Στο 2ο Συνέδριο της Δημοκρατικής Αναγέννησης που έγινε στο Θέατρο Πολιτών του Δήμου Περιστερίου στις 4 και 5 Απριλίου, ανακοινώθηκε προς τους 600 και πλέον σύνεδρους από όλα τα σημεία της Ελλάδας που συμμετείχαν στις εργασίες του, ότι επικεφαλής, του ψηφοδελτίου του κόμματος, για την Ευρωβουλή, θα είναι ο κ. Στέλιος Παπαθεμελής .
Το Συνέδριο έκανε αποδεκτή την εισήγηση του Γενικού Γραμματέα του Κόμματος
πρέσβη ε.τ. κ. Μάνου Μεγαλοκονόμου, ώστε η Δημοκρατική Αναγέννηση να
πρωτοστατήσει σε πρωτοβουλίες για τη δημιουργία ενός ευρέος Δημοκρατικού
Πατριωτικού μετώπου, με τη συμμετοχή φορέων και προσωπικοτήτων από τον
ευρύτερο πατριωτικό χώρο. Μια διαδικασία η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη και τα
αποτελέσματα της οποίας σύντομα θα ανακοινωθούν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
5/4/09
Οικολογική παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ και Μακεδονικό.
του Δαμιανού Βασιλειάδη.
Σε μια αφίσα της οικολογικής παρέμβασης, η οποία αποτελεί συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ αναγράφονται τα εξής για το Μακεδονικό: (εφ.Παρόν)
«Φιλία, συνεργασία και αλληλεγγύη με την Δημοκρατία της Μακεδονίας!»
Επειδή συμβαίνει και άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ να έχουν την ίδια άποψη, όπως π.χ. «Το Κόκκινο» και η «Ρόζα» και όχι μόνο, θα ασχοληθούμε με το θέμα, για να αναλύσουμε πως και εάν με τη θέση τους αυτή προωθούν οι ανωτέρω συνιστώσες τη «συνεργασία και αλληλεγγύη με την Δημοκρατία της Μακεδονίας» ή προωθούν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή την έχθρα και την αντιπαλότητα ανάμεσα στους δύο λαούς, αντί για τη διεθνιστική αλληλεγγύη, καθώς επίσης και κάτι πολύ σημαντικό: Την αποσταθεροποίηση και ανάφλεξη της περιοχής.
Για να καταλάβουμε το κατά τα άλλα παράδοξο αυτό γεγονός θα πρέπει πριν απ’ όλα να πούμε ότι όλοι αυτοί οι κύκλοι, που προπαγανδίζουν τα τόσο ωραία διεθνιστικά ιδανικά, μπερδεύουν τη φιλία ανάμεσα στους λαούς με τη φιλία ανάμεσα στους λαούς και τον ιμπεριαλισμό, ανάμεσα στους «διεθνιστές» και τον ιμπεριαλισμό. Υπάρχει δηλαδή μια διαλεκτική σχέση «διεθνιστών» και ιμπεριαλιστών, γιατί προωθούν και οι δυο τους τα ίδια συμφέροντα, δηλαδή του ιμπεριαλισμού. Η φιλία, συνεργασία και αλληλεγγύη με την Δημοκρατία της Μακεδονίας» μετατρέπεται σε φιλία και συνεργασία με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που προωθούν ακριβώς αυτό που θέλουν να αποφύγουν θεωρητικά ο διεθνιστές, ενώ στην πράξη πετυχαίνουν το αντίθετο.
Τα πράγματα είναι απλά: Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους προωθούν την ονομασία του κράτους αυτού με τον όρο «Μακεδονία». Δηλαδή αναγνωρίζουν τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας», όπως και αυτές οι συνιστώσες που προανέφερα.
Χθες, 4.4.2009, μιλώντας ο πρόεδρος των ΗΠΑ στη σύνοδο του ΝΑΤΟ μίλησε για την «Μακεδονία» που προσδοκά να μπει στο ΝΑΤΟ. Τις προάλλες μίλησε στο ίδιο πνεύμα και η καγκελάριος της Γερμανίας ΄Ανγκελα Μέρκελ, το ίδιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που προωθεί τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της FYROM στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και στην οποία αντιτάχτηκαν οι Ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, αλλά όχι και του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή ο κ. Παπαδημούλης. Προφανώς λόγω διεθνισμού τάσσεται αλληλέγγυος με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις των ΗΠΑ και όλων των άλλων άσπονδων «φίλων και συμμάχων μας», που βυσσοδομούν να ακρωτηριάσουν την Ελλάδα και να την φτάσουν έως τη Μελούνα. Δεν διδάχτηκαν σαφώς τίποτε από την ιστορία του ΚΚΕ με την αναγνώριση της Ανεξαρτησίας της Μακεδονίας και Θράκης, λόγω «διεθνιστικής αλληλεγγύης με τους «εθνικιστές -διεθνιστές» της 3ης διεθνούς.
Για να μην υπάρχει ωστόσο σύγχυση ότι αντιστρέφουμε τις έννοιες και διαστρέφουμε την αλήθεια θα πρέπει να αναλύσουμε το θέμα διεξοδικότερα, γιατί πραγματικά υπάρχει στο κρανίο πολλών εκσυγχρονιστών, Ανανεωτών της Αριστεράς, διανοουμένων, δημοσιογράφων και πολιτικών φορέων και οργανώσεων πλήρης άγνοια τι σημαίνει και τι συνέπειες θα έχει για την περιοχή ή αποδοχή του ονόματος «Μακεδονία» στους Σκοπιανούς και εννοούμε οποιαδήποτε ονομασία τους κράτους αυτού, που θα φέρει ως δεύτερο συνθετικό τον όρο «Μακεδονία», όπως π.χ. ΄Ανω Μακεδονία, Νέα Μακεδονία, Βόρεια Μακεδονία. Δεν μιλάμε καν για τον όρο «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να θέσουμε σε όλους αυτούς τους «διεθνιστές» και τους αναγνωρίζω την καλή πρόθεση, είναι το κρίσιμο ερώτημα, που πρέπει να απαντηθεί: Υπάρχει Μακεδονικό ΄Εθνος, όπως ισχυρίζεται ο υπερεθνικιστής Γκρούεφσκι;
Γιατί ο κ. Γρκούεφσκι δεν ισχυρίζεται ότι υπάρχει «Σλαβομακεδονικό ΄Εθνος», αλλά «Μακεδονικό ΄Εθνος»; Αυτό τι σημαίνει με τη σειρά του; Απλούστατα ότι οι Μακεδόνες αποτελούν ξεχωριστή εθνότητα, που δεν έχει καμιά σχέση με τους ΄Ελληνες. Δηλαδή οι Μακεδόνες της ελληνικής Μακεδονίας δεν είναι ΄Ελληνες, αλλά αποτελούν ξεχωριστή εθνοτική και γλωσσική οντότητα. Γι’ αυτό ισχυρίζονται, παραχαράζοντας την ιστορία, ότι ο Φίλιππος και ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν ΄Ελληνες, αλλά Μακεδόνες. Συνεπώς, αν αυτοί, ως κράτος αποκτήσουν την ονομασία «Μακεδονία» με τη στήριξη των, όπως είπαμε, «άσπονδων φίλων και συμμάχων μας» Αγγλοαμερικανών και των Ελλήνων «διεθνιστών», που ταυτίζονται μαζί τους, τότε έχουν το δικαίωμα να διεκδικήσουν, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες, και την επαρχία που λέγεται «Μακεδονία». Επειδή, όπως υπολογίζουμε και θέλουμε να ελπίζουμε ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν θα τολμήσουν παρ’ όλη την ενδοτικότητα και τη δουλικότητά τους στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που θέλουν να επιβάλουν την αλλαγή των συνόρων στη περιοχή σε βάρος μας και υπέρ των Σκοπίων, θα δημιουργηθεί ως αποτέλεσμα μια αφάνταστη ένταση ανάμεσα στους Σκοπιανούς και την Ελλάδα, που μια δεδομένη στιγμή, αν δεν παραδώσουμε οικειοθελώς την ελληνική Μακεδονία (γιατί γι’ αυτήν μιλάμε) στους Σκοπιανούς, τότε θα υπάρξει σαφώς σύρραξη και πόλεμος(με τις ευλογίες της υπερδύναμης). Ποιος ΄Ελληνας Μακεδόνας θα δεχτεί να αποτελέσει η ελληνική Μακεδονία επαρχία του κράτους των Σκοπίων, εκτός από τους ιμπεριαλιστές και τους ΄Ελληνες ψευτοδιεθνιστές;
Τους χαρακτηρίζω μάλιστα ψευτοδιεθνιστές και όχι εντός εισαγωγικών διεθνιστές, γιατί ταυτίζονται απόλυτα με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που επιβουλεύονται την πατρίδα μας. Και ας μην νομίζουμε ότι όλα αυτά είναι αποκυήματα φαντασίας. Στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ο Χίτλερ είχε παραχωρήσει την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη στους Βουλγάρους. Οι κυβερνήσεις της Γερμανίας που πρωτοστάτησαν στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, αναλαμβάνουν ήδη πρωτοβουλίες και εναντίον της Ελλάδας.[1] Δεν θέλουμε να αναφέρουμε επίσης την εγκληματική στάση του ΚΚΕ στο Β΄παγκόσμιο πόλεμο (ευτυχώς κράτησε λίγο) στο θέμα της Μακεδονίας, που τόσο πολύ κόστισε στην Αριστερά. Τώρα θέλουμε πάλι να ξανακάνουμε τα ίδια και χειρότερα; ΄Ετσι θα δημιουργήσουμε το πλειοψηφικό ρεύμα στην ελληνική κοινωνία. Συνταυτιζόμενοι με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις; ΄Η μήπως δεν υφίσταται ο ιμπεριαλισμός, αλλά μόνο η ταξική πάλη;
Εμείς δεν πρέπει να αναγνωρίσουμε κράτος με το όνομα Μακεδονία. Οι Σκοπιανοί μπορούν να ονομάζονται όπως θέλουν!
Είναι ένα ερώτημα κατά πόσο κανείς διδάσκεται από την ιστορία και κατά πόσο μένει ανιστόρητος.
Αθήνα, 5.4.2009
[1] Βλ. άρθρο μου στο ιστολόγιό μου: damonpontos.gr. με τίτλο: «Μέρκελ και Χίτλερ». Επίσης αρκετές αναλύσεις μου στο μακεδονικό θέμα.
Σε μια αφίσα της οικολογικής παρέμβασης, η οποία αποτελεί συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ αναγράφονται τα εξής για το Μακεδονικό: (εφ.Παρόν)
«Φιλία, συνεργασία και αλληλεγγύη με την Δημοκρατία της Μακεδονίας!»
Επειδή συμβαίνει και άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ να έχουν την ίδια άποψη, όπως π.χ. «Το Κόκκινο» και η «Ρόζα» και όχι μόνο, θα ασχοληθούμε με το θέμα, για να αναλύσουμε πως και εάν με τη θέση τους αυτή προωθούν οι ανωτέρω συνιστώσες τη «συνεργασία και αλληλεγγύη με την Δημοκρατία της Μακεδονίας» ή προωθούν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή την έχθρα και την αντιπαλότητα ανάμεσα στους δύο λαούς, αντί για τη διεθνιστική αλληλεγγύη, καθώς επίσης και κάτι πολύ σημαντικό: Την αποσταθεροποίηση και ανάφλεξη της περιοχής.
Για να καταλάβουμε το κατά τα άλλα παράδοξο αυτό γεγονός θα πρέπει πριν απ’ όλα να πούμε ότι όλοι αυτοί οι κύκλοι, που προπαγανδίζουν τα τόσο ωραία διεθνιστικά ιδανικά, μπερδεύουν τη φιλία ανάμεσα στους λαούς με τη φιλία ανάμεσα στους λαούς και τον ιμπεριαλισμό, ανάμεσα στους «διεθνιστές» και τον ιμπεριαλισμό. Υπάρχει δηλαδή μια διαλεκτική σχέση «διεθνιστών» και ιμπεριαλιστών, γιατί προωθούν και οι δυο τους τα ίδια συμφέροντα, δηλαδή του ιμπεριαλισμού. Η φιλία, συνεργασία και αλληλεγγύη με την Δημοκρατία της Μακεδονίας» μετατρέπεται σε φιλία και συνεργασία με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που προωθούν ακριβώς αυτό που θέλουν να αποφύγουν θεωρητικά ο διεθνιστές, ενώ στην πράξη πετυχαίνουν το αντίθετο.
Τα πράγματα είναι απλά: Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους προωθούν την ονομασία του κράτους αυτού με τον όρο «Μακεδονία». Δηλαδή αναγνωρίζουν τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας», όπως και αυτές οι συνιστώσες που προανέφερα.
Χθες, 4.4.2009, μιλώντας ο πρόεδρος των ΗΠΑ στη σύνοδο του ΝΑΤΟ μίλησε για την «Μακεδονία» που προσδοκά να μπει στο ΝΑΤΟ. Τις προάλλες μίλησε στο ίδιο πνεύμα και η καγκελάριος της Γερμανίας ΄Ανγκελα Μέρκελ, το ίδιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που προωθεί τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της FYROM στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και στην οποία αντιτάχτηκαν οι Ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, αλλά όχι και του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή ο κ. Παπαδημούλης. Προφανώς λόγω διεθνισμού τάσσεται αλληλέγγυος με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις των ΗΠΑ και όλων των άλλων άσπονδων «φίλων και συμμάχων μας», που βυσσοδομούν να ακρωτηριάσουν την Ελλάδα και να την φτάσουν έως τη Μελούνα. Δεν διδάχτηκαν σαφώς τίποτε από την ιστορία του ΚΚΕ με την αναγνώριση της Ανεξαρτησίας της Μακεδονίας και Θράκης, λόγω «διεθνιστικής αλληλεγγύης με τους «εθνικιστές -διεθνιστές» της 3ης διεθνούς.
Για να μην υπάρχει ωστόσο σύγχυση ότι αντιστρέφουμε τις έννοιες και διαστρέφουμε την αλήθεια θα πρέπει να αναλύσουμε το θέμα διεξοδικότερα, γιατί πραγματικά υπάρχει στο κρανίο πολλών εκσυγχρονιστών, Ανανεωτών της Αριστεράς, διανοουμένων, δημοσιογράφων και πολιτικών φορέων και οργανώσεων πλήρης άγνοια τι σημαίνει και τι συνέπειες θα έχει για την περιοχή ή αποδοχή του ονόματος «Μακεδονία» στους Σκοπιανούς και εννοούμε οποιαδήποτε ονομασία τους κράτους αυτού, που θα φέρει ως δεύτερο συνθετικό τον όρο «Μακεδονία», όπως π.χ. ΄Ανω Μακεδονία, Νέα Μακεδονία, Βόρεια Μακεδονία. Δεν μιλάμε καν για τον όρο «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να θέσουμε σε όλους αυτούς τους «διεθνιστές» και τους αναγνωρίζω την καλή πρόθεση, είναι το κρίσιμο ερώτημα, που πρέπει να απαντηθεί: Υπάρχει Μακεδονικό ΄Εθνος, όπως ισχυρίζεται ο υπερεθνικιστής Γκρούεφσκι;
Γιατί ο κ. Γρκούεφσκι δεν ισχυρίζεται ότι υπάρχει «Σλαβομακεδονικό ΄Εθνος», αλλά «Μακεδονικό ΄Εθνος»; Αυτό τι σημαίνει με τη σειρά του; Απλούστατα ότι οι Μακεδόνες αποτελούν ξεχωριστή εθνότητα, που δεν έχει καμιά σχέση με τους ΄Ελληνες. Δηλαδή οι Μακεδόνες της ελληνικής Μακεδονίας δεν είναι ΄Ελληνες, αλλά αποτελούν ξεχωριστή εθνοτική και γλωσσική οντότητα. Γι’ αυτό ισχυρίζονται, παραχαράζοντας την ιστορία, ότι ο Φίλιππος και ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν ΄Ελληνες, αλλά Μακεδόνες. Συνεπώς, αν αυτοί, ως κράτος αποκτήσουν την ονομασία «Μακεδονία» με τη στήριξη των, όπως είπαμε, «άσπονδων φίλων και συμμάχων μας» Αγγλοαμερικανών και των Ελλήνων «διεθνιστών», που ταυτίζονται μαζί τους, τότε έχουν το δικαίωμα να διεκδικήσουν, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες, και την επαρχία που λέγεται «Μακεδονία». Επειδή, όπως υπολογίζουμε και θέλουμε να ελπίζουμε ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν θα τολμήσουν παρ’ όλη την ενδοτικότητα και τη δουλικότητά τους στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που θέλουν να επιβάλουν την αλλαγή των συνόρων στη περιοχή σε βάρος μας και υπέρ των Σκοπίων, θα δημιουργηθεί ως αποτέλεσμα μια αφάνταστη ένταση ανάμεσα στους Σκοπιανούς και την Ελλάδα, που μια δεδομένη στιγμή, αν δεν παραδώσουμε οικειοθελώς την ελληνική Μακεδονία (γιατί γι’ αυτήν μιλάμε) στους Σκοπιανούς, τότε θα υπάρξει σαφώς σύρραξη και πόλεμος(με τις ευλογίες της υπερδύναμης). Ποιος ΄Ελληνας Μακεδόνας θα δεχτεί να αποτελέσει η ελληνική Μακεδονία επαρχία του κράτους των Σκοπίων, εκτός από τους ιμπεριαλιστές και τους ΄Ελληνες ψευτοδιεθνιστές;
Τους χαρακτηρίζω μάλιστα ψευτοδιεθνιστές και όχι εντός εισαγωγικών διεθνιστές, γιατί ταυτίζονται απόλυτα με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που επιβουλεύονται την πατρίδα μας. Και ας μην νομίζουμε ότι όλα αυτά είναι αποκυήματα φαντασίας. Στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ο Χίτλερ είχε παραχωρήσει την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη στους Βουλγάρους. Οι κυβερνήσεις της Γερμανίας που πρωτοστάτησαν στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, αναλαμβάνουν ήδη πρωτοβουλίες και εναντίον της Ελλάδας.[1] Δεν θέλουμε να αναφέρουμε επίσης την εγκληματική στάση του ΚΚΕ στο Β΄παγκόσμιο πόλεμο (ευτυχώς κράτησε λίγο) στο θέμα της Μακεδονίας, που τόσο πολύ κόστισε στην Αριστερά. Τώρα θέλουμε πάλι να ξανακάνουμε τα ίδια και χειρότερα; ΄Ετσι θα δημιουργήσουμε το πλειοψηφικό ρεύμα στην ελληνική κοινωνία. Συνταυτιζόμενοι με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις; ΄Η μήπως δεν υφίσταται ο ιμπεριαλισμός, αλλά μόνο η ταξική πάλη;
Εμείς δεν πρέπει να αναγνωρίσουμε κράτος με το όνομα Μακεδονία. Οι Σκοπιανοί μπορούν να ονομάζονται όπως θέλουν!
Είναι ένα ερώτημα κατά πόσο κανείς διδάσκεται από την ιστορία και κατά πόσο μένει ανιστόρητος.
Αθήνα, 5.4.2009
[1] Βλ. άρθρο μου στο ιστολόγιό μου: damonpontos.gr. με τίτλο: «Μέρκελ και Χίτλερ». Επίσης αρκετές αναλύσεις μου στο μακεδονικό θέμα.
Η ιστορία των Πρακτόρων.( των Πρακτόρων η σχολή είναι χρήσιμη πολύ).
Εκτός γραμμής βρέθηκαν τα φερέφωνα των Σόρος, που προσπαθούν να ξαναγράψουν ιστορία, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις των «άνωθεν δυνάμεων».
Ο Μπαράκ δήλωσε ότι η ελληνική επανάσταση… εξήχθη από τις ΗΠΑ.
Τά ελληνικά «πρακτορεία έχουν χάσει, προφανώς …επεισόδια.
Ο κ.Τάσος Κωστόπουλος και ο «πανεπιστημιακός» Σπύρος Καράβας , του κυκλώματος, ανέλαβαν την «αποστολή» να μας παρουσιάσουν την εκδοχή του American Freedom House, της Rand Corporation, και άλλων ιδρυμάτων, για την καλή οθωμανική αυτοκρατορία των Ντονμέ, και τους κακούς και ιδιοτελείς , Έλληνες. Την διαφήμιση ανέλαβαν τα πρακτορεία «Μιχα-ελευθεριτυπίας» και
andrianopoulos.gr.
Δεν έχει σημασία, να ανασκευάσουμε τώρα, τα «πρακτοριακά επιχειρήματα», και την αυθαίρετη και αντιεπιστημονική χρήση των ντοκουμέντων.
Το κείμενο του Μίχα τα λέει όλα.
Αναδημοσιεύουμε το «πρακτοριακό» κείμενο, για να γνωρίζετε πώς σκέπτεται το Λάνγκλέι. (απορία.Ο Λιθοξόος που ήταν;)
Σπύρος Χατζάρας.
ΕΠΕΤΕΙΑΚΟΙ ΜΥΘΟΙ
http://www.andrianopoulos.gr
Ένα σημείωμα του Τάκη Μίχα ( σσ.στην Ελευθεροτυπία)
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκδήλωση πρόσφατα για τους μύθους της εθνικής επετείου. με συμμετέχοντες τον δημοσιογράφο Τάσο Κωστόπουλο και τον πανεπιστημιακό Σπύρο Καράβα.
Επιστολές - ντοκουμέντα του Καποδίστρια, όπου ομολογούν ότι ούτε καν η νοτιότερη της θεσσαλικής γραμμής Ελλάδα υπήρξε ποτέ εθνικά συμπαγής, ανέγνωσε ο καθηγητής Καράβας.
Καταπέλτης όμως ήτανε βασικά ο Κωστόπουλος, με τεκμηριωμένη σε βιβλιογραφία επιχειρηματολογία για τον καθένα από τους εθνικούς μύθους ξεχωριστά.
Πρώτα κατέρριψε το μύθο της... "μακραίωνης αντίστασης", επισημαίνοντας όχι μόνο τη σποραδικότητα αλλά και τη ΜΗ εθνική συνειδητότητα των σκόρπιων τοπικών εξεγέρσεων που λάμβαναν χώρα ΠΡΙΝ από το 19ο αιώνα, ανατρέποντας έτσι την κυριαρχη αποψη που μιλάει "για επί αιώνες δοκιμαζόμενο και διαρκώς αγωνιζόμενο έθνος".
Υστερα μίλησε για τη ΜΙΚΤΗ εθνολογική σύνθεση των επαναστατών, επισημαίνοντας ότι ο ναύαρχος Κουντουριώτης συμμετείχε σε όλες τις συνεδριάσεις της εποχής... συνοδευμένος από τον επίσημο μεταφραστή του, αφού δεν ήξερε να μιλάει παρά μόνο αρβανίτικα (όπως και το 30% των επαναστατών). Η εξόντωση της αρβανίτικης γλώσσας ξεκίνησε ΑΜΕΣΩΣ μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, με εγκυκλίους του υπουργείου Παιδείας από το 1830. Τα ελληνικά σώματα του οθωμανικού στρατού που τάχθηκαν με την αντεπανάσταση ήταν τα περίφημα "καπάκια", ενώ πολυάριθμοι μουσουλμάνοι με φιλελεύθερες ιδέες συντάσσονταν με τους επαναστάτες.
Η θρησκευτική ελευθερία ήταν απόλυτη στο οθωμανικό καθεστώς. Βεβαίως, διώξεις Ελλήνων από το οθωμανικό καθεστώς (και κρεμάλες) υπήρξαν πολλές, αλλά ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΕΣ ήταν ΚΑΤΟΠΙΝ ΥΠΟΔΕΙΞΕΩΝ των τοπικών ελληνικών αρχών, που έλυναν και έδεναν στις περιοχές τους.
Έλεγαν δηλαδή οι προύχοντες στους Οθωμανούς "πιάστε τον τάδε, διότι είναι επικίνδυνο ταραχοποιό στοιχείο και απειλεί την εξουσία". Πάντοτε δηλαδή υπήρχε ΕΓΚΡΙΣΗ και ΠΡΟΤΡΟΠΗ εκ μέρους Ελλήνων ιθυνόντων.
Ο Κωστόπουλος υποστήριξε οτι ΚΙΝΗΤΡΑ πολλών συμμετεχόντων στην εξέγερση του 21 ήταν ιδιοτελή, και έφερε ως παράδειγμα τους κλέφτες και αρματολούς . Οι κλέφτες συγκρούονταν για ίδιον όφελος με την εξουσία, έβγαιναν για ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ στο βουνό, και αμέσως διαπραγματεύονταν με τους Οθωμανούς το "αρματολίκι"(αστυνομία). Στόχος τους δηλαδή ήταν να διοριστούν από τους Οθωμανούς στα χωριά και να γίνουν αρματολοί. Αν δεν τους κάνανε το χατίρι, αυτοί συνεχίζανε το "αντάρτικο" έως ότου η οθωμανική εξουσία βαρεθεί και ...αποδεχτεί να τους διορίσει ως αστυνομικούς .
Τέτοιου είδους ιδιοτελή άτομα στρατολογήθηκαν ΚΑΤΑ ΚΟΡΟΝ από τους επαναστάτες (προφανώς και εξ ανάγκης, αφού ήξεραν τα όπλα, κλπ). Άλλη απόδειξη της ιδιοτέλειας (πέρα από τα λάφυρα και το πλιάτσικο στις μάχες) είναι και ο εντοπισμός, πειρατεία, σφαγή και ληστεία στο Κρητικό πέλαγος ενός πλοίου που μετέφερε κορυφαίο Αιγύπτιο μουσουλμάνο θρησκευτικό ηγέτη που πήγαινε στη Μέκκα με την οικογένεια του, φορτωμένος με πολύ πλούτο και χρυσά αφιερώματα. Οι επαναστάτες τους έσφαξαν όλους και άρπαξαν τη λεία, χωρίς να τους έχουν φταίξει σε τίποτε οι συγκεκριμένοι άνθρωποι.
Πάντως σε γενικές γραμμές οι επαναστάτες είχαν μια προτίμηση στο να σφάζουν κυρίως ΑΜΑΧΟΥΣ και ΦΤΩΧΟΥΣ Τούρκους, ενώ αντίθετα (απλώς) φυλάκιζαν και είχαν στα όπα - όπα τους ισχυρούς μπέηδες και προύχοντες, προκειμένου να τους ανταλλάξουν με αιχμαλώτους ή να ζητήσουν λύτρα από το σουλτάνο.
Εξήγησε με μεγάλη ΣΑΦΗΝΕΙΑ το γιατί ορίστηκε ως επέτειος η 25η Μαρτίου. Αυτό που ήθελε να αποφύγει ο ελληνικός εθνικισμός ήτανε το να βγει στο φως Η ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ εθνικής σύμπνοιας και συναντίληψης σχετικά με το αν πρέπει ή όχι να υπάρξει επανάσταση. Δηλαδή ο περίφημος μύθος της εθνικής ενότητας. Τέτοια ενότητα δεν υπήρξε, και ούτε ήταν δυνατό να υπάρξει, διότι απλούστατα οι διαφωνίες είχαν έντονο ταξικό στίγμα. Οι προεστοί των περισσότερων περιοχών ήταν αντίθετοι στην προοπτική της εξέγερσης, είτε για λόγους συμφέροντος είτε γιατί θεωρούσαν ότι είναι ανώριμες οι συνθήκες.
Αυτές τις απαντήσεις δίνανε στους Φιλικούς και στον απεσταλμένο τους τον παπα- Φλέσσα ήδη από το Γενάρη του 2009. Όταν όμως ξέσπασαν εξεγέρσεις σε Μολδοβλαχία το Φλεβάρη, κάποιοι έλληνες "από τα κάτω" ξεκίνησαν μόνοι τους τις αυθόρμητες επιθέσεις εναντια στις οθωμανικές αρχές, με πρωτεργάτη το σχετικά άγνωστο Παναγιώτη Καρατζά. Καλαμάτα και Καλάβρυτα έπεσαν στις 21 και 24 Μαρτίου. Κανένα λάβαρο ΔΕΝ υψώθηκε στις 25 Μαρτίου, όπως αποδεικνύεται και από τα απομνημονεύματα του Π.Π. Γερμανού. Απλώς ευλογήθηκε η εξέγερση, που ομως είχε ΗΔΗ ξεκινήσει πολλές εβδομάδες πριν (με επιθυμία των "απο κάτω" και με δισταγμό των "από πάνω").
Από άποψη ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΕΩΝ και παραβιάσεων κάθε ηθικής και κάθε άγραφου δικαίου πολέμου, συγκλονιστική (εκτός από την Τριπολιτσά) υπήρξε η σφαγή Εβραίων στο Αγρίνιο, καθώς και η τοποθέτηση εκατοντάδων γυναικοπαίδων μουσουλμάνων σε πλωτή εξέδρα στο Ναυαρίνο όπου δια του "παιχνιδιού" της σκοποβολής εξοντώθηκαν όλοι τους . Υπάρχουν και στοιχεία για το μεθοδικό πνιγμό 600 αμάχων μέσα σε ποτάμι.
Πολλές φορές οι επαναστάτες διέπρατταν και αναίτιες σφαγές, με αποκλειστικό στόχο να ΠΟΛΩΣΟΥΝ το κλίμα και να δημιουργησουν τετελεσμένα κι εμπόλεμη ατμόσφαιρα. Σκοτώνοντας κάποιους Τούρκους χωροφύλακες π.χ. κόβονταν οι γέφυρες συνύπαρξης Ελλήνων και Τούρκων σε μια περιοχή, και έτσι εμπεδωνόταν το συγκρουσιακό κλίμα. Η τρομοκρατία που είχε εξαπολύσει ο Κολοκοτρώνης στην ύπαιθρο της Πελοπονήσου ήταν άνευ προηγούμενου, και συναγωνιζόταν σε αγριότητα τον οθωμανικό στρατό.
Οι χιλιάδες δύσμοιροι και αγράμματοι χωριανοί πολλών περιοχών που δεν είχαν ακόμη ενημερωθεί πλήρως ώστε μετά λόγου γνώσεως να κατασταλάξουν στο αν θα συμμετάσχουν ή όχι στο εγχείρημα, δηλαδή ήταν ΟΥΔΕΤΕΡΟΙ και αναποφάσιστοι, απειλήθηκαν ΚΑΙ από τις δύο πλευρές με μαχαίρι, φωτιά και τσεκούρι. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. "Αν δεν έρθετε μαζί μας , θα σας σφάξουμε όλους και θα σας κάψουμε τα χωράφια", έλεγε ο σουλτάνος, και ΤΟΝ ΙΔΙΟ εκβιασμό έκανε και ο Κολοκοτρώνης.
Επίσης αναφέρθηκε και στην εθελοντική αποχώρηση (μετανάστευση) ΧΙΛΙΑΔΩΝ Ελλήνων αμέσως ΜΕΤΑ την ίδρυση ελληνικού κράτους. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν συνηθισμένοι στον οθωμανικό τρόπο διαβίωσης, και αισθάνονταν άβολα με το να τεθούν ξαφνικά υπό μια διοικητική διάρθρωση Βαυαρών βασιλιάδων, με άλλη κουλτούρα, κλπ. Οπότε σηκώθηκαν κι έφυγαν και πήγαν στις οθωμανικές περιοχές.
Τέλος, αναφέρθηκε στην υπόθεση του Ζαλόγγου. Άλλος ένας εθνικός μύθος, κατασκευασμένος εκ των υστέρων. Ούτε χορός υπήρξε, ούτε αποκλειστική συμμετοχή γυναικών στο εγχείρημα. Ποιο ήταν το εγχείρημα ? Βασικά πέταξαν τα παιδιά στο γκρεμό για να μην τα πιάσουν οι διώκτες, και στη συνέχεια έδωσαν (άντρες και γυναίκες) απέλπιδα μάχη (χαμένη από χέρι) κανονικά "σώμα με σώμα".
Ύστερα απ’όλα αυτά, νομίζω ότι ήρθε η ώρα να ζητήσουμε κι εμείς συγνώμη για το κακό που κάναμε στους Γερμανούς και τους ταγματασφαλίτες, σ’εκείνα τα ευτυχισμένα χρόνια του 1941-44..
Και να στείλουμε αμέσως στο Ανώτατο Ακριβοδίκαιο Δικαστήριο εγκληματιών πολέμου το Μανώλη Γλέζο και τον Απόστολο Σάντα, για τη βαρύτατη προσβολή του εθνικοσοσιαλιστικού συμβόλου..
Ένας μετανοημένος ΑρβανιτοΤουρκοΕλληνας ραγιάς..
Στέφανος Ληναίος
Οχι αγαπητέ Στέφανε,
Δεν πρέπει να ζητήσουμε συγνώμη,
Απλά έχω τη γνώμη οτι πολύ ασχολούμεθα με τα πνευματικά περιττώματα αυτών των λακέδων του Οθωμανισμού
Προφανέστατα ο Μίχας και ο διαφημιστής του Ανδριανόπουλος, θα προτιμούσαν να ζήσουν ως δούλοι των Οθωμανων.Δικαίωμα τους .
Εμάς ας μας αφίνουν στη "εθνικιστική" μας "υστερία" να προτιμούμε τον Κολοκοτρώνη που όπως λέει ο Φωτακος[και επαναλαμβανει διαφορετικα και επιτιμητικά ο Μιχας] έσφαξε πολλούς για να μην τουρκέψουν [και καλά έκανε με το "Φωτιά και Τσεκουρι στους προσκυνημενους"]
Προφανέστατα οι Μιχας και Ανδριανοπουλος αν ζούσαν τότε θα ήταν με τη μεριά των προσκυνημένων..
Δ.Αλευρομαγειρος
Ο Μπαράκ δήλωσε ότι η ελληνική επανάσταση… εξήχθη από τις ΗΠΑ.
Τά ελληνικά «πρακτορεία έχουν χάσει, προφανώς …επεισόδια.
Ο κ.Τάσος Κωστόπουλος και ο «πανεπιστημιακός» Σπύρος Καράβας , του κυκλώματος, ανέλαβαν την «αποστολή» να μας παρουσιάσουν την εκδοχή του American Freedom House, της Rand Corporation, και άλλων ιδρυμάτων, για την καλή οθωμανική αυτοκρατορία των Ντονμέ, και τους κακούς και ιδιοτελείς , Έλληνες. Την διαφήμιση ανέλαβαν τα πρακτορεία «Μιχα-ελευθεριτυπίας» και
andrianopoulos.gr.
Δεν έχει σημασία, να ανασκευάσουμε τώρα, τα «πρακτοριακά επιχειρήματα», και την αυθαίρετη και αντιεπιστημονική χρήση των ντοκουμέντων.
Το κείμενο του Μίχα τα λέει όλα.
Αναδημοσιεύουμε το «πρακτοριακό» κείμενο, για να γνωρίζετε πώς σκέπτεται το Λάνγκλέι. (απορία.Ο Λιθοξόος που ήταν;)
Σπύρος Χατζάρας.
ΕΠΕΤΕΙΑΚΟΙ ΜΥΘΟΙ
http://www.andrianopoulos.gr
Ένα σημείωμα του Τάκη Μίχα ( σσ.στην Ελευθεροτυπία)
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκδήλωση πρόσφατα για τους μύθους της εθνικής επετείου. με συμμετέχοντες τον δημοσιογράφο Τάσο Κωστόπουλο και τον πανεπιστημιακό Σπύρο Καράβα.
Επιστολές - ντοκουμέντα του Καποδίστρια, όπου ομολογούν ότι ούτε καν η νοτιότερη της θεσσαλικής γραμμής Ελλάδα υπήρξε ποτέ εθνικά συμπαγής, ανέγνωσε ο καθηγητής Καράβας.
Καταπέλτης όμως ήτανε βασικά ο Κωστόπουλος, με τεκμηριωμένη σε βιβλιογραφία επιχειρηματολογία για τον καθένα από τους εθνικούς μύθους ξεχωριστά.
Πρώτα κατέρριψε το μύθο της... "μακραίωνης αντίστασης", επισημαίνοντας όχι μόνο τη σποραδικότητα αλλά και τη ΜΗ εθνική συνειδητότητα των σκόρπιων τοπικών εξεγέρσεων που λάμβαναν χώρα ΠΡΙΝ από το 19ο αιώνα, ανατρέποντας έτσι την κυριαρχη αποψη που μιλάει "για επί αιώνες δοκιμαζόμενο και διαρκώς αγωνιζόμενο έθνος".
Υστερα μίλησε για τη ΜΙΚΤΗ εθνολογική σύνθεση των επαναστατών, επισημαίνοντας ότι ο ναύαρχος Κουντουριώτης συμμετείχε σε όλες τις συνεδριάσεις της εποχής... συνοδευμένος από τον επίσημο μεταφραστή του, αφού δεν ήξερε να μιλάει παρά μόνο αρβανίτικα (όπως και το 30% των επαναστατών). Η εξόντωση της αρβανίτικης γλώσσας ξεκίνησε ΑΜΕΣΩΣ μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, με εγκυκλίους του υπουργείου Παιδείας από το 1830. Τα ελληνικά σώματα του οθωμανικού στρατού που τάχθηκαν με την αντεπανάσταση ήταν τα περίφημα "καπάκια", ενώ πολυάριθμοι μουσουλμάνοι με φιλελεύθερες ιδέες συντάσσονταν με τους επαναστάτες.
Η θρησκευτική ελευθερία ήταν απόλυτη στο οθωμανικό καθεστώς. Βεβαίως, διώξεις Ελλήνων από το οθωμανικό καθεστώς (και κρεμάλες) υπήρξαν πολλές, αλλά ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΕΣ ήταν ΚΑΤΟΠΙΝ ΥΠΟΔΕΙΞΕΩΝ των τοπικών ελληνικών αρχών, που έλυναν και έδεναν στις περιοχές τους.
Έλεγαν δηλαδή οι προύχοντες στους Οθωμανούς "πιάστε τον τάδε, διότι είναι επικίνδυνο ταραχοποιό στοιχείο και απειλεί την εξουσία". Πάντοτε δηλαδή υπήρχε ΕΓΚΡΙΣΗ και ΠΡΟΤΡΟΠΗ εκ μέρους Ελλήνων ιθυνόντων.
Ο Κωστόπουλος υποστήριξε οτι ΚΙΝΗΤΡΑ πολλών συμμετεχόντων στην εξέγερση του 21 ήταν ιδιοτελή, και έφερε ως παράδειγμα τους κλέφτες και αρματολούς . Οι κλέφτες συγκρούονταν για ίδιον όφελος με την εξουσία, έβγαιναν για ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ στο βουνό, και αμέσως διαπραγματεύονταν με τους Οθωμανούς το "αρματολίκι"(αστυνομία). Στόχος τους δηλαδή ήταν να διοριστούν από τους Οθωμανούς στα χωριά και να γίνουν αρματολοί. Αν δεν τους κάνανε το χατίρι, αυτοί συνεχίζανε το "αντάρτικο" έως ότου η οθωμανική εξουσία βαρεθεί και ...αποδεχτεί να τους διορίσει ως αστυνομικούς .
Τέτοιου είδους ιδιοτελή άτομα στρατολογήθηκαν ΚΑΤΑ ΚΟΡΟΝ από τους επαναστάτες (προφανώς και εξ ανάγκης, αφού ήξεραν τα όπλα, κλπ). Άλλη απόδειξη της ιδιοτέλειας (πέρα από τα λάφυρα και το πλιάτσικο στις μάχες) είναι και ο εντοπισμός, πειρατεία, σφαγή και ληστεία στο Κρητικό πέλαγος ενός πλοίου που μετέφερε κορυφαίο Αιγύπτιο μουσουλμάνο θρησκευτικό ηγέτη που πήγαινε στη Μέκκα με την οικογένεια του, φορτωμένος με πολύ πλούτο και χρυσά αφιερώματα. Οι επαναστάτες τους έσφαξαν όλους και άρπαξαν τη λεία, χωρίς να τους έχουν φταίξει σε τίποτε οι συγκεκριμένοι άνθρωποι.
Πάντως σε γενικές γραμμές οι επαναστάτες είχαν μια προτίμηση στο να σφάζουν κυρίως ΑΜΑΧΟΥΣ και ΦΤΩΧΟΥΣ Τούρκους, ενώ αντίθετα (απλώς) φυλάκιζαν και είχαν στα όπα - όπα τους ισχυρούς μπέηδες και προύχοντες, προκειμένου να τους ανταλλάξουν με αιχμαλώτους ή να ζητήσουν λύτρα από το σουλτάνο.
Εξήγησε με μεγάλη ΣΑΦΗΝΕΙΑ το γιατί ορίστηκε ως επέτειος η 25η Μαρτίου. Αυτό που ήθελε να αποφύγει ο ελληνικός εθνικισμός ήτανε το να βγει στο φως Η ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ εθνικής σύμπνοιας και συναντίληψης σχετικά με το αν πρέπει ή όχι να υπάρξει επανάσταση. Δηλαδή ο περίφημος μύθος της εθνικής ενότητας. Τέτοια ενότητα δεν υπήρξε, και ούτε ήταν δυνατό να υπάρξει, διότι απλούστατα οι διαφωνίες είχαν έντονο ταξικό στίγμα. Οι προεστοί των περισσότερων περιοχών ήταν αντίθετοι στην προοπτική της εξέγερσης, είτε για λόγους συμφέροντος είτε γιατί θεωρούσαν ότι είναι ανώριμες οι συνθήκες.
Αυτές τις απαντήσεις δίνανε στους Φιλικούς και στον απεσταλμένο τους τον παπα- Φλέσσα ήδη από το Γενάρη του 2009. Όταν όμως ξέσπασαν εξεγέρσεις σε Μολδοβλαχία το Φλεβάρη, κάποιοι έλληνες "από τα κάτω" ξεκίνησαν μόνοι τους τις αυθόρμητες επιθέσεις εναντια στις οθωμανικές αρχές, με πρωτεργάτη το σχετικά άγνωστο Παναγιώτη Καρατζά. Καλαμάτα και Καλάβρυτα έπεσαν στις 21 και 24 Μαρτίου. Κανένα λάβαρο ΔΕΝ υψώθηκε στις 25 Μαρτίου, όπως αποδεικνύεται και από τα απομνημονεύματα του Π.Π. Γερμανού. Απλώς ευλογήθηκε η εξέγερση, που ομως είχε ΗΔΗ ξεκινήσει πολλές εβδομάδες πριν (με επιθυμία των "απο κάτω" και με δισταγμό των "από πάνω").
Από άποψη ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΕΩΝ και παραβιάσεων κάθε ηθικής και κάθε άγραφου δικαίου πολέμου, συγκλονιστική (εκτός από την Τριπολιτσά) υπήρξε η σφαγή Εβραίων στο Αγρίνιο, καθώς και η τοποθέτηση εκατοντάδων γυναικοπαίδων μουσουλμάνων σε πλωτή εξέδρα στο Ναυαρίνο όπου δια του "παιχνιδιού" της σκοποβολής εξοντώθηκαν όλοι τους . Υπάρχουν και στοιχεία για το μεθοδικό πνιγμό 600 αμάχων μέσα σε ποτάμι.
Πολλές φορές οι επαναστάτες διέπρατταν και αναίτιες σφαγές, με αποκλειστικό στόχο να ΠΟΛΩΣΟΥΝ το κλίμα και να δημιουργησουν τετελεσμένα κι εμπόλεμη ατμόσφαιρα. Σκοτώνοντας κάποιους Τούρκους χωροφύλακες π.χ. κόβονταν οι γέφυρες συνύπαρξης Ελλήνων και Τούρκων σε μια περιοχή, και έτσι εμπεδωνόταν το συγκρουσιακό κλίμα. Η τρομοκρατία που είχε εξαπολύσει ο Κολοκοτρώνης στην ύπαιθρο της Πελοπονήσου ήταν άνευ προηγούμενου, και συναγωνιζόταν σε αγριότητα τον οθωμανικό στρατό.
Οι χιλιάδες δύσμοιροι και αγράμματοι χωριανοί πολλών περιοχών που δεν είχαν ακόμη ενημερωθεί πλήρως ώστε μετά λόγου γνώσεως να κατασταλάξουν στο αν θα συμμετάσχουν ή όχι στο εγχείρημα, δηλαδή ήταν ΟΥΔΕΤΕΡΟΙ και αναποφάσιστοι, απειλήθηκαν ΚΑΙ από τις δύο πλευρές με μαχαίρι, φωτιά και τσεκούρι. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. "Αν δεν έρθετε μαζί μας , θα σας σφάξουμε όλους και θα σας κάψουμε τα χωράφια", έλεγε ο σουλτάνος, και ΤΟΝ ΙΔΙΟ εκβιασμό έκανε και ο Κολοκοτρώνης.
Επίσης αναφέρθηκε και στην εθελοντική αποχώρηση (μετανάστευση) ΧΙΛΙΑΔΩΝ Ελλήνων αμέσως ΜΕΤΑ την ίδρυση ελληνικού κράτους. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν συνηθισμένοι στον οθωμανικό τρόπο διαβίωσης, και αισθάνονταν άβολα με το να τεθούν ξαφνικά υπό μια διοικητική διάρθρωση Βαυαρών βασιλιάδων, με άλλη κουλτούρα, κλπ. Οπότε σηκώθηκαν κι έφυγαν και πήγαν στις οθωμανικές περιοχές.
Τέλος, αναφέρθηκε στην υπόθεση του Ζαλόγγου. Άλλος ένας εθνικός μύθος, κατασκευασμένος εκ των υστέρων. Ούτε χορός υπήρξε, ούτε αποκλειστική συμμετοχή γυναικών στο εγχείρημα. Ποιο ήταν το εγχείρημα ? Βασικά πέταξαν τα παιδιά στο γκρεμό για να μην τα πιάσουν οι διώκτες, και στη συνέχεια έδωσαν (άντρες και γυναίκες) απέλπιδα μάχη (χαμένη από χέρι) κανονικά "σώμα με σώμα".
Ύστερα απ’όλα αυτά, νομίζω ότι ήρθε η ώρα να ζητήσουμε κι εμείς συγνώμη για το κακό που κάναμε στους Γερμανούς και τους ταγματασφαλίτες, σ’εκείνα τα ευτυχισμένα χρόνια του 1941-44..
Και να στείλουμε αμέσως στο Ανώτατο Ακριβοδίκαιο Δικαστήριο εγκληματιών πολέμου το Μανώλη Γλέζο και τον Απόστολο Σάντα, για τη βαρύτατη προσβολή του εθνικοσοσιαλιστικού συμβόλου..
Ένας μετανοημένος ΑρβανιτοΤουρκοΕλληνας ραγιάς..
Στέφανος Ληναίος
Οχι αγαπητέ Στέφανε,
Δεν πρέπει να ζητήσουμε συγνώμη,
Απλά έχω τη γνώμη οτι πολύ ασχολούμεθα με τα πνευματικά περιττώματα αυτών των λακέδων του Οθωμανισμού
Προφανέστατα ο Μίχας και ο διαφημιστής του Ανδριανόπουλος, θα προτιμούσαν να ζήσουν ως δούλοι των Οθωμανων.Δικαίωμα τους .
Εμάς ας μας αφίνουν στη "εθνικιστική" μας "υστερία" να προτιμούμε τον Κολοκοτρώνη που όπως λέει ο Φωτακος[και επαναλαμβανει διαφορετικα και επιτιμητικά ο Μιχας] έσφαξε πολλούς για να μην τουρκέψουν [και καλά έκανε με το "Φωτιά και Τσεκουρι στους προσκυνημενους"]
Προφανέστατα οι Μιχας και Ανδριανοπουλος αν ζούσαν τότε θα ήταν με τη μεριά των προσκυνημένων..
Δ.Αλευρομαγειρος
Τα μπλόγκ του Σπύρου Χατζάρα.
http://deltio11.blogspot.com , είναι η σελίδα του δελτίου των 11 στον Blue Sky. Στην κατάταξη της Alexa βρίσκεται στη θέση ….553.370
http://ta-mavra-nea.blogspot.com, επιλογή των πιο σημαντικών ειδήσεων. Στην κατάταξη της Alexa βρίσκεται στη θέση….. 2.385.348
http://hatzaras.blogspot.com , περιέχει την αρθρογραφία του Σπ.Χατζάρα Στην κατάταξη της Alexa βρίσκεται στη θέση…. 4.515.541
http://gge-gge.blogspot.com , για τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και την ΕΣΗΕΑ Στην κατάταξη της Alexa βρίσκεται στη θέση… 7.059.442
http://kapodistrias1821.blogspot.com, ιστορικό για την επανάσταση του 1821.
http://ta-mavra-nea.blogspot.com, επιλογή των πιο σημαντικών ειδήσεων. Στην κατάταξη της Alexa βρίσκεται στη θέση….. 2.385.348
http://hatzaras.blogspot.com , περιέχει την αρθρογραφία του Σπ.Χατζάρα Στην κατάταξη της Alexa βρίσκεται στη θέση…. 4.515.541
http://gge-gge.blogspot.com , για τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και την ΕΣΗΕΑ Στην κατάταξη της Alexa βρίσκεται στη θέση… 7.059.442
http://kapodistrias1821.blogspot.com, ιστορικό για την επανάσταση του 1821.
Για να θυμηθούμε λίγο: Γιατί καρατομήθηκε ο Λαλιώτης;
Πηγή: http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3258
Νομίζω ότι μας κάνει καλό, να σκαλίζουμε κάπου-κάπου τη μνήμη μας και να θυμόμαστε, μερικά γεγονότα που έπαιξαν κάποτε, μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων της πατρίδας μας. Βρήκαμε μερικά, ξεχασμένα στα ραδιοτηλεοπτικά αρχεία μας…
Αναδημοσιεύοντας, χωρίς κανένα σχόλιο, μερικά πολυσήμαντα αποσπάσματα, ίσως βρούμε και κάποιες εξηγήσεις στα όσα παράξενα συμβαίνουν στην εποχή μας.
Αρχίζουμε σήμερα παραθέτοντας μερικά ιλαροτραγικά κομμάτια, γύρω από την ιστορική καρατόμηση του τότε Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Κώστα Λαλιώτη και την αντικατάστασή του, από τον κ. Μιχάλη Χρυσοχοίδη.
=====================================
ΣΚΑΙ-Σεπτέμβρης 2003
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΚΟΜΙΝΗΣ: Θύελλα αντιδράσεων προκάλεσε η κρατική τηλεόραση που με μια πρωτοφανή ενέργεια λογοκρισίας δεν μετέδωσε την ομιλία Λαλιώτη στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ. Ο κ.Σημίτης πρότεινε και επισήμως για τη θέση του Γραμματέα τον κ.Χρυσοχοίδη. Ο κ Λαλιώτης ,με μια έντονα φορτισμένη ομιλία του,για τη στάση Σημίτη,αποχαιρέτησε την Κεντρική Επιτροπή παραιτούμενος από όλα τα κομματικά του αξιώματα και απέδωσε την απόφαση αποπομπής του κυρίως στη στάση που τήρησε κατά τον πρόσφατο πόλεμο στο Ιράκ και σε αμερικανικές πιέσεις μέσω του πρεσβευτή των Ηνωμ.Πολιτειών κ.Τόμας Μίλερ. Τελειώνοντας έκανε λόγο για μια άλλη θυσία Ιφιγένειας…
ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ:Μου ασκήθηκε εντονη κριτική από διάφορους κύκλους, πολιτικούς και μη, με προεξάρχοντα και τον πρεσβευτη των Η.Π.Α. τον κ.Μίλερ, ότιοδηγούσα τον Ελληνικό λαό και το ΠΑΣΟΚ σε ένα τυφλό αντιαμερικανισμό.
ΤΟΜΑΣ ΜΙΛΕΡ: Γελοίες οι αιτιάσεις περί παρεμβάσεών μου, αυτά είναι θέματα της Κυβέρνησης.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ:Ο σύντροφος Λαλιώτης μου δήλωσε ότι δεν επιθυμεί τη συμμετοχή του στην Κυβέρνηση..
ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ:Δηλώνω ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να υποστούμε ως λαός και ως ΠΑΣΟΚ, μια λοβοτομή και να μην έχουμε καμιά αντίδραση,καμιά μνήμη, καμιά ευαισθησία, ποτέ, επειδή κάποιοι άλλοι έτσι παραγγέλνουν…
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗΣ: Συντρόφισες και σύντροφοι, όπως αλλάζουν οι καιροί έτσι οφείλουμε ν’αλλάξουμε κι εμείς…
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Ποια είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του Μιχ. Χρυσοχοίδη ως Υπ.Δημ.Τάξης; Η εξάρθρωση της 17ης Νοέμβρη..Και ποιά η μεγάλη αποστολή του ως Γραμματέας της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ;Η εξάρθρωση της 3ης Σεπτέμβρη…
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ:Επιχειρείται πλήρης εξαμερικανισμός, τονίζει σε αποκλειστική του δήλωση ο Μίκης Θεοδωράκης και εκτιμά ότι ο Κώστας Λαλιώτης τιμωρήθηκε για τη στάση του στον πόλεμο του Ιράκ.
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΚΟΜΙΝΗΣ: Με τις εκσυγχρονιστικές κινήσεις του ο κ.Σημίτης, προχωρεί πλέον στη δημιουργία ενός κόμματος με άλλα δεδομένα,με άλλη λογική, με άλλες εμπνεύσεις και φυσικά με άλλα πρόσωπα…
ΥΓ.Τα σχόλια, οι κρίσεις και τα συμπεράσματα, είναι δικά σας…Οι αναλύσεις, η αυτοκριτική και οι αποφάσεις, είναι του ΠΑΣΟΚ
Νομίζω ότι μας κάνει καλό, να σκαλίζουμε κάπου-κάπου τη μνήμη μας και να θυμόμαστε, μερικά γεγονότα που έπαιξαν κάποτε, μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων της πατρίδας μας. Βρήκαμε μερικά, ξεχασμένα στα ραδιοτηλεοπτικά αρχεία μας…
Αναδημοσιεύοντας, χωρίς κανένα σχόλιο, μερικά πολυσήμαντα αποσπάσματα, ίσως βρούμε και κάποιες εξηγήσεις στα όσα παράξενα συμβαίνουν στην εποχή μας.
Αρχίζουμε σήμερα παραθέτοντας μερικά ιλαροτραγικά κομμάτια, γύρω από την ιστορική καρατόμηση του τότε Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Κώστα Λαλιώτη και την αντικατάστασή του, από τον κ. Μιχάλη Χρυσοχοίδη.
=====================================
ΣΚΑΙ-Σεπτέμβρης 2003
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΚΟΜΙΝΗΣ: Θύελλα αντιδράσεων προκάλεσε η κρατική τηλεόραση που με μια πρωτοφανή ενέργεια λογοκρισίας δεν μετέδωσε την ομιλία Λαλιώτη στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ. Ο κ.Σημίτης πρότεινε και επισήμως για τη θέση του Γραμματέα τον κ.Χρυσοχοίδη. Ο κ Λαλιώτης ,με μια έντονα φορτισμένη ομιλία του,για τη στάση Σημίτη,αποχαιρέτησε την Κεντρική Επιτροπή παραιτούμενος από όλα τα κομματικά του αξιώματα και απέδωσε την απόφαση αποπομπής του κυρίως στη στάση που τήρησε κατά τον πρόσφατο πόλεμο στο Ιράκ και σε αμερικανικές πιέσεις μέσω του πρεσβευτή των Ηνωμ.Πολιτειών κ.Τόμας Μίλερ. Τελειώνοντας έκανε λόγο για μια άλλη θυσία Ιφιγένειας…
ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ:Μου ασκήθηκε εντονη κριτική από διάφορους κύκλους, πολιτικούς και μη, με προεξάρχοντα και τον πρεσβευτη των Η.Π.Α. τον κ.Μίλερ, ότιοδηγούσα τον Ελληνικό λαό και το ΠΑΣΟΚ σε ένα τυφλό αντιαμερικανισμό.
ΤΟΜΑΣ ΜΙΛΕΡ: Γελοίες οι αιτιάσεις περί παρεμβάσεών μου, αυτά είναι θέματα της Κυβέρνησης.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ:Ο σύντροφος Λαλιώτης μου δήλωσε ότι δεν επιθυμεί τη συμμετοχή του στην Κυβέρνηση..
ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ:Δηλώνω ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να υποστούμε ως λαός και ως ΠΑΣΟΚ, μια λοβοτομή και να μην έχουμε καμιά αντίδραση,καμιά μνήμη, καμιά ευαισθησία, ποτέ, επειδή κάποιοι άλλοι έτσι παραγγέλνουν…
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗΣ: Συντρόφισες και σύντροφοι, όπως αλλάζουν οι καιροί έτσι οφείλουμε ν’αλλάξουμε κι εμείς…
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Ποια είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του Μιχ. Χρυσοχοίδη ως Υπ.Δημ.Τάξης; Η εξάρθρωση της 17ης Νοέμβρη..Και ποιά η μεγάλη αποστολή του ως Γραμματέας της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ;Η εξάρθρωση της 3ης Σεπτέμβρη…
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ:Επιχειρείται πλήρης εξαμερικανισμός, τονίζει σε αποκλειστική του δήλωση ο Μίκης Θεοδωράκης και εκτιμά ότι ο Κώστας Λαλιώτης τιμωρήθηκε για τη στάση του στον πόλεμο του Ιράκ.
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΚΟΜΙΝΗΣ: Με τις εκσυγχρονιστικές κινήσεις του ο κ.Σημίτης, προχωρεί πλέον στη δημιουργία ενός κόμματος με άλλα δεδομένα,με άλλη λογική, με άλλες εμπνεύσεις και φυσικά με άλλα πρόσωπα…
ΥΓ.Τα σχόλια, οι κρίσεις και τα συμπεράσματα, είναι δικά σας…Οι αναλύσεις, η αυτοκριτική και οι αποφάσεις, είναι του ΠΑΣΟΚ
52η μέρα Απεργίας Πείνας του Θοδωρή Τενέζου.
Στην 52η μέρα τής Απεργίας Πείνας βρίσκεται ο Θοδωρής Τενέζος μπροστά στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Οι συμπαραστάσεις συνεχίζονται αμείωτες.
Στη διαμαρτυρία του Θεόδωρου Τενέζου υπάρχουν τρεις σταθερές που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να αμφισβητηθούν:
1.Η επιχείρηση του καταστράφηκε μετά την παράνομη διακοπή παράδοσης σιδήρου σε αυτήν από μέλη του καρτέλ χάλυβα. Η καταστροφή και η ύπαρξη του καρτέλ καταγγέλθηκαν επίσημα στην αρμόδια Επιτροπή Ανταγωνισμού. Η Επιτροπή δεν ασχολήθηκε με το σύνολο της καταγγελίας.
2.Στήν Ελλάδα δρουν ανεξέλεγκτα καρτέλ σχεδόν σε όλους τους τομείς της οικονομικής ζωής με ολέθρια αποτελέσματα για τούς πολίτες και το επίπεδο διαβίωσής τους. Η πολιτεία δεν έχει μέχρι στιγμής καταφέρει να τα εξαρθρώσει.
3.Η αρμόδια, σύμφωνα με το νόμο, Αρχή, η Επιτροπή Ανταγωνισμού, δεν διαθέτει την αξιοπιστία, σύμφωνα με τη διεθνή κατάταξη αποδοτικότητας και Ελληνικές εκτιμήσεις κύρους ,ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στην αποστολή της.
Επομένως, η διαμαρτυρία του Απεργού Πείνας έχει συγκεκριμένα σημεία καταγγελτικής αναφοράς πού με αφετηρία τη δική του επώδυνη περίπτωση, αναδεικνύουν ένα θεμελιώδες θέμα πού αφορά το σύνολο της κοινωνίας μας.
Ο Απεργός έχει τρία συγκεκριμένα νόμιμα και δίκαια αιτήματα, η ικανοποίηση των οποίων στην ουσία δρομολογεί διαδικασία αντιμετώπισης του προβλήματος των καρτέλ στην Ελλάδα.
Υπεκφυγές και προσπάθειες δημιουργίας σύγχυσης γύρω από τον Απεργό Πείνας δεν αναιρούν την παραπάνω τραγική πραγματικότητα.
Η κυβέρνηση οφείλει να πάρει άμεσα τις πολιτικές αποφάσεις της, γιατί το ζήτημα είναι βαθειά πολιτικό.
Στη διαμαρτυρία του Θεόδωρου Τενέζου υπάρχουν τρεις σταθερές που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να αμφισβητηθούν:
1.Η επιχείρηση του καταστράφηκε μετά την παράνομη διακοπή παράδοσης σιδήρου σε αυτήν από μέλη του καρτέλ χάλυβα. Η καταστροφή και η ύπαρξη του καρτέλ καταγγέλθηκαν επίσημα στην αρμόδια Επιτροπή Ανταγωνισμού. Η Επιτροπή δεν ασχολήθηκε με το σύνολο της καταγγελίας.
2.Στήν Ελλάδα δρουν ανεξέλεγκτα καρτέλ σχεδόν σε όλους τους τομείς της οικονομικής ζωής με ολέθρια αποτελέσματα για τούς πολίτες και το επίπεδο διαβίωσής τους. Η πολιτεία δεν έχει μέχρι στιγμής καταφέρει να τα εξαρθρώσει.
3.Η αρμόδια, σύμφωνα με το νόμο, Αρχή, η Επιτροπή Ανταγωνισμού, δεν διαθέτει την αξιοπιστία, σύμφωνα με τη διεθνή κατάταξη αποδοτικότητας και Ελληνικές εκτιμήσεις κύρους ,ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στην αποστολή της.
Επομένως, η διαμαρτυρία του Απεργού Πείνας έχει συγκεκριμένα σημεία καταγγελτικής αναφοράς πού με αφετηρία τη δική του επώδυνη περίπτωση, αναδεικνύουν ένα θεμελιώδες θέμα πού αφορά το σύνολο της κοινωνίας μας.
Ο Απεργός έχει τρία συγκεκριμένα νόμιμα και δίκαια αιτήματα, η ικανοποίηση των οποίων στην ουσία δρομολογεί διαδικασία αντιμετώπισης του προβλήματος των καρτέλ στην Ελλάδα.
Υπεκφυγές και προσπάθειες δημιουργίας σύγχυσης γύρω από τον Απεργό Πείνας δεν αναιρούν την παραπάνω τραγική πραγματικότητα.
Η κυβέρνηση οφείλει να πάρει άμεσα τις πολιτικές αποφάσεις της, γιατί το ζήτημα είναι βαθειά πολιτικό.
Οι Έλληνες, η Αριστοτέλεια λογική η Βλακεία και η σκοπιμότητα.
Τα ονόματα ΑΧΙΛΛΕΑΣ και ΟΔΥΣΣΕΑΣ δεν είναι ελληνικά!
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Eπιχειρήθηκε στη δεκαετία του ’80 να γίνει μια προσέγγιση της ελληνικής μυθολογίας από τον τότε καθηγητή Ιωάννη Κακριδή και την ομάδα του. Δημοσιεύθηκε μάλιστα σε πολυτελή έκδοση πέντε τόμων από γνωστό εκδοτικό οίκο των Αθηνών. Κατηγορείται ο ελληνικός λαός από τη ...γέννησή του γιατί έδινε ετυμολογικές εξηγήσεις στους ήρωές του που σύμφωνα με τον μακαρίτη, σήμερα, καθηγητή αυθαιρετούσε ακόμη και ο Όμηρος!!
Διαβάστε ένα μικρό κομμάτι για να ...κουφαθείτε και εσείς!
Δεν ανήκε στους Έλληνες ο Οδυσσέας
«Γενικά, ο λαός ( ο ελληνικός) έχει την τάση και τα ξενικής καταγωγής ονόματα να τα ετυμολογεί αυθαίρετα, με το να συνδυάζει το όνομα του ήρωα με κάποιο στοιχείο είτε της δικής του ζωής είτε κάποιου προγόνου του. Για τον Οδυσσέα π.χ. δεν υπάρχει αμφιβολία πως έχει προελληνικό όνομα, που αγνοούμε τι σήμαινε αρχικά. Και όμως, ήδη, στην Οδύσσεια (τ 406 κ.ε.)αναφέρεται πως στον ήρωα δόθηκε το όνομα αυτό, γιατί ο παππούς του ο Αυτόλυκος είχε προκαλέσει πολλών ανθρώπων το θυμό (ὀδύσσομαι= μισώ).
(Ελληνική Μυθολογία – Γενική Εποπτεία Ι.Θ. Κακριδής. Τόμος 1 σελίδα 80, έκδοση Εκδοτική Αθηνών)
Τρέξαμε, λοιπόν, στο κείμενο του Ομήρου για να δούμε τι λέει για τον Οδυσσέα:
Έτσι βρήκαμε:
"τὴν δ᾽ αὖτ᾽ Αὐτόλυκος ἀπαμείβετο φώνησέν τε· 405
"γαμβρὸς ἐμὸς θυγάτηρ τε, τίθεσθ᾽ ὄνομ᾽ ὅττι κεν εἴπω·
πολλοῖσιν γὰρ ἐγώ γε ὀδυσσάμενος τόδ᾽ ἱκάνω,
ἀνδράσιν ἠδὲ γυναιξὶν ἀνὰ χθόνα πουλυβότειραν·
τῷ δ᾽ Ὀδυσεὺς ὄνομ᾽ ἔστω ἐπώνυμον·"
Οδύσσεια Τ 405
που σύμφωνα με τη μετάφραση του Α. Εφταλιώτη θα πει:
«Κι ὁ Αὐτόλυκος ἀπάντησε· “Γαμπρὲ καὶ θυγατέρα,νά, τ' ὄνομα θὰ σᾶς πῶ νὰ βάλτε τοῦ ἀγοριοῦ σας.Περίσσιους δυσαρέστησα ἐγὼ ποὺ ἐδῶ σᾶς ἦρθα,γυναῖκες κι ἄντρες, πὰς σ' αὐτὴ τὴ γῆς τὴν τροφοδότρα·γι' αὐτὸ Δυσσέας νὰ λεχτῆ τ' ἀγόρι·»
Αυτή είναι η εξήγηση του Ομήρου για το πως προήλθε το όνομα του Οδυσσέας. Και αυτό αμφισβητείται από ένα σοβαρό κατά τα άλλα έργο του αναφερόμενου καθηγητή, δίχως έστω μια τεκμηρίωση. Απλά η γνώμη του θεωρήθηκε ως θέσφατο.
Ούτε ο Αχιλλέας ήταν Έλληνας
Πιο κάτω στο ίδιο βιβλίο θα διαβάσουμε και τα άλλα ...βαρύγδουπα του Ι. Κακριδή:
Αξίζει τον κόπο να ρίξουμε μια ματιά:
« Και ο Αχιλλέας δεν έχει ελληνικό όνομα, και όμως οι Έλληνες στην επιθυμία τους να το ετυμολογήσουν, θυμήθηκαν πως ο ήρωας είχε μεγαλώσει στη σπηλιά του Χείρωνα με τα εντόσθια και το μυαλό αγρίων θηρίων, αυτό σήμαινε πως δεν είχε πλησιάσει τα χείλη του στο μαστό της μητέρας του, γι’ αυτό πίστευαν πως το όνομά του έχει σχηματιστεί από το στερητικό α- και το ουσιαστικό χείλη (Απολλόδωρος 3, 172).
''Πιο αυθαίρετη είναι εξήγηση ότι ο Αχιλλέας χρωστούσε το όνομά του στο ότι είχε καμένο το ένα του χείλος (Πτολεμαίος Χέννος, Καινή Ιστορία 7,1 – κάτι που θυμίζει τη νεοελληνική συνήθεια να δίνουν το όνομα Αχιλλέας ως παρωνύμιο σε όποιον έχει μεγάλα (α) χείλια!
(Ελληνική Μυθολογία – Γενική Εποπτεία Ι.Θ. Κακριδής. Τόμος 1 σελ.80. έκδοση ΕκδοτικήΑθηνών)
Κουφάθηκα! Δηλαδή τι ...καλύτερο θα μπορούσε να γράψει ένας ...ανθέλληνας;
Έτρεξα πάλι στην ελληνική γραμματεία, να δώ τι λένε αυτοί οι ...αυθαίρετοι πρόγονοι...
Ο Απολλόδωρος γράφει:
«... καὶ ὠνόμασεν Ἀχιλλέα (πρότερον δὲ ἦν ὄνομα αὐτῷ Λιγύρων) ὅτι τὰ χείλη μαστοῖς οὐ προσήνεγκε.» (Απολλόδωρος Βιβλιοθήκη Γ, 13.6)
Με τα χείλη του, λέει, δεν βύζαξε, γι’ αυτό ονομάστηκε Αχιλλέας. Αυτή η εξήγηση δεν του άρεσε του καθηγητή, αλλά ούτε και του Πτολεμαίου του Χέννου που έγραψε τέσσερις αιώνες μετά τον Απολλόδωρο:
«Ὡς Ἀχιλλεὺς διὰ μὲν τὸ ἐκ πυρὸς αὐτὸν σωθῆναι καόμενον ὑπὸ τῆς μητρὸς Πυρίσσοος ἐκαλεῖτο, διότι δὲ ἓν τῶν χειλέων αὐτοῦ κατακαυθείη, Ἀχιλλεὺς ὑπὸ τοῦ πατρὸς ὠνομάσθη.» (Πτολεμαίου Χέννου, Καινή Ιστορία 7,1)
Ονομάστηκε από τον πατέρα του Αχιλλέας γιατί ένα χείλι του είχε καεί. Αλλά ούτε αυτή η εξήγηση ήταν καλή για τον Ι. Κακριδή.
Αλλά εκτός από τον Οδυσσέα και τον Αχιλλέα που έβαλε στο ...μάτι καταφέρεται και για αρκετούς άλλους ήρωες του Ομήρου.Αλλά και αυτά που τα βρίσκει ελληνικά τα θεωρεί πλασμένα από τους Ίωνες επικούς. Έτσι γράφει τα εξής:
«Από τα ονόματα των ηρώων τα περισσότερα είναι γνήσια ελληνικά, πλασμένα κατά κύριο λόγο από τους επικούς της Ιωνίας: Αγαμέμνων, Μενέλαος, Διομήδης, Πρωτεσίλαος, Ετεοκλής, Πολυνείκης κτλ. Υπάρχουν όμως άλλα που δεν μπορούμε να τα αναγάγουμε σε ελληνικές ρίζες: Πέλοψ, Τυνδάρεως, Σίσυφος, Κάδμος, Μίνως, Ατρεύς, Πηλεύς, Τυδεύς και πλήθος άλλα, πρέπει λοιπόν να είναι προελληνικά.»
Τώρα, αν κάνουμε προσπάθεια ετυμολόγησής τους, θα μας πούνε πως διακατεχόμαστε και εμείς από αυθαιρεσία όπως ο Όμηρος, ο Απολλόδωρος, ο Πτολεμαίος και όλοι οι αυτοί οι ...διαστρεβλωτές των αρχαίων κειμένων.
http://www.echedoros-a.blogspot.com/
Με αφορμή την επιστολή του Γεωργίου Εχεδώρου, σχετικά με τις «επιστημονικές» ερμηνείες, Κακριδή κλπ, θα ήθελα να επισημάνω μερικά κατά τη γνώμη μου αυτονόητα.
Το ζήτημα δεν είναι ή ετυμολογία των ονομάτων, αλλά ο ασαφής και αντιεπιστημονικός προσδιορισμός του τι είναι «ελληνικό όνομα» και του τι περιλαμβάνει ο όρος «ελληνικό».
Γράφει η ομάδα Κακριδή.
«Γενικά, ο λαός έχει την τάση και τα ξενικής καταγωγής ονόματα να τα ετυμολογεί αυθαίρετα, με το να συνδυάζει το όνομα του ήρωα με κάποιο στοιχείο είτε της δικής του ζωής είτε κάποιου προγόνου του. Για τον Οδυσσέα π.χ. δεν υπάρχει αμφιβολία πως έχει προελληνικό όνομα, που αγνοούμε τι σήμαινε αρχικά.»
Η βλακεία ή η κατασκευή, βρίσκεται σε αυτόν, τον αυθαίρετο και αντιεπιστημονικό διαχωρισμό, προελληνικών και «ελληνικών» ονομάτων. Άλλωστε ουδείς κατήλθε στην Χερσόνησο του Αίμου, ως Ελλην.
Θα αναφέρω επιγραμματικά μόνο τα εξής.
1. Το «Ορφικό» θρησκευτικό σύστημα των ανθρώπων που επιβίωσαν από τη «μεγάλη πλημμύρα», που προκάλεσε η έκρηξη της Σαντορίνης, ομογενοποιήθηκε με τον θρησκευτικό κώδικα των «Πελασγών», που ήρθαν αργότερα και ήταν «ηλιοκεντρικό» , με τον Απόλλωνα, την Εκάτη, και τη Γαία. Η θρησκευτική μεταρρύθμιση του Ησίοδου , με την Θεογονία, ομογενοποίησε, το θρησκευτικό σύστημα των «προελλήνων» και των «Πελασγών», με τον θρησκευτικό κώδικα των Αχαιών, και των Δωριέων, που είχε ως μέγα θεό τον Δία.
Η θρησκευτική μεταρρύθμιση του Ησίοδου, ανοίγει τον δρόμο της ενοποίησης, Πελασγών-Αχαιών, που συνέβη και στην Αθήνα,( με την ενσωμάτωση των «Διακρίων» την εποχή του Πεισίστρατου, αλλά και στη Μαύρη θάλασσα, και στην Ιωνία, και στη Μεγάλη Ελλάδα.
Η ανάλυση πρέπει να μας οδηγεί επιστημονικά στην σύνθεση. Το σφάλμα δεν είναι ετυμολογικό. Σφάλμα αποτελεί ή διάκριση σε Έλληνες και προ-Έλληνες, ή οποία συνδέεται με την κατασκευή, ενός «μεγάλου λαού», των «Θρακών»,που ήταν οι δημιουργοί του «μεγάλου πολιτισμού», και οι οποίοι δεν ήταν «Έλληνες»,όπως δεν ήταν και οι Μακεδόνες κλπ,κλπ,κλπ.
2.Η εκστρατεία στην Τροία έγινε από τους Αχαιούς. Ο Οδυσσέας ήταν Αχαιός Βασιλιάς. Το όνομα του, ακόμα και αν ήταν «αρχαίο»,δεν δείχνει τίποτε άλλο ,παρά την ομογενοποίηση των Αχαιών με τους Πελασγούς.(Το ίδιο βεβαιώνει και η «Λάρισσα» του Άργους, στην καρδιά δηλαδή της Μυκηναϊκής συνομοσπονδίας ).
3. Οι «πανελλήνιες ιδέες», άρχισαν να διατυπώνονται μετά τα μηδικά, οπότε αρχίζει η ιδεολογική διαδικασία διαμόρφωσης ενός ενιαίου «ελληνικού έθνους»,που ολοκληρώθηκε στα χρόνια των Επιγόνων.
Όταν λοιπόν η ομάδα του Μακαρίτη, διαπίστωνε ότι…«Από τα ονόματα των ηρώων τα περισσότερα είναι γνήσια ελληνικά, πλασμένα κατά κύριο λόγο από τους επικούς της Ιωνίας: Αγαμέμνων, Μενέλαος, Διομήδης, Πρωτεσίλαος, Ετεοκλής, Πολυνείκης κτλ. Υπάρχουν όμως άλλα που δεν μπορούμε να τα αναγάγουμε σε ελληνικές ρίζες: Πέλοψ, Τυνδάρεως, Σίσυφος, Κάδμος, Μίνως, Ατρεύς, Πηλεύς, Τυδεύς και πλήθος άλλα, πρέπει λοιπόν να είναι προελληνικά.»,διαπιστώνει μεν την ομογενοποίηση, αλλά δεν την αναγνωρίζει είτε από βλακεία είτε από σκοπιμότητα.
Τα ονόματα ήσαν προγενέστερα από τους Αχαιούς, τους Δωριείς ,τους Ίωνες, και τους Αιολείς. Αλλά το ελληνικό έθνος δεν διαμορφώθηκε μόνο από αυτά τα φύλα, αλλά και από τους προηγούμενους κατοίκους, που ομογενοποιήθηκαν.
Δεν υπάρχουν Έλληνες και προ-έλληνες.
Αυτό είναι το διαλεκτικά σωστό. Και έτσι αποδεικνύεται η κατασκευή.
Σπύρος Χατζάρας
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Eπιχειρήθηκε στη δεκαετία του ’80 να γίνει μια προσέγγιση της ελληνικής μυθολογίας από τον τότε καθηγητή Ιωάννη Κακριδή και την ομάδα του. Δημοσιεύθηκε μάλιστα σε πολυτελή έκδοση πέντε τόμων από γνωστό εκδοτικό οίκο των Αθηνών. Κατηγορείται ο ελληνικός λαός από τη ...γέννησή του γιατί έδινε ετυμολογικές εξηγήσεις στους ήρωές του που σύμφωνα με τον μακαρίτη, σήμερα, καθηγητή αυθαιρετούσε ακόμη και ο Όμηρος!!
Διαβάστε ένα μικρό κομμάτι για να ...κουφαθείτε και εσείς!
Δεν ανήκε στους Έλληνες ο Οδυσσέας
«Γενικά, ο λαός ( ο ελληνικός) έχει την τάση και τα ξενικής καταγωγής ονόματα να τα ετυμολογεί αυθαίρετα, με το να συνδυάζει το όνομα του ήρωα με κάποιο στοιχείο είτε της δικής του ζωής είτε κάποιου προγόνου του. Για τον Οδυσσέα π.χ. δεν υπάρχει αμφιβολία πως έχει προελληνικό όνομα, που αγνοούμε τι σήμαινε αρχικά. Και όμως, ήδη, στην Οδύσσεια (τ 406 κ.ε.)αναφέρεται πως στον ήρωα δόθηκε το όνομα αυτό, γιατί ο παππούς του ο Αυτόλυκος είχε προκαλέσει πολλών ανθρώπων το θυμό (ὀδύσσομαι= μισώ).
(Ελληνική Μυθολογία – Γενική Εποπτεία Ι.Θ. Κακριδής. Τόμος 1 σελίδα 80, έκδοση Εκδοτική Αθηνών)
Τρέξαμε, λοιπόν, στο κείμενο του Ομήρου για να δούμε τι λέει για τον Οδυσσέα:
Έτσι βρήκαμε:
"τὴν δ᾽ αὖτ᾽ Αὐτόλυκος ἀπαμείβετο φώνησέν τε· 405
"γαμβρὸς ἐμὸς θυγάτηρ τε, τίθεσθ᾽ ὄνομ᾽ ὅττι κεν εἴπω·
πολλοῖσιν γὰρ ἐγώ γε ὀδυσσάμενος τόδ᾽ ἱκάνω,
ἀνδράσιν ἠδὲ γυναιξὶν ἀνὰ χθόνα πουλυβότειραν·
τῷ δ᾽ Ὀδυσεὺς ὄνομ᾽ ἔστω ἐπώνυμον·"
Οδύσσεια Τ 405
που σύμφωνα με τη μετάφραση του Α. Εφταλιώτη θα πει:
«Κι ὁ Αὐτόλυκος ἀπάντησε· “Γαμπρὲ καὶ θυγατέρα,νά, τ' ὄνομα θὰ σᾶς πῶ νὰ βάλτε τοῦ ἀγοριοῦ σας.Περίσσιους δυσαρέστησα ἐγὼ ποὺ ἐδῶ σᾶς ἦρθα,γυναῖκες κι ἄντρες, πὰς σ' αὐτὴ τὴ γῆς τὴν τροφοδότρα·γι' αὐτὸ Δυσσέας νὰ λεχτῆ τ' ἀγόρι·»
Αυτή είναι η εξήγηση του Ομήρου για το πως προήλθε το όνομα του Οδυσσέας. Και αυτό αμφισβητείται από ένα σοβαρό κατά τα άλλα έργο του αναφερόμενου καθηγητή, δίχως έστω μια τεκμηρίωση. Απλά η γνώμη του θεωρήθηκε ως θέσφατο.
Ούτε ο Αχιλλέας ήταν Έλληνας
Πιο κάτω στο ίδιο βιβλίο θα διαβάσουμε και τα άλλα ...βαρύγδουπα του Ι. Κακριδή:
Αξίζει τον κόπο να ρίξουμε μια ματιά:
« Και ο Αχιλλέας δεν έχει ελληνικό όνομα, και όμως οι Έλληνες στην επιθυμία τους να το ετυμολογήσουν, θυμήθηκαν πως ο ήρωας είχε μεγαλώσει στη σπηλιά του Χείρωνα με τα εντόσθια και το μυαλό αγρίων θηρίων, αυτό σήμαινε πως δεν είχε πλησιάσει τα χείλη του στο μαστό της μητέρας του, γι’ αυτό πίστευαν πως το όνομά του έχει σχηματιστεί από το στερητικό α- και το ουσιαστικό χείλη (Απολλόδωρος 3, 172).
''Πιο αυθαίρετη είναι εξήγηση ότι ο Αχιλλέας χρωστούσε το όνομά του στο ότι είχε καμένο το ένα του χείλος (Πτολεμαίος Χέννος, Καινή Ιστορία 7,1 – κάτι που θυμίζει τη νεοελληνική συνήθεια να δίνουν το όνομα Αχιλλέας ως παρωνύμιο σε όποιον έχει μεγάλα (α) χείλια!
(Ελληνική Μυθολογία – Γενική Εποπτεία Ι.Θ. Κακριδής. Τόμος 1 σελ.80. έκδοση ΕκδοτικήΑθηνών)
Κουφάθηκα! Δηλαδή τι ...καλύτερο θα μπορούσε να γράψει ένας ...ανθέλληνας;
Έτρεξα πάλι στην ελληνική γραμματεία, να δώ τι λένε αυτοί οι ...αυθαίρετοι πρόγονοι...
Ο Απολλόδωρος γράφει:
«... καὶ ὠνόμασεν Ἀχιλλέα (πρότερον δὲ ἦν ὄνομα αὐτῷ Λιγύρων) ὅτι τὰ χείλη μαστοῖς οὐ προσήνεγκε.» (Απολλόδωρος Βιβλιοθήκη Γ, 13.6)
Με τα χείλη του, λέει, δεν βύζαξε, γι’ αυτό ονομάστηκε Αχιλλέας. Αυτή η εξήγηση δεν του άρεσε του καθηγητή, αλλά ούτε και του Πτολεμαίου του Χέννου που έγραψε τέσσερις αιώνες μετά τον Απολλόδωρο:
«Ὡς Ἀχιλλεὺς διὰ μὲν τὸ ἐκ πυρὸς αὐτὸν σωθῆναι καόμενον ὑπὸ τῆς μητρὸς Πυρίσσοος ἐκαλεῖτο, διότι δὲ ἓν τῶν χειλέων αὐτοῦ κατακαυθείη, Ἀχιλλεὺς ὑπὸ τοῦ πατρὸς ὠνομάσθη.» (Πτολεμαίου Χέννου, Καινή Ιστορία 7,1)
Ονομάστηκε από τον πατέρα του Αχιλλέας γιατί ένα χείλι του είχε καεί. Αλλά ούτε αυτή η εξήγηση ήταν καλή για τον Ι. Κακριδή.
Αλλά εκτός από τον Οδυσσέα και τον Αχιλλέα που έβαλε στο ...μάτι καταφέρεται και για αρκετούς άλλους ήρωες του Ομήρου.Αλλά και αυτά που τα βρίσκει ελληνικά τα θεωρεί πλασμένα από τους Ίωνες επικούς. Έτσι γράφει τα εξής:
«Από τα ονόματα των ηρώων τα περισσότερα είναι γνήσια ελληνικά, πλασμένα κατά κύριο λόγο από τους επικούς της Ιωνίας: Αγαμέμνων, Μενέλαος, Διομήδης, Πρωτεσίλαος, Ετεοκλής, Πολυνείκης κτλ. Υπάρχουν όμως άλλα που δεν μπορούμε να τα αναγάγουμε σε ελληνικές ρίζες: Πέλοψ, Τυνδάρεως, Σίσυφος, Κάδμος, Μίνως, Ατρεύς, Πηλεύς, Τυδεύς και πλήθος άλλα, πρέπει λοιπόν να είναι προελληνικά.»
Τώρα, αν κάνουμε προσπάθεια ετυμολόγησής τους, θα μας πούνε πως διακατεχόμαστε και εμείς από αυθαιρεσία όπως ο Όμηρος, ο Απολλόδωρος, ο Πτολεμαίος και όλοι οι αυτοί οι ...διαστρεβλωτές των αρχαίων κειμένων.
http://www.echedoros-a.blogspot.com/
Με αφορμή την επιστολή του Γεωργίου Εχεδώρου, σχετικά με τις «επιστημονικές» ερμηνείες, Κακριδή κλπ, θα ήθελα να επισημάνω μερικά κατά τη γνώμη μου αυτονόητα.
Το ζήτημα δεν είναι ή ετυμολογία των ονομάτων, αλλά ο ασαφής και αντιεπιστημονικός προσδιορισμός του τι είναι «ελληνικό όνομα» και του τι περιλαμβάνει ο όρος «ελληνικό».
Γράφει η ομάδα Κακριδή.
«Γενικά, ο λαός έχει την τάση και τα ξενικής καταγωγής ονόματα να τα ετυμολογεί αυθαίρετα, με το να συνδυάζει το όνομα του ήρωα με κάποιο στοιχείο είτε της δικής του ζωής είτε κάποιου προγόνου του. Για τον Οδυσσέα π.χ. δεν υπάρχει αμφιβολία πως έχει προελληνικό όνομα, που αγνοούμε τι σήμαινε αρχικά.»
Η βλακεία ή η κατασκευή, βρίσκεται σε αυτόν, τον αυθαίρετο και αντιεπιστημονικό διαχωρισμό, προελληνικών και «ελληνικών» ονομάτων. Άλλωστε ουδείς κατήλθε στην Χερσόνησο του Αίμου, ως Ελλην.
Θα αναφέρω επιγραμματικά μόνο τα εξής.
1. Το «Ορφικό» θρησκευτικό σύστημα των ανθρώπων που επιβίωσαν από τη «μεγάλη πλημμύρα», που προκάλεσε η έκρηξη της Σαντορίνης, ομογενοποιήθηκε με τον θρησκευτικό κώδικα των «Πελασγών», που ήρθαν αργότερα και ήταν «ηλιοκεντρικό» , με τον Απόλλωνα, την Εκάτη, και τη Γαία. Η θρησκευτική μεταρρύθμιση του Ησίοδου , με την Θεογονία, ομογενοποίησε, το θρησκευτικό σύστημα των «προελλήνων» και των «Πελασγών», με τον θρησκευτικό κώδικα των Αχαιών, και των Δωριέων, που είχε ως μέγα θεό τον Δία.
Η θρησκευτική μεταρρύθμιση του Ησίοδου, ανοίγει τον δρόμο της ενοποίησης, Πελασγών-Αχαιών, που συνέβη και στην Αθήνα,( με την ενσωμάτωση των «Διακρίων» την εποχή του Πεισίστρατου, αλλά και στη Μαύρη θάλασσα, και στην Ιωνία, και στη Μεγάλη Ελλάδα.
Η ανάλυση πρέπει να μας οδηγεί επιστημονικά στην σύνθεση. Το σφάλμα δεν είναι ετυμολογικό. Σφάλμα αποτελεί ή διάκριση σε Έλληνες και προ-Έλληνες, ή οποία συνδέεται με την κατασκευή, ενός «μεγάλου λαού», των «Θρακών»,που ήταν οι δημιουργοί του «μεγάλου πολιτισμού», και οι οποίοι δεν ήταν «Έλληνες»,όπως δεν ήταν και οι Μακεδόνες κλπ,κλπ,κλπ.
2.Η εκστρατεία στην Τροία έγινε από τους Αχαιούς. Ο Οδυσσέας ήταν Αχαιός Βασιλιάς. Το όνομα του, ακόμα και αν ήταν «αρχαίο»,δεν δείχνει τίποτε άλλο ,παρά την ομογενοποίηση των Αχαιών με τους Πελασγούς.(Το ίδιο βεβαιώνει και η «Λάρισσα» του Άργους, στην καρδιά δηλαδή της Μυκηναϊκής συνομοσπονδίας ).
3. Οι «πανελλήνιες ιδέες», άρχισαν να διατυπώνονται μετά τα μηδικά, οπότε αρχίζει η ιδεολογική διαδικασία διαμόρφωσης ενός ενιαίου «ελληνικού έθνους»,που ολοκληρώθηκε στα χρόνια των Επιγόνων.
Όταν λοιπόν η ομάδα του Μακαρίτη, διαπίστωνε ότι…«Από τα ονόματα των ηρώων τα περισσότερα είναι γνήσια ελληνικά, πλασμένα κατά κύριο λόγο από τους επικούς της Ιωνίας: Αγαμέμνων, Μενέλαος, Διομήδης, Πρωτεσίλαος, Ετεοκλής, Πολυνείκης κτλ. Υπάρχουν όμως άλλα που δεν μπορούμε να τα αναγάγουμε σε ελληνικές ρίζες: Πέλοψ, Τυνδάρεως, Σίσυφος, Κάδμος, Μίνως, Ατρεύς, Πηλεύς, Τυδεύς και πλήθος άλλα, πρέπει λοιπόν να είναι προελληνικά.»,διαπιστώνει μεν την ομογενοποίηση, αλλά δεν την αναγνωρίζει είτε από βλακεία είτε από σκοπιμότητα.
Τα ονόματα ήσαν προγενέστερα από τους Αχαιούς, τους Δωριείς ,τους Ίωνες, και τους Αιολείς. Αλλά το ελληνικό έθνος δεν διαμορφώθηκε μόνο από αυτά τα φύλα, αλλά και από τους προηγούμενους κατοίκους, που ομογενοποιήθηκαν.
Δεν υπάρχουν Έλληνες και προ-έλληνες.
Αυτό είναι το διαλεκτικά σωστό. Και έτσι αποδεικνύεται η κατασκευή.
Σπύρος Χατζάρας
4/4/09
Εδώ Στρασβούργο. Kostas for president
Τρομοκρατία και ενέργεια. Αυτή είναι η αποστολή που μας έδωσε ο φίλος μας ,ο Μπαράκ, που είδε τον president Κώστας, για 40 λεπτά και προανήγγειλε την μετάβαση του ,στην προεδρία της Δημοκρατίας το 2010.
Kostas for president,Yorgos για πρωθυπουργός και η Ντορούλα στον πάγκο.
Αλλά πρέπει να πολεμάμε δίπλα-δίπλα για τους αμερικανικούς μεγαλειώδεις στόχους στο Αφγανιστάν. Τους το χρωστάμε , διότι αυτοί, μας ενέπνευσαν την φλόγα της ελευθερίας για την επανάσταση του 21, την μαύρη «επανάσταση» του 67,τον Αττίλα το 74,και τα Ίμια το 96.
Kostas for president,Yorgos για πρωθυπουργός και η Ντορούλα στον πάγκο.
Αλλά πρέπει να πολεμάμε δίπλα-δίπλα για τους αμερικανικούς μεγαλειώδεις στόχους στο Αφγανιστάν. Τους το χρωστάμε , διότι αυτοί, μας ενέπνευσαν την φλόγα της ελευθερίας για την επανάσταση του 21, την μαύρη «επανάσταση» του 67,τον Αττίλα το 74,και τα Ίμια το 96.
Σπύρος Χατζάρας .
Το σχόλιο του antinews
Η «ενεργειακή ασφάλεια» (βλ. πιέσεις ΗΠΑ συμφωνίες με την Ρωσία), η «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας» (βλ. πιέσεις για Αφγανιστάν και δίωξη υπολοίπου …17Ν) και η οικονομία ήταν τα θέματα που απασχόλησαν τον Μπάρακ Ομπάμα και τον Κώστα Καραμανλή στην πρώτη συνάντησή τους, που πραγματοποιήθηκε λίγο μετά το πέρας των επίσημων εργασιών της Συνόδου του ΝΑΤΟ στο Στρασβούργο.Ούτως ή άλλως, όμως, η συνάντηση καθορίσθηκε από την προηγούμενη αναφορά του προέδρου των ΗΠΑ στα Σκόπια ως «Μακεδονία». Ερωτηθείς σχετικά μετά τη συνάντηση ο κ. Καραμανλής περιορίστηκε να επαναλάβει ότι η Ελλάδα είναι υπέρ της ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, αφού όμως εκπληρωθούν οι απαιτούμενες προϋποθέσεις που έθεσε η Σύνοδος του Βουκουρεστίου.
Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι «ο κ. Ομπάμα δεσμεύθηκε πως θα πιέσει την ΠΓΔΜ να προσέλθει στον διάλογο, όπως ακριβώς είχε υποσχεθεί κι ο προκάτοχός του, χωρίς ποτέ να το πράξει. Ο κ. Καραμανλής φέρεται να έθεσε στον κ. Ομπάμα και το θέμα των τουρκικών παραβιάσεων στο Αιγαίο. Ο Αμερικανός πρόεδρος απάντησε ότι θα μεταφέρει τις ελληνικές διαμαρτυρίες στην Άγκυρα. Ενημέρωσε επίσης τον Έλληνα πρωθυπουργό ότι η συνάντηση με τον Βαρθολομαίο θα γίνει, αλλά εκτός Πατριαρχείου.Στα θετικά της συνάντησης η συμφωνία των δυο για ανταλλαγή επισήμων επισκέψεων.Κατά την γνώμη μας, η προηγούμενη αναφορά του Ομπάμα στα Σκόπια ως «Μακεδονία», σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις του Ερντογάν για το νέο γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ και τις εγγυήσεις που του έδωσε ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος προκειμένου να υποχωρήσει, χαρακτηρίζουν πολύ καλύτερα τις νέες σε βάρος της Ελλάδας ισορροπίες που διαμορφώνονται στο τρίγωνο Αθήνα - Ουάσιγκτον - Άγκυρα και το ρόλο που παίζουν σήμερα η Ελλάδα και η Τουρκία στο ΝΑΤΟ, από τα υπόλοιπα περί «θερμού κλίματος» που επικράτησε στη συνάντηση Ομπάμα - Καραμανλή.Και το «θερμό κλίμα» και οι αναφορές του Αμερικανού προέδρου στις …«εξαιρετικές» σχέσεων που υπάρχουν ανάμεσα στις δύο χώρες και την αρχαία Ελλάδα που ενέπνευσε το αμερικανικό έθνος είναι απλώς για να συνοδεύουν το φωτογραφικό ενσταντανέ…
antinews
Η «ενεργειακή ασφάλεια» (βλ. πιέσεις ΗΠΑ συμφωνίες με την Ρωσία), η «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας» (βλ. πιέσεις για Αφγανιστάν και δίωξη υπολοίπου …17Ν) και η οικονομία ήταν τα θέματα που απασχόλησαν τον Μπάρακ Ομπάμα και τον Κώστα Καραμανλή στην πρώτη συνάντησή τους, που πραγματοποιήθηκε λίγο μετά το πέρας των επίσημων εργασιών της Συνόδου του ΝΑΤΟ στο Στρασβούργο.Ούτως ή άλλως, όμως, η συνάντηση καθορίσθηκε από την προηγούμενη αναφορά του προέδρου των ΗΠΑ στα Σκόπια ως «Μακεδονία». Ερωτηθείς σχετικά μετά τη συνάντηση ο κ. Καραμανλής περιορίστηκε να επαναλάβει ότι η Ελλάδα είναι υπέρ της ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, αφού όμως εκπληρωθούν οι απαιτούμενες προϋποθέσεις που έθεσε η Σύνοδος του Βουκουρεστίου.
Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι «ο κ. Ομπάμα δεσμεύθηκε πως θα πιέσει την ΠΓΔΜ να προσέλθει στον διάλογο, όπως ακριβώς είχε υποσχεθεί κι ο προκάτοχός του, χωρίς ποτέ να το πράξει. Ο κ. Καραμανλής φέρεται να έθεσε στον κ. Ομπάμα και το θέμα των τουρκικών παραβιάσεων στο Αιγαίο. Ο Αμερικανός πρόεδρος απάντησε ότι θα μεταφέρει τις ελληνικές διαμαρτυρίες στην Άγκυρα. Ενημέρωσε επίσης τον Έλληνα πρωθυπουργό ότι η συνάντηση με τον Βαρθολομαίο θα γίνει, αλλά εκτός Πατριαρχείου.Στα θετικά της συνάντησης η συμφωνία των δυο για ανταλλαγή επισήμων επισκέψεων.Κατά την γνώμη μας, η προηγούμενη αναφορά του Ομπάμα στα Σκόπια ως «Μακεδονία», σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις του Ερντογάν για το νέο γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ και τις εγγυήσεις που του έδωσε ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος προκειμένου να υποχωρήσει, χαρακτηρίζουν πολύ καλύτερα τις νέες σε βάρος της Ελλάδας ισορροπίες που διαμορφώνονται στο τρίγωνο Αθήνα - Ουάσιγκτον - Άγκυρα και το ρόλο που παίζουν σήμερα η Ελλάδα και η Τουρκία στο ΝΑΤΟ, από τα υπόλοιπα περί «θερμού κλίματος» που επικράτησε στη συνάντηση Ομπάμα - Καραμανλή.Και το «θερμό κλίμα» και οι αναφορές του Αμερικανού προέδρου στις …«εξαιρετικές» σχέσεων που υπάρχουν ανάμεσα στις δύο χώρες και την αρχαία Ελλάδα που ενέπνευσε το αμερικανικό έθνος είναι απλώς για να συνοδεύουν το φωτογραφικό ενσταντανέ…
antinews
Προς ...Μάκη, επιστολή.
πηγή. http://gianniotis.blogspot.com/2009/04/blog-post_9990.html
Αγαπητέ μου Μάκη,
αν δεν σου ...σάλεψε για τα καλά, οφείλεις να μας το αποδείξεις και με τη ...βούλα.
(Δεν είσαι βέβαια και υποχρεωμένος).
Διαφορετικά, εάν και και εφόσον θεωρείς τον εαυτό σου ...νορμάλ, θα πρέπει να σου πω ότι τα περί ... Βούτση δακρύβρεχτα γραφόμενά σου, χαρακτηρίζονται επιεικώς ως ... γελοιότητες πολυτελείας.
Εκαλιώτικες και φτωχές ...αγορεύσεις ενός ποικιλόμορφου κουλτουριάρη - "εισαγγελέα" αφενός, πλην ...τίμιου και ...αντικειμενικού δημοσιογράφου αφετέρου.
Αγαπητέ μου Μάκη, αυτό το ..."βαρύγδουπο" και υπερασπιστικό σενάριο - λογίδριο υπέρ της αλητείας, πότε το ανακάλυψες;
Ή έκρυβες ανέκαθεν μέσα σου έναν ...Τσε Γκεβάρα και τον εμφάνισες ξαφνικά για να το παίξεις ...ρομπέν και προστάτης των αδικημένων;
Για τον ...αδικημένο Γιώργο Βούτση - Βογιατζή σου μιλάω κ. ...Εισαγγελέα, που φρόντισες μετά την καταδικαστική σε βάρος του απόφαση, να εκπέμψεις μέσω της gr σελίδας σου την δική σου ..."ετυμηγορία".
Χαρακτήρισες την υπόθεση του ..."νεαρού" ως ξεχωριστή και ιδιάζουσα, γιατί ο πατέρας του είναι ..."διακεκριμένο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ".
Με αφήνει παντελώς αδιάφορο το γενεολογικό δέντρο του ..."νεαρού" φίλε Μάκη.
Ούτε και με ενδιαφέρφει αν στα εφηβικά του χρόνια επέλεξε τον δρόμο του "αντάρτικου πόλης", - όπως λες - βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή εκατοντάδων αθώων πολιτών.
Αυτή ήταν προσωπική του επιλογή, κατά τα πρότυπα κάποιων άλλων προφανώς, μηδέ και του οικογενειακού του περιβάλλοντος εξαιρουμένου.
Ίσως.!!!
Σχολιάζεις , χαρακτηρίζεις "ανώριμη", και ...κρίνεις αυστηρά την απόφαση του δικαστηρίου, ότι δεν του αναγνώρισε τα ελαφρυντικά του πρότερου έντιμου βίου, και της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη του.
Κύριε ..."Εθνοδικαστά"... Έλεος.!!!
Το δικαστήριο αναγνωρίζει το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου, μόνο στην περίπτωση που αυτός ήταν όντως "έντιμος".
Το αντιλαμβάνεσαι αυτό;
Ποιός ήταν ο βίος και η ...πολιτεία του "νεαρού" πριν συλληφθεί και κατηγορηθεί για ληστεία τραπέζης;
Δηλαδή για ...κακουργήματα κατά συρροήν Μάκη μου!!!
Δέχομαι ότι μπορεί να έχεις νομική άγνοια και μπορεί κάποια πράγματα να σου ...ξεφεύγουν. (Σκόπιμα πάντα, γιατί οι αλλεπάλληλες επισκέψεις σου στην ...Ευελπίδων θα πρέπει να σε έκαναν δικονομικό ...φωστήρα).
Δεν δέχομαι όμως το συλλογισμό σου, αλλά ούτε και το σκεπτικό σου, για το ότι οι δικαστές "...όφειλαν - κατά τη γνώμη σου - να εξαντλήσουν την επιείκειά τους στην περίπτωση του Βούτση και να τον αφήσουν ελεύθερο..."
Κι' όλα αυτά, "...επειδή ζήτησε συγνώμη από τους υπαλλήλους της τράπεζας..."
Τι λες ρε Μάκη, ανατρίχιασα.!!!
Και συνεχίζεις...
"...Ο Γιώργος Βούτσης δεν είναι το κακομαθημένο τσογλάνι που λειτούργησε εκ του ασφαλούς, αλλά ούτε και ανήκει στην κατηγορία των πολιτικών γόνων, γι' αυτό και η ελληνική δικαιοσύνη όφειλε σ’ αυτό το παιδί, αλλά και στα υπόλοιπα που βρίσκονται θυμωμένα στους δρόμους, εκτός από μία ευκαιρία, να δώσει και ένα μεγαλειώδες μάθημα. ..."
Άστο καλύτερα το μάθημα Μάκη μου. Το πήραμε ήδη από σένα.
Μάκη μου...
Ξέρεις ότι από τους νορμάλ Έλληνες, δεν ...κινδυνεύεις.
Κινδυνεύεις μόνο από ...ανθέλληνες και από αυτά που εσύ για λόγους δήθεν ...φιλικής προσέγγισης αποκαλείς ...τσογλάνια.!
Γι' αυτό Μάκη μου και τα ...γλείφεις.!
Γιατί τρέμεις για την ...Εκαλιώτικη βίλα σου και τα πανάκριβα αυτοκίνητά σου, "φτωχέ" μου δημοσιογράφε.!!!
Μάκη μου.!!!
gianniotis
Αγαπητέ μου Μάκη,
αν δεν σου ...σάλεψε για τα καλά, οφείλεις να μας το αποδείξεις και με τη ...βούλα.
(Δεν είσαι βέβαια και υποχρεωμένος).
Διαφορετικά, εάν και και εφόσον θεωρείς τον εαυτό σου ...νορμάλ, θα πρέπει να σου πω ότι τα περί ... Βούτση δακρύβρεχτα γραφόμενά σου, χαρακτηρίζονται επιεικώς ως ... γελοιότητες πολυτελείας.
Εκαλιώτικες και φτωχές ...αγορεύσεις ενός ποικιλόμορφου κουλτουριάρη - "εισαγγελέα" αφενός, πλην ...τίμιου και ...αντικειμενικού δημοσιογράφου αφετέρου.
Αγαπητέ μου Μάκη, αυτό το ..."βαρύγδουπο" και υπερασπιστικό σενάριο - λογίδριο υπέρ της αλητείας, πότε το ανακάλυψες;
Ή έκρυβες ανέκαθεν μέσα σου έναν ...Τσε Γκεβάρα και τον εμφάνισες ξαφνικά για να το παίξεις ...ρομπέν και προστάτης των αδικημένων;
Για τον ...αδικημένο Γιώργο Βούτση - Βογιατζή σου μιλάω κ. ...Εισαγγελέα, που φρόντισες μετά την καταδικαστική σε βάρος του απόφαση, να εκπέμψεις μέσω της gr σελίδας σου την δική σου ..."ετυμηγορία".
Χαρακτήρισες την υπόθεση του ..."νεαρού" ως ξεχωριστή και ιδιάζουσα, γιατί ο πατέρας του είναι ..."διακεκριμένο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ".
Με αφήνει παντελώς αδιάφορο το γενεολογικό δέντρο του ..."νεαρού" φίλε Μάκη.
Ούτε και με ενδιαφέρφει αν στα εφηβικά του χρόνια επέλεξε τον δρόμο του "αντάρτικου πόλης", - όπως λες - βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή εκατοντάδων αθώων πολιτών.
Αυτή ήταν προσωπική του επιλογή, κατά τα πρότυπα κάποιων άλλων προφανώς, μηδέ και του οικογενειακού του περιβάλλοντος εξαιρουμένου.
Ίσως.!!!
Σχολιάζεις , χαρακτηρίζεις "ανώριμη", και ...κρίνεις αυστηρά την απόφαση του δικαστηρίου, ότι δεν του αναγνώρισε τα ελαφρυντικά του πρότερου έντιμου βίου, και της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη του.
Κύριε ..."Εθνοδικαστά"... Έλεος.!!!
Το δικαστήριο αναγνωρίζει το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου, μόνο στην περίπτωση που αυτός ήταν όντως "έντιμος".
Το αντιλαμβάνεσαι αυτό;
Ποιός ήταν ο βίος και η ...πολιτεία του "νεαρού" πριν συλληφθεί και κατηγορηθεί για ληστεία τραπέζης;
Δηλαδή για ...κακουργήματα κατά συρροήν Μάκη μου!!!
Δέχομαι ότι μπορεί να έχεις νομική άγνοια και μπορεί κάποια πράγματα να σου ...ξεφεύγουν. (Σκόπιμα πάντα, γιατί οι αλλεπάλληλες επισκέψεις σου στην ...Ευελπίδων θα πρέπει να σε έκαναν δικονομικό ...φωστήρα).
Δεν δέχομαι όμως το συλλογισμό σου, αλλά ούτε και το σκεπτικό σου, για το ότι οι δικαστές "...όφειλαν - κατά τη γνώμη σου - να εξαντλήσουν την επιείκειά τους στην περίπτωση του Βούτση και να τον αφήσουν ελεύθερο..."
Κι' όλα αυτά, "...επειδή ζήτησε συγνώμη από τους υπαλλήλους της τράπεζας..."
Τι λες ρε Μάκη, ανατρίχιασα.!!!
Και συνεχίζεις...
"...Ο Γιώργος Βούτσης δεν είναι το κακομαθημένο τσογλάνι που λειτούργησε εκ του ασφαλούς, αλλά ούτε και ανήκει στην κατηγορία των πολιτικών γόνων, γι' αυτό και η ελληνική δικαιοσύνη όφειλε σ’ αυτό το παιδί, αλλά και στα υπόλοιπα που βρίσκονται θυμωμένα στους δρόμους, εκτός από μία ευκαιρία, να δώσει και ένα μεγαλειώδες μάθημα. ..."
Άστο καλύτερα το μάθημα Μάκη μου. Το πήραμε ήδη από σένα.
Μάκη μου...
Ξέρεις ότι από τους νορμάλ Έλληνες, δεν ...κινδυνεύεις.
Κινδυνεύεις μόνο από ...ανθέλληνες και από αυτά που εσύ για λόγους δήθεν ...φιλικής προσέγγισης αποκαλείς ...τσογλάνια.!
Γι' αυτό Μάκη μου και τα ...γλείφεις.!
Γιατί τρέμεις για την ...Εκαλιώτικη βίλα σου και τα πανάκριβα αυτοκίνητά σου, "φτωχέ" μου δημοσιογράφε.!!!
Μάκη μου.!!!
gianniotis
Silvio o Μασκαράς (mascalzone).
Το απόλυτο νούμερο. Όλα για μία φωτογραφία.Το είχε κάνει και στην αγία Πετρούπολη, με τον Πούτιν και τον Μπούς.
Σίλβιο ,ο τρίτος πόλος του απόλυτου μηδέν, της επικοινωνίας και της φωτογραφίας.
deltio11.
48 ώρες πριν την σταύρωση, μαζί με το φιλί του Ιούδα.
Πρόβλεψη για μηδενική ανάπτυξη ή και απότομη είσοδο της ελληνικής οικονομίας σε ύφεση εντός του 2009 , θα διατυπώνει η έκθεση του Διοικητή της ΤτΕ κ. Προβόπουλου που θα δοθεί στη δημοσιότητα την Μεγάλη Τετάρτη.
Η νέα έκθεση τροποποιεί ,την πρόβλεψη του Φεβρουαρίου ,για ανάπτυξη κατά 0,5%, σε μηδενική ενώ θα γίνεται αναφορά στο ισχυρό ενδεχόμενο να δούμε και αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης .
Η ΤτΕ υπολογίζει σε κάτω από το 6%, την πιστωτική επέκταση, γεγονός που θα επηρεάσει δυσμενώς την κατανάλωση και την κτηματαγορά και θα φέρει στα πρόθυρα ασφυξίας χιλιάδες επιχειρήσεις.
Η διαφορά της εκτίμησης του βασικού σεναρίου του υπουργείου Οικονομίας για ανάπτυξη 1% και της νέας πρόβλεψης της Τράπεζας της Ελλάδος , μπορεί να σημαίνει 40.000 επιπλέον ανέργους εντός του 2009.
Η επερχόμενη ύφεση, την οποία θεωρούν βέβαιη και η Deutsche Bank, η UBS και η Morgan Stanley, κλπ, θα έχει αρνητική επίδραση στα φορολογικά έσοδα , από τους έμμεσους φόρους, και θα συμβάλει στην διατήρηση του δημοσιονομικού ελλείμματος σε επίπεδα άνω του 4%.
Με μηδενικό ή αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης, είναι απίθανο να επιτευχθεί ο στόχος του κ.Παπαθανασίου, για αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά 12,7% σε σχέση με το 2008, καθώς πέρυσι, τα έσοδα ενισχύθηκαν κατά 7% με ρυθμό ανάπτυξης 2,9%.
O υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Παπαθανασίου, δήλωσε, μετά τη σύνοδο του ECOFIN, ότι οι δείκτες δείχνουν μια ανησυχητική εικόνα για την κατάσταση της πραγματικής οικονομίας σε όλη την Ευρώπη, και ότι προέχει , η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης μέσω και της αποτελεσματικότερης λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος και της αύξησης της ροής των πιστώσεων.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πρόσθεσε ο κ. Παπαθανασίου, ενημέρωσε το ECOFIN ότι οι προβλέψεις του Μαΐου αναμένεται να είναι αρκετά χειρότερες από αυτές του περασμένου Ιανουαρίου, προβλέποντας μεταξύ άλλων ακόμα χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης και υψηλότερα ελλείμματα.
deltio11
Η νέα έκθεση τροποποιεί ,την πρόβλεψη του Φεβρουαρίου ,για ανάπτυξη κατά 0,5%, σε μηδενική ενώ θα γίνεται αναφορά στο ισχυρό ενδεχόμενο να δούμε και αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης .
Η ΤτΕ υπολογίζει σε κάτω από το 6%, την πιστωτική επέκταση, γεγονός που θα επηρεάσει δυσμενώς την κατανάλωση και την κτηματαγορά και θα φέρει στα πρόθυρα ασφυξίας χιλιάδες επιχειρήσεις.
Η διαφορά της εκτίμησης του βασικού σεναρίου του υπουργείου Οικονομίας για ανάπτυξη 1% και της νέας πρόβλεψης της Τράπεζας της Ελλάδος , μπορεί να σημαίνει 40.000 επιπλέον ανέργους εντός του 2009.
Η επερχόμενη ύφεση, την οποία θεωρούν βέβαιη και η Deutsche Bank, η UBS και η Morgan Stanley, κλπ, θα έχει αρνητική επίδραση στα φορολογικά έσοδα , από τους έμμεσους φόρους, και θα συμβάλει στην διατήρηση του δημοσιονομικού ελλείμματος σε επίπεδα άνω του 4%.
Με μηδενικό ή αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης, είναι απίθανο να επιτευχθεί ο στόχος του κ.Παπαθανασίου, για αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά 12,7% σε σχέση με το 2008, καθώς πέρυσι, τα έσοδα ενισχύθηκαν κατά 7% με ρυθμό ανάπτυξης 2,9%.
O υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Παπαθανασίου, δήλωσε, μετά τη σύνοδο του ECOFIN, ότι οι δείκτες δείχνουν μια ανησυχητική εικόνα για την κατάσταση της πραγματικής οικονομίας σε όλη την Ευρώπη, και ότι προέχει , η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης μέσω και της αποτελεσματικότερης λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος και της αύξησης της ροής των πιστώσεων.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πρόσθεσε ο κ. Παπαθανασίου, ενημέρωσε το ECOFIN ότι οι προβλέψεις του Μαΐου αναμένεται να είναι αρκετά χειρότερες από αυτές του περασμένου Ιανουαρίου, προβλέποντας μεταξύ άλλων ακόμα χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης και υψηλότερα ελλείμματα.
deltio11
Ο Ομπάμα στην Τουρκία για την ίδρυση του Κουρδιστάν;
από http://orfni.blogspot.com/2009/04/blog-post_1998.html.
Διαβάζουμε στην τουρκική εφημερίδα Milliyet τα εξης:
"Μετά τη θριαμβευτική νίκη του κουρδικού κόμματος DTP στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, όπου κέρδισε όλες τις μεγάλες πόλεις και τις πρωτεύουσες οκτώ νομών της ΝΑ Τουρκίας, έρχεται στο προσκήνιο το αίτημα της αυτονομίας, το οποίο αναμένεται να τεθεί επισήμως στον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος αναμένεται να επισκεφθεί μεθαύριο την Άκγυρα.
Ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του DTP, Selahattin Demirtaş, δήλωσε ότι κατά την επίσκεψη του αμερικανού προέδρου στην Άγκυρα, το κόμμα του θα θέσει επίσημα μια σειρά από αιτήματα που αφορύν την επίλυση του Κουρδικού, ενώ θα ζητήσουν και την αυτονομία των κουρδικών περιοχών.Ο Selahattin Demirtaş, μιλώντας στο Reuters εξέφρασε την ελπίδα ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα να βοηθήσει στην επίλυση του Κουρδικού".
Σχόλιο: Ο Ομπάμα πάει στην Τουρκία για να παζαρέψει την ίδρυση του Κουρδικού Κράτους (προφανώς και την απελευθέρωση του Οτσαλάν), αφού φεύγοντας οι Αμερικανοί Στρατιώτες απο το Ιράκ (οι περισσότεροι δηλαδή) θα πρέπει πίσω τους να αφήσουν ένα άλλο κράτος "χωροφύλακα" (το οποίο επιθυμεί σφόδρα το Ισραήλ).
Και προφανώς ο Ομπάμα θέλει να κάνει ο ίδιος το...παζάρι και να δώσει τα...ανταλάγματα.
Το ερώτημα είναι, κατα πόσο αυτά θα αφορούν και την Ελλάδα και την Κύπρο (στην Ελλάδα υπάρχουν πάντα εκείνοι που ανησυχούν για διάφορα...επεισόδια).
Διαβάζουμε στην τουρκική εφημερίδα Milliyet τα εξης:
"Μετά τη θριαμβευτική νίκη του κουρδικού κόμματος DTP στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, όπου κέρδισε όλες τις μεγάλες πόλεις και τις πρωτεύουσες οκτώ νομών της ΝΑ Τουρκίας, έρχεται στο προσκήνιο το αίτημα της αυτονομίας, το οποίο αναμένεται να τεθεί επισήμως στον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος αναμένεται να επισκεφθεί μεθαύριο την Άκγυρα.
Ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του DTP, Selahattin Demirtaş, δήλωσε ότι κατά την επίσκεψη του αμερικανού προέδρου στην Άγκυρα, το κόμμα του θα θέσει επίσημα μια σειρά από αιτήματα που αφορύν την επίλυση του Κουρδικού, ενώ θα ζητήσουν και την αυτονομία των κουρδικών περιοχών.Ο Selahattin Demirtaş, μιλώντας στο Reuters εξέφρασε την ελπίδα ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα να βοηθήσει στην επίλυση του Κουρδικού".
Σχόλιο: Ο Ομπάμα πάει στην Τουρκία για να παζαρέψει την ίδρυση του Κουρδικού Κράτους (προφανώς και την απελευθέρωση του Οτσαλάν), αφού φεύγοντας οι Αμερικανοί Στρατιώτες απο το Ιράκ (οι περισσότεροι δηλαδή) θα πρέπει πίσω τους να αφήσουν ένα άλλο κράτος "χωροφύλακα" (το οποίο επιθυμεί σφόδρα το Ισραήλ).
Και προφανώς ο Ομπάμα θέλει να κάνει ο ίδιος το...παζάρι και να δώσει τα...ανταλάγματα.
Το ερώτημα είναι, κατα πόσο αυτά θα αφορούν και την Ελλάδα και την Κύπρο (στην Ελλάδα υπάρχουν πάντα εκείνοι που ανησυχούν για διάφορα...επεισόδια).
Συγχρονισμένες και περίπλοκες ιστορίες, με 14 Νεκρούς.
Ο Βιετναμέζος Ταλιμπάν Jiverly Voong, του Πακιστάν, στην Νέα Υόρκη αυτοκτόνησε, ενώ στο Στρασβούργο, στο επίκεντρο της Συνόδου, για τα 60 χρόνια του ΝΑΤΟ , βρίσκεται το θέμα του Αφγανιστάν, και οι ισχνές στρατιωτικές συνεισφορές των Ευρωπαίων «συμμάχων», που καθιστούν την «επιχείρηση Αφγανιστάν» μια θλιβερή αμερικανική δέσμευση, και ο Ομπάμα προειδοποίησε ότι «το τρομοκρατικό δίκτυο της Αλ Κάιντα αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για την Ευρώπη απ' ότι για τις Ηνωμένες Πολιτείες».
Επομένως ,παγκοσμιοποίηση, πολυεθνικοί Ταλιμπάν, Tavistock Institute και... στο βάθος Ροκφέλλερ.
Ο Αμερικανός Ανθύπατος κ. Σπέκχαρντ μας είπε, ότι η κρίση στο Αφγανιστάν
« ήδη επηρεάζει την Ελλάδα, καθώς 25.000 πρόσφυγες και λαθρομετανάστες μόνο από το Αφγανιστάν ήρθαν στην Ελλάδα πέρυσι».
Είναι απολύτως λογικό ,που «οι Ταλιμπάν του Πακιστάν» ήταν πίσω από το νέο μακελειό στις ΗΠΑ, αφού ο ηγέτης τους , Μπαϊτουλάχ Μεχσούντ δήλωσε, από «καρτοκινητό», στο Ρόιτερ ,«Αποδέχομαι την ευθύνη. Ήταν οι άνθρωποί μου. Τους έδωσα εντολές σε απάντηση για τις επιθέσεις των αμερικανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών».
Επομένως ,παγκοσμιοποίηση, πολυεθνικοί Ταλιμπάν, Tavistock Institute και... στο βάθος Ροκφέλλερ.
Ο Αμερικανός Ανθύπατος κ. Σπέκχαρντ μας είπε, ότι η κρίση στο Αφγανιστάν
« ήδη επηρεάζει την Ελλάδα, καθώς 25.000 πρόσφυγες και λαθρομετανάστες μόνο από το Αφγανιστάν ήρθαν στην Ελλάδα πέρυσι».
Είναι απολύτως λογικό ,που «οι Ταλιμπάν του Πακιστάν» ήταν πίσω από το νέο μακελειό στις ΗΠΑ, αφού ο ηγέτης τους , Μπαϊτουλάχ Μεχσούντ δήλωσε, από «καρτοκινητό», στο Ρόιτερ ,«Αποδέχομαι την ευθύνη. Ήταν οι άνθρωποί μου. Τους έδωσα εντολές σε απάντηση για τις επιθέσεις των αμερικανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών».
Ο Βιετναμέζος Ταλιμπάν, ζούσε στην νότια Καλιφόρνια, έχασε τη δουλειά του,σαν ντιλιβεράς στη Kikka Sushi , μετά από 7 χρόνια, τον Ιούλιο του 2007, και πήγε στην Νέα Υόρκη.
Ο αγώνας της Rand Corporation πάντως συνεχίζεται.
Σπύρος Χατζάρας.
Ο αγώνας της Rand Corporation πάντως συνεχίζεται.
Σπύρος Χατζάρας.
ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ: ΑΠΕΡΓΙΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΕΤΡΑΛΙΑ
Η ΠΟΕΣΥ απήργησε για την τήρηση του νόμου Πετραλια, η ΕΤΙΤΑ απήργησε κατά των δημοσιογράφων, διεκδικώντας μερίδιο από τα ταμεία τους, οι εκπομπές στην ιδιωτική ραδιοφωνία και τηλεόραση, μαζί με τις διαφημίσεις, μεταδόθηκαν κανονικά, δυο τουλάχιστον εβδομαδιαίες εφημερίδες τυπώθηκαν (Ποντίκι –Σφήνα), στα τυπογραφεία των βαρόνων και του Περισσού οι μηχανές δούλεψαν ,η εργατική τάξη προδόθηκε, από το μπλάκ-άουτ στην ενημέρωση , και η κυβέρνηση πέρασε μετά από καιρό, την πρώτη ήσυχη μέρα.
Αυτή ήταν η εκτίμηση της Κίνησης Επαγγελματιών Δημοσιογράφων (ΚΕΔ), στη σημερινή συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, για την 24ωρη απεργία της ΠΟΕΣΥ, στην οποία επισημάνθηκε ότι :Παρά το γεγονός, ότι η ΕΣΗΕΑ, είχε ήδη προτείνει αυτοτελή 24ωρη ή 48ωρη απεργία ,για την κρίση στην ενημέρωση, και στάση εργασίας τη μέρα της απεργίας των ΓΕΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, ώστε να ενημερωθεί ο λαός , η πλειοψηφία της ΠΟΕΣΥ που ελέγχεται από διάφορες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, (που έκαναν την πρόσφατη κατάληψη στην ΕΣΗΕΑ) , αποφάσισε 24ωρη απεργία , με την αβάντα του αντιπρόεδρου του ΕΔΟΕΑΠ , που φαίνεται ότι «αποφασίζει και διατάσσει» για την ΕΣΗΕΜΘ.
Ο απεργοσπαστικός μηχανισμός του Αλαφούζου βολεύτηκε μια χαρά, και εκτός από τα μεταφρασμένα δελτία του BBC για τους «ιθαγενείς», έπαιξε και… μεταφρασμένο το ματς Παναθηναϊκός-Σιένα.
Το βασικό αίτημα της απεργίας των δημοσιογράφων όπως περιγράφεται στο εξώδικο της ΠΟΕΣΥ, με τη γραφίδα ακριβοπληρωμένου νομικού γραφείου ήταν: «Διεκδικούμε …την τήρηση της κοινωνικοασφαλιστικής νομοθεσίας».Δηλαδή απεργία υπέρ του Νόμου Πετραλιά. Με τον τρόπο αυτό, μάθαμε, γιατί αναβλήθηκε η προσφυγή που είχε κάνει η προηγούμενη διοίκηση της ΠΟΕΣΥ, κατά του νόμου Πετραλιά, που τρώει το 10% από τους πόρους του ΤΣΠΕΑΘ και του ΕΔΟΕΑΠ. Οι τεχνικοί τηλεόρασης , που απεργούσαν κατ' ουσία κατά των δημοσιογράφων, είχαν σαν βασικό αίτημα, «την ασφαλιστική ένταξη στο ΤΣΠΕΑΘ και τον ΕΔΟΕΑΠ ή σε αντάλλαγμα μερίδιο από το αγγελιόσημο ».
Με άλλα λόγια οι δημοσιογράφοι έδωσαν ένα μεροκάματο, σε μια απεργία-μαϊμού, που αντί να υπερασπίζεται τα συμφέροντάς τους, έδρασε υπέρ των αφεντικών και του Καραμανλή. Έτσι οι δημοσιογράφοι χάρη στη Ομοσπονδία τους, και με πρόεδρο, διευθυντή του κ. Σταύρου, πληρώνουν όχι μόνο την κρίση αλλά και τα αφεντικά τους.
ΥΓ. Το εκπληκτικό είναι ότι κάποια δημοσιογραφική Ενότητα, που λέει ότι κατευθύνεται από τη Χαριλάου Τρικούπη, αναφέρει σε ανακοίνωση της άλλο πρωτοφανές : «Ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με δήλωση του στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ που τον επισκεφθηκε, «συμμετείχε» στην απεργία της ΠΟΕΣΥ. Όσοι τον άκουσαν όμως γνωρίζουν ότι ο Κάρολος Παπούλιας μίλησε για τους αγώνες των εργαζομένων, και το πολιτικό πρόβλημα στην ενημέρωση, όπως του το έθεσε με την ανακοίνωση του το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ.
ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ
Αυτή ήταν η εκτίμηση της Κίνησης Επαγγελματιών Δημοσιογράφων (ΚΕΔ), στη σημερινή συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, για την 24ωρη απεργία της ΠΟΕΣΥ, στην οποία επισημάνθηκε ότι :Παρά το γεγονός, ότι η ΕΣΗΕΑ, είχε ήδη προτείνει αυτοτελή 24ωρη ή 48ωρη απεργία ,για την κρίση στην ενημέρωση, και στάση εργασίας τη μέρα της απεργίας των ΓΕΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, ώστε να ενημερωθεί ο λαός , η πλειοψηφία της ΠΟΕΣΥ που ελέγχεται από διάφορες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, (που έκαναν την πρόσφατη κατάληψη στην ΕΣΗΕΑ) , αποφάσισε 24ωρη απεργία , με την αβάντα του αντιπρόεδρου του ΕΔΟΕΑΠ , που φαίνεται ότι «αποφασίζει και διατάσσει» για την ΕΣΗΕΜΘ.
Ο απεργοσπαστικός μηχανισμός του Αλαφούζου βολεύτηκε μια χαρά, και εκτός από τα μεταφρασμένα δελτία του BBC για τους «ιθαγενείς», έπαιξε και… μεταφρασμένο το ματς Παναθηναϊκός-Σιένα.
Το βασικό αίτημα της απεργίας των δημοσιογράφων όπως περιγράφεται στο εξώδικο της ΠΟΕΣΥ, με τη γραφίδα ακριβοπληρωμένου νομικού γραφείου ήταν: «Διεκδικούμε …την τήρηση της κοινωνικοασφαλιστικής νομοθεσίας».Δηλαδή απεργία υπέρ του Νόμου Πετραλιά. Με τον τρόπο αυτό, μάθαμε, γιατί αναβλήθηκε η προσφυγή που είχε κάνει η προηγούμενη διοίκηση της ΠΟΕΣΥ, κατά του νόμου Πετραλιά, που τρώει το 10% από τους πόρους του ΤΣΠΕΑΘ και του ΕΔΟΕΑΠ. Οι τεχνικοί τηλεόρασης , που απεργούσαν κατ' ουσία κατά των δημοσιογράφων, είχαν σαν βασικό αίτημα, «την ασφαλιστική ένταξη στο ΤΣΠΕΑΘ και τον ΕΔΟΕΑΠ ή σε αντάλλαγμα μερίδιο από το αγγελιόσημο ».
Με άλλα λόγια οι δημοσιογράφοι έδωσαν ένα μεροκάματο, σε μια απεργία-μαϊμού, που αντί να υπερασπίζεται τα συμφέροντάς τους, έδρασε υπέρ των αφεντικών και του Καραμανλή. Έτσι οι δημοσιογράφοι χάρη στη Ομοσπονδία τους, και με πρόεδρο, διευθυντή του κ. Σταύρου, πληρώνουν όχι μόνο την κρίση αλλά και τα αφεντικά τους.
ΥΓ. Το εκπληκτικό είναι ότι κάποια δημοσιογραφική Ενότητα, που λέει ότι κατευθύνεται από τη Χαριλάου Τρικούπη, αναφέρει σε ανακοίνωση της άλλο πρωτοφανές : «Ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με δήλωση του στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ που τον επισκεφθηκε, «συμμετείχε» στην απεργία της ΠΟΕΣΥ. Όσοι τον άκουσαν όμως γνωρίζουν ότι ο Κάρολος Παπούλιας μίλησε για τους αγώνες των εργαζομένων, και το πολιτικό πρόβλημα στην ενημέρωση, όπως του το έθεσε με την ανακοίνωση του το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ.
ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ
Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΟΥΜΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ
Γράφει ο Κώστας Λάμπος
1.Ένα σύντομο ιστορικό της έννοιας του Ουμανισμού
Υπάρχει μια παρεξήγηση, ή έστω μια σύγχυση γύρω από τον Ουμανισμό και το Νέο Ουμανισμό, που άλλους τους απωθεί και κάποιους άλλους τους προκαλεί. Βέβαια για όσους μελετούν, για τους ελάχιστους δυστυχώς, η ιδέα του Ουμανισμού, όπως και κάθε ιδέα, ιδεολογία, φιλοσοφία και επιστημονική θεωρία, εξελίσσεται, παρακολουθώντας την εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού και ανάλογα με τις εποχές και τις αντοχές της που προσδιορίζονται από το βαθύτερο περιεχόμενό της, αποβάλλεται ως ιστορία, ή επιβιώνει επειδή μπορεί να αλλάζει, να εξελίσσεται και να βελτιώνεται ως ποιότητα και να προσαρμόζεται στην εκάστοτε καινούργια πραγματικότητα ασκώντας τη δική της μικρή ή μεγάλη επίδραση πάνω σ’ αυτήν.
Αν και ο όρος Ουμανισμός (Humanismus) πρωτοχρησιμοποίθηκε το 1808, από τον Γερμανό φιλόσοφο Fr. I. Niethammer (1766-1848)[1], και περιοριζόταν σε θέματα ουσίας της εκπαίδευσης και γενικότερα της παιδείας, είναι ιστορικά βεβαιωμένο πως, θεμελιωτική βάση του Ουμανισμού αποτελεί η αρχαία Ελληνική Γραμματεία και παιδεία[2].
Η κοσμοαντίληψη «Μέτρον πάντων χρημάτων άνθρωπος» του Πρωταγόρα, οι ανθρωποκεντρικές αξίες πάνω στις οποίες ήταν θεμελιωμένη η αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία, όπως αυτές περιγράφονται στον Επιτάφιο του Περικλή, αλλά και οι διδασκαλίες του Αριστοτέλη, του Πλάτωνα και των άλλων κλασικών δασκάλων της Ανθρωπότητας, ξεχάστηκαν, ως πολιτικοί κρατούμενοι των σκοταδιστικών μύθων του χριστιανισμού, των σταυροφοριών και της «ιεράς εξέτασης», πράγμα που σημαίνει πως η ανθρωπότητα στερήθηκε για αιώνες των ευεργετημάτων που θα πρόσφερε η παραπέρα εξέλιξη του αρχαιοελληνικού ανθρωποκεντρικού πολιτισμού. Μέχρι που η ανθρωπότητα αποφάσισε να βάλει τέρμα στη μεσαιωνική βαρβαρότητα, οπότε τα έργα της αρχαιοελληνικής Γραμματείας ξαναβγήκαν, όσα βέβαια περισώθηκαν από την καταστροφική μανία του χριστιανικού ιερατείου, στην επιφάνεια κατά την υστεροβυζαντινή περίοδο, όταν η προϊούσα αποσύνθεση της Φεουδαρχίας άφηνε περιθώρια για την αστική μετεξέλιξη της Ευρώπης και το Κίνημα της Αναγέννησης έβαζε στη θέση του πονηρού και άχρηστου «αγίου» τον χρήσιμο και ανθρωπιστικά μορφωμένο άνθρωπο. Η Αναγέννηση ταυτίστηκε σχεδόν με τον Ουμανισμό, πράγμα που οδήγησε τους θεωρητικούς του πρώιμου Ουμανισμού του 19ου Αιώνα, να προτείνουν ως συνώνυμους όρους τον «Hellenismus» (Ελληνισμό) o Γερμανός ιστορικός Johann Gustav Droysen, (1808–1884) και τον «Kultur der Renaissance» (Πολιτισμό της Αναγέννησης) ο Ελβετός ιστορικός της Τέχνης και του Πολιτισμού Carl Burckhardt (1818-1897).[3]
Η ιδέα του Ουμανισμού δέσποζε, όλο το 19ο Αιώνα σε κάθε συζήτηση για την παιδεία και, όπως ήταν φυσικό, μέσω αυτής της συζήτησης απλώθηκε και στις υπόλοιπες επιστήμες και συνεπώς σε ολόκληρη την κοινωνία. Αυτό ήταν αρκετό για να αναγκαστούν τόσο οι εξουσιαστικές θρησκείες, όσο και οι κοσμικές εξουσίες να βάλουν και λίγο «Ουμανισμό», ως «ηθική» και «φιλανθρωπία», στους σκοταδιστικούς τους μύθους και στις υποκριτικές αστικές πολιτικές ιδεολογίες τους. Το αποτέλεσμα ήταν η συζήτηση να μετακινηθεί από τον Ουμανισμό ως ουσία της παιδείας και να γίνει διαμάχη στο πεδίο της οποίας συγκρούονταν και συνεχίζουν να συγκρούονται οι αθεϊστές με τα ιερατεία και τους θεολάτρες, σύγκρουση η οποία έβγαζε και βγάζει ουσιαστικά τον Ουμανισμό έξω από την πραγματική κοινωνία και τον Ανθρωπισμό.
Ο Γάλλος φιλόσοφος, από τους βασικούς θεμελιωτές της επιστήμης της Κοινωνιολογίας Auguste Comte (1798–1857) έκανε για πρώτη φορά λόγο για τον «κοινωνικό ουμανισμό», ύψιστος σκοπός του οποίου είναι η, μέσω της ολόπλευρης κοινωνικής εξέλιξης, διασφάλιση της ανάπτυξης του καθαρώς ανθρώπινου στοιχείου που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο, πράγμα που δεν νοείται παρά μόνο σε πλήρη διάζευξη από τον όποιο θρησκευτικό μύθο.
Ο Γερμανός φιλόσοφος Karl Marx (1818-1883), έκανε ένα βήμα παραπέρα και συνδυαστικά όρισε τον Ουμανισμό, ως ανθρωπιστικό κοινωνικό πρόταγμα οικουμενικού χαρακτήρα, που θα βγάλει σταδιακά την ανθρωπότητα από την καπιταλιστική βαρβαρότητα με τα παρακάτω λόγια:
· «Το ξεπέρασμα του 'θεού' είναι το γίγνεσθαι του θεωρητικού Ουμανισμού...Το ξεπέρασμα της ατομικής ιδιοκτησίας είναι το γίγνεσθαι του πρακτικού Ουμανισμού... (και τα δυό) αναγκαία προϋπόθεση για το θετικό Ουμανισμό»[4].
Με αυτές τις δυό καταλυτικές παρεμβάσεις στην εξέλιξη της ουμανιστικής ιδέας, ο Ουμανισμός ξαναστήνεται στα πόδια του, ως κοινωνικός-οικουμενικός Ουμανισμός, ξαναβρίσκει την ανθρωπιστική ουσία του και μ’ αυτό ξαναμπαίνει στο πεδίο της κοινωνικής δυναμικής ως οδηγήτρα ιδέα και ως όραμα για έναν καλύτερο κόσμο, για έναν κόσμο της Ισότητας, της Ελευθερίας, της Ειρήνης και της Ανθρωπιάς.
2. Ο «Ουμανισμός» του 20ου Αιώνα και η καπιταλιστική βαρβαρότητα
Όλοι οι μεγάλοι πόλεμοι στην ιστορία της ανθρωπότητας έγιναν για κάποιου θεού ή προφήτη «την πίστη την αγία», για το καλό «κάποιας πατρίδας», για το «καλό» της ανθρωπότητας και για την «παντοτινή ειρήνη». Όλοι οι μεγάλοι πόλεμοι στην ανθρώπινη ιστορία, ξεστράτισαν την ανθρωπότητα από την πορεία της προς τον Ανθρωπισμό και τον Οικουμενικό Ουμανισμό και την οδήγησαν στη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα, η οποία:
· α. εχθρεύεται τη Φύση και γι’ αυτό την καταστρέφει,
· β. εχθρεύεται την Ανθρωπότητα και γι’ αυτό περιορίζει τις ελευθερίες της και την καταδικάζει στη φτώχια, την πείνα και την εξαθλίωση,
· γ. εχθρεύεται τον ανθρώπινο πολιτισμό και γι’ αυτό απεργάζεται σχέδια για την επιβολή ενός παγκοσμιοποιημένου φασισμού και τέλος,
· δ. εχθρεύεται την ίδια τη ζωή και γι’ αυτό καταστρέφει τους όρους της ύπαρξής της στον πλανήτη Γη.
Για να πετύχουν τους στόχους τους οι δυνάμεις της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής βαρβαρότητας πρέπει να συκοφαντήσουν, να απαξιώσουν και να νικήσουν την ιδέα του κοινωνικού Ανθρωπισμού, του Οικουμενικού Ουμανισμού, ιδιαίτερα μετά την πλήρη αποκάλυψη του καπιταλιστικού χαρακτήρα του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού», οπότε και η συζήτηση για τον Ουμανισμό άρχισε να αναζωπυρώνεται[5]. Αυτό το στόχο τους οι αντιδραστικές δυνάμεις τον επιδιώκουν με κάθε πρόσφορο μέσον, όπως λ. χ. :
· α. με την προσεταιρισμένη, στην πλειοψηφία της πνευματικά ευνουχισμένη, αστική διανόηση και τις υποβολιμαίες ψευδοεπιστημονικές θεωρίες της,
· β. με τις ουσίες, με τη νέα «θρησκεία της στρογγυλής θεάς» και με τις ρατσιστικές ανοησίες με τις οποίες αδειάζουν όχι μόνο τις τσέπες, αλλά τα μυαλά και την κοινωνική-ταξική συνείδηση των αφελών και
· γ. με τις προπαγανδιστικές ιδεολογικές καταιγίδες με τις οποίες «διανοούμενοι», «καλλιτέχνες», κομματικοί αξιωματούχοι, ελεγχόμενα ΜΜΕ και εκκλησιαστικά ιερατεία βομβαρδίζουν νύχτα και μέρα νηστικούς και χορτάτους με ισχυρότατες δόσεις ψέματος και φόβου, σε βαθμό που αναγκαστικά να πείθουν, προφανώς αρκετούς, πως οι παγκόσμιοι πόλεμοι έγιναν για το καλό της ανθρωπότητας, αλλά και οι προληπτικοί πόλεμοι για τη βίαιη επιβολή του αμερικανισμού και της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης γίνονται «καθ’ υπαγόρευση του θεού» και «για λόγους ανθρωπιστικούς».
Η σύγχυση που προφανώς επιτυγχάνεται μεταφέρει μεγάλα τμήματα της ανθρωπότητας από τη σφαίρα του Υπαρκτού, δηλαδή της αντικειμενικής Πραγματικότητας, στην οθόνη του ελεγχόμενου φαντασιακού, δηλαδή στο θόλο μιας εικονικής Πραγματικότητας, με αποτέλεσμα την παραίτηση από το ουμανιστικό όραμά της και την αποδοχή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, ως `μοίρα της ανθρωπότητας. Είναι προφανές πως ο νέος Μεσαίωνας αντιστέκεται.
3. Ο «Ουμανισμός» της «μοναδικής αλήθειας» και των Γκούλαγκς[6]
Από τα τέλη του 18ου Αιώνα ήταν κιόλας φανερό πως η αστική επανάσταση (1789), έβαζε στη θέση της απάνθρωπης εξουσίας της φεουδαρχικής μπουρζουαζίας, την εξουσία των καινούργιων αφεντικών της καπιταλιστικής πλουτοκρατίας, η οποία διέψευδε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τις διακηρύξεις της περί Ελευθερίας, Ισότητας και Αδερφοσύνης. Οι απελεύθεροι δουλοπάροικοι που αγωνίστηκαν για την καινούργια εξουσία, κατάλαβαν πολύ γρήγορα πως ήταν καταδικασμένοι, ως βιομηχανικοί εργάτες και ως «άνεργος εφεδρικός βιομηχανικός στρατός», να κερδίζουν τη μίζερη ζωή τους σε συνθήκες ουσιαστικής ανελευθερίας, προσβλητικής ανισότητας και εμφυλιοπολεμικής εχθρότητας. Αυτή τη νέα πραγματικότητα οι Εργάτες αποφάσισαν να την αντιμετωπίσουν με τη συνδικαλιστική οργάνωσή τους, με την ταξική αλληλεγγύη τους και με τους ταξικούς, συνδικαλιστικούς και πολιτικούς αγώνες τους, με βασικό αίτημα την αναγνώριση της ανθρώπινης υπόστασής τους και των απαράγραπτων δικαίων του ανθρωπισμού. Ένα καινούργιο όραμα διαμορφώνονταν μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες. Το όραμα του Σοσιαλισμού και του Κομουνισμού, το οποίο τροφοδότησαν με τις ιδέες τους κορυφαίες πνευματικές, καλλιτεχνικές και επιστημονικές προσωπικότητες απ’ όλο τον κόσμο, το υιοθέτησαν μερικά παραδοσιακά πολιτικά κόμματα, αλλά και κύρια πολλά καινούργια αντικαπιταλιστικά, επαναστατικά σοσιαλιστικά και κομουνιστικά κινήματα. Ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους θεωρητικούς που τροφοδότησαν το σοσιαλιστικό όραμα, έχουν αναμφισβήτητα οι Κάρολος Μαρξ και Φρίντριχ Έγκελς, οι οποίοι με τις πολλές αναλύσεις τους για την καπιταλιστική οικονομία και το αστικό σύστημα, εξόπλιζαν με επιχειρήματα το προοδευτικό και αριστερό εργατικό κίνημα για την αναγκαιότητα κατάργησης του Καπιταλισμού και την εγκαθίδρυση του Σοσιαλισμού. Βέβαια το έργο τους έτυχε πολλές αναγνώσεις και προκάλεσε έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ των πολλών επιγόνων τους, πολλές από τις οποίες πήραν, στο πεδίο των προσωπικών, ταξικών και εθνικών συμφερόντων, τη μορφή αλληλοεξοντωτικών εμφύλιοπολεμικών συγκρούσεων.
Η Οκτωβριανή Επανάσταση έγινε στο όνομα του Σοσιαλισμού, ως προστάδιο του Κομουνισμού και με απώτερο προορισμό τον Ουμανισμό και την Αταξική Κοινωνία, με κυρίαρχο σύνθημα «Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ» (Εργατικά Συμβούλια). Ο Λένιν και κατ’ επέκταση και το Κόμμα των Μπολσεβίκων, αυτή την εξουσία των Εργατικών Συμβουλίων την κατανόησε, κύρια με το έργο του «Κράτος και Επανάσταση» και την επέβαλε, με τη βοήθεια του Κόκκινου Στρατού, ως «Δικτατορία του Προλεταριάτου», σε σύγκρουση όχι μόνο με τους Ρώσους εργάτες, στρατιώτες και ναύτες υπερασπιστές των Σοβιέτ, αλλά και με πολλούς πρώην συντρόφους του, «Μπολσεβίκους» και «Μενσεβίκους», όπως επίσης σε σύγκρουση και με τα περισσότερα σοσιαλιστικά και κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης που μιλούσαν για κάποια «Δημοκρατία του Προλεταριάτου» ή για κάποια «Συμβουλιακή Δημοκρατία» με την έννοια του Σοσιαλισμού ολόκληρης της κοινωνίας, δηλαδή της Αυτοδιαχείρισης της Οικονομίας και της Άμεσης Δημοκρατίας.
Η ιστορία, ως ιστορική συγκυρία και διεθνής συσχετισμός δύναμης, «δικαίωσε» τον Λένιν και έτσι η οκτωβριανή επανάσταση μετάτρεψε τη μισοφεουδαρχική τσαρική Ρωσία σε «σοσιαλιστική χώρα», στην οποία δεν καταργήθηκε η μισθωτή εργασία, δηλαδή το κεφάλαιο ως κοινωνική σχέση και δεν κοινωνικοποιήθηκε ο παραγωγικός πλούτος, αλλά μετατράπηκε σε «κρατική ιδιοκτησία». Έτσι η ηγεσία της οκτωβριανής επανάστασης ταυτίζοντας σκόπιμα το σοσιαλισμό με την κρατικοποίηση, περιορίστηκε στην απλή αντικατάσταση του καπιταλισμού της «ελεύθερης αγοράς» με πρωταγωνιστές τους καπιταλιστές επιχειρηματίες, από τη «σχεδιασμένη οικονομία» με μοναδικό διαχειριστή-επιχειρηματία το «σοβιετικό κράτος», ως συλλογικό καπιταλιστή. Έτσι από τη «Δικτατορία του Προλεταριάτου», η Οκτωβριανή Επανάσταση υποχωρεί στη «Δικτατορία του ΚΚΣΕ», η οποία με τη βίαιη μυθοποίηση, δηλαδή με τη βίαιη αποκοινωνικοποίηση του σοσιαλισμού, που συνοδεύτηκε από την θεοποίηση «του κόμματος» και την αγιοποιητική προσωπολατρία του Στάλιν, κατάληξε στη «Δικτατορία της μοναδικής αλήθειας», στη θηριώδη δικτατορία του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού και όχι απλά του Στάλιν.
Στη πραγματικότητα όμως από τη στιγμή που όλες οι εξουσίες πέρασαν, με την υπόδειξη του ίδιου του Λένιν, σταδιακά και με τη βία του κόκκινου στρατού, υπό την καθοδήγηση του ίδιου του Τρότσκι, στα χέρια του Κομουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, οπότε και οι εκλεγμένες από τα Σοβιέτ των Εργατών Διοικήσεις των εργοστασίων πέρασαν στα χέρια των κομματικών κομισάριων, από εκείνη τη στιγμή η «Δικτατορία του Προλεταριάτου» έγινε δικτατορία του «συλλογικού καπιταλιστή» και η σοβιετική κοινωνία και το προλεταριάτο υποβιβάστηκαν σε απλούς θεατές και σε θύματα του θηριώδους κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού, που αυτοπροβάλλονταν ως «σοσιαλισμός», καταγράφτηκε ως «υπαρκτός σοσιαλισμός», κατάληξε «πρώην υπαρκτός σοσιαλισμός», τελικά σήμερα συμπεριφέρεται ως μανιακός καπιταλισμός και τώρα ότι απόμεινε απ’ αυτόν αναζητεί και βρίσκει ιστορικό άλλοθι είτε στο «φαινόμενο του σταλινισμού», είτε «στην «προδοσία του τροτσκισμού».
Η ήττα του ναζισμού και του φασιστικού άξονα στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο που ήταν αποτέλεσμα του μέχρι αυτοθυσίας αγώνα των Λαών ολόκληρης της Ευρώπης, του σοβιετικού συμπεριλαμβανομένου, έκλεισε με το παζάρι της λεγόμενης «Συμφωνίας της Γιάλτας», η οποία ουσιαστικά ήταν μια συμφωνία του παγκόσμιου Κεφαλαίου ενάντια στην Εργασία και στους νικητές Λαούς. Έτσι με την ιμπεριαλιστική προσάρτηση των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης στη σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης, διαμορφώθηκε το λεγόμενο «Ανατολικό Μπλοκ», η ΚΟΜΕΚΟΝ και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας και ολοκληρώθηκε ο «υπαρκτός σοσιαλισμός», ο οποίος, ως καθυστερημένος καπιταλισμός, έβαλε στόχο «να φτάσει και να ξεπεράσει τον (δυτικό) καπιταλισμό» σε παραγωγή, πλούτο, στρατιωτική ισχύ κ.λπ.
Η συνέπεια αυτής της επιλογής ήταν να περιθωριοποιείται ακόμα περισσότερο η κοινωνία και η Εργασία να υφίσταται ακόμα εντατικότερη εκμετάλλευση, να περιορίζονται σταθερά οι όποιες πολιτικές ελευθερίες και το βιοτικό επίπεδο των Λαών να κατρακυλάει στο βαθμό που να αμφισβητείται μαζικά ο σοσιαλιστικός χαρακτήρας του «υπαρκτού σοσιαλισμού», τον οποίο, η νομενκλατούρα, η νέα άρχουσα τάξη και μαζί της όλα τα εξαρτημένα «κομουνιστικά» κόμματα της Δύσης, τον βάφτιζε ακόμα και Ουμανισμό. Οι Λαοί της Σοβιετικής Ένωσης άρχισαν να πιέζουν για σοσιαλισμό, περισσότερο πραγματικό σοσιαλισμό και η νομενκλατούρα του υπαρκτού σοσιαλισμού απάντησε με επιστροφή στον καπιταλισμό της «ελεύθερης αγοράς», δηλαδή με περισσότερο καπιταλισμό. Έτσι όπως τελείωσε και η ιστορία της Οκτωβριανής Επανάστασης, τελείωσε και ο μύθος του «ουμανισμού» του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Η βίαιη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση που μέρα με τη μέρα ολοκληρώνει τον παγκόσμιο φασισμό και την παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική βαρβαρότητα ωθεί αναγκαστικά τους Λαούς ολόκληρου του πλανήτη στην οργάνωση της αντίστασης απέναντι σ’ αυτή την απειλή και στην αναζήτηση ενός αντικαπιταλιστικού δρόμου για το πέρασμα σε ένα καλύτερο κόσμο. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες επανέρχεται στην ιστορική μνήμη των Λαών το όραμα του Ουμανισμού, της Αταξικής Κοινωνίας και της Άμεσης Συμβουλιακής Δημοκρατίας.
Γίνεται προφανές πως το όραμα του Νέου Ουμανισμού δεν μπορεί να έχει καμιά σχέση με τους ψευδοουμανισμούς των σκοταδιστικών ιερατείων, των αστικών «φιλανθρωπικών» υποκρισιών, του αμερικανισμού των Γκουαντανάμος και του σταλινισμού των Γκούλαγκς. Το όραμα του Νέου Ουμανισμού για να είναι πράγματι ανθρωπιστικό θα πρέπει να είναι οικουμενικό στη σύλληψη και στην εφαρμογή του. Καταλύτης γι’ αυτό μπορεί να είναι μια σύγχρονη επαναστατική Αριστερά, η Ουμανιστική Αριστερά που δεν θα αρκείται, όπως η αστική σοσιαλδημοκρατική, ή τριτοτεταρτοδιεθνιστική παραδοσιακή Αριστερά στο ρόλο του αριστερού ψάλτη στο αστικό κοινοβούλιο, αλλά θα βγει έξω στην κοινωνία με στόχο όχι να διαχειριστεί την καπιταλιστική εξουσία για λογαριασμό της πλουτοκρατίας, αλλά για να καταγγείλει την καπιταλιστική βαρβαρότητα και για να συσπειρώσει τις δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού σε δύναμη Διαφωτισμού, Ανατροπής του καπιταλισμού και αρχιτέκτονα του Οικουμενικού Ουμανιστικού Πολιτισμού.
4. Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Οικουμενικό Ουμανισμό του 21ου Αιώνα
Οι σκεπτόμενοι πολίτες που εκφραζόμαστε άμεσα ή έμμεσα από την Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό και το δεκασέλιδο ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ της, (http://www.infonewhumanism.blogspot.com/), γνωρίζουμε πως η υπεράσπιση του Ουμανισμού είναι όρος για τη σωτηρία της Ανθρωπότητας. Όμως είμαστε προσγειωμένοι άνθρωποι και γνωρίζουμε πως ο κόσμος δεν θα αλλάξει από τα πάνω, από μεσσίες και προφήτες, αλλά από τα κάτω, όταν αυτός θα το αποφασίσει. Εμείς καταθέτουμε απλά τις απόψεις μας για την αναγκαιότητα, την εφικτότητα και για το χαρακτήρα της αλλαγής που χρειάζεται σήμερα η ανθρωπότητα και καλούμε κάθε συνάνθρωπο που έχει τις ίδιες με μας αγωνίες να κάνει το ίδιο. Ο σκοπός μας είναι προφανής. Να συνειδητοποιηθεί η αναγκαιότητα του Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό, από όσο γίνεται περισσότερους, οι οποίοι θα κάνουν το ίδιο, συγκροτώντας αντίστοιχους Κύκλους Προβληματισμού και Διαλόγου, με την ελπίδα πως αυτό το φαινόμενο θα αρχίσει να πολλαπλασιάζεται με γεωμετρική πρόοδο στο χρόνο, μέχρι να διαμορφωθεί η παγκόσμια συνισταμένη δύναμη δημιουργικής ανατροπής του καπιταλισμού και αρχιτέκτονας ενός καλύτερου κόσμου.
Συνεπώς εμείς οι Ουμανιστές, γνωρίζοντας πως ο σκληρός πυρήνας της τοπικής και της παγκόσμιας πλουτοκρατίας, αναζητεί πρόθυμα και συχνά κατασκευάζει «νέα κόμματα», όταν τα παλιά φτάνουν στην ημερομηνία λήξης τους και δεν είναι πια καταναλώσιμα, δεν βρισκόμαστε στην αναζήτηση ενός «Νέου Κόμματος», αλλά στην αναζήτηση ενός Νέου Ουμανιστικού Οράματος που θα οδηγήσει την Ανθρωπότητα στην έξοδο από τα αδιέξοδα του καπιταλισμού και στη Νέα Ελευθερία του Ανθρώπου.
Γνωρίζουμε επίσης πως τα τελευταία χρόνια φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια πολλές κινήσεις με το Brand Name “Humanism, New-Humanism” κ.λπ. Η εικόνα που έχουμε γι’ αυτές τις "κινήσεις", είναι πως κατά κανόνα αυτές κινούνται στο δίπολο "αθεϊστές" κόντρα σε θρησκευόμενους - θεολάτρες και περιορίζονται σ' αυτό το επίπεδο, δηλαδή στο εποικοδόμημα, χωρίς να μπαίνουν στην ουσία, δηλαδή στο οικοδόμημα που είναι το κοινωνικοοικονομικό σύστημα.
Κάποιες ελάχιστες κινήσεις αθεϊστών "νεοουμανιστών" αγγίζουν και το πολιτικό-συστημικό ζήτημα, αλλά με ένα εξεζητημένο αντικομουνισμό-αντισοσιαλισμό και μια εξεζητημένη ηθικολογόγα-λατρεία της «αγίας ιδιοκτησίας», δηλαδή του καπιταλισμού, με σκοπό τους:
· α. να κάνουν τον καπιταλισμό «καλύτερο», με τη βοήθεια πληθώρας κρατικοδίαιτων ή χορηγιοφάγων «ανθρωπιστικών μη-κυβερνητικών οργανώσεων», στις τάξεις των οποίων λουφάζουν από διάφορα «ψώνια» μέχρι πράκτορες μυστικών υπηρεσιών και ατζέντηδες πολλαπλών και ύποπτων οικονομικών συμφερόντων
· β. να κάνουν, μερικούς από τους μεγαλοκαπιταλιστές "φιλάνθρωπους", μέσω φοροελαφρύνσεων των κερδών των επιχειρήσεών τους, για να κρύψουν το αποκρουστικό τους πρόσωπο και το βρώμικο ρόλο τους στη λειτουργία της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, όπως λ. χ. ο Τζωρτζ Σόρος, ο Μπιλ Γκέιτς (!!!) και πολλοί άλλοι, και
· γ. να αποκοιμίσουν τον κόσμο για τις τάχα καλές προθέσεις του καπιταλισμού, προθέσεις που καταδικάζουν τη μεγάλη πλειονότητα του πληθυσμού του πλανήτη στη μιζέρια, στην εξαθλίωση και στο θάνατο από πείνα ή από «τον ανθρωπισμό των όπλων», όπως ονομάζουν τώρα τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στη μορφή των προληπτικών τοπικών πολέμων, για τη βίαιη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση του καπιταλισμού.
Εμείς, σε αντίθεση με όλους αυτούς, δεν αρνούμαστε τίποτα από την ιστορία του παγκόσμιου προοδευτικού κινήματος, ούτε ακόμα και από την ιστορία του αστικού-εκκλησιαστικού και σε μεγάλο βαθμό υποκριτικού ουμανισμού, γιατί γνωρίζουμε τα βάσανα της ανθρωπότητας στην αργόσυρτη διαδρομή της. Γι’ αυτό και δεν μας ενδιαφέρει να διαγράψουμε ή να ξαναγράψουμε την ανθρώπινη ιστορία. Εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι να μην υπάρχουν τα σκοταδιστικά ιερατεία και οι εκμεταλλευτικές εξουσίες, για να μπορούν οι απελευθερωμένες δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού να γράψουν αυτές την μελλοντική ιστορία της Ανθρωπότητας.
Γι’ αυτό θέλουμε να βλέπουμε το μέλλον της ανθρωπότητας χωρίς παραμορφωτικούς ιδεολογικούς φακούς, αλλά μέσα από τη σημερινή πραγματικότητα και με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες, ανάγκες και οράματα. Αυτή η σύγχρονη πραγματικότητα δε χωράει στα χθεσινά οράματα, ούτε και σ’ αυτά των μεγαλύτερων στοχαστών του Χθες, στους οποίους βέβαια η ανθρωπότητα υποκλίνεται και αποκαλύπτεται για τη μεγάλη προσφορά τους στις τέχνες, στις επιστήμες και στα γράμματα, χωρίς την οποία προσφορά τους δεν θα υπήρχε δυνατότητα για Νέα Οράματα.
Η εποχή μας διαθέτει έναν άπειρο σε μέγεθος και ανεκτίμητο σε αξία πνευματικό πλούτο, μία ασύλληπτη επιστημονικά έγκυρη και κοινωνικά χρήσιμη γνώση, μια φανταστική τεχνολογία και ένα τόσο χυμώδη πολιτισμό, καρποί των αμέτρητων θυσιών του ανθρώπινου γένους από τους μακρινούς τρωγλοδύτες μέχρι τους μεγάλους ερευνητές της μοριακής βιολογίας, της αστροφυσικής και τους περιπατητές του διαστήματος. Αυτοί οι παράγοντες μπορούν σήμερα να δημιουργήσουν την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΥΗΜΕΡΙΑ, την ΑΜΕΣΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και την ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΕΙΡΗΝΗ, έναν Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό, φτάνει η πλειονότητα να κατανοήσει αυτή τη δυνατότητα και να αποφασίσει να οργανώσει διαφορετικά, δηλαδή ορθολογικά τη ζωή της, στη βάση της αρχής "βούτυρο, αντί για κανόνια (Butter, statt Kanonen)", ή στη βάση της αρχής «ορθολογική κοινωνική οικονομία για τον άνθρωπο και όχι χαοτικός καταστροφικός οικονομισμός για τα κέρδη».
Είναι ολοφάνερο πως πίσω από τις περισσότερες κινήσεις αυτού του είδους του υποκριτικού αστικού και εκκλησιαστικού ουμανισμού, κρύβονται ύποπτα συμφέροντα με στόχο τον αποπροσανατολισμό του κόσμου, αλλά και ένα επιπλέον στόχο να καλύψουν το χώρο του Νέου, αυτού που αναπόφευκτα έρχεται, του Οικουμενικού Ουμανισμού[7], ως πρόταση:
· α. συνολικής απόρριψης του καπιταλισμού σε κάθε ενδεχόμενη μορφή του, μέσα από διαδικασίες ριζοσπαστικού Διαφωτισμού με εκφραστές τις δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού,
· β. αμεσοδημοκρατικής γόνιμης και δημιουργικής ιδεολογικής, δομικής και θεσμικής ανατροπής του χρεοκοπημένου κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής που καταστρέφει τον πλανήτη, εκβαρβαρίζει την ανθρωπότητα και απειλεί την ίδια τη ζωή, και
· γ. σταδιακής οικοδόμησης ενός καλύτερου, που θα πει ενός ανθρωπινότερου κόσμου, που θα είναι απαλλαγμένος από τον οικονομικό εγωισμό, που οδηγεί στο σφετερισμό του κοινωνικού πλούτου, με συνέπεια τις κοινωνικές, περιφερειακές, εθνικές και ευρύτερες ανισότητες, οι οποίες αναγκαστικά και αναπόφευκτα καταλήγουν σε καταστροφικές συγκρούσεις, που βρίσκουν άλλοθι στον «ιδεολογικό-πολιτικό φανατισμό», στο «θρησκευτικό φονταμενταλισμό» και στην υποτιθέμενη «σύγκρουση των πολιτισμών».
Είμαστε βέβαιοι πως σ’ αυτήν την αναζήτηση δεν είμαστε οι μόνοι που στοχάζονται καθαρά και χωρίς ιδιοτέλεια και εργάζονται για τη διαμόρφωση ενός νέου αισιόδοξου, ρεαλιστικού και αποτελεσματικού ουμανιστικού οράματος, για ένα Νέο Άλμα της Ανθρωπότητας που θα τη βγάλει έξω από την καπιταλιστική νεοφιλελεύθερη, σοσιαλδημοκρατική και τριτοτεταρτοδιεθνιστική βαρβαρότητα και θα την οδηγήσει σε ένα Νέο Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό.
Για εμάς τελικά ο Ουμανισμός του 21ου Αιώνα δεν μπορεί παρά να σημαίνει τη λαχτάρα, την προσπάθεια και την ικανότητά μας, ως ανθρωπότητα, να σκουπίσουμε το δάκρυ από τα μάτια της Φύσης και να ξανακάνουμε το άδολο χαμόγελό της, το συναρπαστικό φαινόμενο της ζωής, τη ζωή μας την ίδια, έργο τέχνης, πηγή δημιουργικής ευτυχίας και αιώνιο στολίδι αυτού του αναρχοατελεύτητου και μεγαλοπρεπούς Σύμπαντος.
Με αυτές τις πρώτες αναγκαίες διευκρινίσεις, συνεχίζουμε το Διάλογο για τον Οικουμενικό Ουμανισμό του 21ου Αιώνα, με την ελπίδα πως αυτός θα εμπλουτιστεί με τις απόψεις πολλών άλλων, θα απλωθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη και θα γίνει υπόθεση του καθενός μας, αλλά και των συγκροτημένων και συνεργαζόμενων απελευθερωμένων, από τις σκοταδιστικές δοξασίες και τις εξουσιαστικές ιδεολογίες, δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού, τη μόνη ικανή και αναγκαία συνθήκη για τη Νέα Ελευθερία του Ανθρώπου, για τον Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό.
[1] Niethammer, Fr. I. , Der Streit dew Philanthropismus und Humanismus in de Theorie des Erziehunsunterichts unserer Zeit, F.Frommann, Jena 1808.
[2] ΄Βλέπε αναλυτικά, Μαρκαντώνης Ι. Σ. και Γεωργούλης Κ.Δ., Ανθρωπισμός (Ουμανισμός), Ανθρωπιστική Παιδεία, στο: Παιδαγωγική – Ψυχολογική Εγκυκλοπαίδεια – Λεξικό, ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, Αθήνα 1989, τόμος 1ος, σελ. 482-488. Βλ. ακόμα, ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΔΟΜΗ, τόμος 22, σελ.365-371.
[3] Όπου παραπάνω.
[4] Marx Karl, Early Writings, RENGUIN BOOKS, 1992, Page 395.
[5] Βλέπε ενδεικτικά, . Φρομ Έριχ, Σοσιαλιστικός Ουμανισμός, ΜΠΟΥΚΟΥΜΑΝΗΣ, 1976. Βλέπε επίσης, Novack, George, Ανθρωπισμός και Σοσιαλισμός Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, Αθήνα 1978. Βλ. ακόμα, ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΔΟΜΗ, τόμος 22, σελ.365-371.
[6] Η ρωσική λέξη "ГУЛАГ" είναι αρκτικόλεξο των λέξεων Главное Управление исправительно-трудовых ЛАГерей ОГПУ [Γενική Διεύθυνση Αναμορφωτικών Στρατοπέδων Εργασίας και Αποικιών, του Λαϊκού Κομισαριάτου Εσωτερικών, η οποία έγινε συνώνυμο των στρατοπέδων αναγκαστικής εργασίας και εξόντωσης των αντιπάλων του Σταλινισμού. Βλέπε σχετικά Αλεξάντερ Σολζενίτσιν, Αρχιπέλαγος Γκούλαγκ 1918-1956 .
[7] Λάμπος Κώστας, Για ένα Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό, ΕΞΟΡΜΗΣΗ, 05.01.1997.
Βλέπε επίσης, Λάμπος Κώστας, Ο Ουμανισμός του 21ου Αιώνα είναι ο δικός μας Ουμανισμός, στο: http://www.infonewhumanism.blogspot.com/ , και http://www.monthlyreview.gr/
1.Ένα σύντομο ιστορικό της έννοιας του Ουμανισμού
Υπάρχει μια παρεξήγηση, ή έστω μια σύγχυση γύρω από τον Ουμανισμό και το Νέο Ουμανισμό, που άλλους τους απωθεί και κάποιους άλλους τους προκαλεί. Βέβαια για όσους μελετούν, για τους ελάχιστους δυστυχώς, η ιδέα του Ουμανισμού, όπως και κάθε ιδέα, ιδεολογία, φιλοσοφία και επιστημονική θεωρία, εξελίσσεται, παρακολουθώντας την εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού και ανάλογα με τις εποχές και τις αντοχές της που προσδιορίζονται από το βαθύτερο περιεχόμενό της, αποβάλλεται ως ιστορία, ή επιβιώνει επειδή μπορεί να αλλάζει, να εξελίσσεται και να βελτιώνεται ως ποιότητα και να προσαρμόζεται στην εκάστοτε καινούργια πραγματικότητα ασκώντας τη δική της μικρή ή μεγάλη επίδραση πάνω σ’ αυτήν.
Αν και ο όρος Ουμανισμός (Humanismus) πρωτοχρησιμοποίθηκε το 1808, από τον Γερμανό φιλόσοφο Fr. I. Niethammer (1766-1848)[1], και περιοριζόταν σε θέματα ουσίας της εκπαίδευσης και γενικότερα της παιδείας, είναι ιστορικά βεβαιωμένο πως, θεμελιωτική βάση του Ουμανισμού αποτελεί η αρχαία Ελληνική Γραμματεία και παιδεία[2].
Η κοσμοαντίληψη «Μέτρον πάντων χρημάτων άνθρωπος» του Πρωταγόρα, οι ανθρωποκεντρικές αξίες πάνω στις οποίες ήταν θεμελιωμένη η αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία, όπως αυτές περιγράφονται στον Επιτάφιο του Περικλή, αλλά και οι διδασκαλίες του Αριστοτέλη, του Πλάτωνα και των άλλων κλασικών δασκάλων της Ανθρωπότητας, ξεχάστηκαν, ως πολιτικοί κρατούμενοι των σκοταδιστικών μύθων του χριστιανισμού, των σταυροφοριών και της «ιεράς εξέτασης», πράγμα που σημαίνει πως η ανθρωπότητα στερήθηκε για αιώνες των ευεργετημάτων που θα πρόσφερε η παραπέρα εξέλιξη του αρχαιοελληνικού ανθρωποκεντρικού πολιτισμού. Μέχρι που η ανθρωπότητα αποφάσισε να βάλει τέρμα στη μεσαιωνική βαρβαρότητα, οπότε τα έργα της αρχαιοελληνικής Γραμματείας ξαναβγήκαν, όσα βέβαια περισώθηκαν από την καταστροφική μανία του χριστιανικού ιερατείου, στην επιφάνεια κατά την υστεροβυζαντινή περίοδο, όταν η προϊούσα αποσύνθεση της Φεουδαρχίας άφηνε περιθώρια για την αστική μετεξέλιξη της Ευρώπης και το Κίνημα της Αναγέννησης έβαζε στη θέση του πονηρού και άχρηστου «αγίου» τον χρήσιμο και ανθρωπιστικά μορφωμένο άνθρωπο. Η Αναγέννηση ταυτίστηκε σχεδόν με τον Ουμανισμό, πράγμα που οδήγησε τους θεωρητικούς του πρώιμου Ουμανισμού του 19ου Αιώνα, να προτείνουν ως συνώνυμους όρους τον «Hellenismus» (Ελληνισμό) o Γερμανός ιστορικός Johann Gustav Droysen, (1808–1884) και τον «Kultur der Renaissance» (Πολιτισμό της Αναγέννησης) ο Ελβετός ιστορικός της Τέχνης και του Πολιτισμού Carl Burckhardt (1818-1897).[3]
Η ιδέα του Ουμανισμού δέσποζε, όλο το 19ο Αιώνα σε κάθε συζήτηση για την παιδεία και, όπως ήταν φυσικό, μέσω αυτής της συζήτησης απλώθηκε και στις υπόλοιπες επιστήμες και συνεπώς σε ολόκληρη την κοινωνία. Αυτό ήταν αρκετό για να αναγκαστούν τόσο οι εξουσιαστικές θρησκείες, όσο και οι κοσμικές εξουσίες να βάλουν και λίγο «Ουμανισμό», ως «ηθική» και «φιλανθρωπία», στους σκοταδιστικούς τους μύθους και στις υποκριτικές αστικές πολιτικές ιδεολογίες τους. Το αποτέλεσμα ήταν η συζήτηση να μετακινηθεί από τον Ουμανισμό ως ουσία της παιδείας και να γίνει διαμάχη στο πεδίο της οποίας συγκρούονταν και συνεχίζουν να συγκρούονται οι αθεϊστές με τα ιερατεία και τους θεολάτρες, σύγκρουση η οποία έβγαζε και βγάζει ουσιαστικά τον Ουμανισμό έξω από την πραγματική κοινωνία και τον Ανθρωπισμό.
Ο Γάλλος φιλόσοφος, από τους βασικούς θεμελιωτές της επιστήμης της Κοινωνιολογίας Auguste Comte (1798–1857) έκανε για πρώτη φορά λόγο για τον «κοινωνικό ουμανισμό», ύψιστος σκοπός του οποίου είναι η, μέσω της ολόπλευρης κοινωνικής εξέλιξης, διασφάλιση της ανάπτυξης του καθαρώς ανθρώπινου στοιχείου που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο, πράγμα που δεν νοείται παρά μόνο σε πλήρη διάζευξη από τον όποιο θρησκευτικό μύθο.
Ο Γερμανός φιλόσοφος Karl Marx (1818-1883), έκανε ένα βήμα παραπέρα και συνδυαστικά όρισε τον Ουμανισμό, ως ανθρωπιστικό κοινωνικό πρόταγμα οικουμενικού χαρακτήρα, που θα βγάλει σταδιακά την ανθρωπότητα από την καπιταλιστική βαρβαρότητα με τα παρακάτω λόγια:
· «Το ξεπέρασμα του 'θεού' είναι το γίγνεσθαι του θεωρητικού Ουμανισμού...Το ξεπέρασμα της ατομικής ιδιοκτησίας είναι το γίγνεσθαι του πρακτικού Ουμανισμού... (και τα δυό) αναγκαία προϋπόθεση για το θετικό Ουμανισμό»[4].
Με αυτές τις δυό καταλυτικές παρεμβάσεις στην εξέλιξη της ουμανιστικής ιδέας, ο Ουμανισμός ξαναστήνεται στα πόδια του, ως κοινωνικός-οικουμενικός Ουμανισμός, ξαναβρίσκει την ανθρωπιστική ουσία του και μ’ αυτό ξαναμπαίνει στο πεδίο της κοινωνικής δυναμικής ως οδηγήτρα ιδέα και ως όραμα για έναν καλύτερο κόσμο, για έναν κόσμο της Ισότητας, της Ελευθερίας, της Ειρήνης και της Ανθρωπιάς.
2. Ο «Ουμανισμός» του 20ου Αιώνα και η καπιταλιστική βαρβαρότητα
Όλοι οι μεγάλοι πόλεμοι στην ιστορία της ανθρωπότητας έγιναν για κάποιου θεού ή προφήτη «την πίστη την αγία», για το καλό «κάποιας πατρίδας», για το «καλό» της ανθρωπότητας και για την «παντοτινή ειρήνη». Όλοι οι μεγάλοι πόλεμοι στην ανθρώπινη ιστορία, ξεστράτισαν την ανθρωπότητα από την πορεία της προς τον Ανθρωπισμό και τον Οικουμενικό Ουμανισμό και την οδήγησαν στη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα, η οποία:
· α. εχθρεύεται τη Φύση και γι’ αυτό την καταστρέφει,
· β. εχθρεύεται την Ανθρωπότητα και γι’ αυτό περιορίζει τις ελευθερίες της και την καταδικάζει στη φτώχια, την πείνα και την εξαθλίωση,
· γ. εχθρεύεται τον ανθρώπινο πολιτισμό και γι’ αυτό απεργάζεται σχέδια για την επιβολή ενός παγκοσμιοποιημένου φασισμού και τέλος,
· δ. εχθρεύεται την ίδια τη ζωή και γι’ αυτό καταστρέφει τους όρους της ύπαρξής της στον πλανήτη Γη.
Για να πετύχουν τους στόχους τους οι δυνάμεις της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής βαρβαρότητας πρέπει να συκοφαντήσουν, να απαξιώσουν και να νικήσουν την ιδέα του κοινωνικού Ανθρωπισμού, του Οικουμενικού Ουμανισμού, ιδιαίτερα μετά την πλήρη αποκάλυψη του καπιταλιστικού χαρακτήρα του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού», οπότε και η συζήτηση για τον Ουμανισμό άρχισε να αναζωπυρώνεται[5]. Αυτό το στόχο τους οι αντιδραστικές δυνάμεις τον επιδιώκουν με κάθε πρόσφορο μέσον, όπως λ. χ. :
· α. με την προσεταιρισμένη, στην πλειοψηφία της πνευματικά ευνουχισμένη, αστική διανόηση και τις υποβολιμαίες ψευδοεπιστημονικές θεωρίες της,
· β. με τις ουσίες, με τη νέα «θρησκεία της στρογγυλής θεάς» και με τις ρατσιστικές ανοησίες με τις οποίες αδειάζουν όχι μόνο τις τσέπες, αλλά τα μυαλά και την κοινωνική-ταξική συνείδηση των αφελών και
· γ. με τις προπαγανδιστικές ιδεολογικές καταιγίδες με τις οποίες «διανοούμενοι», «καλλιτέχνες», κομματικοί αξιωματούχοι, ελεγχόμενα ΜΜΕ και εκκλησιαστικά ιερατεία βομβαρδίζουν νύχτα και μέρα νηστικούς και χορτάτους με ισχυρότατες δόσεις ψέματος και φόβου, σε βαθμό που αναγκαστικά να πείθουν, προφανώς αρκετούς, πως οι παγκόσμιοι πόλεμοι έγιναν για το καλό της ανθρωπότητας, αλλά και οι προληπτικοί πόλεμοι για τη βίαιη επιβολή του αμερικανισμού και της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης γίνονται «καθ’ υπαγόρευση του θεού» και «για λόγους ανθρωπιστικούς».
Η σύγχυση που προφανώς επιτυγχάνεται μεταφέρει μεγάλα τμήματα της ανθρωπότητας από τη σφαίρα του Υπαρκτού, δηλαδή της αντικειμενικής Πραγματικότητας, στην οθόνη του ελεγχόμενου φαντασιακού, δηλαδή στο θόλο μιας εικονικής Πραγματικότητας, με αποτέλεσμα την παραίτηση από το ουμανιστικό όραμά της και την αποδοχή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, ως `μοίρα της ανθρωπότητας. Είναι προφανές πως ο νέος Μεσαίωνας αντιστέκεται.
3. Ο «Ουμανισμός» της «μοναδικής αλήθειας» και των Γκούλαγκς[6]
Από τα τέλη του 18ου Αιώνα ήταν κιόλας φανερό πως η αστική επανάσταση (1789), έβαζε στη θέση της απάνθρωπης εξουσίας της φεουδαρχικής μπουρζουαζίας, την εξουσία των καινούργιων αφεντικών της καπιταλιστικής πλουτοκρατίας, η οποία διέψευδε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τις διακηρύξεις της περί Ελευθερίας, Ισότητας και Αδερφοσύνης. Οι απελεύθεροι δουλοπάροικοι που αγωνίστηκαν για την καινούργια εξουσία, κατάλαβαν πολύ γρήγορα πως ήταν καταδικασμένοι, ως βιομηχανικοί εργάτες και ως «άνεργος εφεδρικός βιομηχανικός στρατός», να κερδίζουν τη μίζερη ζωή τους σε συνθήκες ουσιαστικής ανελευθερίας, προσβλητικής ανισότητας και εμφυλιοπολεμικής εχθρότητας. Αυτή τη νέα πραγματικότητα οι Εργάτες αποφάσισαν να την αντιμετωπίσουν με τη συνδικαλιστική οργάνωσή τους, με την ταξική αλληλεγγύη τους και με τους ταξικούς, συνδικαλιστικούς και πολιτικούς αγώνες τους, με βασικό αίτημα την αναγνώριση της ανθρώπινης υπόστασής τους και των απαράγραπτων δικαίων του ανθρωπισμού. Ένα καινούργιο όραμα διαμορφώνονταν μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες. Το όραμα του Σοσιαλισμού και του Κομουνισμού, το οποίο τροφοδότησαν με τις ιδέες τους κορυφαίες πνευματικές, καλλιτεχνικές και επιστημονικές προσωπικότητες απ’ όλο τον κόσμο, το υιοθέτησαν μερικά παραδοσιακά πολιτικά κόμματα, αλλά και κύρια πολλά καινούργια αντικαπιταλιστικά, επαναστατικά σοσιαλιστικά και κομουνιστικά κινήματα. Ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους θεωρητικούς που τροφοδότησαν το σοσιαλιστικό όραμα, έχουν αναμφισβήτητα οι Κάρολος Μαρξ και Φρίντριχ Έγκελς, οι οποίοι με τις πολλές αναλύσεις τους για την καπιταλιστική οικονομία και το αστικό σύστημα, εξόπλιζαν με επιχειρήματα το προοδευτικό και αριστερό εργατικό κίνημα για την αναγκαιότητα κατάργησης του Καπιταλισμού και την εγκαθίδρυση του Σοσιαλισμού. Βέβαια το έργο τους έτυχε πολλές αναγνώσεις και προκάλεσε έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ των πολλών επιγόνων τους, πολλές από τις οποίες πήραν, στο πεδίο των προσωπικών, ταξικών και εθνικών συμφερόντων, τη μορφή αλληλοεξοντωτικών εμφύλιοπολεμικών συγκρούσεων.
Η Οκτωβριανή Επανάσταση έγινε στο όνομα του Σοσιαλισμού, ως προστάδιο του Κομουνισμού και με απώτερο προορισμό τον Ουμανισμό και την Αταξική Κοινωνία, με κυρίαρχο σύνθημα «Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ» (Εργατικά Συμβούλια). Ο Λένιν και κατ’ επέκταση και το Κόμμα των Μπολσεβίκων, αυτή την εξουσία των Εργατικών Συμβουλίων την κατανόησε, κύρια με το έργο του «Κράτος και Επανάσταση» και την επέβαλε, με τη βοήθεια του Κόκκινου Στρατού, ως «Δικτατορία του Προλεταριάτου», σε σύγκρουση όχι μόνο με τους Ρώσους εργάτες, στρατιώτες και ναύτες υπερασπιστές των Σοβιέτ, αλλά και με πολλούς πρώην συντρόφους του, «Μπολσεβίκους» και «Μενσεβίκους», όπως επίσης σε σύγκρουση και με τα περισσότερα σοσιαλιστικά και κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης που μιλούσαν για κάποια «Δημοκρατία του Προλεταριάτου» ή για κάποια «Συμβουλιακή Δημοκρατία» με την έννοια του Σοσιαλισμού ολόκληρης της κοινωνίας, δηλαδή της Αυτοδιαχείρισης της Οικονομίας και της Άμεσης Δημοκρατίας.
Η ιστορία, ως ιστορική συγκυρία και διεθνής συσχετισμός δύναμης, «δικαίωσε» τον Λένιν και έτσι η οκτωβριανή επανάσταση μετάτρεψε τη μισοφεουδαρχική τσαρική Ρωσία σε «σοσιαλιστική χώρα», στην οποία δεν καταργήθηκε η μισθωτή εργασία, δηλαδή το κεφάλαιο ως κοινωνική σχέση και δεν κοινωνικοποιήθηκε ο παραγωγικός πλούτος, αλλά μετατράπηκε σε «κρατική ιδιοκτησία». Έτσι η ηγεσία της οκτωβριανής επανάστασης ταυτίζοντας σκόπιμα το σοσιαλισμό με την κρατικοποίηση, περιορίστηκε στην απλή αντικατάσταση του καπιταλισμού της «ελεύθερης αγοράς» με πρωταγωνιστές τους καπιταλιστές επιχειρηματίες, από τη «σχεδιασμένη οικονομία» με μοναδικό διαχειριστή-επιχειρηματία το «σοβιετικό κράτος», ως συλλογικό καπιταλιστή. Έτσι από τη «Δικτατορία του Προλεταριάτου», η Οκτωβριανή Επανάσταση υποχωρεί στη «Δικτατορία του ΚΚΣΕ», η οποία με τη βίαιη μυθοποίηση, δηλαδή με τη βίαιη αποκοινωνικοποίηση του σοσιαλισμού, που συνοδεύτηκε από την θεοποίηση «του κόμματος» και την αγιοποιητική προσωπολατρία του Στάλιν, κατάληξε στη «Δικτατορία της μοναδικής αλήθειας», στη θηριώδη δικτατορία του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού και όχι απλά του Στάλιν.
Στη πραγματικότητα όμως από τη στιγμή που όλες οι εξουσίες πέρασαν, με την υπόδειξη του ίδιου του Λένιν, σταδιακά και με τη βία του κόκκινου στρατού, υπό την καθοδήγηση του ίδιου του Τρότσκι, στα χέρια του Κομουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, οπότε και οι εκλεγμένες από τα Σοβιέτ των Εργατών Διοικήσεις των εργοστασίων πέρασαν στα χέρια των κομματικών κομισάριων, από εκείνη τη στιγμή η «Δικτατορία του Προλεταριάτου» έγινε δικτατορία του «συλλογικού καπιταλιστή» και η σοβιετική κοινωνία και το προλεταριάτο υποβιβάστηκαν σε απλούς θεατές και σε θύματα του θηριώδους κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού, που αυτοπροβάλλονταν ως «σοσιαλισμός», καταγράφτηκε ως «υπαρκτός σοσιαλισμός», κατάληξε «πρώην υπαρκτός σοσιαλισμός», τελικά σήμερα συμπεριφέρεται ως μανιακός καπιταλισμός και τώρα ότι απόμεινε απ’ αυτόν αναζητεί και βρίσκει ιστορικό άλλοθι είτε στο «φαινόμενο του σταλινισμού», είτε «στην «προδοσία του τροτσκισμού».
Η ήττα του ναζισμού και του φασιστικού άξονα στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο που ήταν αποτέλεσμα του μέχρι αυτοθυσίας αγώνα των Λαών ολόκληρης της Ευρώπης, του σοβιετικού συμπεριλαμβανομένου, έκλεισε με το παζάρι της λεγόμενης «Συμφωνίας της Γιάλτας», η οποία ουσιαστικά ήταν μια συμφωνία του παγκόσμιου Κεφαλαίου ενάντια στην Εργασία και στους νικητές Λαούς. Έτσι με την ιμπεριαλιστική προσάρτηση των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης στη σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης, διαμορφώθηκε το λεγόμενο «Ανατολικό Μπλοκ», η ΚΟΜΕΚΟΝ και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας και ολοκληρώθηκε ο «υπαρκτός σοσιαλισμός», ο οποίος, ως καθυστερημένος καπιταλισμός, έβαλε στόχο «να φτάσει και να ξεπεράσει τον (δυτικό) καπιταλισμό» σε παραγωγή, πλούτο, στρατιωτική ισχύ κ.λπ.
Η συνέπεια αυτής της επιλογής ήταν να περιθωριοποιείται ακόμα περισσότερο η κοινωνία και η Εργασία να υφίσταται ακόμα εντατικότερη εκμετάλλευση, να περιορίζονται σταθερά οι όποιες πολιτικές ελευθερίες και το βιοτικό επίπεδο των Λαών να κατρακυλάει στο βαθμό που να αμφισβητείται μαζικά ο σοσιαλιστικός χαρακτήρας του «υπαρκτού σοσιαλισμού», τον οποίο, η νομενκλατούρα, η νέα άρχουσα τάξη και μαζί της όλα τα εξαρτημένα «κομουνιστικά» κόμματα της Δύσης, τον βάφτιζε ακόμα και Ουμανισμό. Οι Λαοί της Σοβιετικής Ένωσης άρχισαν να πιέζουν για σοσιαλισμό, περισσότερο πραγματικό σοσιαλισμό και η νομενκλατούρα του υπαρκτού σοσιαλισμού απάντησε με επιστροφή στον καπιταλισμό της «ελεύθερης αγοράς», δηλαδή με περισσότερο καπιταλισμό. Έτσι όπως τελείωσε και η ιστορία της Οκτωβριανής Επανάστασης, τελείωσε και ο μύθος του «ουμανισμού» του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Η βίαιη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση που μέρα με τη μέρα ολοκληρώνει τον παγκόσμιο φασισμό και την παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική βαρβαρότητα ωθεί αναγκαστικά τους Λαούς ολόκληρου του πλανήτη στην οργάνωση της αντίστασης απέναντι σ’ αυτή την απειλή και στην αναζήτηση ενός αντικαπιταλιστικού δρόμου για το πέρασμα σε ένα καλύτερο κόσμο. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες επανέρχεται στην ιστορική μνήμη των Λαών το όραμα του Ουμανισμού, της Αταξικής Κοινωνίας και της Άμεσης Συμβουλιακής Δημοκρατίας.
Γίνεται προφανές πως το όραμα του Νέου Ουμανισμού δεν μπορεί να έχει καμιά σχέση με τους ψευδοουμανισμούς των σκοταδιστικών ιερατείων, των αστικών «φιλανθρωπικών» υποκρισιών, του αμερικανισμού των Γκουαντανάμος και του σταλινισμού των Γκούλαγκς. Το όραμα του Νέου Ουμανισμού για να είναι πράγματι ανθρωπιστικό θα πρέπει να είναι οικουμενικό στη σύλληψη και στην εφαρμογή του. Καταλύτης γι’ αυτό μπορεί να είναι μια σύγχρονη επαναστατική Αριστερά, η Ουμανιστική Αριστερά που δεν θα αρκείται, όπως η αστική σοσιαλδημοκρατική, ή τριτοτεταρτοδιεθνιστική παραδοσιακή Αριστερά στο ρόλο του αριστερού ψάλτη στο αστικό κοινοβούλιο, αλλά θα βγει έξω στην κοινωνία με στόχο όχι να διαχειριστεί την καπιταλιστική εξουσία για λογαριασμό της πλουτοκρατίας, αλλά για να καταγγείλει την καπιταλιστική βαρβαρότητα και για να συσπειρώσει τις δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού σε δύναμη Διαφωτισμού, Ανατροπής του καπιταλισμού και αρχιτέκτονα του Οικουμενικού Ουμανιστικού Πολιτισμού.
4. Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Οικουμενικό Ουμανισμό του 21ου Αιώνα
Οι σκεπτόμενοι πολίτες που εκφραζόμαστε άμεσα ή έμμεσα από την Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό και το δεκασέλιδο ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ της, (http://www.infonewhumanism.blogspot.com/), γνωρίζουμε πως η υπεράσπιση του Ουμανισμού είναι όρος για τη σωτηρία της Ανθρωπότητας. Όμως είμαστε προσγειωμένοι άνθρωποι και γνωρίζουμε πως ο κόσμος δεν θα αλλάξει από τα πάνω, από μεσσίες και προφήτες, αλλά από τα κάτω, όταν αυτός θα το αποφασίσει. Εμείς καταθέτουμε απλά τις απόψεις μας για την αναγκαιότητα, την εφικτότητα και για το χαρακτήρα της αλλαγής που χρειάζεται σήμερα η ανθρωπότητα και καλούμε κάθε συνάνθρωπο που έχει τις ίδιες με μας αγωνίες να κάνει το ίδιο. Ο σκοπός μας είναι προφανής. Να συνειδητοποιηθεί η αναγκαιότητα του Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό, από όσο γίνεται περισσότερους, οι οποίοι θα κάνουν το ίδιο, συγκροτώντας αντίστοιχους Κύκλους Προβληματισμού και Διαλόγου, με την ελπίδα πως αυτό το φαινόμενο θα αρχίσει να πολλαπλασιάζεται με γεωμετρική πρόοδο στο χρόνο, μέχρι να διαμορφωθεί η παγκόσμια συνισταμένη δύναμη δημιουργικής ανατροπής του καπιταλισμού και αρχιτέκτονας ενός καλύτερου κόσμου.
Συνεπώς εμείς οι Ουμανιστές, γνωρίζοντας πως ο σκληρός πυρήνας της τοπικής και της παγκόσμιας πλουτοκρατίας, αναζητεί πρόθυμα και συχνά κατασκευάζει «νέα κόμματα», όταν τα παλιά φτάνουν στην ημερομηνία λήξης τους και δεν είναι πια καταναλώσιμα, δεν βρισκόμαστε στην αναζήτηση ενός «Νέου Κόμματος», αλλά στην αναζήτηση ενός Νέου Ουμανιστικού Οράματος που θα οδηγήσει την Ανθρωπότητα στην έξοδο από τα αδιέξοδα του καπιταλισμού και στη Νέα Ελευθερία του Ανθρώπου.
Γνωρίζουμε επίσης πως τα τελευταία χρόνια φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια πολλές κινήσεις με το Brand Name “Humanism, New-Humanism” κ.λπ. Η εικόνα που έχουμε γι’ αυτές τις "κινήσεις", είναι πως κατά κανόνα αυτές κινούνται στο δίπολο "αθεϊστές" κόντρα σε θρησκευόμενους - θεολάτρες και περιορίζονται σ' αυτό το επίπεδο, δηλαδή στο εποικοδόμημα, χωρίς να μπαίνουν στην ουσία, δηλαδή στο οικοδόμημα που είναι το κοινωνικοοικονομικό σύστημα.
Κάποιες ελάχιστες κινήσεις αθεϊστών "νεοουμανιστών" αγγίζουν και το πολιτικό-συστημικό ζήτημα, αλλά με ένα εξεζητημένο αντικομουνισμό-αντισοσιαλισμό και μια εξεζητημένη ηθικολογόγα-λατρεία της «αγίας ιδιοκτησίας», δηλαδή του καπιταλισμού, με σκοπό τους:
· α. να κάνουν τον καπιταλισμό «καλύτερο», με τη βοήθεια πληθώρας κρατικοδίαιτων ή χορηγιοφάγων «ανθρωπιστικών μη-κυβερνητικών οργανώσεων», στις τάξεις των οποίων λουφάζουν από διάφορα «ψώνια» μέχρι πράκτορες μυστικών υπηρεσιών και ατζέντηδες πολλαπλών και ύποπτων οικονομικών συμφερόντων
· β. να κάνουν, μερικούς από τους μεγαλοκαπιταλιστές "φιλάνθρωπους", μέσω φοροελαφρύνσεων των κερδών των επιχειρήσεών τους, για να κρύψουν το αποκρουστικό τους πρόσωπο και το βρώμικο ρόλο τους στη λειτουργία της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, όπως λ. χ. ο Τζωρτζ Σόρος, ο Μπιλ Γκέιτς (!!!) και πολλοί άλλοι, και
· γ. να αποκοιμίσουν τον κόσμο για τις τάχα καλές προθέσεις του καπιταλισμού, προθέσεις που καταδικάζουν τη μεγάλη πλειονότητα του πληθυσμού του πλανήτη στη μιζέρια, στην εξαθλίωση και στο θάνατο από πείνα ή από «τον ανθρωπισμό των όπλων», όπως ονομάζουν τώρα τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στη μορφή των προληπτικών τοπικών πολέμων, για τη βίαιη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση του καπιταλισμού.
Εμείς, σε αντίθεση με όλους αυτούς, δεν αρνούμαστε τίποτα από την ιστορία του παγκόσμιου προοδευτικού κινήματος, ούτε ακόμα και από την ιστορία του αστικού-εκκλησιαστικού και σε μεγάλο βαθμό υποκριτικού ουμανισμού, γιατί γνωρίζουμε τα βάσανα της ανθρωπότητας στην αργόσυρτη διαδρομή της. Γι’ αυτό και δεν μας ενδιαφέρει να διαγράψουμε ή να ξαναγράψουμε την ανθρώπινη ιστορία. Εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι να μην υπάρχουν τα σκοταδιστικά ιερατεία και οι εκμεταλλευτικές εξουσίες, για να μπορούν οι απελευθερωμένες δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού να γράψουν αυτές την μελλοντική ιστορία της Ανθρωπότητας.
Γι’ αυτό θέλουμε να βλέπουμε το μέλλον της ανθρωπότητας χωρίς παραμορφωτικούς ιδεολογικούς φακούς, αλλά μέσα από τη σημερινή πραγματικότητα και με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες, ανάγκες και οράματα. Αυτή η σύγχρονη πραγματικότητα δε χωράει στα χθεσινά οράματα, ούτε και σ’ αυτά των μεγαλύτερων στοχαστών του Χθες, στους οποίους βέβαια η ανθρωπότητα υποκλίνεται και αποκαλύπτεται για τη μεγάλη προσφορά τους στις τέχνες, στις επιστήμες και στα γράμματα, χωρίς την οποία προσφορά τους δεν θα υπήρχε δυνατότητα για Νέα Οράματα.
Η εποχή μας διαθέτει έναν άπειρο σε μέγεθος και ανεκτίμητο σε αξία πνευματικό πλούτο, μία ασύλληπτη επιστημονικά έγκυρη και κοινωνικά χρήσιμη γνώση, μια φανταστική τεχνολογία και ένα τόσο χυμώδη πολιτισμό, καρποί των αμέτρητων θυσιών του ανθρώπινου γένους από τους μακρινούς τρωγλοδύτες μέχρι τους μεγάλους ερευνητές της μοριακής βιολογίας, της αστροφυσικής και τους περιπατητές του διαστήματος. Αυτοί οι παράγοντες μπορούν σήμερα να δημιουργήσουν την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΥΗΜΕΡΙΑ, την ΑΜΕΣΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και την ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΕΙΡΗΝΗ, έναν Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό, φτάνει η πλειονότητα να κατανοήσει αυτή τη δυνατότητα και να αποφασίσει να οργανώσει διαφορετικά, δηλαδή ορθολογικά τη ζωή της, στη βάση της αρχής "βούτυρο, αντί για κανόνια (Butter, statt Kanonen)", ή στη βάση της αρχής «ορθολογική κοινωνική οικονομία για τον άνθρωπο και όχι χαοτικός καταστροφικός οικονομισμός για τα κέρδη».
Είναι ολοφάνερο πως πίσω από τις περισσότερες κινήσεις αυτού του είδους του υποκριτικού αστικού και εκκλησιαστικού ουμανισμού, κρύβονται ύποπτα συμφέροντα με στόχο τον αποπροσανατολισμό του κόσμου, αλλά και ένα επιπλέον στόχο να καλύψουν το χώρο του Νέου, αυτού που αναπόφευκτα έρχεται, του Οικουμενικού Ουμανισμού[7], ως πρόταση:
· α. συνολικής απόρριψης του καπιταλισμού σε κάθε ενδεχόμενη μορφή του, μέσα από διαδικασίες ριζοσπαστικού Διαφωτισμού με εκφραστές τις δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού,
· β. αμεσοδημοκρατικής γόνιμης και δημιουργικής ιδεολογικής, δομικής και θεσμικής ανατροπής του χρεοκοπημένου κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής που καταστρέφει τον πλανήτη, εκβαρβαρίζει την ανθρωπότητα και απειλεί την ίδια τη ζωή, και
· γ. σταδιακής οικοδόμησης ενός καλύτερου, που θα πει ενός ανθρωπινότερου κόσμου, που θα είναι απαλλαγμένος από τον οικονομικό εγωισμό, που οδηγεί στο σφετερισμό του κοινωνικού πλούτου, με συνέπεια τις κοινωνικές, περιφερειακές, εθνικές και ευρύτερες ανισότητες, οι οποίες αναγκαστικά και αναπόφευκτα καταλήγουν σε καταστροφικές συγκρούσεις, που βρίσκουν άλλοθι στον «ιδεολογικό-πολιτικό φανατισμό», στο «θρησκευτικό φονταμενταλισμό» και στην υποτιθέμενη «σύγκρουση των πολιτισμών».
Είμαστε βέβαιοι πως σ’ αυτήν την αναζήτηση δεν είμαστε οι μόνοι που στοχάζονται καθαρά και χωρίς ιδιοτέλεια και εργάζονται για τη διαμόρφωση ενός νέου αισιόδοξου, ρεαλιστικού και αποτελεσματικού ουμανιστικού οράματος, για ένα Νέο Άλμα της Ανθρωπότητας που θα τη βγάλει έξω από την καπιταλιστική νεοφιλελεύθερη, σοσιαλδημοκρατική και τριτοτεταρτοδιεθνιστική βαρβαρότητα και θα την οδηγήσει σε ένα Νέο Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό.
Για εμάς τελικά ο Ουμανισμός του 21ου Αιώνα δεν μπορεί παρά να σημαίνει τη λαχτάρα, την προσπάθεια και την ικανότητά μας, ως ανθρωπότητα, να σκουπίσουμε το δάκρυ από τα μάτια της Φύσης και να ξανακάνουμε το άδολο χαμόγελό της, το συναρπαστικό φαινόμενο της ζωής, τη ζωή μας την ίδια, έργο τέχνης, πηγή δημιουργικής ευτυχίας και αιώνιο στολίδι αυτού του αναρχοατελεύτητου και μεγαλοπρεπούς Σύμπαντος.
Με αυτές τις πρώτες αναγκαίες διευκρινίσεις, συνεχίζουμε το Διάλογο για τον Οικουμενικό Ουμανισμό του 21ου Αιώνα, με την ελπίδα πως αυτός θα εμπλουτιστεί με τις απόψεις πολλών άλλων, θα απλωθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη και θα γίνει υπόθεση του καθενός μας, αλλά και των συγκροτημένων και συνεργαζόμενων απελευθερωμένων, από τις σκοταδιστικές δοξασίες και τις εξουσιαστικές ιδεολογίες, δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού, τη μόνη ικανή και αναγκαία συνθήκη για τη Νέα Ελευθερία του Ανθρώπου, για τον Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό.
[1] Niethammer, Fr. I. , Der Streit dew Philanthropismus und Humanismus in de Theorie des Erziehunsunterichts unserer Zeit, F.Frommann, Jena 1808.
[2] ΄Βλέπε αναλυτικά, Μαρκαντώνης Ι. Σ. και Γεωργούλης Κ.Δ., Ανθρωπισμός (Ουμανισμός), Ανθρωπιστική Παιδεία, στο: Παιδαγωγική – Ψυχολογική Εγκυκλοπαίδεια – Λεξικό, ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, Αθήνα 1989, τόμος 1ος, σελ. 482-488. Βλ. ακόμα, ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΔΟΜΗ, τόμος 22, σελ.365-371.
[3] Όπου παραπάνω.
[4] Marx Karl, Early Writings, RENGUIN BOOKS, 1992, Page 395.
[5] Βλέπε ενδεικτικά, . Φρομ Έριχ, Σοσιαλιστικός Ουμανισμός, ΜΠΟΥΚΟΥΜΑΝΗΣ, 1976. Βλέπε επίσης, Novack, George, Ανθρωπισμός και Σοσιαλισμός Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, Αθήνα 1978. Βλ. ακόμα, ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΔΟΜΗ, τόμος 22, σελ.365-371.
[6] Η ρωσική λέξη "ГУЛАГ" είναι αρκτικόλεξο των λέξεων Главное Управление исправительно-трудовых ЛАГерей ОГПУ [Γενική Διεύθυνση Αναμορφωτικών Στρατοπέδων Εργασίας και Αποικιών, του Λαϊκού Κομισαριάτου Εσωτερικών, η οποία έγινε συνώνυμο των στρατοπέδων αναγκαστικής εργασίας και εξόντωσης των αντιπάλων του Σταλινισμού. Βλέπε σχετικά Αλεξάντερ Σολζενίτσιν, Αρχιπέλαγος Γκούλαγκ 1918-1956 .
[7] Λάμπος Κώστας, Για ένα Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό, ΕΞΟΡΜΗΣΗ, 05.01.1997.
Βλέπε επίσης, Λάμπος Κώστας, Ο Ουμανισμός του 21ου Αιώνα είναι ο δικός μας Ουμανισμός, στο: http://www.infonewhumanism.blogspot.com/ , και http://www.monthlyreview.gr/
Η έπαρση του «αριστερού» μικροαστισμού.
Πηγή:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=20235#20235
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=20235#20235
Στις δεκαετίες του 1960 και 1970 ζήσαμε την εκρηκτική έξαρση του ριζοσπαστισμού της μικροαστικής νεολαίας. Αυτή η μικροαστική επαναστατικότητα, σαν χείμαρρος κατέκλυσε όλο τον κόσμο. Αλλά χωρίς επαναστατική διέξοδο, έμεινε απλώς «επαναστατικότητα», μια ανταρσία αστικού μποεμισμού και άρνησης, μια μποέμικη ανταρσία ολοκληρωτικού μηδενισμού. Έτσι, σαν χείμαρρος, επίσης, χύθηκε μέσα στις κοίτες της παγκοσμιοποίησης και του πλανητικού ιμπεριαλισμού.
Η μικροαστική επαναστατικότητα δεν είναι Επανάσταση. Είναι η έπαρση της απόρριψης και της καταστροφής και όχι η δημιουργική έξαρση της οικοδόμησης. Η Επανάσταση είναι πίστη σε αξίες και πρακτική οικοδόμησης ενός άλλου κόσμου. Η μικροαστικές επάρσεις δεν κατανοούν τους διαδοχικούς ρυθμούς μιας Επανάστασης και τους νόμους της ιστορίας, ούτε πειθαρχούν σε συστήματα αξιών και οικοδόμησης, απλώς μεθούν και εκστασιάζονται από την ηχώ των επαναστατικών φράσεων και του άναρχου μηδενισμού.
Γι’ αυτό, όλο αυτό το παλιρροϊκό διεθνές κύμα των ριζοσπαστικών εκρήξεων της νεολαίας στις δεκαετίες που αναφέραμε υιοθετήθηκε, με το αζημίωτο, από τους διεθνείς μηχανισμούς του κεφαλαίου και αποτέλεσε την «πρώτη ύλη» των «νέων ιδεών» του αυτοκρατορικού ιμπεριαλισμού.
Οι «ήρωες» της μικροαστικής επαναστατικότητας έγιναν οι σύγχρονοι πολιτικοί και ακαδημαϊκοί ταγοί, αγιοποιήθηκαν με το φωτοστέφανο του «αριστερού» επαναστάτη, πέρασαν στα σχολικά και πανεπιστημιακά εγχειρίδια και σε όλες τις δομές της καπιταλιστικής εξουσίας. Απέκτησαν τη μεγαλύτερη ανταλλακτική αξία στο χρηματιστήριο των ιμπεριαλιστικών αξιών και «νέων ιδεών».
Πράγματι η έπαρση του «αριστερού» μικροαστισμού προμήθευσε όλα τα «υλικά» του πλανητικού ολοκληρωτισμού και της νεοαταξικής ισοπέδωσης: Τη μηδενιστική απόρριψη του παρελθόντος, την καταστροφή των παραδόσεων, την αποδόμηση των αξιών, την άρνηση της ιστορικής διαλεκτικής.
Πάνω σε αυτή την μικροαστική «αριστερή» έπαρση εκκολάφτηκαν οι νέες «θεωρίες» της χρηματιστηριακής πολυπολιτισμικότητας, του αντιεθνικισμού και του αντιρατσισμού, της κατεδάφισης των εθνών, των πολιτισμών της Ιστορίας κ.λπ
Και ο χείμαρρος αυτής της μικροαστικής ανταρσίας έβγαλε και τους «ηγέτες» που κυβερνούν σήμερα σε όλα τα επίπεδα. Ιδιαίτερα ο μικροαστικός «αριστερίστικος» ριζοσπαστισμός, ήταν η αιχμή του δόρατος, αυτής της θυελλώδους επαναστατικότητας, γι’ αυτό και σήμερα αυτός ο «αριστερισμός» της έπαρσης έχει μπολιάσει όλες τις δομές του καθεστώτος. Δεν είναι τυχαίο ότι οι «αριστεριστές», στο σύνολό τους σχεδόν, κοσμούν το καθεστωτικό σκηνικό: καλοθρεμμένοι «αριστεροί» ήρωες που απολαμβάνουν τα αγαθά και τις επιδοτήσεις του συστήματος που δήθεν πολεμούν.
Αν μελετήσει κανείς την ιστορία και την κατάληξη όλων αυτών των ριζοσπαστικών κινημάτων της «αριστερής» έπαρσης θα διαπιστώσει όχι μόνο την ενσωμάτωσή τους, αλλά και τον κυρίαρχο ρόλο που παίζουν, σήμερα, στα πολιτικά και ιδεολογικά μας πράγματα, αυτές οι γενιές των «αριστερών» μικροαστών ριζοσπαστών.
Η Ελλάδα αποτελεί κραυγαλέο παράδειγμα. Η επαναστατημένη γενιά του Πολυτεχνείου αποτελεί την κυρίαρχη ιδεολογική και πολιτική κάστα του καθεστώτος. Οι δε «αριστεριστές» τα μαντρόσκυλα των «νέων ιδεών», οι ιδεολογικοί ροπαλοφόροι των αυτοκρατορικών, ιμπεριαλιστικών στρατηγικών και το πολιτικό υπόστρωμα των κουκουλοφόρικων προβοκατσιών. Και τα υποπροϊόντα αυτού του «αριστερισμού» είναι συνωστισμένα στον ΣΥΡΙΖΑ…
Ο μηδενισμός αυτής της «αριστερής» έπαρσης δεν μπορούσε να μην κατεδαφίσει και την αριστερή, αγωνιστική κληρονομιά, καθώς και την επαναστατική σκέψη. Δεν άφησε τίποτε όρθιο. Καταστρέφει για να καταστρέφει. Δημιουργεί καμένη γη, έτσι ώστε να είναι αδύνατον να ανθίσει κάτι και να έρθει στο φως κάτι το καινούργιο. Το καινούργιο ξεπηδάει πάντα από την ιστορική συνέχεια και παράδοση, από τη διαλεκτική της καταστροφής με τη δημιουργία. Ο μηδενισμός αυτής της μεταλλαγμένης και καθεστωτικής αριστεράς επαληθεύει στο απόλυτο τον Γκράμσι: «Πολλοί δήθεν καταστροφείς δεν είναι τίποτε άλλο από «εκτελεστές αποτυχημένων εκτρώσεων», υποκείμενοι στον ποινικό κώδικα της ιστορίας».
Ο Τρότσκι περιγράφει πιο παραστατικά αυτή την έπαρση της μικροαστικής επαναστατικότητας:
«Στην υπερβολική φουτουριστική απόρριψη του παρελθόντος δεν κρύβεται καμιά επαναστατικό-προλεταριακή άποψη, αλλά ο μηδενισμός της μποεμαρίας. Εμείς οι μαρξιστές ζούμε με τις παραδόσεις και δεν παύουμε με αυτό να είμαστε επαναστάτες…» Και στηλιτεύει όλους αυτούς του αμείλικτους πολέμιους του «αστικού πνεύματος» και των παραδόσεων: «Αυτοί οι λογοτεχνοεπαναστάτες, αυτοί οι καταστροφείς των παραδόσεων ξαναβρήκανε τους ακαδημαϊκούς δρόμους».
Αν εξετάσει κανείς τη νεότερη ιστορία μας θα διαπιστώσει ότι αυτοί που μένουν πραγματικά Αριστεροί είναι αυτοί που έχουν βγει μέσα από τους πραγματικούς εργατικούς και λαϊκούς αγώνες. Είναι αυτοί που έχουν γαλουγηθεί με τις αγωνιστικές παραδόσεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος, τις παραδόσεις του λαού και την κουλτούρα του. Και σήμερα είναι αυτοί που έχουν τη δύναμη να στέκονται πάνω από τις πρόσκαιρες αμμοξέρες, να πιστεύουν σε αξίες, να κατανοούν το σημερινό χάος και να αναδεικνύουν τα πραγματικά προβλήματα.
Θύμιος Παπανικολάου.
Η 4η Απριλίου στην Ιστορία.
41 χρόνια έχουν περάσει από τη μαγική βραδιά του Καλλιμάρμαρου, όταν η ΑΕΚ έγινε Βασίλισσα κατακτώντας το Κύπελλο Κυπελλούχων, μπροστά σε 80,000 θεατές (παγκόσμιο ρεκόρ προσέλευσης σε αγώνα μπάσκετ), κερδίζοντας με 89-82 τη Slavia Praha. Να θυμηθούμε την πορεία μέχρι τον τελικό : Με την KAS Bilbao χάσαμε 82-72 στην Ισπανία και κερδίσαμε 85-65 εδώ. Μετά απέναντι στη Βελγική Royal Brussels, νίκη 76-54 και αγχωτική πρόκριση αφού χάσαμε 74-54. Σειρά είχε η Ignis Varese στα ημιτελικά... Ήττα με 78-60 στην Ιταλία και η μεγαλειώδης νίκη με 72-52 στη ρεβάνς της Αθήνας με τη ραβέρσα του Τρόντζου από τη σέντρα.Για την ιστορία, η σύνθεσή στον τελικό ήταν : Χρηστέας 4, Αμερικάνος 29, Βασιλειάδης 11, Λαρεντζάκης 6, Ζούπας 12, Τρόντζος 24, Τσάβας 3, Νεσιάδης, Δημητριάδης, Πετράκης .http://vasilissa.blogspot.com/2008/04/4-1968-40.html
1541- O Ιγνάθιο Λογιόλα, ιδρύει το τάγμα των Ιησουϊτών.
1581-O σερ Φράνσις Ντρέικ χρίζεται ιππότης από την βασίλισσα Ελισάβετ Α'. αφού έκανε τον περίπλου της Γης.
1770- Ο Ιωάννης (Σκυλογιάννης) Μαυρομιχάλης με τον γιο του και 24 αγωνιστές βρίσκουν ηρωικό θάνατο στον Μελίπυργο της Μεσσήνης, αφού επί διήμερον αντιμετώπισαν τις λυσσώδειςεπιθέσεις του Χατζή Οσμάν πασά.
1808- Ο αγιορείτης νεομάρτυρας Νικήτας απαγχονίζεται στις Σέρρες από τους τούρκους.
1814- Το Παρίσι βρίσκεται υπό κατοχή .Ο Ναπολέων παραιτείται από το θρόνο.
1818- Το αμερικανικό Κογκρέσο αποφασίζει, πως η σημαία των Η.Π.Α. θα πρέπει να έχει 13 κόκκινες και άσπρες γραμμές και 20 αστέρια, όσες και οι Πολιτείες.
1821- Έλληνες επαναστάτες από Αργολίδα, Ναύπλιο, Ερμιονίδα και Τροιζηνία, υπό τους Στάικο Σταϊκόπουλο, Αρχιμανδρίτη Αρσένιο Κρέστα, Σταμάτη Μήτσα και άλλους οπλαρχηγούς, πολιορκούν το Ναύπλιο από την ξηρά, ενώ τον αποκλεισμό από την θάλασσα έχουν αναλάβει τα πλοία της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας και του Μανώλη Ορλώφ.
1905 -Ισχυρή σεισμική δόνηση, που πλήττει την Ινδία, στην περιοχή της Κάνγκρα στοιχίζει τη ζωή σε 370.000 ανθρώπους.
1907 -Δολοφονείται στο Κρούσοβο ο Μακεδονομάχος Λάκης Μάρκου.
1910-Ο Γάλλος υπουργός άμυνας ζητά την καθιέρωση της υποχρεωτικής στρατιωτικής εκπαίδευσης.
1913- Στην διάρκεια αναγνωριστικής πτήσεως πάνω από τον Λαγκαδά βρίσκουν τον θάνατο μετά από πτώση του αεροσκάφους τους οι πρώτοι Έλληνες αεροπόροι, Εμμανουήλ Αργυρόπουλος και Κωνσταντίνος Μάνος.
1919-Το θωρηκτό Αβέρωφ μπαίνει στο λιμάνι της Σμύρνης θριαμβευτικά, ενω 50 χιλιάδες Έλληνες να πανηγυρίζουν στην προκυμαία .
1920-Ο Κεμάλ ανακηρύσσει τον εαυτό του Μέγα Βεζίρη και υπουργό των Στρατιωτικών.
1939-Ο Φαϊσάλ Β' γίνεται βασιλιάς του Ιράκ.
1941 - Γερμανικά αεροπλάνα βυθίζουν το ελληνικό τορπιλοβόλο Προύσσα στην Κέρκυρα.
1942 - Το υποβρύχιο Γλαύκος (ΙΙ) βυθίζεται κατά τη διάρκεια Γερμανικής αεροπορικής επίθεσης ενώ ελλιμενιζόταν στο λιμάνι Βαλέτα της Μάλτας.
1943-Το υποβρύχιο "Κατσώνης" βυθίζει στην Κύθνο γερμανικό πλοίο.
1944 - Στάση της 1ης Ταξιαρχίας Πεζικού του εξόριστου Ελληνικού Στρατού στην Αίγυπτο.
1945- Ο σοβιετικός στρατός απελευθερώνει την Ουγγαρία .Τα αμερικανικά στρατεύματα εισέρχονται στο πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία. το Ορντρούκ.
1946 - Ο δικαστικός Παναγιώτης Πουλίτσας ορκίζεται υπηρεσιακός πρωθυπουργός της Ελλάδας.
1949- Υπογραφή ιδρυτικής συμφωνίας του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ,
από δώδεκα ιδρυτικά κράτη.
1961 -Στην Κατάνγκα του Κονγκό, πλήθος ανθρώπων επιτίθενται σε δυνάμεις του ΟΗΕ., που προστατεύουν το αεροδρόμιο.
1962-Πεθαίνει ο μουσουργός Μανόλης Καλομοίρης.
1964- Ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος καταγγέλλει τις συμφωνίες του 1960 μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν συγκρούσεις στους τουρκοκυπριακούς θύλακες.
1968-Δολοφονείται ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Ηταν 39 ετών.Η ΑΕΚ γίνεται η πρώτη ελληνική ομάδα, που κατακτά Ευρωπαϊκό τίτλο στο μπάσκετ κερδίζοντας τη Σλάβια Πράγας στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων με 89-82. Βασικοί συντελεστές οι Γ. Αμερικάνος (29), Χρ. Ζούπας (12), Γ. Τρόντζος (24), Στ. Βασιλειάδης (11), Α. Λαρετζάκης (6), Α. Χρηστέας (4) και Λ. Τσάβας (3). Στη ραδιοφωνική μετάδοση του αγώνα ο Βασίλης Γεωργίου παραληρεί, ενώ μέσα και έξω από το Παναθηναϊκό Στάδιο, που γίνεται ο αγώνας βρίσκονται 80.000 θεατές, ρεκόρ όλων των εποχών για αγώνα μπάσκετ στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη.
1969-Ο δρ. Ντέντον Κούλεϊ πραγματοποιεί την πρώτη μεταμόσχευση τεχνητής καρδιάς.
1971- Στη Χιλή, ο συνασπισμός του αριστερού υποψήφιου για την προεδρία της χώρας Σαλβαδόρ Αλιέντε κερδίζει το 49,5% των ψήφων στις εκλογές.
1976- Ο πρίγκιπας Νοροντόμ Σιχανούκ παραιτείται από ηγέτης της Καμπότζης και τίθεται σε κατ' οίκον περιορισμό.
1979-Στο Πακιστάν, εκτελείται ο πρώην πρωθυπουργός Αλί Μπούτο, μετά από διαταγή του στρατηγού Ζία Ουλ Χακ.
1983-Το αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο Τσάλεντζερ κάνει το παρθενικό του ταξίδι.
1994-Στη Βοσνία, οι Σέρβοι εξαπολύουν μεγάλη επίθεση κατά του μουσουλμανικού θύλακα στο Γκόραζντε.
1995-Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Γεράσιμος Αρσένης δηλώνει ότι, οποιαδήποτε περαιτέρω προέλαση της Τουρκίας στην Κύπρο, συνιστά αιτία πολέμου για την Ελλάδα.
2002- Ο Φοίβος και η Αθηνά επιλέγονται ως οι μασκότ των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.
1541- O Ιγνάθιο Λογιόλα, ιδρύει το τάγμα των Ιησουϊτών.
1581-O σερ Φράνσις Ντρέικ χρίζεται ιππότης από την βασίλισσα Ελισάβετ Α'. αφού έκανε τον περίπλου της Γης.
1770- Ο Ιωάννης (Σκυλογιάννης) Μαυρομιχάλης με τον γιο του και 24 αγωνιστές βρίσκουν ηρωικό θάνατο στον Μελίπυργο της Μεσσήνης, αφού επί διήμερον αντιμετώπισαν τις λυσσώδειςεπιθέσεις του Χατζή Οσμάν πασά.
1808- Ο αγιορείτης νεομάρτυρας Νικήτας απαγχονίζεται στις Σέρρες από τους τούρκους.
1814- Το Παρίσι βρίσκεται υπό κατοχή .Ο Ναπολέων παραιτείται από το θρόνο.
1818- Το αμερικανικό Κογκρέσο αποφασίζει, πως η σημαία των Η.Π.Α. θα πρέπει να έχει 13 κόκκινες και άσπρες γραμμές και 20 αστέρια, όσες και οι Πολιτείες.
1821- Έλληνες επαναστάτες από Αργολίδα, Ναύπλιο, Ερμιονίδα και Τροιζηνία, υπό τους Στάικο Σταϊκόπουλο, Αρχιμανδρίτη Αρσένιο Κρέστα, Σταμάτη Μήτσα και άλλους οπλαρχηγούς, πολιορκούν το Ναύπλιο από την ξηρά, ενώ τον αποκλεισμό από την θάλασσα έχουν αναλάβει τα πλοία της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας και του Μανώλη Ορλώφ.
1905 -Ισχυρή σεισμική δόνηση, που πλήττει την Ινδία, στην περιοχή της Κάνγκρα στοιχίζει τη ζωή σε 370.000 ανθρώπους.
1907 -Δολοφονείται στο Κρούσοβο ο Μακεδονομάχος Λάκης Μάρκου.
1910-Ο Γάλλος υπουργός άμυνας ζητά την καθιέρωση της υποχρεωτικής στρατιωτικής εκπαίδευσης.
1913- Στην διάρκεια αναγνωριστικής πτήσεως πάνω από τον Λαγκαδά βρίσκουν τον θάνατο μετά από πτώση του αεροσκάφους τους οι πρώτοι Έλληνες αεροπόροι, Εμμανουήλ Αργυρόπουλος και Κωνσταντίνος Μάνος.
1919-Το θωρηκτό Αβέρωφ μπαίνει στο λιμάνι της Σμύρνης θριαμβευτικά, ενω 50 χιλιάδες Έλληνες να πανηγυρίζουν στην προκυμαία .
1920-Ο Κεμάλ ανακηρύσσει τον εαυτό του Μέγα Βεζίρη και υπουργό των Στρατιωτικών.
1939-Ο Φαϊσάλ Β' γίνεται βασιλιάς του Ιράκ.
1941 - Γερμανικά αεροπλάνα βυθίζουν το ελληνικό τορπιλοβόλο Προύσσα στην Κέρκυρα.
1942 - Το υποβρύχιο Γλαύκος (ΙΙ) βυθίζεται κατά τη διάρκεια Γερμανικής αεροπορικής επίθεσης ενώ ελλιμενιζόταν στο λιμάνι Βαλέτα της Μάλτας.
1943-Το υποβρύχιο "Κατσώνης" βυθίζει στην Κύθνο γερμανικό πλοίο.
1944 - Στάση της 1ης Ταξιαρχίας Πεζικού του εξόριστου Ελληνικού Στρατού στην Αίγυπτο.
1945- Ο σοβιετικός στρατός απελευθερώνει την Ουγγαρία .Τα αμερικανικά στρατεύματα εισέρχονται στο πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία. το Ορντρούκ.
1946 - Ο δικαστικός Παναγιώτης Πουλίτσας ορκίζεται υπηρεσιακός πρωθυπουργός της Ελλάδας.
1949- Υπογραφή ιδρυτικής συμφωνίας του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ,
από δώδεκα ιδρυτικά κράτη.
1961 -Στην Κατάνγκα του Κονγκό, πλήθος ανθρώπων επιτίθενται σε δυνάμεις του ΟΗΕ., που προστατεύουν το αεροδρόμιο.
1962-Πεθαίνει ο μουσουργός Μανόλης Καλομοίρης.
1964- Ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος καταγγέλλει τις συμφωνίες του 1960 μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν συγκρούσεις στους τουρκοκυπριακούς θύλακες.
1968-Δολοφονείται ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Ηταν 39 ετών.Η ΑΕΚ γίνεται η πρώτη ελληνική ομάδα, που κατακτά Ευρωπαϊκό τίτλο στο μπάσκετ κερδίζοντας τη Σλάβια Πράγας στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων με 89-82. Βασικοί συντελεστές οι Γ. Αμερικάνος (29), Χρ. Ζούπας (12), Γ. Τρόντζος (24), Στ. Βασιλειάδης (11), Α. Λαρετζάκης (6), Α. Χρηστέας (4) και Λ. Τσάβας (3). Στη ραδιοφωνική μετάδοση του αγώνα ο Βασίλης Γεωργίου παραληρεί, ενώ μέσα και έξω από το Παναθηναϊκό Στάδιο, που γίνεται ο αγώνας βρίσκονται 80.000 θεατές, ρεκόρ όλων των εποχών για αγώνα μπάσκετ στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη.
1969-Ο δρ. Ντέντον Κούλεϊ πραγματοποιεί την πρώτη μεταμόσχευση τεχνητής καρδιάς.
1971- Στη Χιλή, ο συνασπισμός του αριστερού υποψήφιου για την προεδρία της χώρας Σαλβαδόρ Αλιέντε κερδίζει το 49,5% των ψήφων στις εκλογές.
1976- Ο πρίγκιπας Νοροντόμ Σιχανούκ παραιτείται από ηγέτης της Καμπότζης και τίθεται σε κατ' οίκον περιορισμό.
1979-Στο Πακιστάν, εκτελείται ο πρώην πρωθυπουργός Αλί Μπούτο, μετά από διαταγή του στρατηγού Ζία Ουλ Χακ.
1983-Το αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο Τσάλεντζερ κάνει το παρθενικό του ταξίδι.
1994-Στη Βοσνία, οι Σέρβοι εξαπολύουν μεγάλη επίθεση κατά του μουσουλμανικού θύλακα στο Γκόραζντε.
1995-Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Γεράσιμος Αρσένης δηλώνει ότι, οποιαδήποτε περαιτέρω προέλαση της Τουρκίας στην Κύπρο, συνιστά αιτία πολέμου για την Ελλάδα.
2002- Ο Φοίβος και η Αθηνά επιλέγονται ως οι μασκότ των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
.png)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)