Παρόντες:
Γεώργιος Β', Βασιλεύς των Ελλήνων
Α, Παπάγος, Αρχιστράτηγος ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων
Μ. Πάλερετ Πρεσβευτής της Μ. Βρεταννίας στην Αθήνα
Η. Μ. Γουίλσων Αρχηγός των βρετανικών Δυνάμεων στήν Ελλάδα
Ο. Ντ. Αλμπιακ Αρχηγός των βρετανικών Αεροπορικών Δυνάμεων Μέσης Ανατολής
Ναύαρχος Ο. Τερλ
Στρατηγός Ο. Χέιγουντ
Συνταγματάρχης Σάλσμπουρι
Αντισυνταγματάρχης Κ. Δόβας,
Αντισυνταγματάρχης Ντόριαν Σμιτ.
Πρέπει να τονίσουμε ότι στη σύσκεψη δεν μετέχει ο πρωθυπουργός Κορυζής και κανένας ανώτατος αξιωματικός. Μόνον ο Παπάγος με την ορντινάτσα του
Παπάγος: Η κατάστασις των ελληνικών δυνάμεων έχει ως εξής: Αι δυνάμεις του Τ.Σ.Δ.Μ. συνεπεία της υπό των Γερμανών καταλήψεως των διαβάσεων Κλεισούρας, Σιατίστης και Γρεβενών υποχρεώθηκαν να συμπτυχθώσι δυτικώς και να συνεχίσωσι την σύμπτυξίν των προς Ήπειρον μέσω των ορέων. Είχον μεθ' εαυτών 4 ημερών τροφάς. Ο περαιτέρω ανεφοδιασμός των από Κονίτσης και Μετσόβου είναι εξαιρετικώς δύσκολος. Δια τούτο ζητώ επιμόνως όπως βρετανικά αεροπλάνα ρίψουν τρόφιμα.
Γουίλσων: 'Έχομεν άποθέματα εις Καλαμπάκαν, οπόθεν δύνανται να ληφθούν.
Παπάγος: Η δυσκολία έγκειται εις την μεταφορά των τροφίμων εκ Μετσόβου προς βορράν. Έάν είναι δυνατόν θα πρέπει να ριφθούν τρόφιμα εις περιοχήν Σαμαρίνα-Επταχώριον-Ζουζούλη.
Ντ' Άλμπιάκ: Δεν έχομεν πλέον αεροπλάνα μεγάλα. Τα Μπλενέϊμ δέν φέρουν μέγα βάρος.
Η συζήτηση γινόταν τη Μεγάλη Παρασκευή το πρωί.
Οι αποθήκες της Καλαμπάκας είχαν λεηλατηθεί από την Μεγάλη Τετάρτη, όταν τις εγκατέλειψαν οι φρουροί που λιποτάκτησαν .
Ούτε ο Γουίλσον, ούτε ο Παπάγος το γνώριζαν.
Εντύπωση προκαλεί ο τρόπος που ο σύμμαχος Γουίλσον αντιμετωπίζει τον έλληνα σύμμαχο στρατιώτη.
Ο Παπάγος τους ζήτησε να ρίξουν τρόφιμα από τα αεροπλάνα στους πεινασμένους που περπατούσαν ήδη τέσσερεις ημέρες. Και ο Γουίλσον απάντησε:
- Έχουμε τρόφιμα στην Καλαμπάκα να πάνε να τα πάρουν.
Δηλαδή: Χεσμένους σας έχω και μη μου τα ζαλίζετε με τους φαντάρους σας.
19/4/19
Επαγγελματικός προσανατολισμός
Τι προσόντα χρειάζονται για να γίνει κανείς Διεθνής Έμπορος καθαρού Αέρα;
Μπορεί να γίνει Διεθνής έμπορος χύμα καθαρού αέρα και κάποιος Χριστιανός Ορθόδοξος;
Διεθνής έμπορος χύμα καθαρού αέρα (Κοπανιστού).
Σίγουρη Δουλειά με συμβόλαιο Κιότο, και εισόδημα Μεγάλο.
Διεθνής έμπορος χύμα καθαρού αέρα (Κοπανιστού).
Σίγουρη Δουλειά με συμβόλαιο Κιότο, και εισόδημα Μεγάλο.
Η προεκλογική απάτη των «Επανορθώσεων» και το Κατοχικό Δάνειο που πρέπει να εξοφληθεί
Του Σπύρου Χατζάρα
Οι πωλιτικοί και οι δημοσιοκάφοι οφείλουν να πάψουν να λένε ψέματα και εκμεταλλευόμενοι την άγνοια να κοροϊδεύουν ενόψει εκλογών τους χαζούς ψηφοφόρους. Όποιος μιλάει ακόμα για Γερμανικές Πολεμικές Επανορθώσεις, είναι πρώτον απατεώνας και ρουφιάνος και εν συνεχεία πανηλίθιος. Ενώ, οι δοσίλογοι συνεργάτες των Δυνάμεων Κατοχής, όπως ο Αλιέσκι Τσιπρόφσκι και διάφοροι «αριστεροί», κοροϊδεύουν τον χαζό λα(γ)ό, με τις πολεμικές επανορθώσεις, οι λωποδύτες του Βερολίνου, φοβούνται μόνο το Αναγκαστικό Κατοχικό Δάνειο.
Το Αναγκαστικό Κατοχικό Δάνειο γεννήθηκε νομικά από μια διεθνή Συμφωνία, μεταξύ Ιταλίας και Γερμανίας, δύο κυρίαρχων Κρατών , που υπογράφηκε στις 14 Μαρτίου 1942 στη Ρώμη, από τους νόμιμους πληρεξούσιους της Ιταλίας και της Γερμανίας τους κ.κ Γκίτζι και Αλτενμπουργκ. Ήταν από πλευράς Διεθνούς Δικαίου μια Νόμιμη Διεθνής Σύμβαση. Η Σύμβαση κοινοποιήθηκε στην ελληνική κυβέρνηση στις 23 Μαρτίου 1942, και η τότε κυβέρνηση, υποχρεώθηκε ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ να διέταξει την Τράπεζα της Ελλάδας να κάνει τις σχετικές πληρωμές.
Ο επιτετραμμένος του Ράιχ στην Αθήνα, πρέσβης Φον Γκρέβενιτς, την ημερα της αναχώρησης των Γερμανών στις 12 Οκτωβρίου 1944, επισκέφθηκε τον αείμνηστο πρωθυπουργό Ιωάννη Ράλλη, και για να προστατεύει τα συμφέροντα του Ράιχ, από μελλοντικές ελληνικής διεκδικήσεις, του επέδωσε «Νότα», στην οποία υπολόγιζε το σύνολο του υπολοίπου του αναγκαστικού δανείου, ως τις 12 Οκτωβρίου 1944 . Ήταν 476 εκατομμύρια χρυσά μάρκα.
Το έγγραφο Φον Γκρέβενιτς, θα πρέπει να βρίσκεται στα Αρχεία του ελληνικού Κράτους εάν δεν το εξαφάνισαν.
Η Τράπεζα της Ελλάδος, στον πρώτο μεταπολεμικό ισολογισμό της, σε εφαρμογή του Αναγκαστικού Νόμου 18 της 19ης Νοεμβρίου 1944, ενέγραψε ως υπόλοιπο 4,5 εκατ. χρυσές λίρες Αγγλίας. Αυτά τα 476 εκ. χρυσά μάρκα, η 4,5 εκατ. χρυσές λίρες Αγγλίας, σε σημερινές τιμές υπολογίζονται σε 60 δις ευρώ, πλέον των τόκων.
Αυτό το χρέος , οι διαδοχικές δωσίλογες ελληνικές κυβερνήσεις, δεν μπορούσαν να το διαγράψουν, επειδή η Ελλάδα δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος. Μπορούσαν μόνο να μην το διεκδικούν.
Και αυτό έκαναν.
Η ριζική μείωση του χρέους της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας , (ΟΔΓ), με την σύμβαση του Λονδίνου του 1953, που την υπέγραψε η Ελλάδα, δεν αφορά στο Αναγκαστικό Κατοχικό Δάνειο, αλλά ούτε η Σύμβαση μεταξύ Ελλάδας και Γερμανικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της 18ης Μαρτίου 1960, που υπέγραψε στη Βόννη ο τότε Έλληνας πρέσβης Θεόδωρος Υψηλάντης και η οποία κυρώθηκε το 1961, έλυσε το γερμανικό πρόβλημα.. Η Συμφωνία του 1960, δεν αναφέρει πουθενά τις λέξεις «αναγκαστικό δάνειο». Το Αναγκαστικό Δάνειο, δεν καλύφθηκε ούτε από την προφορική παραίτηση του «Εθνάρχη» προς τον Αντενάουερ τον Νοέμβριο του 1958, διότι η Ελλάδα δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος.
Και επειδή προϋπόθεση για την εξόφληση του δεν είναι η υπογραφή συνθήκης ειρήνης δεν το καλύπτει ,ούτε η σύμβαση 2+4 του 1990, που διέγραψε τις απαιτήσεις των πολεμικών επανορθώσεων των εφοπλιστών για παράδειγμα.
Μόνο στις 14-11-1995 έγινε μια ρηματική διακοίνωση της Ελλάδας, μέσω του πρέσβη στη Βόνη, Ιωάννη Μπουρλογιάννη, με την οποία η Αθήνα ζητούσε έναρξη διαπραγματεύσεων και για το κατοχικό δάνειο.
Οι Γερμανοί τότε, απέρριψαν το ελληνικό διάβημα με το επιχείρημα της παραγραφής λόγω της «παρόδου 50 ετών».
Το ζήτημα όμως του Δανείου , δεν είναι πολιτικό, και δεν υπόκειται σε παραγραφή, διότι δε προβλέπει παραγραφή η σύμβαση της Ρώμης. Η οφειλή από το Δάνειο είναι εμπράγματη οφειλή και η ικανοποίηση της αξίωσης μας μπορεί να γίνει δικαστικά και όχι πολιτικά. Δηλαδή χρειάζεται αγωγή και κατάσχεση και όχι διαπραγματεύσεις.
Τα πράγματα γίνονται χειρότερα για το Βερολίνο και τους δοσίλογους των Αθηνών επειδή ο Βίλλυ Μπράντ στα πλάισα της «Οστ Πολιτικ», αναγνώρισε τα αντίστοιχα αναγκαστικά δάνεια που είχαν επιβληθεί στην Πολωνία και την Γιουγκοσλαβία και τα εξόφλησε.
Επομένως υπάρχει και η ρήτρα αποτίμησης που αποδέχτηκε η Γερμανική κυβέρνηση.
Ο Διάτρητος Τυμβοθήρας Αλιέκσι Τσιφπρόφσκι , γιατί δεν ζητάει από την σύμμαχο Αγγλία τις 610.796 ουγγιές χρυσού που τους έδωσε για ασφαλή φύλαξη ο Γεώργιος Βου και οι Άγγλοι τις υπεξαίρεσαν και δεν τις επέστρεψαν ποτέ;
Οι πωλιτικοί και οι δημοσιοκάφοι οφείλουν να πάψουν να λένε ψέματα και εκμεταλλευόμενοι την άγνοια να κοροϊδεύουν ενόψει εκλογών τους χαζούς ψηφοφόρους. Όποιος μιλάει ακόμα για Γερμανικές Πολεμικές Επανορθώσεις, είναι πρώτον απατεώνας και ρουφιάνος και εν συνεχεία πανηλίθιος. Ενώ, οι δοσίλογοι συνεργάτες των Δυνάμεων Κατοχής, όπως ο Αλιέσκι Τσιπρόφσκι και διάφοροι «αριστεροί», κοροϊδεύουν τον χαζό λα(γ)ό, με τις πολεμικές επανορθώσεις, οι λωποδύτες του Βερολίνου, φοβούνται μόνο το Αναγκαστικό Κατοχικό Δάνειο.
Το Αναγκαστικό Κατοχικό Δάνειο γεννήθηκε νομικά από μια διεθνή Συμφωνία, μεταξύ Ιταλίας και Γερμανίας, δύο κυρίαρχων Κρατών , που υπογράφηκε στις 14 Μαρτίου 1942 στη Ρώμη, από τους νόμιμους πληρεξούσιους της Ιταλίας και της Γερμανίας τους κ.κ Γκίτζι και Αλτενμπουργκ. Ήταν από πλευράς Διεθνούς Δικαίου μια Νόμιμη Διεθνής Σύμβαση. Η Σύμβαση κοινοποιήθηκε στην ελληνική κυβέρνηση στις 23 Μαρτίου 1942, και η τότε κυβέρνηση, υποχρεώθηκε ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ να διέταξει την Τράπεζα της Ελλάδας να κάνει τις σχετικές πληρωμές.
Ο επιτετραμμένος του Ράιχ στην Αθήνα, πρέσβης Φον Γκρέβενιτς, την ημερα της αναχώρησης των Γερμανών στις 12 Οκτωβρίου 1944, επισκέφθηκε τον αείμνηστο πρωθυπουργό Ιωάννη Ράλλη, και για να προστατεύει τα συμφέροντα του Ράιχ, από μελλοντικές ελληνικής διεκδικήσεις, του επέδωσε «Νότα», στην οποία υπολόγιζε το σύνολο του υπολοίπου του αναγκαστικού δανείου, ως τις 12 Οκτωβρίου 1944 . Ήταν 476 εκατομμύρια χρυσά μάρκα.
Το έγγραφο Φον Γκρέβενιτς, θα πρέπει να βρίσκεται στα Αρχεία του ελληνικού Κράτους εάν δεν το εξαφάνισαν.
Η Τράπεζα της Ελλάδος, στον πρώτο μεταπολεμικό ισολογισμό της, σε εφαρμογή του Αναγκαστικού Νόμου 18 της 19ης Νοεμβρίου 1944, ενέγραψε ως υπόλοιπο 4,5 εκατ. χρυσές λίρες Αγγλίας. Αυτά τα 476 εκ. χρυσά μάρκα, η 4,5 εκατ. χρυσές λίρες Αγγλίας, σε σημερινές τιμές υπολογίζονται σε 60 δις ευρώ, πλέον των τόκων.
Αυτό το χρέος , οι διαδοχικές δωσίλογες ελληνικές κυβερνήσεις, δεν μπορούσαν να το διαγράψουν, επειδή η Ελλάδα δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος. Μπορούσαν μόνο να μην το διεκδικούν.
Και αυτό έκαναν.
Η ριζική μείωση του χρέους της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας , (ΟΔΓ), με την σύμβαση του Λονδίνου του 1953, που την υπέγραψε η Ελλάδα, δεν αφορά στο Αναγκαστικό Κατοχικό Δάνειο, αλλά ούτε η Σύμβαση μεταξύ Ελλάδας και Γερμανικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της 18ης Μαρτίου 1960, που υπέγραψε στη Βόννη ο τότε Έλληνας πρέσβης Θεόδωρος Υψηλάντης και η οποία κυρώθηκε το 1961, έλυσε το γερμανικό πρόβλημα.. Η Συμφωνία του 1960, δεν αναφέρει πουθενά τις λέξεις «αναγκαστικό δάνειο». Το Αναγκαστικό Δάνειο, δεν καλύφθηκε ούτε από την προφορική παραίτηση του «Εθνάρχη» προς τον Αντενάουερ τον Νοέμβριο του 1958, διότι η Ελλάδα δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος.
Και επειδή προϋπόθεση για την εξόφληση του δεν είναι η υπογραφή συνθήκης ειρήνης δεν το καλύπτει ,ούτε η σύμβαση 2+4 του 1990, που διέγραψε τις απαιτήσεις των πολεμικών επανορθώσεων των εφοπλιστών για παράδειγμα.
Μόνο στις 14-11-1995 έγινε μια ρηματική διακοίνωση της Ελλάδας, μέσω του πρέσβη στη Βόνη, Ιωάννη Μπουρλογιάννη, με την οποία η Αθήνα ζητούσε έναρξη διαπραγματεύσεων και για το κατοχικό δάνειο.
Οι Γερμανοί τότε, απέρριψαν το ελληνικό διάβημα με το επιχείρημα της παραγραφής λόγω της «παρόδου 50 ετών».
Το ζήτημα όμως του Δανείου , δεν είναι πολιτικό, και δεν υπόκειται σε παραγραφή, διότι δε προβλέπει παραγραφή η σύμβαση της Ρώμης. Η οφειλή από το Δάνειο είναι εμπράγματη οφειλή και η ικανοποίηση της αξίωσης μας μπορεί να γίνει δικαστικά και όχι πολιτικά. Δηλαδή χρειάζεται αγωγή και κατάσχεση και όχι διαπραγματεύσεις.
Τα πράγματα γίνονται χειρότερα για το Βερολίνο και τους δοσίλογους των Αθηνών επειδή ο Βίλλυ Μπράντ στα πλάισα της «Οστ Πολιτικ», αναγνώρισε τα αντίστοιχα αναγκαστικά δάνεια που είχαν επιβληθεί στην Πολωνία και την Γιουγκοσλαβία και τα εξόφλησε.
Επομένως υπάρχει και η ρήτρα αποτίμησης που αποδέχτηκε η Γερμανική κυβέρνηση.
Ο Διάτρητος Τυμβοθήρας Αλιέκσι Τσιφπρόφσκι , γιατί δεν ζητάει από την σύμμαχο Αγγλία τις 610.796 ουγγιές χρυσού που τους έδωσε για ασφαλή φύλαξη ο Γεώργιος Βου και οι Άγγλοι τις υπεξαίρεσαν και δεν τις επέστρεψαν ποτέ;
Υπόθεση Νοβάρτις
Σόι πάει το βασίλειο. Κατά Μάνα κατά Κύρη. Ο συμβολαιογράφος πατέρας του Πασόκου Λουέρντι, που κατηγορείτε για την «Novartis», κρεμάστηκε στη φυλακή των Πατρών, όπου εξέτιε πολυετή ποινή για απάτες και πλαστογραφίες.
Άντε να δούμε πότε θα κρεμαστεί και ο υιός.
ΥΓ. Περί της Εβραίικής οικογενείας των τοκογλύφων Λουέρντι, που μετανάστευσε στην Κεφαλονιά από την Βενετία, μπορείτε να διαβάσετε στην δημοτική βιβλιοθήκη του Αργοστολίου.
Άντε να δούμε πότε θα κρεμαστεί και ο υιός.
ΥΓ. Περί της Εβραίικής οικογενείας των τοκογλύφων Λουέρντι, που μετανάστευσε στην Κεφαλονιά από την Βενετία, μπορείτε να διαβάσετε στην δημοτική βιβλιοθήκη του Αργοστολίου.
Ο Μαρινάκης τα φώτισε όλα
Το μυστήριο του «ΟΠΕΝ» του «Αλ σιχτιρι» της Τσαρλαμπά και της Πατσοβούρας του Ιβάν. «Όταν συζητούσαμε για τον ΔΟΛ, δεν δέχτηκα να βάλω διευθυντές που ήταν της αρεσκείας του ΣΥΡΙΖΑ γιατί έχω συνηθίσει να μην είμαι ούτε μπροστινός, ούτε φερέφωνο, είμαι πάντα εγώ.
Δεν θα έβαζα ποτέ ανθρώπους που μου υπέδειξαν, δεν θα γίνω ποτέ ούτε Ιβάν Σαββίδης, ούτε μπροστινός, ούτε λαγός. Δεν κατηγορώ κανέναν, ο καθένας κάνει τις επιλογές του», είπε ο Μαρινάκης και τα φώτισε όλα.
Δεν θα έβαζα ποτέ ανθρώπους που μου υπέδειξαν, δεν θα γίνω ποτέ ούτε Ιβάν Σαββίδης, ούτε μπροστινός, ούτε λαγός. Δεν κατηγορώ κανέναν, ο καθένας κάνει τις επιλογές του», είπε ο Μαρινάκης και τα φώτισε όλα.
Οι τελευταίες ημέρες της Ελληνικής Πομπηίας: 19 Απριλίου 1941:
Ήταν το Μέγα Σάββατο. Ενώ ο Άναξ και ο Πάλερετ αναζητούσαν πρωθυπουργό, οι εφημερίδες του Νικολούδη ανακοίνωσαν ψευδώς τον «αιφνίδιο θάνατο» του Κορυζή και σε λάθος ώρα*. «Αψευδής μάρτυρας»,η ψευδόμενη «Ακρόπολις», που έλεγε ότι
« Έλληνες και Άγγλοι αμιλλώνται αλλήλους προς συγκράτηση του εχθρού», ενώ, το είχαν βάλει όλοι στα πόδια.
Την επομένη της «αυτοκτονίας» του Κορυζή, από τον Διάκο, έγινε η κηδεία του, ενώ οι Γερμανοί , μπήκαν στη Λάρισα, κατάλαβαν το αεροδρόμιο και συνέχισαν προς τη Λαμία. Οι Άγγλοι προέβαλαν αντίσταση στον Βόλο.
Στα δυτικά, κατέλαβαν τα Τρίκαλα και προωθηθήκαν προς τα Ιωάννινα.
Η Λουφτβάφε βομβάρδισε για δεύτερη φορά τη Λαμία και την Άρτα. Το Τμήμα Στρατιάς Ηπείρου, (Πιτσίκας) με την Α. Π. 8694)19-4-1941 αναφορά του Σώματος γνώρισε στην Αθήνα και στις Μεραρχίες την κυκλοφορία προκήρυξης των Κομμουνιστών με τίτλο «π ό λ ε μ ο ς κ α τ ά τ ο υ π ο λ έ μ ο υ» .
Στο πλαίσιο της Συμφωνίας με τον Άξονα, ο βουλγαρικός στρατός εισήρθε στην Βαρντάρσκα και οι «Κομιτατζήδες» ανέλαβαν τη διοίκηση των πόλεων.
Το πρωί του Σαββάτου ο Μπάκος έλαβε δια του ασυρμάτου πρόσκληση του στρατηγού Πιτσίκα, για να πάει στα Ιωάννινα.
Ο στρατηγός Δεμέστιχας παρακίνησε τον Μπάκο τηλεγραφικά να μεταβούν, αλλά ο Μπάκος , φοβούμενος την σύλληψη του στα Ιωάννινα και κατεχόμενος από την ιδέα της αμέσου λύσεως λόγω της προσέγγισης των Γερμανών, δεν έδωσε απάντηση , αλλά επικοινώνησε προσωπικά με τον στρατηγό Τσολάκογλου, τον οποίον ενημέρωσε επί της αποφάσεως που είχε λάβει με του στρατηγό Δεμέστιχα.
Σε αυτή τη συνομιλία ο Μπάκος είπε στον Τσολάκογλου για τους αργυρώνητους των Αθηνών. «Δεν πρέπει να ανεχθώμεν να μας προδίδουν οι εν Αθήναις ανάλγητοι και αργυρώνητοι […] ούτε πρέπει να ανεχθώμεν το αίσχος να μας διοική ο ανόητος Κοτζιάς και να κανονίζη την τύχην της Πατρίδος και των σφαγιαζομένων τέκνων της».
Η απόφαση Δεμέστιχα-Μπάκου προέβλεπε τον σχηματισμό προσωρινής Επαναστατικής Κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας με έδρα το Μέτσοβο, που δεν θα δεσμευόταν από υποχρεώσεις έναντι των Βρετανών, με πρωθυπουργό τον Σπυρίδωνα, που θα απευθυνόταν στον Χίτλερ και θα ζητούσε ανακωχή με «γαλλικούς όρους».
Αργότερα το πρωί του Σαββάτου, έφθασε στο σταθμό διοίκησης του Δευτέρου Σώματος στο Καλπάκι ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων, που συνιστούσε την επίσπευση της αποστολής κηρύκων προς τους Γερμανούς, λόγω της κατάστασης που είχε δημιουργηθεί στα Ιωάννινα, όπου συγκεντρωνόντουσαν οι φυγάδες, και θα πήγαινε και ο ίδιος, προς τους Γερμανούς ως αντιπρόσωπος της προσωρινής Κυβερνήσεως.
Περίμεναν το στρατηγό Δεμέστιχα για να μεταβούν μαζί και οι τρείς στον Σταθμό διοικήσεως του Τσολάκογλου. Επειδή εκείνος αργούσε και δεν υπήρχε τηλεγραφική επικοινωνία, απεφάσισαν να μεταβούν ο Μητροπολίτης, ο Σωματάρχης, και ο διοικητής πυροβολικού του Α Σώματος ,Μαυρογιάννης στο Σταθμό διοικήσεως του Δεμέστιχα.
Αναχώρησαν αλλά τους καθήλωσε η Λουφτβάφε και επέστρεψαν .
Ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων αναχώρησε στις 20,00 του Μ. Σαββάτου για το Βοτονάσι, όπου ο Σταθμός διοικήσεως του στρατηγού Τσολάκογλου μαζί με τους στρατηγούς Μουτούση και Ζυγούρη και τους συνταγματάρχες Μπαλή , που ήταν διοικητής πυροβολικού του Β' ΣΣ και Μαυρογιάννη.
Ο Μπάκος , έδωκε γραπτό σημείωμα στον συνταγματάρχη Μπαλή, που ανεφερε:
«Σχηματισμός, λόγω αναχωρήσεως της Κυβερνήσεως Αθηνών, προσωρινής τοιαύτης υπό τον Μητροπολίτην με μέλη τους 3 Σωματάρχαρχας. Διάγγελμα προς τον λαόν, ίνα ενημερωθή δια την κατάστασιν και τους λόγους της αποφάσεως.Ανακοίνωσις της αποφάσεως προς την Γερμανικήν Κυβέρνησιν. Αίτησιν ανακωχής με βάσιν την κατάπαυσιν των εχθροπραξιών, έντιμον κατάθεσιν όπλων και επ' ουδενί λόγω παράδοσιν ουδενός. Εν περιπτώσει μη αποδοχής των αιτήσεων τούτων, συνέχεια του αγώνος έστω και υπό την αθλίαν κατάστασιν, δι' ομάδων εθελουσίως παραμενουσών με μονίμους αξιωματικούς και εφέδρους όσοι θα παρέμενον».
Η επιστολή που είχε συντάξει ο Σπυρίδων προς τον Χίτλερ ανέφερε: «Εκπροσωπούντες τας μαχομένας ελληνικάς δυνάμεις και τον λαόν της μικράς, αλλά ενδόξου χώρας ταύτης, παρακαλούμεν θερμώς τον ηγέτη του μεγάλου γερμανικού έθνους να σταματήση τας εχθροπραξίας εις το μακεδονικόν και το αλβανικόν μέτωπον και είμεθα βέβαιοι, ότι η ηρωική προσπάθεια, η τιμή του Ελληνικού Στρατού και η τύχη της Ελλάδος θα ρυθμισθούν κατά τρόπον αντάξιον της μεγάλης ιστορίας της».
Ζητούσαν δηλαδή μια Ελεύθερη Ελλάδα, χωρίς πλήρη στρατιωτική κατοχή με ελληνική πολιτική κυβέρνηση. Οι τρείς ετοίμασαν επίσης ένα διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό. Ο Τσολάκογλου , διαφωνούσε με τον σχηματισμό επαναστατικής κυβέρνησης πριν τη συνθηκολόγηση για να μην διασπαστεί η «Εθνική Ενότητα» και να μην καταγγελθεί η συμμαχία με την Αγγλία, «μετά της οποίας συνεταυτίσαμεν την τύχην της Ελλάδας».
Η άποψη του Τσολάκογλου που δεν ήθελε να κάνει πραξικόπημα και ήθελε να παραδοθεί σαν τον Μπακαλόπουλο, ήταν ο σχηματισμός κυβέρνησης μετά τη συνθηκολόγηση όπως και έπραξε.
* Σύμφωνα με το αγγλικό στενογραφημένο πρακτικό στις 16.00 , επαναλήφθηκε στην Μεγάλη Βρετανία η σύσκεψη του Βασιλιά με τους Άγγλους στην οποία παρίστατο και ο Παύλος που είχε εν τω μεταξύ επιστρέψει από την εκτέλεση του Κορυζή. Επομένως το 4 μμ ήταν ψέματα.
* Σύμφωνα με το αγγλικό στενογραφημένο πρακτικό στις 16.00 , επαναλήφθηκε στην Μεγάλη Βρετανία η σύσκεψη του Βασιλιά με τους Άγγλους στην οποία παρίστατο και ο Παύλος που είχε εν τω μεταξύ επιστρέψει από την εκτέλεση του Κορυζή. Επομένως το 4 μμ ήταν ψέματα.
Να μιλήσει ο λαός στην κάλπη για την ρατσιστική και φασιστική απόφαση των τεκτόνων
Στις 26 Μαΐου οι λαϊκοί ένορκοι πρέπει να ψηφίζουν για την ρατσιστική και φασιστική χθεσινή απόφαση της «Ανεξάρτητης», που καταδίκασε τους μοναχούς της Μονής Εσφιγμένου σε 17 χρόνια κάθειρξη για τα πέταγμα μιας Μολότοφ.
Πότε και ποιος αναρχοπατέρας καταδικάστηκε σε 17 χρόνια φυλακή για ηθική αυτουργία στο πέταγμα των μολότοφ;
Αυτό πρέπει να το κρίνει ο λαός.
Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία στις ευρωεκλογές. Ψηφίζουμε Δημοκρατία και Ισονομία. Μαύρο στη Μαύρη δικαιοσύνη και τα κόμματα που τη στηρίζουν.
Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία στις ευρωεκλογές. Ψηφίζουμε Δημοκρατία και Ισονομία. Μαύρο στη Μαύρη δικαιοσύνη και τα κόμματα που τη στηρίζουν.
Δικαιοσύνη για όλους. Μια ρατσιστική και φασιστική απόφαση που παραβιάζει την αρχή της ισότητας μπριστα στο νόμο
Το (Μασονικό), Κράτος Δικαίου που αμφιβάλει για τα «καλόπαιδα» της «Υπηρεσίας» που ρίχνουν βροχή τις μολότοφ, καταδίκασε σε 17 χρόνια κάθειρξη ως ηθικό αυτουργό για το πέταγμα μολότοφ τον ηγούμενο της Ι. Μ. Εσφιγμένου γέροντα Μεθόδιο , επειδή αντιστέκεται στην Πανθρησκεία, στον Εωσφόρο της Ρώμης, στον Τουρκορθόδοξο Αρχοντώνη και την Cia που τον καθοδηγεί.
Η δικαιοσύνη λοιπόν «έλαμψε» και καταδίκασε για το πέταγμα μιας μολότοφ πριν μερικά χρόνια στο κονάκι της μονής Εσφιγμένου στις Καρυές του Αγίου Όρους εκτός από τον ηθικό αυτουργό και τον αυτουργό μοναχό Αντύπα σε 17 χρόνια κάθειρξη. Από 9,5 περίπου χρόνια «έφαγαν» άλλοι 6 μοναχοί για συνέργια .
Η απόφαση δείχνει ότι η Ισονομία είναι πλέον ζητούμενο για τη χώρα μας.
Η δικαιοσύνη λοιπόν «έλαμψε» και καταδίκασε για το πέταγμα μιας μολότοφ πριν μερικά χρόνια στο κονάκι της μονής Εσφιγμένου στις Καρυές του Αγίου Όρους εκτός από τον ηθικό αυτουργό και τον αυτουργό μοναχό Αντύπα σε 17 χρόνια κάθειρξη. Από 9,5 περίπου χρόνια «έφαγαν» άλλοι 6 μοναχοί για συνέργια .
Η απόφαση δείχνει ότι η Ισονομία είναι πλέον ζητούμενο για τη χώρα μας.
18/4/19
Ανάστατο το περιστύλιο
Συνελήφθη ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος, μετά από ένταλμα του ειδικού εφέτη ανακριτή που ερευνά την υπόθεση της μαφίας των φυλακών.
Στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο μαυρίστηκε ο κοκωβιός κ. Νότης Μαριάς και όχι η γενοκτονία των Ποντίων
Η Κυπρία Ευρωβουλευτής Ελένη Θεοχάρους με δελτίο Τύπου που εξέδωσε εξήγησε τι συνέβη με το ψήφισμα που κατέθεσε ο κ. Μαριάς, για να κάνει το κομμάτι του και να προβάλει τον εαυτό του σε βάρος των Ποντίων.
Η κ. Θεοχάρους ανέφερε: «Η πραγματικότητα είναι ότι Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι Ευρωβουλευτές καταθέσαμε κοινό ψήφισμα πριν από 3 εβδομάδες στις πολιτικές μας ομάδες για να εγκριθεί από αυτές, να αχθεί στην σύνοδο των προέδρων και να ακολουθηθεί η διαδικασία έγκρισης του από την ολομέλεια.
Αίφνης την περασμένη Δευτέρα ένας ευρωβουλευτής κατέθεσε δικό του ψήφισμα χωρίς να ενημερώσει κανένα και χωρίς να λάβει υπ' όψιν την συλλογική προσπάθεια των υπολοίπων Ελλαδιτών και Ελλήνων Βουλευτών εκ Κύπρου.
Φυσικά, ενώπιον άδειου Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου ( ούτε καν το 1/3 των ευρωβουλευτών δεν ήσαν παρόντες, λόγω της ώρας και μέρας που κατέθεσε ο κύριος Μαριάς το ψήφισμα του), δεν μπόρεσε να το περάσει. Εμείς έχουμε το δικό μας και θα το περάσουμε. Αυτό είναι σαφές», κατέληξε ο κ. Θεοχάρους.
Οπως βλέπετε οκ. Μαριάς και όχι μόνο, έκανε το προεκλογικό κομμάτι του στην πλάτη της γενοκτονίας των Ποντίων.
Η κ. Θεοχάρους ανέφερε: «Η πραγματικότητα είναι ότι Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι Ευρωβουλευτές καταθέσαμε κοινό ψήφισμα πριν από 3 εβδομάδες στις πολιτικές μας ομάδες για να εγκριθεί από αυτές, να αχθεί στην σύνοδο των προέδρων και να ακολουθηθεί η διαδικασία έγκρισης του από την ολομέλεια.
Αίφνης την περασμένη Δευτέρα ένας ευρωβουλευτής κατέθεσε δικό του ψήφισμα χωρίς να ενημερώσει κανένα και χωρίς να λάβει υπ' όψιν την συλλογική προσπάθεια των υπολοίπων Ελλαδιτών και Ελλήνων Βουλευτών εκ Κύπρου.
Φυσικά, ενώπιον άδειου Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου ( ούτε καν το 1/3 των ευρωβουλευτών δεν ήσαν παρόντες, λόγω της ώρας και μέρας που κατέθεσε ο κύριος Μαριάς το ψήφισμα του), δεν μπόρεσε να το περάσει. Εμείς έχουμε το δικό μας και θα το περάσουμε. Αυτό είναι σαφές», κατέληξε ο κ. Θεοχάρους.
Οπως βλέπετε οκ. Μαριάς και όχι μόνο, έκανε το προεκλογικό κομμάτι του στην πλάτη της γενοκτονίας των Ποντίων.
ΓΥΝΑΙΚΑΙ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ ΚΡΑΤΟΣ
Ηλιόφως 15 ωρών εν Ουψάλα και εις τήν Σκανδι-Ναυΐαν με θερμοκρασία άνω των 12°C (όμως τήν νύκτα -3°C).
«Πάσχα» καί όχι Λαμπρή αυτήν τήν εβδομάδα εις τήν Σουηδίαν και εις τόν Καθλικόν κόσμον.
Όσοι διαβάζουν τό Δελτίον 11 και άλλα σοβαρά ΜΜΕ αποκτούν επίγνωσιν τού τί γενέσθαι αλλά και μαθαίνουν Ιστορικά γεγονότα πού ίσως δέν έμαθαν.
Όμως το θέμα τής ημέρας είναι η θέσις τών γυναικών εις τήν κοινωνία καί τό (ανύπαρκτον) κοινωνικόν κράτος. Κατ΄ αρχάς εκλογαί εις Φιλλανδίαν.
Πολλά τά κόμματα και πολυδιάσπασις με 3 κόμματα νά έχουν περί το 17%. Πρώτοι οι Σοσιαλδημοκράται, και δεύτεροι οι Αληθινοί Φιλλανδοί.
Η κεντροδεξιά κατέχει άνω των 60%.
Τί κυβέρνησις θά προέλθη είναι αβέβαιον όμως η πολιτική της αναμένεται νά είναι η ίδια τών προηγουμένων κυβερνήσεων μέ έντονη τήν άρνησιν υποδοχής των κοπαδιών πού μεταφέρουν οι ΜΚΟ από τό υπερπέραν.
Τα ερωτήματα όμως είναι ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΑΤΟΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ; Εν συνεχεία ΠΟΙΑ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ εις το πραγματικόν ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ ΚΡΑΤΟΣ;
Η απάντησις εις τό 2ον είναι αυτονόητη.
ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΝ των γυναικών εις τά πεπραγμένα είμαι πεπεισμένος ότι το ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΚΡΑΤΟΣ ΘΑ ΕΙΧΕΝ ΣΒΥΣΕΙ ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥ. ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΡΑΤΟΥΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΝ.
Είτε αυτό επιβεβαιώνεται εις τήν οικογένειαν, τήν μικροκοινωνίαν τών συγγενών, τά σχολεία, εις τά της εκκλησίας, είτε εις τά τής πολιτικής και Επιστήμης πράγματα. Τό ζήτημα είναι πόσον θά αντέξουν.
Διότι οι Αθέατοι είχαν υπολογίσει ότι ή ΕΛΛΑΣ θά σβήση μέ τήν κομμουνιστοποίησιν και προλεταριοποίησιν τών γυναικών, τήν διάλυσιν τού Εθνικού Στρατού καί τό άνοιγμα τών συνόρων εις τά τέρατα τών ΜΚΟ. Οπωσδήποτε οι ελλιπείς στατιστικές περί τού δήθεν «κοινωνικού κράτους» αποκρύπτουν όχι μόνον τήν ανυπαρξία τής συμμετοχής τού Γραικικού Κράτους αλλά λείπει παντελώς και η σύγκρισις μεταξύ τής Ελλάδος καί άλλων Ουρωπαϊκών κρατών.
Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που δεκα΄δες εκατομμύρια Ευρωπαίων αντιδρούν και καταψηφίζουν τά αριστερά καί φιλελέ σχέδια. Αυτός είναι και ο λόγος πού τό Γραικικόν κράτος κρατά φυλακισμένους τούς εισβολείς από τά πέρατα της γής, οι οποίοι ονειρεύονται τά ψίχαλα τών κοινωνικών κρατών.
Τό μόνον που τούς προσφέρεται είνα τά τυχερά παιχνίδια! Εργασία;
Μά υπάρχουν κάποιοι εν Ελλάδι που σοβαρώς νά πιστεύουν ότι υπάρχει «δουλειά» εις τήν Γραικίαν;
Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος
Ουψάλα
«Πάσχα» καί όχι Λαμπρή αυτήν τήν εβδομάδα εις τήν Σουηδίαν και εις τόν Καθλικόν κόσμον.
Όσοι διαβάζουν τό Δελτίον 11 και άλλα σοβαρά ΜΜΕ αποκτούν επίγνωσιν τού τί γενέσθαι αλλά και μαθαίνουν Ιστορικά γεγονότα πού ίσως δέν έμαθαν.
Όμως το θέμα τής ημέρας είναι η θέσις τών γυναικών εις τήν κοινωνία καί τό (ανύπαρκτον) κοινωνικόν κράτος. Κατ΄ αρχάς εκλογαί εις Φιλλανδίαν.
Πολλά τά κόμματα και πολυδιάσπασις με 3 κόμματα νά έχουν περί το 17%. Πρώτοι οι Σοσιαλδημοκράται, και δεύτεροι οι Αληθινοί Φιλλανδοί.
Η κεντροδεξιά κατέχει άνω των 60%.
Τί κυβέρνησις θά προέλθη είναι αβέβαιον όμως η πολιτική της αναμένεται νά είναι η ίδια τών προηγουμένων κυβερνήσεων μέ έντονη τήν άρνησιν υποδοχής των κοπαδιών πού μεταφέρουν οι ΜΚΟ από τό υπερπέραν.
Τα ερωτήματα όμως είναι ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΑΤΟΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ; Εν συνεχεία ΠΟΙΑ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ εις το πραγματικόν ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ ΚΡΑΤΟΣ;
Η απάντησις εις τό 2ον είναι αυτονόητη.
ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΝ των γυναικών εις τά πεπραγμένα είμαι πεπεισμένος ότι το ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΚΡΑΤΟΣ ΘΑ ΕΙΧΕΝ ΣΒΥΣΕΙ ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥ. ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΡΑΤΟΥΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΝ.
Είτε αυτό επιβεβαιώνεται εις τήν οικογένειαν, τήν μικροκοινωνίαν τών συγγενών, τά σχολεία, εις τά της εκκλησίας, είτε εις τά τής πολιτικής και Επιστήμης πράγματα. Τό ζήτημα είναι πόσον θά αντέξουν.
Διότι οι Αθέατοι είχαν υπολογίσει ότι ή ΕΛΛΑΣ θά σβήση μέ τήν κομμουνιστοποίησιν και προλεταριοποίησιν τών γυναικών, τήν διάλυσιν τού Εθνικού Στρατού καί τό άνοιγμα τών συνόρων εις τά τέρατα τών ΜΚΟ. Οπωσδήποτε οι ελλιπείς στατιστικές περί τού δήθεν «κοινωνικού κράτους» αποκρύπτουν όχι μόνον τήν ανυπαρξία τής συμμετοχής τού Γραικικού Κράτους αλλά λείπει παντελώς και η σύγκρισις μεταξύ τής Ελλάδος καί άλλων Ουρωπαϊκών κρατών.
Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που δεκα΄δες εκατομμύρια Ευρωπαίων αντιδρούν και καταψηφίζουν τά αριστερά καί φιλελέ σχέδια. Αυτός είναι και ο λόγος πού τό Γραικικόν κράτος κρατά φυλακισμένους τούς εισβολείς από τά πέρατα της γής, οι οποίοι ονειρεύονται τά ψίχαλα τών κοινωνικών κρατών.
Τό μόνον που τούς προσφέρεται είνα τά τυχερά παιχνίδια! Εργασία;
Μά υπάρχουν κάποιοι εν Ελλάδι που σοβαρώς νά πιστεύουν ότι υπάρχει «δουλειά» εις τήν Γραικίαν;
Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος
Ουψάλα
18 Απριλίου 1941. Ο Επιτάφιος της Ελληνικής Πομπηίας
του Σπύρου Χατζάρα
Στις 18 Απριλίου 1941, από ολόκληρο το αγγλικό εκστρατευτικό σώμα ένα τάγμα δυστυχισμένων νεοζηλανδικών πολέμαγε στα Τέμπη.
Ο Πηνειός ήταν το φράγμα της γερμανικής προέλασης.
Η μάχη για το φαράγγι των Τεμπών , έληξε γρήγορα όταν τμήματα της γερμανικής 6ης Ορεινής Μεραρχίας πέρασαν τον Πηνειό και περικύκλωσαν το νεοζηλανδικό τάγμα που υπεράσπιζε τη διάβαση. Οι Νεοζηλανδοί εξοντώθηκαν.
Η στρατιά της Ηπείρου, περπατούσε για Πέμπτη ημέρα, συχνά υπό βροχή, δεχόμενη τις επιθέσεις και τους πολυβολισμούς των «στούκας», και με έλλειψη τροφίμων. Το ηθικό των εξουθενωμένων στρατιωτών είχε καταρρεύσει και η Στρατιά ήσαν πια ένα συνονθύλευμα απελπισμένων.
Υπήρχε συνεχής διαρροή στρατιωτών, και φαινόμενα απειθαρχίας , που οι στρατηγοί όπως ο Μπάκος προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν με τυφεκισμούς.
Η πεποίθηση όλων ήταν ότι η συνέχιση του πολέμου ήταν άσκοπη και ότι ο στρατός είχε εγκαταλειφθεί στην τύχη του από την Αθήνα , τον βασιλιά και τον Παπάγο. Η δυσαρέσκεια κατά του Βασιλιά, των Άγγλων και της «κυβέρνησης» ήταν διάχυτη. Αυτό ήταν το «πνεύμα του Μετώπου». Η μόνη λύση που απέμενε, ήταν η παράδοση στους Γερμανούς με έντιμους όρους.
Το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής του 1941, (18 Απριλίου), ο πρωθυπουργός Κορυζής είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον στρατηγό Πιτσίκα που του ζήτησε να δοθεί πολιτική λύση. «Προς Θεού σώσατε το Στρατό από τους Ιταλούς» του είπε και ανέφερε ότι η 17η Μεραρχία είχε διαλυθεί.
Ο Κορυζής τον διαβεβαίωσε ότι ως το μεσημέρι θα του είχε στείλει τη διαταγή για την συνθηκολόγηση. Ήταν τόση η σιγουριά του Πιτσίκα ώστε κάλεσε τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο που υπηρετούσε τότε στο στρατηγείο και τον διέταξε να συντάξει στα Γερμανικά σχέδιο πρωτοκόλλου συνθηκολόγησης
Στις 11. 00 πμ , έγινε σύσκεψη στο Τατόι , υπό τη προεδρία του Βασιλιά .Μετείχαν ο Αρχιστράτηγος Παπάγος και οι σύμμαχοι. Ο τενεκές υποστράτηγος Ουίλσων, ο πρέσβης Πάλαιρετ και ο ταξίαρχος της Αεροπορίας Τζων ντ' Άλμπιακ .
