Ο Ιβάν ήταν κομματόσκυλο του ΚΚΣΕ και ανήκει στην μετακομμουνιστική νομενκλατούρα. Ιδιωφελής. Βρέθηκε διευθυντής του Καπνεργοστασίου του Ροστώβ και το αγόρασε με τα κουπόνια.
Μετά αξιοποίησε του Πόντιους και τις ευκαιρίες και έγινε πλούσιος.
4/9/21
Η Εξίσωση της Προδοτοκρατίας
Αγγλία+ Στοά+ Πράκτωρ Ρουφιανογιάννης + Σύνταγμα (Constitution)+ Ρότσιλντ+ Μεταρρύθμιση = Δίκαιη Ανάπτυξη
Σοκ. Ο Φονικός ιός «ΞΑΦΝΙΚΑ» ,που ξέφυγε από το υπόγειο του Μεγάρου Μαξίμου προκαλεί χιλιάδες θανάτους
Έφυγε ΞΑΦΝΙΚΑ από τη ζωή 48χρονη διασώστης του ΕΚΑΒ Ιωαννίνων. ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΘΕΣΟΥΝ ΣΕ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΟΙ ΚΝΟΥΔΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΘΑΡΜΑ!
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΘΑΡΜΑ!
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΘΑΡΜΑ! 
H Συνάντηση του Στάλιν με τους ιεράρχες της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας.
Στις 4 Σεπτεμβρίου 1943, ο Στάλιν εξέφρασε την επιθυμία να συναντηθεί με τους ιεράρχες της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Εκπρόσωπος τoυ Συμβουλίου των Λαϊκών Κομισάριων τηλεφώνησε στο Πατριαρχείο και τους ενημέρωσε.
Στις 9 μ.μ. ένα κυβερνητικό αυτοκίνητο πήγε στο κτίριο του Πατριαρχείου, και παρέλαβε πήρε τους Μητροπολίτες Σέργιο, Αλέξιο και Νικολάο και τους μετέφερε στο Κρεμλίνο.
Ο Στάλιν ζήτησε από τους Μητροπολίτες Σέργιο, Αλέξιο και Νικόλαο να του μιλήσουν για το Πατριαρχείο και τα προβλήματα του .
Ο Μητροπολίτης Σέργιος του είπε ότι το πιο σημαντικό και επείγον ζητημα αφορούσε την ηγεσία της Εκκλησίας, αφού για 18 χρόνια υπήρχε τοποτηρητής του Θρόνου και ότι δεν έχει υπάρξει Σύνοδος της Ιεραρχίας από το 1935 και ζήτησε άδεια για τη συγκρότηση της Συνόδου , η οποία θα εξέλεγε τον Πατριάρχη και θα εξέλεγε την Διαρκή Σύνοδο .Οι Μητροπολίτες Αλέξιος και Νικολάος τόνισαν την ανάγκη για τη σύνοδο.
Ο Στάλιν ρώτησε: πώς θα ονομαστεί Πατριάρχης , πότε θα συγκληθεί η Σύνοδος και εάν απαιτείται οποιαδήποτε βοήθεια από την κυβέρνηση. Εάν υπάρχει ο χώρος, εάν χρειάζονται μεταφορές, εάν χρειάζονται χρήματα κ.λπ..
Απαντώντας στην πρώτη ερώτηση, ο Μητροπολίτης Σέργιος είπε ότι το ζήτημα του τίτλου συζητήθηκε προηγουμένως και θα ήταν επιθυμητό και σωστό για την κυβέρνηση να επιτρέψει τον τίτλο του «Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών», αν και ο Πατριάρχης Τίχων ονομαζόταν «Μόσχας και όλης της Ρωσίας». Ο Στάλιν συμφώνησε με την πρόταση, χαρακτηρίζοντάς την σωστή.
Τότε ο Μητροπολίτης Σέργιος είπε ότι η Σύνοδος θα μπορούσε να συγκληθεί σε ένα μήνα. Ο Χρόνος αυτός δεν αντιστοιχούσε στις απόψεις του Στάλιν, και χαμογέλασε και ρώτησε, «Δεν μπορούμε να δείξουμε μπολσεβίκικους ρυθμούς», και ρώτησε τη γνώμη του Κάρποφ για το θέμα αυτό.
Ο Κάρποφ απάντησε ότι θα διέθετε αεροπλάνα στον Μητροπολίτη Σέργιο για τη μεταφορά, οπότε η Σύνοδος μπορούσε να συγκληθεί σε 3-4 ημέρες. Συμφωνήθηκε ότι η Σύνοδος θα συνεδριάζε στη Μόσχα στις 8 Σεπτεμβρίου.
Ο Μητροπολίτης Σέργιος αρνήθηκε τις επιδοτήσεις. Στη συνέχεια συζητήθηκε το άνοιγμα των εκκλησιαστικών σχολείων.
Ο Μητροπολίτης Σέργιος ζήτησε το καθολικό άνοιγμα των ιερατικών σχολείων, καθώς η Εκκλησία δεν είχε σώμα κληρικών και του εξήγησε ότι: «Δεν έχουμε προσωπικό για διάφορους λόγους. Ένας από αυτούς είναι ότι προετοιμάζουμε έναν ιερέα και γίνεται στρατιώτης της Σοβιετικής Ένωσης».
Ο Στάλιν του είπε ότι και αυτό ειχε πάει σε ιερατική σχολή. Μετά άρχισε να θυμάται τα χρόνια της σχολής... Είπε ότι η μητέρα του τον καταριόταν που δεν έγινε ιερέας μέχρι το θάνατό της.
Οι Μητροπολίτες Σέργιος και Αλέξιος ζήτησαν από τον Στάλιν να επιτρέψει το άνοιγμα θεολογικών μαθημάτων σε αρκετές επισκοπές.
Ο Στάλιν, συμφώνησε με αυτό.
Ο Μητροπολίτης Σέργιος μίλησε για την επαναλειτουργία της Εφημερίδας του Πατριαρχείου Μόσχας. «Το περιοδικό μπορεί και πρέπει να παραχθεί», δήλωσε
ο Στάλιν. Ο Μητροπολίτης Σέργιος έθεσε το πιο σημαντικό ερώτημα για την Εκκλησία σχετικά με το άνοιγμα των ενοριών, σχετικά με την επανάληψη της φυσιολογικής εκκλησιαστικής ζωής , με το άνοιγμα των ναών.
Οι Μητροπολίτες Αλέξιος και Νικόλαος υποστήριξαν τον Μητροπολίτη Σέργιο, σημειώνοντας την άνιση θέση των εκκλησιών στη Σοβιετική Ένωση και εκφράζοντας την επιθυμία να ανοίξουν πρώτα ναούς σε περιοχές και περιοχές όπου δεν είναι καθόλου ή όπου υπάρχουν λίγοι.
Ο Μητροπολίτης Αλέξιος πήρε το ρίσκο να εγείρει το πιο οδυνηρό και επικίνδυνο θέμα μπροστά στον Στάλιν. Ζήτησε την απελευθέρωση των εξόριστων επισκόπων, από τις φυλακές και τα στρατοπέδα.Ο Στάλιν απάντησε: «Φτιάξτε μια τέτοια λίστα, και δώστε την μου».
Τότε, ο Μητροπολίτης Σέργιος έθεσε το ζήτημα του δικαιώματος του κλήρου στην ελεύθερη διαμονή και κυκλοφορία εντός της Ένωσης, την άρση των περιορισμών που σχετίζονται με το καθεστώς διαβατηρίων, και παρακάλεσε το σύντροφο Στάλιν να μελετήσει αυτό το θέμα.
Μετά, ο Μητροπολίτης Αλεξιος μίλησε για τα οικονομικά προβλήματα της Εκκλησίας .Είναι απαραίτητο να δοθεί στις επισκοπές το δικαίωμα να αφαιρούν χρήματα για τη συντήρηση του Πατριαρχείου, οι κληρικοί να αποτελούν μέρος των εκτελεστικών οργάνων των ενοριών (το δικαίωμα αυτό στερήθηκαν από το διάταγμα VCIC του 1929).
Ο Στάλιν είπε ότι δεν υπάρχει αντίρρηση σε αυτό.
Ο Μητροπολίτης Νικόλαος ζήτησε να δοθεί στις επισκοπές το δικαίωμα να ανοίξουν εργαστήρια κεριών.
Ο Στάλιν τόνισε για άλλη μια φορά ότι η Εκκλησία μπορεί να υπολογίζει στην πλήρη στήριξη της κυβέρνησης σε όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με την οργανωτική της ενίσχυση και ανάπτυξη εντός της ΕΣΣΔ. Είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί το δικαίωμα του επισκόπου να διαθέτει εκκλησιαστικά ποσά και να μην παρεμποδίζεται η οργάνωση σεμιναρίων, κηροπήγια κ.λπ.
Όσον αφορά τις προσωπικές συνθήκες της ζωής των ιεραρχών, ο Στάλιν παρατήρησε: «Εδώ μου είπε ο σύντροφος Καρπόφ ότι ζείτε πολύ άσχημα: ένα περιορισμένο διαμέρισμα, αγοράστε προϊόντα στην αγορά, δεν έχετε καμία μεταφορά. Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση θα ήθελε να γνωρίζει τι έχετε και τι θα θέλατε να λάβετε από την κυβέρνηση».
Ο Μητροπολίτης Σέργιος ζήτησε από την πρώην Μονή Νοβοντεβίτσνι για το πατριαρχείο. «Οι εγκαταστάσεις στο μοναστήρι Νοβοντέβιτσνι», απάντησε ο Στάλιν, « δεν είναι καλά συντηρημένες, απαιτούν σημαντικές επισκευές, και παίρνει πολύ χρόνο. Είναι υγρό και κρύο. Εξάλλου, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι αυτά τα κτίρια χτίστηκαν τον 16ο αιώνα. Αλλά αυτό το κτίριο είναι σοβιετικό, όχι γερμανικό, έτσι μπορείτε να ζήσετε σε αυτό αρκετά με ασφάλεια.
Ταυτόχρονα, σας παρέχουμε όλα τα ακίνητα, έπιπλα, τα οποία είναι διαθέσιμα στο αρχοντικό, και για να έχουμε μια ιδέα αυτού του κτιρίου, θα σας δείξουμε τώρα το σχέδιό του.
Ο Στάλιν δεν αγνόησε την προμήθεια τροφίμων στο Πατριαρχείο, υποσχέθηκε να προμηθεύσει δύο με τρία αυτοκίνητα καύσιμα τις επόμενες ημέρες.
Στη συνέχεια, ο Στάλιν ρώτησε τον Μητροπολίτη Σέργιο και τους συντρόφους του αν είχαν άλλες ερωτήσεις γι' αυτόν, αν η Εκκλησία είχε άλλες ανάγκες.
Ο Στάλιν ρώτησε γι' αυτό αρκετές φορές. Και οι τρεις δήλωσαν ότι δεν είχαν πλέον ειδικά αιτήματα, αλλά μερικές φορές υπάρχει υπερβολική έκθεση του κλήρου στον φόρο εισοδήματος, στον οποίο ο σύντροφος Στάλιν μου πρότεινε σε κάθε περίπτωση να πάρω τα κατάλληλα μέτρα επαλήθευσης και διόρθωσης. Και τότε ο Στάλιν είπε στους Μητροπολίτες ότι η κυβέρνηση επρόκειτο να σχηματίσει το Συμβούλιο για τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και τον κάλεσε να διορίσει τον Γ. Γ. Κάρποφ ως πρόεδρό της. Όπως αφηγήθηκε αργότερα ο Πατριάρχης Αλέξης Α', η πρόταση αυτή τους θορύβησε:
Ο Κάρποφ ήταν γνωστός στους εκκλησιαστικούς κύκλους ως Τσεκίστας, ο οποίος με ακραία σκληρότητα διεύκρινε τις υποθέσεις των κληρικών. Αλλά "και οι τρεις", γράφει ο Κάρποφ, είπαν ότι ήταν πολύ ευγνώμονες στην κυβέρνηση και προσωπικά σύντροφο Στάλιν και πολύ συμπονετικοί με το διορισμό του Κάρποφ σε αυτή τη θέση".
Ο Στάλιν προσφέρθηκε να επιλέξει δύο ή τρεις βοηθούς, οι οποίοι θα είναι μέλη του Συμβουλίου, για να σχηματίσουν έναν μηχανισμό, αλλά να θυμόμαστε ότι
ο Καρπόφ δεν είναι υπερεισαγγελέας και ότι οι δραστηριότητές του θα πρέπει να δώσουν έμφαση στην ανεξαρτησία της Εκκλησίας.
Στο τέλος της συνομιλίας ο Στάλιν κάλεσε τον Μολότ να συντάξει ένα προσχέδιο ανακοινωθέν για το ραδιόφωνο και τις εφημερίδες.
Ο Στάλιν, οι Μητροπολίτες Σέργιος και Αλέξης συμμετείχαν στη συζήτηση του κειμένου του ανακοινωθέντος. Το κείμενο δημοσιεύθηκε την επόμενη ημέρα στην Ιζβέστια . Ο Στάλιν οδήγησε τους Μητροπολίτες στην πόρτα του γραφείου του.
Η στιγμή στην ιστορία της Ρωσικής Εκκλησίας ήταν πραγματικά ιστορική.
Η Κυβέρνηση, επιτρέποντας την εκλογή του Πατριάρχη, το άνοιγμα ενοριών και πνευματικών σχολείων, αναγνώρισε ανοιχτά την αποτυχία των μπολσεβίκων σχεδίων να νικήσουν την Εκκλησία και να την απομακρύνουν από τη ζωή του λαού. Στην πραγματικότητα, οι όροι ενός είδους «Κονκορδάτου» συμφωνήθηκαν και διατηρήθηκαν μέχρι την έναρξη των διώξεων Χρούτσεφ.
Πηγή : Η ιστορία της Ρωσικής Εκκλησίας. 1917-1997.
Στις 9 μ.μ. ένα κυβερνητικό αυτοκίνητο πήγε στο κτίριο του Πατριαρχείου, και παρέλαβε πήρε τους Μητροπολίτες Σέργιο, Αλέξιο και Νικολάο και τους μετέφερε στο Κρεμλίνο.
Ο Στάλιν ζήτησε από τους Μητροπολίτες Σέργιο, Αλέξιο και Νικόλαο να του μιλήσουν για το Πατριαρχείο και τα προβλήματα του .
Ο Μητροπολίτης Σέργιος του είπε ότι το πιο σημαντικό και επείγον ζητημα αφορούσε την ηγεσία της Εκκλησίας, αφού για 18 χρόνια υπήρχε τοποτηρητής του Θρόνου και ότι δεν έχει υπάρξει Σύνοδος της Ιεραρχίας από το 1935 και ζήτησε άδεια για τη συγκρότηση της Συνόδου , η οποία θα εξέλεγε τον Πατριάρχη και θα εξέλεγε την Διαρκή Σύνοδο .Οι Μητροπολίτες Αλέξιος και Νικολάος τόνισαν την ανάγκη για τη σύνοδο.
Ο Στάλιν ρώτησε: πώς θα ονομαστεί Πατριάρχης , πότε θα συγκληθεί η Σύνοδος και εάν απαιτείται οποιαδήποτε βοήθεια από την κυβέρνηση. Εάν υπάρχει ο χώρος, εάν χρειάζονται μεταφορές, εάν χρειάζονται χρήματα κ.λπ..
Απαντώντας στην πρώτη ερώτηση, ο Μητροπολίτης Σέργιος είπε ότι το ζήτημα του τίτλου συζητήθηκε προηγουμένως και θα ήταν επιθυμητό και σωστό για την κυβέρνηση να επιτρέψει τον τίτλο του «Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών», αν και ο Πατριάρχης Τίχων ονομαζόταν «Μόσχας και όλης της Ρωσίας». Ο Στάλιν συμφώνησε με την πρόταση, χαρακτηρίζοντάς την σωστή.
Τότε ο Μητροπολίτης Σέργιος είπε ότι η Σύνοδος θα μπορούσε να συγκληθεί σε ένα μήνα. Ο Χρόνος αυτός δεν αντιστοιχούσε στις απόψεις του Στάλιν, και χαμογέλασε και ρώτησε, «Δεν μπορούμε να δείξουμε μπολσεβίκικους ρυθμούς», και ρώτησε τη γνώμη του Κάρποφ για το θέμα αυτό.
Ο Κάρποφ απάντησε ότι θα διέθετε αεροπλάνα στον Μητροπολίτη Σέργιο για τη μεταφορά, οπότε η Σύνοδος μπορούσε να συγκληθεί σε 3-4 ημέρες. Συμφωνήθηκε ότι η Σύνοδος θα συνεδριάζε στη Μόσχα στις 8 Σεπτεμβρίου.
Ο Μητροπολίτης Σέργιος αρνήθηκε τις επιδοτήσεις. Στη συνέχεια συζητήθηκε το άνοιγμα των εκκλησιαστικών σχολείων.
Ο Μητροπολίτης Σέργιος ζήτησε το καθολικό άνοιγμα των ιερατικών σχολείων, καθώς η Εκκλησία δεν είχε σώμα κληρικών και του εξήγησε ότι: «Δεν έχουμε προσωπικό για διάφορους λόγους. Ένας από αυτούς είναι ότι προετοιμάζουμε έναν ιερέα και γίνεται στρατιώτης της Σοβιετικής Ένωσης».
Ο Στάλιν του είπε ότι και αυτό ειχε πάει σε ιερατική σχολή. Μετά άρχισε να θυμάται τα χρόνια της σχολής... Είπε ότι η μητέρα του τον καταριόταν που δεν έγινε ιερέας μέχρι το θάνατό της.
Οι Μητροπολίτες Σέργιος και Αλέξιος ζήτησαν από τον Στάλιν να επιτρέψει το άνοιγμα θεολογικών μαθημάτων σε αρκετές επισκοπές.
Ο Στάλιν, συμφώνησε με αυτό.
Ο Μητροπολίτης Σέργιος μίλησε για την επαναλειτουργία της Εφημερίδας του Πατριαρχείου Μόσχας. «Το περιοδικό μπορεί και πρέπει να παραχθεί», δήλωσε
ο Στάλιν. Ο Μητροπολίτης Σέργιος έθεσε το πιο σημαντικό ερώτημα για την Εκκλησία σχετικά με το άνοιγμα των ενοριών, σχετικά με την επανάληψη της φυσιολογικής εκκλησιαστικής ζωής , με το άνοιγμα των ναών.
Οι Μητροπολίτες Αλέξιος και Νικόλαος υποστήριξαν τον Μητροπολίτη Σέργιο, σημειώνοντας την άνιση θέση των εκκλησιών στη Σοβιετική Ένωση και εκφράζοντας την επιθυμία να ανοίξουν πρώτα ναούς σε περιοχές και περιοχές όπου δεν είναι καθόλου ή όπου υπάρχουν λίγοι.
Ο Μητροπολίτης Αλέξιος πήρε το ρίσκο να εγείρει το πιο οδυνηρό και επικίνδυνο θέμα μπροστά στον Στάλιν. Ζήτησε την απελευθέρωση των εξόριστων επισκόπων, από τις φυλακές και τα στρατοπέδα.Ο Στάλιν απάντησε: «Φτιάξτε μια τέτοια λίστα, και δώστε την μου».
Τότε, ο Μητροπολίτης Σέργιος έθεσε το ζήτημα του δικαιώματος του κλήρου στην ελεύθερη διαμονή και κυκλοφορία εντός της Ένωσης, την άρση των περιορισμών που σχετίζονται με το καθεστώς διαβατηρίων, και παρακάλεσε το σύντροφο Στάλιν να μελετήσει αυτό το θέμα.
Μετά, ο Μητροπολίτης Αλεξιος μίλησε για τα οικονομικά προβλήματα της Εκκλησίας .Είναι απαραίτητο να δοθεί στις επισκοπές το δικαίωμα να αφαιρούν χρήματα για τη συντήρηση του Πατριαρχείου, οι κληρικοί να αποτελούν μέρος των εκτελεστικών οργάνων των ενοριών (το δικαίωμα αυτό στερήθηκαν από το διάταγμα VCIC του 1929).
Ο Στάλιν είπε ότι δεν υπάρχει αντίρρηση σε αυτό.
Ο Μητροπολίτης Νικόλαος ζήτησε να δοθεί στις επισκοπές το δικαίωμα να ανοίξουν εργαστήρια κεριών.
Ο Στάλιν τόνισε για άλλη μια φορά ότι η Εκκλησία μπορεί να υπολογίζει στην πλήρη στήριξη της κυβέρνησης σε όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με την οργανωτική της ενίσχυση και ανάπτυξη εντός της ΕΣΣΔ. Είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί το δικαίωμα του επισκόπου να διαθέτει εκκλησιαστικά ποσά και να μην παρεμποδίζεται η οργάνωση σεμιναρίων, κηροπήγια κ.λπ.
Όσον αφορά τις προσωπικές συνθήκες της ζωής των ιεραρχών, ο Στάλιν παρατήρησε: «Εδώ μου είπε ο σύντροφος Καρπόφ ότι ζείτε πολύ άσχημα: ένα περιορισμένο διαμέρισμα, αγοράστε προϊόντα στην αγορά, δεν έχετε καμία μεταφορά. Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση θα ήθελε να γνωρίζει τι έχετε και τι θα θέλατε να λάβετε από την κυβέρνηση».
Ο Μητροπολίτης Σέργιος ζήτησε από την πρώην Μονή Νοβοντεβίτσνι για το πατριαρχείο. «Οι εγκαταστάσεις στο μοναστήρι Νοβοντέβιτσνι», απάντησε ο Στάλιν, « δεν είναι καλά συντηρημένες, απαιτούν σημαντικές επισκευές, και παίρνει πολύ χρόνο. Είναι υγρό και κρύο. Εξάλλου, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι αυτά τα κτίρια χτίστηκαν τον 16ο αιώνα. Αλλά αυτό το κτίριο είναι σοβιετικό, όχι γερμανικό, έτσι μπορείτε να ζήσετε σε αυτό αρκετά με ασφάλεια.
Ταυτόχρονα, σας παρέχουμε όλα τα ακίνητα, έπιπλα, τα οποία είναι διαθέσιμα στο αρχοντικό, και για να έχουμε μια ιδέα αυτού του κτιρίου, θα σας δείξουμε τώρα το σχέδιό του.
Ο Στάλιν δεν αγνόησε την προμήθεια τροφίμων στο Πατριαρχείο, υποσχέθηκε να προμηθεύσει δύο με τρία αυτοκίνητα καύσιμα τις επόμενες ημέρες.
Στη συνέχεια, ο Στάλιν ρώτησε τον Μητροπολίτη Σέργιο και τους συντρόφους του αν είχαν άλλες ερωτήσεις γι' αυτόν, αν η Εκκλησία είχε άλλες ανάγκες.
