103 χρόνια από τη Μικρασιατική Προδοσία και την Εθνική Καταστροφή . 81 ημέρες πριν ο Τρικούπης ξεκινήσει την ταχεία εκκένωση στις 25 Μαίου 1922, ο Αγγλικός Τύπος εγραφε ότι οι Βασιλόφρονες δεν δεχόντουσαν την Εκκένωση

Ιδού το πολιτικό πρόβλημα του Στέμματος και του Λονδίνου που  

λύθηκε δια της Προδοσίας! 

Οι Βασιλόφρονες δεν δεχόντουσαν 

 την Εκκένωση.

 Ο «Ριζοσπάστης» δεν ζητούσε 

«Ταχεία Εκκένωση» αλλά «ταχεία Ειρήνη».

Ο προδομένος αγών των Ελλήνων στην Κύπρο. Στις 25/05/1956, τουρκικές επιθέσεις στις ελληνικές εκκλησίες

Πέμπτη 25 Μαΐου 1967. 35η ημέρα της Εθνικής Αναδημιουργίας. Ο Πρόεδρος της Εθνικής μας φίλης, της Λίττον, στην Αθήνα. Ραντεβού με Κόλλια. Σπαντιδάκη. Μακαρέζο. (Με τον Μητσοτάκη συναντήθηκε ιδιωτικά στο ξενοδοχείο). Αφέθηκαν ελεύθεροι ακόμα 270 από τους Κρατούμενους στη Γυάρο. Η Εθνική Κυβέρνηση μοίραζε (εκτάκτως) εκατομμύρια σε « Γνησίους Εθνικούς Επενδυτάς» για Ξενοδοχεία.

Παρασκευή 25 Μαΐου 1973. Ο Πλοίαρχος Νίκος Παπάς ο κυβερνήτης του αντιτορπιλικού «Βέλος» επαναστάτησε κατά της 21ης Απριλίου και εγκατέλειψε την νατοϊκή άσκηση στην οποία συμμετείχε το πλοίο του. Ο Λυμπέρης, κυβερνήτης του αντιτορπιλικού «ΠΑΝΘΗΡ» δεν τον ακολούθησε. Έμεινε, γύρισε πίσω, συνελήφθη, και ομολόγησε στην ΕΑΤ-ΕΣΑ ότι ήξερε.

Κυριακή 25 Μαΐου 1941. Στην Προδομένη Κρήτη ,ο Νεοζηλανδός Διοικητής, ζήτησε «ταχεία εκκένωση» και ενημέρωσε το Κάϊρο ότι, «τα υπό τη Διοίκησή του τμήματα», είχαν περιέλθει στο έσχατο όριο αντοχής. Το Βερολίνο άρχισε να μεταδίδει πληροφορίες για τη Νίκη στην Κρήτη. ‘Όλο το βράδυ η Λουφτβάφε έριχνε χιλιάδες προκηρύξεις στα Χανιά, το Ηράκλειο και το Ρέθυμνο οι οποίες απειλούσαν του Κρητικούς που πολεμούσαν τα γερμανικά στρατεύματα. Στην Αθήνα, ο τενεκές και δωσίλογος Λογοθετόπουλος νόμιζε ότι ια αντιμετώπιζδε την επερχόμενη πείνα με το φιλόπτωχο και έκανε έκκληση προς τους πλουσίους.

Κατά την 6η ημέρα των μαχών, στα Χανιά οι βρετανικές δυνάμεις αποσύθηκαν προς τη Σούδα και τα Σφακιά. Οι Γερμανοί κατέλαβαν το Γαλατά. Βομβαρδίστηκε η Κάνδανος λόγω της εξόντωσης των Αλεξιπτωτιστών που έπεσαν στην περιοχή. Στις 3 Ιουνίου οι Γερμανοί ολοκληρώσαν την εκδίκηση. Στο Περικυκλωμένο Ρέθυμνο η γερμανική αεροπορία, βομβάρδιζε «στρατιωτικούς στόχους», καθώς και την πόλη και τα χωριά. Το ίδιο και στο Ηράκλειο. Η πόλη φλεγόταν. Οι Γερμανοί είχαν τον έλεγχο της κατάστασης.

Στον Βόρειο Ατλαντικό, οι  Βρετανοί εντόπισαν το Μπίσμαρκ επειδή το θωρητό διέκοψε την σιγή ασυρμάτου. Αποβίβαση Γερμανικών ενισχύσεων στη Λιβύη.

Η καταβολή των μισθών 

Η Δίκη του Γέρου μας το 1834

Σήμερα, θα διαβάσετε σε πολλούς «ιστορικούς» και «τενεκέδες» του διαδικτύου ότι στις «25 Μαΐου 1834 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και                ο Δημήτριος Πλαπούτας καταδικάστηκαν σε θάνατο κατά τη           διάρκεια της βαυαροκρατίας».

 Και, είναι φυσικά λάθος.

 Στις 25 Μάϊου/6 Ιουνίου 1834 ολοκληρώθηκε η ακροαματική            διαδικασία στην  δίκη των Κολοκοτρώνη Πλαπούτα , και το        δικαστήριο αποσύρθηκε σε διάσκεψη.

 Η απόφαση απαγγέλθηκε στις 26 Μαίου/7 Ιουνίου.

Όταν οι ΦαιοΚόκκινοι παλιάνθρωποι που ηταν συγγενείς του Ζελένσκι, δολοφόνησαν έναν καλό άνθρωπο

Ο Σιμόν Πετλιούρα στο Παρίσι

 Στις 25 Μαΐου 1926 ο ηγέτης της εξόριστης κυβέρνησης της Ουκρανίας Σιμόν Πετλιούρα δολοφονήθηκε στο Παρίσι, στο Σαν Μισέλ, από τον Εβράιο Σόλεμ Σβάρτσμπαρντ, ο οποίος του έριξε 5 σφαίρες και στη συνέχεια παραδόθηκε στην αστυνομία.

 Ο δολοφόνος

Ο Σβάρτσμπαρντ, γεννήθηκε στην Ουκρανία, και συμμετείχε στον εβραϊκό συνδέσμο αυτοάμυνας, (ΟΠΛΑ) στην Μπαλτά το 1905 και καταδικάστηκε από την τσαρική κυβέρνηση σε 3 μήνες στη φυλακή. Μετά έγινε εμιγκρές για «προκλητική» και καταδικάστηκε στην Αυστροουγγαρία δύο φορές για συμμετοχή σε «απαλλοτριώσεις» αναρχικών και σε ληστεία τράπεζας. 

Αργότερα, εντάχθηκε στη Λεγεώνα των Ξένων (1914-1917) και τραυματίστηκε στην μάχη του Σόμ. 

Η γαλλική μυστική υπηρεσία τον παρακολουθούσε και είχε καταγράψει τις συναντήσεις του με γνωστούς Μπολσεβίκους.

 Κατά τη διάρκεια της δίκης του,  το 1928,οι γερμανικές ειδικές υπηρεσίες ενημέρωσαν τους Γάλλους συναδέλφους τους ότι Σβάρτσμπαρντ, είχε δολοφονήσει τον Πετλιούρα με εντολή του Χαίμ Ρακόφσκι. πρώην Κομισάριου της Σοβιετικής Εξουσίας στην Ουκρανία και σοβιετικού πρεσβευτής στη Γαλλία. 

Για την δολοφονία συνεργάστηκε με τον Μιχαήλ Βολόντιν, που έφτασε στη Γαλλία 8 Αυγούστου 1925.

 Η (εβραϊκή) δικαιοσύνη απάλλαξε τον Σόλεμ Σβάρτσμπαρντ, που τον εμφανίζουν και ως «ποιητή» διότι του αναγνώρισε «υψηλά κίνητρα», γιατί εκδικήθηκε για τον θάνατο περισσότερων από 50.000 Εβραίους που έπεσαν θύματα των πογκρόμ, που έκανε ο στρατός του Πετλιούρα. 

Άλλοι εβραίοι ωστόσο δεν είχαν αυτή τη γνώμη, και το 1921 ο Ze'ev Jabotinsky, ο πατέρας του ρεβιζιονιστικού σιωνισμού υπέγραψε συμφωνία με τον Μαξίμ Σλαβίνσκι, εκπρόσωπο του Πετλιούρα για το σχηματισμό μιας Πολιτοφυλακής που την προστασία του εβραϊκού πληθυσμού. 

Στην δολοφονία του Πετλιούρα από τους κομμουνιστές ιουδαίους που αργότερα εκτέλεσαν και τις δυο αδελφές του που ήταν ορθόδοξες καλόγριες, σημασία έχει η αθώωση και η «δικαίωση» του δολοφόνου. 

Ακριβώς όπως έκαναν και με τον Βίλχελμ Γκούστλοφ που τον δολοφόνησε στις 4 Φεβρουαρίου 1936 στο Νταβός από τον Νταβίντ Φράνκφουρτερ.                   

ΥΓ.Κάποιοι έχουν δικαίωμα να σκοτώνουν