Η Άγγλοι επανέλαβαν αυτό που έλεγαν και την προηγουμένη στον Γεώργιο. Ότι η Αθήνα δεν διέτρεχε κίνδυνο, «τουλάχιστο για μια εβδομάδα ακόμη», οπότε αποφασίστηκε η αναβολή της αναχώρησης της Κυβέρνησης, κι η συνέχιση του αγώνα.
Γιατί οι Άγγλοι ήθελαν να συνεχίσουν και δεν ήθελαν να φύγει ο Γεώργιος δεν έχει φωτιστεί μέχρι και σήμερα.
Μετά τη σύσκεψη, ο Παπάγος ενημέρωσε τον διαγγελέα του Πιτσίκα, συνταγματάρχη Γρηγορόπουλο ότι ο Βασιλιάς σε καμιά περίπτωση δεν θα δεχόταν τη λύση της συνθηκολόγησης και ότι ήταν αποφασισμένος να πολεμήσει στο πλευρό των Βρετανών ως την τελική νίκη.
Παρόντες στην ενημέρωση ήσαν ο σεβάσμιος της Στοάς Ιωάννης Διάκος, που δεν είχε καμιά αρμοδιότητα, ο Μανιαδάκης και ο Παπαδήμας, ως υπουργός των στρατιωτικών, που είπε ότι ο στρατός έπρεπε να κρατήσει 4 -5 μέρες ακόμη, μέχρι να αναχωρήσει η Κυβέρνηση από την Αθήνα, και να προχωρήσει η σύμπτυξη των Βρετανών , οπότε οι στρατηγοί θα μπορούσαν να αναλάβουν την ευθύνη της συνθηκολόγησης.
Ο Παπάγος συμφώνησε ότι διέξοδος θα δινόταν δια της αναχωρήσεως του Βασιλιά και της κυβέρνησης και της ανάληψης της Αρχής από άλλη , η οποία θα έδινε στον Αρχιστράτηγο εξουσιοδότηση να αρχίσει διαπραγματεύσεις με τους Γερμανούς μετά δύο - τρεις ημέρας».
Στις 12.00 το μεσημέρι της 18ης Απριλίου, ο πρόεδρος της Κοινότητας Καλαμπάκας Γρηγόριος Παπαφιλίππου, ο γραμματέας Αθανάσιος Θεολόγης, οι δάσκαλοι Θεολόγης Παπαγεωργίου και Γεώργιος Μπαντέκας, οι ιατροί Χρήστος Παπαγιάννης και Βασίλειος Παπασωτηρίου, ο απόστρατος αξιωματικό Παναγιώτης Καραπιπέρης ακολουθούμενοι από πολλούς μαθητές με λευκή σημαία ξεκίνησαν από την κεντρική πλατεία για να παραδώσουν την πόλη στους Γερμανούς.
Οι μοτοσικλετιστές της γερμανικής εμπροσθοφυλακής, φάνηκαν στον παλιό δρόμο, που περνούσε πάνω από την γέφυρα του Αϊ-Λια.
Ο επικεφαλής αξιωματικός, τους χαιρέτησε αντάλλαξε μερικές κουβέντες με τον πρόεδρο της Κοινότητας, μέσω διερμηνέα, και συνέχισαν τον δρόμο τους προς τα Τρίκαλα.
Το μεσημέρι, και ενώ οι Γερμανοί πήγαιναν προς τη Λάρισα, και τα Ιωάννινα, και η Λουφτβάφε πραγματοποιούσε σφοδρό βομβαρδισμό της Λαμίας, της Χαλκίδας, των Λουτρών Αιδηψού, της Ερέτριας, της Αμάρυνθου, του Αλιβερίου, της Νέας Αρτάκης, της Λίμνης, των Ωρεών και της Παραλίας Κύμης, ο δυσφορών Άναξ, δέχθηκε να συνεδριάσει στη Μεγάλη Βρετανία το Υπουργικό Συμβούλιο με την παρουσία του στις 14:00.
Ήταν το πιο τραγικό κυβερνητικό συμβούλιο της ιστορίας του συγχρόνου ελληνικού Κράτους ,στο τέλος του οποίου είχε καταρρεύσει κάθε οργανωμένη πολιτική εξουσία και είχαν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις του διχασμού σε κυβέρνηση Αθηνών και στην εξόριστη κυβέρνηση των υπαλλήλων των Άγγλων και του Βασιλιά.
Δώδεκα ημέρες μετά την έναρξη της γερμανικής εισβολής, συζητήθηκε το ζήτημα της άμεσης απομάκρυνσης των βρετανικών στρατευμάτων , για να ικανοποιηθεί η απαίτηση του Τσώρτσιλ να δοθεί «θεωρημένη» από την κυβέρνηση η δήλωση του Παπάγου, προς τον Ουίλσων, ότι οι Αγγλοι θα έπρεπε να αποσυρθούν .
Το τι ακριβώς ελέχθη στο Υπουργικό Συμβούλιο δεν το γνωρίζουμε. Πρακτικά δεν κρατήθηκαν και δεν υπάρχουν.
Σύμφωνα με τις αφηγήσεις των παρόντων, ο Παπαδήμας , αφού διάβασε τα τηλεγραφήματα από το μέτωπο, εξέφρασε τη γνώμη ότι ακόμη και αν οι Βρετανοί ήταν σε θέση, όπως διαβεβαίωναν, να αντιτάξουν αποτελεσματική άμυνα στις Θερμοπύλες για μερικές μέρες, παρόμοια αντίσταση ήταν, μάταιη και εισηγήθηκε την άμεση αναχώρηση των βρετανικών στρατευμάτων, ώστε να διευκολυνθεί η θέση των διοικητών του στρατού.
Ορισμένα μέλη της Κυβέρνησης και ο Κορυζής πρότειναν να αναχωρήσουν αμέσως για την Κρήτη ο βασιλιάς και η Κυβέρνηση για να επισπευστεί η σύναψη ανακωχής.
Κάποιοι υπουργοί επέκριναν δριμύτατα την πολιτική που είχαν ακολουθήσει ως τότε ο βασιλιάς και η Κυβέρνηση και πρότειναν να αναλάβει ο Κορυζής την πρωτοβουλία και την ευθύνη της συνθηκολόγησης.
Ο μόνος υπουργός που δεν είχε προτείνει την άμεση αναχώρηση του βασιλιά και της Κυβέρνησης από την Αθήνα ήταν ο τενεκές Κοτζιάς.
Ο βασιλιάς απέρριψε τις προτάσεις και κατηγόρησε τον Κορυζή που εισηγήθηκε την αποδοχή της πρότασης των στρατηγών για προδοσία. Η συνθηκολόγηση, είπε, «θα ισοδυναμούσε με σπίλωση της χώρας».
Ο Βασιλιάς έληξε το υπουργικό συμβούλιο γύρω στις 17.20 χωρίς να ληφθεί απόφαση.
Ο «προδότης» πρωθυπουργός Κορυζής μετά από μια σύντομη κατ' ιδίαν συνομιλία με τον Γεώργιο, του υπέβαλε την παραίτηση του, και πήγε στο σπίτι του στη Βασιλίσσης Σοφίας. Τον ακολουθούσαν κατά πόδας ο Ιωάννης Διάκος, και ο διάδοχος Παύλος.
Ένας από τους δύο, είτε ο Παύλος είτε ο Διάκος τον πυροβόλησε και τον σκότωσε μέσα στο γραφείο του, στις 17.35.
Τηλεγράφημα του Βρετανού πρεσβευτή της ίδιας μέρας προς το Λονδίνο ανέφερε «5.35 μμ. : Πρόεδρος Κυβέρνησης μόλις αυτοκτόνησε, αφού δήλωσε στον βασιλιά ότι απέτυχε στο έργο που του είχε αναθέσει».
Λίγο αργότερα έφθασε από την Καλαμπάκα στην Αθήνα ο απεσταλμένος του Τσολάκογλου, ο συνταγματάρχης Χρυσοχόου , που έστειλε από το Κέντρο Διαβιβάσεων του Γενικού Στρατηγείου στην Μεγάλη Βρετανία, με τη βοήθεια του αντισυνταγματάρχη Κορόζη, το ακόλουθο μήνυμα χρησιμοποιώντας την κωδική υπογραφή, «Φρουραρχείο Θ», που ανήκε στον Παπάγο.
«Αφιχθείς εις Αθήνας εύρον την κατάστασιν χαώδην. Ο Πρωθυπουργός αυτοκτόνησε ολίγα λεπτά προ της αφίξεώς μου… Κατόπιν τούτου δεν απομένει άλλη λύσις προς απαλλαγήν του Στρατού εκ της αιχμαλωσίας, ειμή η λύσις του Μητροπολίτου Ιωαννίνων», και τα μεσάνυχτα , απέστειλε στον Τσολάκογλου το εξής τηλεγράφημα:
«Απόρρητος προσωπική διά Στρατηγό. Ενέργεια ανάγεται αρμοδιότητα Στρατιάς. Εάν αναλάβετε σεις, δέον πρώτον λάβητε εξουσιοδότησιν λοιπών Σωμάτων Στρατού, αναθετόντων υμίν ενέργειαν ως έχοντα επαφήν με Γερμανούς».
Μετά τη δολοφονία του Κορυζή, ο Βρετανός πρεσβευτής Μάικλ Πάλερετ ,συμβούλεψε τον Γεώργιο να σχηματίσει ο ίδιος κυβέρνηση «εθνικής Ενότητας» με τους Βενιζελικούς.
Το βράδυ της 18ης Απριλίου , συναντήθηκαν στο Καλπάκι οι στρατηγοί Παναγιώτης Δεμέστιχας και Γεώργιος Μπάκος , με τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα και συμφώνησαν στην συγκρότηση Επαναστατικής κυβέρνησης με έδρα το Μέτσοβο και ετοίμασαν το έγγραφο της συνθηκολόγησης.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ
Αργότερα θα αναρτήσω μερικά αποσπάσματα από τα πρακτικά της σύσκεψης στο Τατόι το πρωί της 18ης Απριλίου.
Στις 18 Απριλίου 1941, από ολόκληρο το αγγλικό εκστρατευτικό σώμα ένα τάγμα δυστυχισμένων νεοζηλανδικών πολέμαγε στα Τέμπη.
Ο Πηνειός ήταν το φράγμα της γερμανικής προέλασης.
Η μάχη για το φαράγγι των Τεμπών , έληξε γρήγορα όταν τμήματα της γερμανικής 6ης Ορεινής Μεραρχίας πέρασαν τον Πηνειό και περικύκλωσαν το νεοζηλανδικό τάγμα που υπεράσπιζε τη διάβαση. Οι Νεοζηλανδοί εξοντώθηκαν.
Η στρατιά της Ηπείρου, περπατούσε για Πέμπτη ημέρα, συχνά υπό βροχή, δεχόμενη τις επιθέσεις και τους πολυβολισμούς των «στούκας», και με έλλειψη τροφίμων. Το ηθικό των εξουθενωμένων στρατιωτών είχε καταρρεύσει και η Στρατιά ήσαν πια ένα συνονθύλευμα απελπισμένων.
Υπήρχε συνεχής διαρροή στρατιωτών, και φαινόμενα απειθαρχίας , που οι στρατηγοί όπως ο Μπάκος προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν με τυφεκισμούς.
Η πεποίθηση όλων ήταν ότι η συνέχιση του πολέμου ήταν άσκοπη και ότι ο στρατός είχε εγκαταλειφθεί στην τύχη του από την Αθήνα , τον βασιλιά και τον Παπάγο. Η δυσαρέσκεια κατά του Βασιλιά, των Άγγλων και της «κυβέρνησης» ήταν διάχυτη. Αυτό ήταν το «πνεύμα του Μετώπου». Η μόνη λύση που απέμενε, ήταν η παράδοση στους Γερμανούς με έντιμους όρους.
Το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής του 1941, (18 Απριλίου), ο πρωθυπουργός Κορυζής είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον στρατηγό Πιτσίκα που του ζήτησε να δοθεί πολιτική λύση. «Προς Θεού σώσατε το Στρατό από τους Ιταλούς» του είπε και ανέφερε ότι η 17η Μεραρχία είχε διαλυθεί.
Ο Κορυζής τον διαβεβαίωσε ότι ως το μεσημέρι θα του είχε στείλει τη διαταγή για την συνθηκολόγηση. Ήταν τόση η σιγουριά του Πιτσίκα ώστε κάλεσε τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο που υπηρετούσε τότε στο στρατηγείο και τον διέταξε να συντάξει στα Γερμανικά σχέδιο πρωτοκόλλου συνθηκολόγησης
Στις 11. 00 πμ , έγινε σύσκεψη στο Τατόι , υπό τη προεδρία του Βασιλιά .Μετείχαν ο Αρχιστράτηγος Παπάγος και οι σύμμαχοι. Ο τενεκές υποστράτηγος Ουίλσων, ο πρέσβης Πάλαιρετ και ο ταξίαρχος της Αεροπορίας Τζων ντ' Άλμπιακ .
Η Άγγλοι επανέλαβαν αυτό που έλεγαν και την προηγουμένη στον Γεώργιο. Ότι η Αθήνα δεν διέτρεχε κίνδυνο, «τουλάχιστο για μια εβδομάδα ακόμη», οπότε αποφασίστηκε η αναβολή της αναχώρησης της Κυβέρνησης, κι η συνέχιση του αγώνα.
Γιατί οι Άγγλοι ήθελαν να συνεχίσουν και δεν ήθελαν να φύγει ο Γεώργιος δεν έχει φωτιστεί μέχρι και σήμερα.
Μετά τη σύσκεψη, ο Παπάγος ενημέρωσε τον διαγγελέα του Πιτσίκα, συνταγματάρχη Γρηγορόπουλο ότι ο Βασιλιάς σε καμιά περίπτωση δεν θα δεχόταν τη λύση της συνθηκολόγησης και ότι ήταν αποφασισμένος να πολεμήσει στο πλευρό των Βρετανών ως την τελική νίκη.
Παρόντες στην ενημέρωση ήσαν ο σεβάσμιος της Στοάς Ιωάννης Διάκος, που δεν είχε καμιά αρμοδιότητα, ο Μανιαδάκης και ο Παπαδήμας, ως υπουργός των στρατιωτικών, που είπε ότι ο στρατός έπρεπε να κρατήσει 4 -5 μέρες ακόμη, μέχρι να αναχωρήσει η Κυβέρνηση από την Αθήνα, και να προχωρήσει η σύμπτυξη των Βρετανών , οπότε οι στρατηγοί θα μπορούσαν να αναλάβουν την ευθύνη της συνθηκολόγησης.
Ο Παπάγος συμφώνησε ότι διέξοδος θα δινόταν δια της αναχωρήσεως του Βασιλιά και της κυβέρνησης και της ανάληψης της Αρχής από άλλη , η οποία θα έδινε στον Αρχιστράτηγο εξουσιοδότηση να αρχίσει διαπραγματεύσεις με τους Γερμανούς μετά δύο - τρεις ημέρας».
Στις 12.00 το μεσημέρι της 18ης Απριλίου, ο πρόεδρος της Κοινότητας Καλαμπάκας Γρηγόριος Παπαφιλίππου, ο γραμματέας Αθανάσιος Θεολόγης, οι δάσκαλοι Θεολόγης Παπαγεωργίου και Γεώργιος Μπαντέκας, οι ιατροί Χρήστος Παπαγιάννης και Βασίλειος Παπασωτηρίου, ο απόστρατος αξιωματικό Παναγιώτης Καραπιπέρης ακολουθούμενοι από πολλούς μαθητές με λευκή σημαία ξεκίνησαν από την κεντρική πλατεία για να παραδώσουν την πόλη στους Γερμανούς.
Οι μοτοσικλετιστές της γερμανικής εμπροσθοφυλακής, φάνηκαν στον παλιό δρόμο, που περνούσε πάνω από την γέφυρα του Αϊ-Λια.
Ο επικεφαλής αξιωματικός, τους χαιρέτησε αντάλλαξε μερικές κουβέντες με τον πρόεδρο της Κοινότητας, μέσω διερμηνέα, και συνέχισαν τον δρόμο τους προς τα Τρίκαλα.
Το μεσημέρι, και ενώ οι Γερμανοί πήγαιναν προς τη Λάρισα, και τα Ιωάννινα, και η Λουφτβάφε πραγματοποιούσε σφοδρό βομβαρδισμό της Λαμίας, της Χαλκίδας, των Λουτρών Αιδηψού, της Ερέτριας, της Αμάρυνθου, του Αλιβερίου, της Νέας Αρτάκης, της Λίμνης, των Ωρεών και της Παραλίας Κύμης, ο δυσφορών Άναξ, δέχθηκε να συνεδριάσει στη Μεγάλη Βρετανία το Υπουργικό Συμβούλιο με την παρουσία του στις 14:00.
Ήταν το πιο τραγικό κυβερνητικό συμβούλιο της ιστορίας του συγχρόνου ελληνικού Κράτους ,στο τέλος του οποίου είχε καταρρεύσει κάθε οργανωμένη πολιτική εξουσία και είχαν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις του διχασμού σε κυβέρνηση Αθηνών και στην εξόριστη κυβέρνηση των υπαλλήλων των Άγγλων και του Βασιλιά.
Δώδεκα ημέρες μετά την έναρξη της γερμανικής εισβολής, συζητήθηκε το ζήτημα της άμεσης απομάκρυνσης των βρετανικών στρατευμάτων , για να ικανοποιηθεί η απαίτηση του Τσώρτσιλ να δοθεί «θεωρημένη» από την κυβέρνηση η δήλωση του Παπάγου, προς τον Ουίλσων, ότι οι Αγγλοι θα έπρεπε να αποσυρθούν .
Το τι ακριβώς ελέχθη στο Υπουργικό Συμβούλιο δεν το γνωρίζουμε. Πρακτικά δεν κρατήθηκαν και δεν υπάρχουν.
Σύμφωνα με τις αφηγήσεις των παρόντων, ο Παπαδήμας , αφού διάβασε τα τηλεγραφήματα από το μέτωπο, εξέφρασε τη γνώμη ότι ακόμη και αν οι Βρετανοί ήταν σε θέση, όπως διαβεβαίωναν, να αντιτάξουν αποτελεσματική άμυνα στις Θερμοπύλες για μερικές μέρες, παρόμοια αντίσταση ήταν, μάταιη και εισηγήθηκε την άμεση αναχώρηση των βρετανικών στρατευμάτων, ώστε να διευκολυνθεί η θέση των διοικητών του στρατού.
Ορισμένα μέλη της Κυβέρνησης και ο Κορυζής πρότειναν να αναχωρήσουν αμέσως για την Κρήτη ο βασιλιάς και η Κυβέρνηση για να επισπευστεί η σύναψη ανακωχής.
Κάποιοι υπουργοί επέκριναν δριμύτατα την πολιτική που είχαν ακολουθήσει ως τότε ο βασιλιάς και η Κυβέρνηση και πρότειναν να αναλάβει ο Κορυζής την πρωτοβουλία και την ευθύνη της συνθηκολόγησης.
Ο μόνος υπουργός που δεν είχε προτείνει την άμεση αναχώρηση του βασιλιά και της Κυβέρνησης από την Αθήνα ήταν ο τενεκές Κοτζιάς.
Ο βασιλιάς απέρριψε τις προτάσεις και κατηγόρησε τον Κορυζή που εισηγήθηκε την αποδοχή της πρότασης των στρατηγών για προδοσία. Η συνθηκολόγηση, είπε, «θα ισοδυναμούσε με σπίλωση της χώρας».
Ο Βασιλιάς έληξε το υπουργικό συμβούλιο γύρω στις 17.20 χωρίς να ληφθεί απόφαση.
Ο «προδότης» πρωθυπουργός Κορυζής μετά από μια σύντομη κατ' ιδίαν συνομιλία με τον Γεώργιο, του υπέβαλε την παραίτηση του, και πήγε στο σπίτι του στη Βασιλίσσης Σοφίας. Τον ακολουθούσαν κατά πόδας ο Ιωάννης Διάκος, και ο διάδοχος Παύλος.
Ένας από τους δύο, είτε ο Παύλος είτε ο Διάκος τον πυροβόλησε και τον σκότωσε μέσα στο γραφείο του, στις 17.35.
Τηλεγράφημα του Βρετανού πρεσβευτή της ίδιας μέρας προς το Λονδίνο ανέφερε «5.35 μμ. : Πρόεδρος Κυβέρνησης μόλις αυτοκτόνησε, αφού δήλωσε στον βασιλιά ότι απέτυχε στο έργο που του είχε αναθέσει».
Λίγο αργότερα έφθασε από την Καλαμπάκα στην Αθήνα ο απεσταλμένος του Τσολάκογλου, ο συνταγματάρχης Χρυσοχόου , που έστειλε από το Κέντρο Διαβιβάσεων του Γενικού Στρατηγείου στην Μεγάλη Βρετανία, με τη βοήθεια του αντισυνταγματάρχη Κορόζη, το ακόλουθο μήνυμα χρησιμοποιώντας την κωδική υπογραφή, «Φρουραρχείο Θ», που ανήκε στον Παπάγο.
«Αφιχθείς εις Αθήνας εύρον την κατάστασιν χαώδην. Ο Πρωθυπουργός αυτοκτόνησε ολίγα λεπτά προ της αφίξεώς μου… Κατόπιν τούτου δεν απομένει άλλη λύσις προς απαλλαγήν του Στρατού εκ της αιχμαλωσίας, ειμή η λύσις του Μητροπολίτου Ιωαννίνων», και τα μεσάνυχτα , απέστειλε στον Τσολάκογλου το εξής τηλεγράφημα:
«Απόρρητος προσωπική διά Στρατηγό. Ενέργεια ανάγεται αρμοδιότητα Στρατιάς. Εάν αναλάβετε σεις, δέον πρώτον λάβητε εξουσιοδότησιν λοιπών Σωμάτων Στρατού, αναθετόντων υμίν ενέργειαν ως έχοντα επαφήν με Γερμανούς».
Μετά τη δολοφονία του Κορυζή, ο Βρετανός πρεσβευτής Μάικλ Πάλερετ ,συμβούλεψε τον Γεώργιο να σχηματίσει ο ίδιος κυβέρνηση «εθνικής Ενότητας» με τους Βενιζελικούς.
Το βράδυ της 18ης Απριλίου , συναντήθηκαν στο Καλπάκι οι στρατηγοί Παναγιώτης Δεμέστιχας και Γεώργιος Μπάκος , με τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα και συμφώνησαν στην συγκρότηση Επαναστατικής κυβέρνησης με έδρα το Μέτσοβο και ετοίμασαν το έγγραφο της συνθηκολόγησης.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ
Αργότερα θα αναρτήσω μερικά αποσπάσματα από τα πρακτικά της σύσκεψης στο Τατόι το πρωί της 18ης Απριλίου.
17/4/19
Μπράβο, εύγε για το μπουγέλωμα
Όποιοι μπουγέλωσαν το «Μνημείο» που έστησε η ΚΚΕ ΕΠΕ για τους «αγωνιστές» του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ-ΔΣΕ, με καταγωγή απ’ την κοινότητα Ζώνη Μεγαλόπολης, έκαναν πολύ καλά.
Μπράβο τους από τα βάθη της ψυχής μου.
Μακάρι να βρεθούν και άλλοι που να τους ακολουθήσουν.
Άμποτε να γκρεμιστεί και τον μνημείο για τον Πουστρο-Θανάση.
Δήμος Θεσσαλονίκης: Άλλαξε η πλειοψηφία που έγειρε δεξιά
Σύμφωνα με την επεξεργασία την έρευνας της ALCO, για τον Δήμο της Θεσσαλονίκης το εκλογικό σώμα στην «συμπρωτεύουσα» μετά την «Μπουταροκρατία» έχει μετατοπιστεί «δεξιά».
Οι Υποψήφιοι δεξιάς και Κεντροδεξιάς, έχουν το 56%.
Για τον δεύτερο γύρο περνάνε ο «Επίσημος» Ταχιάος και ο αιρετικός Ορφανός ,που έχει μαζί του τον Γιώργο Κούδα.
Πριν την ανακοίνωση του Κούδα , ο Ορφανός, ήταν γύρω στο 14%.
Ο Ταχιάος είναι κοντά στο 18%.
Η Κατερίνα Πούλου μεταξύ 8 και 8,2%.
Η ALCO , μέτρησε τον Ματθαιόπουλο στο 2,7% αλλά του έδωσε 2,5%, και θα μπορούσε να είναι και στο 3,5%.
Ψωμιάδης 7-7,75, ΠΑΣΟΚΟΒούγιας 7-7,2 ΜΠΟΥΤΑΡΟΖέρβας 6,9-7,1, γαλάζιος Πόντιος Κυζιρίδης 4,17-4.30.
Αναποφάσιστοι 16%
Οι Υποψήφιοι δεξιάς και Κεντροδεξιάς, έχουν το 56%.
Για τον δεύτερο γύρο περνάνε ο «Επίσημος» Ταχιάος και ο αιρετικός Ορφανός ,που έχει μαζί του τον Γιώργο Κούδα.
Πριν την ανακοίνωση του Κούδα , ο Ορφανός, ήταν γύρω στο 14%.
Ο Ταχιάος είναι κοντά στο 18%.
Η Κατερίνα Πούλου μεταξύ 8 και 8,2%.
Η ALCO , μέτρησε τον Ματθαιόπουλο στο 2,7% αλλά του έδωσε 2,5%, και θα μπορούσε να είναι και στο 3,5%.
Ψωμιάδης 7-7,75, ΠΑΣΟΚΟΒούγιας 7-7,2 ΜΠΟΥΤΑΡΟΖέρβας 6,9-7,1, γαλάζιος Πόντιος Κυζιρίδης 4,17-4.30.
Αναποφάσιστοι 16%
Η δολοφονία του Ψαρρού
Στις 8:30 το πρωί, της 17ης Απριλίου 1944 , ο συνεργάτης της SoE και διοικητής του 5/42, απότακτος αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Ψαρρός, παραδόθηκε στη Σκάλα Καραΐσκου , μαζί με 150 άνδρες του, στον πρώην ανθυπίλαρχο Δ. Δημητρίου, τον Καπετάν Νικηφόρο του ΕΛΑΣ.
Ενώ οδηγείτο αιχμάλωτος προς το Κλήμα Δωρίδας, τους συνάντησε ο Διοικητής του 36ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ απότακτος ταγματάρχη Ευθύμιος Ζούλας ο οποίος δολοφόνησε επί τόπου τον Ψαρρό.
Ενώ οδηγείτο αιχμάλωτος προς το Κλήμα Δωρίδας, τους συνάντησε ο Διοικητής του 36ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ απότακτος ταγματάρχη Ευθύμιος Ζούλας ο οποίος δολοφόνησε επί τόπου τον Ψαρρό.
Ο Τσολάκογλου και οι στρατιώτες που γύρισαν στα σπίτια τους
Ο Τσολάκογλου διέσωσε από την αιχμαλωσία και τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και τον θάνατο, 200.000 στρατιώτες.
Αντίθετα οι Σέρβοι που πήγαν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως πέθαναν κατά χιλιάδες εκεί.
Αντίθετα οι Σέρβοι που πήγαν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως πέθαναν κατά χιλιάδες εκεί.
Οι τελευταίες ημέρες της Ελληνικής Πομπηίας .17η Απρίλιου 1941.
Στην Καλαμπάκα ανάμεσα Μεγάλη Τετάρτη, Μεγάλη Πέμπτη, οι στρατιώτες που φύλαγαν τις μεγάλες στρατιωτικές αποθήκες τροφίμων λιποτάκτησαν και οι κάτοικοι άρχισαν να τις λεηλατούν. Έπαιρναν σακιά με αλεύρι και ζάχαρη βαρέλια με λάδι, δοχεία με βούτυρο και χαλβά ό,τι μπορούσε ο καθένας και τα μετέφεραν μέχρι το σπίτι τους.
Ενώ άρχιζε η μάχη των Τεμπών ,το πρωί της 17ης , ο Άγγλος πρέσβης Πάλερετ διαβεβαίωσε τον Γεώργιο ότι η Αθήνα δεν διέτρεχε κίνδυνο, «τουλάχιστο για μια εβδομάδα ακόμη», οπότε αποφάσισαν την αναβολή της αναχώρησης της Κυβέρνησης, παρά την απόφαση της προηγούμενης των Παπάγου και Γουίλσον για άμεση αναχώρηση .
Στην Αθήνα εμφανίστηκαν οι πρώτες φάλαγγες των «αδειούχων» από το μέτωπο, με φύλλα πορείας, που εκδόθηκαν από τους στρατηγούς, με τη σύμπραξη του αντισυνταγματάρχη Αθ. Κορόζη, και την κάλυψη του υφυπουργού Στρατιωτικών Νικόλαου Παπαδήμα, που συμφώνησε στην προσωρινή απόλυση του 30% των επιστράτων.
Ο Άγγλοι έστειλαν τον υποναύαρχο Χάρολντ Μπέϊλυ Γκρόμαν για να προετοιμάσει την εκκένωση των δυνάμεων της Κοινοπολιτείας.
Στις 17 Απριλίου 1941 παραιτήθηκαν από την κυβέρνηση οι Γενικοί Διοικητές Μακεδονίας και Θράκης Γ. Κυρίμης και Ευαγ. Καλαντζής δεδομένου ότι η Μακεδονία και η Θράκη ήταν ήδη υπό Γερμανική Κατοχή.
Ο Αρχηγός Στόλου υπέγραψε διαταγή απόπλου του Στόλου, αλλά το μεσημέρι
η διαταγή ακυρώθηκε . Λίγο μετά η διαταγή επαναφέρθηκε σε ισχύ για να ακυρωθεί και πάλι το βράδυ , δημιουργώντας μεγάλο εκνευρισμό στα πληρώματα , διότι υπήρχε συνεχής κίνδυνος προσβολής από τη γερμανική αεροπορία. Η αναβλητικότητα και η μεγάλη σύγχυση που επικρατούσε εκείνες τις ώρες είχε σαν αποτέλεσμα να στασιάσει το πλήρωμα του «Αετού», που βρισκόταν κοντά στο Βασίλισσα Όλγα, και να στρέψει τα πυροβόλα του προς το Βασίλισσα Όλγα. Τότε ο Αρχηγός του Στόλου διέταξε το «Βασίλισσα Όλγα» να στρέψει τα πυροβόλα του προς το «Αετός», και πήγε στο πλοίο του οποίου το πλήρωμα είχε στασιάσει και με την συνδρομή του Ι. Τούμπα (κυβερνήτη του Αετός) επέβαλε την τάξη. Στο Ναύσταθμο ανακοινώθηκε στο πλήρωμα του Αβέρωφ , από τον ύπαρχο αντιπλοίαρχο Παπαβασιλείου η απόφαση του Γ.Ε.Ν. και των Αγγλων, να βυθιστεί το πλοίο «τιμητικά» στην Ψυττάλεια, οπότε στασίασε το πλήρωμα.
Ο Αβέρωφ απέπλευσε χωρίς πλοίαρχο τα μεσάνυκτα της 17ης προς 18η Απριλίου.
Την ίδια ημέρα , το Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας παραδόθηκε στη Γερμανία. O πρώην υπουργός Εξωτερικών της ανατραπείσης κυβέρνησης Αλεξάντερ Τσίντσαρ -Μάρκοβιτς και ο στρατηγός Ραντιβόιε Γιάνκοβιτς, υπέγραψαν στο Βελιγράδι, στις 21.00 το βράδυ, την άνευ όρων παράδοση του Γιουγκοσλαβικού στρατού, η οποία τέθηκε σε ισχύ 13 ώρες αργότερα. O Γιουγκοσλαβικός στόλος παραδόθηκε στους Ιταλούς. Οι αξιωματικοί Μιλαν Σπάσιτς και Σεργέι Μάσερα βύθισαν το αντιτορπιλικό Ζάγκρεμπ στον ναύσταθμο του Κότορ για να μην παραδοθεί. Διέφυγαν και πήγαν στην Αλεξάνδρεια ένα υποβρύχιο και δυο τορπιλάκατοι. Επίσης 10 υδροπλάνα διέφυγαν στην Ελλάδα και στη συνέχεια τα 9 έφτασαν στην Αλεξάνδρα. Ο μόνος που δεν αποδέχτηκε τη συνθηκολόγηση του γιουγκοσλαβικού στρατού ήταν ο στρατηγός Ντράγκολιουμπ (Ντράζα) Μιχαίλοβιτς που κατέφυγε στην Ράβνα Γκόρα, από όπου ξεκίνησε την αντίσταση των Τσέτνικς κατά των κατακτητών. Ο Τίτο τον συνέλαβε και τον δίκασε σαν «ταγματασφαλίτη» και «εθνοπροδότη» και τον εξετέλεσε στις 17 Ιουλίου 1946.
Στη δίκη σαν μάρτυρας κατέθεσε ο πράκτορας Σίμοβιτς ως πρωθυπουργός της εξόριστης κυβέρνησης.
Ενώ άρχιζε η μάχη των Τεμπών ,το πρωί της 17ης , ο Άγγλος πρέσβης Πάλερετ διαβεβαίωσε τον Γεώργιο ότι η Αθήνα δεν διέτρεχε κίνδυνο, «τουλάχιστο για μια εβδομάδα ακόμη», οπότε αποφάσισαν την αναβολή της αναχώρησης της Κυβέρνησης, παρά την απόφαση της προηγούμενης των Παπάγου και Γουίλσον για άμεση αναχώρηση .
Στην Αθήνα εμφανίστηκαν οι πρώτες φάλαγγες των «αδειούχων» από το μέτωπο, με φύλλα πορείας, που εκδόθηκαν από τους στρατηγούς, με τη σύμπραξη του αντισυνταγματάρχη Αθ. Κορόζη, και την κάλυψη του υφυπουργού Στρατιωτικών Νικόλαου Παπαδήμα, που συμφώνησε στην προσωρινή απόλυση του 30% των επιστράτων.
Ο Άγγλοι έστειλαν τον υποναύαρχο Χάρολντ Μπέϊλυ Γκρόμαν για να προετοιμάσει την εκκένωση των δυνάμεων της Κοινοπολιτείας.
Στις 17 Απριλίου 1941 παραιτήθηκαν από την κυβέρνηση οι Γενικοί Διοικητές Μακεδονίας και Θράκης Γ. Κυρίμης και Ευαγ. Καλαντζής δεδομένου ότι η Μακεδονία και η Θράκη ήταν ήδη υπό Γερμανική Κατοχή.
Ο Αρχηγός Στόλου υπέγραψε διαταγή απόπλου του Στόλου, αλλά το μεσημέρι
η διαταγή ακυρώθηκε . Λίγο μετά η διαταγή επαναφέρθηκε σε ισχύ για να ακυρωθεί και πάλι το βράδυ , δημιουργώντας μεγάλο εκνευρισμό στα πληρώματα , διότι υπήρχε συνεχής κίνδυνος προσβολής από τη γερμανική αεροπορία. Η αναβλητικότητα και η μεγάλη σύγχυση που επικρατούσε εκείνες τις ώρες είχε σαν αποτέλεσμα να στασιάσει το πλήρωμα του «Αετού», που βρισκόταν κοντά στο Βασίλισσα Όλγα, και να στρέψει τα πυροβόλα του προς το Βασίλισσα Όλγα. Τότε ο Αρχηγός του Στόλου διέταξε το «Βασίλισσα Όλγα» να στρέψει τα πυροβόλα του προς το «Αετός», και πήγε στο πλοίο του οποίου το πλήρωμα είχε στασιάσει και με την συνδρομή του Ι. Τούμπα (κυβερνήτη του Αετός) επέβαλε την τάξη. Στο Ναύσταθμο ανακοινώθηκε στο πλήρωμα του Αβέρωφ , από τον ύπαρχο αντιπλοίαρχο Παπαβασιλείου η απόφαση του Γ.Ε.Ν. και των Αγγλων, να βυθιστεί το πλοίο «τιμητικά» στην Ψυττάλεια, οπότε στασίασε το πλήρωμα.
Ο Αβέρωφ απέπλευσε χωρίς πλοίαρχο τα μεσάνυκτα της 17ης προς 18η Απριλίου.
Την ίδια ημέρα , το Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας παραδόθηκε στη Γερμανία. O πρώην υπουργός Εξωτερικών της ανατραπείσης κυβέρνησης Αλεξάντερ Τσίντσαρ -Μάρκοβιτς και ο στρατηγός Ραντιβόιε Γιάνκοβιτς, υπέγραψαν στο Βελιγράδι, στις 21.00 το βράδυ, την άνευ όρων παράδοση του Γιουγκοσλαβικού στρατού, η οποία τέθηκε σε ισχύ 13 ώρες αργότερα. O Γιουγκοσλαβικός στόλος παραδόθηκε στους Ιταλούς. Οι αξιωματικοί Μιλαν Σπάσιτς και Σεργέι Μάσερα βύθισαν το αντιτορπιλικό Ζάγκρεμπ στον ναύσταθμο του Κότορ για να μην παραδοθεί. Διέφυγαν και πήγαν στην Αλεξάνδρεια ένα υποβρύχιο και δυο τορπιλάκατοι. Επίσης 10 υδροπλάνα διέφυγαν στην Ελλάδα και στη συνέχεια τα 9 έφτασαν στην Αλεξάνδρα. Ο μόνος που δεν αποδέχτηκε τη συνθηκολόγηση του γιουγκοσλαβικού στρατού ήταν ο στρατηγός Ντράγκολιουμπ (Ντράζα) Μιχαίλοβιτς που κατέφυγε στην Ράβνα Γκόρα, από όπου ξεκίνησε την αντίσταση των Τσέτνικς κατά των κατακτητών. Ο Τίτο τον συνέλαβε και τον δίκασε σαν «ταγματασφαλίτη» και «εθνοπροδότη» και τον εξετέλεσε στις 17 Ιουλίου 1946.
Στη δίκη σαν μάρτυρας κατέθεσε ο πράκτορας Σίμοβιτς ως πρωθυπουργός της εξόριστης κυβέρνησης.
17 Απριλίου 1957.Ο Μακάριος στην Αθήνα
Πλήθος κόσμου ανέμενε να υποδεχθεί τον Μακάριο στο αεροδρόμιο του Ελληνικού.
Από το αεροδρόμιο, ο Μακάριος μαζί με τον Μητροπολίτη Κυρηνείας Κυπριανό επιβιβάστηκαν κατά τα αμερικανικά πρότυπα σε μια ανοικτή λευκή Κάντιλακ ,στην οποία στέκονταν όρθιοι χαιρετώντας τα πλήθη.
Περίπου μια ώρα μετά, η αυτοκινητοπομπή πλησίαζε στο Σύνταγμα διασχίζοντας τη λεωφόρο Βασ. Αμαλίας.
Ο Μακάριος έκανε την εμφάνισή του στο μπαλόνι της Μεγάλης Βρετανίας στις 12:15.
Μίλησε για περίπου 20 λεπτά και ξεκίνησε με τη φράση «Ελεύθεροι Έλληνες αδελφοί μου».
Στην ομιλία του, εξήρε την «υπέροχη στάση των Κυπρίων», οι οποίοι είχαν αρνηθεί κάθε διαπραγμάτευση κατά την απουσία του και κατήγγειλε τα «στρατόπεδα συγκέντρωσης» και τα «βασανιστήρια του καταπιεστή» δίνοντας έτσι καθαρά αντιβρετανικό χαρακτήρα στη διαδήλωση. Παράλληλα, απέφυγε να κάνει οποιαδήποτε αναφορά στον στόχο της ένωσης, ωστόσο σημείωσε :«θα συνεχίσω τον αγώνα για την αυτοδιάθεση... Πιστεύω ότι η κυπριακή υπόθεση θα φτάσει το τελικό στάδιο. Αυτό το εγγυάται η ακλόνητη απόφαση των Κυπρίων να αποτινάξουν τον βρετανικό ζυγό και να ζήσουν ελεύθεροι».
Ο τύπος της εποχής υπολόγιζε ότι για την ομιλία του, είχαν συγκεντρωθεί σχεδόν 100.000 κάτοικοι της πρωτεύουσας. Το σύνθημα που κυριάρχησε ήταν το «Αυτοδιάθεση», (της Κύπρου), αλλά ακούστηκε συνθήματα και για την ‘Ένωση Ελλάδας-Κύπρου. Ακόμα ακούστηκαν το «Ζήτω ο Μακάριος», και «Κάτω ο Χάρντινγκ».
Παρά τη θερμή υποδοχή του λαού, η ελληνική κυβέρνηση έδειξε «αυτοσυγκράτηση» για να μην προκληθεί η Αγκυρα, η οποία είχε απειλήσει για νέες διώξεις κατά του ελληνισμού. Στην υποδοχή του Μακαρίου στο αεροδρόμιο δεν παρέστη ο Καραμανλής, αλλά ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Δωρόθεος, ο υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Αβέρωφ και ο υπουργός Προεδρίας Κωνσταντίνος Τσάτσος .
Ο Καραμανλής τον επισκέφτηκε αργότερα, στο ξενοδοχείο στις 1:30 το μεσημέρι. Επιπλέον δεν επετράπη στον Μακάριο να καταθέσει στεφάνι στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.
Επίσημη ανακοίνωση από τη πλευρά της αστυνομίας ανέφερε αργότερα ότι το πρόγραμμα του δεν προέβλεπε κάτι τέτοιο.
16/4/19
Οι Κοκωβιοί και η ημετέρα Ιστορία
Προσπαθώ να ενημερώσω όσους οξυδερκείς με παρακολουθούν για ντοκουμεντα που τους κρύβουν οι χλεχλέδες και οι ρουφιάνοι. Αυτή η προσπάθεια και κουραστική είναι και ψυχοφθόρος.
Το ντοκουμέντο που δημοσίευσα σήμερα 78 χρόνια μετά την 16η Απριλίου 1941 είναι πολλαπλά διδακτικό. Και με εξόργισε ο «κοκωβιός» που πετάχτηκε για να μου υποδείξει , «εσύ πως το εξηγείς Χατζάρα, ότι ο βασιλιάς δεν πήρε τον Παπάγο μαζί του στην Αίγυπτο; Τενεκές ή όχι, πάντως κατέληξε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία...».
Εξυπνάκιας της δεκάρας.
Ο τενεκές, στο ντοκουμέντο που δημοσιεύω ,ως Αρχιστράτηγος, απάντησε στον άλλο τενεκέ που ανησυχούσε για κατάληψη του ισθμού από αλεξιπτωτιστές ότι αυτό το σενάριο "μπορούμε να το αποκλείσουμε".
Και έτσι ακριβώς κατελήφθη ο Ισθμός.
Ο κάθε Κοκωβιός, πετάγεται σαν ηλίθια πορδίτσα, να πει κάτι , ενώ το ντοκουμέντο που δημοσίευσα ομιλεί από μόνο του.
Όσο, για το «στρατόπεδο», σε κρατητήριο αξιωματικών ήταν, όχι σε τίποτα «Νταχάου,» και τον έστειλε εκεί ως εφεδρεία η Ιντέλιζενς Σέρβις η οποία τον κατήγγειλε στους Γερμανούς. Έτσι γλύτωσε το δικαστήριο που του ετοίμαζε
ο Τσολάκογλου.
Το ντοκουμέντο που δημοσίευσα σήμερα 78 χρόνια μετά την 16η Απριλίου 1941 είναι πολλαπλά διδακτικό. Και με εξόργισε ο «κοκωβιός» που πετάχτηκε για να μου υποδείξει , «εσύ πως το εξηγείς Χατζάρα, ότι ο βασιλιάς δεν πήρε τον Παπάγο μαζί του στην Αίγυπτο; Τενεκές ή όχι, πάντως κατέληξε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία...».
Εξυπνάκιας της δεκάρας.
Ο τενεκές, στο ντοκουμέντο που δημοσιεύω ,ως Αρχιστράτηγος, απάντησε στον άλλο τενεκέ που ανησυχούσε για κατάληψη του ισθμού από αλεξιπτωτιστές ότι αυτό το σενάριο "μπορούμε να το αποκλείσουμε".
Και έτσι ακριβώς κατελήφθη ο Ισθμός.
Ο κάθε Κοκωβιός, πετάγεται σαν ηλίθια πορδίτσα, να πει κάτι , ενώ το ντοκουμέντο που δημοσίευσα ομιλεί από μόνο του.
Όσο, για το «στρατόπεδο», σε κρατητήριο αξιωματικών ήταν, όχι σε τίποτα «Νταχάου,» και τον έστειλε εκεί ως εφεδρεία η Ιντέλιζενς Σέρβις η οποία τον κατήγγειλε στους Γερμανούς. Έτσι γλύτωσε το δικαστήριο που του ετοίμαζε
ο Τσολάκογλου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)