Ο Στάλιν ρώτησε γι' αυτό αρκετές φορές. Και οι τρεις δήλωσαν ότι δεν είχαν πλέον ειδικά αιτήματα, αλλά μερικές φορές υπάρχει υπερβολική έκθεση του κλήρου στον φόρο εισοδήματος, στον οποίο ο σύντροφος Στάλιν μου πρότεινε σε κάθε περίπτωση να πάρω τα κατάλληλα μέτρα επαλήθευσης και διόρθωσης. Και τότε ο Στάλιν είπε στους Μητροπολίτες ότι η κυβέρνηση επρόκειτο να σχηματίσει το Συμβούλιο για τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και τον κάλεσε να διορίσει τον Γ. Γ. Κάρποφ ως πρόεδρό της. Όπως αφηγήθηκε αργότερα ο Πατριάρχης Αλέξης Α', η πρόταση αυτή τους θορύβησε:
Ο Κάρποφ ήταν γνωστός στους εκκλησιαστικούς κύκλους ως Τσεκίστας, ο οποίος με ακραία σκληρότητα διεύκρινε τις υποθέσεις των κληρικών. Αλλά "και οι τρεις", γράφει ο Κάρποφ, είπαν ότι ήταν πολύ ευγνώμονες στην κυβέρνηση και προσωπικά σύντροφο Στάλιν και πολύ συμπονετικοί με το διορισμό του Κάρποφ σε αυτή τη θέση".
Ο Στάλιν προσφέρθηκε να επιλέξει δύο ή τρεις βοηθούς, οι οποίοι θα είναι μέλη του Συμβουλίου, για να σχηματίσουν έναν μηχανισμό, αλλά να θυμόμαστε ότι
ο Καρπόφ δεν είναι υπερεισαγγελέας και ότι οι δραστηριότητές του θα πρέπει να δώσουν έμφαση στην ανεξαρτησία της Εκκλησίας.
Στο τέλος της συνομιλίας ο Στάλιν κάλεσε τον Μολότ να συντάξει ένα προσχέδιο ανακοινωθέν για το ραδιόφωνο και τις εφημερίδες.
Ο Στάλιν, οι Μητροπολίτες Σέργιος και Αλέξης συμμετείχαν στη συζήτηση του κειμένου του ανακοινωθέντος. Το κείμενο δημοσιεύθηκε την επόμενη ημέρα στην Ιζβέστια . Ο Στάλιν οδήγησε τους Μητροπολίτες στην πόρτα του γραφείου του.
Η στιγμή στην ιστορία της Ρωσικής Εκκλησίας ήταν πραγματικά ιστορική.
Η Κυβέρνηση, επιτρέποντας την εκλογή του Πατριάρχη, το άνοιγμα ενοριών και πνευματικών σχολείων, αναγνώρισε ανοιχτά την αποτυχία των μπολσεβίκων σχεδίων να νικήσουν την Εκκλησία και να την απομακρύνουν από τη ζωή του λαού. Στην πραγματικότητα, οι όροι ενός είδους «Κονκορδάτου» συμφωνήθηκαν και διατηρήθηκαν μέχρι την έναρξη των διώξεων Χρούτσεφ.
Πηγή : Η ιστορία της Ρωσικής Εκκλησίας. 1917-1997.
Η 4η Σεπτεμβρίου στην Ιστορία
Η 4η Σεπτεμβρίου είναι η 247η ημέρα του Γρηγοριανού ημερολογίου. Απομένουν 118 μέρες ωε το τέλος του έτους.
1999.Υπογράφηκε στο Σαρμ ελ Σεΐχ της Αιγύπτου από τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό Μπάρακ και τον Παλαιστίνιο ηγέτη Αραφάτ η αναθεωρημένη ειρηνευτική συμφωνία για την μεταβίβαση του 7% της Δυτικής Όχθης στα αυτοδιοικούμενα παλαιστινιακά εδάφη και την απελευθέρωση 350 Παλαιστινίων. Τρομοκρατική βομβιστική επίθεση στο Νταγκεστάν της Ρωσίας, με 64 νεκρούς
2006. Ο προέδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, επισκέφθηκε την Αθήνα.
Οι ηγέτες της Ελλάδας, της Ρωσίας και της Βουλγαρίας συμφώνησαν για την κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη. Καραμανλής, Πούτιν και Παρβάνοφ στις κοινές δηλώσεις του έθεσαν ως χρονοδιάγραμμα το τέλος του 2006 για την υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας
2012. Εκλογή της πρώτης γυναίκας Πρωθυπουργού στην ιστορία του Κεμπέκ, της Πωλίν Μαρουά.
1260 .Ο Μανφρέδος Χοχενστάουφεν της Σικελίας και οι σύμμαχοι του Γιβελλίνοι της Σιένας, νίκησαν στο Μονταπέρτι τις ενωμένες δυνάμεις των Γουέλφων της Φλωρεντίας και του Πάπα, και όλη η Τοσκάνη πέρασε στον έλεγχο του Αυτοκράτορα.
1342. Ο γιος του αυτοκράτορα Μιχαήλ Α΄ Μεγάλου Κομνηνού Ιωάννης Γ΄ με την υποστήριξη των Βυζαντινών του Ανδρόνικου Γ Παλαιολόογυ και Γενουατικών πλοίων, κατέλαβε με τους οπαδούς του την Τραπεζούντα . Μετά την επίσημη στέψη του, η ανιψιά του πατέρα του , Άννα Μεγάλη Κομνηνή η Αναχουτλού και ο ευνούχος «Μέγας Δούκας» Ιωάννης τον εκτελέστηκαν. Ο Ιωάννης Γ' δεν αποφυλάκισε τον πατέρα του που παρέμενε κρατούμενος στο φρούριο των Λιμνίων.
1479 .Οι βασιλείς της Καστίλης και της Αραγώνας Ισαβέλλα και Φερδινάνδος υπέγραψαν τη Συνθήκη της Αλκασόβας με τον Αλφόνσο της Πορτογαλίας και τους υποστηρικτές της Ιωάννας του Μπελτράν και εληξε ο πόλεμος της καστιλιάνικης διαδοχής.
1541. Η Τρανσυλβανία κατέστη υποτελής της Οθωμανικής Πύλης. Ο Οθωμανός Σουλτάνος Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής διόρισε Πρίγκιπα της Τρανσυλβανίας (4 Σεπτεμβρίου) τον Καθολικό Επίσκοπο του Οραντέι Γεώργο Μαρτινούτσι που ηταν Κροάτης, ως κυβερνήτη . Το Πριγκιπάτο της Τρανσυλβανίας αναγνωρίστηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία ως ανεξάρτητο κράτος, το οποίο ωστόσο κατέβαλε στην Οθωμανική Πύλη ένα ετήσιο δώρο ευκολίας «munus honorium» 10.000 δουκάτων. Με την ιδιότητα αυτή, συμμετείχε ως εμπόλεμη χώρα στον εκατονταετή πόλεμο και συνήψε μια σειρά συνθηκών με τις ευρωπαϊκές χώρες επί ίσοις όροις.
1611. Ο Πατριάρχης Μόσχας Ερμογένης αναθεμάτισε τον Ψευτοδημήτριο και την Πολωνη γυναίκα του Μαρίνα Μνίσεκ.
1640. Η Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου στην Πελοπόννησο έγινε παρανάλωμα του πυρός.
1669.Στις 25 Αυγούστου/4 Σεπτεμβρίου υπογράφηκε από τον Φραντσέσκο Μοροζίνι και τον Φαζίλ Αχμέτ Κιοπρουλού πασά η συμφωνία παράδοσης του Χάνδακα. Οι Οθωμανοί, επέτρεψαν στο σύνολο των υπερασπιστών της πόλης -περίπου 3.600- να αποχωρήσουν με τα υπάρχοντά τους και δόθηκε περιθώριο δώδεκα ημερών καλού καιρού για να επιβιβαστούν σε πλοία με κατεύθυνση τα νησιά του Ιονίου, όσοι εκ των κατοίκων ήθελαν να φύγουν.
Ο Κοζάκος Στεπάν Ραζίν, έφτασε στο Αστραχάν για την επίθεση εναντίον των Περσών και του Τουρκμενιστάν.
1742. Κατά τη διάρκεια του ρωσοσουηδικού πολέμου του 1741-43, στις 24 Αυγούστου/4 Σεπτεμβρίου ο περικυκλωμένος σουηδικός στρατός στην περιοχή του Ελσίνκι παραδόθηκε. Την παράδοση υπέγραψε ο υποστράτηγος Μπουσκέτ. Ο σουηδικός στρατός έπρεπε να υποχωρήσει στην Σουηδία , αφήνοντας στους Ρώσους όλο το πυροβολικό.
1791.Ο Λουδοβίκος ΙΣΤ υπέγραψε το πρώτο σύνταγμα της Γαλλίας.
1796. Ο Ναπολέων κατατρόπωσε τους Αυστριακούς στη μάχη του Ροβερέτο στην Βόρεια Ιταλία.
1797. Στο Παρίσι, την 18η Φρουκτιδόρ, (4 Σεπτεμβρίου 1797), μετά από διαταγή του Ζαν Πωλ Μπαρά , που υποστηρίζονταν από τον Βοναπάρτη, ο σταλμένος επί τούτου από τον Βοναπάρτη, στρατηγός Ωζερώ, εισέβαλε με στρατιώτες στην αίθουσα συνεδριάσεων του κοινοβουλίου και συνέλαβαν τους φιλοβασιλικούς βουλευτές του Συμβουλίου των Πεντακοσίων και του Συμβούλιου των Πρεσβυτέρων, που αποτελούσαν την πλειοψηφία και οι οποίοι μαζί με εμιγκρέδες ευγενείς προετοίμαζαν φιλομοναρχικό πραξικόπημα. Συνελήφθηκαν βουλευτές, δημοσιογράφοι, και στρατιωτικοί που στη συνέχεια εξορίστηκαν στην Γουιάνα. Από το Διευθυντήριο, ο Μπαρτελεμί συνελήφθη και ο Καρνό δραπέτευσε. Η νέα τριανδρία ήταν ο Ρεμπέλ, ο Μπαρά και Λα Ρεβεγιέρ-Λεπώ. Ο Ναπολέοντας διέταξε τους στρατηγούς να ζητήσουν από τις μεραρχίες τους να εκφράσουν γραπτά τη συναίνεσή τους στο πραξικόπημα.
1828. Άρχισε η αποχώρηση των τουρκοαιγυπτιακών στρατευμάτων από την Πελοπόννησο, σε εφαρμογή της συνθήκης της Αλεξάνδρειας μεταξύ του Μοχάμεντ Άλι της Αιγύπτου και των τριών εγγυητριών δυνάμεων της ανεξαρτησίας της Ελλάδος. Η αποχώρηση ολοκληρώθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου, με την αναχώρηση και του ίδιου του Ιμπραήμ.
της Γαλλίας οργανωθήκαν διαδηλώσεις στο Παρίσι για την κατάργηση της αυτοκρατορίας. Η αυτοκράτειρα Ευγενία εγκατέλειψε το ανάκτορο Τυγερί και διέφυγε στο Λονδίνο. Σχηματίστηκε προσωρινή κυβέρνηση, που ονομάστηκε Κυβέρνηση Εθνικής Άμυνας, με πρόεδρο τον στρατιωτικό διοικητή του Παρισιού, στρατηγό Λουί Ζυλ Τροσύ. Μέλη της ήταν, ο Ζυλ Φάβρ ο Ζυλ Φερύ, ο ο δικηγόρος Λεόν Γκαμπετά και ο ριζοσπάστης Ανρύ Ροσφόρ που ανακήρυξαν την Τρίτη Γαλλική Δημοκρατία.
1895. Ιδρύθηκε στην Αθήνα η «Εθνική Εταιρία».
1923. Οι Ιταλοί , μετά την Κέρκυρα, κατέλαβαν τους Παξούς και τους Αντίπαξους.
1929. Το Γερμανικό αερόπλοιο «Κόμης Ζεππελίν» ολοκλήρωσε τον γύρο του κόσμου σε εννέα ημέρες, 20 ώρες και 23 λεπτά.
1937. Η Νι-Κα-Βε-Ντε εκτέλεσε στη Λωζάνη τον Εβραίο πράκτορα Ιγκνάντι Πορέτσκι.
1940. Ο Κάρολος Β της Ρουμανίας έδωσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Ιόν Αντονέσκου.
1943 . Στην ΕΣΣΔ, ο Στάλιν συναντήθηκε με τρεις ιεράρχες της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, με σκοπό την κινητοποίηση των πιστών στον πόλεμο κατά της Γερμανίας. Η συνάντηση σηματοδότησε μια στροφή στην πολιτική των Κομμουνιστών έναντι της εκκλησίας και με τη συγκατάθεση του Στάλιν εξελέγη ως Πατριάρχης Μόσχας και Πάσης Ρωσίας, ο μητροπολίτης Σεργκέι,
1944. Οι Γερμανοί αποσύρθηκαν από τον Πύργο. Παρέδωσαν και τον Εβρο στους Βούλγαρους. Στη Νάπολι έγινε το πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησης Παπανδρέου με τη συμμετοχή των ΕΑΜιτών υπουργών και αποφασίστηκε ομόφωνα να απευθύνει η κυβέρνηση διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό. Βρετανοί και Καναδοί απελευθερώθηκαν τις Βρυξέλλες και την Αμβέρσα. Η βρετανική κυβέρνηση αποφάσισε να στείλει όλους τους ρωσικής καταγωγής Αιχμάλωτους πολέμου στη Σοβιετική Ένωση.Η Φινλανδία σταμάτησε τις εχθροπραξίες κατά της ΕΣΣΔ.
1946. Πολυμελής Συμμορία Κομμουνιστών προσέβαλε διά πυροβόλων όπλων και όλμων τον Σταθμό Χωροφυλακής Λεονταρίου, η δύναμη του οποίου αναγκάστηκε να αποσυρθεί, περί ώραν 18.00, εις τα παρακείμενα υψώματα χωρίου. Οι συμμορίτες μετά την αποχώρηση της Χωροφυλακής εισέβαλαν και λεηλάτησαν το Λεοντάρι. Την νύχτα 60μελής Κ ]Σ εισήρθε εις το χωρίο Σεράκιοϊ Διδυμοτείχου και αφήρεσε τρόφιμα από τους κατοίκους. Δύναμη Χωροφυλακής που τους καταδίωξε πέτυχε τον φόνο του συμμορίτη Χρήστου Γεωργοτσούλη, τον τραυματισμό των Αθανασίου Μακρίδη και Δημητρίου 'Αλεξούδη καθώς και τη σύλληψη ένδεκα συμμοριτών μετά του οπλισμού και των πυρομαχικών τους.
1947. Ο Κωνσταντίνος Τσαλδάρης, και ο Θεμιστοκλής Σοφούλης, συναντήθηκαν στην αμερικανική πρεσβεία με τους αμερικανούς Μακβί και Χέντερσον και συμφώνησαν στον "μεγάλο συνασπισμό" υπό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη με αντιπρόεδρο τον Κωνσταντίνο Τσαλδάρη.
Περί ώραν 06,00' δύναμη Χωροφυλακής συνεπλάκη σε υψώματα Λευκών Όρέων Κρήτης μετά συμμορίας με αποτέλεσμα τον φόνον ενός συμμορίτου. Την 18ην ώρα το ίδιο απόσπασμα συνεπλάκη μετ' άλλης συμμορίας στη θέση Σέλια Λευκών Όρέων με αποτέλεσμα τον φόνο ενός συμμορίτη.
200 Κ]Σ, επετέθησαν εναντίον του χωρίου Δεσφίνης Αμφίσσης με σκοπό την επιστράτευση των νέων των καλουμένων στον εθνικό Στρατό.
Η δύναμη του Σ. Χ. Δεσφίνης ηναγκάσθη να εγκαταλείψει την Δεσφίνα και να συμπτυχθεί εις την Ιτέα, μαζί όσους εκ τω νεοσυλλέκτων θέλησαν να αποφύγουν την στρατολογία εκ μέρους των Κ]Σ. Τη νύχτα το συμμοριακό συγκρότημα Βερμίου, καταδιωκόμενο, υπό του Στρατού, επιχείρησε να διαπεραιωθεί είς Πιέρια. Λόχος Χωροφυλακής ενεδρεύων επί του Αλιάκμονος μετά από 4ωρον μάχη ανέτρεψε τους συμμορίτες και τούς κατεδίωξε. Αποτέλεσμα νεκροί συμμορίτες 20, και αιχμάλωτοι 8 ένοπλοι. Επίσης περιήλθον είς χείρας Λόχου 14 τυφέκια, 10 υποζύγια έμφορτα πολεμικού και ετέρου υλικού, ενας όλμος , 3νάρκες, 'υγειονομικό ύλικό και είδη ιματισμού. Τμήματα Στράτου καταδιώκοντα την ιδία συμμορία συνέλαβαν 10 αιχμαλώτους ένοπλους και παρεδόθησαν σε αυτά επτά συμμορίτες.
1948. Στη Χιλή τέθηκε εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα.
1962. Έληξε η επίσκεψη στην Αθήνα του αντιπροέδρου των Η.Π.Α., Λίντον Τζόνσον. Προηγήθηκε επίσκεψή του στην Τουρκία και την Κύπρο.
1970. Στη Χιλή, ο υποψήφιος της Λαϊκής Ενότητας Σαλβαδόρ Αλιέντε πετυχε οριακή νίκη στις προεδρικές εκλογές λαμβάνοντας 1,070,334 ψήφους ή το 36.61% έναντι του 35.27% ή 1,031,159 του αντιπάλου του.
1971.Επίσκεψη στην Αθήνα πραγματοποίησε ο Μακάριος.
1991. Ο Πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ αναγνώρισε την ανεξαρτησία των τριών Δημοκρατιών της Βαλτικής της Εσθονίας, της Λετονίας και της Λιθουανίας.
1611. Ο Πατριάρχης Μόσχας Ερμογένης αναθεμάτισε τον Ψευτοδημήτριο και την Πολωνη γυναίκα του Μαρίνα Μνίσεκ.
1640. Η Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου στην Πελοπόννησο έγινε παρανάλωμα του πυρός.
Ο Κοζάκος Στεπάν Ραζίν, έφτασε στο Αστραχάν για την επίθεση εναντίον των Περσών και του Τουρκμενιστάν.
1742. Κατά τη διάρκεια του ρωσοσουηδικού πολέμου του 1741-43, στις 24 Αυγούστου/4 Σεπτεμβρίου ο περικυκλωμένος σουηδικός στρατός στην περιοχή του Ελσίνκι παραδόθηκε. Την παράδοση υπέγραψε ο υποστράτηγος Μπουσκέτ. Ο σουηδικός στρατός έπρεπε να υποχωρήσει στην Σουηδία , αφήνοντας στους Ρώσους όλο το πυροβολικό.
1791.Ο Λουδοβίκος ΙΣΤ υπέγραψε το πρώτο σύνταγμα της Γαλλίας.
1796. Ο Ναπολέων κατατρόπωσε τους Αυστριακούς στη μάχη του Ροβερέτο στην Βόρεια Ιταλία.
1800. Η γαλλική φρουρά στη Βαλέτα παραδόθηκε στους Άγγλους.
1810. Ο πρίγκιπας της Αμπχαζίας Γκεόργκι Σαβαρσίτζε έδωσε όρκο Πίστης στον Ρώσο Τσάρο.
1821. Δολοφονήθηκε στη Μονή Ομπλού, νοτιοανατολικά της Πάτρας ο Φιλογενής Οπλαρχηγός Παναγιώτης Καρατζάς ή Αναστασόπουλος.1828. Άρχισε η αποχώρηση των τουρκοαιγυπτιακών στρατευμάτων από την Πελοπόννησο, σε εφαρμογή της συνθήκης της Αλεξάνδρειας μεταξύ του Μοχάμεντ Άλι της Αιγύπτου και των τριών εγγυητριών δυνάμεων της ανεξαρτησίας της Ελλάδος. Η αποχώρηση ολοκληρώθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου, με την αναχώρηση και του ίδιου του Ιμπραήμ.
της Γαλλίας οργανωθήκαν διαδηλώσεις στο Παρίσι για την κατάργηση της αυτοκρατορίας. Η αυτοκράτειρα Ευγενία εγκατέλειψε το ανάκτορο Τυγερί και διέφυγε στο Λονδίνο. Σχηματίστηκε προσωρινή κυβέρνηση, που ονομάστηκε Κυβέρνηση Εθνικής Άμυνας, με πρόεδρο τον στρατιωτικό διοικητή του Παρισιού, στρατηγό Λουί Ζυλ Τροσύ. Μέλη της ήταν, ο Ζυλ Φάβρ ο Ζυλ Φερύ, ο ο δικηγόρος Λεόν Γκαμπετά και ο ριζοσπάστης Ανρύ Ροσφόρ που ανακήρυξαν την Τρίτη Γαλλική Δημοκρατία.
1895. Ιδρύθηκε στην Αθήνα η «Εθνική Εταιρία».
1915. Κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο η Βουλγαρία προσχώρησε στις Κεντρικές Δυνάμεις
1919 . Άρχισε στη Σεβάστεια το Εθνικό Συνέδριο των Τούρκων , που συγκάλεσε ο Μουσταφά Κεμάλ.
1923. Οι Ιταλοί , μετά την Κέρκυρα, κατέλαβαν τους Παξούς και τους Αντίπαξους.
1929. Το Γερμανικό αερόπλοιο «Κόμης Ζεππελίν» ολοκλήρωσε τον γύρο του κόσμου σε εννέα ημέρες, 20 ώρες και 23 λεπτά.
1937. Η Νι-Κα-Βε-Ντε εκτέλεσε στη Λωζάνη τον Εβραίο πράκτορα Ιγκνάντι Πορέτσκι.
1940. Ο Κάρολος Β της Ρουμανίας έδωσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Ιόν Αντονέσκου.
1944. Οι Γερμανοί αποσύρθηκαν από τον Πύργο. Παρέδωσαν και τον Εβρο στους Βούλγαρους. Στη Νάπολι έγινε το πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησης Παπανδρέου με τη συμμετοχή των ΕΑΜιτών υπουργών και αποφασίστηκε ομόφωνα να απευθύνει η κυβέρνηση διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό. Βρετανοί και Καναδοί απελευθερώθηκαν τις Βρυξέλλες και την Αμβέρσα. Η βρετανική κυβέρνηση αποφάσισε να στείλει όλους τους ρωσικής καταγωγής Αιχμάλωτους πολέμου στη Σοβιετική Ένωση.Η Φινλανδία σταμάτησε τις εχθροπραξίες κατά της ΕΣΣΔ.
1946. Πολυμελής Συμμορία Κομμουνιστών προσέβαλε διά πυροβόλων όπλων και όλμων τον Σταθμό Χωροφυλακής Λεονταρίου, η δύναμη του οποίου αναγκάστηκε να αποσυρθεί, περί ώραν 18.00, εις τα παρακείμενα υψώματα χωρίου. Οι συμμορίτες μετά την αποχώρηση της Χωροφυλακής εισέβαλαν και λεηλάτησαν το Λεοντάρι. Την νύχτα 60μελής Κ ]Σ εισήρθε εις το χωρίο Σεράκιοϊ Διδυμοτείχου και αφήρεσε τρόφιμα από τους κατοίκους. Δύναμη Χωροφυλακής που τους καταδίωξε πέτυχε τον φόνο του συμμορίτη Χρήστου Γεωργοτσούλη, τον τραυματισμό των Αθανασίου Μακρίδη και Δημητρίου 'Αλεξούδη καθώς και τη σύλληψη ένδεκα συμμοριτών μετά του οπλισμού και των πυρομαχικών τους.
