Τα επικίνδυνα "μπουμπούκια" της ημιμάθειας

Το κουλουμπιανό σχέδιο για το μέλλον της Ελλάδας και της ειρήνης στην περιοχή μας

του Παναγιώτη Ήφαιστου

Ώρες πρωινές, γύρω στις 0330. Δουλεύω κείμενα που ετοιμάζω.

Ανοίγω την τηλεόραση και εκεί που ψιλοβλέπω αναγνωρίζω γνώριμες φυσιογνωμίες...

Πολλά βλαστάρια ενός συστήματος σκέψης "απέραντης ημιμάθειας" (αυτός είναι νέος όρος εξόχως ελληνικός που αν ζούσε ο αείμνηστος Παναγιώτης Κονδύλης θα έγραφε μερικούς τόμους γεμάτους απολαυστικού χιούμορ) έχουν πλέον διαμορφωθεί σε ένα "κο(υ)λο(υ)μπιανό πλαίσιο σκέψης".

Υφαίνει εδώ και δύο δεκαετίες ένα μεγαλόπνοο σχέδιο εκμηδενισμού της Ελλάδας και τον κατοίκων της (το ακούμε με διάφορα ονόματα όπως "νηφάλια ανάλυση", ψύχραιμες στάσεις", "φιλειρηνική πολιτική", "οι δημοκρατίες δεν πολεμούν" κτλ).

Το ορίζω ως εξής:

Επειδή βολεύει κάποιους σκοτεινούς κύκλους στα υπόγεια του Πενταγώνου κάποια κράτη των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου θα πρέπει να μετατραπούν σε ημιθανείς κοινωνίες τύπου Λατινικής Αμερικής (εξ ου και το ονοματολογικά ελαφρά παραποιημένο νοτιοαμερικανικολατινικών καταβολών "κο(υ)λο(υ)μπιανό σχέδιο").

Το σχέδιο λέει ότι ημιθανείς κοινωνίες πολύ εύκολα εξουδετερώνεται με "μαλακή ισχύ" (στο τέλος του κειμένου παρατίθενται τα τέσσερα βασικά στοιχεία της μαλακής ισχύος).

Θα τρώνε, θα πίνουν αέρα κοπανιστό και θα ηδονίζονται ότι όλα πάνε καλά.

Το "σχέδιο" πλασάρεται σε διάφορες μορφές και εκδοχές ανάλογα με την ποιοτική ή άλλη βαθμίδα του πλασιέ του.

Συνοψίζω μερικά που άκουσα τις πρωινές ώρες:

-Το μέλλον της ειρήνης στην περιοχή μας έγκειται στο πολλά υποσχόμενο στρατηγικό σχέδιο της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ που δεν πρέπει να απαξιώνουμε... (αυτό είναι "επιχείρημα" για έλληνες κοινωνικούς επιστήμονες, ιδιαίτερα επειδή το λένε με στόμφο, κορδωμένα και αφ' υψηλού...)- Η ελληνική άμυνα είναι στα πάνω της... (υποθέτω γι' αυτό έρχονται οι Τούρκοι στο Σούνιο για να υποβάλουν τα σέβη τους...)

- Πρέπει να δείξουμε κατανόηση στα εσωτερικά προβλήματα της Τουρκίας (μάλλον κάτι υπάρχει που κανείς άλλος δεν το βλέπει εκτός από τους πρώην αξιωματούχους του Πενταγώνου και τα ημιμαθή αλλά καλά πληροφορημένα παραπούλια του)

- Θέλουμε άμυνα (τώρα την θυμηθήκαμε;;) αλλά όχι και τόσο μεγάλη μην και καταξοδέψουμε το βιός μας (πάει δηλαδή περίπατο ολόκληρο επιστημονικό κεκτημένο περί αποτρεπτικής στρατηγικής και του γνωστού "ούτε δολάριο περισσότερο ούτε λιγότερο από αυτό που απαιτείται λόγω καλά μετρήσιμων απειλών και κινδύνων... - αυτό βέβαια είναι ολίγον τι παραποιημένη εκδοχή τσαρλατάνικων "κο(υ)λο(υ)μπουνικών θέσεων που παλαιότερα ευθέως υποστήριζε τόσο κατευνασμό όσο και ... δυνατές Ένοπλες Δυνάμεις)...

- Οι κύπριοι είναι αρκετά μεγάλοι για να αποφασίσουν τι θέλουν (όλως συμπτωματικώς πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια στην Κυπριακή τηλεόραση σε συζήτηση με κάποιο "κο(υ)λο(υ)μπιανό" που πεισματικά μαχόταν κατά της υποβολής αίτησης ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ και πολλά παρόμοια, του απάντησα με αυστηρό ύφος που τότε σχολιάστηκε ευρέως: "Αυτό που λέτε ισοδυναμεί με αναγνώριση του δικαιώματος ευθανασίας των κυπρίων" (τώρα απλά το σύστημα προπαγάνδας έχει πιο προωθημένα σχέδια που είναι ευθανασία όλης της Ανατολικής Μεσογείου πλην Τουρκίας.

Λέω λοιπόν: Θα πάθουμε ότι μας αξίζει.

Βεβαίως, ο πρωτομάστορας που ελέγχει τον μηχανισμό της καταστροφής και κάποια τσιράκια του (καθώς και τα διατλαντικά αφεντικά) θα γελούν χαιρέκακα με τα χάλια μας.

