Μια επίκαιρη παλιά ιστορία
του Ευγένιου Ανδρικόπουλου
http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=3141
Εκτελέστηκε για εσχάτη προδοσία στην αποσκιά ενός θρύλου. Αλλά με τα μάτια ανοιχτά. Όπως όλα τα αρσενικά. Μαζί τους και δυο ναυτεργάτες. Ο Μπάμπης Τουλιάτος (από λάθος.. ναι από λάθος ενός ..σωφρονιστή στην θέση του Αργυριάδη) και ο Γιώργος Χρύσης. Κυριακή. (Το ποτέ της Μελίνας δεν ίσχυσε γι αυτούς). Μπορεί υπό το ισχαιμικό φως των προβολέων των στρατιωτικών αυτοκινήτων στο Γουδί και οι τέσσερις, αλλά υπό τα εκτυφλωτικά φώτα της δημοσιότητας μόνος ο ένας. Ο Νίκος Μπελογιάννης ο οποίος μετά θάνατον έτυχε όλου του λούστρου με το οποίο ο λαός στιλβώνει τους ήρωές του. Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο. Πλάι του σχεδόν αθέατα κατά την ανά ζεύγη πορεία τους προς τον θάνατο ένας δικηγόρος γόνος της αστικής τάξης. Γιος ναυάρχου. Ο Δημήτρης Μπάτσης. Κάτι σαν μια σκιά. Στην περίπτωσή του κατά πολύ μεγαλύτερη από το μπόι του. Ίσως γι αυτό να μην χώρεσε ποτέ στο τάφο μαζί του.
Χρόνια έτσι εξέρχεται από τις σελίδες ενός βιβλίου σταθμού στην ιστορία του τόπου και περιπλανώμενη ψάχνει νόες καταδεκτικούς να φωλιάσει. (Μελετάται παντού ανά την υφήλιο. Οριζοντίως και καθέτως. Από την Ιαπωνία ως τις ΗΠΑ και από την Λαπωνία ως την Αυστραλία).
«Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα» τιτλοφορούνταν το πόνημά του που το ανέσυρα τις άχρωμες τούτες ημέρες στο μυαλό επί τη ευκαιρία μιας παραφιλολογίας που άνοιξε στα ΜΜΕ για τον αμφιλεγόμενο στρατηγικό ορυκτό πλούτο της χώρας. Και ειδικά για τον μαύρο χρυσό του πετρελαίου, την ολόλευκη πλατίνα του φυσικού αερίου και παρεπιπτόντως για το σιδηρο-χρώμιο και το νικέλιο. (Ως προς τα δύο τελευταία πράγματι είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που παρά την ύπαρξή τους στα σωθικά της γης μας δεν παράγουμε ούτε γραμμάριο ανοξείδωτου χάλυβα).Υφίσταται φυσικό αέριο και πετρέλαιο ή δεν υφίσταται. Κι αν υφίσταται πού υφίσταται αλλά και ποιος είναι αυτός που διατηρεί αποκλειστικά το όλον ή μέρος των δικαιωμάτων στην εξόρυξή τους..
Ε, λοιπόν ότι κι αν υφίσταται ουδείς πλην των Αμερικανικών πολυεθνικών μπορούσε μπορεί ή θα μπορεί να το βάλει στο χέρι είχε αυτοκαταστροφικά όπως αποδείχθηκε αποκαλύψει ο Δημήτρης Μπάτσης στο βιβλίο του. Εκδόθηκε εκεί κατά το αιμοσταγές 1947. Καταμεσής της επικηρυγμένης από τους Άγγλους ιμπεριαλ(η)στές ζωής των Ελλήνων πατριωτών. (Ήμουν περίπου στα 17 τα τέλη της δεκαετίας του 60 όταν το διάβασα αλλά μια κατοπινή μετακόμιση μου έκλεψε το βιβλίο για να κρατήσω μόνο ένα μέρος από το περιεχόμενό του στο μυαλό κι αυτό πια ξεθωριασμένο). Και δεν μπορεί να τον εξορύξει ουδείς θυμάμαι ότι πρόσθετε, εξ αιτίας της σύμβασης COOPER (όνομα που σήμερα παραπέμπει σε έναν αμερικανικό κολοσσό παραγωγής πολυμορφικών συστημάτων άντλησης αλλά και παραγωγής ενέργειας http://www.crouse-hinds.com) , απογυμνώνοντας έτσι ως του μυελού των οστέων την ηγεσία της παράταξης εκείνων που πραγματικά εμπορεύονταν τον τόπο. Μια συνθήκη μνημόνιο υποταγής που υπογράφηκε από την δικτατορική κυβέρνηση Μεταξά το 1940 με consortium υπερατλαντικών εταιριών η οποία παραδίδεται και θα παραδίδεται ως ευαγγέλιο από κυβέρνηση σε κυβέρνηση και από υπουργό σε υπουργό ως την 31η δωδεκάτου 2010 ημερομηνία της λήξης της. Υπό την αυστηρή προϋπόθεση της εισέτι ισχύος της (κυβερνητικοί αξιωματούχοι μου δήλωσαν κατηγορηματικά πως είναι ανενεργή) καθίσταται αυτομάτως αντιληπτό το γιατί το ΙΓΜΕ (με υψηλόβαθμο στέλεχος του οποίου επικοινώνησα), ιδιαιτέρως για το φυσικό αέριο, μιλά για υπερβολές, ως προς το εύρος της ποσότητας, και υψηλότατο κόστος ως προς την εξόρυξή του, υποβαθμίζοντας έτσι στο επίπεδο των φληναφημάτων τις σε σχέση με την εκμετάλλευση των στρατηγικών ορυκτών της χώρας αναφορές. Τώρα γιατί εγώ κατόπιν αυτών υποψιάζομαι πως τα σύγχρονα πολιτικά δουλικά θα προετοιμάζουν την ανανέωση της συνθήκης δια της οποίας οι διεθνείς και οι κατ’ εντολή τους εγχώριοι νταβατζήδες μας, εκμεταλλεύονται τον φυσικό μας πλούτο, δεν ξέρω. Ίσως να είμαι κατά φύση καχύποπτος..
eandrik@otenet.gr
4/12/10
Η ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
Η σοβούσα χρηματοπιστωτική κρίση στην Ιρλανδία- τεχνητά
φτιαγμένη και αυτή όπως όλες οι οικονομικές κρίσεις - οδήγησαν
την χώρα εις το ΔΝΤ.
Η κρίση προήλθε από το ιδιωτικό
τραπεζικό σύστημα, όπως πάντα, ως και από τις δόλιες
εταιρείες < αξιολόγησης > ( standard & poor’s , moody’s κ.λ.π. )
ως και με τα οικονομικά μέτρα πού πήρε η πατριωτική τους
Κυβέρνηση ( ! ) επεξετάθει και στην παραγωγικά ( πραγματική )
οικονομία με αποτέλεσμα την ύφεση.
Ουσιαστικά η εργασία στο
σύνολό της πλήττεται από την δημιουργηθείσα από τους
παγκοσμιοποιητές ψευδή κρίση. Το τρίπτυχο του σατανά
παγκοσμιοποίηση, φιλελευθερισμός και καπιταλισμός χτυπούν αλύπητα
τις οικονομίες των χωρών για να καταληστέψουν την εργασία,
την μόνη δύναμη παραγωγής πλούτου. Σαν συνέπεια οι απολύσεις
από την εργασία τους των εργαζομένων. Αλλά ! υπάρχει αυτό το
αλλά ! Θέλησαν να επαναλάβουν την κρίση του 1929, επειδή όμως
οι Λαοί τους έχουν καταλάβει τους έχουν εντοπίσει όσο και
αν κρύπτονται ( καμουφλάρονται οι δειλοί ) γρήγορα θα συντριβούν.
Η αρχή του τέλους τους έγινε από την στιγμή πού οι
ιδιωτικές τράπεζες ζητούν να σωθούν από το εκδοτικό προνόμιο
των χωρών , φιλελευθερισμός δεν υπάρχει , κατέρρευσε η αρχή του
laissez faire, που τόσα δεινά έχει προκαλέσει, και προκαλεί.
Περιτράνως απεδείχθη τραγικά λανθασμένη η θεώρηση αυτή.
Το υπάρχον σύστημα των ιδιωτικών τραπεζών και ο ΤΟΚΟΣ πρέπει να
εξοβελισθούν ( Ματθ.Ιη΄23-35, Ματθ. Ιζ΄ 22-27 ) από την επερχόμενη πνευματική
επανάσταση, για να σωθεί ο κόσμος.
Αφαιρέστε τους τον ΤΟΚΟ και όλα τα προβλήματα της διεθνούς οικονομίας θα λυθούν . Ας γίνει η .αρχή από την Ελλάδα μας πού πάντα δίνει Φώς στον
κόσμο. ( ex oriente lux ). Τα σκιάχτρα της επιχειρούμενης
παγκόσμιας διακυβέρνησης θα εξαφανισθούν διά παντός .
Θα φύγει ο σατανάς της παγκοσμιοποίησης μαζί με όλα τα όργανά του.
ΧΡΙΣΤΟΣ Α. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
φτιαγμένη και αυτή όπως όλες οι οικονομικές κρίσεις - οδήγησαν
την χώρα εις το ΔΝΤ.
Η κρίση προήλθε από το ιδιωτικό
τραπεζικό σύστημα, όπως πάντα, ως και από τις δόλιες
εταιρείες < αξιολόγησης > ( standard & poor’s , moody’s κ.λ.π. )
ως και με τα οικονομικά μέτρα πού πήρε η πατριωτική τους
Κυβέρνηση ( ! ) επεξετάθει και στην παραγωγικά ( πραγματική )
οικονομία με αποτέλεσμα την ύφεση.
Ουσιαστικά η εργασία στο
σύνολό της πλήττεται από την δημιουργηθείσα από τους
παγκοσμιοποιητές ψευδή κρίση. Το τρίπτυχο του σατανά
παγκοσμιοποίηση, φιλελευθερισμός και καπιταλισμός χτυπούν αλύπητα
τις οικονομίες των χωρών για να καταληστέψουν την εργασία,
την μόνη δύναμη παραγωγής πλούτου. Σαν συνέπεια οι απολύσεις
από την εργασία τους των εργαζομένων. Αλλά ! υπάρχει αυτό το
αλλά ! Θέλησαν να επαναλάβουν την κρίση του 1929, επειδή όμως
οι Λαοί τους έχουν καταλάβει τους έχουν εντοπίσει όσο και
αν κρύπτονται ( καμουφλάρονται οι δειλοί ) γρήγορα θα συντριβούν.
Η αρχή του τέλους τους έγινε από την στιγμή πού οι
ιδιωτικές τράπεζες ζητούν να σωθούν από το εκδοτικό προνόμιο
των χωρών , φιλελευθερισμός δεν υπάρχει , κατέρρευσε η αρχή του
laissez faire, που τόσα δεινά έχει προκαλέσει, και προκαλεί.
Περιτράνως απεδείχθη τραγικά λανθασμένη η θεώρηση αυτή.
Το υπάρχον σύστημα των ιδιωτικών τραπεζών και ο ΤΟΚΟΣ πρέπει να
εξοβελισθούν ( Ματθ.Ιη΄23-35, Ματθ. Ιζ΄ 22-27 ) από την επερχόμενη πνευματική
επανάσταση, για να σωθεί ο κόσμος.
Αφαιρέστε τους τον ΤΟΚΟ και όλα τα προβλήματα της διεθνούς οικονομίας θα λυθούν . Ας γίνει η .αρχή από την Ελλάδα μας πού πάντα δίνει Φώς στον
κόσμο. ( ex oriente lux ). Τα σκιάχτρα της επιχειρούμενης
παγκόσμιας διακυβέρνησης θα εξαφανισθούν διά παντός .
Θα φύγει ο σατανάς της παγκοσμιοποίησης μαζί με όλα τα όργανά του.
ΧΡΙΣΤΟΣ Α. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
3/12/10
Στον «πλανήτη της τράπεζας των τραπεζών»
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/--l--r-2010120331179
Για πρώτη φορά στην ιστορία της η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ υποχρεώθηκε να δημοσιεύσει λεπτομέρειες των ενεργειών και χρηματοδοτήσεων που έκανε κατά τη διάρκεια εκτάκτων προγραμμάτων δανειοδότησης και διευκόλυνσης της ρευστότητας και το συμπέρασμα που προέκυψε έχει αφήσει τους Αμερικανούς άναυδους: η «δική» τους Κεντρική Τράπεζα δημιούργησε εκ του μηδενός περισσότερα από 9 τρις δολάρια από το Δεκέμβριο του 2007 και μετά με τα 3,3 από αυτά να παραμένουν στον ισολογισμό της και με τα στοιχεία να δείχνουν ότι δεν κατευθύνθηκαν μόνο σε αμερικανικές αλλά και σε ελβετικές, αγγλικές, καναδικές και άλλων χωρών τράπεζες.
Η Κεντρική Τράπεζα έκαστης χώρας υποτίθεται ότι περιορίζει τις δραστηριότητες της εντός των κρατικών της ορίων αλλά η τρέχουσα κρίση αποδεικνύει πως τα όρια αυτά έχουν εξαλειφθεί στον “πλανήτη των τραπεζών” καθώς το διατραπεζικό εμπόριο μπορεί να καταστήσει μία τράπεζα του εξωτερικού πολύ σημαντικότερη για μία χώρα απ´ότι οι δικές της τράπεζες και συνάμα πολύ πιο επικίνδυνη κατά τη διάρκεια κρίσεων.
Αυτό συνέβη στην περίπτωση της ελβετικής UBS και της αγγλικής Barcleys, με την πρώτη να έχει δανειστεί από τη FED κεφάλαια ύψους 74,5 δις δολαρίων που είναι τα περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη αμερικανική ή διεθνή τράπεζα και τη δεύτερη να έχει δανειστεί 47,8 δις δολάρια, ποσό που είναι μεγαλύτερο από τα αντίστοιχα που δανείστηκαν οι περισσότερες αμερικανικές τράπεζες.
Η ανάπτυξη της αμερικανικής αγοράς ενυπόθηκων τιτλοποιημένων ομολόγων σε συνδυασμό με το ότι το δολάριο είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, έκανε τράπεζες του εξωτερικού όπως η ελβετική UBS να κερδοσκοπήσουν στις ΗΠΑ με τεράστια ποσά και να βρεθούν εκτεθειμένες σε αντίστοιχου μεγέθους κίνδυνο μετά το ξέσπασμα της κρίσης στην οποία οι ίδιες συνέβαλαν και από την οποία κέρδισαν πολλά δις. Προκειμένου, όμως, να μην ξεπουλήσουν τις θέσεις τους σε δολάριο προκαλώντας ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα στην αμερικανική αγορά αλλά κυρίως με στόχο την προστασία τους από την καταγραφή μεγάλων ζημιών όταν η αγορά ενυπόθηκων τιτλοποιημένων δανείων κατέρρευσε, η FED έκανε το αδιανόητο, δηλαδή ανέλαβε, χωρίς να ρωτήσει την αμερικανική κυβέρνηση και κρυφά από τους πολίτες, τη διάσωση τραπεζών άλλων χωρών.
Η διάσωση, όμως, συνεπάγεται τη δημιουργία νέου χρήματος για να κλείσουν τρύπες από την προηγούμενη περίοδο δημιουργίας χρήματος, όταν μεταξύ 2002-2008 μια σειρά νέων χρηματοοικονομικών προϊόντων επέτρεψαν στις τράπεζες αφού δανειστούν δισεκατομμύρια από τη FED να τα αναπαράγουν πλημμυρίζοντας τις ΗΠΑ με κεφάλαια. Τα κεφάλαια αυτά ακολούθησαν τις διεθνείς τραπεζικές οδούς και βρήκαν το δρόμο τους προς τις μητρικές των τραπεζών σε διάφορα κράτη του κόσμου οδηγώντας και εκεί στην αύξηση της ρευστότητας και προκαλώντας μία εκρηκτική ανάπτυξη του δανεισμού.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες βρήκαν την ευκαιρία να εκμεταλλευτούν τη φρέσκια ρευστότητα εκπονώντας μια σειρά δανειοδοτικών προγραμμάτων και κατακλύζοντας τα ΜΜΕ με διαφημίσεις προσπαθώντας με κάθε τρόπο να πείσουν τους πολίτες να λάβουν δάνεια. Η ανταπόκριση των πολιτών οδήγησε σε επιπλέον δανειοδότηση η οποία δημιούργησε νέο χρήμα καθώς οι τράπεζες χρησιμοποίησαν τα νέα δάνεια ως εγγύηση για να λάβουν ακόμη περισσότερα χρήματα αυτή τη φορά από την ΕΚΤ. Τα χρήματα αυτά έγιναν δάνεια και τα ΜΜΕ πλημμύρισαν από νέες διαφημίσεις που προσπαθούσαν να πείσουν τους πάντες να επισκεφθούν την κοντινότερη τράπεζα προκειμένου να πάρουν δάνειο.
Μεταξύ 2003-2008 ο κόσμος εθίστηκε στο δανεικό χρήμα και το χρήμα πληθωρίστηκε χάνοντας την πραγματική του αξία. Έτσι, δημιουργήθηκαν φούσκες παντού, από την αγορά κατοικίας μέχρι το χρηματιστήριο. Πολίτες σε Αμερική και Ευρώπη έλαβαν δάνεια προκειμένου να αγοράσουν κατοικίες σε φουσκωμένες τιμές χωρίς να μπορούν να αντιληφθούν ότι υποθήκευαν το μέλλον τους αλλά και αυτό των παιδιών τους. Όταν η φούσκα έφτασε κοντά στα όρια της η ελίτ των τραπεζικών ιδρυμάτων χρησιμοποίησε προϊόντα που θα κέρδιζαν από το σπάσιμο της και την κατάρρευση της αγοράς τιτλοποιημένων δανείων επιταχύνοντας, έτσι, αυτή τη διαδικασία και κερδίζοντας και πάλι δισεκατομμύρια από χρήμα που δημιουργήθηκε μέσα στο εργοστάσιο παραγωγής δολαρίων του τραπεζικού συστήματος.
Με το παιχνίδι να έχει φτάσει στο τέλος του και τον κόσμο να έχει πληθωριστεί σε ασύλληπτο βαθμό η FED έκλεισε τη στρόφιγγα της ρευστότητας και σταμάτησε να δανείζει στις τράπεζες. Χωρίς φρέσκο χρήμα οι τράπεζες άρχισαν να κυνηγούν πολίτες όχι για να τους δώσουν νέα δάνεια αλλά για να εξασφαλίσουν την αποπληρωμή αυτών που είχαν λάβει παλαιότερα.
Οι τιμές στην αγορά κατοικίας κατέρρευσαν και οι τράπεζες κινδύνευσαν να καταγράψουν ζημίες. Οι τραπεζικές μετοχές άρχισαν να ξεπουλιούνται οδηγώντας τελικά και το χρηματιστήριο στο μεγαλύτερο κραχ από το 1929. Στην κρίσιμη αυτή στιγμή αντί οι τράπεζες να αφεθούν να καταγράψουν ζημιές και το πλασματικό χρήμα που είχε δημιουργηθεί να μειωθεί, αυξάνοντας έτσι την αξία του χρήματος των πολιτών, η FED παρενέβη δημιουργώντας νέο χρήμα για να εξασφαλίσει τη διάσωση τους. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, το χρήμα πληθωρίστηκε ακόμη περισσότερο και η αξία του μειώθηκε περαιτέρω.
Αυτή η μείωση πέρασε στις τιμές των κατοικιών σε ΗΠΑ και Ευρώπη και στην πραγματική οικονομία και μεταφράστηκε σε αποπληθωριστικές πιέσεις οι οποίες ροκανίζουν το εισόδημα και την πραγματική περιουσία των πολιτών. Έτσι τα σπίτια όλων κοστίζουν σήμερα λιγότερο απ’ ότι χτες, όπως το ίδιο συμβαίνει και με τα αυτοκίνητα, τις επιχειρήσεις, τα μαγαζιά και τελικά την εργασία. Ήταν το 2008 όταν σε άρθρο μου με τίτλο ‘αποπληθωριζόμενος πλανήτης χρέους’ είχα εξηγήσει με αυτήν τη διαδικασία η οποία με αμείλικτο τρόπο μεταφέρει τον πλούτο από τους πολίτες στις τράπεζες για να αναγκάσει στη συνέχεια τους πολίτες να δεχτούν νέες απώλειες προκειμένου να εξασφαλίσουν ακόμη μεγαλύτερα κέρδη για τις τράπεζες.
Ο εφιάλτης, όμως, δεν έχει τελειωμό καθώς οι τράπεζες έχουν επενδύσει και στο κρατικό χρέος δημιουργώντας στα κράτη έναν αντίστοιχο εθισμό στο δανεισμό με αυτόν που δημιούργησαν στους πολίτες. Κάποιος σημαντικός σύγχρονος πολιτικός είπε ότι τα κράτη δεν είναι μωρά ώστε να δικαιολογηθεί το γεγονός πως δανείστηκαν πέρα από τις δυνάμεις τους. Δε διαφωνώ αλλά ούτε και οι τράπεζες είναι μωρά ώστε να μη γνωρίζουν πότε ένα κράτος μπορεί να αντέξει περισσότερο δανεισμό.
Προβληματικά κράτη και κερδοσκοπικές τράπεζες είναι συνένοχοι στο ίδιο έγκλημα μόνο που οι δεύτερες διαπράττουν το έγκλημα κατ’ επάγγελμα και έχουν ένα μηχανισμό που τους εξασφαλίζει ότι δεν πρόκειται ποτέ να πληρώσουν γι’ αυτό, ενώ τα κράτη χρειάζονται πολιτικούς με θάρρος για να μπορέσουν να αξιώσουν το διαμοιρασμό των ζημιών και να μην τις χρεώσουν στο σύνολο τους στους πολίτες τους.
Αν η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα ήταν ταινία τότε το ρόλο του κακού θα έπαιζαν οι τράπεζες και του ήρωα η Ισλανδία, η μόνη χώρα που είπε όχι στη διάσωση τους και ναι στη διάσωση των πολιτών της. Οι υπόλοιποι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι συνεργοί στο έγκλημα.
Πάνος Παναγιώτου
info@sta-gr.com
Για πρώτη φορά στην ιστορία της η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ υποχρεώθηκε να δημοσιεύσει λεπτομέρειες των ενεργειών και χρηματοδοτήσεων που έκανε κατά τη διάρκεια εκτάκτων προγραμμάτων δανειοδότησης και διευκόλυνσης της ρευστότητας και το συμπέρασμα που προέκυψε έχει αφήσει τους Αμερικανούς άναυδους: η «δική» τους Κεντρική Τράπεζα δημιούργησε εκ του μηδενός περισσότερα από 9 τρις δολάρια από το Δεκέμβριο του 2007 και μετά με τα 3,3 από αυτά να παραμένουν στον ισολογισμό της και με τα στοιχεία να δείχνουν ότι δεν κατευθύνθηκαν μόνο σε αμερικανικές αλλά και σε ελβετικές, αγγλικές, καναδικές και άλλων χωρών τράπεζες.
Η Κεντρική Τράπεζα έκαστης χώρας υποτίθεται ότι περιορίζει τις δραστηριότητες της εντός των κρατικών της ορίων αλλά η τρέχουσα κρίση αποδεικνύει πως τα όρια αυτά έχουν εξαλειφθεί στον “πλανήτη των τραπεζών” καθώς το διατραπεζικό εμπόριο μπορεί να καταστήσει μία τράπεζα του εξωτερικού πολύ σημαντικότερη για μία χώρα απ´ότι οι δικές της τράπεζες και συνάμα πολύ πιο επικίνδυνη κατά τη διάρκεια κρίσεων.
Αυτό συνέβη στην περίπτωση της ελβετικής UBS και της αγγλικής Barcleys, με την πρώτη να έχει δανειστεί από τη FED κεφάλαια ύψους 74,5 δις δολαρίων που είναι τα περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη αμερικανική ή διεθνή τράπεζα και τη δεύτερη να έχει δανειστεί 47,8 δις δολάρια, ποσό που είναι μεγαλύτερο από τα αντίστοιχα που δανείστηκαν οι περισσότερες αμερικανικές τράπεζες.
Η ανάπτυξη της αμερικανικής αγοράς ενυπόθηκων τιτλοποιημένων ομολόγων σε συνδυασμό με το ότι το δολάριο είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, έκανε τράπεζες του εξωτερικού όπως η ελβετική UBS να κερδοσκοπήσουν στις ΗΠΑ με τεράστια ποσά και να βρεθούν εκτεθειμένες σε αντίστοιχου μεγέθους κίνδυνο μετά το ξέσπασμα της κρίσης στην οποία οι ίδιες συνέβαλαν και από την οποία κέρδισαν πολλά δις. Προκειμένου, όμως, να μην ξεπουλήσουν τις θέσεις τους σε δολάριο προκαλώντας ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα στην αμερικανική αγορά αλλά κυρίως με στόχο την προστασία τους από την καταγραφή μεγάλων ζημιών όταν η αγορά ενυπόθηκων τιτλοποιημένων δανείων κατέρρευσε, η FED έκανε το αδιανόητο, δηλαδή ανέλαβε, χωρίς να ρωτήσει την αμερικανική κυβέρνηση και κρυφά από τους πολίτες, τη διάσωση τραπεζών άλλων χωρών.
Η διάσωση, όμως, συνεπάγεται τη δημιουργία νέου χρήματος για να κλείσουν τρύπες από την προηγούμενη περίοδο δημιουργίας χρήματος, όταν μεταξύ 2002-2008 μια σειρά νέων χρηματοοικονομικών προϊόντων επέτρεψαν στις τράπεζες αφού δανειστούν δισεκατομμύρια από τη FED να τα αναπαράγουν πλημμυρίζοντας τις ΗΠΑ με κεφάλαια. Τα κεφάλαια αυτά ακολούθησαν τις διεθνείς τραπεζικές οδούς και βρήκαν το δρόμο τους προς τις μητρικές των τραπεζών σε διάφορα κράτη του κόσμου οδηγώντας και εκεί στην αύξηση της ρευστότητας και προκαλώντας μία εκρηκτική ανάπτυξη του δανεισμού.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες βρήκαν την ευκαιρία να εκμεταλλευτούν τη φρέσκια ρευστότητα εκπονώντας μια σειρά δανειοδοτικών προγραμμάτων και κατακλύζοντας τα ΜΜΕ με διαφημίσεις προσπαθώντας με κάθε τρόπο να πείσουν τους πολίτες να λάβουν δάνεια. Η ανταπόκριση των πολιτών οδήγησε σε επιπλέον δανειοδότηση η οποία δημιούργησε νέο χρήμα καθώς οι τράπεζες χρησιμοποίησαν τα νέα δάνεια ως εγγύηση για να λάβουν ακόμη περισσότερα χρήματα αυτή τη φορά από την ΕΚΤ. Τα χρήματα αυτά έγιναν δάνεια και τα ΜΜΕ πλημμύρισαν από νέες διαφημίσεις που προσπαθούσαν να πείσουν τους πάντες να επισκεφθούν την κοντινότερη τράπεζα προκειμένου να πάρουν δάνειο.
Μεταξύ 2003-2008 ο κόσμος εθίστηκε στο δανεικό χρήμα και το χρήμα πληθωρίστηκε χάνοντας την πραγματική του αξία. Έτσι, δημιουργήθηκαν φούσκες παντού, από την αγορά κατοικίας μέχρι το χρηματιστήριο. Πολίτες σε Αμερική και Ευρώπη έλαβαν δάνεια προκειμένου να αγοράσουν κατοικίες σε φουσκωμένες τιμές χωρίς να μπορούν να αντιληφθούν ότι υποθήκευαν το μέλλον τους αλλά και αυτό των παιδιών τους. Όταν η φούσκα έφτασε κοντά στα όρια της η ελίτ των τραπεζικών ιδρυμάτων χρησιμοποίησε προϊόντα που θα κέρδιζαν από το σπάσιμο της και την κατάρρευση της αγοράς τιτλοποιημένων δανείων επιταχύνοντας, έτσι, αυτή τη διαδικασία και κερδίζοντας και πάλι δισεκατομμύρια από χρήμα που δημιουργήθηκε μέσα στο εργοστάσιο παραγωγής δολαρίων του τραπεζικού συστήματος.
Με το παιχνίδι να έχει φτάσει στο τέλος του και τον κόσμο να έχει πληθωριστεί σε ασύλληπτο βαθμό η FED έκλεισε τη στρόφιγγα της ρευστότητας και σταμάτησε να δανείζει στις τράπεζες. Χωρίς φρέσκο χρήμα οι τράπεζες άρχισαν να κυνηγούν πολίτες όχι για να τους δώσουν νέα δάνεια αλλά για να εξασφαλίσουν την αποπληρωμή αυτών που είχαν λάβει παλαιότερα.
Οι τιμές στην αγορά κατοικίας κατέρρευσαν και οι τράπεζες κινδύνευσαν να καταγράψουν ζημίες. Οι τραπεζικές μετοχές άρχισαν να ξεπουλιούνται οδηγώντας τελικά και το χρηματιστήριο στο μεγαλύτερο κραχ από το 1929. Στην κρίσιμη αυτή στιγμή αντί οι τράπεζες να αφεθούν να καταγράψουν ζημιές και το πλασματικό χρήμα που είχε δημιουργηθεί να μειωθεί, αυξάνοντας έτσι την αξία του χρήματος των πολιτών, η FED παρενέβη δημιουργώντας νέο χρήμα για να εξασφαλίσει τη διάσωση τους. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, το χρήμα πληθωρίστηκε ακόμη περισσότερο και η αξία του μειώθηκε περαιτέρω.
Αυτή η μείωση πέρασε στις τιμές των κατοικιών σε ΗΠΑ και Ευρώπη και στην πραγματική οικονομία και μεταφράστηκε σε αποπληθωριστικές πιέσεις οι οποίες ροκανίζουν το εισόδημα και την πραγματική περιουσία των πολιτών. Έτσι τα σπίτια όλων κοστίζουν σήμερα λιγότερο απ’ ότι χτες, όπως το ίδιο συμβαίνει και με τα αυτοκίνητα, τις επιχειρήσεις, τα μαγαζιά και τελικά την εργασία. Ήταν το 2008 όταν σε άρθρο μου με τίτλο ‘αποπληθωριζόμενος πλανήτης χρέους’ είχα εξηγήσει με αυτήν τη διαδικασία η οποία με αμείλικτο τρόπο μεταφέρει τον πλούτο από τους πολίτες στις τράπεζες για να αναγκάσει στη συνέχεια τους πολίτες να δεχτούν νέες απώλειες προκειμένου να εξασφαλίσουν ακόμη μεγαλύτερα κέρδη για τις τράπεζες.
Ο εφιάλτης, όμως, δεν έχει τελειωμό καθώς οι τράπεζες έχουν επενδύσει και στο κρατικό χρέος δημιουργώντας στα κράτη έναν αντίστοιχο εθισμό στο δανεισμό με αυτόν που δημιούργησαν στους πολίτες. Κάποιος σημαντικός σύγχρονος πολιτικός είπε ότι τα κράτη δεν είναι μωρά ώστε να δικαιολογηθεί το γεγονός πως δανείστηκαν πέρα από τις δυνάμεις τους. Δε διαφωνώ αλλά ούτε και οι τράπεζες είναι μωρά ώστε να μη γνωρίζουν πότε ένα κράτος μπορεί να αντέξει περισσότερο δανεισμό.
Προβληματικά κράτη και κερδοσκοπικές τράπεζες είναι συνένοχοι στο ίδιο έγκλημα μόνο που οι δεύτερες διαπράττουν το έγκλημα κατ’ επάγγελμα και έχουν ένα μηχανισμό που τους εξασφαλίζει ότι δεν πρόκειται ποτέ να πληρώσουν γι’ αυτό, ενώ τα κράτη χρειάζονται πολιτικούς με θάρρος για να μπορέσουν να αξιώσουν το διαμοιρασμό των ζημιών και να μην τις χρεώσουν στο σύνολο τους στους πολίτες τους.
Αν η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα ήταν ταινία τότε το ρόλο του κακού θα έπαιζαν οι τράπεζες και του ήρωα η Ισλανδία, η μόνη χώρα που είπε όχι στη διάσωση τους και ναι στη διάσωση των πολιτών της. Οι υπόλοιποι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι συνεργοί στο έγκλημα.
Πάνος Παναγιώτου
info@sta-gr.com
Σωτήρια για την Ισλανδία η μη διάσωση των τραπεζών .
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-12-02-23-29-59-2010120231177
Μία συχνή απάντηση που δίνεται από ιδρύματα όπως το ΔΝΤ είναι ότι αν δε σωθούν οι τράπεζες μίας χώρας θα καταστραφεί συνολικά η οικονομία της. Το παράδειγμα της Ισλανδίας μας δείχνει αυτό δεν είναι αλήθεια.
Δύο χρόνια μετά την απόφαση της Ισλανδίας να μη διασώσει τις προβληματικές της τράπεζες και παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον της από το ΔΝΤ η χώρα φαίνεται να συνέρχεται από την κρίση και την ύφεση πολύ γρηγορότερα απ ότι η Ιρλανδία που προέβη σε διάσωση των τραπεζών και σε λήψη δημοσιονομικών μέτρων.
Η Ισλανδία άφησε τις τράπεζες να πτωχεύσουν προκαλώντας εν δυνάμει απώλειες στους δανειστές τους της τάξης των 85 δις δολαρίων, ένα χρέος το οποίο μένει να φανεί πώς ακριβώς θα διεκδικηθεί καθώς γίνεται όλο και πιο φανερό πως οι κάτοχοι των ομολόγων θα πρέπει να αποδεχτούν μία πολύ μεγάλη αναδιάρθρωση αν θέλουν να περισώσουν οτιδήποτε από το κεφάλαιο τους. Αντίθετα η Ιρλανδία υπέκυψε στις διεθνείς πιέσεις και αποφάσισε να διασώσει τις τράπεζες και τους δανειστές κρατικοποιώντας τα χρέη των τραπεζών και προσφεύγοντας στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης για οικονομική βοήθεια.
Οι αριθμοί, όμως, δείχνουν ότι η Ισλανδία βρίσκεται σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από την Ιρλανδία καθώς οι πολίτες της δεν εξαθλιώθηκαν οικονομικά και η αγορά δε δέχθηκε τόσο μεγάλο πλήγμα παρά την ύφεση. Το κρατικό έλλειμμα μειώθηκε στο 6,3% του ΑΕΠ το 2010 και προβλέπεται να μηδενιστεί μέχρι το 2012 σε αντίθεση με αυτό της Ιρλανδίας που απογειώθηκε στο 32% του ΑΕΠ. Η Ισλανδία θα έχει πλεονασματικό προϋπολογισμό το 2012 ενώ η Ιρλανδία θα έχει έλλειμμα 9,1% του ΑΕΠ, Η Ισλανδία δεν επιβαρύνθηκε με το χρέος των τραπεζών ενώ η Ιρλανδία θα πρέπει σηκώνει το βάρος της αποπληρωμής του για τα επόμενα χρόνια και τουλάχιστον μέχρι το 2021. Η ανεργία στην Ιρλανδία έχει απογειωθεί στο 13,5% ενώ στην Ισλανδία θα κορυφώσει στο 8,1% το 2011.
Το πιο εντυπωσιακό, όμως, είναι ότι η αγορά επιβραβεύει την Ισλανδία για την απόφαση της να μη διασώσει τις τράπεζες με το ισλανδικό χρηματιστήριο να ενισχύεται στο 2010 κατά 17% καταγράφοντας την 3η καλύτερη απόδοση στην Ευρώπη.
Επιπλέον, το ΔΝΤ αναγκάστηκε να παραδεχτεί στην έκθεση του Οκτωβρίου για την Ισλανδία ότι καταγράφει μία στερεή οικονομική ανάκαμψη η οποία αναμένεται να γίνει ακόμη πιο δυναμική το 2011.
Σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών οι απαιτήσεις των ευρωπαϊκών τραπεζών από τις τράπεζες της Ιρλανδίας τον Ιούνιο του 2010 ανερχόταν στα 509 δις δολάρια. Το ερώτημα είναι γιατί πρέπει να είναι οι πολίτες αυτοί που θα σώσουν τις τράπεζες όταν οι τράπεζες δεν κάνουν, βέβαια, το ίδιο αν οι πολίτες χρωστούν σε αυτές χρήματα.
Μία συχνή απάντηση που δίνεται από ιδρύματα όπως το ΔΝΤ είναι ότι αν δε σωθούν οι τράπεζες μίας χώρας θα καταστραφεί συνολικά η οικονομία της. Το παράδειγμα της Ισλανδίας μας δείχνει αυτό δεν είναι αλήθεια.
Πάνος Παναγιώτου
info@sta-gr.com
Μία συχνή απάντηση που δίνεται από ιδρύματα όπως το ΔΝΤ είναι ότι αν δε σωθούν οι τράπεζες μίας χώρας θα καταστραφεί συνολικά η οικονομία της. Το παράδειγμα της Ισλανδίας μας δείχνει αυτό δεν είναι αλήθεια.
Δύο χρόνια μετά την απόφαση της Ισλανδίας να μη διασώσει τις προβληματικές της τράπεζες και παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον της από το ΔΝΤ η χώρα φαίνεται να συνέρχεται από την κρίση και την ύφεση πολύ γρηγορότερα απ ότι η Ιρλανδία που προέβη σε διάσωση των τραπεζών και σε λήψη δημοσιονομικών μέτρων.
Η Ισλανδία άφησε τις τράπεζες να πτωχεύσουν προκαλώντας εν δυνάμει απώλειες στους δανειστές τους της τάξης των 85 δις δολαρίων, ένα χρέος το οποίο μένει να φανεί πώς ακριβώς θα διεκδικηθεί καθώς γίνεται όλο και πιο φανερό πως οι κάτοχοι των ομολόγων θα πρέπει να αποδεχτούν μία πολύ μεγάλη αναδιάρθρωση αν θέλουν να περισώσουν οτιδήποτε από το κεφάλαιο τους. Αντίθετα η Ιρλανδία υπέκυψε στις διεθνείς πιέσεις και αποφάσισε να διασώσει τις τράπεζες και τους δανειστές κρατικοποιώντας τα χρέη των τραπεζών και προσφεύγοντας στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης για οικονομική βοήθεια.
Οι αριθμοί, όμως, δείχνουν ότι η Ισλανδία βρίσκεται σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από την Ιρλανδία καθώς οι πολίτες της δεν εξαθλιώθηκαν οικονομικά και η αγορά δε δέχθηκε τόσο μεγάλο πλήγμα παρά την ύφεση. Το κρατικό έλλειμμα μειώθηκε στο 6,3% του ΑΕΠ το 2010 και προβλέπεται να μηδενιστεί μέχρι το 2012 σε αντίθεση με αυτό της Ιρλανδίας που απογειώθηκε στο 32% του ΑΕΠ. Η Ισλανδία θα έχει πλεονασματικό προϋπολογισμό το 2012 ενώ η Ιρλανδία θα έχει έλλειμμα 9,1% του ΑΕΠ, Η Ισλανδία δεν επιβαρύνθηκε με το χρέος των τραπεζών ενώ η Ιρλανδία θα πρέπει σηκώνει το βάρος της αποπληρωμής του για τα επόμενα χρόνια και τουλάχιστον μέχρι το 2021. Η ανεργία στην Ιρλανδία έχει απογειωθεί στο 13,5% ενώ στην Ισλανδία θα κορυφώσει στο 8,1% το 2011.
Το πιο εντυπωσιακό, όμως, είναι ότι η αγορά επιβραβεύει την Ισλανδία για την απόφαση της να μη διασώσει τις τράπεζες με το ισλανδικό χρηματιστήριο να ενισχύεται στο 2010 κατά 17% καταγράφοντας την 3η καλύτερη απόδοση στην Ευρώπη.
Επιπλέον, το ΔΝΤ αναγκάστηκε να παραδεχτεί στην έκθεση του Οκτωβρίου για την Ισλανδία ότι καταγράφει μία στερεή οικονομική ανάκαμψη η οποία αναμένεται να γίνει ακόμη πιο δυναμική το 2011.
Σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών οι απαιτήσεις των ευρωπαϊκών τραπεζών από τις τράπεζες της Ιρλανδίας τον Ιούνιο του 2010 ανερχόταν στα 509 δις δολάρια. Το ερώτημα είναι γιατί πρέπει να είναι οι πολίτες αυτοί που θα σώσουν τις τράπεζες όταν οι τράπεζες δεν κάνουν, βέβαια, το ίδιο αν οι πολίτες χρωστούν σε αυτές χρήματα.
Μία συχνή απάντηση που δίνεται από ιδρύματα όπως το ΔΝΤ είναι ότι αν δε σωθούν οι τράπεζες μίας χώρας θα καταστραφεί συνολικά η οικονομία της. Το παράδειγμα της Ισλανδίας μας δείχνει αυτό δεν είναι αλήθεια.
Πάνος Παναγιώτου
info@sta-gr.com
1/12/10
Δεν υπάρχει ακόμη απόφαση για την επιμήκυνση του δανείου της Ελλάδας
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας Ράινερ Μπούρντερλε, διέψευσε τους πρόωρους πανηγυρισμούς της πράσινης διακυβέρνησης για σχετικά με την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων που λαμβάνει η Ελλάδα από την ΕΕ και το ΔΝΤ και δήλωσε
ότι «δεν υπάρχει ακόμη επίσημη απόφαση»
«Εξετάζουμε την επιμήκυνση, όμως είναι λάθος να λέμε θα υπάρξει επιμήκυνση στα επτά χρόνια, πρόκειται για κάτι που εξετάζουμε», σημείωσε.
Το Eurogroup , αποφάσισε να εξετάσει την ανάγκη να ευθυγραμμιστεί η περίοδος αποπληρωμής των δανείων προς την Ελλάδα με αυτήν της Ιρλανδίας. Οι σχετικές αποφάσεις θα οριστικοποιηθούν στην προσεχή συνεδρίαση του Συμβουλίου Υπουργών ECOFIN στις 7 Δεκεμβρίου, ενώ ορισμένες χώρες του Eurogroup (π.χ. Γερμανία) θα εγκρίνουν την επιμήκυνση μέσω των Κοινοβουλίων τους.
Εντείνονται οι ανησυχίες για εξάπλωση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη, με αποτέλεσμα την εκτίναξη του κόστους δανεισμού στην αγορά ομολόγων για την Ιταλία, τη Γαλλία και το Βέλγιο, μετά την Πορτογαλία και την Ισπανία. Σε επίπεδα-ρεκόρ για την ιστορία του ευρώ έχουν εκτιναχθεί τα spreads
«Οι αποφάσεις που ελήφθησαν την Κυριακή, (για τη διάσωση της Ιρλανδίας), αποτελούν δυναμική απάντηση στην αναταραχή των αγορών», δήλωσε ο Ευρωπαίος Επίτροπος αρμόδιος για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις Ολι Ρεν.
Ο κ. Ρεν παραδέχτηκε ότι η ευρωζώνη έχει ακόμα αρκετή δουλειά μπροστά της, για να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των αγορών, αλλά τόνισε πως τα μέτρα που έχουν ήδη λάβει τα όργανά της ΕΕ για να αντιμετωπίσουν την κρίση χρέους αρχίζουν να αποδίδουν.
«Όλα αυτά τα μέτρα μαζί, μπορούν να αποτελέσουν μία καλή βάση για να συνεχιστούν οι πράξεις σταθεροποίησης από την ΕΚΤ, η οποία έχει παίξει ρόλο-κλειδί στη διαφύλαξη της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας στην ευρωζώνη», τόνισε.
Έκτακτη τηλεδιάσκεψη, με θέμα «την οικονομική κατάσταση στην Ευρώπη», είχαν οι υπουργοί Οικονομικών του G20 τη Δευτέρα (ώρα Ασίας), σύμφωνα με πηγή της ομάδας των 20 πιο ανεπτυγμένων βιομηχανικά κρατών, την οποία επικαλείται το Reuters.
«Τα λεφτά σου, ή τη ζωή του ευρώ»! Κάπως έτσι θα μπορούσε να αποδοθεί το «μήνυμα» των αγορών στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς οι συνεχιζόμενες επιθέσεις στις αγορές ομολόγων εντείνονται καθημερινά και επεκτείνονται σε νέους στόχους, ενώ το ευρώ δέχεται ανηλεές σφυροκόπημα στην αγορά συναλλάγματος. Ο Ζαν Κλωντ Τρισέ έδειξε ήδη με χθεσινές του δηλώσεις, ότι η ΕΚΤ αρχίζει να αντιλαμβάνεται το «μήνυμα» και ετοιμάζεται να αποδεσμεύσει περισσότερα μετρητά για αγορές ομολόγων. Yπάρχει έντονη φημολογία στην αγορά, ότι η ΕΚΤ ενδέχεται να παρέμβει ήδη από την Πέμπτη, αγοράζοντας χρέος ορισμένων κρατών-μελών της ευρωζώνης έτσι ώστε να αποσοβηθεί η κρίση. Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι το μέγεθος μίας τέτοιας παρέμβασης θα πρέπει να κυμαίνεται σε ύψος 1-2 τρισ. ευρώ.
Σπ.Χ
ότι «δεν υπάρχει ακόμη επίσημη απόφαση»
«Εξετάζουμε την επιμήκυνση, όμως είναι λάθος να λέμε θα υπάρξει επιμήκυνση στα επτά χρόνια, πρόκειται για κάτι που εξετάζουμε», σημείωσε.
Το Eurogroup , αποφάσισε να εξετάσει την ανάγκη να ευθυγραμμιστεί η περίοδος αποπληρωμής των δανείων προς την Ελλάδα με αυτήν της Ιρλανδίας. Οι σχετικές αποφάσεις θα οριστικοποιηθούν στην προσεχή συνεδρίαση του Συμβουλίου Υπουργών ECOFIN στις 7 Δεκεμβρίου, ενώ ορισμένες χώρες του Eurogroup (π.χ. Γερμανία) θα εγκρίνουν την επιμήκυνση μέσω των Κοινοβουλίων τους.
Εντείνονται οι ανησυχίες για εξάπλωση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη, με αποτέλεσμα την εκτίναξη του κόστους δανεισμού στην αγορά ομολόγων για την Ιταλία, τη Γαλλία και το Βέλγιο, μετά την Πορτογαλία και την Ισπανία. Σε επίπεδα-ρεκόρ για την ιστορία του ευρώ έχουν εκτιναχθεί τα spreads
«Οι αποφάσεις που ελήφθησαν την Κυριακή, (για τη διάσωση της Ιρλανδίας), αποτελούν δυναμική απάντηση στην αναταραχή των αγορών», δήλωσε ο Ευρωπαίος Επίτροπος αρμόδιος για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις Ολι Ρεν.
Ο κ. Ρεν παραδέχτηκε ότι η ευρωζώνη έχει ακόμα αρκετή δουλειά μπροστά της, για να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των αγορών, αλλά τόνισε πως τα μέτρα που έχουν ήδη λάβει τα όργανά της ΕΕ για να αντιμετωπίσουν την κρίση χρέους αρχίζουν να αποδίδουν.
«Όλα αυτά τα μέτρα μαζί, μπορούν να αποτελέσουν μία καλή βάση για να συνεχιστούν οι πράξεις σταθεροποίησης από την ΕΚΤ, η οποία έχει παίξει ρόλο-κλειδί στη διαφύλαξη της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας στην ευρωζώνη», τόνισε.
Έκτακτη τηλεδιάσκεψη, με θέμα «την οικονομική κατάσταση στην Ευρώπη», είχαν οι υπουργοί Οικονομικών του G20 τη Δευτέρα (ώρα Ασίας), σύμφωνα με πηγή της ομάδας των 20 πιο ανεπτυγμένων βιομηχανικά κρατών, την οποία επικαλείται το Reuters.
«Τα λεφτά σου, ή τη ζωή του ευρώ»! Κάπως έτσι θα μπορούσε να αποδοθεί το «μήνυμα» των αγορών στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς οι συνεχιζόμενες επιθέσεις στις αγορές ομολόγων εντείνονται καθημερινά και επεκτείνονται σε νέους στόχους, ενώ το ευρώ δέχεται ανηλεές σφυροκόπημα στην αγορά συναλλάγματος. Ο Ζαν Κλωντ Τρισέ έδειξε ήδη με χθεσινές του δηλώσεις, ότι η ΕΚΤ αρχίζει να αντιλαμβάνεται το «μήνυμα» και ετοιμάζεται να αποδεσμεύσει περισσότερα μετρητά για αγορές ομολόγων. Yπάρχει έντονη φημολογία στην αγορά, ότι η ΕΚΤ ενδέχεται να παρέμβει ήδη από την Πέμπτη, αγοράζοντας χρέος ορισμένων κρατών-μελών της ευρωζώνης έτσι ώστε να αποσοβηθεί η κρίση. Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι το μέγεθος μίας τέτοιας παρέμβασης θα πρέπει να κυμαίνεται σε ύψος 1-2 τρισ. ευρώ.
Σπ.Χ
Δυο Εβραίοι συζητούν για την Μακεδονία
Η «πράσινη διακυβέρνηση» είχε ξεπουλήσει και το θέμα με τα διαβατήρια των σκοπιανών πρίν τις εκλογές, όπως αποκαλύπτεται από τον διάλογο δυο Εβραίων διπλωματών για την Μακεδονία.
Η διαδικτυακή ιστοσελίδα Wikileaks παρουσίασε και ένα έγγραφο για την συνάντηση του Αμερικανού βοηθού υπουργού για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις Φίλιπ Γκόρντον, με τον διπλωμετικό σύμβουλο του Σαρκοζυ, Ζαν-Δαβίδ Λεβί, που έγινε πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, με θέμα το Μακεδονικό.
Οι διπλωμάτες ΗΠΑ και Γαλλίας συζήτησαν το θέμα του ονόματος, και ο Ζαν-Δαβίδ Λεβί εξέφρασε αισιοδοξία ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση θα είναι πιο σταθερή και αυτό θα επέτρεπε μεγαλύτερη ευελιξία για την επίτευξη προόδου στην «ελληνικό-μακεδονική» διαφωνία για την ονομασία. Ο Φίλιπ Γκόρντον, συμφώνησε ότι είτε μια πιο σταθερή κυβέρνηση ,συντηρητική ή σοσιαλιστική , θα ήταν μια πιο ισχυρή, και πιο ευέλικτη εταίρος στις διαπραγματεύσεις και εξέφρασε την ελπίδα ότι, αν η διεθνής κοινότητα μπορούσε να πείσει πΓΔΜ να εγκαταλείψει την ιδέα του δημοψηφίσματος και να πείσει την Ελλάδα να εγκαταλείψει την αναγκαιότητα της αλλαγής διαβατηρίων, τότε θα μπορούσε να υπάρξει πρόοδος .
Ο ανθρωπος του Brookings και μεταλλαγμένος Εβραίος, Δρ Φίλιπ Γκόρντον (Philip Gordon) ορίστηκε ως Βοηθός υπουργός στο « Bureau of European and Eurasian Affairs» στις 6 Μαρτίου του 2009 και ορκίστηκε στις 15 Μαΐου, 2009. Το διάστημα 2000-2009, διετέλεσε «Senior Fellow» στο Ινστιτούτο Brookings, στην Ουάσιγκτον, DC, με αντικείμενο θέματα εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ σε σχέση με την Ευρώπη. Πριν την ένταξή του Brookings, ο Δρ Γκόρντον, ήταν διευθυντής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας υπό τον πρόεδρο Μπιλ Κλίντον. Στο NSC έπαιξε βασικό ρόλο στην ανάπτυξη και τον συντονισμό της πολιτικής του ΝΑΤΟ στην πορεία έως το 50ό Επετειακή Σύνοδο Κορυφής της Συμμαχίας στην Ουάσιγκτον, DC.
Ο Δρ Gordon δ’ιδαξε ακόμα ,στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών του Λονδίνου, στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στην Σχολή Προηγμένων Διεθνών Σπουδών στην Washington, DC, στο INSEAD, στο Fontainebleau της Γαλλίας και στην Γερμανική Εταιρεία για την Εξωτερική Πολιτική στη Βόννη.
Ο έτερος συνομιλητής, ο επίσης Εβραίος Jean-David Levitte Ζαν-Δαβίδ Λεβί μεταξύ του 1975 και του 1981, ήταν τοποθετημένος στη Γενική Γραμματεία του προέδρου Βαλερί Ζισκάρ ντ 'Εστέν. Μεταξύ του 1981 και του 1984 ήταν ο Σύμβουλος στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Γαλλίας στα Ηνωμένα Έθνη, το 1988, έγινε πρέσβης και υπηρέτησε στην Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Γαλλίας στο Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη, το διάστημα 1988 - 1990.
Μεταξύ του 1995 και 2000 ήταν διπλωματικός σύμβουλος του πρόεδρου Ζακ Σιράκ.
Από το 2000 έως το 2002 διετέλεσε Πρεσβευτής στα Ηνωμένα Έθνη και εκπροσωπούσε τη Γαλλία στο Συμβούλιο Ασφαλείας πριν και κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων που οδήγησαν στην απόφαση 1441 του Συμβουλίου σχετικά με το Ιράκ. Διετέλεσε πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας το Σεπτέμβριο του 2001 και προεδρεύει των συσκέψεων του Συμβουλίου μετά τις 11 Σεπτέμβρη 2001 επιθέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από τα τέλη του 2002 ως το 2007, διετέλεσε Πρέσβης στις ΗΠΑ και στις
Στις 16 Μαΐου 2007, διορίστηκε διπλωματικός σύμβουλος στον Νικολά Σαρκοζύ.
Επιπλέον, σε δημοσίευμα της εφημερίδας "Ντνέβνικ" (Dnevnik) παρατίθεται απόσπασμα τηλεγραφήματος της πρεσβείας των ΗΠΑ στο Βερολίνο, με ημερομηνία 12/11/2009, όπου αναφέρεται ότι, ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας της Καγκελαρίας της Γερμανίας ενημέρωσε τον υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Φίλιπ Γκόρντον ότι η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, γνωρίζει τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεφσκι, από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και ότι είναι διατεθειμένη να τον επηρεάσει, εάν αυτό βοηθήσει στην επίλυση της διένεξης για το ζήτημα του ονόματος.
Aλλο έγγραφο που βρισκόταν μέσα στις αποκαλύψεις που έκανε ο ιστότοπος WikilLeaks, δείχνει πως τον Φεβρουάριο του 2010 -λίγο πριν την υπογραφή του Μνημονίου- γίνονταν συζητήσεις μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας ώστε η Ε.Ε. να προχωρούσε στην "οικονομική διάσωση της Ελλάδας".
Μάλιστα, είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Βαυαρού πρωθυπουργού προς τον Αμερικανό πρέσβη -σε διπλωματικό έγγραφο που έφερε στο φως το WikiLeaks- που αναφέρει πως «δεν είναι σίγουρος αν η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να διασώσει την Ελλάδα».
Η διαδικτυακή ιστοσελίδα Wikileaks παρουσίασε και ένα έγγραφο για την συνάντηση του Αμερικανού βοηθού υπουργού για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις Φίλιπ Γκόρντον, με τον διπλωμετικό σύμβουλο του Σαρκοζυ, Ζαν-Δαβίδ Λεβί, που έγινε πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, με θέμα το Μακεδονικό.
Οι διπλωμάτες ΗΠΑ και Γαλλίας συζήτησαν το θέμα του ονόματος, και ο Ζαν-Δαβίδ Λεβί εξέφρασε αισιοδοξία ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση θα είναι πιο σταθερή και αυτό θα επέτρεπε μεγαλύτερη ευελιξία για την επίτευξη προόδου στην «ελληνικό-μακεδονική» διαφωνία για την ονομασία. Ο Φίλιπ Γκόρντον, συμφώνησε ότι είτε μια πιο σταθερή κυβέρνηση ,συντηρητική ή σοσιαλιστική , θα ήταν μια πιο ισχυρή, και πιο ευέλικτη εταίρος στις διαπραγματεύσεις και εξέφρασε την ελπίδα ότι, αν η διεθνής κοινότητα μπορούσε να πείσει πΓΔΜ να εγκαταλείψει την ιδέα του δημοψηφίσματος και να πείσει την Ελλάδα να εγκαταλείψει την αναγκαιότητα της αλλαγής διαβατηρίων, τότε θα μπορούσε να υπάρξει πρόοδος .
Ο ανθρωπος του Brookings και μεταλλαγμένος Εβραίος, Δρ Φίλιπ Γκόρντον (Philip Gordon) ορίστηκε ως Βοηθός υπουργός στο « Bureau of European and Eurasian Affairs» στις 6 Μαρτίου του 2009 και ορκίστηκε στις 15 Μαΐου, 2009. Το διάστημα 2000-2009, διετέλεσε «Senior Fellow» στο Ινστιτούτο Brookings, στην Ουάσιγκτον, DC, με αντικείμενο θέματα εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ σε σχέση με την Ευρώπη. Πριν την ένταξή του Brookings, ο Δρ Γκόρντον, ήταν διευθυντής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας υπό τον πρόεδρο Μπιλ Κλίντον. Στο NSC έπαιξε βασικό ρόλο στην ανάπτυξη και τον συντονισμό της πολιτικής του ΝΑΤΟ στην πορεία έως το 50ό Επετειακή Σύνοδο Κορυφής της Συμμαχίας στην Ουάσιγκτον, DC.
Ο Δρ Gordon δ’ιδαξε ακόμα ,στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών του Λονδίνου, στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στην Σχολή Προηγμένων Διεθνών Σπουδών στην Washington, DC, στο INSEAD, στο Fontainebleau της Γαλλίας και στην Γερμανική Εταιρεία για την Εξωτερική Πολιτική στη Βόννη.
Ο έτερος συνομιλητής, ο επίσης Εβραίος Jean-David Levitte Ζαν-Δαβίδ Λεβί μεταξύ του 1975 και του 1981, ήταν τοποθετημένος στη Γενική Γραμματεία του προέδρου Βαλερί Ζισκάρ ντ 'Εστέν. Μεταξύ του 1981 και του 1984 ήταν ο Σύμβουλος στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Γαλλίας στα Ηνωμένα Έθνη, το 1988, έγινε πρέσβης και υπηρέτησε στην Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Γαλλίας στο Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη, το διάστημα 1988 - 1990.
Μεταξύ του 1995 και 2000 ήταν διπλωματικός σύμβουλος του πρόεδρου Ζακ Σιράκ.
Από το 2000 έως το 2002 διετέλεσε Πρεσβευτής στα Ηνωμένα Έθνη και εκπροσωπούσε τη Γαλλία στο Συμβούλιο Ασφαλείας πριν και κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων που οδήγησαν στην απόφαση 1441 του Συμβουλίου σχετικά με το Ιράκ. Διετέλεσε πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας το Σεπτέμβριο του 2001 και προεδρεύει των συσκέψεων του Συμβουλίου μετά τις 11 Σεπτέμβρη 2001 επιθέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από τα τέλη του 2002 ως το 2007, διετέλεσε Πρέσβης στις ΗΠΑ και στις
Στις 16 Μαΐου 2007, διορίστηκε διπλωματικός σύμβουλος στον Νικολά Σαρκοζύ.
Επιπλέον, σε δημοσίευμα της εφημερίδας "Ντνέβνικ" (Dnevnik) παρατίθεται απόσπασμα τηλεγραφήματος της πρεσβείας των ΗΠΑ στο Βερολίνο, με ημερομηνία 12/11/2009, όπου αναφέρεται ότι, ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας της Καγκελαρίας της Γερμανίας ενημέρωσε τον υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Φίλιπ Γκόρντον ότι η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, γνωρίζει τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεφσκι, από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και ότι είναι διατεθειμένη να τον επηρεάσει, εάν αυτό βοηθήσει στην επίλυση της διένεξης για το ζήτημα του ονόματος.
Aλλο έγγραφο που βρισκόταν μέσα στις αποκαλύψεις που έκανε ο ιστότοπος WikilLeaks, δείχνει πως τον Φεβρουάριο του 2010 -λίγο πριν την υπογραφή του Μνημονίου- γίνονταν συζητήσεις μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας ώστε η Ε.Ε. να προχωρούσε στην "οικονομική διάσωση της Ελλάδας".
Μάλιστα, είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Βαυαρού πρωθυπουργού προς τον Αμερικανό πρέσβη -σε διπλωματικό έγγραφο που έφερε στο φως το WikiLeaks- που αναφέρει πως «δεν είναι σίγουρος αν η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να διασώσει την Ελλάδα».
Η χρηματοδότηση των τραπεζών του Λάτση και ο ρόλος του Μπαρόζο
http://www.stopcartel.info/2010/11/30/ΠΟΛΙΤΙΚΗ/Η_χρηματοδότηση_των_τραπεζών_του_Λάτση_και_ο_ρόλος_του_Μπαρόζο/4707.html
Ένα μεγάλο μέρος των 145 δισεκατομμυρίων Ευρώ που ΕΕ και ΔΝΤ έχουν δεσμευσει για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης και θα πληρώσουν τελικά οι έλληνες φορολογούμενοι, θα εισρεύσει στα ταμεία των τραπεζών που ανήκουν στην εταιρεία χαρτοφυλακίου του ελληνα δισεκατομμυριούχου Σπύρου Λάτση !
Αυτό αποκαλύπτει επερώτηση του Ιταλού Ευρωβουλευτή Mario Borghezio (EFD) στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο.
Οπως αναφέρεται,η εν λόγω εταιρεία χαρτοφυλακίου, η Ευρωπαϊκή Financial Group EFG SA, της οποίας οι τράπεζες κατέχουν 12 δισεκατομμύρια ευρώ σε ελληνικά κρατικά ομόλογα, μετέφερε την έδρα της από την Ελβετία στο Λουξεμβούργο στο τέλος του 2009, γεγονός που επιτρέπει στην ελληνική θυγατρική της EFG Eurobank, η οποία κατέχει τα 12 δισεκατομμύρια ευρώ σε Ελληνικά ομόλογα, να επαναταξινομηθεί ως «ελληνική» τράπεζα και, συνεπώς, να επωφεληθεί από κονδύλια της ΕΕ και της ΕΚΤ !
Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών στη Βασιλεία εξ άλλου,έχει επιβεβαιώσει ότι οι τράπεζες που ανήκουν στην προαναφερθείσα ομάδα EFG, από τον Σεπτέμβριο του 2009, κρατούσε 60 δισ. ευρώ,δηλαδή μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους, (τόσο δημόσιου όσο και ιδιωτικού), το οποίο είναι κατά πάσα πιθανότητα ακόμη υψηλότερο σήμερα.
Ο Ιταλός Ευρωβουλευτής αποκαλύπτει οτι ο Πρόεδρος της Ευρωπαικής Επιτροπής, κ. Barroso, ο οποίος συχνά πραγματοποιεί οικογενειακές διακοπές με τη θαλαμηγό του Σπύρου Λάτση Αλέξανδρος, άσκησε πρωτοφανή και τεράστια πίεση πρός τη Γερμανία προκειμένου αυτή να χορηγήσει ένα σημαντικό ποσό από τη χρηματοδότηση για την Ελλάδα.
Καλείται η Ευρωπαική Επιτροπή μέσω του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου να απαντήσει άν θεωρεί ότι η ανώμαλη αυτή κατάσταση αποδεικνύει ότι υπάρχει σαφής σύγκρουση συμφερόντων στο πρόσωπο του Προέδρου της Επιτροπής κυρίου Barroso..
Ολόκληρη η επερώτηση του Mario Borghezio (EFD) στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο
http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXTWQE-2010-47610DOCXMLV0//EN
Ένα μεγάλο μέρος των 145 δισεκατομμυρίων Ευρώ που ΕΕ και ΔΝΤ έχουν δεσμευσει για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης και θα πληρώσουν τελικά οι έλληνες φορολογούμενοι, θα εισρεύσει στα ταμεία των τραπεζών που ανήκουν στην εταιρεία χαρτοφυλακίου του ελληνα δισεκατομμυριούχου Σπύρου Λάτση !
Αυτό αποκαλύπτει επερώτηση του Ιταλού Ευρωβουλευτή Mario Borghezio (EFD) στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο.
Οπως αναφέρεται,η εν λόγω εταιρεία χαρτοφυλακίου, η Ευρωπαϊκή Financial Group EFG SA, της οποίας οι τράπεζες κατέχουν 12 δισεκατομμύρια ευρώ σε ελληνικά κρατικά ομόλογα, μετέφερε την έδρα της από την Ελβετία στο Λουξεμβούργο στο τέλος του 2009, γεγονός που επιτρέπει στην ελληνική θυγατρική της EFG Eurobank, η οποία κατέχει τα 12 δισεκατομμύρια ευρώ σε Ελληνικά ομόλογα, να επαναταξινομηθεί ως «ελληνική» τράπεζα και, συνεπώς, να επωφεληθεί από κονδύλια της ΕΕ και της ΕΚΤ !
Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών στη Βασιλεία εξ άλλου,έχει επιβεβαιώσει ότι οι τράπεζες που ανήκουν στην προαναφερθείσα ομάδα EFG, από τον Σεπτέμβριο του 2009, κρατούσε 60 δισ. ευρώ,δηλαδή μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους, (τόσο δημόσιου όσο και ιδιωτικού), το οποίο είναι κατά πάσα πιθανότητα ακόμη υψηλότερο σήμερα.
Ο Ιταλός Ευρωβουλευτής αποκαλύπτει οτι ο Πρόεδρος της Ευρωπαικής Επιτροπής, κ. Barroso, ο οποίος συχνά πραγματοποιεί οικογενειακές διακοπές με τη θαλαμηγό του Σπύρου Λάτση Αλέξανδρος, άσκησε πρωτοφανή και τεράστια πίεση πρός τη Γερμανία προκειμένου αυτή να χορηγήσει ένα σημαντικό ποσό από τη χρηματοδότηση για την Ελλάδα.
Καλείται η Ευρωπαική Επιτροπή μέσω του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου να απαντήσει άν θεωρεί ότι η ανώμαλη αυτή κατάσταση αποδεικνύει ότι υπάρχει σαφής σύγκρουση συμφερόντων στο πρόσωπο του Προέδρου της Επιτροπής κυρίου Barroso..
Ολόκληρη η επερώτηση του Mario Borghezio (EFD) στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο
http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXTWQE-2010-47610DOCXMLV0//EN
Χαμένες αξίες-χαμένα όνειρα-αντιπαραγωγικές δηλώσεις και προδοσία
Πριν από μερικές εβδομάδες, είχα γράψει για την οδό ονείρων, για τα χαμένα μας όνειρα, και για την έλλειψη αξιών και φωτισμένων ανθρώπων που θα μας βοηθήσουν να βρούμε τον δρόμο μας αλλά και τον στόχο μας. Έναν στόχο που δεν είναι άλλος από το να δημιουργήσουμε μία κοινωνία αξιών και σεβασμού..............μακρυά από ψεύτικες δημοκρατικές κομματικές ανακοινώσεις και προσωπεία.
Μέσα από αυτήν την σελίδα, μέσα από αυτήν την όαση που απλόχερα μας προσφέρει το διαδίκτυο, ας βοηθήσουμε χωρίς φόβο, χωρίς δόλο και χωρίς να κρύβουμε τα πρόσωπά μας στην ανωνυμία, να αρθρώσουμε λόγο που ίσως μπορέσει να αφυπνίσει τους συνανθρώπους μας, τους συμπατριώτες μας. Στο τέλος της ημέρας, ίσως καταφέρουμε να πείσουμε τους εξωτερικούς φίλους και εχθρούς ότι δεν είμαστε τριτοκοσμική χώρα. Μία εικόνα που δημιουργήθηκε από άλλους για εμάς και που δυστυχώς εμείς οι απλοί άνθρωποι δεν κάναμε τίποτα για να αλλάξουμε.
Ζώντας μεταξύ Ελλάδος και εξωτερικού, έχοντας γίνει πολίτης των Εθνών, πιστέψτε με η πατρίδα μας είναι μοναδική. Ο λαός μας είναι μοναδικός, εμείς οι ίδιοι είμαστε μοναδικοί. Αλλά........πάντα υπάρχει ένα αλλά. Ποτέ μας δεν αναρωτηθήκαμε γιατί ο Έλληνας δεν αποδίδει στο εσωτερικό της χώρας του, όσο αποδίδει όταν είναι στο εξωτερικό. Η απάντηση είναι μόνο μία, και βέβαια δεν ευθύνεται το Ελληνικό κράτος μόνο έτσι γενικά και αόριστα. Ας μην ξεχνάμε ότι το Κράτος είμαστε εμείς. Το κράτος δεν είναι μόνο οι τριακόσιοι της βουλής, είναι εξίσου ο υπάλληλος που μαζεύει σκουπίδια, που σκουπίζει τους δρόμους, που δουλεύει στα νοσοκομεία. Όταν είμαστε εκτός Ελλάδος, δεχόμαστε τους νόμους, αποδεχόμαστε την ανωτερότητα των άλλων και προσπαθούμε να τους φτάσουμε, αντιγράφουμε το ωραίο, γινόμαστε πολυσυλλεκτικοί. Όταν είμαστε στα ιερά χώματα της πατρίδας μας, μεταμορφωνόμαστε στο άκρο αντίθετο. Δεν δεχόμαστε την ανωτερότητα των άλλων, δεν δεχόμαστε τους νόμους του κράτους μας, όσους είναι πάνω από εμάς θέλουμε να τους φτάσουμε γκρεμίζοντας τους στο δικό μας επίπεδο και εν γένει δεν βοηθάμε με την στάση μας στο να καθιερωθεί η πολυπόθητη αξιοκρατία. Δεν συνομιλούμε, δεν σκεφτόμαστε, και δεν φιλτράρουμε καν την άλλη άποψη. Ίσως και να είχε δίκιο η πάντα επίκαιρη Μαλβίνα, όταν έλεγε ότι είμαστε μικρό και ίσως χαζό αστοί.
Όλο αυτό το χρονικό διάστημα σκέφτομαι τι θα μπορούσε να λειτουργήσει ως σπίθα έτσι ώστε να βρούμε το χαμένο μας όραμα. Σίγουρα μας λείπει η φωνή των φωτισμένων ανθρώπων, σίγουρα μας λείπει η καλή μουσική και ποίηση που πάντα ξεσήκωναν τους ανθρώπους. Μα αλήθεια, η Ελλάδα έτσι ξαφνικά έπαψε να έχει φωτισμένους ανθρώπους; Μάλλον όχι, απλά το σύστημα καταφέρνει να τους έχει μουγκούς, να μην τους δίνει βήμα να μιλήσουν. Δυστυχώς το σύστημα κατάφερε εμάς τους ίδιους να μην μπορούμε να ξεχωρίσουμε πλέον το καλό από το κακό, το μαύρο από το άσπρο. Το σύστημα, γιατί έτσι το βολεύει, εμφανίζει μόνο τους ανίκανους, αυτούς που δεν έχουν να μας πούνε τίποτα, και σε πολλές των περιπτώσεων, να μας εμφανίζει ανθρώπους που μόνο κακό μπορούν να επιφέρουν τα λόγια τους.
Ένα τρανταχτό παράδειγμα θα μπορούσε να είναι ο αντιπρόεδρος της τωρινής κυβέρνησης, ο κύριος Πάγκαλος, τα λόγια του οποίου κρύβουν αμέτρητες ανακρίβειες και ψέμματα πλασμένα όμως δυστυχώς μέσα από πραγματικές καταστάσεις και γεγονότα. Λόγια τα οποία πολύ εύκολα θα μπορούσαν πάλι να μας διχάσουν σε στρατόπεδα παραγωγικών και μη παραγωγικών. Κάποτε ο διαχωρισμός γινότανε μεταξύ αριστερών και δεξιών.................τρομάρα μας. Παρόλα αυτά, το πάθημα του παρελθόντος που επέφερε ανίερες εμφύλιες ταραχές και εγκλήματα, το πάθημα που επέτρεψε σε ξένα στρατεύματα Εγγλέζων και Ινδών να σκοτώνουν μέσα στην Αθήνα τον Δεκέμβρη του 1944, δεν μας έγινε μάθημα.
Τι λοιπόν πρέπει να κάνουμε εμείς οι απλοί άνθρωποι, οι οποίοι όμως οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο κράτος, και έναν καλύτερο τόπο για τις νέες γενιές που έρχονται, για να μην μας θυμούνται ως εφιάλτες; Αφού λοιπόν το σύστημα δεν επιτρέπει τις φωνές των φωτισμένων ανθρώπων να ακουστούν, πρέπει μόνοι μας να κάνουμε την αρχή παλεύοντας το σύστημα μέσα από το σύστημα, χρησιμοποιώντας τα δικά του όπλα. Όπλα όμως που θα αποκτήσουμε έχοντας αφήσει στην άκρη τις κομματικές μας ταυτότητες, θυμούμενοι πάντα τα λάθη του δικού μας παρελθόντος.
Μπορούμε να καταδικάσουμε μία εκλεγμένη κυβέρνηση για τα λόγια ενός μέλους της; Είναι θεμιτό και ασφαλές, να ζητήσουμε από μία κυβέρνηση να παραιτηθεί για κάποιον ή κάποιους οι οποίοι δεν συμβαδίζουν με το κοινό καλό; Στο παρελθόν, δεκαετία 1960, οι κυβερνήσεις άλλαζαν συνεχώς και τα αποτελέσματα είναι γνωστά σε όλους μας. Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν;
Θα πρέπει πλέον να πιέσουμε την κυβέρνηση με την εν γένει στάση μας, να απομονώσει αυτούς τους λειτουργούς της δημόσιας διοίκησης και να τους διώξει. Θα πρέπει εμείς ο λαός να γίνουμε μία γροθιά και όποια κυβέρνηση και αν κυβερνάει, να την κρίνουμε με γνώμονα την λογική, και περί πατρίς γενικό καλό. Κανενός τα λόγια και δηλώσεις, να μην γίνονται καραμέλα στο στόμα μας, αν πριν δεν τα κρίνουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Θα πρέπει να πιέσουμε τον κύριο Καραμανλή να μας πει ποιός και γιατί τον έριξε από την κυβέρνηση. Γιατί τελικά τον έριξαν, και δεν έπεσε μόνος του ως κουρασμένος.
Υπάρχει σήμερα Έλληνας που να μην έχει καταλάβει ότι η χώρα μας είναι γεμάτη με ενεργειακό πλούτο; υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι όλα όσα γίνονται με την οικονομία μας δεν είναι στημένα και καλά σχεδιασμένα, για να μας κλέψουν τον πλούτο μας για ένα κομμάτι ψωμί; Το να αλλάζουμε συνεχώς κυβερνήσεις και πρόσωπα όμως δεν είναι η λύση. Πρέπει εμείς ο λαός να απαιτήσουμε από τους κυβερνώντες να μας αποκαλύψουν το μυστικό που τόσα χρόνια μας έκρυβαν, πρέπει να απαιτήσουμε την άντληση αυτών των ενεργειακών πόρων με όποιον τρόπο είναι πιο συμφέρον για εμάς. Χρόνια τώρα ήμασταν το πειραματόζωο των Αμερικανών, την τελευταία δεκαετία γίναμε το πειραματόζωο των Ευρωπαίων, και τώρα ενδιαφέρονται για εμάς οι Ρώσοι και οι Κινέζοι. Η ρωσική εταιρία πετρελαίου, πλέον μεγαθήριο, αναζητά επισήμως και αυτή, πηγές ανά την υφήλιο για εξορύξεις και έρευνα.....τυχαίο που αυτή η δήλωση συνέπεσε τώρα; τυχαίο που αυτή η δήλωση ακούγεται μόνο από το RUSSIA CHANNEL TODAY και όχι από άλλα κανάλια. Στην Ελλάδα άραγε ακούγονται αυτές οι δηλώσεις;
Συμμαχίες χρειάζονται, δεν χρειάζεται όμως να γίνουμε ξανά αυλοκόλακες. Αυτού του είδους οι φιλίες ποτέ δεν μας βγήκαν σε καλό, δεν μπορούμε να ζητάμε από τους άλλους να μας σεβαστούν αν πρώτιστα εμείς δεν σεβόμαστε ο ένας τον άλλον.
Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι παράγουμε προϊόντα; αφού όντως πλέον δεν παράγουμε τίποτα. Ποιος φταίει; Εμείς που σε ομαδική παράκρουση αφήσαμε στην άκρη την κοινή λογική, μαζευτήκαμε όλοι στην Αθήνα, κανείς δεν έμεινε στις επαρχίες και στα χωριά για να παράγει, και όλοι μας θέλαμε να γίνουμε μαγαζάτορες, γιατροί, δικηγόροι, δημοσιογράφοι, και τώρα τελευταία τραγουδιστές και μεγάλα νούμερα στον βωμό της τηλεθέασης και του μεγάλου αδελφού. Όλοι μας θέλαμε να ακολουθήσουμε τον γρήγορο δρόμο της εφήμερης επιτυχίας, του γρήγορου κέρδους το οποίο όμως ήταν ευκαιριακό και στηριγμένο σε ατροφικά πόδια. Ξεχάσαμε ότι χρειαζόμασταν εξίσου γεωργούς, υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, ναυτικούς, οικοδόμους, οικιακούς βοηθούς, τραυματιοφορείς και όποιο άλλο τεχνικό επάγγελμα μπορεί να σκεφτεί κανείς. Τα λιγοστά εργοστάσια που υπήρχαν βοηθήσαμε και εμείς με την στάση μας να φύγουνε, πιστέψαμε πολύ εύκολα κάποιους δράκουλες εργατοπατέρες. Τα ναυπηγεία μας τα κλείσαμε, και αφού τα κλειδώσαμε καλά, συμφωνήσαμε με την Ευρωπαϊκή Ένωση να μην τα χρησιμοποιούμε για εμπορικά καράβια. Εμείς είμασταν που διώξαμε ξένους επενδυτές όταν για παράδειγμα κάναμε απεργίες σε εργοστάσια και επισκευαστικές ζώνες, γιατί για παράδειγμα δεν είχαν φάρμακα στην Κούβα.
