13/2/25

Ο ΜΙΤΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΑΔΝΗΣ ΤΥΛΙΓΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΦΩΣ

 ΥΓΕΙΑ, Φῶς Ἑλληνικόν εἰς ἃπαντας τοὺς  Ἓλληνας καὶ ἁπάσσας τὰς Ἑλληνίδας. Χιὼν εἰς τοὺς -2°C ἐν Οὐψάλα. ΕΛΛΑΣ≡HELLAS.

Φύτεψε κυπάρισσον, εὐκάλυπτον, πεύκην (πιτύς, κουκουναριά), συκέα καὶ δρύ (βαλανιδιά). Διότι εἶναι θεραπευτικά δένδρα καὶ ὃταν ριζώσουν τὰ φροντίζει ἡ Φύσις.
Τὸ σκωπτικόν τῆς ἑβδομάδος
Ὁ Ἀδωνάις προσφέρει αὐτοκίνητον πολυτελείας εἰς τὸν Κούλις.
Ἀδωνάις: Πότε πῆρες τὸ δίπλωμα;
Κούλις: Τὸ πῆρα βράδυ, άλλὰ ὁδηγῶ τὴν ἡμέρα!
Ἀδωνάις: Καὶ προσοχή στὸ δρόμο, ἒ;
Κούλις: Ἂ, τὶ μὲ πέρασες, καροτσέρη;
Ἀδωνάις: Ἀμαξηλάτης πάντως εἶσαι τώρα.
ΣΣ. ἐκαυχᾶτο ὁ Ἀδωνάις ὃτι ὁδηγοῦσε καλύτερα αὐτοκίνητα ἀπὸ τὸν Κούλις. Καὶ τοῦ ἒδωσε ἓνα ἐπειδή ἒγινε ὁ "Ἀρχηγός".
Ο ΚΑΚΟΒΟΥΛΟΣ ΙΣΤΟΣ ΤΗΣ ΑΡΑΧΝΗΣ
Ὁ πολύ-μιτος, ὁ ἱστὸς τῆς Ἀράχνης ποὺ ἒχει ἀραχνιάσει ὁλόκληρον τὸν Πολιτικόν Κόσμον τῆς Ἑλλάδος. Ἒστησεν θανατηφόρον, τοκογλυφικόν ἱστόν ἢδη ἀπὸ τὸ 1814 (κλεπτοΓιακουμπίνοι). Τὸ 1822 ἢρχισεν νὰ τὸ ὑφαίνει (ἁπλώνει) εἰς τὴν Ἐπαναστατημένην Ἓλλάδαν (οἱ ΣουτζοΖαϊμοΛόντοΜαυροκορδαταῖοι) καὶ τελικῶς καὶ πλήρως εἰς ὃλον τὸν κορμόν τοῦ Κράτους, μετὰ τὴν Δολοφονίαν τοῦ Κυβερνήτου Ι. Καποδίστρια (τὴν Ἀποφράδα Ἡμέρα 27 Σεπτεμβρίου 1831). Ὁ πολύμιτος αὐτός ἱστός, λοιπόν, ἀπεξυφαίνεται.
Οἱ Μασοναῖοι δολοφόνοι συνελήφθησαν ἐκεῖ ποὺ κατουροῦσαν μὲ τὲς βράκες κατεβασμένες. Ποῦ:
Ὂχι εἰς τὰς Θερμοπύλας, οὒτε εἰς τὰ Δερβενάκια καὶ μήτε εἰς μακρυνά στενά τῆς Κλεισούρας ἀλλὰ εἰς τὰ ἐξωτικά Τέμπη!
Ἓως πότε Ἓνας Πανέμορφος Λαός θὰ ὑποφέρει: Ἓνας Ἑλληνικός Λαός, ποὺ ἂλλοτε μὲ τοὺς Κολοκοτρωναίους καὶ τὸν Κόντε, ἂλλοτε μὲ τὸν Κουμουνδοῦρο, τοὺς Ἐπιστράτους, τὸν Γονατᾶ καὶ τὸν Μεταξᾶ καὶ ἂλλοτε μὲ τοὺς συνταγματάρχες, τοὺς Ὠνάσηδες καὶ τοὺς Παπανδρέου ΕΣΗΚΩΣΑΝ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΑΝ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΝ ΛΗΣΤΩΝ, ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΚΑΙ ΣΚΛΑΒΕΜΠΟΡΩΝ. Τὴν γνωστήν αὐτοκρατορίαν ποὺ προσ-κυνοῦν συρόμενοι κατα γῆς ὃλοι οἱ σημερινοί πολιτικοί σκορπιοί καὶ βδέλλες τῶν Ἀθηνῶν ποὺ ρουφοῦν τὸ αἷμα τῶν Ἑλλήνων, ὡς ἐπενδυταί καὶ παιδοβούβαλα τοῦ Κολωνακίου.
Ὃταν ἡ δυστυχία, ἡ πενία, ἡ μία ἀρρώστεια μετὰ τὴν ἂλλην ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΟΣ Ο ΦΟΒΟΣ. ΟΤΑΝ Ο ΝΕΥΡΙΚΟΣ ΚΛΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΟΣ ΠΑΡΑΜΟΝΕΥΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΒΗΜΑ.
Ὃταν...
Ἐξήγησε, Θεσπιέ Ἱερέα, ποῦ νὰ εὑρεθεῖ ἡ δύναμις, ἡ φωνή, ἡ διάθεσις ἢ ἒστω "τὸ κουράγιο" ὣστε ὁ ἁπλός αὐτός καὶ περιφρονημένος Ἓλλην Ἂνθρωπος ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΧΘΗ, ΝΑ ΠΟΛΙΤΕΥΘΗ, ΝΑ ΝΟΗΣΗ ΙΔΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΛΟΓΟΝ ὣστε ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΣΗ ΠΑΛΙ;
ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΠΡΕΠΕΙ! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΓΝΩΣΙΝ, ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΝ. ΝΑ ΑΠΕΞΑΡΤΟΠΟΙΗΘΗ, ΚΑΙ ΞΕΣΚΟΝΙΣΗ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΤΟΝ ΛΗΘΑΡΓΟΝ.
Τὸ ἐρώτημα εἶναι πῶς ἐμεῖς οἱ ἂφοβοι - ἂλλωστε τὶ νὰ φοβᾶσαι - θὰ βοηθήσωμεν τὸν τρομοκρατημένον νεοάνθρωπον ΝΑ ΣΗΚΩΣΗ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΞΗ,
Ε Ε Ε ΞΩ παλαιοτοκογλύφοι, ΕΞΩ βδέλλες καὶ βρυκόλακες!
Ἀναγκαῖον λοιπόν εἶναι, ἃπαντες οἱ Ἓλληνες τὸ γένος νὰ συνταχ-θοῦμε εἰς ΕΝΑ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΜΙΑΝ ΙΑΧΗΝ ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΘΑ! Ἀνεξαρτήτου παιδείας, γνώσεων, ἐπαγγέλματος, ἡλικίας, κλπ
Ἂς μάθωμεν πρὸς τοῦτο, ὃλοι τοὺς Ἑλληνικούς παιάνας ὣστε νὰ παίρνωμεν θάρρος. Παραθέτω τὸν κλασσικόν παιάνα ποὺ ὁ Εὐρυβιάδης ἐσάλπιγξεν δίδων τὸ σῆμα ἐπιθέσεως εἰς τὴν Ναυμαχίαν τῆς Σαλαμίνος τὴν 28ην Σεπτεμβρίου 480 πεχ.:
"Ὦ παῖδες Ἑλλήνων, ἴτε,
ἐλευθεροῦτε πατρίδ᾽, ἐλευθεροῦτε δὲ
παῖδας, γυναῖκας, θεῶν τε πατρῴων ἕδη,
θήκας τε προγόνων· νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών."
«Ὦ παῖδες τῶν Ἑλλήνων , ἐμπρός, ἐλευθερώσατε τὴν πατρίδα, ἐλευθερώσατε τέκνα, γυναῖκες καὶ πατρώων θεῶν τὰ ἱερά, (ἐλευτερώσατε) καὶ τους τάφουςτῶν προγόνων· τώρα ὑπὲρ πάντων (ὃλων) πολεμᾶτε.» Αἰσχύλου "Πέρσαι".
Ἀναφορά τῶν κρατῶν - πόλεων ὡς ἐνιαία χώρα Ἑλλὰς:
"Μνῆμα μὲν Ἑλλὰς Εὐριπίδου, ὀστέα δὲ ἲσχει γῆ Μακεδὼν. τῆ γὰρ δέξατο τέρμα βίου. Πατρὶς δἒ Ἑλλάδος Ἑλλὰς, Ἀθῆναι. πλεῖστα δὲ μούσας τέρψας, ἐκ πολλῶν καὶ τὸν ἒπαινον ἒχει."
(Ἂν καὶ  ἡ Ἑλλὰς εἶναι μνῆμα τοῦ Εὐριπίδου, τὰ ὀστᾶ του κατέχει ἡ γῆ τῆς Μακεδονίας. Διότι εἰς αὐτήν ἐδόθη τὸ τέλος τοῦ βίου του. Πατρίς δὲ αἱ Ἀθῆναι, ἡ Ἑλλὰς ὃλης τῆς Ἑλλάδος (χώρας). Πολύ τὰς μούσας εὐχαρίστησεν, καὶ ἒπαινον ἐδέχθη ἀπὸ πολλούς.)
Η ΕΛΛΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!
ΕΣΣΕΤ' ΗΜΑΡ!
Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος, Οὐψάλα.
Ἀνεμβολίαστος. Ἱπποκρατικός.

Δεν υπάρχουν σχόλια: