυστυχώς το σύστημα κατάφερε εμάς τους ίδιους να μην μπορούμε να ξεχωρίσουμε πλέον το καλό από το κακό, το μαύρο από το άσπρο. Το σύστημα, γιατί έτσι το βολεύει, εμφανίζει μόνο τους ανίκανους, αυτούς που δεν έχουν να μας πούνε τίποτα, και σε πολλές των περιπτώσεων, να μας εμφανίζει ανθρώπους που μόνο κακό μπορούν να επιφέρουν τα λόγια τους.
Ένα τρανταχτό παράδειγμα θα μπορούσε να είναι ο αντιπρόεδρος της τωρινής κυβέρνησης, ο κύριος Πάγκαλος, τα λόγια του οποίου κρύβουν αμέτρητες ανακρίβειες και ψέμματα πλασμένα όμως δυστυχώς μέσα από πραγματικές καταστάσεις και γεγονότα. Λόγια τα οποία πολύ εύκολα θα μπορούσαν πάλι να μας διχάσουν σε στρατόπεδα παραγωγικών και μη παραγωγικών. Κάποτε ο διαχωρισμός γινότανε μεταξύ αριστερών και δεξιών.................τρομάρα μας. Παρόλα αυτά, το πάθημα του παρελθόντος που επέφερε ανίερες εμφύλιες ταραχές και εγκλήματα, το πάθημα που επέτρεψε σε ξένα στρατεύματα Εγγλέζων και Ινδών να σκοτώνουν μέσα στην Αθήνα τον Δεκέμβρη του 1944, δεν μας έγινε μάθημα.
Τι λοιπόν πρέπει να κάνουμε εμείς οι απλοί άνθρωποι, οι οποίοι όμως οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο κράτος, και έναν καλύτερο τόπο για τις νέες γενιές που έρχονται, για να μην μας θυμούνται ως εφιάλτες; Αφού λοιπόν το σύστημα δεν επιτρέπει τις φωνές των φωτισμένων ανθρώπων να ακουστούν, πρέπει μόνοι μας να κάνουμε την αρχή παλεύοντας το σύστημα μέσα από το σύστημα, χρησιμοποιώντας τα δικά του όπλα. Όπλα όμως που θα αποκτήσουμε έχοντας αφήσει στην άκρη τις κομματικές μας ταυτότητες, θυμούμενοι πάντα τα λάθη του δικού μας παρελθόντος.
Μπορούμε να καταδικάσουμε μία εκλεγμένη κυβέρνηση για τα λόγια ενός μέλους της; Είναι θεμιτό και ασφαλές, να ζητήσουμε από μία κυβέρνηση να παραιτηθεί για κάποιον ή κάποιους οι οποίοι δεν συμβαδίζουν με το κοινό καλό; Στο παρελθόν, δεκαετία 1960, οι κυβερνήσεις άλλαζαν συνεχώς και τα αποτελέσματα είναι γνωστά σε όλους μας. Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν;
Θα πρέπει πλέον να πιέσουμε την κυβέρνηση με την εν γένει στάση μας, να απομονώσει αυτούς τους λειτουργούς της δημόσιας διοίκησης και να τους διώξει. Θα πρέπει εμείς ο λαός να γίνουμε μία γροθιά και όποια κυβέρνηση και αν κυβερνάει, να την κρίνουμε με γνώμονα την λογική, και περί πατρίς γενικό καλό. Κανενός τα λόγια και δηλώσεις, να μην γίνονται καραμέλα στο στόμα μας, αν πριν δεν τα κρίνουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Θα πρέπει να πιέσουμε τον κύριο Καραμανλή να μας πει ποιός και γιατί τον έριξε από την κυβέρνηση. Γιατί τελικά τον έριξαν, και δεν έπεσε μόνος του ως κουρασμένος.
Υπάρχει σήμερα Έλληνας που να μην έχει καταλάβει ότι η χώρα μας είναι γεμάτη με ενεργειακό πλούτο; υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι όλα όσα γίνονται με την οικονομία μας δεν είναι στημένα και καλά σχεδιασμένα, για να μας κλέψουν τον πλούτο μας για ένα κομμάτι ψωμί; Το να αλλάζουμε συνεχώς κυβερνήσεις και πρόσωπα όμως δεν είναι η λύση. Πρέπει εμείς ο λαός να απαιτήσουμε από τους κυβερνώντες να μας αποκαλύψουν το μυστικό που τόσα χρόνια μας έκρυβαν, πρέπει να απαιτήσουμε την άντληση αυτών των ενεργειακών πόρων με όποιον τρόπο είναι πιο συμφέρον για εμάς. Χρόνια τώρα ήμασταν το πειραματόζωο των Αμερικανών, την τελευταία δεκαετία γίναμε το πειραματόζωο των Ευρωπαίων, και τώρα ενδιαφέρονται για εμάς οι Ρώσοι και οι Κινέζοι. Η ρωσική εταιρία πετρελαίου, πλέον μεγαθήριο, αναζητά επισήμως και αυτή, πηγές ανά την υφήλιο για εξορύξεις και έρευνα.....τυχαίο που αυτή η δήλωση συνέπεσε τώρα; τυχαίο που αυτή η δήλωση ακούγεται μόνο από το RUSSIA CHANNEL TODAY και όχι από άλλα κανάλια. Στην Ελλάδα άραγε ακούγονται αυτές οι δηλώσεις;
Συμμαχίες χρειάζονται, δεν χρειάζεται όμως να γίνουμε ξανά αυλοκόλακες. Αυτού του είδους οι φιλίες ποτέ δεν μας βγήκαν σε καλό, δεν μπορούμε να ζητάμε από τους άλλους να μας σεβαστούν αν πρώτιστα εμείς δεν σεβόμαστε ο ένας τον άλλον.
Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι παράγουμε προϊόντα; αφού όντως πλέον δεν παράγουμε τίποτα. Ποιος φταίει; Εμείς που σε ομαδική παράκρουση αφήσαμε στην άκρη την κοινή λογική, μαζευτήκαμε όλοι στην Αθήνα, κανείς δεν έμεινε στις επαρχίες και στα χωριά για να παράγει, και όλοι μας θέλαμε να γίνουμε μαγαζάτορες, γιατροί, δικηγόροι, δημοσιογράφοι, και τώρα τελευταία τραγουδιστές και μεγάλα νούμερα στον βωμό της τηλεθέασης και του μεγάλου αδελφού. Όλοι μας θέλαμε να ακολουθήσουμε τον γρήγορο δρόμο της εφήμερης επιτυχίας, του γρήγορου κέρδους το οποίο όμως ήταν ευκαιριακό και στηριγμένο σε ατροφικά πόδια. Ξεχάσαμε ότι χρειαζόμασταν εξίσου γεωργούς, υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, ναυτικούς, οικοδόμους, οικιακούς βοηθούς, τραυματιοφορείς και όποιο άλλο τεχνικό επάγγελμα μπορεί να σκεφτεί κανείς. Τα λιγοστά εργοστάσια που υπήρχαν βοηθήσαμε και εμείς με την στάση μας να φύγουνε, πιστέψαμε πολύ εύκολα κάποιους δράκουλες εργατοπατέρες. Τα ναυπηγεία μας τα κλείσαμε, και αφού τα κλειδώσαμε καλά, συμφωνήσαμε με την Ευρωπαϊκή Ένωση να μην τα χρησιμοποιούμε για εμπορικά καράβια. Εμείς είμασταν που διώξαμε ξένους επενδυτές όταν για παράδειγμα κάναμε απεργίες σε εργοστάσια και επισκευαστικές ζώνες, γιατί για παράδειγμα δεν είχαν φάρμακα στην Κούβα.
Και βέβαια υπήρχαν απατεώνες επενδυτές και κεφαλαιοκράτες. Εμείς όμως γιατί τους διώξαμε όλους με αποτέλεσμα να μείνουμε μόνοι με τους πολιτικούς μας και τα τσιράκια τους;
Τις τελευταίες ημέρες, οι συνάδελφοί μου οι ναυτικοί στην ακτοπλοϊα έκαναν απεργίες. Οι λόγοι πέρα ως περα δίκαιοι. Μισθοί χαμηλοί, ανεργία μεγάλη, εισροή ξένων ναυτικών σε Ελληνόκτητα πλοία. Μέσα όμως από αυτήν την αλόγιστη και απροετοίμαστη απεργία το μόνο που καταφέραμε ήταν η πολιτική επιστράτευση. Γιατί λοιπόν η απεργία δεν έγινε με όρους κατά τους οποίους δεν θα θίγαμε άλλες κοινωνικές ομάδες, όπως τους γεωργούς και τους παραγωγούς; Τι δουλειά είχαν κάποιοι ναυτεργάτες του ΠΑΜΕ να σκαρφαλώσουν πάνω στον καταπέλτη του πλοίου; Που ήταν ο Πλοίαρχος του πλοίου; Από πότε επιτρέπει ένας Πλοίαρχος να γίνεται το πλοίο του γκέτο και κέντρο διαμάχης; Υπάρχουν και άλλοι τρόποι απεργίας. Η τακτική πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι δεν πρέπει να υποστηρίζεται από τους εργαζόμενους οι οποίοι επιζητούν ισότητα και νομιμότητα. Βέβαια αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι αυτοί που χτυπούσαν τους απεργούς ναυτικούς, και αυτοί με την σειρά τους κλείνουν τους δρόμους προκαλώντας εμφράγματα όχι μόνο στην αγορά αλλά και στις εν γένει μετακινήσεις. Κανείς από τους συναδέλφους μου δεν πήρε χαμπάρι ότι οι εφοπλιστές δεν βγήκαν να κάνουν παράπονα για την απεργία; Μήπως ο τρόπος που έγινε η απεργία ήταν βούτυρο στο ψωμί τους;
Για να τα λέμε όλα, και αποδεχόμενοι εν μέρη το γεγονός της οικονομικής κρίσης, γιατί οι αξιωματικοί των πλοίων που είμαστε καλά αμοιβόμενοι δεν αποποιούμαστε τις απαιτήσεώς μας για αύξηση, έτσι ώστε να ζητηθεί αύξηση για τα κατώτερα πληρώματα που όντως δεν είναι καλά αμοιβόμενα; Γιατί τόσο καιρό δεν κάναμε απεργίες, και γιατί η ΠΝΟ δεν έβγαινε στα κανάλια για να μιλήσει για την αυξανόμενη ανεργία στον κλάδο; γιατί δεν λένε στον κόσμο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πιέζει με πρόστιμα την Ελλάδα για την μη χρήση ξένων αξιωματικών στα πλοία με ελληνική σημαία; γιατί δεν μιλάνε τόσο καιρό για την ελλειπέστατη εκπαίδευση των αξιωματικών η οποία ίσως επιφέρει ατυχήματα, θύματα και καταστροφές θαλασσίου περιβάλλοντος; γιατί δεν μας λένε ότι η ελλειπής εκπαίδευση και απαξίωση του επαγγέλματος έχει ήδη γίνει ο δούρειος ίππος για την εισροή ξένων στα πλοία με ελληνική σημαία;
Που είναι η ΠΝΟ, τα ναυτικά συνδικάτα, η ένωση Πλοιάρχων και Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού να βροντοφωνάξουν ότι έχουν γίνει μειώσεις στις θαλάσσιες υπηρεσίες των αξιωματικών, με αποτέλεσμα να μπορεί να γίνει κάποιος Υποπλοίαρχος με 19 μήνες μόλις θαλάσσιας υπηρεσίας, και Πλοίαρχος σε ηλικία μόλις 28-29 χρονών, χωρίς να έχεις τις απαραίτητες γνώσεις, προϋπηρεσία, και εμπειρία; Καταλαβαίνει κανείς τι ατυχήματα θα δουν τα ματάκια μας στο μέλλον, και τα οποία θα βάλουν στην μαύρη λίστα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού τους ναυτικούς μας;
Γιατί εμείς ο ίδιος ο λαός επιτρέψαμε σε κάποιους απατεώνες εφοπλιστές της ακτοπλοϊας να κερδίζουν τρελλά οικονομικά ποσά εις βάρος της ασφάλειάς μας; εις βάρος της τσέπης μας; εις βάρος της λογικής μας και εις βάρος του τόπου μας; Γιατί επιτρέψαμε το Κράτος μας να δημιουργήσει αυτό το έκτρωμα του τάχαμου ανοιχτού επαγγέλματος της ακτοπλοίας, των μη ασφαλών λιμένων στα νησιά, και της μη ασφαλούς εισόδου μεγάλων επιβατηγών πλοίων σε μικρά λιμάνια χωρίς καν την ύπαρξη ρυμουλκού;
Και τώρα;....... τώρα έχουν το θράσσος να λένε ότι έχουν πτωχεύσει. Ας θυμηθούμε ότι στην εμπορική ναυτιλία που δεν έχει βάλει το χεράκι του το κράτος, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα. Γιατί δεν επαναστατήσαμε ως λαός όταν έγινε το τραγικό ναυάγιο του ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ, και ξεδιψάσαμε με το αίμα του Σφηνιά και του Πλοιάρχου και Υποπλοιάρχου που πήγαν φυλακή; Γιατί αποδεχτήκαμε την τόσο γκρίζα αυτοκτονία του Σφηνιά; γιατί μόνο ο Πλοίαρχος και ο Υποπλοίαρχος πήγαν φυλακή; υπήρξαν και άλλοι που ευθυνόντουσαν με το ναυάγιο......σε μεγαλύτερες θέσεις και αξιώματα..........αλλά το κάναμε γαργάρα.
Που είναι τα ναυτικά συνδικάτα και η ένωση Πλοιάρχων και Μηχανικών, να βροντοφωνάξουν για την μη ασφαλή και χωρίς έλεγχο διέλευση εμπορικών πλοίων από τα νησιά μας και τις ακτές μας; καθημερινά, πάρα πολλά πλοία διαπλέουν το Αιγαίο, και πολλά από αυτά μεταφέρουν επικίνδυνα φορτία από και προς την Τουρκία και την Μαύρη θάλασσα. Φορτία τα οποία μπορούν να δημιουργήσουν τρομερές ζημιές όχι μόνο στο περιβάλλον αλλά και στην καθημερινότητά μας. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι οποιαδήποτε ανικανότητα μας στο Αιγαίο (για μεταφορικό έργο και για ασφάλεια ναυσιπλοϊας) οι καλοί μας γείτονες Τούρκοι το χρησιμοποιούν υπέρ τους για να δικαιολογήσουν τον λόγο συνύπαρξής τους.
Διαβάζωντας κανείς όλα όσα γράφω, κάποιοι θα συμφωνήσουν και κάποιοι θα διαφωνήσουν μαζί μου. Σε ένα που θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι, είναι ότι πρέπει να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας, και να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν. Πρέπει να σταθούμε ο ένας πλάι στον άλλον. Πρέπει στους κυβερνώντες να δώσουμε να καταλάβουν ότι δεν είμαστε πλεόν πιόνια. Θα πρέπει όμως να γίνουμε ενεργοί πολίτες και να μην φοβόμαστε ή να μην βαριόμαστε να πούμε την άποψή μας. Γιατί στο τέλος της ημέρας όλοι μας ψηφίζουμε, πάμε ή δεν πάμε στην κάλπη. Η άγνοια, η απέχθεια, και η αποχή ευτυχώς ή δυστυχώς ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις. Κυβερνήσεις που μας κυβερνούν ή που μας καταδυναστεύουν.
Τάσος Ι. Καμπάς
Αρχιπλοίαρχος Εμπορικού Ναυτικού
Μέσα από αυτήν την σελίδα, μέσα από αυτήν την όαση που απλόχερα μας προσφέρει το διαδίκτυο, ας βοηθήσουμε χωρίς φόβο, χωρίς δόλο και χωρίς να κρύβουμε τα πρόσωπά μας στην ανωνυμία, να αρθρώσουμε λόγο που ίσως μπορέσει να αφυπνίσει τους συνανθρώπους μας, τους συμπατριώτες μας. Στο τέλος της ημέρας, ίσως καταφέρουμε να πείσουμε τους εξωτερικούς φίλους και εχθρούς ότι δεν είμαστε τριτοκοσμική χώρα. Μία εικόνα που δημιουργήθηκε από άλλους για εμάς και που δυστυχώς εμείς οι απλοί άνθρωποι δεν κάναμε τίποτα για να αλλάξουμε.
Ζώντας μεταξύ Ελλάδος και εξωτερικού, έχοντας γίνει πολίτης των Εθνών, πιστέψτε με η πατρίδα μας είναι μοναδική. Ο λαός μας είναι μοναδικός, εμείς οι ίδιοι είμαστε μοναδικοί. Αλλά........πάντα υπάρχει ένα αλλά. Ποτέ μας δεν αναρωτηθήκαμε γιατί ο Έλληνας δεν αποδίδει στο εσωτερικό της χώρας του, όσο αποδίδει όταν είναι στο εξωτερικό. Η απάντηση είναι μόνο μία, και βέβαια δεν ευθύνεται το Ελληνικό κράτος μόνο έτσι γενικά και αόριστα. Ας μην ξεχνάμε ότι το Κράτος είμαστε εμείς. Το κράτος δεν είναι μόνο οι τριακόσιοι της βουλής, είναι εξίσου ο υπάλληλος που μαζεύει σκουπίδια, που σκουπίζει τους δρόμους, που δουλεύει στα νοσοκομεία. Όταν είμαστε εκτός Ελλάδος, δεχόμαστε τους νόμους, αποδεχόμαστε την ανωτερότητα των άλλων και προσπαθούμε να τους φτάσουμε, αντιγράφουμε το ωραίο, γινόμαστε πολυσυλλεκτικοί. Όταν είμαστε στα ιερά χώματα της πατρίδας μας, μεταμορφωνόμαστε στο άκρο αντίθετο. Δεν δεχόμαστε την ανωτερότητα των άλλων, δεν δεχόμαστε τους νόμους του κράτους μας, όσους είναι πάνω από εμάς θέλουμε να τους φτάσουμε γκρεμίζοντας τους στο δικό μας επίπεδο και εν γένει δεν βοηθάμε με την στάση μας στο να καθιερωθεί η πολυπόθητη αξιοκρατία. Δεν συνομιλούμε, δεν σκεφτόμαστε, και δεν φιλτράρουμε καν την άλλη άποψη. Ίσως και να είχε δίκιο η πάντα επίκαιρη Μαλβίνα, όταν έλεγε ότι είμαστε μικρό και ίσως χαζό αστοί.
Όλο αυτό το χρονικό διάστημα σκέφτομαι τι θα μπορούσε να λειτουργήσει ως σπίθα έτσι ώστε να βρούμε το χαμένο μας όραμα. Σίγουρα μας λείπει η φωνή των φωτισμένων ανθρώπων, σίγουρα μας λείπει η καλή μουσική και ποίηση που πάντα ξεσήκωναν τους ανθρώπους. Μα αλήθεια, η Ελλάδα έτσι ξαφνικά έπαψε να έχει φωτισμένους ανθρώπους; Μάλλον όχι, απλά το σύστημα καταφέρνει να τους έχει μουγκούς, να μην τους δίνει βήμα να μιλήσουν. Δυστυχώς το σύστημα κατάφερε εμάς τους ίδιους να μην μπορούμε να ξεχωρίσουμε πλέον το καλό από το κακό, το μαύρο από το άσπρο. Το σύστημα, γιατί έτσι το βολεύει, εμφανίζει μόνο τους ανίκανους, αυτούς που δεν έχουν να μας πούνε τίποτα, και σε πολλές των περιπτώσεων, να μας εμφανίζει ανθρώπους που μόνο κακό μπορούν να επιφέρουν τα λόγια τους.
Ένα τρανταχτό παράδειγμα θα μπορούσε να είναι ο αντιπρόεδρος της τωρινής κυβέρνησης, ο κύριος Πάγκαλος, τα λόγια του οποίου κρύβουν αμέτρητες ανακρίβειες και ψέμματα πλασμένα όμως δυστυχώς μέσα από πραγματικές καταστάσεις και γεγονότα. Λόγια τα οποία πολύ εύκολα θα μπορούσαν πάλι να μας διχάσουν σε στρατόπεδα παραγωγικών και μη παραγωγικών. Κάποτε ο διαχωρισμός γινότανε μεταξύ αριστερών και δεξιών.................τρομάρα μας. Παρόλα αυτά, το πάθημα του παρελθόντος που επέφερε ανίερες εμφύλιες ταραχές και εγκλήματα, το πάθημα που επέτρεψε σε ξένα στρατεύματα Εγγλέζων και Ινδών να σκοτώνουν μέσα στην Αθήνα τον Δεκέμβρη του 1944, δεν μας έγινε μάθημα.
Τι λοιπόν πρέπει να κάνουμε εμείς οι απλοί άνθρωποι, οι οποίοι όμως οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο κράτος, και έναν καλύτερο τόπο για τις νέες γενιές που έρχονται, για να μην μας θυμούνται ως εφιάλτες; Αφού λοιπόν το σύστημα δεν επιτρέπει τις φωνές των φωτισμένων ανθρώπων να ακουστούν, πρέπει μόνοι μας να κάνουμε την αρχή παλεύοντας το σύστημα μέσα από το σύστημα, χρησιμοποιώντας τα δικά του όπλα. Όπλα όμως που θα αποκτήσουμε έχοντας αφήσει στην άκρη τις κομματικές μας ταυτότητες, θυμούμενοι πάντα τα λάθη του δικού μας παρελθόντος.
Μπορούμε να καταδικάσουμε μία εκλεγμένη κυβέρνηση για τα λόγια ενός μέλους της; Είναι θεμιτό και ασφαλές, να ζητήσουμε από μία κυβέρνηση να παραιτηθεί για κάποιον ή κάποιους οι οποίοι δεν συμβαδίζουν με το κοινό καλό; Στο παρελθόν, δεκαετία 1960, οι κυβερνήσεις άλλαζαν συνεχώς και τα αποτελέσματα είναι γνωστά σε όλους μας. Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν;
Θα πρέπει πλέον να πιέσουμε την κυβέρνηση με την εν γένει στάση μας, να απομονώσει αυτούς τους λειτουργούς της δημόσιας διοίκησης και να τους διώξει. Θα πρέπει εμείς ο λαός να γίνουμε μία γροθιά και όποια κυβέρνηση και αν κυβερνάει, να την κρίνουμε με γνώμονα την λογική, και περί πατρίς γενικό καλό. Κανενός τα λόγια και δηλώσεις, να μην γίνονται καραμέλα στο στόμα μας, αν πριν δεν τα κρίνουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Θα πρέπει να πιέσουμε τον κύριο Καραμανλή να μας πει ποιός και γιατί τον έριξε από την κυβέρνηση. Γιατί τελικά τον έριξαν, και δεν έπεσε μόνος του ως κουρασμένος.
Υπάρχει σήμερα Έλληνας που να μην έχει καταλάβει ότι η χώρα μας είναι γεμάτη με ενεργειακό πλούτο; υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι όλα όσα γίνονται με την οικονομία μας δεν είναι στημένα και καλά σχεδιασμένα, για να μας κλέψουν τον πλούτο μας για ένα κομμάτι ψωμί; Το να αλλάζουμε συνεχώς κυβερνήσεις και πρόσωπα όμως δεν είναι η λύση. Πρέπει εμείς ο λαός να απαιτήσουμε από τους κυβερνώντες να μας αποκαλύψουν το μυστικό που τόσα χρόνια μας έκρυβαν, πρέπει να απαιτήσουμε την άντληση αυτών των ενεργειακών πόρων με όποιον τρόπο είναι πιο συμφέρον για εμάς. Χρόνια τώρα ήμασταν το πειραματόζωο των Αμερικανών, την τελευταία δεκαετία γίναμε το πειραματόζωο των Ευρωπαίων, και τώρα ενδιαφέρονται για εμάς οι Ρώσοι και οι Κινέζοι. Η ρωσική εταιρία πετρελαίου, πλέον μεγαθήριο, αναζητά επισήμως και αυτή, πηγές ανά την υφήλιο για εξορύξεις και έρευνα.....τυχαίο που αυτή η δήλωση συνέπεσε τώρα; τυχαίο που αυτή η δήλωση ακούγεται μόνο από το RUSSIA CHANNEL TODAY και όχι από άλλα κανάλια. Στην Ελλάδα άραγε ακούγονται αυτές οι δηλώσεις;
Συμμαχίες χρειάζονται, δεν χρειάζεται όμως να γίνουμε ξανά αυλοκόλακες. Αυτού του είδους οι φιλίες ποτέ δεν μας βγήκαν σε καλό, δεν μπορούμε να ζητάμε από τους άλλους να μας σεβαστούν αν πρώτιστα εμείς δεν σεβόμαστε ο ένας τον άλλον.
Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι παράγουμε προϊόντα; αφού όντως πλέον δεν παράγουμε τίποτα. Ποιος φταίει; Εμείς που σε ομαδική παράκρουση αφήσαμε στην άκρη την κοινή λογική, μαζευτήκαμε όλοι στην Αθήνα, κανείς δεν έμεινε στις επαρχίες και στα χωριά για να παράγει, και όλοι μας θέλαμε να γίνουμε μαγαζάτορες, γιατροί, δικηγόροι, δημοσιογράφοι, και τώρα τελευταία τραγουδιστές και μεγάλα νούμερα στον βωμό της τηλεθέασης και του μεγάλου αδελφού. Όλοι μας θέλαμε να ακολουθήσουμε τον γρήγορο δρόμο της εφήμερης επιτυχίας, του γρήγορου κέρδους το οποίο όμως ήταν ευκαιριακό και στηριγμένο σε ατροφικά πόδια. Ξεχάσαμε ότι χρειαζόμασταν εξίσου γεωργούς, υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, ναυτικούς, οικοδόμους, οικιακούς βοηθούς, τραυματιοφορείς και όποιο άλλο τεχνικό επάγγελμα μπορεί να σκεφτεί κανείς. Τα λιγοστά εργοστάσια που υπήρχαν βοηθήσαμε και εμείς με την στάση μας να φύγουνε, πιστέψαμε πολύ εύκολα κάποιους δράκουλες εργατοπατέρες. Τα ναυπηγεία μας τα κλείσαμε, και αφού τα κλειδώσαμε καλά, συμφωνήσαμε με την Ευρωπαϊκή Ένωση να μην τα χρησιμοποιούμε για εμπορικά καράβια. Εμείς είμασταν που διώξαμε ξένους επενδυτές όταν για παράδειγμα κάναμε απεργίες σε εργοστάσια και επισκευαστικές ζώνες, γιατί για παράδειγμα δεν είχαν φάρμακα στην Κούβα.
Και βέβαια υπήρχαν απατεώνες επενδυτές και κεφαλαιοκράτες. Εμείς όμως γιατί τους διώξαμε όλους με αποτέλεσμα να μείνουμε μόνοι με τους πολιτικούς μας και τα τσιράκια τους;
Τις τελευταίες ημέρες, οι συνάδελφοί μου οι ναυτικοί στην ακτοπλοϊα έκαναν απεργίες. Οι λόγοι πέρα ως περα δίκαιοι. Μισθοί χαμηλοί, ανεργία μεγάλη, εισροή ξένων ναυτικών σε Ελληνόκτητα πλοία. Μέσα όμως από αυτήν την αλόγιστη και απροετοίμαστη απεργία το μόνο που καταφέραμε ήταν η πολιτική επιστράτευση. Γιατί λοιπόν η απεργία δεν έγινε με όρους κατά τους οποίους δεν θα θίγαμε άλλες κοινωνικές ομάδες, όπως τους γεωργούς και τους παραγωγούς; Τι δουλειά είχαν κάποιοι ναυτεργάτες του ΠΑΜΕ να σκαρφαλώσουν πάνω στον καταπέλτη του πλοίου; Που ήταν ο Πλοίαρχος του πλοίου; Από πότε επιτρέπει ένας Πλοίαρχος να γίνεται το πλοίο του γκέτο και κέντρο διαμάχης; Υπάρχουν και άλλοι τρόποι απεργίας. Η τακτική πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι δεν πρέπει να υποστηρίζεται από τους εργαζόμενους οι οποίοι επιζητούν ισότητα και νομιμότητα. Βέβαια αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι αυτοί που χτυπούσαν τους απεργούς ναυτικούς, και αυτοί με την σειρά τους κλείνουν τους δρόμους προκαλώντας εμφράγματα όχι μόνο στην αγορά αλλά και στις εν γένει μετακινήσεις. Κανείς από τους συναδέλφους μου δεν πήρε χαμπάρι ότι οι εφοπλιστές δεν βγήκαν να κάνουν παράπονα για την απεργία; Μήπως ο τρόπος που έγινε η απεργία ήταν βούτυρο στο ψωμί τους;
Για να τα λέμε όλα, και αποδεχόμενοι εν μέρη το γεγονός της οικονομικής κρίσης, γιατί οι αξιωματικοί των πλοίων που είμαστε καλά αμοιβόμενοι δεν αποποιούμαστε τις απαιτήσεώς μας για αύξηση, έτσι ώστε να ζητηθεί αύξηση για τα κατώτερα πληρώματα που όντως δεν είναι καλά αμοιβόμενα; Γιατί τόσο καιρό δεν κάναμε απεργίες, και γιατί η ΠΝΟ δεν έβγαινε στα κανάλια για να μιλήσει για την αυξανόμενη ανεργία στον κλάδο; γιατί δεν λένε στον κόσμο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πιέζει με πρόστιμα την Ελλάδα για την μη χρήση ξένων αξιωματικών στα πλοία με ελληνική σημαία; γιατί δεν μιλάνε τόσο καιρό για την ελλειπέστατη εκπαίδευση των αξιωματικών η οποία ίσως επιφέρει ατυχήματα, θύματα και καταστροφές θαλασσίου περιβάλλοντος; γιατί δεν μας λένε ότι η ελλειπής εκπαίδευση και απαξίωση του επαγγέλματος έχει ήδη γίνει ο δούρειος ίππος για την εισροή ξένων στα πλοία με ελληνική σημαία;
Που είναι η ΠΝΟ, τα ναυτικά συνδικάτα, η ένωση Πλοιάρχων και Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού να βροντοφωνάξουν ότι έχουν γίνει μειώσεις στις θαλάσσιες υπηρεσίες των αξιωματικών, με αποτέλεσμα να μπορεί να γίνει κάποιος Υποπλοίαρχος με 19 μήνες μόλις θαλάσσιας υπηρεσίας, και Πλοίαρχος σε ηλικία μόλις 28-29 χρονών, χωρίς να έχεις τις απαραίτητες γνώσεις, προϋπηρεσία, και εμπειρία; Καταλαβαίνει κανείς τι ατυχήματα θα δουν τα ματάκια μας στο μέλλον, και τα οποία θα βάλουν στην μαύρη λίστα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού τους ναυτικούς μας;
