Η 2α Αυγούστου στη Ιστορία

H 2α Αυγούστου είναι η 214η ημέρα του δίσεκτου έτους2024 . Απέμειναν 151 μέρες μέχρι την 31η Δεκεμβρίου

1075. Πέθανε στην Κωνσταντινούπολη Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωάννης Η΄ που καταγόταν από την αρχοντική οικογένεια των Ξιφιλίνων της Τραπεζούντας.

1330. Μετά από την συντριπτική του ήττα στο Βελμπάζντ το θάνατο του Τσάρου Μιχαήλ Γ΄ Σισμάν στις 31 Ιουλίου, η βουλγαρική αριστοκρατία πρότεινε στον Σέρβο βασιλιά Στέφανο-Ούρος Γ΄ Ντατσάνσκι, να ανεβάσουν στον θρόνο τον γιο και διάδοχο του Τσάρου Μιχαήλ και της Σερβίδας πριγκίπισσας Άννας-Νέδας Νεμάνια, Ιβάν-Στέφαν, που ήταν ανιψιός του και αν και ήταν σε ηλικία κοντά στην ωριμότητα, η επιρροή της μητέρας του Άννας-Νέδας ήταν ακόμη καθοριστική. 

1377. Καταστροφή των Ρώσων που πολέμησαν μεθυσμένοι από τους Μογγόλους  στην μάχη του  ποταμού Πυάνα. Ο διοικητής τους, Κνιάζ Ιβάν Ντιμιτρίεβιτς πνίγηκε στον ποταμό .

1385. Στην Παμπλόνα, ενώπιον του  Κάρολου Β΄ της Ναβάρρας του  «Κακού», έγινε πρώτη ταυρομαχία .Ένας Χριστιανός και ένας από τη Βόρεια Αφρική,  σκότωσαν  δύο ταύρους.

1483. Στη Ρώμη, ο Πάπας Σίξτος Δ΄, (Φραντσέσκο ντε λα Ρόβερε), υπέγραψε την βούλα για τον διορισμό του «πεφωτισμένου δούλου του Άρχοντα του Σκότους» Τομάς δε Τορκουεμάδα , που ήταν παιδί εκχριστιανισμένων εβραίων από το Βαγιαδολίδ , ως Μέγα Ιεροεξεταστή  Καστίλης και Λεόν.

1498. Ο Λουδοβίκος  ΙΒ΄ της Γαλλίας υπέγραψε την  Συνθήκη του Παρισιού με τον  Μαξιμιλιανό Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας .

1552. Κουρασμένος από τρεις δεκαετίες θρησκευτικών Πολέμων ο καθολικός Κάρολος Ε΄ των Αψβούργων υπέγραψε την Ειρήνη του Πασάου με την οποία εγγυήθηκε στους Λουθηρανούς θρησκευτικές ελευθερίες και απελευθέρωσε τους αιχμαλωτισθέντες κατά τον Σμαλκαλντικό πόλεμο πρίγκιπες , τον Ιωάννη Φρειδερίκο της Σαξωνίας και τον λαντγκράβο της Έσσης Φίλιππο Α΄ το μεγαλόψυχο. 

1554. Στη Μάχη του Μαρτσιάνο οι στρατός της Δημοκρατίας της Σιένα και των Γάλλων ηττήθηκε από τις συνδυασμένες δυνάμεις της Φλωρεντίας και του Αυτοκράτορα Κάρολου Ε΄ των Αψβούργων.

1569. Στη Γαλλία το Σεν-Γκοντέν καταλήφθηκε και λεηλατήθηκε από τους Ουγενότους με επικεφαλής τον Κόμη του Μοντγκόμερι.

1572. Έληξε η τριήμερη μάχη γύρω από το χωριό Μολοντί,40 μίλια νότια της Μόσχας, μεταξύ των Ρώσων του Ιβάν του τρομερού και των Τατάρων της Κριμαίας που είχαν εισβάλει στη Ρωσία. 23.000 Ρώσοι υπό την διοίκηση του πρίγκηπα Μιχαήλ Βοροτίνσκι ανέκοψαν την ορδή των 40.000-60.000 Τατάρων που υποχώρησαν με τρομακτικές απώλειες. (27000 νεκροί και αιχμάλωτοι). Οι Ρώσοι είχαν μόνο 4000 νεκρούς.

1589. Πέθανε ο βασιλιάς Ερρίκος Γ ́ της Γαλλίας και ο  Ερρίκος της Ναβάρας  ανέβηκε στο  γαλλικό θρόνο .

1608 .Η Ρωσία και η Πολωνολιθουανική Κοινοπολιτεία υπέγραψαν τετραετή ανακωχή σύμφωνα με την οποία τα στρατεύματα της Κοινοπολιτείας αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το  Τουσίνο  στη βορειοδυτική Μόσχα όπου βρισκόταν η έδρα  του Ψευδούς Ντιμίτρι.

 
1718. Το  Ηνωμένο Βασίλειο, η Ολλανδία, η Γαλλία και η Αυστρία υπέγραψαν  στο Λονδίνο, την  Τετραμερή Συμμαχία, για να περιορίσουν τις επεκτατικές φιλοδοξίες της Ισπανίας και να διατηρήσουν το Στάτους Κβο των συνθηκών της Ουτρέχτης. 

1738.  Η Γαλλία προσέφερε στον  αυτοκράτορα Κάρολο ΣΤ' που από τον Ιούλιο του 1737 είχε κηρύξει  τον πόλεμο στους Οθωμανούς, ως σύμμαχος της Ρωσίας . Η γαλλική μεσολάβηση κατέληξε στη Συνθήκη του Βελιγραδίου που συνομολογήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1739.

1776. Υπογράφηκε επίσημα η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, η οποία όμως εορτάζεται στις 4 Ιουλίου. 

1798. Έληξε η ναυμαχία του Νείλου με πλήρη νίκη του Νέλσωνα.

1802. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης αφού έλαβε σε δημοψήφισμα 3 εκατομμύρια ψήφους υπέρ και μόνο 1.600 ΟΧΙ ,ανακηρύχτηκε ισόβιος Ύπατος από τη Γαλλική Γερουσία, γεγονός που του έδωσε το δικαίωμα να διορίσει διάδοχο. 

1812 . Στην Οδησσό εκδηλώθηκε επιδημία  πανούκλας, από την οποία πέθανε το 10% τω κατοίκων της.

1830. Στη Γαλλία ο Κάρολος Ι΄ των Βουρβόνων παραιτήθηκε από το θρόνο υπό την πίεση της Ιουλιανής Επανάστασης υπέρ του εγγονού του, Ερρίκου Ε'. 

1887. Ο πρίγκιπας Φέρντιναντ της Σαξ-Κόμπουργκ-Γκότα, στέφθηκε στο Τάρνοβο ως βασιλιάς των Βουλγάρων. 

1891.Στους πρόποδες της Μπουζλούτζα, πραγματοποιήθηκε η μυστική συνάντηση, για την  ίδρυση του Βουλγαρικού Σοσιαλδημοκρατικού  Κόμματος

1903. Στο Κρούσεβο εκδηλώθηκε η εξέγερση του Ίλιντεν, υπό την ηγεσία των Μαρξιστών και της Εσωτερικής Μακεδονικής Επαναστατικής Οργάνωσης. 

1914. Η γερμανική αυτοκρατορία κατέλαβε, το ουδέτερο του Λουξεμβούργο. Ηταν  η πρώτη γερμανική πολεμική επιχειρήση κατά τη διάρκεια του Πρώτου  'Παγκοσμίου Πολέμου.

.1916. Μετά από σαμποτάζ αυστριακών πρακτόρων, περίπου στις 23.00, στο ναύσταθμο του Τάραντα ανατινάχθηκε το ιταλικό θωρηκτού Λεονάρντο ντα Βίντσι.

 1918. Η Ιαπωνία ανακοίνωσε την ανάπτυξη στρατευμάτων στη Σιβηρία. 

1921. Η Διασυμμαχική Επιτροπή Ελέγχου έδωσε τελεσίγραφο στη βουλγαρική κυβέρνηση για τη διάλυση των ενόπλων δυνάμεων.

1923. Στις ΗΠΑ , μετά το θάνατο του προέδρου Ουόρεν Χάρντινγκ, 
ο αντιπρόεδρος Κάλβιν Κούλιτζ έγινε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.

 1928. Η Ιταλία υπέγραψε συνθήκη 20ετούς φιλίας με την Αιθιοπία. 

1933. Στη Σοβιετική Ένωση εγκαινιάστηκε κοντά στην Αγία Πετρούπολη , η διώρυγα μήκους 227 χλμ. που ένωνε τη Λευκή Θάλασσα με τη Θάλασσα της Βαλτικής που ονομάστηκε «Κανάλι Στάλιν».

 1934. Στη Γερμανία, μετά το θάνατο του Προέδρου Χίντερμπουργκ , ο Αδόλφος Χίτλερ έγινε Φύρερ της Γερμανίας και ανέλαβε την απόλυτη εξουσία. 

1941. Στο Σάνσκι Μοστ στο βορειοδυτικό τμήμα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, άρχισε   η σφαγή 7.000  Σέρβων  (άνδρες, γυναίκες και παιδιά) από τους Κροάτες.

1943.    Εξέγερση κρατουμένων στο στρατόπεδο της Τρεμπλίνκα.

1944. Στις 2 Αυγούστου του 1944, κατά την 41η «επέτειο» από την εξέγερση του Ίλιντεν, στο μοναστήρι Πρόχορ Πτσίνσκι, κοντά στο Κουμάνοβο, άρχισε η πρώτη Αντιφασιστική Συνέλευση της Μακεδονίας (ΑΣΝΟΜ), που ίδρυσε τη Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας εντός της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας, και καθιέρωσε το Ίλιντεν ως εορτή της Κόκκινης Φυλής.

 1945. Ολοκληρώθηκε η Διάσκεψη του Πότσδαμ όπου ο Σοβιετικός ηγέτης Ιωσήφ Στάλιν, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τρούμαν και ο βρετανός πρωθυπουργός Άτλυ συμφώνησαν για την αποστρατιωτικοποίηση της Γερμανίας, την καταδίωξη των Ναζιστών, και τη διαίρεσης της σε ζώνες κατοχής. 

1949. Τη νύχτα της 2ας προς 3η Αυγούστου 1949 στον Γράμμο άρχισε πρώτη φάση της επιχείρησης, ο «Πυρσός Α». 

1953. Έγιναν τα εγκαίνια του εργοστασίου ηλεκτρισμού στο Αλιβέρι.

1955. 24ωρη Παγκύπρια απεργία με απόλυτη επιτυχία.

1958 Οι Άγγλοι επέβαλαν δεκαπενθήμερο κατ’ οίκον περιορισμό στην Λύση και επιδόθηκαν σε έρευνες. Κατά τη διάρκεια του περιορισμού ο 23χρονος Αναστάσης Σουρουλλάς, ο 19χρονος Χριστοφής Παναγίδης κσι ο 20χρονος Γεώργιος Ιωνά Γεωργίου διέσπασαν τον κλοιό του χωριού και διέφυγαν  στους αγρούς κατευθυνόμενοι προς το χωριό Τρεμετουσιά. Εντοπίστηκαν από  ελικόπτερο των Άγγλων  και σύμφωνα με μαρτυρία βοσκού που παρακολουθούσε, ένας  Τούρκος λοχίας του αστυνομικού σταθμού Αθιένου, επικεφαλής Επικουρικών από το χωριό Άρσος, τους έστησαν ενέδρα και τους σκότωσαν. Από τη νεκροψία διαπιστώθηκε ότι οι τρεις νέοι κτυπήθηκαν με σφαίρες αυτομάτου όπλου στο κεφάλι και με λόγχη στην κοιλιά και σε άλλα μέρη του σώματος.

1960. Εγκαινιάστηκε η εθνική οδός Ιωαννίνων-Κόνιτσας. 

1963. Ο Ρώσος πρέσβης στην Αθήνα, Νικολάι Κοριούκιν δήλωσε ότι για την Ε.Σ.Σ.Δ., δεν υφίσταται «μακεδονικό ζήτημα». 

1964 .Στο πλαίσιο της «μυστικής επιχείρησης 34Α», για παραπλάνηση του Κογκρέσου, που διατάχθηκε από τον Πρόεδρο Τζόνσον, έπειτα από σύσταση του υπουργού  Στρατιωτικών, Ρόμπερτ Μακναμάρα., νοτιοβιετναμέζικες ναυτικές μονάδες καταδρομών, κάτω από τις διαταγές του στρατηγού Ουεστμόρλαντ, ξεκίησαν επιχειρήσεις από θάλασσα και ξηρά στο Βόρειο Βιετνάμ. Πολύ κοντά στο χώρο των επιχειρήσεων, στον κόλπο του Τονκίνου, περιπολούσαν τα αμερικανικά αντιτορπιλικά «Μάντοξ» και «Τέρνερ Τζόι».
Στην Αθήνα , η «Αυγή» δημοσίευσε πληροφορίες για επικείμενο στρατιωτικό πραξικόπημα της άκρας Δεξιάς, με την υποστήριξη των  αμερικανικών και βρετανικών μυστικών υπηρεσιών. 

1969. Πραγματοποιήθηκε η επίσημη επίσκεψη στη Ρουμανία του Προέδρου των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον.

1972.Υπογράφηκε η  συνθήκη για την ενοποίηση της Αιγύπτου και της Λιβύης σε ένα ενιαίο κράτος.

1974. 10η ημέρα της μεταπολίτευσης. Δεξίωση Καραμανλή προς τους ξένους ανταποκριτές.  Ο Ιωαννίδης τέθηκε σε εξάμηνο διαθεσιμότητα. Οι Τούρκο άφησαν Ελεύθερους 120 γυναίκες και γέρους. Αξιωματικοί δήλωσαν στο BBC ότι η Συμφωνία της Γενεύης ήταν προδοτική.

1980. Στην Ιταλία στις 10: 25 π.μ. στον σιδηροδρομικό σταθμό της Μπολόνια από μια βόμβα που είχε βάλει η Cia, σκοτώθηκαν 85 αθώοι και 200 τραυματίστηκαν.

1982. Άνοιξε επίσημα το Μετρό του Ελσίνκι . Η κατασκευή του ξεκίνησε στις 7 Μαΐου 1969.

1988. Στην Ουάσιγκτον, ο Αντιπρόεδρος Τζώρτζ Μπους δήλωσε σε  συνέντευξη τύπου για το περιστατικό της 3ης Ιουλίου 1988 όπου η αμερικανική φρεγάτα «Vincennes» κατέρριψε ένα Airbus Α-300 των Ιρανικών αερογραμμών , σκοτώνοντας  290 ανθρώπους : «Δεν με νοιάζει τι λένε τα γεγονότα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ποτέ δεν θα  ζητήσουν συγνώμη».

1990. Το Ιράκ εισέβαλε στο Κουβέιτ, και το κατέλαβε αυθημερόν. Το γεγονός αυτό ήταν η αφορμή για την υλοποίηση των φιλοδοξιών των Ηνωμένων Πολιτειών, για τον έλεγχο του Κόλπου και του Πετρελαίου , και εγκατάσταση μεγάλου αριθμού στρατιωτών στη Μέση Ανατολή. Το Ψήφισμα 660 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ζήτησε την άμεση και άνευ όρων αποχώρηση των ιρακινών δυνάμεων από το Κουβέιτ.

1991. Στο Σαρβας , κοντά στο ¨Οσιγιεκ της Κροατίας , τα μέλη της κροατικής παραστρατιωτικής Εθνικής Φρουράς, δολοφόνησαν  9 Σέρβους. Υπογράφηκε η  συνοριακή συμφωνία μεταξύ Αργεντινής και Χιλής, η οποία τερμάτισε τις διαφορές που κράτησαν περισσότερο από έναν αιώνα.

1993.Το Ηνωμένο Βασίλειο επικύρωσε  τη Συνθήκη του Μάαστριχτ.

1994. Υπό την απειλή των αυστηρότερων διεθνών κυρώσεων, η Γιουγκοσλαβία, ζήτησε από τους ηγέτες της Σερβικής Δημοκρατίας να δεχθούν το ειρηνευτικό σχέδιο της Ομάδας Επαφής για τη Βοσνία.

1995. Ψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή το νομοσχέδιο για την εξυγίανση της Τράπεζας Κρήτης του Γιώργου Κοσκωτά η οποία στην συνέχεια παραδόθηκε στον Λάτση.

 2001. Ο Σερβοβόσνιος Στρατηγός Ράντισλαβ Κρστιτς, καταδικάστηκε από το ICTY της Χάγηςσε ποινή φυλάκισης 46 ετών

2002 . Ο Εβραίος σοβιετικός  ηθοποιός και σκηνοθέτης θεάτρου, κινηματογράφου και τηλεόρασης, σεναριογράφος  Μιχαήλ (Μωυσής)  Κόζακοφ , νικητής του Κρατικού Βραβείου της ΕΣΣΔ  του 1967  ομολόγησε ότι ήταν πράκτορας της KGB. 

2005 . Η πτήση 358 της Air France έπιασε  φωτιά κατά την προσγείωση στο Διεθνές Αεροδρόμιο Πήρσον του Τορόντο. Κάηκαν οι 297 επιβάτες και τα 12 μέλη του πληρώματος.

2007. Οι Ρώσοι έφτασαν  με τα βαθυσκάφη "Μιρ-1" και "Μιρ-2" στον πυθμένα του Αρκτικού Ωκεανού , όπου τοποθέησαν τη ρωσική σημαία και μια χρονοκάψουλα  με ένα μήνυμα προς τις μελλοντικές γενιές.

2018. Στη Συρία έληξε η μάχη Ντεράα. Ο συριακός    στρατός  ανακατέλαβε  πλήρως το κυβερνείο της Ντεράα και το κυβερνείο της Κουνέιτρα.

2019 .Έληξε η ισχύς  της Συνθήκης για την εξάλειψη των πυραύλων μέσου και μικρού βεληνεκούς που είχε υπογραφεί  μεταξύ της ΕΣΣΔ  και  των Ηνωμένων Πολιτειών.

2021. Ο Μακεδόνας ΜΙΛΤΟΣ ΤΕΝΤΟΓΛΟΥ ΧΡΥΥΣΟΣ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΗΣ! ΜΕ ΑΛΜΑ ΣΤΑ 8.41. Ο Μίλτος βρέθηκε εκτός βάθρου στο πέμπτο άλμα από τον Ισπανό αθλητή που τον ξεπέρασε, και πήδηξε αμέσως μετά και πήρε το Χρυσό! Γίγας στους γίγαντες! 

1η Αυγούστου 1789. Η μάχη της Φωξάνης και το σχέδιο για την απελευθέρωση των Ελλήνων που δεν υλοποιήθηκε λόγω της διαφωνίας Μεγάλης ΣΤΟΑΣ. (του Λονδίνου)

Η Φωξάνη είναι η πρωτεύουσα Νομού Βράντσεα της Ρουμανίας, στις όχθες του Ποταμού Μίλκοβ, στην ιστορική Μολδαβία.

 Είναι γνωστή για την μάχη που διεξήχθη εκεί στις 21 Ιουλίου/1η Αυγούστου 1789 και στην οποία 70.000 Τούρκοι το έβαλαν στα πόδια μπροστά σε 7.000 Ρώσους και 18000 Αυστριακούς. 

Στο πεδίο της μάχης οι Τούρκοι άφησαν 2000 νεκρούς , 2500 τραυματίες και τα 12 κανόνια τους. Οι Σύμμαχοι είχαν μόνο 400 νεκρούς και 400 τραυματίες. 

 Η μάχη της Φωξάνης απέδειξε ότι οι Τούρκοι δεν μπορούσαν πλέον αν αναμετρηθούν ισότιμα στο πεδίο της μάχης με σύγχρονους στρατούς.

Πως φθάσαμε στην Φωξάνη

Η Μεγάλη Αικατερίνηm ξεκίνησε από την Αγία Πετρούπολη, τον Ιανουάριο του 1787. για μια εξάμηνη «θριαμβευτική περιοδεία» προς τη Νέα Ρωσία , για «να γνωρίσει από κοντά την ανορθωμένη οικονομική και αμυντική κατάσταση στα απελευθερωμένα εδάφη». 

Στην επίσημη συνοδεία της αυτοκράτειρας, συμμετείχαν ως προσκεκλημένοι, και οι διπλωματικοί εκπρόσωποι της Αγγλίας και της Γαλλίας , για να αναφέρουν στις κυβερνήσεις τους, την πολεμική ισχύ της Ρωσίας και την ετοιμότητα της, για τον αναμενόμενο πόλεμο με την Τουρκία . 
 

Η «παράσταση», για την τη λατρεία και την αφοσίωση των Ελλήνων στην Αικατερίνη, από την οποία περίμεναν την λύτρωση των σκλάβων αδελφών τους, άρχισε από τη Νίζνα, όπου ενσωματώθηκε στην «αυλή» και ο Φιραρής, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος. 

 Στην Κριμαία, όπου έφτασε στα τέλη Μαΐου , την ανέμεναν ο «πεφωτισμένος», αυτοκράτορας Ιωσήφ Β΄, (που συμμετείχε στην περιοδεία με το ψευδώνυμο «κόμης Φαλκενστάιν»), 

και ο βασιλιάς της Πολωνίας Στανισλάβ-Αύγουστος Πονιατόφσκι.
 

Η Μ. Αικατερίνη και οι προσκεκλημένοι της, επιθεώρησαν τις οχυρώσεις και τις ναυτικές υποδομές της Σεβαστούπολης, και στις 24 Μαΐου/4 Ιουνίου, στον δρόμο προς την Μπαλακλάβα, στις εννέα το πρωί, συνάντησαν το πρώτο γυναικείο στρατιωτικό σώμα στη σύγχρονη ιστορία, τον λόχο των ελληνίδων αμαζόνων, που είχε δημιουργήσει ο Ποτέμκιν, με επικεφαλής την λοχαγό Ελένη Σαράντη, σύζυγο του Ιωάννη Σαράντη, αδελφού του αντισυνταγματάρχη του Τάγματος της Μπαλακλάβα Πάβελ Σαράντοβ .

Στο σημείο αυτό συνενώθηκαν με τον «λόχο των Αμαζόνων» και οι Έλληνες πρόσφυγες των Ορλοφικών από τη Μπαλακλάβα. 

Στην τελετή της υποδοχής, πρωτοστατούσε ο Έλληνας ιερέας του Τάγματος της Μπαλακλάβα, Ανανίας. 
 

Στο τέλος της περιοδείας, η Μεγάλη Αικατερίνη και ο «κόμης Φαλκενστάιν», εισήλθαν στη Χερσώνα περνώντας κάτω από κάτω μια αψίδα που έγραφε στα ελληνικά, «προς το Βυζάντιο», και έμειναν τρείς μέρες στην πόλη, που τότε ζούσε ο Ευγένιος Βούλγαρης, και ολοκλήρωσαν τις συμφωνίες για τον επικείμενο πόλεμο.

 Η ώρα της «χριστιανικής σταυροφορίας» στην Ανατολή πλησίαζε.
 Το σχέδιο για τον διαμελισμό της οθωμανικής αυτοκρατορίας, απορρίφθηκε από την Αγγλία. 
 

Ο Ουίλιαμ Πιτ, ο Νεότερος, που είχε γίνει Πρωθυπουργός το 1783 σε ηλικία 24 ετών , υποστήριζε ότι, «δεν πρέπει να επιτρέψουμε στη Ρωσία να μεγαλώσει και παράλληλα να αφήσουμε την Τουρκία ν’ αδυνατίσει.

 Η άρκτος του βορρά δεν έπρεπε  να κατέβει στο Αιγαίο. 

Αν η Ρωσία απωθούσε την Τουρκία από τη Βαλκανική, η Μεσόγειος θα γινόταν ρωσική θάλασσα και ο δρόμος προς τις Ινδίες θα είχε αποκοπεί.
 

«Η Ρωσική κατοχή στην Κωνσταντινούπολη θα σημάνει τον θάνατο των αγγλικών αποικιών της Ανατολής», έγραφε ο Πιτ. 
 

Οι Τούρκοι, που είχαν μεταφέρει στα ρωσο-τουρκικά σύνορα 150.000 στρατιώτες, και είχαν συγκεντρώσει τον στόλο τους στον Εύξεινο, επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά στις 24 Αυγούστου/ 4 Σεπτεμβρίου. και διέταξαν τον Πατριάρχη Προκόπιο Α΄ να εκδώσει αφορισμό των Ρώσων. 

 Στο πολεμικό «μανιφέστο» της Αικατερίνης, πού δόθηκε στην δημοσιότητα τον Σεπτέμβριο τού 1787, η Τσαρίνα, προσκαλούσε όλο τον χριστιανικό κόσμο να ενώσει «τις ευχές και τις δυνάμεις του, εναντίον τού εχθρού τής Χριστιανοσύνης», και καλούσε τον ορθόδοξο κλήρο και τον κάθε Έλληνα, «…να συμεθέξωσι προς την επιθυμίαν της, εις το να ελευθερώση την ορθόδοξον εκκλησίαν από τον θεοστηγή Τουρκικόν ζυγόν. Να λάβωσι τα όπλα και να υπάγωσι να αποδιώξωσι τους εχθρούς του χριστιανικού ονόματος εκ των τόπων, ους αδίκως αφήρπασαν, και να αναλάβωσιν οι Έλληνες την αρχαίαν των ελευθερίαν και εθνικήν ανεξαρτησίαν….».

Η διακήρυξη της Μ.Αικατερίνης , στην οποία γινόταν αναφορά στον φόνο του ηγεμόνα Γρηγορίου Γκίκα (το 1777) και υπογραμμιζόταν πώς και ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος «κινδύνευσε να έχει την ιδία τύχη, και γι’ αυτό «ζήτησε προστασία στους κόλπους της ορθοδόξου εκκλησίας μας , ή οποία και του έδωσε άσυλο, όπως είχε υποχρέωση», μοιράστηκε σε χιλιάδες αντίτυπα στην ηπειρωτική Ελλάδα και τα Επτάνησα, με ευθύνη των προξένων της Ρωσίας. 
 

Οι επιχειρήσεις των Τούρκων άρχισαν στον Δνείστερο, στο «θέατρο» της Ουκρανίας, και στόχευαν στην ανακατάληψη της Κριμαίας. 
 Η Τουρκική επίθεση αποκρούστηκε τον Οκτώβριο από τον στρατηγό Σουβαρόφ.
Στο μέτωπο του Δούναβη, η Αυστρία κήρυξε τον πόλεμο στην Τουρκία στις 9 Φεβρουαρίου 1788. 
 Ο Ιωσήφ Ιωσήφ Β΄ των Αψβούργων , ο μεγαλύτερος γιος της Μαρίας Θηρεσίας, και αδελφός της Μαρίας Αντουανέτας, βρισκόταν στο μέτωπο του Βελιγραδίου, και από το Σεμλίνο,(Ζέμουν), εξέδωσε την πολεμική του διακοίνωση, προς τις ευρωπαϊκές αυλές στην οποία ανέφερε :

 «Επέστη ό χρόνος, κατά τον οποίο , εμφανιζόμενος ως εκδικητής της ανθρωπότητος , αναλαμβάνω να αποζημιώσω την Ευρώπη δια όσα έπαθεν άλλοτε δεινά υπό των κανιβάλων Τούρκων και ελπίζω να αποκαθάρω τον κόσμο, φυλής βαρβάρου, που για τόσον χρόνο ήτο ή μάστιξ αυτού». 

 Ανατολικότερα, ο ηγεμόνας της Μολδαβίας, από το 1786 , Αλέξανδρος Υψηλάντης, που το 1785 είχε υποβάλλει σχέδιο για την ανεξαρτητοποίηση της Ελλάδας στον Αυτοκράτορα Ιωσήφ Β΄ και στην Αικατερίνη Β΄ και βρισκόταν σε διαρκή επαφή με τη Βιέννη, και τη Ρωσία, «αιφνιδιάστηκε», και ο Βαρώνος Ερνστ Γκίντεον φον Λάουντον κατάλαβε το Ιάσιο, τον Απρίλιο του 1788, συλλαμβάνοντας τον Υψηλάντη αιχμάλωτο.
 

Η Τουρκική αντεπίθεση, ανάγκασε τους Αυστριακούς να υποχωρήσουν και η Πύλη διόρισε, με την υποστήριξη του γηραιού Χασάν Τζαζαερλή Καπουδάν Πασά , ηγεμόνα και της Μολδαβίας, τον Νικόλαο Μαυρογένη, στον οποίο ανατέθηκε η αρχιστρατηγία των τουρκικών δυνάμεων στο μέτωπο του Δούναβη.

 Στις 16/28 Φεβρουαρίου 1788 ξεκίνησαν οι επιχειρήσεις του Λάμπρου Κατσώνη. 

Στον ηπειρωτικό ελληνικό χώρο, οι αρματολοί στη Δυτική Μακεδονία, πραγματοποίησαν το 1788 σειρά επιθέσεων κατά των Τούρκων στις περιοχές Κορεστίων - Περιστερίου – Μοριχόβου και οι Σουλιώτες εξαπέλυσαν σειρά επιδρομών. 
 

Το «ντιβάνι», έδωσε άδεια στον 'Αλή Πασά, που είχε ακολουθήσει τα Σουλτανικά στρατεύματα στο μέτωπο του Δούναβη, να επανέλθει στο πασαλίκι του και να καταστείλει την ανταρσία. 

Επιστρέφοντας ο Αλής κατέστρεψε τη Μοσχόπολη.

 Οι Σουλιώτες, το Φεβρουάριο του 1789, εξαπέλυσαν νέα σειρά επιδρομών. 

 Στις 28 Μάιου/8 Ιουνίου 1789 απομακρύνθηκε ο Βεζύρης Κοτζά Γιουσούφ Πασά και ανέλαβε ο Χασάν Πασάς, που διέταξε επίθεση κατά των Αυστριακών που πολιορκούσαν το Βελιγράδι. 

 Η μάχη της Φωξάνης 

 Η ανακωχή της Ρωσίας με τους Τούρκους στα νότια σύνορα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας ήταν εύθραυστη. 

Την άνοιξη του 1789, ο Αλεξάντρ Βασίλιεβιτς Σουβαρόφ στάλθηκε για να διοικήσει την εμπροσθοφυλακή του  στρατάρχη Ρουμιάντσεφ .

Το Σώμα Σουβόροφ πήρε θέσεις στη δεξιά πλευρά, στο έδαφος της σημερινής Μολδαβίας και είχε επαφή με την αριστερή πλευρά του αυστριακού στρατού υπό τη διοίκηση του πρίγκιπα Κόμπουργκ. 
 

Τον Ιούλιο του 1789 ο Γιουσούφ Πασάς στρατοπέδευσε κοντά στη Φωξάνη με 70.000. Σκόπευε πρώτα να διαλύσει τα αυστριακά στρατεύματα και μετά να επιτεθεί στους Ρώσους. 

Ο πρίγκιπας του Κόμπουργκ στράφηκε στον Σουβαρόφ για βοήθεια.
 Το σώμα του Αλεξάντερ Βασίλιεβιτς αριθμούσε περίπου 5.000 στρατιώτες και βρισκόταν πενήντα χιλιόμετρα μακριά. 

Το ρωσικό  Σώμα τρέχοντας για 28 ώρες έφτασε στον ποταμό Σιρέτ την 17η /27 Ιουλίου.
Την επόμενη μέρα, 18/28 Ιουλίου, Ρώσοι άρχισαν να χτίζουν γέφυρες κατά μήκος του ποταμού. 
Το βράδυ της 20ης/30ης Ιουλίου οι τρεις γέφυρες ήταν έτοιμες .
 

Ο Σουβαρόφ αποφάσισε στις τρεις το πρωί να επιτεθεί στον εχθρό σε δύο στήλες και έστειλε μια επιστολή ενημερώνοντας τον πρίγκιπα Κόμπουργκ. 

Στο μεταξύ είχαν φτάσει και 2000 Κοζάκοι. 

Οι Αυστριακοί, που την ίδια ώρα πολιορκούσαν το Βελιγράδι, ήσαν 18000. 6 συντάγματα πεζικού , 4 τάγματα επίλεκτων Γρεναδιέρων, 3 συντάγματα Ουσάρων (Ιππικό) και ένα ελαφρύ σύνταγμα ευζώνων. (Αρναούτεν). 

Ο Σουβαρόφ, είχε τρία συντάγματα Μουσκετοφόρων, τρία Συντάγματα Δραγώνων, 2 τάγματα επίλεκτων Γρεναδιέρων, ένα ελαφρό Σύνταγμα «Κυνηγών» και ένα σύνταγμα Κοζάκων. 
 

Οι Οθωμανοί παρέταξαν περίπου 40.000 από τους 70000 στρατιώτες, με διοικητή τον Οσμάν Πασά. 

Η μάχη στη Φωξάνη έγινε στις 21 Ιουλίου 1789, με το ρωσικό ημερολόγιο αλλά οι Αυστριακοί ως καθολικοί είχαν 1η Αυγούστου. 

 Ο Σουβαρόφ και ο Ιωσίας Κόμπουρκ παρέταξαν τις δυνάμεις τους σε δύο γραμμές σε τετραγωνικούς σχηματισμούς. 

Σε προηγούμενες μάχες με τους Οθωμανούς, οι Ρώσοι διοικητές ανακάλυψαν ότι χρησιμοποιώντας γραμμική παράταξη εναντίον των Τούρκων υστερούσαν γιατί το τουρκικό Ιππικό διασπούσε την παράταξη. Έτσι ο Σουβαρόφ σχημάτισε τετράγωνα, με ακροβολιστές. 
 Οι Αυστριακοί παρατάχθηκαν κατά τον ίδιο τρόπο.
 Η μάχη ξεκίνησε περίπου στις 9:00 το πρωί της 1η Αυγούστου 1789, με το ρωσικό και το αυστριακό πυροβολικό να προσβάλει τις τουρκικές γραμμές και τις οχυρωμένες θέσεις του τουρκικού στρατοπέδου. 
 

Γύρω στις 10, οι Τούρκοι εξαπέλυσαν επίθεση σε όλο το μήκος της γραμμής μάχης, αλλά το συμμαχικό πυροβολικό και οι μουσκετοφόροι τους απέκρουσαν και στην συνέχεια ο Σουβαρόφ έστειλε τους Κοζάκους από τα δεξιά.
 

Το ρωσικό ιππικό απωθήθηκε , αλλά η έφοδος με εφ όπλου λόγχη του Ρωσικού πεζικού ήταν επιτυχής. 

Οι Τούρκοι υποχώρησαν πίσω στο στρατόπεδο τους και μετά την γενική έφοδο των Συμμάχων διαλύθηκαν.

 Στις 16.00 όλα είχαν τελειώσει.
 Στο πεδίο της μάχης οι Τούρκοι άφησαν 2000 νεκρούς , 2500 τραυματίες και τα 12 κανόνια τους. Οι Σύμμαχοι είχαν μόνο 400 νεκρούς και 400 τραυματίες.

Η μάχη της Φωξάνης απέδειξε ότι οι Τούρκοι δεν μπορούσαν πλέον να αναμετρηθούν με σύγχρονους στρατούς και ας είχαν την αριθμητική υπεροχή .

Ο Σουβόροφ και ο Ιωσίας Κόμπουρκ αποφάσισαν να μην καταδιώξουν τον Οσμάν Πασά. 

Άλλωστε το πολεμικό σχέδιο πρόβλεπε την προέλαση προς τη Θεσσαλονίκη, δια μέσου της Σερβίας. 
 

Μετά τη νίκη, ο Πρίγκιπας Κόμπουργκ και ο Στρατηγός Σουβόροφ συναντήθηκαν και αγκαλιάστηκαν. 

Ο Ρώσος στρατηγός ήταν γενναιόδωρος με τους συμμάχους. Διέταξε να δοθούν ως λάφυρα στους Αυστριακούς όλα τα τουρκικά όπλα. 
Για την αυτοκράτειρα Αικατερίνη Β', η νίκη στην Φωξάνη ήταν διπλωματική.. Νίκησε η  φιλία και η αρμονία μεταξύ Ρωσίας και Αυστρίας. 

 Στη συνέχεια όμως, «ο ουρανός έπεσε στο κεφάλι» του δύστυχου Ιωσήφ, που κήρυξε τον πόλεμο κατά των «κανιβάλων Τούρκων», παρά την αντίθεση της «μητέρας του Κόσμου». 

Το εσωτερικό μέτωπο του κατέρρευσε. 

Η Στοά της Βιέννης πέρασε ανοιχτά στην αντιπολίτευση και τον κατήγγειλε ότι πρόδωσε τις αρχές της «πεφωτισμένης δεσποτείας». Οι τιμές των τροφίμων διπλασιάστηκαν και για πρώτη φορά στη Βιέννη, οι πεινασμένοι λεηλάτησαν αρτοποιεία , ενώ ο «φόβος» της υποχρεωτικής στράτευσης, οδήγησε πολλές αριστοκρατικές οικογένειες να εγκαταλείψουν τη Βιέννη. 

 Σπυρίδων Χατζάρας

Η ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΗΤΑΝ ΡΥΘΜΙΣΜΕΝΗ ΣΑΝ ΑΓΓΛΙΚΟ ΤΡΑΙΝΟ. ΟΛΑ ΕΓΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥΣ. 102 χρόνια από την ταχεία εκκένωση.

 Οι προδότες την 1η Αυγούστου 1922 , 13 ημέρες πριν τη κατάρρευση του Μετώπου. ανακοίνωναν από την Γουναρική "Πρωτεύουσα" , στον χαζό λαό, την πλήρη Αυτονόμηση της Σμύρνης και τον εκτοπισμό των Τούρκων εκτός της ζώνης Κατοχής. 

Η Κυβέρνηση ανακοίνωσε και την επιστράτευση από τον Οκτώβριο των Κλάσεων του 1923 που θα απέδιδε 50.000 άνδρες.

 Ο εκπρόσωπος του Κεμάλ στην Ευρώπη Φερήτ Μπέης δήλωσε στην "Ματέν"  ότι η μεταφορά του Ελληνικού Στρατού από την Μικρά Ασία στην Θράκη ήτανη έναρξη της Εκκένωσης και ότι "Οι Έλληνες ήσαν προ της Καταρρεύσεως. Η Ασθένεια ήταν Ανίατη

Το αστυνομικό δελτίο

Αποφυλακίστηκε ο Σταθμάρχης .Σε κατ’ οίκον περιορισμό μέχρι την έναρξη της δίκης για τα Τέμπη

 

Είναι ωραίο να ποδοπατάς το Κράτος Δικαίου. και πιο ωραίο να το κάνει η Ελλαδάρα. 13-11.

 😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂

Περισσότεροι από 60 χιλιάδες Ουκρανοί στρατιώτες έπεσαν στο μέτωπο τον Ιούλιο

 Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας έχασαν περισσότερους από 60 χιλιάδες στρατιώτες στη ζώνη της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης κατά τη διάρκεια του Ιουλίου, σύμφωνα με τις συγκετρωτικές   εκθέσεις του Υπουργείου Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Από την 1η Ιουλίου έως τις 5 Ιουλίου, σκοτώθηκαν έως και 9880 Ουκρανοί στρατιώτες κατά μήκος ολόκληρης της γραμμής επαφής. Από τις 6 Ιουλίου έως τις 12 Ιουλίου αναφέρθηκαν από τις μονάδες έως και 14.000, από τις 13 έως τις 19 Ιουλίου  έως 13.000 και από τις 20 Ιουλίου έως τις 31 Ιουλίου,  23.610.

Ζαχάροβα: H ειρηνική διευθέτηση της ουκρανικής κρίσης, πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα γνωστά συμφέροντα της Ρωσίας και τις υπάρχουσες πραγματικότητες,

 Η εκπρόσωπος του Ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα, σχολιάζοντας την πρόσφατη επίσκεψη του Γραμματέα Εξωτερικών του Βατικανού Πιέτρο Παρολίν στην Ουκρανία, σημείωσε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να συνεργαστεί με όλους όσους επιδιώκουν να συμβάλουν στην ειρηνική διευθέτηση της ουκρανικής κρίσης, λαμβάνοντας υπόψη τα γνωστά συμφέροντα της Ρωσίας και τις υπάρχουσες πραγματικότητες

1η Αυγούστου 1958. Η Αγγλοτουρκική τρομοκρατία στην Κύπρο

 

Η πρώτη Σύνοδος της Αρελάτης του 314 μΧ και το καθήκον του (καλού) Χριστιανού να πολεμήσει το Κακό με τα όπλα. Οι αποφάσεις της Συνόδου της Αρελάτης για τους μαχητές του Χριστού και οι Πουστριλέ Οικουμενιστές, που κάνουν «μια πίπα δώρο» στον Τούρκο (μουσουλμάνο) συνάνθρωπο

 

Η Ηττοπάθεια των πουστριλέ δειλών, που μετέτρεψαν το προσωπικό τους πρόβλημα σε Χριστιανικό Δόγμα.

Η πρώτη Σύνοδος της Χριστιανικής Εκκλησίας που συγκάλεσε ο Μέγας Κωνσταντίνος  στην Αρλ άρχισε τις εργασίες της την 1η Αυγούστου 314 μΧ. Η Σύνοδος της Αρελάτης, ήταν ένα μεγάλο Σώμα με 200 περίπου συμμετέχοντες. 

Ο Κωνσταντίνος συγκάλεσε την Σύνοδο για να κρίνει τους  «Δονατιστές» της Βόρειας Αφρικής που ζήτησαν από τον Αυτοκράτορα    Κωνσταντίνο , για να ανακαλέσει την απόφαση της (μικρής) Συνόδου του Λατερανού του προηγούμενου Χρόνου, (313) υπό την ηγεσία του Πάπα Μιλτιάδη, που τους καταδίκασε.

Ο αυτοκράτορας, η πολιτική αρχή, που κατάλαβε τη σοβαρότητα για το κράτος τους εκκλησιαστικού προβλήματος ανέθεσε σε τρεις επισκόπους της Γαλατίας, τον Μαρίν της Αρλ, τον Ρετίσιο του Αγκοστοντούμουμμ και τον Μαρτίν της Κολωνίας να συναντηθούν  στη Ρώμη με τον επίσκοπό Ρώμης  Μιλτιάδη και να επιλύσουν το ζήτημα. Αυτό που έγινε τον Οκτώβριο του 313. 

Ο Σεσιλιάνος και ο Δονάτος, συνοδευόμενοι από περίπου δέκα  υποστηρικτές του επισκόπους, ήταν παρόντες.

Η Σύνοδος του Λατερανού κήρυξε τον Σεσιλιάνο  αθώο για όσα του καταλόγιζέ ο Δονάτος  και κατηγόρησε τον Δονάτο ως αιρετικό.

 Για να ειρηνεύσουν τις Εκκλησίες, απαγορεύτηκε και στους δύο να επιστρέψουν αμέσως στην Αφρική.

Η Σύνοδος της Αρελάτης του 314 μΧ  και το καθήκον του (καλού) Χριστιανού   να υπηρετήσει τον Αυτοκράτορα και πολεμήσει το Κακό και με τα όπλα

 Στη Σύνοδο της Αρλ, που άρχισε την 1η Αυγούστου υπό την Προεδρία του Κωνσταντίνου ήταν παρών ένας μεγάλος αριθμός επισκόπων που πλησίαζαν τους 200. 

Ο Επίσκοπος της Ρώμης, Σιλβέστρος, εκπροσωπήθηκε από δύο ιερείς, τον Βίτο και τον Κλαύδιο V και δύο Διάκονους. Παρών ήταν και ο Σεσιλιανός της Καρχηδόνας, καθώς και Επίσκοποι του Δονατιστικού κόμματος. 

Οι πλήρεις πράξεις του συμβουλίου δεν έχουν φτάσει σε εμάς . Σύμφωνα την επιστολή, που βρίσκεται στα αρχεία του Βατικανού και η οποία στάλθηκε στον Παπά από τον Επίσκοπο της Αρελάτης για να τον ενημερώσει και να ζητήσει την έγκρισή του «εξετάστηκε με περισσότερη προσοχή από ό,τι στη Ρώμη», «η υπόθεση του Σισιλιανού εναντίον των Δονατιανών», «οι Δονατιανοί δεν παρείχαν καμία απόδειξη για τις κατηγορίες τους». 

«Αντιμετωπίσαμε εντελώς παράλογα άτομα. 

Γι' αυτό καταδικάστηκαν και αναθεματίστηκαν» όπως αναφέρει η επιστολή.

Οι επίσκοποι εκμεταλλεύτηκαν τη Σύνοδο ,για να συζητήσουν και να επιλύσουν φλέγοντα θέματα της εκκλησίας να εγκρίνουν Κανόνες. 

 Η επιστολή των πατέρων της Αρλ «Στον αγιότατο Κύριο τον αδελφό μας Σιλβέστρο», (τον επίσκοπο της Ρώμης) αναφέρεται σε 22 Κανόνες, « που αποφασίσαμε με κοινή συμφωνία, να κάνουμε γνωστούς. στη φιλανθρωπία σας, ώστε όλοι να ξέρουν τι πρέπει να τηρούν στο μέλλον »

Το πιό επείγον ήταν η ημερομηνία εορτασμού του Πάσχα και αυτός ήταν ο πρώτος Κανόνας. 

Κανόνας 1: Καταρχάς, διατάζουμε να τηρείται η εορτή του Πάσχα σε ολόκληρη τη γη την ίδια μέρα, σύμφωνα με το έθιμο. 

Ο δεύτερος Κανόνας αφορούσε την υποχρέωση των Επισκόπων και των Ιερέων να παραμένουν στην περιοχή που χειροτονήθηκαν

 2: Όσοι έχουν χειροτονηθεί λειτουργοί για να υπηρετήσουν σε έναν τόπο, να συνεχίσουν σε αυτόν τον τόπο. 

( Την υποχρέωση παραμονής των λειτουργών στη Μητρόπολη ή την ενορία της χειροτονίας τους και την απαγόρευση μετακίνησης από τη μια Εκκλησία στην άλλη βρίσκουμε στον κανόνα 15 της Νίκαιας). 

 H Σύνοδος,  της Αρελάτης, με τον τρίτο κανόνα της , αναγνώρισε τη στρατιωτική   θητεία ως καθήκον κάθε Χριστιανού, εγκωμίασε τον πόλεμο για την πατρίδα, και ευλόγησε τον «αιματηρό αγώνα ανάμεσα στο καλό και το κακό», και αναγνώρισε τη στρατιωτική θητεία ως καθήκον κάθε Χριστιανού.   

 Η Σύνοδος, τόνισε ότι η πίστη των ένθερμων χριστιανών στους στρατούς της αυτοκρατορίας. προς τον αυτοκράτορα δεν υπερτερούσε αυτής που οφείλονταν στον Χριστό, και  έλεγε ότι οι Χριστιανοί στρατιώτες έπρεπε να απέχουν «από τις θυσίες της νίκης».

Η  Σύνοδος αποφάσισε τον αποκλεισμό από την εκκλησία εκείνων που καταθέτουν τα όπλα. Δηλαδή των τότε των αντιρρησιών συνείδησης. Ο τρίτος Κανόνας της Αρελάτης, παραμένει ο ποιο σημαντικός και σήμερα γιατί έλυσε το ζήτημα της συμμετοχής των Χριστιανών στο Πόλεμο. 

 

 H Σύνοδος , αναγνώρισε τη στρατιωτική θητεία ως καθήκον κάθε Χριστιανού, εγκωμίασε τον πόλεμο για την πατρίδα, και ευλόγησε τον «αιματηρό αγώνα ανάμεσα στο καλό και το κακό», και αποφάσισε τον αποκλεισμό από την εκκλησία εκείνων που καταθέτουν τα όπλα. 

 Ο Τρίτος Κανών της Συνόδου της Αρελάτης, αποτέλεσε τη θεολογική βάση των Σταυροφοριών, (κατά του Κακού), αλλά και του Συνθήματος των Φιλογενών, «Για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία». 

 Αυτό ,δείχνει και μια βαθύτατη γνώση των Ιερών κανόνων της Εκκλησίας από Εκείνους που σχεδίασαν την επανάσταση και την οποία φυσικά δεν είχαν ο «Αλχημιστής» Σκουφάς, ο φοιτητής Τσακάλωφ και ο  λαδέμπορας μασόνος Ξάνθος. 

 Ο Τέταρτος κανόνας. απέκλεισε από την εκκλησία, τους οδηγούς αρμάτων στις αρματοδρομίες, τους ηθοποιούς και τους Μονομάχους, αν και ο Αγιος Βίτος ήταν ο Προστατης των Μονομάχων, ρύθμισε την κατοικία του κλήρου, το βάπτισμα των αιρετικών, επέτρεψε νέο γάμο πέντε χρόνια μετά από διαζύγιο, και με τον 6ο Κανόνα επιβεβαίωσε την αγαμία του Κλήρου.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