Η 9η Μαρτίου 1991 στο Βελιγράδι. Η εξέγερση των Τσέτνικ στους οποίους μίλησε ο πράκτορας Ντράσκοβιτς

Το Κόμμα, η Ένωση Γιουγκοσλάβων Κομμουνιστών,  έβγαλε τα τανκ στους δρόμους. Δυο νεκροί

 

Η Διαδήλωση στην Πλατεία Δημοκρατίας στο Βελιγράδι 

στις 9 Μαρτίου 1991 ήταν η πρώτη μεγάλη συγκέντρωση του Συνασπισμού των κομμάτων της αντιπολίτευσης που συνεραζόντουσαν με την μειοψηφία της Ενωσης Γιουγκοσλάβων Κομμουνιστών κατά του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.

 Η διαδήλωση, υποστήριξε το αίτημα για παραιτήσεις του Γενικού Διευθυντή της Τηλεόρασης του Βελιγραδίου Ντούσαν Μίτεβιτς και του υπουργού Εσωτερικών Ραντμίλο Μπογκντάνοβιτς, αλλά αργότερα μετατράπηκε σε διαδήλωση εναντίον του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. 

Στις μαζικές διαδηλώσεις στους δρόμους του Βελιγραδίου, δύο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ενας Αστυνομικός και ενας πολίτης,

  Η Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας εξακολουθούσε να υπάρχει τον Μάρτιο του 1991 και η ΟΔ Σερβίας ήταν η μεγαλύτερη και πολυπληθέστερη δημοκρατία της. 

Το πολυκομματικό σύστημα είχε εισαχθεί από το 1990, πράγμα που σήμαινε ότι για πρώτη φορά από τις αρχές της δεκαετίας του 1940, μετά την 50χρονη κυριαρχία της Ένωσης Γιουγκοσλάβων Κομμουνιστών, στην πολιτική σκηνή δρούσαν πολλά κόμματα. 

Ωστόσο, στο πλήθος των κομμάτων, μόνο τρία κόμματα στη Σερβία είχαν κάποια σημασία: Το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Σερβίας του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, το Σερβικό Κίνημα Ανανέωσης του Βουκ Ντράσκοβιτς και το Δημοκρατικό Κόμμα υπό την ηγεσία του Ντράγκολιουμπ Μιτσούνοβιτς και με τους Ζόραν Τζίντζιτς και Βόισλαβ Κοστούνιτσα μέλη της Τριανδρίας κορυφή. 

Η κατάσταση στην Κροατία είχε γίνει εξαιρετικά τεταμένη και μόλις 8 ημέρες πριν από τη διαμαρτυρία της 9ης Μαρτίου, συνέβη το περιστατικό στο Πάκρατς.

 Συγκεκριμένα, την 1η Μαρτίου, στο αστυνομικό τμήμα του Πάκρατς , με εντολή του διοικητή τους Γιόβι Βεζμαρ, αφοπλίστηκαν 16 Κροάτες αστυνομικοί και οι άλλοι τέσσερις απομακρύνθηκαν. Η κροατική σημαία κατέβηκε από το αστυνομικό τμήμα και τοποθετήθηκε η σημαία της Δημοκρατίας της Σερβίας. 

 Στη Σερβία, ο Μιλόσεβιτς ήταν πρόεδρος της Δημοκρατίας και το SPS, χάρη στην τεράστια κοινοβουλευτική πλειοψηφία του (194 έδρες από τις 250 συνολικά), σχημάτισε εύκολα μια σταθερή κυβέρνηση με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Ντραγκούτιν Ζελένοβιτς. Επιπλέον, μέσω των ανθρώπων του, όπως ο γενικός διευθυντής της τηλεόρασης του Βελιγραδίου Ντούσαν Μίτεβιτς, ο Μιλόσεβιτς έλεγχε σταθερά τα πιο σημαντικά και με επιρροή μέσα ενημέρωσης. 

Από την άλλη, η αντιπολίτευση υπό την ηγεσία του SPO (με 19 έδρες στη συνέλευση) και σε μικρότερο βαθμό το DS (με 7) έπασχαν από εσωτερικές συγκρούσεις και ματαιοδοξίες. 

Στις προεδρικές εκλογές που έγιναν στις 9 Δεκεμβρίου 1990, ο Ντράσκοβιτς έλαβε πάνω από 800.000 ψήφους. 

Ο Ντράσκοβιτς και το SPO επικοινωνούσαν με τους οπαδούς τους μέσω του εβδομαδιαίου περιοδικού «Srpska reč», που διηύθυνε η σύζυγός του Ντράσκοβιτς , Ντάνιτσα. 

Στις 16 Φεβρουαρίου 1991 η Σερβική Τηλεόραση κατηγόρησε τον Ντράσκοβιτς και το SPO ότι « είναι έτοιμοι, για τα δικά τους συμφέροντα, να συνεργαστούν τόσο με τη φιλοουγγρική όσο και με τη φιλοφασιστική Κροατία και κάθε άλλη άκρα δεξιά, αν και αυτό είναι αντίθετο με τα ζωτικά και ιστορικά συμφέροντα του σερβικού λαού». 

Η απάντηση του Ντράσκοβιτς στην επίθεση της κρατικής τηλεόρασης ήταν το αίτημα για παραίτηση των ηγετικών στελεχών της Τηλεόρασης του Βελιγραδίου, ακολουθούμενο από ένα κάλεσμα για συλλαλητήριο στους δρόμους Επειδή το RTS δεν ήθελε να μεταδώσει τις δηλώσεις του SPO, ο Βουκ Ντράσκοβιτς προγραμμάτισε συγκέντρωση της σερβικής αντιπολίτευσης στην πλατεία Δημοκρατίας και το κύριο αίτημα ήταν η παραίτηση του διευθυντή Ντούσαν Μίτεβιτς και τεσσάρων συντακτών της κρατικής τηλεόρασης: Σλάβκο Μπούντιχνα, Πρέντραγκ Βίτας, Ιβάν Κρίβετς και Σεργκέι Σεστάκοφ. Η άμεση αιτία που ανέφερε ο Ντράσκοβιτς ως λόγο για να ζητήσει παραιτήσεις ήταν τα σχόλια στο Dnevnik 2, όπου ο Ντράσκοβιτς περιγράφηκε ως επέκταση της πολιτικής του Φράνιο Τούτζμαν. 

 Όταν το SPO κάλεσε σε συλλαλητήριο στις 9 Μαρτίου, το DS ήταν αναποφάσιστο. Η σχέση τους με το SPO ήταν ψυχρή επειδή δύο σημαντικές προσωπικότητες του DS, ο Kosta Cavoski (ένας από τους 13 ιδρυτές) και ο Nikola Milosevic (ανώτερος αξιωματούχος) εγκατέλειψαν πρόσφατα το κόμμα για να σχηματίσουν το δικό τους και τώρα έχουν συνεργαστεί ανοιχτά με το SPO. Επιπλέον, οι δύο πλευρές είχαν λίγα κοινά εκτός από τη στάση τους εναντίον του Μιλόσεβιτς. 

Πολλές τοπικές επιτροπές DS και SPO  οργάνωσαν την άφιξη μελών και συμπαθούντων στη διαμαρτυρία.

 Τα κίνητρα άλλων διέφεραν. Κάποιοι το έχουν περιγράψει ως αντιπολεμική διαμαρτυρία ή διαμαρτυρία ενάντια στην πολιτική σύγκρουσης του SPS, ειδικά τον αποκλεισμό της αντιπολίτευσης από κρατικά ζητήματα. 

 Η διαμαρτυρία είχε προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στην πλατεία Δημοκρατίας στο Βελιγράδι. 

Σε διάφορα μέρη της πόλης, σημειώθηκαν επεισόδια πριν από την ίδια τη διαμαρτυρία, καθώς η Αστυνομία, συχνά βίαια, προσπάθησε να αποτρέψει μάζες ανθρώπων που κατευθύνονταν προς την πλατεία. ακόμη και ομιλητές, μεταξύ των οποίων και ο Ντράσκοβιτς, δυσκολεύτηκαν να φτάσουν στην πλατεία. Η αστυνομία χρησιμοποίησε δακρυγόνα, αντλίες νερού και ΑΥΡΕΣ. 

 Συνοδευόμενος από τους πιστούς άνδρες του (συμπεριλαμβανομένων αρκετών γνωστών εγκληματιών του Βελιγραδίου όπως ο Τζόρτζε Μπόζοβιτς Γκίσκα και ο Αλεξάνταρ Κνέζεβιτς Κνέλε, οι οποίοι ήταν σωματοφύλακές του), ο Ντράσκοβιτς ανέβηκε στο μνημείο του πρίγκιπα Μιχαήλο και προσπάθησε με τη βοήθεια ενός μεγαφώνου να απευθυνθεί στους συγκεντρωμένους πολίτες. 

 Ο αριθμός των συγκεντρωμένων πιθανότατα εξέπληξε τον ίδιο τον Ντράσκοβιτς επειδή η πλατεία ήταν γεμάτη. Οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των ανθρώπων που συγκεντρώθηκαν ποικίλλουν: από λιγότερους από 70.000, περίπου 100.000. 

Συνειδητοποιώντας ότι λίγοι άνθρωποι το άκουσαν, ο Ντράσκοβιτς ζήτησε από τους εργαζόμενους του κοντινού Εθνικού Θεάτρου να απευθυνθούν στους συγκεντρωμένους πολίτες από το μπαλκόνι. Έλαβε την άδειά του από τον Vida Ognjenović (ο οποίος ήταν επίσης ενεργό μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος). 

 Αφού τελείωσε ο Ντράσκοβιτς, μίλησαν οι Ζάρκο Γιοκάνοβιτς, Ντράγκολιουμπ Μιτσούνοβιτς, Ζόραν Τζίντζιτς, Μίλαν Παρόσκι, Λέον Κοέν, Μίλαν Κομνένιτς, Βόισλαβ Κοστούνιτσα καθώς και οι Καλλιτέχνες Μπόρισλαβ Μιχαΐλοβιτς Μίχιζ, Μπόρα Τζόρτζεβιτς και άλλοι. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Μίχιζ Mihiz, στις 1:15 μ.μ., η Αστυνομία συγκρούστηκε με διαδηλωτές στην οδό Μακεντόνσκα , εριξε δακρυγόνα και ξέσπασε πραγματική μάχη. Οι αστυνομικοί υποχώρησαν, συγκρατώντας τους διαδηλωτές με κανόνια νερού. 

Η κατάσταση επιδεινώθηκε ραγδαία, με τις ζαρντινιέρες να ανατρέπονται και να σπάνε σε μικρότερα τσιμεντένια κομμάτια για να πεταχτούν στα οχήματα της Αστυνομίας. 

Καθώς μιλούσε ο Μίλαν Περόσκι ρίχτηκαν δακρυγόνα μεταξύ των συγκεντρωμένων πολιτών.. 

Κάποια στιγμή, ο Ντράσκοβιτς φώναξε ξαφνικά «Γιουρούσι!» στο μικρόφωνο. 

Η διαμαρτυρία στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε γειτονικές πλατείες και δρόμους, και μεγάλο μέρος του κέντρου του Βελιγραδίου έμοιαζε με εμπόλεμη ζώνη. 

 Γύρω στις 3:30 μ.μ., μετά από πτώση από ύψος πέντε μέτρων, ο αστυνομικός Νεντελικο Κόσοβιτς σκοτώθηκε στην οδό Μασαρίκοβα,μια ομάδα περίπου πενήντα αστυνομικών στην «Κνέζα Μίλος», έκανε χρήση όπλων γύρω στις 4 μ.μ. Τραυματίστηκαν πέντε πολίτες Ένας από αυτούς, ο Branivoje Milinovic (1973-1991)πέθανε. 

 Το απόγευμα, ο Ντράσκοβιτς, μαζί με μια μεγάλη ομάδα διαδηλωτών, προσπάθησαν ανεπιτυχώς να περάσουν στη συνεδρίαση της Εθνοσυνέλευσης. 

Καθώς έφευγε από το κτίριο, γύρω στις 8 μ.μ., συνελήφθη μαζί με τον αντιπρόεδρο του spo , Jovan Marjanovic. Μεταξύ των αστυνοκικών που συνέλαβαν τον Ντράσκοβιτς ήταν ο στρατηγός της Σρεμπρενίτσα Νάσερ Όριτς. 

 Ο Πρόεδρος της Σερβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς ζήτησε από την Προεδρία της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας να αναπτύξει μονάδες του JNA για την καταστολή των διαδηλώσεων. Ο πρόεδρος της προεδρίας Μπορίσλαβ Γιόβιτς επικοινώνησε τηλεφωνικά με τα άλλα μέλη της προεδρίας και ο JNA έβγαλε πράγματι τανκς στους δρόμους, αλλά οι Σλοβένοι και οι Κροάτες αργότερα ισχυρίστηκαν ότι η κίνηση ήταν αντισυνταγματική.

 Το βράδυ, ο Μιλόσεβιτς απευθύνθηκε στο έθνος στην τηλεόραση.

 Αν και δεν ανέφερε κανέναν ονομαστικά, περιέγραψε τα γεγονότα της ημέρας ως καθοδηγούμενα από "δυνάμεις χάους και βίας", "στις οποίες η Σερβία πρέπει να αντιταχθεί με όλα τα συνταγματικά μέσα".

9 Μαρτίου 1947. Η SoE έκλεισε το στόμα του πράκτορα της «Προμηθέα». Του Κόκκινου Ευριπίδη Μπακιρτζή

9 Μαρτίου 1947. Στους Φούρνους της Ικαρίας, βρέθηκε νεκρός στο δωμάτιό του , με μία σφαίρα στην καρδιά, ο εκτοπισμένος Ευριπίδης Μπακιρτζής, που ήταν ο πράκτορας «Προμηθέας» της SoE και επικεφαλής του δικτύου της Ιντέλιζενς Σερβις στην κατεχόμενη Αθήνα, και μετά πρώτος πρωθυπουργός του Βουνού. 

 Επισήμως, ο θάνατός του, καταγράφηκε ως αυτοκτονία. 

Ιβάν Αδαμίδης. Ο πόντιος Κατάσκοπος της Κα-Γκε=Μπε που απαγχόνισαν οι Τούρκοι στις 9 Μαρτίου 1955. Δεν ξέρουμε τίποτα για αυτόν. Οι Πόντιοι δεν ενδιαφέρθηκαν . Το 2003 το είχα αναφέρει στον Ιβάν Σαββίδη στη Μόσχα αλλά θα το έγραψε στα ......επείγοντα

Όποιος ξέρει κάτι, για τον Ιβάν,  εδώ είμαστε. 

 

Κυριακή 9 Μαρτίου 1941. Εκδηλώθηκε η Ιταλική Εαρινή Επίθεση την οποία διεύθυνε ο ίδιος ο Μουσολίνι που είχε αποπέμψει τον Καμπαλέρο. Η κύρια Προσπάθεια έγινε στο ϋψωμα 731. Η Εαρινή Επίθεση δεν υπήρχε ούτε στο Ανακοινωθέν του Διαγγελία ούτε στο Ιταλικό Ανακοινωθέν.

Το Ανακοινωθέν του Διαγγελέα τη νύχτα της 9ης Μαρτίου 1941

Το Ιταλικό Ανακοινωθέν

Το πρωί της 9ης Μαρτίου 1941,σε όλη την Ελλάδα έγιναν μνημόσυνα για τον Ιωάννη Μετάξα. Στην Αθήνα, μετα το μνημόσυνο στην Μητρόπολη, ο Κοριζής μίλησε σε συγκέντρωση  συνδικαλιστών, των Εργατικών Κέντρων Αθηνών Πειραιώς.

Η Ιταλική Εαρινή Επίθεση  

 Στις 4:30 π.μ. της Κυριακής 9ης Μαρτίου 1941 ο Μουσολίνι έφθασε στο προκεχωρημένο παρατηρητήριο της Ρεχόβα

 για να παρακολουθήσει τον θρίαμβο των στρατιωτών του.

 Στις 6:30 το πρωί, έδωσε το σύνθημα 

έναρξης της επιχείρησης «Πριμαβέρα» , 

με μπαράζ πυροβολικού κατά των 

ελληνικών θέσεων σε όλο το μήκος του μετώπου. Η Ιταλική εαρινή επίθεση, εκδηλώθηκε 

με έντεκα μεραρχίες πεζικού και την 131η τεθωρακισμένη

 Μεραρχία των Κενταύρων. 

Συνολικά 24 συντάγματα. 

Τη διοίκηση των Ιταλικών δυνάμεων είχε ο στρατηγός Κάρλο Τζελόζο. 

 Ο ελληνικός στρατός αντιμετώπισε την Ιταλική Επίθεση με 6 μεραρχίες από 18 συντάγματα.

 Ο Μουσολίνι το πρωί της 2ας Μαρτίου 1941 είχε πετάξει 

με αεροπλάνο από το Μπάρι στα Τίρανα για να αναλάβει προσωπικά 

ο ίδιος τη διεύθυνση της επιχείρησης «Πριμαβέρα».

Τις επόμενες μέρες μάλιστα επισκέφθηκε όλες τις μεραρχίες του μετώπου και συνέφαγε με στρατιώτες και αξιωματικούς για να τους ανυψώσει το ηθικό.

 Ποτέ άλλοτε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, 

 ανώτατος πολιτικός ηγέτης δεν βρέθηκε τόσο κοντά στην  

πρώτη γραμμή της μάχης. 

Το θέατρο των επιχειρήσεων ήταν ανάμεσα στον ποταμό Άψω 

(Όσουμ) και τον Αώο (Βιόσα). 

Μια περιοχή που κυριαρχείται από τον ορεινό όγκο της Τρεμπεσίνας. 

Το Κέντρο της Ελληνικής Άμυνας ήταν το ύψωμα 731 που βρίσκεται 

περί τα 20 χλμ. βόρεια της Κλεισούρας, και που το υπεράσπιζαν οι Τρικαλινοί και οι Καρδιτσιώτες.

 (5ο Σύνταγμα Πεζικού της πρώτης Μεραρχίας).

Στο ύψωμα 731 είχε ταχθεί το δεύτερο Τάγμα με διοικητή τον ταγματάρχη Δημήτριο Κασλά. 

Στο ημερολόγιο του ο τότε Ταγματάρχης Κασλάς, ανέφερε: 

 «Ημέρα πρώτη: Κυριακή 9η Μαρτίου 1941, «έναρξις της επιθέσεως») (Πρωινές ώρες): Την 06:30 ώραν ήρξατο τρομακτικόν και 

καταιγιστικόν πυρ του εχθρικού Πυροβολικού και όλμων. Η πρώτη ομοβροντία μιας βαρέως Πυροβολαρχίας ερρίφθη ακριβώς την 

06:30 ώραν επί του υψώματος 731, όπου ο Σταθμός Διοικήσεώς μου.

 Ήτο το σύνθημα της ενάρξεως της βολής. 

Ο βομβαρδισμός συνεχίζεται με αυξάνουσαν έντασιν. 

Σμήνη αεροπλάνων ρίπτουν συνεχώς τα φορτία των επί των 

υψωμάτων 731 και 717. 

Το ύψωμα 731, όπου το Τάγμα μου, σείεται συνεχώς, σκόνη, φωτιά 

και καπνός, η ατμόσφαιρα είναι βαρειά, δύσκολα αναπνέει κανείς 

από τα αέρια των εκρήξεων, κόλασις πυρός, μας περιβάλλαν καπνοί 

και αι φλόγες, δεν ημπορούμε να διακρίνουμε τι γίνεται εις

 απόστασιν 10 μέτρων. 

Το ύψωμα 731 ήτο δασωμένον με δέντρα ύψους 4-5 μέτρων, 

εντός διώρου έμεινε γυμνόν. 

Τα συρματοπλέγματά μας κατεστράφησαν, τα χαρακώματα 

ισοπεδώθηκαν, οι στρατιώται καλύπτονται εις τας οπάς των οβίδων

 και αγωνίζονται απεγνωσμένα να επανορθώσουν τας ζημίας, ιδίως 

να προστατεύσουν τα πολυβόλα και οπλοπολυβόλα από την

 καταστροφήν, από τις πέτρες και χώματα που εγείροντο από τας εκρήξεις. 

Τα υπάρχοντα επί του υψώματος 731 δύο πυροβόλα των

 6,5 και αντιαρματικός ουλαμός των 37 κατεστράφησαν 

ολοσχερώς. 

Περί την 07:30 ώραν κατόρθωσα να επικοινωνήσω τηλεγραφικώς 

δια λίγα λεπτά με τον Συνταγματάρχην Κετσέαν, επίσης μετά του Διοικητού του Συγκροτήματος Συνταγματάρχου Γεωργούλα Ν., 

οι οποίοι αγωνιούσαν να πληροφορηθούν την κατάστασίν μας. 

Με ερώτησαν εάν οι άνδρες του Τάγματος κρατούν τας θέσεις των, 

τους απάντησα ότι οι Λόχοι ευρίσκονται εις τας θέσεις των. 

Μου διεβίβασεν την εξής Διαταγήν γραπτήν: «

Επί των θέσεών σας θ' αμυνθήτε μέχρις εσχάτων, Η Πατρίς, 

η Ανωτάτη Διοίκησις απαιτεί να κρατήσητε ψηλά την τιμήν των 

όπλων.». ...Του απήντησα: οτιδήποτε και αν συμβή δεν θα εγκαταλείψωμεν το 731 και έχω πεποίθησιν ότι δεν θα περάσουν 

οι Ιταλοί. 

Περί την 8ην ώραν το Πυροβολικόν του εχθρού ήρχισε να επιμηκύνη 

την βολήν του εις τα μετόπισθεν του Τάγματος και την 08:30 

έπαυσεν την βολήν του επί των υψωμάτων 731 και 717. ΄

Ητο φανερόν πλέον ότι θα ήρχιζεν η επίθεσις των Ιταλών. 

Διέταξα τους Λόχους να ετοιμάσουν τα αυτόματα και να μη βάλουν

 από μεγάλας αποστάσεις, παρά μόνον όταν οι Ιταλοί θα έφθαναν εις ωρισμένα σημεία του εδάφους που υπεδείχθησαν επί τόπου εις

 απόστασιν περίπου 200 μέτρων. 

Περί την 09:30 ώραν οι Ιταλοί χρησιμοποιούντες τας δεξιά του

 5ου Λόχου βαθείας γραμμάς πλησιάζουν επικινδύνως και 

προσεγγίζουν τα κατεστραμμένα συρματοπλέγματα. 

Αρχίζει πλέον ο αγών διά της χειροβομβίδος. 

Οι Ιταλοί δοκιμάζουν με τρόμον και φωνάς τα καταστρεπτικά αποτελέσματα των αμυντικών μας χειροβομβίδων. 

(Μεσημέρι): 

Την μεσημβρίαν προσπαθούν οι Ιταλοί να επαναλάβουν την επίθεσίν 

των, αλλά ευθύς ως αναπτύσσονται καθηλούνται και 

διασκορπίζονται από το Πυροβολικό και τα Πολυβόλα μας.

 (Απόγευμα): Το απόγευμα και ενώ μέχρι της στιγμής εκείνης τα

 εχθρικά πυρά είχον αραιωθή, εκσπά και νέα επίθεσις μετά 

σφοδρού βομβαρδισμού, εφ' ολοκλήρου του τομέως της

 Ι Μεραρχίας και ανασκάπτεται πάλιν το έδαφος από το 

πυροβολικόν και τας βόμβας αεροπλάνων. 

Οι στρατιώται περιμένουν να πλησιάσουν τα εχθρικά τμήματα 

πεζικού, τα παραλαμβάνουν με τα αυτόματα και τα αποδεκατίζουν 

με επιτυχείς ριπές και όταν ο εχθρός χρησιμοποιή τας βαθείας 

γραμμάς και προσεγγίζει τα χαρακώματα, επιτίθενται διά της χειροβομβίδος και της λόγχης. Οι Ιταλοί όμως δεν παραιτούνται. Δοκιμάζουν διά μία ακόμα φοράν, προτού νυκτώση, να διασπάσουν

 τας γραμμάς μας επί του υψώματος 731. 

Και η προσπάθεια αυτή αποκρούεται σε σοβαροτάτας απωλείας. 

(Βράδυ): Η νύκτα μας βρίσκει όλους εξηντλημένους σωματικώς. 

Είμεθα όλη την ημέραν νηστικοί. Εν τούτοις κανείς δεν θέλει να 

φάγη. Έχουμε άφθονο κονιάκ. Οι Λόχοι δεν ζητούν ψωμί αλλά χειροβομβίδας αμυντικάς και σκαπανικά εργαλεία. 

Καθ' όλην την νύκτα οι ημιονηγοί του Τάγματος, οι αφανείς αυτοί

 ήρωες επηγαινοερχόνταν εις τον σταθμόν εφοδιασμού διά να μας

 φέρουν εκατοντάδας φορτίων χειροβομβίδων, πυρομαχικών και 

λοιπών εφοδίων».

Μια απελπισμένη προσπάθεια του Κοριζή στις 9 Μαρτίου του1941 για εμπλοκή της Γιουγκοσλαβίας στον Πόλεμο, στο πλευρό της Αγγλίας

και της Ελλάδος 

 Δύο τηλεγραφήματα με οδηγίες προς τον Ιουδαίο έλληνα πρεσβευτή στο Βελιγράδι Ραούλ Βιβίκα Ρωσσέτην. 

Το πρώτο, καλούσε τον Ρωσσέτη να ζητήσει συνάντηση με τον Γιουγκοσλάβο υπουργό εξωτερικών και να του ζητήσει την Γιουγκοσλαβική συμπαράσταση και να του δηλώσει , (ψευδώς) ότι «και σήμερον ακόμη ουδείς άγγλος στρατιώτης ευρίσκεται εν Μακεδονία».

 Από τα τηλεγραφήματα προκύπτει η πλήρης διαφωνία του δυστυχούς Κοριζή με τους χειρισμούς του Γεωργίου και του Παπάγου. 

Στις οδηγίες του ο Κοριζής ως Πρωθυπουργός έλεγε στον Ρωσσέτη ότι «σαφώς προσπάθεια ελληνικής Κυβερνήσεως τείνει εις μη επέκτασιν πολέμου εν τη Βαλκανική», ενώ οι Άγγλοι επεδίωκαν να ανοίξουν ένα «Μακεδονικό μέτωπο» και τόνιζε: 

 «Όσον αφορά ειδικότερον στάσιν Ελλάδος, ουδείς, θά ήδύνατο καλή τη πίστει αμφισβητήση ότι από ενάρξεως ελληνοιταλικού πολέμου υπήρξε αύτη απολύτως άψογος απέναντι Γερμανίας και ότι

 Ελλάς, αντιμετωπίζουσα κατάστασιν μετά επιβαλλομένης περισκέψεως, απέφυγε επιμελώς 

πάσα ενέργεια ήτις θα ηδύνατο, έστω και

 πόρρωθεν, χαρακτηρισθή υπό Γερμανίας ως πρόκλησις». 

 Στη συνέχεια ο Κοριζής εξέφραζε την πλήρη διαφωνία του 

με την εμπλοκή με τη Γερμανία. 

«Άλλως τε, η πλέον στοιχειώδης λογική 

υπαγόρευσε εις Ελλάδα αποφύγη εμπλοκήν 

εις πόλεμον μετά Γερμανίας, καθ' ην στιγμήν διεξάγει τόσον τραχύν και άνισον αγώνα κατά Ιταλίας». 

 Πιο κάτω ο Κοριζής έλεγε: «Αλλά πρόσφατα γεγονότα 

και δη εισβολή γερμανικού στρατού Βουλγαρίαν, 

ήτις αποτελεί άμεσο εναντίον Ελλάδος απειλήν, αποδεικνύουν ότι Γερμανία ουδαμώς ηθέλησε 

λάβη ύπ' όψιν άμεμπτον στάσιν Ελλάδος και ότι απεφάσισεν επιτεθή εναντίον αυτής. Αποδεικνύεται δε ήδη ότι αί επιμόνως τεθεισαι κατά τελευταίας εβδομάδας φανταστικαί φήμαι περί παρουσίας αγγλικών στρατευμάτων έν Ελλάδι, αίτινες ατυχώς ανεδημοσιεύθησαν ευρέως και εις γιουγκοσλαβικόν τύπον, εξυπηρετήσαντα ουτω, ακουσίως βεβαίως, γερμανικήν προσπάθειαν, απετέλουν απλή δικαιολογία διά σχεδιαζομένη από μακρού καθ' ήμών επίθεσιν. Διότι είναι γεγονός ότι και σήμερον ακόμη ουδείς άγγλος στρατιώτης ευρίσκεται εν Μακεδονία». 

Στη συνέχεια ο Κοριζής έλεγε: 

«Είναι επίσης ευνόητο ότι Ελλάς προ επικειμένου κινδύνου δεν θα ηδύνατο αρνηθεί προσφερομένην

 υπό Αγγλίας στρατιωτικήν ενίσχυσιν, διότι 

Ελλάς έχει σταθεράν απόφασιν αντιστή εναντίον παρασκευαζομένης εναντίον της νέας απρόκλητου επιθέσεως και συνεπώς θα θεωρήση πολύτιμον πάσαν βοήθειαν ήτις θα τη παρασχεθή, καθ' ην στιγμήν πρόκειται αποδυθή εις υπέρ πάντων αγώνα. 'Έχει δε ή Ελλάς τήν πεποίθησιν ότι και η Γιουγκοσλαβία, έχουσα ύπ' όψει το κοινό συμφέρον των δύο χωρών και την σοβαρωτάτην απειλήν ην θ' αποτελέση και δι' αύτήν ή συντριβή της Ελλάδος και ή 

κατάληψις της Βαλκανικής υπό Γερμανίας, θα

σπεύσει να παράσχη εις αυτήν την στρατιωτική της βοήθεια, ήτις παρέχει την βάσιμο ελπίδα ότι δύναται ν' ανατρέψει τα σχέδια του εχθρού, ών 

η πραγματοποίησις θα εσήμαινε τόσον διά την 

Ελλάδα όσον και διά τήν Γιουγκοσλαβία την πλέον αφόρητο δουλεία. ». 

 Στη συνεχεία ζήτησε από τον Ραούλ Ρωσσέτη να ζητήσει 

συνάντηση με τον πρωθυπουργό Τσβέτκοβτς και να του ζητήσει να διευκρινίσει τη Γιουγκοσλαβική στάση, υιοθετώντας την βλακώδη αγγλική άποψη για αποφασιστικής σημασίας γιουγκοσλαβική αντίσταση. Το τηλεγράφημα αυτό αποδεικνύει όλες τις βλακώδης υποθέσεις της αγγλικής πολιτικής, περί Γιουγκοσλαβικής και 

τουρκικής επιθέσεως, που ακολουθούσαν ο Βασιλιάς και ο Παπάγος .

«Παρακαλούμε ίδητε επειγόντως Πρωθυπουργόν τονίζοντες άμεσον κατά δύο χωρών μας απειλή,ην αποτελεί εισβολή γερμανικών στρατευμάτων εν Βουλγαρία. Ζητήσητε σας δηλώση τι θα πράξη Γιουγκοσλαβία εν περιπτώσει γερμανικής εναντίον μας επιθέσεως, ήτις φαίνεται επικειμένη. Ελλάς οπωσδήποτε αποφασισμένη άντιστή εναντίον επιθέσεως, άλλ' ανάγκη γνωρίζη εάν, ως είναι βεβαία, δύναται υπολογίζη έπί στρατιωτικής βοηθείας Γιουγκοσλαβίας, ήτις δύναται αποβή άποφασιστική και αποτρέψει γερμανικά σχέδια, καθόσον δεν είναι ανάγκη τονισθή ότι με άς διαθέτει Γερμανία δυνάμεις δυσκόλως θά 

ενεργήσει εναντίον Ελλάδος, έφ' όσον θά έχη 

πλευρά αυτής εκτεθειμένα εις επίθεση υπό γιουγκοσλάβικου στρατού, έχουσα μάλιστα εις αριστερό αυτής και όγκο τουρκικού στρατού 

έτοιμου προς δράσιν». «Ελλάς δεν δύναται πιστεύση ούδ' επί στιγμήν ότι Γιουγκοσλαβία παραγνωρίζει έσχατον κίνδυνον όν θα απετέλει και δι' αυτήν 

τήν ιδίαν συντριβή Ελλάδος και ότι

 κ. Τσβέτκοβιτς έννοεί πλήρως ότι, οιασδήποτε 

και αν λάβη παρά Γερμανίας διαβεβαιώσεις,

 αύτη θά στραφή έναντίον Γιουγκοσλαβίας, όταν

 θά μας καταβάλη. Πεποίθησιν αύτήν ένισχύουν 

έτι μάλλον όσα εδήλωσεν υμίν κ. Τσβέτκοβιτς

 κατά συνομιλίαν σας 17ης Ιανουαρίου , 

τονίζων ότι κατοχή Θεσσαλονίκης υπό Ελλάδος αποτελεί ζωτικόν ζήτημα διά Γιουγκοσλαβίαν. 

Ούτε επίστευσεν Ελλάς ότι εξέλειπε πλέον πνεύμα παλαιάς Σερβίας, όπερ κατά Παγκόσμιον Πόλεμον προκάλεσε τον θαυμασμόν ολοκλήρου του πεπολιτισμένου κόσμου, και ότι ηρωικός γιουγκοσλαβικός στρατός δεν θά αποδείξει και 

κατά τήν κρίσιμον αυτήν στιγμήν τήν 

απαράμιλλο άξία του. 

Η Ελλάς διά της νικηφόρου άντιστάσεως αυτής εναντίον των Ιταλών εν Αλβανία εκάλυψε τα νώτα της Γιουγκοσλαβίας εναντίον ιταλικής επιθέσεως, 

ήτις θα ήτο βεβαία, εάν συνετρίβετο ή ελληνική άντίστασις. Ήδη ή Ελλάς απειλείται εκ των 

νώτων και προ του επικειμένου κινδύνου έρχεται νά ζητήση τήν στρατιωτικήν βοήθειαν τής Γιουγκοσλαβίας, τήν οποίαν ούδ' έπί στιγμήν 

θέλει να πιστεύση ότι αύτη δύναται νά αρνηθεί, έχουσα ύπ' όψει ότι το συμφέρον των δύο χωρών

 μας είναι κοινόν, ότι αμφότεραι, πισταί εις τό ένδοξο παρελθόν των, έχουν απόφασιν να ζήσουν έλεύθεραι και ότι η κοινή στρατιωτική 

ενέργεια αυτών δύναται ασφαλώς να ανατρέψει

 τα σχέδια του εχθρού. Ας ληφθη απλώς ύπ' όψιν ότι ή στρατιωτική σύμπραξις τής Γιουγκοσλαβίας θά έκκαθαρίση έντός εβδομάδος τό Αλβανικών μέτωπον οπότε ολόκληρος ό ελληνικός στρατός θά σπεύσει εις ενίσχυση του Μακεδονικού μετώπου».

9 Μαρτίου 1989. Το βαθύ Κράτος βρέθηκε μπροστά στον Χατζάρα. Μόνος μου και ΟΛΟΙ τους

Η 9η Μαρτίου 1989 

και το "Βρώμικο 89". 

  Ο Εφιάλτης, η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και τα Κομματόσκυλα στην ΕΣΗΕΑ προσπάθησαν να κλείσουν την ΕΡΤ1,  που ηταν το μοναδικό στήριγμα στην ενημέρωση του Ανδρέα, και κηρυξαν απεργία των δημοσιογράφων  στις 9 Μαρτίου, με πρόσχημα κάποιες δηλώσεις του Τόμπρα, στο Ραδιόφωνο της "Αυριανής".

Τότε εμφανίστηκα εγώ, από το πουθενά, αυτόκλητος, χωρίς να με περιμένει κανείς, ούτε ο Αντρέας, ούτε ο Εφιάλτης, ούτε  η Χούντα των Εκδοτών, και κράτησα  την ΕΡΤ ανοιχτή. 

 Μαζί μου στο δελτίο των 18.00 ήταν η Ρίτα Ασημακοπούλου.

 Στις 21.00 ήταν ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος. 

 Πληροφορήθηκα την κήρυξη της «απεργίας» στο Καφενείο της Βουλής γύρω στις 12, από τον  Κρητικό Βουλευτή της ΝΔ Κεφαλογιάννημ μια ώρα πριν την ανακοίνωσή της από την ΕΣΗΕΑ.

Η απεργία κηρύχτηκε  από τον  «Κινέζο» Πρόεδρο της Ρνωσης τον λεγόμενο Κορα-Χάϊ τον οποίο για επιβράβευση ο Μητσοτάκης τον έκανε βουλευτή Επικρατείας. 

Το ΔΣ συνεδρίασε τηλεφωνικά. Και στα πρακτικά καταγράφηκαν μόνο 5 ΝΑΙ. 

Επομένως έτσι και αλλιώς η απεργία ήταν παράνομη. 

Αυτά όμως αποδείχθηκαν στα δικαστήρια αργότερα.

 

Οταν πληροφορήθηκα την "στημένη απεργία"  έγινα έξω Φρενών και αποφάσισα  να πάω στην ΕΡΤ και να την κρατήσω ανοιχτή. 

Εισέβαλα στο Γραφείο τουτότε διευθυντή ειδήσεων Ερμόλαου Παπαταξιάρχη του ανακοίνωσα ότι θα εγραφα τα δελτία μόνος μου μου και θα τα παρουσίαζα, υπό  τον όρο ότι πριν το δελτίο θα διάβαζα την «πολιτική διακήρυξη» των δημοσιογράφων που αντιστεκόμαστε στην Χούντα Μητσοτάκη- Εκδοτών και στον Ξένο Παράγοντα. 

Ο Παπαταξιάρχης ,ρώτησε τον Μαρούδα και ο Μαρούδας τον Ανδρέα. Σε μισή ώρα άρχισα να γράφω την διακήρυξη. 

Εκείνη την ώρα ενημέρωσα τον δάσκαλο μου τον Κώστα Χούντα. Μου είπε: «τα έβαλες με Πολλούς». «Θα πέσουν ΟΛΟΙ να σε φάνε» και σαν πατέρας μου είπε. Θα είμαι πάντα δίπλα σου. 

Για το Δελτίο των 1800 ήρθε στην ΕΡΤ η σύζυγος τότε του Κώστα Χούντα η Ρίτα Ασημασκοπούλου. Ήρθε με δική της απόφαση, παρόλο που δεν συμπαθούσε το ΠΑΣΟΚ, επειδή ήταν φίλη μου. 

 Η Διακήρυξη «Χατζάρα» αφύπνισε τον Ανώνυμο Έλληνα. Συσπείρωσε τον Κόσμο του ΠΑΣΟΚ. Ήταν το πρώτο βήμα αντίστασης προς το απέραντο φρενοκομείο. 

 Το Θαύμα το 89 ήταν και δικό μου. 

Το Βράδυ της 9ης Μαρτίου, ο Θανασάκης Κανελλόπουλος ως εκπρόσωπος της ΝΔ δήλωσε ότι " Η Χώρα μας απέκτησε νέο Θεσμό που ονομάζεται Χατζάρας".

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ

Η 9η Μαρτίου στην Ιστορία

Η 9η Μαρτίου είναι η 68η ημέρα του 2025 . Απομένουν 297 ημέρες μέχρι το τέλος του έτους.

1009.Πρώτη γνωστή αναφορά της Λιθουανίας, στα χρονικά του μοναστηριού του Κβέντλινμπουργκ.

1074 Ο Πάπας Γρηγόριος Ζ΄ διέταξε την αφορισμό του συνόλου των παντρεμένων Ρωμαιοκαθολικών ιερέων για να επιβάλει την αγαμία του κλήρου. 

1098. Δολοφονήθηκε από τους Αρμένιους της Έδεσσας ο Αρμενικής καταγωγής κουροπαλάτης Θεόδωρος Χετάμης.

1161. Στη Σικελία ο νόθος υιός του Ρογήρου Β΄ Σίμων του Τάραντα, και ο νόθος υιός του Ρογήρου Γ', Τανκρέδος της Λέτσε, εισέβαλαν στο Βασιλικό Παλάτι στο Παλέρμο και συνέλαβαν το βασιλιά της Σικελίας Γουλιέλμο Α΄ και την οικογένειά του και η ζωή τους μόλις που σώθηκε από τον καγκελάριο Ριχάρδο της Μάντρα. Ο λαός και ο στρατός συσπειρώθηκαν γύρω από το Γουλιέλμο και όρμησαν κατά την στο παλάτι για την απελευθέρωση του βασιλιά.

  

1230 . Η καταστρεπτική για τον νέο ελληνισμό, μάχη της Κλοκοτνίτσας κοντά στο σημερινό Χάσκοβο ανάμεσα στον στρατό του Δεσπότη της Άρτας Θεόδωρου Κομνηνού Δούκα και τους Bουλγάρους του Ιβάν Ασέν Β . Οι Βούλγαροι κύκλωσαν τον Θεόδωρο που συνελήφθη αιχμάλωτος και πέτυχαν συντριπτική νίκη .              Η  Βουλγαρία έγινε η ηγετική δύναμη στα Βαλκάνια . 

1309. Ο πάπας Κλήμης Ε και όλη η παπική Αυλή έπειτα από 4 έτη στο Πουατιέ, εγκαταστάθηκαν στο μοναστήρι των Δομινικανίδων καλογριών της Αβινιόν, που ανήκε στον βασιλιά της Σικελίας, που ήταν υποτελείς στη Γερμανία, και που έγινε η κατοικία των Παπών μέχρι το 1377. Ο πάπας εμπιστεύτηκε το Παπικό κράτος σε τρεις καρδινάλιους, αλλά οι Ρώμη ήταν πεδίο μάχης μεταξύ των Κολόνα και των Ορσίνι και δεν μπορούσε να κυβερνηθεί. 

1422. Η εκτέλεση της ιερέα Γιάν Ζελίβσκι προκάλεσε αιματηρές ταραχές στην Πράγα. 

1495. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Νάπολης, στο στρατό του βασιλιά της Γαλλίας Κάρολου Η’ , καταγράφηκε το πρώτο κρούσμα   σύφιλης που εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη την Ευρώπη. Πιστεύεται μέχρι σήμερα ότι την άγνωστη τότε ασθένεια, έφεραν στην Ευρώπη ναύτες του Κολόμβου .

1562 .Στη Νάπολη απαγορεύτηκαν τα δημόσια φιλιά. Στους παραβάτες θα επιβάλλονταν η ποινή του θανάτου. 

.

1589. Υπογραφή της Συνθήκης του Μπύτομ με την παρέμβαση του Πάπα Σίξτου Ε΄ με την οποία ο αιχμάλωτος με τα την μάχη της Μπιτσίνα Μαξιμιλιανός Γ΄ της Αυστρίας παραιτήθηκε των δικαιωμάτων του στο στέμμα της Πολωνίας και αφέθηκε ελεύθερος.

1621. Στην Κωνσταντινούπολη, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Οσμάν Β ́, ο ασθενών  Γκιουζέλτσε Αλή Πασάς, απομακρύνθηκε από τη θέση του μεγάλου βεζίρη και αντικαταστάθηκε από τον Χουσεΐν Πασά της Αχρίδας. Πέθανε μερικές ημέρες αργότερα. Ο Γκιουζέλτσε Αλή Πασάς, είχε διατελέσει και Μπεηλέρμπεης της Πελοποννήσου και της Κύπρου.

1632. Οι μισθοφόροι του Αυτοκράτορα, υπό την αρχηγία του Γιόχαν Τσερκλάες νίκησαν κατά τον Τριακονταετή Πόλεμο στη μάχη της Μπάμπεργκ, τους Σουηδούς υπό τον Γκούσταβ Χορν.

1776. Κυκλοφόρησε το βιβλίο του Άνταμ Σμιθ «Ο πλούτος των Εθνών»

1796. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης παντρεύτηκε την Ιωσηφίνα ντε Μπωχαρναί, χήρα του καρατομηθέντος υποκόμη του Μποχαρναί και δύο ημέρες αργότερα έφυγε για την εκστρατεία στην Ιταλία. 

1800. Με την συνθήκη της 9/2Ιης Μαρτίου 1800 μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας, για τη δημιουργία του πρώτου ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, της Επτανήσου Πολιτείας η όπως επίσημα ονομάσθηκε, της Πολιτείας των Ηνωμένων Επτά Νήσων, έγινε το πρώτο μεγάλο βήμα για την πολιτική αποκατάσταση του Ελληνικού Έθνους. 

1814. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας στη Γαλλία των συνασπισμένων Μεγάλων Δυνάμεων , μετά την ισχυρή αντίσταση που αντιμετώπισαν από τα υπολείμματα του στρατού του Ναπολέοντα, με προτροπή του Άγγλου υπουργού Εξωτερικών Λόρδου Κάσρλη οι αντιπρόσωποι της Αυστρίας, της Βρετανίας, της Πρωσίας και της Ρωσίας υπέγραψαν στο Σωμόν του Άνω-Μάρνη της Βορειοανατολικής Γαλλίας το Σύμφωνο της Σωμόν, που προέβλεπε οι συμβαλλόμενες δυνάμεις να μη υπογράψουν καμία επιμέρους συνθήκη ειρήνης με την Γαλλία μέχρι τη τελικής νίκη. Η συμμαχία των συμβαλλομένων ευρωπαϊκών Μεγάλων Δυνάμεων, ήταν για 20 χρόνια . Το Σύμφωνο περιείχε τους όρους εκεχειρίας με τον Ναπολέοντα Α'. 

1820. Στην Ισπανία ο Φερδινάνδος Ζ δέχτηκε να επαναφέρει το δημοκρατικό Σύνταγμα του 1812. 

1831. Ο βασιλιάς Λουδοβίκος Φίλιππος της Γαλλίας ίδρυσε τη γαλλική Λεγεώνα των Ξένων με έδρα το Αλγέρι. 

1835. Ξεκίνησε η επίθεση των Μαυροβούνιων στο φρούριο Ζάμπλιακ  στη λίμνη Σκόδρα.

1842. Στη Σκάλα του Μιλάνου παρουσιάστηκε για πρώτη φορά την όπερα «Ναμπούκο»  του  Τζουζέπε Βέρντι.

1891. Ο Τσάρος Αλέξανδρος Γ υπέγραψε το Ουκάζιο , για την κατασκευή του Υπερσιβηρικού σιδηροδρόμου.

1905 . Ο Σίμα Λόζανιτς έγινε ο πρώτος πρύτανης του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου. 

1916. Η Γερμανία κήρυξε τον πόλεμο στην Πορτογαλία. Μυστική αγγλογαλλική συμφωνία για τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο Πάντσο Βίλα με 1.500 Μεξικάνους κατέλαβε το Νέο Μεξικό.

1918. Ανακηρύχτηκε στο Μινσκ  η ανεξάρτητη Λαϊκή Δημοκρατία της Λευκορωσίας

1923. Ο Βλαντίμιρ Λένιν υπέστη το τρίτο εγκεφαλικό επεισόδιο. 

1924 . Η Ιταλία προσάρτησε τη Ριέκα. 

1930. Στο Κίεβο, άρχισε η δίκη των διανοούμενων, που κατηγορούνταν για τη δημιουργία μιας Ένωσης για την απελευθέρωση της Ουκρανίας.

1932. Ο Έιμαν ντε Βαλέρα έγινε πρόεδρος της Ιρλανδίας. Ο Που Γι έγινε Ανώτατος Άρχων του κράτους της Μαντσουκούο. 

1933. Συνελήφθησαν στη Γερμανία οι βούλγαροι Κομμουνιστές Δημητρόφ, Τάνεφ, και Ποπόφ κατηγορούμενοι για τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ. Στις ΗΠΑ ο Ρούζβελτ Υπέγραψε το διάταγμα 2040 που επέκτεινε την τραπεζική αργία. 

1935. Ο ιουδαίος από την Ουκρανία Νικήτα Χρουστσόφ, δωρίστηκε από τον Προστάτη Καγκάνοβιτς Πρώτος Γραμματέας της Περιφερειακής Επιτροπής  Μόσχας του Πανενωσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος . Στη Κούβα , o Μπατίστα,  για να αντιμετωπίσει τη Γενική απεργία ανέστειλε το Συντάγμα και επέβαλε τον Στρατιωτικό Νόμο στη Αβάνα .

1937. Στο κέντρο της Μόσχας έγινε η πρώτη πειραματική μετάδοση τηλεοπτικής εικόνας στην ΕΣΣΔ. 

 1939. Εγκαινιάστηκε στην Αθήνα το Ινστιτούτο Χημείας και Γεωργίας

1941. Εκδηλώθηκε η ιταλική Εαρινή Επίθεση στο Αλβανικό Μέτωπο. Στην σύνορα της Βουλγαρίας με την Ελλάδα και τη Γιουγκοσλαβία αναπτύχθηκαν οι πρώτες μονάδες της Βερμαχτ.

1944. Εκτελέστηκαν με απόφαση το Γερμανού Στρατιωτικού Διοικητή Αθηνών 50 κρατούμενοι Κομμουνιστές. 

1945. Αμερικανικά βομβαρδιστικά Β-29 , βομβάρδισαν το Τόκιο, με εμπρηστικές βόμβες. 80.000 νεκροί, και ένα εκατομμύριο άστεγοι.

1946. Ολόκληρη η αριστερίζουσα πτέρυγα της κυβέρνησης Σοφούλη , ο Αντιπρόεδρος Γ. Καφαντάρης οι Γ. Παππάς (υφυπουργός Εφοδιασμού), Ι. Γεωργάκης (υφυπουργός Γενικός Διοικητής Νήσων Ιονίου Πελάγους), Γ. Καρτάλης (Εφοδιασμού), Γ. Αθανασιάδης-Νόβας (Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας), Π. Ευριπίδης (Αεροπορίας), Γ. Μπουρδάρας (Ταχυδρομείων,Τηλεγράφων και Τηλεφώνων), και Στ. Μερκούρης ,υπέβαλαν παραίτηση, λόγω του ότι δεν έγινε δεκτή η εισήγησή της , περί αναβολής των εκλογών. Χαρακτηριστικές είναι οι ακόλουθες δηλώσεις του Γ. Καφαντάρη: «Έχει καταστεί ο βίος αβίωτος των δημοκρατικών πολιτών. Αι επικείμεναι εκλογαί θα κυριαρχούνται υπό της νοθείας και της βίας. Θα αποτελούν ασύλληπτον χίμαιραν. Η Δεξιά κατόρθωσε να καταστήσει τελείως υποχείριον το κράτος και να ασκεί... ανεξέλεγκτα επί των πληθυσμών βίαν». Το ΕΑΜ, κατήγγειλε, «το αιματηρό όργιο κρατικών και παρακρατικών οργάνων μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας». Σύμφωνα με την καταγγελία, είχαν δολοφονηθεί 1.192 αριστεροί.

1947. Στις 06.00 το πρωί , απόσπασμα Χωροφυλακής Σελέρου Ξάνθης, έπεσε σε ενέδρα Κ/συμμορίας ενώ ταυτοχρόνως άλλοι συμμορίτες επιτέθηκαν εναντίον της Διλοχίας Στρατού Σουνίου. Μετά 4ωρον συμπλοκή οι συμμορίτες ετράπησαν είς φυγή. Εφονεύθηκαν οι άνευ θητείας Χωροφύλακες Νικόλαος Μανωλόγλου και Άσλανίδης Ευστράτιος και δύο Στρατιώτες. Ή συμμορία έσχε περί τούς 15 νεκρούς .Στους Φούρνους της Ικαρίας, βρέθηκε νεκρός στο δωμάτιό του , με μία σφαίρα στην καρδιά, ο εκτοπισμένος «Προμηθέας» Ευριπίδης Μπακιρτζής, που ήταν πράκτορας της SoE και επικεφαλής του δικτύου της Ιντέλιτζενς Σερβις στην Αθήνα. Τα αίτια του θανάτου του παραμένουν ανεξιχνίαστα. Επισήμως, ο θάνατός του καταγράφηκε ως αυτοκτονία.

1948. Στη Χίο, δύναμη Χωροφυλακής συνεπλάκη μετά ομάδος 16 συμμοριτών εις θέσιν Φλώρι. Κατόπιν 6ώρου μάχης οι συμμορίτες υποχώρησαν. Συνελήφθησαν 5 ένοπλοι, και δυο τραυματίες. Κατεσχέθησαν: εν οπλοπολυβόλο, τρία τόμιγκαν εν στάγερ, δύο Ιταλικά τυφέκια και 10 χειροβομβίδες.

1949. Στην Πελοπόννησο, ο Στρατός σκότωσε 42 Κ/Σ, συνέλαβε 38 και παραδόθηκαν 32. Εξοντώθηκε το Αρχηγείο στο Μαίναλο ,Στην Θεσσαλία σκοτωθήκαν  18 και Παραδόθηκαν 20. Στην περιοχή των Κεδρυλλίων ο Στρατός σκότωσε 9 και συνέλαβε 24. Αποσπάσματα Χωροφυλακής στην Αχαΐα σκότωσαν 13 σε δυο συγκρούσεις   και συνελήφθηκαν 11. Στην Πελοπόννησο η αεροπορία έκανε 9 εξόδους στην Υπόλοιπη Ελλάδα 93.

1951. Η Γιουγκοσλαβία δημοσίευσε μια «Λευκή Βίβλο» με κατηγορίες εναντίον της ΕΣΣΔ. 

1953. Στη Μόσχα έγινε η κηδεία του Στάλιν. Εκατοντάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ως αποτέλεσμα πανικού κατά τη διάρκεια της κηδείας.

1954 . Στην Τουρκία το Κοινοβούλιο ψήφισε το Νόμο περί Τύπου που επέβαλλε αυστηρές ποινές σε όσους διέπρατταν  εγκλήματα μέσω δημοσίευσης.

1955. Το Fiat 600 παρουσιάστηκε στο κοινό για πρώτη φορά στη Γενεύη. Ο Νικήτα Χρουστσόφ έγινε Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης. Στο Ερζερούμ  απαγχονίστηκε ο σοβιετικός κατάσκοπος, Ιβάν Ανταμίδης  

 1956. Οι βρετανικές αρχές απέλασαν τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Μακάριο στις Σεϋχέλλες ως τρομοκράτη. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της ΕΣΣΔ υπό τις διαταγές του Νικήτα Χρουστσόφ κατέστειλαν τις διαδηλώσεις των Γεωργιανών στην Τιφλίδα, και σκότωσαν τουλάχιστον 80 άτομα . 

1959 . Αφίχθηκαν στην Ρόδο εννέα αγωνιστές της   ΕΟΚΑ, που αποφυλακίστηκαν.

 1961. Ο Δαλάι Λάμα απηύθυνε έκκληση στον ΟΗΕ για την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας του Θιβέτ. 

1963. Νέα κρίση στις σχέσεις του Γεωργίου Παπανδρέου με τους Ηλία Τσιριμώκο και Σοφοκλή Βενιζέλο λόγω επιστολής του ηγέτη της Ενώσεως Κέντρου προς το προεδρείο της Βουλής, με την οποία δέσμευε τους βουλευτές της Ενώσεως Κέντρου να μην μετάσχουν στις εργασίες της Επιτροπής αναθεώρησης του Συντάγματος.

1965 . Ο ισχυρότατος σεισμός της Αλόννησου.

 1966. Η κυβέρνηση της Γαλλίας ανακοίνωσε την αποχώρησή της από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ.

1967 Ξεκίνησε στα ναυπηγεία «Gölcük» η ναυπήγηση  της  πρώτης φρεγάτας που κατασκευάστηκε από την Τουρκία με δικά της μέσα και που ολοκληρώθηκε το 1971.

1971. Αποτυχημένη απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.

1975. Άρχισε  η κατασκευή του αγωγού πετρελαίου της Αλάσκας

1979. Η  Σικελική μαφία , εκτέλεσε στο  Παλέρμο, τον  επαρχιακό γραμματέα της Χριστιανικής Δημοκρατίας,  Μικέλε Ρέϊνα.

1983 . Ο Αρμενικός Απελευθερωτικός Στρατός  (ASALA) εκτέλεσε τον πρεσβευτή της Τουρκίας στο Βελιγράδι Γκαλίπ Μπαλκάρ

1985. Το Τουρκικό Εθνικό Απελευθερωτικό Κίνημα στη Βουλγαρία τοποθέτησε ωρολογιακή βόμβα στο τρένο Μπουργκάς – Σόφια από την έκρηξη της οποίας σκοτώθηκαν 7 και τραυματίστηκαν 9 .Την ίδια μέρα μια βόμβα εξερράγη στο καφέ του ξενοδοχείου "Σλίβεν" στο Σλίβεν Sliven.

 1986. Ο Μάριο Σοάρες έγινε πρόεδρος της Πορτογαλίας. 

 1989. Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και η ΕΣΗΕΑ προσπάθησαν να κλείσουν την ΕΡΤ, την  οποία κράτησε ανοιχτή ο Σπύρος Χατζάρας. Οι Πολωνικές Αρχές κατηγόρησαν επίσημα τις σοβιετικές υπηρεσίες ασφαλείας για την εκκαθάριση περισσότερων από 4.200 πολωνών αξιωματικών στο δάσος του Κατίν την άνοιξη του 1940. 

1990 . Άρχισαν στο Βερολίνο οι διαπραγματεύσεις για την επανένωση της Γερμανίας.

1991 . Αντικομουνιστικές διαδηλώσεις στο Βελιγράδι που διοργανώθηκαν από το Σερβικό Κίνημα Ανανέωσης και τον Βουκ Ντράσκοβιτς. Ένας αστυνομικός και ενας διαδηλωτής σκοτώθηκαν. Στους δρόμους του Βελιγραδίου εμφανίστηκαν τα τανκ. 

1992 .Τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη βομβάρδισαν  στρατόπεδα του PKK στο βόρειο Ιράκ.

1994. Ο Ιρλανδικός  Δημοκρατικός Στρατός πραγματοποίησε την πρώτη από μια σειρά επιθέσεων με όλμους στο αεροδρόμιο Χίθροου του Λονδίνου.

 1995. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ανακοίνωσε την παραίτησή του από το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, 57 μέρες πριν από τη λήξη της θητείας του. 

1999 .Ο Ιρανός πρόεδρος Μοχαμάντ Χαταμί έφτασε στην Ιταλία, στην πρώτη επίσκεψη Ιρανού αρχηγού κράτους σε δυτική χώρα από την Ισλαμική Επανάσταση του 1979.

 2000. Ο Σημίτης υπέβαλε την αίτηση ένταξης της Ελλάδας στο Ευρώ. 

 2001 .Επίθεση Αλβανών αυτονομιστών στο χωριό Λούτσανε στη νότια Σερβία. Σκοτώθηκε ένα μέλος των σερβικών δυνάμεων ασφαλείας και δύο άλλοι τραυματίστηκαν. Μαζικές διαδηλώσεις στο Κίεβο, στο πλαίσιο της δράσης «Ουκρανία χωρίς Κούτσμα».

 2003. Στις κοινοβουλευτικές αναπληρωματικές εκλογές που διεξήχθησαν στο Σιίρτ, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ηγέτης του κόμματος AKP, εξελέγη βουλευτής στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας.

 2007.Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμφώνησαν να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και τα κράτη μέλη του μπλοκ και να στραφούν σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας . 0Οι Πρόεδροι Μαυροβουνίου και Κροατίας Φιλίπ Βουγιάνοβιτς και Στίπε Μέσιτς συναντήθηκαν  στο Ζάγκρεμπ..

2008. Στις γενικές εκλογές στην Ισπανία , κέρδισαν οι Σοσιαλιστές, (PSOE), με 42.6%, και παρέμεινε πρωθυπουργός ο Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο. Τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών έδωσαν 169 έδρες στο PSOE και 154 στο Λαϊκό Κόμμα. 

 2010. Ταυτοποιήθηκε μέσω εξετάσεως γενετικού υλικού η σορός του Τάσου Παπαδόπουλου, που διατέλεσε πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, και η οποία είχε κλαπεί στις 11 Δεκεμβρίου 2009, με σκοπό την απόσπαση λύτρων. Η άνω βουλή του κοινοβουλίου της Ινδίας αποφάσισε το ένα τρίτο των εδρών στο εθνικό κοινοβούλιο να ανήκει  στις γυναίκες.

2020 .Στην Ιταλία, η κυβέρνηση έθεσε  ολόκληρη τη χώρα σε καραντίνα, λόγω του κορωνοϊού .Κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου.

2022. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν  κηρύξει οικονομικό πόλεμο στη Ρωσία», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου και απαντώντας στο ερώτημα «ποιες είναι οι πιθανότητες της Μόσχας να μην χάσει σε αυτόν τον πόλεμο, δεδομένου ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να συνδέσουν ολόκληρο τον κόσμο με την επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία», ο Πεσκόφ δήλωσε ότι είναι απαραίτητο να «κάνουμε ό,τι ανταποκρίνεται καλύτερα στα συμφέροντά μας». Η εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Μαρία Ζαχάροβα, δήλωσε ότι η ρωσική ειδική επιχείρηση στην Ουκρανία δεν αποσκοπεί στην ανατροπή της Ουκρανικής κυβέρνησης.

Η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για Πολιτικές Υποθέσεις Τάρια Νουλαντ  αναγνώρισε ότι οι ΗΠΑ ανήκουν στην Ουκρανία αποκλειστικά στον τομέα της ιατρικής έρευνας και κάλεσε τις ουκρανικές αρχές να καταστρέψουν επειγόντως τις εργαστηριακές εγκαταστάσεις, των βιολογικών εργαστηρίων ώστε να μην πέσουν στην κατοχή του ρωσικού στρατού.

Οι Ρώσοι γύρισαν στην Σούτζα και βγάζουν φωτογραφίες μπροτά από το μαγαζί που φωτογραδιζόντουσαν οι Χαχόλοι όταν κατέλαβαν την πόλη πέρσι τον Αυγουστο

 

Οι στρατιώτες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας προσπαθούν επί του παρόντος να ξεφύγουν από τη Σούτζα πέρνοντας τον  εξοπλισμό τους και οι φάλλαγγες καίγονται  από τον ρωσικό πυροβολικό και το μη επανδρωμένα αεροσκάφη.

Οι Ρώσοι στρατιώτες απελευθέρωσαν τον οικισμό  Μαρτινόβκα στην περιοχή Κουρσκ, που βρίσκεται κοντά στη Σούτζα. Η Ουκρανική Φρουρά προσπάθησε να διαφύγει  υπό την κάλυψη της νύχτας.Ολόκληρη η φρουρά καταστράφηκε. Οι Ρώσοι με το πρωτο Φως θα μετράνε τα Πτώματα.

Τα ρωσικά στρατεύματα στις 19.30  ύψωσαν τη ρωσική σημαία πάνω από μια εκκλησία στο χωριό Τσερκάσκογιε Πορέσνογιε , βόρεια της Σούτζα.

H επιχείρηση του ρωσικού στρατού για την περικύκλωση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στην περιοχή  της Σούτζα  θα διδάσκεται σε όλα τα εγχειρίδια για την τέχνη του πολέμου.