Δελτίο των 11

19/11/25

Η 19η Νοεμβρίου στην Ιστορία

Η 19η Νοεμβρίου είναι η 323η ημέρα του 2025. Απομένουν 42 μέρες μέχρι το τέλος του έτους.

636. Έληξε η τετραήμερη μάχη της Αλ-Καντισίγια, κοντά στη Χίρα, ανάμεσα στους μωαμεθανούς που διοικούσε ο Αλ-Μουθάννα και τους Πέρσες με αρχηγό τον στρατηγό Ρουστέμ. Οι Άραβες νίκησαν, και ο Ρουστέμ σκοτώθηκε.

1096. Ο Πέτρος Α ' της Αραγωνίας απελευθέρωσε την Ουέσκα στην βορειοανατολική Ισπανία κοντά στα Πυρηναία όρη και την έκανε πρωτεύουσα του Βασιλείου της Αραγωνίας.

1190 . Ιδρύθηκε στην Ακκρα το "Ordo domus Sanctæ Mariæ Theutonicorum Hierosolymitanorum", που έγινε το Τάγμα των Τευτόνων Ιππότων.

1404. Παλιρροϊκό κύμα της Αγίας Ελισάβετ. Οι πλημμύρες έγιναν κυρίως αισθητές στη Φλάνδρα και τη Ζήλαντ. Μετά την καταστροφή ο Ιωάννης ο Ατρόμητος, Δούκας της Βουργουνδίας και Κόμης της Φλάνδρας, διέταξε να ενωθούν όλα τα υπάρχοντα αναχώματα με θέα τη θάλασσα διευρύνοντάς τα για να σχηματίσουν το Φράγμα του Κόμη Ιωάννη, γι ' αυτό και οι βελγικές ακτές είναι τόσο ευθείες

1421. Νέο Παλιρροϊκό κύμα της Αγίας Ελισάβετ.

1424. Τρίτο παλιρροϊκό κύμα της Αγίας Ελισάβετ.

1432. Η καταστροφική για τους Ενετούς μάχη του Ντελέμπιο, 50 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Μιλάνου, όπου θριάμβευσε ο στρατός του Φίλιππου Μαρία Βισκόντι. Οι Ενετοί είχαν 1800 Ιππείς και 3500 πεζούς νεκρούς, και περίπου 3000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι.

1493.Κατά τη διάρκεια της δεύτερης αποστολής του, ο Χριστόφορος Κολόμβος αποβιβάστηκε σε ένα νησί το που ονόμασε Σαν Χουάν Μπατίστα. Αργότερα μετονομάστηκε σε Πουέρτο Ρίκο.

1595. Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ο Κοτσά Σινάν Πασάς απολύθηκε από Βεζύρης για την αποτυχία του στην εκστρατεία της Βλαχίας. Τον διαδέχθηκε ο Τεκελί Λάλα Μεχμέτ Πασάς ως Μεγάλος Βεζίρης.

1703 . Πέθανε στη Βαστίλη ο φυλακισμένος με τη Σιδηρά Μάσκα, του οποίου το όνομα και η φυλάκιση κρατήθηκαν αυστηρά μυστικά και ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως ο «άνθρωπος με το σιδηρούν προσωπείο».

1740 .Την νύχτα της 19 Νοεμβρίου εκδηλώθηκε πραξικόπημα στα Ανάκτορα της Αγίας Πετρούπολης και συνελήφθη ο οκτάχρονος Τσάρος Ιβάν ΣΤ και η αντιβασίλισσα μητέρα του Δούκισα Αννα που φυλακίστηκαν στο Φρούριο Πέτρου και Παύλου. Στο θρόνο ανήλθε η κόρη του μεγάλου Πέτρου .

1808. Στον Γαλατά και στο Κασίμπασά της Κωνσταντινούπολης ξέσπασε η εξέγερση υπό την ηγεσία του Καντιραλί Μεχμέτ που κατέλαβε τον Ταρσανά, το Τοπχανέ, και τους Στρατώνες .Ο Μαχμούντ Β ́ κατέστειλε την εξέγερση,

1815. Η Γαλλία προσχώρησε στην Ιερά Συμμαχία.

1816. Ιδρύθηκε το Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας.

1824. Η μεγαλύτερη πλημμύρα στην ιστορία της Αγίας Πετρούπολης.Η στάθμη του νερού στον ποταμό Νέβα ανήλθε σε 4,14 μέτρα πάνω από την κανονική.

1831. Η Μεγάλη Κολομβία διαλύθηκε οριστικά και προέκυψαν Νέα Γρανάδα, η Βενεζουέλα και ο Ισημερινός.

1853. Στον Κριμαϊκό Πόλεμο η μάχη του τουρκικού χωριού Μπασκαντικλάρ στην οποία 10.000 Ρώσοι με 32 κανόνια νίκησαν 36000 Τούρκους που είχαν 46 πυροβόλα και τους οποίους διοικούσε ο Αχμέτ Πασάς.

1866 . Υπογράφηκε η συμφωνία της Βιέννης με την οποία έληξε ο Πόλεμος της Αυστρίας και της Ιταλίας, που κράτησε επτά εβδομάδες. Η Ιταλία ανέκτησε την επαρχία του Βένετο και την πόλη της Βενετίας.

1879. Ο Στρατός της Χιλής στη μάχη της Ντολόρες νίκησε τις ενωμένες δυνάμεις Περού και Βολιβίας στον πόλεμο του Ειρηνικού.

1881. Ένας μετεωρίτης συντρίφτηκε κοντά στο χωριό Γκροσλίμπενταλ νοτιοδυτικά της Οδησσού στην Ουκρανία.

1885. Κατά τον σερβο-βουλγαρικό Πόλεμο για την Ανατολική Ρωμυλία, στις 7/19 Νοεμβρίου έληξε η διήμερη μάχη της Σλίβνιτσα με βουλγαρική νίκη, και σταμάτησε έτσι η σερβική προέλαση προς τη Σόφια, που ήταν 22 χλμ μακρυά. 10χλμ νότια της Σλίβνιτσα, στο χωριό Γκουργκουλιάτ οι Βούλγαροι ανέκοψαν τις ενισχύσεις προς το μέτωπο της Σλίβνιτσα.

1906. Οι Οπλαρχηγοί του Μακεδονικού Αγώνα Παύλος Κύρου από το Ζέλοβο και Δημήτριος Νταλίπης από τη Γκαμπρέσα έπεσαν μαχόμενοι με Τουρκικές δυνάμεις στην περιοχή των Κορεστίων, κοντά στο χωριό Ζέλοβο (Ανταρτικό) .

1912.Στον πρώτο Βαλκανικό πόλεμο, ο Σερβικός στρατός κατέλαβε το Μοναστήρι, τερματίζοντας πέντε αιώνες Οθωμανικής κυριαρχίας.

1916. Στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο ο Σερβικός Στρατός απελευθέρωσε το Μοναστήρι από τους Βούλγαρους.

1917.Η απόδραση των στρατηγών Λ. Γ. Κορνίλοφ, Α. Ι. Ντενικίν και Α. Σ. Λουκόμσκι από τη φυλακή Μπάϊκοφ.

1922. Στην Αθήνα η δίκη του Πρίγκηπος Ανδρέα. καταδικαστηκε σε εξορία και σε καθαίρεση. Πραγματοποιήθηκε στη Βουλγαρία δημοψήφισμα που ζήτησε η Βουλγαρική Αγροτική Εθνική Ένωση, με επικεφαλής τον Αλεκσάνταρ Σταμπολίνσκι, για την παραπομπή σε δίκη 17 από τους 22 υπουργών των κυβερνήσεων Ιβάν Γκέσωφ, Στόγιαν Ντάνεφ και Αλεξάνταρ Μάλινοφ. Οι διώξεις εγκρίθηκαν από 74,33% των ψηφοφόρων.

1924 .Απέτυχε εν τη γενέσει του στασιαστικό κίνημα βενιζελικών αξιωματικών επικεφαλής του οποίου ήταν ο υποστράτηγος Χαράλαμπος Λούφας με άμεσο βοηθός του τον αντισυνταγματάρχη Βασίλειο Ντερτιλή, πατέρα του στρατηγού Νικολάου Ντερτιλή. Το Κίνημα έγινε αντιληπτό από τον διοικητή του Α' Σώματος Στρατού, αντιστράτηγο Παραθαλασσίου και συνελήφθησαν το βράδυ της 19ης Νοεμβρίου, ο Λούφας, ο Ντερτιλής και 12 ακόμη λοχαγοί και υπολοχαγοί.

1929 .Το Βασιλείο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων μετονομάστηκε σε Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας

1932. Ο Γερμανός πρόεδρος Χίντεμπουργκ έδωσε στον Αδόλφο Χίτλερ διερευνητική εντολή για το σχηματισμό κυβέρνησης.

1933 .Στις βουλευτικές εκλογές που έγιναν στην Ισπανία, ο Συνασπισμός της Δεξιάς κέρδισε το 40% και έβγαλε 211 βουλευτές. Πρώτη δύναμη ήταν το Καθολικό συντηρητικό Κόμμα CEDA με 115.Οι φαλαγγίτες έβγαλαν έναν βουλευτή. Οι Καταλανοί εθνικιστές είχαν 24 και οι Βάσκοι εθνικιστές 11.
Οι σοσιαλιστές (PSOE) του Καμπαλέρο έβγαλαν 59 και οι Κομμουνιστές πήραν 1,8% και έβγαλαν έναν βουλευτή. Οι γυναίκες ψήφισαν για πρώτη φορά σε ελεύθερες ισπανικές γενικές εκλογές,

1937. Ο Κόνραντ Χένλαϊν, ο ηγέτης των 3 εκ. Σουδητών Γερμανών της Τσεχοσλοβακίας, ζήτησε βοήθεια από τη Γερμανία και την ενίσχυση της προστασίας της Γερμανικής μειονότητας, και άρχισε η σουδητική κρίση.

19 Νοεμβρίου 1940. Η 23η ημέρα του Πολέμου.Το «ΕΘΝΟΣ» με κύριο τίτλο ενημέρωνε τους Αθηναίους οτι «κατόπιν λυσσώδους μάχης τα στρατεύματα μας κατέλαβαν την Ερσέκαν» και οτι «εκτοπίζονται οι Ιταλοί από τα τελευταία ερείσματα τους στην Μοράβα».
Σε κύριο άρθρο το «Έθνος» και ο Νικολούδης απαντούσαν στον λόγο του Μουσολίνι. «Ο Μουσσολίνι - έγραφε το Έθνος της 19ης Νοεμβρίου - γνωρίζει ότι ημείς δεν έχομεν λησμονήση και τον Γαριβάλδη, τον οποίον αυτός εξεπίτηδες ελησμόνησε. Και τον ελησμόνησε, διότι ο Ιωσήφ Γαριβάλδη, ο αγωνισθείς υπέρ της Ελλάδος, νεώτερος αυτός κλάδος της ηρωικής οικογενείας, υιός του επίσης αγωνισθέντος υπέρ της Ελλάδος, Ριτσιότι Γαριβάλδη, εξεπατρίσθη μετά την επικράτησιν του φασισμού εις την Ιταλίαν...»
Όλες οι εφημερίδες είχαν εκτεταμένα ρεπορτάζ από την παλλαϊκή υποδοχή των τραυματιών του μετώπου.
«Άρατε πύλας, κατέφθασαν εις την πρωτεύουσαν νικηταί και τροπαιούχοι οι τραυματίαι της εποποιίας της Πίνδου, της Μοράβας και του Ιβάν», έγραφαν οι εφημερίδες Στο μέτωπο η επίθεση είχε σταματήσει για ανασυγκρότηση των τμημάτων, για να ξεκουραστούν οι στρατιώτες και να προωθηθούν τα πυροβόλα στις νέες θέσεις.
Ο νέος διοικητής της Ομάδας Κ, (μεραρχίες Χ και ΧΙ, που κατείχαν το αριστερό του μετώπου της Μοράβας), έπρεπε να ενημερωθεί και να αποκαταστήσει επαφή με τον Βραχνό στην Ερσέκα.(Β ΣΣ).
Το επιτελέιο του Κοσμά ασχολήθηκε µε την προετοιµασία της επίθεσης στην κατεύθυνση Νικολίτσε – Καµένιτσα.
Ο Κατσιμήτρος ωστόσο και ο Τσολάκογλου συνέχισαν την επίθεση στον τομέα τους. Το 42ο Συντάγμα Ευζώνων της Λαμίας και το 15ο Σύνταγμα Ιωαννίνων συνέχισαν την επίθεση τους και οι Ιταλοί εγκατέλειψαν το ΧΑΝΙ ΔΕΛΒΙΝΑΚΙΟΥ, αφήνοντας πίσω μοτοσικλέτες, αυτοκίνητα , φαρμακευτικό υλικό και τρόφιμα. Στο δάσος του ΔΕΛΒΙΝΑΚΙΟΥ παραδόθηκε σε ημιονηγούς το επιτελείο του ιταλικού Τάγματος που κατείχε το ΧΑΝΙ ΔΕΛΒΙΝΑΚΙΟΥ. Στη Σιταριά φονεύθηκε στις 19 Νοεμβρίου 1940 ο δεκανέας του 5/42 Πανουργιάς Αναστάσιος.
Το Γ΄ Σ.Σ. κατέλαβε το Χότσιστε και προχώρησε στην οργάνωση αντιαρµατικής άµυνας στην κοιλάδα του ∆εβόλη.
Ο Αδόλφος Χίτλερ ζήτησε από τον Ισπανό υπουργό Εξωτερικών Σεράνο Σουνερ η Ισπανία να επιτεθεί στο Γιβραλτάρ.

1941. Το γερμανικό «κουρσάρικο» « Kormoran» (HSK 8) βύθισε το καταδρομικό του Βασιλικού Αυστραλιανού Ναυτικού HMAS Sydney (D48) . Χάθηκαν 645 Αυστραλοί.

1942. Ο Γκεόργκι Ζούκοφ εξαπέλυσε την αντεπίθεση του Κόκκινου Στρατού στο Στάλινγκραντ, με την κωδική ονομασία «επιχείρηση ουρανός».

1943.Μετά την επίθεση των Γερμανών εναντίον της Σάμου, το Στρατηγείο της Μ. Ανατολής διέταξε τους Ιερολοχίτες και τους Βρετανούς κομμάντος, που στις 30 Οκτοβρίου είχαν απελευθερώσει την Σάμο, να εκκενώσουν την νήσο. Κατά την εκκένωση μεταφέρθηκαν στην Τουρκία 12.800 Έλληνες πρόσφυγες και 8.000 Ιταλοί.

1944 . Β ́ Παγκόσμιος Πόλεμος: Ο Αμερικανός πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούσβελτ ανακοίνωσε την έκτη έκδοση πολεμικών ομολόγων ύψους έως και 14 δισεκατομμυρίων δολαρίων, για να χρηματοδοτηθεί η πολεμική προσπάθεια.

1946. Επίθέσεις των Κ/Σ.¨Άρχισε στο Παρίσι η πρώτη Γενική Συνέλευση της ΟΥΝΕΣΚΟ που είχε ιδρυθεί 15 ημέρες πριν στο Λονδίνο. Το Αφγανιστάν, η Ισλανδία και η Σουηδία έγιναν μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Γενικές εκλογές βίας και νοθείας στη Ρουμανία. Το Κομμουνιστικό Κόμμα που συμμετείχε στο «Δημοκρατικό Μπλόκ» έλαβε 69,8%. (Τώρα οι ιστορικοί λένε ότι το πραγματικό αποτέλεσμα ήταν 48% υπέρ των Κομμουνιστών ). Το "Μπλόκ" έλαβε το 79,86% των ψήφων. Το Αφγανιστάν, η Ισλανδία και η Σουηδία έγιναν μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

1947.Στη Γαλλία, παραιτήθηκε η κυβέρνηση Ραμαντιέ.

1952 . Ορκίστηκε η Κυβέρνηση Μαρκεζίνη -Αλέξανδρου Παπάγου. Πρώτος τη τάξη υπουργός ο Σπυρίδων Μαρκεζίνης που ανέλαβε Υπουργός Συντονισμού. Μαζί του 7 από τους 22 Μαρκεζινικοί. Υπουργός Εξωτερικών ο Στέφανος Στεφανόπουλος. Άνευ χαρτοφυλακίου, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος και ο Εμμανουήλ Τσουδερός. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν Υπουργός Δημοσίων Έργων. Ο Κανελλόπουλοε αρνηθηκε να ορκιστεί.

1956. Στην Κύπρο απεβίωσε στα κρατητήρια Πλατρών συνεπεία βασανιστηρίων αγωνιστής της ΕΟΚΑ Ανδρέας Παναγιώτου 31 ετών από τον Πολύστυπο που ειχε συλληφθεί στις 8 Νοεμβρίου.

1958 . Ο Κυριάκος Μάτσης που είχε δραπετεύσει από τα κρατητήρια Κοκκινοτριμιθιάς, στις 13 Σεπτεμβρίου 1956, και είχε αναλάβει Τομεάρχης της ΕΟΚΑ στην επαρχία Κερύνειας βρέθηκε περικυκλωμένος από του Άγγλους, κατόπιν προδοσίας, στο κρησφύγετό του στο Δίκωμο. Στη μία και τριάντα το μεσημέρι της 19ης Νοεμβρίου πέρασε στο Πάνθεο των Ηρώων φωνάζοντας στους Άγγλους, Μολών Λαβέ.

1960.Στην Τουρκία δόθηκε αμνηστία. 15.000 κρατούμενοι και κατάδικοι επωφελήθηκαν

1967. Η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση εξουσιοδοτεί την κυβέρνηση να στείλει στρατεύματα έξω από τη χώρα. Το Πολεμικό Ναυτικό τέθηκε σε επιφυλακή. Μια Μεραρχία μεταφέρθηκε στην Αλεξανδρέττα για να σταλεί στην Κύπρο. Η Τουρκία ζήτησε από την Ελλάδα να ανακαλέσει τον Γρίβα.Τουρκικά αεροσκάφη παραβίασαν τον εναέριο χώρο της Κύπρου. Η Αθήνα διέψευδε την υπάρκξτουρκικού τελεσιγράφου.

1970. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας συνέστησε στην ελληνική κυβέρνηση να παραχωρήσει περισσότερες συνδικαλιστικές ελευθερίες .

1972 . Ο Βίλι Μπραντ με 45,8% κέρδισε τους Χριστιανοδημοκράτες που πήραν 44,9% και σχημάτισε κυβέρνηση με τους Ελεύθερους Δημοκράτες του Βάλτερ Σέελ, που πήραν 8,4%.

1973. Από του 866 συλληφθέντες για το Πολυτεχνείο οι 662 απελύθησαν. Συνεργασία Παπαδόπουλου Μαρκεζίνη για την άρση του στρατιωτικού Νόμου. Ο υφυπουργός Τύπου του Μαρκεζίνη , Σπυρίδων Ζουρνατζής, ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι οι νεκροί από την καταστολή των διαδηλώσεων του Πολυτεχνείου ανέρχονταν σε 11 και οι τραυματίες σε 138.

1977. Ο Αιγύπτιος Πρόεδρος Ανουάρ Σαντάτ έγινε ο πρώτος ηγέτης του αραβικού κόσμου που επισκέφτηκε επίσημα το Ισραήλ. Συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό Μεναχέμ Μπέγκιν και μίλησε για διαρκή ειρήνη στην περιοχή.Αεροσκάφος Boeing 727 των Πορτογαλικών Αερογραμμών έπεσε στη Μαδέρας. 130 νεκροί.

