Παρακολουθήσαμε τα βάσανα της «Εθνικής» στο Ελσίνκι. Τα προβλήματα του καθενός και του συνόλου, μετά από τα 4 ματς, τα κατάλαβαν όλοι.
Ακόμα και οι εντελώς άσχετοι.
Το κακό με το μπάσκετ είναι ότι δεν κρύβεται κανείς.
Μετά τη νίκη με τους Πολωνούς οι ρουφιάνοι άρχισαν το «μασάζ».
Π
όσο καλός ήταν ο Παπανικολάου και πόσο πολύτιμος ο Πρίντεζης, και πόσο «σοφός» ήταν ο «στρατηγός».
Ολοι όμως είδαμε ποιοί έχαναν τα καλάθια κατω από το καλάθι και ποιοι δεν μπορούσαν να τρέξουν.
Ο Παπανικολάου και ο Πρίντεζης είναι τέως πολύ καλοί παίκτες και προς το παρόν είναι απλώς προβλήματα. Και εφόσον ξεκιναει με αυτούς η πεντάδα,
ο αντίπαλος χτίζει «διαφορές».
Και ο Μπουρούσης πλέον είναι για να δίνει ανάσες στον Παπαγιάννη.
Και ο Παπάς, που παιζει το σύστημα «Γιώργος Αμερικάνος» ήταν πολύ καλός στον Πανιώνιο.
Το δε μεγαλύτερο επίτευγμα του Μίσσα, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Νεα Σμύρνη, είναι ότι κατάφερε να μιλάει με ελληνοαμερικάνικη προφορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου