Η 7η Ιουλίου στην Ιστορία

1124. Οι Ενετοί και οι Φράγκοι «σταυροφόροι» εισήλθαν στην Τύρο. Η Ενετική Σταυροφορία του 1122-1124 απέπλευσε από τη λιμνοθάλασσα για τους Αγίους Τόπους στις 8 Αυγούστου 1122. Ο στόλος αποτελείτο από 120 πλοία και μετέφεραν πάνω από 15.000 άνδρες . Αυτή ήταν η πρώτη σταυροφορία στην οποία οι ιππότες μετέφεραν τα άλογά τους μαζί τους. Ο πρώτος στόχος ήταν η Κέρκυρα. Οι Ενετοί αποβιβάστηκαν στις παλαιστινιακές ακτές το Μάιο του 1123 και στις 15 Φεβρουαρίου 1124 οι Ενετοί και οι άρχισαν την πολιορκία της Τύρου μαζί με τους . Φράγκους. Καθώς η πολιορκία συνεχιζόταν οι Άραβες έστειλαν τον Ιούνιο του 1124 αντιπροσωπεία για να διαπραγματευτεί την παράδοση . Μετά από μακρές και δύσκολες συζητήσεις, συμφωνήθηκε ότι όσοι ήθελαν να εγκαταλείψουν την πόλη θα έπαιρναν μαζί τους τις οικογένειες και τις περιουσίες τους, ενώ εκείνοι που ήθελαν να μείνουν θα κρατούσαν τα σπίτια και τις περιουσίες τους. Η παράδοση της Τύρου υπογράφηκε στις 29 Ιουνίου 1124 και οκτώ ημέρες μετά, οι δυνάμεις των σταυροφόρων μπήκαν στην πόλη.

1420. Στρατεύματα της Δημοκρατίας της Βενετίας κατέλαβαν το Ούντινε, τερματίζοντας την ανεξαρτησία του Πατριαρχικού Κράτους της  Ακουιληίας,

1438. Ο Κάρολος Ζ΄ των Βαλουά, ο "Νικηφόρος", με τη σύμφωνη γνώμη των κληρικών που συγκεντρώθηκαν στη Σύνοδο της Μπουρζ εξέδωσε διάταγμα με το οποίο ο ίδιος ο βασιλιάς γινόταν θεματοφύλακας των δικαιωμάτων της Εκκλησίας στη Γαλλία, δίνοντας έτσι προτεραιότητα στη βασιλική εξουσία έναντι της εξουσίας του Πάπα. Το διάταγμα της Μπουρζ ήταν το πρώτο βήμα του γαλλικανισμού που εδραιώθηκε με το Κονκορδάτο της Μπολόνια το 1516.

1445. Διεξήχθη η μάχη του Σούζνταλ ή του ποταμού Καμένκα μεταξύ των Ρώσων και των Τατάρων του Ολούγκ Μαχμούντ του Καζάν. Ο πρίγκιπας της Μόσχας Βασίλι Β νικήθηκε και πιάστηκε αιχμάλωτος.

1460. O Αραγωνέζος Φερδινάνδος Α’ της Νεαπόλεως, γνωστός και ως Φεράντε υπέστη στη μάχη της Νώλα αποφασιστική ήττα , από τους βαρόνους που υποστήριζαν τον διεκδικητή του θρόνου Ιωάννη Β του Ανζού, δούκα της Λωρραίνης. Η μάχη έγινε στην πεδιάδα, στις εκβολές του ποταμού Σάρνο στην Καμπανία, νότια του Βεζούβιου. Οι δυνάμεις του Ιωάννη ενισχύθηκαν και από τον Κοντοτιέρο Τζιάκοπο Πιτσινίνο, που δεκα ημέρες πριν είχε νικήσει το στρατό που έστελναν στον Φεράντε ο Πάπας και ο Σφόρτσα του Μιλάνου. 
Ο Φεράντε διέφυγε από το πεδίο της μάχης με 20 άνδρες, αλλά, με τη βοήθεια του Πάπα Πίου Β, του δούκα του Μιλάνου, και του Σκεντέρμπεη, μπόρεσε τελικά να κρατήσει το θρόνο του και να νικήσει τον Ιωάννη  στην Απουλία στις 18 Αυγούστου 1462.
Το 1466 οι Καταλανοί εξέλεξαν τον πατέρα του Ιωάννη, Ρενέ Α΄ ως βασιλιά της Αραγωνίας, και ο Ιωάννης πήγε στην Βαρκελώνη για να διεκδικήσει τα βασιλικά του δικαιώματα, αλλά απεβίωσε εκεί πιθανόν δηλητηριασμένος. 

1543. Οι Γάλλοι εισέβαλαν και κατέλαβαν το δουκάτο του Λουξεμβούργου.

1585. Ο Ερρίκος της Ναβάρρας, που είχε ασπαστεί τον Προτεσταντισμό, υπό την πίεση του Δούκα του Γκιζ και της Καθολικής Λίγκας με τη Συνθήκη της Νεμούρ στις 7 Ιουλίου 1585, δέχτηκε όλες τις απαιτήσεις της Λίγκας, εναντίον των Ουγενότων, και κατέφυγε σε νηστεία και προσευχή και άφησε την εβδομηντάχρονη Αικατερίνη των Μεδίκων μόνη της να τα βγάλει πέρα. 
Η μοναρχία είχε χάσει τον έλεγχο της Γαλλίας και δεν ήταν σε θέση να βοηθήσει την Αγγλία εναντίον της επερχόμενης ισπανικής επίθεσης.

 1647. Στην Νάπολη άρχισε η εξέγερση με επικεφαλής τον Τομάσο Ανιέλο Ντ Αμάλφι ,τον επονομαζόμενο Μασανιέλο, εναντίον στην Ισπανική Κατοχή και τον αντιβασιλιά Ροντρίγκο Πόνθε ντε Λεόν .

1686. Ύστερα από στενή πολιορκία 15 ημερών οι Τούρκοι της Μεθώνης παρέδωσαν το φρούριο στον Φραντσέσκο Μοροζίνι . Στην πολιορκία συμμετείχαν πολλοί Πελοποννήσιοι, και Ζακυνθινοί ενώ από τους διοικητές του Δαλματικού Ιππικού ήταν ο Θεόδωρος Λάσκαρης.

1715. Κατά την Πολιορκία του Ναυπλίου έγινε το "κάρφωμα" των πυροβόλων του Παλαμιδιού.Οι  Τούρκοι έπιασαν επιστολές του Ενετού Ναυάρχου προς τον Φρούραρχο του Ναυπλίου.

1770. Κατά τον 6o Ρωσο-τουρκικό πόλεμο, τα ξημερώματα της 7ης Ιουλίου  έγινε η καταστροφή του τουρκικού στόλου  που είχε καταφύγει  στον Τσεσμέ, μετά τη ναυμαχία του στενού της Χίου με τη χρήση πυρπολικών. Γύρω στα μεσάνυχτα της 6ης προς την 7η Ιουλίου άρχισε το εγχείρημα, με την είσοδο στον κόλπο του Τσεσμέ τεσσάρων ελληνικών πλοίων, που είχαν μετατραπεί σε μπουρλότα. Επκεφαλής ι Ιωάννης Βαρβάκης,  Από τα πυρά των πυροβόλων και την ανατίναξη των πυρπολικών, τα συνωστισμένα στο λιμάνι τουρκικά πλοία πήραν φωτιά, η οποία μεταδόθηκε με απίστευτη ταχύτητα, ώστε ήταν αδύνατη η κατάσβεσή της. Οι πυριτιδαποθήκες των πλοίων ανατινάχθηκαν σκορπίζοντας τον όλεθρο. 

Οι Χιώτες, οι Ψαριανοί και οι Σμυρνιοί, καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας και μέχρι τα ξημερώματα παρακολουθούσαν τις εικόνες της καταστροφής. 

Το φρούριο καθώς και η κωμόπολη του Τσεσμέ εγκαταλείφθηκαν από τους Τούρκους κατοίκους.  και τη φρουρά.  Το πρωί οταν γωτισε ο θεός την ημερα του, έγινε η μάχη του ποταμού Λάργκα  μεταξύ 65.000 Τατάρων της Κριμαίας (ιππικό) και 15.000 Οθωμανών (πεζικό) υπό την ηγεσία του Κάπλαν Γκιρέι και 38.000 Ρώσων υπό τον στρατάρχη Ρούμιανσεφ στις όχθες του παραπόταμου του Προύθου του ποταμού Λάργκα .

Η μάχη του Λάργκα ήταν μια αποφασιστική νίκη για τους Ρώσους που κατέλαβαν το στρατόπεδο του εχθρού και πήραν λάφυρα 33 τουρκικά κανόνια Για τη νίκη αυτή, ο Ρουμιάνσεφ τιμήθηκε με το μετάλιο του Τάγματος του Αγίου Γεωργίου του Ι. Δύο εβδομάδες αργότερα, οι Ρώσοι πέτυχαν μια ακόμα μεγαλύτερη νίκη στη μάχη του Καχούλ. Οι νίκες στο Λάργκα και το Καχούλ (αργότερα) άλλαξαν τη στρατηγική κατάσταση υπέρ της Ρωσίας. 

1807 . Στο Τιλισίτ υπογράφηκε από τους αντιπροσώπους των Αυτοκρατόρων η Γαλλο-ρωσική Συνθήκη Ειρήνης.

1815. Οι συμμαχικοί Στρατοί εισήλθαν στο Παρίσι.

1822. Στη Μαδρίτη , «δημοκρατικός στρατηγός Φρανσίσκο Μπαλεστέρος νίκησε τη βασιλική Φρουρά και απέτρεψε ένα πραξικόπημα κατά του Συντάγματος.

1877. Κατά τον 11o Ρωσο-τουρκικό πόλεμο, (1877-1878), στις 25 Ιούνιου / 7 Ιούλιου η μεραρχία του στρατηγού του Ιωσήφ Γκούρκο, (12.000 άνδρες), υποστηριζόμενη από βουλγαρικές πολιτοφυλακές κατέλαβε το Βέλικο Τάρνοβο.  

1887. Ο Φερδινάνδος του Σαξ-Κόμπουργκ έγινε Πρίγκιπας της Βουλγαρίας, η οποία  βρισκόταν  ακόμα υπό την Οθωμανική Αυτοκρατορία


1906. Η Αυστροουγγαρία κήρυξε οικονομικό πόλεμο στη Σερβία και  απαγόρευσε την εισαγωγή ή μεταφορά  χοίρων, πουλερικών και γεωργικών προϊόντων από τη Σερβία.

1915. Μετά από αποτυχημένες ιταλικές επιθέσεις έληξε η πρώτη μάχη  του ποταμού Ισόνζο,  που κράτησε 14 ημέρες και είχε 25.000 νεκρούς και από τις δυο πλευρές.


1917. Ο πρίγκιπας Γκεόργκι Λβόβ σχημάτισε μια προσωρινή κυβέρνηση στη Ρωσία 

1921.Στις 7/20  Ιουλίου ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος, συνοδευόμενος από τον Πρίγκιπα Νικόλαο, τον Υπουργό Στρατιωτικών Ν. Θεοτόκη, τον Κ. Λεβίδη, τον Α. Καλίνσκι και τον Αρμοστή Αρ. Στεργιάδη επισκέφθηκε το Ουσάκ.

1923 . Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Ισμέτ Ινονού, με κοινή τους δήλωσή , ανακοίνωσαν ότι επήλθε συμφωνία εφ' όλων των εκκρεμών ζητημάτων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

1925. Άρχισαν οι εργασίες της Επιτροπής χαράξεως των Eλληνοτουρκικών συνόρων, κατά μήκος του ποταμού Εβρου.

1928. Στη Βουλγαρία με διαταγή του Ιβάν Μιχαίλοφ δολοφονήθηκε ο Αλέξανδρος Πρωτογκέρωφ, λίγο πριν το έβδομο Συνέδριο του ВМРО, επειδή ήταν μεγάλος δάσκαλος της Στοάς και «πουλούσε» τον «μακεδονικό» αγώνα.


1931. Στη Τυνησία στο  Κιμπιλί καταγράφηκες θερμοκρασία 50 βαθμών Κελσίου.

1937. Τη νύχτα της 7ης Ιουλίου οι Ιάπωνες διέσχισαν την γραμμή της εκεχειρίας και συγκρούστηκαν με τους Κινέζους 12 χλμ Νότια του Πεκίνου. Έτσι ξεκίνησε ο δεύτερος Σινο-ιαπωνικός πόλεμος, που κράτησε μέχρι το 1945.

1941.Ο ρουμανικός στρατός προελαύνοντας στην Βεσσαραβία απελευθέρωσε  το Λίπνικ, φτάνοντας στη γραμμή του Δνείστερου. Οι ΗΠΑ κατέλαβαν Ισλανδία, σε συνεννόηση με το Λονδίνο. 

Οι Αμερικανοίί αντικατέστησαν τις βρετανικές δυνάμεις που μέχρι τότε στάθμευαν στην Ισλανδία για να για να αποτρέψουν της κατοχή της από τη Γερμανία. Στη Γιουγκοσλαβία Ο κουμουνιστής Ζίκα Γιοβάνοβιτς πυροβόλησε πισώπλατα και σκότωσε δύο χωροφύλακες στο χωριό Μπέλα Τσίρκβα (Λευκη Εκκλησία), και οι Παρτιζάνοι τη βάφτισαν ως ήμερα έναρξης του… «απελευθερωτικού αγώνα».

1948. Το υπ.αρ. 53 ψήφισμα του Συμβουλίου ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το ζήτημα της Παλαιστίνης.


1950: Το υπ.αρ. 84 ψήφισμα του Συμβουλίου ασφαλείας.Καταγγελία για την επίθεση κατά της Δημοκρατίας της Κορέας.

 1956 . Στην Κύπρο τρεις βρετανοί στρατιώτες νεκροί σε ενέδρα της ΕΟΚΑ κοντά στο Λευκόνοικο. 

1974.Η Δυτική  Γερμανία κέρδισε  την Ολλανδία με 2-1 στον τελικό στο Μόναχο και κατέκτησε το 10ο Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου.

1980. Στο Ιράν επιβλήθηκε  η  Σαρία.

1981. Το μεσημέρι της 7ης Ιουλίου 1981 έγιναν δύο εμπρηστικές επιθέσεις.Η πρώτη στα καταστήματα του Λαμπρόπουλου στον Πειραιά και η δεύτερη, στο κατάστημα του Δραγώνα στην Αθήνα.

1983. Έπειτα από πρόσκληση του Προέδρου της ΕΣΣΔ, Γιούρι Αντρόποφ, ένα 10χρονο κορίτσι από τις ΗΠΑ, η Σαμάνθα Σμιθ, επισκέφθηκε τη Σοβιετική Ενωση.
Η Σαμάνθα είχε γράψει στον Σοβιετικό Πρόεδρο ρωτώντας τον γιατί ήθελε να κατακτήσει τον κόσμο και, απαντώντας στο γράμμα της, ο Αντρόποφ την κάλεσε στην ΕΣΣΔ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου βρισκόταν στη Μαδρίτη, όπου έγινε εγκάρδια δεκτός από τον Ισπανό πρωθυπουργό Φελίπε Γκονζάλες.

1989. Δόθηκε το εναρκτήριο λάκτισμα της λεγόμενης «επιχείρηση κάθαρση». 144 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας κατέθεσαν πρόταση κατά του Ανδρέα Παπανδρέου και άλλων πέντε υπουργών του ΠΑΣΟΚ, για παράβαση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, σε σχέση με την Τράπεζα Κρήτης. Την πρόταση των βουλευτών της ΝΔ δεν υπέγραψαν, αλλά την υποστήριξαν στη Βουλή, οι βουλευτές του Συνασπισμού.

1991. Πραγματοποιήθηκε η Συνάντηση στο Μπριόνι, των Γιουγκοσλάβων, με τη μεσολάβηση του Ολλανδού Βαν ντερ Μπρουκ, με την οποία έληξε ο πόλεμος των10 ημερών. Συμφωνήθηκε η απόσυρση του Γιουγκοσλαβικού Στρατού από τη Σλοβενία, και η προσωρινή αναστολή της ανεξαρτησίας της Σλοβενίας και της Κροατίας για τρεις μήνες Ο Μιλόσεβιτς αρνήθηκε να παραστεί. Στο Μπόροβο Νέσελιε συνελήφθη από τους Κροάτες γείτονες του ο Σλόμπονταν Βούκοβιτς 36 ετών που εργαζόταν στην και οδηγήθηκε σε μια ιδιωτική φυλακή όπου βασανίστηκε μέχρι θανάτου. Στο Χόνγκ-Κονγκ διατάχθηκε το κλείσιμο της BC(CIA).


1994 . Το Άντεν καταλήφθηκε από τα στρατεύματα της Βόρειας Υεμένης.

1995. Στο Βελιγράδι, ο Μιλόσεβιτς εγκαινίασε  τον πρώτο υπόγειο σιδηροδρομικό σταθμό.

2003. Ο Ύπατος Εκπρόσωπος της διεθνούς κοινότητας στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη Πάντι Άσνταουν πάγωσε τους τραπεζικούς λογαριασμούς 14 ατόμων συμπεριλαμβανομένων και των μελών της οικογένειας του Ράντοβαν Κάρατζιτς.

2005 .Τρομοκρατικές επιθέσεις στο Λονδίνο, σκοτώθηκαν 56 άνθρωποι, και 700 τραυματίστηκαν.


2012. Ο Ίβιτσα Ντάσιτς έγινε πρωθυπουργός της κυβέρνησης της Σερβίας.

2018. Ο Εωσφόρος Φραγκίσκος , ο Οικολόγος της Cia Βoθρολυμαίος και οι πατριάρχες των ανατολικών Εκκλησιών προσευχήθηκα στο Μπάρι για την ειρήνη στην Μέση Ανατολή.

2019. Πραγματοποιήθηκαν  οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές, για τελευταία φορά με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής. Η ΝΔ κέρδισε  158 έδρες, ο ΜΥΡΙΖΑ 86 το Κίνημα Αλλαγής με 22 , το ΚΚΕ με 15 έδρες, η Ελληνική Λύση 10 έδρες και το ΜέΡΑ25 με 9 έδρες. Εκτός Βουλής έμεινε η Χρυσή Αυγή. 

Ο Εβραίος Σίμχα-Γιάνκεβ Γκέρσεβιτς Μπλουμκίν, ο Τρότσκι και το ιουδαικό παρακράτος στη Σοβιετία

Ο Γιάκοφ Γκριγκόρεβιτς Μπλουμκίν λεγόταν στα Εβραϊκά Σίμχα-Γιάνκεβ Γκέρσεβιτς Μπλουμκίν, και είχε τα ψευδώνυμα: Ισαέβ, Μαξ, και Βλαντιμίροφ.

 Ο Μπλουμκίν γεννήθηκε στις 12/25 Μαρτίουτου 1900 . Ο πατέρας του, Χιρς Σαμοίλοβιτς Μπλουκίν , ήταν υπάλληλος σε ένα μανάβικο, η μητέρα του, λεγόταν Γκάγια Λιβσα .Πριν μετακομίσουν στην Οδησσό, οι γονείς του ζούσαν στο Κίεβο, όπου γεννήθηκαν τα μεγαλύτερα παιδιά τους. 
Το 1914, μετά την αποφοίτησή του από το δωρεάν δημοτικό εβραϊκό σχολείο της Ισραηλιτικής Κοινότητας για τα παιδιά από φτωχές οικογένειες, το «Ταλμούδ Τορά» εργάστηκε ως ηλεκτρολόγος, σε μια αποθήκη, τραμ, σε ένα θέατρο, και σε ένα κονσερβοποιείο των ιουδαίων αδελφών Ισραέλσον. Ο αδελφός του Λίο. ήταν αναρχικός και η αδελφή του Ρόζα ήταν σοσιαλδημοκράτισσα . Οι μεγαλύτεροι αδελφοί του Ιακώβ, και Ισάι , ήταν δημοσιογράφοι των εφημερίδων της Οδησσού

 . Ο Σίμχα-Γιάνκεβ Γκέρσεβιτς Μπλουμκίν συμμετείχε στις εβραϊκές μονάδες αυτοάμυνας ενάντια στα πογκρόμ στην Οδησσό τότε εντάχθηκε στο κόμμα των σοσιαλιστών επαναστατών. Ως «προβοκάτορας» για τις εκλογές της Συντακτικής Συνέλευσης, έδρασε στην περιοχή του Βόλγα τον Αύγουστο-Οκτώβριο του 1917. Το Νοέμβριο του 1917, ο Μπλουμκίν εντάχθηκε σε μια ομάδα ναυτικών, και συμμετείχε σε μάχες με τμήματα του Ουκρανικού Κεντρικού Συμβουλίου. Κατά τη διάρκεια των επαναστατικών εκδηλώσεων στην Οδησσό το 1918 συμμετείχε στην κατάληψη της Κρατικής Τράπεζας. 
 Τον Ιανουάριο του 1918, ο Μπλουμκίν μαζί με τον Μωυσή Βινίτσκι συμμετέσχε ενεργά στο σχηματισμό της 1ης Εθελοντικής Ομάδας Ερυθροφρουρών στην Οδησσό του Μιχαήλ Μουραβίεφ. Τα ίδια χρόνια στην Οδησσό, ο Μπλουμκίν συνάντησε τον Λετονό συνταγματάρχη A.I. ΄Έρντμαν που είχε εισχωρήσει στην Λαϊκής Ένωσης για την Προστασία της Πατρίδας και της Ελευθερίας του Μπαρίς Βικόβοβιτς Σαβίκοφ , και αυτός τον έφερε σε επαφή με έναν Άγγλο κατάσκοπο. 

