18/2/09
Ολοκληρώθηκε η συνάντηση της αποστολής με την επικεφαλής του γραφείου Συνδέσμου της Ελλάδας στα Σκόπια πρέσβειρας Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου. Λήφθηκαν οι διαβεβαιώσεις πως αν στα αμέσως επόμενα 24ώρα δεν αφεθεί ελεύθερος(όπως ήδη διαφαίνεται) ο Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς, θα προχωρήσει άμεσα η διαδικασία της επιδόσεως ρηματικής διακοίνωσης (nota) προς το Σκοπιανό υπουργείο Υγείας για εξέταση του Βάσκο από ανεξάρτητη επιτροπή.Θα υπάρχει ενημέρωση για κάθε νεώτερο .
Πριν από λίγο, οι Σκοπιανοί αρνήθηκαν την είσοδο στην ψυχιατρική κλινική της Ελληνικής ομάδας συμπαράστασης προς τον Βάσκο Γκλιγκόριεβιτς, που σήμερα πήγε στα Σκόπια...
Στο σημείο βρίσκονται δεκάδες δημοσιογράφοι των Σκοπιανών και διεθνών ΜΜΕ.Η διοίκηση του ψυχιατρείου δεν επιτρέπει την είσοδο στα μέλη της αποστολής.
Παρόλα αυτά μέλος της αποστολής που βρισκόταν ως προπομπός από εχθές στα Σκόπια κατάφερε και είδε τον Βάσκο και διαβεβαίωσε πως είναι καλά στην υγεία του.
Μετά την δυναμική κινητοποίηση, υπάρχουν πληροφορίες πως είναι σημαντικές οι πιθανότητες να επιτευχθει εντός των επόμενων 24ώρων η απελευθέρωση του Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς.
Στο σημείο βρίσκονται δεκάδες δημοσιογράφοι των Σκοπιανών και διεθνών ΜΜΕ.Η διοίκηση του ψυχιατρείου δεν επιτρέπει την είσοδο στα μέλη της αποστολής.
Παρόλα αυτά μέλος της αποστολής που βρισκόταν ως προπομπός από εχθές στα Σκόπια κατάφερε και είδε τον Βάσκο και διαβεβαίωσε πως είναι καλά στην υγεία του.
Μετά την δυναμική κινητοποίηση, υπάρχουν πληροφορίες πως είναι σημαντικές οι πιθανότητες να επιτευχθει εντός των επόμενων 24ώρων η απελευθέρωση του Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς.
Ο στρατός του Σόρος (και όχι μόνο) επιτίθεται.
Η Σέχτα ρίχνει σφαίρες και οι "Παπα-τέτοιοι" Λάσπη.
Μίλησα ανοιχτά και ξάστερα, για την «επανάσταση» των προπληρωμένων SMS, τα έβαλα με τα «τάγματα των κουκουλοφόρων του Σόρος» ,με την χούντα των τοκογλύφων, και το καρτέλ του κ.Λάτση, αποκάλυψα το σχέδιο να καταργηθούν τα εθνικά θέματα, την επιδίωξη των εκδοτών να πάρουν εργολαβία τη δουλειά των δημοσιογράφων στη Γενική Γραμματεία Ενημερώσεως, και επιτέθηκα στον «συνταγματάρχηGilboa» της soft power.
H ακροαματικότητα του «δελτίου των 11» στον Blue Sky αυξάνεται διαρκώς.
Ήταν επόμενο το «σύστημα» να μου επιτεθεί με τα τσιράκια του.
Απλά διάλεξαν τον χρόνο, και σχεδίασαν την επίθεση τους.
Το 89 ,ένας άνθρωπος, από την ΕΡΤ, ανέτρεψα με έρευνα και επιχειρήματα την επικοινωνιακή επιχείρηση της «κατσαρόλας».
Παρουσίασα και το εγχειρίδιο της CIA για τις ψυχολογικές επιχειρήσεις "Κάθαρσης" στην Λατινική Αμερική, και αποκάλυψα τη σχέση της Τράπεζας Κρήτης με την επιχείρηση, «όπλα στο Ιράν- χρήματα στους Κόντρας», μέσα από την διασύνδεση της με την τράπεζα των τρομοκρατών BCCI-a.
Δοκίμασαν να με εξαγοράσουν και απέτυχαν. Τότε μου επιτέθηκαν με όλα τα μέσα.
Μέχρι και « τους αγανακτισμένους» επιστράτευσαν. (Οι κουκουλοφόροι ανακαλύφθηκαν αργότερα) .
Αφού «επέζησα» το 89, θα τους φοβηθώ τώρα;
Επιστράτευσαν εναντίον μου, τα τάγματα των κουραδο-μπλόγκερ.
Ένας αλητήριος «Παπα..τέτοιος» , γράφει στο blogg του.
« Θα ξαναδούμε Σπύρο την λίστα που έχουμε και θ' αναρτήσουμε σύντομα με τους 12 έμμισθους δημοσιογράφους στην ΕΥΠ, για να διαπιστώσουμε εάν είσαι και εσύ μέσα σε αυτή».
Επικοινωνιακό σχέδιο της δεκάρας.
Νομίζουν ότι με τέτοιες επικοινωνιακές ανοησίες θα μειώσουν την αξιοπιστία μου;
Περιμένω να δω τι θα πει o κουραδο-μπλόγκερ στο δικαστήριο;
Οι «χορηγοί» του, θα πληρώσουν την ζημιά;
Γράφει ακόμα ο αλητήριος: «Eνοχλήθηκε ο δημοσιογράφος Σπύρος Χατζάρας με την δημοσιοποίηση της λίστας των κρατικοδιαιτων δημοσιογράφων που δημοσίευσε το pressmme και άρχισε να τα βάζει με όλους και με όλα. Στέλνει παντού επιστολές στις οποίες υβρίζει με τον πιο χυδαίο τρόπο τους δημοσιογράφους Βασίλη Μπόνιο και Γιάννη Παπαγιάννη, χωρίς να εξηγεί όμως το γιατί. Προφανώς γιατί ήταν η πρώτη φορά με επισημοποιήθηκε και με τη βούλα η σχέση του με το δημόσιο».
Ο για «πρώτη φορά» ηλίθιος ,προσπαθεί να κρυφθεί πίσω από το δάχτυλό του.
Όλος ο κόσμος ήξερε ότι οι μητσοτάκηδες , με μετέταξαν υποχρεωτικά, από την ΕΡΤ στη Γενική Γραμματεία. Το όνομα μου, μαζί με αυτά των άλλων συναδέλφων, βρίσκεται στην ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας πάνω από δέκα χρόνια.
Τι απεκάλυψε ο μακάκας;
Αυτός αποκαλύφθηκε, και οι άνεργοι που μου έριξαν λάσπη ότι παίρνω 10.000 ευρώ τον μήνα και οι κουρδιστοί.
Μαύρη παρέα, κουκουλοφόρων, στην υπηρεσία των "υπέρτερων δυνάμεων", που επιδιώκουν την εξαφάνιση της Ελλάδας και των Ελλήνων.
Απαντώ: Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται.
Η Ελλάδα ανήκει και θα ανήκει στους Έλληνες.
....«Θα πεθάνουμε και σεις και μεις, αλλά εμείς ως πολιτικά όντα θα σας ξεβρακώνουμε μέχρι να πεθάνουμε », κύριοι Σόρος.
Σπύρος Χατζάρας
Μίλησα ανοιχτά και ξάστερα, για την «επανάσταση» των προπληρωμένων SMS, τα έβαλα με τα «τάγματα των κουκουλοφόρων του Σόρος» ,με την χούντα των τοκογλύφων, και το καρτέλ του κ.Λάτση, αποκάλυψα το σχέδιο να καταργηθούν τα εθνικά θέματα, την επιδίωξη των εκδοτών να πάρουν εργολαβία τη δουλειά των δημοσιογράφων στη Γενική Γραμματεία Ενημερώσεως, και επιτέθηκα στον «συνταγματάρχηGilboa» της soft power.
H ακροαματικότητα του «δελτίου των 11» στον Blue Sky αυξάνεται διαρκώς.
Ήταν επόμενο το «σύστημα» να μου επιτεθεί με τα τσιράκια του.
Απλά διάλεξαν τον χρόνο, και σχεδίασαν την επίθεση τους.
Το 89 ,ένας άνθρωπος, από την ΕΡΤ, ανέτρεψα με έρευνα και επιχειρήματα την επικοινωνιακή επιχείρηση της «κατσαρόλας».
Παρουσίασα και το εγχειρίδιο της CIA για τις ψυχολογικές επιχειρήσεις "Κάθαρσης" στην Λατινική Αμερική, και αποκάλυψα τη σχέση της Τράπεζας Κρήτης με την επιχείρηση, «όπλα στο Ιράν- χρήματα στους Κόντρας», μέσα από την διασύνδεση της με την τράπεζα των τρομοκρατών BCCI-a.
Δοκίμασαν να με εξαγοράσουν και απέτυχαν. Τότε μου επιτέθηκαν με όλα τα μέσα.
Μέχρι και « τους αγανακτισμένους» επιστράτευσαν. (Οι κουκουλοφόροι ανακαλύφθηκαν αργότερα) .
Αφού «επέζησα» το 89, θα τους φοβηθώ τώρα;
Επιστράτευσαν εναντίον μου, τα τάγματα των κουραδο-μπλόγκερ.
Ένας αλητήριος «Παπα..τέτοιος» , γράφει στο blogg του.
« Θα ξαναδούμε Σπύρο την λίστα που έχουμε και θ' αναρτήσουμε σύντομα με τους 12 έμμισθους δημοσιογράφους στην ΕΥΠ, για να διαπιστώσουμε εάν είσαι και εσύ μέσα σε αυτή».
Επικοινωνιακό σχέδιο της δεκάρας.
Νομίζουν ότι με τέτοιες επικοινωνιακές ανοησίες θα μειώσουν την αξιοπιστία μου;
Περιμένω να δω τι θα πει o κουραδο-μπλόγκερ στο δικαστήριο;
Οι «χορηγοί» του, θα πληρώσουν την ζημιά;
Γράφει ακόμα ο αλητήριος: «Eνοχλήθηκε ο δημοσιογράφος Σπύρος Χατζάρας με την δημοσιοποίηση της λίστας των κρατικοδιαιτων δημοσιογράφων που δημοσίευσε το pressmme και άρχισε να τα βάζει με όλους και με όλα. Στέλνει παντού επιστολές στις οποίες υβρίζει με τον πιο χυδαίο τρόπο τους δημοσιογράφους Βασίλη Μπόνιο και Γιάννη Παπαγιάννη, χωρίς να εξηγεί όμως το γιατί. Προφανώς γιατί ήταν η πρώτη φορά με επισημοποιήθηκε και με τη βούλα η σχέση του με το δημόσιο».
Ο για «πρώτη φορά» ηλίθιος ,προσπαθεί να κρυφθεί πίσω από το δάχτυλό του.
Όλος ο κόσμος ήξερε ότι οι μητσοτάκηδες , με μετέταξαν υποχρεωτικά, από την ΕΡΤ στη Γενική Γραμματεία. Το όνομα μου, μαζί με αυτά των άλλων συναδέλφων, βρίσκεται στην ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας πάνω από δέκα χρόνια.
Τι απεκάλυψε ο μακάκας;
Αυτός αποκαλύφθηκε, και οι άνεργοι που μου έριξαν λάσπη ότι παίρνω 10.000 ευρώ τον μήνα και οι κουρδιστοί.
Μαύρη παρέα, κουκουλοφόρων, στην υπηρεσία των "υπέρτερων δυνάμεων", που επιδιώκουν την εξαφάνιση της Ελλάδας και των Ελλήνων.
Απαντώ: Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται.
Η Ελλάδα ανήκει και θα ανήκει στους Έλληνες.
....«Θα πεθάνουμε και σεις και μεις, αλλά εμείς ως πολιτικά όντα θα σας ξεβρακώνουμε μέχρι να πεθάνουμε », κύριοι Σόρος.
Σπύρος Χατζάρας
Αποστολή στα Σκόπια για τον Βασίλη.
"Ο εκπρόσωπος Τύπου της Δημοκρατικής Αναγέννησης και επικεφαλής της αποστολής στην αναζήτηση του Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς στα Σκόπια και στο ψυχιατρείο Μπάρντοφτσι Σταύρος Βιτάλης, απευθύνει θερμή παράκληση προς όλους τους Έλληνες bloggers να βρίσκονται σε ετοιμότητα σήμερα Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου, ημέρα της αποστολής μας.Δεδομένης της "σιωπής ασυρμάτου" που κρατούν τα μεγαλοκάναλα (εκτός ΑΛΤΕΡ και ΕΤ3),ο ρόλος των bloggers κατά τη διάρκεια αυτής... της αποστολής, θα είναι κρισιμότατος,ιδιαίτερα αν η σκοπιανή ηγεσία επιχειρήσει να δημιουργήσει προβλήματα στην αποστολή μας.Με τη συνεχή τους ενημέρωση -στην οποία ήδη πρωτοστατούν οι Έλληνες bloggers- θα κρατούν ανοιχτή γραμμή με όλους τους συμπατριώτες μας κατά την εξέλιξη της αποστολής.
Παράλληλα, αν κάποιοι επιχειρήσουν να μας σταματήσουν στην προσπάθειά μας να βοηθήσουμε τον αδελφό blogger Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς, τουλάχιστον να υπάρχει μια συνεχής ροή πληροφοριών, ώστε οι ειδήσεις να μήν φιλτράρονται απο τα μεγάλακανάλια και τα συγκροτήματα Τύπου."
Παράλληλα, αν κάποιοι επιχειρήσουν να μας σταματήσουν στην προσπάθειά μας να βοηθήσουμε τον αδελφό blogger Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς, τουλάχιστον να υπάρχει μια συνεχής ροή πληροφοριών, ώστε οι ειδήσεις να μήν φιλτράρονται απο τα μεγάλακανάλια και τα συγκροτήματα Τύπου."
Σταύρος Βιτάλης
*Βασίλιε (Βάσκο) Γκλιγκορίεβιτς: Τον απήγαγε μέσα από το σπίτι του η αστυνομία της ΠΔΓΜ (28/1) και τον εμφάνισε ύστερα από μία εβδομάδα σε ψυχιατρική κλινική. Στο μεσοδιάστημα Αστυνομία και Σκοπιανά ΜΜΕ, αρνιόταν πεισματικά και την ύπαρξή του. Ο Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς είναι ένας ιστορικός ερευνητής, ακτιβιστής και υπέρμαχος της δημοκρατίας που αντιστάθηκε και κατήγγειλε την διαστρέβλωση της ιστορικής πραγματικότητας αλλά και την σκληρή, φασιστικού τύπου, καθημερινότητα που επέβαλε το σύστημα του ψευδομακεδονισμού στους πολίτες της ΠΓΔΜ.
Δημοσιεύματά του:Slavic Settlement in Povardarje (FYROM) Reviewed: History, Ethnology and PoliticsThe Death of Academic Honesty in FYROM: The Case of National SciencesSerbs of FYROM: Historical Presence and the Current StatusThe Pseudomacedonian Ideology: Its NarrativeFYROM: How a Lie was Imposed as the Supreme RealityVMRO Reign in FYROM: Europe’s Only Modern-Day Fascist RegimeUniversity Education in FYROM: The Production of Pseudomacedonian Historiographyhttp://modern-macedonian-history.blogspot.com/2009/02/fyrom-fascism-in-action.html
1909-2009.100 χρόνια από την επανάσταση στο Γουδί.
Του Παναγιώτη Ν. Κρητικού
Εκατό χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την επανάσταση στο Γουδί.
Και ο Πολιτικός και Κοινωνικός Σύνδεσμος «Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ» οργανώνει επετειακή εκδήλωση με θέμα: «Από το 1909, στον Εθνάρχη Ελευθέριο Βενιζέλο, την πολιτική εξυγίανση και την Εθνική Ανόρθωση-Πολιτικές Εξελίξεις των αρχών του 20ού αιώνα-Ομοιότητες και διαφορές με το σήμερα.».
Η πολιτική ιστορία είναι γεμάτη από στρατιωτικά κινήματα, (πραξικοπήματα, «προνουτσιαμέντα», στρατιωτικές δικτατορίες ή χούντες). Όλα είχαν αντιδημοκρατικά κίνητρα, αυταρχικό χαρακτήρα και ιδιοτελείς στόχους.
Ως εκ τούτου, η ιστορία και η λαϊκή συνείδηση τα καταδίκασαν. Άλλωστε, η επαναστατική θεωρία- και ορθώς- μόνο τον λαό θεωρεί υποκείμενο επανάστασης. Εξαίρεση αποτελεί το Κίνημα του 1909 το οποίο βρήκε ιστορική δικαίωση εκ του αποτελέσματος, θέλετε; αλλά όχι μόνο εξ αυτού, καθώς και αποδοχή στην συνείδηση του λαού.
Αποδείχθηκε και ήταν κίνημα λυτρωτικό για το λαό και το Έθνος.
Ο Ηγέτης του, Συνταγματάρχης Νικόλαος Ζορμπάς, ήταν αξιωματικός χαμηλών τόνων, αγνός πατριώτης και με προσήλωση στον κοινοβουλευτισμό.
Είναι γνωστή η αντίδρασή του στην πρόταση που του έγινε από πολιτικούς να κυβερνήσει με έκτακτες εξουσίες. Αρνήθηκε κατηγορηματικά.
Τα κίνητρά του δεν ήταν ιδιοτελή και οι στόχοι του, όπως άλλωστε διατυπώνονται στη διακήρυξη του Συνδέσμου προς την Κυβέρνηση, απέβλεπαν, μεταξύ άλλων:
«Όπως η Διοίκησις της χώρας καταστή και έντιμος, όπως η Δικαιοσύνη απονέμηται ταχέως μετάμεροληψίας και ισότητος προς άπαντας εν γένει τους πολίτας αδιακρίτως τάξεως, όπως η Εκπαίδευσις του Λαού καταστεί λυσιτελής δια τον πρακτικόν βίον και τας στρατιωτικάς ανάγκας της χώρας, όπως η ζωή, η τιμή και η περιουσία των πολιτών εξασφαλισθώσιν, και τέλος όπως τα οικονομικά ανορθωθώσι, λαμβανομένων των απαιτουμένων μέτρων προς λελογισμένην διαρρύθμισιν των εσόδων και εξόδων του κράτους, ώστε αφ’ενός μεν ο σχεδόν πενόμενος ελληνικός λαός ανακουφιστή εκ των επαχθών φόρων, ους ήδη καταβάλλει και οίτινες ασπλάχνως κατασπαταλώνται προς διατήρησιν πολυτελών και περιττών υπηρεσιών και υπαλλήλων χάριν της απαισίας συναλλαγής, κλπ»...
Κάθε ομοιότητα με τη σημερινή κατάσταση της χώρας είναι εντελώς συμπτωματική.
Υπήρχαν τότε μεγάλα εθνικά και πολιτικά ζητήματα οξύτατα και ανοιχτά όπως και σήμερα. Τότε, υπήρχε το Κρητικό ζήτημα, σήμερα το Κυπριακό. Τότε, υπήρχε Μακεδονικό ζήτημα, τώρα επίσης Μακεδονικό (Σκοπιανό). Τότε, υπήρχε ο ατυχής και ταπεινωτικός πόλεμος του 1897, σήμερα υπάρχουν οι αλυσιδωτές ταπεινώσεις στο Αιγαίο (παραβιάσεις, παραβάσεις, γκρίζες ζώνες, Ίμια κ.α.). Τότε, απέναντι στην Τουρκία ασκείτο η λεγόμενη «άψογος» πολιτική, σήμερα ασκείται η πολιτική του «κατευνασμού» και στην ουσία η πολιτική του ενδοτισμού. Τότε, υπήρχε ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος, τώρα έρχεται και επανέρχεται η Ευρωπαϊκή Επιτήρηση. Τότε, στο δημόσιο βίο κυριαρχούσε η φαυλοκρατία και η συναλλαγή, τώρα η διαφθορά και η αδιαφάνεια. Τότε, με άλλη μορφή, υπήρχε αγροτικό ζήτημα. Διαφορετικό αλλά εξίσου οξύ υπάρχει και σήμερα. Τότε, ο δικομματισμός, δηλαδή το τρικουπικό και δηληγιαννικό κόμμα, μετρούσε μία περίπου τριακονταετία κομματικού βίου -όπως και σήμερα- και του οποίου οι διάδοχες ηγεσίες (Θεοτόκης, Ράλλης, Μαυρομιχάλης, Δραγούμης) υπήρξαν κατώτερες των περιστάσεων.
Να γιατί το κίνημα στο Γουδί με τα ανιδιοτελή κίνητρα και τους καθαρούς πατριωτικούς και εθνικούς στόχους, βρήκε ευρύτατη και δυναμική λαϊκή συμπαράσταση.
Το λαϊκό συλλαλητήριο της 14ης Σεπτεμβρίου 1909 υπήρξε το μεγαλύτερο μέχρι αυτή τη στιγμή. Σύσσωμος σχεδόν ο λαός της Αθήνας και του Πειραιά τάχθηκε υπέρ του Συνδέσμου και κατά της απαισίας συναλλαγής και υπέρ μιας ουσιαστικής ανακούφισης του πενόμενου λαού.
Οι εξελίξεις είναι γνωστές.
Με την επιλογή ως πολιτικού συμβούλου του επαναστάτη του Θέρισου Ελ. Βενιζέλου, το Έθνος ευτύχησε, στην κρισιμότερη ώρα του, να βρει τον Ηγέτη του για να ακολουθήσει μια δεκαετία πολιτικής εξυγίανσης και εθνικής αναδημιουργίας. Έτσι βρήκε την ιστορική της δικαίωση η Επανάσταση στο Γουδί.
Υ.Γ. Τα πολιτικά γεγονότα της εποχής εκείνης θα αναλύσουν στις 25 Φεβρουαρίου στις 7.00 μ.μ. στο Πολεμικό Μουσείο οι διακεκριμένοι πολιτικοί και ιστορικοί (Γ. Αρσένης, Σ. Καργάκος, Βάσος Λυσσαρίδης, Κ. Σβολόπουλος).
Εκατό χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την επανάσταση στο Γουδί.
Και ο Πολιτικός και Κοινωνικός Σύνδεσμος «Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ» οργανώνει επετειακή εκδήλωση με θέμα: «Από το 1909, στον Εθνάρχη Ελευθέριο Βενιζέλο, την πολιτική εξυγίανση και την Εθνική Ανόρθωση-Πολιτικές Εξελίξεις των αρχών του 20ού αιώνα-Ομοιότητες και διαφορές με το σήμερα.».
Η πολιτική ιστορία είναι γεμάτη από στρατιωτικά κινήματα, (πραξικοπήματα, «προνουτσιαμέντα», στρατιωτικές δικτατορίες ή χούντες). Όλα είχαν αντιδημοκρατικά κίνητρα, αυταρχικό χαρακτήρα και ιδιοτελείς στόχους.
Ως εκ τούτου, η ιστορία και η λαϊκή συνείδηση τα καταδίκασαν. Άλλωστε, η επαναστατική θεωρία- και ορθώς- μόνο τον λαό θεωρεί υποκείμενο επανάστασης. Εξαίρεση αποτελεί το Κίνημα του 1909 το οποίο βρήκε ιστορική δικαίωση εκ του αποτελέσματος, θέλετε; αλλά όχι μόνο εξ αυτού, καθώς και αποδοχή στην συνείδηση του λαού.
Αποδείχθηκε και ήταν κίνημα λυτρωτικό για το λαό και το Έθνος.
Ο Ηγέτης του, Συνταγματάρχης Νικόλαος Ζορμπάς, ήταν αξιωματικός χαμηλών τόνων, αγνός πατριώτης και με προσήλωση στον κοινοβουλευτισμό.
Είναι γνωστή η αντίδρασή του στην πρόταση που του έγινε από πολιτικούς να κυβερνήσει με έκτακτες εξουσίες. Αρνήθηκε κατηγορηματικά.
Τα κίνητρά του δεν ήταν ιδιοτελή και οι στόχοι του, όπως άλλωστε διατυπώνονται στη διακήρυξη του Συνδέσμου προς την Κυβέρνηση, απέβλεπαν, μεταξύ άλλων:
«Όπως η Διοίκησις της χώρας καταστή και έντιμος, όπως η Δικαιοσύνη απονέμηται ταχέως μετάμεροληψίας και ισότητος προς άπαντας εν γένει τους πολίτας αδιακρίτως τάξεως, όπως η Εκπαίδευσις του Λαού καταστεί λυσιτελής δια τον πρακτικόν βίον και τας στρατιωτικάς ανάγκας της χώρας, όπως η ζωή, η τιμή και η περιουσία των πολιτών εξασφαλισθώσιν, και τέλος όπως τα οικονομικά ανορθωθώσι, λαμβανομένων των απαιτουμένων μέτρων προς λελογισμένην διαρρύθμισιν των εσόδων και εξόδων του κράτους, ώστε αφ’ενός μεν ο σχεδόν πενόμενος ελληνικός λαός ανακουφιστή εκ των επαχθών φόρων, ους ήδη καταβάλλει και οίτινες ασπλάχνως κατασπαταλώνται προς διατήρησιν πολυτελών και περιττών υπηρεσιών και υπαλλήλων χάριν της απαισίας συναλλαγής, κλπ»...
Κάθε ομοιότητα με τη σημερινή κατάσταση της χώρας είναι εντελώς συμπτωματική.
Υπήρχαν τότε μεγάλα εθνικά και πολιτικά ζητήματα οξύτατα και ανοιχτά όπως και σήμερα. Τότε, υπήρχε το Κρητικό ζήτημα, σήμερα το Κυπριακό. Τότε, υπήρχε Μακεδονικό ζήτημα, τώρα επίσης Μακεδονικό (Σκοπιανό). Τότε, υπήρχε ο ατυχής και ταπεινωτικός πόλεμος του 1897, σήμερα υπάρχουν οι αλυσιδωτές ταπεινώσεις στο Αιγαίο (παραβιάσεις, παραβάσεις, γκρίζες ζώνες, Ίμια κ.α.). Τότε, απέναντι στην Τουρκία ασκείτο η λεγόμενη «άψογος» πολιτική, σήμερα ασκείται η πολιτική του «κατευνασμού» και στην ουσία η πολιτική του ενδοτισμού. Τότε, υπήρχε ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος, τώρα έρχεται και επανέρχεται η Ευρωπαϊκή Επιτήρηση. Τότε, στο δημόσιο βίο κυριαρχούσε η φαυλοκρατία και η συναλλαγή, τώρα η διαφθορά και η αδιαφάνεια. Τότε, με άλλη μορφή, υπήρχε αγροτικό ζήτημα. Διαφορετικό αλλά εξίσου οξύ υπάρχει και σήμερα. Τότε, ο δικομματισμός, δηλαδή το τρικουπικό και δηληγιαννικό κόμμα, μετρούσε μία περίπου τριακονταετία κομματικού βίου -όπως και σήμερα- και του οποίου οι διάδοχες ηγεσίες (Θεοτόκης, Ράλλης, Μαυρομιχάλης, Δραγούμης) υπήρξαν κατώτερες των περιστάσεων.
Να γιατί το κίνημα στο Γουδί με τα ανιδιοτελή κίνητρα και τους καθαρούς πατριωτικούς και εθνικούς στόχους, βρήκε ευρύτατη και δυναμική λαϊκή συμπαράσταση.
Το λαϊκό συλλαλητήριο της 14ης Σεπτεμβρίου 1909 υπήρξε το μεγαλύτερο μέχρι αυτή τη στιγμή. Σύσσωμος σχεδόν ο λαός της Αθήνας και του Πειραιά τάχθηκε υπέρ του Συνδέσμου και κατά της απαισίας συναλλαγής και υπέρ μιας ουσιαστικής ανακούφισης του πενόμενου λαού.
Οι εξελίξεις είναι γνωστές.
Με την επιλογή ως πολιτικού συμβούλου του επαναστάτη του Θέρισου Ελ. Βενιζέλου, το Έθνος ευτύχησε, στην κρισιμότερη ώρα του, να βρει τον Ηγέτη του για να ακολουθήσει μια δεκαετία πολιτικής εξυγίανσης και εθνικής αναδημιουργίας. Έτσι βρήκε την ιστορική της δικαίωση η Επανάσταση στο Γουδί.
Υ.Γ. Τα πολιτικά γεγονότα της εποχής εκείνης θα αναλύσουν στις 25 Φεβρουαρίου στις 7.00 μ.μ. στο Πολεμικό Μουσείο οι διακεκριμένοι πολιτικοί και ιστορικοί (Γ. Αρσένης, Σ. Καργάκος, Βάσος Λυσσαρίδης, Κ. Σβολόπουλος).
δελτιο11....Θα είμαστε όλοι εκεί.
-Ο κ. Παναγιώτης Ν. Κρητικός ήταν Αντ/ος της Βουλής και είναι Πρόεδρος του Πολιτικού και Κοινωνικού Συνδέσμου «Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ»
«Η Ελλάδα δεν έχει περιθώρια παροχής δημοσιονομικών κινήτρων, λόγω του μεγάλου χρέους και ελλείμματος
«Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση από ό,τι ο μέσος όρος της ευρωζώνης, η οποία βρίσκεται σε ύφεση», δήλωσε από τις Βρυξέλλες ο αρμόδιος για τις οικονομικές υποθέσεις επίτροπος, Χοακίν Αλμούνια, ο οποίος υπογράμμισε, ωστόσο, την ανάγκη επιτάχυνσης του προγράμματος εξυγίανσης της ελληνικής οικονομίας, ήδη, από το 2009.
Ειδικότερα, παρουσιάζοντας την αξιολόγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το πρόγραμμα σταθερότητας της ελληνικής οικονομίας, ο κ. Αλμούνια επεσήμανε πως ο ρυθμός ανάπτυξης της Ελλάδας παραμένει θετικός, με τις εκτιμήσεις της Ελλάδας να είναι πιο αισιόδοξες από αυτές τις Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδας, όταν στην ευρωζώνη παρατηρούνται αρνητικοί ρυθμοί ανάπτυξης.
Παράλληλα, τόνισε πως το μήνυμα της Επιτροπής προς τις ελληνικές αρχές, δεδομένης της θετικής ανάπτυξης και λαμβάνοντας υπόψη ότι το έλλειμμα αυξάνεται, είναι να επιταχυνθεί η προσαρμογή, καθώς, όπως πρόσθεσε, δεν είναι η Επιτροπή, που πιέζει την Ελλάδα με τα spreads, αλλά η αγορά.
Πρόσθετα μέτρα απαιτεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή από έξι χώρες, μεταξύ αυτών και την Ελλάδα, για τον περιορισμό του ελλείμματος, μετά την εξέταση των Προγραμμάτων Σταθερότητας της Ιρλανδίας, της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Λετονίας και της Μάλτας.
Όπως ανακοίνωσε η ΕΕ, λόγω της οικονομικής ύφεσης, η δημοσιονομική κατάσταση των χωρών αυτών επιδεινώθηκε αισθητά το 2008 και εκτιμά ότι θα συνεχίσει να επιδεινώνεται το 2009 στην Ιρλανδία, την Ισπανία, τη Γαλλία και τη Λετονία. Το βασικό ερώτημα είναι πόσο χρόνο θα δώσει η Επιτροπή στις έξι αυτές χώρες για να μειώσουν το έλλειμμα, καθώς τον άλλον μήνα ανοίγει και επίσημα το θέμα για να ξεκινήσει διαδικασίες εναντίον τους.
Η ΕΕ αναφέρει, στην έκθεσή της, πως ο ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας την τελευταία δεκαετία ήταν υψηλός και κυμάνθηκε στο 4%., ενώ το 2009 αναμένεται να παραμείνει σε θετικό έδαφος. Ωστόσο, η Κομισιόν, επισημαίνει πως οι εσωτερικές και εξωτερικές μακροοικονομικές ανισορροπίες διογκώθηκαν σημαντικά, με αποτέλεσμα να προκληθεί πολύ μεγάλη αύξηση του δημοσίου και του εξωτερικού χρέους. Η συνεχιζόμενη παγκόσμια οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση έχει δυσμενή επίδραση στην οικονομία και ασκεί πίεση στην επιβάρυνση λόγω του χρέους. Το δημοσιονομικό έλλειμμα υπερέβη το 3% το 2007 και το 2008 και σύμφωνα με το ελληνικό πρόγραμμα σταθερότητας, θα φθάσει το 3,7% το 2009, προτού μειωθεί στο 3,2% του ΑΕΠ το 2010 και στο 2,6% το 2011.
Με βάση την αξιολόγηση της Επιτροπής, η Ελλάδα καλείται:
- να ενισχύσει σημαντικά τη δημοσιονομική εξυγίανση, ιδιαίτερα εάν οι οικονομικές συνθήκες αποδειχθούν καλύτερες από ό, τι αναμένονται, μέσω μόνιμων μέτρων περιορισμού των τρεχουσών δαπανών, συμπεριλαμβανομένης μιας συνετής μισθολογικής πολιτικής στο δημόσιο τομέα
-να εξασφαλίσει ότι τα μέτρα δημοσιονομικής σταθεροποίησης συνδέονται με τη βελτίωση της ποιότητας των δημόσιων οικονομικών, στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου προγράμματος μεταρρυθμίσεων, λαμβάνοντας υπόψη την απαιτούμενη αναπροσαρμογή της οικονομίας, με σκοπό την ανάκτηση των απωλειών ανταγωνιστικότητας και την αντιμετώπιση των υφιστάμενων εξωτερικών ανισορροπιών
- να εφαρμόσει ταχέως τη φορολογική μεταρρύθμιση
-να συνεχίσει τις υφιστάμενες μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό σύστημα
«Η Ελλάδα δεν έχει περιθώρια παροχής δημοσιονομικών κινήτρων, λόγω του μεγάλου χρέους και ελλείμματος. Η στρατηγική εξυγίανσης το 2010 και το 2011, που περιγράφονται στο πρόγραμμα, στηρίζεται στον περιορισμό των δαπανών και σε μικρότερο βαθμό στην αύξηση των φορολογικών εσόδων», αναφέρει η έκθεση.
Επιπλέον, υπεραισιόδοξες θεωρεί η Κομισιόν τις προβλέψεις του οικονομικού επιτελείου για την ανάπτυξη, καθώς η οικονομική κρίση επηρεάζει σημαντικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας, όπως είναι ο τουρισμός και η ναυτιλία.
-«Τελεία και παύλα με το θέμα των εκλογών», δήλωσε σήμερα, o κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Αντώναρος ,στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών.
Ειδικότερα, παρουσιάζοντας την αξιολόγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το πρόγραμμα σταθερότητας της ελληνικής οικονομίας, ο κ. Αλμούνια επεσήμανε πως ο ρυθμός ανάπτυξης της Ελλάδας παραμένει θετικός, με τις εκτιμήσεις της Ελλάδας να είναι πιο αισιόδοξες από αυτές τις Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδας, όταν στην ευρωζώνη παρατηρούνται αρνητικοί ρυθμοί ανάπτυξης.
Παράλληλα, τόνισε πως το μήνυμα της Επιτροπής προς τις ελληνικές αρχές, δεδομένης της θετικής ανάπτυξης και λαμβάνοντας υπόψη ότι το έλλειμμα αυξάνεται, είναι να επιταχυνθεί η προσαρμογή, καθώς, όπως πρόσθεσε, δεν είναι η Επιτροπή, που πιέζει την Ελλάδα με τα spreads, αλλά η αγορά.
Πρόσθετα μέτρα απαιτεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή από έξι χώρες, μεταξύ αυτών και την Ελλάδα, για τον περιορισμό του ελλείμματος, μετά την εξέταση των Προγραμμάτων Σταθερότητας της Ιρλανδίας, της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Λετονίας και της Μάλτας.
Όπως ανακοίνωσε η ΕΕ, λόγω της οικονομικής ύφεσης, η δημοσιονομική κατάσταση των χωρών αυτών επιδεινώθηκε αισθητά το 2008 και εκτιμά ότι θα συνεχίσει να επιδεινώνεται το 2009 στην Ιρλανδία, την Ισπανία, τη Γαλλία και τη Λετονία. Το βασικό ερώτημα είναι πόσο χρόνο θα δώσει η Επιτροπή στις έξι αυτές χώρες για να μειώσουν το έλλειμμα, καθώς τον άλλον μήνα ανοίγει και επίσημα το θέμα για να ξεκινήσει διαδικασίες εναντίον τους.
Η ΕΕ αναφέρει, στην έκθεσή της, πως ο ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας την τελευταία δεκαετία ήταν υψηλός και κυμάνθηκε στο 4%., ενώ το 2009 αναμένεται να παραμείνει σε θετικό έδαφος. Ωστόσο, η Κομισιόν, επισημαίνει πως οι εσωτερικές και εξωτερικές μακροοικονομικές ανισορροπίες διογκώθηκαν σημαντικά, με αποτέλεσμα να προκληθεί πολύ μεγάλη αύξηση του δημοσίου και του εξωτερικού χρέους. Η συνεχιζόμενη παγκόσμια οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση έχει δυσμενή επίδραση στην οικονομία και ασκεί πίεση στην επιβάρυνση λόγω του χρέους. Το δημοσιονομικό έλλειμμα υπερέβη το 3% το 2007 και το 2008 και σύμφωνα με το ελληνικό πρόγραμμα σταθερότητας, θα φθάσει το 3,7% το 2009, προτού μειωθεί στο 3,2% του ΑΕΠ το 2010 και στο 2,6% το 2011.
Με βάση την αξιολόγηση της Επιτροπής, η Ελλάδα καλείται:
- να ενισχύσει σημαντικά τη δημοσιονομική εξυγίανση, ιδιαίτερα εάν οι οικονομικές συνθήκες αποδειχθούν καλύτερες από ό, τι αναμένονται, μέσω μόνιμων μέτρων περιορισμού των τρεχουσών δαπανών, συμπεριλαμβανομένης μιας συνετής μισθολογικής πολιτικής στο δημόσιο τομέα
-να εξασφαλίσει ότι τα μέτρα δημοσιονομικής σταθεροποίησης συνδέονται με τη βελτίωση της ποιότητας των δημόσιων οικονομικών, στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου προγράμματος μεταρρυθμίσεων, λαμβάνοντας υπόψη την απαιτούμενη αναπροσαρμογή της οικονομίας, με σκοπό την ανάκτηση των απωλειών ανταγωνιστικότητας και την αντιμετώπιση των υφιστάμενων εξωτερικών ανισορροπιών
- να εφαρμόσει ταχέως τη φορολογική μεταρρύθμιση
-να συνεχίσει τις υφιστάμενες μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό σύστημα
«Η Ελλάδα δεν έχει περιθώρια παροχής δημοσιονομικών κινήτρων, λόγω του μεγάλου χρέους και ελλείμματος. Η στρατηγική εξυγίανσης το 2010 και το 2011, που περιγράφονται στο πρόγραμμα, στηρίζεται στον περιορισμό των δαπανών και σε μικρότερο βαθμό στην αύξηση των φορολογικών εσόδων», αναφέρει η έκθεση.
Επιπλέον, υπεραισιόδοξες θεωρεί η Κομισιόν τις προβλέψεις του οικονομικού επιτελείου για την ανάπτυξη, καθώς η οικονομική κρίση επηρεάζει σημαντικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας, όπως είναι ο τουρισμός και η ναυτιλία.
-«Τελεία και παύλα με το θέμα των εκλογών», δήλωσε σήμερα, o κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Αντώναρος ,στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών.
Πιέζει για έκδοση νέου χρήματος η Τράπεζα της Αγγλίας
Παμψηφεί υπέρ της έκδοσης νέου χρήματος τάσσονται οι οικονομικοί επιτελείς της κεντρικής τράπεζας της Μ. Βρετανίας, οι οποίοι συμφώνησαν να ζητήσουν την εξουσιοδότηση από την κυβέρνηση της χώρας για να προχωρήσουν στο «κόψιμο» χρημάτων για την τόνωση της οικονομίας. Υποστηρίζουν μάλιστα ότι οι περεταίρω περικοπές των επιτοκίων ενδέχεται να βλάψουν την κερδοφορία των τραπεζών.
Στις αρχές Φεβρουαρίου, η Επιτροπή Νομισματικής Πολιτικής της Τράπεζας της Αγγλίας, με επικεφαλής τον κεντρικό τραπεζίτη Μέρβιν Κινγκ, ψήφισε 8 προς 1 για τη μείωση των βασικών επιτοκίων στο 1%, επίπεδο που είναι το χαμηλότερο στην ιστορία του οργανισμού, με έτος ίδρυσης το 1694.
Η επιτροπή πιστεύει ότι η μείωση των επιτοκίων σε χαμηλότερα επίπεδα δεν θα παράσχει επαρκή κίνητρα, και γι' αυτό απαιτούνται «πρωτοφανή μέτρα νομισματικής πολιτικής». Έτσι, τα μέλη της συμφώνησαν ο διοικητής να επικοινωνήσει με τον υπουργό Οικονομικών, Αλιστέρ Ντάρλινγκ, και να ζητήσει το πράσινο φως για να μπορέσει η κεντρική τράπεζα να προβεί σε αγορές κρατικών και εταιρικών τίτλων, ενέργεια που θα χρηματοδοτηθεί από νέο χρήμα που θα εκδώσει η κεντρική τράπεζα.
Οι πρόσφατες εκτιμήσεις της κεντρικής τράπεζας είναι ότι η οικονομία της Μ. Βρετανίας θα παρουσιάσει συρρίκνωση με ετήσιο ρυθμό 4% έως το τέλος του πρώτου τριμήνου του 2009, ενώ ο πληθωρισμός θα αποκλιμακωθεί στο 0,5% έως τα τέλη του επόμενου έτους.
Στις αρχές Φεβρουαρίου, η Επιτροπή Νομισματικής Πολιτικής της Τράπεζας της Αγγλίας, με επικεφαλής τον κεντρικό τραπεζίτη Μέρβιν Κινγκ, ψήφισε 8 προς 1 για τη μείωση των βασικών επιτοκίων στο 1%, επίπεδο που είναι το χαμηλότερο στην ιστορία του οργανισμού, με έτος ίδρυσης το 1694.
Η επιτροπή πιστεύει ότι η μείωση των επιτοκίων σε χαμηλότερα επίπεδα δεν θα παράσχει επαρκή κίνητρα, και γι' αυτό απαιτούνται «πρωτοφανή μέτρα νομισματικής πολιτικής». Έτσι, τα μέλη της συμφώνησαν ο διοικητής να επικοινωνήσει με τον υπουργό Οικονομικών, Αλιστέρ Ντάρλινγκ, και να ζητήσει το πράσινο φως για να μπορέσει η κεντρική τράπεζα να προβεί σε αγορές κρατικών και εταιρικών τίτλων, ενέργεια που θα χρηματοδοτηθεί από νέο χρήμα που θα εκδώσει η κεντρική τράπεζα.
Οι πρόσφατες εκτιμήσεις της κεντρικής τράπεζας είναι ότι η οικονομία της Μ. Βρετανίας θα παρουσιάσει συρρίκνωση με ετήσιο ρυθμό 4% έως το τέλος του πρώτου τριμήνου του 2009, ενώ ο πληθωρισμός θα αποκλιμακωθεί στο 0,5% έως τα τέλη του επόμενου έτους.
πληροφορίες από Bloomberg
Μειώνονται οι συντάξεις από 26-38%, αλλά οι "επενδυτές" και οι "αγορές",θέλουν και άλλο.
Από 20% έως 38% μειώνονται οι συντάξεις με την εφαρμογή του νόμου Πετραλιά, αλλά, την ίδια στιγμή, αυξάνουν τα ελλείμματα των Ταμείων.
Με τις ρυθμίσεις που άλλαξαν , με 30 έτη εργασίας και 1.300 ευρώ συντάξιμο μισθό, οι συνολικές αποδοχές (κύρια σύνταξη από το ΙΚΑ και επικουρική από το ΕΤΕΑΜ) θα διαμορφωνόταν στα 850 ευρώ το μήνα.
Τώρα, με τον νόμο 3655/2008, οι συντάξεις μειώνονται, στα 679 ευρώ, καθώς αυξάνει η ποινή πρόωρης εξόδου (από 4,5% για κάθε χρόνο στο 6%).
Ετσι μειώνονται οι αποδοχές των συνταξιούχων Εμποροϋπαλλήλων (-26%), των φαρμακοϋπαλλήλων (-38%), των εργαζόμενων στη ΔΕΗ (-30%), των υπαλλήλων της Εθνικής (-30%), κ.λπ., καθώς και οι επικουρικές συντάξεις.
Ακόμα:
α) Οι επαναλαμβανόμενες ρυθμίσεις χρεών ευθύνονται για την τεράστια εισφοροδιαφυγή, που αυξήθηκε κατά 180% σε 5 χρόνια.
β) Τα βάρη των ενοποιήσεων των Ταμείων δεν κατανεμήθηκαν δίκαια, με το ΙΚΑ και τον φορολογούμενο να πληρώνουν το μάρμαρο, ενώ κερδισμένες είναι οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις.
γ) Τα χρέη των Ταμείων εξακοντίστηκαν από 2,7 δισ., το 2004, στα 11 δισ. ευρώ σήμερα.Στο ΙΚΑ δίνονται 1,45 δισ. ευρώ λιγότερα από αυτά που αντιστοιχούν στις υποχρεώσεις του κράτους.Για τον ΟΑΕΕ προβλέπονται 310 εκατ. ευρώ λιγότερα από το 2008 ή 600 εκατ. ευρώ λιγότερα από αυτά που θα απαιτηθούν το 2009. Για τον ΟΓΑ προβλέπονταιι 900 εκατ. ευρώ λιγότερα στον Κλάδο Υγείας.. Η τριμερής χρηματοδότηση για τα λοιπά, πλην ΙΚΑ, Ταμεία υπολείπεται κατά 200 εκατ. ευρώ. Στο ΝΑΤ δείνονται μείον 150 εκατ. ευρώ.Στον ΟΠΑΔ (Δημοσίου) 300 εκατ. ευρώ λιγότερα.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση:
-Αύξησε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης από 2-10 χρόνια για πολλές κατηγορίες εργαζομένων γυναικών, κυρίως μητέρων ανηλίκων.
- Αύξησε από 2 μέχρι 5 χρόνια τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για πολλές κατηγορίες ανδρών εργαζομένων, ακόμη και εργαζόμενων σε βαρέα.
- Από τις αρχές του 2009 μειώνονται οι συντάξεις, κύριες και επικουρικές, κυρίως του ιδιωτικού τομέα.
-Μείωσε τις επικουρικές συντάξεις μέχρι 70%.5.
6η ΜΕΡΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΡΤΕΛ
Στη ΕΚΤΗ μέρα της Απεργίας πείνας βρίσκεται από σήμερα Τετάρτη 18-2-2009 ο Απεργός Πείνας μικρομεσαίος επιχειρηματίας Θεόδωρος Τενέζος, εξω από το κτήριο της Επιτροπής Ανταγωνισμού ,Πατησίων 70.
Αυστηρή επιστολή απέστειλε το STOPCARTEL στους αρμόδιους υπουργούς Κωστή Χατζηδάκη και Γιώργο Βλάχο ,με την οποία τους γνωστοποιεί ότι από χθές θεωρούνται και είναι άμεσα νομικά υπέυθυνοι για οιαδήποτε βλάβη προκύψει στη σωματική ακεραιότητα του Απεργού Πείνας Θεόδωρου Τενέζου.
Ο Απεργός Πείνας πέρασε την ΠΕΜΠΤΗ κρύα νύκτα του χειμώνα στο αντίσκηνο που έχει τοποθετηθεί κάτω από το κτήριο των υπαλλήλων των καρτέλ.
Στις 560.000 οι επισκέψεις της ζωντανής μετάδοσης της Απεργίας από τη Παρασκευή !
Είναι ο πρώτος Απεργός Πείνας κατά των καρτέλ, πού έφεραν παντού την οικονομική κρίση.
ΕΝΑΣ ΑΠΕΡΓΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ
ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ :
-ΣΤΑ ΧΡΕΗ
-ΑΝΕΡΓΙΑ
-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ
-ΛΟΥΚΕΤΟ
-ΑΚΡΙΒΕΙΑ
-ΦΤΩΧΕΙΑ
Συνεχίζεται αμείωτη η αποστολή μηνυμάτων συμπαράστασης στο info@stopcartel.org πού μεταδίδει τηλεοπτικά την Απεργία.
Πλήθος από αυθόρμητες εκδηλώσεις συμπαράστασης στο chat room της ζωντανής μετάδοσης
Το προσωπικό e-mail του Θεόδωρου Τενέζου είναι tenezos@hotmail.com
Ο Απεργός Πείνας πέρασε την ΠΕΜΠΤΗ κρύα νύκτα του χειμώνα στο αντίσκηνο που έχει τοποθετηθεί κάτω από το κτήριο των υπαλλήλων των καρτέλ.
Στις 560.000 οι επισκέψεις της ζωντανής μετάδοσης της Απεργίας από τη Παρασκευή !
Είναι ο πρώτος Απεργός Πείνας κατά των καρτέλ, πού έφεραν παντού την οικονομική κρίση.
ΕΝΑΣ ΑΠΕΡΓΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ
ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ :
-ΣΤΑ ΧΡΕΗ
-ΑΝΕΡΓΙΑ
-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ
-ΛΟΥΚΕΤΟ
-ΑΚΡΙΒΕΙΑ
-ΦΤΩΧΕΙΑ
Συνεχίζεται αμείωτη η αποστολή μηνυμάτων συμπαράστασης στο info@stopcartel.org πού μεταδίδει τηλεοπτικά την Απεργία.
Πλήθος από αυθόρμητες εκδηλώσεις συμπαράστασης στο chat room της ζωντανής μετάδοσης
Το προσωπικό e-mail του Θεόδωρου Τενέζου είναι tenezos@hotmail.com
Στείλτε τις διαμαρτυρίες σας στην κυβέρνηση :
Υπουργο Ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη info@khadzidakis.gr Υφυπουργό Ανάπτυξης Γιώργο Βλάχο yfyp-anap@gge.gr
H "Αβραμοπούλειος Ειρήνη" την εποχή της Επικοινωνίας.
του Δημήτρη Αλευρομάγειρου
Καλά....Αυτή η χώρα δεν θα πεθάνει ποτέ!......
Γεννημένος στην Αθήνα , από Μανιάτες γονείς , ομολογώ οτι μου ειχε διαφύγει οτι μεχρι την 10 Μαρτίου 1996 η Σπάρτη και η Αθήνα ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση.....αφού συνεχίζετο ο Πελοποννησιακός Πόλεμος....
Ευτυχώς όμως ..
Αφού έχουμε λύσει όλα τα σημερινά προβλήματα και έχουμε θέσει τις βάσεις για την επίλυση των προβλημάτων του μέλλοντος. έπρεπε να λύσουμε και κάποια προβλήματα του παρελθόντος.
Οι δήμαρχοι Αθήνας και Σπάρτης [Δημήτρης Αβραμόπουλος και Δημοσθένης Ματάλας] το έλυσαν και αυτό την 10η Μαρτίου 1996,
Υπέγραψαν ,επί τέλους,τη λήξη του ....Πελοποννησιακού Πολέμου......
Σίγουρα λοιπόν ..αυτή η χώρα δεν θα πεθάνει ποτέ..
Γεννημένος στην Αθήνα , από Μανιάτες γονείς , ομολογώ οτι μου ειχε διαφύγει οτι μεχρι την 10 Μαρτίου 1996 η Σπάρτη και η Αθήνα ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση.....αφού συνεχίζετο ο Πελοποννησιακός Πόλεμος....
Ευτυχώς όμως ..
Αφού έχουμε λύσει όλα τα σημερινά προβλήματα και έχουμε θέσει τις βάσεις για την επίλυση των προβλημάτων του μέλλοντος. έπρεπε να λύσουμε και κάποια προβλήματα του παρελθόντος.
Οι δήμαρχοι Αθήνας και Σπάρτης [Δημήτρης Αβραμόπουλος και Δημοσθένης Ματάλας] το έλυσαν και αυτό την 10η Μαρτίου 1996,
Υπέγραψαν ,επί τέλους,τη λήξη του ....Πελοποννησιακού Πολέμου......
Σίγουρα λοιπόν ..αυτή η χώρα δεν θα πεθάνει ποτέ..
Μόλις πριν λίγες μέρες διάβασα μιά πρόταση .
"Πρέπει να γκρεμίσουμε τα συρματοπλέγματα απο το τρελοκομείο στο Δαφνί ..και να τα επεκτείνουμε στα σύνορα της Ελλάδας.."
Ελλάδα αθάνατη..απέραντο τρελοκομείο...
"Πρέπει να γκρεμίσουμε τα συρματοπλέγματα απο το τρελοκομείο στο Δαφνί ..και να τα επεκτείνουμε στα σύνορα της Ελλάδας.."
Ελλάδα αθάνατη..απέραντο τρελοκομείο...
1996: Το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου
Η «πατάτα» που θα σας σερβίρω σήμερα είναι κάπως μπαγιάτικη, του 1996, αλλά τη βρίσκω αρκετά διασκεδαστική. Ο γιατρός κ. Γ. Παμπούρας μου έστειλε αντίγραφο αρχαιοπρεπούς παπύρου, όπου, πλαισιωμένο σε μαιανδρική γιρλάντα, είναι τυπωμένο με αρχαϊκά στοιχεία «ιστορικό κείμενο» τριών παραγράφων. Σας μεταφέρω αυτούσια την τελευταία παράγραφο:
«Σήμερα, 10 Μαρτίου 1996, στην πρωτεύουσα της Λακεδαίμονος, ο Δήμαρχος Αθηναίων και ο Δήμαρχος Σπαρτιατών, εκφράζουν την βαθύτατη θλίψη τους για την ολέθρια εκείνη πολυαίμακτη σύρραξη των δύο κορυφαίων πόλεων της αρχαίας Ελλάδος και διακηρύχνουν τη λήξη με όρους ισοτιμίας αναδρομικά του καταστροφικού εκείνου πολέμου Αθηναίων και Πελοποννησίων και την εμπέδωση αρρήκτων μεταξύ των δύο πόλεων δεσμών φιλίας και συνεργασίας, με ηθικό έρεισμα και την αρχαία ιστορική μεγαλουργία τους».
Ολόκληρο το κείμενο φέρει τον τίτλο «Διακήρυξις Ειρήνης και Αδελφοσύνης» και, αν οι χρονολογίες δεν μας μπέρδευαν θα νομίζαμε όλοι μας ότι το έχουν υπογράψει προ είκοσι τεσσάρων αιώνων ο στρατηγός των Αθηνών Νικίας και ο βασιλεύς της Σπάρτης Πλειστοάναξ.
Λάθος.
«Σήμερα, 10 Μαρτίου 1996, στην πρωτεύουσα της Λακεδαίμονος, ο Δήμαρχος Αθηναίων και ο Δήμαρχος Σπαρτιατών, εκφράζουν την βαθύτατη θλίψη τους για την ολέθρια εκείνη πολυαίμακτη σύρραξη των δύο κορυφαίων πόλεων της αρχαίας Ελλάδος και διακηρύχνουν τη λήξη με όρους ισοτιμίας αναδρομικά του καταστροφικού εκείνου πολέμου Αθηναίων και Πελοποννησίων και την εμπέδωση αρρήκτων μεταξύ των δύο πόλεων δεσμών φιλίας και συνεργασίας, με ηθικό έρεισμα και την αρχαία ιστορική μεγαλουργία τους».
Ολόκληρο το κείμενο φέρει τον τίτλο «Διακήρυξις Ειρήνης και Αδελφοσύνης» και, αν οι χρονολογίες δεν μας μπέρδευαν θα νομίζαμε όλοι μας ότι το έχουν υπογράψει προ είκοσι τεσσάρων αιώνων ο στρατηγός των Αθηνών Νικίας και ο βασιλεύς της Σπάρτης Πλειστοάναξ.
Λάθος.
Την... ιστορική συνθήκη ειρήνης μεταξύ των δύο ενδόξων και αντιπάλων πόλεων της Αρχαιότητας υπογράφουν μεγαλοπρεπώς, χωρίς φόβο Θεού και Ιστορίας, ο δήμαρχος των Αθηνών και επίδοξος πρωθυπουργός (ο Θεός να μας φυλάξει δηλαδή) Δ. Αβραμόπουλος και ο δήμαρχος Σπάρτης κ. Δημοσθένης Ματαλάς.
Τα ονόματα σας φαίνονται κοινά και τετριμμένα για ένα τόσο σημαντικό γεγονός, αλλά τι να κάνουμε, αυτά διαθέτουν οι ένδοξες πόλεις της Σπάρτης και των Αθηνών.
Ο Θουκυδίδης δεν αναφέρει την... Αβραμοπούλειο Ειρήνη, γιατί έκανε το λάθος να πεθάνει είκοσι τέσσερις αιώνες πριν!
Οι αλβανοί έκλεισαν το στρατιωτικό νοσοκομείο που τους παρέδωσε η Ελλάδα.
Στα χέρια των Αλβανών παραδόθηκε από το Ελληνικό ΥΠΕΘΑ το Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αργυροκάστρου, οι οποίοι μη αντέχοντας τα λειτουργικά του έξοδα, το.. έκλεισαν. Τό Ελληνικό προσωπικό στελέχωσης του νοσοκομείου αποχώρησε, ενώ ό εξοπλισμός καί τό λειτουργικό ύλικό παρεδόθη ώς δωρεά του Ελληνικού Υπουργείου Έθνικης Αμύνης πρός τό Αλβανικό. Ή διακοπή λειτουργίας του νοσοκομείου με προσωπικό και δαπάνες του Ελληνικού ΥΠΕΘΑ, έγινε στίς 12.11.2008, βάσει συμφωνίας που είχε γίνει από τίς προηγούμενες κυβερνήσεις Έλλάδος καί Αλβανίας. Στήν τελετή μεταβίβασης του νοσοκομείου στους αλβανούς παραβρέθηκαν από τήν Ελληνική πλευρά ό Β' ύπαρχηγός του ΓΕΣ Αντιστράτηγος Δημήτριος Λυμπέρης καί από αλβανικης πλευράς ό Υφυπουργός Άμυνας Πετρίτ Καραπίνα.
Τό νοσοκομείο κατασκευάστηκε τήν περίοδο 1999 - 2001, με συνολικό κόστος κατασκευής 1.800.000 ευρώ, ως προσφορά του Ελληνικού Υπουργείου Έθνικης Αμύνης.
Ή λειτουργία του νοσοκομείου άρχισε στίς 9 'Ιουλίου του 2004, με τήν παρουσία, στά εγκαίνια, των τότε Υπουργων Άμυνας των δύο χωρών καί επανδρώθηκε με έλληνικό προσωπικό καί συμπληρωματικά αλβανικό. Ή χρηματοδότηση της λειτουργίας του νοσοκομείου γινόταν από τό Ελληνικό Υπουργείο Έθνικης Αμύνης καί ανερχόταν μηνιαίως σε περισσότερα τα από 500 χιλιάδες ευρώ. Συνολικά, στά τεσσεράμισι χρόνια λειτουργίας, μαζί μέ τό κόστος ανέγερσης, "Σ.Ν.ΑΡΓΎΡ" κόστισε στό Ελληνικό Δημόσιο περισσότερα από 30 έκατ. ευρώ.
Έτσι το Ελληνικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αργυροκάστρου που παραδόθηκε στα μέσα Δεκεμβρίου του 2008 στο Αλβανικό Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, όχι μόνο δεν λειτουργεί, αλλά σκουριάζει και ο σύγχρονος ιατρικός εξοπλισμός του. Η Αλβανική πλευρά διαπίστωσε ότι είναι αδύνατον να αντέξει το κόστος λειτουργίας του και έτσι αποφάσισε, λίγες ημέρες αφότου το παρέλαβε, να το κλείσει!
Έτσι όχι μόνο στερήθηκαν οι Έλληνες και οι Αλβανοί της ευρύτερης περιοχής Αργυροκάστρου των υπηρεσιών του Νοσηλευτικού αυτού ιδρύματος, αλλά και χάθηκαν εκατομμύρια ευρώ που δαπάνησε η Ελληνική Πολιτεία για να το κατασκευάσει, να το εξοπλίσει και να το συντηρήσει επί 5 χρόνια.
Αυτό που αναμένεται να γίνει είναι τα ιατρικά μηχανήματα να πουληθούν σε ενδιαφερόμενους ιδιώτες ή να μεταφερθούν στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Τιράνων.
Η εξέλιξη αυτή έχει ως αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος των ασθενών, και ήταν δεκάδες καθημερινά αυτοί, που προσέφευγαν στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αργυροκάστρου, να έρχονται στα Νοσοκομεία των Ιωαννίνων, αλλά και στο Νοσοκομείο των Φιλιατών που είναι κοντά στην περιοχή των Αγίων Σαράντα.
Έτσι το Ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα θα επιβαρύνεται , αλλά και θα αφαιρούνται κρεβάτια στις κλινικές της Ηπείρου από τους Ελληνες ασθενεις..
Τό νοσοκομείο κατασκευάστηκε τήν περίοδο 1999 - 2001, με συνολικό κόστος κατασκευής 1.800.000 ευρώ, ως προσφορά του Ελληνικού Υπουργείου Έθνικης Αμύνης.
Ή λειτουργία του νοσοκομείου άρχισε στίς 9 'Ιουλίου του 2004, με τήν παρουσία, στά εγκαίνια, των τότε Υπουργων Άμυνας των δύο χωρών καί επανδρώθηκε με έλληνικό προσωπικό καί συμπληρωματικά αλβανικό. Ή χρηματοδότηση της λειτουργίας του νοσοκομείου γινόταν από τό Ελληνικό Υπουργείο Έθνικης Αμύνης καί ανερχόταν μηνιαίως σε περισσότερα τα από 500 χιλιάδες ευρώ. Συνολικά, στά τεσσεράμισι χρόνια λειτουργίας, μαζί μέ τό κόστος ανέγερσης, "Σ.Ν.ΑΡΓΎΡ" κόστισε στό Ελληνικό Δημόσιο περισσότερα από 30 έκατ. ευρώ.
Έτσι το Ελληνικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αργυροκάστρου που παραδόθηκε στα μέσα Δεκεμβρίου του 2008 στο Αλβανικό Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, όχι μόνο δεν λειτουργεί, αλλά σκουριάζει και ο σύγχρονος ιατρικός εξοπλισμός του. Η Αλβανική πλευρά διαπίστωσε ότι είναι αδύνατον να αντέξει το κόστος λειτουργίας του και έτσι αποφάσισε, λίγες ημέρες αφότου το παρέλαβε, να το κλείσει!
Έτσι όχι μόνο στερήθηκαν οι Έλληνες και οι Αλβανοί της ευρύτερης περιοχής Αργυροκάστρου των υπηρεσιών του Νοσηλευτικού αυτού ιδρύματος, αλλά και χάθηκαν εκατομμύρια ευρώ που δαπάνησε η Ελληνική Πολιτεία για να το κατασκευάσει, να το εξοπλίσει και να το συντηρήσει επί 5 χρόνια.
Αυτό που αναμένεται να γίνει είναι τα ιατρικά μηχανήματα να πουληθούν σε ενδιαφερόμενους ιδιώτες ή να μεταφερθούν στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Τιράνων.
Η εξέλιξη αυτή έχει ως αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος των ασθενών, και ήταν δεκάδες καθημερινά αυτοί, που προσέφευγαν στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αργυροκάστρου, να έρχονται στα Νοσοκομεία των Ιωαννίνων, αλλά και στο Νοσοκομείο των Φιλιατών που είναι κοντά στην περιοχή των Αγίων Σαράντα.
Έτσι το Ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα θα επιβαρύνεται , αλλά και θα αφαιρούνται κρεβάτια στις κλινικές της Ηπείρου από τους Ελληνες ασθενεις..
Τα επικίνδυνα "μπουμπούκια" της ημιμάθειας
Το κουλουμπιανό σχέδιο για το μέλλον της Ελλάδας και της ειρήνης στην περιοχή μας
του Παναγιώτη Ήφαιστου
Ώρες πρωινές, γύρω στις 0330. Δουλεύω κείμενα που ετοιμάζω.
Ανοίγω την τηλεόραση και εκεί που ψιλοβλέπω αναγνωρίζω γνώριμες φυσιογνωμίες...
Πολλά βλαστάρια ενός συστήματος σκέψης "απέραντης ημιμάθειας" (αυτός είναι νέος όρος εξόχως ελληνικός που αν ζούσε ο αείμνηστος Παναγιώτης Κονδύλης θα έγραφε μερικούς τόμους γεμάτους απολαυστικού χιούμορ) έχουν πλέον διαμορφωθεί σε ένα "κο(υ)λο(υ)μπιανό πλαίσιο σκέψης".
Υφαίνει εδώ και δύο δεκαετίες ένα μεγαλόπνοο σχέδιο εκμηδενισμού της Ελλάδας και τον κατοίκων της (το ακούμε με διάφορα ονόματα όπως "νηφάλια ανάλυση", ψύχραιμες στάσεις", "φιλειρηνική πολιτική", "οι δημοκρατίες δεν πολεμούν" κτλ).
Το ορίζω ως εξής:
Επειδή βολεύει κάποιους σκοτεινούς κύκλους στα υπόγεια του Πενταγώνου κάποια κράτη των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου θα πρέπει να μετατραπούν σε ημιθανείς κοινωνίες τύπου Λατινικής Αμερικής (εξ ου και το ονοματολογικά ελαφρά παραποιημένο νοτιοαμερικανικολατινικών καταβολών "κο(υ)λο(υ)μπιανό σχέδιο").
Το σχέδιο λέει ότι ημιθανείς κοινωνίες πολύ εύκολα εξουδετερώνεται με "μαλακή ισχύ" (στο τέλος του κειμένου παρατίθενται τα τέσσερα βασικά στοιχεία της μαλακής ισχύος).
Θα τρώνε, θα πίνουν αέρα κοπανιστό και θα ηδονίζονται ότι όλα πάνε καλά.
Το "σχέδιο" πλασάρεται σε διάφορες μορφές και εκδοχές ανάλογα με την ποιοτική ή άλλη βαθμίδα του πλασιέ του.
Συνοψίζω μερικά που άκουσα τις πρωινές ώρες:
-Το μέλλον της ειρήνης στην περιοχή μας έγκειται στο πολλά υποσχόμενο στρατηγικό σχέδιο της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ που δεν πρέπει να απαξιώνουμε... (αυτό είναι "επιχείρημα" για έλληνες κοινωνικούς επιστήμονες, ιδιαίτερα επειδή το λένε με στόμφο, κορδωμένα και αφ' υψηλού...)- Η ελληνική άμυνα είναι στα πάνω της... (υποθέτω γι' αυτό έρχονται οι Τούρκοι στο Σούνιο για να υποβάλουν τα σέβη τους...)
- Πρέπει να δείξουμε κατανόηση στα εσωτερικά προβλήματα της Τουρκίας (μάλλον κάτι υπάρχει που κανείς άλλος δεν το βλέπει εκτός από τους πρώην αξιωματούχους του Πενταγώνου και τα ημιμαθή αλλά καλά πληροφορημένα παραπούλια του)
- Θέλουμε άμυνα (τώρα την θυμηθήκαμε;;) αλλά όχι και τόσο μεγάλη μην και καταξοδέψουμε το βιός μας (πάει δηλαδή περίπατο ολόκληρο επιστημονικό κεκτημένο περί αποτρεπτικής στρατηγικής και του γνωστού "ούτε δολάριο περισσότερο ούτε λιγότερο από αυτό που απαιτείται λόγω καλά μετρήσιμων απειλών και κινδύνων... - αυτό βέβαια είναι ολίγον τι παραποιημένη εκδοχή τσαρλατάνικων "κο(υ)λο(υ)μπουνικών θέσεων που παλαιότερα ευθέως υποστήριζε τόσο κατευνασμό όσο και ... δυνατές Ένοπλες Δυνάμεις)...
- Οι κύπριοι είναι αρκετά μεγάλοι για να αποφασίσουν τι θέλουν (όλως συμπτωματικώς πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια στην Κυπριακή τηλεόραση σε συζήτηση με κάποιο "κο(υ)λο(υ)μπιανό" που πεισματικά μαχόταν κατά της υποβολής αίτησης ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ και πολλά παρόμοια, του απάντησα με αυστηρό ύφος που τότε σχολιάστηκε ευρέως: "Αυτό που λέτε ισοδυναμεί με αναγνώριση του δικαιώματος ευθανασίας των κυπρίων" (τώρα απλά το σύστημα προπαγάνδας έχει πιο προωθημένα σχέδια που είναι ευθανασία όλης της Ανατολικής Μεσογείου πλην Τουρκίας.
Λέω λοιπόν: Θα πάθουμε ότι μας αξίζει.
Βεβαίως, ο πρωτομάστορας που ελέγχει τον μηχανισμό της καταστροφής και κάποια τσιράκια του (καθώς και τα διατλαντικά αφεντικά) θα γελούν χαιρέκακα με τα χάλια μας.
Είναι σαν να λέμε ότι θα απευθυνθείς σε κάποιο βρικόλακα και θα τον κατηγορήσεις για ... αιμοσταγή. Θα γελάσει διάπλατα και χαχανιστά ενώ από τα χαυλιόδοντές του και τα χείλη του θα τρέχουν αίματα...
Αυτός ήταν ο σκοπός και τον πέτυχαν.
Να καταστείλουν τους ανθρώπους μιας χώρας και να τους μετατρέψουν σε αδιαμαρτύρητα σε αρνιά που δεν διαμαρτύρονται όταν σέρνονται για σφαγή.
Τι έχει να κερδίσει όμως ένας εδώ ντόπιος!
Αιτιάσεις όπως "πρέπει να βγάλω το ψωμί των παιδιών μου" δεν δικαιολογεί κολύμπι σε βρωμερούς βάλτους; Τόσοι άλλοι έλληνες στις λαχαναγορές, στις οικοδομές, στα ψαράδικα βγάζουν τίμια τω ψωμί της οικογένειάς τους.Υστερόγραφο.
Αν και θλιβερό είναι συνάμα στοχαστικά ερεθιστικό να βλέπεις διατλαντικούς μάστορες, διατλαντικά νεοφιλελεύθερα τσιράκια, σταλινονεοφιλελεύοθερους κύπριους και πανταχόθεν σόρους, σοράκια και τσιράκια, όλοι μαζί να συμμαχούν, να οργιάζουν προπαγανδιστικά και τα θύματα να τους ακούνε στωικά. Οι άλλοι την δουλειά τους κάνουν. Για τους τελευταίους αξίζει το "ας πάθουν ότι τους αξίζει".
Παναγιώτης Ήφαιστος
Παναγιώτης Ήφαιστος
Τα τέσσερα (4) εργαλεία της μαλακής ισχύος:
Πρώτον, οι επίσημες διακηρύξεις της στρατηγικής των κρατών. Σήμερα γνωρίζουμε επαρκώς το πώς η μαλακή ισχύς ενσωματώνεται οργανικά ως μέσο στην αμερικανική στρατηγική. Μπορεί να μην γνωρίζουμε συγκεκριμένες απόρρητες πτυχές αλλά ξέρουμε ότι δεν υπάρχει εφαρμογή στρατηγικού σχεδίου που να μην εμπεριέχει αυτές τις πτυχές σε πολύ ισχυρές δόσεις.
