Το Είδος του Χρώματος

Σε πολλά θέματα εμείς οι ΈΛΛΗΝΕΣ μπορούμε να διαφωνούμε και ταυτόχρονα να μεγαλουργούμε.
Αυτοί όμως οι άνθρωποι που ήρθαν στην Ελλάδα, με χίλια δυο προσχήματα, με βάσανα, που άλλοι τους λένε μετανάστες, άλλοι λαθρομετανάστες και ενίοτε σπάνε και τα κεφάλια τους γι’ αυτό, αυτοί οι άνθρωποι γιατί μένουν ακόμα εδώ ;
Δεν τους λέει κάποιος ότι χρεοκοπήσαμε και ότι μας την πέφτουν αρκετοί για αρκετά ;
Δεν τους λένε οι δικοί τους ότι δεν υπάρχουν δουλειές λόγω Οικονομικής Κρίσης ή Εγκεφαλικής κρίσης;
Οι εφημερίδες τους, στις χώρες τους, λένε ότι είναι καλά στην Ελλάδα, πηγαίνετε να σωθούμε ;
Δεν τους λένε ότι έχουμε αγριέψει με τα δικά μας, δεν θέλουμε άλλα;
Ότι είναι δύσκολα εδώ.
Ότι η Ελλάδα τελικά δεν είναι η Αμερική της Ευρώπης.
Δεν κρυώνουν, δεν πεινάνε ;
Καλοπερνάνε;
Γιατί επιμένουν να παραμένουν; Είναι καλύτερα εδώ από την πατρίδα τους; Αν είναι, τότε είμαστε τυχεροί εμείς και άτυχοι αυτοί.
Δουλέψαμε γι’ αυτό, και εδώ και αλλού, για πολλούς αιώνες.
Ματώσαμε !
Για να είμαστε Ελεύθεροι, κι αν ήταν δυνατόν ανάμεσα σε ελεύθερους λαούς, σε ελεύθερα και δημοκρατικά κράτη.
Αν δεν είναι εδώ όπως τα υπολόγισαν, αν δυσκολεύονται και αυτοί, τότε τι τους κρατάει ; Τι περιμένουν ;
Κι αν ακόμα, αφού ξεπούλησαν το σώμα τους, ξεπουλήσουν την Πατρίδα τους και ίσως και ένα μέρος της ψυχή τους – πράγμα δύσκολο-, τι μπορούν να περιμένουν ότι θα καταφέρουν εδώ, σε μια χώρα με τεράστια και διαχρονικά προβλήματα ;
Για δανεικά και αγύριστα ήρθαν;
Τόσο καλά είναι εδώ γι’ αυτούς ;
Μήπως είναι πάρα πολύ καλά γι’ αυτούς τους ανθρώπους ; Και υπάρχει και περίπτωση να γίνουν ακόμα καλύτερα τα πράγματα γι’ αυτούς τους ανθρώπους ;
Μόνο γι’ αυτούς τους ανθρώπους ;
Τους το χρωστάμε επειδή ήλθαν ακάλεστοι ;
Δεν πάμε κι εμείς στην Ελβετία ; Ή ακόμα καλύτερα δεν πάνε αυτοί ; Ή όποιοι θέλουν ;
Γιατί επιμένουμε να σπάμε τα κεφάλια μας για άλλων θέματα ;
Ποιανού το κεφάλι σπάμε και για χάρη ποιου ;
Σε αυτούς τους καιρούς που βιώνουμε την απαξίωση των πολιτικών και των Πολιτικών, γιατί ταυτόχρονα σκοτωνόμαστε για τις απόψεις τους ;
Γιατί το Πολιτικό Χρώμα, το Πολιτικό Χτες υπερισχύει της Λογικής σε καιρούς που η πολιτική έχει ξεπέσει ;
Μαθηματικές αλχημείες που επιμένουν πως το 20 είναι μεγαλύτερο του 80.
