Μια επιλογή από το CNN:
President-elect Donald Trump bonded with Brexit leader Nigel Farage over common Both galvanized a large anti-establishment vote to win unexpected victories in 2016
A new "Special Relationship" between Britain and the US has emerged: Τhe relationship between Donald Trump and Nigel Farage. Both men have turned voter disaffection into electoral triumph
ΥΓ. Οι χαφιέδες στο CNN άρχισαν να σκέπτονται τους θυμωμένους "πελάτες" που δεν τους άκουσαν.
9/11/16
Οι ΕΚΟΥΜίτες και το «Έθνος»
Ο 33χρονος υποψήφιος Διδάκτορας της Θεωρίας του Δικαίου, που ήταν το "αριστερό" χέρι του Λεβίτη Τσιπρά και τώρα έγινε εκπρόσωπος της Κοινοπραξίας θυμήθηκε το Έθνος.
Όχι την πατσαβούρα του Μπόμπολα αλλά το ένα κάποιο«Έθνος».
«Η διαπραγμάτευση για το ελληνικό χρέος αποτελεί εθνική υπόθεση», είπε.
«Έθνική υπόθεση»; Ποιού Έθνους; Πως ορίζεται το αυτό το "Εθνος" που χρωστάει και που οφείλει να εξοφλήσει τους δανειστάς;
-Για το «έθνος» των όπου γης και πατρίς και των λαθραίων θα πρόκειται.
-Μα πιστεύουν στο Έθνος οι ΕΚΟΥΜίτες; Είναι εθνικόφρονες οι λεβίτες; Και είναι «εθνική» η αμερικανική παράταξη;
Πολύ με μπέρδεψε ο άλλοτε γραμματέας της ΣΥΡΙΖΟνεολέρας δικηγόρος.
Αλλά είπαμε: Είναι προβατόμορφοι κατ επάγγελμα.
Όχι την πατσαβούρα του Μπόμπολα αλλά το ένα κάποιο«Έθνος».
«Η διαπραγμάτευση για το ελληνικό χρέος αποτελεί εθνική υπόθεση», είπε.
«Έθνική υπόθεση»; Ποιού Έθνους; Πως ορίζεται το αυτό το "Εθνος" που χρωστάει και που οφείλει να εξοφλήσει τους δανειστάς;
-Για το «έθνος» των όπου γης και πατρίς και των λαθραίων θα πρόκειται.
-Μα πιστεύουν στο Έθνος οι ΕΚΟΥΜίτες; Είναι εθνικόφρονες οι λεβίτες; Και είναι «εθνική» η αμερικανική παράταξη;
Πολύ με μπέρδεψε ο άλλοτε γραμματέας της ΣΥΡΙΖΟνεολέρας δικηγόρος.
Αλλά είπαμε: Είναι προβατόμορφοι κατ επάγγελμα.
Η καταδίωξη των Ιταλών στην Πίνδο
Η Ταξιαρχία Ιππικού, ενισχυμένη και με δυνάμεις πεζικού, επιχείρησε την υποχώρηση των Ιταλών προς το χωριό Άρμάτα. Το απόγευμα της 8ης Νοεμβρίου 1940 δύο ελληνικές διμοιρίες αιφνιδίασαν την υποχωρούσα ιταλική φρουρά στο χωριό Δίστρατο της Πίνδου, και απελευθέρωσαν το χωριό συλλαμβάνοντας 61 Ιταλούς αιχμαλώτους. Το βράδυ εισήλθε στο χωριό Δίστρατο η διοίκηση της Μεραρχίας Ιππικού, υπό τον υποστράτηγο Γεώργιο Στανωτά.
Το πρωί της 9ης Νοεμβρίου τέθηκε σε καταδίωξη των υποχωρούντων αλπινιστών της Τζούλια μια ίλη της εμπροσθοφυλακής υπό τον ίλαρχο Μελίδη που κινήθηκε προς το χωριό Αρμάτα.
Η ύλη κατέλαβε το χωριό χωρίς να πέσει τουφεκιά και υποχρέωσε σε παράδοση ιταλικό τμήμα 35 ανδρών και αφού άφησε ένα μικρό τμήμα για να φρουρεί τους αιχμαλώτους, η ίλη συνέχισε την κίνησή της προς το χωριό Πάδες, μέσω ορεινού μονοπατιού.
Η εμπροσθοφυλακή της ίλης, ένας ουλαμός με επικεφαλής τον έφεδρο ανθυπασπιστή Μυλωνά, έφτασε ως το χωρίο, όπου δέχτηκε πυρά από τους οχυρωμένους σε αυτό Ιταλούς. Οι άνδρες του Μυλωνά, αφίππευσαν και πήραν θέσεις γύρω από το χωριό. Σε λίγο έφτασε και η υπόλοιπη ίλη και ο αγώνας γενικεύτηκε.
Οι Ιταλοί είχαν τάξει πολυβόλα και οπλοπολυβόλα στα σπίτια του χωριού και έβαλαν κατά των ακάλυπτων Ελλήνων. Με επικεφαλής τον ίλαρχό τους όμως, οι Έλληνες ιππείς εφόρμησαν με ενθουσιασμό και με την ιαχή «Αέρα». Αυτό που ακολούθησε δύσκολα περιγράφεται.
Φονικές οδομαχίες με τη λόγχη και με τις χειροβομβίδες εξελίσσονταν στο μικρό ορεινό χωριό.
Ο δεκανέας Χρήστος Μαριώτης, επικεφαλής της ομάδας του, επιτέθηκε σε ένα σπίτι που οι Ιταλοί είχαν τάξει ένα πολυβόλο. Με μια χειροβομβίδα ανατίναξε την πόρτα και όρμησε μέσα με τους άνδρες τους, με προτεταμένες τις λόγχες. Ακολούθησε σύντομη αλλά εξαιρετικά βίαιη συμπλοκή.
Τελικά οι 20 Ιταλοί που επέζησαν παραδόθηκαν. Ο Μαριώτης αμέσως μετά όρμησε σε ένα άλλο σπίτι. Ακολούθησε νέα άγρια συμπλοκή με τις ξιφολόγχες. Ο Μαριώτης σκοτώθηκε, αλλά οι άνδρες τον εκδικήθηκαν.
Οι 15 Ιταλοί που επέζησαν πέταξαν τα όπλα και σήκωσαν τα χέρια ψηλά.
Στο μεταξύ έφτασε στο χωρίο και η υπόλοιπη δύναμη της Ομάδας Αναγνώρισης και ο διοικητής της, αντισυνταγματάρχης Κόκκινος. Οι Ιταλοί αντιστάθηκαν μέχρι το απόγευμα. Τελικά όμως παραδόθηκαν.
Περισσότεροι από 150 αιχμαλωτίστηκαν, ενώ δεκάδες σκοτώθηκαν.
Οι Έλληνες θρήνησαν μόνο τον Μαριώτη. Άλλοι 6 ιππείς τραυματίστηκαν.
Την 13η ημέρα του Πολέμου ανέλαβε διοικητής του ιταλικού 25ου Σώματος Στρατού στην Αλβανία ο στρατηγός Σοντού.
Η βύθιση του πλοίου Βιβή στον Πατραϊκό
Το Φορτηγό ατμόπλοιο ΒΙΒΗ , πρώην SAXON, και πρώην ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΝΙΟΡΔΟΣ, νηολογίου Πειραιώς , και ολικής Χωρητικότητας 489 κόρων, την 9η Νοεμβρίου 1940, παραπλέοντας τις ακτές του Αράξου στον Πατραϊκό , με πλοίαρχο το Λουκά Ιωαννίδη, προσέκρουσε σε νάρκη με αποτέλεσμα να βυθιστεί και να σκοτωθούν 10 μέλη του πληρώματος. Το πλοίο ναυπηγήσεως του 1898, στα ναυπηγεία MARKNES AND SON είχε πωληθεί το 1925 από αγγλική εταιρεία στην ελληνική εταιρεία ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΟΝΙΟΡΔΟΥ μετονομασθέν ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΝΙΟΡΔΟΣ και το 1940 αγοράστηκε από τον Κων. Νικ. Βερνίκο κατά 62%, και τους Παύλο Ιω. Δημητρακόπουλο, Πολ. Μηχανικό, 16,5% και Χρήστο Αντ. Φράγκο, Πολ. Μηχανικό, 16,5% κλπ, αντί του ποσού των 3.057.000 δραχμών μετονομασθέν σε ΒΙΒΗ.
Το πλοίο είχε αποπλεύσει από τον Πειραιά, την 7η Νοεμβρίου στις 23:00 το βράδυ φορτωμένο με στάρι και με προορισμό το Κατάκωλο. Μετά το στενό Ρίου-Αντιρρίου ακολούθησε τις Νότιες ακτές του Πατραϊκού, όταν περί ώρα 01:00 της 9ης Νοεμβρίου 1940, και λίγο πριν την παράλλαξη του Ακρωτηρίου Άραξος και ενώ στη γέφυρα ήταν ο ίδιος ο πλοίαρχος, ακούστηκε ισχυρός κρότος και το σκάφος άρχισε να βυθίζεται. Στον πλοίαρχο, προ του απόπλου, είχαν δοθεί οδηγίες πλου από την αρμόδια Ναυτική Διοίκηση, τις οποίες αυτός δεν φαίνεται να ακολούθησε.
Το πρωί της 9ης Νοεμβρίου τέθηκε σε καταδίωξη των υποχωρούντων αλπινιστών της Τζούλια μια ίλη της εμπροσθοφυλακής υπό τον ίλαρχο Μελίδη που κινήθηκε προς το χωριό Αρμάτα.
Η ύλη κατέλαβε το χωριό χωρίς να πέσει τουφεκιά και υποχρέωσε σε παράδοση ιταλικό τμήμα 35 ανδρών και αφού άφησε ένα μικρό τμήμα για να φρουρεί τους αιχμαλώτους, η ίλη συνέχισε την κίνησή της προς το χωριό Πάδες, μέσω ορεινού μονοπατιού.
Η εμπροσθοφυλακή της ίλης, ένας ουλαμός με επικεφαλής τον έφεδρο ανθυπασπιστή Μυλωνά, έφτασε ως το χωρίο, όπου δέχτηκε πυρά από τους οχυρωμένους σε αυτό Ιταλούς. Οι άνδρες του Μυλωνά, αφίππευσαν και πήραν θέσεις γύρω από το χωριό. Σε λίγο έφτασε και η υπόλοιπη ίλη και ο αγώνας γενικεύτηκε.
Οι Ιταλοί είχαν τάξει πολυβόλα και οπλοπολυβόλα στα σπίτια του χωριού και έβαλαν κατά των ακάλυπτων Ελλήνων. Με επικεφαλής τον ίλαρχό τους όμως, οι Έλληνες ιππείς εφόρμησαν με ενθουσιασμό και με την ιαχή «Αέρα». Αυτό που ακολούθησε δύσκολα περιγράφεται.
Φονικές οδομαχίες με τη λόγχη και με τις χειροβομβίδες εξελίσσονταν στο μικρό ορεινό χωριό.
Ο δεκανέας Χρήστος Μαριώτης, επικεφαλής της ομάδας του, επιτέθηκε σε ένα σπίτι που οι Ιταλοί είχαν τάξει ένα πολυβόλο. Με μια χειροβομβίδα ανατίναξε την πόρτα και όρμησε μέσα με τους άνδρες τους, με προτεταμένες τις λόγχες. Ακολούθησε σύντομη αλλά εξαιρετικά βίαιη συμπλοκή.
Τελικά οι 20 Ιταλοί που επέζησαν παραδόθηκαν. Ο Μαριώτης αμέσως μετά όρμησε σε ένα άλλο σπίτι. Ακολούθησε νέα άγρια συμπλοκή με τις ξιφολόγχες. Ο Μαριώτης σκοτώθηκε, αλλά οι άνδρες τον εκδικήθηκαν.
Οι 15 Ιταλοί που επέζησαν πέταξαν τα όπλα και σήκωσαν τα χέρια ψηλά.
Στο μεταξύ έφτασε στο χωρίο και η υπόλοιπη δύναμη της Ομάδας Αναγνώρισης και ο διοικητής της, αντισυνταγματάρχης Κόκκινος. Οι Ιταλοί αντιστάθηκαν μέχρι το απόγευμα. Τελικά όμως παραδόθηκαν.
Περισσότεροι από 150 αιχμαλωτίστηκαν, ενώ δεκάδες σκοτώθηκαν.
Οι Έλληνες θρήνησαν μόνο τον Μαριώτη. Άλλοι 6 ιππείς τραυματίστηκαν.
Την 13η ημέρα του Πολέμου ανέλαβε διοικητής του ιταλικού 25ου Σώματος Στρατού στην Αλβανία ο στρατηγός Σοντού.
Το Φορτηγό ατμόπλοιο ΒΙΒΗ , πρώην SAXON, και πρώην ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΝΙΟΡΔΟΣ, νηολογίου Πειραιώς , και ολικής Χωρητικότητας 489 κόρων, την 9η Νοεμβρίου 1940, παραπλέοντας τις ακτές του Αράξου στον Πατραϊκό , με πλοίαρχο το Λουκά Ιωαννίδη, προσέκρουσε σε νάρκη με αποτέλεσμα να βυθιστεί και να σκοτωθούν 10 μέλη του πληρώματος. Το πλοίο ναυπηγήσεως του 1898, στα ναυπηγεία MARKNES AND SON είχε πωληθεί το 1925 από αγγλική εταιρεία στην ελληνική εταιρεία ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΟΝΙΟΡΔΟΥ μετονομασθέν ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΝΙΟΡΔΟΣ και το 1940 αγοράστηκε από τον Κων. Νικ. Βερνίκο κατά 62%, και τους Παύλο Ιω. Δημητρακόπουλο, Πολ. Μηχανικό, 16,5% και Χρήστο Αντ. Φράγκο, Πολ. Μηχανικό, 16,5% κλπ, αντί του ποσού των 3.057.000 δραχμών μετονομασθέν σε ΒΙΒΗ.
Το πλοίο είχε αποπλεύσει από τον Πειραιά, την 7η Νοεμβρίου στις 23:00 το βράδυ φορτωμένο με στάρι και με προορισμό το Κατάκωλο. Μετά το στενό Ρίου-Αντιρρίου ακολούθησε τις Νότιες ακτές του Πατραϊκού, όταν περί ώρα 01:00 της 9ης Νοεμβρίου 1940, και λίγο πριν την παράλλαξη του Ακρωτηρίου Άραξος και ενώ στη γέφυρα ήταν ο ίδιος ο πλοίαρχος, ακούστηκε ισχυρός κρότος και το σκάφος άρχισε να βυθίζεται. Στον πλοίαρχο, προ του απόπλου, είχαν δοθεί οδηγίες πλου από την αρμόδια Ναυτική Διοίκηση, τις οποίες αυτός δεν φαίνεται να ακολούθησε.
Το πλήρες χρονολόγοι των γεγονότων της 27ης Οκτωβρίου/9ης
Νοεμβρίου θα το βρείτε εδώ....
Επέτειοι
Το πλήρες χρονολόγοι των γεγονότων της 27ης Οκτωβρίου/9ης Νοεμβρίου θα το βρείτε εδώ.... http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/11/9.html
Ο Πάνος Χικ άρχισε το γλείψιμο
Αμερικανόπαιδο. Μεν. Αλλά με λάθος συμμαχία. Δια αυτό έσπευσε να γλείψει αυτόν που νομίζει ότι θα τον φέρει σε «επαφή» με το κέντρο της νέας Εξουσίας.
Οι «Έλληνες» που έχει στο «πλάι του» ο νέος Αμερικανός πρόεδρος δεν είναι όμως ακριβώς «Έλληνες».
Ο Τζώρτζ Παπαδόπουλος, σύμβουλος για θέματα εξωτερικής πολιτικής, γεννήθηκε στο Σικάγο από γονείς που κατάγονται από τη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο University College London, κατέχει διευθυντική θέση σε εταιρεία στο Λονδίνο που ειδικεύεται σε ζητήματα ενεργειακής πολιτικής, και η επαγγελματική του δράση επικεντρώθηκε στη συνεργασία Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ στην Ενέργεια. Μην περιμένετε πολλά.
Ο συμπατριώτης μας συγκεντρωσιάρχης του Τραμπ, ο Τζώρτζ Τζιτζίκος από τη Φλώριδα, είναι ένα καλό ερωτηματικό για το πόσο κοντά θα βρεθεί στην εξουσία και πόσο θα μπορέσει να την επηρεάσει.
Ο πρόεδρος της Εθνικής Ρεπουμπλικανικής Επιτροπής Reinhold Richard Priebus o υιός της Δήμητρας που μιλάει και ελληνικά και έχει κάνει μπάνια ως παιδί στο Σαρωνικό, είναι το καλύτερο βύσμα για την ώρα.
Μέχρι το Γενάρη θα εμφανιστούν και άλλοι. Υπομονή.
Οι «Έλληνες» που έχει στο «πλάι του» ο νέος Αμερικανός πρόεδρος δεν είναι όμως ακριβώς «Έλληνες».
Ο Τζώρτζ Παπαδόπουλος, σύμβουλος για θέματα εξωτερικής πολιτικής, γεννήθηκε στο Σικάγο από γονείς που κατάγονται από τη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο University College London, κατέχει διευθυντική θέση σε εταιρεία στο Λονδίνο που ειδικεύεται σε ζητήματα ενεργειακής πολιτικής, και η επαγγελματική του δράση επικεντρώθηκε στη συνεργασία Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ στην Ενέργεια. Μην περιμένετε πολλά.
Ο συμπατριώτης μας συγκεντρωσιάρχης του Τραμπ, ο Τζώρτζ Τζιτζίκος από τη Φλώριδα, είναι ένα καλό ερωτηματικό για το πόσο κοντά θα βρεθεί στην εξουσία και πόσο θα μπορέσει να την επηρεάσει.
Ο πρόεδρος της Εθνικής Ρεπουμπλικανικής Επιτροπής Reinhold Richard Priebus o υιός της Δήμητρας που μιλάει και ελληνικά και έχει κάνει μπάνια ως παιδί στο Σαρωνικό, είναι το καλύτερο βύσμα για την ώρα.
Μέχρι το Γενάρη θα εμφανιστούν και άλλοι. Υπομονή.
Γιατί χαίρετε ο Κόσμος και χαμογελάει πατέρα; (2)
Η δήλωση του Ηλία για το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών:
«Στις αμερικανικές εκλογές νίκησαν οι δυνάμεις που αντιμάχονται την παγκοσμιοποίηση, αντιμάχονται τη λαθρομετανάστευση και είναι υπέρ των καθαρών εθνικών κρατών, υπέρ της αυτάρκειας στην εθνική οικονομία.
Μία μεγάλη παγκόσμια αλλαγή έχει ξεκινήσει και θα συνεχιστεί με την επικράτηση των εθνικιστών στην Αυστρία, της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία, της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα.
Στην Ελλάδα, όπου θρηνούν όλα τα κανάλια και τα κόμματα του κατεστημένου, που στήριζαν την Κλίντον, η οποία παίρνει μαύρα λεφτά από τον Ερντογάν και υποθάλπει τους πιο ακραίους, αλβανικούς, ανθελληνικούς κύκλους.
Μαζί τους θρηνούν και τα κοράκια των αγορών, οι διεθνείς τοκογλύφοι που καταστρέφουν την Πατρίδα μας με το μνημόνιο και την υφαρπαγή της εθνικής μας περιουσίας».
ΥΓ, Σημειώνω με ικανοποίηση τη σύμπτωση απόψεων του δελτίου 11 με την ως ανω δήλωση.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-chrush-augh-gia-to-apotelesma-twn-amerikanikwn-eklogwn-binteo#ixzz4PVMGtxsh
ΥΓ, Σημειώνω με ικανοποίηση τη σύμπτωση απόψεων του δελτίου 11 με την ως ανω δήλωση.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-chrush-augh-gia-to-apotelesma-twn-amerikanikwn-eklogwn-binteo#ixzz4PVMGtxsh
Γιατί χαίρετε ο Κόσμος και χαμογελάει πατέρα;
Οι πιο χαρούμενοι από όλους για τη Νίκη του λαϊκού κινήματος του Τραμπ είναι οι Σύριοι, οι Σέρβοι στο Κόσσοβο, και οι ρωσοφωνοι της ανατολικής Ουκρανίας.
Η εβραιουργιά συνεχίζει να κλαίει με λυγμούς και αναφιλητά. Οι ρουφιανοι της ναυαρχίδας της εβραιουργιάς του Economist έγραψαν για το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών. «Στην αρχή ήταν αδιανόητο, μετά ήταν εξαιρετικά απίθανο, τώρα είναι η πραγματικότητα».
Η εβραιουργιά συνεχίζει να κλαίει με λυγμούς και αναφιλητά. Οι ρουφιανοι της ναυαρχίδας της εβραιουργιάς του Economist έγραψαν για το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών. «Στην αρχή ήταν αδιανόητο, μετά ήταν εξαιρετικά απίθανο, τώρα είναι η πραγματικότητα».
Ο Βλαδίμηρος και ο Ντόναλντ
Ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν συνεχάρη αμέσως μετά την οριστικοποίηση του αποτελέσματος τον Ντόναλντ Τραμπ για τη νίκη του στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές εκφράζοντας την ελπίδα ότι θα εργαστούν από κοινού για την επίλυση της κρίσης στις διμερείς σχέσεις.
Ο Τραμπ σε ρόλο Περόν
Ο Ντόναλντ Τραμπ, εξουδετέρωσε όλους «υποψηφίους» του κατεστημένου, και σάρωσε τη διαπλοκή και το κατεστημένο αλλά και τα «όπλα» τους. (Κοινωνικά δίκτυα, Κανάλια και δημοσκόπους).
Ο Ντόναλντ Τραμπ, είναι τώρα πραγματικά πολύ ισχυρός απέναντι στη «διαπλοκή» και το πολιτικό-τραπεζικό κατεστημένο και είναι ο πρώτος πρόεδρος μετά τον Αβραάμ Λίνκολν και τον Τζων Κέννεντυ, που μπορεί να ισχυριστεί το , «η ισχύς μου η αγάπη του λαού».
Ο Τράμπ μίλησε ήδη για ένα λαϊκό Κίνημα που τον στήριξε. Ο Περονισμός αναστήθηκε στις ΗΠΑ.
Η σκηνογραφία της Συναγωγής, της Στοάς, της Ανοιχτής Κοινωνίας, του Τσάι Πάρτι των αδελφών Κοχ, του κόμματος του Πολέμου και της Ρωσοφοβίας, κατέρρευσε μπροστά στην Κάλπη. Μπροστά στον Κυρίαρχο λαό, που ανέκτησε την κυριαρχία του και έστειλε τους χειραγωγούς στο διάολο, μαζί και τα σενάρια για «τη σεξιστική και εθνικιστική ρητορική» του Τραμπ.
Παρά τις προσπάθειες αποδόμησης της καμπάνιας του από όλα τα κυρίαρχα ΜΜΕ των ΗΠΑ, το λαϊκό Κίνημα του Τραμπ κατάφερε να φτάσει στην Νίκη.
Η νίκη του Τραμπ οφείλεται στην άρνηση του τηλεθεατή να εκτελέσει τις οδηγίες των χειραγωγών.
Η επανάσταση κατά των ρουφιάνων είχε ηδη φανεί από το δημοψήφισμα στην Βρετανία και τις προεδρικές εκλογές στην Αυστρία. Στού κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.
Συντριπτική ήταν και η αποτυχία των απατεώνων δημοσκόπων.
Οι εταιρίες που δεν «υπηρετούσαν» οδηγίες προέβλεπαν τη Νίκη του Τραμπ. Με βάση αυτές άλλωστε και εγώ προέβλεπα την πιθανότητα Νίκης.Μόνο για τη Νεβάδα έκανα λάθος.
Το αποτέλεσμα σε παναμερικανικό επίπεδο ήταν πράγματι οριακό όπως το έβλεπαν οι επαγγελματικές δημοσκοπήσεις .
57,948,438 ψήφους ο Τραμπ (47.8%), 57,373,655 η 47.4% η Χίτλερι. Αλλά αυτό έχει πολύ λίγη σημασία. Ο Τραμπ έβγαλε 289 εκλέκτορες. Κέρδισε και στην Πενσυλβάνια με 48.8% (2,911,986 ψήφους). Η Χίτλερι έμεινε στο 47.7% (2,844,084).
Ο Ντόναλντ Τραμπ, είναι τώρα πραγματικά πολύ ισχυρός απέναντι στη «διαπλοκή» και το πολιτικό-τραπεζικό κατεστημένο και είναι ο πρώτος πρόεδρος μετά τον Αβραάμ Λίνκολν και τον Τζων Κέννεντυ, που μπορεί να ισχυριστεί το , «η ισχύς μου η αγάπη του λαού».
Ο Τράμπ μίλησε ήδη για ένα λαϊκό Κίνημα που τον στήριξε. Ο Περονισμός αναστήθηκε στις ΗΠΑ.
Η σκηνογραφία της Συναγωγής, της Στοάς, της Ανοιχτής Κοινωνίας, του Τσάι Πάρτι των αδελφών Κοχ, του κόμματος του Πολέμου και της Ρωσοφοβίας, κατέρρευσε μπροστά στην Κάλπη. Μπροστά στον Κυρίαρχο λαό, που ανέκτησε την κυριαρχία του και έστειλε τους χειραγωγούς στο διάολο, μαζί και τα σενάρια για «τη σεξιστική και εθνικιστική ρητορική» του Τραμπ.
Παρά τις προσπάθειες αποδόμησης της καμπάνιας του από όλα τα κυρίαρχα ΜΜΕ των ΗΠΑ, το λαϊκό Κίνημα του Τραμπ κατάφερε να φτάσει στην Νίκη.
Η νίκη του Τραμπ οφείλεται στην άρνηση του τηλεθεατή να εκτελέσει τις οδηγίες των χειραγωγών.
Η επανάσταση κατά των ρουφιάνων είχε ηδη φανεί από το δημοψήφισμα στην Βρετανία και τις προεδρικές εκλογές στην Αυστρία. Στού κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.
Συντριπτική ήταν και η αποτυχία των απατεώνων δημοσκόπων.
Οι εταιρίες που δεν «υπηρετούσαν» οδηγίες προέβλεπαν τη Νίκη του Τραμπ. Με βάση αυτές άλλωστε και εγώ προέβλεπα την πιθανότητα Νίκης.Μόνο για τη Νεβάδα έκανα λάθος.
Το αποτέλεσμα σε παναμερικανικό επίπεδο ήταν πράγματι οριακό όπως το έβλεπαν οι επαγγελματικές δημοσκοπήσεις .
57,948,438 ψήφους ο Τραμπ (47.8%), 57,373,655 η 47.4% η Χίτλερι. Αλλά αυτό έχει πολύ λίγη σημασία. Ο Τραμπ έβγαλε 289 εκλέκτορες. Κέρδισε και στην Πενσυλβάνια με 48.8% (2,911,986 ψήφους). Η Χίτλερι έμεινε στο 47.7% (2,844,084).
Κλαίνε οι ρουφιάνοι
Γράφουν: «Τεράστιο σοκ για το Βερολίνο». Στην Κοινοπραξία Τσιπρά να δείς, που έπαιξαν τα ρέστα τους στο ίδρυμα Λεβί.Εκεί είναι το ΣΟΚ. Και ετοιμάζουν βαλίτσες. Και οι καθοδηγητές στην Βασιλίσσης Σοφίας. Έρχεται άλλη βάρδια.
Εν τω μεταξύ συνεχίζουν την προπαγάνδα τα πρακτόρια. Απτόητοι.
Αντιγράφω την «είδηση» από την «Ημερησία» του «κεντροαριστερού» Μπομπολιστάν.
«Η πρόεδρος του ακροδεξιού κόμματος της Γαλλίας Μαρίν Λεπέν έσπευσε να στείλει πρώτη τα συγχαρητήριά της στον Ντόναλντ Τραμπ. «Συγχαρητήρια στον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και τους Αμερικανούς πολίτες», έγραψε στο Twitter η επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου».
-Θα μάθουν να σέβονται και το Εθνικό Μέτωπο και την Μαρίν και θα κάνουν και "ακροδεξιές" γαργάρες. Κοντός ψαλμός αλληλούια.
Εν τω μεταξύ συνεχίζουν την προπαγάνδα τα πρακτόρια. Απτόητοι.
Αντιγράφω την «είδηση» από την «Ημερησία» του «κεντροαριστερού» Μπομπολιστάν.
«Η πρόεδρος του ακροδεξιού κόμματος της Γαλλίας Μαρίν Λεπέν έσπευσε να στείλει πρώτη τα συγχαρητήριά της στον Ντόναλντ Τραμπ. «Συγχαρητήρια στον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και τους Αμερικανούς πολίτες», έγραψε στο Twitter η επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου».
-Θα μάθουν να σέβονται και το Εθνικό Μέτωπο και την Μαρίν και θα κάνουν και "ακροδεξιές" γαργάρες. Κοντός ψαλμός αλληλούια.
Κλαίει η εβραιουργιά
Trump's surprise wins in key states rattle world markets
Reuters
O Τράμπ κέρδισε το Ουισκόνσιν από τους Δημοκρατικούς και παίρνει τους 10 εκλέκτοπρες και με αυτούς περνάει τους 270.
Μόλις το FOX ανακοίνωσε ότι ο Τραμπ κέρδισε στο Ουισκόνσιν οι οπαδοί του βγηκαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης φωνάζοντας το σύνθημα, «βάλτε την μέσα».
Ο Τράμπ προηγείται και στο Νιου Χαμπσάιρ και το Μήτσιγκαν. Στην
Πενσυλβάνια είναι 40.000 ψήφους μπροστά.
Το αποτέλεσμα έχει κριθεί σε 41 πολιτείες και ο Τραμπ έχει 248 εκλέκτορες και η Χίτλερι 215. Απομένουν 75. Στην Γιούτα ο Τραμπ προηγείται με 52% και στην Αριζόνα με 49.3% . Οι 17 αντιπρόσωποι μάλλον θα είναι δικοί του. Περιμένει για άλλους 5 για να κάνει δηλώσεις.
ΥΓ. Ο λαός τους σάρωσε.
Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω
Μετά το Μπρέξιτ, η νίκη του αμερικανικού λαού και του Τραμπ.
Έρχεται και η μεγάλη νίκη της Ελευθερίας στην Αυστρία στις 4 Δεκεμβρίου, και μετά Μαρίν Λεπέν. Εθνικό Μέτωπο και ξερό ψωμί.
Ε, μετά θα πάει στο διάολο και η υπαλληλική Κεντροαριστεροδεξιά στην Ελλαδίτσα.
Το Ντόμινο θα φέρει καλύτερες μέρες.
Έρχεται και η μεγάλη νίκη της Ελευθερίας στην Αυστρία στις 4 Δεκεμβρίου, και μετά Μαρίν Λεπέν. Εθνικό Μέτωπο και ξερό ψωμί.
Ε, μετά θα πάει στο διάολο και η υπαλληλική Κεντροαριστεροδεξιά στην Ελλαδίτσα.
Το Ντόμινο θα φέρει καλύτερες μέρες.
Έγινε η δεύτερη αμερικανική επανάσταση
8/11/16
Η 12η ημέρα του Πολέμου του 1940
Ο Κατσιμήτρος και οι Γενναίοι του και ο Βραχνός με τους Θεσσαλούς του είχαν νικήσει τους Ιταλούς, αλλά ο μεγαλύτερος ηττημένος ήταν στην Αθήνα ο άκαπνος διαγγελέας, που ήθελε και διέταζε ο στρατός να υποχωρήσει.
Στις 8 Νοεμβρίου, την 12η ημέρα του Πολέμου του 1940 τα παρατηρητήρια της 8ης Μεραρχίας διαπίστωσαν μια ασυνήθιστη κίνηση των ιταλικών φορτηγών αυτοκινήτων στα μετόπισθεν και ιδιαίτερα στο Χάνι Δελβινάκι. Επίσης, παρατηρούσαν και αλλαγή θέσεων του ιταλικού πυροβολικού προς τα πίσω, αλλά και απουσία αρμάτων μπροστά στην αμυντική τοποθεσία της Ελαίας. Οι κινήσεις αυτές αποτελούσαν μια πρώτη ένδειξη ότι οι Ιταλοί εγκατέλειπαν την τοποθεσία.
Στο μέτωπο της Πίνδου, ο διοικητής της «Τζούλια», στρατηγός Μάριο Τζιρότι, διέταξε στις 8 Νοεμβρίου την υποχώρηση προς την Κόνιτσα, όπου είχε προωθηθεί η 47η Μεραρχία «Μπάρι», ακλουθώντας τη βόρεια όχθη του Αώου νότια του Σμόλικα. Το απόσπασμα Αώου το οποίο διοικούσε ο Μαρδοχαίος Φριζής δεν μπόρεσε να περάσει τον Αώο για να αιχμαλβτιστεί η «Τζούλια» που υποχωρούσε ατάκτως.
Στις 8 Νοεμβρίου έφθασε στην Αλβανία ο στρατηγός Ουμπάλντο Σοντού, τεως υφυπουργός Στρατιωτικών της Ιταλίας, και ανέλαβε την επομένη τη διοίκηση των εκεί ιταλικών δυνάμεων.
Το πλήρες χρονολόγοι των γεγονότων της 26ης Οκτωβρίου/8ης Νοεμβρίου θα το βρείτε εδώ....
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/11/8.html
Στις 8 Νοεμβρίου, την 12η ημέρα του Πολέμου του 1940 τα παρατηρητήρια της 8ης Μεραρχίας διαπίστωσαν μια ασυνήθιστη κίνηση των ιταλικών φορτηγών αυτοκινήτων στα μετόπισθεν και ιδιαίτερα στο Χάνι Δελβινάκι. Επίσης, παρατηρούσαν και αλλαγή θέσεων του ιταλικού πυροβολικού προς τα πίσω, αλλά και απουσία αρμάτων μπροστά στην αμυντική τοποθεσία της Ελαίας. Οι κινήσεις αυτές αποτελούσαν μια πρώτη ένδειξη ότι οι Ιταλοί εγκατέλειπαν την τοποθεσία.
Στο μέτωπο της Πίνδου, ο διοικητής της «Τζούλια», στρατηγός Μάριο Τζιρότι, διέταξε στις 8 Νοεμβρίου την υποχώρηση προς την Κόνιτσα, όπου είχε προωθηθεί η 47η Μεραρχία «Μπάρι», ακλουθώντας τη βόρεια όχθη του Αώου νότια του Σμόλικα. Το απόσπασμα Αώου το οποίο διοικούσε ο Μαρδοχαίος Φριζής δεν μπόρεσε να περάσει τον Αώο για να αιχμαλβτιστεί η «Τζούλια» που υποχωρούσε ατάκτως.
Στις 8 Νοεμβρίου έφθασε στην Αλβανία ο στρατηγός Ουμπάλντο Σοντού, τεως υφυπουργός Στρατιωτικών της Ιταλίας, και ανέλαβε την επομένη τη διοίκηση των εκεί ιταλικών δυνάμεων.
Στην κατεχόμενη Ηγουμενίτσα εκτελέστηκαν την 8η Νοεμβρίου
1940 από τους Ιταλούς μετά από απαίτηση των Μουσουλμάνων Τσάμηδων οι Χρήστος Πιτούλης και ο Χρήστος Τσώνης. Ο τόπος
εκτέλεσης ήταν στην παραλία δίπλα από το ξενοδοχείο «ΑΚΤΑΙΟΝ» και στη θέση που τότε
λεγόταν «Μόλιζα».
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/11/8.html
Για τη Μάχη της Γκραμπάλας
Η τελευταία νύχτα του Πολέμου στο Καλπάκι
Του Παντελή Θ. Παπαγεωργίου
Η φρούρηση του υψώματος είχε ανατεθεί στο 1ο λόχο του 1ου Τάγματος του 15ου Συντάγματος με λοχαγό τον μόνιμο υπο/γό Βασιλά και τον 3ο λόχο του ίδιου τάγματος με λοχαγό τον μόνιμο υπ/γό Στίπα. Ο 1ος λόχος του Βασιλά φρουρούσε το δεξί ύψωμα της Γκραμπάλας όπως κοιτάμε προς την Αλβανία προς το μέρος της Αρίστης και ο λόχος του Στίπα το αριστερό προς το Καλπάκι που ήταν και ψηλότερο και είχε και χαρακώματα. ….
«στην κορυφή του Στίπα ακούστηκε δυνατή η φωνή του σκοπού δύο φορές Αλτ. Αλτ στα όπλααα. Πυροβολισμοί, χειροβομβίδες, φωνές και πάλι ησυχία. Φαίνεται ότι την πρώτη φορά είχε ανεβεί μια ιταλικιά ομάδα για ανίχνευση, τώρα τη δεύτερη φορά ήταν ανεβασμένη μια Ιταλικιά Διμοιρία ως εμπροσθοφυλακή.
Ο λόχος του Στίπα είχε διαλυθεί. Στη στιγμή βρέθηκε πάλι στη Διμοιρία μου ο λοχαγός λέγοντας.
-Την κορυφή του Στίπα την κατέλαβαν πάλι οι Ιταλοί, γρήγορα την ομάδα σου και πάμε.
Μαζί με σκορπισμένους στρατιώτες του Στίπα και τον ίδιο άρχισε πάλι αντεπίθεση μας προς την κορυφή. Το γνωστό σύνθημα αέρα επάνω τους παιδιά και τους πιάσαμε. Τα πράγματα ήταν διαφορετικά, γιατί οι Ιταλοί μας πετούσαν χειροβομβίδες και τα τρία αυτόματα των Ιταλών έβαζαν συνέχεια.
Καθώς προχωρούσαμε ο λοχίας Γιάννης Παππάς με μερικούς στρατιώτες προχώρησε προς τα πλάγια από το μέρος που ανέβηκαν οι Ιταλοί ταμπουρώθηκε σε κάτι βράχια μικρά και έβαζε προς την κορυφή.
Οι Ιταλοί νόμισαν πως τους κυκλώσαμε και υποχώρησαν αμέσως, ο λοχίας τους κατάλαβε και μας φώναξε. Ανεβήκαμε στην κορυφή. Εκεί βρήκαμε τον πρώτο Ιταλό νεκρό φορτωμένο με τρεις μικρούς γελιούς με πυρομαχικά, χειροβομβίδες και τρόφιμα.
Τότε ο Στίπας άναψε το φακό του, έβγαλε το πιστόλι του, έσκυψε προς τον Ιταλό λέγοντας «άτιμε τόλμησες να πατήσεις το πάτριον έδαφος, η Θεία δίκη σε ετιμώρησε, ψόφα εδώ πάνω και πάλι οι δυό λοχαγοί συζήτησαν και ο ίδιος ο λοχαγός μου Βασιλάς κατέβασε τους στρατιώτες του Στίπα κάτω από τα χαρακώματα και τους είπε οι Ιταλοί θα ξανάρθουν θα τους ακούσετε και θα τους αρχίσετε το τουφεκίδι αμέσως και σιγά σιγά θα γυρίσετε στο χαράκωμα να τους περιμένετε. Ο Στίπας και οι Διμοιρίτες του συγκέντρωσαν αρκετούς στρατιώτες και παρατάχτηκαν κανονικά. Γυρίσαμε με το λοχαγό μας στις θέσεις μας.
Η βροχή και η αντάρα συνέχιζαν. Από τα δυό μέτωπα ήταν μεγάλη ησυχία.
Είχαν φθάσει πια μεσάνυχτα.
Από το αριστερό μέρος της Γκραμπάλας από το δικό μας , ακούστηκε η φωνή κάποιου στρατιώτη, έρχονται τα ζώα με το συσσίτιο, κάποια ανακούφιση ένοιωσαν οι στρατιώτες μας και ξετυλίχθηκαν από τα αντίσκηνα τους και σηκώθηκαν όρθιοι. Την ώρα ακριβώς που τα ζώα έφθασαν στην κορυφή και το καθένα θα πήγαινε για τη κάθε Διμοιρία ακούστηκαν συνεχόμενα.
Αλτ! Φωνές «στα όπλα», μετά πυροβολισμοί, συνέχεια φωνές των στρατιωτών μας που γύριζαν προς τα πίσω και μετά ιταλικές χειροβομβίδες αυτόματα όπλα, οπλοπολυβόλα, πολυβόλα με σφαίρες τροχιοδεικτικές έκαναν το αριστερό της Γκραμπάλας να λάμπει.
Συνέχεια ακούονταν ιταλικές φωνές «βίβα Ντούτσε, βίβα Μουσολίνι, βίβα τ’ Ιταλία».
Δυο πράσινες φωτοβολίδες ιταλικές στόλισαν το αριστερό μέρος της Γκραμπάλας μαζί με τις πολύχρωμες σφαίρες των αυτομάτων και των φωτεινών χειροβομβίδων. Οι φωτοβολίδες ασφαλώς φανέρωναν για τους Ιταλούς ότι ο αντικειμενικός σκοπός καταλήφθηκε και οι Ιταλοί πανηγύριζαν.
Αυτά παρακολουθούσαμε με το λοχαγό μου προς το μέρος της Διμοιρίας μου, ακούστηκε η φωνή του σκοπού μου στα όπλα, αμέσως χειροβομβίδες δικές μας πυροβολισμοί και ησυχία πάλι. Όπως φάνηκε το πρωί ένας Ιταλός ανθ/γός που βρέθηκε νεκρός ή από φόβο ξέφυγε από τον όγκο των Ιταλών ή ήταν μπροστά από το τμήμα του και σκοτώθηκε και οι άλλοι Ιταλοί γύρισαν πίσω.
Ξεκινήσαμε πάλι με το λοχαγό μου με μια ομάδα δική μου και με μερικούς άνδρες του Στίπα και λίγους στρατιώτες του μηχανικού που είχαν έλθει για να φτιάσουν καταφύγια και χαρακώματα, για την κορυφή. Τα πράγματα πολύ δύσκολα.
Το σκοτάδι, η αντάρα, η βροχή και το φωτεινό τόξο γύρω από τους Ιταλούς από τις χειροβομβίδες που έριχναν και τρυπούσαν οι πολύχρωμες σφαίρες έκαναν τους στρατιώτες μας να μην προχωρούν. Μάταια προσπαθούσαμε να τους παρασύρουμε προς την κορυφή. Το βίβα Ντούτσε, βίβα τ’ Ιτάλια ακουόταν καθαρά, κάποτε προς την πλευρά τη δική μας ακούστηκαν φωνές δικές μας και τρία οπλοπολυβόλα έβαλαν προς την κορυφή που ήταν οι Ιταλοί.
Οι σφαίρες περνούσαν πάνω από τα κεφάλια μας. Ήταν ο Ανθ/γός Σαρρής που είχε έλθει με τη Διμοιρία του για βοήθεια χωρίς να γνωρίζει ότι εμείς βρισκόμαστε κάτω από τους Ιταλούς και πάνω από αυτόν.
Έγινε η συνεννόηση και αποφασίσαμε έφοδο με εφ’ όλου λόγχη.
Η προσπάθεια απέτυχε, γιατί οι πολλές ιταλικές χειροβομβίδες δεν μας άφηναν να πλησιάσουμε. Σε κάποια στιγμή θυμήθηκα τις χειροβομβίδες Μιλς και τις πρότεινα στο λοχαγό μου. Βρήκε σωστή τη γνώμη μου και ο ένας με τον άλλο στρατιώτη μαζέψαμε καμιά δεκαριά. Η αντάρα είχε κάπως αραιώσει και φαίνονταν το μέρος που ήταν στημένα τα οπλοπολυβόλα και πολυβόλα των Ιταλών. Στη Σχολή των εφέδρων έριχνα 55 μέτρα χειροβομβίδα και μέσα στον κύκλο. Ανέλαβα με το λοχία Παπά και ένα στρατιώτη να πλησιάσουμε λίγο και να τις πετάξουμε. Έτσι και έγινε.
Πριν όμως πετάξουμε τη χειροβομβίδα, φωνάξαμε όλοι κάτω για να μη μας χτυπήσουν τα βλήματα. Με τις πρώτες Μιλς που έσκασαν στην κορυφή ακούστηκαν φωνές και κάπως σταμάτησαν οι πολλές ιταλικές χειροβομβίδες.
Οι χειροβομβίδες μας είχαν εξαντληθεί και φωνάζαμε για άλλες. Μια κόκκινη ιταλική φωτοβολίδα, διέσχισε το ύψωμα, δεύτερη, τρίτη και ησυχία στην κορυφή όλοι τότε είπαν ότι έφυγαν οι Ιταλοί και να ανέβουμε ο λοχαγός δεν άφησε γιατί φοβήθηκε, μήπως οι Ιταλοί είναι κρυμμένοι και όταν τους πλησιάσουμε μας επιτεθούν με χειροβομβίδες.
Όπως προχωρούσαμε μερικοί στρατιώτες είτε από φόβο είτε από το σκοτάδι έγειραν προς το μέρος που ανέβηκαν οι Ιταλοί και όπως έφευγαν οι Ιταλοί έπεσαν πάνω στους στρατιώτες μας, ακούσαμε τότε το Αλτ το δικό μας και συνέχεια: Αλπανέζο Ιταλιάνο κάτι άλλες φωνές, ιταλικές φωνές και μετά ησυχία. Πάλι πυκνή αντάρα σκέπασε το ύψωμα και τότε οι στρατιώτες μας έβαλαν πλάτη με πλάτη και με εφ’ όπου λόγχη κουνούσαν τα όπλα τους στο σκοτάδι.
Θελήσαμε να μάθουμε τι έγινε και στρατιώτες μας έλεγαν σε ακούω κε λοχαγέ ή κυρ Ανθ/γέ ή λοχία μη μας πλησιάζεις, περίμενε να φέξει. Αυτό συνέβηκε γιατί οι Ιταλοί φεύγοντας πέσανε επάνω τους και μπερδεύτηκαν.
Εκεί χάθηκε και ένας στρατιώτης της Διμοιρίας από την Κρυόβρυση, δάσκαλος δεν θυμάμαι το μικρό του το όνομα. Παπάς ήταν το επώνυμο τον πήραν μαζί τους οι Ιταλοί, γιατί δε βρέθηκε νεκρός. Θαμποχάραξε. Η πυκνή αντάρα διαλύονταν σιγά-σιγά. Τα σώματα των στρατιωτών άρχισαν να ξεχωρίζουν σαν μαύρες σκιές, καθώς κουνιόνταν και προχωρούσαν προς την κορυφή. Πρώτος έφθασε ο στρατιώτης της Διμοιρίας μου Ιωάννου.
Στην άκρη του χαρακώματος βρήκε ένα Ιταλό τυλιγμένο με το αντίσκηνο του και αμέσως τον τρύπησε πέρα πέρα με την ξιφολόγχη του, πιο πάνω βρήκε ένα ανθ/γό βαριά χτυπημένο, τον άρπαξε από τα μαλλιά, τον τίναξε και πέθανε.
Οι άλλοι στρατιώτες φώναζαν χαρούμενοι «έφυγαν-έφυγαν». Ανεβήκαμε όλοι στην κορυφή όταν πετάχτηκαν όρθιοι 5 Ιταλοί με τα χέρια επάνω. Οι στρατιώτες αγριεμένοι από τον αγώνα της νύχτας όρμησαν να τους σκοτώσουν. Φώναξε ο λοχαγός και σταμάτησαν. Τους πλησιάσαμε.
Ήταν ο μελανοχίτωνας Ταγματάρχης με αξιωματικούς. Μας έδωσαν τα πιστόλια και τα κιάλια τους. Φωνάξαμε έναν Εβραίο στρατιώτη που ήξερε τα ιταλικά.
Ο Ταγματάρχης Ιταλός είπε: Ανήκει στους μελανοχίτωνας και πήρε διαταγή να καταλάβει το ύψωμα πάση θυσία . Είπε ακόμη ότι ήθελε να γνωρίσει κάποιον αξιωματικό Κωστάκη να τον συγχαρεί για την μεγάλη ευστοχία του πυροβολικού. Και πως το ελληνικό πυροβολικό ήταν ο φόβος και ο τρόμος των Ιταλών. Προξένησε μεγάλες απώλειες σε έμψυχο και άψυχο υλικό.
Επίθεση επιχείρησαν και από το δεξί μέρος της Γκραμπάλας από το δρόμο που έρχεται από την Αρίστη. Εκεί όμως ο Διμοιρίτης της Δης Διμοιρίας του 1ου λόχου έφεδρος ανθ/γός Ιωάννου Δημήτριος δάσκαλος τότε, συνταξιούχος βουλευτής σήμερα, είχε πάρει κανονικές θέσεις και απέκρουσε όλες τις επιθέσεις των Ιταλών και προξένησε μεγάλη ζημιά σε έμψυχο υλικό, 15 νεκροί Ιταλοί και αρκετοί αιχμάλωτοι που παραδόθηκαν ένας ένας μόλις έφεξε. Στην αριστερή κορυφή οι απώλειες των Ιταλών ήταν: 28 νεκροί Ιταλοί μέσα και έξω από τα χαρακώματα. Πολλά πολυβόλα οπλοπολυβόλα αυτόματα τουφέκια, χειροβομβίδες και αμέτρητα φυσίγγια. Όταν έφεξε καλά, άρχισαν οι Ιταλοί ένας ένας και κατά μικρές ομάδες να παραδίδονται λέγοντας «μπόνο γκρέκο, φινίτο λα γκουέρα» οι απώλειες οι δικές μας ήταν ο στρατιώτης της Διμοιρίας μου που ανέφερα πιο πάνω και τραυματίας ο υποκόμος του λοχαγού Βασιλά.
Η μάχη κερδήθηκε με αποτέλεσμα να μην επιχειρήσουν ξανά οι Ιταλοί επίθεση, γιατί αμέσως άρχισε η προέλαση του στρατού μας και υποχώρηση των Ιταλών. Μετά τη μάχη οι στρατιώτες πήραν από τα πτώματα των Ιταλών: πανιότες και κονσέρβες αρκετές, γιατί τα ζώα με το συσσίτιο το δικό μας δεν πρόκαμαν όλα, να έλθουν και ένα μουλάρι μαύρο που το φωνάζαμε γκιόσα με μεγάλη κοιλιά ήταν σκοτωμένο και φορτωμένο με το συσσίτιο και αυτό ήταν της Διμοιρίας μου. Μετά το φαγητό οι στρατιώτες μας έψαξαν τους νεκρούς Ιταλούς για να βρουν το νούμερο τους στα άρβυλα, γιατί τα δικά μας τα περισσότερα τα είχαμε δεμένα με σύρματα. Έτσι ποδέθηκαν αρκετοί στρατιώτες.
Μερικοί άνοιξαν τις κόκκινες ιταλικές χειροβομβίδες, έβγαλαν τον επικρουστήρα, πέταξαν το υλικό που είχαν μέσα και τις έκαναν τσιγαροθήκες. Έφερναν γύρα επάνω στην κορυφή άφοβα και προσέφεραν τσιγάρα παρά τις φωνές μας να καλυφθούν από τον εχθρό, γιατί κινδύνευαν από το πυροβολικό.
Μετά ήλθε ο Ταγματάρχης Αποστολίδης και ο υποδιοικητής του Συντάγματος, αν θυμάμαι καλά, μας αγκάλιαζαν μας φιλούσαν και μας έλεγαν ότι θα προτείνουν στο Σύνταγμα για πολεμικούς σταυρούς κλπ.
Μας ρώτησαν ακόμη τι χατίρι θέλαμε να μας κάνουν. Πήρα το λόγο και τους είπα: Να μας αντικαταστήσουν από τη Γκραμπάλα για να γυρίσουμε στα μετόπισθεν, να φάμε λίγο ζεστό φαγητό, να χορτάσουμε νερό και να κοιμηθούμε στα αντίσκηνα. Μας απάντησαν: «Σε ποιους άλλους αξιωματικούς θα εμπιστευτούμε τη φρούρηση του υψώματος» αργότερα μας είπαν.
Η Γκραμπάλα κρατήθηκε από την παλικαριά του υπολοχαγού Βασιλά, του Αν/γού Σαρρή, των αξιωματικών και στρατιωτών και των χειροβομβίδων Μιλς.
Το βράδυ έφθασε και η διαταγή του μεράρχου Κατσιμήτρου που εξόρκιζε αξιωματικούς και οπλίτας να κρατήσουν τη Γκραμπάλα πάση θυσία και τελείωνε:«Γκραμπάλα ή θάνατος».
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «το Ζαγόρι μας», τεύχος 223
Του Παντελή Θ. Παπαγεωργίου
Η φρούρηση του υψώματος είχε ανατεθεί στο 1ο λόχο του 1ου Τάγματος του 15ου Συντάγματος με λοχαγό τον μόνιμο υπο/γό Βασιλά και τον 3ο λόχο του ίδιου τάγματος με λοχαγό τον μόνιμο υπ/γό Στίπα. Ο 1ος λόχος του Βασιλά φρουρούσε το δεξί ύψωμα της Γκραμπάλας όπως κοιτάμε προς την Αλβανία προς το μέρος της Αρίστης και ο λόχος του Στίπα το αριστερό προς το Καλπάκι που ήταν και ψηλότερο και είχε και χαρακώματα. ….
«στην κορυφή του Στίπα ακούστηκε δυνατή η φωνή του σκοπού δύο φορές Αλτ. Αλτ στα όπλααα. Πυροβολισμοί, χειροβομβίδες, φωνές και πάλι ησυχία. Φαίνεται ότι την πρώτη φορά είχε ανεβεί μια ιταλικιά ομάδα για ανίχνευση, τώρα τη δεύτερη φορά ήταν ανεβασμένη μια Ιταλικιά Διμοιρία ως εμπροσθοφυλακή.
Ο λόχος του Στίπα είχε διαλυθεί. Στη στιγμή βρέθηκε πάλι στη Διμοιρία μου ο λοχαγός λέγοντας.
-Την κορυφή του Στίπα την κατέλαβαν πάλι οι Ιταλοί, γρήγορα την ομάδα σου και πάμε.
Μαζί με σκορπισμένους στρατιώτες του Στίπα και τον ίδιο άρχισε πάλι αντεπίθεση μας προς την κορυφή. Το γνωστό σύνθημα αέρα επάνω τους παιδιά και τους πιάσαμε. Τα πράγματα ήταν διαφορετικά, γιατί οι Ιταλοί μας πετούσαν χειροβομβίδες και τα τρία αυτόματα των Ιταλών έβαζαν συνέχεια.
Καθώς προχωρούσαμε ο λοχίας Γιάννης Παππάς με μερικούς στρατιώτες προχώρησε προς τα πλάγια από το μέρος που ανέβηκαν οι Ιταλοί ταμπουρώθηκε σε κάτι βράχια μικρά και έβαζε προς την κορυφή.
Οι Ιταλοί νόμισαν πως τους κυκλώσαμε και υποχώρησαν αμέσως, ο λοχίας τους κατάλαβε και μας φώναξε. Ανεβήκαμε στην κορυφή. Εκεί βρήκαμε τον πρώτο Ιταλό νεκρό φορτωμένο με τρεις μικρούς γελιούς με πυρομαχικά, χειροβομβίδες και τρόφιμα.
Τότε ο Στίπας άναψε το φακό του, έβγαλε το πιστόλι του, έσκυψε προς τον Ιταλό λέγοντας «άτιμε τόλμησες να πατήσεις το πάτριον έδαφος, η Θεία δίκη σε ετιμώρησε, ψόφα εδώ πάνω και πάλι οι δυό λοχαγοί συζήτησαν και ο ίδιος ο λοχαγός μου Βασιλάς κατέβασε τους στρατιώτες του Στίπα κάτω από τα χαρακώματα και τους είπε οι Ιταλοί θα ξανάρθουν θα τους ακούσετε και θα τους αρχίσετε το τουφεκίδι αμέσως και σιγά σιγά θα γυρίσετε στο χαράκωμα να τους περιμένετε. Ο Στίπας και οι Διμοιρίτες του συγκέντρωσαν αρκετούς στρατιώτες και παρατάχτηκαν κανονικά. Γυρίσαμε με το λοχαγό μας στις θέσεις μας.
Η βροχή και η αντάρα συνέχιζαν. Από τα δυό μέτωπα ήταν μεγάλη ησυχία.
Είχαν φθάσει πια μεσάνυχτα.
Από το αριστερό μέρος της Γκραμπάλας από το δικό μας , ακούστηκε η φωνή κάποιου στρατιώτη, έρχονται τα ζώα με το συσσίτιο, κάποια ανακούφιση ένοιωσαν οι στρατιώτες μας και ξετυλίχθηκαν από τα αντίσκηνα τους και σηκώθηκαν όρθιοι. Την ώρα ακριβώς που τα ζώα έφθασαν στην κορυφή και το καθένα θα πήγαινε για τη κάθε Διμοιρία ακούστηκαν συνεχόμενα.
Αλτ! Φωνές «στα όπλα», μετά πυροβολισμοί, συνέχεια φωνές των στρατιωτών μας που γύριζαν προς τα πίσω και μετά ιταλικές χειροβομβίδες αυτόματα όπλα, οπλοπολυβόλα, πολυβόλα με σφαίρες τροχιοδεικτικές έκαναν το αριστερό της Γκραμπάλας να λάμπει.
Συνέχεια ακούονταν ιταλικές φωνές «βίβα Ντούτσε, βίβα Μουσολίνι, βίβα τ’ Ιταλία».
Δυο πράσινες φωτοβολίδες ιταλικές στόλισαν το αριστερό μέρος της Γκραμπάλας μαζί με τις πολύχρωμες σφαίρες των αυτομάτων και των φωτεινών χειροβομβίδων. Οι φωτοβολίδες ασφαλώς φανέρωναν για τους Ιταλούς ότι ο αντικειμενικός σκοπός καταλήφθηκε και οι Ιταλοί πανηγύριζαν.
Αυτά παρακολουθούσαμε με το λοχαγό μου προς το μέρος της Διμοιρίας μου, ακούστηκε η φωνή του σκοπού μου στα όπλα, αμέσως χειροβομβίδες δικές μας πυροβολισμοί και ησυχία πάλι. Όπως φάνηκε το πρωί ένας Ιταλός ανθ/γός που βρέθηκε νεκρός ή από φόβο ξέφυγε από τον όγκο των Ιταλών ή ήταν μπροστά από το τμήμα του και σκοτώθηκε και οι άλλοι Ιταλοί γύρισαν πίσω.
Ξεκινήσαμε πάλι με το λοχαγό μου με μια ομάδα δική μου και με μερικούς άνδρες του Στίπα και λίγους στρατιώτες του μηχανικού που είχαν έλθει για να φτιάσουν καταφύγια και χαρακώματα, για την κορυφή. Τα πράγματα πολύ δύσκολα.
Το σκοτάδι, η αντάρα, η βροχή και το φωτεινό τόξο γύρω από τους Ιταλούς από τις χειροβομβίδες που έριχναν και τρυπούσαν οι πολύχρωμες σφαίρες έκαναν τους στρατιώτες μας να μην προχωρούν. Μάταια προσπαθούσαμε να τους παρασύρουμε προς την κορυφή. Το βίβα Ντούτσε, βίβα τ’ Ιτάλια ακουόταν καθαρά, κάποτε προς την πλευρά τη δική μας ακούστηκαν φωνές δικές μας και τρία οπλοπολυβόλα έβαλαν προς την κορυφή που ήταν οι Ιταλοί.
Οι σφαίρες περνούσαν πάνω από τα κεφάλια μας. Ήταν ο Ανθ/γός Σαρρής που είχε έλθει με τη Διμοιρία του για βοήθεια χωρίς να γνωρίζει ότι εμείς βρισκόμαστε κάτω από τους Ιταλούς και πάνω από αυτόν.
Έγινε η συνεννόηση και αποφασίσαμε έφοδο με εφ’ όλου λόγχη.
Η προσπάθεια απέτυχε, γιατί οι πολλές ιταλικές χειροβομβίδες δεν μας άφηναν να πλησιάσουμε. Σε κάποια στιγμή θυμήθηκα τις χειροβομβίδες Μιλς και τις πρότεινα στο λοχαγό μου. Βρήκε σωστή τη γνώμη μου και ο ένας με τον άλλο στρατιώτη μαζέψαμε καμιά δεκαριά. Η αντάρα είχε κάπως αραιώσει και φαίνονταν το μέρος που ήταν στημένα τα οπλοπολυβόλα και πολυβόλα των Ιταλών. Στη Σχολή των εφέδρων έριχνα 55 μέτρα χειροβομβίδα και μέσα στον κύκλο. Ανέλαβα με το λοχία Παπά και ένα στρατιώτη να πλησιάσουμε λίγο και να τις πετάξουμε. Έτσι και έγινε.
Πριν όμως πετάξουμε τη χειροβομβίδα, φωνάξαμε όλοι κάτω για να μη μας χτυπήσουν τα βλήματα. Με τις πρώτες Μιλς που έσκασαν στην κορυφή ακούστηκαν φωνές και κάπως σταμάτησαν οι πολλές ιταλικές χειροβομβίδες.
Οι χειροβομβίδες μας είχαν εξαντληθεί και φωνάζαμε για άλλες. Μια κόκκινη ιταλική φωτοβολίδα, διέσχισε το ύψωμα, δεύτερη, τρίτη και ησυχία στην κορυφή όλοι τότε είπαν ότι έφυγαν οι Ιταλοί και να ανέβουμε ο λοχαγός δεν άφησε γιατί φοβήθηκε, μήπως οι Ιταλοί είναι κρυμμένοι και όταν τους πλησιάσουμε μας επιτεθούν με χειροβομβίδες.
Όπως προχωρούσαμε μερικοί στρατιώτες είτε από φόβο είτε από το σκοτάδι έγειραν προς το μέρος που ανέβηκαν οι Ιταλοί και όπως έφευγαν οι Ιταλοί έπεσαν πάνω στους στρατιώτες μας, ακούσαμε τότε το Αλτ το δικό μας και συνέχεια: Αλπανέζο Ιταλιάνο κάτι άλλες φωνές, ιταλικές φωνές και μετά ησυχία. Πάλι πυκνή αντάρα σκέπασε το ύψωμα και τότε οι στρατιώτες μας έβαλαν πλάτη με πλάτη και με εφ’ όπου λόγχη κουνούσαν τα όπλα τους στο σκοτάδι.
Θελήσαμε να μάθουμε τι έγινε και στρατιώτες μας έλεγαν σε ακούω κε λοχαγέ ή κυρ Ανθ/γέ ή λοχία μη μας πλησιάζεις, περίμενε να φέξει. Αυτό συνέβηκε γιατί οι Ιταλοί φεύγοντας πέσανε επάνω τους και μπερδεύτηκαν.
Εκεί χάθηκε και ένας στρατιώτης της Διμοιρίας από την Κρυόβρυση, δάσκαλος δεν θυμάμαι το μικρό του το όνομα. Παπάς ήταν το επώνυμο τον πήραν μαζί τους οι Ιταλοί, γιατί δε βρέθηκε νεκρός. Θαμποχάραξε. Η πυκνή αντάρα διαλύονταν σιγά-σιγά. Τα σώματα των στρατιωτών άρχισαν να ξεχωρίζουν σαν μαύρες σκιές, καθώς κουνιόνταν και προχωρούσαν προς την κορυφή. Πρώτος έφθασε ο στρατιώτης της Διμοιρίας μου Ιωάννου.
Στην άκρη του χαρακώματος βρήκε ένα Ιταλό τυλιγμένο με το αντίσκηνο του και αμέσως τον τρύπησε πέρα πέρα με την ξιφολόγχη του, πιο πάνω βρήκε ένα ανθ/γό βαριά χτυπημένο, τον άρπαξε από τα μαλλιά, τον τίναξε και πέθανε.
Οι άλλοι στρατιώτες φώναζαν χαρούμενοι «έφυγαν-έφυγαν». Ανεβήκαμε όλοι στην κορυφή όταν πετάχτηκαν όρθιοι 5 Ιταλοί με τα χέρια επάνω. Οι στρατιώτες αγριεμένοι από τον αγώνα της νύχτας όρμησαν να τους σκοτώσουν. Φώναξε ο λοχαγός και σταμάτησαν. Τους πλησιάσαμε.
Ήταν ο μελανοχίτωνας Ταγματάρχης με αξιωματικούς. Μας έδωσαν τα πιστόλια και τα κιάλια τους. Φωνάξαμε έναν Εβραίο στρατιώτη που ήξερε τα ιταλικά.
Ο Ταγματάρχης Ιταλός είπε: Ανήκει στους μελανοχίτωνας και πήρε διαταγή να καταλάβει το ύψωμα πάση θυσία . Είπε ακόμη ότι ήθελε να γνωρίσει κάποιον αξιωματικό Κωστάκη να τον συγχαρεί για την μεγάλη ευστοχία του πυροβολικού. Και πως το ελληνικό πυροβολικό ήταν ο φόβος και ο τρόμος των Ιταλών. Προξένησε μεγάλες απώλειες σε έμψυχο και άψυχο υλικό.
Επίθεση επιχείρησαν και από το δεξί μέρος της Γκραμπάλας από το δρόμο που έρχεται από την Αρίστη. Εκεί όμως ο Διμοιρίτης της Δης Διμοιρίας του 1ου λόχου έφεδρος ανθ/γός Ιωάννου Δημήτριος δάσκαλος τότε, συνταξιούχος βουλευτής σήμερα, είχε πάρει κανονικές θέσεις και απέκρουσε όλες τις επιθέσεις των Ιταλών και προξένησε μεγάλη ζημιά σε έμψυχο υλικό, 15 νεκροί Ιταλοί και αρκετοί αιχμάλωτοι που παραδόθηκαν ένας ένας μόλις έφεξε. Στην αριστερή κορυφή οι απώλειες των Ιταλών ήταν: 28 νεκροί Ιταλοί μέσα και έξω από τα χαρακώματα. Πολλά πολυβόλα οπλοπολυβόλα αυτόματα τουφέκια, χειροβομβίδες και αμέτρητα φυσίγγια. Όταν έφεξε καλά, άρχισαν οι Ιταλοί ένας ένας και κατά μικρές ομάδες να παραδίδονται λέγοντας «μπόνο γκρέκο, φινίτο λα γκουέρα» οι απώλειες οι δικές μας ήταν ο στρατιώτης της Διμοιρίας μου που ανέφερα πιο πάνω και τραυματίας ο υποκόμος του λοχαγού Βασιλά.
Η μάχη κερδήθηκε με αποτέλεσμα να μην επιχειρήσουν ξανά οι Ιταλοί επίθεση, γιατί αμέσως άρχισε η προέλαση του στρατού μας και υποχώρηση των Ιταλών. Μετά τη μάχη οι στρατιώτες πήραν από τα πτώματα των Ιταλών: πανιότες και κονσέρβες αρκετές, γιατί τα ζώα με το συσσίτιο το δικό μας δεν πρόκαμαν όλα, να έλθουν και ένα μουλάρι μαύρο που το φωνάζαμε γκιόσα με μεγάλη κοιλιά ήταν σκοτωμένο και φορτωμένο με το συσσίτιο και αυτό ήταν της Διμοιρίας μου. Μετά το φαγητό οι στρατιώτες μας έψαξαν τους νεκρούς Ιταλούς για να βρουν το νούμερο τους στα άρβυλα, γιατί τα δικά μας τα περισσότερα τα είχαμε δεμένα με σύρματα. Έτσι ποδέθηκαν αρκετοί στρατιώτες.
Μερικοί άνοιξαν τις κόκκινες ιταλικές χειροβομβίδες, έβγαλαν τον επικρουστήρα, πέταξαν το υλικό που είχαν μέσα και τις έκαναν τσιγαροθήκες. Έφερναν γύρα επάνω στην κορυφή άφοβα και προσέφεραν τσιγάρα παρά τις φωνές μας να καλυφθούν από τον εχθρό, γιατί κινδύνευαν από το πυροβολικό.
Μετά ήλθε ο Ταγματάρχης Αποστολίδης και ο υποδιοικητής του Συντάγματος, αν θυμάμαι καλά, μας αγκάλιαζαν μας φιλούσαν και μας έλεγαν ότι θα προτείνουν στο Σύνταγμα για πολεμικούς σταυρούς κλπ.
Μας ρώτησαν ακόμη τι χατίρι θέλαμε να μας κάνουν. Πήρα το λόγο και τους είπα: Να μας αντικαταστήσουν από τη Γκραμπάλα για να γυρίσουμε στα μετόπισθεν, να φάμε λίγο ζεστό φαγητό, να χορτάσουμε νερό και να κοιμηθούμε στα αντίσκηνα. Μας απάντησαν: «Σε ποιους άλλους αξιωματικούς θα εμπιστευτούμε τη φρούρηση του υψώματος» αργότερα μας είπαν.
Η Γκραμπάλα κρατήθηκε από την παλικαριά του υπολοχαγού Βασιλά, του Αν/γού Σαρρή, των αξιωματικών και στρατιωτών και των χειροβομβίδων Μιλς.
Το βράδυ έφθασε και η διαταγή του μεράρχου Κατσιμήτρου που εξόρκιζε αξιωματικούς και οπλίτας να κρατήσουν τη Γκραμπάλα πάση θυσία και τελείωνε:«Γκραμπάλα ή θάνατος».
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «το Ζαγόρι μας», τεύχος 223
26 Οκτωβρίου/7η Νοεμβρίου
Χρόνια Πολλά στους Δημήτρηδες που γιορτάζουν με το παλιό.
Χρόνια Πολλά και στους Καρντάσηδες Θεσσαλονικιούς
Το πλήρες χρονολόγιο των γεγονότων της 25ης Οκτωβρίου/7ης Νοεμβρίου θα το βρείτε εδώ... http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2015/11/8.html
Η διαχρονικότητα της Ξένης Κατοχής και των ρουφιάνων πρακτόρων τους
Μαγγίνες διοικούν σήμερα, αλλα Καραϊσκάκηδες δεν υπάρχουν
Tο φταίξιμο είναι αποκλειστικά των Φιλογενων. Στάθηκαν ανίκανοι να συνειδητοποιήσουν την επιμέρους ταξική παράμετρο του όλου επιχειρήματος της επαναστάσεως.
Η πολιτική τους γύμνια φάνηκε με την αναποτελεσματικότητα τους να διασώσουν τον Οικονομου, και έφθασε σε σημείο γελοιότητος όταν στην συνέλευση του Άστρους πυροβολούσαν τα χαρτια που γράφανε εκποίηση και υποθήκευση εθνικής γης, αντί να πυροβολήσουν τα καθάρματα που το είχαν εισηγηθεί .
Το οτι οι Φιλογενεις πάθανε πανωλεθρία στον επακολουθήσαντα εσωτερικό αγώνα ήταν φυσικό επακόλουθο της ιδεολογικοπολιτικής τους ανεπαρκείας.
Η περίπτωση Τατση Μαγγινα/Καραισκακη μετά την μάχη στην Αράχοβα ειναι χαρακτηριστική.
Δυστυχώς αυτήν την ανεπάρκεια πληρώνει έκτοτε το μερος του ελληνισμού, που κακή τη τυχη εγκλωβίστηκε στο Κράτος που δημιούργησαν οι ρουφιανοι και οι πράκτορες τους, αφού ως γνωστόν «money talks» .
Πέντε χρεωκοπίες, και πάνω από 20 εμφύλιοι και πολεμικές εμπλοκές, όλα και όλες υπέρ των συμφερόντων που αντιπροσώπευαν ο κάθε Πάλμερστον, Ντισραέλι, Τσώρτσιλ, και εσχάτως οι πέραν του ατλαντικού.
Οταν εισαι Φιλογενης και δίνεις το θησαυροφυλάκιο σου σε εναν «Σαλλα», την στιγμή που γνωριζεις οτι έναν αιωνα πριν κάποιος «Σαλλας», πρόδωσε και παράδωσε με το αζημίωτο το Παλαμίδι στον Τοπαλ Οσμαν πασσα, ειναι μοιραίο επακόλουθο, μετά απο -εαν οχι έναν- αλλα δυο αιώνες καποιος αλλος «Σαλλας» να σε παραδώσει στην ολοκληρωτική καταστροφη.
Δυστυχώς η ιστορια δεν διδάσκει.
Τα σεβη μου.
Φώτης Κ.
Υ.Γ. Μαγγινες διοικουν σημερα, αλλα Καραϊσκάκηδες δεν υπαρχουν.
Tο φταίξιμο είναι αποκλειστικά των Φιλογενων. Στάθηκαν ανίκανοι να συνειδητοποιήσουν την επιμέρους ταξική παράμετρο του όλου επιχειρήματος της επαναστάσεως.
Η πολιτική τους γύμνια φάνηκε με την αναποτελεσματικότητα τους να διασώσουν τον Οικονομου, και έφθασε σε σημείο γελοιότητος όταν στην συνέλευση του Άστρους πυροβολούσαν τα χαρτια που γράφανε εκποίηση και υποθήκευση εθνικής γης, αντί να πυροβολήσουν τα καθάρματα που το είχαν εισηγηθεί .
Το οτι οι Φιλογενεις πάθανε πανωλεθρία στον επακολουθήσαντα εσωτερικό αγώνα ήταν φυσικό επακόλουθο της ιδεολογικοπολιτικής τους ανεπαρκείας.
Η περίπτωση Τατση Μαγγινα/Καραισκακη μετά την μάχη στην Αράχοβα ειναι χαρακτηριστική.
Δυστυχώς αυτήν την ανεπάρκεια πληρώνει έκτοτε το μερος του ελληνισμού, που κακή τη τυχη εγκλωβίστηκε στο Κράτος που δημιούργησαν οι ρουφιανοι και οι πράκτορες τους, αφού ως γνωστόν «money talks» .
Πέντε χρεωκοπίες, και πάνω από 20 εμφύλιοι και πολεμικές εμπλοκές, όλα και όλες υπέρ των συμφερόντων που αντιπροσώπευαν ο κάθε Πάλμερστον, Ντισραέλι, Τσώρτσιλ, και εσχάτως οι πέραν του ατλαντικού.
Οταν εισαι Φιλογενης και δίνεις το θησαυροφυλάκιο σου σε εναν «Σαλλα», την στιγμή που γνωριζεις οτι έναν αιωνα πριν κάποιος «Σαλλας», πρόδωσε και παράδωσε με το αζημίωτο το Παλαμίδι στον Τοπαλ Οσμαν πασσα, ειναι μοιραίο επακόλουθο, μετά απο -εαν οχι έναν- αλλα δυο αιώνες καποιος αλλος «Σαλλας» να σε παραδώσει στην ολοκληρωτική καταστροφη.
Δυστυχώς η ιστορια δεν διδάσκει.
Τα σεβη μου.
Φώτης Κ.
Υ.Γ. Μαγγινες διοικουν σημερα, αλλα Καραϊσκάκηδες δεν υπαρχουν.
Καλύτερα μιας ώρας Ελεύθερη Ζωή
Τα κατορθώματα του Άξελ του χαφιέ των δανειστών
φέρνουν ως δώρο μνημόνια μακράς πνοής
Η Κοινοπραξία των χαφιέδων πέτυχε στο έργο της και έρχεται και ο φίλος μας Ομπάμιας για μας φορέσι τη ζουρλομανδύα ως φίλος. Για το καλό μας.
Ο τεως σαράφμπασί Προβόπουλος αποκάλυψε ότι «όπως τα βλέπουν οι δανειστές , είναι πολιτικά πολύ δύσκολο, (για να μην πει ανέφικτο), να δοθούν επιπλέον χρήματα στην Ελλάδα, ύστερα από τρία μνημόνια που απορρόφησαν πρωτοφανούς ύψους κονδύλια».
Ο τεως σαράφμπασί μας ενημέρωσε ότι «η διευθέτηση του δημόσιου χρέους μετά το 2017 θα συνδυαστεί με την υποχρέωση υλοποίησης συγκεκριμένων στόχων ,(4ο μνημόνιο), και μάλιστα με ορίζοντα πολυετή, για να υπάρξουν οι προϋποθέσεις «για βιώσιμη ανάπτυξη στην Ελλάδα».
ΥΓ. Όπως μας το εξήγησε η Süddeutsche Zeitung, ο Άξελ Τσιπρά, επενδύει τόσο στην αλλαγή, όσο και στη συνέχεια ...
φέρνουν ως δώρο μνημόνια μακράς πνοής
Η Κοινοπραξία των χαφιέδων πέτυχε στο έργο της και έρχεται και ο φίλος μας Ομπάμιας για μας φορέσι τη ζουρλομανδύα ως φίλος. Για το καλό μας.
Ο τεως σαράφμπασί Προβόπουλος αποκάλυψε ότι «όπως τα βλέπουν οι δανειστές , είναι πολιτικά πολύ δύσκολο, (για να μην πει ανέφικτο), να δοθούν επιπλέον χρήματα στην Ελλάδα, ύστερα από τρία μνημόνια που απορρόφησαν πρωτοφανούς ύψους κονδύλια».
Ο τεως σαράφμπασί μας ενημέρωσε ότι «η διευθέτηση του δημόσιου χρέους μετά το 2017 θα συνδυαστεί με την υποχρέωση υλοποίησης συγκεκριμένων στόχων ,(4ο μνημόνιο), και μάλιστα με ορίζοντα πολυετή, για να υπάρξουν οι προϋποθέσεις «για βιώσιμη ανάπτυξη στην Ελλάδα».
ΥΓ. Όπως μας το εξήγησε η Süddeutsche Zeitung, ο Άξελ Τσιπρά, επενδύει τόσο στην αλλαγή, όσο και στη συνέχεια ...
Πρακτορείο της Ιντέλιτζενς Σέρβις και το ΑΚΕΛ
Των πρακτόρων η σχολή είναι χρήσιμη πολύ
Το Ιδρυτικό Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου (ΚΚΚ),έγινε το Δεκαπενταύγουστο του 1926. Μετά το Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο Μολότωφ – Ρίμπεντροπ η Ιντέλιτζενς Σέρβις , δημιούργησε το «Aντιφασιστικό, Aντιχιτλερικό», ΑΚΕΛ, που από την πρώτη ημέρα έδωσε ξεκάθαρα το πρακτορίστικο στίγμα του, συντασσόμενο με την αποικιοκρατία που πολεμούσε το «χιτλεροφασισμό». Έτσι «η εργατική τάξη της Kύπρου, η αγροτιά, και η προοδευτική διανόηση» απόκτησαν το δικό τους «αυτόνομο κόμμα», που ήταν χρήσιμο και στην αγγλική αποικιοκρατία.
Μάλιστα με απόφαση της 16ης Ιουνίου 1943 το Kόμμα καλούσε τα στελέχη και τα μέλη του να καταταγούν εθελοντικά στον αγγλικό στρατό και να πολεμήσουν τον χιτλεροφασισμό «προς ενίσχυση του αγώνος δι’ απελευθέρωσιν της Eλλάδος από την χιτλερική τυρρανίαν, απελευθέρωσιν των υποδούλων χωρών και εξασφάλισιν του εθνικού, πολιτικού και κοινωνικού μέλλοντος της Nήσου».
Tο 1944, αφού ο σ. Στάλιν ήταν σύμμαχος με τον σ. Τσώρτσιλ το ΚΚΚ συγχωνεύτηκε με το ΑΚΕΛ.
Το 1949 γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ εκλέχτηκε ο Εζεκίας Παπαϊωάννου.
Στις 14 Απριλίου 1952, τρία χρόνια πριν την εμφάνιση της ΕΟΚΑ και του Διγενή το στέλεχος του ΑΚΕΛ Χριστοφής Οικονομίδης – Νούσης, ο οποίος είχε σταλεί ως αντιπρόσωπος στη Διεθνή Οικονομική Διάσκεψη της Μόσχας, με επιστολή του στο Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ ενημέρωνε τον Ζαχαριάδη ότι, «υπάρχουν σοβαρές υπόνοιες ότι ο Παπαϊωάννου είναι πράχτορας της Ιντέλιτζενς Σέρβις».
Στη συνέχεια, ο χαφιές Εζεκίας Παπαϊωάννου διέγραψε τον Αυγούστο του 1952, τον Οικονομίδη – Νούσης , τον Πλουτή Σέρβα, τον 2ο Γ.Γ. Φιφή Ιωάννου το Γεώργιο Κακογιάννης, το Χρύσανθο Σαββίδη, το Ματθαίο Χατζηνικόλα, το δήμαρχο Αμμοχώστου Αδάμ Αδάμαντος και το Βάσο Λυσσαρίδη, και με ειστολή του προς το ΚΚΕ ενημέρωνε τον επίσης χαφιέ της Ιντέλιτζενς Σέρβις
Μ. Προφυρογένη ότι οι διαγραφέντες ήσαν χαφιέδες των άγγλων.
Το 1955 όταν άρχισε ο απελευθερωτικός αγώνας η ΕΟΚΑ έβαλε στον στόχο της τους χαφιέδες και πληροφοριοδότες των Άγγλων. Οι χαφιέδες του ΑΚΕΛ προσπάθησαν να κινητοποιήσουν τον λαό ενάντια στην ΕΟΚΑ προκαλώντας λαϊκό αναβρασμό, και παλλαϊκές κινητοποιήσεις καταδίκης των δολοφονιών και της διασπαστικής πολιτικής της Δεξιάς.
Οι προσπάθειες της Ιντέλιτζενς Σέρβις και των χαφιέδων της στο ΑΚΕΛ δεν απέδωσαν και η αποικιοκρατία ξέπλυνε στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ τους χαφιέδες . Στις 14 Δεκέμβριου 1955 οι Βρετανοί έθεσαν εκτός νόμου το AKEΛ και μια σειρά από οργανώσεις της Aριστεράς και συνέλαβαν 135 στελέχη του AKEΛ. Tο AKEΛ έμεινε στην παρανομία μέχρι την πρώτη Δεκέμβριου 1959, δηλαδή δέκα μήνες μετά την υπογραφή των Συμφωνιών Zυρίχης- Λονδίνου.
Διαβάστε περισσότερα για τον χαφιέ Παπαϊωάννου στο http://antistasi.org/?p=29561
Το Ιδρυτικό Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου (ΚΚΚ),έγινε το Δεκαπενταύγουστο του 1926. Μετά το Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο Μολότωφ – Ρίμπεντροπ η Ιντέλιτζενς Σέρβις , δημιούργησε το «Aντιφασιστικό, Aντιχιτλερικό», ΑΚΕΛ, που από την πρώτη ημέρα έδωσε ξεκάθαρα το πρακτορίστικο στίγμα του, συντασσόμενο με την αποικιοκρατία που πολεμούσε το «χιτλεροφασισμό». Έτσι «η εργατική τάξη της Kύπρου, η αγροτιά, και η προοδευτική διανόηση» απόκτησαν το δικό τους «αυτόνομο κόμμα», που ήταν χρήσιμο και στην αγγλική αποικιοκρατία.
Μάλιστα με απόφαση της 16ης Ιουνίου 1943 το Kόμμα καλούσε τα στελέχη και τα μέλη του να καταταγούν εθελοντικά στον αγγλικό στρατό και να πολεμήσουν τον χιτλεροφασισμό «προς ενίσχυση του αγώνος δι’ απελευθέρωσιν της Eλλάδος από την χιτλερική τυρρανίαν, απελευθέρωσιν των υποδούλων χωρών και εξασφάλισιν του εθνικού, πολιτικού και κοινωνικού μέλλοντος της Nήσου».
Tο 1944, αφού ο σ. Στάλιν ήταν σύμμαχος με τον σ. Τσώρτσιλ το ΚΚΚ συγχωνεύτηκε με το ΑΚΕΛ.
Το 1949 γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ εκλέχτηκε ο Εζεκίας Παπαϊωάννου.
Στις 14 Απριλίου 1952, τρία χρόνια πριν την εμφάνιση της ΕΟΚΑ και του Διγενή το στέλεχος του ΑΚΕΛ Χριστοφής Οικονομίδης – Νούσης, ο οποίος είχε σταλεί ως αντιπρόσωπος στη Διεθνή Οικονομική Διάσκεψη της Μόσχας, με επιστολή του στο Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ ενημέρωνε τον Ζαχαριάδη ότι, «υπάρχουν σοβαρές υπόνοιες ότι ο Παπαϊωάννου είναι πράχτορας της Ιντέλιτζενς Σέρβις».
Στη συνέχεια, ο χαφιές Εζεκίας Παπαϊωάννου διέγραψε τον Αυγούστο του 1952, τον Οικονομίδη – Νούσης , τον Πλουτή Σέρβα, τον 2ο Γ.Γ. Φιφή Ιωάννου το Γεώργιο Κακογιάννης, το Χρύσανθο Σαββίδη, το Ματθαίο Χατζηνικόλα, το δήμαρχο Αμμοχώστου Αδάμ Αδάμαντος και το Βάσο Λυσσαρίδη, και με ειστολή του προς το ΚΚΕ ενημέρωνε τον επίσης χαφιέ της Ιντέλιτζενς Σέρβις
Μ. Προφυρογένη ότι οι διαγραφέντες ήσαν χαφιέδες των άγγλων.
Το 1955 όταν άρχισε ο απελευθερωτικός αγώνας η ΕΟΚΑ έβαλε στον στόχο της τους χαφιέδες και πληροφοριοδότες των Άγγλων. Οι χαφιέδες του ΑΚΕΛ προσπάθησαν να κινητοποιήσουν τον λαό ενάντια στην ΕΟΚΑ προκαλώντας λαϊκό αναβρασμό, και παλλαϊκές κινητοποιήσεις καταδίκης των δολοφονιών και της διασπαστικής πολιτικής της Δεξιάς.
Οι προσπάθειες της Ιντέλιτζενς Σέρβις και των χαφιέδων της στο ΑΚΕΛ δεν απέδωσαν και η αποικιοκρατία ξέπλυνε στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ τους χαφιέδες . Στις 14 Δεκέμβριου 1955 οι Βρετανοί έθεσαν εκτός νόμου το AKEΛ και μια σειρά από οργανώσεις της Aριστεράς και συνέλαβαν 135 στελέχη του AKEΛ. Tο AKEΛ έμεινε στην παρανομία μέχρι την πρώτη Δεκέμβριου 1959, δηλαδή δέκα μήνες μετά την υπογραφή των Συμφωνιών Zυρίχης- Λονδίνου.
Διαβάστε περισσότερα για τον χαφιέ Παπαϊωάννου στο http://antistasi.org/?p=29561
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
.png)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)