Και βέβαια υπήρχαν απατεώνες επενδυτές και κεφαλαιοκράτες. Εμείς όμως γιατί τους διώξαμε όλους με αποτέλεσμα να μείνουμε μόνοι με τους πολιτικούς μας και τα τσιράκια τους;
Τις τελευταίες ημέρες, οι συνάδελφοί μου οι ναυτικοί στην ακτοπλοϊα έκαναν απεργίες. Οι λόγοι πέρα ως περα δίκαιοι. Μισθοί χαμηλοί, ανεργία μεγάλη, εισροή ξένων ναυτικών σε Ελληνόκτητα πλοία. Μέσα όμως από αυτήν την αλόγιστη και απροετοίμαστη απεργία το μόνο που καταφέραμε ήταν η πολιτική επιστράτευση. Γιατί λοιπόν η απεργία δεν έγινε με όρους κατά τους οποίους δεν θα θίγαμε άλλες κοινωνικές ομάδες, όπως τους γεωργούς και τους παραγωγούς; Τι δουλειά είχαν κάποιοι ναυτεργάτες του ΠΑΜΕ να σκαρφαλώσουν πάνω στον καταπέλτη του πλοίου; Που ήταν ο Πλοίαρχος του πλοίου; Από πότε επιτρέπει ένας Πλοίαρχος να γίνεται το πλοίο του γκέτο και κέντρο διαμάχης; Υπάρχουν και άλλοι τρόποι απεργίας. Η τακτική πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι δεν πρέπει να υποστηρίζεται από τους εργαζόμενους οι οποίοι επιζητούν ισότητα και νομιμότητα. Βέβαια αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι αυτοί που χτυπούσαν τους απεργούς ναυτικούς, και αυτοί με την σειρά τους κλείνουν τους δρόμους προκαλώντας εμφράγματα όχι μόνο στην αγορά αλλά και στις εν γένει μετακινήσεις. Κανείς από τους συναδέλφους μου δεν πήρε χαμπάρι ότι οι εφοπλιστές δεν βγήκαν να κάνουν παράπονα για την απεργία; Μήπως ο τρόπος που έγινε η απεργία ήταν βούτυρο στο ψωμί τους;
Για να τα λέμε όλα, και αποδεχόμενοι εν μέρη το γεγονός της οικονομικής κρίσης, γιατί οι αξιωματικοί των πλοίων που είμαστε καλά αμοιβόμενοι δεν αποποιούμαστε τις απαιτήσεώς μας για αύξηση, έτσι ώστε να ζητηθεί αύξηση για τα κατώτερα πληρώματα που όντως δεν είναι καλά αμοιβόμενα; Γιατί τόσο καιρό δεν κάναμε απεργίες, και γιατί η ΠΝΟ δεν έβγαινε στα κανάλια για να μιλήσει για την αυξανόμενη ανεργία στον κλάδο; γιατί δεν λένε στον κόσμο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πιέζει με πρόστιμα την Ελλάδα για την μη χρήση ξένων αξιωματικών στα πλοία με ελληνική σημαία; γιατί δεν μιλάνε τόσο καιρό για την ελλειπέστατη εκπαίδευση των αξιωματικών η οποία ίσως επιφέρει ατυχήματα, θύματα και καταστροφές θαλασσίου περιβάλλοντος; γιατί δεν μας λένε ότι η ελλειπής εκπαίδευση και απαξίωση του επαγγέλματος έχει ήδη γίνει ο δούρειος ίππος για την εισροή ξένων στα πλοία με ελληνική σημαία;
Που είναι η ΠΝΟ, τα ναυτικά συνδικάτα, η ένωση Πλοιάρχων και Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού να βροντοφωνάξουν ότι έχουν γίνει μειώσεις στις θαλάσσιες υπηρεσίες των αξιωματικών, με αποτέλεσμα να μπορεί να γίνει κάποιος Υποπλοίαρχος με 19 μήνες μόλις θαλάσσιας υπηρεσίας, και Πλοίαρχος σε ηλικία μόλις 28-29 χρονών, χωρίς να έχεις τις απαραίτητες γνώσεις, προϋπηρεσία, και εμπειρία; Καταλαβαίνει κανείς τι ατυχήματα θα δουν τα ματάκια μας στο μέλλον, και τα οποία θα βάλουν στην μαύρη λίστα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού τους ναυτικούς μας;
Γιατί εμείς ο ίδιος ο λαός επιτρέψαμε σε κάποιους απατεώνες εφοπλιστές της ακτοπλοϊας να κερδίζουν τρελλά οικονομικά ποσά εις βάρος της ασφάλειάς μας; εις βάρος της τσέπης μας; εις βάρος της λογικής μας και εις βάρος του τόπου μας; Γιατί επιτρέψαμε το Κράτος μας να δημιουργήσει αυτό το έκτρωμα του τάχαμου ανοιχτού επαγγέλματος της ακτοπλοίας, των μη ασφαλών λιμένων στα νησιά, και της μη ασφαλούς εισόδου μεγάλων επιβατηγών πλοίων σε μικρά λιμάνια χωρίς καν την ύπαρξη ρυμουλκού;
Και τώρα;....... τώρα έχουν το θράσσος να λένε ότι έχουν πτωχεύσει. Ας θυμηθούμε ότι στην εμπορική ναυτιλία που δεν έχει βάλει το χεράκι του το κράτος, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα. Γιατί δεν επαναστατήσαμε ως λαός όταν έγινε το τραγικό ναυάγιο του ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ, και ξεδιψάσαμε με το αίμα του Σφηνιά και του Πλοιάρχου και Υποπλοιάρχου που πήγαν φυλακή; Γιατί αποδεχτήκαμε την τόσο γκρίζα αυτοκτονία του Σφηνιά; γιατί μόνο ο Πλοίαρχος και ο Υποπλοίαρχος πήγαν φυλακή; υπήρξαν και άλλοι που ευθυνόντουσαν με το ναυάγιο......σε μεγαλύτερες θέσεις και αξιώματα..........αλλά το κάναμε γαργάρα.
Που είναι τα ναυτικά συνδικάτα και η ένωση Πλοιάρχων και Μηχανικών, να βροντοφωνάξουν για την μη ασφαλή και χωρίς έλεγχο διέλευση εμπορικών πλοίων από τα νησιά μας και τις ακτές μας; καθημερινά, πάρα πολλά πλοία διαπλέουν το Αιγαίο, και πολλά από αυτά μεταφέρουν επικίνδυνα φορτία από και προς την Τουρκία και την Μαύρη θάλασσα. Φορτία τα οποία μπορούν να δημιουργήσουν τρομερές ζημιές όχι μόνο στο περιβάλλον αλλά και στην καθημερινότητά μας. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι οποιαδήποτε ανικανότητα μας στο Αιγαίο (για μεταφορικό έργο και για ασφάλεια ναυσιπλοϊας) οι καλοί μας γείτονες Τούρκοι το χρησιμοποιούν υπέρ τους για να δικαιολογήσουν τον λόγο συνύπαρξής τους.
Διαβάζωντας κανείς όλα όσα γράφω, κάποιοι θα συμφωνήσουν και κάποιοι θα διαφωνήσουν μαζί μου. Σε ένα που θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι, είναι ότι πρέπει να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας, και να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν. Πρέπει να σταθούμε ο ένας πλάι στον άλλον. Πρέπει στους κυβερνώντες να δώσουμε να καταλάβουν ότι δεν είμαστε πλεόν πιόνια. Θα πρέπει όμως να γίνουμε ενεργοί πολίτες και να μην φοβόμαστε ή να μην βαριόμαστε να πούμε την άποψή μας. Γιατί στο τέλος της ημέρας όλοι μας ψηφίζουμε, πάμε ή δεν πάμε στην κάλπη. Η άγνοια, η απέχθεια, και η αποχή ευτυχώς ή δυστυχώς ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις. Κυβερνήσεις που μας κυβερνούν ή που μας καταδυναστεύουν.
Τάσος Ι. Καμπάς
Αρχιπλοίαρχος Εμπορικού Ναυτικού
Μέσα από αυτήν την σελίδα, μέσα από αυτήν την όαση που απλόχερα μας προσφέρει το διαδίκτυο, ας βοηθήσουμε χωρίς φόβο, χωρίς δόλο και χωρίς να κρύβουμε τα πρόσωπά μας στην ανωνυμία, να αρθρώσουμε λόγο που ίσως μπορέσει να αφυπνίσει τους συνανθρώπους μας, τους συμπατριώτες μας. Στο τέλος της ημέρας, ίσως καταφέρουμε να πείσουμε τους εξωτερικούς φίλους και εχθρούς ότι δεν είμαστε τριτοκοσμική χώρα. Μία εικόνα που δημιουργήθηκε από άλλους για εμάς και που δυστυχώς εμείς οι απλοί άνθρωποι δεν κάναμε τίποτα για να αλλάξουμε.
Ζώντας μεταξύ Ελλάδος και εξωτερικού, έχοντας γίνει πολίτης των Εθνών, πιστέψτε με η πατρίδα μας είναι μοναδική. Ο λαός μας είναι μοναδικός, εμείς οι ίδιοι είμαστε μοναδικοί. Αλλά........πάντα υπάρχει ένα αλλά. Ποτέ μας δεν αναρωτηθήκαμε γιατί ο Έλληνας δεν αποδίδει στο εσωτερικό της χώρας του, όσο αποδίδει όταν είναι στο εξωτερικό. Η απάντηση είναι μόνο μία, και βέβαια δεν ευθύνεται το Ελληνικό κράτος μόνο έτσι γενικά και αόριστα. Ας μην ξεχνάμε ότι το Κράτος είμαστε εμείς. Το κράτος δεν είναι μόνο οι τριακόσιοι της βουλής, είναι εξίσου ο υπάλληλος που μαζεύει σκουπίδια, που σκουπίζει τους δρόμους, που δουλεύει στα νοσοκομεία. Όταν είμαστε εκτός Ελλάδος, δεχόμαστε τους νόμους, αποδεχόμαστε την ανωτερότητα των άλλων και προσπαθούμε να τους φτάσουμε, αντιγράφουμε το ωραίο, γινόμαστε πολυσυλλεκτικοί. Όταν είμαστε στα ιερά χώματα της πατρίδας μας, μεταμορφωνόμαστε στο άκρο αντίθετο. Δεν δεχόμαστε την ανωτερότητα των άλλων, δεν δεχόμαστε τους νόμους του κράτους μας, όσους είναι πάνω από εμάς θέλουμε να τους φτάσουμε γκρεμίζοντας τους στο δικό μας επίπεδο και εν γένει δεν βοηθάμε με την στάση μας στο να καθιερωθεί η πολυπόθητη αξιοκρατία. Δεν συνομιλούμε, δεν σκεφτόμαστε, και δεν φιλτράρουμε καν την άλλη άποψη. Ίσως και να είχε δίκιο η πάντα επίκαιρη Μαλβίνα, όταν έλεγε ότι είμαστε μικρό και ίσως χαζό αστοί.
Όλο αυτό το χρονικό διάστημα σκέφτομαι τι θα μπορούσε να λειτουργήσει ως σπίθα έτσι ώστε να βρούμε το χαμένο μας όραμα. Σίγουρα μας λείπει η φωνή των φωτισμένων ανθρώπων, σίγουρα μας λείπει η καλή μουσική και ποίηση που πάντα ξεσήκωναν τους ανθρώπους. Μα αλήθεια, η Ελλάδα έτσι ξαφνικά έπαψε να έχει φωτισμένους ανθρώπους; Μάλλον όχι, απλά το σύστημα καταφέρνει να τους έχει μουγκούς, να μην τους δίνει βήμα να μιλήσουν. Δυστυχώς το σύστημα κατάφερε εμάς τους ίδιους να μην μπορούμε να ξεχωρίσουμε πλέον το καλό από το κακό, το μαύρο από το άσπρο. Το σύστημα, γιατί έτσι το βολεύει, εμφανίζει μόνο τους ανίκανους, αυτούς που δεν έχουν να μας πούνε τίποτα, και σε πολλές των περιπτώσεων, να μας εμφανίζει ανθρώπους που μόνο κακό μπορούν να επιφέρουν τα λόγια τους.
Ένα τρανταχτό παράδειγμα θα μπορούσε να είναι ο αντιπρόεδρος της τωρινής κυβέρνησης, ο κύριος Πάγκαλος, τα λόγια του οποίου κρύβουν αμέτρητες ανακρίβειες και ψέμματα πλασμένα όμως δυστυχώς μέσα από πραγματικές καταστάσεις και γεγονότα. Λόγια τα οποία πολύ εύκολα θα μπορούσαν πάλι να μας διχάσουν σε στρατόπεδα παραγωγικών και μη παραγωγικών. Κάποτε ο διαχωρισμός γινότανε μεταξύ αριστερών και δεξιών.................τρομάρα μας. Παρόλα αυτά, το πάθημα του παρελθόντος που επέφερε ανίερες εμφύλιες ταραχές και εγκλήματα, το πάθημα που επέτρεψε σε ξένα στρατεύματα Εγγλέζων και Ινδών να σκοτώνουν μέσα στην Αθήνα τον Δεκέμβρη του 1944, δεν μας έγινε μάθημα.
Τι λοιπόν πρέπει να κάνουμε εμείς οι απλοί άνθρωποι, οι οποίοι όμως οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο κράτος, και έναν καλύτερο τόπο για τις νέες γενιές που έρχονται, για να μην μας θυμούνται ως εφιάλτες; Αφού λοιπόν το σύστημα δεν επιτρέπει τις φωνές των φωτισμένων ανθρώπων να ακουστούν, πρέπει μόνοι μας να κάνουμε την αρχή παλεύοντας το σύστημα μέσα από το σύστημα, χρησιμοποιώντας τα δικά του όπλα. Όπλα όμως που θα αποκτήσουμε έχοντας αφήσει στην άκρη τις κομματικές μας ταυτότητες, θυμούμενοι πάντα τα λάθη του δικού μας παρελθόντος.
Μπορούμε να καταδικάσουμε μία εκλεγμένη κυβέρνηση για τα λόγια ενός μέλους της; Είναι θεμιτό και ασφαλές, να ζητήσουμε από μία κυβέρνηση να παραιτηθεί για κάποιον ή κάποιους οι οποίοι δεν συμβαδίζουν με το κοινό καλό; Στο παρελθόν, δεκαετία 1960, οι κυβερνήσεις άλλαζαν συνεχώς και τα αποτελέσματα είναι γνωστά σε όλους μας. Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν;
Θα πρέπει πλέον να πιέσουμε την κυβέρνηση με την εν γένει στάση μας, να απομονώσει αυτούς τους λειτουργούς της δημόσιας διοίκησης και να τους διώξει. Θα πρέπει εμείς ο λαός να γίνουμε μία γροθιά και όποια κυβέρνηση και αν κυβερνάει, να την κρίνουμε με γνώμονα την λογική, και περί πατρίς γενικό καλό. Κανενός τα λόγια και δηλώσεις, να μην γίνονται καραμέλα στο στόμα μας, αν πριν δεν τα κρίνουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Θα πρέπει να πιέσουμε τον κύριο Καραμανλή να μας πει ποιός και γιατί τον έριξε από την κυβέρνηση. Γιατί τελικά τον έριξαν, και δεν έπεσε μόνος του ως κουρασμένος.
Υπάρχει σήμερα Έλληνας που να μην έχει καταλάβει ότι η χώρα μας είναι γεμάτη με ενεργειακό πλούτο; υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι όλα όσα γίνονται με την οικονομία μας δεν είναι στημένα και καλά σχεδιασμένα, για να μας κλέψουν τον πλούτο μας για ένα κομμάτι ψωμί; Το να αλλάζουμε συνεχώς κυβερνήσεις και πρόσωπα όμως δεν είναι η λύση. Πρέπει εμείς ο λαός να απαιτήσουμε από τους κυβερνώντες να μας αποκαλύψουν το μυστικό που τόσα χρόνια μας έκρυβαν, πρέπει να απαιτήσουμε την άντληση αυτών των ενεργειακών πόρων με όποιον τρόπο είναι πιο συμφέρον για εμάς. Χρόνια τώρα ήμασταν το πειραματόζωο των Αμερικανών, την τελευταία δεκαετία γίναμε το πειραματόζωο των Ευρωπαίων, και τώρα ενδιαφέρονται για εμάς οι Ρώσοι και οι Κινέζοι. Η ρωσική εταιρία πετρελαίου, πλέον μεγαθήριο, αναζητά επισήμως και αυτή, πηγές ανά την υφήλιο για εξορύξεις και έρευνα.....τυχαίο που αυτή η δήλωση συνέπεσε τώρα; τυχαίο που αυτή η δήλωση ακούγεται μόνο από το RUSSIA CHANNEL TODAY και όχι από άλλα κανάλια. Στην Ελλάδα άραγε ακούγονται αυτές οι δηλώσεις;
Συμμαχίες χρειάζονται, δεν χρειάζεται όμως να γίνουμε ξανά αυλοκόλακες. Αυτού του είδους οι φιλίες ποτέ δεν μας βγήκαν σε καλό, δεν μπορούμε να ζητάμε από τους άλλους να μας σεβαστούν αν πρώτιστα εμείς δεν σεβόμαστε ο ένας τον άλλον.
Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι παράγουμε προϊόντα; αφού όντως πλέον δεν παράγουμε τίποτα. Ποιος φταίει; Εμείς που σε ομαδική παράκρουση αφήσαμε στην άκρη την κοινή λογική, μαζευτήκαμε όλοι στην Αθήνα, κανείς δεν έμεινε στις επαρχίες και στα χωριά για να παράγει, και όλοι μας θέλαμε να γίνουμε μαγαζάτορες, γιατροί, δικηγόροι, δημοσιογράφοι, και τώρα τελευταία τραγουδιστές και μεγάλα νούμερα στον βωμό της τηλεθέασης και του μεγάλου αδελφού. Όλοι μας θέλαμε να ακολουθήσουμε τον γρήγορο δρόμο της εφήμερης επιτυχίας, του γρήγορου κέρδους το οποίο όμως ήταν ευκαιριακό και στηριγμένο σε ατροφικά πόδια. Ξεχάσαμε ότι χρειαζόμασταν εξίσου γεωργούς, υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, ναυτικούς, οικοδόμους, οικιακούς βοηθούς, τραυματιοφορείς και όποιο άλλο τεχνικό επάγγελμα μπορεί να σκεφτεί κανείς. Τα λιγοστά εργοστάσια που υπήρχαν βοηθήσαμε και εμείς με την στάση μας να φύγουνε, πιστέψαμε πολύ εύκολα κάποιους δράκουλες εργατοπατέρες. Τα ναυπηγεία μας τα κλείσαμε, και αφού τα κλειδώσαμε καλά, συμφωνήσαμε με την Ευρωπαϊκή Ένωση να μην τα χρησιμοποιούμε για εμπορικά καράβια. Εμείς είμασταν που διώξαμε ξένους επενδυτές όταν για παράδειγμα κάναμε απεργίες σε εργοστάσια και επισκευαστικές ζώνες, γιατί για παράδειγμα δεν είχαν φάρμακα στην Κούβα.
Και βέβαια υπήρχαν απατεώνες επενδυτές και κεφαλαιοκράτες. Εμείς όμως γιατί τους διώξαμε όλους με αποτέλεσμα να μείνουμε μόνοι με τους πολιτικούς μας και τα τσιράκια τους;
Τις τελευταίες ημέρες, οι συνάδελφοί μου οι ναυτικοί στην ακτοπλοϊα έκαναν απεργίες. Οι λόγοι πέρα ως περα δίκαιοι. Μισθοί χαμηλοί, ανεργία μεγάλη, εισροή ξένων ναυτικών σε Ελληνόκτητα πλοία. Μέσα όμως από αυτήν την αλόγιστη και απροετοίμαστη απεργία το μόνο που καταφέραμε ήταν η πολιτική επιστράτευση. Γιατί λοιπόν η απεργία δεν έγινε με όρους κατά τους οποίους δεν θα θίγαμε άλλες κοινωνικές ομάδες, όπως τους γεωργούς και τους παραγωγούς; Τι δουλειά είχαν κάποιοι ναυτεργάτες του ΠΑΜΕ να σκαρφαλώσουν πάνω στον καταπέλτη του πλοίου; Που ήταν ο Πλοίαρχος του πλοίου; Από πότε επιτρέπει ένας Πλοίαρχος να γίνεται το πλοίο του γκέτο και κέντρο διαμάχης; Υπάρχουν και άλλοι τρόποι απεργίας. Η τακτική πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι δεν πρέπει να υποστηρίζεται από τους εργαζόμενους οι οποίοι επιζητούν ισότητα και νομιμότητα. Βέβαια αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι αυτοί που χτυπούσαν τους απεργούς ναυτικούς, και αυτοί με την σειρά τους κλείνουν τους δρόμους προκαλώντας εμφράγματα όχι μόνο στην αγορά αλλά και στις εν γένει μετακινήσεις. Κανείς από τους συναδέλφους μου δεν πήρε χαμπάρι ότι οι εφοπλιστές δεν βγήκαν να κάνουν παράπονα για την απεργία; Μήπως ο τρόπος που έγινε η απεργία ήταν βούτυρο στο ψωμί τους;
Για να τα λέμε όλα, και αποδεχόμενοι εν μέρη το γεγονός της οικονομικής κρίσης, γιατί οι αξιωματικοί των πλοίων που είμαστε καλά αμοιβόμενοι δεν αποποιούμαστε τις απαιτήσεώς μας για αύξηση, έτσι ώστε να ζητηθεί αύξηση για τα κατώτερα πληρώματα που όντως δεν είναι καλά αμοιβόμενα; Γιατί τόσο καιρό δεν κάναμε απεργίες, και γιατί η ΠΝΟ δεν έβγαινε στα κανάλια για να μιλήσει για την αυξανόμενη ανεργία στον κλάδο; γιατί δεν λένε στον κόσμο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πιέζει με πρόστιμα την Ελλάδα για την μη χρήση ξένων αξιωματικών στα πλοία με ελληνική σημαία; γιατί δεν μιλάνε τόσο καιρό για την ελλειπέστατη εκπαίδευση των αξιωματικών η οποία ίσως επιφέρει ατυχήματα, θύματα και καταστροφές θαλασσίου περιβάλλοντος; γιατί δεν μας λένε ότι η ελλειπής εκπαίδευση και απαξίωση του επαγγέλματος έχει ήδη γίνει ο δούρειος ίππος για την εισροή ξένων στα πλοία με ελληνική σημαία;
Που είναι η ΠΝΟ, τα ναυτικά συνδικάτα, η ένωση Πλοιάρχων και Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού να βροντοφωνάξουν ότι έχουν γίνει μειώσεις στις θαλάσσιες υπηρεσίες των αξιωματικών, με αποτέλεσμα να μπορεί να γίνει κάποιος Υποπλοίαρχος με 19 μήνες μόλις θαλάσσιας υπηρεσίας, και Πλοίαρχος σε ηλικία μόλις 28-29 χρονών, χωρίς να έχεις τις απαραίτητες γνώσεις, προϋπηρεσία, και εμπειρία; Καταλαβαίνει κανείς τι ατυχήματα θα δουν τα ματάκια μας στο μέλλον, και τα οποία θα βάλουν στην μαύρη λίστα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού τους ναυτικούς μας;
Γιατί εμείς ο ίδιος ο λαός επιτρέψαμε σε κάποιους απατεώνες εφοπλιστές της ακτοπλοϊας να κερδίζουν τρελλά οικονομικά ποσά εις βάρος της ασφάλειάς μας; εις βάρος της τσέπης μας; εις βάρος της λογικής μας και εις βάρος του τόπου μας; Γιατί επιτρέψαμε το Κράτος μας να δημιουργήσει αυτό το έκτρωμα του τάχαμου ανοιχτού επαγγέλματος της ακτοπλοίας, των μη ασφαλών λιμένων στα νησιά, και της μη ασφαλούς εισόδου μεγάλων επιβατηγών πλοίων σε μικρά λιμάνια χωρίς καν την ύπαρξη ρυμουλκού;
Και τώρα;....... τώρα έχουν το θράσσος να λένε ότι έχουν πτωχεύσει. Ας θυμηθούμε ότι στην εμπορική ναυτιλία που δεν έχει βάλει το χεράκι του το κράτος, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα. Γιατί δεν επαναστατήσαμε ως λαός όταν έγινε το τραγικό ναυάγιο του ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ, και ξεδιψάσαμε με το αίμα του Σφηνιά και του Πλοιάρχου και Υποπλοιάρχου που πήγαν φυλακή; Γιατί αποδεχτήκαμε την τόσο γκρίζα αυτοκτονία του Σφηνιά; γιατί μόνο ο Πλοίαρχος και ο Υποπλοίαρχος πήγαν φυλακή; υπήρξαν και άλλοι που ευθυνόντουσαν με το ναυάγιο......σε μεγαλύτερες θέσεις και αξιώματα..........αλλά το κάναμε γαργάρα.
Που είναι τα ναυτικά συνδικάτα και η ένωση Πλοιάρχων και Μηχανικών, να βροντοφωνάξουν για την μη ασφαλή και χωρίς έλεγχο διέλευση εμπορικών πλοίων από τα νησιά μας και τις ακτές μας; καθημερινά, πάρα πολλά πλοία διαπλέουν το Αιγαίο, και πολλά από αυτά μεταφέρουν επικίνδυνα φορτία από και προς την Τουρκία και την Μαύρη θάλασσα. Φορτία τα οποία μπορούν να δημιουργήσουν τρομερές ζημιές όχι μόνο στο περιβάλλον αλλά και στην καθημερινότητά μας. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι οποιαδήποτε ανικανότητα μας στο Αιγαίο (για μεταφορικό έργο και για ασφάλεια ναυσιπλοϊας) οι καλοί μας γείτονες Τούρκοι το χρησιμοποιούν υπέρ τους για να δικαιολογήσουν τον λόγο συνύπαρξής τους.
Διαβάζωντας κανείς όλα όσα γράφω, κάποιοι θα συμφωνήσουν και κάποιοι θα διαφωνήσουν μαζί μου. Σε ένα που θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι, είναι ότι πρέπει να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας, και να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν. Πρέπει να σταθούμε ο ένας πλάι στον άλλον. Πρέπει στους κυβερνώντες να δώσουμε να καταλάβουν ότι δεν είμαστε πλεόν πιόνια. Θα πρέπει όμως να γίνουμε ενεργοί πολίτες και να μην φοβόμαστε ή να μην βαριόμαστε να πούμε την άποψή μας. Γιατί στο τέλος της ημέρας όλοι μας ψηφίζουμε, πάμε ή δεν πάμε στην κάλπη. Η άγνοια, η απέχθεια, και η αποχή ευτυχώς ή δυστυχώς ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις. Κυβερνήσεις που μας κυβερνούν ή που μας καταδυναστεύουν.
Τάσος Ι. Καμπάς
Αρχιπλοίαρχος Εμπορικού Ναυτικού
30/11/10
Όλοι πανηγυρίζουν…
ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝΕ ΚΑΙ ...ΜΑΚΑΚΕΣ!!!
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/11/blog-post_3404.html
Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για το μεγάλο της επίτευγμα…
Τα χειραγωγούμενα ΜΜΕ εμφανίζουν εν πολλοίς ως πορεία για τη γη της Επαγγελίας, την παράταση του χρόνου αποπληρωμής του νταβατζήδικου χρέους με το οποίο φόρτωσαν γενιές ολόκληρες Ελλήνων πολιτών.
Πανηγυρίζουν μαζί τους και τα μαύρα κοράκια της Ευρώπης γιατί μπήγουν ακόμα βαθύτερα τα ματωμένα τους νύχια στο κορμί της υποθηκευμένης Ελλάδας.
Και η επικοινωνιακή καταιγίδα «αναβάθμισε» τη θεματολογία της εμφανίζοντας ως «ανάσα 61,7 δις» την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του γενικευμένου κεφαλικού φόρου υποτέλειας, ο οποίος πνίγει πλέον κάθε ελπίδα και αφανίζει κάθε προοπτική γι αυτόν τον τόπο.
Όλοι τους όμως κρύβουν επιμελώς, πως αυτή η «ανάσα ζωής» …εξασφαλίστηκε μέσα σ έναν ερμητικά κλεισμένο θάλαμο δηλητηριωδών αερίων με προδιαγεγραμμένο το τέλος για την κοινωνία ολόκληρη.
Η ΜΑΓΙΚΗ ΛΕΞΗ ΚΑΙ Η ΕΦΙΑΛΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Κι αυτή η μαγική λέξη ειπώθηκε δια χειλέων του εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. «Βιωσιμότητα του χρέους» «…με την παράταση του χρόνου αποπληρωμής που δώσαμε στην Ελλάδα, εξασφαλίσαμε τη …βιωσιμότητα του χρέους…»
Δηλαδή…
1. θα σας τα πάρουμε…
2. θα σας τα πάρουμε και με το παραπάνω…
3. ο ιδρώτας και του τελευταίου πολίτη σας, θα ποτίσει τα ταμεία των νταβατζήδων, των τοκογλύφων και των αδίστακτων τραπεζιτών… και ταυτόχρονα…
4. εξασφαλίζουμε και την αναγκαία πίστωση χρόνου για να «περπατήσουν» μεθοδευμένα όλες οι γεωπολιτικές στοχεύσεις μας.
Αυτή λοιπόν είναι η αλήθεια:
Μέσω της επιμήκυνσης, κατέστη «βιώσιμο το χρέος» δηλαδή κατέστη περισσότερο εξασφαλισμένη (με το αζημίωτο) η δυνατότητα αποπληρωμής.
Εξοντώστε λοιπόν το λαό σας…
Ξεζουμίστε τον…
Και βρείτε τρόπο να ανταποκριθείτε στις απαιτήσεις των νταβατζήδων.
ΚΑΙ Η ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ…
Η οποία οσονούπω κατέφθασε δια χειλέων Όλι Ρεν αυτή τη φορά. «Έχουμε εμπιστοσύνη στον Ελληνικό λαό. Έχει την ικανότητα και θα βρει τον τρόπο να τα καταφέρει…»
Θεϊκό ε ;
Ομολογουμένως ευρηματικός ο τρόπος του κ. Όλι Ρεν να μας ρίξει το απαραίτητο φάσκελο για τις εκλογικές επιλογές μας…
Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/11/blog-post_3404.html
Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για το μεγάλο της επίτευγμα…
Τα χειραγωγούμενα ΜΜΕ εμφανίζουν εν πολλοίς ως πορεία για τη γη της Επαγγελίας, την παράταση του χρόνου αποπληρωμής του νταβατζήδικου χρέους με το οποίο φόρτωσαν γενιές ολόκληρες Ελλήνων πολιτών.
Πανηγυρίζουν μαζί τους και τα μαύρα κοράκια της Ευρώπης γιατί μπήγουν ακόμα βαθύτερα τα ματωμένα τους νύχια στο κορμί της υποθηκευμένης Ελλάδας.
Και η επικοινωνιακή καταιγίδα «αναβάθμισε» τη θεματολογία της εμφανίζοντας ως «ανάσα 61,7 δις» την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του γενικευμένου κεφαλικού φόρου υποτέλειας, ο οποίος πνίγει πλέον κάθε ελπίδα και αφανίζει κάθε προοπτική γι αυτόν τον τόπο.
Όλοι τους όμως κρύβουν επιμελώς, πως αυτή η «ανάσα ζωής» …εξασφαλίστηκε μέσα σ έναν ερμητικά κλεισμένο θάλαμο δηλητηριωδών αερίων με προδιαγεγραμμένο το τέλος για την κοινωνία ολόκληρη.
Η ΜΑΓΙΚΗ ΛΕΞΗ ΚΑΙ Η ΕΦΙΑΛΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Κι αυτή η μαγική λέξη ειπώθηκε δια χειλέων του εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. «Βιωσιμότητα του χρέους» «…με την παράταση του χρόνου αποπληρωμής που δώσαμε στην Ελλάδα, εξασφαλίσαμε τη …βιωσιμότητα του χρέους…»
Δηλαδή…
1. θα σας τα πάρουμε…
2. θα σας τα πάρουμε και με το παραπάνω…
3. ο ιδρώτας και του τελευταίου πολίτη σας, θα ποτίσει τα ταμεία των νταβατζήδων, των τοκογλύφων και των αδίστακτων τραπεζιτών… και ταυτόχρονα…
4. εξασφαλίζουμε και την αναγκαία πίστωση χρόνου για να «περπατήσουν» μεθοδευμένα όλες οι γεωπολιτικές στοχεύσεις μας.
Αυτή λοιπόν είναι η αλήθεια:
Μέσω της επιμήκυνσης, κατέστη «βιώσιμο το χρέος» δηλαδή κατέστη περισσότερο εξασφαλισμένη (με το αζημίωτο) η δυνατότητα αποπληρωμής.
Εξοντώστε λοιπόν το λαό σας…
Ξεζουμίστε τον…
Και βρείτε τρόπο να ανταποκριθείτε στις απαιτήσεις των νταβατζήδων.
ΚΑΙ Η ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ…
Η οποία οσονούπω κατέφθασε δια χειλέων Όλι Ρεν αυτή τη φορά. «Έχουμε εμπιστοσύνη στον Ελληνικό λαό. Έχει την ικανότητα και θα βρει τον τρόπο να τα καταφέρει…»
Θεϊκό ε ;
Ομολογουμένως ευρηματικός ο τρόπος του κ. Όλι Ρεν να μας ρίξει το απαραίτητο φάσκελο για τις εκλογικές επιλογές μας…
Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες…
ΛΗΣΤΕΙΑ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΗ ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΗΣ Ε. Ε. ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΒΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΓΥΡΝΑΩ ΜΕ ΠΕΡΙΠΟΛΙΚΟ ΠΛΑΙ ΣΤΟΝ ΛΗΣΤΗ ΜΟΥ. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ: ΜΠΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΩ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ , ΕΝΑΣ ΞΕΝΟΣ ΚΑΤΙ ΔΗΘΕΝ ΖΗΤΟΥΣΕ , ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΔΩΣΑ ΣΗΜΑΣΙΑ. ΕΚΑΝΕ ΣΥΜΠΙΕΣΗ ΣΤΗΝ ΘΥΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΤΡΊΜΩΞΗ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΜΕ ΛΗΣΤΕΨΕ, ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ ΑΠΌ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ ΣΤΗΘΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΤΟ ΕΔΩΣΕ ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΕΞΩ. ΤΟΥ ΕΒΑΛΑ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ . Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΝ ΕΙΔΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ. ΑΥΤΟΣ ΤΟ ΠΗΡΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΔΩΣΕ ΣΤΟΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΟ ΤΟΥ. ΤΟΝ ΤΡΑΒΑΩ ΕΞΩ ΠΡΙΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ Ο ΣΥΡΜΟΣ. ΦΩΝΑΖΩ ΔΥΝΑΤΑ ΚΛΕΦΤΗΣ!! , ΚΛΕΦΤΗΣ!! ΜΟΥ ΕΚΛΕΨΕ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ. ΑΥΤΟΣ ΠΑΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ. ΤΟΝ ΚΡΑΤΩ ΓΕΡΑ. ΤΟΤΕ ΚΑΤΑΦΘΑΝΕΙ ΕΝΑΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΛΑΜΒΑΝΕΙ. ΣΕ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ Ο ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΕΙΔΙΚΟ ΧΩΡΟ. ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΤΑΦΘΑΝΕΙ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΕΙΧΑΝ ΑΡΠΑΞΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΑΝΤΑ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ. ΤΟΥ ΚΑΝΕΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΕΡΙΠΟΛΙΚΟ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ, ΑΡΧΙΚΑ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ. ΤΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΔΑΚΤΥΛΙΚΑ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟΥ ΚΑΤΕΘΕΣΑ ΜΗΝΥΣΗ . ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ ΑΦΑΝΤΟ ΜΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ,ΤΡΑΠΕΖΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ , ΆΔΕΙΑ ΟΔΉΓΗΣΗΣ , ΧΡΗΜΑΤΑ κλπ. Ο ΔΡΑΣΤΗΣ
ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ, ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΣ Ή ΑΛΓΕΡΙΝΟΣ, ΧΩΡΙΣ ΧΑΡΤΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ . ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: ΠΟΡΤΟΦΟΛΑΣ . ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΜΟΥ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΗΚΑΝ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΔΕΣΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ. ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΠΕΛΑΥΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΤΟ "ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ" ΤΟΥΣ ΕΡΓΟ.
ΚΥΡΙΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ , ΚΥΡΙΕ ΡΑΓΚΟΥΣΗ ΚΥΡΙΕ ΠΑΠΟΥΤΣΗ , ΚΥΡΙΕ ΑΡΧΗΓΕ ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΙΑ ; ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ. ΑΙΣΧΟΣ!!!!
ΑΜΦΙΚΤΥΩΝ
Επισκεφθείτε τον ιστοχώρο
http://amphiktyon.blogspot.com ...
ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ, ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΣ Ή ΑΛΓΕΡΙΝΟΣ, ΧΩΡΙΣ ΧΑΡΤΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ . ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: ΠΟΡΤΟΦΟΛΑΣ . ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΜΟΥ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΗΚΑΝ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΔΕΣΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ. ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΠΕΛΑΥΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΤΟ "ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ" ΤΟΥΣ ΕΡΓΟ.
ΚΥΡΙΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ , ΚΥΡΙΕ ΡΑΓΚΟΥΣΗ ΚΥΡΙΕ ΠΑΠΟΥΤΣΗ , ΚΥΡΙΕ ΑΡΧΗΓΕ ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΙΑ ; ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ. ΑΙΣΧΟΣ!!!!
ΑΜΦΙΚΤΥΩΝ
Επισκεφθείτε τον ιστοχώρο
http://amphiktyon.blogspot.com ...
27/11/10
Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ … .
Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, ΟΙ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΚΑΙ Η ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ
Στον καπιταλισμό η κίνηση του χρήματος και η εκμετάλλευση των συναλλαγματικών ισορροπιών ενταγμένη στην λογική του κέρδους κατέχει μία ιδιαίτερη, μια ξεχωριστή και κορυφαία θέση. Η εκμετάλλευση των κεφαλαίων είναι βασική, κεντρική αρχή του καπιταλισμού. Στην επικράτηση και λειτουργία του καπιταλισμού οι «συναλλαγματικές ισορροπίες» αποτέλεσαν και αποτελούν ένα πραγματικό πεδίο πολέμου, αφού μυθώδη χρηματικά ποσά αλλάζουν καθημερινά αξίες και χώρες ολόκληρες δέχονται συναλλαγματικές «επιθέσεις», απαξιώνονται ή ενισχύουν την θέση τους.
Μετά το “new deal” η κίνηση του χρήματος εντάθηκε. Καθώς εγκαταλείφθηκε ο «κανόνας του χρυσού», που προέβλεψε την υποχρεωτική κάλυψη με αποθεματικά χρυσού, του εκδιδόμενου από κάθε κράτος χρήματος, το χρήμα εκδόθηκε και κυκλοφόρησε ελεύθερα για να αναθερμάνει τις σε ύφεση καπιταλιστικές οικονομίες της εποχής. Αυτή ήταν μία ουσιαστική συμβολή του Κέϋνς στην συνέχιση της λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος, καθώς αυτός ήταν ο εκφραστής της «λύσης» αυτής.
Όπως είναι ευνόητο η ελεύθερη έκδοση και κυκλοφορία χρήματος από τα κράτη δημιούργησε νέα δεδομένα και για πολλούς ήταν μία από τις σκοτεινές αιτίες του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Είναι αυτονόητο ότι η σημασία της έκδοσης και κίνησης χρήματος και οι στρατηγικές της διαδραμάτισαν και διαδραματίζουν ένα τεράστιο ρόλο στο καπιταλιστικό απάνθρωπο συστημικό φρενοκομείο και αποδέκτες αυτής της αθλιότητας είναι απλοί άνθρωποι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη.
Με το χρήμα να εκδίδεται και να κυκλοφορεί ελεύθερα οι δυνατότητες «παιχνιδιών», μοχλεύσεων, πιέσεων και σκοπιμοτήτων πολλαπλασιάστηκαν γεωμετρικά και απίθανα σενάρια πλέκονται στα σκοτεινά υπόγεια των μεγάλων τραπεζών του πλανήτη για να υλοποιηθούν τέτοια σχέδια. Ο πολλαπλασιασμός της κυκλοφορίας του χρήματος και οι πρακτικές που τον συνοδεύουν, αντίστοιχες με τις πολλαπλασιαστικές παραγωγικές επιδιώξεις του καπιταλισμού, δημιούργησαν νέα δεδομένα, νέους κανόνες στους οποίους την πρωτοβουλία κίνησης και υλοποίησης έχουν οι ισχυροί του πλανήτη.
Β. ΤΑ ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΤΗΣ «ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ» & ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ
Οι ίδιοι «κανόνες» το μόνο που δεν ευνοούν είναι η «σταθερότητα», καθώς είναι κανόνες συνεχών αλλαγών δεδομένων και εξακολουθητικών μετακινήσεων (ποσοτικών, κατευθύνσεων, προορισμών κ.α.). Στο παιχνίδι αυτό, όποιος μένει σταθερός, ακίνητος και αμετακίνητος, όποιος δηλώνει τους κανόνες που ακολουθεί, αποτελεί εύκολο στόχο για τους αντιπάλους του και εύκολο θύμα επιθέσεων.
Το Ευρώ στην προ δεκαετίας δημιουργία του στοιχημάτισε στην σταθερότητα. Στην σταθερή ποσότητα, στην σταθερή αξία. Ηλθε να λειτουργήσει ως ο «κανόνας του χρυσού» και λειτούργησε ανταγωνιστικά ως εναλλακτικό νόμισμα αναφοράς και ισοτιμιακός ρυθμιστής και παράγοντας, απέναντι στο αμερικανικό δολάριο. Προσόν του «η σταθερότητα», μια σταθερότητα η οποία χτίστηκε πάνω στις δεσμεύσεις των κρατών που το εκδίδουν για τις πολιτικές τους και τους ισολογισμούς τους, αλλά και πάνω στις δεσμεύσεις για έλεγχο και περιορισμό της έκδοσής του.
Όπως αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς, η πολιτική αυτή σε ένα καπιταλιστικό σύστημα που συνεχώς αυξάνει τις παραγωγές, τις αξίες και τους αριθμούς του, μοιάζει με την τακτική γέρου αριστοκράτη γαιοκτήμονα που ζει στον αρχαίο πύργο του και υποστηρίζει τα ιδιοκτησιακά του δικαιώματα και τις «παραδοσιακές» αξίες, ενώ όλα γύρω του τρέχουν με την ταχύτητα του φωτός. Η βαθειά συντηρητική Ευρώπη ζώντας με αυτές τις «παραδόσεις» και με την «αριστοκρατική αντίληψη» δεν άργησε να πέσει θύμα της κινητικότητας.
Πρώτα από όλα, οι περιορισμοί στην έκδοση νομίμσματος, μέσα σε ένα περιβάλλον που πραγματικά ή εικονικά αυξάνει τις αξίες και τις ποσότητες των αγαθών, σημαίνουν ταυτόχρονα και περιορισμό της «μετοχικής» συμμετοχής στον πλανήτη, αλλά και των δυνατοτήτων κίνησης της οικονομίας του καπιταλισμού, των δυνατοτήτων να ακολουθηθούν οι ρυθμοί των άλλων.
Οι σφιχτοί προϋπολογισμοί, σημαίνουν μικρότερη κυκλοφορία χρήματος και εκτός από παγίωση του «status quo» μεταξύ των κρατών (οι ισχυροί δεν μπορούν να υπερκεραστούν από ανερχόμενους εντός της Ευρωζώνης), ήλθαν να σημάνουν την έλλειψη χρήματος, την ανάγκη ακριβού δανεισμού από τραπεζίτες και την παραγωγική υστέρηση για τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης (αφού ήταν αναλογικά δυσεύρετα με τον ανταγωνισμό τα κεφάλαια κίνησης).
Μέσα στην «δεκαετία του Ευρώ» η Ευρώπη έχασε πάνω από 40% της συνολικής παραγωγικής της δυνατότητας, ενώ αναπτύχθηκε μία κουλτούρα «τραπεζίτη» σε μεγάλο τμήμα των ευρωπαϊκών λαών, μια κουλτούρα που έχει ως περιεχόμενό της, την βίωση μέσω της εκμετάλλευσης του χρήματος και γεννά μια οκνή ψευδή μακαριότητα.
Πρωτεργάτες των τακτικών αυτών ήταν οι Γερμανοί και κοντά τους οι Γάλλοι, δύο οικονομίες με παραγωγική υπόσταση, που πίστεψαν ότι με τον τρόπο αυτό μπορούν να καταστρέψουν πρώτα, να απαξιώσουν και στην συνέχεια να αγοράσουν φτηνά τους εταίρους τους στην Ε.Ε., ελέγχοντας την ροή χρημάτων και συσσωρεύοντας ευρωσυνάλλαγμα από τις ενδοευρωπαϊκές συναλλαγές. Δυστυχώς για όλους το ίδιο πιστεύουν μέχρι σήμερα.
Το Ευρώ, παραφουσκωμένο από την έλλειψη παραγωγής, σταθερό και δυσκίνητο, νόμισμα μιας γραφειοκρατικής αριστοκρατίας, αποτέλεσε τον εύκολο στόχο στο παιχνίδι του συναλλάγματος, στο παιχνίδι του χρήματος. Οι στενοκέφαλες μονεταριστικές αντιλήψεις του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου με πολιτικές όχι μόνο χωρίς καμία φαντασία, αλλά και με σταθερούς προδεδομένους κανόνες και οι φανεροί στόχοι των Γερμανών για την δημιουργία μιας νέας Γερμανικής Αυτοκρατορίας σε όλη την Ευρώπη, ήταν εύκολο να προβλεφθούν ακόμα και από παιδάκια, πόσο μάλλον από καλά πληροφορημένους ανταγωνιστές, που και γνώριζαν πως θα κινηθεί η Ευρώπη και το πλεονέκτημα σχεδιασμού είχαν.
Όταν η κρίση ξεκίνησε με την στημένη ιστορία της “Lehman Brothers” , γράψαμε κάποιοι για το που αποσκοπούσε και κρούσαμε τον κώδωνα του κινδύνου για τους λαούς της Ευρώπης με τις «σταθερές» και «ακλόνητες» πολιτικές που ακολουθούσε η «ευρωπαϊκή ηγεσία». Η Ευρώπη των Γερμανών «πούλησε» σταθερότητα σε ένα περιβάλλον ραγδαία μεταλλασσόμενο και δεν μπόρεσε να εννοήσει τις κινήσεις στην σκακιέρα. Μέλημά της ήταν η στήριξη της σταθερότητας του Ευρώ και όχι η αναγκαία κινητικότητα. Το «σταθερό» και υπερτιμημένο Ευρώ έγινε η ταφόπλακα της Ευρώπης και ακόμα δεν το έχουν αντιληφθεί ή δεν έχουν πλέον τρόπους αξιοπρεπούς αντίδρασης.
Οι Η.Π.Α., με την έκδοση τρισεκατομμυρίων δολαρίων (οι κακές γλώσσες αναφέρουν ότι στην πραγματικότητα είναι πάνω από 14 τρίς) όχι μόνο είχαν και έχουν την πρωτοβουλία «αναθέρμανσης» και χρηματοδότησης της οικονομίας, αλλά έχουν και την πρωτοβουλία εξαγοράς (ας την αποκαλέσουμε σικάτα: «ενίσχυσης») άλλων οικονομιών και προσοδοφόρων εγκαταστάσεων, πάντοτε με ένα σεβαστό ποσοστό τόκου. Μήπως έχει σκεφτεί ο ελληνικός λαός πόσα από τα δισεκατομμύρια δολάρια που αναγκάστηκε να δανειστεί, είναι στην πραγματικότητα απλό βαμβακόχαρτο, χωρίς κανένα πραγματικό αντίκρισμα ; χρήμα της καπιταλιστικής «κινητικότητας»; Στην πραγματικότητα, εάν ένα κράτος έπρεπε να βρίσκεται υπό την επιτήρηση του Δ.Ν.Τ. αυτό θα έπρεπε να είναι οι Η.Π.Α. με το τεράστιο τυπικό δημόσιο χρέος (13,45 τρις δολάρια), όμως κανείς ποτέ δεν τόλμησε να λάβει μέτρα εναντίον των, καθώς ταυτόχρονα θα πληθωριζόταν ή θα αποπληθωριζόταν ο πλανήτης (ήτοι με συνέπειες αντίστοιχες με τις τακτικές που θα επέλεγαν οι Η.Π.Α.). Το δημόσιο χρέος των Η.Π.Α. είναι και μία σαφής απάντηση στους γελοίους οικονομολόγους της δεκάρας που προσκαλούνται και σουλατσάρουν στα Μ.Μ.Ε. και με ύφος 100 καρδιναλίων και σοβαρότητα φιλοσόφου λένε πως για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι υπεύθυνο το δημόσιο χρέος. Εάν ίσχυε αυτό, οι Η.Π.Α. θα έπρεπε να έχουν σβηστεί από τον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη … .
Οι Η.Π.Α. λοιπόν, εκδίδοντας αθρόα τρισεκατομμύρια δολαρίων, έρχονται να «διασώσουν» τις οικονομίες του πλανήτη, να πληθωρίσουν το χρήμα κατά την πάγια τακτική του καπιταλισμού που γεννά χρήμα για να καλύψει τα χρέη και παραγωγή για να δημιουργηθούν «αξίες» που έχουν ανάγκη από την έκδοση χρήματος. Το χρήμα αυτό έρχονται να δανείσουν ξανά στην κουρασμένη Ευρώπη του σταθερού, ακλόνητου και ακίνητου Ευρώ. Θα το δανείσουν με καλό τόκο (δηλ. με μόχθο και εξάρτηση των λαών) και θα ανταλλάξουν παλαιότερα δάνεια με πληθωριστικό χρήμα. Σύντομα η ισοτιμία Ευρώ – δολαρίου θα ανατραπεί από τις «αγορές», ώστε το ποσοστό του τόκου να είναι απειροελάχιστο μπροστά στο κέρδος από τις συναλλαγματικές ανατροπές στις ισοτιμίες.
Οσες οικονομίες δεν στηρίχθηκαν στην παραγωγή, αλλά στηρίχθηκαν στην κυκλοφορία του χρήματος θα πληρώσουν πρώτες το τίμημα. Για όσες στηρίχθηκαν στο «σκληρό» και σταθερό Ευρώ, θα επακολουθήσει η τιμωρία της κατάρρευσης του ιστού που περιέπλεξαν. Οι Η.Π.Α. θα «εξαγοράσουν» τις οικονομίες του Ευρώ με ψεύτικα δολάρια.
Γ. ΕΛΛΑΔΑ
Στο περιβάλλον αυτό η Ελλάδα έχει μόνο ριζοσπαστικές λύσεις και δεν μπορεί να σέρνεται επαιτούσα για δανεικά, από αυτά τα άνευ αντικρίσματος που εκδίδει η F.R.B. .
Η πρώτη και κύρια επιλογή είναι η άμεση έξοδος από την «Ευρωζώνη». Το πάρτυ της καταστροφής και η σφαγή που θα ακολουθήσει δεν πρέπει να μας βρει μέσα στον χώρο αυτό. Η Ελλάδα χρειάζεται παραγωγική ανάπτυξη που οι πολιτικές της σταθερότητας του Ευρώ, της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» και της Γερμανικής επέκτασης δεν μπορούν να της προσφέρουν. Τα αμερικάνικα δανεικά επίσης μπορούν μόνο να εξαγοράσουν την Ελλάδα σε τιμή ευκαιρίας. Ουσιαστικά, σήμερα, η χώρα βρίσκεται σε δημοπρασία για ξένους ενδιαφερόμενους, που περιμένουν να πέσουν και άλλο οι τιμές για να αγοράσουν σε τιμή ευκαιρίας και με ψεύτικο, χωρίς αντίκρισμα χρήμα. Η έξοδος από τον όλεθρο της ευρωζώνης, όσο πιο γρήγορα έλθει τόσο πιο σύντομα θα έχει αποτελέσματα.
Η επανέκδοση χρήματος από το ελληνικό κράτος, όσο οδυνηρή και να είναι για πολλούς από τους έχοντες και κατέχοντες, είναι η μόνη λύση που μπορεί να αναθερμάνει την οικονομία και να δώσει τα απαραίτητα κεφάλαια για να εκκινήσει. Ο πληθωρισμός και οι συναλλαγματικές επιθέσεις είναι δευτερεύον ζήτημα μπροστά στο απόλυτο μηδέν που κοντεύει να αντικρύσει η χώρα. Μια πολιτική εσωτερικής αυτονομίας και αυτάρκειας θα δώσει στην χώρα σύντομα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Τέτοιες πολιτικές σχεδιάστηκαν από ομάδες ανθρώπων που δεν ανήκουν στις δήθεν «ελίτ».
Είναι βέβαιο ότι οι σημερινοί πολιτικοί σχηματισμοί είναι κομμάτια του καταστροφικού συστήματος και το υπηρετούν τυφλά και χωρίς δυνατότητες, ούτε καν να εννοήσουν τι σημαίνει Ελλάδα, άρα λύσεις ούτε μπορούν να δώσουν, ούτε καν να τις εννοήσουν.
Εάν σύντομα δεν ξεφύγουμε ως λαός από την μέγγενη της Ε.Ε. και των Η.Π.Α. και από τα τεράστιας ισχύος παιχνίδια τους, εάν δεν δούμε την απτή πραγματικότητα, δεν θα υπάρχει διαφυγή. Ηδη το 1ο τρίμηνο του νέου έτους θα πρέπει να αποπληρωθούν δάνεια για τα οποία χρειάζεται σχεδόν ένα ακόμα νέο μνημονιακό δάνειο. Είναι ευνόητο ότι τότε η χώρα θα αναγκαστεί να ομολογήσει την αδυναμία της και τότε θα έχει σημάνει η ώρα των δανειστών.
Δημ. Καραμήτσας
Στον καπιταλισμό η κίνηση του χρήματος και η εκμετάλλευση των συναλλαγματικών ισορροπιών ενταγμένη στην λογική του κέρδους κατέχει μία ιδιαίτερη, μια ξεχωριστή και κορυφαία θέση. Η εκμετάλλευση των κεφαλαίων είναι βασική, κεντρική αρχή του καπιταλισμού. Στην επικράτηση και λειτουργία του καπιταλισμού οι «συναλλαγματικές ισορροπίες» αποτέλεσαν και αποτελούν ένα πραγματικό πεδίο πολέμου, αφού μυθώδη χρηματικά ποσά αλλάζουν καθημερινά αξίες και χώρες ολόκληρες δέχονται συναλλαγματικές «επιθέσεις», απαξιώνονται ή ενισχύουν την θέση τους.
Μετά το “new deal” η κίνηση του χρήματος εντάθηκε. Καθώς εγκαταλείφθηκε ο «κανόνας του χρυσού», που προέβλεψε την υποχρεωτική κάλυψη με αποθεματικά χρυσού, του εκδιδόμενου από κάθε κράτος χρήματος, το χρήμα εκδόθηκε και κυκλοφόρησε ελεύθερα για να αναθερμάνει τις σε ύφεση καπιταλιστικές οικονομίες της εποχής. Αυτή ήταν μία ουσιαστική συμβολή του Κέϋνς στην συνέχιση της λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος, καθώς αυτός ήταν ο εκφραστής της «λύσης» αυτής.
Όπως είναι ευνόητο η ελεύθερη έκδοση και κυκλοφορία χρήματος από τα κράτη δημιούργησε νέα δεδομένα και για πολλούς ήταν μία από τις σκοτεινές αιτίες του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Είναι αυτονόητο ότι η σημασία της έκδοσης και κίνησης χρήματος και οι στρατηγικές της διαδραμάτισαν και διαδραματίζουν ένα τεράστιο ρόλο στο καπιταλιστικό απάνθρωπο συστημικό φρενοκομείο και αποδέκτες αυτής της αθλιότητας είναι απλοί άνθρωποι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη.
Με το χρήμα να εκδίδεται και να κυκλοφορεί ελεύθερα οι δυνατότητες «παιχνιδιών», μοχλεύσεων, πιέσεων και σκοπιμοτήτων πολλαπλασιάστηκαν γεωμετρικά και απίθανα σενάρια πλέκονται στα σκοτεινά υπόγεια των μεγάλων τραπεζών του πλανήτη για να υλοποιηθούν τέτοια σχέδια. Ο πολλαπλασιασμός της κυκλοφορίας του χρήματος και οι πρακτικές που τον συνοδεύουν, αντίστοιχες με τις πολλαπλασιαστικές παραγωγικές επιδιώξεις του καπιταλισμού, δημιούργησαν νέα δεδομένα, νέους κανόνες στους οποίους την πρωτοβουλία κίνησης και υλοποίησης έχουν οι ισχυροί του πλανήτη.
Β. ΤΑ ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΤΗΣ «ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ» & ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ
Οι ίδιοι «κανόνες» το μόνο που δεν ευνοούν είναι η «σταθερότητα», καθώς είναι κανόνες συνεχών αλλαγών δεδομένων και εξακολουθητικών μετακινήσεων (ποσοτικών, κατευθύνσεων, προορισμών κ.α.). Στο παιχνίδι αυτό, όποιος μένει σταθερός, ακίνητος και αμετακίνητος, όποιος δηλώνει τους κανόνες που ακολουθεί, αποτελεί εύκολο στόχο για τους αντιπάλους του και εύκολο θύμα επιθέσεων.
Το Ευρώ στην προ δεκαετίας δημιουργία του στοιχημάτισε στην σταθερότητα. Στην σταθερή ποσότητα, στην σταθερή αξία. Ηλθε να λειτουργήσει ως ο «κανόνας του χρυσού» και λειτούργησε ανταγωνιστικά ως εναλλακτικό νόμισμα αναφοράς και ισοτιμιακός ρυθμιστής και παράγοντας, απέναντι στο αμερικανικό δολάριο. Προσόν του «η σταθερότητα», μια σταθερότητα η οποία χτίστηκε πάνω στις δεσμεύσεις των κρατών που το εκδίδουν για τις πολιτικές τους και τους ισολογισμούς τους, αλλά και πάνω στις δεσμεύσεις για έλεγχο και περιορισμό της έκδοσής του.
Όπως αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς, η πολιτική αυτή σε ένα καπιταλιστικό σύστημα που συνεχώς αυξάνει τις παραγωγές, τις αξίες και τους αριθμούς του, μοιάζει με την τακτική γέρου αριστοκράτη γαιοκτήμονα που ζει στον αρχαίο πύργο του και υποστηρίζει τα ιδιοκτησιακά του δικαιώματα και τις «παραδοσιακές» αξίες, ενώ όλα γύρω του τρέχουν με την ταχύτητα του φωτός. Η βαθειά συντηρητική Ευρώπη ζώντας με αυτές τις «παραδόσεις» και με την «αριστοκρατική αντίληψη» δεν άργησε να πέσει θύμα της κινητικότητας.
Πρώτα από όλα, οι περιορισμοί στην έκδοση νομίμσματος, μέσα σε ένα περιβάλλον που πραγματικά ή εικονικά αυξάνει τις αξίες και τις ποσότητες των αγαθών, σημαίνουν ταυτόχρονα και περιορισμό της «μετοχικής» συμμετοχής στον πλανήτη, αλλά και των δυνατοτήτων κίνησης της οικονομίας του καπιταλισμού, των δυνατοτήτων να ακολουθηθούν οι ρυθμοί των άλλων.
Οι σφιχτοί προϋπολογισμοί, σημαίνουν μικρότερη κυκλοφορία χρήματος και εκτός από παγίωση του «status quo» μεταξύ των κρατών (οι ισχυροί δεν μπορούν να υπερκεραστούν από ανερχόμενους εντός της Ευρωζώνης), ήλθαν να σημάνουν την έλλειψη χρήματος, την ανάγκη ακριβού δανεισμού από τραπεζίτες και την παραγωγική υστέρηση για τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης (αφού ήταν αναλογικά δυσεύρετα με τον ανταγωνισμό τα κεφάλαια κίνησης).
Μέσα στην «δεκαετία του Ευρώ» η Ευρώπη έχασε πάνω από 40% της συνολικής παραγωγικής της δυνατότητας, ενώ αναπτύχθηκε μία κουλτούρα «τραπεζίτη» σε μεγάλο τμήμα των ευρωπαϊκών λαών, μια κουλτούρα που έχει ως περιεχόμενό της, την βίωση μέσω της εκμετάλλευσης του χρήματος και γεννά μια οκνή ψευδή μακαριότητα.
Πρωτεργάτες των τακτικών αυτών ήταν οι Γερμανοί και κοντά τους οι Γάλλοι, δύο οικονομίες με παραγωγική υπόσταση, που πίστεψαν ότι με τον τρόπο αυτό μπορούν να καταστρέψουν πρώτα, να απαξιώσουν και στην συνέχεια να αγοράσουν φτηνά τους εταίρους τους στην Ε.Ε., ελέγχοντας την ροή χρημάτων και συσσωρεύοντας ευρωσυνάλλαγμα από τις ενδοευρωπαϊκές συναλλαγές. Δυστυχώς για όλους το ίδιο πιστεύουν μέχρι σήμερα.
Το Ευρώ, παραφουσκωμένο από την έλλειψη παραγωγής, σταθερό και δυσκίνητο, νόμισμα μιας γραφειοκρατικής αριστοκρατίας, αποτέλεσε τον εύκολο στόχο στο παιχνίδι του συναλλάγματος, στο παιχνίδι του χρήματος. Οι στενοκέφαλες μονεταριστικές αντιλήψεις του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου με πολιτικές όχι μόνο χωρίς καμία φαντασία, αλλά και με σταθερούς προδεδομένους κανόνες και οι φανεροί στόχοι των Γερμανών για την δημιουργία μιας νέας Γερμανικής Αυτοκρατορίας σε όλη την Ευρώπη, ήταν εύκολο να προβλεφθούν ακόμα και από παιδάκια, πόσο μάλλον από καλά πληροφορημένους ανταγωνιστές, που και γνώριζαν πως θα κινηθεί η Ευρώπη και το πλεονέκτημα σχεδιασμού είχαν.
Όταν η κρίση ξεκίνησε με την στημένη ιστορία της “Lehman Brothers” , γράψαμε κάποιοι για το που αποσκοπούσε και κρούσαμε τον κώδωνα του κινδύνου για τους λαούς της Ευρώπης με τις «σταθερές» και «ακλόνητες» πολιτικές που ακολουθούσε η «ευρωπαϊκή ηγεσία». Η Ευρώπη των Γερμανών «πούλησε» σταθερότητα σε ένα περιβάλλον ραγδαία μεταλλασσόμενο και δεν μπόρεσε να εννοήσει τις κινήσεις στην σκακιέρα. Μέλημά της ήταν η στήριξη της σταθερότητας του Ευρώ και όχι η αναγκαία κινητικότητα. Το «σταθερό» και υπερτιμημένο Ευρώ έγινε η ταφόπλακα της Ευρώπης και ακόμα δεν το έχουν αντιληφθεί ή δεν έχουν πλέον τρόπους αξιοπρεπούς αντίδρασης.
Οι Η.Π.Α., με την έκδοση τρισεκατομμυρίων δολαρίων (οι κακές γλώσσες αναφέρουν ότι στην πραγματικότητα είναι πάνω από 14 τρίς) όχι μόνο είχαν και έχουν την πρωτοβουλία «αναθέρμανσης» και χρηματοδότησης της οικονομίας, αλλά έχουν και την πρωτοβουλία εξαγοράς (ας την αποκαλέσουμε σικάτα: «ενίσχυσης») άλλων οικονομιών και προσοδοφόρων εγκαταστάσεων, πάντοτε με ένα σεβαστό ποσοστό τόκου. Μήπως έχει σκεφτεί ο ελληνικός λαός πόσα από τα δισεκατομμύρια δολάρια που αναγκάστηκε να δανειστεί, είναι στην πραγματικότητα απλό βαμβακόχαρτο, χωρίς κανένα πραγματικό αντίκρισμα ; χρήμα της καπιταλιστικής «κινητικότητας»; Στην πραγματικότητα, εάν ένα κράτος έπρεπε να βρίσκεται υπό την επιτήρηση του Δ.Ν.Τ. αυτό θα έπρεπε να είναι οι Η.Π.Α. με το τεράστιο τυπικό δημόσιο χρέος (13,45 τρις δολάρια), όμως κανείς ποτέ δεν τόλμησε να λάβει μέτρα εναντίον των, καθώς ταυτόχρονα θα πληθωριζόταν ή θα αποπληθωριζόταν ο πλανήτης (ήτοι με συνέπειες αντίστοιχες με τις τακτικές που θα επέλεγαν οι Η.Π.Α.). Το δημόσιο χρέος των Η.Π.Α. είναι και μία σαφής απάντηση στους γελοίους οικονομολόγους της δεκάρας που προσκαλούνται και σουλατσάρουν στα Μ.Μ.Ε. και με ύφος 100 καρδιναλίων και σοβαρότητα φιλοσόφου λένε πως για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι υπεύθυνο το δημόσιο χρέος. Εάν ίσχυε αυτό, οι Η.Π.Α. θα έπρεπε να έχουν σβηστεί από τον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη … .
Οι Η.Π.Α. λοιπόν, εκδίδοντας αθρόα τρισεκατομμύρια δολαρίων, έρχονται να «διασώσουν» τις οικονομίες του πλανήτη, να πληθωρίσουν το χρήμα κατά την πάγια τακτική του καπιταλισμού που γεννά χρήμα για να καλύψει τα χρέη και παραγωγή για να δημιουργηθούν «αξίες» που έχουν ανάγκη από την έκδοση χρήματος. Το χρήμα αυτό έρχονται να δανείσουν ξανά στην κουρασμένη Ευρώπη του σταθερού, ακλόνητου και ακίνητου Ευρώ. Θα το δανείσουν με καλό τόκο (δηλ. με μόχθο και εξάρτηση των λαών) και θα ανταλλάξουν παλαιότερα δάνεια με πληθωριστικό χρήμα. Σύντομα η ισοτιμία Ευρώ – δολαρίου θα ανατραπεί από τις «αγορές», ώστε το ποσοστό του τόκου να είναι απειροελάχιστο μπροστά στο κέρδος από τις συναλλαγματικές ανατροπές στις ισοτιμίες.
Οσες οικονομίες δεν στηρίχθηκαν στην παραγωγή, αλλά στηρίχθηκαν στην κυκλοφορία του χρήματος θα πληρώσουν πρώτες το τίμημα. Για όσες στηρίχθηκαν στο «σκληρό» και σταθερό Ευρώ, θα επακολουθήσει η τιμωρία της κατάρρευσης του ιστού που περιέπλεξαν. Οι Η.Π.Α. θα «εξαγοράσουν» τις οικονομίες του Ευρώ με ψεύτικα δολάρια.
Γ. ΕΛΛΑΔΑ
Στο περιβάλλον αυτό η Ελλάδα έχει μόνο ριζοσπαστικές λύσεις και δεν μπορεί να σέρνεται επαιτούσα για δανεικά, από αυτά τα άνευ αντικρίσματος που εκδίδει η F.R.B. .
Η πρώτη και κύρια επιλογή είναι η άμεση έξοδος από την «Ευρωζώνη». Το πάρτυ της καταστροφής και η σφαγή που θα ακολουθήσει δεν πρέπει να μας βρει μέσα στον χώρο αυτό. Η Ελλάδα χρειάζεται παραγωγική ανάπτυξη που οι πολιτικές της σταθερότητας του Ευρώ, της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» και της Γερμανικής επέκτασης δεν μπορούν να της προσφέρουν. Τα αμερικάνικα δανεικά επίσης μπορούν μόνο να εξαγοράσουν την Ελλάδα σε τιμή ευκαιρίας. Ουσιαστικά, σήμερα, η χώρα βρίσκεται σε δημοπρασία για ξένους ενδιαφερόμενους, που περιμένουν να πέσουν και άλλο οι τιμές για να αγοράσουν σε τιμή ευκαιρίας και με ψεύτικο, χωρίς αντίκρισμα χρήμα. Η έξοδος από τον όλεθρο της ευρωζώνης, όσο πιο γρήγορα έλθει τόσο πιο σύντομα θα έχει αποτελέσματα.
Η επανέκδοση χρήματος από το ελληνικό κράτος, όσο οδυνηρή και να είναι για πολλούς από τους έχοντες και κατέχοντες, είναι η μόνη λύση που μπορεί να αναθερμάνει την οικονομία και να δώσει τα απαραίτητα κεφάλαια για να εκκινήσει. Ο πληθωρισμός και οι συναλλαγματικές επιθέσεις είναι δευτερεύον ζήτημα μπροστά στο απόλυτο μηδέν που κοντεύει να αντικρύσει η χώρα. Μια πολιτική εσωτερικής αυτονομίας και αυτάρκειας θα δώσει στην χώρα σύντομα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Τέτοιες πολιτικές σχεδιάστηκαν από ομάδες ανθρώπων που δεν ανήκουν στις δήθεν «ελίτ».
Είναι βέβαιο ότι οι σημερινοί πολιτικοί σχηματισμοί είναι κομμάτια του καταστροφικού συστήματος και το υπηρετούν τυφλά και χωρίς δυνατότητες, ούτε καν να εννοήσουν τι σημαίνει Ελλάδα, άρα λύσεις ούτε μπορούν να δώσουν, ούτε καν να τις εννοήσουν.
Εάν σύντομα δεν ξεφύγουμε ως λαός από την μέγγενη της Ε.Ε. και των Η.Π.Α. και από τα τεράστιας ισχύος παιχνίδια τους, εάν δεν δούμε την απτή πραγματικότητα, δεν θα υπάρχει διαφυγή. Ηδη το 1ο τρίμηνο του νέου έτους θα πρέπει να αποπληρωθούν δάνεια για τα οποία χρειάζεται σχεδόν ένα ακόμα νέο μνημονιακό δάνειο. Είναι ευνόητο ότι τότε η χώρα θα αναγκαστεί να ομολογήσει την αδυναμία της και τότε θα έχει σημάνει η ώρα των δανειστών.
Δημ. Καραμήτσας
Στο 100% η πιθανότητα αναδιάρθρωσης για την Ελλάδα
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/-100--------2010112630956
Τα ελληνικά ομόλογα διαπραγματεύονται με τρόπο που μοιάζει με αυτόν τον μετοχών και έτσι ξεκινώντας από μία ονομαστική τιμή 100 μονάδων βάσης μπορούν να την ξεπεράσουν ανοδικά, αν υπάρχει πολύ μεγάλη ζήτηση γι’ αυτά ή πτωτικά αν υπάρχει πολύ μεγάλη προσφορά. Στην περίπτωση των ελληνικών ομολόγων η προσφορά υπερβαίνει σε τόσο μεγάλο βαθμό τη ζήτηση που τα έχει καταστήσει τη χειρότερη επενδυτική επιλογή μεταξύ των κρατικών ομολόγων στο 2010 βουλιάζοντας τα πολύ κάτω από την ονομαστική τους αξία, με αποτέλεσμα όσοι επενδυτές τα κράτησαν στα χαρτοφυλάκια τους ή τα αγόρασαν στις αρχές του έτους να έχουν βρεθεί να καταγράφουν πολύ μεγάλες απώλειες.
Η τρέχουσα τιμή των 10ετών ελληνικών ομολόγων είναι, μόλις, 68,5 σεντ στο ευρώ, δηλαδή η πτώση από την ονομαστική τους αξία ξεπερνά το 30%. Αντίστοιχα η τρέχουσα τιμή των 30ετών ομολόγων είναι 53 σεντ στο ευρώ δηλαδή περίπου στο 50% της ονομαστικής τους αξίας. Όταν, όμως, τα ομόλογα ενός κράτους φτάσουν να αποτιμώνται τόσο χαμηλά αυτό συνεπάγεται ότι η αγορά έχει προεξοφλήσει ένα ‘γεγονός αναδιάρθρωσης’ του χρέους του, θεωρώντας δεδομένο ότι κάποια στιγμή στο προσεχές μέλλον θα είναι αδύνατο για τη χώρα να το εξυπηρετήσει.
“Είναι αλήθεια ότι πολλά ομόλογα διαπραγματεύονται σε τιμές αγοράς που αποτυπώνουν τις προσδοκίες των επενδυτών όσον αφορά στο πραγματικό κεφάλαιο που θα λάβουν τελικά από αυτά” μου είπε σε επικοινωνία μας ο αναλυτής της UniCredit Group στο Μόναχο, Philip Gisdakis, ο οποίος συμπλήρωσε:“όταν τα ομόλογα διαπραγματεύονται σε τέτοιες τιμές αυτό σημαίνει πως οι επενδυτές προεξοφλούν πιθανότητα ενός γεγονότος αναδιάρθρωσης που αγγίζει το 100%”.
Το γεγονός αναδιάρθρωσης μπορεί να συνεπάγεται και επιμήκυνση αλλά όποια μορφή και αν λάβει επιβεβαιώνει την πραγματική αδυναμία της Ελλάδας να εξυπηρετήσει το χρέος της και την, τυπική, ανάγκη για ένα νέο Μνημόνιο. Με την επίσημη πρόβλεψη του ΔΝΤ να είναι πως το 2014 η Ελλάδα θα χρειάζεται περίπου το 50% των κρατικών εσόδων για την αποπληρωμή τόκων δεν ακούγεται καθόλου περίεργο που οι επενδυτές θεωρούν ότι ο στόχος τριετίας που έχει θέσει η κυβέρνηση δεν είναι ιδιαίτερα ρεαλιστικός.
Ο Thomsen του ΔΝΤ δήλωσε την Πέμπτη ότι ‘έγινε μία πολύ καλή αρχή αλλά το ελληνικό πρόγραμμα έφτασε σε ένα σταυροδρόμι’, προσθέτοντας ότι ‘το ελληνικό πρόγραμμα παραμένει πολύ φιλόδοξο και η μείωση του ελλείμματος κατά 8% (από το 15,4% στο 7,4%) σε μία οικονομία που συρρικνώνεται κατά 7% (4% το 2010 και 3% το 2011) είναι ασυνήθιστη με βάση οποιοδήποτε διεθνές μέτρο σύγκρισης.
Σε άρθρο μου πριν την υπογραφή του Μνημονίου είχα παραθέσει στοιχεία από όλα τα επιτυχημένα προγράμματα δημοσιονομικής εξυγίανσης από το 1970 μέχρι το 2009 δείχνοντας ότι η Ελλάδα αναλάμβανε τη δέσμευση ότι θα επιτελούσε έναν παγκόσμιο δημοσιονομικό άθλο χωρίς προηγούμενο στην οικονομική ιστορία. Το ερώτημα είναι γιατι συνυπογράψαμε στην υιοθέτηση ενός τόσο φιλόδοξου προγράμματος αφού η λήψη των δόσεων του δανείου που μας προστατεύει από την τυπική πτώχευση εξαρτάται από την υλοποίηση του.
Μιλώντας για συρρίκνωση κατά 7% ο Thomsen προβλέπει νέα μείωση του ΑΕΠ της Ελλάδας κατά 3% το 2011. Αν ένας χρόνος με μείωση του ΑΕΠ κατά 4% ήταν τόσο δύσκολος όσο το 2010 τότε δύο χρόνια με μείωση κατά 7% δε θα είναι πολύ δυσκολότερα;
Σύμφωνα με τις παλαιότερες προβλέψεις της Τρόικας αν ακολουθούσαμε το πρόγραμμα του ΔΝΤ τα επιτόκια σταδιακά θα έπεφταν στη διάρκεια του 2010 και τελικά το 2011 η Ελλάδα θα μπορεί πλέον να επιστρέψει στις αγορές. Ένα μήνα πριν το 2011 και ενώ έχουν ληφθεί σκληρά μέτρα και έχει επιτευχθεί μεγάλη μείωση του ελλείμματος η Ιρλανδική κρίση απογείωσε τα ελληνικά επιτόκια στο 12%, υψηλότερα από την τιμή τους πριν την υπογραφή του Μνημονίου. Μήπως έτσι αποδεικνύεται ότι στην πραγματικότητα η Τρόικα δε γνωρίζει πότε η Ελλάδα θα μπορέσει να γυρίσει στις αγορές γιατί δεν εξαρτάται μόνο από την ίδια;
Ο κατάλογος με τα ερωτήματα για τις επιλογές της Ελλάδας αυξάνεται όσο οι προβλέψεις και οι επισημάνσεις που έγιναν πριν και μετά την υπογραφή του μνημονίου επιβεβαιώνονται. Τελικά έχουμε ιδέα που πάμε ή ακολουθούμε για άλλη μία φορά την πολιτική ‘βλέποντας και κάνοντας’;
Πάνος Παναγιώτου
χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής
διευθυντής GSTA/EKTA
Τα ελληνικά ομόλογα διαπραγματεύονται με τρόπο που μοιάζει με αυτόν τον μετοχών και έτσι ξεκινώντας από μία ονομαστική τιμή 100 μονάδων βάσης μπορούν να την ξεπεράσουν ανοδικά, αν υπάρχει πολύ μεγάλη ζήτηση γι’ αυτά ή πτωτικά αν υπάρχει πολύ μεγάλη προσφορά. Στην περίπτωση των ελληνικών ομολόγων η προσφορά υπερβαίνει σε τόσο μεγάλο βαθμό τη ζήτηση που τα έχει καταστήσει τη χειρότερη επενδυτική επιλογή μεταξύ των κρατικών ομολόγων στο 2010 βουλιάζοντας τα πολύ κάτω από την ονομαστική τους αξία, με αποτέλεσμα όσοι επενδυτές τα κράτησαν στα χαρτοφυλάκια τους ή τα αγόρασαν στις αρχές του έτους να έχουν βρεθεί να καταγράφουν πολύ μεγάλες απώλειες.
Η τρέχουσα τιμή των 10ετών ελληνικών ομολόγων είναι, μόλις, 68,5 σεντ στο ευρώ, δηλαδή η πτώση από την ονομαστική τους αξία ξεπερνά το 30%. Αντίστοιχα η τρέχουσα τιμή των 30ετών ομολόγων είναι 53 σεντ στο ευρώ δηλαδή περίπου στο 50% της ονομαστικής τους αξίας. Όταν, όμως, τα ομόλογα ενός κράτους φτάσουν να αποτιμώνται τόσο χαμηλά αυτό συνεπάγεται ότι η αγορά έχει προεξοφλήσει ένα ‘γεγονός αναδιάρθρωσης’ του χρέους του, θεωρώντας δεδομένο ότι κάποια στιγμή στο προσεχές μέλλον θα είναι αδύνατο για τη χώρα να το εξυπηρετήσει.
“Είναι αλήθεια ότι πολλά ομόλογα διαπραγματεύονται σε τιμές αγοράς που αποτυπώνουν τις προσδοκίες των επενδυτών όσον αφορά στο πραγματικό κεφάλαιο που θα λάβουν τελικά από αυτά” μου είπε σε επικοινωνία μας ο αναλυτής της UniCredit Group στο Μόναχο, Philip Gisdakis, ο οποίος συμπλήρωσε:“όταν τα ομόλογα διαπραγματεύονται σε τέτοιες τιμές αυτό σημαίνει πως οι επενδυτές προεξοφλούν πιθανότητα ενός γεγονότος αναδιάρθρωσης που αγγίζει το 100%”.
Το γεγονός αναδιάρθρωσης μπορεί να συνεπάγεται και επιμήκυνση αλλά όποια μορφή και αν λάβει επιβεβαιώνει την πραγματική αδυναμία της Ελλάδας να εξυπηρετήσει το χρέος της και την, τυπική, ανάγκη για ένα νέο Μνημόνιο. Με την επίσημη πρόβλεψη του ΔΝΤ να είναι πως το 2014 η Ελλάδα θα χρειάζεται περίπου το 50% των κρατικών εσόδων για την αποπληρωμή τόκων δεν ακούγεται καθόλου περίεργο που οι επενδυτές θεωρούν ότι ο στόχος τριετίας που έχει θέσει η κυβέρνηση δεν είναι ιδιαίτερα ρεαλιστικός.
Ο Thomsen του ΔΝΤ δήλωσε την Πέμπτη ότι ‘έγινε μία πολύ καλή αρχή αλλά το ελληνικό πρόγραμμα έφτασε σε ένα σταυροδρόμι’, προσθέτοντας ότι ‘το ελληνικό πρόγραμμα παραμένει πολύ φιλόδοξο και η μείωση του ελλείμματος κατά 8% (από το 15,4% στο 7,4%) σε μία οικονομία που συρρικνώνεται κατά 7% (4% το 2010 και 3% το 2011) είναι ασυνήθιστη με βάση οποιοδήποτε διεθνές μέτρο σύγκρισης.
Σε άρθρο μου πριν την υπογραφή του Μνημονίου είχα παραθέσει στοιχεία από όλα τα επιτυχημένα προγράμματα δημοσιονομικής εξυγίανσης από το 1970 μέχρι το 2009 δείχνοντας ότι η Ελλάδα αναλάμβανε τη δέσμευση ότι θα επιτελούσε έναν παγκόσμιο δημοσιονομικό άθλο χωρίς προηγούμενο στην οικονομική ιστορία. Το ερώτημα είναι γιατι συνυπογράψαμε στην υιοθέτηση ενός τόσο φιλόδοξου προγράμματος αφού η λήψη των δόσεων του δανείου που μας προστατεύει από την τυπική πτώχευση εξαρτάται από την υλοποίηση του.
Μιλώντας για συρρίκνωση κατά 7% ο Thomsen προβλέπει νέα μείωση του ΑΕΠ της Ελλάδας κατά 3% το 2011. Αν ένας χρόνος με μείωση του ΑΕΠ κατά 4% ήταν τόσο δύσκολος όσο το 2010 τότε δύο χρόνια με μείωση κατά 7% δε θα είναι πολύ δυσκολότερα;
Σύμφωνα με τις παλαιότερες προβλέψεις της Τρόικας αν ακολουθούσαμε το πρόγραμμα του ΔΝΤ τα επιτόκια σταδιακά θα έπεφταν στη διάρκεια του 2010 και τελικά το 2011 η Ελλάδα θα μπορεί πλέον να επιστρέψει στις αγορές. Ένα μήνα πριν το 2011 και ενώ έχουν ληφθεί σκληρά μέτρα και έχει επιτευχθεί μεγάλη μείωση του ελλείμματος η Ιρλανδική κρίση απογείωσε τα ελληνικά επιτόκια στο 12%, υψηλότερα από την τιμή τους πριν την υπογραφή του Μνημονίου. Μήπως έτσι αποδεικνύεται ότι στην πραγματικότητα η Τρόικα δε γνωρίζει πότε η Ελλάδα θα μπορέσει να γυρίσει στις αγορές γιατί δεν εξαρτάται μόνο από την ίδια;
Ο κατάλογος με τα ερωτήματα για τις επιλογές της Ελλάδας αυξάνεται όσο οι προβλέψεις και οι επισημάνσεις που έγιναν πριν και μετά την υπογραφή του μνημονίου επιβεβαιώνονται. Τελικά έχουμε ιδέα που πάμε ή ακολουθούμε για άλλη μία φορά την πολιτική ‘βλέποντας και κάνοντας’;
Πάνος Παναγιώτου
χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής
διευθυντής GSTA/EKTA
25/11/10
ΝΕΑ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ
Αθήνα, 24/11/2010
Η Κυβέρνηση αιφνιδιάζοντας για μια ακόμη φορά, εξήγγειλε νέα επιδρομή κατά των πολυτέκνων, προαναγγέλλοντας τη θέσπιση εκ νέου εισοδηματικών κριτηρίων για τη χορήγηση του επιδόματος και της σύνταξης στην πολύτεκνη μητέρα και προφανώς και του επιδόματος τους τρίτου παιδιού.
Η θέσπιση του επιδόματος του τρίτου τέκνου και του επιδόματος και σύνταξης της πολύτεκνης μητέρας έγινε στα πλαίσια της ασκήσεως δημογραφικής πολιτικής, για να ενθαρρυνθούν οι Έλληνες στην απόκτηση περισσοτέρων παιδιών. Η πατρίδα μας έχει καταντήσει να είναι η τρίτη πλέον γηρασμένη χώρα του κόσμου και έχει μεταβληθεί σ΄ ένα απέραντο γηροκομείο, αφού στην απογραφή του 1961 ο αριθμός των παιδιών ηλικίας μέχρι 14 ετών ανήρχετο σε 2.243.962 δηλ. το 27% του πληθυσμού (που ήταν 8.768.372) και των ηλικιωμένων άνω των 65 ετών σε 686.654 δηλ. στο 8% του πληθυσμού, το δε 2007 ο αριθμός των παιδιών ηλικίας μέχρι 14 ετών μειώθηκε σε 1.598.684, δηλ. στο 14% περίπου του πληθυσμού (που είναι 11.192.849) και των ηλικιωμένων άνω των 65 ετών ανήλθε σε 2.082.217 δηλ. στο 19% περίπου του πληθυσμού, πράγμα που σημαίνει ότι τα παιδιά ηλικίας μέχρι 14 ετών στα 50 αυτά περίπου χρόνια μειώθηκαν κατά 645.278 και οι ηλικιωμένοι οι άνω των 65 ετών αυξήθηκαν κατά 1.395.563!! Αυτή είναι η θλιβερή κατάσταση και δεν διαφαίνεται ελπίδα ανατροπής.
Η θέσπιση αυτών των επιδομάτων δεν έγινε για λόγους κοινωνικής πολιτικής, προκειμένου να ενισχυθούν αυτοί που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, αλλά για να γεννηθούν παιδιά και αυτά τα θέλουμε απ΄ όλους και όχι μόνον από αυτούς που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
Η ίδια η Κυβέρνηση στην αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 όχι μόνον διατήρησε τη διάταξη του άρθρου 21 παρ. 2, πού προβλέπει ότι: «πολύτεκνες οικογένειες... έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος», αλλά προχώρησε ακόμη περισσότερο και θέσπισε με την παρ. 5 του ίδιου άρθρου ότι: « Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής, καθώς και η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων αποτελεί υποχρέωση του Κράτους».
Το μέτρο των εισοδηματικών κριτηρίων για τη χορήγηση του επιδόματος τρίτου παιδιού, του επιδόματος και της σύνταξης της πολύτεκνης μητέρας, θεσπίσθηκε το 1997 και απέτυχε, αφού ουδεμία εξοικονόμηση δαπάνης υπήρξε, όπως αποδεικνύεται από τα ποσά που χορηγήθηκαν από το έτος 1995 και μετά και όχι μόνον αυτό, αλλά το Συμβούλιο της Επικρατείας με την 1095 / 2001 απόφασή του και πλήθος άλλων που επακολούθησαν μέχρι και σήμερα, θεώρησε αντισυνταγματική την παραπάνω θέσπιση εισοδηματικών κριτηρίων, ενώ το ίδιο αποφάνθηκαν και όλα τα Διοικητικά Πρωτοδικεία και Εφετεία της χώρας.
Η επάνοδος σ΄ ένα μέτρο, που έχει χαρακτηρισθεί αντισυνταγματικό, είναι αδιανόητη και απαράδεκτη. Εκτός, εάν η Κυβέρνηση στα πλαίσια της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης νομίζει ότι έχει εξασφαλίσει εκ προοιμίου απόφαση ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας θ΄ αλλάξει τη νομολογία του. Εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο τότε οφείλει να μας το γνωστοποιήσει ώστε να μην ταλαιπωρούνται εκ νέου και οι πολύτεκνοι με προσφυγές στο ΣτΕ. Θεωρούμε, όμως, ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβαίνει και συνεπώς η Κυβέρνηση έχει χρέος να εγκαταλείψει τα αποτυχημένα πειράματα.
Προκαλεί δε απορία και κατάπληξη το γεγονός ότι η Κυβέρνηση αρνείται να εκδώσει μία απλή Υπουργική απόφαση της Υπουργού Παιδείας, όπως προβλέπεται από το ν. 1566/1985 (άρθρο 2 παρ. 7) που το ίδιο το ΠΑΣΟΚ ψήφισε, με την οποία να υποχρεώνει τους μαθητές να επιστρέφουν στο τέλος της σχολικής χρονιάς τα σχολικά βιβλία, που τους διανέμονται δωρεάν, ώστε να χρησιμοποιηθούν από τους μαθητές της επόμενης σχολικής χρονιάς (αλλιώς να τα πληρώνουν), όπως γίνεται στη Γερμανία για έξι (6) συνεχή χρόνια και με αυτόν τον τρόπο να εξοικονομήσει αμέσως 30.000.000 ευρώ κάθε χρόνο. Ακόμη να πράξει το ίδιο και για τα συγγράμματα, που διανέμονται δωρεάν στους φοιτητές. Προφανώς δε θέλει να θίξει αυτούς που λυμαίνονται αυτούς τους χώρους με τις μίζες και τις προμήθειες, ούτε και θεσπίζει κριτήρια εισοδήματος εκεί για τη διανομή αυτών των βιβλίων.
Καλούμε την Κυβέρνηση να εγκαταλείψει τα σχέδια όλων εκείνων που θέλγονται από την ησυχία των νεκροταφείων και ενοχλούνται από τις φωνές των παιδιών. Δεν έχει κανένα λόγο να βιάζεται η Κυβέρνηση να εγκαταλείψει πριν την ώρα της την εξουσία, δεν θα της προσφέρει τίποτε μία ακόμη επιδρομή κατά των πολυτέκνων.
Από το Γραφείο Τύπου
της ΑΣΠΕ
Η Κυβέρνηση αιφνιδιάζοντας για μια ακόμη φορά, εξήγγειλε νέα επιδρομή κατά των πολυτέκνων, προαναγγέλλοντας τη θέσπιση εκ νέου εισοδηματικών κριτηρίων για τη χορήγηση του επιδόματος και της σύνταξης στην πολύτεκνη μητέρα και προφανώς και του επιδόματος τους τρίτου παιδιού.
Η θέσπιση του επιδόματος του τρίτου τέκνου και του επιδόματος και σύνταξης της πολύτεκνης μητέρας έγινε στα πλαίσια της ασκήσεως δημογραφικής πολιτικής, για να ενθαρρυνθούν οι Έλληνες στην απόκτηση περισσοτέρων παιδιών. Η πατρίδα μας έχει καταντήσει να είναι η τρίτη πλέον γηρασμένη χώρα του κόσμου και έχει μεταβληθεί σ΄ ένα απέραντο γηροκομείο, αφού στην απογραφή του 1961 ο αριθμός των παιδιών ηλικίας μέχρι 14 ετών ανήρχετο σε 2.243.962 δηλ. το 27% του πληθυσμού (που ήταν 8.768.372) και των ηλικιωμένων άνω των 65 ετών σε 686.654 δηλ. στο 8% του πληθυσμού, το δε 2007 ο αριθμός των παιδιών ηλικίας μέχρι 14 ετών μειώθηκε σε 1.598.684, δηλ. στο 14% περίπου του πληθυσμού (που είναι 11.192.849) και των ηλικιωμένων άνω των 65 ετών ανήλθε σε 2.082.217 δηλ. στο 19% περίπου του πληθυσμού, πράγμα που σημαίνει ότι τα παιδιά ηλικίας μέχρι 14 ετών στα 50 αυτά περίπου χρόνια μειώθηκαν κατά 645.278 και οι ηλικιωμένοι οι άνω των 65 ετών αυξήθηκαν κατά 1.395.563!! Αυτή είναι η θλιβερή κατάσταση και δεν διαφαίνεται ελπίδα ανατροπής.
Η θέσπιση αυτών των επιδομάτων δεν έγινε για λόγους κοινωνικής πολιτικής, προκειμένου να ενισχυθούν αυτοί που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, αλλά για να γεννηθούν παιδιά και αυτά τα θέλουμε απ΄ όλους και όχι μόνον από αυτούς που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
Η ίδια η Κυβέρνηση στην αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 όχι μόνον διατήρησε τη διάταξη του άρθρου 21 παρ. 2, πού προβλέπει ότι: «πολύτεκνες οικογένειες... έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος», αλλά προχώρησε ακόμη περισσότερο και θέσπισε με την παρ. 5 του ίδιου άρθρου ότι: « Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής, καθώς και η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων αποτελεί υποχρέωση του Κράτους».
Το μέτρο των εισοδηματικών κριτηρίων για τη χορήγηση του επιδόματος τρίτου παιδιού, του επιδόματος και της σύνταξης της πολύτεκνης μητέρας, θεσπίσθηκε το 1997 και απέτυχε, αφού ουδεμία εξοικονόμηση δαπάνης υπήρξε, όπως αποδεικνύεται από τα ποσά που χορηγήθηκαν από το έτος 1995 και μετά και όχι μόνον αυτό, αλλά το Συμβούλιο της Επικρατείας με την 1095 / 2001 απόφασή του και πλήθος άλλων που επακολούθησαν μέχρι και σήμερα, θεώρησε αντισυνταγματική την παραπάνω θέσπιση εισοδηματικών κριτηρίων, ενώ το ίδιο αποφάνθηκαν και όλα τα Διοικητικά Πρωτοδικεία και Εφετεία της χώρας.
Η επάνοδος σ΄ ένα μέτρο, που έχει χαρακτηρισθεί αντισυνταγματικό, είναι αδιανόητη και απαράδεκτη. Εκτός, εάν η Κυβέρνηση στα πλαίσια της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης νομίζει ότι έχει εξασφαλίσει εκ προοιμίου απόφαση ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας θ΄ αλλάξει τη νομολογία του. Εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο τότε οφείλει να μας το γνωστοποιήσει ώστε να μην ταλαιπωρούνται εκ νέου και οι πολύτεκνοι με προσφυγές στο ΣτΕ. Θεωρούμε, όμως, ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβαίνει και συνεπώς η Κυβέρνηση έχει χρέος να εγκαταλείψει τα αποτυχημένα πειράματα.
Προκαλεί δε απορία και κατάπληξη το γεγονός ότι η Κυβέρνηση αρνείται να εκδώσει μία απλή Υπουργική απόφαση της Υπουργού Παιδείας, όπως προβλέπεται από το ν. 1566/1985 (άρθρο 2 παρ. 7) που το ίδιο το ΠΑΣΟΚ ψήφισε, με την οποία να υποχρεώνει τους μαθητές να επιστρέφουν στο τέλος της σχολικής χρονιάς τα σχολικά βιβλία, που τους διανέμονται δωρεάν, ώστε να χρησιμοποιηθούν από τους μαθητές της επόμενης σχολικής χρονιάς (αλλιώς να τα πληρώνουν), όπως γίνεται στη Γερμανία για έξι (6) συνεχή χρόνια και με αυτόν τον τρόπο να εξοικονομήσει αμέσως 30.000.000 ευρώ κάθε χρόνο. Ακόμη να πράξει το ίδιο και για τα συγγράμματα, που διανέμονται δωρεάν στους φοιτητές. Προφανώς δε θέλει να θίξει αυτούς που λυμαίνονται αυτούς τους χώρους με τις μίζες και τις προμήθειες, ούτε και θεσπίζει κριτήρια εισοδήματος εκεί για τη διανομή αυτών των βιβλίων.
Καλούμε την Κυβέρνηση να εγκαταλείψει τα σχέδια όλων εκείνων που θέλγονται από την ησυχία των νεκροταφείων και ενοχλούνται από τις φωνές των παιδιών. Δεν έχει κανένα λόγο να βιάζεται η Κυβέρνηση να εγκαταλείψει πριν την ώρα της την εξουσία, δεν θα της προσφέρει τίποτε μία ακόμη επιδρομή κατά των πολυτέκνων.
Από το Γραφείο Τύπου
της ΑΣΠΕ
24/11/10
Οι σωματέμποροι η μουσουλμανική Μαφία και η πράσινη ανθρωπιστική Χούντα
Τους χτυπούσαν και ζητούσαν λύτρα από τους συγγενείς τους
Χθες το μεσημέρι, στις 12:00, στην Κόρινθο, μετά από έρευνα που έγινε σε μια κατοικία, εντοπίστηκαν τέσσερις αλλοδαποί, υπήκοοι Πακιστάν, οι οποίοι είχαν μπει παράνομα στην Ελλάδα. Η Αστυνομία διαπίστωσε ότι τους τέσσερις άνδρες κρατούσαν, παρά τη θέλησή τους, τέσσερις ομοεθνείς τους, ο ένας εκ των οποίων – 31 ετών –συνελήφθη.
Οι δράστες χτυπούσαν τους παθόντες με ξύλινα ρόπαλα και απαιτούσαν εκβιαστικά από τους συγγενείς τους το χρηματικό ποσό των 5.000 ευρώ, προκειμένου να τους αφήσουν ελεύθερους. Μέσα στο σπίτι βρέθηκαν επτά ξύλινα ρόπαλα, δύο συσκευές τηλεφώνων και έγραφα – αιτήσεις για χορήγηση πολιτικού ασύλου, καθώς και φωτογραφίες αλλά και τα διαβατήρια των τριών δραστών που αναζητούνται.
http://eglimatikotita.blogspot.com/2010/11/blog-post_8550.html
Χθες το μεσημέρι, στις 12:00, στην Κόρινθο, μετά από έρευνα που έγινε σε μια κατοικία, εντοπίστηκαν τέσσερις αλλοδαποί, υπήκοοι Πακιστάν, οι οποίοι είχαν μπει παράνομα στην Ελλάδα. Η Αστυνομία διαπίστωσε ότι τους τέσσερις άνδρες κρατούσαν, παρά τη θέλησή τους, τέσσερις ομοεθνείς τους, ο ένας εκ των οποίων – 31 ετών –συνελήφθη.
Οι δράστες χτυπούσαν τους παθόντες με ξύλινα ρόπαλα και απαιτούσαν εκβιαστικά από τους συγγενείς τους το χρηματικό ποσό των 5.000 ευρώ, προκειμένου να τους αφήσουν ελεύθερους. Μέσα στο σπίτι βρέθηκαν επτά ξύλινα ρόπαλα, δύο συσκευές τηλεφώνων και έγραφα – αιτήσεις για χορήγηση πολιτικού ασύλου, καθώς και φωτογραφίες αλλά και τα διαβατήρια των τριών δραστών που αναζητούνται.
http://eglimatikotita.blogspot.com/2010/11/blog-post_8550.html
Ιρλανδία: Η Τράπεζα που κατάπιε μια χώρα (Κ. Μπετινάκης)
Στο δρόμο που χάραξε ο Πινόκιο
http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=3123
Όπως γράφει η (εβδομαδιαία πλέον) εφημερίδα "Workers Liberty", ο Τζέημς Κόνολυ (James Connolly), ο Ιρλανδός σοσιαλιστής και ηγετική φυσιογνωμία του συνδικαλιστικού κινήματος της εποχής του, (που εκτελέστηκε από τους Βρετανούς το Μάιο του 1916, για τη συμμετοχή του «στην εξέγερση του Πάσχα»), πίστευε ακράδαντα από τις αρχές του περασμένου αιώνα, πως ο καπιταλισμός δεν ήταν δυνατόν να αναπτυχθεί πλήρως στην Ιρλανδία.
Ήταν πεπεισμένος πως μόνο Δημοκρατία των Εργαζόμενων θα κατάφερνε να απελευθερώσει την Ιρλανδία από τη ξένη κυριαρχία.
Είχε λάθος πιστεύοντας πως ο καπιταλισμός δεν θα μπορούσε να αναπτυχθεί πλήρως στην Ιρλανδία. Είχε δίκηο όμως –όπως δείχνουν τα πράγματα σήμερα- πως η Δημοκρατία των Εργαζόμενων –αν λειτουργούσε σωστά- θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα του λαού της Ιρλανδίας.
Οι τριγμοί των καπιταλιστικών χρηματαγορών έπληξαν και το τραπεζικό σύστημα της χώρας των 4,5 εκατομμυρίων, που την δεκαετία του 1990 είχε χαρακτηριστεί «κέλτικος τίγρης», με την οικονομία της όμως να κάθεται πάνω σε ναρκοπέδιο.
Άλλωστε η Ιρλανδία περιλαμβανόταν στα «γουρούνια» !!! PIIG
(Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία, Ελλάδα).
Τη μέθοδο του Άτλαντα, εφάρμοσε η ιρλανδική κυβέρνηση συνασπισμού σηκώνοντας στους ώμους της εθνικοποιώντας την Αγγλο-Ιρλανδική Τράπεζα, για να τη σώσει. Στα τέλη του 2009 διέθεσε 54 δισεκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες, πληρώνοντας τοξικά προϊόντα τους σε πάνω από τις τρέχουσες τιμές γι να τα βάλει στην καραντίνα. Άμεσο αποτέλεσμα, ήταν να πέσει το επίπεδο της ζωής των Ιρλανδών, πλέον του 10%, και εκτινάχθηκε στα ύψη η ανεργία, που τώρα βρίσκεται στο 14% (διπλάσια από τη Βρετανία) και συνεχώς αυξάνεται.
Η ιρλανδική οικονομία όμως, δεν είχε τις αντοχές του Άτλαντα. Βλέποντας την αδυναμία αυτή, οι διεθνείς τοκογλύφοι, την υποχρέωσαν να δανείζεται με δυσβάσταχτα επιτόκια…
Στο σημείο αυτό, κατέφθασαν οι γνωστοί μας: Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα, το ΔΝΤ κλπ κοράκια: Με το επιχείρημα, «αν η Ιρλανδία καταρρεύσει θα είναι δυσβάσταχτο και εξαιρετικά επικίνδυνο για τους πιστωτές της». Και θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις και στις πιο αδύνατες οικονομίες χωρών όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία και ενδεχομένως η Ιταλία. Αν μία από αυτές καταρρεύσει, θα συμπαρασύρει ως ντόμινο, ακόμα και ισχυρότερες οικονομίες.
Τα κακά μαντάτα, έχουν εξαγριώσει τους Ιρλανδούς, αλλά ακόμα η κυβέρνηση δεν σκέφτεται να προσφύγει στις κάλπες. Πάντως, το κυριότερο κόμμα της αντιπολίτευσης Fine Gael μέχρι στιγμής, δείχνει να υποστηρίζει τα μέτρα της κυβέρνησης.
Πόσο θα αντέξει αυτή την κρίση το καπιταλιστικό σύστημα, και τι συμπεράσματα θα βγάλουν οι Ιρλανδοί και οι άλλοι Ευρωπαίοι ο χρόνος θα δείξει.
Μόνο που ένα νέο κραχ, δεν εγκυμονεί μόνο οικονομική καταστροφή, αλλά επικράτηση άλλου τύπου κοινωνικών συστημάτων και πόλεμο. Πόσα μας έχει δείξει ο προηγούμενος αιώνας…
Δικτατορίες- πόλεμος- ανάκαμψη… αλλά με νέου τύπου κατοχή. Και όλα πάντα, ξεκινούν από τη Μέκκα του καπιταλισμού και θύμα την Ευρώπη.
Μπορεί η ιστορία να μην επαναλαμβάνεται, αλλά πάντα υπάρχουν ιστορικές αναλογίες. Επειδή όλα, κάτι άλλο μας θυμίζουν!!!
...Σωτηρία από το χρέος με πετρέλαιο Αιγαίου; .
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-11-23-23-25-39-2010112330765
Καθώς η χώρα βυθίζεται όλο και περισσότερο στην υπερχρέωση και την ύφεση, όλο και περισσότερο συζητείται στους υψηλούς πολιτικούς, διπλωματικούς, ακαδημαϊκούς και οικονομικούς κύκλους μια πιθανή διέξοδος από την κρίση: η εκμετάλλευση των αναξιοποίητων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο!
Ο συνήθως καλά πληροφορημένος για τα τεκταινόμενα στα παρασκήνια της διπλωματίας, καθηγητής στο LSE, Βασίλης Μαρκεζίνης, ρίσκαρε σε πρόσφατη ομιλία του μια τολμηρή πρόβλεψη για θετική εξέλιξη στην επί δεκαετίες ανοικτή αντιπαράθεση με την Τουρκία για τον ενεργειακό πλούτο του Αιγαίου, η οποία προκαλεί αρκετές συζητήσεις και στους οικονομικούς κύκλους της χώρας.
Ο κ. Μαρκεζίνης εκτίμησε, σε ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, επικαλούμενος δικές του πληροφορίες, ότι ίσως και πριν από τα Χριστούγεννα να ανακοινωθεί από Αθήνα και Άγκυρα μια ιστορική συμφωνία για την υπέρβαση της διαμάχης για το Αιγαίο. Έκανε λόγο για ένα γενικό πλαίσιο αρχών διαπραγμάτευσης με την Τουρκία, το οποίο προφανώς συζητείται εντατικά και υπό άκρα μυστικότητα αυτή την περίοδο μεταξύ των δύο κυβερνήσεων, το οποίο θα περιλαμβάνει:
1. Τη σύνταξη προσυμφώνου προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το οποίο θα κληθεί να «μοιράσει» το Αιγαίο με βάση τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και τη δική του νομολογία,
2. Τη συμφωνία για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου από Ελλάδα και Τουρκία και
3. Την εξαίρεση του Καστελόριζου από την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Ελλάδας.
Η τουρκική διπλωματία από χρόνια προωθεί την ιδέα της συνεκμετάλλευσης του πλούτου του Αιγαίου, ενώ οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι σταθερά προσανατολισμένες εδώ και δεκαετίες σε διπλωματική γραμμή που αποκλείει κάθε συζήτηση για το θέμα, αφού ως μοναδική διαφορά αναγνωρίζεται το θέμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, το οποίο η Ελλάδα επιζητεί να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο.
Τα τελευταία χρόνια, υπό την ηγεσία του Ταγίπ Ερντογάν, η προσπάθεια της Τουρκίας για την προώθηση της ιδέας της συνεκμετάλλευσης έχει αποκτήσει νέα δυναμική. Η Τουρκία μάλιστα έχει προτείνει να υιοθετηθεί το μοντέλο που επέλεξαν οι χώρες του Περσικού Κόλπου για να συνδιαχειρισθούν τα κοιτάσματα της περιοχής τους, που ως γνωστόν εφαρμόσθηκε με μεγάλη επιτυχία και σώρευσε τεράστιο πλούτο στα κράτη της περιοχής.
Σε συνέντευξή του σε ελληνική εφημερίδα, ο κορυφαίος Τούρκος διπλωμάτης Γιασάρ Γιακίς, είχε προτείνει ανοικτά τη σύσταση μιας μεικτής ελληνοτουρκικής εταιρείας (joint venture) που θα αναλάβει τα κοιτάσματα των αμφισβητούμενων περιοχών, μοιράζοντας τα κέρδη στις δύο χώρες.
Το τελευταίο διάστημα, καθώς οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών συνεχίζονται, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις επιτάχυνσης, που ίσως δικαιολογούν την πρόβλεψη του καθηγητή Μαρκεζίνη για συμφωνία πριν το τέλος του χρόνου. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου επιβεβαίωσε ότι έχει σημειωθεί πρόοδος στις διπλωματικές επαφές, χωρίς να μπει σε περισσότερες λεπτομέρειες, αφού οι συνομιλίες είναι μυστικές, όπως τόνισε.
Αν οι δύο κυβερνήσεις αποφασίσουν πράγματι επί της αρχής να ξεκινήσουν την επίλυση των διαφορών για το Αιγαίο με μια συμφωνία συνεκμετάλλευσης του πετρελαίου, που αποτελεί τη βασική πηγή εντάσεων από το 1973, όταν ανακαλύφθηκε μεγάλο κοίτασμα στο Β. Αιγαίο από την καναδική εταιρεία Denisson, το επόμενο ερώτημα, από την απάντηση του οποίου θα αποτιμηθούν και τα οικονομικά οφέλη για τις δύο χώρες, είναι αν η συνεκμετάλλευση θα γίνει αποκλειστικά από τις δύο χώρες, ή αν θα συμμετάσχει στο σχήμα και κάποια από τις μεγάλες πολυεθνικές του πετρελαίου.
Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, εσχάτως έχει εμφανισθεί δυναμικά στο διπλωματικό παρασκήνιο μεγάλη πολυεθνική του πετρελαίου, που από παλιά διατηρεί ενδιαφέρον για το Αιγαίο, η οποία προσφέρεται να μετάσχει στο σχήμα, επενδύοντας κεφάλαια και τεχνογνωσία. Η τουρκική πρόταση, όπως είχε διατυπωθεί από τον Γιακίς, φαινόταν να αποκλείει κάτι τέτοιο, αφού είχε κάνει λόγο για joint venture εταιρειών από Ελλάδα και Τουρκία, χωρίς αναφορές σε συνεργασία με διεθνή πετρελαϊκή εταιρεία.
Ακόμη και στην περίπτωση που ένα σημαντικό μερίδιο των κερδών κατευθυνθεί σε διεθνή όμιλο πετρελαίου, ειδικοί του ενεργειακού τομέα τονίζουν στο “S10”, ότι τουλάχιστον από ένα μεγάλο κοίτασμα (στη βραχονησίδα Μπάμπουρας, ανατολικά της Θάσου) μπορεί να αναπτυχθεί σε σχετικά σύντομο διάστημα σημαντική παραγωγή πετρελαίου, η οποία θα αποφέρει στο Ελληνικό Δημόσιο αρκετών δις. ευρώ ετησίως, αλλά και σημαντική τόνωση της ανάπτυξης, που θα διευκολύνει τη βιώσιμη εξυπηρέτηση του χρέους. Επιπλέον, θα υπάρξει έμμεση διευκόλυνση της δημοσιονομικής προσπάθειας, από τη μείωση των αμυντικών δαπανών.
Η ύπαρξη μεγάλου κοιτάσματος, με περισσότερα από 900 εκατ. βαρέλια υδρογονανθράκων, έχει βεβαιωθεί στη βραχονησίδα Μπάμπουρας, έξω από την Θάσο. Με βάση ένα υποθετικό σενάριο αξιοποίησης όλων των κοιτασμάτων του Βορείου Αιγαίου, η παραγωγή θα μπορούσε να ξεπεράσει τα 200.000 βαρέλια ημερησίως, όπως εκτιμούν ειδικοί. Η αξιοποίηση αυτών των κοιτασμάτων, μάλιστα, θα γίνει στη λεγόμενη εποχή του peak oil, δηλαδή σε μια περίοδο μόνιμα υψηλών και αυξανόμενων διεθνών τιμών του πετρελαίου, καθώς υπολογίζεται ότι έχει αντληθεί περισσότερο από 50% των διαθέσιμων κοιτασμάτων διεθνώς.
Βέβαια, πρέπει να υπογραμμισθεί, ότι για να υπάρξει οποιαδήποτε πρόοδος προς αυτή την κατεύθυνση, θα χρειασθεί να ξεπερασθούν λεπτά διπλωματικά και πολιτικά ζητήματα, που προκαλούν σημαντικές εντάσεις εδώ και πολλές δεκαετίες. Πάντως, στη διεθνή κοινότητα των ειδικών που ασχολούνται με αυτά τα θέματα, διατυπώνονται από καιρό σενάρια «μοιρασιάς» του Αιγαίου. Σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε πέρυσι, ο Γάλλος ειδικός Ντιντιέ Ορτολάντ διατυπώνει τέτοια σενάρια (δείτε το άρθρο εδώ: http://www.diploweb.com/The-Greco-Turkish-dispute-over-the.html), δημοσιεύοντας μάλιστα και χάρτη (εδώ: http://www.diploweb.com/IMG/jpg/dnaegeanwaters.jpg), όπου παρουσιάζει την ιδέα του για τη διευθέτηση των διαφορών, η οποία δεν απέχει από το πλαίσιο που περιέγραψε στην ομιλία του ο καθηγητής Μαρκεζίνης.
Καθώς η χώρα βυθίζεται όλο και περισσότερο στην υπερχρέωση και την ύφεση, όλο και περισσότερο συζητείται στους υψηλούς πολιτικούς, διπλωματικούς, ακαδημαϊκούς και οικονομικούς κύκλους μια πιθανή διέξοδος από την κρίση: η εκμετάλλευση των αναξιοποίητων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο!
Ο συνήθως καλά πληροφορημένος για τα τεκταινόμενα στα παρασκήνια της διπλωματίας, καθηγητής στο LSE, Βασίλης Μαρκεζίνης, ρίσκαρε σε πρόσφατη ομιλία του μια τολμηρή πρόβλεψη για θετική εξέλιξη στην επί δεκαετίες ανοικτή αντιπαράθεση με την Τουρκία για τον ενεργειακό πλούτο του Αιγαίου, η οποία προκαλεί αρκετές συζητήσεις και στους οικονομικούς κύκλους της χώρας.
Ο κ. Μαρκεζίνης εκτίμησε, σε ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, επικαλούμενος δικές του πληροφορίες, ότι ίσως και πριν από τα Χριστούγεννα να ανακοινωθεί από Αθήνα και Άγκυρα μια ιστορική συμφωνία για την υπέρβαση της διαμάχης για το Αιγαίο. Έκανε λόγο για ένα γενικό πλαίσιο αρχών διαπραγμάτευσης με την Τουρκία, το οποίο προφανώς συζητείται εντατικά και υπό άκρα μυστικότητα αυτή την περίοδο μεταξύ των δύο κυβερνήσεων, το οποίο θα περιλαμβάνει:
1. Τη σύνταξη προσυμφώνου προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το οποίο θα κληθεί να «μοιράσει» το Αιγαίο με βάση τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και τη δική του νομολογία,
2. Τη συμφωνία για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου από Ελλάδα και Τουρκία και
3. Την εξαίρεση του Καστελόριζου από την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Ελλάδας.
Η τουρκική διπλωματία από χρόνια προωθεί την ιδέα της συνεκμετάλλευσης του πλούτου του Αιγαίου, ενώ οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι σταθερά προσανατολισμένες εδώ και δεκαετίες σε διπλωματική γραμμή που αποκλείει κάθε συζήτηση για το θέμα, αφού ως μοναδική διαφορά αναγνωρίζεται το θέμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, το οποίο η Ελλάδα επιζητεί να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο.
Τα τελευταία χρόνια, υπό την ηγεσία του Ταγίπ Ερντογάν, η προσπάθεια της Τουρκίας για την προώθηση της ιδέας της συνεκμετάλλευσης έχει αποκτήσει νέα δυναμική. Η Τουρκία μάλιστα έχει προτείνει να υιοθετηθεί το μοντέλο που επέλεξαν οι χώρες του Περσικού Κόλπου για να συνδιαχειρισθούν τα κοιτάσματα της περιοχής τους, που ως γνωστόν εφαρμόσθηκε με μεγάλη επιτυχία και σώρευσε τεράστιο πλούτο στα κράτη της περιοχής.
Σε συνέντευξή του σε ελληνική εφημερίδα, ο κορυφαίος Τούρκος διπλωμάτης Γιασάρ Γιακίς, είχε προτείνει ανοικτά τη σύσταση μιας μεικτής ελληνοτουρκικής εταιρείας (joint venture) που θα αναλάβει τα κοιτάσματα των αμφισβητούμενων περιοχών, μοιράζοντας τα κέρδη στις δύο χώρες.
Το τελευταίο διάστημα, καθώς οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών συνεχίζονται, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις επιτάχυνσης, που ίσως δικαιολογούν την πρόβλεψη του καθηγητή Μαρκεζίνη για συμφωνία πριν το τέλος του χρόνου. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου επιβεβαίωσε ότι έχει σημειωθεί πρόοδος στις διπλωματικές επαφές, χωρίς να μπει σε περισσότερες λεπτομέρειες, αφού οι συνομιλίες είναι μυστικές, όπως τόνισε.
Αν οι δύο κυβερνήσεις αποφασίσουν πράγματι επί της αρχής να ξεκινήσουν την επίλυση των διαφορών για το Αιγαίο με μια συμφωνία συνεκμετάλλευσης του πετρελαίου, που αποτελεί τη βασική πηγή εντάσεων από το 1973, όταν ανακαλύφθηκε μεγάλο κοίτασμα στο Β. Αιγαίο από την καναδική εταιρεία Denisson, το επόμενο ερώτημα, από την απάντηση του οποίου θα αποτιμηθούν και τα οικονομικά οφέλη για τις δύο χώρες, είναι αν η συνεκμετάλλευση θα γίνει αποκλειστικά από τις δύο χώρες, ή αν θα συμμετάσχει στο σχήμα και κάποια από τις μεγάλες πολυεθνικές του πετρελαίου.
Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, εσχάτως έχει εμφανισθεί δυναμικά στο διπλωματικό παρασκήνιο μεγάλη πολυεθνική του πετρελαίου, που από παλιά διατηρεί ενδιαφέρον για το Αιγαίο, η οποία προσφέρεται να μετάσχει στο σχήμα, επενδύοντας κεφάλαια και τεχνογνωσία. Η τουρκική πρόταση, όπως είχε διατυπωθεί από τον Γιακίς, φαινόταν να αποκλείει κάτι τέτοιο, αφού είχε κάνει λόγο για joint venture εταιρειών από Ελλάδα και Τουρκία, χωρίς αναφορές σε συνεργασία με διεθνή πετρελαϊκή εταιρεία.
Ακόμη και στην περίπτωση που ένα σημαντικό μερίδιο των κερδών κατευθυνθεί σε διεθνή όμιλο πετρελαίου, ειδικοί του ενεργειακού τομέα τονίζουν στο “S10”, ότι τουλάχιστον από ένα μεγάλο κοίτασμα (στη βραχονησίδα Μπάμπουρας, ανατολικά της Θάσου) μπορεί να αναπτυχθεί σε σχετικά σύντομο διάστημα σημαντική παραγωγή πετρελαίου, η οποία θα αποφέρει στο Ελληνικό Δημόσιο αρκετών δις. ευρώ ετησίως, αλλά και σημαντική τόνωση της ανάπτυξης, που θα διευκολύνει τη βιώσιμη εξυπηρέτηση του χρέους. Επιπλέον, θα υπάρξει έμμεση διευκόλυνση της δημοσιονομικής προσπάθειας, από τη μείωση των αμυντικών δαπανών.
Η ύπαρξη μεγάλου κοιτάσματος, με περισσότερα από 900 εκατ. βαρέλια υδρογονανθράκων, έχει βεβαιωθεί στη βραχονησίδα Μπάμπουρας, έξω από την Θάσο. Με βάση ένα υποθετικό σενάριο αξιοποίησης όλων των κοιτασμάτων του Βορείου Αιγαίου, η παραγωγή θα μπορούσε να ξεπεράσει τα 200.000 βαρέλια ημερησίως, όπως εκτιμούν ειδικοί. Η αξιοποίηση αυτών των κοιτασμάτων, μάλιστα, θα γίνει στη λεγόμενη εποχή του peak oil, δηλαδή σε μια περίοδο μόνιμα υψηλών και αυξανόμενων διεθνών τιμών του πετρελαίου, καθώς υπολογίζεται ότι έχει αντληθεί περισσότερο από 50% των διαθέσιμων κοιτασμάτων διεθνώς.
Βέβαια, πρέπει να υπογραμμισθεί, ότι για να υπάρξει οποιαδήποτε πρόοδος προς αυτή την κατεύθυνση, θα χρειασθεί να ξεπερασθούν λεπτά διπλωματικά και πολιτικά ζητήματα, που προκαλούν σημαντικές εντάσεις εδώ και πολλές δεκαετίες. Πάντως, στη διεθνή κοινότητα των ειδικών που ασχολούνται με αυτά τα θέματα, διατυπώνονται από καιρό σενάρια «μοιρασιάς» του Αιγαίου. Σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε πέρυσι, ο Γάλλος ειδικός Ντιντιέ Ορτολάντ διατυπώνει τέτοια σενάρια (δείτε το άρθρο εδώ: http://www.diploweb.com/The-Greco-Turkish-dispute-over-the.html), δημοσιεύοντας μάλιστα και χάρτη (εδώ: http://www.diploweb.com/IMG/jpg/dnaegeanwaters.jpg), όπου παρουσιάζει την ιδέα του για τη διευθέτηση των διαφορών, η οποία δεν απέχει από το πλαίσιο που περιέγραψε στην ομιλία του ο καθηγητής Μαρκεζίνης.
23/11/10
ΤΟ ΚΟΡΕΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ
Θερμό επεισόδιο μεταξύ Βορείου και Νοτίου Κορέας
Πυρά του πυροβολικού της Βόρειας Κορέας έπληξαν νησί της Νότιας Κορέας, με τους Νοτιοκορεάτες να ανταποδίδουν. Δύο Νοτιοκορεάτες στρατιώτες νεκροί.
Στην Ουάσινγκτον έγινε γνωστό ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα θα συζητήσει με στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας την κρίση, που προκλήθηκε μετά τον βορειοκορεατικό βομβαρδισμό του νοτιοκορεατικού νησιού Γεονπγεόνγκ.
Υπενθυμίζεται ότι ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Ρόμπερτ Γκιμπς, εξέδωσε νωρίς το πρωί «ανακοίνωση καταδίκης» της βορειοκορεατικής επίθεσης και επανέλαβε την υποστήριξη των ΗΠΑ στη σύμμαχό τους, Νότια Κορέα.
Ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας Λι Μγιούνγκ Μπακ δήλωσε ότι προσπαθεί να εμποδίσει την κλιμάκωση της ανταλλαγής πυρών ανάμεσα στη Βόρεια και τη Νότια Κορέα σε μεγαλύτερης κλίμακας σύρραξη, μετέδωσε το νοτιοκορεατικό πρακτορείο ειδήσεων Yonhap.
Το τηλεοπτικό δίκτυο YTN μετέδωσε ότι η Σεούλ προειδοποίησε για ισχυρότερη απάντηση, εάν η Βόρεια Κορέα συνεχίσει τις προκλήσεις.
«Μονάδα του βορειοκορεατικού πυροβολικού εκτόξευσε προκλητικά πυρά στις 14.34 (τοπική ώρα) και οι νοτιοκορεατικές δυνάμεις ανταπέδωσαν αμέσως τα πυρά», δήλωσε εκπρόσωπος του νοτιοκορεατικού υπουργείου Άμυνας.
Ο στρατός της Νότιας Κορέας έδωσε εντολή στα πολεμικά του αεροσκάφη να πετάξουν επάνω από το νησί.
Σύμφωνα με κάτοικο του νησιού Γεοπγιεόνγκ, πενήντα περίπου οβίδες έπεσαν στο νησί. «Μάς έδωσαν εντολή με τηλεβόες να εγκαταλείψουμε τα σπίτια μας», είπε οι Λι Γιόνγκ-Σικ, κάτοικος του νησιού που βρίσκεται στην Κίτρινη Θάλασσα, μία ζώνη την οποία διεκδικούν και τα δύο κράτη της κορεατικής χερσονήσου, όπου κατά το παρελθόν έχουν συμβεί και άλλα περιστατικά.
Η Νότια Κορέα ανακοίνωσε ότι πραγματοποιούσε συνηθισμένες στρατιωτικές ασκήσεις στα ανοικτά της δυτικής ακτής όταν η Βόρεια Κορέα αρχίσει να βάλλει με δεκάδες οβίδες, όμως επισήμανε πως τα νοτιοκορεατικά πυρά κατά τα γυμνάσια δεν ήταν προς την κατεύθυνση του βορρά.
«Πραγματοποιούσαμε συνήθεις στρατιωτικές ασκήσεις και οι δοκιμαστικές βολές μας στόχευαν προς δυσμάς, όχι προς βορράν», δήλωσε Νοτιοκορεάτης στρατιωτικός αξιωματούχος.
Η Βόρεια Κορέα ανακοίνωσε σήμερα ότι η Σεούλ άρχισε πρώτη να βάλλει, αναγκάζοντάς την να αναλάβει άμεση στρατιωτική δράση.
Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Yonhap, το νησί βρίσκεται δυτικά της κορεατικής χερσονήσου στην Κίτρινη Θάλασσα. Αυτόπτες μάρτυρες δήλωσαν ότι 60 έως 70 σπίτια του νοτιοκορεατικού νησιού βρίσκονται στις φλόγες. Οι κάτοικοι του νησιού μεταφέρθηκαν σε υπόγεια καταφύγια.
Η επίθεση συμπίπτει με την αναχώρηση του Αμερικανού απεσταλμένου για τη Βόρεια Κορέα Στίβεν Μπόσγουορθ από το Τόκιο για το Πεκίνο, όπου θα συναντηθεί με Κινέζους αξιωματούχους για το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας, λίγες ημέρες μετά την αποκάλυψη της ύπαρξης βορειοκορεατικής μονάδας εμπλουτισμού ουρανίου.
Σύμφωνα με τον Κιμ Χι-γιουνγκ, εκπρόσωπο του προεδρικού γραφείου της Νότιας Κορέας, διερευνάται πιθανή σύνδεση μεταξύ του βομβαρδισμού και ευρείας κλίμακας στρατιωτική άσκηση κοντά στα δυτικά θαλάσσια σύνορα, η οποία ξεκίνησε τη Δευτέρα.
Επίσης, το περιστατικό λαμβάνει χώρα μόλις ένα μήνα μετά την απόδοση σημαντικών πολιτικών και στρατιωτικών θέσεων στον Κιμ Γιονγκ-ουν, γιο του Βορειοκορεάτη προέδρου Κιμ Γιονγκ-ιλ, κάτι που «έδωσε τροφή» στις θεωρίες περί διαδοχής.
Στο μεταξύ, η επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ Κάθριν Άστον ανακοίνωσε πως η ΕΕ «καταδικάζει σθεναρά» την επίθεση της Βόρειας Κορέας,
Με υλικό από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πυρά του πυροβολικού της Βόρειας Κορέας έπληξαν νησί της Νότιας Κορέας, με τους Νοτιοκορεάτες να ανταποδίδουν. Δύο Νοτιοκορεάτες στρατιώτες νεκροί.
Στην Ουάσινγκτον έγινε γνωστό ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα θα συζητήσει με στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας την κρίση, που προκλήθηκε μετά τον βορειοκορεατικό βομβαρδισμό του νοτιοκορεατικού νησιού Γεονπγεόνγκ.
Υπενθυμίζεται ότι ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Ρόμπερτ Γκιμπς, εξέδωσε νωρίς το πρωί «ανακοίνωση καταδίκης» της βορειοκορεατικής επίθεσης και επανέλαβε την υποστήριξη των ΗΠΑ στη σύμμαχό τους, Νότια Κορέα.
Ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας Λι Μγιούνγκ Μπακ δήλωσε ότι προσπαθεί να εμποδίσει την κλιμάκωση της ανταλλαγής πυρών ανάμεσα στη Βόρεια και τη Νότια Κορέα σε μεγαλύτερης κλίμακας σύρραξη, μετέδωσε το νοτιοκορεατικό πρακτορείο ειδήσεων Yonhap.
Το τηλεοπτικό δίκτυο YTN μετέδωσε ότι η Σεούλ προειδοποίησε για ισχυρότερη απάντηση, εάν η Βόρεια Κορέα συνεχίσει τις προκλήσεις.
«Μονάδα του βορειοκορεατικού πυροβολικού εκτόξευσε προκλητικά πυρά στις 14.34 (τοπική ώρα) και οι νοτιοκορεατικές δυνάμεις ανταπέδωσαν αμέσως τα πυρά», δήλωσε εκπρόσωπος του νοτιοκορεατικού υπουργείου Άμυνας.
Ο στρατός της Νότιας Κορέας έδωσε εντολή στα πολεμικά του αεροσκάφη να πετάξουν επάνω από το νησί.
Σύμφωνα με κάτοικο του νησιού Γεοπγιεόνγκ, πενήντα περίπου οβίδες έπεσαν στο νησί. «Μάς έδωσαν εντολή με τηλεβόες να εγκαταλείψουμε τα σπίτια μας», είπε οι Λι Γιόνγκ-Σικ, κάτοικος του νησιού που βρίσκεται στην Κίτρινη Θάλασσα, μία ζώνη την οποία διεκδικούν και τα δύο κράτη της κορεατικής χερσονήσου, όπου κατά το παρελθόν έχουν συμβεί και άλλα περιστατικά.
Η Νότια Κορέα ανακοίνωσε ότι πραγματοποιούσε συνηθισμένες στρατιωτικές ασκήσεις στα ανοικτά της δυτικής ακτής όταν η Βόρεια Κορέα αρχίσει να βάλλει με δεκάδες οβίδες, όμως επισήμανε πως τα νοτιοκορεατικά πυρά κατά τα γυμνάσια δεν ήταν προς την κατεύθυνση του βορρά.
«Πραγματοποιούσαμε συνήθεις στρατιωτικές ασκήσεις και οι δοκιμαστικές βολές μας στόχευαν προς δυσμάς, όχι προς βορράν», δήλωσε Νοτιοκορεάτης στρατιωτικός αξιωματούχος.
Η Βόρεια Κορέα ανακοίνωσε σήμερα ότι η Σεούλ άρχισε πρώτη να βάλλει, αναγκάζοντάς την να αναλάβει άμεση στρατιωτική δράση.
Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Yonhap, το νησί βρίσκεται δυτικά της κορεατικής χερσονήσου στην Κίτρινη Θάλασσα. Αυτόπτες μάρτυρες δήλωσαν ότι 60 έως 70 σπίτια του νοτιοκορεατικού νησιού βρίσκονται στις φλόγες. Οι κάτοικοι του νησιού μεταφέρθηκαν σε υπόγεια καταφύγια.
Η επίθεση συμπίπτει με την αναχώρηση του Αμερικανού απεσταλμένου για τη Βόρεια Κορέα Στίβεν Μπόσγουορθ από το Τόκιο για το Πεκίνο, όπου θα συναντηθεί με Κινέζους αξιωματούχους για το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας, λίγες ημέρες μετά την αποκάλυψη της ύπαρξης βορειοκορεατικής μονάδας εμπλουτισμού ουρανίου.
Σύμφωνα με τον Κιμ Χι-γιουνγκ, εκπρόσωπο του προεδρικού γραφείου της Νότιας Κορέας, διερευνάται πιθανή σύνδεση μεταξύ του βομβαρδισμού και ευρείας κλίμακας στρατιωτική άσκηση κοντά στα δυτικά θαλάσσια σύνορα, η οποία ξεκίνησε τη Δευτέρα.
Επίσης, το περιστατικό λαμβάνει χώρα μόλις ένα μήνα μετά την απόδοση σημαντικών πολιτικών και στρατιωτικών θέσεων στον Κιμ Γιονγκ-ουν, γιο του Βορειοκορεάτη προέδρου Κιμ Γιονγκ-ιλ, κάτι που «έδωσε τροφή» στις θεωρίες περί διαδοχής.
Στο μεταξύ, η επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ Κάθριν Άστον ανακοίνωσε πως η ΕΕ «καταδικάζει σθεναρά» την επίθεση της Βόρειας Κορέας,
Με υλικό από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Σαμπάτικαλ. Νέα πράσινα κόλπα σοσιαλιστικά.
Στο υπουργείο «ημιαπασχόλησης» της κας Κατσέλη μελετούν την ιδέα του «πράσινου τραπεζίτη» , για ευρύτερη εφαρμογή στην «πράσινη απασχόληση»
Το «σαμπάτικαλ» είναι ένας θεσμός της αμερικανικής πανεπιστημιακής κοινότητας.
Όταν ένας καθηγητής θέλει να πάρει άδεια για ένα ερευνητικό ταξίδι ή ευρύτερα μια έρευνα με το σαμπάτικαλ πέρνει άδεια μακράς διαρκείας χωρις να χάνει τα δικαιώματα του αλλά μόνο μέρος τουμισθού του.
Τον όρο αυτό χρησιμοποίησε η Πειραιώς για ένα «καινοτόμο και σίγουρα ρηξικέλευθο προαιρετικό πρόγραμμα που εγκαινιάζει από σήμερα στους εργαζομένους της και ολοκληρώνεται στις 15 Δεκεμβρίου».
Όσοι εργαζόμενοι θέλουν να πάρουν άδεια για 2 χρόνια θα την πάρουν απολαμβάνοντας το 40% των αποδοχών τους ενώ ταυτόχρονα θα εξασφαλίζεται και το 100% των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων. Αν κάποιος επιθυμεί να πάρει άδεια για 3 χρόνια εξασφαλίζει το 50% των συνολικών τους εισοδημάτων και ταυτόχρονα όλα τα ασφαλιστικά του δικαιώματα.
Ένας εργαζόμενος που χρειάζεται 3 χρόνια για να συνταξιοδοτηθεί μπορεί να κάνει χρήση του προγράμματος σαμπάτικαλ θα λαμβάνει το 50% των αποδοχών του και πλήρως τα ασφαλιστικά του δικαιώματα.
Το πρόγραμμα αυτό αφορά συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων. Π.χ. τους νεοεισερχόμενους που θέλουν να κάνουν μεταπτυχιακό, τις εγκύους γυναίκες, εργαζομένους που βρίσκονται κοντά στην σύνταξη κ.α.
Η «Πειραιώς» θα εξοικονομήσει 20 εκατ ευρώ από το πρόγραμμα μακροχρόνιας άδειας για τους εργαζομένους .Η κίνηση της Πειραιώς ίσως βρει μιμητές.
Πηγή. http://www.bankingnews.gr/bank-insider/item/7965-θα-εξοικονομήσει-η-πειραιώς-20-εκατ-ευρώ-από-ένα-καινοτόμο-πρόγραμμα-μακροχρόνιας-άδειας-για-τους-εργαζομένους .
Το «σαμπάτικαλ» είναι ένας θεσμός της αμερικανικής πανεπιστημιακής κοινότητας.
Όταν ένας καθηγητής θέλει να πάρει άδεια για ένα ερευνητικό ταξίδι ή ευρύτερα μια έρευνα με το σαμπάτικαλ πέρνει άδεια μακράς διαρκείας χωρις να χάνει τα δικαιώματα του αλλά μόνο μέρος τουμισθού του.
Τον όρο αυτό χρησιμοποίησε η Πειραιώς για ένα «καινοτόμο και σίγουρα ρηξικέλευθο προαιρετικό πρόγραμμα που εγκαινιάζει από σήμερα στους εργαζομένους της και ολοκληρώνεται στις 15 Δεκεμβρίου».
Όσοι εργαζόμενοι θέλουν να πάρουν άδεια για 2 χρόνια θα την πάρουν απολαμβάνοντας το 40% των αποδοχών τους ενώ ταυτόχρονα θα εξασφαλίζεται και το 100% των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων. Αν κάποιος επιθυμεί να πάρει άδεια για 3 χρόνια εξασφαλίζει το 50% των συνολικών τους εισοδημάτων και ταυτόχρονα όλα τα ασφαλιστικά του δικαιώματα.
Ένας εργαζόμενος που χρειάζεται 3 χρόνια για να συνταξιοδοτηθεί μπορεί να κάνει χρήση του προγράμματος σαμπάτικαλ θα λαμβάνει το 50% των αποδοχών του και πλήρως τα ασφαλιστικά του δικαιώματα.
Το πρόγραμμα αυτό αφορά συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων. Π.χ. τους νεοεισερχόμενους που θέλουν να κάνουν μεταπτυχιακό, τις εγκύους γυναίκες, εργαζομένους που βρίσκονται κοντά στην σύνταξη κ.α.
Η «Πειραιώς» θα εξοικονομήσει 20 εκατ ευρώ από το πρόγραμμα μακροχρόνιας άδειας για τους εργαζομένους .Η κίνηση της Πειραιώς ίσως βρει μιμητές.
Πηγή. http://www.bankingnews.gr/bank-insider/item/7965-θα-εξοικονομήσει-η-πειραιώς-20-εκατ-ευρώ-από-ένα-καινοτόμο-πρόγραμμα-μακροχρόνιας-άδειας-για-τους-εργαζομένους .
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
23 Οκτωβρίου 1941: Οι (χαζοί) κομμουνιστές για να βοηθήσουν την Σοβιετική Ένωση προκάλεσαν τη σφαγή του Μεσόβουνου του νομού Κοζάνης. Οι Γερμανοί, εκτέλεσαν 135 άνδρες ηλικίας 16-69 ετών, σύμφωνα με την αναφορά του νομάρχη Κοζάνης. Η γερμανική διοίκηση ανέφερε 142 και οι συγγενείς που επέζησαν υπολόγισαν τους εκτελεσμένους σε 165. Μεταξύ των εκτελεσθέντων δεν ήταν κανείς κομμουνιστής. (Οπως και στα Καλάβρυτα). Η Κόκκινη Φυλή 84 χρόνια μετα πανηγυρίζει για το κατόρθωμάτης
Το ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ του Μεσόβουνου Κοζάνης το προκάλεσαν οι αγωνιζόμενοι Κομμουνιστές. Στις 23 Οκτωβρίου 1941 , Κόκκινα καθάρματα, κομμουνιστές,...
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)