1947. Ο Κωνσταντίνος Τσαλδάρης, και ο Θεμιστοκλής Σοφούλης, συναντήθηκαν στην αμερικανική πρεσβεία με τους αμερικανούς Μακβί και Χέντερσον και συμφώνησαν στον "μεγάλο συνασπισμό" υπό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη με αντιπρόεδρο τον Κωνσταντίνο Τσαλδάρη.
Περί ώραν 06,00' δύναμη Χωροφυλακής συνεπλάκη σε υψώματα Λευκών Όρέων Κρήτης μετά συμμορίας με αποτέλεσμα τον φόνον ενός συμμορίτου. Την 18ην ώρα το ίδιο απόσπασμα συνεπλάκη μετ' άλλης συμμορίας στη θέση Σέλια Λευκών Όρέων με αποτέλεσμα τον φόνο ενός συμμορίτη.
200 Κ]Σ, επετέθησαν εναντίον του χωρίου Δεσφίνης Αμφίσσης με σκοπό την επιστράτευση των νέων των καλουμένων στον εθνικό Στρατό.
Η δύναμη του Σ. Χ. Δεσφίνης ηναγκάσθη να εγκαταλείψει την Δεσφίνα και να συμπτυχθεί εις την Ιτέα, μαζί όσους εκ τω νεοσυλλέκτων θέλησαν να αποφύγουν την στρατολογία εκ μέρους των Κ]Σ. Τη νύχτα το συμμοριακό συγκρότημα Βερμίου, καταδιωκόμενο, υπό του Στρατού, επιχείρησε να διαπεραιωθεί είς Πιέρια. Λόχος Χωροφυλακής ενεδρεύων επί του Αλιάκμονος μετά από 4ωρον μάχη ανέτρεψε τους συμμορίτες και τούς κατεδίωξε. Αποτέλεσμα νεκροί συμμορίτες 20, και αιχμάλωτοι 8 ένοπλοι. Επίσης περιήλθον είς χείρας Λόχου 14 τυφέκια, 10 υποζύγια έμφορτα πολεμικού και ετέρου υλικού, ενας όλμος , 3νάρκες, 'υγειονομικό ύλικό και είδη ιματισμού. Τμήματα Στράτου καταδιώκοντα την ιδία συμμορία συνέλαβαν 10 αιχμαλώτους ένοπλους και παρεδόθησαν σε αυτά επτά συμμορίτες.
1948. Στη Χιλή τέθηκε εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα.
1962. Έληξε η επίσκεψη στην Αθήνα του αντιπροέδρου των Η.Π.Α., Λίντον Τζόνσον. Προηγήθηκε επίσκεψή του στην Τουρκία και την Κύπρο.
1970. Στη Χιλή, ο υποψήφιος της Λαϊκής Ενότητας Σαλβαδόρ Αλιέντε πετυχε οριακή νίκη στις προεδρικές εκλογές λαμβάνοντας 1,070,334 ψήφους ή το 36.61% έναντι του 35.27% ή 1,031,159 του αντιπάλου του.
1971.Επίσκεψη στην Αθήνα πραγματοποίησε ο Μακάριος.
1991. Ο Πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ αναγνώρισε την ανεξαρτησία των τριών Δημοκρατιών της Βαλτικής της Εσθονίας, της Λετονίας και της Λιθουανίας.
1992.Ο πρώην Πρόεδρος της Βουλγαρίας Τόντορ
Ζίβκοφ, ο οποίος παραπέμφθηκε το 1989, καταδικάστηκε σε επτά χρόνια φυλάκισης
με την κατηγορία της υπεξαίρεσης κρατικών κεφαλαίων.
1995. Μετά τη μεσολάβηση του Αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, συμφωνήθηκε ο απευθείας διάλογος μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας και της Σεβερνοματσεντόνιγια.
1998.Το δικαστήριο του ΟΗΕ για εγκλήματα πολέμου στη Ρουάντα καταδίκασε τον πρώην πρωθυπουργόΖαν Καμπάντα από την φυλή των Χούτου σε ισόβια κάθειρξη για το ρόλο του στη γενοκτονία κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1994.
1995. Μετά τη μεσολάβηση του Αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, συμφωνήθηκε ο απευθείας διάλογος μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας και της Σεβερνοματσεντόνιγια.
1998.Το δικαστήριο του ΟΗΕ για εγκλήματα πολέμου στη Ρουάντα καταδίκασε τον πρώην πρωθυπουργόΖαν Καμπάντα από την φυλή των Χούτου σε ισόβια κάθειρξη για το ρόλο του στη γενοκτονία κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1994.
1999.Υπογράφηκε στο Σαρμ ελ Σεΐχ της Αιγύπτου από τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό Μπάρακ και τον Παλαιστίνιο ηγέτη Αραφάτ η αναθεωρημένη ειρηνευτική συμφωνία για την μεταβίβαση του 7% της Δυτικής Όχθης στα αυτοδιοικούμενα παλαιστινιακά εδάφη και την απελευθέρωση 350 Παλαιστινίων. Τρομοκρατική βομβιστική επίθεση στο Νταγκεστάν της Ρωσίας, με 64 νεκρούς
2002. Ο πρόεδρος Μπούς διακήρυξε το Νεο πατριωτικό Δόγμα , σύμφωνα με το οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν το δικαίωμα να κάνουν προληπτικές επιθέσεις κατά όποιων εκείνες νομίζουν οτι κατέχουν όπλα μαζικής καταστροφής .
Η ΕΕ κάλεσε τις Ηνωμένες Πολιτείες, να κάνουν επίθεση ενάντια στο Ιράκ μόνο με τη συγκατάθεση των Ηνωμένων Εθνών.2006. Ο προέδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, επισκέφθηκε την Αθήνα.
Οι ηγέτες της Ελλάδας, της Ρωσίας και της Βουλγαρίας συμφώνησαν για την κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη. Καραμανλής, Πούτιν και Παρβάνοφ στις κοινές δηλώσεις του έθεσαν ως χρονοδιάγραμμα το τέλος του 2006 για την υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας
2008. Η κυβέρνηση του Μαυροβουνίου ενέκρινε σχέδιο του χωροταξικού σχεδίου για
τον αυτοκινητόδρομο Μπαρ - Μπολιάρε κει την εκτίμηση των περιβαλλοντικών
επιπτώσεων.
2010. Σε
ολόκληρη τη Γαλλία διαδηλώσεις των προοδευτικών και των διεθνιστών για τα μέτρο του προέδρου , Νικολά Σαρκοζί, για τους λαθρομετανάστες, συμπεριλαμβανομένου του επαναπατρισμού των Ρομά στην Ανατολική
Ευρώπη.
2014. Η Αλ Κάιντα ανακοίνωσε την παρουσία της στην Ινδία .
2018. Στη Γαλλία, ευρύς ανασχηματισμός της κυβέρνησης ΟΕντουάρ Σαρλ Φιλίπ. Στο Πακιστάν, ο Αρίφ Άλβι εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
2020. Η Εθνοπαράσταση των ΚΝΟΥΔΟΥ και του Εφιαλτάκη με την Ελληνοτουρκική η «κρίση» «κατέβηκε» αφού ο χορογράφος και ιμπρεσάριος, ανακοίνωσε την νέα παράσταση ΝΑΤΟδιαλόγου. Ο Εφιαλτάκης μεταξύ Σκύλας (ΜΕΡΚΕΛ) και Χάρυβδης (ΝΑΤΟ) διάλεξε ότι του είπε ο ΑΝΘΥΠΑΤΟΣ και έστειλε στον συναγωνιστή Ταγίπ μήνυμα τύπου «Μαδρίτης» . «Σταματούν οι προκλήσεις, ξεκινούν οι συζητήσεις» .ΟΒΕΡ
3/9/21
Τρείς του Σεπτέμβρη να Γελάς. Το πραξικόπημα των Ρόστιλντ και της Αγγλικής πρεσβείας που η ΨωροΑλίτ του Ψωρογραικυλιστάν αποκαλεί επανάσταση της #3ηςΣεπτεμβρίου οδήγησε στη μετάβαση από την απόλυτη μοναρχία , στην Απόλυτη συνταγματική Κλεπτοκρατικη Ολιγαρχία
Επειδή τα ζούμε και τώρα με τα «μνημόνια», και τις
«μεταρρυθμίσεις». Το πραξικόπημα της 3ης/15Σεπτεμβρίου 1843 που έκανε ο
τοκογλύφος Ρουφιανογιάννης, έγινε από τους δανειστές, για να εξασφαλιστεί η
εκπλήρωση των όρων του μνημονίου.
Το καλοκαίρι του 1843 η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις
τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια του δανείου των 60 εκατ. φράγκων.
Οι ετήσιοι τόκοι ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και τα έσοδα του
ελληνικού κράτους έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως.
Ο Νικόλαος Σιλήβεργος , ως υπουργός Οικονομικών ενημέρωσε
τον Μαξ Ρότσιλντ τον Ιούνιο του 1843 ότι η κυβέρνηση αδυνατούσε να
καταβάλει το ποσό και ζήτησε νέο δάνειο, με την εγγύηση των μεγάλων δυνάμεων ,
ώστε να αποπληρώσει τα παλιά.
Οι Δυνάμεις έκαναν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό
χρέος με τους Ρότσιλντ, και κατέληξαν σε ένα πρωτόκολλο, το οποίο οι πρεσβευτές
τους, το παρουσίασαν στον Οθωνα και άρχισαν διαπραγματεύσεις.
Μετά από ένα μήνα υπογράφηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 1843 το Μνημόνιο , με μέτρα 3,6 εκατομμυρίων δραχμών υπέρ των δανειστών.
Ο Ανθύπατος των δανειστών, Μαξ ντε Ρότσιλντ, και πρεσβευτής της Αγγλίας στην Αθήνα, σερ Έντμοντ Λάιονς, ,με το μνημόνιο, που υπογράφηκε στις 2/14 Σεπτεμβρίου: επέβαλαν στον Όθωνα «μεταρρυθμίσεις» υπέρ των παλιανθρώπων που συγκροτούσαν την ψωροελίτ της αγγλοκρατίας.
Ο πράκτωρ Ρουφιανογιάννης, ανέλαβε την υλοποίηση του πραξικοπήματος του Ρότσιλντ και των Πρέσβεων , για να έρθουν στην εξουσία οι έμπιστοι «μεταρρυθμιστές», που θα εφάρμοζαν το μνημόνιο Ρότσιλντ της 2ας Σεπτεμβρίου
Είναι να γελάει κανείς. Ο μακαρίτης Αντρέ διακήρυξε στην επέτειο της 3ης Σεπτεμβρίου ότι «η ρίζα της συμφοράς βρίσκεται στην εξάρτηση». Η 3η Σεπτεμβρίου ήταν η «Ρίζα» της εξάρτησης.
Με το μνημόνιο, που υπογράφηκε στις 2/14 Σεπτεμβρίου:
-Νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα με πληρωμή
προστίμων νομιμοποίησης, τα οποία βεβαίως τα έδωσαν οι τοκογλύφοι που
«διευκόλυναν» τους «εθνικούς» καταπατητές, της εθνικής «ψωροελίτ».
Το πραξικόπημα της 3ης Σεπτεμβρίου πάει πακέτο με τον εθνικό
τοκογλύφο, τον «εθνικό» καταπατητή και τον «εθνικό» αυθαίρετο οικιστή.
Ταυτόχρονα,
περαιώθηκαν συνοπτικά όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις των φοροφυγάδων
και τον φοροκλεπτών με την καταβολή εφάπαξ ποσού, που το δανείστηκαν οι
φοροφυγάδες και φοροκλέπτες από τους τοκογλύφους του Ρότσιλντ. Και την
επαύριον, του πραξικοπήματος αναδύθηκαν τα εθνικά λαμόγια και συνδολοφόνοι του
Καποδίστρια, Γεώργιος Κουντουριώτης, ο προμηθευτής της Εταιρείας της Ανατολής
και δολοφόνος του Οικονόμου Ανδρέας Λόντος ,
Έτσι δημιουργήθηκε το ΑφάνΓκατέ της Κλεπτοκρατίας και της Εξάρτησης που επαινεί η Ιστορία της Στοάς.
Αντιγράφω από την Ιστορία του Καθεστώτος και της Στοάς:
«Οκτώ χρόνια μετά την ενηλικίωση του Όθωνα, η κατάσταση στον ελλαδικό χώρο ήταν δραματική. Μεγάλα προβλήματα, όπως η αγροτική γη, οι εθνικές γαίες, η εκπαίδευση κ.ά. συνέχισαν να ταλανίζουν τη χώρα, με αποτέλεσμα την δικαιολογημένη δυσφορία του λαού. Η χώρα είχε περιέλθει σε δεινή οικονομική θέση, στα πρόθυρα πτωχεύσεως, λόγω αδυναμίας αποπληρωμής του δανείου 60 εκατομμυρίων γαλλικών φράγκων που είχε λάβει το 1833 με την εγγύηση των τριών προστάτιδων δυνάμεων. Στην Αθήνα, οι τιμές της γης και των ακινήτων είχαν φτάσει στα ύψη, ενώ κυριαρχούσε η τοκογλυφία. Περαιτέρω, ο απολυταρχικός τρόπος άσκησης της εξουσίας του παλατιού πολλές φορές οδηγούσε σε εξεγέρσεις, οι οποίες καταστέλλονταν αμέσως από τον κυβερνητικό στρατό. Το παλάτι συγκέντρωνε το γενικό μίσος και αποτελούσε τον στόχο της πολιτικής και κοινωνικής πάλης».
Το πραξικόπημα των Ρορό, (ΡουφιανοΓιάννη- Ρότσιλντ) ,έκοψε
τη σύνταξη του τυφλού εθνικού ήρωα Νικηταρά, αλλά, από ευσπλαχνία του έδωσε
άδεια επαιτείας.
Η ψευτό-βουλή, μετά το πραξικόπημα, στην οποία ο τοκογλύφος ΡουφιανοΓιάννης εκλέχτηκε βουλευτής, απένειμε , ειδική εθνική σύνταξη στον ψεύτη και πλαστογράφο μασόνο Ξάνθο, ως δήθεν συνιδρυτή της Φιλικής Εταιρείας .Το καθεστώς της αγγλοκρατίας πάντα τιμούσε τους έμπιστους ρουφιάνους του.
Γίναμε ένα απέραντο νεκροταφείο
Ο Κουφός μας αποκάλεσε απέραντο Φρενοκομείο. Επί του Αλιέκσυ Τσιπρέφσκι γίναμε απέραντο μπορντέλο και επί του Εφιαλτάκη ένα απέραντο νεκροταφείο!
Ο Θανασάκης ο Δηλωσίας.
Τι Συνδέει τον Θανασάκη Πλεύρη με τον Θανασάκη Βελουχιώτη;
Η ΔΗΛΩΣΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ!
Οι Επισημονικές μελέτες
Οι επιστημονικές Μελέτες που συγκρούονται με την πραγματικότητα:
1ον) Δεν είναι επιστημονικές
2ον) Δεν είναι Μελέτες.
Ο Καποδίστριας ήταν ο ηγέτης της Επανάστασης του 1821
Η λαϊκή παροιμία, « το ψέμα έχει κοντά πόδια», δεν έχει εφαρμογή στην νεότερη ελληνική ιστορία, καθώς η παραχάραξη, των ιστορικών δεδομένων, με τα ψέματα του Ιωάννη Φιλήμονα , του Ξάνθου και των πρωταγωνιστών της δολοφονίας, το 1831, στο Ναύπλιο, του Κυβερνήτη της ελεύθερης Ελλάδας ,κόμη Ιωάννη Αντωνίου Καποδίστρια , συνεχίζεται 185 χρόνια.
Οι δολοφόνοι του Καποδίστρια και οι κληρονόμοι τους, ακόμα προσπαθούν να θάψουν την ΑΛΗΘΕΙΑ.
Ο Καποδίστριας σχεδίασε και διηύθυνε την Επανάσταση και υλοποίησε το όραμα των ΦΙΛΟΓΕΝΩΝ της Κέρκυρας, των «Λαμπρινών», των Αδελφών του Φοίνικα και των ΙΑΚΩΒΙΝΩΝ του ΡΗΓΑ για την Απελευθέρωσης της Ελλάδος .
Η βάση κάθε πλαστογραφίας προσφέρθηκε με το «Ιστορικό Δοκίμιο περί της Φιλικής Εταιρίας» του Ιωάννη Φιλήμονα, ο οποίος το αντάλλαξε με τη ζωή του και που κυκλοφόρησε «εσπευσμένα» στο Ναύπλιο την ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ του 1834, λίγο μετά την άφιξη του Όθωνα, και ενώ το πογκρόμ κατά των «Καποδιστριακών» βρισκόταν στην κορύφωσή του .
Επί του «Δοκιμίου περί της Φιλικής Εταιρίας» οικοδομήθηκε ο «πύργος της Βαβέλ των ψεμάτων», που αποτελούν την «επίσημη» Ιστορία για την οργάνωση της Ελληνικής Επαναστάσεως.
Το δεύτερο «ντοκουμέντο» είναι τα «απομνημονεύματά» του Ξάνθου πού μετά από διαδοχικές «αναπροσαρμογές», πήραν την τελική τους μορφή το 1845.
Ο Ι. Φιλήμονας και ο Ε. Ξάνθος, είναι οι δύο μόνες και συνεργαζόμενες πηγές της «Ιστορίας» των δολοφόνων του Καποδίστρια που διδάσκεται (δυστυχώς) στα σχολεία μας.
Όπως μας είπε ο Αναγνωσταράς, που αρχικά τον εμφάνισαν ως «συνιδρυτή» ο Εμμ. Ξάνθος έφυγε από την Οδησσό, ( όπου είχε μεταβεί για «να πουλήσει λάδια»), τον Οκτώβριο του 1814 , με το παλιό, και ως το 1817, εργαζόταν και ζούσε στην Κωνσταντινούπολη, και δεν είχε καμία επαφή με τους άλλους δύο.
Ο Τσακάλωφ ως τον Μάιο του 1814 βρισκόταν σίγουρα στο Παρίσι, και τον Σεπτέμβριο έμενε στην Βιέννη για το Συνέδριο.
Επομένως, «διαδοχικές συναντήσεις» των συνιδρυτών δεν έγιναν σε καμιά «ταβέρνα» το 1814, ούτε συναποφασίστηκε , από τους τρεις, η ίδρυση επαναστατικής εταιρίας.
«Φιλική Εταιρία» δεν υπήρξε ποτέ, αλλά υπήρξε η «εταιρεία των Φίλων του Γένους» , των Φιλογενών, που είχε ιδρυθεί το 1800 στην Κέρκυρα.
Για πρώτη φορά στην Ελληνική πολιτική Ιστορία αναφέρθηκε ο «πατριωτισμός», από τον Ιωάννη Καποδίστρια το 1807 στις αναφορές του από την Λευκάδα προς τη Ιόνιο Γερουσία.
Το 1813 ο Καποδίστριας, πέρασε «γραμμή» στους Φιλογενείς «να μην ελπίζουν σε βοήθεια εκ μέρους της Ευρώπης» και έδωσε την εντολή, «Πρέπει πρώτον να διαμορφώσωμεν Έλληνας και έπειτα να κάμωμεν Ελλάδα».
Τέσσερα χρόνια μετά, το 1817, πριν 204 χρόνια, καθώς, η επαναστατική προσπάθεια των Φιλογενών είχε εισέλθει στην «τελική ευθεία, κυκλοφόρησε νόμιμα στα Επτάνησα , και χέρι με χέρι σε όλο τον ελληνικό χώρο, το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού», «ως υπαγόρευμα Πατριώτου είς φιλογενείς ψυχάς» που προανήγγειλε την επερχόμενη απελευθέρωση.
Το «Πατριωτικό Δοκίμιο», είναι το απόλυτο ντοκουμέντο της γέννησης του Ελληνικού Πατριωτικού και Εθνικού Κινήματος πριν 201 χρόνια. Το Ευαγγέλιο του καλού Πατριώτη ,εξηγεί ΤΙ ΕΣΤΙΝ ΑΛΗΘΗΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ και εξηγεί γιατί οι Εθνοπροδότες δεν είναι πατριώτες.
Το Δοκίμιο περί Πατριωτισμού των Φιλογενών, τόνίζε :
«Θαρσείτε Έλληνες! Των αγώνων σας το στάδιον μέγα δεν είναι. Ολίγη φιλοτιμία και η νίκη είναι βεβαία. Μικρός σπινθήρ πατριωτισμού και η γενική και μερική ευδαιμονία βεβαιοτάτη».
Το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού», ήταν η τελική επαναστατική μπροσούρα για την Επανάσταση και ταυτόχρονα προκήρυξη κατά της αγγλοκρατίας λαι των αγγλόδουλων του «Ιόνιου Λαού» , και απευθυνόταν προς τους κατοίκους των Ιονικών Επτά Νήσων και ολόκληρο το υπόδουλο ελληνικό έθνος λέγοντας:
«Η Πατρίς, το Έθνος, η Ευρώπη ολόκληρος τρέφει χρηστάς ελπίδας εις τα υποκείμενα σας» , (τους Έλληνες της Επτανήσου), « και με ανυπομονησίαν περιμένει τους καρπούς του ευγενούς πατριωτισμού και των ενδόξων αγώνων σας».
Το «Δοκίμιο» γράφτηκε υπό του Ανωνύμου του Έλληνος, όπως και η «Νομαρχία», από τους ανθρώπους που ήταν πολύ κοντά στον Καποδίστρια και φέρει την υπογραφή Ε.Φ.(Εταιρεία των Φίλων).
Στη δεύτερη σελίδα έχει το ακόλουθο απόσπασμα από επιστολή του Ι.Κ. (Ιωάννη Καποδίστρια) προς τον Α.Β. «Δι’ αυτής γαρ υπάρχομεν (της πατρίδος) , και υπέρ αυτής ζειν οφείλομεν».
Στο «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού» του 1817, ο Κόμης Ιωάννης Καποδίστριας , χαρακτηριζόταν «η Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, ο αληθής και ζων στύλος της Πατρίδος, και το καύχημα του Γένους ολοκλήρου», «νέος Μιλιτιάδης και Θεμιστοκλής».
Υποσημείωση των Ε.Φ στη σελίδα 30.
«Αρκούμαι μεταξύ άλλων να αναφέρω την Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, τον αληθή και ζώντα στύλον της Πατρίδος σας, και το καύχημα του Γένους ολοκλήρου, τον εξοχώταον Κόμητα Ιωάννην Καποδίστριαν. Γενναίε και ένδοξε Άνερ! Οι υπέρ του Γένους σου λαμπροί αγώνες είναι πλέον παρά αξιώτεροι των ασθενών μου εγκωμίων. Δότι στεφανούνται καθ εκάστην με χρυσάς δάφνας από ολόκληρον τον εξευγενισμένον κόσμον, εις την ευδαιμονίαν του οποίου συνήργησας υπέρ άλλον τινά, και επί προσώπου όλης της οικούμενης εκύρωσας αυτήν δια της σφραγίδος σου. Το όνομά Σου, είναι εγκεχαραγμένον εις τας πλάκας των καρδιών μας, και οι αληθείς πατριώται δεν θεωρούσιν εις το πρόσωπόν Σου παρα δεύτερονΜιλιτιάδην ή άλλον Θεμιστοκλέα, οίτινες δια της απελευθερώσεως του Γένους και της Πατρίδος των απέκτησαν μνήμην αθάνατον εις τα ένδοξα χρονικά του ανθρωπίνου Γένους. Ας χαίρη η πατριωτική Σου καρδία, θερίζουζα τους δικαίους καρπούς των υπέρ του Γένους σου ενδόξων αγώνων , το οποίον ως εξ ενός στόματος Σοι εύχεται Ζωήν Πολυχρόνιον».
