In memoriam. H Κα Καίτη Ζει

 

 του Σπύρου Χατζάρα

 Το 1976, τα ξημερώματα της 16ης Νοεμβρίου,  με τον μακαρίτη φίλο μου Βαγγέλη Βλουμίδη, γεμίσαμε τους τοίχους στα Εξάρχεια,με το επαναστατικό σύνθημα, "H Κα Καίτη Ζει". Το κάναμε σαν σχόλιο στην επιδημία, του "Το Πολυτεχνείο Ζει".

 Τωρα θα έγραφα «Ο Ρουφογάλης Ζει», αλλά τότε αφενός δεν είχε πεθάνει και αφετέρου δεν μου είχε ακόμα περάσει από το μυαλό, αφού δεν ήξερα τον Γκας Αβράκωτο. 

 Η Κα Καίτη ζούσε, όπως «ζούσαν» , «Το πολυτεχνείο», ο «Παναγούλης», ο «Μπελογιάννης» και άλλοι μακαρίτες.

 Μετά την πρωτομαγιά του 76, οι τοίχοι είχαν γεμίσει και με το συνθήμα, ο «Σιδέρης Ζει», που το έγραφαν οι τροτσκιστές». Δίπλα στο «το Πολυτεχνείο Ζει» , «ο Παναγούλης Ζεί» , «Μπελογιάννης Ζει» γράφαμε και εμείς «η Κα Καίτη Ζει». 

 Η Κα Καίτη ήταν μία «διευθύντρια γραφείου ερευνών» που έβαζε αγγελείες με την επαγγελματική «φίρμα», κα Καίτη, και η οποία δολοφονήθηκε. Μόλις είδαμε την είδηση η ιδέα κατέβηκε στον μακαρίτη φίλο μου Βαγγέλη Βλουμίδη, (που τον μαχαίρωσαν κάτι πρεζάκηδες στα Εξάρχεια), και συμφώνησα αμεσως στην επιχείρηση «η Κα Καίτη Ζει».

   Γεμίσαμε τους τοίχους με το επαναστατικό σύνθημα «η Κα Καίτη ζει» με κόκκινο σπρέϊ. 33 χρόνια το κράτησα μυστικό. 

Το αποκάλυψα το 2009 , σαν φόρο τιμής στη μνήμη του Βαγγέλη, αλλά και να το συνδέσω με το «Πολυτεχνείο». 

 Η «εξέγερση του Πολυτεχνείου», ήταν σκηνοθετημένη . 

Δεν ηταν αυθόρμητη. Και δεν έφερε τη Δημοκρατία .΄ Έφερε την τουρκική κατοχή στην Κύπρο.