Το (επαναστατικό) Colpo Grosso των Χουντίνι Αγορών

 H 24η Οκτωβρίου 1929, ήταν η «Μαύρη Πέμπτη». Eκείνη την ημέρα πουλήθηκαν και αγοράστηκαν 12,9 εκατομμύρια μετοχές , αλλά ο Dow έκλεισε μόνο 6% κάτω μετά την παρέμβαση των μεγάλων τραπεζών και εταιρειών επενδύσεων που αγόρασαν πακέτα καλών μετοχών. 

Οι πωλήσεις πανικού ξεκίνησαν λόγω των κερδοσκοπικών αγορών «αέρα» από αυτούς που ανέμεναν ανοδική διόρθωση. Ως αποτέλεσμα, οι μειώσεις των τιμών ανάγκασαν ορισμένους επενδυτές να ρευστοποιήσουν τις συμμετοχές τους, επιδεινώνοντας έτσι την πτώση των τιμών.. Η μόνη τράπεζα που βγήκε αλώβητη από την Μαύρη Πέμπτη ήταν η Goldaman Sachs. 

 Το κραχ του Οκτωβρίου του 1929 στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης αποτυπώθηκε αρχικά στην κατάρρευση της παραγωγής, των επενδύσεων, των τιμών και του εισοδήματος, καθώς και στο διεθνές εμπόριο, αλλά και στον πολλαπλασιασμό των πτωχεύσεων και στην απότομη αύξηση της ανεργίας. Οι επιπτώσεις ήταν άμεσες σε όλο τον κόσμο. 

Το τέρμα της κρίσης στις ΗΠΑ ,ταυτίστηκε με το έναυσμα της πολεμικής παραγωγής το 1940. 

 Στην Ελλάδα, τα πρώτα σημάδια της κρίσης άρχισαν να φαίνονται με την μείωση των εξαγωγών σταφίδας και καπνού και τη δυσκολία έξωθεν χρηματοδότησης .

 Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας και κατοπινός πρωθυπουργός της κυβέρνησης του Λονδίνου, Τσουδερός, πήγε στο Τραπεζικό Κέντρο για να εξασφαλίσει δάνειο, αλλά «δεν τα κατάφερε». Στο Λονδίνο η κερδοσκοπία έστειλε την τιμή των ελληνικών ομολογιών στα Τάρταρα και οι αγορές προεξοφλούσαν την επικείμενη χρεοκοπία της Ελλάδας. 

Ο διοικητής της Τ.τ.Ε Αλέξανδρος Διομήδης, έκλεισε με τους τοκογλύφους του Λονδίνου στις 19 Μαρτίου 1931 δάνειο 4,6 εκ στερλινών με επιτόκιο 6%. Η προμήθεια των τραπεζιτών ήταν 16,5% και «θεωρήθηκε φιλική». Ο Βενιζέλος πήρε στο χέρι 3,8 εκ στερλίνες. Στις 30 Ιουνίου 1931 , ο διορισμένος από την Κοινωνία των Εθνών Άγγλος Επίτροπος της Τράπεζας της Ελλάδας, ενημέρωσε τον Βενιζέλο ότι , «…εξακολουθεί να υφίσταται στην Ελλάδα σοβαρή έλλειψις οικονομικής ισσοροπίας και ότι, αν δε ληφθούν διορθωτικά μέτρα, είναι δυνατόν να δημιουργηθεί μια σοβαρή κατάστασις…». Στις 28 Σεπτεμβρίου 1931 η κυβέρνηση Βενιζέλου αποσυνέδεσε τη δραχμή από την στερλίνα και την συνέδεσε με το με το δολάριο που ακόμα διατηρούσε τη σχέση του με το χρυσό. 1 δολάριο ήταν 77,05 δρχ. Η αποσύνδεση της δραχμής από την αγγλική λίρα είχε άμεση συνέπεια την κερδοσκοπική υποτίμηση της δραχμής σε σχέση με τη λίρα κατά 31,2%. 

 Η εγγεγραμμένη ανεργία ,από 75.000 άτομα το 1928 πήγε στα 218.000 άτομα το 1932. Η ύφεση που ξεκίνησε το 1930, με μείον 3,48% , πήγε στο μείον 4,6% το 1931 και στο μείον 3,98% το 1932. 

Κάπως έτσι, έφτασε η χρεοκοπία της 1ης Μαΐου του 1932, που έστειλε την ΚΚΕ λτδ ως Ενιαίον Μέτωπο Εργατών-Αγροτών με τον Ιωάννη Σοφιανόπουλο στις 58,223 ψήφους και στο 4,97% που ένα χρόνο μετά, στις εκλογές του 1933 έγινε 7,5% και το 1936 ήταν 6.53%. (5,76 το Παλλαϊκό Μέτωπο και 0.77% ο Ιωάννης Σοφιανόπουλος.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