Δεύτερον, αποκαλύψεις που γίνονται κατά καιρούς λόγω διαρροών αρχείων ξεχωριστές περιπτώσεις εκ των οποίων είναι αναμφίβολα η περίπτωση του σχεδίου Αναν και η πορτοκαλί επανάσταση στην Ουκρανία.
Τρίτον από ακρομυθίες κυβερνητικών εκπροσώπων μεγάλων δυνάμεων, από απομνημονεύματα παιχτών της στρατηγικής τους, από ομολογίες αξιωματούχων μετά από δημόσιες δίκες και από ακαδημαϊκές ομολογίες όπως οι συνάδελφοι αμερικανοί νεοφιλελεύθεροι οι οποίοι όταν στελέχωσαν την αμερικανική κυβέρνηση την δεκαετία του 1990 μίλησαν πιο ελεύθερα για το τι ρόλο διαδραματίζει η στρατηγική μαλακής ισχύος στην στρατηγική των κρατών τους (που υπηρετούν με πίστη και νομιμοφροσύνη και γι’ αυτό θεωρούν φυσιολογικό να μιλούν έτσι).
Τέταρτον, εκ του αποτελέσματος όταν πλέον η στρατηγική επιτυγχάνει και οι δράστες που επιστρατεύονται μεταμφιέζοντας προπαγάνδα με ακαδημαϊκούς μανδύες αφελώς νομίζουν ότι «η επιτυχία δικαιώνει» και ότι μπορούν πλέον να προσχωρούν δημόσια με τον νικητή λέγοντας με περηφάνια ότι συμμετείχαν στην εκπλήρωση της μεγάλης επιτυχίας.
Την καλύτερη περίπτωση που γνωρίζω, είναι αυτή του σχεδίου Αναν και τις χρηματοδοτήσεις που οι υπηρεσίες των ΗΠΑ και της Βρετανίας διοχέτευσαν με διάφορους τρόπους.
Αν το σχέδιο Αναν επιτύγχανε ή αν επανέλθει και επιτύχει δεν θα κρύβονται αλλά θα υπερηφανεύονται για τον ρόλο τους. Αυτό βεβαίως δεν αναιρεί την ορθότητα της αντικειμενικής και επαληθευμένης επιστημονικής παρατήρησης.
http://kostasxan.blogspot.com/2009/02/blog-post_5713.html
δελτιο11 "Soft power is the ability to obtain what you want through co-option and attraction rather than the hard power of coercion and payment. It was developed in the context of international relations theory by Harvard University professor Joseph Nye, in a 1990 book, Bound to Lead: The Changing Nature of American Power. He further developed the concept in his 2004 book, Soft Power: The Means to Success in World Politics",
Η "Soft power" ήταν το αντικείμενο της διάλεξης του "συνταγμάτάρχη Gilboa",στην Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης.
17/2/09
ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΤΗΣ ΤΡΕΧΟΥΣΑΣ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Κώστας Λάμπος Prodial21@gmail.com
1. Η κρίση ως έννοια
Η ιστορία διδάσκει πως η κρίση στη φύση, στη ζωή και στην κοινωνία είναι μια κατάσταση οξείας ανισορροπίας, με την έννοια της προϊούσας διαταραγμένης ισορροπίας, που σηματοδοτεί το τέλος μιάς συνθήκης ισορροπίας και την απαρχή μιάς άλλης νέας συνθήκης, η οποία περιέχει καινούργια δυναμικά στοιχεία που διαμορφώνουν τους όρους και κατά συνέπεια προσδιορίζουν το πρόσημο της νέας συνθήκης συμβατικής ισορροπίας.
Με αυτή την έννοια μπορούμε να διακρίνουμε τις κρίσεις σε κρίσεις ακμής που οδηγούν , σε μια ανώτερη ποιότητα, δηλαδή στην πρόοδο και σε κρίσεις παρακμής, κρίσεις εκφυλισμού, κρίσεις θανάτου, που συνειδητά εμποδίζουν την πρόοδο για να διατηρήσουν με τη βία την υφιστάμενη κατάσταση, ακόμα κι' αν χρειαστεί να βάλουν «τέλος στην ιστορία».
Κάθε πρόοδος, όπως και κάθε πισωγύρισμα της ανθρωπότητας συνοδεύτηκε από μια μεγάλη κρίση, κρίση οικονομική, κρίση κοινωνική, κρίση θεσμών, κρίση αξιών, κρίση ακμής ή κρίση παρακμής, ανάλογα με το αποτέλεσμα και το πρόσημο της νέας ισορροπίας, το οποίο διαμορφώθηκε στο πεδίο της σύγκρουσης των θετικών και των αρνητικών κοινωνικών φορτίων, των προοδευτικών και των αντιδραστικών δυνάμεων.
2. Για το συστημικό χαρακτήρα της σημερινής «χρηματοπιστωτικής» κρίσης
Η οικονομία, ως διαδικασία παραγωγής αξιών χρήσης, ή ως διαδικασία παραγωγής ανταλλακτικών αξιών και κοινωνικού πλούτου και κύρια ως διαδικασία κατανομής αυτού του πλούτου, αποτέλεσε, στην ιστορική διαδρομή της ανθρωπότητας, το κατεξοχήν πεδίο σύγκρουσης των κοινωνικών δυνάμεων, μεταξύ των παραγωγών από τη μια μεριά και των διαχειριστών-σφετεριστών του πλούτου από την άλλη, για τη δικαιότερη κατανομή του οι πρώτοι και για την ακόμα πιο άδικη κατανομή του οι δεύτεροι.
Ανάλογα με τη συγκυρία που κάθε φορά διαμορφώνει η αναρχία της κοινωνικά ανεξέλεγκτης οικονομικής παραγωγής, σε συνθήκες καπιταλισμού, οι κρίσεις, που η μια διαδέχεται την άλλη, αποκτούν ειδικά χαρακτηριστικά και εμφανίζονται ως κρίση υπερπαραγωγής, κρίση πληθωρισμού, κρίση στασιμότητας, κρίση στασιμοπληθωρισμού, κρίση ενεργειακή, κρίση διατροφική, κρίση ρευστότητας, κρίση πιστωτική, κρίση χρηματοπιστωτική και …δεν συμμαζεύεται.
Αυτή η πραγματικότητα δεν επιτρέπει να κατανοήσουμε και πολύ περισσότερο να προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε την εκάστοτε κρίση σαν ένα ανεξάρτητο γεγονός που έρχεται τυχαία και από το πουθενά. Αντίθετα η κάθε κρίση αποτελεί καρπό της σειράς των προηγούμενων κρίσεων και ταυτόχρονα το σπόρο των επόμενων κρίσεων. Σε τελική ανάλυση η εκάστοτε επιμέρους κρίση, κι' εδώ μιλάμε για τις οικονομικές κρίσεις, δεν είναι παρά έκφραση της χαοτικής φύσης, του ανορθολογισμού, δηλαδή της παθογένειας του καπιταλιστικού συστήματος και συνεπώς στην ουσία της είναι μια συστημική κρίση[2].
Η σημερινή, η λεγόμενη χρηματοπιστωτική κρίση, αποτελεί, ως λειτουργική ανωμαλία που προκαλείται από την χαοτική φύση του καπιταλισμού, τυπική έκφραση της συνολικής κρίσης του νεοφιλελεύθερα παγκοσμιοποιημένου καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Η φιλολογία που αναπτύσσεται γύρω από τη φύση της συγκεκριμένης κρίσης είναι συγκεχυμένη. Από τη μια μεριά βρίσκονται οι απόψεις εκείνες που τη θεωρούν σύμπτωμα ανεξάρτητο από τη φύση του καπιταλισμού, τη θεωρούν ειδική λειτουργική ανωμαλία του «χρηματοπιστωτικού συστήματος» και όχι δομική ανωμαλία του καπιταλισμού, η οποία υποτίθεται ότι σχετίζεται με τις κακές προβλέψεις, με την κακή διαχείριση ή, με την απληστία των golden boys και των μεγαλοεπιχειρηματιών. Αυτή η άποψη πλάθεται και αναπαράγεται από την αστική διανόηση στα πλαίσια του επαγγελματικού της ρόλου στην υπηρεσία του υποτίθεται «αιώνιου καπιταλισμού». Έτσι αθωώνεται το σύστημα με την υπόσχεση πως θα γίνει καλύτερο, μέχρι να διαπράξει το επόμενο , συνήθως, φρικτότερο έγκλημά του σε βάρος της κοινωνίας, της φύσης, της ανθρωπότητας και του πολιτισμού.
Η άλλη αντίληψη αντιμετωπίζει τις κρίσεις σαν μια φυσική εκφυλιστική διαδικασία του καπιταλισμού , η οποία αργά ή γρήγορα θα τον οδηγήσει στην κατάρρευση. Η πραγματικότητα βέβαια είναι ότι οι κρίσεις του καπιταλισμού κατά τον 20ο αιώνα, όπως και η τρέχουσα κρίση ήταν και είναι κρίσεις παρακμής με την έννοια πως εκφράζουν την ανικανότητα του καπιταλισμού να οδηγήσει την εξέλιξη της ανθρωπότητας σε διευρυμένη-οικουμενική ευημερία, δικαιοσύνη και ελευθερία, όπως άλλωστε υποσχέθηκε, όταν οι Λαοί πάλευαν να απαλλαγούν από το σκοταδιστικό μεσαίωνα και τη βάρβαρη φεουδαρχία.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η παρακμή του καπιταλισμού οδηγεί αυτόματα και στην κατάρρευσή του. Αντίθετα ο καπιταλισμός της παρακμής γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνος και πιο επιθετικός απέναντι στη Φύση, απέναντι στην Εργασία, τη Γνώση, τον Πολιτισμό, απέναντι στην Ανθρωπότητα και στην ίδια τη ζωή, με αποτέλεσμα να οργανώνει τις καταστροφικές κρίσεις του με τρόπο ώστε να γεφυρώνει βίαια τις εσωτερικές του αντιφάσεις-αντιθέσεις με τη στρατηγική της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, προϋπόθεση απαραίτητη για να εξουδετερώνει τη δυσαρέσκεια των εργαζόμενων και να ακυρώνει κάθε προοπτική κοινωνικής ανατροπής του.
Έτσι η νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, ως τακτική του αμερικανισμού, δηλαδή του πολύ μεγάλου κεφαλαίου, του ηγεμονικού κεφαλαίου, καλείται να υπηρετήσει το βασικό στρατηγικό στόχο του που είναι η εσωτερική αναδιάρθρωσή του στην κατεύθυνση της ακόμα μεγαλύτερης συσσώρευσης και της ακόμα μεγαλύτερης συγκεντροποίησης του πλούτου, πράγμα που αναπόφευκτα σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη συγκεντροποίηση της εξουσίας του πάνω στην ανθρωπότητα.
Βέβαια η εντατικοποίηση της διαδικασίας της καπιταλιστικής συγκεντροποίησης σήμαινε πάντα και συνεχίζει να σημαίνει χρεοκοπία, εξαγορά ή συγχώνευση εκατοντάδων χιλιάδων επιχειρήσεων και κατά συνέπεια σημαίνει την προλεταριοποίηση, δηλαδή το θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων καπιταλιστών, ως καπιταλιστών, σύμφωνα με τη βασική αρχή του καπιταλιστικού ανταγωνισμού «ο θάνατός σου, η ζωή μου».
Στην πραγματικότητα στα πλαίσια αυτής της «χρηματοπιστωτικής κρίσης» συντελείται μία βίαιη περιθωριοποίηση, ένας βίαιος θάνατος εκατομμυρίων μικρών, μεσαίων ακόμα και μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων και μια βίαιη αναδιάταξη των σχέσεων όλων των εργαζόμενων του πλανήτη και εκατοντάδων Λαών και κρατών ως προς τη συμμετοχή τους στην κατανομή του παγκόσμιου πλούτου και κατά συνέπεια στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας[3], πράγμα που φασιστικοποιεί την παγκόσμια οικονομία.
Συνέπεια αυτού του ενδοταξικού εμφύλιου πολέμου μεταξύ των μεμονωμένων μικρών και μεγάλων καπιταλιστών, αλλά και κύρια μεταξύ των καπιταλιστικών χωρών που διεκδικούν την παγκόσμια ηγεμονία, όπως οι Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ρωσία και η Κίνα, είναι η συγκέντρωση του ελέγχου της αγοράς, δηλαδή του πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια με άμεσο αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη αποξένωση της κοινωνίας-ανθρωπότητας από τον πλούτο της, πράγμα που αποτυπώνεται στην καθημερινή διεύρυνση της παγκόσμιας εξαθλίωσης, αλλά και, στη μετατόπιση του κέντρου βάρους της οικονομικής δραστηριότητας από τους τομείς παραγωγής αγαθών για κοινωνική ευημερία στους τομείς της εξουσίας, της ασφάλειας και του πολέμου, για λογαριασμό της παγκόσμιας ηγεμονίας.
Σημαίνει ακόμα πως δεκάδες χώρες θα χρεοκοπήσουν, ή θα αναγκαστούν για να αποφύγουν τη χρεοκοπία να καταφύγουν στην αναζήτηση προστασίας και στο δανεισμό από τους ισχυρούς και να τεθούν υπό τον έλεγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, πράγμα που αναγκαστικά οδηγεί στην εκχώρηση και στην απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας τους.
Σημαίνει επίσης ότι πρόκειται για ένα σκληρό οικονομικό πόλεμο που σκοπό έχει την κατάκτηση, τη διατήρηση, ή και την επανάκτηση σφαιρών επιρροής, μια διαδικασία που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στην αναδιάταξη του συσχετισμού δύναμης μεταξύ των διεκδικητών της παγκόσμιας ηγεμονίας.
Τέλος, αυτή η νέα βίαιη συγκεντροποίηση του παγκόσμιου πλούτου, που δεν είναι τόσο αποτέλεσμα κακών οικονομικών μέτρων, αλλά αποτέλεσμα στρατηγικής επιλογής του Κεφάλαιου, σημαίνει παραπέρα διεύρυνση της φτώχειας και της εξαθλίωσης των εργαζόμενων, υποχώρηση μέχρι εξαφάνισης του κράτους πρόνοιας, σημαίνει την πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, την ελαχιστοποίηση της αμοιβής της εργασίας, τη διόγκωση της ανεργίας, τον παραπέρα περιορισμό των ελευθεριών και φυσικά σημαίνει περαιτέρω συρρίκνωση της ήδη χλωμής αντιπροσωπευτικής αστικής Δημοκρατίας με προοπτική ένα απόλυτο παγκοσμιοποιημένο φασισμό, την απόλυτη βαρβαρότητα.
Σε τελική ανάλυση και ανεξάρτητα από τα χαρακτηριστικά της εκάστοτε, και επί του προκειμένου της τρέχουσας κρίσης, η ουσία αποκαλύπτεται από τον τρόπο με τον οποίο αυτή αποτυπώνεται ως σχέση του παγκόσμιου πληθυσμού προς τον παγκόσμιο πλούτο. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Έκθεσης του OHE για την Ανάπτυξη:
το 1% των πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη διαθέτει αθροιστικά μεγαλύτερο εισόδημα από το φτωχότερο 57% του παγκόσμιου πληθυσμού, ή
στο 80% του παγκόσμιου πληθυσμού, (δηλαδή περίπου πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι), αντιστοιχεί το 16% του παγκόσμιου πλούτου, με αποτέλεσμα:
Κάθε 3 δευτερόλεπτα σε κάποιο σημείο του πλανήτη, πεθαίνει ένα παιδί, εξαιτίας της φτώχειας, (κάτι που σημαίνει 1.200 παιδιά κάθε μια ώρα ή 28 800 παιδιά την ημέρα)![4]
Αυτή η εικόνα δείχνει πως η αιτία της κρίσης, της όποιας οικονομικής κρίσης, ριζώνει στην ίδια τη αρπακτική, την απάνθρωπη και καταστροφική φύση του καπιταλιστικού συστήματος, η οποία και επιβάλλει μια χαοτική, σπάταλη και πολεμογόνα παραγωγή, που, αναγκαστικά συνοδεύεται από τη βίαιη ανισοκατανομή του πλούτου, με τρόπο τέτοιο που από τη μια μεριά υπερσυγκεντρώνεται σε λίγα χέρια τεράστιος πλούτος και εξουσία και από την άλλη να επιβάλλεται η απόλυτη φτώχεια και η εξαθλίωση σχεδόν σ' ολόκληρη την ανθρωπότητα.
3. Κατάρρευση ή ανατροπή;
Από όσα προηγήθηκαν θα μπορούσαμε να καταλήξουμε στα παρακάτω συμπεράσματα:
1. Είναι προφανές πως ο μανιακός καπιταλισμός[5] αποτρελάθηκε και προσπαθεί να κρατηθεί στη ζωή με φάρμακο τις όλο και συχνότερες, όλο και μεγαλύτερες καταστροφικές κρίσεις, πράγμα που σημαίνει πως σε ένα σύστημα που γεννάει και θρέφεται από τις κρίσεις του, που καταστρέφει τη Φύση, εξαθλιώνει την ανθρωπότητα και απειλεί την ίδια τη ζωή, το ζητούμενο πιά για τη ριζική αντιμετώπιση των κρίσεων δεν μπορεί να είναι κάποια νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική, ή κάποιο μείγμα νεοκλασοκοκεϋνσιανών οικονομικών πολιτικών, αλλά η ανατροπή του ίδιου του συστήματος. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως σε βραχυχρόνιο ορίζοντα δεν επιλέγουμε εκείνες τις πολιτικές που βελτιώνουν την καθημερινότητά μας και επιτρέπουν την αναζήτηση και την ανάπτυξη των αγώνων για την στρατηγική υπέρβαση του καπιταλισμού.
2. Όσο και στο βαθμό που η ανθρωπότητα ΔΕΝ είναι αποφασισμένη να οργανώσει τη ζωή της και το μέλλον της με διαφορετικό τρόπο, τόσο ο καπιταλισμός θα κυριαρχεί, θα καταστρέφει, θα εξαθλιώνει και θα ανανεώνει την κυριαρχία του μέσα από ελεγχόμενες ή μη ελεγχόμενες κρίσεις δομικής και λειτουργικής αναδιάρθρωσης και ανασυγκρότησής του.
3. Βέβαια στο να μην ξέρει, να μην θέλει και να μην μπορεί η ανθρωπότητα να ανατρέψει τον καπιταλισμό για να οργανώσει τη ζωή και το μέλλον της με διαφορετικό τρόπο, συμβάλλει και η θεωρία «σοβαρών» και πολυβραβευμένων, ακόμα και με NOBEL, οικονομολόγων και πολλών οικονομολογούντων[6], που την παπαγαλίζουν όλου του κόσμου οι πολιτικάντηδες, περί κρίσης στη σφαίρα της «μη-πραγματικής οικονομίας», η οποία, όπως προβλέπουν, δεν θα αγγίξει την «πραγματική οικονομία», αλλά κι αν την αγγίξει θα ξεπεραστεί αργά ή γρήγορα, ως ελαφρά ύφεση, οπότε θα ξανάρθουν πάλι καλές καπιταλιστικές μέρες και για να συμβεί αυτό θα πρέπει η ανθρωπότητα να δεχθεί τα σχέδια Πόλσον, Μπράουν,…, ακόμα και του Καραμανλή, για να «ταΐσουν» με τρισεκατομμύρια φόρους τις αχόρταγες τράπεζες.
4. Και βέβαια όλοι αυτοί οι «θεωρητικοί» δεν έχουν αντιληφθεί πως το 100% των χωρών του Τρίτου Κόσμου, δηλαδή περίπου το 90% των χωρών του πλανήτη και το 95% του παγκόσμιου πληθυσμού λειτουργούν και ζουν μόνιμα σε καθεστώς ύφεσης, γιατί ο ύστερος μητροπολιτικός-ηγεμονικός καπιταλισμός δεν μπορεί πιά να λειτουργήσει ομαλά σε συνθήκες, οι οποίες αμφισβητούν τις δομές της ανισόμερης ανάπτυξης, της άνισης ανταλλαγής και της ανισοκατανομής του πλούτου, δομές που διευκολύνουν τη λεηλασία του πλανήτη από το ηγεμονικό κεφάλαιο.
5. Πρόκειται φυσικά για απολογητικές θεωρίες όπου το τραγικό ταυτίζεται με το γελοίο, κι' αυτό γιατί δεν υπάρχουν δυό οικονομίες, η μη-πραγματική και η πραγματική οικονομία, αλλά μόνο μία. Υπάρχει μόνο μια οικονομία, η χαοτική-ανορθολογική-σπάταλη-αντικοινωνική καπιταλιστική οικονομία της ανισότητας και συνεπώς της ανελευθερίας, του πλούτου και συνεπώς της φτώχειας και της δυστυχίας, των κρίσεων και συνεπώς των πολέμων, της παρακμής και συνεπώς της βαρβαρότητας.
6. Το τραγικό είναι πως κάποιοι «θεωρητικοί», αλλά και κάποια «αριστερά» κόμματα τριτοτεταρτοδιεθνιστικής κοπής, ξεχασμένα από την ίδια την ιστορία τους, που θεωρούν πως οι κρίσεις του καπιταλισμού, που οδηγούν όλο και περισσότερους ανθρώπους στην εξαθλίωση, ουσιαστικά οδηγούν τους εργαζόμενους στη σοσιαλιστική επανάσταση, παρά την αντίθετη ιστορική εμπειρία, σύμφωνα με την οποία η εξαθλίωση των εργαζόμενων δεν οδηγεί αριστερά στη σοσιαλιστική επανάσταση, αλλά δεξιά σε κάποιου είδους κρατισμό, σε κάποιο φασισμό, σε κάποια εξαθλιωμένη εθνικοσοσιαλιστική αντεπανάσταση.
7. Το ίδιο τραγική είναι και η αντίληψη των σοσιαλδημοκρατών, παλιών, εκσυγχρονιστών και «νέων», που θριαμβολογούν γιατί νομίζουν πως η κρίση του νεοφιλελευθερισμού τους καλεί να κυβερνήσουν ή να ξανακυβερνήσουν και να εφαρμόσουν τις συνταγές του J.M.Keynes για τη, για μια ακόμα φορά, σωτηρία του καπιταλισμού.
8. Γι' αυτό εκτιμούμε πως η ανθρωπότητα,
α. δεν φτάνει να αρνείται τις απόψεις των «ουδέτερων» θεωρητικών των κρίσεων του καπιταλισμού που αδυνατούν ή αρνούνται να συνδέσουν τις καταστροφικές κρίσεις με την ίδια τη χαοτική φύση του καπιταλισμού,
β. δεν φτάνει να αρνείται τις απόψεις των νεοφιλελεύθερων που θεοποιούν το κέρδος και δαιμονοποιούν τον άνθρωπο, στην υποτιθέμενη ελαττωματική φύση του οποίου φορτώνουν όλες τις συμφορές της ανθρωπότητας, απαλλάσσοντας έτσι το καπιταλιστικό σύστημα από τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας,
γ. δεν φτάνει να αρνείται τις απόψεις των δογματικών που αρνούνται την ιστορική πραγματικότητα, η οποία απόσυρε το πρότυπό τους, δεν κατανοούν τη σύγχρονη πραγματικότητα και συνεπώς αγνοούν το χαρακτήρα της σύγχρονης επανάστασης, σπέρνουν σύγχυση στην κοινωνία και σε τελική ανάλυση λειτουργούν, κάποιες φορές μάλιστα συνειδητά, ως δεκανίκι του κεφάλαιου.
9. Η ανθρωπότητα πρέπει να αποφασίσει να αρνηθεί συνολικά και να ανατρέψει ριζικά τον καπιταλισμό των κρίσεων και της παρακμής, σε κάθε πιθανή και απίθανη εκδοχή του, για να μην μπορεί καμιά ψευδεπίγραφη «κομμουνιστική», ή «σοσιαλιστική» πρωτοπορία, να πουλάει τον κρατικό καπιταλισμό και τον εθνικιστικό ηγεμονισμό της για σοσιαλισμό κι' όταν η κοινωνία απαιτεί περισσότερο σοσιαλισμό αυτή να αυτομολάει στον καπιταλισμό της «ελεύθερης αγοράς», όπως έγινε με την ΕΣΣΔ, την Κίνα και τους λοιπούς συγγενείς και στη συνέχεια να μοιρολογούν τάχα, για το «θάνατο του σοσιαλισμού», ενώ γνωρίζουν πολύ καλά πως το μόνο που πέθανε είναι «ο εμποράκος του σοσιαλισμού».
10. Αυτό σημαίνει πως η ανθρωπότητα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι ο καπιταλισμός δεν καταρρέει, αλλά ανατρέπεται και γι' αυτό δεν πρέπει να μετράει τις πληγές της με τις καταστροφικές καπιταλιστικές κρίσεις, με την ελπίδα πως κάποτε θα καταρρεύσει από μόνος του ο καπιταλισμός, γιατί το πιθανότερο είναι να καταρρεύσει η ανθρωπότητα και η ζωή πριν, ή στην καλύτερη περίπτωση (καλύτερη για ποιόν αλήθεια;) μαζί με τον καπιταλισμό.
11. Σημαίνει τέλος, πως η ανθρωπότητα γνωρίζει ότι η ανατροπή του πανούργου καπιταλισμού δεν είναι εύκολη και δεν θα είναι μια ανώδυνη υπόθεση και γι' αυτό ακριβώς η ανατροπή του καπιταλισμού προϋποθέτει την αφύπνιση και τη συνειδητή δράση όλων των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού σε τοπικό, σε εθνικό, σε περιφερειακό και σε οικουμενικό επίπεδο, σημαίνει δηλαδή ένα Νέο Διαφωτισμό, που θα σφυρηλατήσει το όραμα και θα δέσει την επιστημονικά έγκυρη και κοινωνικά χρήσιμη γνώση για το άνοιγμα του δρόμου για ένα Νέο Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό[7].
12. Η ανθρωπότητα γνωρίζει πολύ καλά πως από όλα τα προκαπιταλιστικά συστήματα δεν απαλλάχτηκε επειδή αυτά κατάρρευσαν, αλλά επειδή η ίδια με τους αγώνες της τα ανάτρεψε. Με τον καπιταλισμό η ανθρωπότητα έχει εμπειρίες 3-4 αιώνων που συνοψίζονται στους αιματηρούς κατακτητικούς πολέμους και τις γενοκτονίες της αποικιοκρατίας, του ιμπεριαλισμού και της παγκοσμιοποίησης του αμερικανισμού.
13. Η ανθρωπότητα έχει στις μέρες μας και την εμπειρία της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης του καπιταλισμού[8], με αιχμή τον αμερικανισμό, που οδηγεί ολοταχώς στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και δεν έχει πιά πολύ χρόνο, αν δεν είναι ήδη πολύ αργά, να αποφασίσει και να οργανώσει τον αγώνα της για την ριζική ανατροπή κάθε πιθανής και απίθανης εκδοχής του καπιταλισμού, στο όνομα της σωτηρίας της ζωής, του πολιτισμού και του Ανθρώπου, στο όνομα ενός καλύτερου κόσμου.
14. Και αυτό το ζήτημα δεν μπορούν να το λύσουν οι άπληστοι επιχειρηματίες, οι δοτές κυβερνήσεις, οι επαγγελματίες πολιτικάντηδες και οι μοντελοκατασκευαστές οικονομέτρες, γιατί αυτό είναι ένα καθαρό, κορυφαίο, κρίσιμο, ζωτικό πολιτικό ζήτημα συστημικής υφής το οποίο μπορεί να το λύσει με τις ανατρεπτικές πολιτικές επιλογές της μόνο η συνειδητή και πολιτικά αυτενεργή κοινωνία, η «κοινωνικοποιημένη ανθρωπότητα», στην κατεύθυνση ενός νέου οικονομικού δόγματος, σύμφωνα με το οποίο η οικονομική δραστηριότητα της κοινωνίας-ανθρωπότητας αποσκοπεί στην εξάλειψη της φτώχιας και συνεπώς στην εξασφάλιση της οικουμενικής ευημερίας, προϋπόθεση για την πραγματική ισότητα, συνθήκη αναγκαία και ικανή για την πραγματική ελευθερία, την ειρήνη, την επιβίωση και την πρόοδο της ανθρωπότητας στην κατεύθυνση ενός Νέου Οικουμενικού Ουμανιστικού Πολιτισμού[9].
15. Οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού οδήγησαν, στη μακρόχρονη και βασανιστική πορεία της ανθρωπότητας, στη δημιουργία όλων των αναγκαίων πνευματικών, επιστημονικών και τεχνολογικών προϋποθέσεων για το μεγάλο άλμα, για τη Νέα Ελευθερία του Ανθρώπου[10]. Η τρέχουσα συστημική κρίση, η μεγάλη κρίση παρακμής του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού έκανε την «υπόθεση για σοβαρή συζήτηση πέραν του καπιταλισμού, περισσότερο αναγκαία από ποτέ»[11]. Όταν και στο βαθμό που αυτή η συζήτηση θα φουντώνει και θα αρχίσει να ενδιαφέρει την αποφασιστική πλειοψηφία της κοινωνίας στον ίδιο βαθμό θα καταρρέουν όλοι οι σκοταδιστικοί και εξουσιαστικοί μύθοι, θα ξεπερνιέται ο παραλυτικός εξουσιαστικός φόβος[12], θα αποτρέπεται η καπιταλιστική βαρβαρότητα, θα σφυρηλατείται το νέο όραμα της ανθρωπότητας και ταυτόχρονα θα οικοδομείται ένας καλύτερος κόσμος.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΟΥΜΑΝΙΣΜΟ:
www.infonewhumanism.blogspot.com
www.globala.blogspot.com
www.epithesh.blogspot.com
[1] Εισήγηση στην Ημερίδα του Αχαϊκού Ομίλου Πολιτικού και Κοινωνικού Προβληματισμού με θέμα: Οικονομική κρίση. Αίτια-Συνέπειες-Προοπτικές, που έγινε στην Πάτρα στις 10.02.2009
[2] Για το συστημικό χαρακτήρα της τρέχουσας κρίσης βλέπε: Λάμπος Κώστας, «Κρίση του πολιτικού συστήματος»: Μύθος και πραγματικότητα, στο : www.monthlyreview.gr (16.07.2008).
[3] Βλέπε σχετικά, Κώστας Μελάς, Νεοσυντηρητικοί. Σχεδιάζοντας την παγκόσμια κυριαρχία, ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ, Αθήνα 2007
[4] UN, Human Development Report, 2005, (ΟΗΕ, Έκθεση για την ανθρώπινη Ανάπτυξη, 2005.
[5] Βλέπε Γκρέϊντερ Ουίλιαμ, Ο Μανιακός Καπιταλισμός. Ο καπιταλισμός που καταβροχθίζει τα παιδιά του, ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ, Αθήνα 1999.
[6] Για το ρόλο της αποφασιστικής πλειοψηφίας των επαγγελματιών, κύρια των ακαδημαϊκών οικονομολόγων της νεοκλασικής σχολής, που μεσουρανούν από την εποχή του Ρήγκαν και της Θάτσερ μέχρι ακόμα και την εποχή του Ομπάμα διατυμπάνισαν και διατυμπανίζουν, με το αζημίωτο φυσικά, το δόγμα πως «ότι είναι καλό για τις επιχειρήσεις είναι καλό και για την κοινωνία», βλέπε , Wolf Richard, Οι μεγάλες κωλοτούμπες των οικονομολόγων, στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της 04.02.2009.
[7] Το τέλος του Κεφαλαίου και το μέλλον της Εργασίας, στο: MONTHLY REVIEW, τεύχος Οκτώβρη 2008.
[8] Βλέπε, Λάμπος Κώστας, Παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου ή Οικουμενισμός της Εργασίας; ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, τεύχος Δεκέμβρη 2001/ Γενάρης 2002.
[9] Βλέπε, Λάμπος Κώστας, Ο Ουμανισμός του 21ου αιώνα είναι ο δικός μας ουμανισμός, στο: www.monthlyreview.gr/ , (ανάρτηση: 30.11.2007).
[10] Βλέπε, Λάμπος Κώστας, Η επιστομονικοτεχνική επανάσταση στην υπηρεσία της ανθρωπότητας και όχι των κερδών, www.monthlyreview.gr και www.infonewhumanism.blogspot.com
[11] Wolf Richard, ;όπου παραπάνω
[12] Φόβος και οικονομία: Όψεις της καπιταλιστικής παρακμής, στο: MONTHLY REVIEW, τεύχος Γενάρη 2009
1. Η κρίση ως έννοια
Η ιστορία διδάσκει πως η κρίση στη φύση, στη ζωή και στην κοινωνία είναι μια κατάσταση οξείας ανισορροπίας, με την έννοια της προϊούσας διαταραγμένης ισορροπίας, που σηματοδοτεί το τέλος μιάς συνθήκης ισορροπίας και την απαρχή μιάς άλλης νέας συνθήκης, η οποία περιέχει καινούργια δυναμικά στοιχεία που διαμορφώνουν τους όρους και κατά συνέπεια προσδιορίζουν το πρόσημο της νέας συνθήκης συμβατικής ισορροπίας.
Με αυτή την έννοια μπορούμε να διακρίνουμε τις κρίσεις σε κρίσεις ακμής που οδηγούν , σε μια ανώτερη ποιότητα, δηλαδή στην πρόοδο και σε κρίσεις παρακμής, κρίσεις εκφυλισμού, κρίσεις θανάτου, που συνειδητά εμποδίζουν την πρόοδο για να διατηρήσουν με τη βία την υφιστάμενη κατάσταση, ακόμα κι' αν χρειαστεί να βάλουν «τέλος στην ιστορία».
Κάθε πρόοδος, όπως και κάθε πισωγύρισμα της ανθρωπότητας συνοδεύτηκε από μια μεγάλη κρίση, κρίση οικονομική, κρίση κοινωνική, κρίση θεσμών, κρίση αξιών, κρίση ακμής ή κρίση παρακμής, ανάλογα με το αποτέλεσμα και το πρόσημο της νέας ισορροπίας, το οποίο διαμορφώθηκε στο πεδίο της σύγκρουσης των θετικών και των αρνητικών κοινωνικών φορτίων, των προοδευτικών και των αντιδραστικών δυνάμεων.
2. Για το συστημικό χαρακτήρα της σημερινής «χρηματοπιστωτικής» κρίσης
Η οικονομία, ως διαδικασία παραγωγής αξιών χρήσης, ή ως διαδικασία παραγωγής ανταλλακτικών αξιών και κοινωνικού πλούτου και κύρια ως διαδικασία κατανομής αυτού του πλούτου, αποτέλεσε, στην ιστορική διαδρομή της ανθρωπότητας, το κατεξοχήν πεδίο σύγκρουσης των κοινωνικών δυνάμεων, μεταξύ των παραγωγών από τη μια μεριά και των διαχειριστών-σφετεριστών του πλούτου από την άλλη, για τη δικαιότερη κατανομή του οι πρώτοι και για την ακόμα πιο άδικη κατανομή του οι δεύτεροι.
Ανάλογα με τη συγκυρία που κάθε φορά διαμορφώνει η αναρχία της κοινωνικά ανεξέλεγκτης οικονομικής παραγωγής, σε συνθήκες καπιταλισμού, οι κρίσεις, που η μια διαδέχεται την άλλη, αποκτούν ειδικά χαρακτηριστικά και εμφανίζονται ως κρίση υπερπαραγωγής, κρίση πληθωρισμού, κρίση στασιμότητας, κρίση στασιμοπληθωρισμού, κρίση ενεργειακή, κρίση διατροφική, κρίση ρευστότητας, κρίση πιστωτική, κρίση χρηματοπιστωτική και …δεν συμμαζεύεται.
Αυτή η πραγματικότητα δεν επιτρέπει να κατανοήσουμε και πολύ περισσότερο να προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε την εκάστοτε κρίση σαν ένα ανεξάρτητο γεγονός που έρχεται τυχαία και από το πουθενά. Αντίθετα η κάθε κρίση αποτελεί καρπό της σειράς των προηγούμενων κρίσεων και ταυτόχρονα το σπόρο των επόμενων κρίσεων. Σε τελική ανάλυση η εκάστοτε επιμέρους κρίση, κι' εδώ μιλάμε για τις οικονομικές κρίσεις, δεν είναι παρά έκφραση της χαοτικής φύσης, του ανορθολογισμού, δηλαδή της παθογένειας του καπιταλιστικού συστήματος και συνεπώς στην ουσία της είναι μια συστημική κρίση[2].
Η σημερινή, η λεγόμενη χρηματοπιστωτική κρίση, αποτελεί, ως λειτουργική ανωμαλία που προκαλείται από την χαοτική φύση του καπιταλισμού, τυπική έκφραση της συνολικής κρίσης του νεοφιλελεύθερα παγκοσμιοποιημένου καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Η φιλολογία που αναπτύσσεται γύρω από τη φύση της συγκεκριμένης κρίσης είναι συγκεχυμένη. Από τη μια μεριά βρίσκονται οι απόψεις εκείνες που τη θεωρούν σύμπτωμα ανεξάρτητο από τη φύση του καπιταλισμού, τη θεωρούν ειδική λειτουργική ανωμαλία του «χρηματοπιστωτικού συστήματος» και όχι δομική ανωμαλία του καπιταλισμού, η οποία υποτίθεται ότι σχετίζεται με τις κακές προβλέψεις, με την κακή διαχείριση ή, με την απληστία των golden boys και των μεγαλοεπιχειρηματιών. Αυτή η άποψη πλάθεται και αναπαράγεται από την αστική διανόηση στα πλαίσια του επαγγελματικού της ρόλου στην υπηρεσία του υποτίθεται «αιώνιου καπιταλισμού». Έτσι αθωώνεται το σύστημα με την υπόσχεση πως θα γίνει καλύτερο, μέχρι να διαπράξει το επόμενο , συνήθως, φρικτότερο έγκλημά του σε βάρος της κοινωνίας, της φύσης, της ανθρωπότητας και του πολιτισμού.
Η άλλη αντίληψη αντιμετωπίζει τις κρίσεις σαν μια φυσική εκφυλιστική διαδικασία του καπιταλισμού , η οποία αργά ή γρήγορα θα τον οδηγήσει στην κατάρρευση. Η πραγματικότητα βέβαια είναι ότι οι κρίσεις του καπιταλισμού κατά τον 20ο αιώνα, όπως και η τρέχουσα κρίση ήταν και είναι κρίσεις παρακμής με την έννοια πως εκφράζουν την ανικανότητα του καπιταλισμού να οδηγήσει την εξέλιξη της ανθρωπότητας σε διευρυμένη-οικουμενική ευημερία, δικαιοσύνη και ελευθερία, όπως άλλωστε υποσχέθηκε, όταν οι Λαοί πάλευαν να απαλλαγούν από το σκοταδιστικό μεσαίωνα και τη βάρβαρη φεουδαρχία.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η παρακμή του καπιταλισμού οδηγεί αυτόματα και στην κατάρρευσή του. Αντίθετα ο καπιταλισμός της παρακμής γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνος και πιο επιθετικός απέναντι στη Φύση, απέναντι στην Εργασία, τη Γνώση, τον Πολιτισμό, απέναντι στην Ανθρωπότητα και στην ίδια τη ζωή, με αποτέλεσμα να οργανώνει τις καταστροφικές κρίσεις του με τρόπο ώστε να γεφυρώνει βίαια τις εσωτερικές του αντιφάσεις-αντιθέσεις με τη στρατηγική της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, προϋπόθεση απαραίτητη για να εξουδετερώνει τη δυσαρέσκεια των εργαζόμενων και να ακυρώνει κάθε προοπτική κοινωνικής ανατροπής του.
Έτσι η νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, ως τακτική του αμερικανισμού, δηλαδή του πολύ μεγάλου κεφαλαίου, του ηγεμονικού κεφαλαίου, καλείται να υπηρετήσει το βασικό στρατηγικό στόχο του που είναι η εσωτερική αναδιάρθρωσή του στην κατεύθυνση της ακόμα μεγαλύτερης συσσώρευσης και της ακόμα μεγαλύτερης συγκεντροποίησης του πλούτου, πράγμα που αναπόφευκτα σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη συγκεντροποίηση της εξουσίας του πάνω στην ανθρωπότητα.
Βέβαια η εντατικοποίηση της διαδικασίας της καπιταλιστικής συγκεντροποίησης σήμαινε πάντα και συνεχίζει να σημαίνει χρεοκοπία, εξαγορά ή συγχώνευση εκατοντάδων χιλιάδων επιχειρήσεων και κατά συνέπεια σημαίνει την προλεταριοποίηση, δηλαδή το θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων καπιταλιστών, ως καπιταλιστών, σύμφωνα με τη βασική αρχή του καπιταλιστικού ανταγωνισμού «ο θάνατός σου, η ζωή μου».
Στην πραγματικότητα στα πλαίσια αυτής της «χρηματοπιστωτικής κρίσης» συντελείται μία βίαιη περιθωριοποίηση, ένας βίαιος θάνατος εκατομμυρίων μικρών, μεσαίων ακόμα και μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων και μια βίαιη αναδιάταξη των σχέσεων όλων των εργαζόμενων του πλανήτη και εκατοντάδων Λαών και κρατών ως προς τη συμμετοχή τους στην κατανομή του παγκόσμιου πλούτου και κατά συνέπεια στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας[3], πράγμα που φασιστικοποιεί την παγκόσμια οικονομία.
Συνέπεια αυτού του ενδοταξικού εμφύλιου πολέμου μεταξύ των μεμονωμένων μικρών και μεγάλων καπιταλιστών, αλλά και κύρια μεταξύ των καπιταλιστικών χωρών που διεκδικούν την παγκόσμια ηγεμονία, όπως οι Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ρωσία και η Κίνα, είναι η συγκέντρωση του ελέγχου της αγοράς, δηλαδή του πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια με άμεσο αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη αποξένωση της κοινωνίας-ανθρωπότητας από τον πλούτο της, πράγμα που αποτυπώνεται στην καθημερινή διεύρυνση της παγκόσμιας εξαθλίωσης, αλλά και, στη μετατόπιση του κέντρου βάρους της οικονομικής δραστηριότητας από τους τομείς παραγωγής αγαθών για κοινωνική ευημερία στους τομείς της εξουσίας, της ασφάλειας και του πολέμου, για λογαριασμό της παγκόσμιας ηγεμονίας.
Σημαίνει ακόμα πως δεκάδες χώρες θα χρεοκοπήσουν, ή θα αναγκαστούν για να αποφύγουν τη χρεοκοπία να καταφύγουν στην αναζήτηση προστασίας και στο δανεισμό από τους ισχυρούς και να τεθούν υπό τον έλεγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, πράγμα που αναγκαστικά οδηγεί στην εκχώρηση και στην απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας τους.
Σημαίνει επίσης ότι πρόκειται για ένα σκληρό οικονομικό πόλεμο που σκοπό έχει την κατάκτηση, τη διατήρηση, ή και την επανάκτηση σφαιρών επιρροής, μια διαδικασία που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στην αναδιάταξη του συσχετισμού δύναμης μεταξύ των διεκδικητών της παγκόσμιας ηγεμονίας.
Τέλος, αυτή η νέα βίαιη συγκεντροποίηση του παγκόσμιου πλούτου, που δεν είναι τόσο αποτέλεσμα κακών οικονομικών μέτρων, αλλά αποτέλεσμα στρατηγικής επιλογής του Κεφάλαιου, σημαίνει παραπέρα διεύρυνση της φτώχειας και της εξαθλίωσης των εργαζόμενων, υποχώρηση μέχρι εξαφάνισης του κράτους πρόνοιας, σημαίνει την πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, την ελαχιστοποίηση της αμοιβής της εργασίας, τη διόγκωση της ανεργίας, τον παραπέρα περιορισμό των ελευθεριών και φυσικά σημαίνει περαιτέρω συρρίκνωση της ήδη χλωμής αντιπροσωπευτικής αστικής Δημοκρατίας με προοπτική ένα απόλυτο παγκοσμιοποιημένο φασισμό, την απόλυτη βαρβαρότητα.
Σε τελική ανάλυση και ανεξάρτητα από τα χαρακτηριστικά της εκάστοτε, και επί του προκειμένου της τρέχουσας κρίσης, η ουσία αποκαλύπτεται από τον τρόπο με τον οποίο αυτή αποτυπώνεται ως σχέση του παγκόσμιου πληθυσμού προς τον παγκόσμιο πλούτο. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Έκθεσης του OHE για την Ανάπτυξη:
το 1% των πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη διαθέτει αθροιστικά μεγαλύτερο εισόδημα από το φτωχότερο 57% του παγκόσμιου πληθυσμού, ή
στο 80% του παγκόσμιου πληθυσμού, (δηλαδή περίπου πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι), αντιστοιχεί το 16% του παγκόσμιου πλούτου, με αποτέλεσμα:
Κάθε 3 δευτερόλεπτα σε κάποιο σημείο του πλανήτη, πεθαίνει ένα παιδί, εξαιτίας της φτώχειας, (κάτι που σημαίνει 1.200 παιδιά κάθε μια ώρα ή 28 800 παιδιά την ημέρα)![4]
Αυτή η εικόνα δείχνει πως η αιτία της κρίσης, της όποιας οικονομικής κρίσης, ριζώνει στην ίδια τη αρπακτική, την απάνθρωπη και καταστροφική φύση του καπιταλιστικού συστήματος, η οποία και επιβάλλει μια χαοτική, σπάταλη και πολεμογόνα παραγωγή, που, αναγκαστικά συνοδεύεται από τη βίαιη ανισοκατανομή του πλούτου, με τρόπο τέτοιο που από τη μια μεριά υπερσυγκεντρώνεται σε λίγα χέρια τεράστιος πλούτος και εξουσία και από την άλλη να επιβάλλεται η απόλυτη φτώχεια και η εξαθλίωση σχεδόν σ' ολόκληρη την ανθρωπότητα.
3. Κατάρρευση ή ανατροπή;
Από όσα προηγήθηκαν θα μπορούσαμε να καταλήξουμε στα παρακάτω συμπεράσματα:
1. Είναι προφανές πως ο μανιακός καπιταλισμός[5] αποτρελάθηκε και προσπαθεί να κρατηθεί στη ζωή με φάρμακο τις όλο και συχνότερες, όλο και μεγαλύτερες καταστροφικές κρίσεις, πράγμα που σημαίνει πως σε ένα σύστημα που γεννάει και θρέφεται από τις κρίσεις του, που καταστρέφει τη Φύση, εξαθλιώνει την ανθρωπότητα και απειλεί την ίδια τη ζωή, το ζητούμενο πιά για τη ριζική αντιμετώπιση των κρίσεων δεν μπορεί να είναι κάποια νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική, ή κάποιο μείγμα νεοκλασοκοκεϋνσιανών οικονομικών πολιτικών, αλλά η ανατροπή του ίδιου του συστήματος. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως σε βραχυχρόνιο ορίζοντα δεν επιλέγουμε εκείνες τις πολιτικές που βελτιώνουν την καθημερινότητά μας και επιτρέπουν την αναζήτηση και την ανάπτυξη των αγώνων για την στρατηγική υπέρβαση του καπιταλισμού.
2. Όσο και στο βαθμό που η ανθρωπότητα ΔΕΝ είναι αποφασισμένη να οργανώσει τη ζωή της και το μέλλον της με διαφορετικό τρόπο, τόσο ο καπιταλισμός θα κυριαρχεί, θα καταστρέφει, θα εξαθλιώνει και θα ανανεώνει την κυριαρχία του μέσα από ελεγχόμενες ή μη ελεγχόμενες κρίσεις δομικής και λειτουργικής αναδιάρθρωσης και ανασυγκρότησής του.