Ο Έρντμαν τον Απρίλιο του 1918, βρισκόταν στην Μόσχα και είχε ανακατευτεί με τους Λιθουανούς αναρχικούς και έλεγχε μερικές ένοπλες αναρχικές ομάδες της Μόσχας και ταυτόχρονα εργαζόταν για την Τσεχική Δημοκρατία, συλλέγοντας πληροφορίες σχετικά με τη γερμανική επιρροή στη Ρωσία. 
Τον Μάιο του 1918, ο Μπλουμκίν έφτασε στη Μόσχα βρηκε τον φίλο του Έρντμαν που τον εφεφε σε επαφή με την ηγεσία του Κόμματος των Αριστερών Εσέρων που έστειλε τον Μπλουμκίν στον επικεφαλής του τμήματος της Πανρωσικής Επιτροπής Έκτακτης Ανάγκης κατά της αντεπανάστασης και των σαμποτάζ κατά της διεθνούς κατασκοπείας Από τον Ιούνιο του 1918, ο δεκτααοκτάχρονος ιουδαίος Μπλουμκίν, ήταν επικεφαλής του γερμανικού τμήματος της μονάδας αντικατασκοπείας που επέβλεπε την προστασία των πρεσβειών αλλά και τις παρακολουθούσε για «πιθανές εγκληματικές δραστηριότητές».
 Στις 6 Ιουλίου 1918, εμφανίστηκε στη Γερμανική Πρεσβεία, σύμφωνα με ισχυρισμούς, για να συζητήσει την τύχη ενός μακρινού συγγενή του Πρέσβη Κόμη φον Μίρμπαχ, ο οποίος συνελήφθη από την Τσεχική Δημοκρατία. Συνοδευόταν από έναν υπάλληλο του ίδιου τμήματος της Τσεχικής Δημοκρατίας, τον Εσέρο Νικολάι Αντρέεφ. 
Περίπου στις 14:40 ο Μπλουμκίν πυροβόλησε αρκετές φορές τον πρεσβευτή και ο Αντρέεφ φεύγοντας , πέταξε δύο βόμβες στο σαλόνι. Ο πρέσβης πέθανε επί τόπου. Ο Μπλουμκίν κηρύχτηκε παράνομος από τους Μπολσεβίκους και μετά την αποτυχία της ανταρσίας με το επώνυμο Μπέλοφ κρυβόταν σε νοσοκομεία στη Μόσχα, αλλά πολύ σύντομα μεταπήδησε στο πλευρό των Μπολσεβίκων, προδίδοντας την οργάνωση των αριστερών Εσέρων , έγινε δεκτός στο κόμμα, και έγινε διάσημος για τη συμμετοχή του στη βίαιη καταστολή της γεωργιανής εξέγερσης. Το Σεπτέμβριο του 1918 ο Μπλουμκίν ήταν στην Ουκρανία. Τον Νοέμβριο, κατά τη διάρκεια της γενικής εξέγερσης κατά του Ουκρανού Αταμάνου ο Πάβελ Σκοροπάντσκι, και των Αυστρο-Γερμανών κατακτητών, ο Μπλουμκίν συνδέθηκε με τους συντρόφους του στο Κίεβο και μπήκε στον παράνομο μηχανισμό των Εσέρων συμμετέχοντας στην προετοιμασία μιας τρομοκρατικής ενέργειας κατά του Αταμάνου και στη δολοφονία του στρατάρχη των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής στην Ουκρανία. 
Από το Δεκέμβριο του 1918 ως το Μάρτιο του 1919 ο Μπλουμκίν ήταν ο γραμματέας της επιτροπής πόλης του Κιέβου των Εσσέρων. Με τις οδηγίες της Πανρωσικής Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής μαζί με τους Ουκρανούς αναρχικούς του Μάχνοφ συμμετείχε στην προετοιμασία μιας απόπειρας δολοφονίας ,του ηγέτη του κινήματος της Λευκής Φρουράς Ναύαρχου Κόλτσακ, αλλά η αποστολή ματαιώθηκε λόγω της σύλληψης του Κόλτσακ στο Ιρκούτσκ. Τον Μάρτιο του 1919, συνελήφθη από τους οπαδούς του Πετλούρα που τον χτύπησαν αλύπητα. Μετά από ένα μήνα νοσηλείας ο Μπλουμκίν εμφανίστηκε ξανά στο Κίεβο. Στο μεταξύ ο Μπλουμκίν καταδικάστηκε σε θάνατο από στρατοδικείο για τη δολοφονία του Μιρμπαχ αλλά, χάρη στην εβραϊκή παρέμβαση , από τον Τρότσκι και τον Ντερζίνσκι του δόθηκε αμνηστία, διότι «εξιλεώθηκε της στις μάχες για την υπεράσπιση της επανάστασης». Στην απόφαση αυτή συνέβαλε και το γεγονός ότι πρόδωσε πολλούς πρώην συντρόφους του, από τους οποίους καταδικάστηκε σε θάνατο 
 Ο Μπλουμκίν επέζησε από τρεις απόπειρες, δολοφονίας και τραυματίστηκε σοβαρά, αλλά κατάφερε να διαφύγει από το Κίεβο. Από το 1919 πολέμησε στο Νότιο Μέτωπο. 
 Το 1920, ο Μπλουμκίν υπηρέτησε ως επικεφαλής της προσωπικής φρουράς του Τρότσκι προστασίας του δημιουργού του Κόκκινου Στρατού. 
Τότε συνδέθηκε με αρκετούς ποιητές και συγγραφείς της Μόσχας. Ήταν φίλος με τον Γεσένιν, με τον τον Μαγιακόφσκι, τον Σερσένεβιτς και τον Μαρίνοφ . 

Ο Μπλουμκίν ήταν ένας από τους ιδρυτές της ημιαναρχικής ποιητικής «Ένωσης ελεύθερων στοχαστών», και ήταν τακτικός στους κύκλου των καλλιτεχνών. Το 1920-1921 πέρασε από ειδική εκπαίδευση στη Στρατιωτική Ακαδημία , μετά την οποία επέστρεψε στην ΓΚΕ-ΠΕ-ΟΥ, στην GPU.
 Ο Μλουμκίν στην συνέχεα στάλθηκε στην Περσία, όπου συμμετείχε στην ανατροπή του Κουτσέκ Χαν και συνέβαλε στην άνοδο στην εξουσία του Εσανουλάχ Χαν, ο οποίος υποστηρίχθηκε από την τοπική «αριστερά» και τους κομμουνιστές. Τραυματίστηκε έξι φορές σε μάχες .
Μετά το πραξικόπημα, ο Μπλουμκίν συμμετείχε στην ίδρυση του του Ιρανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (Κομμουνιστικού) ήταν μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του και εκπροσώπησε την Περσία στο Πρώτο Συνέδριο των Καταπιεσμένων Λαών της Ανατολής, που συγκλήθηκε από τους Μπολσεβίκους στο Μπακού. 
 Όταν επέστρεψε στη Μόσχα ο Τρότσκι τον έστειλε να σπουδάσει στην Ακαδημία του Γενικού Επιτελείου, Εκεί έμαθε τουρκικα, αραβικα, κινεζικα και μογγολικά πέρα από τη στρατιωτική, οικονομική και πολιτική εκπαίδευση. 
Ως δόκιμος στην Ακαδημία Γενικού Επιτελείου ο Μπλουμκίν ήταν για λίγο επικεφαλής της 79ης Ταξιαρχίας Τυφεκιοφόρων, της 27ης Μεραρχίας Ομσκ, , στο Σαράτοφ και ήταν υπεύθυνος για την «εξάλειψη των ληστών» στην περιοχή του Βόλγα. 
Στα τέλη Αυγούστου του 1921, διορίστηκε Αρχηγός Επιτελείου της 61ης Ταξιαρχίας της 21ης Μεραρχίας Περμ, η οποία συμμετέχει επίσης στην «εξάλειψη της ληστοκρατίας» στη Νότια Σιβηρία.Τον Οκτώβριο του 1921, με το ψευδώνυμο Ισάεφ στάλθηκε στο Ταλίν παριστάνοντας τον κοσμηματοπώλη και να αποκαλύπτει δίκτυο ξένων κατασκόπων . 
Μετά επέστρεψε στη Μόσχα και συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία. Συμμετείχε για πρώτη φορά στις ξένες επιχειρήσεις του UGPU τον Απρίλιο του 1923 . Το 1922, μετά την αποφοίτησή του από την Ακαδημία, ο Μπλουμκίν έγινε επίσημα βοηθός του Τρότσκι με τον οποίο συνεργάστηκε στενά.
 Το φθινόπωρο του 1923, μετά από πρόταση του Ντερζίνσκι ο Μπλουμκίν εντάχθηκε στο διεθνές Τμήμα της ΟΥ-ΓΚΕ-ΠΕ-ΟΥ GPU. Τον Νοέμβριο στάλθηκε στην Παλαιστίνη για να συλλέξει πληροφορίες σχετικά με τα σχέδια της Αγγλίας και της Γαλλίας στη Μέση Ανατολή. 
Τον Ιούνιο του 1924, ο Μπλουμκίν ανακλήθηκε στη Μόσχα. Το 1924 εργάστηκε στον Καύκασο ως πολιτικός εκπρόσωπος της UGPU και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Τσε-ΚΑ του Καυκάσου. Παράλληλα, ήταν βοηθός διοικητής των στρατευμάτων της ΟΥ-ΓΚΕ-ΠΕ-ΟΥ στον Καύκασο. 
Ο Μπλουμκίν συμμετείχε στην καταστολή της αντισοβιετικής εξέγερσης στη Γεωργία, και διέταξε επίσης την επίθεση στην πόλη Μπαγκράμ Τεπέ, η οποία κατελήφθη από τα περσικά στρατεύματα. Συμμετείχε στις συνοριακές επιτροπές για την επίλυση των αμφισβητούμενων ζητημάτων μεταξύ της ΕΣΣΔ, της Τουρκίας και της Περσίας. 
Μετά ανέλαβε αποστολή στο Αφγναιστάν, και μεταμφιεσμένος ως βουδιστής μοναχός, έλαβε μέρος στην επιχείρηση της Γκε-πε-Ου για την ανατροπή του Δαλάι Λάμα που απέτυχε και ο Μπλουμκίν γυρισε στην Μόσχα το 1926. Το 1926, ο Μπουμκίν στάλθηκε από την ΓΚΕ-ΠΕ-ΟΥ στην Κρατική Ασφάλεια της Μογγολίαςκαι πιστώνεται με τη δολοφονία του εκεί γραμματέα του κόμματος Σετίνκιν.Το 1927 ανακλήθηκε στη Μόσχα λόγω τριβής με την ηγεσία της Μογγολίας. 
 Το 1928, ο Μπλούμκιν έγινε ο επικεφαλής της ΓΚΕ-ΠΕ-ΟΥ στην Κωνσταντινούπολη, από όπου επέβλεπε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Με εντολή της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος συμμετείχε στην οργάνωση ενός δικτύου στην Παλαιστίνη. Επιπλέον, ο Μπλουμκίν έστησε μέσω των καναλιών της Τσεχικής Δημοκρατίας την εξαγωγή εβραϊκών χειρογράφων και αρχαιοτήτων από την ΕΣΣΔ. 
Η ΓΚΕ-ΠΕ-ΟΥ έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στις δυτικές περιοχές της ΕΣΣΔ για τη συλλογή των αρχαίων παπύρων ΤΟΡΑΧ ,καθώς και 330 έργων μεσαιωνικής εβραϊκής λογοτεχνίας. Ο ίδιος ο Μπλουμκιν ταξίδεψε στην Οδησσό, στο Ροστόβ , όπου εξέτασε τις βιβλιοθήκες συναγωγών και εβραϊκών σπιτιών προσευχής. 
Τα βιβλία αποσύρθηκαν ακόμη και από τις κρατικές βιβλιοθήκες και τα μουσεία. 