1979.Στο Ιράν ο Αγιατολάχ Χομεϊνί διέταξε την απελευθέρωση 13 ομήρων από τους κρατούμενους στην αμερικανική πρεσβεία στην Τεχεράνη επειδή είτε ήσαν γυναίκες είτε Μαύροι.

1984 . Στην Βιέννη οι Αρμένιοι εκτέλεσαν τον Τούρκο διπλωμάτη Ο αξιωματούχος του ΟΗΕ Ενβέρ Εργκούν που δούλευε για τον ΟΗΕ.

1985. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρέιγκαν και ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ συναντήθηκαν για πρώτη φορά στη Γενεύη.

1986 . Η ΕΣΣΔ υιοθέτησε το νόμο «για την αυτοαπασχόληση».

1988. Πραγματοποιήθηκε στο Βελιγράδι συγκέντρωση περίπου ενός εκατομμυρίου ανθρώπων, στην οποία μίλησε ο τότε Πρόεδρος της Ένωσης Κομμουνιστών Σερβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς καλώντας για υπεράσπιση των «Σερβικών εθνικών συμφερόντων». Πέθανε η Χριστίνα Ωνάση, κόρη και κληρονόμος του Αριστοτέλη Ωνάση. Ανάθεση των ανακρίσεων σχετικά με την υπόθεση Κοσκωτά στους εφέτες Γ. Σκαρλάτο και Ε. Κρουσταλλάκη. Η Μπεναζίρ Μπούτο εκλέχτηκε πρωθυπουργός του Πακιστάν.

1989. Χιλιάδες Τσεχοσλοβάκοι διαδήλωσαν στην Πράγα, ζητώντας την παραίτηση της κομμουνιστικής κυβέρνησης.

1990. Υπογράφηκε στο Παρίσι η Συνθήκη για τα συμβατικά όπλα μεταξύ των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Την συνθήκη υπέγραψαν 22 χώρες.

1991. Η συλλογική προεδρία της Γιουγκοσλαβίας από την οποία είχαν αποχωρήσει οι εκπρόσωποι της Κροατίας και της Σλοβενίας αποφάσισε ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις πρέπει να τεθούν σε ετοιμότητα διότι ο εμφύλιος πόλεμος ήταν στον ορίζοντα.Στην Τουρκία συμφωνήθηκε η κυβέρνηση του Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ με αντιπρόεδρο τον Ερντάλ Ινονού,

1992.Υπογράφηκε η συμφωνία κατάπαυσης πυρός μεταξύ της Γεωργίας και της Αμπχαζίας.

1994. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ επέτρεψε την επέκταση των αεροπορικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ στην Κροατία, ώστε να σταματήσουν οι σερβικές επιθέσεις στο Μπίχατς.

1995.Ο πρώην κομμουνιστής Αλεξάντερ Κουασνιέβσκι κέρδισε στις πολωνικές προεδρικές εκλογές τον Λεχ Βαλέσα με το 51,7% των ψήφων.

1996.‎Συγκέντρωση διαμαρτυρίας 30.000 ατόμων στη Νις κατά της παραποίησης των εκλογικών αποτελεσμάτων του δεύτερου γύρου τοπικών εκλογών της Σερβίας, στον οποίο κέρδισε ο συνασπισμός "Μαζί". Τρεις μήνες διαδηλώσεων σε ολόκληρη τη Σερβία, υπό την πίεση της διεθνούς κοινότητας, ανάγκασαν τον Πρόεδρο της Σερβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς να παραιτηθεί στις 11 Μαΐου.‎ Στο Βατικανό έγινε συνάντηση ανάμεσα στον Πάπα και τον επαναστάτη ηγέτη της Κούβας Φιντέλ Κάστρο

1999 .Ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον επισκέφθηκε για 24 ώρες την Ελλάδα. Στην Κωνσταντινούπολη έληξε η διήμερη σύνοδος του ΟΑΣΕ που ζήτησε την εξεύρεση πολιτικής λύσης στην Τσετσενία και υιοθέτησε τη Χάρτα για την ασφάλεια στην Ευρώπη. Η Κίνα εκτόξευσε το πρώτο διαστημόπλοιό της με την ονομασία Σενζού 1.

2002 .Στις ακτές της Γαλικίας στην Ισπανία, βυθίστηκε το πετρελαιοφόρο «Πρεστίζ» που είχε ναυαγήσει από τις 13 Νοεμβρίου.

2005 .Πόλεμος στο Ιράκ: Η σφαγή της Χαντίθα.Μια ομάδα πεζοναυτών των ΗΠΑ σκότωσε 24 ιρακινούς πολίτες σε αντίποινα για το θάνατο του δεκανέα Μιγκέλ Ταράζας από μια αυτοσχέδια βόμβα.

2006‎‎ .Στη σύνοδο κορυφής των χωρών οικονομικής συνεργασίας Ασίας-Ειρηνικού στο Ανόι, εκπρόσωποι της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών υπέγραψαν διμερή συμφωνία που άνοιξε το δρόμο για την ένταξη της Ρωσίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου.‎

2009. Στο Βελιγράδι, στη Μονή Ρακόβιτσα, θάφτηκε ο Σέρβος Πατριάρχης Παύλος. Στην τελευταία του κατοικία τον συνόδευσαν περισσότερα από 600.000 άτομα. Ο πρωθυπουργός του Βελγίου, Χέρμαν βαν Ρομπουί επιλέχθηκε ως ο πρώτος μόνιμος Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου από τους ηγέτες της ΕΕ. Η Βρετανίδα Κάθριν Άστον έγινε η πρώτη n Υπουργός Εξωτερικών της ΕΕ. Ο Γάλλος διπλωμάτης Πιερ ντε Μπουασιέ έγινε ο πρώτος γενικός γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2010‎‎. Στη Σύνοδο Κορυφής των 28 ηγετών του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα παρευρέθηκε ο Ρώσος Πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ, που δεν αποδέχθηκε την «ιστορική» πρόσκληση προς τη Ρωσία να ενταχθεί στο πυραυλικό σύστημα το οποίο θα προστάτευε την Ευρώπη από πιθανή ιρανική επίθεση.‎

2017. Στη Συρία, ο στρατός της Συρίας ανακατέλαβε την πόλη Αμπού Καμάλ, το τελευταίο προπύργιο του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία.

2020. Η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε το κλείσιμο της συνοριακής διάβασης με την Αλβανία στην Κρυσταλλοπηγή και ότι θα υποβάλλονται σε τεστ κορωνοϊού όλοι οι εισερχόμενοι στη χώρα μέσω των χερσαίων συνόρων της.

2021. Ο αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου «Γκαμαλέγια» Ντένις Λογκούνοφ δήλωσε στο ΙΙΙ Συνέδριο Καρδιολογίας της Μόσχας ότι δεν έχουν αναφερθεί θάνατοι από εμβολιασμό κατά της λοίμωξης από τον κορωνοϊό με το εμβόλιο «Sputnik V». Όπως είπε το εμβόλιο χρησιμοποιήθηκε εκτός από τη Ρωσία στην Αργεντινή την Σερβία και στην Ουγγαρία, όπου χορηγήθηκαν περισσότερες από έξι εκατομμύρια δόσεις και δεν καταγράφηκαν θάνατοι εμβολιασμένων.

18/11/25

Η GILFOIL ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΗΝ ΜΑΡΕΒΑ

18 Νοεμβρίου 1940 . Η 22η ημέρα του Ελληνοϊταλικού Πολέμου. Παλαϊκή ποδοχή των τραυματιών του Μετώπου στην Αθήνα

Ο Χίτλερ στις 18 Νοεμβρίου συμβούλεψε τους Ιταλούς "να τα βρουν με την Ελλάδα", αλλά ,

ο πράκτωρ Μουσολίνι μιλούσε από τη Ρώμη για μακροχρόνιο πόλεμο.

18 Νοεμβρίου 1940 .

Ο Αδόλφος Χίτλερ δέχτηκε στο Μπέργκχοφ (Ομπερσάλτσμπεργκ) τον γαμπρό του Μουσολίνι και υπουργό

Εξωτερικών Γκαλεάτσο Τσιάνο, προκειμένου να συζητήσουν για την Ιταλική εισβολή στην Ελλάδα.
Ο Χίτλερ, ήταν έξω φρενών με τον Μουσολίνι και τον Τσιάνο, και του

είπε ότι η Ιταλία δεν έπρεπε να εκτρέψει τις δυνάμεις της στην

Ελλάδα από τη Βόρεια Αφρική, και τόνισε να μην περιμένουν καμιά γερμανική βοήθεια, επειδή για τη Γερμανία υψηλή στρατηγική προτεραιότητα είχε η Βόρεια Αφρική, και όχι η Ελλάδα, και ότι

η διάσωση του γοήτρου του Μουσολίνι δεν είχε προτεραιότητα

για την Γερμανία.

Ο Χίτλερ ενημέρωσε τον Τσάνο και για τις συνομιλίες του με τον

Μπόρις της Βουλγαρίας και του είπε να μην περιμένουν

επίθεση των Βουλγάρων στη Μακεδονία.

Ο Χίτλερ, «έβρισε» τον Τσιάνο για την ευκαιρία που έδωσαν οι Ιταλοί στους Βρετανούς, να εισέλθουν στην Ελλάδα και να δημιουργήσουν

μια αεροπορική βάση στην Αθήνα, από την οποία βρίσκονταν σ

ε απόσταση βολής οι πολύτιμες πετρελαιοπηγές της Ρουμανίας.

Ο Χίτλερ τόνισε στον Τσιάνο ότι η Ιταλία θα έπρεπε να βρει μόνη της διέξοδο από το φιάσκο, κλείνοντας ακόμη και ειρήνη με τους

Έλληνες, και ότι η Γερμανία δεν θα έκανε τίποτα για να διασώσει την εικόνα του Μουσολίνι.

Ο Χίτλερ που είχε υπόψη του την Έκθεση του Γερμανού Πρέσβη

στην Αθήνα πρίγκιπα Φον Έρμπαχ, που διαβιβάστηκε στο Βερολίνο

στις 15 Νοεμβρίου 1940, η οποία ευθέως κατηγορούσε την Ιταλία

ότι με την επίθεση της κατά της Ελλάδος εξυπηρετούσε τα σχέδια

των Άγγλων, και αναγνώριζε και τα ιστορικά δίκαια της Ελλάδος

στην Βόρειο Ήπειρο , τόνισε στον Τσιάνο ,

(με βάση τις πληροφορίες που είχε διαβιβάσε η γερμανική

πρεσβεία των Αθηνών), ότι γνώριζε για τα εκατομμύρια λιρέτες

που έφαγαν οι άνθρωποί του για να δωροδοκήσουν Έλληνες

πολιτικούς και στρατηγούς να μην αντισταθούν στην ιταλική

εισβολή.

Τα ίδια περίπου έλεγε και τα αμερικανικό πρακτορείο που μετέδωσε

τις φωτογραφίες από τη συνάντηση.

"German/Italian Relations:

Italian Foreign Minister Count Ciano travels to the Obersalzberg for a meeting with Adolf Hitler. It is not a

happy meeting. Hitler is irate that the Italians have invaded

Greece and thus brought that country into the war. His real

concern, though, is always the British. The problem for Hitler

with the invasion of Greece is not the failed Italian offensive

itself; it is that the Italian/Greek war now has given the British

a reason to set up air bases in Greece. This Hitler cannot abide, because they are within range of the Romanian oil fields. Hitler's absolute priority at all times is the protection of the oil fields

centered around Ploesti, Romania, because they essentially fuel

the entire Wehrmacht and are irreplaceable. The new RAF

presence on mainland Greece threatens those oil installations,

he tells Ciano. Hitler at this point still is uncertain what to do

about Greece: either pledge neutrality, or invade. In particular,

he hopes to avoid invading Yugoslavia".

Την ίδια ημέρα που ο Τσιάνο μιλούσε με τον Χίτλερ στο Ομπερσάλτσμπεργκ, ο Μουσολίνι που αισθανόταν την πολιτική αμφισβήτηση από την αποτυχία της επίθεσης κατά της Ελλάδας και

από την αγγλική αιφνιδιαστική επίθεση στον ναύσταθμο του Τάραντα,

στις 11Νοεμβρίου , κάλεσε στη Ρώμη στις 18 Νοεμβρίου, όλες τις επαρχιακές Επιτροπές του φασιστικού Κόμματος και οργάνωσε μια

«λαϊκή συγκέντρωση» στην Πιάτσα Βενέτσια για να «γιορτάσει»

τα πέντε χρόνια από την επιβολή οικονομικών κυρώσεων στην Ιταλία, από την Κοινωνία των Εθνών, για την εισβολή στην Αβησσυνία.

Ο Μουσολίνι μίλησε από το μπαλκόνι του, στο Παλάτσο Βενέτσια, σε μια τραγικά άδεια Πλατεία, που δεν θύμιζε σε τίποτα την παλλαϊκή συγκέντρωση του Ιουνίου.

Η ομιλία του μεταδόθηκε από την ιταλική ραδιοφωνία.

Για την επίθεση στην Ελλάδα ο Ντούσε υποσχέθηκε στα μέλη του Φασιστικού Κόμματος «Νίκη», και μακροχρόνιο πόλεμο, λέγοντας:

« Σας είχα ειπεί ότι θα τσακίσουμε τα νεφρά του Νέγκους.

Τώρα με την ίδια απόλυτη βεβαιότητα σας λέγω ότι θα τσακίσουμε τα νεφρά της Ελλάδος.

Σε δυο, τρείς ή δώδεκα μήνες, δεν έχει σημασία.

Ο πόλεμος μόλις άρχισε. Έχουμε τα μέσα και τους άνδρες

για να συντρίψουμε κάθε ελληνική αντίσταση.

Η Αγγλική βοήθεια δεν θα μπορέσει να μας εμποδίσει, ούτε

να σώσει τους Έλληνας από την καταστροφή που θέλησαν

και που αποδείχθηκαν άξιοι να υποστούν.

Το να σκεφθή κανείς διαφορετικά η να αμφιβάλλει

θα σήμαινε ότι δεν με γνωρίζει.

Άπαξ και ξεκινήσω δεν σταματώ πλέον μέχρι το τέλος.

Τους 372 νεκρούς, τους 1082 τραυματίες, και τους 650 αγνοούμενους κατά την διάρκεια των δέκα πρώτων ημερών

του αγώνος εις το Ηπειρωτικό μέτωπο, θα τους εκδικηθούμε».

Ο Μουσολίνι, κατηγόρησε την Ελλάδα,

σαν υπεύθυνη για την εισβολή των Ιταλών, επειδή ήταν σύμμαχος της Μεγάλης Βρετανίας, και «ύπουλος εχθρός της

Ιταλίας», και απέδωσε την αποτυχία της επίθεσης στην φύση του εδάφους της

Πίνδου.

Ο Μουσολίνι , είπε ότι ο Έλληνας Βασιλιάς ήταν Άγγλος, και η ελληνική πολιτική

ηγεσία αγγλόφιλη και ότι το Γερμανικό επιτελείο (και όχι οι Ιταλοί πράκτορες) γνώριζε από τον Μάιο ότι «η Ελλάς είχε προσφέρει στους

Αγγλογάλλους όλες τις ναυτικές της βάσεις».

Για την αποτυχία των επιχειρήσεων στην Ήπειρο δικαιολογήθηκε

ότι « τα κακοτράχαλα βουνά της Πίνδου και οι λασπώδεις χαράδρες

δεν ήταν πρόσφορο έδαφος δια τον «αστραπιαίο πόλεμο» που

ζητούσαν οι αδιόρθωτοι πιστοί της στρατηγικής του γραφείου

«που παίζουν με τα σημαιάκια στους χάρτες».

«Καμία ενέργεια είτε εμού , είτε της κυβερνήσεως μου, δεν

αφορούσε σε αστραπιαίο πόλεμο. Ούτε ποτέ εγώ σας υποσχέθηκα

κάτι τέτοιο . Δεν νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να διαψεύσω όλες τις πληροφορίες της Ελληνικής προπαγάνδας και των αγγλικών

μεγαφώνων της», είπε.

Το μέγεθος της πολιτικής ήττας του Μουσολίνι φαίνεται από την

ανάγκη του να διαψεύσει ότι

εκείνος σχεδίασε αστραπιαίο πόλεμο των 15 ημερών.

Ο Μουσολίνι ισχυρίστηκε ακόμα ότι, « οι Έλληνες μισούν την Ιταλία, όπως κανείς άλλος λαός» και ότι «επί του γελοίου αυτού μίσους, στηρίχτηκε η ελληνική πολιτική των τελευταίων ετών», και

πρόσθεσε ότι, «το μίσος αυτό εκ πρώτης όψεως φαίνεται ανεξήγητο, είναι όμως γενικό, βαθύ, άσβεστο εις όλας τας τάξεις, εις όλας τας πόλεις, εις τα χωριά, είς τα άνω, εις τα κάτω, παντού! Το γιατί είναι μυστήριο. Ίσως, επειδή ο Σανταρόζα έφυγε από το Πεδεμόντιο για να πεθάνει ηρωικά στην Σφακτηρία για την Ελλάδα.

Ίσως γιατί ένας Γαριβαλδίνος από το Φορλί, ο Αντώνιο Φράττι, επανέλαβε αυτή τη θυσία μετά εβδομήντα έτη πέφτοντας

μαχόμενος στο Δομοκό».

Βέβαια ο Μουσολίνι ξέχασε ότι ο Σανταρόζα δεν ήταν Ιταλός αλλά εβραίος και καρμπονάρος πράκτορας των Άγγλων.

Άλλωστε πράκτορας των Άγγλων ήταν και ο ίδιος ο Ντούτσε και

ο κομμουνιστής γαμπρός του.

Στο Μέτωπο Μόραβα-Ιβάν , στις 18 Νοεμβρίου, στον χώρο ευθύνης

του Γ΄ Σ.Σ., το απόσπασμα Μπεγέτη της IX Μεραρχίας κινήθηκε προς

τη Ντάρζα ενώ ταυτόχρονα τµήµατά του κατέλαβαν τα χωριά

Ντρένοβο και Μπίγλα.

Παράλληλα, το πυροβολικό του αποσπάσµατος είχε καταφέρει από

τις πρωινές ώρες της 18ης Νοεμβρίου να θέσει υπό τα πυρά του

την οδό Ερσέκας – Κορυτσάς καθώς και τους στρατώνες και το αεροδρόµιο της Κορυτσάς. Από τη στιγµή που τα περίχωρα της

Κορυτσάς και η οδός προς την Ερσέκα τέθηκαν υπό τα πυρά του ελληνικού πυροβολικού, οι ιταλικές δυνάµεις άρχισαν να

αποσύρονται από την περιοχή σταδιακά.

Η I Μεραρχία, επανήλθε στην Ερσέκα διορθώνοντας το σφάλμα

της προηγουμένης.

Την ίδια ηµέρα, Αλβανός Υπολοχαγός των Ιταλικού Στρατού, που

είχε συλληφθεί αιχμάλωτος ανακρινόμενος απεκάλυψε ότι είχε

δοθεί εντολή στις ιταλικές δυνάµεις για αποχώρηση από τη γραµµή Χότιτσε – Τσαγκόνι, µε συνέπεια να εκλείψει ο κίνδυνος της

επίθεσης ιταλικών τεθωρακισμένων µετά τη διάβαση της στενωπού.

Θέλοντας να εκμεταλλευτεί την πληροφορία, ο Τσολάκογλου

διέταξε απόσπασµα της XIII Μεραρχίας, που έμπαινε στον αγώνα

εκείνη ακριβώς την ημέρα, να επιτεθεί στην κατεύθυνση Καπετσίτσα – κορυφογραµµή Μόραβας – Ζεµλακ και να βρεθεί στα νώτα της

διάβασης Τσαγκόνι.

Το πρώτο κλιµάκιο των δυνάµεων της Μεραρχίας έφτασε στο

Χότσιστε όπου καθηλώθηκε από ισχυρά ιταλικά πυρά χωρίς να έχει

καµιά υποστήριξη από πυροβολικό ούτε επαφή µε τη διοίκηση της Μεραρχίας.

Το δεύτερο κλιµάκιο του αποσπάσµατος, παρότι δέχτηκε µόνο αεροπορικούς βοµβαρδισµούς αλλά χωρίς να υπάρχει καµία πίεση

από τον εχθρό, καταλείφθηκε το μεσημέρι της 18ης Νοεμβρίου,

από πανικό και άρχισε να συµπτύσσεται µε πλήρη αταξία.

Το σύνθηµα για άτακτη υποχώρηση δόθηκε από έναν Υπίατρο και η

όλη κατάσταση επηρέασε ψυχολογικά και τον ∆ιοικητή του αποσπάσµατος ο οποίος πίστεψε ότι είχε απολέσει το σύνολο των δυνάµεών του και έχασε τον έλεγχο των τµηµάτων του.

Για τα γεγονότα αυτά καταδικάστηκε από στρατοδικείο και

αυτοκτόνησε στις 25 ∆εκεµβρίου 1940.

Το Γεν. Στρατηγείο απομάκρυνε τους υπευθύνους και ανέθεσε τη

διοίκηση της ΧΙΙΙ μεραρχίας στον ίσαμε τότε Αρχηγό πυροβολικού

του Σώματος, τον υποστράτηγο Σωτ. Μουτούση.

Παράλληλα, το Γενικό Στρατηγείο διέθεσε στο ΤΣ∆Μ τον (Παπαγικό) ∆ιοικητή του ∆΄ Σ.Σ., Αντιστράτηγο Γεώργιο Κοσµά, µε το απαραίτητο επιτελείο , ώστε να αναλάβει τη διοίκηση του αριστερού της

διατάξεως του Γ΄ Σ.Σ. στο οποίο ενεργούσαν οι X και XI Μεραρχίες.

Η νέα αυτή διοίκηση πήρε τον τίτλο «Οµάς Μεραρχιών Κ».

Η ελληνική αεροπορία που προσπάθησε να υποστηρίξει την επίθεση

των ελληνικών δυνάμεων είχε δυο απώλειες .

Ο Επισμηνίας ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΒΑΛΚΑΝΑΣ της 23ης Μοίρας διώξεως με αεροσκάφος PZL ενεπλάκη σε αερομαχία με ιταλικά αεροπλάνα

διώξεως στην περιοχή του Ιβάν , βορειοανατολικά της Κορυτσάς.

Το αεροσκάφος του ανεφλέγη .

Επίσης ο Σμηναγός ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΙΚΩΣΤΑΣ της 22ης Μοίρας Διώξεως με αεροπλάνο PZL, σκοτώθηκε , κατά τη διάρκεια

αερομαχίας πάνω από τον περιοχή του Ιβάν.

Στο χώρο ευθύνης της 8ης Μεραρχίας οι Ιταλοί μετά την

ανακατάληψη από τους Έλληνες του υψώματος του ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΚΡΥΟΝΕΡΙΟΥ υποχώρησαν σε όλη τη γραμμή και οργανώθηκαν

αμυντικά στα υψώματα ΔΕΡΒΕΝΑΚΙΟΥ.

Το 15ο Συν/μα κατόπιν σκληρού αγώνος κατέλαβε τα υψωμάτα ΖΑΡΑΒΙΝΑΣ και ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ και τέθηκε σε καταδίωξη του εχθρού

προς ΔΕΛΒΕΝΑΚΙ και ΠΟΓΩΝΙΑΝΗ. Στο παραλιακό μέτωπο η Σιένα

άρχισε να οπισθοχωρεί προς την Κονίσπολη.

Ένα απίστευτο και μοναδικό γεγονός.

Καταδίωξη και σύλληψη τεθωρακισμένου από

πεζούς Εύζωνες του 5/42

Από το Πολεμικό Ημερόλογιο του εφέδρου επιλοχία Ηλία Γ. Κωστή

«....Την 3ην μ.μ. εμφανίζονται τρία εχθρικά άρματα μάχης ελαφρά επί της Δημοσίας οδού ΔΕΛΒΕΝΑΚΙΟΥ με κατεύθυνση τη ΛΙΜΝΗ ΖΑΡΑΒΙΝΑΣ. Πολυβολούν το δάσος της στενωπού που υπερασπίζει ο 5ος και 6ος Λόχοι μας. Αντιαρματικά δεν έχομεν. Αλλά η εξουδετέρωσίς των επιχειρείται με τον

εξής περίεργο και τολμηρό τρόπο. Διμοιρία του

5ου Λόχου στήνει ενέδραν εκατέρωθεν της οδού

που επρόκειτο να περάσουν και σε σημείο που

ήταν αδύνατος η στροφή των αλλά και δύσκολος η χρήσις των πολυβόλων των. Βάδιζαν δε πολύ κοντά μεταξύ των. Όταν έφτασαν, οι τσολιάδες

εξαπολύουν βροχήν χειροβομβίδων εκ των όπισθεν και πλαγίως με σκοπό την καταστροφήν των ερπιστριών των με αποτέλεσμα τα δύο πρώτα να

ακινητοποιηθούν και οι οδηγοί παραδίδονται.

Το τρίτο αναπτύσει ταχύτητα και προχωρεί.

Το καταδιώκουν οι στρατιώτες με τα ατομικά

των όπλα, πυροβολώντας συνεχώς και άνευ

σχεδόν σκοπεύσεως. Μετά απόστασιν 200 περίπου μέτρων εις μίαν στροφήν, το εγκαταλείπει ο χειριστής του και μπαίνει στο πικνό δάσος. Κυκλώνεται όμως και συλλαμβάνεται κρυμμένος

κάτω από ένα πικνό θάμνο σαν λαγός.

Τον οδήγησαν στο άρμα του και τον έβαλαν

να σβήσει την μηχανήν του. Το αν παρεδόθησαν

από φόβο ή λόγω της καταστροφής των ερπιστριών των, ουδείς ενδιαφέρθει να διαπιστώσει.

Επί τέλους ύστερα από 21 ημέρες φθάνουν οι ενισχύσεις μας. Ήλθε το ΙΙΙ/36 Τάγμα του 36ου

Συν/τος Λαμίας. Παραμένει όμως ως εφεδρεία

μέχρι να πάρει το βάπτισμα πυρός. Φαίνεται

πολύ ενθουσιασμένο, το ίδιο και μας φέρνει

τον ενθουσιασμό, τα χαιρετίσματα και τα συγχαρητήρια του λαού δια τας νίκας μας και

πολλά άλλα. Το ίδιο βράδυ άκουσα τη μελωδία

των τραγουδιών της Βέμπο.

Τα λόγια μου ήταν γνωστά από γράμματα φίλων

και φιλενάδων».

Στις 18 Νοεμβρίου 1940, οι Ιταλοί απάντησαν στην επίθεση που οργάνωσαν και πραγματοποίησαν Σαμιώτες εναντίον του ιταλικού φυλακίου στο Αγαθονήσι, που βρίσκονταν υπό ιταλική κατοχή από το 1911, στις αρχές του ελληνοϊταλικού πολέμου.

Τρία ιταλικά πλοία βομβάρδισαν το Τηγάνι (σημ. Πυθαγόρειο), και έξι ιταλικά αεροπλάνα βομβάρδισαν το λιμάνι του Βαθιού (σημ. Σάμος)

για περίπου μισή ώρα.

Η εφημερίδα ΑΙΓΑΙΟΝ που είχε το ρεπορτάζ έγραφε:

«Ερρίφθησαν πολλαί βόμβαι διαφόρων διαστάσεων. Τινές εκ τούτων

ήσαν πλέον των 200 κιλών. … Εφονεύθη έν άτομον και

ετραυματίσθησαν ελαφρώς δύο άλλα, υπέστησαν δε καταστροφάς οικήματά τινα…. Μερική καταστροφή υπέστη και η οιναποθήκη της Ένωσης Οινοποιητικών Συνεταιρισμών Σάμου (ΕΟΣΣ), στο Τηγάνι».

Η Ιταλική αεροπορία βομβάρδισε επίσης την Πρέβεζα.

Στην Αθήνα, στις 18 Νοεμβρίου 1940 ,

στις τέσσερις το απόγευμα έφθασε στον Σταθμό Λαρίσης το πρώτο νοσοκομειακό τρένο, ειδικά διασκευασμένο για τη μεταφορά των τραυματιών.

Δεν το είχαν γράψει οι εφημερίδες και δεν είχε ανακοινωθεί από το ραδιόφωνο μέχρι το μεσημέρι.

Η είδηση κυκλοφόρησε μετά τις τρεις το απόγευμα και το έμαθαν

από στόμα σε στόμα ότι , «φτάνουν οι λαβωμένοι»,. και εκείνοι που

δεν είχαν ραδιόφωνο.

Η οδός Δηλιγιάννη και η περιοχή μπροστά από τον Σταθμό

πλημμύρισε κόσμο. Όταν βγήκαν τα νοσοκομειακά επικράτησε

απόλυτη και ευλαβική σιγή για λίγα λεπτά και ακολουθήσε ένα ασυγκράτητο παραλήρημα.

Ποτέ άλλοτε οι δρόμοι της Αθήνας δεν είδαν τόσο κόσμο, από τις χιλιάδες που ξεχύθηκαν για να προϋπαντήσουν, να ζητωκραυγάσουν

και να ενθαρρύνουν τα τραυματισμένα παλικάρια.

Δεκάδες χιλιάδες λαού στήθηκαν κατά μήκος των οδών απ’ όπου θα περνούσε η πομπή των ασθενοφόρων.

Αλλά ,η κοσμοπλημμύρα απλώθηκε στην Αγίου Κωνσταντίνου, στην Ομόνοια, στη Σταδίου στην πλατεία Συντάγματος και έφτανε μέχρι τα νοσοκομεία στους Αμπελοκήπους και στον Ερυθρό Σταυρό.

Ο Ιωάννης Μεταξάς δέχθηκε την επίσκεψη του Βρεττανού πρεσβευτή, που του ανακοίνωσε εκ μέρους του Βρεταννού Υπουργού των Εξωτερικών, ότι η παρουσία της Ελλάδος ως παρατηρητών απλώς εις το μέλλον να συνέλθη εις Λονδίνον συμβούλιον των Συμμάχων κρατών δεν ικανοποιεί την βρεταννική κυβέρνησιν, «η οποία θα επεθύμη να λάβωμεν ενεργόν μέρος εις αυτό και συμμετάσχωμεν ούτω πλήρως εις την συμβουλευτικήν τάυτην εκδήλωσιν συμμαχικής αλληλεγγύης».

Ο Μεταξάς ανέφερε στον Βασιλιά ότι ο Πάλερετ,

«Προσέθεσεν ότι δεν ήθελεν βεβαίως η Βρεταννική κυβέρνησις να γίνη τούτο παρά την θέλησίν μας αλλά ότι πάντως δεν θα ελύπει η απουσία μας».

«Απήντησα εις τον Βρεταννόν Πρεσβευτήν, (έγραψε ο Μεταξάς), ότι έχομεν όλην την διάθεσιν να φανώμεν ευχάριστοι εις την βρεταννικήν κυβέρνησιν αλλά ότι οφείλομεν να επιστήσομε την προσοχήν της επί των συνεπειών μιάς συμμετοχής μας, η οποία θα παρείχε εις την Γερμανίαν ευπροσδεκτον αφορμήν προς άμεσον επίθεσιν. Και προσέθεσα ότι ναι μεν είμεθα βέβαιοι ότι η επίθεσις αυτή θα γίνη

θάττον ή βράδυον αλλά ότι και η επί δεκαπενθήμερον αναβολή αυτής αποτελεί μέγα δι' ημάς κέρδος. Ο Βρεταννός πρεσβευτής συνεφώνησε εις τούτο. Εάν παρά ταύτα, είπα, ή βρεταννική κυβέρνησις θεωρεί σκόπιμον να παρακαλέσει τοιαύτην επίθεσιν, παρακαλώ να μου δηλώσει τούτο κατηγορηματικώς, εν γνώσει των συνεπειών και των ευθυνών τας οποίας ανελάβομεν από κοινού. Και εν τοιαύτη περιπτώσει θα αναλάβει να μας ενισχύση αεροπορικώς όχι μόνο κατά της Ιταλίας, το οποίον και τούτο ανεπαρκώς γίνεται, αλλά και κατά της Γερμανίας, της οποίας η καθ'ημών τουλάχιστον αεροπορική επέμβασις θα έπρεπε να ληφθή σοβαρώτατα υπόψη».

Στο τέλος της ημέρας ο Μεταξάς σημείωσε στο ημερολόγιο του,

την νέα συνωμοσία εναντίον του.