3. Βέβαια στο να μην ξέρει, να μην θέλει και να μην μπορεί η ανθρωπότητα να ανατρέψει τον καπιταλισμό για να οργανώσει τη ζωή και το μέλλον της με διαφορετικό τρόπο, συμβάλλει και η θεωρία «σοβαρών» και πολυβραβευμένων, ακόμα και με NOBEL, οικονομολόγων και πολλών οικονομολογούντων[6], που την παπαγαλίζουν όλου του κόσμου οι πολιτικάντηδες, περί κρίσης στη σφαίρα της «μη-πραγματικής οικονομίας», η οποία, όπως προβλέπουν, δεν θα αγγίξει την «πραγματική οικονομία», αλλά κι αν την αγγίξει θα ξεπεραστεί αργά ή γρήγορα, ως ελαφρά ύφεση, οπότε θα ξανάρθουν πάλι καλές καπιταλιστικές μέρες και για να συμβεί αυτό θα πρέπει η ανθρωπότητα να δεχθεί τα σχέδια Πόλσον, Μπράουν,…, ακόμα και του Καραμανλή, για να «ταΐσουν» με τρισεκατομμύρια φόρους τις αχόρταγες τράπεζες.
4. Και βέβαια όλοι αυτοί οι «θεωρητικοί» δεν έχουν αντιληφθεί πως το 100% των χωρών του Τρίτου Κόσμου, δηλαδή περίπου το 90% των χωρών του πλανήτη και το 95% του παγκόσμιου πληθυσμού λειτουργούν και ζουν μόνιμα σε καθεστώς ύφεσης, γιατί ο ύστερος μητροπολιτικός-ηγεμονικός καπιταλισμός δεν μπορεί πιά να λειτουργήσει ομαλά σε συνθήκες, οι οποίες αμφισβητούν τις δομές της ανισόμερης ανάπτυξης, της άνισης ανταλλαγής και της ανισοκατανομής του πλούτου, δομές που διευκολύνουν τη λεηλασία του πλανήτη από το ηγεμονικό κεφάλαιο.
5. Πρόκειται φυσικά για απολογητικές θεωρίες όπου το τραγικό ταυτίζεται με το γελοίο, κι' αυτό γιατί δεν υπάρχουν δυό οικονομίες, η μη-πραγματική και η πραγματική οικονομία, αλλά μόνο μία. Υπάρχει μόνο μια οικονομία, η χαοτική-ανορθολογική-σπάταλη-αντικοινωνική καπιταλιστική οικονομία της ανισότητας και συνεπώς της ανελευθερίας, του πλούτου και συνεπώς της φτώχειας και της δυστυχίας, των κρίσεων και συνεπώς των πολέμων, της παρακμής και συνεπώς της βαρβαρότητας.
6. Το τραγικό είναι πως κάποιοι «θεωρητικοί», αλλά και κάποια «αριστερά» κόμματα τριτοτεταρτοδιεθνιστικής κοπής, ξεχασμένα από την ίδια την ιστορία τους, που θεωρούν πως οι κρίσεις του καπιταλισμού, που οδηγούν όλο και περισσότερους ανθρώπους στην εξαθλίωση, ουσιαστικά οδηγούν τους εργαζόμενους στη σοσιαλιστική επανάσταση, παρά την αντίθετη ιστορική εμπειρία, σύμφωνα με την οποία η εξαθλίωση των εργαζόμενων δεν οδηγεί αριστερά στη σοσιαλιστική επανάσταση, αλλά δεξιά σε κάποιου είδους κρατισμό, σε κάποιο φασισμό, σε κάποια εξαθλιωμένη εθνικοσοσιαλιστική αντεπανάσταση.
7. Το ίδιο τραγική είναι και η αντίληψη των σοσιαλδημοκρατών, παλιών, εκσυγχρονιστών και «νέων», που θριαμβολογούν γιατί νομίζουν πως η κρίση του νεοφιλελευθερισμού τους καλεί να κυβερνήσουν ή να ξανακυβερνήσουν και να εφαρμόσουν τις συνταγές του J.M.Keynes για τη, για μια ακόμα φορά, σωτηρία του καπιταλισμού.
8. Γι' αυτό εκτιμούμε πως η ανθρωπότητα,
α. δεν φτάνει να αρνείται τις απόψεις των «ουδέτερων» θεωρητικών των κρίσεων του καπιταλισμού που αδυνατούν ή αρνούνται να συνδέσουν τις καταστροφικές κρίσεις με την ίδια τη χαοτική φύση του καπιταλισμού,
β. δεν φτάνει να αρνείται τις απόψεις των νεοφιλελεύθερων που θεοποιούν το κέρδος και δαιμονοποιούν τον άνθρωπο, στην υποτιθέμενη ελαττωματική φύση του οποίου φορτώνουν όλες τις συμφορές της ανθρωπότητας, απαλλάσσοντας έτσι το καπιταλιστικό σύστημα από τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας,
γ. δεν φτάνει να αρνείται τις απόψεις των δογματικών που αρνούνται την ιστορική πραγματικότητα, η οποία απόσυρε το πρότυπό τους, δεν κατανοούν τη σύγχρονη πραγματικότητα και συνεπώς αγνοούν το χαρακτήρα της σύγχρονης επανάστασης, σπέρνουν σύγχυση στην κοινωνία και σε τελική ανάλυση λειτουργούν, κάποιες φορές μάλιστα συνειδητά, ως δεκανίκι του κεφάλαιου.
9. Η ανθρωπότητα πρέπει να αποφασίσει να αρνηθεί συνολικά και να ανατρέψει ριζικά τον καπιταλισμό των κρίσεων και της παρακμής, σε κάθε πιθανή και απίθανη εκδοχή του, για να μην μπορεί καμιά ψευδεπίγραφη «κομμουνιστική», ή «σοσιαλιστική» πρωτοπορία, να πουλάει τον κρατικό καπιταλισμό και τον εθνικιστικό ηγεμονισμό της για σοσιαλισμό κι' όταν η κοινωνία απαιτεί περισσότερο σοσιαλισμό αυτή να αυτομολάει στον καπιταλισμό της «ελεύθερης αγοράς», όπως έγινε με την ΕΣΣΔ, την Κίνα και τους λοιπούς συγγενείς και στη συνέχεια να μοιρολογούν τάχα, για το «θάνατο του σοσιαλισμού», ενώ γνωρίζουν πολύ καλά πως το μόνο που πέθανε είναι «ο εμποράκος του σοσιαλισμού».
10. Αυτό σημαίνει πως η ανθρωπότητα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι ο καπιταλισμός δεν καταρρέει, αλλά ανατρέπεται και γι' αυτό δεν πρέπει να μετράει τις πληγές της με τις καταστροφικές καπιταλιστικές κρίσεις, με την ελπίδα πως κάποτε θα καταρρεύσει από μόνος του ο καπιταλισμός, γιατί το πιθανότερο είναι να καταρρεύσει η ανθρωπότητα και η ζωή πριν, ή στην καλύτερη περίπτωση (καλύτερη για ποιόν αλήθεια;) μαζί με τον καπιταλισμό.
11. Σημαίνει τέλος, πως η ανθρωπότητα γνωρίζει ότι η ανατροπή του πανούργου καπιταλισμού δεν είναι εύκολη και δεν θα είναι μια ανώδυνη υπόθεση και γι' αυτό ακριβώς η ανατροπή του καπιταλισμού προϋποθέτει την αφύπνιση και τη συνειδητή δράση όλων των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού σε τοπικό, σε εθνικό, σε περιφερειακό και σε οικουμενικό επίπεδο, σημαίνει δηλαδή ένα Νέο Διαφωτισμό, που θα σφυρηλατήσει το όραμα και θα δέσει την επιστημονικά έγκυρη και κοινωνικά χρήσιμη γνώση για το άνοιγμα του δρόμου για ένα Νέο Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό[7].
12. Η ανθρωπότητα γνωρίζει πολύ καλά πως από όλα τα προκαπιταλιστικά συστήματα δεν απαλλάχτηκε επειδή αυτά κατάρρευσαν, αλλά επειδή η ίδια με τους αγώνες της τα ανάτρεψε. Με τον καπιταλισμό η ανθρωπότητα έχει εμπειρίες 3-4 αιώνων που συνοψίζονται στους αιματηρούς κατακτητικούς πολέμους και τις γενοκτονίες της αποικιοκρατίας, του ιμπεριαλισμού και της παγκοσμιοποίησης του αμερικανισμού.
13. Η ανθρωπότητα έχει στις μέρες μας και την εμπειρία της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης του καπιταλισμού[8], με αιχμή τον αμερικανισμό, που οδηγεί ολοταχώς στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και δεν έχει πιά πολύ χρόνο, αν δεν είναι ήδη πολύ αργά, να αποφασίσει και να οργανώσει τον αγώνα της για την ριζική ανατροπή κάθε πιθανής και απίθανης εκδοχής του καπιταλισμού, στο όνομα της σωτηρίας της ζωής, του πολιτισμού και του Ανθρώπου, στο όνομα ενός καλύτερου κόσμου.
14. Και αυτό το ζήτημα δεν μπορούν να το λύσουν οι άπληστοι επιχειρηματίες, οι δοτές κυβερνήσεις, οι επαγγελματίες πολιτικάντηδες και οι μοντελοκατασκευαστές οικονομέτρες, γιατί αυτό είναι ένα καθαρό, κορυφαίο, κρίσιμο, ζωτικό πολιτικό ζήτημα συστημικής υφής το οποίο μπορεί να το λύσει με τις ανατρεπτικές πολιτικές επιλογές της μόνο η συνειδητή και πολιτικά αυτενεργή κοινωνία, η «κοινωνικοποιημένη ανθρωπότητα», στην κατεύθυνση ενός νέου οικονομικού δόγματος, σύμφωνα με το οποίο η οικονομική δραστηριότητα της κοινωνίας-ανθρωπότητας αποσκοπεί στην εξάλειψη της φτώχιας και συνεπώς στην εξασφάλιση της οικουμενικής ευημερίας, προϋπόθεση για την πραγματική ισότητα, συνθήκη αναγκαία και ικανή για την πραγματική ελευθερία, την ειρήνη, την επιβίωση και την πρόοδο της ανθρωπότητας στην κατεύθυνση ενός Νέου Οικουμενικού Ουμανιστικού Πολιτισμού[9].
15. Οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού οδήγησαν, στη μακρόχρονη και βασανιστική πορεία της ανθρωπότητας, στη δημιουργία όλων των αναγκαίων πνευματικών, επιστημονικών και τεχνολογικών προϋποθέσεων για το μεγάλο άλμα, για τη Νέα Ελευθερία του Ανθρώπου[10]. Η τρέχουσα συστημική κρίση, η μεγάλη κρίση παρακμής του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού έκανε την «υπόθεση για σοβαρή συζήτηση πέραν του καπιταλισμού, περισσότερο αναγκαία από ποτέ»[11]. Όταν και στο βαθμό που αυτή η συζήτηση θα φουντώνει και θα αρχίσει να ενδιαφέρει την αποφασιστική πλειοψηφία της κοινωνίας στον ίδιο βαθμό θα καταρρέουν όλοι οι σκοταδιστικοί και εξουσιαστικοί μύθοι, θα ξεπερνιέται ο παραλυτικός εξουσιαστικός φόβος[12], θα αποτρέπεται η καπιταλιστική βαρβαρότητα, θα σφυρηλατείται το νέο όραμα της ανθρωπότητας και ταυτόχρονα θα οικοδομείται ένας καλύτερος κόσμος.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΟΥΜΑΝΙΣΜΟ:
www.infonewhumanism.blogspot.com
www.globala.blogspot.com
www.epithesh.blogspot.com
[1] Εισήγηση στην Ημερίδα του Αχαϊκού Ομίλου Πολιτικού και Κοινωνικού Προβληματισμού με θέμα: Οικονομική κρίση. Αίτια-Συνέπειες-Προοπτικές, που έγινε στην Πάτρα στις 10.02.2009
[2] Για το συστημικό χαρακτήρα της τρέχουσας κρίσης βλέπε: Λάμπος Κώστας, «Κρίση του πολιτικού συστήματος»: Μύθος και πραγματικότητα, στο : www.monthlyreview.gr (16.07.2008).
[3] Βλέπε σχετικά, Κώστας Μελάς, Νεοσυντηρητικοί. Σχεδιάζοντας την παγκόσμια κυριαρχία, ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ, Αθήνα 2007
[4] UN, Human Development Report, 2005, (ΟΗΕ, Έκθεση για την ανθρώπινη Ανάπτυξη, 2005.
[5] Βλέπε Γκρέϊντερ Ουίλιαμ, Ο Μανιακός Καπιταλισμός. Ο καπιταλισμός που καταβροχθίζει τα παιδιά του, ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ, Αθήνα 1999.
[6] Για το ρόλο της αποφασιστικής πλειοψηφίας των επαγγελματιών, κύρια των ακαδημαϊκών οικονομολόγων της νεοκλασικής σχολής, που μεσουρανούν από την εποχή του Ρήγκαν και της Θάτσερ μέχρι ακόμα και την εποχή του Ομπάμα διατυμπάνισαν και διατυμπανίζουν, με το αζημίωτο φυσικά, το δόγμα πως «ότι είναι καλό για τις επιχειρήσεις είναι καλό και για την κοινωνία», βλέπε , Wolf Richard, Οι μεγάλες κωλοτούμπες των οικονομολόγων, στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της 04.02.2009.
[7] Το τέλος του Κεφαλαίου και το μέλλον της Εργασίας, στο: MONTHLY REVIEW, τεύχος Οκτώβρη 2008.
[8] Βλέπε, Λάμπος Κώστας, Παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου ή Οικουμενισμός της Εργασίας; ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, τεύχος Δεκέμβρη 2001/ Γενάρης 2002.
[9] Βλέπε, Λάμπος Κώστας, Ο Ουμανισμός του 21ου αιώνα είναι ο δικός μας ουμανισμός, στο: www.monthlyreview.gr/ , (ανάρτηση: 30.11.2007).
[10] Βλέπε, Λάμπος Κώστας, Η επιστομονικοτεχνική επανάσταση στην υπηρεσία της ανθρωπότητας και όχι των κερδών, www.monthlyreview.gr και www.infonewhumanism.blogspot.com
[11] Wolf Richard, ;όπου παραπάνω
[12] Φόβος και οικονομία: Όψεις της καπιταλιστικής παρακμής, στο: MONTHLY REVIEW, τεύχος Γενάρη 2009
Αμεσα μέτρα μείωσης του ελλείμματος ζητεί η Κομισιόν από την Ελλάδα.
Επιφυλακτική ως προς τις προβλέψεις του ελληνικού Προγράμματος Σταθερότητας 2008-2010 εμφανίζεται η Κομισιόν, στην έκθεση της που θα δημοσιοποιήσει την Τετάρτη, καθώς επιμένει στις εκτιμήσεις της για ανάπτυξη 0,2% και έλλειμμα 3,7% το 2009.
Ο επίτροπος Νομισματικών και Οικονομικών Υποθέσεων Χοακίν Αλμούνια φέρεται αποφασισμένος να ακολουθήσει «σκληρή γραμμή», όχι μόνο έναντι της Ελλάδας, αλλά και έναντι της Γαλλίας, της Ισπανίας και ενδεχομένως της Ιρλανδίας, οι οποίες θα υπαχθούν και αυτές στη διαδικασία του «υπερβολικού ελλείμματος» (κοινοτική επιτήρηση), βάσει του άρθρου 104,3 της Συνθήκης του Μάαστριχτ.
«Ο ανεπαρκής έλεγχος των δημόσιων δαπανών, οι υπεραισιόδοξες προβλέψεις για έσοδα σε συνδυασμό με τα διαρθρωτικά και τα ενδημικά προβλήματα που σχετίζονται με τις λογιστικές καταστάσεις της Ελλάδας στο πρόσφατο παρελθόν βρίσκονται κατά βάση πίσω από τις δημοσιονομικές ανισορροπίες της Ελλάδας» αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στο προσχέδιο της απόφασης της Κομισιόν.
«Οι δυσκολίες στην αναχρηματοδότηση του αυξανόμενου χρέους αντικατοπτρίζονται στην αύξηση της διαφοράς απόδοσης των ομολόγων» προστίθεται.
Η τελευταία επισήμανση έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς αναφέρεται στη μεγάλη αύξηση του κόστους κρατικού δανεισμού. Την Τρίτη, η διαφορά απόδοσης του ελληνικού 10ετούς ομολόγου αναφοράς με τον αντίστοιχο γερμανικό τίτλο σκαρφάλωσε στο 3%.
Με τις συστάσεις που θα απευθύνει προς το Συμβούλιο υπουργών Οικονομικών της ΕΕ (Ecofin) για τη χώρα μας, η Κομισιόν ανοίγει ουσιαστικά τη διαδικασία της επιτήρησης, ωστόσο αφήνει κάποια περιθώρια για μείωση του ελλείμματος σε τρία και όχι σε δύο χρόνια, εφόσον, όπως επισημαίνει στην έκθεσή της, δεν επιβεβαβιωθούν οι προβλέψεις της Αθήνας για ανάπτυξη 1,1% φέτος και 1,6% το 2010.
Στην έκθεσή της, που θα εγκριθεί την Τετάρτη από την Ολομέλεια των Επιτρόπων , η Επιτροπή συνιστά νέα μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, ώστε να μην επιβαρύνονται τα δημόσια οικονομικά, «συγκρατημένη» μισθολογική πολιτική (σ.σ. αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού) και μείωση κρατικών δαπανών.
Η γνωμοδότηση της Κομισιόν θα εξεταστεί από το Ecofin στις 10 Μαρτίου και εν συνεχεία, στις 24 Μαρτίου, η Επιτροπή θα απευθύνει συστάσεις προς το Συμβούλιο για τα μέτρα που θα πρέπει να λάβει η ελληνική κυβέρνηση.
Ιδιαίτερη σημασία έχει το χρονοδιάγραμμα, καθώς αν δοθεί περιθώριο μόνο δύο ετών για τη μείωση του ελλείμματος κάτω από το 3% του ΑΕΠ, τότε η κυβέρνηση θα πρέπει να αναζητήσει από πρόσθετα μέτρα έσοδα ύψους 2,4 δισ. ευρώ.
Οι συστάσεις για τις χώρες που θα υπαχθούν στη διαδικασία της κοινοτικής επιτήρησης θα εξεταστούν στο άτυπο Ecofin, που θα πραγματοποιηθεί στην Πράγα, στις 4-5 Απριλίου, όπου και θα ληφθούν οι τελικές -πολιτικές- αποφάσεις.
Μείωση του ελλείμματος κάτω από 3% από το 2009 και κατόπιν μείωσή του κατά 1% ετησίως, ώστε να μηδενιστεί το 2012, εισηγείται ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος στην έκθεσή του για τη νομισματική πολιτική, όπου περιγράφει με ζοφερά χρώματα τις συνέπειες της κρίσης στην Ελλάδα, με υποχώρηση της ανάπτυξης στο 0,5% και αύξηση της ανεργίας.
Η έκθεση της ΤτΕ ασκεί μάλιστα κριτική για την διατήρηση των ανισορροπιών της ελληνικής οικονομίας, σημειώνοντας ότι «το μέγεθος και η επιμονή των ανισορροπιών αυτών υποδήλωναν ότι δεν ήταν επαρκείς οι διαρθρωτικές αλλαγές που συντελέστηκαν, ενδεχομένως μάλιστα είχε επικρατήσει και εφησυχασμός».
Η έκθεση βλέπει μικρά περιθώρια ώθησης της οικονομίας με δημόσιες δαπάνες, καθώς «το δημοσιονομικό έλλειμμα αυξήθηκε το 2008, το δημόσιο χρέος παραμένει πολύ υψηλό και οι όροι δανεισμού του Δημοσίου επιδεινώθηκαν σημαντικά τους τελευταίους μήνες, ενώ η αύξηση του κόστους δανεισμού διαχέεται στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας».
Γι’ αυτό απαιτείται «άμεσος περιορισμός του δημοσιονομικού ελλείμματος κάτω από το 3% του ΑΕΠ φέτος και περαιτέρω μείωσή του κατά 1% του ΑΕΠ ετησίως, ώστε να μηδενιστεί το 2012. Η μείωση αυτή είναι εφικτή, εάν συλληφθεί μέρος της τεράστιας φοροδιαφυγής και κυρίως εάν επιτευχθεί ουσιαστική περιστολή της σπατάλης και αύξησης της αποτελεσματικότητας των κρατικών δαπανών», πρόσθεσε ο διοικητής της ΤτΕ.
Η μείωση του ΑΕΠ κατά 1% ετησίως συνεπάγεται πρόσθετα μέτρα ύψους 2,6 δισ. ευρώ περίπου για κάθε έτος μέχρι το 2012.
«Η πειθαρχημένη δημοσιονομική πολιτική είναι αναγκαία, όχι μόνο για να τηρηθούν οι κανόνες του αναθεωρημένου και ευέλικτου Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, αλλά και για να βελτιωθούν οι όροι εξωτερικού δανεισμού του Δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα», πρόσθεσε ο κ. Προβόπουλος. «Χωρίς εκτεταμένες και ρηξικέλευθες αλλαγές στις δομές του ευρύτερου δημόσιου τομέα, δεν είναι δυνατόν να τιθασευθεί το δημόσιο χρέος», είπε.
Η διαφορά απόδοσης (spread) του 10ετούς ελληνικού ομολόγου έναντι του αντίστοιχου γερμανικού διευρύνθηκε στο ιστορικό ρεκόρ των 300 μονάδων βάσης τον προηγούμενο μήνα, ενώ την Δευτέρα διαμορφωνόταν στις 280 μονάδες περίπου.
Ο κ. Προβόπουλος προέβλεψε ότι δεν διαφαίνεται σημαντική υποχώρηση της διαφοράς αποδόσεων τους επόμενους μήνες. «Η πρόσφατη μεγάλη διεύρυνσης της διαφοράς αντανακλά μία γενικότερη τάση υπερεκτίμησης και την υπερβολική απροθυμία των διεθνών επενδυτών να αναλάβουν κινδύνους», είπε.
Η έκθεση περιγράφει τη διεθνή κρίση ως τη μεγαλύτερη από τη δεκαετία του 1930, με ορατή έξοδο όχι νωρίτερα από το 2010.
Σε ό,τι αφορά τις επιπτώσεις της κρίσης στην Ελλάδα, αυτές είναι ορατές, με την ΤτΕ να προβλέπει μείωση του ρυθμού ανάπτυξης στο 0,5% φέτος, σημειώνοντας σημαντική επιβράδυνση από το 3,1% το 2008. Η πρόβλεψη της ΤτΕ για τον ρυθμό ανάπτυξης είναι υψηλότερη της πρόβλεψης της Κομισιόν για ανάπτυξη 0,2% φέτος, αλλά χαμηλότερη από την εκτίμηση της κυβέρνησης για 1,1%.
Όσον αφορά τα άλλα βασικά οικονομικά και χρηματοπιστωτικά μεγέθη «η ανοδική τάση της απασχόλησης θα ανακοπεί και η ανεργία θα αυξηθεί το 2009. Ο μέσος ετήσιος πληθωρισμός θα υποχωρήσει στο 1,8% ή και χαμηλότερα εφέτος, αλλά ο πυρήνας του πληθωρισμού θα μειωθεί πολύ λιγότερο.
»Το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών θα μειωθεί, αλλά θα εξακολουθήσει να είναι υψηλό. Εξάλλου, ο υψηλός ρυθμός πιστωτικής επέκτασης προς τις επιχειρήσεις επιβραδύνθηκε οριακά το 2008, αλλά αναμένεται να επιβραδυνθεί περισσότερο εφέτος» προσθέτει η έκθεση.
