Ο κ. 4% βλέπει τώρα ύφεση 9,4% ενώ το ΜΠΡΑΒΟΚΟΥΛΙ βλέπει -10% και βάλε. Έρχεται νέα Λιτότητα και νεοι Θανατηφόροι φόροι για τους οποίους η Οξφόρδη δεν έχει εμβόλιο

 

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας , στις 22 Απριλίου 2020  είχε δηλώσει ότι φέτος η ύφεση θα είναι κοντά στο 4% και ότι «είναι υπερβολές τα περί 10%». 

Μιλώντας στο  κύκλο διαδικτυακών συναντήσεων του Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών χαρακτήρισε υπερβολική την πρόβλεψη για ύφεση της ελληνικής οικονομίας κατά 10% φέτος , εκτιμώντας ότι το ΑΕΠ θα συρρικνωθεί στην χειρότερη περίπτωση κατά 8%. 

Ο ίδιος ανέφερε ότι το βασικό σενάριο της ΤτΕ, με βάση τα τρέχοντα στοιχεία, προβλέπει ύφεση περίπου 4% το 2020. Το δυσμενές σενάριο της Κεντρικής Τράπεζας προέβλεπε ύφεση έως 8%.

 Όμως τώρα ο κ. Στουρνάρας που έπεσε τόσο έξω την άνοιξη  βλέπει ύφεση που θα ξεπερνά το 7,5% και θα προσεγγίζει το 9,4%  και συστήνει λιτότητα. 

Σύμφωνα με νεότερες εκτιμήσεις του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ , η ύφεση το 2020, θα κινηθεί πέριξ του 10%. 

Αυτοί που έκαναν της «εαρινές» υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις θα αναλάβουν την  πολιτική τους ευθύνη;  Το προσχέδιο του προϋπολογισμού έχει ήδη πέσει έξω αφού «στήθηκε» με την υπόθεση εργασίας ότι το ΑΕΠ του 2020 θα μειωθεί μόνο κατά 8,2% σε σχέση με το 2019.

Ο Φιλελέ  Θεόδωρος Σκυλακάκης,,δήλωσε ότι «τα σημερινά μέτρα στήριξης, είναι μελλοντικοί φόροι», προαναγγέλλοντας ένα νεο «κορονο-μνημόνιο», μετά τη λήξη της πανδημίας.

ΥΓ. Τα λεφτά που μοιράζει το ΜΠΡΑΒΟΚΟΥΛΙ στα βωθροκάναλα και ο  κ. Ζούλας από το τεμπελχανείο  της ΕΡΤ στους «Καλλιτέγνες» , ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΙ ΦΟΡΟΙ. 

 

 

 

Οι πληγές του Γουρλομάτη ΕΦΙΑΛΤΗ

 

Λαθραίοι, Lockdown, Ερντογάν, Κόβιντ19, ΚΕΕΡΦΑ, ΑΝΤΙ-ΦΑ, ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ, μάσκες, πρόστιμα, προσαγωγές, Σύψας, ΟΛΜΕ, Μαγιορκίνης, κυκλώνας Ιανός, και τώρα ο Σεισμός στη Σάμο.  

Οι Πληγές του Φαραώ ήταν μόνο δέκα.

Οι πληγές του Γουρλομάτη ΕΦΙΑΛΤΗ που έπεσαν στο κεφάλι μας  είναι πολύ περισσότερες.

Κάτω η Χούντα του Περιούσιου Εφιάλτη

 Κάτω η διεθνιστική Χούντα του Περιούσιου  Γουρλομάτη και Γρουσούζη Εφιάλτη

ΥΓ. Ο Ανδρέας, την 1^η Σεπτεμβρίου 1984 από την Θεσσαλονίκη , μόλις πληροφορήθηκε την εκλογή του ΑΠΟΣΤΑΤΗ  Μητσοτάκη ως αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Είναι απόδειξη εκφυλισμού της Νέας Δημοκρατίας ότι μπόρεσε να επιλέξει έναν εφιάλτη για αρχηγό της».

H συνδυασμένη επίθεση του συνεργάτη των ΝΑΖΙ ΠουστοΘανάση και των Γερμανών κατά του ΕΔΕΣ και του Ζερβά στις 30-31 Οκτωβρίου 1943

Η μάχη της Νεράιδας , έγινε στις 30-31 Οκτωβρίου 1943, και στοίχχισε στον ΕΔΕΣ τουλάχιστον 150 νεκρούς. Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ, υπό την διοίκηση και καθοδήγηση του Πουστοθανάση Κλάρα , (Άρη Βελουχιώτη) επιτέθηκαν στον ΕΔΕΣ, ενώ την ίδια στιγμή η γερμανική μεραρχία Αλπινιστών Εντελβάϊς εξαπέλυσε και αυτή επίθεση κατά των δυνάμεων του ΕΔΕΣ με σκοπό την πλήρη εξολόθρευσή του. Ο κατοχικός εμφύλιος εξαπολύθηκε από την ηγεσία του ΚΚΕ-ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στις 9 Οκτωβρίου 1943 με επιθέσεις εναντίον όλων των αντιστασιακών οργανώσεων, σε όλη την επικράτεια της χώρας, με στόχο την κατάληψη της εξουσίας, μόλις οι Γερμανοί αποχωρούσαν. Η «κεραυνοβόλος» «αιφνιδιαστική» επίθεση του ΕΛΑΣ, απέτυχε όπως έγραψε ο ίδιος ο Βελουχιώτης στην έκθεσή του: 

«Το βασικό στοιχείο του πρώτου μας σχεδίου ήτανε ο αιφνιδιασμός. Σ’ αυτόν βασίζαμε και την σύλληψη του Ζέρβα και γι’ αυτό τη σύλληψη τη βάλαμε σα ένα από τους σκοπούς. Απ’ τη στιγμή όμως του δικού μας αιφνιδιασμού απ’ τον Ζέρβα – αιφνιδιασμός και διάλυση 3/40 – άλλαξε κάπως η κατάσταση. Απ’ τη σύμπτυξή μας και έπειτα (μάχη προς Πράμαντα) άλλαξε εντελώς. Στο μυαλό μας βάλαμε από τότε τούτες τις αλήθειες: Πρώτη: ο αγώνας μας για τη διάλυση του ΕΔΕΣ θα χρόνιζε και θα απαιτούσε πολλές δυνάμεις γερά οπλισμένες, ανεφοδιασμό μας συνεχή από άλλες Μεραρχίες και το Γεν. Στρατηγείο, δημιουργία Κλιμακίου με Επιτελείο και κάπως ευρύτερη δικαιοδοσία, κατοχή για αρκετό χρόνο από σημαντικά ξένα τμήματα της περιοχής Ηπείρου, άμεση ενίσχυση σε πολιτικά και στρατιωτικά στελέχη της ΥΙΙΙης και των Συνταγμάτων της. Δεύτερη: ο Ζέρβας δεν θα πιανόταν, ούτε θα σκοτωνόταν εκτός από «παλαβή» σύμπτυξη». 

Ο στόχος του Βελουχιώτη και του ΚΚΕ, η διάλυση του ΕΔΕΣ και η δολοφονία του Ζέρβα .Όμως, ο ΕΔΕΣ στάθηκε ικανοποιητικά απέναντι στον αιφνιδιασμό του ΕΛΑΣ. Από τα μέσα Οκτωβρίου, η μεραρχία Εντελβάϊς των Γερμανών διεξήγαγε στην Ήπειρο και στη Θεσσαλία εκκαθαριστικές επιθέσεις, υπό την διεύθυνση του στρατηγού Χούμπερτ Φον Λανζ,.Στην Ήπειρο ο ΕΛΑΣ είχε συμφωνήσει δεκαπενθήμερη ανακωχή με τους Γερμανούς (6-20 Οκτωβρίου) και γενικότερα δεν ανέλαβε επιθετικές ενέργειες κατά των Γερμανών ακόμη και μετά την λήξη της ανακωχής, όπως αναφέρει ο Άρης Βελουχιώτης. Οι Γερμανοί στράφηκαν, ως επί το πλείστον, κατά του Ζέρβα και του ΕΔΕΣ. Οι επιθέσεις στρέφονταν κατά της έδρας του Ζέρβα στο Βουλγαρέλι. Καθ’ όλη την διάρκεια του Οκτωβρίου συνεχίστηκαν οι επιθέσεις των Γερμανών κατά του ΕΔΕΣ καθώς και οι αψιμαχίες του ΕΛΑΣ με την οργάνωση του Ζέρβα. Αποκορύφωμα όλων υπήρξε η 30η και η 31η Οκτωβρίου, όπου έλαβε χώρα η μάχη της Νεράιδας, στο ομώνυμο χωριό των Τρικάλων, στις πλαγιές των Τζουμέρκων. Οι δυνάμεις των Εθνικών Ομάδων βρέθηκαν εγκλωβισμένες στο μέσο, βαλλόμενες από ταυτόχρονα πυρά των ανδρών της Έντελβάϊς και των ανδρών του Άρη Βελουχιώτη. Ο ΕΔΕΣ επέζησε αποκλειστικά εξαιτίας της οξυδέρκειας και της στρατιωτικής ικανότητας του αρχηγού του. Ενώ οι δυνάμεις του είχαν διασκορπιστεί και διαλυθεί σε μεγάλο βαθμό, ο Ζέρβας με 85 μόνον αντάρτες και με μια φάλαγγα αιχμαλώτων Ιταλών και αμάχων γυναικόπαιδων, κυνηγημένος από Γερμανούς και Ελασίτες, με ελιγμό καταφέρνει να απαγκιστρωθεί από το τέλμα και να ξεφύγει προς τους Μελισσουργούς και από εκεί στα Πράμαντα – Άγναντα. . Ο Ναπολέων Ζέρβας έγραφε την 30η Οκτωβρίου στο Ημερολόγιό του: 

«… την 10.15 ώρα, κατερχόμενος από το Βουλγαρέλι, συνηντήσαμε ένα νέον ο οποίος έλεγε ότι έρχονται οι Γερμανοί και ειδοποιούσε όλο τον κόσμο να φύγη. Δεν επιστρέψαμε και την 11.15 ώρα εφθάσαμε στο Βουλγαρέλι. Στην πλατεία ήλθαν οι σύνδεσμοι οι οποίοι μας είπαν ότι οι Γερμανοί έρχονται. Πραγματικά, δεν προφθάσαμε να πάμε προς το Γραφείο, ότε ‘αρχισε να μας βάλη πυροβολικό και όλη η γραμμή άναψε από τα πυροβόλα… Πολλές οβίδες έπεσαν κοντά μου. Η επίθεσις ήταν αιφνιδιαστική, ουδείς την ανέμενε. Μας επετέθησαν εξ όλων των μερών, μέτρα δεν είχαν ληφθή, λόγω δε της επιθέσεως των εαμιτών εκ των Πηγών, όλοι οι άνδρες είχαν σταλή προς Τετράκωμον. Ο αιφνιδιασμός υπήρξε πλήρης, με αποτέλεσμα να διασκορπισθούν οι πάντες και να αναμιχθούν τα τμήματα. … Όλοι ετράπησαν προς Θεοδώριανα και ούτω διέταξα γενικήν συγκέντρωσιν προς Νεράιδα. Την 17 ώρα ξεκινήσαμε μια ατελείωτη φάλαγξ ιδιωτων και ανταρτών. Το θέαμα ήτο τραγικόν. Το κακό οφείλεται εις την άνευ προηγουμένου προδοσίαν του ΕΑΜ». 

