ΠΡΟΣΕΧΩΣ

 

Η ΣΟΦΤ ΠΑΟΥΕΡ κάνει ΣΟΦΤ (επικοινωνιακό) ΠΟΛΕΜΟ

 

Η Βυζαντινή καταγωγή των ηγετών των Κλεφτών και οι Νερουλάδες και οι Χασάπηδες του Φαναρίου

 

Η μεγάλη ώθηση στη «νέα ηγεσία» των Ρωμιών στην Οθωμανική Αυτοκρατορία δόθηκε την εποχή μεσουρανούσε στην Κωνσταντινούπολη η ελληνίδα Χασεκί Σουλτάν Αναστασία, (Κιοσσέμ Σουλτάν), που μπορεί να καταγόταν από τη Τήνο.

 Η Αναστασία, με τις συμμαχίες της με τους αλβανούς, κατέστρεψε τη χριστιανική αριστοκρατία της γης , και στη θέση εκείνων, προώθησε τη «μέση αστική τάξη»,των εμποράκων, των γιατρών, και των μεταφραστών, από την οποία προήλθε η « νεα αριστοκρατία» των «τουρκοφρόνων» Ρωμιών.

Στην εποχή της αντιβασιλείας της σουλτάνας «Αναστασίας» , εκδόθηκε το Φιρμάνι του 1627, με το οποίο η Πύλη αφαίρεσε από τους Χριστιανούς Σπαχήδες τη φρούρηση στα «Δερβένια»,(Κλεισούρες), και το οποίο υποχρέωσε τους χριστιανούς να γίνουν κλέφτες, όπως περιγράφει το δημοτικό τραγούδι που κατέγραψε ο Σάθας.

«Κι αν τα δερβένια τούρκεψαν τα ‘πήραν Αρβανίταις /Όσο ‘νε ο Στέριος ζωντανός πασά δεν προσκυνάει/ πάμε να λημεριάσωμε, που λημεριάζουν λύκοι».

 Τέτοιος χριστιανός Κλεισούραρχος ήταν και ο Τριαντάφυλλος Τζεργίνης, που τα παιδιά του έγιναν Κλέφτες, και από τους οποίους καταγόντουσαν οι Κολοκοτρωναίοι.

 Το 1635, επί του γιού της Αναστασίας Κιοσσέμ, Μουράτ Δ, εκδόθηκε το Φιρμάνι που απαγόρευε στους Χριστιανούς την κατοχή Τιμαρίων.

 Η πολιτική του διωγμού των Χριστιανών Σπαχήδων ήταν σχέδιο των Αλβανών βεζύρηδων για να αρπάξουν τα κτήματα οι δικοί τους, με πρόσχημα την εκτεταμένη συνομωσία των Χριστιανών με τον Δούκα της Ναβέρ, Κάρολο Γονζάγα για απελευθέρωση του Βυζάντιου, της οποίας η δικτύωση ξεκίναγε από την Χειμμάρα και έφθανε στο Ταίναρο.

 Ο δούκας της Ναβέρ, ήταν δισέγγονος της Μαργαρίτας Παλαιολογίνας και τρισέγγονος του Βονιφάτιου Β΄ Παλαιολόγου, και επομένως απόγονος του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β' Παλαιολόγου (1282-1328) από έβδομη γενιά, και διεκδικούσε τον βυζαντινό θρόνο. Για να πετύχει το στόχο του προσπάθησε να οργανώσει μια σταυροφορία για την απελευθέρωση της Κωνσταντινούπολης. Η προσπάθεια του εξελίχθηκε από το 1603 μέχρι το 1625.

 Ο Κάρολος Γονζάγα στο διάστημα αυτό συναντήθηκε , με τον δούκα της Τοσκάνης Κόζιμο Β', τον αυτοκράτορα της Γερμανίας Ματθία, τον πάπα Παύλο Ε', τον βασιλιά της Δανίας Χριστιανό Δ', τον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο ΙΓ', τη βασιλομήτορα Μαρία των Μεδίκων, τον δόγη της Βενετίας και με τον βασιλέα της Ισπανίας, Φίλιππο Γ΄. Οι πρώτες επαφές με τους Μανιάτες ξεκίνησαν το 1603, και οι εντατικές επαφές ξεκίνησαν το 1606, με τον μητροπολίτη Λακεδαίμονος Χρύσανθο Λάσκαρη και με τον επίσκοπο Μαΐνης Νεόφυτο, που το 1612 του έγραψε, «ο Θεός θέλει ευλογήσει το έργο σου ως καταγομένου από τού οίκου των Παλαιολόγων, τελευταίων και νομίμων αυτών Χριστιανών βασιλέων».

 Το κίνημα του 1611 του Διονύσιου του Φιλόσοφου έγινε σε αυτό το πλαίσιο, καθώς και η επανάσταση στην Κύπρο , με την υποκίνηση του Δούκα της Σαβοΐας Καρόλου Β΄, με πρωταγωνιστές τον οπλαρχηγό Βίκτωρα Ζέμπετο και τον αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χριστόδουλο.

Ο Δούκας της Ναβέρ που ταξίδεψε προσωπικά στη Σερβία, την Ερζεγοβίνη, τη Βουλγαρία, την Αλβανία, τη Χειμμάρα , για να συναντήσει μυστικά με τους συνωμότες, χριστιανούς Σπαχήδες, το 1615 υπέβαλε στον Φίλιππο Γ' της Ισπανίας, λεπτομερές υπόμνημα, στο οποίο εξέθετε τη συμφωνία του με τους Μανιάτες, σε περίπτωση πού η Μάνη αποκτούσε την ανεξαρτησία της.

 «Οι Έλληνες θα παρέμεναν ορθόδοξοι, όλα τα κτήματα που είχαν αρπάξει οι Τούρκοι και οι Ιουδαίοι, θα επιστρέφονταν βάσει των τίτλων ιδιοκτησίας, και οι Έλληνες θα ήσαν ελεύθεροι παντός φόρου επί των κληρονομιών, των εμπορευμάτων και των τροφίμων».

 Από τις υπογραφές στην αναφορά των Πελοποννησίων προς τον Δούκα, προκύπτει η κοινωνική τους θέση. Υπέγραφαν: «Γληγόρης Κλινοδής με την γενεά μου και με τον τόπο μου όλον. Δημητράκης Κοντόσταυλος με την γενεά μου και με τον τόπο μου όλον. Δημήτριος Νίκλος με την γενεά μου όλην και με τον τόπον .Κωνσταντής Πούβαλος με την γενεά μου και με όλη τη Ζαρνάτα. Γεώργιος Σκούμπλος ταβουλάριος Αρδουβίτσας, με όλην μου τη χώρα. Νικήτας Μελισσηνός ταβουλάρης χώρας Πραστίου. Οικονόμος Κουτήφαρης με την γενεά μου και με τα χωρία του Ζυγού. Γεώργιος Κορωναίος με τά χωριά μου. Θεόδωρος Στεφανόπουλος με την γενεά μου και με το Βοίτυλο. Μιχαλάκης Κοσμάς με την γενειά μου και με το χωριό μου.»

 Η αριστοκρατική βυζαντινή οικογένεια των Παντελεάνων, αναφερόταν στην επιστολή που έστειλε στις 8 Οκτωβρίου 1612 στον δούκα της Ναβέρ, ο επίσκοπος Μάνης Νεόφυτος, την οποία προσυπόγραφαν και οι ισχυρότερες οικογένειες της Μάνης, οι Κοντόσταυλοι, οι Νίκλοι, και οι Κατελάνος, Καλαπόθος και Πανταλέων από του Κοσμάδες, ενώ ο Αντρέας Κοσμάς, συνυπέγραφε την επιστολή προς τον Πάπα το 1603.

 Στην περιοχή του Ταινάρου, που ήταν η γη των Κοσμάδων, υπάρχει ακόμα μια γόνιμη έκταση που λέγεται «Πάνου Κοσμάδικα» και «Κάτου Κοσμάδικα», ενώ στην ίδια περιοχή υπάρχει και η τοπωνύμια «Παντελεούνια».

Στη Λάγια, μέχρι σήμερα λέγεται η φράση «αν το κάμεις αυτό χαιρετίσματα στους Παντελεάνους» που σημαίνει ότι σε περιμένει συμφορά μεγάλη, ενώ η παροιμιώδης έκφραση στη Μάνη, «χαιρετισμούς στους Παντελεάνους» δείχνει ότι η οικογένεια αυτή βρέθηκε κάποτε στην ανάγκη να απομακρυνθεί από τη Μάνη.

 Η φυγή των Κοσμάδων-Παντελεάνων εκτός Μάνης, έγινε λόγω της συμμετοχής τους στο κίνημα του Δούκα της Ναβέρ, και στη συμμαχία της Μάνης με τους Βενετούς, στον Κρητικό Πόλεμο.

Τότε, υποχρεώθηκαν να φύγουν και οι Στεφανόπουλοι και οι Κομνηνοί από το Οίτυλο.

Ένας κλάδος των Παντελεάνων εγκαταστάθηκε στο Αρκουδόρεμα, και από αυτούς καταγόταν ο Ζαχαριάς.

 Οι άρχοντες της Μάνης, του Οιτύλου, του Γυθείου και της Καλαμάτας, στις επιστολές τους προς τον Πάπα και τον Δούκα της Ναβέρ, υποσχόντουσαν,  «δέκα χιλιάδας άνδρας οπλισμένους και διατρεφομένους δι' εξόδων των» , και την σύμπραξη των «αναγκαστικώς εξ αυτών γενομένων γενίτσαρων».

 Η εξαφάνιση των χριστιανών Σπαχήδων, με το Φιρμάνι του 1637, εξασθένησε πολύ την Οθωμανική αυτοκρατορία, στο δυτικό μέτωπο, και κατά τον Κρητικό Πόλεμο, και για να μπορέσει να αντισταθεί μετά την αποτυχημένη πολιορκία της Βιέννης, στον νέο πόλεμο με την Βενετία και τους Αυστριακούς, του 1683-1699, χρειάστηκε να συμμαχήσει και πάλι με τους ορθοδόξους χριστιανούς, επιστρέφοντας στην πολιτική της αξιοποίησης της «πατροπαράδοτης» έχθρας των Ορθοδόξων προς τους Λατίνους.

 Έτσι δημιουργήθηκε μια νέα χριστιανική ελίτ, που όμως δεν εξισώθηκε ποτέ με τα προνόμια των Χριστιανών Σπαχήδων. Στο πλαίσιο αυτής της νέας συμμαχίας, ο Γερακάρης, έγινε «Γκιαούρ Πασάς».

.Ο Ζαχαριάς Παντελεάνος, γεννήθηκε στο χωριό Μπαρμπίτσα, στην δυτική πλευρά του Πάρνωνα στις 22 Οκτωβρίου του 1759.'Ηταν δευτερότοκος γιός του κλέφτη Θεόδωρου Παντελάκου ή Παντελεάνου ή Παγώνη που σκοτώθηκε κατά τα Ορλοφικά. Τον διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος γιός του Παντελής που τον σκότωσαν οι Αλβανοί κατά την Αλβανοκρατία που ακολούθησε τα Ορλοφικά.

 Ο Ζαχαριάς, κατατάχτηκε το 1775 στην ομάδα του Κλέφτη Μάντζαρη, και το 1777, μετά τη μάχη στο μοναστήρι της Ρεκίτσας, σχημάτισε σύμφωνα με το πατρογονικό του δικαίωμα , δικό του σώμα Κλεφτών αποτελούμενο από 60 άνδρες. Η φήμη του παγιώθηκε μετά την μάχη στο χωριό επάνω Σάλεσι, το 1781, όπου ο ίδιος ο Ζαχαριάς σκότωσε τον αρχηγό της Τούρκικης δύναμης, Τζίκο.

Το1784 κατατάχθηκε στο σώμα του Ζαχαριά ο Θόδωρος Κολοκοτρώνης, του οποίου τα πατρογονικά δικαιώματα αναγνώρισε ο Ζαχαριάς και τον έχρισε αμέσως πρωτοπαλίκαρο, ενώ το 1785 δημιούργησε την ομοσπονδία των Αρματολών, με υπαρχηγούς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον Αθανάσιο Πετμεζά. Το 1787 ο Ζαχαριάς εξόντωσε τη δύναμη των Αλβανών, που είχε στείλει στην Πελοπόννησο, ο Αλής, υπό τον Εμίρ (Ομέρ) ή Εμιράκο η Μεράκο στον πύργο του Δαφνίου.

Το 1790 διορίστηκε με Φιρμάνι, Δερβέν Ζαπίτης του Μοριά, ανακτώντας το πατρογονικό του αξίωμα του Κλεισούραρχου.

Ο Ζαχαριάς δολοφονήθηκε στις 20 Ιουλίου 1805 στα Τσέρια, στον πύργο του κουμπάρου του Κουκέα, ο οποίος έστειλε το κεφάλι του στη Τρίπολη.

 

 Σπυρίδων Χατζάρας

Τα παραμύθια της Στοάς, για την «επανάσταση της Ταβέρνας», οι μαρξιστικές βλακείες για την ανερχόμενη τάξη των πραματευτάδων, η ανύπαρκτη Φιλική Εταιρεία και οι Φίλοι του Γένους

 

 Η 25η Μαρτίου δεν είναι πρωταπριλιά. Για αυτό πρέπει να ανατρέψουμε τα ψέματα και τα φούμαρα που μας έχουν επιβάλει ως δήθεν ιστορία.     Η Εθνικοαπελευθερωτική Επανάσταση του 1821 ήταν επανάσταση των Φιλογενών Πατριωτών και όχι των «προλετάριων» της Στοάς του Λονδίνου, ούτε της (Ανερχόμενης) Αστικής Τάξης, που διαλαλούσε, στον «Ρωσσοαγγόγαλλο», «ημείς, οι πλείστοι των πραγματευτών, θέλομεν άσπρα, κι ας έχομεν ζυγόν». 

 Το φάντασμα της ανυπάρκτου Φιλικής Εταιρείας που πλανιέται πάνω από τους Έλληνες 200 χρόνια γεννήθηκε την πρωταπριλιά του 1834 στο Ναύπλιο από έναν φιλοτόμαρη γραμματικό, που «προσκύνησε» τους δολοφόνους του Κυβερνήτη και την, «Μητέρα του Κόσμου». 

 Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια, και εν όψει της άφιξης του Όθωνα κυκλοφόρησε άρον-άρον στο Ναύπλιο, το 1834, το «Δοκίμιον Ιστορικόν περί της Φιλικής Εταιρείας», του Ιωάννη Φιλήμωνα, ο οποίος είχε συλληφθεί μαζί με τον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούτα, αλλά τα βρήκε με την Στοά, αφέθηκε ελεύθερος, για να μας παρουσιάσει τον Σκουφά ,τον Αναγνωστόπουλο, τον Τσακάλωφ, και τον Ξάνθο ως δημιουργούς της «Φιλικής Εταιρείας». 

 Η νόθα «Ιστορία», κατασκευάστηκε , για να σκεπαστούν τα ίχνη της προδοσίας, για να συγκαλυφθούν οι πράξεις και οι ευθύνες των «πρακτόρων» και των «ιδιοτελών», για το καθεστώς της εξάρτησης, που επεβλήθη στην Ελλάδα και τους Έλληνες, από το 1824, με όχημα τα «δάνεια της Αγγλίας». 

 Το ψέμα ή τα ψέματα, λένε, έχει «κοντά πόδια». Όμως, τα ψέματα, επί των οποίων οικοδομήθηκε συστηματικά από το 1834, η καθεστωτική εκδοχή, για το πως οργανώθηκε η Εθνικοαπελευθερωτική Επανάσταση του 1821, κυριαρχούν ακόμα. Επομένως, η «βαλίτσα, (του ψεύδους), πήγε πολύ μακριά». Το γεγονός, ότι το «Δοκίμιο» «υιοθετήθηκε» αμέσως ως «αυθεντικό» δείχνει ότι από, πίσω του στεκόταν η τότε εξουσία. 

 Πέντε χρόνια μετά, το Νόθο «Δοκίμιο» κυκλοφόρησε το 1839 ,               η «Επιτομή της Ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος αρχομένη από του έτους 1715, και λήγουσα το 1837», του Αμβροσίου Φραντζή, που δικάστηκε μαζί με τον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούτα το 1834, και η οποία που μας παρουσίασε την αλήθεια. Την επανάσταση του 21,οργάνωσαν ,ο Κωνσταντίνος Υψηλάντης, (+1816.Κίεβο), ο Αλέξανδρος Ιωάννη Μαυροκορδάτος,(+1819.Μόσχα) ,και ο Ιωάννης Καποδίστριας. 

Το γιατί εξακολουθούμε να πιστεύουμε τον πρώτο και όχι τον δεύτερο, είναι ένα ακόμα ελληνικό αίνιγμα. Σύμφωνα με την περιγραφή του Αμβρόσιου Φραντζή, η «μηχανή» της επανάστασης μπήκε σε κίνηση, με την άφιξη του Καποδίστρια στην Ρωσία το 1811. Για προφανής λόγους η μαρτυρία του Φραντζή για τα γεγονότα, ετέθη «αυτεπάγγελτα στο Αρχείο». Ο πλαστογράφος Φιλήμων, στο «Δοκίμιο» του 1834, διέψευσε εργολαβικά αυτήν την συμφωνία. 

«Πολλοί υψιπέτες πολιτικοί ηθέλησον να πετάξωσι δια της φαντασίας των εις τον Αρκτικόν Πόλον υποπτεύοντες, δια να μην είπομεν πιστεύοντες ως δημιουργούς της εταιρείας των φιλικών τον υπουργό Καποδίστρια και τινάς άλλους. Ανέτρεξαν τινές εις προγενεστέραν εποχήν πλάττοντες συμφωνίας μεταξύ του Καποδίστρια, του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου του Φυραρή και του Ροδοφοίνικος». 

Το «σενάριο» του Μινχάουζεν-Φιλήμωνα, υποστηρίζει ότι η Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση του 1821 ,ξεκίνησε από μια ταβέρνα, ή τέλος πάντων από ένα κρασοπουλειό της Οδησσού, όπου αντάμωναν τρεις «πατριώτες», Σκουφάς, ο Ξάνθος και ο Τσακάλωφ. Ο μόνος μάρτυς του Φιλήμωνα ήταν ο Ξάνθος. 

 Από μια πρώτη ματιά, φαίνεται απολύτως παράδοξο το ότι ως Έλληνες αντιμετωπίζουμε την δική μας επανάσταση, εντελώς διαφορετικά από όλες τις άλλες στην παγκόσμια ιστορία. Ακόμη πιο παράξενο φαίνεται, το ότι οι κατασκευές των Φιλήμονα–Ξάνθου ,δεν υπέστησαν την «βάσανο» της επιστημονικής έρευνας και θεωρούνται ακόμα και σήμερα η «απόλυτη πηγή» για την Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης. 

 Σύμφωνα λοιπόν, με τις «απόλυτες πηγές», η δική μας Επανάσταση είναι η μόνη χωρίς πρόγραμμα, και χωρίς πρόβλεψη δημιουργίας εξουσίας. Όσο και αν έψαξα σε όλους τους μελετητές και τους «μελετητές» της Επανάστασης του 1821 δεν βρήκα πουθενά να επισημαίνεται το τι καθεστώς ήθελε να δημιουργήσει στην Ελλάδα η «Φιλική Εταιρία» των Ξάνθου-Φιλήμονα, που υποτίθεται ότι προετοίμασε την επανάσταση. Άρχισαν δηλαδή μια επανάσταση με τη λογική, «όπου μας βγάλει». Και αυτό όμως ταιριάζει στην «ψυχοσύνθεσή» μας. Είναι η λογική του «βλέποντας και κάνοντας» και «άσε, θα δείξει». Το τι Καθεστώς θα είχε η Ελλάδα αφού έφευγαν οι Τούρκοι, δεν φαίνεται να απασχολούσε κανέναν. Αν η Ελλάδα θα ήταν Δημοκρατία, αν θα είχε βασιλιά και ποιον, αν θα είχε Σύνταγμα και ποιο, αν θα ήταν ανεξάρτητη ή υπό την κηδεμονία άλλης δύναμης και ποιας. Από αυτή την σκοπιά, η επανάσταση που περιγράφουν τα σχολικά μας βιβλία, ξεχωρίζει από όλες τις άλλες. Τέτοιο κακό, δεν έχει συμβεί σε καμία επανάσταση ούτε πριν ούτε μετά την δική μας. Αλλά ας είμαστε επιεικείς. Ίσως υπάρχει εξήγηση λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της ελληνικής «ψυχοσύνθεσης». Αφού είμαστε, γενικώς, απρογραμμάτιστοι άνθρωποι, οι Έλληνες, αυτή η Ιστορία μας «ταιριάζει», και όσο για την έλλειψη σχεδίου εξουσίας και αυτό μας ταιριάζει «γάντι» γιατί γενικώς είμαστε «αναρχοαυτόνομοι» .Προφανώς θα έκανε ο καθένας του κεφαλιού του, οπότε οι «τρεις εγκέφαλοι της επανάστασης», δεν χρειαζόταν να σπαταλούν φαιά ουσία. 

 Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, όπως θα έλεγε η «θεία Λένα», το 1814 σε μια ταβέρνα της Οδησσού , τρεις νέοι που αγαπούσαν την πατρίδα, ίδρυσαν την Φιλική Εταιρία. Ορισμένες γιαγιάδες, πιο «θεούσες», λένε ότι, μια φορά κι έναν καιρό, «χάρις στην θεία πρόνοια οι τρεις θεοσεβούμενοι νέοι αποφάσισαν να κάνουν επανάσταση κατά των Τούρκων, στις 14 Σεπτεμβρίου του 1814». Αυτή η παραλλαγή του παραμυθιού είναι πιο «Ελληνοχριστιανική» , γιατί αρχίζει την αφήγηση για το «θαύμα»,της ελληνικής επανάστασης με την ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Αυτή είναι και η εκδοχή της ελληνικής μασονικής ιεραρχίας. 

 Όμως «ο απατεώνας και πλαστογράφος Μανολάκης Ξάνθος την 14η Σεπτεμβρίου 1814 δεν βρισκόταν στην Οδησσό , ενώ ο Αθανάσιος Τσακάλωφ που ήταν μέλος του «ελληνόγλωσσου Πανδοχείου» βρισκόταν στη Βιέννη, για το Συνέδριο. Ο Τσακάλωφ δεν γνώριζε τότε τον Ξάνθο , και το ακατανόητο δήθεν «συνθηματικό» γράμμα του «Τσακάλωφ» , που δημοσίευσε στα απομνημονεύματα του ο μάρτυρας της αγγλικής Στοάς Ξάνθος, δεν είναι πρωτότυπο αλλά «αντίγραφο» που το εγραψε μόνος του ο Ξάνθος. Όπως είναι γνωστόν ο «μάρτυρας Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος» , κατέθεσε προς το Έθνος με την επιστολή του προς τον Τσακάλωφ τα ακόλουθα. 

 «Ο κ. Ξάνθος εξέδωκεν εν, ως ο ίδιος το ωνόμασε, ιστορικόν υπόμνημα της Φιλικής Εταιρείας. Λέγει δε ότι αυτός κατά το 1813 μεταβάς από Κωνσταντινούπολι εις Πρέβεζαν και εκείθεν εις Οδησσόν όπου ευρών το μακαρίτη Σκουφάν, πρώτον τον ενέπνευσεν και υμάς δεύτερον τον περί ελευθερίας Σκοπόν και ότι καθό μασσών (κτίστης) έκαμε το σχέδιον της εταιρίας. Συμφωνήσαντες δε και υμείς μετ’ αυτού, εκάματε το Σύστημα αυτής. Τοιαύτα και πολλά άλλα κακοήθη ψεύδη εκήρυξεν, ενώ αυτός εκατηχήθη από τον μακαρίτην Σκουφάν κατά το 1817 εν Κωνσταντινουπόλι, την ιδίαν ημέραν, καθ’ ην κατηχήθη και ο Π. Σέκερης από εμέ». 

 Η μαρτυρία Αναγνωστόπουλου, είναι συντριπτική για τις «κατασκευές» της «Ιστορίας» της αποικιοκρατίας και του ψεύτη Ξάνθου. Ο Ξάνθος .μυήθηκε από τον Σκουφά, το Πάσχα του 1817. Ο «περισπούδαστος», πράκτωρ Τρικούπης το πήγε πιο μακριά. Μια φορά κι έναν καιρό το 1813 στην Αθήνα, οι καλοί Άγγλοι ίδρυσαν την Φιλόμουσο Εταιρία, από την οποία ξεκίνησαν όλα. Όλα τα παραμύθια έχουν τα καλά πριγκιπόπουλα που θα φιλήσουν την κοιμισμένη βασιλοπούλα για να ξυπνήσει. Έτσι και στο δικό μας, οι τρεις «πτωχοί πλην τίμιοι και πατριώτες νέοι», ( το ότι ούτε ο Σκουφάς ,ουτε ο Ξάνθος δεν ήταν νέοι, δεν έχει καμιά σημασία), μ’ ένα φιλί θα ξυπνήσουν την κοιμωμένη Ελλάδα , και οι καλοί άνθρωποι όλου του κόσμου θα θυμηθούν την ιστορία της και με τη βοήθεια της Στοάς του Λονδίνου θα καταφέρουν μέσα από κόπους και θυσίες να υποχρεώσουν τους «κακούς» να την αφήσουν ελεύθερη. (εκδοχή Χόλιγουντ). Σε όλα τα παραμύθια υπάρχει χώρος για θαύματα. Έτσι ο Θεός ή η Παναγία , φώτισαν τον Αλή Πασά να αποστατήσει και ο Θεός κανόνισε να στασιάσουν οι γενίτσαροι. Γενικά στα θαύματα δε χωράει η λογική και για αυτό δεν επεξηγούνται. Ένα τέτοιο παραμύθι φυσικά θα προκαλούσε τα γέλια και όχι το ενδιαφέρον, ακόμα και των μωρών. Για τα παιδιά του δημοτικού δεν τίθεται ζήτημα. 

 Και όμως «κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια», 186 χρόνια και διδασκόμαστε αυτό το «παραμύθι» στα δημοτικά ,τα Γυμνάσια, τα Λύκεια και τα Πανεπιστήμια της Χώρας μας. Όσο λοιπόν πιστεύουμε στα παραμύθια και τα θαύματα, η εκδοχή των Φιλήμονα–Ξάνθου για την οργάνωση της Ελληνικής Επανάστασης που διδάσκεται στα σχολεία μας, στέκει μια χαρά. Αν όμως κάνουμε ένα βήμα προς την λογική, τα ερωτήματα γίνονται πολλά και τα αδιέξοδα της επίσημης εκδοχής αξεπέραστα. Μετά την «Επανάσταση των Φιλογενών» , ο Κωνσταντίνος Κούμας, το 1832, (πριν τον Φιλήμονα και τον Ξάνθο), αποκάλυψε σε τρεις γραμμές την αλήθεια. «Μια εταιρία της οποίας η Αρχή με όλον ότι επροσπάθησαν τινές να την ερμηνευύσωσι μένει ακόμα αίνιγμα ονομασθείσα Εταιρία των Φίλων ήρχισε (δεν εξεύρει τις πότε) να ενεργεί μυστικώς την επανάσταση ». 

 Η πραγματική μητέρα της επανάστασης , η (μυστική) Εταιρία των Φίλων, (του Γένους) ιδρύθηκε στην Κέρκυρα το 1800 , και αρχηγός της από το 1814 , ήταν ο Ιωάννης Καποδίστριας, για τον οποίο το «Πατριωτικό Δοκίμιο» των Φιλογενών του 1817 έλεγε: «αναφέρω την Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, τον αληθινό και ζώντα στύλον της Πατρίδος , το καύχημα τού Γένους ολοκλήρου, τον εξοχώτατον Κόμητα Ιωάννην Καποδίστριαν. Τον γενναίο και ένδοξο Άνδρα του οποίου οι λαμπροί αγώνες υπέρ τού Γένους στεφανούνται καθ' έκάστην μέ χρυσάς δάφνας. Οι αληθείς Πατριώται δέν θεωρούσιν εις τό πρόσωπον Σου παρά δεύτερον Μιλτιάδην, ή άλλον Θεμιστοκλέα». 

 Οι φίλοι του Γένους, είναι οι «Φιλογενείς» του 1821. Αυτοί, οι εθνικιστές της Φιλογένειας συνεργάστηκαν με τους ελληνικούς επαναστατικούς κύκλους της Βιέννης και της Ιταλίας στους οποίους ιδιαίτερα δραστήριοι ήσαν οι Ιακωβίνοι και οι καρμπονάροι διανοούμενοι, και με τα κινήματα που είχε δημιουργήσει η Ρωσία, τους Λαμπρινούς και τον «Φοίνικα» του Φυραρή. Η βάση του πολιτικού συμβιβασμού μεταξύ των αριστοκρατών εθνικιστών , των εμπόρων της Βιέννης της Τεργέστης τη Οδησσού και των «Ιακωβίνων» διανοουμένων , ήταν η παράκαμψη του προσδιορισμού του πολιτικού καθεστώτος της Ελεύθερης Ελλάδας για μετά την εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση . Τότε θα λυνόταν , «κατά το πλήθος του λαού και κατά το κλίμα», όπως λέει το μανιφέστο τους, η «Ελληνική Νομαρχία». Η Ελληνική Επανάσταση του 1821, ήταν προϊόν μιας ενιαίας επαναστατικής διαδικασίας που άρχισε το 1785-86, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την εφαρμογή του «Ελληνικού σχεδίου », της Μεγάλης Αικατερίνης και του Ιωσήφ Β’, για τη διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, που στηριζόταν στο εθνικοαπελευθερωτικό πνεύμα που γεννήθηκε με τα Ορλωφικά, και επηρεάστηκε από τη Γαλλική Επανάσταση, τους πολέμους του Ναπολέοντα, και τη γέννηση του πρώτου ανεξάρτητου Ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, της Δημοκρατίας των Επτά Ενωμένων Νήσων. Το κίνημα του νεοελληνικού δοαφωτισμού ήταν αναπόσπαστο τέκνο αυτής της ενιαίας επαναστατικής διαδικασίας, στο πλαίσιο της οποίας εντάσσονται οι αγώνες των Σουλιωτών, το κίνημα του Λάμπρου Κατσώνη, το κίνημα του Ρήγα και ο διωγμός των Αρματολών. Το φθινόπωρο 1814, η ηγεσία της «Εταιρείας των Φίλων του Γένους», συγκεντρώθηκε στην Βιέννη και στο περιθώριο του Ευρωπαϊκού Συνεδρίου, της τότε «Συνόδου Κορυφής», αποφάσισε την Επανάσταση για την Απελευθέρωση των ΕλλήνωνΗ καθετοποίηση των συνωμοτικών μηχανισμών σε μια ενιαία οργάνωση, κράτησε από το 1814 ως το 1818, και έγινε με έναν ακόμα πολιτικό συμβιβασμό, που επισημοποιήθηκε με το «Πατριωτικό Δοκίμιο» και που κατέληξε στο λαϊκό επαναστατικό σύνθημα, «για του χριστού την πίστη την Αγία και της πατρίδος την ελευθερία». Η εκδήλωση της επανάστασης επισπεύστηκε , καθώς ο χρόνος περνούσε και το στρατιωτικό δυναμικό το «έτρωγαν» τα γηρατειά, με βάση την «εξωθεσμική», καταρχήν συμφωνία συνεργασίας, του 1819, ανάμεσα στους εθνικιστές της Κέρκυρας , τον Φοίνικα, και τους μασόνους του Ρώμα, την οποία επισφράγισε ο Αριστείδης Παπάς. Όταν αποφασίστηκε η Επανάσταση, δημιουργήθηκε ως προκάλυμμα η Φιλόμουσος Εταιρία, με πρόταση της Φιλογένειας που χάρις στον Γαλάτη είχε διερευνήσει και μελετήσει το αγγλικό εγχείρημα στην Αθήνα, και το 1820 ιδρύθηκε η «Φιλόμουσος και Φιλάνθρωπος Γραικική Εμπορική Εταιρία», που ήταν το ταμείο της Επανάστασης, και της οποίας Γενικός Έφορος ανέλαβε ο Υψηλάντης ο οποίος σε επιστολή του (τον Ιούλιο του 1820), ονόμαζε τη Εταιρεία ως «φιλογενική Κάσσαν». Οι πολιτικοί συμβιβασμοί , και η συνεργασία στην πράξη, διαμόρφωσαν έναν ετερόκλητο πολιτικό φορέα, που σκεπτόταν με διαφορετικό τρόπο στην Αγία Πετρούπολη, με διαφορετικό τρόπο στην Μόσχα, με διαφορετικό τρόπο στην Κέρκυρα, με διαφορετικό τρόπο στην Κωνσταντινούπολη, με διαφορετικό τρόπο στην Οδησσό, και με διαφορετικό τρόπο στη Ζάκυνθο. Γενικός συντονιστής αυτού του «ενιαίου χάους», ήταν ο Καποδίστριας, που έθεσε ως στόχο την απελευθέρωση της Μεγάλης Ελλάδας, (Πελοπόννησος, Ήπειρος, Μακεδονία, Κρήτη, Αιγαίο, Σμύρνη), με συνδυασμό των τοπικών εξεγέρσεων και των διπλωματικών μέσων. Ο τελευταίος συμβιβασμός, μεταξύ των «επαναστατικών Κέντρων» ήταν η επιλογή του Αλέξανδρου Υψηλάντη ως μέλλοντα βασιλέα των Ελλήνων , το 1820. 

Ο Υψηλάντης, που έπρεπε οπωσδήποτε να κηρύξει την επανάσταση στην Πελοπόννησο, διαφοροποιήθηκε από τα αρχικό σχέδιο και αποδέχθηκε τις αξιώσεις των «Ιακωβίνων» περί «συνταγματικής μοναρχίας», όπως προκύπτει από τις διαφορές ανάμεσα στην «Προειδοποίηση εις τας Ευρωπαϊκάς Αυλάς» και το «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος». 

 Τα λάθη του Υψηλάντη, που δεν πήγε στην Γαλλία να αποθηκεύσει την αξίωση του έναντι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για να εισπράξει 3 εκ γρόσια, και που δεν κατέβηκε στην Πελοπόννησο προκάλεσαν ενα τεράστιο πολιτικό κενό, το οποίο όρμησαν να καλύψουν οι κοτζαμπάσηδες και οι συνεργάτες της εταιρείας της Ανατολής . 

 ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΑΡΑΣ

Ah! ça ira, ça ira, ça ira les infectiologues on les pendra!

 

Ω Σαϊρά! Σαϊρά! Σαϊρά! τους λοιμωξιολόγους στα Φανάρια!

Πέρασαν 22 χρόνια από το Γιουγκοσλαβικό έγκλημα του Κράτους Δικαίου

 Οι «καλοί άνθρωποι», ο Κλίντον και η παρέα του δεν είχαν καμιά διεθνή νομιμοποίηση. Ανέλαβαν «ανθρωπιστική δράση» κατά της Εθνικής Κυριαρχίας μιας ανεξάρτητης χώρας μέλους του ΟΗΕ , και υπέρ μιας τρομοκρατικής οργάνωσης, χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ. Βομβάρδιζαν τους Σέρβους για 78 ημέρες, και σκότωσαν τουλάχιστον 5000 ανθρώπους συμπεριλαμβανομένων 89 παιδιών.

 Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, σκοτώθηκαν πάνω από 3.500 άμαχοι και τραυματίστηκαν περισσότεροι από 12.500, πολλοί από τούς οποίους έμειναν ανάπηροι. 

Το υπουργείο Άμυνας της Σερβίας, αναφέρει ότι από τους βομβαρδισμούς 2.500 Σέρβοι πολίτες έχασαν τη ζωή τους. Τα στοιχεία αυτά μετράνε τους νεκρούς που καταμετρήθηκαν επί τόπου  μετά τους βομβαρδισμούς και όχι τους αγνοούμενους και τραυματίες που πέθαναν μετά. 

 Κατά τη διάρκεια των αεροπορικών επιδέσεων  του ΝΑΤΟ σκοτώθηκαν 1.031 μέλη του Σερβικού Στρατού και της αστυνομίας. 

Το ΝΑΤΟ κατέστρεψε χιλιάδες σπίτια, σχολεία, νοσοκομεία, εργοστάσια, δρόμους και γέφυρες. 

Το κόστος της καταστροφής ξεπέρασε τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια. 

Στα επόμενα χρόνια ακολούθησαν ο Καρκίνοι από το απεμπλουτισμένο Ουράνιο και τη διοξίνη που σκόρπισε στον αέρα από την καταστροφή των διυλιστηρίων.

 

Ο Πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, στις 24 Μαρτίου 1999 με διάγγελμα του από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση της Σερβίας είπε ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας επιθυμούσε τη συνέχιση της πολιτικής διαδικασίας, και ότι θα υπερασπιστεί τη χώρα εάν δεχθεί επίθεση.

 Λίγες ώρες πριν από την έναρξη της επίθεσης ο Μίλο Τζουγκάνοβιτς ως πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου δήλωσε ότι δεν αναγνωρίζει την απόφαση της κυβέρνησης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας για να κηρύξει την χώρα σε κατάσταση Πολέμου.

Ο Μπιλ Κλίντον μίλησε στο τηλέφωνο με τον Μπόρις Γέλτσιν και του ζήτησε «να μην επιτρέψει την κρίση στο Κοσσυφοπέδιο να χαλάσει τις σχέσεις της Μόσχας με την Ουάσιγκτον». 

 Ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας από τα αεροπλάνα του ΝΑΤΟ ξεκίνησε στις 19 και 50 . Οι πρώτες βόμβες έπεσαν στο Κοσσυφοπέδιο και το Μετόχι, στους στρατώνες στο Πρόκουπλιε και σκοτώθηκε ο στρατιώτης Μπόμπαν Νεντέλκοβιτς που ήταν στη σκοπιά. Στη συνέχεια, στις 20:05 βομβαρδίστηκε ένα στρατόπεδο στο Βίρμπισι και στις 20.15 χτύπησαν ένα υπόγειο καταφύγιο στην Κουρσούμλια, όπου σκοτώθηκαν 12 κληρωτοί . Στις 20:38 έπεσαν πρώτες ρουκέτες στο στρατιωτικό αεροδρόμιο στην Μπαταΐνιτσα, όπου βρισκόταν το ΕΘΚΕΠΙΧ του Γιουγκοσλαβικού Γενικού Επιτελείου . Προσεβλήθησαν επίσης πομποί αναμετάδοσης της ραδιοφωνίας και της κινητής τηλεφωνίας.

 Η Γιουγκοσλαβία ανακοίνωσε ότι δεχόταν επίθεση από το ΝΑΤΟ, και ότι προσβλήθηκαν 20 στόχοι και διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Γερμανία. Η Κίνα και η Ρωσία ζήτησαν τον τερματισμό των επιθέσεων του ΝΑΤΟ στη Σερβία και το Μαυροβούνιο και κατόπιν αιτήματος της Ρωσίας, συνήλθε σε έκτακτη συνεδρίαση το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, που έληξε χωρίς απόφαση.

Ο Πρόεδρος της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, δήλωσε οτι καθήκον των Σερβων ειαι να μην ξεχάσουν ποτέ. Ο πρίγκιπας Αλεξάνταρ Καρατζώρτζεβιτς δήλωσε ότι 32 χρόνια μετά την επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της Σερβίας, εξακολουθούν να υπάρχουν πληγές . Ο δικηγόρος Σέρτζαν Άλεκσιτς , ο οποίος εκπροσωπεί Σέρβους πολίτες σε ιδιωτικές αγωγές κατά του ΝΑΤΟ, δήλωσε ότι, μετά την υποβολή της πρώτης ιδιωτικής αγωγής σε δικαστήριο του Βελιγραδίου για αποζημίωση λόγω ασθένειας που προκλήθηκε από τη βομβιστική επίθεση με πυρομαχικά απεμπλουτισμένου ουρανίου, σκοπεύει να καταθέσει νέες αγωγές σχετικά με τις συνέπειες της επίθεσης του ΝΑΤΟ. 

Σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε χθες μόνο το 20% των ερωτηθέντων θα δεχόταν συγνώμη για την επίθεση του ΝΑΤΟ.               Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων απάντησε ότι η επίθεση έγινε «για στρατιωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ», « για τα αμερικανικά και δυτικά συμφέροντα» για «πολιτικούς λόγους», και «τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Κοσσυφοπεδίου».

Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, στην ερώτηση για τη  συνεργασία μεταξύ Σερβίας και ΝΑΤΟ, το 59% των ερωτηθέντων είναι εναντίον, ενώ το 28% είναι υπέρ. Το υψηλότερο ποσοστό αντίθεσης στη "συμφιλίωσ"η είναι η ομάδα των νέων που δεν είχαν καν γεννηθεί ή ήταν το πολύ επτά ετών κατά τον χρόνο του βομβαρδισμού.

ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΑΡΑΣ

24 Μαρτίου 1971. Λεωφόρος. Ώρες Πράσινου Μεγαλείου

 

 Ο Παναθηναϊκός στην ρεβάνς της Λεωφόρου ήρθε ισόπαλος με 0-0 με την Έβερτον και σε συνδυασμό με το 1-1 του Λίβερπουλ, προκρίθηκε στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης. Η ενδεκάδα του θριάμβου: Οικονομόπουλος, Τομαράς, Αθανασόπουλος, Καψής, Σούρπης, Καμάρας, Βλάχος, Φυλακούρης, Δομάζος, Γραμμός, Αντωνιάδης.

ANΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ, ΣΤΟΥΣ ΤΟΠΙΚΟΥΣ ΒΑΣΣΑΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ,KAI ΣΤΟΥΣ ΕΚΜΙΣΘΩΜΕΝΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΑΝΟΥΣ.

Ο Κορωνοϊός στα Δυτικά Βαλκάνια τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία

Στη Σερβία, από τα 18.158 τεστ που έγιναν χθες επιβεβαιώθηκαν 5.475 νέα κρούσματα. Από αυτά, τα 1.475 εντοπίστηκαν στο Βελιγράδι , ενώ ακολουθούν η Νις με 326 και το Νόβι Σαντ με 319 νέα κρούσματα.           Η θετικότητα των χθεσινών τεστ ήταν 30,15%. Στα νοσοκομεία νοσηλεύονται 6.187 ασθενείς από τους οποίους 238 είναι διασωληνωμένοι .‎ Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, 36 ασθενείς έχασαν χθες τη μάχη με τον Κορωνοϊό, αυξάνοντας το συνολικό αριθμό των θυμάτων από την έναρξη της πανδημίας σε 5.002. Το ποσοστό θνησιμότητας είναι 0,89%.‎ Το σύνολο των κρουσμάτων είναι 561.372. Συνολικά, έχουν εμβολιαστεί 2.200.121 άτομα και η δεύτερη δόση ελήφθη από 875.000‎. Η Διευθύντρια του Γραφείου του Π.Ο.Υ στη Σερβίαm Μάριαν Ιβάνουσα δήλωσε ότι η επιδημιολογική κατάσταση στη Σερβία είναι σοβαρή και πως η Σερβία είναι πέμπτη στην Ευρώπη στον αριθμό των νέων κρουσμάτων ανά ‎‎ ‎‎100.000 κατοίκους.‎‎ ‎ Ο Πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς δήλωσε ότι ο αριθμός των νεκρών αυξάνεται στη Σερβία, καθώς το 75% των νέων ασθενών έχουν μολυνθεί από το Βρετανικό στέλεχος του ιού, το οποίο είναι πιο μολυσματικό και θανατηφόρο, αλλά ότι ωστόσο η Σερβία ,εξακολουθεί να έχει λιγότερους θανάτους από άλλες χώρες. ‎Η Διευθύντρια του Ταμείου Ασφάλισης Υγείας Σάνια Ραντόγιεβιτς- Σκόντριτς δήλωσε ότι έχουν αφιχθεί στη Σερβία συνολικά 5.800 κουτιά από το νέο μονοκλωνικό φάρμακο κατά του Κορωνοιού που παράγει η «Ελι -Λίλι». ‎ 

Στη Σεβερνοματσεντόνιγια, το Υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε ότι τις τελευταίες 24 ώρες έγιναν 3.728 τεστ , από τα οποία καταγράφηκαν 1056 νέα κρούσματα . Τα 590 εντοπίστηκαν στα Σκόπια. Η θετικότητα ήταν 28,32% . 727 ασθενείς έκαναν δεύτερο αρνητικό τεστ και βάσει πρωτοκόλλου θεωρούνται θεραπευμένοι . Αναφέρθηκαν συνολικά 25 θάνατοι, ηλικίας 29-87 ετών. Όλοι πέθαναν σε νοσοκομεία. Ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων είναι 120.882, ο αριθμός των ασθενών που έχουν αναρρώσει είναι 102.201, ο αριθμός των θυμάτων είναι 3.528 και  ο αριθμός των ενεργών κρουσμάτων είναι 15.153 από τα οποία 7728 στα Σκόπια. Στα νοσοκομεία νοσηλεύονται 1392 ασθενείς. 

 Στο Μαυροβούνιο, έγιναν 1.859 τεστ από τα οποία επιβεβαιώθηκαν 478 νέα κρούσματα. Η θετικότητα είναι 25,7% . 639 ασθενείς έκαναν δεύτερο αρνητικό τεστ και βάσει πρωτόκολλου θεωρούνται θεραπευμένοι. 12 από του ασθενείς έχασαν τη μάχη με τον Κορωνοϊό. Ο νεότερος ήταν 61 ετών και ο μεγαλύτερος 84.‎ Ο συνολικός αριθμός των θυμάτων είναι 1.220. Ο αριθμός των ενεργών κρουσμάτων είναι 7.908 και το σύνολο των κρουσμάτων είναι 88.116. Μέχρι στιγμής, 9.961 άτομα στο Μαυροβούνιο έχουν εμβολιαστεί κατά του κορωνοϊού, και αποτελούν το 1,61% του πληθυσμού.‎ 

‎Στην Ομοσπονδία της Βοσνίας Ερζεγοβίνης , 44 νεκροί, και 1.070 κρούσματα.Τις τελευταίες 24 ώρες, έγιναν 3.895 τεστ από τα οποία επιβεβαιώθηκαν 1.070 νέα κρούσματα, Η θετικότητα των τεστ είναι 27,5% . Από τα 102.516 κρούσματα που έχουν διαγνωστεί συνολικά ‎85.372 έχουν αποθεραπευτεί .Ποσοστό 80,35%. Τις τελευταίες 24 ώρες έγιναν καλά 715 ασθενείς. Τα ενεργά κρούσματα είναι 13.819 .‎ 44 ασθενείς που έπασχαν από τη λοίμωξη έχασαν τη μάχη με τον Κορωνοιό. Συνολικά τα θύματα στην περιοχή της Ομοσπονδίας είναι 3.325. Τις τελευταίες 24 ώρες, στην Ρεπούμπλικα Σέρπσκα αναφέρθηκαν 23 θάνατοι ασθενών. Πρόκειται για άτομα μέσης και μεγαλύτερης ηλικίας, ‎Μέχρι στιγμής, διαγνώστηκαν 49.717 κρούσματα και συνολικά 2.492 ασθενείς έχουν πεθάνει. Χθες επιβεβαιώθηκαν ‎534 νέα κρούσματα από τα 1.430 τεστ που έγιναν. Η θετικότητα των τεστ ήταν 37,35%.Ο Μίλοραντ Ντόντικ παρέλαβε 35 αναπνευστήρες και 10000 μάσκες που του παρέδωσε ο Πρόεδρος της Σερβίας. 

 Στη Βουλγαρία, σχεδόν στο 24% η θετικότητα των τεστ της Δευτέρας που ανακοινώθηκαν χθες. Έγιναν 18 808 τεστ από τα οποία επιβεβαιώθηκαν 4467 νέα κρούσματα κορωνοϊού. Τα 1289 εντοπίστηκαν στη Σόφια , Η θετικότητα των τεστ ήταν 23,75%. Τα ενεργά κρούσματα επί του παρόντος είναι 58 671. Το τελευταίο 24ώρο απεβίωσαν 169 ασθενείς . Στα νοσοκομεία βρίσκονται 8689 ασθενείς από τους οποίους 691 είναι σε μονάδες εντατικής θεραπείας. Οι αποθεραπευμένοι για το τελευταίο 24ώρο ήταν 2260. Ο συνολικός αριθμός των εμβολιασμένων είναι 376 370. Με τις δύο δόσεις εμβολιάστηκαν 73 853 άτομα. 

 Στη Ρουμανία ,τις τελευταίες 24 ώρες, πραγματοποιήθηκαν 25.734 εξετάσεις RT-PCR, (16.518 με ιατρικό πρωτόκολλο και 9.216 κατόπιν αιτήματος) και 12.687 αντιγονικά τεστ από τα οποία επιβεβαιώθηκαν 6.149 νέα κρούσματα. Η θετικότητα των τεστ ήταν 19,29% ‎. Από σήμερα, έχουν διαγνωστεί στη Ρουμανία 907.007 κρούσματα από τα οποία ‎814.182 δηλώθηκαν θεραπευμένα ‎. 22.442 από τους ασθενείς έχουν πεθάνει .‎ Η θνησιμότητα είναι 2,48%, Τις τελευταίες 24 ώρες αναφέρθηκαν οι θάνατοι 96 ανδρών και 78 γυναικών που έπασχαν από τη λοίμωξη.‎Από αυτούς, καταγράφηκαν 2 θάνατοι στην ηλικιακή ομάδα 30-39 ετών, 5 θάνατοι στην ηλικιακή ομάδα 40-49 ετών, 12 θάνατοι στην ηλικιακή ομάδα 50-59 ετών, 49 θάνατοι στην ηλικιακή ομάδα 60-69 ετών, 57 θάνατοι στην ηλικιακή ομάδα 70-79 ετών και 49 θάνατοι στην ηλικιακή ομάδα άνω των 80 ετών.‎ ‎‎Στα νοσοκομεία νοσηλεύονται 12.358 ασθενείς και από αυτούς, 1.367 σε εντατικές Ο συντονιστής της εκστρατείας μαζικού εμβολιασμού Βαλέριου Γκεοργκιτσά δήλωσε την Τρίτη ότι 775.000 άτομα βρίσκονται στη λίστα αναμονής για εμβολιασμό. και ότι το 9% του πληθυσμού, (1,7 εκατομμύρια πολίτες), έχουν ήδη λάβει τουλάχιστον τη πρώτη δόση του εμβολίου .Τα εμβόλια που έχουν εγκριθεί για χρήση στη Ρουμανία είναι της «Pfizer/ BioNTech», της «Moderna» και της «AstraZeneca», ενώ αναμένονται οι πρώτες παραδόσεις εμβολίων της «Johnson&Johnson» τον Απρίλιο . 

 Στην Αλβανία το Υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε ότι ο αριθμός των ασθενών με Κορωνοϊό που υποβάλλονται σε θεραπεία μειώθηκε κατά 15% σε σύγκριση με την προηγούμενη εβδομάδα. Από τα 2174 τεστ που έγιναν χθες επιβεβαιώθηκαν 303 νέα κρούσματα λοίμωξης από τον Κορωνοϊό από τα οποία τα 112 στα Τίρανα. Η θετικότητα ήταν 13,94%Στο ίδιο διάστημα 651 ασθενείς έγιναν καλά αυξάνοντας τον αριθμό των αποθεραπευμένων σε 86.497 και 11 ασθενείς πέθαναν. Ο αριθμός των θυμάτων ανέβηκε σε 2156. Στα νοσοκομεία νοσηλεύονται 394 .Παράλληλα συνεχίζεται ο εμβολιασμός Μόνο σήμερα, 3.461 άνθρωποι έχουν εμβολιαστεί. Εν τω μεταξύ, έχει επίσης ξεκινήσει ο εμβολιασμός. Μέχρι στιγμής 51669 άτομα έχουν εμβολιαστεί. Τα ενεργά κρούσματα 33.194. 

 Στο Κοσσυφοπέδιο και τo Μετόχι , στις περιοχές υπό την επίβλεψη του συστήματος υγείας της Πρίστινας , 10 ασθενείς άτομα έχασαν τη ζωή τους τις τελευταίες 24 ώρες.‎ Από το ξέσπασμα, της επισήμους έχουν πεθάνει, 1.786. ‎Το Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας στην Πρίστινα κατέγραψε 705 νέα κρούσματα της λοίμωξης από τα 3.922 τεστ που έγιναν Η θετικότητα είναι 18% Τα ενεργά κρούσματα είναι 12.808.

Η 24η Μαρτίου στην Ιστορία

Ο εφιαλτάκης και οι προδοτες τιμουν τα αφεντικα τους και προσβάλουν την μνήμη των ηρώων μας. Τις εκπομπές μας μπορείτε να τις παρακολουθήσετε Live από την σελίδα https://ellas21.com​ κάθε μέρα από τις 8 μμ μέχρι της 11 μμ και να συμμετέχετε με ερωτήσεις στο chat του σταθμού. Επίσης οι εκπομπές ανεβαίνουν και στο https://www.youtube.com/c/ellas21.

 

ΑΠΟ ΤΑ 400 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ ΣΤΑ 200 ΧΡΌΝΙΑ ΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΡΟΤΣΙΛΝΤ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΟΑ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ . ΟΙ ΚΩΛΟΟΙΚΟΓΈΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΩΝ ΠΙΝΟΥΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ.

 

Ο κεκλιμένος Πύργος της Μίζας

Η «προκήρυξη της Καλαμάτας» και μια διδακτική σύγκριση της με την προκήρυξη του Υψηλάντη από το Ιάσιο

του Σπύρου Χατζάρα 

 Η «προκήρυξη της Καλαμάτας» δεν γράφηκε στη Μάνη, στις 23 Μαρτίου/4 Απριλίου 1821. Ο συντάκτης της, ήταν το ίδιο Επαναστατικό Κέντρο των Φιλογενών, που προετοίμασε την Εθνικοαπελευθερωτική Επανάσταση και στάλθηκε «έτοιμη» στη Μάνη. Στις 23 Μαρτίου, ένας καλλιγράφος γραμματέας την αντέγραψε σε ορισμένα αντίγραφα την υπέγραψε ο Πέτρος Μαυρομιχάλης, και την κοινοποίησαν στους ξένους προξένους και στον Άγγλο Αρμοστή στην Κέρκυρα. Η «Προειδοποίησις εις τας Ευρωπαϊκάς Αυλάς» και το «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος», του Υψηλάντη θα έπρεπε να είναι δίδυμα αδελφάκια. Η «Προειδοποίησις» ωστόσο, αναφέρεται ξεκάθαρα στον « ανυπόφορος ζυγό της Οθωμανικής τυραννίας» κάτι που δεν αναφερόταν στο «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος», και τόνιζε τον εθνικοαπελευθερωτικό και όχι κοινωικό χαρακτήρα της Επανάστασης λέγοντας, «να αναστήσωμεν το τεταλαιπωρημένον Ελληνικόν γένος μας». Η προκήρυξη της Καλαμάτας δεν είχε καμιά αναφορά σε εκλογές για Συντακτικη Συνέλευση και δεν έκανε αναφορά στην επανάσταση των «Συνταγματικών» στην Ισπανία. Από την «Προειδοποίηση» γίνεται ολοφάνερη η δράση του «Ιακωβίνου» άγγλου πράκτορα στο περιβάλλον του Αλέξανδρου Υψηλάντη στο Κισινιέφ. Η Προειδοποίησις προς τις Ευρωπαϊκές Αυλές ανέφερε:

«Ο ανυπόφορος ζυγός της Οθωμανικής τυραννίας εις το διάστημα ενός και απέκεινα αιώνος, κατήντησεν εις μίαν ακμήν, ώστε να μην μείνη άλλο εις τους δυστυχείς Πελοποννησίους Γραικούς, ει μη μόνον πνοή και αυτή δια να ωθή κυρίως τους εγκαρδίους των αναστεναγμούς. Εις τοιαύτην όντες κατάστασιν στερημένοι από όλα τα δίκαιά μας, με μίαν γνώμην ομοφώνως απεφασίσαμεν να λάβωμεν τα άρματα, και να ορμήσωμεν κατά των τυράννων. Πάσα προς αλλήλους μας φατρία και διχόνοια, ως καρποί της τυραννίας απερρίθφησαν εις τον βυθόν της λήθης, και άπαντες πνέομεν πνοήν ελευθερίας. Αι χείρες ημών αι δεδεμέναι μέχρι του νυν από τας σιδηράς αλύσσους της βαρβαρικής τυραννίας, ελύθησαν ήδη, και υψώθηκαν μεγαλοψύχως και έλαβον τα όπλα προς μηδενισμόν της βδελυράς τυραννίας. Οι πόδες ημών οι περιπατούντες εν νυκτί και ημέρα εις τας εναγκαρεύσεις τας ασπλάγχνους τρέχουν εις απόκτησιν των δικαιωμάτων μας. Η κεφαλή μας η κλίνουσα τον αυχένα υπό τον ζυγόν τον απετίναξε και άλλο δεν φρονεί, ει μη την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ. Η γλώσσα μας η αδυνατούσα εις το να προφέρη λόγον, εκτός των ανωφελών παρακλήσεων, προς εξιλέωσιν των βαρβάρων τυράννων, τώρα μεγαλοφώνως φωνάζει και κάμνει να αντηχή ο αήρ το γλυκύτατον όνομα της Ελευθερίας. Εν ενί λόγω απεφασίσαμεν, ή να ελευθερωθώμεν, ή να αποθάνωμεν. Τούτου ένεκεν προσκαλούμεν επιπόνως την συνδρομήν και βοήθειαν όλων των εξευγενισμένων Ευρωπαίων γενών, ώστε να δυνηθώμεν να φθάσωμεν ταχύτερον εις τον Ιερόν και δίκαιον σκοπόν μας και να λάβωμεν τα δίκαιά μας. Να αναστήσωμεν το τεταλαιπωρημένον Ελληνικόν γένος μας. Δικαίω τω λόγω η μήτηρ μας Ελλάς, εκ της οποίας και υμείς εφωτίσθητε, απαιτεί ως εν τάχει την φιλάνθρωπον συνδρομήν σας, και ευέλπιδες, ότι θέλει αξιωθώμεν, και ημείς θέλομεν σας ομολογή άκραν υποχρέωσιν, και εν καιρώ θέλομεν δείξη πραγματικώς την υπέρ της συνδρομής σας ευγνωμοσύνην μας».

Αυτοί είναι οι "φίλοι" μας οι Άγγλοι που τους τιμά ο Εφιαλτάκης

23 Μαρτίου 1956 . Δήλωση Χάρτινγκ, ότι, "η βρετανική πολιτική στο Κυπριακό θα βασίζεται στις πολιτικές και στρατηγικές ανάγκες της Μ. Βρετανίας, την επιθυμία διατήρησης καλών σχέσεων Λονδίνου – Άγκυρας".

Πριν 200 χρόνια

Στις 23 Μαρτίου/4 Απριλίου, 1821, διαβιβάστηκαν στις εκκλησιές της Κωνσταντινούπολης η αμνηστία του Σουλτάνου προς τους επαναστάτες με την προϋπόθεση ότι θα κατέθεταν τα όπλα και ο αφορισμός του Αλέξανδρου Υψηλάντη από το Πατριαρχείο.

 Στη Θεσσαλονίκη σφαγιάστηκαν στο διοικητήριο και στο προαύλιο του μητροπολιτικού Ναού 3.000 Θεσσαλονικείς, μαζί με τους πρόκριτους της πόλης. 

Στην Πελοπόννησο είσοδος των επαναστατών στην Καλαμάτα και απελευθέρωση της Πόλης μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα, και ενώ ηχούσαν οι καμπάνες των εκκλησιών . Με το παλιό Ιουλιανό ημερολόγιο, ήταν 23 Μαρτίου. 

 Το μεσημέρι, κοντά στον ναό των Αγίων Αποστόλων στις όχθες του Νέδωνα, έγινε υπαίθρια δοξολογία στην οποία παρακολούθησαν όλοι οι Έλληνες της Καλαμάτας στην οποία χοροστάτησαν 24 ιερείς και ιερομόναχοι της Μητρόπολης, που ευλόγησαν, τις σημαίες των οπλαρχηγών και όρκισαν τους επαναστάτες. 

Ο Πετρόμπεης, έδωσε όρκο ότι θα αγωνισθεί μέχρις εσχάτων για την ελευθερία της πατρίδας. Ορκίστηκαν και όλοι οι πολεμιστές, σηκώνοντας το χέρι. Στη συνέχεια, έγινε σύσκεψη των οπλαρχηγών κατά την οποία συγκροτήθηκε το πρώτο επαναστατικό πολιτικό όργανο, δεκαμελής «επαναστατική επιτροπή», που αναφέρεται είτε ως «Σύγκλητος» είτε ως «Μεσσηνιακή Γερουσία», και η οποία θα συντόνιζε τον αγώνα. Πρόεδρος της, εκλέχτηκε ο Πετρόμπεης ως «αρχιστράτηγος των Σπαρτιατικών δυνάμεων», που υπέγραψε την «Προειδοποίηση εις τας ευρωπαϊκάς αυλάς», για την κήρυξη της Επανάστασης.

Στο Βουκουρέστι ο Θεόδωρος Βλαδιμηρέσκου έκλεισε  συμφωνία με τους εναπομείναντες βογιάρους στο Βουκουρέστι με τους οποίους έδωσαν αμοιβαίο όρκο πίστης. Δυνάμει αυτής της συμφωνίας, ο Βλαδιμιέσκου αναγνώρισε τους «πατριώτες» βογιάρους , συμφωνώντας να κυβερνήσει τη χώρα μαζί τους

23 Μαρτίου 1999. Ήμουν στο Βελιγράδι. Άρχιζε ο Πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας,

 Ο Πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς απέρριψε , μετά από ημέρες διαπραγματεύσεων με τους διεθνείς μεσολαβητές, συμπεριλαμβανομένου και του ειδικού απεσταλμένου των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, την απάιτηση των ΗΠΑ για την ανάπτυξη ξένων στρατευμάτων στο Κοσσυφοπέδιο και ο Ισπανός Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, ο Τσογλάνα, έδωσε την εντολή για την έναρξη των αεροπορικών επιδρομών στη Γιουγκοσλαβία. Οι βομβαρδισμοί που ξεκίνησαν την επόμενη μέρα. Στη Γιουγκοσλαβία κηρύχτηκε επιστράτευση. Στην πρεσβεία ετοιμάζαμε το κονβόι των Πούλμαν για την εκκένωση των Ελλήνων φοιτητών και των Ελλήνων υπηκόων που ήθελαν να φύγουν . Μαζί του και το πρωσωπικό της Πρεσβείας, Μαζί με τον κουμπάρο μου Δρόσο Χαζτηθεοδούλου αποφασίσαμε να μείνουμε και να κρατήσουμε το γραφείΤύπου ανοιχτό. Το ίδιο αποφάσισε και ο πρέσβης της Ελλάδος Παναγιώτης Βλασσόπουλος που έμεινε μαζί με την σύζυγό του που ήταν τότε έγκυος.

Στις 23 Μαρτίου του 1826 υπογράφηκε στην Αγία Πετρούπολη, με το παλιό ημερολόγιο το πρωτόκολλο της για την Ανεξαρτησία των Ελλήνων. Εκείνη την ημέρα στο Λονδίνο το ημερολόγιο έγραφε 4 Απριλίου. Στις 12 Οκτωβρίου 1827 ο Ουέλλιγκτον με επιστολή του προς τον Καποδίστρια, του «εξηγούσε» τη θέση του για το ελληνικό ζήτημα, τονίζοντας ότι το πρωτόκολλο της Αγίας Πετρούπολης είχε μόνο στόχο της διατήρηση της Ειρήνης στην Ευρώπη και ότι στόχευσε στη συμφιλίωση των ελλήνων υπηκόων με τον Κύριο τους. Το Σουλτάνο. «Στόχος του πρωτοκόλλου του Απριλίου 1826 ήταν η διατήρηση της ειρήνης στην Ευρώπη», έλεγε το Κάθαρμα, το οποίο τιμά ο Εφιαλτάκης

 

του Σπύρου Χατζάρα

Η Ανεξαρτησία της Ελλάδος, δεν επετεύχθη ούτε με τα δάνεια της Αγγλίας, ούτε με τις προσπάθειες της «Επιτροπής της Ζακύνθου», ούτε με το ψήφισμα υποτέλειας του Μαυροκορδάτου, με το οποίο το ελληνικό Έθνος, έθετε «εκουσίως», την Ελευθερία, την Εθνική του Ανεξαρτησία και την πολιτική του ύπαρξη, «υπό την μοναδικήν υπεράσπισιν της Μεγάλης Βρετανίας». 

 Η αποφασιστική, καθοριστική καμπή ήταν η υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Αγίας Πετρούπολης, μεταξύ Ρωσίας και Αγγλίας της 23ης Μαρτίου/4ης Απριλίου 1826. 

 Η τελική νίκη της Ελληνικής Επανάστασης, που εξ αρχής είχε σχεδιαστεί για να οδηγήσει σε διπλωματική λύση, επετεύχθη με διπλωματικά μέσα, όταν ψυχορραγούσε στρατιωτικά και οικονομικά, μετά την εισβολή του Αβραάμ (Ιμπραχίμ) και την πτώση του Μεσολογγίου. 

Η πολιτική λύση που θα μπορούσε να είχε επιτευχθεί από το 1821, είτε μετά τη νίκη στα Δερβενάκια το 1822, είτε το 1824-25. Ήρθε το 1826. 

 Η διπλωματική νίκη της ελληνικής επανάστασης, προήλθε από τις ενέργειες του Καποδίστρια, που δεν έχασε ποτέ τα στηρίγματα του στην Αυλή της Αγίας Πετρούπολης και στο ρωσικό υπουργείο εξωτερικών.       Η νίκη του Καποδίστρια απέναντι στην αγγλική πολιτική ήταν πολιτικό προϊόν ,του πραξικοπήματος του Δεκεμβρίου του 1825, που απομάκρυνε από τον θρόνο τον Τσάρο Αλέξανδρο, και την ομάδα των «αγγλόφιλων» συμβούλων του. 

Αμέσως μετά την επιστροφή των στελεχών του «πατριωτικού πολέμου» στην εξουσία, μαζί με τον τσάρο Νικόλαο, ο «Καποδιστριακός» πρώην πρέσβης της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη, και φανατικός «ρώσος πατριώτης» Γκριγκόρι Στρόγκανωφ, που και αυτός μετά την αποχώρηση του Καποδίστρια είχε ζητήσει και λάβει επ΄ αόριστον άδεια και ζούσε στην Δρέσδη, έσπευσε στην ρωσική πρωτεύουσα, και στις 30 Ιανουαρίου 1826, με υπόμνημα προς το Νικόλαο Α’, επανέφερε την πολιτική Καποδίστρια του 1822, επισημαίνοντας ότι οι όροι της συνθήκης του Βουκουρεστίου του 1812,είχαν παραβιαστεί από την Τουρκία, γεγονός που επέτρεπε την κήρυξη πολέμου που θα είχε την υποστήριξη όλου του ρωσικού λαού, και που θα οδηγούσε στη σωτηρία των χριστιανών Ελλήνων, από τις σφαγές που έκαναν οι Τούρκοι. Ο Νικόλαος, απεδέχθη την εισήγηση, και διέταξε τη συγκέντρωση στρατευμάτων στον Προύθο. 

 Στο Λονδίνο, όταν πληροφορήθηκαν τις εξελίξεις επικράτησε πανικός, και ο Ουέλινγκτον μη έχοντας άλλα μέσα για να αποτρέψει τον πόλεμο, και για να μην ξεπεραστεί από τα γεγονότα, έσπευσε με δική του πρωτοβουλία στην Αγία Πετρούπολη, για να προσφέρει στον Τσάρο την υποστήριξη της Αγγλίας για τη ρύθμιση του ελληνικού ζητήματος, ενώ παράλληλα διέταξε την αποστολή ενός έμπιστου ρουφιάνου στην Ελλάδα για να δημιουργήσει στοιχεία που θα δυσφημούσαν τον Καποδίστρια. 

 Η αγγλο-ρωσική συνεννόηση, που προσπαθούσε μάταια να επιτύχει τον χειμώνα του 1821 ο Καποδίστριας, έγινε «αναγκαστικά» τον Μάρτιο του 1826. 

Το Πρωτόκολλο της Αγίας Πετρούπολης, έθαψε τις συμφωνίες της Βιέννης του Τσάρου Αλεξάνδρου με τους Μέτερνιχ και Ουέλινγκτον για τις σχέσεις με την Τουρκία, του Σεπτέμβριου του 1822, που έριξαν ταφόπλακα στο «ελληνικό ζήτημα». 

 Το αγγλο-ρωσικό πρωτόκολλο, αφορούσε μόνο στο ζήτημα των Ελλήνων, και οι δύο Δυνάμεις συμφωνούσαν να επέμβουν μεσολαβητικά για τη δημιουργία Ελληνικού Κράτους, που κατόπιν της επιμονής της Αγγλίας, θα ήταν φόρου υποτελές στο Σουλτάνο, για να μην ανατραπεί το «στάτους κβο». 

 Ο Μέτερνιχ, που κατέγραψε τη «συντριβή» του από το πρωτόκολλο στα ημερολόγιο του, και ο Ουέλινγκτον, των Ρότσιλντ είχαν ηττηθεί, αλλά όχι τελειωτικά. 

 Ο Καποδίστριας που πέτυχε την καταρχήν δέσμευση της αγγλικής πολιτικής, απέρριψε τον όρο του Ουέλινγκτον, για τον φόρο υποτέλειας στον Σουλτάνο , και για αυτό έστειλε οδηγίες στον Κολοκοτρώνη και τον Καραϊσκάκη που ανεφεραν: 

«Να μη δώσετε ακρόαση, αν σας προτείνουν υποταγή εις τον σουλτάνο, και να αποκριθείτε ότι με το σπαθί μας θα υπογράψουμε την ελευθερία και την ανεξαρτησία μας ή τον θάνατόν μας. Να μη φοβηθείτε τίποτε, και να επιμείνετε εις την απόφαση σας, επειδή δεν μπορούν να πράξουν τίποτα εναντίον των δικαίων της Ελλάδος, αρκεί να μη ενδώσετε σεις οι ίδιοι εις την υποταγή». 

Ο πράκτορας που έστειλαν οι Άγγλοι από τα Επτάνησα λεγόταν Σπύρος Μεταξάς. αλλά κυκλοφορούσε ως «Σπηλιάδης Μεσθενοπούλος». 

Ο πράκτορας της Στοάς της Ζακύνθου, μεταφέρθηκε από την Ζάκυνθο στο Ναύπλιο, από τον Μιαούλ(η), και εμφανίστηκε στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη στο Άργος, λίγο πριν τις 6/18 Απριλίου1826, που άρχισε η Τρίτη Εθνοσυνέλευση στην Επίδαυρο, με πλαστή συστατική επιστολή του Κωνσταντίνου Οικονόμου του εξ Οικονόμων, που τότε ζούσε στην Αγία Πετρούπολη, και η οποία συνιστούσε τον Μεσθενόπουλο, ως μαθητή του, άξιο να τεθεί στην υπητεσία της πατρίδος. Ο πράκτορας έδωσε στον Κολοκοτρώνη και μια γραμματική ως δώρο του Οικονόμου, και εν συνεχεία ζήτησε να μιλήσει ιδιαιτέρως με τον στρατηγό.Τότε ζήτησε να του δώσει άνθρακα από έλατο, και αφού τον έκανε σκόνη, το άπλωσε στο άγραφο μέρος της συστατικής επιστολής και τότε φάνηκαν άλλα γράμματα. Ήταν επιστολή που υποτίθεται είχε γράψει ο Βιάρος Καποδιστριας, προς τον Κολοκοτρώνη , με την οποία του ζητούσε, «να δώσει πίστη είς όσα θά του ειπεί ο επιφέρων», και ότι είχε στα χέρια σαράντα χιλιάδας δίστηλα, από τα οποία ένα μέρος είχε στείλει στο Μεσολόγγι, και τα υπόλοιπα θα τα μεταχειριζόταν , «διά την κοινήν σωτηρίαν» και το «καλόν της πατρίδος». 

Στη συνέχεια, ο πράκτορας ζήτησε από τον Κολοκοτρώνη ,να του ορκισθεί ότι θα κρατήσει το «μυστικό», για το περί ου ό λόγος «καλόν της πατρίδος», πριν του το αποκαλύψει, και επειδή ο «Γέρος» αρνήθηκε, εκείνος για να τον πείσει έβγαλε από την τσάντα του τέσσερα εφοδιαστικά έγγραφα μιας μυστικής οργανώσεως, που είχαν ένα κύκλο με πυροβόλα, και άλλα σημεία πέριξ, που ήταν ασυμπλήρωτα και του είπε ότι το ένα είναι για τον ίδιο τον Κολοκοτρώνη, και τα άλλα τρία μπορούσε να τα δώσει σε όποιον εκείνος θελήσει. Στη συνέχεια ο πράκτορας, του παρουσίασε ένα μυστικό «πρωτόκολλο» χωρίς υπογραφές , το οποίο εμφάνιζε τον Καποδίστρια, τον μητροπολίτη Ίγνάτιο , τον Στούρζα και τον υπασπιστή του Δουκός Κωνσταντίνου, στρατηγό Δημήτριο Κουρούτα, να συνωμοτούν με άλλους Ρώσους αξιωματούχους, για να οργανώσουν αποστασία εντός του ρωσικού στρατεύματος, ώστε ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας, να μεταφέρει 40.000 στρατιώτες, στην Χρυσούπολη, να καταληφθεί η Κωνσταντινούπολη και να ανακηρυχθεί ο Κωνσταντίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινουπόλεως. Και στο τέλος, παρουσιάσε μια άναφορά προς τον (νεκρό) αύτοκράτορα 'Αλέξανδρο, που έπρεπε νά υπογράψει ο Κολοκοτρώνης, με την οποία τον ικέτευε ν' αναγνωρίσει τόν Κωνσταντίνο ως αυτοκράτορα των Ελλήνων. Η «επιχείρηση» αυτή απέβλεπε στο να δημιουργήσει «απτά αποδεικτικά στοιχεία» για την «ελληνική συνωμοσία», εντός του ρωσικού στρατού, και για την εμπλοκή του Καποδίστρια στην επανάσταση των «Δεκεμβριστών» αξιωματικών , που είχε εκδηλωθεί στις 14/26 Δεκεμβρίου 1825, στην Αγία Πετρούπολη, μετά τον θάνατο του Τσάρου Αλεξάνδρου την 1 Δεκεμβρίου 1825 στο Ταϊγάνιο (Ταγκανρόκ) ,και ώστε να ακυρώσει τις προσπάθειες του για να προσανατολίσει προς όφελος των Ελλήνων, την πολιτική του Τσάρου Νικολάου. Η εντολή για την επείγουσα αυτή επιχείρηση δόθηκε στη Ζάκυνθο, απευθείας από το Λονδίνο, και η επιλογή του πράκτορα ήταν βιαστική δεν ήταν καλύτερη. Παράλληλα με τη «διπλωματική» διάσταση της επιχείρησης, υπήρχε και η «μικροπολιτική», με την δήθεν «υπόσχεση» του Βιάρου προς τον Κολοκοτρώνη, ότι έχει χρήματα στη διάθεσή του για την «κοινή Σωτηρία», δηλαδή για την εξαγορά ψήφων στην επικείμενη εθνοσυνέλευση. Η μη καταβολή των χρημάτων, που δεν υπήρχαν, θα δημιουργούσε όπως πίστευε ο Ρώμας, ρήξη στις σχέσεις του Κολοκοτρώνη με τους Καποδίστρια. Ο «Γέρος» δεν ήξερε τα «διπλωματικά», κατάλαβε όμως ότι είχε να κάνει με κατάσκοπο, του κατέσχεσε την τσάντα, και διαπίστωσε ότι είχε «συστατικά γράμματα» του Ζακυνθινού πλοιοκτήτη Θεοδ. Λεονταρίτη, για τον Πετρόμπεη, και του επέβαλε να τον ακολουθήσει στην Επίδαυρο, όπου τον υποχρέωσε να επαναλάβει ότι του είχε πει προς τον Παλαιών Πατρών και προς τον Ζαΐμη, (της παρατάξεως Ρώμα-Μαυροκορδάτου), και στη συνέχεια τον έστειλε να «περιμένει» στον Πύργο. 

 Ο πράκτορας «δραπέτευσε», από την Πελοπόννησο, και με πλαστά συστατικά γράμματα ως απεσταλμένος τάχα του Κολοκοτρώνη πήγε στην Πίζα και συναντήθηκε με τον Ιγνάτιο και τον Καρατζά, στους οποίους συστήθηκε ως ανιψιός του Καραϊσκάκη, και έλαβε συστατικά γράμματα για να πάει στον Καποδίστρια στην Ελβετία. Ταυτοχρόνως ο Ρώμας, ενημερωθείς από τον Ζαΐμη και τον Γερμανό, για να καλύψει τα ίχνη του, έστειλε από την επιτροπή της Ζακύνθου τον Χριστόφορο Ζαχαριάδη για να ρωτήσει τον Κολοκοτρώνη μη τυχόν έδωσε γράμματα προς τον «κατάσκοπο», για να «ληφθούν μέτρα». Στη Γενεύη, ο «Μεσθενόπουλος-Μεταξάς», απέσπασε ένα ιδιόχειρο σημείωμα του Καποδίστρια, προς τον Κολοκοτρώνη καί τον Καραϊσκάκη, που ανέφερε: «Να μή δώσετε ακρόασιν, αν σας προτείνωσιν υποταγην εις τον σουλτάνον, και ν' άποκριθητε ότι με το σπαθί μας θα υπογράψωμεν την ελευθερίαν μας και άνεξαρτησίαν ή τόν θάνατόν μας, να μη φοβηθήτε δε τίποτέ, και να επίμείνετε είς τήν άπόφασίν σας, επεδή δέν μπορουσι νά πράξωσι τίποτε έναντίον των δικαίων τής Έλλάδος, άρκει να μη ενδώσετε σεις οι ίδιοι εις την υποταγήν».