Ο κ. Προβόπουλος είπε ακόμα ότι η ιδιωτική κατανάλωση αναμένεται να επιβραδυνθεί περαιτέρω το 2009 λόγω επιβράδυνσης του ρυθμού πιστωτικής επέκτασης σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις, γεγονός που επηρεάζει τις επενδύσεις σε κατοικίες «που το 2009 θα συνεχίσουν να μειώνονται και τις επιχειρηματικές επενδύσεις, που το 2009 θα μείνουν σχεδόν στάσιμες».
Ο επίτροπος Νομισματικών και Οικονομικών Υποθέσεων Χοακίν Αλμούνια φέρεται αποφασισμένος να ακολουθήσει «σκληρή γραμμή», όχι μόνο έναντι της Ελλάδας, αλλά και έναντι της Γαλλίας, της Ισπανίας και ενδεχομένως της Ιρλανδίας, οι οποίες θα υπαχθούν και αυτές στη διαδικασία του «υπερβολικού ελλείμματος» (κοινοτική επιτήρηση), βάσει του άρθρου 104,3 της Συνθήκης του Μάαστριχτ.
«Ο ανεπαρκής έλεγχος των δημόσιων δαπανών, οι υπεραισιόδοξες προβλέψεις για έσοδα σε συνδυασμό με τα διαρθρωτικά και τα ενδημικά προβλήματα που σχετίζονται με τις λογιστικές καταστάσεις της Ελλάδας στο πρόσφατο παρελθόν βρίσκονται κατά βάση πίσω από τις δημοσιονομικές ανισορροπίες της Ελλάδας» αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στο προσχέδιο της απόφασης της Κομισιόν.
«Οι δυσκολίες στην αναχρηματοδότηση του αυξανόμενου χρέους αντικατοπτρίζονται στην αύξηση της διαφοράς απόδοσης των ομολόγων» προστίθεται.
Η τελευταία επισήμανση έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς αναφέρεται στη μεγάλη αύξηση του κόστους κρατικού δανεισμού. Την Τρίτη, η διαφορά απόδοσης του ελληνικού 10ετούς ομολόγου αναφοράς με τον αντίστοιχο γερμανικό τίτλο σκαρφάλωσε στο 3%.
Με τις συστάσεις που θα απευθύνει προς το Συμβούλιο υπουργών Οικονομικών της ΕΕ (Ecofin) για τη χώρα μας, η Κομισιόν ανοίγει ουσιαστικά τη διαδικασία της επιτήρησης, ωστόσο αφήνει κάποια περιθώρια για μείωση του ελλείμματος σε τρία και όχι σε δύο χρόνια, εφόσον, όπως επισημαίνει στην έκθεσή της, δεν επιβεβαβιωθούν οι προβλέψεις της Αθήνας για ανάπτυξη 1,1% φέτος και 1,6% το 2010.
Στην έκθεσή της, που θα εγκριθεί την Τετάρτη από την Ολομέλεια των Επιτρόπων , η Επιτροπή συνιστά νέα μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, ώστε να μην επιβαρύνονται τα δημόσια οικονομικά, «συγκρατημένη» μισθολογική πολιτική (σ.σ. αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού) και μείωση κρατικών δαπανών.
Η γνωμοδότηση της Κομισιόν θα εξεταστεί από το Ecofin στις 10 Μαρτίου και εν συνεχεία, στις 24 Μαρτίου, η Επιτροπή θα απευθύνει συστάσεις προς το Συμβούλιο για τα μέτρα που θα πρέπει να λάβει η ελληνική κυβέρνηση.
Ιδιαίτερη σημασία έχει το χρονοδιάγραμμα, καθώς αν δοθεί περιθώριο μόνο δύο ετών για τη μείωση του ελλείμματος κάτω από το 3% του ΑΕΠ, τότε η κυβέρνηση θα πρέπει να αναζητήσει από πρόσθετα μέτρα έσοδα ύψους 2,4 δισ. ευρώ.
Οι συστάσεις για τις χώρες που θα υπαχθούν στη διαδικασία της κοινοτικής επιτήρησης θα εξεταστούν στο άτυπο Ecofin, που θα πραγματοποιηθεί στην Πράγα, στις 4-5 Απριλίου, όπου και θα ληφθούν οι τελικές -πολιτικές- αποφάσεις.
Μείωση του ελλείμματος κάτω από 3% από το 2009 και κατόπιν μείωσή του κατά 1% ετησίως, ώστε να μηδενιστεί το 2012, εισηγείται ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος στην έκθεσή του για τη νομισματική πολιτική, όπου περιγράφει με ζοφερά χρώματα τις συνέπειες της κρίσης στην Ελλάδα, με υποχώρηση της ανάπτυξης στο 0,5% και αύξηση της ανεργίας.
Η έκθεση της ΤτΕ ασκεί μάλιστα κριτική για την διατήρηση των ανισορροπιών της ελληνικής οικονομίας, σημειώνοντας ότι «το μέγεθος και η επιμονή των ανισορροπιών αυτών υποδήλωναν ότι δεν ήταν επαρκείς οι διαρθρωτικές αλλαγές που συντελέστηκαν, ενδεχομένως μάλιστα είχε επικρατήσει και εφησυχασμός».
Η έκθεση βλέπει μικρά περιθώρια ώθησης της οικονομίας με δημόσιες δαπάνες, καθώς «το δημοσιονομικό έλλειμμα αυξήθηκε το 2008, το δημόσιο χρέος παραμένει πολύ υψηλό και οι όροι δανεισμού του Δημοσίου επιδεινώθηκαν σημαντικά τους τελευταίους μήνες, ενώ η αύξηση του κόστους δανεισμού διαχέεται στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας».
Γι’ αυτό απαιτείται «άμεσος περιορισμός του δημοσιονομικού ελλείμματος κάτω από το 3% του ΑΕΠ φέτος και περαιτέρω μείωσή του κατά 1% του ΑΕΠ ετησίως, ώστε να μηδενιστεί το 2012. Η μείωση αυτή είναι εφικτή, εάν συλληφθεί μέρος της τεράστιας φοροδιαφυγής και κυρίως εάν επιτευχθεί ουσιαστική περιστολή της σπατάλης και αύξησης της αποτελεσματικότητας των κρατικών δαπανών», πρόσθεσε ο διοικητής της ΤτΕ.
Η μείωση του ΑΕΠ κατά 1% ετησίως συνεπάγεται πρόσθετα μέτρα ύψους 2,6 δισ. ευρώ περίπου για κάθε έτος μέχρι το 2012.
«Η πειθαρχημένη δημοσιονομική πολιτική είναι αναγκαία, όχι μόνο για να τηρηθούν οι κανόνες του αναθεωρημένου και ευέλικτου Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, αλλά και για να βελτιωθούν οι όροι εξωτερικού δανεισμού του Δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα», πρόσθεσε ο κ. Προβόπουλος. «Χωρίς εκτεταμένες και ρηξικέλευθες αλλαγές στις δομές του ευρύτερου δημόσιου τομέα, δεν είναι δυνατόν να τιθασευθεί το δημόσιο χρέος», είπε.
Η διαφορά απόδοσης (spread) του 10ετούς ελληνικού ομολόγου έναντι του αντίστοιχου γερμανικού διευρύνθηκε στο ιστορικό ρεκόρ των 300 μονάδων βάσης τον προηγούμενο μήνα, ενώ την Δευτέρα διαμορφωνόταν στις 280 μονάδες περίπου.
Ο κ. Προβόπουλος προέβλεψε ότι δεν διαφαίνεται σημαντική υποχώρηση της διαφοράς αποδόσεων τους επόμενους μήνες. «Η πρόσφατη μεγάλη διεύρυνσης της διαφοράς αντανακλά μία γενικότερη τάση υπερεκτίμησης και την υπερβολική απροθυμία των διεθνών επενδυτών να αναλάβουν κινδύνους», είπε.
Η έκθεση περιγράφει τη διεθνή κρίση ως τη μεγαλύτερη από τη δεκαετία του 1930, με ορατή έξοδο όχι νωρίτερα από το 2010.
Σε ό,τι αφορά τις επιπτώσεις της κρίσης στην Ελλάδα, αυτές είναι ορατές, με την ΤτΕ να προβλέπει μείωση του ρυθμού ανάπτυξης στο 0,5% φέτος, σημειώνοντας σημαντική επιβράδυνση από το 3,1% το 2008. Η πρόβλεψη της ΤτΕ για τον ρυθμό ανάπτυξης είναι υψηλότερη της πρόβλεψης της Κομισιόν για ανάπτυξη 0,2% φέτος, αλλά χαμηλότερη από την εκτίμηση της κυβέρνησης για 1,1%.
Όσον αφορά τα άλλα βασικά οικονομικά και χρηματοπιστωτικά μεγέθη «η ανοδική τάση της απασχόλησης θα ανακοπεί και η ανεργία θα αυξηθεί το 2009. Ο μέσος ετήσιος πληθωρισμός θα υποχωρήσει στο 1,8% ή και χαμηλότερα εφέτος, αλλά ο πυρήνας του πληθωρισμού θα μειωθεί πολύ λιγότερο.
»Το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών θα μειωθεί, αλλά θα εξακολουθήσει να είναι υψηλό. Εξάλλου, ο υψηλός ρυθμός πιστωτικής επέκτασης προς τις επιχειρήσεις επιβραδύνθηκε οριακά το 2008, αλλά αναμένεται να επιβραδυνθεί περισσότερο εφέτος» προσθέτει η έκθεση.
Ο κ. Προβόπουλος είπε ακόμα ότι η ιδιωτική κατανάλωση αναμένεται να επιβραδυνθεί περαιτέρω το 2009 λόγω επιβράδυνσης του ρυθμού πιστωτικής επέκτασης σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις, γεγονός που επηρεάζει τις επενδύσεις σε κατοικίες «που το 2009 θα συνεχίσουν να μειώνονται και τις επιχειρηματικές επενδύσεις, που το 2009 θα μείνουν σχεδόν στάσιμες».
Συνεργασία Ελλάδας - (ΗΠΑ)- Αζερμπαϊτζάν στον ενεργειακό τομέα
Συνάντηση με τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν, Ι.Αλίεφ, είχε ο πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, το μεσημέρι της Τρίτης στο Μέγαρο Μαξίμου.
Στη συνάντηση μετείχαν κι οι υπουργοί Εξωτερικων, Ντόρα Μπακογιάννη, και Ανάπτυξης, Κωστής Χατζηδάκης. Κυρίαρχο αντικείμενο της συνάντησης ήταν η συνεργασία των δύο χωρών στον τομέα της ενέργειας.
Ο Κώστας Καραμανλής μετά τη συνάντηση χαρακτήρισε σε δήλωσή του το Αζερμπαϊτζάν εταίρο στρατηγικής σημασίας για την Ευρώπη και την Ελλάδα και μια πολύ σημαντική χώρα για την Ελλάδα και την Ευρώπη.
«Στόχος της ελληνικής κυβέρνησης», είπε, «είναι η διεύρυνση της συνεργασίας των δύο χωρών και ανέφερε ότι η συνεργασία αυτή ξεκίνησε με τον αγωγό TGI ο οποίος μεταφέρει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν, μέσω Τουρκίας και Ελλάδας».
«Η χώρα μας», είπε, «είναι η πρώτη χώρα της ΕΕ που εισάγει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν».
Απαντώντας σε ερώτηση για το αν η συνεργασία με Αζερμπαϊτζάν συνιστά αλλαγή στρατηγικής στις σχέσεις της χώρας μας με τη Ρωσία, ο πρωθυπουργός απάντησε ότι οι διαπραγματεύσεις και η συνεργασία με το Αζερμπαϊτζάν δε σηματοδοτούν καμία αλλαγή στρατηγικής από την πλευρά της Ελλάδος.
Η προμήθεια φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν ήταν πάντα στο επίκεντρο της πολιτικής μας και μια από τις βασικές μας προτεραιότητες, καθώς και αναπόσπαστο κομμάτι της κοινής ευρωπαϊκής στόχευσης, είπε ο πρωθυπουργός.
Ο Κώστας Καραμανλής τόνισε ακόμη ότι οι σχέσεις της Ελλάδος με τη Ρωσία βρίσκονται σε πολύ καλό επίπεδο και, όπως είπε, προχωρούμε στην υλοποίηση δύο κορυφαίων σχεδίων στον ενεργειακό τομέα.
Σημείωσε ακόμη ότι η χώρα μας επιδιώκει, σχεδιάζει και έχει πετύχει να είναι ενεργειακός κόμβος στην Νοτιοανατολική Ευρώπη και με τον τρόπο αυτό εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα, τις διμερείς σχέσεις αλλά και γενικότερα, την ευρωπαϊκή στρατηγική.
Ο πρόεδρος Αλίεφ χαρακτήρισε πολύ πετυχημένη την επίσκεψη στην Ελλάδα, αναφέρθηκε στις συμφωνίες που υπέγραψε και κάλεσε τους Έλληνες επιχειρηματίες να επενδύσουν στη χώρα του.
Σημείωσε ότι οι διμερείς σχέσεις βρίσκονται σε πολύ καλό επίπεδο και ανέφερε ότι η ενεργειακή συνεργασία παίζει σημαντικό ρόλο στις διμερείς σχέσεις.
Ο Ι.Αλίεφ δήλωσε επίσης ότι επιθυμεί τη διεύρυνση της συνεργασίας στον τομέα του φυσικού αερίου και τόνισε ότι η χώρα του έχει αγωγούς και εγκαταστάσεις που μπορούν να βοηθήσουν στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης και της Ελλάδος.
Το Αζερμπαϊτζάν μπορεί και θα παίξει ρόλο στην εξασφάλιση ενεργειακής ασφάλειας στην Ευρώπη και γι' αυτό είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος των καλών σχέσεων με την Ελλάδα, τόνισε ο πρόεδρος Αλίεφ,ο οποίος προσκάλεσε τον Κώστα Καραμανλή στο Μπακού για να συνεχίσουν την καλή συνεργασία, όπως σημείωσε χαρακτηριστικά
Η κομματικοποίηση του Κυπριακού Ποδοσφαίρου ή (Επειδή λίγη ιστορία δεν έβλαψε ποτέ κανένα!)
Το έτος 1948 βρίσκει την Ελλάδα σε εμφύλιο πόλεμο. Από την μια οι κομμουνιστές αντάρτες να προσπαθούν να καταλάβουν την εξουσία με την βία για να επιβάλουν κομμουνιστικό καθεστώς και από την άλλη οι υποστηρικτές της νομιμότητας και του κράτους, μάχονται μεταξύ τους. Την χρονιά αυτή ο ΣΕΓΑΣ διοργάνωνε τους ετήσιους Πανελλήνιους αγώνες στίβου και το Σωματείο του ΑΠΟΕΛ έστειλε τηλεγράφημα απευθύνοντας «εγκάρδιο αδελφικό χαιρετισμό σε ολόκληρη την ελληνική αθλούμενη νεολαία» κι ευχόταν, «όπως τερματισθεί η εθνοκτόνος ανταρσία». Η φράση «εθνοκτόνος ανταρσία» ήταν η αφορμή στην οποία στηρίχτηκαν πέντε ποδοσφαιριστές του ΑΠΟΕΛ για να εγκαταλείψουν την ομάδα και να δημιουργήσουν νέο αθλητικό σωματείο με την ονομασία «Ομόνοια» Λευκωσίας. Γιατί όμως ενόχλησε τόσο πολύ κάποιους η φράση «εθνοκτόνος ανταρσία»; Καταρχήν ας εξετάσουμε, ο εμφύλιος στην Ελλάδα ήταν αποτέλεσμα ανταρσίας; Φυσικά! Οι ίδιοι οι κομμουνιστές αποκαλούσαν τους εαυτούς τους αντάρτες. Ακόμα και σήμερα κάποιοι υπερηφανεύονται ότι συμμετείχαν στο «αντάρτικο» εννοώντας ότι πολεμούσαν με τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στα βουνά εναντίων της νόμιμης Ελληνικής Κυβέρνησης. Ήταν ή δεν ήταν η ανταρσία «εθνοκτόνος»; Σε αυτόν τον εμφύλιο υπολογίζεται ότι σκοτώθηκαν γύρω στις 154.000 άνθρωποι! Επιπλέον οι καταστροφές που έγιναν ήταν τεράστιες και άφησαν ανεξίτηλη την μνήμη και ανοιχτές πληγές για πάρα πολλά χρόνια. Για να μην μιλήσουμε για το παιδομάζωμα που γινόταν και τις αποστολές παιδιών σε φίλιες Κομουνιστικές χώρες… Τόσο άστοχος ήταν λοιπόν ο όρος «εθνοκτόνος ανταρσία» που να επέβαλε στους διαφωνούντες αθλητές του ΑΠΟΕΛ να φύγουν και να φτιάξουν νέο σωματείο; Ή μήπως το εν λόγω τηλεγράφημα ήταν απλά η αφορμή; Την απάντηση για τους πραγματικούς λόγους που οδήγησαν στη δημιουργία αθλητικών σωματείων δορυφόρων του ΑΚΕΛ, μπορεί κάποιος να την βγάλει αβίαστα από μόνος του αν αναλογιστεί τα πιο κάτω ιστορικά στοιχεία που παραθέτουμε: 1. Την χρονιά που διαδραματίστηκαν τα γεγονότα αυτά στον ΑΠΟΕΛ ( το 1948) εκτός από την Ομόνοια ιδρύθηκαν ακόμα (χωρίς να έχουν ως πρόσχημα κανένα τηλεγράφημα) η Νέα Σαλαμίνα στην Αμμόχωστο, η Αλκή στην Λάρνακα και ο Ορφέας στην Λευκωσία. Όλες αυτές οι ομάδες δηλώνουν ευθαρσώς, μέχρι σήμερα ότι είναι «αριστερές» και έχουν άμεση σχέση με το Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου, το ΑΚΕΛ. Στην Λεμεσό έγιναν ανεπιτυχείς προσπάθειες να δέσουν στο άρμα του ΑΚΕΛ την ΑΕΛ (τα κατάφεραν μόνο κατά καιρούς να ελέγξουν κάποια απο τα ΔΣ της) ενώ στην Πάφο έγινε προσπάθεια να "ελεγχθεί" από το κόμμα ο Κινύρας και το πέτυχαν σε μεγάλο βαθμό εκείνη την εποχή τουλάχιστον. 2. Ο εκάστοτε πρόεδρος της Ομόνοιας είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ ενώ οι διαδικασίες για να γίνει κάποιος μέλος της Ομόνοιας δεν είναι καθόλου απλές όπως είναι στις περισσότερες ποδοσφαιρικές ομάδες του κόσμου. Για να γίνει κάποιος μέλος της Ομόνοιας πρέπει να προταθεί από κάποιους «συντρόφους» και θα πρέπει να έχει αποδεδειγμένη ενεργή ανάμιξη στο κόμμα. 3. Η εταιρία ΛΟΕΛ και ο ραδιοφωνικός σταθμός Άστρα που ανήκουν στο ΑΚΕΛ είναι μόνιμοι χορηγοί και υποστηρικτές της Ομόνοιας Είναι φανερό ότι το Κ.Κ.Κ. ΑΚΕΛ σχεδίασε και κατάφερε να ελέγξει κάποια αθλητικά σωματεία για να τα χρησιμοποιεί διαχρονικά προς όφελος του...
Άνεργοι Δημοσιογράφοι: Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΧΑΤΖΑΡΑ. (Humo homini lupus?)
"Αξιότιμε κε Χατζάρα,
Με λύπη μας διάβασαμε ένα κείμενό σας που αποστείλατε μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σε διάφορα μπλογκ, κατηγορώντας μεταξύ αυτών και εμάς.
Μια ομάδα πραγματικά ανέργων συναδέλφων σας. Μας αποκαλέσατε χρήστες ναρκωτικών ουσιών και λοιπών ψυχότροπων ουσιών. Εμείς οι συνάδελφοί σας-και το τονίζω-δεν θα πέσουμε τόσο χαμηλά, απαντώντας σε ύφος και λεξιλόγιο που ταιριάζει σε ανθρώπους του υποκόσμου.
Εχουμε και την απαραίτητη μόρφωση και τη παιδεία ώστε να μην αναγκαζόμαστε να πέφτουμε σε τέτοιο επίπεδο για να εκφράσουμε τις απόψεις μας.
Αυτό εδώ το μπλοκ δεν αποτελεί ένα μπλοκ “μάχης”. Δεν έχουμε πόλεμο με κανέναν, ούτε επιχειρούμε να ανοίξουμε μέτωπο ή μέτωπα με κανέναν. Δεν είμαστε “στρατιώτες” ούτε επιθυμούμε να προκαλέσουμε πολέμους. Η βία, σωματική και πνευματική είναι ενέργειες καταστολής τις οποίες χρησιμοποιούν οι αλαζόνες και οι φοβισμένοι. Δεν είμαστε τίποτε από τα δύο.
Για εμάς όλοι είμαστε συνάδελφοι. Παρά το γεγονός ότι ανήκετε στη “γενιά των 10000 ευρώ” και εμείς στη “γενιά των 00000 ευρώ” δεν έχουμε κάποιο πρόβλημα μαζί σας. Μάλλον εσείς έχετε μαζί μας.
Πρέπει να καταλάβετε ό,τι απλά γράφουμε εδώ αυτά που δεν θέλετε εσείς και άλλοι να ξέρουν. Μας αντιμετωπίζετε ως παρίες και παράσιτα. Κάνετε λάθος όμως. Δεν είμαστε. Δεν παρακαλέσαμε, δεν “γλείψαμε”, δεν ζητήσαμε τίποτε από κανέναν και από καμία “ομάδα” της ΕΣΗΕΑ. Δεν είμαστε μπλε, δεν ήμαστε πράσινοι, δεν είμαστε κόκκινοι. Είμαστε όμως “κίτρινοι”. Κίτρινοι από το θυμό μας για την αντιμετώπισή σας.
Εσείς που πρεσβεύετε την ιδεολογία και τον σεβασμό στη δεοντολογία κάνετε τόσο απρεπείς επιθέσεις, σε ανθρώπους που είναι άνεργοι και αντιμετωπίζουν τόσα προβλήματα;
Μας κατηγορείτε γιατί είμαστε ανώνυμοι;
Ξέρετε γιατί;
Γιατί σας φοβόμαστε εσάς και τους ομοίους σας κύριε συνάδελφε. Γιατί και εσείς κινείτε τα νήματα σε ένα θίασο κουκλοθεάτρου. Γιατί ξέρουμε τι μας περιμένει από το “εκτελεστικό απόσπασμα” της ΕΣΗΕΑ αν γράψουμε επώνυμα. Ηδη έχουμε “εκτελεστεί” μια φορά. Εξάλλου έχετε και μια ειδικότητα στην-εκ του ασφαλούς-εκτόξευση πικρόχολων σχολίων και στο να κρίνετε τους πάντες και τα πάντα ως “Πάπας”. Εμείς “δυστυχώς” δεν αποκτήσαμε τέτοιες ικανότητες και ούτε το επιθυμούμε.
Μήπως αυτή σας η οργίλη αντίδραση έχει να κάνει με το γεγονός ότι πλησιάζουν οι εκλογές στην ΕΣΗΕΑ;
Ειλικρινά μας είναι παντελώς αδιάφορο. Δεν ψάχνουμε καρέκλες κύριε Συνάδελφε.
Να εκλεγείτε, να το γιορτάσετε και να νιώσετε ισχυροί και δυνατοί σαν μογγολικά άλογα στις πεδιάδες των Αλτάι. Όμως δεν θα πάψετε ποτέ να είστε όμοιοι με αυτούς που υποτίθεται ότι ελέγχετε. Την κακώς εννοούμενη και ασκούμενη εξουσία, κύριε συνάδελφε.
Σε ότι αφορά τη λίστα με τα ονόματα των συντακτών που δουλεύουν σε κρατικές θέσεις, να σας ξεκαθαρίσουμε ότι και αυτή μας είναι παντελώς αδιάφορη. Ούτε εμείς την βγάλαμε και ειλικρινά αν την είχαμε δεν θα τη δημοσιοποιούσαμε. Δεν είμαστε μνησίκακοι.
Δικαίωμά σας να έχετε όχι μια αλλά είκοσι δουλειές. Εμείς δεν κάναμε τίποτε άλλο από το να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους υποστηρίζοντας αυτά που και εσείς έχετε πει κατά καιρούς, όπως το “δουλειά για όλους”.
Δεν θέλουμε να υπάρχουν άνεργοι, αυτός είναι ο σκοπός μας.
Αν κάποιοι από αυτούς που έχουν τόσες δουλειές έσπευδαν στην ΕΣΗΕΑ και έλεγαν: “έχω δέκα δουλειές θέλω τρεις άνεργοι να πάρουν τις τρεις από τις δέκα που έχω” πόσο πιο καλύτερα δεν θα ήταν τα πράγματα;
Θα έδιναν χαρά και ελπίδα σε πολλές οικογένειες, πιστέψτε με. Υπάρχουν συνάδελφοί σας που αντιμετωπίζουν προβλήματα τα οποία ούτε καν τα φαντάζεστε και αν τα σκεφτήκατε θα ιδρώσατε και μόνο στην ιδέα, είμαστε σίγουροι γι' αυτό.
Ισως να μας αντιμετωπίζετε τόσο απαξιωτικά γιατί εμείς είμαστε η σκιά της δημοσιογραφίας που δεν θέλετε να αποκαλύψετε στους υπολοίπους συναδέλφους μας. Τους μιλάτε για “φως”. Τους μιλάτε για ελπίδα. Μόνο που το “φως” είναι τεχνητό και η ελπίδα ψεύτικη. Είμαστε η σκιά του ζοφερού μέλλοντος μας και προσπαθούμε να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου για όλα αυτά που συμβαίνουν στο χώρο μας.
Σίγουρα όμως δεν είμαστε ελεγχόμενοι και αυτό πρέπει να το κατανοήσετε μια και δια παντώς. Δεν μας πληρώνει ο κ. Σόρος (αν είναι δυνατόν!) να κάνουμε επιθέσεις. Δεν χρηματιζόμαστε από κανέναν. “Η αλήθεια δεν έχει χορηγό” βάζετε στην εκπομπή σας ως τίτλο.
Σας πειράζουν λοιπόν οι αλήθειες που λέμε;
Μπορεί εσείς να μη βρεθείτε στο δρόμο ποτέ-και το ευχόμαστε. Υπάρχουν όμως εκατοντάδες συνάδελφοί μας που κινδυνεύουν. Αν αυτό σας λέει κάτι ας σταματήσετε εδώ.
Εδώ είμαστε για να εκφράζουμε τις απόψεις μας. Ελεύθερα πνεύματα είμαστε όπως κι εσείς. Μπορείτε να μας απαντήσετε και να έχουμε έναν γόνιμο διάλογο, δεν το αρνούμεθα και ούτε πρόκειται.
Αλλά σας παρακαλούμε, ας κρατήσουμε ένα επίπεδο και ας σταματήσουμε να “πληγώνουμε” τη δημοσιογραφία. Αρκετά έχουμε πράξει γι' αυτό.
Υ.Γ. Λυπούμεθα που δεν μπορούμε να σας κεράσουμε έναν καφέ στην Βαλαωρίτου όπου συχνάζετε, και να τα λέγαμε από κοντά, αλλά είμαστε άνεργοι κύριε συνάδελφε και ανάμεσα σε έναν καφέ και τα τσιγάρα μιας εβδομάδας θα προτιμήσουμε τα τσιγάρα...
Εξαιρετική η απάντησή σας στον Χατζάρα κύριοι συνάδελφοι. Έχω όμως μία απορία. Θα αντιληφθεί τι του λέτε;
Γιάννης ΚΩΣΤΑΚΗΣ
----------------------------
Απάντηση προς τους «κουκουλοφόρους» συνδικαλιστές .
1.Παριστάνετε ότι δεν καταλάβατε τι έγραψα . Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε δηλαδή.Όπως γνωρίζετε, στο κείμενο μου, αναφέρθηκα στην Ηγερία της «συλλογικότητας» σας την κυρία του equal, που δεν είναι καθόλου άνεργη, και από τον ΟΚΑΝΑ συναποφασίζει και για την μεθαδόνη.
2. Συστήνεστε ,ως «Μια ομάδα πραγματικά ανέργων συναδέλφων σας» . Μου φαίνεται ότι μάλλον σφετερίζεστε τον τίτλο του ανέργου. Οι 160 άνεργοι συνάδελφοι μέλη της ΕΣΗΕΑ, συμμετέχουν με αμοιβή, στα σεμινάρια του ΟΑΕΔ , (με πλήρη κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών), και με οδοιπορικά, και άλλα από το ταμείο αλληλεγγύης της Ένωσης. Επομένως είτε δεν είστε μέλη της ΕΣΗΕΑ, είτε δεν είστε άνεργοι, είτε δεν είστε το ίδιο άνεργοι, με το ένα εκατομμύριο Ελλήνων που ψάχνουν για δουλειά. (Για να μην δουλευόμαστε…)
3. Για το επίμαχο ζήτημα γράφετε. «Σε ότι αφορά τη λίστα με τα ονόματα των συντακτών που δουλεύουν σε κρατικές θέσεις, να σας ξεκαθαρίσουμε ότι και αυτή μας είναι παντελώς αδιάφορη» . Αδιάφορη μέν, αλλά προβάλλατε, την προαναγγελία των «αποκαλύψεων» του Παπαγιάννη. Τόση αδιαφορία. Επιπροσθέτως ο φίλος σας «μπλόγκερ», προβάλλει καθημερινά τα δημοσιεύματα σας.
4. Επειδή δεν αμφισβητώ τις καλές προθέσεις κανενός προκαταβολικά, σας παρακαλώ να μου θυμίζετε σε πια ανάρτηση σας, αναφερθήκατε στη ληστεία του ελληνικού λαού από τον κ. Λάτση και τα ΕΛΠΕ. Επίσης αφού είσαστε δημοσιογράφοι και επομένως υπερασπίζεστε το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης απόψεων, θα παρακαλούσα να μου θυμίσετε τις αναρτήσεις σας για τον Βάσκο Γριγκόριεβιτς.
5. Με ερωτάτε: «Μήπως αυτή σας η οργίλη αντίδραση έχει να κάνει με το γεγονός ότι πλησιάζουν οι εκλογές στην ΕΣΗΕΑ;». Το σίγουρο είναι, ότι το μπλόγκ που δημιουργήσατε, είναι προεκλογικό, και αυτό προκύπτει από τις αναρτήσεις σας.
6. Με ερωτάτε: «Σας πειράζουν οι αλήθειες που λέμε;». Με ενόχλησε η σύμπραξη σας, στην επικοινωνιακή προβολή , του σχεδίου τον εκδοτών , να καταργήσουν τις θέσεις εργασίας 153 δημοσιογράφων , που στοιχίζουν 4 εκ. ευρώ το χρόνο, (που είναι αντιπαραγωγική δαπάνη), για να πάρουν τη δουλειά εργολαβία, με 20 εκ.Ευρώ. Εάν κάνετε λάθος, και δεν είσαστε μέρος του κόλπου, πέστε το να τελειώνουμε.
7. Η δημοσιογραφία είναι επώνυμη. Και «Κουκουλοφόρος» και δημοσιογράφος δεν γίνεται. Αυτή είναι η ηθική μας διαφορά Μου γράφετε: «φοβόμαστε εσάς και τους ομοίους σας κύριε συνάδελφε. Γιατί και εσείς κινείτε τα νήματα σε ένα θίασο κουκλοθεάτρου». Αυτό δείχνει ότι δεν έχετε, καλές προθέσεις , και ότι εξαπολύετε προσωπική επίθεση εναντίον μου, για να με διαβάλετε στον κόσμο. Εάν το κάνετε από μόνοι σας ή κάποιος σας έβαλε θα φανεί στην πορεία.
Σε τι όμως σας απειλώ εγώ και ποιοι είναι οι όμοιοι μου; Η μόνη ιδιότητα που έχω είναι του εκπροσώπου των μελών της Ένωσης που δουλεύουν στη Γενική Γραμματεία. Ποια νήματα κινώ; Επειδή κατάφερα να σπάσω το εμπάργκο που μου είχαν επιβάλει οι εκδότες μετά το 89, για είκοσι χρόνια, σας απειλώ; Μιλάτε εκ μέρους των εργοδοτών μήπως; Σας απειλούν οι απόψεις μου για τη δικτατορία το τραπεζιτών; Σας απειλεί το ότι αγωνίζομαι για την υπεράσπιση των «εθνικών μας θεμάτων» ;
8. Αλλά γράφετε και ψέματα. «Παρά το γεγονός ότι ανήκετε στη “γενιά των 10.000 ευρώ» λέτε. Από πού την πήρατε αυτή την πληροφορία; Την διασταυρώσατε; Και γιατί την δημοσιεύεται; Αυτή τη δημοσιογραφία υπηρετείται; Μετά από τριάντα χρόνια εργασίας η συλλογική μου σύμβαση είναι στα 2500 ευρώ. Γιατί γράφετε τόσο χοντρά ψέματα; Το σκεφτήκατε μόνοι σας , ή σας έβαλε κάποιος; Την Ιδέα!
Σπύρος Χατζάρας
ΥΓ. Στην «Βαλαωρίτου» σύχναζα το 89. Τώρα υπάρχει «φωτογραφικό αρχείο» των επισκέψεών μου. Ο φίλος σας μπλόγκερ, πού με παρακολουθεί ,φροντίζει να δημοσιεύει φωτογραφία μου, κάθε φορά που περνάω από εκεί. Τρεις φορές πέρασα τρεις φωτογραφίες έβαλε.(τα τελευταία 2 χρόνια).
Με λύπη μας διάβασαμε ένα κείμενό σας που αποστείλατε μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σε διάφορα μπλογκ, κατηγορώντας μεταξύ αυτών και εμάς.
Μια ομάδα πραγματικά ανέργων συναδέλφων σας. Μας αποκαλέσατε χρήστες ναρκωτικών ουσιών και λοιπών ψυχότροπων ουσιών. Εμείς οι συνάδελφοί σας-και το τονίζω-δεν θα πέσουμε τόσο χαμηλά, απαντώντας σε ύφος και λεξιλόγιο που ταιριάζει σε ανθρώπους του υποκόσμου.
Εχουμε και την απαραίτητη μόρφωση και τη παιδεία ώστε να μην αναγκαζόμαστε να πέφτουμε σε τέτοιο επίπεδο για να εκφράσουμε τις απόψεις μας.
Αυτό εδώ το μπλοκ δεν αποτελεί ένα μπλοκ “μάχης”. Δεν έχουμε πόλεμο με κανέναν, ούτε επιχειρούμε να ανοίξουμε μέτωπο ή μέτωπα με κανέναν. Δεν είμαστε “στρατιώτες” ούτε επιθυμούμε να προκαλέσουμε πολέμους. Η βία, σωματική και πνευματική είναι ενέργειες καταστολής τις οποίες χρησιμοποιούν οι αλαζόνες και οι φοβισμένοι. Δεν είμαστε τίποτε από τα δύο.
Για εμάς όλοι είμαστε συνάδελφοι. Παρά το γεγονός ότι ανήκετε στη “γενιά των 10000 ευρώ” και εμείς στη “γενιά των 00000 ευρώ” δεν έχουμε κάποιο πρόβλημα μαζί σας. Μάλλον εσείς έχετε μαζί μας.
Πρέπει να καταλάβετε ό,τι απλά γράφουμε εδώ αυτά που δεν θέλετε εσείς και άλλοι να ξέρουν. Μας αντιμετωπίζετε ως παρίες και παράσιτα. Κάνετε λάθος όμως. Δεν είμαστε. Δεν παρακαλέσαμε, δεν “γλείψαμε”, δεν ζητήσαμε τίποτε από κανέναν και από καμία “ομάδα” της ΕΣΗΕΑ. Δεν είμαστε μπλε, δεν ήμαστε πράσινοι, δεν είμαστε κόκκινοι. Είμαστε όμως “κίτρινοι”. Κίτρινοι από το θυμό μας για την αντιμετώπισή σας.
Εσείς που πρεσβεύετε την ιδεολογία και τον σεβασμό στη δεοντολογία κάνετε τόσο απρεπείς επιθέσεις, σε ανθρώπους που είναι άνεργοι και αντιμετωπίζουν τόσα προβλήματα;
Μας κατηγορείτε γιατί είμαστε ανώνυμοι;
Ξέρετε γιατί;
Γιατί σας φοβόμαστε εσάς και τους ομοίους σας κύριε συνάδελφε. Γιατί και εσείς κινείτε τα νήματα σε ένα θίασο κουκλοθεάτρου. Γιατί ξέρουμε τι μας περιμένει από το “εκτελεστικό απόσπασμα” της ΕΣΗΕΑ αν γράψουμε επώνυμα. Ηδη έχουμε “εκτελεστεί” μια φορά. Εξάλλου έχετε και μια ειδικότητα στην-εκ του ασφαλούς-εκτόξευση πικρόχολων σχολίων και στο να κρίνετε τους πάντες και τα πάντα ως “Πάπας”. Εμείς “δυστυχώς” δεν αποκτήσαμε τέτοιες ικανότητες και ούτε το επιθυμούμε.
Μήπως αυτή σας η οργίλη αντίδραση έχει να κάνει με το γεγονός ότι πλησιάζουν οι εκλογές στην ΕΣΗΕΑ;
Ειλικρινά μας είναι παντελώς αδιάφορο. Δεν ψάχνουμε καρέκλες κύριε Συνάδελφε.
Να εκλεγείτε, να το γιορτάσετε και να νιώσετε ισχυροί και δυνατοί σαν μογγολικά άλογα στις πεδιάδες των Αλτάι. Όμως δεν θα πάψετε ποτέ να είστε όμοιοι με αυτούς που υποτίθεται ότι ελέγχετε. Την κακώς εννοούμενη και ασκούμενη εξουσία, κύριε συνάδελφε.
Σε ότι αφορά τη λίστα με τα ονόματα των συντακτών που δουλεύουν σε κρατικές θέσεις, να σας ξεκαθαρίσουμε ότι και αυτή μας είναι παντελώς αδιάφορη. Ούτε εμείς την βγάλαμε και ειλικρινά αν την είχαμε δεν θα τη δημοσιοποιούσαμε. Δεν είμαστε μνησίκακοι.
Δικαίωμά σας να έχετε όχι μια αλλά είκοσι δουλειές. Εμείς δεν κάναμε τίποτε άλλο από το να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους υποστηρίζοντας αυτά που και εσείς έχετε πει κατά καιρούς, όπως το “δουλειά για όλους”.
Δεν θέλουμε να υπάρχουν άνεργοι, αυτός είναι ο σκοπός μας.
Αν κάποιοι από αυτούς που έχουν τόσες δουλειές έσπευδαν στην ΕΣΗΕΑ και έλεγαν: “έχω δέκα δουλειές θέλω τρεις άνεργοι να πάρουν τις τρεις από τις δέκα που έχω” πόσο πιο καλύτερα δεν θα ήταν τα πράγματα;
Θα έδιναν χαρά και ελπίδα σε πολλές οικογένειες, πιστέψτε με. Υπάρχουν συνάδελφοί σας που αντιμετωπίζουν προβλήματα τα οποία ούτε καν τα φαντάζεστε και αν τα σκεφτήκατε θα ιδρώσατε και μόνο στην ιδέα, είμαστε σίγουροι γι' αυτό.
Ισως να μας αντιμετωπίζετε τόσο απαξιωτικά γιατί εμείς είμαστε η σκιά της δημοσιογραφίας που δεν θέλετε να αποκαλύψετε στους υπολοίπους συναδέλφους μας. Τους μιλάτε για “φως”. Τους μιλάτε για ελπίδα. Μόνο που το “φως” είναι τεχνητό και η ελπίδα ψεύτικη. Είμαστε η σκιά του ζοφερού μέλλοντος μας και προσπαθούμε να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου για όλα αυτά που συμβαίνουν στο χώρο μας.
Σίγουρα όμως δεν είμαστε ελεγχόμενοι και αυτό πρέπει να το κατανοήσετε μια και δια παντώς. Δεν μας πληρώνει ο κ. Σόρος (αν είναι δυνατόν!) να κάνουμε επιθέσεις. Δεν χρηματιζόμαστε από κανέναν. “Η αλήθεια δεν έχει χορηγό” βάζετε στην εκπομπή σας ως τίτλο.
Σας πειράζουν λοιπόν οι αλήθειες που λέμε;
Μπορεί εσείς να μη βρεθείτε στο δρόμο ποτέ-και το ευχόμαστε. Υπάρχουν όμως εκατοντάδες συνάδελφοί μας που κινδυνεύουν. Αν αυτό σας λέει κάτι ας σταματήσετε εδώ.
Εδώ είμαστε για να εκφράζουμε τις απόψεις μας. Ελεύθερα πνεύματα είμαστε όπως κι εσείς. Μπορείτε να μας απαντήσετε και να έχουμε έναν γόνιμο διάλογο, δεν το αρνούμεθα και ούτε πρόκειται.
Αλλά σας παρακαλούμε, ας κρατήσουμε ένα επίπεδο και ας σταματήσουμε να “πληγώνουμε” τη δημοσιογραφία. Αρκετά έχουμε πράξει γι' αυτό.
Υ.Γ. Λυπούμεθα που δεν μπορούμε να σας κεράσουμε έναν καφέ στην Βαλαωρίτου όπου συχνάζετε, και να τα λέγαμε από κοντά, αλλά είμαστε άνεργοι κύριε συνάδελφε και ανάμεσα σε έναν καφέ και τα τσιγάρα μιας εβδομάδας θα προτιμήσουμε τα τσιγάρα...
Εξαιρετική η απάντησή σας στον Χατζάρα κύριοι συνάδελφοι. Έχω όμως μία απορία. Θα αντιληφθεί τι του λέτε;
Γιάννης ΚΩΣΤΑΚΗΣ
----------------------------
Απάντηση προς τους «κουκουλοφόρους» συνδικαλιστές .
1.Παριστάνετε ότι δεν καταλάβατε τι έγραψα . Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε δηλαδή.Όπως γνωρίζετε, στο κείμενο μου, αναφέρθηκα στην Ηγερία της «συλλογικότητας» σας την κυρία του equal, που δεν είναι καθόλου άνεργη, και από τον ΟΚΑΝΑ συναποφασίζει και για την μεθαδόνη.
2. Συστήνεστε ,ως «Μια ομάδα πραγματικά ανέργων συναδέλφων σας» . Μου φαίνεται ότι μάλλον σφετερίζεστε τον τίτλο του ανέργου. Οι 160 άνεργοι συνάδελφοι μέλη της ΕΣΗΕΑ, συμμετέχουν με αμοιβή, στα σεμινάρια του ΟΑΕΔ , (με πλήρη κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών), και με οδοιπορικά, και άλλα από το ταμείο αλληλεγγύης της Ένωσης. Επομένως είτε δεν είστε μέλη της ΕΣΗΕΑ, είτε δεν είστε άνεργοι, είτε δεν είστε το ίδιο άνεργοι, με το ένα εκατομμύριο Ελλήνων που ψάχνουν για δουλειά. (Για να μην δουλευόμαστε…)
3. Για το επίμαχο ζήτημα γράφετε. «Σε ότι αφορά τη λίστα με τα ονόματα των συντακτών που δουλεύουν σε κρατικές θέσεις, να σας ξεκαθαρίσουμε ότι και αυτή μας είναι παντελώς αδιάφορη» . Αδιάφορη μέν, αλλά προβάλλατε, την προαναγγελία των «αποκαλύψεων» του Παπαγιάννη. Τόση αδιαφορία. Επιπροσθέτως ο φίλος σας «μπλόγκερ», προβάλλει καθημερινά τα δημοσιεύματα σας.
4. Επειδή δεν αμφισβητώ τις καλές προθέσεις κανενός προκαταβολικά, σας παρακαλώ να μου θυμίζετε σε πια ανάρτηση σας, αναφερθήκατε στη ληστεία του ελληνικού λαού από τον κ. Λάτση και τα ΕΛΠΕ. Επίσης αφού είσαστε δημοσιογράφοι και επομένως υπερασπίζεστε το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης απόψεων, θα παρακαλούσα να μου θυμίσετε τις αναρτήσεις σας για τον Βάσκο Γριγκόριεβιτς.
5. Με ερωτάτε: «Μήπως αυτή σας η οργίλη αντίδραση έχει να κάνει με το γεγονός ότι πλησιάζουν οι εκλογές στην ΕΣΗΕΑ;». Το σίγουρο είναι, ότι το μπλόγκ που δημιουργήσατε, είναι προεκλογικό, και αυτό προκύπτει από τις αναρτήσεις σας.
6. Με ερωτάτε: «Σας πειράζουν οι αλήθειες που λέμε;». Με ενόχλησε η σύμπραξη σας, στην επικοινωνιακή προβολή , του σχεδίου τον εκδοτών , να καταργήσουν τις θέσεις εργασίας 153 δημοσιογράφων , που στοιχίζουν 4 εκ. ευρώ το χρόνο, (που είναι αντιπαραγωγική δαπάνη), για να πάρουν τη δουλειά εργολαβία, με 20 εκ.Ευρώ. Εάν κάνετε λάθος, και δεν είσαστε μέρος του κόλπου, πέστε το να τελειώνουμε.
7. Η δημοσιογραφία είναι επώνυμη. Και «Κουκουλοφόρος» και δημοσιογράφος δεν γίνεται. Αυτή είναι η ηθική μας διαφορά Μου γράφετε: «φοβόμαστε εσάς και τους ομοίους σας κύριε συνάδελφε. Γιατί και εσείς κινείτε τα νήματα σε ένα θίασο κουκλοθεάτρου». Αυτό δείχνει ότι δεν έχετε, καλές προθέσεις , και ότι εξαπολύετε προσωπική επίθεση εναντίον μου, για να με διαβάλετε στον κόσμο. Εάν το κάνετε από μόνοι σας ή κάποιος σας έβαλε θα φανεί στην πορεία.
Σε τι όμως σας απειλώ εγώ και ποιοι είναι οι όμοιοι μου; Η μόνη ιδιότητα που έχω είναι του εκπροσώπου των μελών της Ένωσης που δουλεύουν στη Γενική Γραμματεία. Ποια νήματα κινώ; Επειδή κατάφερα να σπάσω το εμπάργκο που μου είχαν επιβάλει οι εκδότες μετά το 89, για είκοσι χρόνια, σας απειλώ; Μιλάτε εκ μέρους των εργοδοτών μήπως; Σας απειλούν οι απόψεις μου για τη δικτατορία το τραπεζιτών; Σας απειλεί το ότι αγωνίζομαι για την υπεράσπιση των «εθνικών μας θεμάτων» ;
8. Αλλά γράφετε και ψέματα. «Παρά το γεγονός ότι ανήκετε στη “γενιά των 10.000 ευρώ» λέτε. Από πού την πήρατε αυτή την πληροφορία; Την διασταυρώσατε; Και γιατί την δημοσιεύεται; Αυτή τη δημοσιογραφία υπηρετείται; Μετά από τριάντα χρόνια εργασίας η συλλογική μου σύμβαση είναι στα 2500 ευρώ. Γιατί γράφετε τόσο χοντρά ψέματα; Το σκεφτήκατε μόνοι σας , ή σας έβαλε κάποιος; Την Ιδέα!
Σπύρος Χατζάρας
ΥΓ. Στην «Βαλαωρίτου» σύχναζα το 89. Τώρα υπάρχει «φωτογραφικό αρχείο» των επισκέψεών μου. Ο φίλος σας μπλόγκερ, πού με παρακολουθεί ,φροντίζει να δημοσιεύει φωτογραφία μου, κάθε φορά που περνάω από εκεί. Τρεις φορές πέρασα τρεις φωτογραφίες έβαλε.(τα τελευταία 2 χρόνια).
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
.jpg)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)