Αδιάβαστα μαθήματα Ιστορίας ενόψει εξετάσεων.
Είναι καλύτερα τώρα που έφυγε το θρήσκευμα από τις ταυτότητες, ο σταυρός, η σημαία ;
20, ακούς ;
80, ακούς ;
Αυτές τις μέρες, αυτές τις στιγμές, όποιος-όποια εκφράζεται μόνο για το ΧΤΕΣ του, αδυνατεί να καταλάβει πως το ΧΤΕΣ, δεν είναι τίποτα άλλο παρά το ΣΗΜΕΡΑ του ΑΥΡΙΟ.
Και το κυριότερο, αδυνατεί να καταλάβει το είδος του χρώματός του !
Σε πολλά θέματα εμείς οι ΈΛΛΗΝΕΣ μπορούμε να διαφωνούμε και ταυτόχρονα να μεγαλουργούμε.
Τα παλιά χρόνια, στην εποχή του Βυζαντίου, για κάποιους λόγους είχαν ατονήσει οι Τέχνες στον σημερινό Ελλαδικό χώρο.
Μαρασμός . Ελάχιστοι παρήγαγαν οτιδήποτε.
Εγκατάλειψη .
Στον Τομέα της Μουσικής, μεταξύ αυτών που κατόρθωσαν να διαφυλάξουν την Τέχνη της και αρκετές Τεχνικές της ήταν και οι Γύφτοι ή Τσιγγάνοι ή ΡΟΜ ή …
Ήρθαν, μαζί με άλλους, από τα παράλια της Μικράς Ασίας και από πιο βαθύτερα. Πιεζόμενοι οι κάτοικοι -άρα και μουσικοί που ήταν εκεί- της Ανατολικής Ελλάδας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, έφευγαν προς τα Δυτικά, περνούσαν τα νησιά μας, άλλοι έμεναν, άλλοι συνέχιζαν δυτικότερα. Ήρθαν στα χωριά, στα βουνά, στις πόλεις, έπαιζαν μουσική στα πανηγύρια, ξυπνούσαν μελωδίες, μνήμες, συναισθήματα.
Καινούριοι οργανοπαίχτες, ντόπιοι, συνέχισαν την Παράδοση και το κυριότερο δημιούργησαν καινούρια τραγούδια. Έσπειραν τον Διγενή Ακρίτα που μάχονταν πέρα στην Ανατολή.
Ανάσταση !
Τέτοιο πράγμα έκαναν αυτοί άνθρωποι. Τους το αναγνωρίσαμε.
Όσο για το αν είχαν το ταλέντο να το κάνουν…ακόμα και σήμερα τραγουδάνε ή και χορεύουν κάποιοι από εμάς τραγούδια από αυτούς.
Μια μολυβιά,… Όταν κοιτάς από ψηλά, …
Τραγούδια Μαγκιάς, τραγούδια Παράπονου μα πάνω από όλα τραγούδια ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ. Όπως ελεύθεροι είναι και αυτοί, μαζί με μας.
Ελεύθεροι εμείς, ζούμε ελεύθερα με τους ελεύθερους Γύφτους ή Τσιγγάνους ή Αθίγγανους ή ΡΟΜ ή …
Ζούμε αιώνες μαζί τους, πάμε στις εκκλησιές μαζί τους, κάνουμε εμπόριο, πολιτική, κ.λ.π.
Με προβλήματα, σε λογικά όμως όρια της κοινωνικής αποδοχής.
Αυτές τις μέρες, αυτές τις στιγμές, όποιος-όποια εκφράζεται μόνο για το ΧΤΕΣ του, αδυνατεί να καταλάβει πως το ΧΤΕΣ, δεν είναι τίποτα άλλο παρά το ΣΗΜΕΡΑ του ΑΥΡΙΟ.
Και το κυριότερο, αδυνατεί να καταλάβει το είδος του χρώματός του !

phos3