ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ. Οι εκλογές της 26ης Ιανουαρίου του 1936 που έγιναν με Απλή Αναλογική και κατέγραψαν πλήρως και επακριβώς τις υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις. Βασιλόφρονες 534.981. Βενιζελικοί 474.651. ΚΚΕ 73.411 Δημοκρατικοί 53693, Μεταξικοί 50.137.

Το ΕΑΜικό κίνημα ήταν ΜΕΙΟΨΗΦΙΚΟ.            Οι Δημοκρατικοί είχαν ελάχιστη απήχηση όση και ο Μεταξάς,με τους 50.000 πιστούς του, που δεν ήσαν ούτε με τους Βασιλόφρονες ούτε με τους Φιλελέ

Οι εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 διεξήχθησαν από την «άχρωμη» «υπερκομματική» κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Δεμερτζή με  το σύστημα της απλής αναλογικής, και σε αυτές εκφράστηκε σχετικά ελεύθερα ,η βούληση του (ανδρικού) εκλογικού σώματος. 

 Τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών έχουν τεράστια σημασία για την κατανόηση και της 4ης Αυγούστου, και του Πολέμου, και της Κατοχής, και του Δεύτερου και του Τρίτου Γύρου της Κομμουνιστικής Στάσης. 

 Καταρχήν, στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 ψήφισαν 1.278.085 άνδρες ψηφοφόροι. 

Για να κάνουμε τη σύγκριση ,  δέκα χρόνια μετά, και αφού πέρασαν    ο Πόλεμος, η Κατοχή, ο Λιμός, και η Πείνα της Κατοχής, και οι           σφαγές του Μελιγαλά, του Κιλκίς, και των Δεκεμβριανών,          ψήφισαν 1.121.693, ενώ το ΕΑΜ/ΚΚΕ έκανε αποχή. 

Από αυτούς τους αριθμούς προκύπτει ότι  αναμφιβόλως στις εκλογές και  το δημοψήφισμα  του  1946 ψηφισαν εκτός από τα δέντρα και οι  Πεθαμένοι. 

Στις 26 Ιανουαρίου 1936, το Κόμμα των Φιλελευθέρων , και ο Θεμιστοκλής Σοφούλης, επρώτευσαν. Έλαβαν 474.651 και το Κόμμα έβγαλε 126, βουλευτές. Το ποσοστό τους ήταν 37,26%.

Το Λαϊκό Κόμμα του Παναγή Τσαλδάρη πήρε 22, 10%, και 281.597     ψήφους και εξέλεξε 73. Η άλλη Βασιλική Παράταξη, η  Λαϊκή Ριζοσπαστική Ένωσις, (Κονδύλης, Τζων Θεοτόκης, Ιωάννης Ράλλης), έλαβε 253,384 ψήφους ή 19,89% και έβγαλε 63. Οι Βασιλόφρονες ήσαν 534.981.

Οι δύο μεγάλες Παρατάξεις είχαν 1.009.632

Ο Τρίτος Πόλος , το Παλλαϊκό Μέτωπο (ΚΚΕ), με εκπρόσωπο το Νικόλαο Πλουμπίδη  ,πήρε 5,76% (73.411 ψήφους) και έβγαλε 15 βουλευτές.

 Ο (Σοσιαλδημοκρατικός) Δημοκρατικός    Συνασπισμός των Καφαντάρη, Γεώργιου Παπανδρέου και Αλέξανδρου Παπαναστασίου με 4,23% και 53.693 ψήφους   έβγαλε 7 βουλευτές , όσους και          το Κόμμα των Ελευθεροφρόνων του Ιωάννη Μεταξά που έλαβε 50.137 ψήφους. (3,94%). 

 Το Μεταρρυθμιστικό Εθνικό Κόμμα του Σωτήρη Γκοτζαμάνη πήρε     1.40%, και 17.822 ψήφους και εξελέγησαν ο Γκοτζαμάνης και άλλοι τρεις. 

Το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδος του Ιωάννη Σοφιανόπουλου  που        υπέγραψε τη συμφωνία της Βάρκιζας πήρε 13.006 και βγήκε ο Σοφιανόπουλος. 

 Το Αγροτικό Δημοκρατικό Κόμμα του Αλέξανδρου Μυλωνά πήρε         12.333 και το Εθνικό Ενωτικό Κόμμα του Παναγιώτη Κανελλόπουλου 9.870 και δεν έβγαλαν βουλευτή.

 Βγήκαν και τρεις ανεξάρτητοι Κρητικοί, και ένας ακόμη     «μεμονωμένος». Το σύνολο των υποψηφίων ήταν 1,665. 

 Ο Ιωάννης Ράλλης , ο «δοσίλογος», ο κατοχικός πρωθυπουργός, που    ήταν υιός του πρωθυπουργού Δημητρίου Ράλλη και σύζυγος της        Ζαίρας Θεοτόκη, (της αδελφής του Τζων), μετά τον θάνατο του       Κονδύλη και την περιθωριοποίηση του Θεοτόκη στην Κέρκυρα,   θεωρούσε , εαυτόν δικαίως και νομίμως το 1943, ως εκπρόσωπο του 20% των Ριζοσπαστών, και μεγάλου μέρους των οπαδών των πεθαμένων Τσαλδάρη και Μεταξά. 

Ο Μεταξάς, στις εκλογές του 1935, είχε κατέβη μαζί με τον   Ιωάννη Ράλλη ως αντίπαλος των Τσαλδάρη-Κονδύλη και είχαν πάρει 152.285 ψήφους. 

 Οι «δεξιοί», οι βασιλόφρονες,οι «Αντιβενιζελικοί» και οι «Συντηρητικοί» αντικομουνιστές, ήσαν  637.000  και ήσαν το 49,9% του εκλογικού Σώματος. Και σε αυτούς πρέπει να προθέσουμε τους Συντηρητικούς Φιλελεύθερους του Γονατά και του Ζέρβα που ουδεποτε συμαπαρατάχθηκαν με τον ΕΛΑΣ, το ΕΑΜ και το ΚΚΕ και τους οπαδούς του Γεωργίου Παπανδρέου και του Ανδρέα Μιχαλακόπουλου που ήσαν μεν «Δημοκρατικοί» όπως ο Παπαναστασίου, αλλά αντικομουνιστές . 

Από τις εκλογές του 1936  ξέρουμε ότι οι ΕΑΜικές  δυνάμεις δεν αποτελούσαν ποτέ κάτι παραπάνω από το 30-35%,. στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936

Ο βενιζελογενής Ιωάννης Σοφιανόπουλος, που προσκλήθηκε από τους Άγγλους στο Συνέδριο του Λιβάνου και ήταν ο πρόεδρος της      Διάσκεψης της Βάρκιζας, και κατόπιν συνιδρυτής της ΕΔΑ, το 1936       είχε λάβει μόνο 13.000 ψήφους. Αυτό ήταν το πολιτικό του βάρος.  Για σύγκριση, ο «μεταρρυθμιστής» Σωτήρης Γκοτζαμάνης που μπήκε   στην κυβέρνηση του Γεωργίου Τσολάκογλου, ως Υπουργός      Οικονομικών είχε πάρει 17.822. Ο υπουργός Ναυτικών στην κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου και υπουργός Οικονομικών στη κυβέρνηση Πλαστήρα, Αλέξανδρος Μυλωνάς είχε 12.333. 

Το δε «Παλλαϊκό» ΚΚΕ μαζί με τους «Αγροτιστές» είχαν πάρει 73.000 ψήφους στα 6.127.593 των κατοίκων της Ελλάδας. Απόλυτα χαρακτηριστική  για την διάδοση των επαναστατικών ιδεών στο Λαό, είναι το αποτέλεσμα στο "Κόκκινο Νησί" της Λευκάδας.

Στο  "Κόκκινο Νησί" το 49,72% ήσαν "αντιδραστικοί", αντικομονιστές, φασίστες και μόνο 365 άτομα ήσαν Κομμουνιστές. Οι Αριστεροί της Λευκάδας ψηφιζαν τομ Αλέξανδρο Μυλωνά.

 Στις εκλογές του 1935, οι Κομμουνιστές, μαζί με τους «συνοδοιπόρους» αριστεροφιλελέ, είχαν πάρει 98.669 ψήφους και το

 1933, οι Κομμουνιστές και οι «συνοδοιπόροι» τους ήσαν 87.000.     

   

Ο μεταπολεμικός ΕΑΜικός «χώρος», από τον Παπαναστασίου, και τον Σοφιανόπουλο, μέχρι και το ΚΚΕ, το 33-36 ήταν περίπου στο 10 %.

Αυτός ο χώρος "διευρύνθηκε" με τους «Δημοκρατικούς» , και «Προοδευτικοί» γενικώς, και με την αγέλη των

 ηλιθίων, και των κλεπτοκρατών, που ήθελαν να αρπάξουν τον πλούτο των αντιδραστικών.

Όλοι αυτοί μαζί έχοντας στην διάθεση τους τον χρυσό που έβρεχε ο καλός Θεός,  συγκρότησαν το «Μεγάλο», αλλά ΜΕΙΟΨΗΦΙΚΟ ΕΑΜικόκίνημα.

Η αντικομουνιστική Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη της 7ης Σεπτεμβρίου 1947 την οποία συγκρότησαν το Λαϊκό Κόμμα και το 

Κόμμα Φιλελευθέρων, στις εκλογές του 1936. θα είχε την υποστήριξη του 85,41%. 

Οι άλλοι , το 15%, θα ήσαν με την κυβέρνηση του Βουνού. 

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