Γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις (Κ. Μπετινάκης)

Η μεγάλη γαργάρα

http://www.styx.gr

Ευτυχώς που υπάρχει και ο «Σκάει». Αλλιώς ποιος θα μας μετέφερε ακριβώς, τι πρέπει να κάνουμε ώστε να είναι απόλυτα ικανοποιημένη η τρόικα.

Είναι ο σταθμός που μας παρουσιάζει κάθε τόσο τον μεταπηδήσαντα από τη ΝΔ στο νέο-ΠαΣοΚ τον κάποτε επιχειρηματία και τον αργότερα ιδιαίτερα επιτυχημένο αρχηγό κόμματος, (άσχετα αν δεν εξελέγη) για να μας πει όλα όσα δεν τολμά να μας αραδιάσει ούτε ο καθημερινός σχολιαστής Μπάμπης Παπατάδε: Πως «μόνη λύση είναι να απολυθούν 400.000 από το Δημόσιο. Προτείνει μάλιστα να τους δοθεί επί δύο χρόνια το 75% του μισθού τους (χωρίς τα επιδόματα -φυσικά) μέχρι να βρουν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα, που φαίνεται πως ασμένως είναι έτοιμος να απορροφήσει τόσους πολλούς ανέργους, αλλά δεν το γνωρίζαμε…

Αλλάζω κανάλι, για να πέσω σε άλλους παπαγάλους, που υποστηρίζουν ότι η αργοπορία απόδοσης της δόσης από τους τροϊκάνους, δεν είναι εκβιασμός, αλλά γίνεται για «τεχνικούς λόγους» και η κυβέρνηση το γνώριζε… Τι καλά να γνωρίζαμε κι εμείς όσα γνωρίζει η παρέα του ΓΑΠ του μικρού, ο οποίος μας είχε εμφανιστεί και ως υπέρμαχος της διαφάνειας, ώστε να δικαιολογεί για μια ακόμα φορά το προσωνύμιο Πινόκιο…

«Με μια μάλλον κακότεχνη και αμήχανη προσπάθεια συγκάλυψης, κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιχείρησαν να κρατήσουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή για την Ευρωζώνη, το θρίλερ που εκτυλίχθηκε στο Eurogroup των Βρυξελλών, μετά την καλοστημένη γερμανική επίθεση στην Ελλάδα μέσω… Αυστριακών Άλπεων. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του “S10”, η μετάθεση τον Ιανουάριο της οριστικής απόφασης για την εκταμίευση της τρίτης δόσης του διεθνούς δανείου δεν είναι ένα «τεχνικού χαρακτήρα», διαδικαστικό ζήτημα, όπως επιχείρησε να το παρουσιάσει η κυβέρνηση, με την υποστήριξη της Κομισιόν». (“Σοφοκλέους 10").

« Ούτε ψωμί, ούτε ελευθερία, αλλά ζωή με δόσεις δανείων. Την απάντηση στο προ 37 ετών αίτημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία», οι Έλληνες την έλαβαν από το σύνολο του μεταπολιτευτικού πολιτικού τους συστήματος, που με πράξεις και παραλείψεις, οδήγησαν την χώρα στην απόλυτη χρεοκοπία.
Το αποκορύφωμα, ήλθε χθες, ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου, όταν πληροφορηθήκαμε πως η τρίτη δόση του δανείου δεν θα εκταμιευθεί τον Δεκέμβριο, αλλά τον Ιανουάριο του 2011.
Καταβλήθηκε προσπάθεια να παρουσιαστεί το γεγονός ως μια γραφειοκρατική διαδικασία, ενώ η πραγματικότητα είναι διαφορετική και προκύπτει από τις επίσημες ανακοινώσεις, όπως αυτή της Κομισιόν, αλλά και του ίδιου του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών». (Σοφία Βούλτεψη).

Υπάρχει κι άλλος τρόπος: Κάθε δημόσιος υπάλληλος που παραμένει έξω από τη φυλακή, αν δεν πιάνει τουλάχιστον 10 κλέφτες επιχειρηματίες, έστω και για απόπειρα δωροδοκίας, το δίμηνο, θα απολύεται αμέσως από τη θέση του και θα παίρνει το κρεββάτι του για τη φυλακή. Σιγά μην τους δίνουμε και κρεββάτια. Που να τα βρει το κράτος τόσα λεφτά; (Σπύρος Κομίνης). http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=2873

"Πριν σκάσει η Λήμαν, η Μέρκελ έλεγε στον Μπους και στον Μπλαιρ και στους άλλους, να συμμαζέψουν αυτό το τζόγο. Να βάλουν κάποια τάξη σ΄ αυτό το όργιο. Ο Μπους την έγραφε κανονικά. "Ξέρουν οι αγορές. Αυτές τα λύνουν όλα", έλεγε. Κανονικά όταν έσκασε η Λήμαν, έσκασε η Αμερική. Όλος ο πλανήτης θα πήγαινε βεβαια φούντο, αλλά Κίνα, Ευρωπαϊκή Ένωση, Ρωσία, Ινδία, Βραζιλία, Ιαπωνία, Σκανδιναβία, Αυστραλία, θα ήταν σε πολύ ισχυρότερη θέση και το ευρώ θα γινόταν παγκόσμιο αποθετικό νόμισμα. Όταν έσκασε η Λήμαν, είχαν πει ότι θα χρειαστούν 6 χρόνια για να ξεδιαλύνουν τί αξίζει τί και ποιος χρωστάει σε ποιον. Έξη χρόνια για να ξεδιαλύνουν τί είναι σάπιο και τί έχει αξία. Άρα θα πήγαιναν στο διάολο τα χρηματιστήρια και στον ουρανό τα ασφάλιστρα ομολόγων εταιριών, κάποιοι τοκογλύφοι και η χούντα τους θα πήγαιναν φυλακή και δεν θα γινόταν αυτό που γίνεται σήμερα και όχι έτσι. Θα είχαν τιμωρηθεί οι απατεώνες και εκείνοι που παίξανε λάθος. Τώρα τιμωρούμαστε όλοι. (πάλι Σπύρος Κομίνης)
http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=2889

Μας δουλεύουν ψιλό γαζί οι Γερμαναράδες. Από τη μια έχουμε τη Μέρκελ να λέει τα δικά της και να βάζει τον αυστριακό παπαγάλο της να μας απειλεί πως τέρμα οι δόσεις του δανείου, κι από την άλλη...:
Η Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ (FAZ) στις οικονομικές της σελίδες φιλοξενεί ρεπορτάζ με τον τίτλο «Η Ελλάδα πρέπει να περιμένει για τις νέες πιστώσεις» και υπότιτλο «Τεχνικές καθυστερήσεις / Η Ευρωζώνη επαινεί τη χώρα».
Το ρεπορτάζ αναφέρεται στις εκτιμήσεις των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης ότι η Ελλάδα έχει σημειώσει προόδους σχετικά με το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης που ακολουθεί. Η εφημερίδα αναφέρει πως οι δηλώσεις αυτές έγιναν με στόχο να καθησυχάσουν τις αγορές, και κυρίως μετά τις δηλώσεις του Αυστριακού υπoυργού Οικονομικών ότι δεν θα καταβληθεί κανονικά η τρίτη δόση του δανείου, αν και τόσο ο ίδιος όσο και η ελληνική κυβέρνηση κατόπιν, διευκρίνισαν ότι επρόκειτο για "τεχνικό ζήτημα και όχι για ζήτημα ουσίας".


Βγήκε λοιπόν, ο ξενόγλωσσος πρωθυπουργός για να μας πει πόσο φίλοι είμαστε με τους Γερμαναράδες και πόσο μας αγαπάει η καγκελάριός τους. Ναι εκείνη η γκιόσα που ισχυρίζεται πως με κόλπο μπήκαμε στο ευρώ και χάρη στον (εξίσου Σοσιαλιστή -σα τον δικό μας- Σρέντερ). Άτολμος και υπάκουος στις επιλογές του, ξεχνάει να αναφέρει κάτι που έχουν κάνει γαργάρα και οι προκάτοχοί του… Τις γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις…

Θα είχαμε τελειώσει μια για πάντα με τα μνημόνια και όλα όσα μας επέβαλαν για να μας τιμωρήσουν ΗΠΑ και ΕΕ –το ίδιο συνδικάτο.

Αυτά τα πράγματα όμως, δεν μπορεί να τα θυμόμαστε, μια και η τάση των ημερών, είναι να ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ την ΙΣΤΟΡΙΑ μας. Τόσο την πρόσφατη όσο και την παλιότερη. Γι΄αυτό φροντίζουν εγκάθετοι αξιωματούχοι του υπουργείου (όχι Εθνικής πλέον) Παιδείας.

Να θυμίσουμε εμείς λοιπόν κάποια πράγματα, επειδή τότε εδώ ζούσαμε:

Τον Ιανουάριο του 1959 η τότε κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή, φέρνει στη Βουλή για ψήφιση νομοσχέδιο «περί αναστολής διώξεως εγκληματιών πολέμου» και το δικαιολογεί με το ότι, όπως δήλωσε ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Καλίας, «πρέπει να παραμεριστούν τα εμπόδια διά την ανάπτυξιν των σχέσεών μας με τη Δυτική Γερμανία».

Πολύ πιο πρόσφατα, το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αποφάνθηκε ότι τα θύματα εγκλημάτων που διέπραξε η Βερμαχτ κατά τον B' παγκόσμιο πόλεμο δεν νομιμοποιούνται να ζητήσουν αποζημίωση από το γερμανικό δημόσιο.«Ούτε χρήματα ούτε χειρονομίες καλής θέλησης» επιγράφει το άρθρο της η Frankfurter Rundschau, αναφερόμενη στη απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για την μη αποζημίωση των θυμάτων από τα εγκλήματα που διέπραξε η Βέρμαχτ. Οι δικαστές έκριναν πως οι «επιχειρήσεις των ενόπλων δυνάμεων» είναι «έκφραση κρατικού κυριαρχικού δικαιώματος».

Η εφημερίδα Neues Deutschland είχε γράψει παρατηρώντας σκωπτικά:
«Τελικά είμαστε τυχεροί. Θα μπορούσε η υπόθεση να μας έχει στοιχίσει πολύ πιο ακριβά. Πρόκειται για μια κακή απόφαση η οποία καταδεικνύει ότι μένουν ατιμώρητα τα εγκλήματα που διαπράττουν τα κράτη. Και αυτό ισχύει για τη Γιουγκοσλαβία του 1999, για το σημερινό Ιράκ και το Αφγανιστάν και αύριο ποιος ξέρει. Υπό την έννοια αυτή δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι πολιτικοί και στρατιωτικοί περιφρονούν το διεθνές δίκαιο καταλήγει η εφημερίδα».

Οι μαρτυρικές πόλεις από την γερμανο-ναζιστική θηριωδία και ο ελληνικός λαός που ζει μια δεύτερη κατοχή (οικονομική αυτή τη φορά αλλά εξίσου δυσβάσταχτη με τη στρατιωτική) περιμένουν να φανεί επιτέλους μια ελληνική κυβέρνηση με εθνική συνείδηση που θα σηκώσει το ανάστημά της απέναντι στους Γερμανούς υπουργούς - τύπου Σόιμπλε- που έχουν να κάνουν πικρόχολα σχόλια για την οικονομική κατάσταση της χώρας μας, ξεχνώντας το γερμανικό χρέος από το κατοχικό "δάνειο" , χώρια τις οφειλόμενες πολεμικές αποζημιώσεις.