Αυτά, οι τροτέζες-ιστορικοί των δολοφόνων τα ξέχασαν.
Η Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, Ιωάννης Καποδίστριας,ο ζωντανός στύλος της Πατρίδος, το καύχημα ολοκλήρου του Γένους, ο νέος Μιλιτιάδης και Θεμιστοκλής, ήταν ο αρχηγός της Επανάστασης του 21.
Οι εθνοπροδότες Μαυροκορδάτος, Πολυζωίδης, Κουντουριώτης, Ορλάντο, Βούλγαρης , Κριεζής Μπουδούρης, Μιαούλης ζητωκραύγαζαν το 1831 , «ζήτω η πατρίς», «ζήτω το Έθνος» , και «ζήτωσαν οι ειλικρινείς φίλοι και προστάται του Έθνους».
Οι Αγγλοι.
Ακριβώς τα ίδια φώναζε και ο εθνοπροδότης Βελουχιώτης.
Ο προδότης Τάσος Πολυζωίδης στις 29 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1931 στο όργανο της Αγγλικης πολιτικής τον «Απόλλωνα» που βγήκε με εντολή του Γουέλιγκτον έγραφε:
«Οι Έλληνες ήνοιξαν τα ομματά των δεν γίνονται όργανα των σκοπών ενός άτομου, το όποιον δεν έσυμμετείχε ποτε τής τύχης και τών αγώνων των».
Ο Καποδίστριας ο Νέος Μιλιτιάδης, ο νέος Θεμιστοκλής , ο αρχηγός της Επανάστασης, δεν συμμετείχε στους Αγώνες των Ελλήνων!!!!!!
Και κατέληγε ο προδότης Πολυζωίδης λέγοντας ότι, ο προδοτικός αγώνας των πραξικοπηματιών ήταν «Αγών, εθνικός, αγών νόμιμος, αγών δικαιοσύνης, (μασωνικού) φωτισμού, απολυτρώσεως, αναστάσεως της Ελλάδος».
Το Δοκίμιον περί Πατριωτισμού του 1817 παραμένει τώρα, 204 χρόνια μετά, περισσότερο επίκαιρο από ποτέ!
Διότι, ως έλεγε και ο Ρόίδης, « Έκαστος τόπος έχει την πληγήν του: Η Αγγλία την ομίχλην, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας, η Ελβετία τους περιηγητάς , και η Ελλάς την Ευρωπαικήν Ιδέαν ,τον Νέο πατριωτισμό, το μουλωχτό Πατριωτισμό, και τους ΚωλοΈλληνας του Κοτζιάδες τους Χάνους και τους Τσιπρέσκου».
Το Δοκίμιον «Περί Πατριωτισμού» των Φιλογενών του 1817 .
Ένα βιβλίο που πρέπει να βρίσκεται σε κάθε Ελληνικό Σπίτι. Σε κάθε ελληνική οικογένεια.
Ένα βιβλίο εθνικής αυτογνωσίας που πρέπει να διαβάσει κάθε Έλληνας.
Αγοράσατε, διαβάστε και διαδώσετε,
Το Δοκίμιον «Περί Πατριωτισμού» των Φιλογενών του 1817 .
Τιμή 15 ευρώ
Για ταχυδρομική αποστολή με αντικαταβολή συν τα ταχυδρομικά έξοδα.
Παραγγελίες στο deltio11@gmail.com
και στο 6944 279798.
Για τα 200 χρόνια, από το 1821, «Η τελετουργική εκτέλεση του Ιωάννη Καποδίστρια»,
«Η «Επανάσταση των Φιλογενών» και το «Πατριωτικό Δοκίμιο» ,με πενήντα ευρώ, (μαζί με τα ταχυδρομικά), ταξιδεύουν με τα ΕΛΤΑ σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Και τα 6 βιβλία μου,
Δηλαδή, μαζί με την
-«Η Κόκκινη Συμφωνία και οι Περιούσιοι ΑΘΕΑΤΟΙ»,
-« Το Εβραϊκό Ζήτημα»,
και το - «ΕΑΜ -ΕΛΑΣ- ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ»
Με 90 ευρώ.
Οι παραγγελίες στο 6944 279 798 και στο Deltio11@gmail.com
ΠΛΗΡΩΜΗ ΣΤΟΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ μου στην
Εθνική Τράπεζα :
Αριθμός 526/201595-18
ΚΑΙ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ.
Ο ΠΑΣΟΚΟτροτσκσμός και η επιλογή της 3ης Σεπτέμβρη για το Κίνημα ΠΑπανδρέουΣΟΚ
Ο Αντρέ, στα νιάτα του ήταν Τροτσκιστής. <αζί με τον (συνιδρυτή) του Κινηματος ΠΑπανδρέουΣΟΚ, τον Μιχάλη Ράπτη ή Πάμπλο, διάλεξαν για την διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ την 3ης Σεπτέμβρη, λόγω της ίδρυσης στιςς 3 Σεπτεμβρίου 1938 στο Παρίσι της 4ης Διεθνούς το 1938.
Αυτή η επιλογή ήταν μήνυμα προς τους έξωθεν και «Άνωθεν».
Για τους χαζούς Εσωτερικού, είπαν ότι θυμήθηκαν το πραξικόπημα του Ρουφιανογιάννη με το οποίο ο μεταρρυθμιστής Μαξ ντε Ροτσίλντ, οδήγησε την ψωροκώσταινα από την απόλυτη μοναρχία στη «συνταγματική μοναρχία».
Το 1938, στις 3 Σεπτεμβρίου, στο σπίτι του Άλφρεντ Γκριό, (Ροσμέρ), έξω από το Παρίσι , πραγματοποιήθηκε η ιδρυτική συνάντηση της 4ης Διεθνούς.
Την εισήγηση λόγω της δολοφονίας του Ρούντολφ Κλέμεντ έκανε ο Πιέρ Ναβίλ.
Παρόντες στη συνάντηση ήταν αντιπρόσωποι από τις κυριότερες χώρες της Ευρώπης, και από τη Βόρεια Αμερική. Συγκροτήθηκε μια Διεθνής Γραμματεία. Ανάμεσα στις αποφάσεις που υιοθετήθηκαν από την συνδιάσκεψη, ήταν και το «Μεταβατικό Πρόγραμμα».
Νόμος 4000 για Τέντυ-Λοιμωξιολόγους. Οι πινακίδα θα γράφει: ΦΤΥΣΤΕ ΜΕ. ΕΙΜΑΙ ΛΑΜΟΓΙΟ ΛΟΙΜΩΞΙΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΣΑ 30000 ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
Νόμος 4000/1958 περί τεντυμποϊσμού
Ο Nόμος 4000 ψηφίστηκε από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1958 για να σταματήσει τα γιαουρτώματα, που είχαν λανσάρει τα παιδιά της καλής κοινωνίας, και επέβαλε το κούρεμα με την ψιλή και τη δημόσια περιφορά του ενόχου. Υπουργός Δικαιοσύνης ήταν ο Κωνσταντίνος Καλλίας.
Ο νόμος όριζε ότι θα ασκούνταν δίωξη και εναντίον των γονέων των ανήλικων ταραξιών, αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ.
Το γιαούρτωμα ξεκίνησε από τα πλουσιόπαιδα και οι πρώτοι πυρήνες των κομάντο -γιαούρτι νέων εμφανίστηκαν το 1955, σε περιοχές όπως η Κυψέλη, το Θησείο και το Μεταξουργείο.
Ο Νόμος 4000 άρχισε να εφαρμόζεται στις 3 Σεπτεμβρίου του 1958, όταν τέσσερις νεαροί που είχαν κατηγορηθεί για πράξεις εξύβρισης, διαπομπεύτηκαν στους δρόμους της Αθήνας, κουρεμένοι σύρριζα και δεμένοι με χειροπέδες, με έναν από αυτούς να φέρει πινακίδα που έγραφε: «Είμεθα τεντυ-μπόυς και πετάξαμε γιαούρτι κατά γυναικός».
Ο πρώτος που διαπομπεύτηκε με το Νόμο 4000 ήταν κάποιος Αντώνης Μαλανδρής, που γιαούρτουσε μια μητέρα στην Κυψέλη επειδή εκείνη τον χαστούκισε διότι ενοχλούσε την κόρη της.
ΥΓ. Ο Νόμος 4000/1958 περί τεντυμποϊσμού να επεκταθεί στους Λοιμωξιολόγους για τους τηλε-ρουφιάνους, για τον Ρουβίκωνα και τους Εξαχριώτες Μπαχαλάκηδες!!!!!
Ο νόμος όριζε ότι θα ασκούνταν δίωξη και εναντίον των γονέων των ανήλικων ταραξιών, αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ.
Το γιαούρτωμα ξεκίνησε από τα πλουσιόπαιδα και οι πρώτοι πυρήνες των κομάντο -γιαούρτι νέων εμφανίστηκαν το 1955, σε περιοχές όπως η Κυψέλη, το Θησείο και το Μεταξουργείο.
Ο Νόμος 4000 άρχισε να εφαρμόζεται στις 3 Σεπτεμβρίου του 1958, όταν τέσσερις νεαροί που είχαν κατηγορηθεί για πράξεις εξύβρισης, διαπομπεύτηκαν στους δρόμους της Αθήνας, κουρεμένοι σύρριζα και δεμένοι με χειροπέδες, με έναν από αυτούς να φέρει πινακίδα που έγραφε: «Είμεθα τεντυ-μπόυς και πετάξαμε γιαούρτι κατά γυναικός».
Ο πρώτος που διαπομπεύτηκε με το Νόμο 4000 ήταν κάποιος Αντώνης Μαλανδρής, που γιαούρτουσε μια μητέρα στην Κυψέλη επειδή εκείνη τον χαστούκισε διότι ενοχλούσε την κόρη της.
ΥΓ. Ο Νόμος 4000/1958 περί τεντυμποϊσμού να επεκταθεί στους Λοιμωξιολόγους για τους τηλε-ρουφιάνους, για τον Ρουβίκωνα και τους Εξαχριώτες Μπαχαλάκηδες!!!!!
Μνήμη Αλέξανδρου Ραπτόπουλου
 |
| Ο Ραπτόπουλος (στο μέσον καθιστός) ως λοχίας στη Χειμάρα |
Η ανακοίνωση για την εκτέλεση του δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Παρατηρητής» των Χανίων στις 5-9-1942, 2 μέρες δηλαδή μετά την εκτέλεση και ανέφερε:
«Υπό του στρατοδικείου κατεδικάσθηκε εις θάνατον ο Αλέξανδρος Ραπτόπουλος απόστρ. ταγματάρχης εκ Βιάννου, λόγω παροχής αρωγής εις τον εχθρόν. Ητο εντεταλμένος διά την Κρήτην της εις την υπηρεσίαν της Αγγλίας τελούσης, εις Αίγυπτον καταφυγούσης, Ελληνικής Κυβερνήσεως. Η αποστολή του συνίστατο εις την οργάνωσιν ενόπλου αντιστάσεως εναντίον Γερμανικών δυνάμεων κατοχής εις Κρήτην. Πρός τον σκοπόν τούτον είχον αποσταλεί εις αυτόν όπλα εξ Αιγύπτου. Κατά τον χειμώνα 1941-1942 διηύθυνε πολλάκις την ενέργειαν αποστολών εις Αίγυπτον πρώην Αγγλων στρατιωτών και Ελλήνων εθελοντών, επιθυμούντων να καταταχθώσιν εις τον αγγλικόν στρατόν.»
Η Αντίσταση ξεκίνησε «στις 29 Μαΐου 1941 όταν υπογράφηκε η από τον διοικητή του στρατού της Ανατολικής Κρήτης υποστράτηγο Λιναρδάκη η συνθηκολόγηση. Τότε, ο Αθηναίος ανθυπολοχαγός Αντώνης Φάκαρος δήλωσε πως δε δέχεται τη συνθηκολόγηση και θα πολεμήσει ως τη νίκη ή το θάνατο. Τον ακολούθησαν 13 παλληκάρια και ο βετεράνος ανάπηρος αξιωματικός, πολεμιστής 12 χρόνια των Βαλκανικών πολέμων και του αδικαίωτου Μικρασιατικού, Ταγματάρχης Αλεξ. Ραπτόπουλος, Ο Ραπτόπουλος με τον έφεδρο ανθυπολοχαγό Φωκεά από την Πελοπόννησο, πήγαν για τη Βιάννο για να φροντίσουν για τις πρώτες ανάγκες της ομάδας και ο Φάκαρος με τους άλλους πήγαν στον Τσούτσουρο». Άρχισαν να μαζεύουν Εγγλέζους, για να τους στείλουν στην Αίγυπτο.
Ο Φάκαρος ήταν υπεύθυνος της διαβίωσής τους, ενώ ο Ραπτόπουλος οργάνωνε τη μύηση των πατριωτών, την προμήθεια τροφής, την υποδοχή και την αποστολή νέων φυγάδων Ελλήνων και ξένων.
Γρήγορα αυξήθηκε ο αριθμός των μελών της οργάνωσης που ονομάστηκε Κρητική Επαναστατική Επιτροπή με αρχηγό τον Ραπτόπουλο, που αναγνωρίστηκε τον Σεπτέμβριο από την Ελληνική Κυβέρνηση του Καΐρου ως νόμιμη ελληνική Αρχή στην Κρήτη
Ο Αλέξανδρος Ραπτόπουλος γεννήθηκε στην Ανω Βιάννο το 1889. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο Ανω Βιάννου και στη συνέχεια το Γυμνάσιο Ηρακλείου.
Το 1910 κατατάχτηκε στον Ελληνικό στρατό, όπου υπηρέτησε μέχρι το 1921, οπότε αποστρατεύτηκε τραυματίας στη Μ. Ασία στη μεγάλη μάχη του Σαγγαρίου και τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας.
Από το 1922 παρέμεινε στην Ανω Βιάννο και ασχολήθηκε με αγροτικές εργασίες, ενώ παράλληλα πήρε μέρος στα κοινά του χωριού από την Κοινότητα και τον αγροτικό συνεταιρισμό, που πρωτοστάτησε στην ίδρυση του. Με τη ριψοκίνδυνη αποστολή, με ψαροκάικο, του στενού συνεργάτη του Αντώνη Φάκαρου, ανθυποπλοιάρχου του Πολεμικού Ναυτικού, στο Κάιρο στις 17 Σεπτεμβρίου 1941, απέκτησε επαφή με την Ελληνική Κυβέρνηση και το Στρατηγείο Μ. Ανατολής.
Αποτέλεσμα της επαφής αυτής ήταν η αποστολή του πρώτου συμμαχικού ασυρμάτου σε κατεχόμενη περιοχή στη θέση Τσούτσουρος στα Ν. παράλια του Ν. Ηρακλείου, καθώς και η επίσημη αναγνώριση της πρώτης αντιστασιακής οργάνωσης στην κατεχόμενη Ευρώπη.
Ο όρμος του Τσουτσούρου, επιλογή του Ραπτοπούλου, αποτέλεσε διαμετακομιστικό σταθμό Ελλήνων πατριωτών και συμμαχικών δυνάμεων, αλλά και όπλων και άλλων εφοδίων στους μαχόμενους πατριώτες της περιοχής, με την προσόρμιση σε πυκνά χρονικά διαστήματα υποβρυχίων και άλλων ταχύπλοων σκαφών.
Η δραστηριότητα του Ραπτοπούλου έγινε αντιληπτή από τους κατακτητές, οι οποίοι με πράκτορες των έθεσαν σε στενή παρακολούθηση τις κινήσεις του.
Στις 23 Φεβρουαρίου 1942 Ιταλοί καραμπινιέροι, ύστερα από εντολή του Γερμανού Διοικητή ασφαλείας Χάρτμαν, συνέλαβαν στην Ανω Βιάννο τον Αλέξανδρο Ραπτόπουλο και τον κράτησαν στις φυλακές Νεαπόλεως για να τον παραδώσουν αργότερα στους Γερμανούς.
Από τις 10 Μαρτίου ως τις 22 Μαΐου κρατήθηκε στις Φυλακές Αλικαρνασσού Ηρακλείου. Υποβλήθηκε κατ’ επανάληψη σε πιεστικές και βασανιστικές ανακρίσεις. Μεταφέρθηκε στη συνέχεια στις Φυλακές Αγιας Χανίων και στις 24 Ιουλίου 1942 οδηγήθηκε, μαζί με το φλογερό συνεργάτη του Εμμ. Σταματουλάκη, έφεδρο ανθυποκτηνίατρο από την Κάτω Βιάννο, στο στρατοδικείο, που καταδίκασε και τους δύο σε θάνατο.
Κλείστηκε στην απομόνωση, σε κελί των μελλοθανάτων, κι εκτελέστηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1942.
Η Αντίσταση ξεκίνησε «στις 29 Μαΐου 1941 όταν υπογράφηκε η από τον διοικητή του στρατού της Ανατολικής Κρήτης υποστράτηγο Λιναρδάκη η συνθηκολόγηση. Τότε, ο Αθηναίος ανθυπολοχαγός Αντώνης Φάκαρος δήλωσε πως δε δέχεται τη συνθηκολόγηση και θα πολεμήσει ως τη νίκη ή το θάνατο. Τον ακολούθησαν 13 παλληκάρια και ο βετεράνος ανάπηρος αξιωματικός, πολεμιστής 12 χρόνια των Βαλκανικών πολέμων και του αδικαίωτου Μικρασιατικού, Ταγματάρχης Αλεξ. Ραπτόπουλος, Ο Ραπτόπουλος με τον έφεδρο ανθυπολοχαγό Φωκεά από την Πελοπόννησο, πήγαν για τη Βιάννο για να φροντίσουν για τις πρώτες ανάγκες της ομάδας και ο Φάκαρος με τους άλλους πήγαν στον Τσούτσουρο». Άρχισαν να μαζεύουν Εγγλέζους, για να τους στείλουν στην Αίγυπτο.
Ο Φάκαρος ήταν υπεύθυνος της διαβίωσής τους, ενώ ο Ραπτόπουλος οργάνωνε τη μύηση των πατριωτών, την προμήθεια τροφής, την υποδοχή και την αποστολή νέων φυγάδων Ελλήνων και ξένων.
Γρήγορα αυξήθηκε ο αριθμός των μελών της οργάνωσης που ονομάστηκε Κρητική Επαναστατική Επιτροπή με αρχηγό τον Ραπτόπουλο, που αναγνωρίστηκε τον Σεπτέμβριο από την Ελληνική Κυβέρνηση του Καΐρου ως νόμιμη ελληνική Αρχή στην Κρήτη
Ο Αλέξανδρος Ραπτόπουλος γεννήθηκε στην Ανω Βιάννο το 1889. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο Ανω Βιάννου και στη συνέχεια το Γυμνάσιο Ηρακλείου.
Το 1910 κατατάχτηκε στον Ελληνικό στρατό, όπου υπηρέτησε μέχρι το 1921, οπότε αποστρατεύτηκε τραυματίας στη Μ. Ασία στη μεγάλη μάχη του Σαγγαρίου και τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας.
Από το 1922 παρέμεινε στην Ανω Βιάννο και ασχολήθηκε με αγροτικές εργασίες, ενώ παράλληλα πήρε μέρος στα κοινά του χωριού από την Κοινότητα και τον αγροτικό συνεταιρισμό, που πρωτοστάτησε στην ίδρυση του. Με τη ριψοκίνδυνη αποστολή, με ψαροκάικο, του στενού συνεργάτη του Αντώνη Φάκαρου, ανθυποπλοιάρχου του Πολεμικού Ναυτικού, στο Κάιρο στις 17 Σεπτεμβρίου 1941, απέκτησε επαφή με την Ελληνική Κυβέρνηση και το Στρατηγείο Μ. Ανατολής.
Αποτέλεσμα της επαφής αυτής ήταν η αποστολή του πρώτου συμμαχικού ασυρμάτου σε κατεχόμενη περιοχή στη θέση Τσούτσουρος στα Ν. παράλια του Ν. Ηρακλείου, καθώς και η επίσημη αναγνώριση της πρώτης αντιστασιακής οργάνωσης στην κατεχόμενη Ευρώπη.
Ο όρμος του Τσουτσούρου, επιλογή του Ραπτοπούλου, αποτέλεσε διαμετακομιστικό σταθμό Ελλήνων πατριωτών και συμμαχικών δυνάμεων, αλλά και όπλων και άλλων εφοδίων στους μαχόμενους πατριώτες της περιοχής, με την προσόρμιση σε πυκνά χρονικά διαστήματα υποβρυχίων και άλλων ταχύπλοων σκαφών.
Η δραστηριότητα του Ραπτοπούλου έγινε αντιληπτή από τους κατακτητές, οι οποίοι με πράκτορες των έθεσαν σε στενή παρακολούθηση τις κινήσεις του.
Στις 23 Φεβρουαρίου 1942 Ιταλοί καραμπινιέροι, ύστερα από εντολή του Γερμανού Διοικητή ασφαλείας Χάρτμαν, συνέλαβαν στην Ανω Βιάννο τον Αλέξανδρο Ραπτόπουλο και τον κράτησαν στις φυλακές Νεαπόλεως για να τον παραδώσουν αργότερα στους Γερμανούς.
Από τις 10 Μαρτίου ως τις 22 Μαΐου κρατήθηκε στις Φυλακές Αλικαρνασσού Ηρακλείου. Υποβλήθηκε κατ’ επανάληψη σε πιεστικές και βασανιστικές ανακρίσεις. Μεταφέρθηκε στη συνέχεια στις Φυλακές Αγιας Χανίων και στις 24 Ιουλίου 1942 οδηγήθηκε, μαζί με το φλογερό συνεργάτη του Εμμ. Σταματουλάκη, έφεδρο ανθυποκτηνίατρο από την Κάτω Βιάννο, στο στρατοδικείο, που καταδίκασε και τους δύο σε θάνατο.
Κλείστηκε στην απομόνωση, σε κελί των μελλοθανάτων, κι εκτελέστηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1942.
ΥΓ . Στις 3 Σεπτεμβρίου 1965 πέθανε ο Αντιστράτηγος της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής, Γεώργιος Σαμουήλ, που υπήρξε Διοικητής του Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη στα Δεκεμβριανά και μετέπειτα αρχηγός της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής. Γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου του 1894 στην τότε υπό Τουρκική κατοχή Ιεράπετρα του Νομού Λασιθίου στην Κρήτη και πέθανε στις στην Αθήνα.
ΠΗΓΕΣ. patris.gr, haniotika-nea.gr
ΠΗΓΕΣ. patris.gr, haniotika-nea.gr
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
.png)
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)