Γιατί εμείς ο ίδιος ο λαός επιτρέψαμε σε κάποιους απατεώνες εφοπλιστές της ακτοπλοϊας να κερδίζουν τρελλά οικονομικά ποσά εις βάρος της ασφάλειάς μας; εις βάρος της τσέπης μας; εις βάρος της λογικής μας και εις βάρος του τόπου μας; Γιατί επιτρέψαμε το Κράτος μας να δημιουργήσει αυτό το έκτρωμα του τάχαμου ανοιχτού επαγγέλματος της ακτοπλοίας, των μη ασφαλών λιμένων στα νησιά, και της μη ασφαλούς εισόδου μεγάλων επιβατηγών πλοίων σε μικρά λιμάνια χωρίς καν την ύπαρξη ρυμουλκού;
Και τώρα;....... τώρα έχουν το θράσσος να λένε ότι έχουν πτωχεύσει. Ας θυμηθούμε ότι στην εμπορική ναυτιλία που δεν έχει βάλει το χεράκι του το κράτος, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα. Γιατί δεν επαναστατήσαμε ως λαός όταν έγινε το τραγικό ναυάγιο του ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ, και ξεδιψάσαμε με το αίμα του Σφηνιά και του Πλοιάρχου και Υποπλοιάρχου που πήγαν φυλακή; Γιατί αποδεχτήκαμε την τόσο γκρίζα αυτοκτονία του Σφηνιά; γιατί μόνο ο Πλοίαρχος και ο Υποπλοίαρχος πήγαν φυλακή; υπήρξαν και άλλοι που ευθυνόντουσαν με το ναυάγιο......σε μεγαλύτερες θέσεις και αξιώματα..........αλλά το κάναμε γαργάρα.
Που είναι τα ναυτικά συνδικάτα και η ένωση Πλοιάρχων και Μηχανικών, να βροντοφωνάξουν για την μη ασφαλή και χωρίς έλεγχο διέλευση εμπορικών πλοίων από τα νησιά μας και τις ακτές μας; καθημερινά, πάρα πολλά πλοία διαπλέουν το Αιγαίο, και πολλά από αυτά μεταφέρουν επικίνδυνα φορτία από και προς την Τουρκία και την Μαύρη θάλασσα. Φορτία τα οποία μπορούν να δημιουργήσουν τρομερές ζημιές όχι μόνο στο περιβάλλον αλλά και στην καθημερινότητά μας. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι οποιαδήποτε ανικανότητα μας στο Αιγαίο (για μεταφορικό έργο και για ασφάλεια ναυσιπλοϊας) οι καλοί μας γείτονες Τούρκοι το χρησιμοποιούν υπέρ τους για να δικαιολογήσουν τον λόγο συνύπαρξής τους.
Διαβάζωντας κανείς όλα όσα γράφω, κάποιοι θα συμφωνήσουν και κάποιοι θα διαφωνήσουν μαζί μου. Σε ένα που θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι, είναι ότι πρέπει να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας, και να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν. Πρέπει να σταθούμε ο ένας πλάι στον άλλον. Πρέπει στους κυβερνώντες να δώσουμε να καταλάβουν ότι δεν είμαστε πλεόν πιόνια. Θα πρέπει όμως να γίνουμε ενεργοί πολίτες και να μην φοβόμαστε ή να μην βαριόμαστε να πούμε την άποψή μας. Γιατί στο τέλος της ημέρας όλοι μας ψηφίζουμε, πάμε ή δεν πάμε στην κάλπη. Η άγνοια, η απέχθεια, και η αποχή ευτυχώς ή δυστυχώς ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις. Κυβερνήσεις που μας κυβερνούν ή που μας καταδυναστεύουν.
Τάσος Ι. Καμπάς
Αρχιπλοίαρχος Εμπορικού Ναυτικού
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)