24 Νοεμβρίου 1940. Κατά την 28η ημέρα του Πολέμου, ο προδότης Παπάγος θυσίασε 60 ελληνόπουλα μετά από συμβουλή των Άγγλων φίλων του.

 

Η εγκληματική αποβατική επιχείρηση του Διαγγελέα Παπάγου στη Σαγιάδα στοίχισε την ζωή 60 παλικαριών.

Στις 20 Νοεμβρίου 1940 , ο Παπάγος διέταξε τον διοικητή του 10ου Συντάγματος Πεζικού της Κέρκυρας , συνταγματάρχη Βασίλειο Πετρόπουλο να στείλει ένα απόσπασμα εκατό ανδρών στην παράλια θεσπρωτική περιοχή. Γιατί; Ένας θεός ξέρει. 

Είχαν πληροφορίες από τους Άγγλους που το πρότειναν.

 Η αναγγελία συγκρότησης ενός Κερκυραϊκού στρατιωτικού αποσπάσματος για την ενίσχυση του μετώπου, έγινε δεκτή στην Κέρκυρα με ενθουσιασμό. 

Οι εθελοντές ξεπέρασαν κάθε προσδοκία και έφτασαν να είναι πολύ περισσότεροι από διακόσιοι, ενώ ο Παπάγος ζητούσε εκατό. 

Διοικητής του αποσπάσματος ορίστηκε ο λοχαγός Δημήτριος Λαντζίδης. Υποδιοικητής του Λόχου ορίσθηκε ο υπολοχαγός πεζικού Ιωάννης Βλάχος. 

Αποστολή τους ήταν η υποστήριξη της προέλασης του  αποσπάσματος του Λιούμπα και κατάληψη του υψώματος «Βαγκαλάτι». 

Ύψιστη προτεραιότητα αποτελούσε ο αιφνιδιασμός του εχθρού. 

 Ο Λόχος, συγκεντρώθηκε στους Γιαννάδες, και το βράδυ της 22ας Νοεμβρίου κατευθύνθηκε προς το παλαιό λιμάνι, όπου παρέμειναν μερικές ώρες. 

Τη νύκτα εκείνη έβρεχε καταρρακτωδώς. 

Τα δέκα επίτακτα καΐκια είχαν ειδοποιηθεί από το λιμεναρχείο, να είναι πλευρισμένα στην προβλήτα του λιμεναρχείου, στις 12 τα μεσάνυχτα. Μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα της 23ης Νοεμβρίου επιβιβάστηκαν 213 στρατιώτες με τους γυλιούς. 

Μοιράστηκαν περίπου 20 στρατιώτες στο κάθε καΐκι. 

Αποβιβάστηκαν τα ξημερώματα στην παραλία «Κάτω Αετός». Το απόσπασμα, κινήθηκε κατά μήκος των ακτών και μετά από πεζοπορία έφτασε τις πρώτες απογευματινές ώρες στην περιοχή της Κονίσπολης όπου βρεγμένοι ως το κόκκαλο διανυκτέρευσαν. 

 Τα χαράματα της 24ης Νοεμβρίου 1940 ξεκίνησαν να κατευθύνονται προς  τις θέσεις εξορμήσεως, αλλά εντοπίστηκαν και ακινητοποιήθηκαν από το ιταλικό πυροβολικό. Και έμειναν καθηλωμένοι σε κοντινή παραλία.

 Την ίδια ώρα, το ραδιόφωνο του BBC, αφού την επιχείρηση την είχαν προτείνει οι Άγγλοι, μετέδιδε ότι ισχυρές ελληνικές δυνάμεις αποβιβάστηκαν στα νώτα των ιταλικών δυνάμεων, για να παραπλανήσει την ιταλική αντικατασκοπεία, ότι το «Αποβατικό Απόσπασμα» ήταν η εμπροσθοφυλακή ενός μεγαλύτερου ισχυρού αποβατικού σώματος. 

 Το απόσπασμα των Κερκυραίων μαχητών ήταν ακάλυπτο στις παρυφές της ακτής και στην αμμώδη παραλία. Η μάχη διήρκησε από τις 7.00 το πρωί έως τις 4 το απόγευμα, μέχρι που εξαντλήθηκαν τα πυρομαχικά..

 Ο λοχαγός Λαντζίδης, αν και τραυματίας, δεν σταματούσε να εμψυχώνει τους άνδρες του. 

 Στις 5.00 το απόγευμα αναγκάστηκε να υψώσει λευκή σημαία. 

 Ο τελικός απολογισμός ήταν 60 νεκροί και 80 αιχμάλωτοι, εκ των οποίων 45 τραυματίες, ενώ 25 κατάφεραν να διαφύγουν τη σύλληψη. 