 Και για την επομένη 31η Οκτωβρίου 1943:

«[…] Οι Γερμανοί έχουν εισέλθει την 8ην πρωινήν εις Θεοδώριανα διά μικρών φαλάγγων. Η κάθοδός των συνεχίζεται. Την αυτήν ώραν οι εαμίτες αρχίζουν να βάλλουν, από τα υψώματα Γκορτζιάς, κατά των τμημάτων του Χονδρού. […] Οι Γερμανοί αρχίζουν την 9ην ώραν να ανέρχωνται προς τον Προφήτη Ηλία. Διατάσσω τα τμήματα να βαστάξουν μέχρι τέλους. Βάλλουν με όλμους. Οι εαμίτες πυροβολούν στο χωριό. Δύο φορές οι σφαίρες έπεσαν πλάι μου. Η μάχη με τους εαμίτας συνεχίζεται σκληρά. […] […] Την 11ην ώραν από τον Προφήτην Ηλίαν ειδοποιούν ότι οι Γερμανοί εξακολουθούν ανερχόμενοι και ότι τα φυσίγγια ετελείωσαν. Τότε διατάσσω αναχώρησιν. Τα πυρά των εαμιτών καθίστανται ισχυρότερα. Οι πυροβολισμοί πυκνούνται, βάλλουν τους αναχωρούντας. Οι Γερμανοί εξακολουθούν βολήν όλμων προς Νεράιδαν» 

 Ο υπασπιστής του Ζέρβα, Μιχάλης Μυριδάκης, παρευρισκόμενος στη μάχη έγραψε τις αναμνήσεις του (Αγώνες της Φυλής, 1948, σ. 118-120): 

 «… Τα ξημερώματα της 31 Οκτωβρίου ευρέθησαν αι εθνικαί αυταί δυνάμεις περικυκλωμέναι και βαλλόμεναι πανταχόθεν από Γερμανούς και Ελασίτας. Από τας 6.30 το πρωί τα πυρά των δύο και συγχρόνως βαλλόντων εχθρών των εθνικών ομάδων πίπτουν διασταυρωνόμενα επ’ αυτών. Στιγμάς μαύρας, στιγμάς τραγικάς και φρικώδεις επέρασαν οι κακή τη μοίρα παρευρεθέντες τότε εκεί. {…} Την εσπέραν τέλος της 31ης Οκτωβρίου, ο Ζέρβας, από δύναμιν 2.500 ανδρών, τους οποίους διέθετε πρό της συγκρούσεως, ευρίσκεται να έχη πλησίον του μόνον 79 αξιωματικούς και οπλίτας. Με την κατάστασιν αυτήν, ακολουθούν τον Ζέρβαν και περί τα 3.000 γυναικόπαιδα και περί τους 300 Ιταλοί»

Η περιγραφή του Έντυ Μάγιερς 

Ο πρώτος αρχηγός της Βρετανικής Συμμαχικής Αποστολής, Έντυ Μάγιερς, έγραψε σχετική έκθεση (η οποία υπάρχει στα αρχεία της ΔΙΣ, φάκελος 956/Γ/4) για τις ημέρες εκείνες του κατοχικού εμφυλίου που ανέφερε:

«Ενώ ο εκ των Γερμανών κίνδυνος εφαίνετο απομακρυνθείς, η διοίκησις των ΕΟΕΑ κατόπιν της εκδηλωθείσης την 27ην Οκτωβρίου επιθέσεως τμήματος του ΕΛΑΣ εκ περιοχής Πηγών, διέταξε την συγκέντρωσιν εις περιοχήν Βουλγαρελίου των δυνάμεων της περιοχής Τζουμέρκων εκ 2000 περίπου ανταρτών και την συγκρότησιν τμήματος κρούσεως εκ τεσσάρων Ταγμάτων με αποστολήν ενεργείας αντεπιθέσεως κατά την 30ην Οκτωβρίου κατά των εις περιοχής Τετρακώμου προωθηθέντων ελασιτών. 

 Την πρωϊαν εντούτοις της ιδίας ημέρας εξεδηλούτο αιφνιδιαστική επίθεσις των Γερμανών, δια τεσσάρων Ταγμάτων και Πυροβολικού επί του μετώπου Βουλγαρελίου – Λειψούς, με αποτέλεσμα την αποκοπήν και πλήρη διάλυσιν των κινούμενων προς τας θέσεις εξορμήσεως τμημάτων των ΕΟΕΑ.

 Τα υπόλοιπα εν αμυντική διατάξει ευρεθέντα ολίγα τμήματα του Αρχηγείου Τζουμέρκων, κατόπιν σκληρού αγώνος, καθ΄όν πολλά υψώματα περί ήλθον εναλλάξ εις τας χείρας των αντιμαχομένων, επέτυχον όπως συγκρατήσωσι τους Γερμανούς μέχρι του τελευταίου φωτός. Ακολούθως κατά την νύκτα συνεπτύχθησαν προς τα υψώματα Θεοδωριάνων – Νεράϊδας μετά των πανικοβλήτων κατοίκων της περιοχής. 

Κατά τη μάχη του Βουλγαρελίου αι απώλειαι των αντιπάλων υπήρξαν σοβαρώταται. Μόνον οι νεκροί των ΕΟΕΑ υπερέβησαν τους 50, κατά το πλείστον του 3/40 Συντάγματος και Σχολής Αξιωματικών, εξ ών 2 Αξιωματικοί ο Έφεδρος Ίλαρχος Ζησόπουλος Πέτρος και ο Ανθυπολοχαγός Μπάλλας Μιλτιάδης. 

 Η Γερμανική φάλαγξ προελαύνουσα προς Ανατολάς προσέβαλε την επομένην τα υπολείμματα των ΕΟΕΑ επί του αντερείσματος νοτιοανατολικώς του χωρίου Νεράιδα, εντός του οποίου είχον καταφύγει χιλιάδες γυναικοπαίδων και περί τους 300 Ιταλοί, το Αρχηγείον των ΕΟΕΑ και ο Σύνδεσμος Αξιωματικός της ΒΣΑ. Συγχρόνως σοβαραί δυνάμεις του ΕΛΑΣ ελιχθείσαι από της προτεραίας είχον καταλάβει τα ανατολικώς Νεράιδας υψώματα. Την μεσημβρίαν η θέσις των αμυνομένων, ευρεθέντων μεταξύ δύο πυρών και εξαντλησάντων τα πυρομαχικά των κατέστη κρισιμωτάτη. Προ του κινδύνου τελείας εξοντώσεώς των, ο Αρχηγός των ΕΟΕΑ διέταξε την διάσπασιν του κλοιού και την αποχώρησιν, επιτευχθείσης της διαφυγής προς Δυσμάς προς το χωρίον Μελισσουργοί δια των αποκρήμνων κορυφών των Τζουμέρκων. 

 Υπό την κάλυψιν των πυρών των ανταρτών ηδυνήθησαν να εκκενώσωσι την περιοχήν και τα συγκεντρωμένα γυναικόπαιδα με αρκετάς απωλείας. 

Η Βρεττανική Αποστολή κινηθείσα προς την κατεύθυνσιν των ελασιτών συνελήφθη αιχμάλωτος. 

Αι απώλειαι των τμημάτων του Αρχηγείου Τζουμέρκων κατά τας επιχειρήσεις από 10-31 Οκτωβρίου εναντίον των Γερμανών και ελασιτών ανήλθον εις 150 νεκρούς, τραυματίας και σφαγιασθέντας. 

Γενικώς εκ του διμετώπου αγώνος της 31ης Οκτωβρίου αι ΕΟΕΑ υπέστησαν πλήρη εξάρθρωσιν, πλείσοτν δε των Αξιωματικών και ανταρτών θεωρήσαντες άσκοπον τον περαιτέρω αγώνα απεχώρησαν εις τας υπό των Γερμανών και ελασιτών κατεχομένας περιοχάς».

Η 4η ημέρα του Πολέμου του 40 και ο «Ελιγμός Ζαχαριάδη»

Στις 31 Οκτωβρίου άρχισε από τις 6 το πρωί η μετακίνηση της ιταλικής Διοικήσεως προς την Βέρβα. Τα προκεχωρημένα τμήματα των Ιταλών πλησίασαν στο Καλπάκι, ενώ στους Φιλιάτες από τα εύστοχα πυρά του ελληνικού πυροβολικού σκοτώθηκε ο διοικητής του ιταλικού 32ου συντάγματος. 

Στο Μέτωπο της Πίνδου, στο χώρο ευθύνης της 1ης Μεραρχίας, το ΙΙ/5 Τάγμα, (Παπαβασιλείου), ακολουθώντας το δρομολόγιο Μέτσοβο - Βρυσοχώρι - Ελεύθερο, είδε από μακριά ιταλική φάλαγγα να κινείται προς Παλιοσέλι. Εκλήθη ο υπολοχαγός Πανδής του ουλαμού πυροβολικού να προσβάλει την ιταλική φάλαγγα. Οι βολές ήταν επιτυχείς, ο εχθρός αιφνιδιάστηκε και διασκορπίστηκε στο χωριό. Η πορεία τους σταμάτησε. Οι Έλληνες στρατιώτες πήραν το «βάπτισμα του πυρός». 
Το Ι/5 Τάγμα, (Γούλα), κινήθηκε προς Καλαμπάκα -Αγιόφυλλο - Γρεβενά - Σαμαρίνα. Το ίδιο δρομολόγιο ακολούθησε την επομένη η Διοίκηση του Συντάγματος και το ΙΙΙ/5 Τάγμα (Χειμαρριώτη).

 Τα αντιτορπιλικά "Ψαρά" και "Σπέτσαι" βομβάρδισαν για μία και πλέον ώρα την περιοχή Κονισπόλεως-Φιλιατών-Σαγιάδας, για να δώσουν ψυχολογική υποστήριξη στα μαχόμενα επί το εδάφους τμήματα. 

Ο Νίκος Ζαχαριάδης, Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ που είχε μεταχθεί από τον Μανιαδάκη στην Αθήνα έδωσε πλήρη στήριξη στον Μεταξά, γράφοντας: «Στον πόλεμο αυτό, που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη». Το «διάγγελμα» Ζαχαριάδη , προς το λαό της Ελλάδας, το οποίο τα διαπραγματευτηκε με τον Μανιαδάκη, ζητώντας για αντάλλαγμα « Γενική Αμνηστία», ανέφερε:

«Ο φασισμός του Μουσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα, με σκοπό να την υποδουλώσει και να την εξανδραποδίσει. Σήμερα, όλοι οι Έλληνες παλεύουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα, ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ. Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό, που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι και θα είναι μια καινούρια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ' έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό. Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θα 'ναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας. Αθήνα, 31 του Οχτώβρη 1940, Νίκος Ζαχαριάδης Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ».

Το κείμενο αυτό , ο πράκτορας Πλουμπίδης , από τη Σωτηρία όπου «παραθέριζε» με εντολή της Ιντέλιτζενς Σερβις το χαρακτήρισε τον Μάρτιο του 1941 πλαστό, και κατήγγειλε ως «χαφιεδική» επιστολή του Ζαχαριάδη της 31ης Οκτωβρίου 1940. 
Ο Πράκτορας Πλουμπίδης, εξηγούσε σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 1941 στον «Ριζοσπάστη» της Κεντρικής Επιτροπής , τους λόγους, για τους οποίους ήταν αδύνατον ο Ζαχαριάδης να ήταν ο συντάκτης της επιστολής της 31ης Οκτωβρίου 1940 και σημείωνε ότι το γράμμα : α) Δεν έχει το κομματικό ύφος και τη σαφήνεια των γραπτών του σ. Ζαχαριάδη. β) Δεν έβαζε καμιά σοβαρή κομματική διεκδίκηση, αλλά αοριστολογούσε και γενικολογούσε.
 Ο Πλουμπίδης σημείωνε ότι και τα δυο γράμματα του Ζαχαριάδη , «εδιναν αμνηστεία στη ματοβαμμένη τετραετία του Μεταξά», και «σιωπούσαν για τα εγκλήματά» του, και για το ότι , «οδήγησε το λαό στο σφαγείο για το συμφέρον του εγγλέζικου ιμπεριαλισμού». 
Ο Πλουμπίδης έγραφε ακόμα ότι το γράμμα που δημοσιεύτηκε στον καθημερινό Τύπο, απευθυνόταν στον Υφυπουργό της Ασφάλειας, αλλά , «αν ήταν σωστό, θα απευθυνόταν στον λαό» και θα υπογράφονταν όχι από τον «γραμματέα της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε.», που ήταν ο τίτλος του σ.Νεφελούδη αλλά από τον ΓΕΝΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ. 
Ο Ζαχαριάδης επέστρεψε στην Ελλάδα, από το στρατόπεδο του Νταχάου, τον Μάιο του 1945. Σε δεξίωση , στα γραφεία του ΕΑΜ, την 1η Ιουνίου 1945, μετά από ερώτηση δημοσιογράφου, παραδέχθηκε ότι έγραψε την επιστολή της 31ης Οκτωβρίου.
 Τότε δημοσιεύτηκε και ο διάλογος. Δημοσιογράφος: Υπάρχει επιστολή σας χρονολογουμένη από τον Ιανουάριο του 1941, με την οποία καλούσατε τον λαό να σταματήσει τον αγώνα, γιατί ο πόλεμος είχε μετατραπεί σε «ιμπεριαλιστικό»; 

Νίκος Ζαχαριάδης: «Τέτοια επιστολή, ούτε γράφτηκε ποτέ από μένα, ούτε δημοσιεύτηκε. Εγώ έγραψα μόνο το γράμμα της 2-11-1940. Και δεν το απηύθυνα στον Μανιαδάκη, αλλά προς τον ελληνικό λαό».
 Ο ίδιος ο Ζαχαριάδης, στις 28 Οκτωβρίου 1945, αποκάλυψε στον «Ριζοσπάστη», τη μυστική πτυχή της πρώτης επιστολής: «Η επιστολή αυτή αποτελούσε αντικείμενο συναλλαγής μεταξύ Ζαχαριάδη με το καθεστώς Μεταξά, καθώς συνοδεύονταν κι από 4 όρους του σ. Ζαχαριάδη Οι τέσσερες προτάσεις-όροι ήταν οι εξής: 1) Το ΚΚΕ αναλαμβάνει, τη γραμμή του «ανοιχτού γράμματος» να την κράτηση ως το τέλος του πολέμου. 2) Η κυβέρνηση δίνει γενική αμνηστία. 3) Ξαναβγαίνει ο «Ριζοσπάστης». 4) Όποιο μέλος του ΚΚΕ, διαφωνήσει με την γραμμή του «ανοιχτού γράμματος» θα διαγραφεί από το ΚΚΕ.
 Ο Μεταξάς δεν απάντησε στους όρους του Ζαχαριάδη.

Η 31η Οκτωβρίου στην Ιστορία

475. Ο αρχηγός του ρωμαϊκού Στρατού Φλάβιος Ορέστης, που ήταν Ρωμαίος πολίτης, με καταγωγή από την Παννονία, και ο οποίος είχε υπηρετήσει ως γραμματέας και διπλωμάτης του Αττίλα και αργότερα ανήλθε στις τάξεις του ρωμαϊκού στρατού αναγόρευσε τον ανήλικο γιό του Ρωμύλο Αυγουστύλο ως αυτοκράτορα , αφού ανάγκασε τον αυτοκράτορα Ιούλιο Νέπωτα να εγκαταλείψει την Ιταλία. Ο Ρωμύλος Αυγουστύλος , (Flavius Romulus Augustus), ήταν αυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τις 31 Οκτωβρίου του 475 έως τις 4 Σεπτεμβρίου του 476. Η νομιμότητά του και η εξουσία του αμφισβητήθηκαν και ο Ρωμύλος σύντομα καθαιρέθηκε από τον Οδόακρο,
ο οποίος νίκησε και εκτέλεσε τον Φλάβιο Ορέστη. Ο Οδόακρος έστειλε τον Ρωμύλο να ζήσει στο Καστέλουμ Λουκουλάνουμ στην Καμπανία , και μετά από ο Ρωμύλος εξαφανίστηκε από τα ιστορικά αρχεία. Πέθανε το 511. Η εκθρόνισή του  σηματοδοτεί το τέλος της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

802. Κατόπιν ανακτορικού πραξικοπήματος ανατράπηκε η  αυτοκράτειρα Ειρήνη η Σαρανταπήχαινα η οποία εξορίστηκε και απέθανε στη Λέσβο ενώ οι συνωμότες ανέβασαν στο βυζαντινό θρόνο τον Πατρίκιο Νικηφόρο που ήταν ο γενικός λογοθέτης κατά το τέλος της βασιλείας της Ειρήνης.

1477. Ο Mατίας Ουνιάδης (Κορβίνους) κατέλαβε τη Βιέννη.

1448. Πέθανε στην Κωνσταντινούπολη σε ηλικία 56 ετών,  ο προτελευταίος Βυζαντινός αυτοκράτορας  Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος. Τον διαδέχτηκε ο αδελφός του Κωνσταντίνος, Δεσπότης του Μυστρά που στέφτηκε στις 6 Ιανουαρίου 1449.   

1517. Ο Μαρτίνος Λούθηρος θυροκόλλησε τις 95 Θέσεις του στον Καθεδρικό ναό της Βυρτεμβέργης.

1599. Δολοφονήθηκε ο πρίγκιπας της Τρανσυλβανίας Άντριου Μπάτορι.

1639. Κατά τον Πόλεμο της Ολλανδικής Ανεξαρτησίας οι Ολλανδοί νίκησαν την Ισπανική Αρμάδα στη Ναυμαχία της Μάγχης.

1784. Εκδηλώθηκε στο Ζαράντ της Τρανσυλβανίας η μεγάλη εξέγερση των Βλάχων αγροτών κατά των Ούγγρων, που την καθοδηγούσαν οι Χορέα, Κλόστσα, και Κρίστσαν.

1793. Εκτέλεση στο Παρίσι 21 Γιρονδίνων.

1795. Βάσει του Συντάγματος του έτους Γ' που  τέθηκε σε ισχύ στις 26 Οκτωβρίου, εκλέχτηκαν από την Συνέλευση οι πέντε πρώτοι «Διευθυντές» που αποτελούσαν  την εκτελεστική εξουσία. Ήταν  ο Λαζάρ Καρνό,  ο Ετιέν Φρανσουά Λετουρνέρ, ο Ζαν Φρανσουά Ρεμπέλ, ο  Πολ ντε Μπαρά,  και ο Λουί-Μαρί Λα Ρεβεγιέρ-Λεπώ .

1812.Κατά την υποχώρηση της μεγάλης Στρατιάς διεξήχθη η Μάχη της Τσασνίκι στις 19/31 Οκτωβρίου κοντά στο Σμολένσκ. Οι γάλλοι είχαν 1200 νεκρούς και οι Ρώσοι 400.

1813. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης μετά τη μάχη των Εθνών στη Λειψία με τα απομεινάρια του στρατού του νίκησε στη Μάχη του Χανάου τη δύναμη των Αυστρακών και των Βαυαρών υπό την ηγεσία του Βαυαρού στρατηγού Καρλ Μπρέντε, που προσπάθησε να σταματήσει την υποχώρηση των Γάλλων προς τον ποταμό Ρήνο.

1828. Οι τούρκοι παρέδωσαν με συνθήκη την Μονή του Οσίου Σεραφείμ Δομβούς, στον Δημήτριο Υψηλάντη.

1905. Στη διάρκεια της πρώτης Ρωσικής επανάστασης ανακηρύχτηκε 150 χλμ από τη Μόσχα, η «δημοκρατία του Μαρκόφ», που κάλυπτε 5 χωριά με 6000 κατοίκους

1912. 18 /31Οκτώβριου η Απελευθέρωση της Αλεξανδρείας (ΓΗΔΑ) Ημαθίας. Στο Κοσσυφοπέδιο  οι Τούρκοι αποσύρθηκαν από το Ιπέκιο, (Πέτς) και ο σερβικός στρατός απελευθέρωσε το σερβικό Πατριαρχείο και το Μετόχι.  (Στις 6π.μ της 31ης Οκτωβρίου/13ης Νοεμβρίου, το απόσπασμα του αντισυνταγματάρχη Μήτσα με 340 άνδρες του τακτικού μας στρατού, μαζί με σώμα εθελοντών Κρητικών , συνεπικουρούμενοι από ανταρτικές ομάδες της Ηπείρου και Μετσοβίτες εθελοντές, επιτέθηκαν κατά της τουρκικής φρουράς του Μετσόβου που παραδόθηκε στις 4 το απόγευμα).

1917. Κατά τον Πρωτο παγκόσμιο πόλεμο έγινε η  μάχη της Μπιρσίμπα στην Παλαιστίνη όπου το Βρετανικό Εκστρατευτικό επιτέθηκε και αιχμαλώτισε την φρουρά της Μπιρσίμπα ξεκινώντας την εκστρατεία της Νότιας Παλαιστίνης.
Οι Τούρκοι είχαν 1000 νεκρούς και 1947 αιχμαλωτίστηκαν. Σε αυτή τη μάχη  έγινε η τελευταία επιτυχημένη έφοδος ιππικού στην ιστορία. 

1918. Εκδηλώθηκε επανάσταση στη Βουδαπέστη. Ο πρωθυπουργός Καλμάν Τίσσα δολοφονήθηκε και ο Αυτοκράτορας Κάρολος των Αψβούργων, διόρισε πρωθυπουργό της Ουγγαρίας τον αρχηγό της επανάστασης του Άστερ, Κόμη Μιχάλι Καρόλι, ο οποίος αμέσως ανακοίνωσε την Δημοκρατία της Ουγγαρίας.
Το «Αβέρωφ», και το «Κιλκίς» μαζί με τα συμμαχικά πλοία κατέπλευσαν  στην Κωνσταντινούπολη και τμήμα Κρητών χωροφυλάκων εγκαταστάθηκε  στο Φανάρι ως φρουρά του Πατριαρχείου.

1922. Στην Ιταλία, ο 39χρονος Μπενίτο Μουσολίνι σχημάτισε με την υποστήριξη της Στοάς και της Αγγλίας, κυβέρνηση μειοψηφίας , με το Partito Liberale Italiano, (PLI), τους Σοσιαλδημοκράτες και το Λαικό Κόμμα, στην οποία ο ίδιος κράτησε και το υπουργείο εξωτερικών. Υπουργός πολέμου ανέλαβε ο «Ντούτσε της Νίκης» στο Βιττόριο Βένερο, στρατηγός Αρμάντο Ντίαζ και συμμετείχε ο αρχηγός του στόλου, ναύαρχος Πάολο Εμίλιο Θαόν ντι Ρεβέλ. Τα υπουργεία Εθνικής Οικονομίας και Γεωργίας τα πήραν οι Φιλελεύθεροι. Το υπουργείο Δημοσίων Έργων το ανέλαβαν ο σοσιαλδημοκράτες που είχαν 29 έδρες στη Βουλή, και το υπουργείο Εργασίας το ανέλαβε το Λαϊκό Κόμμα.
Στην Αθήνα, στις 31 Οκτωβρίου με το Ιουλιανό, στο κτίριο της Παλαιάς Βουλής  συνήλθε το έκτακτο στρατοδικείο που δίκασε τους έξη.

1924. Ο Μουσταφά Κεμάλ στην πρώτη επέτειο της Δημοκρατίας, δήλωσε ότι «στο τουρκικό έθνος ταιριάζει καλύτερα στη φύσης του, η Δημοκρατική διοίκηση».

1925. Ανέβηκε στον θρόνο της Περσίας  η δυναστεία των Παχλεβί.

1926. Στη Μπολόνια, ο δεκαπένταχρονος  Αντέο Ζαμπόνι επιχείρησε  να πυροβολήσει τον Μπενίτο Μουσολίνι. Τον λιντσάρισαν οι μελανοχίτωνες.

1938. Εννέα χρόνια μετά το Κράχ και ενώ η Μεγάλη Ύφεση συνεχιζόταν το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης παρουσίασε ένα πρόγραμμα δεκαπέντε σημείων με στόχο την αναβάθμιση της προστασίας του επενδυτικού κοινού.

1940. Τα αντιτορπιλικά "Ψαρά" και "Σπέτσαι" βομβάρδισαν για μία και πλέον ώρα την περιοχή Κονισπόλεως-Φιλιατών-Σαγιάδας, για να δώσουν ψυχολογκή υποστήριξη στα μαχόμενα επί το εδάφους τμήματα. Ο Νίκος Ζαχαριάδης, Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ που είχε μεταχθεί από τον Μανιαδάκη στην Αθήνα έδωσε πλήρη στήριξη στον Μεταξά. "Στον πόλεμο αυτό, που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη", έγραψε.

1943. Ο ΕΔΕΣ δέχθηκε συνδυασμένη επίθεση στην Νεράϊδα Τρικάλων από τον ΕΛΑΣ και τους Γερμανούς . Ο αγώνας ήταν άνισος και τελικά οι Εδεσίτες αντάρτες υποχρεώθηκαν να συμπτυχθούν με μεγάλες απώλειες.

1944. Στη Γιουγκοσλαβία μετά την εκκένωση του Βελιγραδίου, οι Γερμανοί μαζί με τους Ούστασι σχημάτισαν το μέτωπο του Σρεμ με έξι γραμμές άμυνας, από το Σεμλίνο μέχρι το Βούκοβαρ, σε βάθος περίπου 100 χιλιομέτρων.

1946. Απόσπασμα Χωρ]κής συνεπλάκη εις τήν θέσιν Άγιος Ηλίας Παλαίοχωρίου Αμφίκλειας μετά τής 60μελοΰς συμμορίας του Διαμαντή φονευ­θέντων δύο συμμοριτών.

1948.Η Ταξιαρχία Υψηλάντη επιτέθηκε κατά τής Ερατείρας Σιατίστης, που την υπεράσπιζε η Χωροφυλακή και άνδρες ΜΑΥ. Κατέφθασαν ενισχύσεις του Στρατού&nbsp που εξεδίωξαν τους συμμορίτες τών οποίων οι απώλειες ήταν 70 νεκροί. Δύναμη Χωροφυλακής του Αιγίου καταδιώξασα συμμορίαν εις τά υψώματα Δημητροπούλου Νερατζή έφόνευσεν ένα συμμορίτην. 

1952.Επιχείρηση Ίβυ.  Η έκρηξη της πρώτης βόμβας υδρογόνου των Ηνωμένων Πολιτειών στα Νησιά Μάρσαλ 

1954.Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο της Αλγερίας ξεκίνησε την εξέγερση ενάντια στην αποικιακή κυβέρνηση της Γαλλίας.

1955. Επέστρεψε θριαμβευτικά στο Μαρόκο ο Σουλτάνος Σίντι Μοχάμαντ μπιν Γιουσέφ.

1956. Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία πραγματοποίησαν βομβαρδισμούς στην Αίγυπτο για να αναγκάσουν τον Νάσσερ να ανοίξει εκ νέου τη Διώρυγα του Σουέζ.

1958. Ο Μπόρις Πάστερνακ αποποιήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

1961.Στην Μόσχα  διαπιστώθηκε ότι απομακρύνθηκε  η σορός του Στάλιν από το Μαυσωλείο της Κόκκινης Πλατείας.

1968. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον επικαλούμενος την πρόοδο στις ειρηνευτικές συνομιλίες για το Βιετνάμ στο Παρίσι, διέταξε την πλήρη παύση όλων των αεροπορικών επιδρομών, στο Βόρειο Βιετνάμ", από την 1η Νοέμβρη.

1984. Δολοφονήθηκε από δύο σωματοφύλακες της Σιχ , η πρωθυπουργός της Ινδίας Ίντιρα Γκάντι.

1985. Έκρηξη βόμβας, με 39 τραυματίες,  σε αστικό λεωφορείο, που εκτελούσε το δρομολόγιο Αθήνα–Αργυρούπολη το οποίο βρισκόταν  στο ύψος της Δάφνης.

1989. Ο Τουργκούτ Οζάλ, εκλέχτηκε από την τουρκική Εθνοσυνέλευση 8ος πρόεδρος της Τουρκίας.

1991. Οι κροατικές παραστρατιωτικές δυνάμεις ξεκίνησαν  δράση  εθνοεκκαθάριση 18 Σερβικών χωριών στην Ανατολική  Σλαβονία. Περισσότεροι από 60 Σέρβοι σκοτώθηκαν την πρώτη ημέρα.

1993. Ο Τζουκάνοβιτς ίδρυσε την σχηματική Ορθόδοξη Εκκλησία του Μαυροβουνίου .

1995. Η αντιπροσωπεία της Ρεπούμπλικα  Σέρπσκα από τον Μομτσίλο Κράισνικ, τον Άλεξ Μπούχα και τον Νικόλα Κόλεβιτς ταξίδεψε στο Ντέιτον για για την ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, μαζί με τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, τον Μόμιρ Μπουλάκοβιτς και τον Μίλαν Μιλουτίνοβιτς.

1998. Ο Σαντάμ Χουσεΐν ανακοίνωσε ότι το Ιράκ δε θα συνεργαζόταν πλέον με τους επιθεωρητές των Ηνωμένων Εθνών.

1999. Στην Πρίστινα, απέτυχε η δολοφονία του του Μομτσίλο Τράικοβιτς, 
ο οποίος τραυματίστηκε .


2002 . Στην Ιταλία σεισμός στην Απουλία , στις 11:32 π.μ., προκάλεσε την κατάρρευση  δημοτικού σχολείου στο χωριό Σαν Τζουλιάνο. Σκοτώθηκαν  27 παιδιά και ο δάσκαλος. Δύο άλλες γυναίκες, που ζούσαν στο ίδιο χωριό, σκοτώθηκαν  στα  σπίτια τους.
Στην Κωνσταντινούπολη έγινε ο αγώνας του  ΠΑΟ με τη Φενέρ Μπαχτσέ.

2007. Από βομβιστική επίθεση μουσουλμάνων σε λεωφορείου στη Σταυρούπολη της Σαμάρας, (Τολιάτι) σκοτώθηκαν οκτώ   και τραυματίστηκαν   50.


2011.Σύμφωνα με τους υπολογισμούς  του ΟΗΕ, ο πληθυσμός της Γης έφτασε τα 7 δισεκατομμύρια .

2015. Το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε ι την ευθύνη για την κατάρριψη στην Αίγυπτο ενός ρωσικού επιβατικού αεροπλάνου, με 224 επιβάτες .

2018. Στην Ινδία αποκαλύφθηκε το ύψους 182 μέτρων  άγαλμα της Ενότητας. Το άγαλμα , του πρώτου υπουργού Εσωτερικών της Ινδίας  και Ινδού  εθνοπατέρα Σαρντάρ Βαλαμπμπάι Πατέλ ,(1875-1950), βρίσκεται  στην επαρχία Ναρμάντα του Γκουτζαράτ και είναι το ψηλότερο άγαλμα του κόσμου. Εχει καθημερινά πάνω από 15000 επισκέπτες.

Σεισμός και Λαθροέποικοι

Στην Σάμο  αφού πετάχτηκαν όλοι έξω από τον σεισμό οι  λαθροέποικοι μπαίνανε στα άδεια μαγαζιά και κάνανε πλιάτσικο.

Απεβίωσε ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου Αμφιλόχιος σε ηλικία 83 ετών

 Απεβίωσε ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου Αμφιλόχιος σε ηλικία 83 ετών. Όπως ανακοίνωση η Μητρόπολη την Παρασκευή, 30 Οκτωβρίου στις 8:20 π.μ., στο Νοσοκομείο του Μαυροβουνίου, αφού μετέλαβε την Θεία Κοινωνία, απεβίωσε στον ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου-Πριμόρσκι και Έξαρχος του Θρόνου του Πετς κ. Αμφιλόχιος.

Η μανδάμ Παγώνη δεν είναι εκλεγμένη ιατρός . Είναι συνδικαλίστρια.

 

 

Μας έχουν πρήξει τα βοθροκάναλα με την μανδάμ Παγώνη. Η μανταμίτσα,  δεν είναι εκλεγμένη ως ιατρός . Είναι απλά συνδικαλίστρια. και ως συνδικαλίστρια δεν έχει  ρόλο να συμβουλεύει, Κανέναν.  

Κάτω η Χούντα του Γουρλομάτη Εφιάλτη

 Κάτω η διεθνιστική Χούντα του Περιούσιου Γουρλομάτη Εφιάλτη

30 Οκτωβρίου 1940. Η Τρίτη ημέρα του Πολέμου. Οι Νέοι Λεωνίδες, ο Κατσιμήτρος και ο Βραχνός, με τους 300 τους, έγραψαν το ΕΠΟΣ του 40, και είπαν ΟΧΙ στην ηττοπάθεια των αργυρώνητων των Αθηνών και στον (Κολωνακιώτη) Παπάγο της Ψωρο- Αλίτ.

Ο Χαράλαμπος Γ. Κατσιμήτρος, ο διοικητής της 8ης Μεραρχίας, ως νέος Λεωνίδας διέταξε Άμυνα μέχρις εσχάτων , τονίζοντας ,«Και εν ανάγκη θα πέσωμεν όλοι», και ταυτόχρονα έριξε το σύνθημα «θα τους ρίξουμε στη Θάλασσα». Την ίδια ημέρα ο Βασιλειος Βραχνός ανέλαβε τη διοίκηση του μετώπου της Πίνδου, ανασυγκρότησε το διαλυμένο απόσπασμα και διέταξε αντεπίθεση.

Στις 30 Οκτωβρίου 1940, την τρίτη ημέρα του Πολέμου, ο Υποστράτηγος Χαράλαμπος Γ. Κατσιμήτρος, εξέδωσε την ακόλουθη ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ.

ΕΠΙΤΕΛ. ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΙΙΙ. ΓΡΑΦ. ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ Αριθ. Πρωτ. 30904 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ «Λήξαντος του προκαλυπτικού αγώνος, από σήμερον η Μεραρχία κατέχει την ωργανωμενην τοποθεσίαν δι' όλων των δυνάμεών της. Επί της τοποθεσίας ταύτης θα δοθή ο αποφασιστικός αγών προς τον εχθρόν. Ο αγών θα διεξαχθή μετά πείσματος και επιμονής ακαταβλήτου. Άμυνα καρτερά επί των θέσεών μας μέχρις εσχάτων. Ουδεμία ιδέα εις ουδένα να υπάρχη περί υποχωρήσεως. Μέχρι τούδε τα προκαλυπτικά τμήματα συνεπτύσσοντο συμφώνως τω σχεδίω Υποχωρητικού Ελιγμού.
 Ήδη πάντες, από του Στρατηγού Διοικητού της Μεραρχίας μέχρι και του τελευταίου στρατιώτου, θα αγωνισθώμεν επί των θέσεών μας. Και εν ανάγκη θα πέσωμεν όλοι υπερασπιζόμενοι αυτά...»
 «Μαχόμεθα εναντίον εχθρού υπούλου και ανάνδρου όστις άνευ ουδεμιάς αφορμής μας επετέθη αιφνιδιαστικώς ίνα μας υποδουλώσει. Μαχόμεθα δια τας εστίας μας και τας οικογενείας μας και δια την ελευθερίαν μας. Αξιωματικοί και Οπλίται, κρατήσατε σταθερώς και αποφασιστικώς τας θέσεις και έχετε πάντοτε το βλέμμα προς τα εμπρός, διότι εντός ολίγου θα αναλάβωμεν αντεπίθεσιν ίνα εκδιώξωμεν τον εχθρόν εκ του πατρίου εδάφους το οποίον εμόλυνεν δια της παρουσίας του... Εγγύς είναι η ημέρα καθ' ήν ο άνανδρος και δειλός εχθρός θα ριφθεί εις την θάλασσαν. Κρατήστε ισχυρώς τας θέσεις και τούτο θα πραγματοποιηθεί συντόμως. 
Η παρούσα να κοινοποιηθεί εις άπαντας τους υφ' υμάς Αξιωματικούς και οπλίτας».

Ο θρασύδειλος και άκαπνος διαγγελέας Παπάγος, από την Μεγάλη Βρετανία δεν έδωσε διαταγή υποχώρησης, στον Κατσιμήτρο, αλλά τον «συμβούλευσε» , να διατάξει εκείνος την υποχώρηση, διότι, στις μάχες της 28ης και 29ης Οκτωβρίου, στον τομέα της Πίνδου, το απόσπασμα Δαβάκη δεν μπόρεσε ν’ αναχαιτίσει την επίθεση της Μεραρχίας «Τζούλια», και είχε δημιουργηθεί ρήγμα, στην κοιλάδα του Αώου, στο πλευρό του θεάτρου επιχειρήσεων Ηπείρου, και τα ιταλικά τμήματα έφθαναν ως τη Σαμαρίνα, το Δίστρατο και τη Βωβούσα. 

Ο Παπάγος από τη Μεγάλη Βρετανία με προσωπική διαταγή προς τον διοικητή της VIII Μεραρχίας, που διαβίβασε ο συνταγματάρχης Κορώζης, έλεγε τα ακόλουθα: 
«Να έχετε πάντοτε υπόψη σας ότι η αποστολή της Μεραρχίας είναι η κάλυψη του θεάτρου της Δυτ. Μακεδονίας από την γενική κατεύθυνση Ιωάννινα-Ζυγός και η απόφραξη των δρομολογίων από την Ήπειρο προς Αιτωλοακαρνανία (…)… Ο κίνδυνος εχθρικής απειλής από της περιοχής Πρεβέζης υφίσταται και δέον να εξασφαλίσετε… τα νώτα σας….. Οι Προσπάθειές σας για την διεκδίκηση εθνικού εδάφους στην Ήπειρο, δεν πρέπει να σας οδηγήσουν στην φθορά των μέσων, έτσι ώστε να κάνουν προβληματική την εκπλήρωση της πιο πάνω αποστολής».

 Η διαταγή Παπάγου υλοποιούσε το «Επιτελικό» (Παπαγικού) σχεδίο», που, «δεν ανέμενε παρά της VIII Μεραρχίας νίκας…αλλά ανέμενε εκ ταύτης να σώσει την τιμήν των ελληνικών όπλων.
 Για τον Παπάγο «Η απώλεια του εθνικού εδάφους δεν θα είχε τόση σημασία, όση θα είχε η αποκοπή δυνάμεων Ηπείρου και Δ. Μακεδονίας από των προς Θεσσαλία και Αιτωλοακαρνανία συγκοινωνιών». 
Το καθήκον της VIII Μεραρχίας για τον Παπάγο, δεν ήταν η υπεράσπιση της Ηπείρου, αλλά η εξασφάλιση των διαβάσεων! Και εγκατέλειπε τους ορεινούς όγκους της Ηπείρου, της Πίνδου για να καλυφθεί «όπισθεν των ποταμίσκων», του Αράχθου και του Αλιάκμονος, ακολουθώντας το "γαλλικό δόγμα" της μάχης στις όχθες των ποταμών.

 Απέναντι στην ηττοπάθεια των αργυρώνητων των Αθηνών και του θρασύδειλου και άκαπνου και πραξικοπηματία Παπάγου, ο υποστράτηγος Χαράλαμπος Γ. Κατσιμήτρος είπε το δικό του ΟΧΙ και στους Ιταλούς και στον Παπάγο και έριξε το σύνθημα , «Θα τους ρίξουμε στη Θάλασσα». 

Το επιτελείο του Κατσιμήτρου το αποτελούσαν : Ο διοικητής πυροβολικού της Μεραρχίας συνταγματάρχης Π. Μαυρογιάννης, ο άνθρωπος που επιμελήθηκε την οργάνωση του εδάφους στη ζώνη ευθύνης της μεραρχίας. Ο διοικητής της III ανεξάρτητης Ταξιαρχίας Πεζικού Συνταγματάρχης Πεζικού Δημήτριος Γιατζής, Αρχηγός Πεζικού Μεραρχίας ήταν συνταγματάρχης Γεώργιος Ντρες, Διοικητής 4ου Συντάγματος Πεζικού, ήταν ο συνταγματάρχης Κ. Παπαδόπουλος, ο διοικητής του 40ου Συντάγματος Ευζώνων συνταγματάρχης Θρασύβουλος Τσακαλώτος, ο διοικητής του 42 Συντάγματος Ευζώνων Συνταγματάρχης Ιπποκράτης Παπαδημητρόπουλος.

 Το μέτωπο της Θεσπρωτίας το είχε αναλάβει ο Παπαγικός υποστράτηγος Λιούμπας , που εγκατέλειψε τη θέση του προ του εχθρού, ακολουθώντας τις εντολές του Παπάγου, και άφησε ακάλυπτο το πλευρό του Κατσιμήτρου. 
Ο Λιούμπας άλλωστε παραδόθηκε αμαχητί στους Γερμανούς στην Θεσσαλονίκη ως διοικητής της 19ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας. 

Στις 30 Οκτωβρίου, τα ξημερώματα, έφτασε πεζοπορώντας στο Επταχώρι, ο έτερος Λεωνίδας, ο διοικητής της Ι Μεραρχίας, Βασίλειος Βραχνός και ανέλαβε τη διοίκηση του μετώπου στην Πίνδο. 

Ο Βραχνός βρήκε τα ελληνικά τμήματα σε διάλυση. Έδωσε διαταγή να επισκευαστεί η γέφυρα του Επταχωρίου, η οποία είχε ανατιναχτεί με διαταγή του Δαβάκη, να εγκατασταθεί εκεί φρουρά και να συλλαμβάνει τους φυγάδες. Διέταξε να ανασυγκροτήσουν τα τμήματά τους οι Κ. Δαβάκης και Αθ. Πανταζής και να συσταθεί Στρατονομία. Ζήτησε επίσης να αποσταλεί δικαστικός σύμβουλος για να λειτουργήσει στρατοδικείο. 

Αμέσως το κλίμα άλλαξε και επανήλθε πειθαρχία και τάξη στο απόσπασμα 

Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της 30ης Οκτωβρίου, ο Βραχνός ανακοίνωσε την απόφασή του για αντεπίθεση εναντίον της ιταλικής Μεραρχίας Τζούλια, η οποία ήδη είχε εισχωρήσει αρκετά μέσα στην οροσειρά της Πίνδου παρακάμπτοντας το Επταχώρι και την ελληνική γραμμή άμυνας, για να ανακόψει τις γραμμές ανεφοδιασμού των Ιταλών. Αυτή ήταν η πρώτη ελληνική διαταγή για επιθετική ενέργεια.

Στο μέτωπο, στις 30 Οκτωβρίου, έγιναν οι πρώτες αερομαχίες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου .Δύο Henschel του 3/2 Ανεξάρτητου Σμήνους Στρατιωτικής Συνεργασίας, ενώ εκτελούσαν αναγνωριστικές πτήσεις πάνω από το μέτωπο, δέχθηκαν επίθεση από πέντε Fiat CR.42. Τα ιταλικά πυρά διέτρησαν τον κινητήρα του ενός Henschel και πλήγωσαν θανάσιμα τον παρατηρητή Ανθυποσμηναγό Ευάγγελο Γιάνναρη, ο οποίος ήταν ο πρώτος νεκρός της πολεμικής αεροπορίας το 1940 . Ο χειριστής Αρχισμηνίας Τσάντας, ελαφρά τραυματισμένος, πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση ΒΑ της Καστοριάς. Στη συνέχεια οι Ιταλοί καταδίωξαν το δεύτερο Henschel Ηs 126, το οποίο, δεν κατόρθωσε να επιστρέψει στη βάση του. Ο χειριστής Ανθυποσμηναγός Λάζαρος Παπαμιχαήλ και ο πυροβολητής Σμηνίας Γεμενετζής Κων/νος έπεσαν μαχόμενοι.

Το βράδυ της 30ης Οκτωβρίου, ο Ι. Μεταξάς κάλεσε στο Γενικό Στρατηγείο στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία» τους εκδότες και τους αρχισυντάκτες των εφημερίδων και ζήτησε τη στήριξη τους. Για την ομιλία του εκεί, δεν έγραψε ποτέ κανείς .

 Ούτε ο αρμόδιος Νικολούδης.

 Το κείμενο που εμφάνισε η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, το 1960, είναι 100% πλαστό και χαλκευμένο, και φτιάχτηκε για να υποστηρίξει την αποδοχή του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος από τον Γεώργιο και τον Παπάγο.

Η 30η Οκτωβρίου στην Ιστορία

552.Αποφασιστική νίκη του Ναρσή  στην μάχη του Βεζούβιου με τους Οστρογότθους  στην οποία σκοτώθηκε ο τελευταίος Οστρογότθος βασιλιάς στην Ιταλία Τεΐας.

1137. Μάχη του Ρινιάνο μεταξύ των Νορμαδών κατακτητών. Συγκρούστηκαν ο Ρανούλφος της Απουλίας και ο Ρογήρος  της Σικελίας. Ηττήθηκε ο Ρογήρος. Σύμφωνα με το χρονικό του Φαλκόνε του Μπενεβέντο σκοτώθηκαν 3000.

1242. Ο κόμης της Τουλούζης, Ραϊμόνδος Ζ΄ και ο Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας ο Άγιος υπέγραψαν τη συνθήκη ειρήνης της Λορρίς. Η μοναχοκόρη του, παντρεύτηκε τον Αλφονς ντε Πουατιέ, αδελφό του βασιλιά, και μετά τον θάνατο της, η κομητεία της Τουλούζης περιήλθε στο γαλλικό στέμμα.

1270. Τερματίστηκε η  Η΄ Σταυροφορία και η πολιορκία της Τύνιδας κατόπιν συμφωνίας μεταξύ του  βασιλιά της Σικελίας Κάρολου του Ανδεγαυού (αδελφού του βασιλιά της Γαλλίας του Άγιου Λουδοβίκου Θ΄, που είχε πεθάνει  από πανώλη στις 25 Αυγούστου) και του σουλτάνου της Τύνιδας. Ο Μουστανσίρ, δέχθηκε να πληρώσει τα έξοδα του πολέμου, να πληρώνει φόρο υποταγής στον Κάρολο καθώς και να επιτρέπει στους χριστιανούς  εμπόρους του να εμπορεύονται στην πόλη του. Ο Άγγλος πρίγκιπας Εδουάρδος  που έφτασε την επομένη στη Τύνιδα απογοητεύτηκε όταν έμαθε ότι οι μάχες ειχαν τελειώσει, και αφου έδωσε οδηγίες στον ξάδερφο του Ερρίκο της Κορνουάλης να επιστρέψει με το γαλλικό στρατό , συνέχισε για τους Αγίους Τόπους.

1340. Στην Ιβηρική,  σε μάχη κοντά στην Ταρίφα του Καντίζ, οι Αλφόνσοι  της Καστίλης και της Πορτογαλίας πέτυχαν αποφασιστική νίκη κατά του Νασρίδη κυβερνήτη της Γρανάδα Αμπού  Χασάν και των Μερινίδων Μαροκινών συμμάχων του.

1485. Στο Λονδίνο ο Ερρίκος Ζ' στέφτηκε βασιλιάς της Αγγλίας.

1497 . Η μάχη  του Τσερνίβτσι. Ο Στέφανος ο Μέγας της Μολδαβίας νίκησε τα απομεινάρια του πολωνικού στρατού, και τους έδιωξε  από τη χώρα. Πλήρης νίκη του Μεγάλου Στεφάνου επί των εισβολέων.

1534 . Το Αγγλικό κοινοβούλιο ψήφισε νόμο που αναγνώρισε το  βασιλιά Ερρίκου ως επικεφαλής της αγγλικής εκκλησίας.

1628.Μετά την παράδοση της Λα Ροσέλ δύο ημέρες νωρίτερα, ο Καρδινάλιος Ρισελιέ και  ο Λουδοβίκος 13 εισήλθαν στην πόλη.  

1632. Αποκεφαλίστηκε στην Τουλούζη ο Ερρίκος Β του Μοντμερσί που ηγ΄ληθηκε μαζί με τον αδελφό του Λουδοβίκου ΙΓ , τον Γκαστόν Δούκα της Ορλεάνης της εξέγερσης των ευγενών κατά του Ρισελιέ. Ο Γκαστόν βρήκε καταφύγιο στην Πράγα.

1696. Κατά τον τρίτο  ρωσοτουρκικό πόλεμο (1686-1700)  η Συνέλευση των Βογιάρων με πρόταση του Μεγάλου Πέτρου  ενέκρινε στις 20/30 Οκτωβρίου τη δημιουργία ρωσικού πολεμικού ναυτικού, με τη ναυπήγηση 2 πλοίων της Γραμμής, 23 Γαλερών και 1300 Ακάτων.

1697. Η  Γαλλία, η Αγγλία και η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία υπέγραψαν συμφωνία Ειρήνης στο χωριο Ρύσβικ  στην Ολλανδία.

1757. Στην Κωνσταντινούπολη ενθρονίστηκε ο σουλτάνος Μουσταφά ΙΙΙ

1793. Μετά την εισβολή γυναικών στο Συμβούλιο της Κομμούνας του Παρισιού,  διάταγμα της Συνέλευσης απαγορεύει  τη συμμετοχή των  γυναικών «σε σωματεία και Ενώσεις».

1806. Ο υπολοχαγός Φρίντριχ φον Ρόμμπεργκ παρέδωσε την πόλη του Στέτινου στα Γαλλικά στρατεύματα υπό τον στρατηγό Λασάλ.

.
1817. Ο Σιμόν Μπολιβάρ σχημάτισε την ανεξάρτητη κυβέρνηση της Βενεζουέλας

1821. Η Μάχη της Κασσάνδρας. Ο νέος  Βαλής της Θεσσαλονίκης Μεχμέτ Εμίν Πασάς, με δύναμη 14.000 , επιτέθηκε  στους υπό τον Εμμανουήλ Παπά, 1500 Επαναστάτες της Κασσάνδρας στην Χαλκιδικής. Από τους 1.500 Έλληνες  έπεσαν οι περισσότεροι. Ανάμεσά τους και οι δύο από τους τρεις γιους του Εμμανουήλ Παπά. Στη συνέχεια οι Τούρκοι ξέσπασαν την αγριότητά τους στον άμαχο πληθυσμό της Κασσάνδρας. 

1828. (Με το παλιό). Παραδόθηκε η τουρκική φρουρά του Κάστρου του Ρίο, στον Γάλλο στρατηγό Μαιζών.

1863. (18/30 Οκτωβρίου). Ο Δανός πρίγκιπας Γουλιέλμος Γκλύξμπουργκ έγινε  δεκτός με ενθουσιασμό στην Αθήνα.

1864. Με την Υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης της Βιέννης από την Πρωσία, την Αυστρία και τη Δανία, λήγει ο Δεύτερος Πόλεμος του Σλέσβιχ. Η Δανία παραιτήθηκε από κάθε αξίωση στο Σλέσβιχ και στο Χόλσταϊν, τα οποία υπήχθησαν  σε πρωσική και αυστριακή διοίκηση .

1905. 17/30 Οκτωβρίου. Ο αυτοκράτορας της Ρωσίας Νικολάος Β Αλεξάντροβιτς, μετά από εισήγηση του πρωθυπουργού Σεργκέι Βίτε,  υπέγραψε το Μανιφέστο του Οκτωβρίου,   (Октябрьский манифест) με το οποίο ο Τσάρος Νικόλαος Β παραχωρούσε το δικαίωμα συγκρότησης Κομμάτων και εκλογής κοινοβουλίου με νομοθετική εξουσία, με Γενικές Εκλογές, και εγγυόταν τον σεβασμό των ατομικών ελευθεριών. Το μανιφέστο δημοσιεύτηκε στον Τύπο την επομένη 18/31 Οκτωβρίου. 

1908. Κυκλοφόρησε στην Αθήνα το πρώτο ηλεκτρικό τραμ.

1912. Βούλγαροι και τούρκοι έσφαξαν τους κατοίκους του Ελληνικού χωριού Ακ Αλάν της Ανατολικής Θράκης.

1918. 17/30 Οκτωβρίου. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία συνθηκολόγησε με τις δυνάμεις της Αντάντ και υπέγραψε  την Συνθήκη ανακωχής του Μούδρου.   Στην αυστριακή επαρχία του Μπούργκενλαντ, έκλεισε το  στρατόπεδο συγκέντρωσης για τους Σέρβους , στο οποίο πέθαναν 10000 από τους 15000 κρατούμενους.

Το βρετανικό Θ/Κ «Agamemnon» επί του οποίου και μονογραφήθηκε η ανακωχή του Μούδρου στις 17/30 Οκτωβρίου 1918 και υπογράφτηκε την επομένη 18/31 Οκτωβρίου, μεταξύ του ναυάρχου Κάλθορπ, πληρεξούσιου των Συμμάχων και των αντιπροσώπων του Σουλτάνου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Η δυσμενής εξέλιξη των επιχειρήσεων υποχρέωσε τον Νεότουρκο Μέγα Βεζίρη Ταλαάτ Πασά, να ζητήσει ανακωχή μέσω Αθηνών. Το αίτημα διατύπωσαν στον Άγγλο πρέσβη στην Αθήνα τον Γκρανβίλ στις 22 Σεπτ/5 Οκτωβρίου δύο Τούρκοι διπλωμάτες προερχόμενοι από Σμύρνη.
Στις 25 Σεπτ/8 Οκτωβρίου, ο Γάλλος στρατηγός Φρανσαί ντ' Εσπεραί έλαβε εντολή από το ανώτατο συμβούλιο της Αντάντ να κατευθύνει την συμμαχική στρατιά, που βρισκόταν στη Μακεδονία, προς Κωνσταντινούπολη. Ο δε Άγγλος στρατηγός Μιλν, που διοικούσε επτά μεραρχίες στο μέτωπο της Βουλγαρίας, να κινηθεί προς τη γραμμή Αδριανούπολης - Δεδέαγατς και να ξεκινήσει προέλαση ομοίως προς Κωνσταντινούπολη.
Στη συνέχεια δραπέτευσε ο Ταλαάτ Πασάς και ανέλαβε ο Αχμέτ Ιζέτ Πασάς, ενώ η Αγγλία όρισε τον διοικητή των συμμαχικών ναυτικών δυνάμεων στη Μεσόγειο, ναύαρχο Σόμερσετ Κάλθορπ, ως πληρεξούσιο της Αντάντ για τη σύναψη της Ανακοχής.
Αρχηγός της τουρκικής αντιπροσωπείας ήταν ο αιχμάλωτος Άγγλος στρατηγός Τσαρλς Τάουνσεντ και ο πρώην υποναύαρχος και υπουργός των Ναυτικών Χουσεΐν Ραούφμπεης.

Η Συνθήκη της άνευ όρων συνθηκολόγησης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας είχε 25 όρους, που συντάχθηκαν στο Λονδίνο και στάλθηκαν τηλεγραφικά στον Άγγλο ναύαρχο μόλις τρεις ημέρες πριν την αποδοχή τους, μετά την οποία και έγιναν γνωστοί στις άλλες Δυνάμεις της Αντάντ. (Γαλλία και Ιταλία). Η συνθήκη προέβλεπε:

1. Την υποχρέωση του ανοίγματος των Στενών των Δαρδανελλίων και του Βοσπόρου προς την Μαύρη Θάλασσα και την παράδοση των φρουρίων αυτών. 2. Την υπόδειξη των σημείων και έκταση πόντισης ναρκών και τορπιλών και παροχή βοήθειας στην αλίευσή τους.
3. Τη συγκέντρωση όλων των αιχμαλώτων των συμμάχων και των Αρμενίων στην Κωνσταντινούπολη και άμεση παράδοση αυτών.
4. Την παράδοση του τουρκικού στρατού (του οπλισμού) με άμεση αποστράτευση, εκτός του απόλυτα αναγκαίου για τη φύλαξη των συνόρων και την εσωτερική ασφάλεια. Η δε δύναμη που θα απέμενε και η κατανομή της, θα καθοριζόταν μεταγενέστερα, σε συνεννόηση με την τουρκική κυβέρνηση.
5. Την άμεση παράδοση όλων των πολεμικών πλοίων στους Συμμάχους.
6. Την παροχή δυνατότητας στους Συμμάχους να καταλάβουν, για λόγους ασφάλειας, οποιαδήποτε στρατηγικά σημεία επί του εδάφους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έκριναν εκείνοι, χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με την Οθωμανική κυβέρνηση.
7. Την ελεύθερη χρήση παντός λιμένος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από συμμαχικά πλοία.
8. Τη χρήση παντός υλικού επανόρθωσης που θα βρισκόταν σε τουρκικό λιμάνι.
9. Την ανεμπόδιστη κατάληψη του συστήματος υπόγειων διωρύγων της Ταυρίδας από τους συμμάχους.
10. Την απομάκρυνση του τουρκικού στρατού από τα ΒΔ σύνορα με την Περσία και επάνοδο στα προπολεμικά.
11. Την παράδοση του ελέγχου των υποβρυχίων καλωδίων.
12. Την αποφυγή καταστροφής στρατιωτικού, ναυτικού ή εμπορικού υλικού, χωρίς προηγούμενη συμμαχική άδεια.
13. Την παραχώρηση κάθε δυνατής διευκόλυνσης στον ανεφοδιασμό των συμμάχων, με αγορά ανθράκων και ναυτικού υλικού, απαγορευμένης της εξαγωγής τους.
14. Τον έλεγχο όλου του σιδηροδρομικού δικτύου από αξιωματικούς των συμμάχων και την παράδοση του Βατούμ.
15. Την παράδοση των φρουρίων της Χετζάζης, Ασσίρ, Υεμένης, Μεσοποταμίας (Ιράκ), Τριπολίτιδας και Κυρηναϊκής.
16. Την αποχώρηση των στρατευμάτων από την Κιλικία, καθώς και τη διάθεση στις συμμαχικές δυνάμεις όλης της εξάρτησης, όπλων και πυρομαχικών, καθώς και πάσης φύσεως μεταγωγικών του "αποστρατευθησομένου" τουρκικού στρατού.
17. Την παράδοση των λιμένων της Τριπολίτιδας και της Κυρηναϊκής. 18. Την εντός μηνός απέλαση οποιουδήποτε Γερμανού ή Αυστριακού υπηκόου από την Οθωμανική επικράτεια.
19. Την αποδοχή παράλληλης τοποθέτησης αξιωματικών της Αντάντ στο Οθωμανικό Υπουργείο Επισιτισμού.
20. Την κατακράτηση από τους συμμάχους Τούρκων αιχμαλώτων, εκτός εκείνων που υπερέβησαν το όριο στρατιωτικής ηλικίας.
21. Την άμεση διακοπή οποιασδήποτε σχέσης (οικονομικής, εμπορικής κ.λπ.) με τις κεντρικές Δυνάμεις (όρος που είχε ήδη ικανοποιηθεί). 22. Την επιφύλαξη στους Συμμάχους να καταλάβουν οποιοδήποτε χώρο στο βιλαέτι της Αρμενίας, εφόσον εκδηλωθούν ταραχές.
Τα άρθρα 23 και 24 αφορούσαν κινήσεις των συμμαχικών δυνάμεων, ενώ το 25ο όριζε το τέλος των εχθροπραξιών τη μεσημβρίαν της ημέρας της υπογραφής, η οποία και ήταν η επομένη (31 Οκτωβρίου).


1922. Στην Ιταλία ο βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ ΙΙΙ έδωσε στον Μουσολίνι την εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση.

1927. Αποτυχημένη δολοφονική απόπειρα κατά του προέδρου της Δημοκρατίας, Παύλου Κουντουριώτη.

1930.Υπογράφηκε στην Άγκυρα ελληνοτουρκική συνθήκη φιλίας μεταξύ Ελευθερίου Βενιζέλου και Κεμάλ Ατατούρκ.  Αποτυχημένη απόπειρα κινήματος Παγκαλικών αξιωματικών της Θεσσαλονίκης.

1940.Τετάρτη, 30 Οκτωβρίου. Ενώ ο Παπάγος του συνέστησε υποχώρηση 
ο διοικητής VIII Μεραρχίας  με την ημερήσια διαταγή του ρίχνει το σύνθημα «θα τους ρίξουμε στη θάλασσα». Στις πρώτες αερομαχίες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου έδωσαν τη ζωή τους οι Ανθυποσμηναγοί Ευάγγελος Γιάνναρης, και Λάζαρος Παπαμιχαήλ και ο πυροβολητής Σμηνίας Γεμενετζής Κων/νος. Ο  Ι. Μεταξάς, κάλεσε στο Γενικό Στρατηγείο στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία» τους εκδότες και τους αρχισυντάκτες των εφημερίδων και ζήτησε τη στήριξη τους. Στη Γαλλία ο Πετέν ανακοίνωσε από το ραδιόφωνο τη συνεργασία της Γαλλίας με τη Γερμανία.

1941. Ενώ οι Σοβιετικοί απέκρουσαν την πρώτη επίθεση του γερμανικού 11ου Σώματος  για την κατάληψη της Σεβαστούπολης, ο Ρούσβελτ ενέκρινε την παροχή πιστώσεων 1 δις δολαρίων  προς τη Σοβιετική Ένωση για την προμήθεια  αγαθών και πρώτων υλών

1942. Άγημα του βρετανικού HMS Petard πήρε από το γερμανικό υποβρύχιο  U-559, μια άθικτη συσκευή αποκρυπτογράφησης του γερμανικού κώδικα «Enigma».

1943. Δύναμη 114 Ιερολοχιτών και 200 βρετανών αλεξιπτωτιστών υπό το Συνταγματάρχη Χριστόδουλο Τσιγάντε, κατέλαβε (προσωρινά) τη Σάμο.

 1944. Οι Γερμανοί αποχώρησαν από τη Θεσσαλονίκη και μπήκε ο ΕΛΑΣ, ως ελευθερωτής. Στο Κότορ του Μαυροβουνίου οι Γερμανοί στρατιώτες σκότωσαν 42 Σέρβους

1946. Μεταξύ Ασκού και Σωχού 7μελής  Κ]Σ έστησε ενέδρα και σκότωσε τον μοτοσικλετιστή  Χωρ]κα  Ιωάννη Πάπαρη. Από τους χωροφύλακες φονεύθηκαν   δύο συμμορίτες φέροντας αυτόματα όπλα.  40μελής Κ]Σ επετέθη κατά του Σ. Χ. Ρυμνού Ή μικρά δύναμις  ενισχυθείσα και υπό 7 ένοπλων κατοίκων έτρεψε τούτους εις φυγήν.

1947. Υπογράφηκε στη Γενεύη η  Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου συμφωνία (GATT) από 23 κράτη.

1948 . Οι συμμορίτες με ένα  πυροβόλο, βομβάρδισαν  έπί 6 ώρες το Σιδηρόκαστρο. Έριξαν συνολικά   70 βλήματα . Εφονεύθησαν ένας άνευ θητείας ανθυπασπιστής και ένας πολίτης  Τμήματα Στρατού και Χωροφυλακής κινηθέντα συνεπλάκησαν μετά των συμμοριτών.

 1956 .Η Αγγλία και η Γαλλία επέδωσαν  τελεσίγραφο στο Κάιρο για  την αποχώρηση των στρατευμάτων του από την περιοχή της διώρυγας του Σουέζ, που απορρίφθηκε. Από τον Νάσερ. Ο Ιμρε Νάγκι ανακοίνωσε την κατάργηση του μονοκομματικού καθεστώτος στην Ουγγαρία, και την διάλυση του ΚΚ.
Στην Κύπρο, σκοτώθηκε από έκρηξη βόμβας που μετέφερε ο μαχητής της ΕΟΚΑ  Ανδρέας Γεωργίου 18 ετών από την Αναρίτα

1958. Στην Κύπρο σκοτώθηκε στην Αμμόχωστο από «δυνάμεις ασφαλείας» ο Παναγιώτης Χρυσοστόμου 50 ετών από την Αμμόχωστο

1961. Κατά τη διάρκεια του 22^ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ, η Σοβιετική Ένωση πυροδότησε πανηγυρικά στο πεδίο δοκιμών στη Νοβάγια Ζέμλια,   μια βόμβα υδρογόνου 58  μεγατόνων . Ήταν ο ισχυρότερος πυρηνικός μηχανισμός που ενεργοποιήθηκε ποτέ. Ο Χρούτσεφ δήλωσε ότι αρχικά σχεδιαζόταν  μια βόμβα 100-μεγατόνων, αλλά το ματαίωσε για να μην σπάσουν όλα τα τζάμια στην Μόσχα. Τη νύχτα της 30ης προς την 31η Οκτωβρίου του 1961, με απόφαση του  22ου Συνέδριου  η σορός του Στάλιν αποσύρθηκε από το Μαυσωλείο της Κόκκινης Πλατείας και ενταφιάστηκε στο τείχος του Κρεμλίνου.
Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και η  Τουρκία υπέγραψαν συμφωνία για την υποδοχή Τούρκων μεταναστών.

1963. Ο εισαγγελέας Χρήστος Σαρτζετάκης ολοκλήρωσε τις ανακρίσεις  για την υπόθεση Λαμπράκη. Την ίδια ημέρα η Αλγερία και το Μαρόκο συμφώνησαν στο Μπαμάκο να λύσουν ειρηνικά τη  συνοριακή διαφωνία τους.

1973. Άρχισαν στη Βιέννη, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ανατολής και Δύσης για την ταυτόχρονη μείωση των ενόπλων δυνάμεων και των εξοπλισμών ιδίως στην Κεντρική Ευρώπη.

1975. Ο  Φράνκο μεταβίβασε  την εξουσία στην Ισπανία στον Χουάν Κάρλος Α'
1980 . Έληξε η εμπόλεμη κατάσταση  μεταξύ Ονδούρας και Ελ Σαλβαδόρ με κοινή προσφυγή στο ΔΔΔ της Χάγης. Η Λαοκρατική Γερμανία επέβαλε βίζα για τους Πολωνούς μετά τις απεργίες του Αυγούστου, και τη δημιουργία της Αλληλεγγύης.

1982. Καταργήθηκε το Επαναστατικό Συμβούλιο της Πορτογαλίας.

1983. Οι  πρώτες εκλογές στην Αργεντινή μετά από δέκα χρόνια στρατιωτικής εξουσίας .Η ριζοσπαστική Αστική Ένωση έλαβε το 52% των ψήφων.

1984. Βρέθηκε να επιπλέει στον ποταμό Βιστούλα όπου το είχαν πετάξει το σώμα του Πολωνού καθολικού  ιερέα Γέρζι Ποπιελούσκο  που είχε εξαφανιστεί  από τις 19 Οκτωβρίου  με τα τη σύλληψη του από πολωνούς κομμουνιστές πράκτορες ασφαλείας. Ο Ποπιελούσκο Ο είχε γίνει διάσημος σε όλη την Πολωνία για τα κηρύγματά του κατά της κομμουνιστικής κυριαρχίας.

1991. ¨Άρχισε η αραβοισραηλινή ειρηνευτική διάσκεψη, στη Μαδρίτη, με την υποστήριξη των ΗΠΑκαι της Σοβιετικής Ένωσης, και με τη συμμετοχή της ΟΑΠ, των Ισραηλινών, των Ιορδανών και των Σύρων.
1992. Συγκρούσεις μεταξύ  Β. Οσετίας και Ινγκουσετίας στη Ρωσία.
1995. Έγινε το δημοψήφισμα για το ελεύθερο Κεμπέκ αλλά το 50,6% ψήφισε κατά της απόσχισής του από τον Καναδά.
1998. Μετά τη συμφωνία του γιουγκοσλαβικού στρατού και του ΝΑΤΟ που υπογράφηκε στις 15 Οκτωβρίου, τα αεροπλάνα του ΝΑΤΟ άρχισαν την αποστολή επιτήρησης του εναέριου χώρου στο Κοσσυφοπέδιο που ονομάστηκε «Eagle Eye». 
2001.Η Λέσχη του Λονδίνου διέγραψε  600 εκ. δολ του χρέους της ΟΔ.Γιουγκοσλαβίας που περιορίστηκε σε 2,2 δις ευρώ.

2003. Για πρώτη φορά έπειτα από 60 χρόνια η Βουλή των Ελλήνων αποφάσισε  να αρθεί η ασυλία πέντε βουλευτών, για παραβάσεις του Κ.Ο.Κ. και για ψευδορκία.

2014. Η Σουηδία αναγνώρισε επίσημα την Παλαιστίνη ως ανεξάρτητο κράτος. Το Ισραήλ ανακάλεσε τον πρεσβευτή του από τη Σουηδία.

2015. 64 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και περισσότεροι από 160 άτραυματίστηκαν μετά από πυρκαγιά στο κλαμπ «Κολέκτιβ» στο Βουκουρέστι.
 Ο Σακέρ Ααμέρ, τελευταίος «τζιχαντιστής»  Βρετανός κρατούμενος στην αμερικανική φυλακή του Γκουαντανάμο στην Κούβα, αφέθηκε ελεύθερος .

2016. Ο πρωθυπουργός του Καναδά Τζάστιν Τριντό υπέγραψε την οικονομική και εμπορική συνθήκη ανάμεσα σε Καναδά και ΕΕ (CETA). Σεισμός μεγέθους 6,6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ έπληξε την κεντρική Ιταλία με επίκεντρο  68 χιλιόμετρα ανατολικά-νοτιοανατολικά της Περούτζια. 

 

Κάτω η διεθνιστική Χούντα του Περιούσιου Γουρλομάτη Εφιάλτη

Κάτω η διεθνιστική Χούντα του Περιούσιου Γουρλομάτη Εφιάλτη

Πρωθυπουργός του Ψωροελαδιστάν είναι ο Κούλι-Πέτρος Κωνσταντίνου

Χθες , τα Καρακόλια της Διεθνιστικής Χούντας των Φιλελέ-Σόρος,  ύψωσαν το ανάστημά τους σε εκατοντάδες Έλληνες . 

Προσαγωγές, πρόστιμα και δικογραφίες σε όλη την Ελλάδα για όσους επιχείρησαν να παρελάσουν και κρατούσαν σημαία. 

Σήμερα στο Σύνταγμα, διαδήλωναν ελευθέρα και ακώλυτα οι Ιρακινοί μαζί με το ΚΕΕΡΦΑ του Πρωθυπουργού Πέτρου Κωνσταντίνου, κατά των απορριπτικών αποφάσεων για τις αιτήσεις ασύλου τους.

ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥ ΓΟΥΡΛΟΜΑΤΗ ΕΦΙΑΛΤΗ.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

Οι Βοθροεπιστήμονες και τα Σκατά στην υπηρεσία του Σκατέ-ολέ ΜΠΡΑΒΟΚΟΥΛΙ και του Κοροϊδοϊού

«Δραματικά επιδεινούμενη επιδημιολογική εικόνα» στα βοθρολύματα του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης βρήκαν βοθροεπιστήμονες το ΑΠΘ. 

«Δραματικά επιδεινούμενη», με στατιστικά δεδομένα μόλις 16 ημερών, αφού άρχισαν να μελετούν τα σκατά στις 12 Οκτωβρίου 2020. Τους βοήθαγε και ο σύντροφος Μαραντζίδης. 

 Και σήμερα τα βοθροκάναλα φώναζαν: «Σε δεκαπλάσιες τιμές υπολογίζεται συγκέντρωση του γονιδιώματος του SARS-CoV-2 στα λύματα του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης». 

Με αυτά και με αυτά , στο επίπεδο αυξημένου κινδύνου 4, «κόκκινο», ανεβαίνουν οι περιφερειακές ενότητες Λάρισα, Θεσσαλονίκη και Ροδόπη. 

«lockdown» που λένε στα Ελληνικά οι βοθροπαπαγάλοι.

Μόνο αποτροπιασμό ένιωσαν οι ευρω-φιλελέ του ΜΠΡΑΒΟΚΟΥΛΙ για τη Νίκαια

 

Είμαστε ενωμένοι, (με τους μουσουλμάνους αδελφούς μας),  ενάντια στην (ακροδεξιά)  βία και το, (αντιεβραϊκό), μίσος δήλωσε ο Φαλακρός με το Κιπά,  που πήγαινε στην ουρά και πλήρωνε την ΔΕΗ του κ. Ρότσιλντ, (για την έπαυλη του Αγίου Στεφάνου), και για αυτό έγινε Υπουργός.

 

Ευρω-γελοιότητες

 Οι  "πεπολιτισμένοι"  Γάλλοι, συνέλαβαν τον δράστη της επίθεσης στη Νίκαια και δεν τον σκότωσαν. 

Ο χαφιές Πουστοθανάσης ήταν στην ίδια παράταξη με τους Ολιγαρχικούς δολοφόνους του Καποδίστρια της φράξιας Δαβίδ. Και ο «Βελουχιώτης» με τους Ρότσιλντ, τη Στοά του Λονδίου και τους «Συνταγματικούς», Ρουφιανογιάννη, Πολυζωίδη , Μαυροκορδάτο, Τρικούπη και Cia

Σύμφωνα με τον Πουστοθανάη και την ΚΚΕ λτδ  "ο  Γιάννης Καποδίστριας από την ανασύσταση του ελληνικού κράτους άρχισε την καταστροφή της χώρας μας, κι ένας άλλος Γιάννης, ο Μεταξάς, έβαλε σ' αυτήν το καπάκι".

Ιδού τι είπε στη Λαμία ο πούστης Θανάσης που παρίστανε τον δάσκαλο ιστορίας και επαινούσε τους δολοφόνους του Εθνάρχη Καποδίστρια τον οποίο έβριζε και μίλαγε για την ανυπαρκτη «Φιλικη Εταιρεία»: 

«Μα ο ελληνικός λαός δεν θάτανε αυτός ο λαός, ο λαός δηλαδή της χώρας της λευτεριάς και του πολιτισμού, αλλά λαός ζούγκλας, αν δεν έβγαζε μέσα από τα σπλάχνα του τους αρχηγούς εκείνους, που θα οδηγούσανε στη λευτεριά του. Μέσα στα χρόνια της σκλαβιάς δε σταμάτησαν οι αγώνες. Μικροί ή μεγάλοι. Ένοπλοι ή όχι. Κι ύστερα μέσα απ' αυτό το λαό ξεπήδησε ο μεγάλος βάρδος της επανάστασης, πού ύμνησε με τα τραγούδια του την ιδέα της εξέγερσης του έθνους, ο πρόδρομος της Φιλικής Εταιρίας: ο Ρήγας. Η αντίδραση τον σκότωσε, πριν προλάβει να φέρει σε πέρας τις αρχές του. Μα ο σπόρος που έσπειρε βλάστησε σύντομα. Σε λίγο, η Φιλική Εταιρία έγινε κι αγκάλιασε χιλιάδες Έλληνες. Ας ούρλιαζε η αντίδραση. Ας υπόγραφε άτιμα χαρτιά, σαν αυτό πού υπογράφηκε στη διάσκεψη της Βιέννης στα 1815, κάτω από το όποιο έβαλε την υπογραφή του κι ο πολύς Γιάννης Καποδίστριας και που διαλάμβανε, ότι όχι μόνο δε θα ευνοηθεί και επιτραπεί ένα εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα στην Ελλάδα, μα και θα πνιγεί στο αίμα αν ξεσπάσει. Ο Γιάννης Καποδίστριας, που μας τον παρουσιάζουν στα σχολειά σαν μεγάλο και τρανό, με προτομές και πορτραίτα, είναι ο πρώτος καταστροφέας της Ελλάδας. Μα ότι έκανε, δεν το έκανε σαν Καποδίστριας, μα σαν εκπρόσωπος όλης της ελληνικής αντίδρασης. Ας ούρλιαζε λοιπόν, μαζί με τη διεθνή και η ντόπια αντίδραση. Κι ας υπογράφανε άτιμα χαρτιά. Ο λαός προχωρεί. Τίποτα δεν ήτανε ικανό να συγκρατήσει τη φλόγα για τη λευτεριά, που έκαιγε μέσα στις καρδιές του λαού μας. Έτσι, στα 1821, ύστερα από κόπους και θυσίες και χάρη στον ενθουσιασμό και τη φλόγα του Παπαφλέσσα, που χρησιμοποίησε όλα τα μέσα, ακόμα και την ψευτιά, κηρύσσοντας την εξέγερση, ξεσηκώθηκε πρώτος ο Μοριάς. Από δω, από το Μοριά, άρχισε η επανάσταση του 1821. Στο άκουσμα της εξέγερσης όλοι οι ισχυροί της γης, ξένοι και ντόπιοι, τρόμαξαν. Οι κοτζαμπάσηδες, όμως, βλέποντας ότι δεν τους ήτανε δυνατό να συγκρατήσουν το λαό και φοβούμενοι την οργή του, αναγκάστηκαν να κόψουν τη συνεργασία τους με τους καταχτητές και για να ευνουχίσουν το λαϊκό απελευθερωτικό κίνημα, πήρανε όλοι μέρος στην επανάσταση κι έτσι αυτή πήρε χαραχτήρα πανεθνικό. Οι τρανοί της γης τρόμαξαν και, χρησιμοποιώντας όλα τα τερτίπια, προσπάθησαν να πνίξουν την επανάσταση. Μα γελάστηκαν. Επί 7 ολόκληρα χρόνια πάλεψαν οι προπάτορες μας, παρά το γεγονός ότι η ελληνική αντίδραση, δυο φορές, το 1823 και 1825, οργάνωσε τον εμφύλιο πόλεμο για να σπάσει ακριβώς τους αγώνες αυτούς. Έτσι οι πρόγονοι μας ανάγκασαν όλους τους εχθρούς μας να γλύψουν εκεί που έφτυσαν και ν' αναγνωρίσουν τους αγώνες μας και την ανεξαρτησία μας. Κανείς δεν πίστευε προηγούμενα σ' αυτό το θαύμα, που συντελέστηκε από τις ίδιες τις δυνάμεις και τα μέσα του λαού. Άλλοι περίμεναν να τους έλθει η λευτεριά από τη Ρωσία κι άλλοι από τη μεγαλοψυχία των βασιλιάδων της Ευρώπης. Μα η επανάσταση απόδειξε, ότι αυτή μόνη της χάρισε τη λευτεριά της πατρίδας μας. Τα παραμύθια του φιλελληνισμού, χάρη στον οποίο αποκτήσαμε δήθεν τη λευτεριά μας, εφευρέθηκαν μόνο και μόνο για να γίνει πιστευτό, ότι η πατρίδα μας λευτερώθηκε, όχι από τις ίδιες της τις δυνάμεις, μα από τους ξένους. Υπήρξαν βέβαια φιλέλληνες, που αγωνίστηκαν, πολέμησαν κι έχυσαν το αίμα τους για τη λευτεριά της πατρίδας μας. Τιμή και δόξα σ' αυτούς κι αιώνια ας είναι η ευγνωμοσύνη του έθνους. Μα αυτοί υπήρξαν μεμονωμένα άτομα μονάχα. Η θεωρία του οργανωμένου φιλελληνισμού είναι καθαρό παραμύθι. Με την επικράτηση της επανάστασης αμέσως οι δικοί μας κοτζαμπάσηδες επιβλήθηκαν πάνω στη χώρα μας. Η αντίδραση, ντόπια και ξένη, για να ευνουχίσει το λαϊκό χαραχτήρα του κινήματος και να επιβάλει νέα σκλαβιά, χρησιμοποίησε όλα τα μέσα. Και στο τέλος το πέτυχε. Η αρχή έγινε κολλώντας στο σβέρκο της πατρίδας μας αυτόν που σας είπα πρωτύτερα: Τον Καποδίστρια.
Ο Γιάννης Καποδίστριας από την ανασύσταση του ελληνικού κράτους άρχισε την καταστροφή της χώρας μας, κι ένας άλλος Γιάννης, ο Μεταξάς, έβαλε σ' αυτήν το καπάκι».

Πάνω -κάτω στην ίδια αρτζιμπουρτζι και λουλάς γραμμή επιμένουν οι Κόκκινοι ακόμα και τώρα. Αλλά ο πούστης Θανάσης , ο «ιστοριοφίδης» δεν είχε τίποτα να πεί για τους δανειστές, τους Ρόσιλντ, τα δάνεια της Αγγλίας, την αγγλική πολιτική, και τους πράκτορες της.
Για το Μεταξά και τον Καποδίστρια λύσσαγε ο πούστρος.

Ο "Λόγος της Λαμίας" αποτελεί μνημείο Πουστιάς και Ψευτιάς. 

Ο κοινός ψεύτης και ο  κοινός κλέφτης μπροστά στον πουστοθανάση, κοκκίνησαν.