Στην Παλαιστίνη, ο Μπλουμκίν στρατολόγησε  τον Λέοπολντ Τρέπερ, τον μελλοντικό ηγέτη μιας αντιφασιστικής οργάνωσης και ενός σοβιετικού δικτύου πληροφοριών στη ναζιστική Γερμανία, γνωστού ως «Κόκκινο Παρεκκλήσι». 
 Το 1929, με του Στάλιν, προσπάθησε ανεπιτυχώς να δολοφονήσει τον πρώην γραμματέα του Στάλιν, Μπαζάνοφ, ο οποίος είχε διαφύγει στο εξωτερικό. 
Το καλοκαίρι του 1929, ο Μπλούνκιν γύρισε στη Μόσχα για να αναφέρει για το έργο του στη Μέση Ανατολή.
 Η έκθεσή του προς τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος σχετικά με την κατάσταση στη Μέση Ανατολή εγκρίθηκε από τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και τον επικεφαλής της ΓΚΕ-ΠΕ-ΟΥ Μενζινσκι.
 Ο Μπλουμκίν διατηρούσε κρυφά επαφές με τον Τρότσκι με το οποίο συναντήθηκε το 1929 και ο Τρότσκι τον έπεισε να συνεχίσει να δουλεύει για την ΓΚΕ-ΠΕ-ΟΥ γιατί έτσι θα ήταν πιο χρήσιμος στην αντιπολίτευση.
 Ο Μπλουμκίν συνελήφθη όταν η Ελισαβετα Σαρούμπινα που τον παρακολούθουσε στην Κωνσταντινουπολη ενημέρωσε την ΓΚΕ-ΠΕ-ΟΥ για τις επαφές του με τον Τρότσκι. Ο Μπλουμκίν προσπάθησε να δραπετεύσει, αλλά συνελήφθη μετά από καταδίωξη με πυροβολισμούς στους δρόμους της Μόσχας. Στις 3 Νοεμβρίου 1929, η υπόθεση του Μπλουμκίν εκδικάστηκε σε από την ΓΚΕ-ΠΕ-ΟΥ Κατηγορήθηκε σύμφωνα με τα άρθρα 58-10 και 58-4 του Ποινικού Κώδικα. Ο Μεντζίνσκι και ο Γιαγκόντα τάχθηκαν υπέρ της θανατικής ποινής, ο Τριλύσερ ήταν κατά. 
Σύμφωνα με μια εκδοχή, ο Μπλουμκίν αναφώνησε κατά την εκτέλεση του, «Ζήτω ο σύντροφος Τρότσκι!».

Τον ρουφιάνο και αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς

Το παραμάγαζο της παραπληροφόρησης της Κεντρικής Υπηρεσίας στο πλαίσιο της επικοινωνιακής επίθεσης κατά της Σερβίας που σχεδίασε το Κλιμάκιο στο Σεράγεβο και για το οποίο έχω γράψει στα «Μαύρα Νέα», ανακάλυψε ότι η σερβική κυβέρνηση «έκρυβε νεκρούς». 
Οι «ερευνητές» της Υπηρεσίας δεν βρήκαν κρυμμένους νεκρούς σε άλλες (νατοϊκές) χώρες όπως η Αλβανία και η Σεβερνομακεντόνιγα αλλά στην Σερβία. Το ενδιαφέρον είναι ότι αμέσωε εσπευσαν να τα αναπαράγουν οι παρ’ ημίν ρουφιάνοι.
 «Πριν από λίγες ημέρες, όπως μετέδωσε και η ιστοσελίδα «balkaninsight», το Βαλκανικό Ερευνητικό Δίκτυο Αναφορών προέβη στην αποκάλυψη ότι οι αριθμοί των θυμάτων που ανακοινώνοντας από τις σερβικές αρχές δεν ήταν οι αληθινοί. Συγκεκριμένα, το BIRN αποκάλυψε πως από τις 19 Μαρτίου ως και την 1η Ιουνίου, ο απολογισμός των νεκρών λόγω κορονοϊού στη χώρα ήταν 632 και όχι 244 όπως είχαν ανακοινωθεί. Παράλληλα, μία άλλη αναφορά κάνει λόγο για 300 κρούσματα ημερησίως στο διάστημα 17-20 Ιουνίου, πολλά περισσότερα από τα 97 κατά μέσο όρο που δίνονταν επισήμως. Το BIRN ανέφερε ότι στο κλινικό κέντρο του Βελιγραδίου πέθαναν στην πραγματικότητα 94 άνθρωποι και όχι 39 όπως ανακοινώθηκε από το κράτος, όπως και σε πολλά ακόμη κλινικά κέντρα της χώρας».
Οι ρουφιάνοι συνεχίζουν από μόνοι τους.
 «Τις αποκαλύψεις βέβαια έσπευσε να διαψεύσει ο πρόεδρος της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούσιτς, επικρίνοντας το BIRN και κάνοντας λόγο για μη αυθεντικά δεδομένα, κάτι που έκανε και το υπουργείο Υγείας». 
Αυτό είναι ο «νόμος» δίνουμε και την άλλη πλευρά.
 Ο τίτλος του ρεπορτάζ των γρεκορουφιάνων εχει τίτλο «Υγειονομική βόμβα που έσκασε στη Σερβία - Έκρυβε τους αληθινούς αριθμούς η κυβέρνηση;». 
Αν το βάλετε στην αναζήτηση στο γκουγκλ θα σας βγάλει τους ρουφιάνους ,δεν χρειάζεται να τους ονομάσω εγώ. 
Το ρουφιανέ ρεπορτάζ κατευθείαν από το Λάγκελει προσθέτει: «Υγειονομικό χάος στη Σερβία, με τη χώρα να βρίσκεται στο μάτι του επιδημιολογικού κυκλώνα, έχοντας χτυπηθεί από τον κορονοϊό το τελευταίο διάστημα, αν και, βάσει των όσων έχουν δει τον τελευταίο καιρό το φως της δημοσιότητας, η χώρα έχει περιέλθει εδώ και καιρό σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Η Σερβία έχει ξεπεράσει τα 16.000 κρούσματα και τους 300 θανάτους, με αρκετές πόλεις να βρίσκονται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, όπως φυσικά και η πρωτεύουσα, με γήπεδα και αρκετά έκτακτα νοσοκομεία να υποδέχονται ασθενείς το τελευταίο διάστημα. Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, η Ελλάδα αποφάσισε να κλείσει από σήμερα, Δευτέρα μέχρι και 15 Ιουλίου τα σύνορά της για τους Σέρβους επισκέπτες». 

ΥΓ.  Το τι και γιατί αποφάσισε η Ελλάδα είναι μια άλλη θλιβερή ευρω-νατοϊκή ιστορία.

Ντμίτρι Πεσκώφ: Η Αγία Σοφία δεν είναι τουριστικό αξιοθέατο . Η Αγία Σοφία εχει μια πολύ βαθιά και ιερή πνευματική αξία.

 Το Κρεμλίνο ελπίζει ότι η Τουρκία θα σεβαστεί το ότι ο  ναός της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης ,  είναι  μνημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς

Ο γραμματέας Τύπου του Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Πεσκώφ, δήλωσε ότι «το Κρεμλίνο ελπίζει πως όταν αποφασίσει η Τουρκία για το μέλλον του ναού της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη , θα λάβει υπόψη της ότι αποτελεί Μνημείο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς. 
«Αυτό το αγαπημένο παγκόσμιο αριστούργημα έχει για τους Ρώσους μια πολύ βαθιά και ιερή πνευματική αξία. Δεν είναι τουριστικό αξιοθέατο», δήλωσε εκπρόσωπος του Κρεμλίνου.
 Ο Πεσκόφ τόνισε ότι το Κρεμλίνο δεν μπορεί να σχολιάσει την απόφαση της Τουρκίας. Νωρίτερα, ο Ρώσος Πατριάρχης Κύριλλος ζήτησε τη διατήρηση του ουδέτερου καθεστώτος του Ναού της Αγίας Σοφίας, ο οποίος αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μνημεία χριστιανικού πολιτισμού, και ο υφυπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Βερσινίν δήλωσε ότι η Ρωσία ελπίζει ότι η απόφαση για το καθεστώς του ναού θα λάβει υπόψη την παγκόσμια σημασία αυτού του ιστορικού μνημείου.

Η Γερμανία έχει δώσει σε 10 χρόνια σχεδόν 1 δισεκατομμύριο ευρώ για τα αμερικανικά στρατεύματα

Το ζήτημα των αμερικανικών στρατευμάτων στη Γερμανία έχει προσελκύσει ξανά την προσοχή των μέσων ενημέρωσης μετά την ανακοίνωση από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ της απόσυρσης 9.500 αμερικανών στρατιωτών. Η Γερμανία είναι η πιο ακριβή στρατιωτική βάση των ΗΠΑ. 
Το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ έχει σον προϋπολογισμό του για το 2020 περίπου 8,125 δισεκατομμύρια για την συντήρηση των 35000 αμρικανών που υπηρετούν στην Γερμανία. Το ποσό αυτό είναι περίπου 55 φορές το ποσό που δόθηκε πέρυσι από τη Γερμανία ως συνεισφορά για αμερικανικά στρατεύματα στο έδαφός της, και ήταν 132,4 εκατομμύρια δολάρια. 
 Ο Τραμπ έχει επικρίνει τη Γερμανία επειδή δεν ξοδεύει αρκετά χρήματα για την άμυνα της. 
Οι δαπάνες της Γερμανίας την τελευταία δεκαετία όπως ανέφερε το υπουργείο Γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών αφορούσαν κυρίως επιδοτήσεις για κατασκευαστικά ύψους 648,5 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ άλλα 333,9 εκατομμύρια ευρώ δόθηκαν για δαπάνες, που συνδέονται έμμεσα με την άμυνα. 
 Η γερμανική κυβέρνηση έχει δώσει σχεδόν 1 δισεκατομμύριο ευρώ για τα αμερικανικά στρατεύματα που έχουν αναπτυχθεί στη χώρα τα τελευταία 10 χρόνια.

Η δράση των μυστικών υπηρεσιών στην επαναστατική Ρωσία

Ο Κόμης Βίλχελμ φον Μίρμπαχ

6 Ιουλίου 1918. Η φράξια του Ρωσικού Σοσιαλ-Επαναστατικού Κόμματος (Εσέροι) που συνεργαζόντουσαν με την Αντάντ δολοφόνησαν το Γερμανό πρέσβη στη Μόσχα Γκραφ φον Μίρμπαχ, ξεκινώντας την αποτυχημένης εξέγερση των Αριστερών Εσέρων στην Μόσχα που ήταν μέρος του σχεδίου της Αντάντ να υπονομεύσει την εξουσία του Λένιν στηρίζοντας την αντιπολίτευση μετά την αποτυχημένη εξέγερση του Αταμάνου Καλέντιν στην περιοχή του Ντον. 
Δυο πράκτορες της Τσε-ΚΑ ο εβραίος Γιακόβ Μπλούμκιν και ο Νικολάι Αντρέεφ με εντολή της Σπυριντόφκα πήγαν με πλαστά έγραφα στη Γερμανική Πρεσβεία και ζήτησαν να συναντήσουν τον πρέσβη. Τον πυροβόλησε στις 14:50 ο Αντρεεφ. Αμέσως μετά διέφυγαν. 
Η δολοφονία έγινε μετά από απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος των αριστερών Εσέρων, προκειμένου να προκληθεί η επανάληψη του πολέμου με τη Γερμανία. 
Η δολοφονία του Γερμανού πρέσβη σηματοδότησε και την έναρξη της εξέγερσης των αριστερών Εσέρων εναντίον των πρώην συμμάχων τους στην Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 των Μπολσεβίκων. 
 Ο Κόμης Βίλχελμ φον Μίρμπαχ ήταν Πρεσβευτής της Γερμανικής Αυτοκρατορίας στην κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας στη Μόσχα από τον Απρίλιο του 1918. Συμμετείχε στις σοβιετικογερμανικές ειρηνευτικές συνομιλίες στο Μπρεστ-Λιτόβσκ που άρχισαν τον Δεκέμβριο του 1917 και έληξαν τον Μάρτιο του 1918.

Μαύρα εσώρουχα επί 3ήμερο στο ΣΚΑΑΑΪΙΙΙΙΙ

Εθελοντική αιμοδοσία οργανώνει το τουρκοκάναλο του Αλαγούφου (ΣΚΑΑΑΪΙΙΙΙΙ) για τους Τούρκους τραυματίες από την πυραυλική επίθεση στην τουρκική βάση της Αλ Ουατίγια. 
Θα φοράνε και μαύρα εσώρουχα επί 3ήμερο παρουσιαστές και παρουσιάστριες ,σε ένδειξη πένθους. 

6/18 Ιουλίου 1821. Επιδόθηκε το τελεσίγραφο Καποδίστρια προς την Υψηλή Πύλη.

Του Σπύρου Χατζάρα 

Στις 6/18 Ιουλίου του 1821 ο Ρώσος πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη βαρόνος Γκριγκόρι Αλεξάντροβιτς Στρόγκανωφ, επέδωσε στην Πύλη το τελεσίγραφο του Τσάρου που είχε συντάξει ο Καποδίστριας, με το οποίο 
η Ρωσία, υπενθύμιζε στην Υψηλή Πύλη, την απάνθρωπη συμπεριφορά του Σουλτάνου εναντίον των χριστιανών υπηκόων του, πολλοί από τους οποίους προέβαλαν πια νόμιμη άμυνα, και δήλωνε ότι , «η συμβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τα πολιτισμένα κράτη της Ευρώπης θα απόβαινε αδύνατη, εάν ο Σουλτάνος, δεν σεβόταν τη Χριστιανική θρησκεία, και εάν δεν ακύρωνε το σχέδιο εξοντώσεως των Ελλήνων».
 Ο Τσάρος, απαιτούσε την εκπλήρωση των ακόλουθων όρων. 
-Η Οθωμανική Αυτοκρατορία, θα έπρεπε να δεσμευτεί ότι θα ανοικοδομούσε ή θα επισκεύαζε τις εκκλησίες που καταστράφηκαν από τον όχλο.
-Ο Σουλτάνος, όφειλε να εξασφαλίσει την προστασία της Ορθοδόξου Χριστιανικής Εκκλησίας.
 -Η Οθωμανική κυβέρνηση ,θα έπρεπε να κάνει διάκριση μεταξύ «ενόχων» και «αθώων» χριστιανών, οι ηγεμονίες στον Δούναβη θα έπρεπε να επανέλθουν στο προηγούμενο καθεστώς, και ο οθωμανικός στρατός, θα έπρεπε να υποχωρήσει, σύμφωνα με τα προνόμια που είχαν θεσπισθεί υπέρ της Ρωσίας, με παλαιότερες συνθήκες.
Στο τελεσίγραφο, που κοινοποιήθηκε στις ευρωπαϊκές δυνάμεις, ο Τσάρος επικαλέσθηκε το δικαίωμα του προστάτη των ορθοδόξων με βάση τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζί του 1774 και τις συνθήκες του Ιασίου του 1792 και του Βουκουρεστίου του 1812, και τόνιζε, ότι η Ρωσία, ως γειτονική χώρα, θεωρούσε ότι είναι αρμόδια, για την αποκατάσταση της τάξεως στη Βαλκανική, και δήλωνε πως η Ρωσία, «συμφώνως με όλον τον χριστιανισμόν» δεν θα εγκατέλειπε στην εκδίκηση του τυφλού ισλαμικού φανατισμού «τους κατά θρησκείαν αδελφούς αυτής».

Το πρόβλημα για την εφαρμογή της πολιτικής του Καποδίστρια ήταν η Αγγλία , διότι χωρίς τη συγκατάθεση του Λονδίνου, ο Τσάρος δεν αποφάσιζε τίποτα. 

Ο εχθρός των Ελλήνων και τουρκόφιλος άγγλος υπουργός εξωτερικών Κάστελρι , (Λόρδος Λοντοντέρι), και κατά κόσμον Ρόμπερτ Στιούαρτ, (του οποίου η μητέρα ήταν το γένος Κοέν), στις 12/24 Ιουνίου σε επιστολή του προς τον άγγλο πρεσβευτή στη Βιέννη Charles William Vane, που κοινοποιούσε και στον άγγλο πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη Πέρσι Σμίθ Στράνφορντ ,
 έγραφε ότι η αγγλική κυβέρνηση παρακολουθούσε με αγωνία και προσοχή τις εξελίξεις της σύγκρουσης μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων στο εσωτερικό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με βάση την ενημέρωση από τη Βιέννη αλλά και τις επιστολές του Ρώσου πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη, (που είχαν κοινοποιηθεί στις ευρωπαϊκές αυλές από τον Καποδίστρια). 

Ο Κάστελρι σημείωνε ότι «αναμφιβόλως οι Έλληνες επιτέθηκαν πρώτοι», και ότι οι «φρικτές» τουρκικές βιαιοπραγίες, ήσαν αποτέλεσμα του τρόπου που η τουρκική κυβέρνηση διατηρεί την εξουσία της έναντι των εχθρών της», και προσέθετε με κυνισμό ότι η Βρετανική κυβέρνηση, δεν ανέμενε οι τουρκικές βιαιότητες να σταματήσουν όσο η επανάσταση αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την Τουρκία, και υπογράμμιζε: «μας ικανοποιεί το γεγονός ότι οι αυτοκράτορες της Ρωσίας και της Αυστρίας κατενόησαν το πρόβλημα τόσο καλά και απέφυγαν να αναμειχθούν. Οι έντονες αντιδράσεις της τουρκικής κυβέρνησης προκαλούν θλίψη αλλά δεν μπορούν να δικαιολογήσουν ένοπλη επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Εάν υιοθετούσαμε αυτή την αρχή θα έπρεπε να κάνουμε διαρκώς επιδρομές στην Τουρκία. Το αποτέλεσμα της κατοχής της χώρας από τα ρωσικά στρατεύματα θα ήταν η επιδείνωση της θρησκευτικής σύγκρουσης». 

Ο Κάστελρι έκλεινε τις οδηγίες του σημειώνοντας ότι ο «αυτοκράτορας της Ρωσίας δεν θα επιτρέψει ο ίδιος να πειστεί από την άποψή αυτουνού για το θέμα». 
Ο «αυτουνού», ήταν ο Καποδίστριας. 

Από το έγγραφο αυτό μπορούμε να καταλάβουμε όλη την αθλιότητα της λογικής του Λονδίνου και εκείνων των «ανθρώπων».

 Οι σφαγές των χριστιανών, ήσαν απλά «έντονες αντιδράσεις», ήσαν νόμιμη αντίδραση κατά της ανταρσίας , «που ξεκίνησαν οι Έλληνες» και , τέλος πάντων «ήταν εσωτερικό ζήτημα της Τουρκίας» .
Το Λονδίνο, και η Μεγάλη Στοά, με ψυχραιμία θα παρακολουθούσαν το αίμα να τρέχει , όσο οι ¨Έλληνες αποτελούσαν κίνδυνο για την Οθωμανική αυτοκρατορία.

Ο Κάστελρι , και οι υποστηρικτές του που πίστευαν στη διατήρηση του Στάτους Κβο, στην Ανατολή και στα Βαλκάνια, ήθελαν την εξουδετέρωση των οπαδών της πολιτικής της Αικατερίνης στην Αγία Πετρούπολη, ( και πρώτα από όλους του Καποδίστρια). 

Ο Κάστελρι /Κοέν έγραψε στον Τσάρο , στις 16/28 Ιουλίου του 1821, ότι θεωρούσε τους Έλληνες επαναστάτες της ιδίας υφής με τους Ισπανούς, τους Ιταλούς και τους Πορτογάλους. 

Στις οδηγίες του προς τον άγγλο πρέσβη στην Αγία Πετρούπολη, τον Τσαρλς Μπίκοτ, έγραφε ότι, η στάση του για την Ελλάδα δεν υπαγορευόταν από το θαυμασμό για τους αρχαίους Έλληνες ούτε από ανθρωπιστικές ιδέες αλλά από τις υποχρεώσεις που προέρχονταν από τις διεθνείς συμφωνίες, τονίζοντας ότι, «εάν η Βρετανία, υποστηρίξει τους Έλληνες, «αυτό θα άνοιγε τον δρόμο σε κάθε τολμηρό τυχοδιώκτη και σε κάθε πολιτικά φανατισμένο στην Ευρώπη να θέσει σε κίνδυνο το σύστημα, που η Μεγάλη Βρετανία και οι σύμμαχοί της είχαν θεμελιώσει». 

Η Αγγλία, υποστήριζε ότι, στη διαμόρφωση του συστήματος της Βιέννης, ελήφθη υπόψη η Τουρκία και επομένως το σύστημα την περιελάμβανε, και ενώ αναγνώριζε στη Ρωσία το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει βία για να υπερασπίσει τα δικαιώματα που της αναγνώριζαν οι συνθήκες , σημείωνε ότι αυτό, «θα παρέσυρε τη Ρωσία και τον πολιτισμένο κόσμο σε ύψιστους κινδύνους». 

Ο Καποδίστριας από την άλλη πλευρά, τόνιζε προς τις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, ότι η Τουρκία δεν προστατευόταν από τις συνθήκες του 1815. 

Ο νέος άγγλος πρέσβης στην Αγία Πετρούπολη σερ Τσαρλς Μπίκοτ, επέδωσε τα διαπιστευτήρια του στον Τσάρο στις 20 Ιουνίου/ 2 Ιουλίου, 16 μέρες πριν την επίδοση της διακοίνωσης προς την Τουρκία. 

Ο Τσάρος του είπε ότι παρ’ ότι ο ρωσικός λαός επιθυμούσε τον πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά «ήταν αποφασισμένος να αποφύγει κάθε ενέργεια που θα ενίσχυε ή θα ενθάρρυνε τους επαναστάτες», ακυρώνοντας στην ουσία το διάβημα που μόλις είχε υπογράψει. 

Ο Μπίκοτ ενημέρωσε απευθείας τον Πέρσι Σμίθ- Στράνφορντ, ο οποίος διέρρευσε στους Τούρκους τις πραγματικές προθέσεις του Τσάρου, και η Πύλη κοινοποίησε στις 27 Ιουνίου/11 Ιουλίου, πριν την επίδοση της ρωσικής διακοίνωσης, στον ρώσο πρέσβη βαρόνο Γκριγκόρι Αλεξάντροβιτς Στρόγκανωφ, επιστολή προς τον Νέσσελροντ, και όχι προς τον Καποδίστρια , με την οποία προσέφερε ορισμένες παραχωρήσεις.

Ο βαρόνος Στρόγκανωφ, ο οποίος ήταν φίλος του Καποδίστρια και οπαδός της πολιτικής της Αικατερίνης, σε αυτή την κρίσιμη καμπή , όταν ο Τσάρος ακολουθούσε διπλή πολιτική, στήριξε τον Καποδίστρια, αγνόησε την επιστολή, και στις 6/18 Ιουλίου, επέδωσε το τελεσίγραφο του Καποδίστρια, και αφού πέρασαν οι 8 μέρες που αυτό όριζε, χωρίς να λάβει απάντηση, , αναχώρησε στις 30 Ιουλίου μαζί με όλο το προσωπικό της ρωσικής πρεσβείας, με πλοίο από την Κωνσταντινούπολη, διακόπτοντας τις διπλωματικές σχέσεις, της Ρωσίας με την Τουρκία.

 Οι Τούρκοι βραχυκυκλώθηκαν από την ενέργεια αυτή και απέρριψαν την επομένη όλες τις απαιτήσεις της Ρωσίας , ακυρώνοντας τους ελιγμούς Άγγλων και Αυστριακών, που προσπαθούσαν να επιδειχθεί κάποια «επιείκεια», προς τους Έλληνες εφόσον κατέθεταν τα όπλα. 

Η μηχανή του πολέμου, άρχισε να βρυχάται.
 Ο Τσάρος διέταξε μεν τη μετακίνηση μονάδων για την ενίσχυση της στρατιάς της Βεσσαραβίας, που προκάλεσε πανικό στους Τούρκους και τον Στάνφορντ, αλλά εξαπάτησε τους πάντες, και δεν διέταξε ποτέ την διάβαση του Προύθου. Επέμενε στις διαπραγματεύσεις με τους «συμμάχους», μετατρέποντας τη συζήτηση σε «κολοκυθιά».

 Περισσότερα για την πραγματική ιστορία που κρύβουν οι Κοτζαμπάσηδες των δανειστών, οι «Εφραιμάκοι» και η Στοά στο βιβλίο μου 
«Η επανάσταση των Φιλογένων».

Η 6η Ιουλίου στην Ιστορία

1016. Ο φιλόδοξος Όντο Β΄ του Μπλουά ηττήθηκε στην μάχη του Ποντλεβουά από τους συμμάχους Φούλκωνα Γ΄ του Ανζού και τον Έρμπερτ Α΄ του Μάιν. Το πεζικό του Όντο , περικυκλώθηκε και κατασφάχτηκε. Η μάχη έκρινε το Στάτους Κβο στην κοιλάδα του Λουάρ. 

1189. Ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος στέφτηκε βασιλιάς της Αγγλίας.

1253. Ο πρώτος γνωστός Μεγάλος Δούκας της Λιθουανίας
 ο Μιντάουγκας που το 1251, βαπτίστηκε Ρωμαιοκαθολικός στέφτηκε Βασιλιάς με τη στήριξη του Τάγματος της Λιβονίας. Ήταν ο μόνος βασιλιάς της Λιθουανίας. 

1274. Κατά τη δεύτερη Οικουμενική Σύνοδο της Λυών συζητήθηκε παρουσία του αυτοκράτορα Μιχαήλ Η 'Παλαιολόγου το Φιλιόκβε και η εκκλησιαστική Ένωση.

1348 . Ο Πάπας Κλήμης ΣΤ' εξέδωσε στην Αβινιόν την παπική βούλα με την οποία απάλλαξε τους Εβραίους Εμπόρους που ο κόσμος έλεγε πως διακινούσαν την πανούκλα από κάθε ευθύνη και κάλεσε τους καθολικούς να προστατεύουν τους Εβραίους.

1415. Ο καθηγητής του Πανεπιστήμιου του Καρόλου στην Πράγα Γιαν Χους, (Ιωάννης Ούσσιος) καταδικάστηκε στην Σύνοδο της Κωνσταντίας, ως αιρετικός , σε θάνατο. Κάηκε αυθημερόν στην πυρά και η στάχτη του σκορπίστηκε  στο Ρήνο. Ο Γιάν Χους είχε προσέλθει στην σύνοδο της Κωνσταντίας για να παρουσιάσει τις απόψεις του, έχοντας την εγγύηση της ζωής από τον αυτοκράτορα Σιγισμούνδου.

1439. Σε επίσημη λειτουργία στον καθεδρικό ναό της Φλωρεντίας διαβάσθηκαν από ελληνικής πλευράς από τον Μητροπολίτη Νικαίας Βησσαρίωνα, οι Όροι της Ένωσης. Το κείμενο έφερε τις υπογραφές των πάντων εκτός από του πατριάρχη Ιωσήφ Β΄ που είχε στο μεταξύ πεθάνει και του Μάρκου Ευγενικού που αρνήθηκε να υπογράψει. Επίσης δεν υπέγραψαν ο επίσκοπος Ιβηρίας και ο Ιωάννης Ευγενικός –αδελφός του Μάρκου- διάκονος και νομοφύλακας της μεγάλης εκκλησίας, ο Λακεδαίμονος και ο Σταυρουπόλεως Ησαΐας που έφυγε πριν τη λήξη για να μην υπογράψει.

1449. Έγινε η μάχη της Καστιόνε, ανάμεσα στους Ελβετούς από το Καντόνι του Ουρί και του Μιλανεζους του Λουδοβίκου της Σαβοίας  την «Χρυσή Αμβροσιανή Δημοκρατία».

1450 .Κατά τη διάρκεια του εκατονταετούς πολέμου η πόλη της Καέν παραδόθηκε στους Γάλλους. 

1495. 20 χλμ νοτιοδυτικά της Πάρμας έγινε η μάχη του Φάρνοβο ανάμεσα στους Γάλλους του Καρόλου Η και του Στρατού της Λίγκας της Ενετίας στον οποίο συμμετείχαν και οι Έλληνες Στρατιώτες, υπό τον Ιωάννη Παλαιολόγο.
 Νίκησαν οι Ενετοί με αρχηγό τον Φραγκίσκο Γκονζάγκα, αλλά οι Γάλλοι πέρασαν και υποχώρησαν προς τη Γαλλία, αφήνοντας πίσω του περί τους 3.000 άνδρες του νεκρούς και αιχμαλώτους .Οι απώλειες των Ιταλών έφτασαν στις 2.000 άνδρες περίπου. Οι Έλληνες δεν φαίνεται από τις πηγές να υπέστησαν απώλειες στη μάχη. 

1517. Οι Οθωμανοί υπό τον σουλτάνο Σελίμ Α. κατέλαβαν την Αίγυπτο.
1535. Ο Άγγλος φιλόσοφος και  Καγκελάριος του Ερρίκου Η' εκτελέστηκε  για προδοσία κατά του βασιλιά Ερρίκου
1570. Καταστράφηκε το τουρκικό φρούριο στο Πόρτο Κάγιο.

1573. Στην πολιορκούμενη Λα Ροσέλ οι Ουγενότοι υπέγραψαν τη συμφωνία ειρήνης που τους προσέφερε ο Ερρίκος του Ανζού που είχε εκλεγεί βασιλιάς της Πολωνίας. Η πολιορκία λύθηκε στα 8 Ιουλίου.

1609. Ο αυτοκράτορας της Αγίας  Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας  Ροδόλφος Β΄ εξέδωσε έναν χάρτη που παραχώρησε το δικαίωμα της ανεξιθρησκίας στη Βοημία.

1630. Κατά τον Τριακονταετή Πόλεμο 4.000 σουηδοί υπό τον Γουστάβο Αδόλφο εισέβαλαν στην Πομερανία της Γερμανίας. 


1713. Στη Μαδρίτη με πρωτοβουλία του «πεφωτισμένου» Δούκα της Εσκαλόνα Χουάν Μανουέλ Φερνάντεθ Πατσέκο, έγινε η  πρώτη  συνάντηση εργασίας της Βασιλικής Ισπανικής Ακαδημίας στο σπίτι του ιδρυτή της. Το επόμενο έτος, ο βασιλιάς Φίλιππος Ε΄ ενέκρινε το καταστατικό της  και την έθεσε υπό την προστασία του.

1751. Ο Πάπας Βενέδικτος ΙΔ' κατάρχησε  το Πατριαρχείο της Ακουιλήιας και ίδρυσε την Αρχιεπισκοπή του Ούντινε και της Γκορίτσια.

1758 . Ο Ιησουίτης Κάρλο ντε λα Τόρρε ντι Ρετσόνικο, από την Βενετία εκλέχθηκε Πάπας και ονομάστηκε Κλήμης ΙΓ΄.Ηταν διαβόητος για τον αχαλίνωτο νεποτισμό του.   

1785. Το Κογκρέσο αποφάσισε ομόφωνα να είναι το δολάριο  το επίσημο νόμισμα των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ υιοθέτησαν το δεκαδικό νομισματικό σύστημα.
1793 . Από το «παράρτημα του Λουξεμβούργου» στο Μονπαρνάς ξεκίνησε την ιδέα της μαζικής επιστράτευσης παντός δυναμένου να φέρει όπλο.

1801. Ο Γαλλικός στόλος νίκησε τους Βρετανούς στη ναυμαχία της Αλγεθίρας

1809. Η πολύνεκρη μάχη του Βαγκράμ , Βορειοανατολικά της Βιέννης κατά την οποία ο Ναπολέων κατήγαγε αποφασιστική Νίκη με αποτέλεσμα να συνθηκολόγηση η Αυστρία και ν α διαλυθεί ο Ε΄Συνασπισμός.
Η γαλλική στρατιά στην οποία μετείχαν και ο Στρατός της Βαυαρίας και της Σαξονίας είχε 154.000 στρατιώτες και είχε απώλειες 34.000. Οι Αυστριακοί είχαν 158.000 στρατιώτες και απώλεσαν 52.000.

1821. Στις 6/18 Ιουλίου του 1821 ο Ρώσος πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη  βαρόνος  Γκριγκόρι Αλεξάντροβιτς Στρόγκανωφ,  επέδωσε στην Πύλη το τελεσίγραφο του Τσάρου που είχε συντάξει ο Καποδίστριας, με το οποίο η  Ρωσία, υπενθύμιζε στην Υψηλή Πύλη, την απάνθρωπη συμπεριφορά του Σουλτάνου εναντίον των χριστιανών υπηκόων του, πολλοί από τους οποίους προέβαλαν  πια  νόμιμη  άμυνα, και δήλωνε ότι , «η συμβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τα πολιτισμένα κράτη της Ευρώπης θα απέβαινε αδύνατη, εάν ο Σουλτάνος,  δεν σεβόταν τη Χριστιανική θρησκεία, και εάν δεν ακύρωνε το σχέδιο εξοντώσεως των Ελλήνων».

1827. 1827. Η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία υπόγραψαν τη Συνθήκη του Λονδίνου για την κατάπαυση των εχθροπραξιών μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων και τη σύσταση ενός Αυτόνομου Ελληνικού Κράτους, που θα ηταν φόρου υποτελές στην οθωμανική αυτοκρατορία. Η Αυστριακή Αυτοκρατορία και το Βασίλειο της Πρωσίας προσκλήθηκαν επίσης στις διαπραγματεύσεις, αλλά οι κυβερνήσεις αυτών των ευρωπαϊκών δυνάμεων αρνήθηκαν να στείλουν τους εκπροσώπους τους στο Λονδίνο.

1850. Ήρθη ο αποκλεισμός των Ελληνικών παραλίων από το Βρετανικό στόλο, μετά την ικανοποίηση μέρους των απαιτήσεων των Βρετανών για την αποζημίωση του Εβραίου τοκογλύφου Πατσίφικο

1868. Οι Τσέτες του Χατζή Ντιμήταρ και του Στέφαν Καρατζά διέσχισαν τον Δούναβη και μπήκαν στη Βουλγαρία κοντά στο το χωριό Βαρντίμ.

1913. Στις 23 Ιουνίου/6 Ιουλίου άρχισε η μάχη της Δοϊράνης.

1917. Η μάχη της Άκαμπα. Ο Λόρενς της Αραβίας, με Άραβες επαναστάτες επιτέθηκαν στους Τούρκους και κατέλαβαν την Άκαμπα.

1918. Η φράξια του Ρωσικού Σοσιαλ-Επαναστατικού Κόμματος (Εσέροι) που συνεργαζόντουσαν με την Αντάντ δολοφόνησαν το Γερμανο πρέσβη στη Μόσχα Γκραφ φον Μίρμπαχ, ξεκινώντας την αποτυχημένης εξέγερση των Αριστερών Εσέρων στην Μόσχα που ήταν μέρος του σχεδίου της Αντάντ να υπονομεύσει την εξουσία του Λένιν στηρίζοντας την αντιπολίτευση μετά την αποτυχημένη εξέγερση του Αταμάνου Καλέντιν στην περιοχή του Ντον. Δυο πράκτορες της Τσε-ΚΑ ο εβραίος Γιακόβ Μπλούμκιν και ο Νικολάι Αντρέεφ με εντολή της Σπυριντόφκα πήγαν με πλαστά έγραφα στη Γερμανική Πρεσβεία και ζήτησαν να συναντήσουν τον πρέσβη. Τον πυροβόλησε στις 14:50 ο Αντρεεφ. Αμεσως μετά διέφυγαν.

1921 . Στη Μικρά Ασία To Γ' ΣΣ,  κατέλαβε το Δορύλαιο. (Εσκή Σεχήρ) .

1922. Στη Σόφια με πρωτοβουλία του Ατανάς Μπούροβ και του Αντρέι Λουάπτσεφ το Ριζοσπαστικό Κόμμα και το Προοδευτικό Λαϊκό Κόμμα συγκρότησαν το Συνταγματικό Μπλοκ για να αντιμετωπίσουν την Αγροτική Λαϊκή Ένωση.

1923. Τέθηκε επίσημα σε ισχύ το σοβιετικό Σύνταγμα και δημιουργήθηκαν η ΕΣΣΔ και το Συμβούλιο των Κομισάριων.

1940 .Στρατοδικείο της Τουλούζης καταδίκασε ερήμην σε τέσσερα χρόνια φυλακή τον ηγέτη της Ελεύθερης Γαλλίας στρατηγό Ντε Γκώλ.

1942. Τορπιλίστηκε από το γερμανικό υποβρύχιο U-132 στον Κόλπο του Αγίου Λαυρεντίου και βυθίστηκε το φορτηγό «Αναστάσιος Πατέρας» που μετείχε στη νηοπομπή QS 15 Από το πλήρωμα σώθηκαν 26 και χάθηκαν 3. Τη ιδια ημέρα στον Ινδικό, τορπιλίστηκε και βυθίστηκε από τους Ιάπωνες το φορτηγό, «Νύμφη». Ο Μουσολίνι διέταξε την αποστολή ιταλικού εκστρατευτικού σώματος στην Ρωσία.

1949.  11.293 μολδαβικές οικογένειες, με  35.796 μέλη , συγκεντρώθηκαν  και μεταφέρθηκαν στη Σιβηρία στο πλαίσιο της αναγκαστικής αποεθνικοποίησης και κολεκτιβοποίησης, που διενεργήθηκε το βράδυ τις 6^ης Ιουλίου και τελείωσε   στις 7 Ιουλίου.

1951. Η ανασχηματισθείσα κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου με την είσοδο των  Γ. Μαύρου, Ν. Μπακόπουλοτ, Τζών Γκλαβάνη, Κ. Μητσοτάκη, Ν. Τερζόγλου, έλαβε  ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή, χάρη  στην υποστήριξη του Λαϊκού Κόμματος και του Πλαστήρα. 125 ψήφισαν υπέρ και 74 κατά . Ο Πλαστήρας, κατά τη σχετική συζήτηση, συνεπικουρούμενος και από τον Καρτάλη, επανέφερε το θέμα της Μακρονήσου και αξίωσε την άμεση απόλυση από εκεί όλων των εξόριστων και κρατουμένων.


1959. Μονογραφή της συνθήκης εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας.

1960. Η Αιτωλική Εταιρία Πετρελαίων και η βρετανική BP υπέγραψαν σύμβαση για έρευνες πετρελαίου στην Αιτωλοακαρνανία, την Κεφαλονιά και τη Λευκάδα.
Η Αμερικανική κυβέρνηση απαγόρευσε τις εισαγωγές ζάχαρης από την Κούβα κατά 95%, 

1967. Ο νιγηριανός στρατός εισέβαλε στην επαρχία της Μπιάφρα που διακήρυξε την ανεξαρτησία της.

1970. Άρχισε στο Έκτακτο Στρατοδικείο της Αθήνας η δίκη 35 μελών του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Νίκο Καλούδη, με τον Α.Ν.509.

1981. Στο Μπουένος Άιρες, η Ιζαμπέλα Περόν απελευθερώθηκε μετά από πέντε χρόνια σε κατ' οίκον κράτηση.

1988. Μια πλατφόρμα πετρελαίου στο βρετανικό τμήμα της Βόρειας Θάλασσας, η «Piper Alpha» ανατινάχθηκε ,σκοτώνοντας 167 εργαζόμενους . Στο Μεξικό, εξελέγη πρόεδρος ο Κάρλος Σαλίνας ντε Γκορτάρι

1990 . Ο Πρόεδρος της Βουλγαρίας Πέταρ Μλαντένοφ παραιτήθηκε εν μέσω κατηγοριών ότι διέταξε τα τανκς να διαλύσουν τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις.

1996. Στην Κατεχόμενη Βόρεια Κύπρου, άγνωστοι που παραμένουν άγνωστοι δολοφόνησαν τον αριστερό δημοσιογράφο και συγγραφέα, Κουτλού Ανταλί. 


1998. Στο Κοσσυφοπέδιο, στην περιοχή Μπρέζενικ - Λότζια, συνελήφθη και βασανίστηκε άγρια μέχρι θανάτου από  τρομοκράτες του UCK, ο αστυνομικός Σέρντζαν Πέροβιτς

1999 .Στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη μέλη της διεθνούς κατοχικής δύναμης συνέλαβαν στη Μπάνια Λούκα τον ηγέτη του Σερβικού Εθνικού Κόμματος και βουλευτή Ράντοσλαβ Μπρντιάνιν.

2000 .Το γιουγκοσλαβικό κοινοβούλιο ενέκρινε τροποποίηση του Συντάγματος ώστε ο τότε Πρόεδρος Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς να είναι και πάλι υποψήφιος για την προεδρία.
Το κύμα θερμότητας που σάρωσε την νοτιοδυτική Ευρώπη, με θερμοκρασίες έως 45 βαθμούς Κελσίου, προκάλεσε το θάνατο 25 ανθρώπων και πολλές πυρκαγιές.
2000. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ απαγόρευσε τις εισαγωγές διαμαντιών από τη Σιέρα Λεόνε.

2003.Στην Κορσική απορρίφθηκε το σχέδιο περιορισμένης Αυτονομίας που προσέφερε η Γαλλία . Στο Δημοψήφισμα το 50,98% ψήφισε ΟΧΙ,
2009. Η Γιαντράνκα Κόσορ έγινε πρωθυπουργός της Κροατίας

2012. Το κοινοβούλιο της Ρουμανίας καθαίρεσε  τον πρόεδρο  Τραϊάν Μπασέσκου.

2015. Ανακοινώθηκαν τα τελικά αποτελέσματα  του δημοψηφίσματος .
Το 61,31 ψήφισε ΟΧΙ στην Συμφωνία με τους δανειστές. Παραιτήθηκε ο υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, προκειμένου να διευκολύνει τον πρωθυπουργό στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές. Στη θέση του τοποθετήθηκε  ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.

2018.Στην Ιαπωνία, εκτελέστηκαν με απαγχονισμό οι επτά δράστες της Σέκτας Ομ Σινρικιό, που στις 20 Μαρτίου 1995, εκαναν επίθεση με αέριο Σορίν στο Μετρό του Τόκιο.

Ο ευρωζουρλομανδίας των Τραπεζιτών και η λιτότητα που έρχεται μετά τον Κορωνοϊό

Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκις, η Φωνή των ΑΘΕΑΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΗΜΩΝ, δήλωσε στην Κοριέρε ντελα Σέρα ότι «το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη σταθερότητα και την ανάπτυξη» παραμένει σε ισχύ» και ότι «οι δημοσιονομικοί περιορισμοί για τα κράτη μέλη της ΕΕ θα εφαρμοστούν ξανά μετά το τέλος της ύφεσης που προκλήθηκε από την πανδημία».
 Ο ευρωζουρλομανδίας «το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη σταθερότητα και την ανάπτυξη» απαιτεί δημόσιο έλλειμμα μέχρι του 3% του ΑΕΟ κάθε χώρας κατ' ανώτατο όριο και το δημόσιο χρέος δεν πρέπει να υπερβαίνει το 60% του ΑΕΠ. «Το Σύμφωνο παραμένει ενεργό», πρόσθεσε ο Ντομπρόβσκις, εξηγώντας ότι απλά ενεργοποιήθηκε η ρήτρα αναστολής. 
«Οι κυβερνήσεις που αναφέρουν υψηλότερα ελλείμματα κατά τη διάρκεια της κρίσης θα πρέπει να λάβουν υπόψη τη βιωσιμότητα τέτοιων πολιτικών», «προειδοποίησε» η Φωνή των ΑΘΕΑΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΗΜΩΝ. 
 Το ΜΠΡΑΒΟΚΟΥΛΙΣ,  δεν είπε τίποτα για τον ευρωζουρλομανδία στους «Φαινάνσιαλ Τάιμς» αλλά για να τον ακούσουν οι «ευρω- ψηφοφόροι» είπε ότι . «η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποδεχτεί αυστηρούς όρους, (πέρα δηλαδή από τους αυστηρούς όρους  που προβλέπει  το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη σταθερότητα και την ανάπτυξη), που θα παραπέμπουν σε μνημόνια και τρόικα, σχετικά με το ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης για την αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας».

Κάντε την κρίση ευκαιρία

Ρεμντεσιβίρη: «Φαστ Τρακ » άδεια κυκλοφορίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση
\
Με διαδικασίες εξπρές η Ε.Ε. έδωσε έγκριση «υπό όρους» για την κυκλοφορία στην Ευρώπη της ρεμντεσιβίρης, της αμερικανικής φαρμακευτικής εταιρίας «Gilead» και και την χορήγηση της σε ασθενείς που είναι «βαριά», σύμφωνα με την εκτίμηση των ιατρών. Η ρεμντεσιβίρης που έδειξε θετικά αποτελέσματα στις κλινικές δοκιμές στο 67%, κέρδισε την κούρσα από άλλες θεραπείες και έγινε η πρώτη εγκεκριμένη θεραπεία.

Το 37,7% της Τηλε-Πλεμπάγιας ψηφίζει αυτήν την Ψωρο-Αλίτ

Σύμφωνα με τα τηλε-πρόβατα της ΑΓΕΛΗΣ που ρώτησε η «Metron Analysis» για λογαριασμό του κ Μαρινάκη ,το 37,7% ψηφίζει και ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟΚΟΥΛΙ και Ψωρο-Αλίτ. 
Λόγω των κακών ειδήσεων που παράγει ο άλλος πόλος της Ψωρο-Αλίτ, έριξαν τον Τσιπρόφσκι στο 19,5%. Για «το προσφυγικό – μεταναστευτικό» ανησυχεί μόνο το 9% και για την «εξωτερική πολιτική» του ΜΠΡΑΒΟΚΟΥΛΙ το 7%. 
Όπως έγραψε ο αείμνηστος Παναγιώτης Κονδύλης, « ελληνικός ευρωπαϊσμός δεν είναι παρά η μεταμφιεσμένη επιθυμία άλλοι να μας ταΐζουν και άλλοι να φυλάνε τα σύνορά μας». Εξ ού και οι 4 στους 10 τηλεθεατές- πωλητές απάντησαν πως ανησυχούν για την οικονομία. 
Για τα σύνορα φροντίζει ο ΑΝΘΥΠΑΤΟΣ, ο ΜΑΚΡΟΝ, και η ΦΡΟΝΤΕΞ

5/17 Ιουλίου 1821. Η Επανάσταση του Ασπροποτάμου και η μάχη στο ακρωτήριο της Αγίας Παρασκευής στη Σάμο

5/17 Ιουλίου 1821. Ο αρματολός Νικόλαος Στουρνάρης κήρυξε την επανάσταση στο αρματολίκι του Ασπροποτάμου του οποίου τα 67 χωριά κατοικούνταν αποκλειστικά από Έλληνες. Τη γενική αρχηγία είχε ο Νικόλαος Στουρνάρης και μαζί του συντάχθηκαν ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος, ο Γρηγόρης Λιακατάς, και ο Αθανάσιος Μάνταλος από τα Χάσια. 
Στη Σάμο ο Καπετάν Σταμάτης Γεωργιάδης με τον Λυκούργο Λογοθέτη με 60 περίπου Σαμιώτες και 25 Σφακιανούς υπό τον Χατζηγιώργη Μουριανό επιτέθηκαν στους Γενιτσάρους που προσπάθησαν να αποβιβαστούν(αιφνιδιαστικά) με βάρκες στο Ακρωτήρι της Αγίας Παρασκευής. Οι περισσότεροι από τους 700 Γενιτσάρους πνίγηκαν αλλά όσοι πάτησαν στην ξηρά σκοτώθηκαν.

Τα αίτια της Μικρασιατικής Καταστροφής. Ή «Τι Πλαστήρας τι Παπάγος»

Είδαμε χθες, το «δόγμα» του συνταγματάρχη Πλαστήρα, ,«Πρέπει να φειδόμεθα του αίματος των μαχητών».
 Ο Πλαστήρας δεν δέχθηκε να εκτελέσει στις 3//16 Ιουλίου 1821, μια κατά μέτωπο επίθεση με τις ξιφολόγχες εναντίον οχυρωμένης θέσης απλώς για να απασχολήσει τις δυνάμεις του εχθρού. 
 Στις 3 / 16 Ιουλίου, την ίδια ημέρα,  το Γ Σώμα Στρατού διατάχθηκε να κινηθεί ανατολικά του Εσκί Σεχήρ, για να αποκόψει τη υποχώρηση των Τούρκων. 
Στις δυνάμεις του Σώματος ανήκε και η 12η Μεραρχία με διοικητή τον Πρίγκιπα Ανδρέα στην οποία είχε ενταχθεί και η Ταξιαρχία Ιππικού της οποίας Επιτελάρχης ήταν ο Διαγγελέας. 
Στις 4/17 Ιουλίου, οι Τούρκοι που υποχωρούσαν από το Εσκί Σεχήρ, για να καλύψουν την αναδίπλωση, επιτέθηκαν με ισχυρές δυνάμεις κατά του 14ου Συντάγματος Πεζικού της 12ης στο Ουτς Σαράι, όπου κατέφτασε στις 5/18 Ιουλίου η Ταξιαρχία Ιππικού με Επιτελάρχη τον Διαγγελέα. 
Η Ταξιαρχία Ιππικού μετατράπηκε σε πεζικού και ενεπλάκη στη μάχη αλλά το δεξιό του 14ου ΣΠ κάμφθηκε και οι Τούρκοι, που διέθεταν και ιππικό, απειλούσαν με περικύκλωση το Σύνταγμα. 
 Για να αποτραπεί το ενδεχόμενο αυτό ο αντισυνταγματάρχης Αλέξανδρου Παπάγου διέταξε τον επίλαρχο Σπυρίδωνα Μαρκόπουλος να επιτεθεί κατά των Τούρκων για να καλύψει την υποχώρηση. Οι Έλληνες ιππείς εφόρμησαν με την σπάθη κατά των εχθρών .Ηρωικώς επιτιθέμενη , η 1η Επιλαρχία αποδεκατίστηκε. Ο Διοικητής της, Επίλαρχος Μαρκόπουλος με τους 3 αξιωματικούς του, τον Ίλαρχο Φορτούνα, τον Ανθυπίλαρχο Παπαϊωάννου και τον Έφεδρο Ανθυπίλαρχο Κλώντζα έπεσαν μαχόμενοι. Μαζί τους και 49 άνδρες. Το 14ο Σύνταγμα υποχώρησε ατάκτως.
 Οι «ιστορικοί» που εγκωμιάζουν τον Διαγγελέα γράφουν: «Παρόλα αυτά χάρη στην πρωτοβουλία του επιτελάρχη, τότε, της αντισυνταγματάρχη Αλέξανδρου Παπάγου, κερδήθηκε χρόνος και το ιππικό κάλυψε την υποχώρηση του πεζικού, ελισσόμενο σε διαδοχικές θέσεις και καθυστερώντας τους Τούρκους».

 Επισήμως η διάλυση του αποσπάσματος της 12ης Ουτς Σαράι αποδόθηκε σε σύγχυση. 
Ο πρίγκιπας έπινε το τσάι του. 
 Το Εσκί Σεχήρ κατελήφθη σε 6 /19 Ιουλίου. 
Οι 53 στο Ουτς Σαράι, έδωσαν την ζωή τους λόγω «συγχύσεως» του Επιτελών.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ

Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα ο Αττίλας μένει.

Στις 5 Ιουλίου 1964 ανακοινώθηκε το Σχέδιο του μεσολαβητή Ντιν Άτσεσον για την λύση του Κυπριακού που προέβλεπε μεταξύ άλλων και την παραχώρηση στην Τουρκία του Καστελόριζου.