Είναι σαν να λέμε ότι θα απευθυνθείς σε κάποιο βρικόλακα και θα τον κατηγορήσεις για ... αιμοσταγή. Θα γελάσει διάπλατα και χαχανιστά ενώ από τα χαυλιόδοντές του και τα χείλη του θα τρέχουν αίματα...

Αυτός ήταν ο σκοπός και τον πέτυχαν.

Να καταστείλουν τους ανθρώπους μιας χώρας και να τους μετατρέψουν σε αδιαμαρτύρητα σε αρνιά που δεν διαμαρτύρονται όταν σέρνονται για σφαγή.

Τι έχει να κερδίσει όμως ένας εδώ ντόπιος!

Αιτιάσεις όπως "πρέπει να βγάλω το ψωμί των παιδιών μου" δεν δικαιολογεί κολύμπι σε βρωμερούς βάλτους; Τόσοι άλλοι έλληνες στις λαχαναγορές, στις οικοδομές, στα ψαράδικα βγάζουν τίμια τω ψωμί της οικογένειάς τους.Υστερόγραφο.

Αν και θλιβερό είναι συνάμα στοχαστικά ερεθιστικό να βλέπεις διατλαντικούς μάστορες, διατλαντικά νεοφιλελεύθερα τσιράκια, σταλινονεοφιλελεύοθερους κύπριους και πανταχόθεν σόρους, σοράκια και τσιράκια, όλοι μαζί να συμμαχούν, να οργιάζουν προπαγανδιστικά και τα θύματα να τους ακούνε στωικά. Οι άλλοι την δουλειά τους κάνουν. Για τους τελευταίους αξίζει το "ας πάθουν ότι τους αξίζει".
Παναγιώτης Ήφαιστος

Τα τέσσερα (4) εργαλεία της μαλακής ισχύος:

Πρώτον, οι επίσημες διακηρύξεις της στρατηγικής των κρατών. Σήμερα γνωρίζουμε επαρκώς το πώς η μαλακή ισχύς ενσωματώνεται οργανικά ως μέσο στην αμερικανική στρατηγική. Μπορεί να μην γνωρίζουμε συγκεκριμένες απόρρητες πτυχές αλλά ξέρουμε ότι δεν υπάρχει εφαρμογή στρατηγικού σχεδίου που να μην εμπεριέχει αυτές τις πτυχές σε πολύ ισχυρές δόσεις.

Δεύτερον, αποκαλύψεις που γίνονται κατά καιρούς λόγω διαρροών αρχείων ξεχωριστές περιπτώσεις εκ των οποίων είναι αναμφίβολα η περίπτωση του σχεδίου Αναν και η πορτοκαλί επανάσταση στην Ουκρανία.

Τρίτον από ακρομυθίες κυβερνητικών εκπροσώπων μεγάλων δυνάμεων, από απομνημονεύματα παιχτών της στρατηγικής τους, από ομολογίες αξιωματούχων μετά από δημόσιες δίκες και από ακαδημαϊκές ομολογίες όπως οι συνάδελφοι αμερικανοί νεοφιλελεύθεροι οι οποίοι όταν στελέχωσαν την αμερικανική κυβέρνηση την δεκαετία του 1990 μίλησαν πιο ελεύθερα για το τι ρόλο διαδραματίζει η στρατηγική μαλακής ισχύος στην στρατηγική των κρατών τους (που υπηρετούν με πίστη και νομιμοφροσύνη και γι’ αυτό θεωρούν φυσιολογικό να μιλούν έτσι).

Τέταρτον, εκ του αποτελέσματος όταν πλέον η στρατηγική επιτυγχάνει και οι δράστες που επιστρατεύονται μεταμφιέζοντας προπαγάνδα με ακαδημαϊκούς μανδύες αφελώς νομίζουν ότι «η επιτυχία δικαιώνει» και ότι μπορούν πλέον να προσχωρούν δημόσια με τον νικητή λέγοντας με περηφάνια ότι συμμετείχαν στην εκπλήρωση της μεγάλης επιτυχίας.

Την καλύτερη περίπτωση που γνωρίζω, είναι αυτή του σχεδίου Αναν και τις χρηματοδοτήσεις που οι υπηρεσίες των ΗΠΑ και της Βρετανίας διοχέτευσαν με διάφορους τρόπους.

Αν το σχέδιο Αναν επιτύγχανε ή αν επανέλθει και επιτύχει δεν θα κρύβονται αλλά θα υπερηφανεύονται για τον ρόλο τους. Αυτό βεβαίως δεν αναιρεί την ορθότητα της αντικειμενικής και επαληθευμένης επιστημονικής παρατήρησης.

http://kostasxan.blogspot.com/2009/02/blog-post_5713.html

δελτιο11 "Soft power is the ability to obtain what you want through co-option and attraction rather than the hard power of coercion and payment. It was developed in the context of international relations theory by Harvard University professor Joseph Nye, in a 1990 book, Bound to Lead: The Changing Nature of American Power. He further developed the concept in his 2004 book, Soft Power: The Means to Success in World Politics",

Η "Soft power" ήταν το αντικείμενο της διάλεξης του "συνταγμάτάρχη Gilboa",στην Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης.