Η δολοφονία του πράκτορα Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ

 Οι εχθροί του Τζων Κέννεντυ που τον ήθελαν νεκρό ήσαν πολλοί. Τραπεζίτες, πετρελαιάδες, πολεμική βιομηχανία, αλλά και ο υπόκοσμος.

 Πρώτοι στον κατάλογο οι τραπεζίτες της ιουδαϊκής τραπεζικής Χούντας διότι με το σχέδιο νόμου, (Νο:11110/1963), που υπέγραψε τον Ιούλιο του 1963, και το οποίο απέστειλε για ψήφιση στο Κογκρέσο, ανακαλούσε την εκχώρηση του δολαρίου στους Ρότσιλντ και τις εξουσίες που δόθηκαν το 1910 στην ιδιωτική «Federal Reserve», και το δολάριο θα ήταν «UNITED STATES NOTE» και όχι «FEDERAL RESERVE NOTE». 

 Εναντίον του Προέδρου ήσαν και οι πετρελαιάδες, με πρώτους τους Τεξανούς, διότι ο Κέννεντυ σκόπευε να καταργήσει τις φορολογικές απαλλαγές που τους είχαν δοθεί για την εκμετάλλευση του υπεδάφους, οπότε και εκείνοι θα έχαναν τεράστια χρηματικά ποσά. 

Πολιτικός εκπρόσωπος των εταιρειών πετρελαίου ήταν ο αντιπρόεδρος Λίντον Τζόνσον, ο οποίος είχε άμεση συμμετοχή στην οργάνωση της επίσκεψης του προέδρου και στα ζητήματα ασφάλειας του. 

 Το στρατιωτικό-βιομηχανικό Καρτέλ που δεν ήθελε την απόσυρση από το Βιετνάμ και την συνδιαλλαγή με την Σ. Ένωση ήταν επίσης θανάσιμοι εχθροί των Κέννεντυ, οι οποίοι για να αποτρέψουν την πιθανότητα ενός πυρηνικού πολέμου με τη Σοβιετική Ένωση, είχαν αποφασίσει να θέσουν τέλος στον Ψυχρό πόλεμο, συνεργαζόμενοι με το, Νικήτα Χρουστσόφ. 

Άλλωστε μετά τη δολοφονία στο Ντάλας, ο Ρόμπερτ Κέννεντυ, έστειλε στη Μόσχα τον Ουίλιαμ Ουόλτον, για να πληροφορήσει τον Χρουστσόφ ότι η οικογένεια των Κέννεντυ υπέθετε, ότι η συνομωσία για τη δολοφονία του προέδρου προερχόταν από τις ΗΠΑ και ότι σε αυτή πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραμάτισαν η CIA και το οργανωμένο έγκλημα. 

 Στον όμιλο των «εχθρών» πρέπει να προσθέσουμε και τη Μαφία που με την ανατροπή του Μπατίστα από τον Φιντέλ έχανε τις τεράστιες επενδύσεις της στα ξενοδοχεία και τα Καζίνο της Αβάνας.

 Η Μαφία και η Cia συνεργαζόντουσαν άλλωστε στην απόβαση στον κόλπο των Χοίρων και πραγματοποίησαν πολλές κοινές επιχειρήσεις, για να εξοντώσουν το Φιντέλ Κάστρο, στις αρχές της δεκαετίας των ’60. 

 Σχεδόν κανείς δεν πιστεύει πια το παραμύθι της Επιτροπής Συγκάλυψης της συνομωσίας για τον μοναχικό δολοφόνο με τη μαγική σφαίρα τον Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ. 

Στη συνωμοσία ήσαν  όλοι μέσα. CIA, τοπική αστυνομία, Μαφία, Κουβάνοι, Τραπεζίτες, πετρελαιάδες, πολεμική βιομηχανία, και είχαν την κάλυψη του Τζόνσον που ήξερε τα πάντα. 

 Ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ, στον οποίο φόρτωσαν την εκτέλεση ήταν πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών.

 Όταν κατατάχτηκε στους πεζοναύτες εκπαιδεύτηκε στα Ραντάρ πέρασε από διάφορα στρατιωτικά σχολεία και αφού αξιολογήθηκε σαν άκρως απόρρητος τοποθετήθηκε στην MACS-1 στο Ατσούγκι του Τόκυο , στην πρώτη αεροπορική πτέρυγα των πεζοναυτών, από όπου γίνονταν πτήσεις παρακολούθησης της Κίνας και της Σοβ. Ένωσης. 

 Στο Ατσούγκι άρχισε να μαθαίνει ρωσικά και Ισπανικά. Τον προετοίμαζαν για στην Κούβα.

 Το 1959, η Cia τον έστειλe στη Ρωσία για να κάνει τον μαρξιστή αλλά το 1962 όταν εκείνος είχε επιστρέψει από την αποστολή ΕΣΣΔ, οι πράκτορες της CIA ήσαν υποχρεωμένοι να ανακρίνουν έναν άκρως απόρρητο πεζοναύτη που «αποστάτησε» και να ελέγξουν τον άνθρωπο, που κατέφυγε στη Σοβιετική Ένωση, και έζησε εκεί σχεδόν τρία χρόνια, και στη συνέχεια επέστρεψε στις ΗΠΑ. 

 Στη CIA δηλώνουν ακόμα ότι δεν έγινε ποτέ ανάκριση και ούτε παρακολούθηση. Αυτός είναι  ο βασικός λόγος που δείχνει  ότι η CIA λέει ψέματα όταν αρνείται οποιαδήποτε επαφή με τον πράκτορά της Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ.

Μια ελληνική διάσταση της δολοφονίας του Κέννεντυ 

 Ένα από τα απόρρητα έγραφα της CIA για την υπόθεση της δολοφονίας του προέδρου Κέννεντυ, που δόθηκαν στη δημοσιότητα , αναφέρεται στον βούλγαρο πολιτικό πρόσφυγα Ντιμίταρ Ντιμιτρόφ με το παρατσούκλι «Κέλι», ο οποίος το 1977 συναντήθηκε με τον πρόεδρο Φορντ στον οποίο μετάφερε τις πληροφορίες του ,αλλά μετα προσπάθησε να πουλήσει τις πληροφορίες που είχε για τους δολοφόνους του Πρόεδρου. 

 Ο Ντιμίταρ Ντιμιτρόφ το 1951 , όταν ήταν 29 ετών βρισκόταν στην Αθήνα και δούλευε για το ραδιόφωνο της CIA που εξέπεμπε στη Βουλγαρία, και είχε δίπλα του μια ομάδα Βούλγαρων αντικαθεστωτικών. 

 Ο δυστυχής βούλγαρος αντικομουνιστής, Ντμίτρι Ντιμιτρόφ, συνελήφθη και βασανίστηκε από τον Καραμεσίνη προφανώς στο πλαίσιο της σκηνοθεσίας της υπόθεσης των αεροπόρων αλλά και του δικτύου κατασκόπων του Μπελογιάννη. Για κάποιο λόγο ο Τομ Καραμεσίνης τον έκλεισε στη φυλακή για έξι μήνες και μετά ο Ντιμιτρόφ μεταφέρθηκε στον Παναμά ως ψυχοπαθής και μετά τον έκλεισαν σε ένα αμερικανικό στρατιωτικό νοσοκομείο . Το 1961 ο Ντιμίταρ Ντιμιτρόφ προσπάθησε να μιλήσει για την ιστορία του σε ένα περιοδικό αλλά το περιοδικό ενημέρωσε τη CIA. 

Το 1977 η CIA ασχολήθηκε και πάλι μαζί του επειδή «είχε πληροφορίες σχετικά με έναν εκτελεστή που συμμετείχε στη δολοφονία του Κέννεντυ, τις οποίες προσπάθησε να πουλήσει σε Ολλανδό δημοσιογράφο. 

Μετά από αυτό ο βούλγαρος «χάθηκε». Τι του συνέβη, τα χαρτιά της CIA δεν το λένε . Φαίνεται, ότι κάποιοι τον σκότωσαν και τον εξαφάνισαν. 

Το ζήτημα είναι τι υπάρχει για τον Ντιμιτρόφ σε ελληνικά Αρχεία.