 Τις δύο επόμενες ημέρες, στις 25 Νοεμβρίου, της Αγίας Αικατερίνης και στις 26 του Αγίου Στυλιανού, οι Ιταλοί βομβάρδιζαν την πόλη της Κέρκυρας, με αεροπλάνα, ενώ δύο ημέρες αργότερα την 28η Νοεμβρίου επανήλθαν με τον βομβαρδισμό και της κερκυραϊκής ενδοχώρας τόσο από αέρος, όσο και από θαλάσσης, από τέσσερα ιταλικά αντιτορπιλικά.

 Αυτή η εγκληματική επιχείρηση τυχοδιωκτική επιχείρηση που πρότειναν οι Άγγλοι στον Παπάγο εμφανίζεται από διάφορους ρουφιάνους της Στοάς και της Αγγλοκρατίας πλαισιωμένη με «εκατοντάδες ψέματα». 

 Οι ψεύτες και οι ρουφιάνοι «Αντιφασίστες» της «Σήμερον» λένε στους χαζούς που τους ακούν ότι «Αποστολή του Λόχου Λαντζίδη υπήρξε η καθυστέρηση της προέλασης των φασιστικών δυνάμεων του Μουσολίνι» και ότι «η συγκεκριμένη επιχείρηση πέτυχε τον στόχο της». 

 Η καθυστέρηση της προέλασης των φασιστικών δυνάμεων του Μουσολίνι», στις 24 Νοεμβρίου 1940, ενώ η Κορυτσά είχε καταληφθεί από τις 22 Νοεμβρίου.

Οι 60 κερκυραίοι έπεσαν θύματα της βλακείας του Παπάγου και των Άγγλων της SoE που πρότειναν την επιχείρηση.

 Στις 24 Νοεμβρίου άρχισε η προέλαση του Α΄ ΣΣ προς την κοιλάδα του Δρίνου και η καταδίωξη του εχθρού εντός του αλβανικού εδάφους .

Στον παραλιακό τομέα το «τσούρμο» που αποκαλούσαν «Απόσπασμα Λιούμπα», συνέχιζε να περπατάει χωρίς επαφή με τους Ιταλούς. 

Η VIII Μεραρχία στον τομέα της επιτέθηκε για διάνοιξη της διαβάσεως της Κακαβιάς αλλά  αναχαιτίστηκε.

 Το Β΄ ΣΣ διεξήγαγε αγώνες εντός του αλβανικού εδάφους για την εξασφάλιση της οδού Μέρτζανης – Λεσκοβικίου – Ερσέκας – Κορυτσάς. Το Β΄ ΣΣ διέθεσε στην ταξιαρχία Ιππικού που ανέμενε τη συγκέντρωση των τμημάτων της, δύο Ομάδες Αναγνωρίσεως και με μία ορεινή πυροβολαρχία με αποστολή να ενεργήσει προς την Πρεμετή. 

Η Ι Μεραρχία, κατέλαβε στις 24 Νοεμβρίου τα ανατολικά αντερείσματα από το Υψ. 1500 (Μάλι Πισκαλίτ) .Το Γ΄ ΣΣ ανέθεσε επιθετικές επιχειρήσεις για την ευρεία εξασφάλιση από τα βορειοδυτικά του υψιπέδου Κορυτσάς στις ΙΧ και ΧΙΙΙ Μεραρχίες, ενώ η XV Μεραρχία ανέλαβε την εξασφάλιση της στενωπού Τσαγκόνι και του ορεινού όγκου Ιβάν. Η IX Μεραρχία ενήργησε στις 24 Νοεμβρίου για την κατάληψη των υψωμάτων βορειοδυτικά της λίμνης Μαλίκη. Το Γ’ Σ.Σ. απελευθέρωσε τη Μοσχόπολη και τις περιοχές Βυθκούκι, Καστάνιανη, Κακρύκαμπος, και Ακροράχη. 

Το Γενικό στρατηγείο εξέδωσε το ακόλουθο ανακοινωθέν: 

24 Νοεμβρίου 1940 ΓΕΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ:

«Τα στρατεύματά μας συνεχίζουν τήν προχώρησίν των έφ' ολοκλήρου του μετώπου. Η Μοσχόπολις κατελήφθη. Κατά την εκκαθάρισιν της περιοχής Κορυτσάς περισυνελέγησαν 1.500 αιχμάλωτοι και 12 πυροβόλα, πολλοί όλμοι και λοιπά υλικά. Η αεροπορία μας έβομβάρδισε μετά μεγάλης επιτυχίας τρεις φάλαγγας εν υποχωρήσει».

 ΥΓ. Η Σλοβακία προσχώρησε στο Τριμερές Σύμφωνο.